Fanboi Channel

ตำหนักที่ 1 ---> https://fanboi.ch/literature/2331/
ตำหนักที่ 2 ---> https://fanboi.ch/literature/2589/
ตำหนักที่ 3 ---> https://fanboi.ch/literature/2795/
ตำหนักที่ 4 ---> https://fanboi.ch/literature/2905/
ตำหนักที่ 5 ---> https://fanboi.ch/literature/2969/
ตำหนักที่ 6 ---> https://fanboi.ch/literature/3027/
ตำหนักที่ 7 ---> https://fanboi.ch/literature/3087/
ตำหนักที่ 8 ---> https://fanboi.ch/literature/3179/
ตำหนักที่ 9 ---> https://fanboi.ch/literature/3257/
ตำหนักที่ 10 ---> https://fanboi.ch/literature/3315/
ตำหนักที่ 11 ---> https://fanboi.ch/literature/3468/
ตำหนักที่ 12 ---> https://fanboi.ch/literature/3528/
ตำหนักที่ 13 ---> https://fanboi.ch/literature/3586/
ตำหนักที่ 14 ---> https://fanboi.ch/literature/3636/
ตำหนักที่ 15 ---> https://fanboi.ch/literature/3703/
ตำหนักที่ 16 ---> https://fanboi.ch/literature/3811/
ตำหนักที่ 17 ---> https://fanboi.ch/literature/3921/
ตำหนักที่ 18 ---> https://fanboi.ch/literature/3976
ตำหนักที่ 19 ---> https://fanboi.ch/literature/4031/
ตำหนักที่ 20 ---> https://fanboi.ch/literature/4076/
ตำหนักที่ 21 ---> https://fanboi.ch/literature/4125/
ตำหนักที่ 22 ---> https://fanboi.ch/literature/4198/
ตำหนักที่ 23 ---> https://fanboi.ch/literature/4287/
ตำหนักที่ 24 ---> https://fanboi.ch/literature/4381/
ตำหนักที่ 25 ---> https://fanboi.ch/literature/4458/
ตำหนักที่ 26 ---> https://fanboi.ch/literature/4517/
ตำหนักที่ 27 ---> https://fanboi.ch/literature/4583/
ตำหนักที่ 28 ---> https://fanboi.ch/literature/4603/
ตำหนักที่ 29 ---> https://fanboi.ch/literature/4607/ ภาคพิเศษเกลียดนี้แด่ นข. ชั้นคู แลพวกพ้องผู้มากน้ำใจแต่ไม่เห็นหัวคนอ่าน เย้
ตำหนักที่ 30 ---> https://fanboi.ch/literature/4627/
ตำหนักที่ 31 ---> https://fanboi.ch/literature/4666/
ตำหนักที่ 32 ---> https://fanboi.ch/literature/4769/
ตำหนักที่ 33 ---> https://fanboi.ch/literature/4840/
ตำหนักที่ 34 ---> https://fanboi.ch/literature/4890/
____________________________________________________
.
***รวมลิงค์Doc***
[Beta] โม่งตำหนักจีน >>https://goo.gl/vFRzD0
>> ไว้คุยเล่น/ทดสอบด็อค/กำหนดแนวทางการทำดอค/ห้องจับฉ่ายคุยได้ทุกเรื่อง มีชายแดนขั้นการคุยวันต่อวัน จะได้ไม่งงกัน
.
สารบัญโม่งจีน >> https://goo.gl/g8t0d3
>> รวมลิ้งค์รีวิว/สปอยยาว/สรุปประเด็นแต่ละตำหนัก วิธีใส่เพิ่มดูได้ในลิงค์
.
หอตำราโม่งจีน >> https://goo.gl/6Dg8NC
>> รวมลิสต์ข้อมูลหนังสือ/ความเห็นสั้นๆ หลังอ่าน/ความเห็นการแปล/มีลิ้งค์โยงไปสปอยยาว แต่ยังทำกันไม่เสร็จ
.
แบบฟอร์มถมดำหอตำรา >> https://goo.gl/6Yx5mw
>> **เฉพาะเพิ่มหนังสือใหม่** เพื่อนโม่งช่วยกันถมหอตำราผ่านฟอร์มนี้ได้ แต่ไปดูในหอตำราก่อนว่ามีคนลงเรื่องนี้แล้วรึยังจะได้ไม่ซ้ำ ถ้าต้องการเพิ่มความเห็นของเรื่องนั้น ไปแก้ที่หอตำราได้โดยตรง ไม่ต้องกรอกฟอร์มใหม่ แต่เวลาเติมระวังลบความเห็นเก่าของเพื่อนโม่งคนอื่นด้วย
.
____________________________________________________
.
***วิธีหาหัวข้อจากสารบัญโม่งจีนในแอพ**
ใครเข้าดอคจากแอพแล้วหาหัวข้อสปอยอันไหนไม่เจอ ให้กดจุดสามจุด มุมขวาบน แล้วเลือก Document outline สารบัญจะเด้งขึ้นมาให้เลือก สมมติจะอ่านหมอหญิงตอน 80 หรือสปอยฉู่หวางเฟยก็กดอันนั้นเลย มันจะเด้งไปหน้านั้นให้
.
ภาพปลากรอบ >> https://goo.gl/uqzsfo
.
______________________________________________________________
.
กติกาการสปอย
.
จั่วหัวเรื่องที่จะสปอย ใส่จุดห้าจุด ใส่เนื้อหา ใส่จุดห้าจุดปิด (เผื่อเพื่อนโม่งพลาดตำหนักก่อนนู้น มู้เพื่อนบ้านเขาว่าเราจุดเยอะ ไปดันมู้อื่นร่วงหมด
เลยตกลงกันใหม่จะใช้แบบนี้)
.
ตัวอย่าง
----[ชื่อเรื่องที่จะสปอย]---------
.
.
.
.
.
สปอยเนื้อหา
.
.
.
.
.

แวะมาบอกว่า +1 ให้ 998
พวกมึงยังไม่จบกันอีกเหรอ ขนาดกูหนีไปอ่านนิยายผีจีนมา "คืนพิศวง" มีใครอ่านบ้าง กูหลอนอะ หมาก็หอน อ่านไม่จบ หนีไปเล่นเกมส์ rov ก็แพ้ 6 ตารวด ควยเห็นๆ
ต้องหนีไปอ่านผีฝรั่ง+ผีญี่ปุ่น ผีจีนทำกูหลอนพอๆกับผีไทยเลย

คิคิ นี่ขนาดกูแว่บไปดู เจียงเฉินมา เสริมพลังบวก สะกดจิตตัวเองว่าจะต้องซื้อ นะเพราะเนื้อหาไม่เหมือนละคร
ตอนกุ๊กกิ๊กเยอะสุดๆ แต่ทนไม่ไหววะ เอาเงินไปแดกkfc ดีกว่าอย่างน้อยมันก็ทำให้อิ่มท้อง พรีนิยายจีนมาดำน้ำเองกะได้

>>3 +1 กูดูซีรีส์ฟรีดีกว่าเอาเงินไปโยนให้นาก คิคิ

เรื่องมเหสีป่วนรักนี่นางจะสวยขึ้นม่ะ เห็นปกก็ดูไม่อ้วนดำนะ

แม่ทัพต้องกอด
.
.
.
.
มันเบาบางมากเลยนะ ทั้วเนื้อเรื่อง ทั้งจำนวนอักษร สถาจะเคาะราคาเท่าไหร่วะ
แต่ก็ไม่ถือกับว่าต้องอ่านข้ามเพราะมีแต่น้ำ
.
.
.
.

>>5
.
.
.
.
.
กูอ่านจากตัวอย่าง ขนาดมีลูกแล้วยังดำเหมือนเดิม
.
.
.
.
.

ไม่อยากให้ด่ากุไม่พูดถึงเลยแล้วกันง่ายกว่า

>>5 เรื่องนี้นี่ไม่ตรงปกมาก ๆ 555+ แต่ปกก็ชวนให้สอยดีกุชอบ ดูออกเลยว่าแนวไหน
>>7 กุยังไม่อ่านตย.เลยไม่ชอบค้างรอเล่มทีเดียว ถามนิดการแปลไม่มีปัญหาใช่ไหมวะ

ท่านแม่ทัพต้องนอนกอด กูขอถอนคำพูดว่าจะซื้อ

มเหสีอ้วนดำ นางเอกคงไม่ขาวหรือสวยขึ้นมากหรอก

คนเขียนอาจอยากทลายขนบนางเอกที่ต้องขาว คางแหลม นมโตและสวย

จากตัวอย่าง นางน่าจะตาสวยนะ

กลับไปอ่าน ตย.มเหสีอ้วนดำอีกรอบ

น. 104 ซื่ออ๋อง มี "ซื่อ" ที่ทุกคนไม่ชอบอ่านไม่ชอบฟัง ตรงนี้คนเขียนกะเล่นมุกว่ามันพ้องเสียงกะ ซื่อ ที่แปลว่าความตายหรือเปล่า ถ้าเป็นมุก นักแปลน่าจะใส่เชิงอรรถอธิบายสักนิดนะ

>>11 ใครไม่ชอบ ซื่อ วะ
กูเห็นมีแต่คนไม่ชอบ สกุล

>>12 ประโยคเต็มๆ

"ความจริงแล้วต้วนหล่งเยวี่ยมีบรรดาศักดิ์ประจำตัว บรรดาศักดิ์
ของเขาคือซื่ออ๋อง แต่คำว่า 'ซื่อ' นั้นทุกคนไม่ชอบอ่านและก็ไม่ชอบฟัง
ดังนั้นซื่ออ๋องจึงถูกเรียกเป็นหล่งเยวี่ยอ๋องแทน"

เดาว่า คนเขียนกะเล่นมุกพ้องเสียงกะ ซื่อ ที่แปลว่า ตาย

ไม่ได้ฟันธงนะ ภาษาจีนกุอ่อนด้อย

>>13 死 ที่แปลว่าตาย ออกเสียงว่า สื่อ จ้ะ

>>14 เดาจากบริบท

มุกนี้ไม่เก็ต

>> 14 อาจต้องไปตามสืบต่อว่า ซื่ออ๋อง คือ ซื่อตัวไหน

กดไปก่อน จะพิมพ์ว่า ซื่ออ๋อง คือซื่อตัวไหน และอยากให้พ้องเสียงกะอะไร

กุมีความรู้สึกว่า คนเขียนกะจะเล่นมุกพ้องเสียง แต่พ้องเสียงกะอะไรกุไม่รู้

เลข 4 (四) (sì) (ซื่อ) เสียงของเลข 4 นี้พ้องเสียงกับคำว่า “死(sǐ) (สื่อ)” = ตาย คนจีนจะหลีกเลี่ยงงานมงคล เช่น งานแต่งงานในเดือน 4 (เดือนเมษายน) หมายเลขโทรศัพท์ก็ไม่อยากมีเลข 4 เพราะเวลาจะบอกใครก็ต้องมีคำว่า “ตาย” ด้วยซึ่งถือว่าไม่เป็นมงคล

>>18 งั้นพวกองค์ชายสี่ คุณชายสี่ อ๋องสี่ ทำไมไม่มีใครเกลียดล่ะ พระเอกทั้งนั้น

อาจจะ อ๋อง4 ป่าว กรูเดา

>>18 ขอบคุณมาก

>>18 ไม่ได้เกลียดมั้ง แค่คนอาจจะรู้สึกว่าไม่มงคล

>>19

กูไม่รู้ กูรู้แค่ว่า คนจีนไม่ชอบเลขสี่กัน เพราะพ้องเลขกับตาย ญี่ปุ่นเองก็มีแนวคิดแบบนี้ แค่นั้น กูตอบไปถึง รากวัฒนธรรม กับแนวคิดนักเขียนที่ใช้มุกนี้ไม่ได้

แถมของญี่ปุ่น เลข 4 คำสื่อไปถึงคำว่า 死　(ชิ：ความตาย) เป็นตัวเลขอัปมงคล และเลี่ยงที่จะเกี่ยวข้องด้วย อย่างเช่นโรงพยาบาล หรือห้องเช่า จะไม่มีหมายเลข 4 ในญี่ปุ่นมีโรงพยาบาลหลายแห่งไม่ออกแบบให้ ห้องผ่าตัด ห้องคลอด ห้องทำแผล อยู่ในชั้น 4 เพื่อเป็นการระวังรักษาน้ำใจคนไข้กันเลยทีเดียว

>>24 กูรู้แค่ว่ามันเป็นคำพ้องเสียงที่เล่นคำในปัจจุบัน แต่ไม่คิดว่าคนโบราณจะใช้มุกนี้ ไม่งั้นอ๋องสี่ องค์ชายสี่ คงถูกข้ามไป และไม่มีสิทธิ์ได้ขึ้นครองบัลลังก์ตามประวัติศาสตร์หรอก

แถมจ้ะ
1314 ออกเสียงคล้ายคำว่า "一生一世" (หนึ่งชีวิต หนึ่งชั่วอายุ; one life, one lifetime) ทั้งในภาษาจีนกลางและภาษาจีนกวางตุ้ง จึงมักถูกใช้ในความหมายคล้ายกับภาษาอังกฤษที่ว่า "for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, until death do us part"

แม่ทัพต้องกอดก้อน่าสนแฮะ รอโปรวันเกิดน่าจะทันพอดีๆ ส่วนเจ็ดเรื่องเจ็ดสีมณีเจ็ดแสงของสนพ.หนึ่งที่กูไม่อยากออกนามนั้น ตอนนี้ดารินทิพย์ก้อช่วยอะไรไม่ได้ละ เงินเหลือเลย บิบิบิ

>>26 คนเขียนเป็นคนปัจจุบัน เลยกะตบมุกไหม

ประเด็นคือ ถ้านักเขียนเล่นมุกพ้องเสียงจริงๆ และนักแปลยังมีเวลาแก้ไข ช่วยให้ความกระจ่างในเชิงอรรถด้วยว่า คนเขียนจะเล่นคำพ้องเสียงอะไร

กูแค่จะบอกว่า มันพ้องเสียง ได้จริงๆ ตามที่มึงแย้ง มา คำว่าซื่อกับสื่อ
ส่วนมันเป็นมุกจริงไหมก็ต้องเปิดฉบับจริงดู

>>30 เข้าใจที่ต้องการสื่อ และขอบใจที่ช่วยเอาข้อมูลมาเสริม

>>2 มึง เรื่องนี้ตอนจบเป็นผีหลอกจริงๆใช่มั้ย กูจะได้ซื้อมาอ่าน กูอ่านตัวอย่างแล้วน่าสน แต่กูลังเลเพราพกลัวจบไม่ดี

>>7 ตัวอย่างตอนไหนอะ ทำไมกูอ่านแล้วไม่เห็นมีบอก

>>33 หน้า 85 ของมเหสีอ้วนดำ
.
.
.
.
.
องค์รัชทายาทกลับตำหนักเล่าถึงสิ่งที่ได้อ่านมาให้พระมารดาฟัง
โดยละเอียด พระมารดาเจ้าของใบหน้าดำๆ นิ่งตรึกตรองอยู่ครู่ใหญ่
.
.
.
.
.

>>29 นักเขียนเล่นมุกจริงไหมก็คงต้องให้นักแปลถามนักเขียนเหมือนที่กูกูทำมั้ง แล้วคงต้องถามด้วยว่ามุกนี้มันมีมาแต่โบราณจริงหรือ

>>35 กุมองแค่นักเขียนเขียนมาให้คนอ่านภาษาจีนอ่าน ถ้าเล่มมุกพ้องเสียงมาจริง คนอ่านภาษาจีนออกควรต้องเก็ตมุกปล่าว

ไม่งั้นคนจีนคงต้องกลับไปถามนักเขียนกันทุกคนว่าตรงนี้เล่นมุกอะไร ถ้าเป็นงี้ สำหรับกุถือว่า นักเขียนสอบตกครั้งใหญ่เลย

ส่วนว่าเป็นมุกมีแต่โบราณไหม กุมองไม่สำคัญนัก เพราะหนังสือมันแนวคอเมดี้ คงอิงประวัติศาสตร์บ้าง แต่คงไม่ได้แป๊ะมากมั๊ง

>>36 จะว่านักเขียนทุกคนที่ได้รับคำถามจากคนอ่าน สอบตก ก็ไม่ถูกนะ มึงตัดสินง่ายไปรึเปล่า และถ้ามึงมองว่ามุกโบราณไหมไม่สำคัญก็ยิ่งไม่น่าบอกว่าเขาสอบตก แต่คนอ่านถูกจำกัดความรู้เพราะความแตกต่างของวัฒนธรรมและภาษามากกว่า

>>2 กูเคยเห็นใน นอ น่าสนใจดี แต่งานปก คนแปลแม่งจงหยวนมากเลยไม่กล้าซื้อ โลโก้ สนพ ยังแตกๆเลย

เมื่อวานไปสอยปิ่นสามที่ซีเอ็ดมา อ่านจบแล้วด้วย
.
.
.
.
.
แบบ เล่มนี้ฉากหวานเยอะชิบหาย อ่านไปเขินไป มีอุ้ม มีกอด มีหึงจนคุมตัวเองไม่ได้ แต่สงสารท่านอ๋องชวนน้องไปกินข้าวแต่นกตลอดๆ 5555
.
.
.
.
.

>>37 ประเด็นคือ คนเขียนเขียนให้คนอ่านภาษาจีนออกอ่าน และให้ชัดเจนคือ เป้าหมายเค้าอยู่ที่คนจีน ที่น่าจะเก็ตมุกทันที

ทีนี้คนแปลซึ่งเป็นคนที่อ่านภาษาจีนออกและถ่ายทอดมาเป็นภาษาไทย จากบริบทแวดล้อมที่เขียนมา ควรฉุกใจคิดไหมว่าน่าจะมีการเล่นคำพ้องเสียงตรงนี้นะ

กุเข้าใจนะว่า แปลงานคอเมดี้ไม่ง่าย และกุไม่ได้ว่าอะไรคนแปล กุแค่สงสัยว่าจุดนี้มีการเล่นมุก ถ้าเล่นมุกอยู่ ควรจะมีเชิงอรรถให้คนไทยตามที่มึงพูดมาว่า "ถูกจำกัดความรู้เพราะความแตกต่างของวัฒนธรรมและภาษา" เข้าใจด้วย

ส่วนมุกพ้องเสียงอ๋องจะมามาแต่โบราณไหม กุไม่สนใจ ใครสนใจกุก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ

>>40 ไม่สนใจก็ไม่ต้องถามและไม่ต้องมีเชิงอรรถ
ถ้าอยากให้มีเชิงอรรถมึงก็ไปบอกนักแปล
ง่ายๆแค่นี้เอง กูไปว่าอะไรมึง

>>41 กุบอกว่า ถ้ามันเล่นมุกพ้องเสียงจริง ควรมีเชิงอรรถให้คนไทยเข้าใจ

แต่สำหรับกุ ไม่ต้องอธิบายประวัติศาสตร์มาว่า มุกนี้เล่นมาตั้งแต่โบราณไหม ส่วนใครอยากให้มี หรือนักแปลจะเสริมมา ก็ตามใจ

ง่ายๆแค่นี้เอง...เหมือนกัน

>>42 อยากได้แบบไหนก็คงต้องเป็นแบบที่มึงอยากได้มั้ง โลกหมุนรอบตัวมึงไง ง่ายจะตาย

อะไรที่มึงสงสัยต้องมี
อะไรที่มึงไม่สนใจ คนอื่นมาตอบมึงก็เถียงเขา

>>42 ถ้าอยากรู้ว่านักเขียนเล่นมุกพ้องเสียงไหมก็ต้องไปถามนักเขียน ไม่ใช่มโนเอาเอง
นักเขียนที่โดนถามไม่ได้หมายความว่าสอบตก
ไม่ยังงั้นก็เกลียดนักเขียนคนไหน กูก็ส่งคำถามไป แล้วเขาก็สอบตก ง่ายๆตามตรรกะป่วงๆของมึง

>>43 เอออออ.....จะลากให้ได้ว่ากุเอาแต่ใจตัวเอง กุรู้แล้วว่าโลกนี้มีคนอยู่หลายประเภท

แต่อย่าเอาคำพูดมึงมายัดใส่ปากกุ

>>46 คำพูดมึงเองทั้งนั้น ไม่มีใครยัดปากมึงหรอก มึงคิดว่าตัวเองสำคัญนักเหรอ ถ้ามึงไม่สงสัย คนอื่นจะโง่กันหมดรึไง

ขนาดพีเรียดไทย ยังมีมั่ว ปวศเลย อันนี้แค่มุกพ้องเสียง ก็ไม่แปลกที่จะมีได้ การ์ตูนญี่ปุ่นเยอะแยะก็เล่นมุกพ้องเสียงกัน เขาก็แค่อธิบายว่า เออ มันเป็นงี้นะ แล้วทำไม ถึงจะสงสัยไม่ได้? ความจริงเรื่องมุกไม่ต้องไปถามนข นะ ถามนักแปลก็ได้ว่า ซื่อ ที่ว่า นี่คืออะไร คงน่าจะเก็ตมุกกว่าห้องแชทปฐพี

- งานติ่งโม่ง ฝกูว่าคงไม่พ้นมือหลักกิโล ว่ะ เท่านี้หลักกิโลก็มีงานแปลในมือแน่ๆ สองเล่ม ชัวร์ เบาเงินในกระเป๋าไปได้เยอะ

ส่วนที่ว่า ทำไมกุไม่ไปถามนักแปล

กุคิดว่า บอร์ดโม่งนี่เค้าเอามาอภิปรายแลกเปลี่ยนเกี่ยวกับนิยายจีน กุก็เอามาสอบถามแลกเปลี่ยน ขอความรู้กับเพื่อนโม่งว่า ที่กุสงสัยนี่มันยังไง

และกุก็ให้ความเห็นกุไป ว่ากุอยากเห็นอะไร กุไม่ได้ไปบังคับอะไรให้ใครมาคิดตามกุนิ

>>47 ไม่ต้องมาคิดแทนกุ

กูไม่เห็นว่าการที่ คนสงสัยเรื่องมุกแล้ว แล้วต้องการคำอธิบายเพิ่มเติมนี่ผิดแปลกตรงไหน นะ? กูอ่านฉากนั้น กูยังนึกไปถึงเสียงคำว่าสี่ เลย เพราะกูเก็ตมุกพ้องเสียง ความจริงการอ่านนิยายก็ไม่อ่านเพื่อ เอาแค่ ฉาก เนื้อเรื่อง ฉากร่วมหอลงโรงเอาฟิน หวีดๆอย่างเดียว มันได้ทั้ง ภาษา ทั้งวัฒนธรรม ทั้งมุมมองแนวคิดของผู้เขียน ด้วย

>>48 สงสัยได้ กูก็สงสัยเหมือนกันว่าเขาสงสัยแล้วทำไมไม่ไปถามนักแปล ไม่ไปบอกนักแปลให้ใส่เชิงอรรถ มาบอกตรงนี้แล้วหวังว่าเชิงอรรถมันจะงอกขึ้นมาเหรอ

>>51 ก็กุสงสัย และกุไม่รู้ว่าความจริงคืออะไร กุเลยมาขอความเห็นโม่ง

กุไม่อยากตรงไปหานักแปล แล้วกุเข้าใจผิด แล้วกุหน้าแตกกลับมา

>>52 นักแปลที่ได้รับคำถาม ไม่ได้แปลว่าสอบตก
และคนถามด้วยความไม่รู้ ไม่เข้าใจ ไม่ถือว่าหน้าแตกหรอกมึง

เดี๋ยว แค่ถามแค่นี้ ทำไมต้องกลัวหน้าแตกด้วยวะ ถูกผิดก็อธิบายไป กูไม่เข้าใจกูก็ถามนะ ดีกว่าอมพะนำไว้แล้วไม่รู้เหี้ยอะไรเลย อย่างน้อยคำตอบที่ได้รับมาก็เป็นคำตอบที่ถูก ต้อง

ขนาดจะตั้งคำถาม ด้วยความสงสัย นี่ทำไมได้แล้วเหรอวะ เหยดเขร้ น้ำตาจะไหล สงสัยต้องชมอย่างเดียว

กุอาจพูดจากำกวมชวนเข้าใจผิด

กลัวหน้าแตกนี่ ในความหมายกุคือ กุไม่อยากตรงไปถามนักเขียน โดยยังไม่ได้มีความรู้กระจ่าง กุกลัวเข้าใจผิด

กุเลยเลือกเข้ามาถามโม่งก่อน เพราะที่ผ่านมา โม่งที่มีความรู้ก็เข้ามาชี้แจง มาช่วยเสริมเยอะแยะ

แต่ถ้าโม่งจะบอกว่า มึงสงสัยอะไร มึงไปถามคนแปลโดยตรงเลย ไม่ต้องมาสงสัยในบอร์ดโม่ง อยากได้อะไรที่มาโพสต์ตรงนี้ บอกตรงๆกุงง

ถ้าสงสัยว่ามุกมั้ย โม่งตอบได้

แต่ถามว่าทำใมไม่ใส่เชิงอรรถ อันนี้ต้องถามนักแปลละ

>>55 สงสัยในบอร์ดโม่งได้ แต่บอร์ดโม่งไม่สามารถเพิ่งเชิงอรรถให้มึงได้ มึงจะเอาเชิงอรรถจากการโพสต์ตรงนี้ กูก็งงเหมือนกัน

>>32 กูยังอ่านไม่จบเหอะ แต่วันนี้กูจะเข็นให้จบ กูรำคาณพระเอก ปอดแหกแต่ก็อวดดี สรุปจะกลัวหรือกล้าวะ แต่เท่าที่กูแอบเปิดท้ายๆเล่มสอง กูว่าจะเป็นอาถรรพ์ผีไรงี้
.
.
.
.
.
ในหนองน้ำเป็นสุสานฝังคนชั่ว
.
.
.
.
.

>>38 เออ กูสนใจเพราะคำเปรยหลังมัน กูเจอในรีดเดรี่คือว่าแม่งน่าสน พอมึงพูดกูก็เริ่มคิด หยิบหนังสือขึ้นมา จริงๆด้วยเหมือนมากอะ

อีกเรื่องคือ จาเหวินปิน พวกมึงอ่านปะ เล่มสามออกมาแล้ว กูอ่านถึงเล่มสอง กูว่าเล่มสองมันเนื่อยๆอะ แต่จบเล่มหนึ่งคือกูว้อทเล่มสองมาก หรือเพราะสำนักพิมพ์ทิ้งช่วงเล่มหนึ่งกับสองนานเกิน พออ่านสองกูเลยไม่พีค ใครอ่านเล่มสามเป็นไงบ้างวะ กูยังไม่สอยเลยทำใจก่อนแพงอะ ตั้ง 550 บาท

พวกมึงไปบอกท่านหญิงไป ไม่เก็ตมุก ไม่ใช่คนจีน ทีหลังมีงี้ให้ใส่เชิงอรรถให้ด้วย แต่ไม่แน่ท่านจะส่องโม่งอยู่ รู้แล้วก็ได้ แต่เพื่อความชัวร์อินบล็อกไปบอกนาง เผื่อนางไม่ได้ส่อง (แต่กูว่าส่องอะ )

กูก็รู้สึกเอะใจตั้งแต่อ่านตัวอย่างมเหสีป่วนรักละว่ามันสมควรมีเชิงอรรถไหมเพราะกูพอเข้าใจที่นักเขียน-นักแปลเค้าต้องการสื่อแต่คนอื่นที่เค้าไม่ได้เรียนภาษาจีนมาจะรู้เรื่องด้วยไหม กูว่าแก้ตอนนี้ไม่น่าทันเพราะเล่มจะออกอยู่ละแต่เราสามารถบอกท่านหญิงได้ใช่ไหมวะ

>>60 บอกได้นะมึง ถ้าไม่ทัน อย่างน้อยก็ได้รับรู้ไว้ เรื่องหน้าจะได้ใส่เชิงอรรถให้เรียบร้อย

กุมาบอกว่า ยังไงกุก็ยังตามเปย์มเหสีอ้วนดำนะ

บางทีกุก็งงความสองมาตรฐานของตัวเอง ของยามเช้า เวลาโม่งมาบอกอะไร กุก็อินร่วม

แต่พอของส้มๆ กุสงสัยเอง กุก็ไม่ได้อยากเลิกเปย์

อิทธิพลของแอดมินเพจมีผลกับกุจริงๆ

กูไม่ชอบประมุข จจ คบ ก็อ่านของสยามได้นะ แค่ทำเบลอไม่อ่านในกลุ่มแค่นั้น

ของส้ม กูพิจารณาที่พล็อต ถ้าเรื่องไหนถูกใจก็เปย์ ไม่ได้เปย์ทุกเรื่อง
แต่ของยามเช้า บอกตรงๆว่าต่อให้ดารินทิพย์แปล แต่ถ้าแอดมินเพจจะขายของแบบนี้ กูก็ไม่เปย์
ของเมืองยิ้ม กูโชคดีที่ไม่อ่านแนว คบ อยู่แล้ว เลยไม่ต้องฝืนใจตัวเองนัก

แบล็กลิสต์ของกูมีแค่เจิ้นกับหลักกิโล

มุกบางมุก ถ้านักแปลก็ไม่รู้ที่มาที่ไปถ่องแท้เค้าก็อาจจะไม่ใส่เป็นเชิงอรรถมะ
หรือบางอย่างถ้ามีบ่อยในหลายเรื่องแล้วนักแปลก็อาจไม่ใส่ในเชิงอรรถ (แต่อาจไปเจอในเชิงอรรถของเสิ่นเจิ้นแทนได้ เพื่อคนเพิ่งอ่านแนวจีน หรือเพื่อเพิ่มกลิ่นอายความดูเป็นจีน)
แต่กูเข้าใจที่มึงมารำพึงในนี้ก่อนนะ เมื่อก่อนหลายๆอย่างก็มาบ่นกันในนี้แหละแม้จะรู้ว่าโม่งด้วยกันทำอะไรไม่ได้ต้องไปบอก สนพ. เอง แต่โม่งสมัยก่อนจะค่อนข้างเปิดกว้างมากกว่าแหละ มาบ่นๆก็เข้าใจแนะนำให้ความรู้กันไปไรประมาณนั้น

>>65 กุรักมึง

เขาสงสัยก็มาถามตรงนี้เหมือนหาเพื่อนคุยไหมวะ กูไม่เห็นต้องมาเถียงอะไรกันเลย อ่านดูเหมือนเป็นการเสนอแนะมากกว่า ก็เหมือนกับมู้ก่อนที่มาคุยกันเรื่องชื่อหนังสือน่ะ มันเป็นแค่คำวิจารณ์ เป็นความเห็นส่วนตัวคนอ่าน ถ้าเจาะจงไปบอกไปถามที่เจ้าตัวหรือผู้มีส่วนร่วมโดยตรง นักแปลบางคนเจอคำถามเกี่ยวกับการแปลของเค้าก็ไม่พอใจก็มี หรือถ้าเอาไปลงที่เพจสนพ.นั้นๆก็โดนแฟนคลับถล่มไม่ลืมหูลืมตาก็มีป่ะ กูว่ามาคุยกันในนี้ด้วยเหตุผลมันก็โอนะ

อืม ถ้าคุยในนี้แล้วเชิงอรรถอยากให้งอกมันงอกเองได้ แสดงว่าคนของสนพนั้นๆส่องโม่งอยู่จริง

ทีว่าคนอื่นไม่เป็นไร ทีว่าส้มทำใมมีดราม่า ม้าแน่นอลลลลลลลล
//แคะขี้ตา

#ไม่ใช่ม้าก็ไม่ต้องเดือดร้อน
#บิบิ

>>67 +1 คิดเหมือนมึงเลย

>>69 ใครว่าส้มวะ ว่าว่าอะไรบอกกูที

>>71 เพราะส้มไม่ใส่เชิงอรรถ แต่มีคนไล่ไปถามนักเขียนนะสิ ปกป้องขนาดนี้ ม้าแน่นอลๆๆๆๆๆ

กูแซะในแซะอีกที มึงอย่าจริงจังเลย

>>67 ในเมื่อเราเป็นผู้บริโภค ทำไมเราจะตั้งคำถามการแปลของเขาไม่ได้ ถ้าถึงขั้นไม่พอใจ ก็แสดงว่านักแปลคนนั้นเป็นน้ำเต็มแก้ว กูก็ไม่รู้จะพูดยังไงหละ ถ้าถกกันแต่ในนี้แล้วจะได้อะไรขึ้นมา เราอินบล็อกไปบอกก็ได้หนิ สั่งเมลล์ก็ได้ กูทำออกบ่อย ช่วงอ่านจีนใหม่ๆ บ้านส้มเนี่ยแหละ อย่างกูไม่พอใจปกกูก็บอกว่าปกไม่สวย ก็ต้องให้เขารู้ตัว จะปรับไม่ปรับในเล่มต่อๆไปก็เรื่องของเขาหละทีนี้ ถ้าเขาเห็นดีด้วยเขาก็ปรับ ไม่ปรับเขาคงคิดว่าแบบอื่นเวิร์คกว่านะ กูว่าส้มเขาก็ฟังเสียงลูกค้าอยู่นะ

แต่ระวังเรียกร้องเชิงอรรถเยอะๆเข้า เป็นเหมือนนิยายกูกูก็ไม่ไหวนะ

>>71 มึงกูว่าเขาแค่แซะเฉยๆเว้ย แซะอีกสนพนึง ไม่รู้กูเข้าใจผิดรึป่าว

ท่านแม่ทัพต้องกอด ถ้าไม่อ่านในโม่งกูปล่อยผ่านแล้วนะ เห็นปกนึกว่าเสิ้นเจิ้น กูอ่านตย. แล้วอยากเปย์วะ

>>74 แซะโม่งญาณทิพย์ที่ชอบว่าคนอื่นเป็นม้านี่ละ

ky นิด ถามหน่อยเพื่อนโม่งทุกคน พราวพร่าง นี่สนุกมั้ยวะ มันออกมาเยอะชิบ คุ้มที่จะเปย์มะ คือกุขอสองอย่างพอ จบ HE กับมีเรือเดียว พระเอกคนเดวพอ ไม่เอาแบบเดาพระเอกไม่ถูก
ที่อ่านๆมาละกุชอบนะ ผู้ชายตระกูลหลงทั้งหลาย แม่ทัพอยู่บน ของอวี๋ฉิงกุกำลังอ่านอยู่ ยังไม่จบ แต่กุชอบ vibe ในเรื่องมาก

ถ้าแซะตัวบุคคล ไม่ไปแซะที่เนทวอชละ ?
นี่มันมู้นิยายจีนนะ แยกประเภทด้วยนะ

แค่กๆ

อ่านพล็อตท่านแม่ทัพต้องกอดที่เพื่อนโม่งสปอยล์แล้ว อยากเปย์อ่ะ

>>79 อ่านได้เพลินๆอ่านengมาแล้ว ดีเหมือนกันนะ แต่อยากอ่านบันทึกปิ่นแล้ว ไม่มีคนชี้ทางเลย ฮือๆ อยากอ่านเล่ม4 ชอบอ๋องซึน หวางอวิ้นก็เร้าใจ เกลียดอวี่เซวียน ฮือๆ

>>77 สำหรับเรา พราวพร่างโคตรสนุกเลย
7 เล่มอ่านจบอย่างรวดเร็ว
ยังอยากให้มีรุ่นลูกอีกด้วยซ้ำ

>>77 ตามโจทย์ พราวพร่าง พระเอกมีคนเดียว ชัดเจน และจบแฮปปี้

ส่วนตัว กุว่าสนุก

เสียงคนอ่านที่เคยอ่านผ่านๆตา ที่ชอบก็ชอบมาก ที่ไม่ชอบก็ว่าเหนือย พระเอกออกน้อย และติเรื่องตอนจบที่ตัดฉับ

>>77 จบ HE มึง มีเรือลำเดียวให้ลงด้วย

>>77 ตรงตามความต้องการมึงเลยจ้าา HE โพดโพจนอยากให้มีตอนพิเศษเพิ่ม และพระเอกคนเดียว เรือสำราญเดียวไม่มีเรือเล็กเรือน้อย พระรงพระรองมือสองมือสามมาทำให้หงุดหงิดรำคาญใจ เรื่องนี้สำหรับกูคือฮีลลิ่งมาก

พร่างพราวนี่เรือสำราญเลยล่ะ นอนพายมาตั้งแต่ปากซอย เข้าบ้าน

>>77 เรือเดียว จบ he แต่กูว่าเรื่องยืดเกินไป เล่ม5-7กูใช้เวลาอ่านนานมากกว่าจะจบ เนือยในเนือย ทั้งๆที่ 4เล่มก่อนหน้านั้นกูชอบมาก หวีดมาก

เรื่องมุก คำพ้องเสียง คำว่า ซื่อ มันไปพ้องเสียงกับคำว่าตาย อันนี้กูเก็ตนะ คือกูเจอมาตั้งแต่เด็ก กูเลยไม่เคยปัญหา ถามว่าต้องใส่เชิงอรรถมั๊ย อันนี้กูว่าแล้วแต่เลยว่ะ นักแปลบางคนอาจจะเข้าใจว่า เอ๊ยมันเป็นมุกทั่วๆไป ใครๆก็เข้าใจเลยไม่ใส่มา แต่ถ้าเราอยากให้มีก็ลองเสนอผ่านสนพ.ไปดูก้ได้ เค้าก็จะเก็บฟีดแบ๊กไป กูเคยสงสัยหลายอย่าง กูก็บอกสนพ.ไป ตอนหลังเค้าก็ปรับปรุงนะ ไม่เห็นต้องเป็นเรื่องที่ต้องมาทะเลาะกันเลย

เออ กูไม่รู้จะหาที่ระบายตรงไหนว่ะ ขอ ky ตรงนี้หน่อยละกัน เพื่อนกูนางเกลียดสนพ. แอนตี้สนพ.นึง เพราะไม่ยอมให้นางเปลี่ยนหนังสือ แบบนางไปซื้อมา กลับบ้านแล้วเห็นมีตำหนิ ไปถามสนพ. สนพ.ไม่ให้เปลี่ยนเพราะบอกว่ามันไม่ได้มีผลต่อการอ่าน ตำหนิที่เกิดขึ้นไม่ได้มาจากสนพ. นางก็เล่นใหญ่ด่าสนพ. แล้วมาเล่ากะให้กูอินไปกับนางให้ได้ นางว่าสนพ.ทุเรศไม่รับผิดชอบ ไรงี้ ซึ่งกูอยากบอกนางว่าความผิดก็มาจากนางน่ะแหละที่ไม่แหกตาดูให้ดีก่อนซื้อ กูไม่รู้จะพูดไงดีว่ะ แต่กูก็ได้แต่คิด เออเรื่องของมึง อยากด่าไงก็เชิญละ นางมาบอกกูว่าให้เลิกอุดหนุนสนพ.นั้นด้วย ซึ่งกูแบบ เฮ้ย มันไม่ใช่เรื่อง เงินกู กูอยากทำไรก็ทำ จะมาบังคับกูไม่ได้

>>77 ตรงตามโจทย์ที่มึงต้องการเลย อ่านปุ๊บดูได้ทันทีว่านี่คือพระเอก แล้วมันก็ไม่มีพระรอว มือที่สาม สี่ ห้า มาให้วุ่นวายด้วย

>>86 ทำใจว่ะ กูก็เคยนะเว้ย ตอนซื้อไม่เห็นตำหนิ มาเห็นก็ตอนจะอ่าน เห็นแล้วปวดใจ แต่ก็คิดแค่ว่ากูมันถั่วเอง แล้วก็ช่างมัน แต่จะให้ไปแอนตี้สนพ.กูก็ไม่นะ กูว่าแอนตี้เพราะเรื่องก็ไร้สาระไปสำหรับกู

บางทีกูก็รู้สึกว่าโม่งพักหลังๆ คนเข้าเยอะขึ้น จนมันกลายเป็นอะไรที่แปลกๆ ไปแล้ว ก่อนหน้านี้และอาจจะเดี๋ยวนี้ก็มีโทรลมาป่วนบ่อยๆ อยู่ๆ กูก็นึกถึงตอนโม่งตำหนักแรกๆ ยังขยับไม่พ้นสาม แต่ตำหนักข้างๆ พุ่งไปสามสิบแล้วอะไรแบบนั้น

เพื่อนโม่งช่วงนี้กูเบื่องานสายโรแมนติกกับกำลังภายใน มีแนวสืบสวนหรืออะไรแปลกๆ อย่างใน >>2 แนะนำกูบ้างไหม

1) หอดอกบัวสามก็มาแล้ว เคลียร์เรื่องแฟนเก่าพระเอกเรียบร้อย ดำเนินเรื่องต่อไปอีกสามคดี
2) อ๋องนอนกอด กูชอบมาก มุ้งมิ้งน่ารัก เคยมีแปลไทยในเด็กดีด้วย กูชอบตั้งแต่แปลอิงค์แล้ว
3) กูตามอ่าน hoju ที่เป็นแฟนนักเขียนคนนี้ กูอ่านเรื่องกระดูกนี่ไม่รู้เรื่องที่สุดแล้ว กูอินบ๊อกซ์ไปถามมา กำลังพิจารณานักเขียนคนนี้อีกสองเรื่อง
กูเลยไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดีถ้าเอา really really miss you มา...
กูอยากอ่านภาษาไทย แต่กูกลัวสำนวนแปล
ป.ล. เรื่องนี้เพลงเพราะๆเยอะมาก

>>88 รู้สึกเหมือนกัน หน้าใหม่เยอะขึ้นมาก แล้วช่วงหลังก็หัวร้อนกันง่าย ใจบางกันเหลือเกิน

>>89 หอดอกบัวกูว่าน่าจะใส่สปอยหน่อยนะ เล่มจริงยังไม่ออกนิ?

พูดถึงนิยายประกาศลข.ใหม่ของยามเช้า กูสนใจเกือบทุกเรื่องเลยนะ แต่ติดใจที่คนแปลเนี่ยแหละทำเอากูซิ้อไม่ลงเลย

ขอโทษค่ะซิส ไม่ได้ตั้งใจ

เรื่องใหม่ ดอกไม้โปรยปรายนี่กูรู้สึกเหมือนเป็นแฟนฟิคซือฝูยังไงชอบกล คงไม่เปย์...

ของยามเช้ายังไงกูรอรีวิวก่อนทุกเรื่อง

เรื่องใหม่กูอ่านแค่หงกรีดปีก เล่มแรกก็แซ่บโดนใจขนาดนั้นแล้ว เล่มต่อไปได้ข่าวว่าแซ่บกว่าอีก

อ่านปิ่นสามแล้วรู้สึกว่าเล่มต่อๆ ไป ท่านอ๋องกับหวางคู่หมั้นเก่า ต้องเปิดศึกแย่งน้องกันแน่ๆ //จะรอดูคนซึนแตก

>>93 กูชอบหงส์กรีดปีกมาก อ่านโปรยๆเล่มสองจากเมืองยิ้มแล้วดัดดิ้นอยากได้เล่มใหม่ละ กูรอเงินเดือนออกแล้วกูจะเปย์ sub ละ เงินเดือนกูดันออกกลางเดือน

>>92 ไม่เป็นไรซิส พลาดกันได้

ขอคำแนะนำ

ไม่ชอบ กลภน.จัดๆ และอ่านตี๋เหรินเจี๋ย นักสืบคู่บัลลังก์และกุนซือทะลุมิติรอด

จะอ่านหอดอกบัวรอดไหม

>>96 หอดอกบัวไม่ได้กำลังภายในอะไรนะ มันไม่ได้เน้นสืบสวนอะไรขนาดนั้นด้วย มันเป็นสไตล์สืบสวนไขคดี แต่ไม่เน้นการสืบ งงป๊ะ กูยังงง 555 แต่กูอ่านไม่ค่อยรอด กูว่ามันเนือยเกินไป

>>88 บ้านซ่อนผี(เห็นชื่อเรื่องคิดว่าเป็นอีกแบบ แต่จริงๆแล้วเป็นอีกแบบ) คนขุดสุสาน จาเหวินปิน วิวาห์นางจิ้งจอก เจาะจิตฆาตกร 10คดีบาป(เรื่องปมสืบสวนไม่เท่าไหร่ เเต่เนื้อเรื่องน่าสะอิดสะเอียน) เต้ามู๋ รหัสลับหลังคาโลก(เรื่องนี้กูกึ่งๆ ถ้าทนความน่ารำคาญของตัวละครหญิงได้ ก็อ่านได้ คือนางงอแงจะออกผจญภัยด้วย พอได้ร่วมเดินทางกันกับเป็นตัวถ่วง) ชมรมหลอนล่าผี

>>98 คนขุดสุสาน กูอ่านไม่พ้นครึ่งเล่มแรกเลยว่ะ

>>96 ถ้าอ่านยอดกุนซือรอดน่าจะอ่านหอดอกรอด กูชอบมากกว่ากุนซืออีกเบื่อความฮาเร็มเรื่องนั้น หอดอกกูชอบความเกรียนของพระเอกกับชอบเคมีของพระเอกกะเพื่อนรัก(หราาา) อ่านเล่มแรกครึ่งเล่มละเฉยๆมาติดใจเอาตอนครึ่งหลัง

>>94 จริง กูปูเสื่อรอดูศึกชิงนาง รอดูคนซึนแตกหึงหน้ามืดไปไม่เป็น

เพื่อนโม่ง มีนิยายเรื่องไหนบ้างที่อ่านแล้วน้ำตาแตกสำหรับโม่ง เล่มเก่าๆ ก็ได้ เราอยากอ่าน

>>97>>100 ขอบใจมาก

เดี๋ยวซื้อเล่ม 1 เล่มเดียวก่อน เผื่อไม่รอด

>>99 ไมอะมึง กูว่าสนุกดีออก
ภาค 1 ไหม ถ้าภาคสองมันจะเนือยๆนะ

>>98 กูชอบนะบ้านซ่อนผี แต่เล่มต่อไปจะมาเมื่อไหร่ไม่รู้ มันค้าง อีกเรื่องที่ชอบคือคนล่าผี นี่ก็ชื่อเรื่องเหมือนน่ากลัวแต่เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อสำหรับกู ไม่ได้แอคชั่นมาก ไม่ได้หลอนมาก เน้นเรื่องจิตใจความรักอะไรมากกว่า แต่ไม่ใช่นิยายรักอะนะ แต่เรื่องนี้ก็ค้างอีกแหละ เล่มต่อมาตอนไหนไม่รู้

พูดถึง 10 คดีบาปกูอ่านไปเล่มนึงแล้วผิดหวังว่ะ คือปกติพล็อตรวมคนแปลกๆ ที่มีความสามารถมาตั้งทีมหรือหน่วยงานพิเศษเพื่อรับมือเคสยากๆ เนี่ยกูชอบนะ แต่ของเรื่องนี้คาแรกเตอร์แต่ละตัวดูไม่มีเสน่ห์เลย แล้วก็ไม่รู้สึกถึงความเก่ง ความเทพอะไรทั้งนั้น หลายตอนเลยที่เวลาสันนิษฐาน มันดูไม่มีอะไรมารองรับเลย เหมือนเดาหรือสังหรณ์เอาเอง อีกอย่างตอนตั้งทีมก็ดูโคตรจะซี้ซั้วเลือกขึ้นมา ทั้งๆ ที่บอกว่าทีมนี้มีอำนาจสั่งการสูงสุด สั่งตำรวจอื่นๆให้ทำอะไรก็ได้ ความรู้สึกตอนอ่านคือแทนที่จะเน้นความสามารถทีม ดันไปเร้นแต่เรื่องอะไรอี๋ๆ แหวะๆ แทน ฟีลลิ่งที่ได้ก็ไม่ใช่ความสยดสยองด้วย แต่เป็นความหยะแหยงแทน กูอาจจะคาดหวังมากเกินไปด้วยก็ได้มั้ง ถ้าเทียบแล้วกูว่าเจาะจิตฆาตกรสนุกกว่าเยอะ ถึงจะเพิ่งอ่านไปแค่ 2 เล่มก็เถอะ

>>102 สำหรับกูคือตงกงกับบุหลันไร้ใจ...

>>106 กูว่าจุดขายเรื่องนี้คือ ความโสมมของมนุษย์
กูอ่านถึงเล่มสอง กูรู้สึกอย่างหนึ่ง คนเขียนเหมือนเกลียดคนญี่ปุ่นด้วยนะ
.
.
.
.
.
มันจะมีตอนหนึ่งที่ ลูกสาวนักธุรกิจ ลูกครึ่งจีน ญี่ปุ่น
ถูกลักพาตัวไป ขัง และข่มขืน โดนคนเลี้ยงหมู โรคจิตและหน้าตาอัปลักษณ์
บรรยายแบบกูหดหู่ใจ เช่น ปลอกคอใช้โซ่ล่ามไว้ กับ ในถังขยะเต็มไปด้วยถุงยางอนามัยใช้แล้วจนล้นออกมา
.
.
.
.
.
มันเป็นอะไรที่ทำกูสะอิดสะเอียน

>>27
โอย ขอบคุณมากเลยสำหรับความรู้นี้
มันคือชื่อจีนตอนต้นของเรื่องกระดูกไง เลยทำให้เข้าใจความหมายของชื่อนิยาย //ดีใจจุง (คนแปลengก็อาจไม่เข้าใจนะ)
ชื่อengคนแปลengน่าจะตีความเอง
One Life, One Incarnation: Beautiful Bones (一生一世美人骨)

กูว่าตลาดนิยายจีนไต้หวันโตขึ้นเยอะมาก ทำไมมีคนเอาคู่ป่วนฯมาทำต่อ หรือโตเฉพาะนิยายรัก นิยายวายวะ…

KY เห็นเพื่อนโม่งหัวร้อนๆๆๆ ตีกันเป็นสีสันมากๆ
บางทีกูคิดนะว่าที่นี่น่าจะมีโม่งจากทุกสำนักพิมพ์แหล่ะ รู้เขารู้เรา รบ100ครั้งชนะ100ครั้ง
แม้แต่กูคนอ่านเซ่อๆยังได้รับเกียรติเป็นม้าเลย55

>>111 จะky นอกเรื่องตามคำแนะนำ เขาให้ไปเนชวอชนะจ้ะ จุ๊บๆ

>>108 อืม กูคงไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายของเค้าอะ คือเห็นปกโปรยมาประมาณว่า Criminal minds CSI แดนมังกรไรเงี้ย ใจกูก็คาดถึงไปแบบนึง แต่พอมาอ่านจริงๆ เรื่องการสืบสวน เรื่องการวิเคราะห์จิตใจฆาตกรกูอ่านแล้วไม่อินเลย แล้ววิธีการบรรยาย จุดโฟกัสเค้ามันค่อนข้างอี๋ๆ อะ คืออย่างสืบสวนเรื่องอื่นที่เคยอ่าน วิธีตายโหดมาก อ่านแล้วสยองจริง แต่มันไม่ได้มีความหยะแหยงเหมือนเรื่องนี้ แต่ถ้าเรื่องหดหู่กับสภาพสังคมเนี่ยอันนี้เค้าเขียนแล้วเห็นภาพจริงๆ อ่านไปก็อึนไป สรุปว่ามันไม่ใช่แนวกูน่ะเรื่องนี้

>>110 กูก็อยากรู้เหมือนกัน กูอยากอ่านคู่ป่วนมากกกกกก คือกูสงสัยว่าถ้าจะทำภาค 2 เนี่ยมันต้องซื้อภาค 1 มาทำซ้ำใหม่ด้วยมั้ย หรือนี่อาจจะเป็นเหตุผลที่ไม่มีใครเอาเข้ามาซะที

สปอยล์ ท่านแม่ทัพต้องกอดแล้วจึงจะหลับ ต่อจากเมื่อวาน คือกูอ่านเป็นตอนแล้วมาย่อว่างั้นแหละ
.
.
.
.
.
จวนที่นางเอกต้องการเข้าไปสมัครเป็นสาวใช้ มีนายน้อยคนหนึ่งเจ้าชู้มักมาก มีอนุภรรยามากมายรวมถึงนางโลมก็ไปมีสัมพันธ์ทั่ว นางคิดว่าถ้าเข้าไปในจวนนี้แผนจะสำเร็จโดยง่าย ที่ไหนได้นางกลับมาสมัครผิดจวน กลายเป็นจวนแม่ทัพที่ขึ้นชื่อว่าครองตนบริสุทธิ์ แล้วอย่างนี้นางจะเสียความบริสุทธิ์ได้ยังไง? การที่นางเข้ามาเป็นสาวใช้ ก็แค่สาวใช้จริง ๆ สินะ นางก็คิดว่าเอาเถอะสักวันคงมีโอกาส

วันนี้ทั้งวันนางทำงานมาอย่างเหน็ดเหนื่อย ตกกลางคืนได้เวลาพักผ่อน นางก็เปิดหน้าต่างห้องนอน (คิดว่าเป็นห้องส่วนตัวเพราะพระเอกชอบดอดเข้ามาโดยที่ไม่มีใครรู้) คิดจะชงชาดื่มสักหน่อย ไม่ทันไร เงาดำร่างหนึ่งก็วูบเข้ามาทางหน้าต่าง ปรากฎเป็นชายรูปงามราวเทพเซียน (พระเอก) นางได้แต่ตะลึงพึมพำถามว่าเป็นเซียนใช่ไหม เขาไม่ได้ตอบแต่ถามกลับว่านางเป็นใครชื่ออะไร ซึ่งนางเอกก็ตอบแต่โดยดี เป็นสาวใช้จวนแม่ทัพ ชื่อ... เขามองนางรอบหนึ่งแล้วบอกให้อยู่นิ่ง ๆ ก่อนพูดว่า เจ้าไม่ผอมแห้งเกินไป กอดแล้วเต็มมือยิ่ง (นางเอกเป็นคนมีเนื้อมีหนัง) นางก็เข้าใจผิดคิดว่าเขาว่านางอ้วน พระเอกก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าอ้วนสักหน่อย เขาหันมาสนใจชาในมือนาง เพราะได้กลิ่นแล้วรู้สึกเหมือนจะง่วงนอน เพราะกลิ่นนี้เองทำให้เขาที่นอนไม่หลับตามมาจนถึงห้องของนาง นางบอกว่านี่คือชาที่นางชงเองกับมือ เขาก็ฉวยเอาไปแต่ยังไม่ได้ดื่ม นางเอกถามท่านชอบดื่มชาหรือ พระเอกตอบใช่ นางถามว่าท่านชอบชาอะไร เขาก็บอกชื่อชาออกมา (เป็นชาที่แพงที่สุด) นางเอกก็หน้าตึงหน่อย ๆ แล้วเกลี้ยกล่อมให้ลองดื่มในมือดู ชาต้องดื่มหลาย ๆ ชนิด จะชอบเพียงชนิดเดียวนับว่าขาดทุนน่าดู พอได้ดื่มไปแล้วก็ให้ความรู้สึกผ่อนคลาย หนังตาก็จะเริ่มปรือ ๆ แต่เขาเป็นคนหลับยากไง ยังไงก็ไม่หลับง่ายหรอก เขาได้กลิ่นชามาจากตัวนางเอก เป็นกลิ่นอ่อน ๆ คล้ายชาแต่ไม่ใช่ เหมือนว่าเขาจะชอบกลิ่นนี้ เขายื่นหน้าไปดม ๆ จนในที่สุดก็กอดนาง

นางเอกก็โวยวาย ว่าชายหญิงไม่ควรใกล้ชิด (ลืมจุดประสงค์ของตัวเอง) พระเอกทั้งกอดทั้งชม ว่านางนั้นนุ่มนิ่ม กอดแล้วสบายยิ่งนัก นางเอกก็ปี๊ดขึ้นมา คิดในใจ เขาว่านางอ้วนอีกแล้ว! นางยิ่งโวยวายไม่หยุด ทั้งผลักทั้งดัน แต่ก็ไม่เกิดไรขึ้นเพราะสู้แรงไม่ได้ทั้งยังโดนกอดแน่นและถูกลากไปยังที่นอน นางเอกก็ขู่บอกว่า ให้ปล่อยไม่งั้นจะเรียกคนมาช่วยนะ พระเอกก็งึมงำบอกว่า ข้าไม่มีทางโดนข้อกล่าวหาใด ๆ ทั้งสิ้นหรอก (ก็ใช่สิแกมันเจ้าของจวนนิ่) เลิกพูดแล้วมานอนกับข้าดี ๆ เถอะ นางเอกเกิดว้าวุ่นในใจล่ะ เพราะพระเอกน่ะรูปงามมากจริง ๆ ความคิดขัดแย้งระหว่างความถูกต้อง กับหนุ่มรูปงาม สุดท้ายความถูกต้องก็ชนะ นางโวยวายอีกบอกว่า ข้าไม่อนุญาตให้กอด ยิ่งไปกว่านั้นไม่อาจชวนข้าขึ้นเตียงเพราะข้าไม่ใช่ภรรยา พระเอกน่าจะง่วงมากล่ะ ปั๊ดจี้จุดซะเลย ทีนี้นางเอกไม่สามารถพูดหรือขยับ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านางคงจะนอนท่านี้ตลอดทั้งคืนอย่างช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ทั้งโดนกอดโดนซบอีกทั้งเขาก็หลับสนิทไปแล้ว! นางรู้สึกอับอายแต่จะทำอะไรได้ นางเอกรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นชาวนาและเขาเป็นงูเห่า ชาวนาชักชวนให้งูเห่าดื่มชา จากนั้นเขาก็มากอดรัดนางเสียจนกระดิกไม่ได้อีก
.
.
.
.
.
คือเนื้อเรื่องมันก็จะคล้าย ๆ เล่มฝอยของ มกร แหละ เพราะมีแค่ไม่กี่บท ทำเป็นเล่มแล้วก็ไม่เกิน 300 หน้า เนื้อหาจะเบา ๆ แต่แฝงความน่ารักระหว่างทำความรู้จักกันระหว่างพระนาง คนหนึ่งต้องการนอนหลับให้ได้โดยการกอด คนหนึ่งต้องการท้องแต่ลืมจุดประสงค์ของตัวเอง

กูละเกลียดบุหลันไร้ใจมาก อ่านแล้วไม่รู้สึกว่าตัวละครไหนเลย
.
.
.สปอลย์
.
.
.กุละผิดหวังกะอิอ๋องมาก
เรื่องนี้ถ้าจบแบบนางเอกตายกรูจะโอเคมาก

>>112
รับแซ่บ จุ๊บจุ๊บ

>>116 มึงสปอยล์ผิดหลักว่ะ
ชื่อเรืองสปอยล์
.
.
.
.
.
เนื้อหาที่จะสปอยล์
.
.
.
.
.

>>104 ภาคแรกแหละ อ่านแล้วหลับว่ะ มีคาบอกกูว่าต้องพ้นภูเขาหิมะไปให้ได้ก็คล่อง แต่กูไม่พ้นซะที

>>110 กูชอบเรื่องรี้มาก กูเคยมีความหวังว่าคิรินจะเอามาทำต่อ เห็นเอาหยางหยางมาทำ กูอยากอ่านคู่ป่วนต่อ อยากอ่านว้าบว้าบต่อให้จบ แม่งเอ๊ยยยยค้างโคตร กูเคยไปถามคิรินละ ไม่ตอบกู เทกู กูโกรธธธธธ แต่ดูสภาพละว่านิยายแฟนตาซีคนคงสนใจน้อยว่ะเลยไม่ค่อยมีคนเอามาทำ ขนาดหยางหยางยังกริบๆเลย ภาคต่อก็หายตุ๋ม

>>102 ปู้ปู้ตอนจบ

กับตงกงเล่มสอง

>>116 ต่างจากกูเลย กูว่าจบแบบนี้อะดีแล้ว สมน้ำหน้าอิฮ่องเต้

>>102 บทเพลงกลางเมฆา

>>102 ถ้านิยายจีนนะ จากที่กูเคยอ่านมายังไม่มีเรื่องไหนทำกูร้องไห้ได้เลยว่ะ มีแต่ เออ ดูเศร้าเนอะ แต่ไม่ร้องเลย จะทั้งของถงหัว เฝยหว่อ กูก็ อืม แล้วจบ แต่กูชอบอ่าน BE ดราม่า หนักๆ หน่วงๆนะ

มีเรื่องเดียวที่กูอ่านแล้วน้ำตาไหลแบบพรากๆ เป็นท่อประปาแตกเลยคือลำนำทะเลทราย นอกนั้นก็ประมาณรู้สึกเศร้า มีน้ำตาซึมคลอนิดๆ ฉากในลำนำที่ทำกูร้องขนาดนั้นได้ก็คือ...
.
.
.
.
.
ฉากที่นางเอกปล่อยนกพิราบสองตัวไปสู้กับเหยี่ยวอะ แล้วพอตัวหนึ่งตาย อีกตัวหนึ่งก็ตายตาม นางเอกพยายามเรียกกลับมาก็ไม่ทันการณ์แล้ว คือกูลงเรือท่านเก้าไง แล้วตอนนั้นต้นยวนยางที่นางเอกปลูกไว้เพื่อจะดูกับท่านเก้ามันก็พังไปแล้ว เหลือก็แค่นกสองตัวนี้ที่เหมือนเป็นพยานรักของนางอะ พอนกสองตัวนี้ตายในสภาพแบบนั้น กูแบบ... ฮือออ ทั้งปวดใจ ทั้งเศร้า ทำไม ทำไมต้องตายด้วย ประมาณนี้อะ แงงง
.
.
.
.
.

>>123 ฉากนั้นกูเศร้าเหมือนกันเศร้าเพราะนกอีกตัวฆ่าตัวตายล้วนๆ

>>123
กูก็น้ำตาไหลเพราะฉากนั้นเหมือนกันเลย...

ว่าแต่ฉากนี้ฉายไปยังหว่า
อาทิตย์นี้ไม่ได้ดูเลย

>>125 ฉายไปแล้วตอนที่ 17 มีย้อยยูทูปลองหาดูนะ

>>126 เองนะ >>125 ฉายไปแล้วตอนที่ 17 มีย้อนในยูทูปลองหาดูนะ

ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้ เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง
เรื่องสุดท้ายจากเพจยามเช้า เยว์พ่อง ไปหาแอดมินที่ดีกว่านี้ไป

>>128 เย่ว์มันทำไมหรอ กูอยากรู้ มันขึ้นอยู่กับการถอดเสียงใช่มั้ย

ว่าแต่เรื่อวนี้มันเป็นแนวไหน ผู้ใดรู้บ้าง

อุ้ย งานคนนี้จะได้เทพเจิ้นมาช่วยแปลเปล่าวะ

>>129 ไม่ควรมีการันต์ป่ะ

เหมือนเคยเห็นเยว่นะ
ถ้าไม่ออกเสียง-ว- ก็ไม่ค้องใส่ ว์ มาให้โดนด่าก็ได้มั้ง

เย่ เยว่ เยว์ เย อี เยอี เยอีเย้ ~ ใครถอดเสียงออกมา แม่งพอๆกับ ‘ เอ๋อ’ ของ จงหยวน้ลย

>>132 กูไม่รู้เรื่องพินอินเท่าไหร่ แต่พักหลังเวลาอ่านข้อมูลตามเวบ พวกคำถอดเสียงจีนจะใส่การันต์มาแปลกๆ เช่น เย่ว์ หลี่ว์ หนี่ว์ จนกูคิดว่าระบบพินอินคงจะถอดเสียงมาให้ใหล้แบบนี้มั้ง

เสียงการันต์ไทยมันไม่ออกเสียงไม่ใช่เหรอวะ กรณี เยว่ นี่ก็เหมือนมี ว ควบลงไปอยู่แล้ว ส่วน หนี่ หรือ หลี่ จะมีเสียง ว ลงไปทำไมหว่า

>>135 กูคงต้องขอให้โม่งที่เทียบเสียงพินอินมาช่วยตอบแล้วว่ะ เพราะตามหลีกถ้ามีการันต์มันไม่ต้องออกเสียง แต่พวกภาษาต่างชาติกูอยากรู้ว่าใส่ไว้ให้รู้นะว่ามี แต่ไม่ออกเสียงรึเปล่า

月 yuè [แยว่, แว่]

ye เย่ นี่ก็ไม่มีการันต์ ไม่รู้ว่า อิ เย่ว์ นี่ตัวไหน แต่เคยเห็น nu ถอดเสียงเป็น หนี่ว์ แบบออกเสียง หนี่ แต่ทำปากยู่ๆ หน่อยอ่ะ

จุ๊ๆ พวกมึงจะรีบทำหน้าที่ตรวจคำผิดแทนบก.ยามเช้าทำไมกัน

>>138 เสริมอีกนิดหน่อย แต่จริงๆ หนี่ว์ ก็ไม่ถูก คนที่ถอดเสียงนี้ถูกและใกล้เคียงคือคนแปลลำนำจันทราเคียงวารีอ่ะกูว่า คือ ใส่พินทุ ให้เป็นเสียวควบ หนฺ-นี่

กูขอให้เทพเจิ้นได้มีโอกาสแก้ตัวอีกครั้งกับเย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง

เพิ่งอ่านอาหนานเล่มสองจบ อืมม ตัดความหื่นออกนี่เหลือเนื้อหาถึงครึ่งเล่มมั้ย พูด! 555 อ่านมาสองเล่มแล้วชักอยากรู้ว่าเรื่องนี้มันจะมีปมอะไรที่เข้มข้นเพิ่มมาหลังจากนี้มั้ยอ่ะ คือชีวิตนางสุขสบายเรียบเรื่อยแบบนี้มันก็อ่านได้เรื่อยๆก็จริงแต่ยังแอบหวังอะไรที่มากกว่านี้หน่อยนึง มีใครอ่านจนจบมาแล้วมั่งมั้ยสปอยล์ให้กูมีความหวังหน่อย

ปอลอ เม่ยเซิงกะหอดอกบัวมันคล้ายๆกันใช่ป่ะ เรื่องไหนอ่านแล้วเครียดน้อยกว่ากัน หนักเท่ารหัสลับหลันถิงซวี่มั้ย กูอ่านไปครึ่งเล่มแล้วท้อแท้ ไม่ชอบตีความจากกลอนอะไรแบบนี้เลย

yue เยว์ นี่คงตามจากที่ที่นึง แต่คำนี้มันเป็นกรณียกเว้น เพราะใช้ไม่ตรงกับราชบัณฑิตฯ

yue4 ที่แปลว่าพระจันทร์ถอดเสียงว่า เยว่ หรือ เยวี่ย
กูเห็นเย่ว์ทีไรนึกถึง เย้วๆ

ระบบพินอินใหม่มีปัญหากับการสะกดเสียงภาษาไทยมาก กูขัดใจตั้งแต่ ซย่า ของแจ่มละ

เกลียดคำนี้จริงๆ เพราะตามภาษาไทยยังไงมันก็ต้องอ่าน ซะ-ย่า แต่พินอินให้อ่านว่า เซี่ย ผิดหลักภาษาไทยชิบหายเลย

ส่วน 月 ที่เจอบ่อยจะสะกดว่า เยว่-เยวี่ย มากกว่า แต่ เย่ว์ รู้สึกจะเคยเจอของมติชนมั้งที่สะกดแบบนี้

ถึงจะรู้สึกแปลกๆ แต่ก็ยังอ่านตามหลักภาษาไทยได้ แต่ ซย่า นี่อ่านตามหลักภาษาไทยไม่ได้เลยจริงๆ

>>142 มีคนสปอยเรื่องมาตั้งแต่ก่อน มีเรื่องคุณคู อ่ะมึงลองไปค้นๆเอา. ซึ่งก็ไม่ต้องคาดหวังหรอกนะ…

>>123 กูดูซีรี่ส์ อ่านนิยายกูรู้สึกแบบ อีนางเอกมึงจะโวยวายทำไม พระเอกไม่ได้เอาไปย่างกินสักหน่อย กูรู้สึกผิดที่จิตใจหยาบกร้านเลย 55555

ทะเลสาบจันทร์เสี้ยว (เย่ว์หยาเฉวียน:月牙泉) ก็ถอดเสียงแบบนี้ กูว่าเย่ว์น่าจะได้นะ แค่อาจจะไม่คุ้นตานัก

>>147 เมิงมันคนบาปปปป

ในโพสต์เรื่องใหม่คนเขียนเมียคุณธรรม
มีคนโพสต์ว่าเอาคนแปลคนเดิมก็ได้ กูร้องในใจ "เชี่ย อย่านะโว้ย"

ไอ้ หลี่ว์ หนี่ว์ นี่พอจะเข้าใจได้แม้ไม่ได้ถูกร้อยเปอร์เซ็นต์ก็ตาม มันคงถอดมาจากสระ ü เช่น ชวี่ อวี๋บางคนถอดเสียงเป็นหยู จวิน สวิน สวี่ พอมันเป็นเสียงสามมันจะถอดเสียงยากไงเพราะต้องใส่ ห นำหน้าไปด้วย เช่นคำว่า ลวี่ เสียงสามต้อง ไม่รู้จะสะกดยังไงเลย เป็นกูคง หลวี่
แต่ไอ้ เย่ว์ คือ? ชื่อคนแต่งคือ yue พระจันทร์อะคุณ หมิงเยว่ทิงเฟิง เยว่เดียวกันเลย จะ เยว่/เยวี่ย หรือ เย่ ก็เอาสักคำ

>>145 เห็นด้วยกับมึงว่ะ กูอ่านหลายทีอ่านเป็นซะ-หย่า ทุกรอบ
ต้องออกเสียง ซา ใช้เปล่าว่ะ ？

>>146 เจอละ ขอบคุณมาก

>>145 แต่กูคิดว่าโอเคนะ จะได้แยกออกว่ามาจากคำไหน jia จยา = บ้าน/ jie jie เจี่ย เจีย = พี่สาว สงสัยกูเคยเรียนจีนมาบ้างถึงรู้
แต่กูรู้หลังจากดูซีรีส์ที่เป็นซับนะมึงว่ามันออกเสียงต่างกัน ตอนแรกนึกว่าไม่ต่างเพราะอาจารย์เป็นคนไทยง่ะ ไม่ใช่เจ้าของภาษา
คำว่า ซย่า สำหรับคนไม่เรียนจีนต้องอ่านว่า สะ-ย่า แน่ 55555555

>>154 กูหมายถึงว่าการออกเสียงสระน่ะ ถ้า jie ถอดว่า เจีย แล้ว jia ก็ถอดว่าเจียอีกจะไม่รู้ว่ามาจากคำไหน แจ่มเลยตัดปัญหาถอดสระ ia เป็นพวก ซย่า จย่า อะไรพวกนี้ไปเลย กูเดา 5555555

เห็นมีคนพูดเรื่องหงส์กรีดปีก นางเอกเป็นคณิกาจริงเหรอวะ น่าจะจบเศร้าละป่าว กูเลยยังลังเล เผอิญชีวิตเครียด ชอบความเบา แต่เห็นบอกว่าแซ่บ เลยเริ่มสนใจ ใครอ่านแล้ว สปอยที อย่าด่ากูนะ กูใจบาง อย่างไรก็เป็นพวกสุขนิยมว่ะ

>>145 กูอ่าน ซย่า แบบที่เอา ซ นำเสียง ย ออกเสียงเป็นคำเดียวกันว่ะ

>>156 สายสุขอย่าอ่านเลยค่ะซิส

ความเข้าใจส่วนตัวคือ xia4 อ่านเซี่ยย่า แบบรวบเป็นคำเดียว xie4 อ่านเซี่ยเย่ คือต่างกันตรงออกเป็นอากับเอ รูปปากตอนออกเสียงเสร็จไม่เหมือนกัน

>>158 แต๊งหลายยยยยยยค่ะซิส ชอบบันทึกปิ่นสุดๆ ถ้าว่างอาจลองหอดอกบัว แต่ก็กลัวหลับ ว่าจะสอยมเหสีป่วนเลิฟของส้ม แต่คนแปลเป็นผู้ชายคนเดียวกับที่แปลเซตของหูเตี๋ย อ่านแล้วสะดุดนิดหนึ่งชุดนั้น กำลังตัดสินใจเหมือนกันว่าจะสอยหรือเช่าดี

>>156 เห็นว่าเป็นคณิกา ขายเรือนร่าง จบเศร้า

>>161 Thanks คงผ่านแน่นอนแบบนั้น อ่านเรื่องเบาสมองกับสืบสวนถูกจริตกว่า อยากอ่านเจาะจิตฆาตกร แต่ดูซีรีย์มาแล้ว ชอบฟังมู่ซีรีย์มากกว่าหนัง ไม่รู้อ่านหนังสือจะสนุกไหม อ่านสิบคดีบาปจนจบ แต่แบบ...แหวะมาก รอซีรีย์เหมือนกัน สปอย
.
.
.
.
.
.
เหมือนมีตอนนึง นางเอกต้องฉี่ใส่หน้าตัวเอกชายอีกคนหนึ่ง กับตอนที่เอาเด็กมาทำเป็นงานศิลปะ แบบว่า...มีเรื่องจริงแบบนี้ด้วยเหรอ..แต่ก็นิยายนะ
.
.
.
.
.
สนุกแบบแหวะๆ

>>154 เสียงซ้ำไม่ใช่ปัญหานะ เพราะยังไงมันก็ภาษาต่างประเทศ วงเล็บว่าคนละตัวก็พอ สยามทำแบบนี้บ่อย

>>156 คณิกาจริง ขายตัวจริง ชีวิตบัดซบสุดๆ เลยละ

>>157 ระบบพินอินมันอ่านได้ แต่การสะกดผิดหลักภาษาไทยนะ ลองเอาไปให้คนที่ไม่รู้เรื่องจีนเลยยังไงก็ต้องอ่าน ซะ-ย่า แน่ๆ

>>159 ถูกต้องประมาณนี้คห.นี้
ทริกตอนเรียนที่เหล่าซือสอนกูคือ
Jia 家 ที่แปลว่าบ้าน ให้อ่านแบบจี-อา เร็วๆ
Jie 街 ที่แปลว่าตรอก ถนน ให้อ่านว่า จี-เอ แบบเร็วๆ
ที่นี้สองคำนี้ถ้าถอดพินอินแบบหยาบๆ จะใช้รูป เ-ีย เหมือนๆ กัน กูเข้าใจว่าเพื่อแยกคำให้รู้ต้นทางส้มเลยเลือก เป็น xia เป็นซย่า (ซย ควบเร็วๆ มาจาก ซี-อาแบบไวๆ) และxie ถอดคงรูปว่าเซี่ยที่ให้เคียงกับหลักการออกเสียงเดิมของ (ซี-เอ)

ทีนี้คำว่า月เยว่ กะเยวี่ย ให้อารมณ์เหมือนกันแต่เยวี่ยน่าจะทำให้คนอ่านๆได้เต็มคำเข้าใจออกเสียงควบได้ตรงจังหวะ คำนี้จะถอดว่าเยวี่ย หรือเยว่ กูก็โอเค

ส่วนตัวพอเห็นถอดว่าเย่ว์ นึกว่ามาจากye

>>164 งั้น Jia 家 อ่านว่า เจีย
Jie 街 อ่านว่า เจียะ
ได้ไหม

>>165 ไม่ได้ มันออกเสียงยาวทั้งคู่

ในความเห็นกูนะ กูเรียนจีน ไม่จำเป็นที่คนแปลต้องถอดคำให้มันเป๊ะถึงขนาด "ซย่า" เพราะมันต่างจากรูปแบบภาษาไทยจนเกินไป คนอ่านที่ไม่รู้ภาษาจีนอ่านยากไปเปล่า ๆ ถึงยังไงก็ไม่มีทางถอดภาษาจีนได้ตรงทุกตัวอยู่แล้ว ถอดเพี้ยนไปบ้างก็ได้ ดีกว่าสะกดแล้วประหลาด

ส่วนคำว่าเยว่ เยวี่ย หรือจะเย่ว์ กูมองว่าสองคำแรกพยายามให้อ่านใกล้เคียง ส่วนคำหลังแค่เขียนให้รู้เท่านั้นเองว่ามันไม่ใช่คำว่า "เย่" แต่เป็นเยว่ แล้วเติมการันต์เพื่อให้อ่านง่ายขึ้นสำหรับคนไทย กูจึงมองว่าจะเขียนยังไงก็นับว่าผ่าน แต่คำว่า "ซย่า" กูว่ามากไป ก็เขียนให้มันเป็น "เซี่ย" แล้วทำเชิงอรรถอธิบายซะหน่อยก็จบแล้ว อย่าพยายามจะให้เสียงเหมือนเสียจนผิดปกติเลยว่ะ ถึงเขียนยังไง คนอ่านที่ไม่รู้จีนเขาก็อ่านไม่ออกอยู่ดี

>>165 ส่วนตัวกู -ia ที่ถูกเวลาปิดคำมันใกล้กับ"อา" มากกว่า "เอีย"
แต่เข้าใจนะ เวลาถอดภาษาต่างชาติมาเป็นทับศัพท์เสียงบางทีก็อธิบายเป็นภาษาต้นทางลำบาก มันไม่มีอะไรเป๊ะๆ เพราะพอถอดว่า จย่า ซย่า บางคนไม่นึกถึงการควบ แต่นึกว่าอ่านเป็นสองเสียง ซึ่งจริงงมันต้องออกเสียงเร็วๆ
แต่ขอยืนยันหนึ่งเสียงว่า ถ้าอ่านเร็วๆ แบบควบจะเป็นการอ่านที่ใกล้เคียงกับเวลาออกเสียงจริงที่ถูกต้อง

เย่ว์ อ่านยังไงก็เป็น เย่ เพราะ ว มีทัณฑฆาตกำกับ ทำให้ไม่ออกเสียง

ไทยถอดเสียงภาษาอังกฤษก็ใช้การันต์ ริชาร์ด ชาร์ลี มาร์ค ฯลฯ ไม่ผิดหรอกถ้ามันจะใช้การันต์ ถึงจะใส่ผิดตำแหน่งอย่างคำว่าเย่ว์ เพราะเป็นการใส่ "ว์" เมื่อให้ทราบว่าเป็นตัวจีนแบบไหนเท่านั้น ไม่ได้ให้อ่านถูกต้อง เพราะคนแปลอาจจะคิดว่าอ่านยาก กูว่ายังไงก็ดีกว่าตัดหายไปเลย เช่น เอ้อร์ ไปตัดให้เหลือ เอ้อ กลายเป็นคนละคำ

แอดมินเขาแก้คำว่าเย่ว์แล้ว

>>167 แบบนั้นคนจะสับสนระหว่าง ie กับ ia รึเปล่า

แยกย้ายจ้า
เรื่องที่ ๗ ที่เราจะมาประกาศ LC ชุดใหม่ของปีหน้า
👑ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้👑‘ เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง ‘
ปิดท้ายกันด้วยเรื่องนี้
สามเรื่องท้ายที่เราประกาศยังไม่สรุปนักแปลนะคะ
รายละเอียดอื่นๆ พบกันพรุ่งนี้เหมือนเดิม
...

เออ นึกถึงเคส -เอ๋อร์- ของแจ่มว่ะ
ช่วงนั้นที่ถกกันว่าตกลงต้อง -เอ๋อ- หรือ -เอ๋อร์- แล้วมีคนสรุปว่าใช้เอ๋อร์ เพราะเป็นการออกเสียงแบบจีน มีห่อลิ้นไรงี้ ไม่ต้องตามหลักถาษาไทยเพราะเป็นภาษาจีน
งี้เย่ว์ ทำไมถือว่าผิด จัดให้อยู่เคสเดียวกันได้ไหม
มานั่งคิดๆแล้วสงสัย ทำไมเอ๋อร์ได้ แต่เย่ว์ไม่ได้

>>173 มีเรื่องย่อขี้เกียจรอ ถ้าโดนคงเป็นเรื่องที่สี่ของยามเช้า ลำนำ พันภพ โปรยปราย

>>174 นั้นหน่ะสิ

>>173 พิมพ์ตกไป มีเรื่องย่อปะ ขี้เกียจรอยามเช้าพรุ่งนี้

กูชอบ ซย่า ว่ะ ไม่ต้องทำฟุตโน้ตอะไรวุ่นวาย เกิดในเรื่องมี -ia เป็นสิบชื่อไม่ต้องไล่ใส่มันทุกชื่อเลยเหรอวะ แบบนี้แหละดีแล้ว เห็นก็รู้เลยว่าคนละเสียงกับ -ie

>>174 ไม่แน่ใจนะ แต่ว่า เยว่ มันออกเสียงแบบควบกล้ำละอ่านออกอ่ะ ตอนอ่านจีน ก็จะคิดว่า เขียนแบบนี้ แต่เอ๋อร์เนั้ย มันห่อลิ้นจริง แต่ไม่รู้จะเขียนควบกล้ำยังไง ละจริงๆมันก็เหมือนไม่ใช่คำควบกล้ำด้วยอ่ะ มันเลยเขียนเป็นไทยไม่เหมือนกัน

กูจะพรีจอมเวทแสนร้ายดีไหมอ่ะโม่ง

แต่ หงสาประกาศิต กูคิดว่าจะพรีแน่ ปกสวยดี

ช่วงนี้กูแบกอ๋องซึนไปมา แต่ไม่เริ่มอ่านซะที
กูพรีไปแล้ว แต่ดองไว้ แบกไปมากูก็มีความสุขแล้ว
อาหนานสองกูยังอ่านไม่จบ เบาๆดี หื่นดี
กูอยากอ่านศิษย์ชั่ว เมื่อไรจะออกวะ
อ้วนดำของแจ่ม กูก็อยากเปย์แล้ว

นี่กูเป็นโรคจิตชอบสร้างกองดองป่าววะ

>>174 ถ้า 儿 กูคิดว่ามันต้องเป็น เอ๋อร์ เพราะแนวเดียวกันกับเสียง r หลังสระในภาษาอังกฤษอะมึง เช่น เกียร์ เลเซอร์
แต่อย่าง 月 มันออกเสียงคล้ายๆควบกล้ำ ถ้าไทยใช้ ว เป็นตัวการันต์มันจะกลายเป็นคำอื่นเลยอะ เหมือนอย่าง queen question ก็ไม่มีใครเขียนเป็น คีว์น เคว์สชั่น ใช่มะ

>>180 กูยังสอบไม่เสร็จ อ่านไม่ได้ นี่ก็ตั้งหนังสือไว้ข้างหัวเตียงแล้วนั่งจ้องเนี่ย....

>>โชคเอ นะโม่ง

>>180 เป็นเหมือนกันเลย กูซื้อมากองๆไว้ แล้วก็ได้แต่นั่งมองไม่มีอารมณ์อ่าน ที่ประกาศ LC มากูก็จดๆไว้รอเปย์ ทั้งๆที่ของเก่ายังดองอยู่เลย...

>>182 เดี๋ยวกูไปจ้องบ้าง
โม่งนอนได้แล้ว จะได้เฟรชๆ

โม่ง ใครมีความรู้ภาษาจีน ถามหน่อย

กูอ่านนิยายจีนเรื่องหนึ่ง
มันมีประโยคร้องงิ้ว "พี่ยาเปรียบเหมือนจันทร์ส่องหล้า" ประโยคนี้ภาษาจีนพูดไง

มึง กูตกขบวนดราม่ายามเช้า กูไปส่องเผือกที่เพจบ้านยามเช้ามา ไม่เจออะไรเลย หรือกูไปขุดเผือกผืดที่
ใครมีเมตตาชี้ลายแทง หรือไม่ก็เล่าที่มาให้กูที
กราบร่องนมแบบเบญจาคประดิษฐ์

>>142 หอดอดบัวกับเม่ยเซิงกูว่าคยละฟิลลิ่ง แต่กูอ่านไม่รอดทั้งสองเรื่อง เม่ยเซิงเหมือนอ่านโฮลิกซ์ หอดอกบัวคล้ายๆจะเหมือนโคนัน ฟิลลิ่งคนร้ายแบบ พอเฉลยว่าแดน่ะเป็นคนี้าย คนร้ายก็จะแบบ เพราะอย่างรั้นอย่างนี้เลยต้องทำแบบนั้น เหมือนในโคนันที่คนร้ายก็สารภาพมาหมดจดเลย กูรู้สึกว่าเรื่องมันเนือยมาก อ่านแล้วไม่ชวนให้กูติดตาม แม้หลายๆคนบอกว่าหอดอกบัวสองมันตื่นเต้นสนุกขึ้น แต่กูก็ยังหลับสนิทคาหนังสือตลอด คาดว่ากูคงไม่ถูกโฉลกด้วย

เพิ่งอ่านเม่ยเซิงจบเมื่อคืน ผิดคาดมั่กๆ
.
.
.
.
.
เปิดมาต้นเล่มกลิ่นวายมาเต็มๆ ท้ายเล่มเมียพระเอกโผล่มาซะงั้นแถมรักกันหนุงหนิงๆ สงสัยจะได้ตามต่ออีกเรื่อง
.
.
.
.
.

>>177 +1 กูว่า ซย่า มันไม่จำเป็นต้องมีฟุตโน้ตอะไรนะ อ่านยังไงมันก็ได้สองแบบคือ ซะ-ย่า หรือ ซ่า ที่เป็นเสียงควบย.ยักษ์ไปนิดนึง คือถ้าทำฟุตโน้ตมันทุกอย่างก็เกินไปอะ ส่วนเรื่องเยวี่ย เยว่ เย่ ทั้งหลายนั่น เอาจริงๆ มันไม่สามารถถอดเสียงออกมาเป็นภาษาไทยได้สมบูรณ์ 100% เพราะฉะนั้นมันจะเขียนไงก็เขียนไปเหอะ

>>187 มี 2 ช่วง

เริ่มที่ >>>/literature/4890/687- คุยชื่อเรื่อง แล้วโม่งหัวร้อนไม่ยอมจบ

เริ่มที่ >>>/literature/4890/863- หาว่าแอดมินนากแขวะโม่ง แล้วโม่งหัวร้อนหาเรื่องคนอื่น

เริ่มคุยนะ ไม่ใช่เริ่มดราม่า ในห้องเผือกก็มีดราม่าต่ออีกนิด

>>190 แต่มันไม่ได้อ่านว่า ซะ-ย่า หรือ ซ่า ไง มันออกไปทาง เซี่ย-อา มากกว่า อ่านแบบมึงคืออ่านผิด

Ky จอมเวทแสนร้าย มีโม่งรีวิวยังอะ หรือใครมีชื่อจีนชื่ออิ้งบ้างไหม ขอบคุณข่ะ

>>186 ไม่เคยเห็นเลยว่ะ แต่เคยเจออันนี้ 望月怀远 มองจันทราคิดถึงพี่ยาที่อยู่ไกล คนเขียนเป็นผู้ชาย แต่ไม่ได้จำกัดว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงร้องนะ ร้องให้คนรักได้หมด

>>191 กูไม่รู้ภาษาจีน เลยไม่รู้ว่าจริงๆตัวจีนอันนั้นต้องอ่านยังไง แต่จากที่กูคุ้นเคยกับภาษาจีนเล็กน้อยจากที่ที่บ้านกูคุยกัน มันก็ไม่สามารถถอดเสียงให้เขียนเป็นภาษาไทยได้อะ //กราบร่องอกมึง แต่กูรู้สึกว่า การที่จะมาทำฟุตโน้ตด้วยเรื่องแค่นี้ก็เกินไป

>>191 เอิ่ม กูก้อคิดว่าแขวะจริงแล้วมึงจะมาว่ากูกล่าวหาได้ไง

กูเป็นคนนึงที่ไม่รู้ภาษาจีน แต่กูมีเซนส์ด้านภาษา กูไม่เคยอ่านคำว่า 'ซย่า' เป็น 'ซะ-ย่า' เลย เวลากูอ่าน 'ซย' จะควบกันเป็นพยางค์เดียว เพราะงั้นส่วนตัวกูชอบคำว่า 'ซย่า' มากกว่า 'เซี่ย' รู้สึกชัดเจนกว่า

ส่วนเรื่อง 'เยวี่ย' 'เยว่' 'เยว์' สองคำแรกกูเข้าใจได้ เวลาอ่าน 'เยวี่ย' จะรู้สึกเต็มปากเต็มคำมากกว่า 'เยว่' ก็ยังให้ความรู้สึกไม่ต่างกันมากนัก แต่ๆๆ 'เยว์' ใช้การันต์ไม่ได้ว่ะ เพราะมันจะอ่านว่า 'เย่' ไม่มีเสียงควบ ว. กูว่าอันนี้ไม่ใช่และผิดหลักสุด

คำว่า 'เอ๋อร์' (er) มันห่อลิ้นไง มี 'ร์' ก็ถูกต้องแล้ว ทำให้กูอ่านมันเข้าใจมากกว่าเขียนเป็น 'เอ๋อ' เพราะมันจะไม่มีการห่อลิ้นใดๆ ทั้งสิ้น

>>193 แต่พี่ยาเนี่ย พี่ต้องเป็นผู้ชายนะ ถ้าร้องให้คนรัก ปกติคนร้องน่าจะเป็นผู้หญิงป่าว

>>195 ติ่งเพ่ยเพ่ย บูชาเพ่ยเพ่ยไง เพ่ยเพ่ยทำไรก็ไม่ผิด

>>196 กรายขอโทษมึงที่กูพิมพ์ว่าอ่านว่า ซะ-ย่า คือปกติเวลากูอ่านกูจะอ่าน ซะ-ย่า แบบควบๆเร็วๆ มันจะไม่ได้ชัดเจนว่า ซะ-ย่า ขนาดนี้น่ะ กราบบบ

>>196 มาเพิ่มเติมนิดนึง ถึงกูจะอ่าน 'ซย่า' แต่กูไม่ได้ออกเสียงว่า 'ซ่า' เพียวๆ นะ ในหัวกูมันควบ ซย. ไปด้วยกัน และมีเสียง ย. ด้วย เหมือน 'คโย' ในภาษายุ่นกับเกาอะ มึงจะอ่าน 'คโย' หรือ 'เคียว' ล่ะ จริงๆ ก็ไม่ผิดไง แล้วแต่คน ส่วนเรื่องฟุตโน๊ตกูคิดว่าไม่จำเป็น

>>194 กูมองทำแค่ครั้งเดียวก็พอ เพราะมันเป็นแซ่คน บอกครั้งเดียวก็พอว่า 2 คนนี้แซ่คนละตัว

อย่าง 徐กับ 許/许 ที่แทบไม่ได้ต่างกันเลย พินอินไทยถอดว่า สีว์ เหมือนกัน ก็ไม่เห็นจะมีปัญหาว่าซ้ำอะไร

>>195 ก็มีบางคนมันไม่คิดไง อย่างโม่งที่มาบอกว่าไม่คิดว่าแขวะ กูอ่านแล้วก็เฉยๆ ต่างคนต่างคิดไง

>>196 ทุกคนต้องมีเซนซ์ภาษาเหรอถึงจะอ่านได้ถูก ในเมื่อภาษาไทยไม่มีควบกล้ำ ซย ยังไงมันก็ผิดหลักภาษาป่าววะ

>>198 บอกเลยว่ากูคนอ่านผู้ชาย นิยายสนพ.นั้นเจอบนชั้นกูยังไม่มองเลย จะไปติ่งทำใม

พวกมึงนี่ก็น่าเบื่อนะ หาว่าคนอื่นเป็นม้าเป็นติ่งตลอด มองแบบไม่มีอคติมั่งไม่ได้เหรอ

วรั๊ย ที่นี่หอสมุดตำหนักเพ่ย ใครไม่รักเพ่ยอคติ
ต้องเฉยๆเท่านั้น ไม่เฉยเป็นข่ลเฬว

>>200 ภาษาญี่ปุ่นถอดว่า เคียว นะ ไม่เคยเจอคนถอดว่า คโย เลย แม้แต่ราชบัณฑิตที่ขึ้นชื่อเรื่องความแปลกก็เถอะ

>>203 ไม่รู้ว่ะ แต่คโยนี่กูเคยเรียนมากับอจ.เลย เขาสอนให้กูออกเสียงนี้ แต่พอกูดูในเว็บหรือทั่วๆ ไป จะเห็นเคียวมากกว่าอะมึง

>>201 มึงไม่คิดว่าแขวะแล้วทำให้กูกลายเป็นกล่าวหาเหรอวะ งั้นมึงก้อกล่าวหากูว่ากล่าวหาเหมือนกันดิ
ส่วนเรื่องอคติกับยามเช้า..ไม่รู้อคติไหมแต่สำหรับกูคือทำงานห่วย ตั้งแต่คดีเมียคุณธรรมละถ้าเป็นการทำงานแบบมาตรฐานที่ทำงานกูคือบก.โดนออกยกกองแน่นอนไม่อยู่มามั้นโหนกได้หรอก แถมงานหลังจากนั้นก้อยังลูกผีลูกคนมีบก.เหมือนไม่มี ในส่วนของแอดมินนั้นกูก้อด่ามาตั้งแต่แอดมินนอ.มาขายเต้าหู้ละ มาอิเพ่ยก้อดูอบรมมาจากที่เดียวกันอ่ะนะ

>>203 มันไม่ใช่ เคียว ว่ะ จริงๆคือมันเป็นคำว่า คิ กับ โยะ ควบกัน ออกเสียงเร็วๆ มันจะเป็น คโยะ แต่เวลาเขียนเพื่อความเข้าใจง่ายก็จะเป็น เคียว ซึ่งจริงๆ เคียวมันต้องเป็น kyou แต่ kyo มันเป็นเสียงสั้น

>>205 อะ ถือกูใช้คำผิดเอง ต้องบอกว่า มีคนบอกว่านากแขวะโม่ง แค่นี้ได้มะ

ละกูไม่ได้หมายถึงมึงมีอคติ แต่หมายถึง>>198 ที่บอกว่ากูเป็นติ่งเพ่ยๆ

>>206 ภาษาญี่ปุ่นมันออกเสียงไม่เต็มนิ เลยเป็นปัญหาเวลาถอดมาเป็นภาษาไทยที่มีแต่เสียงเต็ม คนแปลเลยเติมๆ ให้เต็มไป

แบบเสียงสั้น ที่เวลาถอดมาไม่ค่อยมีใครใช้เสียงสั้นจริงๆ หรอก มิยะโมะโตะ ทะนะบะตะ อะไรพวกนี้

>>207 คือกูจะสื่อไงว่า ภาษาญี่ปุ่นมันก็ถอดเสียงมาเป็นภาษาไทยไม่ได้เหมือนกับภาษาจีนที่มันก็ถอดออกมาไม่ได้เหมือนกันอะ TwT แต่ถ้าถามว่ามีคนถอดเสียงพิมพ์ทื่อๆแบบ มิยะโมะโตะ ทะนะบะตะ แบบนี้มั๊ย กูบอกเลยว่ามี ของยามเช้าน่ะแหละ ถอดเสียงแบบนี้เลย

>>207 คิดถึง jclass เลย ถอดเสียงสั้นหมดจนกูจะหายใจไม่ออกตอนอ่าน

>>201 徐 xú กับ 许 xǔ ออกเสียงว่า สวี กับ สวี่ เท่าที่อ่านมาก็เห็นทุกที่ถอดเสียงเป็น -วี ไม่ใช่ -ว์ 喜 xǐ ถึงจะถอดว่า สี่ ไม่มี -ว์
ถ้าจะบอกว่า ซย่า อ่านไม่ได้ งั้น xióng ถอดเสียงเป็น สยง ก็อ่านไม่ได้เหมือนกัน ทำไมตัวอื่นที่เป็นแบบนี้ไม่มีปัญหา ออกเสียงควบเหมือนกันแท้ๆ

นี่นึกว่าเข้าผิดบอร์ด จะมาหารีวิว ได้เรียนจีนแทนละมั้ยล่ะ

>>200 ถ้าในภาษาญี่ปุ่น
きよ =คิโยะ นับเป็น 2พยางค์ คือ คิ กับ โยะ
きょ = เคียว นับเป็น1พยางค์ และเป็นเสียงสั้น
きょう = เคียว นับเป็น 2พยางค์ คือ เคียวกับ อุ อันนี้ จะอ่านเป็นเสียงยาว

พวกやゆよถ้าเปลี่ยนรูป ไปเป็นตัวเล็ก ゃゅょ ไปอยู่ตามหลังคำวรรค อิ(き し ちに ひ み り) มันจะทำให้เกิดเสียงควบกล้ำขึ้นมา

กราบเซนเซย์ที่สอนอะไรยากๆกับกู

ไม่รู้ใครรู้สึกเหมือนกูหรือเปล่า
นิยายแปลจีนที่เข้ามามากมายพักนี้ เนื้อเรื่องช่วงต้นถึงกลาง จะรู้สึกสนุกมากที่สุด
แต่พอเข้าช่วงท้ายหรือเลยครึ่งมาแล้วถึงจบเรื่อง ความรู้สึกสนุกแทบหายไปหมด
ปีนี้ที่ผ่านมา กูอ่านแล้วเป็นแบบนี้ทุกเรื่องเลย

>>213 +1 ตอนแรกก็หนุกดี พอจบรู้สึกเฟลซะงั้น

>>210 https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=club&month=02-03-2009&group=7&gblog=75

สี่ว์-สี่ว์ เป็นระบบพินอิน เดี๋ยวนี้เห็นเยอะที่ถอดแบบนี้

ส่วน 熊 ภาษาไทยพอออกเสียง สะ-หยง ได้ แต่ ซย่า ภาษาไทยอ่านเป็น เซี่ย ไม่ได้จริงๆ

>>197 คนเขียนวรรคนี้เป็นผู้ชาย แต่ในประโยคนั้นไม่บอกเพศไง สื่อถึงคนรักเพศไหนก็ได้ จะเเปลเป็นพี่ยา/น้องยา แล้วแต่บริบทอ่ะเพื่อนโม่ง ร้องได้ทั้งชายหญิง

>>213 เห็นด้วย ไม่ชอบตอนจบหลายเรื่องเลย

>>213 +1 เจอหลายเรื่องละ ต้นดีแผ่วปลาย

>>213 กูว่าคนเขียนแต่งๆไปแล้วคงหมดไฟ

>>215 ก็มันออกเสียง -ยา ไงมึง ไม่ได้ออกเสียง เ-ีย
เอาเป็นว่าใครใคร่ถอดเสียงแบบไหนก็ถอดไปเหอะ เพราะ -ยา ไม่ได้อิงตามราชบัณฑิต -ว์ ก็ไม่ได้อิงตามราชบัณฑิต
ซย่า ถ้าอิงตามราชบัณฑิต ถอดเป็น เซี่ย
สวี/สีว์ ต้องถอดเป็น สฺหวี ยิ่งเป็นอะไรที่อ่านไม่ออกหนักกว่า ซย่า อีก
http://www.royin.go.th/wp-content/uploads/2015/03/2475_3398.pdf

ป.ล. ในลิงก์ที่มึงแปะมา ถ้าเลื่อนลงไปข้างล่างอีกจะเห็นว่าคนเขียนมีเขียนว่า สวี เหมือนกัน

นิยายหลายเล่มจบก็จะมีปัญหาแผ่วปลายแบบนี้แหละ ยังไม่เคยเจอที่พีคทั้งเรื่องเลย บางเรื่องก็แผ่วต้นพีคปลาย

>>213 +1 กูเลยชอบแบบเรื่องที่มันไม่พีคจนเกินไปแนวอ่านซ้ำได้หลายรอบพวก นางสนม จักรพรรดิบัญชาหรือมายานาง มันไม่ได้สนุกสุดเหมือนหลายๆเรื่องแต่มันอ่านได้ตลอดแต่ที่สำคัญแม่งไม่เนื่อยจนง่วง

>>220 夏 มันออกเสียง เซี่ย-อา มากกว่า -ยา อีกนะ

https://forvo.com/word/夏/#zh

จากที่ >>220 ส่งมา กูเลยแคปมาให้ดูเพื่อความสะดวก http://www.mx7.com/view2/AiqwTCx3ppGCYBk7

มันใช้ได้ทั้ง เ-ีย , -ยา ใครใคร่อ่านแบบไหนก็อ่านไปเลยค่ะ
เลิกเถียงกันได้แล้วนะ ใครยังไม่หยุดเดี๋ยวกูตีตายเลยวุ้ยยยย ==''

>>220 ขอบคุฯสำหรับไฟล์ โฮะๆ มีภาษาฮินดูด้วย จะได้เอาไว้ใช้

>>222 แปะมือกัน กูแปลกใจตัวเองมากที่หยิบนางสนมมาอ่านบ่อยโคตรๆ

นางสนมนี่ไม่ค่อยเวิร์คกับกูวะ เรื่องอื่นๆของเจ้แกด้วย แต่กูไม่ได้ชอบนิยายดราม่านะ กูสายหื่น แนวเจ้เฮย

>>227 แปะมือแนวเจ๊เฮย แค่กๆ -..-

>>227 +1 กูอ่านงานของเยี่ยซย่าไม่รอดเลยซักงาน แต่งานของเฮยของไม่ได้อ่าน ไม่ค่อยอ่านพวกเล่มบางๆเท่าไหร่

>>228 ขอแท็กมือด้วย ชอบเจ๊เฮย แค็กๆๆ

>>222 มึงชอบคล้ายกูเลย กูชอบแบบนางสนม มายานางงี้อ่านบ่อยโคดดด
งานเยวี่ยซย่ากูชอบทุกเรื่องงงง 5555 อ้อ ยกเว้นวิวาห์ลวง วิวาห์ลวงเหมือนชายาที่สนุกน้อยกว่า 555 คือกูก็เข้าใจถึงคนที่ด่าชายา กูก็อ่านไปด่าไป แต่ก็ชอบเนื้อเรื่องง่ะนะ

>>229 บางๆแต่มันมีสองเล่มนะมึง พร้อมรับประกันความหื่นโดยสถาบันคิงคองเล็จ

เจ๊เฮยเรื่องคู่เคียงเรียงรักเปิดหูเปิดตากูมากจ้า ใครว่าโบราณทำแต่เบสิค เนื้อเรื่องเรื่อยๆมาเรียงๆอบอุ่นหัวใจ แต่ฉาก xx ฮ็อตมากข่า แค่กๆ

>>226 >>231 กูอ่านนางสนมบ่อยมากแต่งานอื่นของนางก็ชอบแต่ไม่สุดว่ะ ถ้าชายาแปลดีกูคงอ่านบ่อยกว่านี้ แต่อันนี้กูอ่านไปอยากปาหนังสือไป5555

งานของเจ๊เฮยก็ยังไม่ได้ลองอ่านสักที แต่ปกติกูจะเฉยๆกับฉาก 18+นะ เมื่อก่อนก็ชอบ อ่านงานสายฝ.มาเยอะด้วย แต่พออายุเยอะขึ้นฉากพวกนี้ในหนังสือเลยเฉยๆ //เพราะของจริงมัน-.,- 55555

>>213 ไม่ใช่แค่พักนี้ แต่เกือบทุกเรื่องเลยอ่ะ ตั้งแต่ช่วงต้นๆ ที่นิยายจีนโรแมนซ์เข้ามาเลย อ่านตัวอย่างก็สนุกดีอยู่หรอกครึ่งเรื่องหลังแผ่วลงซะงั้น โดยเฉพาะของส้มและกูกู ของส้มนี่เชียร์เรื่องไหนออกนอกหน้ากุช้ำทุกที ส่วนกูกูนี่สปอยล์โคตรเก่ง สปอยล์ให้อยากอ่านมวากกกกก อ่านจริงท้ายเรื่องดรอปทุกที ค่ายอื่นนี่ก็เดินตามกันมาติดๆ แต่ไม่ถึงขั้นถูกพรายกระซิบล่อลวงเหมือนสองค่ายแรก ถถถ

ปีที่แล้วที่ไม่ (ค่อย) ผิดหวังของกูคือหมี่เยวี่ย เอื่อยๆ บ้างก็จริง แต่พอแม่งเข้มข้นแล้วหูยยยยย แซ่บมากๆ

เป็นนางเอกที่มีคนเดียวในนิยายจีนจริงๆ ไม่เคยเจอนางเอกแบบนี้มาก่อนเลย ชอบวิธีคิดนางมาก

ถ้าเป็นเรื่องอื่นคือแฮปปี้เอนดิ้งไปหลายรอบแล้ว แต่หมี่เยวี่ยนางอยู่แฮปปี้ไม่ได้ ต้องมีเรื่องให้หัวใจสลายตลอด

โดยเฉพาะตอนสั่งประหาร.........ในเล่มสุดท้ายยิ่งเด็ด พวกผู้หญิงซูๆ ที่ว่าแน่เจอแบบนี้ไปไม่ได้เศษเสี้ยวเลย

>>236 สปอยแบบละเอียดทีได้มั้ยอ่า ขายไปแล้ว ;^;

งานเจ๊เฮย ไม่ได้มีดีแค่ 18+ ฉาก 18+ เจ๊แก เรทอย่างมีศิลป์ก็จริง แต่ที่กูชอบมากกว่า คือ พล็อต สำนวน การดำเนินเรื่อง งานเจ๊แกดราม่า แต่โรแมนติก บีบหัวใจแต่ซึ้ง ละมุนละไม เป็นอีกคนที่กูเก็บทุกเรื่องถึงจะดองบ้าง อะไรบ้าง

>>237 อยากได้ละเอียดแบบไหน กูอ่านจบแล้วรู้สึกเฉยๆกับหมี่เยวี่ยนะ อาจจะเป็นเพราะกูรู้สึกรำคาญพี่นางเอก

>>237 ลองอ่านไล่ไป >>>/literature/4198/404-/

>>239 ที่ไม่อ่านต่อเพราะไม่การพูดถึงเจาะจงเรื่องหลอกผู้ให้รักจนมีลูกแล้วฆ่าทิ้ง กลับมารีบสั่งสร้างกำแพงเมืองจีน กับชายาใจที่รักมากจนจะเอาลงหลุมไปด้วย
ขอตอนจบกับเรื่องฉู่หวัง(?) ทรยศหมี่เยวี่ยยังไง+จุดจบของหมี่ซู

>>241 แก้ๆ ฉินอ๋อง

>>241 อวี้ฉีหวังก็มีลูกด้วยกันนะ หรือหมายถึงคนอื่น

กำแพงเมืองจีนนี่ฉินอ๋องสร้างไม่ใช่เหรอ ชายยาใจก็มีกล่าวถึง แต่ไม่ลงหลุมไปด้วย

จริงๆ เรื่องของหมี่เยวี่ยเป็นกึ่งๆ ตำนานซะมากกว่า ข้อเท็จจริงน้อย ตัดแต่งยังไงก็ไม่น่าเกลียดหรอก

เจ้เฮยที่คุยกันนี่นามปากกาคือไรอะ เห็นคุยกันแล้วสนใจ มีเรื่องไรแนะนำบ้าง

>>244 เฮยเจี๋ยหมิง ของส้ม

>>243 ลืมไปว่าเป็นตาคนนี้ อ่าช่างเถอะๆ

ฝูเหยามีใครสปอยไว้บ้างยังเรื่องนี้เป็นอย่างไงว่ะ

>>238 เห็นด้วยกะมึง งานเจ๊เฮยไม่ได้มีดีแค่ฉาก 18+ พล็อต มุมมองการเล่าเรื่อง รายละเอียด ความลึกซึ้งของตัวละคร การดึงอารมณ์คนอ่าน สำหรับกูเจ๊ทำได้ดีหมด แต่กูรู้สึกเล่มล่าสุดนี่ฉากเยอะไปหน่อย แต่พอคิดอีกแง่ ก็เพราะมันมีสามเล่มนี่นะ เฉลี่ยๆ กันแล้วก็ปกติ

เจ้เฮยต้องค่อยๆ อ่านไปอ่ะ เริ่มจากคู่เคียงเรียงรักก่อน

>>249 คู่เคียงนี่มากลางๆ ละนะ อาณาจักรแตกละคุณชายซ่งช่วยหลิงแล้วมาเจอพระนางคู่นี้ ต้องคู่ฝันคะนึงป่าวตอนแรก ตอนของฮ่องเต้กับเตี่ยอู่

เจ๊เฮย ชอบแม่นางขายเต้าหู้กะคุณชายโรงกะดาษที่สุดละ แซบลื๊มมม แค่กๆๆๆๆ

>>250 เล่มนี้เป็นเล่มแรกที่ออกของชุดนี้อ่ะ

ตอนกูอ่านคู่เคียงเรียงรักจบ นี๊ดมาก ที่จะอ่านเรื่องที่เหลือ
ผลกลับกลายเป็น กว่าจะจบในแต่ละเรื่อง บางเรื่องก็ถึงขั้นยอมแพ้ที่จะอ่านต่อ
ครึ่งปีแล้วที่ไม่มีอารมณ์จะหยิบมาอ่านอีก อย่างน้อยก็ดีตรงที่ไม่ใช่เงินตัวเองซื้อ

>>252 ช่าย ออกก่อนแล้วค่อยย้อนเรื่องฮ่องเต้ตามมา

อยากอ่านงานเจ๊เฮย แต่ไม่แน่ใจว่าร้านที่เช่าประจำจะมีมั้ย จะอ่านระหว่างรอปิ่นสี่...

>>252 ความจริมันเป็นคู่ที่แปด คาดว่าพอเรื่องนี้กระแสดีเลยหยิบคู่ที่เหลือมาแปลต่อ

งานเจ๊เฮยละมุนมากจริงๆ ดีงามน้ำลายไหล แค่กๆๆ ... แล้วพล็อตไม่โหวงด้วย อย่างคู่แค้นสงครามรักกูชอบมาก ตอนแรกกูแอบสงสัยว่าทำไมพระเอกนี่มีความต้องการทางนั้นมากจัง พอถึงตอนจบกูแบบ อ๋ออออ เพราะมันเป็น.... ตามสัญชาตญาณ แฮ่กๆ -..- นั่นแหละฮะทั่นผู้ชม

กูจำได้ว่าท่านหญิงเคยมาถามหยั่งเชิงในเพจว่าสนใจมั้ย เพราะว่าเรื่องอื่นอยู่ในทั้งยุคปัจจุบันและโบราณ กลัวจะไม่เข้ากับคอนเซ็ปต์มกร.ที่มีแต่ยุคโบราณ

ทำไมแก๊งค์คนหื่นเยอะจังวะ เปิดอาศรม ตั้งข้างๆ กระท่อมสีเขียวของอวี๋ฉิง

คู่ที่ชอบสุดของเจ๊เฮยคือคุณชายโรงกระดาษเนี่ยแหละ เเซ่บดีย์ แค่กๆ กูหมายถึงมันละมุนดี

แต่คู่ที่เกลียดที่สุดคือคู่ฮ่องเต้อ่ะ กูรู้สึกว่าเตี่ยอู่ไม่ได้ผิดอะไรเลย แม่งซวยเพราะผัวล้วนๆ อิฮ่องเต้นี่คือพลาดแล้วแล้วพลาดอีก จนฉิบหายวายวอดกันไปหมด คนอื่นแม่งโดนหางเลขเพราะมึงเลย ฟายยยยย กว่าจะคิดได้ ชาติต่อมากว่าจะจำได้ก็เกือบจะพากันลงเหวไปอีกรอบ แล้วตอนจบก็รู้สึกว่าให้อภัยง่ายจังวะ เตี่ยอู่นี่แพ้ทางเค้าตลอด ไม่สตรองเบย เซ็ง

อยากลองงานเจ๊เฮย เรื่องไหนที่ไม่ดราม่ามั่ง เพื่อนโม่งช่วยชี้หน่อย

>>261 คู่สอง บุปผาข้ามภพ
แต่แนะนำว่าห้ามพลาดคือ คือเรียงเคียงรัก

เพื่อนโม่ง กูขอโทษนะ กูมือลั่นเผลอล็อกสารบัญโม่งจีนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ตอนนี้กลับมาเข้าได้ละนะ //กราบรอบวง

>>261 งานเจ๊เฮยเอาจริงๆ กูว่ามันดราม่าแทบทุกคู่เลยนะ (แต่จบแฮปปี้ทุกคู่) แค่ความดราม่าของแต่ละคู่มันต่างกัน ไม่ใช่ดราม่าด้วยเรื่องแบบเดียวกันไปหมด เลยได้อารมณ์ที่แตกต่างไปเวลาอ่าน

>>264 พระนางทุกคู่รักกันม๊ากมาก คนโสดอย่างกูเข้าไม่ค่อยถึงด้วย อิจฉา

กูว่าเสน่ห์อีกอย่างของงานเจ๊เฮยคือ เขียนเรื่องราวอาชีพของพระ-นางออกมาได้ดี คืออ่านแล้วเห็นภาพ เหมือนเข้าไปอยู่ในโรงกระดาษร้านขายน้ำเต้าหู้ เหมือนเข้าไปอยู่ในกระโจมสนามรบอะไรแบบนี้ รู้สึกว่านางเขียนเหมือนนางเคยทำอาชีพนั้นจริงๆ อะ ทำให้อ่านแล้วเชื่อ กูชอบๆ ...แค่กๆ

>>261 ดราม่าทุกคู่แหละ อย่างละนิดหน่อย คือชาติแรกจจะมีคนใดคนหนึ่งทำพลาด(ส่วนใหญ่คือพระเอกแม่งทำผิดแหละ) เลยต้องมาแก้ไขชดใช้กันในชาติต่อไป ตอนมาเกิดใหม่ก็จำได้มั่งไม่ได้มั่ง อย่างคู่บุปผา พระเอกเป็นพญามัจจุราช จำเรื่องในอดีตได้ ตั้งใจมาตามหานางเอก ส่วนนางเอกมาเกิดใหม่จริงๆ จำไม่ได้ พอรู้ว่าพระเอกมีคนรักอยู่แล้ว รักม๊ากมากกก ก็ดราม่าไปอีก

แกนหลักๆ คือฮ่องเต้กับหลิง และคนที่เกี่ยวข้องกับสงครามที่เคยทำผิด ทำพลาด จะมาเกิดใหม่

ส่วนพวกคู่ที่อยู่ในพาร์ทอดีต ที่ไม่เกี่ยวอะไรกับฮ่องเต้เลย แล้วดวงซวยมาเจอหลิงเฉยๆ ก็มี 5555 คู่พวกนี้จะเป็นรอยต่อระหว่างหลิงเดินทาง มาจบที่คู่สาปมนตรารัก ซึ่งหลินคิดตกแล้วว่าจะไปตามหาคนอื่นกับคุณชายซ่งที่ชาติปัจจุบัน เนื้อเรื่องวนกลับมาที่คู่ฝันคะนึงใหม่

>>266 กูว่านางเขียนสุดจริง ชอบคู่ที่อยู่ในพาร์ทอดีตล้วนๆ ทุกคู่เลย อย่างคู่เคียง คู่ชะตา คู่แค้น ชอบมากกูรู้สึกว่านางเขียนพาร์ทอดีตเต็มๆ ดี ส่วนพวกคู่เวรกรรมที่มาเกิดใหม่ ก็เรื่อยๆ มีสุดบ้างไม่สุดบ้าง เเต่มาตรฐานโดนรวมถือว่าผ่าน แต่พวกคู่ที่มาเกิดใหม่แล้วกูอยากให้เจ๊เฮยมีอีเว้นต์มาเจอกันบ้างว่ะ น่าจะสนุกนะ พูดถึงอาชีพปัจจุบันจริงๆ ก็มีเกี่ยวข้องกันนะ เหมือนชาติที่แล้ว 5555

ฮ่องเต้-เจ้าของบริษัท
ชายาเอก- เลขา
ช่างตีเหล็ก- โปรแกรมเมอร์
สาวใช้- ผู้ช่วยครูสอนทำขนม
เจ้าของโรงทอผ้า- นักธุรกิจ
เด็กเก็บมาเลี้ยง -เพื่อนข้างบ้าน
ราชามาร- ศาสตราจารย์
เทพธิดา-เด็กม.ปลาย
พญายม -เจ้าของร้านกาแฟ < นี่น่าจะนิสัยเสียสุดละ รู้ว่ามีใครมาเกิดบ้าง แต่ก็ปล่อยให้งมๆ กันไป ถถถถถ

มึงคิดดู ละแม่งเดินวนๆ อยู่ในเมืองเดียวกัน มีโอกาสเจอกันบ้างมั้ย 555555555555555

>>262 >>264 >>267 +ทุกๆความเห็น
ขอบคุณจ้า..จะลองๆเล็มเล่มที่หน่วงน้อยๆก่อนจ้า ภูมิคุ้มกันดราม่าตำ่

ทำไมกุอ่านงานเจ้เฮยไม่รอด

ดราม่าเจ๊เฮย หนักบ้างเบาบ้าง น้ำตาร่วง แต่จบยิ้มได้ทุกเรื่อง อินและอิ่มใจกับความรักที่หากันจนเจอของพระเอกนางเอก

กูเพิ่งได้น้องเล่ม 3 มาวันนี้ นั้มตาจะไหล แต่ถามนิดเล่มนี้จบค้างมั้ยวะ นี่ใจนึงก็อยากอ่านเลย ใจนึงก็กลัวค้างงิ

เพื่อนโม่ง สิบคดีบาปนี้หลอนมั้ย แนวไหน อยากอ่านแต่กลัวหลอนว่ะ

>>272 คดีไม่จบ แถมไม่มีฉากถีบที่เป็นซิกเนเจอ กูเสียใจ

>>272 ค้างมาก เสียใจด้วย

KY ไปส่องเว็บแจ่ม พรุ่งนี้บันไดหยกงาม 2-3 วางแผงกูเลยไปกดตัวอย่างเล่ม 2 อ่าน
ฉิบหายค่ะ ต้องการเล่ม2-3 มาอยู่ในครอบครอง ณ บัดนาววววว โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ฮ่องเต้เอาจริงๆ รักนางเอกมานาน คิดแทนนางเอกเยอะอยู่ กูเสียใจทำไมสองคนนี้พลาดกันไป มาได้กันตอนที่ใจนางเอกไม่เหลือที่ให้ใครแล้ว
แต่ไม่รู้ล่ะ กูลงเรือฮ่องเต้ ถ้าจบแบบที่โม่งสปอยล์จริงๆ
.
.
.
.
.
ยังไงสำหรับกูฮ่องเต้คือพระเอก ตอนอยู่ก็ได้กาย ตอนตายก็ลงหลุมด้วยกัน เอาวะมิติใหม่แห่งการครองคู่ ฮ่าๆ
.
.
.
.
.

>>274
.
.
.
.
.

อ๋องใกล้ซึนแตกแล้ว คงไม่กล้าถีบแล้วมั้ง

เดี๋ยวหนีไปกินข้าวกับคนอื่นอีก อิอ๋องจะเศร้า
.
.
.
.
.

>>277 ฮาอ๋องตอนโดนน้องทิ้งให้นั่งกินข้าวคนเดียวชิบหาย แต่เอาจริงๆ ท่านอ๋องนี่ซึนยังไงก็คอยอยู่ข้างนางเอกตลอดอะ บอกตลอดว่าจะสนับสนุนนางเอก เชื่อว่านางเอกไม่ได้ฆ่าครอบครัวตัวเอง แบบคอยช่วยอยู่ข้างหลัง อาจจะมองไม่เห็น แต่ถ้าน้องเหนื่อยแล้วหันกลับไปก็จะเจอเขาเสมอ จนตอยนี้น้องเริ่มจะใจอ่อนแล้วเนี่ย

>>273 ไม่หลอนแต่แหวะ เล่มแรกๆคดีแรกๆจะไม่จิตมาก(แต่ก็แหวะๆหน่อย) เล่มหลังๆคดีจะดูโรคจิตมากจนอ่านแล้วชักสงสัยว่าคนแต่งมีจินตนาการขนาดนี้ได้ยังไง แต่การสืบสวนก็ธรรมดานะเน้นไปหาความโรคจิตของฆาตกรซะมาก