Last posted
Total of 415 posts
กูไปแอบศึกษานิยายขายดีมานิดหน่อย มีสิ่งที่เหมือนกันคือ โป๊ะชึ่งกันตั้งแต่หน้าแรกๆ แล้วก็เรื่องที่เคยเผือกมาได้ว่ายอดโหลด 1000 บทพูดเกือบจะเป็นนิยายแชท ไม่ค่อยมีบทบรรยายเท่าไร //ซึ่งกูเอามาปรับกับนิยายตัวเองพอไม่ให้เสียตัวตนได้อยู่ในเรื่องนำเสนอฉากโป๊ะชึ่งเบาๆ นำเรื่องมาก่อนแต่เรื่องบทพูดที่เกือบเข้าขั้นนิยายแชทนี่กูไม่สามารถเลยว่ะ 55555
>>386 กอดๆ ตอนหลังแยกนามปากกาเลย แล้วบอกว่าอันนี้สำหรับดราม่า แต่ก็ติดใจเรื่องนั้นนะ ปกติก็เปิดให้อ่านฟรี ทำไมไม่รอให้จบก่อนล่ะ ตอนนั้นก็ได้หลายความเห็น มีอันหนึ่งบอกว่าเขาอยากได้อะไรที่มันสบายใจ พอเจอแบบนี้เขาขอบาย เป็นคนที่ไม่เคยคอมเม้นท์เลย แต่ตอนนั้นเขาเม้นท์ ก็ไม่ได้ยื้อเขาไว้หรอก คือใจกูตอนนั้นเหมือนพัง รู้สึกว่าเราทำผิดอะไรหว่า นิยายมันก็ต้องมีอุปสรรคบ้างใช่มั้ย หยุดเขียนเรื่องนั้นไปสองเดือนเลยมั้ง พอกลับมาหลังกูปากน้ำตาตัวเองจนแห้ง กูบรรลุอยู่อย่างหนึ่งคือ ยังไงพวกที่เทไปก็คงสายอ่านฟรี ก็ดีเหมือนกันที่เขาไม่ได้อ่าน เพราะจริงๆ ดราม่าแม่งเคลียร์จบในอีกตอนต่อมา แถมพระเอกนางเอกยังไม่ได้ช้ำใจจากดราม่าอะไรตรงนั้นด้วย เพราะเขารักกันดี หลังจากนั้นก็หวานชิบหาย หวานเลี่ยนจนจมน้ำตาลไปข้างหนึ่ง เพราะส่วนใหญ่คนที่เม้นท์ประจำอะ เขาก็ยังอยู่กับกูไปจนจบ กูก็เซอร์วิสให้ไปแบบจุกๆ แุถมบางคนเขาก็ซื้อด้วยซ้ำ เพราะอยากอ่านซ้ำ เรื่องนี้สรุปสำหรับกูได้ภูมิต้านทานเพิ่ม ยอดขายก็ดีนะคุ้มกับน้ำตาที่เสียไป555
>>387 อย่าเพิ่งกลัวไปเลย เราอาจจะแทรกช่วงดราม่าเข้ามาในจังหวะที่ไม่ดีด้วย ทั้งๆ ที่มันไม่ใช่ดราม่าที่ลากยาวอะไร แต่เจอแบบนั้นก็ดี เราเลยได้รีไรอย่างใจเย็นและนิยายมันก็จบลงด้วยดีนะ เสียดายแทนคนที่เทเราไปแหละ55555
>>388 โห กูแต่งไม่ได้ ขอกัดลิ้นตัวเอง5555555 อยากได้เงิน แต่การแต่งให้ได้กันตั้งแต่ตอนแรกส่วนใหญ่ต้องวันไนท์ไม่ก็ FWB เจอกันในผับบาร์ไม่ก็เปิดมาพระเอกได้กับคนอื่นแล้วนางเอกมาเห็น กูไม่อินกับอะไรแบบนี้กูก็ไม่อยากแต่งอะ รึจะลองขายวิญญาณดีวะ555555 พระเอกต้องร้ายๆ เลวๆ แต่สุดท้ายคลั่งรักด้วยดิ กูไม่ค่อยเห็นพระเอกสายละมุนติดท็อปโด่งดังเปรี้ยงปร้างเลย
>>383 กูก็สายนี้ กูชอบแทรกดราม่าเล็กๆ ที่เกี่ยวข้องกับดราม่าใหญ่ไว้ตามทางอะ เกริ่นๆ ว่า แอร๊ย กูจะมีดราม่านะ แน๊ะๆ อิสองคนนี้มันเกลียดกัน คอยดูให้ดี ตอนจบฆ่ากันตายแน่ เรื่องเว้นกี่ตอนนี่ไม่รู้ แต่สำหรับกูถ้ารู้สึกว่าอ่านแล้วช่วงไหนดูเนือยๆ แทรกได้ก็แทรกเลย
ขอบ่นนิดนึง เศร้าอะ พอแต่งแนวสุขนิยมจีบกันไปวันๆ แล้วคนอ่านชอบคิดว่าไม่ต้องรีบอ่านก็ได้ ดองไปเรื่อยๆ รอจบค่อยแ่านทีเดียว ไม่มีฟีดแบ็คตามทางแล้วท้อ ทีแต่งดราม่าล่ะรีบมากันเชียว สรุปชอบหรือไม่ชอบเนี่ย555555
มาตรว่า ก็เสิร์ชดูมันแปลว่า แม้ว่า ถึงว่า อะไรเทือกๆ นี้ แต่กูอ่านเจอในนิยายของโกวเล้ง ความหมายมันสื่อไปในทำนอง น่าจะ ได้ด้วยรึเปล่าวะ ตย. "โคมประดิษฐ์ขาดชำรุงถูกลมหนาวพัดพาไป มาตรว่ายังแฝงริ้วรอยประดิษฐ์ของเมื่อคืน แต่ไม่มีผู้ใดเหลือบแลมันอีก"
>>390 กูผู้แต่ง pwp หาเงิน พยายามสุดชีวิตที่จะเขียนพระเอกดิบเถื่อน แต่สุดท้ายแม่งละมุนเหมือนเดิม คือกูเขียนพระเอกเหี้ยละกูสงสารนายเอกกู กูเขียนไม่ลง กูไม่หื่น แล้วไปพวกท็อปๆบางเรื่องกูเข้าไปอ่านแล้วรู้สึกตลกบางทีก็รำคาญมากกว่าฟินอ่ะ (กูไม่ได้ตั้งใจจะว่าเขานะ แต่คือกูอ่านไม่ได้จริงๆ) กูเครียดอยู่เนี่ยว่าจะทำไงให้เขียนออกมาแนวกระแสนิยมได้วะ จะให้เลียนแบบเขากูก็มีความคิดค้านในหัวตลอดว่า 'ได้เหรอวะ' ตลอดเลยจนสุดท้ายแม่งต้องวกกลับมาสายละมุนเหมือนเดิมถึงจะเขียนจบตอนได้อ่ะ แล้วยอดอ่านยอดเงินก็แทบไม่ขึ้นเลย เศร้าชิบหาย
แนวพระเอก Hereๆ แบบตบนางร้าย ตบแม่เลี้ยง ดีกับนางเอกคนเดียวนี่คนอ่านฟินกันเหรอวะ
กูว่าผช. ไม่ควรตบผญ. ต่อให้เป็นตัวร้ายก็เหอะ ถ้าไม่ใช่ว่าเค้าเอามีดเอาปืนมาจ่อหัว มึงก็ไม่ควรทำร้ายป่าววะ นิยายแนวตบหน้ากูชอบ แต่ตบจริงแบบนี้อ่านแล้วฟินไม่ลง
หรือค.คิดนี้ของกูเข้าข่ายเหยียดเพศวะ? ถ้ามองว่าชญ. เท่าเทียม กูก็ไม่ควรคิดว่าผญ.ทำงี้ได้ ผช.ทำโง้นไม่ได้ ใช่ไหมวะ???
>>396 จริง ยิ่งจั่วหัวไว้ก่อนว่าพระเอกเหี้ย ขืนใจนายเอกนะ (สุดท้ายกูก็ไม่ได้แต่งขนาดข่มขืนได้อยู่ดี คิดไม่ออกว่าแต่งยังไงให้ฟิน) ยอดอ่านยอดซื้อกูขึ้นเร็วกว่าตอนแต่งดีๆมากอ่ะ ตอนนี้กูเลยคิดๆอยู่ว่ากูจะลองแต่งล่อเหมือนจะเหี้ยแต่ละมุนทีหลังดีมั้ยวะ คนเหี้ยได้กะคนร่ านร้ายๆไรงี้ คนละครึ่งทางระหว่างนักอ่านกับกูผู้แต่งแนวขืนใจไม่ถนัดจริงๆ
>>395 กูเคยเขียนแนว pwp จนท็อปในไม่นาน แล้วหลังจากนั้นก็มีคนเขียนพระเอกทำอาชีพเดียวกับพระเอกกูหลายคนเลย 555 เขียนแนว ๆ เรื่องเหมือนกูด้วย ถึงขนาดเอาอาชีพที่พระเอกกูทำไปเมนต์ในกลุ่มนักเขียนว่าเป็นอาชีพแหวกแนว ในฐานะคนเขียน pwp เพื่อลองศึกษาตลาด (กูเขียนเรื่องนี้เรื่องแรก) ก็ต้องยอมรับอะว่าแนวนี้มันคล้ายกันไปหมด ใครเขียนแล้วประสบความสำเร็จมันก็จะมีแนวเดียว ๆ กันตามมา
กูเคยแต่งนิยายติดเหรียญแล้วโดนนักอ่านเม้นประมาณว่า ‘ถ้าติดเหรียญสักตอนสองตอนจะไม่ว่าเลยค่ะ แต่เล่นติดทุกตอนคนไม่มีเงินก็ไม่มีสิทธิ์อ่านนิยายไรท์เหรอ’ กูแบบ 55555555 โดนดราม่าเฉย กูผิดไรวะ แต่กูชี้แจ้งหน้านิยายแล้วนะว่าเปิดให้อ่านฟรีกี่ตอน ที่เหลือจะติดเหรียญ
>>403 ตอนกูลงมันก็ไม่ใช่แนวฮิตนะ แต่พระนางเคมีเข้ากันดีมากจริง แล้วหลังจากนั้นก็มีแนวเดียว ๆ กับกูตามมา กูเชื่อในการเป็นอินฟลูเอนเซอร์ 555 ถ้ามึงเขียนสนุกแล้วถูกจริตคนอ่านเดี๋ยวก็กลายเป็นเทรนด์ขึ้นมาได้อะ ตอนกูลงนี่ pwp มีแต่แนวอาหลาน พ่อเลี้ยงลูกเลี้ยง ส่วนของกูคือนางเอกยั่วเยตาใส horny มาเจอกับพระเอกที่สุภาพบุรุษข้างนอก แต่ขี้เยข้างใน 555 คีย์ของการเขียน pwp ให้ติดท็อปคืออย่าให้สะดุด ทั้งเรื่องต้องลื่น ถ้าเคยได้ยินเรื่องนักเขียนมี 2 ประเภทคือ 1.ดำเนินเรื่องด้วยพล็อต 2.ดำเนินเรื่องด้วยตัวละคร ส่วนใหญ่ pwp ที่ประสบความสำเร็จจะเป็นอย่างที่ 2 นั่นคือดำเนินเรื่องด้วยตัวละคร จะเขียนนิยายให้รุ่งก็ต้องจับโครงสร้างแต่ละแนวให้ได้อะ
>>403 เอาสูตรกูมั้ย วันเปิดตัวลงสิบตอนไปเลย ถ้ามันเด้งไปร้อยอันดับได้ ก็จัดลงจนจบแบบรัวๆ แล้วก็กดจบภายในสี่ห้าวัน เสี่ยงดวงไปเลย ถ้าเบียดขึ้นไปท็อป 4 หน้าใหม่มาแรงได้ ยอดติดตามจะเยอะ แล้วมันจะมีผลตอนเปิดตัวเรื่องใหม่ แค่เปิดตัวมันก็เตือนคนที่เขาติดตามนามปากกามึงไว้ มึงก็จะเบียดเข้าอันดับสูงๆ ง่ายขึ้น เพราะการจะเปิดตัวแรงๆ มันต้องมีคนตามเยอะๆ อย่างกูคนตามพันหน่อยๆ เปิดเฉยๆ ไม่ลงเนื้อหา อีกวันก็เด้งเข้าใน 100 อันดับแรกหน้าใหม่มาแรงแล้ว ถ้าโปรยได้เด็ดๆ กับมีตอนแรกปังๆ ก็โดดเข้าภายใน 30 อันดับแรกได้เลยด้วยนะ
>>409 เรื่องแรกกูลงฟรีอะ แล้วมันขึ้นท็อปคนตามเลยเยอะขึ้นแบบพรวดพราด จากนั้นก็สะสมมาเรื่อยๆ แต่วันเปิดตัวมึงต้องดวงหน่อย ไหว้พระเยอะ555 อย่าเปิดวันไปชนกับคนดังๆ เพราะถ้าไปชนกับเขาเบียดเข้าท็อป 4 ยาก ติดท้ายชื่อเรื่องไปเลยลงฟรีจนจบ หน้าใหม่มาแรงจะอยุ่ตรงนั้น 15 วัน
โม่ง นิยายกูตอนหนึ่งมันประมาณ 5000 - 10000 คำต่อตอน
ทีนี้กูจะแบ่งลงในเวปแบบเป็นเปอร์เซ็นตอนละประมาณ 3000 คำ เช่นบทที่ 1 30% บทที่ 1 50% บทที่ 1 100% ไรเงี้ย
ปัญหาคือพอทำเป็น E-book พวกมึงคิดว่าการ 5000-10000 คำต่อตอน มันส่งผลเสียหรือผลร้ายว่ะ