Fanboi Channel

ตำหนักที่ 1 ---> https://fanboi.ch/literature/4172/
ตำหนักที่ 2 ---> https://fanboi.ch/literature/4500/
ตำหนักที่ 3 ---> https://fanboi.ch/literature/4668/
ตำหนักที่ 4 ---> https://fanboi.ch/literature/5089/
ตำหนักที่ 5 ---> https://fanboi.ch/literature/5898/
ตำหนักที่ 6 —-> https://fanboi.ch/literature/6523/
ตำหนักที่ 7 ---> https://fanboi.ch/literature/6699/
ตำหนักที่ 7 ---> https://fanboi.ch/literature/8195/

*** Doc***
.
หอตำราโม่งจีน(เก๊) Ver. beta ไม่พอใจก็ไปแต่งเองสิ >> https://drive.google.com/open?id=1P5itSLfxuYZrmvEnHBfXWZBMmCR0QJJvds8Pdg45BMM
>> รวมลิสต์นิยายเซิ่นเจิ้นที่เพื่อนโม่งร่วมสับ/ความเห็นหลังอ่าน/ความเห็นเกี่ยวกับสำนวนภาษาในการแต่ง/พล็อตเรื่องแรงบันดาลใจ สามารถเพิ่มเติมความคิดเห็นได้เรื่อยๆ

ตำหนักที่ 8 ---> https://fanboi.ch/literature/8195/

ใส่เลขตำหนึกผิด T^T

แชร์นิยายเสิ่นเจิ้นในดวงใจกันหน่อยเพื่อนโม่ง

>>3 เรื่องเดียวเลยค่ะ หญิงสาวเฝ้าสุสาน เอามาบอกว่าจีนแปลก็เชื่อ ได้อารมณ์สุดๆ

>>4 แต่คนเขียนหายไปเลยว่ะ หายไปสองปีและ หรืออวตาร

หญิงสาวเฝ้าสุสาน กับ แสนชัง อันไหนดีกว่า กูอ่านแสนชังอยู่แต่จากการถกกันเมื่อหลายวันก่อนกูก็เห็นด้วย แต่ไม่เคยอ่านหญิงสาวเฝ้าสุสาน

>>6 อย่าถามว่าอะไรดีกว่า ให้ถามว่าแต่ละเรื่องสนุกยังไง

>>7 เค้าจะถามอะไรก็สิทธิ์ของเค้า มึงเป็นใครมีสิทธิ์อะไรมาสั่ง สะเหล่อ

>>8 มึงอะเสร่ออะไร กูก็คุยกับเขาดีๆ อีกอย่างทำไม ต้องทำพยายามจะกดอีกเรื่แงละ

อย่าทะเลาะก้านน เสียบรรยากาศหมด
//ในที่นี้จะกดนิยายชาวบ้านไปไม่มีความหมาย ทุกคนอ่านแล้วมาถกกัน ไม่ได้ทำให้นิยายของใครยอดวิว ยอดขายเพิ่มอย่างมีนัยสำคัญ ตอนถกเรื่องแสนชังหลายวันก่อนก็ทีนึงแล้ว ไม่คิดว่าในนี้แม่งจะมีประเด็นที่แตะต้องไม่ได้นะ
//ใด ๆ ที่กูถามกูเก็บข้อมูลไปพัฒนานิยายตัวเองทั้งนั้น

พูดถึงนิยายเรื่องนี้ทีไร ทำไมต้องมีคนมาทะเลาะกันตลอด กูงอง กลิ่นตุ ๆ

>>11 กูก็งง เวลามีคนให้มาแนะนำนิยายทะเลาะกันทุกที บางทีก็ต้องปล่อยวางกันบ้างป่ะ คืออะไรก็ไม่ดีไปหมดอ่ะ ตั้งแต่กูตามอ่านมาแม่งไม่มีใครดีเลย Toxic สัสๆ กูไม่เข้าใจจะไปตามว่าตามแซะทำไม เรื่องไหนดีก็แนะนำ เรื่องไหนไม่ดีก็วิจารณ์เป็นงานๆไปดิ

>>12 มันตามแซะเพราะเรื่องนั้นดังไง เรื่องไม่ดังก็ไม่มีใครไปหาเรื่องหรอก แล้วในโม่งนี่กูว่า นข มากกว่านักอ่าน มันก็อิจฉากันไปเรื่อย

>>11 แสนชังติ่งเยอะไงมึง

>>6 สำหรับกูสุสานดีกว่า แสนชังสำนวนดีอะไรก็ดีช่วงแรกๆทำกูติดเลยนะ แต่พอหลังๆเหมือนออกทะเลดริฟโค้งเกินไปหน่อยอ่ะเลยทำนิยายดรอปลง ส่วนสุสานคือกูรู้สึกเหมือนอ่านนิยายแปลเลยอ่ะ ชอบ555555555

>>14 มึงจะเปรียบเทียบทำไมให้ดราม่า ชีวิตมีปมเหรอ งานเขียนก็สไตล์ใครสไตล์มันอยู่แล้ว ไม่มีใครดีกว่าใครหรอก ต่างคนต่างพยายามทำให้ดีที่สุดในแนวของตัวเองก็พอ

>>4 กูเป็นคน ตอบคำถามของ >>3 เองและกูก็คนที่บอกว่าทำไมต้องเอามาเปรียบเทียบกัน บอกใครดีกว่า กูไม่ได้อ่านแสนชังด้วยซ้ำ อ่านแต่ที่พวกมึงวิจารณ์งานเขา หาว่ากูเป็นติ่งอีก

กูเป็นคนอ่าน ไม่เคยเขียนนิยาย กูอ่านแสนชังไปได้สองสามบท สำหรับกูแล้วเรื่องนี้นับว่าดีกว่าเรื่องส่วนใหญ่ที่เป็นเรื่องคนไทยแต่งลงในเด็กดีนะ แต่บอกเลยว่าอ่านไปได้นิดนึงก็รู้แล้วว่าไม่ใช่เรื่องแปล ภาษาใช้ได้ ไม่ไก่กา แต่ขาดความละมุนละไม ขาดกลิ่นอายบางอย่างที่นิยายแปลจีนมี สำหรับกูมันเหมือนกับมีคนมายืนชี้ ๆ ภาพเหตุการณ์แล้วเล่าเรื่องให้ฟังโดยที่คนเล่าคนนั้นเป็นคนพูดจาห้วน ๆ เสียงแข็ง ๆ น่ะ พอจะนึกออกปะ
เรื่องสุสาน จำได้ว่าเคยเข้าไปอ่านเมื่อนานมาแล้ว ตอนที่คนแนะนำกัน สำหรับกูรู้สึกว่าสำนวนภาษา การบรรยายเรื่อง เรื่องสุสานดีกว่าเรื่องแสนชัง แต่กูอ่านไม่จบเพราะไม่ค่อยชอบเรื่องผี ๆ เทพเซียน อะไรพวกนี้
กูเป็นคนอ่าน กูว่ากูมีสิทธิ์ออกความเห็น วิจารณ์ เปรียบเทียบอะไรแบบนี้นะ

>>17 ก็มันไม่ใช่เรื่องแปลอยู่แล้ว มาตรฐานไหนของมึงที่บอกสำนวนนั้นเหมือนแปลสำนวนนี้ไม่เหมือนแปล ขนาดนิยายจีนแปลแท้ๆยังมีหลายสำนวนเลย

>>17 กุเข้าใจสิ่งที่เมิงพยายามจะสื่อนะ
เอาเป็นว่าช่างเรื่องนั้นแม่งไปเถอะ
Untouchable นะจ๊ะ
ไม่งั้นจะโดนชี้หน้าเสียงแข็งใส่ทันที

เฮ้อ นึกถึงสมัยโม่งสับว่ะ
ฆ่าไม่นับสับไม่เลี้ยง
สับสารพัดจะสับ
ไม่ค่อยเห็นจะมีดราม่า
มีบ้างที่สับสไตล์โหดๆ
แต่ก็ไม่ได้ด่าเอามันอย่างเดียว
จุดเด่นจุดด้อยมันก็มีอยู่
ใครไม่คิดจะเปิดรับความเห็น
ไม่คิดจะพัฒนาปรับปรุงงานเขียนตัวเอง
ก็ไม่สนับสนุนต่อแค่นั้น

เสียดายเรื่องที่กุชอบๆ อะ
นักเขียนเค้าเหมือนจะเขียนเป็นงานอดิเรก
ไม่ได้หากินทางนี้จริงจัง
ส่วนพวกที่หากินจริงจัง
ส่วนใหญ่ก็ไม่คิดจะจริงใจกับคนอ่าน
อนาถใจ

>>19 แบบไหนที่บอกว่าไม่จริงใจกับคนอ่านวะ?
เช่น ติดเหรียญแล้วดองแต่งไม่จบ คำผิดบานไม่คิดจะแก้แต่ดันติดเหรียญ งี้ปะ?

>>20 ไม่จริงใจคือ จะเอาเงิน แต่ไม่ยอมแจ้งผู้อ่านตั้งแต่ต้นว่าจะขาย

เหมือนขึ้นรถโดยสาร แล้วคนขับบอกก่อนเลยว่าเดี๋ยวกลางทางขอเก็บเพิ่มตามระยะทางนะ
ถ้าเห็นว่าขับดีก็จ่าย ขับไม่ดี ก็ลง ไม่ไปต่อได้

กับอีกคัน คนขับรู้ทั้งรู้ว่าจะจอดเก็บเงินเพิ่มกลางทาง แต่เสือกไม่บอกผู้โดยสาร
อันนี้ต่อให้ขับรถดีแค่ไหนก็ไม่ขอไปต่อว่ะ

เก็บเงินเหมือนกัน แต่ให้ความรู้สึกต่างกันนะ

พวกนักเขียนและลูกหาบหลายคนชอบคิดว่า
แหม อยากจะอ่านฟรีล่ะสิ
อยากจะบอกว่า ไม่ได้มีปัญหากับการจ่าย
ถ้านักเขียนแจ้งไว้แต่แรก
ทดลองอ่านแล้วชอบ ถูกใจ ก็ตามไปจ่าย ตามไปเปย์ได้
ยินดีจะจ่ายเงินสนับสนุนให้กำลังใจนักเขียนเต็มที่

>>21 ทำไมกูเข้าใจอีกอย่างกับมึงวะ กูว่างานเขียนทุกชิ้นมีมูลค่าของเขาอยู่แล้ว เขาสร้างผลงานมาไม่ใช่ง่ายๆกว่าจะมีนิยายแต่ละเรื่อง พวกนขที่ให้อ่านฟรีโดยไม่เปิดขาย มึงต้องขอบคุณนขพวกนี้ให้มากๆเลย แต่กลับกัน นขที่เปิดขาย กูกลับคิดว่าเป็นปกติเลย เขาสร้างงานก็ต้องได้ค่าตอบแทน เอาง่ายๆ คือทุกงานกูตีไว้ก่อนเลยว่ามีราคา คนไหนไม่แสวงผลกำไร กูยกย่องหัวใจเขาชิบหาย แต่คนที่แสวงผลกำไร แม่งเป็นเหี้ยไรที่ธรรมดามาก กูว่าเรื่องเก็บเงินไรนี่ ควรเป็นบรรทัดฐานเลยนะว่าเขาต้องเก็บอยู่แล้ว ยกเว้นว่า เขาบอกแต่แรกว่าเขาจะให้อ่านฟรี แล้วมาเก็บเงินทีหลัง อันนี้ว่าได้ แต่นอกนั้นก็อย่าใจแคบ อยากได้อะไรฟรีๆบนผลงานของนักเขียนอาชีพเลย หวังจากนขแต่งเล่นๆอ่ะถูกแล้ว แต่เขาก็ต้องหายไปแบบนี้เพราะเขาไปหากินอาชีพอื่น ส่วนนขอาชีพนี่ก็คืออาชีพของเขาไง ถ้าเขาไม่ได้เงินจากตรงนี้ เขาก็ต้องเอาเวลาไปทำอาชีพอื่นแล้วเลิกเขียนไปถูกป่ะวะ

>>22 เดี๋ยว ไม่ใช่ละ คนละเรื่องละ
นี่พูดถึงการแจ้งเจตจำนงความตั้งใจที่จะขายสินค้า
ทำไมคิดว่าจะอ่านฟรีอย่างเดียวล่ะ
สมัยตอนยังไม่มีระบบติดเหรียญขายแพ็คอ่านออนไลน์เป็นล่ำเป็นสัน
คนที่อยากขายเค้าก็แจ้งตั้งแต่แรกว่าเค้าจะลงไม่จบแล้วขายไฟล์ทางอีเมล์นะ

ไม่ได้บอกว่างานนั้นๆ ไม่มีค่าไม่มีราคา
ทุกงานในสายตาของผู้สร้างมันมีคุณค่าอยู่แล้ว
ผู้เขียนเองก็มีสิทธิ์ที่จะ​ตีมูลค่างานของตนเป็นเงิน
ใครคิดแบบนี้ก็ขอสนับสนุนว่าควรติดเหรียญตั้งแต่ตอนแรกไปเลย โอเคมั้ย

ซึ่งเอาจริงๆ พอมีระบบติดเหรียญแล้ว
พวกนักเขียนอาชีพขายจริงจังไม่เห็นจะมีปัญหาตรงนี้เลย
แจกแจงทุกอย่างสมเป็นมืออาชีพตั้งแต่หน้าแรก
จะลงจบมั้ย จะติดเหรียญมั้ย

ส่วนพวก Greedy ก็ อืม อาจจะใช้หลักจรรยาบรรณ​นักขายแทนจรรยาบรรณ​นักเขียนมั้ง

>>18 มึงแต่งนิยายขายด้วยหรือเปล่า หรือแค่เป็นคนอ่านเฉย ๆ เหมือนกู
ถ้ามึงเป็นคนเขียนนี่แล้วไม่เข้าใจความแตกต่างที่ก็ว่ามานี่ก็... อืมม... ช่างมันเหอะ 555555

>>24 แล้วสรุปมันต่างกันยังไงล่ะ เซินเจิ้นมันไม่ใช่นิยายแปลอยู่แล้ว นักเขียนทุกคนมีเอกลักษณ์ของตัวเอง สำนวนแปลที่พวกมึงอ่านกันก็เป็นสำนวนของนักแปลที่เป็นคนไทย ถ้ามึงอยากได้สำนวนจีนของนักเขียนจีนแท้ๆ มึงต้องไปอ่านภาษาจีนเอาเอง

>>25 กูตอบแทนแล้วกัน ปกติคนอ่านอ่านแล้วก็รู้สึกได้เองแหละ แบบคนนี้เขียนออกไทยมากแต่เป็นเซ็ตติ้งจีน มันจะมีคำแบบที่ทำให้นึกถึงนิยายไทยสมัยก่อนแทนที่จะเป็นนิยายจีนโบราณ แต่หลักๆ กูว่ามันเป็นเรื่องจริตคนเขียนว่ะ คือนิสัยพื้นฐานวัฒนธรรมบางอย่างอ่านแล้วจะคิดว่านี่ไทยจังวะ บางอย่างอ่านแล้วก็รู้สึกว่านี่แหละปกติของจีน คือถ้าอ่านเป็นปกติแล้วมันมองออกบอกได้เอง แยกไม่ยากแต่อธิบายลำบาก คนอ่านส่วนใหญ่ก็แค่อ่านอะ ไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพมานั่งจับผิดนั่นนี่ แต่อะไรที่เขารู้สึกเพี้ยนเขาก็บอกได้ เหมือนอาหารเครื่องดื่มบางอย่างกินประจำ พอรสชาติเพี้ยนไปเขาก็รู้สึก

>>23 หลักจรรยาบรรณ​นักขายก็เป็นสิ่งที่ควรมีนะ จรรยาบรรณ​นักเขียนก็ด้วย
กูรู้สึกว่ามันเป็นจรรยาบรรณที่ควรมีทั้งคู่ และไม่ Greedy (ขอโทษที กูเป็นเซลล์ เลยรู้สึกขึ้นนิดนึง)
กูอ่านแล้วเหมือนมึงเคยเจ็บช้ำกับนักเขียนที่ลงฟรีให้มึงอ่านถึงกลางทาง แล้วค่อยมาบอกว่าจะเก็บตังค์ ไรงี้ป่าววะ ?
เห็นชมว่ามืออาชีพคือต้องแจ้งก่อน "ซึ่งเอาจริงๆ พอมีระบบติดเหรียญแล้ว พวกนักเขียนอาชีพขายจริงจังไม่เห็นจะมีปัญหาตรงนี้เลย"
มึงรู้ได้ไงว่าเค้าไม่มีปัญหา กูเห็นนักเขียนหลายคนแจ้งตัวเบ้อเริ่มตั้งแต่บทนำ ก็ยังมีนักอ่านงอแงขออ่านฟรีอยู่ดี แบบนั้นกูว่า Greedy เห็นแก่แดกฟรีกว่าอีก
เป็นคนทำมาค้าขาย ยึดจรรยาบรรณนักขายมันผิดตรงไหนวะ ?

>>26 กูเข้าใจมึง เวลาอ่านแปลจีนกับไทยแต่ง หรือแปลตะวันตกกับไทยแต่ง มันมีสิ่งเล็กๆน้อยๆที่ทำให้รู้ได้ ทั้งความคิดตัวละคร ทั้งอาคารสถานที่ ขนบธรรมเนียม การกล่าวคำทักทาย ลำดับอาวุโส
เช่น พวกเฟอร์นิเจอร์ในบ้าน เตียงเตา/เตียงห้อง/เตียงสี่เสา ตำแหน่งการนั่งบนโต๊ะกินข้าว อาหารที่เสิร์ฟ การให้อนุร่วมโต๊ะกินข้าว แค่การตั้งชื่อตัวละครก็ทำให้รู้สึกแล้ว
เรื่องบางอย่างถ้าไม่ใช่คนชาตินั้นหรืออาศัยอยู่นานๆมันจะไม่สามารถจริงๆ เช่นให้คนจีน ญี่ปุ่น หรือยุโรปเมกามาเขียนนิยายไทย ก็ไม่มีทางบรรยาย ตลาดสดน้ำขัง ถอดรองเท้าก่อนเข้าบ้าน การอาบน้ำตอนเช้า ได้เหมือนคนไทย หรือถ้าเป็นไทยโบราณ เอาแค่กลางๆรัตนโกสินทร์ คนต่างชาติจะเขียนถูกเหรอ ผ้านุ่งสีตามวัน เสื้อแขนหมูแฮมยุคไหนนะ แล้วโจงกระเบน ผ้าถุง ใครใส่ยุคไหน ห้องน้ำสมัยก่อนเป็นยังไง ไปพักร้อนที่เกาะสีชัง หัวหิน สัตหีบ อะไรแบบนี้ คือมันมีรายละเอียดเล็กๆน้อยๆอยู่ที่คนต่างชาติไม่เข้าใจ

>>26 >>28 ไอ้แบบนี้เขาเรียกว่า “รายละเอียด” ไม่ใช่ “สำนวน”

>>29 กูไม่ได้อ่านทั้งสองเรื่อง ไม่วิจารณ์สำนวน แต่จะพูดถึงว่าทำไมมันถึงมีความแตกต่างระหว่างจีนแปล และจีนคนไทยแต่ง และทำไมบางคนไม่อ่านจีนคนไทยแต่งเลย เวลากูอ่านจีนคนไทยแต่งกูจะคิดว่ามันเป็นดินแดนแฟนตาซีไปซะแล้วจะไม่คิดถึงรายละเอียดพวกนี้ ส่วนเรื่องสำนวนเห็นด้วยว่าตัดสินอะไรไม่ได้เพราะนีกเขียนมีความจำเพาะ และคนอ่านก็ต่างคนต่างชอบไม่มีอะไรดีกว่า

>>29 มึงถึงไม่มีทางเข้าใจคนอ่านไงว่าทำไมเขาบอกว่ามันต่าง ถ้ามึงพยายามเข้าใจความคิดคนอ่านมากกว่านี้มึงก็จะรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร ถ้าแค่อยากเถียงเฉยๆ ไม่ได้อยากเข้าใจสิ่งที่คนอ่านชอบพิมพ์ถึงก็ช่างเถอะ

>>31 กูเข้าใจว่าพวกมึงเรียกผิดไง แล้วพวกมึงก็คิดว่าตัวเองพูดถูก อีโก้สูงกันทั้งนั้น วิจารณ์คนอื่น จับผิดคนอื่น แต่ไม่ยอมรับความผิดพลาดของตัวเอง

>>27 คำว่า ไม่มีปัญหา ที่ว่าน่ะหมายถึง
ปัญหาในการแจ้ง / ไม่แจ้งเจตจำนงในการขายสินค้าตั้งแต่ต้นของนักเขียน
ไม่ได้หมายถึงปัญหาอื่นๆ ที่นักเขียนต้องเจอจากความงี่เง่าของคนอ่านที่ไม่พร้อมจะจ่าย

ส่วนตัวแล้วไม่ได้เจ็บช้ำโกรธแค้นอะไรจากพวกที่จงใจขายแต่มาแจ้งกลางทาง
แค่รู้สึกว่าไม่มีจรรยาบรรณและไม่สนับสนุนก็แค่นั้น
ชอบแบบตรงไปตรงมามากกว่า
ใครใคร่สนับสนุนก็เชิญตามสะดวก

ทั้งหมดที่ว่ามาไม่เกี่ยวกับนักเขียนที่มาแจ้งกลางทางด้วยเหตุสุดวิสัยอย่างมี สนพ. ติดต่อมาเลยเซ็นกับ สนพ ทำให้ลงได้แค่ตามเงื่อนไขบลาๆๆ นะ
เวลาเจอแบบนี้ก็จะยินดีด้วย รออุดหนุนเล่มจริง
ดูเจตนาเป็นสำคัญมากกว่า

>>32 อ่อ ติดใจคำว่า สำนวน
เค้าใช้คำผิด แต่คนอ่านหลายคนดันเข้าใจที่เค้าต้องการจะสื่อออกด้วยแฮะ
เข้าใจได้ยังไงเนี่ย
ไม่ได้ๆ เอาไว้ให้เรียก รายละเอียด ก่อนค่อยเข้าใจสิ ตีตายเลย

>>33 ในเมื่อมึงก็รู้ว่ามันเป็นสินค้า สินค้า = ของที่ต้องจ่ายให้ได้มา แล้วทำไมเค้าต้องแจ้งเจตจำนงตั้งแต่แรกวะ ในเมื่อถ้ามึงเข้าใจว่าทุกงานต้องมีมูลค่าอยู่แล้ว กูนึกว่ามึงไม่พอใจนขที่อยู่ๆก็เปิดขายโดยไม่แจ้งห่าไรเลยซะอีก แต่ถ้าอัพถึงกลางๆเรื่องแล้วมาตัดสินใจว่าจะขายแล้วแจ้ง กูก็ยังไม่มองว่าผิดอยู่ดี นขจะเปิดขายตอนไหนก็ไม่ผิดจรรณยาบรรณทั้งนั้น จรรณยาบรรณนขคือ ห้ามคัดลอกผลงาน / เทนักอ่านกลางทาง / โกงเงินนักอ่าน และนักเขียนที่ Greedy ที่มึงว่า สำหรับกูคือนักเขียนที่เปิดขายราคาสูงเมื่อเทียบกับจำนวนตัวอักษรโดยไม่ตรวจคำผิดเลย อันนี้กูถึงจะคิดว่าเขาเอาเปรียบนักอ่านและ Greedy แต่ในขณะที่นขพวกนั้นก็ไม่ถือว่าผิดจรรณยาบรรณนักเขียนอีกล่ะ เพราะเขามีสิทธิ์ตั้งราคาเท่าไหร่ก็ได้ เพราะฉะนั้นเรื่องการเปิดขายแค่นี้ มึงว่าเขา Greedy กูว่าเกินไปหน่อย ทั้งนี้ทั้งนั้น มึงจะไม่สนับสนุนผลงานใครก็สิทธิ์ของมึง กูแค่แจงความคิดเห็นของกูเฉยๆ

สวัสดีนักเขียนแสนชัง อวตารมาแหละกูรู้ มีคนพูดถึงทีไรต้องมีพวกฉอดออกมาตลอดทั้งที่เค้าสับกันเป็นปกติสำหรับโม่ง

กูก็ไม่ค่อยชอบการมาบอกกลางทางว่าจะขายนะนอกจากว่ามีสนพ.ติดต่อมาอ่ะ ต้องเรื่องที่ทำกูติดกูชอบจริงๆกูถึงจะซื้อ กลับกันเรื่องที่แจ้งมาตั้งแต่แรกถ้ากูอ่านตอนแรกๆแล้วชอบกูกดซื้อเลยอ่ะ มันให้ความรู้สึกต่างกันนะมึง กูนึกว่ากูจะเป็นแบบนี้คนเดียว555555555

>>35 มุมมองนักเขียน/นักขาย
>>36 มุมมองนักอ่าน/คนซื้อ

โอเคนะ ชัดเจนมาก
55555555555

ไม่ได้บอกว่ามันผิด แค่แสดงความคิดเห็นว่า
รู้สึกไม่ชอบและไม่สนับสนุนเฉยๆ
นักเขียนอยากทำไรทำไปเลยจ้า
ยังมีนักอ่านกระเป๋าหนักอีกมากมายนัก
ก็แค่ความเห็นนึง อ้อ บวกคนข้างบนอีกหนึ่งคนเอง

>>37 ผิดละ กูไม่ใช่นักเขียน กูเป็นนักอ่านกระเป๋าหนัก แค่อยากให้รู้ว่านักอ่านไม่ได้มีประเภทมึงกับคนข้างบนอย่างเดียวนะบนโลกนี่อ่ะ 555555

>>38 +1 กูก็เป็นแบบมึง
คือมีตังค์ และเวลาอ่านนิยาย กูก็เปย์โดยไม่มาคิดถึงเจตจำนงอะไรที่เมนต์บนๆ นั่งแจกแจง

ติดเหรียญเพราะสนพ.มาติดต่อ หรือนักเขียนดอดไปส่งผลงานเอง เจตนาบริสุทธิ์​แค่ไหน ไม่มีทางรู้ กูก็ไม่รู้เพราะกูไม่สน
กูมีเงิน แต่ไม่มีเวลาไปเสียกับการคัดกรองเจตจำนง greedy ไม่ greedy
กูขออย่างเดียวคือแต่งนิยายให้สนุกและไม่ไปลอกใครมา เรื่องลอกคือเหีย กูแบนถาวร

กูไม่ได้จะบั่นทอนหลักคิดของใคร แค่อยากบอกว่าคนอ่านมีตังค์แต่ไม่มีเวลาคิดเรื่องหยุมหยิม ยังมีตรงนี้อีกคน

ใช่เลย กูก็เป็หนนึ่งในที่พอใจก็เปย์ แต่ส่วนใหญ่ก็สายเมพ ไม่ค่อยอ่านในDD RAW เท่าไหร่อะ มาถึงเปย์จ้ะ...รวย5555555555
ล้อเล่น
ขี้เกียจรอ แต่เจอพวกมึงถกถึงเรื่องไหนถึงจะเข้าไปส่อง แต่ก็แค่นั้น แต่งไม่จบกูยังไม่อุดหนุน
สองสามปีก่อนที่ยังตามติดเว็บอะนะ ทำกูเจ็บมาเยอะ แต่งไม่จบแล้วแบบค้างเต่อเหมือนถูกเขวี้ยงหมุนหลายตลบจากหน้าผา จะแต่งนานเท่าไหร่กูไม่ว่าเลย ขอแค่แต่งจบ บางคนหายไปสองปี...
พอมาสองสามปีนี้กูเลยเลิกตาม รออีบุ๊คเลยทีเดียว
กูไม่ค่อยสนว่านิยายจีนไทยจีนต้นตำหรับ สายอ่านทุกแนวชญก็ได้ วายก็ดี แต่อ่านก็รู้แหละว่านี่จีนไทยจีนแปล จีนแปลจะล้ำลึกในการสื่อสารมากกว่า ทั้งบทกลอน ทั้งตัวอักษรที่คนเขียนจะสื่อเพื่อกระแทกความรู้สึก
บอกตามตรงกูรู้ว่าจีนไทยตั้งแต่การตั้งชื่อเลยอะ ของนักเขียนบางคนะเพราะบางชื่อไม่ใช่ชื่อเอามาตั้ง อิ淑女 ซูหนี่ว์เนี่ยไม่ใช่ชื่อเอามาตั้งเป็นชื่อคนโว้ยยยยยย กูจะบอกยังไงดี ขยันเอาชื่อนี้มาใช้จัง
แต่จีนไทยก็เข้าใจเพราะคนไทยแต่งไม่ได้รู้ลึกภาษาจีนจริง
กูก็อุดหนุนเพราะคือotopไทย
และกูก็คือคนเดียวกับที่บอกว่าจะไม่อุดหนุนนักเขียนที่คำผิดแบบบบบบบบบบบ ถ้าอ่านฟรีไม่ว่า แต่กูเสียเงิน ก็ช่วยตรวจคำผิดหน่อยเถอะ เรื่องหนึ่งไม่ควรเกิน10คำ (กูอนุโลมสุดๆ เลยนะ)
วันก่อนกูเจอนิยายของนักเขียนคนหนึ่ง
เรื่องนี้ออกนานแล้ว แต่คอมเมนต์นักอ่านบอกว่าคำผิดเยอะ แก้หน่อยค่ะ
นักเขียนเว้ย ตอบกลับอารมณ์ว่า พอดีตรวจคนเดียวจะให้ดีเลิศได้ยังไง
แต่คือมึงงงงงงง ไม่ใช่นักอ่านคนเดียวที่บอก หลายคนหลายเมนต์อะ
อันนี้กูถึงจะเรียกว่าเห็นแก่ตัวกับนักอ่าน (กูรอด กูไม่ได้ซื้อ คอมเมนต์นักอ่านเรื่องคำผิด ช่วยกระเป๋าเงินกูรอดมาหลายครั้งครุคริครุคริ ไหนบอกว่ารวยไงวะ5555)

ว้าวววววมาก ทุกคนคือสายเปย์ที่แท้ทรู
ยินดีด้วยกับเสิ่นเจิ้นไทย
นี่ก็นึกว่าจะตามอ่านกันมาเป็นปีๆ
ตั้งแต่เรื่องนั้นๆ ไม่มีคนอ่าน
ช่วยเม้นท์แนะนำนู่นนี่อยู่กันมาตั้งแต่ต้นไรแบบนั้น
ไม่รู้ว่ามาตอนจบกัน
ต่อไปไม่อ่านเป็นตอนๆ ละ
รอจบทีเดียวเลย
จะได้ไม่ต้องเพิ่มยอดวิวแรกๆ ให้คนเขียนด้วย
ประหยัดเงิน ประหยัดเวลาไปเยอะเลย
ขอบใจหลาย

>>41 เก็บกดมาจากไหนอะตัว โลกมันโหดร้ายรึ?

กูไม่เข้าใจเรื่องระบบเปย์ของนิยายในเน็ต อ่านเจอหลายความเห็นละ เหมือนนักเขียนมาแนวเหวี่ยง ๆ คนอ่านที่ไม่เปย์ไม่อุดหนุนตามแบบที่ตัวเองต้องการ (ตัวอย่างคือเม้นต์ 41)
สรุปว่านิยายตามเว็บเนี่ย นักเขียนจะต้องการให้เปย์แบบไหนกัน ไม่ใช่ว่าแบบไหนก็ได้ขอให้เปย์ก็พอแบบนี้หรอกรึ พอดีกูเป็นคนอ่านสายเล่มน่ะ กูเลยไม่เข้าใจ

>>42 ไม่เลย อันนี้พูดจริงๆ
เพราะที่ผ่านมา เจือกไม่เคยคิดเลยว่าถ้ารออ่านทีเดียวตอนจบ
สิ่งที่กุรู้สึกว่ามันเป็นปัญหา (ของกุเอง)
มันจะไม่เกิดขึ้นเลย
มันจะไม่เป็นปัญหาเลยสักนิด
มันโอเคมากเว่ย
ขอบใจโม่ง

คุณหนูตระกูลเถา ออก E-Book สองแสนกว่าคำ ขาย 380 ตอนแรกมีดราม่า นขเหมือนแจ้งไม่ละเอียด หลายๆคนเข้าใจว่านางขาย 480 โดนด่าระงม + มี 5 เล่มจบ นักอ่านหื้มม กันเป็นแถว กลัวโดนเท

นข.รับศึกหนักเลย กูเข้าไปส่อง ๆ มาละ ตกลงสองแสนกว่าคำ 380 บาทนี่แพงเกินชะ แต่กูเจ็บแทนนข.ที่คนอ่านเอานิยายเรื่องอื่นมาเปรียบเทียบอะ แต่ว่าเรื่องอื่นที่เอามาเปรียบเทียบก็คำน้อยกว่านี้อีกนะ แต่ราคาพอกัน 300 ปลาย

กล้าตั้งเพราะคนอ่านเยอะมั้ง แต่5เล่มจบเลยเหรอวะ ไม่เห็นมีเขียนเล่ม1อะไร ไม่บอกอะไรเลย สรุปยังไงกันแน่

ที่ไปอ่านมาจนปวดตา สรุปคือ ประมาณได้ว่า น่าจะ 5 เล่มจบ เพราะยังแต่งไม่จบ ยังแต่งเรื่อย ๆ และตอนนี้ออกอีบุ๊กเล่ม 1 มาแล้ว ซึ่งไม่มีการบอกรายละเอียดว่าเป็นเล่ม 1 กระทั่ง_าพปกก็ไม่ระบุตัวเลข ราคาอยู่ที่ 380 บาท ส่วน 480 จะเป็นราคารูปเล่ม

กูว่าที่ทุกอย่างมันคลุมเครือไปหมดอาจเป็นเพราะไรท์เพิ่งขายอีบุ๊กครั้งแรก คือ เพิ่งคิดจะทำการค้าครั้งแรกอะ คิดว่าใช่นะ เพราะนางบอกว่ากระทั่งจัดรูปเล่มยังทำไม่เป็น

เรื่องตั้งราคายังไงก็แล้วแต่เขาแหละ เขียนมาเหนื่อยอะเนอะ แต่ยังไม่จบนี่ดิ เงินจ้าอยู่กับพี่ก่อนรอครบแล้วค่อยทีเดียว เดี๋ยวเหมือนคนเขียนเรื่องพี่สาวผู้ยิ่งใหญ่ ไม่จบสักเรื่อง แต่กุพลาด กุซื้อมาแล้ว เป็นตัวอย่างที่กุจะไม่ซื้อถ้าไม่จบเลย

ยังไม่จบนี่ไม่กล้าซื้อเลยว่ะ ยิ่งเรื่องเดบิวของนักเขียน โดนเท1 แผ่วปลาย2 ขยายจนเป็นจักรวาลอะไรไม่รู้3

ในนี้นักเขียนเยอะปะ กูเห็นพล็อตของ ภูเขาอิงนที ที่ย้อนเวลาไปแย่งผัวคนอื่นอะ มึงช่วยเขียนแบบ นางเอกคือคนที่โดนแย่งผัว แต่ตัวนางเอกน่ะคือคนอ่านทะลุเข้าไปหน่อยสิ ไปขว้างการแย่งผัวของอินางเอกนิยายอะ

>>52 พล็อตนี้มันมีไม่ใช่เหรอ มีเกลื่อนเลยนะ

>>50 เรื่องราคาตั้งยังไงแล้วแต่เขาจริง แต่ถ้ามีนขมาอ่านอยากให้เป็นตัวอย่างเลย โดนเซย์บายรัวๆ ตั้งราคายังไงก็ได้ แต่ไม่สมเหตุสมผลจะกลายเป็นฆ่าตัวเองทางอ้อม

>>53 เจอแต่ปลูกผัก กับไปเอาพระรอง

>>53 แบบนางเอกในนิยายย้อนกลับมาแก้ไขอดีต แต่นางเอกที่อ่านนิยายทะลุเข้าไปขวาง แนะนำหน่อยสิ

>>56 กูอะ เคยเจอเรื่องหนึ่ง ปวดหัวมาก ปิดเลย
เรื่องคือ ตัวละครนางเอกของเรื่องทะลุเข้าไปในนิยาย ที่มีตัวละคร ‘นางเอกของนิยาย’ ย้อนกลับมาล้างแค้นในอดีต แล้วในนั้นมีตัวละครหนึ่งที่นักเขียนของเรื่องทะลุเข้าไปในนั้นอีก
ร้องเหี้ยเลยอะ
แต่อันนี้นิยายคนจีน ยังไม่มีเอามาแปล จำไม่ได้ว่าชื่อเรื่องไรด้วย กูอ่านไปสิบบทแล้วปิดคือไม่รู้เรื่อง

ขอถาม คุณหนูตระกูลเถา ควรค่าแก่การซื้อไหม?

>>58 วลีนี้อย่างกับหาบจงหยวน 55555(กูแซวเล่นนะ)

>>59 เค้าเปล่านะตัวเอง แต่เปย์เรื่องอื่น ลดกันกระหน่ำ

ใครเคยอ่าน ข้าคือบุตรีตัวร้ายบ้าง ขอรีวิวคร่าวๆ หน่อยปมหลักๆ มันเกี่ยวกับอะไร กูไปลองอ่านบทแรกไม่ค่อยชอบนักเขียนเลยพาลไม่อยากอ่านต่อ แต่ถ้างานดีจะได้หลับหูหลับตา พยายามอ่าน

>>61 เฉยๆ ไปอ่านรีวิวใน meb เห็นว่าแผ่วปลาย ทิ้งปมบ้างอะไรบ้าง กูว่าอ่านเรื่องอื่นดีกว่า คหสต.

12ชาติที่เราคลาดกัน สนุกมั้ยวะ?? ลองอ่านดูแล้วภาษาดีใช้ได้เลย

https://youtu.be/dyRsYk0LyA8

>>63 ได้อยู่นะ มันปมเยอะหลายชาติ แล้ว นข ยังไม่เฉลย แต่ปูปมปูเรื่องไว้แบบตัดฉากข้ามไปมา
คนอ่านที่มีประสบการณ์​อ่านไม่มากนัก
ก็จะชอบมาบ่นว่าอ่านไม่รู้เรื่อง
กุนี่สงสารนักเขียนเลย

>>62 ขอบใจมาก เห็นติดท็อป ดด ขายดีในเมพอีกเลยสงสัย

>>63 คือมันไม่ใช่แค่เรื่องนางเอกเกิดใหม่แล้วจำชาติก่อนๆได้อ่ะ มันมีปมอื่นๆ
แล้วเนื้อเรื่องมันมีความแฟนตาซีอยู่นะ นี่รู้สึกเหมือนว่ามีมีมิติคู่ขนานเลยรึป่าวเถอะ
แต่ไม่ได้ล้ำขนาดหนังคริสโตเฟอร์โนแลนขนาดนั้น ถ้าเปิดใจอ่านดีๆก็ไม่งงหรอก

>>63 สนุก เรื่องนี้กูเชียร์เลยพล็อตเรื่องถือว่าแปลกใหม่สำหรับช่วงนี้อยู่นะ

ขอถาม ทำไมนข.บางคนต้องเขียนกำกับไว้ว่า ไม่ใช่นิยายแปล? หมายถึงต้องมั่นใจในฝีมือมากๆ ว่าเขียนเหมือนนิยายแปลเหรอ?
ดูก็รู้ว่าเป็นนิยายซจ แค่อยากรู้

>>69 มันมีคนเข้าใจผิดจริงๆนะมึง กุเคยเห็นมีคนเม้นนิยายเซินเจิ้นว่าแปลได้ดีมากค่ะ เปิดโลกกุมาก

>>70 สงสัยเป็นเด็กๆ เพิ่งอ่านนิยายจีนโบล่ะมั้ง นข.ที่เขียนดีมากๆ กูไม่เห็นเข้าเขียนแปะ
แต่คิดอีกที กูอคติกับนข.คนนั้นเองแหละ55555
>>63 เรื่องนี้ดีเลย กูตามตั้งแต่แรกๆที่คนตามน้อยเพราะเหมือนยังไม่ค่อยชัดเจนเรื่องปม แต่พอไปเรื่อยๆ คนอ่านกระฉูด เขียนดี บรรยายเข้าใจง่าย

>>63 อีกอย่างคือนข.ขยันชิบหาย อัพบ่อยมาก ก็มั่นใจได้ว่าไม่ค้าง

>>69 ระบุงี้กูว่าดีนะ ดูจริงใจดี เพราะมันมีคนที่ไม่รู้จริง ๆ กับอีกอย่างนึงคือระบุชัด ๆ เนิ่น ๆ ไปเลย คนที่ไม่ชอบเซินเจิ้นจะได้ผ่านไปเลย ไม่ต้องเสียเวลาแวะอ่านดู

>>69 เป็นการออกตัวว่าเออ นี่นะ เอาเซ็ตติ้งจีนมาใช้เฉยๆ นะ
เจออะไรประหลาดๆ อย่าด่าเพราะนั่งเทียนเขียนเอา

>>73 >>74 เออว่ะพวกมึงพูดก็ถูก กูอคติกับนขเองจริงๆแหละ ทำกูเสียเงินแล้วปล่อยกูค้างเต่อมาเป็นปี ถ้าไม่เสียเงินกูจะไม่อคติเลยแม่ม ผิดที่กูเองแหละ

นี่คือเขาไล่คนอ่านไปเขียนเองใช่มั้ย พวกมึงอยากอ่านแบบไหนไปเขียนเองเล้ย อห
https://www.facebook.com/580643785734003/posts/1061131264351917/

>>76 ทำไมอ่านแล้วอารมณ์ขึ้นเหรอ เราเองก็เป็นนักอ่านมาก่อน อ่านพระเอกเลวแล้วขัดใจ ตอนหลังก็เขียนตามที่ชอบเลยนะ 55555

>>76 ไม่ได้ไล่ เป็น quote ของนขรางวัลโนเบล สร้างแรงบันดาลใจ หมายความว่าถ้ามีหนังสือซักแนวที่มึงอยากอ่านมากๆแต่ไม่มีใครเขียนมันขึ้นมา มึงก็ลงมีเขียนเองเลย

>>77 ขึ้นเลย แบบถ้ากูเขียนได้กูเขียนไปนานแล้ว ที่เป็นคนอ่านเพราะหวังว่าจะเจอเรื่องที่ถูกใจไง นขดันบอกว่าอยากอ่านแบบไหนไปเขียนเอง

>>78 มันไม่ใช่ทุกคนจะเขียนนิยายได้อะ พูดแบบนี้ไม่ได้สร้างแรงบันดาลใจอะไรเลย เหมือนบอกจระเข้ว่าถ้ามึงอยากบินเหมือนนกมึงก็กระพือปีกสิ

>>79 เชื่อ ขนาดตีความประโยคยังพา negative จะเขียนห่าไรสร้างสรรค์ได้ล่ะ

>>80 โอเค งั้นถ้ามีใครมาตินิยายเรื่องไหน กูไล่ว่าอยากให้ถูกใจก็ไปเขียนเอง แบบนี้ถูกต้องและ positive ใช่ไหม

>>81 มึงแยกประเด็นไม่ออกอ่า กับนักเขียนที่โดนติแล้วไล่ให้มึงไปเขียนเอง กับอีเจ๊โนเบลที่ให้มึงเริ่มเป็นนักเขียนจากการที่มึงอยากอ่านนิยายที่มันไม่มีในโลก คือถ้ามึงไม่อยากเขียนมันก็ไม่ได้มีใครมาบังคับมึงเปล่า โมโหไมเป็นไร 55555 แต่บางคนเค้าก็เขียนไง ถ้าตอบอันนี้แล้วมึงยังไม่เข้าใจขอไม่ตอบแล้วนะมึง ไม่ไหวว่ะ

>>81 มันไม่เหมือนกัน การตินิยายแล้วโดนไล่ไปเขียนเอง อันนั้นอิคนไล่น่ะประสาท
แต่อิเจ๊นข.โนเบลเนี่ย เจ๊แกบอกให้เขียนนิยายขึ้นมาเลยถ้าเรื่องที่มึงอยากอ่านยังไม่มีคนเขียนขึ้นมา นั่นแปลว่าในหัวมึงมีพล็อตที่อยากอ่านอยู่ มีไอเดียอยู่
แต่การตินิยายนี่ไม่เกี่ยวไง มึงไม่ต้องมีพล็อตมีไอเดีย มีอะไรที่อยากอ่าน แค่อ่านแล้วรู้สึกงี้ๆๆๆ ไม่ชอบตรงนี้ๆๆๆ ซึ่งมันคนละเรื่องกัน

KY แนะนำเรื่องที่พระเอก/นางเอกไม่เบียวไม่ซูดูมีมิติให้หน่อยได้ไหมวะ TT กูเลื่อนหาแต่ละทีเจอแต่แบบนี้

เด็กดีท็อปหมวดรวมมีแต่นิยายจีน โหยฮิตมากจริงไรจริง

>>85 เป็นแบบนี้มาสักพักละ ขนาดกูเขียนแนวนี้เห็นแล้วยังแอบเอียนๆ เท่าที่สกรีนดูคร่าวๆ มี12ชาติที่พอใช้ได้ เรื่องอื่นกุเฉยๆ

>>86 จริง ตอนนี้กุเอียนจนเริ่มมาอ่านแฟนตาซีแทนล่ะ ช่วงนี้อ่านแค่12ชาติกับตามเรื่องเก่าๆรอให้จบ เจอแต่แนวเรื่องวนๆไม่มีใครคิดจะวางพลอตใหม่ๆบ้างรึ

>>87 แนวเรื่องวนๆ ยังไงวะ กูไม่ได้ดูท็อปดด
มีแต่เปิดดูคร่าวๆ เหมือนช่วงนี้กระแสชาวไร่ชาวนามาแรงเหลือเกิน

>>88 แรงมาก ปลูกผักทำสวนทำนา

กูเข้าหน้ารวมนิยายอะ ของนักเขียน ที่มุมล่างขวา คิดไปเองเปล่าวะว่าทีมงานแม่งแนะนำแต่ปลูกผักรัวๆ วันนี้ก็ใช่อีกแล้ว วันก่อนก็หาเงินอะไรสักอย่าง มีแต่แนวนี้ทั้งนั้นเลย

>>90 ไม่ได้คิดไปเอง เด็กดีมันก็งี้แหละ อะไรดังก็จะไปขุดมาโปรโมท มาเป้นพักๆ ช่วงๆ

>>91 ค่อยยังชั่วที่กูไม่ได้คิดไปเอง แต่เฮ้อ...เบื่อว่ะ เหม็นเขียวผักฉิบ

>>92 ช่วงก่อนก็ทะลุมิติไปต่างโลก ทะลุมิติในเกม ไปเป็นนางร้าย ก่อนโน้นก็ย้อนเข้าร่างตัวเองแก้แค้น

เอาน่ามันเป็นพักๆ แหละ

แต่อีผักนี่คือไม่ใช่แนวกูอย่างแรง ไม่ชอบอ่านเรื่องที่ตัวเอกเป็นเด็ก เห้อๆๆๆ

12ชาติที่บนๆว่ามากันนี่นางเอกแค่7ขวบเองอ่ะ เสียดายว่ะกุอ่านต่อไม่ลง

>>95 กุชอบปลูกผักนะ มันดังมาจากทุ่งรวงทองเลยมีกระแส อ่านไปก็แก้เบื่อดี
12ชาติกุว่าก็ดี สนุก กุเชียร์ มึงต้องเปิดใจ เรื่องยาวๆกุเห็นเลี้ยงเด็กยันโตกันบ่อยจนชินละว่ะ เลยอ่านได้สบาย

คิกว่าชื่อจีนไหนที่มันโหลบ้างมั้ยวะ แบบเจอบ่อยจนเอียน แทบจะนึกว่ามีแต่ชื่อนี้

>>97 ถ้าผู้หญิงกูเจอตระกูลดอกไม้บ่อยนะพวก กุ้ยฮวา เหมยฮวา

โม่ลี่ฮวา เจอบ่อยมากกกกก

กูว่าจะใช้ฮวาพอดี บ้าจริง 5555
มึงว่าปกสำเร็จที่เป็นรูปคนจริงที่ขายๆ อยู่เขาเอามาจากไหน ผิดลิขสิทธิ์​เปล่าวะ

>>100 ถ้ามาจากเว็บที่เขาแจกฟรีก็ไม่ผิดนะ อย่างเนี่ยเหมือนจะเคยเห็นเอามาทำปก https://pixabay.com/th/photos/รูปแบบ-ดอกไม้-ช่อดอกไม้-โรแมนติก-1246028/

>>100 ฮวาที่แปลกๆ มันก็มีอยู่นะ พวกดอกไม้แปลกๆ อะ มึงลองหาดู

>>100 ฟรีเยอะเลย https://pixabay.com/th/photos/search/girl/ แต่บางภาพกูว่าน่าจะผิด ลขว่ะ

>>103 แต่บางภาพกูว่าน่าจะผิด ลขว่ะ ประโยคนี้หมายถึงบางภาพที่เขาเอามาใช้นะ ไม่ได้หมายถึงจากในเว็บ

อยากอ่านจีนเสิ่นเจิ้น แต่ไม่ไว้ใจที่ขึ้นท็อปเด็กดีกับรอร. เลย พอนั่งหาเองก็หายากกกกก งม

>>97 กุเจอไห่ถางเกือบทุกเรื่อง

>>105 มึงลองหงส์สีชาด ข้อมูลเยอะชิบหายแต่แน่นดี ถ้ามึงง่วงง่ายผ่านไป ไม่รอด กับอีกเรื่อง 12ชาติที่บนๆแนะนำ กูให้ดีสุดในช่วงนี้ ถ้านอกจากท็อปกูไม่รู้ว่ะ

>>106 ดีนะ กูไม่ใช้เลย 55555
>>107 เค เดี๋ยวกูจะไปตามอ่าน ความจริงกูชอบนิยายแนวน้ำๆ คล้าย ze tian​ ji ที่หอหมื่นอักษรแปล แต่ไทยแต่งคงไม่ค่อยน้ำมั้ง

>>97 กูเจอเสี่ยวชิงว่ะ เจอบ่อยมากอะ 555

>>109 นั่นดิ และมักจะเป็นคนใช้ข้างกายนางเอก

เสี่ยวชิง ชิงนี่แปลว่าอะไรวะ

>>107 12 ชาติน่าจะดีสุดบนท็อปละ แต่กูเห็นด้วยกับบนๆ ส่วนตัวกูไม่ชอบอ่านตั้งแต่นางเอกยังเด็ก ตอนเปิดมาที่กล่าวถึงชาติ11ดีนะมากนะ แต่กูมาดรอปไปตอนที่มาเจอกันชาติ 12 ที่ครอบครัวนางเอกกำลังจะเข้าเมือง เริ่มมีเกี่ยวกับการที่พระเอกตั้งใจจะล้างแค้นแทนนางเอกชาติก่อน กูไม่ค่อยชอบแนวล้างแค้น ความสัมพันธ์อิรุงตุงนังกันในเครือญาติเท่าไหร่ น่าจะพักไปก่อน ถ้าไม่มีไรอ่านเดี๋ยวจะไปอ่านอีกที

พอดีกูเห็นในกรุ๊ปแล้วอยากรู้ว่าเรื่องอะไร ยังไม่มีคนตอบในเม้นนั้นน่ะ555

เนื้อเรื่องประมาณว่า นางเอกเคยเจอพระเอกตอนเด็ก พอโตมาถูกเพื่อนที่เป็นอ๋องหรือองค์ชายสามขืนใจ เพราะคิดว่านางเอกจะแต่งด้วย แต่พอดีนางเอกย้อนเวลามาเลยไม่แคร์

>>111 ชิงมีหลายตัวมากมาย บอกยากว่าจะหมายถึงตัวไหนอะ
แต่หวังว่าคงไม่ใช่ที่แปลว่าดาวนะ เพราะนั่ง ซิง
กูเจอนิยายเรื่องหนึ่ง นางเอกชื่อดาว ๆ อะไรนี่แหละ คือแปลไทยออกมาแล้วอะนะ แต่ดันอ่านว่า ชิง

อยากอ่านจีนเซินเจิ้นที่เป็นแนวปัจจุบันอ่ะ มีมครแนะนำได้บ้างป่ะช่วงนี้เบื่อแนวย้อนอดีต

>>115 หาอ่านไม่ได้เลย เวลานิยายจีนปจบลงเว็บอยู่หมวดไหน บอกบุญกุที

>>116 กูว่ามันคงลงหมวดรักทั่วไปแหละ จะสัญชาติไหน ถ้าในเรื่องเป็นความรักโลกปัจจุบัน หรืออะไรก็ตามในปัจจุบัน ก็คงใส่หมวดทั่วไปอื่นๆ ที่มี มีแต่ย้อนยุคแหละที่แม่งแยกออกมาเฉพาะของจีน

>>115 กูว่าคนแต่งเสิ่นเจิ้นน่าจะแต่งแต่แนวย้อนบุคนะกุว่า ถ้าปจบก็ทะลุมิติ/แฟนตาซีไรไปเลย55555

ขอนอกเรื่อง

Mao ni นี่งานดีจริงเพื่อนโม่ง อ่านหาญท้าชะตาฟ้า ก็ว่าสนุกนะ แต่พอไปอ่านสยบฟ้านี่สนุกขึ้นเยอะเลย รอสอยครบๆชุด

กระบี่เหินพิชิตฟ้านี่ก็ดีนะ พระเอกฝึกเองเทพเอง อ่านได้เพลินๆ เลย

กูเพิ่งมาติดตามอ่านนิยายจีนทั้งแบบจีนเขียนกับแบบเสิ่นเจิ้น จะเจอเรื่องที่ให้พระเอกรักเดียวใจเดียวกับนางเอกอยู่บ่อยๆ ถึงจะฐานะสูงส่งแค่ไหน หัวเด็ดตีนขาดก็ไม่ยอมรับอนุหรือชายารอง มีนางเอกเป็นเมียเดียว ต่อให้เป็นฮ่องเต้ก็ไม่รับสนมเข้าวังให้นางเอกเป็นฮองเฮาอยู่สวยๆในวังหลังไปคนเดียว อันนี้ถามตรงๆว่าถ้าเป็นเรื่องจริง การไม่ยอมรับอนุแบบนี้จะเป็นผลดีหรือผลเสียมากกว่ากัน

>>119 อันนี้นิยายจีนแท้ มู้นี้จ้า https://fanboi.ch/literature/11467/recent/

>>120 เป็นผลเสีย เพราะยิ่งสูงยิ่งต้องมีคนหนุนอำนาจจากฝั่งครอบครัวเมีย แต่เต้ที่มีเมียเดียวก็เหมือนจะมีนะ เหมือนในนี้แหละเคยถกกัน

จูโย่วเชิง เรียกเหมือนเพื่อนเล่นเลย พระองค์เดียวที่มีฮองเฮาพระองค์เดียว

>>120 แม่งยากสำหรับกูมากอะ คือเข้าใจนักอ่านนะว่าอินกับ คสพ ผัวเดียวเมียเดียว รักเดียวใจเดียว แต่ด้วยสภาพสังคมจีนสมัยก่อนมันยากนะ ไม่ต้องถึงขั้นเป็นฮ่องเต้หรอก เป็นคนธรรมดาอย่างพวกพ่อค้า หรือข้าราชการอย่างแม่ทัพ เสนาฯ ใครมีกำลังทรัพย์เขาก็มีเมียเยอะหมด สาเหตุหลักๆ มาจากการสืบสกุลนั่นเอง เพราะสมัยก่อนการแพทย์ไม่ก้าวหน้า คลอดลูกมาโอกาสเติบโตแล้วอยู่รอดมีไม่สูง ดังนั้นต้องมีลูกให้ได้เยอะๆ ไวๆ ทางที่เร็วสุดคือมีเมียหลายๆ คนนั่นเอง จะได้มีลูกทีเดียวเยอะๆ มากๆ

กูลองแล้ว นิยายกูพระรองมีเมีย(เป็นข้าราชการมีตำแหน่งสูง เป็นคนหนุ่ม) ใครๆ ก็อยากได้ทำลูกเขยปะวะ จะอยู่รอเจอนางเอกเพื่อจะรักหมดใจมันยาก เลยแต่งให้พระรองมีเมีย เป็นการแต่งงานทางการเมือง ปรากฏว่าพระรองแทบไม่ได้รับการเหลียวแลเพราะมีเมียแล้ว แบบคนอ่านพูดถึงน้อยมากอะ 555

ส่วนตัวกูก็ไม่ค่อยเชื่อความ พระเอกเป็นฮ่องเต้ เมียเยอะแยะเต็มวังแต่สุดท้ายมาหยุดสต็อปกับนางเอกคนเดียวอะไรแบบนั้น เลยไม่ค่อยอ่าน รู้สึกไม่ค่อยสมเหตุสมผลด้วยส่วนหนึ่ง แต่ก็เข้าใจคนแต่งแหละ สรุปกูเยอะเอง

>>124 หมายถึงในอดีตประวัติศาสตร์จีนมีไง นักเขียนจีนก็เอาแบบอย่างจากจูโย่วเชิง ฮ่องเต้พระองค์นี้มาเป็นแนวทางในการแต่งนิยาย
ลองอ่านประวัติดู เหมือนอ่านนิยายเรื่องหนึ่งเลย

กูคนหนึ่งยังเอาแบบอย่างเขามาเขียนเลย

การมีเมียเยอะของคนสมัยก่อนมันไม่ใช่แค่เรื่องไม่รักเมียเก่าแล้ว หรือเงี่ยนถูกใจเขาเลยเอาทำเมียอะ แต่มันเป็นเรื่องของเส้นสาย อำนาจ การเมืองอะไรด้วย ไม่ต้องไปไกลถึงจีน ดูราชสำนักไทยก็ได้ที่มีสนมเป็นพรวน ตระกูลนั้นนี้ส่งลูกสาวเข้ามาเป็นสนมในวัง อาจจะมีคนโปรดก็จริง แต่ยิ่งโปรดปรานมากก็ยิ่งโดนเพ่งเล็งมาก เป็นเป้าล่อให้เล่นงานได้ดีสุดๆ พวกนักอ่านก็ฟินไปเหอะ พระเอกรักนางเอกคนเดียว เอามายด์เซ็ทผัวเดียวเมียเดียวในปัจจุบันไปตัดสินคนโบราณที่มีเมียเยอะ ถ้าเป็นเรื่องแบบไม่ขายฝันที่พระเอกต้องมีนางเอกคนเดียว เมียหลวงบางทีช่วยหาอีหนูมาปรนเปรอผัวด้วยซ้ำ

อีกอย่างพวกการแพทย์ไรเงี้ยมันไม่เจริญ แค่เป็นหวัดก็ตายได้ ความปลอดภัยในชีวิตก็ต่ำเตี้ย เกิดวันนึงป่วยตายหรือไปเหยียบตีนผู้มีอำนาจเข้าเลยโดนเชือดทิ้งเป็นศพข้างทาง แล้วเสือกเป็นลูกคนเดียว ฮูหยินก็มีลูกไม่ได้อีกแล้ว แล้วตระกูลจะไปต่อยังไง แต่อีพวกนางเอกข้ามมิติทั้งหลายนี่ชอบไปบังคับให้ผัวห้ามมีอนุ แม่งขัดค่านิยมสมัยนั้นสุดๆ ไม่โดนแม่ผัวด่าก็บุญละ

>>127 กูเข้าใจพวกตัวเอกที่ทะลุมิติไปนะ ในฐานะนักอ่านกูก็เกทว่ามันหลายผัวเมียมันปกติ มันจำเป็น แต่ให้ตัวเองไปเจอสถานการณ์แบบนั้นที่ต้องอยู่กันหลายเมีย เมียแต่ละคนก็จ้องจิกเปียกันอีก บางคนก็เล่นถึงตาย มีลูกเผลอๆลูกก็ไม่ปลอดภัย อาจไม่รอดยันโต ถ้าเลือกได้กูก็อยากได้สามีที่มีตัวเองคนเดียวอะ55555555 ในฐานะคนมองเหตุการณ์กับเป็นคนเจอเหตุการณ์นั้นเองไม่เหมือนกันอะ

ถ้าเป็นเรื่องพวกขุนนาง อ๋องไรงี้มีเมียเดียวกูไม่ค่อยติดนะ
แต่ถ้าฮ่องเต้รัชทายาทงี้แต่ปักใจรักเดียวมีเมียเดียวกูไม่อินอ่ะ กูจะมองว่าราชสำนักคือคงกระจอกมากไม่มีฐานอำนาจอะไรเลย55555555555

>>128 ส่วนใหญ่อีพวกนางเอกข้ามมิติมันชอบเอาเรื่องห้ามผัวมีอนุไปผูกติดกับเรื่องแกมีเมียน้อยคือแกไม่รักฉันแล้วน่ะสิ แกถึงได้มีคนอื่น ไม่ได้มองว่ามันคือการเสริมอำนาจ สร้างคอนเนคชั่นหรือการขยายตระกูลเลย เอามายด์เซ็ทปัจจุบันไปใช้ในยุคโบราณ พวกนี้กูมองว่างี่เง่าน่ารำคาญหมด

บางเรื่องคือขายฝันได้หนักชิบหายที่ให้ฮ่องเต้มีนางเอกเป็นเมียแต่เพียงผู้เดียว อันนี้ร้ายแรงมากในเรื่องของการเมือง พวกตระกูลทหาร ตระกูลขุนนางมันคานอำนาจกันอยู่ถึงได้ส่งลูกสาวเข้าวังไปแย่งชิงความโปรดปรานเพื่อผลประโยชน์ตระกูล จะตั้งสนมหรือปลดคนนั้นคนนี้ก็ต้องดูด้วยใครหนุนหลัง ไปปลดมั่วซั่วหรือข้ามหน้าข้ามตาใครเดี๋ยวแม่งไปซ่องสุมกำลังเลื่อยขาเก้าอี้ก่อกบฎแล้วจะซวยอีก

飑 เพื่อนโม่ง ถามหน่อย คำนี้แปลว่า? หาความหมายอันนี้มาสักพักแต่ไม่แน่ใจเลยว่าใช่พายุมั้ย

>>131 ใช่ฮับ
https://baike.baidu.com/item/飑/6209919

วันนี้เจอนักอ่านติสำนวนว่าสำนวนภาษาไม่เหมาะกับจีนโบราณ นขตอบใช้ภาษาแบบจีรประยุกต์ ไม่แท้ จีนยังไงวะประยุกต์เนี่ย?

>>133 ประยุกต์ไปประเทศอื่นที่ไม่ใช่จีน

>>134 กูอยู่ในกรุ๊ปนักเขียน มีเยอะมากมาโพสต์ประมาณว่า ไม่เคยอ่านนิยายจีน ไม่มีความรู้เลย จะเริ่มยังไงดี ต้องหาข้อมูลยังไง โถ ก็เริ่มอ่านนิยายจีนก่อนสิโว้ย กูเพลีย

กูอ่านจีนแปล ก็ไม่ได้โบราณอะไรขนาดนั้นนะเว้ย
จะโบราณแบบ หนา จัก ดอก หรือไง????

>>136 อันนั้นก็เกินไปเปล่า ขี้ประชดจัง เป็นนักเขียนที่โดนว่ามาหรือไง

>>135 เออจริงมาก เวลาเห็นอะไรแบบนี้บ่อยๆ หงุดหงิด คือตัวกูเป็นสายที่อ่านมาก่อน แล้วรู้สึกอยากเขียนบ้างเลยเป็นนักเขียน แต่คนที่ไม่เคยอ่านแล้วอยากเป็นนักเขียนนี่แรงบันดาลใจเขาคืออะไรยังไงวะ

>>133 เคยเห็นนักเขียนแปะไว้หน้าเรื่องแบบนี้หลายคน ว่าเรื่องนี้ใช้ภาษาจีนประยุกต์ กูก็งงมาตลอดว่าประยุกต์คือยังไง คือในเรื่องก็ภาษาไทยนี่ 555

>>136 คิดว่าน่าจะอารมณ์นี้ปะ บางเรื่องมีคำว่า 'ไหม' คำว่า 'นะ' เยอะๆ แบบนี้หรือเปล่า เดาเอา

>>137 กูไม่ได้ประชด แค่ถามดู กูไม่ใช่นักเขียนด้วย สายอ่าน
>>138 ในจีนแปล คำว่า ไหน นะ มีเยอะเหมือนกันนะ ไม่เห็นแปลกเลย

>>136 กูเจอๆ อ่านนิยายจีนพยายามโบราณ พระเอกใช้ลงท้ายด้วย -หนา -ดอกหนา ตลอด ไม่ได้ทำให้รู้สึกโบราณเลย รู้สึกว่าเวิ่นเว้อ

ทางนี้ก็เขียนจีนโบราณ แต่คนบอกว่าภาษาเหมือนไลท์โนเวลของญี่ปุ่น อ่านง่ายๆ เข้าใจไม่ยาก นี่เปล่าจีนประยุกต์ที่มันจะสื่อ
แต่ทางนี้ก็ไม่เคยไปอ่านไลท์โนเวล ทำไมถึงบอกว่าภาษาเป็นไลท์โนเวลได้ งงมั้ย งงสิ ไม่เป็นไร คนอ่านเข้าใจก็พอ

ตำหนักลืมเลือน น่าสอยมั้ยวะ อ่านรีวิวใน Meb เสียงดีมากกก กลัวซื้อเล่มมาละแม่งไม่สนุก เสียดายตัง

>>142 มึงเคยอ่านอ๋องปีศาจคลั่งรักปะ คนเขียนคนเดียวกัน ส่วนตัวกูคือมันให้กลิ่นอายคล้ายกัน มี NC ดุๆ แบบอ๋องปีศาจ แต่เรื่องนี้พระเอกทำไม่ดีกับนางเอกในช่วงแรกๆ เพราะเกลียด กูไปสุ่มๆ อ่านมาอาจผิดพลาด แต่กูเจอฉากที่บรรยายความรู้สึกพระเอกว่าตั้งแต่เปิดผ้าคลุมหน้าเจ้าสาว เห็นดวงตานางเอกก็ลืมนางไม่ลงตั้งแต่วันนั้น กูไปดูรีวิวมาเห็นว่ามีฉากพระเอกตบหน้านางเอกด้วยนะ แน่นอนว่าต้องมีเหตุผลแหละ เห็นเป็นธีมหลัวชั่วกลับใจ ถ้าชอบแบบพระเอกร้ายๆ คิดว่าน่าจะอ่านได้แหละ แต่ตัวกูไม่ได้ซื้อนะ
ส่วนตัวคิดว่า คนเขียนคนนี้เขาเขียนดีแหละ ครบรส ปมเปิมไรไม่ต้องห่วง อยู่ที่จริตละว่ามึงจะชอบแบบนี้ไหม

>>142 เนื้อเรื่องเดาได้ จะมีเดาไม่ได้อยู่นิดเดียว อยู่แค่เรื่องเดียวเลยสำหรับกูนะ แต่หลังจากนั้นคือเหมือนนิยายหลัวชั่วกลับใจ นางเอกหอบลูกหนีอะไรแบบเนี่ย

ตัดตรงเอ็นซีที่เปลืองเนื้อหาออก เพราะกูไม่อ่านเอ็นซี การเล่าเรื่องดำเนินเรื่องดีเลย
พระเอกตบหน้าแต่ก็คือเดาได้ว่าเพราะมีเหตุผล
ใส่ความรู้สึกพระเอกเข้าไปทำให้รู้ว่าพระเอกคิดยังไง

โดยรวมก็คือสูตรสำเร็จนิยายขายฝันอะแหละ
ตั้งแต่เห็นนางเอกก็ไม่เงี่ยนกับใคร เอาใจนักอ่านที่ชอบแบบรักเมียหลงเมีย ซึ่งกูก็เป็นหนึ่งในนักอ่านแบบนั้น5555
ก็ให้ห้าดาวเต็มนะ ดีกว่าอ๋องปีศาจ

แพงชิบหาย ซื้อไม่ลง สองเล่มแค่สองแสนกว่าคำ ขายมาได้ 500 อีเหี้ย

>>145 กูซื้อตอน449 แฮร่ ลดแค่วันเดียวเลยมึง 24ชั่วโมง นักเขียนไฟล์บินยาวนาน ต้องยอมรับว่าภาษาดีแฟนคลับเยอะอัปราคาได้

>>146 ก็คือฟคเยอะเลยถือโอกาสอัพราคาแพงๆงี้ ถ้านักเขียนเป็นแบบนี้ทุกคนกูเส้านะ

>>147 คือมึง คนนี้เป็นนักเขียนมืออาชีพ เขาไม่ได้เขียนนิยายมาสามสี่เล่ม เป็นสิบยี่สิบแล้วมั้ง ดังมาจากนิยายโรมานซ์ ยอดคนไลค์ในเฟสถ้าจำไม่ผิดคือหลักหมื่นป่าว
นี่กูออกตัวปกป้องเหมือนเป็นแฟนคลับ5555
แต่ต้องคิดด้วยว่ากว่าเขาจะมาถึงตรงนี้ แต่ก่อนเขาคงฝ่าฝันมาเยอะอะ ถึงเขียนได้ขนาดนี้

เทียบกับนักเขียนหน้าใหม่ที่ต้องขายถูกเพื่อให้นักอ่านติดตามก่อนก็นะ

กูว่าแสนชังราคาโหดกว่า เล่มเดียวแสนนิด ๆ 349 บาท
ถ้าเทียบภาษาสำนวน กูให้คนเขียนตำหนักลืมเลือน

>>148 กูเบื่อแล้วอ่ะ ประเด็นอะไรก็โยนไปด่าอีนักเขียนแสนชัง มึงด่าคนอื่นบ้างเถอะ ณ จุดนี้กำลังคุยเรื่องอีนขตำหนักลืมเลือน มันแพงกูก็ว่าแพง นักเขียนคนอื่นดังกว่าไม่รู้เท่าไหร่กูยังไม่เห็นขายราคานี้ บอกตรงๆถ้าไม่มีคนเอาอ๋องปีศาจมาสับในนี้กูก็ไม่รู้จักจ้า ยังนูกู อย่ามั่นหน้า

>>149 คนอื่นกูนึกไม่ออกว่ะ เพราะกูเปย์แสนชังเหมือนกัน หรือจะหลี่หง แต่ก็ต่างกัน เพราะเขาขายถูกกว่า กูเลยต้องเอานิยายที่ราคาที่สมน้ำสมเนื้อ
แล้วก็กูพอใจเปย์ก็เลยเปย์ ในเนื้อเรื่องไม่เจอคำผิด ถ้าเจอคำผิดหรือคำแปลก กูจะรู้สึกเสียดายเงินทันที เพราะราคาเฉียดห้าร้อย ไม่อยากอ่านแล้วสะดุด

กูมองว่ามันเป็นเรื่องของธุรกิจอะ มองกลาง ๆ
อะไรที่ได้ดังแล้วสามารถตักตวงเงินได้ก็อัปราคาเป็นเรื่องธรรมดา คนอ่านพอใจเปย์ก็จัดไปแค่นั้นแหละ