Fanboi Channel

ตำหนักที่ 1 ---> https://fanboi.ch/literature/2331/
ตำหนักที่ 2 ---> https://fanboi.ch/literature/2589/
ตำหนักที่ 3 ---> https://fanboi.ch/literature/2795/
ตำหนักที่ 4 ---> https://fanboi.ch/literature/2905/
ตำหนักที่ 5 ---> https://fanboi.ch/literature/2969/
ตำหนักที่ 6 ---> https://fanboi.ch/literature/3027/
ตำหนักที่ 7 ---> https://fanboi.ch/literature/3087/
ตำหนักที่ 8 ---> https://fanboi.ch/literature/3179/
ตำหนักที่ 9 ---> https://fanboi.ch/literature/3257/
ตำหนักที่ 10 ---> https://fanboi.ch/literature/3315/
ตำหนักที่ 11 ---> https://fanboi.ch/literature/3468/
ตำหนักที่ 12 ---> https://fanboi.ch/literature/3528/
ตำหนักที่ 13 ---> https://fanboi.ch/literature/3586/
ตำหนักที่ 14 ---> https://fanboi.ch/literature/3636/
ตำหนักที่ 15 ---> https://fanboi.ch/literature/3703/
ตำหนักที่ 16 ---> https://fanboi.ch/literature/3811/
ตำหนักที่ 17 ---> https://fanboi.ch/literature/3921/
ตำหนักที่ 18 ---> https://fanboi.ch/literature/3976
ตำหนักที่ 19 ---> https://fanboi.ch/literature/4031/
ตำหนักที่ 20 ---> https://fanboi.ch/literature/4076/
ตำหนักที่ 21 ---> https://fanboi.ch/literature/4125/
ตำหนักที่ 22 ---> https://fanboi.ch/literature/4198/
ตำหนักที่ 23 ---> https://fanboi.ch/literature/4287/
ตำหนักที่ 24 ---> https://fanboi.ch/literature/4381/
ตำหนักที่ 25 ---> https://fanboi.ch/literature/4458/
ตำหนักที่ 26 ---> https://fanboi.ch/literature/4517/
ตำหนักที่ 27 ---> https://fanboi.ch/literature/4583/
ตำหนักที่ 28 ---> https://fanboi.ch/literature/4603/
ตำหนักที่ 29 ---> https://fanboi.ch/literature/4607/ ภาคพิเศษเกลียดนี้แด่ นข. ชั้นคู แลพวกพ้องผู้มากน้ำใจแต่ไม่เห็นหัวคนอ่าน เย้
ตำหนักที่ 30 ---> https://fanboi.ch/literature/4627/
ตำหนักที่ 31 ---> https://fanboi.ch/literature/4666/
ตำหนักที่ 32 ---> https://fanboi.ch/literature/4769/
ตำหนักที่ 33 ---> https://fanboi.ch/literature/4840/
ตำหนักที่ 34 ---> https://fanboi.ch/literature/4890/
____________________________________________________
.
***รวมลิงค์Doc***
[Beta] โม่งตำหนักจีน >>https://goo.gl/vFRzD0
>> ไว้คุยเล่น/ทดสอบด็อค/กำหนดแนวทางการทำดอค/ห้องจับฉ่ายคุยได้ทุกเรื่อง มีชายแดนขั้นการคุยวันต่อวัน จะได้ไม่งงกัน
.
สารบัญโม่งจีน >> https://goo.gl/g8t0d3
>> รวมลิ้งค์รีวิว/สปอยยาว/สรุปประเด็นแต่ละตำหนัก วิธีใส่เพิ่มดูได้ในลิงค์
.
หอตำราโม่งจีน >> https://goo.gl/6Dg8NC
>> รวมลิสต์ข้อมูลหนังสือ/ความเห็นสั้นๆ หลังอ่าน/ความเห็นการแปล/มีลิ้งค์โยงไปสปอยยาว แต่ยังทำกันไม่เสร็จ
.
แบบฟอร์มถมดำหอตำรา >> https://goo.gl/6Yx5mw
>> **เฉพาะเพิ่มหนังสือใหม่** เพื่อนโม่งช่วยกันถมหอตำราผ่านฟอร์มนี้ได้ แต่ไปดูในหอตำราก่อนว่ามีคนลงเรื่องนี้แล้วรึยังจะได้ไม่ซ้ำ ถ้าต้องการเพิ่มความเห็นของเรื่องนั้น ไปแก้ที่หอตำราได้โดยตรง ไม่ต้องกรอกฟอร์มใหม่ แต่เวลาเติมระวังลบความเห็นเก่าของเพื่อนโม่งคนอื่นด้วย
.
____________________________________________________
.
***วิธีหาหัวข้อจากสารบัญโม่งจีนในแอพ**
ใครเข้าดอคจากแอพแล้วหาหัวข้อสปอยอันไหนไม่เจอ ให้กดจุดสามจุด มุมขวาบน แล้วเลือก Document outline สารบัญจะเด้งขึ้นมาให้เลือก สมมติจะอ่านหมอหญิงตอน 80 หรือสปอยฉู่หวางเฟยก็กดอันนั้นเลย มันจะเด้งไปหน้านั้นให้
.
ภาพปลากรอบ >> https://goo.gl/uqzsfo
.
______________________________________________________________
.
กติกาการสปอย
.
จั่วหัวเรื่องที่จะสปอย ใส่จุดห้าจุด ใส่เนื้อหา ใส่จุดห้าจุดปิด (เผื่อเพื่อนโม่งพลาดตำหนักก่อนนู้น มู้เพื่อนบ้านเขาว่าเราจุดเยอะ ไปดันมู้อื่นร่วงหมด
เลยตกลงกันใหม่จะใช้แบบนี้)
.
ตัวอย่าง
----[ชื่อเรื่องที่จะสปอย]---------
.
.
.
.
.
สปอยเนื้อหา
.
.
.
.
.

แวะมาบอกว่า +1 ให้ 998
พวกมึงยังไม่จบกันอีกเหรอ ขนาดกูหนีไปอ่านนิยายผีจีนมา "คืนพิศวง" มีใครอ่านบ้าง กูหลอนอะ หมาก็หอน อ่านไม่จบ หนีไปเล่นเกมส์ rov ก็แพ้ 6 ตารวด ควยเห็นๆ
ต้องหนีไปอ่านผีฝรั่ง+ผีญี่ปุ่น ผีจีนทำกูหลอนพอๆกับผีไทยเลย

คิคิ นี่ขนาดกูแว่บไปดู เจียงเฉินมา เสริมพลังบวก สะกดจิตตัวเองว่าจะต้องซื้อ นะเพราะเนื้อหาไม่เหมือนละคร
ตอนกุ๊กกิ๊กเยอะสุดๆ แต่ทนไม่ไหววะ เอาเงินไปแดกkfc ดีกว่าอย่างน้อยมันก็ทำให้อิ่มท้อง พรีนิยายจีนมาดำน้ำเองกะได้

>>3 +1 กูดูซีรีส์ฟรีดีกว่าเอาเงินไปโยนให้นาก คิคิ

เรื่องมเหสีป่วนรักนี่นางจะสวยขึ้นม่ะ เห็นปกก็ดูไม่อ้วนดำนะ

แม่ทัพต้องกอด
.
.
.
.
มันเบาบางมากเลยนะ ทั้วเนื้อเรื่อง ทั้งจำนวนอักษร สถาจะเคาะราคาเท่าไหร่วะ
แต่ก็ไม่ถือกับว่าต้องอ่านข้ามเพราะมีแต่น้ำ
.
.
.
.

>>5
.
.
.
.
.
กูอ่านจากตัวอย่าง ขนาดมีลูกแล้วยังดำเหมือนเดิม
.
.
.
.
.

ไม่อยากให้ด่ากุไม่พูดถึงเลยแล้วกันง่ายกว่า

>>5 เรื่องนี้นี่ไม่ตรงปกมาก ๆ 555+ แต่ปกก็ชวนให้สอยดีกุชอบ ดูออกเลยว่าแนวไหน
>>7 กุยังไม่อ่านตย.เลยไม่ชอบค้างรอเล่มทีเดียว ถามนิดการแปลไม่มีปัญหาใช่ไหมวะ

ท่านแม่ทัพต้องนอนกอด กูขอถอนคำพูดว่าจะซื้อ

มเหสีอ้วนดำ นางเอกคงไม่ขาวหรือสวยขึ้นมากหรอก

คนเขียนอาจอยากทลายขนบนางเอกที่ต้องขาว คางแหลม นมโตและสวย

จากตัวอย่าง นางน่าจะตาสวยนะ

กลับไปอ่าน ตย.มเหสีอ้วนดำอีกรอบ

น. 104 ซื่ออ๋อง มี "ซื่อ" ที่ทุกคนไม่ชอบอ่านไม่ชอบฟัง ตรงนี้คนเขียนกะเล่นมุกว่ามันพ้องเสียงกะ ซื่อ ที่แปลว่าความตายหรือเปล่า ถ้าเป็นมุก นักแปลน่าจะใส่เชิงอรรถอธิบายสักนิดนะ

>>11 ใครไม่ชอบ ซื่อ วะ
กูเห็นมีแต่คนไม่ชอบ สกุล

>>12 ประโยคเต็มๆ

"ความจริงแล้วต้วนหล่งเยวี่ยมีบรรดาศักดิ์ประจำตัว บรรดาศักดิ์
ของเขาคือซื่ออ๋อง แต่คำว่า 'ซื่อ' นั้นทุกคนไม่ชอบอ่านและก็ไม่ชอบฟัง
ดังนั้นซื่ออ๋องจึงถูกเรียกเป็นหล่งเยวี่ยอ๋องแทน"

เดาว่า คนเขียนกะเล่นมุกพ้องเสียงกะ ซื่อ ที่แปลว่า ตาย

ไม่ได้ฟันธงนะ ภาษาจีนกุอ่อนด้อย

>>13 死 ที่แปลว่าตาย ออกเสียงว่า สื่อ จ้ะ

>>14 เดาจากบริบท

มุกนี้ไม่เก็ต

>> 14 อาจต้องไปตามสืบต่อว่า ซื่ออ๋อง คือ ซื่อตัวไหน

กดไปก่อน จะพิมพ์ว่า ซื่ออ๋อง คือซื่อตัวไหน และอยากให้พ้องเสียงกะอะไร

กุมีความรู้สึกว่า คนเขียนกะจะเล่นมุกพ้องเสียง แต่พ้องเสียงกะอะไรกุไม่รู้

เลข 4 (四) (sì) (ซื่อ) เสียงของเลข 4 นี้พ้องเสียงกับคำว่า “死(sǐ) (สื่อ)” = ตาย คนจีนจะหลีกเลี่ยงงานมงคล เช่น งานแต่งงานในเดือน 4 (เดือนเมษายน) หมายเลขโทรศัพท์ก็ไม่อยากมีเลข 4 เพราะเวลาจะบอกใครก็ต้องมีคำว่า “ตาย” ด้วยซึ่งถือว่าไม่เป็นมงคล

>>18 งั้นพวกองค์ชายสี่ คุณชายสี่ อ๋องสี่ ทำไมไม่มีใครเกลียดล่ะ พระเอกทั้งนั้น

อาจจะ อ๋อง4 ป่าว กรูเดา

>>18 ขอบคุณมาก

>>18 ไม่ได้เกลียดมั้ง แค่คนอาจจะรู้สึกว่าไม่มงคล

>>19

กูไม่รู้ กูรู้แค่ว่า คนจีนไม่ชอบเลขสี่กัน เพราะพ้องเลขกับตาย ญี่ปุ่นเองก็มีแนวคิดแบบนี้ แค่นั้น กูตอบไปถึง รากวัฒนธรรม กับแนวคิดนักเขียนที่ใช้มุกนี้ไม่ได้

แถมของญี่ปุ่น เลข 4 คำสื่อไปถึงคำว่า 死　(ชิ：ความตาย) เป็นตัวเลขอัปมงคล และเลี่ยงที่จะเกี่ยวข้องด้วย อย่างเช่นโรงพยาบาล หรือห้องเช่า จะไม่มีหมายเลข 4 ในญี่ปุ่นมีโรงพยาบาลหลายแห่งไม่ออกแบบให้ ห้องผ่าตัด ห้องคลอด ห้องทำแผล อยู่ในชั้น 4 เพื่อเป็นการระวังรักษาน้ำใจคนไข้กันเลยทีเดียว

>>24 กูรู้แค่ว่ามันเป็นคำพ้องเสียงที่เล่นคำในปัจจุบัน แต่ไม่คิดว่าคนโบราณจะใช้มุกนี้ ไม่งั้นอ๋องสี่ องค์ชายสี่ คงถูกข้ามไป และไม่มีสิทธิ์ได้ขึ้นครองบัลลังก์ตามประวัติศาสตร์หรอก

แถมจ้ะ
1314 ออกเสียงคล้ายคำว่า "一生一世" (หนึ่งชีวิต หนึ่งชั่วอายุ; one life, one lifetime) ทั้งในภาษาจีนกลางและภาษาจีนกวางตุ้ง จึงมักถูกใช้ในความหมายคล้ายกับภาษาอังกฤษที่ว่า "for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, until death do us part"

แม่ทัพต้องกอดก้อน่าสนแฮะ รอโปรวันเกิดน่าจะทันพอดีๆ ส่วนเจ็ดเรื่องเจ็ดสีมณีเจ็ดแสงของสนพ.หนึ่งที่กูไม่อยากออกนามนั้น ตอนนี้ดารินทิพย์ก้อช่วยอะไรไม่ได้ละ เงินเหลือเลย บิบิบิ

>>26 คนเขียนเป็นคนปัจจุบัน เลยกะตบมุกไหม

ประเด็นคือ ถ้านักเขียนเล่นมุกพ้องเสียงจริงๆ และนักแปลยังมีเวลาแก้ไข ช่วยให้ความกระจ่างในเชิงอรรถด้วยว่า คนเขียนจะเล่นคำพ้องเสียงอะไร

กูแค่จะบอกว่า มันพ้องเสียง ได้จริงๆ ตามที่มึงแย้ง มา คำว่าซื่อกับสื่อ
ส่วนมันเป็นมุกจริงไหมก็ต้องเปิดฉบับจริงดู

>>30 เข้าใจที่ต้องการสื่อ และขอบใจที่ช่วยเอาข้อมูลมาเสริม

>>2 มึง เรื่องนี้ตอนจบเป็นผีหลอกจริงๆใช่มั้ย กูจะได้ซื้อมาอ่าน กูอ่านตัวอย่างแล้วน่าสน แต่กูลังเลเพราพกลัวจบไม่ดี

>>7 ตัวอย่างตอนไหนอะ ทำไมกูอ่านแล้วไม่เห็นมีบอก

>>33 หน้า 85 ของมเหสีอ้วนดำ
.
.
.
.
.
องค์รัชทายาทกลับตำหนักเล่าถึงสิ่งที่ได้อ่านมาให้พระมารดาฟัง
โดยละเอียด พระมารดาเจ้าของใบหน้าดำๆ นิ่งตรึกตรองอยู่ครู่ใหญ่
.
.
.
.
.

>>29 นักเขียนเล่นมุกจริงไหมก็คงต้องให้นักแปลถามนักเขียนเหมือนที่กูกูทำมั้ง แล้วคงต้องถามด้วยว่ามุกนี้มันมีมาแต่โบราณจริงหรือ

>>35 กุมองแค่นักเขียนเขียนมาให้คนอ่านภาษาจีนอ่าน ถ้าเล่มมุกพ้องเสียงมาจริง คนอ่านภาษาจีนออกควรต้องเก็ตมุกปล่าว

ไม่งั้นคนจีนคงต้องกลับไปถามนักเขียนกันทุกคนว่าตรงนี้เล่นมุกอะไร ถ้าเป็นงี้ สำหรับกุถือว่า นักเขียนสอบตกครั้งใหญ่เลย

ส่วนว่าเป็นมุกมีแต่โบราณไหม กุมองไม่สำคัญนัก เพราะหนังสือมันแนวคอเมดี้ คงอิงประวัติศาสตร์บ้าง แต่คงไม่ได้แป๊ะมากมั๊ง

>>36 จะว่านักเขียนทุกคนที่ได้รับคำถามจากคนอ่าน สอบตก ก็ไม่ถูกนะ มึงตัดสินง่ายไปรึเปล่า และถ้ามึงมองว่ามุกโบราณไหมไม่สำคัญก็ยิ่งไม่น่าบอกว่าเขาสอบตก แต่คนอ่านถูกจำกัดความรู้เพราะความแตกต่างของวัฒนธรรมและภาษามากกว่า

>>2 กูเคยเห็นใน นอ น่าสนใจดี แต่งานปก คนแปลแม่งจงหยวนมากเลยไม่กล้าซื้อ โลโก้ สนพ ยังแตกๆเลย

เมื่อวานไปสอยปิ่นสามที่ซีเอ็ดมา อ่านจบแล้วด้วย
.
.
.
.
.
แบบ เล่มนี้ฉากหวานเยอะชิบหาย อ่านไปเขินไป มีอุ้ม มีกอด มีหึงจนคุมตัวเองไม่ได้ แต่สงสารท่านอ๋องชวนน้องไปกินข้าวแต่นกตลอดๆ 5555
.
.
.
.
.

>>37 ประเด็นคือ คนเขียนเขียนให้คนอ่านภาษาจีนออกอ่าน และให้ชัดเจนคือ เป้าหมายเค้าอยู่ที่คนจีน ที่น่าจะเก็ตมุกทันที

ทีนี้คนแปลซึ่งเป็นคนที่อ่านภาษาจีนออกและถ่ายทอดมาเป็นภาษาไทย จากบริบทแวดล้อมที่เขียนมา ควรฉุกใจคิดไหมว่าน่าจะมีการเล่นคำพ้องเสียงตรงนี้นะ

กุเข้าใจนะว่า แปลงานคอเมดี้ไม่ง่าย และกุไม่ได้ว่าอะไรคนแปล กุแค่สงสัยว่าจุดนี้มีการเล่นมุก ถ้าเล่นมุกอยู่ ควรจะมีเชิงอรรถให้คนไทยตามที่มึงพูดมาว่า "ถูกจำกัดความรู้เพราะความแตกต่างของวัฒนธรรมและภาษา" เข้าใจด้วย

ส่วนมุกพ้องเสียงอ๋องจะมามาแต่โบราณไหม กุไม่สนใจ ใครสนใจกุก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ

>>40 ไม่สนใจก็ไม่ต้องถามและไม่ต้องมีเชิงอรรถ
ถ้าอยากให้มีเชิงอรรถมึงก็ไปบอกนักแปล
ง่ายๆแค่นี้เอง กูไปว่าอะไรมึง

>>41 กุบอกว่า ถ้ามันเล่นมุกพ้องเสียงจริง ควรมีเชิงอรรถให้คนไทยเข้าใจ

แต่สำหรับกุ ไม่ต้องอธิบายประวัติศาสตร์มาว่า มุกนี้เล่นมาตั้งแต่โบราณไหม ส่วนใครอยากให้มี หรือนักแปลจะเสริมมา ก็ตามใจ

ง่ายๆแค่นี้เอง...เหมือนกัน

>>42 อยากได้แบบไหนก็คงต้องเป็นแบบที่มึงอยากได้มั้ง โลกหมุนรอบตัวมึงไง ง่ายจะตาย

อะไรที่มึงสงสัยต้องมี
อะไรที่มึงไม่สนใจ คนอื่นมาตอบมึงก็เถียงเขา

>>42 ถ้าอยากรู้ว่านักเขียนเล่นมุกพ้องเสียงไหมก็ต้องไปถามนักเขียน ไม่ใช่มโนเอาเอง
นักเขียนที่โดนถามไม่ได้หมายความว่าสอบตก
ไม่ยังงั้นก็เกลียดนักเขียนคนไหน กูก็ส่งคำถามไป แล้วเขาก็สอบตก ง่ายๆตามตรรกะป่วงๆของมึง

>>43 เอออออ.....จะลากให้ได้ว่ากุเอาแต่ใจตัวเอง กุรู้แล้วว่าโลกนี้มีคนอยู่หลายประเภท

แต่อย่าเอาคำพูดมึงมายัดใส่ปากกุ

>>46 คำพูดมึงเองทั้งนั้น ไม่มีใครยัดปากมึงหรอก มึงคิดว่าตัวเองสำคัญนักเหรอ ถ้ามึงไม่สงสัย คนอื่นจะโง่กันหมดรึไง

ขนาดพีเรียดไทย ยังมีมั่ว ปวศเลย อันนี้แค่มุกพ้องเสียง ก็ไม่แปลกที่จะมีได้ การ์ตูนญี่ปุ่นเยอะแยะก็เล่นมุกพ้องเสียงกัน เขาก็แค่อธิบายว่า เออ มันเป็นงี้นะ แล้วทำไม ถึงจะสงสัยไม่ได้? ความจริงเรื่องมุกไม่ต้องไปถามนข นะ ถามนักแปลก็ได้ว่า ซื่อ ที่ว่า นี่คืออะไร คงน่าจะเก็ตมุกกว่าห้องแชทปฐพี

- งานติ่งโม่ง ฝกูว่าคงไม่พ้นมือหลักกิโล ว่ะ เท่านี้หลักกิโลก็มีงานแปลในมือแน่ๆ สองเล่ม ชัวร์ เบาเงินในกระเป๋าไปได้เยอะ

ส่วนที่ว่า ทำไมกุไม่ไปถามนักแปล

กุคิดว่า บอร์ดโม่งนี่เค้าเอามาอภิปรายแลกเปลี่ยนเกี่ยวกับนิยายจีน กุก็เอามาสอบถามแลกเปลี่ยน ขอความรู้กับเพื่อนโม่งว่า ที่กุสงสัยนี่มันยังไง

และกุก็ให้ความเห็นกุไป ว่ากุอยากเห็นอะไร กุไม่ได้ไปบังคับอะไรให้ใครมาคิดตามกุนิ

>>47 ไม่ต้องมาคิดแทนกุ

กูไม่เห็นว่าการที่ คนสงสัยเรื่องมุกแล้ว แล้วต้องการคำอธิบายเพิ่มเติมนี่ผิดแปลกตรงไหน นะ? กูอ่านฉากนั้น กูยังนึกไปถึงเสียงคำว่าสี่ เลย เพราะกูเก็ตมุกพ้องเสียง ความจริงการอ่านนิยายก็ไม่อ่านเพื่อ เอาแค่ ฉาก เนื้อเรื่อง ฉากร่วมหอลงโรงเอาฟิน หวีดๆอย่างเดียว มันได้ทั้ง ภาษา ทั้งวัฒนธรรม ทั้งมุมมองแนวคิดของผู้เขียน ด้วย

>>48 สงสัยได้ กูก็สงสัยเหมือนกันว่าเขาสงสัยแล้วทำไมไม่ไปถามนักแปล ไม่ไปบอกนักแปลให้ใส่เชิงอรรถ มาบอกตรงนี้แล้วหวังว่าเชิงอรรถมันจะงอกขึ้นมาเหรอ

>>51 ก็กุสงสัย และกุไม่รู้ว่าความจริงคืออะไร กุเลยมาขอความเห็นโม่ง

กุไม่อยากตรงไปหานักแปล แล้วกุเข้าใจผิด แล้วกุหน้าแตกกลับมา

>>52 นักแปลที่ได้รับคำถาม ไม่ได้แปลว่าสอบตก
และคนถามด้วยความไม่รู้ ไม่เข้าใจ ไม่ถือว่าหน้าแตกหรอกมึง

เดี๋ยว แค่ถามแค่นี้ ทำไมต้องกลัวหน้าแตกด้วยวะ ถูกผิดก็อธิบายไป กูไม่เข้าใจกูก็ถามนะ ดีกว่าอมพะนำไว้แล้วไม่รู้เหี้ยอะไรเลย อย่างน้อยคำตอบที่ได้รับมาก็เป็นคำตอบที่ถูก ต้อง

ขนาดจะตั้งคำถาม ด้วยความสงสัย นี่ทำไมได้แล้วเหรอวะ เหยดเขร้ น้ำตาจะไหล สงสัยต้องชมอย่างเดียว

กุอาจพูดจากำกวมชวนเข้าใจผิด

กลัวหน้าแตกนี่ ในความหมายกุคือ กุไม่อยากตรงไปถามนักเขียน โดยยังไม่ได้มีความรู้กระจ่าง กุกลัวเข้าใจผิด

กุเลยเลือกเข้ามาถามโม่งก่อน เพราะที่ผ่านมา โม่งที่มีความรู้ก็เข้ามาชี้แจง มาช่วยเสริมเยอะแยะ

แต่ถ้าโม่งจะบอกว่า มึงสงสัยอะไร มึงไปถามคนแปลโดยตรงเลย ไม่ต้องมาสงสัยในบอร์ดโม่ง อยากได้อะไรที่มาโพสต์ตรงนี้ บอกตรงๆกุงง

ถ้าสงสัยว่ามุกมั้ย โม่งตอบได้

แต่ถามว่าทำใมไม่ใส่เชิงอรรถ อันนี้ต้องถามนักแปลละ

>>55 สงสัยในบอร์ดโม่งได้ แต่บอร์ดโม่งไม่สามารถเพิ่งเชิงอรรถให้มึงได้ มึงจะเอาเชิงอรรถจากการโพสต์ตรงนี้ กูก็งงเหมือนกัน

>>32 กูยังอ่านไม่จบเหอะ แต่วันนี้กูจะเข็นให้จบ กูรำคาณพระเอก ปอดแหกแต่ก็อวดดี สรุปจะกลัวหรือกล้าวะ แต่เท่าที่กูแอบเปิดท้ายๆเล่มสอง กูว่าจะเป็นอาถรรพ์ผีไรงี้
.
.
.
.
.
ในหนองน้ำเป็นสุสานฝังคนชั่ว
.
.
.
.
.

>>38 เออ กูสนใจเพราะคำเปรยหลังมัน กูเจอในรีดเดรี่คือว่าแม่งน่าสน พอมึงพูดกูก็เริ่มคิด หยิบหนังสือขึ้นมา จริงๆด้วยเหมือนมากอะ

อีกเรื่องคือ จาเหวินปิน พวกมึงอ่านปะ เล่มสามออกมาแล้ว กูอ่านถึงเล่มสอง กูว่าเล่มสองมันเนื่อยๆอะ แต่จบเล่มหนึ่งคือกูว้อทเล่มสองมาก หรือเพราะสำนักพิมพ์ทิ้งช่วงเล่มหนึ่งกับสองนานเกิน พออ่านสองกูเลยไม่พีค ใครอ่านเล่มสามเป็นไงบ้างวะ กูยังไม่สอยเลยทำใจก่อนแพงอะ ตั้ง 550 บาท

พวกมึงไปบอกท่านหญิงไป ไม่เก็ตมุก ไม่ใช่คนจีน ทีหลังมีงี้ให้ใส่เชิงอรรถให้ด้วย แต่ไม่แน่ท่านจะส่องโม่งอยู่ รู้แล้วก็ได้ แต่เพื่อความชัวร์อินบล็อกไปบอกนาง เผื่อนางไม่ได้ส่อง (แต่กูว่าส่องอะ )

กูก็รู้สึกเอะใจตั้งแต่อ่านตัวอย่างมเหสีป่วนรักละว่ามันสมควรมีเชิงอรรถไหมเพราะกูพอเข้าใจที่นักเขียน-นักแปลเค้าต้องการสื่อแต่คนอื่นที่เค้าไม่ได้เรียนภาษาจีนมาจะรู้เรื่องด้วยไหม กูว่าแก้ตอนนี้ไม่น่าทันเพราะเล่มจะออกอยู่ละแต่เราสามารถบอกท่านหญิงได้ใช่ไหมวะ

>>60 บอกได้นะมึง ถ้าไม่ทัน อย่างน้อยก็ได้รับรู้ไว้ เรื่องหน้าจะได้ใส่เชิงอรรถให้เรียบร้อย

กุมาบอกว่า ยังไงกุก็ยังตามเปย์มเหสีอ้วนดำนะ

บางทีกุก็งงความสองมาตรฐานของตัวเอง ของยามเช้า เวลาโม่งมาบอกอะไร กุก็อินร่วม

แต่พอของส้มๆ กุสงสัยเอง กุก็ไม่ได้อยากเลิกเปย์

อิทธิพลของแอดมินเพจมีผลกับกุจริงๆ

กูไม่ชอบประมุข จจ คบ ก็อ่านของสยามได้นะ แค่ทำเบลอไม่อ่านในกลุ่มแค่นั้น

ของส้ม กูพิจารณาที่พล็อต ถ้าเรื่องไหนถูกใจก็เปย์ ไม่ได้เปย์ทุกเรื่อง
แต่ของยามเช้า บอกตรงๆว่าต่อให้ดารินทิพย์แปล แต่ถ้าแอดมินเพจจะขายของแบบนี้ กูก็ไม่เปย์
ของเมืองยิ้ม กูโชคดีที่ไม่อ่านแนว คบ อยู่แล้ว เลยไม่ต้องฝืนใจตัวเองนัก

แบล็กลิสต์ของกูมีแค่เจิ้นกับหลักกิโล

มุกบางมุก ถ้านักแปลก็ไม่รู้ที่มาที่ไปถ่องแท้เค้าก็อาจจะไม่ใส่เป็นเชิงอรรถมะ
หรือบางอย่างถ้ามีบ่อยในหลายเรื่องแล้วนักแปลก็อาจไม่ใส่ในเชิงอรรถ (แต่อาจไปเจอในเชิงอรรถของเสิ่นเจิ้นแทนได้ เพื่อคนเพิ่งอ่านแนวจีน หรือเพื่อเพิ่มกลิ่นอายความดูเป็นจีน)
แต่กูเข้าใจที่มึงมารำพึงในนี้ก่อนนะ เมื่อก่อนหลายๆอย่างก็มาบ่นกันในนี้แหละแม้จะรู้ว่าโม่งด้วยกันทำอะไรไม่ได้ต้องไปบอก สนพ. เอง แต่โม่งสมัยก่อนจะค่อนข้างเปิดกว้างมากกว่าแหละ มาบ่นๆก็เข้าใจแนะนำให้ความรู้กันไปไรประมาณนั้น

>>65 กุรักมึง

เขาสงสัยก็มาถามตรงนี้เหมือนหาเพื่อนคุยไหมวะ กูไม่เห็นต้องมาเถียงอะไรกันเลย อ่านดูเหมือนเป็นการเสนอแนะมากกว่า ก็เหมือนกับมู้ก่อนที่มาคุยกันเรื่องชื่อหนังสือน่ะ มันเป็นแค่คำวิจารณ์ เป็นความเห็นส่วนตัวคนอ่าน ถ้าเจาะจงไปบอกไปถามที่เจ้าตัวหรือผู้มีส่วนร่วมโดยตรง นักแปลบางคนเจอคำถามเกี่ยวกับการแปลของเค้าก็ไม่พอใจก็มี หรือถ้าเอาไปลงที่เพจสนพ.นั้นๆก็โดนแฟนคลับถล่มไม่ลืมหูลืมตาก็มีป่ะ กูว่ามาคุยกันในนี้ด้วยเหตุผลมันก็โอนะ

อืม ถ้าคุยในนี้แล้วเชิงอรรถอยากให้งอกมันงอกเองได้ แสดงว่าคนของสนพนั้นๆส่องโม่งอยู่จริง

ทีว่าคนอื่นไม่เป็นไร ทีว่าส้มทำใมมีดราม่า ม้าแน่นอลลลลลลลล
//แคะขี้ตา

#ไม่ใช่ม้าก็ไม่ต้องเดือดร้อน
#บิบิ

>>67 +1 คิดเหมือนมึงเลย

>>69 ใครว่าส้มวะ ว่าว่าอะไรบอกกูที

>>71 เพราะส้มไม่ใส่เชิงอรรถ แต่มีคนไล่ไปถามนักเขียนนะสิ ปกป้องขนาดนี้ ม้าแน่นอลๆๆๆๆๆ

กูแซะในแซะอีกที มึงอย่าจริงจังเลย

>>67 ในเมื่อเราเป็นผู้บริโภค ทำไมเราจะตั้งคำถามการแปลของเขาไม่ได้ ถ้าถึงขั้นไม่พอใจ ก็แสดงว่านักแปลคนนั้นเป็นน้ำเต็มแก้ว กูก็ไม่รู้จะพูดยังไงหละ ถ้าถกกันแต่ในนี้แล้วจะได้อะไรขึ้นมา เราอินบล็อกไปบอกก็ได้หนิ สั่งเมลล์ก็ได้ กูทำออกบ่อย ช่วงอ่านจีนใหม่ๆ บ้านส้มเนี่ยแหละ อย่างกูไม่พอใจปกกูก็บอกว่าปกไม่สวย ก็ต้องให้เขารู้ตัว จะปรับไม่ปรับในเล่มต่อๆไปก็เรื่องของเขาหละทีนี้ ถ้าเขาเห็นดีด้วยเขาก็ปรับ ไม่ปรับเขาคงคิดว่าแบบอื่นเวิร์คกว่านะ กูว่าส้มเขาก็ฟังเสียงลูกค้าอยู่นะ

แต่ระวังเรียกร้องเชิงอรรถเยอะๆเข้า เป็นเหมือนนิยายกูกูก็ไม่ไหวนะ

>>71 มึงกูว่าเขาแค่แซะเฉยๆเว้ย แซะอีกสนพนึง ไม่รู้กูเข้าใจผิดรึป่าว

ท่านแม่ทัพต้องกอด ถ้าไม่อ่านในโม่งกูปล่อยผ่านแล้วนะ เห็นปกนึกว่าเสิ้นเจิ้น กูอ่านตย. แล้วอยากเปย์วะ

>>74 แซะโม่งญาณทิพย์ที่ชอบว่าคนอื่นเป็นม้านี่ละ

ky นิด ถามหน่อยเพื่อนโม่งทุกคน พราวพร่าง นี่สนุกมั้ยวะ มันออกมาเยอะชิบ คุ้มที่จะเปย์มะ คือกุขอสองอย่างพอ จบ HE กับมีเรือเดียว พระเอกคนเดวพอ ไม่เอาแบบเดาพระเอกไม่ถูก
ที่อ่านๆมาละกุชอบนะ ผู้ชายตระกูลหลงทั้งหลาย แม่ทัพอยู่บน ของอวี๋ฉิงกุกำลังอ่านอยู่ ยังไม่จบ แต่กุชอบ vibe ในเรื่องมาก

ถ้าแซะตัวบุคคล ไม่ไปแซะที่เนทวอชละ ?
นี่มันมู้นิยายจีนนะ แยกประเภทด้วยนะ

แค่กๆ

อ่านพล็อตท่านแม่ทัพต้องกอดที่เพื่อนโม่งสปอยล์แล้ว อยากเปย์อ่ะ

>>79 อ่านได้เพลินๆอ่านengมาแล้ว ดีเหมือนกันนะ แต่อยากอ่านบันทึกปิ่นแล้ว ไม่มีคนชี้ทางเลย ฮือๆ อยากอ่านเล่ม4 ชอบอ๋องซึน หวางอวิ้นก็เร้าใจ เกลียดอวี่เซวียน ฮือๆ

>>77 สำหรับเรา พราวพร่างโคตรสนุกเลย
7 เล่มอ่านจบอย่างรวดเร็ว
ยังอยากให้มีรุ่นลูกอีกด้วยซ้ำ

>>77 ตามโจทย์ พราวพร่าง พระเอกมีคนเดียว ชัดเจน และจบแฮปปี้

ส่วนตัว กุว่าสนุก

เสียงคนอ่านที่เคยอ่านผ่านๆตา ที่ชอบก็ชอบมาก ที่ไม่ชอบก็ว่าเหนือย พระเอกออกน้อย และติเรื่องตอนจบที่ตัดฉับ

>>77 จบ HE มึง มีเรือลำเดียวให้ลงด้วย

>>77 ตรงตามความต้องการมึงเลยจ้าา HE โพดโพจนอยากให้มีตอนพิเศษเพิ่ม และพระเอกคนเดียว เรือสำราญเดียวไม่มีเรือเล็กเรือน้อย พระรงพระรองมือสองมือสามมาทำให้หงุดหงิดรำคาญใจ เรื่องนี้สำหรับกูคือฮีลลิ่งมาก

พร่างพราวนี่เรือสำราญเลยล่ะ นอนพายมาตั้งแต่ปากซอย เข้าบ้าน

>>77 เรือเดียว จบ he แต่กูว่าเรื่องยืดเกินไป เล่ม5-7กูใช้เวลาอ่านนานมากกว่าจะจบ เนือยในเนือย ทั้งๆที่ 4เล่มก่อนหน้านั้นกูชอบมาก หวีดมาก

เรื่องมุก คำพ้องเสียง คำว่า ซื่อ มันไปพ้องเสียงกับคำว่าตาย อันนี้กูเก็ตนะ คือกูเจอมาตั้งแต่เด็ก กูเลยไม่เคยปัญหา ถามว่าต้องใส่เชิงอรรถมั๊ย อันนี้กูว่าแล้วแต่เลยว่ะ นักแปลบางคนอาจจะเข้าใจว่า เอ๊ยมันเป็นมุกทั่วๆไป ใครๆก็เข้าใจเลยไม่ใส่มา แต่ถ้าเราอยากให้มีก็ลองเสนอผ่านสนพ.ไปดูก้ได้ เค้าก็จะเก็บฟีดแบ๊กไป กูเคยสงสัยหลายอย่าง กูก็บอกสนพ.ไป ตอนหลังเค้าก็ปรับปรุงนะ ไม่เห็นต้องเป็นเรื่องที่ต้องมาทะเลาะกันเลย

เออ กูไม่รู้จะหาที่ระบายตรงไหนว่ะ ขอ ky ตรงนี้หน่อยละกัน เพื่อนกูนางเกลียดสนพ. แอนตี้สนพ.นึง เพราะไม่ยอมให้นางเปลี่ยนหนังสือ แบบนางไปซื้อมา กลับบ้านแล้วเห็นมีตำหนิ ไปถามสนพ. สนพ.ไม่ให้เปลี่ยนเพราะบอกว่ามันไม่ได้มีผลต่อการอ่าน ตำหนิที่เกิดขึ้นไม่ได้มาจากสนพ. นางก็เล่นใหญ่ด่าสนพ. แล้วมาเล่ากะให้กูอินไปกับนางให้ได้ นางว่าสนพ.ทุเรศไม่รับผิดชอบ ไรงี้ ซึ่งกูอยากบอกนางว่าความผิดก็มาจากนางน่ะแหละที่ไม่แหกตาดูให้ดีก่อนซื้อ กูไม่รู้จะพูดไงดีว่ะ แต่กูก็ได้แต่คิด เออเรื่องของมึง อยากด่าไงก็เชิญละ นางมาบอกกูว่าให้เลิกอุดหนุนสนพ.นั้นด้วย ซึ่งกูแบบ เฮ้ย มันไม่ใช่เรื่อง เงินกู กูอยากทำไรก็ทำ จะมาบังคับกูไม่ได้

>>77 ตรงตามโจทย์ที่มึงต้องการเลย อ่านปุ๊บดูได้ทันทีว่านี่คือพระเอก แล้วมันก็ไม่มีพระรอว มือที่สาม สี่ ห้า มาให้วุ่นวายด้วย

>>86 ทำใจว่ะ กูก็เคยนะเว้ย ตอนซื้อไม่เห็นตำหนิ มาเห็นก็ตอนจะอ่าน เห็นแล้วปวดใจ แต่ก็คิดแค่ว่ากูมันถั่วเอง แล้วก็ช่างมัน แต่จะให้ไปแอนตี้สนพ.กูก็ไม่นะ กูว่าแอนตี้เพราะเรื่องก็ไร้สาระไปสำหรับกู

บางทีกูก็รู้สึกว่าโม่งพักหลังๆ คนเข้าเยอะขึ้น จนมันกลายเป็นอะไรที่แปลกๆ ไปแล้ว ก่อนหน้านี้และอาจจะเดี๋ยวนี้ก็มีโทรลมาป่วนบ่อยๆ อยู่ๆ กูก็นึกถึงตอนโม่งตำหนักแรกๆ ยังขยับไม่พ้นสาม แต่ตำหนักข้างๆ พุ่งไปสามสิบแล้วอะไรแบบนั้น

เพื่อนโม่งช่วงนี้กูเบื่องานสายโรแมนติกกับกำลังภายใน มีแนวสืบสวนหรืออะไรแปลกๆ อย่างใน >>2 แนะนำกูบ้างไหม

1) หอดอกบัวสามก็มาแล้ว เคลียร์เรื่องแฟนเก่าพระเอกเรียบร้อย ดำเนินเรื่องต่อไปอีกสามคดี
2) อ๋องนอนกอด กูชอบมาก มุ้งมิ้งน่ารัก เคยมีแปลไทยในเด็กดีด้วย กูชอบตั้งแต่แปลอิงค์แล้ว
3) กูตามอ่าน hoju ที่เป็นแฟนนักเขียนคนนี้ กูอ่านเรื่องกระดูกนี่ไม่รู้เรื่องที่สุดแล้ว กูอินบ๊อกซ์ไปถามมา กำลังพิจารณานักเขียนคนนี้อีกสองเรื่อง
กูเลยไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดีถ้าเอา really really miss you มา...
กูอยากอ่านภาษาไทย แต่กูกลัวสำนวนแปล
ป.ล. เรื่องนี้เพลงเพราะๆเยอะมาก

>>88 รู้สึกเหมือนกัน หน้าใหม่เยอะขึ้นมาก แล้วช่วงหลังก็หัวร้อนกันง่าย ใจบางกันเหลือเกิน

>>89 หอดอกบัวกูว่าน่าจะใส่สปอยหน่อยนะ เล่มจริงยังไม่ออกนิ?

พูดถึงนิยายประกาศลข.ใหม่ของยามเช้า กูสนใจเกือบทุกเรื่องเลยนะ แต่ติดใจที่คนแปลเนี่ยแหละทำเอากูซิ้อไม่ลงเลย

ขอโทษค่ะซิส ไม่ได้ตั้งใจ

เรื่องใหม่ ดอกไม้โปรยปรายนี่กูรู้สึกเหมือนเป็นแฟนฟิคซือฝูยังไงชอบกล คงไม่เปย์...

ของยามเช้ายังไงกูรอรีวิวก่อนทุกเรื่อง

เรื่องใหม่กูอ่านแค่หงกรีดปีก เล่มแรกก็แซ่บโดนใจขนาดนั้นแล้ว เล่มต่อไปได้ข่าวว่าแซ่บกว่าอีก

อ่านปิ่นสามแล้วรู้สึกว่าเล่มต่อๆ ไป ท่านอ๋องกับหวางคู่หมั้นเก่า ต้องเปิดศึกแย่งน้องกันแน่ๆ //จะรอดูคนซึนแตก

>>93 กูชอบหงส์กรีดปีกมาก อ่านโปรยๆเล่มสองจากเมืองยิ้มแล้วดัดดิ้นอยากได้เล่มใหม่ละ กูรอเงินเดือนออกแล้วกูจะเปย์ sub ละ เงินเดือนกูดันออกกลางเดือน

>>92 ไม่เป็นไรซิส พลาดกันได้

ขอคำแนะนำ

ไม่ชอบ กลภน.จัดๆ และอ่านตี๋เหรินเจี๋ย นักสืบคู่บัลลังก์และกุนซือทะลุมิติรอด

จะอ่านหอดอกบัวรอดไหม

>>96 หอดอกบัวไม่ได้กำลังภายในอะไรนะ มันไม่ได้เน้นสืบสวนอะไรขนาดนั้นด้วย มันเป็นสไตล์สืบสวนไขคดี แต่ไม่เน้นการสืบ งงป๊ะ กูยังงง 555 แต่กูอ่านไม่ค่อยรอด กูว่ามันเนือยเกินไป

>>88 บ้านซ่อนผี(เห็นชื่อเรื่องคิดว่าเป็นอีกแบบ แต่จริงๆแล้วเป็นอีกแบบ) คนขุดสุสาน จาเหวินปิน วิวาห์นางจิ้งจอก เจาะจิตฆาตกร 10คดีบาป(เรื่องปมสืบสวนไม่เท่าไหร่ เเต่เนื้อเรื่องน่าสะอิดสะเอียน) เต้ามู๋ รหัสลับหลังคาโลก(เรื่องนี้กูกึ่งๆ ถ้าทนความน่ารำคาญของตัวละครหญิงได้ ก็อ่านได้ คือนางงอแงจะออกผจญภัยด้วย พอได้ร่วมเดินทางกันกับเป็นตัวถ่วง) ชมรมหลอนล่าผี

>>98 คนขุดสุสาน กูอ่านไม่พ้นครึ่งเล่มแรกเลยว่ะ

>>96 ถ้าอ่านยอดกุนซือรอดน่าจะอ่านหอดอกรอด กูชอบมากกว่ากุนซืออีกเบื่อความฮาเร็มเรื่องนั้น หอดอกกูชอบความเกรียนของพระเอกกับชอบเคมีของพระเอกกะเพื่อนรัก(หราาา) อ่านเล่มแรกครึ่งเล่มละเฉยๆมาติดใจเอาตอนครึ่งหลัง

>>94 จริง กูปูเสื่อรอดูศึกชิงนาง รอดูคนซึนแตกหึงหน้ามืดไปไม่เป็น

เพื่อนโม่ง มีนิยายเรื่องไหนบ้างที่อ่านแล้วน้ำตาแตกสำหรับโม่ง เล่มเก่าๆ ก็ได้ เราอยากอ่าน

>>97>>100 ขอบใจมาก

เดี๋ยวซื้อเล่ม 1 เล่มเดียวก่อน เผื่อไม่รอด

>>99 ไมอะมึง กูว่าสนุกดีออก
ภาค 1 ไหม ถ้าภาคสองมันจะเนือยๆนะ

>>98 กูชอบนะบ้านซ่อนผี แต่เล่มต่อไปจะมาเมื่อไหร่ไม่รู้ มันค้าง อีกเรื่องที่ชอบคือคนล่าผี นี่ก็ชื่อเรื่องเหมือนน่ากลัวแต่เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อสำหรับกู ไม่ได้แอคชั่นมาก ไม่ได้หลอนมาก เน้นเรื่องจิตใจความรักอะไรมากกว่า แต่ไม่ใช่นิยายรักอะนะ แต่เรื่องนี้ก็ค้างอีกแหละ เล่มต่อมาตอนไหนไม่รู้

พูดถึง 10 คดีบาปกูอ่านไปเล่มนึงแล้วผิดหวังว่ะ คือปกติพล็อตรวมคนแปลกๆ ที่มีความสามารถมาตั้งทีมหรือหน่วยงานพิเศษเพื่อรับมือเคสยากๆ เนี่ยกูชอบนะ แต่ของเรื่องนี้คาแรกเตอร์แต่ละตัวดูไม่มีเสน่ห์เลย แล้วก็ไม่รู้สึกถึงความเก่ง ความเทพอะไรทั้งนั้น หลายตอนเลยที่เวลาสันนิษฐาน มันดูไม่มีอะไรมารองรับเลย เหมือนเดาหรือสังหรณ์เอาเอง อีกอย่างตอนตั้งทีมก็ดูโคตรจะซี้ซั้วเลือกขึ้นมา ทั้งๆ ที่บอกว่าทีมนี้มีอำนาจสั่งการสูงสุด สั่งตำรวจอื่นๆให้ทำอะไรก็ได้ ความรู้สึกตอนอ่านคือแทนที่จะเน้นความสามารถทีม ดันไปเร้นแต่เรื่องอะไรอี๋ๆ แหวะๆ แทน ฟีลลิ่งที่ได้ก็ไม่ใช่ความสยดสยองด้วย แต่เป็นความหยะแหยงแทน กูอาจจะคาดหวังมากเกินไปด้วยก็ได้มั้ง ถ้าเทียบแล้วกูว่าเจาะจิตฆาตกรสนุกกว่าเยอะ ถึงจะเพิ่งอ่านไปแค่ 2 เล่มก็เถอะ

>>102 สำหรับกูคือตงกงกับบุหลันไร้ใจ...

>>106 กูว่าจุดขายเรื่องนี้คือ ความโสมมของมนุษย์
กูอ่านถึงเล่มสอง กูรู้สึกอย่างหนึ่ง คนเขียนเหมือนเกลียดคนญี่ปุ่นด้วยนะ
.
.
.
.
.
มันจะมีตอนหนึ่งที่ ลูกสาวนักธุรกิจ ลูกครึ่งจีน ญี่ปุ่น
ถูกลักพาตัวไป ขัง และข่มขืน โดนคนเลี้ยงหมู โรคจิตและหน้าตาอัปลักษณ์
บรรยายแบบกูหดหู่ใจ เช่น ปลอกคอใช้โซ่ล่ามไว้ กับ ในถังขยะเต็มไปด้วยถุงยางอนามัยใช้แล้วจนล้นออกมา
.
.
.
.
.
มันเป็นอะไรที่ทำกูสะอิดสะเอียน

>>27
โอย ขอบคุณมากเลยสำหรับความรู้นี้
มันคือชื่อจีนตอนต้นของเรื่องกระดูกไง เลยทำให้เข้าใจความหมายของชื่อนิยาย //ดีใจจุง (คนแปลengก็อาจไม่เข้าใจนะ)
ชื่อengคนแปลengน่าจะตีความเอง
One Life, One Incarnation: Beautiful Bones (一生一世美人骨)

กูว่าตลาดนิยายจีนไต้หวันโตขึ้นเยอะมาก ทำไมมีคนเอาคู่ป่วนฯมาทำต่อ หรือโตเฉพาะนิยายรัก นิยายวายวะ…

KY เห็นเพื่อนโม่งหัวร้อนๆๆๆ ตีกันเป็นสีสันมากๆ
บางทีกูคิดนะว่าที่นี่น่าจะมีโม่งจากทุกสำนักพิมพ์แหล่ะ รู้เขารู้เรา รบ100ครั้งชนะ100ครั้ง
แม้แต่กูคนอ่านเซ่อๆยังได้รับเกียรติเป็นม้าเลย55

>>111 จะky นอกเรื่องตามคำแนะนำ เขาให้ไปเนชวอชนะจ้ะ จุ๊บๆ

>>108 อืม กูคงไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายของเค้าอะ คือเห็นปกโปรยมาประมาณว่า Criminal minds CSI แดนมังกรไรเงี้ย ใจกูก็คาดถึงไปแบบนึง แต่พอมาอ่านจริงๆ เรื่องการสืบสวน เรื่องการวิเคราะห์จิตใจฆาตกรกูอ่านแล้วไม่อินเลย แล้ววิธีการบรรยาย จุดโฟกัสเค้ามันค่อนข้างอี๋ๆ อะ คืออย่างสืบสวนเรื่องอื่นที่เคยอ่าน วิธีตายโหดมาก อ่านแล้วสยองจริง แต่มันไม่ได้มีความหยะแหยงเหมือนเรื่องนี้ แต่ถ้าเรื่องหดหู่กับสภาพสังคมเนี่ยอันนี้เค้าเขียนแล้วเห็นภาพจริงๆ อ่านไปก็อึนไป สรุปว่ามันไม่ใช่แนวกูน่ะเรื่องนี้

>>110 กูก็อยากรู้เหมือนกัน กูอยากอ่านคู่ป่วนมากกกกกก คือกูสงสัยว่าถ้าจะทำภาค 2 เนี่ยมันต้องซื้อภาค 1 มาทำซ้ำใหม่ด้วยมั้ย หรือนี่อาจจะเป็นเหตุผลที่ไม่มีใครเอาเข้ามาซะที

สปอยล์ ท่านแม่ทัพต้องกอดแล้วจึงจะหลับ ต่อจากเมื่อวาน คือกูอ่านเป็นตอนแล้วมาย่อว่างั้นแหละ
.
.
.
.
.
จวนที่นางเอกต้องการเข้าไปสมัครเป็นสาวใช้ มีนายน้อยคนหนึ่งเจ้าชู้มักมาก มีอนุภรรยามากมายรวมถึงนางโลมก็ไปมีสัมพันธ์ทั่ว นางคิดว่าถ้าเข้าไปในจวนนี้แผนจะสำเร็จโดยง่าย ที่ไหนได้นางกลับมาสมัครผิดจวน กลายเป็นจวนแม่ทัพที่ขึ้นชื่อว่าครองตนบริสุทธิ์ แล้วอย่างนี้นางจะเสียความบริสุทธิ์ได้ยังไง? การที่นางเข้ามาเป็นสาวใช้ ก็แค่สาวใช้จริง ๆ สินะ นางก็คิดว่าเอาเถอะสักวันคงมีโอกาส

วันนี้ทั้งวันนางทำงานมาอย่างเหน็ดเหนื่อย ตกกลางคืนได้เวลาพักผ่อน นางก็เปิดหน้าต่างห้องนอน (คิดว่าเป็นห้องส่วนตัวเพราะพระเอกชอบดอดเข้ามาโดยที่ไม่มีใครรู้) คิดจะชงชาดื่มสักหน่อย ไม่ทันไร เงาดำร่างหนึ่งก็วูบเข้ามาทางหน้าต่าง ปรากฎเป็นชายรูปงามราวเทพเซียน (พระเอก) นางได้แต่ตะลึงพึมพำถามว่าเป็นเซียนใช่ไหม เขาไม่ได้ตอบแต่ถามกลับว่านางเป็นใครชื่ออะไร ซึ่งนางเอกก็ตอบแต่โดยดี เป็นสาวใช้จวนแม่ทัพ ชื่อ... เขามองนางรอบหนึ่งแล้วบอกให้อยู่นิ่ง ๆ ก่อนพูดว่า เจ้าไม่ผอมแห้งเกินไป กอดแล้วเต็มมือยิ่ง (นางเอกเป็นคนมีเนื้อมีหนัง) นางก็เข้าใจผิดคิดว่าเขาว่านางอ้วน พระเอกก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าอ้วนสักหน่อย เขาหันมาสนใจชาในมือนาง เพราะได้กลิ่นแล้วรู้สึกเหมือนจะง่วงนอน เพราะกลิ่นนี้เองทำให้เขาที่นอนไม่หลับตามมาจนถึงห้องของนาง นางบอกว่านี่คือชาที่นางชงเองกับมือ เขาก็ฉวยเอาไปแต่ยังไม่ได้ดื่ม นางเอกถามท่านชอบดื่มชาหรือ พระเอกตอบใช่ นางถามว่าท่านชอบชาอะไร เขาก็บอกชื่อชาออกมา (เป็นชาที่แพงที่สุด) นางเอกก็หน้าตึงหน่อย ๆ แล้วเกลี้ยกล่อมให้ลองดื่มในมือดู ชาต้องดื่มหลาย ๆ ชนิด จะชอบเพียงชนิดเดียวนับว่าขาดทุนน่าดู พอได้ดื่มไปแล้วก็ให้ความรู้สึกผ่อนคลาย หนังตาก็จะเริ่มปรือ ๆ แต่เขาเป็นคนหลับยากไง ยังไงก็ไม่หลับง่ายหรอก เขาได้กลิ่นชามาจากตัวนางเอก เป็นกลิ่นอ่อน ๆ คล้ายชาแต่ไม่ใช่ เหมือนว่าเขาจะชอบกลิ่นนี้ เขายื่นหน้าไปดม ๆ จนในที่สุดก็กอดนาง

นางเอกก็โวยวาย ว่าชายหญิงไม่ควรใกล้ชิด (ลืมจุดประสงค์ของตัวเอง) พระเอกทั้งกอดทั้งชม ว่านางนั้นนุ่มนิ่ม กอดแล้วสบายยิ่งนัก นางเอกก็ปี๊ดขึ้นมา คิดในใจ เขาว่านางอ้วนอีกแล้ว! นางยิ่งโวยวายไม่หยุด ทั้งผลักทั้งดัน แต่ก็ไม่เกิดไรขึ้นเพราะสู้แรงไม่ได้ทั้งยังโดนกอดแน่นและถูกลากไปยังที่นอน นางเอกก็ขู่บอกว่า ให้ปล่อยไม่งั้นจะเรียกคนมาช่วยนะ พระเอกก็งึมงำบอกว่า ข้าไม่มีทางโดนข้อกล่าวหาใด ๆ ทั้งสิ้นหรอก (ก็ใช่สิแกมันเจ้าของจวนนิ่) เลิกพูดแล้วมานอนกับข้าดี ๆ เถอะ นางเอกเกิดว้าวุ่นในใจล่ะ เพราะพระเอกน่ะรูปงามมากจริง ๆ ความคิดขัดแย้งระหว่างความถูกต้อง กับหนุ่มรูปงาม สุดท้ายความถูกต้องก็ชนะ นางโวยวายอีกบอกว่า ข้าไม่อนุญาตให้กอด ยิ่งไปกว่านั้นไม่อาจชวนข้าขึ้นเตียงเพราะข้าไม่ใช่ภรรยา พระเอกน่าจะง่วงมากล่ะ ปั๊ดจี้จุดซะเลย ทีนี้นางเอกไม่สามารถพูดหรือขยับ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านางคงจะนอนท่านี้ตลอดทั้งคืนอย่างช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ทั้งโดนกอดโดนซบอีกทั้งเขาก็หลับสนิทไปแล้ว! นางรู้สึกอับอายแต่จะทำอะไรได้ นางเอกรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นชาวนาและเขาเป็นงูเห่า ชาวนาชักชวนให้งูเห่าดื่มชา จากนั้นเขาก็มากอดรัดนางเสียจนกระดิกไม่ได้อีก
.
.
.
.
.
คือเนื้อเรื่องมันก็จะคล้าย ๆ เล่มฝอยของ มกร แหละ เพราะมีแค่ไม่กี่บท ทำเป็นเล่มแล้วก็ไม่เกิน 300 หน้า เนื้อหาจะเบา ๆ แต่แฝงความน่ารักระหว่างทำความรู้จักกันระหว่างพระนาง คนหนึ่งต้องการนอนหลับให้ได้โดยการกอด คนหนึ่งต้องการท้องแต่ลืมจุดประสงค์ของตัวเอง

กูละเกลียดบุหลันไร้ใจมาก อ่านแล้วไม่รู้สึกว่าตัวละครไหนเลย
.
.
.สปอลย์
.
.
.กุละผิดหวังกะอิอ๋องมาก
เรื่องนี้ถ้าจบแบบนางเอกตายกรูจะโอเคมาก

>>112
รับแซ่บ จุ๊บจุ๊บ

>>116 มึงสปอยล์ผิดหลักว่ะ
ชื่อเรืองสปอยล์
.
.
.
.
.
เนื้อหาที่จะสปอยล์
.
.
.
.
.

>>104 ภาคแรกแหละ อ่านแล้วหลับว่ะ มีคาบอกกูว่าต้องพ้นภูเขาหิมะไปให้ได้ก็คล่อง แต่กูไม่พ้นซะที

>>110 กูชอบเรื่องรี้มาก กูเคยมีความหวังว่าคิรินจะเอามาทำต่อ เห็นเอาหยางหยางมาทำ กูอยากอ่านคู่ป่วนต่อ อยากอ่านว้าบว้าบต่อให้จบ แม่งเอ๊ยยยยค้างโคตร กูเคยไปถามคิรินละ ไม่ตอบกู เทกู กูโกรธธธธธ แต่ดูสภาพละว่านิยายแฟนตาซีคนคงสนใจน้อยว่ะเลยไม่ค่อยมีคนเอามาทำ ขนาดหยางหยางยังกริบๆเลย ภาคต่อก็หายตุ๋ม

>>102 ปู้ปู้ตอนจบ

กับตงกงเล่มสอง

>>116 ต่างจากกูเลย กูว่าจบแบบนี้อะดีแล้ว สมน้ำหน้าอิฮ่องเต้

>>102 บทเพลงกลางเมฆา

>>102 ถ้านิยายจีนนะ จากที่กูเคยอ่านมายังไม่มีเรื่องไหนทำกูร้องไห้ได้เลยว่ะ มีแต่ เออ ดูเศร้าเนอะ แต่ไม่ร้องเลย จะทั้งของถงหัว เฝยหว่อ กูก็ อืม แล้วจบ แต่กูชอบอ่าน BE ดราม่า หนักๆ หน่วงๆนะ

มีเรื่องเดียวที่กูอ่านแล้วน้ำตาไหลแบบพรากๆ เป็นท่อประปาแตกเลยคือลำนำทะเลทราย นอกนั้นก็ประมาณรู้สึกเศร้า มีน้ำตาซึมคลอนิดๆ ฉากในลำนำที่ทำกูร้องขนาดนั้นได้ก็คือ...
.
.
.
.
.
ฉากที่นางเอกปล่อยนกพิราบสองตัวไปสู้กับเหยี่ยวอะ แล้วพอตัวหนึ่งตาย อีกตัวหนึ่งก็ตายตาม นางเอกพยายามเรียกกลับมาก็ไม่ทันการณ์แล้ว คือกูลงเรือท่านเก้าไง แล้วตอนนั้นต้นยวนยางที่นางเอกปลูกไว้เพื่อจะดูกับท่านเก้ามันก็พังไปแล้ว เหลือก็แค่นกสองตัวนี้ที่เหมือนเป็นพยานรักของนางอะ พอนกสองตัวนี้ตายในสภาพแบบนั้น กูแบบ... ฮือออ ทั้งปวดใจ ทั้งเศร้า ทำไม ทำไมต้องตายด้วย ประมาณนี้อะ แงงง
.
.
.
.
.

>>123 ฉากนั้นกูเศร้าเหมือนกันเศร้าเพราะนกอีกตัวฆ่าตัวตายล้วนๆ

>>123
กูก็น้ำตาไหลเพราะฉากนั้นเหมือนกันเลย...

ว่าแต่ฉากนี้ฉายไปยังหว่า
อาทิตย์นี้ไม่ได้ดูเลย

>>125 ฉายไปแล้วตอนที่ 17 มีย้อยยูทูปลองหาดูนะ

>>126 เองนะ >>125 ฉายไปแล้วตอนที่ 17 มีย้อนในยูทูปลองหาดูนะ

ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้ เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง
เรื่องสุดท้ายจากเพจยามเช้า เยว์พ่อง ไปหาแอดมินที่ดีกว่านี้ไป

>>128 เย่ว์มันทำไมหรอ กูอยากรู้ มันขึ้นอยู่กับการถอดเสียงใช่มั้ย

ว่าแต่เรื่อวนี้มันเป็นแนวไหน ผู้ใดรู้บ้าง

อุ้ย งานคนนี้จะได้เทพเจิ้นมาช่วยแปลเปล่าวะ