>>319 ขึ้นกับนิสัยส่วนตัวด้วยอันนี้ต้องจัดการบริหารตัวเองให้เป็น งานที่ชอบทำเพื่อสนองตัวเองไว้เป็นสิ่งยึดไม่ให้ลืมว่ามาเขียนเพื่ออะไร งานขายตลาดย้ำกับตัวเองเลยว่าเพื่อเงินและชื่อเสียง ทำงานประจำเพื่อให้มีเงินทุนมาตามความฝันตัวเองและสำรองรายได้ในอนาคตให้แก่ก็ไม่อดตาย ไปอยู่บ้านคนพักชราแบบกลางๆ ได้
ที่ทำอยู่คืองานประจำเป็นหลัก เหลือแค่ 1-2 ชม. ต่อวัน มาทำงานเขียน
เขียนเรต 18 หรือ pwp เพื่อดึงคนเอาไว้อาทิตย์ละตอนไม่ยาวสั้นๆ 3-4 หน้า A4 เอง ไม่เกลาสำนวน ไม่เกลาบท ไม่ซับซ้อน เน้นเรื่องสั้นๆ ไม่กี่ตอนจบ แทบจะไม่ตรวจคำผิดเลยด้วยใช้แค่โปรแกรมช่วยตรวจแล้วปล่อย จะบอกดูถูกคนอ่านก็ได้เพราะแค่นี้คนอ่านก็ซื้อแล้ว ใส่เสียบๆ อ้าๆ สวบๆ ลงไปหน่อยก็ขายได้ บอกเลยว่าไม่ชอบงานเขียนแนวนี้ แต่เขียนแบบโรบอทได้ ไม่อิน ไม่หื่นและสารภาพว่าบางทีใช้วิธีเปิดเรื่องคนอื่น คลิปโป๊ เขียนตามเลยแต่ไม่ได้ก็อปสำนวนนะเอาไอเดียเขียนเป็นแบบงานกู เขียนตามกระแส เขียนตามคู่จิ้น พวกนี้ไม่ใช่วิธีที่ดีแต่เพราะมันเอียนจนไม่อยากคิดซีนพวกนี้เอง ไม่ทำก็ไม่มีฐานคนติดตาม มันก็ต้องทำ
แต่งานที่อยากเขียนจะทำไปเรื่อยๆ จบเรื่องค่อยลง จะเน้นเขียนวันหยุดที่มีเวลาเยอะเกิน 4-6 ชม. สำหรับเขียนงานที่อยากเขียน แนวนี้กูจะเป็นแนวสะท้อน เสียดสี เขย่าขวัญ ดราม่า ขายไม่ออกหรอก ไม่มีคนอ่าน แต่มันเติมเต็มความต้องการของตัวเอง
ที่บอกไม่ได้ทำได้ทุกวันหรือทุกอาทิตย์ วันไหนหรืออาทิตย์ไหนไม่ไหวพัก แต่พยายามทำให้ได้ตลอด บางทีไม่อยากเขียนเรตเลยก็เขียนแต่ที่อยากเขียนไปยาวๆ จนตันก็มาเขียนเรตขายต่อ แต่ก็มีที่หยุดเขียนไปดูซีรีส์อย่างเดียวทั้งเดือนก็มี
กูผ่านเวลางานมาระยะหนึ่งแล้วเลยรู้ว่าตอนนี้ต้องมีเงินก่อนถ้าไม่มีเงิน ไม่มีความมั่นคง ยากที่จะตามความฝัน
แต่อย่างหนึ่งที่เป็นนิสัยเสียกูคือ กูโนสนโนแคร์ เมื่อก่อนตอบคุยกับคนอ่านแต่เดี๋ยวนี้ไม่อ่านคอมเมนต์ ไม่ตอบ pm ยกเว้นตอนขายของ กูเจอดราม่ามาเยอะ แล้วคนอ่านไม่ได้ช่วยอะไรเลย กูเลยเลิกปกป้องคนอ่านเหมือนกัน ไม่ต้องมารู้จักกู ชอบงานก็ซื้อไม่ชอบก็กดปิดไป ใครหยาบก็แจ้งแบน