Fanboi Channel

กระทู้เพื่อพูดคุยเทคนิคการเขียน และเรื่องการประกวดต่าง ๆ เกี่ยวกับนิยาย

กระทู้ 1 >>>/literature/2342/
กระทู้ 2 >>>/literature/3442/
กระทู้ 3 >>>/literature/4775/
กระทู้ 4 >>>/literature/5724/
กระทู้ 5 >>>/literature/7084/
กระทู้ 6 >>>/literature/10634/
กระทู้ 7 >>>/literature/12326/
กระทู้ 8 >>>/literature/12952/
กระทู้ 9 >>>/literature/13391/
กระทู้ 10 >>>/literature/13744/
กระทู้ 11 >>>/literature/14253/
กระทู้ 12 >>>/literature/15039/
กระทู้ 13 >>>/literature/15642/
กระทู้ 14 >>>/literature/16386/
กระทู้ 15 >>>/literature/16722/
กระทู้ 16 >>>/literature/17022/
กระทู้ 17 >>>/literature/17223/
กระทู้ 18 >>>/literature/17576/
กระทู้ 19 >>>/literature/17967/

กระทู้ ระบาย 1 >>>/literature/3325/

มึง เวลาจัดหน้านิยายลงเวปเคาะจัดหน้ากันยังไงบ้าง คือกูชอบให้แต่ละย่อหน้ามันห่างๆกันอะกูเลยชอบเคาะเยอะๆหน่อยแบบห่างกันย่อหน้าละสองเคาะไรงี้ละแม่งมีคนมาบ่นกูว่าจัดหน้าทำไมห่างนึกว่ามีเนื้อหาเยอะความจริงมีนิดเดียว ปล.กูลงตอนละ3000+คำ ไม่ติดเหรียญนะ

>>2 เออนั่นดิ มึงเคาะทำไม

>>3 ความชอบล้วนๆ 555

ตอบข้ามมู้จากมู้ที่แล้วนะ
>>>/literature/17967/998/
กูว่าถ้ามันโรลเพลย์อะจะตีความว่าถ้ามีฝ่ายร้องอย่าๆไม่ๆ แล้วถือว่าข่มขืนทุกกรณีมันไม่ได้อะ ต้องดูว่ามันโรลอะไรกันอยู่ กูแม่งเคยเปิดเข้าไปดูคู่หนึ่ง มันโรลเป็นออร์คที่จับเอลฟ์มาเย อะมึง ฝ่ายหญิงก็ร้องอย่า ร้องห้าม ด่า ตบฝ่ายชายหน้าหัน ถีบ ข่วนไรงี้แต่คือมันอยู่ในโรลอะ ถ้าฝ่ายชายมันทำแรงไป ไรไปมันก็ใช้เซฟเวิร์ดที่แปลว่าให้เบาลง เซฟเวิร์ดแบบว่าพอหยุดกูไม่ทำละมันก็มีอีกคำ กูว่ากรณีที่พูดกันในมู้ก่อนอิพระเอกมันไม่ได้ตั้งใจข่มขืนหรอกถ้ามันโรลเพลย์มาแนวนี้ มันอาจจะคิดว่านางเอกอินบท

คนที่ชอบโพสในเน็ต ทำนองว่านิยายแนวอะไรก็เขียนไปเถอะ ถ้ามันสนุกคนอ่านก็เยอะเอง

คิดว่ามันเป็นจริงไหมหรือจริงแค่ไหน
สมัยนี้
แนวที่ไม่ได้อยู่ในกระแส ไม่ได้มีแฟนคลับมาก่อน ถ้าเขียนสนุก เนื้อเรื่องดี คนจะอ่านเยอะจริงหรือ?

>>6 ก็ยังจริงนะ แต่คือมึงต้องเขียนสนุกจริงจนคนบอกปากต่อปากว่ะ ส่วนใหญ่ แหวก แต่ไม่สนุก อันที่กุเห็นว่าแหวก แล้วคนตามเยอะ ก็งานคุณ ค ที่ได้แปลไปต่างประเทศนั่นอะ

>>6 แนวนี้มันไม่ได้ดังเปรี้ยงปร้างอะ เหมือนแนวอินดี้ที่มีฐานแฟนกลุ่มหนึ่ง แล้วก็สะสมแฟนคลับมาเรื่อยๆ แฟนคลับบางคนที่ไม่ได้ชอบแนวลูกกวาดจะถูกจริตกับอะไรแบบนี้แล้วก็อ่านหมด นักเขียนก็ไม่ลดมาตรฐานตัวเองไปเขียนอะไรห่วยๆพล็อตหลวมเน้นฟินด้วย แต่นักเขียนก็อย่ามัวแต่คิดว่าจะให้ตัวเองถูกค้นพบเอง ต้องโปรโมทตัวเองบ้าง จอยกับสายผลิตคนอื่นๆบ้างอย่าเก็บตัว

วิธีง่ายสุดสำหรับกูคือมึงไปเขียนฟิคซักด้อม แต่มึงต้องมั่นใจนะว่ามึงเขียนสนุก พล็อตไม่ห่วย เดินเรื่องสนุก มึงก็ใช้พล็อตอินดี้ๆนี่เขียนฟิคก่อน ถ้ามึงมีแฟนคลับติดตามชนิดที่ว่ามึงออกอะไรมาเขาก็ตามอ่าน มึงก็ค่อยขยับมางานออริหรือจะเขียนคู่กันไปก็ได้ แต่อย่ามักง่ายเอาฟิคเก่ามาสวมทับชื่อออริมึงล่ะ มึงจะโดนฉาบแบบจลลภ.

>>6 ถ้านูกูมาก่อนต้องสนุกแบบสนุกจริงๆ อ่านแล้วโคตรว้าว เหมือนค้นพบฮิดเด้นเจม ต้องทำถึงไปสุดทุกทางอะ และปกต้องไม่ดูถูกคนอ่าน (นึกภาพวาดอนาโตมี่แปลกๆยัดเยียดซิกแพคขนมปังอะ)คำผิดต้องไม่มีด้วย ถ้าทุกอย่างที่ควบคุมได้ในความคิดมึงดีหมดแล้ว จากนั้นก็ต้องพึ่งโชคชะตาแล้วล่ะ
วันฤกษ์ดีช่วงเวลาที่มีคนเยอะ การโปรโมทให้คนเห็นก็มีส่วน

>>6 จริงแค่ส่วนนึง พ้อยต์สำคัญมันอยู่ที่ว่า คนต้องเห็นงานก่อน ถ้าไม่มีคนค้นพบเลย หรือมีแต่นักอ่านสายหวง ชอบมาก เก็บไว้อ่านคนเดียว ไม่ให้ดาว ไม่บอกต่อ แค่นี้ก็มีผลต่อการตัดสินใจคนอ่านแล้ว
เอาแค่งานไม่ติดท็อป ไม่ขึ้นหน้าขายดี = จบ เวลาผ่านไปงานแม่งก็จมในกองนิยายแปดล้านเรื่องนั่นแหละ

งานดี ดีจริง แต่มันต้องมีโชค มีโปรโมต มีปัจจัยอื่นส่งเสริม ทำอะไรได้ก็ทำเถอะ พึ่งฝีมืออย่างเดียวโอกาสได้ผุดได้เกิดน้อยกว่า

>>7 รายนั้นเขามีคอนเนคชั่นอยู่แล้วปะวะ พื้นฐานบ้านรวยเป็นนักเรียนนอกมาก่อนอีก เลยก็มีโอกาสขายงานตัวเองอยู่ละ ลองเป็นนข.ไทบ้านธรรมดาทั่วไปดิ ก็วนๆอยู่ในประเทศตัวเองต่อไปเหอะ5555
เออ แล้วชีปรับปรุงตัวรึยังวะ หลังจากดราม่าที่ร่อนจดหมายขอโทษสามฉบับกูก็เลิกตามนางไปละ ทัศนคติไรงี้ดีขึ้นรึยัง

>>11 อ้าวมีอะไรเหรอ คืองี้ไม่ได้ตามจริงจัง แต่ชอบมีคนแชร์ผ่านตา เลยรู้สึกว่าเก่งมาก

>>6 สมัยนี้ไม่รู้นะ แต่สิบปีที่แล้วมีแบบนี้ให้เห็นหลายเรื่อง เขียนเงียบๆ โนเนม แต่สำนวนนักเขียนมืออาชีพ วันดีคืนดีก็ได้ติดท็อปชาร์ตเด็กดี เป็นที่พูดถึงในถนนนักเขียน สนพมาจีบเอาเรื่องไปตีพิมพ์ไรงี้ สมัยนี้ก็คงยังพอมีโอกาสละมั้ง

เขียนนิยายขายรายได้ดีไหมวะ
แล้วเขาเขียนลงเว็บไหนกันที่รายได้ดีๆ

>>14 เขียนสนุก ติดทอป มึงก็รวยได้ ลงแม่งทุกเว็บ ทุกที่ มึงจะต้องเลือกที่เดียวทำไม ในเมื่อ ขายได้ทุกแพลตฟอร์ม

>>15 แล้วมันมีที่ไหนบ้างวะ ความรู้เรื่องนี้กูเป็น0เลย แค่มีจินตนาการในหัวเฉยๆ

>>16 ใช้กูเกิล ค้น แพลตฟอร์มลงนิยาย

>>17 มึงใจดีว่ะ

>>17 ช่วยได้เยอะเลย อส
ขอเว็บนะนำหน่อยไม่ได้หรอวะ เว็บที่ขายดีๆ ระบบหลังบ้านดีๆ

>>19 อส มึงค้นไปก็เจอบทความแนะนำเยอะแยะ

>>19 มันบอกไม่ได้อะ มันขึ้นว่าที่ไหนขายดี ไม่ใช่ที่ไหนให้ดีลดี ลงมันทุกที่แนะนำ

>>19 กูบอกได้ว่าอย่าลงฟิคลองถ้าไม่ใช่นิยายแปล ถ้ามึงเปิดหน้าแรกไปจะเจอแต่นิยายแปลขึ้นแนะนำล้วน

นิยายแนวไหนขายดีสุดวะเพื่อนโม่ง

KY ไม่รู้จะลงมู้ไหน ถามตรงนี้ละกันเผื่อมีผู้รู้ "เคมี" ระหว่างพระนางมันสร้างยังไงวะ 5555 คือกูอ่านบางเรื่องละไม่อินว่ามันรักกันยังไง บางเรื่องพอจะรู้ว่าทำไมรัก แต่รู้สึกว่ามันไม่ค่อยเข้ากัน นางเอกคู่กับพระรองยังอร่อยกว่าอีก (อันนี้อาจเจ็บใจที่เรือแตก 555) คือเคมีมันมาเองของมันตามคาแรคเตอร์ (นิสัยเข้ากันไรงี้) หรือว่านข.ต้องสร้างให้ ทำไมกุประสบปัญหาไม่อินกับความรักพระนางได้ Orz

>>23 นิยายรัก-นิยายโรมานซ์-พระเอกรู้ตัวช้าว่ารักนางเอก มารู้ตัวอีกทีเมื่อนางเอกจะตัดใจ
อยากรู้ว่าแนวไหนขายดีก็ดูที่ท็อปของหมวดต่างๆ

>>24 มีเรื่องไหนที่มึงอินบ้างล่ะ ก็จับจุดจากเรื่องนั้นน่ะ หรือมึงอินกับความรักพระรอง ก็หาว่าทำไมมึงถึงอินกับพระรอง เพราะอะไรตรงไหน ความผูกพัน/สถานการณ์/ความอยู่ด้วยแล้วต่างฝ่ายต่างสบายใจ /กินข้าวด้วยกันคนนึงไม่กินไข่แดงในไข่ขาวอีกคนยื่นช้อนมาช่วยกินให้แบบรู้กันโดยไม่ต้องพูด /คนนึงมานั่งโรงอาหารอีกคนยื่นน้ำแดงโซดาแก้วโปรดให้โดยไม่ต้องบอกฯลฯ โมเม้นต่างๆที่แสดงถึงความไปด้วยกันได้ แล้วก็เอามาเป็นแนวทางเขียนเรื่องของตัวเอง

>>24 เคมีที่ว่ามันคือความเข้ากันได้อะ มีอะไรที่เป็นส่วนลงตัว เป็นส่วนเติมเต็มกัน เช่นมาตบมุกกันโบ๊ะบ๊ะ คนนึงชง คนนึงตบ อยู่ด้วยกันแล้วบันเทิงทุกที พากันไปฮาไปรั่ว แต่เวลาฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเดือดร้อนก็สามารถซัพพอร์ต ช่วยเหลือกันและกันได้ มึงว่าพระรองเคมีเข้ากับนางเอกยังไงมันก็แบบนั้นล่ะถ้ามึงอยากจะเขียนอะนะ

>>24 สร้างจากฉากปฎิสัมพันธ์กันนั่นแหละ สถานการณ์ การบรรยาย คาร์ตลค. สร้างเคมีได้หมดเลย
แค่อิมแพคมันก็ขึ้นกับรสนิยมคนอ่านด้วยว่ะ ถ้ามันมีองค์ประกอบที่คนอ่านไม่ชอบ ยังไงมันก็ไม่อิน ตรงนี้ล้านคนล้านรสนิยมว่ะ ดูสงครามคู่ชิบที่เกิดทุกด้อมและทุกหย่อมหญ้าได้เลย
สำหรับกู เรื่องหลายๆเรื่องที่กูไม่อินฉากรัก ส่วนมากเป็นแนวรักแรกพบอ่ะ แบบเปิดมาสบหน้าก็รักแบบตายแทนได้เลยไรงี้
เรื่องที่มีฉากจีบเยอะๆก่อนจะรักกันจะทำให้กูอินง่ายกว่ามาก รู้สึกมันค่อยๆดึงอารมณ์ไปทีละขั้นแล้วมันลุ่มลึกกว่าแบบที่เปิดมา สองฉากก็รักปานกลืนกิน

>>24 มึงชิพคนละคู่กับนักเขียน มึงก็ไม่อินไง มึงชอบความสัมพันธ์พระรองกับนางเอกมากกว่าเลยมองว่าพระเอกนางเอกไม่เคมีต่อกัน ทั้งที่แทบทุกเรื่องพระเอกมันก็โดนสร้างมาให้เป็นคู่นางเอก มีอะไรที่ลงล็อคเข้ากัน อยู่ที่มึงจะชอบสิ่งที่นักเขียนสร้างมาให้มั้ย

บางเรื่องผัวชั่วธงแดงจนต้องร้องอิ้วววว นางเอกรักมันไปได้ไง ทำไมไม่รักพระรองแสนดีทำเพื่อเธอ แต่ในดีเทลมันก็มีว่าทำไมถึงเลือกพระเอก เช่นพระเอกเป็นคนที่ไม่เคยผิดสัญญา ให้ความสำคัญกับนาง ในขณะที่พระรองมาไม่ถึงจุดนั้น อาจจะติดเงื่อนไขชีวิตหลายอย่าง เลยไม่รักษาสัญญากับนางเอก พระเอกเลยคว้าใจเธอไปได้ไรงี้

ถ้าเคมีไม่เข้าจริงๆสำหรับกูคือบทรักที่ใส่มาแบบฝืนๆยัดเยียด นึกจะรักก็รักแบบไม่ปูทางมาให้ฟิน ตัวละครอยู่ด้วยกันแล้วไม่กลมกล่อม ไม่มีความรู้สึกว่าเชื่อมโยงต่อกัน ถ้าอยากรู้ว่าเคมีไม่เข้าจริงๆเป็นยังไงแนะนำให้ไปอ่านมังฮวาเรื่องแม่มดตัวร้ายผู้พิทักษ์ทรราช นางเอกสาวเกาสวมร่างแม่มดตัวร้าย อยู่มาหลายร้อยปีแล้ว ได้รับพระเอกนิยายมาเลี้ยง เด็กอะชอบนาง แต่นางไม่มีความรู้สึกอะไรให้เลย มองเป็นเด็กน้อย ลูกหลาน ไม่คิดเรื่องรักๆเพราะอยู่มานานเกินไปจนทุกอย่างคือเด็กน้อยในสายตานางหมด แต่คือแม่งก็ต้องมาโยงเข้าเรื่องรักๆให้ได้ ซึ่งมันฝืน นี่ล่ะเคมีไม่เข้า อีเวนท์อะไรก็ไม่ได้นำพามาให้รักกันเลย มีแต่พระเอกคลั่งรัก แต่นางเอกอืมๆเอิ่มๆอยู่

>>29 เรื่องที่มึงยกตัวอย่างคือจริงมาก โคตรฝืน5555 มาเวย์นางเอกเลี้ยงพระเอกแล้วเฝ้ามองลูกชายไม่แท้คนนี้ไปมีความรักกับสาว แล้วเล่นประเด็นเรื่องแม่ลูกยังจะซึ้งกว่า เคมีนางเอกกับพ่อบ้านยังดีกว่าอีก ยิ่งฉากมีลูกกับพระเอกยังให้เด็กมาเกิดบนกองหิมะหน้าบ้าน เหมือนคนเขียนก็ไม่อินอะ เป็นงงกับเรื่องนี้5555

>>29 เรื่องนี้เคมีกับปู่พ่อบ้านกระจาย บางทีกุว่า นักวาด อาจจะเมนปู่พ่อบ้าน5555 แต่สงสัยอาเนอะ ทียังงี้ฉอดไม่ลง เปโด กรูมมิ่ง แบบน้องมินต์บ้างหรา555

>>30 กูว่าไอ้เรื่องศิษย์ทั้งห้าของชาร์ล็อตก็ด้วยนะ ใครๆเชียร์ปู่เจฟ แต่กูว่าเคมีไม่เข้าเลย นางเอกดูไม่สนเรื่องรักแบบโรแมนซ์กับใครทั้งนั้น แต่เหมือนเป็นบทบังคับว่าต้องมีผัวเลยโดนจับให้คู่กันไปซะงั้น เคมีฉากรักโคตรฝืน

Kyในนิยายพวกมึงใช้คำว่า"กอปร"กันไหมวะ กูใช้ว่ะ

>>33 >33 กูก็ใช้จ้า จำได้ว่าเห็นครั้งแรกในหนังสือพิมพ์ตอนเด็ก กูว้าวมาก คำนี้แปลว่าอะไร ติดใจสุดๆ ต้องจดไปเปิดพจนานุกรม จากนั้นก็จำได้และใช้มาจนทุกวันนี้ กูยังเชื่อว่านักอ่านส่วนใหญ่เก่งภาษามากนะมึง ตอนกูลงเว็บก็ได้นักอ่านเนี่ยแหละคอยแก้คำผิดให้ตลอด แต่พอมีนักอ่านปังๆ แบบนี้หลุดมาคนนึงก็ดังเลยทีนี้

>>33 กูก็ใช้ แล้วตอนรีไรท์ กุก็คิดถึงพวกเด็กโงว่ผู้น่าเอ็นดูขึ้นมา กุเลยเปลี่ยน5555 อิสัสตอนเห็นคนโดนว่ากุหะวเราะเลย อีเด็กพวกนี้ เสียชาติเกิดที่มีกูเกิล

มีคนอชร์ปสก.เพิ่มด้วยว่าเขียนแนวพีเรียดใช้คำโบราณคุมโทนยังโดนด่าว่าเขียนผิดเขียนไม่ดี5555 โอ้ยเด็กสมัยนี้มันโลกแบนจังวะ เสพแต่นิยายแนวเดียวเดิมๆ กันรึไง กินหลากหลายกันหน่อยสิวะ

>>35 พอหน้าแหกก็อ้างต่อว่ามันโบราณไป สมัยนี้ไม่ใช้แล้ว กรูไม่เคยเห็น กรูไม่ผิดเด้อ คนเขียนแม่งผิดใช้คำโบราณทำไม แถไปอีก สะสมเลเวลสกิลก่อนเด้อสาว จะเบลมใครก็ค้นให้มั่นใจก่อนอีกสักรอบเหอะ พี่กูสมัยนี้ค้นง่ายแค่ปลายนิ้วแล้ว คำพูดพูดแล้วเก็บกลับบ่ได้เด้อ

เวลากูเขียนทุกวันนี้บางทีก็ระแวง แม่ง คำที่กูรู้มันจะกลายเป็นของโบราณมั้ยวะเนี่ย กูจะกลายเป็นนางเอกทะลุมิติจากอดีตมาเป็นนักเขียนยุคปัจจุบันกะเขาตอนไหนวะ

โม่งมีเทคนิคตั้งชื่อนิยายกันบ้างมั้ยอ่า
คือของกูตอนตั้งกูจะตั้งเป็นภาษาอังกฤษก่อน แต่พอจะเอามาแปลเป็นชื่อไทยแล้วมันรู้สึกกระดากปากมากเลย

>>38 ก็อย่าแปลตรงตัวเกินดิ สมมุติ Dark angel มึงจะเอาเทวดามืดป่ะ555 ก็จะประมาณ คุณชายวายร๊าย ไรเงี่ย

เพื่อนโม่ง อัพเดตข่าวจ้า มีคนสังเกตว่า จะขึ้นใหม่มาแรง รีดปรับการจัดอันดับแล้วนะ คือไม่ใช่ว่าตอนสั้นๆ เก็บวิวละ จะเป็นประมาณว่า คนอ่านต่อตอนเยอะ ตอนนี้เลยบอกว่า บางทีวิวร้อยแซงเรื่แงวิวเยอะ คือพอเข้าไปดูละ ยอดอ่านต่อตอนของคนวิวรวมน้อยกว่ามันมากกว่า คนยอดวิวรวมเยอะ

*บางทีวิวรวมน้อยแซงเรื่องวิวรวมเยอะ

>>40 ถือว่าดีปะ กูว่าก็ดีอยู่นะ พวกใหม่มาแรงส่วนใหญ่ขึ้นหน้าแรกๆก็พวกนักเขียนหน้าคุ้นทุกที พวกตัวเร้กตัวน้อยก็อยู่มุมๆหน้าต่อไปโน่น

>>40 กุงงนิดหน่อย สรุปคือยอดอ่านต่อตอนมากกว่าจะได้อันดับดีกว่าอย่างนี้ป้ะ

Ky ขอถามเป็นมึงจะเขียนนิยายโดยเลือกใช้คำศัพท์เข้าใจง่ายๆ แบบคิดเผื่อคนอ่านที่คลังคำน้อยจะได้อ่านเข้าใจ
หรือเลือกเขียนแบบที่ตัวเองอ่านแล้วเข้าใจ ใช้คลังศัพท์ในหัวที่สะสมมันมาจากปสก.การอ่านของตัวเอง
มึงจะเลือกแบบไหนกันวะ
ส่วนใจกูไม่อยากสปอยล์พวกนักอ่านคลังคำน้อยเลยว่ะ เจอศัพท์แปลกไม่ขวนขวายพิมพ์หากันเลย แต่เลือกพิมพ์ด่านข.

>>43 ลองใช้คีย์เวิร์ด ใหม่มาแรง ไปดูเขาวิเคราห์

ศิลปินแห่งชาตินี่มันเก่งกันจริงๆรึป่าววะ กูไปดูเวบ ศลป คนนึงแต่งกลอนถี่มาก แต่กูอ่านยังไงก็ไม่เพราะ
คำเก่าใหม่ผสมปนเปมั่วไปหมด ถ้ามันจะไม่สัมผัสกันขนาดนี้เขียนด่าเขียนบ่น ตรงๆยังดีกว่า
คือเหมือนแกจงใจทำกลอนให้มันอ่านไม่รู้เรื่องอ่านลำบากให้ดูเท่แฝงความนัยอะไรแบบนี้ แต่มันไม่แฝงอะไรเลยกลวงโบ๋มั่วไปหมด

>>46 อาจผลัดเปลี่ยนไปตามยุคสมัยด้วยปะ555 แบบในยุคของแกตอนรับรางวัลใหม่ๆ แกอาจเป็นตัวตึงสุดในรุ่น แต่พอเวลาผ่านไปสกิลไม่อัปเดตตามแพทช์เลยกลายเป็นตัวตกเมต้าไป555 แบบฝีมืออะมีอยู่แต่มันไม่เข้ากับยุคสมัยละ

>>46 gen gap/ age gap แหละมึง ของพวกนี้มันคือศิลปะ ถ้ามันไม่ตรงรสนิยมมึง มึงก็ไม่มีทางมองว่ามันดี และรสนิยมพวกนี้เอาจริงๆ แต่ละเจนแม่งต่างกันมาก ทั้งเพลง หนังสือ แนวละคร ภาพศิลป์
มึงควรเข้าใจว่า ไม่ชอบแนวนี้ ไม่เท่ากับ กับศิลปินคนนั้นไร้ฝีมืออ่ะ
เราเข้าไม่ถึงรสนิยมของคนรุ่นเก่า และคนรุ่นเก่าก็เข้าไม่ถึงรสนิยมเราว่ะ ยุคสมัยเปลี่ยนแปลง มันก็จะวนซ้ำแบบนี้ไปเรื่อยๆแหละ เข้าใจและเว้นพื้นที่ เคารพความแตกต่างในทุกด้านไม่เว้นแม้แต่ช่วงวัย โลกจะสงบขึ้นเยอะ

>>48 โหมึง ดีว่ะ ลึกซึ้ง

>>46 อยู่ๆ ก็สงสัย ถ้าเขาเป็นศิลปินอะ ยังไงเขาก็ต้องรู้หลักการแต่งกลอนที่ถูกต้อง กลอนที่มึงว่าไม่สัมผัส มันกลอนประเภทไหนเอ่ย กลอนบนโลกนี้มีเยอะมากนะ บางทีก็ไม่ได้คลองจองทุกวรรคไปหมดหรือเปล่า

>>50 มันไม่ควรเรียกว่ากลอนอ่ะเมิง เหมือนทำภาษาใหม่เอง เอาภาษายุคใหม่มา สร้างคำกร่อนคำเอาเอง ตัวอย่าง โดยผู้นั้น = โดยนั้น อ่านแล้วเหมือนกลอนเด็กแว้นซ์ ความหมายมึนตับมาก สัมผัสงี้เละ จบก็ไม่ลง

>>51 เดี๋ยวนะเมิงงง นี่มึงเป็นเด็กประเภทเดียวกับที่ไปด่าคำว่ากอปรเลยนี่หว่า เขาไม่ได้กร่อนเอง โดยนั้นมันก็เป็นคำๆ หนึ่งอะ จะบอกว่ายังไงดีวะ มันใช้ได้นะ มันปกติ แล้วในเมื่อเราอยู่ในยุคนี้ การจะเอาคำยุคใหม่ไปแต่งกลอนมันก็ปกติ แล้วไอ้ที่มึงไม่เรียกว่ากลอน มันกลอนประเภทไหน ไหนบอกซิ

ขอแปะวิกิ ถ้ามึงรู้จักกลอนทุกประเภท ไหนบอกว่าเขาแต่งกลอนอะไร https://th.wikipedia.org/wiki/กลอน

>>51 เดี๋ยวก่อนมึงงงงงงง โดยนั้น คือโดย(เหตุการณ์/สิ่ง)นั้น = เพราะสิ่งที่กล่าวมาข้างต้น มันเป็นสำนวนเว้ยยยยย ยิ่งใช้ในกลอนยิ่งปกติ ส่วนใช้ภาษาเก่าปนใหม่นี่ธรรมดามาก กลอนบางประเภทอย่างนิราศนี่ใช้ภาษาต่างประเทศยังได้เลย ว่าแต่มึงถึงวัยที่ต้องอ่านนิราศเกาหลียังนะ หรือรุ่นนี้ไม่ต้องอ่านกันแล้ววะ

>>51 กูไปดูผังโคลงกลอนตั่งๆมา โคลงสองป่ะ ที่มันดูไม่ค่อยสัมผัสเหมือนชาวบ้าน กุไม่คิดนะว่าสินปินแห่งเทสมันจะพลาดเสียงสัมผัส

>>53 กูแค่ยกตัวอย่าง คำจริงๆคือ “โดยใด” ฟังแล้วกระดากหูสิ้นดีอ่ะมึง อย่าอ้างคำโบราณนะเพราะกูอ่านหนังสือเก่าเยอะ ภาษาไทยยุค ร 5 ร 6 คำสั้นกระชับเข้าเนื้อหา แต่ไม่ได้พยายามกร่อนคำตัดแปะเล่นเสียงบ้าๆบอๆ แล้วยังกระดากหูแบบนี้อ่ะเมิง

>>55 โดยใดก็คำปกติมีใช้นะ

กุเสิร์ชไปยังเจอ คนแต่งกลอนแบบนิราศ ยังมีโดยใด ในนั้นเลย มึงอะตั้งสติก่อนสักหน่อย เริ่มสงสัยว่ามึงเป็นไรวะ

>>57 ใหนยกมาที คำๆนี้ใช้ในเอกสารโบราณใหนบ้าง อยากดู

>>58 อ่อกุไม่เก่งเท่ามึงหรอกจ่ะ แต่กูเกิลเป็น เล่นโม่งได้ ก็น่าจะหาเองได้เนอะ

>>59 ยอมรับยังว่ามันเป็นคำเด็กแว้นซ์ ตัดแต่งเองเออเอง ไม่มีในเอกสารเก่าใดๆ

แล้วมีอีกคำคือคำว่า ผิ แม่งใช้ถี่ยิบ ผิผิผิผิผิผิผิผิ เต็มกลอน ยัดอยู่คู่กับภาษากลางภาษาใหม่
แบบเออมึงจะใส่มาทำไม ถ้าจะไม่มีสัมผัสท้ายรองรับ

วิธีใช้ที่ถูก
[ผิ]จักเป็นคหัสถ์ฮู้มีโพย [พัน]เยื่อง

อ่านจนจบ ทนอ่านสัมผัสพังๆ คำใหม่เก่าปนกันมั่ว ความหมายยังกลวงโบ๋นี่แหละ
อ่านแล้วเซลล์สมองตายอะไรจริง

>>60 จ่ะ ยาย

เก่งหราเกิน ทำไมเขาไม่ให้มึงเป็นสินปินแห่งประเทสนี้แทนนะ

>>61 ขอตัวอย่างหน่อยได้มั้ยเพื่อนโม่ง ที่มึงบอกว่าใช้ผิถี่ยิบน่ะ ยังไง แล้วโดยใดมันอยู่ตรงไหน เอาแค่ตัดมาเป็นวรรคก็ได้

ดีจัง พอเป็นพวกนข.โนเนมเขียนไม่สนุกก็กด 1 ใจ ด่ายับ แต่พอเป็นนข.ดังเขียนไม่สนุก มีการให้โอกาสเขียนแก้เนื้อเรื่องใหม่ดั้ว

>>65 เป็น นข.ดังให้ได้ วันหน้าเขาต้องมาง้อมึง

>>64 พยายาม ลืมๆมันไป
ไม่ก็จำไว้ตามเป็นเงาแค้น

มึง ถ้า trigger warning กับ หมวดหมู่นิยายมันจะสปอลย์เนื้อหาหลักในเรื่องนี่กูควรทำไงดีวะ ถ้าติดคือไอ้ที่พยายามปิดๆไม่บอกตรงๆคนก็จะเดาได้หมดเลย แต่ถ้าไม่ติดกูว่ากูก็น่าจะโดนด่าแน่ๆเพราะไม่ใช่แนวที่ทุกคนรับได้

>>68 ติดอันที่มันร้ายแรงมากจริงๆก็พอ เช่น มีเรป มี cannibalism แต่นิยายสืบสวนกูก็ไม่เห็นใครจะมาติด TW แบบนี้เลย ในคินดะอิจิอันนึงแม่งเรปแบบโจ่งแจ้งด้วยซ้ำก็ไม่ได้ติด

>>68 ติดมึงก็โดนด่าอยู่ดีโม่ง555 ไม่เคยได้ยินอ้อ TW ไม่ใช่ยันต์กันด่าอะ
คือมันติดไว้เตือน=สปอยอยู่ดีนั่นละ ประโยชน์คือทำให้คนรู้เฉยๆว่ามีเนื้อหาไม่ถูกจริต เช่น มึงติดว่ามีเล่นชู้ คนไม่ชอบแนวเล่นชู้ก็จะไม่อ่าน หรืออ่านแหละแต่พอรู้สปอยจากคำเตือนงี้มันก็มีการเตรียมใจขึ้นมานิดนึงไง
แต่ถ้ามึงกลัวการโดนด่า บอกเลยติดไว้ก็ไใ่ช่วยไร ฉอดมันจะหยิบไปทึ้งง่ายกว่าเดิมด้วยซ้ำแบบเอาละ เรื่องนี้มันติดว่ามีการเล่นชู้ นิยายเป็นไงไม่รู้กูไม่อ่านจนจบ หยิบมาแขวนเลยละกันว่ามีคนยังกล้าเขียนแนวผิดศีลธรรมโจ่งแจ้งอยู่อย่างงี้ มุงต้องลบเรื่องทิ้ง+ออกมากราบขอโทษสังคมสวยๆว่าผิดไปแล้วจะไม่ทำอีก ฉอดจึงจะให้อภัยมึงนะ แต่ลงบัญชชีไว้ถ้ามึงเขียนเรื่องใหม่จะโดยจับตาดูเป็นพิเศษ
แต่ถ้ามึงไม่แคร์ว่าใครจะด่าจะแขวนแม่งก็ทำไปดิ มึงก็ติดเลยโม่ง เพราะมันมีประโยชน์จริงๆตรงช่วยเตือนคนไม่ถูกกับแนวๆนี้ได้ ซึ่งคนสติดีๆส่วนมากเจอแนวที่ไม่ใช่ก็ปัดผ่าน แต่พวกสติแตกแบบนักฉอดมันเสียงดังกว่าเฉยๆเลยดูมีจำนวนเยอะกว่าน่ะทั้งที่เป็นแค่ส่วนน้อยมีบทบาทแค่ในอินเตอร์เน็ต

>>68 เป็นกูเลือกอยู่หมวดให้ถูกไว้ก่อน แต่ไม่สปอยล์ บอกแค่ว่าเนื้อหารุนแรงและตั้งค่า18+ ไว้ ถ้าฉอดก็มปร. ถือว่ามีคนอ่าน อย่าโอ๋คนอ่านเกินไป ให้ใช้วิจารณญาณกันบ้าง บอกไปแล้วว่าเนื้อหารุนแรงก็ต้องเตรียมใจไว้ส่วนหนึ่ง
ปล.จะรุมฉอดได้เมื่อนิยายมึงดัง อย่ากลัวไปก่อน

>>69 จริง ขข เลือตนองฉ่ำ แต่ไม่เคยเจอติดtw
แล้วใครฉอดนิยายหมวดสืบสวนคือดอตคอมเลย

>>69 พวกอ่านนิยายสืบสวนที่จิตใจแข็งแกร่งอยู่ละนะกุว่า ส่วนถ้ามันเป็นนิยายรัก พวกนี้เขาก็อ่านเพระมันชุ่มชื่นหัวใจ เจอเข้าไปช็อกน้ำลายฟูมปาก

>>73 แล้วนิยายรักสืบสวนอ่ามึง 55555

>>74 แนวนี้คนถึงอ่านน้อยไง พอบอกว่าสืบ บางคนก็ไม่เอาแล้วนะ

>>74 แต่พอเป็นรักสืบสวน มันก็ไม่ได้เน้นแบบสืบจริงจังอีกอะ ไม่ได้ทำเกินเบอร์ บรรยายศพเละเทะแหวะไรงี้ สำหรับสืบสวน กุผ่านมนุษย์กบมาละ ก็อาจได้หมด

>>71 แต่นิยายไม่ดังยังโดนมาแล้ว เอาซะต้องลบหนี แต่นิยายดังโดนด่าก็จริงแต่ขอโทษแล้วเงียบหายไปแป๊บๆ ฉอดก็ลืม ดีไม่ดีมีหาบมาช่ววแบกอีกจ้า

>>71 คือกูจะแต่งแนวพีเรียดตอนแรกเหมือนเมียๆมันจะตีกันแย่งผัวอะมึง แต่ความจริงแล้วคนที่เป็นอนุเหมือนตัวร้ายมันคือเบี้ยนที่จำใจแต่งงานเพื่ออำนาจ คนที่เป็นเมียหลวงบทนางเอกคือผ่านไปครึ่งเรื่องพึ่งเบิกเนตรว่าตัวเองเป็นไบผัวก็รักอนุก็ดี ส่วนอิผัวเป็นaromantic ที่โดนบังคับมีลูกมีเมีย ถ้ากูใส่ถูกหมวดให้มีญญด้วยคือมันจะสปอลย์หมดเลยกูอยากให้คนอ่านมารู้ตัวพร้อมนางเอกมากกว่าว่า

ที่กลัวโดนด่าคือกูกลัวพวกแบบจะอ่านแค่ชายหญิงมาด่ากูว่าทำไมมีความสัมพันธ์ญญโผล่มาเฉยๆ55

>>79 เออ อันนี้เห็นใจ แบบเดียวกับคำเตือนตัวละครหลักตาย sad ending บลา ๆ ติดปุ๊บหมดอารมณ์ลุ้นเลย แต่ยังไงติดคำเตือนแยกไว้ละบอกว่าอันนี้สปอยเน้น ๆ ก็ได้ คนไม่อยากได้สปอยเขาจะได้ไม่กดอ่านคำเตือนนี้ ส่วนคนไม่อยากอ่านประเด็นนั้นเขาจะได้กดปิดไป ไม่ต้องเสียดายตัง มาด่ามึงทีหลัง ถึงมึงจะไม่ผิดก็เหอะ

>>79 ก็เหมือนนิยายเบี้ยนที่ไม่เอาผู้ชายอะ ถ้านางเอกทูเวย์กูคิดว่าก็ึงมีคนไม่เอา ถ้าอ่านฟรีแล้ว เคมันไม่ใช่ ยังถอยทัน แต่ถ้าเสียเงินอะ มึงไม่สงสารคนอื่นเหรอ มันไม่ใช่ไทป์อะ เหมือนตอนนั้นดราม่า โพนิยายวายนั่นแหละ คนปักรุกรับไปละ อ่านๆ ไปไม่ใช่ แต่เสียตังไปแล้ว ก็ด่านข.กันไป

แล้วอีกอย่างคนอ่านชายหญิงช็อก คนอ่าน ญญ ไม่เอาตั้งแต่ต้น มึงจะสร้างประวัติ ให้เขากานามปากกามึงไว้ใจใช่เป่ายิง

>>78 แล้วมึงจะเอาลูกค้ากลุ่มไหนวะ ไม่ปังมาก คนว้าว ก็แป้กมาก+โดนด่า ขอให้โชคดี อีกอย่างนักอ่านจะเข้าใจพระเอกเหรอะวะ ห่วงตรงนี้มากกว่าอีก

>>81 ตัวละครหญิงก็ทูเวย์หมดนะที่กูคิดไว้ คือได้กันเองและก็มีผัวคนเดียวกัน แล้วทั้งคู่ต้องปกป้องผัวเพราะถ้าผัวล้มคือตายกันยกบ้าน ส่วนผัวมันก็ไม่ได้จะอยากมีเมียตั้งแต่แรกแล้วมันเลยเลยตามเลยอยู่เป็นพ่อของลูกเป็นเพื่อนกันไป
>>83 กูยังไม่ได้คิดถึงกลุ่มคนอ่านอะไรเท่าไหร่เลย กูแค่อยากแต่งนิยายที่มีตัวเอกเป็นไบกับaroบ้างเฉยๆ กูอยากแต่งอะไรที่มันรีเลทกับตัวเองบ้างหลังจากที่แต่งเกี่ยวกับรสนิยมคนอื่นที่กูไม่รีเลท(ชญ ,ชช,ญญ อย่างเดียว)มานานละ แต่กูก็กลัวโดนด่าเพราะสมัยยังอยู่เด็กดีกูเคยโดนสาปแช่งที่ให้ตัวเอกนิยายวายเป็นไบ

>>84 มึงเคยมีประสบการณ์นี่หว่า ก็อาจจะโดนอีก มึงไม่ต้องอุ๊บไว้หรอก จะได้สบายใจทั้งคนอ่านคนเขียน ทำไมมึงจะฝืนเซอร์ไพรส์คนอ่านวะ เป็นกูคงโปรยเรียกความสนใจไปเลย สำหรับคนที่อยากลอง หรือหาความแปลกใหม่ แนวๆ ว่าวันหนึ่งเธอก็มีความรู้สึกบางอย่างกับเมียน้อยผัว ทั้งที่ยังรักผัวมาก เธอจึงลองค้นหัวใจตัวเองอย่างละเอียดแล้วก็พบว่า เตร่ง เตร้ง เตร๊งงงง

>>84 กุว่าอยู่ที่มึงให้ตัวละครไหนเป็นตัวเอก ถ้าเน้นที่พระเอก (?) กับนางเอก ก็ลงชายหญิง แล้วตอนจบค่อยหักมุมเอา ถ้าเน้นที่ความรัก ญญ ก็ลงหมวด ญญ คนไม่ชอบมีอยู่แล้ว คนที่ชอบก็น่าจะมี สู้ๆ มึง

>>79 มึงเคยดูมงกุฎดอกส้มป่ะ นางเอกแต่งเข้าบ้านเป็นเมียคนที่ 4 ของผัวแก่คราวปู่ อยู่แบบเจ็บช้ำ มีดราม่าเยอะแยะมากมาย หวังได้ครองรักกับพระเอกที่ช่วยเหลือ ตอนจบทุกคนอึ้งที่พระเอกเป็นเกย์ นางเอกช็อคจนเป็นบ้าไปเลย คนดูก็อึ้งเหมือนกันแล้วมันตราตรึง 5555555555

แต่มันมาแก้บทในดอกทองสีส้มให้มันไม่ได้เป็นเกย์ หนุ่มเกย์คนนั้นแค่แอบรักเลยไปกอดจูบลูบคลำตอนนอนเฉยๆ กูว่าอันนี้น่าผิดหวังว่ะ จะเป็นเกย์ก็เป็นไปเลย

>>87 เออว่ะ ตำนานเลยเรื่องนี้555 แต่กูว่าเรื่องนี้มันขายดราม่ามากกว่าไง ซีนรักแห้งมาก เลยพอมองข้ามได้มั่ง

>>87 เรื่องนี้มันดัดแปลงมาจาก Raise the Red Lantern เป็นแนวดราม่ามากกว่าจะโรแมนติกอยู่แล้วอะ เวอร์ละครไทยจะไม่ค่อยชัด แต่ถ้าลองเสิร์ชรูปเวอร์จีนดูจะเข้าใจ ต้นฉบับเป็นเรื่องราวของครอบครัวร่ำรวยแต่วิปริตทุกองคาพยพ บ้านหลังใหญ่แต่แห้งแล้งเป็นสีทึมๆไปหมด จุดโคมแดงได้เฉพาะตอนผัวมานอนด้วย แล้วอีโคมนั่นเจือกให้ความรู้สึกเหมือนเป็นพิธีไสยศาสตร์สักอย่าง ไม่ได้อบอุ่นเลย ยายนางเอกอยู่แบบคัลท์ๆจนเริ่มทำอะไรชวนอ้วกเหมือนกัน ฐานะตัวเองก็ในบ้านต่ำลงทุกที โคมแดงถูกคลุมด้วยผ้าดำ แล้วแม่งระหว่างที่กำลังดาวน์ก็ตื่นมาเจอฉากฆาตกรรมโยนคนลงบ่อน้ำ ตกใจวิ่งไปขอความช่วยเหลือจากลูกเลี้ยงที่เคยคิดว่านี่แหละคุณชายคนดี คนที่ปกติสุดในบ้าน เป็นความหวังว่าวันนึงตัวเองอาจหนีไปจากครอบครัวเฮงซวยนี่พร้องลูกเลี้ยงได้ ดันเจอลูกเลี้ยงแม่งอยู่บนเตียงกับผู้ชายไปอีก เลยเหมือนสติหลุดไปเลย เพราะไม่เหลืออะไรให้ยึดเหนี่ยวแล้ว

เอาง่ายๆคือ เรื่องนี้มันทำได้เพราะบทมันปูมาทั้งเรื่องอะมึง นางเอกพยายามดิ้นรนหาทางรอดตลอด แต่แสงสว่างปลายอุโมงสุดท้ายไม่ใช่แสงสว่างของตัวเอง ถึงคนจะช็อคแต่ก็รับได้ ถ้าจะมาเวย์เฉลยเพศตัวละครเป็นการหักมุม มึงก็ต้องปูมาให้แน่นอะ

ไอ้เปิดมาเหมือนรักชายหญิง แล้วไปหักกลางเรื่องว่า นางเอก พระเอก ไม่ใช่แบบที่คุณคิด กุว่าแม่งถ้ามึงเป็นนักเขียนอินดี้ทำไปเหอะ ตามใจกู แต่ถ้าอยากแดกข้าว ก็อย่าหาทำเลยเหอะ แถมบอกไม่อยากถูกด่า มึงคิดได้ไงว่าจะรอด ไม่รอดแน่ๆ ทางรอดมีอย่างเดียวคือมึงเป็นนักเขียนดังที่นักอ่านพร้อมใจกันโอ๋ เพราะคนที่อยากด่าเขาก็สาปแช่งเงียบๆ เพราะไม่อยากตีกับติ่ง แต่ถ้าโนเนม เอาคอรอขึ้นเขียงเลย สับเละเทะ

>>90 +1 ถ้าแต่งเอามัน เอาสนุก มีความสุขที่ได้เขียน ใครอยากด่าก็ช่าง ใครไม่ซื้อก็ช่าง อันนี้ ตามสบาย
แต่ถ้าจะขายเอาเงินแบบไม่ถูกด่า ต้องสปอยล์ และอยู่ให้ถูกหมวด ญญแล้วล่ะ
เพราะเป็นกูถ้าตั้งใจจะอ่านชญ มาเจอญญ แบบไม่รู้มาก่อน กูกาหัวนข.เลย

นักเขียนไทยส่วนมาก ผช ไม่เอาเพราะเบียวโลกส่วนตัวเกินไปนี่เรื่องจิงป๊ะ

ได้กลิ่นโทรลขยะ อย่าไปฟีดโทรลนะจ๊ะ จุ๊บ ๆ

>>84 เอาจริงนะถ้าไม่เน้นความรักมากตัวละครจะเป็นไรก็เป็นไปเถอะ กูงงๆตรงของไทยทำไมต้องแบ่งหมวดนิยายชัดเกินว่าชช ชญ ญญ ตอนกูยังตัวเล็กเด็กน้อยกูไปซื้อนิยาย YA fantasy เรื่อง half bad ที่มันเอามาทำเป็นซีรีย์ในเน็ตฟลิกซ์เรื่องพ่อมดสองสายเลือด อ่านไปเล่มกว่าๆมันก็ชายหญิงเยกันจนมีลูกด้วยซ้ำ แต่ครึ่งหลังพระเอกมันเปลี่ยนไปรักผู้ชายกูก็ไม่ได้รู้สึกแปลกอะไรเพราะตามเนื้อเรื่องมันก็เข้าใจได้ ไม่เห็นมันต้องมาแปะว่าชช ไบ หรือ lgbtไรเลย ก็แค่นิยาย YAที่ตัวเอกเป็นไบก็แค่นั้น

>>84 เรื่องหงส์กรีดปีกนางเอกเป็นคุณตัว พระเอกเป็นไบ มีฉากเลสพยายามข่มขืนนางเอก มีฉากนางเอกโดนข่มขืน ไม่มี tw อะไร แต่บอกโต้งๆตรงเรื่องย่อเลยว่านางเอกเป็นนางโลม ถ้ามึงไม่อยากติด tw ลองแย้มๆตรงเรื่องย่อเอาว่าเรื่องนี้มีความเลื่อนไหลทางเพศ

เขียนนิยายประกวดกับทางการ กูไม่เคยมีนามปากกามาก่อน กูควรใช้นามปากกาส่งไปดี หรือว่า ใช้ชื่อจริงเลย เพื่อเอาไว้อวด ใส่ในโปรไฟล์ เขียนแนวมีสาระด้วยไม่ใช่แนวตบจูบน่าอาย

โม่งว่าแบบไหนดีกว่ากัน

>>94 เอาจริงๆกูไม่ชอบแบบที่ต้องมานั่งแยกหมวดว่าเป็นชช ชญ ญญ อะไรเลย บางทีกูอยากเขียนเพศหลากหลาย ไม่ได้เน้นรักๆใคร่ๆด้วย แต่สมมติกูให้นางเอกมีแฟนสาว แต่เสือกต้องไปอยู่หมวดญญ ทั้งที่เนื้อหามันไม่ใช่ความรักของญญ แค่มีตัวละครผู้หญิงเป็นแฟนกับผู้หญิงด้วยกันก็โดนไล่ไปอยู่หมวดญญ ทั้งที่หัวใจหลักอาจจะเป็นแนวสืบสวน สยองขวัญ สะท้อนสังคม ฯลฯ อยากให้มันแบ่งกันตาม genre นี้มากกว่าจะมาแบ่งว่าตัวเอกได้จบคู่กับต่างเพศหรือเพศเดียวกัน

>>97 เพราะ นักอ่าน เลือกเพศ พอ. นอ. ก่อนเลือกหมวด / แต่ก็งง ทำไมไม่ทำ หมวดใหญ ชญ ชช ญญ แล้วก็แยกย่อยออกมา

>>96 มึงเน้นประกวดอวดคนรู้จัก เน้นรางวัลไม่ได้กะขายเชิงพาณิชย์ เป็นชื่อตัวเองเลยก็ได้
เพราะถ้าขายพวกเว็บนิยายใช้ชื่อจริงนามสกุล มันดูอิหยังวะ

>>95 พระเอกเคยเอา ผช ด้วยเหรอ เรื่องนี้

>>97 มันจำเป็นจริงมึง สมมตินักอ่านสายญญ. ถ้ามาอ่านนิยายมึงมาบอกเอากลางๆเรื่องว่าไม่ใช่ญญ.จ้า แต่เป็นไบกับเลสงี้ นักอ่านเขาก็รับไม่ได้ เพราะเขาอยากอ่านแนวญญ. ไง ไบกับเลสต่อให้เพศสภาพหญิงคือกันแต่ฟีลมันก็ไม่ใช่ญญ.อะ
แต่ถ้ามึงไม่อยากเลือกเพศให้นิยาย มึงก็ต้องลดดีเทลรักๆใคร่ๆให้เหลือแค่ 10% พอ แบบทั้งเรื่องจูบกันแค่สองครั้ง ระหว่างนั้นซีนจีบใส่มาเบาๆ กินข้าวดูหนังไปอีกสักสองสามตอน ตอนใกล้จบค่อยมาคบกัน แล้วอัดเนื้อหาหลักเป็นสืบสวนแน่นๆ ผจญภัยเน้นๆ ลี้ลับเบิ้มๆ ไรก็ว่าไป วิธีนี้ได้ผลอยู่ ถึงจะมีนอ.บ่นว่าเลิฟไลน์แห้งจังน้า มึงก็ตอบสวยๆได้ว่าอ้อเรื่องนี้โทนหลักคือสืบสวนอะจ้า คู่พระนางเอกเลยไม่ค่อยมีบท แต่เดี๋ยวจะออกตอนพิเศษหวานๆให้อีกสักตอนสองตอนน้า เนี่ยมึง หาทางเพิ่มตังได้อีกนะ555

>>95 ติดว่ามีฟามลื่นไหลทางเพศนี่ไอเดียดีมากมึง โอเคเลยนะกุว่า เซฟสุด

>>100 มี ฮีเที่ยวหนุ่มหลงหยางอย่างช่ำชอง

>>101 จริง555 ถ้าอ่านนิยายสืบสวน เพราะนั่นไม่ใช่ประเด็นหลักที่กุจะเสพ ใครจะเกย์กันกุไม่ติดเลย แต่ถ้าเลือกอ่านแนวแล้วว่าเม้นมุ่งไปทางรัก หักกลางคัน กุก็หักกับนขเหมือนกัน

ky ไปเจอดราม่าในทวิตมาเรื่องติดคำเตือน แหมนข.คนนี้ล่อติดซะสามภาษาเลยว่ะ555 ไทย จีน อังกฤษ จะว่าไงดี ก็ใส่ใจดีนะแปะโต้งๆงี้ แต่แนวเรื่องเข้าข่ายชิปเชี่ยอะดิเจอฉอดลงไปเรียบร้อย เออมีประเด็นอายุไม่ถึง 18 แต่เขียนแนว 18+ ด้วยอะนะ แต่คนดราม่าส่วนใหญ่ก็ด่าเรื่องเขียนแนวชิปเชี่ยเสียมากกว่าจะสนเรื่องอายุ555 ส่วนเรื่องอายุนี้ตราบใดที่แพลตฟอร์มมันยังไม่ตรวจบัตรคนเขียนเหมือนตรวจบัตรคนอ่าน ก็ห้ามยากว่ะ ขนาดวงการวาดรูปที่เสรีกว่า เด็ก 15-16 รับวาดภาพโป๊กันก็ยังมีเลยมึง คนจ้างไม่รู้เลยแหละถ้าไม่ไปส่องเฟสส่องทวิต
อะคีย์เสือก (นี่แค่ warning⚠️ อึ้ง!)

>>105 อันนี้ผิดกฎเว็บแล้วนะ เอาต่ำกว่า 18 มาเขียน 18+ แจ้งเว็บยังล่ะ

>>105 ติดสามภาษา เขียนผิดทุกภาษา decorate อะไรของมัน อยากแนะนำให้รีบอ่านหนังสือก่อนสอบตก

>>106 หมายถึง คนเขียนอายุไม่ถึง 18 แต่เขียนนิยายแนว 18+ น่ะ แต่โดนทัวร์ลงจนลบเรื่องหนีไปละ สงสารอยู่นะ เห็นมีคนเย้วๆว่าจะแจ้งพ่อแม่ให้มาจัดการเลยด้วย คือยังเด็กอยู่เลยคุยกันดีๆเตือนกันๆดีๆหน่อยก็ได้มั้ง รุมด่าซะเหมือนพวกมึงเกิดมาก็แก่เลยอะ ไม่เคยมีช่วงวัยเด็กเบียวๆแบบอีหนูนี่รึไงกัน อารมณ์ประมาณเด็กเห่อหมออ้อยเลยอะ อยากรู้อยากเห็นในเรื่องเพศ อยากโชว์พาวให้ดูเป็นผู้ใหญ่ ซึ่งแม่งอยู่ในระดับพอตักเตือนได้นะ
>>107 ใช่มึง กูขำเลย555 ดูเผินๆเออใส่ใจดีนะติดครบสามภาษา พออ่านดีๆ แม่งผิดทุกภาษาเลย555 อย่างน้อยไทยภาษาแม่ก็เขียนให้ถูกหน่อยสิวะ อ่านไปคิ้วกระตุกไปทุกคำ ส่วนสองภาษาที่เหลือจะพอหยวนๆว่าใช้ทรานเสลดเอามันเลยออกมาไม่แม่นก็ได้

>>108 ไม่ๆ กุเห็นที่มันเตือนบอกมีพรากผู้เยา ในตัวเนื้อเรื่อง แอพมันก็ห้าม ฉากเย่ผู้อายุไม่เกิน 18

>>108 อ๋อ ลบไปแล้ว

ฝากไปด่านักเขียนที่เคลมว่าตัวเองเขียนนิยายคลีนแต่ขายนิยายเรท หมวดรักวัยรุ่น เนื้อหามีฉากเย้ หลี กรวย เย้ แต่ตอนขายไม่ติด 18+ ด้วยเถอะ 18+ ไม่ใช่ยันต์กันด่า แต่พวกสูจะไม่ติดไม่ได้ คลีนแบบใด รับผิดชอบสังคมแบบใด

KY คิดว่าอายุนักเขียนมีผลในสายตานักอ่านปะ ถ้ารู้ว่านข.ยังอายุน้อย (ต่ำกว่า 23) ยังเรียนมหาลัยอยู่งี้ คิดว่าอินี่มันยังอ่อนหัดนัก สู้นข.รุ่นแม่ไม่ได้มั่งป่าว

>>112 เอาจนิงปะ กูกลัวอคติตัวเอง เลยชอบอ่านงานก่อนรู้จักนักเขียนว่ะ ถ้าอ่านแล้วเห้ย สนุกโคตร มารู้ว่าอายุน้อยจะชม อายุมากจะชมว่าสมละที่ผ่านโลกมามาก

>>112 ไม่มี

ถามหน่อยว่าถ้ามีฉากๆนึงในนิยายที่ได้แรงบันดาลใจมาจากสื่ออื่น เช่นมีฉากแต่งงานที่ริมทะเลจากหนังที่กูเคยดูตอนเด็กๆ
ถ้าใน talk เขียนเล่าว่าฉากนี้ได้บันดาลใจมาจากฉากนี้ของหนังเรื่องนี้นะ ตอนเด็กๆดูแล้วชอบเลยอยากให้นิยายที่เขียนมีฉากแบบนี้บ้าง
ถึงจะเป็นฉากที่เห็นได้ทั่วไป ไม่ใช่อะไรแปลกใหม่ คนคงเอามาด่าว่าลอกไม่ได้ คิดว่าแบบนี้เล่าแล้วมันจะทำให้เราดูไม่ดีมั้ย

>>115 ไม่ต้องเล่าหรอก ปล่อยให้เป็นความลับจนมึงจากโลกนี้ไปเลยยิ่งดี คนอ่านอาจจะคุ้นๆหาทางเข้าใจไปเอง กูเจอนิยายเรื่องนึงที่นางเอกบอกอยากเป็นต้นไม้เพื่อจะได้ฝังรากลึกอยู่กับคนที่รักไม่จากไปไหน เหมือนซีรีส์เกา กูทักถามนักเขียน นักเขียนยังไม่บอกอะไรเลย ทุกวันนี้ก็ยังคลุมเครือว่าใช่-ไม่ใช่

>>116 นึกถึงอึนโซกับพี่ชายเลยว่ะ 555

>>115 ถ้าเอามาแค่กลิ่นก็ไม่มีปัญหาหรอก แต่ถ้าเอามาเป๊ะๆแบบไดอะล็อก จังหวะเรื่อง องค์ประกอบ เช่นในเรื่องนั้นให้พระเอกนางเอกแต่งงานริมทะเล ธีมฮาวาย ใส่เสื้อฮาวายคล้องมาลัยดอกลีลาวดีเข้างาน นางเอกเต้นระบำชาวเกาะ มึงก็ให้พระเอกนางเอกแต่งงานริมทะเล ธีมฮาวาย ใส่เสื้อฮาวายคล้องมาลัยดอกลีลาวดีเข้างาน นางเอกเต้นระบำชาวเกาะเหมือนเขา อันนี้ล่ะที่จะมีปัญหา กูดูทไวไลท์ฉากเอ็ดเวิร์ดเบล่าแต่งงานใต้ซุ้มดอกไม้ในสวนกูยังอยากเขียนฉากแบบนั้นบ้างเลย บนโลกมันก็ไม่ได้มีคู่เดียวที่แต่งใต้ซุ้มดอกไม้หรอก

ถ้ามาแค่กลิ่นก็ประมาณเรื่องที่เพิ่งดังๆ แล้วกลิ่นแอบรักให้เธอรู้หึ่งอะ ถามว่าลอกมั้ย ก็ไม่ แต่รู้เลยว่าแรงบันดาลใจ เด็กน้อยมาเต็ม

มีคำถามว่ะ พล็อตกูนางเอกมันนิสัยแรงๆดอกทองประมาณอีลำยอง อีเรยานี่เลย แล้วมันไปหลอกพระเอก ทีแรกไม่ได้ตั้งใจหลอกแต่พอได้โกหกแล้วก็ต้องโกหกไปเรื่อยๆ จนพระเอกมารู้ความจริงว่าที่ผ่านมากูโดนหลอกอยู่ตลอดเวลาเลยรู้สึกเหมือนถูกหักหลัง กูควรเดินเรื่องไปทางไหนระหว่างให้พระเอกบอกเลิกแล้วแยกย้ายไปตามทางให้อีนางเอกกรรมสนอง หรือให้อภัยแล้วเริ่มต้นกันใหม่ดีวะ แนวเรื่องดราม่าพอสมควรแต่ระหว่างทางก็เจือหวาน

>>120 เจือหวานได้มะ มึงไม่ให้นางเอกเป็นโบ้ตอนท้าย แล้วกลับไปง้อพระเอก ให้นางปรับรุงตัวให้ดีขึ้น แนวนางร้ายกลับใจก็ได้อยู่นะมึง

>>120 คอนฟลิกซ์ของเรื่องคือคนเราจะรักคนที่มาหลอกตัวเองได้มั้ย ถูกมะ แล้วมึงอยากตอบคำถามนี้ว่าอะไรล่ะ
ความรักชนะการหลอกลวงได้ หรือเจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนเป็นควาย
มึงอยากบอกนักอ่านว่าอะไรมึงก็เขียนไปแบบนั้นแหละ

>>121 >>122 กูตัดสินใจได้ละ ให้จบแบบเลิกกันไปแล้วผ่านไปหลายๆปีมาเจอกันใหม่แต่ให้คิดเอาเองว่าจะสานสัมพันธ์ต่อมั้ย จบแบบปลายเปิดกันไปเลย 55555555555555555

กูจะขายวิญญาณหันไปเขียนแนวตลาดขายเพื่อยังชีพละ เป็นกำลังใจให้กูด้วยเพื่อน 5555 แพชชั่นคือเรื่องดีแต่ฟามจนมันน่ากัว ฮือ ๆ

>>123 มึ้งงงงงง มึงคิดดีๆก่อน เหมือนมึงตั้งคำถามมาแล้วไม่มีคำตอบให้นักอ่านนะแบบนั้นน่ะ นักอ่านมึงแนวรับได้กับปลายเปิดรึเปล่า หรือเป็นประเภทอยากได้คำตอบ มึงสำรวจลูกค้ามึงดีๆก่อน

>>123 ลองลงออนไลน์ดูก่อนนะ ว่ายังไง จบปลายเปิดอาจจะถูกฉาบ ถ้านอ.ที่อ่านความระทมมาท้งเรื่องแล้วอยากได้ฉากสวีตตอนเค้ากลับมารักกัน เจอปลายเปิด เพิ่ลจะโดนฉาบเอา
>>124 ทำไมเรื่องดี พล็อตดี มันไปคู่กับความสนุกไม่ได้วะ หรือคนเอาแต่พล็อตก่อน ต้องพล็อตแบบ ผัวโบ้หอบลูกหนี ก็พร้อมจะเปย์

>>124 ถึงกับต้องขายวิญญาณเลย มันเลวร้ายขนาดนั้นเลยเหรอวะ ไม่ต้องผัวโบ้ก็ขายดีได้ถ้าแซ่บพอ สายโรมานซ์ที่ขายดีก็ไม่ได้โบ้ไปทั้งหมดนะ

>>125 >>126 ไม่รู้ว่ะ ในใจกูคิดว่าจบแบบนี้มันดูสมเหตุสมผล พระเอกมันโดนหักหลังจะสร้างความเชื่อใจขึ้นมาอีกคงยาก แต่ถ้าเป็นนิยายก็คงต้องเพิ่มความสุขนิยมลงไปด้วยมั้ง

>>128 55555555 เท่าที่อ่านความเห็นมึง เหมือนมึงอยากจบแบบเลิกรากันไปแต่กลัวโดนนักอ่านสาป เลยกะจบแบบปลายเปิดเพื่อลดกระแสปะ ถ้าแบบนี้บอกเลย ไม่รอดเหมือนกันค่ะ 55555555 หากมึงอยากรอด มึงเหลือทางเดียวคือแต่งให้นางเอกดูอยากชดเชยให้พระเอกแบบจริงใจสุดๆเพื่อให้เขากลับมารักกันให้ได้ จะดูดพิษงูยอมตายแทนพระเอกหรืออะไรก็ต้องทำแล้วงานนี้ มึงท่องไว้ ยิ่งนางเอกกระเสือกกระสนมากเท่าไหร่ มึงก็ยิ่งมีโอกาสรอดจากคำสาปนักอ่านมากเท่านั้น ไปค่ะ นั่นภารกิจมึง

นิยายไทย กุสามารถตั้งชื่อเรื่องภาษาอังกิดแบบไม่มีไทยห้อยต่อท้ายได้มั้ยวะ (แบบ the air เพียวๆ ไรงี้) คือขก.คิดชื่อไทย 5555

>>130 ได้ดิ ปกติออก ชื่อไทยล้วนไม่มีชื่ออิ้งยังมี มีแต่ชื่ออิ้งไม่มีชื่อไทยด้วยจะแปลกตรงไหน

>>130 ทำได้ แต่กูก็จะสงสัยความสามารถในการใช้ภาษาไทยของนักเขียนด้วย

มึง จะต้องแต่งนิยายยังไงดีวะไม่ให้คนอ่านไบแอสเห็นใจแต่ตัวเอก คือพอดีกูไปอ่านเรื่องแนวคล้ายๆกับที่กูจะแต่งที่มันดังมากๆแล้วคนอ่าน90%คือโอ๋ตัวเอกมาก ตัวละครอื่นคือโดนด่าเละเป็นคนไม่ดี ทั้งๆที่ก่อนที่ตัวเอกมันจะน่าสงสารมันก็เคยเป็นไอ้นั่นอินั่นของคนอื่นมาก่อนเหมือนกันตัวละครเองก็ยอมรับว่าตัวเองเคยเหี้ย มีแต่คนอ่านนี่แหละคอยปกป้องหอมหัวเพราะตอนนี้มันน่าสงสารสุดๆ

>>133 ใส่สันดานแย่ๆแบบที่ฟิลเตอร์นักอ่านมัมหมีตัวเอกก็ดีเฟนด์ให้ไม่ไหว เช่นเห็นแก่ตัว ประสาทแดก ขี้ขลาด เอาดีใส่ตัวเอาชั่วใส่คนอื่น ขี้อิจฉา ฯลฯ เอาให้คิดว่าทำตัวเหี้ยๆแบบนี้มึงก็สมควรโดนตีนแล้ว

>>134 มึงอิเรื่องที่กูไปอ่านมาเขาก็ใส่นะและกูอ่านละก็รู้สึกว่าคนแบบนี้ถ้าเจอในชีวิตจริงกูคงอยู่ด้วยไม่ได้แน่ๆแต่คนก็ปกป้องตัวเอกมันเยอะเลย แบบมันบ้างานจำวันสำคัญอะไรแฟนเก่่าตัวเองไม่ได้เลย แฟนเก่าพูดอะไรมันก็ไม่ค่อยตั้งใจฟัง แถมพูดตัดบทอีก พอแฟนเก่าเลือกจะทิ้งมันไปคบคนอื่นแฟนเก่าโดนด่าว่าโลเลไม่อดทนรักไม่พองี้ หรือแบบมันไม่ชอบนิสัยลูกน้องซึ่งก็ไม่ได้แย่แค่มันคนละแนวกับมันมันเลยหักหน้ากลางสายตาประชาชีแล้วบังคับให้เขาเปลี่ยนตัวเองพอลูกน้องหักหลังหนีไปอยู่กับคู่แข่งลูกน้องก็โดนด่าว่าเหี้ย กับคนในครอบครัวมันก็เอาแต่ใจจนคนตัดหางปล่อยวัดมันหมด คือตัวเอกมันก็ไม่ได้เลวแบบเลวอะมึงแต่มันอารมณ์ชายแท้อีโก้จัด มัมหมีก็คอยหาเหตุผลปกป้องได้ตลอด

>>135 อย่าไปโรแม้งการกระทำมันอ่ะ เบี่ยงมุมมองพาคนอ่านไปโฟกัสที่ความชอกช้ำของคนที่โดนมันกระทำโดยไม่ต้องไปลงลึกเหตุผลทางจิตของมันมาก

ขนาดมึงอ่านมึงยังบอกได้เลยว่ามันไม่เลวโดยสันดาน นี่แหละคือมุมที่คนเขียนลากมึงไปเห็นใจตัวเอกชั่วๆเรียบร้อยแล้ว

แต่เขียนตัวเอกเลวมากก็มีข้อเสียนะมึง ถ้าคนอ่านไม่รักไม่เห็นใจอยากลุ้นตัวเอกแล้วคือจะวางง่ายมากนะ อย่างอื่นต้อฃแข็งพอควรอ่ะถึงจะดึงคนอ่านไว้ได้

>>132 นักเขียนคนดังยังทำเลย ชื่อแบบปะกิดอย่างเดียว จะไปสงสัยความสามารถทำไม อีกอย่างสมัยนี้ ตั้งไทยเผลอซ้ำที แม่งแหกกีกันแทบจมดิน ทั้งที่ชืื่อนิยายภาษาอังกฟษก็ซ้ำไปดิ นักอ่านมันควรจะดูทั้งชื่อเรื่องและนามปากกาดิ ไม่รู้จะขัยนสับสนไรกันนักหนา

ส่งข่าวๆ ลองดูมั้ย https://web.facebook.com/story.php?story_fbid=938948198016925&id=100057052616716&mibextid=oFDknk

>>137 ที่สงสัยเพราะเคยอ่านนิยายที่ตั้งชื่อเป็นภาษาอังกฤษอย่างเดียว แล้วสำนวนภาษามันไม่ค่อยดีหลายเรื่องไง เจอบ่อยๆเข้ามันก็ต้องระแวงบ้างแหละ ยิ่งบอกว่าตั้งภาษาอังกฤษล้วนเพราะขี้เกียจตั้งชื่อภาษาไทย จะไม่ให้สงสัยเลยก็ไม่ได้หรอก

กุ >>130 เอง ขอบใจทุกคนที่ตอบ สรุปว่ามีคนทำเป็นปกติและมีคนเอ๊ะ เข้าใจละ 555 ที่ขก.ตั้งชื่อไทยเพราะเซ้นตั้งชื่อเรื่องภาษาไทยกุแม่งห่วยแตกมากน่ะ คือกุเลือกเยอะด้วย ถ้าไม่ติดหูกุไม่ตั้ง ใกล้เคียงกับเรื่องอื่นกูไม่ตั้ง บวกหลายอย่างล้านแปด คิดทีปวดหัวมาก ((แต่กูมั่นใจว่าภาษาในเรื่องดีนะ มีแต่คนชม ยังไม่เจอคนด่า 5555)) ยังไงถ้ามีคนสงสัยความสามารถก็คงต้องฮึดคิดภาษาไทยดี ๆ อีกสักตั้งละ 5555

>>140 ถ้ามึงหาชื่อที่เหมาะไม่ได้จริงๆ มันก็ไม่จำเป็นต้องมีภาษาไทยถึงขนาดนั้นหรอก เพราะยังไงก็มีตัวอย่างให้อ่านใช่ไหมล่ะ หากมึงมั่นในว่าภาษาดีก็ไม่ต้องกลัวอะไรเลย ต่อให้ขี้ระแวงอย่างกูก็ตัดสินที่เนื้อในว่ะ แค่เห็นชื่อแล้วมันจะตั้งธงไว้ก่อนเฉยๆ

เห็นท็อปขายดีหมวดนิยายรักรายวันในเมพแล้วกูอยากรื้อนิยายสายขาวบริสุทธิ์ของกูในไหขึ้นมาเขียนต่อเลย แปลว่าคนอ่านที่ไม่เน้นNCก็มีเยอะอยู่ใช่ปะ

>>142 เขียนสนุกอะ คนอ่านก็อ่านหมด

นิยายโคตรหื่นคนดัง ยังแซงไม่ได้เลย เป็นคนที่สุดยอดจังวะ

>>144 เพิ่งวางขายได้สองวันเองมึง

อย่าเพิ่งรีบสรุปดิ กูอ่านแล้วทั้ง2เรื่องอารมณ์มันคนละแบบ คนอ่านจริงๆอ่านได้ทุกแนว อ่านคลีนแล้วก็มาต่อหื่นๆมันจะบาลานซ์
เล่มม่วงวางขายทีหลัง5วัน จัดโปร7วัน
เล่มชมพู จัดโปรตลอดชีพ
ไม่มีncแต่หวานฉ่ำคงเส้นคงวาติดต่อกันมา9เล่ม ไม่มีหลุดแตกแถว หาได้ยากคนที่เขียนอะไรเดิมๆได้แบบไม่เปลี่ยนจนกลายเป็นซิกเนเจอร์แบบนี้

>>145 กุตาลายละ มองวันที่ผิด

kyกูเพิ่งรู้ คนที่แอคเคาน์ใหม่ไม่เคยซื้อหนังสืออะไรในเมbเลย ไม่สามารถรีวิว+ให้คะแนนได้ ถือเป็นการกันคนเอาอีเมลสร้างแอคใหม่มาเมคคะแนนเรตติ้งปลอมได้หย่อมนึง

>>144 ถ้าจะเทียบต้องให้ขายพร้อมกันวันเดียวกัน ไม่งั้นมันจะได้เปรียบเสียเปรียบเรื่องวันวางขาย นี่ดูเฉพาะวันวางขายนะ ไม่ได้พูดเรื่องราคาที่ควรเท่ากันด้วย
เอาจริงๆ เทียบไม่ได้เพราะคนละแนวอย่างที่ >>146 ว่าแหละ อารมณ์คนละแบบ หื่นจัดเต็มกับไม่มีncเลย

>>148 ก็พวกซิกแซกแม่งเยอะ เขาเลยต้องทำงี้อะ555 จุดจบพวกปั้มยอด หรือป่าววะ คนมันจะทำก็หาทางทำได้เองแหละ

>>148 นักเขียนปิด ไม่ให้คนที่ไม่มีหนังสือเขารีวิวด้วยหรือเปล่า หรือเป็นกับทุกเรื่องอะ

>>151 เป็นกับทุกเรื่องที่เปิดให้ใจ

กู142ที่เปิดประเด็น กูเทียบแค่ในหมวดนิยายรักด้วยกันเอง ที่ขายดีรายวันวันนี้ยังผงาดแซงระดับตัวแม่ในตำนานที่เพิ่งออกมาได้ มันเลยทำให้กูอยากกลับมาเขียนแนวสะอาดผุดผ่องบ้าง แค่นั้นแหละ

กูเห็นราคาตัวแม่อันดับข้างๆแล้วอึ้ง

>>154 ในสับแหลกมันบอกว่าลูกค้าเขาคือกลุ่มลูกเจ้าสัว 555

>>153 ลองกดเข้าไปดูตาม เจอปกเอไอฉ่ำ สิ้นหวังกว่าเดิมอีกกุ

โม่งนักเขียนเราขอถามอย่างหนึ่งหน่อย เราคอมมิชฟิคเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่เราอยากเอาไอเดียจากฟิคที่คอมมิชมาเขียนต่อเอง เนื้อหาคล้ายๆกันเพราะเราเป็นคนออกไอเดีย ถามว่าทำแบบนี้ได้มั้ยอ่ะ ถ้าเราขอไรท์ที่เขียนนี่ ต้องขอว่ายังไงดี? หรือเราไม่ควรมาเขียนต่อ?

>>157 เอิ่ม ไม่ควรนะ

>>157 หมายถึงเอาพล็อตไปจ้างโกสต์เขียนมาเหรอ? ถ้างั้นก็ไปคุยกับโกสต์ ถามตรงๆ

>>158 >>159 โอเคขอบคุณมาก งั้นเราไม่ทำแล้วล่ะ มันฟังดูไม่ดีจริงๆแหละ

มีข้อสงสัยนิดนึงว่ะ พอดีกูดูฟรีเรนแล้วกูชอบพาร์ทฟรีเรนระลึกถึงฮิมเมลที่จากไปมากๆ กูเลยเอามาสร้างสตอรี่ประมาณว่า พระเอกกูเป็นสิ่งมีชีวิตที่อายุยืนยาวมากกกก ใช้เวลาอยู่ร่วมกับนางเอกประมาณสี่สิบปีจนนางเอกแก่ตายไปเอง ฮีไม่เคยรู้จักคำว่ารักหรือพวกอารมณ์แบบมนุษย์เท่าไหร่ ตอนแรกก็ไม่อะไรมากเพราะฮีชินแล้วกับการที่มนุษย์ตายจากไป แต่พอนานๆไป สมมติเดินผ่านตรงนี้เห็นดอกไม้บาน อ้าว นึกถึงความหลังที่เคยมาเดินผ่านกับนางเอก กินไอ้นี่ก็นึกถึงที่เคยมากินด้วยกัน มองไปตรงไหนก็มีแต่ความทรงจำร่วมกับเธอ พระเอกมันเลยเริ่มรู้สึกว่านี่อาจจะเป็นความรักรึเปล่าแต่สายไปแล้ว แต่โทนเรื่องมันไม่ได้เศร้านะ ออกแนวเดินทางไปเรื่อยๆแล้วนึกถึงเธอในความทรงจำมากกว่า อันนี้มันจะดูก็อปฟรีเรนไปป่ะวะ 555555555

แต่กูชอบคอนเซปต์คนที่ตายไปแล้วแต่ติดอยู่ในใจไปตลอดกาลน่ะ มีโอกาสให้นึกถึงก็นึกถึงตลอด ดราม่าหวานปนขมนี่มันอร่อยดีแท้

>>161 เข้าข่ายก๊อปแล้วมึงอะมึง ยิ่งกว่า บรม กับ เด็กแว่นหัวบากอีก

ท่ดๆ จะเอาเคส บรม มาเทียบไม่ได้ดิ อีบรม แม่งยำชุดใหญ่กลายเรื่องสัสๆ
แต่ถ้ามึงจะเอาพล็อตนี้ พระเอกเดินทางอีก เจอคนนั้นคนนี้ มึงเอาตรงไหนมาต่างฟรีเรนวะ

>>161 ถ้าเอามาแค่คอนเซปต์คนที่ตายไปแล้วแต่ติดอยู่ในใจไปตลอดกาล แต่ครีเอตรายละเอียดอื่นใหม่ ไม่ถือว่าก๊อปนะ

>>161 มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่นะ แค่ฟรีเรนยึดประเด็นนี้เป็นเหตุผลในการดำเนินเรื่อง
ไม่ต้องมีอายุยืนก็ได้ แค่ตัวละครวัยเด็กเคยกินข้าวรสมือแม่แล้วจำฝังใจ พอโตขึ้นมาเจอเมียบังเอิญทำกับข้าวเหมือนกัน กินแล้วน้ำตาไหลเพราะคิดถึงอดีตก็มี

ว่าไปกูนี่กำลังเครียดเลย ตั้งใจจะเขียนปิดเล่มอยู่ดีๆ แม่งเนื้อหางอกมาอีก 3 หมื่นกว่าคำ
กลายเป็นว่าจากกำหนดการปิดเล่มช่วงต้นเดือน สงสัยได้ลากยาวไปปิดปลายเดือนละ

แนวผัวโบ้เนี่ย เราสามารถเพิ่มค.เข้มข้นก้บเนื้อหาให้พล็อตได้ไหม เช่น ใส่การเมือง สงคราม บริหาร จิตวิทยา ปรัชญา กดหมาย

หรือใส่แล้วมันหนักคนไม่อ่านเพราะง่อยยาก

โม่งเคยเจอมะ?

>>167 เจอ พวกนิยายเกาหลี แนวโรแฟน การเมือง+ผัวโบ้ หลอกแต่งเมียเอาอำนาจไรเงี้ย ของไทยนึกไม่ออก

>>168 ของไทยเหมือนเสพสนองนี้ดเอาฟินป่ะ? อารมณ์เสพหนังโป้ เลยไม่เห็นเนื้อเรื่องหนักๆ หรือยังไง

>>169 ด้วยนิยายไทยมันสั้นกว่าด้วย อีเกาอย่างน้อยคือ สามเล่มจบ

>>169 เอาจริงๆ กุว่านักเขียนไทย ก็เอาอยู่นะ อีเกาพล็อตกะโหลกกะลาก็เยอะ ชิบ เพียงแต่แนวการเขียนมันไม่ได้ฮิตไปในแนว ที่มันไปเวย์มีพล็อตรองแบบเด่นๆ เพราะนั่นแหละ ด้วยความยาวของนิยาย

ขอความเห็น การหย่อน hint เปิดปมแบบสะเปะสะปะ หยอดทิ้งไว้ (อาจตั้งแต่ตอนแรก ๆ ) แล้วค่อยเฉลยทีหลัง ถือว่าเป็นการวางเรื่องที่แย่มั้ยวะ แบบว่า ควรหย่อนปมแล้วเฉลยเลยให้มันจบ ๆ ไปเป็นช่วง ๆ / เฉลยปมเก่าก่อนค่อยใส่ปมใหม่ จะดีกว่า คือกุอะอยากหยอดทิ้งไว้เลย แล้วค่อยเฉลยตู้มเดียวท้ายเรื่อง แต่คิดว่านักอ่านอาจจะลืมไปแล้วว่ามีประเด็นนี้ 55 ใครมีความเห็นยังไงมั่ง

>>172 สำหรับกูหยอดตรงไหนเฉลยตรงไหนได้หมด ขอแค่เฉลยก็พอ

>>167 ทำไมจะไม่ได้ บบรพ. ผัวโบ้ ใส่เรื่องการค้าธุรกิจที่ดิน /พยย.ใส่เรื่องดนตรี /ล่าสุด ลอล.ก็เรื่องครอบครัวกงสี ดนตรีคลาสสิค แนวผัวโบ้ที่คนชอบมันไม่ได้ดูกลวงเน้นเยขนาดนั้นน่ะ ที่สนุกมีหลายๆบริบทสมเหตุสมผลมีเยอะแยะเลย

>>172 ขึ้นอยู่กับว่าhintของมึงน่าอยากรู้แค่ไหน
กูคนอ่านจะสรุปเองตอนอ่านจบ ว่ามึงทิ้งปมอะไรให้เอ๊ะไว้บ้าง แล้วมึงคลี่คลายปมนั้นไหม ถ้าไม่เฉลยก็จะมองว่ามึงพลาด มาหย่อนไว้แต่ไม่ต่อให้จบ
ส่วนจะเฉลยตรงไหนแล้วแต่ได้หมด

>>172 ถ้าเนื้อเรื่องไม่ยืดอย่างโคนันก็โอเคอยู่นะ โคนันมันแบบหย่อนปมชายชุดดำทิ้งไว้แต่เส้นเรื่องมึงไปไกลมากแบบชายชุดดำไม่ใช่ปมหลักของเรื่องอีกต่อไปแล้ว555
ถ้าเรื่องวางปมตอนต้นเฉลยตอนท้ายกูนึกถึงแฮร์รี่อะ หยอดปมนั่นนี่มาทุกเจ็ดเล่ม แต่ก็แก้ปมแบบไขว้กันไปว่าเออ ปมหนึ่งนำไปสู่ปมสอง หรือเล่มท้ายๆก็เอาปมเล่มแรกๆที่เกือบลืมไปมาเล่นซะ ทำเอาตอนย้อนไปอ่านปมนั้นอีกทีแม่งฟีลเปลี่ยนเลยอะ

>>172 หย่อนเหอะ ไหว้5555 เคยเจอไม่หย่อน ไม่ก็หย่อนแค่ครั้งเดียว มาเฉลยตอนท้ายแล้วปมจะไปพีคไปตื่นเต้นอะไร หย่อนมา เต็มที่ สับขาหลอกยิ่งดี

Kyขอถามนักเขียน ถ้าอ่านนิยายแล้วชอบ อยากบอกนข.และคนอื่นๆว่ารู้สึกยังไงกับซีนไหนๆบ้าง ร่ายยาวมา แล้วไปคอมเม้นในเมbแบบนี้นักเขียนโอเคไหม มันเหมือนสปอยล์ //ถ้าไม่โอเคนข.ชอบให้คนอ่านคอมเม้นแบบไหน

>>178 ไปเม้นได้ ถ้ากลัวสปอยก็เอาในช่องสปอย เม้นไปเหอะนักเขียนจะปลื้มมึงมาก

>>172 เคยอ่านนิยายสืบสวนที่ทิ้ง hint ไว้ตั้งแต่ต้นเรื่องว่าใครคือคนร้ายป่ะ ตอนแรกนักอ่านมองข้ามเพราะมันเป็นฉากธรรมดามากๆ แต่พอมาเฉลย เฮ้ย ใบ้ไว้ตั้งแต่ตรงนี้เลยเหรอ ถ้าซ่อนเนียนและสมเหตุสมผลลงตัวนักอ่านจะทึ่งกับมึง

ลงแท๊กรักต่างวัยต้องอายุห่างเท่าไหร่ดีเพื่อนโม่ง

>>181 เกินหนึ่งรอบ 12+

>>181 3ปีขึ้นไแก็ได้แล้วป่ะ

>>181 แนวโคแก่จริงๆห่าง10ปีก็พอแล้ว

>>183 ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

>>181 ถ้าจะมานิยาม age gap นี่กุขอ 6+ เหอะเพื่อน 10+ ได้ยิ่งดี ต่างวัยนี่มันต้องคนละรุ่นละนะ แบบอดีตเธออยู่ป.6 เขาขึ้นมหาลัยละ (เปรียบเปรยให้เห็นภาพเฉย ๆ ไม่ได้จะให้พรากผู้เบาว์นะโว้ย 5555) แค่ 3 ปีนี่กุว่าไม่แกปเท่าไหร่นะ 555

>>186 เช่นกัน อย่างต่ำ10 ปีเถอะ ถ้า 8-9 ปีกุยังถือว่าแค่เป็นรุ่นพี่อยู่นะ 5555

มึงกูแต่งนิยายจบไปเรื่องหนึ่งสักพักละ ตอนจบเหมือนจะดีตัวเอกได้คู่กัน HE แต่ตอนนี้กูจะแต่งภาคอีกหลายปีให้หลัง อิคู่พระนางภาคแรกอยู่กันไม่รอดต่างคนต่างไป นางเอกไปมีผัวใหม่เป็นใครก็ไม่รู้ที่ไม่เคยกล่าวถึงในภาคแรกมึงว่ากูจะโดนนักอ่านเก่าด่าไหม

>>188 ยับมึง อย่าล้อเล่นกับระบบ

>>188 มึงโดนแน่555 แต่ถ้าปูมาหน่อยว่าคู่นี้มีแววไม่รอดนอ.อาจให้อภัยนิดนึง แบบพระเอกเป็นคนใจร้อน นางเอกเป็นคนใจเย็นงี้ แต่ตลค.ใหม่ที่มาต้องมีดีกว่าพระเอกคนเดิมในแง่ที่พระเอกทำแทนไม่ได้ เช่น พระเอกบ้านรวยแต่ใจร้อน ตลค.ใหม่ต้องรวยกว่า+ใจเย็น หรือไม่รวยหรอกแต่ไม่ถึงกับจนจัดกัดก้อนเกลือกิน ถึงฐานะพระเอกเกทับได้ว่าเหนือกว่า แต่สิ่งนึงที่เกทับไม่ได้คืออุปนิสัยอะเช่น นอกจากจะเป็นคนใจเย็น ยังเป็นคนรักหมา ซึ่งพระเอกเกลียดหมา ไรประมาณนี้

>>188 กูเคยเห็นคนฉาบของเวบตูนเรื่องหนึ่งมั้ง มันเหมือนเป็นจักรวาลเดียวกัน พอคู่กันในเรื่องของตัวเอง ตอนไปโผล่เรื่องของคู่อื่น เลิกกินไปซะชิบ

>>190 กูไม่รู้จะไปยัดใส่ตรงไหนแฮะ แบบอันนี้กูจะแต่งเป็นรุ่นลูกรุ่นหลาน ส่วนสาเหตุที่เลิกกันของคู่นั้นในหัวกูคือมัน puppy loveอะมึง พอคบไปสักพักมันถึงจุดอิ่มตัวเลยเลิกต่างคนต่างไปแค่นั้น อารมณ์แบบไม่ได้มีสาเหตุอะไรแค่ตื่นขึ้นมาเช้าวันหนึ่งก็รู้สึกเราเลิกกันเถอะแค่นั้นเลย

>>192 เป็นนักเขียนอินดี้ไม่เน้นกินข้าวใช่เปล่าเพื่อน555

>>191 จริงๆเรื่องนั้นกูรู้สึกมันไม่ค่อยสมเหตุสมผล พระเอกมันมีปมทางบ้านเรื่องเมียน้อย ชู้ นอกใจ นิสัยใจคอก็มั่นคงหนักแน่นมองแต่เธอมาตลอด แต่อันนั้นมันดันเขียนให้พระเอกเฟลิร์ตคนนั้นคนนี้บริหารเสน่ห์ไปเรื่อยจนได้มาเลิกกัน นิสัยมันเปลี่ยนแบบพลิกกลับเกินไปไม่ใช่คนเดิมเลย คนอ่านที่ฟินๆจากภาคแรกที่พระเอกรักนางเอกก็เฟลเด่ะ รักกันอยู่ดีๆเสือกมาอ่านภาคต่อให้มันเลิกกันเพราะความเจ้าชู้ของพระเอกซะงั้น ถ้าเป็นแฟนกันแล้วเลิกกันเพราะนิสัยเข้ากันไม่ได้ คนน่าจะโวยน้อยลงกว่านี้

>>192 เคยดูแปลรักฉันป่ะล่ะ ภาคแรกพระเอกนายเอกรักกัน จับมือฟันฝ่าอุปสรรค ภาคสองพระเอกนายเอกเข้ามาเรียนมหาลัยที่กรุงเทพ เจอคนนั้นคนนี้มากมาย พระเอกก็นอกใจนายเอกจนได้เลิกกัน พระเอกโดนคนดูสาป คนดูรับไม่ได้ มันเหมือนคนละคนกับภาคแรก 555555555555555555

>>192 จริงๆจะเอาแบบบริดเจท โจนส์ก็ได้นะ นางกับพระเอกก็รักๆเลิกๆกันมาตั้งแต่ภาคแรกแล้ว ช่วงภาคแรกๆนางยังเป็นสาววัยรุ่น คบเป็นแฟนกับพระเอก ย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วเจอปัญหาการปรับตัว เข้ากันไม่ได้ก็เลิกกัน นางก็ไปมีชีวิตของตัวเอง พระเอกก็ไปมีชีวิตของตัวเองเหมือนกัน ระหว่างนั้นนางก็มีกิ๊ก พระเอกก็ลองเปิดใจให้คนอื่นเหมือนกัน จนรีเทิร์นกลับมาเจอกันตอน 40+ แล้วเลยได้คบกันอีกรอบ คราวนี้คบยาวเพราะต่างคนต่างก็เป็นผู้ใหญ่ที่มีวุฒิภาวะกับความพร้อมแล้ว ถ้ามึงไม่อยากโดนนักอ่านสาปมากก็ลองเวย์นี้ก็ได้

>>194 มันเรื่องอะไร บอกที

>>196 เรื่องแรก ภาคแรก Dear Diary มี side story ในเรื่อง Break-up service บริษัทรับจ้างทำลายรัก ที่พระเอกนางเอกโผล่มาอีกทีคือเลิกกันไปแล้วรีเทิร์นแต่ก็ได้เลิกกันอีกเพราะพระเอกเจ้าชู้

เรื่องสองเป็นซีรีส์ แปลรักฉันด้วยใจเธอ มี 2 ภาคแบบที่บอก

>>194 มันเรียลจนเกินไปว่ะแบบนี้ ไม่แปลกใจที่คนจะรับไม่ได้ 555

>>193 ไม่หวังมากอะหารรายได้ต่อชั่วโมงออกมาเทียบกะงานประจำคือต่ำเตี้ยมากจนคืดว่าแกเอาเวลาว่างไปพักดีกว่ามะหลายรอบละ55

>>194 ไม่เคยดูนะ แต่รู้สึกไม่ค่อยแปลกใจแฮะ พวกคบกันมัธยมนี่ไปเลิกกันเพราะมือที่สามตอนเข้ามหาลัยโคตรเยอะ

>>195 นี่เอามาจากเรื่องของคนใกล้ๆตัวที่แบบชีวิตก็อยู่กันแบบราบๆเรียบๆไม่ได้มีปัญหาอะไรกันมาสักพักแต่วันหนึ่งดันคิดมาได้ว่าคบกันเร็วไป ถ้าไม่รีบคบกันคงมีเวลาไปตามฝันชีวิตคงไปได้ไกลกว่านี้ เลยตกลงเลิกกันต่างคนต่างไปแล้วก็ได้ดีในแบบที่ตัวเองต้องการทั้งคู่แล้วกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไปอะไรประมาณนั้นแหละ

>>199 ของบริเจทมันเลิกกันไปเป็นสิบปีด้วยล่ะ พอได้กลับมาคบกันในวันที่พร้อม หน้าที่การงาน เงินทอง ลดความงี่เง่าหัวร้อน เพิ่มความใจเย็นเป็นผู้ใหญ่มีประสบการณ์กันมากขึ้น มันก็เลยลงล็อคที่จะรีเทิร์นกันได้

แต่มีข่าวว่าภาค 3 นักเขียนจะเขียนให้พระเอกตายแล้วนางเอกไปเจอผู้ชายใหม่ ถ้าเขียนจริงกูว่านักอ่านเผาหนังสือโชว์แน่ๆ 5555555555555555

>>197 ไปดูยอดวิวในเว็บตูนมา เรื่อง 2 ออกไปทางแป้กๆ นะ วิวห่างไกลจากภาคแรกอยู่โข ทั้งที่ตอนจะเท่าๆ กันละ

การบอกว่า จบ happy ถือเป็นสปอยมั้ยวะมึง 5555

>>202 สปอย แต่ถ้าเขามาถามในข้อความ โปรดบอกไปเถอะ หรือตอบแบบซ่อนสปอย

>>203 โอเค พอดีแอบสงสัยว่ามันมีคนไม่ชอบให้สปอยว่าจบแฮปปี้ด้วยเหรอ ฟีลแบบจะลุ้นเองว่าแฮปปี้มั้ยงี้ ??

>>204 ก็ถ้าเป็นนิยายแนวขมปี๋อะ ก็มีสองแบบนะ ไม่ได้อยากรู้กับที่อยากรู้ เหมือนนิยายแบดเอนนั่นแหละบางคนอยากรู้บางคนไม่อยาก

เขียนแบบขายรายตอนมาครบปีแล้ว เริ่มเหนื่อยว่ะ
รู้สึกเหมือนไม่ได้พักเลย ขนาดวันไหนตั้งใจจะหยุดเขียนในหัวก็ยังคิดเนื้อเรื่องต่อ

เหมือนต้องปั่นงานตลอดเวลา เพื่อให้มีเนื้อหาลงสม่ำเสมอ จนตอนนี้เริ่ม burn out ล่ะว่ะ

>>202 กูเห็นหลายเรื่องละ ในตรงคำโปรย นขอ.ก็บอกเรื่องนี้จบสุขนิยม จบแฮปปี้งี้ เลยแบบนี่เขาเรียกสปอยล์มั้ยนะ

>>207 ก็สปอยไง กลัวนักอ่านไม่ซื้อเพราะดราม่าสัสๆ

กูเจอแต่คนอยากได้สปอย จบดี จบHappy ถ้าจะเน้นขายแนวตลาดนิยมก็ต้องสปอยว่าจบดีแบบนี้ทั้งนั้นนะมึง
นอกจากมึงจะอยากแหวก อยากอินดี้ ถึงขมปี๋ยังไง คนส่วนใหญ่ก็หวังความสุขในบั้นปลาย

Ky พวกพรีเมี่ยมเดย์วัน 7วัน ร้อยวัน มันช่วยกระตุ้นยอดขายมะ เพราะในความคิดกู ถ้าคนซื้อทีหลังมารู้ว่าซื้อวันแรกๆแจกของ แต่ตัวเองมาไม่ทันไม่ว่าจะด้วยเหตุผลลืม หรือเพิ่งเห็น เขาก็น่าจะตัดใจไม่ซื้อแล้วอะ เหมือนได้ของไม่ครบแล้วมันติดในใจ หรือติดในใจกูคนเดียววะ เห็นคนอื่นทำก็รไม่มีใครว่าไร (กูไม่ได้อยากได้ของแถม เข้าใจว่ารกบ้าน แต่พอรู้ว่าคนอื่นได้ แต่กูไม่ได้ทั้งที่จ่ายเงินเท่ากัน แถมยังอยู่ในรอบพรีเหมือนกันละเซ็งๆว่ะ เก็ตป่ะ ไม่อยากได้ แต่ก็อยากมีเพราะมันเขียนในใบจอง555) หนือกูประสาทแดกไปเองวะ555

>>210 มันเป็นกลยุทธ์อะ555 ถามว่าช่วยมั้ย ก็ช่วยแหละสัก 5% ก็ยังดี เทียบกับการเปิดพรีเฉยๆไม่มีของแถมมันก็ดูดีกว่าไง เป็นกลยุทธ์แบบเน้นปิดยอดไวอะจะได้รีบตัดรอบทำเวลา แต่ก็เหมือนดาบสองคมอย่างมึงว่า คนมาเห็นทีหลังหมดโปรไปละก็ไม่อยากซื้อ ถึงกระตุ้นยอดพรีได้ดีแต่อาจได้ยอดน้อยกว่าก็เป็นได้ แต่ถ้าเน้นรีบพรีรีบปิด ก็ไม่มีผลกระทบอะไรอะ แบบไม่ขาดทุนละเพราะต้นทุนต่ำหรือไรก็ว่าไป
อะบอกทริกเพิ่ม ถ้ามึงอยากเน้นยอดพรีได้ขายเยอะๆ ก็ต้องใช้วิธีปลดล็อกตามจำนวนพรี แบบยอดพรีถึง 10 เล่มได้โปสการ์ด 20 เล่มได้พวงกุญแจงี้ วิธีนี้อาจเพิ่มทุนไปอีก แต่มันกระตุ้นยอดพรีได้เยอะกว่าหน่อยนึงสัก 10% แบบมาก่อนมาทีหลังก็ได้ของพรีเมี่ยมเหมือนกันไง จูงใจให้คนพรีด้วยว่าไหนๆละเอาแฝดสองแฝดสามไปเลยเพื่อจะถึงยอด

>>211 กูก็ชอบวิธีที่มึงเสนอมากกว่า คือถ้ายอดไม่ถึงก็เข้าใจ ไม่ได้ของแถมไม่เป็นไร ถ้าได้ก็ถือว่ากำไรคนอ่าน แต่ของแถมเดย์วันก็น่าจะเพิ่มยอดได้ดีกว่าแหละ กูไม่ค่อยเห็นบนบกบ่น เลยคิดว่าตัวเองพารานอยไปคนเดียวอยู่ตลอด555 เห็นยอดแยะๆในวันแรกแล้วมันใจฟู บางคนคงไม่ได้หวังจะเอายอดมั่นคงทุกวันขนาดนั้น โดดสูงวันแรกก็แฮปปี้ละ

Kyพระเอกจัดหนักxxxนางเอก6ครั้งทั้งคืน
จำนวนครั้ง นับจากที่พระเอกน้ำแตกถึงจุดสุดยอดใช่ไหมวะ ? นับครั้งโดยใช้จุดสุดยอดของพระเอกเป็นหลักใช่ไหม

>>213 แล้วแต่ว่ะว่าในเรื่องพูดในมุมมองใคร
อย่างถ้าพูดในมุมมองพระเอก ก็จะนับว่าน้ำแตกไป 6 รอบ
แต่ถ้าพูดในมุมมองนางเอก ก็จะบอกว่าตัวเองเสร็จไปถึง 6 รอบด้วยกัน

มึงคะ กูอยากเขียนแนว slice of life ที่นานๆจะมีอีเวนท์รักๆที เรื่องหลักเน้นไปทางการใช้ชีวิตในแต่ละวันของนางเอกที่เป็นสาวออฟฟิศ ไปทำงาน จ่ายตลาดซื้อของมาทำกับข้าว แต่มีผู้เข้าชิงตำแหน่งแฟนนางเอกอยู่ 2 คน ผู้ชาย 1 ผู้หญิง 1 (ถ้านึกภาพไม่ออกก็นึกถึงเรื่องยูคิจิ แมวผู้สามารถไว้นะ ไม่เน้นรักเท่าไหร่แต่ก็มีตัวละครที่ดูจะมาชอบๆนางเอกทั้งชายและหญิง) กูกะจะเขียนโมเมนต์แข่งกันไปแบบนี้ล่ะให้นักอ่านเลือกอวยกันเอง กูควรเอาไปลงหมวดไหนวะ ไม่อยากไปลงหมวดยูริเพราะมันไม่ใช่แนวญญ แต่ลงหมวดทั่วไปแล้วสมมติวันนึงกูให้จบแบบญญ กูจะโดนโวยวายมั้ยว่าหลอกให้อ่านยูริ แต่ความรักมันก็ไม่ใช่แกนสำคัญของเรื่องขนาดนั้น นางเอกกูแทบจะเป็น aro ด้วยซ้ำ

>>215 ในรีด มีหมวดทางเลือก ธวล มีหมวดทั่วไป

บ่น ๆ ชิบหายแล้วกู เสือกเขียนคาร์ตัวร้ายมันส์มือเกิน กลายเป็นแซ่บกว่าพระเอก เคมีเข้ากับนางเอกมากกว่า มี back story น่าเห็นใจอีก นักอ่านเทใจให้ฮีแน่ ๆ แต่สุดท้ายเรือก็ต้องล่ม สงสารว่ะ 555555 ถ้าให้ฮีเป็นพระเอกเรื่องต่อไปคนจะอินมั้ยวะ แต่กูก็นึกภาพไม่ออกว่าฮีจะมูฟออนยังไง ในเมื่อเคยรักนางเอกมาก แอบสงสารนางเอกใหม่อยู่นะ orz

>>217 ทำได้ นิยายฝรั่งกุเจอเยอะแยะ

Kyพระเอกทนไม่ไหวดึงนางเอกมาจูบ ปิดปากแล้วบังคับให้เปิดปากเอาลิ้นเข้ามาแล้วจูบจนนางเอกเคลิ้มยอมให้จูบ อ่อนระทวยในอ้อมแขน แบบนี้เข้าข่ายพระเอกธงแดงใช่ไหมวะ

>>219 ตามคำนิยมของฉอดก็ใช่จ้ะ ดีไม่ดีกลายเป็นขืนใจ เป็นคนเหี้ย อี๋วาย อ่านแล้วอึดอัด น่ารังเกียจ ใครมาทำแบบนี้ในชีวิตจริงเราตรบร่วง(แล้วใครจะมาทำมรึงงงง)

>>219 ขึ้นอยู่กับความสมเหตุสมผลอะ พระเอกทนไม่ไหวนี่ทนไม่ไหวเรื่องอะไร ปกติกูเห็นหึงจนทนไม่ไหว นางเอกเถียงฉอดๆเลยจับมาจูบ ซึ่งเอาดี คนปกติสติครบเค้าทำงั้นกันปะ

>>221 ก็แค่นิยายป่ะ กลับไปอยุ่กับดงคนฉอดของมึงเถอะสาว

สำนวนคุ้นมากกก

>>222 >>223 เถียงที่ประเด็นเถอะ ไม่ใช่ไม่มีอะไรแย้งแล้วเที่ยวแปะป้ายคนอื่นว่าเป็นนั่นเป็นนี่ มันดูโง่

>>224 มึงสิโง่ ฉอดคนดีบุกโม่งละ

>>219 ธงแดง แต่นักอ่านชอบ มึงเลือกเอา เงินหรือคำชมจากคนที่อาจจะไม่ได้จ่ายเงินซื้อนิยายมึง

คนฉลาดที่ไหนเขาจะเอานิยายกับชีวิตจริงมารวมกัน คนฉลาดเขาก็แยกแยะได้ทั้งนั้นแหละ ไหนเรื่องแต่ง ไหนเรื่องจริง พวกแยกแยะไม่ได้เห็นจะมีแต่คนพวกเง่นศีลธรรมในเอ้กซ์กับคนโง่จริง ๆ

ไปมู้ไหนได้บ้างวะ คอสระเอียจะล้มอีกแล้วเรอะ ดราม่าใหม่กำลังมาเลย 555

>>227 ลืมดราม่าหลายๆเรื่องไปแล้วสินะ แต่จะคิดแบบนั้นก็ได้แหละ เขียนไปเลย คุณภาพของนักเขียนตัดสินกันที่ผลงานอยู่แล้ว ถ้าเขียนได้สมเหตุสมผล สนุก งานมีคุณค่า เดี๋ยวคนก็ชมเองแหละ แต่ถ้าไม่ใช่ มันก็จะประจานนามปากกานั้นตลอดไป ใครอยากเลือกทางไหนสิทธิของตัวเองอยู่แล้ว

>>229 ใช้คำพูดฉลาดแค่ไหนก็ยังดูโง่

>>228 สับแหหลก

>>228 มู้สับ

>>231 >>232 แต้ง เดี๋ยวหาก่อน

Kyถามนข.ที่เคยขอกิฟต์โค้ด:ถ้าจะขอกิฟต์โค้ดเพื่อมาให้ตัวเองเช็กงานกับให้เพื่อนสนิทสัก3กิฟต์โค้ด ลกเมbไปตามตรงแบบนี้เลยจะได้ไหมเพื่อนโม่ง ?เพราะไม่ได้จัดกิจกรรมแจกนักอ่านแต่ขอมาใช้ส่วนตัว

>>234 บอกไปตามนั้นได้เลย

ky บ่นๆหน่อยว่ากูชอบอ่านนิยายแนวแอบรักเพื่อน เคยเจอเรื่องที่พอ.มีแฟนอยู่ละ แต่ยังมากอด มาอ้อน มาลูบหัวนอ.ยิ่งกว่าแฟน แต่บอกเพื่อนกัน พอแฟนบอกเธอห่างๆเพื่อนสาวตัวเองหน่อยได้มั๊ย เราไม่ค่อยสบายใจ ก็หาว่าแฟนงี่เง่า เลิกแม่ง แล้วก็วนลูปให้ความหวังนอ.ต่อไป นอ.ก้ไปคิดร้ายกับแฟนพอ. หลงรักคนมีแฟนในใจตลอดเวลา สุดท้ายตอนใกล้จบ เอาแฟนเก่าพอ.มาเป็นนางร้าย แนวนี้กูโคตรเกลียดพอ.อะ วอนใครเขียนแนวแอบรักเพื่อน แก้ปัญหาก็แก้ดีๆ ให้รู้ใจแบบดีๆหน่อย แบบนี้มันพาลทำคนเกลียดพอ.นอ.ทั้งคู่ กูสงสารแฟนพอ.จนไม่อินทั้งเรื่องเลยเนี่ย

>>236 ถ้าพระเอกมีแฟนอยู่แล้วมาวอแวนางเอกแบบนี้กูด่าไม่เผาผีเพราะถือว่าเหี้ย

แต่ถ้าเป็นแนวคู่หมั้นที่ทางบ้านจัดหาให้ กูจะเฉยๆที่นางเอกมาคว้าพระเอกไป เพราะกูว่าไอ้แนวคู่หมั้นที่ทางบ้านหาให้มันไม่ได้มาจากความเต็มใจของเจ้าตัวที่จะมีเมีย/ผัวเป็นคนนี้ คนละอย่างกับไอ้เคสมีแฟนแล้วเสือกไปอ้อล้อเล่นหูเล่นตาใส่คนอื่น

>>236 เจอแบบนี้กูเรียกคู่ผีเน่าโลงผุ

มึง รูปปก เห็นซิกแพค อนาจารมั้ย จะผ่านเซนเซอร์ปะ 55555

>>239 ต้องดูว่ามุมไหน แต่ส่วนใหญ่คือได้แหละ ตัวอย่างเช่น-- ฆั้งแร้วฆั้งเหล้า ของ พยย. ไหม ประมาณนั้นได้
มายฆิง-เดอะแกะ(รูปวาดถอดเสื้อโชว์ซิกแพค);เมียหณาณ-ม.ty(นั่งถอดเสื้อเห็นครึ่งๆเพราะเมียบัง)

>>239 ได้ แต่นม ผญ ไม่ได้555

หมวดโรแม้ง อ่านรีวิว(นิยายคนอื่น) ละเจอบอกว่าเลิฟซีนเยอะไปจนเอียน เยอะไปนี่คือขนาดไหนวะมึงว่า กุนึกว่าหมวดนี้นักอ่านจะชอบเลิฟซีนซะอีก

>>242 ส่วนใหญ่หลังจากได้กันครั้งแรกแล้ว คนอ่านก็เหมือนไม่มีอะไรต้องลุ้นรอคอยแล้ว ไม่ทิ้งช่วงให้โหยหา ไม่มีปัญหาอะไรให้ดูยาก เจอก็จัดกันง่ายๆ บ่อยๆหลายๆท่า คนอ่านก็เบื่อเลี่ยนได้ ไม่เร้าใจ

>>242 สำหรับกูคิดว่าสัก 3-4 ซีนกำลังดี ถ้ามากกว่านั้นคือตัดเข้าโคมเถอะ

Kyถ้าพระเอกอายุมากกว่านางเอกประมาณ14ปี ชอบนางเอก คอยแอบมอง คอยช่วยเหลือเป็นผู้ใหญ่ใจดี ทำเป็นไม่รู้สึกอะไรแต่ลึกๆคือรอน้องโตแล้วถึงจะเดินหน้าสานสัมพันธ์
ระหว่างนี้มีแอบคิดหื่นบ้างแต่ไม่ลงรายละเอียดว่า ช่วยตัวเอง
ฟังดูcreepyไหมวะ

>>245 นางเอกมึงอายุเท่าไหร่ล่ะ ถ้าเล็งตั้งแต่มัธยมมันก็แอบครีปปี้นะ ขึ้นอยู่กับการดำเนินเรื่องด้วยแหละ

>>246 พระเอก100 ปี นางเอก 86 ขวบ

>>247 ละมึงจะมาบอกต่ออีกป่ะว่านางเอกติดอยู่ ในร่างเด็กโลลิ

ถถถถ กูไม่ใช่โม่งที่จะเขียนโลลิ
นางเอกกู21เด็กฝึกงานที่กำลังจะเรียนจบพระเอก35วัยทำงานมาดceo
กูขยับให้เจอกันตอนนางเอกบรรลุนิติภาวะแล้ว ถ้าจะคิดลึกซึ้ง แอบมองอยู่ห่างๆ ก็ น่าจะไม่มีอะไรให้รู้สึกไม่ดี…รึป่าววะ

>>249 เขียนเลยมึง ไม่มีอะไรเลย ช่างหัวฉอดมันเถอะ ล่าสุดอีฉอดมันขยับอายุที่ควรมีผัวไปยี่สิบห้าแล้วมั้ง555 เห็นดราม่าจากอะไรไม่รู้ ในห้องซับมันเม้าฉอดกัน555

>>249 มหาลัย + บรรลุนิติภาวะแล้ว สำหรับคนปกติคือโอเคแล้วมึง ช่างหัวฉอดแม่งเหอะ อีพวกนี้อนุญาตให้คนมีผัวได้ตอนอายุ 30 ค่ะ

>>250 แม่งฮาจริงนะอันนั้น555 25 ปีนี่ยังรับผิดชอบตัวเองไม่ได้เหรอวะ แต่ 30ปีคือกลายเป็นอิแก่ที่หางานทำไม่ได้ละนะ สรุปเราสามารถมีแฟนได้ตอนอายุเท่าไหร่วะ
เพราะงั้นอยากเขียนไรก็เขียนไปถ้ามึงไม่แคร์นักฉอด บรรลุนิติภาวะแล้วจะให้สอยคนคราวพ่อก็ไม่ผิด สายชูก้าแดดดี้ก็มีอยู่นะ

>>250 ดับฟินสายสาวใสจบใหม่กับท่านประธานวัยสามสิบห้าบวกอย่างกุมาก อิควัย ทุกวันนี้ไอ้ที่ดี ๆ ก็หาอ่านยากอยู่แล้ว อิพวกฉอดยังทำนักเขียนกลัวจนกุแทบหาเรื่องที่ถูกใจอ่านไม่ได้แล้ว ทำไมคนถึงต้องไปเป็นบ้าตามอิพวกสายฉอดไม่กี่คนที่ดีแต่หาเรื่องด่าคน ยุคนให้คนตีกันเป็นของหวานประทังชีวิตแห้ง ๆ ของพวกมันด้วยวะ

>>46 เธอคิดเหมือนเราเลย น่าจะคนเดียวกัน (ชื่อขึ้นต้นด้วย ช) เมื่อก่อนเราเคยติดตามวงการนักเขียนไทย ไปอ่านกลอนที่คุณ ช แต่ง รู้สึกว่าขัดๆ ไม่สละสลวย ขณะที่บางท่านแต่งกลอนได้ไพเราะเพราะพริ้ง ความหมายลึกซึ้งกินใจ แต่ไม่ได้เป็นศิลปินแห่งชาติ และคนทั่วไปไม่รู้จัก

>>254 ถ้าจะพยายามขนาดนี้ มึงเฉลยชื่อเขามาเลยเหอะ555

>>253 >>252 มึงต้องได้เห็นอิพวกนี้ส่งเด็มไปไล่บี้นข.ได้ท็อกซิกโคตรๆ แบบนี้เรียกว่าพอ.กรูมมิ่งมั้ยคะ พอ.ใคร่น้องตั้งแต่อายุเท่าไหร่ ไรท์เคยเจอปสก.อะไรถึงเขียนแบบนี้คะ ฯลฯ ถ้านข.ที่เอามาลงให้ดูไม่ได้จอจี้ทำคอนเทนท์นะ กูว่าพวกล่าแม่มดนี่น่ากลัวฉิบ

>>253 ก็ล่าแม่มดกันฉ่ำอะ แบบที่ >>256 ว่า ดราม่าก่อนก็เรื่องที่ติดคำเตือนสามภาษาไง พอรู้คนแต่งอายุแค่14 ยังถ่อยไม่พัก จะแล่นไปฟ้องพ่อแม่เขาให้รับรู้ด้วยอีก ว้าวซ่าไปเลยจ้า

ky ตอนนี้เขียนไม่ออกเลย ทำยังไงดี รู้สึกกดดันเพราะเรื่องแรกขายดีมาก พอเรื่องถัดมายอดต่ำลงเรื่อย ๆ นอยมากอะ นอยจนเขียนไม่ออก

>>257 เคสนี้นักเขียนผิดจริงนะเมิง อย่าหลับหูหลับตาเข้าข้างกันไปหมดเดะ

ซึ่งตัวพ่อแม่ควรมารับรู้พฤติกรรมหน่อยมั้ย กูว่าพ่อแม่ก็ควรรู้ไว้หน่อยเหอะว่าเด็กมันทำอะไรอยู่ ตัวแอพแม่งก็ขยับตัวหน่อยเหอะ ในเมื่อถ้างาน18+ ไม่ให้เด็กอ่าน แต่จะปล่อยให้เด็กต่ำกว่า 18 เขียนงานติดเรตฉ่ามอะนะ

>>258 กูเซฟรูปไว้รูปนึง เขาบอกให้อย่าไปคิดว่ากำลังสร้างสรรค์งานที่ยิ่งใหญ่ หรืองานที่ดีที่สุดในชีวิต ก็แค่งานๆหนึ่งที่ต้องเขียนให้เสร็จๆไป (จำไม่ได้ว่าเขาพูดในบริบทไหน อาจจะธีสิสไม่ก็วิจัย?) แต่อ่านแล้วปลดล็อกดี ประโยคเต็มๆตามนี้ https://uppic.cloud/ib/Gvhh5yLj2Z

>>259 >>260 ก็จริงที่นข.ผิด เป็นเด็กไม่ถึง18แต่กระสันเขียนงาน18 แต่แม่งควรโดนจับแขวนให้คนแห่ทัวร์ลงขนาดนั้นเลยเหรอวะ ตักเตือนหลังไมค์หน้านิยายไรก็พอแล้วมั้ย ถ้าจะแจ้งพ่อแม่คือความผิดใดวะ ลูกคุณเขียนงาน18นะงี้อ้อ อิห่า ทำยังกะสมัยหลุมดำที่ใครเขียนงานวายก็แจ้นไปฟ้องพ่อแม่ว่าลูกเขียนงานผิดผีเดี๋ยวตร.รู้เข้าจะจับเอานะ จนพ่อแม่ต้องทำโทษลูกแรงๆอะ เผางานกักบริเวณยึดเงินก่นด่าว่าลูกทรพีกันเลยงี้ มึงคิดกันว่าพ่อแม่ที่รู้ว่าลูกมันเขียนนิยาย18แล้วจะจับเข่าคุยกับลูกจ๋าดีๆกันทันทีรึ ไม่อะบ้านเรามันเมืองพุชชี่ อิเด็กที่เขียนไปก็เพราะวัยกำลังเบียวอะ พ่อปม่ไม่ทำความเข้าใจไรหรอก ด่าลูกเดียวจนเป็นปมในใจเด็กไปอีก ซึ่งอิฉอดผู้น้อมนำสังคมตระหนักรู้ดีเรื่องเพศและครอบครัว น่าจะรู้ดีในจุดนี้อะนะ แต่สิ่งที่ทำคือจะส่งพ่อแม่ไปเชือด กูว้าวซ่ามาก
ถ้าลูกโกงเงินเขียนนิยายไรก็ว่าไปอย่าง นี่ลูกเบียวเขียนนิยายโป๊ ความเสียหายไม่มีแต่ความเสื่อมเสียมันมีละไงสำหรับพ่อแม่อะนะ

>>262 เอาจริงไม่เคยกันหรอวะ วัยนี้มันเบียวอยากเป็นผู้ใหญ่อ่ะ อ่านนิยายเรทๆ แรงๆ เขียนนิยายเรทๆ แรงๆ ถ้าไม่มาสายนี้ก็ไปสายฉอดไง ก็พฤติกรรมเลียนแบบครู อาจารย์ คนมีความรู้ อินว่ากุความคิดโตมากแล้ว โน่นนี่ มันเป็นไปตามวัยนะ สมัยกุเป็นเด็ก 14-15 ก็อ่านการ์ตูนเรท เขียนนิยายเรทเหมือนกัน โตมาก็ปกติดี ไม่ได้ไล่ฆ่า ไล่ข่มขืน หรือฟินกับเรื่องข่มขืนในชีวิตจริง ใช้ชีวิตแบบคนปกติทั่วไป แยกแยะดีชั่วได้ พวกไปบอกพ่อแม่เขา ให้พาเขาไปหาหมอไปฟ้องครู กุว่าพวกนี้อ่ะไม่ปกติกว่าอีก

>>262 >>263 เคสนี้มึงเห็นที่เด็กมันตอบหรือเปล่า ตอนที่คนไปเตือนแบบดีๆ ตัวเด็กอะ มีปัญหาางมายเซ็ตละ เออไอท่ีแขวนนะก็ไม่เห็นด้วย

>>258 ปลงซะ คิดซะว่าไม่มีอะไรอยู่ยั้งยืนยง ทุกอย่างมีขึ้นมีลงเป็นสัจธรรมของโลก นข.แมสบางคนก็ใช่ว่ายอดจะปังเปรี้ยงทุกเรื่อง ชีวิตแม่งไม่ใช่กราฟตายตัวว่าต้องขึ้นสูงเรื่อย ๆ ไม่มีวันดิ่งลง กลับกันก็ใช่ว่าจะขยับสูงขึ้นไม่ได้ มึงเขียนไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็มีวันของมึงอีกครั้ง เขียนไปเหอะเพื่อน ตราบใดที่ไม่เลิกเขียนก็ยังมีโอกาส เป็นกำลังใจให้ จุ๊บ ๆ

>>264 เด็กอายุ 14 รัยมือกับดราม่าห่าเหวขนาดนั้นจะไปเอาอะไร แค่ไม่ผูกคอตายก็ดีแค่ไหนแล้ว คนรุมด่ากี่ร้อยกี่พันคนอ่ะนั่น

>>264 แล้วมึงเห็นที่คนไปรุมด่าเด็กมันป่าว เจอแม่งทุกทาง เปิดทวิตก็เจอ ในเฟซก็มี เด็กมันไม่ด่ากลับสิแปลก อายุยังน้อยวุฒิภาวะก็ต่ำ จะมารับมือการโดนรุมด่างี้ได้ไงวะ เลยพาลใส่ยันคนเตือนดีๆอะ

>>267 >>266 ละไม่ออกหน้าไปช่วยเด็กอะ

>>267 พวกไปรุมด่าเด็ก อ้างศีลธรรมอันดีงามนี่มีจิตแพทย์สักกี่คน อิพวกนี้ต่างหากควรไปพบแพทย์ อ้างความดีทำร้ายและสร้างบาดแผลให้คนอื่น ที่จริงแม่บแค่หาแสงในโลกโซเชียลเท่านั้นแหละ คนพวกนี้มันจะเป็นคนดีได้ไง ตลก

>>268 อีกแระ เถียงไม่สู้ก็ไล่ให้ไปแสดงตัว สันดานพวกเง่นศีลธรรม มุดโม่งมาทีไรกุเห็นตายคาโม่งทุกราย 555

>>263 ก็นกฟ้าอ่ะมึง แหล่งสำเร็จความใคร่ทางศีลธรรมอันดับหนึ่ง

แล้วจริงๆปัญหามันไม่ใช่การที่เด็ก 14 เขียน nc ระดับ explicit เผยแพร่ได้จนต้องล๊อคนักเขียนต่ำกว่า 18 ด้วยนะ อันนั้นมันปลายเหตุไปแล้ว รากปัญหาจริงๆมันคือการที่เด็ก 14 สามารถเข้าถึงวัตถุดิบพวกนี้จนเบียวได้ระดับนี้ต่างหาก ถ้าไม่มีแหล่งวัตถุดิบ เด็กมันหื่นเองก็น่าจะแค่ระดับวนิลาอ่ะมึง ไอ้เหนือจินตนาการนี่คือมีแหล่งวัตถุดิบแน่แล้ว
ส่วนพรี่ๆชาวนกฟ้าส่วนมากก็เน้นแขวนมากกว่าจะเอดูเขตอย่างใจกว้างนะฮะ ชี้ทีเดียวฟินได้สองทาง สูงส่งกว่านังเด็กนอกคอกที่ไม่รู้โตมายังไงหนึ่งล่ะ สองก็บรรดานักเขียนไทยทั้งหลายที่ไร้ความรับผิดชอบเขียนงานธงแดง ที่เด็กเป็นยังงี้เพราะพวกมึงนั่นล่ะ ส่วนตัวกรูได้ใช้นิ้วจิ้มทำเพื่อสังคมทึ่ดีแล้ว พรุ่งนี้โลกนี้จะดีขึ้นด้วยคำด่าจากนิ้วกรูแน่ๆ เอาล่ะ ไปนอนได้

>>271 แล้วอีพวกนี้ก็กลุ่มเดียวกับอยากให้เซ็กซ์เวิร์กเกอร์ หนังโป๊ โอลี่แฟน ถูกกฎหมายด้วยนะ ย้อนแย้งชิบหาย

>>270 ก็โม่งมันก็เก่งแค่ในนี้แหละ สอนลูกมึงเขียนนิยายโป๊ขมขืนกันตั้งแต่ ป.1 ไปเลยดิ จะได้รวยทั้งบ้าย

>>271 ก็ต้นตอมาจากอีพวกไม่ล็อก และอยากให้แอพโปรโมตนิยายเย็.ด555 พอมีคนไปตีอีพวกนี้แรงๆ โม่งบอกรุมเค้ามั้ยอาจ ส่วนอีเด็กเปรตแหกอ่าน ก็เหมือนอีพวหข้างบนนั่นแหละมันก็ต้องมีแหกๆ

>>272 ถูกกฎหมายไม่ได้แปลว่าไม่จัดเรทป่าว ทุกวันนี้จัดเรทไปก็เท่านั้น ไม่มีใครแคร์ เพราะงานโป๊แม่งผิดกฎหมายตั้งแต่ต้นไง ใครจะพูดจะเตือนจะตั้งกฎอะไรก็กระอักกระอ่วนเพราะคนผลิตกับแพลตฟอร์มก็ผิด ทำให้มันถูกๆซะ จะได้มีระบบจัดเรทที่ดีรองรับ

>>250 ดาราหญิงอายุ 26 แต่งงาน อีฉอดยังบอกว่าเพิ่งบรรลุนิติภาวะมาไม่กี่ปีเอง ยังเด็กอยู่
แล้วอีพวกนี้พอ 30 คือเป็นอีแก่ทันที มึงจะตายตอนอายุ 40 เหรอ

>>273 เอ๊า แล้วอินี่ไม่โม่งหรอ ได้ข่าวก็เล่นโม่งอยู่นี่ โม่งพิกมีหรอ ไอด๊อนไลค์เดอะออเทอร์โม่ง สันดานชาวเอ้กชอบฉอดชาวบ้านเก็บหางไม่มิดจริงๆ ตาหลก

>>276 เอาอะไรกับพวกฉอด ตรรกะย้อนแย้งที่สุดแล้ว ไหลตามกันเป็นขี้ก็ที่หนึ่ง

>>272 ทุกวันนี้ด่านักเขียนด่าสื่อว่าเด็กเข้าถึงง่ายเกินไป แต่เขาติดป้าย 18+ ตอนขายก็ตรวจบัตร 18+ แล้ว แต่กุจะด่าก็ไม่ผิดนะ เพราะตรวจบัตรเด็กก็เอาบัตรพ่อบัตรแม่ไปกรอกได้ แต่เด็กก็ไม่ผิดนะ เพราะยังเด็กอยู่ อินักเขียนนั่นแหละผิด ผลิตงานออกมากุจะด่าก็ได้ อุ๊ยๆ แต่อิฉอดก็อยากเสพโป๊นะ อยากให้โป๊ถูกกฎหมาย เหมือนสมองคิดไม่ได้ว่าโป๊ถูกกฎหมายมันยิ่งเข้าถึงง่าย แล้วทุกประเทศมีกฎหมายสื่อโป๊หมดจ้า เลิกย้อนแย้งกี่โมง

เพื่อนโม่งๆขอโทดที่ขัดจังหวะ แนวๆด่าฉอดไปมู้สับแหลกเหอะนะ

>>280 ไปไม่ได้ เพราะเอาจริงๆที่ด่าฉอดมีหนึ่งคนถ้วน รีไอดีเวียนๆมาแจ๊ดๆๆเกรี้ยวกราดไม่เลิก ถ้าไปแล้วจะเหงา เพราะคนอื่นมีสติแม่งพูดจบไปแล้ว ลองสังเกตดู แจ๊ดอยู่สำนวนเดียว หนึ่งเดียวทุกดราม่า ใครขวางมันจะแปะป้ายว่าเป็นพวกฉอดแล้วก็แจ๊ดๆๆๆ

>>271 แม่งเอาจริงปะ ทวิตนี่ละตัวดี ให้นึกถึงเทรดเล่าเรื่องเสวที่ที่แชร์ปสก.นัดเยหรือการเย แต่ละคนเล่ากันซะเต็มที่แต่คือไม่มีการล็อกบัตรๆรเลยจ้า ทวิตไปใครก็เห็นง่ายๆ จนต้องมีคนมาปรามๆมั่งว่าเบาได้เบา เด็กมาเห็นแล้วจะเบียวตามเอา มีคนเป็นหมอที่เจอเด็กง่้จริงด้วยอะแบบมาตรวจโรคละแนะนำให้ป้องกัน ก็บอกในวิตพรี่ๆเขาเล่ากันไม่เห็นจ้องป้องกันเลยอะค่า ปวดกบาลกันไปดิ นิยายไงมันก็คือเรื่องแต่ง แต่มีวงจำกัดประมาณนึงละว่ามักเกิ้ลไม่เห็นแน่ แต่ทวิตมึงไม่ต้องค้นหามันก็เด้งมาเป็นพักๆ แม่งไปไล่ด่าพวกนี้กันมั่งปะละ

ไปต่อกันในมู้สับค่ะ อยากด่าอิฉอดเชิญที่นั่นเพราะกุก็ด่า เกรงใจ >>280 มัน มันอุตส่าห์ขอไว้ ให้ที่นี่เป็นบรรยากาศปรึกษาหาความรู้กันเถอะ

>>281 คนแจ๊ด ๆ ในนี้กุเห็นอยู่คนเดียวคือมึงอ้ะ ยอมไม่ได้ แพ้ไม่ได้เลยดิ 555555

>>284 เอ้า แสดงตัวแล้วจ้า เทียบดูเล่นๆ ทุกดราม่ามันจะมีคนสำนวนเดียวกันมาเม้นต่อๆกันแบบเว้น 3 นาที 5 นาทีประมาณสามสี่เม้น พุ่งเป้าด่าสายฉอดเหมือนเป็นเงาแค้น ด่าแบบงัวๆ ใครจะยกเหตุผลอะไรมาไม่ได้เลย จะด่าแจ๊ดๆๆเหมือนเด็กมอต้นที่นั่งจกขนมกรอบๆแล้วไถมือถือเก่าๆไปด้วย มีอยู่สำนวนเดียวจริงๆ

>>285 งั้นนี่ก็เงาแค้นคนด่าอิฉอดอ่ะดิ 555555

กูมีคำถามปรึกษาหน่อยว่ะ พระเอกกูตัวเล็กเหมือนเด็กวัยรุ่นแบบ 14-15 แต่จริงๆไม่เด็กแล้ว ประมาณ 19-20 ละ แต่ก่อนหน้านั้นคืออยู่แบบอดอยากลำบาก ไม่ได้กินของดีๆ ร่างกายเลยผอมแห้งแคระแกร็นเหมือนเด็ก นางเอกกูไปซื้อฮีมาจากตลาดค้าทาสเพราะนึกว่าเป็นเด็กเลยสงสารไถ่ตัวมา ในกรณีประมาณนี้ถ้าได้กินอยู่ดีๆมันจะสูงขึ้นรึเปล่าวะ กูเห็นพวกมังฮวาชอบใช้มุกนี้กัน แต่ถ้าคนเราเลยวัย(กี่ปีไปแล้วกูจำไม่ได้) มันก็ไม่เติบโตอีกแล้วนี่หว่า สมมติว่าร่างกายก่อนนางเอกซื้อมาสูง 170 ได้กินของดีๆมันจะสูงทะลุไป 185 รึเปล่า หรือหยุดแค่นี้แหล่ะ

>>282 แค่ทวิตกะนิยายที่ไหนล่ะ ว่ากันแบบโลกไม่สวย สมัยนี้หาง่ายตายชักสื่อลามกน่ะ มึงก็เคยเด็กกุก็เคยเด็ก รู้กันดีทั้งนั้นว่าเวลานั้นน่ะ จะป้องกันกี่ชั้นก็จะมุด มุดได้แล้วพราวด้วยนะ ถ้าได้เอาไปคิกค๊ากลับๆกะคนวัยเดียวกันจะหนุกหนานมาก อย่างเดียวที่ป้องกันได้ก็คือรู้ว่า ผญ.ห้าม สังคมห้าม แอบเสพได้แต่ห้ามลองจริง จิ้นหนุกหนานรับฟีลต้องห้ามได้แต่ห้ามลงไปเล่นจริง ยังไม่ถึงเวลา ผลที่ตามมามันไม่เข้าท่าพ่อแม่เสียใจ แค่นั้นแหละ

>>281 คิดไปเองอะ555 เพราะปกติเซ็งๆ เบื่อๆ เขียนงาน กุมาแหย่โม่งเล่น มันก็มีคนอื่นมา ด้วยตลอด รับรองได้ว่ามึงเพ้อเจ้อ555 แต่เวลาที่กุรีจริง อีฟาย ดันไม่รู้สึกตัว5555 ตอนกุแอ๊บปั่นเล่น เป็นท้้งสองฝั่งให้ตีกัน กุยอมรับเลยขำ5555

>>287 เนี่ยอิโทรลจะเขียนเอาเด็กให้ได้ ก็คนละคนกะกรู

>>287 ผู้ชาย16-18-19ยังสูงได้อยู่ ถ้าใส่ประวัติ กรรมพันธุ์; กินอาหารแคลเซียมสูง นม ไข่;เล่นบาส โหนบาร์ เล่นกีฬานั่นนี่ ก็น่าจะดูมีเหตุมีผลน่าเชื่อที่จะสูงไว จาก170 ไป185

>>290 อ้าวโทรลเหรอวะ

>>280 รำคาญว่ะ อีโม่งคนดีเริ่มใช้นี้ก่อน ด่ากันให้จบในนี้ไปเลย กุกำลังเบื่อติดงานไม่ออก เวลากุรีมา จับกุให้ได้ละกัน ฉลาดกันจริงๆ พ่อคุณ แม่คุณ

>>287 ตามจริงถ้าปาไป20แล้วก็หยุดสูงแล้วอ่ะ เพิ่มอีกก็ได้ไม่มากนะ สักราวๆ 5 ซม. อาจจะพอได้ แต่อัพทีเดียว 15 ซม.นี่อาจจะยากแฮะ แต่ถ้ากังวลและยังอยากให้พระเอกสูงเท่านั้นมึงอาจจะหยอดไว้ว่าพระเอกมึงเป็นเคสประหลาดเคสหายาก ปกติเค้าไม่มีแบบนี้หรอกไปแทนก็ได้นะ มุขนี้กูใช้บ่อยอยู่

>>290 เอาเด็กกวยไร พระเอกกูอายุ 19 แล้ว แค่ร่างกายแคระแกรนเฉยๆ กูเลยมาถามว่าถ้ากินดีอยู่ดีแล้วมันจะสูงขึ้นมั้ย กูไม่ได้ให้มันเยโชตะหรือโลลิ

>>290 อีกอย่าง โชตะบ้านพ่อมึงเหรอสูง 170 และกูจะอัพความสูงให้มันเป็น 185 ด้วย จะเถียงกับใครก็เถียงไปไม่ใช่มางับมั่ว

ใจเยน ๆ เพื่อนโม่ง 5555 ทุกคนระแวงโทรลเยกเด็ก เวลามาปรึกษาขอให้มึงเลี่ยงเลข 14 เพราะมาหลายทีแล้ว เจอ 14 ปุ๊บคนตั้งแง่ก่อนเลยว่าโทรลตัวเดิม ยังไงอ่านกันดี ๆ นะ บางคนมันไม่ได้โทรลไง 5555

>>297 ผิดจ้า อีโทรลเหี้ยนั่นจะเอาเด็ก 10 ขวบทำเมียให้ได้แล้วมาใส่อายุเว่อร์ๆแต่อ้างว่าก็อายุเกินแล้วไง เงี่ยนอยากเยเด็ก 10 ขวบ อันนั้นกูก็ด่ามันไปแล้วว่าถ้ามนุษย์ช่วงวัยไหนไม่ต่างกันในสายตาปีศาจ แล้วทำไมไม่ให้ปีศาจมันเยยาย 70 ไปเลยล่ะวะ ทำมาเป็นเลี่ยงบาลีแต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าจะเยคนที่มีรูปลักษณ์แบบเด็ก 10 ขวบอยู่ดี

งอนว่ะ กูกับเพื่อนเป็นนักอ่านนูกูเคยตั้งใจรีวิวนิยาย นักเขียนที่ออกงานกับสนพ.คนนึงทั้งในเมbในเฟซ 3-4เรื่อง ด้วยความชื่นชม นักเขียนไม่เคยตอบสักคำเดียว ไม่เคยแสดงตัว ไม่เคยกดไลก์ใดๆ เราก็โอเค น่าจะเป็นนักเขียนสไตล์เก็บตัว เน้นขายงาน ไม่เน้นคุย
แต่วันนี้ไปเจอ1ในแก๊งรีวิวแคปมาโพสต์โชว์ ที่ไปรีวิวเรื่องนึงของนข.ในx แล้วนข.คุยdmกับคนรีวิวคนนั้น ~  เป็นครั้งแรกที่มีคนรีวิวนิยายในx รู้ตัวว่านิยายไม่แมส ขอบคุณกัน ซาบซึ้งกัน ดีใจที่ค้นพบกัน อู้ยยย เป็นมิดตะพาบที่น่ารักเชียว
แหมๆๆๆแล้วรีวิวในเฟซ รีวิวในเมbที่รีวิวไป หนูไม่ใช่ลูกป๊าหร้ออ 😑

>>299 อันนี้น่าจะไปบ่นมู้สับแหลกนะ

>>299 ตอนมึงรีวิวในเฟซ มึงแท็กนักเขียนคนนั้นไหมล่ะ ถ้าไม่แท็กนักเขียนอาจหาไม่เจอแม้ว่าจะเอาชื่อเรื่องกับชื่อนามปากกาไปเสิร์ช เพราะเรื่องนี้เกิดกับกูเอง กูเคยเสิร์ชชื่อนิยายกับชื่อนามปากกากูในเฟซ อยากรู้ว่ามีคนรีวิวนิยายกูไหม ปรากฏว่ากูเจอแต่โพสของเพจตัวเองว่ะ 555 มารู้ว่ามีเพจรีวิวนิยายกูก็ตอนนักอ่านมาบอกแล้วชี้เป้าให้นั่นแหละ เพจนั้นเขียนทั้งชื่อเรื่องและนามปากกาของกูนะ แต่ทำไมกูเสิร์ชไม่เจอไม่รู้ งง

>>300 ไปไม่ได้ว่ะ เต็มอะ

เวลาเขียนนิยายตัวเอง เคยคิดกันบ้างมั้ยวะว่าเรื่องนี้แม่งหนุกว่ะ ปังแน่ ได้ป้ายแดงติดท็อปแน่ 55555

>>303 คิดตลอด ผิดหวังตลอด จนกูไม่คาดหวังละ ความรู้สึกที่กลัวที่สุดคือแม้แต่ตัวกูก็อ่านนิยายตัวเองไม่สนุกนี่แหละ555

สัด! พยายามเข็น (+คลาน) เขียนเนื้อหาหลักมาหลายเดือนในที่สุดก็จบเล่มซะที
แต่พอเขียนเนื้อหาหลักจบ ก็ดันมาตันเอาตอนบทส่งท้ายอีก!

โอ้ยยย สมองเอ๋ยให้กูเขียนเล่มนี้ให้จบซะทีเถอะ!

>>303 คิดทุกเรื่อง ก็มีเรื่องที่ผลตอบรับโอเคบ้าง เฟลบ้าง เป็นรสชาติของชีวิตเว้ย 555

มึง ช่วยกูที กูกำลังจะบ้า ๅๅกูไม่รู้ควรเขียนแบบไหนดีวะ
คุณจะให้ฉันทำอย่างไร / คุณจะให้ฉันทำยังไง - ว่าไงนะ / ว่าอะไรนะ
คำพวกนี้กูควรแก้ให้แบบไหนดีวะ กูเคยเข้าใจว่าควรเขียนแบบเต็ม (อย่างไร) ต่อให้เป็นประโยคในเครื่องหมายคำพูดก็ตาม (กูสังเกตจากนิยายที่กูเคยอ่านนะ)
แต่พอมาเขียนเองแล้วรู้สึกแปร่งจังวะ หรือว่าพวกบทพูดก็ควรปล่อยฟรีไปเลยดี ??

หรือ-เหรอ-รึ อีกชุด ยิ่งแก้ยิ่งลังเล อ๊ากกกก

>>307 >>308 กูว่าถ้าเซ็ตติ้งมึงไม่ใช่พีเรียด ปล่อยฟรีเวลาอยู่ในเครื่องหมายคำพูดได้ไม่ผิด
เอาให้เป็นธรรมชาติสุด ยังไง เหรอ ฯลฯ (แต่อย่าถึงขั้นพวก อะ แบบ ฯลฯ นะ ไม่งั้นน่ารำคาญเกิน)
ว่าไงนะ/ว่าอะไรนะ ใช้สลับกันได้ ขึ้นอยู่กับฟีลตอนนั้น
เหรอ/รึ/เรอะ ก็เหมือนกัน แล้วแต่เสียงตัวละครที่มึงจินตนาการในหัวเลย

>>309 ขอบใจมาก แล้วถ้ากูใช้ไม่สม่ำเสมอได้มั้ยวะ อย่างเช่นคนคนเดียวกันแรก ๆ ใช้หรือ แล้วบางทีใช้ดรึไม่ก็เหรอ แล้วแต่สภาพอารมณ์ แบบนี้ผิดมั้ย

คุณจะให้ฉันทำอย่างไร เป็นสำนวนงานแปล/สำนวนแบบพีเรียดสมัยยุค 24xx อ่ะ กุก็ไม่รู้ว่านิยายมึงเซตติ้งอะไรยังไง แต่มันไม่ใช่สำนวนภาษาพูดของยุคปัจจุบัน

ว่าไงนะ/ว่าอะไรนะ อันนี้ให้ฟีลนิสัยตัวละครต่างกัน รึ หรือ เหรอ นี่ก็ขึ้นกับสถานการณ์/นิสัยตลค.

ในกรอบคำพูดก็อย่างที่>>309 ว่าอ่ะ มันใช้ได้หมด ถ้าเป็นนิสัยตลค. สะกดเสียงถูกก็พอ

ถามสถานการณ์เล่น คู่รักคู่นึง ผช.รักแฟนม้ากแบบหวังแต่งเลย แต่สุดท้ายโดนบอกเลิก เฮิร์ตจะเป็นจะตาย จนเวลาผ่านไป ผช.มีแฟนใหม่ คบกันจนได้แต่ง ฮีก็เชิญแฟนเก่ามางาน ชีแฟนเก่ามาอวยพรแล้วแซวขำ ๆ ทำนองว่า เนี่ย you guys should thank me (นัยแฝงคือ ถ้ากูไม่ทิ้งมึงมึงคงไม่ได้แต่งกะคนนี้หรอกจร้า) พูดแบบไม่คิดไร แต่ผช.เสือกเศร้า แอบซึมตลอดงาน เคสนี้ถ้าเจ้าสาวจะนอย มันจะดูงี่เง่ามั้ย อ่านละมึงรู้สึกว่าแฟนเก่าดอกมั้ย หรือผช.ผิดเองที่ยังเฮิร์ต เหมือนมูฟออนไม่ได้งี้

>>312 พูดแบบไม่คิดแต่มีนัยแฝง แซวขำๆ แบบใดห์ 555 คิดว่าเจ้าสาวนอยไม่แปลก (ไม่ใช่เพราะคำพูดแต่เพราะเห็นแฟนตัวเองซึมเหมือนยังมีเยื่อใย) แฟนเก่าดอกมั้ย ถ้ามองจากหน้างานแค่นี้สำหรับกูยังไม่ถึงขั้น แค่ดูสะเหล่อเฉยๆ
ส่วนอิเจ้าบ่าว อิทัวดีย์ จะเฮิร์ตจะลืมไม่ได้ยังไง หัดเก็บอาการไว้บ้าง นี่งานแต่งค่ะ สลิด!!

>>312 ไม่งี่เง่าเลย เป็นกูก็เซ็ง เซ็งเจ้าบ่าวกับอิแฟนเก่า มันจะเศร้า จะขิงกันทำไม(ถ้าไม่มาทวงแค้นแบบคังจีวอน นางเอกซีรีส์อะนะ) เจ้าบ่าวเศร้าตีความได้ว่ายังตัดไม่ขาด ยังมีเยื่อใย

>>312 โดนบอกเลิก แต่ยังเชิญมาอีก กุเป็นจส.กุนอยตั้งแต่เชิญละ มาเขียนงี้ กุเผาอีสมุดอวยพรทิ้ง

>>312 เอามุมมองเจ้าสาวก็คือมึงพูดงี้คือจะอวดกูเหรอ อยากมีเรื่องใช่ป่ะ โกรธในเรื่องที่ควรโกรธถือว่าไม่งี่เง่าแล้วต้องด่าผัวด้วย ถ้ามึงยังเฮิร์ตกับแฟนเก่าอยู่แล้วจะมาแต่งกับกูทำไม

แล้วปกติงานแต่งเขาไม่เชิญแฟนเก่ากันว่ะ

>>312 ถ้ากูเป็นจส กูตบทั้งผัวทั้งแฟนเก่าละ อีแฟนเก่าเสล่อพูดไม่รู้เวลา ส่วนอีผัวนอยแดกเห้อะไรก่อน แบบนี้คือไม่ให้เกียรติจสเลยนะ

>>312 แฟนเก่าดอกแหละ เล่นไรๆม่รู้กาลเทศะ แต่เหมาะเป็นตัวเรียกดราม่ากระชับความสัมพันธ์พระนางดีนะ แบบปกติมักไม่เชิญแฟนเก่ามางานแต่งละ ถ้าไม่ได้จบกันแย่ๆแบบอีกฝ่ายนอกใจงี้ ถ้าพระเอกเชิญมาแปลว่าจบลงกันด้วยดียังพอมีมิตรภาพ แต่แฟนเก่าสะเหล่อเล่นมุกไม่ดูกาลเทศะ เหมือนพวกเพื่อนเจ้าบ่าวที่ชอบแซวสาวว่าเจ้าบ่าวเธอเคยชอบคนนั้นคนนี้อะ

โม่งขอความเห็นหน่อย ถ้าตัวละครคุยกันผ่านโทรจิตอะไรแบบนี้กูควรใส่ช่องบทสนทนายังไงดีวะ
ปัจจุบันกูใช้เหมือนคุยปกติแค่ปรับให้เป็นตัวเอียงอย่างเดียว แต่เห็นมีบางเคสใช้ฟันหนูตัวเดียว ' + ตัวเอียง แทนก็มี กูเลยอยากแน่ใจหน่อยว่าแบบไหนนิยมใช้เป็นมาตรฐานมากกว่ากัน

>>319 ก็ใช้วงเล็บเอาดีมะ แบบ (ที่รัก) หรือ [ที่รัก]

>>311 ขอบคุณอีกที กูไม่ชินเลย แต่จะลองปรับ ๆ ดูค่ะ

Kyถ้านักเขียนวางขายebook ในเมb 9กพ นข.จะได้เงินจากebook เล่มนี้ ราวๆ21 ก.พ. ไหมเพื่อนโม่ง หรือ ได้ประมาณ21 มี.ค.

>>322 ได้ 20 มีนา ถ้าไม่ติดวัน ส อา ถ้าติดจะเลื่อนไปเป็นวันจันทร์

กุ >>312 ขอบใจทุกคนมาก ความเห็นเป็นเอกฉันท์ 55555555555

>>322 20 มีนา ออกทุกวันที่ 20 ถ้าตรง สอ.ถึงเลื่อน

มึงกูแต่งนิยายแบบยืมๆคาร์ตัวละครกับเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ แล้วแบบตัวเอกมันแต่งกันตั้งแต่เป็นไมเนอร์ทั้งคู่(16&15)มีการเข้าหอแต่ไม่ได้บรรยายตัดเข้าโคมไป แบบนี้คือเปโดเหรอวะ คนอ่านบอกว่ารับไม่ได้วะ

>>326 เปโดคือผู้ใหญ่กินเด็ก นี่เด็กทั้งคู่มันจะเปโดได้ไง ถ้ามึงบรรยายฉากเยกันละเอียดก็อาจจะเข้าข่ายสื่อลามกเด็กได้ ซึ่งผิดกม. แต่นี่มึงไม่ได้บรรยาย กุว่าไม่ผิดอะไรนะ คนสมัยก่อนแต่งกันอายุน้อยๆ อยู่แล้ว ก็ว่าไปตามปวศ.

>>326 คนอ่านมึงโดนฉอดหลอกจนสมองไหลแล้วจ้า เปโดเหี้ยไรก่อน ทุกวันนี้แม่ง แยกเปโดกับเอจแก๊บยังไม่ออกเลยด้วยซ้ำ

>>326 กูก็รับคนอ่านแบบนี้ไม่ได้ว่ะ ก่อนจะพิมพ์คอมเม้น ช่วยดูบริบท ดูยุคสมัยของนิยายหน่อย เฮ้อ
แล้วมึงตอบคอมเม้นกลับไปยาวๆรึป่าว พวกนี้(not all)มักจะอ่านอะไรยาวๆไม่ได้ด้วย

>>327 ขอเพิ่มหน่อย เปโดคือแดกเด็กราวๆ 13-15 หรืออาจจะต่ำกว่านี้ ถ้านางเอก 18 พระเอกอายุมากกว่าหลายก็ไม่นับว่าเปโด แต่ฉอดก็สมองไหลทุกอย่างเปโดไปหมด ส่วนเปโด พอเด็กโตเกิน พวกปโดมันก็หมดความพิศวาสแล้ว มันไม่มาเอาคน18 - 20 แบ้ว เพราะไม่เด็ก แต่อายุราวๆ นี้พวกก็บอกเปโดนะ ถ้าพระเอก 30+ สักหน่อย โคแก่หญ้าอ่อนทุกวันนี้คือ โดนเหมารวมและแปดเปื้อนมาก ห่าเอ๊ย

ขอความเห็น สมมติมีคนโพสต์ขอให้แนะนำนิยายแนวนึง ละมันตรงกับที่กุเคยเขียนเป๊ะ ๆ ถ้ากุไปแนะนำเรื่องตัวเอง (บอกตรง ๆ ว่าขออนุยาดขายงานตัวเอง ไม่ได้เนียนเป็นหน้าม้า) มึงว่ากุจะดูสะเหล่อมั้ยวะ แบบ ไม่ควรรึเปล่า 55555

>>326 เปโดคือผู้ใหญ่เงี่ยนกับเด็กต่ำกว่า 13 ถ้าพ้นวัย 13 มันจะมีอีกชื่อเรียก อันนี้มันไม่ใช่เปโดเพราะมันเป็นไมเนอร์ทั้งคู่

อยากรู้เปโดเป็นไง อ่านเรื่อง lolita เลยจ้า อีแก่ฮัมเบิร์ตเงี่ยนสาวน้อย 12 ขวบ มันอยากเยโลลิต้าจนท้องแล้วก็เยลูกที่เกิดจากโลลิต้าอีกที แล้วชอบมโนว่าเด็กให้ท่ามันตลอด ทั้งที่เด็กอยู่ของมันเฉยๆ

>>331 ถ้าเขาขอก็ไม่สะเหล่อ ปกติเลยนะที่มึงบอก ทำไปเถอะ งานเราถ้าเราไม่ขายใครจะขาย เขาอาจจะชอบก็ได้

Kyถามนักเขียน ถ้ามึงโพสต์งาน มึงชอบให้คนกดรี/กดเฟบ/หรือกดทั้งสอง กูจะได้ทำตัวถูก

ใครๆก็ชอบให้กดทั้งสองอย่างแหละ
แต่ถ้ากดอันเดียว กดรีดีกว่ากดใจ เพราะเหมือนแชร์ แต่มึงกดไรเขาก็ชอบหมดแหละ

Ky รีอัพนิยายได้ปะใน readอะไรท์

>>336 แกจะโดนด่าเอานะ เบียดบังคนอื่น เห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ แย่งพื้นที่หน้าใหม่ นิสัยไม่ดี ไม่มีempathy ไร้ยางอาย ฯลฯ

>>337 ถ้าอย่างนั้นกูไม่รีในรีดดีกว่า ขกมีดราม่า แต่เว็บส้มกับเว็บน้ำตาลรีอัพใช่มั๊ย นิยายขายสองปีที่แล้ว อยากรีอัพใหม่กระตุ้นยอดอีบุ๊ค ถ้าไม่ได้เลยสักเว็บก็ไม่เป็นไรกูจะขยันแต่งเรื่องใหม่

>>338 ก็รีอัพที่หน้านิยายเดิมไง ไม่มีใครว่า ถ้าไม่เคย ลงที่รีดอะไร ก็เอาไปลง

แนวผัวโบ้ที่ดีและขายดี ต้องมีอปก อะไรบ้างนอกจากncดุๆ

>>340 ขอขมาเมียด้วยการกราบตีนเท่านั้น

>>340 นางเอกไม่คืนดีง่ายเกินไปแต่ก็ไม่ใจแข็งจนน่ารำคาญ
ถ้าพระเอกเคยทำให้เจ็บ หน่วง หมั่นไส้ อยากหยุมหัว ตอนมาขอคืนดีก็ต้องทำให้พระเอกเจ็บปวดจนคนอ่านสะใจ สาแก่ใจ ตอกย้ำเข้าไปจนคนอ่านสงสาร

>>338 โอ้ยมึง นิยายจบไปปีสองปีเขาไม่ด่ามึงหรอก มีนข.รุ่นใหญ่ก็ทำแบบหมดลขส.กับสนพ.ก็รีอัปลงเว็บเองเลยงี้
พวกที่โดนด่าคือลงนิยายจบไปเดือนสองเดือนละรีอัปแบบลักไก่ เปลี่ยนชื่อนิยายเปลี่ยนคำโปรยเอา แต่เนื้อหาเดิมนะ แล้วพวกชีไปลบเรื่องเก่าออก ฟีลรีปริ้นเปลี่ยนปกอะ555 พอมีนักอ่านมาโวยเปลี่ยนชื่อทำไม แบบนี้ต้องซื้อใหม่เหรอ ก็หาทางเลี่ยงนิ่มๆแบบโอ้ย เรื่องเก่าภึงลบไปแต่คนซื้อระบบมันก็เก็บให้นี่นา เห็นใจไรท์หน่อยนะคะพอเรื่องจบถึงจะแค่เดือนสองเดือนแต่นิยายตายไปแล้วอะค่ายอดเอนเกจไม่ขึ้น เลยต้องรีอัปใหม่เพื่อเอายอดจากระบบใหม่มาแรงมาช่วยให้นิยายไรท์ไม่ตายอะค่า
อีพวกนี้อะทำกันเยอะจนโดนด่าไง พอโดนแจ้งลบมาฟึดฟัดใส่แอดมินอีกว่าในกฏไม่ได้เขียนห้ามรีอัป แล้วมีสิทธิไรมาลบนิยายกู พอแอดตอบดีๆว่าขอความร่วมมือเถอะค่ะ นอ.เขาสับสนกันก็มี ก็จับมาแขวนให้คนรุมด่าแอดมินอีกต่อ555 กับด่าระบบเว็บไปด้วยว่ามึงเหี้ยเองนี่นข.เลยต้องดิ้นรนหาแดกกันแบบนี้
แม่งบางทีกูก็สงสัยนะ พวกแม่งด่าเรื่องปั้มวิวกันได้ แต่พอตัวเองทำแม่งเข้าข่ายคือกันแค่พลิกวิธีดันรับกันเองได้ หาทางแหกกฏเว็บอีก กูละงง หรือจะเรียกว่าศีลเสมอกันดี ตอนเอไอโปรบอกเว็บไม่ได้เขียนห้ามใช้ปกเอไอเลยใช้กันได้ฉ่ำๆ พวกมึงก็ด่าเขา แต่พอมึงเนียนรีอัปนิยายถี่ๆ ดันมาบิดมั่งบอกกฏเว็บไม่ได้เขียนห้ามก็แปลว่าทำได้ เอากับพวกแม่งสิ

>>342 ระดับไหนเรียกใจแข็งจนน่ารำคาญ
>>340 เห็นนักอ่าน (not all) ชอบเด็ก ถ้ามีลูกอาจเป็นคะแนนบวก (มั้ง)

แวะมารีเควสถ้าจะเขียนแนวนี้นะ จะเหี้ยยังไงขอแค่อย่านอกกายนอกใจได้มั้ย กุกราบล่ะพี่ ถ้าจะเขียนก็อย่าให้กุหลงไปเจอของมึงเลย ขอสาปนะ 55555555

>>343 เออเสริมอีก มีบางคนไม่ลบเรื่องเก่านะ แต่นอ.ไปเจอว่าเรื่องเดียวก้นนี่หว่าหมายว่าไงนี่ กูต้องซื้อซ้ำหรอ นข.ก็ตอบแบบเดียวกันอะแหละว่าหวังยอดใหม่มาแรงช่วยบูทนิยาย แล้วทยอยอัปวันละตอนกะกินบุญเก่าด้วยแบบใครทนรอไม่ไหวก็ไปซื้อตอนจากนิยายเรื่องเก่า(เรื่องเดียวกันแต่เปลี่ยนชื่อ)มาอ่านล่วงหน้างี้ สรุปอัปนอยายเรื่องเดิมกะกินสองต่อ ต่อแรกคือจากนอ.หน้าใหม่ที่หลงมา ต่อสองนอ.เก่าที่ซื้อซ้ำ กำไรหวานๆ ได้โดเนทสองเด้งด้วยจากนิยายเรื่องเดิม(ที่แค่เปลี่ยนชื่อ)

>>344 ระดับความใจแข็ง ส่วนตัวนะ แบบแสนชังกูรำคาญนอ.ตั้งแต่ตอนมันตั้งตี้รบกับพอ.
เออพอ.มันเหียจริงๆแหละ แต่ชาตินี้มันแก้จนดีขึ้นตั้งแต่ตอนยังไม่ระลึกชาติ เรื่องแม่เรื่องผญ.ที่แม่เลือก มันก็ตบหน้าแทนให้แล้ว เสียแต่เรื่องลูกชายพวกมันเท่านั้น กูว่าเรื่องนี้นอ.ใจแข็งจนทำเรื่องยืดเยื้อ

>>346 ไม่เลย สำหรับกูคือไม่ค่ะ555 กูอยากให้จบแบบแยกกันไปด้วยซ้ำ

>>344 ผัวง้อแล้วง้ออีกลดศักดิ์ศรีลดอีโก้ลดทุกอย่างทำตนเป็นคนดี แต่นางเอกก็ยังดึงเชิงไปหลายซีน จนผัวจะตุยเย่ น้ำตานองคลานเข่าไปง้อก็ยังไม่ให้อภัยยังเชิ่ดใส่ปากแข็ง คนอ่านก็ชักจะลำใยจากที่เข้าข้างนางเอก จะกลายเป็นเบื่อเอา

>>346 มึงคิดดูเหอะ คนที่ปล่อยให้ชีตาย ถึงจะจำเป็นและนางเอกก็เข้าใจ แต่จุดนั่นแหละ เลวแบบผัวเก่าบางเรื่องยังไม่เท่าด้วยซ้ำ สมน้ำหน้าที่ลูกสุดท้ายก็ไม่ได้ให้อภัยมันสักเท่าไหร่

>>346 นี่กุอ่านแล้วเรื่องนั้นนอ.มันไม่ได้ใจแข็งแบบโกรธแค้นอะไรอ่ะ กูมองว่ามันเข็ดขยาดมากกว่าเลยไม่เอาแล้ว ไม่ได้คิดอยากให้ง้ออะไรด้วยซ้ำ พอ.ก็เอาจริงๆชาตินี้แม่งไม่ได้รู้ห่าเหวอะไรด้วยเล้ยยย รับกรรมจากชาติเก่าล้วนๆ

ใจแข็งจนน่ารำคาญนี่กูไม่ค่อยเจอเลยว่ะ เจอแต่โบ้ง่ายไป นอกนั้นให้นึกตัวอย่างก็นึกไม่ออก แต่ถ้าเชิดใส่แบบ>>348 ว่าก็น่าจะใช่มั้ง ออกแนวฉวยโอกาสที่อีกฝ่ายสำนึกผิดอยากกดทับอีกฝ่ายให้จมดิน ได้ทีก็เชิดเอาชนะแบบทีกูอะไรงี้ ซึ่งฟีลนี้ถ้ามากไปมันก็จะกลายเป็นความจัญไรแบบคนละฝั่งไปว่ะ เหมือนกลับกันกับตอนแรก กุชังพอ.ตอนแรกยังไงสุดท้ายกูก็คงชังนอ.แบบเดียวกัน

ถามนข. สงสัยว่าเป็นไปได้มั้ยวะที่นักเขียนไม่ได้เป็นนักอ่านมาก่อนอะ ส่วนมากเห็นเป็นหนอนหนังสือมาก่อนทั้งนั้น (ชอบอ่านก็เลยเริ่มเขียนเรื่องตัวเองบ้าง) ละไม่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากอะไรเลย หนัง เพลง ปสก.ตัวเอง บลา ๆ เข้าใจว่าการจะเขียนอะไรก็ตามมันต้องมีแรงบันดาลใจ+รู้แนวทาง การเขียน (อ่านเยอะ ๆ จะได้รู้ว่าควรบรรยายยังไง) พวกอยู่ ๆ ก็เขียนเลยมันมีอยู่จริงใช่มั้ย

>>351 ไม่อะ พื้นฐานการผลิตคือมึงต้องเคยเสพมาก่อนทั้งนั้น เช่นนักร้อง ไม่มีใครจับคีย์ร้องได้แต่เกิด แต่พอฟังเพลงไปนานๆเข้ามันจะทำให้มีสักอย่างแหละวะไปกระตุ้มต่อมนักร้องมึงให้เฉิดฉาย อาจเป็นเมโลดี้สั้นๆ สักท่อนก็ได้ แล้วทำให้เกิดความต้องการว่าอยากจะร้องเพลงนี้ด้วยเสียงตัวเอง อยากฟังเสียงตัวเองร้องเนื้อเพลงอันนี้

>>351 อ้อเสริม พวกที่เขียนโดยไม่เป็นหนอนหนังสือก็มี แต่แบบต้องเสพสื่ออื่นๆเช่นเป็นคอหนังผี ละขัดใจเจอแต่หนังผีแนวเดิมๆ เลยเกิดอยากเขียนเรื่องผีที่แหวกๆแบบตัวเองชอบอะ ก็เขียนไปแบบเรียงประโยคตามความเข้าใจตัวเอง จะเน้นบรรยายหรือเน้นพูดก็เขียนๆไป งงตรงไหนลองไปหาดูทริคต่างๆที่ลงเป็นบทความก็ได้ ก็จะได้ละนิยายผีที่เขียนโดยคนไม่เคยอ่านนิยายผีงี้ แต่อาศัยการเขียนแบบพื้นฐานสมัยเรียน+ทริคสอนเขียนนิยายเอา