Fanboi Channel

ตำหนักที่ 1 ---> https://fanboi.ch/literature/2331/
ตำหนักที่ 2 ---> https://fanboi.ch/literature/2589/
ตำหนักที่ 3 ---> https://fanboi.ch/literature/2795/
ตำหนักที่ 4 ---> https://fanboi.ch/literature/2905/
ตำหนักที่ 5 ---> https://fanboi.ch/literature/2969/
ตำหนักที่ 6 ---> https://fanboi.ch/literature/3027/
ตำหนักที่ 7 ---> https://fanboi.ch/literature/3087/
ตำหนักที่ 8 ---> https://fanboi.ch/literature/3179/
ตำหนักที่ 9 ---> https://fanboi.ch/literature/3257/
ตำหนักที่ 10 ---> https://fanboi.ch/literature/3315/
ตำหนักที่ 11 ---> https://fanboi.ch/literature/3468/
ตำหนักที่ 12 ---> https://fanboi.ch/literature/3528/
ตำหนักที่ 13 ---> https://fanboi.ch/literature/3586/
ตำหนักที่ 14 ---> https://fanboi.ch/literature/3636/
ตำหนักที่ 15 ---> https://fanboi.ch/literature/3703/
ตำหนักที่ 16 ---> https://fanboi.ch/literature/3811/
ตำหนักที่ 17 ---> https://fanboi.ch/literature/3921/
ตำหนักที่ 18 ---> https://fanboi.ch/literature/3976
ตำหนักที่ 19 ---> https://fanboi.ch/literature/4031/
ตำหนักที่ 20 ---> https://fanboi.ch/literature/4076/
ตำหนักที่ 21 ---> https://fanboi.ch/literature/4125/
ตำหนักที่ 22 ---> https://fanboi.ch/literature/4198/
ตำหนักที่ 23 ---> https://fanboi.ch/literature/4287/
ตำหนักที่ 24 ---> https://fanboi.ch/literature/4381/
ตำหนักที่ 25 ---> https://fanboi.ch/literature/4458/
ตำหนักที่ 26 ---> https://fanboi.ch/literature/4517/
ตำหนักที่ 27 ---> https://fanboi.ch/literature/4583/
ตำหนักที่ 28 ---> https://fanboi.ch/literature/4603/
ตำหนักที่ 29 ---> https://fanboi.ch/literature/4607/ ภาคพิเศษเกลียดนี้แด่ นข. ชั้นคู แลพวกพ้องผู้มากน้ำใจแต่ไม่เห็นหัวคนอ่าน เย้
ตำหนักที่ 30 ---> https://fanboi.ch/literature/4627/
ตำหนักที่ 31 ---> https://fanboi.ch/literature/4666/
ตำหนักที่ 32 ---> https://fanboi.ch/literature/4769/
ตำหนักที่ 33 ---> https://fanboi.ch/literature/4840/
____________________________________________________
.
***รวมลิงค์Doc***
[Beta] โม่งตำหนักจีน >>https://goo.gl/vFRzD0
>> ไว้คุยเล่น/ทดสอบด็อค/กำหนดแนวทางการทำดอค/ห้องจับฉ่ายคุยได้ทุกเรื่อง มีชายแดนขั้นการคุยวันต่อวัน จะได้ไม่งงกัน
.
สารบัญโม่งจีน >> https://goo.gl/g8t0d3
>> รวมลิ้งค์รีวิว/สปอยยาว/สรุปประเด็นแต่ละตำหนัก วิธีใส่เพิ่มดูได้ในลิงค์
.
หอตำราโม่งจีน >> https://goo.gl/6Dg8NC
>> รวมลิสต์ข้อมูลหนังสือ/ความเห็นสั้นๆ หลังอ่าน/ความเห็นการแปล/มีลิ้งค์โยงไปสปอยยาว แต่ยังทำกันไม่เสร็จ
.
แบบฟอร์มถมดำหอตำรา >> https://goo.gl/6Yx5mw
>> **เฉพาะเพิ่มหนังสือใหม่** เพื่อนโม่งช่วยกันถมหอตำราผ่านฟอร์มนี้ได้ แต่ไปดูในหอตำราก่อนว่ามีคนลงเรื่องนี้แล้วรึยังจะได้ไม่ซ้ำ ถ้าต้องการเพิ่มความเห็นของเรื่องนั้น ไปแก้ที่หอตำราได้โดยตรง ไม่ต้องกรอกฟอร์มใหม่ แต่เวลาเติมระวังลบความเห็นเก่าของเพื่อนโม่งคนอื่นด้วย
.
____________________________________________________
.
***วิธีหาหัวข้อจากสารบัญโม่งจีนในแอพ**
ใครเข้าดอคจากแอพแล้วหาหัวข้อสปอยอันไหนไม่เจอ ให้กดจุดสามจุด มุมขวาบน แล้วเลือก Document outline สารบัญจะเด้งขึ้นมาให้เลือก สมมติจะอ่านหมอหญิงตอน 80 หรือสปอยฉู่หวางเฟยก็กดอันนั้นเลย มันจะเด้งไปหน้านั้นให้
.
ภาพปลากรอบ >> https://goo.gl/uqzsfo
.
______________________________________________________________
.
กติกาการสปอย
.
จั่วหัวเรื่องที่จะสปอย ใส่จุดห้าจุด ใส่เนื้อหา ใส่จุดห้าจุดปิด (เผื่อเพื่อนโม่งพลาดตำหนักก่อนนู้น มู้เพื่อนบ้านเขาว่าเราจุดเยอะ ไปดันมู้อื่นร่วงหมด
เลยตกลงกันใหม่จะใช้แบบนี้)
.
ตัวอย่าง
----[ชื่อเรื่องที่จะสปอย]---------
.
.
.
.
.
สปอยเนื้อหา
.
.
.
.
.

เก็บข้าวของมานั่งรอ เปิดตัว lc ยามเช้า

อยากอ่านรหัสลับหลันถิงซวี่ไวๆ เมื่อไหร่จะวางขายซะที

>>3 หลันถิงซวี่ออกนานแล้วนะ แต่ตอน2เสวียนจีถูออกกลางเดือนนี้

>>4 นึกว่าชื่อรหัสลับหลังถิง คือชื่อทั้งสี่เล่มจีน
แล้วปริศนาต้าถัง เสวียนจีถูคือชื่อตอน โอเคๆ
.
พอดีได้ไปอ่านตัวอย่างแล้วเจอ เสนาธิการซั่งกวนหว่านเอ๋อ(?)
แล้วนึกถึงที่หลอดรีวิวไว้นิยายในฟ้าสั่งข้ามาลุยสรุปแล้วไม่มีตลคนี้ ?

>>5 หลอดบอกว่าบอกว่ามีก็มีสิวะ อย่าจุกจิกสิคะเพื่อนโม่ง ถถถถถถถถถถถถถ

ขอแป๊บนึง พอดีนึกได้ว่าที่แห่งหนึ่งยังคงเก็บรีวิวนี้ไว้
.
รีวิวของเดือนนี้มาพร้อมกับฝนโปรย!
เดือนแห่งวันแม่จะขอรีวิวงานที่ผู้หญิงมีบทบาทสูงมากเรื่องหนึ่งนะคะ เรื่องของเดือนนี้มีชื่อว่า
"KISS OF ANGELLA--ฟ้าสั่งข้ามาลุย"
ถ้าพูดถึงประวัติศาสตร์จีน คงไม่มีใครไม่เคยได้ยินชื่อของ ฮ่องเต้อู่เจ๋อเทียน (บูเช็กเทียน ของเราๆนั่นแหละ) ที่เป็นฮ่องเต้หญิงพระองค์เดียวในประวัติศาสตร์ ผู้ฟื้นฟูราชวงศ์ถังและปกครองจนประเทศเป็นปึกแผ่น
หลังจากการสวรรคตของฮ่องเต้ถังเกาจง... ฮ่องเต้อู่เจ๋อเทียนเป็นสตรีเพียงหนึ่งเดียวที่ขึ้นครองราชย์แทน พระองค์เป็นต้นตระกูลราชวงศ์โจว 周 (เปลี่ยนจากถัง เป็นโจว) ทรงขึ้นครองราขย์เป็นฮ่องเต้อย่างเป็นทางการ และยังคัดเลือกผู้ที่มีความสามารถเข้ารับราชการ โดยไม่คำนึงถึงกฏเกณฑ์อย่างที่เคยมีมา ส่งผลให้เศรษฐกิจการเมืองในรัชสมัยของพระนางพัฒนาไปไกลมาก ทรงสร้างวัดอย่างหรูหราฟุ่มเฟือย ถือเป็นรัชสมัยที่ร่ำรวยมากที่สุดในแผ่นดินจีน
ถามว่าฮ่องเต้เก่งจริงหรือเปล่า?
จริงๆก็ผู้หญิงฉลาดๆคนหนึ่งนั่นแหละแต่แบ็คดีมาก เบื้องหลังความเก่งกาจของอู่เจ๋อเทียน มีนางฟ้า (แม่ทูนหัว) ทั้งสิบสองคอยประคับประคองอยู่ พูดง่ายๆก็คือ พระองค์เองมีทีมเศรษฐกิจที่เก่งกาจระดับโลก มีสี่เสนาบดี สี่ราชครู และสี่ขุนพล ที่เลื่องชื่อลือนามว่าทั้งโหดเหี้ยมและฉลาดเหลือร้าย
เราจะเรียกทีมนี้ว่า "แก๊งนางฟ้า"
---------------------------
แก๊งนางฟ้าเนี่ย ทุกคนขึ้นชื่อลือชาเรื่องความเจ้าชู้ ทรงเสน่ห์และ
ร้ายที่สุดก็คือ
"ท่านมหาเสนาบดีซ่างกวนหวั่น" (มีจริงในประวัติศาสตร์นะคะ แต่ตอนออกมาเป็นหนังสือ ได้ข่าวว่าไรเตอร์ต้องเปลี่ยนชื่อให้เขา เพราะไม่สามารถดึงคนจากประวัติศาสตร์มาเล่นได้)
ซ่างกวนหวั่น เป็นมหาเสนาบดีที่ทรงอำนาจที่สุดในแก๊งนางฟ้า เป็นถึงมือขวาของฮ่องเต้อู่เจ๋อเทียนเลยทีเดียว เป็นคนที่ฉลาดและลึกมากๆ (เคยสร้างปรากฏการณ์เรียกลมเรียกฝนจากการโปรยเกลือในอากาศ และบังคับดอกไม้บานเพื่อรับรองแขกบ้านแขกเมือง ด้วยการตั้งกะทะเคี่ยวน้ำร้อนให้เกิดไอน้ำเพื่อเร่งให้ดอกไม้บานข้ามคืน)
ในยุคสมัยที่ผู้หญิงเป็นใหญ่ ปกครองประเทศ ท่านซ่างกวนหวั่นก็เลี้ยงอนุชายในตำหนักของตนไว้หลายร้อยคน ก็เหมือนกับขุนนางทั่วไปนั่นแหละ ส่วนตัวท่านเองก็มัวแต่ยุ่งกับภารกิจการงาน วางแผนปราบหัวเมือง คานอำนาจในราชวังระหว่างคนนั้นคนนี้ ไม่ได้รู้เลยว่าที่บ้านตัวเองระเบิดกำลังจะปะทุ ในบรรดาอนุที่เลี้ยงไว้มีการทะเลาะต่อยตีกันเพราะความหึงหวง ในที่สุดไม่มีใครชนะ ก็เลยมาลงกับท่านเสนาบดี
และในราตรีอันมืดมิดคืนหนึ่ง... มหาเสนาบดีซ่างกวนหวั่นที่กุมอำนาจยิ่งใหญ่ที่สุดในแผ่นดินของอู่เจ๋อเทียน... ก็ถูกวางยาจนสิ้นชีพ
-----------------
ย้อนกลับมาในสมัยปัจจุบัน
มีดาวค้างฟ้าตกกระป๋องคนหนึ่ง ทั้งซื่อบื้อ ทั้งโง่ ทั้งซวยซ้ำซวยซ้อน เรียกง่ายๆว่ามีดีแค่สวยและ "นมใหญ่" ทั้งกองถ่ายพากันหัวเราะขบขันในความโง่เง่าของเธอ แต่ก็เลี้ยงเอาไว้ ให้บทตัวประกอบเล็กๆน้อยๆเพื่อแลกเศษตังค์ในการดำรงชีวิต ด้วยความที่เธอเป็นคนสวย ใครเห็นครั้งแรกก็จะสนใจ แต่ถ้าได้พูดคุยต่างก็พากันเอือมระอาในความโง่และซื่อบื้อของเธอมาก เธอจึงได้เป็นแค่นักแสดงเกรดสามเอาไว้ประกอบฉากเท่านั้น
เราขอเรียกเธอว่า แองจี้ก็แล้วกัน
แองจี้คนนี้หลงรักลูกชายมหาเศรษฐีอยู่คนหนึ่ง และหวังว่าถ้าเขาจะรักเธอตอบ เธอคงสบายไปทั้งชาติ เธอจึงตามตื๊อเขาอย่างน่าอับอาย.....หลายต่อหลายครั้ง ตื๊อแบบซื่อๆบื้อๆ ไม่มีฟอร์มเลยแม้แต่น้อย ขนาดเสนอตัวเข้าแลกเขายังไม่สนใจ.... เธอโดนนางเอกเบอร์หนึ่งแกล้งจนอับอายขายหน้า โดนเพื่อนร่วมงานรุมประจานออกสื่อ โดนผู้ชายทิ้ง
จนสุดท้าย เธอเสียใจมาก ทำตัวเองจนประสบอุบัติเหตุเข้าขั้นโคม่า...... ไม่มีใครไปเยี่ยมเยียนเธอ มีแต่คนหัวเราะในความหน้าด้านของเธอ มีแต่คนสมน้ำหน้าในความโง่ เธอนอนหลับตา ปล่อยให้ชีพจรชีวิตของตัวเองค่อยๆแผ่วเบาลงไปเรื่อยๆ
คนไร้ค่าอย่างฉัน...
คงไม่มีที่ยืนในโลกใบนี้หรอก ได้จากไปแบบนี้คงดีที่สุดแล้ว

-----------------
มาถึงจอมเจ้าชู้ซางกวนหวั่น ท่านเสธฯ ตื่นมาอีกครั้งก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ในโรงพยาบาล ในร่างหญิงสาวผู้หนึ่งที่ "อึ๋มสุดๆ" หลังจากฟื้นได้ไม่กี่วันก็มีแสงแฟลชรอบเตียง มีคนนั้นคนนี้มาพูดจากหวังดีแฝงประชดประชัน มีคนมาจิกหัวข่มขู่ ฯลฯ
มีหรือคนที่ไม่เคยยอมลงให้ใครอย่างซ่างกวนหวั่นจะนิ่งเฉย!
ร้อยแปดกลเม็ดเด็ดพรายของผู้คน ท่านเสธฯผ่านมานักต่อนัก
สันดานลึกๆในใจคนท่านก็รู้ซึ้งถึงแก่น
ถึงเวลาแล้วที่จะโชว์ภูมิปัญญารุ่นป๋า ให้โลกรู้สักที!
---------------
คุณเคยคิดมาก่อนไหมว่าถ้า ขงเบ้ง มาอยู่ในยุคของเรา เขาจะใช้ชีวิตยังไง?
เขาจะแพ้ให้คนในยุคนี้จริงเหรอ?
นี่คืองานจีนเล่มแรกๆที่โชว์ภูมิปัญญาของคนสมัยก่อนให้คนยุคนี้ได้ตื่นตะลึง
เราทุกคนเคยคิดว่า ถ้าเรา "ย้อนอดีตได้" เราจะได้เปรียบใช่ไหมคะ?
ซ่างกวนหวั่น ฟื้นมีชีวิตขึ้นมาใหม่แบบ ติดลบ เสียเปรียบทุกประตู
สิ่งเดียวที่ติดตัวมาคือมันสมองและความเย่อหยิ่งของมหาเสนาบดีที่เคยกุมใต้หล้าไว้ในฝ่ามือ!!!
"นี่คือแผ่นดินที่ข้าสร้างขึ้นมากับมือ และไม่ว่าใคร... ก็จะมาดูถูกข้ามิได้ทั้งสิ้น"
ซ่างกวนหวั่นมิได้กล่าว>>>ยัยนมโตเป็นคนพูด
จบ.
----------------------
ปล. เรื่องนี้เป็นงานสั่งเขียนเพื่อที่จะทำหนังของทีวีช่องหนึ่งนะคะ
ปล. ซ่างกวนหวั่น หรือซ่างกวนหวั่นเอ๋อ... เป็นบุคคลที่มีจริงในประวัติศาสตร์ ดังนั้นเมื่อออกมาเป็นรูปเล่มอาจจะต้องมีปรับไปใช้ชื่ออื่นเพื่อไม่ให้ผิดกฏหมายของทางจีน... ซ่างกวนหวั่นเป็นหนึ่งในสี่มหาเสนาบดีที่ชาญฉลาดที่สุดในยุคของอู่เจ๋อเทียน มีหน้าที่วางค่ายกลศึกและวางแผนพัฒนาประเทศ ควบคุมการทหารและการคลัง... ซ่างกวนหวั่นมีลูกศิษย์เป็นพันเป็นหมื่น จุดเด่นที่สุดของเขาก็คือ "ลายมือ" เขาเป็นคนที่ลายมือสวยมาก และปัจจุบันลายมือพู่กันจีนของเขาแต่ละแผ่นก็เก็บไว้ในพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ เป็นของที่นักโบราณคดีบอกว่าประเมินค่าไม่ได้เลยทีเดียว เรียกว่าเป็นหนึ่งในนักประดิษฐ์อักษรจีนโบราณ และพวกเครื่องไม้เครื่องมือโบราณคนหนึ่งเลยจ้า
ปล. เล่มนี้ซื้อมาแล้ว ไว้แจ้งคิวต่อไป
.
กูยังไม่เคยไปค้นประวัติเสนาธิการญคนนี้นะ จะรอ อ่านในเสวียนจีถู

ทู้ก่อนเห็นพูดถึงงานของอวี๋ฉิง เลยไปรื้อหนังสือนางมาอ่าน

ยังร้องไห้ให้กับนางเอกหลงเงานางเหมือนเดิม โอ๊ยยยยย ชีวิต ชอบนิสัยสีต๋ามากๆ
นางฝ่าฟันปมด้อยในใจตัวเองไปได้ มองโลกในแง่ดีสุด รักนาง

>>>/literature/4840/997
ที่กูไปเสนอแจ่มเพราะกูไม่อยากให้ยามเช้าได้ไปไง ทุนหนาแต่ห่วย กูก็ไม่อยากอุดหนุน สู้กับไม่มีคนซื้อมาทำเลยกูยังจะรู้สึกดีกว่าว่ะ ดูอย่างเซ็ตกู้ม่านที่ผ่านมา3เรื่อง แปลห่วย บก.ห่วยหมดสามเรื่อง ไหนจะเมพเจิ้นอีก กูเลยเลิกอุดหนุนยามเช้าไปละ นี่กูน้ำตาตกในอยู่เนี่ยที่เจียงเฉินของกูไปอยู่ในมือยามเช้า

>>10 ตอนรู้ว่ากู้ม่านได้lc กูโคตรดีใจ จนกระทั่งเล่มออกมา กูหลอกตัวเองว่า3เรื่องนี้ไม่เคยมีตัวตนอยู่ไปละ ลาขาดยามเช้า

กูเพิ่งอ่านงานจิ่วลู่ของยามเช้าจบว่ะ กูสงสัยเรื่องเวลา สวรรค์หนึ่งวันเท่ากับโลกมนุษย์หนึ่งปี แต่นางเอกอยู่ในตำหนักพยายมบ้าง ข้างแม่น้ำลืมเลือนบ้าง มันจะนับเป็นปีเท่าโลกมนุษย์เหรอวะ

>>12 จากความเข้าใจของกูเอง เวลาในสวรรค์ 1 วัน =โลกมนุษย์ 1 ปี = ยมโลก 1 ปี ถูกป่าวหว่า

>>13 กดส่งซะงั้น ต่อ เพราะงั้นท่านยายของกูต้องแก่มาก เช่นสมมติว่าท่านยายกับโมซี เกิดพร้อมกัน โมซีอยู่บนสวรรค์ 1 ขวบ ท่านยายกูที่อยู่ในยมโลกก็ปาเข้าไป 365 ขวบแล้วจ้า

นักแปล ที่แปล แนวปกติของแจ่มหายไปไหนหมดวะ พวกแก๊งค์คุ๊กกี้ ออกมารับงานแนว ปัจจุบันของอรุณหน่อย อย่าให้อีหินชมพูรับงานเลย

เพิ่งอ่านอลวนกลรักจบ... กูรู้สึกว่า ความจริงเรื่องน่าจะแนว สนุก ตลก เฮฮา แต่ทำไมแปลแล้วมันไม่มีความรู้สึกนั้นวะ T_T มันอ่านแบบ เออ...มันฟีลนี้จริงๆ หรอ

ปล. งานอรุณ กูอ่าน 2 เรื่อง เรื่องแรก ชายาผู้มีคุณธรรม ก็รู้สึกไม่สุด...อย่างแรง แปลห่วยอย่างแรง เจอเรื่อง 2 คิดว่าแนวสบายๆ อ่านเพลิน
ทำไมรู้สึกว่าการแปลมีปัญหาวะ นี่ไม่กล้าสอยเรื่องอื่นเลย กลัววว

มีใครแนะนำมั้ยของอรุณที่ แปล "สนุก"
เห็นได้ลิขสิทธิ์ไปเยอะโคตร ดูเรื่องน่าจะสนุกทั้งนั้นเลย ใจหายแรงง

>>16 เจ็ดชาติภพ อ่านยัง เพื่อนบอกว่าโอเคสุด

>>16 กูแนะนำบุหลันไร้ใจ

อรุณแปลโอเคแค่สองเรื่องข้างบนนั่นแหละ ที่เหลือแม่งเสียของ

มาไม่ทันเปิดตำหนักสักที

กูอ่านฟ้าสั่งข้ามาลุยแล้ว มีตรงไหนตรงตามที่รีวิวบ้างวะ เฮ้ออ //ถอนหายใจแปบ

นางเอกที่ย้อนมายุคปัจจุบัน มันไม่ใช่ซั่งกวนหวั่นเอ๋อ แต่เป็นแค่ท่านหญิงคนนึงที่อู่เจ๋อเทียนโปรด ส่วนซั่งกวนหวั่นเอ๋อคือตัวละครที่นางเอกได้รับแสดงหนังต่างหาก

อ่านตัวอย่างจอมเวทแสนร้ายกับลำนำรักหลานหลิงก็แปลใช้ได้นี่ แต่ตัวอย่างของจอมเวทแสนร้ายยังเจอคำผิดอยู่หลายคำ เห็นหน้านิยายบอกว่ายังไม่ได้ผ่านการตรวจแก้ กูหวังว่าออกเล่มแล้วจะไม่ผิดนะเพราะก็พรีไปแล้ว

>>14 กูงงตรงนี้ คือถ้าโลกเท่ากับยมโลก แล้วจะเอาไปเทียบกับเวลาสวรรค์ทำไมวะ ทั้งที่นางเอกรออยู่ที่ยมโลกซะมากกว่า

>>22 เขาก็บอกว่ายังไม่ได้ตรวจแก้ทุกเรื่องอะ หวังอะไรกับยามเช้า คำนำก็ผิด ประวัตินักเขียนก็ผิด เนื้อหายิ่งเพลีย

>>22 กะให้คนอ่านตัวอย่าง​เป็นคนพิสูจน์​อักษรเอง​ไง

>>21 นัตตี้บอกว่า มีภาคอื่นๆอีกคร่า นมโตไม่ใช่ภาคนี้. แต่อีเนื้อเรื่องแบบนมโต ก็เนื้อเรื่องเรื่องนี้ชัดๆ แค่ตัวละครชื่อไม่ตรง กับ นมไม่ใหญ่ แล้วถ้าซั่งกวนมา มันจะเป็นแก๊งค์นางฟ้ายังไง งง (แค่ไปกวาดเรื่องที่แนวเดียวๆกันมายำขายว่าเป็นชุดเดียวกันมันก็ไม่ใช่เรื่องแล้วป่ะวะ)

>>22 จอมเวทที่เคยลงต.ย.ให้อ่านมีจุดแปลผิดเยอะนะ ไม่รู้แก้รึยัง กูอ่านแล้วสะดุดกึกหลายที่ แต่เห็นจุดผิดชัดๆสองที่

พวกมึง kyแป๊ป มีโม่งนิยายวายไหมวะ ถ้ามีขิลิงก์หน่อย

เพื่อนโม่งรู้ชื้อจีนของเรื่องใหม่แจ่มมั้ย กูจะลองไปดูรีวิวหน่อย เรื่องที่นางเอกไม่สวยอะ

>>28 https://fanboi.ch/801/

KY แป๊บ

กองดองกูใหญ่มาก ตอนนี้เล็กลงแล้ว ดีจุย

อาหนานจะมาแล้ว กูแสนจะดีใจ
นางเกรียนดี

ดูถืออ๋องซึนไปมา จะเริ่มอ่านเลยดีไหมคะ ว่าแต่กี่เล่มไทย จบ กันนะ

>>29 皇后刘黑胖

>>16 อลวนมันไม่ค่อยฮาอยู่แล้วว่ะ กูเคยอ่านที่แปลอิ้งเท่าที่มี ก็ไม่ได้ขำอะไรมากมายหรอก เหมือนเล่มไทยเลย

ตอนแรกกูก็ว่าจะอ่านบันทึกปิ่นอะนะ ที่เคยมาถามวันก่อนว่าคดีนางเอกจบเล่ม 2 แล้วคลี่คลายยัง แต่พอกูไปดูตารางออกจากพรีออเดอร์ หืม...มันก็ยังเหลืออีก 5 เล่ม สรุปแล้วกว่าจะจบน่าจะอีก 10 เดือน กูค้างแน่ ๆ งั้นดองไว้ก่อน เสียใจ

กูขอบ่นตารางหนังสือสยามหน่อยได้ไหม เดือน พ.ย. บอกอ๋องซึนมา 30 พ.ย. กูกำตังค์ไปBF วันที่ 1ธ.ค.
แม่งงงงออกตารางใหม่ออกวันที่ 7 ธ.ค. เมิงงงงจะบอกให้เร็วกว่านี้ได้ไหม

>>35 เขาเปลี่ยนแผนใหม่เพราะตอนนั้นยังไม่เปิดพรีสับตะไคร้ไงมึง
พอเปิดพรี อ๋องซึนเลยออก 29 วางขาย 7
แต่ควรประกาศให้ชัดเจนหน่อย ทั้งๆที่รู้เมื่อวานกูยังไปส่องร้านหนังสือเลย T^T

>>36 กูเช็คในเว็บก่อนเข้าร้านยัง ในเว็บของร้านยังไม่เข้า เป็นไปได้ยากที่หน้าร้านจะมีของ ทั่ง nb se

>>35 มันปรับเปลี่ยนได้ตลอดอยู่แล้วมึง ทุกสนพ.ก็เป็น ของแจ่มยังเคยเป็นเลยลงหน้าเว็บระบุวันที่ขายแล้ว วันดีคืนดีก็เปลี่ยนแบบไม่แจ้ง

มาส่องโม่งทู้ก่อน บอกเมืองยิ้มส่งหนังสือเข้าหน้าร้านวันที่ 7

เลยสั่งพรีไปเมื่อวันพฤหัส น่าจะได้เล่ม 3 พร้อมๆกะหน้าร้าน

ไม่รู้มาก่อนว่า หนังสือเมืองยิ้มหน้าร้านจะช้ากว่าพรีประมาณสัปดาห์ เพราะรอบก่อนตอนสัปดาห์หนังสือร้าน นอ.บ้านนอกได้วันเดียวกะที่บอกจะวางหน้าเว็บเลย

ถ้ารู้งี้ จะพรีไปตั้งแต่วันแรกที่เปิดจองเลย พลาดจริงๆ อิจฉาโม่งที่ได้น้องกันแล้ว

>>39 จับมือ รู้งี้พรีไปแล้ว รอบหน้าจะไม่พลาดละ

กูมาระบาย ได้ยินกิตติศัพท์ว่าเจาเหยาสนุก ตลกในความมโนของนางเอก และได้ยินจากในโม่งว่านางหยาบคาย กูเลยลองของ
.
.
.
.
.
คนแบบนี้เป็นนางเอกได้ด้วยเหรอ! กูอ่านได้ 45 หน้า คือทนไม่ไหวต้องหาทางปลดปล่อย เป็นนางเอกที่คิดไปเองได้ไร้สมองมาก มึงคิดได้ไงว่าม่อชิงอย่างนู้นอย่างนี้ มึงตายเพราะมันเป็นอุบัติเหตุที่ไม่คาดฝัน เขาฝังมึงไว้ที่ภูเขาอันเป็นพื้นที่ของสำนัก ดูแลสำนักแทนไม่ให้ล่มสลายก็หาว่าเขาเยาะเย้ย โอ๊ยอีดวก แถมยโสโอหัง วางอำนาจสุดๆ อันนี้เข้าใจได้ว่านางเป็นจอมมาร แต่ไปแย่งร่างจื่อเยียนแบบไม่คิดจะคืนถ้าตัวเองยังแก้แค้นไม่เสร็จ อะไรจะไร้ยางอายขนาดนี้ กูนี่โกรธแทนจื่อเยียนมาก พอตื่นมาอีกรอบจื่อเยียนได้ร่างคืนกูโคตรสะใจ สมน้ำหน้านางเอก
.
.
.
.
.
จะทนอ่านจนจบไหมวะ นางเอกจะเปลี่ยนนิสัยเป็นมีความคิดบ้างมะ หรือจะมโนบ้าบออย่างนี้จนจบเรื่อง

>>41 สู้ๆค่ะมึง กูจอดที่ครึ่งเล่มหนึ่งดองมาหลายเดือนละ ยังไม่มีใจไปต่อไหนใครว่ากันว่าสนุกวะ

>>41 กูก็ว่ามันไม่แย่นะ ดีกว่าล่าหัวใจมังกรอ่ะ แต่หนุกน้อยกว่าซานเซิงซือมิ่งเจ็ดชาติ อ้อ หนุกน้อยกว่าอ๋องไก่ด้วย แต่เห็นด้วยว่านางเอกแม่งโคดดดดด อีพระเอกแม่งก็รักเข้าไปได้แบบหน้ามืดตามัวสุดๆ 555

>>43 กูชอบล่าหัวใจมังกรนะ... แต่รำนางเอกช่วยแรกหน่อย แต่ผ่านครึ่งแรกของเล่มหนึ่งแล้วสนุกดี ในนี้ไม่มีใครชอบเลยเหรอวะ

>>42 >>43 กูเคยอ่านอ๋องไก่เรื่องแรก สำหรับกูคือสนุกนะ ชอบเลยแหละ เลยดองของนักเขียนคนนี้เรื่อยมา กะว่าให้มีเยอะ ๆ ก่อนค่อยอ่าน ตอนนี้เค็มได้ที่ล่ะ เจาเหยาจึงเป็นเรื่องที่สอง ส่วนท่านยาย ซือมิ่ง เจ็ดชาติ ค่อนข้างมั่นใจว่าสนุก จะเอาไว้อ่านท้าย ๆ สำหรับล่าหัวใจกูไว้คิวสาม ต่อด้วยเล่าขาน ต้องเข้าใจว่าเวลากินก๋วยเตี๋ยวจะเหลือลูกชิ้นไว้กินทีหลัง แต่กูเจอเจาเหยาไป 45 หน้า รู้สึกเพลียกะนางเอกจริง ๆ

>>41 กูว่าเป็นเพราะการแปลปล่าววะ ทำไมของนักเขียนคนนี้ที่ออกกับเจ้าอื่นกูอ่านแล้วชอบ แต่พอมาเจอเจ้านี้ตั้งแต่มังกรกูจอดเลย
ปล. ขนาดยามเช้าที่ตอนแรกกูก็กลัวเรื่องการแปล แต่พออ่าน 7 ชาติแล้วกลับชอบมาก ผิดคาดเลย

>>44 ในโม่งส่วนใหญ่เทจงหยวน

เท สนพนี้ ตราบใดที่ยังไม่เคลียร์ เรื่อง ลิขสิทธิ์ ภาพของเนล และการละเมิดอื่นๆ รวมไปถึง เรื่องแปลมั่ว แปลเสริม รีวิวมั่ว อีก นางบอกว่า พระเอกล่าหัวใจ เป็นน้องชายของพระเอกเรื่องอ๋องไก่ โอ้ยกูอยากจะหัวเราะให้ฟันร่วง ไม่รวมเรื่องบัวอ้วนที่กลายเป็นดอกกล้วยไม้ อีก

>>44 ถ้าเป็นของจงหยวนต่อให้เรื่องน่าสนใจหรือสนุกแค่ไหน กูเท ไม่อยากกินน้ำพริกกะปิน้ำปลาอ่ะ

>>44 ต่อให้สนุกแค่ไหน นักเขียนคนโปรดยังไง กูก็ไม่อ่านของจงหยวน ไม่สนับสนุนพฤติกรรมเลวๆ

กูเทจงหยวนตลอดกาล สันดานมันแก้ยาก กูไม่อยากอ่านกะปิน้ำปลา ไม่อยากอ่านการแปลมั่วๆ ไม่อยากสนับสนุนของผิดลิขสิทธิ์ และสุดท้ายกูไม่ชอบการมโนของป้าในคุก 555

555555. กูถามจริง สุดยอดสำนักพิมพ์ที่ดีที่สุดในใต้หล้า อย่างจงหยวนนี่ เขาเคยรู้สึกอายมั้งมั้ยวะ หรืออย่างน้อยรู้สึกเขินๆบ้างมั้ย รีวิวมั่วนี่ไม่รู้กี่เรื่องละ เอานิ้วมือกะนิ้วตีนรวมกันจะพอนับมั้ย เป็นกูๆอายแย่เลย เรื่องแปะน้ำลายจองกันสำนักพิมพ์อื่นอีก นี่ยังไม่รวมเรื่องละเมิดลิขสิทธิ์ต่างๆนะ

แม่งคือตำนาน แห่งการรีวิวมั่วเลย จะต้องหน้ามึนขนาดไหนถึงกล้ามารีวิวเป็นตุเป็นตะ บอกชาวบ้านไปทั่วว่าไปภาษาจีน ทั้งๆที่ความเป็นจริงนั้น ...

>>52 กูว่าเค้าไม่อายว่ะ ก็เห็นป้ายน้ำลายไปทั่ว มั่วๆแถต่อไป พอหน้าแหกก็แอบตีนกลบๆแบบไม่แคร์สื่อ

>>53 ยั่มมาว่าท่านหลอดนะ มึงไม่รู้อะไรซะแว้ว จงหยวนเขาเป็นสำนักพิมพ์เอ็กครูซีฟ เขาก็ได้อ่านเวอร์ชั่นเอ็กครูซีฟมาไง เวอร์ชั่นที่แม้แต่นักเขียนยังงงว่ากูแต่งรึป่าว 555555

>>54 จริงๆ นี่กูยังรอ legend of ผีเน่าโลงผุอยู่นะ จั๊กซื้อมาจริงหรือป้ายน้ำลาย

>>44 อ่านไปได้สองบทดองยาว แปลได้กากๆแห้งๆมากทนอ่านต่อไปไม่ได้ สงสัยตอนนั้นเพิ่งอ่านท่านยายจบด้วยมั้ง

เวอร์ชั่นดิบ ที่ไม่มีในเวบ ไม่มีในหนังสือ เวอร์ชั่นที่มีแต่ในไทย เวอร์ชั่นที่นักเขียนที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองเขียน. ขนาดนักเขียนอ๋องไก่ ยังไม่รู้เลยว่าพระเอกตัวเองกลายเป็นคนขาเป๋

>>58 แล้วสรุป ขาพระเอกเป็นอะไร

>>59 ขาแค่เป็นเหน็บนั่งนานไปหน่อย (มุกจิ่วลู่ฯสไตล์) มึงเคยเห็น. ที่มีคนเขียนไปถามนักเขียนว่าพระเอกขาเป๋เหรอ แล้วนางตอบว่า พระเอกไม่ได้ขาเป๋ เรื่องนี้ย้ำกับสนพไปแล้ว ยัง

>>59 นั่งนานตะคริวกิน

>>41 คิดเหมือนกูเลย เป็น จอมมารที่ดูงี่เง่ามาก สรุปเก่งหน้าเกรงขาม จนใครต้องกลัวจริงๆรึ ? กูอ่านแล้วขัดๆ
ของจิ่วลุ่ กูอ่าน อ๋องไก่เรื่องแรก นางเอกแกร่งเก่ง ที่รีวิว พอกูอ่าน มันดูขัดๆ แล้ว อาจเพราะตอนนั้นกูอ่าน ปู่ตง เลยติดภาพ มา เลยไม่ค่อยชอบพระเอกเรื่องนี้เท่าไหร่ เรื่องที่ได้อ่านต่อมา คือ ท่านยาย คือดีงามมาก อ่านวางไม่ลงเลยเพลินลืมเวลา จากนั้นอ่านเจาเหยา เพราะอยากอ่านจิ่วลุ่ อ่านวางๆ
ล่าหัวใจ ไม่ได้อ่าน
อ่าน ซือมิ่ง แล้ว 7 ชาติภพ เนื้อเรื่องชอบ 7 ชาติภภมากกว่า แต่ชอบการแปลของซือมิ่งมากกว่า
กูอยากอ่านกล้วยไม้ เสียดาย...

>>52 กูเทด้วย เทแล้วเทลับ รับไม่ได้สุดคือเรื่องผิดลิขสิทธิ์ หน้าด้านมาก

แล้วเรื่องที่มาแหกตาลูกเพจว่า สนพ. ตัวเองไฮโสวขนาดซื้อลิขสิทธิ์มาแล้วขอคืนได้ด้วย
มันไม่มีในโลกกลมๆ ใบนี้หรอกเว้ยเฮ้ย

>>43 กูคิดเหมือนมึง กูว่ามันก็ไม่แย่มาก พออ่านไปกูเข้าใจนะว่าทำไมม่อชิงมันรักนางเอกขนาดนั้น ถึงนิสัยนางเอกแม่งจะไร้สมองเพ้อเจ้อคิดไปเองมากก็เถอะ แต่กูว่ามันเป็นผลมาจากกะปิน้ำปลาด้วย
.
.
.
.
.
กูไม่รู้ว่าฉากที่นางเอกเมาแล้วข่มขืนพระเอกหน้าประตูสำนักนี่ในต้นฉบับมันมีจริงๆ ไหม แต่กูแบบหื้มมม อ่านแล้วนึกถึงฉากในถ้ำของอ๋องไก่อะ ขัดใจมากกกก ทำไมงานจิ่วลู่ที่ส้มได้ไป ไม่เห็นอ่านแล้วหงิดเท่ากับของจงหยวนเลย
.
.
.
.
.

จ่ายเงิน อิบูกิไปยังวะ ? แล้ว
ตอนนี้ตามหาตัวแทยังเจอรึยัง จ่ายเงินเขาไปยัง
เคลียร์เงินคุณเนลถึงไหนละ
ทำไมเก็บอีบุ๊คมธุรสในเมพละ เลิกขายเหรอ

แค่กๆ

สปอยล์ อ๋องซึน
:
:
:
:
อ่านเล่ม3แล้วหงุดหงิดมาก แถมเจ็บแทนพระเอกที่นางพรำ่เพ้อถึงอีอวี่ โมเมนต์ระลึกถึงความหลังอยู่นั่น เลยไปถามแม่ว่าเมื่อไรนางจะหายหลงหายมืดบอดซะที กองเชียร์เซ็ง แม่บอกไม่ต้องสงสารหรอกเพราะฮีตะคอกทุกวัน ไปกินนอกบ้านหน่อยก็ว่าไปอีกแล้ว แถมยังเหน็บแนมเรื่องความจำสั้นแบบปลา นางเอกสมควรเอาคืนบ้าง
-แต่เล่มสามจีน ไปเสฉวนชีจะดีขึ้น และเอาคืนอีตาอวี่
-ตอนไปเสฉวนพระเอกถูกลอบสังหารบาดเจ็บสาหัส นางเอกต้องช่วยเช่นเปิดเสื้อดูดพิษ มีซ้อนม้าตัวเดียวกัน เลยเข้าใจกันมากขึ้น …รอคอย ^^
-คดีอีตาอวี่คือคดีแรกของนางเอกน่ะ ที่บ่าวสาวพึ่งแต่งงาน แล้วเจ้าสาวแขวนคอตาย คือเจ้าบ่าวคือพี่ชายของอวี่ …บ้านอวี่ลำบากมาก่อน. แม่เป็นหม้าย พี่ชายพึ่งลืมตาอ้าปากได้ พึ่งแต่งงาน อวี่บอกประโยคเดียวของนางพลิกอนาคตบ้านอวี่เลย ฮีเลยแค้น
-เล่มท้ายๆ อ๋องหลี่รุ่นที่มีไฝแดงตาย พระเอกถูกจับว่าเป็นคนทำ นางเอกเลยไปขอให้หวางอวิ้นช่วย ฮีบอกได้ แต่แลกเปลี่ยนด้วยการแต่งงาน …ถึงขั้นไปตัดชุดแล้ว พระเอกบอกอย่าทำแบบนั้น แต่สุดท้ายก็รอด (ไม่ได้ถามเกี่ยวกับคดี ถามเอาฟินอย่างเดียวอ่ะ)
-คุณชายโจวสรุปได้เมียดุมากกกก เมียขายเนื้อแพะ งงอยู่ว่าฮีเป็นคุณชายตระกูลขุนนางนี่ แม่บอกก็อยู่กะศพทั้งวันเลยไม่มีใครเอาไม่มีใครแต่งด้วย
:
:
:

โอ๊ย อยากอ่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

>>66 อ่ะนะ รักแรกมันฝังใจ สงสารน้องมากกว่า ไปรักผู้ชายแบบนั้น #เล่มสี่อยู่ไหนๆๆๆๆๆๆ

>>64 คิดเหมือนกันเลย ฉากนั้นกูอ่านแบบระแวงมากอะ

>>66 >>68 ลำไยอีอวี่ เกลียดโคตร เฟกเกิน นางเอกตาบอดที่เห็นมันดี คนปกติใครมันจะดีขนาดนี้

>>66 โอ๊ย อยากอ่าน อยากข้ามไปเล่ม 5-6 (น่าจะตรงกับเล่ม 3 จีน)
>>70 ลำไยอิอวี่ด้วย แม่งดีเกิน เฟคสุดๆ

>>66
.
.
.
.
.
.
หลี่รุ่นตายเหรออออ กริ้ดดด กูแอบชอบนางอยู่เบาๆ ถึงจะนึกภาพคนที่มีไฝแดงกลางหน้าผากแล้วหล่อไม่ค่อยออกเท่าไหร่
.
.
.
.
.
.

ky ใครเป็นบ้าง ขนาดสปอยมีจุดยาว แม่งยังเสือกตาไวอ่านทัน เกลียดตัวเองจริงๆ TwT

คิดมานานละว่า น่าจะสปอยล์​แบบห้องไลท์โนเวลกัน แบบ
....................................................................................................................................
....................................................................................................................................
....................................................................................................................................
....................................................................................................................................
..................................................................................................................................
จุดยาวๆเลย เวลาเข้าหน้ารวม มันเก็บหมด ไม่เผลออ่านสปอยล์​แน่ ไม่ต้องไถยาวๆกว่าจะพ้นมู้ด้วย

เพิ่งอ่านเมืองจันทราจบหลังจากดองมานาน ใครอ่านเรื่องนี้แล้วเป็นไงบ้างอะ กูชอบอะ เรื่องสำนวนแปลกูว่าโอเคนะสำหรับเรา ส่วนเรื่องคำผิดยังมีอยู่ ขนาดกูไม่ใช่คนตาไวนะ แต่กูก็เห็นอยู่ดี อ่านจบกูว่ากูน่าจะถูกโฉลกกับนักเขียนคนนีั เรื่องไฟเผาเป็นไงบ้างอะ เครปะ เหมือนกูอยากลองเพราะนักเขียน
เรื่องสำนวนยามเช้าในเซตจีนโบราณกูว่ากูได้อยู่นะ เมืองจันทราเป็นเรื่องที่สองที่กูอ่านรอดต่อจากฮองเฮา ตอนนี้กูดองสลับร่างไว้อยู่ กูว่าสำนวนก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมาก(กูเคยอ่านแปลจีนโบราณที่เลวร้ายกว่านี้มาแล้วในนิยายวายเรื่องหนึ่ง ) นอกจากแนวจีนแปลปัจจุบันค่ายนี้ที่กูว่าแปลได้น่าเบื่อมาก

>>75 กูก็รู้สึกไม่แย่กับเมืองจันทรานะ แต่ไฟผลาญจันทร์ เปิดมาก็ไม่อยากอ่านต่อละอ่ะ

>>76 ไมอะมึง

>>75 กูก็ว่าเมืองจันทราสำนวนโอเค แต่กูเกลียดตรรกะตัวละครทุกตัว มันไม่สมเหตุสมผลสักอย่าง

ky กูเพิ่งย้อนกลับไปอ่านนิยายแปลจีนในเด็กดี ร้อยชาติรัก ยอดนางรอง อ่านแล้วก็ยังชอบอยู่ เลยสงสัยว่าเรื่องนี้มีข่าว LC ในไทยรึยังไงวะ หรือมีลิงก์ที่แปลอิ้งมั้ย ในดดกูเห็นแต่ลิงก์ภาษาจีน

เมืองจันทรากูว่าไม่แย่เช่นกันถ้ามึงทนนิสัยของนางเอกได้ เหมือนวัยรุ่นเห่อหมออ้อย แต่พอนางแก่แล้วนิสัยก็นิ่งขึ้น
โครงเรื่องหลักนี่อ่านแล้วปลงโลกดีนะ ออกแนวศาสนาพุทธเกี่ยวกับพวกวัฏจักรการดับสูญครือๆนี้ (อ่านนานมากแล้ว อย่าด่า)
แต่อย่างว่า...ทั้งนี้ทั้งนั้นมึงควรอย่าโฟกัสที่นิสัยของพระนางมากนัก ไม่งั้นมันจะทนอ่านไม่ไหว

>>66 คุยเรื่องบันทึกปิ่น อาจมีสปอย
.
.
.
.
.
ว่าแระ หวางอวิ้นนี่ต้องน่าหมั่นไส้ เหมือนจะดี มีอนาคต

แต่เป็นคนที่เห็นแก่ตัวสุดๆ เล่มสองแอบต่อว่าน้องที่เผยความจริงจนตระกูลหวางจะเดือดร้อน คือถ้าบ้านตัวเองทำนี่เลวยังไงก็จะให้น้องช่วยปิดเหรอ

ดีแล้วที่น้องไม่เอา
.
.
.
.
.

>>80 นิยายของนักเขียนคนนี้มีไว้เพื่อทดสอบความอดทนของคนอ่านที่มี่ต่อนางเอกเป็นหลักจริงๆ แต่ถ้านิสัยนางเอกไม่สไตล์นั้น เรื่องมันก็ไม่เกิด อ่านไปก็ต้องตั้งสติไปด้วย แต่โดยรวมแล้วก็คิดว่าไม่แย่

KY ชะตาแค้นฯ ของกล้วยนี่เสิ่นเจิ้นหรือแปลวะ กรูพยายามหาชื่อจีนหาไม่ได้เลย

>>82
.
.
.
.
.
กูว่าช่วงแรกตลกดี แต่กูว่ากูทนนางเอกได้นะ แต่มีบางส่วนที่กูเบื่อนาง คือ ตอนหึง หึงได้เกรียนแตกและสามหาว ถ้ากูเป็นอาจารย์กูถีบลงทะเลไปแล้ว เหมือนผู้หญิงที่หึงแล้วก้าวร้าว เหตุผลก็ฟังไม่ขึ้น อารมณ์แบบ เฮ้ยมึงแบบนี้เลยเหรอ นอกนั้นกูโอเคนะ ตอนจบสวยงามนะสำหรับกู
.
.
.
.
.

>>75 กูชอบหลายๆอย่างในเรื่องนะ โดยเฉพาะไอเดียที่เอาทฤษฎีดาราศาตร์มาใส่ แปลกใหม่น่าสนใจดี ไม่เหมือนเทพเซียนของคนอื่นๆ นิสัยนางเอกก็อย่างว่าแหละ เสียดายที่ว่าใช้นักแปลสองคนแล้วอีดิตไม่ดี ความต่างทางภาษาเลยเห็นชัด โดยเฉพาะเล่มสอง ถ้าไม่รีบออกขนาดนี้น่าจะทำได้ดีกว่านี้

บันทึกปิ่น สรุปหวางอวิ้นนี่คนดีมั้ยอะ อยากรู้ววว

>>83 步步成歡

สงสัยบันทึกปิ่น
.
.
.
.
.
อยากรู้ว่าตอนน้องต้องแต่งกับหวางอวิ้นนี่ท่านอ๋องเป็นไงบ้างวะ แบบ... อาการเป็นไงมั่ง จะหึงแตกมั้ย
.
.
.
.
.

เวลาเรียนหนูตั้งใจอย่างนี้ไหมลูก...นิยามให้ซีรี่ส์เรื่องหนึ่งที่กำลังจะเป็นนิยายของยามเช้า คือกูเห็นกรี๊ดกร๊าดกันจังอะ ไปดูก็เออพระเอกหล่อดีนะ แต่...นางเอกค่อนข้างจะกระตือรือร้นในเรื่องผู้ชายไปหน่อยไหม ยังมัธยมอยู่เลยมั้ย สงสัยกูจะหัวโบราณไป เริ่มเรื่องมาก็ค้นคว้าก่อนเลยจะทำไงให้ผู้ชายสนใจ (เหลือบตามองบน) กูเห็นต่างจะโดนด่าไหม? เอาเป็นว่าเรื่องนี้ไม่ถูกจริตกับกู ฟินไม่ลง รักในวัยเรียนสำหรับกูยกให้เวยเวย วางตัวดี

>>89 ซอรี่ อาจจะม.ปลาย

>>89 ที่กรี๊ดกันเพราะมันตรงกับชีวิตจริงหลายๆ คนมั้ง แบบได้คนที่แอบชอบมาเป็นแฟน เด็กมัธยมนี่วัยกำลังอยากรู้อยากลองเลยนะมึง เด็กที่สนใจเรื่องรักๆ เยอะจะตาย แต่ก็ความชอบใครความชอบมันนั่นแหละ

>>89 แล้วแต่จริตคนนะ แต่กูดูแล้วกูอิน ไม่ถึงขั้นฟิน ชอบเนื้อเรื่อง การปูเรื่องราวต่างๆ แต่กูไม่ชอบพฤติกรรมของครูรร.นี้เท่าไหร่ โดยเฉพาะผอ. เอะอะก็ด่าตะคอกขึ้นเสียงไว้ก่อนละ

>>75 สำหรับกูคือไม่โออย่างแรงว่ะ สำนวนการแปลสองเล่มไม่ต่อเนื่องกัน เนื้อหากูก็ไม่ชอบ มีความพยายามจะให้เป็นดราม่า แต่เหมือนไม่มีปัญญา แล้วตรรกกะตัวละครกูก็รับไม่ได้ โดยเฉพาะนางเอกที่กูรำคาญมาก อ่านจบคือเสียดายเงินสุดๆ ขายออกทิ้งก็ยาก ลดแล้วลดอีก กว่ากูจะขายได้แทบจะลด 50%ละ

>>89 ถ้าซีรีย์แนวเดียวกัน เราชอบเรื่อง
最好的我们 มากกว่า ดูแล้วอยากกลับไปตั้งใจเรียน จะฟินกับเพื่อนที่นั่งข้างๆให้มากกว่านี้ 55 เสียแค่ตอนจบนิดเดียว รวบรัดไปหน่อย.
กูเชียร์(คนเดียว)ขอให้เอาหนังสือเรื่องนี้มาแปลไทยทีเถิด ดำจีนก็ไม่ได้ ดำอิงค์ก็ไม่มี

กูอ่านซือมิ่งจบแล้ว ไม่ค่อยประทับใจเลยว่ะ อ่านท่านยายรู้สึกดีกว่าเยอะ ชอบท่านยายมากกว่าเยอะเลย อ่านซือมิ่งแล้วรู้สึกมันเนือยๆ กูจะรู้สึกกรี๊ดกร๊าดก็ตอนที่ท่านยายกับโม่ซีโผล่ออกมา นอกนั้นกูรู้สึกเหนื่อยว่ะ ได้แต่คิดว่าเมื่อไหร่มันจะจบเล่ม ใจนึงกูอยากขายทิ้ง อีกใจนึงกูก็อยากเก็บใครเป็นเซ็ตๆไป ปกก็สวยด้วย

>>89 กูดูแล้วติดนะ คือมันก็เรื่องราวของความรักที่สมหวังไรงี้แหละ กูไม่ได้คิดว่านางเอกพยายามมากเกินไป เพราะในชีวิตจริงมันมีแบบนี้ กูดูแล้วยังอิจฉาเลย คือกูอยู่ในสังคมที่มีแต่เพื่อนหญิงตลอด ไม่มีเพศผู้มาข้องเกี่ยว กูเลยไม่มีโมเม้นท์แบบนั้นเลย แต่กูเห็นด้วยกับ >>92 นะว่ารร.บ้าไรวะ ครูเอะอะก็ด่ากราด ตะคอกใส่ตลอด กูคงทนอยู่ในสังคมแบบนั้นไม่ได้

>>89 ตบบ่า กูก็ไม่ค่อนชอบนางเอกแนวกระตือรือร้นเรื่องผู้ชาย ว่าแต่มันต้องไปรีเสริชอะไรวะ สมัย ม.ปลาย ผู้ชายก็ชอบคนสวยน่ารักอยู่แล้วปะ อาจจะเพราะโรงเรียนกูเมร่งเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ ป.1 พอมา ม.ปลายก็ไม่มีอะไรตื่นเต้นละ แถมส่วนใหญ่พอมีใครทำท่าจะชอบใคร ก็โดนล้อเป็นแฟน จนคนเขาไม่กล้าคุยกันเลยก็มี มีวันวาเลนไทน์ที่จะบอกรักกันก็มีนะ แต่พอสนิดๆกันแล้วเหมือนบอกรักเอาฮาไงไม่รุ

>>89 ชีวิตเด็กมัธยมตื่นเต้นสุดก็เรื่องสอบเข้ากับเรื่องผู้ชายนะ 555555555 บางคนพูดถึงผู้ชายได้ทั้งวันอ่ะ

ทำไมตอนมัธยมไม่มีโมเม้นเรื่องผชเลยวะ เห็นเพื่อนผชในมุมที่แค่เตะบอล เหม็นเหงื่อ วันๆ ไปโรงเรียนเม้ามอยกะเพื่อน เล่นไพ่หลังเลิกเรียนบ้าง อ่านการ์ตูน อ่านนิยาย โคตรใสเลยกู 5555 เลยไม่ชอบนิยายที่นางเอกแฮ่นเกิน ยิ่งยังเด็กๆ แล้วว้าวุ่นเรื่องรักนี่บายเหมือนกัน คงแก่แล้วไม่อิน

ม ปลายในไทย กู เจอแบบนี้เยอะเลย สัสเรื่องรักมาก่อน ตบแย่งผช ดักรอหน้าห้องน้ำ ทำรายงานให้ โอ้ย (แต่อินั่นแห้ว) 555 ครูแบบนี้ก็เยอะ ชอบฟ้อง ผปค ด้วย (แต่บริบทในสมัยนั้น การเข้ามหาลัยแม่งสำคัญสุด ยิ่งจีนด้วยแล้ว)

เออ แล้วอีกอย่าง ใกล้ตัวกูมีเพื่อน ที่มันคบกันตั้งแต่ม.ต้น ยาวไปจนแต่งงานด้วยตอนนี้มีลูกสอง ผู้ชายก็ทำงานดี ผู้หญิงหน้าที่การงานก็ดี นะ (เจอกี่ทีกูยังทึ่งเลยว่าพวกมึงครองรักกันขนาดนี้ได้ไง )

ป.ล. ในขณะที่ที่กุยังติ่งผช บ้านิยาย หาเงินเปย์ของเล่น
เพื่อนกูก็อุ้มลูกทั้ง สอง ไปเที่ยวเขาใหญ่ //นั่มตาจะไหล

นางเอกว้อนท์ผู้มากถึงขนาดรีเสริชตั้งแต่ม.ปลายก็ไม่ไหวนะ ช่วงม.ปลาย ส่วนใหญ่เครียดเรื่องสอบเข้ามากกว่าจะมีแก่ใจจะไปทุ่มเทกับเรื่องผู้ชาย ไม่ไม่งามเด้อ อย่างนึงตอนนั้นมีความรู้สึกว่าเข้ามหาลัย แล้วต้องเจอหนุ่มๆเจ๋งๆ แน่นอล ฝันถึงน้ำบ่อหน้า 555 สมัยมัธยมโมเมนต์เท่าที่มีก็แค่แอบปลื้มรุ่นพี่ที่เล่นกีฬาเก่ง เล่นดนตรีเก่ง เรียนเก่ง หน้าตาดีไรงี้ แต่ก็ได้แค่แอบมองเขาและ ประมาณตัวประกอบโชโจมังงะยังไงยังงั้นเลย

(แต่พอเข้ามหาลัยคณะที่กรุเลือกก็ไม่ค่อยมีผู้ชายแท้ๆอี้ก...จริงๆน้องนางเอกนิยายเรื่องนั้นเขาอาจจะมาถูกทางแล้วก็ได้)

กูว่าซีรี่ย์เรื่องนั้นก็ยังอยู่ในขอบของเด็ก ม. ปลายนะ (กูก็เคยมีปั๊บปี้เลิฟโง่ๆ แต่ไม่สมหวัง) คู่พระนางในช่วงเรียน ก็ไม่ทำอะไรเกินเลย อะไรแอบชอบนาย คบกัน ทำนั่นนี่ให้กัน ทำกิจกรรม โรงเรียน เตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย ให้กำลังใจกัน กุ๊กกิ๊กกัน (มึงมาเจอตอนกูเรียนสิ บุกเข้ามาตบกลางห้อง ชี้นิ้วด่า อีดอกมึงแย่งผัวกู กูคิดว่ารุ่นนางเอกสมัยมือถือโนเกียน่าจะรุ่นเดียวกับกุไม่ก็ไล่ๆกัน) กว่าจะเขยิบมาเป็นขั้น ต่อไปก็มหาวิทยาลัย แล้ว จูบนิดๆหน่อยๆ ถ้ากูจะไปยกนิยายแจ่มใสอิโมติค่อนมาเทียบนี่มันจะทำให้โดนด่าป่ะวะ อันนั้นเด็ก ม ปลายเที่ยวผับได้ แดกถุงยางอนามัยก็ได้ หรือจะขับรถสปอร์ตมาเรียกก็ได้ (ซึ่งแม่งแฟนตาซีเว่อร์ๆ)

555 สมัยม.ปลาย ในไอไลค์ เจสปาย แม่งยังมีคลอลัมจีบ ผช ในเล่มเลย แล้วการ์ตูนเด็ก อีก ไม่อยากถ้าคุณอยากเป็นสาวป๊อบ ไม่อยากชนะใจ บลาๆ อันนั้นการ์ตูนเด็กประถมอ่านกันด้วยซ้ำ แทรกเรื่องรักกุ๊กกิ๊กไปอี๊ก // รอบๆตัวกูก็เห็นเริ่มมีแฟน กิ๊กๆกั๊กๆ ตั้งแต่ ม ปลายแล้วนะ สมัยนั้น ถ้าจะบอกว่า เด็ก ม ปลายทุกคน จงตั้งใจเรียนไปหาผัวที่ดีกว่าในมหาลัย งี้ กุว่าผช โปรไฟล์ดีๆ มหาลัยมีไม่เยอะ หรอก ยังเกาะพ่อแม่กินอยู่. เอาดีจริงๆมันวัดไม่ได้หรอกว่าไปเจอกันข่วงไหน เพราะคนเหี้ยช่วงเวลาไหนมันก็เหี้ย มหาลัยก็ท้องไม่รับ เยอะแยะ มีผัวซักคนเดียวนี้ต้องใช้ตะแกรงกรรมตะแกรงบุญร่อน

>>100 กูว่ามึงจำกัดกรอบตัวเอง กรอบความคิดแคบไปนิดนะ เพราะว่าเรื่องการจีบผู้ชาย จีบสาวมันก็มีมาแต่ไหนแต่ไรละ ม.ปลายงี้ ไปเรียนพิเศษเจอเพื่อนต่างโรงเรียน ปั๊ปปี้เลิฟไรงี้ เป็นเรื่องปกติธรรมดานะ กูยังเห็นเพื่อนกูดักตบ ดักตีกับโรงเรียนอื่นเพื่อแย่งผู้ชายเลย แล้วในเรื่องนี้มันก็ไม่ได้โฟกัสเรื่องความรักในม.ปลายขนาดนั้น มันก็มีเรื่องการเรียน การสอบ การแข่งขัน การทำกิจกรรม การให้กำลังใจอีกเยอะแยะ แถมพูดถึงปัญหาที่เกิดขึ้นในรั้วโรงเรียน แรงกดดันจากที่บ้าน ความคาดหวังจากผปค.ที่มากดดันเด็กไรงี้ มันสื่อให้เห็นหลายแง่มุมมาก แต่ในแง่มุมมอง ข้อคิดพวกนี้กลับไม่มีใครพูดถึงกัน

กูว่าช่วง ม ปลายเนี่ยแหละมึงมันเริ่มมองหาผู้กันแล้ว บางคนตั้งแต่ ม ต้นก็มี มึงอย่าเอาบริบทของพวกมึงมองดิ เพื่อนกูบางคนมีผอตั้งแต่ ม ปลาย อารมณ์แบบเห่อหมอย บางคนแค่ ม ต้นก็วอนนาบีคอแล้ว กูเห็นมาเยอะ โรงเรียนเดียวกันห้องเดียวกันเนี่ยแหละ ในขณะ ที่กู เป็นติ่ง ว่างกูจะไปร้านเช่าหนังสือในกระเป๋านักเรียนมีแต่หนังการ์ตูน ว่างๆก็ไปเล่นเกมส์ที่ร้านเน็ต ดูเว็บบอร์ด เม้ามอยส์ตามประสาติ่ง ซื้อนิตยสารไอดอลรายเดือน โถ่!! ชีวิต

จะว่าไป ม ปลายมันโดนล้อแล้วไม่เขินแล้วนะ ไม่งั้นวาเลนไทน์ จะมีอีป้ามาขายดอกกุหลาบ ขายตุ๊กตา หน้า รร เหรอ ขายดิบขายดีด้วยนะ สาวไหนได้ตุ๊กตา จากผู้นี่แบบ อลังง

>>103 จริงในเรื่อง มีทั้งเรื่องกดดัน เด็กเตรียมสอบด้วย อย่างแม่นางเอกก็ไม่อยากให้นางสนิทกับผช อยากย้ายนางไป รร ประจำเพราะเกรดตก หลี่เว่ย ก็โดนคาดหวังจาก ครู จากบ้าน เครียดผลการเรียนตกแถมโดน จับได้ว่าทุจริต เลยจะฆ่าตัวตาย อย่าง พระรองทั้งชีวิตก็มีแต่ว่ายน้ำเสือกบาดเจ็บ อีก ยายก็เป็นอัลไซเมอร์ นางเอก นอกจากติ่งพระเอกนางก็ไม่เก่งอะไรเลยนอกจากวาดภาพที่บ้านที่รรก็ไม่ได้สนับสนุน สอบเข้ามหาลัยก็แป๊กอีก ต้องรอสอบใหม่ ในละครมันมีอยากอื่นนอกจาก เรื่องรักๆใคร่ๆเด็ก ม ปลาย เยอะ

โอ้ยยย กูขรรม วันก่อนโม่งคนไหนที่สงสัยว่าเพ่ยเพ่ยคืออะไร วันนี้เขามาแนะนำตัวเองแล้วเว่ยย

>>106 อะไรยังไง

>>107 ก็วันก่นมีคนสงสัยว่าเพ่ยเพ่ยแปลว่าอะไร ใช่คำสบถรึป่าวอะไรแบบนี้
วันนี้เพ่ยเพ่ยเลยมาแนะนำตัวแหล่วนะ

น่าจะเล่นโม่งจริงๆแหละอีเพ่ยเพ่ยน่ะ

เพ่ยเพ่ยเขาก็อยู่กับโม่งนะ 5555

ทำไมยามเช้า ต้องเปิดตัวนิยายตอน2ทุ่มวะ อิเพ่ยเพ่ยนี่ได้ค่าโอทีบ้างรึเปล่า

เพื่อนกุเนี่ยพอขึ้นม.ต้นก็มีแฟนกันหมดละ ในขณะที่กูยังเป็นเด็กประโปกดีดลูกแก้วอย​ู่เลยห่า เพื่อนไม่มาเล่นกะกูเพราะเอาแต่คุยเรื่องผู้กัน กูเลยไปซื้อเพลย์มาเล่นแล้วกลายเป็นเด็กติดเกมนับแต่นั้น
อาทิตย์ต่อมาแม่งมาคุยเรื่องควยผู้ชายให้​กูฟัง เงิบเบยนี่เด็กม.ต้นเมื่อสิบปีที่แล้วนะเมิงงงงง วัยเจริญพันธุ์​มันก็มองหาเพศตรงข้ามอยากมีแฟนกันทั้งนั้นอ่ะ ขนาดกุที่โตไม่ทันยังแอบปิ้งเพื่อนในห้องเลยนะ

เพิ่งได้อ่านเจ้าอัคคีหวงรักของอวี๋ฉิง ทำไมมันดูธรรมดาจังวะ กูนี่เตรียมยกบ้องเต็มที่ เงิบเบย สนุกดีแบบนิยายรักทั่วไป ไม่ต้องมีบ้องก็อ่านได้นะเรื่องนี้ 55555555

ไอ้ที่เข้ามาอวยๆยามเช้าและนักแปลเมื่อหลายตำหนักก่อนนี่ใช่เพ่ยเพ่ยป่าววะ

ใส่ร้ายนางทำไม นางอาจจะมาดูโม่งตรวจคำผิดก็ได้นะมึง

>>115 ถ้าจริงช่วยใส่เครดิตโม่งไว้ตรงพิสูจน์อักษรด้วยนะ

>>106 เพ่ยเพ่ยอยู่แถวนี้ด้วย กูขำ
มีคนจากทุกสำนักพิมพ์นั่นแหละ ดังนั้นเรื่องอะไรไม่ดี ด่าแม่งเลย จะได้เอากลับไปพัฒนาคุณภาพ

>>117 นี่ก้อด่ากันไม่น้อยแล้วนะแต่ยัง....

::เพ่ยเพ่ย...เป็นใคร มาจากไหน???::

เพ่ยเพ่ย 佩佩 แปลว่า ความชื่นชม เลื่อมใส
น่ารัก น่าหยิก น่าหยอก...ไม่ใช่ล่ะ เพ่ยเพ่ยไม่ได้กล่าว
อ้อ นอกจากนี้ อีกที่มาหนึ่งของชื่อเรายังมาจากคำว่า 玉佩 ที่เป็นเครื่องประดับหยกแขวนเอวในสมัยโบราณ อีกด้วยละ

มารู้จักนาก สัญลักษณ์ของสำนักพิมพ์ในเครืออมรินทร์กันดีกว่า

#เพ่ยเพ่ย #บ้านอรุณ #สำนักพิมพ์อรุณ #สำนักพิมพ์ในเครืออมรินทร์

ขนลุกเลยค่ะอิเพ่ย

เอะใจคำผิด คำแปลกๆ ก็จะโดนไล่ให้ไปอ่านงานค่ายอื่น

>>120 นั้นอีกค่ายป่าววะ

>>120คนที่มาไล่อาจไม่ใช่คนของสนพนี้ก็ได้ ใครจะไปรู้

กุว่านอกจากอิเพ่ยก็มีท่านหญิงเนี่ยแหละ
ตำหนักนี่รุ่งเรืองยิ่งนัก บ่าวไพร่มากมาย สายสืบมากมี

ทปม กะ สยั่มก็ส่อง บ่อยๆนะ สรุปแม่งก็เข้ามาเผือกทุกสนพ นั่นแหละ 555

Boss&me แปลดีไหม น่ารักแบบซีรี่ย์เปล่า ซีรี่ย์ละมุนมากเราช๊อบ ชอบ

>>125 กูว่าแปลห้วนมาก ขาดๆเกินๆ สำหรับกูคือแปลห่วย ดูซีรีย์กูก็เฉยๆนะ เรื่องดูยืดๆ มีความน่ารำคาญของตัวละครเยอะอยู่ เนื้อหาในหนังสือกับซีรีย์ไม่เหมือนกันด้วยนะ ซีรีย์รายละเอียดจะเยอะกว่า

>>125 ในบรรดาเซ็ตกู้ม่านทั้งหมด กูว่า My Sunshine พออ่านได้สุด นอกนั้นกุเฉยๆ บอสนี่เสียดายเงินมาก อ่านหลายวันกว่าจะจบ

>>127 +1 กูว่า my sunshine ดีที่สุดแล้ว

>>79 เรื่องแรกๆที่กุอ่านเลยแหละ รอมานานละ

เพ่ยเพ่ยอะไร ตอนไหน ทำไมกูตกข่าว

>>130 เลื่อนขึ้นไปอ่าน ก็เจอละ

ขอถามอีกรอบมีเพื่อนโม่วคนไหนใช้บริการDHL ของแจ่มแต่บ้านไม่ได้อยู่ในพท ที่ให้บริการมั้ยของได้ถึงเร็วกว่าลทบ รึป่าว

>>83 将门毒女：侯府二小姐

>>105 ดูละเกลียดผอ.สุด แต่ก็เข้าใจอ่ะ ว่า ห่วงชื่อเสียงโรงเรียน ตอนเรียนจีน เหล่าซือก็บอกว่า เรื่องสอบเข้าโคตรสำคัญ ก็เลยดูไม่ขัด ตอนนางเอกจีบพระเอกก็เฉยๆ แค่ไม่ชอบเรื่องไม่ค่อยยอมเรียน แต่ไทม์ไลน์ตอนเรียน คล้ายกับเรื่อง แกล้งจุ๊บอ่ะ ดูละสงสารนางเอก อีพระเอกก็ซึนแบบ บ้ารึเปล่า ไม่รู้ว่าในนิยายจะเหมือนกันไหม

ปกอ้วนดำออกแล้ว สวยจัง

>>135 นักแปลก็ดีงาม กูไม่เท

>>135 อ้วนดำคือเรื่องไรอะ

>>137 มเหสีป่วนรัก

>>135 เห็นด้วย ละมุนดี
เนื้อเรื่องโอมั้ยวะ กลัวเป็นสไตล์โฮ่งเต้ กูอ่านแล้วไม่อิน ไม่ชอบตัวละครผู้ที่เปย์แบบไร้เหตุผล

>>137 เปิดไปหน้าเพจท่านหญิงบ้านส้มแล้วท่านจะรู้

>>139 อันนี้กูก็ไม่รู้นะ อันนี้ต้องวอนท่านหญิง ลงตัวอย่างหลายๆตอน แต่อ่านตัวอย่างบางตอนคิดว่าน่าจะฮา หรือไม่ก็วอนอีโม่งในนี้แหละ สปอยด์ ไม่งั้นก็รออีโม่งอ่านจบก่อนค่อยถามเพื่อนโม่งในนี้ดู

ก็นางเอกมันไม่ค่อยตั้งใจเรียน ก็เลยสอบไม่ติดไง
สุดท้ายมันก็ ตั้งใจเรียน ติวเช้าค่ำ จนพระเอกโทรไปก็ไม่สนใจ เพราะจะกลับบ้านไปอ่านหนังสือ สุดท้ายก็เอนทรานซ์ติดจนได้ แต่ตอนทะเลาะ กันก็มีปัญหา เรื่องวิจัยจบไม่เสร็จ พระเอกไปเรียนต่อ อีก ใครว่ามันจีบกันอย่างเดียว นี่แสดงผลกรรมให้เห็นชัดๆเลยว่า มัวแต่จีบผู้ มึงก็เลยสอบไม่ติด ส่วนผู้ฉลาดอยู่แล้ว ก็มาให้กำลังใจ แต่เสือกติดเรียนหมอไง เวลาให้กันเลยน้อยลง

>>142 ยามเช้าเพิ่งประกาศ lc เรื่องนี้ตะกี้

มเหสีอ้วนดำนี่ ทำไมกูอ่านตัวอย่างแล้วรู้สึกถึงความวายของขุนนางเสาหลักทั้งสี่วะ 5555

>>135 สีสวย แต่หน้านางเอกไม่โอเค ตาเหลือกๆ อนาโตมีแปลกๆ นี่กูเพ่งมากไปไหม

บันไดหยกเล่มสองคำโปรยโคตรดราม่าอะ โอ้ยฮ่องเต้ ชอบเขาจริงๆ ด้วย ฮือออ

>>146 กูอยู่ทีมองเต้ วอนนางเอกอย่าทำร้ายผัวถึงผัวจะร้ายก็ตาม

>>147 กูทีมฮ่องเต้ด้วยคน ผัวเก่าหรือจะแซ่บสู้ผัวใหม่ได้ กูว่าฮ่องเต้ก็ร้ายพอตัวนะเว้ยยย

>>143 เห็นจากคนแชร์ในทวิตมันก่อนละ เลยทำใจส่วนนึงว่ากูต้องก้มหน้ารับชะตากรรมความห่วยต่อไป

>>139 อะไรคือเปย์แบบไร้เหตุผลวะ เท่าที่กูอ่านก็เพราะโฮ่งเต้มันรักนางเอก แล้วทำไมถึงรักนางเอก ก็เพราะมันมาอยู่ในร่างหมา ได้เห็นความน่ารักในตัวตนที่แท้จริง ได้รู้ว่าครอบครัวนางเอกไม่มีใจทรยศ จากความรู้สึกผิดก็เปลี่ยนเป็นอยากทดแทนส่วนที่เคยทำพลาด จากนั้นกลายไปเป็นรัก เพราะรักแล้วเปย์ = ไร้เหตุผลเหรอวะ อธิบายกูทีดิ

บันไดหยกงาม2+3เมื่อไหร่จะลงเว็บวะ อยากอ่านตยแล้ววว

กูขอดูคนแปลก่อน หนังสือกับซีรี่ย์ต่างกันเยอะด้วย หนังสือแม่งเขียนเอา ฮา ซะส่วนใหญ่

>>152 คนแปลยามเช้า ถ้ามาแบบเสี่ยวหวา? ที่ไม่รู้ว่าเคยมีผลงานมาก่อนมึงจะอ่านมั้ยล่ะ
แต่บางทีอาจได้หลักกิโลแปลก็ได้

อ่านอาหนานเล่ม2 จบแล้ว มีความรู้สึกว่า เล่ม3 เมื่อไหร่จะมาวะ
สปอยอาหนาน
.
.
.
.
.
ไม่กลับเพื่อนโม่งสับสน อยากจะตั้งชื่ออ๋องหื่นคู่กับอ๋องซึน
ที่่มาของโรครักสะอาดของท่านอ๋องเริ่มมีที่มาและ แต่สงสัยว่าลูกโดนทารุณทางจิตแบบนั้นไทเฮาไม่เคยรู้เลยหรอวะ
งั้นก็สมกับที่ใครๆ ร่ำลือและว่าฮ่องเต้ปกป้องดูแลน้องชายมาตลอด พี่กับน้องช่วยกันและกันเพราะแม่ไม่ได้เรื่อง
มีความอิจฉาอาหนานมากมาย แต่นางก็อึดเยี่ยงแมลงสาบ ความสามารถใดๆ ไม่มี ยกเว้นเกิดเรื่องร้ายแค่ไหนก็ไม่ตาย
ชอบความรักของสองคน ตอนแต่งไม่ได้รัก แต่ตอนนี้ขาดกันไม่ได้ โอ๊ยยยยย เล่มสามมม
.
.
.
.
.

>>154 เด๋วโม่งญาณทิพย์จะหาว่ามึงเป็นอีหนาน 5555

*พิมพ์ตก
เป็นม้าอีหนาน

>>150 เห็นด้วย กูว่าโฮ่งเต้เป็นเรื่องที่ผู้เปย์แล้วกูโอเค รับได้และคิดว่ามันน่าเชื่อ ทั้งๆ ที่ปกติกูชอบแบบว่าด้วยนางสนมกับจักรพรรดิบัญชา คือตอนพระเอกเป็นหมานี่แบบเปิดโลกมาก ผู้หญิงที่ตัวเองรักมาก หาทางปกป้องอย่างดี ขนาดเอานางเอกมาเป็นโล่ดันทรยศ หาทางฆ่า เอาตัวปลอมมาสับเปลี่ยน แถมไปนอนกับตัวปลอมอีก ในขณะที่นางเอกคนที่ฮีไม่เคยเห็นค่า กลับเป็นคนที่ไม่ทรยศแทน แล้วก็มีมุมอ่อนโยนใจดีที่ไม่เคยแสดงให้เห็น แถมเป็นคนเดียวที่ดูออกว่าฮ่องเต้ตอนนั้นเป็นตัวปลอม ในขณะที่สนมอื่นๆ ไม่มีใครรู้เลย แถมครอบครัวก็จงรักภักดี ไม่ได้เสแสร้ง จากรู้สึกผิดจนเปลี่ยนมาเป็นรักขนาดนี้นี่ไม่แปลกเลย ถ้าเทียบกับซ่อนรัก เมียคุณธรรม ฉู่ ฯลฯ กูยังว่าเรื่องนี้อ่านแล้วยังดูมีที่มาที่ไปด้านความรักกว่าซะอีก

>>156 555ม้าอาหนานไม่สน ขอเป็นเมียซู่อ๋องแทนได้ป่ะ

>>153 กูอ่านงานของอรุณหลายเล่มแล้ว ทั้ง.ซื้อทั้งเช่า กูว่าที่มีปัญหา คือ คนตรวจงาน มากกว่า (ส่วนนักแปลตัวTop อย่างหินสี เทพเจิ้นสไตล์นี่ แม่งแย่)

กูว่าพวกที่เที่ยวแซะอาหนานตรงนี้ นี่น่ารำคาญ กว่าพวกนั้นอีกนะ อย่างน้อย พวกญาณทิพย์แม่หมอ พวกนั้นแม่งยังพอมีความคิดว่าควร ไปนินทากันห้องอื่น

มึงกูสนใจเรื่อง จอมเวทแสนร้าย จอมใจแสนรักอะ เป็นไง สนุกมะ

พูดถึงอาหนาน กูนึกถึงอาจารย์ เล่ม 2 มาตอนไหนวะ
มีคำถาม…
.
.
.
.
.
พระเอก ตกลงมันหงิมๆจริงๆเปล่าวะ บางช่วงกูคิดว่ามันไม่ใช่ ส่วนนางเอกเนี่ย กูเทใจไปแล้วว่ามันน่าจะมีดีกว่าที่ตั้งใจแสดงออก
.
.
.
.
.

<<161 ภามอาหนานใช่ป่ะ
สปอยอาหนาน
.
.
.
.
.
อ๋องไม่หงิม เพียงแต่มีปมเลยไม่ชอบให้ใครเข้าใกล้ ครั้งแรกที่เห็นอาหนาน รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้สะอาดบริสุทธิ์ ผู้ชายไม่เคยอ่ะ พอมีครั้งแรกก็เลยตามนั้นครับ แล้วมีอาหนานคนเดียวด้วย ตอนเด็กเคยถูกสนมโรคจิตรังแก จนมาเจออาหนานเลยแก้ไขปมในใจได้ แต่ๆๆ อาหนานไม่รู้อะไรเลยนะ แค่เป็นตัวเอง555
อาหนานไม่มีดีจริงๆ แค่แอบร้าย นอกจากเตะผ่าหมาก ยังเป็นยูโดด้วย ส่วนปากนั้นช่างทิ่งแทงจริงๆ โดยเฉพาะมีสาวใช้หรูชุ่ยเป็นลูกคู่
.
.
.
.
.

เอาตรงๆ กูว่าในเจ็ดเรื่องนี้คงมีซักเรื่องที่กูต้องเสียตังก์ แต่A love so beautiful กูข้ามแน่นอน เพราะกูว่ากูดูซีรีย์แล้วโอเคก็ยิ้มๆ (เพราะพระเอกหล่อฉิบหายวายวอด) แต่กูว่านิยายก็ไม่น่าพีคเท่าด้วย อารมณ์เหมือนเซ็ตกู้ม่านอ่ะ ดูซีรีย์สนุกกว่าเย้อะะะะะ
จริงๆ ถ้ายามเช้าจะลงเล่นสนามนิยายจีนก็เน้นเรื่องยุคปัจจุบันไปเลย ยังไม่มีคนจับเท่าไหร่ อีกอย่างคือตัวเองก็ทุนหนาเอาเรื่องดังๆ มาได้ ไม่มีจุดเปรียบเทียบในตลาดเกี่ยวกับนิยายแปลจีนสมัยใหม่เท่าไหร่ ในขณะที่แปลจีนพีเรียดต้องยอมรับนะมีคนทำมานานและทำได้ดีกว่าทุกเจ้าที่อยู่ในตลาดตอนนี้เลย ทั้งส้ม เมืองยิ้ม กล้วย etc.
กูว่าคนเรียบเรียงและเกลาสำนวนนักแปลของยามเช้าชั่วโมงบินต่ำ ทำให้แต่ละเรื่องไม่เป็นมาตรฐานเดียวกันขึ้นอยู่กับดวงดีดวงร้ายนักแปลที่ตัวเองจ้างมาเทพแค่ไหน ถ้าดวงร้ายก็นั่นแหล่ะเคสชายา ดวงดีก็ได้แบบดารินทิพย์มา
เรื่องนี้ก็ต้องให้โอกาสเค้า แต่จนกว่ากูมั่นใจกูจะยังไม่เปย์ 555 (จ่ายเงินแล้วกูก็อยากได้สิ่งที่ดีที่สุดอ่ะนะ)

>>163 a love ในเพจยามเช้าดูกระแสดีมากนะ เรื่องนี้แฟนซีรีย์เขาเยอะ 555 ส่วนใหญ่เด็กๆทั้งนั่น ไปตามดูแท็กเรื่องนี้ในทวิตเตอร์ก็ so hot เมียเจียงเฉินเยอะมากคะ เรียกร้องปกเป็นท่านเจียงเฉินอีก 555

นิยายกูเดาว่ากู้ม่านสไตล์น่ะแหละเดินเรื่องด้วย บุคคลที่ 1 ด้วย ซีรี่ย์ทำฉีกออกมาเยอะ ถ้าจะอ่านเอาแนวเลิฟๆเน้นฟินๆ หมอหื่นๆคงนิยาย ละนะ

เมื่อกี้เข้าทวิต เห็นยามเช้าบอกว่าไม่ได้เล่มพิเศษมา (สีชมพูอ่ะ ภาคลูกป่ะ) ยามเช้าบอกว่า ถ้าซื้อเยอะๆ กระแสดีๆ ก็น่าจะได้มา ว่างั้น

แอดเพจสาวกหวังว่าหลักกิโลจะได้แปลเรื่องนี้
ถ้าได้จริง กูเทแน่นอน

>>166 ร้านเช่าดีกว่างั้น กุไม่ไหวกะ นางคนนี้แล้ว สรุป หลักกิโล เปลี่ยนนามปากกาใหม่อีกรอบ เว่ยเว่ยนี่เหี้ยมากอ่ะ หอยทากนี่กูก็สยอง

>>167 นางมีกี่นามแฝงละ ถ้าแค่สองรู้ แต่ถ้าเกินช่วยบอกที

>>167 คือกูก็ไม่ได้ปลื้ม alsb เท่าไหร่ ออกแนวเฉยๆ แต่ถ้านักแปลดี ปกสวย ราคาไม่แพงเกินไป กูก็อาจซื้อ
ถ้าหลักกิโลมา กูตัดทิ้งทันที ไม่ได้เสียดายอะไร
ว่าแต่เวยเวยกับหอยทากนี่นักแปลคนละคนกันไม่ใช่รึ

Alovesobeautiful มันสนุกขนาดนั้นเลยเหรอวะ

>>162 ไม่ได้ถามอาหนาน ถามเรื่อง อาจารย์ เป็นคนชั่ว… ชื่อเรื่องมันยาวขี้เกียจพิมพ์
แต่ก็ขอบคุณที่สปอยอาหนานนะ

>>169 คนละคน กัน กูรวบความเกิน คือจะบอกว่าแนวปจป มันแปลแย่ อ่ะ กูหลอนกับห้องแชท ปฐพีไม่หาย

>>162 กูรอลงร้านอยู่เนี่ย รออาหนาน 2 ชะตาแค้น 2 ฮองเฮาอ้วนดำของแจ่ม 2 เล่ม บันทึกปิ่น 3 กลอรี่ 11

เชี่ยเอ๊ย นอร์มอลเดือนนี้เดือนเดียวมีแต่ตายกับตาย นี่กูยังไม่รู้สายวายจะมีเซอร์ไพรส์อะไรรึเปล่า

>>170 มันหวานๆ ละมุนๆ แอบรักกุ๊กกิ๊กวัยใสอะมึง ซีรี่ย์มันเล่าเรื่องตั้งแต่เรียนยันทำงาน ของผู้หญิงขี้ตื้อ กับหนุ่มซึน ซึ่งช่วงนี้ซีรี่ย์ก็ไม่ค่อยมีแนว กุ๊กกิ๊ก มุ้งมิ้ง โชโจวๆ อะไรดู เท่าไหร่ (มั้งนะ )นักแสดงก็ พระเอกหล่อดี นางเอกน่ารัก (กูติ่งนางง)

มึงกูเพิ่งอ่าน เจ็ดชาติภพ ของยามเช้าจบ
ส่วนตัวกูว่าสนุกกว่าซือมิ่งว่ะ เรียงตามความชอบ
กูให้ ท่านยาย > 7ชาติ >ซือมิ่ง
การแปลเรื่องนี้ก็พอกล้อมแกล้มไปได้อยู่
กูสะดุดอยู่ 2 ที ตรงที่ใช้สำนวน "มือไม่พาย แล้วเอาเท้าราน้ำ"
แม่งโคตรไม่เข้าเนื้อหาและบริบทเลย มันน่าจะมีสำนวนที่เข้าเนื้อเรื่องได้มากกว่านี้ป่ะวะ
อันนี้กูไม่ให้ผ่าน
และมีตรงท้ายๆเล่ม มี่พระเอกมันบอกว่า "ที่สาธารณะ"
สมัยมันมีคำนี้แล้วเหรอ กูงงเด้

>>175 สำนวน "กินปูนร้อนท้อง" ก็ใช้ไม่เข้ากับบริบท

>>176 เออจริง คนแปลแม่งต้องไปหาหนังสือนวนไทยมาอ่านป่าววะ ใช้โคตรผิดบริบท ไม่เข้ากะเนื้อเรื่องตอนนั้นเลย

เมตตากูด้วยกูอยากรู้.เรื่องมเหสีป่วนรักว่ะ​ ปกมันก็ไม่อ้วนดำนะ​ แล้วเนื้อหามันแนวไหน

>>165 อ้าว ไม่ได้เล่มพิเศษมาด้วยหรอ แล้วทำไมกระเเสดีๆถึงจะได้มาหล่ะ

รอสำนวนแปล+ราคา ถ้าไม่ใช่คนแปลที่กูติดบัญชีดำไว้ กูจะรับพิจารณาไว้ลิสต์ที่จะซื้อ

โม่ง ขอถามหน่อย ในชุดเสน่ห์เงามารของเฮยเจี๋ยหมิง เรื่องไหนสนุกสุด ช่วยแนะนำกูที ตอนนี้กูอ่านเรื่องคู่เคียงเรียงรักเล่มสองอยู่ ไปยืมจากห้องสมุดที่มอมา คือกูอ่านแล้วน้ำลายไหล เขินมากกก ทำไมเขียนได้ละมุนขนาดนี้ เลยอยากอ่านเรื่องอื่นๆ ในชุดนี้ด้วย ใครใจดีผ่านมาช่วยบอกบุญหน่อยจ้าา

>>180 แนะนำคู่แค้นสงครามรัก

>>181 มันแนวๆ ไหนอะเดี๋ยวไปหาอ่านน แล้วทุกเรื่องในเซตนี้ตัวละครมันเชื่อมโยงกันทุกเรื่องไหมหรือยังไง

มันก็น้ำลายไหลทุกเรื่องแหละ นางเขียน Hot ขนาดนั้น คึคึ

เรื่องใหม่ของส้ม มีใครรีวิวหรือไปขุดมาแล้วบ้างมั้ย ชี้เป้าหน่อย ขอบคุณ
ว่าแต่ว่า กุแอบหงุดหงิดกับคำโปรยนิดหน่อย ทำไมต้องเน้นเรื่องรูปลักษณ์ขนาดนั้น... ก็เข้าใจนะว่าสำหรับพวกจีนเกาหลีญี่ปุ่น ผิวเหลืองแบบคนไทยเราสำหรับเขาเรียกว่าดำ แต่ทำไมคนไทยด้วยกันเองถึงมาเหยียดสีผิวธรรมชาติกันเองหว่าาา กุไม่เข้าใจคนที่อยากผิวขาวจริงๆ น่อ...

แล้วก็.. เกิดอะไรกับเรื่องอาหนานเรอะ? เข้ามาแล้วเกิดอาการงงๆ ถ้าอ่านแบบไม่คิดมาก เรื่องอาหนานก็เป็นตัวเลือกหยิบมาอ่านผ่อนคลายไม่จริงจังที่ไม่เลวนี่นา?

>>183 โซฮอตจริงๆ อ่านไปจิกหมอนจิกผ้าห่มไป ดิ้นพล่านหัวเราะคิกคัก จนเมทลุกขึ้นมาด่าว่าเป็นบ้าอะไร T^T 555

>>182 เป็นเเนวปีศาจกับมนุษย์ เชื่องโยงกันด้วยตัวละครที่ชื่อว่าแม่มดหลิง แต่่อ่านแยกกันได้ไม่งง
คู่เคียงเรียงรัก ไม่ใช้เรื่องแรก แต่เป็นเรื่องแรกที่แจ่มเอามาแปล อ่านตอนแรกนึกว่าดราม่า จบด้วยแฟนตาซีซะงั้น
อ่านสนุกบรรยายรีื่นไหลและ18+ อันนี้สำคัญมาก555 ความสนุกแล้วแต่เรื่องเลย

>>185 `18 + ทุกเล่มอ่ะมึงแล้วแต่จะมากจะน้อย เฮยเจี่ยหมิงรับประกัน กู ชอบคู่ที่ พระเอกเป็นปีศาจกากๆ แล้วก็กลายเป็นปีศาจเทพ นางเอกเป็นคนธรรมดาอ่ะ เรื่องนั้นโซฮอตฟุดๆ

>>184 ก็กิมมิคปมเรื่องมันเป็นแบบนั้น แค่ชื่อจีน หวงโฮ่วหลิวเฮยพั่ง (ฮองเฮาหลิวอ้วนดำ) มันก็มางี้แล้ว คนไทยและส้มไม่ได้ตั้งใจเหยียดหรอก แต่เนื้อเรื่องมันเป็นงี้จะให้โปรยว่าอะไรอะ

>>184 ค่านิยายภาพลักษณ์มีมาทุกยุคสมัยอยู่แล้ว ยิ่งเมื่อก่อนนี่ ลูกสาวขุนนางก็ต้อง เท้ากลีบบัว ผิวขาว นิ้วเรียวไม่หยาบกราน เพราะ คนที่มีลักษณะนี้ได้คือคนมีเงิน ไม่ต้องทำงานการ เป็นลักษณะของเศรษฐี ไม่งั้นจะผิวขาว ผิวดีได้เหรอ ส่วน พวกตีนโต ผิวกร้าน หน้าดำ คือพวกชาวบ้านธรรมดา ถ้านิยายยุคเก่าแล้วยังมีความคิดปัจจุบันแทรกไปเยอะ แสดงว่าคนเขียนไม่เก็บข้อมูล

อาหนาน คนไม่ได้เกลียด อาหนานหรอก เขาเกลียด สนพ ไม่สิ เกลียด บก หย่ายยยยยย คนดี ต่างหาก นิยายดีๆ ให้นักอ่านชั้นคู่รีวิวเทพๆยังไงก็ขายได้อยู่แล้ว ไม่ต้องรอแรงอวยจากโม่งหรอก คิคิ

>>186 คู่แค้นสงครามรักนี่เป็นเรื่องของแม่มดหลิงที่โผล่มาในคู่เคียงเรียงรักใช่มั้ย โอ๊ยยย!! จะรีบไปอ่านนนน

>>187 ชื่อเรื่องอะไรนะะ

>>184 เรื่องนี้นางเอกน่าจะดำจริงจังนะ ขนาดในตัวอย่างตอนไปพบฮูหยินใหญ่เมียท่านพ่อครั้งแรก ฮูหยินถึงกับเรียกสาวใช้ให้ไปเอาเทียนมาจุดเพิ่มว่าทำไมห้องนี้มันมืดๆ

>>190 คู่แค้นสงครามรัก ยังไม่ใช่เรื่องของแม่มดหลิง แต่นางโผล่มามีบทบาทสำคัญอยู่ คิดว่าน่าจะอีกหลายเรื่องกว่าจะถึงตอนจบการเดินทางของแม่มดหลิง

>>191 อยากรู้ว่าหลังๆ นางจะสวยขึ้นไหม

>>189 กดไลค์ๆๆๆ "ถ้านิยายยุคเก่าแล้วมีความคิดปัจจุบันแทรกไปเยอะ แสดงว่าคนเขียนไม่เก็บข้อมูล"

>>192 งั้นเดี๋ยวไปอ่านเรื่องนั้นก่อน แม่มดค่อยไปตามหาอีกที แต๊งกิ้วมากก

เพิ่งอ่าน7ชาติภพจบเหมือนกัน ตามอ่านเรื่องของนักเขียนคนนี้มาเกือบครบทุกเรื่องที่เอามาแปลไทยละ ขาดแต่ซือมิ่งยังไม่ได้เริ่ม แต่เท่าที่อ่านมากูชอบ 7 ชาติภพสุด เอามาดองตั้งนานเพราะเริ่มเอียนนิยายแนวนี้แต่พอเริ่มอ่านก็อ่านได้รวดเดียวจบแฮะ 55 ชอบสไตล์นักเขียนคนนี้ สำนวนการแปลจะค่ายไหนก็พอกล้อมแกล้มผ่านไปได้อยู่นะ มันยังมีเรื่องอื่นของจิ่วลู่ที่สนุกๆนอกเหนือจากที่เอามาแปลไทยตอนนี้อีกมั้ยอ่ะ เผื่อจะไปหาดำน้ำอ่านเพิ่มอีกแต่ขอแบบแปลอิ้งค์นะกูอ่านจีนไม่ออก

>>166 แอดมินเพจสาวกเหรอ นางอ่านไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ นางเขียนเสิ่นเจิ้นโปรโมทออกจะบ่อยด้วย แถมสนิทสนมกับนวนต.อีก

กูชอบ ซางเซิง กับ ซื่อมิงสุดละ  7 ชาติไม่ดีไม่แย่ ที่เหลือไม่อ่าน อคติ ล้วนๆ กลัวได้อ่านแฟนฟิก มั่วๆ อย่างแค่เป็นเหน็บ แปลเป็นขาเป๋ ไม่ก็ มังกรตัวนั้นเป็นน้องพระเอกอ๋องไก่ ทั้งๆที่ไม่ใช่ บัวอ้วน กลีบอ้วน แต่ความจริงเป็นกล้วยไม้ ผอมบาง แปลออกมาแบบนี้ไม่เขียนขายเองเหอะ

>>189 อืมๆ ชัดเจน thx จ้า
เรื่องบก.ใหญ่ กุนึกว่าจบไปแล้วซะอีก เสียดายนิยายดีๆ นะเสียเพราะพวกฝ่ายบริหารซะงั้น สำหรับกุคิดว่าเป็นเรื่องที่ซื้อมาแล้วคุ้มอยู่เพราะกลับมาอ่านหลายรอบได้

กูชอบซือมิ่งที่สุด รองมา 7ชาติ แล้วก็ซานเซิง อ๋องไก่อ่านจบแล้วอยากปาทิ้ง เจาเหยามันจะดีกว่านี้ถ้าไม่ใช่ค่ายนั้นแปล มังกรกับเล่าขานไม่แตะเลย

>>190 แม่มดหลิงมีทุกเล่มอะแหละ เพราะทั้งชุดมันเป็นการเดินทางของหลิงที่ทำให้ไปพบเจอผู้คน(พวกพระเอกนางเอกแต่ละเล่ม) อ่านเรียงเลยน่าจะดีกว่า จะได้เห็นการพัฒนาทางด้านความรู้สึกของหลิงไปด้วย แต่ถ้าจะอ่านของเล่มที่เป็นหลิงเลย คงต้องรออะ เพราะนักเขียนบอกว่ายังเป็นมีจินตนาการสำหรับชุดนี้ยุ หลิงคงจะเป็นเล่มสุดท้ายของชุดอะ

ปล. แต่ถ้าไม่ซี สำหรับกูคิดว่าชอบคู่แค้นสงครามรักมากสุดอะ

โชคดีของกูนะ ที่ค่อนข้างไร้วาสนากับผลงานจิ่วลู่ ไม่งั้นไตกูคงไม่เหลือ

>>201 เป็นชุดที่กูอวยมาก เห็นด้วยกับโม่งเม้นนี้ ถ้าอยากอ่านแบบเข้าใจตัวหลิงควรอ่านไล่จากเล่มแรก จะรู้ที่มาที่ไป อารมณ์ความรู้สึกที่เกิดขึ้นและพัฒนาไปในรูปแบบต่างๆ เซ็ตนี้กูชอบยกเซ็ต แต่ที่ตราตรึงแบบชอบมากคือคู่มายาปรารถนา กับคู่แค้นสงครามรัก กูว่าเฮยเจี๋ยหมิงมีมุมมองการเขียนนิยายที่หลากหลายมาก หยิบจุดเล็กๆ บางจุดที่นิยายเล่มอื่นๆ ไม่ได้พูดถึงมาเล่นได้ อย่างคู่มายา ก็ทำให้เห็นภาพของชาวบ้านที่ต้องรับผลจากเหตุสงคราม คู่แค้น ก็ทำให้เห็นภาพของทหารเชลย แบบปกติเวลาที่พูดถึงเรื่องสงครามชิงเมืองอะไรกันงี้ กูก็จะนึกถึงแค่ตัวแม่ทัพหรือราชาที่สั่งการ กับผลลัพธ์แค่ว่าที่ไหนแพ้หรือชนะ แต่เฮยเจี๋ยหมิงเสนอมุมมองอีกมุม เป็นมุมมองเล็กๆ ที่หลายคนหรืออย่างน้อยก็กูมองข้ามไป มันเลยเป็นอะไรที่ประทับใจกูมาก

ชอบเรื่องของลูกหลง สงครามมากอ่ะ ผลกระทบมันเยอะกว่าที่คิด

>>190 แนะนำให้อ่านเรียงเหมือนกันเริ่มจากคู่ฝันคะนึง จะได้รู้ที่มาที่ไปของแต่ละตัวละคร แต่ถ้าถาม ชอบเรื่องคู่เคียงเรียงรักกับคู่มายาปรารถนา แล้วก็แนะนำคู่ชะตาอาญาใจถ้าอยากอ่านเรื่องของไป๋ลู่กับซูเสี่ยวเม่ยในเรื่องคู่เคียงเรียงรัก

>>201 >>203 >>205 มีใครพอจะเรียงลำดับเรื่องให้ได้ไหม จะได้อ่านถูก คือพอรู้ว่าเป็นการเดินทางของแม่มดหลิงก็เริ่มสนใจชุดนี้จริงๆ จังๆ ขึ้นมาแล้ว ดูมีสตอรี่ดีอะ บวกกับความน้ำลายไหล รู้สึกชอบมากก

>>206 คู่ฝันคะนึง > คู่บุปผาข้ามภพ > คู่มายาปรารถนา > คู่ผจญมนตร์มาร > คู่หวนอวลอิง> คู่อสูรครวญรัก > คู่ชะตาอาญาใจ > คู่เคียงเรียงรัก > คู่แค้นสงครามรัก >คู่มนตราสาปรัก

>>207 ขอบคุณมากกกกก

>>184 มึงใจเย็ดๆ เรื่องนี้ถ้าตั้งตามชื่อจีนตรงๆ ฮองเฮาอ้วนดำ เลยว่ะมึง
กูจำได้ว่า โม่งถกเรื่องชื่อเรื่อง ดีที่ส้มไม่แปลมาตรงตัว ขนาดคำโปรยจากเนื้อเรื่องจีน มึงยังคิดเลยว่ากองบอกอเหยียด
ถ้าแปลตรงตัวโดนด่าหนักกว่านี้แน่นอน

>>208 กูแนะนำให้มึงอ่านไปจนจบถึงหน้าจากใจนักเขียนด้วย เป็นจากใจนักเขียนที่ไม่ธรรมดา

>>189 >>184 เรื่องอาหนานสนุกดี นิยายมันอ่านได้เพลิน แต่กูรำคาญพวกโม่งที่พอคนเค้าจะคุยเรื่องนิยาย ทำมาแซะโน่นนี่

พวกมึงๆ เรื่องที่เคยมีรีวิวว่า ผู้หญิงคนหนึ่งย้อนไปเข้าร่างขันทีที่ตั้งท้องอยู่ ตกลงใครได้ไปวะ อย่าบอกนะว่า สนพ ที่รักของกูอะ

>>212 ทำไมพล็อตน่าอ่านงี้หวะ น่าอ่านอะมึง ยามเช้าเหรอจะได้ไป ที่รักมึงอะ

>>212 ขันทีตั้งท้องได้ด้วยหรือมึง นิยายวาย？ ปกติต้องนางกำนัลไม่ใช่เหรอวะ?

>>212 กูงง ขันทีที่ตั้งท้องแม่งมาไงวะ

>>212 >>214 ผู้หญิงที่ปลอมเป็นขันทีปะ หรือวายอะ

>>213 มึงอย่าบังอาจเข้าใจที่รักกูผิดสิ กูมั่งคงต่อทั่นหลอดเพียงผู้เดียว
>>214 ไม่วายมึง ช-ญ เลย
คือกูระลึกชาติได้ว่ามีคนเคยมารีวิวไว้วะ แต่แม่งจำไม่ค่อยได้แล้ว ประมาณว่านางเอกไปเข้าร่างขันทีที่เป็นผู้หญิงปลอมตัวมาอเ แล้วที่พีคคือแม่งอยู่ ส่วนพระเอก(คนที่กูเดาว่าน่าจะเป็นพ่อของลูก)คือองค์ชายหรืออ๋องอะไรสักอย่างที่นิสัยใจคอโหดเหี้ยมอำมหิต ไม่ชอบผู้หญิงนี่แหละ กูก็จำไม่ค่อยได้วะ

ท่ดๆ กูรีบไปหน่อย ที่พีคคือท้องอยู่

>>217 ถ้าเป็นท่านหลอดที่รักของมึง กูต้องกรองคำผิดอีกหลายรอบ แม่งรีวิวไม่ตรงปกทุกที

>>219 นั้นแหละที่กูกลัว แม่งยิ่งกว่ารสดี ช้อนเดียวเขากูร่วงหมดหัว

จงหยวนเหรอ กูโง่กูไม่รู้จักทั่นหลอด พล็อตน่าอ่านมาก มึงไปประจบทั่นหลอดมึงให้เข็นออกมาเร็ว ๆ แต่กูกลัวนิสัยนางเอกอะ กูไม่ชอบคนถือดี กูไม่ชอบคนเขียนแบบนางเอกผู้หญิงสมัยใหม่ในยุคโบราณแต่ไม่ยอมปรับตัว ที่รอดได้เพราะพระเจ้าคือคนเขียน

เรื่อง The Eunuch is Pregnant กูเพิ่งอ่านไม่นานนี้ แต่ไม่ใช่คนที่มารีวิวนะ

ท่านหลอด เจ้าของสนพ แห่งการแปลมั่ว

>>222 สปอยที น่าอ่านมาก

>>217 ข่าวจากเผาสองหรอ

>>222 เอาน้องปอยมาให้กูที

แต่ว่าถ้าพระเอกเกลียดผญ แสดงว่าต้องชอบนอนกับขันทีน่ะสิ อิ้งแปลไป50ตอนละ
ใครได้อ่านมาเหลาที

กราบเพื่อนโม่ง3ที เล่าแหน่

https://forum.novelupdates.com/threads/the-eunuch-is-pregnant.32021/

>>227 ถ้ามันนอนกะขันทีจริงๆ จะไม่รู้เหรอว่านางเป็นผญ.

>>230 กูลองสุ่ม ๆ อ่านถึงตอนล่าสุด 121 แล้ว ยังไม่มีอะไรกันเลยว่ะ ไม่รู้ชาติไหนถึงจะท้องแบบชื่อเรื่อง สงสัยยตอนจบ

>>231 เขาว่าตั้งแต่ตอน 50 ฉากเซ็กซ์ซีนเยอะ
เห็นว่ามีสองร้อยกว่าตอนจบ

กูเคยเห็นแต่นิยายจีนแปลเป็นไทยแล้วจำนวนเล่มเพิ่มขึ้น
เพิ่งมียามเช้านี่แหละแปลจีน 2 เล่มกลายเป็นไทยเล่มเดียวจบได้

เพลงบมนี่กูนึกว่าหลังจากโดนหนกองโจรแซะเรื่องโฆษณานิยายตัวเองถี่แล้วแล้วนางจะหยุด
เข้าวดดทีโพสนางนี่เจอทุกวัน

>>234 ผิดกฎก็รีพอร์ท แจ้งแอดมิน
ถ้าแอดมินยังเฉย ก็ถามสิว่ามีกฎไว้ทำไม

>>234 หน กองโจรยังมีเนียนๆมาโฆษณาเลย กูว่า

ในโพสต์เรื่องย่อนิยาย alsb ในเพจยามเช้ามีแต่คนบอกว่าอยากได้ปกเป็นรูปนักแสดง ม่ายยย กูไม่อยากได้ปกรูปนักแสดง

>>237 กูเกลียดปกนักแสดงมาก ต่อให้หน้าตาดีขนาดไหนกูก็เกลียด
>>234 หนกองโจรก็โฆษณาบ่อบเหอะ เนียนก็บ่อย เดี๋ยวๆก็มาละ เราเขียนนิยายอยู่ชอบพลอตแบบไหนกัลย์ งี้

ปกนักแสดง ขอบายค่ะ ขัดขวางจินตนาการ
ชอบนักแสดงก็ไปดูซีรีย์

>>239 +1 ค่ะ ปกดารามาทีไรพังทุกที ขนาดท่านเหมยปกหูเกอยังไม่รอกเลย

เรื่องโฆษณานิยาย ถ้าทำตามกฏอย่างหน.กองโจรกูก็โอเคไม่มีปัญหา แต่กูรำคาญพวกที่เข้ามาโฆษณาทุกวันมากๆๆๆ เป็นนักเขียนแต่ไม่ยอมอ่านแม้กระทั่งกฏไม่กี่ข้อของกลุ่ม

เห็นโม่งบนๆ คุยเรื่องของหลิงแล้วกูอยากมาแจมด้วย ทันมั้ยๆๆ

จริงๆ คู่สาปมนตรารัก จะเท้าความเรื่องของหลิง ก่อนจะไปเกิดเรื่องคู่ฝันคะนึงนะ เล่าย้อนตอนที่ฉินอู๋หมิงมาพาหลิงไปตามหาคนอื่นๆ ที่ไปเกิดใหม่ด้วยกันอ่ะ ถ้าเล่มเเรกๆ หายาก อ่านเล่มนี้ก่อนก็ได้

จริงๆ กูอ่านเล่มนี้แล้วน้ำตาซึมเบาๆ คุณชายซ่งกูมีบทแล้ววววว โผล่มาสองบรรทัดแต่แย่งซีนตู่พระนางมากกกกกก สรุปจริงๆ หลิงก็รักคุณชายใช่มะ แต่มารู้ตัวเมื่อสายไป โถ่วววว อีคุณชายก็เล่นตัวฉิบหาย คนอื่นเขามาเกิดหมดแล้ว นี่ก็ปล่อยให้หลิงรอไป ไม่มาเกิดสักที ถถถถถถถถถ

แต่กูมีคอมเม้นงานเจ๊เฮย กูชอบเล่มที่เป็นพาร์ทอดีตทั้งหมดมากกว่า เล่มที่แบ่งสองพาร์ทฟิลมันครึ่งๆ กลางๆ เหมือนรีบๆ แต่เห็นด้วยว่าโซฮอตมากทุกเล่ม อ่านแล้วน้ำลายไหยยย

>>242 คือคู่มนตราสาปรักนี่ยังไม่ใช่เรื่องของหลิงใช่มะ หมายถึงเล่มของนางเลยงี้

>>154 กูว่าชื่ออ๋องสะอาดเนี่ยแหละดีแล้ว 555
มีเอกลักษณ์ดี

>>242 เหมือนกู เวลาอ่านพาร์ทอดีต กูรู้สึกซาบซึ้งตรึงใจมากกว่าพาร์ทปัจจุบันว่ะ
กูรอว่าเมื่อไรจะเขียนเรื่องของหลิงสักที นางได้โฉบไปโฉบมาในคู่อื่น

>>244 ใช่ จำง่ายสุดว่าเรื่องไหน
อ๋องสะอาด

ชอบพาร์ทปัจจุบันเพราะฉากหื่นในเรื่อง แค่กๆๆๆๆ ....

อ๋องหื่นกับอาหนาน เล่มสองนี่บท18+ เยอะจนเลี่ยนเลยว่ะ
อ่านๆไปต้องพักวาง
แต่กูก็รอซื้อเล่มสามนะ

ศิษย์ชั่ว ไม่18+ แต่กูกลับรอ และสนใจมากกว่า กูว่าเรื่องมันแปลกๆดี

อ๋องซึนกูยังไม่อ่าน สะสมหลายๆเล่มก่อน
เม่ยเซิง หอดอกบัว หงส์กรีดปีก ก็เช่นกัน มาเป็นกองดองของกูแล้ว

ของแจ่ม กูว่าจะอ่านเจ้าอัคคีฯอยู่ ส่วนที่เพิ่งออกกูสะสมไว้เป็นกองดองเช่นกัน

>>248 กองดองมึงเยอะขนาดนี้ ตอนนี้มึงอ่านไรวะ กูก็เพิ่งทะลายกองดองกูอะ 555

กองดองตอนนี้ของกูเป็นร้อยเล่ม ในลังยังไม่แกะมาก็มี ในซีลอีกเพียบ ทั้งการ์ตูน นิยายวาย นิยายนอร์มอล โรแมนซ์ฝอ จีนแปล ท้อใจมาก ซื้อซ้ำก็เยอะ บางเล่มแบบยังไม่อ่านเลยกูก็ปล่อยขายไปก็มีแบบซื้อมาแล้วค่อยหารีวิวอ่านแล้วไม่โอเคไรงี้ เสียดายเงินนะว่าไป TT

>>248 คล้ายๆกันเลย กองดองกูตอนนี้มี หงส์กรีดปีก หยกยอดปิ่น เม่ยเซิง แล้วก็หอดอกบัว
ส่วนเจ้าอัคคีกูดองไว้รอเล่มสามค่อยอ่านทีเดียว
เพิ่งอ่านอ๋องซึนกับอาหนาน กูชอบอ๋องซึนมากเวอร์ อาหนานเฉยๆก็อ่านได้
แล้วก็ยังมีท่านเก้าสองเล่มสุดท้าย กูแบบสโลว์มากเรื่องนี้ คือกูไม่มีอารมณ์อ่านท่านเก้าเลยอะะะะะะะ

>>250 ทำไมมึงเชื่อรีวิววะ บางเรื่องรีวิวบอกไม่สนุก อืด แต่พอกูอ่านแล้วกูรู้สึกขอบคุณที่กูไม่เชื่อรีวิว หนึ่งในนั้นคือ อวลกลิ่นละอองรัก

>>252 รีวิวหลายๆ อันอ่ะมึง แบบถ้าส่วนมากบอกไม่โอ กูก็ไม่มีอารมณ์อ่านแระ แต่ก็มีแบบเปิดๆ ดูผ่านๆ แล้วก็ปล่อยขาย แต่นอร์มอลกูไม่ค่อยปล่อยนะ ปล่อยแต่วาย เพราะรู้สึกว่าวายปล่อยง่ายกว่า นอร์มอลนี่ไม่โอกูก็กองไว้ก่อน ไว้วันนึงมีอารมณ์ค่อยไปขุดมา อย่างท่านเก้าคือกูกะรอครบแล้วค่อยอ่าน แต่พอครบปุ๊บ หลายคนบอกสองเล่มสุดท้ายไม่ค่อยโอกูก็เอาละ ขี้เกียจจะเริ่ม หลายเล่มอีก หนาอีก ตอนนี้เลยจะเปลี่ยนใหม่ อ่านเล่มต่อเล่มเลย จะได้ไม่พอก อย่างอ๋องซึนกูก็อ่านเลยนะ ถึงจะลงแดงบ้างแต่ก็ทนได้หว่ะ

>>252 เออ รีวิวกูก็ดูจากพวกมึงในโม่งนี่แหละ เชื่อได้สุดละ หลากหลายความเห็น แต่ก่อนกูเสิร์ชกูเกิ้ลเอา เจ็บมาเยอะ

ไม่เคยเชื่อรีวิวเลยว่ะอ่านเองหมด ดันชอบทั้งๆที่รีวิวไม่ดีก้อเยอะ ไอ้เรื่องที่อวยๆกันไม่ชอบก้อแยะ

>>252 อวลกลิ่นละอองรัก มึงว่าสนุกหรอ ยังอยู่กองดองกูเพราะอ่านรีวิวมาว่าไม่โอนี่แหละ

กูเป็นอีกคนที่ไม่เชื่อรีวิวที่ไหนทั้งนั้น ใครบอกดีไม่ดี ไม่มีผลกับกูเลย ของงี้ต้องลองพิสูจน์ด้วยตัวเอง

>>256 อวลกลิ่นกูชอบนางเอกนะ เด็ดขาดกับรักเก่าดี แต่กูไม่โอเคที่พระรองแย่งซีนเยอะฉิบ

>>256 กูไม่ใช่ 252 นะ แต่กูก็ชอบอวลกลิ่น กูชอบพระเอก แม้จะจืดจางก็ตาม อ่านแล้วได้อะไรๆดีอ่ะ บุคลิกเหมือนคนจริงๆที่อยู่เป็น

เรื่องรีวิวนี่เวลากูอ่านกูไม่ได้อิงจากว่าดีไม่ดีนะ แต่กูดูว่าที่พวกมึงพูดๆ มามันถูกจริตกูมั้ย ถึงบอกว่าดีสนุกแต่ไม่แนวกู กูก็ไม่อ่าน อย่างของจิ่วลู่นี่ไม่แนวกูมากกูก็ปล่อยผ่าน แต่อย่างเรื่องที่พวกมึงบางคนว่าเอื่อยแต่กูชอบก็อย่างของคนเขียนนางสนม ขนาดเมียคุณธรรมแปลป่วงกูยังอ่านได้ เรื่องที่นางเอกซูกูก็ชอบไรงี้

>>260 อาชีพนางสนมกับชายาคุณธรรม
มึงเหมือนกู ที่หยิบมาอ่านซ้ำได้บ่อย แม้จะบอกว่าแปลไม่ดี แต่เนื้อเรื่องโอสำฟรับกูที่อ่านเพลินๆ

>>261 จริงมึง กูชอบของนางทุกเรื่อง นางแต่งวายกูก็ชอบ ถึงจะแนวเดิมทุกเรื่องกูก็ซื้อหว่ะ ชอบนิสัยนางเอกอ่ะแบบดูไม่แคร์โลกเอาแต่ตัวเองแต่ไม่ทราม

กูก็ไม่แนวจิ่วลู่ เห็นพวกมึงชอบกัน กูเลยไปลองอ่านบ้าง รอดบ้างไม่รอดบ้าง ไอ้ที่รอดก็รอดแบบอ่านแล้วเฉยๆ
เมียคุณธรรมนี่กูไม่รอดทั้งเนื้อเรื่องทั้งการแปล

>>256 เรื่องมันเรื่อยๆนะ ไม่ใช่แนวนิยายรักจ๋าอะไรเทือกนะ เราชอบเนื้อเรื่องมาก ไม่หวือหวา แต่มีอะไรเยอะ เนื้อเรื่องเรื่องนี้เหมือนกับการดื่มชา เรียบๆแต่ก็สุนทรีย์ไปอีกแบบ

กูอยากรู้ว่าจิ่วลู่นางไม่เขียนแนวคนธรรมดาๆ ใช่มะ มีแต่เทพแต่เซียน ผี ปิศาจ ไรเง้ อยากลองอ่านนะ แต่ไม่ชอบแนวเทพๆ ขนาดป่าท้อกูยังเกือบไม่รอดอ่ะ

>>258 >>259
.
.
.
.
.
ตอนแรกกูชอบพระรองมากนะ ยังเผลอคิดสามคนนี้ใครพระเอก ปกติเรื่องไหนที่กูชอบพระรองไปแล้วกูก็จะเชียร์พระรองไปอย่างงััน เผลอๆเกลียดพระเอกๆ แต่เรื่องนี้ไม่เป็นงั้นตอนบทพระรองเด่นๆ(ตอนนั้นกูชอบพระรอง) กูกลับไม่รู้สึกเกลียดพระเอก ปกติกูต้องขัดหูขัดตาพระเอก) แต่ตอนจบกูกับรักพระเอกมากกว่าพระรอง
เก้าครีบน่ารักมาก พระเอกนิ่งจริงๆ กูรับรู้ว่ามันรักนางเอกมากๆแบบซึมลึก พระเอกในนิยามกูเลยแบบนีั
.
.
.
.
.

>>262 กูชอบแนวเยวี่ยซย่าเหมือนกันนนน ชายาผู้มีคุณธรรมนี่กูโคดชอบ ถึงจะอยากถีบคนแปลสักหน่อยก็เถอะ ซ่อนรักกูว่ามันเหมือนชายาที่เอามารีไรท์ใหม่ กูว่าชายาหนุกกว่า

กูเป็นอีกคนที่ไม่ต้องจริตจิ่วลู่
ถึงแม้แนวจีนกูชอบสุดคือเทพเซียนก็ตาม

กูชอบอวลกลิ่นมาก แต่ทุกคนดูเกลียดมัน ละกูโอกับความพระรองบทเยอะนะ ถึงจะรักพระเอกมากก็ตาม

กูชอบอวลกลิ่นด้วย แต่กูไม่ชอบที่สปอยมาแต่แรกว่าใครพระเอกมันจะสนุกกว่านี้มาก จริงๆอวลกลิ่นเป็นนิยายที่ถ้าไม่รู้มาก่อนมันจะลุ้นพระเอกสนุกมาก พอรู้ก่อนว่าใครแล้วจะหงุดหงิดว่าพระเอกกูหายไปไหนวะ

>>243 ไม่ใช่ เรื่องของหลิงน่าจะเล่มสุดท้ายเลย ตามที่เจ๊เฮย talk หลังเล่มนะ

อวลกลิ่นเราไม่ชอบพระรอง น้ำเน่ามากอ่ะ แบบมุกเข้าใจผิดเเบบตื้นๆ มากกก ป่าท้อว่าเน่าแล้ว อีพระรองนี่เน่าคูณสิบ แต่ก็ดี ไม่งั้นพระเอกกูคงไม่ได้เกิด ถถถถถถ

อวลกลิ่นกูชอบพาร์ทอดีตมาก ตอนช่วงต้นของเล่ม 2 อะ เป็นอะไรที่กูโคตรประทับใจเลย ส่วนของเยวี่ยซย่า กูอ่านไม่รอดซักเรื่องว่ะ มีว่าด้วยอาชีพที่อ่านจนจบ เมียทำกูอ่านได้เล่มเดียวแล้วปล่อยทิ้งเลย เพราะไม่ไหวกับความเนือย และสำนวนการแปล ส่วนซ่อนรักกูยังอ่านไม่ถึงครึ่งเล่มกูก็รู้ละว่ากูไม่ใช่ทางว่ะ กูรู้สึกว่าเยวี่ยซย่าเขียนแต่แนวเดิมๆ เขียนเป็นเรื่องแบบบันทึกประจำวันไรงี้ กูอ่านแล้วชวนหลับมาก

ปกติกูจะไม่อ่านรีวิวเลยว่ะ เพราะอ่านรีวิวมันก็เหมือนโดนอ่านสปอยไปแล้ว กูจะอ่านรีวิวก็ต่อเมื่อกูอ่านเรื่องนั้นๆจบไปแล้วว่ะ จะได้รู้ว่าความเห็นกูกับคนอื่นตรงกันเปล่า แต่บางครั้งกูก็อ่านที่โม่งเหลาๆกันบางเรื่องที่กูไม่สนใจก็สนใจไปซื้อมาอ่านตาม แต่โดยมากกูเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง เชื่อในตัวเอง ถ้าพลาดก็โทษที่ตัวเองล้วนๆ ถ้าดีก็ถือว่าได้รับชัยชนะ

>>261 >>262 >>267 กูก็ชอบ อ่านว่าด้วยกับชายาบ่อยมาก อ่านไปด่าไป เสียดายนิยาย ขนาดแปลป่วงๆ แบบนี้ ยังสนุก ถ้าได้มือแปลดีๆ กูคงยกขึ้นหิ้งเลย แต่ซ่อนรัก รอบเดียวเลิก ลำไยนางเอก แม่งซูเกิน

>>274 ซูยังไงวะ นางเอกไม่เห็นได้ทำเหี้ยไร นั่งๆนอนๆแดกๆ ให้พระเอกนวดไปตามเรื่อง เออหรือว่าความไม่ทำเหี้ยไรแต่ได้ดีก็เป็นส่วนหนึ่งในความซูด้วย

หงส์กรีดปีก HE/BE

>>276 เมืองยิ้มบอกเหมือนเจินหวนและฮวาเซียนกู่

>>272 งั้นก็น้ำเน่าปลาเป็น น้ำเย็นปลาตาย 5555

อย่าด่ากูแรงนะ

>>275 คงแบบโชคดีไปทุกอย่าง ไม่มีใครทำไรนางได้เลย ไม่เพลี่ยงพล้ำ ไม่มีลุ้นไรเลย 5555

>>277 เจินหวนค่อนไปทาง BE มั้ยอะ ไม่ได้อ่าน ฮวาเชียนกู่สำหรับกูคือ HE นะ

>>280 ฮวาเซียนกู่กับเจินหวน สำหรับกูแล้วมันไม่ใช่ BE แต่เป็นการจบที่สมเหตุสมผล
สปอย เจินหวน
.
.
.
.
.
นางเอกรักอ๋อง ยอมตายแทนอ๋อง แต่อ๋องไม่ยอมให้นางเอกตาย ตัวเองยอมตายเอง แล้วนางเอกกลับไปอยู่กับฮ่องเต้ เพราะรักลูก ต้องการปกป้องลูก
.
.
.
.
.

>>277 แต่ดูจากเนื้อเรื่อง หาแนวโน้มให้ HE ไม่ได้เลย ดราม่าชิบหาย

>>277 ฮวาเชียนกู่ HE นะ ต่อให้ไม่มีตอนพิเศษก็ยัง HE

>>275 กินๆนอนๆ แต่แม่งรู้ทุกสิ่ง เสือกบู๊ก็ได้อีก ถ้าอยู่เฉยๆ สวยๆ แบบชายาแล้วได้ดีกูจะไม่ว่าเลย คนแต่งพยายามจะยกให้นางฉลาด ทำได้ทุกสิ่งยิ่งกว่าชายากับนางสนม

>>281 3q กูกดพรีละ พร้อมอ๋องซึน แกลบคลุกข้าวรับท้ายปี //น้ำตาตกใน

>>283 ฮวาเชียนกู่ สำหรับกู HE เหมือนกัน และจบสมบูรณ์ในตัวแล้ว ตอนพิเศษ คือ วาดงูเติมขา

โม่งข้างบนใครถามเรื่องขันทีท้อง กูไปอ่านสปอยมาละ เรื่องนี้ออกแนวโชโจนะ หวานๆ ตลก ฟรุ้งฟริ้งไปเรื่อย
.
.
.
.
.
เจ้าของร่างนางเอกเป็นลูกสาวแม่ทัพ หลังจากพ่อตาย ในวังรับไปเลี้ยง แล้วก็ไม่รู้ว่าเกิดเหตุอะไร ชีหายตัวไปจากวังสองเดือน แล้วมาโผล่อีกทีที่วังอ๋อง (นางเอกเป็นวิญญาณมาเข้าร่างใหม่ เลยไม่มีความทรงจำตรงนี้)

ท่านอ๋องรู้ว่านางเอกเป็นผู้หญิง เพราะเห็นรูปคู่หมั้นเก่าของพี่ชาย ตอนแรกฮีจะไม่ดูเพราะจำได้ว่าตอนเด็กๆ คู่หมั้นเก่าพี่ชายหน้าตาน่าเกลียดมาก แล้วก็หลงรักตัวเองแบบหัวปักหัวปำ แต่พอเห็นจริงๆเลยแบบ เฮ้ย นี่มันขันทีในจวนกูเองนี่หว่า พอรู้ความจริงท่านอ๋องเลยดีกับนางเอกมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็รอว่าเมื่อไหร่นางเอกจะบอกว่าตัวเองเป็นผู้หญิง

นางเอกรู้ตัวว่าท้อง เพราะป่วยเลยไปหาหมอ หมอเลยบอกว่าท้องมาสามเดือนแล้ว นางเอกตกใจมาก ไม่รู้จะทำยังไง แล้วก็ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อเด็กด้วย สุดท้ายเลยไปสารภาพกับท่านอ๋องว่าท้อง ตอนแรกพระเอกโกรธมาก คาดคั้นว่าใครเป็นพ่อเด็ก อินางเอกก็ไม่รู้เพราะจำอะไรไม่ได้ แต่ไปๆ มาๆ ก็เริ่มระลึกชาติได้ว่า เอ๊ะ เมื่อสองเดือนที่เเล้วเหมือนจะมีคืนนึงที่เมา แล้วไปนอนกับผู้หญิงคนนึง ก็คล้ายๆ ว่าจะเป็นนางเอกนะ... พระเอกจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นมีไฝเล็กๆ แล้วนางเอกก็มีไฝที่ตำแหน่งเดียวกัน เลยเก็ต โอเค พ่อเด็กคือกูเอง จบ
.
.
.
.
.

>>287 คล้ายกลกามเทพของไซโต้ จิโฮะเลยว่ะ

>>283 >>286 สำหรับกู ฮวาเซียนกู่มันก็ HE นะ HE จบสมบูรณ์ จบสมเหตุสมผลมากโดยไม่ต้องมีเล่มพิเศษบ้าๆนั่นมาทำให้อารมณ์เสีย

ขอถามเพื่อนโม่งที่ได้ภาษาจีนหน่อย ฝึกนานแค่ไหนถึงอ่านนิยายจีนออกอ่ะ กูอยากรู้

>>290 น่าจะสักสองปีขึ้นไปนะกูว่า กูเรียนมาประมาณสี่ห้าเดือน อย่าว่าแต่อ่านนิยายออกเลย แบบอ่านแค่บทสนทนาง่ายๆก็เต็มที่ละ คือนิยายมันน่าจะศัพท์เยอะอ่ะ จีนเป็นภาษาที่ยากที่สุดเท่าที่กูเคยเรียนมาสำหรับกูววว 555555 (กูเคยเรียนแต่ภาษาในเอเชียนะ ญี่ปุ่น จีน เกา ไรงี้)

>>291 กูอยากมีโมเม้นลองอ่านจากต้นฉบับดูบ้างจัง แต้งกิ้วนะเพื่อนโม่ง

>>290 กูเรียนตั้งสามปีแบบเรียนเสาร์อาทิตย์วันละห้าชั่วโมงเลยนะถึงจะเริ่มอ่านได้ ต้องเป็นนิยายง่ายด้วย นึกว่าปีเดียวจะอ่านได้แต่ก็อ่านไม่ได้ ไม่รู้ศัพท์ไง พอสองปีนี่อ่านไปด้วยกูเกิลไปด้วยพอทน สามปีถึงจะค่อยอ่านได้แบบไม่ต้องเปิดกูเกิล แต่ประโยคง่ายๆอ่านได้แต่แรกแหละ แค่ไม่เข้าใจแกรมม่า ต้องไปถามครูว่าทำไมเขาพูดงี้

ภาษาจีนคือยอมแพ้จริงๆ หว่ะ ขนาดอ่านแปลจีนเป็นไทยบางทียังงงๆ ยอมรับคนที่เรียนจนอ่านนิยายได้เลยเนี่ย

อวลกลิ่นกูชอบไม่สุดว่ะ มันมีช่วงเนื่อยและขัดใจหลายตอนแต่กูชอบตอนย้อนอดีตเล่ม2 เล่มแรกแม่งมีแต่น้ำครึ่งเล่มก็พอไม่ต้องยาวขนาดเล่มหนึ่ง ตอนจบกุชอบสะใจดี

>>287 อยากอ่านว่ะ ดูสัมผัสถึงความฮาแบบอึนๆซึนๆ

เรื่อง ลำนำดอกท้อ歌尽桃花
ผู้แต่ง หมีเป่า靡宝
ผู้แปล: อาจือ
นวนิยายแนวทะลุมิติเรื่องดังที่กำลังจะทำเป็นซีรีส์!!!
“รักแรกบางครั้งอาจจบลงด้วยการทะลุมิติเวลาก็ได้นะ”
จากนักศึกษาแพทย์แผนจีนที่อกหักรักคุด...สู่คุณหนูสี่ ผู้มีปัญหาทางสมองของตระกูลขุนนางแห่งแคว้นตงฉี
การผจญภัยในโลกต่างมิติที่เต็มไปด้วยภยันตรายและการแก่งแย่งนำพาให้เธอพบพานและช่วยเหลือท่านอ๋อง
พระอนุชาในฮ่องเต้ของตงฉี ทั้งยังได้นำความรู้ด้านสมุนไพรจีนมาใช้ประโยชน์
ทว่าเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นเธอกลับไม่รู้ว่ามันคือความฝันหรือความเป็นจริง!

ทำไมพล็อตแม่งคุ้นๆเกร่อๆวะ

>>296 เกร่อมากอ่ะ

>>296 สัมผัสได้ถึงความแมรี่ซูยังไงก็ไม่รู้ว่ะ

คีย์เวิร์ดคือ ทะลุมิติเวลา พบพาน ท่านอ๋อง สมุนไพร

จะทะลุจะซูอะไรอ่านได้หมด แต่ขอแหวกๆ หน๊อยย

>>299 หลอนนนน 55555

>>296 มาเลยชอบ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้อ่านแบบซูเท่าไหร่

>>287
.
.
.
.
.
เกิดอีนางเอกเป็นคนที่ไม่มีไฝเหี้ยไรเลย ต้องทำไง เลิกกับอีอ๋องนี่เรอะ
.
.
.
.
.

คือถ้าเป็นกูย้อนเวลาไป กูคงอดตาย ไม่ก็โดนคนในจวนฆ่าตายอีกรอบ ไม่ก็ถูกประหารเพราะพูดเหี้ยไรไม่ดูตาม้าตาเรือ
อาชีพกูก็ทำห่าไรไม่ได้เลย 5555 กูต้องไปอยู่แบบแดกๆนอนๆโง่ๆผัวรักเท่านั้นถึงจะรอดตาย

>>304 จริง ความรู้ที่จะไปซูคือไม่มีเลย ถ้าย้อนไปเข้าร่างสวยๆ ก็รอได้ผัวเลี้ยงค่ะ ถ้าไม่สวยก็ต้องทนไป แต่คงเฉาตายไม่มีอินเตอร์เนต ไม่มีนิยายอ่าน ความบันเทิงเดียวก็คงมีแต่วางแผนแย่งผู้กัน กุเอามีดปักตัวเองตายอีกรอบดีกว่า 5555

>>304 มึงเหมาะจะไปเกิดเป็นนางเอกของเยวี่ยซย่ามาก กินๆนอนๆ แต่ผัวรักผัวหลงทุกเรื่อง 555555555555555

>>304 ถ้าให้กูย้อนเวลาทะลุมิติแบบนั้นนะ กูคงฆ่าตัวตายก่อนเลยว่ะ สื่อสารอะไรกับใครก็ไม่รู้เรื่อง วิชาชีพกูก็ไม่สามารถไปดำรงชีวิตในยุคอดีตได้เลย

งั้นพวกมึงก็ภาวนาให้เกิดในตระกูลดีๆ ถึงไม่สวยก็แต่งออกอยู่ดี แล้วก็เกาะผัวกิน นอกนั้นกูไม่อยากจะคิด ไม่แน่นะพวกมึงอาจค้นพบแสงสว่าง นึกถึงพวกมึงตอนไปเที่ยวต่างประเทศ สกิลตัวรอดพวกมึงต่อมาแน่ พวกมึงอาจจะได้ดีเป็นเถ้าแก่เนี้ยขายบะหมี่ก็ได้

ลำนำดอกท้อ พล็อตเดิมๆก็ช่าง กูรอดูเนื้อเรื่องการดำเนินเรื่อง บทไม่อ่อนแบบเมียแปลงหญ้าเป็นใช้ได้

ถ้ากูย้อนเวลาำปนี้ คงกลายไปเป็นสาวใช้ซักผ้าอยู่ห้องซักล้างแล้วป่วยตายว่ะ 5555 อยู่แบบทุกวันนี้ดีแล้ว

>>16 บุหลันไร้ใจ ดีสุดแหละ

เจ็ดชาติ เว่ยเว่ย พออ่านได้

ชายา อย่าอ่านละกัน 555+

เคยอ่านอยู่ 4 เรื่อง

กูต้องอดตายแน่ๆ กูยังแยกพืชมีพิษไม่ออกเลย อย่าว่าแต่ใช้รักษาโรค ป่วยกูยังแดกแต่พารา อาหารปกติยังทำไม่ค่อยได้ที่สำคัญกูไม่ชอบอาหารจีนเพราะแม่งเลี่ยน กินได้แต่พวกติ่มซำ กูขี้เบื่อมากๆถ้าต้องมาชมนกดูดอกไม้กูคงประสาทแดกตาย

>>290 แล้วแต่แนวเรื่องด้วยว่ะ กูเคยเรียน 3 ปีกว่า ทุกวันนี้พวกโบราณศัพท์ยากๆ ก็อ่านรอดครึ่งๆ อยากรู้เรื่องแบบเป๊ะๆ ต้องดิกช่วย แต่ที่แทบไม่รอดเท่ากูเคยอ่านคือลิขิต ศัพท์โคตรยาก ศัพท์ศาสนาไรก็ไม่รู้อีก ยอมแพ้ ส่วนพวกปจบ.ก็จะอ่านง่าย รู้เรื่องกว่ามาก

อย่าว่าแต่ย้อนไปจีนโบราณเลย แค่ไทยโบราณกูยังไม่รู้เลยว่ากูจะรอดมั้ย

กูคงตายเพราะย้อนเวลาไปแล้วพูดจีนฟังจีนไม่รู้เรื่องนี่แหละ

>>313 กูว่าไทยโบราณน่าจะรอดยากกว่าจีนโบราณอีก(นอกจากมึงจะย้อนไปแบบสิงร่าง) ดีหน่อยตรงสื่อสารกันเข้าใจ

ถ้าย้อนเวลาไป กูก็ทำห่าไรไม่เป็นเหมือนกัน เกิดเป็นชาวบ้านก็อาจจะอดตาย เกิดเป็นคนหนูพวกชนชั้นสูงกูคงฆ่าตายอีกรอบเพราะไม่รู้ธรรมเนียมห่าไรเลย ไปขัดคอใครเข้าก็ตายสถานเดียว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงย้อนไปเข้าร่างพวกสนมชายาในวัง กูคงโดนสนมคนอื่นกรอกยาพิษ หรือไม่ก็ฐานล่วงเกินเบื้องสูงถูกสั่งประหารตาย

กูจะตายเพราะทำไรไม่เป็นนี่แหละมึง ไม่ต้องโดนใครใส่ร้ายอะไรเลย หุงข้าวหม้อไฟฟ้ากูยังทำข้าวก้นหม้อไหม่้ได้อ่ะ นี่ถ้าต้องหุงแบบหม้อก่อฟืนเผาไฟนี่ไฟไหม้บ้านฉิบหายวายวอดแน่นอน แล้วใครบอกให้กูขายบะหมี่ ต้มบะหมี่เปล่าๆ อาจจะพอได้ แต่ถ้าต้องใส่กระเทียมหอมซอยนี่มีต้องแดกเลือดกูบ้างแน่ๆ อิเหี้ยต้องได้สับนิ้วตัวเองอ่ะ 5555555

ไปอยู่สมัยนั้น
หัดใช้ไม้ปาดอึด้วยนะมึง ระบบน้ำยังไม่เหมือนแถบบ้านเมืองเรา กระโดดน้ำล้างตัว

ถ้ากูย้อนเวลาไปแบบฉู่อวี้เรื่องหงส์ขังรักกูต้องประสาทแดกแน่นวลลลล นอกจากรู้ว่าตัวเองจะตายยังไงแล้ว ยังต้องมาจัดการพวกผู้ชายอีกเกือบ 30 คน 55555555555

>>318 นี่สิ่งที่กูกลัวที่สุด กูเคยดูซีรี่ส์บางเรื่องบอกใช้กระดาษ บางเรื่องก็ใช้เส้นฟางอะ ฮืออออ

ย้อนเวลาไป กูคงขาดใจตายอะ นึกสภาพ ไม่มีโซเชียลให้เล่น ไม่มีนิยายจำเริญใจให้อ่าน ขนงขนมแบบที่ชอบก็คงไม่มี แหง่ก ฆ่าตัวตายอีกรอบ มึงว่าจะได้กลับร่างเดิมแบบรั่วซีมะ แง้

>>321 รั่วซีช่วงแรกๆ นี่เรียลจริง หาทางตายอีกรอบ เผื่อจะได้กลับไป 5555

>>320 มึง แล้วอีกอย่าง ถ้าเป็นช่วงวันนั้นของเดือนของผู้หญิง ฮื่ออออ ไอ้ที่ใช้กันในปัจจุบันกูยังหงุดหงิดเลยยยย ถ้าย้อนเวลากลับไปกูคงคลั่งอะ

>>323 โอ๊ยย อนาถสุดๆ แล้วสมัยก่อนผู้หญิงที่เป็นปจด.เขาใช้อะไรกันอะะ ใบตองเหรอ 5555

>>324 กาบมะพร้าว 55555555555

>>319 กูขอเสพสุขก่อน มาาาาผู้ชาย 30 คน นางเลือกมาแล้วนี่ คงมีแต่ดีๆ ไหนๆกูก็จะตายอยู่แล้ว ลองเลยละกันนน เหอๆๆๆๆๆ

>>320 ฮ่าฮ่า มาตราฐานเค้าใช้ไม้ไผ่เหลาสำหรับปาดก้นกัน
เรื่องส้วมนี้ ขนาดมีเจ้าแคว้น (อ๋อง) ตกบ่อส้วมตายมาแล้วนะมึง ในประวัติศาสตร์นะ

>>325 เชี่ยยยย แค่คิดก็ระคายเคืองคันคะเยอแล้ว 55555555

สมัยก่อนเรื่องส้วมนี้โครตอนาจ
ขนาดในวังต้อง วางกล่องบรรจุพุทราแห้งวางไว้ดับกลิ่นกันเฉพาะ

>>327 มึงๆ แล้วถ้าท้องเสียจะปาดยังไง คือมันมีน้ำในส้วมด้วยมั้ย ส้วมนี่ก็คือขุดหลุมดินใช่ไหม อยากรู้ๆ

>>328 ผ้าพันก่อนมั้ยมึง แหม ใจคอจะใช้ดิบๆ เลยเหรอวะสัส 55555555555

>>325 ของไทย ที่เคยอ่านเจอคือฉีกกาบมะพร้าวแล้วเอามาใส่ในผ้า แล้วก็พันผ้าเป็นทบๆๆๆ อะ หรือไม่ที่ยายกูเล่าก็ใช้ผ้าเป็นทบๆ เลย ยายกูบอกว่าเขาใช้ผ้าถุงเก่าๆ มารียูสเอา แต่ของจีนนี่ไม่รู้ว่ะ

แค่กูคิดว่าต้องย้อนเวลาไปเจอส้วมหลุมกูก้อจะอ้วกละ

อาบน้ำอาบยังไง แปรงฟังแปรงยังไง ขี้ จะขี้ยังไง อาหาร จากการที่กูเคยกินมา .....แม่ง
กูว่ากูน่าจะอยู่ไม่ได้ ยิ่งถ้าเป็นสาวชาวบ้าน ตาดำๆ กูว่ากูคงโดนปาหินตายเพราะคนคิดว่าเป็นบ้า
ไม่ก็ ฆ่าตัวตายทันที

>>331 แล้วมันจะไม่ตุงตูดเหรอวะ ชาวบ้านรู้กันหมด 55555555555

>>330 ส้วมหลุม
พอเต็มก็ให้คนมาตักออก
มีอาชีพนี้อยู่ สังเกตได้จากหนังหลายเรื่อง ที่มีคนหาบถังขี้ที ก็ร้องตะโกนให้คนหลีกทาง

>>335 ถ้าช่วงเป็นรอบเดือน หญิงไทย (มีฐานะ) จะค่อนข้างเก็บตัวอยู่ในบ้านน่ะ เลยไม่ต้องอายไรมากมั้ง แต่ชาวบ้านนี่โนคอมเมนต์

ยิ่งถ้าทำนิสัยเถียงผู้ใหญ่ ห้วก้าวหน้า ชายหญิงเท่าเทียม ปากร้าย
กูว่ากูคงโดนตระกูล โบย ขาหักแล้วเอาไปขังลืมในบ้านแน่ๆ

อย่างหนังเรื่อง Sword Master ดาบปราบเทวดา

เป็นคนขี้เกียจ ทำไรไม่เป็น แต่รักสะอาด เรื่องปจด.เรื่องขี้ เรื่องอาบน้ำ แปรงฟัน กุว่ากูไม่ไหวจริงๆ ขนาดตอนอ่านอาเจ๋อยังรู้สึกโคตรเรียล แบบโคตรเข้าใจนางเอกเลย

แค่คิดก็อนาถแล้วพวกมึง กูคงคิดถึง เคเอฟซี ชาบู หมูกระทะ พิชช่า แซลมอน ต็อกโบกิ ขนมหวาน ไอติม แล้วนอนร้องไห้ทุกวันแน่ๆ

กูว่าซูเสี่ยวเผยนี่เรียลสุดละว่ะ ไปก็พูดกับใครไม่ค่อยจะรู้เรื่อง สภาพส้วม อาบน้ำ แปรงฟัน สระผม คือสมจริงสุดละ แต่กูว่าสภาพกูคงจะแย่กว่าเสี่ยวเผย ท่านผู้กล้า ได้โปรดอย่าทอดทิ้งข้าาาาา

>>341 กูคิดถึงบอนชอน ดาคาซี่ สตาร์บัคส์ เรดซัน คิดถึงอีฟแอนด์บอย บิวเทรี่ยม คิดถึงความศิวิไลซ์

ป.ล. แต่เหนือกว่าเรื่องของกิน (ที่กูว่ากูสามารถปรับตัวได้ง่าย) ก็คือเรื่องการทำความสะอาดร่างกายกับเรื่องการแพทย์นี่แหละ กูวอรี่กับเรื่องพวกนี้มาก

>>341 เวลาว่างก็อ่านแต่พวกเรื่องเล่าที่บันฑิตตกยากแต่ง วีรบุรุษช่วยสาวงาม ออกไปเล่นว่าว ชมดอกไม้ ฟังงิ้ว กรี๊ดดด กุหดหู่

เออ ที่พูดๆ กันมานี่ จะว่าไป ไอ้พวกนิยายแนววิญญาณทะลุมิติมาสิงร่างนี่ยังป็อบปูล่าร์อยู่อีกเหรอวะ แบบมีสนพ.ในไทยเอาเข้ามาแปลอะ เพราะกูว่ามันชักเยอะจนเกร่อแล้วนะ หรือว่ามันป๊อบเพราะมันดูขายฝันดีวะ

ไม่น่าล่ะ สมัยก่อนถึงได้มีเรื่องแย่งผู้กันอย่างสนุกสนาน ที่มีก็ช่างน่าเบื่อ อย่างเช่น เย็บปัก ทำอาหาร เต้นรำ เพลงพิณ หมาก กาพย์กลอน วาดภาพ เขียนพู่กัน ขี้ม้า ยิงธนู ล่าสัตว์ นอน อ่านนิยาย ไม่มีไรทำแล้วจริงๆ

กูเคยไปเที่ยวจีน เจอส้วมหลุมส้วมราง กูบอดเลยว่ามันไม่โอเคคคคค ส้วมหลุมคือมึงนั่งบนหลุมที่เค้าขุดลงไป ข้างล่างคือของเก่าที่ทับถมมาเรื่อยๆนั่งไปกลิ่นก้อโชยขึ้นมา ส่วนส้วมรางมึงนึกถึงรางน้ำยาวๆหล่อด้วยปูนเอาก้นยื่นไปขี้ใส่รางซึ่งแม่งก้อจะมีของคนก่อนหน้ากองทิ้งไว้ นานๆเค้าก้อจะมาเปิดน้ำล้างทั้งรางทีนึง หลังกูกลับมาไทยแล้ว กูไม่เคยบ่นว่าห้องน้ำตามปั๊มสกปรกอีกเลย นี่แค่เล่ากูก้อหลอนละ

ขนาดห้องน้ำห้างไม่มีสายฉีดกูยังกลับมาเข้าห้องน้ำที่บ้านเลย แล้วโบราณมีแต่ส้วมหลุม… ไหนจะที่แปรงฟัน สบู่ ยาสระผม อินเตอร์เน็ต เค้ก ไก่ทอด แล้วถ้าต้องรัดเท้าอีก สยอง นอกจากชุดสวยๆกูก็คิดอย่างอื่นที่ดีไม่ได้อีกเลย อีกอย่างกูว่าผชสมัยนั้นไม่หล่อเท่าผชสมัยนี้ แผล่บๆ

>>345 ไม่มีเรื่องไหนอธิบายชัดเจนไง
เพราะคนอ่านประเทศเขารู้กันดีว่าต้องทำยังไง
สังเกตวัฒนธรรมเรื่องขับถ่ายของเขา ค่อนข้างเปิดเผย และไม่เห็นเป็นเรื่องแปลกไง
ที่จริงก็เหลืออยู่ จีน อินเดีย นี่แหละในเอเชีย ที่ระบบส้วมสากลยังไม่กระจายแพร่ให้เป็นรูปธรรมทั้งประเทศ

>>349 มึงๆ กูถามว่าทำไมนิยายจีนพวกทะลุมิติมาสิงร่างถึงยังป๊อบในไทยทั้งๆ ที่มันเริ่มเกร่อแล้วอะ ;____; กูไม่ได้ถามเรื่องที่มึงตอบอะ แง้

>>349 มึงชี้ผิดคนหรือเปล่า

>>350 อ้อ บ้านเราตามกระแส กลุ่มที่ซื้อยังไงล่ะ
ยังไม่มีแนวอื่นมาในตอนนี้ สนพ.ก็ต้องขายแนวที่ขายได้ก่อนอื่น
เรื่องหนึ่งลงทุนหลักหลายแสน
ไปเอาแนวที่ไม่น่าจะขายได้มาก็เจ้งพอดี ช่วงนี้ทนไปก่อน รอกระแสแนวอื่นมาแล้ว จึงเปลี่ยนกันอีกที

>>352 มึงว่าหนัฃสือเล่มหนึ่งนี่ลงทุนกี่บาทวะ

>>345 กูว่าแนวนี้มันก็อ่านได้เรื่อยๆ นะ อยู่ที่ว่ามันย้อนอดีตมาแล้วมันเป็นใคร มันทำอะไร ทำอยู่ยังไง มันปรับตัวยังไงให้ดูสมจริง แล้วไหนจะปมเรื่องหลักอีก แต่ไอ้ที่ย้อนๆ มาแล้วซูมากๆ กูก็เบื่อเหมือนกัน

แค่อ่านที่พวกมึงเขียน กูก็จะร้องไห้แล้ว ย้อนไปเจอผัวเปย์ดีแค่ไหนก็ไม่เอา ฮือออออออ

ถ้ากูไม่ได้กินกาแฟ กูต้องขาดใจตายแน่ๆ....

มึง สมมตินะว่าย้อนอดีตไปโบราณแล้วเข้าร่างของชาวบ้านมึงจะทำอาชีพอะไรวะ กูคิดๆนะกูเรียนบัญชีมาก็น่าจะรับจ้างทำบัญชีไป Dr Cr ทำบัญชีแยกประเภท สอนการทุจริตบัญชีไม่ให้มีการจับได้อาจจะรวย(เดี๋ยวๆ) 5555555 เพราะอย่างอื่นกูทำไม่เป็นแม้แต่อย่างเดียว ทำกับข้าว งานฝีมือ พิณ หมาก กาพย์ กลอน ใช้แรงก็ไม่ค่อยสู้อะขี้เกียจ

>>353 กูว่าถึงเฉียดล้านอยู่นะ เอ่อ แต่อาจจะไม่เฉียด คือเกินล้านมะ พวกนิยายแปล แค่ค่าลิขสิทธิ์แล้วยิ่งเป็นนักเขียนตัวแม่ ไม่อยากจะคิดเลย หนาวขี้ละ ไหนจะค่าตีพิมพ์ ค่านักแปล บลาๆๆ อีก

>>357 กรณีไม่ได้เป็นคุณหนูงามหยาดเยิ้มแล้วเกาะผัวกินได้

>>353 ค่าลิขสิทธิ์ + ค่าคนแปล + ค่าจัดรูปเล่ม ออกแบบปก บรรณาธิการ + ค่าโรงพิมพ์
ต้นทุนหลัก
ปกติ มึงลองดูราคาเล่ม ปกติต้นทุนอยู่ที่ 1 ใน 3 ของราคาปก x จำนวนเล่มพิมพ์ครั้งแรก
สมมุติหนังสือเล่มละ 350 บ. คูณสัก 3000เล่ม คิดแบบมาตราบ้านเรา (ไม่รวมพิมพ์ซ้ำ)
ก็ราวๆ 3-3.5 แสนมั้ง โดยประมาณการแบบรวมต้นทุนทุกอย่างของสนพ. ที่ออกเล่มหนึ่ง

>>356 ตบบ่า มึงยังมีชาให้ดื่มนะเพื่อนรัก

แค่เป็นผู้หญิง เขาก็ไม่เปิดโอกาส ให้ทำงานแล้ว นี่ยังไม่รวม ว่า ถ้าบ้าน จน หน้าเหี้ยก นี่จบ บ้านรวยก็แต่งตัวสวยๆ รอขายออกเพื่อไปตีกับบ้านน้อยอีกที //ซดเหล้าขาวผสมยาพิษฆ่าตัวตายแม่ง

>>360 มันจะยิ่งมีกำไรมากถ้าได้พิมพ์ซ้ำเยอะ เพราะจะตัดส่วนต้นทุนทั้งหมดออก เหลือแค่ค่าโรงพิมพ์

>>356 กาแฟมีให้กินแล้วตั้งแต่โบราณ ต้นกำเนิดมาจากแอฟริกัน ผ่านมาทางราชวงศ์มองโกล หยวน ที่ไปเอามา เพราะพวกข่านตีเมืองขึ้นไปไกลถึงที่นั่น และรับเข้ามาในกองทัพ แต่รสชาติสู้ชาไม่ได้ จีนไม่นิยม

>>362 ส่วนใหญ่ถึงต้องไปเกิดในร่างคุณหนู แล้วมีอ๋อง พ่อค้าใหญ่ แม่ทัพ ขุนนาง ฮ่องเต้ มาแต่งงานด้วยไง
แบบปากกัดตีนถีบ ก็ต้องเก่งเป็นหมอได้

>>356 มีเสิ่นเจิ้นเรื่องนึง นางเอกย้อนไปเปิดร้านกาแฟในฉางอัน

>>366 ตามประวัติศาสตร์ กาแฟนี่พวกมุสลิมในตะวันออกกลาง ควบคุมเอาไว้ คงยากที่จะไปถึงจีนแล้วจะมีราคาถูกๆ ได้ สมัยก่อนถือเป็นของแพงอย่างหนึ่ง

>>357 บัญชีแบบสองขาเดบิตเครดิตมึงต้องใช้เลขอารบิค เขียนตัวจีนทีละตัวก็ไม่ไหวนะว้อย สมมติมึงลงบัญชีจ่าย 1 ตัว มึงต้ดบัญชีที่เกี่ยวข้องประมาณ 4 ตัว แบบปัจจุบันก็ตัดเงินในแบงค์ ตัดหนี้vendor ตัด inventory บลาๆๆๆๆ ถ้าไม่มีระบบคอมช่วยตัดอัตโนมัติกูว่าอ้วกแตกอ่ะ ลองคิดถึงสมัยทำข้อสอบ ต้องมานั่งเขียนบัญชีทีละขา กูก็ไม่ไหวแล้วอิเหิ้ยยย แล้วยังต้องดีดลูกคิดอีก นิ้วแตกพอดีกว่าลงบัญชีครบ กูว่ากูไม่มีทางทำบัญชีเดบิทเครดิตแบบโบราณได้อ่ะ ตื่นเถอะมึง กูว่าอาชีพแบบพวกเราก็ไม่เวิร์คว่ะ 555555555

สมมุติพวกมึงเกิดเป็นสาวชาวบ้าน มีใครบ้างที่หุงข้าวเตาถ่านเป็นบ้าง จะมีถ่านให้ใช้หรือเปล่าก็ไม่รู้ อาจเป็นฟืน ไม่มีโรงสีข้าวอีก เผื่อจะได้กินข้าวแต่ละมื้อ ตายกูตาย

>>369 สมัยก่อนถึงมีระบบซื้อขายไปเป็นสาวใช้ไง ยังไม่ใช้คำว่าทาส เพราะจีนถือว่าเป็นผู้สูงส่งมีระบบขงจื้อ เล่าจื้อ จึงเลี่ยงไปเป็นระบบซื้อขายตัวที่มีสัญญากันแทน
แต่เข้าไปอยู่ในบ้านขุนนาง พ่อค้า อะไรนี่ ปกติชีวิตสุขสบายมากกว่าเป็นชาวบ้านเยอะ
เพราะไม่ต้องทำมาหากิน แค่ปฏิบัติรับใช้ดูแลบ้านช่องให้เจ้านาย และระบบขุนนางจะต้องมีสาวใช้ด้วย ไม่งั้นไม่มีหน้าตาในสังคม
ไม่ต้องดูอะไร แบบสมัครเข้าไปในวังนั่นแหละ ถ้าโชคดีสบายไปทั้งชาติ
เพราะมีคนเลี้ยงดูตลอดไป

>>368 เดี๋ยวกูใช้ระบบพีรีออดิกจะได้ไม่ต้องตัดสต๊อก นับทีสิ้นงวดเลย 55555555 แต่ที่สุดเลยคือแม่งไม่มีเครื่องคิดเลข ตายค่าา
งั้นกูคงต้องทำงานจับกังแล้วแหละ คิดๆแล้วนางเอกนิยายแม่งโชคดีฉิบหายเข้าร่างคุณหนูเกือบตลอด แม้จะมีปัญหาคนอบครัวหรืออะไรแต่อย่างน้อยก็มีข้าวกิน

คือถ้าเข้าใจวัฒนธรรมเขาจริงๆ
ระบบผัวเดียวเมียเดียว ไล่อนุหรือสนมออกไปตายนอกวังนี่
กูเขียน แม่งสนองอารมณ์ตัวเองมากเกินไป

>>370 งั้นถ้าทะลุมิติไป คงต้องสมัครไปเป็นสาวใช้ จะได้ไม่อดตาย

>>370 มีคนเลี้ยงดูตลอด แถมสบาย ใช่ว่าไม่เสี่ยงตายนะ พวกสาวใช้ถ้ายิ่งสนิทกับเจ้านาย ก็มือขวามือซ้ายดีๆ นี่เอง อะไรไม่ดี เจ้านายก็จะใช้สาวใช้ไหมละวะ 555

>>374 ใครสวยๆหน่อยก็เมียเก็บในจวน งั้นก็ต้องทำงานที่ไม่เสนอหน้านายเท่าไหร่ ซักผ้า ทำงานในครัวงี้ อย่าถึงขั้นโกยขี้ก็พอ

>>374 ต้องแบบสาวใช้มือสองมือสามเปล่า

ป.ล. ถ้าสนิทกับเจ้านายนี่ก็ว่าที่สาวใช้ห้องข้าง เมียบ่าวเหมารวมไปกับคุณหนูเนี่ยแหละ

>>375 ซักผ้าก็โหดนะมึง ซักทุกวัน ซักมือ น้ำเย็นเจี๊ยบ ดูอย่างรั่วซีสิ จากสาวใช้ห้องชากลายเป็นนางกำนัลซักผ้า มือพัง ป่วยเพราะความเย็นสะสมอีก

ห้องก็นอนรวมๆ

>>374 เป็นปกตินะเรื่องตาย
แต่ถ้าไปอยู่นอกอำนาจระบบขุนนาง ยิ่งตายได้ง่ายกว่า
ระบบศักดินาที่ยิ่งใหญ่ได้ทั่วๆไป ล้วนเหยียบชนชั้นล่างเอาไว้ ตั้งแต่เรื่องที่ดินทำนาแล้ว คือรากเหย้าปัญหาของจีนคือแนวนี้แหละ
ขุนนาง พ่อค้า มีที่ดินมากมายครอบคลุมทั้งประเทศ แล้วก็ให้ชาวนาเช่าและเก็บภาษีกันจนตายไปข้าง

อาจือคือผู้ใด เคยแปลนิยายจีนมาก่อนหรือไม่ โชคดีนะที่ไม่ใช่เรื่องที่อย่างอ่าน แฮชแท็คเพลงดอกสิ้นหวัง

>>377 สาวใช้คนอื่นยังไม่เห็นเป็นไรเลย รั่วซีนางเป็นคุณหนู คนเขียนเขียนให้สำออย เพื่อจะได้ดราม่า ตอนนั้นกูสมน้ำหน้านาง อีคนเก่งเป็นไงหละมึง ห้องนอนในเรื่องนั้นกูว่าก็โอเคนะ สะอาด ปลอดภัย ผู้หญิงล้วน ยังไงก็มีที่ซุกหัวนอน

การเกิดกบฏชาวนาก็จีน ล้วนมาจากแบบนี้ทั้งหมด
ขุนนางฉ้อโกงเรียกเก็บภาษี ขูดรีดมากๆ ก็ลุกฮือก่อการกบฏกัน แล้วก็ส่งทหารไปฆ่าล้างบางกันที

>>380 กูว่าเป็นเพราะรั่วซีตรอมใจด้วยส่วนหนึ่ง หรืออาจจะเพราะเจ้าของร่างเดิม แท้จริงแล้วก็ไม่ได้แข็งแรงมากด้วยงี้ มึงดูพี่สาวนางดิ ป่วยกระปอดกระแปด+ตรอมใจ แป๊บเดียวไปเลย

>>360 >>363 มึงอย่าลืมค่า GP ของสายส่งอย่างอมรินทร์ อย่างโหด

ที่น่าจะรับไม่ได้สุดๆคือวัฒนธรรมเห็นผู้หญิงไร้ค่าอะ แค่ภพนี้กูก็ครอบครัวคนจีนโดนชังจะแย่

>>383 1ใน3 คือประมาณต้นทุนในการลงทุนพิมพ์เป็นเล่มขึ้นมา 33% ไง
ส่วนแบ่งของระบบสาย ก็ส่งกินไปอีก 40-45 % ของราคาปก

ที่เหลือ 5-10% ก็จะเป็นส่วนลดลูกค้าที่ซื้อ

แค่สำหรับกู ซักผ้าด้วยมือนี่โหดเอาการนะสำหรับคนไม่เคยจับอะไรอ่ะ ดูแล้วผ้าที่ใส่ๆกันมันน่าจะหยาบๆหนาๆหนักๆ กูเองยอมรับว่ากูคงซักไม่สะอาดอ่ะ อย่าตอนนี้ให้กูซักยีนส์ด้วยมือก็ซักไม่ค่อยสะอาดกูโยนลงเครื่องซักผ้าหมด 5555

>>387 เมืองหนาว เสื้อผ้าไม่ได้ซักบ่อย
ยิ่งเข้าหน้าหนาวยิ่งไม่ค่อยซัก จึงมีพวกถุงหอม ถุงกำยาน ถุงน้ำหอมอบเสื้อผ้า เอาไว้ดับกลิ่น
ถ้ายิ่งหิมะตกนี่ เหงื่อไม่มีออกเหมือนบ้านเรานะ

>>386 จากนั้นร้านกับสำนักพิมพ์ก็อยู่กันไม่ค่อยได้ ทยอยปิดตัวกันไป แต่ก็เข้าใจที่เขาเก็บเยอะอยู่นะ ค่าเช่าเพิ่มเรื่อยๆ เงินเดือนพนักงานอยู่นานก็คงต้องเพิ่ม ค่าไฟต่อหน่วยก็เพิ่ม สำนักพิมพ์ไปวางร้านก็โดนหักเยอะ ก็ต้องเพิ่มราคาหนังสือ สุดท้ายอย่างเดียวที่ลดคือจำนวนลูกค้า หน้าร้านอยู่ไม่ไหวห้างก็แค่เปลี่ยนให้ธุรกิจอื่นมาเช่าแทน

แค่กูคิดว่ากูเป็นสาวใช้ คอย ยกกระโถนเยี่ยว กระโถนขี้คุณหนูก็ไม่ไหวละ ไหนจะต้องตื่นก่อนนาย นอนหลังนาย ถ้านายเกลียด ก็โดนซ้อมโดนโบย มีสิทธิโดนนายจ้างขืนใจอยู่ทุกเมื่อเป็นโรค ก็ไม่มีหมอมารักษา เพราะเป็นแค่คนใช้ สุดท้ายก็ตายจากไป...

น่าเห็นใจนะ แต่ไม่ละ นิยายแปลจีนนี่จะพากันทะลุ 400 อยู่แล้ว ยังไงก็ช่วยทำงานให้คุ้มคุณภาพหน่อยสิ

กูอยู่เมืองหนาวนะ น้ำโดนมือทีนี่ไม่มีความรู้สึกเลย ยิ่งช่วงหนาวมาก ๆ ติดลบเป็นสิบยี่สิบนี่คือ ไม่อาบน้ำเลยสองอาทิตย์ยังทนอะ

>> 386 >>389 ใจจริงกูอยากให้ไปส่งกะ se-ed กันบ้าง รายนั้นก็กำลังจะแย่
แต่ก็นั่นแหละ se-ed แม่งก็ทำงานโบราณมาก ใครจะอยากไปอยู่ด้วยวะ

แต่พวกมึงเข้าร้านนายอินทร์ก็จะเห็นใช่มะ ว่ามันเอาพวกข้าว พวกปากกา ยาหม่อง ไรไม่รู้มาวาง เพราะหนังสือแม่งขายไม่ได้
คนซื้อโคตรน้อย สาขาไหนขายน้อย เค้าก็เอาออกไปเลย เอาขางจิปาถะกะลุ๊กกุ๊กไก่มาวาง

เฮ้อ บ่นพอละ กูไปนอนอ่านหนังสือ ทำลายกองดองอันดองมานานจนเหม็นบูดดีฝ่า

กูเคยดูสารคดี bbc ให้คนไปทำงานแบบสาวใช้ยุคอังกฤษโบราณ งานซักผ้าคือเหี้ยมากนะมึง น้ำเย็นจนมือแตก สบู่ที่ใช้ซักผ้าก้อน้องๆโซดาไฟกัดมือจนแดงอักเสบ

>>393 se-ed ก็ขายของอย่างอื่นอยู่นะ คนไม่ค่อยซื้อหนังสือจริงๆนั้นแหละ ตจว ที่ขายดีส่วนใหญ่คือหนังสือเตรียมสอบ หนังสือในเครือ se-ed ก็ไม่เจาะตลาด(ส่วนใหญ่ออกแนววิชาการ) ไม่เหมือนนายอินทร์มีเครืออัมรินทร์

มึงอย่าหมิ่นการซักผ้าด้วยมือ ขนาดกูเคยซักเเค่ชุดนอนผ้าเบาๆ เปียกน้ำยังหนักฉิบหายเลย ไหนจะขยี้ จะบิด หอบไปตากอีก โคตรเหี้ยอ่ะกูบอกเลย
แล้วชุดจีนแม่งหนาหนัก ยาวเป็นเมตรๆ ไม่ต้องคิดถึงเวลาเปียกน้ำ หนักฉิบหายวายวอดเเน่นอน แล้วเป็นสาวใช้ต้องซักวันละกี่ถัง กูว่ากูตายก่อนอ่ะ ถ้าต้องไปอยู่โรงซักผ้า 5555

งั้นกูว่าอีโม่งทั้งหลาย ถ้าพวกมึงเกิดทะลุมิติได้ พวกมึงฆ่าตัวตายไปเลยดีกว่า(อันนั้นอันนี้ก็เหมือนจะทำไม่ได้ ) น่าจะง่ายสุดแล้ว นอกจากจะเกิดเป็นคนมีสตังค์ชีวิตยังพอถูๆไถๆไปได

>>395 เห็นด้วยนะ เขาอาจจะวางกลุ่มเป้าหมายต่างกัน ถ้าคิดถึงนิยายจะนึกถึงร้านไหน ถ้านึกถึงหนังสือวิชาการจะนึกถึงร้านไหน กูคิดว่าเขาก็วางตัวเองชัดเจนดีอยู่นะ เพียงแต่เราไม่ค่อยฉุกคิดขึ้นมาเท่านั้นเอง

ทะลุมิติแบบนางเอกเรื่องพรหมลิขิตถวิลรักก็เรียลนะมึง จนแบบอดมื้อกินมื้อ ถูกทิ้งให้อยู่ตัวคนเดียวด้วย ดีที่มีพี่ชายดี กว่าจะได้ตังค์จากการช่วยชีวิตพระเอกมาลงทุนทำร้านขายโลงศพ 555555

กูคงทดลองดูซักสองวันแล้วคงหาวิธีฆ่าตัวตาย แบบสบายๆ อ่ะ ไม่ได้คิดจะอยู่อะไร ยาพิษคงหายาก ไปโดดหน้าผาดีกว่า

>>371 ออดิท ต้องไม่ชอบมึงแน่ๆ priodic ตรวจยาก ถถ >>368 กูว่าน่าจะทำได้ ถ้ามึงไม่ลงบัญชีละเอียดอ่ะ มึงแค่กรุ๊ปขึ้นมา เป็นห้าแอคเคาท์ก็ได้ แล้วอย่กเจาะตัวไหนละเอียดก็เจาะไป ส่วนเรื่องเลข กูว่า คนที่เขาเขียนเป็นปกติ ก็เขียนได้อยู่นะ เดาว่า สมัยก่อนก็คงมีลงบัญชี แต่เป็นบัญชีเดี่ยว ไม่มีเดบิต เครดิต จำนวนเงินมันก็บวกลบคุณหารเท่ากัน เพียงแต่ เดบิต เครดิต ทำให้เช็คย้อน เงินที่แหว่งสะดวกกว่า ส่วนเรื่องพล๊อต คุ้นๆว่า มีนิยายในเด็กดี นางเอกทะลุมิติไปทำบัญชีแล้ว และ ในปู้ปู้ นางเอกก็ช่วยพระออกเรียบเรียงบัญชีใหม่ ให้ตรวจง่ายเพราะนางจบการเงินไรงี้ปะ ไม่ชัวรื อ่านนานละ ทั้งสองเรื่อง

>>401 อันนั้นมีในซีรีส์มั้ง ถ้าจำไม่ผิด

>>397 ต่อให้ไม่ฆ่าตัวตายก็ต้องเป็นบ้าตาย ตรอมใจตาย เผื่อได้กลับมาโลกปัจจุบันอีก 555 ต่อให้ได้เป็นฮองเฮา เป็นเมียอ๋อง รวยล้นฟ้า โบราณที่ไม่มีชักโครก ไม่มีสายฉีดตูดยังไงก็คือไม่น่าไป แล้วไหนถ้าจะเป็นเมนส์อีก คลอดลูกอีก

>>401 ปู้ปู้ นางเอกยังบอกเลยว่าทำยาก เพราะคนโบราณทำบัญชีแบบเขียนติดกันเป็นพรืดๆ ไม่เว้นบรรทัด อาจจะกระดาษแพงป่ะวะ ไม่มีที่ให้เขียน ทิ้งเขียนขว้างแบบเดี๋ยวนี้ไม่ได้ ต้องเขียนลงบัญชีติดๆกันไปเลย ประหยัดที่ 55555 จะมาเขียนเว้นวรรคเยอะๆ ตัวหนังสืออยู่ทาง เลขอยู่ทางไม่ได้นะ กูว่าจะวาดตารางสองข้างยังเปลืองกระดาษอ่ะ 555

>>402 ในนิยายก็มี นางเอกช่วยฮ่องเต้ทำบชอยู่ในตำหนัก

พวกนักบัญชียังมีประโยชน์ อย่างกูเรียนวิทย์สุขภาพ สมุนไพรไม่สันทัด กูทำไรได้บ้าง 555

>>404 น่าจะเพราะเขาลงระบบบัญชีเดี่ยวไง ถ้าย้อนไปก็บุกเบิกระบบัญชีคู่เลยมึง 5555 กูว่า ก็ไม่ได้เปลืองกระดาษขนาดนั้นนะ

>>406 วิทย์สุขภาพนี่นึกไม่ออกเลย แต่ถ้าเรียนวิทย์กีฬา กูแนะนำให้มึงไปสมัครเข้าสำนัก คอยดูเเลอาหารการกินพวกจอมยุทธ์ คิดเมนูฝึกอะไรทั้งหลายแหล่ ที่จะดึงศักกายภาพร่างกายคนออกมา แบบพวกเก็บตัวนักกีฬาทีมชาติทำกัน กูว่าน่าจะเวิร์คอยู่นะ 555555

พวกเรียน programimg animation มานี่คือจบเลยสินะ ไม่มีคอมเว้ย 5555

ดูจากที่คุยๆกันตอนนี้บัญชีน่าจะมาวิน แลดูมีประโยชน์สุดละ เกาะขบวนพ่อค้าได้น่าจะไม่อดตาย ไหนอาชีพใครมีประโยชน์ได้มากกว่านี้อีกมั้ย นี่จริงจังเหมือนพรุ่งนี้ลืมตามากูจะทะลุมิติแล้วเนี่ย 5555555555555

จบ อักษร ไปเขียนนิยาย เสิ้นเจิ้นขาย ในโลกต่างมิติได้ไหม

>>408 ในนิยายมีสายกำลังภายใน เป็นคัมภีร์ยุทธอยู่แล้ว แนวฝีมือเก่งๆเหนือใคร
ความจริงเล่นแนวทูต สายภาษานี่ ใช้ได้มากกว่าอีก ไปเป็นผู้ช่วย คนงานแปลเอกสาร
ราชสำนักจีนเปิดสำนักหอหลวง เอาไว้ให้ทำเอกสารของพวกต่างชาติที่เดินทางไปบรรนาการรอบๆ จีน ไม่ว่าเกาหลี ญี่ปุ่น ไท พม่า มลายู
กูยังไม่ค่อยเห็นใครหยิบเรื่องนี้มาเล่นเลย
ความสำคัญด้านเอกสารนี้ จีนเป็นชาติเดียวที่ทำมายาวนานมากๆ และคนทำไม่ยอมบิดเบือนประวัติศาสตร์ด้วย ถูกตัดหัวกันบ่อย แต่เป็นพวกถือจารีตสูง
ฮ่องเต้ปกติให้ความสำคัญกับพวกสำนักหอหลวงที่เขียนประวัติศาสตร์ในรัชสมัยๆ นั้นมาก
เพราะจะเขียนเรื่องจริงในรัชสมัยนั้นๆไว้ แม้แต่เรื่องการแย่งชิงบัลลังก์ เช่นฆ่าพี่น้อง ยึดอำนาจมายังไง

>>410 จบบัญชีพอดี คืนนี้จะทะลุมิติ ไปืำยัญชี ขายลาบ ส้มตำ กะเพรา+ไข่เจียว น่าจะไม่อดตาย แต่กูจะพูดจีนได้โดยอัตโนมัติเหมือนในนิยายไม๊เนี่ย แล้วกูจะได้พร 3-5 ข้อไม๊ ขอสวย ขอความรู้เดิมที่ไม่ค่อยมี ขอเก่งเรียนรู้ไว ขอเลือดรักษาพิษ และเป็นยาพิษ ขอผัวกับครอบครัวดีดี

>>413 มึงได้เจอกับ...อิอ๋องในเรื่อวเด้าหู้

>>411 เขียนแนว ความรักในหอแดง บัญทิตเที่ยงคืน
นิยายขายดีในสมัยโบราณเลยมึง เรื่อง nc ประโลมโลกนี่ นิยมมาตั้งแต่สมัยก่อนแล้ว

>>411 >>412 ยากค่ะมึง ภาษาปัจจุบันกับภาษาโบราณแม่งต่างกันราวฟ้ากับเหว ไม่ต้องดูไปถึงจีน แค่ไทยโบราณกับไทยปัจจุบันก็เขียนไม่เหมือนกันแล้ว

>>414 ย้อนไปผัดข้าวผัดสัปปะรดอ่ะเหรอ

>>416 ย้อนกลับไปมีชีวิตใหม่ ในโลกโบาณ ยังทำได้ เพราะงั้นปกติต้องทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว

ขอแทรก ใครรู้จักเรื่องใหม่ที่อรุณประกาศลจ.มั่ง

เรียน human resource menagement แบบนี้กูนี่ย้อนไปจะทำไรได้บ้าง ฝ่ายบุคคลอยู่ตรงไหน 555 เรื่องทำกับข้าว งานบ้าน งานฝีมือ ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ถ้าย้อนอดีตไปเป็นชาวบ้านธรรมดานี่กูตายแน่นอนเพราะหาอาชีพทำไม่ได้ T_T

>>420 ไปอยู่พวกฝ่ายปกครองนางกำนัลงี้ไง หรือไปช่วยสำรวจสำมะโนครัวงี้ 555

>>421 กว่าจะเป็นถึงฝ่ายปกครอง กูคงตกตั้งแต่รอบคัดเลือกนางกำนัลแล้ว 55555

>>410 กู>>401 นะ กูว่า พวกนักดนตรี นาฏศิลป์ ศิลปะ แม้แต่นักการตลาดก็น่าจะชนะบัญชี 555 กูยอมรับว่า นักบัญชีจะมีความหัวสี่เหลี่ยมหน่อยๆ น่าจะลำบาก ถถถ ทำไม กูต้องจริงจังขนาดนี้

>>413 ทำไม่ได้ค่ะมึง อดตาย เพราะไม่มีมะละกอ พริก ผักชีลาว มะเขือ กะเพรา จะทำไข่เจียวสมัยก่อนไม่ได้นิยมเลี้ยงไก่ไว้กินไข่มากมายเป็นฟาร์ม ทำขายน่าจะยาก มีไข่ให้กินครบทุกมื้อยังยาก แล้วถ้ามึงจะทอด มึงต้องไปฆ่าหมูมาเจียวน้ำมัน มึงเชือดคอหมูแล้วแล่ไหวไหม

>>423 เออเนอะ พวกนักดนตรี วาดภาพ งานศิลป์ ออกแบบ ก็น่าจะได้เปรียบ อยู่รอดเพราะความคิดสร้างสรรค์ 555

>>425 ศิลปะไส้แห้งมาก มึงต้องภาวนาให้ไปเกิดในยุคที่ไม่มีสงคราม หรือน้ำท่วม อดอยาก เพราะเป็นสิ่งแรกที่คนจะตัด แล้วก็ต้องไปเกิดในเมืองหลวง เมืองท่า อยู่ตามป่าตามดอยไม่มีใครจ่าย แล้วศิลปะแต่ละยุคไม่เหมือนกัน เกิดมึงถนัดวาดภาพอิมเพรสชั่น คนจะมองสวยไหม แล้วสีสมัยก่อน มึงต้องดั้นด้นผสมเองตั้งแต่หาน้ำมันยันพิกเมนต์ ทำแปรง กรอบไม้ ผ้าใบ แช้วเป็นนักดนตรี เกิดมีงเอกเปียโน โผล่ไปเจอกู่เจิ้ง มึงเล่นไม่ได้ทันทีหรอก

พวกมึงต้องฝึกลำบากตั้งแต่ชาตินี้ เผื่อกลับชาติไปจะได้มีวิชาติดตัว ควรมีโรงเรียนสอนนะ ดูจากอัตรานิยายกลับชาติไปเกิด

พวกมึงไปแต่งนิยายขายกูว่าน่าจะเข้าท่านะ เข้าทางพวกมึงสุดแล้ว ไม่งั้นก็ค้าขายกับฝรั่ง เพราะได้ภาษา เป็นอาจารย์สอนภาษา แต่นั้นก็นะ ตะวันตกที่ค้าขายกับจีนบ่อยๆนี้ชาติอะไรอะ

พวกเมิงยังดี อาชีพทำงานกับคอมนี่ไปไม่เป็นสุดละมั้ง

นี่กูต้องจริงจังไหม เผื่อวันไหนตื่นมาทะลุมิติไปตายห่า ก่อนอื่นชาตินี้กูต้องฝึกฝนทำอาหารด้วยเตาถ่าน แยกแยะพืชสมุนไพร หัดเรียนกู่เจิ้ง เขียนพู่กัน และทำบัญชีให้เป็นก่อน ต่อจากนั้นค่อยไปศึกษาการต่อท่อน้ำ การสร้างสุขภัณฑ์ และทำสบู่ ยาสระผม ยาสีฝัน ผสมคอนซิลเลอร์แบบในมุนเลิ้บเวอร์เกา กูถึงจะอยู่ได้อย่างสบายอกสบายใจสักที

ฝรั่งที่เข้าไปในจีนน่าจะหายากกว่าจำนวนคนที่ได้กลับชาติไปเกิด เกิดเจอโปรตุเกส ดัชท์ สเปน ฝรั่งเศส แล้วจีนเองมีตั้งหลายภาษา ไปตั้งคอมมูนรวมพลคนกลับชาติมาเกิดน่าจะง่ายกว่าเป็นล่าม

เพราะงั้นเขาเลยเลือกผู้หญิงที่เพียบพร้อมในทุกด้าน(ซู) หลงมิติไปไง เพราะมันน่าจะมีสกิลเอาตัวรอดได้

>>420 หัวอกเดียวกัน กูเรียน Advertising ย้อนอดีตกลับไปทำอะไรได้วะ เรียกลูกค้าเข้าโรงเตี๊ยม? ขนาดกูมีทักษะทำอาหารพอตัวยังคิดว่าตัวเองจะไม่รอดชีวิตในอดีตเลย ที่สำคัญกูซีเรียสกับพวกความสะอาดยิ่งชีพ เข้าขั้นย้ำคิดย้ำทำ เรื่องห้องน้ำห้องท่าคงทำกูเชือดคอตายแต่วันแรกๆ

เวลาอ่านเรื่องย้อนอดีต กูจะชอบนึกว่าผู้หญิงสมัยก่อนเค้าต้องรัดเท้ากันไม่ใช่เหรอวะ แล้วเอาผู้หญิงปัจจุบันที่ปล่อยเท้าอิสระ ไปอยู่ในร่างเท้าดอกบัวมันจะเดินถนัดเหรอวะ กูว่าอย่างแรกที่ต้องทำนี่คือต้องหัดเดินก่อนเลยว่ะ ยังไม่ต้องพูดถึงการทำมาหากิน เอาตัวรอดอะไรทั้งนั้น

ย้อนกลับไปมีแต่ตายกับตาย อิเวงงง กูเคยคิดนะ ถ้ากูย้อนกลับไปคงกลมกลืนกับพวกคนที่นั่นอะ ไม่สามารถประดิษฐ์หรือเป็นคนดังอะไรได้ เพราะกูทำไรไม่เป็นเลย ถ้าไม่ได้เป็นคุณหนูอยู่แล้ว คงไปเป็นขอทานอะ ลูซเซอร์สุดๆ

>>433 รัดเท้ามันแค่บางสมัยเว้ย ที่เห็นชัดๆ ก็หมิงชิงอะ จำไม่ได้ว่าเริ่มต้นจากยุคไหน ขนาดชิงมีการสั่งห้ามรัดเท้าแล้วพวกฮั่นก็ยังรัดกันอยู่เลย เหมือนตั้งใจต่อต้านแมนจูกลายๆ

>>407 เรื่องบุกเบิกบัญชีคู่นี่มีอยู่นะมึง แต่เป็นนิยายญี่ปุ่น ทะลุมิติเหมือนกัน ไปเป็นนางร้ายในเกมจีบหนุ่ม เซ็ตติ้งออกแนวยุโรป ชื่อเรื่องที่เห็นคนแปลไทยคือ Duke's Daughter เหมือนจะดองไปนานแล้ว แต่กูอ่านอิ้ง
พอนึกๆดูแล้วเรื่องนี้น่าจะแต่งมานานแล้ว แต่มีองค์ประกอบที่นิยายเสิ่นเจิ้นชอบใช้อยู่เยอะเลยว่ะ แบบนางเอกเป็นลูกดยุคแล้วพ่อให้ไปปกครองดินแดน นางก็บุกป่าจนไปเจอต้นโกโก้แล้วทำช็อคโกแล็ตขาย แล้วทำทั้งเส้นทางขนส่ง ทั้งทำการตลาด ไปดีลกับพ่อค้าเพื่อเปิดธนาคารแล้วก็ไปสอนวิธีลงบัญชี คิดค้นวิธีทำผ้าไหม ทำสบู่ น้ำหอมขาย สร้างระบบสำมะโนครัวคนในแคว้น ระบบสาธารณสุข สร้างโรงเรียน ฯลฯ แล้วก็ร่ำรวยๆ นางเอกโคตรซูแต่กูชอบนะ

>>433 เอ่อหวะ แค่เท้าดอกบัวกูก็สยองแล้ว นิยายทะลุมิติ พอคิดถึงความเป็นจริงเข้าไป ความฟินหดหายสุดๆ ถ้าโผล่ไปจริงกูคงร้องไห้หนักมาก กูคงนั่งด่าเทพยดาไม่เว้นวัน ส่งกูมาไม กูไลค์ความศิวิไลน์ กูเกลียดความมืด กูเกลียดความเงียบ

>> 433 กูสงสัยเหมือนมึงเลย บางทีอ่านๆไปมีบางเรื่องมีช่วงที่บรรยายถึงรูปร่างนางเอกรวมไปถึงเท้าด้วย แล้วกูก็จะนึกไปถึงเท้าดอกบัวซึ่งมันน่ากลัวมากกว่าสวยสำหรับกูมาก

ถ้าย้อนอดีตไปกูว่ามันต้องมีอะไรให้ทำได้มั่งแหละ อย่างน้อยก็มีความรู้สมัยใหม่ติดหัวไปบ้าง ประดิษฐ์อะไรง่ายๆที่เค้ายังไม่มีก็น่าจะอยู่รอดนะ ถ้าจะไม่รอดจริงๆคือไปเจอช่วงสงครามพอดี แบบเริ่มเรื่องพราวพร่างอ่ะ ถ้าไม่เจอท่านเก้าแบบหนูฟู่นะ กูตายไม่ต้องสืบเลย 55

ต่อๆ >>435 อีกอย่างรัดเท้าส่วนใหญ่มีแต่พวกชนชั้นสูงทำกัน เวลาเดินจะมีคนใช้คอยจูงไง แล้วท่าเดินก็จะแบบย่อเข่าลงนิดนึง พวกผู้ชายยุคโบราณเห็นก็จะแบบซาบซ่านรัญจวนใจ

ส่วนพวกชาวบ้านทำงานแรงงานกันงี้ไม่ค่อยรัดเท้ากันหรอก สบายใจได้

กูจะไปเปิดอาศรม เป็นธิดาเทพ เปิดตำหนักหมอดูแม่งงงงง ร่างทรงงงเทพสถิตร่าง โอเวอร์โซนนนนน

>>440 อันนี้กูเคยคิด แต่ถ้าให้กะเกณฑ์วันเวลาในการเกิดเหตุการณ์ใหญ่สำคัญๆ งี้ กูเองก็จำไม่ได้เหมือนกัน ถึงจำได้พูดไปก็เสี่ยงตายเร็ว ข้อหาลบหลู่เบื้องสูงอยู่ดี

ไม่เว้ยกูจะไปดูดวงไพ่ยิปซี ไม่ก็ไพ่ป๊อก เพราะน่าจะผลิตของทำนายเองได้ กูไม่ทาย ประวัติศาสตร์หรอกกูสอบตก

>>426 ถ้าข้อจำกัดเยอะขนาดนั้น กูว่า อาชีพไหนก็รอดยากว่ะ อย่างบัญชีงี้ มึงก็ต้องมีความน่าเชื่อถือในระดับนึงถึงไปทำไปสอนเขา ให้เขาเห็นประโยชน์ก่อนไรงี้ ทั้งนี้ กูว่า พวกสายไอทีนี่แหละ พังสุด เพราะไม่มีให้ใช้แน่ๆ

กูว่ายากทุกอาชีพ เพราะว่าสมัยโบราณบางยุคมันไม่อนุญาตให้คนชั้นต่ำทำอาชีพบางอย่าง ไม่ให้เล่นเครื่องดนตรีด้วยซ้ำ ถ้าไปเกิดเป็นชนชั้นล่างก็ต้องทำไร่ทำนาหรือเป็นคนใช้บ้านขุนนางกับคนรวยเท่านั้น กูว่าคนปัจจุบันเข้าไปอยู่ยุคนั้นก็ต้องเป็นกรรมกร ดีหน่อยไปเจอยุคที่มีวัดก็อาจจะบวชไปซะ จะไปทำเก่งเหมือนในนิยายมันเป็นไปไม่ได้ นอกจากจะข้ามชาติไปเกิดเป็นคุณหนูคุณชาย มีบารมีพ่อแม่หนุนหัว

>>429 มึงต้องหัดเดินหมากด้วยสิวะ จะได้ครบ เผื่อผัวเจ้าของร่างชอบเดินหมากงี้ มึงจะได้มีสกิลไว้อ่อยเพิ่ม อีกอย่างที่กูว่าต้องหัดคือเต้นรำว่ะ เอวเอิวอะไรนี่เริ่มรัดมันตั้งแต่ตอนนี้เลย ทะลุมิติไปจะได้เอวบางร่างน้อย ถถถถถถถถถถถถ

>>438 อะไรที่ง่ายแต่เค้าไม่มีบ้างวะ สมมติจะทำกังหันงี้ ไอ้ทำอันเล็กๆ หมุนเล่นก็ได้อยู่ แต่จะให้อิมแพคขนาดออกแบบสร้างกังหันทดน้ำเข้านาได้นี่คนละเรื่องเลยนะมึง อะไรที่ดูง่ายๆ ในสายตาเรา พอต้องทำให้มันใช้ง่นได้จริงๆ กูว่าก็ไม่ง่ายนะ

>>419 เรื่องนี้ไง
https://www.facebook.com/ElderF0xMaster/posts/1478948005524000

กูว่าพวกมึงและกูควรกลับสู่โลกแห่งความจริง ตอนนี้แทบมองไม่เห็นฝั่งกันแล้ว

พวกมึงคุยกันเฉพาะแต่เคสที่เข้าร่างผู้หญิงเนอะ ถ้าเข้าร่างผู้ชายล่ะวะ จะทำอะไรยังไงอีท่าไหนดี 5555

>>449 ถ้าเป็นพวกขุนนางคงพอเล่นละครตบตาแล้วศึกษาเรื่องที่จำเป็นได้
แต่ถ้าเป็นชาวบ้าน...จะสอบขุนนางบุ๋นก็คงต้องไปนั่งท่องตำราขงจื๊อให้ได้ก่อน คัดลายมือด้วย ถ้าเป็นขุนนางบู๊คงไม่รอดว่ะ
แต่ถ้าทำงานชาวบ้านทั่วๆไปง่ายกว่าผู้หญิงเยอะ จับกัง คนรับใช้ เสี่ยวเอ้อ หลงจู๊ พ่อค้า ชาวนา นายโลมก็น่าจะงานสบายนะ ถ้ามีไหวพริบหน่อยกูว่าไปได้ดีหมดอ่ะ แต่ต้องระวังเรื่องพูดจากับบุคลิกแบบคนยุคใหม่แค่นั้น

>>249

ขอโทษ กูมาตอบซะดึก
กูว่าจะอ่านเจ้าอัคคี แต่ว่าอาหนานยังอ่านไม่จบ
กูก็ดันไปติดซีรีย์ซะแล้ว a love so beautiful

>>251 เหมือนกันเลย กูอ่านท่านเก้าไม่จบเหมือนกัน มานิ่งตรงสองสามเล่มสุดท้าย
กูเลยสะสมเข้ากองดองไป

ทำไงได้วะเรื่องใหม่ๆ ออกมาเพียบเลย

ไม่อยากอ่านท่านเก้าต่อแล้ว แต่อยากอ่านงานของจือจือเรื่องนั้นอะ

ทำไมกูเข้ามาอีกทีแม่งออกทะเลกันไปแล้ววะ

ตอนนี้พวกมึงมีแผนสอยเรื่องไหนบ้างวะ+เรื่องที่ตามอยู่

กูต้องดูชื่อตำหนักอีกหลายทีว่ากูเข้าผิดหรือเปล่าวะ
บ้านยามเช้าออกนิยายรัวๆ เลยว่ะ เรื่องดอกไม้โปรยน่าอ่านมาก แต่กูยังทีมรอรีวิวอยู่ดี หนังสือทีานี่แม่งแพงชห.

>>447 เรื่องนี้นี่เอง ยังว่าปกคุ้นมาก แต่นึกไม่ออก เรื่องนี้น่าสนใจดี ขอให้แปลดีๆ นะ

>>447 เนื้อเรื่องน่าสนใจมาก รอรีวิวเรื่องการแปลก่อนละกัน ถ้าดีจะสอย

นิดนึงนะเพื่อนโม่ง กูเพิ่งไปเห็นในฟาร์ม มีคนร่ายยาวพรรณาเกี่ยวกับคนเขียนเยวี่ยซย่า ทั้งสามเรื่องว่าอย่างโน้นอย่างนี้ ตบท้ายด้วยว่า "ถ้าหากแปลโดยระดับมือพระกาฬอย่างคุณหลิน น่าจะได้อรรถรสมาก" กูเลยสงสัยว่า กูกูนี่เป็นมือฉมังที่ใครๆก็เทิดทูนบูชากันเหรอ คือส่วนตัวกูแล้วกูรู้สึกว่ากูกูก็ไม่ได้เลิศอะไรขนาดนั้นไง ออกแนวเฉยๆซะมากกว่า แต่กูเห็นหลายคนละที่ต้องบอกว่าจะแปลให้ดีต้องแปลได้แบบกูกู กูเลยเอะใจว่า กูกูต้องเป็นแม่แบบของวิถีการแปลจีนเหรอ

>>459 จากความเห็นกูนะ กูว่าแล้วแต่คนชอบว่ะ คำจำกัดความของ “แปลดี” ของแต่ละคนมันไม่เท่ากัน แปลดีของบางคนคือใช้คำศัพท์พื้นๆ อ่านแล้วเข้าใจง่าย หรือสำหรับบางคน “แปลดี” คือใช้ระดับคำได้เหมาะสมกับธีมของเรื่อง บางคน “แปลดี” คือใช้คำศัพท์สูงๆ สำนวนสวิงสวาย อ่านแล้วประหนึ่งอ่านบทกวีอะไรเถือกนี้ ดังนั้น ถ้าบางคนเขาจะยกให้กูกูเป็นนักแปลต้นแบบมันก็ไม่แปลกอะมึง เพราะกูเชื่อว่ามึงก็อาจจะมีนักแปลในดวงใจที่ยกไว้เหนือกูกูเหมือนกัน

>>447 กูก็รออออ หวังใจให้ยามเช้าแปลออกมาดีๆ กูจะได้อ่านเคล้าไปกับการดูซีรีส์ (ถ้านางเอกเป็นเร่อปาอะนะ)

>>460 กูแค่สงสัยเท่านั้นแหละ เวลาไปเพจไหนๆ กลุ่มไหนๆ มักจะเจอบอกว่ากูกูแปลดี แต่กูเฉยๆไรงี้ กูเข้าใจแหละว่าความชอบของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน สำหรับกูยังหานักแปลที่ถูกใจไม่ได้ว่ะ แต่ถ้าไม่ถูกใจนี่มีเยอะมาก...

เออ กูอ่านเจ็ดชาติภพของยามเช้าจบละ กูว่ากูชอบมากกว่าซือมิ่ง ถ้าให้เรียงตอนนี้คงเป็น ท่านยาย > เจ็ดชาติภพ > ซือมิ่ง ส่วนเรื่องของจงหยวนกูไม่ได้อ่านซักเรื่อง ไม่ค่อยถูกจริตกับสำนวนการแปลของจงหยวนเท่าไหร่เลยข้ามๆไป

กูเสียดายซือมิ่งมาก ปกสวย อยากเก็บ แต่เนื้อเรื่องไม่โดนใจกูเลย รู้สึกเนือยๆยืดๆ เวิ่นเว้อยังไงก็ไม่รู้ ตอนจบก็เหมือนเร่งให้จบแบบหน้ากระดาษหมด เต็มโควต้าแล้วไรงี้ กูเลยแอบเสียดาย

>>459 กูกูก็ดีกว่าเจินเจินนะ

>>459 กูเห็นเขาบอกว่าเรื่องเมียคุณธรรมนี่ พระนางค่อยๆรัก ค่อยๆผูกพันกันแล้วกลอกตามองบน
พระเอกนี่แม่งเห็นนางเอกแต่งชุดแดงแล้วหลงรักอย่างปัจจุบันทันด่วน แต่งงานมาเป็นปีผูกพันกันได้ในหน้าเดียว ถถถถ

>>461 ในวงการแปลนิยายจีน อาจจะไม่มีนักแปลคนไหนใช้ศัพท์แสงหรือสำนวนการแปลแบบกูกูเลยไงมึง นักอ่านเลยอาจจะมองว่าความแปลกนั้นคือความปรมาจารย์ ความยูนีคที่ต้องยกย่องก็เป็นได้ ส่วนตัวกูก็คิดว่ากูกูแปลดีนะ แอบชอบตรงที่เขาทับศัพท์มาน่ะ แล้วก็ชอบสำนวนการแปลการใช้คำอะไรเถือกนี้ แต่ถึงกระนั้น ในความคิดกู กูว่ากูกูแปลนิยายพวกเทพเซียนน่าจะเข้ากับวิถีเขามากกว่า เพราะที่แปลเรื่องซินเดอเรลล่าอะไรนั่น กูว่าจืดสนิท เออ กูไม่ชอบไอ้อภิธานข้างหลังเล่มอีกอย่าง กูว่าเกะกะ เช้ยเชย ถ้าคิดจะทำก็ช่วยไปวางเลยเอาต์กับหารูปประกอบให้มันดีกว่านี้หน่อยเถอะ ไม่ใช่แปะๆ มาเหมือนรายงานเด็กมอปลาย ไม่ได้มีความเป็นยูนีตี้เล้ย

นักแปลอีกคนที่กูชอบคือคุณมดแดง คนนี้ก็แปลไม่ได้ใช้ศัพท์อลังการมากนะ แต่แปลปล้วให้ความรู้สึกว่าอ่านลื่น ไม่ต้องมาสะดุดกับคำแสลงลูกตาน่ะ

>>462 ใครคือเจินเจินอะมึง 55555 ใช่หินสีชมพูมะ

>>464 คงหมายถึงเจิ้น

>>464 เมพเจิ้นเปล่าาาาา อันนั้นชั้นเซียนเลย ถถถถถ หินสีชมพูกูก็ไม่ชอบสำนวนนางเท่าไหร่

>>466 เมพเจิ้นคือใครอะ เคยแปลเรื่องอะไร กูยังไม่ค่อยทันโค้ดลับน่ะเพื่อน ใบ้หน่อยๆ

นอกเรื่อง
กูได้อ๋องซึนเล่มสามแล้ว ขุยอ๋องใกล้ซึนแตกเต็มที

>>468 อิเหี้ย กูไม่มีเวลาอ่านเลย น้องเล่มสองกูก็ยังไม่ได้แตะ ฮืออออออออออออ

พวกเมิงคิดเหมือนกูเลยว่ะ เพื่อนกูหาว่ากูเพ้อเจ้อ (ก็เพ้อเจ้อจริงๆนั่นแหละ555) แต่อยากลองนึกดูว่าถ้าตัวเองย้อนยุคจะทำยังไง (เคยเห็นกระทู้ในพันทิปด้วย)

กูไม่ได้คิดไกลไปถึงจีนเลยนะ กูคิดว่าตัวเองย้อนยุคไปสมัยอยุธยากูก็มืดแปดด้านแล้ว ยิ่งกูเรียนด้านพวกสื่อด้วยนี่กูไปไม่เป็นเลย แต่กูฮาคอมเม้นในพันทิปมาก มีคนเรียนสายเดียวกับกูมาตอบว่าจะทำหน้าที่สร้างข่าวลือปล่อยข่าวลวงให้ศัตรูในสงคราม555

ตอนแรกกูนึกว่าอาชีพหมอจะรอด แต่คนรู้จักกูที่เป็นหมอบอกว่าไม่รอดหรอก อุปกรณ์ไรก็ไม่มี ยาไรก็ไม่มี ยิ่งพวกยาฆ่าเชื้อ พวกหมอเรียนแต่ใช้ยา ไม่ได้เรียนผลิตยา ไม่สามารถปรุงยาเองได้ ถ้าโรคง่ายๆหรือเย็บแผลเล็กๆน้อยๆพอได้อยู่

นอกเรื่องไปเยอะ กลับเข้าตำหนัก
เห็นอรุณโปรโมทนิยายใหม่รัวๆในเฟซ กูว่านะ ก่อนที่อรุณจะขนนิยายจีนมาขายรัวๆแบบตอนนี้ อรุณควรไปปรับปรุงเรื่องการแปลและฝ่ายพิสูจน์อักษรให้ดีก่อน นี่พูดจากใจเลย เสียดายนิยายดีๆ

>>470 กูไม่เข้าใจยามเช้าอยู่อย่างนะ ที่นี่กว่าจะรับคนเข้าทำงานก็ยากกกก คือคัดแล้วคัดอีกอะ แต่คนที่คัดเข้ามาทำ ทำไมยัง.... อีกวะ หรือต้องฝึกฝนให้หนักกว่านี้เหรอ

กูเป็นอีกหนึ่งหน่อนะที่ชอบกูกูแปล อีกคนก็มดแดง

>>471 กูก็งงเหมือนกัน กูงงการสรรหาบุคลากรค่ายนี้อะ เหมือนเรื่องมากอะมึง แต่ไหงผลงานออกมาได้แค่นี้ เหมือน hr มือไม่ถึง ทั้งๆที่เลือกคนมากๆ

>>470 กูก็ว่าหมอใช่จะรอดง่ายๆ ยุคสมัยแตกต่างกันอุปกรณ์ก็ไม่มี เหมือนกูเคยอ่านเจอ นักเรียนไทยที่ไปเรียนหมออินเตอร์ที่จีน กลับมาฝึกงานที่ไทยต้องปรับตัว และถูกสอนเยอะกว่าหมอไทย เพราะระบบอะไรไม่เหมือนกัน

>>470 กูเรียนผลิตยามา เท่าที่กูเรียนมา ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ในเซตติ้งจีนพีเรียดแน่นอน เออหรือไม่มึงก็อาจจะเพาะเชื้อทำเพนิซิลินได้มั้ง 5555
>>472 มดแดงคือคนโปรดกูเลยยยยยยย ชอบมากกก

>>471 กูไม่ชอบอีกอย่างคือ โพสเรียกแขกของยามเช้า ประกาศ lc วันนึง เรื่องย่อ พลอตมาอีกวันนึง อยากโดนด่ามากขนาดนั้นเลยเหรอ

>>464 กูหมายถึงเจิ้นนนน 5555 เรียกให้มันเข้ากันกับกูกูเฉยๆ

>>475 จริงมึง กูเกลียดมาก เล่นตัวสุดๆ กูไม่ตามเพจแม่งแล้ว รอดูที่คนแชร์เข้ากลุ่มก็พอ

กูก็รอเรื่องใหม่ของยามเช้านะ ที่สำคัญกูเป็นคนแพ้ปกสวยๆปกสีน้ำที่มันไม่ค่อยเน้นคนประมาณปกเรื่องคนท่องยุทธฯ เจ้าอัคคี ไรงี้ เรื่องไม่ค่อยสนุกก็ยังหาเก็บอยู่ดี 555

เรื่องสำนวนการแปลสำหรับกูถ้าไม่ห่วยแปลผิดหรือใช้คำประหลาดๆทุกสองสามบรรทัดก็พอกล้อมแกล้มไปได้แหละ แต่บางเรื่องอ่านๆไปก็นึกนะว่าถ้าได้คนแปลดีกว่านี้จะสนุกได้อีกไรงี้ ของกูกูสำหรับกูก็อ่านลื่นดีนะ ถึงแม้จะอ่านๆไปแล้วสับสนคำศัพท์บ้างไรบ้างก็ถือว่าเรียนภาษาไปในตัว 55

เพิ่งได้อ่านเรื่องชายาเจ้าดวงใจกับพรหมลิขิตถวิลรัก เนื้อเรื่องสนุกดีนะเหมือนเล่มฝอยๆของแจ่ม มีพล็อตอยู่บ้างไม่เบาจนกลวงไปหมดแต่บางอย่างในเรื่องก็ไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่ แต่ที่จะพูดคือสำนวนการแปลกับการใช้ศัพท์จะแปลกๆหน่อย(คงเป็นเพราะมาจากค่ายที่ไม่เคยอ่าน) อ่านไปบางทีชักสงสัยว่าจีนเสิ่นเจิ้นรึเปล่า เลยอดเทียบสำนวนกะค่ายอื่นไม่ได้ 55 เสียดายอีกอย่างคือปกไม่ค่อยโดนกูเท่าไหร่ ได้มาตั้งนานเลยดองถึงป่านนี้

ส่วนตัวกูเวลาเลือกนิยายดูที่เนื้อเรื่องไม่ค่อยได้ดูชื่อนักแปลเท่าไหร่ จะจำได้จากชื่อนิยายมากกว่าว่าเรื่องนี้สำนวนสนุกดี ที่นึกออกชัดๆตอนนี้ว่าชอบคือ ตงกง

เออ กูไม่ได้หมายถึง เรื่องคนท่องยุทธฯหรือเจ้าอัคคีไม่สนุกนะ แต่หมายถึงเรื่องไหนที่ปกสวยเนื้อเรื่องไม่สนุกก็ยังซื้อเก็บน่ะนะ

>>473 ปกติถ้าเลือกคนเข้ากองบรรณาธิการ บ.ก.จะต้องลงมาเลือกเองด้วยนี่ hr เลือกคนเดียวไม่ได้อะ มันต้องเทสต์พวกสกิลทางภาษานู่นนี่นั่นด้วย บ.ก.ก็ต้องลงมาดูสไตล์เด็กคนนั้นด้วยแหละ ว่าจะไปกันรอดกับเขาไหม อะไรงี้ แต่ถ้าในกรณีนี้นั่นก็หมายความว่าทั้ง hr กับ บ.ก. ช่วยกันเลือกพลาดเลยนะถ้างั้นอะ / กูเคยสมัครงานกับเครือนี้เหมือนกัน (แต่ไม่ใช่กองจีน) สมัครไปชาติเศษก็ไม่เรียก เพื่อนกูอีกคน เรียนเก่งกว่ากู เกียรตินิยมอันดับสองด้วยนะ กิจกรรมก็เด่น ก็ไม่เรียก แล้วอีคนนี้นี่แหละ มันไปกดอะไรสะเปะสะปะในฟอร์มกรอกใบสมัคร แล้วแม่งขึ้น google doc รายชื่อคนสมัครทั้งหมดมาให้เห็น มันบอกคนจากมอฟุตบอลประเพณีทั้งสองมอมาสมัครกันพรึ่บ เกียรตินิยมก็เยอะอยู่ มันก็เลยปลงไปแล้วในระดับหนึ่งอะ ว่าคงไม่ได้ แล้วก็ไม่ได้จริงๆ อิเชี่ยแม่ง เศร้าๆ มะ 555555555555

>>475 อาจจะอยากให้นักอ่านได้ลุ้นมั้งมึง ใจเย็นเน้อ

>>478 พูดถึงปกเจ้าอัคคี เล่มแรกมันโดด ๆ เปล่าวะ เขียวมาเลย เล่มอื่นมันโทนชมพู ก็สวยนะ แต่ไม่เข้าพวกจังว่ะ

ในบรรดายุทธจักรจีนนะ กูชอบส้มแปลสุด แปลดี แปลลื่น อ่านแล้วไม่สะดุด ที่สำคัญปรูฟส้มแม่งดีงามมาก แทบไม่เคยมีผิดเลย

ส่วนกูกู กูโอเคอยู่ อ่านได้ แต่ความรู้นางเยอะ เชิงอรรถแยะ อ่านแล้วบางทีง่วง 55555

สำหรับกูนะ อรุณคือบัดซบสุดละ ไม่ชอบเลยจริงๆ

>>480 555 ใครๆก็ชอบคนสวย(ไหมมึง)

เข้าไป วดด เหมือนคนชอบสายซูเยอะจัง

>>482 หลังๆกูว่าส้มผิดเยอะมากเลยนะ แทบจะทุกเลย ไม่พิมพ์ผิด ชื่อคนก็สลับกัน

>>483 เพื่อนกูก็สวยนะ 5555 อวยเพื่อนๆ แต่นะ... มันก็เรื่องชื่อเสียงมหาลัยมีผลต่อการรับเข้าทำงานอะ ไม่พูดต่อดีกว่า เดี๋ยวโดนยำตีน

ป.ล. ก็เรื่องซูๆ มันอ่านง่ายอะมึง แล้วส่วนมากก็จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง ซึ่งกลุ่มลุกค้าคนไทยชอบให้จบแบบนี้ มันดีต่อใจ คนจะอวยเยอะก็ไม่แปลก

>>485 มึงลองเปิดหนังสือ เอาชื่อ บ.ก. แต่ละคนไปเสิร์จดูว่าจบมหาลัยไหนแล้วจะเข้าใจ

>>486 ทำไมกูจะไม่รู้.... กูก็วงๆ นี้ปะ....

>>487 ก็นั่นแล

>>484 เหยยยยย ชื่อคนสลับกันคือย่ำแย่ว่ะ
เดี๋ยวกูอ่านเรื่องหน้าจะลองตั้งใจอ่านใหม่ ถ้าผิดเยอะกูจะได้กลับคำชม

ปล. กูอ่านซ่อนรักวิวาห์ลวงแล้วง่วงมาก ให้ตายเถอะ ทำยังไงกูถึงจะก้าวข้ามผ่านความน่าเบื่อนี้ไปได้
จะเลิกอ่านแล้วไปอ่านเล่มอื่น กูกก็ทำแบบนี้มาหลายเรื่องแล้ว อ่านไม่จบซักเรื่อง 555555

>>488 วงๆ นี้ ไม่ชื่อมหาลัยก็แอบมีเส้นสายกันทั้งนั้นแหละ.... ว้าย ไม่เอา เดี๋ยวโม่งแตก

>>489 หลังๆมานี้พวกเล่มพิเศษผิดเยอะอยู่ เล่มฝอยไม่รู้นะไม่ค่อยได้อ่าน ส่วนใหญ่จะผิดที่ชื่อคนน่ะ ชื่อคนสลับกัน หรือกระทั่งแปลชื่อคนผิดเลยก็มี ตัวอย่างง่ายๆเลยก็หมอหญิง เรื่องชื่อลูกสาวคนแรกของพระเอก ในโม่งถกกันหนักอยู่ว่าตกลงต้องชื่อไหนเพราะสองเล่มชื่อไม่เหมือนกัน

หืมมม ป่านนี้แล้วยังมีแบ่งค่ายแยกสถาบันอะไรกันอีกเรอะ ความคิดแบบโบรานเต่าล้านปีมากอ่ะ กูอยู่สายวิดวะความคิดแบบนี้คือเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว เด๋วนี้เรอะขอให้เก่งจบไหนเอาหมดแหละ

ตลกอะ ผลผลิตที่ออกสู่สายตาสาธารณชนยังคัดคนทำงานด้วยอะไรเทือกๆนี้อยู่ มันใช้ได้เรอะ มิน่าหละมือไม่ถึง
เจออิโม่งสับแหลกไปก็ตายยังเขียด

>>492 หรอออ กูว่ามหาลัยมีผลนะ กูเพิ่งจบสดๆเลย

>>494 มีผลจริงๆ ค่ะมึง เวลา hr กวาดตาดูอย่างแรก บางทีก็ชื่อมหาลัยอะมึง แล้วค่อยต่อด้วยเกรด

ส่วนเรื่องการทำงาน ใช่ว่าจบมอดี เกรดเยี่ยม พอทำงานแล้วจะเป๊ะอะ เพราะพอมาทำงานสายนี้ แม่งเหมือนต้องเรียนรู้ใหม่หมดเลย แต่ยามเช้านี่ก็ให้เรียนรู้มาหลายเล่มแล้วมะ ทำไมยังย่ำอยู่กับที่วะ

>>492 กูจะพิมพ์เรื่องนี้เม้นเดียวนะมึง เดี๋ยวออกนอกเรื่องตำหนักจีน

จริงอยู่ว่าถ้าเก่งจริง จะม.ไหนก็ได้ทั้งนั้น
แต่hrอ่านจากใบสมัครคร่าวๆไม่รู้ไงว่าใครเก่งจริงๆ ม.ดังมันการันตีได้ว่าอย่างน้อยตอนม.6มึงขยัน การันตีได้ว่า"ส่วนใหญ่"มีคุณภาพ(หลุดๆก็มี) ถ้าคนสมัครมันเยอะแล้วเรซูเม่ไม่เตะตาจริงๆก็ดูม.กะเกียรตินิยมนี่แหละมึง

อย่าไปแย่งแปลคำโปรยแทนยามเช้าสิ
เรื่องที่ประกาศล่าสุดน่าอ่านดีนะ แต่หวั่นใจการแปล

>>496 มอดังก็ไม่ได้การันตีว่าขยันร้อยเปอร์อะ บางทีปีนั้นคนที่เก่งและขยันจริงๆ โดนตกด้วยรับตรงไปมออื่นที่ไม่ได้ดังเท่าแล้ว คนที่คะแนนน้อยหน่อยมันก็มีสิทธิ์ดันๆ เข้ามอดังว่ะ หรือบางคนที่จบมอดัง ก็เก่งแต่ไม่ขยันก็มี

วกมาเข้าเรื่องนิยายจีนต่อ เห็นเมนต์บนๆ คุยกันเรื่องเจ้าอัคคี ขอคนมาบอกเล่าเก้าสิบหน่อยว่าสนุกไหม (ไม่เอาสปอยล์นาจา) กูไปอ่านรีวิวมา มีแต่คนบอกว่าเหตุการณ์ในเรื่องมันตัดฉึบฉับ อ่านแล้วงงเอาการ

>>470 เรียนเภสัชใช่จะปรุงยาได้ทุกอย่าง พวกสารช่วยในตำรับก็สังเคราะห์ขึ้นมาทั้งนั้น อาชีพที่รอดคงนักฆ่า

กูว่า พวกมึงควรไปเรียนกสิกรรม คหกรรมทำสวนปลูกผักเลี้ยงวัว รึแปรรูปอาหารหมูเค็มเนื้อแดดเดียวกลั่นเหล้าหมักไวน์ไรงิ เอาแบบทำเก่งๆเป็นซักอย่างสองอย่างน่าจะเอาตัวรอดได้ แต่กูว่านะตั้งโรงกลั่นเหล้านี่น่าจะเวิคสุด สมัยก่อนไม่มีเหล้าขาวจุดไฟพรึบๆ ขายดีแน่นวล

ขอนอกเรื่องตอบ >>492 หน่อยละกันนะ
กูบอกเลยว่ายังไงก็ยังมีการแบ่งสีแบ่งสถาบัน กูเคยไปสมัครงานที่บ.นึงมา คำถามแรกที่เค้าถามกูเลยคือ ทำไมไม่เรียนสีนั้น รู้มั๊ยที่นี่จบจากสีนั้นมาหมด แล้วสุดท้ายกูก็ไม่ได้เข้าทำงานที่นั่น แต่เพื่อนม.ปลายกูที่เรียนม.สีนั้นได้เข้าทำงาน หรือแม้แต่ภายในองค์กรที่กูทำงานอยู่ยังแบ่งพรรคแบ่่งพวก แบ่งแยกกันเลยว่าใครจบม.ไหน สีไหน เอกชน หรือรัฐบาล ใครจบเอกชนมาก็โดนดูถูกไว้ก่อนแล้ว

วกกลับมาเรื่องนิยายจีน กูสงสัยอยู่ว่าเรื่องต่อๆไปที่ยามเช้าจะมาประกาศนี่จะมีอะไรอีก กูเห็นด้วยกับโม่งบนๆนะว่า ถ้ายามเช้าจะบุกตลาดจีนจริงๆ บุกที่ตลาดจีนปัจจุบันไปเลยดีกว่า พีเรียตตอนนี้คนทำเยอะแล้ว กูอยากอ่านปัจจุบันบ้าง หาได้ยากจริงจัง

>>489 ซ่อนรักกูอ่านไม่จบเล่มแรกก็เทไปแล้วว่ะ อ่านแล้วหลับตลอด ตื่นมาพยายามจะอ่านใหม่ก็หลับอีก สุดท้ายไม่ทน เทกระจาดเลย

>>501 คำว่าวิมานสีชมพูนั้นมีอยู่จริงนะจ๊ะ 5555

ส่วนเรื่องนิยายปัจจุบัน พูดยากว่ะ มันอาจจะยังไม่มีกระแสไง ตอนนี้ที่จีนโบราณมันยังขายได้เพราะมันมีเอามาทำซีรีส์กันโครมๆ นักอ่านที่ดูซีรีส์ก็เลยยังคงอยากอ่านแนวนี้แหละ

>>498 สำหรับกูสนุกนะ แต่ไทม์ไลน์มีสองช่วง บางทีคนเขียนก็ไม่บอกว่าย่อหน้านี้จะเล่าถึงอดีต บางทีก็เล่าถึงปัจจุบัน อ่านๆ ไปบางทีถึงว่าอ้อ กลับมาปัจจุบันแล้วจ้ะ ประมาณนี้ แต่กูว่าไม่งงนะ

ส่วนที่กูชอบคือความละมุนของเรื่อง ถ้าชอบมายานางก็น่าจะชอบเรื่องนี้ ใครชอบพระเอกปากร้าย แต่สายเปย์ก็น่าจะชอบเหมือนกัน อีกอย่างชอบแนวคิดของเรื่องด้วยแหละ ที่ว่าเพราะไม่ใช่คนของที่นี่ เลยไม่มีทางให้เดิน เขียนออกมาได้เป็นรูปธรรมมาก กูอ่านไปละแบบ เออ ก็คิดได้เนอะ 55555

อ่อ ข้อดีอีกข้อของเรื่องนี้คือ ไม่มีบ้องก็อ่านได้จ้ะ 555

ส่วนที่ไม่ชอบคือเนื้อเรื่องมีความวกวนเล็กน้อย บางจุดยืดเยื้อเกินไป และกูคิดว่ามันน่าจะดราม่าได้อีก เหมือนพยายามจะเล่นเรื่องระบบชนชั้นทาส แต่ก็ไปไม่สุด สปอยนิดนึงมั้ง
.
.
.
.
.
มันมีตอนที่นางเอกจับพลัดจับผลูกลายเป็นทาส แต่ก็ไม่ได้อิมแพคอะไรความรู้สึกกูเท่าไหร่เลย เหมือนจะพยายามให้ดูน่าสงสาร เเต่ดันมีพระเอกกับญาติโกโหติกาคุ้มหัวนางอยู่ ความเป็นทาสมันก็เลยไม่พีคเท่าไหร่ คนทั่วไปไม่ได้มองทาสเปลี่ยนไป หรือมองให้เป็นคนมากขึ้น แต่แค่กลัวพระเอกเลยทำเหี้ยกับนางเอกไม่ได้แค่นั้น สรุปความคิดจิตใจคนในเมืองก็ไม่ได้เปลี่ยนไป ก็เลยดูไม่สุดยังไงไม่รู้ เหมือนที่พยายามให้นางเอกลำบาก ไม่มีผลเอฟเฟคอะไรกลับมาเลย
.
.
.
.
.

>>503 ขอบคุณเพื่อนโม่งมาก กูก็ชอบพระเอกสายเปย์ แต่แอบร้ายๆ ชิคๆ ซึนๆ แต่กูไม่เข้าใจตรงไม่มีบ้องง่ะ งง 5555

ปูลม. กูไม่เลื่อนลงไปอ่านสปอยล์จึ๋งหนึ่งของมึงแหละ ไม่อาววววว

>>504 ปกติเรื่องของอวี๋ฉิงมันจะงงๆ หน่อยๆ เหมือนต้องดมกาวให้เมาๆ ลอยๆ ก่อนถึงจะอ่านเข้าใจ 5555555555 แต่เรื่องนี้จัดอยู่ในระดับนิยายรักปกติ ไม่ต้องมีบ้องก็อ่านเข้าใจไม่เหมือนเรื่องอื่นๆ ของนางอ่ะ ถ้าไปคุ้ยตำหนักเก่าๆ จะเจอคำว่า สายเขียวด้วย แฟนอวี๋ฉิงเรียกกันแบบนี้เเหละ อยุ่ไปเดี๋ยวก็ชินเพื่อนโม่ง 5555

ถามเรื่องจอมเวทแสนร้าย เรื่องใหม่ยามเช้า ควรค่าแก่การพรีมั๊ย กูอ่านตย.ไปแล้วดูเหมือนชายาสะท้านแผ่นดิน+พวกนิยายจงหยวน
มีใครรีวิวไว้บ้างมั๊ย

ช่วงนี้ไม่มีนิยายอ่านเลยโว้ยยย

>>503 เหยยย มายานางเล่มโปรดกู พระเอกเปย์ๆกูก็รักกก กริ้ดเดี๋ยววันนี้กลับไปคุ้ยมาอ่านเลย

ยามเช้าที่ออกมาตอนนี้กูชอบเรื่องเดียว พานพบอีกคราบุปผาโปรยปราย เรื่องย่อดูน่าอ่านมาก ปกติกูชอบแนวเทพเซียนอยู่ละ

มิราทิพย์ นี่ผลงานอะไรบ้าง

>>509 คนเดียวกับดารินทิพย์ แปล บุหลัน ตงกง หมี่เยวี่ย เจินหวน

ถามผิด ผลงานการแปลเป็นไงบ้าง อย่างบุหลันไร้ใจ?

>>510 อ๋อออ จดๆ จะได้จำไว้ว่านี่คืออีกนามปากกาของเขา

เห็นชื่อคนแปลบุปผาโปรยปรายแล้ว กูเปย์แน่นอน

>>511 ผลงานแปลดีงาม ถ้าถูกใจเรื่องแล้วคนนี้แปลก็ซื้อได้เลย

ต้องถามว่างานแปลบุหลันไร้ใจ จากฝั่งอรุณเวิร์คไหม

บุปผาโปรยปราย กูเปย์แน่นอนละ อันนี้ไว้ใจได้ไม่ต้องเสี่ียง

>>515 กูว่าดีที่สุดในบรรดางานแปลของยามเช้าแล้วตอนนี้

นั่นสิ ถ้างานรีบเร่ง บอกอฝีมือไม่ถึง อาจจะไม่ใช่แค่หลุดคำผิดเหมือนสยั่ม
มันแค่เล่มเดียวจบ คงไม่มีปัญหามั้ง ดูจากงานล่าสุด บอกอคงไม่ได้ช่วยอะไรนักแปลเท่าไหร่

ดารินทิพย์แปลเปย์ได้สบายใจละ บก.จะล่องหนก้อไม่เป็นไร บุหลันนี้แปลมาดีสุดละที่อ่านค่ายนี้มา

>>515 แปลดีงามมาก
เปย์แน่นอนอีกเสียง ติดตามนักแปลมาตั้งแต่เจินหวนแล้ว เรื่องนี้เองก็เป็นเรื่องที่รอคอยมานานด้วย

KY ในท่ายเล่มของเจ้าอัคคี อวี๋ฉิงบอกว่า มีเขียนเป็นภาคสองในบลอค มีใครไปอ่านมาแล้วมั่งไหม

>>518 +ล้าน งานอรุณที่กูไม่ได้อ่านมีแค่บูเช็คเทียน อวลกล ฮองเฮา ไฟเผาจันทร์ นอกนั้นอ่านมาหมดละ กูว่ามีแค่บุหลันไร้ใจที่ไว้ใจได้ที่สุด

ยกมือกูซื้อ!!! บุปผาโปรยปราย ชอบพลอต+คนแปล

มึงว่าเจิ้นจะได้แปลเรื่องไหน

>>523 เมพเจิ้นบอกจะพักงานแปลไม่ใช่เหรอ ตอนมาม่าเมียทำ แต่กูว่าเมพเจิ้นอาจจะรีบอร์น ถือกำเนิดใหม่ในอีกชื่อก็ได้ ใครจะไปรู้

>>523 มึงมาลุ้นหลักกิโลสีชมพูดีกว่า

>>525 กูไม่ลุ้น นางมาแปลกูไม่ซื้ออยู่ดี 5555.
ว่าแต่ A love so beautiful ใครแปลวะ กูแพลนจะซื้อ รอดูคนแปล

alsb - ยังไม่แจ้งชื่อนักแปล
ลำนำดอกท้อ - อาจือ
บุปผาโปรยปราย - มิราทิพย์

กูหวั่นๆว่าที่ยามเช้าไม่แจ้งเพราะกลัวโม่งด่านี่แหละ 555

อาจือแปลงานไหนมาบ้างวะ หรือหน้าใหม่ เหมือนเสียวหลัน

>>528 อาจือแปลเรื่องไน่เหอ
อีกคนชื่อเสี่ยวหวา
เสี่ยวหลันนั่นมันบัวอ้วนของหลอดจงหยวน

ถ้าเมพยังคงเมพเหมือนในเมียทำ นางจะรีบอร์นอีกกี่รอบก็คงไร้ประโยชน์

บุปผาโปรยปรายนี่ตอนจบดีมั้ยใครรู้บ้าง พวกแนวเทพเซียนกูขอ HE เท่านั้น พวกแมร่งอายุยืน ช้ำรักพันปีไรงี้กูรับไม่ไหว ถ้าเรื่องมนุษย์สามัญแค่ไม่กี่สิบปีก็ตายกูทนไหว แต่จดลิสต์ไว้แล้ว สั่งแน่ล่ะเรื่องนี้

>>531 ตอนจบ: เพ่ยเพ่ยไม่อยากสปอย ขอกระซิบนิดนึงว่าจบดีค่า

>>529 ไน่เหอนี่เนื้อเรื่องประมาณไหนเหรอ มีชื่อไทยหรืออิงค์มั้ย

>>531 https://hui3r.wordpress.com/2013/06/08/when-spring-ends-ill-see-you-again-novel-introduction-excerpts/ ลองอ่านดูนะมีตั้งแต่ต้นจนจบเลย เป็นเรื่องที่น่าอ่านมาก เคยลองแปลเล่น ๆ ด้วยสมัยนิยายแปลบูมในเด็กดี

KY พึ่งเห็นว่า FBFY กะลังทำเป็นซีรี่ย์ ถึงรู้ว่าต้องโดนดัดแปลงเยอะแน่ๆ แต่ก็อยากดูวะ

แนวเทพเซียนบางทีกูก็ไม่อิน เอาจริงๆ คือกูเป็นมนุษย์ รักกันข้ามภพข้ามชาติ พันปีหมื่นปี หวนนึกถึงความทรงจำยามแรกรุ่น บอกตามตรงกูจำไม่ได้หรอก แยกจากสิบปีก็ลืมแล้ว รักลึกซึ้งยากลืมเลือนนี่ต้องรักขั้นไหนวะถึงจะตราตราตรึง

>>536 ตอนนี้แนวเทพเซียนกูว่าก็เริ่มเกร่อๆ ละอะเอาจริง แต่ที่จีนมันคงยังขายได้แหละ ทางนู้นก็เลยยังมีส่งมาถึงไทยเรื่อยๆ อย่างว่า เทพจีนมันเยอะ แถมยังมีช่องว่างช่องโหว่ให้เอามาแต่งเติมเสริมเรื่องจนออกมาเป็นนิยายได้แยะอะมึง พล็อตมันก็หนีๆ ไปไหนไม่ค่อยพ้นหรอกเพราะอิเทพพวกนี้มันตายยากอายุยืนยัน อภินิหารก็เยอะไปอีก รักกันยาวนาน จำกันไม่ลืมมันคงดูโรแมนติกและขายฝันน่ะเพื่อนโม่ง ถูกใจผู้หญิงหลายกลุ่มนักแล

>>536 กูก็ไม่แนวเทพเซียนหว่ะ สงสัยไร้จินตนาการไป 5555

พวกมึงเป็นเทพเจิ้นหวะ กูชอบที่นางแปลนางสนมใน ดด มากอะ แต่พอมาออกเป็นเล่มกะส้มกูไม่ปลื้มสำนวนแปลที่ขัดเกลาแล้วอย่างแรง ไม่แน่ นางสนมถ้าไม่เคยแปลที่ ดด มาก่อน แต่มาออกกับส้มเลย กูว่ากูอาจจะอ่านไม่จบหรือไม่ชอบเท่านี้ อีกเรื่องคือวาย กูก็ตามมาแต่ในเด็กดี กูรู้สึกว่าเป็นการตามอ่านนิยายที่สนุกมากสำหรับกู แต่นอกนั้นกูไม่ได้ตาม

>>537 แบบไหนที่จะไม่ขายฝัน กูว่ามันก็ขายฝันกันหมดนะ ขึ้นกับมึงชอบฝันแบบไหน ฝันไหนมึงสุด

>>540 ดาร์กสุดๆ ไปเลยไงมึง ฝันสลาย

>>539 มึงไปลองอ่านชายานะ ถ้ามึงรอดแสดงว่า ถูกโฉลกกับเทพเจิ้น เพราะเรื่องนี้ บกแม่งไม่เกลาอะไรเลย

กลับชอบแนวเทพเซียนนะมันเพ้อดี ประมาณว่ารักแท้ข้ามชาติ เฝ้ารอคนเดียวนับพันซึ่งชีวิตจริงแม่งเป็นไปไม่ได้ไง อ่านแล้วแม่งให้อารมณ์ฝันที่ไม่มีจริงยิ่งกว่าข้ามมิติอีก กูชอบมันเยียวยาจิตใจจากชีวิตได้ดี ชีวิตจริงจะหาคนรักที่ไม่นอกใจอยากยิ่งกว่ากูทะลุมิติเลย อย่างเป็นแนวดาร์กนิดๆนะก็ชอบอย่างฮวากู้ หรืออวลนางกับรักเก่า สะใจดีกูดาร์กไปมั้ยเนี่ย5555

กูเทเจิ้นไปแล้วว คนนี้ติดแบล็กลิสต์กูจ้าา สำหรับกูไม่ไหวจริงๆ

>>543 +1 คิดเหมือนมึงเลย

กูถามหน่อยว่าเจิ้นนี่เขาแปลเรื่องไรบ้างวะ แล้วเคยมีเคสอะไร มองพวกมึงแบล็กลิสตืกันเยอะจัง กูไม่รู้เรื่องเขาว่ะ รู้แต่เรื่องของหินสีชมพู บิบิ

แนวเทพเซียนสำหรับกูนี่ขึ้นอยู่กับเรื่องว่ะ อย่างฮวาเชียนกู่นี่ชอบมาก ป่าท้อเฉยๆแต่ชอบวิธีเล่าเรื่อง เมืองจันทรากูอ่านไม่รอด

>>546 นางสนม (พออ่านได้เพราะบก.แจ่มเกลามาบ้าง) เมียคุณธรรมนี่เรื่องในตำนาน ตำนานความป่วง

>>546
แปลว่าด้วยอาชีพนางสนม , โชคดีทั้งเกมและความรัก (วาย) , และผลงานล่าสุด เมียคุณธรรม

เคส ดราม่าการแปล
-ว่าด้วยโดนเกลาจนมีดราม่า พอเรื่องโชคฯ กับอีกสนพ.ก็ไม่แก้อะไรเลย ก็ดราม่าอีก
ส่วนเมียคุณธรรม สำนวนการแปลเกินรับได้... เห็นทางสนพ.ก็ไม่แก้อะไรเลยเหมือนกัน

>>539 นางสนมใน ดด สำหรับกูนะ ถ้าเป็นการแปลให้อ่านฟรีในเน็ตอันนี้โอเค แต่ถ้าเป็นการรับจ้างแปล ได้เงินค่าจ้าง ตีพิมพ์ออกมา อันนี้กูว่าไม่โอเค แต่มันก็แล้วแต่คนชอบแหละมั้ง กูไม่ได้บอกว่าสำนวนที่ส้มเกลามันดีนะ กูว่ามันก็เวิ่นเว้อไปหน่อยตรงชื่อนางสนม แต่ของเจิ้นมันก็ไม่ได้ดีพอที่กูต้องเสียเงินให้

>>541 เช่น

>>546 แจ่มสองเรื่อง นางสนมกับ this time ที่เป็นวาย นางสนม บ.ก.มากกว่ารักปรับแล้วโดนด่า แต่กูอ่านฉบับปรับแล้วรู้เรื่องกว่าฉบับแรก ที่ติแค่บ.ก.ใช้ชื่อตำแหน่งซ้ำซ้อน ใช้มาทั้งไทยจีน ทำให้ยืดไป แต่ขนาดผ่านบ.ก.มาแล้วกูก็ยังเจอประโยคแปลกๆ หลุดมาอยู่ ส่วน this time แนววาย ออกหลังนางสนม เพราะโดนด่าแหลกบ.ก.เอเวอวายเลยไม่เกลาอะไรเลย ประโยคไหนที่ในเด็กดีอ่านไม่รู้เรื่อง ฉบับเล่มก็ยังอ่านไม่รู้เรื่องอยู่ดี แต่ตอนนั้นอาจเพราะเป็นแนวปัจจุบันแถมเป็นแนววายคนอ่านเลยจำกัดลงไปอีก คนเลยไม่ได้มาโวยมาก เพราะเอาจริงๆ พวกติ่งเทพเจิ้นนางก็อยากได้สำนวนฉบับไม่เกลากัน เลยไม่มีดราม่ามาก
มาดราม่าอีกรอบตอนออกยามเช้า ชายาฯ เรื่องโบราณที่ไม่เคยลงที่ไหนมาก่อน (มั้ง อันนี้กูไม่แน่ใจ) เรียกว่าเห็นฝีมือกันคาตา กูอ่านแล้วบอกได้คำเดียว ห่วย แค่เรียงประโยคไทยเป็นไทยยังเรียงไม่เข้าใจ ไม่ต้องพูดถึงการใช้ศัพท์แปลกๆ เลย
และที่สำคัญนางเหมือนน้ำเต็มแก้ว คิดว่าตัวเองทำดีทำถูกแล้ว ตอนนางสนมแรกๆ ก็ออกมาพูดเหมือนจะดี ผ่านไปสักพักกลายเป็นโยนขี้ให้แจ่มไป คนด่าตำหนักมากกว่ารักแทบไหม้ พอมารอบยามเช้าคนบางส่วนถึงได้ตาสว่างว่าที่ออกมาได้ขนาดนางสนมนั่นน่ะ บ.ก.ช่วยฉิบหายแล้ว แต่เทพเจิ้นก็ยังคงเป็นเทพเจิ้น ออกมาพูดแบบไม่ยอมรับฟังกึ่งๆ โทษบ.ก.ยามเช้า และติ่งก็ยังคงเป็นติ่ง ไปโทษว่าบ.ก.ยามเช้าผิดแทน เทพเจิ้นสุดที่รักนี่แตะไม่ได้เลย

>>549 ดูดราม่าทุกเรื่องที่แปล ไม่เมพจริงทำไม่ได้นะเนี่ย

>>553 แล้วแปลแต่เรื่องที่กูชอบด้วย So sad.....

ผลการเอานักแปล มาจากเวบ ดด ละนะ บางคนแม่งแปลจากอิงค์มั่วๆ คนอ่านก็มาดีดๆ จะเอาสำนวนเก่า เก่าพ่อง อันนั้นแม่งดำมา อีหรอบแรกๆ บอกฝึกภาษา ต่อมาเสือกอยากเทิร์นโปร

>>555 อารมณ์อ่านฟรีในเวปก็อีกแบบ แต่ถ้าต้องเสียเงินซื้อกูของานคุณภาพหว่ะ

>>552 เมียทำ มันมีที่ให้เปรียบเทียบอยู่ด้วย มีอีกคนเคยแปลลงในดด. แล้วสำนวนดีกว่าเมพเจิ้น อ่านรู้เรื่องกว่าเยอะ

>>551 บุหลันกับตงกง ถ้าสำหรับกูอะนะ

เอออออ พอพวกมึงบอกลิสต์แล้วกูก็คิดถึงคำว่ารยางค์เลยมึงเอ๊ยยยย เชี่ยหลอนสัส แต่นางสนมที่ออกกับส้ม ก็ไม่ได้เลวร้ายมากนะ อาจจะอย่างที่มึงว่าแหละ กองคงเกลานักหน่อย

>>546 ความเป็นมาของเทพเจิ้น ก็ตามที่เหลาๆกัน แต่กูอยากแนะนำว่า ถ้ามึงอยากรู้จักเทพเจิ้นอย่างลึกซึ้ง มึงอ่านชายาฯ เรื่องเดียวพอ เพราะเรื่องนี้ กูว่าไฟล์แปลดิบของเทพเจิ้น ไม่มีเหลาไม่มีเกลาใดๆจากบก.เลย เรื่องเดียว แล้วมึงจะซึ้ง

>>558 บุหลันกูไม่เคยอ่าน อ่านแต่ตงกง อ่านแล้วกูชอบมาก เพราะกูสายม่า+น้ำเน่าเงาจันทร์ กูว่านิยายเทือกๆนี้มันก็ฝันๆ เพ้อๆ กันหมดอะ แต่มันคนละกลิ่น ตงกงนี้ก็ฝันรักแบบดราม่า เจ็บรักแบบหนักหน่วง

>>560 ตงกงสำหรับกูคือดับฝันหมดอิเวงงงง ฝันสลายเดี๋ยวนั้น บุหลันสำหรับกูก็เซมๆ พาดาร์กลงไปในวังวนมืดๆ ให้ไปนั่งคิดเอาเองว่าในอนาคตตัวละครที่ยังอยู่จะได้รับผลจากการกระทำของตัวเองยังไง

>>560 มึงต้องอ่านบุหลันนะะะะะ แม้จะพิมพ์กับยามเช้า แต่คนแปลคนนี้โอเคอยู่ แม้เนื้อเรื่องโดยรวมจะเื่อยมากก็เถอะ

เห็นโม่งบนๆคุยกันกูก็อยากรู้เหมือนกันนะ จะมีใครกล้าเขียนมั้ยวะ 5555555555 ย้อนไปแบบไม่มีอะไรติดตัว ไม่ได้เป็นลูกหลานคนตระกูลดีๆ มันจะเอาชีวิตรอดยังไงวะ นั่งคิดดูก็ยังไม่มีวิธีที่เข้าท่าเลย

เพื่อนโม่งขอถามหน่อย เรื่องมเหสีตัวป่สนของแจ่มนี่ลงหหน้าเวปหรือยัง
คือกูอยากอ่านตัวอย่างเพิ่มน่ะ เห็นใกล้ออกแล้วแต่พอไปดูในเวปแล้วหาไม่เจอว่ะ

>>563 นิยายรักอลวนก็เข้าข่ายมั้ง ย้อนไปเข้าร่างเด็กสาวชาวบ้านตาดำๆแล้วโดนขายไปเป็นสาวใช้ ไม่มีสกิลเท่าไหร่ แต่นางยังมีความสวยอยู่ยกเว้นในสายตาของหนูก้อนหิน

>>564 กูเห็นแต่ลงเป็น note ในเฟสบุ๊คส์ของแจ่มหว่ะ ที่อื่นกูไม่เห็นมีลงให้อ่านนะ

>>564 มึงลองดูตรงทดลองอ่านในเว็บแจ่มอ่ะ มีให้อ่าน 2 บท

>>564 http://www.jamsai.com/wpc/example_mahaesripuanruk1_part1-2/

เมิงๆกูถามหน่อยเจ้าอัคคีนี่
สปอย
.
.
.
.
.
ใช่เรื่องที่เมียที่พระเอกตามหาคือตัวเอกชายอีกคนป้ะ ที่มันจะมีกลิ่นวายหน่อยๆ

บุหลันนี่อ่านกว่าจะจบ เหนื่อยมาก อ่านไปแล้วต้องใช้สมองไปเพื่อจะพยามทำความเข้าใจนางเอกซึ่งความคิดนางช่างลึกลับซับซ้อนซ่อนเงื่อนอะไรปานนั้น พออ่านจบแล้วอยากตบมือให้ตัวเอง 555 ตงกงเข้าใจง่ายกว่ามากเพราะนางเอกตรงไปตรงมา ก็ชอบชั้นเชิงในการเขียนนิยายของคนแต่งคนนี้นะ นานๆก็หาอ่านทีเปลี่ยนบรรยากาศ

>>570 บุหลันนี่กูว่าศีลเสมอกันทั้งนางเอกทั้งอิอ๋องนั่นแหละ ไม่อยากเรียกพระเอกเลย กูละอายใจ 555555555
.
.
.
.
.
อ๋องนี่ก็มีชายาเอกแล้ว นางเอกก็ได้กับฮ่องเต้แล้ว แต่พออิฮ่องเต้ตายนี่ อ๋องกลายเป็นผู้สำเร็จราชการ นางเอกกลายเป็นไทเฮา แต่ยังมาลงเอยกันได้แบบงงๆ ไปอีก นางเอกก็ไม่ได้เห็นแก่ผัวเก่า อิอ๋องก็ไม่ได้ไว้หน้าพี่ชายเลย ก็พอกันทั้งคู่อ่ะกูว่า มวยถูกคู่แล้ว ถถถถถถถถถถ
.
.
.
.
.

อยากให้เอางานของเฝยหว่อมาแปลอีก ยามเช้าก็ได้ ถ้าได้มิราทิพย์แปล กูตามซื้อทุกเรื่องแน่นอน

>>568 >>567 ขอบคุณมากๆเลย

พวกมึงใครเป็๋นแอดมินเพจสาวก เปิดตัวออกมาเดี๋ยวนี้! 5555

ข้อความจากเพจที่แชร์เรื่อง lc ใหม่ของยามเช้า>> ชื่อคนแปลมั่นใจได้เลย!

>>569 แม่นแล้ว

ว>>574 มีแต่คนแชร์แล้วใช้แคปชั่นนี้ค่ะมึง ไม่ใช่พูดกันแต่ในโม่งหรอก

>>574 อะไรของมึง อะ งง แอดมินเพจสาวก ก็ นักเขียนที่ชื่อรินลนา อะไรนั้นไม่ใช่เหรอ หรือกูจำผิด
ส่วนนักแปลกูว่ามีในโม่งหลายๆคนที่รู้ว่า ดารินทิพย์ = มิราทิพย์
แปล เจินหวน ตงกง เม่ยชิง สุสาน บุหลัน

เอ่อ กู เบื่อไอ้ขอบคุณที่รับเข้ากลุ่มใน วดด มากๆ มันรกเพจจริงๆ

เรื่องที่ 4 ฉงจื่อ ลิขิตหวนรัก นักเขียนคนเดียวกับบุปผาโปรยปรายว่ะ

>>577 ฟ้า ริณ.... อะไรซะอย่างนี่ล่ะ เขียนเสิ่นเจิ้นอะ

เอาจริงๆ ใครๆก็รู้กันว่า มิราทิพย์ = ดารินทิพย์ เพราะฉะนั้นเชื่อในฝีมือกันได้เรื่องการแปลว่าไม่พังแน่ แต่ถ้าเป็นเรื่องส่วนตัว คนในวงในไม่ชอบกันเยอะอยู่

>>580 เรื่องปกติ มีใครบ้างวะที่มีแต่คนชอบ

>>580 มีอะไรวะ

>>576 >>577 ขอบใจมึง กูอยู่หลังเขา ไม่รู้ว่าแอดมินเพจสาวกเป็นนักเขียนว่ะ
กูตามเค้าตั้งแต่แรกๆ แต่หลังๆ เริ่ม unfollow ละ

กูคนหนึ่งล่ะที่ไม่รู้จัก มิราทิพย์ = ดารินทิพท์

>>579 คนเขียนบุปผาไม่ใช่ สู่เคอหรอวะ

>>585 ฉงจื่อชื่อเรื่อง โอ๊ยกูตาลาย ขอโทษๆ สรุปคนเดียวกันจริงๆด้วย

>>585 ก็ใช่ไง
ฉงจื่อ = ลิขิตหวนคืน
ฉงจื่อ คือชื่อเรื่อง ไม่ใช่ชื่อนักเขียน

>>587 หวนรัก
กูก็เบลอตามมึง >>587 555

ใครจำแหล่งสปอยล์ บุปผาโปรยปรายได้มั่ง สงเคราะห์กูที ลืมไปแล้วว่าใครสปอยล์ไว้

มึงไปส่าเจ้าหยิงวงการแปลได้ไงวะ คึคึคึ

มีเรื่องวงในอารายกัน เหลาๆ

เรื่องวงใน เรื่องส่วนตัวนักแปล จะเหลาก็ใส่สปอยด์ให้กูนี๊ดนะ กูไม่อยากรู้ กูกลัวอ่านนิยายต่อไปไม่สนุก

Ky พวกมึง กูอ่านโพสล่าสุดของเพจยามเช้า ที่ประกาศลิขสิทธิ์เรื่องใหม่อะ กูขัดตาที่แอดมินสะกดคำว่า กดไลท์ มาก
คำว่า like มึงจะสะกดเป็นไลก์ ให้เป๊ะตามราชบัณฑิตหรือไลค์ ตามที่คนส่วนใหญ่เขียนจนชินแล้วก็ได้ แต่ไม่ควรเพี้ยนเป็น ไลท์ เพราะในภาษาอังกฤษมันไม่มีเสียง ท
คือคุณมรึงเป็นแอดมินเพจที่เกี่ยวกับหนังสือ เรื่องตัวสะกดควรเป๊ะมั้ย เห็นแบบนี้แล้วความมั่นใจในการสะกดคำของหนังสือที่จะขายก็ลดฮวบฮาบไปด้วยอะ

โอ๊ย ฮาสกิลมโนทะลุมิติของพวกมึง แต่อ่านเพลินดีวะ ได้ความรู้ไรเพิ่มเติมเยอะแยะ ชอบๆ เพ้อแล้วมีสาระ

>>593 จะเอาอะไรกับแอดมินยามเช้า คำว่าสปอยล์ ยังพิมพ์เป็น สปอย เลย

เมื่อเช้าไหนว่ายามเช้าค่อนข้างคัดคนเข้าทำงานไง
แอดมินคงรีบโพสอยากอวดเร็วๆ ก็เลยแค่ขาดความรอบคอบนิดหน่อย ที่จริงเขาต้องรู้อยู่แล้วว่า ไลท์ = light หุหุ

>>580 อย่ามาทำให้อยาก แล้วจากไปสิ!

>>593 แหมมึง ขนาดเมืองยิ้มยังผิด อนุญาติงี้ จอมเวทย์งี้ เวทมนต์งี้ ใช้มาได้ (อนุญาต, จอมเวท, เวทมนตร์) เดี๋ยวจะหาว่ากูใส่ร้าย

https://www.picz.in.th/image/dCrqWW
https://www.picz.in.th/image/dCrQ6g

>>596 ก็ค่อนข้างคัดคนนะมึง แต่ไม่รู้ว่าคัดยังไง 5555

อ่านคำโปรยเรื่องฉงจื่อแล้วรู้สึกคิดถึงฮวาเซียนกู่

>>599 นั่นสิ คล้ายมากจนกูอยากรู้ว่าจบยังไง

>>599 คิดเหมือนมึง กูอ่านเสี่ยวกู่ไม่รอดเรื่องนี้กูคงขอบาย

สหายโม่ง ช่วงนี้มีใครมีนิยายจีนแปล eng ใหม่ๆ น่าสนใจ แนะนำบ้างไหม กูเบื่อพล็อตเก่าๆเบาๆและเดิมๆ อยากหาสิ่งใหม่บ้าง จะเป็นวายรึนอร์มอลก็ได้ แนะนำกูที รึแนะนำห้องในโม่งที่เค้าแชร์กันเรื่องแนวนี้ให้กูก็ได้ กูแอบเบื่ออย่างบอกไม่ถูก

ล่าสุดกูอ่าน Quickly wear a dace of devil, ท่านเรกะซามะ และ Rebirth of malicious empress of military lineage อยู่ ที่อ่านจบไปแล้วไม่นานเช่น Grabbing your hand and dragging you away เป็นต้น

เรื่องแนวที่ไม่สนใจคือ Hidden mariage (แต่ก็แอบอ่านสปอยเรื่องอื่นที่น่าจะเป็นคนเขียนเดียวกันอยู่นะ)

โปรดแนะนำเรื่องสนุกใหม่ๆให้ทีนะๆๆ

>>486 มันไม่ขึ้นทุกคนไหมมึง หรือมีวิธีค้น คือกูแอบชอบผู้ ลองเอาชื่อไปหาในเน็ตทั้งไทยทั้ง eng ไม่มีอะไรให้ติดตามเจอเลย ทั้งที่เขาก็ทำงานดีมีหลักมีฐาน อย่าว่ากูโรคจิตนะ

>>602 ถ้าชอบ BE ก็ลอง One Night, One Day, One Year, One Lifetime ดู

ท่านอ๋องข้าอยากเป็นศรีภรรยา เล่ม 2 จบค้างไหม

>>602 กรูอ่าน golden age ligimate fei แต่พล๊อตเดิมๆว่ะ แนวสิงร่างคุณหนูที่โดนน้องสาวแย่งคู่หมั้น แต่ก็สนุกดีนะอ่านเพลินๆ กรูชอบความสัมพันธ์พระเอกนางเอกเรื่องนี้ แต่คนแปลอิงแปลช้า ดำน้ำก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง

>>604 กูอ่านจบไปแบบกึ่งดำน้ำเพราะมีเพื่อนโม่งเคยแนะนำ ชอบมากๆ ร้องไห้ตาบวม แต่ชอบนะ ขอบคุณ
>>606 กูปักตามไว้แต่ยังไม่เริ่มเพราะกูร่ำๆว่ากูจะเบื่อ แต่กูขอบคุณมึงที่ช่วยแนะนำมากเบย

>>602 ถ้าไม่ใช่จีนแปล พอจะแนะนำได้อยู่หรอ เห็นอ่านท่านเรย์กะด้วย กุมีแต่แนวคล้ายๆ แบบนั้น 555 กุรู้สึกว่ามันมีแต่พล็อตซ้ำๆ เดาทางได้ เลยห่างๆ ไป

>>605 ไม่ค้าง แต่กูอยากอ่านเล่ม3ต่อ กูคิดถึงท่านพ่ออัครเสนาบดี

>>609 กูกำลังอ่านถึงกลางๆ เล่ม สงสัยว่ามีคนเป็นแบบกูมั้ย กูรำคาญพวกตัวละครที่อยู่รอบๆ พระนางมาก ยกเว้นท่านพ่ออัครเสนาบดีนะ โดยเฉพาะอิกุนซือเวิน กูไม่ชอบไม่ถูกชะตาอย่างแรง

>>610 กูชอบกุนซือเวินนะ แต่กูลำไยไทเฮา หรือกูเป็นโรคเกลียดแม่ผัววะ เกลียดเกือบทุกเรื่อง555
สปอยอาหนาน
.
.
.
.
.
กูมีลางสังหรณ์ว่าเวินน่าจะไม่รอดวะ ดูจากการที่นางก็รักอ๋องกับอาหนานเหลือเกิน แถมเปิดว่าครอบครัวไม่รัก
น่าจะตายก่อนได้รับความรัก
.
.
.
.
.

>>611 ไม่ได้เกลียดนางนะแต่รำคาญการกระทำไรเง้ แต่ก็แอบสงนางอยู่ กุต้องอ่านต่อก่อน ยังอ่านไม่ถึงปมนาง ส่วนไทเฮานั้น ลำไยมากจ้าาาาา

>>602 กูแนะนำ Doomed to be cannon fodder ตลกชิบหาย แอบ18+นิดๆ(ไม่ใช่ประเด็นหลักของเรื่อง)
นางเอกเป็นคนจัดสวน ข้ามมิติไปในนิยายบนเน็ตที่เพิ่งอ่านค้าง จากการที่มือไปจิ้มหนามกระบองเพชร
ร่างที่ไปเข้าดันเป็นนางร้ายตัวประกอบ บทไม่เด่น ราวีนางเอกจนโดนพระเอกสั่งโบยตาย นางก็พยายามหาทางรอดชีวิตให้ได้ โดยที่ฐานะปัจจุบันคืออนุคนที่4ของพระเอก (พระเอกเวอร์จิ้น อนุ4คนแม่จัดแจงทั้งนั้น)

>>613 น่าสนอ่ะ เว็บแปลอิ้งเหรอมึง แล้วจบยังเนี่ย

ส้มเอาหนังสือใหม่เข้าเว็บแล้ว กูออกจะลุ้นว่ากูจะเสียไตเท่าไหร่ สรุป 4 เล่มกูปาเงินพันไป 1 ใบ

พวกมึง กูถามหน่อย อ่านนิยายจีนแปลอิ้งจากทางไหนกัน คือกูอยากอ่านแล้วฝึกภาษาอังกฤษไปในตัวด้วย

>>614 แปลอิ้ง ล่าสุดยังแปลไม่จบ หาสปอยยันจบได้ แต่ทีมแปลอิ้งทีมนี้มืออาชีพ(แปลของฉีเตี่ยนก็ทำสัญญาลิขสิทธิ์เรียบร้อย เรื่องที่แปลค้างก็ยอมให้ฉีเตี่ยนดึงคำแปลไปเลยก็มี ขอลิขสิทธิ์แปลกับต้นทาง) มีตารางแปลแน่นอน อัพสม่ำเสมอไม่ทิ้ง (กูตามอีกเรื่อง แนวแอคชั่น HSSB กูตามตั้งแต่ตอนหลักหน่วย ตอนนี้600กว่าตอนก็อัพสม่ำเสมอมือไม่ตก)

>>616 เข้าเว็บ โนเวลอัพเดท มีให้มึงเลือกเป็นพันเป็นหมื่นเรื่องเลยค่ะเพื่อนโม่ง

>>617 กราบค่ะมึง เดี๋ยวไปตามดู ว่าแต่จบ HE เนาะ

>>618 HEค่ะมึง ถ้าตีความแกนเรื่องจริงๆโคตรดราม่า แต่ผ่านมุมมองตลค.แล้วตลกชิบหาย555 ฉากลุ้นก็ระทึกอยู่ แต่พอพ้นไปแมร่มก็ตบมุกอีกละ รัวมาก555 แนะนำ อ่านแล้วดีต่อใจ

>>615 จับมือเสียไตไปด้วยกันมึง ไปอ่านตัวอย่างก่อน

ทำไมตั้งแต่คดีคุงคูนี่กูไม่มีความตื่นเต้นกะหนังสือส้มออกใหม่เลยวะ ถ้าเป็นก่อนหน้านี้กูต้องจ่อคิวรอกดวันแรก เด๋วนี้แม่งเฉยๆรออ่านรีวิวในโม่งก่อนก้อได้

ความจริงกูเนือยๆ ทุกสนพ วะ กูเป็นแฟนคุกกี้ แนวปัจจุบัน (แม่ง อรุณแปลเหี้ยเกิน) อยากอ่านอะไรพวกนี้บ้าง

>>621 เผอิญมันเป็นเรื่องที่กูอยากอ่านอะ

เรื่อง ฉงจื่อ ลิขิตหวนรัก 重紫
ผู้แต่ง สู่เค่อ 蜀客
ผู้แปล พันมัย

พอเห็นชื่อคนแปล กูเบรกตัวเองทันที รอรีวิวก่อนว่ะ กูเจ็บมาแยะ

เมื่อตะกี้หน้าแหก เสือกไปโพสต์ผิดตำหนัก

>>617 มึง  Doomed to be cannon fodder
.
.
.
.
.
ตกลงว่าก่อนนางเอกจะมาสิงร่างนี้ ร่างนี้โดนข่มขืนกับเคยนอนกับผชมาก่อน ?
.
.
.
.
.

>>624 วรั้ย ผ่านข่ะ 555555

>>624 หงุดหงิดมากอะ ตอนเห็นกูร้องเหี้ยเลย คือกูชอบพล็อตแนวแอบรักศิษย์อาจารย์เหมือนเสียวกู่กับจื่อฮวา มาเจอชื่อคนแปลกูควรตัดใจใช่ไหมวะ แม่ง

พันมัย คือคนเดียวกับหยกpink ป่ะ
ถ้าใช่ ขอบาย เพิ่งอ่าน หยก Pink แปลให้แจ่มโคตรเข็ดเลย

ทำไมสำนักพิมพ์ชอบให้หยก Pink แปล
งานเยอะชิบเป๋ง
หรือคนอื่นเขาชอบกันมีแต่พวกโมงที่บาย

>>624 กูเทค่ะ กูเกลียดนักแปล

คนแปลคนนี้เค้าทำไมเหรอมึง เหลาให้ฟังที คุ้นๆเหมือนเป็นคนแปลพบเมียในสวนผักปะ.....

>>627 มึงหยิบเสี่ยวกู่มาอ่านซ้ำก็ได้ เดี๋ยวกูอ่านเป็นเพื่อน

ถ้าหินแปลเรื่องนี้ เจียงเฉินผัวน้อยหมายเลข แปด กูก็รอดสินะ // แก้ผ้าเต้น

>>633 อย่าเพิ่งเต้น ยังเหลือเจิ้นให้ลุ้นอีกคน 555

>>634 เดินกลับมาใส่เสื้อผ้าอย่างเงียบๆ

ถ้าเจิ้นแปล เจียงเฉิน กูก็บาย
หลักกิโล ผู้แปลจีนโบราณให้กลายเป็นจีนปัจจุบันเหี้ยๆได้ กูก็ บาย

อิดอก(คำสร้อย) เดี๋ยวนี้กูดูชื่อคนแปลก่อนเนื้อเรื่องแล้ววะ 555

อีเหี้ยยยยยย กูอ่านพลอตแล้วชอบมาก ทำไมต้องเป็นหลักกิโลด้วยวะ น้ำตาไหลเป็นสายเลือดแล้วววววว

แสดงว่าส้มส้มนี่ก็เก็บนักแปลตัวร้ายไว้เหมือนกันนา รีวิวมันออกมาไม่โอเคขนาดนี้ ยังจะให้เขาแปลอีกเรอะ เฮ้ออออ เหนื่อยหน่ายใจ คนที่แปลดีในส้มส้มก็ดันไม่โดนเลือกซะนี่

>>638 ไม่ใช่ของสีส้ม ขออรุณต่างหาก สีส้ม อ่ะ ถึงหลักกิโลแปล มันก็ยังไม่เละเทะมาก อย่างจารย์ป๋อก็พอไหว พอมาอ่านหอยนี่แม่งคนละเกรด

เรื่อง ฉงจื่อ ลิขิตหวนรัก 重紫
ผู้แต่ง สู่เค่อ 蜀客
ผู้แปล พันมัย
นิยายรักแนวเทพเซียนที่ตราตรึงใจผู้อ่านมาแล้วมากมาย
ฉงจื่อและลั่วอินฝาน สองศิษย์อาจารย์ สามชาติเซียนมาร รักแค้นฝังแน่นหทัย
ตราบผืนทะเลแปรเปลี่ยนเป็นท้องนา ลึกล้ำมากเพียงใดจะมีผู้ใดรู้บ้าง
เขา เซียนแห่งเขาหนานหัว ผู้อยู่เหนือเทพและปีศาจทั้งสี่เขตแดนมหาสมุทร
สิ่งที่เขาหวาดกลัวคือ การย้อนมองกลับไปในอดีตแล้วพบเพียงผืนฟ้า
ว่างเปล่าและแสงจันทร์เดียวดาย ความปรารถนาเพียงหนึ่งเดียวคือได้กอดนาง
ผู้มีจิตดับธาตุ ไว้ในอ้อมแขนอีกครา
เขายอมตายแต่ไม่ยอมเสียนางไป แล้วจะให้ทิ้งนางอีกครั้งได้อย่างไร
"บนโลกนี้มิได้แบ่งแยกเซียนและมารกันที่ชาติกำเนิด
แต่แบ่งแยกด้วยคุณธรรมน้ำใจ
มารที่มีคุณธรรมนับได้ว่าเป็นเซียน
เซียนที่มีจิตใจชั่วร้ายย่อมเปลี่ยนเป็นมารได้เช่นกัน"
ปกไทย: อยู่ระหว่างการพิจารณา
ทดลองอ่าน: อีกไม่นานเกินรอ
ราคา: ยังไม่เคาะนะคะ
จำนวนเล่ม: สองเล่มจบ ออกพร้อมกันค่า
ตอนจบ: ดีค่า
อีบุ๊ก: ไม่ได้ลิขสิทธิ์มาค่ะ
กำหนดออก: ปลายเดือนมีนาคม 256

>>638 ยามเช้าไม่ใช่เหรอ

กูจะร้องไห้ กูอยากอ่าน แต่พอเห็นเป็นหลักกิโลกูก็ท้อแล้ว

แนวเทพเซียน บ๊ายย กูอ่านไม่เคยอินเลย

>>625 ตอบDoomed to be cannon fodder
.
.
.
.
.
ไม่ นางเอก(กูขอเรียกน้องป๋ายละกันนะ เพราะมันมีบทนางเอกของนิยาย เดี๋ยวปนกัน)มาเข้าร่างช่วงต้นๆนิยาย พระเอกเพิ่งกลับจากสนามรบหมาดๆ เวอร์จิ้นหมดทุกคนน้องป๋ายพระเอกนางเอก
.
.
.
.
.

>>639 โฮะๆ ดีใจที่กูไม่เล็งเรื่องนี้ไว้อยู่แล้ว เรื่องที่กูเล็งได้ดารินทิพย์มาแปลกูรอดละ

>>643 กลับไปไล่อ่านspoiler 21 หน้าละ ถึงรู้ว่าเขาหมายถึงอีกคน ;^; ยังไงก็ขอบคุณมาก
เด๋วตามไปอ่าน
เห็นว่ามีคนเอาไปแปลไทยในดด เฮ้อ ภาษาไทยก็ยังใช้ผิด ดดไม่เข้มงวดเรื่องเอานิยายคนอื่นมาแปลโดยไม่ขออนุญาตแล้วสินะ

>>645 ช่วงที่เข้ม เพราะโดนร้องเรียนแยะ เรื่องคนแปลในดดเก็บเงินคนอ่านว่ะ ออกแนวบริจาคเพื่อเป็นกำลังให้กับคนแปล

>>639 >>640 กูขอโทษส้มส้มไว้ ณ ที่นี้ด้วย
แง้ ก็เห็นพูดถึงหินชมพูกันอะะะะะ ก็นึกว่าแปลให้ส้มส้ม

ปิ่นเล่ม3 ยังไม่เข้านายอินทร์ ซีเอ็ด ใช่ป่ะ โม่ง กุหาไม่เจอเลย ไปดูเว็บสยามกดสั่งก็ลิ้งค์ไปเล่มสองอ่ะ

มึงเอ๊ย อ่านตยบันไดหยก 2-3 มาแล้วรู้สึกว่าเรื่องนี้ถ้าไม่แผ่วปลาย กูจะจัดขึ้นหิ้งเลย เข้มข้นดีมาก แจ่มลงตยให้อ่านจะครึ่งเล่มแระ แล้วกูเพิ่งสังเกตนะ ถ้าเรื่องไหนมีดราม่าปวดตับ แจ่มจะลงตยเยอะมาก เหมือนกลัวคนไม่กล้าลองซื้อมาอ่านงี้ เห็นพวกเรื่องแนวสุขนิยมจ๋านี่ลงตยไม่เคยถึงร้อยหน้า

>>648 ร้านหนังสือทั่วไปวางขาย 15 ธค อ่ะ

>>648 ผิดๆ ขายวันที่ 7 น่าจะเข้าแล้วดิ

>>648 เมื่อเที่ยงเดินไป นอ. มายังไม่เข้า

>>639 อาจารย์ป๋อได้ส้มช่วยเกลา หอยแครงนั้นยามเช้าเกลาว่ะ มันเลยออกมาเป็นแบบนั้น

เมิงกูขอเปลี่ยนชื่อเรื่องอาหนาน จากอ๋องสะอาดเป็นอ๋องหื่น แม่มเล่ม 2 หื่นมากไรมากกกกกก

>>643 อยากอ่าน แต่เห็นภาษาอังกฤษแล้วต๊อแต๊ ถ้าเพื่อนโม่งว่างๆ มาสปอยล์หน่อยได้ป่าว //ทำตาปิ๊งปิ๊งพร้อมพนมมือ

>>654 สะอาดด้วยหื่นด้วย

>>655 ถ้ากูว่างนะ5555 /พิมพ์ไปก็น้ำตาไหลย์
อยากได้เล่าละเอียดขนาดไหนอะมึง มันยาว ตอนบางตอนข้ามได้ บางตอนก็ละเอียดยิบแบบเก็บทุกเม็ดจะเก็ท

>>657 เล่าละเอียดได้ไหมมึง เพราะอังกฤษกูอ่อนแอมาก

>>658 กูจะพยายามนะ เผลอๆอาจได้หลังปีใหม่เพราะงานปลายปีกูอ้วกแตกมาก5555

>>649 มึงตอนนี้กูนั่งอ่านอยู่ ตัวอย่างอย่างเยอะ ชิงไหวชิงพริบมาก ยิ่งกว่าเจินหวนอีก

>>657 แล้วแต่มึงเลยค่ะ กูได้หมด หลังปีใหม่ก็ได้ ปลายปีกูเข้าใจ 555

เพิ่งเห็นกล่องหงสาของ นวนต สีดูไม่สวยเลยว่ะ ดูไม่เข้ากับสันไงไม่รู้ น่าจะทำขาวๆ คลีนๆ ดีนะตอนนั้นไม่มือลั่นพรีไป

ปิ่น3 ลงซีเอ็ดแล้วนะ กูเพิ่งเห็นเมื่อกี๊เลย

>>662 สวยดีแต่ธรรมดาไปหน่อย ดูไม่ค่อยเข้ากับเนื้อเรื่องด้วย

>>664 สีกล่องอ่ะสวย แต่มันออกส้มๆ แล้วสันขาวสลับกันสีๆ ดูเยอะๆ เลอะเทะไงไม่รู้ เอามาวางรวมกันละไม่ค่อยสวยเลย

อาหนาน คุ้มค่าแก่การเปย์มั๊ยวะ กูชอบคาแรกเตอร์อาหนาน แต่ดูที่สปอยล์กัน ดูมันไม่มีอะไรเลย นอกจากหื่น แล้วเอาอะไรมาลากยาวไป 2-3 เล่ม

>>666 เอาหลักๆ เลยก็ไม่มีอะไรจริงๆ นะ ชีวิตประจำวันของอาหนานอะมึง ถ้ามึงชอบคานางเอกแบบน่ารักน่าเอ็นดูไม่อวดดีีแบบโง่ๆ ไม่ซู แต่โชคดีผัวรักผัวหลง โดนแม่ผัวกวนบ้างไรบ้างแต่ไม่กระไรเพราะอย่างที่บอกผัวรักมาก ก็เปย์เลย แต่ถ้าหวังเรื่องเข้มข้นก็ผ่านหว่ะ แต่กูชอบเพราะชอบพระนางมันมุ้งมิ้งดี อ่านคลายเครียดเง้

มันก็ไม่มีอะไรนะ เกิดมา เป็นลูกเมียน้อยแต่อยู่เป็นที่บ้านเอ็นดู มีผัว ผัวก็เปย์ ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ หื่นๆ เรื่อยๆ

>>666 นางเอกแนวไม่ซู ใช้ชีวิตเรื่อยๆ คนรอบข้างดีกับนาง ผัวรัก ผัวเปย์
นางเอกไม่ต้องสู้ชีวิตมาก ดวงดีตลอด

美(สวย)人(คน)骨(กระดูก) แปลตรงตัวดีนะ
เรื่องนี้น่าสนนะ ถ้าคนแปลผ่านกูจะซื้อเป็นเรื่อง 2

เรื่องล่าสุดกระดูกๆ นี่ ชื่อคล้ายๆ ฮวาเซียนกู่เลยว่ะ เนื้อเรื่องไปทางนั้นไหมหรือกูคิดไปเอง

>>671 ไม่

>>648 นอ.บ้านนอก อ๋องซึน 3 มาแล้วนะ

แจ้งพิกัดให้....เพิ่งไปจัดมา ใครอยู่แถวปิ่นเกล้า ไปซื้ออ๋องหื่นที่สำนักพิมพ์ได้นะ ลด 20% ซอยจรัญ40 หรือเข้าซอยหลังพาต้าเดินไปหน่อย ชื่อสำนักพิมพ์ฟิสิกส์เซ็นเตอร์ ส่วนอ๋องซึน 3 ไปที่ se-ed central ปิ่นเกล้า มีขายแล้ว

งั้นพรุ่งนี้กูไปรับน้องมาอยู่ด้วยดีกว่า

กูไปค้นๆดู เคยมีคน เอามาแปลใน เด็กดอยนี่หว่า One Life, One Incarnation – Beautiful Bones

>>673 เวง ไมกทม ยังไม่เห็นละเนี่ยย

กุอยากเดินไปซื้อที่ร้านหนังสือไปเย้ย ฮรือออ

กรี๊ด วันนี้กูก็เดินผ่านซีเอ็ดแต่ไม่ได้แวะ เพราะแวะหลายวันแล้วก็ยังไม่มาซะที

>>674 ทำไมปิ่น3 ร้านนายอินทร์แถวบ้านกูยังไม่มา กูรอน้องอยู่ที่ท่าน้ำทุกวันเลย

>>667 >>668 >>669 กูอ่านชีวิตประจำวันแบบน้องฟู่ได้ พระเอกเปย์แบบชายาได้ 18+แบบงานเฮยเจี๋ยหมิงได้แต่กูไม่โอกับพระเอกหื่นพล๊อตกลวง กูจะอ่านอาหนานรอดมั๊ย ถ้าเล่มเดียวจบ กูซื้อไปแล้วนะเนี่ย พอหลายเล่มไม่อยากซื้อมากอง ดองข้ามชาติ