Fanboi Channel

ตำหนักที่ 1 ---> https://fanboi.ch/literature/2331/
ตำหนักที่ 2 ---> https://fanboi.ch/literature/2589/
ตำหนักที่ 3 ---> https://fanboi.ch/literature/2795/
ตำหนักที่ 4 ---> https://fanboi.ch/literature/2905/
ตำหนักที่ 5 ---> https://fanboi.ch/literature/2969/
ตำหนักที่ 6 ---> https://fanboi.ch/literature/3027/
ตำหนักที่ 7 ---> https://fanboi.ch/literature/3087/
ตำหนักที่ 8 ---> https://fanboi.ch/literature/3179/
ตำหนักที่ 9 ---> https://fanboi.ch/literature/3257/
ตำหนักที่ 10 ---> https://fanboi.ch/literature/3315/
ตำหนักที่ 11 ---> https://fanboi.ch/literature/3468/
ตำหนักที่ 12 ---> https://fanboi.ch/literature/3528/
ตำหนักที่ 13 ---> https://fanboi.ch/literature/3586/
ตำหนักที่ 14 ---> https://fanboi.ch/literature/3636/
ตำหนักที่ 15 ---> https://fanboi.ch/literature/3703/
ตำหนักที่ 16 ---> https://fanboi.ch/literature/3811/
ตำหนักที่ 17 ---> https://fanboi.ch/literature/3921/
ตำหนักที่ 18 ---> https://fanboi.ch/literature/3976
ตำหนักที่ 19 ---> https://fanboi.ch/literature/4031/
ตำหนักที่ 20 ---> https://fanboi.ch/literature/4076/
ตำหนักที่ 21 ---> https://fanboi.ch/literature/4125/
ตำหนักที่ 22 ---> https://fanboi.ch/literature/4198/
ตำหนักที่ 23 ---> https://fanboi.ch/literature/4287/
ตำหนักที่ 24 ---> https://fanboi.ch/literature/4381/
ตำหนักที่ 25 ---> https://fanboi.ch/literature/4458/
ตำหนักที่ 26 ---> https://fanboi.ch/literature/4517/
ตำหนักที่ 27 ---> https://fanboi.ch/literature/4583/
ตำหนักที่ 28 ---> https://fanboi.ch/literature/4603/
ตำหนักที่ 29 ---> https://fanboi.ch/literature/4607/
ตำหนักที่ 30 ---> https://fanboi.ch/literature/4627/
ตำหนักที่ 31 ---> https://fanboi.ch/literature/4666/
ตำหนักที่ 32 ---> https://fanboi.ch/literature/4769/
ตำหนักที่ 33 ---> https://fanboi.ch/literature/4840/
ตำหนักที่ 34 ---> https://fanboi.ch/literature/4890/
ตำหนักที่ 35 ---> https://fanboi.ch/literature/4939/
ตำหนักที่ 36 ---> https://fanboi.ch/literature/5001/
ตำหนักที่ 37 ---> https://fanboi.ch/literature/5088/
ตำหนักที่ 38 ---> https://fanboi.ch/literature/5186/
ตำหนักที่ 39 ---> https://fanboi.ch/literature/5289/
ตำหนักที่ 40 ---> https://fanboi.ch/literature/5404/
ตำหนักที่ 41 ---> https://fanboi.ch/literature/5504/
___________________________________________________
.
***รวมลิงค์Doc***
[Beta] โม่งตำหนักจีน >>https://goo.gl/vFRzD0
>> ไว้คุยเล่น/ทดสอบด็อค/กำหนดแนวทางการทำดอค/ห้องจับฉ่ายคุยได้ทุกเรื่อง มีชายแดนขั้นการคุยวันต่อวัน จะได้ไม่งงกัน
.
สารบัญโม่งจีน >> https://goo.gl/g8t0d3
>> รวมลิ้งค์รีวิว/สปอยยาว/สรุปประเด็นแต่ละตำหนัก วิธีใส่เพิ่มดูได้ในลิงค์
.
หอตำราโม่งจีน >> https://goo.gl/6Dg8NC
>> รวมลิสต์ข้อมูลหนังสือ/ความเห็นสั้นๆ หลังอ่าน/ความเห็นการแปล/มีลิ้งค์โยงไปสปอยยาว แต่ยังทำกันไม่เสร็จ
.
แบบฟอร์มถมดำหอตำรา >> https://goo.gl/6Yx5mw
>> **เฉพาะเพิ่มหนังสือใหม่** เพื่อนโม่งช่วยกันถมหอตำราผ่านฟอร์มนี้ได้ แต่ไปดูในหอตำราก่อนว่ามีคนลงเรื่องนี้แล้วรึยังจะได้ไม่ซ้ำ ถ้าต้องการเพิ่มความเห็นของเรื่องนั้น ไปแก้ที่หอตำราได้โดยตรง ไม่ต้องกรอกฟอร์มใหม่ แต่เวลาเติมระวังลบความเห็นเก่าของเพื่อนโม่งคนอื่นด้วย
.
____________________________________________________
.
***วิธีหาหัวข้อจากสารบัญโม่งจีนในแอพ**
ใครเข้าดอคจากแอพแล้วหาหัวข้อสปอยอันไหนไม่เจอ ให้กดจุดสามจุด มุมขวาบน แล้วเลือก Document outline สารบัญจะเด้งขึ้นมาให้เลือก สมมติจะอ่านหมอหญิงตอน 80 หรือสปอยฉู่หวางเฟยก็กดอันนั้นเลย มันจะเด้งไปหน้านั้นให้
.
ภาพปลากรอบ >> https://goo.gl/uqzsfo
.
______________________________________________________________
.
กติกาการสปอย
.
จั่วหัวเรื่องที่จะสปอย ใส่จุดห้าจุด ใส่เนื้อหา ใส่จุดห้าจุดปิด (เผื่อเพื่อนโม่งพลาดตำหนักก่อนนู้น มู้เพื่อนบ้านเขาว่าเราจุดเยอะ ไปดันมู้อื่นร่วงหมด
เลยตกลงกันใหม่จะใช้แบบนี้)
.
ตัวอย่าง
----[ชื่อเรื่องที่จะสปอย]---------
.
.
.
.
.
สปอยเนื้อหา
.
.
.
.

นั่งเสลี่ยงแปดคนหามเข้าตำหนัก

//เหาะเข้ามาในตำหนัก กูคือ 996 จากตำหนักที่แล้ว มาเม้าท์พานพบกับกูหน่อย กูรู้สึกอยากให้มีตอนพิเศษในชาติปัจจุบันสั้นๆ แบบอาเจ๋ออะ อ่านไม่อิ่มเลย

>>3 อยากด้วยอ่ะ มีลงเน็ตลงบล็อกไรงี้มั้ยวะ ดำน้ำก็ได้ กูกลัวใจอิลู่เหยาตามลงมาเกิดเป็นมารผจญมากเลย 555555

>>968ตำหนักก่อน
https://fanboi.ch/literature/5504/968/
.เดินเข้าโม่งมาพร้องเสื้อเกราะ.
555 แต่มึงก็เมามันส์พอจะอยู่อ่านถึงตีสี่เลยหน่าเว่ยยยย์(-.-) โอ๋เอ๋ เดี๋ยวกูตีหนังสือซือมิ่งให้นะ นิสัยไม่ดีเลย(.....)
กูก็บอกแล้วว่าความBEมันหนักกว่าเชียนกู่อ้าาาาาา
อย่าว่ากู ใจกูอ่อนแอร์ .กุมอก.
.
.
.
.
.
กูตีความได้ว่า ร่างกายพระเอกกลายเป็นฝน + นางเอกกลายเป็นน้ำ
สุดท้ายก็คงได้รวมกันแหละ มั้ง
ส่วนวิญญาณ พระเอกน่าจะสลายไปหมด
แต่เป็นพลังที่พระเอกใช้สร้างภาพลวงตา ที่กลับไปรับวิญญาณนางเอกอ่ะ

อุวั้ยยยย กูทีมท่านเก้าาาา มึงรู้ได้ไงงงงงง

มหาเทพนี่คือเกลียดนางมาสองเล่ม เพื่อมาตกหลุมรักนางหมดหัวใจในสองสามหน้า
นี่คือเป็นอะไร ไบโพล่าร์เหรอ 55555
.
.
.
.
.

>>4 มึงไม่ต้องกลัว มันมาแน่ กูว่าอิคุณหนูลู่แหละมันแน่ๆ 555555

>>4 จริงงง มันจะไม่รู้สึกตะขิดตะขวงถ้าไม่มีประโยคว่า 'คุณหนูลู่รออยู่' กูนี่หื้มมมมมม ยังจะตามจองล้างจองผลาญคู่รักเค้าอีกหราาาา

>>5 เชียนกู่จบ HE สำหรับกู กูไม่เคยรู้สึกว่ามัน BE เลย แล้วก็ไม่อ่านเล่มฟิกด้วย

>>8 อ่า งั้นขอโทษนะที่ทำให้ปวดตับ
กูเคยอ่านนะ เล่มนั้นอ่ะ อ่านจบก็รู้สึกว่าไม่น่าอ่านเล้ยยนนนนนนยยยยยยย จบแบบเล่มสามอ่ะดีอยู่แล้ว

>>9 ไม่ๆ กูไม่ได้ปวดตับ เม้าท์ได้ กูแค่รู้สึกว่ามัน HE แต่เมืองจันทรา BE

>>3 พานพบ
.
.
.
.
ใช่ ได้เลือดจอนเข้าถ้ำแล้วเอามือป้ายน้ำลาย เอ้ย น้ำเลือดนางเอกตอนนางเอกไม่ระวัง
.
.
.
.
.

>>7 จริง เกือบ HE แบบฟรุ้งฟริ้งอยู่เเล้วเชียว พอมีประโยคนี้ขึ้นมา กูนี่แบบ คุณหนูลู่นี่มันอัลล๊ายยยยยย

เรียงลำดับนิยายที่กูรักและอ่านบ่อย
10 อันดับแรก

1. จันทราในเรือนเร้น
2. หลงเงานาง
3. จันทราในเรือนเร้น
4. หลงเงานาง
5. จันทราในเรือนเร้น
6. หลงเงานาง
7. จันทราในเรือนเร้น
8. หลงเงานาง
9. จันทราในเรือนเร้น
10. หลงเงานาง

55555555555+++++

>>11 พานพบอีกครา
.
.
.
.
.
ใช่ตอนที่นางเอกเข้าไปดึงมือพระเอก แล้วพระเอกกุมมือกลับ มีหยดเลือดประทับที่มือนางเอกแล้วหายไปใช่มั้ย นั่นคือโลหิตกิเลน?
.
.
.
.
.

>>14 ใช่

>>5 กูคือ 368 ผู้ที่บอบช้ำจากเมืองจันทราทั้งร่างกายและจิตใจ แต่กูให้อภัยมึง มากอดที 555555

คือกูต้องบอกก่อนว่า กูซื้อเรื่องนี้มาตั้งแต่ออกใหม่ๆ ละกูก็ดองไว้ เพราะหลายๆคนบอกไม่สนุก บวกกะมีคนบอกว่ามันจบเศร้า (เศร้าจริง ฮือออ) คือถ้าไม่สนุกละจบเศร้ามันจะทำร้ายจิตใจกูเกินไป เลยดองข้ามปีข้ามชาติมาจนถึงวันก่อน และถ้ากูไม่เห็นว่ามึงมารีวิวซะน่าอ่านปานเป็นเจ้าของสำนักพิมพ์ กูยังคงไปคุ้ยมาอ่าน (ซือมิ่งตกใส่เท้ากูด้วย #มองแรง55555) และคงตั้งดองไว้อีกนานแสนนาน

หลังอ่านกูก็ได้รู้ว่าหนังสือคงขึ้นอยู่กับรสนิยมแต่ละคนจริงๆ ขอบคุณมากที่แนะนำให้ไปอ่าน 555555 กูชอบนะ สำหรับกูๆว่าสนุกมากเลยแหละ อาจจะมีบางช่วงที่ขัดใจบ้าง ทำไมมึงทำงั้นวะ ทำงี้สิๆ แต่สิ่งที่กูชอบที่สุดคือการบรรยาย ตัวหนังสือแม่งดึงฟิลลิ่งได้ ฉากเศร้าน้ำตาไหลพรากประดุจสายฝนของท่านมหาเทพกู ฮืออออออ

กูร้องหนักมาจริงๆ สะอึกสะอื้น5555 และตอนนี้ตากูบวมช้ำมากและใต้ตาก็คล้ำอย่างเห็นได้ชัด กูเดินเข้าร้านลูกน้องทักกู พี่ไปทำไรมาเนี่ย5555555

เออ และที่กูจะบอกคือเวลามึงเขียนรีวิว เขียนน่าอ่านดี ไว้ว่างมีเรื่องไหนน่าอ่านอีกก็มาแนะนำกูบ้าง ^3^

นั่งเรือที่พายโดยขุนเดชเข้าตำหนักสวยๆ

>>17 อิปริก เองนี่เหิมเกริมยิ่งนัก เป็นบ่าวเหตุใด ถึงใช่คุณพี่ของกูพาย

>>16 สงสัยซือมิ่งไม่พอใจมึง ไปทำอะไรให้นางโกรธป่าว 555

ขอต่ออีกนิด แล้วกูจบละ จะไม่มาต่อเรื่องโฮ่งเต้อีกต่อไปละ
>>>/literature/5504/994 กูจะบอกว่ากูไม่ใช่โม่งหัวร้อน กูมาพูดถึงเรื่องแค่ว่าทำไมต้องหยุดพูด หยุดถก หยุดพูดถึง แต่ไม่ได้หัวร้อนเลย ย้อนกลับไปดูได้ และเข้าใจคำว่า FALLACY ด้วย อย่ามายัดเยียดความผิดให้กู

>>8 ฮวาเซียนกู่แบบไม่มีเล่มแฟนฟิคสำหรับกูก็ถือว่าเป็น HEเหมือนกัน กูอ่านฮวาเซียนกู่มานาน แล้วพอมาเจอเมืองจันทรากูเลยคิดว่าพลอตคล้ายกันนะ แต่กูว่าเมืองจันทราพยายามยัดความดราม่ามาให้โดยไม่มีความจำเป็น กูเลยอ่านไม่รอด แล้วกูไม่ชอบนิสัยนางเอกเท่าไหร่ด้วย กูเลยอ่านรอบเดียวจบ จนตอนนี้กูจำเนื้อเรื่องไม่ได้เลย มันไม่ประทับใจกูเท่าไหร่

กุอ่านเมืองจันทราแล้ว กุไม่ค่อยชอบทั้งนางเอกทั้งพระเอก ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ แต่กุยังชอบนางเอกเมืองจันทรามากกว่านางเอกฮวาเซียนกู่

>>20 'ฮวาเชียนกู่' ไม่ใช่ ฮวา'เซียน'กู่

เสียวกู่นี่จบ HE นะสำหรับกูอะ
.
.
.
.
.
ใจจริงอยากให้เสียวกู่ไม่ฟื้นด้วยซ้ำ หรือถ้าฟื้นก็เอาคืนให้หนัก ซือฝุยังชดใช้ไม่มากพอเลย กลับมาอยู่ด้วยกันแล้ว เจือกความจำไม่มีอีก ซือฝุชิวเลยจย้า นางก็ยังคงเป็นลูกศิษย์ต่อไป
.
.
.
.
.

>>23 จริง ซือฝุดูยังชดใช้ไม่พออะ ไม่สาแก่ใจข้าเลย

>>22 กราบซอกขาหนีบ ขออภัย กูเข้าใจมาตลอดว่าคือ 'เซียน' เดี๋ยวกูจะเมมใหม่ละว่า 'เชียน'

>>25 5555 เชียนที่แปลว่า พัน อะมึง เชียนกู่ ชื่อนางเอกแปลว่า กระดูกพันชิ้น จริงๆ มีคนสับสนชื่อนางเยอะ

สำหรับกูชอบเมืองจันทรามากกว่าฮวาเชียนกูนะ เรื่องฮวาเชียนกู่นี่ กูโคตรไม่ชอบพระเอก กูรู้ว่าอมตีนหนักกว่าพระเอกเมืองจันทราอีก พระเอกเมืองจันทราพอบทพิเศษนี่กูรักเขามาก
แต่ฮวาเชียนกูนี่ไม่อะ กูเกลียดยันแบบไม่หาย จริงๆไม่ควรมีเล่มพิเศษอะ คนแบบนี้มึงยุคนเดียวไปเถอะ ให้แม่งยุกับความรู้สึกผิดไปนั้นแหละ นางเอกก็มีความน่าลำไยเล็กๆและแม่งมองข้ามได้ ความน่ารำคาญของพระเอกกลบหมด
แต่เรื่องนี้ที่กูชอบคือพระรองแต่ละคนเลิศเว่อ

>>19 กูแอบชอบฉางยวนนางเลยแค้นกูแน่ๆ 555555

>>27 คนแบบพระเอกควรอยู่คนเดียว +1 นางเอกนี่รักแบบโง่งมเกินไปอะ แต่ทำไมกูชอบเรื่องนี้วะ เสียอย่างเดียวตอนจบน่าจะให้ตายจริง

>>16 มาๆๆ กอดๆๆ แตงกวาเลยมึงคืนนี้ ช่วยได้ กูเป็นบ่อย 5555
ดีใจที่ชอบกันเน้อออออ ไว้ว่างๆมาใหม่ แต่เรื่องใหม่ๆกูยังไม่ค่อยได้สอยอ่ะ ที่สอยมาละยังไม่ได้อ่านก็เยอะ พันภพนี่ตำมาแล้ว ยังอยู่ในถุง
ว่างๆจะมารีวิวจันทราในเรือนเร้น กูเพิ่งปัดฝุ่นอ่านซ้ำไป น่ารักกกกก(>[]<)
>>25 ฮวาเชียนกู่ ฮวา(ดอกไม้) เป็นแซ่ เชียนกู่เป็นชื่อแปลว่ากระดูกพันชิ้นจ้าาาา เชียนแปลว่าพัน กู่คือกระดูก ตามนี้เด้ออออ

>>30 มึงอ่านแต่เรื่องจันทร์ๆ สมแล้วที่เป็นโม่งจันทร์ กูคือโม่งมัน(เดย์)ที่มึงตั้งให้ 55555 ยังไม่ได้หยิบเมืองจันทรามาอ่านเลยอะ กูเพิ่งอ่านพานพบอีกคราจบ ถึงคิวและสักที

>>13 หลงเงานาง กูอ่านบ่อยมากเหมือนกัลลลลลล

มาพวกมึง 10 ลำดับเรื่องที่อ่านไม่จบกัน .. ขำๆนะพวกมึง แต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน

1.ชายาผู้มีคุณธรรม...เหมือนมีคนบอกว่าพล๊อตโอเค แต่กูเจอสำนวนไป บัยค่ะ เสียดายตังชิหาย
2.ฉู่หวางเฟย
3.แปดผัว
4.ชุดอสูรของส้ม
5.เสี่ยวกู่
6.ถูหนานจื้อ
7.หยกออนท๊อป
8.บุปผาสีชาด...อันนี้เดี๋ยวค้องไปหยิบมาใหม่ ตอนนั้นอาจจะมึนๆเพราะเห็นบอกสนุกกัน
9.ปรุงรักมัดหัวใจ....คาอยู่ครึ่งเล่มแรก
10.จอมซนเจ้าเสน่ห์...ออกทะเล๊ทะเล...แสนงามมมมมม

>>33 ของกูอาจมีไม่ถึง 10 เพราะกูมักจะอ่านจนหมด น้อยเรื่องมากที่อ่านไม่จบ
1. ชายาผู้มีคุณธรรม เหตุผลเดียวกับมึง ดีนะกูยืมคนอื่นอ่าน
2. โฮ่งเต้ กูคือโม่งที่บอกว่าอ่านไม่จบเพราะมุกซ้ำนะ ไม่ใช่คนที่พวกมึงเถียงกันยาวๆ เพราะกูไม่ได้ไปเถียงด้วย
3. ชายาซูสะท้านแผ่นดิน กองอยู่ที่เล่ม 4 แต่กูจะพยายามหาเวลาอ่านต่อ จริงๆ มันสนุกนะ แต่ซูเหลือใจ
4. ลิขิตเหนือเขนยของกูกู กูอุตส่าห์พรีรอมาเป็นปี สี่เล่มสองพันก็ยังซื้อ แต่ซื้อมาแล้วผิดหวัง คือกูไม่ชอบการแปลแบบกูกูมาตั้งแต่อ่านป่าท้อแล้ว เพราะรู้สึกว่าหลายคำที่มีภาษาไทยแทนได้ทำไมไม่แทนไป แถมเรื่องนี้สำนวนมีความยืดย้วยกว่าป่าท้อมาก หลายคนอาจบอกใช้คำหรูหราไพเราะ แต่กูมองว่ากูกูใช้คำฟุ่มเฟือย สุดท้ายก็จอด ไปไม่ถึงฝั่ง

พบพานกูอยากให้มีเรื่องพิเศษต่อจริง
.
.
.
.
.
คุณหนูลู่กูว่าใช่อ่าแหละแต่ไงก็จะสมหวังทุกชาติกันอยู่แล้วมีเอามาเป็นสีสันในชีวิตแหละ5555
.
.
.
.
.

>>34 กุ>>33 นะ กูขอเพิ่มชายาซูสะท้านโลกันต์ด้วย กุหยุดที่เล่มสี่เหมือนกันแต่เทขายไปแล้ว คงไม่ต้องหยิบมาอ่านแล้วล่ะ

1 สามเพชร โฉมงามบรรณาการ + รุ่นลูก ของ ห้องสมุด ความน่าสนใจอยู่ที่ตอนแรก ไม่เกิน 10 ตอน นอกนั้น ห่วยๆ (แต่กูอ่านจบนะ)
2.หงส์ขังรัก ไม่ไหว เข็นไม่ขึ้น เอื่อยมาก รำคาญนางเอก รำคาญหรงจื่อ อ่านไม่จบด้วยซ้ำ
3.ชุดสามครา เรื่องที่นางเอกความจำเสื่อม รำทั้งนางเอกพระเอก อ่านไม่จบ
4.ม่านม่านชิง เกือบอ่านไม่จบ แต่กูถือคติถ้าจะสับ ต้องอ่านให้จบ กูเลยกลั้นจนจบ
5. 8 ขันที กูไม่ชอบฮาเร็ม

>>33 10 เรื่องที่อ่านแล้วไม่ชอบดีกว่า เพราะกูพยายามเข็นจนจบ
1. ล่าหัวใจมังกร
2.แสนทราม
3.ถูหนานจื้อ
4.ชุดหญิงงามของเตี่ยนซิน
5.ชายาสะท้าน
6.ปรุงรักมัดใจ
7.ขันทีสาว
8.ฝันคืนสู้ค้าชิง
9.ชุดกรวด
10.เต้าหู้

>>37 หงส์นี่กูดองยาวเลย พอหยิบอีกทีเครื่องติดปุ๊ปติดเทอร์โบเลยจร้า
-ม่านม่านเกือบไม่จบเหมือนกันแต่ด้วยความรอนานและแพงสลัด เลยเอาให้จบ ครึ่งที่ลงอ่านฟรีคือดีมากพอมาต่อ...เฮ้อ

>>33 ของกูคือเช่ามาแล้วอ่านไม่จบเล่มแรกหรือจบเล่มแรกแต่ไม่ต่อเล่มสอง (จบเล่มแรกเพราะเสียดายตังค์)
-หยกยอดปิ่น
-ชายาสะท้านแผ่นดิน
-ฉู่หวางเฟย
-อลวนกลสลับร่าง
-สามครา กูรักตัวละคร แต่เนื้อเรื่องเนือย ไว้จะลองใหม่
-หงส์ขังรัก เห็นโม่งหวีดหรงจื่อ กูจะลองอ่านใหม่อีกที
-จอมนางจารชน พระเอกไม่ใช่คนที่กูเชียร์ งอนนนน เรื่องมันดราม่าเยอะด้วยแหละ พอดีกูสายหวาน

กูดูลิสต์ของพวกมึงเรื่องที่อ่านไม่จบกัน ส่วนมากกูอ่านรอด งั้นกูอ่านอะไรก็ได้แล้วสินะ 5555

เห็นพูดๆถึงเรื่องเชียนกู่กัน กูยังไม่เคยลองอ่านเลย สรุปมันสนุกสมควรแก่การอ่านไหม งานหนังสือจะได้ไปตำ

>>27 >>29 เห็นด้วย กูชอบเรื่องนี้ ทั้งๆที่ลำไยนางเอก แม่งพระเอกมีอะไรให้รักนักหนาวะ พระรองแต่ละคนโคตรดีงาม ส่วนตอนพิเศษ กูคิดว่ามันไม่มีละกัน สำหรับกู จบแค่นั้นพอแล้ว จริงๆ ไม่อยากให้ฟื้นเหมือนกัน ให้อิซือฝุรู้สึกผิดไปจนตาย

ตอนแรกลิสท์งานหนังสือมีแค่ย้อนกาล2 กับร้ายตรึงรัก แต่ตอนนี้ลิสท์งอกงามเพราะรีวิวของเพื่อนโม่ง555 รีวิวกันจนตามจดไม่ทันแล้ว มีแต่คนรีวิวดีๆ

มึงฮวาเชียนกู่นี่ใช่ที่ทีฉากนางเอกถูกตัดคอด้วยดาบสะบั้นรักซัมติงแล้วบอกว่าจะไม่รักพระเอกอีกอะไรซักอย่างป่ะ

ที่กูไม่ชอบนะ พร้อมเหตุผล (ไม่เรียงนะ)
1.บุปผาล่มเมือง > ไม่ชอบนิสัยนางเอก น่ารำคาญ ไม่ชอบพลอต ไม่ชอบการบรรยาย เอาเป็นว่าแย่สุดในบรรดาทุกเรื่องที่กูไม่ชอบ เกลียดสุดคือรูปประกอบในเล่ม วดฟ!!?
2.กลรักดอกท้อ > ไม่ชอบพระเอก ไม่รู้สึกถึงความรักเลยสักนิดอะ ถ้านางเอกไม่สวยก็คงแบบ....นะ
3.ถูหนานจื้อ > พระเอกแม่งเป็นผู้ชายที่รักแบบคลุ้มคลั่ง กูกลัว เนื้อเรื่องก็ไม่มีอะไรเท่าไหร่
4.เต้าหูไซซี > พระเอกทรามมาก หลังๆก็ใส่มุกที่แม่งไม่ตลก นี่เป็นผู้ชายอีกประเภทที่กูกลัว แม่งเป็นคนที่เอาตัวเองเป็นหลักจริงๆ เหมือนพวกลูกคนรวยเอาแต่ใจ
5.ฮวาเชียนกู่ > นางเอกนี่ก็น่ารำคาญเล็กน้อย ส่วนพระเอกน่ารำคาญชิบหาย อมตีนยุนั้น คนแบบนี้ควรยุคนเดียว
6.องค์ชายสุสาน > ไม่ชอบพระเอก ความรู้สึกเหมือนพวกอาเสี่ยหลอกฟันเด็ก ความรักดูเบาบางอะ
7.นอกจากข้าแล้วท่านจะรักใคร > ไม่ชอบนางเอก โลเลมาก จะเลือกก็ไม่เลือก อะไรของมึงนักหนา อิชะนีไร้คุณภาพ
8.หยกยอดปิ่น > ไม่ชอบนางเอกจิ๋มหอมมากใครๆก็รัก เกือบได้กะผัวเจ้าของร่าง อ่อยน้องสามี เหี้ยสุดคือที่ทำไปทั้งหมดนางไม่ได้รักอิพวกผู้ที่กล่าวมาข้างต้นเลย ละมึงทำเพื่อ!!!?
9.ฮองเฮาผู้ไร้คุณธรรม > ไม่ชอบนางเอกไม่รู้จักกาลเทศะ มึงเป็นฮองเฮามั้ยล่ะ ปลอมตัวออกไปรบเนี่ยนะ เอาแต่ใจตัวเองเป็นหลัก ต้องแยกนะซุกซนกะไม่รู้ความเนี่ย
10.แสนพยศ > นางเอกโคตรทราม กูยังว่าถ้าอยู่ในชีวิตจริง นางจะหาผัวได้มั้ย นิสัยแบบนี้ผู้ชายชอบจริงดิ่!!!?

>>46 มึงดูเกรี้ยวดกราดมากแต่ก็มีเหตุผล ที่มึงว่ามากูเคยอ่านแค่องค์ชายสุสาน หยกยอดปิ่น และบุปผาล่าเมืองที่กูเผลอซื้อมา ดีว่าขายออกไปไม่ขาดทุนเยอะ
กูสงสารพระเอกฮวาเชียนกู่นะ โดนทุกคนหาว่าอมตีนอยู่ 55555

ชิชะ มึงว่าซือฝุกูกันจังเลยนะ ก็ซือฝุเป็นเซียน เป็นอาจารย์ มีกฎข้อห้ามมากมาย แล้วจะให้ทำไงว้าาาาาาาา
อย่างมหาเทพอิ้นเจ๋ออะรู้ว่ารักแต่ทำไมยังขับไสไล่ส่ง ทั้งๆที่ก็ไม่มีอะไรมาขัดขวาง ไอคนรัักเก่าก็ไม่ได้รักแล้ว

ลิสท์กูก็คล้ายๆกับที่ว่ามาข้างบนนะ ของกูหลักๆมี
1. ฉู่หวางเฟย - กูเบื่อมากกับฉากคนเจอนางเอกแล้วตกตะลึงอึ้งทึ่งพร้อมบทบรรยายความงามอีกครึ่งหน้า
2. ชายาสะท้านแผ่นดิน - ซูเหี้ยๆ
3. บุปผาสีชาด - รำคาญนางเอก
4. โฮ่งเต้ - นางเอกสวยเก่งฉลาดโดนเล่นงานอะไรก็รอดหมด ส่วนอีตัวร้ายก็ร้ายแบบโง่ๆเกินไป
5. เมียคุณธรรม - ทุกคนบอกสำนวนเหี้ยมากอ่านไม่ไหว แต่กูรู้สึกเฉยๆนะ ที่หยุดอ่านไปเพราะเบื่อมากกว่า
นี่กูไล่ห้าเรื่องเสร็จแล้วก็คิดว่ากูคงเป็นพวกไม่ชอบนางเอกชีวิตราบรื่น(ไม่นับบุปผา)ว่ะ 555

กูมาแก้ตัวให้ท่านมหาเทพอิ้นเจ๋อของกูวววว 55555 ก็ตอนแรกนางยังไม่แน่ใจไงว่านางรักนางเอกจริงๆหรือเป็นเพราะนางเอกคล้ายคนรักเก่า พอตอนหลังนางก็รู้ว่าตัวเองยุกับนางเอกไม่ได้ป่าว เพราะต้องสละร่างเป็นมหาสมุทร ก็ยังอุตส่าเตรียมนู่นี่นั้นให้นางเอกเพื่อไม่ให้นางเสียใจหรือโดดเดี่ยว นางก็ยังหวังลึกๆนะว่าถ้าหาวิธีแก้ปัญหาได้จะได้กลับไปยุด้วยกัน แต่หาไม่ได้ไงบวกนางเอกแต่งงานก่อน มึงอย่ามาว่าท่านมหาเต๊ปนะ น่าสงสารออก5555555 คือถ้านางจะแย่ก็คือตัดสินใจเองโดยไม่ถามนางเอกอะ

มาเล่นด้วย

เพียงแรกพบ >> ไม่ชอบคาร์พระเอก
แม่ทัพอยู่บน >> เรื่องนี้พยามอ่านสองสามรอบกว่าจะจบ นี่ก็ไม่ชอบพระเอกอีก
ชุดรุ่นลูกเพชร จอมใจเจ้ายุทธ >> อันนี้ไม่ชอบนางเอกเก่งเกิน สวยเกิน เก่งทั้งบุ๋นบู๊ เก่งไม่เกรงใจใคร กูหมั่นไส้ 55 สุดท้ายเลยอ่านแค่เรื่องเดียว เรื่องอื่นในเซตไม่ได้แตะต้อง
แสนพยศ >> นางเอกพยศซะจนเกือบอ่านไม่จบ เล่มนี้บอกเลยว่าอ่านจบแบบเปิดผ่านให้พอรู้เรื่อง เสียดายตังค์ซื้อมาแล้ว ไม่ใช่อะไร
เต้าหู้ไชซี >> ไม่ชอบความเถื่อนของพระเอก ค่านิยมนี้กูรับไม่ได้ นางเอกตอนหลังก็จะเก่งเว่อร์ไปไหน คลอดลูกเองได้สบายดีขนาดนั้น
เล่ห์รักทรราช>> กว่าจะอ่านจบหืดขึ้นคอ เรื่องนี้เนือยๆไงไม่รู้ ยาวอีก
หงส์สังหาร >> อันนี้บอกไม่ถูก รู้แต่ว่าไม่ชอบ
ชายาผู้ทรงคุณ >> เนื้อเรื่องดีแต่แปลแย่ น่าเสียดายแต่ก็ทำใจให้ชอบไม่ได้จริงๆ
บุหลันไร้ใจ>> เรื่องนี้แปลดี เนื้อเรื่องเข้มข้นอ่านแล้วเครียดดี ถามว่าสนุกมั้ยก็สนุกดีแต่ไม่ชอบ
ลิขิตเหนือเขนย>> แรกๆสนุกดีอ่านไปยาวๆพอเข้าช่วงอาหลานเร่อกูก็ช็อตซะงั้น รู้สึกยืดยาวเยิ่นเย้อเกือบอ่านไม่จบ แล้วก็ไม่ชอบพระเอกแบบนี้ แม่งไม่ยอมบอกอะไรปล่อยให้นางเอกเข้าใจผิดเสียดายเวลาที่จะได้อยู่ด้วยกันดีไปอีก ทำเรื่องยุ่งยากโดยใช่เหตุ
อสุรากับยาใจ >> ไม่ชอบคาร์ทั้งพระนาง แต่เพื่อนกูชอบมากเรื่องนี้ 55

>>33 ของกูไม่น่าจะถึง10 เอาแต่นิยายจีนนะ
1. ชายาผู้มีคุณธรรม กูอ่านได้หนึ่งเล่ม จบแล้วจบกันไม่ต่อเล่มสองเลย กูปวดหัวมากกับสำนวนแปล และเนื้อเรื่องที่ไม่ค่อยจูงใจเท่าไหร่
2. ซ่อนรักวิวาห์ลวง เรื่องนี้กูอ่านไม่จบเล่มหนึ่งด้วยซ้ำก็เทละ กูว่าพลอตและการดำเนินเรื่องมันเนิบนาบเนือยมาก

และคิดว่ากูคงอ่านงานของคนนี้ไม่ได้จริงๆ อ่านนางสนมก็เฉยๆ ไม่รู้สึกว้าวอะไร แต่อ่านจบ กูไม่ชอบโทนการดำเนินเรื่องแบบนี้เท่าไหร่ เหมือนอ่านไดอารี่ชีวิตประจำวันของนางเอกไงก็ไม่รู้

3. แปดสามี อันนี้เล่ม 1ยังอ่านไม่ถึงครึ่งเล่มก็ไม่อ่านต่อละ รู้สึกไปด้วยกันไม่ได้
4. หอดอกบัว กูอ่านไปแค่สองเล่ม เรื่องมันไม่น่าสนใจให้กูอยากตาม อยากรู้แค่ตอนจบว่าจบไงเท่านั้น มันดูครึ่งๆกลางๆเกินไป จะไปกลภนก็ไม่ใช่ สืบสวนก็ไม่เชิง
5. เม่ยเซิง เล่มเดียวลาขาด การ์ตูนมาก ทำเอานึกถึง xxxholic เลย
6. ย้อนเวลาขึ้นเป็นอ๋อง อ่านไม่จบภาคแรกก็วางละ รู้สึกถึงความยัดเยียดฮาเรมไป พี่เสือดีกว่าเยอะ
7. ลิขิตเหนือเขนย อันนี้ต้องเรียกว่าไม่ได้อ่านเลย เพราะอ่านป่าท้อแล้วไม่ชอบ เลยไม่อ่านเหนือเขนยต่อ ขายทิ้งไปเลย
8. คนขุดสุสาน มีคนกล่าวว่าพ้นครึ่งเล่มแรกแล้วจะวางไม่ลง แต่กูวางลงตั้งแต่ยังไม่ครึ่งเล่มละ แต่ฝืนพยายามให้พ้นครึ่งเล่ม กูก็ไม่พ้นซะที

อันนี้คือลิสอ่านไม่จบ ไม่รวมที่อ่านจบแต่ไม่ชอบนะ แต่ไหนๆก็ไหนๆละ ลิสเลยละกันที่อ่านจบแต่ไม่ชอบ หรือไม่ประทับใจ
1. เมืองจันทราฯ ลำไยนางเอก ไม่ชอบการยัดเยียดให้ดราม่าโดยไม่สมเหตุ
2. ลำนำจันทรา อันนี้กูให้ผ่าน4เล่มแรก เล่มห้าหกนี่พังพินาศ
3. หยกยอดปิ่น อ่านแล้วเฉยๆนะ พลอตดูใหญ่ แต่เขียนออกมาไม่ได้ดี เรียบเรียงยังไม่ดี
4. คนท่องยุทธภพ กูว่าเรื่องมันไม่มีแก่น ไหลไปเรื่อย กูอ่านแล้วไม่ขำด้วย พลาดมากที่พรีไป ตอนแรกเห็นพลอตที่โผรยมาน่าสนใจ เลยไว้ใจพรีพร้อมบ็อก อ่านจบเทขายแทบไม่ทัน
5. เพียงแรกพบ กูว่าโทนเรื่องเหมือนคนท่องยุมธภพเลย ไหลไปเรื่อยๆ ลำไยความซูนางเอก
6. ผลาญ ซู่ซู่HDทำเอากูลืมความหล่อของเซียวเสาไปเลย
7. เต้าหู้ไซซี นี่มันตำราสอนอาหารหรืออะไร พลอตแม่งไร้สาระมา ตัวละครป่สย กบฏบ้าอะไรไม่รู้ การปกครองเมืองของเด็กเล่น แถมเปิดตัวมาได้ไม่ประทับใจเลย
8. หงส์สังหาร อันนี้เกือบอ่านไม่รอด เกลียดนางเอก พลอตกลวงมาก
9. ฉู่หวังเฟย อ่านแล้วเฉยๆ เบื่อความซูของพระนาง
10. หวส์ฟ้อนมังกรเหิน ลำไยนางเอกมากกกก พลอตกลวง เดาได้หมด เรื่องก็โคตรเนือย ยอมเก็บเล่มไว้ทุกวันนี้เพราะอยากเก็บให้ครบเซ็ตเท่านั้น แต่ไม่คิดอยากอ่านซ้ำแน่นอน

กูมารอว่าจะมีใครเอ่ยถึงไฟเผาตังค์ของกูมั้ย 5555

>>46 มึงโมโหอะไรมาคะ...อ่านแล้วขำสัด ลิสที่ว่ามากุเห็นด้วยหมด...แต่นอกจากข้ากูชอบนะ แต่นางเอกมันโลเลจิงล่ะ

>>52 เออมึงพูดถึงผลาญ....เรื่องอื่นๆแม่งทำกุลืมความหล่อของเฮียเสากุเลย สงสารเฮียว่ะ อยู่ไหนไม่อยู่มาจงหยวนซะได้...มาๆหมวยน้อย(หมวยพ่อง)ปลอบ..ซบร่องอก

>>48 เมืองจันทราสำหรับกู ไม่ชอบตรงที่คนรอบตัวไม่มีใครดราม่ากับมึงเลยยยย เหมืนเล่นเองชงเองกันอยู่สองคน แต่จบขยี้ได้สะใจกว่าเชียนกู่ น้ำตานองเลยจ้า ส่วนเชียนกู่ชอบดราม่าระหว่างทางนะ แต่ตอนจบซือฟุไม่น่ากลับมาเจอนางเอกอีกเลย เห็นด้วยกับเม้นบนๆ ว่านิสัยเเบบนางนั่งอมตีนอยู่คนเดียวไปเถอะ...

>>20 มึงก็นะ อุตส่าห์ขึ้นตำหนักใหม่แล้ว ขอให้จริงเหอะว่าสุดท้ายจริงๆ

>>13 กูเห็นแต่สีเขียวเต็มไปหมด555 คือกูโอเคกับเซทนางๆนะ แต่จันทราในเรือนเร้นนี่กูไม่สามารถจริงๆ เข็นไม่ขึ้น

ที่ดราม่าแบบBEที่กูโอเค กูยกให้ตงกง จบได้สะใจกูมาก กูอยากอ่านพันภพ แต่ดูมันEได้ตับพังยิ่งกว่าเมืองจันทรา กูสงสารตับกูเลยได้แต่มองตาละห้อย555

>>31 เรื่องอื่นๆกูก็อ่านเถอะ - 3 - )/
เช่น บุหลันไร้ใจ 55555555555555
ล้อเล่น อยู่ในลิสต์แต่ยังไม่ถึงคิว
ว่าจะอ่านพันภพ กับ บุปผาโปรยปรายก่อน
มาๆๆ จบแล้วมาเม้ามอยกัน .กวักมือ.

>>53 กูเอง

ไฟเผาตัง >> ไม่ชอบทั้งคาร์พระเอกนางเอก ลำไยเว่อ นางเอกเหมือนนางร้ายวัลลาบีในยุทธภพ ทั้งที่ตัวเองก็โง่ๆ อ่ะ ไม่มีอะไรเลย ไอวิชาฝึกมาก็ไม่ได้ใช้ พระเอกก็ไม่เข้าใจว่าตอนหลังจะพยายามลองใจนางเอกทำไม คู่ชีวิตแต่งงานกันแล้วก็ต้องเชื่อใจกันป่ะวะ นี่คิดเองเออเอง จนเข้าใจผิดใหญ่โต ทั้งที่นางเอกก็ไม่ผิดอะไร เพราะนางไม่รู้ปะวะ มีอะไรไม่คุยกันตรงๆ เหมือนมีปากไว้อมขี้อ่ะ

ท่านอ๋องเมื่อไหร่จะเย >> มีแต่น้ำกับฉากเย กูผ่านเล่มสองไปไม่ได้จริงๆ พลอตหลักมันคืออะไร บอกกูที

เม่ยเซิง >>> ไม่ชอบคาร์พระเอก จริตออกสาวมากกว่ากูอีก

เต้าหู้ >>> เปิดมาเจอฉากเยดึงลิ้น ครางชื่อเมียเก่า กับโยนนางเอกลงจากม้ากูก็ปิดเบย เหี้ยเกิน

เมียคุณทำ >>> สำนวนแปลแม่งไม่ได้จริงๆ กูอ่อนด๋อยเกินกว่าจะเข้าใจ ภาษาท่านเทพ

กูอยากอ่านเรื่องของคนแต่งตงกงกับบุหลันอีก เรื่องที่
.
.
.
.
.
นางเอกช่วยชีวิตพระเอกไว้ แต่โดนหญิงใบ้เสียบที่แทน พระเอกเข้าใจนางเอกผิดเลยทำตัวร้ายๆกับนางเอก พอรู้ความจริงก็สายไปแล้ว
.
.
.
.
.
มันของคนแต่งคนนี้ใช่ป่ะ ถ้ากูจำไม่ผิด

ส่วนใหญ่กูเข็นจนจบ เลยไม่มีเรื่องไหนที่อ่านไม่จบ มีแต่ไม่ชอบ

1. โฮ่งเต้ เพราะเนื้อเรื่องไม่มีอะไรเท่าไร นางเอกเพอร์เฟคทุกอย่าง ไม่รู้จะลุ้นอะไร
2. หงส์ร่อน ชุดสามครา นางเอกน่ามคานมาก เอาแต่ใจฉิบหาย อิพระเอกก็ตามง้อไปสิคะ
3. ทระนวย เกลียดการที่ผู้ในเรื่องตายหมด พระเอกถึงได้เป็นพระเอก ไม่รู้รักกันตอนไหน นางเอกสวยสัส ใครๆ ก็รักก็หลง แหม่
4. พระมาตุลาตัวดี รำคาญนางเอกที่ชอบหัวเราะ ชี่ๆๆ บวกกับความพระเอกแม่งชอบโลลิ รับไม่ด้ายย
5. ชายาผู้มีคุณธรรม โมโหคำผิด ชื่อสลับ งานค่ดชุ่ย
6. ปฐพีไร้พ่าย มันสนุกตรงไหนวะ หาความสนุกไม่เจอ อ่านแล้วไม่มีอารมณ์ร่วม สำนวนลิเกสัดๆ
7. ตำราพิชิตสาวงาม ชอบกันเร็วไปไหนน อ่านแล้วไม่มีไรอยู่ในหัวเลย แม่งย้อนเวลากันมาทั้งเรื่อง
8. ตามรักรอยเหมย ชุด ตำนานรักสองภพ นางเอกคนดี๊คนดี ดีแบบโง่ๆ ไม่ได้รู้กาลเทศะ ชอบสอดทำเป็นแม่พระ
9. ท่านอ๋องในกำมือ นางเอกนี่แทนที่จะพูดกับอ๋องตรงๆ แต่เสือกอมพะนำ จนเข้าใจผิดกันยกใหญ่ น่ามคาน ตอนจบกากมาก ใครจะให้อ๋องมาเป็นสามัญชนง่ายๆ ลูกตัวร้ายก็นั่งบัลลังก์หัวโด่ ไม่กลัวมันแก้แค้นไง๊
10. สาวใช้จอมพิลึก เห็นว่าเป็นสีเจวี้ยนเลยอ่าน สรุปอ่านไม่จบจ้าา น้ำเยอะมากไม่สามารถไปต่อได้จริงๆ

มาๆๆ กูขอด้วยคน
ที่อ่านไม่จบสิบเรื่อง
1.ลูกหลานนางกรวด ทะเลหรอ? ไม่ค่ะ มันคือมหาสมุทรแปซิฟิก บายค่ะ จบแยก .โพสต์ลงโอแอลเอ็กซ์.
2.ทระนง สังขวางเง่ยยยย นี่นางเอกหรือตัวอะไรคะ ไม่ชอบนาง ไม่อ่านค่ะ เท!!!
3. ชุดเคหาสน์ธารฟ้า ไม่รู้ดิ นี่ลองหยิบโม่ปู้เฟยมาก่อน มันไม่คลิกอ่ะ เลยเท แต่กูอ่านหลงเงานางจบนะ
4.หงส์สังหาร กูไม่ชอบ!!! จบบบ
5.ชายาผู้มีคุณธรรม พยายามเสพรับไอเทพเพื่อจะอ่าน ก่อนจะพบว่าตัวเองเป็นแค่มนุดค่ะ ลาก่อยยย
6.ปรุงรักมัดหัวใจ โอ้วแอ๋ลโอ๊วววววว
7.ตราบฟ้าดินมลาย ตอนมันออกยังอ่านไม่รู้เรื่อง ขอโทษที่ขายไปแล้ว
8.ของเตี่ยนซิน ชื่อไรวะ... บันทึกพิศวงรึอะไรนี่แหละ
9.อลวนหลงกลรัก
10.งานของถังอิน 5555555
พอๆ ขี้เกียจคิด

สำหรับกูที่อ่านไม่จบ เข็นเลือดตาแทบกระเด็น ก็ไม่รอด
1.อสุรากับยาใจ พระเอกจอมมารประสาอะไร ของมึง!!!
2.จันทราในเรือนเร้น เนิบเนือย
3.เพชรสามยอด (ยอดคทา ยอดขุนพล ยอดบัลลังก์) เกลียดชะนีที่ย้อนเวลามาทุกคน
4.ทำนองนาง เกลียดคาแรกเตอร์นางเอก สรุปมึงฉลาด/ ติส /สันโดษ/ ไม่แคร์โลก /หรืออะไร? กูงง สรุปกูด้อยปัญญาเอง
5.แม่ทัพอยู่บน ไม่ชอบพระเอก กูไม่ขำ ไม่ตลก ไมาเอาใขช่วย ไม่ชอบมึงอิอ๋อง
6.สามคราวิวาห์รัก(หลับ) ไม่ชอบ เนิบเนือย เขียนมาแต่ละเล่มอย่างหนา กว่าจะแต่ง กว่าจะหย่า โอ๊ย กูง่วง และไม่ชอบนิสัยพระเอกขี้งก
7.เจ็ดชาติภพ พระเอกนางเอก ทะเลาะ ตีกันวุ่นวาย ตายๆ เกิดๆ เรื่องราวรีบๆ ปุ๊บๆ จบล่ะ
8.เจาหยา รำคาญนางเอก ขี้มโนบ้าบอ
9.นิยายรักอลเวง อ่านล่ะกูเหนื่อยแทนนางเอก
10.มื้อนี้มีรัก ไม่มีอะไรเลย เรื่องราวเบาหวิว แต่ราคาแพงชิบ กูละเข็ดกับแนวปัจจุบัน

>>62 โอ้วแอ๋ลโอ๊วววววว แปลว่า มึงไม่รู้จะบรรยายความไม่ชอบเรื่องนี้ยังไงดีเหรอ

Ky เพื่อนโม่ง ไหนๆก็ใกล้งานหนังสือแล้ว กูขอถามหน่อยว่าไอ้ตะกร้ารถเข็นเล็กๆที่เวลาลากคล้ายลากกระเป๋าเดินทาง มึงพอจะรู้มั้ยว่าซื้อที่ไหนกันบ้าง กูเห็นว่าน่าจะสะดวกกว่าลากกระเป๋าเดินทางของจริงในงาน ใครมีพิกัดร้านหรือราคาวานบอก กราบขอบคุณเพื่อนโม่งล่วงหน้า

>>64 olx เว็บขายของก่อนเปลี่ยนมาเป็น kai----- อ่ะ

พวกมึงกุต้นเรื่อง >>33 พออ่านลิสพวกมึงแล้วกูรู้สึกมีอารมณ์ร่วมมาก....อืมๆของกุเกินสิบแระที่อ่านไม่จบ

หลังจากมึงเลิกตีกัน...มาสับ 10 อันดับอ่านไม่จบแล้ว หรือจะโยนทิ้ง หรือเอาไปเผา หรือห่อผ้าอนามัยก้อแล้วแต่พวกมึง ตอนนี้มาต่อ 10 เรื่องในดวงใจพวกมึงกันบ้างเริ่มที่กุก่อน

1.หลงเงานาง...ไม่มีเหตุผลกุเมา
2.บันทึกจอมโจร...กุอยากลงหลุมไปกับอู๋เสียแสนแบ๊วของกูววววว
3.ป่าท้อ+ปู่ตง...ไม่รู้ของแพงชอบ...เอิ่ม
4.ตงกง...สะใจ สะเทือนไต
5.บันทึกปิ่น
5.หอยทาก...กูรักพระเอก(หวังข่าย555)
6.เจินหวน
7.ปู้ปู้
8.คนขุดสุสาน...กุลงหลุมอีกแล้ว
9.เทพบุตรเดินดิน+มาเฟีย
10......คิดไม่ออก

ตาพวกมึงค่ะ

>>62 อ้าววว กูโดนหลอก จำไม่ได้ว่าไปอ่านรีวิวจากไหนหรือในนี้ มีหลายคนว่าปรุงรักสนุกมากกก กูก็สอยมา แต่ทิ้งไว้ในกองดอง ชิบหายละกู555 กูเห็นด้วยกับชุดเคหาสน์ธารฟ้า กูอ่านแล้วแบบมันไม่ใช่อ่ะกิ๊บ เซทนางๆกูโอเค แต่เซทนี้ กูอ่านเรื่องแรกก็เททั้งชุดเลย ไม่รู้จะอธิบายยังไง ให้สามคำแค่ มันไม่สนุก ละกัน

>>63 รสนิยมกูคล้ายกับมึง แต่กูยังไม่ได้อ่านเจ็ดชาติภพ กูว่าจะสอย แต่มึงทำให้กูเริ่มลังเล555

kyหน่อยนะ มีใครพอแนะนำแนวพระเอกรุ่นลุงกับนางเอกสาวน้อยให้หน่อยได้มะ ไม่เกี่ยงว่าไทย/จีน ขอแค่ดีๆก็พอ
ขอบใจล่วงหน้า

>>33 ที่อ่านไม่จบหรือเลิกซื้อกลางคันของกูก็
1.เทพบุตรเดินดินกับมาเฟีย ไม่ถูกจริตนิสัยพระเอกกับ ผญ ในเรื่อง
2.หงส์ฟ้อน ซื้อมาแต่ไม่คิดจะอ่าน
3.แปดสามี
4.ขันทีสาวป่วนวังหลวง
5.เพียงแรกพบ ไม่มีอารมณ์อ่านเข็นเกิน5หน้าแรกไม่พ้นสักที
6.อสุรายาใจ แรกๆก็ดีแต่หลังๆมานี่มันอะไรวะ ลำไยมาก
7.ฉู่หวังเฟย อันนี้ซื้อมาอ่านเล่มแรกละก็จอดเลย
ตอนนี้คิดได้แค่นี้ว่ะ

>>68

>>70 คิดไม่ออกจ้ะ นิยายจีนแปลที่กูอ่านพระเอกไม่ถึงสามสิบสักคน ส่วนใหญ่ยี่สิบกว่าเอง ส่วนนิยายไทยมึงต้องไปถามอีกมู้นะ

>>64 จำได้ว่ากูหัวร้อนมากตอนที่อ่านเพราะรีวิวนางเคลมไว้ว่าเลิศเลอ เข็นไปได้เล่มครึ่งกูก็แบบ Welcome To Facebook เหวี่ยงทิ้ง สุดท้ายเอาไปชั่งโลขาย
ไม่คิดจะปล่อยให้ออกไปทำใครหัวร้อนต่อจากกู .กำแบงค์ยี่สิบแน่น.
>>70 เอิ่มมม มึงจะไหวป่ะล่ะ ไอ้แนวจีน(แต่คนไทยแต่งนะ)น่ะกูรู้จักอยู่ แต่กูไม่รู้สึกว่ามันสนุกอ่ะ
อ่ะๆๆๆ เอาชื่อไป ไปหารีวิวปลากรอบการตัดสินใจเอา
ตะวันหลังเงาจันทร์ ของ รักในเดือนสิบ
บอกไว้ก่อนว่ากูไม่ชอบ แค่ครต.มันตรงกับที่มึงหาเลยบอกให้

>>60 ไม่ใช่ ถ้าจำไม่ผิดเป็นตอนย่อยในฮวาซวี่อิ่น

>>71 อ้าว อันดับแรกของมึงเทพบุตรอยู่ในลิสเรื่องที่ชอบของกู 555 กุชอบพระเอกแต่กุเกลียดชะนีทุกตัวในเรื่อง พวกหล่อนหลีกไป เรื่องนี้ไม่ควรมีชะนี พระเอกควรเป็นของกุ

สิบเรื่องที่ชอบอ๋อออ
1.จันทราในเรือนเร้น
2.เมืองจันทราฯ
3.ราชันมังกร
4.อสูรยิ่วยิ้ม
5.ลำนำทะเลทราย
6.เล่าขานตำนานรัก
7.รอยเหมยสลักรัก
8.ปู้ปู้
9.รักประดับใจ
10.ล่าหัวใจมังกร
.
.
.
.
.
ถ้ามึงมาถามกูอาทิตย์หน้าคำตอบคงจะต่างไปจากนี้เพราะกูกำลังจะทลายกองดอง 55555

อะนี่ Top 10 ในใจกูนะ
1. ฮวาเชียนกู่ (เกลียดพระเอกแต่ก็ชอบเรื่องนี้ งงตัวเอง)
2. หงส์ขังรัก (หรงจื่อของกูวววว)
3. อาเจ๋อ (ของกูอีกนั่นแหละ)
4. ตงกง (จบได้สะใจฉิบหาย)
5. นิยายรักอลเวง (ลุ้นแทนนางเอกจนตีนหงิก สือโถวของกู)
6 คู่แค้นสงครามรัก (อาหล่างเถิงของกูวว)
7. มายานาง (พี่อี้ฉือของกูน่ารักมากจริงๆ)
8. เจาเหยา (นางเอกแม่งบ้าบอ ม่อชิงก็ดีงามอยู่)
9. เพียงใจในเพลงพิณ (พี่อวี้ของกูน่าสงสารมาก แต่ซีรี่ส์ขออยู่ทีมพี่วิคแล้วกัน)
10. พานพบอีกคราฯ (ชอบนิสัยนางเอก ถึงจะเป็นคนแข็งแล้วเด็ดขาดอีโก้สูงไปนิดแต่ไม่น่าลำไย เสียอย่างเดียวพระเอกไม่น่าหลอกให้นางเอกบำเพ็ญเพียร แล้วหมั้นกับอิลู่เหยา ผู้คนอื่นก็ดีงาม คุณชายต้วนกู T_T)

>>65 ตามห้าง โฮมโปรพวกนี้น่ามีขาย ที่กูเห็นบ่อยสุดก็ตามงานเฟอร์นิเจอร์กับสำเพ็ง
>>70 เทพมารรันจวนของอวี๋ฉิง ตอนนี้กูนึกออกแค่นี้ว่ะ
>>68 ข่ายเกอของกู ตบค่ะะะ อย่ามาแย่งหลัวกู!! 10อันดับในดวงใจเหรอ อื้อหือ โคตรยาก เอาแบบไม่เรียงลำดับนะ เอาตามที่นึกออกตอนนี้ละกัน
1. ลิขิตรักด้ายแดง กูรักอาเจ๋อ อาเจ๋อหลัวกู อาเจ๋อคือสิ่งดีงามมาก
2. คู่ป่วนสืบคดีพิศวง กูอ่านซ้ำบ่อยมาก อยากให้มีสนพ.ไหนก็ได้ซื้อต่อมาทำที
3. time to change เสียใจที่ออกมาไม่ครบเล่มสนพ.ก็ล่มสลาย อยากอ่านต่อโคตร
4. ฮวานเชียนกู่ กูชอบนะ ละมุนดีสำหรับกู HE ด้วยแบบไม่ต้องทีแฟนฟิค
5. ตงกง กูชอบนะ แต่กูว่าถ้าไม่เล่มเดียวจบไปเลย ก็น่าจะมากกว่าสองเล่มจบ มาจะดึงอารมณ์ให้กูอินได้มากกว่านี้
6. ลำนำเทพ ภาค1 กูชอบมากกกกกกก ส่วนภาคสองเฉยๆ
7. ปู้ปู้ เป็นอีกเรื่องที่กูชอบมากเช่นกัน กูชอบ 13 เชียร์ 14
8. ขบวนการหมาป่า กูชอบมากกกกกก ชอบพวกแนวแอคชั่นไรงี้อยู่แล้ว เจออันนี้ถูกจริตมาก อยากให้มีคนเอาเรื่องแบบนี้มาทำอีกเยอะๆ แม้ตอนจบของเรื่องจะปาหมอนไปหน่อยก็ตาม
9. บันทึกปิ่น อันนี้ม้ามืดมาแรงแซงทางโค้งมาก อ๋องซึนโคตรของโคตรน่ารัก ชอบและอยากอ่านตั้วแต่สมัยหลอดสับไว้ละ
10. เจินหวน กูชอบโทนการดำเนินเรื่องมาก รักอ๋องมากเช่นกัล

>>79 กูเอง >>68 มาค่ะ มาตบกับแย่งข่ายๆ ....กูร๊อรอ เมื่อไหร่ข่ายจะมีซีรีย์ให้กูดู

>>79 ขอจับมือหน่อยเพื่อนโม่ง คู่ป่วนนี่กูโคตรชอบ อ่านครั้งแรกจากห้องสมุดแล้วไม่ได้ซื้อเก็บ สนพ.แม่งก็เจ๊งไปแล้วตอนนี้เลยไม่รู้จะไปหาจากไหน เสียดายมากๆ(ๆๆๆๆๆๆๆ) นี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว อยากให้มีสนพ.อื่นซื้อลิขสิทธิ์มาพิมพ์ใหม่ซักที

กูเอาด้วย 10อันดับในดวงใจ อ่านจบและหลายรอบด้วย
1.บันทึกปิ่น แม้จะครึ่งทางกูก็ไม่เท นางเอกน่ารัก น่าเอาใจช่วย พระเอกอิอ๋องซึนดีงาม กร้าวใจ รอลุ้นซึนแตก คนอ่านรอเมื่อไหร่จะเลิฟซีนซะที (ที่หลายรอบเพราะออกเดือนเว้นเดือน กูลืม555)
2.คู่แค้นสงครามรัก เรียลดีทั้งพระเอก นางเอก
3. คู่เคียงเรียงรัก กูชอบอาชีพพระเอก เออรู้จักทำมาหากิน (พระเอกเรื่องนี้กูรักพอๆกับอ๋องซึน เรื่องขยันทำมาหากิน เป็นคนดีทำเพื่อครอบครัวมากมาย ชะตากรรมวัวควายมาก กูรักอ่ะ) ชอบนิสัยนางเอก น้องเหลยตงตง
4.หงสาประกาศิต ชอบเนื้อเรื่อง ชอบพระเอก เก่งฉลาด โหดดาร์ก อ่านไปกูก็ระแวงดี heจะมีแผนอะไรอีก555
5.สามชาติ กูรักท่านยาย กูรักโม่ซี
6.รหัสลับต้าถัง กูชอบชุยเหมี่ยว
7.พราวพร่าง ท่านเก้าเยียวยาจิตใจกูได้ หลังจากบอบช้ำจากพระเอกเฮงซวย เฮียๆทั้งหลายแหล่
8.ชะตาแค้นลิขิตรัก กูชอบนิสัยพระเอก ถ้ารักเฮียจัดเลยค่ะ เออรุกๆไป อย่าอ้ำอึงอมตรีนค่ะ
9.จอมนางจารชน ภาคต้น
10.ยอดหญิงหมอเทวดา กูชอบการดำเนินชีวิตและการตัดสินใจของนางเอก แต่เกลียดแม่ผัวอิ๊ๆ

เรื่องที่กูชอบ แต่ไม่เรียงลำดับนะ
- เจินหวน
- ตำนานรักเหนือภพ
- หงส์ขังรัก
- จักรพรรดิบัญชา
- ว่าด้วยอาชีพนางสนม
- ปฐพีไร้พ่าย
- เมืองจันทรา
- นิยายรักอลเวง

เรื่องที่เข็นไม่ไหว
- ลำนำทะเลทราย
- บุปผาสีชาด
- พราวพร่าง
- ชายาผู้มีคุณธรรม
- ปรุงรักมัดหัวใจ << ไอสาสสสสส กูโดนหลอกมาเหมือนกันว่ามันจะสนุก ที่ไหนได้....
- ขันที
- ถูหนานจื้อ
- ฉู่หวางเฟย

มึง เขาให้มาบอกนิยายที่ชอบค่ะไม่ใช่มาหวีดผู้ หรงจื่อ อาเจ๋อ ชุยเหมี่ยว ของกูค่ะ อย่ามโน ชิ

>>69
กู63 เอง กูเป็นแฟนจิ่วลู่ กูชอบท่านยาย สามชาติผูกพันนะมึง แต่เจ็ดชาติ กูรำคาญนิสัยพระเอกนางเอก เรื่องมันหลายชาติ ยังไม่ทันอินหรือซึ้ง ปุ๊บปั๊บตายล่ะ ตายบ่อยเกิดบ่อย ตีกันบ่อยๆ กูก็เหนื่อย ยามเช้าแปลใช้ได้เรื่องนี้ แต่เนื้อเรื่องและคาแรคเตอร์ตัวละครมันไม่ละมุนเท่าท่านยายอ่ะค่ะมึง

10 ลิสต์ที่กูชอบ อันนี้ง่ายมาก กูตัดสินจากนิยายที่กูอ่านบ่อย และนิยายที่กูชอบมาก กูจะแยกเก็บไว้อีกตู้หนึ่ง

1.เพียงหนึ่งใจ โฮ่งเต้ของกู กูชอบความเบาของเรื่อง มันเป็นเรื่อง feel good กี่ครั้งก็เอามาอ่านได้
2.ว่าด้วยอาชีพนางสนม
3.ภูติรักปาฏิหาริย์ 2 เล่มจบของอวี้ฉิง ตอนอ่านนึกว่าเรื่องผีลึกลับ ที่ไหนได้น้ำตากูท่วมหมอนเลยมึง
4.บันทึกจอมโจรขุดสุสาน ถึงนายน้อยกะจางฉี่หลิง จะจบได้งงๆ แต่กูยังชอบบรรยากาศ การผจญภัยของนายน้อยทั้ง 10 เล่มนะ
5.เทพยุทธ์เซียนกลอรี่ กูชอบคาแรคเตอร์พระเอก ชอบความกวนติง
6.เจ็ดอาถรรพ์ นิยายแปลเล่มเดียวจบของนานมี กูชอบมาก สยองขวัญชิบหาย + วายนิดหน่อย
7.ฮองเฮาอ้วนดำ ใครไม่ชอบกูชอบ กูอ่านแล้วอึดอัดในอก สงสารนางเอก ติดอยู่ตรงกลาง
8.ท่านอ๋อง ข้าอยากเป็นศรีภรรยา เบาดี สั้นๆ ไม่ต้องการของหนัก กูหยิบพวกนี้แหดละมาตัดอารมณ์
9.ศิลาหลอมรัก กูบอกได้เลยที่เรื่องนี้เข้าลิสต์มาเพราะเรื่องสั้นท้ายเรื่อง ท่านแม่ทัพกับองค์หญิงคือคู่รักที่กูรักทั้งคู่ กูเสียน้ำตาให้เรื่องนี้ตั้งแต่หน้าแรกยันหน้าสุดท้าย
10.อาหนิง สยบฟ้า พิชิตปฐพี นิยายเรื่องยาวที่กูคิดว่ากูคงเบื่อก่อน แต่กลายเป็นว่าออกเล่มใหม่กูยังขวนขวายเหมือนเดิม

>>82 ในลิสมึงมีที่กุยังไม่ได้อ่านแต่ลังเลคือ ชะตาแค้น กับ หมอญ กุควรสอยมะวะ

ไม่ได้เรียงตามความชอบ และไม่ครบสิบ ต้องรอเรื่องใหม่ๆ ที่เล็งอยู่แต่ยังไม่ได้อ่านก่อน
-บันทึกปิ่น กูรออ๋องซึนแตก
-นิยายรักอลเวง กูไม่ได้เชียร์พระเอก
-ลิขิตรักด้ายแดง อาเจ๋อคือสามีแห่งชาติปี 2017
-พราวพร่าง ท่านเก้าโคตรสมบูรณ์แบบ สามีตัวอย่าง
-บันทึกรักเคหาสน์เมฆา
-ลำนำทะเลทราย
-คนท่องยุทธ กูชอบนะ เสียแต่เบาไปนี้ดดดดด ตอนจบรวดรัดไปหน่อย
-สามชาติผูกพัน ท่านยายก้อนหิน <3 น่าจะมีสองเล่มจบหรือสามเล่มหรือสี่เล่ม 5555
ที่ไม่มีรายชื่อไม่ใช่ว่าไม่ชอบแต่กูยังไม่ได้อ่าน 555 กองดองท่วมหัว

>>68 มาๆๆๆกูเล่นด้วย หลังจากกูเกรี้ยวกราดกะอันดับที่ไม่ชอบไป(กูเอง >>46 )5555555 ตอนนี่กูจะอวยอันที่กูชอบบาง

1.งานจิ่วลู่ กูชอบทุกงานเลย แม่งแนวกูอะ ชอบเนื้อเรื่อง การวางพลอต การเขียนสำหรับกูคือมันพอดีมากกก มีฮา มีหวาน มีดราม่า กูเป็นติ่งค่ะ ถ้ามีงานมีทติ่งกูก็จะสกรีนเสื้อไปกรี๊ดกร๊าดอยู่แถวหน้าสุด ส่วนเรื่องที่ไปยุกะจงหยวนของพวกมึง หึๆ กูก็ขัดใจบ้าง แต่อ่านละคิดว่าพอรู้ยุว่าตรงไหน อิสนพ สารเลวนั้นมันเติมเอง ก็อ่านข้ามๆไป. งานจิ่วลู่เป็นนักเขียนคนเดัยวที่กูยังก้ำกลืนซื้องานสนพ มันยุ กูอดใจไม่ได้จริงๆ
เรียงลำดับความชอบ
เจ็ดชาติภพ > ซานเซิง > ซือมิ่ง(ฉางยวนผัวคนที่ 4 ของกูวเอง)> บัวไม่อ้วน-_- > เจาเหยา > อ๋องไก่ > เล่าขาน > ซากมังกร

2.หงส์ขังรัก >กูชอบตัวละครแทบทุกตัว กรารดำเนินเรื่อง กูรักหรงจื่อมากนี่ผัวอันดับ2ของกูเลย(คนแรกคืออาเจ๋อ) หลายคนเกลียดผัวกู เฮ้อแย่จัง แต่ก็ดี อย่ามาแย่งกู สำหรับกูรู้สึกว่าคนที่หรงจื่อรักโชคดีอะ นางเลวร้าย แต่กูมั่นใจว่านางมีฉู่อวี้แค่คนเดียวแน่ๆ แม่งมึงจะหาสักกี่คนที่ทำผิดละสารภาพโดยไม่โกหก เป็นกูอวี้จะไม่มีวันรู้เด็ดขาดว่ากูหลอกเพื่อใหูฉู่อวี้จำไปตลอดชีวิต นี่ตั้งใจให้รู้แต่นอนจับมือ กลัวฉู่อวี้หนีไป น่าเอ็นดูว แต่กูไม่ชอบคนเดียวคือเทียนหรูจิ้ง

3.คู่แค้นสงครามรัก > ชอบความสัมพันธ์ตัวละครมาก พระนางไม่งี่เง่า อ่านละแบบรู้สึกรักไปด้วยกับตัวละคร อาหล่างเถิงนั้นหรือผัวคนที่ 3 ของกูเอง 555 เขียนเหตุการณ์ได้สมจริงเหมืองกูเข้าไปยุในสงคราม

4.บันทึกปิ่น > คงไม่ต้องพูดทุกคนคงรู้ๆกันยุ กูชอบมากกกกก

5.ลิขิตรักด้ายแดง > นี่คืออาเจ๋อผัวหลวง ดีงามมากเป็นผู้ที่กวนเล็กๆ อบอุ่นหน่อยๆ เข้าอกเข้าใจ. เนื้อเรื่องสนุกและแปลกดี เป็นการสืบสวนบวกกับการปรับตัวเพื่อเอาชีวิตรอดของนางเอด คนย้อนอดีตไปมันควรเป็นแบบนางเอกเนี่ย เรียลดี ทั้งห้องน้ำ เสื้อผ้า เงินทอง การกินยุ แม้กระทั่งการพูดแม่งลำบาก เมื่อเทียบกับยุคศิวิไลเซชั่ลที่เรายุ กูว่ามันต้องรู้สึกงี้แหละ บางเรื่องทะลุไปแม่งสุขสบายยังกะไปพักร้อนแถมความซูติดตัวมาเกิดอีก เออๆๆ กูชอบเยวี่ยเหล่าด้วย ฮีแม่งพระเอกขี่ม้าขาวชัดๆ

6.ตงกง > เรื่องนี้กูไม่รู้ว่าชอบตรงไหนว่ะ แต่อ่านละกูรู้ร่วมไปด้วย ยิ่งไปอ่านตอนพิเศษแม่งกูตราตรึงมาก ร้องไห้หนักมาก พระเอกเลวสุดละมั้ง แต่กูกลับไม่เกลียดแฮะ ทั้งสมน้ำหน้าและสงสารไปพร้อมๆกัน

7.คนท่องยุทธภพไหนเลยไม่โดนดาบ > ชอบความน่ารักของพระนาง พ่อแม่ เพื่อน พี่ชาย คือน่ารักดี อ่านเบาๆสมองเอื่อยๆเรื่อยๆ ดี เบามาก แต่กูอมยิ้มตอนอ่าน

เรื่องที่ชอบมีอีกเยอะนะแต่ไม่ได้ชอบแบบสุดๆไรงี้ ที่ชอบมากๆอ่านวนและวนอีกก็มีแค่นี้แหละ

ปล. จริงๆกูชอบอีก 2เรื่อง แต่มันไม่ใช่นิยายแปล มันเป็นคนไทยแต่ง เป็น 2 เรื่องที่เป็นคนไทยแต่งละกูอ่านได้ คือ หญิงสาวเฝ้าสุสานด้วย คล้ายงานจิ่วลู่นะกูว่า กูชอบอะมันเป็นแนวกู กะอีกเรื่อง เสี่ยวหวางเฟย เรื่องนี่พลอตธรรมดาๆ นางเอกน่ารำคาญ แต่ชอบภาษาที่นักเขียนใช้ กูว่าค่อนข้างดีเลยอ่านละรู้สึกร่วมไปด้วย

>>86 ลิสต์ที่มึงชอบคล้ายกับที่กูชอบเลย เหตุผลที่ชอบก็คล้ายๆกันด้วย
-ว่าด้วยอาชีพนางสนม อ่านละมันลงตัวดี หยิบมาอ่านซ้ำบ่อย
-บันทึกจอมโจร ชอบเพราะการผจญภัยและมิตรภาพ...ของจางฉี่หลิงกับนายน้อย แค่กๆ
-กลอรี่ เหตุผลเพราะชอบพระเอกและกูติ่งพี่อวี้
-บ้านซ่อนผี ส่วนเจ็ดอาถรรภ์ยังไม่ได้อ่าน บเานซ่อนผีแม่งกูอ่านละนอนกระสับกระส่ายพักนึงเพราะบางเรื่องมันเป็นเรื่องใกล้ตัว ธรรมเนียมความเชื่อไรงี้บางอันก็คล้ายไทยกูเลยอินตาม และที่สำคัญ ตัวเอก2คนแม่งเคมีเข้ากันฉิบหายวายวอด แต่น่าเสียดายและเจ็บใจยิ่งที่นานมีแม่งลอยแพ สัดเอ้ยยยยยยยยยยยยยยย
-ศิลาหลอมรัก หยิบมาอ่านบ่อยมากกกก และอ่านเฉพาะตอนพิเศษมู่หย่วนกับองค์หญิง แม่งครบรสชาติมาก ฟินาเล่สุด
-สยบฟ้า กูคิดเหมือนมึงเลย ตอนแรกนึกว่าจะเบื่อก่อนจะจบแต่พอมันออกกูรีบวิ่งโร่ไปซื้อทุกครั้ง บางครั้งก็โทรถามพนักงานร้าน นอ. ว่าหนังสือเข้ายังจนพนักงานจำกูได้ ปัจจุบันกูซื้อเล่มล่าสุดพร้อมกับนิยายเรื่องอื่นกูก็จะอ่านเรื่องนี้ก่อนทุกครั้ง แถมยังมีตู้ชั้ยพิเศษสำหรับเรื่องนี้โดยเฉพาะ รักแค่ไหนถามใจ

10เรื่องที่กูชอบ (ไม่เรียงนะ)
1) หลงเงานาง (เรื่องที่ทำให้กูมาติดบ่วงอวี๋ฉิง)
2) ลำนำทะเลทราย (กูลงเรือถูก แม่ทัพฮั่วของน้องงงงงง)
3) My Sunshine (ทนายเหอของกูวววว กูชอบพวกเรื่องแนวรักในรั้วมหาลัยของจีนอ่ะ เลยชอบช่วงความสัมพันธ์ตอนเด็กมากกว่าตอนมาเจอกันอีกครั้ง)
4) ท่านยายซานเซิง
5) ตงกง (ชอบที่จบแบบนี้ สมน้ำหน้าพระเอก)
6) พระมาตุลาฯ (กูชอบพระเอกกับพล็อตมันกลวงๆดี55555)
7) พานพบอีกครั้งฯ (กูชอบนิสัยนางเอก หายากที่นางเอกจะไม่เอาพระเอกก็ไม่เอาเลย ไม่ง้อ เชิดใส่แม่ง)
8) ว่าด้วยอาชีพฯ (อ่านได้เรื่อยๆเพลินๆดี นางเอกไม่พลาดเลย เลยไม่ต้องลุ้นจนปวดหัว5555)
9) โอรสสวรรค์ทาสรัก (กูเคยอ่านนานแล้วที่ห้องสมุดเนี่ยแหละ แต่หาซื้อเก็บไม่ได้ ได้แต่รอส้มรีปริ้นท์ ไม่รู้จะรีชาติไหน)
10) เล่ห์รักทรราช (หมั่นไส้พระเอก รำนางเอกนิดๆ แต่กูชอบได้ไงไม่รู้ กูเกลียดความสายเขียวของตัวเอง)

โอ้ยยยย กู >>91 นะ
กูอยากเพิ่มเรื่องหอยทากกับศจ.ป๋อ
ชอบผช.เก่ง มีความรู้555555555

เฉพาะเรื่องที่จบแล้ว เรื่องที่ชอบแบบไม่เรียงลำดับ
จักรพรรดิบัญชา
ว่าด้วยอาชีพนางสนม
เพียงหนึ่งใจ
คู่เรียงเคียงรัก
มเหสีตัวปลอม
ใยรักโยงใจ
พราวพร่างบุปผาตระการ
ปฐพีไร้พ่าย
ลิขิตรักด้ายแดง
จันทราในเรือนเร้น

ลิสต์กู
- อวี๋ฉิง เอาตีนเขี่ย ตดใส่กระดาษขายกูก็อ่าน
- เฮยเจี๋ยหมิง อันนี้ก็ออกมาเหอะอ่านได้หมด
- จันทราในเรือนเร้น
- รักร้ายผู้ชายใจดำ
- ชุดของสามพี่น้องตระกูลหลง
- อาเจ๋อ
- ปีศาจหนึ่งตนกับคนหนึ่งใจ
- นิยายรักอลเวง

มึงนี่อ่านหนังสือกันแตกป่ะ เค้าถามสิบอันดับนิยายที่มึงชอบ ไม่ใช่สิบอันดับพระเอกที่มึงชอบ สัส 555555555

ของกูมั่ง แบบไม่เรียงนะ
1. ขอลอก >>82 คู่เคียงเรียงรัก ชอบความละเมียดละไมในเรื่องอ่ะ เวลาบรรยายวิธีที่นางเอก 'ฟัง' คนอื่นแล้วชอบเเต่เห็นด้วยว่าพระเอกชะตากรรมวัวควายมาก อ่านแล้วชอบตรงที่ว่าพระเอกเป็นคหบดีรวยๆ แต่เบื้องหลังความรวยคือนางก็เหนื่อยมาก เเทบญาตินี่ปลิงๆ ทั้งนั้น ทั้งบ้านพระเอกแบกภาระการทำงานอยู่คนเดียว

2. บันทึกปิ่น - ไม่มีอะไรจะกล่าว นอกจากว่า ท่านอ๋องของกูววว

3. คดีร้าย - เฮียป๋อของกูอีกเช่นกัน ร้ายกว่าฆาตกรในเรื่อง ก็พระเอกกูนี่เอง //กำพระ 555 ต้องการภาคสองมาก ส้มๆ เอามาที แงงง

4. ลิขิตรักด้ายแดง - ถึงกูจะมาตอนโควต้าเมียๆ หมดแล้ว กูก็จะป้ายน้ำลายจองอาเจ๋อไว้ชาติหน้าเลยค่ะ เค้าควรเป็นพ่อของลูกกู

5. พราวพร่าง - ท่านเก้าาาาาาาา

6. ลำนำทะเลทราย/บทเพลงกลางเมฆา - เรื่องนี้อยู่ในลิสกูเพราะท่านเก้าอีกเช่นกัน ถึงภาคสองจะโผล่มาสองสามบรรทัดกูก็กรี๊ดได้ 55555

7. ตงกง - ชอบตอนจบ แต่เล่มแรกแม่งหลอกกูขี่ควายอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ แล้วนุ้งควายแม่งเดินเลี้ยวไปผิดทาง พากูตกบ่อโคลนแล้วขึ้นไม่ได้อ่ะ สัส

8. เทพบุตรเดินดิน/มาเฟีย - ชอบความซูของพระเอกว่ะ นี่เลยมึง ความซูใดๆ ในโลกก็เทียบกับพระเอกกูไม่ได้แล้วล่ะ จะซูแล้วก็ไปให้สุด แล้วหยุดที่ปากอ่าวก่อนออกทะเล 555555

9. ยอดหญิงหมดเทวดา - เรื่องนี้มาตอนกูอยากหาอะไรน้ำเน่าๆ อ่านพอดี ตอนจบเเผ่วปลายแต่กูโอเค

10. ลำนำรักเทพสวรรค์ 1-2 - ภาคหนึ่งจบดราม่าให้กูน้ำตาแตก แต่พอภาคสองปิดปมดราม่าของภาคหนึ่งได้สวยงาม เลยเอาขึ้นหิ้งกูไป กูอินกับความรักพ่อแม่ในเรื่องมาก ทุกบ้านเลย รู้สึกว่าแต่ละคนก็มีวิธีปูทางให้ลูกๆ แตกต่างกัน ฮืออออออ

เรื่องที่ชอบเเต่ยังไม่เข้าลิส
สยบฟ้า กลอรี่ ยกให้เป็นลิสของปีหน้าๆๆๆๆๆๆ

เรื่องที่ยังไม่อ่านแต่น่าจะชอบ
ชาตาแค้น กับหงสา

เรื่องที่ชอบ เอาแบบที่อ่านซำบ่อยๆ
1.หลงเงานาง
2.my sunshine
3.นิยายรักอลเวง (เฉพาะเล่ม2) กูเกลียดท่านโหวโรคจิตอ่านข้ามเลย
4.เทพมารรัญจวน กูชอบความจิตและแอบน่าสงสารของพระเอก
5.หมอหญิง นางเอกซูดี ไม่ต้องคิดมาก
6.บันทึกปิ่น
7.ชะตาแค้น. ชอบพระเอกรุกดี ไม่อมพะนำ มีแต่นางเอกแหละที่ไม่ค่อยยอมบอก
8.มายานาง ไม่ต้องอธิบายมากมาย แค่พี่อี้ฉือคนเดียวกูยอม นางเอกน่ารักด้วยแหละซื่อๆ
9.ฉู่เฉียว
10.ลิขิตเหนือเขนย
11.คู่บุปผาข้ามภพ. (กูจะใส่ลำดับที่11ใครจะทำไม)

อยากอ่านเรื่องแนวๆ พานพบอีกครา ที่นางเอกแกร่งๆ เด็ดเดี่ยว ทิฐิแรงแบบนี้ รู้ว่าตัวเองชอบ/ไม่ชอบอะไร มีความเข้าใจในวิถีปุถุชนเข้าใจโลก ไม่ง้องแง้ง มีเรื่องไหนแบบนี้แนะนำกูมั้ยเพื่อนโม่ง

>>97 ตงกง

เล่นด้วย แต่กูมีไม่ถึงสิบแน่นวลลล
ชอบ
1.หงส์ขัง ดีงามตรงที่นางเอกผูกคอตายใต้ต้นไม้เดียวกัน 55555
2.กลุ่นกลิ่นกลางรอยจำ พระเอกหลอกฟัน แต่โดนเอาคืนซะแสบ ดราม่าไปสิเคอะ กูชอบแนวนี้ กูอยากอ่านแนวนี้อีก ใครมีแนะนำโปรดบอกกูวววว
3.ไฟเผาตัง กูชอบปก กูบอกได้เท่านี้
4.ซือมิ่ง เอื่อยไปหน่อย ไม่มีจุดพีค แต่นอกเหนือจากนี้กูชอบหมดตั้งแต่ปก สำนวน ตัวละคร
5. ทระนง ฮาดี กูชอบ
.
ไม่ชอบ
1.โฮ่งเต้ อย่าให้กูพูด...
2.อ๋องไก่ กูชอบพระเอก ที่เหลือกูไม่ชอบสักอย่าง
3.หยกออนท็อป ลำไยนางเอกเบอร์แรง
4.เมืองจันทรา กูเข็นไม่จบ เดี๋ยวไปพยายามใหม่
5.ท่านยาย ยังเข็นไม่จบ เดี๋ยวลองอีกครั้ง

>>98 อ่านแล้วว ติดลิสต์ Top 10 ในใจกูด้ววยย

KY มีใครดำบันทึกปิ่นแล้วบ้าง ช่วยเฉลยคร่าวๆคดีบ้านนางเอกให้กุฟังหน่อยสิ แล้วอยากรู้ว่าสุดท้ายพระเอกนางเอกแต่งงานกันมั้ยยังไง

เรื่องที่กูชอบนะ
1.มายานาง>กูอ่านซ้ำบ่อยๆมาก พระเอกหลัวกู ชอบเลิฟซีน5555
2.นางสนม>อ่านซ้ำบ่อยอีกแล้ว ชอบการเลื่อนขั้นเลเวลของนางเอก
3.ศึกรักประลองใจ>ชอบความมัวๆของเรื่อง กูชอบโลกจอมยุทธ์
4.ลำนำทราย>พระเอกหลัวกู กูลงเรือถูก55555
5.คดีร้าย>กูชอบฉากเลิฟซีน และความรุกของพระนาง5555
6.boss&me>พระเอกกูรักเขา ขี้แกล้งนิสัยไม่ดีสุด5555 ตอนพิเศษน่ารักมาก ฉากฟินเยอะจริง
7.เจ้าสำนักเจ้าหัวใจ>เป็นเรื่องเบาๆที่น่ารักมาก พระนางฮาๆ แล้วเป็นเรื่องเดียวของโม่เหยียนที่ยังไม่ได้กันในเล่มมั้ง5555
8.ชุดวิวาห์อสูร>อ่านได้ยิ้มๆน่ารัก พล๊อตฟีลกู้ด
9.ลิขิตรักด้ายแดง>กูชอบความรักที่นางมีให้พระเอกมากในช่วงเล่มสุดท้ายกูประทับใจ อาเจ๋อหลัวกู
10.หลงเงานาง>กาวตัวแรกที่กูโดน ติดแล้วติดเลย55555

Ky กูกำลังอ่านซ่อนรัก ขอถามเพื่อนโม่งที่เคยอ่านเรื่องนี้หน่อย กูงงว่านางเอกทะลุมิติมาอยู่ในร่างซีหว่านตอนไหน คือเกิดมาเป็นซีหว่านเลยตั้งแต่ออกจากท้องแม่(ส่วนตัวกูรู้สึกแปลกๆถ้าเด็กทารกจะมีความคิดความอ่านแบบสาววัยยี่สิบ) หรือว่าตอนที่ซีหว่านตกน้ำ แล้วฟื้นขึ้นมา

>>59 มีปากไว้อมขรี้>>>มึงก็ใช้คำแรงไป สงสารคนชอบอย่างกูด้วยขร่ะ (' ' )
ไฟเผาตัง ใส่จุดไว้ให้พวกมึงมองข้ามไป
.
.
.
.
.
.
โดยรวมกูชอบ กูชอบความพ่ายแพ้ที่นางเอกมีต่อพระเอกเหมือนปกมันอ่าแหละ แล้วกูก็ชอบนางเอกที่รักเดียวใจเดียว รักจริงทุ่มเททุกอย่าง(ทั้งพระเอกนางเอก)เพื่ออีกฝ่าย ต่อให้กูจะลำไยสำนวนบรรยายแค่ไหนก็เถอะ ตัวร้ายก็ไม่ได้รับกรรมเหี้ยไรเลย พ่อจริงพ่อรองอีก งงสัสๆ (แถมยังวายได้อีก เอิ่ม...) รายการแข่งขันเจ้ายุทธที่จะเน้นก็ไม่เน้น จะไม่เน้นก็ไม่ใช่นั่นอีก ยังมีตัวละครที่มาเล่าเรื่องแบบไม่จำเป็น จะขำก็ไม่ขำ จะตื่นเต้นก็ไม่ตื่นเต้น มาทำไรก็ไม่รู้ ให้กูรำคาญ
แต่ แต่ แต่...กูชอบที่พระเอกปางตายแล้วกลับมาอย่างซู และชอบที่นางเอกโดนมอมยา(สะใจ) ที่สำคัญ กูชอบกำลังภายในค่าาาา
.
.
.
.
.

>>104
.
.
.
.
.
มอมยาไรวะ
.
.
.
.
.

หนังสือที่เทกลางทาง บางเรื่องก็เทไปเลย บางเรื่องก็อยากกลับไปอ่านอีก
01.ชายาสะท้านแผ่นดิน -- กูจำได้เลยว่าเรื่องนี้กูไปสอยที่งานหนังสือพร้อม box ตำนานรักเหนือภพ กลับมาถึงบ้านก็หยิบมาอ่านเรื่องเเรกแล้วแทบปาทิ้ง เนื้อเรื่องซูมากๆ นางเอกก็หยิ่งมาก ตรรกะตัวละครก็ประหลาด อ่านแล้วขัดใจ กูเลยเลิกซื้อแต่พอมันออกใหม่ปกสวยเชียว เลยไปยืนอ่านในร้านหนังสืออีกรอบ สรุป ดีใจที่กูไม่ซื้อครบชุด (ใครที่เห็นคนยืนอ่านเรื่องนี้นานสองนานที่ร้านหนังสือแล้วทำหน้าขัดใจ ก็คงเป็นกูเองแหละ)
02.แสนทราม -- เพื่อนยัดเยียดมาให้อ่าน อ่านได้เล่มครึ่ง สรุปได้ว่านางเอกทรามจริง นางคิดอะไรของนางอยู่ก็ไม่รู้ นางเอกไม่มีเป้าหมายอะไร เนื้อเรื่องเหมือนตีกันแย่งผู้หญิง อ่านต่อไม่ไหว (มิน่าเพื่อนมันถึงให้ยืมทั้งที่มันรักหนังสือจะตาย)
03.ชุดกรวด (กรวดทหาร) -- ซื้อเรื่องนี้มาเพราะแม่ค้าบอกว่าอ่านแยกได้ มันไม่ต่อกับกรวดไม้เท้า เลยสอยมายกชุด เออ อ่านแล้วมันไม่ต่อกันจริงด้วยแต่ทามไลน์มันทับซ้อนกันค่ะ ...กูอ่านคดีควักหัวใจอะไรนั่นไม่รู้เรื่อง อ่านแล้วเหมือนๆ จะหลับ
04.ม่านม่าน -- กูพยายามแล้ว อ่านไปสามรอบก็อ่านได้ถึงแค่เล่ม 2 กับอีกหน่อยๆ มันดันไม่ขึ้นแล้วจริงๆ ยอมเลย เเพงก็แพง
05.ฉู่หวางเฟย -- ตัดตอนได้งงสุดๆ ไปเลย กูนึกว่าหนังสือหน้าขาด ตัวละครในเรื่องรักกันเร็วมาก แถมคู่รองไปรักกันตอนไหนไฉนกูถึงไม่รู้ อ่านถึงเล่ม 4 (ยังไม่จบด้วย) กูเลยเท
06.ทระนง -- เทเพราะดราม่าสนพ. อ่านถึงเล่ม 3 พอดี ตอนนี้จำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้เเล้ว
07.ลำนำรักเทพสวรรค์ ภาค 1 -- อ่านถึงเล่ม 4 อีกนิดเดียวก็จบแล้ว เนื้อเรื่องสนุกนะ แปลก็ดี แต่เศร้าเกินไป กูทนไม่ไหวแล้ว ตากูบวมมาก กระดาษชำระก็หมดพอดี กูเลยหยุดอ่านไปฮีลตัวเอง ฮีลจนบัดนี้กูยังไม่ได้ไปแตะอีกเลย เนื้อเรื่อง ชื่อตัวละครก็จำไม่ได้แล้ว ถ้าไปอ่านใหม่อีกรอบ ตากูต้องบวมอีกรอบแน่ เลยกลัว (แต่สักวันจะอ่านจนจบให้ได้)
08.แม่ทัพอยู่บน -- อ่านแล้วจั๊กจี้แปลกๆ เวลาเข้าพระเข้านาง มันรู้สึกประหลาดมากจริงๆ กูบอกไม่ถูก เลยยังอ่านไม่จบ
09.อวลกลิ่น -- เพราะขาเหยียบเข้าเรื่องพระรองไปครึ่งตัวแล้ว เลยหยุดก่อน ไว้ลืมๆ เนื้อเรื่อง ขึ้นเรือถูกลำค่อยไปอ่านใหม่ (พระเอกกูล่ะ อยู่ไหน)
10.ฉู่เฉี่ยว -- เหตุผลเดียวกับ 09.
11.boss&me -- ไม่สนุก เนื้อเรื่องเอื่อยๆ พอวางหนังสือปุ๊บเลยไม่มีแรงจูงใจจะอ่านต่อ แต่หน้าปกสวยดี ซื้อเพราะมันเลย
12.เจินหวน -- อ่านไปเกือบ 3 เล่มเเล้ว ที่อ่านไม่จบเพราะติดภาพฮ่องเต้แก่ในละครตลอดเวลา แต่นางเอกฉลาด ชอบเลย (แต่สักวันจะอ่านให้จบเพราะเนื้อเรื่องดีและกูซื้อยกชุดมาแล้ว)
13.จอมนางคู่บัลลังก์ -- อ่านถึงเล่ม 4 ยังไม่จบแต่หยุดไปก่อน จำเหตุผลที่หยุดอ่านไม่ได้แล้ว
14.เทียบท้าปฐพี -- ทำไมนางเอกมันซูจัง แถมรักเขาไปทั่ว เอาไว้ทำใจได้หรืออยากอ่านอะไรซูๆ เดี๋ยวไปอ่านใหม่
.
ที่จริงมีอีกเยอะมากพวกมังกรป่วนคาบสมุทรของกล้วยอะไรนั่นแต่ขี้เกียจพิมพ์แล้วก็จำอะไรไม่ได้นอกจากเสียดายตังค์ 555

>>106 กุขำเจินหวน...ติดภาพฮ่องเต้แก่ เห็นด้วยกะมึง ซีรีย์แม่งน่าเอาผู้แจ่มๆมาเล่น สงสัยทุ่มงบจ้างนางเอก งบหมดตัวละครชายเลยเป็นเยี่ยงนั้น 555

>>106 จริงๆ กูว่าเรื่องเทียบท้านางเอกรักผู้คนเดียวนะ คนอื่นๆ มาชอบนางเอกเอง

>>105
.
.
.
.
.
ยาที่ทำให้เคลิ้ม ร่างกายอ่อนแรง แต่อันที่จริงก็ไม่จำเป็นหรอกเพราะนางเอกมันยอมอยู่แล้ว
.
.
.
.
.
.

มาพวกมึงใครสายเขียว มาจัดอันดับสายเขียวงานกาวของอวี๋ฉิง 10 ลำดับ ดมกันให้เมาปลิ้น กูก่อน

1.หลงเงานาง
2.มายานาง
3.จารจำนาง
4.ภูติรัก
5.ศึกรักประลองใจ
6.บันทึกรัก
7.บทเพลงรัก
8.ทำนองนาง

ได้แค่นี้ว่ะ กะลังจะอ่านเจ้าอัคคี ไม่รู้จะอยู่อันดับเท่าไหร่

อวลกลิ่นละอองรักเป็นอีกเรื่องที่กูชอบคาร์พระเอกนะ แต่...
สปอย
.
.
.
.
.
กูไม่เข้าใจว่าทำไมนางเอกรู้ว่าพระรองเข้าใจผิดแล้วถึงโกรธขนาดตัดรัก ก็ตอนรู้จักกันมันมองไม่เห็นป่ะ ตัวเองไม่ไปแสดงตัวว่าเป็นใครแล้วหวังให้เค้าจำได้ พอเขาจำไม่ได้ก็มีปัญหา ดราม่าเองไรเอง ลำไย

ที่กูชอบเรื่องนี้คือชอบพระเอก เสียแต่บทน้อย ค่าตัวแพงพอๆกะท่านเก้าพราวพร่าง พระรองก็ดีแต่แม่งบทเยอะชห. อ่านจบเล่มแรกถึงกับงงว่าพระเอกคือใคร
.
.
.
.
.

และเรื่องนี้กูก็ยังเก็บนะ แม้จะชอบไม่สุดก็ตาม

>>87 กู82เองนะ แนะนำสอยทั้ง2เรื่องเลยค่ะ อ่านได้นะ ไม่เสียดายเงินกับเวลา
สปอยเด้อ..
.
.
.
.
.
หมอหญิง การดำเนินเรื่องดี ชอบวิธีคิด การใช้ชีวิตของนางเอก วุฒิภาวะสูงมาก EQ สูงกว่าบรรดานางเอกย้อนเวลาซูๆ ทั้งหลาย คือถ้าคนแบบนี้ย้อนเวลาไปในอดีตน่าจะมีชีวิตอยู่รอด ได้จริง กูชอบเล่ม1-3 มาก ถึงแม้พระเอกจะกินหญ้ามากก็เถอะ แต่ชอบตอนก่อนพระเอกจะรู้เรื่องลูก ลุ๊นลุ้น เล่มที่เหลือพระเอกก็ดีงาม ตอนหายโง่แล้ว แม่ผัว อนุ นี่ถือว่าสีสันเนอะ ถ้าไม่มีตัวละครพวกนี้พระเอกก็ไม่ตาสว่าง ส่วนบางคนบอกไม่ชอบเล่มท้ายๆ เป๋ๆไปบ้างตอนจบ กูว่าก็พอรับได้นะ คิดซะว่าหาที่แลนดิ้ง สายสุขนิยมก็ว่ากันไป
ชะตาแค้น นี่ที่ผ่านมา3เล่ม ถือว่าสนุกอยู่ แม้ว่าจะแนวเดิมๆ ย้อนเวลาเข้าร่างเดิม แต่นางเอกไม่ซูเว่อร์ คือนางย้อนเวลามา สถานการณ์หลายอย่างก็เปลี่ยน สถานะของคนบางคนก็ไม่เหมือนเดิมไง มันสนุกตรงที่นางเอกไม่ได้รู้ทุกเรื่อง ไม่สามารถแก้ไขสถานการณ์ได้ทุกอย่างไง อ้อ พระเอกดีงามจ้า ชัดเจนดี รักคือรัก ไม่อมพะนำ นิสัยแรง ดื้อเก่ง ถือดีมาตั้งแต่เด็กเลย กูชอบ เค้าร้ายๆ แต่น่ารัก
.
.
.
.
.

>>111 +ล้านไปเลยเพื่อนโม่ง อวลกลิ่นกูอ่านเล่มหนึ่งไปได้เกือบจบแล้วยังต้องพลิกไปดูปกว่าพระเอกคือใครวะ กูจำได้ว่าพระเอกอีกคนนี่ เชียร์พระรองมากๆ ไม่เข้าใจนางเอกสัสๆ คาร์พระเอกพระรองคือดีมาก เป็นพระเอกที่สามารถเป็นพระรองได้ และ เป็นพระรองที่สามารถเป็นพระเอกได้ เหมือนให้กูไปลุ้นตอนท้าย(ไม่นับคำโปรยด้านหลัง…)เอาเองว่าใครจะพลิกเป็นพระเอก

>>112 หมอหญิง มึงอ่านจบยัง? 5555 ถ้ายัง รอให้มึงอ่านจบ กูให้โอกาสมึงตอบใหม่ ถถถถ

>>112 ที่แลนดิ้งหมอหญิงนี่ทำกูเกือบตายคาที่ กูตั้งใจติดตามลุ้นว่ามันจะจบยังไง จะดราม่าน้ำตาท่วมมั้ย รึจะรักษากันยังไงได้ ปูทางเนื้อเรื่องมาดีมากแล้วก็จบด้วยปาฏิหาริย์ซะงั้น อย่างนี้ก็ได้เหรอ

>>114 กูเอง112 หมอหญิง กูอ่านจบแล้ว
สปอย
.
.
.
.
.
หมอญ ก่อนหน้านั้นนางเอกป่วย ร่างกายไม่ไหวล่ะ แต่สุดท้ายก็จบดีสุขนิยมนี่นา นอกจากลูกแฝดแล้ว นางเอกก็ท้องอีกไม่ใช่เหรอ
หรือกูพิมพ์อะไรผิดไป กราบขอโทษค่ะ555
.
.
.
.
.

>>112 หมอหญิง มึงอ่านเล่ม7 แล้วใช่มั้ย มึงคิดดีๆ 5555555 พีคสัส กูนี่นั่งงงอยู่ในพงหญ้า ว่านักเขียนเอางี้จริงดิ่ แต่เล่ม 1-6 ยอมรับว่าสนุกอยู่

>>116 เปล่าๆ มึงไม่ได้พิมพ์ผิด
แค่มึงสไตล์ต่างจากคนอื่นแค่นั้นแหละ คืองี้มึง
.
.
.
.
.
ฉากจบที่คนเขียนหาบันไดลงไม่ได้เลยเบนชูการ์ดไสยศาสตร์ ทั้งๆที่เขียนสาระจัดเต็มมาทั้งเรื่องอ่ะ
มันทำให้คนเฟลกัน กูเลยแบบ มึงอ่านจบยังงงง??? พูดผิดพูดใหม่ได้นนะะะะะ ฮื่ออออออ
แต่ถ้ามึงรับได้ มึงโอเคก็ดีไป
บนชั้นที่บ้านก็มีหนังสือให้สะสมเพิ่มอีกเรื่อง ตามนี้ 5555
.
.
.
.
.

>>116
.
.
.
.
.
นี่ยังไม่นับตอนพิเศษ ตายแล้วฟื้นจากโลงน้ำแข็ง 555555
.
.
.
.
.

>>115 >>117 เอาจริงๆนะ ถ้าจบนางเอกตายกูจะโอเคมาก
ลำไยพระเอกสัส
แล้วหลังจากนั้นกูจะจัดให้มันเป็นที่1ในลิสต์นิยายโปรดกูแทนจันทราในเรือนเร้น .ทำหน้าเพ้อฝัน.
.
.
.
ห่านเอ้ย ความจริงทำชีวืตกูพัง!!!!!

Thank you ค่ะเพื่อนโม่ง กูเก็ตล่ะคือแบบที่กูรับได้ เพราะกูไม่เอาสาระและความความสมจริงใดๆ มาตั้งแต่
.
.
.
.
.
มันต่อแขนกันในค่ายล่ะ
แบบกูฮะ!!! มึงทำกันอย่างงี๊เลยเหรอ มึงเอาให้สุดเลยละกัน ไหนๆก็หมอเทวดา นางฟ้าล่ะ
เออนักเขียนนี่มึงมีมุขอะไรเอามาให้สุดๆ 555
.
.
.
.

อ้าว..งั้นกุอยากลองของ มาใครปล่อยหมอหญิง 50% มาทางนี้กูจองค่ะ (กุเอาจิง)

>>122 ของกูมันย้ายบ้านไปแล้วค่ะซอยี่~
รอโม่งต่อไป 5555

>>122 เนื้อเรื่องมันสนุกอยู่นะมึง อ่านได้ไม่เสียดายตังค์ แม้กูอยากจะขายคืนเล่มสุดท้ายก็ตาม 555

>>121 โอ๊ยมึง ตอนช่วงๆนั้นอ่ะ ความซูไม่ใช่ปัญหา เพราะกูอ่านชายาดราก้อนบอลรอด
แต่ เขขขขข้ มึงจะจบแบบนี้จริงดดดดดิ๊!!!
เออ กู๊ดบายเลย พอ แยกๆ ถถถ
//
.
.
.
.
.
จริงๆกูเอิ่มตั้งแต่นางทำเครื่องมือแพทย์ออกมาได้ละอ่ะ
ตั้งแต่สารพัดมีด ห้องปลอดเชื้อ แอลกอฮอลล์ ฮัลโหล สุราฤทธิ์แรงมันไม่ใช่จะปลอดเชื้อนะยู
ที่พีคคือ เข็มฉีดยา สายน้ำเกลือ ว็อททททท และที่กูอเมซิ่งคือ ปรอทวัดไข้ เอาดิ ทำออกมาได้ขนาดนี้นี่ไม่ต้องมีมันและนักวิทยาศาสตร์เนี่ย
โคตรทับจายยยย
จากนั้น ตัดแขน ต่อมือ ปล่อยเบลอได้ นางเอกซูโอเค
รักษาเนื้องอก
ใช้สมุนไพรก็ได้อีก
บลาๆๆ
คือนางเป็นหมอแผนไหนวะ กูงงมาก
ใครยังมีหนังสือโปรดให้คำตอบกู 5555555
.
.
.
.
.

Ky พอเห็นชื่อนิยายก็นึกขึ้นได้ มีคนบอกว่า จันทราในเรือนเร้นมีภาคสอง แล้วแจ่มจะเอามาแปลต่อป่ะ

>>125

.
.
.
.
.

กูยังนึกว่านางจะซูจนรักษาตัวเองได้ ถ้านางรักษาตัวเองหายกูอาจจะไม่สะเทือนใจเท่านี้

.
.
.
.
.

>>126 กรี๊ดดด มึ้งงงง ข่าวตรงไหนอะไรยังไง
ปาลิงค์มาให้กูททททที~~~~~ .คว้าไหล่.

หมอหญิงกูอ่านเสพความน้ำเน่า ของพระนางเท่านั้น ส่วนในแง่ของความสมจริง และเรียลนั้น...จะเอาอะไรกับนิยายที่เปิดเรื่องมา ก็ข้ามมิติวะ 5555
.
.
.
.
.

ป.ล. ตอนท้ายๆ แม่ง ปัจจุบัน ก็ยังทำไมได้เลยนะ เว้ย แช่แข็งแล้ว ร่างกายไม่โต ชุบชีวิตเอาได้ เอาที่มึงสบายจัยยยยย
.
.
.
.
.

>>129
ไม่เอาไม่ขยี้ดิ 55555555
มึงอย่าลืมว่านั่นหีบหยกเย็นแสนปีของราชวงศ์
ศิริราชอยากมีก็มีไม่ได้ โรง'บาลทั่วๆไปหรอ อย่าหวังเลย

10 อันดับหนังสือที่ชอบ อาจจะชอบเนื้อเรื่อง อ่านบ่อย ชอบผู้ชายคละๆ กันไป (ไม่เรียงลำดับ)
01.สยบฟ้า -- ก่อนที่กูจะได้ซื้อเรื่องนี้กูก็คิดไม่ถึงว่าจะชอบขนาดนี้เหมือนกัน เนื้อเรื่องดี แปลดี ทำให้ติดตามได้ทุกเล่ม ฉากบู๊ก็เขียนมันหยด คาแรคเตอร์ตัวละครชอบมากไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายหรือเเม้แต่ตัวประกอบบางตัว ซึ่งปกติกูไม่ค่อยอ่านงานที่ผู้ชายเขียนเพราะมักมีฮาเร็มและก็มักเขียนตัวละครผู้หญิงให้ดูแบนราบ (คือก็เข้าใจว่าส่วนใหญ่กำลังภายในผู้ชายมันไม่ได้โฟกัสเรื่องนี้ แต่เพราะกูเป็นผู้หญิงมั้ง กูเลยสนใจ) ซึ่งเรื่องนี้เขียนได้ดีมาก ตัวละครผู้หญิงมีความคิด มีเป้าหมายแล้วก็มีจุดยืนเป็นของตัวเอง และที่ชอบอีกอย่างก็คือฉากเล็กๆ น้อยๆ ที่มีในเรื่อง อย่างเช่น ฉากเดินชมเมืองฉางอัน ซังซังชอบแป้งทาหน้า จดหมายโต้ตอบระหว่างอาหนิงกับผีผี ฉากที่ไปทดสอบพลังที่บ่อนพนันในเมือง เรื่องพวกนี้ทำให้เราใกล้ชิดกับตัวละครและผูกพันกับสถานที่ที่ตัวละครอยู่
02.หมอหญิง -- กูชอบนะโดยเฉพาะเล่ม 1-4 (4 เล่มนี้กูอ่านซ้ำบ่อยมาก) เรื่องนี้ที่ทำให้กูติดคือนิสัยนางเอก เป็นนางเอกประเภทที่ยอมประนีประนอมได้ ยอมก้มหัวได้ และก็เป็นแม่คนหนึ่งจริงๆ อีกอย่างที่นับถือมากคือสามารถเขียนบทแม่สามีตัวร้ายจนเราอยากทะลุหนังสือเข้าไปข่วนหน้าสักทีสองที และสามารถเขียนพระเอกให้ตอนแรกกูไม่ชอบเปลี่ยนเป็นชอบได้โดยที่อ่านแล้วไม่ขัด (ส่วนช่วงเล่มหลังๆ ทำกูเสียอารมณ์มาก ตัวละครหลายตัวบทหายไปเลย โดยเฉพาะเหวินเกอของกู ยิ่งตอนพิเศษลูกขององค์หญิงอะไรนั่น... เออ เอาเถอะมันคงอยากให้จบแฮปปี้สุดๆ ล่ะมั้ง)
03.ว่าด้วยอาชีพนางสนม -- เนื้อเรื่องก็เนิบๆ นาบๆ แปลออกมามีคำว่าอัครชายา ชื่อตำแหน่งอย่างยาว แต่ไม่รู้ทำไมกูถึงหยิบมาอ่านซ้ำโคตรบ่อย อ่านแล้วมันเบาดี แล้วก็จบแบบที่ควรจะจบ จบได้เหมาะกับชื่อเรื่อง ตัวละครหญิงในเรื่องคาแรคเตอร์ดี ชอบตรงที่ว่านางเอกมีคนไม่ชอบอยู่ก็จริง แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะเล่นงานนาง (ไม่เหมือนนางเอกเรื่องเผา ทรราชตื้อรัก นางเอกในเรื่องพวกนี้สมควรพิจารณาตัวเองได้แล้วว่าทำไมมีคนเกลียดเยอะจัง -- โทษทีมันคนละแนวกันเนอะ)
04.ด้ายแดง -- กูชอบอาเจ๋อ เป็นผู้ชายในนิยายที่เหมือนจับต้องได้อ่ะ คือเป็นคนดี เจอคนลำบากก็ช่วย แต่มีข้อแม้เล็กๆ ว่าช่วยเท่าที่ช่วยได้ มีอารมณ์ขัน ถ้าจริงใจกับผู้หญิงคนไหนก็เคลียร์ตัวเองชัดเจนไปเลย แล้วก็ดูพึ่งพาได้มากจริงๆ ทำอะไรก็เป็น ทักษะในการเอาชีวิตรอดสูง ฯลฯ พอๆ พูดถึงเนื้อเรื่องก็ชอบตรงความแตกต่างระหว่างปัจจุบันกับอดีต พวกคำพูดจา การวางตัวของผู้หญิง คือทำให้เห็นความแตกต่างกันจริงๆ
05.ซานเซิง -- ไม่มีอะไร อ่านแล้วชอบไม่อยากให้จบเลย เนื้อเรื่องที่เหมือนจะดราม่าแต่พอบรรยายมุมมองนางเอกแล้วฮาดี ถ้าบรรยายผ่านพระเอกมันต้องดราม่าแน่ๆ 555
06.นิยายรักอลเวง -- ตลกดี ชอบตรงที่นางเอกหาเรื่องหลีกเลี่ยงสถานการณ์เลวร้ายในอนาคตแบบจริงๆ จังๆ ชอบตรงที่มุมมองเนื้อเรื่องในนิยายที่นางเอกทะลุมิติมาในมุมมองนางเป็นนิยายกากๆ เรื่องหนึ่ง ตัวละครมีตรรกะวิบัติ แต่พอนางเอกทะลุเข้ามา ตัวเอกที่ตรรกะบิดเบี้ยวในนิยายความจริงก็มีความคิดเหตุผลเป็นของตัวเองเหมือนกัน
07.พราวพร่าง -- ชอบเพราะความเนือย พระนางถึงจะห่างไกลกันเวลาอยู่ใกล้กันแล้วน่ารักมาก
08.หนึ่งบุปผากลางใจ -- อันที่จริงอยากนับรวมๆ ว่านิยายของอวี๋ฉิงนะ เราชอบตัวละครในเรื่องที่ไม่มีใครสมบุูรณ์แบบ ตัวละครเป็นสีเทาๆ
09.บันทึกปิ่น - ชอบความซึน
10.คิดไม่ออกแล้ว ง่วงมาก ยิ่งพิมพ์ก็ยิ่งสั้น 555 อันที่จริงชอบหลายเรื่องนะ บางเรื่องทั้งเล่มอาจจะชอบแค่บางฉากก็มี

>>111
อวลกลิ่น เท่าที่กูจำได้นะ
.
.
.
.
.
ที่นางเอกโกรธเพราะพระรองบอกว่าหายจากหัวใจดอกบัวไง นางก็อ้าวทำไมคิดว่าเป็นพี่มันแทนที่จะเป็นนาง นางเจ็บซ้ำแทบตาย นางก็ผูกพันกับพระรองแล้วด้วยแต่พี่นางเป็นแค่แบบเซียนรับใช้ผูกพันแบบเจ้านายป่ะ ทำไมถึงคิดที่ว่าคนที่เสียสละไม่ใช่นาง ก็ตอนนั้นประมาณว่าคนเข้าใจผิดคิดว่าพระรองชอบพี่นางเอกด้วยแหละ ไม่มีใครรู้แล้วสัมพันธ์ของนางเอกกับพระรอง เป็นอารมณ์น้อยใจเราทำดีแทบตายทำไมเขาไม่เห็น ไม่แน่ใจว่าตอนนั้นนางเอกสารภาพรักด้วยป่ะแล้วพระรองบอกว่าต้องตอบแทนพี่นางเอก นางเอกเลยฟิวขาด
กูจำได้แบบนี้ผิดขออภัยอ่านนานแล้ว
.
.
.
.
.

>>110

หมอหญิงนี่กูอ่านตอนจบแล้ว

กูคิดว่าเหมือนโดนบ.ก.จีนสั่งแก้ตอนจบใหม่ว่ะ

หมอหญิงนี่ตกม้าตายตอนจบ ทั้งปมช่วยชีวิตแม่หมอและตอนพิเศษลูกองค์หญิง เสียแรงท่านแม่ทัพผัวกูมาก

>>128 https://www.facebook.com/hongmayi.suriyanta/posts/753693581409451 ต้องไปถามแจ่มอีกทีนะ เพื่อความแน่นอน

จริงมึง หมอหญิงนี่กูตะขิดตะขวงใจตอนจบมากจริงๆ แบบ มันอะเมซซิ่งไปแล้วว่ะ แบบเหมือนโดนสั่งให้เขียนให้มันลงแบบ HE ให้ได้อะ ทั้งๆ ที่จบแบบตอนผมเผ้าขาวอันนั้น กูว่าแม่งลงตัวมากนะ

พระเอกที่กูชอบ
1. หรงจื่อ (หงส์ขัง) เลือดเย็นดี
2. สิงจื่อ (ปฐพีไร้ฯ) สามีแห่งชาติ
3. ซ่งจื่อชิง ....... ฉลาดและดีที่หนึ่ง
4. ฉางยวน (ลิขิตผูกพันฯ) น่าสงสารที่สุด
5. ซ่างกวนโท่ว (ไฟเผาตัง) ซูแบบมีที่มาที่ไป
6. ฉิวเทียนฟั่ง (คู่ฝันคะนึง) ขยันทำงาน
7. ชวนจิ่งอวี้ (อสุรากับยาจก) รวยเว่อร์วัง
8. ฉีอวี้ถัง (กรุ่นกลิ่นฯ) แบดบอยสุดหล่อ
9. -
10. -
นางเอกที่กูชอบ
1. ซือมิ่ง
2. ซือมิ่ง
3. ซือมิ่ง
4. ซือมิ่ง
5. ซือมิ่ง
6. ซือมิ่ง
7. ซือมิ่ง
8. ซือมิ่ง
9. ซือมิ่ง
10. ซือมิ่ง
^
^
^
นี่กูอ่านมาน้อยมาก

>>138. ซ่งจื่อชิงนี่ใคร

กูเกลียดตอนจบกับตอนพิเศษของหมอหญิงมากกว่าความรำคาญเรื่องแม่ผัวลูกสะใภ้อีก
>>80 มึงมาตบกะกูเลย ข่ายเกอเกอของกู คนนี้ของรักของข้า ช่วงนี้ข่ายถ่ายซีใหม่อยู่ ข่ายผอมเกินไปแล้วววว

>>111 >>132 มาขอแก้ต่างให้นางเอกอวลกลิ่นฯ
.
.
.
.
.
บอกก่อนว่ากูโคตรเข้าใจนางเอก ยอมใช้หัวใจครึ่งดวงรักษาตาให้พระรอง พอพระรองหายกลับคิดว่าคนที่ช่วยตัวเองคือพี่นางเอก แล้วก็สนิทสนมดีดพิณกันใกล้ชิดกัน นางเอกมาเห็นเข้าพอดีก็ช็อคไปเลย แล้วก็มาน้อยใจ โกรธพระรอง ไหนตอนนั้นบอกว่าข้าไม่มีทางลืมเจ้าไง แล้วนี่คืออะไร พอไปเจอกันอีกทีข้างสระบัว นางเอกพูดว่าท่านจำข้าไม่ได้หรือ แล้วพระรองก็ชะงัก คุยกันว่าจะตอบแทนให้นางเอก นางเอกบอกข้าชมชอบท่าน อิพระรองบอกอย่ามาล้อเล่น เอ้าา! อิเหี้ย เป็นกูก็โกรธเว้ย ทำไมตอนบอดกับตอนที่หายดีแล้วเปลี่ยนไปเป็นคนละคน กูเสียสละให้ต้้งมากมาย ความรู้สึกที่ผูกพันตอนนั้นหายไปไหนหมด มันงอนมันน้อยใจเว้ยย
.
.
.
.
.

อวลกลิ่นละอองรัก เป็นอีกเรื่องที่กูชอบนิสัยนางเอก ทิฐิแรง ฉลาด กล้าหาญ เด็ดเดี่ยว ทะนงตน ตัดก็คือตัด แบบนางเอกพานพบอีกคราฯ กับนางเอกตงกงแบบนั้นเลย

>>141 อ่ากู >132 โทดทีกูอ่านนานมากแล้วจำผิดจำถูก กราบซอกอกเบาๆ

>>142 ถูกกูชอบนางมาก ชอบเรื่องนี้เพราะแบบนี้เลยตัดเป็นตัด ที่สำคัญคือนางเปลี่ยนพระเอกได้ด้วยตัวเอง5555ถ้าบทพระเอกเรื่องนี้เยอะหน่อย บวกแก้เล่ม1ที่ออกทะเลไปหน่อยกูจะชอบเรื่องนี้มาก

10 อันดับอวี้ฉิง.......โอ้ยเลือกไม่ถูก ฉันเป็นเป็นติ่งเขา
1. มายานาง พี่อี้ฉือ ที่สุดของเจ้
2. ศึกรักประลองใจ ชอบนางเอกทีพยายามเอาตัวรอด ชอบพระเอกที่รู้ทัน ชอบพล็อต ชอบทุกอย่างค่ะ ไม่ชอบอย่างเดียวแม่งสั้นไป
3.รอยรักปาฏิหาริย์ ตลก พระเอกขี้แกล้ง
4.เทพมารรัญจวน ชอบหลันชิงตอนต้าหนิวยังเด็ก ต้าหนิวก็โคตรน่ารักเลย เด็กอะไรน่ารัก
5. ความรักรำ่ไร ชอบพระเอก
6. หนึ่งบุปผากลางใจ ชอบความเรียล สนุกดี ซึ้งไงไม่รู้ เสียแต่สั้นไปหน่อย
7.จารจำนาง สนุกดี แต่สงสารนางเอกหลายช่วงก่อนจะได้ผู้ดีๆ ชีวิตลำบากจริง
8.พระมาตุลาตัวดี อ่านดีๆ น่ารักออก ถึงเพื่อนโม่งจะรำคาญเสียหัวเราะนางเอก แต่เราว่าตลกดีออก เหมือนเด็กที่แอบหัวเราะ เสียงเลยออกมานิดๆ เรื่องนี้นางเอกสายรุก
9. ปาฏิหาริย์วันฝนพรำ พี่สาวครับๆๆ
10. หลงเงานาง ชอบนะ แต่จะหยิบมาอ่านทำใจความรันทดของนางเอกก่อน
ที่อัคคีหวงรักยังไม่ติดโผเพราะยังไม่ได้อ่าน ดูจากเพื่อนๆพูดถ้าอ่านน่าจะติดโผเช่นกัน เล่ห์รักทรราชย์ ติดอยู่อย่างงเดียวอ่านครั้งแรกเหมือนนางเอกรักบ้านเมืองมากกว่าพระเอก เดี๋ยวต้องอ่านรอบสองความรู้สึกอาจเปลี่ยนไป

>>132 >>141
.
.
.
.
.

ที่กูว่าลำไยคือทำไมนางเอกไม่ลองปรับความเข้าใจกับพระรองให้ดีก่อน พอไปบอกความจริงแล้วพระรองไม่ทันเข้าใจดีไรเลยก็หนีเลยซะงั้น คือกูเข้าใจอารมณ์น้อยใจนะ แต่ถึงขั้นตัดฉับเลยแบบนี้กูเลยสงสารพระรองทั้งที่ก็รักมั่นเหมือนกันแต่ไม่มีโอกาสได้แก้ตัวเลย พระรองคือพระรองจริงๆถ้าบทแบบนี้เป็นพระเอกยังไงนางเอกก็ต้องให้อภัย รันทดที่นางไม่ใช่ 555
.
.
.
.
.

ถึงกระนั้นพระเอกก็ละมุนดี 55 ถกแล้วคิดถึงอ่านใหม่อีกสักรอบดีกว่า

ขอแก้ต่างให้นางเอกอวลกลิ่นด้วยยยยยยย
.
.
.
.
.
คือนางเอกมันเคยถามพระรองตอนตาบอดไงว่า ท่านจะจำข้าได้ทันทีเลยหรือเปล่า อีพระรองเสือกบอกว่าจำได้แน่นอน แต่เอาเข้าจริง ตอนอยู่ข้างสระบัวแม่งทักผิด ทักนางเอกเป็นพี่สาว นางเอกเลยน้อยใจป่าว แล้วนางเอกมันก็นอยด์ๆ อยู่แล้ว ว่ามีแต่คนทักนางเอกเอกเป็นพี่สาว แต่ไม่เคยมีใครทักพี่สาวเป็นนางเลยไง มันก็รู้สึกเหมือนไม่มีตัวตนป่ะ แบบไม่ใช่ที่ของกู กูเลยไม่มีตัวตน (ผิดรายการท่ดๆ 5555) กูเข้าใจนางเอกนะ ขนาดคนที่กูรัก ยังแยกกูไม่ออกเลย เป็นกูกูก็เสียใจอ่ะ ไม่ได้เกี่ยวกับบอกไม่บอก แต่นางเอกกับพี่สาวมันคนละคนมาตั้งแต่แรกแล้ว ถ้าช่างสังเกตหน่อยก็จะไม่เรียกผิดป่ะ
.
.
.
.
.

กูชอบอวลกลิ่นนะ แต่ชอบเฉพาะเล่มสอง เล่มแรกมันดูออกนอกทะเลจนหาทางพ่ายเรือเข้าฝั่งไม่เจอเลย

>>140 กุคนเดิมที่แย่งข่ายกะมึง กูรักของกูแบ่งกันคนละวันละกัน เออข่ายผอมไปจิงๆ(ผอมกว่ากูอีก) เใองจีนนิยมคนผอมจังวะ ยิ่งกว่าไทยอีก ของจีนนี่พระเอกก้อผอม นางเอกยิ่งผอมใหญ่กูงง วันๆแดกไรบ้างมั้ยวะ!

>>139 กูไม่อยากเอ่ยชื่อเรื่อง ไม่งั้นจะเป็นการสปอยล์
.
.
.
.
.
.
ทระนง
.
.
.
.
.

>>148 ดาราจีนผอมจนจะปลิวอยู่แล้วววว แต่ละคนแห้งยังกะอะไร ไม่ใช่อะไรคือมันแอบน่ากลัวนะบางที

กูมาลงชื่อว่าชอบอวลกลิ่น และกูลงเรือถูกอย่างไม่น่าเชื่ออออ ปกติกูมักจะลงเรือพระเอกอยู่แล้ว แต่เรื่องนี้กูก็ลงเรือพระเอกได้ถูกลำซึ่งแปลกมาก เพราะแม่งฟีลลิ่งพระรองมึงเด่นสัด
กูซื้อมาดองนานมากจนลืมเรื่องย่อไปแล้ว หยิบมาอ่านก็ไม่ได้อ่านปกหลังเลยอ่ะ พออ่านไปเล่มครึ่งกูถึงพลิกกลับไปดู ว่าคนที่อยู่บนปกคือใครแน่ เห็นเรื่องนี้ไม่ค่อยปัง กูว่าหนุกดี
นางเอกก็โอเค กูว่านางชัดเจนอยู่นะ นางโอเคกว่าเทพเซียนหลายๆเรื่องอ่ะ 5555

หมอหญิงนั้นกูเฉยๆมาก ไม่ค่อยชอบพระเอกเท่าไหร่อ่ะ

ส่วนอวี๋ฉิงแน่นอนกูให้พี่อี้ฉือของกูค่ะ น้องชายในปาฏิหาริย์รักวันฝนพรำก็น่ารัก เจ้าอัคคีกูก็ชอบนะ พระเอกแบบรักมากกดี

>>148 เห็นด้วยว่านิยมคนผอม แต่ผอมแบบมีกล้ามนะ ผอมแห้งจริงๆมีไม่กี่คน ว่ากันว่าผอมแล้วใส่ชุดจีนสวย ใส่ทับหลายชั้นแล้วตัวไม่บาน ดาราผู้หญิงนี่ยิ่งตัวเล๊กเล็กคือสูงอยู่นะ แต่ผอมปลิวลมกันมาก

ปอลอ กูมาหาหนังสือเรื่องนี้อ่านเพราะข่ายเกอเลยนะมึง 555

กูหมายถึงเรื่องหอยทากนะ พิมพ์ตก 555

>>148 โอเค แบ่งกันคนละวัน คนอื่นหมดสิทธิ์แย่งแล้ว เราตกลงกันสองคนพอ 5555
>>150 >>151 กูชอบคนผอมแต่ดูดีไม่ใช่แค่ก้างอะ ขอแบบมีน้ำมีเนื้อ หรือมีกล้ามเนื้อ ยิ่งหกห่อกูยิ่งชอบเลยไม่ว่าชายหรือหญิง แต่แบบก้ามปูกูก็ไม่ชอบนะ ขอพอดีพองาม

กูคนที่ลำไยนางเอกอวลกลิ่นนะ กูเข้าใจความน้อยใจของนางที่พวกมึงอธิบายมาแหละ แต่คงเพราะมุมมองกูรู้สึกว่าแค่เข้าใจผิดกันมันน่าจะไม่เป็นเรื่องใหญ่ขนาดนั้น นางเอกมาเจอคนใจเย็นแบบพระเอกก็คงสมกันดีแล้วละ 555

>>153 พวกมึงแย่งอะไรกันอ่ะ แต่เค้าเป็นของกูอยู่ก่อนแล้วนะ 55555555555555555555555555555555555555555555

>>148 >>150 เออ เหมือนกูเคยดูรูปแคมเปญที่ดีไซเนอร์นานาชาติจัดอ่ะ
โดยให้ถ่ายรูปผญ.คนหนึ่งในชุดบิกินี่ แล้วส่งไปยังดีไซเนอร์ชื่อดังของแต่ละชาติ
ให้เอาไปโฟโต้ชอป ไปโมมาใหม่ ให้เป็นผู้หญิงพิมพ์นิยม(แบบที่รสนิยมของคนในชาตินั้นๆ บอกว่าแบบนี้คือสวย)
แล้วส่งกลับมาให้ต้นทางรวมกะนเป็นเซ็ต
แล้วก็เอามาเรียงเทียบกัน
ของไทยนี่แบบ ขาว ผอม อึ๋ม งี้
ส่วนของจีน แทบจะเป็นโครงกระดูกแล้วจ้าาาาาาา
ชอบผอมอะไรกันเบอร์นั้นนนนนน แบบ ซี่โครง โหนกหน้า ไหปลาร้า เชิงกราน
กูนี่แทบศึกษากายวิภาคศาสตร์ได้ละ ถถถถถ

หนังสือที่กูชอบ
- หงส์ขังรัก ชอบเพราะพระเอกล้วนๆ คาร์แปลกไม่ค่อยเห็นในนิยาย เนื้อเรื่องเนิบๆ แต่ไม่น่าเบื่ออ่านได้เรื่อยๆ ไม่อยากวาง ลุ้นไปกับนางเอกว่าจะเอาชีวิตรอดจากชะตาชีวิตอย่างไร หรงจื่อมีปริศนาอะไร จะหักหลังนางเอกตอนไหน จะรักกันเมื่อไหร่คือดีงาม

- ปฐพีไร้พ่าย กูรู้ว่าโม่งไม่ชอบกันเยอะ แต่กูชอบถ้าตัดเรื่องสำนวนกะปิน้ำปลาไป แต่ตัวเนื้อเรื่องคือดีงาม นางเอกไม่ซูเกิน แต่ก็ไม่ได้อ่อนแอ ที่ต้องให้พระเอกมาปกป้องตลอด พระเอกนี่ก็คาร์แปลกอีกนั้นแหละ ชอบพระเอกขี้แกล้ง

- บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน อันนี้คือที่สุดของกู 10 เล่มแรกเป็นอะไรที่ดีงาม มีปริศนาชวนให้ติดตามตลอดพอแก้ได้เปลาะหนึ่ง ก็จะเจออีกปริศนาหนึ่ง สามเหลี่ยมเหล็กถ้าอยู่ด้วยกันนี่ฮามาก ลุ้นมากแต่มาตกม้าตายตรงนี้ประเมี้ยวหมดมุก ปริศนาแต่ละอย่างเลยไม่เฉลย จนบัดนี้

- Glory ถ้าเป็นคนที่ชอบเกมส์ออนไลน์ น่าจะชอบให้บรรยากาศเหมือนกลับไปเล่นอีกครั้ง พระเอกนี่คือที่สุดของความเชี่ยใครขวางทางเดินนี่ไม่สนมิตรศัตรู เล่มแรกๆ ที่อ่านแล้ววางไม่ลง พอเข้าเล่มสิบ บางทีบรรยายเยอะเกินมันเร่ิมเนือย

- นิยายชุดปริศนาแห่งต้าถัง เรื่องนี้กูกำลังประเมินพระเอกอยู่ว่าจะล้มหรงจื่อลงได้ไหม ตอนแรกนึกว่าเนื้อเรื่องจะแนวๆ ฆาตกรรมแต่ไม่ใช่แฮะเป็นการไขปริศนาบทกลอนมีช่วงน่าเบื่อบ้างแต่รวมๆ ก็โอเคอยู่

- หอดอกบัวลายมงคล บังเอิญกูชอบแนว สืบสวนสอบสวนเรื่องนี้เลยถูกใจ คดีแต่ละคดีถ้าคิดภาพตามนี้คือโหดมากนะ แต่ได้ความเกรียนของพระเอก กับความน่าแกล้งของพระรองเลยทำให้ซอฟลง เรื่องนี้มันควรจะยาวกว่านี้ เพราะมันสั้นเกินไป ปมของพระเอกเลยคลายแบบลวกๆ ไปหน่อย

กูหายไปวันเดียวมึงเปิดตำหนักใหม่เลยเหรอวะ
.
นิติเวชราชวงศ์ถัง กูไปดำอิงค์มาสี่สิบกว่าตอนแม่งไม่เห็นมีกระเป๋าโดเรมอนตรงไกนหลอดแม่งมั่วสัส ปล.มึงทำใจหน่อยนะสี่สิบกว่าตอนยังไม่ไปไหนพระเอกยังต้องลุ้นกันต่อไป คหสต.กูว่ามันยืดไปหน่อยว่ะ
.
ส่วนหนังสือที่กุอ่านไม่จบ
- ฮวาเซียนกู่ กูลำไยนางเอก
- ไฟเผาตังค์ ลำไยนางเอก
- ล่าหัวใจมังกือ ทนสำนวนกากๆไม่ไหว
- เกาหยอย ลำไยนางเอก กับสำนวนกากเกินทน
- บุพเพอลวน ลำไยนางเอก กับหนาฉิบพล๊อตแม่งไม่มีไรไปไม่ถึงไหนซะที
- เทพมาร ปรกติกูสายเขียวแต่เล่มนี้ชีวิตพระเอกบัดซบเหลือเกินยังทำใจอ่านต่อไม่ได้
- เพชรลูก แม่งจืดจางกว่านี้ก้อน้ำเปล่าแล้วค่ะมึง
.
ปล. ถึงโม่งที่ถามถึงชะตาแค้น กูโอเคกะเล่มหนึ่งว่ะ พอเล่มสองกูเอียนกับความตรัสรู้ล่วงหน้าทุกอย่างของนางเอก สามารถวิ่งไปเตือนพระเอกได้เป๊ะๆทุกอีเว้นท์แม่งน่าเบื่อ

>>146 กูคือ >>141 นะ คืออ่านที่มึงพิมพ์แล้วกูจะร้องไห้อะ น้ำตาปริ่มเลยแม่งงงง กูโคตรเข้าใจความรู้สึกนั้น สัสอ่านแล้วอิน เป็นกูก็รู้สึกแย่มาก นี่คนที่รักกูไง สัญญาไว้ซะดิบดีว่าจะจำกูได้แน่นอน พอเอาเข้าจริงกลับมองกูเป็นคนอื่นซะงั้น กูเจ็บ... (ประหนึ่งเป็นนางเอกเอง5555)

อ่อๆ ลืมบอกกูชอบอวลกลิ่นนะ เป็นนิยายที่ลุ้นพระเอกสนุกดีถ้าไม่โดนสปอยมาก่อนว่าใครคือพระเอก
.
.
.
.
.
ชอบนางเอกตรงนางเด็ดเดี่ยว รักคือรัก ตัดคือตัด ส่วนพระเอกก้อมีความน่าเอ็นดู ตอดนางเอกมาตั้งแต่เป็นปลาตัวน้อยๆอุตสาห์บำเพ็ญเพียรจนโตมางาบนางเอกได้
.
.
.
.
.

>>160 ตอดจริงๆเลย 555555 กูชอบพระเอกตอนเป็นปลาน้อยมากกก แบบอีเหี้ยน่ารักกกกกกกชอบบบบบ

>>161 เออ ตอนเป็นปลาน้อยกูชอบมาก ดูน่าสงสารน่าเอ็นดู 5555555

>>160 >>161 พวกมึงใช้คำว่าตอดแล้วทำไมฟังดูจั๊กกะเดียมพิลึก >\\\\<
อ่านในโม่งรีวิวดีๆ กรี๊ดกร๊าดกันอย่างนั้นอย่างนี้ เรื่องที่กูอ่านไม่รอด กูต้องกลับไปอ่านอีกที อวลกลิ่น หงส์ขังรัก บันทึกจอมโจร กูไม่ต้องกลัวไม่มีอะไรอ่าน กลัวหาตังค์ไม่ทันอ่านมากกว่า 5555555555

>>160 กูสงสารอิปลาอีกตัวที่ซนๆ หน่อย แล้วนางเอกเข้าใจว่าเป็นเก้าครีบอะ ตลกก

>>163 กูติ่งเต้ามู่ ตามอ่านเล่มต่อเล่มเลย ลงแดงหนักมากถึงขั้นว่าวางขายวันไหนต้องพุ่งไปบฟ.เพื่อคว้าเล่มแรกของสาขานั้นมาให้ได้ ลงทุนโทรไปสาขาบฟ.ล่วงหน้าด้วยว่าเมื่อไหร่จะวางแผงเล่มใหม่กูจะได้พุ่งไปถูกวัน

Ky กูจะถามว่ากูแปลกมั้ยวะ. เวลากูอ่านสปอยละค่อยอ่านนิยาย กูว่าสนุกกว่าตอนอ่านแบบไม่ได้อ่านสปอย เพื่อนกูบอกว่าแปลกอะ คือมันเป็นคนที่ถ้าอ่านสปอยก่อนมันแทบไม่อยากอ่านต่อ มันรู้หมดแล้ว มันไม่สนุก มันไม่ลุ้น กูไม่รู้ว่ะกูกลับชอบ มันไม่ลุ้นจริงเว้ย แต่กูรู้สึกว่ากูรู้สึกเหมือนตัวละครอะ เหมือนกูเข้าไปมองในมุมตัวละคร ถ้ากูไม่อ่านสปอย มันเหมือนกับตัวละครมันรู้. แต่กูไม่รู้ มันทำให้กูไม่เข้าใจว่าตัวละครทำไมทำงี้ รู้สึกงี้ ยังไงดี เหมือนอารมณ์ร่วมกูน้อยลง เลยรู้สึกอ่านสปอยก่อนสนุกว่า 555555 มีใครเป็นแบบกูปะ

>>166 ไม่แปลกหรอก รสนิยม ความชอบแต่ละคนไม่เหมือนกัน กูเป็นพวกที่ถ้าเจอสปอยแล้วจะไม่อยากอ่านต่อ รู้สึกความสนุก ความลุ้นเองมันจบลงไปแล้วน่ะ แต่จะไม่เป็นกับเวลาอ่านเรื่องนั้นซ้ำใหม่นะ เพราะกูตื่นเต้นใหม่ทุกครั้งที่ได้อ่านซ้ำ

>>166 กูเป็นแบบมึงเลย ถ้าไม่มีสปอยก็อ่านไปตามเรื่องแต่ถ้ามีสปอยจะชอบอ่านสปอยก่อน
พออ่านแล้วจะได้ซึมซับแล้วก็โฟกัสกับเนื้อเรื่องระหว่างที่เรื่องดำเนินไป ไม่ต้องมัวแต่พะวงว่าตอนจบจะเป็นไงวะ ใครพระเอก จะจบดีหรือจบเศร้า
ไม่งั้นกูคอยแต่จะอ่านเร่งให้จบอ่ะเพราะอยากรู้ตอนจบ5555555

กูอ่านอาเจ๋อได้ครึ่งเล่มหนึ่งแล้วขอนุญาตมาหวีดหน่อย กูเพิ่งรู้ว่าการที่กูรักหรงจื่อนี่เป็นเพราะกูป่วย พวกมึงอ่านไม่ผิด กูกล่าวถึงหรงจื่อจริงๆ /ไปอ่านต่อละ

>>169 ตกลงมึงมากรี๊ดอาเจ๋อหรือหรงจื่อ กูงง

>>166 กูเป็นเหมือนมึง ชอบอ่านสปอยล์ก่อน แล้วพอรู้เรื่องคร่าวๆ ปุ๊บ มันก็สนุกอยู่ดีอะ ยิ่งทำให้เข้าใจเนื้อหามากขึ้น

>>169 มึงง 555555555555555

>>169 กูนี่ลุกขึ้นมายืนงง . . .

>>170 >>173 เขาหมายถึงคดีแรกเปล่า ที่หลงรักคนที่ลักพาตัวอะ

คดีแรกคือเด็กนั่นหลงรักคนร้ายไง แล้วนางเอกบอกว่าเด็กป่วยทางจิตเป็นสตอล์คโฮล์มซินโดรม

>>174 เข้ามาปรบมือให้มึง ผู้ที่เก็ทคนแรก 55555

>>174 มึงเก่งมาก ตอนแรกกูก็งง ตอนนี้เกตละ

คุยเรื่องอวลกลิ่นจบกันไปยังเนี่ย กูชอบพระเอกมากเรื่องนี้ ชอบเวลาหยอกกัน เสียดายเล่มหนึ่งเข้าป่าไปไกล

>>166 ไม่อ่ากูก็เป็นชอบอ่านรีวิวหรือสปอยก่อนให้เข้าเนื้อเรื่องมากขึ้น แล้วตอนอ่านจะโฟกัสกับเนื้อเรื่องบทคำพูดให้เข้าใจว่าทำไมถึงสปอยแบบนั้น มันทำให้กูดูหนังหรืออ่านหนังสือรู้เรื่องมากขึ้นเพราะสปอยบางทีมันก็สปอยไม่หมดไงแบบไม่ได้บอกถึงเหตุผลก่อนที่เป็น
อีกอย่างมีสปอยจะได้รู้ว่ากูรับได้กับเนื้อเรื่องหรือป่าวถ้าไม่กูจะเททันที กูไม่มีเงินกับเวลาว่างมาลองเสียเวลากับเรื่องที่กูจะโยนมันทิ้ง

>>178 อิตอนเข้าไปในหมึกบรรณนี่เสียเวลามากกก

>>180 เห็นด้วยยยยยยย

>>178 ชอบพระเอกด้วยยยย มันจะมีตอนเปิดเรื่องป่ะ ที่มีภูตจิ้งจอกเด็กน้อยมาแอบชอบนางเอก แล้วพระเอกรู้ว่าแอบมองอยู่อ่ะ เลยจูบนางเอกอวดแม่งเลย นิสัยเด็กน้อยสัสๆ 5555555555

แล้วก็ชอบนางตอนเป็นนุ้งปลาด้วย เสียดายเกิดช้าไปนิด แม่มมาไม่ทันอิพระรอง แต่น่ารักนะ นางเอกเป็นดอกบัว พระเอกเป็นปลา คอยตอดน้อง 55555555

>>166 แปลว่ามึงยังตีความ/เข้าใจเนื้อเรื่องไม่เก่งเลยต้องพึ่งสปอย มึงลองมั่วไปก่อน เอาความเข้าใจมึง อ่านจบค่อยไปอ่านสปอย จะเป็นอีกฟีลเลย มึงเข้าใจงี้ แต่คนเขียนสปอยเข้าใจอีกแบบ หรือรีวิวเห็นอีกแบบ ยิ่งมาแชร์คห.กันจะยิ่งสนุก กูชอบอ่านรีวิวหลังอ่านนิยายจบ กูอยากรู้ว่าเขาเห็นตรงกะกูมั้ย หรือมีอะไรที่กูพลาดไป

เห็นหวีดหรงจื่อกันเยอะ แต่กูไม่ชอบเลยที่หลอกใช้คนอื่น นักดาบชื่ออะไรนะที่เชื่อใจไว้ใจหรงจื่อมาก แล้วพอรู้ความจริงก็ช็อกเลย
กูสงสารเค้ามาก (แต่ดันจำไม่ได้ว่าชื่ออะไร)
หลอกใช้คนชั่วหรือคนที่หวังผลประโยชน์จากตัวเรามันก็ยังโอเคนะ
แต่กับคนที่ให้เราหมดใจ เรากลับเห็นเค้าเป็นแค่ตัวหมาก แบบนั้นไม่ไหวจริงๆ
แถมพ่อนักดาบนี่แม้จะแค้นแต่ก็รักมาก ไม่ได้หวังให้หรงจื่อตาย
(จริงๆ แบบรักหรงจื่ออยู่รึเปล่าวะ)

>>184 *แบบ แก้เป็น แอบ

KY โม่งๆ เห็นเรื่องพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานออกมาแถ-ลงเรื่องให้ใช้ แซว ไม่ใช่ แซ็ว เปล่าวะ กูว่าโคตรแถว่ะ ก่อนหน้านี้เห็นยกเหตุผลล้านแปดมาให้ใช้เป็น แซ็ว ตอนนี้มาบอกว่า ที่พิมพ์ในเล่มว่า แซ็ว เป็นคำผิด งี้หนังสือยามใช้ในมือกูนี่เป็นของมีตำหนิ คำผิดบานเลยนะเฮ้ย

>>186

เห็นด้วย ราชบัณฑฺตมันว่างงานรึไง

>>186 เหมือนคำว่า ผัว กับ ผัวะ อ่ะ ตอนแรกแม่งก็บอกออกเสียงเหมือนกัน หาเหตุผลล้านแปดจะให้ตัดคำว่า ผัวะ ออก กูนี่มองบนมาก เหมือนกันยังไงวะ ตัดออกความหมายแม่งก็ไม่ได้มะ ไร้สาระสัส

>>184 มึงต้องเข้าใจหรงจื่อนิด ฮีถูกเลี้ยงมาแบบนั้น คือถูกสอนมาให้ไม่ไว้ใจใครมีชีวิตเพื่อการเอาชนะอ่ะ จนศิษย์พี่ยังรู้สึกผิดเลย
ขนาดนางเอกที่ฮีรัก ยังหลอกแล้วหลอกอีกเลย

เพิ่งเห็น ยามเช้าลงทดลองอ่าน ALSB แล้วนะ

รีวิวโฉมสะคราญล่มเมือง
ซึ่งกูอ่านไปถึงครึ่งเล่ม 2 แต่มันอึดอัดจนต้องมาเล่าก่อน
ตอนแรกที่อ่าน หยิบปุ๊ปแล้วไหลลื่นเลยนะ
ปกติไม่ชอบแนวนางเอกสวยผู้รักผู้หลง
แต่เริ่มอ่านมันดูมีอะไร นางเอก'ดู'เหมือนฉลาดงี้
เริ่มเรื่องมาแบบ ในเมืองมีโฉมงาม 2 คน
คือนางเอก กับคนรักของอัครเสนาบดีโหลวเช่อ
แต่คนรักของโหลวเช่อกลับต้องไปเป็นสนม แถมได้เป็นสนมโปรดของฮ่องเต้ด้วย
ในขณะที่นางเอกได้แต่งกับโหลวเช่อ
เสนารักสนมมาก ถึงขั้นตกลงกับนางเอกว่า
อยู่กินกันแบบพี่น้องแล้วกัน ให้นางเอกได้ทุกอย่าง
ยกเว้นความรัก (โอ้ย เจ็บ)
ต่อไปนี้เป็นสปอย คือถ้าอยากอ่านเอาลุ้นไม่ควรอ่านสปอย
.
.
.
.
.
เริ่มเรื่องมาคือนางเอกไปวัด แล้วได้เจอกับคนรักของอัครเสนาที่เป็นโฉมงามเหมือนกัน
ซึ่งตอนนั้นมากับอัครเสนา (แต่นางเอกไม่รู้จัก)
ทั้งคู่ต่างได้เซียมซีเหมือนกัน คือเหมือนมีดวงล่มเมือง งี้
ต่อมานางเอกก็โดนจับให้แต่งงานกับอัครเสนาโหลวเช่อ
พอเจอหน้าปุ๊ปก็จำได้ว่าคืออีตาคนที่เจอที่วัดกับโฉมงามอีกคน
แต่งงานมา คืนแรกโหลวเช่อโดนสนมหาเหตุเรียกเข้าวัง
ชีวิตแต่งงานของนางเอกคือเรียบง่าย เคารพโหลวเช่อ โหลวเช่อก็ตามใจทุกอย่าง
(มีความไม่สมจริงในเรื่องคือ สนมเป็นอะไรก็เอะอะเรียกเสนาเข้าวัง
ซึ่งมันไม่ใช่หน้าที่ของเสนาเลยงี้)
ส่วนนางเอกก็บังเอิญปลอมตัวเป็นผู้ชายไปในเมือง
'บังเอิญ' เจอแม่ทัพ มีโมเม้นท์กันเล็กน้อย
เจอองค์ชายต่างเผ่าและโดนบังคับให้ช่วย
และด้วยความที่สวยก็เหมือนสองคนนั่นปิ๊ง
ต่อมามีงานในวัง นางเอกเห็นอัครเสนากับสนมในสวนของวัง สนมก็เหมือนพร่ำเพ้อตัดใจไม่ได้
บังเอิญมีเด็กหนุ่มคณะละครแอบเห็นเหตุการณ์
นางเอกเลยเอาเด็กหนุ่มคนนั้นมาอยู่ในความดูแลงี้
แบบให้อยู่ในสายตา หนุ่มคนนั้นก็มาเป็นลูกศิษย์โหลวเช่อ และแอบรักนางเอก
ในระหว่างนี้โหลวเช่อกับนางเอกก็เริ่มพัฒนาความสัมพันธ์ (อ่านไปก็งงๆ คือคนเขียนยังไม่ถึงขั้นทำให้เราอินได้)
แต่ก็ขัดใจกันเพราะอีตาโหลวเช่อฮีซัพพอร์ตสนม
ส่วนนางเอกซัพพอร์ตฮองเฮาซึ่งไม่มีใครรู้ว่าฮองเฮากับนางเอกเป็นพี่น้องคนละพ่อ...(แบบนี้ก็ได้หรอ)
แม่ทัพก็มีเหตุให้ปกป้องนางเอก ตกเขาด้วยกัน
ส่วนนางเอก งงมากว่าจะมาสายสวยหรือสายฉลาด
เพราะคนเขียนวางพล็อตให้ต้องมีโมเม้นท์กับหนุ่มๆทั้งหลาย
บางทีเลยหลุดคาแรกเตอร์
อีโหลวเช่อคือรู้ตัวว่าชอบนางเอกแล้ว แต่ระหว่างเดินทางไปสักที่ อีสนมตามกลับวัง ฮีก็รีบกลับวังงี้
นางเอกก็โดนองค์ชายต่างเผ่าลักพาตัวกลับ
คือองค์ชายฮีรักจริง แต่เผ่าฮีไร้กำลัง จะเอานางเอกเป็นตัวประกันแลกกับม้าศึกชั้นดี บลาๆ
นางเอกหนีออกมาได้ โหลวเช่อตามมาช้าเพราะสนมแท้ง
(เป็นอัครเสนาหรือไทเฮา วังหลังมีอะไรก็ฮี)
นางเอกก็กลัวฮองเฮาโดนใส่ร้าย เข้าวังไป
บังเอิญไปรู้ความจริงว่าเบื้องหลังแผนการคือฮ่องเต้
ที่แสร้งอ่อนแอ จริงๆคือฮีร้ายมาก
ฮีวางแผนให้สนมนั่นแท้ง เพราะฮีคิดว่าอาจจะไม่ใช่ลูกตัวเอง
ฮ่องเต้จับได้ว่านางเอกแอบเห็นเหตุการณ์ ฮีก็เกือบฆ่าละ
แต่ไบโพล่า คาดเดาอารมณ์ไม่ได้ ไปๆมาๆกลายเป็นชอบนางเอก
ฮ่องเต้ฮีก็จะโค่นอำนาจใหญ่ในราชสำนัก
วางแผนจะจัดการตวนอ๋องและอัครเสนา
โหลวเช่อรู้ตัวว่าช่วงนี้อันตราย เลยจะส่งนางเอกหนีออกนอกเมือง นางเอกไม่ยอม ฮีเลยวางยาสลบ
ให้องครักษ์พานางเอกออกไป นางเอกฟื้น
โชว์เก๋าโชว์ฉลาด สั่งให้กลับจวนเดี๋ยวนี้
ทีนี้มีวันหนึ่งโหลวเช่อโดนเรียกเข้าวัง ไม่กลับสักที
แต่ทหารมาล้อมจวนบอกโหลวเช่อเข้าวังแล้วพาสนมหนีไป
ฮองเฮาเรียกนางเอกเข้าไปอยู่ในวัง อีพระเอกหายเข้ากลีบเมฆไป 5 เดือนเลยจ้า
ระหว่างนั่นฮ่องเต้ก็มาหานางเอกบ่อยๆ จัดให้นางเอกไปอยู่ตำหนักของสนม
พระเอกกลับมา เจอฮ่องเต้ และมารับนางเอกกลับจวน
มาง่ายๆเลยมึง พล็อตเหี้ยมาก และอธิบายว่า
วันนั้นจำเป็นต้องหนีเอาตัวรอดออกจากวัง แต่หนีคนเดียวไม่ได้ เพราะอีสนมจะโดนเพ่งเล็ง
ไม่รักสนมแล้วแต่เคยสัญญาว่าจะดูแลให้ปลอดภัย
เลยพาสนมหนีไปนอกเมือง แล้วให้สนมไปอยู่กับตวนอ๋องซึ่งชอบสนม
อีกทางหนึ่งเพื่อดึงตวนอ๋อง (ซึ่งไร้อำนาจแล้ว) เป็นพวก??
กูอ่านแล้ว อีเหี้ย เกือบชอบมึงแล้วนะอีอัครเสนา
แต่พล็อตเหี้ยแบบนี้กูไม่ไหวจริงๆ
นางเอกก็กลับมาแฮปปี้กับโหลวเช่อต่อ
แต่ก็พยายามกล่อมให้ถอยห่างจากราชสำนัก
ชวนไปหาความสงบอยู่ไกลๆ แต่อัครเสนาฮีมีปณิธาน คือฮีอยากครองอำนาจ แต่ฮีก็ตัดนางเอกไม่ได้
อ่านถึงเท่านี้
.
.
.
.
.
ความรู้สึกคือคนเขียนเหมือนวางนางเอกให้ไม่ได้มีดีแค่สวย แต่ฉลาด จะเห็นที่นางมีการเตรียมกลุ่มข้อมูลคนมีความสามารถ หรือวางเส้นสายในวัง แต่พออ่านไปสักพักกูเริ่มรู้สึกว่าอีนี่โง่
ส่วนโหลวเช่อ คือถ้ามึงรักนางเอก แต่ยามคับขันมึงเสือกพาผู้หญิงอื่นหรือคนรักเก่าหนีไปแล้วทิ้งเมียไว้ 5 เดือน เหตุผลอะไรมันก็ฟังไม่ขึ้นป่ะ ตอนกูอ่านนี่กูถึงขั้นอยากให้นางเอกได้ๆกับฮ่องเต้ เป็นสนมในวังแล้วจบแม่งเลย อย่ากลับไปหาผัวชีอีก

เมื่อคืนกูนั่งอ่านที่พวกมึงคุยกันเรื่อง อวลกลิ่น กูเลยไปขุดมาอ่าน เล่มแรกกูพยายามอ่านพอตอนท้ายนี่อู้หู นางเอกแจ่มมาก พระเอกยิ่งโคตรดี
.
.
.
.
.
.
ยิ่งพอเปิดตัวพระเอกที่แท้จริง คือมันดี กูหลงรักน้องปลาน้อยเก้าครีบ แอบรักนางเอกนะ ตอนแรกไม่รู้ตัวบอกว่านางเอกน่าเกลียด ครีบซักกะครีบก็ไม่มี
ตอนหลังพอรู้ตัวอารมณ์แอบเศร้าที่ตัวเองเป็นน้องปลา เห็นนางเอกอยู่กับพระรองก็สลดแล้ว แบบมันน่ารักเศร้าๆ ตอนนางเอกจะไปบอกไม่ต้องกลับมาก็ได้ ไว้มาเที่ยวเล่นก็พอ กูนี่น้ำตาซึม คือเค้ารักแบบไม่หวังอะไรจากนางเอก ยึดความต้องการเป็นสิ่งสำคัญ ยิ่งนางเอกบอกว่าอยู่นี้ไม่ขาดเหลืออะไร นางต้องการอะไรแค่บอกพระเอกพอ ยิ่งรู้สึกว่าเจ้าปลาน้อยเค้ารักนางเอกจริงๆ
.
.
.
.
.
.

>>191 เชี่ยยยย จริงดิ ทำไมพล็อตแม่มเละชิหั๋ยเลยวะ โอเค กูเทละ ดีนะยังไม่ได้ตำ
ขอบคุณที่อุตส่าห์มารีวิวให้ .กราบหน้าขา.

>>192 เออจริงกูชอบมากกกกก
.
.
.
.
.
ตอนนี้พระเอกคิดว่านางเอกไม่สวย ไม่มีครีบไม่มีอะไรเลย แต่ต่อมาก็เศร้าคิดว่าตัวเองน่าเกลียดซะงั้น น่าร้ากกกกกกกกกกกกก ชอบมาก น่าเอ็นดู

.
.
.
.
.

>>191 กูอ่านสปอยล์เรื่องนี้ในโม่งไปตั้งแต่ก่อนแจ่มได้ LC ละ แล้วก็เกลียดเรื่องนี้มาตลอด กูลำไยอีพระเอกนี่แหละ คือถ้าจบแบบอีพระเอกเป็นคนนี้กูรับไม่ได้อ่ะ แต่พอแจ่มออกเล่มมา ปกสวย กูซื้อ... จบ อีเหี้ย

>>191 ขอบคุณสำหรับสปอยล์ ขีดฆ่าทิ้งออกจากกองอย่างด่วน

เอ้า โฉมสะคราญกูสอยมาเพราะโปรเว็บนอลด 20% แท้ๆ ทำกูแทบไม่อยากอ่านเลยเนี่ย TT

>>197 รีบอ่านรีบหัวร้อนแล้วรีบถีบมันออกจากบ้านไปก่อนที่จะปล่อยไม่ออกเร็ว!!!

ky แปบก่อนหน้านี้มีพูดถึงคำว่าแซ็วในนิยายแปลใช่มะอิงจากพจนานุกรม สรุปวันนี้ทางราชบัณฑิตบอกพิมพ์ผิด จะแก้ในเล่มรอบหน้า กุแบบอ่าว อย่างนี้ก็ได้หรอ สรุปก็จากถูกเป็นผิด ใช้คำว่าแซวถูกแล้ว แต่คนเริ่มก็ทางนั้นเองไม่ใช่หรออิห่าา

>>199 ยามเช้าไง ใช้แซ็วแล้วตอนแรกนักอ่านแย้งไปยามเช้าบอกอิงตามราชบัณฑิต ตอนนี้ราชบัณฑิตหงายการ์ดคำผิดกูเห็นแล้วมองบนเลยว่ะ

เออ กูลืมแจ้งข่าว หนังสือที่จะออกใหม่ในงานของแจ่มลงเว็บพร้อมราคาแล้วนะ เผื่อโม่งไหนจะทำลิสจะได้ดูราคากันได้

>>198 สะเทือนใจ ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ นี่กูไม่อยากปล่อยเลยนะ ขาดทุนไม่พอกูต้องห่ออย่างดี บับเบิ้ลสองชั้น เสียค่าห่อบวกค่าส่งอีกเกือบร้อย TT

มิตรโม่งทั้งหลาย สยามปล่อยตัวอย่างเล่มใหม่ งานของมาวหนี่ คนเขียนอาหนิงว่ะ

>>203 และจากที่กูไปลองอ่าน เจอคำว่า โอวปาซัง ที่เขาบอกมาจากคำว่า Obaasan เลยสตันท์ไปนิด คำนี้ควรเป็นโอบะซัง หรือคำไหนวะนี่

>>203 ใครแปลอ่ะ

>>204 ถ้า obaasan มันควรเป็น โอะบ้าซัง นะ ถ้าเป็นภาษาญี่ปุ่น แปลว่า คุณย่า/ยาย แต่ภาษาจีนไม่รู้ละ

>>205 เขาว่าท่าน น. แปล
>>206 ในตอนเขาเขียนเลยว่าคำนี้มันมาจากศัพท์ญี่ปุ่น Obaasan อ่ะ

>>204 obasan โอะ บะ ซัง แปลว่า ป้า
obaasan โอะ บ้า ซัง แปลว่ายาย

เสียงยาวของคำว่ายาย คือ การ ซ้ำเสียงสั้น 2 ตัว คือ a + a

>>207 ตามไปเผือกในเฟสเมืองยิ้มมาละ กูเห็นมีคนไปแย้งในเพจแล้วว่ะ

ผิดตั้งแต่บทแรกเลย

>>210 สมชื่อเมืองยิ้มมั๊ยล่ะ ไม่รู้ที่ลงให้อ่านนี่ผ่านพรูฟเข้าโรงพิมพ์ไปยังด้วย

อย่าทักมาก เดี๋ยวโดนติ่งด่า

ท่าน น แปลกูจะอ่านรู้เรื่องมั้ยวะ //ล้องห้ายยยยย
สงสัยกูต้องรีบอัพสกิลภาษาบัดเดี๋ยวนี้ T____T

ซีม่าน คำเรียกคนป่าเถื่อนทางตะวันตก
ไม่ใช่ "ซีหมาน" เหรอ
蠻 อ่านว่า Mán หมาน นี่

>>204 กูนึกว่าเกาหลี โอ้ปป้า อะไรแบบนั้น มันเป็นภาษาญี่ปุ่นหรือนี่ ทำไมแปลออกเกาหลีเลยวะ

วิลเลียม เชกสเปียร์ สะกดแบบนี้
โอย กูจะอ่านรอดไหมเนี่ย

พวกมึงเกรงใจมือแปลระดับปรมาจารย์กันหน่อย เพิ่งลงตัวอย่างอย่าสับกันมาก 5555

กูคือ >>203 ที่วิ่งตุเลงๆมาแจ้งข่าวและอ่านจบแล้ว
มีความยินดีที่จะบอกว่า อ่านยากจุงว่ะ

>>218 สำนวนท่านน.ถ้าไม่ได้มาสายกำลังภายในจะรู้สึกอ่านยากน่ะ กูอ่านมาหลายเรื่องของท่านน.ละยังไม่ชินเลย

>>219 ปกติกูก็อ่านทั้งของจิ่วถู ของหวงอี้ และอื่นๆที่ท่านน.แปลมาก่อนนะมึง
แต่เรื่องนี้นี่เป็นเพราะกูติดภาพจากสยบฟ้าหรือเปล่าวะ กูอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ
เหมือนตัวละครมันจะใช้คำพูดคำจาวัยรุ่นใกล้ๆอาหนิงหน่อย ไม่ใช่คนแบบพวกย้อนเวลา
หรือพวกเส้าหลงที่ค่อนข้างผู้ใหญ่อ่ะ

ไป่เซวี่ยกงจู่ = เรื่องสโนไวท์
กูเข้าใจว่ามาตลอดว่า สีขาว ออกเสียงว่า ไป๋
หิมะออกเสียงว่า เสวี่ย
หรือว่าเรื่องนี้ไม่ได้ใช้จีนกลาง?

>>221 กูคิดว่ามันออกเสียงแบบที่มึงเข้าใจเหมือนกัน

สำนวนเทียบกับสยบฟ้าแล้วเป็นไงมั่งวะ

>>221 ไป๋เสวี่ยเหอะ น้ำตาจิไหลล

ปกติรุ่นท่านน.เค้าจะไม่แปลออกมาเป็นจีนกลางนิ
雪 แต้จิ๋วออกเสียง "เซาะ" กวางตุ้งออกเสียง "เซียะ"

>>223 ยากกว่าเยอะ บทแรกของสยบฟ้าที่กูเคยคิดว่าจะผ่านไปไม่ได้นี่กลายเป็นขี้ๆ ไปเลย พอเจอท่าน น //ซับนั้มตา

>>204 อันนี้พอเข้าใจได้นะ ถอดเสียงแบบคนจีนงี้ เพราะจีนกลางไม่มีเสียง /b/ ไม่มีเสียงสระ /o/ จากโอบ้าเลยเป็นโอวปา

ปกติท่าน น. แกถนัดกวางตุ้งปะ พอจะมาจีนกลางเลยมีเพี้ยนๆ

>>223 ความคิดเห็นส่วนตัว + ผสมการติดภาพจากสยบฟ้าหน่อยนะ

เท่าที่อ่านๆดูจากตอนแรกที่พระเอกมันคร่ำครวญว่ามันยังซิงอยู่เลย กูก็นึกถึงอาหนิง
อาจทำให้ก็เริ่มมีภาพพระเอกคนนี้ในใจล่ะ ว่ามันต้องมีส่วนเหมือนอาหนิง (แต่อย่างน้อยมันก็น่าจะอยู่ร่วมยุคเดียวกันจริงๆแหละวะ)
ยิ่งมันทอดถอนใจว่าก่อนตายมีแต่ป้า(หรือยายวะตกลง)แก่ๆมาดูใจ ไม่ใช่สาวน้อยน่ารักหรอกเหรอ
ทำให้กูยิ่งเห็นสันดานอาหนิงโผล่มาอีกมาก

แต่โอเค กูรู้ว่ามันไม่ใช่อาหนิง ไม่ได้สุดโต่งปานนั้น แต่ก็พอจะเห็นภาพแล้วไง ว่าไอ้ที่นอนอยู่
มันคือไอ้หนุ่มที่มีความเกรียนบางๆเบาน่ะ

ยกตัวอย่างมาอันล่ะกัน กูบอกไม่ถูก แต่กูอ่านแล้วคำบรรยายมันไม่สอดคล้องกับไอ้หนุ่มเกรียนในหัวของกูเท่าไรเลยว่ะ

.
.
.

ที่ปรับตัวไม่ได้คือชื่อในปัจจุบันของมัน เมื่อมันมีอายุครบขวบปี ซือหนันป๋อเจี๋ยที่มหานครก็ส่งจดหมายมา
ตั้งชื่อมันว่าฟ่านเสียน มีชื่อรองว่าอันจือ (สงบเป้นสุข)

ชื่อนี้ไม่ดีนัก ฟังดูคล้ายกับคำด่าทอของบ้านเกิดของมัน ฟ่านเชียน (แปลว่าผู้ต้องสงสัย)

แต่ว่าเปลือกนอกมันเพียงเป็นเด็กทารกผู้หนึ่ง ดังนั้นไม่สามารถสื่อสารคัดค้านได้

(ข้ามนิด)

หลังจากพำนักในคฤหาสน์ป๋อเจี๋ยเป็นเวลานาน ถึงแม้ว่าฮูหยินผู้เฒ่าเปลือกนอกเย็นชาจิตใจระอุอุ่น
แท้จริงแล้วรักถนอมตนเองยิ่ง บ่าวไพร่หญิงรับใช้ในตึกก็ไม่ได้ให้ความสำคัญที่ตนเองเป็นลูกชู้ของใต้เท้าป๋อเจี๋ย
แต่ความปวดร้าวที่ไม่สามารถสื่อสารกับผู้คน ยังสร้างความอึดอัดขัดข้องแก่มันอยู่บ้าง

หรือจะบอกต่อหญิงรับใช้ว่าตนเองมาจากอีกโลกหนึ่ง
หรือจะบอกต่อครูสอนหนังสือว่าตนเองรู้จักหนังสือทั้งหมดในหนังสือหนังหา ?

.
.
.

เนี่ย กูอ่านแล้วเข้าใจนะว่าพระเอกมันอึดอัด แต่อ่านแล้วกูไม่อินว่ามันอึดอัด (มีต่อจากนั้นคือมันอึดอัดขนาดว่ามันต้องเล่าเรื่อง บลาๆน่ะ)
อ่านแล้วกูรู้สึกว่ามันพร่ำบ่นหงุงหงิงๆมากกว่าอึดอัดไง

แต่นี่เป็นความเห็น + ความเข้าใจส่วนตัวของกูนะ โทนคาแรคเตอร์พระเอกอาจจะไม่ใช่อย่างที่กูคิด
หรืออ่านๆไปอาจมีไรมากกว่านี้ก็ได้

ดังนั้น โปรดอย่าด่ากู พลีสสสสสส

>>227 ผิดเสียงไม่ว่านะ เพราะมันคนละภาษา แต่คำแปลมันก็ผิดไง อันนี้คือไม่น่าจะยอมได้นะ

>>227 กูเข้าใจว่าภาษาจีนไม่มีเสียง แต่ก็อุตส่าห์บอกแล้วว่ามาจากญี่ปุ่นก็น่าจะถอดให้ญี่ปุ่นหน่อย
ไม่งั้นกลายเป็นโอปป้าแทน ยิ่งวิบัตินะมึง

>>230 >>231 เอาล่ะ หลังจากที่กูไปส่องตย.นั่นและอ่านความหมายที่เพื่อนโม่งบนๆพูดมาแล้ว กูคิดว่าโอวปาซังโอเคแล้ว เพราะตัวเอกมันเป็นคนจีน เวลาใช้คำทับศัพท์เสียงมันก็ต้องปรับตามลักษณะภาษาตัวเองหรือลากเข้าความอยู่แล้ว เหมือนเวลาคนไทยพูดคำทับศัพท์ภาษาอื่นนั่นแหละ ส่วนเรื่องความหมายผิดนี่แย่จริง ป้ากับยายนี่คนละลำดับญาติกันเลย

เอาหน่า มึงอาจจะชอบโฉมสคราญกันก็ได้
แบบมันเป็นความคิดเห็นส่วนตัวกูที่ไม่ชอบความไม่สมเหตุสมผล
ของการที่อีสนมหาทางเรียกพระเอกเข้าวังได้ง่ายๆ
คือถ้าผู้ชายเดินเข้าออกได้ง่ายขนาดนั้นขันทีก็ไม่ต้องตอนแล้ว
กับตอนที่คับขันต้องรีบหนีออกจากวัง คับขันแต่อุส่าห์พาสนมหนีออกไปได้ พาหนียังไง ไปเอาตัวที่ตำหนักเพื่อหนีหรอ? คือมันไม่ง่ายเลยนะ ไม่ชอบแล้วแต่ทำถึงขนาดนี้นี่นะ ส่วนคนที่เป็นเมียที่มึงรัก
เสือกทิ้งไว้ 5 เดือนไม่มีปัญญาช่วย
กูเชียร์แม่ทัพสุดใจตั้งแต่แรกเริ่ม
ถึงผู้ชายในเรื่องทุกคนจะรักนางเอกแบบไม่มีเหตุผลหรือเพราะสวยก็ตาม

แต่ตอนนี้เห็นพวกมึงคุยกันเรื่องอวลกลิ่น กูอยากอ่านเลย

ป.ล. กูคือคนที่บอกกำลังอ่านเจ้าอัคคีแล้วเดี๋ยวจะอ่าน 8 ผัว
แต่ดันเจ้าอัคคีไม่ขึ้น เลยเก็บเข้ากรุดองต่อไป

>>227 ความหมายก็ผิดด้วยนะ ป้า กับ ย่า/ยาย

>>233 ตามความเห็นกูนะ
.
.
.
.
.
.
เป็นกู ผัวหายไปห้าเดือน หายไปกับหญิงอื่น โมโหบ้านแตกนะมึง! หญิงอื่นที่ว่าคือคนรักเก่าด้วย มึงห่วงแต่คนรักเก่า แต่มึงไม่ห่วงว่ากูอาจโดนหางเลข ว่ากูจะเป็นห่วงมึงแทบบ้ามั้ย สัส!!! โทษทีกูอิน
ถ้ายุคปัจจุบันหายไปห้าเดือน บางคนมีแฟนใหม่ไปแล้ว อ้าวก็มึงหายไปห้าเดือน นึกว่าตายห่-ไปแล้ว
.
.
.
.
.

>>235 ด้วยความอินจัด กูมโนว่ากูเป็นนางเอกสวยเลือกได้นี่กูเอาผัวใหม่ละนะ 5555

เห็นพวกมึงหวีดอวลกลิ่นกันทำเอากูอยากอ่านบ้างเลยว่ะ
.
.
.
.
กูดำผุดดำว่ายอ่านไปถึงตอนพี่สาวนางเอกลงมารับพระรองแล้วเทไปเกือบปี ถ้าจะข้ามพาร์ทพระรองกับพี่สาวนางเอกนี่กูค้องเริ่มอ่านตรงไหนวะ
.
.
.
.
.

>>237 อ่านเล่มสองเลยมึง เล่มหนึ่งมีไว้ให้มึงอ่านแก้เหงาเฉยๆ 555 กูว่าอวี๋โม่นี่ก็มีความผัวแห่งชาตินะ

ลงชื่อชอบอวลกลิ่น ตอนแรกอ่านรีวิวแล้วแบบหมดความอยากไปเลยนะ แต่ถ้าโม่งไหนอ่านพวกสามชาติสามภพป่าท้อ ได้ หรืออ่านแนวตัวเอกไปผจญภัยตัวเดียวเป็นระยะได้ ก็น่าจะอ่านรอดนะ สนุกดีออก อย่าไปคอยคิดว่าพระเอกจะมาเมื่อไร จริงๆพระเอกก็โผล่เป็นระยะๆๆ เราจะคอยสังเกตว่าอุ้ยเขามีจับมือกันค่ะท่านผู้ชม แบบนี้ก็ลุ้นสนุกไปอีกแบบออก

ถามคำเดียว อวลกลิ่น จบแฮปปี้ไหมวะ กูมีอยู่ในกองดองพร้อมเสมอ

>>240 แฮปปี้ จบน่ารัก

ประกาศลิขสิทธิ์
ชื่อเรื่อง 宁负如来，不负卿 (Níng fù rúlái, bù fù qīng)
ผู้แต่ง 三文鱼(Sānwényú)
ผู้แปล เหม่ยเหลียนฮวา
ประเภท เทพเซียน
บริษัท 广州阿里巴巴文学信息技术有限公司
ปกไทยวาดใหม่
1. ความรักลึกซึ้งจริงใจระหว่างภูติดอกไม้และจอมมาร … เจ้าใช้เวลาสิบชาติเพื่อเฝ้ารอ ข้าขอใช้เวลาที่เหลืออยู่ในชีวิตเพื่อเคียงข้างเจ้า
2. หากบรรลุได้ก็จะหลุดพ้น แต่หากไม่สามารถบรรลุได้ก็จะกลายเป็นปีศาจร้าย
3. หากเจ้ามีใจให้กับข้า เนิ่นนานเพียงใดข้าก็ยินดีที่จะรอ
เรื่องย่อ🌷
คราแรกที่ได้พบ ผ้าจีวรบนร่างของเขาสว่างไสวเสียจนดวงตาของนางพร่ามัว สีส้มของจีวรแสบตายิ่งกว่าดวงตะวันยามลับขอบฟ้า เมื่อถูกลูกประคำหยกขาวของเขาคล้องลงบนร่าง หัวใจของนางก็มิใช่ของนางอีกต่อไป … มีคนเช่นนี้อยู่ได้อย่างไร? งามเกินมนุษย์ธรรมดาทว่าเวลาในแต่ละวันกลับใช้เพื่อเคาะมู่อวี๋*และพึมพำสวดมนต์
เขา … มักเรียกนางว่าปีศาจน้อย ช่วงแรกนางก็โต้เถียงอยู่บ้าง แต่ต่อมาก็ทำได้เพียงถอนหายใจเพราะปลงตกเสียแล้ว
นาง … ภูติดอกไม้ตัวจ้อยที่เฝ้ามองเขาเบื้องหน้าองค์พระถึงเก้าชาติ จนกระทั่งชาติสุดท้ายจึงยินยอมกลายเป็นเกสรดอกบัวเพื่อเพิ่มบุญบารมีให้กับเขา
ทว่า เพียงแค่เสี้ยวลมหายใจเดียวที่ เขา ผู้ซึ่งใช้เวลาเก้าภพในการแสวงหาหนทางบรรลุธรรมเพื่อหลุดพ้น เผลอตวัดมองไปยังนาง … ยังมิทันได้ตั้งตัว ชาติสุดท้ายของเขาก็ถูกใช้เพื่อลากนางให้จมดิ่งลงสู่ห้วงนรกเสียแล้ว
*มู่อวี๋ เครื่องดนตรีทางสงฆ์ ส่วนมากทำจากไม้แก่นจันทร์ หรือแก่นขนุนนำมาเจาะให้ตรงกลางเป็นโพรง มีไม้ตีให้เกิดเสียงดัง

>>242 แค่โปรยมาตังค์กูก็เตรียมบินแล้วววว ฮึกกกกกกกกก หลวงพี่อาบัดช่างกร๊าวใจจจจจ
สีกาอยากบาปยิ่งงงงงงงง กี๊ดดดดดดดดดดด
.
.
.
/เสริมให้ว่ามู่อวี๋ ภาษาแต้จิ่วเรียกว่า บักฮื้อ สายกำลังภายในน่าจะคุ้นกับคำนี้มากกว่า

>>242 如来กับ卿 เห็นแล้วนึกถึงอีกเรื่อง ...faithful to buddha faithful to you เรื่องนี้กูก็รอนะ ฮือ

เชรดดดด กูเป็นคนที่ซื้ออวลกลิ่นมาเพราะปกสวยล้วนๆ แต่ซื้อมาดองไว้ก่อน พออ่านรีวิวแรกๆเห็นคนบอกพระรองบทเยอะกว่ากูเลยดองต่อไปเพราะไม่ค่อยชอบตัวรองชายที่บทเด่นกว่าพระเอกเท่าไหร่ แต่เห็นพวกมึงหวีดกันเลยขุดมาอ่าน สรุปกูแม่งพลาดว่ะ ถ้ารู้แต่แรกว่าพระเอกงานดีน่ารักขนาดนี้กูอ่านนานละ 5555

ภูต ไม่ใช่ภูติ
ภูติ แปลว่า ความร่ำรวย มั่งมี

>>241 ขอบใจมาก

>>242 เรื่องย่อก็น่าสนใจมากอ่ะโม่ง โปรยมาดี แต่ขอแปลดีๆเน้อ หอมหมื่นลี้เน้อ
กี่เล่มจบหนอ จำนวนเล่มเยอะไม่ว่า แต่ออกเว้นนี่ขี้เกียจรอ จิลงแดงก่อน

>>246 กูเห็นมีคนไปเม้นต์ ภูต ในเพจหอมแล้ว เฟชนั้นจะโดนรีพอร์ทไหมวะ 555

>>242 เปลี่ยนคนพิสูจน์อักษรแล้วกูอาจจะสนใจ

>>250 แย่อย่างนั้นเลยเหรอ อ๋องหย่ากูไม่ได้อ่านเพราะได้ข่าวว่ายืด

หอมคำผิดเยอะมาก ท่านอ๋องหย่าเมียกูอ่านละเพลียใจฉิบหาย

พระเอกอวลกลิ่นนี่ออกแนว เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว จริงๆ อ่ะ คือบทแม่งพระรองสัสๆ ถ้าเป็นเรื่องอื่นอ่ะนะ

ตอนเป็นปลาก็รีบบำเพ็ญจะได้มีร่างเซียน แต่ตอนนางเอกหนีพระรองลงไปเกิดฮีก็แบบ ไม่เป็นเทพแล้วกะดั้ย หนีเทียนจวินไปเกิดด้วยยยย แงง น่ารักว้อยยย

ชอบตอนที่เลือกภูตบุปผาด้วย มองปุ๊บเห็นนางเอกเบย ถึงจะปากแข็งบอกเลือกไปงั้นๆ ก็เหอะ ไม่เหมือนอิพระรอง ยืนกันอยู่สองคนยังเรียกผิด ตาถั่วสัส 555

ในสายตาคนที่รักมึง มึงจะมีตัวตน นุ้งดอกจำวรั้ยยยย

>>242 ทำไมเรื่องย่อมันดูดาร์กๆจังว่ะ แอบรักพระ9ชาติ พระเอกหันมองแล้วกลายเป็นมารเลยหรอ เรื่องนี้ต้องดราม่าแน่นอน

>>251คนอื่นเขาก็อ่านได้ กูอาจจะเรื่องมากไปเอง เจอคำผิด สะกดผิด ผันวรรณยุกต์ผิดก็หมดอารมณ์อ่านแล้ว

>>253 >>245 กูเป็นอีกคนที่เห็นพวกมึงหวีดกันเลยไปหาอวลกลิ่นละอองรักมาอ่าน สรุปกูชอบมาก น้องปลาตาแดงเก้าครีบ รักนางเอกมากมาย ไม่ได้เธอมาครอง แต่ขอให้เธอมีความสุขตลอดไป ให้ตัวเองเป็นที่เที่ยวเล่นให้นางเอกสบายใจก็พอ
คือเรื่องนี้มันโดนอันเดอร์เรทมาก แต่มึงต้องอ่านเล่ม 1 ให้จบนะ ความเข้มข้นอยู่ในเล่ม 2

>>183 กู 166 นะ กูหมายถึงอ่านสปอยเนื้อเรื่อง ไม่ใช่อ่านรีวิวความรู้สึกหลังอ่านของคนอื่นนะ การตีความเกิดจากกูล้วนๆเลย รีวิวส่วนใหญ่กูจะอ่านหลังกูอ่านจบละ

ยกตัวอย่าง.....กรุ่นกลิ่นกลางรอยจำ มันมาเฉลยปมกลางเรื่อง
.
.
.
.
.
ถ้ากูไม่อ่านสปอยอะ กูจะไม่เข้าใจเลยนะว่าทำไมนางเอกต้องทำเพื่อพระเอกขนาดนั้น กูคงอ่านละเกิดคำถามว่าทำไมวะ. มึงจะรักอะไรเขาขนาดนั้น แค่พี่ชายเพื่อนที่ตัวเองแอบชอบ ทำไมพระเอกด่าไม่โมโห มึงเสียใจอะไร

แต่อันนี้กูอ่านสปอยเนื้อเรื่องไปก่อนรู้ว่าเขาแบบมีความทรงจำความสัมพันธ์อะไรมาแล้วก่อนแล้ว แค่พระเอกถูกนางเอกลบความทรงจำไป เพราะความจำเป็น มุมมองกูที่อ่านก็จะแบบเศร้าไปกะนางเอกอะ แบบเคยเป็นคนรักแต่วันนี้กลายเป็นคนอื่น แบบรู้สึกไปกะนางเลย ทำให้กูรู้สึกมีอารมณ์ร่วมมากกว่า ประมาณนี้
.
.
.
.
.

กูกะจะซื้อท่านอ๋องกูอยากหย่าพอดี เห็นรีวิว ความยืดยาด กับคำผิดละขอบาย เห็นมีแจ็คเก็ตปกใหม่แล้วโคตรสวยอะ
เออ อวลกลิ่นมันสนุกขนาดนั้นเลยเหรอ ตอนมันออกใหม่ๆ กูกะจะเปย์แต่ดันโดนสปอยล์มาก่อนว่าพระเอกบทน้อยนะจ๊ะ พอมาอ่านในนี้แล้วทำไมเขาดูน่ารักจังวะ กูซื้อก็ได้ ปกสวยอยู่แล้ว ถึงไม่ถูกจริตกูก็เอามาประดับชั้นหนังสือไม่ก็ประดับหัวเตียงได้ วินวิน5555

>>258 กูว่ากูรอดพราวพร่างมาได้ ก้อไม่มีพระเอกเรื่องไหนบทน้อยอีกต่อไป ท่านเก้าค่าตัวแพงสัสสส

>>253 โอ๊ย โดนใจ กูต้องอ่านให้ได้!

>>253 กลับมาและ ไปคุ้ยกองดองมา ได้เล่ม1มาละ เล่มสองเดี๋ยวหาต่อพน.
ซัมเมอร์นี้พี่จะกินปลา!!!!!

>>258 บทน้อยถ้าเทียบกับเรื่องอื่นที่มีสองเล่มอ่ะ แต่ออกมาทีน่ารักน่าเอ็นดู

อวลกลิ่นนี่มีน้ำตาซึมกับความรักพระเอกนะ (จริงๆมีน้ำตาไหลพรากเลยเเหละตอนเล่ม 2) คือแบบรักแบบขอเธออยู่ดีมีสุข รักไม่หวังอะไร โอ้ยยย น่าร้ากอะ เห็นแบบนี้น้องสงสาร เอ็นดู หมั่นเขี้ยว

กูชอบอวลกลิ่นมาก แต่ชอบเล่มสองนะ เล่มหนึ่งพากูออกนอกอ่าวจนกูนึกว่าจะไปตามหาวันพีซพร้อมพวกลูฟี่ละ แต่เล่มสองเปืดมาได้ประทับใจกูโคตร น้องปลาผู้น่าสงสาร น้องปลาแสนน่าเอ็นดู

อวลกลิ่นกูอ่านเล่มสองซ้ำไปซ้ำมา

สรุปแล้ว อวลกลิ่นเป็นนิยายที่เมื่ออ่านจบแล้วจะทำให้อยากแดกปลายังไงล่ะ //ตรรกะเห้ไรของกูนี่555

>>266 มึงจะแดกพระเอกไม่ได้นะ! ของกู กูหวงไว้ก่อนอ่านจบ 5555
ว่าแต่ถ้ากูอ่านข้ามไปเล่มสองเลยจะรู้เรื่องป่ะ เล่มแรกเนือยไม่ว่า แต่ถ้าไม่มีพระเอกอยู่ด้วย กูจะอ่านไม่ค่อยรอด (กูเป็นแบบนี้กับนิยายทุกเรื่อง เรื่องที่ดีงามสำหรับกูคือพระเอกแม่งโผล่มาตั้งแต่หน้าแรก) คือยังไม่รักกันไม่เป็นไร ขอให้อยู่ใกล้ๆ นางเอกก็พอ กูชอบดูปฏิกิริยาของคู่รัก

>>267 เช่นโผล่มาตอนบทนำแล้วหายไปให้นางเอกฝึกวิชาซักครึ่งเล่มงี้อ่ะนะ 555

>>145 อวลกลิ่นฯ
.
.
.
.
.
นางเอกไม่เชิงหนีนะ แค่แบบพอออกมาจากสระบัวแล้ว มาเจออิตัวร้ายที่เสือกคิดว่านางเอกเป็นพี่สาวนางเอก ดันสวมบทอิซู่จิ่นแห่งป่าท้อจะโดดบ่อเวียนว่ายตายเกิดใส่ร้ายนางเอกว่าผลักตัวเองลงไป อิพระรองมาเห็นพอดี ตัวดีเลยจ้าา กูเกลียดฉากนี้มาก ที่คิดว่านางเอกผลักอินั่นลงไป แล้วบอกนางเอกว่าต้องรับโทษทัณฑ์นะ(สายฟ้าหรือไงจำไม่ได้ว่ะอ่านนานแล้ว) นางเอกของขึ้นเป็นกูก็ปี๊ดแตกค่ะ จำกูไม่ได้แล้วยังมาโทษในสิ่งที่กูไม่ได้ทำอีก(ถึงมาเฉลยตอนหลังว่าอิพระรองคิดจะรับโทษแทนก็เหอะ) นางเอกเลยตัดสินใจโดดลงไปจริงๆ แม่งเลย สะใจกูฉิบหาย อิพระรองหน้าเหวอหน้าซีดเลยจ้า อิอิ สมน้ำหน้ากะลาหัวเจาะ
.
.
.
.
.

>>268 หมายถึงอยู่กับนางเอกเกือบตลอด แบบชะตานำพา มีเป้าหมายร่วมกัน หรือสถานการณ์บังคับให้เดินทางด้วยกัน
มึงจะให้พระเอกโผล่หน้ามาบอกว่ากูมีตัวตนนะ แล้วหายแวบ ให้พระรองเดินเรื่องแทนไม่ด้ายยยย

แต่สงสารเหยียนตั้นตอนลงไปยมโลกแล้ว แล้วลืมไม่ได้สักทีตอนอยู่ในแม่น้ำลืมเลือน

ขอคนรีวิว ย้อนกาลสารทวสันต์หน่อย กูอยากซื้อแต่กลัวมันจะเหมือนฉู่หวางเฟย กูชอบโรแมนติกเลิฟซีนนะ แต่ไม่ชอบอะไรที่มันไม่สมจริงเเบบเห็นได้ชัดอ่ะ

ทำไมมึงพึ่งจะมาหวีดอวลกลิ่นกันตอนนี้! นี่หนังสือรักกูเลย55555 แต่ตอนกูพึ่งอ่านจบกำลังพีคๆไม่มีคนหวีด ตอนนี้ทำเอากูต้องกลับไปอ่านใหม่ล้าววว

>>273 ใช่ กูอ่านเมื่อปีที่แล้ว ตอนนั้นโคตรเงียบ ไม่มีคนหวีดกับกูเลย เสียจัยยย

>>272 กูว่าย้อนกาลสมจริงกว่าฉู่มากพอสมควรเลยนะ ถึงเปิดมานางเอกจะดูเทพๆมีรักษาโรคระบาดได้ก็เหอะ จริงๆชีก็รักษาได้แค่โรคเดียวเพราะจำสมุนไพรได้อยู่อย่างเดียว5555 ส่วนความสามารถอื่นๆก็มีเหตุผลรองรับดี แต่กูก็อาจจะลำเอียงก็ได้เพราะกูโคตรไม่ชอบอีเรื่องฉู่ซูนี่55555

>>272 เสริมอีกอย่าง ถ้ามึงชอบพระเอกซึนๆ กูยิ่งแนะนำให้ไปซื้อมาอ่านโดยไว

>>273 ก็นั่นน่ะสิ กูว่ามันเงียบมากเลยนะ ถ้าพวกมึงไม่คุยกันวันนี้ กูคงปล่อยดองไว้ต่อไปอะ

อวลกลิ่นมันเป็นหนังสือกองดองกู กว่าจะได้อ่านคือไม่มีใครพูดถึงแล้วเลยไม่ได้มาหวีด เพิ่งรู้ว่ามีคนอ่านเยอะเหมือนกันนะเนี่ย

>>277 กูก็ดอง เพราะตอนนั้นหลายคนว่าเรื่องนี้มันเอื่อยๆ กูเลยยังไม่มีกะใจอ่าน แต่เมื่อคืนตอนพวกมึงบอกว่านางเอกใจเด็ด บทตัดก็ตัด สมน้ำหน้าพระรอง
กูเลยไปขุดมาอ่าน ซึ่งกูเลยรู้ซึ้ง ว่ากูพลาดอะไรมาตั้งนาน

ปล. เรื่องพระเอก
.
.
.
..
.
.
เอาจริงๆ คือบทพระรองแสนดีในนิยาย ที่เป็นคนดีชิบหาย รักนางเอกแทบตาย แต่นางเอกไม่เอานะแหละ เทียบได้ประมาณพี่สาวซา ในฮวาเชียนกู่
ถ้าเป็นนิยายเรื่องอื่นป่านนี้นางเอกมันเลือกกลับไปหาคนเก่า แล้วทิ้งพระรองค้างเติ่ง แต่คือเรื่องนี้ไม่ไง นางเอกสบายใจที่อยู่กับพระรองที่สุด เลยกลับมาหาพระรองตามที่บอกไว้ ทำให้พลิกบทจากพระรองเป็นพระเอกเฉยเลย ส่วนอีตาเทพนั่นก็ค้างเติ่งไว้บนสวรรค์นี่แหละดีแล้ว
.
.
.
.
.
.

>>270 นึกถึงเรื่องนี้เลย
.
.
.
.
ลิขิตรักลวงเล่ห์ป้ะ พระเอกมู่โถว(?)แทบจะจืดจาง นขมีความรักพี่เสียดายน้อง
.
.
.
.
.

>>267 อุ้ย เหมือนกูค่ะ

กูพึ่งคิดได้อีกข้อว่าสิ่งที่ทำให้กูชอบพระเอกอวลกลิ่นก็คือ กูชอบตัวละครพระเอกที่นิสัยพระรอง ดูเป็ารองแต่ไม่ใช่พระรองอ่ะ เข้าใจป่ะ5555 ยิ่งเรื่องไหนมาแบบม้ามืด(แต่ต้องสมเหตุสมผลนะ)กูนี่เหินฟ้าเลย

Ky มีเรื่องไหนที่เน้นตลกๆเลยบ้างวะ พักหลังนี้อ่านแต่ดราม่า อยากจะเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง

>>283 มารอด้วย ก่อนนี้กูเจองานเจ้เฮยไปนี่แทบอยากควักใจกูออกมาก่อนค่อยอ่าน หน่วงชห

>>283 กูเห็นมีแต่เรื่องเก่าๆว่ะ ช่วงนี้มีแต่ดราม่ากับพล๊อตหนักๆ

>>285 เก่าก็ได้ ไปสอยงานหนังสือ กูเพิ่งตามนิยายจีนไม่นานเรื่องเก่าๆไม่มี
หรือนิยายเน็ตก็ได้

กูมาต่อโฉมสะคราญอีกครึ่งเล่ม 2 จนจบ
อ่านเสร็จแล้วสับได้เต็มที่ โมโหพล็อตยิ่งกว่าเดิม
.
.
.
.
.
หลังจากที่นางเอกกลับมาแฮปปี้หลังจากถูกผัวอัครเสนาที่เคยทิ้งนางไว้ 5 เดือน
คู่รักนี้ก็สุขสงบมาเกือบปี พระเอกก็เตรียมสู้กับฮ่องเต้จริงจังละ
+นางเอกเคยสะเออะไปสัญญากับแม่ทัพอีกว่า
ถ้า 1 ปีกล่อมพระเอกไม่ได้ ตัวเองจะจากไป
แม่ทัพฮีก็ส่งป้ายหยกไปให้ว่าครบปีแล้วนะมีง
พระเอกก็ถือโอกาสให้นางเอกออกเมืองอีกครั้ง
ฮีจะได้สู้กับฮ่องเต้ได้ไม่ต้องพะวง
อีนางเอกก็มีความไม่เข็ดค่ะ อิดออดบ้าง ร้องไห้บ้าง
แล้วที่เหี้ยคือส่งไปที่ไหนไม่ส่ง พระเอกส่งไปเมือง
การค้าซึ่งอยู่ระหว่างแคว้นตัวเองกับแคว้นหนู่ซึ่งจ้องจะทำสงครามกับแคว้นตัวเอง
ส่วนแม่ทัพช่วงนั้นก็ไปประจำอยู่แถวเมืองนั้นพอดี
นางเอกปลอมเป็นชายไปอยู่เมืองนั้น
บังเอิญเห็นองค์ชายแคว้นหนู่ที่ชอบนางและเคยลักพาตัวนางเอกปลอมตัวมา
เลยรีบจะไปแจ้งแม่ทัพใหญ่ แต่แม่ทัพใหญ่กำลังเอาทหารใหม่ไปฝึกที่เขา
กุนซือรับเรื่องแทน ส่งทหารไปแจ้งแม่ทัพ แต่ไปแล้วไม่กลับสักกอง
เลยต้องวานนางเอกไป เพราะเดี๋ยวข่าวเล็ดลอด และคิดว่ายังไงพวกหนู่คงไม่ทำอะไรนางเอก (หืม?)
นางเอกก็นำทหารร้อยคนไปดักอยู่ในป่ายิงธนูไฟเพื่อเปิดทางให้แม่ทัพใหญ่กับทหาร 8,000 ฝ่าทหารหนู่
เกือบแสนออกมา และแม่ทัพก็ฝ่าออกมาได้พร้อมทหารสามสิบกว่าคน
องค์ชายเผ่าหนู่รีบไล่ตามมาด้วยตัวเอง
ปรากฏว่ามาถึงแม่ทัพใหญ่ก็ทนบาดแผลไม่ไหวตายกลางทาง
(ไม่นะมึง เขียนบทแบบให้กูมีความหวังแล้วฮีก็ตายเอาดื้อๆ)
นางเอกร้องไห้ หันไปมององค์ชายด้วยความแค้นแล้วพาศพแม่ทัพกลับค่ายทหารซึ่งอยู่ในเมืองที่ถูกทัพหนู่ล้อมเหมือนกัน
กุนซือปิดข่าวแม่ทัพใหญ่ตาย ส่วนตัวเองเป็นขุนนางขั้นต่ำไม่สามารถไปสั่งการแม่ทัพได้
เลยขอให้นางเอกช่วย ด้วยการแสดงตัวว่าเป็นเมียอัครเสนา
มีทั้งป้ายของอัครเสนาและแม่ทัพใหญ่
อ้างว่าเพราะแม่ทัพใหญ่ป่วยหนัก เลยจะสั่งการมาที่ชีแทน
แล้วให้ชีบอกแผนการแก่แม่ทัพคนอื่นๆ
(อันนี้โคตรไม่เมคเซ้นส์อะ กูอ่านแล้วอึ้งมาก
อีห่า มึงเป็นกุนซือแม่ทัพใหญ่ก็เท่ากับเป็นกุนซือกองทัพป่าววะ
คือไม่มีความจำเป็นใดต้องพึ่งนางเอกอะ คนเขียนแม่ง...
กูเลยเก็ตละว่าทำไมเขียนให้แม่ทัพใหญ่กูตาย)
พระเอกตอนนั้นก็กำลังเข้าวังไป ซึ่งฮ่องเต้เตรียมกำลังละ
แต่พระเอกฮีก็แอบซุ่มกำลังในวังเหมือนกัน
เหมือนเป็นวันดีเดย์ที่จะตัดสินแล้ว
ระหว่างนั้นพ่อบ้านบุกเข้ามาบอกว่าเมืองที่นางเอกอยู่ถูกทัพหนู่ล้อม
พระเอกเลยปล่อยวางทุกอย่าง ขอฮ่องเต้ส่งกำลังทหารไปด่วน ส่วนฮีขอลาออก และขอไปกับกองทัพ
กองทัพมาทันช่วยเมือง ส่วนองค์ชายหนู่ที่ชอบนางเอก
เห็นฉากนางเอกยืนอยู่บนประตูเมืองหันไปมองกองทัพพระเอกส่งสายตาลึกซึ้ง
ฮีก็โกรธ ง้างธนูยิง จบ
จากนั้นเป็นตอนพิเศษของฮ่องเต้ที่หลังจากนั้นไม่กี่ปีก็ป่วยตาย โดยมักสติเลอะเลือน
ชอบเพ้อถึงนางเอก
ฮ่องเต้จนตายก็คาใจว่านางเอกโดนยิงตายรึเปล่า ส่วนอัครเสนาก็หายตัวไปไหน
แต่จากที่กูเข้าใจคือคงไม่โดนยิง
.
.
.
.
.

อวลกลิ่นตอนกุอ่านมีแต่คนบ่นจนกุไม่กล้าเม้าทั้งที่กุชอบอะ มีแต่คนบอกน่าเบื่อ แต่ของกุเล่มแรกก็โอเคนะ ชอบนิสัยนางเอกมั้งเลยอ่านรอด

>>286
- อลวนกลสลับร่าง
- แม่ทัพอยู่บน ข้าอยู่ล่าง
- ศิษย์ข้า เจ้าตายอีกแล้ว

>>289 ศิษย์ข้านี่ต้องอ่านในเว็บ ดด ใช่มั้ย เห็นโม่งมาบ่นอยู่ว่าข่าวเงียบ ไม่รู้ออกทันงานมั้ย
กูเคยอ่านในเว็บได้ไม่กี่ตอนก็เลิก แปลไม่ดี อ่านแล้วงง ไม่รู้ สนพ ที่ได้ไปจะทำออกมาเป็นไงบ้าง

เฮ้ย เข้ามาอีกที พวกเมิงหวีดอวลกลิ่นอะไรกันตอนนี้ ตอนออกมาใหม่ๆ กูอ่านไปสองสามบทก็วาง แล้วมาเจอรีวิวที่บ่นกันว่าเนือย เอื่อย พระเอกไม่มีบทฯลฯ กูเลยยิ่งหมดไฟอ่าน เก็บไปเลย แล้วพวกเมิงมาหวีดกันตอนนี้ กูก็ลำบากเลยสิ เอาไปซุกไว้กองไหนเนี่ย
>>287 จากที่กูอ่านตย.กับตอนจบในร้าน แล้วยังมีความลังเลอยู่บ้าง เจอสปอยมึง โอเคเลย ลาขาด ขอบคุณมาก

>>290 ตอนแรกๆ แปลตะกุกตะกักมาก
แต่ก็เข้าใจว่าตอนแรกๆ แปลมาจากอิงค์ จะมีกลิ่นนมเนยบ้างก็ไม่แปลก

แต่แปลอิงค์ค่อนข้างช้า เลยโดนแซง
แก้ปัญหาโดยแปลหลายมือ
เช่น แปลจีนมาไทย (แต่ช้ากว่าเดิม) และหลังจากผ่านไปสองสามบท ก็แปลเพิ่มอีกหลายมือ แปลจีนมาลาว ลาวมาไทย และอ่านซ้ำโดยคนแปลคนแรก

ป.ล. สนพ.ที่ได้ไป คือคนแปลเจ้านั้นแหละ มาเปิดสนพ.ใหม่
สวัสดี ลาก่อน

เออมึงเลยใหม่ที่เรือนหอมหมื่นลี้ประกาสทำให้กูนึกถึงคู่ภูตดอกบัวกับพระที่ตายในเรื่องอวลกลิ่นอ่ะ กูกรี๊ดมากกูอยากอ่านคู่ภูตผีปีศาจกับพระมานานแล้ว ในที่สุดก็มีคนตอบสนองความบาปหนาขิงกูซักที55555555

ภูตบัวกับพระ ไม่สมหวังมีสองเรื่องเลยแหะ

>>294 อวลกลิ่น เรื่องนึง ละแีกเรื่องนึงเรื่องไร

>>293 กูก็เช่นกัน มหกรรมรื้อกองดองครั้งยิ่งใหญ่ รอบที่แล้วหาเมืองจันทรา ซือมิ่งตกใส่เท้า รอบนี้ไม่มีอะไรตกกูปลอดภัยดี แต่กว่าจะเจอ เฮ้อ กูเหนื่อย กูว่ากองดองกูชักจะเยอะไปละ เก่าๆสนุกๆ กูเพิ่งรู้ว่าพลาดไปหลายเรื่องมาก ให้ตายเถอะ

>>295 พานพบอีกคราฯ น่าจะใช่

เทสๆๆ ใช้ได้แล้วโว้ยย คิดถึงชิบหายชาวโม่ง

โอ๊ย กูมาแล้วค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

//นั่งเกี้ยวแปดคนหามเข้าตำหนัก

มาเม้ากันต่อเถอะชาวโม่ง 555

ทักทายๆๆๆๆ เจิมๆๆๆๆ เย้ ดีใจมาก หวนคืนสู่ถิ่นแดนของเราฮรุกกกกก ช่วงที่หายไปอ่านอะไรกันไปแล้วมั่ง นี่อ่าน
-ย้อนกาลฯ แจ่ม ดีมากกกก ชั้นว่าหวานๆ ยังกะ historical romance อ่านสนุกดี ชื่อตลคเยอะแยะหยุบหยับมาก พระเอกหวานโคตร นางเอกย้อนเวลา แต่ไม่ซูขั้นเทพเท่าไหร่ อ่านเพลินๆดี เปนสองเล่มจบของแจ่มที่ใช้ได้เลย ดีกว่าโฉมงามฯ พานพบชายา หรือ มเหสีอ้วนดำอีก
-บันทึกปิ่น 5 เขินท่านอ๋องมากกกกกก เขาไม่ซึนใส่กันแร้วววกรี๊ดดดด อ่านไปบิดไปฮือๆๆๆ เขินโว้ย อยากอ่านเล่ม 6 แล้ว ;w;
-ฉวนจื๋อ อ่านไม่จบ หนามาก เนือยแปลกๆ พล็อตคล้ายเชียนกู่เลย แต่ว่ารู้สึกนักเขียนยังมือไม่ถึงแฮะ... กลับไปอ่านจบแล้วจะมาบ่นอีกที
-ตกหลุมรักถังข้าวสาร โรมานซ์เต็มสูบ ความคอนเทมตั่งต่าง พระนางซูโคตรซู ก็เพลินๆดี แต่ไม่ได้ชวนอ่านซ้ำเท่าไหร่
-หงส์กรีดปีก บีบหัวใจมากกก จะร้องไห้ อยากอ่านเล่มจบแล้วววว TvT
-ชันสูตร สนุกดีๆๆๆๆ ตลคค่อนข้างซูมาก ก็เพลินๆอ่านะ แนวคล้ายนิติเวชหญิงในฟิค รู้สึกว่าโทนเรื่องคล้ายหมอหญิง (หมายถึงมู้ดไรงี้ ไมไ่ด้หมายถึงพล็อต) ถ้ายังรักษาระดับไว้ได้จนจบ จะยกให้อยู่คู่หมอหญิงเลย นี่ว่าสนุกชวนติดเลยแหละ
ใครอ่านอะไรไปแล้วบ้างงงง แง คิดถึงทุกคนนะๆๆๆ /ส่งมินิฮาร์ททึ

ไชโยได้แล้วๆ

กรี๊ดดด ได้กลับบ้านเก่าแล้วแต่ช่วงนี้ไม่ได้อ่านอะไรเลย รออ่านพวกมึงเม้าท์ก่อนละกัน

กรี๊ดดดด ในที่สุดก็เข้ามาได้แล้ว กูปลาบปลื้มยิ่งนัก

สะดุดรักยัยถังข้าว มันดีกว่าที่คิด ตอนอ่านเรื่องย่อ กูนึกว่านางเอกปัญญาอ่อน แถมเป็นพวกหน้าด้านหน้าทน เกือบไม่อ่านแล้ว. แต่พอเช่ามาอ่านคือสนุกดีนะ นางเอกนิสัยน่ารัก พระเอกเป็นพวกหลงตัวเองนิดๆ เวลาเค้าจีบกันมันหวานๆ ฟุ้งๆ ตอนยังไม่จีบกันก็น่ารัก ตลกกับความคิดคนละเรื่องของตัวเอก สรุป สนุกอ่านได้ กูรอสอยมือสอง จะซื้อเก็บ

คิดถึงพวกมึง

ใช้ได้แล้ว รอมาตั้งนาน

ถังข้าว อ่านเพลินดี แต่กูว่าพระเอกตอนหลังๆเสียคูลไปหน่อยนะ ขายความฟินมากไปแถมหื่นบ่อยไปมั้ย
ชันสูตร สนุกดี กูติด มีความเน่าของครอบครัวนางเอกให้ฟาดฟันไป ผู้เริ่ดๆสองคนแย่งนางเอกกัน แม้ว่าไอ้การที่จู่ๆนางเอกมันจะซูดูศพแล้วทุกคนยอมรับกันได้ มันค่อนข้างจะวีคไปหน่อยนะกูว่า

กูไม่ได้เข้าร้านหนังสือมานาน กูเพิ่งสังเกตว่านิยายจีนเสิ่นเจิ้นเยอะชิบหายอะมึง แทบจะพอๆกับจีนแปล แล้วชื่อแต่ละเรื่องคือแบบกูนึกถึง JLS ปี้หูตัวร้ายกับองค์ชายมังกร ? เลยลองพลิกๆพวกเล่มที่วางบนเชลฟ์นั้น เอิ่มเน้นแต่เยเหรอ เปิดมาหน้าแรกก็เรียกแขกด้วยฉากอย่างว่า

กูแค่หวังว่าอย่าเอานิยายจีนแปลมาวางใกล้ๆนิยายจีนไทย กูดูแล้วตาลายโคตรๆ

กริ๊ดดดดดด ย้ายจากกระท่อมมุงจาก มาตำหนักมุงกระเบื้องแล้ว555555 คิดถึงพวกมึงมาก กูห่างจากนิยายจีนไปพร้อมๆกับโม่งเลย5555 เดี๋ยวกูจะไปสลายกองดองก่อน

ช่วงที่บอร์ดปิดกูไปอ่านท่านอ๋องอยากเป็นเมียจนจบมาแล้วอยากมาเม้าท์มาก ทำไมเล่มหลังๆมันดูดรอปจังวะโม่ง กูใช้ความพยามมากในการอ่านให้จบ ละถ้าไม่ติดว่าเสียดายเงินกูเทตั้งแต่ฉากเลี้ยงจิ้งจอกด้วยผักแล้ว คือมันไม่ได้ตลกชวนเอ็นดูอ่ะมันแบบ หลังๆมีเลี้ยงกระต่ายด้วยเนื้ออีก คือมันไม่ได้ดูใสๆบ้องแบ้วหรือแปลกไม่เหมือนใครอ่ะมันดูบ้า กูรับไม่ได้ กูรักสัตว์ กูให้ติดลบเลยอ่ะเรื่องนี้

>>312 เล่มจบคือหายนะ สองเล่มแรกกูว่าพอไหว เล่มสามคือโอโห้ อะไรของเมิง เรื่อยเปื่อยได้อีก ปมเล่มก่อนๆ เปิดมาแล้วก็หายไป ตัวร้ายจากอีกเมืองก็หายไปเฉยๆ กูนึกว่าจะมีบทบาทอะไร ส่วนตัวร้ายญาตินางเอกก็ดูโง่ๆ แพ้ภัยตัวเองไปซะงั้น สรุปนางเอกชีวิตดี๊ดี ไม่ต้องทำไรเลย มีผัวดีผัวเปย์เยดุ 5555

กูถึงชอบศิษย์ชั่วที่สุดในสามเล่มที่กล้วยออกมาพร้อมๆกันไง
อ่านแล้ว feel good ดี

ช่วงที่โม่งปิด กูก็ได้สลายกองดองเป็นบางส่วน ส่วนมากอ่านแต่เล่มออกใหม่หว่ะ เรื่องเก่าดองไว้อีก
กูคือ >>313 นะ อาหนานก็ตามนั้นเลย
-ถังข้าว กูว่าน่ารักดี อ่านได้ไม่เสียดายตังค์ กุ๊กกิ๊ก ฟินๆ ขำๆ มีหื่นพอประมาณ แต่กูแอบรำคู่รอง ไม่ชอบนิสัยเพื่อนนางเอก
-ชะตาแค้น อ่านรวดเดียวจบ หลังๆ เนือยหน่อย แต่ก็อยู่ในเกณฑ์สนุก นางเอกซูนะแต่ไม่หมั่นนาง คือดูนางซูแบบไม่นาตบ ยังมีพลั้งพลาดบ้างไรบ้าง พระเอกก็ดีงามตามท้องเรื่อง เสียดายฉากหวานๆ มันน้อยไปหน่อย ตอนจบรวบรัดไปนิด
-ท่านอ๋องเมื่อไหร่หย่า ซื้อมาทีเดียวสี่เล่ม อ่านได้ครึ่งเล่มแล้วอยากร้องไห้ เสียดายเงิน ตอนนี้ค้างไว้ก่อน TT
-นางพญาท้ารบ ยืมเพื่อนมา เพื่อนชอบผลาญมาก กูก็กะว่าเนื้อเรื่องแนวแก้แค้นอ่านเอาสะใจ อ่านเพลินๆ ฆ่าเวลาหว่ะ สรุปอ่านอย่าเอาอะไรเมิง ให้ตั้งไว้บนความสะใจ แบบตั้ง 6 เล่มจบ นอกจากแก้แค้นกันกูก็นึกว่าจะมีปมการเมืองกลยุทธการรบไรอ่านเอาเพลินๆ บ้าง สรุป เล่าผ่านๆ มาก อิพระเอกจะเก่งก็เล่าแค่เก่ง แต่เก่งแบบไหนมึงจินตนาการเอาค่ะ คลี่คลายง่าย ตัวร้ายก็โง่ๆ แบนๆ อ่านแบบเอาสมองมากองไว้ข้างนอกนะมึง แต่กูก็อ่านจนจบ 555
ตอนนี้จะเริ่มอ่านย้อนกาลละ อ่านละเด๋วมาหวีดต่อ

ท่านอ๋องสีพันระเมียนี่กูให้ผ่านเล่ม1เล่มเดียวเลย เหมือนจะขำน้อยๆอมยิ้มเบาๆน่าสนใจ พอเล่ม2นี่กูตะหงิดๆละ กูลองให้โอกาสเล่ม3นี่กูแทบปาทิ้งเจอมุกเมียท้องช่วยแก้พิษยากำหนัด บทเยต่างๆเขียนตั้งใจให้รายละเอียดเยอะสัสกลายเป็นบทเยที่น่าเบื่อทีสุดในสามโลก อ่านโปรยย่อเล่มสี่กูแทบตกเก้าอี้ ปกติกูถ้าเริ่มอ่านไงก็ซื้อต่อจนจบๆไป แต่เรื่องนี้กูเก็บกำเงินไว้ได้แน่นมาก5555

เดินอาด ๆ เข้าตำหนัก ดีใจจริง ๆ

กูคลานเข่าเข้าตำหนัก คิดถึงชาวโม่งมากจริงๆ น้ำตากูไหลพราก

เปิดแล้วววววววว

ช่วงปิดนี่อ่านฉงจื่อได้เรื่องเดียว ซื้อตามคนข้างๆตอนไปเดินงานหนังสืออ่ะ ก็พอรู้คร่าวๆนะ จนสรุปว่ามันคือฮวาเชียนกู่ ภาคเหตุผล? เพราะอ่านแล้วไม่มีความรู้สึก อารมณ์ ความรัก อะไรเลย แบบพระนางรักกันเหรอ? รู้ว่าพระนางรักกันเพราะคนเขียนบอก? อ่านจนจบยังรู้สึกว่านางเอกรักอีกคนมากกว่า (แต่นักเขียนแกล้งให้ไกลกัน) ส่วนพระเอกเหมือนถูกบังคับให้รักเพราะนี่คือพระเอก และเรื่องนี้มันคือ รักแท้แพ้ยาสีฟัน /มุขเก่าไปหน่อยขออภัย จะให้พูดตรงๆคือ เขียนทื่อๆ ขนาดตอนพิเศษยังรู้สึกว่าความรักพระนางนี่สร้างภาพ พวกคู่ประกอบยังรู้สึกถึงความรักได้บ้าง (เอาจริงๆตอนพิเศษของคู่ประกอบนี่ก็อปเล่มพิเศษของฮวาเชียนกู่ชัดๆเลย เหมือนเป๊ะ)

คิดถึงโว๊ยยยยยยยยยยยยยยย

หอบผ้าหอบผ่อนจากกระต๊อบย้ายเข้าตำหนัก เห็นเพื่อนโม่งพูดถึงนางพญาวนลูปแล้วกูเพิ่งได้จากเพื่อนมาอ่าน แปลกากได้คงเส้นคงวาสีเสื้อนางเอกยังแปลผิด ดีกว่าเผาหน่อยตรงพระเอกไม่จืดจางเหมือนเฮียเสียวดูมีบทเยอะกว่า

home sweet homeeeeeeeee กูคิดถึงพวกมึงมากกกกกกกกกก อัดอั้น ใน doc มันช่างเงียบเหงาเหลือทน

ท่านอ๋องอาหนานตอนอ่านเล่มแรกกูจัดให้อยู่กลุ่มอ่านได้เรื่อยๆ ถ้าเทียบกะชะตาแค้นที่ซื้อมาพร้อมกันกูชอบชะตาแค้นมากกว่าเยอะ แต่ก็ซื้อต่อ พอเล่ม 2 ก็รู้สึกเรื่องมันดรอปลง เล่ม 3 กูถึงขั้นเสียดายเงินที่ซื้อเลยอะ คือเรื่องไม่ค่อยมีไรเลยนอกจากชีวิตดี๊ดีของอาหนานอย่างที่พูดกันจริงๆ รู้สึกไม่จำเป็นต้อง 3 เล่มหนาๆ ขนาดนั้น บางตอนเหมือนจะพยายามให้ตลกแต่อ่านแล้วไม่ขำเลย

ชะตาแค้นช่วง 1-3 ชอบมาก จบเล่ม 3 ก็ลุ้นว่าพระเอกจะช่วยแก้ข่าวลือที่อิตัวร้ายทำลายชื่อเสียงยังไง ปรากฏรวบรัดเอาง่ายๆซะงั้น แล้วเรื่องนี้นางเอกเสียชื่อหลายรอบมาก แต่ทุกรอบเหมือนจะแก้ปัญหาแบบชิลๆซะงั้น ถ้าเป็นเรื่องอื่นมีหวังคงขายไม่ออกไปละ แต่รวมๆเรื่องนี้ก็ยังโอเคอยู่ ชอบ

ชันสูตร เพิ่งอ่านไปเล่มเดียว ชอบพล็อตทำนองนี้ แต่เรื่องมันยาว รอให้ออกเยอะๆค่อยอ่านทีเดียว ถังข้าวซื้อมางั้นๆ แต่เพื่อนที่อ่านก็บอกสนุกเกินคาด นี่เลยกะว่าจะขุดจากกองมาอ่านเป็นเล่มต่อไป ย้อนกาลด้วย

>>301 ฉวนขื่อของมึงคือฉงจื่อป๊ะ อย่าทำให้กูสับสนสิ

ช่วงที่โม่ง
ปิดไปนี่กูเคลียร์กองดองได้เยอะมาก เคลียร์จนหมด จนกูไม่เหลือให้อ่านแล้ว
-บันทึกปิ่น เล่มห้าดีงามพระรามแปดมากๆ อ๋องซึนแตกแล้ว
-ย้อนกาล กูกลับเฉยๆกับเรื่องนี้นะ คืออ่านได้เรื่อยๆมากกว่า แต่ไม่ได้หวือหวา มีช่วงให้เนือยๆในเล่มสองอยู่ แต่โดยรวมก็โอเค
-หงส์กรีดปีกเล่มหก โอยยย กูอ่านแล้วอยากอ่านเล่มเจ็ดต่อทันที เมื่อไหร่จะสิ้นเดือนวะ
-ถังข้าว เออ กูว่าเรื่องนี้โอเคอยู่นะ ดีกว่าที่คิดเอาไว้เลย ตอนอ่านพลอตเรื่องกูรู้สึกว่ามันน่าจะไม่มีอะไร น่าจะมีแต่เยไรงี้ แต่พออ่านๆไป นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะ 55555555
-กลอรี่ เออเล่มนี้สนุก แต่กูเบื่อความเทพของพี่เยี่ยแล้วว่ะ เทพทรูเกินไปจนหมดสีสันยังไงไม่รู้
-ชันสูตร คุณชายเฉินคนนี้กูขอจอง แต่กูขัดใจกับพลอตบางส่วนว่ะ
.
.
.
.
.
มันจะข้ามภพย้อนยุคมาซะกี่คนกันวะ กูเดาว่าอาจารย์ของเฉินอวี่ถงก็น่าจะเป็นหนึ่งในนั้นเปล่าวะ
.
.
.
.
.

ย้ายกลับมาจากระต๊อบแล้ววววว ช่วงที่ย้ายไปอยู่ในดอค บางวันโคตรเหงา โดยเฉพาะเสาร์อาทิตย์ มีแต่พวกแอบอู้เล่นกันที่ทำงาน 55555555555

กรี๊ดดดด วิ่งเข้าตำหนัก
ช่วงบอร์ดปิดกูล่ำซำมากเลย ไม่มีพวกมึงชี้ชวนให้เสียเงิน

คิสถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ฉงจื่อ เป็นเรืองที่เหี้ยมากๆสำหรับกูอะ ขนาดกูเป็นคนลำไยนางเอกยากมาก หลายๆเรื่องที่พวกมึงลำไยกัน ขนาด8สามีกุยังไม่ค่อยลำไยนางเอก กูยังเกลียดนางเอกเรื่องนี้เลยะ ที่สุดของความโลเล

มึงงงง ใครอ่านย้อนกาลแล้ว ลำไยนางเอกแบบกูบ้างอะ ไม่มีเลยเหรอ เสียจัยยยยยยย

คือกูไม่ชอบความที่แบบพ่อแง่แม่งอนอะ แล้วนางเอกก็ทิฐิเกิน คือถ้าไม่อยากอยู่กับพระเอกก็ควรจากไปมั้ยอะ ร้านรวงก็ซื้อแล้วไรเง้ แต่นี่ก็ยังอยู่ตัวติดกัน กูว่านางไม่เด็ดขาดเลย แถบรั้นเอามากๆ ไม่ชอบนิสัยแบบนี้เท่าไร

>>328 กูมาแปะมือกะมึง เล่มแรกกูว่าดีนะ พอเข้าเล่มสองกูลำไยนางเอก

ไม่รู้สิ แต่กูว่าย้อนกาลสนุกดีเพิ่งอ่านเล่มแรกจบยังไม่ไม่ได้อ่านต่อเลย ขก ขอดองไว้ให้คิดถึงก่อนค่อยจกมาอ่าน

>>329 เปิดผ่านหลายหน้ามั่กมาก สำหรับกูเสียดายตังค์ นางเอกนี่ย้อนแย้งในตัวเองสูง กูเลยไม่นับถือนาง

>>328 ย้อนกาลกูโอเคอยุ่นะ กูชอบชางซู่มากกกกกกกกกก อยากให้มีตอนพิเศษเลย

>>315 ทำไมไม่ชอบเพื่อนนางเอกถังข้าวอะ

เรื่องคำโปรยของกล้วยที่ชวนเข้าใจผิดสองเรื่องอยากให้มีการปรับปรุงนะ ไม่รู้ครั้งหน้าจะทำอีกรึเปล่า ไม่ชอบจริงๆ
อย่างศิษย์อยากชั่ว พออ่านๆ ไปรู้สึกเหมือนโดนหลอก แต่เนื้อเรื่องโอเค รับได้เลยรอเล่มสี่มาค่อยอ่าน

ถังข้าวก็อ่านอิ๊งจบแล้ว ได้อ่านแปลไทย การแปลดีนะ บางจุดยังติดการใช้คำซ้ำๆ แต่คำพิสูจน์อักษรควรปรับปรุงอัพเดตคำทับศัพท์อังกฤษหน่อย
ส่วนเรื่องภาษาแต้จิ๋ว นี่มันนิยายจีนกลางไง ทับไปว่าชิงหมิงแล้วค่อยใส่เชิงอรรถไม่ดีกว่าหรอ

ตั้งแต่บอร์ดปิดกูล่ำซำมากค่ะเพื่อนโม่ง ไม่รู้จะซื้ออะไรอ่าน คิดถึงพวกมึงเหลือเกิน มาๆๆๆ ช่วงนี้มีเล่มไหนแนะนำบ้างคะ กูอยากกินแกรบแล้ว
หงส์กรีดปีก ดราม่ามากมั้ยวะ กูซื้อมาดอง 2 เล่มแล้วไม่กล้าอ่าน ใจกูบางแต่ถ้างานดีก็อ่านได้

>>333 กูรำคาญความมึนของนางหว่ะ อ๊องๆ เอ๋อๆ วิ่งตามผู้งิ ถึงจะทำขำๆ กลบเกลื่อนกูก็รำ 5555

อาหนาน - กูไม่ไหวแล้วอ่ะ กูอ่านไม่จบจริงๆ
ย้อนกาล - กูรู้สึกว่ากูจับตัวละครไม่ค่อยได้ หรือกูอ่านเร็วไปก็ไม่รู้อ่ะ แบบแยกคนรอบข้างพระเอกไม่ค่อยออกเลย เล่มสองแอบเนือยๆ แต่ก็ใช้ได้นะ กูเข้าใจนางเอก มันก็งี้แหละมึง ก็อยากได้เค้าอ่ะ แต่มันก็มีประเด็นค้ำคออยู่ แต่ก็อยากได้เค้าอยู่ดี
ชะตารัก - อีเหี้ยยย เล่มหลังๆนี่คือเรื่องย่อละคร 30 บาทป่าววะ รวบรัดชิบหาย กูกำลังอ่านเรื่องย่ออยู่หรือไรรรรร เล่มแรกๆกูค่อนข้างชอบนะ พอมาอ่านต่อแบบเฉยๆเลยอ่ะ

>>329 กูไม่ลำใยว่ะ เพราะในเรื่องมีการปูพื้นตัวตนนางเอกมาให้กูคิดตาม
กูอ่านแล้วนึกถึงว่าตัวนางเอกเป็นคนปัจจุบัน ไม่ได้บ้าผู้ชายชนิดที่เห็นใครหล่อก็หลง ยอมมอบกายให้ทันที
นางชอบทำอะไรเอง เป็นสาวยุคใหม่มั่นใจในตัวเองระดับหนึ่ง
มันเลยแสดงตัวตนออกมาให้ไม่อยากเป็นแค่หนึ่งในเมียๆของพระเอก นางอยากทำอะไรเอง ไม่อยากพึ่งพระเอกเสียทีเดียว
ถ้าเขียนในลักษณะที่ว่าเจอพระเอกเปย์ปุ๊บ ยอมปั๊บ กูว่าไม่สนุก

>>333 เออ ถังข้าวนี่กูไม่ชอบผักกวางตุ้งว่ะ แม่งเอ๋อจริงหรือแกล้งเอ๋อ แล้วคนเรามันจะเอ๋อ จะโง่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอวะ
>>334 สำหรับกูถือว่าเฉยๆ กูสาวดราม่า ชอบอ่านหน่วงๆอยู่แล้ว เลยรู้สึกเฉยๆ แต่เรื่องนี้กูว่ามันไม่จบ HE ว่ะ กูว่าสายสุขนิยมไม่ควรข้องเกี่ยว

อาหนาน พออ่านได้ แต่เล่มหลังๆ น่าเบื่อไปหน่อย กูยืมคนอื่นอ่านแล้วเกือบอ่านไม่จบ
มันไม่มีพล็อตที่ตื่นเต้นเร้าใจ ชีวิตนางดี๊ดี กูชอบสาวใช้นางเอกมากกว่าตัวนางเอกเสียอีกเรื่องนี้

>>334 ดราม่าว่ะ แต่นิยายสนุกมาก ลุ้นแม่งทุกเล่ม กูทำใจไว้แล้วว่ะว่าจบไม่สวยแน่สำหรับคู่นี้

อ่า อ่า อ่า อ่า หัวผักกาดผิดตรงไหน นางน่ารักดีอออกกกก 5555

อะแฮ่มๆ ตอนจบหงส์กรีดปีกกูสำปอยไปแล้วนะในด๊อก หุหุหุ

>>342 กูพลาดอ่านไปแล้วด้วย!!

>>343 กูโดนมึงสปอยด้วยยยย แต่กูก้อเดาไว้งั้นเหมือนกัน
>>336 ชะตารักนี้คือเรื่องไหนวะ ชะตารักพันภพ รึชะตาแค้นลิขิตรัก

>>344 ชะตาแค้นลิขิตรัก ชะตารักพันภพกูยังไม่ได้อ่าน ดองอยู่ 555555

อ่านชะตาแค้นแล้ว ผิดหวังกะเล่ม 4 เบาและรวบรัดไป

นิติเวชหญิงแห่งต้าถังยาวมากมั้ยวะ กูลองอ่านแล้วยังไม่กล้าไปต่อ ช่วงนี้มีสืบสวนหลายเรื่อง เรื่องไหนน่าเปย์แนะนำกูหน่อย

สืบสวนกูชอบบันทึกปิ่น แต่ถ้าสืบจ๋าๆ เลยชอบศจ.ป๋อ ส่วนชันสูตรฯ ไม่รู้ว่ะ ตามอ่มนตย.2-3 ตอน ไม่แนวกูมากมาย

ย้อนกาลฯ กูไม่รำนางเอกว่ะ เห็นสปอร์ยกันเรื่องนางเอกก่อนหน้ากูก็คิดว่าจะงี่เง่า แต่อ่านแล้วกลมดี ดูเป็นคนธรรมดา

>>347 ปริศนาต้าถัง

บอร์ดปิดนาน กูโคตรอึดอัด
เพราะอยากจิบอกเหลือเกินว่าาาาาาา

*บันทึกปิ่น เล่ม5* คือความดีงามของชีวิต

เป็นที่อ่านแล้วทีความสุขมว๊ากกกกกกกก

อวลกลิ่น
ขอสปอย หน่อย
.
.
.
.
.
คนที่นางเอกรักสมัยเป็นเทพเซียน นี่คือ คุณชายหลิ่ว ใช่ม่ะ กูอ่านแล้วเบลอ จะไปนย้อนก้อขี้เกียจ
.
.
.
.
.

อิเดาะ พิมพ์ตก แก้ๆ
*เป็นเล่มที่อ่านแล้วมีความสุขมว๊ากกกกก

หนังสือใหม่ของแจ่มกับเฮีย ออกวันที่ 17 ตอนนี้ลงตัวอย่างกับหน้าปกที่หน้าเว็บแล้วนาจา
สยบฟ้า 17
ขันทีเจ้าดวงใจ
เชลยรักกักใจ
เพลงกลอนคลั่งยุทธ์

>>342 beta ใช่เปล่าหรือสารบัญ

>>324 ใช่ๆ พิมผิด orz

>>351 อวลกลิ่น
.
.
.
.
.
ไม่ใช่ คือถังโจว ชื่อบนสวรรค์ชื่ออิ้งยวนมั้งถ้าจำไม่ผิด
.
.
.
.
.

>>347 นิติต้าถัง ในเวปสี่ร้อยห้าสิบตอนได้มั้งเป็นเล่มไทยก้อเจ็ดแปดเล่มมั้ง

>>351 กูว่ามึงอ่านย้อนก้ดีนะ 55555555555 แอบเป็นพอยต์สำคัญของเรื่อง

>>354 beta คลุมดำ

ในวดด มีคนมาคุยกันว่าย้อนกาลเหมือนคำสาปฟาโรห์

รหัสลับฉางเฮิ่นเกอนี่แปลดีขึ้นมาก หมายถึงที่เคยติไปมีการแก้ไขปรับปรุงอย่างเห็นได้ชัด
ขอบคุณ บ.ก. ขอบคุณนักแปล และขอบคุณเพื่อนโม่งที่ช่วยแจ้งการแก้ไขไป

>>360 เด๋วเสาร์นี้จะรื้อกองดองมาอ่าน อยากรู้เหมือนกันว่าจริงไหม

>>362 เคยมีโม่งดอควิแคะออกมาหน่อยๆ แต่สำหรับกูผู้ที่ไม่ได้อ่านคำสาปฟาโรห์มาเลยตอบอะไรไม่ได้ว่ะ

ก็มีจุดคล้าย แต่เรื่องนี้จบก่อนคำสาปฟาโรห์ว่ะ นางเอกไม่ซูด้วย

นึกว่ากูรู้สึกไปเองคนเดียวว่าย้อนกาลฯคล้ายคำสาปฟาโรห์ จริงๆพล็อตประมาณนี้มันก็มีหลายเรื่องแหละ ที่นางเอกโดนจับไปแล้วพระเอกออกตามหาเนี่ย กูเลยว่ามันจืดๆไปหน่อย

ใครอ่านลำนำดอกท้อมั่ง ขอบ่นหน่อย กูงงว่ามีตอนนึงที่นางเอกหนีการแต่งงานแล้วไปช่วยดูดพิษให้คุณชายไรสักอย่างอ่ะ กูนึกว่าจะมีบทบาทไรต่อจากนั้นแต่อ่านต่อจนจบก็หาคุณชายนี่ไม่เจอ นึกว่าจะมีตอบแทนบุญคุณอันยิ่งใหญ่ไรงี้ เฟลเลยกู 5555

>>365 กูอ่านลำนำดอกท้อแล้ว สารภาพตรงๆจำห่าไรไม่ได้เลย 5555

>>365 กุก็อ่านแล้ว จำไรไม่ได้เลยเหมือนกัน ให้เล่ายังเล่าไม่ได้เลยอ่ะ ฉากที่มึงว่ามากูก้นึกไม่ออกสักนิ้ดด

กูพึ่งรู้ว่าโม่งเปิดวันนี้ ขอกร๊ดแปป กูคิดถึงพวกมึงจริงๆ ฮื่ออ อยากอ่านคำรีวิวก่อนจะไปซื้อนิยายของพวกมึง นี่กูพึ่งแตะๆเล่มใหม่ไปแค่ถังข้าว ตอนแรกเห็นคำโปรยนี่กูเกือบปิดละ แบบ วดฟ อะไรเนี่ย แต่อ่านได้เรื่อยๆน่ารักดี กุ๊งกิ๊งกิ่งก่องแก้ว ติดที่ตอนหลังๆที่จีบกันเสร็จแล้วนี่แหล่ะ ฉากหื่นเกือบเยหรือเยบ่อยจนเซ็ง พลิกผ่านไปอย่างรวดเร็ว
เห็นด้วยว่าอีเพื่อนนางเอกนี่เอ๋อแดก ไม่ชอบคู่รอง ละแบบถ้าไปอ่านตอนพิเศษคือจะไม่ชอบทั้งคู่หนักกว่าเดิม สรุปว่าเป็นตปกฉากดีแล้ว ไม่ควรเอาทั้งคู่มาอยู่สปอตไลท์นะจ้ะ
ที่เหลือคืออ่านกองดองเก่าๆไม่อ่านอะไรเพิ่ม กรี๊ด คิดถึงพวกมึงจังง

กูไม่เข้าใจ คู่รองผิดอาลัย พี่ชายพระเอกเสียอย่างเดียวสูบบุหรี่กะนึกหน้าไม่ออกว่าหล่อยังไง

กุขอบ่นเรื่องงานหนังสือต่อ เห็นเหตุผลแล้วหัวร้อนสัส ๆ เลยว่ะ แม่งติดต่องานช้าเองไปบ่นสถานที่ไปอีกว่าไม่ง้อ ข่าวจะปิดปรับปรุงนี่นานมากแล้วนะ พึ่งมาหาที่แล้วบ่นว่ามันเต็ม? ข้ออ้างต่าง ๆ ใส่มาทำไมแถชัด ๆ บอกว่าแพงสู้ไม่ไหวก็จบละแม่ง เดิน1กม.ในตึกที่มีแอร์ถึงbtsมันลำบากตรงไหน ปกติก็เดินวนในงานตั้งกี่ชม. ดีกว่าไปเดินกลางแดดลากกระเป๋าลากรถเข็นยืนรอรถที่ไบเทคปะวะ

>>370 ใจเย็นมึง อิมแพคหรือไบเทค

>>370 กูว่านะ เหตุผลมันไม่มีไรมากหรอก เรื่องค่าเช่าเท่าเดิมล้วนๆ
กูเดาว่ารายได้ผู้จัดมาจากค่าเช่าบูธ ไม่ได้มาจากคนมาเดินงานโดยตรง ดังนั้นเค้าคงไม่จำเป็นต้องง้อคนเดินงานขนาดนั้น แค่ทำให้คนเช่าเช่าอยู่เหมือนเดิมก็พอ อย่างเลวก็อัพค่าเช่าซะ
เพราะอย่าลืม ร้านหนังสือกำลังล้มตาย ถ้าเป็นพวกชอบเดินช็อปได้จับต้องหนังสือยังไงก็อยากมาเดินงาน ที่เหลือก็เป็นสายออนไลน์ที่มีแนวโน้มจะเพิ่มขึ้นอยู่แล้ว แต่ถ้ากลุ่มแรกมา ยังไงงานหนังสือก็ไปต่อได้

ไม่สะดวกก็กดออนไลน์แค่นั้นแหละ จบ ถ้าเมืองทองทำยอดไม่ได้เดี๋ยวเขาก็พิจารณาเองหล่ะ ไบเทคไม่ง้อลูกค้าด้วยค่าที่แพง. พวกบูธเล็กๆมาไม่ได้แน่นอน

แล้วไอ้คนโวยยวายห้องซื้อ-ขายอ่ะ กูรำคาญมากตอนฝากหิ้วก็. ฝากหิ้วก็รับหิ้วเอง มาบ่นว่าฝากหิ้วได้กำไรน้อยโถ่ววว พอมาเรื่องงานหนังสือก็อีกละเหมือนเสียดายที่ตัวเองหากำไรจากการหิ้วไม่ได้เพราะเดินทางไกล 555

คงไม่ไปอ่ะ เดินทางลำบาก สั่งออนไลน์เอาเหอะ

>>371 เออกุเบลอ หัวกำลังร้อน
>>372 กุชอบไปเดินเพราะบรรยากาศส่วนนึงเลย เหมือนแบบได้เจอคนชอบหนังสือเหมือน ๆ กัน มีการนัดเพื่อนไปกันก็นัดเจอกันทุกปีได้เม้ามอย แต่เมืองทองคือทำแบบนั้นไม่ได้ไง ทุกคนตัดใจกันหมด กุก็ด้วย ถ้าไปงานลิสมันงอกกว่าเดิมเยอะนะ แบบเดิน ๆ เห็นปกน่าสนใจก็หยิบมาดูเรื่องย่อ ถ้าสั่งออนไลน์สนใจแค่ไหนก็สั่งแค่นั้นแหละ
>>373 มีคนโวยด้วยหรอวะ ห้องไหนชี้เป้ากุหน่อย พวกรับหิ้วอะนะ กุขำตลอดแหละบอกไม่ได้กำไร กำไรน้อยทำด้วยใจ แต่ออกมาบ่น ก็เลิกทำไปดิใครบังคับหรอ

ไว้กลับมาศูนย์สิริกิตเมื่อไหร่ค่อยไปเดินว่ะ
เมืองทองไม่สู้จริงๆ
ไปทีไรกลับลำบากมาก
จะให้เหมาตลอด

เมืองทองใกล้บ้านกูก็จริงแต่คงไปได้แค่วันเสาร์อาทิตย์ว่ะ เพราะวันธรรมดากว่าจะเลิกงาน กว่าจะไปถึง งานปิดพอดี ยกเว้นกูจะวาร์ปไปได้ แล้วถ้าเสาร์อาทิตย์คนก็ต้องไปเยอะกว่าวันธรรมดา ต้องไปหาที่จอดรถอีก ทำใจเลย ถ้ามันเปิด 24 ชม.เหมือน big bad wolf ก็ว่าไปอย่าง

หลังจากโม่งปิดไป กูอ่านนางพญาท้ารบจบ ก็รู้สึกอึดอัดใจฉิบหาย เพราะหาที่ระบายไม่ได้ แม่งเป็นนิยายที่อ่านแล้วห้ามคิดเหี้ยอะไรจริงๆ อ่ะ ท่องไว้อย่างเดียวว่า อ่านเอาสะใจ อ่านเอามันส์ อย่าคิดถามหาเหตุผลใดๆ ทั้งสิ้น

วันนี้กูก็เลยจะมาบ่นให้ชาวโม่งรู้ความกัน
(ต่อไปนี้อาจมีสปอยล์...)
.
.
.
.
.
1. นางเอกในชาติก่อนเป็นฮองเฮาที่ถูกนำไปเป็นตัวประกันต่างแคว้น
ถ้าอิงกันตามความสมจริงคงไม่มีแคว้นไหนเอาผู้หญิงมาเป็นตัวประกันเพราะฐานะไม่หนักแน่นพอ คือฮองเฮาสามารถแต่งตั้งคนใหม่ก็ได้ แล้วถ้าใช้ผู้หญิงมาเป็นเครื่องมือทางการเมือง แคว้นนั้นก็ต้องถูกราษฎรตราหน้าว่าไร้คุณธรรมขาดจิตสำนึก รังแกผู้อ่อนแอถูกมะ ส่วนฮ่องเต้ที่ส่งนางเอกไปก็ต้องโดนผู้คนรุมประณามโดนดูถูก เพราะเมียตัวเองเป็นถึงฮองเฮาของแผ่นดินกลับส่งไปให้คนอื่นง่ายๆ มีแต่เขาเอาองค์ชายไปเป็นตัวประกัน ยังไงก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไข ฐานะก็หนักแน่น เหมาะและสมควรกว่า ดูอย่างในฉู่เฉียวยังส่งซื่อจื่อมาเลย

2. พี่สาวนางเอกทั้งสองคนเข้าวังตอนแก่?
นางเอกกลับมาจากการไปเป็นตัวประกัน อายุก็ปาเข้าไป 35 แล้ว แต่โดนสั่งให้ปลิดชีพตัวเองใช้ผ้าแพรผูกคอตาย วันที่จะตายพี่สาวสองคนมาหานางเอกถึงในตำหนัก แล้วมาเย้ยนางเอกบอกว่าฝ่าบาทเรียกตัวเองให้เข้าวัง คือไรอ่ะ? นางเอกแต่งงานมาได้ 20 กว่าปีแล้ว อายุก็ปาเข้าไป 35 ละนะ ลูกนางเอกสองคนโตจนแต่งงานได้แล้ว พี่สาวนางเอกก็ต้องอายุประมาณ 37-38 แล้วปะ เข้าวังไปทำไรอ่ะ 555555 ตระกูลตัวเองก็ใหญ่และมีอำนาจ ที่บ้านจะยอมปล่อยให้ผู้หญิงสองคนขึ้นคานถึงปานนั้นคงเป็นไปไม่ได้

3. ท้ายๆ เรื่องฉากนางเอกคลอดลูกก็มีปัญหาเหมือนผลาญเล่มท้าย คือคลอดยากไม่ราบรื่น ผัวก็ไม่อยู่ พอนางเอกคลอดลูกแฝดเสร็จก็สลบไปครึ่งปี แต่วิญญาณดันย้อนเวลาไปอีกครั้งสมัยสาวๆ เพื่อให้นางเอกได้เลือกชีวิตใหม่เป็นครั้งที่สาม เพื่อ?? เหมือนพยายามจะใส่ดราม่า ใส่อุปสรรคเข้าไป แต่มันไม่เมคเซ้นส์เลยว่ะ แล้วนอนเป็นผักไปครึ่งปี แดกยังไง ขี้ยังไง

4. เรื่องความซูเกินจะบรรยาย เช่น ตอนอิอ๋องชั่วที่จะปล้ำนางเอกกำลังร้องขอให้ฮ่องเต้ประทานสมรส อิพี่สาวก็ปวดท้องขึ้นมาขัดจังหวะที่อิอ๋องกำลังพูดได้เป๊ะมากจ้าาา คือมึงย้อนเวลามาปะไม่ได้มองเห็นอนาคตได้ค่ะ อิดอกก ยังมีความซูฉิบหายไวป่วงอื่นๆ อีก แต่ตอนนี้นึกไม่ออก

5. พระเอกเก่งสึดดด เก่งมั่กมากก ทานโทษนะฮะ ฉากไหนที่แสดงให้เห็นว่าเก่งและฉลาด อยู่ตรงไหน หรือกูอ่านข้ามไปบอกบุนกูทีจะได้กลับไปอ่านอีกรอบ แล้วกูก็ไม่เชื่อว่าเด็กอย่างพระเอกที่โตมาพอรู้ความก็รู้เรื่องชาติกำเนิดตัวเองเลยนั้นจะสามารถปิดบังคนรอบข้างได้อย่างแนบเนียนโดยไม่เผยพิรุธ เกิดมาก็ไอคิว 300 เลยปะจ๊ะเฮีย

อ่ะส่วนในเรื่องของการรบ การชิงไหวชิงพริบกัน มึงอย่าฝันหวานว่าจะได้เห็นในเรื่องนี้ เพราะมึงจะเจอแต่มุกข่มขืนควัยๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า มีแต่ตัณหาอยากได้คนนั้นอยากปี้คนนี้ จุดธูปราคะวนไปเจ้าค่ะ

บอกเลยว่าอ่านมา 6 เล่มนี่เสียเวลาชีวิตกูมากกกกกกกกกก แต่ก็ทนอ่านจนจบเพราะจะได้ด่าได้เต็มปากเต็มคำ ไม่ได้นั่งเทียนมาด่าแต่อย่างใด
.
.
.
.
.

อีกนิด.. กูจะบ่นเป็นวรรคสุดท้ายแล้วจริงๆ กูไม่เอาอีกแล้วจ้ากับนักเขียนคนนี้ เสียทั้งเวลา เสียทั้งอารมณ์ เสียทั้งเงิน อย่าคิดจะได้แดกเงินกูอีกเลยนะชาตินี้ บรัยยย!!

เมืองทองคงไปไม่ไหว ค่าส่วนลดหนังสืออาจจะพอกับค่าเดินทางไปกลับเลย แถมไปไม่ได้บ่อยๆ ต้องวางแผนดีๆว่าหนังสือที่อยากได้ลงวันไหน ไม่พอยังต้องคิดเผื่อในกรณีที่ว่าไปแล้วหนังสือที่อยากได้หมดจะทำไงอีก คงสั่งออนไลน์หรือไม่ก็เดินร้านเอาง่ายกว่า

>>378 กูอ่านจบแล้ว ออกตัวก่อนว่ากูชอบผลาญพอตัว กูอ่านแนวซูได้ไม่มีปัญหา แต่สำหรับนางพญาท้ารบกูว่าผลาญยังหนุกกว่า แม่งยืดเยื้อมากอ่ะหลังๆ กูอ่านแบบไม่คิดเหี้ยไรยังรู้สึกรำคาญ รำคาญพระเอกมากกกกกกกกกกกกไม่รู้ทำไม กูคงอ่านรอบเดียวละบัยยยยย ไม่เอาละ แต่ก็อ่านมาจนจบ เหอๆ เนื้อเรื่องแม่งก็อีหรอบเดียวกันมากกกก

กรี๊ดดดดด กูมาแล้ววววว .ขี่กระบี่เหินเข้าตำหนัก.
ปิดเว็บไปหลายเดือนกูให้คันมือยิ่งแล้ว
กองดองฝุ่นจับทั้งหลายนี่อ่านจบไปไม่น้อย
วันนี้ขอพิมพ์ให้นิ้วล็อคไปข้างนึงละวะ 555
ก่อนอื่นกูจะบอกว่ากูจะขอรีวิวเรื่องที่กูอ่านจบให้ฟัง
และนี่คือลิสต์ตั่งต่าง
-อวลกลิ่นละอองรัก
-ตงกง
-พานพบอีกคราฯ
-ลิขิต โลหิต จันทรา
-ยัยถังข้าว
-เซตดราม่าเจ๊เตี่ยน
อะไรอีกวะ นึกออกเดี๋ยวมาเติม เค
แล้วก็มีแอบแหลมๆ ชะตาพันภพ กับ ฉงจื่อ ไปนิดหน่อย เออ ไม่หน่อยอ่ะ เกินครึ่งเรื่องแล้วทั้งคู่ ใครมีคำแนะนำดีๆ เช่น เข็นเรื่องไหนก่อนดี มีเรื่องไหนคือคุณค่าที่ควรลงแพ ก็แบ่งปันกันได้
/วายนับป่ะวะ ช่างมัน งั้นกูไม่ใส่ ข้ามๆ แหม่ อ่านตั้งหลายเรื่อง-.,-

ม่ายเห็ด กูขอแหกโม่งในโม่งตัวเองตรงนี้ว่าคือคนที่เคยรีวิวเยว่ตูฮวาโหลฺวแบบแยกเล่มอ่ะ น่าจะตำหนัก 41 ประมาณนั้น (อัยสะ โคตรชี้เป้า 😂😂)
ใครชอบความสันดานไร้จรรยาบรรณในการสปอยก็ตามกูมา ถ้าไม่ใช่ก็เชิญเลื่อนผ่านไป

หมายเหตุนัมเบอร์ทู ตอนเยว่ตูนั่นกูยอมรับว่าอวยไส้แตก จนแทบสถาปนาตัวเองเป็นหาบอรุณ (ถ้าไม่ติดว่าโดนทนายเหอเคาะให้ตื่นก่อนนี่กูจัดแน่ .หัวเราะทั้งน้ำตา.)
แต่กูบอกเลยว่าลิสต์ข้างบนนี่กูดัดกระดูกวอร์มนิ้วมาเป็นอาทิตย์เป็นเดือนเตรียมตัวมาแหกเต็มที่ แฟนคลับเรื่องดังกล่าวโปรดหลีกให้ไกลจากโพสต์ในวันนี้ของกู (ยกเว้นอวลกลิ่นกะเจ๊วาฬ)

เออๆ เมื่อกี้ลืม ที่กูเคยสัญญาว่าจะรีวิว เรือนเร้นอ่ะ กูแปะโป้งไว้ก่อนนะ ขอระบายความหัวร้อนก่อน

ขอยาดลาไปพิมพ์แปปนึง

>>378 >>380 คารวะความเมพคนเขียน แต่งให้ลำไยพระเอกได้นี่กูยอมใจ ฮวาเชียนกู่กูไม่ชอบพระเอกนะแต่ก็ยังอยากอ่านฉากนางออกมา ลำไยหน้าพระเอกได้นี่กูยอมมม

อวลกลิ่น
คือมึงๆๆและก็มึงๆ จำกันได้อยู่มั้ยว่าก่อนที่ตำหนักจะปิดพวกมึงล้วนกำลังอวยพี่อวี๋อยู่ เล่นเอากูต้องเดินบุกป่า(หนังสือ)ฝ่าดง(นิยาย) ดั้นด้นไปคุ้ยออกมาจากใต้กองฝุ่น จากนั้นอ่านยาวถึงตีสี่
เพื่อคลิกเข้ามาด้วยอารมณ์อัดอั้น กัดฟันกลั้นหวีด...
เพื่อเข้ามาพบข้อความขออภัย ตำหนักปิดปรับปรุง(อิ-$-$&$&$7389#0@0@-%) .ตบโต๊ะแล้วคว้าขวานมาสับโพเดียมเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย.
.
.
.
.
.
คือแกกกก๊ แบบ อ่านเรื่องนี้นี่แบบ เป็นอะไรที่แบบ กูอ่านจบเร็วสัส คือก็เป็นเดือนมาแล้วอ่ะนะ
แต่ถ้ากูจำไม่ผิด สองเล่มนี่น่าจะสามสี่ชม.จบอ่ะมึงงงวงงงง
คือจริงๆแม่งเนือยโคตร ทำไมกูอ่านเร็วจังวะ
อ๋อใช่ กูกำลังมองหาพระเอกนี่เอ๊งงง .ยิ้มหน้าแห้ง.
คือแบบ เล่มหนึ่งนี่ไม่ต้องมีก็ได้แต่จะไม่อ่านก็ไม่ได้(เอ๊ะ)
เอาเป็นว่ามันเนือยมาก เล่มแรกนี่สาระแทบไม่มี
แต่มึงจะข้ามมันก็ไม่ใช่จะได้ซะทีเดียว
เพราะความเนือยนั้นมันจะช่วยส่งให้ซีนพระเอกดูพีคกว่าความเป็นจริงได้(ฮาาาาาาา อ้าว ไม่ขำหรอ ท่ดๆ)
สิ่งเดียวที่กูชอบในเรื่องนี้คือพระเอกค่ะ จบ ปรบมือ!!!
แต่ใส่วงเล็บว่าพระเอกแม่งบทโคตรน้อยจนเหมือนตัวประกอบที่ได้กับนางเอก ส่วนพระรองนั้นคือพระเอกที่แต้มบุญไม่ถึงเลยไม่ได้กับนางเอก เออ งงเข้าไปอีก ถถถ
เอาจริงๆ พระเอกเจอนางเอกก่อนนะ โมเม้นมันก็จะฟรุ้งฟริ้งงุ้งงิ้งมุ้งมิ้งอยู่บ้างงง .กุมแก้มบิดเอว.
เอาเป็นว่า สรุปปปปปป อวี๋โม่เป็นของกู จบการรีวิว(นี่รีวิวแล้ว?)
.
.
.
.
.

>>383 ปลาน้อยของกู กูจองแล้ววววว มีเกล็ดกูก็รักกกก ฮิฮิ

>>381 กูรอ ลิขิต โลหิต จันทรานะคะ

>>378 กูมาบ่นมั้ง 5555

มันมีฉากที่ผ่านไป2ปี รุ่ยอ๋องกับอีรัชทายาทกับองค์หญิงอีกแคว้นมาแคว้นนางเอก แล้วนางเอกมันนึกว่าชาติก่อนเป็นพระมาตุลามา ผ่านไปไม่กี่หน้ากลายเป็นชาติก่อนมีอ๋องคนนึงมา สรุปใครมากันแน่วะ?!?
ประเด็นเรื่องพี่สาวนางเอกกูเคยทวิตไปเหมือนกัน มีคนมาตอบว่าผัวอิพี่สาวทั้งสองมันตายแล้ว ฮ่องเต้ถึงเรียกให้เข้าวัง กูนี่กุมขมับเลยจ้าาา แม่ม่ายแถมแก่ขนาดนั้นยังจะเรียกเข้าวังอีกเหรอวะ หาเอ๊าๆไม่ดีกว่าเหรออ
อีกเรื่องที่มีอิสนมคนนึงของแคว้นอีรุ่ยอ๋องมันตกบันไดแล้วแท้งอ่ะ อันนั้นเหี้ยมากก มันบอกอิสนมอิจฉาที่ตัวร้ายสวยกว่าเลยจะกรีดหน้า แบบwhat? อีนั่นมันไม่ใช่สนมเป็นลูกขุนนางใหญ่มึงจะไปอิจฉาทำไมหรืออิจฉาจริงมึงก็ไปกรีดหน้าเค้าม่ายด้ายยยย แล้วพอมันตกบันไดมาก็มีประเด็นใส่ร้ายนางเอกเป็นคนผลัก แต่ที่กูงงคือมันไปเอาบันไดมาจากไหน คือแม่งเดินกันอยู่ในอุทยาน มีบันไดก็ต้องมีตำหนักหรือศาลาที่สูงป่ะ แต่นี่แม่งไม่มีวะ บอกบันไดมันบอกขึ้นไปไม่เห็นคน แล้วมึงไม่ขึ้นไปดูเหรอวะ? งงมากประเด็น ใครรู้ตอบกูที บันไดนั้นมันมาจากไหนมีศาลาหรือตำหนักไรเปล่า

ละตกลงนักเขียนเผานี่ถึงขั้นเป็นพวกเหยียดเพศญรึป่าววะ --a นึกคำไม่ออก

>>385 เรื่องนี้มันไม่ใช่จีนแปลนิ

มีคำถามเรื่องชะตารักพันภพเกี่ยวกับเซี่ยปี้อาน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
1.นางเอกนี่ใช่เมียคนเก่ามันหรือเปล่า? เห็นมีคำว่าเม่ยเหมือนกัน แล้วก็พ่อนางเอกบอกว่าไอ้จับฉลากแต่งงานมันเป็นคนเสนอ มันจำนางเอกได้ตั้งแต่แรก
2.สรุปฮีรักใครกัน เมียหรือคนชื่อปี้หลัว
3.ทำไมฮีถึงฆ่าตัวตาย หรือโดนจัดฉากฆ่าโดยพระเอก
4.พระเอกไปแก้อายุน้องชายนางเอกทำไม
แค่นี้ก่อน รู้สึกสงสัยเยอะไปละ
.
.
.
.

>>378 เออๆ กูลืมใส่ กูก็ได้อ่าน
เผาฉองฮับ!!! ◟(˶╹ꇴ╹˵)◜
.
.
.
.
.
.
อีเชี่ยย คือกูเอากระดาษมานั่งแมพเลยมึง ตัวนี้ คือตัวนี้ ตัวนั้นคือตัวนั้น อะไรมันจะยกพล็อตเผาหนึ่งมาได้ทั้งดุ้นเบอร์นัิน

/กูว่าข้อ2.มึง เข้าอาจหมายถึงฮ่องเต้กินตับพี่ๆลับๆมานานแล้วปะ
แบบ ทำให้พี่สาวทรยศน้อง ตัวเองก็ทรยศเมีย
ทรยศกับใครไม่ทำ ทำด้วยกับพี่สาวของเมีย งี้ป่ะ?
ละก็คือพวกพี่สาว ก็คอยทิ่มหลังนางเอกอยู่มาโดยตลอดไรงี้
3. เออ กูอ่านช่วงนั้นนี่แบบ อิ🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼(กูสบถค่ะไม่ได้ด่าใคร อย่าหัวร้อนใจกูอ่อนแอร์)
กลัวคนเขาคิดว่าก็อปละเมิดลิขสิทธิ์นิยายตัวเองไง้ ใส่มา . . . เพื่อ? คือถ้ามันจบมันก็จบแล้วเว้ย นี่ก็แบบ For what?

นางเอกยิงธนูแม่นมาก คือกูเงิบอยู่ ตอนอ่านเจอมุขนี้ คือไงอ่ะ เป็นโพธิสัตว์จุติหรอ แบบ หยิบคันธนูมาฝึกมั่วๆจนแม่นเหมือนจับวาง

พระเอกบอสลับที่แฝงตัวเนียนยิ่งกว่าซ่อนใบไม้ในแอมะซอน กูไม่พูดเรื่องแมรี่แกรี่ พล็อตอาร์เมอร์นั่นนี่ละกันเนาะ
เอาเป็นว่า กูว่าอินี่(พระเอก)แม่งล้น โอเวอร์แอคติ้งตัลหลอดเว
คือมึงว่าเท่หรอ อ๋อๆ กูว่าไม่

สรุป กูว่าคนเขียนแม่งแต่งสนองนี้ดตัวเอง
เพราะตอนผลาญ มันจบแค่เป็นชายาอ๋องไง
เขาคงอยากเขียนแบบที่ไปสูงสุดเลย เป็นฮองเฮาไปเลยไรงี้
กูก็.... ไม่รู้ดิวะ
ตอนเผาหนึ่งมันยังมีซีนที่กูสนุกไปด้วยอยู่อ่ะ
เรื่องนี้นี่เอาตรงๆ กูจำชื่อตัวละครแทบไม่ได้ละทั้งที่อ่านหลังอวลกลิ่นไปอีกหลายเล่มอ่ะ จำได้แต่พล็อตรวมๆ(และคาดว่าอีกซักพักกูจะจำเหร้ยอะไรไม่ได้เลย😂😂😂)
บางทีอาจจะเป็นเพราะกูอ่านเผาหนึ่งตอนที่ยังเด็กกว่าตอนนี้ด้วยมั้ง ไม่รู้เว้ยเฮ้ย จบไม่ลงด้วย เวงง
จบดื้อแม่ม จบบ!!
.
.
.
.
.
.

เมืองทอง มึงต้องมาวันธรรมดาตอนช่วงทำงานมาสักสองชมแล้วรีบเผ่นขึ้นทางด่วนกลับเลย แจ้งวัฒนะติดนรกแตกช่วงเลิกงาน บ้านกูอยู่ไม่ไกลกูยังไม่คิดว่าจะไปได้ง่ายเลย ที่มันเหมาะกับคนขับรถมานะกูว่า แต่ถ้าเด็กๆทั้งหลายจะมาด้วยรถสาธารณะขากลับก็คงลำบากกันหน่อย

>>385 อ่ะๆ กูลัดคิวให้ จริงๆกูกำลังจะพิมพ์ตงกง
>>388 แนวจีนนะ ไม่ได้หรอ? ไว้คราวหน้านะ ถ้าผิดกูซอรี่
ลิขิต โลหิต จันทรา
.
.
.
.
.
ก่อนอื่น กูขอยาดเกรี้ยวกราด สาม สี่!
อีเว๊นนนนรนนนนานนย เอาตังกูคืนมา"!!!!!!
พวกมึงทั้งหลาย มีลูกบอกลูก มีหลานบอกหลาน แต่ก่อนหน้านั้น จงบอกตัวเอง อย่าซื้อนิยายจีนไทยแต่งด้วยเหตุว่าหน้าปกยั่วกิเลสเด็ดขาด
อ่านแล้วกูเพลียร่างพอๆกับปรุงรักฯ ดีหน่อยนี่แค่เล่มเดียวจบ กูยังไหว ตับไตกูยังทนได้ .กลั้นใจฮึบ. เฮ้อออแ เอาเถอะ กูจะเล่าคร่าวๆให้มึงฟัง

คนเขียนเขียนให้พระเอกเป็นเจียงฉือ หรืออีผีดึ๋งๆสมัยชิงที่คนไทยชอบเอามาเล่นตลกกันอ่ะนะ
ก็อย่างที่เห็นหลังปก นางเอกหนีงานแต่ง ปลอมเป็นชาย(ทัดดาวเองฮร๊ะะะ//ดักแก่ แอแฮร่!!!) ไปสมัครเข้าขบวนสินค้า อารมณ์ลูกจ้างลูกหาบ(ตามที่นายจ้างบอกนางเอก) แต่ปรากฏว่าเป็นขบวนขุดสุสานราชวงศ์(ผ่ามมมมม!! //ช่วยกันตกใจหน่อยเร้วว)
เมื่อเข้าไป ก็เจอค่ายกล ต่างๆนานา
แต่ดันโป๊ะเชะว่าในค่ายกลของสุสานนี้ ห้ามผู้หญิงเข้ามาเด็ดขาด
ก็ชุลมุนนู่นนี่นั่น นางเอกก็หล่นลงไปในห้องโลงศพ
แล้วก็มีแผล เลือดหยดใส่ปากพระเอก พระเอกตื่น
หลังจากนั้นนางเอกก็ได้ผีตามติด ที่คอยดูดเลือดนางเอกเป็นพลังชีวิตแถมมา โดยพระเอกแม่งมีองครักษ์ที่ถูกฝังพร้อมกันมาด้วย
พล็อตส่วนใหญ่หลังจากนี้คือขึ้นลง โลก-สุสานเพื่อช่วยพระเอกหาไอเทมวิเศษ
เพื่อเอาไปหยุดยั้งตัวร้าย หรือก็คือผู้ที่กุมบังเหียนของคำสาปประจำตระกูลราชนิกุลไว้!!!!!
โดยตัวร้ายนั้นยังมีเจียงฉือน้องพระเอกอยู่ในอานัติอีกด้วย!!!!!!!!

ขอเสริม(เท่าที่จำได้ว่า นางเอกเป็นคนรักเก่าของพระเอกกลับชาติมาเกิด ชาติที่แล้ว พระเอกผิดต่อนางอะไรซักอย่างนี่แหละ ลืมไปแล้ว
เอาเป็นว่า โดยส่วนตัวกูไม่ชอบเรื่องนี้
ทั้งที่จริงๆกูอ่านได้ทุกแนว กูอ่านเล่มฝอยได้ อ่านเซตที่หนาแบบตบหมาตายได้
แต่สรุปสั้นๆคือ เรื่องนี้ไม่สนุกสำหรับกู สำหรับคนที่ขอรีวิวกู ถ้ามึงว่สกูพูดตรงไหนไม่เคลียร์ ก็ถามเพิ่มได้เลย เดี๋ยวกูตอบให้
.
.
.
.
.

เมิงงง กูเพิ่งรู้ป้าหลินทำ e-book เล่มละ 199 กูอึ้งแพรพ

>>384 ของกูค่ะะะะะ หมี่เหลืองมั้ยคะ เกาเหลาก็มี

ชาติกำเนิดพระเอกขงเผา2มันคือใครเหรอ

>>395 รู้สึกจะเป็นน้องชายฮ่องเต้แคว้นข้างๆที่ไม่รู้ไปไงมาไงมาปลอมตัวเป็นลูกชายโหวในแคว้นนางเอกอ่ะ มาตั้งแต่ยังเป็นเบบี๋อยู่เลย

เออมึง ใครอ่านเผา2จบหมดแล้วช่วยอธิบายกูหน่อยว่า
.
.
.
.
.
1 ตกลงพระเอกรอดจากการโดนลอบฆ่าธนูพันดอกตัดขั้วหัวใจละถลกหนังได้ไงวะ เห็นตอนเล่มหลังๆมีเมนชั่นอยู่ว่าตัวร้ายให้ไปเช็คศพว่าพระเอกตายแน่ๆแล้วรึเปล่าด้วย ถ้าพระเอกยังไม่ตายแล้วศพจะมาจากไหนวะ? ตัวตายตัวแทน? ในเรื่องมีอธิบายไว้ป่ะ
2 ตกลงพระเอกมันมาปลอมตัวอยู่แคว้นนางเอกทำบ้าอะไรวะ ลี้ภัยการเมือง? สอดแนม? กูไม่เข้าใจ แล้วทำยังไงถึงสลับตัวกันได้วะ
.
.
.
.

>>397 มีบอกว่าแม่มัน(ฮองเฮา)ให้คนพาหนีมาเพราะฮ่องเต้ที่เป็นพ่อจะฆ่าหรือไงนี่แหละ ตอนแรกจะให้เป็นลูกพ่อค้า แต่บังเอิญลูกอิโหวมันชื่อจิ่งสิงเหมือนกันแล้วเสือกตายตอนคลอดพอดี ก็เลยกลายเป็นลูกอิโหวแทน แต่ก็งงอยู่ดีแหละการเดินทางไม่ใช่ใกล้ๆเป็นสามสี่เดือนมันจะมาเนียนเป็นเด็กแรกเกิดยังไงวะ. คนเขียนต้องไม่เคยเห็นเด็กเพิ่งคลอดอุแว้ๆ กับเด็กสามสี่เดือนแน่ๆ

เมื่อวานกุก็นั่งรีเฟรชไปยันสามสี่ทุ่มก็ยังใช้ไม่ได้ มาวันนี้กุถึงเพิ่งนึกได้ว่าโม่งน่าจะเปิดใช้แล้ว ขอกรี๊ดหน่อยยย

กรี๊ดจบละ เข้าเรื่อง ช่วงโม่งปิดกุงมๆ หาที่สิงคุยนิยาย แล้วไปหลงอยู่ในกลุ่มไรสักอย่างนี่แหละ ตอนแรกก็แค่แปลกใจว่าทำไมมีแต่คุยงานสนพ.หนึ่งเป็นส่วนใหญ่ สนุกงู้นงี้ จนกูมาเจอกระทู้ถามเผากับดอกไม้แดงอะไรหนุกกว่ากัน แม่งมีแต่คนบอกเผาหนุกกว่า เข้มข้นกว่า กุเลยเพิ่งรู้แจ้งว่ากุหลงไปอยู่ผิดที่มาตลอด!

อดีตกวางเขาหักอย่างกู ขนาดตอนอ่านเผาที่เขายังไม่หักกูก็ยังรู้สึกว่ามันไม่ได้พีค เข้มข้นอะไรเลยนะ ตัวร้ายง่อย มุขวนลูป สำหรับกูคือดอกไม้แดงแม่งเข้มและสมจริงกว่าเยอะมาก กุเลยต้องถีบตัวเองออกมาจากในนั้นเพราะไม่ใช่สไตล์​กู ฮือ ได้แต่รอโม่งเปิดอย่างเหงาๆ ไม่มีที่ให้กูเม้ามอยเลย

>>392 รีวิวมึงนี่ทำกูนึกถึงใครบางคนที่แม่งรีวิวได้ตลกกว่าหนังสืออีก 555

>>397 กูนึกว่าจะไม่มีโม่งจีนอ่านค่ายนี้แล้วซะอีก ขอบคุณเพื่อนโม่งมากๆ ที่เสียสละเวลาอ่าน แล้วมาสับเพื่อไม่ให้โม่งไหนเป็นเหยื่อรายต่อไป รีวิวมาแนวทางเดียวกันหมดเลย ว่าไม่สมควรอ่าน

>>392 คือกูจะบอกว่า มันมีกระทู้ที่ไว้พูดเรื่องนิยายจีนคนไทยเขียนอยู่เว้ย ชื่อห้องเสิ่นเจิ้น อยู่ในห้องลิทนี่แหละ คือถ้าเอามาพูดในห้องนี้มันมีบางคนไม่ค่อยชอบไรงี้ไง ควรแยกไปห้องเสิ่นเจิ้นเลยมากกว่า

ky กูเพิ่งได้อ่านสยบฟ้า อ่านได้ไม่กี่หน้า ทำไมรู้สึกอ่านไม่รอดก็ไม่รู้ว่ะ ส่วนเพลงกลอนคลั่งยุทธ์ก็อ่านจนจบเล่มหนึ่งนะ กูว่าภาษาแปลค่อนข้างดี กูชอบ แต่เนื้อเรื่องกูนึกถึงนิยายแฟนตาซีแนวครอบครัว/อาจารย์พระเอกถูกฆ่าเลยตามล้างแค้นอะ คือมันก็สนุกนะ อ่านได้ แต่อาจจะเพราะกูไม่ค่อยชอบแนวกำลังภายในอยู่แล้ว ก็คงจะไม่ตามต่อละ

>>392 กูเป็นคนที่ขอรีวิว มันไม่ใช่จีนแปลหรอกเหรอ 555555 ไม่รุ้ง่ะ แอมซอรี่ กูเคยได้ยินชื่อละสนใจเฉยๆ คือมันเป็นเรื่องเดียวในลิสต์นี้ที่กูยังไม่มีงายย
ขอบคุณสำหรับรีวิว มีประโยชน์ต่อการตัดสินใจกุมากกกกก กราบบบงามๆ

>>401 แรกๆมันยากมึงๆ สยบฟ้าอ่ะ มึงต้องผ่านอีบทมดไรนั่นไปให้ได้ก่อน หรือถ้ามึงผ่านไม่ได้ ข้ามบทนั่นไปเลยๆๆ นี่คือกูอวยมาก อยากให้เพื่อนโม่งได้อ่าน จากใจที่คนที่เพิ่งวางเล่ม 16 ข่ะ

>>378 เมิงคิดเหมือนกูเลยยยย
แต่เรื่องที่เอาฮองเฮาเป็นตัวประกัน ก็มีนะ เจินหวนอ่ะ มีฉากที่แคว้นนึงจะเอาเจินหวนไป แต่ทั้งนี้ อันนั้นมันมีเหตุที่จะต้องเอาผญคนี้และฮ่องเต่ก็เหมือนจะให้เจินหวนลอบฆ่าคนจากแคว้นนั้นด้วยมั้งถ้าจำไม่ผิด แต่ของเผาสอง มันอารม แบบ มันไม่ช่ายยยยยย มันแสดงถึงความปวกเปียกของฮ่องเต้ แล้วก็นะพอไปแล้วก็หัดซ้อมยิงธนูในห้อง แล้วพอ กลับมาเกิดอีกรอบ ก็ยิงได้เลย กำลังแขนช่างแข็งแรงเสียจริง
ฉากที่พวกพี่สาวเข้ามา ถ้าอ่านไม่ใช้สมองก็คงสงสารนางเอกแต่พอคิดได้ เออ ตลกดี จะเอาผญแก่เข้ามาทำไม ช่องโหว่มาก
ส่วนการแปล ก็ คงเส้นคงวา บางส่วนที่คิดว่าน่าจะจุดขยี้อารมณ์อ่านไปก็เฉยๆ

>>400 กูเคยรีวิวเมืองจันทรา กับชายาแปลงผักกระทู้ก่อนแค่นั้นอ่ะ มึงอาจจะไม่ได้หมายถึงกู😂😂
>>401 กูนึกว่ากระทู้นั้นมันเป็นกระทู้สับมาโดยตลอดเลยนะนั่น 555 โอเคคับพ้ม คราวหน้าจะแวะไปปป
//นี่กูเป็นคนเดียวเหรอวะที่ไม่มีปัญหากับบทมดกูอ่านแล้วเครื่องติดแม่งตั้งแต่บทมดเลย อีเย่
พวกมึงสปอยล์กู พวกมึงชงกู พวกมึงทำร้ายร่างกายกู!!! .กุมไตที่เหลือข้างเดียวไว้แน่น.
>>402 คนไทยแต่งเด้อ กูไม่มีอคติกับนิยายไทยแต่งนะ แต่ตั้งแต่อ่านมา ยังไม่เคยเจอเรื่องที่ได้เท่าของคนจีนแต่งอ่ะ แต่เรื่องนี้สารภาพบาปเลยว่าซื้อเพราะปก พชิกอ่านปกหลังปุ๊ป อิเห้ กุชอบพล็อต .คว้าไปจ่ายตังค์แบบไม่คิดหน้าคิดหลัง

มาๆๆ กูหัวร้อนมานาน
ตงกง
.
.
.
.
.
เป็นนิยายวังหลังที่กูอยากรู้สัสๆว่ามันยาวตั้งสองเล่มได้ยังไงในใต้ความไม่มีเหร้ยไรเรยนรี้!!!!

*อาจจะมีแต่คำด่า กูใส่จุดกันพลาดเฉยๆ อยากอ่านรีวิว โม่งเก่าๆน่าจะมี วันนี้ กู มา ด่า !! *

นางเอกกับพระเอก รักกันบนความขัดแย้ง(ซึ่งกูไม่อิน
อยู่บนพรมเข็ม(ซึ่งกูไม่อิน)อัน-ตา-รายต่างๆนานัปการ การหักหลัง เล่ห์เหลี่ยม(ซึ่ ง กู ไ ม่ อิ น)
คือแม่งเอ้ย ทั้งเรื่องกูร้องไห้ไปสองหยดให้กับคนข้างกายนางเอกตอนฉากสุดท้ายที่โดดเข้ามาปกป้อง จงรักภักดี เอ้า เก่งมากค่า มึงเป็นนิยายที่ ซาบ ซึ้ง ตรึง ใจ มากกกกกกกกกก ปรบมื้อออ!!!!!
👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏
บทคำนำเคลมซะดิบดี มึงได้แค่เนี้ย?
อีพระเอกว่าเลวสัส อี๋ย์ เอ้ามึง อยู่วังหน้า กูคงเข้าวัดเคาะมู่อวี๋หรอก กูว่าถ้ามึงจะเขียนให้เลว บักฮัมนี่ยังไม่ถึงขึ้นที่กูจะเผาเกลือใส่
ส่วนนางเอก . . . เอาเถอะ เวลาผู้หญิงมีความรัก มักจะดูโง่ลงนิดนึง

จริงๆนะ ถ้านิยายจะเล่นประเด็น suicide (ของตัวเอก) มึงต้องเขียนให้ชีวิตบัดซบพอที่คนอ่านจะร้องไห้ไปด่าตัวละครรอบตัวไอ้เจ้านั่นไป แต่ภาษา พร็อพ พล็อต เนื้อเรื่องนู่นนี่ ก็ต้องสนุกพอ ที่คนอ่านจะไม่ขว้างลงช็อปปี้ แช้วทีนี้พอมันฆ่าตัวตาย คนก็จะไปเบะปากใส่ อีคนที่ยังอยู่ว่า ไงล่ะอิควัย เมิง นก จ้า หวั่ยยยยยย
กับเรื่องนี้ กูไม่อิน ช่วงนี้มีแต่นิยายดราม่าที่ทำให้หัวร้อน เฮ้อ
.
.
.
.
.
.

เออ กูขอตรงนี้เลยละกัน
ใครมีนิยายดราม่าสภาพดีๆ ไม่ทำให้อ่านแล้วหัวไฟลุกแบบอิข้างบน เชิญมึงล่อลวงไตกูที .ผายมือโค้ง.

>>401 บทแรกมึงข้ามไปเลย แม่งมีไว้ให้คนอยากวางหนังสือชัดๆ พอไปอ่านเข้าเนื้อเรื่องจริงๆสนุกดีนะ เหมือนจะมีซีรี่ย์แล้วด้วย

>>406 เจินหวนไหม

>>406 ตงกงนี่สำหรับกูว่าสนุกดีนะมึง แต่กูไม่ได้อ่านแล้วน้ำตาท่วมแค่อึนๆตอนจบ ตอนนั้นอ่านแบบไม่ได้อ่านรีวิวด้วย นึกว่าจบแฮปปี้ อ่านจบแล้วมึนไปเลย 55 มันเป็นมุมมองนางเอกเล่าเรื่องอ่ะ อ่านไปกูก็เข้าใจทั้งสองฝั่งนะว่าทำไมคิดหรือทำแบบนั้น มันมีเหตุผลของการกระทำอยู่ กูว่าเรื่องนี้ที่กูชอบเพราะกูตามความคิดและอารมณ์ของตัวละครได้ แปลก็เนียนดี

ดีใจอิ๊บอ๋ายตำหนักเปิดแล้ว ตั้งแต่ปิดไปกุหารีวิวหนังสืออ่านไม่ได้เลย
มีใครอ่านบันทึกวังหลวง (ดาวทวารทัพพิทักษ์อุดร) แล้วมั่ง ขอสปอยด่วนๆ กุงงกับชื่อเรื่องมาก เกี่ยวอะไรกับดาวกับประตู

>>406 เรื่องตงกงกูจำได้ว่าตอนซื้อพึ่งเข้าวงการนิยายจีนมาใหม่ๆ เห็นโชว์ออกวางขายก็เลยซื้อมาโดยไม่คิดไร เล่มแรกๆพระนางมันหวานช่วงท้ายเล่มไงพออ่านเล่มสองแล้วกูตั้งตัวไปทัน จำได้ว่าตอนนั้นร้องไห้แบบตลอดทั้งเล่ม แต่กูไม่รู้ว่าได้อ่านนี้ไม่รู้จะร้องเหมือนเดิมเปล่า แต่รวมกูชอบตอนจบมาก กูจำได้ว่ากูเชียให้นางเอกโดดแบบสุดๆอะ โดดแล้วค่อยโล่ง ฮา

ตงกงกูว่าถ้าไม่เล่มเดียวจบไปเลน เอาดราม่ามาเน้นๅ ก็มากกว่าสองเล่มจบ นี่เหมือนเคยไปเรื่อยแล้วเร่งม้วนเสื่อจบซะงั้น กูเลยไม่รู้อินเลย

ส่วนเรื่องงานหนังสือ จัดเมืองทองกูไม่ไปว่ะ รอกลับมา0ใหม่ก่อนแล้วกูจะกลับไป กูชอบไปงานหนังสือมาก ไปลูบๆคลำๆ แต่จัดไกลขนาดนั้นกูเดินทางไม่ไหว รถสาธารณะแทบจะเข้าไม่ถึง เรียกรถแทซี่ก็ยาก กูคิดสภาพกูแบกหนังาือ30-40เล่มกลับบ้านจากเมืองทองนี่กูคิดไม่ออกเลย พวกที่บอกว่านั่งมอไซ นั่งรถเมล์นี่ทันเคยเดินงานหนังสือ ซื้อหนังสือเยอะๆเปล่าวะ ถ้าไปนี่คือไปได้วันเดียวและต้องจบ ส่งไปรฯกลับอย่างเดียว แต่หนังสือที่กูอ่านมันๆม่ได้ออกวันแรกของงานแล้วจบไง บางเรื่องวันาึดท้ายถึงออกแล้วเรื่อวที่ออกต้นวานก็หมดไปละงี้ ถถถ กูคงนั่งคลิกซื้อออนไลน์ไม่ก็ไปซื้อที่จจดีกว่า

>>399 กลุ่มพูดคุยนิยายจีนโบราณปัจจุบัน.... ห้อวนั้นมันสาวกจงหยวนเว้ยยยย แถมวันๆมีแต่คำถามว่าเรื่องนี้คุ้มค่ากับการเปย์มั๊ย กูอยากเข้าไปตอบมากว่าไม่มีอะไรคุ้มไปกว่าการเปย์จงหยวนคร่ะะะ แม่งคุ้มไม่คุ้มมันเป็นเรื่องส่วนบุคคลเปล่าวะ อย่างเทียบเผากับดอกไม้แดง สำหรับกูคือเลือกดอกไม้แดง แต่พวกนั้นเลือกเผางี้ ถถถถถ คุ้มไม่คุ้ม หารีวิวอ่านเอาดิวะ

>>408 มันจะดีย์ใช่ป่ะ กูไม่ได้ดูซีรีย์ด้วย
>>409 เรื่องสำนวนนี่ยอมรับว่าไม่ได้มีอะไรให้ตำหนิจริง
>>410 กูไปพลิกๆบทแรก ดูให้ ดาวทวารบลาๆๆนั่นเป็นหนึ่งในดาวฤกษ์ที่สว่างที่สุดบนฟ้า มองเห็นตอนหน้าหนาวทางทิศใต้
เดี๋ยวกูจะดูว่ามันจะเอามาโยงอะไร
พูดถึงไป กูอ่านเลยละกัน 5555
เดี๋ยวกูมาสับเรื่องอื่นต่อทีหลังนะที่รัก เยิฟ
>>411 อ๋อ แปลว่ากูอ่านเรื่องอื่นจนกร้านโลกเกินไปแล้วนั่นเอง เก็ทละ
แบบนี้ต่อไปกูคงต้องรีบซื้อรีบอ่าน ถ้าทิ้งไว้นานมันจะไม่สนุกงี้ดิ😂😂😂

กูก็ตามอ่านอวี๋โม่ เหมือนกัน พระรองชัดๆ กูชอบรสนิยมนาง มีเกล็ดคือสวย ไม่มีคืออัปลักษณ์ นางมีความหยิ่งในชาติพันธุ์

*เหมือนจะkyแต่ก็ไม่ใช่ky*
ดอกไม้แดงคือเรื่องไรวะเพื่อนโม่ง

>>415 บุปผาสีชาด

>>406 >>409 >>411 กูก็ชอบนะตงกง ตอนอ่านเล่มแรกคือมีช่วงที่พระเอกดูเกลียดนางเอกมากจนกูอึดอัดน้อยใจแทนนางเอก แล้วท้ายเล่ม1 ที่ไปหอนางโลมอะ หวานซะ มีขำๆ คือกำลังดี เหมือนจะแฮปปี้ พอเข้าเล่มสอง เฉลยปมเท่านั้นแหละ อิเหี้ยย มันอ่านไปแล้วจุกไป ด้วยความที่นางเอกเดินเรื่อง กูเลยอินกับครส.นางเอกมาก แต่กูก็เข้าใจว่าทำไมพระเอกถึงทำแบบนั้น แล้วทำไมนางเอกถึงเลือกจุดจบเช่นนั้น รู้ว่ามันรักกันทั้งคู่แต่สำหรับนางเอกความแค้นมันมากกว่าความรัก ส่วนพระเอกมึงเลือกอำนาจเอง มึงแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ทำเขาไว้เยอะ จงอยู่กับความเสียใจไปทั้งชีวิตก็แล้วกัน กูว่ามันสมเหตุสมผลดี เพียงแต่สองเล่มมันสั้นไปหน่อย กูอ่านแล้วซึมนิดๆ อึนๆ ปวดใจ หดหู่ ถ้ายาวกว่านี้คงดีอะ จะได้ลงดีเทลให้มันดีปลงไปอีก

ตงกงกูดองไว้หว่ะ ไม่ชอบดราม่าแบบจบเศร้างี้ เลยดองไว้ก่อน ไม่รู้จะอ่านตอนไหนด้วย 😢

กูว่าตงกงมันไม่ได้เน้นดีเทลสงครามอะไรแต่เน้นเรื่องความรู้สึกว่ะ เหมือนเขียนมาประชดนิยายประเภทพระเอกรักนางเอกคนเดียวแต่ดันล่มเมืองนางเอก ฆ่าพี่น้องญาติเพื่อนนางเอกตายห่านหมดแล้วอีนางเอกมาอภัยให้พระเอกเพราะรัก ซึ่งกูโครตเกลียดนิยายประเภทนี้

เวลาอ่านนิยายแล้วขัดใจ รู้สึกอบอุ่นเสมอเวลามานี่ ฮรือออออ อ่านฉงจื่อ กูเป็นต้องด่านางเอกว่า อิโง่ววว สองสามครั้ง ทุกๆครั้งที่กูพลิกหน้าหนังสือ

ตอนนี้รอบันทึกปิ่นจบจ้า กลัวลงแดง
แต่ออกเล่มใหม่มากูก็ซื้อมาเก็บไว้ก่อน วันก่อนไปสอยเล่ม 5 มา ข่มใจไม่อ่าน เข้ามาเห็นพวกมึงหวีดแล้วต้องรีบกดผ่าน 5555

>>397 กูทนอ่านจนจบไม่ไหวว่ะ สำนวนการแปลห่วยมากมาย แล้วเนื้อเรื่องโคตรคล้ายกับเผา 1 ( เหมือนจะพยายามให้ต่างแต่กูว่ายังไงก็เหมือน )
คือยังไงพระเอกแม่งก็ต้องมีสิทธิ์ได้เป็นฮ่องเต้อ่ะ
นางเอกมีแต่ผู้มารุมรัก ..ไอคนที่ไม่คิดว่าจะมารักนางได้แม่งก็มารัก
อ่านแล้วไม่อินไม่อะไรเลย อารมณ์เดียวมาเป็นเส้นตรงไม่มีขึ้น ไม่มีลง

กุไม่เข้าใจ ทำไมในนินยายนางเอกชอบปลอมตัวไปหอนางโลมจังวะ แล้วอิประเภทมั่นหน้าชอบปลอมเป็นชายนี่กุละเบื่อมาก มึงเข้าไปในเที่ยวในซ่อง มึงไม่กลัวโดนแม่เล้าดักตีหัวแล้วลากมึงไปขายตัวหรือวะ

>>397 ในเรื่องมีบอกอยู่ว่ามันหาคนมาแทน คือตัวมันก็โดนบาดเจ็บสาหัสด้วยตอนนั้น ส่วนข้อ 2 คือ แม่มันกลัวว่าลูกนางจะถูกอิสนมวังหลังวางยาแบบลูกชายคนโตของนาง บวกกับอิฮ่องเต้ผัวก็รู้แต่ไม่ทำอะไร นางเลยส่งลูกชายคนเล็กก็คือพระเอกไปต่างเมืองซะเลย ก็เป็นไปตามที่>>398 บอก แต่กูสงสัยมากว่ามันสลับตัวกับลูกอิโหวได้ยังไง จวนโหวนะมึง อะไรจะง่ายดายปานนั้น

ชะตาแค้นของกล้วย ผิดหวังเล่ม 4 มันรวบรัดในบางประเด็น แต่แบบเริ่มออกทะเลา สรุปอ่านจบ 4 เล่ม คือ ไม่คิดอยากเอามาอ่านซ้ำ
ย้อนกาล ลำไยนางเอกเหมือนกัน ไอ้บทจะง่าย ก็ง่ายซะ อ่านจบ 2 เล่ม คือ มันราบเรียบมากสำหรับเรา ไม่คิดอยากอ่านศ้ำจริงๆ
ฉงจื่อ ได้แค่เปิดอ่านคร่าวๆ ค่อนข้างเหมือนฮวาเชียนกู่จริง แต่ตำนานรักเหนือภพ แปลได้ดีกว่า ภาษาสวยกว่า ฉงจื่อมันเลยดูดรอปกว่า
ชันสูตร อ่านทั้งสองเล่มแล้ว ถือว่าดีสุดอ่ะ มันสนุก คดีน่าสนใจ (แต่ยังไม่รู้เลยว่าคนไหนพระเอก) อ่านแล้วสนุก รอเล่ม 3 ฃ
บันทึกปิ่น ยังดองไว้อยู่เลย กะว่าเดี๋ยวจะเอาออกมาอ่านแล้ว

ชะตาแค้นของกล้วย ผิดหวังเล่ม 4 มันรวบรัดในบางประเด็น แต่แบบเริ่มออกทะเลา สรุปอ่านจบ 4 เล่ม คือ ไม่คิดอยากเอามาอ่านซ้ำ
ย้อนกาล ลำไยนางเอกเหมือนกัน ไอ้บทจะง่าย ก็ง่ายซะ อ่านจบ 2 เล่ม คือ มันราบเรียบมากสำหรับเรา ไม่คิดอยากอ่านศ้ำจริงๆ
ฉงจื่อ ได้แค่เปิดอ่านคร่าวๆ ค่อนข้างเหมือนฮวาเชียนกู่จริง แต่ตำนานรักเหนือภพ แปลได้ดีกว่า ภาษาสวยกว่า ฉงจื่อมันเลยดูดรอปกว่า
ชันสูตร อ่านทั้งสองเล่มแล้ว ถือว่าดีสุดอ่ะ มันสนุก คดีน่าสนใจ (แต่ยังไม่รู้เลยว่าคนไหนพระเอก) อ่านแล้วสนุก รอเล่ม 3 ฃ
บันทึกปิ่น ยังดองไว้อยู่เลย กะว่าเดี๋ยวจะเอาออกมาอ่านแล้ว

เรื่องเผา 2 เอาตรงๆ กูว่าเผา 1 ยังสนุกกว่า อันนี้อ่านแล้วแบบว้อทท ทั้งเรื่อง
บรรยายพระเอกเทพแบบเทพมากก แต่ไม่บอกว่าเทพยังไง วิธีการแก้ปัญหาทุกอย่างดูง่ายดายไปหมด
เหมือนเผา 1 ทุกอย่าง ตอนอินางเอกคับขันพระเอกมาช่วยไว้ได้ตลอด
ตัวร้ายง่อยโดนกำจัดง่ายๆ ทุกตัว
อ่านเอาสะใจอย่างเดียว แต่อ่านมุกปู้ยี้ปู้ยำตัวละครหญิงแบบโดนข่มขืน โดนทารุณทางเพศแล้วเอียนมากแล้วนะ แล้วเรื่องนี้มีหมดจ้า ข่มขืน ซาดิสต์ โดนโยนเข้าคอกม้าให้เอากะม้า แก้ผ้าศพจัดฉากให้เหมือนอย่างว่ากัน คือแค่ไม่ได้บรรยายแบบ HD แบบเผา 1 อ่ะ จนกูสงสัยว่าอิคนเขียนมันมีปมอะไรมั้ย ชอบละเกินเรื่องแบบนี้

เผา2 อ่านแล้ว ออกทะเลช่วงจบ ไอ้ตอนหลับลึกหลังคลอดลูก แบบใส่มาทำไม

>>427 จริง คือ รู้สึกว่าแรงไปจริง ปู้ยี่ปู้ยำผญ

กูขออวยชันสูตรค่ะ สนุกอ่ะะะะะ ผู้งานดีหลายคน คดีซับซ้อนพอประมาณ นางเอกซูนิดๆ ไม่น่าเกลียด แต่งงใจที่คนอื่นรับได้ตรงนางเอกชันสูตรศพเป็นเนี่ยแหละ คนรอบตัวไม่ค่อยมีรีแอคชั่นอะไรเลย เหมือนเบลอๆ แล้วก็ผ่านไป แบบอ่อ ทำได้เหรอ อืมๆ = ="

เรื่องในบ้านก็มีตบตีกันบ้างสลับฉากกับคดีข้างนอก ดีที่พ่อนางเอกไม่ถึงกับโง่เรื่องผู้หญิง จนตามเมียน้อยไม่ทัน แต่สงสัยว่ามีใครย้อนอดีตมาอีกบ้าง เรื่องนี้ดูมีความย้อนในย้อนอ่ะ เพื่อนโม่งใครเคยร่างพล็อตไว้ว่าจะแต่งเรื่องที่มีตีมหลักว่าตลค.ย้อนเวลามาเจอกัน ยินดีด้วย ฝันของมึงเป็นจริงแล้วค่ะ เพราะนางเอกกูไม่ใช่ชะนีน้อยนางเดียวที่มาจากอนาคต 55555555555555

ภาพรวมดีงามควรไปตำอย่างยิ่งค่ะเพื่อนโม่ง

>>419 เอ๊ะ กูนึกถึงนิยายเจ๊เฮยอยู่เรื่องนึง แต่กูชอบนะ อันนั้นเขาอรรถรสดี

>>429 ยาวหลายเล่มเนี่ยละ กูรออ่านตอนครบทีเดียว ขอให้ดีไปจนจบอย่าแผ่วปลายเหมือนเกือบทุกเรื่อง 5555

มึงเอ๊ยยยยยย ดาวทวาร นี่แม่งเป็นเรื่องที่เขียนมาเพื่อกูโดยแท้ กรี๊ดดด กราบซอกคอเพื่อนโม่งที่ถามจนกูหยิบมาอ่าน ฮืออออออออ กูช้อบบบบชอบบบบบ เดี๋ยวนะ ขอกูอ่านแพ็พพพ เดี๋ยวกูมา
>>419 กูโอเคกับการที่เน้นบีบอารมณ์นะ มันก็เป็นอีกแนวนึงที่กูอ่าน แต่อันนี่นี่อ่านไป หน้ากูอยู่แบบเนี้ยอ่ะ -_- มีมองบนบ้างเป็นระยะ
>>427 กูว่านางคงมีทัศนคติว่า สำหรับผญโบราณ การถูกข่มขืน น่าจะอัปยศ ทรมานกว่าตายๆไปซะอีก จากที่เห็นๆกันอ่ะ ถ้าโดนอะไรแบบยี้ รอดมาก็ต้องผูกคอตายอยู่ดี
ซึ่งบางที พอเอามาใส่ มันทำให้ดูว่า การมองโลกของคนๆนี้มัน . . . . . . อืม
.
.
.
สรุปตอนนี้กูติดรีวิว ถังข้าว เจ๊เตี่ยน บุปผาโปรยปราย แล้วก็เรือนเร้น
แต่ตอนนี้กูจะอ่านวังประตูหลังค่ะ ไม่ไหวแล้วพี่ชายยยย ฉันรักมัน อะเฮรื่ออออ .กุมอก.

>>401 สยบฟ้ามึงต้องข้ามบทมดไปให้ได้ เปิดข้ามไปเลยจยเจออาหนิงเลยก้อได้ หลังจากนั้นจะนิดยาวๆลงแดงแหงกๆ เชื่อกู!!!

สยบฟ้ามีบทหวาน พ่อแง่แม่งอนยังวะ กูดร๊อปไว้ที่เล่ม14
คำโปรยเล่ม17 ทำให้รู้สึกเคืองแทนนางหนูซังๆ

>>433 กูเป็นหนึ่งในทร่ไม่พ้นบทมดซะที
>>429 กูอยากรู้เหมือนกันทกูสงสัยอาจารย์ของเฉินอวี่ถง บาวทีกูก็สงสัยคุฯชายเฉินด้วยซ้ำ

สยบฟ้า บทมด เป็นเรื่องปริศนาธรรมะว่ะ กูอ่านเล่มหลังแล้วกลับไปอ่านบทแรกเข้าใจขึ้นเป็นกอง

สำหรับคนที่ต้องการอ่านรอด กรุณาข้ามไปที่อาหนิงเลยว่ะ พอเข้าสู่ช่วงเดินทางไปฉางอัน จะสนุก

>>406 นานๆจะเจอคนคิดคล้ายกันเกี่ยวกับตงกงซะที อ่านเรื่องนี้ไม่เคยเกลียดพระเอกเลย มีแต่เวทนา เจอคนด่าพระเอกแบบไม่มีไรดีแล้วแอบสงสารอ่ะ ถ้าพระเอกไม่เป็นแบบนี้คงตายแต่เด็กแล้ว อีกอย่างอ่านซ้ำก็ยังเชื่อว่าเล่มแรกพระเอกก็จำนางเอกไม่ได้ (แบบนี้พีคกว่าสำหรับคนอ่าน) เรื่องนี้แซะนิยายไทยจำนวนมากที่ชอบใช้พลอต พระ/นางทำให้ญาติอีกฝ่ายตาย มีแก้แค้นสุดท้ายรักกันแฮบปี้... ความเป็นจริงแทบเป็นไปไม่ได้ มึงปล่อยวางให้อภัยได้ แต่อยู่ร่วมกันยาก มันเป็นความรู้สึกแบบเกาะกินในใจอ่ะ

>>437 กูไม่เกลียดพระเอกนะ กูหนักไปทางสงสาร โทษพระเอกทั้งหมดก็ไม่ได้ปะ อีกอย่างมีตอนนึงที่นางเอกบรรยายว่า ที่จริงแล้วเขาก็รู้ว่าเขาทำผิดต่อข้า ที่จริงแล้วเขาก็รู้สึกผิดต่อข้า. ประมาณนี้อะ ทำให้ยิ่งแบบ เฮ้ออ แต่หัวเด็ดตีนขาดกูไม่อยู่กับคนที่ทำแบบนั้นกับครอบครัวกูได้ลงหรอกจริงๆ

>>437 เนอะๆ ถึงพูดปาวๆว่าให้อภัย ในใจมันก็ต้องมีอะไรค้างบ้างอ่ะจริงป่ะ แบบ เขาฆ่าครอบครัวข้า มือข้างนี้ที่ลูบหัวข้า กุมมือข้าอยู่นี่ละ ที่เคยกวัดแกว่งง้าวโค้งเข้าบั่นศีรษะผู้คนตระกูลหลันให้ตกตาย...
อะไรแบบนี้อ่ะมึง นอกจากนางเอกแม่งจะเป็นสตอล์กโฮมซินโดรมไปแล้ว😂😂😂

กูว่าจะอ่านไปพิมพ์ไปเลยดีกว่า มันก็อัดอั้นอยู่บ้าง 5555
วังประตูหลัง แค่ก! วังหลังดาวทวาร
.
.
.
.
.
.
1.เรื่องเกิดในสมัยซ่งเหนือ (ความรู้ของกู=ศูนย์ 555555)
2.พระเอกเป็นฮ่องเต้ในเงาไทเฮาม่านไม้ไผ่ บรรยายตั้งแต่ก่อนพ่อตาย ยาวๆมา ไม่ได้เปิดเรื่องก็ครองราชย์แล้ว
3.นางเอกเหมือนจะมาจากอนาคตแบบ อนาคตกว่าเราๆอ่ะ มีสกิลแว้บแว๊บบบ
ไม่แน่ใจ ตามๆๆ
4.กูเจอแร้ววว ดาวนี้มีไว้ใช้สังเกตความเคลื่อนไหวทางทัพพึทาหารรึ(ยังไง...วะ?)
5. วะฮ่าๆๆๆๆๆ กูว่ากูเจอแล้ว ดราม่าที่ไม่ทำให้หัวร้อน เว้ยเฮ้ยยยยย
ขอบใจคนถามมากที่ชี้เป้าให้กู .โดดกอดแล้วกัดหูด้วยรัก.
6.แม่งมาว่ะ เหยดดดดดด โทนเรื่องแม่ง แบบ ไงดีอ่ะ
เหมือนมึงเดินบนเตียงตะปูอ่ะ เสียวอิบอ๋าย แบบ จะพีคก็ไม่พีค จะเนือยก็ไม่เนือย จังหวะเหมือนดูหนังผีแล้วแบบ อีเหี้ยยยยยย ผีจะมาแล้วๆๆๆๆๆๆๆ มันต้องมาแน่ๆๆๆ อร๊ายยยยยยย แบบนี้ อยู่ตลอดเวลา 555
คือใต้ความเนือยมีความลุ้นใต้ความลุ้นมีความหวั่นๆเสียวๆและมีความแอบหน่วงนิดๆ และในใต้ทุกอย่างนั้นมีความแอบจิกตีน 555555
กูชอบอะไรแบบนี้!!!!! .หยิบหนังสือมาจูบเล้าเคล้าเคลียคลอ.
7. พระรองเผยร่างแล้ววว เป็นพระรองกิ่งหลิวแหละ ฉลาด รู้ทิศทางลมในราชสำนัก อ่อนได้แข็งเป็น
นางเอกก็แลจะสปาร์กับนางอยู่นะเว้ยยยย (นางเอกมองพระเอกเป็นน้องน้อย อายุ13 14 เองไง นางเอกบอกว่าซัก18 19)

8.เฉลยแระ นางเอกมาจากประเทศจีน มีปุ่มกดทะลุมิติ
//แต่แม่งขัดใจอยู่อย่างอ่ะ นางเอกจะทะลุมิติมานี่ไม่ศึกษาอะไรก่อนเลยหรอวะ เรียกฮ่องเต้ซะสนิทสนม
แถมบอกว่าไอ้ปุ่มกดนี่มันส่งแบบแรนด้อม แล้วทำไมแม่งโผช่มาหาพระเอก มายุคนี้ได้ตลอดวะ
แถมเอาเงินหยวนเมืองจีนไปจ่ายค่าบัวลอยอีก นี่จะเป็นนางเอกหรือจะสายฮาคะเอาดีๆ

9.กูชอบพระเอกกกกก (มึงหยุด มึงอย่าเพิ่งแจ้งความ ใจเย็นๆ เรามีน้ำใจเราแบ่งกันได้ อ้าว ไม่ใช่เหรอ ท่ดๆ)
คือกูไม่ได้จะเลี้ยงต้อยนางนะ (แต่โตไปก็ไม่แน่ กูยังอ่านอยู่ ฮี่ฮี่)
กูชอบความpassionateของพระเอก เขาดูมีตัวตนอ่ะ เป็นเด็ก ยังมีความเอาแต่ใจที่ปกปิดไม่มิดของเด็ก แต่ในขณะเดียวกันก็สามารถทำในสิ่งที่ฮ่องเต้น้อยต้องทำในแต่ละเวลาที่สมควรได้ มองแล้วอยากเห็นพัฒนาการของตัวละครอ่ะ อยากตามต่อ

กูว่ากูจะพอก่อน หิวข้าวเที่ยงและ
สรุปถึงเท่าที่อ่าน กูชอบพระเอกแบบฟรอมท็อปทูโท นางเอกนั้นกูปล่อยเบลอ
พระรองเพิ่งออกมาแผ่นเดียว กูไม่รู้จักมึ้งงง55555 (แต่บอกได้เลยว่าดูจากออร่าแล้วนังนี่มันร้ายแน่นอนค่ะหัวหน้า!!!)
กูชอบเรื่องว่ะ แต่เท่าที่อ่านมามันยังไม่ได้มากพอจะโค่นเรือนเร้นกับเมืองจันทราของกูได้
ไปละ หิว
ครึ่งหลังเจอกันเมื่อกูอ่านต่อ
.
.
.
.
.
.

>>440 ดาวนั่นมันไว้ดูทหารเหรอวะ อ่านชื่อเรื่องละกูเข้าใจว่าดาวทวารอะไรนี่ เป็นดาวซานหยวน (ดาวกำแพงวัง) มาตลอดเลย 555555555 เคยอ่าน ในกำแพงก็จะมีดาวจักรพรรดิ ดาวมเหสี บัลลังก์ทั้งห้า บลาๆ นอกกำแพงมี สามปราชญ์ สามเจ้าตำหนัก อะไรประมาณนี้ นี่กูเข้าใจผิดมาตลอดเลยเหรอวะ 555

>>440 จบแล้วมาสปอยตอนจบหน่อยว่าแฮปปี้ไหมน้า พลีสสสส

>>442 กูขอสปอยมึงก่อนเลยแล้วกันว่า
.
.
.
.
.
จบไม่แฮปปี้ นางเอกกลับโลกปัจจุบัน
.
.
.
.
.

>>443 นี่คือนิยามที่นางบอกจบดีแงะ?

>>444 กูไม่รู้ว่ะกูก็อ่านที่เขาสปอยมาอีกที

>>443 แต้งกิ้ว

>>444 จบดีไม่ได้หมายความว่าจบแฮปปี้นิ แค่ไม่ได้เป็น BE แต่ก็ไม่ใช่ HE

ดูดาว
.
.
.
.
.
นางเอกโดนข่มขืน ท้อง ทำแท้ง หนีกลับไปโลกปัจจุบัน คนที่นางเอกรักโดนฆ่า มีคนบอกว่าตอนท้ายพระเอกปลง หลังจากทำเห้ใส่คนอื่นจนพังพินาศ
การนิยามคำว่าจบดีของกูกะแอดมินสนพนี้คงสวนทางกัน
.
.
.
.
.

>>443 >>448 ก็ดีนะมึง
.
.
.
.
.
คือโดนขนาดนั้นแล้วไม่หนีกลับคงเศร้าน่าดู
.
.
.
.
.

>>447 อืม เข้าใจนะ แต่เหมือนจะมีคนถามไงว่าจบ HE มั้ย แต่นางตอบว่าจบดี มันก็มีคนเข้าใจว่า HE แล้วไปซื้อมาอ่าน แล้วจบแบบนี้เค้าก็เฟลไง

แม่งแบบนี้ก็เรียกจบไม่ดีนะ ถามว่ากูชอบมั้ยกูชอบ แต่มึงไม่ควรตอบลูกค้าว่าจบดีอะ เพราะมันก็มีคนที่อ่านแต่ HE อยู่ ถ้าซื้อไปคงโมโหมากอะมึง 5555555