Last posted
Total of 265 posts
กูอ่านพวกนี้ไม่ได้เลยว่ะ แค่ผลาญกูยังอ่านไม่จบ สงสัยว่าคนเขียนต้องให้ตัวละครย่ำแย่ขนาดนั้นทำไม แนวล้างแค้นคือกูไม่อ่านเลย จิตตกจริง ตอนกูอ่านผลาญให้ความรู้สึกชีวิตคนหนึ่งมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอวะ
ไม่มีความสุขเลยเหรอ นักเขียนต้องทำใจกดดันแค่ไหนถึงเขียนออกมาให้คนอินได้
พวกมึงพูดจนกูต้องไปดูนิยายของนักเขียนคนนี้ แต่ละเรื่องมีแต่แก้แค้นอะ กูอยากอ่านงานเขาเหมือนกันนะ แต่พอเจอนักเขียนเขียนแต่เรื่องเศร้า ๆ กูจิตตกเลย
ผลาญกูก็ไม่ไหวนะ สุดท้ายจุดจบนางร้ายคือโหดร้ายเกินไป มันไม่ใช่แค่การข่มขืนคนเดียวอ่ะมึง มันทั้งซ่องโจรเลย กูนับไม่ไหว ใจกูอ่อนแอ
กูโดยธรรมชาติเป็นคน จ้า ได้จ้า ไม่เป็นไรจ้า อะไรแบบนี้ แต่อ่านแนวล้างผลาญแล้วดันคิดพล็อตของตัวเองได้ คิดได้แต่ปมแค้น ตอนแต่งที่นางเอกโดนกระทำอย่างกับสัตว์ กูก็มือสั่นร้องไห้เลยนะ แต่ด้วยความที่ธรรมชาติเป็นคนอะไรก็ได้ ไม่ได้เจ้าคิดเจ้าแค้นพอตอนแก้ปมแค้นกูตัน ตื้อเลย
การแก้แค้นคลค. หญิงของแสนชังกูอ่านแล้วขนลุก (หมายถึงอ่านสปอยล์ข้างบน ยังไม่ได้เปย์)
เรื่องนี้แค่อ่านสปอยล์ยังกลัวเลย ทริกเกอร์มาก วอนนักเขียนอย่าหาทำ
แต่บางทีอะ อ่านนิยายจีนนี่ก็แบบ ฝั่งพระเอกนางเอก เพราะเป็นพระเอกนางเอกไง เลยไม่ไ่ด้ดูเลว ทั้งๆที่เอาจริงๆ ชั่วพอกันแหละ บางทีก็อยากให้แบบรับกรรมบ้างนะ แต่อย่างว่านักอ่านคนอื่นนิยายแบบมันต้องแฮปปี้มากๆ ไง กูเลยได้แต่คิด นี่เลยชอบแบบอ่านแล้วทะลุไปได้กับตัวร้าย คือเหมือนไปมองอีกมุมหนึ่ง ว่าเนี่ยไงพอมองจากฝั่งตัวร้าย พระเอกก็เลวพอกันเลย
>>240 >>241 กูเข้าใจมึงเลย เพราะงี้กูถึงอ่านผลาญไม่จบ คือมันเหมือนชีวิตวนอยู่แค่นี้ กูนี่ก็ศาสนาพุทธไปอีก อารมณ์ว่าไม่คิดเหรอว่าตัวละครที่นางเอกกลับมาย้อนแก้แค้นจะย้อนได้ แต่นั่นมันก็เรื่องของตัวละครอะเนอะ กูนี่ช่วนมันคิดด้วย คือคนเรารักโลภโกรธหลง ในอดีตไม่มีมครดีหรอก ดีมากก็ตายแบบนางเอกต้นเรื่อง
โลกสวยไป ต้องโทษตัวเองโง่ป่าวคะ? แต่ฉลาดช่วยนั่นช่วยนี่ก่อนตายด้วยนะ เป็นงงเลยวะกู คือนิสัยมันดูย้อนแย้งตั้งแต่ต้น
พอได้กลับมาก็เลยมาแก้ไข กูแบบว๊อทคะเว้ย
ที่น่าแปลกคือเทพเซียน...ตอนมาเกิดลืมกินน้ำแกงยายเทิ่งเหรอ กูนี่ก็คิดจริงจัง555555
มึง พอมีใครจะสปอยล์ตำหนักลืมเลือนให้กูได้บ้างมั้ย กูอยากรู้ กูสายสุขนิยม แต่กูอ่านแล้วกูเริ่มไม่สุข ไม่รู้จะไปต่อดีมั้ย
>>242 สำหรับกู กูมองว่าคนโลกสวยไม่ผิด ผิดคนคิดร้าย (แต่ถ้าโลกสวยแล้วไปทำร้ายคนอื่นแบบไม่ตั้งใจเพราะความโลกสวยนั่นก็อีกเรื่อง) จากแนวล้างแค้นส่วนใหญ่ คนที่โดนทำร้ายแม่งไม่ได้ทำอะไรผิดไง ตอนตัวเอกกลับมาล้างแค้นเลยโดนแรงใส่
แต่สุดท้ายพวกตัวร้ายตัวอิจฉาฝั่งหญิงหลายตัวก็ถูกเขียนมาให้ร้ายแบบไร้สาระเพื่อเป็นเป้าความสะใจของคนอ่านเท่านั้นแหละ อย่างหลิวจ้าวอวี้งี้ หรือเจี่ยงซู่ซู่ในผลาญ คือ กูยอมรับเลยว่าอ่านแสนชังกูแทบไม่สนใจหลิวจ้าวอวี้เลยในตอนหลัง ๆ เพราะรู้อยู่แล้วว่านางถูกเขียนมาเป็นเป้าความสะใจแบบนี้ กูสนแต่ชะตากรรมพวกผู้ชายชั่ว ๆ ที่ทำร้ายนางเอกจริง ๆ มากกว่า ถ้าอันอ๋องมันไม่เล่นด้วยกับหลิวจ้าวอวี้แต่แรก ชีวิตนางเอกก็ไม่มีทางเลวร้ายได้ขนาดนี้หรอก
>>244 สุขมึง สุขแบบอิหยังวะหน่อย ๆ
คือนางเอกมีการ์ดนางเอกไง พระเอกเห็นครั้งแรกชอบใน ‘ความสวยของนาง’ แล้วไม่มีอารมณ์กับหญิงใด ตัวละครพระเอกนักเขียน วางมาทำให้กูมึนงง คือชอบนางเอกแต่ทำไม่ดีด้วย ถ้าทำเพื่อปกป้องนางเอกว่าชอบนางมากมาตั้งแต่แรก กูก็ไม่อะไรจะพยายามเออออไปได้บ้าง แต่คือเหมือนพระเอกยังมีความเกลียดในตัวนางเอก อ่านจนจบคือมันไม่ได้เหมือนบางเรื่องที่ทำเพื่อปกป้องนางเอกเพราะรักมานานแล้วไรงี้ กูเลยไม่อินความรักของพระเอกเลย มึงมันตอแหล!!! ฮ่าๆๆๆกูขำนะกูด่าตัวละคร ไม่ได้ด่าคนเขียนนะ เพราะเขาวางมาแล้ว นั่นคือสิ่งที่เขาถ่ายทอด เขาทำให้กูอินว่ากูเกลียดพระเอกดี อันนี้ถ้าเขาจงใจให้เป็นงั้น กูโอเค เพราะถึงจะจบกูก็ไม่ชอบพระเอกอยู่ดี
กูคือ>>246 กูเห็นดังตอนนั้นเลยซื้อ มีแต่คนหวีต ไม่อ่านตัวอย่างเลย คือกูชอบพาร์ทส่วนที่พระเอกไม่ออกมา (กูเลวเนอะ) พอมีพระเอกหมกมุ่นแต่จะเย้อย่างเดียว คือมันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น อ่านแบบคนเงินเหลือไม่รู้เอาไปทำไรดี55555อย่าด่ากู กูตอแหล
หลัก ๆ คือกูเห็นคนชอบเยอะบอกพระเอกรักนางเอกมาก แล้วมันลดราคาช่วงแรก ก็นะถูกหลอกง่าย5555
ถ้าคนอ่านจีนมากเยอะ เนื้อเรื่องเดาได้ตั้งแต่ต้นจนจบ และเอาเรื่องย้อนอดีตมาแก้ที่ไม่เหมือน (ในความคิดกูคือ ทำให้เนื้อเรื่องยืดขึ้น จะได้ไม่แบบ หนีไปกับลูกเกร๋ๆ เหมอนพล็อตทั่วไป ท้องแล้วหนีไปเลี้ยงลูก อีกหลายปีกลับมาเจอ ไรงี้)
ขอบใจเพื่อนโม่งทั้งหลาย กูสรุปได้ละว่าควรเท กูไม่ควรไปต่อ กูไม่ใช่สายพอร์นขนาดนั้น ไม่ได้หมายความว่ากูไม่อ่านฉากพวกนี้นะ กูอ่าน แต่กูชอบความละเมียดละไมมากกว่า เอาจริงๆจะโจ๋งครึ่มแค่ไหนกูก็รับได้ แต่ต้องมีที่มาที่ไปที่ชัดเจนพอ ไม่ใช่แค่เห็นหน้าแล้วอยากเอา แล้วกลายเป็นรักสุดใจ กูว่ากูอินไม่ลง
กูยังรอบทสรุปฝั่งชายนะเพื่อนโม่ง ตอนนี้เริ่มมีความรู้สึกอยากกลับไปซื้ออ่านนิดๆหลังจากเห็นพวกมึงพิมๆมา(กุชอบรู้สปอยก่อนอ่านหรือดูหนังอ่ะแปลกมะ55555)
ตอนแรกกุเทไปตอนช่วงพี่เนี่ยเทพทรูโผล่มาแล้วลากเข้าเทพเซียนอ่ะ กูไม่ค่อยชอบแนวซูที่พระเอกกับนางเอกเก่งเกินชาวบ้านจนง่ายๆทุกอย่างอ่ะเลยไม่ได้อ่านต่อแถมเรื่องเทพเซียนมันมาขัดมู๊ดเรื่องอย่างแรง(สำหรับกู) แล้วราคามันแร๊งงง กุเรือท่านปั๋วด้วยกลัวช้ำใจ
แต่ถ้าจบแบบไม่แย่มากกูอาจจะไปซื้อเพราะยอมรับจริงว่านักเขียนเค้าเขียนดีจริง ขอประกอบตัดสินใจหน่อยจ้า
ราคาเสิ่นเจิ้นไปไกลสุดกู่มาก
มากจนกูนึกถึงงานป้าหลินที่เมื่อก่อนใครๆ ก็บ่นแพง แต่ทุกวันนี้ป้าก็ยังขายราคานั้น ไม่ลด ไม่เพิ่ม
ทั้งๆ ที่ป้ามีต้นทุนชัดเจน คือ เสียเงินซื้อลิขสิทธิ์มาแปล
แต่เอาเหอะ เป็นสิทธิ์ของคนเขียนที่จะตั้งราคาเท่าไหร่ก็ได้
ใครใคร่ซื้อก็ซื้อ
นักเขียนเสิ่นเจิ้นที่อยู่ในนี้ไม่ต้องออกตัวแรงว่า ไม่แพงหรอกนู่นนี่นั่นนะ
ถกกันมาหลายครั้งแล้ว
ทุกคนที่อยู่ในวงการหนังสือมานาน ล้วนรู้ดีอยู่แก่ใจ
อยู่ที่กำลังทรัพย์ว่าพร้อมเปย์ไหม เขาพอใจตั้งนั่นก็ความพอใจของเขา คนซื้อพอใจจ่ายก็ซื้อเลย
ส่วนกู...จากไปแบบเงียบๆ เงินน้อย55555
สช เอากำไรรอบนี้ไปพิมพ์เพิ่มเหอะ กูเห็นแฟนๆ ที่ซื้อไม่ทันแล้วสงสารมาก
เดี๋ยวก็มีคนปล่อยมือสองแหละมึง รอเก็บเอา5555555
กูขอระบายค่ะ ปวดหัวมากค่ะ
คือกูอ่านนิยายเรื่องหนึ่ง ใช้ เจิ้น เปิ่นหวาง อายเจีย เปิ่นกง เปิ่นหวางเฟย หวางเฟย นู้ปี้
แต่เรียกว่า xxอ๋อง....
คือถ้าจะจีนกลางมาขนาดนี้ ทำไมไม่เรียก xxหวาง
กูกำลังอรรถรสกับจีนกลาง เจออ๋องแล้วแบบ ถ้ามีผสมแต้จิ๋วกับจีนกลางแบบประปรายไรกันเหมือนที่นิยายแปลใช้ กูไม่ว่าไรนะ
ขอบ่นดอกแรก
สามีเรียกตัวเองว่าฟูจวิน คือแบบสามีเรียกตัวเองว่า为夫 ป่าวคะ ฟูจวินคือภรรยาเรียกสามีอะคุณนักเขียน
หรือไม่นะ เรียกสามี ภรรยากันก็ได้ กระหนุงกระหนิงดีออก ดูไม่ตอแหล เหมือนคนไทยพูดไทยคำอังกฤษคำอะ
ดอกที่สองกูสมมติเนื้อหานะ ...“ถวายพระพรxxหวาง” ทุกคนคำนับxxอ๋อง...
มึงกูแบบ ขอเงินคืนได้ไหมวะ
ดอกสามที่ทำกูปิดนิยาย (จริง ๆ กูควรปิดตั้งแต่เจอฟูจวิน ฟูเหรินแล้ว) เพราะคำว่านู้ปี้
แม่เจ้า...บ่าว ก็ได้ไหมคนเขียน
เรื่องคำเรียกแทนตัวเพื่อบอกว่า ข้าผู้เป็นฮ่องเต้ ข้าผู้เป็นไทเฮา ข้าผู้เป็นท่านอ๋อง นี่คือกูเข้าใจ อนุโลมว่าแปลไทยมันยาว เปิ่นหวาง เปิ่นกง อายเจียไรไม่เป็นไร
แต่อินู้ปี้คือแบบ อิห่าถ้ากูเจอตอนอ่านตัวอย่าง กูไม่กดซื้อเหอะ
ที่ตลก กูกำลังจะคอมเมนต์ แต่ดันเจอนักอ่านคอมเมนต์ชมนักเขียนว่าภาษาดี ละมุน ภาษาสวย
กูนิ่งเลย ไม่เมนต์ก็ได้ ไม่ให้หัวใจก็ได้ กูเลยมาบ่นในนี้T T
อีกที มีคำแทนตัวไรเยอะแยะ แต่นางเอกเรียกแทนตัวเองกับท่านอ๋องตอนแต่งงานกันแล้วคือหม่อมฉัน ถ้าแต่งงานแล้ว ยืนยันจะใช้คำแทนตัวมาขนาดนี้ ทำไมไม่ให้นางเอกเรียกตัวเองว่า เฉินเชี่ย แทนหม่อมฉัน
เฮ้อกู...
นักเขียนที่อ่านอยู่ ทีหลังถ้าจะใช้คำพวกนี้ เขียนมาแปะที่หน้าคำนำเลยได้ไหม ว่ามีคำว่านู้ปี้ ฟูจวิน ฟูเหรินในบทสนทนาด้วยได้ป่าว
กูจะได้ไม่ซื้อ
ออกตัวก่อนว่ากูไม่ขัดข้องภาษาจีนกลางหรือแต้จิ๋วใช้กันในนิยายจีนนะ จะหลงจู๊ กุนซือ ซื่อจื่อไรคือเอาได้เลยเพราะรู้กันในไทย
แต่คำว่านู้ปี้ ฟูจวิน ฟูเหรินในบทสนทนา กูไม่ไหวจริงๆ