Fanboi Channel

กระทู้เพื่อพูดคุยเทคนิคการเขียน และเรื่องการประกวดต่าง ๆ เกี่ยวกับนิยาย

กระทู้ 1 >>>/literature/2342/
กระทู้ 2 >>>/literature/3442/
กระทู้ 3 >>>/literature/4775/
กระทู้ 4 >>>/literature/5724/
กระทู้ 5 >>>/literature/7084/
กระทู้ 6 >>>/literature/10634/
กระทู้ 7 >>>/literature/12326/
กระทู้ 8 >>>/literature/12952/
กระทู้ 9 >>>/literature/13391/
กระทู้ 10 >>>/literature/13744/
กระทู้ 11 >>>/literature/14253/
กระทู้ 12 >>>/literature/15039/
กระทู้ 13 >>>/literature/15642/
กระทู้ 14 >>>/literature/16386/
กระทู้ 15 >>>/literature/16722/
กระทู้ 16 >>>/literature/17022/
กระทู้ 17 >>>/literature/17223/
กระทู้ 18 >>>/literature/17576/
กระทู้ 19 >>>/literature/17967/

กระทู้ ระบาย 1 >>>/literature/3325/

มึง เวลาจัดหน้านิยายลงเวปเคาะจัดหน้ากันยังไงบ้าง คือกูชอบให้แต่ละย่อหน้ามันห่างๆกันอะกูเลยชอบเคาะเยอะๆหน่อยแบบห่างกันย่อหน้าละสองเคาะไรงี้ละแม่งมีคนมาบ่นกูว่าจัดหน้าทำไมห่างนึกว่ามีเนื้อหาเยอะความจริงมีนิดเดียว ปล.กูลงตอนละ3000+คำ ไม่ติดเหรียญนะ

>>2 เออนั่นดิ มึงเคาะทำไม

>>3 ความชอบล้วนๆ 555

ตอบข้ามมู้จากมู้ที่แล้วนะ
>>>/literature/17967/998/
กูว่าถ้ามันโรลเพลย์อะจะตีความว่าถ้ามีฝ่ายร้องอย่าๆไม่ๆ แล้วถือว่าข่มขืนทุกกรณีมันไม่ได้อะ ต้องดูว่ามันโรลอะไรกันอยู่ กูแม่งเคยเปิดเข้าไปดูคู่หนึ่ง มันโรลเป็นออร์คที่จับเอลฟ์มาเย อะมึง ฝ่ายหญิงก็ร้องอย่า ร้องห้าม ด่า ตบฝ่ายชายหน้าหัน ถีบ ข่วนไรงี้แต่คือมันอยู่ในโรลอะ ถ้าฝ่ายชายมันทำแรงไป ไรไปมันก็ใช้เซฟเวิร์ดที่แปลว่าให้เบาลง เซฟเวิร์ดแบบว่าพอหยุดกูไม่ทำละมันก็มีอีกคำ กูว่ากรณีที่พูดกันในมู้ก่อนอิพระเอกมันไม่ได้ตั้งใจข่มขืนหรอกถ้ามันโรลเพลย์มาแนวนี้ มันอาจจะคิดว่านางเอกอินบท

คนที่ชอบโพสในเน็ต ทำนองว่านิยายแนวอะไรก็เขียนไปเถอะ ถ้ามันสนุกคนอ่านก็เยอะเอง

คิดว่ามันเป็นจริงไหมหรือจริงแค่ไหน
สมัยนี้
แนวที่ไม่ได้อยู่ในกระแส ไม่ได้มีแฟนคลับมาก่อน ถ้าเขียนสนุก เนื้อเรื่องดี คนจะอ่านเยอะจริงหรือ?

>>6 ก็ยังจริงนะ แต่คือมึงต้องเขียนสนุกจริงจนคนบอกปากต่อปากว่ะ ส่วนใหญ่ แหวก แต่ไม่สนุก อันที่กุเห็นว่าแหวก แล้วคนตามเยอะ ก็งานคุณ ค ที่ได้แปลไปต่างประเทศนั่นอะ

>>6 แนวนี้มันไม่ได้ดังเปรี้ยงปร้างอะ เหมือนแนวอินดี้ที่มีฐานแฟนกลุ่มหนึ่ง แล้วก็สะสมแฟนคลับมาเรื่อยๆ แฟนคลับบางคนที่ไม่ได้ชอบแนวลูกกวาดจะถูกจริตกับอะไรแบบนี้แล้วก็อ่านหมด นักเขียนก็ไม่ลดมาตรฐานตัวเองไปเขียนอะไรห่วยๆพล็อตหลวมเน้นฟินด้วย แต่นักเขียนก็อย่ามัวแต่คิดว่าจะให้ตัวเองถูกค้นพบเอง ต้องโปรโมทตัวเองบ้าง จอยกับสายผลิตคนอื่นๆบ้างอย่าเก็บตัว

วิธีง่ายสุดสำหรับกูคือมึงไปเขียนฟิคซักด้อม แต่มึงต้องมั่นใจนะว่ามึงเขียนสนุก พล็อตไม่ห่วย เดินเรื่องสนุก มึงก็ใช้พล็อตอินดี้ๆนี่เขียนฟิคก่อน ถ้ามึงมีแฟนคลับติดตามชนิดที่ว่ามึงออกอะไรมาเขาก็ตามอ่าน มึงก็ค่อยขยับมางานออริหรือจะเขียนคู่กันไปก็ได้ แต่อย่ามักง่ายเอาฟิคเก่ามาสวมทับชื่อออริมึงล่ะ มึงจะโดนฉาบแบบจลลภ.

>>6 ถ้านูกูมาก่อนต้องสนุกแบบสนุกจริงๆ อ่านแล้วโคตรว้าว เหมือนค้นพบฮิดเด้นเจม ต้องทำถึงไปสุดทุกทางอะ และปกต้องไม่ดูถูกคนอ่าน (นึกภาพวาดอนาโตมี่แปลกๆยัดเยียดซิกแพคขนมปังอะ)คำผิดต้องไม่มีด้วย ถ้าทุกอย่างที่ควบคุมได้ในความคิดมึงดีหมดแล้ว จากนั้นก็ต้องพึ่งโชคชะตาแล้วล่ะ
วันฤกษ์ดีช่วงเวลาที่มีคนเยอะ การโปรโมทให้คนเห็นก็มีส่วน

>>6 จริงแค่ส่วนนึง พ้อยต์สำคัญมันอยู่ที่ว่า คนต้องเห็นงานก่อน ถ้าไม่มีคนค้นพบเลย หรือมีแต่นักอ่านสายหวง ชอบมาก เก็บไว้อ่านคนเดียว ไม่ให้ดาว ไม่บอกต่อ แค่นี้ก็มีผลต่อการตัดสินใจคนอ่านแล้ว
เอาแค่งานไม่ติดท็อป ไม่ขึ้นหน้าขายดี = จบ เวลาผ่านไปงานแม่งก็จมในกองนิยายแปดล้านเรื่องนั่นแหละ

งานดี ดีจริง แต่มันต้องมีโชค มีโปรโมต มีปัจจัยอื่นส่งเสริม ทำอะไรได้ก็ทำเถอะ พึ่งฝีมืออย่างเดียวโอกาสได้ผุดได้เกิดน้อยกว่า

>>7 รายนั้นเขามีคอนเนคชั่นอยู่แล้วปะวะ พื้นฐานบ้านรวยเป็นนักเรียนนอกมาก่อนอีก เลยก็มีโอกาสขายงานตัวเองอยู่ละ ลองเป็นนข.ไทบ้านธรรมดาทั่วไปดิ ก็วนๆอยู่ในประเทศตัวเองต่อไปเหอะ5555
เออ แล้วชีปรับปรุงตัวรึยังวะ หลังจากดราม่าที่ร่อนจดหมายขอโทษสามฉบับกูก็เลิกตามนางไปละ ทัศนคติไรงี้ดีขึ้นรึยัง

>>11 อ้าวมีอะไรเหรอ คืองี้ไม่ได้ตามจริงจัง แต่ชอบมีคนแชร์ผ่านตา เลยรู้สึกว่าเก่งมาก

>>6 สมัยนี้ไม่รู้นะ แต่สิบปีที่แล้วมีแบบนี้ให้เห็นหลายเรื่อง เขียนเงียบๆ โนเนม แต่สำนวนนักเขียนมืออาชีพ วันดีคืนดีก็ได้ติดท็อปชาร์ตเด็กดี เป็นที่พูดถึงในถนนนักเขียน สนพมาจีบเอาเรื่องไปตีพิมพ์ไรงี้ สมัยนี้ก็คงยังพอมีโอกาสละมั้ง

เขียนนิยายขายรายได้ดีไหมวะ
แล้วเขาเขียนลงเว็บไหนกันที่รายได้ดีๆ

>>14 เขียนสนุก ติดทอป มึงก็รวยได้ ลงแม่งทุกเว็บ ทุกที่ มึงจะต้องเลือกที่เดียวทำไม ในเมื่อ ขายได้ทุกแพลตฟอร์ม

>>15 แล้วมันมีที่ไหนบ้างวะ ความรู้เรื่องนี้กูเป็น0เลย แค่มีจินตนาการในหัวเฉยๆ

>>16 ใช้กูเกิล ค้น แพลตฟอร์มลงนิยาย

>>17 มึงใจดีว่ะ

>>17 ช่วยได้เยอะเลย อส
ขอเว็บนะนำหน่อยไม่ได้หรอวะ เว็บที่ขายดีๆ ระบบหลังบ้านดีๆ

>>19 อส มึงค้นไปก็เจอบทความแนะนำเยอะแยะ

>>19 มันบอกไม่ได้อะ มันขึ้นว่าที่ไหนขายดี ไม่ใช่ที่ไหนให้ดีลดี ลงมันทุกที่แนะนำ

>>19 กูบอกได้ว่าอย่าลงฟิคลองถ้าไม่ใช่นิยายแปล ถ้ามึงเปิดหน้าแรกไปจะเจอแต่นิยายแปลขึ้นแนะนำล้วน

นิยายแนวไหนขายดีสุดวะเพื่อนโม่ง

KY ไม่รู้จะลงมู้ไหน ถามตรงนี้ละกันเผื่อมีผู้รู้ "เคมี" ระหว่างพระนางมันสร้างยังไงวะ 5555 คือกูอ่านบางเรื่องละไม่อินว่ามันรักกันยังไง บางเรื่องพอจะรู้ว่าทำไมรัก แต่รู้สึกว่ามันไม่ค่อยเข้ากัน นางเอกคู่กับพระรองยังอร่อยกว่าอีก (อันนี้อาจเจ็บใจที่เรือแตก 555) คือเคมีมันมาเองของมันตามคาแรคเตอร์ (นิสัยเข้ากันไรงี้) หรือว่านข.ต้องสร้างให้ ทำไมกุประสบปัญหาไม่อินกับความรักพระนางได้ Orz

>>23 นิยายรัก-นิยายโรมานซ์-พระเอกรู้ตัวช้าว่ารักนางเอก มารู้ตัวอีกทีเมื่อนางเอกจะตัดใจ
อยากรู้ว่าแนวไหนขายดีก็ดูที่ท็อปของหมวดต่างๆ

>>24 มีเรื่องไหนที่มึงอินบ้างล่ะ ก็จับจุดจากเรื่องนั้นน่ะ หรือมึงอินกับความรักพระรอง ก็หาว่าทำไมมึงถึงอินกับพระรอง เพราะอะไรตรงไหน ความผูกพัน/สถานการณ์/ความอยู่ด้วยแล้วต่างฝ่ายต่างสบายใจ /กินข้าวด้วยกันคนนึงไม่กินไข่แดงในไข่ขาวอีกคนยื่นช้อนมาช่วยกินให้แบบรู้กันโดยไม่ต้องพูด /คนนึงมานั่งโรงอาหารอีกคนยื่นน้ำแดงโซดาแก้วโปรดให้โดยไม่ต้องบอกฯลฯ โมเม้นต่างๆที่แสดงถึงความไปด้วยกันได้ แล้วก็เอามาเป็นแนวทางเขียนเรื่องของตัวเอง

>>24 เคมีที่ว่ามันคือความเข้ากันได้อะ มีอะไรที่เป็นส่วนลงตัว เป็นส่วนเติมเต็มกัน เช่นมาตบมุกกันโบ๊ะบ๊ะ คนนึงชง คนนึงตบ อยู่ด้วยกันแล้วบันเทิงทุกที พากันไปฮาไปรั่ว แต่เวลาฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเดือดร้อนก็สามารถซัพพอร์ต ช่วยเหลือกันและกันได้ มึงว่าพระรองเคมีเข้ากับนางเอกยังไงมันก็แบบนั้นล่ะถ้ามึงอยากจะเขียนอะนะ

>>24 สร้างจากฉากปฎิสัมพันธ์กันนั่นแหละ สถานการณ์ การบรรยาย คาร์ตลค. สร้างเคมีได้หมดเลย
แค่อิมแพคมันก็ขึ้นกับรสนิยมคนอ่านด้วยว่ะ ถ้ามันมีองค์ประกอบที่คนอ่านไม่ชอบ ยังไงมันก็ไม่อิน ตรงนี้ล้านคนล้านรสนิยมว่ะ ดูสงครามคู่ชิบที่เกิดทุกด้อมและทุกหย่อมหญ้าได้เลย
สำหรับกู เรื่องหลายๆเรื่องที่กูไม่อินฉากรัก ส่วนมากเป็นแนวรักแรกพบอ่ะ แบบเปิดมาสบหน้าก็รักแบบตายแทนได้เลยไรงี้
เรื่องที่มีฉากจีบเยอะๆก่อนจะรักกันจะทำให้กูอินง่ายกว่ามาก รู้สึกมันค่อยๆดึงอารมณ์ไปทีละขั้นแล้วมันลุ่มลึกกว่าแบบที่เปิดมา สองฉากก็รักปานกลืนกิน

>>24 มึงชิพคนละคู่กับนักเขียน มึงก็ไม่อินไง มึงชอบความสัมพันธ์พระรองกับนางเอกมากกว่าเลยมองว่าพระเอกนางเอกไม่เคมีต่อกัน ทั้งที่แทบทุกเรื่องพระเอกมันก็โดนสร้างมาให้เป็นคู่นางเอก มีอะไรที่ลงล็อคเข้ากัน อยู่ที่มึงจะชอบสิ่งที่นักเขียนสร้างมาให้มั้ย

บางเรื่องผัวชั่วธงแดงจนต้องร้องอิ้วววว นางเอกรักมันไปได้ไง ทำไมไม่รักพระรองแสนดีทำเพื่อเธอ แต่ในดีเทลมันก็มีว่าทำไมถึงเลือกพระเอก เช่นพระเอกเป็นคนที่ไม่เคยผิดสัญญา ให้ความสำคัญกับนาง ในขณะที่พระรองมาไม่ถึงจุดนั้น อาจจะติดเงื่อนไขชีวิตหลายอย่าง เลยไม่รักษาสัญญากับนางเอก พระเอกเลยคว้าใจเธอไปได้ไรงี้

ถ้าเคมีไม่เข้าจริงๆสำหรับกูคือบทรักที่ใส่มาแบบฝืนๆยัดเยียด นึกจะรักก็รักแบบไม่ปูทางมาให้ฟิน ตัวละครอยู่ด้วยกันแล้วไม่กลมกล่อม ไม่มีความรู้สึกว่าเชื่อมโยงต่อกัน ถ้าอยากรู้ว่าเคมีไม่เข้าจริงๆเป็นยังไงแนะนำให้ไปอ่านมังฮวาเรื่องแม่มดตัวร้ายผู้พิทักษ์ทรราช นางเอกสาวเกาสวมร่างแม่มดตัวร้าย อยู่มาหลายร้อยปีแล้ว ได้รับพระเอกนิยายมาเลี้ยง เด็กอะชอบนาง แต่นางไม่มีความรู้สึกอะไรให้เลย มองเป็นเด็กน้อย ลูกหลาน ไม่คิดเรื่องรักๆเพราะอยู่มานานเกินไปจนทุกอย่างคือเด็กน้อยในสายตานางหมด แต่คือแม่งก็ต้องมาโยงเข้าเรื่องรักๆให้ได้ ซึ่งมันฝืน นี่ล่ะเคมีไม่เข้า อีเวนท์อะไรก็ไม่ได้นำพามาให้รักกันเลย มีแต่พระเอกคลั่งรัก แต่นางเอกอืมๆเอิ่มๆอยู่

>>29 เรื่องที่มึงยกตัวอย่างคือจริงมาก โคตรฝืน5555 มาเวย์นางเอกเลี้ยงพระเอกแล้วเฝ้ามองลูกชายไม่แท้คนนี้ไปมีความรักกับสาว แล้วเล่นประเด็นเรื่องแม่ลูกยังจะซึ้งกว่า เคมีนางเอกกับพ่อบ้านยังดีกว่าอีก ยิ่งฉากมีลูกกับพระเอกยังให้เด็กมาเกิดบนกองหิมะหน้าบ้าน เหมือนคนเขียนก็ไม่อินอะ เป็นงงกับเรื่องนี้5555

>>29 เรื่องนี้เคมีกับปู่พ่อบ้านกระจาย บางทีกุว่า นักวาด อาจจะเมนปู่พ่อบ้าน5555 แต่สงสัยอาเนอะ ทียังงี้ฉอดไม่ลง เปโด กรูมมิ่ง แบบน้องมินต์บ้างหรา555

>>30 กูว่าไอ้เรื่องศิษย์ทั้งห้าของชาร์ล็อตก็ด้วยนะ ใครๆเชียร์ปู่เจฟ แต่กูว่าเคมีไม่เข้าเลย นางเอกดูไม่สนเรื่องรักแบบโรแมนซ์กับใครทั้งนั้น แต่เหมือนเป็นบทบังคับว่าต้องมีผัวเลยโดนจับให้คู่กันไปซะงั้น เคมีฉากรักโคตรฝืน

Kyในนิยายพวกมึงใช้คำว่า"กอปร"กันไหมวะ กูใช้ว่ะ

>>33 >33 กูก็ใช้จ้า จำได้ว่าเห็นครั้งแรกในหนังสือพิมพ์ตอนเด็ก กูว้าวมาก คำนี้แปลว่าอะไร ติดใจสุดๆ ต้องจดไปเปิดพจนานุกรม จากนั้นก็จำได้และใช้มาจนทุกวันนี้ กูยังเชื่อว่านักอ่านส่วนใหญ่เก่งภาษามากนะมึง ตอนกูลงเว็บก็ได้นักอ่านเนี่ยแหละคอยแก้คำผิดให้ตลอด แต่พอมีนักอ่านปังๆ แบบนี้หลุดมาคนนึงก็ดังเลยทีนี้

>>33 กูก็ใช้ แล้วตอนรีไรท์ กุก็คิดถึงพวกเด็กโงว่ผู้น่าเอ็นดูขึ้นมา กุเลยเปลี่ยน5555 อิสัสตอนเห็นคนโดนว่ากุหะวเราะเลย อีเด็กพวกนี้ เสียชาติเกิดที่มีกูเกิล

มีคนอชร์ปสก.เพิ่มด้วยว่าเขียนแนวพีเรียดใช้คำโบราณคุมโทนยังโดนด่าว่าเขียนผิดเขียนไม่ดี5555 โอ้ยเด็กสมัยนี้มันโลกแบนจังวะ เสพแต่นิยายแนวเดียวเดิมๆ กันรึไง กินหลากหลายกันหน่อยสิวะ

>>35 พอหน้าแหกก็อ้างต่อว่ามันโบราณไป สมัยนี้ไม่ใช้แล้ว กรูไม่เคยเห็น กรูไม่ผิดเด้อ คนเขียนแม่งผิดใช้คำโบราณทำไม แถไปอีก สะสมเลเวลสกิลก่อนเด้อสาว จะเบลมใครก็ค้นให้มั่นใจก่อนอีกสักรอบเหอะ พี่กูสมัยนี้ค้นง่ายแค่ปลายนิ้วแล้ว คำพูดพูดแล้วเก็บกลับบ่ได้เด้อ

เวลากูเขียนทุกวันนี้บางทีก็ระแวง แม่ง คำที่กูรู้มันจะกลายเป็นของโบราณมั้ยวะเนี่ย กูจะกลายเป็นนางเอกทะลุมิติจากอดีตมาเป็นนักเขียนยุคปัจจุบันกะเขาตอนไหนวะ

โม่งมีเทคนิคตั้งชื่อนิยายกันบ้างมั้ยอ่า
คือของกูตอนตั้งกูจะตั้งเป็นภาษาอังกฤษก่อน แต่พอจะเอามาแปลเป็นชื่อไทยแล้วมันรู้สึกกระดากปากมากเลย

>>38 ก็อย่าแปลตรงตัวเกินดิ สมมุติ Dark angel มึงจะเอาเทวดามืดป่ะ555 ก็จะประมาณ คุณชายวายร๊าย ไรเงี่ย

เพื่อนโม่ง อัพเดตข่าวจ้า มีคนสังเกตว่า จะขึ้นใหม่มาแรง รีดปรับการจัดอันดับแล้วนะ คือไม่ใช่ว่าตอนสั้นๆ เก็บวิวละ จะเป็นประมาณว่า คนอ่านต่อตอนเยอะ ตอนนี้เลยบอกว่า บางทีวิวร้อยแซงเรื่แงวิวเยอะ คือพอเข้าไปดูละ ยอดอ่านต่อตอนของคนวิวรวมน้อยกว่ามันมากกว่า คนยอดวิวรวมเยอะ

*บางทีวิวรวมน้อยแซงเรื่องวิวรวมเยอะ

>>40 ถือว่าดีปะ กูว่าก็ดีอยู่นะ พวกใหม่มาแรงส่วนใหญ่ขึ้นหน้าแรกๆก็พวกนักเขียนหน้าคุ้นทุกที พวกตัวเร้กตัวน้อยก็อยู่มุมๆหน้าต่อไปโน่น

>>40 กุงงนิดหน่อย สรุปคือยอดอ่านต่อตอนมากกว่าจะได้อันดับดีกว่าอย่างนี้ป้ะ

Ky ขอถามเป็นมึงจะเขียนนิยายโดยเลือกใช้คำศัพท์เข้าใจง่ายๆ แบบคิดเผื่อคนอ่านที่คลังคำน้อยจะได้อ่านเข้าใจ
หรือเลือกเขียนแบบที่ตัวเองอ่านแล้วเข้าใจ ใช้คลังศัพท์ในหัวที่สะสมมันมาจากปสก.การอ่านของตัวเอง
มึงจะเลือกแบบไหนกันวะ
ส่วนใจกูไม่อยากสปอยล์พวกนักอ่านคลังคำน้อยเลยว่ะ เจอศัพท์แปลกไม่ขวนขวายพิมพ์หากันเลย แต่เลือกพิมพ์ด่านข.

>>43 ลองใช้คีย์เวิร์ด ใหม่มาแรง ไปดูเขาวิเคราห์

ศิลปินแห่งชาตินี่มันเก่งกันจริงๆรึป่าววะ กูไปดูเวบ ศลป คนนึงแต่งกลอนถี่มาก แต่กูอ่านยังไงก็ไม่เพราะ
คำเก่าใหม่ผสมปนเปมั่วไปหมด ถ้ามันจะไม่สัมผัสกันขนาดนี้เขียนด่าเขียนบ่น ตรงๆยังดีกว่า
คือเหมือนแกจงใจทำกลอนให้มันอ่านไม่รู้เรื่องอ่านลำบากให้ดูเท่แฝงความนัยอะไรแบบนี้ แต่มันไม่แฝงอะไรเลยกลวงโบ๋มั่วไปหมด

>>46 อาจผลัดเปลี่ยนไปตามยุคสมัยด้วยปะ555 แบบในยุคของแกตอนรับรางวัลใหม่ๆ แกอาจเป็นตัวตึงสุดในรุ่น แต่พอเวลาผ่านไปสกิลไม่อัปเดตตามแพทช์เลยกลายเป็นตัวตกเมต้าไป555 แบบฝีมืออะมีอยู่แต่มันไม่เข้ากับยุคสมัยละ

>>46 gen gap/ age gap แหละมึง ของพวกนี้มันคือศิลปะ ถ้ามันไม่ตรงรสนิยมมึง มึงก็ไม่มีทางมองว่ามันดี และรสนิยมพวกนี้เอาจริงๆ แต่ละเจนแม่งต่างกันมาก ทั้งเพลง หนังสือ แนวละคร ภาพศิลป์
มึงควรเข้าใจว่า ไม่ชอบแนวนี้ ไม่เท่ากับ กับศิลปินคนนั้นไร้ฝีมืออ่ะ
เราเข้าไม่ถึงรสนิยมของคนรุ่นเก่า และคนรุ่นเก่าก็เข้าไม่ถึงรสนิยมเราว่ะ ยุคสมัยเปลี่ยนแปลง มันก็จะวนซ้ำแบบนี้ไปเรื่อยๆแหละ เข้าใจและเว้นพื้นที่ เคารพความแตกต่างในทุกด้านไม่เว้นแม้แต่ช่วงวัย โลกจะสงบขึ้นเยอะ

>>48 โหมึง ดีว่ะ ลึกซึ้ง

>>46 อยู่ๆ ก็สงสัย ถ้าเขาเป็นศิลปินอะ ยังไงเขาก็ต้องรู้หลักการแต่งกลอนที่ถูกต้อง กลอนที่มึงว่าไม่สัมผัส มันกลอนประเภทไหนเอ่ย กลอนบนโลกนี้มีเยอะมากนะ บางทีก็ไม่ได้คลองจองทุกวรรคไปหมดหรือเปล่า

>>50 มันไม่ควรเรียกว่ากลอนอ่ะเมิง เหมือนทำภาษาใหม่เอง เอาภาษายุคใหม่มา สร้างคำกร่อนคำเอาเอง ตัวอย่าง โดยผู้นั้น = โดยนั้น อ่านแล้วเหมือนกลอนเด็กแว้นซ์ ความหมายมึนตับมาก สัมผัสงี้เละ จบก็ไม่ลง

>>51 เดี๋ยวนะเมิงงง นี่มึงเป็นเด็กประเภทเดียวกับที่ไปด่าคำว่ากอปรเลยนี่หว่า เขาไม่ได้กร่อนเอง โดยนั้นมันก็เป็นคำๆ หนึ่งอะ จะบอกว่ายังไงดีวะ มันใช้ได้นะ มันปกติ แล้วในเมื่อเราอยู่ในยุคนี้ การจะเอาคำยุคใหม่ไปแต่งกลอนมันก็ปกติ แล้วไอ้ที่มึงไม่เรียกว่ากลอน มันกลอนประเภทไหน ไหนบอกซิ

ขอแปะวิกิ ถ้ามึงรู้จักกลอนทุกประเภท ไหนบอกว่าเขาแต่งกลอนอะไร https://th.wikipedia.org/wiki/กลอน

>>51 เดี๋ยวก่อนมึงงงงงงง โดยนั้น คือโดย(เหตุการณ์/สิ่ง)นั้น = เพราะสิ่งที่กล่าวมาข้างต้น มันเป็นสำนวนเว้ยยยยย ยิ่งใช้ในกลอนยิ่งปกติ ส่วนใช้ภาษาเก่าปนใหม่นี่ธรรมดามาก กลอนบางประเภทอย่างนิราศนี่ใช้ภาษาต่างประเทศยังได้เลย ว่าแต่มึงถึงวัยที่ต้องอ่านนิราศเกาหลียังนะ หรือรุ่นนี้ไม่ต้องอ่านกันแล้ววะ

>>51 กูไปดูผังโคลงกลอนตั่งๆมา โคลงสองป่ะ ที่มันดูไม่ค่อยสัมผัสเหมือนชาวบ้าน กุไม่คิดนะว่าสินปินแห่งเทสมันจะพลาดเสียงสัมผัส

>>53 กูแค่ยกตัวอย่าง คำจริงๆคือ “โดยใด” ฟังแล้วกระดากหูสิ้นดีอ่ะมึง อย่าอ้างคำโบราณนะเพราะกูอ่านหนังสือเก่าเยอะ ภาษาไทยยุค ร 5 ร 6 คำสั้นกระชับเข้าเนื้อหา แต่ไม่ได้พยายามกร่อนคำตัดแปะเล่นเสียงบ้าๆบอๆ แล้วยังกระดากหูแบบนี้อ่ะเมิง

>>55 โดยใดก็คำปกติมีใช้นะ

กุเสิร์ชไปยังเจอ คนแต่งกลอนแบบนิราศ ยังมีโดยใด ในนั้นเลย มึงอะตั้งสติก่อนสักหน่อย เริ่มสงสัยว่ามึงเป็นไรวะ

>>57 ใหนยกมาที คำๆนี้ใช้ในเอกสารโบราณใหนบ้าง อยากดู

>>58 อ่อกุไม่เก่งเท่ามึงหรอกจ่ะ แต่กูเกิลเป็น เล่นโม่งได้ ก็น่าจะหาเองได้เนอะ

>>59 ยอมรับยังว่ามันเป็นคำเด็กแว้นซ์ ตัดแต่งเองเออเอง ไม่มีในเอกสารเก่าใดๆ

แล้วมีอีกคำคือคำว่า ผิ แม่งใช้ถี่ยิบ ผิผิผิผิผิผิผิผิ เต็มกลอน ยัดอยู่คู่กับภาษากลางภาษาใหม่
แบบเออมึงจะใส่มาทำไม ถ้าจะไม่มีสัมผัสท้ายรองรับ

วิธีใช้ที่ถูก
[ผิ]จักเป็นคหัสถ์ฮู้มีโพย [พัน]เยื่อง

อ่านจนจบ ทนอ่านสัมผัสพังๆ คำใหม่เก่าปนกันมั่ว ความหมายยังกลวงโบ๋นี่แหละ
อ่านแล้วเซลล์สมองตายอะไรจริง

>>60 จ่ะ ยาย

เก่งหราเกิน ทำไมเขาไม่ให้มึงเป็นสินปินแห่งประเทสนี้แทนนะ

>>61 ขอตัวอย่างหน่อยได้มั้ยเพื่อนโม่ง ที่มึงบอกว่าใช้ผิถี่ยิบน่ะ ยังไง แล้วโดยใดมันอยู่ตรงไหน เอาแค่ตัดมาเป็นวรรคก็ได้

ดีจัง พอเป็นพวกนข.โนเนมเขียนไม่สนุกก็กด 1 ใจ ด่ายับ แต่พอเป็นนข.ดังเขียนไม่สนุก มีการให้โอกาสเขียนแก้เนื้อเรื่องใหม่ดั้ว

>>65 เป็น นข.ดังให้ได้ วันหน้าเขาต้องมาง้อมึง

>>64 พยายาม ลืมๆมันไป
ไม่ก็จำไว้ตามเป็นเงาแค้น

มึง ถ้า trigger warning กับ หมวดหมู่นิยายมันจะสปอลย์เนื้อหาหลักในเรื่องนี่กูควรทำไงดีวะ ถ้าติดคือไอ้ที่พยายามปิดๆไม่บอกตรงๆคนก็จะเดาได้หมดเลย แต่ถ้าไม่ติดกูว่ากูก็น่าจะโดนด่าแน่ๆเพราะไม่ใช่แนวที่ทุกคนรับได้

>>68 ติดอันที่มันร้ายแรงมากจริงๆก็พอ เช่น มีเรป มี cannibalism แต่นิยายสืบสวนกูก็ไม่เห็นใครจะมาติด TW แบบนี้เลย ในคินดะอิจิอันนึงแม่งเรปแบบโจ่งแจ้งด้วยซ้ำก็ไม่ได้ติด

>>68 ติดมึงก็โดนด่าอยู่ดีโม่ง555 ไม่เคยได้ยินอ้อ TW ไม่ใช่ยันต์กันด่าอะ
คือมันติดไว้เตือน=สปอยอยู่ดีนั่นละ ประโยชน์คือทำให้คนรู้เฉยๆว่ามีเนื้อหาไม่ถูกจริต เช่น มึงติดว่ามีเล่นชู้ คนไม่ชอบแนวเล่นชู้ก็จะไม่อ่าน หรืออ่านแหละแต่พอรู้สปอยจากคำเตือนงี้มันก็มีการเตรียมใจขึ้นมานิดนึงไง
แต่ถ้ามึงกลัวการโดนด่า บอกเลยติดไว้ก็ไใ่ช่วยไร ฉอดมันจะหยิบไปทึ้งง่ายกว่าเดิมด้วยซ้ำแบบเอาละ เรื่องนี้มันติดว่ามีการเล่นชู้ นิยายเป็นไงไม่รู้กูไม่อ่านจนจบ หยิบมาแขวนเลยละกันว่ามีคนยังกล้าเขียนแนวผิดศีลธรรมโจ่งแจ้งอยู่อย่างงี้ มุงต้องลบเรื่องทิ้ง+ออกมากราบขอโทษสังคมสวยๆว่าผิดไปแล้วจะไม่ทำอีก ฉอดจึงจะให้อภัยมึงนะ แต่ลงบัญชชีไว้ถ้ามึงเขียนเรื่องใหม่จะโดยจับตาดูเป็นพิเศษ
แต่ถ้ามึงไม่แคร์ว่าใครจะด่าจะแขวนแม่งก็ทำไปดิ มึงก็ติดเลยโม่ง เพราะมันมีประโยชน์จริงๆตรงช่วยเตือนคนไม่ถูกกับแนวๆนี้ได้ ซึ่งคนสติดีๆส่วนมากเจอแนวที่ไม่ใช่ก็ปัดผ่าน แต่พวกสติแตกแบบนักฉอดมันเสียงดังกว่าเฉยๆเลยดูมีจำนวนเยอะกว่าน่ะทั้งที่เป็นแค่ส่วนน้อยมีบทบาทแค่ในอินเตอร์เน็ต

>>68 เป็นกูเลือกอยู่หมวดให้ถูกไว้ก่อน แต่ไม่สปอยล์ บอกแค่ว่าเนื้อหารุนแรงและตั้งค่า18+ ไว้ ถ้าฉอดก็มปร. ถือว่ามีคนอ่าน อย่าโอ๋คนอ่านเกินไป ให้ใช้วิจารณญาณกันบ้าง บอกไปแล้วว่าเนื้อหารุนแรงก็ต้องเตรียมใจไว้ส่วนหนึ่ง
ปล.จะรุมฉอดได้เมื่อนิยายมึงดัง อย่ากลัวไปก่อน

>>69 จริง ขข เลือตนองฉ่ำ แต่ไม่เคยเจอติดtw
แล้วใครฉอดนิยายหมวดสืบสวนคือดอตคอมเลย

>>69 พวกอ่านนิยายสืบสวนที่จิตใจแข็งแกร่งอยู่ละนะกุว่า ส่วนถ้ามันเป็นนิยายรัก พวกนี้เขาก็อ่านเพระมันชุ่มชื่นหัวใจ เจอเข้าไปช็อกน้ำลายฟูมปาก

>>73 แล้วนิยายรักสืบสวนอ่ามึง 55555

>>74 แนวนี้คนถึงอ่านน้อยไง พอบอกว่าสืบ บางคนก็ไม่เอาแล้วนะ

>>74 แต่พอเป็นรักสืบสวน มันก็ไม่ได้เน้นแบบสืบจริงจังอีกอะ ไม่ได้ทำเกินเบอร์ บรรยายศพเละเทะแหวะไรงี้ สำหรับสืบสวน กุผ่านมนุษย์กบมาละ ก็อาจได้หมด

>>71 แต่นิยายไม่ดังยังโดนมาแล้ว เอาซะต้องลบหนี แต่นิยายดังโดนด่าก็จริงแต่ขอโทษแล้วเงียบหายไปแป๊บๆ ฉอดก็ลืม ดีไม่ดีมีหาบมาช่ววแบกอีกจ้า

>>71 คือกูจะแต่งแนวพีเรียดตอนแรกเหมือนเมียๆมันจะตีกันแย่งผัวอะมึง แต่ความจริงแล้วคนที่เป็นอนุเหมือนตัวร้ายมันคือเบี้ยนที่จำใจแต่งงานเพื่ออำนาจ คนที่เป็นเมียหลวงบทนางเอกคือผ่านไปครึ่งเรื่องพึ่งเบิกเนตรว่าตัวเองเป็นไบผัวก็รักอนุก็ดี ส่วนอิผัวเป็นaromantic ที่โดนบังคับมีลูกมีเมีย ถ้ากูใส่ถูกหมวดให้มีญญด้วยคือมันจะสปอลย์หมดเลยกูอยากให้คนอ่านมารู้ตัวพร้อมนางเอกมากกว่าว่า

ที่กลัวโดนด่าคือกูกลัวพวกแบบจะอ่านแค่ชายหญิงมาด่ากูว่าทำไมมีความสัมพันธ์ญญโผล่มาเฉยๆ55

>>79 เออ อันนี้เห็นใจ แบบเดียวกับคำเตือนตัวละครหลักตาย sad ending บลา ๆ ติดปุ๊บหมดอารมณ์ลุ้นเลย แต่ยังไงติดคำเตือนแยกไว้ละบอกว่าอันนี้สปอยเน้น ๆ ก็ได้ คนไม่อยากได้สปอยเขาจะได้ไม่กดอ่านคำเตือนนี้ ส่วนคนไม่อยากอ่านประเด็นนั้นเขาจะได้กดปิดไป ไม่ต้องเสียดายตัง มาด่ามึงทีหลัง ถึงมึงจะไม่ผิดก็เหอะ

>>79 ก็เหมือนนิยายเบี้ยนที่ไม่เอาผู้ชายอะ ถ้านางเอกทูเวย์กูคิดว่าก็ึงมีคนไม่เอา ถ้าอ่านฟรีแล้ว เคมันไม่ใช่ ยังถอยทัน แต่ถ้าเสียเงินอะ มึงไม่สงสารคนอื่นเหรอ มันไม่ใช่ไทป์อะ เหมือนตอนนั้นดราม่า โพนิยายวายนั่นแหละ คนปักรุกรับไปละ อ่านๆ ไปไม่ใช่ แต่เสียตังไปแล้ว ก็ด่านข.กันไป

แล้วอีกอย่างคนอ่านชายหญิงช็อก คนอ่าน ญญ ไม่เอาตั้งแต่ต้น มึงจะสร้างประวัติ ให้เขากานามปากกามึงไว้ใจใช่เป่ายิง

>>78 แล้วมึงจะเอาลูกค้ากลุ่มไหนวะ ไม่ปังมาก คนว้าว ก็แป้กมาก+โดนด่า ขอให้โชคดี อีกอย่างนักอ่านจะเข้าใจพระเอกเหรอะวะ ห่วงตรงนี้มากกว่าอีก

>>81 ตัวละครหญิงก็ทูเวย์หมดนะที่กูคิดไว้ คือได้กันเองและก็มีผัวคนเดียวกัน แล้วทั้งคู่ต้องปกป้องผัวเพราะถ้าผัวล้มคือตายกันยกบ้าน ส่วนผัวมันก็ไม่ได้จะอยากมีเมียตั้งแต่แรกแล้วมันเลยเลยตามเลยอยู่เป็นพ่อของลูกเป็นเพื่อนกันไป
>>83 กูยังไม่ได้คิดถึงกลุ่มคนอ่านอะไรเท่าไหร่เลย กูแค่อยากแต่งนิยายที่มีตัวเอกเป็นไบกับaroบ้างเฉยๆ กูอยากแต่งอะไรที่มันรีเลทกับตัวเองบ้างหลังจากที่แต่งเกี่ยวกับรสนิยมคนอื่นที่กูไม่รีเลท(ชญ ,ชช,ญญ อย่างเดียว)มานานละ แต่กูก็กลัวโดนด่าเพราะสมัยยังอยู่เด็กดีกูเคยโดนสาปแช่งที่ให้ตัวเอกนิยายวายเป็นไบ

>>84 มึงเคยมีประสบการณ์นี่หว่า ก็อาจจะโดนอีก มึงไม่ต้องอุ๊บไว้หรอก จะได้สบายใจทั้งคนอ่านคนเขียน ทำไมมึงจะฝืนเซอร์ไพรส์คนอ่านวะ เป็นกูคงโปรยเรียกความสนใจไปเลย สำหรับคนที่อยากลอง หรือหาความแปลกใหม่ แนวๆ ว่าวันหนึ่งเธอก็มีความรู้สึกบางอย่างกับเมียน้อยผัว ทั้งที่ยังรักผัวมาก เธอจึงลองค้นหัวใจตัวเองอย่างละเอียดแล้วก็พบว่า เตร่ง เตร้ง เตร๊งงงง

>>84 กุว่าอยู่ที่มึงให้ตัวละครไหนเป็นตัวเอก ถ้าเน้นที่พระเอก (?) กับนางเอก ก็ลงชายหญิง แล้วตอนจบค่อยหักมุมเอา ถ้าเน้นที่ความรัก ญญ ก็ลงหมวด ญญ คนไม่ชอบมีอยู่แล้ว คนที่ชอบก็น่าจะมี สู้ๆ มึง

>>79 มึงเคยดูมงกุฎดอกส้มป่ะ นางเอกแต่งเข้าบ้านเป็นเมียคนที่ 4 ของผัวแก่คราวปู่ อยู่แบบเจ็บช้ำ มีดราม่าเยอะแยะมากมาย หวังได้ครองรักกับพระเอกที่ช่วยเหลือ ตอนจบทุกคนอึ้งที่พระเอกเป็นเกย์ นางเอกช็อคจนเป็นบ้าไปเลย คนดูก็อึ้งเหมือนกันแล้วมันตราตรึง 5555555555

แต่มันมาแก้บทในดอกทองสีส้มให้มันไม่ได้เป็นเกย์ หนุ่มเกย์คนนั้นแค่แอบรักเลยไปกอดจูบลูบคลำตอนนอนเฉยๆ กูว่าอันนี้น่าผิดหวังว่ะ จะเป็นเกย์ก็เป็นไปเลย

>>87 เออว่ะ ตำนานเลยเรื่องนี้555 แต่กูว่าเรื่องนี้มันขายดราม่ามากกว่าไง ซีนรักแห้งมาก เลยพอมองข้ามได้มั่ง

>>87 เรื่องนี้มันดัดแปลงมาจาก Raise the Red Lantern เป็นแนวดราม่ามากกว่าจะโรแมนติกอยู่แล้วอะ เวอร์ละครไทยจะไม่ค่อยชัด แต่ถ้าลองเสิร์ชรูปเวอร์จีนดูจะเข้าใจ ต้นฉบับเป็นเรื่องราวของครอบครัวร่ำรวยแต่วิปริตทุกองคาพยพ บ้านหลังใหญ่แต่แห้งแล้งเป็นสีทึมๆไปหมด จุดโคมแดงได้เฉพาะตอนผัวมานอนด้วย แล้วอีโคมนั่นเจือกให้ความรู้สึกเหมือนเป็นพิธีไสยศาสตร์สักอย่าง ไม่ได้อบอุ่นเลย ยายนางเอกอยู่แบบคัลท์ๆจนเริ่มทำอะไรชวนอ้วกเหมือนกัน ฐานะตัวเองก็ในบ้านต่ำลงทุกที โคมแดงถูกคลุมด้วยผ้าดำ แล้วแม่งระหว่างที่กำลังดาวน์ก็ตื่นมาเจอฉากฆาตกรรมโยนคนลงบ่อน้ำ ตกใจวิ่งไปขอความช่วยเหลือจากลูกเลี้ยงที่เคยคิดว่านี่แหละคุณชายคนดี คนที่ปกติสุดในบ้าน เป็นความหวังว่าวันนึงตัวเองอาจหนีไปจากครอบครัวเฮงซวยนี่พร้องลูกเลี้ยงได้ ดันเจอลูกเลี้ยงแม่งอยู่บนเตียงกับผู้ชายไปอีก เลยเหมือนสติหลุดไปเลย เพราะไม่เหลืออะไรให้ยึดเหนี่ยวแล้ว

เอาง่ายๆคือ เรื่องนี้มันทำได้เพราะบทมันปูมาทั้งเรื่องอะมึง นางเอกพยายามดิ้นรนหาทางรอดตลอด แต่แสงสว่างปลายอุโมงสุดท้ายไม่ใช่แสงสว่างของตัวเอง ถึงคนจะช็อคแต่ก็รับได้ ถ้าจะมาเวย์เฉลยเพศตัวละครเป็นการหักมุม มึงก็ต้องปูมาให้แน่นอะ

ไอ้เปิดมาเหมือนรักชายหญิง แล้วไปหักกลางเรื่องว่า นางเอก พระเอก ไม่ใช่แบบที่คุณคิด กุว่าแม่งถ้ามึงเป็นนักเขียนอินดี้ทำไปเหอะ ตามใจกู แต่ถ้าอยากแดกข้าว ก็อย่าหาทำเลยเหอะ แถมบอกไม่อยากถูกด่า มึงคิดได้ไงว่าจะรอด ไม่รอดแน่ๆ ทางรอดมีอย่างเดียวคือมึงเป็นนักเขียนดังที่นักอ่านพร้อมใจกันโอ๋ เพราะคนที่อยากด่าเขาก็สาปแช่งเงียบๆ เพราะไม่อยากตีกับติ่ง แต่ถ้าโนเนม เอาคอรอขึ้นเขียงเลย สับเละเทะ

>>90 +1 ถ้าแต่งเอามัน เอาสนุก มีความสุขที่ได้เขียน ใครอยากด่าก็ช่าง ใครไม่ซื้อก็ช่าง อันนี้ ตามสบาย
แต่ถ้าจะขายเอาเงินแบบไม่ถูกด่า ต้องสปอยล์ และอยู่ให้ถูกหมวด ญญแล้วล่ะ
เพราะเป็นกูถ้าตั้งใจจะอ่านชญ มาเจอญญ แบบไม่รู้มาก่อน กูกาหัวนข.เลย

นักเขียนไทยส่วนมาก ผช ไม่เอาเพราะเบียวโลกส่วนตัวเกินไปนี่เรื่องจิงป๊ะ

ได้กลิ่นโทรลขยะ อย่าไปฟีดโทรลนะจ๊ะ จุ๊บ ๆ

>>84 เอาจริงนะถ้าไม่เน้นความรักมากตัวละครจะเป็นไรก็เป็นไปเถอะ กูงงๆตรงของไทยทำไมต้องแบ่งหมวดนิยายชัดเกินว่าชช ชญ ญญ ตอนกูยังตัวเล็กเด็กน้อยกูไปซื้อนิยาย YA fantasy เรื่อง half bad ที่มันเอามาทำเป็นซีรีย์ในเน็ตฟลิกซ์เรื่องพ่อมดสองสายเลือด อ่านไปเล่มกว่าๆมันก็ชายหญิงเยกันจนมีลูกด้วยซ้ำ แต่ครึ่งหลังพระเอกมันเปลี่ยนไปรักผู้ชายกูก็ไม่ได้รู้สึกแปลกอะไรเพราะตามเนื้อเรื่องมันก็เข้าใจได้ ไม่เห็นมันต้องมาแปะว่าชช ไบ หรือ lgbtไรเลย ก็แค่นิยาย YAที่ตัวเอกเป็นไบก็แค่นั้น

>>84 เรื่องหงส์กรีดปีกนางเอกเป็นคุณตัว พระเอกเป็นไบ มีฉากเลสพยายามข่มขืนนางเอก มีฉากนางเอกโดนข่มขืน ไม่มี tw อะไร แต่บอกโต้งๆตรงเรื่องย่อเลยว่านางเอกเป็นนางโลม ถ้ามึงไม่อยากติด tw ลองแย้มๆตรงเรื่องย่อเอาว่าเรื่องนี้มีความเลื่อนไหลทางเพศ

เขียนนิยายประกวดกับทางการ กูไม่เคยมีนามปากกามาก่อน กูควรใช้นามปากกาส่งไปดี หรือว่า ใช้ชื่อจริงเลย เพื่อเอาไว้อวด ใส่ในโปรไฟล์ เขียนแนวมีสาระด้วยไม่ใช่แนวตบจูบน่าอาย

โม่งว่าแบบไหนดีกว่ากัน

>>94 เอาจริงๆกูไม่ชอบแบบที่ต้องมานั่งแยกหมวดว่าเป็นชช ชญ ญญ อะไรเลย บางทีกูอยากเขียนเพศหลากหลาย ไม่ได้เน้นรักๆใคร่ๆด้วย แต่สมมติกูให้นางเอกมีแฟนสาว แต่เสือกต้องไปอยู่หมวดญญ ทั้งที่เนื้อหามันไม่ใช่ความรักของญญ แค่มีตัวละครผู้หญิงเป็นแฟนกับผู้หญิงด้วยกันก็โดนไล่ไปอยู่หมวดญญ ทั้งที่หัวใจหลักอาจจะเป็นแนวสืบสวน สยองขวัญ สะท้อนสังคม ฯลฯ อยากให้มันแบ่งกันตาม genre นี้มากกว่าจะมาแบ่งว่าตัวเอกได้จบคู่กับต่างเพศหรือเพศเดียวกัน

>>97 เพราะ นักอ่าน เลือกเพศ พอ. นอ. ก่อนเลือกหมวด / แต่ก็งง ทำไมไม่ทำ หมวดใหญ ชญ ชช ญญ แล้วก็แยกย่อยออกมา

>>96 มึงเน้นประกวดอวดคนรู้จัก เน้นรางวัลไม่ได้กะขายเชิงพาณิชย์ เป็นชื่อตัวเองเลยก็ได้
เพราะถ้าขายพวกเว็บนิยายใช้ชื่อจริงนามสกุล มันดูอิหยังวะ

>>95 พระเอกเคยเอา ผช ด้วยเหรอ เรื่องนี้

>>97 มันจำเป็นจริงมึง สมมตินักอ่านสายญญ. ถ้ามาอ่านนิยายมึงมาบอกเอากลางๆเรื่องว่าไม่ใช่ญญ.จ้า แต่เป็นไบกับเลสงี้ นักอ่านเขาก็รับไม่ได้ เพราะเขาอยากอ่านแนวญญ. ไง ไบกับเลสต่อให้เพศสภาพหญิงคือกันแต่ฟีลมันก็ไม่ใช่ญญ.อะ
แต่ถ้ามึงไม่อยากเลือกเพศให้นิยาย มึงก็ต้องลดดีเทลรักๆใคร่ๆให้เหลือแค่ 10% พอ แบบทั้งเรื่องจูบกันแค่สองครั้ง ระหว่างนั้นซีนจีบใส่มาเบาๆ กินข้าวดูหนังไปอีกสักสองสามตอน ตอนใกล้จบค่อยมาคบกัน แล้วอัดเนื้อหาหลักเป็นสืบสวนแน่นๆ ผจญภัยเน้นๆ ลี้ลับเบิ้มๆ ไรก็ว่าไป วิธีนี้ได้ผลอยู่ ถึงจะมีนอ.บ่นว่าเลิฟไลน์แห้งจังน้า มึงก็ตอบสวยๆได้ว่าอ้อเรื่องนี้โทนหลักคือสืบสวนอะจ้า คู่พระนางเอกเลยไม่ค่อยมีบท แต่เดี๋ยวจะออกตอนพิเศษหวานๆให้อีกสักตอนสองตอนน้า เนี่ยมึง หาทางเพิ่มตังได้อีกนะ555

>>95 ติดว่ามีฟามลื่นไหลทางเพศนี่ไอเดียดีมากมึง โอเคเลยนะกุว่า เซฟสุด

>>100 มี ฮีเที่ยวหนุ่มหลงหยางอย่างช่ำชอง

>>101 จริง555 ถ้าอ่านนิยายสืบสวน เพราะนั่นไม่ใช่ประเด็นหลักที่กุจะเสพ ใครจะเกย์กันกุไม่ติดเลย แต่ถ้าเลือกอ่านแนวแล้วว่าเม้นมุ่งไปทางรัก หักกลางคัน กุก็หักกับนขเหมือนกัน

ky ไปเจอดราม่าในทวิตมาเรื่องติดคำเตือน แหมนข.คนนี้ล่อติดซะสามภาษาเลยว่ะ555 ไทย จีน อังกฤษ จะว่าไงดี ก็ใส่ใจดีนะแปะโต้งๆงี้ แต่แนวเรื่องเข้าข่ายชิปเชี่ยอะดิเจอฉอดลงไปเรียบร้อย เออมีประเด็นอายุไม่ถึง 18 แต่เขียนแนว 18+ ด้วยอะนะ แต่คนดราม่าส่วนใหญ่ก็ด่าเรื่องเขียนแนวชิปเชี่ยเสียมากกว่าจะสนเรื่องอายุ555 ส่วนเรื่องอายุนี้ตราบใดที่แพลตฟอร์มมันยังไม่ตรวจบัตรคนเขียนเหมือนตรวจบัตรคนอ่าน ก็ห้ามยากว่ะ ขนาดวงการวาดรูปที่เสรีกว่า เด็ก 15-16 รับวาดภาพโป๊กันก็ยังมีเลยมึง คนจ้างไม่รู้เลยแหละถ้าไม่ไปส่องเฟสส่องทวิต
อะคีย์เสือก (นี่แค่ warning⚠️ อึ้ง!)

>>105 อันนี้ผิดกฎเว็บแล้วนะ เอาต่ำกว่า 18 มาเขียน 18+ แจ้งเว็บยังล่ะ

>>105 ติดสามภาษา เขียนผิดทุกภาษา decorate อะไรของมัน อยากแนะนำให้รีบอ่านหนังสือก่อนสอบตก

>>106 หมายถึง คนเขียนอายุไม่ถึง 18 แต่เขียนนิยายแนว 18+ น่ะ แต่โดนทัวร์ลงจนลบเรื่องหนีไปละ สงสารอยู่นะ เห็นมีคนเย้วๆว่าจะแจ้งพ่อแม่ให้มาจัดการเลยด้วย คือยังเด็กอยู่เลยคุยกันดีๆเตือนกันๆดีๆหน่อยก็ได้มั้ง รุมด่าซะเหมือนพวกมึงเกิดมาก็แก่เลยอะ ไม่เคยมีช่วงวัยเด็กเบียวๆแบบอีหนูนี่รึไงกัน อารมณ์ประมาณเด็กเห่อหมออ้อยเลยอะ อยากรู้อยากเห็นในเรื่องเพศ อยากโชว์พาวให้ดูเป็นผู้ใหญ่ ซึ่งแม่งอยู่ในระดับพอตักเตือนได้นะ
>>107 ใช่มึง กูขำเลย555 ดูเผินๆเออใส่ใจดีนะติดครบสามภาษา พออ่านดีๆ แม่งผิดทุกภาษาเลย555 อย่างน้อยไทยภาษาแม่ก็เขียนให้ถูกหน่อยสิวะ อ่านไปคิ้วกระตุกไปทุกคำ ส่วนสองภาษาที่เหลือจะพอหยวนๆว่าใช้ทรานเสลดเอามันเลยออกมาไม่แม่นก็ได้

>>108 ไม่ๆ กุเห็นที่มันเตือนบอกมีพรากผู้เยา ในตัวเนื้อเรื่อง แอพมันก็ห้าม ฉากเย่ผู้อายุไม่เกิน 18

>>108 อ๋อ ลบไปแล้ว

ฝากไปด่านักเขียนที่เคลมว่าตัวเองเขียนนิยายคลีนแต่ขายนิยายเรท หมวดรักวัยรุ่น เนื้อหามีฉากเย้ หลี กรวย เย้ แต่ตอนขายไม่ติด 18+ ด้วยเถอะ 18+ ไม่ใช่ยันต์กันด่า แต่พวกสูจะไม่ติดไม่ได้ คลีนแบบใด รับผิดชอบสังคมแบบใด

KY คิดว่าอายุนักเขียนมีผลในสายตานักอ่านปะ ถ้ารู้ว่านข.ยังอายุน้อย (ต่ำกว่า 23) ยังเรียนมหาลัยอยู่งี้ คิดว่าอินี่มันยังอ่อนหัดนัก สู้นข.รุ่นแม่ไม่ได้มั่งป่าว

>>112 เอาจนิงปะ กูกลัวอคติตัวเอง เลยชอบอ่านงานก่อนรู้จักนักเขียนว่ะ ถ้าอ่านแล้วเห้ย สนุกโคตร มารู้ว่าอายุน้อยจะชม อายุมากจะชมว่าสมละที่ผ่านโลกมามาก

>>112 ไม่มี

ถามหน่อยว่าถ้ามีฉากๆนึงในนิยายที่ได้แรงบันดาลใจมาจากสื่ออื่น เช่นมีฉากแต่งงานที่ริมทะเลจากหนังที่กูเคยดูตอนเด็กๆ
ถ้าใน talk เขียนเล่าว่าฉากนี้ได้บันดาลใจมาจากฉากนี้ของหนังเรื่องนี้นะ ตอนเด็กๆดูแล้วชอบเลยอยากให้นิยายที่เขียนมีฉากแบบนี้บ้าง
ถึงจะเป็นฉากที่เห็นได้ทั่วไป ไม่ใช่อะไรแปลกใหม่ คนคงเอามาด่าว่าลอกไม่ได้ คิดว่าแบบนี้เล่าแล้วมันจะทำให้เราดูไม่ดีมั้ย

>>115 ไม่ต้องเล่าหรอก ปล่อยให้เป็นความลับจนมึงจากโลกนี้ไปเลยยิ่งดี คนอ่านอาจจะคุ้นๆหาทางเข้าใจไปเอง กูเจอนิยายเรื่องนึงที่นางเอกบอกอยากเป็นต้นไม้เพื่อจะได้ฝังรากลึกอยู่กับคนที่รักไม่จากไปไหน เหมือนซีรีส์เกา กูทักถามนักเขียน นักเขียนยังไม่บอกอะไรเลย ทุกวันนี้ก็ยังคลุมเครือว่าใช่-ไม่ใช่

>>116 นึกถึงอึนโซกับพี่ชายเลยว่ะ 555

>>115 ถ้าเอามาแค่กลิ่นก็ไม่มีปัญหาหรอก แต่ถ้าเอามาเป๊ะๆแบบไดอะล็อก จังหวะเรื่อง องค์ประกอบ เช่นในเรื่องนั้นให้พระเอกนางเอกแต่งงานริมทะเล ธีมฮาวาย ใส่เสื้อฮาวายคล้องมาลัยดอกลีลาวดีเข้างาน นางเอกเต้นระบำชาวเกาะ มึงก็ให้พระเอกนางเอกแต่งงานริมทะเล ธีมฮาวาย ใส่เสื้อฮาวายคล้องมาลัยดอกลีลาวดีเข้างาน นางเอกเต้นระบำชาวเกาะเหมือนเขา อันนี้ล่ะที่จะมีปัญหา กูดูทไวไลท์ฉากเอ็ดเวิร์ดเบล่าแต่งงานใต้ซุ้มดอกไม้ในสวนกูยังอยากเขียนฉากแบบนั้นบ้างเลย บนโลกมันก็ไม่ได้มีคู่เดียวที่แต่งใต้ซุ้มดอกไม้หรอก

ถ้ามาแค่กลิ่นก็ประมาณเรื่องที่เพิ่งดังๆ แล้วกลิ่นแอบรักให้เธอรู้หึ่งอะ ถามว่าลอกมั้ย ก็ไม่ แต่รู้เลยว่าแรงบันดาลใจ เด็กน้อยมาเต็ม

มีคำถามว่ะ พล็อตกูนางเอกมันนิสัยแรงๆดอกทองประมาณอีลำยอง อีเรยานี่เลย แล้วมันไปหลอกพระเอก ทีแรกไม่ได้ตั้งใจหลอกแต่พอได้โกหกแล้วก็ต้องโกหกไปเรื่อยๆ จนพระเอกมารู้ความจริงว่าที่ผ่านมากูโดนหลอกอยู่ตลอดเวลาเลยรู้สึกเหมือนถูกหักหลัง กูควรเดินเรื่องไปทางไหนระหว่างให้พระเอกบอกเลิกแล้วแยกย้ายไปตามทางให้อีนางเอกกรรมสนอง หรือให้อภัยแล้วเริ่มต้นกันใหม่ดีวะ แนวเรื่องดราม่าพอสมควรแต่ระหว่างทางก็เจือหวาน

>>120 เจือหวานได้มะ มึงไม่ให้นางเอกเป็นโบ้ตอนท้าย แล้วกลับไปง้อพระเอก ให้นางปรับรุงตัวให้ดีขึ้น แนวนางร้ายกลับใจก็ได้อยู่นะมึง

>>120 คอนฟลิกซ์ของเรื่องคือคนเราจะรักคนที่มาหลอกตัวเองได้มั้ย ถูกมะ แล้วมึงอยากตอบคำถามนี้ว่าอะไรล่ะ
ความรักชนะการหลอกลวงได้ หรือเจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนเป็นควาย
มึงอยากบอกนักอ่านว่าอะไรมึงก็เขียนไปแบบนั้นแหละ

>>121 >>122 กูตัดสินใจได้ละ ให้จบแบบเลิกกันไปแล้วผ่านไปหลายๆปีมาเจอกันใหม่แต่ให้คิดเอาเองว่าจะสานสัมพันธ์ต่อมั้ย จบแบบปลายเปิดกันไปเลย 55555555555555555

กูจะขายวิญญาณหันไปเขียนแนวตลาดขายเพื่อยังชีพละ เป็นกำลังใจให้กูด้วยเพื่อน 5555 แพชชั่นคือเรื่องดีแต่ฟามจนมันน่ากัว ฮือ ๆ

>>123 มึ้งงงงงง มึงคิดดีๆก่อน เหมือนมึงตั้งคำถามมาแล้วไม่มีคำตอบให้นักอ่านนะแบบนั้นน่ะ นักอ่านมึงแนวรับได้กับปลายเปิดรึเปล่า หรือเป็นประเภทอยากได้คำตอบ มึงสำรวจลูกค้ามึงดีๆก่อน

>>123 ลองลงออนไลน์ดูก่อนนะ ว่ายังไง จบปลายเปิดอาจจะถูกฉาบ ถ้านอ.ที่อ่านความระทมมาท้งเรื่องแล้วอยากได้ฉากสวีตตอนเค้ากลับมารักกัน เจอปลายเปิด เพิ่ลจะโดนฉาบเอา
>>124 ทำไมเรื่องดี พล็อตดี มันไปคู่กับความสนุกไม่ได้วะ หรือคนเอาแต่พล็อตก่อน ต้องพล็อตแบบ ผัวโบ้หอบลูกหนี ก็พร้อมจะเปย์

>>124 ถึงกับต้องขายวิญญาณเลย มันเลวร้ายขนาดนั้นเลยเหรอวะ ไม่ต้องผัวโบ้ก็ขายดีได้ถ้าแซ่บพอ สายโรมานซ์ที่ขายดีก็ไม่ได้โบ้ไปทั้งหมดนะ

>>125 >>126 ไม่รู้ว่ะ ในใจกูคิดว่าจบแบบนี้มันดูสมเหตุสมผล พระเอกมันโดนหักหลังจะสร้างความเชื่อใจขึ้นมาอีกคงยาก แต่ถ้าเป็นนิยายก็คงต้องเพิ่มความสุขนิยมลงไปด้วยมั้ง

>>128 55555555 เท่าที่อ่านความเห็นมึง เหมือนมึงอยากจบแบบเลิกรากันไปแต่กลัวโดนนักอ่านสาป เลยกะจบแบบปลายเปิดเพื่อลดกระแสปะ ถ้าแบบนี้บอกเลย ไม่รอดเหมือนกันค่ะ 55555555 หากมึงอยากรอด มึงเหลือทางเดียวคือแต่งให้นางเอกดูอยากชดเชยให้พระเอกแบบจริงใจสุดๆเพื่อให้เขากลับมารักกันให้ได้ จะดูดพิษงูยอมตายแทนพระเอกหรืออะไรก็ต้องทำแล้วงานนี้ มึงท่องไว้ ยิ่งนางเอกกระเสือกกระสนมากเท่าไหร่ มึงก็ยิ่งมีโอกาสรอดจากคำสาปนักอ่านมากเท่านั้น ไปค่ะ นั่นภารกิจมึง

นิยายไทย กุสามารถตั้งชื่อเรื่องภาษาอังกิดแบบไม่มีไทยห้อยต่อท้ายได้มั้ยวะ (แบบ the air เพียวๆ ไรงี้) คือขก.คิดชื่อไทย 5555

>>130 ได้ดิ ปกติออก ชื่อไทยล้วนไม่มีชื่ออิ้งยังมี มีแต่ชื่ออิ้งไม่มีชื่อไทยด้วยจะแปลกตรงไหน

>>130 ทำได้ แต่กูก็จะสงสัยความสามารถในการใช้ภาษาไทยของนักเขียนด้วย

มึง จะต้องแต่งนิยายยังไงดีวะไม่ให้คนอ่านไบแอสเห็นใจแต่ตัวเอก คือพอดีกูไปอ่านเรื่องแนวคล้ายๆกับที่กูจะแต่งที่มันดังมากๆแล้วคนอ่าน90%คือโอ๋ตัวเอกมาก ตัวละครอื่นคือโดนด่าเละเป็นคนไม่ดี ทั้งๆที่ก่อนที่ตัวเอกมันจะน่าสงสารมันก็เคยเป็นไอ้นั่นอินั่นของคนอื่นมาก่อนเหมือนกันตัวละครเองก็ยอมรับว่าตัวเองเคยเหี้ย มีแต่คนอ่านนี่แหละคอยปกป้องหอมหัวเพราะตอนนี้มันน่าสงสารสุดๆ

>>133 ใส่สันดานแย่ๆแบบที่ฟิลเตอร์นักอ่านมัมหมีตัวเอกก็ดีเฟนด์ให้ไม่ไหว เช่นเห็นแก่ตัว ประสาทแดก ขี้ขลาด เอาดีใส่ตัวเอาชั่วใส่คนอื่น ขี้อิจฉา ฯลฯ เอาให้คิดว่าทำตัวเหี้ยๆแบบนี้มึงก็สมควรโดนตีนแล้ว

>>134 มึงอิเรื่องที่กูไปอ่านมาเขาก็ใส่นะและกูอ่านละก็รู้สึกว่าคนแบบนี้ถ้าเจอในชีวิตจริงกูคงอยู่ด้วยไม่ได้แน่ๆแต่คนก็ปกป้องตัวเอกมันเยอะเลย แบบมันบ้างานจำวันสำคัญอะไรแฟนเก่่าตัวเองไม่ได้เลย แฟนเก่าพูดอะไรมันก็ไม่ค่อยตั้งใจฟัง แถมพูดตัดบทอีก พอแฟนเก่าเลือกจะทิ้งมันไปคบคนอื่นแฟนเก่าโดนด่าว่าโลเลไม่อดทนรักไม่พองี้ หรือแบบมันไม่ชอบนิสัยลูกน้องซึ่งก็ไม่ได้แย่แค่มันคนละแนวกับมันมันเลยหักหน้ากลางสายตาประชาชีแล้วบังคับให้เขาเปลี่ยนตัวเองพอลูกน้องหักหลังหนีไปอยู่กับคู่แข่งลูกน้องก็โดนด่าว่าเหี้ย กับคนในครอบครัวมันก็เอาแต่ใจจนคนตัดหางปล่อยวัดมันหมด คือตัวเอกมันก็ไม่ได้เลวแบบเลวอะมึงแต่มันอารมณ์ชายแท้อีโก้จัด มัมหมีก็คอยหาเหตุผลปกป้องได้ตลอด

>>135 อย่าไปโรแม้งการกระทำมันอ่ะ เบี่ยงมุมมองพาคนอ่านไปโฟกัสที่ความชอกช้ำของคนที่โดนมันกระทำโดยไม่ต้องไปลงลึกเหตุผลทางจิตของมันมาก

ขนาดมึงอ่านมึงยังบอกได้เลยว่ามันไม่เลวโดยสันดาน นี่แหละคือมุมที่คนเขียนลากมึงไปเห็นใจตัวเอกชั่วๆเรียบร้อยแล้ว

แต่เขียนตัวเอกเลวมากก็มีข้อเสียนะมึง ถ้าคนอ่านไม่รักไม่เห็นใจอยากลุ้นตัวเอกแล้วคือจะวางง่ายมากนะ อย่างอื่นต้อฃแข็งพอควรอ่ะถึงจะดึงคนอ่านไว้ได้

>>132 นักเขียนคนดังยังทำเลย ชื่อแบบปะกิดอย่างเดียว จะไปสงสัยความสามารถทำไม อีกอย่างสมัยนี้ ตั้งไทยเผลอซ้ำที แม่งแหกกีกันแทบจมดิน ทั้งที่ชืื่อนิยายภาษาอังกฟษก็ซ้ำไปดิ นักอ่านมันควรจะดูทั้งชื่อเรื่องและนามปากกาดิ ไม่รู้จะขัยนสับสนไรกันนักหนา

ส่งข่าวๆ ลองดูมั้ย https://web.facebook.com/story.php?story_fbid=938948198016925&id=100057052616716&mibextid=oFDknk

>>137 ที่สงสัยเพราะเคยอ่านนิยายที่ตั้งชื่อเป็นภาษาอังกฤษอย่างเดียว แล้วสำนวนภาษามันไม่ค่อยดีหลายเรื่องไง เจอบ่อยๆเข้ามันก็ต้องระแวงบ้างแหละ ยิ่งบอกว่าตั้งภาษาอังกฤษล้วนเพราะขี้เกียจตั้งชื่อภาษาไทย จะไม่ให้สงสัยเลยก็ไม่ได้หรอก

กุ >>130 เอง ขอบใจทุกคนที่ตอบ สรุปว่ามีคนทำเป็นปกติและมีคนเอ๊ะ เข้าใจละ 555 ที่ขก.ตั้งชื่อไทยเพราะเซ้นตั้งชื่อเรื่องภาษาไทยกุแม่งห่วยแตกมากน่ะ คือกุเลือกเยอะด้วย ถ้าไม่ติดหูกุไม่ตั้ง ใกล้เคียงกับเรื่องอื่นกูไม่ตั้ง บวกหลายอย่างล้านแปด คิดทีปวดหัวมาก ((แต่กูมั่นใจว่าภาษาในเรื่องดีนะ มีแต่คนชม ยังไม่เจอคนด่า 5555)) ยังไงถ้ามีคนสงสัยความสามารถก็คงต้องฮึดคิดภาษาไทยดี ๆ อีกสักตั้งละ 5555

>>140 ถ้ามึงหาชื่อที่เหมาะไม่ได้จริงๆ มันก็ไม่จำเป็นต้องมีภาษาไทยถึงขนาดนั้นหรอก เพราะยังไงก็มีตัวอย่างให้อ่านใช่ไหมล่ะ หากมึงมั่นในว่าภาษาดีก็ไม่ต้องกลัวอะไรเลย ต่อให้ขี้ระแวงอย่างกูก็ตัดสินที่เนื้อในว่ะ แค่เห็นชื่อแล้วมันจะตั้งธงไว้ก่อนเฉยๆ

เห็นท็อปขายดีหมวดนิยายรักรายวันในเมพแล้วกูอยากรื้อนิยายสายขาวบริสุทธิ์ของกูในไหขึ้นมาเขียนต่อเลย แปลว่าคนอ่านที่ไม่เน้นNCก็มีเยอะอยู่ใช่ปะ

>>142 เขียนสนุกอะ คนอ่านก็อ่านหมด

นิยายโคตรหื่นคนดัง ยังแซงไม่ได้เลย เป็นคนที่สุดยอดจังวะ

>>144 เพิ่งวางขายได้สองวันเองมึง

อย่าเพิ่งรีบสรุปดิ กูอ่านแล้วทั้ง2เรื่องอารมณ์มันคนละแบบ คนอ่านจริงๆอ่านได้ทุกแนว อ่านคลีนแล้วก็มาต่อหื่นๆมันจะบาลานซ์
เล่มม่วงวางขายทีหลัง5วัน จัดโปร7วัน
เล่มชมพู จัดโปรตลอดชีพ
ไม่มีncแต่หวานฉ่ำคงเส้นคงวาติดต่อกันมา9เล่ม ไม่มีหลุดแตกแถว หาได้ยากคนที่เขียนอะไรเดิมๆได้แบบไม่เปลี่ยนจนกลายเป็นซิกเนเจอร์แบบนี้

>>145 กุตาลายละ มองวันที่ผิด

kyกูเพิ่งรู้ คนที่แอคเคาน์ใหม่ไม่เคยซื้อหนังสืออะไรในเมbเลย ไม่สามารถรีวิว+ให้คะแนนได้ ถือเป็นการกันคนเอาอีเมลสร้างแอคใหม่มาเมคคะแนนเรตติ้งปลอมได้หย่อมนึง

>>144 ถ้าจะเทียบต้องให้ขายพร้อมกันวันเดียวกัน ไม่งั้นมันจะได้เปรียบเสียเปรียบเรื่องวันวางขาย นี่ดูเฉพาะวันวางขายนะ ไม่ได้พูดเรื่องราคาที่ควรเท่ากันด้วย
เอาจริงๆ เทียบไม่ได้เพราะคนละแนวอย่างที่ >>146 ว่าแหละ อารมณ์คนละแบบ หื่นจัดเต็มกับไม่มีncเลย

>>148 ก็พวกซิกแซกแม่งเยอะ เขาเลยต้องทำงี้อะ555 จุดจบพวกปั้มยอด หรือป่าววะ คนมันจะทำก็หาทางทำได้เองแหละ

>>148 นักเขียนปิด ไม่ให้คนที่ไม่มีหนังสือเขารีวิวด้วยหรือเปล่า หรือเป็นกับทุกเรื่องอะ

>>151 เป็นกับทุกเรื่องที่เปิดให้ใจ

กู142ที่เปิดประเด็น กูเทียบแค่ในหมวดนิยายรักด้วยกันเอง ที่ขายดีรายวันวันนี้ยังผงาดแซงระดับตัวแม่ในตำนานที่เพิ่งออกมาได้ มันเลยทำให้กูอยากกลับมาเขียนแนวสะอาดผุดผ่องบ้าง แค่นั้นแหละ

กูเห็นราคาตัวแม่อันดับข้างๆแล้วอึ้ง

>>154 ในสับแหลกมันบอกว่าลูกค้าเขาคือกลุ่มลูกเจ้าสัว 555

>>153 ลองกดเข้าไปดูตาม เจอปกเอไอฉ่ำ สิ้นหวังกว่าเดิมอีกกุ

โม่งนักเขียนเราขอถามอย่างหนึ่งหน่อย เราคอมมิชฟิคเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่เราอยากเอาไอเดียจากฟิคที่คอมมิชมาเขียนต่อเอง เนื้อหาคล้ายๆกันเพราะเราเป็นคนออกไอเดีย ถามว่าทำแบบนี้ได้มั้ยอ่ะ ถ้าเราขอไรท์ที่เขียนนี่ ต้องขอว่ายังไงดี? หรือเราไม่ควรมาเขียนต่อ?

>>157 เอิ่ม ไม่ควรนะ

>>157 หมายถึงเอาพล็อตไปจ้างโกสต์เขียนมาเหรอ? ถ้างั้นก็ไปคุยกับโกสต์ ถามตรงๆ

>>158 >>159 โอเคขอบคุณมาก งั้นเราไม่ทำแล้วล่ะ มันฟังดูไม่ดีจริงๆแหละ

มีข้อสงสัยนิดนึงว่ะ พอดีกูดูฟรีเรนแล้วกูชอบพาร์ทฟรีเรนระลึกถึงฮิมเมลที่จากไปมากๆ กูเลยเอามาสร้างสตอรี่ประมาณว่า พระเอกกูเป็นสิ่งมีชีวิตที่อายุยืนยาวมากกกก ใช้เวลาอยู่ร่วมกับนางเอกประมาณสี่สิบปีจนนางเอกแก่ตายไปเอง ฮีไม่เคยรู้จักคำว่ารักหรือพวกอารมณ์แบบมนุษย์เท่าไหร่ ตอนแรกก็ไม่อะไรมากเพราะฮีชินแล้วกับการที่มนุษย์ตายจากไป แต่พอนานๆไป สมมติเดินผ่านตรงนี้เห็นดอกไม้บาน อ้าว นึกถึงความหลังที่เคยมาเดินผ่านกับนางเอก กินไอ้นี่ก็นึกถึงที่เคยมากินด้วยกัน มองไปตรงไหนก็มีแต่ความทรงจำร่วมกับเธอ พระเอกมันเลยเริ่มรู้สึกว่านี่อาจจะเป็นความรักรึเปล่าแต่สายไปแล้ว แต่โทนเรื่องมันไม่ได้เศร้านะ ออกแนวเดินทางไปเรื่อยๆแล้วนึกถึงเธอในความทรงจำมากกว่า อันนี้มันจะดูก็อปฟรีเรนไปป่ะวะ 555555555

แต่กูชอบคอนเซปต์คนที่ตายไปแล้วแต่ติดอยู่ในใจไปตลอดกาลน่ะ มีโอกาสให้นึกถึงก็นึกถึงตลอด ดราม่าหวานปนขมนี่มันอร่อยดีแท้

>>161 เข้าข่ายก๊อปแล้วมึงอะมึง ยิ่งกว่า บรม กับ เด็กแว่นหัวบากอีก

ท่ดๆ จะเอาเคส บรม มาเทียบไม่ได้ดิ อีบรม แม่งยำชุดใหญ่กลายเรื่องสัสๆ
แต่ถ้ามึงจะเอาพล็อตนี้ พระเอกเดินทางอีก เจอคนนั้นคนนี้ มึงเอาตรงไหนมาต่างฟรีเรนวะ

>>161 ถ้าเอามาแค่คอนเซปต์คนที่ตายไปแล้วแต่ติดอยู่ในใจไปตลอดกาล แต่ครีเอตรายละเอียดอื่นใหม่ ไม่ถือว่าก๊อปนะ

>>161 มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่นะ แค่ฟรีเรนยึดประเด็นนี้เป็นเหตุผลในการดำเนินเรื่อง
ไม่ต้องมีอายุยืนก็ได้ แค่ตัวละครวัยเด็กเคยกินข้าวรสมือแม่แล้วจำฝังใจ พอโตขึ้นมาเจอเมียบังเอิญทำกับข้าวเหมือนกัน กินแล้วน้ำตาไหลเพราะคิดถึงอดีตก็มี

ว่าไปกูนี่กำลังเครียดเลย ตั้งใจจะเขียนปิดเล่มอยู่ดีๆ แม่งเนื้อหางอกมาอีก 3 หมื่นกว่าคำ
กลายเป็นว่าจากกำหนดการปิดเล่มช่วงต้นเดือน สงสัยได้ลากยาวไปปิดปลายเดือนละ

แนวผัวโบ้เนี่ย เราสามารถเพิ่มค.เข้มข้นก้บเนื้อหาให้พล็อตได้ไหม เช่น ใส่การเมือง สงคราม บริหาร จิตวิทยา ปรัชญา กดหมาย

หรือใส่แล้วมันหนักคนไม่อ่านเพราะง่อยยาก

โม่งเคยเจอมะ?

>>167 เจอ พวกนิยายเกาหลี แนวโรแฟน การเมือง+ผัวโบ้ หลอกแต่งเมียเอาอำนาจไรเงี้ย ของไทยนึกไม่ออก

>>168 ของไทยเหมือนเสพสนองนี้ดเอาฟินป่ะ? อารมณ์เสพหนังโป้ เลยไม่เห็นเนื้อเรื่องหนักๆ หรือยังไง

>>169 ด้วยนิยายไทยมันสั้นกว่าด้วย อีเกาอย่างน้อยคือ สามเล่มจบ

>>169 เอาจริงๆ กุว่านักเขียนไทย ก็เอาอยู่นะ อีเกาพล็อตกะโหลกกะลาก็เยอะ ชิบ เพียงแต่แนวการเขียนมันไม่ได้ฮิตไปในแนว ที่มันไปเวย์มีพล็อตรองแบบเด่นๆ เพราะนั่นแหละ ด้วยความยาวของนิยาย

ขอความเห็น การหย่อน hint เปิดปมแบบสะเปะสะปะ หยอดทิ้งไว้ (อาจตั้งแต่ตอนแรก ๆ ) แล้วค่อยเฉลยทีหลัง ถือว่าเป็นการวางเรื่องที่แย่มั้ยวะ แบบว่า ควรหย่อนปมแล้วเฉลยเลยให้มันจบ ๆ ไปเป็นช่วง ๆ / เฉลยปมเก่าก่อนค่อยใส่ปมใหม่ จะดีกว่า คือกุอะอยากหยอดทิ้งไว้เลย แล้วค่อยเฉลยตู้มเดียวท้ายเรื่อง แต่คิดว่านักอ่านอาจจะลืมไปแล้วว่ามีประเด็นนี้ 55 ใครมีความเห็นยังไงมั่ง

>>172 สำหรับกูหยอดตรงไหนเฉลยตรงไหนได้หมด ขอแค่เฉลยก็พอ

>>167 ทำไมจะไม่ได้ บบรพ. ผัวโบ้ ใส่เรื่องการค้าธุรกิจที่ดิน /พยย.ใส่เรื่องดนตรี /ล่าสุด ลอล.ก็เรื่องครอบครัวกงสี ดนตรีคลาสสิค แนวผัวโบ้ที่คนชอบมันไม่ได้ดูกลวงเน้นเยขนาดนั้นน่ะ ที่สนุกมีหลายๆบริบทสมเหตุสมผลมีเยอะแยะเลย

>>172 ขึ้นอยู่กับว่าhintของมึงน่าอยากรู้แค่ไหน
กูคนอ่านจะสรุปเองตอนอ่านจบ ว่ามึงทิ้งปมอะไรให้เอ๊ะไว้บ้าง แล้วมึงคลี่คลายปมนั้นไหม ถ้าไม่เฉลยก็จะมองว่ามึงพลาด มาหย่อนไว้แต่ไม่ต่อให้จบ
ส่วนจะเฉลยตรงไหนแล้วแต่ได้หมด

>>172 ถ้าเนื้อเรื่องไม่ยืดอย่างโคนันก็โอเคอยู่นะ โคนันมันแบบหย่อนปมชายชุดดำทิ้งไว้แต่เส้นเรื่องมึงไปไกลมากแบบชายชุดดำไม่ใช่ปมหลักของเรื่องอีกต่อไปแล้ว555
ถ้าเรื่องวางปมตอนต้นเฉลยตอนท้ายกูนึกถึงแฮร์รี่อะ หยอดปมนั่นนี่มาทุกเจ็ดเล่ม แต่ก็แก้ปมแบบไขว้กันไปว่าเออ ปมหนึ่งนำไปสู่ปมสอง หรือเล่มท้ายๆก็เอาปมเล่มแรกๆที่เกือบลืมไปมาเล่นซะ ทำเอาตอนย้อนไปอ่านปมนั้นอีกทีแม่งฟีลเปลี่ยนเลยอะ

>>172 หย่อนเหอะ ไหว้5555 เคยเจอไม่หย่อน ไม่ก็หย่อนแค่ครั้งเดียว มาเฉลยตอนท้ายแล้วปมจะไปพีคไปตื่นเต้นอะไร หย่อนมา เต็มที่ สับขาหลอกยิ่งดี

Kyขอถามนักเขียน ถ้าอ่านนิยายแล้วชอบ อยากบอกนข.และคนอื่นๆว่ารู้สึกยังไงกับซีนไหนๆบ้าง ร่ายยาวมา แล้วไปคอมเม้นในเมbแบบนี้นักเขียนโอเคไหม มันเหมือนสปอยล์ //ถ้าไม่โอเคนข.ชอบให้คนอ่านคอมเม้นแบบไหน

>>178 ไปเม้นได้ ถ้ากลัวสปอยก็เอาในช่องสปอย เม้นไปเหอะนักเขียนจะปลื้มมึงมาก

>>172 เคยอ่านนิยายสืบสวนที่ทิ้ง hint ไว้ตั้งแต่ต้นเรื่องว่าใครคือคนร้ายป่ะ ตอนแรกนักอ่านมองข้ามเพราะมันเป็นฉากธรรมดามากๆ แต่พอมาเฉลย เฮ้ย ใบ้ไว้ตั้งแต่ตรงนี้เลยเหรอ ถ้าซ่อนเนียนและสมเหตุสมผลลงตัวนักอ่านจะทึ่งกับมึง

ลงแท๊กรักต่างวัยต้องอายุห่างเท่าไหร่ดีเพื่อนโม่ง

>>181 เกินหนึ่งรอบ 12+

>>181 3ปีขึ้นไแก็ได้แล้วป่ะ

>>181 แนวโคแก่จริงๆห่าง10ปีก็พอแล้ว

>>183 ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

>>181 ถ้าจะมานิยาม age gap นี่กุขอ 6+ เหอะเพื่อน 10+ ได้ยิ่งดี ต่างวัยนี่มันต้องคนละรุ่นละนะ แบบอดีตเธออยู่ป.6 เขาขึ้นมหาลัยละ (เปรียบเปรยให้เห็นภาพเฉย ๆ ไม่ได้จะให้พรากผู้เบาว์นะโว้ย 5555) แค่ 3 ปีนี่กุว่าไม่แกปเท่าไหร่นะ 555

>>186 เช่นกัน อย่างต่ำ10 ปีเถอะ ถ้า 8-9 ปีกุยังถือว่าแค่เป็นรุ่นพี่อยู่นะ 5555

มึงกูแต่งนิยายจบไปเรื่องหนึ่งสักพักละ ตอนจบเหมือนจะดีตัวเอกได้คู่กัน HE แต่ตอนนี้กูจะแต่งภาคอีกหลายปีให้หลัง อิคู่พระนางภาคแรกอยู่กันไม่รอดต่างคนต่างไป นางเอกไปมีผัวใหม่เป็นใครก็ไม่รู้ที่ไม่เคยกล่าวถึงในภาคแรกมึงว่ากูจะโดนนักอ่านเก่าด่าไหม

>>188 ยับมึง อย่าล้อเล่นกับระบบ

>>188 มึงโดนแน่555 แต่ถ้าปูมาหน่อยว่าคู่นี้มีแววไม่รอดนอ.อาจให้อภัยนิดนึง แบบพระเอกเป็นคนใจร้อน นางเอกเป็นคนใจเย็นงี้ แต่ตลค.ใหม่ที่มาต้องมีดีกว่าพระเอกคนเดิมในแง่ที่พระเอกทำแทนไม่ได้ เช่น พระเอกบ้านรวยแต่ใจร้อน ตลค.ใหม่ต้องรวยกว่า+ใจเย็น หรือไม่รวยหรอกแต่ไม่ถึงกับจนจัดกัดก้อนเกลือกิน ถึงฐานะพระเอกเกทับได้ว่าเหนือกว่า แต่สิ่งนึงที่เกทับไม่ได้คืออุปนิสัยอะเช่น นอกจากจะเป็นคนใจเย็น ยังเป็นคนรักหมา ซึ่งพระเอกเกลียดหมา ไรประมาณนี้

>>188 กูเคยเห็นคนฉาบของเวบตูนเรื่องหนึ่งมั้ง มันเหมือนเป็นจักรวาลเดียวกัน พอคู่กันในเรื่องของตัวเอง ตอนไปโผล่เรื่องของคู่อื่น เลิกกินไปซะชิบ

>>190 กูไม่รู้จะไปยัดใส่ตรงไหนแฮะ แบบอันนี้กูจะแต่งเป็นรุ่นลูกรุ่นหลาน ส่วนสาเหตุที่เลิกกันของคู่นั้นในหัวกูคือมัน puppy loveอะมึง พอคบไปสักพักมันถึงจุดอิ่มตัวเลยเลิกต่างคนต่างไปแค่นั้น อารมณ์แบบไม่ได้มีสาเหตุอะไรแค่ตื่นขึ้นมาเช้าวันหนึ่งก็รู้สึกเราเลิกกันเถอะแค่นั้นเลย

>>192 เป็นนักเขียนอินดี้ไม่เน้นกินข้าวใช่เปล่าเพื่อน555

>>191 จริงๆเรื่องนั้นกูรู้สึกมันไม่ค่อยสมเหตุสมผล พระเอกมันมีปมทางบ้านเรื่องเมียน้อย ชู้ นอกใจ นิสัยใจคอก็มั่นคงหนักแน่นมองแต่เธอมาตลอด แต่อันนั้นมันดันเขียนให้พระเอกเฟลิร์ตคนนั้นคนนี้บริหารเสน่ห์ไปเรื่อยจนได้มาเลิกกัน นิสัยมันเปลี่ยนแบบพลิกกลับเกินไปไม่ใช่คนเดิมเลย คนอ่านที่ฟินๆจากภาคแรกที่พระเอกรักนางเอกก็เฟลเด่ะ รักกันอยู่ดีๆเสือกมาอ่านภาคต่อให้มันเลิกกันเพราะความเจ้าชู้ของพระเอกซะงั้น ถ้าเป็นแฟนกันแล้วเลิกกันเพราะนิสัยเข้ากันไม่ได้ คนน่าจะโวยน้อยลงกว่านี้

>>192 เคยดูแปลรักฉันป่ะล่ะ ภาคแรกพระเอกนายเอกรักกัน จับมือฟันฝ่าอุปสรรค ภาคสองพระเอกนายเอกเข้ามาเรียนมหาลัยที่กรุงเทพ เจอคนนั้นคนนี้มากมาย พระเอกก็นอกใจนายเอกจนได้เลิกกัน พระเอกโดนคนดูสาป คนดูรับไม่ได้ มันเหมือนคนละคนกับภาคแรก 555555555555555555

>>192 จริงๆจะเอาแบบบริดเจท โจนส์ก็ได้นะ นางกับพระเอกก็รักๆเลิกๆกันมาตั้งแต่ภาคแรกแล้ว ช่วงภาคแรกๆนางยังเป็นสาววัยรุ่น คบเป็นแฟนกับพระเอก ย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วเจอปัญหาการปรับตัว เข้ากันไม่ได้ก็เลิกกัน นางก็ไปมีชีวิตของตัวเอง พระเอกก็ไปมีชีวิตของตัวเองเหมือนกัน ระหว่างนั้นนางก็มีกิ๊ก พระเอกก็ลองเปิดใจให้คนอื่นเหมือนกัน จนรีเทิร์นกลับมาเจอกันตอน 40+ แล้วเลยได้คบกันอีกรอบ คราวนี้คบยาวเพราะต่างคนต่างก็เป็นผู้ใหญ่ที่มีวุฒิภาวะกับความพร้อมแล้ว ถ้ามึงไม่อยากโดนนักอ่านสาปมากก็ลองเวย์นี้ก็ได้

>>194 มันเรื่องอะไร บอกที

>>196 เรื่องแรก ภาคแรก Dear Diary มี side story ในเรื่อง Break-up service บริษัทรับจ้างทำลายรัก ที่พระเอกนางเอกโผล่มาอีกทีคือเลิกกันไปแล้วรีเทิร์นแต่ก็ได้เลิกกันอีกเพราะพระเอกเจ้าชู้

เรื่องสองเป็นซีรีส์ แปลรักฉันด้วยใจเธอ มี 2 ภาคแบบที่บอก

>>194 มันเรียลจนเกินไปว่ะแบบนี้ ไม่แปลกใจที่คนจะรับไม่ได้ 555

>>193 ไม่หวังมากอะหารรายได้ต่อชั่วโมงออกมาเทียบกะงานประจำคือต่ำเตี้ยมากจนคืดว่าแกเอาเวลาว่างไปพักดีกว่ามะหลายรอบละ55

>>194 ไม่เคยดูนะ แต่รู้สึกไม่ค่อยแปลกใจแฮะ พวกคบกันมัธยมนี่ไปเลิกกันเพราะมือที่สามตอนเข้ามหาลัยโคตรเยอะ

>>195 นี่เอามาจากเรื่องของคนใกล้ๆตัวที่แบบชีวิตก็อยู่กันแบบราบๆเรียบๆไม่ได้มีปัญหาอะไรกันมาสักพักแต่วันหนึ่งดันคิดมาได้ว่าคบกันเร็วไป ถ้าไม่รีบคบกันคงมีเวลาไปตามฝันชีวิตคงไปได้ไกลกว่านี้ เลยตกลงเลิกกันต่างคนต่างไปแล้วก็ได้ดีในแบบที่ตัวเองต้องการทั้งคู่แล้วกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไปอะไรประมาณนั้นแหละ

>>199 ของบริเจทมันเลิกกันไปเป็นสิบปีด้วยล่ะ พอได้กลับมาคบกันในวันที่พร้อม หน้าที่การงาน เงินทอง ลดความงี่เง่าหัวร้อน เพิ่มความใจเย็นเป็นผู้ใหญ่มีประสบการณ์กันมากขึ้น มันก็เลยลงล็อคที่จะรีเทิร์นกันได้

แต่มีข่าวว่าภาค 3 นักเขียนจะเขียนให้พระเอกตายแล้วนางเอกไปเจอผู้ชายใหม่ ถ้าเขียนจริงกูว่านักอ่านเผาหนังสือโชว์แน่ๆ 5555555555555555

>>197 ไปดูยอดวิวในเว็บตูนมา เรื่อง 2 ออกไปทางแป้กๆ นะ วิวห่างไกลจากภาคแรกอยู่โข ทั้งที่ตอนจะเท่าๆ กันละ

การบอกว่า จบ happy ถือเป็นสปอยมั้ยวะมึง 5555

>>202 สปอย แต่ถ้าเขามาถามในข้อความ โปรดบอกไปเถอะ หรือตอบแบบซ่อนสปอย

>>203 โอเค พอดีแอบสงสัยว่ามันมีคนไม่ชอบให้สปอยว่าจบแฮปปี้ด้วยเหรอ ฟีลแบบจะลุ้นเองว่าแฮปปี้มั้ยงี้ ??

>>204 ก็ถ้าเป็นนิยายแนวขมปี๋อะ ก็มีสองแบบนะ ไม่ได้อยากรู้กับที่อยากรู้ เหมือนนิยายแบดเอนนั่นแหละบางคนอยากรู้บางคนไม่อยาก

เขียนแบบขายรายตอนมาครบปีแล้ว เริ่มเหนื่อยว่ะ
รู้สึกเหมือนไม่ได้พักเลย ขนาดวันไหนตั้งใจจะหยุดเขียนในหัวก็ยังคิดเนื้อเรื่องต่อ

เหมือนต้องปั่นงานตลอดเวลา เพื่อให้มีเนื้อหาลงสม่ำเสมอ จนตอนนี้เริ่ม burn out ล่ะว่ะ

>>202 กูเห็นหลายเรื่องละ ในตรงคำโปรย นขอ.ก็บอกเรื่องนี้จบสุขนิยม จบแฮปปี้งี้ เลยแบบนี่เขาเรียกสปอยล์มั้ยนะ

>>207 ก็สปอยไง กลัวนักอ่านไม่ซื้อเพราะดราม่าสัสๆ

กูเจอแต่คนอยากได้สปอย จบดี จบHappy ถ้าจะเน้นขายแนวตลาดนิยมก็ต้องสปอยว่าจบดีแบบนี้ทั้งนั้นนะมึง
นอกจากมึงจะอยากแหวก อยากอินดี้ ถึงขมปี๋ยังไง คนส่วนใหญ่ก็หวังความสุขในบั้นปลาย

Ky พวกพรีเมี่ยมเดย์วัน 7วัน ร้อยวัน มันช่วยกระตุ้นยอดขายมะ เพราะในความคิดกู ถ้าคนซื้อทีหลังมารู้ว่าซื้อวันแรกๆแจกของ แต่ตัวเองมาไม่ทันไม่ว่าจะด้วยเหตุผลลืม หรือเพิ่งเห็น เขาก็น่าจะตัดใจไม่ซื้อแล้วอะ เหมือนได้ของไม่ครบแล้วมันติดในใจ หรือติดในใจกูคนเดียววะ เห็นคนอื่นทำก็รไม่มีใครว่าไร (กูไม่ได้อยากได้ของแถม เข้าใจว่ารกบ้าน แต่พอรู้ว่าคนอื่นได้ แต่กูไม่ได้ทั้งที่จ่ายเงินเท่ากัน แถมยังอยู่ในรอบพรีเหมือนกันละเซ็งๆว่ะ เก็ตป่ะ ไม่อยากได้ แต่ก็อยากมีเพราะมันเขียนในใบจอง555) หนือกูประสาทแดกไปเองวะ555

>>210 มันเป็นกลยุทธ์อะ555 ถามว่าช่วยมั้ย ก็ช่วยแหละสัก 5% ก็ยังดี เทียบกับการเปิดพรีเฉยๆไม่มีของแถมมันก็ดูดีกว่าไง เป็นกลยุทธ์แบบเน้นปิดยอดไวอะจะได้รีบตัดรอบทำเวลา แต่ก็เหมือนดาบสองคมอย่างมึงว่า คนมาเห็นทีหลังหมดโปรไปละก็ไม่อยากซื้อ ถึงกระตุ้นยอดพรีได้ดีแต่อาจได้ยอดน้อยกว่าก็เป็นได้ แต่ถ้าเน้นรีบพรีรีบปิด ก็ไม่มีผลกระทบอะไรอะ แบบไม่ขาดทุนละเพราะต้นทุนต่ำหรือไรก็ว่าไป
อะบอกทริกเพิ่ม ถ้ามึงอยากเน้นยอดพรีได้ขายเยอะๆ ก็ต้องใช้วิธีปลดล็อกตามจำนวนพรี แบบยอดพรีถึง 10 เล่มได้โปสการ์ด 20 เล่มได้พวงกุญแจงี้ วิธีนี้อาจเพิ่มทุนไปอีก แต่มันกระตุ้นยอดพรีได้เยอะกว่าหน่อยนึงสัก 10% แบบมาก่อนมาทีหลังก็ได้ของพรีเมี่ยมเหมือนกันไง จูงใจให้คนพรีด้วยว่าไหนๆละเอาแฝดสองแฝดสามไปเลยเพื่อจะถึงยอด

>>211 กูก็ชอบวิธีที่มึงเสนอมากกว่า คือถ้ายอดไม่ถึงก็เข้าใจ ไม่ได้ของแถมไม่เป็นไร ถ้าได้ก็ถือว่ากำไรคนอ่าน แต่ของแถมเดย์วันก็น่าจะเพิ่มยอดได้ดีกว่าแหละ กูไม่ค่อยเห็นบนบกบ่น เลยคิดว่าตัวเองพารานอยไปคนเดียวอยู่ตลอด555 เห็นยอดแยะๆในวันแรกแล้วมันใจฟู บางคนคงไม่ได้หวังจะเอายอดมั่นคงทุกวันขนาดนั้น โดดสูงวันแรกก็แฮปปี้ละ

Kyพระเอกจัดหนักxxxนางเอก6ครั้งทั้งคืน
จำนวนครั้ง นับจากที่พระเอกน้ำแตกถึงจุดสุดยอดใช่ไหมวะ ? นับครั้งโดยใช้จุดสุดยอดของพระเอกเป็นหลักใช่ไหม

>>213 แล้วแต่ว่ะว่าในเรื่องพูดในมุมมองใคร
อย่างถ้าพูดในมุมมองพระเอก ก็จะนับว่าน้ำแตกไป 6 รอบ
แต่ถ้าพูดในมุมมองนางเอก ก็จะบอกว่าตัวเองเสร็จไปถึง 6 รอบด้วยกัน

มึงคะ กูอยากเขียนแนว slice of life ที่นานๆจะมีอีเวนท์รักๆที เรื่องหลักเน้นไปทางการใช้ชีวิตในแต่ละวันของนางเอกที่เป็นสาวออฟฟิศ ไปทำงาน จ่ายตลาดซื้อของมาทำกับข้าว แต่มีผู้เข้าชิงตำแหน่งแฟนนางเอกอยู่ 2 คน ผู้ชาย 1 ผู้หญิง 1 (ถ้านึกภาพไม่ออกก็นึกถึงเรื่องยูคิจิ แมวผู้สามารถไว้นะ ไม่เน้นรักเท่าไหร่แต่ก็มีตัวละครที่ดูจะมาชอบๆนางเอกทั้งชายและหญิง) กูกะจะเขียนโมเมนต์แข่งกันไปแบบนี้ล่ะให้นักอ่านเลือกอวยกันเอง กูควรเอาไปลงหมวดไหนวะ ไม่อยากไปลงหมวดยูริเพราะมันไม่ใช่แนวญญ แต่ลงหมวดทั่วไปแล้วสมมติวันนึงกูให้จบแบบญญ กูจะโดนโวยวายมั้ยว่าหลอกให้อ่านยูริ แต่ความรักมันก็ไม่ใช่แกนสำคัญของเรื่องขนาดนั้น นางเอกกูแทบจะเป็น aro ด้วยซ้ำ

>>215 ในรีด มีหมวดทางเลือก ธวล มีหมวดทั่วไป

บ่น ๆ ชิบหายแล้วกู เสือกเขียนคาร์ตัวร้ายมันส์มือเกิน กลายเป็นแซ่บกว่าพระเอก เคมีเข้ากับนางเอกมากกว่า มี back story น่าเห็นใจอีก นักอ่านเทใจให้ฮีแน่ ๆ แต่สุดท้ายเรือก็ต้องล่ม สงสารว่ะ 555555 ถ้าให้ฮีเป็นพระเอกเรื่องต่อไปคนจะอินมั้ยวะ แต่กูก็นึกภาพไม่ออกว่าฮีจะมูฟออนยังไง ในเมื่อเคยรักนางเอกมาก แอบสงสารนางเอกใหม่อยู่นะ orz

>>217 ทำได้ นิยายฝรั่งกุเจอเยอะแยะ

Kyพระเอกทนไม่ไหวดึงนางเอกมาจูบ ปิดปากแล้วบังคับให้เปิดปากเอาลิ้นเข้ามาแล้วจูบจนนางเอกเคลิ้มยอมให้จูบ อ่อนระทวยในอ้อมแขน แบบนี้เข้าข่ายพระเอกธงแดงใช่ไหมวะ

>>219 ตามคำนิยมของฉอดก็ใช่จ้ะ ดีไม่ดีกลายเป็นขืนใจ เป็นคนเหี้ย อี๋วาย อ่านแล้วอึดอัด น่ารังเกียจ ใครมาทำแบบนี้ในชีวิตจริงเราตรบร่วง(แล้วใครจะมาทำมรึงงงง)

>>219 ขึ้นอยู่กับความสมเหตุสมผลอะ พระเอกทนไม่ไหวนี่ทนไม่ไหวเรื่องอะไร ปกติกูเห็นหึงจนทนไม่ไหว นางเอกเถียงฉอดๆเลยจับมาจูบ ซึ่งเอาดี คนปกติสติครบเค้าทำงั้นกันปะ

>>221 ก็แค่นิยายป่ะ กลับไปอยุ่กับดงคนฉอดของมึงเถอะสาว

สำนวนคุ้นมากกก

>>222 >>223 เถียงที่ประเด็นเถอะ ไม่ใช่ไม่มีอะไรแย้งแล้วเที่ยวแปะป้ายคนอื่นว่าเป็นนั่นเป็นนี่ มันดูโง่

>>224 มึงสิโง่ ฉอดคนดีบุกโม่งละ

>>219 ธงแดง แต่นักอ่านชอบ มึงเลือกเอา เงินหรือคำชมจากคนที่อาจจะไม่ได้จ่ายเงินซื้อนิยายมึง

คนฉลาดที่ไหนเขาจะเอานิยายกับชีวิตจริงมารวมกัน คนฉลาดเขาก็แยกแยะได้ทั้งนั้นแหละ ไหนเรื่องแต่ง ไหนเรื่องจริง พวกแยกแยะไม่ได้เห็นจะมีแต่คนพวกเง่นศีลธรรมในเอ้กซ์กับคนโง่จริง ๆ

ไปมู้ไหนได้บ้างวะ คอสระเอียจะล้มอีกแล้วเรอะ ดราม่าใหม่กำลังมาเลย 555

>>227 ลืมดราม่าหลายๆเรื่องไปแล้วสินะ แต่จะคิดแบบนั้นก็ได้แหละ เขียนไปเลย คุณภาพของนักเขียนตัดสินกันที่ผลงานอยู่แล้ว ถ้าเขียนได้สมเหตุสมผล สนุก งานมีคุณค่า เดี๋ยวคนก็ชมเองแหละ แต่ถ้าไม่ใช่ มันก็จะประจานนามปากกานั้นตลอดไป ใครอยากเลือกทางไหนสิทธิของตัวเองอยู่แล้ว

>>229 ใช้คำพูดฉลาดแค่ไหนก็ยังดูโง่

>>228 สับแหหลก

>>228 มู้สับ

>>231 >>232 แต้ง เดี๋ยวหาก่อน

Kyถามนข.ที่เคยขอกิฟต์โค้ด:ถ้าจะขอกิฟต์โค้ดเพื่อมาให้ตัวเองเช็กงานกับให้เพื่อนสนิทสัก3กิฟต์โค้ด ลกเมbไปตามตรงแบบนี้เลยจะได้ไหมเพื่อนโม่ง ?เพราะไม่ได้จัดกิจกรรมแจกนักอ่านแต่ขอมาใช้ส่วนตัว

>>234 บอกไปตามนั้นได้เลย

ky บ่นๆหน่อยว่ากูชอบอ่านนิยายแนวแอบรักเพื่อน เคยเจอเรื่องที่พอ.มีแฟนอยู่ละ แต่ยังมากอด มาอ้อน มาลูบหัวนอ.ยิ่งกว่าแฟน แต่บอกเพื่อนกัน พอแฟนบอกเธอห่างๆเพื่อนสาวตัวเองหน่อยได้มั๊ย เราไม่ค่อยสบายใจ ก็หาว่าแฟนงี่เง่า เลิกแม่ง แล้วก็วนลูปให้ความหวังนอ.ต่อไป นอ.ก้ไปคิดร้ายกับแฟนพอ. หลงรักคนมีแฟนในใจตลอดเวลา สุดท้ายตอนใกล้จบ เอาแฟนเก่าพอ.มาเป็นนางร้าย แนวนี้กูโคตรเกลียดพอ.อะ วอนใครเขียนแนวแอบรักเพื่อน แก้ปัญหาก็แก้ดีๆ ให้รู้ใจแบบดีๆหน่อย แบบนี้มันพาลทำคนเกลียดพอ.นอ.ทั้งคู่ กูสงสารแฟนพอ.จนไม่อินทั้งเรื่องเลยเนี่ย

>>236 ถ้าพระเอกมีแฟนอยู่แล้วมาวอแวนางเอกแบบนี้กูด่าไม่เผาผีเพราะถือว่าเหี้ย

แต่ถ้าเป็นแนวคู่หมั้นที่ทางบ้านจัดหาให้ กูจะเฉยๆที่นางเอกมาคว้าพระเอกไป เพราะกูว่าไอ้แนวคู่หมั้นที่ทางบ้านหาให้มันไม่ได้มาจากความเต็มใจของเจ้าตัวที่จะมีเมีย/ผัวเป็นคนนี้ คนละอย่างกับไอ้เคสมีแฟนแล้วเสือกไปอ้อล้อเล่นหูเล่นตาใส่คนอื่น

>>236 เจอแบบนี้กูเรียกคู่ผีเน่าโลงผุ

มึง รูปปก เห็นซิกแพค อนาจารมั้ย จะผ่านเซนเซอร์ปะ 55555

>>239 ต้องดูว่ามุมไหน แต่ส่วนใหญ่คือได้แหละ ตัวอย่างเช่น-- ฆั้งแร้วฆั้งเหล้า ของ พยย. ไหม ประมาณนั้นได้
มายฆิง-เดอะแกะ(รูปวาดถอดเสื้อโชว์ซิกแพค);เมียหณาณ-ม.ty(นั่งถอดเสื้อเห็นครึ่งๆเพราะเมียบัง)

>>239 ได้ แต่นม ผญ ไม่ได้555

หมวดโรแม้ง อ่านรีวิว(นิยายคนอื่น) ละเจอบอกว่าเลิฟซีนเยอะไปจนเอียน เยอะไปนี่คือขนาดไหนวะมึงว่า กุนึกว่าหมวดนี้นักอ่านจะชอบเลิฟซีนซะอีก

>>242 ส่วนใหญ่หลังจากได้กันครั้งแรกแล้ว คนอ่านก็เหมือนไม่มีอะไรต้องลุ้นรอคอยแล้ว ไม่ทิ้งช่วงให้โหยหา ไม่มีปัญหาอะไรให้ดูยาก เจอก็จัดกันง่ายๆ บ่อยๆหลายๆท่า คนอ่านก็เบื่อเลี่ยนได้ ไม่เร้าใจ

>>242 สำหรับกูคิดว่าสัก 3-4 ซีนกำลังดี ถ้ามากกว่านั้นคือตัดเข้าโคมเถอะ

Kyถ้าพระเอกอายุมากกว่านางเอกประมาณ14ปี ชอบนางเอก คอยแอบมอง คอยช่วยเหลือเป็นผู้ใหญ่ใจดี ทำเป็นไม่รู้สึกอะไรแต่ลึกๆคือรอน้องโตแล้วถึงจะเดินหน้าสานสัมพันธ์
ระหว่างนี้มีแอบคิดหื่นบ้างแต่ไม่ลงรายละเอียดว่า ช่วยตัวเอง
ฟังดูcreepyไหมวะ

>>245 นางเอกมึงอายุเท่าไหร่ล่ะ ถ้าเล็งตั้งแต่มัธยมมันก็แอบครีปปี้นะ ขึ้นอยู่กับการดำเนินเรื่องด้วยแหละ

>>246 พระเอก100 ปี นางเอก 86 ขวบ

>>247 ละมึงจะมาบอกต่ออีกป่ะว่านางเอกติดอยู่ ในร่างเด็กโลลิ

ถถถถ กูไม่ใช่โม่งที่จะเขียนโลลิ
นางเอกกู21เด็กฝึกงานที่กำลังจะเรียนจบพระเอก35วัยทำงานมาดceo
กูขยับให้เจอกันตอนนางเอกบรรลุนิติภาวะแล้ว ถ้าจะคิดลึกซึ้ง แอบมองอยู่ห่างๆ ก็ น่าจะไม่มีอะไรให้รู้สึกไม่ดี…รึป่าววะ

>>249 เขียนเลยมึง ไม่มีอะไรเลย ช่างหัวฉอดมันเถอะ ล่าสุดอีฉอดมันขยับอายุที่ควรมีผัวไปยี่สิบห้าแล้วมั้ง555 เห็นดราม่าจากอะไรไม่รู้ ในห้องซับมันเม้าฉอดกัน555

>>249 มหาลัย + บรรลุนิติภาวะแล้ว สำหรับคนปกติคือโอเคแล้วมึง ช่างหัวฉอดแม่งเหอะ อีพวกนี้อนุญาตให้คนมีผัวได้ตอนอายุ 30 ค่ะ

>>250 แม่งฮาจริงนะอันนั้น555 25 ปีนี่ยังรับผิดชอบตัวเองไม่ได้เหรอวะ แต่ 30ปีคือกลายเป็นอิแก่ที่หางานทำไม่ได้ละนะ สรุปเราสามารถมีแฟนได้ตอนอายุเท่าไหร่วะ
เพราะงั้นอยากเขียนไรก็เขียนไปถ้ามึงไม่แคร์นักฉอด บรรลุนิติภาวะแล้วจะให้สอยคนคราวพ่อก็ไม่ผิด สายชูก้าแดดดี้ก็มีอยู่นะ

>>250 ดับฟินสายสาวใสจบใหม่กับท่านประธานวัยสามสิบห้าบวกอย่างกุมาก อิควัย ทุกวันนี้ไอ้ที่ดี ๆ ก็หาอ่านยากอยู่แล้ว อิพวกฉอดยังทำนักเขียนกลัวจนกุแทบหาเรื่องที่ถูกใจอ่านไม่ได้แล้ว ทำไมคนถึงต้องไปเป็นบ้าตามอิพวกสายฉอดไม่กี่คนที่ดีแต่หาเรื่องด่าคน ยุคนให้คนตีกันเป็นของหวานประทังชีวิตแห้ง ๆ ของพวกมันด้วยวะ

>>46 เธอคิดเหมือนเราเลย น่าจะคนเดียวกัน (ชื่อขึ้นต้นด้วย ช) เมื่อก่อนเราเคยติดตามวงการนักเขียนไทย ไปอ่านกลอนที่คุณ ช แต่ง รู้สึกว่าขัดๆ ไม่สละสลวย ขณะที่บางท่านแต่งกลอนได้ไพเราะเพราะพริ้ง ความหมายลึกซึ้งกินใจ แต่ไม่ได้เป็นศิลปินแห่งชาติ และคนทั่วไปไม่รู้จัก

>>254 ถ้าจะพยายามขนาดนี้ มึงเฉลยชื่อเขามาเลยเหอะ555

>>253 >>252 มึงต้องได้เห็นอิพวกนี้ส่งเด็มไปไล่บี้นข.ได้ท็อกซิกโคตรๆ แบบนี้เรียกว่าพอ.กรูมมิ่งมั้ยคะ พอ.ใคร่น้องตั้งแต่อายุเท่าไหร่ ไรท์เคยเจอปสก.อะไรถึงเขียนแบบนี้คะ ฯลฯ ถ้านข.ที่เอามาลงให้ดูไม่ได้จอจี้ทำคอนเทนท์นะ กูว่าพวกล่าแม่มดนี่น่ากลัวฉิบ

>>253 ก็ล่าแม่มดกันฉ่ำอะ แบบที่ >>256 ว่า ดราม่าก่อนก็เรื่องที่ติดคำเตือนสามภาษาไง พอรู้คนแต่งอายุแค่14 ยังถ่อยไม่พัก จะแล่นไปฟ้องพ่อแม่เขาให้รับรู้ด้วยอีก ว้าวซ่าไปเลยจ้า

ky ตอนนี้เขียนไม่ออกเลย ทำยังไงดี รู้สึกกดดันเพราะเรื่องแรกขายดีมาก พอเรื่องถัดมายอดต่ำลงเรื่อย ๆ นอยมากอะ นอยจนเขียนไม่ออก

>>257 เคสนี้นักเขียนผิดจริงนะเมิง อย่าหลับหูหลับตาเข้าข้างกันไปหมดเดะ

ซึ่งตัวพ่อแม่ควรมารับรู้พฤติกรรมหน่อยมั้ย กูว่าพ่อแม่ก็ควรรู้ไว้หน่อยเหอะว่าเด็กมันทำอะไรอยู่ ตัวแอพแม่งก็ขยับตัวหน่อยเหอะ ในเมื่อถ้างาน18+ ไม่ให้เด็กอ่าน แต่จะปล่อยให้เด็กต่ำกว่า 18 เขียนงานติดเรตฉ่ามอะนะ

>>258 กูเซฟรูปไว้รูปนึง เขาบอกให้อย่าไปคิดว่ากำลังสร้างสรรค์งานที่ยิ่งใหญ่ หรืองานที่ดีที่สุดในชีวิต ก็แค่งานๆหนึ่งที่ต้องเขียนให้เสร็จๆไป (จำไม่ได้ว่าเขาพูดในบริบทไหน อาจจะธีสิสไม่ก็วิจัย?) แต่อ่านแล้วปลดล็อกดี ประโยคเต็มๆตามนี้ https://uppic.cloud/ib/Gvhh5yLj2Z

>>259 >>260 ก็จริงที่นข.ผิด เป็นเด็กไม่ถึง18แต่กระสันเขียนงาน18 แต่แม่งควรโดนจับแขวนให้คนแห่ทัวร์ลงขนาดนั้นเลยเหรอวะ ตักเตือนหลังไมค์หน้านิยายไรก็พอแล้วมั้ย ถ้าจะแจ้งพ่อแม่คือความผิดใดวะ ลูกคุณเขียนงาน18นะงี้อ้อ อิห่า ทำยังกะสมัยหลุมดำที่ใครเขียนงานวายก็แจ้นไปฟ้องพ่อแม่ว่าลูกเขียนงานผิดผีเดี๋ยวตร.รู้เข้าจะจับเอานะ จนพ่อแม่ต้องทำโทษลูกแรงๆอะ เผางานกักบริเวณยึดเงินก่นด่าว่าลูกทรพีกันเลยงี้ มึงคิดกันว่าพ่อแม่ที่รู้ว่าลูกมันเขียนนิยาย18แล้วจะจับเข่าคุยกับลูกจ๋าดีๆกันทันทีรึ ไม่อะบ้านเรามันเมืองพุชชี่ อิเด็กที่เขียนไปก็เพราะวัยกำลังเบียวอะ พ่อปม่ไม่ทำความเข้าใจไรหรอก ด่าลูกเดียวจนเป็นปมในใจเด็กไปอีก ซึ่งอิฉอดผู้น้อมนำสังคมตระหนักรู้ดีเรื่องเพศและครอบครัว น่าจะรู้ดีในจุดนี้อะนะ แต่สิ่งที่ทำคือจะส่งพ่อแม่ไปเชือด กูว้าวซ่ามาก
ถ้าลูกโกงเงินเขียนนิยายไรก็ว่าไปอย่าง นี่ลูกเบียวเขียนนิยายโป๊ ความเสียหายไม่มีแต่ความเสื่อมเสียมันมีละไงสำหรับพ่อแม่อะนะ

>>262 เอาจริงไม่เคยกันหรอวะ วัยนี้มันเบียวอยากเป็นผู้ใหญ่อ่ะ อ่านนิยายเรทๆ แรงๆ เขียนนิยายเรทๆ แรงๆ ถ้าไม่มาสายนี้ก็ไปสายฉอดไง ก็พฤติกรรมเลียนแบบครู อาจารย์ คนมีความรู้ อินว่ากุความคิดโตมากแล้ว โน่นนี่ มันเป็นไปตามวัยนะ สมัยกุเป็นเด็ก 14-15 ก็อ่านการ์ตูนเรท เขียนนิยายเรทเหมือนกัน โตมาก็ปกติดี ไม่ได้ไล่ฆ่า ไล่ข่มขืน หรือฟินกับเรื่องข่มขืนในชีวิตจริง ใช้ชีวิตแบบคนปกติทั่วไป แยกแยะดีชั่วได้ พวกไปบอกพ่อแม่เขา ให้พาเขาไปหาหมอไปฟ้องครู กุว่าพวกนี้อ่ะไม่ปกติกว่าอีก

>>262 >>263 เคสนี้มึงเห็นที่เด็กมันตอบหรือเปล่า ตอนที่คนไปเตือนแบบดีๆ ตัวเด็กอะ มีปัญหาางมายเซ็ตละ เออไอท่ีแขวนนะก็ไม่เห็นด้วย

>>258 ปลงซะ คิดซะว่าไม่มีอะไรอยู่ยั้งยืนยง ทุกอย่างมีขึ้นมีลงเป็นสัจธรรมของโลก นข.แมสบางคนก็ใช่ว่ายอดจะปังเปรี้ยงทุกเรื่อง ชีวิตแม่งไม่ใช่กราฟตายตัวว่าต้องขึ้นสูงเรื่อย ๆ ไม่มีวันดิ่งลง กลับกันก็ใช่ว่าจะขยับสูงขึ้นไม่ได้ มึงเขียนไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็มีวันของมึงอีกครั้ง เขียนไปเหอะเพื่อน ตราบใดที่ไม่เลิกเขียนก็ยังมีโอกาส เป็นกำลังใจให้ จุ๊บ ๆ

>>264 เด็กอายุ 14 รัยมือกับดราม่าห่าเหวขนาดนั้นจะไปเอาอะไร แค่ไม่ผูกคอตายก็ดีแค่ไหนแล้ว คนรุมด่ากี่ร้อยกี่พันคนอ่ะนั่น

>>264 แล้วมึงเห็นที่คนไปรุมด่าเด็กมันป่าว เจอแม่งทุกทาง เปิดทวิตก็เจอ ในเฟซก็มี เด็กมันไม่ด่ากลับสิแปลก อายุยังน้อยวุฒิภาวะก็ต่ำ จะมารับมือการโดนรุมด่างี้ได้ไงวะ เลยพาลใส่ยันคนเตือนดีๆอะ

>>267 >>266 ละไม่ออกหน้าไปช่วยเด็กอะ

>>267 พวกไปรุมด่าเด็ก อ้างศีลธรรมอันดีงามนี่มีจิตแพทย์สักกี่คน อิพวกนี้ต่างหากควรไปพบแพทย์ อ้างความดีทำร้ายและสร้างบาดแผลให้คนอื่น ที่จริงแม่บแค่หาแสงในโลกโซเชียลเท่านั้นแหละ คนพวกนี้มันจะเป็นคนดีได้ไง ตลก

>>268 อีกแระ เถียงไม่สู้ก็ไล่ให้ไปแสดงตัว สันดานพวกเง่นศีลธรรม มุดโม่งมาทีไรกุเห็นตายคาโม่งทุกราย 555

>>263 ก็นกฟ้าอ่ะมึง แหล่งสำเร็จความใคร่ทางศีลธรรมอันดับหนึ่ง

แล้วจริงๆปัญหามันไม่ใช่การที่เด็ก 14 เขียน nc ระดับ explicit เผยแพร่ได้จนต้องล๊อคนักเขียนต่ำกว่า 18 ด้วยนะ อันนั้นมันปลายเหตุไปแล้ว รากปัญหาจริงๆมันคือการที่เด็ก 14 สามารถเข้าถึงวัตถุดิบพวกนี้จนเบียวได้ระดับนี้ต่างหาก ถ้าไม่มีแหล่งวัตถุดิบ เด็กมันหื่นเองก็น่าจะแค่ระดับวนิลาอ่ะมึง ไอ้เหนือจินตนาการนี่คือมีแหล่งวัตถุดิบแน่แล้ว
ส่วนพรี่ๆชาวนกฟ้าส่วนมากก็เน้นแขวนมากกว่าจะเอดูเขตอย่างใจกว้างนะฮะ ชี้ทีเดียวฟินได้สองทาง สูงส่งกว่านังเด็กนอกคอกที่ไม่รู้โตมายังไงหนึ่งล่ะ สองก็บรรดานักเขียนไทยทั้งหลายที่ไร้ความรับผิดชอบเขียนงานธงแดง ที่เด็กเป็นยังงี้เพราะพวกมึงนั่นล่ะ ส่วนตัวกรูได้ใช้นิ้วจิ้มทำเพื่อสังคมทึ่ดีแล้ว พรุ่งนี้โลกนี้จะดีขึ้นด้วยคำด่าจากนิ้วกรูแน่ๆ เอาล่ะ ไปนอนได้

>>271 แล้วอีพวกนี้ก็กลุ่มเดียวกับอยากให้เซ็กซ์เวิร์กเกอร์ หนังโป๊ โอลี่แฟน ถูกกฎหมายด้วยนะ ย้อนแย้งชิบหาย

>>270 ก็โม่งมันก็เก่งแค่ในนี้แหละ สอนลูกมึงเขียนนิยายโป๊ขมขืนกันตั้งแต่ ป.1 ไปเลยดิ จะได้รวยทั้งบ้าย

>>271 ก็ต้นตอมาจากอีพวกไม่ล็อก และอยากให้แอพโปรโมตนิยายเย็.ด555 พอมีคนไปตีอีพวกนี้แรงๆ โม่งบอกรุมเค้ามั้ยอาจ ส่วนอีเด็กเปรตแหกอ่าน ก็เหมือนอีพวหข้างบนนั่นแหละมันก็ต้องมีแหกๆ

>>272 ถูกกฎหมายไม่ได้แปลว่าไม่จัดเรทป่าว ทุกวันนี้จัดเรทไปก็เท่านั้น ไม่มีใครแคร์ เพราะงานโป๊แม่งผิดกฎหมายตั้งแต่ต้นไง ใครจะพูดจะเตือนจะตั้งกฎอะไรก็กระอักกระอ่วนเพราะคนผลิตกับแพลตฟอร์มก็ผิด ทำให้มันถูกๆซะ จะได้มีระบบจัดเรทที่ดีรองรับ

>>250 ดาราหญิงอายุ 26 แต่งงาน อีฉอดยังบอกว่าเพิ่งบรรลุนิติภาวะมาไม่กี่ปีเอง ยังเด็กอยู่
แล้วอีพวกนี้พอ 30 คือเป็นอีแก่ทันที มึงจะตายตอนอายุ 40 เหรอ

>>273 เอ๊า แล้วอินี่ไม่โม่งหรอ ได้ข่าวก็เล่นโม่งอยู่นี่ โม่งพิกมีหรอ ไอด๊อนไลค์เดอะออเทอร์โม่ง สันดานชาวเอ้กชอบฉอดชาวบ้านเก็บหางไม่มิดจริงๆ ตาหลก

>>276 เอาอะไรกับพวกฉอด ตรรกะย้อนแย้งที่สุดแล้ว ไหลตามกันเป็นขี้ก็ที่หนึ่ง

>>272 ทุกวันนี้ด่านักเขียนด่าสื่อว่าเด็กเข้าถึงง่ายเกินไป แต่เขาติดป้าย 18+ ตอนขายก็ตรวจบัตร 18+ แล้ว แต่กุจะด่าก็ไม่ผิดนะ เพราะตรวจบัตรเด็กก็เอาบัตรพ่อบัตรแม่ไปกรอกได้ แต่เด็กก็ไม่ผิดนะ เพราะยังเด็กอยู่ อินักเขียนนั่นแหละผิด ผลิตงานออกมากุจะด่าก็ได้ อุ๊ยๆ แต่อิฉอดก็อยากเสพโป๊นะ อยากให้โป๊ถูกกฎหมาย เหมือนสมองคิดไม่ได้ว่าโป๊ถูกกฎหมายมันยิ่งเข้าถึงง่าย แล้วทุกประเทศมีกฎหมายสื่อโป๊หมดจ้า เลิกย้อนแย้งกี่โมง

เพื่อนโม่งๆขอโทดที่ขัดจังหวะ แนวๆด่าฉอดไปมู้สับแหลกเหอะนะ

>>280 ไปไม่ได้ เพราะเอาจริงๆที่ด่าฉอดมีหนึ่งคนถ้วน รีไอดีเวียนๆมาแจ๊ดๆๆเกรี้ยวกราดไม่เลิก ถ้าไปแล้วจะเหงา เพราะคนอื่นมีสติแม่งพูดจบไปแล้ว ลองสังเกตดู แจ๊ดอยู่สำนวนเดียว หนึ่งเดียวทุกดราม่า ใครขวางมันจะแปะป้ายว่าเป็นพวกฉอดแล้วก็แจ๊ดๆๆๆ

>>271 แม่งเอาจริงปะ ทวิตนี่ละตัวดี ให้นึกถึงเทรดเล่าเรื่องเสวที่ที่แชร์ปสก.นัดเยหรือการเย แต่ละคนเล่ากันซะเต็มที่แต่คือไม่มีการล็อกบัตรๆรเลยจ้า ทวิตไปใครก็เห็นง่ายๆ จนต้องมีคนมาปรามๆมั่งว่าเบาได้เบา เด็กมาเห็นแล้วจะเบียวตามเอา มีคนเป็นหมอที่เจอเด็กง่้จริงด้วยอะแบบมาตรวจโรคละแนะนำให้ป้องกัน ก็บอกในวิตพรี่ๆเขาเล่ากันไม่เห็นจ้องป้องกันเลยอะค่า ปวดกบาลกันไปดิ นิยายไงมันก็คือเรื่องแต่ง แต่มีวงจำกัดประมาณนึงละว่ามักเกิ้ลไม่เห็นแน่ แต่ทวิตมึงไม่ต้องค้นหามันก็เด้งมาเป็นพักๆ แม่งไปไล่ด่าพวกนี้กันมั่งปะละ

ไปต่อกันในมู้สับค่ะ อยากด่าอิฉอดเชิญที่นั่นเพราะกุก็ด่า เกรงใจ >>280 มัน มันอุตส่าห์ขอไว้ ให้ที่นี่เป็นบรรยากาศปรึกษาหาความรู้กันเถอะ

>>281 คนแจ๊ด ๆ ในนี้กุเห็นอยู่คนเดียวคือมึงอ้ะ ยอมไม่ได้ แพ้ไม่ได้เลยดิ 555555

>>284 เอ้า แสดงตัวแล้วจ้า เทียบดูเล่นๆ ทุกดราม่ามันจะมีคนสำนวนเดียวกันมาเม้นต่อๆกันแบบเว้น 3 นาที 5 นาทีประมาณสามสี่เม้น พุ่งเป้าด่าสายฉอดเหมือนเป็นเงาแค้น ด่าแบบงัวๆ ใครจะยกเหตุผลอะไรมาไม่ได้เลย จะด่าแจ๊ดๆๆเหมือนเด็กมอต้นที่นั่งจกขนมกรอบๆแล้วไถมือถือเก่าๆไปด้วย มีอยู่สำนวนเดียวจริงๆ

>>285 งั้นนี่ก็เงาแค้นคนด่าอิฉอดอ่ะดิ 555555

กูมีคำถามปรึกษาหน่อยว่ะ พระเอกกูตัวเล็กเหมือนเด็กวัยรุ่นแบบ 14-15 แต่จริงๆไม่เด็กแล้ว ประมาณ 19-20 ละ แต่ก่อนหน้านั้นคืออยู่แบบอดอยากลำบาก ไม่ได้กินของดีๆ ร่างกายเลยผอมแห้งแคระแกร็นเหมือนเด็ก นางเอกกูไปซื้อฮีมาจากตลาดค้าทาสเพราะนึกว่าเป็นเด็กเลยสงสารไถ่ตัวมา ในกรณีประมาณนี้ถ้าได้กินอยู่ดีๆมันจะสูงขึ้นรึเปล่าวะ กูเห็นพวกมังฮวาชอบใช้มุกนี้กัน แต่ถ้าคนเราเลยวัย(กี่ปีไปแล้วกูจำไม่ได้) มันก็ไม่เติบโตอีกแล้วนี่หว่า สมมติว่าร่างกายก่อนนางเอกซื้อมาสูง 170 ได้กินของดีๆมันจะสูงทะลุไป 185 รึเปล่า หรือหยุดแค่นี้แหล่ะ

>>282 แค่ทวิตกะนิยายที่ไหนล่ะ ว่ากันแบบโลกไม่สวย สมัยนี้หาง่ายตายชักสื่อลามกน่ะ มึงก็เคยเด็กกุก็เคยเด็ก รู้กันดีทั้งนั้นว่าเวลานั้นน่ะ จะป้องกันกี่ชั้นก็จะมุด มุดได้แล้วพราวด้วยนะ ถ้าได้เอาไปคิกค๊ากลับๆกะคนวัยเดียวกันจะหนุกหนานมาก อย่างเดียวที่ป้องกันได้ก็คือรู้ว่า ผญ.ห้าม สังคมห้าม แอบเสพได้แต่ห้ามลองจริง จิ้นหนุกหนานรับฟีลต้องห้ามได้แต่ห้ามลงไปเล่นจริง ยังไม่ถึงเวลา ผลที่ตามมามันไม่เข้าท่าพ่อแม่เสียใจ แค่นั้นแหละ

>>281 คิดไปเองอะ555 เพราะปกติเซ็งๆ เบื่อๆ เขียนงาน กุมาแหย่โม่งเล่น มันก็มีคนอื่นมา ด้วยตลอด รับรองได้ว่ามึงเพ้อเจ้อ555 แต่เวลาที่กุรีจริง อีฟาย ดันไม่รู้สึกตัว5555 ตอนกุแอ๊บปั่นเล่น เป็นท้้งสองฝั่งให้ตีกัน กุยอมรับเลยขำ5555

>>287 เนี่ยอิโทรลจะเขียนเอาเด็กให้ได้ ก็คนละคนกะกรู

>>287 ผู้ชาย16-18-19ยังสูงได้อยู่ ถ้าใส่ประวัติ กรรมพันธุ์; กินอาหารแคลเซียมสูง นม ไข่;เล่นบาส โหนบาร์ เล่นกีฬานั่นนี่ ก็น่าจะดูมีเหตุมีผลน่าเชื่อที่จะสูงไว จาก170 ไป185

>>290 อ้าวโทรลเหรอวะ

>>280 รำคาญว่ะ อีโม่งคนดีเริ่มใช้นี้ก่อน ด่ากันให้จบในนี้ไปเลย กุกำลังเบื่อติดงานไม่ออก เวลากุรีมา จับกุให้ได้ละกัน ฉลาดกันจริงๆ พ่อคุณ แม่คุณ

>>287 ตามจริงถ้าปาไป20แล้วก็หยุดสูงแล้วอ่ะ เพิ่มอีกก็ได้ไม่มากนะ สักราวๆ 5 ซม. อาจจะพอได้ แต่อัพทีเดียว 15 ซม.นี่อาจจะยากแฮะ แต่ถ้ากังวลและยังอยากให้พระเอกสูงเท่านั้นมึงอาจจะหยอดไว้ว่าพระเอกมึงเป็นเคสประหลาดเคสหายาก ปกติเค้าไม่มีแบบนี้หรอกไปแทนก็ได้นะ มุขนี้กูใช้บ่อยอยู่

>>290 เอาเด็กกวยไร พระเอกกูอายุ 19 แล้ว แค่ร่างกายแคระแกรนเฉยๆ กูเลยมาถามว่าถ้ากินดีอยู่ดีแล้วมันจะสูงขึ้นมั้ย กูไม่ได้ให้มันเยโชตะหรือโลลิ

>>290 อีกอย่าง โชตะบ้านพ่อมึงเหรอสูง 170 และกูจะอัพความสูงให้มันเป็น 185 ด้วย จะเถียงกับใครก็เถียงไปไม่ใช่มางับมั่ว

ใจเยน ๆ เพื่อนโม่ง 5555 ทุกคนระแวงโทรลเยกเด็ก เวลามาปรึกษาขอให้มึงเลี่ยงเลข 14 เพราะมาหลายทีแล้ว เจอ 14 ปุ๊บคนตั้งแง่ก่อนเลยว่าโทรลตัวเดิม ยังไงอ่านกันดี ๆ นะ บางคนมันไม่ได้โทรลไง 5555

>>297 ผิดจ้า อีโทรลเหี้ยนั่นจะเอาเด็ก 10 ขวบทำเมียให้ได้แล้วมาใส่อายุเว่อร์ๆแต่อ้างว่าก็อายุเกินแล้วไง เงี่ยนอยากเยเด็ก 10 ขวบ อันนั้นกูก็ด่ามันไปแล้วว่าถ้ามนุษย์ช่วงวัยไหนไม่ต่างกันในสายตาปีศาจ แล้วทำไมไม่ให้ปีศาจมันเยยาย 70 ไปเลยล่ะวะ ทำมาเป็นเลี่ยงบาลีแต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าจะเยคนที่มีรูปลักษณ์แบบเด็ก 10 ขวบอยู่ดี

งอนว่ะ กูกับเพื่อนเป็นนักอ่านนูกูเคยตั้งใจรีวิวนิยาย นักเขียนที่ออกงานกับสนพ.คนนึงทั้งในเมbในเฟซ 3-4เรื่อง ด้วยความชื่นชม นักเขียนไม่เคยตอบสักคำเดียว ไม่เคยแสดงตัว ไม่เคยกดไลก์ใดๆ เราก็โอเค น่าจะเป็นนักเขียนสไตล์เก็บตัว เน้นขายงาน ไม่เน้นคุย
แต่วันนี้ไปเจอ1ในแก๊งรีวิวแคปมาโพสต์โชว์ ที่ไปรีวิวเรื่องนึงของนข.ในx แล้วนข.คุยdmกับคนรีวิวคนนั้น ~  เป็นครั้งแรกที่มีคนรีวิวนิยายในx รู้ตัวว่านิยายไม่แมส ขอบคุณกัน ซาบซึ้งกัน ดีใจที่ค้นพบกัน อู้ยยย เป็นมิดตะพาบที่น่ารักเชียว
แหมๆๆๆแล้วรีวิวในเฟซ รีวิวในเมbที่รีวิวไป หนูไม่ใช่ลูกป๊าหร้ออ 😑

>>299 อันนี้น่าจะไปบ่นมู้สับแหลกนะ

>>299 ตอนมึงรีวิวในเฟซ มึงแท็กนักเขียนคนนั้นไหมล่ะ ถ้าไม่แท็กนักเขียนอาจหาไม่เจอแม้ว่าจะเอาชื่อเรื่องกับชื่อนามปากกาไปเสิร์ช เพราะเรื่องนี้เกิดกับกูเอง กูเคยเสิร์ชชื่อนิยายกับชื่อนามปากกากูในเฟซ อยากรู้ว่ามีคนรีวิวนิยายกูไหม ปรากฏว่ากูเจอแต่โพสของเพจตัวเองว่ะ 555 มารู้ว่ามีเพจรีวิวนิยายกูก็ตอนนักอ่านมาบอกแล้วชี้เป้าให้นั่นแหละ เพจนั้นเขียนทั้งชื่อเรื่องและนามปากกาของกูนะ แต่ทำไมกูเสิร์ชไม่เจอไม่รู้ งง

>>300 ไปไม่ได้ว่ะ เต็มอะ

เวลาเขียนนิยายตัวเอง เคยคิดกันบ้างมั้ยวะว่าเรื่องนี้แม่งหนุกว่ะ ปังแน่ ได้ป้ายแดงติดท็อปแน่ 55555

>>303 คิดตลอด ผิดหวังตลอด จนกูไม่คาดหวังละ ความรู้สึกที่กลัวที่สุดคือแม้แต่ตัวกูก็อ่านนิยายตัวเองไม่สนุกนี่แหละ555

สัด! พยายามเข็น (+คลาน) เขียนเนื้อหาหลักมาหลายเดือนในที่สุดก็จบเล่มซะที
แต่พอเขียนเนื้อหาหลักจบ ก็ดันมาตันเอาตอนบทส่งท้ายอีก!

โอ้ยยย สมองเอ๋ยให้กูเขียนเล่มนี้ให้จบซะทีเถอะ!

>>303 คิดทุกเรื่อง ก็มีเรื่องที่ผลตอบรับโอเคบ้าง เฟลบ้าง เป็นรสชาติของชีวิตเว้ย 555

มึง ช่วยกูที กูกำลังจะบ้า ๅๅกูไม่รู้ควรเขียนแบบไหนดีวะ
คุณจะให้ฉันทำอย่างไร / คุณจะให้ฉันทำยังไง - ว่าไงนะ / ว่าอะไรนะ
คำพวกนี้กูควรแก้ให้แบบไหนดีวะ กูเคยเข้าใจว่าควรเขียนแบบเต็ม (อย่างไร) ต่อให้เป็นประโยคในเครื่องหมายคำพูดก็ตาม (กูสังเกตจากนิยายที่กูเคยอ่านนะ)
แต่พอมาเขียนเองแล้วรู้สึกแปร่งจังวะ หรือว่าพวกบทพูดก็ควรปล่อยฟรีไปเลยดี ??

หรือ-เหรอ-รึ อีกชุด ยิ่งแก้ยิ่งลังเล อ๊ากกกก

>>307 >>308 กูว่าถ้าเซ็ตติ้งมึงไม่ใช่พีเรียด ปล่อยฟรีเวลาอยู่ในเครื่องหมายคำพูดได้ไม่ผิด
เอาให้เป็นธรรมชาติสุด ยังไง เหรอ ฯลฯ (แต่อย่าถึงขั้นพวก อะ แบบ ฯลฯ นะ ไม่งั้นน่ารำคาญเกิน)
ว่าไงนะ/ว่าอะไรนะ ใช้สลับกันได้ ขึ้นอยู่กับฟีลตอนนั้น
เหรอ/รึ/เรอะ ก็เหมือนกัน แล้วแต่เสียงตัวละครที่มึงจินตนาการในหัวเลย

>>309 ขอบใจมาก แล้วถ้ากูใช้ไม่สม่ำเสมอได้มั้ยวะ อย่างเช่นคนคนเดียวกันแรก ๆ ใช้หรือ แล้วบางทีใช้ดรึไม่ก็เหรอ แล้วแต่สภาพอารมณ์ แบบนี้ผิดมั้ย

คุณจะให้ฉันทำอย่างไร เป็นสำนวนงานแปล/สำนวนแบบพีเรียดสมัยยุค 24xx อ่ะ กุก็ไม่รู้ว่านิยายมึงเซตติ้งอะไรยังไง แต่มันไม่ใช่สำนวนภาษาพูดของยุคปัจจุบัน

ว่าไงนะ/ว่าอะไรนะ อันนี้ให้ฟีลนิสัยตัวละครต่างกัน รึ หรือ เหรอ นี่ก็ขึ้นกับสถานการณ์/นิสัยตลค.

ในกรอบคำพูดก็อย่างที่>>309 ว่าอ่ะ มันใช้ได้หมด ถ้าเป็นนิสัยตลค. สะกดเสียงถูกก็พอ

ถามสถานการณ์เล่น คู่รักคู่นึง ผช.รักแฟนม้ากแบบหวังแต่งเลย แต่สุดท้ายโดนบอกเลิก เฮิร์ตจะเป็นจะตาย จนเวลาผ่านไป ผช.มีแฟนใหม่ คบกันจนได้แต่ง ฮีก็เชิญแฟนเก่ามางาน ชีแฟนเก่ามาอวยพรแล้วแซวขำ ๆ ทำนองว่า เนี่ย you guys should thank me (นัยแฝงคือ ถ้ากูไม่ทิ้งมึงมึงคงไม่ได้แต่งกะคนนี้หรอกจร้า) พูดแบบไม่คิดไร แต่ผช.เสือกเศร้า แอบซึมตลอดงาน เคสนี้ถ้าเจ้าสาวจะนอย มันจะดูงี่เง่ามั้ย อ่านละมึงรู้สึกว่าแฟนเก่าดอกมั้ย หรือผช.ผิดเองที่ยังเฮิร์ต เหมือนมูฟออนไม่ได้งี้

>>312 พูดแบบไม่คิดแต่มีนัยแฝง แซวขำๆ แบบใดห์ 555 คิดว่าเจ้าสาวนอยไม่แปลก (ไม่ใช่เพราะคำพูดแต่เพราะเห็นแฟนตัวเองซึมเหมือนยังมีเยื่อใย) แฟนเก่าดอกมั้ย ถ้ามองจากหน้างานแค่นี้สำหรับกูยังไม่ถึงขั้น แค่ดูสะเหล่อเฉยๆ
ส่วนอิเจ้าบ่าว อิทัวดีย์ จะเฮิร์ตจะลืมไม่ได้ยังไง หัดเก็บอาการไว้บ้าง นี่งานแต่งค่ะ สลิด!!

>>312 ไม่งี่เง่าเลย เป็นกูก็เซ็ง เซ็งเจ้าบ่าวกับอิแฟนเก่า มันจะเศร้า จะขิงกันทำไม(ถ้าไม่มาทวงแค้นแบบคังจีวอน นางเอกซีรีส์อะนะ) เจ้าบ่าวเศร้าตีความได้ว่ายังตัดไม่ขาด ยังมีเยื่อใย

>>312 โดนบอกเลิก แต่ยังเชิญมาอีก กุเป็นจส.กุนอยตั้งแต่เชิญละ มาเขียนงี้ กุเผาอีสมุดอวยพรทิ้ง

>>312 เอามุมมองเจ้าสาวก็คือมึงพูดงี้คือจะอวดกูเหรอ อยากมีเรื่องใช่ป่ะ โกรธในเรื่องที่ควรโกรธถือว่าไม่งี่เง่าแล้วต้องด่าผัวด้วย ถ้ามึงยังเฮิร์ตกับแฟนเก่าอยู่แล้วจะมาแต่งกับกูทำไม

แล้วปกติงานแต่งเขาไม่เชิญแฟนเก่ากันว่ะ

>>312 ถ้ากูเป็นจส กูตบทั้งผัวทั้งแฟนเก่าละ อีแฟนเก่าเสล่อพูดไม่รู้เวลา ส่วนอีผัวนอยแดกเห้อะไรก่อน แบบนี้คือไม่ให้เกียรติจสเลยนะ

>>312 แฟนเก่าดอกแหละ เล่นไรๆม่รู้กาลเทศะ แต่เหมาะเป็นตัวเรียกดราม่ากระชับความสัมพันธ์พระนางดีนะ แบบปกติมักไม่เชิญแฟนเก่ามางานแต่งละ ถ้าไม่ได้จบกันแย่ๆแบบอีกฝ่ายนอกใจงี้ ถ้าพระเอกเชิญมาแปลว่าจบลงกันด้วยดียังพอมีมิตรภาพ แต่แฟนเก่าสะเหล่อเล่นมุกไม่ดูกาลเทศะ เหมือนพวกเพื่อนเจ้าบ่าวที่ชอบแซวสาวว่าเจ้าบ่าวเธอเคยชอบคนนั้นคนนี้อะ

โม่งขอความเห็นหน่อย ถ้าตัวละครคุยกันผ่านโทรจิตอะไรแบบนี้กูควรใส่ช่องบทสนทนายังไงดีวะ
ปัจจุบันกูใช้เหมือนคุยปกติแค่ปรับให้เป็นตัวเอียงอย่างเดียว แต่เห็นมีบางเคสใช้ฟันหนูตัวเดียว ' + ตัวเอียง แทนก็มี กูเลยอยากแน่ใจหน่อยว่าแบบไหนนิยมใช้เป็นมาตรฐานมากกว่ากัน

>>319 ก็ใช้วงเล็บเอาดีมะ แบบ (ที่รัก) หรือ [ที่รัก]

>>311 ขอบคุณอีกที กูไม่ชินเลย แต่จะลองปรับ ๆ ดูค่ะ

Kyถ้านักเขียนวางขายebook ในเมb 9กพ นข.จะได้เงินจากebook เล่มนี้ ราวๆ21 ก.พ. ไหมเพื่อนโม่ง หรือ ได้ประมาณ21 มี.ค.

>>322 ได้ 20 มีนา ถ้าไม่ติดวัน ส อา ถ้าติดจะเลื่อนไปเป็นวันจันทร์

กุ >>312 ขอบใจทุกคนมาก ความเห็นเป็นเอกฉันท์ 55555555555

>>322 20 มีนา ออกทุกวันที่ 20 ถ้าตรง สอ.ถึงเลื่อน

มึงกูแต่งนิยายแบบยืมๆคาร์ตัวละครกับเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ แล้วแบบตัวเอกมันแต่งกันตั้งแต่เป็นไมเนอร์ทั้งคู่(16&15)มีการเข้าหอแต่ไม่ได้บรรยายตัดเข้าโคมไป แบบนี้คือเปโดเหรอวะ คนอ่านบอกว่ารับไม่ได้วะ

>>326 เปโดคือผู้ใหญ่กินเด็ก นี่เด็กทั้งคู่มันจะเปโดได้ไง ถ้ามึงบรรยายฉากเยกันละเอียดก็อาจจะเข้าข่ายสื่อลามกเด็กได้ ซึ่งผิดกม. แต่นี่มึงไม่ได้บรรยาย กุว่าไม่ผิดอะไรนะ คนสมัยก่อนแต่งกันอายุน้อยๆ อยู่แล้ว ก็ว่าไปตามปวศ.

>>326 คนอ่านมึงโดนฉอดหลอกจนสมองไหลแล้วจ้า เปโดเหี้ยไรก่อน ทุกวันนี้แม่ง แยกเปโดกับเอจแก๊บยังไม่ออกเลยด้วยซ้ำ

>>326 กูก็รับคนอ่านแบบนี้ไม่ได้ว่ะ ก่อนจะพิมพ์คอมเม้น ช่วยดูบริบท ดูยุคสมัยของนิยายหน่อย เฮ้อ
แล้วมึงตอบคอมเม้นกลับไปยาวๆรึป่าว พวกนี้(not all)มักจะอ่านอะไรยาวๆไม่ได้ด้วย

>>327 ขอเพิ่มหน่อย เปโดคือแดกเด็กราวๆ 13-15 หรืออาจจะต่ำกว่านี้ ถ้านางเอก 18 พระเอกอายุมากกว่าหลายก็ไม่นับว่าเปโด แต่ฉอดก็สมองไหลทุกอย่างเปโดไปหมด ส่วนเปโด พอเด็กโตเกิน พวกปโดมันก็หมดความพิศวาสแล้ว มันไม่มาเอาคน18 - 20 แบ้ว เพราะไม่เด็ก แต่อายุราวๆ นี้พวกก็บอกเปโดนะ ถ้าพระเอก 30+ สักหน่อย โคแก่หญ้าอ่อนทุกวันนี้คือ โดนเหมารวมและแปดเปื้อนมาก ห่าเอ๊ย

ขอความเห็น สมมติมีคนโพสต์ขอให้แนะนำนิยายแนวนึง ละมันตรงกับที่กุเคยเขียนเป๊ะ ๆ ถ้ากุไปแนะนำเรื่องตัวเอง (บอกตรง ๆ ว่าขออนุยาดขายงานตัวเอง ไม่ได้เนียนเป็นหน้าม้า) มึงว่ากุจะดูสะเหล่อมั้ยวะ แบบ ไม่ควรรึเปล่า 55555

>>326 เปโดคือผู้ใหญ่เงี่ยนกับเด็กต่ำกว่า 13 ถ้าพ้นวัย 13 มันจะมีอีกชื่อเรียก อันนี้มันไม่ใช่เปโดเพราะมันเป็นไมเนอร์ทั้งคู่

อยากรู้เปโดเป็นไง อ่านเรื่อง lolita เลยจ้า อีแก่ฮัมเบิร์ตเงี่ยนสาวน้อย 12 ขวบ มันอยากเยโลลิต้าจนท้องแล้วก็เยลูกที่เกิดจากโลลิต้าอีกที แล้วชอบมโนว่าเด็กให้ท่ามันตลอด ทั้งที่เด็กอยู่ของมันเฉยๆ

>>331 ถ้าเขาขอก็ไม่สะเหล่อ ปกติเลยนะที่มึงบอก ทำไปเถอะ งานเราถ้าเราไม่ขายใครจะขาย เขาอาจจะชอบก็ได้

Kyถามนักเขียน ถ้ามึงโพสต์งาน มึงชอบให้คนกดรี/กดเฟบ/หรือกดทั้งสอง กูจะได้ทำตัวถูก

ใครๆก็ชอบให้กดทั้งสองอย่างแหละ
แต่ถ้ากดอันเดียว กดรีดีกว่ากดใจ เพราะเหมือนแชร์ แต่มึงกดไรเขาก็ชอบหมดแหละ

Ky รีอัพนิยายได้ปะใน readอะไรท์

>>336 แกจะโดนด่าเอานะ เบียดบังคนอื่น เห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ แย่งพื้นที่หน้าใหม่ นิสัยไม่ดี ไม่มีempathy ไร้ยางอาย ฯลฯ

>>337 ถ้าอย่างนั้นกูไม่รีในรีดดีกว่า ขกมีดราม่า แต่เว็บส้มกับเว็บน้ำตาลรีอัพใช่มั๊ย นิยายขายสองปีที่แล้ว อยากรีอัพใหม่กระตุ้นยอดอีบุ๊ค ถ้าไม่ได้เลยสักเว็บก็ไม่เป็นไรกูจะขยันแต่งเรื่องใหม่

>>338 ก็รีอัพที่หน้านิยายเดิมไง ไม่มีใครว่า ถ้าไม่เคย ลงที่รีดอะไร ก็เอาไปลง

แนวผัวโบ้ที่ดีและขายดี ต้องมีอปก อะไรบ้างนอกจากncดุๆ

>>340 ขอขมาเมียด้วยการกราบตีนเท่านั้น

>>340 นางเอกไม่คืนดีง่ายเกินไปแต่ก็ไม่ใจแข็งจนน่ารำคาญ
ถ้าพระเอกเคยทำให้เจ็บ หน่วง หมั่นไส้ อยากหยุมหัว ตอนมาขอคืนดีก็ต้องทำให้พระเอกเจ็บปวดจนคนอ่านสะใจ สาแก่ใจ ตอกย้ำเข้าไปจนคนอ่านสงสาร

>>338 โอ้ยมึง นิยายจบไปปีสองปีเขาไม่ด่ามึงหรอก มีนข.รุ่นใหญ่ก็ทำแบบหมดลขส.กับสนพ.ก็รีอัปลงเว็บเองเลยงี้
พวกที่โดนด่าคือลงนิยายจบไปเดือนสองเดือนละรีอัปแบบลักไก่ เปลี่ยนชื่อนิยายเปลี่ยนคำโปรยเอา แต่เนื้อหาเดิมนะ แล้วพวกชีไปลบเรื่องเก่าออก ฟีลรีปริ้นเปลี่ยนปกอะ555 พอมีนักอ่านมาโวยเปลี่ยนชื่อทำไม แบบนี้ต้องซื้อใหม่เหรอ ก็หาทางเลี่ยงนิ่มๆแบบโอ้ย เรื่องเก่าภึงลบไปแต่คนซื้อระบบมันก็เก็บให้นี่นา เห็นใจไรท์หน่อยนะคะพอเรื่องจบถึงจะแค่เดือนสองเดือนแต่นิยายตายไปแล้วอะค่ายอดเอนเกจไม่ขึ้น เลยต้องรีอัปใหม่เพื่อเอายอดจากระบบใหม่มาแรงมาช่วยให้นิยายไรท์ไม่ตายอะค่า
อีพวกนี้อะทำกันเยอะจนโดนด่าไง พอโดนแจ้งลบมาฟึดฟัดใส่แอดมินอีกว่าในกฏไม่ได้เขียนห้ามรีอัป แล้วมีสิทธิไรมาลบนิยายกู พอแอดตอบดีๆว่าขอความร่วมมือเถอะค่ะ นอ.เขาสับสนกันก็มี ก็จับมาแขวนให้คนรุมด่าแอดมินอีกต่อ555 กับด่าระบบเว็บไปด้วยว่ามึงเหี้ยเองนี่นข.เลยต้องดิ้นรนหาแดกกันแบบนี้
แม่งบางทีกูก็สงสัยนะ พวกแม่งด่าเรื่องปั้มวิวกันได้ แต่พอตัวเองทำแม่งเข้าข่ายคือกันแค่พลิกวิธีดันรับกันเองได้ หาทางแหกกฏเว็บอีก กูละงง หรือจะเรียกว่าศีลเสมอกันดี ตอนเอไอโปรบอกเว็บไม่ได้เขียนห้ามใช้ปกเอไอเลยใช้กันได้ฉ่ำๆ พวกมึงก็ด่าเขา แต่พอมึงเนียนรีอัปนิยายถี่ๆ ดันมาบิดมั่งบอกกฏเว็บไม่ได้เขียนห้ามก็แปลว่าทำได้ เอากับพวกแม่งสิ

>>342 ระดับไหนเรียกใจแข็งจนน่ารำคาญ
>>340 เห็นนักอ่าน (not all) ชอบเด็ก ถ้ามีลูกอาจเป็นคะแนนบวก (มั้ง)

แวะมารีเควสถ้าจะเขียนแนวนี้นะ จะเหี้ยยังไงขอแค่อย่านอกกายนอกใจได้มั้ย กุกราบล่ะพี่ ถ้าจะเขียนก็อย่าให้กุหลงไปเจอของมึงเลย ขอสาปนะ 55555555

>>343 เออเสริมอีก มีบางคนไม่ลบเรื่องเก่านะ แต่นอ.ไปเจอว่าเรื่องเดียวก้นนี่หว่าหมายว่าไงนี่ กูต้องซื้อซ้ำหรอ นข.ก็ตอบแบบเดียวกันอะแหละว่าหวังยอดใหม่มาแรงช่วยบูทนิยาย แล้วทยอยอัปวันละตอนกะกินบุญเก่าด้วยแบบใครทนรอไม่ไหวก็ไปซื้อตอนจากนิยายเรื่องเก่า(เรื่องเดียวกันแต่เปลี่ยนชื่อ)มาอ่านล่วงหน้างี้ สรุปอัปนอยายเรื่องเดิมกะกินสองต่อ ต่อแรกคือจากนอ.หน้าใหม่ที่หลงมา ต่อสองนอ.เก่าที่ซื้อซ้ำ กำไรหวานๆ ได้โดเนทสองเด้งด้วยจากนิยายเรื่องเดิม(ที่แค่เปลี่ยนชื่อ)

>>344 ระดับความใจแข็ง ส่วนตัวนะ แบบแสนชังกูรำคาญนอ.ตั้งแต่ตอนมันตั้งตี้รบกับพอ.
เออพอ.มันเหียจริงๆแหละ แต่ชาตินี้มันแก้จนดีขึ้นตั้งแต่ตอนยังไม่ระลึกชาติ เรื่องแม่เรื่องผญ.ที่แม่เลือก มันก็ตบหน้าแทนให้แล้ว เสียแต่เรื่องลูกชายพวกมันเท่านั้น กูว่าเรื่องนี้นอ.ใจแข็งจนทำเรื่องยืดเยื้อ

>>346 ไม่เลย สำหรับกูคือไม่ค่ะ555 กูอยากให้จบแบบแยกกันไปด้วยซ้ำ

>>344 ผัวง้อแล้วง้ออีกลดศักดิ์ศรีลดอีโก้ลดทุกอย่างทำตนเป็นคนดี แต่นางเอกก็ยังดึงเชิงไปหลายซีน จนผัวจะตุยเย่ น้ำตานองคลานเข่าไปง้อก็ยังไม่ให้อภัยยังเชิ่ดใส่ปากแข็ง คนอ่านก็ชักจะลำใยจากที่เข้าข้างนางเอก จะกลายเป็นเบื่อเอา

>>346 มึงคิดดูเหอะ คนที่ปล่อยให้ชีตาย ถึงจะจำเป็นและนางเอกก็เข้าใจ แต่จุดนั่นแหละ เลวแบบผัวเก่าบางเรื่องยังไม่เท่าด้วยซ้ำ สมน้ำหน้าที่ลูกสุดท้ายก็ไม่ได้ให้อภัยมันสักเท่าไหร่

>>346 นี่กุอ่านแล้วเรื่องนั้นนอ.มันไม่ได้ใจแข็งแบบโกรธแค้นอะไรอ่ะ กูมองว่ามันเข็ดขยาดมากกว่าเลยไม่เอาแล้ว ไม่ได้คิดอยากให้ง้ออะไรด้วยซ้ำ พอ.ก็เอาจริงๆชาตินี้แม่งไม่ได้รู้ห่าเหวอะไรด้วยเล้ยยย รับกรรมจากชาติเก่าล้วนๆ

ใจแข็งจนน่ารำคาญนี่กูไม่ค่อยเจอเลยว่ะ เจอแต่โบ้ง่ายไป นอกนั้นให้นึกตัวอย่างก็นึกไม่ออก แต่ถ้าเชิดใส่แบบ>>348 ว่าก็น่าจะใช่มั้ง ออกแนวฉวยโอกาสที่อีกฝ่ายสำนึกผิดอยากกดทับอีกฝ่ายให้จมดิน ได้ทีก็เชิดเอาชนะแบบทีกูอะไรงี้ ซึ่งฟีลนี้ถ้ามากไปมันก็จะกลายเป็นความจัญไรแบบคนละฝั่งไปว่ะ เหมือนกลับกันกับตอนแรก กุชังพอ.ตอนแรกยังไงสุดท้ายกูก็คงชังนอ.แบบเดียวกัน

ถามนข. สงสัยว่าเป็นไปได้มั้ยวะที่นักเขียนไม่ได้เป็นนักอ่านมาก่อนอะ ส่วนมากเห็นเป็นหนอนหนังสือมาก่อนทั้งนั้น (ชอบอ่านก็เลยเริ่มเขียนเรื่องตัวเองบ้าง) ละไม่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากอะไรเลย หนัง เพลง ปสก.ตัวเอง บลา ๆ เข้าใจว่าการจะเขียนอะไรก็ตามมันต้องมีแรงบันดาลใจ+รู้แนวทาง การเขียน (อ่านเยอะ ๆ จะได้รู้ว่าควรบรรยายยังไง) พวกอยู่ ๆ ก็เขียนเลยมันมีอยู่จริงใช่มั้ย

>>351 ไม่อะ พื้นฐานการผลิตคือมึงต้องเคยเสพมาก่อนทั้งนั้น เช่นนักร้อง ไม่มีใครจับคีย์ร้องได้แต่เกิด แต่พอฟังเพลงไปนานๆเข้ามันจะทำให้มีสักอย่างแหละวะไปกระตุ้มต่อมนักร้องมึงให้เฉิดฉาย อาจเป็นเมโลดี้สั้นๆ สักท่อนก็ได้ แล้วทำให้เกิดความต้องการว่าอยากจะร้องเพลงนี้ด้วยเสียงตัวเอง อยากฟังเสียงตัวเองร้องเนื้อเพลงอันนี้

>>351 อ้อเสริม พวกที่เขียนโดยไม่เป็นหนอนหนังสือก็มี แต่แบบต้องเสพสื่ออื่นๆเช่นเป็นคอหนังผี ละขัดใจเจอแต่หนังผีแนวเดิมๆ เลยเกิดอยากเขียนเรื่องผีที่แหวกๆแบบตัวเองชอบอะ ก็เขียนไปแบบเรียงประโยคตามความเข้าใจตัวเอง จะเน้นบรรยายหรือเน้นพูดก็เขียนๆไป งงตรงไหนลองไปหาดูทริคต่างๆที่ลงเป็นบทความก็ได้ ก็จะได้ละนิยายผีที่เขียนโดยคนไม่เคยอ่านนิยายผีงี้ แต่อาศัยการเขียนแบบพื้นฐานสมัยเรียน+ทริคสอนเขียนนิยายเอา

>>351 เป็นไปได้ด้วยหรอ เออยุคโบราณอาจมีนะ

>>351 1ในหลายๆล้านเลยนะนั่น ถ้าไม่ตาบอด หูหนวกแบบเกิดมาเพื่อเป็นอัจฉริยะ ถ้าไม่เคยอ่านเคยเขียนอย่างน้อยก็ต้องเสพสื่ออื่น การฟัง,การพูดมาบ้างให้มีของในหัว

>>351 กุว่าเป็นไปได้ แรงบันดาลใจมันไม่ได้มาจากการอ่านอย่างเดียว ขอแค่มีพื้นฐานการอ่านเขียนแบบทั่วๆไปมากพอก็สร้างงานได้แล้ว แต่ชาวโลกอ่านแล้วจะเข้าใจหรือยอมซื้องานมึงมั้ยนี่อีกเรื่องว่ะ เพราะคนอ่านมีขนบนิยมของตัวเอง เขียนออกมาโดยไม่อิงรูปแบบที่เขาทำกันเป็นสากลอยู่ มึงก็อาจโดนจัดท์ว่าผิดนั่นผิดนี่ก่อนล่ะหนึ่ง โดนวิจารณ์ว่าห่วยก่อนอีกหนึ่ง บางทีมันอาจเป็นต้นกำเนิดของงานแนวใหม่ไปเลยก็ได้แต่นั่นล่ะ หนึ่งในสิบยกกำลังสิบล่ะมั้ง

>>351 ถ้าเป็นนิยายจริงๆ ไม่ใช่นิยายแชทอ่ะ กูว่าไม่มี อ่านสะสมไม่ถึงขั้นก็เขียนไม่ออก เขียนบรรยายไม่ได้ด้วย เพราะกูเคยสมัยเด็กน้อยเลย บ้านิยายค่ายส้มหนักมากอยากลองเขียน เขียนเห้ไรไม่รู้ได้ครึ่งหน้าเองมั้ง แล้วมีแต่บทพูด อีกนัยหนึ่งบางคนอ่านมาเยอะมากๆ ก็อาจเขียนไม่ได้ อันนี้กูเทียบจากคนใกล้ตัว ยังไม่ชัดว่าเป็นเพราะเขียนบรรยายไม่เก่ง หรือไม่มีความอดทนมากพอ (มันเป็นประเภทวันไนท์มิราเคิล มาทำอะไรที่ต้องเลี้ยงต้องประคองยาวนานแบบนี้ไม่รอด)

>>340 แนวตลาดเนอะ เหมือนจะง่ายแต่ตอนนี้ท้าทายกูมาก ตรงที่แม่งจะง้อยังไง อย่างไร ให้สมเหตุสมผลที่จะกลับมาและไม่ง่ายเกินไป

>>351 มี มีจริงๆมึง แต่พวกนี้ไม่ได้เยอะหรอก สุดท้ายส่วนใหญ่ก็ต้องอ่านเยอะมาก่อน

ทำไมช่วงนี้กูรู้สึกว่านักอ่านกดหัวใจในเมพน้อยจังวะ ตัวแม่ ๆ หลายคนยังยอดน้อยเลย

>>360 5555 อาจจะเพราะดราม่ามากมาย ของพวก นขละมั้ง แขวนเก่ง

>>360 อาจจะเก็บใจไว้รอ เจ้าสำนัก บบรพ.กันอยู่มั้ง เดี๋ยวมึงรอดูผลตอบรับหลังจากหายไป3เดือนดิ ว่ากูจะเดาถูกไหม5555

เคยเจอแบบยัยผมทองเหมือนกัน แต่เสริมหน่อยว่าดีกว่า(แบบแปลกๆแตกต่าง)ตรง..ผมมีเอกลักษณ์กว่าที่ค่อนข้างมืดมน

.

ผมสมัยเรียนปีแรกๆมองโลกแง่ร้าย ยิ้มบ่อยแต่เหมือนเสเเสร้งปนเหยียดและประชดเรียกว่าวอนตีนล้วนๆ แต่แปลกดีที่ไม่มีคนเกลียด การใช้บวกปรับสายตา(การขยัยกล้ามเนื้อรูปหนังตากับคิ้ว)เพื่อแสดงออกนี่ถ้าดูจากกระจกยังอึกเองเลยว่าตัวเองกำลังคิดไรอยู่ก็ไม่รู้ แถมทั้งหมดถูกจดจำมีแต่คนเป็นมิตรมาอยู่รอบตัวซึ่งทำสงสัยตัวเองมีดีอะไรนะถึงมีแต่คนคอยพยุงตลอดเวลา ตัวผมจะต่าง(กับตัวละครข้างบน)ที่ตรงไม่ค่อยเจอสายตื้อที่อยากเป็นเพื่อนแบบยันทอมในเรื่องแหะ ...

.
อ๊ะ!ใช่ว่าจะไม่เคยเจอนะ ผมเจอแค่ครั้งเดียวตอนปีหนึ่งเป็นหนุ่มหล่อขี้สงสัยจากคณะครุศาสตร์(ที่จ้วงหัวว่าแม่งตื้นเขินน่ารำคาญชะมัดแต่ก็ไม่เกลียด) และดูเหมือนผมจะถูกตีตัวออกห่างเองในหนึ่งวันแห่งความพยายามของเจ้าหมอนั่นซึ่งวันนั้นฝนตกซะด้วย ผมก็ไม่เห็นเจ้านั้นอยู่หลายปี.... ตื้นชะมัดเลยนะ ทั้งที่ทางนี้อุตสาห์เปิดหัวข้ออภิปรัชญา เช่น ความหมดศรัทธาว่ามนุษย์เป็นสัตว์ผู้มีเหตุผลหลังผ่านยุคโพสโมเดิร์น กับแนะนำหนังสือโลกของโซฟี่และนักปรัชญารุ่นเดอะ ต่างๆแท้ๆ การเมืองนู่นนี่ ความเป็นจริงและสิ่งที่ต้องจ่ายแม้จะทำตัวเมินเฉยในนาม "เป็นกลาง" ที่อ้างๆ กันของคนกลุ่มหนึ่งว่าตามจริงการอยู่เฉยก็มีราคาที่ต้องจ่ายเช่นเดียวกัน ....... ผมพูดแต่เรื่องเครียดรึไงไอ้บ้านั้นเลยหนี เฮ้อ น่าขยะแขยงชะมัด

ถามเพื่อนโม่ง เอาเฉพาะทางกายภาพล้วน ๆ แบบไม่ยึดกับยุคสมัยใด ๆ คิดว่าวัยสาวสะพรั่งร่างกายดูยั่วเยพร้อมสืบพันธุ์นี่คือประมาณช่วงไหนวะ 18? 20? 22+ ??? ใครโทรลตอบต่ำกว่า 15 กุบล็อกนะ

>>364 22+ ว่ะ เป็นช่วงที่โครงหน้ามันเป๊ะแล้วด้วย ช่วง 20 กุว่ายังไม่สะพรั่ง ยังใสๆ

>>364 16-17กำลังแรกสาวน่ารักใสๆถ้าเป็นนางเอกนิยายจีนโบคือสวยเลย
ส่วนไทย กูว่า18-19-20 วัยม.6ย่างเข้ามหาลัย

18-20 กุนึกออกละ มันเป็รช่วงวัยแรกแย้มอะ

>>364 ไม่รุ้ทำไมกุคิดว่าซัก 24-26 กังดีไม่รุ้แฮะ เหมือนหน้ามันเริ่มสูญเสียเบเบี้แฟตไปแล้ว เห็นโครงชัดขึ้นหน่อย พ้นวัยมหาลัย มีตังค์ดูแลตัวเองเริ่มแต่งตัวหาแนวทางสไตล์ที่เหมาะเจอไรงี้

>>368 กุก็คิดว่า 25+ เหมือนกัน ยุคทองน่าจะ 25-32 สังเกตจากพี่สาวรอบตัวนะ กุว่าช่วงอายุนี้มันเหมือนโตเต็มฟอร์ม เบบี้เฟซหมดแล้ว หาเงินได้เอง บำรุงบำเรอตัวเอง รู้สไตล์ รู้จักแต่งตัว กุเองกลับไปดูรูปก่อนเรียนจบยังไม่ค่อยประทับใจเลย ไหนนิยายบอกว่าช่วงมหาลัยจะสวยสะพรั่งสุด หลอกกุชัดๆ 555

มึงว่าเพศเด็กมีผลต่อความชอบนักอ่านมั้ยวะ กุจะเขียนเด็กในเรื่องแต่ยังลังเลว่าจะให้เป็นผญ.รึผช.ดี แบบว่า มันจะมีคนไม่ชอบเด็กผญ.แต่ชอบด.ช.มากกว่างี้ป่าว

ปล.กรณีเป็นเด็กน่ารัก สมวัย ไม่อ้อแอ้ลิ้นเปลี้ย ไม่แก่แดด/ทำตัวน่ารำคาญเป็นเด็กเปรต คิดว่านิสัยไม่น่ามีปัญหา สงสัยว่าเพศจะมีปัญหามั้ย

>>370 นิยายชายหญิง ไม่มี แต่ถ้านิยายวาย กุว่ามี

>>371 วายมันชอบให้เป็นเด็กผู้ชายเพื่อที่เด็กคนนั้นโตมาจะได้มาเขียนวายเป็นภาคต่อ มีกำหนดคู่ให้เสร็จสรรพแล้วด้วย 55555555

แต่เดี๋ยวนี้ก็เห็นเด็กผู้หญิงในงานวายเยอะขึ้นนะ อมกว.ที่กูเพิ่งอ่านไป นายเอกก็มีลูกเป็นเด็กผู้หญิงเหมือนกัน

>>370 ถ้าเป็น ชญ ไม่มีผลเลย แต่ถ้าเป็น ชช ญญ มีผล ถ้า ชช ควรมีลูกชาย ญญ ควรมีลูก ญ เพราะจะได้มีเรื่องให้คนอ่านมโนต่อรุ่นลูกได้ ถ้าชช แล้วมีลูก ญ รุ่นลูกถ้าไม่เซตติ้งวาย ก็ไม่ใช่ทาเกตคนอ่านวาย ่่่่่่่่่่่่่่่่ทป่ะอ่

โม่งเวลามีคนบอกว่าพล็อตเราแปลกดี แต่บทธรรมดา ไม่หวือหวา มันคือยังไงอะ ถ้าพล็อตแปลก ไม่ใช่ว่าบทมันควรแปลกด้วยไม่ใช่หรอ

>>374 พล็อตดีแต่อาจจะดำเนินเรื่องไม่ถึงจุดที่เขาคาดหวัง กุเคยเจอนะ ชอบพล็อตมาก แต่เขียนไม่ถึงอ่ะ มันน่าจะอยู่ที่ประสบการณ์ด้วย แต่ถ้ามึงตั้งใจให้เป็นแบบนั้นก็ไม่ต้องไปกังวลกับเม้นต์ คิดซะว่าเขาคาดหวังเกินไป

>>375 ขอบใจมากแล้ว

ไอ้ดำเนินเรื่องไม่ถึงจุดที่เขาคาดหวัง มันคือยังไงหว่าเชิงรูปธรรม แบบสมมติว่า

ถ้าพล็อตเราคือ นางเอกเป็นนางร้ายเกมโอโตเมะที่วันหนึ่งเกิดทะลุไปในโลกคู่ขนานที่โลกที่ตัวเองอยู่กลายเป็นเกมเวอชั่นเกย์และพระเอกเกมเดิมกลายเป็นเกย์แล้ว นางเอกจะกลัยมิติเดิมได้คือต้องเคลียเกมเอาพระเอกกลับมาเป็นสเตรจตามเดิม จบรูทเกย์เมื่อไหร่คือแบดเอนตัวเองต้องตาย

ถ้าตามตัวอย่างนี้ บทที่น่าสนใจที่รี้ดคาดหวังไว้ ที่ไม่ใช่บทธรรมดาจืดๆมันควรจะเป็นยังไง

>>376 สมมติพระเอกเป็นมาเฟียจำเป็นต้องเชิญนางเอกมาเป็นบอดี้การ์ดเพราะเก่ง ฉลาด นั่นโน่นนี่ ทั้งๆ ที่ปกติงานพวกนี้มักจะเป็นผู้ชาย กุก็คาดหวังแล้วว่ามันต้องมีเหตุการณ์ให้นางเอกปล่อยของ ต้องทำให้กุเชื่อว่าพระเอกมาเฟียใหญ่ยังต้องพึ่งผู้หญิงคนนี้เลย ขาดเธอไม่ได้ แต่ถ้าพล็อตปูมาแบบนี้แต่สตอรี่จริงมีแต่บทไปออกงานธรรมดา มีเหตุยิงกันนิดหน่อย นอกนั้นมีแต่บทจีบกัน กุก็ผิดหวังนะ แต่ก็ไม่ใช่ความผิดคนเขียนเพราะเขาอาจตั้งใจให้เป็นแบบนี้ แต่กุคาดหวังไปเอง

>>376 ขอโทษที่นึกตัวอย่างที่มึงให้ไม่ออกเพราะกุไม่อินเกม

>>378 มปร ขอบใจมาก ตอนนี้พอเห็นภาพละ

>>376 อ่านละ ส่วนตัวกูคิดว่าไอ้จืดๆธรรมดาๆที่นักอ่านคิด คือการที่พวกพระรองหรือตัวละครที่จีบได้ ซึ่งควรเป็นเกย์ไปในโลกคู่ขนาน มารุมรักตัวร้ายที่เป็นสาวเสตรทนี่แหละ พวกมึงเป็นเกย์นะเว้ย ถ้ารักกันง่ายๆแบบเจอแค่อีเว้นมองนม สะดุดล้ม ก็ชวนกลอกตาอะ เอาจริงยากนะ ต้องทำให้เชื่อให้ได้ว่าพระเอกเป็นเกย์จริงๆ(เพราะมันคือโลกคู่ขนานใช่ม้า)

>>380 อ้อ เราพอเข้าใจละ รี้ดคงอยากให้เรื่องมันดำเนินไปอีกแบบสินะ แบบที่ถูกใจ แต่ไม่ถูกพล็อต โอเคขอบใจมาก

ขอนิยายที่ sex scene ยิงยาว 10 หน้ามาศึกษาดูงานหน่อยจ้าโม่ง เอาภาษาดีๆ หน่อยนะ แบบ ห ๆ คๆ อ้ายๆ เสว ๆ ไม่เอาเด้อ 😅

>>382 กุชอบนิยายฝรั่ง สนพ.แก้วกานต์ ชุด ชีวิตอันเป็นนิรันดร์ ซีนเซ็กดี / ส่วนของไทย กุเจอเรื่องไหนก็ซี๊ดๆ กุลาขาดแล้ว

>>382 ลอล เรื่องล่าสุดลองยัง
รานฎอกเลิฟ -ษุดที่ร้าย ;เอื้oกาuต์
อุนหะพูมตกกะปิ-ญินฎีไฮ้เลิฟบอริการ
LCB-มาญาหวามเลิฟ(ขายดีมากๆในหมวดเลิฟผู้ใหญ่)

มึงๆ ถ้ากุเขียนตัวที่มีฐานะเป็นผู้สังเกตการณ์ แต่ตัวละครรองคือพล็อตหลักนี่มันมีข้อเสียยังไงบ้างอ่ะ แบบมันทำให้คนอ่านอินน้อยลง หรือว่าจะมีบทระลึกความหลังยาก สมมติง่ายๆ ตัวเอกเป็นพนง.บริษัทสาวเนิร์ดหนอนหนังสือขี้เสือกเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ของเพื่อนที่ทำงานเงียบๆ ตัวเองจืดๆ ไม่มีเส้นเรื่องไรหรือถ้ามีก็เรียบๆเบาๆชวนฝันหน่อย แต่แต่ละคู่ที่มันไปถ้ำมองเขาน่ะอีรุงตุงนังมากงี้ สาเหตุที่กุอยากเขียนแบบนี้เพราะตัวรองรุงรังที่กุว่ามันจะเทาๆ สายโลกสวยอาจจะรับไม่ได้ บอกไม่เหมาะเป็นนางเอกงี้ กุคิดว่าพอวางเป็นตัวรองคนน่าจะรับได้มากขึ้นยังไงไม่รู้ว่ะ

>>385 ก็ไม่เห็นแปลก บางเรื่องตัวเอกเล่าเรื่องตัวรองแทบจะ 90% ของเรื่องด้วยซ้ำ เรื่องตัวเองพูดนิดเดียว พวกนิยายหรือซีรีส์ญี่ปุ่นชอบมีแบบนี้ แบบพวกร้านอาหารเที่ยงคืน พระเอกเป็นเจ้าของร้านอาหารที่เปิดดึก ตัวเอกแต่ละตอนก็แวะมากินข้าว ได้เห็นเรื่องราวชีวิตของตัวละคร มีจุดเชื่อมกันที่ร้านพระเอก ซึ่งตัวพระเอกก็ไม่ได้จะมีอะไรเป็นพิเศษ ฮีก็เปิดร้าน ต้อนรับลูกค้า ฟังลูกค้าบ่น ลูกค้าเล่าปัญหาชีวิต คนในร้านก็ช่วยๆกันเอออวยหาทางแก้ปัญหาไรงี้ แต่เจ้าของร้านก็เป็นตัวเชื่อมให้ทุกคนมาอยู่รวมกัน หรือโลกอลเวงของคุณฮาริยามะ โดยที่คุณฮาริยามะเป็นศูนย์กลางเชื่อมทุกอย่าง ชื่อเรื่องประหนึ่งว่าคุณฮาริยามะเป็นตัวเด่น แต่จริงๆไม่มีบทเลย ออกมาแค่ชื่อกับอะไรนิดๆหน่อยๆเอง

หรือเอานิยายไทย เรื่องนารีสโมสร พระเอกเล่าแต่เรื่องคนอื่นในออฟฟิศ เรื่องตัวเองเก็บไว้ทีหลังสุด

>>386 กูบอกชื่อผิด ต้องเป็น โสดสโมสร 5555555555555555 นารีสโมสรมันละคร ตอนพิมพ์มันชินมือไปหน่อย

เรื่องย่อมันประมาณว่าพระเอกเล่าเรื่องคนอื่นๆรอบตัวตัวเองว่าทำไมโสดกันไปหมด แบ่งเป็นตอนสั้นๆจบในตอน มีตอนนึงที่พระเอกเล่าแล้วกูจำได้คือ นางเอกประจำตอนเป็นคนสวย เก่ง แต่พ่อดุและหวงมาก ใครมาจีบลูกก็ไล่ตะเพิดไปหมด สาเหตุก็เพราะตอนหนุ่มๆตัวเองทำตัวระยำไว้เยอะ แก่มากลัวลูกจะได้ผู้ชายแบบตัวเอง สุดท้ายพ่อเป็นอัมพาตครึ่งตัวมั้ง แล้วมาเรียกพระเอกที่อยู่หมู่บ้านเดียวกันไปหา บอกว่าจะเปิดทางให้จีบลูกสาว แต่เคสนั้นพระเอกก็ไม่เอานะ ตัวนางเอกประจำตอนก็ไม่ได้ชอบพระเอกเหมือนกัน อ่านแล้วเหมือนมาฟังพระเอกเม้ามอยเรื่องคนอื่นรอบๆตัว ถ้าสนใจก็ลองไปตำดูเป็นตัวอย่าง

>>386 >>387 ตอบยาวมากเลย ซึ้ง 555 แต๊งกิ้ว ไว้กุลองไปหาตำดู

>>388 แค่เล่าสนุกก็จบ แต่ถ้ามึงเล่าเรื่องตัวรองไม่สนุก คนอ่านเสือกชอบคู่หลักมากกกว่่า ิิแฃอันนี้จะโดนบ่น

โม่งกูขอร้องไห้ด้วยความดีใจหน่อย
ปีที่ผ่านมากูเขียนเล่นๆ ตั้งใจว่าจะเขียนแค่ฆ่าเวลา แต่ไปๆ มาๆ กลายเป็นเขียนยาว และในตอนนี้ก็เขียนจนจบภาค 5 เล่มเป็นที่เรียบร้อย
ใช้เวลา 1 ปีกับอีก 1 เดือน ขนาดเล่มละประมาณ 80-100k คำ ซึ่งกูไม่เคยทนเขียนได้ยาวขนาดนี้มาก่อนเลย

ยังไม่ได้โพสต์หรือวางขาย แต่รู้สึกเหมือนได้ปลด Archivement ในชีวิตไปเรื่องนึงละ

>>390 ดีใจด้วยย มึงเก่งมากกก👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼 เขียนเสร็จคือสำเร็จไปด่านนึงแล้วว อื่นๆค่อยว่ากัน

>>390 เก่งมากเพื่อน กุ 1 ปีได้เรื่องเดียว สปีดเต่ามาก 55555 ขอให้ขายได้ขายดีๆๆๆ

มึง ในนิยาย ถ้าไม่บอกอายุพระนางเป๊ะ ๆ จะเป็นไรมากปะ อาจบรรยายแค่คร่าว ๆ เช่น ชายหนุ่มวัยสามสิบตอนต้น บลา ๆ ไม่บอกว่าอายุ 34 35 งี้ คือกุรำคาญนักฉอดเอจแกปอะ 5555

>>393 เป็นวิธีที่ดีนะมึง 555

ใครเคยโดนว่าจบห้วน บ่อยๆ บ้างไหมวะ คือ เราห้วนจริง หรือ คนอ่านไม่รู้จักพอ นะ กูว่ากูก็เติมฉากหวานๆ ต่อท้ายไม่ตัดฉึบแล้วนะ แต่ก็ยังถูกบอกจบห้วนบ่อยๆ หรือ กูต้องเติมฉากเลี้ยงลูก เล่ายาวแบบไม่ได้มีปมอะไรว่า ลูกเล่นกัน ทะเลาะกัน ชีวิตหลังแต่งงาน ฯ ให้จำนวนคำเพิ่มเล่นๆ

>>395 ถูกต้อง มึงต้องเติมฉากเลี้ยงลูก มีแค่ฉากรู้ว่าท้องไม่ได้นะ อาจมีคอมเม้นบอกอยากเห็นพระเอกตอนเป็นพ่อ อยากเห็นตอนเลี้ยงลูก ไม่งั้นถ้ามึงคิดว่าเหมาะสมแล้วก็อาจต้องถามนักอ่านเพิ่ม เอาให้เพื่อนที่ชอบอ่านนิยายอ่าน รึจ้างเบต้ารี้ดมาดูจริงจังว่ามันขาดเหลืออะไรไป บางทีเราก็อิ่มตัวแล้วละ แต่นักอ่านอาจโลภมากเอง ดูให้ดี

>>395 จบห้วนต้องแบบป้าบัว ถ้าไม่ได้เป็นแบบป้าบัว คือนอ.โลภ

ต่อๆ กู396บางคนเขียนแนวปมหนักแค้นหนัก อึมครึม แล้วระหว่างทางเกลี่ยความหวานไม่ดีพอจริงๆ พอมายัดๆเติมๆความคลั่งรักแบบงงๆช่วงท้ายมันจะทำคาร์เปลี่ยน เลยดูฝืนๆ ยังไม่อิ่ม ไม่พอ คนเลยโหยหาฉากแต่งงานเลี้ยงลูก เพราะบางทีอุปสรรคทั้งเรื่องกับความหวานมันเกลี่ยกันไม่ลงตัว

>>397 อันนี้จริงมาก ป้าบัวแกเหมือนรีบตัดจบไปตลาดหรือฝนตกต้องรีบไปเก็บผ้าตลอด
สมัยก่อนกูใสๆเคยร้องขอตอนพิเศษไปหลายเรื่องละ แต่ก็เป็นแค่ฝัน จบแบบไม่อิ่มแทบทุกเรื่อง จะอ่านก็ต้องทำใจไว้เลยว่าต้องคิดต่อตอนจบเอาเอง

>>399 โทษนะเมิงมันดูออกนอกทะเลไปหน่อย แต่กูขำอะ555555555555พูดถึงป้า ป้าแม่งออกเรื่องใหม่วะ รีวิวบอกรีบจบ ยินหนึ่งจบห้วนจริง555555555555555555555

จบห้วน เปิดพรีนาน เลื่อนส่งตลอด แต่กูก็ยังซื้อ

ยอดเรตติ้งในเม้ดมันน้อยลงปะวะหรือกุคิดไปเอง

>>402 น้อยลง ทุกคนเลย

>>403 นอหายไป หรือนขมันเยอะขึ้นวะ5555555555

>>404 ทุกวันนี้นักเขียนเยอะกว่านักอ่าน ไม่เกินจริง 555

กูยังอ่านนะ แต่เริ่มสวิตช์ไปอ่านนิยายเก่าๆละ นิยายของนขรุ่นใหม่ส่วนใหญ่มันเหมือนๆกันไปหมด เรื่องแนวไหนฮิตแห่เขียนกันจนเกร่อ อ่านมากๆเข้ากูก็เอียน แล้วนักเขียนเดี๋ยวนี้สำนวนไม่ค่อยมีเอกลักษณ์อะมึง อ่านไปสามเรื่อง จำประโยคประทับใจไม่ได้ซักประโยค กูว่ากูเริ่มอิ่มตัวกับนิยายรุ่นใหม่ คล้ายๆตอนอิ่มตัวกับนิยายจสอะ

พูดถึงสำนวน อยากฝากถึงพส.นักเขียน ไม่รู้ใครยังใช้ภาษาจริงจังคุมโทนอยู่บ้างมั้ย กุขอกราบและขอให้ทำต่อไปนะเพื่อนนะ รู้สึกกูหาอ่านยากเหลือเกิน เปิดไปไหนก็เจอแต่ภาษาโทนเฮฮา ใช้ภาษาวัยรุ่น ใช้คำฮิต ๆ ...ก็ว้าวุ่นเรย ...แน่นะวิ อะไรงี้ คือไม่ได้จะกดงานสายนี้นะ ใครชอบเขียนแบบไหนก็เขียนไป แต่ถ้าใครยังเขียนแนวจริงจัง คุมโทนดราม่า บลา ๆ แม้จะมีคนอ่านน้อยขายได้น้อย โปรดรู้ไว้ว่ากุเป็นกำลังใจให้เสมอนะเมิง ถ้ากุเจอกุชอบพล็อตก็จะสนับสนุน อย่าให้มันหายไปจากวงการ โฮร ๆ

สอบถามจ้า
- 6 ชั่วโมง 4,000 คำ ถือว่าระดับความเร็วโอเคไหมวะ
- แล้วหมวดโรแมน มีคำว่า เ อ า ได้ไหม

>>408 เอาได้ เขาห้ามแค่ หี คว/ย

>>408 เอาที่มึงสบายใจจะเขียนเลย เร็วช้าแล้วแต่ แค่ให้เสร็จตามเป้าที่มึงวางก็พอนะกูว่า
มีคำว่าเอาได้ เป็นคำเบสิคไปแล้วสำหรับหมวดนี้

>>408 -เอา- ใช้ได้ทุกหมวดเลยพื่อนโม่ง หมวดนิยายรัก/นิยายรักวัยรุ่นก็ใช้-เอา-ได้ นอ.สายหื่นชอบคำนี้ เร้าใจ

บท กับ storytelling มันคืออย่างเดียวกันเปล่า หรือต่างกัน ถ้าต่างกันมันต่างกันยังไงอะ ได้ยินมาหลายๆทีละ แต่พอไปศึกษาเองเหมือนไม่มีคนตอบประเด็นนี้เลยงงๆ

เพื่อนโม่ง กูหาวิธีทะลุ brotherhood โซนไม่ออก
พอ.แม่งจีบมา แสนกว่าคำแล้ว ทุกอย่างแม่งก็ทำไปหมดแล้ว (กุหมายถึงเยก็เคยแล้วแบบสถานการณ์พาไป)​ โครงที่วางไว้คือนางต้องทะลุได้แล้ว แบบต้องรู้ได้แล้วว่ารู้สึกจริงจังกับคนๆนี้ อยากแต่งงานอยู่ด้วยไปตลอดชีวิตแบบคนรัก แต่เขียนแล้วเสือกรู้สึกว่าที่วางไว้อิมแพคแม่งไม่พอ ไม่ชวนให้รู้สึกว่าต้อนนางลงเลยว่ะ นางมึนและเปิดกว้างจนกูเอาไม่ลง รู้สึกว่าต้องเชือดนางให้แรงกว่านี้ กุตันมาหลายอาทิตย์แระ ใครมีวิธีทะลุพี่น้องโซนดีๆในแง่ครส. เสนอกุทีเถอะ

>>413 มึงอย่าเอาแนวพระเอกไปเปิดใจกับสาวอื่นแล้วนอเพิ่งรู้สึกตัวนะ กุละสงสารผู้ประสบภัยที่กำลังมีใจให้พระเอก ถ้าเป็นกูคงให้มีเหตุการณ์เกือบตุย

>>413 กูยกเคสคนเขียนบทเรื่อง Four Weddings and a Funeral ให้มึง
คนเขียนบทก็เค้นสมองคิดว่าทำไงให้พอ.โง่ๆคนนึงมันรู้ตัวสักทีว่าต้องรีบตัดสินใจคว้า คิดเป็นเดือนๆๆ แล้วก็กลั่นออกมาเป็นฉากงานศพเพื่อนพอ. คู่ชีวิตของคนที่ตายไปกล่าวคำอาลัยที่เศร้าสลดแต่สวยงามมาก จนพอ.คิดได้เรื่องชีวิตคู่
อะไรเงี้ย มึง มึงไม่ต้องหาบทเฉียดแรง ชีวิตคนเราจะมีจุดตระหนักรู้อะไรก็ได้มึง ดูอย่างเสมือนไข่มุกเสมือนหยก พอ.อยู่ดี ๆ แม่งตื่นรู้เฉยว่ารักนอ.

ขอให้มึงโชคดี

>>413 ลองศึกษาเคส >>415 ดู
แต่พวกฉากยอดฮิตที่ใช้กัน ส่วนใหญ่จะให้มีใครสักคนเข้าหามาจีบพระเอกว่ะ สาวไหนก็ได้ เพื่อนแกล้งให้รู้ใจก็ได้อะ ให้พระเอกมันค่อยๆเฟดตัวออกห่าง เริ่มไม่ตอบแชท ไม่รับสาย เห็นอยู่กับผู้หญิงคนอื่นบ่อยๆ(ซึ่งอาจมาเฉลยหลังนางเอกสารภาพว่าอยากเลื่อนขั้นมากกว่าพี่น้องว่าเป็นแค่เพื่อน น้องสาวต่างแม่ หรือญาติ) มึงต้องทำให้นางเอกรู้สึกขาดผู้ชายคนนี้ไม่ได้ ทำไมหัวใจเราเจ็บเวลาเห็นเขาอยู่กับสาวอื่นนะ เราชอบเขามากกว่าพี่น้องไปแล้ว ให้ติดใจสัมผัสจากอ้อมกอดเขา ชอบเวลาเขาโทรมาคุยเล่น บลาๆๆ ให้เพื่อนมาบิลด์รึเปิดฟังพี่อ้อยพี่ฉอดยังได้เลยมึง เยก็ได้เยไปแล้ว หาเรื่องให้เยอีกรอบเพื่อพิสูจน์ใจตัวเองยังได้เลย!

>>413 ตามที่โม่งบนว่าเลย กุเสริมว่าส่วนใหญ่ที่กุเจอมักจะรู้ตัวว่ารัก ว่าขาดไม่ได้ จะเป็นจะตายเมื่อไม่มีเธอ ก็ตอนที่ห่าง-แยกจาก-หรือมีเหตุการณ์ที่ทำให้คิดว่าจะสูญเสียเธอไป

เพื่อนโม่ง แต่งจบนิยายลงขายแล้ว ทิ้งช่วงกันบ้างมั้ย เราลงขายแล้ว พอจะเริ่มเรื่องใหม่ทั้งที่มีพล็อตมีไรครบรู้สึกยังพักไม่พอ ไม่อยากเขียนต่อแล้ว แต่อีกใจคือกลัวคนอ่านหายถ้าเราหายไปนาน

>>418 มึงไม่ต้องกลัว​ คนอ่านหายอยู่แล้ว​ ยุคนี้แดกไวอื่มไวไปไวไม่มีการมาชะเง้อรอสายผลิตหรอก
ถ้ามึงเขียนเป็

>>419 ไปโดนปุ่มส่ง​ ขอต่อๆ
ถ้ามึงเขึยนเป็นรายได้หลักรู้อย่างงี้ก็ต้องเร่งผลิตไม่งัเนเตรียมอดตาย
ถ้าเป็นแค่งานเสริมก็ชิลๆได้​ เว้นช่วงพัก​ เติมคุณ​ภาพให้งานเขียนเท่าที่รู้สึกว่าพอ
มึงเก่งมากที่เข็นจบได้เรื่องนึง​ อย่าลืมให้รางวัลตัวเอง

ขอบคุณเพื่อนโม่ง
โม่งบล๊อคไอพีกุเฉยเลย เมื่อคืนเลยตอบไม่ได้ซะงั้น
>>415 กูก็อยู่ในสถานการณ์เดียวกันเลย T w T
การใช้เรื่องของชาวบ้าน / ความวิบัติชาวบ้านมาทุบหัวนางแทนอาจจะเข้าท่าว่ะ
มึงพูดแล้วกูก็นึกถึง ฟีลสไตล์วรรณกรรมญป. เลยว่ะ สงสัยต้องไปคุ้ยมาอ่านสร้างฟีลหน่อยแล้ว

>>414 >>416 >>417 มุขคลาสสิคพวกนั้นกุเล่นไปหมดแล้วนี่สิ
มุขเกือบตุย กุเล่นตั้งแต่เริ่มเรื่องเลย เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้นอ.เข้ามาในชีวิตพอ.อ่ะ เริ่มต้นก็อายุห่างกันหลายปี แล้วก็ดูแลกันมาตั้งแต่พอ.ยังเป็นแค่เด็กชายอ่ะ นางรักพอ.เหมือนคนในครอบครัวอยู่แล้ว เพราะงี้นางถึงแยกหึงแยกหวงไม่ออก พี่น้องโซนนางเลยยิ่งเขียนยิ่งแกร่งขึ้นทุกที มาถึงตอนนี้มันแกร่งเกินการควบคุมกูไปแล้ว 🥲
ส่วนมุขมือที่สามกระทุ้งใจ นอ.กูเล่นเองไปแล้ว อยากให้น้องเป็นฝั่งฝาสัด ทำพอ.กุรวดร้าวไปหลายตอนแล้ว ตราบใดกำแพงพี่น้องยังอยู่ พอ.กูมันไม่กล้าใช้แผนมือที่สามเด็ดขาด

กุเคยคิดเล่นๆนะ ว่าจะเซทซีโร่ ส่งทรัคซังไปทำลายกำแพงนาง ให้นางความจำเสื่อมไปเลยดีมั้ยวะ
คนอ่านจะสาปส่งกูแทนมั้ยวะนั่น 😬

>>421 ถ้ามึงทำอะไรต่างๆนานาแล้วรู้สึกว่ามันยังไม่สามารถทำให้มันคู่กันได้ก็คงต้องปล่อยไปว่ะ เป็นเคมีที่ไม่เข้ากันก็ต้องตัดจบความสัมพันธ์ คนหนึ่งคิดเกินพี่น้องแต่อีกคนไม่ได้คิดก็ต้องหาแฟนใหม่ให้พระเอกไปเลย

เคยอ่านสารภาพรักกับคุณคางุยะป่ะล่ะ ในเรื่องมันมีคู่รองคู่หนึ่งที่ฝ่ายชายคือรักชอบ ตามจีบพี่เขา แต่ฝ่ายหญิงคิดแค่รุ่นน้องที่น่ารัก ผู้หญิงจะเข้ามหาลัยแล้วต้องห่างๆกันไปเลยให้เยทิ้งทวน สุดท้ายฝ่ายชายทำไม่ลง รู้สึกสมเพชตัวเองเลยขอตัดจบความสัมพันธ์เอง ทำยังไงเขาก็ยังมองเป็นน้องอยู่ดี สุดท้ายผู้ชายก็มูฟออนมีคนใหม่ มีความสุข(?) แต่เอาเป็นว่ามันไม่ได้คู่กันแล้วแยกย้ายไปตามทางตัวเองก็แล้วกัน

>>422 ขอโทษนะที่นอกเรื่อง อีนกที่ไม่นกสินะ5555

>>423 ใช่ 5555555555555555

แต่กรณีบนคือยากหน่อยมั้งเพราะมึงสร้างเงื่อนไขติดล็อคให้ตัวละครไปเอง อ่านจากที่บรรยายมายังไม่รู้สึกถึงเคมีที่เข้ากันของตัวละครเลย ถ้า fix ขนาดนั้นมึงต้องคลายเงื่อนไขออกบ้างว่ะไม่งั้นก็ไปไม่รอด ถ้าเขียนแล้วรู้สึกฝืนใจให้มันคู่กันก็ไม่ต้องฝืน ให้มันแยกย้ายไปตามทางแต่ละคนก่อน หรือจะเอาแบบหนังเฟรนด์โซนก็ได้ พระเอกสารภาพรักไปแล้ว นางเอกจะให้เย แต่ทำกันไม่ลงเพราะนางเอกก็ไม่อยากให้ความสัมพันธ์เปลี่ยน นางเอกมันมีความฝังใจเรื่องพ่อกับแฟนเก่าที่เจ้าชู้และทิ้งนาง พระเอกเลยขอจบความสัมพันธ์เอง ตอนจบนางเอกก็คิดได้ว่าใครสำคัญเลยตามไปง้อแล้วได้เป็นแฟนกันน่ะ

แต่เรื่องนี้กูไม่อินความรักเท่าไหร่ นางเอกปิดกั้นตัวเองมาก นิสัยก็ไม่ได้น่าเอาใจช่วยแถมเห็นแก่ตัวจัดๆ พระเอกแม่งตกหล่มอีนี่นานเกินไปละ

Ky กูอยากรู้ว่านักเขียนนิยายสมัยนี้เขาพิมพ์นิยายกันทีละกี่เล่มวะ อย่างเมื่อก่อนยุคที่หนังสือรุ่งๆ ถ้าเป็นเรื่องดังก็แสนเล่มเป็นปกติ ของยุคนี้เหลือประมาณเท่าไหร่

>>425 ไม่ดังแต่สนพ.ใหญ่ก็​ 3000 แต่ถ้าไม่ดังและสนพไม่ใหญ่ ก็ 1000-2000
บางทีวางแค่อีบุคแล้วขายได้หลักร้อย
แต่ถ้าดังก็ยังหลายพันอยู่ พวกบิ๊กเนมคง 6000 ขึ้นไปมั้ง แต่เทียบกับยุครุ่งเรืองก็คงเทียบไม่ได้หรอก เดี๋ยวนี้ยังมีคนไม่เชื่ออยู่เลยว่าสแตนดาร์ดสมัยก่อนคือ 10000 เล่ม

มึงมีคนมาขอให้กูคิดพล็อตที่เหมือนจะincestแต่ก็ไม่incest ให้หน่อยแต่ไม่เอาแบบพี่น้องที่มาเฉลยทีหลังว่าเป็นพี่น้องไม่แท้ กูเลยนั่งคิดไปเรื่อยได้มาพล็อตหนึ่งแบบพระเอกมันเจออุบัติเหตุแล้วอิเซไคไปโลกแฟนตาซีเข้าร่างเด็กกำพร้าที่มีพี่สาวแล้วนิสัยมันต่างกับเจ้าของร่างมาก พี่จับได้แต่แรกว่านี่ไม่ใช่น้องตัวเอง น้องจริงๆตายไปละ พระเอกมันคือวิญญาณเร่ร่อนที่มาเข้าร่าง นางเลยทำตัวห่างเหินแต่ก็ยังคอยช่วยให้รอดตายเวลาเจอวิกฤตใหญ่ๆอยู่บ้างเพราะยังไงนี่ก็ร่างน้องปล่อยตายไม่ลง พระเอกมันชอบพี่สาวเจ้าของร่างแต่ไม่กล้าก้าวข้ามเส้นศีลธรรม+โดนพี่สาวเบรคไว้ว่าไม่เอาเด็ดขาด มันเลยจบarcโลกนั้นที่อิพระเอกตัดใจละก็ไปเป็นฮีโร่แต่งงานมีฮาเร็ม มีลูก ส่วนพี่ก็มีฮาเร็มหนุ่มๆสาวๆมีลูกมีครอบครัวเป็นของตัวเองเหมือนกัน แล้วอยู่มาวันหนึ่งอยู่ดีๆวิญญาณมันก็ย้อนกลับร่างตัวเองที่โลกเดิมเริ่มarcใหม่ หลังพระเอกมันฟื้นขึ้นมาก็ค้นพบว่ามีคนในโลกตัวเองหลายคนเลยที่หน้าตานิสัยอะไรเหมือนกับคนในต่างโลกที่มันไป โลกนี้มันเลยเลือกไม่เอาคนในฮาเร็มเก่ามันแล้ว มันเลือกจะจีบคนที่เหมือนพี่ในโลกที่แล้วแทน แบบว่าโลกนี้ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกันเลยนะเป็นคนแปลกหน้าโดยสมบูรณ์ มึงว่าแบบนี้ตรงกับรีเควสท์ที่กูได้มามะ หรือว่ามันก็ยังincestอยู่ดี

>>427 ก็ไม่แล้วหนิ ถือว่าเป็นทางออกที่ดีด้วยซ้ำ แล้วก็ไม่ลำเส้นในอาร์คที่เป็นพี่น้องกันดว้ย

>>427 มุกแอบเก่าอยู่นะ อิเซไกไปเจอคนรักแล้วดีดกลับมาโลกเดิมเจอคนหน้าเหมือนเนี่ย555 ละครไทยก็เคยมีเรื่องไรจำบ่ได้ ทะลุมิติไปอยู่ดินแดนลี้ลับ พบรักกับตลค.นึงแต่สุดท้ายต้องกลับโลกเดิม กำลังเฮิร์ทอยู่ดีๆก็เจอคนหน้าเหมือนเป๊ะแบบบังเอิญเดินชนกันไรนี่ละ สุดท้ายก็็ตัดจบแบบปลายเปิดให้คิดเอาเองว่าจะสานต่อมั้ย เพราะหน้าเหมือนกันก็แทนกันได้ หรือแยกจากไปเพราะไงก็คนละคนกันมันแทนไม่ได้
ซึ่งกูว่าโอเคนะถ้าจะใช้มุกนี้ ถึงมีคนมาด่าว่าเนียนอินเซสล่ะสิ ไล่ให้มันไปอ่านความหมายอินเซสใหม่นะว่าคืออะไร

ประหม่าจังแฮะ ปกเสร็จแล้ว ตัวเรื่องก็เขียนจบภาคแล้ว
หลังจากนี้คือเริ่มอัพขายรายตอน แล้วเขียนภาคต่อซึ่งก็ไม่รู้จะทำได้มั้ย orz

มึงถ้านิยายมึงโทนผู้ใหญ่ หมายถึงเขียนด้วยภาษาทางการ เนื้อเรื่องปวดตับหน่วงๆ แต่มีอยากเล่าจุดเริ่มต้นที่พอ.นอ.มันเจอกันจากแอพ ตอนนั้นยังจีบๆกันอยู่ เวลาเขียนบทแชตคือใส่วงเล็บแล้วชิดซ้าย ชิดขวาเหมือนหน้าจอเลยป่ะ ละกุกลุ้มนิดๆ ที่พอถึงท่อนแชตแล้วกูต้องเลยปรับคำพูดให้มันธรรมชาติเป็นภาษาปากแต่กลายเป็นพระนางกูมันดูวัยรุ่นเลยอ่ะ ทั้งที่โซนเนื้อเรื่องหลักนี่อมทุกข์มาก

>>427 เออ แล้วมึงจะให้มันเข้าร่างเด็กกำพร้าอีกรอบทำไมอะ ได้เกิดใหม่มึงก็ใช้ร่างเก่าพระเอกโดยตรงไปเลยเด่ะ ถ้ามึงยังใช้ร่างของไอ้เด็กกำพร้านั่นอยู่มึงก็โดนด่าว่าเนียน incest อยู่ดีนั่นล่ะ สู้ให้พระเอกมันเอาร่างจริงตัวเองมาจีบโดยตรงไปเลยดีกว่า อันนี้ไม่เกี่ยวข้องอะไรใดๆกันแม้แต่นิด ถ้าร่างเก่าพระเอกมันเห่ยมากก็เขียนให้มันฟิตหุ่น รักษาผิว ดูแลตัวเองให้หล่อๆ มันดูมีความพยายามจะไปจีบเขา และจะน่าเอาใจช่วยกว่า มึงก็ได้เป็นตัวเองด้วยไม่ต้องไปสวมร่างใครให้แสลงใจ

>>432 อ่อ กูอ่านพลาดไป สรุปว่าเข้าร่างเดิมของตัวเองในโลกเดิมใช่มะ งั้นมาแบบนี้ก็ถูกทางแล้ว มันจะมา incest อะไร ใครจะด่าเรื่องนี้ก็ด่ากลับไปเหอะ ไม่เกี่ยวข้องอะไรกันซักนิด เหมือนคนแปลกหน้ามาทำความรู้จักกัน

ky มึง ถามหน่อย กูจะเอานิยายขึ้นแบนเนอร์เม้ด เขาตอบกลับว่ากูไม่ผ่านการพิจารณาขึ้นแบนเนอร์ ตรวจพบว่าเป็นผลงานที่ไม่เหมาะสมในการโปรโมตในวงกว้าง มีใครเคยโดนเหมือนกูมั้ย คือกูไม่ได้เขียนแนวข่มขืนน่ะ เป็นรักต่างวัย ตอนนี้เลยยังมึนๆงงๆ ภาพก็ไม่ได้โป๊ ไม่ได้เปลือย จะทักไปถามแหละ แต่กูแค่ยังมึนงงอยู่555

>>434 มี NC เยอะ หรือเปิดบทแรกก็ปั๊มกันเลย มั้ย

>>435 ไม่ ได้กันกลางๆเรื่องเลย ไม่ได้ใช้คำแนวๆฮีโคยแทดด้วย คสพ.มีปัญหาป่าววะ พระนางกูฟีลเด็กมหา'ลัยปี3กับหนุ่มวัยเลข3 ไม่ได้ธงแดงอะไร ไม่มีใครข่มขืนใคร เต็มใจกันหมด อายุก็บรรลุแล้ว เลิฟซีนก็ไม่ได้เยอะ หรือมันก็ยังถือว่าเป็นปัญหาจนโปรโมทไม่ได้หว่า

>>436 ตามที่มึงว่าไม่น่ามีอะไรเป็นประเด็นได้เลยถ้าไม่ผ่านเพราะเรื่องอายุห่างนี่กูจะ วดฟมาก มึงถามเมbตรงๆเลยแล้วมาเล่าเอาบุญที อยากรู้ว่ะ กูชอบแนวที่มึงเขียนด้วยอะ

>>437 รอเขาตอบเด๋วกูมาเม้า ไม่ใช่ว่าอยากอวยว่านิยายตัวเองดีเด่น ไร้ข้อผิดพลาด กูแค่กลัวตัวเองจะบ้งหลบในจนไม่เห็นความไม่เหมาะสมในงานตัวเองอะ อันนี้ช็อกกว่าไม่ได้ขึ้นแบนเน่ออีก กูก็มั่นใจพอตัวว่าพระนางกูน่ารัก ปกก็ใสๆหวานๆ เลยอยากรู้ว่าอะไรที่เขาตรวจแล้วเห็นว่าไม่เหมาะสม T-T เผื่อได้เกณฑ์มาจะได้แวะมาบอกเพื่อนโม่งด้วยว่าเม้ดไม่อยากได้อะไรขึ้นแบนเน่อ

มึงถ้ากูแต่งนิยายภาคต่อแล้วตัวละครที่มันเคยมีเหตุมีผลมาก แล้วก็นิสัยแบบยอมฆ่าคนผิดแต่ไม่ยอมให้คนชั่วรอดไปได้ มันเปลี่ยนไปเป็นพวกยอมปิดตาข้างหนึ่งให้กับลูกหลานตัวเองมึงว่ามันooc ไหม เหตุผลที่นิสัยมันเปลี่ยนไปเพราะเรื่องที่แล้วพระรอง(พี่)มันสั่งพระเอก(น้อง)ให้ฆ่าเผ่านางเอกเพื่อรักษาความสงบสุขของโลกละนางเอกไปช่วยก็เลยตายทิ้งลูกชายไว้คนหนึ่ง ละมันมาเฉลยตอนจบเรื่องนั้นว่าเอออิพี่น้องคู่นี้มันฆ่าคนผิด เผ่านางเอกมันโดนใส่ร้าย พอมาเรื่องใหม่ตัวเอกคือลูกชายนิสัยมันคือคุณชายที่โดนสปอยล์จนจะเสียคนเวลามันทำผิดอะไรมาพ่อกับลุงจะลงโทษมันก็จะ guilt trip พ่อกับลุงเรื่องที่ทำให้แม่มันตาย อะไรประมาณ มึงว่าเหตุผลที่นิสัยเปลี่ยนแค่ประมาณนี้พอปะวะ

มีคำถามที่ติดในใจกูนิดหน่อยว่ะ พระเอกนี่จำเป็นต้องกวยใหญ่มั้ย ถ้าพระเอกกวยกลางๆไม่ใหญ่ไม่เล็ก มันจะได้ฟีลลิ่งมั้ย กูไม่อยากเขียนเหมือนพระเอกมีขาที่สามน่ะ 5555555555555

>>440 กวยก็เหมือนนม เขียน/วาดให้ใหญ่เว่อร์เพื่อสนองนี้ดคนอ่านเฉยๆ แม้เทียบกับความเป็นจริงแม่งเนื้องอกแล้วปะวะ ซึ่งก็ขึ้นกับมึงอะว่าจะขายลูกค้ากลุ่มไหนเลือกตลาดแบบใด ลูกค้าส่วนมากชอบกวยใหญ่ มึงอยู่ตลาดนี้ก็ต้องเขียนอัปไซส์ผิดมนุษย์มนาให้เยอะๆ ลูกค้าส่วนน้อยไม่สนขนาด จะเล็กเท่าปากกากูก็อ่าน มึงเลือกตลาดนี้ก็เขียนไปจะลดไซส์หรือไซส์มาตรฐานก็จัดๆไป

>>440 กุไม่เคยบรรยายขนาดเลย ก็ขายดี

>>440 จะพอดีๆมือ จะมือกำรอบไม่ได้ก็ได้ แต่ห้ามเล็ก เพราะ ค เล็กเจอในชีวิตจริงได้มันไม่ม่วนจอย มันรันทด

>>439 กูว่ายอมฆ่าคนผิดไม่ยอมให้คนชั่วรอดนี่ไม่ได้มีเหตุผลนะ ออกแนวเห็นตัวเองเป็นผู้พิพากษา เห็นชีวิตคนอื่นสำคัญน้อย ฆ่าผิดก็ไม่เป็นไร คนแบบนี้จะเข้าข้างลูกหลานตัวเองก็ปกติ ไม่ ooc หรอก

เห็นห้อง webtoon คุยกันเรื่องนางเอกใสๆไร้เดียงสาไม่ประสีประสาความรัก อันนี้กูก็สงสัยว่าจะเขียนยังไงให้มันไม่ดูเป็นอีตอแหลแอ๊บแบ๊วไปวะ ยากเหมือนกันนะกับการเขียนสาวใสๆออกมาให้ไม่น่าหมั่นไส้

>>439 กูว่าได้นะ เหตุผลสมเหตุสมผลอยู่ แต่ถ้ามึงกลัวโดนว่า อันนี้ขยี้ในเนื้อเรื่องด้วยหรือยัง บรรยายความรู้สึกกระอักกระอ่วนของตัวละครที่ต้องหลับหูหลับตาเพื่อลูกหลาน หรือให้ตัวละครอื่นวิจารณ์ที่นิสัยมันเปลี่ยนไป ทั้งแบบปะทะกับตัวละครนั้นตรงๆ เรื่องที่เปลี่ยนไป หรือเป็นฉากพูดลอยๆ ซุบซิบกับตัวละครอื่นงี้

>>445 ยากกกจริง ก่อนอื่นคนเขียนต้องเชื่อว่าใสก่อน ซึ่งมันจะหลุดบ่อยๆ แล้วมันก้ำกึ่งคำว่าใสๆไร้เดียงสา กับดูโง่เกินด้วย =_=

>>445 แค่อย่าเอาสาวใสเว็บตูนเป็นต้นแบบก็พอละ

กู >>434 เองนะ เขาบอกกูติดป้าย 18+ ไว้ เขาเลยไม่เอามาโปรโมทขึ้นแบนเน่อ ไม่เหมาะสมกับวงกว้าง5555555 เออ กูเข้าใจละทำไมนิยายยัดไส้ฮีโคยแทดติดหมวดรักวัยรุ่นถึงไม่ชอบติ๊ก 18+ กัน ผู้ชายแก้ผ้ากอดกันก็ขึ้นแบนเน่อเม้ดได้ ถือว่าเหมาะแก่การโปรโมทวงกว้างเนอะ โอเคเลยพี่เม้ด ขอบคุณครับผม

>>449 ผช แก้ผ้ากุเคยบ่น โม่วบอกสงสัยเสียเงิน

มึง รู้สึกยังไงกับพวกแต่งยังไม่จบแต่ทำเล่มขายแล้วสุดท้ายเทไม่แต่งต่อกันบ้างวะ กูครึ้มอกครึ้มใจอะไรไม่รู้ลองทักเพจนักเขียนนิยายที่เคยซื้อไปแล้วเขาไม่ออกเล่มจบสักทีมาหลายปีว่าเขามีแพลนจะมาต่อเมื่อไหร่เขาตอบกลับกูมาว่าให้เห็นใจเขาหน่อย เขาเขียนนิยายเป็นอาชีพตอนนี้แนวนั้นขายไม่ออกแล้ว แล้วเขาก็เปลี่ยนแนวไปนานแล้วอารมณ์ต่อไม่ติดกับเรื่องเดิมละ อาจจะมาต่อในอนาคตถ้ามีไฟอีกรอบ แต่ตอนนี้ไม่มีแพลน กูอ่านละก็แอบเฟลนิยายเล่มละเกือบ500เมื่อสิบกว่าปีก่อนคือโคตรแพง

>>451 กลับไปแล้วบอก ขออนุญาตสาปให้ขายนิยายเรื่องใหม่ๆ ไม่ออก

>>449 18+ แบบล็อกให้ยืนยันอายุเท่านั้นใช่ปะ หรือแค่ติดให้เตือน 18+ เฉย ๆ กุเห็นเรื่องอื่นติดให้ขึ้นเตือนเฉย ๆ (ไม่ต้องยืนยัน) ก็ขึ้นแบนเนอร์ได้นะ

>>435 หมวดโรแม้งที่ nc ฉ่ำ เปิดมาเย้กเลย คือห้ามลงแบนเนอร์เหรอมึง ถามไว้เผื่อจะเขียน จะได้ไม่เสียเวลาส่ง

Ky โม่งง บอกบุญกูหน่อยได้ไหม T^T นิยายพลอตประมาณไหน/แนวไหนขายได้ ร้อนเงิน ยืมจนหน้าแห้งหมดแล้ว

>>454 ผัวโบ้ / ขายตัวให้พระเอก/ เด็กเสี่ย เขียนถึงพระเอกแซ่บ ยังไงก็ขายได้

>>454 ผัวโบ้ที่ ต้นเรื่องทำไม่รักไม่แคร์ แต่พอได้เน้ดแซ่บๆเสวๆแล้วติดใจ หึงหวงแต่ทำซึน เปย์เก่ง อ่อนโยน ทำอะไรที่ไม่คิดไม่เคยทำกับใครกับนางเอก แต่ไม่รู้ตัว ปากแข็ง จนมีจุดแตกหักนางเอกอยากเลิกอยากพอแล้ว ทีนี้พระเอกก็จะฟ้าผ่าเปรี้ยงเหมือนจะตุยเย่ขึ้นมาทันที ขาดเธอขาดใจ เพิ่งรู้ตัวว่ารักครับ คุกเข่าหอนอ้อนวอนขอให้เธอกลับมา

>>453 ตรงประเภทช่วงอายุสำหรับหนังสือ มีให้ติ๊กสำหรับทุกคนและอายุ 18 ปี+ กูก็ติ๊ก 18 อะ ตรงนั้นเลย อันนี้คือตรวจบัตรหรือแค่ขึ้นป้ายเตือนอ่ะ หรือทั้งคู่

>>457 ขึ้นป้ายเตือน+ตรวจบัตร ต่ำกว่า18+หมดสิทธิ์ (ซึ่งเมbเคร่งเรื่องนี้มาก ตั้งแต่ห้ามตั้งชื่อที่มีคำว่า18+ในชื่อเรื่อง เพราะเป็นด่านแรกที่มองเห็น)
พวกนักเขียนบางคน(ที่แอครีวิวฉอดบอกว่าเขียนดีอยู่แล้วดีมาตลอด)เลยเอาคำว่าเรท18+มาใส่ในTWเฉยๆ เก๋ๆแต่ไม่แน่จริงติ๊กถูกตรงนั้นแบบมึง
พอไม่มี18+บนหัวชื่อเรื่อง ทุกคนก็ซื้อได้ เหมือนปากบอกนิยายฉัน18+นะเตือนแล้วนะแต่การกระทำคือเปิดช่องให้ซื้ออ้าซ่า

แนวผัวโบ้ที่ต้องnc ทุกครั้งไหม ปกติที่เจอมีแต่nc ต้องมีข่มขืนด้วย แล้วเจอมาแบบนี้ของทุกปท.

>>459 เทอร์แม่งอัลกอลิทึ่มฟีดใส่แต่ข่มขืนเหรอ ผัวโบ้เขาเลิกข่มขืนแล้ว ส่วนใหญ่แม่งแฟนกัน แฟนเก็บ แอบคบ มาหลอกให้รัก NC เด็ดๆ มันน้ำจิ้ม บางเรื่องเขากะไม่มี

>>459 ไปอยู่ดงไหนมาวะ ผัวโบ้ไม่ เรพมีเยอะมากกก ที่ขายดีทุกวันนี้ก็แทบทั้งนั้น Ncไม่มีแต่เขียนสนุกพระเอกที่ทำให้คนหมั่นไส้แกมเอ็นดูในความคลั่งรักแต่ไม่รู้ตัวมีเยอะแยะ

>>461 ไหนกูขอตัวอย่างสักเรื่องสองเรื่องสิ ที่ไม่มีNC ฉ่ำ ๆ แล้วยอดขายพุ่ง ๆ เนี่ย

>>462 มีเน็ตเล่นโม่ง น่าจะมีเน็ตเข้าไปดูในเม็ดหมวดนิยายรักอันดับขายดีนะ

>>463 ขอบคุณมากนะมึงสำหรับคำตอบ ทั้ง ๆ ที่กูไม่ได้ถามมึงเลยสักนิด แต่มึงก็ยังอุตส่าห์มาตอบ และเสือกเป็นคำตอบที่ไร้ประโยชน์สำหรับกูจริง ๆ แต่ไม่เป็นไรกูรู้เน็ตมึงเยอะ แล้วที่กูถาม 461 เพราะจากที่กูเห็นยังไม่ต้องพูดถึงฉากNC หรอก แค่ปกก็ต้องเป็นภาพที่เกือบจะล่อเข้าไปเกินครึ่งแล้ว เพื่อดึงดูดนอ.

>>462 บบรพ. ตัวแม่ตัวมัมเม้ด ยอดพีระมิดขั้นสุด ออกเรื่องไหนยอดโหลดและเรตติ้งทะลุฟ้า ติดท้อปโหวตนักเขียน นิยายติดท้อปออฟเดอะเยียร์เกือบทุกเรื่อง

>>464 จ้ะไม่เป็นไรจ้ะ บางทีก็ลองช่วยตัวเองก่อนบ้างก็ดีเน้อ บางอย่างมันแค่เรื่องง่ายๆ

>>462 ขายดีอันดับ1เมbตอนนี้เลย แล้วไล่ดูของนักเขียนคนนี้ได้ส่วนใหญ่อยู่หมวดนิยายรักแนวนี้ได้ท็อปเม้ดแทบทุกเรื่อง ปีก่อน8-9เรื่องเซ็กซ์ซีนจึ๋งนึงแต่เร้าอารมณ์ ขยี้เก่งสนองนี้ดคนอยากสมน้ำหน้าพระเอก และใดๆล้วนผัวโบ้
นอกนั้นดูที่ท็อปหมวดนิยายรัก;หมวดดราม่า ปีก่อนมีเรื่องที่ผัวโบ้(ผัวเก่าสำนึกผิด/หย่าแล้วอยากขอคืนดี)ติดท็อปอยู่3-4เรื่องใช้ปกสำเร็จ

>>465 >>467 ขอบคุณมากนะมึง คนนี้กูยังไม่เคยลอง เหมือนครั้งนึงนานแล้วละ กูจำได้ว่าเขาเคยโดนเจ๊ใหญ่ในกลุ่มรีวิวคนนึงบอกว่า มีเรื่องนึงเขียนคล้ายนักเขียนอีกคน กูก็เลยยังไม่เคยลองงานเขาสักที เดี๋ยวจะลองหาตัวอย่างลองอ่านดู

>>468 บางทีก็อย่าไปอะไรกับนักรีวิวมาก มันความเห็นส่วนตัว บางคนก็เอียงกะเทเร่ บางคนก็เหม็นนักเขียน มันเป็นเรื่องความรู้สึกน่ะ ไม่ได้หมายถึงขาใหญ่คนนี้นะ พูดรวม ๆ สนใจงานไหนของใครก็เทสต์ตัวอย่างก่อน บางทีฟังเสียงรีวิวอาจทำให้มึงได้งานที่เสียดายเงินหรือพลาดงานที่อาจถูกใจมึง สู้จ้ะเพื่อนโม่ง

>>468 แนะนำให้อ่านพอนมูนซ่อนเลิฟก่อน

Hello โม่ง ใครยังพอจำความสมัยจบปี 4 ใหม่ๆ ได้บ้าง
คณะมีกิจกรรมอะไรปะวะ กูจำได้ว่าไม่มีเลย ทุกคนแบบเก็บของที่หอเตรียมกลับบ้าน จะมีก็แค่กินเลี้ยงกันเอง ไหม ?
มันจะมีก็ตอนเรากลับไปรับปริญญา ที่มีน้องมาบูม ???

รบกวนแชร์หน่อยนะจ๊ะ

>>471 ทำหนังสือรุ่น ;เตรียมถ่ายรูปหมู่รับปรญ;เตรียมยื่นเรื่องจบ;งานรับน้อง;งานเลี้ยงกลุ่มก็ไปเป็นผู้เฒ่าผู้แก่ในคณะ;นอกนั้นส่วนใหญ่จะไม่มีเรียนหรือมีวิชาเรียนน้อยก็จะหาตัวยากหน่อย

>>471 มีงานเลี้ยงของคณะด้วย แต่งชุดสวยอะวันนั้น กุจำได้ว่าต้องไปหาซื้อชุดราตรีด้วย555555

KY เดี๋ยวนี้มันเป็นเทรนด์นักรีวิว นักวิจารย์ เบต้ารีดหรอวะว่าต้องรับแต่งานถูกศีลธรรม เห็นเขียนกันทุกเจ้าเลยว่าไม่รับงานผิดศีลธรรม กูเขียนเรปเขียนท็อกสิครีเลชั่นชิปแต่ตอนจบกุเขียนให้พินาศย่อยยับทั้งเรื่องคนก่อคดีติดคุก ใครทำเลวไว้จบแบดเอนด์หมด ซึ่งกุไม่ได้โรแมนติไซต์เลย กุรู้สึกว่ามันน่าเบื่อนะถ้าโลกนี้มีแต่งานดีๆรักสีขาววนิลา แต่หาเบต้ารีดเช็คงานให้ยากมาก

>>474 ในxแปะป้ายนี้ทั้งรั้น มึงลงโพสต์สแกนหาคนไว้ใจได้ในกลุ่มfbง่ายกว่า ในxมึงอย่าไปง้อมันเลย พวกติดป้ายไม่รับงานธงแดงอะ จะโดนรังเกียจเอา เสียอารมณ์

>>475 ไม่ได้สิงเฟสอะ มีชื่อกลุ่มแนะนำมั้ย

>>476 กลุ่มนักเขียนนิยายV2

>>474 ชาวฉอดล้างสมองคนได้จริง

>>478 จริงมึง กลายเป็นค่านิยมใหม่ว่าทุกอย่างต้องขาวสะอาดหมดจด ถ้าไม่ทำจะเป็นคนไม่ดีทันที

ถ้าพระเอกไม่ใช่ชายในฝันผู้เพอร์เฟคและคลั่งรัก มีนิสัยชายแท้หลายอย่างติดตัว นักอ่านจะยังโอเคป่ะวะ กูจะไม่บอกว่ามันเป็นคนเทาๆกันนะ เพราะตัวละคร toxic กันเกือบหมดไม่มีใครดีไปกว่าใคร ไม่ใช่อะไร กูกลัวเขียนๆไปแล้วนักอ่านจะยี้พฤติกรรมมันเพราะมันก็น่ายี้จริงๆ 555555555555

>>480 กูชอบเป็นอย่างมาก

ออกนิยายเดือนละเล่ม กูไม่แปลกใจละว่าเขาทำกันได้ไง แต่กูแปลกใจตรงที่คิดพลอตกันทันได้ไงวะ

>>482 พล็อตกุมีเป็นล้านเลยนะ แต่แต่งจบปีละเรื่องว่ะ55

ใครสาย world building บ้าง สร้างวัฒนธรรมยังไงให้ดู plausible and unique just like real world

>>484 มึง must บอก sth ที่ผิดๆแปลกๆ เช่น problematic characters ;toxic relationship เพราะ real world มันเหี้ ย
Green flag คือ utopia

>>484 ก็ศึกษา the real world ว่าอารยธรรมมันเกิดขึ้นได้ยังไง แล้วสร้างไปตามนั้น ตัวละครของมึงอยู่ที่ไหน ภูมิประเทศแบบไหน กินอะไร ปลาหรือพืชเป็นหลัก ถนอมอาหารยังไง มีเกลือมั้ย ฯลฯ

>>484 มึงตั้งหมู่บ้านจำลองก่อนก็ได้ แล้วค่อยขยับขยายเป็นตัวเมือง เป็นประเทศ ดูทำเลก่อนว่ามันอยู่ไหน กำหนดอาหารการกิน การเดินทาง การใช้ชีวิต อยู่ติดทะเล มีปลา มีเกลือ อยู่ในภูเขามีพืชพรรณสมุนไพรอะไร มีเกลือมั้ย ทำอาชีพอะไร อยู่ในทะเลทรายหาน้ำกินกันยังไง มีพืชอะไร เดินทางแลกเปลี่ยนสินค้ากับใคร วิถีชีวิตมันขึ้นอยู่กับภูมิประเทศทั้งนั้น ลองตีโจทย์ออกมาให้ได้ ศึกษาพวกวิธีการสร้างอารยธรรมจากพวกสารคดีดู

ถามหน่อยโม่ง
ตัวละครลับมันคืออะไร หรืออะไรทำให้เป้นตัวละครลับได้

มีบทบาทหรือสำคัญยังไงกับเนื้อเรื่องบ้างอะ

แล้วเราจำเป้นต้องมีไหม มีตัวอย่างไหมอะ

>>488 ไม่จำเป็นต้องมีก็ได้

มึงกูอยากแต่งฟิคจากนิยายตัวเองนี่เขาจะเรียกแฟนฟิคไหมวะ หรือจะโดนนับเป็นอีก au ไปเลย แต่เนื้อเรื่องมันไม่ canon นะ

>>490 ประมาณว่าสมมุตินิยายต้นฉบับมึงเป็นนิยายรักธรรมดา แต่ชอบคาร์พระนางมาก เลยอยากเอามาแต่งเซตติ้งผจญภัยในหิมพานต์ พระเอกเคยเป็นทั่นประธานก็มาเป็นพญานาค นางเอกเคยเป็นเลขามาเป็นนางกินรี อะไรหยั่งงี้ป่ะ

>>490 กุเคยเห็นคนทำอยู่ เอามาแต่งแยก (แต่อันนั้นเขาเอามาแต่งโป๋ว) ถ้าทำกุแนะนำเป็นอีก AU ไปเลย เวลาคนอ่านอ่านจะได้รู้ว่าอันนี้เป็นอีกจักรวาลแยก อย่าไปนับรวมภาคหลัก
หรือถ้าเนื้อเรื่องมันจักรวาลเดียวกับจักรวาลหลัก มึงก็บอกเป็น what if ไป

>>491 ประมาณนั้นแหละพอดีกูอ่านเม้นที่เขามาเม้นขำๆแล้วตลกดีเลยอยากจะจับพวกตัวละครไปแกงตามที่เขาเม้นมา
>>492 กูว่าจะแต่งเป็น crack fic อะ เอาอิพวกตัวละครหน้าดำคร่ำเครียดในนิยายมาแต่งอะไรรั่วๆแนว Isekai Gakuin ,มัธยมไททัน

>>488 ตัวละครลับคือตัวละครที่ถูกพูดถึงบ่อยครั้งแต่ไม่เคยปรากฏตัว

ดราม่านักเขียนเพิ่มตอนพิเศษในเล่มรีปริ้นท์นี่คือใครเหรอวะ อยากรู้

>>495 ขอต้นทาง

>>493 ไม่เรียกแฟนฟิคดิเพราะมึงเป็นคนเขียนเองไม่ใช่แฟนๆ เขียน เป็น what if อย่าง >>492 บอกแหละ

>>495 นข.แจ่mสมัยที่มี^0^~♡; >////<;ToT~~รีไรต์ใหม่ก็เพิ่มตอนพิเศษกันแทบทั้งนั้นเลยค่ะมึง /ประเด็นทำนองนี้ต้องไปมู้สับไหมวะ

>>498 กูจัดหมวดตัวเองไม่ถูก ขอบใจ 55
จะมาถามว่านักอ่านเขาซีเรียสแค่ไหนวะ กับการออกเล่มใหม่แล้วเพิ่มตอนพิเศษ เห็นชอบพูดกันว่าเล่มเก่าจะกลายเป็นเล่มพิการงี้

>>499 ก็พิการจริง ขายต่อราคาตกด้วย แต่ส่วนตัวกู ถ้าทำเล่มเพิ่มตอนพิเศษ ช่วยแยกตอนพิเศษลงอีบ๊คให้กูซื้อต่างหากหน่อยได้มั้ย ให้กันได้เปล่า ไม่อยากเสียเงินเยอะแค่พื่อจะตอนพิเศษ

อ่านตูนเจอประเด็นนึงแล้วสงสัย การเอาเรื่องของคนรู้จักในชีวิตจริงมาเป็นพล็อต/องค์ประกอบในนิยายนี่มันถือว่าผิดจรรยาบรรณผิดมารยาทไหมวะ (กรณีที่ไม่ได้ขอเจ้าตัว) เช่น เพื่อนมีโลกหลายใบ เห็นเมีย ๆ ตบกันมันส์ดี / ญาติแย่งมรดกกันมาคุมาก / ผัวเก่าสันดานชายแท้ สร้างตลค.มาด่าแม่งเลย เอาบางส่วนมาดัดแปลงใส่นิยายตัวเอง งี้ เป็นเรื่องผิดหรือทำได้ คิดเห็นยังไงกัน

>>501 กุว่าเป็นปกติเลยนะ แต่ถ้าเอามาเขียนในเชิงเสียหายโดยไม่ขอเจ้าตัวก็ไม่ต้องให้เจ้าตัวรู้และเขียนบิดไม่ให้สื่อถึงคนๆ นั้น เพราะการสร้างตัวละครขึ้นมามันก็ต้องสร้างให้เหมือนมนุษย์จริงๆ หยิบมาเป็นแรงบันดาลใจได้

>>501 เรื่องปกติ แต่ถ้าคนที่ว่าเสื่อมเสียเดือดร้อนจากนิยายมึงเขาก็ฟ้องมึงได้ เพียงแต่ไม่ค่อยมีใครฟ้องเพราะเหมือนออกมายอมรับกลายๆว่าชั้นคือคนนั้นทำแบบนั้นในนิยายน่ะ

ถ้าถึงขนาดแบบละครที่ทำเกี่ยวกับแอร์เรื่องนั้นน่ะ ก็โดนฟ้องได้ ดูไว้เป็นเคสตัวอย่าง

Kyกุมือใหม่ เปิดให้อ่านฟรีจนจบและกำลังจะติดเหรียญ/เลยมาขอวิธีรับมือกับคอมเมนต์แย่ๆเตรียมตัวไว้ก่อน ขอบคุณล่วงหน้า
อย่างถ้ามีคนด่าว่ากูเห็นแก่เงิน โลภ(ในคอมเมนต์หน้านิยาย/หรือเวรกรรมนำทางกูไปเจอคนพูดถึงกูลบๆพอดี)กูควรรับมือยังไงดีวะ?ที่กูเคยเจอมา
1-ตอบกลับยาวๆตรงนั้นเลยด้วยเหตุและผลคำพูดสุภาพ
2-เอาไปแขวนเรียกทัวร์+โปรโมทงานไปในตัว(อาจจะมีคนเชื่อมโยงเก่งแอบคิดว่ากูคอมเมนต์ตัวเองสร้างดราม่าเองรับจบเอง)
3-ลบคอมเมนต์+บล็อกทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
4-ไปนั่งกอดเข่าร้องไห้บอกแม่ซื้อว่าจะเลิกเขียนนิยายอีกตลอดชีวิต พิมพ์ข้อความอำลาลงเพจลงทวิต
5-อ่านแล้วไม่เทคแอคชั่นใดๆ ปล่อยมันไว้อย่างนั้น

>>505 ถ้าเขียน ชญ มึงจะไม่เจอปัญหานี้หรอก แต่ถ้าเจอมึงก็แค่ไม่ต้องตอบอะไรเลย

แต่ประกาศบอกเลยว่าเปิดฟรีอีกกี่ชั่วโมงกี่วันก็ว่าไปแล้วก็ปิดติดเหรีญ เขียนชายหญิงไม่เคยเจอคอมเม้นดราม่าทรงนี้เลย เจอแต่ติดเหรียญแพงไปหน่อย กูก็ไปเม้นท์สักหน่อยว่า ถ้าเทียบกับจำนวนคำทั้งหมดราคาถูกกว่าอีบุ๊คอีก เพราะเราเปิดตอนเยอะ ติดแค่ตอนท้าย ยังไงก็คุ้มค่ะ สวยๆ ใสๆ ถ้าจี้เกียจก็ไม่ตอบ

>>505 ถ้าด่ากราดก็ด่าตอบ ไม่จำเป็นต้องรับบทน้ำตานองเลย มันของซื้อของขาย ไม่ใช่ความผิดมึงเลย แต่มึงแค่ต้องยอมรับว่าพวกอยากอ่านฟรีก็จะไม่ได้เข้ามาเพิ่มวิวให้มึงอีก

>>502 >>503 ขอบใจมาก เห็นเม้นมองเป็นเรื่องเหี้ยไร้จรรยาบรรณมากเลยหวั่นใจเล็กน้อยว่าคนทั่วไปคิดงี้หมดมั้ย 5555 หรือว่านข.เรา ๆ มีมายเซ็ตแปลก ๆ ไม่เหมือนชาวบ้านชาวช่องเขาเองวะ 55555

>>504 ซีรีส์เกาที่โทมินจุนเล่นตอนนี้ก็เห็นว่าเอาโครงมาจากชีวิตรักทายาทแชบอลเหมือนกัน กุยังแอบสงสัยเลยว่าแบบนี้ก็ได้เรอะ

ขอถามนข.ถ้าสมมติกุไปรีวิวในเม้ดว่าไม่เคยอ่านนิยายเรื่องไหนแล้วรู้สึกแย่และเสียดายเงินมากเท่านี้มาก่อน ทั้งเรื่องพล้อท สำนวน พิสูจน์อักษรไม่ดีซักอย่าง เสียดายเงินไรประมาณนี้ นข.จะทรอม่ามากมั้ย แต่คือกุรู้สึกแบบนี้จริงๆ อ่านจบแล้วเหมือนภูเขาไฟระเบิด มือสั่นไปหมดแต่กลัวว่าจะไปเม้นแล้วจะทำให้นข.เขาเป็นทุกข์ หรือกด1ใจไปเงียบๆดี

>>510 ถ้าไม่อยาากโดนแขวนมึงกดหัวใจเดียวไปเงียบๆเหอะ สมัยนี้นข.เขาแขวนนอ.กันเป็นว่าเล่น มึงไม่รอดแน่ถ้าเม้นเชิงนั้นออกมา แต่ถ้ามึงไม่แคร์จัแขวนก็แขวนกูไปดิ ก็เม้นๆไปแต่เผื่อใจด้วยว่าเขาจะไม่ได้มองว่าเป็นการติชมโดยสุจริตแล้วคิดเอาไปพัฒนาต่อ จะมีโอกามากที่โดนมองว่ามาดิสเครดิตให้เสียกำลังใจเล่นๆอะดิ

>>511 เอาใจยากเนาะ เคยกดหัวใจเงียบๆ1ดวง โดนเอาไปแขวนว่าอยู่ๆทำไมถึงมากด1ดวง จะรู้ได้ไงว่าผิดพลาดหรือไม่ดีตรงไหน เห้อ

>>510 ต้องถามความรู้สึกก่อนว่าตอนนี้มึงอยากทำอะไร ถ้ามันแย่มากๆจนโกรธ ไม่อยากเผาผี ไม่อยากตามนปก.นี้อีก ห่วยโคตรๆ ก็กดใจ 1 ดาวไป แต่ไม่ค่อยแนะนำเพราะจะโดนแคปไปแขวนและนักเขียนทุกข์ใจแน่ๆ เคยมีโม่งมาแนะนำวิธีไม่ระบุตัวตนในเม้ด กูเคยลองแล้วทำได้ แต่เหมือนมันเปลี่ยนไปมาได้อ่ะ เลยไม่แน่ใจว่าถ้าเข้าโหมดเลิกระบุตัวตน มันก็จะเผยแอคอยู่ดีรึเปล่า

แต่ถ้ามึงเป็นแม่พระ อยากให้เขาพัฒนา รู้สึกว่าหากมีคนชี้แนะเขาจะดีกว่านี้ได้ โลกนี้ไม่มีนิยายที่ห่วยแตก ทักหลังไมค์คนเขียนไป ไม่งั้นก็รีวิวแบบไม่ให้หัวใจ จุดที่อยากชมแม้จะน้อยนิดพิมพ์ไว้ ส่วนไอ้ที่อยากติใส่ในกล่องสปอยล์ให้เขากดเปิดเอง

ซึ่งกูเข้าใจนะ กูก็เคยซื้อนิยายจากสนพ.แล้วมันห่วยมากๆๆๆๆทั้งพล็อต ทั้งตัวละคร ทั้งบทพูด ทั้งพิสูจน์อักษรที่ผิดกระจาย มีดีแค่ปกงาม กูก็โกรธมากเหมือนกัน ทำอะไรไม่ได้ด้วยเพราะนักเขียนดันเขียนในคำนำว่าตัวเองกำลังรักษาโรคซึมเศร้า ใช้แรงกายแรงใจมากในการเขียนนิยายเรื่องนี้ แล้วกูจะพูดอะไรได้อะ เสียเงินก็เสีย วิจารณ์ก็ไม่ได้ รู้สึกแย่โคตร

กูเคยถามเมbแล้ว
ถ้าเข้าโหมดไม่ระบุตัวตนตอนรีวิว จะไม่ระบุชื่อ เฉพาะตอนที่เข้าโหมดนี้(แล้วของเดิมที่รีวิวไว้ก็เป็นชื่อเหมือนเดิม) เปลี่ยนโหมดสลับไปมาตามสะดวกได้เลย
ถ้าเป็นกูอัดอั้นตันใจเสียเงินซื้อมากูก็อยากพิมพ์บอกว่ะไม่อยากปล่อยผ่าน จะพิมพ์ว่าไม่ชอบเพราะ—-แล้วใส่สปอยล์ไม่ชอบตรงไหนยังไง เรื่องคำผิดเนี่ยได้เลยเต็มที่ นข.ผิดเต็มๆ พยายามใจเย็น อธิบายด้วยเหตุผลใช้คำที่สุภาพนะมึงถึงใจมึงจะร้าวรานแค่ไหนก็ตาม ถ้าเจอแขวนก็จะได้รู้สันดานคน

ขอบคุณเพื่อนโม่ง กุ >>510 นะ กุไปใช้โหมดไม่ระบุตัวตน ให้1ดวงพร้อมระบุเหตุผลว่าทำไมถึงไม่ชอบอย่างมีสติและสุภาพแล้ว ทั้งที่ใจจริงสิ่งที่อยากทำคืออยากไปกรี้ดอัดหน้าว่ากล้าดียังไงถึงออกงานชุ่ยๆแบบนี้มาขายเอาเงินคนอื่น หวังว่าเขาคงจะไม่เป็นทุกข์มากเกินไปและไม่เอากุไปแขวนนะ

>>513 ถ้าเข้าโหมดเลิกระบุตัวตน รีวิวเก่าที่รีวิวไว้ตอนไม่เปิดเผยตัวตน ก็จะไม่เผย จะคงเดิมอยู่แบบนั้น
มันเป็นโหมดแบบคงสถานะเรียลไทม์ ไม่ย้อนไปยุ่งกับของเก่า
เหมือน-มีแล้ว- ถ้าตอนพิมพ์รีวิวยังไม่กดซื้อก็จะไม่ขึ้น แม้หลังจากนั้นมาซื้อ รีวิวที่พิมพ์ตอนยังไม่ซื้อก็คงเดิมจะไม่ขึ้น-มีแล้ว-ให้

และอยากฝากถึงพรี่ๆเพื่อนๆโม่งนักเขียนนะ เอางานออกมาขาย คำผิดมีนิดหน่อยก็พอจะรับได้อยู่ แต่ไม่ใช่ผิดแบบสลับชื่อตัวละคร ประโยคหาย ประโยคเกิน จนอ่านไม่รู้เรื่อง หรือแบบก็อปย่อหน้าก่อนหน้ามาแล้วลืมแก้ไขจนกุนึกว่ากุง่วงจนอ่านซ้ำที่เดิมรึป่าว แต่ไม่ใช่ เลื่อนผ่านไปอีกหน้าก็ยังอ่านย่อหน้าเดิม ฝากไว้กงนี้

>>513 คำแนะนำของมึงดีนะ ที่บอกวิธีรีวิวแบบไม่ให้หัวใจลด ติดสปอยล์อีก ตะนี้ก็อยู่ที่นักเขียนแล้วล่ะว่าจะเปิดใจแค่ไหน แต่ถ้ากุเป็นนักเขียน เจองี้กุจะขอบคุณนะ ถึงจะใจบางกับการติดทุกจุดก็เหอะ

>>510 ตัดตรงนี้ออก (ไม่เคยอ่านนิยายเรื่องไหนแล้วรู้สึกแย่และเสียดายเงินมากเท่านี้มาก่อน) แล้วติเรื่องที่เกิดขึ้นพอ ถ้าถูกแคปคนอื่นจะอยู่ข้างมึง ถ้ามีประโยคในวงเล็บมึงจะโดนดึงดราม่าคอมเม้นท์แรง

ky มึง ถ้ากูจะเอานิยายหมดสัญญมาลง Ebook เอง กูต้องทำยังไงวะถึงจะให้มันมี review ของเวอร์ชั่นเก่าติดมาด้วย ถ้ามันแบบหมดสัญญาโดนะอนออกไปแล้วน่ะ

แก้ *ถอน

>>521 ตอนที่มึงส่งนิยายเข้าระบบ มันจะมีช่องถามว่าเคยวางขายเรื่องนี้หรือยัง มึงก็ระบุไปว่ามึงเคยวางขายในชื่ออะไร นามปากกาอะไร เดี๋ยวพรี่เมบก็จะลิ้งก์รีวิวเก่ามาใส่ให้มึงเอง

>>523 ขอบคุณมึงมาก ถึงกูไม่ได้แจ้งสนพ.รีวิวเดิมมันก็จะยังอยู่ใช่มั้ย กูเสียวว่าของกูมันหมดสัญญาสักพักละ เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าอยากได้รีวิวเดิม

>>524 มันจะมี รีวิวeditionเก่า มาให้อยู่ แล้วถ้าเรื่องเก่าตอนออกกับสนพ.มึงได้ป้ายแดง เรื่องใหม่มึงก็จะได้ป้ายแดงด้วย แต่เรตติ้งต้องเริ่มที่0ใหม่นะ

>>524 ลองดูตัวอย่างได้ที่เรื่อง : กนละวิทีจีบคุณ หมดสัญญากับสนพ. นข.เอามาทำขายเอง เรตติ้งแต่ก่อน3ร้อยกว่า ตอนนี้10กว่าได้ป้ายแดง ที่ช่อง"รีวิวทั้งหมด"จะมีให้เลือกว่าจะดูรีวิวedditionเก่าหรือedditionปัจจุบัน

>>524 ใช่ ไม่ต้องแจ้งสนพ. รีวิวก็จะตามมาอันใหม่เอง

>>526 *edition โอ้ยย กูไปละ55555

อย่างนี้นี่เอง ขอบคุณพวกมึงทุกคนมากกกก

กุเจอข่าวคนดังเป็นมะเร็งแล้วตกใจว่ะอายุ42เอง แต่ กูก็มีแรงขึ้นมา อยากรีบเขียนลูกๆที่อยู่ในหัวให้ได้กำเนิด แล้วกุจะได้ตุยเย่ตาหลับ

>>530 มะเร็งมันไม่เลือกอายุอยู่แล้ว แต่เงครั้งนี้คือ ฝรั่งก็ขี้เสือกเวอร์ไม่แพ้ชาติใดในโลก

ใครจัดโปรงานหนังสือในพี่เขียวบ้าง ยอดดีกันไหม ของกูไม่ต่างจากที่ไม่จัดเลย เศร้าชิป

>>532 เหมือนกันเลยมึง กราฟนิ่งมากกกก กูว่าพี่เมบจัดถี่เกินไปว่ะ นักอ่านน่าจะปั๊มเงินไม่ทัน

>>533 นักอ่านน่าจะรุมซื้อบรรดาตัวแม่ตัวมัม เรื่องเด่นเรื่องดังที่ลดราคาอะมึง เงินเขาหมดกะตรงนั้นแล้ว บางคนเปิดสันแรกได้ 200-300 โหลด ไม่เหลือมาถึงมือเรา ๆ หรอก

>>534 แต่ปีก่อนก็ไม่นิ่งสนิทแบบนี้นะ เหมือนคนอ่านน้อยลง หันมาเขียนกันหมดหรือเปล่าวะ รีวิวส่วนใหญ่เท่าที่เห็นก็น้อยลงกันเกือบหมดเลย ไม่ว่าตัวแม่ตัวพ่อ

>>535 ทุกวันนี้คนเขียนเยอะกว่าคนอ่านไม่เกินจริง ใครก็เป็นนักเขียน 55

อยากถามความเห็นหน่อยว่ะ กูจะเขียนพล็อตประมาณตัวเอกเคยเป็นหัวโจกบุลลี่คนสมัยม.ปลาย ตัวรองคือตัวละครที่ถูกบุลลี่ เรียนจบแล้วแยกย้าย ตัวรองชีวิตไปได้ดี ส่วนตัวเอกด้วยสันดานที่เป็นแบบนี้ก็ตกต่ำลงแบบแทบจะอยู่ในสังคมไม่ได้ ดำเนินเรื่องไปก็มีหลายๆอีเวนท์ให้ตัวเอกชดใช้กรรมและสำนึก ก็กลับตัวเป็นคนดี

ทีนี้ตัวเอกไปพบคนหนึ่งแล้วได้คบกัน มีแพลนจะแต่งงานด้วยกัน แต่ตอนแฟนพาไปแนะนำทางบ้าน เขาเสือกเป็นญาติกับตัวรอง สามคนนี้ไม่รู้มาก่อนว่ารู้จักกัน มันเลยเกิดเป็นประเด็นที่กูพยายามคิดว่าตัวรองจะสามารถให้อภัยตัวเอกได้มั้ย หรือไม่ให้อภัยตลอดไป แม้มึงจะแต่งมาเป็นญาติกู กูก็จะถุยน้ำลายใส่งานแต่งมึง จากเหตุการณ์บุลลี่มันผ่านมาประมาณ 15 ปี+ละ คิดว่าความแค้นของคนจะสามารถบรรเทาได้มั้ยวะ อยากถามความเห็นพวกมึง

บูลลี่ขั้นไหนอ่ะ แต่กูว่า ยังไงก็แค่นอยู่ว่ะ ภาพตอนเรื่องแย่ๆมันชัดต่อให้จะผ่านไปกี่ปี แต่ถ้าชีวิตดีขึ้นแล้ว ก็อาจจะไม่แค้นหนัก แต่คงไม่มีวันให้อภัย ไม่ขอมองหน้า

>>537 ความเห็นกูมองว่ามูฟออนไปได้ดีแล้วถ้ายังแค้นอยู่ก็เหมือนจมปลักว่ะ อาจจะขอต่อยสักทีสองที วางตัวห่างๆไม่จี๋จ๋าด้วย ถ้าพระเอกมันสำนึก รู้สึกผิดและขอโทษอย่างจริงใจด้วยนะ

>>538 ฟีลแบบแกล้งให้อับอาย เทขยะใส่หัว จับขังในล็อคเกอร์ห้องน้ำ ปลุกระดมเพื่อนๆในห้องรุมแบนบอยคอต และอีกหลายๆอย่างที่ทำให้ตัวรองรู้สึกเหมือนตกนรก แต่ผ่านมันมาได้ ส่วนตัวเอกก็จะเจอเรื่องแบบนี้เป็นกรรมสนองเหมือนกัน

แต่กูก็มาคิดนะว่าถ้าเจอแบบนี้คงไม่ให้อภัยหรอก แต่ธีมเรื่องกูมันออกแนวเราจะปล่อยวางความแค้นได้มั้ย กำลังอยู่ในช่วงวางพล็อตเลยอยากรู้ความเห็นจากหลายๆทาง

>>540 แรงมากกกก อาจจะไม่ชี้หน้าด่าทอหรือแซะไม่เลิก แต่ก็คงไม่มองหน้าว่ะ

>>540 เหตุการณ์ร้ายแรงมากๆ กุว่าไม่มีทางให้อภัยอ่ะ อาจจะไม่แก้แค้นคืน แต่คงไม่อยากให้คนในครอบครัวแต่งงานกับคนแบบนี้ ไม่อยากเห็นหน้า กูว่ามันทำใจปลงยากนะ นอกจากจะโตขึ้นแล้วเจอแตาประสบการณ์ดีๆมีคนซับฟอร์ตให้แบบสุดๆๆ ถึงจะกลับมาแข็งแรงได้ แต่คงไม่มีทางให้อภัยอ่ะ มันทำให้ช่วงวัยเรียนที่ควรจะน่าจดจำ กลายเป็นนรกเลยนะ ต่อให้คนบูลลีาจะโดนกรรมตาสนองคืนแแค่ไหน มันก็ย้อนเวลาไปแก้ไขแผลใจเราไม่ได้ป่ะ

>>540 ก็ขึ้นอยู่กับมึงวางนิสัยตัวละครที่โดนแกล้งยังไงอะ ตอนนั้นอายุเท่าไหร่ด้วย คนเราไม่เหมือนกัน
มีตั้งแต่ 1) ให้อภัยแล้วคบหาต่อได้แบบสนิทใจ 2) ให้อภัย แต่ไม่อยากยุ่งต่อ 3) ไม่ให้อภัย ไม่เผาผี ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกัน 4) ไม่ให้อภัย ไม่เผาผี และตามอาฆาตจองเวรมึงด้วย
และตัวเอกของมึงทำให้คนเชื่อแค่ไหนว่าทนทุกข์ รู้สึกผิด และกลับตัวกลับใจจริง
ไม่รู้อันนี้แนะนำถูกมั้ย แต่ดูตัวอย่างรักไร้เสียง เวอร์ชั่นมังงะได้ กูว่าเล่นประเด็นพระเอกเป็นคนบูลลี่ได้ดี บูลลี่จริง บูลลี่แรง
แต่พอถึงบทโดนบ้าง ก็ทำให้คนอ่านสงสารและเชื่อได้ว่าสำนึกจริง แต่เรื่องนี้ก็มีทั้งคนเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยกับการที่จะให้อภัยนะ

>>540 หนักว่ะ แต่ซีนอารมณ์เขียนสนุกน่าดู นี่กูนึกถึงประมาณฮาวทูทิ้ง ต้องมีฉากคนเคยโดนตัวเอกบูลลี่ถามอะว่าขอโทษทำไม ขอโทษเพื่อให้ตัวเองสบายใจเหรอ? เอาจริงๆกูชอบนะถ้าตอนจบจะไม่เผาผีกัน ฟีลรับรู้ว่ามึงคือคนในครอบครัวละ แต่ความผิดที่ตัวเอกทำจะไม่มีวันจางหายไป ถึงจะสำนึกได้ แต่ก็ต้องสำเหนียกด้วยว่าคนที่เคยบูลลี่ก็คือตัวเอกจริงๆ เหยื่อมีสิทธิ์จะไม่ให้อภัย และเขาก็ไม่ผิดเลย ปล่อยวางความแค้นได้มั้ย ก็...ตัวเอกมึงทำชีวิตมัธยมของคนคนนึงไม่มีความสุขไปเลยอะ คงต้องทำให้ตัวละครรองตัวนี้มีชีวิตที่ดีมากๆๆๆๆ แล้วก็ต้องยังพบเจอความดีงามของชีวิตที่ไร้ตัวเอกบูลลี่ด้วยถึงจะปล่อยวางความทุกข์ได้

แต่ถ้าเจอหนักขนาดนี้ แล้วตัวรองรักญาติตัวเองมากถึงขั้นเป็นครอบครัวคนสำคัญ ตัวรองมันก็คงไม่สบายใจอะที่มีคนเคยบูลลี่ตัวเองมาคบกับญาติมัน ทั้งเป็นปมในใจ ทั้งกลัวว่าญาติตัวเองจะโดนทำร้ายเหมือนตัวเอง จะว่าให้อภัยก็ได้ แต่คงทำเพื่อความสบายใจของญาติเฉยๆ ยังไงก็อาจไม่ดี แค่เจอหน้าแล้วส่งยิ้มให้กันได้กูว่าก็เก่งละ หลากอารมณ์เลยว่ะ

>>540 ต้องมีฉากแทบจะสละชีวิตตุยแทน แบบวิ่งไปบังกระสุนให้ไรงี้แล้วว่ะ ถึงจะให้อภัยกันได้

ขอบคุณมากสำหรับคอมเมนต์ กูคงเลือกชอยส์ให้อภัยแต่ขอไม่ยุ่งเกี่ยวอีก ส่วนตัวเอกก็จะต้องรับกรรมพิสูจน์ตัวเองเพื่อไถ่บาปต่อไป น่าจะเป็นทางลงที่สวยที่สุด กูไม่อยากเขียนแนวล้างแค้นอะไรเท่าไหร่เพราะตัวรองกูนิสัยไม่ให้ 55555555

ถ้าถามว่าแค้นมั้ยก็แค้น แต่พอรู้ว่าตัวเอกมันเจออะไรมาบ้างก็คงสมเพชเวทนาจนปลงๆ แต่ยังจำไม่ลืม

เอิ่มมมมมมม กูก็พอรู้อยู่นะว่ากูเขียนแนว ยูริ ญ-ญ ได้ค่อนข้างดี (เมื่อก่อนเคยเขียน)
แต่คาดไม่ถึงเลยว่า ขนาดไปเขียนแนวนอร์มอลตั้งนานหลายปี พอกลับมาเขียนยูริอีกครั้งกูกลับรู้สึกฟิน + รู้สึกว่าเขียนดีกว่าแนวปกติซะงั้น!!

>>547 กลับมาเขียนเหอะเมิง ซีรี่ส์กำลังมา ปังๆ เผื่อจะได้ทำซีรี่ส์

Ky กูต้องทนเขียนนิยายเรื่องหนึ่งยาว 6หมื่น-1แสนคำนานครึ่งปีไปแชร์แผงที่มีนิยายล้านเรื่อง กว่านิยายกูจะถูกค้นพบ กว่าเคมีคนอ่านจะแมตซ์นิยายกู กว่ากูจะได้สักโหลด นิยายล้นตลาดหรือยังกูไม่รู้แต่กูท้อแล้ว เฮ้อ ยังไงกูก็ต้องเขียนต่อ เคลียร์ปกดองให้หมด บ่นแค่นี้แหละ

>>549 กูเข้าใจมึงนะ ทำอะไรได้วะ นอกจากทำต่อไป

มึงนิยายกูพระเอกมีเมียเก่ารักกันมากแบบจริงใจแต่เมียตาย นางเอกคือเมียใหม่ ถ้ากูแต่งตอนพิเศษหลังพระนางตายแล้วอารมณ์ไปเจอกันที่โลกหลังความตายกูจะแต่งไงดีวะ ถ้าให้มันเลือกเมียเก่าคนอ่านน่าจะแช่งกู แต่ถ้าเลือกเมียใหม่ก็ดูขัดใจทำร้ายคนก่อนที่มารอตามสัญญา แต่จะสามคนผัวเมียก็ไม่ใช่แนวกูไปอีก

>>551 แล้วจะแต่งตอนพิเศษแบบนั้นทำไม คุยแล้วก็จบไป เขียนว่าเลือกเมียเก่านี่หาเรื่องให้นอ.สาป

>>551 แล้วจะแต่งทำไมวะ กุไม่เก็ต 55

กูอาจตกข่าว คือเพิ่งรู้ว่ากวีบุคกำลังเซ็นสัญญานิยายเว็บของไทยหลายเรื่องเพื่อแปลไปลงเว็บนิยายภาษาอังกิด
อันนี้คุยกันไปยังวะ แล้วรู้มั้ยว่ามีเรื่องอะไรบ้าง

>>554 ยังไม่ได้คุย เพิ่งรู้จากมึงเนี่ย แต่สนพ.นี้โปร AI ออกหน้าออกตาเลยนี่หว่า 🥶🥶🥶 /ประเด็นหลังสงสัยต้องไปมู้สับแหลก

>>552 >>553 เมียเก่าเป็นตัวละครสำคัญบทเยอะอยู่เกือบ1/3แรกของเรื่อง ตอนพิเศษคือมาคลายปมของนางที่ทิ้งไว้ยังไงก็ต้องมีบทหลังความตายนาง ตอนนี้คือเมียเก่ารออยู่ตรงสะพานรอไปเกิดใหม่ พระเอกตายนางเอกยังไม่ตาย เลยแบบจะเอายังไงจะข้ามไปเกิดใหม่พร้อมเมียเก่าตามสัญญา หรือว่าจะให้พระเอกมันหักใจบอกเมียเก่าไปเกิดใหม่แล้วรอนางเอกดี กับอีกทางที่คิดไว้คือมาเจอหน้ากันทั้งสามคนแล้วบอกว่าชาติหน้าก็ต่างคนต่างไป

>>556 เอาเป็นชาติหน้า สามคนมาเกิดเป็น พี่น้องกันหมดไปเลย เมียเก่าเมียใหม่เป็นฝาแฝดกันงี้ พระเอกพี่คนโต ได้ป่ะ5555 จบที่พระเอกมันกำลังจะแต่งงานกับเนื้อคู่ในชาติใหม่ เท่าเทียมดี เพราะกุเคยเจอเรื่องที่นางเอกพระเอกตาย เกิดชาติใหม่ นักเขียนให้เป็นพี่น้องกัน แบบพี่น้องกันจริงๆ งี้

>>556 รอไปพร้อมกัน555

>>554 โอ้ยนโยบายนี้มีตั้งแต่เปิดเว็บใหม่ๆละ ว่านข.ไทยเอานิยายมาลงเว็บนี้แล้วมีแววรุ่ง เขาจะจับเข้าโครงการแปลส่งออกให้เลยจ้า คือแนวคิดนี้มาก่อนงานหนังสือส่งออกพลังนุ่มนิ่มของพรรคแดงอีกอะ แต่เว็บมันยังเล็กๆอยู่+หน้าตาอัปลักษณ์มาก ฟังก์ชั่นไม่ว้าวพอจะดึงดูดให้คนมาใช้งาน นข.ไทยเลยไม่ค่อยแห่มากัน เว็บแม่งอยู่รอดได้ทุกวันนี้เพราะพวกไลท์โนเวลแปลทั้งหลายนั่นละ เจ้าของเว็บก็ลูกชายนายทุนเจ้านึงที่มีใจรักในด้านนี้เลยเอาเงินมาละลายเล่นๆงี้แหละ ฟีลโอตะผู้มีตังอะ555 กำไรไม่หวือหวาเท่าไหร่ ถ้าเป็นเจ้าอื่นคือควาปิดกิจการนานละ แต่เจ้าของเขาชอบเขารักในสายนี้+รวยอยู่ละ เลยดันทุรังทำต่อมาเรื่อยๆ พวกคุมันเลยท้้งรักทั้งเกลียดกันไปเลยแบบมีดีที่เอานิยายแปลลงเว็บๆว้กว่าพวกสนพ. หรือมีลขส.ก่อนสนพ.เจ้าอื่นอีก แต่ระบบหลายอย่างค่อนข้างเฮงซวย การตลาดก็อิหยังวะ
เพราะงั้นกูมาช่วยขายหน่อยละกัน ใครเขียนแนวแฟนตาซีเบียวเอจจี้ทั้งหลาย นอกจากในดด.ก็มีกวีนี่ละที่นอ.นิยมกัน กลุ่มนอ.แทบจะฐานเดียวกันเลย แต่ระบบไม่ว้าวเท่ารอร.หรือดด.เท่านั้นเอง นิยายแปลเต็มเว็บแต่จัดการดีกว่าฟชล.อยู่ในแง่เปิดมามันก็ยังพอแยกหมวดให้ง่ายหน่อย

>>555 มันกลายเป็นเรื่องปกติที่ไม่ปกติไปแล้วอะแม่งเรื่องภาพเอไอ ชนาดนข.กันเองยังใช้ แล้วคิดว่าสนพ.มันจะไม่แจมมั่งรึ ใครๆก็อยากได้ของฟรีหรือของดีที่ราคาถูกทั้งนั่นอะ ศีลธรรมช่างแม่งดิมันแดกไม่ได้จ้า

KY มึง ถ้ากุให้นางเอกกุอยู่บ้านสวย ๆ ไม่ต้องทำงานทำการเพราะผัวรวยมาก (ชีแฮปปี้ดี ไม่ได้โดนผัวสั่งให้อยู่บ้านเลี้ยงลูกแต่อย่างใด) กูจะโดนด่าข้อหาด้อยค่าผญ. ไม่เอนเคอเรจสตรีปะวะ ToT คืออยากเขียนนิยายขายฝันให้ลูกสาวอยู่สุขสบายทำอะไรก๊อกแก๊กอยู่บ้าน ไม่ต้องเป็นเวิกกิ้งวูแมนปวดประสาท จะมีคนว่าลูกกุเกาะผัวกินมั้ย ฮือ ๆ

>>561 ถ้ามีคนอ่าน ก็จะมีคนหมั่นไส้แล้วก็มีคนชอบ ด้วย นิยายมึหลากหลาย คนอ่านก็ร้อยพ่อพันธุ์แม่ ถ้าลูกมึงบรรลุนิติภาวะยินยอมพร้อมใจให้ผัวเลี้ยงมันไปสะเทือนใจใครก็ให้มันกรี๊ดไปเถอะนะ มันบ้าแล้วละ อย่าไปแคร์มันเลย

>>561 แต่จ้องปูทางให้สมเหตุสมผลหน่อยนะ ว่าไปไงมาไงถึงยอมให้ผัวเลี้ยง ถูกเลี้ยงดูมายังไง ทัศนคติ ครอบครัวเป็นแบบไหน ชีวิตที่ผ่านมาเป็นยังไง

>>561 พวกที่บอกว่าผญ.ให้ผัวเลี้ยงนั่นแหละด้อยค่าผญ.ด้วยกันเอง

>>561 หมายถึงว่า ผญ.มันก็มีค่าเหมือนกันหมด ทำไมต้องมีเส้นมาตร ว่าแบบนี้มาค่า แบบนี้ไม่มีค่า กุงง

>>561 คิดอะไรเยอะแยะ หลายเรื่องกูก็เห็นแม่นางเอก/แม่พระเอกอยู่บ้านให้ผัวเลี้ยงไปวันๆ ยังไม่เห็นใครจะกรี๊ดๆด้อยค่าผู้หญิง พวกมากรี๊ดในประเด็นนี้คือพวกประสาทแดก

แต่เคยเจอแบบนี้ในชีวิตจริงคนนึง เมียเจ้านายที่บอสัสกูเอง ตอนนางเป็นสาวออฟฟิศนางทำงานเก่งมาก แต่ตอนนี้คือเป็นแม่บ้านสวยๆไปวันๆ ไปสปา ไปรับส่งลูก ซื้อของเข้าบ้าน เม้ามอยสมาคมผู้ปกครองที่โรงเรียนลูก เคยคุยกับนาง นางบอกเหนื่อย อยู่บ้านหาไรทำก๊อกแก๊กเล่นๆดีกว่า ชีวิตแม่งน่าอิจฉาชิบหาย อยากทำแบบนี้บ้างแต่กูไม่มีผัวรวยระดับนาง 555555555555555555555

>>561 ทำอะไรก๊อกแก๊กของมึงนี่ยกตัวอย่างเช่นอะไรมั่งล่ะ เพราะเอาเข้าจริงแม่บ้านส่วนใหญ่ที่กูเห็นคืออยู่บ้านเลี้ยงลูก ดูแลลูก ซึ่งไม่ใช่งานก๊อกแก๊กนะ ไปรับส่งลูกกับเข้าสมาคมกับเหล่าผู้ปกครองลูกนี่แม่งกินพลังงานเยอะมาก ไหนจะเด็กวอแวอีก ถ้าเลี้ยงคนเดียวนี่เหนื่อยฉิบหาย แต่ถ้าก๊อกแก๊กของมึงคือไปช็อปปิ้ง เข้าซาลอน เข้าสปา ตกเย็นดูซีรีส์ นอน เช้าวนมาช็อปปิ้งใหม่ อันนี้มึงต้องถามตัวละครแล้วว่าไม่เบื่อเหรอวะ ทำไมถึงไม่เบื่อ ลูกสาวมึงเป็นคนนิสัยยังไง โตมาแบบไหน ถ้าแบคกราวน์ตัวละครมันสอดคล้องก็คงไม่มีใครว่าอะไรหรอก

โอเคร ใจชื้นละ ขอบใจทุกคนมาก พอดีแอบหลอนเพราะเคยเจอทวิตเตี้ยนปสด.ว้อแตกฉอดประเด็นนี้ พวกนี้คงไม่มาอ่านนิยายกูหรอกมั้ง 55555 ถ้าเจอก็จะปล่อยไปแล้วกัน
ตอบ >>567 เล่น ลูกกูไม่เบื่อหรอก ((เพราะแม่มันก็ไม่เบื่อเหมือนกัน)) 555555 ใด ๆ ชีมีแบคกราวด์มีเหตุผลรองรับอยู่ คิดว่าคนปกติน่าจะเข้าใจแหละ

Kyถ้าเขียนนิยายเป็นซีรีย์(ตัวละครเป็นพี่น้องกัน)3เรื่อง 3นปก.ใหม่ อ่านแยกได้
(ซึ่งจริงๆแล้วนปก.ทั้ง3คือคนเดียวกันที่อยากลองเขียนต่างสไตล์)
มึงคิดว่าไงวะ(ไม่มีใครรูมีแต่เมbที่รู้)

>>569 เขียนเรื่องไหนก็ปัง หรืออินดี้กินอุดมการณ์ อันนี้ไม่ได้กวนตรีน จะได้ไปต่อถูก ขอข้อมูลเพิ่ม

>>569 ทำได้ดิทำไมจะทำไม่ได้ สิทธิ์ของมึงเองล้วนๆ

>>570 อยากเขียนอะไรฉีกๆหลากหลายลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ แต่ก็ไม่อยากโดนเปรียบเทียบกับงานเก่าๆของตัวเองว่ะ

>>571 ขอบคุณมากกก

>>572 ถ้าไม่ค่อยแค่เรื่องยอดหรือความปังที่ตอนนี้มันปั้นยาก ก็เอาเลย

Ky คือ2เดือนก่อนกูขายได้สิริรวม4xxบาท แล้วเมbจะโอนให้เมื่อยอด1kเท่านั้นเหรอวะ มีวิธีตั้งค่าอะไรไหม
เพราะจะให้กูแต่งขายให้ได้600 ก็ไม่รู้เมื่อไหร่ เขินว่ะ555

>>575 มึงเข้าไปที่ การจ่ายเงิน กดแก้ไขยอดตรง ดำเนินการโอนเงินเมื่อยอดเงินสะสมเกิน ....

มึงนิยายรักพระเอกมันต้องคลั่งรัก ชอบมือปลาหมึก จับกดได้ถ้ามีโอกาสเหรอวะคือกูแต่งแนวเทพเซียนแบบพระเอกแม่งแก่แล้วแก่เลยคือรักนางเอกนะแต่ไม่ได้มีอารมณ์จะทำไรเลยเพราะถึงร่างมันหนุ่มแต่ความจริงมัยแก่มากๆแล้ว เหมือนอยากมีเพื่อนนั่งดูดอกไม้ ดื่มชา พากันเที่ยวงี้มากกว่าแล้วคนอ่านบอกว่าดูพระเอกมันไม่ค่อยรักนางเอกเท่าไหร่ รักกันจริงมันจะอดใจได้เหรอ

>>577 มึงไม่อ่านนิยายจีนแปลบ้างเลยเหรอ หรืออยากเขียนก็เขียนเลย

>>578 อ่านดิ แต่กูไม่ชอบพระเอกไทป์ที่มันนิยมกันไง ยิ่งอิพวกบอกทำดุทำทุกวัน พวกเอะอะจับจูบโอบเอวคือกูไม่ค่อยชอบ กูรู้สึกแบบมันไม่เบื่อไม่เหนื่อยกันบ้างเหรอวะ กูชอบแนวอยู่ด้วยกันเป็นคนรู้ใจกันมากกว่า

หมายถึงว่านิยายจีน พระเอกมันก็ไม่ได้นัวอะไรหนักหนา ไม่พร่ำเพื่อ แต่มาทีจิกตรีน
ส่วนอีกอันที่กุสงสัย พวกเซียน อายุมากปี แต่ร่างกายมันก็เหมือนเดิม ไม่ใช่แก่กั๊กไปด้วย มึงเข้าใจที่กุจะสื่อป่ะ
ถ้ามันเป็นคนสันดานเจ้าชู้ มันก็เป็นงั้นไปแสนล้านหมื่นปี คนไหนมันไม่เงี่ยน มันก็เป็นงั้นตลอดมาและตลอดไป

>>579 อ้าวมึงเองก็อ่านแล้วจะไปเชื่อปากนักอ่านทำไมอะ พิมพ์มานึกว่าไม่อ่านอะไรเลย

>>577 >>579 ได้หมด ถ้ามึงทำถึงแค่สบตากันเสี้ยววิก็ฟินได้ ทำถึงหมายถึงเขียนบรรยายบรรยากาศ บทพูดต่างๆ ให้มันนุบนิบใจฟูอะมึง เก็ตปะ
ถ้ามึงทำไม่ถึง มันจะกลายเป็นนิยายจืดๆ เรื่องหนึ่ง สู้ๆเว้ย

>>579 ตามแต่จะเขียนเลยมึง พระเอกนิยายจีนมันก็มีหลายรูปแบบ ไทป์ยอดนิยมแบบเมะหึ คลั่งรักเมียจ๋า ร้ายกับคนทั้งโลกดีกับเธอคนเดียว ดีกับคนทั้งโลกเหี้ยใส่เธอคนเดียว บางเรื่องเหี้ยใส่คนทั้งโลกและเหี้ยใส่เธอแบบพิเศษใส่ไข่ด้วยจ้ะ เคสมึงบทรักมึงอาจจะแห้งไปจนคนอ่านงงว่ามันรักกันเหรอ ถ้ามึงอยากให้รู้ว่าพระเอกรักนางก็มีอะไรพิเศษๆใส่มาด้วย ไม่เคยทำแบบนี้ให้ใคร ทำกับเธอคนเดียว น่าจะพอช่วยได้

>>578 มันไม่อยากเขียนพระเอกไทป์ยอดนิยมแล้วมันจะเป็นปัญหาตรงไหนวะ ในเมื่อมันก็บอกอยู่ว่าเบื่อพระเอกที่เอะอะจูบ พระเอกนิยายจีนมันก็ไม่ได้มีแค่แบบที่นานๆมาทีแล้วฟินจิกตีน พวกไทป์ยอดนิยมก็ยังเป็นพวกเมะหึคลั่งรัก รักเธอเว่อร์ๆ อยากได้อะไรพี่ทูนหัวทูนเกล้าให้หมด มือถึงนัวเนีย ไม่งั้นนักอ่านของ >>577 มันจะมาท้วงเอาเหรอว่าทำไมพระเอกดูไม่ค่อยรักนางเอก มึงน่ะงงอะไร

นักอ่านที่ร้องจะเอาๆ ก็ต้องทำใจ พวกนี้คือติดอ่านงานเสิ่นเจิ้นคนไทยนั่นแหละ เซอร์วิสแบบมากจนเอียน

>>577 มันมีสองอย่างอ่ะ อย่างแรกที่บอกดูพระเอกมันไม่รักจริง อันนี้มึงอาจเขียนฉากสื่อใจน้อยไป หรือบรรยายเน้นความรู้สึกน้อยไปหน่อย อัดกิมมิคเล็กๆ ทางกาย สายตา การกระทำที่บอกว่าใส่ใจใบ้เพิ่มไปอีกหน่อย แต่บางทีนักอ่านแม่งก็ตีความไม่ถึงเองก็มีนะ ยิ่งถ้าอ่านครั้งแรกบางทีก็พลาดกิมมิคพวกนี้ แต่ถ้ามึงกะตีนักอ่านตายในตอนหลังแบบมีอีเวนท์พีคๆที่แรงๆ เดี๋ยวพอเขากลับมาอ่านอีกรอบก็เห็นกิมมิคพวกนี้เอง

อีกพวกกะคือทัศนคติหื่น ใจยึดว่าถ้ารักกันต้องเน็ดเท่านั้น ถ้ายังไม่หื่นใส่กันจนควบคุมตัวเองไม่ไหวคือแรงรักยังไม่พอ พวกนี้จริงๆเขาน่าจะเน้นหาเรื่องเสียว นิยายอีโรติกมากกว่า ซึ่งเขาเสพงานผิดกลุ่มเป้าหมายตั้งแต่แรก มึงก็รับฟังแล้วปล่อยเขาไปเต๊อะ

>>581 กูอ่านแต่กูไม่ค่อยได้อ่านแนวรักชญไงมึง แนวรักๆกูอ่านชชป็นหลักซึ่งพระเอกส่วนมากก็อย่างที่นักอ่านว่าจริงเป็นพวกคลั่งรักขั้นสุด ชญที่กูอ่านส่วนมากก็ดันเป็นแนวฝึกวิชา40+เล่ม นางเอกหายทีละเล่มสองเล่มคือเรื่องปกติ

>>586 เออมึงก็บอกสิว่ายังไง ไม่ไค่อยได้อ่าน ชายหญฺงแต่มาเขียนชายหญิง? อะงั้นจะบอกแนวรัก ของชายหญิงมันก็คลั่งรัก แต่ไม่ได้เอะอะจับกดไรมากมาย ถ้าเป็นแนวยาวๆ เข้าฉากกันน้อยกว่าอนุพ่อนางเอกอีกมั้ง การคลั่งรักมันก็จะมาแนวเปย์สุด ปกป้องสุดๆ แต่ถ้าเป็นคู่ผัวเมียมันก็จิ๊จ๊ะ กันพอประมาณ ส่วนใหญ่ตัดเข้าโคม จูบนี่ก็นับฉากได้ ไม่ได้อะอะจูบจับกดไรด้วยซ้ำ พวกนี้เลยอาจจะไม่ชอบนิยายจีนแท้ แต่ชอบเสิ่นเจ้นมากกกว่า เพราะส่วนใหญ่ถ้าอ่านจีนแปล ไม่ค่อยมาอ่านไทยเขียน

>>587 ไม่ค่อยได้อ่านชายหญิงแต่อยากแต่งชายหญิงมันแปลกเหรอวะ? กูก็แต่งชายหญิงเป็นหลัก แต่อ่านกูอ่านวายมากกว่าเพราะรู้สึกพล็อตมันน่าสนใจกว่า แล้วชายหญิงอะมึง แบบรวมเล่มไม่ค่อยมีอะไรก็จริงเพราะมันต้องทำมาให้ได้พิมพ์ขาย แต่ถ้าลองไปอ่านแบบเวปโนเวลจีนแท้มันก็พอร์นวะ อิแนวอ๋องโหดเป็นโบ้ จับเมียปั๊มลูกก็ไม่ได้น้อยไปกว่าจีนเสินเจิ้น

>>588 ไม่แปลกไง แต่พอมึงมาถามแล้วไม่บอก กูเลยคิดไปก่อนละ แม่งไม่อ่านนิยายเลยหรือไง แบบอ่อนไหวกับสิ่งที่นักอ่านพูดไง

>>588 แล้วป้าๆ ที่อ่านจีนเขาไปอ่านพอร์นนั่นด้วยเหรอ? มึงถามถึงนักอ่านไทยหนิ

>>589 กูไม่ใช่คนถามกูผ่านมาเห็นที่มึงถามไม่ค่อยได้อ่านชายหญิงแต่มาเขียนชายหญิง?ใน>>587 แล้วกูเลยรู้สึกว่ามันแปลกยังไงเฉยๆ
>>590 มีเอามาแปลกากๆเหมือนจับยัดกูเกิ้ลทรานแล้วติดเหรียญเยอะอยู่นะเดี๋ยวนี้ อิพวกที่โฆษณาในเฟสบ่อยๆอะ

>>589 แล้วมันจะอ่อนไหวกับสิ่งที่นักอ่านพูดไม่ได้เรอะ เป็นเจ้าของผลงานแล้วคนเสพผลงานมาคอมเมนต์เชิงลบมันก็คิดมากกันทั้งนั้น ใช้ตรรกะมึงแบบนี้กูก็พูดได้ดิว่ามึงไม่เคยเขียนนิยายใช่ป่ะ ถึงไม่รู้ว่านักเขียนเขานอยด์เรื่องฟีดแบคเชิงลบได้เหมือนมึงไปบอกเขาไม่เคยอ่านนิยายจีนชญเหรอ

>>592 โอ๊ย ถ้าอ่านจีนมาเยอะ คงมาด่านักอ่านละว่าแม่งไม่เคยอ่านจีนแปลเหรอ ละความมันมาถาม ถามเหมือนตัวเองไม่เคยอ่านจีนไง อ่อนไหวๆๆๆ

>>591 โอ๊ยก็เป้นเชิงคำถามมมมมมมมมมมมม

>>591 ถามเฉยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ชอบด่า นข.บ่นนู้นนี้กันในมู้สับ แหมนี่ก็อ่อนไหวกันจริง ใจบางงงงงงงงงงงพอกันกับบนนกแระะ

เชี่ยละโม่งเอ๋ย ช่วงนี้เนื้อหาที่กูเขียนเป็นช่วงแนวเกๆ ญ-ญ แล้วดันรู้สึกสนุกชิบหายเลย
กูควรเทคู่ ช-ญ แล้วไปเขียนเกๆ ดีมั้ยวะเนี่ย

>>597 ทำอะไรก็เรื่องของมึ้งงง เขียนอะไรแล้วรู้สึกสนุกก็เขียนไปเลย ดีกว่าฝืนเขียน คนอ่านมันรู้สึกได้ผ่านตัวอักษรนะเว้ยว่าอะไรฝืนไม่ฝืน ตลาดนี้คนอ่านก็เยอะอยู่

กูหนีไปทำงานมาแป๊บเดียวพวกมึงจะตีกันเฉย >>593 คำถามกูมันดูเหมือนไม่เคยอ่านงานจีนยังไงวะ อันนี้สงสัยจริงจัง กูว่ากูก็ถามแบบบ่นๆเฉยๆนะ

>>598 ใช่กูอยากเทนะ แต่คือเรื่องที่กูเขียนอยู่มันยิงยาวมาได้ราวๆ 300 ตอน แล้วเนี่ยสิ ถถถถถ
จะมาเปลี่ยนแนวกลางคัน ทิ้งพระเอกให้เป็นหมาหัวเน่าเหรอออออ

>>595 >>594 กูว่ามึงแปลกๆ

>>601 แล้ววววว???

>>601 แม๊คนดีศรีโม่ง

>>600 ถามเหมือนคนเห็นนิยายขายดี ก็โดดมาเขียนเลย ถ้ามึงอ่านมาก็ต้องรู้สันดานพระเอกนิยายแปลทั่วไป พอบอกอ้าวอ่านแต่ชช กุก็ว่างั่ยไม่บอกข้อมูลให้หมดละ มาถามอีก ว่าอ่านชช แล้วเขียน ชญ แปกหราใส่กุอีก

>>603 แล้ววววว??? มึงเหี้ยสัสระยำโม่งหราาาาาา???

>>605 แล้วแต่จะคิดซิจ้ะ ใช้สมอง

>>593 ว้อแตกเหรอมึงน่ะ เหมือนเขาไปแตะต้องงานจีนชญสุดที่รักของมึงก็ออกมาดิ้นๆๆๆ นิยายจีนชญที่พระเอกเน้ดดุๆเน้นเอาเน้นเด้าก็มีเยอะแยะ มันก็ไม่ใช่จะประพฤติตัวเป็นเซียนนานๆจะมีฉากเรทแถมตัดเข้าโคมไฟกันไปหมดแบบที่มึงบอก

>>604 เดี๋ยวนะกูไปถามแปลกเหรอใส่มึงเมื่อไหร่ มึงลองไปดู ID ดีๆ กูไม่ใช่588 นะมึง5555

>>607 หราาาเรื่องไหนอะ ชี้สิ

>>607 นิยายแปลนะ

>>607 แปลลลลลนะ ย้ำอีกทีว่าแปลลๆๆๆ ที่พูดถึงแปลๆๆๆๆ

ชี้มาเลยเอาเย็/ดๆ เยอะๆ จะได้ตามอ่านถูก

>>609 มึงนี่น่ารำคาญจัง

เพื่อน แอพรี้ดนี่นักอ่านน่าจะเป็นวัยรุ่น -2x ซะส่วนใหญ่ปะ พวก 30+ กะสายสว.นี่เขาอ่านตัวอย่างในรี้ดบ้างมั้ยอะ หรือหาอ่านในเม้ดทีเดียวเลย เห็นมีคนวิแคะว่าพวกมีกำลังจ่ายนี่เขาไม่คิดไรมาก อยากอ่านก็ซื้อ (สังเกตว่าบางเรื่องยอดในรี้ดน้อยมาก เม้นแทบไม่มี แต่ในเม้ดขายดีเชียว) อ่านจบก็จบ ใจดีหน่อยก็กดดาวให้ / เอาไปป้ายยาในเฟซ แต่เด็ก ๆ วัยรุ่นนี่ตามอ่านตามเม้นให้ แต่อาจไม่ซื้อ (not all นะ) นี่จริงเท็จประการใด

>>614 not allนะ กูและเพื่อนๆ ถ้าจะอ่านนิยายสักเรื่องจะจิ้มหาอ่านในเmบก่อน ชอบก็กดซื้อเลย จะไม่อ่านในraw ให้ขยักขย่อนตอน2ตอนเสียเวลา ถ้าเป็นนักเขียนที่ชอบเคยอ่านกันมาจะมีงานใหม่ก็รอเทสรออ่านอีบุ๊กทีเดียวเลย //มีไปอ่านในrawบ้างบางครั้งเช่น นักเขียนที่เคยอ่านงานออกงานใหม่มีแต่ในrawยังไม่ลงขายอีบุ๊ก(เช่นปรายแษงฎาว)เรื่องล่ายอดวิวในrawหลักล้าน เพราะไม่รู้จะหานข.ที่ไหนอีบุ๊กก็ไม่ออกสักทีเลยต้องไปอ่านในraw
ส่วน บบรพ.นี่ดังมาจาก raw คนตามอ่านในrawแล้วตามมาซื้อมาให้เรตติ้ง ถล่มทลาย ซึ่งพวกกูเริ่มเหลียวมองและอ่านงานเขาจากเmบนะ

ปล. เพื่อนสนิทกูอยู่แก๊งป้าๆที่รีวิวในกรุ๊ปที่มึงเรียกนั่นแหละ 5555

ไรอะ ให้เวลาตั้งนานก็ไม่เห็นชี้เป้าเรื่องเย็/ดๆ สักทีแหมะๆๆๆ

ไหนว่มีเยอะๆๆๆๆ ไม่เอาเสิ่นเจิ้นนะ เอาแปลด้วย จะได้ให้อีข้างบนไปดูตัวอย่าง อยากได้เย็/ด/ดๆ คลั่งรักไว้ดูไม่เหรอ เห็นว่าไ่ม่ค่อยอ่านชายหญิง มึงก็ไม่แนะนำมาล่าาาาเทพเซียรเย็/ด/ดๆๆๆ

เย็/ดดดดดดดดดดดดดๆๆๆๆๆ

>>618 มึงลองไปดูงานของ 一度君华 ดูนะ แปลไทยมีหลายเรื่องละ เยทุกเรื่อง

>>618 肉欲娇宠
媚肉生香
王府宠妾
夫君,悠着点
妖龙的玩物
白蛇夫君
กูเพิ่มเรื่องที่กูเคยอ่านให้นิดหน่อย แต่เอาชื่อจีนไปนะเพราะปกติกูอ่านแปลอิงค์/จีน ไม่อ่านแปลไทย

>>620 น้อยอยู่ดีอะ

มันไม่ได้เยอะแบบที่อีข้างบนบอกหรอกว่ามีแต่เย็/ด

เฮยเจี๋ยหมิงว่าเย็กๆ ยังรู้สึกว่าจะมาบอกว่าเย็/ดๆๆๆ อย่างอีข้างบนบอกก็ยังไม่ได้เลย อีนักอ่านไทยมันอยากอ่านเสียวจีน มันเลยโวยไง ถ้าอยากจะโอนอ่อนขายได้ ก็ต้องหัดไปอ่านนิยายไทยเหอะ จะมานั่งบ่นนักอ่านอยู่ ก็ไม่ต้องขาย อยากเขียนอะไรก็เขียนไป กูพอละเบื่อ วันนี้ไม่มันส์ละ

โม่งขอคำปรึกษาหน่อย ซุ่มเขียนมานานว่าจะลงขายแบบติดเหรียญเดือนหน้านี้ละ

ตั้งใจจะลงซักตอนละราวๆ 1500-2000 คำ ถ้าความยาวราวๆ นี้ควรติดเหรียญขายตอนละเท่าไรดีอะ? คำนวณแล้วเล่มนึงน่าจะมีราวๆ 60 ตอน โดยเฉลี่ย แต่กูนักเขียนโนเนมที่ไม่ได้มีผลงานมานาน จึงไม่มั่นใจว่าควรตั้งราคาซักเท่าไรดี

และมีเทคนิคติดเหรียญยังบ้าง? เห็นในโม่งเคยแนะนำว่าช่วงแรกเปิดอ่านฟรีไปก่อน แล้วค่อยทยอยติดเหรียญย้อนหลัง ตรงนี้อยากได้ข้อมูลเพิ่มหน่อยว่ากูเข้าใจตรงกับที่โม่งบอกรึเปล่า

คือที่กูเข้าใจก็ราวๆ สมมุติว่าเล่มแรกมี 50 ตอนจบเล่มงี้ ช่วงแรกฟรีไปก่อน พอเขียนขึ้นตอนที่ 51+ ขึ้นเล่มใหม่ก็ค่อยย้อนกลับไปติดเหรียญ 40 ตอนก่อนหน้านี้ (10 ตอนอ่านฟรีทดลอง) แล้วช่วงเล่มใหม่ก็ปล่อยอ่านฟรีไปงี้เหรอ?

ขอโทษด้วยถามเยอะหน่อย คือไม่รู้จะถามใครดีละ

เป็นนูกู อยากรีอัพนิยายในแอคหลัก ดูน่าเกลียดมั้ย

>>625 เปิดอ่านฟรีช่วงแรก หมายถึงให้อ่านฟรีทั้งเรื่องจนจบ (สมมติว่าให้เวลาอ่านอาทิตย์นึง) แล้วค่อยทยอยติดเหรียญปะ ไม่แน่ใจเพราะไม่ใช่คนแนะนำ
>>626 เป็นนูกูหรือนข.แมสก็น่าเกลียดหมด แต่ถ้าไม่แคร์จะทำไรก็ทำโลด บางคนไม่สน บางคนอาจจะเหม็น

KY พอดีไปเห็นรีวิวนิยายชาวบ้านมา เห็นคนติว่าพระนางรักกันง่ายไป สงสัยว่ารักกันง่ายไปนี่คือยังไงหว่า นึกภาพไม่ค่อยออก พอมีใครยกตย.สถานการณ์ให้ได้บ้าง พอดีกุคิดว่ารักไม่ต้องการเวลา อยู่ด้วยกันไม่กี่วันเขาอาจจะรักกันมากก็ไม่แปลก เหมือนไททานิคอะ คนที่ไม่โอคือไม่โอกับระยะเวลาหรืออ่านแล้วมันดูไม่ผูกพันงี้เหรอ

>>628 ไททานิคมันมีจุดที่แจ๊คช่วยเปลี่ยนชีวิตโรส ได้เป็นตัวของตัวเอง ได้ทำอะไรแปลกใหม่และเรียนรู้ด้วยกัน มันเลยเป็นรักแรกพบที่เข้าใจได้ เพราะมันมีฉากเคมีเข้ากัน มีฉากคุยกัน มีการเดทวิ่งเล่นกันบนเรือ มีฉากเต้นรำ
รักกันง่ายในนิยายบางเรื่องไม่มีฉากพูดคุยเปิดใจกัน เคมีไม่เข้ากัน ไม่บรรยายงานสายตา ท่าทาง และความคิดที่มีต่อแต่ละคน ไม่เกี่ยวกับระยะเวลาเลย อยู่ๆมาพูดบอกกันว่ารัก ทั้งที่ในเรื่องฉากเดทก็แทบไม่มี คุยกันทีก็มีแต่น้ำตากับเสียงตวาด บางทีก็เส้กซีนแรงๆไร้ความรักสอดแทรก คนอ่านบางคนก็ไม่อินอ่ะ

>>626 รีในเรื่องที่เคยเปิดจ้า ถึงจะไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน แต่ถ้าเป็นเรื่องเก่าหมด ลข.กับ สนพ. ไม่เคยเอามาลงแอ็คตัวเอง ก็เปิดใหม่ได้

>>628 ไททานิคมันมีครบทุกองค์ประกอบของรักแรกพบนะ สายตา ความต่างที่โหยหาในใจ พอมาเจอกันมันเหมือนค้นพบสิ่งที่ใจไขว่หา มันลงตัวพอดี
พระนางเจอหน้ากันแล้วรักได้นะ แต่ช่วยบรรยายถึงสิ่งที่หล่อหลอม ทัศนคติ ความคิดที่โตมา ที่ทำให้พอเจอคนนี้แล้วเกิดความรักได้มากมายอะ ให้คนอ่านรู้สึกถึงความลึกซึ้งในอารมณ์

>>628 บรรดาเทพนิยายคลาสสิคไงมึง เจอหน้าปุ๊บรักปั๊บ
หรือ พระเอกมาเฟีย เดินผ่านนางเอกแวบเดียว ระกจนตัดสินใจจับทำเมีย จากนั้นทารุณกันไปๆมาๆรักจนโบ้เฉยเลย
ส่วนมากมันจะมาแบบ love level ข้ามกระโดดไป max ตอนไหนกูก็ไม่รู้ ตกหลุมรักไม่ต้องการเวลา แต่กว่าจะไปขั้นจะกลืนกิน ยอมตายแทนได้ อันนี้ขอเวลาให้คนอ่านอย่างกูนิดนึงเถอะ

มึอันไหนอีกวะที่ฟีลนี้ จริงๆมีเยอะนะแต่นึกไม่ออก รู้สึกนวลหยก ก็น่าจะเข้าข่าย คือถ้ามันมีบัคตรงนี้ส่วนมากกุจะอ่านไม่สนุกแล้วกุก็จะไม่เก็บชื่อเรื่องไว้ในความทรงจำ

หวัดดีเหล่าโม่ง คือกูเคยเขียนนิยายเมื่อนานมาแล้วแต่เลิกเขียนนิยายไป5ปีแล้วกำลังจะกลับมาเขียนแบบจริงจังเพื่อสนองนี้ด(และหาเงินแดกขนม) มีใครแนะนำทริคทำให้คนจิ้มอ่าน/ดังได้บ้างมั้ย กับพอขายได้เงินแล้วมันจ่ายภาษียังไงวะ

>>628 พวกที่เยะมาเจ็ดย่าน้ำ เจอนางเอกจิ้นไปคืนเดียวแล้วติดหีนางเอกนี่ก็ใช่555

ขอยาด ky อาจจะเป็นพลังงานลบหน่อย ขออภัย
กุออกงานแนวตามใจฉันเข้าถึงยากไปเล่มนึงละ ขายแทบไม่ออกตามคาด 55 แต่ยังฮึดสู้ กะว่าเล่มหน้าจะลองเขียนแนวตลาดรับซื้อดู จ๊น...บังเอิญได้เจอนิยายเรื่องนึง แนวยอดฮิต ดูย่อยง่าย ภาษาดีพอสมควร ราคาเข้าถึงง่ายแบบไม่ต้องคิดก็จ่ายได้ ถ้าไม่ติดที่ปกเป็นกราฟฟิกเพลน ๆ ก็แทบจะครบสูตรแนวที่น่าจะขายดี แต่...เขาไม่มีเรตติ้งเลย (ขายมาหลายปีแล้ว) ลองไปดูงานอื่นแล้วก็ประมาณนี้ ที่ออกล่าสุดก็หลายปีมาแล้ว เห็นแล้วท้อแทนเลยว่ะ สรุปว่าถึงจะเขียนแนวแมสก็ใช่ว่าจะมีคนรุม นี่คือปกติของนข.เราสินะ ถ้าไม่ท้อก็ไปต่อ ท้อก่อนก็ล้มหายลาวงการไป ToT ถ้าเป็นกุออกมาหลายเรื่องแล้วยอดไม่คุ้มสักทีคงหดหู่น่าดู จะมีกำลังใจเขียนต่อมั้ยวะ โฮร
(คุ้มทุนนี่ขออย่างน้อย 25k+ ต่อเรื่องพอ หักทุนสักหมื่น จะมีหวังมั้ยน้อ แซด)

>>635 เขาแม่งโคตรกล้าแกร่งเลยว่ะ ถ้ากูเป็นกูจะซื้อให้ตัวเอง1เล่มแล้วไปให้ใจตัวเอง อย่างน้อยก็มีกูเป็นนักอ่านของตัวกูเอง กูอยู่แบบเดียวดายเคว้งคว้าง0เรตติ้งไม่ไหวว่ะ มันบั่นทอนใจกูเกินไป

>>635 มันขึ้นอยู่กับดวงว่ะ เขียนแนวแมสมันก็มีความเสี่ยงว่าจะไปจมกับตลาดแมสที่คนเขียนกันมหาศาล เขียนตามใจตัวเองก็เสี่ยงกลุ่มลูกค้าน้อย

กูว่ามึงลองอ่านนิยายเก่าๆของพวกนักเขียนรุ่นใหญ่ดู มันเป็นแนวที่คนเคยอ่านกันเยอะก่อนที่ลูกกวาดจะเข้ามาถล่ม แล้วทุกวันนี้ก็ยังพอขายได้ ถ้ามันอยู่ยั้งยืนยงไม่สนกระแส มันก็น่าจะมีคำตอบอะไรให้มึงบ้าง

Ky มึงกูขายหนังสือครั้ง ละมีร้านนิยายมาขอเปิดพรี กูควรลดกี่ % ของราคาพรีวะ

>>638 ขึ้นกับจำนวนเล่ม
ถ้า <50 ก็ 40%
>50-100 ให้ 45%
>100 ให้ 50%

Ky เวลานักอ่านเขาอ่านไม่แตก อ่านแล้วงงเอง โวยวายด่านิยายและด่านักเขียน ทั้งที่นักอ่านคนอื่นเขาอ่านเข้าใจกันหมด เจอนักอ่านแบบนี้จัดการอารมณ์กันยังไงวะ

>>639 ขอบคุณนะ

>>640 กูคิดงี้
ถ้า 10% ไม่เข้าใจ เรื่องปกติ
ถ้า 30% ไม่เข้าใจ การเล่าของมึงคลุมเครือ
ถ้า 50% ไม่เข้าใจ มึงขายนิยายไม่ตรงกลุ่ม
ถ้า 70% ไม่เข้าใจ มึงเขียนใหม่เถอะ

>>639 โห!!!!มึงให้เยอะมาก ของกู100เล่ม ให้แค่30เปอร์เอง

>>642 อ่าว กูให้เยอะไปเหรอ งั้นคราวหน้ากูปรับเหลือ 30 บ้าง

Kyถามนักเขียน ถ้ากูอ่านงานนักเขียนที่ออกกับสนพ.ใหญ่ แล้วเจอคำผิดมากกว่า4คำ กูdmบอกนข.เป็นการส่วนตัวดีไหมวะ หรือช่างมัน ปล่อยไป กูเจอคำผิดแล่วหงุดหงิดว่ะจดไว้ด้วยว่าผิดตรงไหนหน้าไหน อยากบอกนักเขียนแต่ก็ลังเล

>>644 เอาไปลงกรุ๊ปเลย เป็นความรับผิดชอบของพรูฟกับบอกอ ถ้านขต้องพิมพ์ถูกทุกคำจะมีพรูฟไว้ทำไม

>>644 บอกสนพ.จร้า ความรับผิดชอบสนพ. ปล่อยมาได้ไง

>>644 อันนี้นข.ไม่เกี่ยวแล้วนะ โทษเขาไม่ได้อะ

พล็อตกู toxic ไปไม่หน่อย เล่าคร่าวๆว่าพระเอกกูจ้องจะกรูมนางเอกที่เป็นเด็กอยู่ให้มาเป็นเมียตัวเองในอนาคต ในอดีตฮีเคยโดนพ่อล่วงละเมิดทางเพศมาก่อน จิตใจค่อนข้างวิปริตบิดเบี้ยวจนมองเรื่องกรูมเด็กเป็นเรื่องปกติ นี่คือการแสดงออกถึงความรัก ส่วนนางเอกก็โดนพ่อ ทุบตี เลยโหยหาความรัก มาเจอพระเอกที่แสนดีกับนางเลยเหมือนได้เจอที่พึ่ง นางรู้ว่าพระเอกตั้งใจมาเต๊าะนางแต่แล้วไงใครสน ในเมื่อนางก็ต้องการให้ใครมารัก

คือคู่นี้มันเป็นพระเอกนางเอกมันก็ควรจะมีฉากรัก แต่กูไม่ได้อยากให้มันออกมาแนวโรแมนติคจนเกินไป ออกแนวคนบิดเบี้ยวสองคนมาเจอกันแล้วช่วยเยียวยาจนขาดกันไม่ได้มากกว่า กูควรเขียนแบบไหนที่จะไม่ชี้นำนักอ่านว่าเป็นเรื่องดีวะ แม้ในสายตาของตัวละครจิตป่วยพวกนี้มันจะถือเป็นความโรแมนติคของพวกมันก็ตาม

>>648 นึกถึงคู่โจ๊กเกอร์กับฮาลี่เลย ความรักที่เริ่มจากจุดบิดเบี้ยวอะ ลองไปหาดูนะกูว่าโมเม้นคู่นี้แม่งได้ โจ๊กมันปั่นจนฮาลี่จากคนสติดีๆมาเห็นกงจักรเป็นดอกบัว ส่วนฮาลี่พอโดนปั่นก็หลงโจ๊กหน้ามืดตามัวไปเลย
แต่พล็อตมึงสุดตีนมากแบบนักฉอดเตรียมลงละนะ555 ก็ไม่ผิดถ้ามึงจะเขียนออกมา แค่เกียมรับแรงกระแทกด้วยละ มีคนเกลียดก็ต้องมีคนชอบนะ แต่ปูมางี้คนเกลียดมักจะเสียงกว่าคนชอบอะ มึงเขียนจบได้เหมือนผ่านบททดสอบจิตใจไปอีกขั้นเลยนะเว้ย555

>>648 เขียนให้เคยรักกับคนปกติแต่โดนเขาทิ้งดิ พระเอกไปคบใครก็พยายามจะบงการชีวิตชาวบ้านไปหมด นางเอกคบใครก็เป็นไม้เลื้อยงอแงงี่เง่าทุกสิ่ง ชีวิตด้านอื่นๆอาจจะปกติ แต่พอคิดว่า "คนนี้ของกู" ความฉิบหายก็บังเกิดทันที แต่มึงต้องไม่ทำให้ตัวละครอดีตแฟนดูไม่ดีนะ ทุกคนต้องพยายามอดทนแล้ว แต่อิสองตัวนี้มันประสาทแดก อยู่ด้วยไม่ได้จริงๆ ขอถอยไปเป็นเพื่อน หรือจะกรวดน้ำคว่ำขันอะไรก็แล้วแต่เลย

ถ้ามึงไม่อยากโดนฉอด นิยายมึงต้องมีความพยายามอยากแก้ไขสิ่งที่ผิดและบทลงโทษ เช่น ถ้าอยากเขียนให้พระเอกนางเอกเป็นคนมีสามัญสำนึก มึงต้องเขียนให้สองคนนี้รู้ตัวด้วยว่าตัวเองป่วย จะไปหาจิตแพทย์หรือพยายามขอความช่วยเหลือจากหลวงพี่วัดหน้าปากซอยก็ได้ หรือถ้ามึงจะไปเวย์โรคจิตให้สุด มันก็ต้องมีบทลงโทษตัวละคร eg ตอนจบมีมูลนิธิมาช่วยนางเอกจากพระเอกไรงี้

แต่ถ้าไม่สนฉอดก็เขียนไปเลย เตรียมใจไว้หน่อย

อีกเทคนิคที่เขียนให้พระเอกนางเอกเหี้ยแบบโดนด่าน้อยหน่อย คือมึงต้องสร้างตัวร้ายที่เหี้ยกว่ามาดึงบาร์ ไม่ค่อยแนะนำเพราะยังไงก็โดนด่าอยู่ดีแหละ และมึงต้องเขียนให้ตัวเอกมีเสน่ห์มากๆ ซึ่งยากแท้

สู้ๆ

>>648 อยากให้มึงลองไปเสพพวกมังงะญี่ปุ่นที่มันบิดเบี้ยวเยอะๆ อะว่ะ พวกพี่แกแม่งเก่งแนวที่มึงว่า เอาจริงๆ อยากแหวกไปจากความซ้ำซากของนิยายไทย หาไอเดีย มังงะนี่แม่งคำตอบมาก เพียงแต่บางทีเรื่องเด็ดมันไม่มีใครแอลสีเพราะขายไทยไม่ออก

>>648 มองด้วยสายตาป้าๆที่มีกำลังซื้อ ที่อ่านนิยายเพื่อความบันเทิงพล็อตนี่คือสนุกแบบจิตๆดาร์กๆเลย ยิ่งถ้าพระเอกคลั่งรักเยแซ่บ เอาดุยิ่งดี
ส่วนไอ้เรื่องชี้นำอะไรไม่เลย อายุผ่านร้อนผ่านหนาวมาขนาดนี้แยกได้ว่ะว่านี่มันนิยาย อ่านแล้วหวีดแล้วคือจบ ไม่ต้องถามหาความรับผิดชอบต่อสังคมอะไรกูรับผิดชอบแต่ตัวเองพอ

>>652 ไอ้คำว่า แยกแยะได้ว่านี่มันนิยาย เนี่ย กูว่าไม่จริงเสมอไป กูเคยเห็นรุ่นป้าๆเลย ชอบอ่านนิยายอีโรติกกับนิยายรักหวานจ๋อยเป็นชีวิตจิตใจ วันนึงหลานสาวที่เพิ่งแต่งงานหมาดๆไปงานรวมญาติ เสือกไปถามหลานกลางวงว่า "เป็นไง ขึ้นสวรรค์มาสนุกมั้ย" ไอ้เหี้ย อึ้งกันทั้งตระกูล ในนิยายที่ป้าแกอ่าน คนเขาทักกันเดอร์ตี้แบบนี้เป็นปกติ อ่านไปมากๆก็นึกว่ามันปกติด้วย มารยาทอะไรบิดเบี้ยวไปหมด

>>653 จริงมึง บางทีนิยายมันชี้นำได้ เพราะงั้นต้องอ่านอะไรพัฒนาสมองบ้างที่นอกจากนิยายประโลมโลก555 ซึ่งนี่แระ ป้าก็ต้องเรียนรู้กันไปละกันว่ามันต้องแยกแยะอาป้า555

>>654 แต่ละคนมันต้องดึงสติตัวเองแหละ แต่ไม่ใช่ทุกคนจะมีสติแยกแยะได้ตลอดเวลา นี่ขนาดรุ่นป้าผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะ ยังมีหลุดเลย รุ่นเด็กๆไม่ต้องพูดถึง เอาคำแรงๆหยาบๆใน SNS ไปพูดในชีวิตจริงจนเดือดร้อนตัวเองไปไม่รู้เท่าไหร่ ล่าสุดนั่งกินข้าว เด็กม.ปลายโต๊ะข้างๆพูด ห ค ต กันคล่องปาก แลกเปลี่ยนความฟรินนิยายวายกันแบบมีฉากเฉพาะเจาะจงโคตร explicit เสียงดังเผื่อแผ่ไปสามโต๊ะ แถมพอมีคนมองยังยืดอกภูมิใจ นึกว่าเท่มั้ง

เดี๋ยวนี้พ่อแม่บางคนพยายามรับผิดชอบตัวเองด้วยการทำแบล็กลิสต์นักเขียนแล้วส่งต่อกันในไลน์กรุ๊ปผปคละ บรรดาพ่อๆแม่ๆก็ไปเช็คเอาว่าลูกตัวเองอ่านอะไรบ้าง เรื่องไหนเข้าข่ายก็ไปสอนลูก เพราะมันห้ามไม่ได้แล้วว่ะ เด็กแม่งอยากรู้อยากเห็น ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ จะปล่อยให้อ่านเลยตามอัธยาศัยก็ไปเข้าใจอะไรผิดๆอีก เหมือนเคสเด็กที่เข้าใจว่าโอเมก้ามีจริงอะ กูเห็นแล้วเหนื่อยแทน ถ้านักเขียนคนไหนเขียนเรื่องสุ่มเสี่ยงแล้วพยายามชี้แจงว่าอะไรดีอะไรไม่ดี กูขออนุโมทนาสาธุ มึงทำดีแล้ว ขอบคุณมาก

>>653 มันต้องเรียนรู้ขนบธรรมเนียมจากสังคมก่อนเป็นอันดับแรกอ่ะ ต้องมีไม้บรรทัดก่อนถึงจะแยกแยะได้ ส่วนเล็กๆน้อยๆถ้ามีอะไรที่ผิดไปพอเข้าสังคมสังคมก็จะสอนจะจัดท์เองอีกที อย่างป้าแกเจอคนมองประหลาดใส่สักครั้งสองครั้งก็น่าจะพอรู้สึกตัวแล้ว

ปัญหานี้มันไม่ได้มีต้นเหตุจากนิยายอย่างเดียวนะ สารพัดสื่อ เรื่องเล่า ภาพ โฆษณา ถ้าแยกไม่ได้ก็รับรู้แล้วตีความผิด เรียนรู้ไปผิดด้านได้เหมือนกันหมด

แต่กุอยากบอกว่าบางสังคมมันก็เห็นเป็นเรื่องธรรมดาของเขานะ รวย กรวย กีอ่ะ ปกติมากๆๆๆๆ ใครพูดสุภาพแบบเสร่อนะมุง เออ อันนี้มันธรรมเนียม ค่านิยมในวงสังคมเขาจริงๆ ไม่เกี่ยวกะนิยายเลยนะ

>>648 นิยายหรือมังงะญี่ปุ่นมีแนวนี้เยอะมึง โรคจิตเจอโรคจิต สุดท้ายคนที่เข้าอกเข้าใจกันก็มีแต่พวกมันกันเอง คนนอกมองเข้าไปอาจจะดูป่วยหรือน่าขยะแขยง แต่ตัวเอกมันจะเป็นฟีลประมาณช่างแม่ง กูมีความสุขของกูแบบนี้มึงจะทำไม

Kyถ้ากูไม่ชอบสุงสิงกับใคร ไม่เล่นเฟซไม่xไม่ติ๊กตอก มีไอจีไว้ตามหมาแมว แต่อยากมีที่ให้คนอ่านติดต่อได้บ้าง อยากประชาสัมพันธ์งานของตัวเอง ว่าออกวันนี้ๆ แต่ไม่อยากรู้เรื่องชีวิตใคร ไม่อยากกดใจมากดใจกลับเป็นบุญคุณ กูควรตั้งเพจ หรือx หรืออะไรดี/ขอบคุณล่วงหน้า

อีกนิด ที่กูมาถามเพราะมีคนเจอนิยายเรื่องนึง เหมือนของกูเดะ แบบแคปมาหลายอย่างมันคล้ายมาก แต่ก็พูดยาก กูกลัวเป็นแค่ความรู้สึกของกูเอง กูออกงานก่อนพอขายได้ เขาออกหลังดังกว่าได้ป้ายแดงและมีคนฟอลเยอะ กูเลยสับสนไม่รู้จะยังไงดี คิดว่ากูต้องเล่นโซเชียลให้คนรู้จักว่าบ้าง แต่ก็ฝืนมากว่ะ

>>659 ตรงที่เหมือนคืออะไรบ้าง ขอคร่าวๆ

>>660 ความเป็นพระเอกคล้ายกันมาก นิสัยใจคอถอดมาเลย
พาร์ทการงานพระเอกกูบรรยายลักษณะเฉพาะว่าเขาดีกับลูกน้องยังไง เช่นabcdefg/ทางนั้นก็ยกมาเหมือนกันแต่ใส่สำนวนเช่นabc จ้าาdefgจ้าา
พาร์ทพี่ชายพระเอกกูบรรยายความรู้สึกว่าเป็นคนแบบนี้ เขาก็ยกลักษณะนั้นมาเลยแต่มาเพิ่มความเป็นตัวเองไป
มันเป็นความรู้สึกกูเองว่าเหมือนแต่กูก็ไม่สามารถไปถามไถ่อะไรว่ะ กูก็ไม่มั่นใจขนาดนั้น

>>661 ถ้าแบบนี้ยากจริง ถ้าไม่ได้นิสัยยูนีคจัดๆ แบบชอบตดตอนกินข้าวสมมุติ อะไรแบบนี้ถึงอาจจะเคยอ่านละได้แรงบันดาลใจมาจากมึง ถ้าเขายืนกรานว่าเปล่าค่ะ มึงกลายเป็นผู้ร้ายทันที ให้เค้าแคปไปดราม่าได้อีก

ตอนนี้กุเข้าใจอารมณ์คนที่เขียนเรื่องที่แบบทั้งเรื่องนางเอกพัวพันกับคนนั้นคนนี้ให้คนอ่านแบ่งฝ่ายเชียร์ผู้เด็ดๆ แต่สุดท้ายมาจบเรื่องกับไอ้หอกที่ไหนไม่รู้ที่โผล่มาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยตอนท้าย อารมณ์ทรูบลัดไรงี้แล้วว่ะ คือกุเรื่องที่กำลังเขียนมันมีทรงจะทำนองนี้เลย นางเอกกุมีปัญหาภายในเยอะมาก กุอยากให้พระเอก และผช หลายๆ คนมาช่วยไกด์จนนางอัพเวลตัวเองได้ แต่เพราะคาร์ที่วางๆ ไว้กุรุ้สึกมันไม่น่ามาลงเอยกับพระเอกได้อะ แต่คนอ่านไม่น่าชอบใช่ปะ

>>661 ถ้าแค่นิสัยใจคอถอดมานี่ยากจริง
ลองเทียบคำบรรยายแล้วใช้คำเหมือนกันซัก 40-50% ยังพอจะมีหวัง แค่พอจะมีหวังนะมึง

>>658 ก็ตั้งทั้งทวิตทั้งเฟซเลย ปล่อยร้างหน่อยก็ได้ ไม่ต้องสุงสิงกับใคร อัพเดทงานล้วนๆ ไม่ต้องฝืนเข้าสังคม

อ้อ แต่เรื่องงานคล้ายกันนี่พูดยาก มันมีความบังเอิญแบบบังเอิญตะโกนจริงๆ นะ ส่วนตัวก็เคยเจอ แต่ไม่เคยชี้หน้าหาว่าใครก๊อปใครว่ะ เรื่องก็อปนี่ข้อหาร้ายแรงสำหรับนข.มากกก ต่อให้เหมือนจริงแบบลงรายละเอียดเลยแต่ไม่ได้ก๊อปก็เป็นไปได้อะ

ยกตย.(สมมติ) นข.ไทยออกงานนึงก่อน หลายปีถัดมาซีรีส์เกาออกพล็อตเดียวกันเป๊ะ รายละเอียดก็คล้ายกัน มันจะมุดข้ามประเทศมาก็อปก็ไม่ใช่ปะ 555 แต่ถ้ากลับกันเกาออกก่อน คนดูทั่วบ้านทั่วเมือง ไทยออกงานทีหลัง (แต่ไม่เคยดูซีรีส์เกาที่ว่า) จะโดนข้อหาก้อปพล้อตทันที เศร้าปะมึงว่า

>>658 เพจมะ แบบถธ มาเฉพาะช่วงออกหนังสือ

มึงๆ ถ้ารายได้ไม่เกินเดือน20k มึงทำจ่ายภาษีปะ

>>668 ตราบใดที่มีงมีรายได้มึงต้องยื่น

>>668 แค่เกิน 60000 ต่อปีต้องก็ต้องยื่นแล้ว เสียไม่เสียคำนวณแล้วค่อยว่ากัน ยิ่งเงินรับจากพวกบ.อย่างเม็ดอย่างทัน ถ้าไม่ยื่นมึงเตรียมตัวเลย ข้อมูลถูกส่งใส่พานไว้ที่คลังดาต้าพี่สรรพอยู่แล้ว พี่แกรอสักสองสามปีให้เบี้ยปรับงอกเงยก่อนค่อยเล่นทีเดียว

>>670 ห๊าา 60000 ต่อปี ต้องเสียภาษี?

>>671 เขาบอกยื่น ไม่ได้แปลว่าจะต้องเสีย ต้องคำนวณก่อน

ky ขอถามอะไรลามกๆหน่อยนะ ปกติกูมักให้โจ้ยพอ.ที่กูเขียนใหญ่สุดแค่ 56 (ปกติเขียนขนาดพอดีๆมาตลอด) ก็เขียนงี้มา 2-3 คน เหมือนนักอ่านจะจำได้เลยบอกขำๆว่าเรื่องหน้าอยากได้ใหญ่กว่านี้จัง แต่กูว่ามันไม่น่าจะฟินแล้วหน่า555 เคยไปส่องพวกเว็บส่งการบ้านของหนุ่มๆที่ซื้อสาวๆไป โปรไฟล์สาวแต่ละคนถึงขั้นบอกว่า 54-56 นี่จะเก็บตังค์เพิ่ม คือกูเข้าใจถูกใช่มะว่ามันไม่น่าจะเสวละ

ในใบใช้ยื่นภาษีของเม็บนี่มันมีชื่อนปก.หรือชื่อเรื่องที่เราเขียนป่ะวะ ละมันอัพเดทเข้าในแอคเค้าท์สรรพากรอัตโนมัติใช่ป่ะ พอดีกุไม่ได้ยื่นภาษีเอง ป้าข้างบ้านที่รุ้จักกันเค้าทำงานด้านนี้แม่กุเลยให้เขาทำให้ทั้งบ้านกุเลย เรื่องของเรื่องกุกลัวที่บ้านรุ้ว่าเขียนนิยาย 555 แต่ก็กลัวว่าป้าเขาจะไม่ได้เข้าไปดูว่ากุมีรายได้ทางอื่นด้วยแล้วกุโดนเก็บย้อนหลัง

>>673 ถ้ามึงมองตามความเป็นจริงมันอาจจะใหญ่ไป
แต่ถ้ามึงมองแบบนิยายค.ใหญ่เอวดุเส้นเลือดปูดโปนมันทำให้พระเอกดูทรงพลังมีแรงดึงดูดทางเพศกว่าคนปกติ และมันทำให้เสวได้เสมอ

>>674 ไม่มี นปก มีแค่ชื่อมึง

>>674 มึงต้องบอกเขาอยู่ดีว่ารายได้มาจากอะไร ป้าเขาจะได้จัดประเภทรายได้ถูก อย่างเงินเดือนก็อยู่ประเภทหนึ่งเงินจากเขียนนิยายก็อยู่อีกประเภท มันต้องแยกนะเว้ย ไม่ได้นับรวม ถ้ายื่นผิดระวังโดนปรับย้อนหลังนะมึง

>>674 ป้าคนนั้นเขาไม่รู้เห็นกะมึงหรอกว่ามึงมีรายได้อะไรบ้าง ยกเว้นปีล่าสุดที่สรรพใส่ระบบให้คนเสียภาษีดึงข้อมูลหักณ.ที่จ่ายที่นำส่งไว้จากบ. ห้างร้านมาใช้ได้ (​ซึ่งก็มีมั่วๆ ปน ๆ อยู่สรรพยังกั๊กตัวเองอยู่ว่าให้คนเสียภาษีเช็คข้อมูลก่อนใช้ ถ้าพลาดใช้ผิดสรรพไม่เกี่ยวน้าาาา)
​ถ้าป้าแกเค้าเอาเลขบัตร เลขหลังบัตรวันเดือนปีเกิด ฯลฯ ของมึงไปเช็คตรงนี้ให้อย่างละเอียด เค้าก็อาจจะสงสัยมาถามมึงว่าหักตัวนี้มาจากไหนค่าอะไร
ถ้ามึงไม่บอกเค้า เค้าไม่ได้ประเมินตัวเลขตรงนี้ส่ง = มึงหนีภาษี ถ้ายอดไม่เยอะไม่เข้าข่ายเสีย (aka : นักเขียนยอดแห้ง รายได้เดือนละหลักสิบหลักร้อยแบบกู)​สรรพมักจะหลับตาลืมตาข้างไม่ว่าอะไรมึงเพราะคำนวณไปก็ไม่มีภาษีที่ต้องจ่าย
สรรพมีแค่ยอดตามใบหักณ.ที่จ่ายที่มึงถูกหักแล้วพวกเม็ดพวกธันส่งให้สรรพ แค่คูณเรทกลับเค้าก็รู้แล้วว่ารายได้มึงต้องไม่ต่ำกว่านี้ๆๆๆ ถ้ายอดปังแต่ไม่จ่ายภาษี เตรียมร้อนๆหนาวๆได้เลย

กูเพิ่มให้อีกนิด ว่าถ้ามึงมีรายได้จากงานเขียนเดือนละ 20000 และไม่มีรายได้อีื่นอีกแล้ว มึงยิ่งควรยื่น เพราะมึงถูกหักภาษีส่งสรรพ ไปแล้วราว ๆ 7000 (240,000 *3%) ซึ่งหลังคำนวณภาษีบุคคลแล้วยอดนี้ยังไม่ถึงเกณฑ์เสียภาษี ดังนั้นมึงขอเงินภาษี 7พันที่จ่ายให้สรรพเกินไปกลับมากินข้าวได้

กุละมึน เมื่อไหร่ มันจะทำให้จ่ายง่ายกว่านี้วะ หรือกุโง่เกิ๊น ที่เคยทำๆ ไป กุว่าแม่งต้องปิดบ้างละ ห่าเอ๊ย

กูเป็นนักเขียนโนเนมหน้าใหม่ลงนิยายไป 20 ตอน คอมเมนต์มีประปรายแบบตอนละ 1-2 คน บางตอนก็ไม่มีคอมเมนต์ มีคนมากดเข้าชั้นประมาณ 40 คนนี่ถือว่าเยอะป่ะวะ แต่กูเขียนมาได้ซักระยะแล้วประมาณครึ่งปี เขียนๆลงๆตามใจตัวเอง ไม่ได้จะทำขายเป็นอาชีพ ว่างตอนไหนก็มาเขียน แต่แค่อยากรู้เฉยๆว่าระดับประมาณกูเนี่ย ยอดติดตามถือว่าเยอะหรือไม่เยอะวะ สำหรับกูถือว่าเยอะนะ 55555555555555555

ใครเคยทำพวกป้ายลด มีไม่เยอะสอยโลด โค้งสุดท้ายแล้วนะ ในmeb บ้างไหม กูอยากรู้ว่ามันจำกัดไว้กี่เล่ม หรืออยู่ที่เรากำหนดวะจำนวนเล่มไปวะ

ky กูจะเขียนแนวระลึกชาติในโลกเราๆนี่ละ ไม่มีเรื่องเหนือธรรมชาติแบบผีตามติดหรือพลังวิเศษอะไร พ้อยคือตัวเอกระลึกชาติเพื่อตามหาเพื่อนในชาติก่อน เพราะสัญญากันก่อนตายไงว่าจชาติหน้ามีจริงจะขอเกิดมาเป็นเพื่อนกันอีก แล้วร้องเพลงด้วยกันอีกนะ ซึ่งต่างคนต่างจำชาติก่อนได้ แต่กว่าจะหากันเจอก็เกือบกลางเรื่อง
กูควรจะใช้หมวดไหนดีวะ มันคือแฟนตาซีป่าว หรือผจญภัยดี เลิฟไลน์ไม่มีเลยเพราะกูตั้งไว้ว่าเป็นเรื่องของเพื่อนรักกันจริงๆ ที่ชาติก่อนเกิดในยุคที่อาชีพศิลปินก็แค่เต้นกินรำกิน แต่สองคนนี้พยายามสู้ละนะจนใกล้สำเร็จละได้จัดงานคอนเองแบบงานใหญ่มากๆ จบคอนนี้เกียมตัวโกอินเตอร์ แต่ดันเกอดอุบัติเหตุจนขิตยกงานเลยได้ตายพร้อมกันงี้

>>683 ถ้าตามหากันแบบธรรมดา ไม่ได้ออกสำรวจ ตึก ภูเขา เผากระท่อม ลงแฟนตาซี
>>682 จำได้ว่าสูงสุดไม่เกิน 200 เล่ม นข.ปกติทำได้แค่ช่วงจัดแคมเปญ ส่วนนอกเหนือนั้น สนพ.คงดีลกับเม็ด มั้งนะ
>>681 โอเคเลยเพื่อน เก่งแล้ว บางคนใหม่มากๆ ลงเป็นร้อย คอมเม้นแทบไม่มี

ky เพื่อนโม่งหัวกุตัน คิดไม่ออกว่าจะให้พระนางมาเกี่ยวข้องกันยังไงดี กุควรทำอะไรดีถึงจะคิดออก คิดมาจะเดือนนึงแล้ว

>>685 ดูหนัง ดูการ์ตูนสิมึง ซีรีย์ อนิเมะแนวโชโจ ดูว่าพระเอกนางเอกมันเจอกันยังไง รักกันตรงไหน งานสายตา สกินชิป จุดโดนตก

>>686 เอาจริงๆ กูว่ามังงะ มันธรรมชาติมาก เจอกันที่ร้านชำ คนหนึ่งเป็นคนซื้อ อีกคนเป็นพนักงาน หรือบางเรื่องก็ทำงานอยู่ในร้านเดียวกันนี่แหละ ทำงานบริษัทเดียวกัน พนักงานเหมือนกัน โต๊ะใกล้กัน อยู่ห้องเช่าตึกเดียวกัน มหาลัยเดียวกัน โรงเรียนเดียวกัน ขึ้นรถไฟคันเดียวกัน ชีวิตประจำวัน เบๆ มาก

>>684 ตามหาธรรมดานี่ละ งั้นก็ลงแฟนตาซีได้สินะ ตอนแรกกูไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ว่าลงหมวดนี้ดีมั้ย เพราะหาข้อมูลละเจอนิยายเดี๋ยวนี้แนวเกิดใหม่ระลึกชาติในโลกเดิม มักมาแบบมีสกิลซูติดตัวด้วยงี้ ชาติก่อนเป็นไอ้กากชาตินี้มีบัฟแต่เกิดเลยกลายเป็นเทพทรู ไม่สกิลพระเจ้าให้ก็สายเลือดพ่อแม่ จนกูเขวๆเลยเชี่ยละแบบที่กูจะเขียนมันยังถือว่าเป็นแฟนตาซีได้ป่าววะ ถ้าตัดเรื่องระลึกชาติมันก็แนวไลฟ์สไตล์เฉยๆ แต่ปมมันมาจากการระลึกชาตินี้ละตัดไม่ได้เว้ย แบบคล้ายๆลูกโอชิอะ เอาปมตัวตนในชาติก่อนมาขยี้ในชาตินี้

>>688 อยู่หมวดนี้ได้ พวกแนวรักแต่มีเรื่องเหนือธรรมชาตินิดหน่อย ก็ยังไปลงผมวดนี้เลย แบบสมมตินางเอกเป็นผีงี้

>>685 มึงหาจุดตัดที่สองคนนี้จะมาเจอกันให้ได้ก่อน สมมติทำงานกันคนละที่ แต่เจอกันบนรถไฟฟ้าขบวนเดียวกันทุกวัน เป็นพนักงานออฟฟิศกับพนักงานร้านกาแฟแถวๆนั้น รู้จักกันผ่านเพื่อนแนะนำมาในงานเลี้ยง งานแต่ง งานรวมญาติอะไรก็ได้ ปัดทินเดอร์ยังได้เลยมึง เพื่อนกูเจอผัวเพราะปัดทินเดอร์โลเกชั่นแถวบ้านนี่ล่ะ

ky ถ้าผู้เก่ามันใจร้าย / เหี้ย หรือชั่วสุดตีนเลย ละมีผู้แสนดีโผล่มา มึงว่านักอ่านจะเชียร์ใครวะ 55555
+++ ถ้าบอกนักอ่านแต่แรกเลยว่าใครคือ end game นี่มันจะเสียอรรถรสปะ 5555555 คือกลัวเขาเรือล่มแล้วเสียใจ 5555

>>691 กูอยู่ทีม #ผัวที่ดีคือผัวใหม่ หล่อรวยค.ใหญ่แซ่บๆรักเดียวใจเดียวคลั่งรักเว่อร์ดีเหมือนลอยมาจากฟ้าโปรดสัตว์ผู้ตกทุกข์ได้ยาก 3,000ปีมี1คน แบบผัวเก่าเป็นขี้ตรีน

>>691 ก็บอกแบบติดสปอยล์เตือนไว้สิ กูเห็นบางเรื่องพอไม่บอกว่ามีผัวใหม่ นักอ่านบางคนแม่มด่าอีกว่าทำไมไม่บอกก่อนว่าจบแบบนี้ รับไม่ได้ต่างๆ เพราะบางคนคือชอบแนวผัวโบ้มากกว่าผัวใหม่ ส่วนตัวกูถ้าผัวเก่ามันสุดตีนเช่นแบบนอกกายนอกใจ ทำร้ายร่างกาย หรือขืนใจ ไรงี้ แช่งให้ตายห่า หาผัวใหม่เท่านั้น

>>691 นิยายสมัยก่อนเขาไม่ค่อยบอกกันนะ อย่างมากก็บอกโครงเรื่องย่อๆว่ามันเกี่ยวกับอะไร ยุคนี้กูโคตรงงว่าต้องบอกต้องเตือนอะไรขนาดนั้น นักอ่านบางคนโคตรตลก แค่เนื้อเรื่องออกมาไม่ตรงใจก็ด่า งง ด่าทำไม ไม่ถูกใจก็ไปเขียนเอง

แนวรักผู้ใหญ่ของเม็ดนี่ปล่อยผีได้เต็มที่เลยใช่ป่ะ พระเอกแบล็กเมล์ให้นางเอกมีเซ็กส์ด้วยไรงี้? เขียนไปจะไม่ถูกหยิบมาเชือดใช่ป่ะ

>>695 ถ้ามึงไม่ดังก็ไม่โดน อันนี้พูดจริงๆ 5555555555555555

>>696 ตั้งใจจะอวตารเขียนปล่อยผี งั้นก็เท่ากับไม่ดังเลย 5555

>>694 นักอ่านสมัยนี้มันง่าว เซนสิทีฟไปทุกเรื่อง

>>695 ไม่รู้ว่าปล่อยได้มั้ย แต่เห็นมีขายแนวนี้อยู่ แล้วก็เคยอ่านเรื่องนึง เลี้ยงมาเป็นลูกตั้งแต่เกิด สุดท้ายเน้ดลูกทำเมียตอน17 กุอึ้ง

>>699 แจ้งสอยเลยมึงอันนี้ผิดกฎ

* ห้ามมีฉากบรรยายเพศสัมพันธ์ของเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี, บรรยายเพศสัมพันธ์ของคนที่มีสายเลือดเดียวกัน, มีคำหยาบคายในฉากบรรยายเพศสัมพันธ์ หากมีฉากเหล่านี้ทางเราขอไม่รับวางจำหน่าย

>>700 กุไปแจ้งแปป ตอนอ่านก็ตกใจว่าออกมาขายได้ไง กุแค่อยากอ่านโคแก่เสวๆไม่ได้อยากอ่านไรแบบนี้🥲

>>701 กุไม่ติด เลี้ยงต้อย กรูมมิ่ง แต่ 17 ก็เกิ๊น ขยับไป 18 สักหน่อยก็ได้มั้งน่ะ

กูลองใช้ AI แต่ง

ในเมืองที่เต็มไปด้วยความเร่งรีบและแสงสี มนุษย์เงินเดือนสามคนกำลังต่อสู้กับอาการ 'burn out' ที่เกิดจากงานที่พวกเขาทุ่มเทอย่างหนัก แต่ละคนพบกับจุดพลิกผันในชีวิตที่ไม่เพียงแต่ช่วยพวกเขาหลุดพ้นจากวังวนของความเครียด แต่ยังนำพาไปสู่เส้นทางใหม่ที่เต็มไปด้วยความหมายและความสุข

ปิติ หนุ่มสายไอทีที่พบว่างานที่เคยเป็นชีวิตจิตใจของเขาเริ่มสูญเสียความหมาย เมื่อเขาตัดสินใจหาความช่วยเหลือจากนักจิตวิทยา เขาไม่คาดคิดว่าจะได้พบกับนิรา, หมอจิตแพทย์สาวที่เป็นแฟนเก่าสมัยเรียนมัธยมของเขา เรื่องราวในอดีตที่ไม่เคยจางหายและความเข้าใจทางอารมณ์ที่นิรามีต่อปิติช่วยให้เขาเรียนรู้ที่จะเผชิญหน้ากับความเครียดในการทำงานและเริ่มรักษาบาดแผลในใจ ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นใหม่นี้ไม่เพียงแต่ให้กำลังใจปิติ แต่ยังเป็นแรงบันดาลใจให้เขาหาทางออกจากความหมดไฟทางอารมณ์ในการทำงาน

สุดา พนักงานบริษัทที่เคยทุ่มเทให้กับงานจนลืมดูแลตัวเองและครอบครัว การตัดสินใจลาออกไม่ใช่เรื่องง่าย แต่การที่แม่ของเธอป่วยทำให้เธอมีเหตุผลที่จะกลับไปดูแลแม่และรับช่วงต่อสูตรขนมที่แม่เคยทำให้กินตอนเด็ก การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ทำให้เธอค้นพบความหลงใหลในการทำขนมและเริ่มธุรกิจขายขนมจากสูตรของแม่ เธอพบว่าความสุขที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่การทำงานหนักจนไม่มีเวลาให้ตัวเอง

และครอบครัว แต่อยู่ที่การทำในสิ่งที่เธอรักและการใช้เวลากับคนที่เธอรัก

อนุรักษ์ หนุ่มนักวิเคราะห์ที่เป็น perfectionist และพยายามควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างให้สมบูรณ์แบบ เมื่อเขาเริ่มสอนงานพนักงานใหม่ ความเข้าใจที่มีต่อความไม่สมบูรณ์ของมนุษย์ทำให้เขาเรียนรู้ที่จะยอมรับความผิดพลาดและความไม่สมบูรณ์ เขาพบว่าการทำงานร่วมกับผู้อื่นนำมาซึ่งความสุขและความพึงพอใจในการทำงานที่เขาไม่เคยคาดคิด ความสัมพันธ์กับพนักงานใหม่ที่เข้ามาช่วยเหลือเขาในโปรเจ็กต์ล่าสุดเป็นการพบรักที่ไม่คาดคิด และเป็นการเรียนรู้ว่าชีวิตและงานนั้นมีค่ามากกว่าแค่การไล่ตามความสมบูรณ์แบบ

เส้นทางของพวกเขาทั้งสามคนไม่เพียงแต่ช่วยให้พวกเขาหลุดพ้นจากอาการ burn out แต่ยังนำพวกเขาไปสู่การค้นพบความหมายใหม่ในชีวิตและความสุขที่ไม่เคยคาดคิด

>>703 อันนี้คือนิยายจริงๆหรือเรื่องย่อ กูมองไม่เห็นชั้นเชิงในการเล่าเลย ai ไม่เข้าใจแล้วแหละว่านิยายคืออะไร โดยส่วนตัวถ้าสำนวนแบบนี้กูไม่จ่ายเงินให้นะ

>>704 สำนวนแบบนี้คือยังไงเหรอมึง ขยายความหน่อยกุอยากใส่ใจ
มันดูแห้งแล้งราบเรียบ หรือเหมือนขาดอะไรไปยังไง
กุลองอ่านมันเหมือนหนังสือ เรียนว่ะ

>>705 มันเหมือนคำโปรยหลังปกนิยายหรือไม่ก็เรื่องย่อมากกว่าอะ จะว่าแห้งแล้งก็ใช่แหละ กูไม่รู้ว่าคุณปิติเค้าเป็นใคร เป็นคนยังไง หน้าตาแบบไหน อยู่ในสังคมแบบไหน ชื่อเล่นว่าอะไร ชอบกินกาแฟอะไร มันไม่มีเลยว่ะ เป็นแค่มนุษย์สมมติคนนึงซึ่งกูไม่รู้จักมัน ทำไมกูจะต้องอยากรู้เรื่องของมันด้วย มันเบิร์นเอาท์ แล้วไปอินเลิฟกับจิตแพทย์ เออ กู้ดฟอร์ปิติ ยินดีด้วยนะ แต่ไม่ได้อยากเสือกเรื่องของปิติจนพร้อมจ่ายเงินน่ะ

>>703 กูเคยใช้ AI คิดพล็อตก็ประมาณนี้อะ ของกูเคยได้พล็อตนอ.เป็นครูวิทย์ พอ.เป็นวิศวะมั้ง เจอกันในร้านกาแฟ มาเจอกันอีกทีครูมาเสนองานไรสักอย่างโครงการใหญ่แทบจะรีโนเวทโรงเรียน ครูวิทย์มีอำนาจขนาดนั้นเลยอ่อวะ ความสมเหตุสมผลยังไม่มีแหละ แต่ถ้าเอามาเปลี่ยนชื่อ เพิ่มฉาก เขียน promt ถามดีๆก็ต่อยอดได้เยอะเลย ความคิดตั้งต้นคือ AI ให้มันเสนอฉากเสนอเหตุการณ์เสนอความขัดแย้งในเรื่องมาให้ แล้วก็มาเขียนต่อใส่คำพูดลงไป เดือนนึงจะออก 10 เล่ม(สั้นๆ)ยังได้เลยมั้งถ้าขยัน กับมีอีกแบบว่าเขียนด้วยสำนวนนักเขียนคนไหน(ส่วนใหญ่ตายไปละ) อันนั้นก็น่ากลัว

เห็นในเม้ดมีคนเอานิยายเอไอมาขายด้วย แบบรูปปกคือขึ้นว่านิยายจาก ai ละในโปรยเรื่องคือเขียนว่าเรื่องนี้ถูกเขียนขึ้นด้วย ai ยอดฮิตตัวหนึ่ง มันได้จริงๆอ่อ

>>708 กูว่าได้นะ เพราะมันมีอิพวกไม่แอนตี้AI แอนตี้ทำไมไม่ผิดก.ม.ซะหน่อย และมองว่ามนุษย์ที่ฉลาด(ตัวมันเอง)สามารถเรียนรู้และควบคุมมันได้ กล้สใช้เอไอก็กล้ายอมรับไม่กลัวเกรงสิ่งใด ปิดใจไม่ฟังว่าเอไอมันขโมยผลงานใครมายำรวม กล้าเอามาขายเพราะมองว่าคนอ่านเลือกอ่านนิยายที่สนุก มากกว่าจะสนว่าใครแต่ง หรือใช้ปกอะไร พวกแอนตี้ก็ดิ้นไปสิ กูจะขายซะอย่าง เมbก็ไม่ห้ามกุมึงมีสิทธิ์อะไร กุว่ามันน่าจะคิดแบบนี้555