โอเคกุมาแล้ววว จากนี้จะสปอยล์และวิจารณ์ตามความรู้สึกกุนะ555 และเพื่อความเป็นธรรมแก่นักเขียน ออกตัวก่อนเลยว่ากุเป็นคนมาตราฐานสูงมากๆ สิบปีมานี้ยังไม่เคยมีนิยายเรื่องไหนที่กุยกขึ้นหิ้งเลย ไม่ว่าจะจีนแท้เซินเจิ้น ดังนั้นถึงกุจะรีวิวไม่ A+ ก็อย่าได้คิดว่ามันห่วยไปล่ะ
เนื่องจากกุไม่ถนัดกางทฤษฎี เอาเรื่องที่กุติก่อนแล้วกัน
.
.
.
.
.
จุดติดขัดที่ใหญ่ที่สุดสำหรับกุมีแค่สองจุดในเรื่องนี้ หนึ่งคือปูตีมเทพเซียนมาน้อยเกินไป สองคือพอพระเอกปรากฏตัว ทุกอย่างดูง่ายไปหมด จนแม้แต่เรื่องหน้าสิ่วหน้าขวานที่ทำให้พระเอกร้อนใจกุยังเฉยๆ เลย ไม่ใช่เพราะรู้ว่าพวกตัวเอกมี plot armor แต่เพราะปูพื้นพระเอกมาเก่งเกินไป แทนที่จะลุ้นไปด้วยเลยระแวงว่าจริงๆ แล้วพระเอกมีลูกไม้อะไรซ่อนหลอกไว้อีกรึเปล่า? หรือพอเห็นเหตุการณ์แล้วแค่กระดิกนิ้วก็รับมือได้แล้วรึเปล่า? สุดท้ายเลยกลายเป็นว่า แม้คิดตามสถานการณ์จะเข้าใจที่พระเอกร้อนใจ แต่การดำเนินเรื่องมาจนถึงตอนนี้ไม่ทำให้กุเชื่อเลยว่าจะจบพรากจากทรมานใจได้ ซึ่งไอ้ส่วนที่ทำให้ไม่ลุ้นแบบนั้น ก็เพราะไปยัดตีมเทพเซียนใส่ด้วยนั่นแหละ...
ถ้าพวกมึงคนไหนอ่านแนวเทพเซียนเยอะคงพอเข้าใจ ถ้าจะทรมานใจในแบบที่เวียนว่ายตายเกิดได้เป็นล้านๆ ครั้งหรืออายุขัยหนึ่งแสนปี มันมักจะเป็นคำสาปหรือการตัดสินจากคนที่ทรงพลังมากๆ ในมิติอื่น (แน่นอนว่าไม่ใช่มนุษย์) ในเรื่องแม้จะมีข้อชวนลุ้นเช่นถ้านางเองปล่อยวางไม่แก้แค้นดวงจิตจะแตกสลายและหายไปจากวัฏะสงสารโดยสมบูรณ์ แต่...นี่แหละข้อผิดพลาดที่ไม่เกริ่นความเป็นเทพเซียนมาตั้งแต่ต้น
เพราะตอนที่ยังไม่เล่าเรื่องเทพเซียน เรื่องบรรยายความแค้นลึกของนางเอกให้เชื่อได้เลยว่าชาตินี้ไม่ชำระแค้นไม่ขอตายจริงๆ ซึ่งเป็นจุดแข็งที่ดีมาก มากซะจน conflict หลังเปิดตัวความโคตรแฟนตาซีดูเป็นแบบ... มึงได้อ่านข้างบนป่าว? มึงคิดว่าคนข้างบนจะปล่อยวางได้จริงๆ อ่อ? กุไม่เชื่อเลยแม้แต่น้อยว่านางเอกจะปล่อยวางได้เพราะการบิ๊วท์ที่โคตรดีของช่วงแรก แม้จะบอกว่าตอนถูกกล่อมนางเอกอ่อนแอลงเพราะอาการบาดเจ็บและเสียขวัญ เหน็ดเหนื่อยจนน่าจะรับข้อเสนอง่ายๆ แต่เรื่องปูมาขนาดนี้ ใครเคยอ่านนิยายมาสักหน่อยก็รู้ทั้งนั้นอะว่าถ้าปล่อยวางเมื่อไรก็จบเห่เมื่อนั้น มันเลยเป็นจุดลุ้นที่ไม่ลุ้น
ซึ่งส่งผลต่อเนื่องยาวกว่าที่คิดมาก เพราะก่อนมีเรื่องนี้นางเอกไม่มีสักเสี้ยวคิดเรื่องปล่อยวางเลย แม้ตัวเองจะแสร้งไปกราบพระทุกๆ ห้าวัน ก็คิดแค่ว่าไม่รู้ว่าที่ทำให้ตัวเองได้กลับมานี้เป็นนรกหรือสวรรค์ ดังนั้นจึงไม่กล้าติเตียนหรือชิงชังอะไร แค่นั้นอะ กุยังคิดด้วยซ้ำว่าเรื่องนี้ต่อให้ไม่ใส่ความแฟนตาซีตรงนี้ลงมาก็เป็นนิยายท็อปได้สบายอยู่แล้ว ไม่ต่างจากที่ใส่แฟนซีลงมาหรอก มารวมกับความเทพของพระเอก อะไรๆ ก็เลยไม่ลุ้น สารภาพตามตรงความลุ้นของกุมันหมดไปทันทีที่เนี่ยเถียนชิงพรรณาถึงชาติก่อนครั้งแรกละ แต่ก็ยังตามอ่านตามซื้อต่อเพราะอยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไง ซึ่งแม้ความลุ้นจะหายไปบ้างแล้ว แต่ก็ยังมีส่วนที่คิดว่าจุดจบของแต่ละคนจะเป็นยังไง กุเลยตามมาจนตรงนี้เนี่ยแหละ
ไอสัสยาวเกิน 4000 ตัวอักษร5555555555555555555555 โม่งรอข้อดีทำใจไว้เลยนะ เดี๋ยวมาอีกเม้นท์ อย่าเพิ่งด่ากุวววว
