Fanboi Channel

>>101 กูพิมพ์ไม่เคลียร์เองแหละ หมายถึงนิยายที่สับข้างบนอะ เทียบกับเนื้อเรื่องเห่อหมอยเด็กดวกอันไหนมีคุนตะพาบกว่ากัน / เรื่องระบบ รอร.นำเด็กดวกแน่ๆ อะ ถ้าไม่แจ้งเป็นจริงเป็นจังทีมเว็บเด็กดวกมันก็ไม่มาใส่ใจหรอก ตอนนี้กูลองอ่านเรื่องนึงใน รอร.ชักติดใจระบบละ ลองใช้แล้วสะดวกดี

>>103 เทียบกับ รอร น่าจะชนะแหละ เด็กดวกมันเด็กเยอะกว่า

>>102 จะว่าไปก็จริงนะ ขนาดโรงเรียนเทพธิดายังไม่ใส่อะไรพิลึก ๆ นอกจากบท

>>96 ตัวอย่างไลท์โนเวลเข้าท่าว่ะ อธิบายเริ่มต้นเข้าใจได้ง่ายดี555
กูว่ามันก็แล้วแต่คนด้วยละว่าจะเลือกเรียนรู้แบบไหน เหมือนมึงเป็นนักผจญภัยลุยดันเจี้ยนอะ ถ้ามึงไม่เข้าคอร์สสอน ต้องพึ่งตัวเองอาศัยการสังเกตเรียนรู้จากสิ่งรอบตัว ทำความเข้าใจด้วยคู่มือ คราฟของขึ้นเองหาเส้นทางเอง โซโล่ลงดันเสียเวลสลองผิดถูกไปเยอะกว่าจะถึงบอส ส่วนคนเข้าคอร์สก็เหมือนนักผจญภัยที่ฝึกพื้นฐานด้วยการเข้าโรงเรียนและสร้างตี้กัน อุปกรณ์เตรียมพร้อมครบชุด มีแผนที่นำทาง จะโซโล่ลงดันก็อาศัยความรู้ที่ได้รับมากับของที่เตรียมไว้ช่วยฝ่าฟัน ถ้ามีตี้ยิ่งสะดวกช่วยย่นเวลาเคลียร์ดันเจอบอสไวขึ้น
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับคนด้วย มึงจะสายเรียนรู้ด้วยตัวเองก็ต้องใช้ความพยายามมากกว่าสายเรียนรู้ด้วยคอร์สที่มีพร้อมทุกอย่างแทบไม่ต้องขวนขวาย เอาจริงกูว่าคอร์สมันก็้้หมือนเป็นใบเบิกทางว่าถ้าจบคอร์สมึงจะมีพื้นที่(โอกาส)ในวงการเขียน(ตีพิมพ์งาน)ได้แน่ แต่จะสร้างชื่อไงก็หาทางเอาเองนะ ส่วนพวกลักจำก็ไม่มีพื้นที่(โอกาส)ในวงการที่แน่นอน ต้องเสี่ยงดวงปั้นงานให้ปังด้วยตัวเองจนไปเข้าตาสนพ. และพวกนี้ประสบความสำเร็จในการได้รับโอกาสน้อยกว่าพวกเรียนคอร์ส แต่ผลงานแม่งปังกว่าว่ะ เพราะใช้ความพยายามด้วยตัวเองมาเยอะไง แต่เพราะจำนวนน้อยมากๆกว่าจะรอคนแบบนี้มาเกิดเองควเสียเวลา เลยต้องสร้างคอร์สปั้นนักเขียนให้มีคุณภาพภาพใกล้เคียงกันมาผลิตงานให้วงการขับเคลื้อนไปได้
สรุปง่ายๆเหมือนมึงรอมอนแรงก์ S มาเกิดเพื่อจะได้ทำสัญญาด้วย แต่แม่งอัตตราเกิดต่ำชิบหาย เลยรวมมอนต่ำๆมาเพาะให้เกรดสูงขึ้น คัดแล้วคัดอีกกว่าจะได้เกรดสูงพอขอ A หน่อยก็ยังดี เดี๋ยวใช้เวลาปั้นอีกหน่อยก็เป็น S ได้ละ

>>96 เออะเดี๋ยวกูงง มันมีสี่ระดับแต่ทำไมจ่ายราคาเท่ากันวะ แล้วมันแบ่งสอนไง ให้เลือกมาคลาสหนึ่งในสี่แล้วจ่าย หรือเริ่มจากคลาสแรกแล้วเรียนจบค่อยจ่ายเพิ่มเอาถ้าอยากเรียนต่อ

กูมาจากมู้เพื่อนบ้านข้างๆ นะ

นิยาย รอร. กูว่าคุณภาพงานดีกว่าฝั่ง ดด. เพราะเท่าที่อ่านมาฝั่ง ดด. แม่งเกรียนหัวโปกหัดแต่งมีเยอะสัสๆ (ผู้ใหญ่ใจเด็กก็เยอะพอกัน) แต่ด้าน รอร. ค่อนข้างเป็นพวกมีของพอสมควร บางส่วนเหมือนแต่งมานานแล้ว อีกส่วนก็พวกโรงเรียนคาโดเนี่ย

คือมันดูโอเคกว่าเด็กดวกเยอะถ้าให้เทียบด้วยประชากรโดยรวม (ส่วนพวกเก่งๆ ขอแยกไม่เอามานะเพราะเป็นสมาชิกส่วนน้อย) แต่ทุกอย่างมันไม่แน่นอน มีข้อยกเว้นหมด ตัวอย่างชัดๆ ก็ไอ้พวกที่ลงประกวดไลท์โนนั่นแหล่ะ ขนาดงานประกวดทางการของนักเรียนจบคอร์สสอน ยังมีคนเขียนผิดอย่างโคตรเหี้ยโผล่มาอีก กูนี่ปวดสมองเลย

เรื่องคำผิดนี่กูว่าหะริดเตือนลำบากว่ะ เพราะมันเองก็เขียนผิดบ่อยเหมือนกัน มันเคยบอกในเฟสว่าคำผิดที่ใช้มาตลอดแม่งจำฝังหัวไปเรียบร้อยแล้ว แถมถ้าพิมพ์ไปแก้คำผิดไปเนื้อเรื่องแม่งจะดรอป ผลตอบรับจากคนอ่านไม่ค่อยมี แต่พอเขียนปล่อยไหล(คำผิดบาน)นิยายดันสนุกขึ้นมาซะงั้น หะริดเลยคิดว่าเขียนปล่อยไหลไปก่อนไม่ต้องสนใจคำผิด เพราะมันจ้างให้คนมาทำหรือแก้เองทีหลังได้ และอีกอย่างคือมีบางคำที่มันชอบเป็นการส่วนตัว เช่นคำว่า 'ปกติ' มันจะเผลอไปพิมพ์ว่า 'ปรกติ' แทนทุกครั้งด้วยเหตุผลว่า "รู้สึกสะใจกว่า" ประมาณนั้น กูไม่ชัว..ลองหาอ่านในเฟสดู มันเคยพิมพ์ระบายเรื่องปัญหาที่พบระหว่างเขียนนิยายอยู่

>>107 กูว่ามันแค่แบ่งระดับเพื่อให้นักเรียนไม่ต้องจ่ายตูมเดียว 36,000 เฉยๆ และถ้าเรียนต่อเนื่องไม่ได้ เช่น มึงเรียน Begin1 จบปุ้บแล้วติดสอบ มึงก็รอไปเรียน Begin2 รอบถัดไปแทน ไม่ต้องเรียนติดกันต่อเนื่อง หรือไม่ก็รู้สึกว่าเรียนแล้วไม่เวิร์คก็จะได้จ่ายแค่ 9,500 และกูก็ไม่คิดว่าจะมีโรงเรียนที่ไหนเปิดให้มึงเรียนข้ามระดับได้หรอก ขืนเล่นงั้นจริงพอเข้าไปก็คุยเรื่องบทเรียนเก่าๆไม่รู้เรื่อง ลำบากคนสอนอีก

ที่พิมพ์มาเยอะแยะตั้งแต่เริ่มนี่ไม่ใช่อะไร กูอยากไปเรียน แต่เวลาชีวิตแม่งไม่มีเชี่ยอะไรลงตัวเลยตอนนี้ เลยศึกษาคนสอนกับลูกศิษย์รอไปพลางๆ

จะว่าไปกูเคยได้ยินมาว่า พวกที่จินตนาการเก่งๆแม่งติดนิสัยพิมพ์ผิดกันแทบทุกคน ประมาณว่าภาพที่ปรากฎขึ้นในหัว(สมองซีกขวา)ดันเร็วกว่ามือที่มันพิมพ์ ถ้ามันมัวแต่แวะไประแวงคำผิด(สมองซีกซ้าย)มันจะถ่ายทอดสิ่งที่อยู่ในหัวออกมาได้ไม่สมบูรณ์ จริงไม่จริงกูไม่รู้ พวกมึงก็ปรับใช้กันเองแล้วกัน

>>110 เป็นเรื่องปกตินะกูว่า มีไอเดียอะไรมึงพิมพ์ไปก่อนเลย แต่สุดท้ายยังไงก็ต้องมาเรียบเรียงคำใหม่แล้วก็แก้คำผิด

>>109 นึกถึงนักวาดคนหนึ่งที่แม่งเขียนจริงเป็นจิงมาเป็นปี ๆ ไม่มีใครเตือน...

แต่กูว่าความคิดที่ว่าเขียน ๆ ไปก่อนไม่ต้องเช็คคำผิดนี่เห็นด้วยแค่ครึ่งเดียว ถึงจะเขียน ๆ ไปก่อน แต่ก็ควรพิสูจน์อักษรก่อนเอาลงว่ะ

ส่วนเรื่องการใช้คำผิดเพราะความชอบส่วนตัวกูให้ควยกับความคิดนี้

เออ แต่ปรกติมันก็ไม่ถึงกับใช้ผิดนะ ปกติมาจากภาษาบาลี ส่วนปรกติมาจากภาษาสันสกฤต

>>110 กูคิดว่าสุดท้ายก่อนลงก็ควรวนกลับมาแก้คำผิดนะ คือมันแสดงได้ถึงความใส่ใจในงานและการเขียนอ่ะ

>>110 มึง มันมีคำว่า proof read อยู่ในโลกนี้ด้วยนะ กว่ากูจะลงให้คนอ่าน กูพรูฟอย่างน้อยสองรอบ

มันมีเส้นแบ่งของคำว่า ความคิดไปเร็วกว่ามือ กับ ชุ่ย

เฮ้ย เรื่องคำผิดนี่มันหนึ่งในหลักสำคัญของการประพันธ์นะเว้ย เป็นนักเขียนดังในระดับหนึ่งมึงก็น่าจะรู้ดิว่าคำผิด=รอยด่างพร้อย โอเคตอนมึงเขียนอาจจะปล่อยผิดไปบ้างเพื่อควาทลื่นไหลในการแต่ง แต่แต่งจบมึงต้องตรวจทานก่อนลงดิ ถ้ามีเงินเหลือใช้นักก็จ้างคนมาตรวจให้ เป็นถึงบก.สนพ.ก็น่าจะรู้ว่าควรเคร่งเรื่องคำผิด ไม่ใช่นักเขียนโนเนมหัดแต่งที่แม่งเขียนผิดเยอะๆได้แล้วมาอ้างว่าตกภาษาไทยไม่เก่งคำศัพท์เพราะเพิ่งแต่งไรก็ว่าไป แต่คนที่มีประสบการณ์เขียนสะสมหลายปีอ้างไม่ได้สัส ใครอ่านก็รู้ว่าถ้ามึงไม่โง่ดักดานใช้คำผิดมาเรื่อยๆ ก็ขาดความใส่ใจในนิยาย มีเงินก็จ้างคนมาตรวจเถอะ ไม่มีเงินก็มีโปรมแกรมตรวจคำผิดให้
เออแต่นิยายของหะริดเรื่องเกิดใหม่นี่ก็เคยมีรีวิวในพันทิปนะว่ามีคำผิดเยอะอยู่ พอเห็นโม่งบ่นด้วยกูชักสงสัย สนพ.มันขาดตำแหน่งพิสูนจ์อักษรเหรอวะ ถึงมีการปล่อยความผิดพลาดมาถึงรูปเล่มได้ กูนึกว่ามันผิดแค่ในเว็บพอรวมเล่มคงไปแก้เอง

เถียงกันจะเป็นจะตาย อยากบอกว่ารอร.มีฟังก์ชันตรวจคำผิดนะมึง ถึงจะไม่ได้สมบูรณ์ 100% แต่ก็ช่วยได้บ้าง แถมถ้ามึงกดส่งไปตรวจอีกที จะได้อ่านย้อนอีกรอบด้วยนะ

>>117 กูก็ใช้อยู่ เป็นระบที่ช่วยชูให้รอร.มันเจ๋งกว่าดด.ขึ้นมาเลย นอกจากจะตรวจคำผิดให้แล้วยังมีเทียบกับพจนานุกรมให้ด้วยนะเออ

>>118 ของโคตรดี ถ้าเด็กดีมีอันนี้บ้าง กูว่ากูคงเทใจเด็กดวกไปเลย

พวกมึงมีใครเคยอยาก Unlove ที่เคยกดหัวใจให้นิยายบางเรื่องกันมั๊ย กูไปเจอมาเรื่องหนึ่งแนวจีนโบราณ อ่านตอนต้นๆ ชอบมาก กูเลยกดให้หัวใจ + ซื้อครบทุกตอน แต่พออ่านไปเริ่มตะหงิด

ตอนต้นๆ กูนึกว่าเขาได้แรงบันดาลใจจากนิยายจีนแปลเรื่องหนึ่งมาเขียนเป็นของตัวเอง แต่อ่านไปอ่านมา พล็อตช่วงกลาง-ท้ายเรื่อง หลายๆ ฉาก มันจะคล้ายมากไปไหม คือไม่ได้เสียดายเงินนะ แต่เสียดายว่าเขาเขียนดี สนุก ตลก ถ้ามีเรื่องที่ชอบมากจนเป็นแรงบันดาลใจ ก็น่าจะกลั่นให้แตกต่างมากกว่านั้นน่ะ

>>120 ก็ปกติธรรมดา กด Love ก็ Unlove ได้
กดเข้าชั้น ก็กดเอาออกได้.. กุโดนกดออกจากชั้นบ่อยๆ จนชิน

>>122 กูกดเข้า/ออกจากชั้นได้นะ แต่ unlove ไม่ได้น่ะ กดหัวใจซ้ำก็ไม่มีไรเกิดขึ้น

เออ ไม่เคยกดให้ใคร จะกดตัวเองก็กลัวถอดออกไม่ได้ เดี๋ยวเขิน

กูเนี่ยเล่นมือถือตอนง่วงๆ มือถือร่วงใส่หน้า เสือกไปโดนปุ่มหัวใจนิยายตัวเอง เขินเหี้ยๆ เขินสัสๆ เอาออกก็ไม่ได้ อยากจะร้อง

กุลองกดดูละอันไม่ได้ เขินสัสส แก้ด้วยการซ่อนจำนวนหัวใจเลย

📌 #รับสมัครทีมวิจัยออนไลน์ด่วนจำนวนมาก !!! #พร้อมเริ่มงานทันที #ไม่มีค่าสมัคร ไม่จำกัด อายุ อาชีพ เพศ วุฒิการศึกษา ประสบการณ์ ว่างงาน/ทำงานประจำ 👉มีเพียงบัญชี PayPal
🌍📝🌍 สมัครออนไลน์เริมงานเลย >>https://th.viewfruit.com/.../MTgxMzIwOlgxTUw4RzQ5RUw2SDU4...

*****************************
ขอคำแนะนำนำสำหรับผู้สนใจ
สอบถามข้อมูล Viewfruit Global - Admin
Email：support-th@viewfruit.com
https://www.facebook.com/ViewfruitGlobal
#ต้องการรับสมัครด่วน #สมัครงาน #งานตอบแบบสอบถาม #ไม่เสียค่าสมัคร #มีรายได้เสริม #งานประจำ #งานพาร์ทไทม์ #LimDecor #ลิ้มกีหลีคลองตัน #บันไดวน #บันไดเวียน #ไม่จำกัดอายุ #ไม่ต้องมีประสบการณ์ #Viewfruit #OnlineSurvey #WorkatHome #ทำงานที่บ้าน

>>125 เคยเป็น ง่วง ๆ อยู่ แก้ไขไปจะหลับ กดหัวใจให้ตัวเองเฉย ตื่นเลย แล้วก็คอมเมนต์ในข้อความแบบเขิน ๆ

เข้าหน้าแก้ไขนิยาย RAW กันด้ายม๊ายย.. จาร้องล้าวนะ T^T

อยากอ่านนิยายแชทแนวๆละครน้ำเน่า ตลค.ปสดๆ ไรงี้ฟ่ะ มีเรื่องไรแนะนำมั่ง

>>128 ทำไมถึงกดถูกใจนิยายตัวเองแล้วต้องเขินอะ อันนี้ถามจริงไม่ได้กวนนะ สงสัยอะ เราชอบนิยายตัวเองไม่ได้หรอมึง 555555

>>131 ไม่ได้ตั้งใจกดไง