Fanboi Channel

กระทู้เพื่อพูดคุยเทคนิคการเขียน และเรื่องการประกวดต่าง ๆ เกี่ยวกับนิยาย

กระทู้ 1 >>>/literature/2342/
กระทู้ 2 >>>/literature/3442/
กระทู้ 3 >>>/literature/4775/
กระทู้ 4 >>>/literature/5724/
กระทู้ 5 >>>/literature/7084/
กระทู้ 6 >>>/literature/10634/
กระทู้ 7 >>>/literature/12326/
กระทู้ 8 >>>/literature/12952/
กระทู้ 9 >>>/literature/13391/
กระทู้ 10 >>>/literature/13744/
กระทู้ 11 >>>/literature/14253/
กระทู้ 12 >>>/literature/15039/
กระทู้ 13 >>>/literature/15642/
กระทู้ 14 >>>/literature/16386/
กระทู้ 15 >>>/literature/16722/
กระทู้ 16 >>>/literature/17022/
กระทู้ 17 >>>/literature/17223/
กระทู้ 18 >>>/literature/17576/

กระทู้ ระบาย 1 >>>/literature/3325/

Kyพวกมึงอ่านนิยายของคนอื่นตอนปั่นนิยายของตัวเองบ้างไหม
หรือช่วงนั้นไม่อ่านอะไรเลยค่อยอ่านทีเดียวตอนปั่นงานเสร็จ

>>2 อ่านนะ แต่จะไม่มากเท่าไหร่ เพราะกลัวสำนวนเสียและไม่เหลือเวลามาปั่นด้วย

กูนานๆ อ่านที แบบช่วงที่ตันคิดอะไรไม่ออกจริงๆ
ว่าไปลองจัดกระดาษ A5 ตามที่โม่งแนะแล้วกูนี่ร้องเหยดเลย
จากจำนวน 20 หน้า แม่งพุ่งไปเป็น 50+ หน้าทันที ไม่แปลกใจเลยทำไมใน มบ. บางเรื่องเขียนกันไป 700-800 หน้า

>>4 นักอ่านถึงดู จำนวนคำ แต่ปกติคนอื่นก็จัดหน้าแบบนี้ ไม่ใช่เพราะให้หน้าเยอะ แต่เพราะตัดหน้าแบบหนังสือตีพิมพ์ แต่บางที PDF มันเล็ก เลยขยายขนาดตัวอักษรให้

ปรึกษาเพื่อนโม่ง... กูมีปัญหากับการบรรยายว่ะ แบบ กูติดการบรรยายท่าทาง สีหน้า แววตา ตลค. ก่อน/หลังคำพูดแทบทุกประโยคเลย กรู้สึกว่ามันแปลกๆ พอมาอ่านย้อน แต่ระหว่างเขียนก็รู้สึกว่าถ้าไม่ใส่จะดูกลวงไปไหม คนอ่านจะนึกภาพตามไม่ได้ไหมว่าตกลงแล้วตลค.ทำอะไรอยู่ มีความรู้สึกแบบไหน

>>6 กูปล่อยจอย บางจุดให้ นอ.ไปจิ้นเอาเอง

>>6 กูเอาออกมาเป็นบทสนทนาก่อนว่ะ
พออ่านอีกรอบถ้ารู้สึก มันขาดการบรรยายต่อจากบทสนทนาค่อยเพิ่ม
ไม่งั้นปิดบทสนทนาปั๊บต้องสรรหาคำบรรยายมาต่อทุกบทสนทนา มันจะดูฝืน ดูเยอะเกิน

พูดถึงการบรรยาย กูเพิ่งสังเกตตัวเองว่ะว่ามีบทสนทนาโคตรน้อยเลย
ส่วนใหญ่เป็นบทบรรยาย Monologue ของตัวเอกไปแล้วซัก 70-80% นานๆ ทีจะมีบทที่คุยกับโบ๊ะบ๊ะออกมา

>>6 กูก็บรรยายหลังคำพูดนะ แต่ไม่ได้บรรยายครบทั้งสีหน้า ท่าทาง แววตา เอาง่ายๆ ตอนมึงคุยกับคนอื่นในชีวิตจริง มึงเปลี่ยนท่าทุกประโยคป่าวล่ะ บางครั้งมันก็เปลี่ยนแค่แววตา สีหน้าอะ ท่าอาจจะท่าเดิม หรือบางครั้งสีหน้า แววตาก็ไม่ได้เปลี่ยน อันไหนไม่เปลี่ยนก็ไม่ต้องบรรยาย

Ky มีใครเคยใช้ปกนิยายเป็นแนวจิบิบ้างมั้ย กูเห็นอันนึงราคาไม่แรงแล้วก็น้่ารักดี แต่กลัวว่าจะไม่เหมาะต่อการทำเป็นปกนิยายไว้ขาย

>>11 เยอะแยะจ้า ชอบก็จัดเลย หนึ่งในท้อปเมดยังเคยใช้

>>11 กูไม่ได้ใช้ แต่เห็นนข.ที่กูชอบใช้อยู่ หลายเล่มด้วย

เวลานว.ประมูลปกสำเร็จ แถมรูปโจ้ย ถ้าบิดถึงยอดนั้นๆ นข.เขาชอบแบบนี้กันเหรอวะ หรือเป็นการตลาด

>>14 นักอ่าน (not all) ชอบจร้า

>>15 แสดงว่านิยายที่แถมรูปโป๊โชว์จ้วยพระเอก ขายดี? กุสังเกตว่าตั้งแต่ปีนี้มีให้เห็นมาเรื่อยๆเลย

>>14 กุเกลียดเลย ไม่ชอบ ไม่บิด ถ้ากำลังบิดอยู่ก็ไม่บิดต่อ

Ky กุสงสัยเรื่อง cw ว่ะ ถ้าไม่มีฉากบรรยายประเด็นนั้น แต่อาจจะแค่ใบ้ ๆ ไว้ให้คิดเอาเอง หรือแค่เขียนบรรทัดเดียว ไม่ได้สำคัญกับเรื่องเลย กุยังต้องติด cw อยู่มั้ยวะมึงว่า แบบกุต้องติดเตือนแม่งทุกอย่างเลยมุ้ย ToT สมมติมีตัวประกอบตัวนึง suicide ไม่บรรยายอะไรเลย แค่มีตำรวจมาสรุปคดีงี้อะ

>>18 ถ้าเป็นกุไม่ติดนะ

กูคือคนที่มาถามเรื่องเยๆแบบไหนที่พวกมึงจะซื้อนะ ขอบคุณสำหรับคำตอบมาก กูพอได้พล็อตแล้ว แต่ถ้ามาแนวหญ้าอ่อนรุกโคแก่นี่จะนิยมป่ะวะ สาวหวานนมโตรุกลุง 55555555555

>>20 กูชอบบบบเลย แล้วลุงจะแนวสายวิชาการเนิร์ดๆ หรือแซ่บๆซึนๆปากแข็งค.ก็แข็งด้วยนะ ปากด่าน้องว่าแรดงู้นงี้แต่ตัวเองก็ติดนมน้อง คลั่งน้อง เญดุๆ ขี้หวงขี้หึงขี้งอน แบบเลือดจะไปลมจะมาลุงวัยทองน่ะ

ถามโม่งหน่อยว่านิยายรักใสๆ ไม่มีฉาก nc หรือจุดที่ส่อไปในเรื่องทางเพศเลย ตัวละครอายุห่างกัน 4 ปี อายุ 17 กับ 21 มันโอเคมั้ย ถ้าไม่โอเคปรับขึ้นเป็น 18 กับ 22 จะดีขึ้นมั้ย ที่ใช้ช่วงอายุนี้เพราะอยากให้คนนึงเพิ่งเข้ามหาลัยตอนที่อีกคนเริ่มทำงานพอดี

>>22 เธอเข้ามหาลัยพอดี ก็ต้อง 18 หรือ 19 นะ ไม่ใช่ 17 แน่ๆ ยกเว้นมึงขะใส่ว่าเรียนไวด้วยเหตุผลอื่นล้านแปด

>>23 ลืมขยายความไป ที่คิดไว้คือจะให้เริ่มจีบๆกันตั้งแต่ก่อนเข้ามหาลัยน่ะ ซึ่งตรงนี้อาจจะเป็นแค่บทนำ หรือไม่ก็เล่าย้อนอดีตแทรกๆมา แต่เนื้อเรื่องหลักจริงๆคือหลังเข้ามหาลัยแล้ว เลยต้องนับถอยไปปีนึง

>>24 งั้นก็เริ่มที่ 17 ไปได้เลย สำหรับกูแม่งเรื่องปกติอะ ไม่ได้โตกว่ากันมากมาย หรือถ้ามึงแมสอยู่ในเอ็กซ์แล้วระแวงพวกคนดี ปสด ก็ขยับไปเริ่มที่ 18 เพื่อความสบายใจของเธอได้

>>22 อันนี้ตอบแบบไม่สนอะไรใครนะ ส่วนตัวกูชอบที่17 =ม.5กูว่ามันกำลังดี เป็นจุดเริ่มต้นความรู้สึก 18มันต้องเอนทรานเป็นจุดเปลี่ยนผ่านชีวิตมีเรื่องให้เจอเยอะ

>>21 >>22 เออ เรื่องอายุกูก็กังวล เพราะของกูมันออกแนวพี่ชายข้างบ้านเด็กมัธยม ที่เคยเล่นกับน้องหนูชั้นประถมตอนปิดเทอม แล้วน้องเขาย้ายบ้านหายไปหลายปี ผ่านมาอีกทีน้องโตเป็นสาวมหาลัย ส่วนพี่ชายข้างบ้านกลายเป็นซาลารี่มังวัยกลางคน อันนี้แม่งจะโดนฉอดป่ะวะ หรือควรอัพอายุเพิ่มขึ้นอีก 55555555555555

>>27 โหม่ง ไม่ต้องกลัวขนาดนั้น ปล่อยวางๆ ตอนนั้น มึงจะเขียนว่ามีสาวคบกันอยู่ หรือสนใจสาวอื่น ไม่คิดอะไรก็ได้ อย่าใส่พวกความคิด โตไปต้องสวยมากแน่ๆ ก็พอไรงี้ เดี๋ยวเปโดลงหัว

>>25-26 แต๊งมาก

สงสัยมานานละ ถ้านิยายแนวโคแก่เรานางเอกอายุ ไม่เกิน15 ส่วนพระเอกก็30อัพ แล้วเราก็ลงแบบไม่สนใจอะไร จะเกิดอะไรขึ้น คิดว่ายังขายได้ไหมสำหรับพวกชอบอายุน้อยๆ หรือจะโดนแบนก่อน ถ้ากูหน้าด้านทำเป็นไม่สนพวกนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นหว่า เคยมีกรณีแบบนี้ไหมอะ

>>30 อันนี้กูเองก็ไม่สนับสนุนนะ จะช่วยฉอดด่าด้วย เข้าข่ายเปโดเต็มตีน โดนรีพอร์ตแน่ เพราะมันไม่ใช่เอจแก๊บละ ขนาดในเม็ด หมวดรักผู้ใหญ่ มันยังกำหนดอายุนางเอกว่า 18+ ขึ้นเลย และแน่นอนมึงโดนรุมในเอ็กซ์แน่ๆ เกิดโป๊ะแตกมึงมีแอคอื่นที่เขียนนิยายน้ำดี(สมมุติมึงเขียนละกัน555) มึงโดนลากมาแหกไส้ด้วยแน่ คราวนี้ละมึงกลายเป็นแอคเหม็น แล้วคนที่อาจจะอ่านงานมึงอยู่ ยังไม่กล้ารีให้เลย

อะก็อปมาให้ดู

* ห้ามมีฉากบรรยายเพศสัมพันธ์ของเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี, บรรยายเพศสัมพันธ์ของคนที่มีสายเลือดเดียวกัน, มีคำหยาบคายในฉากบรรยายเพศสัมพันธ์ หากมีฉากเหล่านี้ทางเราขอไม่รับวางจำหน่าย

เหมือนรอรกำลังลงดาบงานสายเงี่ยมั้ยวะ กุไถรักผญ.เจอกำลังตรวจสอบเป็นแถวเลย

>>30 มึงอันนี้ไม่ได้นะ จมตีนแน่ โดนขับไสไล่ส่ง ด่าถึงโคตรเหง้า ขยับอายุหน่อยเถอะมึง 18 19 20ถ้ามึงไม่ได้เขียนจีนโบราณ หรือพีเรียดอะนะ อย่าเอาตัวไปเป็นสนามอารมณ์ใครเลย แค่เขียนงานให้จบก็ยากแล้ว อะไรเซฟตัวเองได้ก็กันไว้ก่อน

>>33 เออ ถ้ากูบรรยายว่านางเอกอายุ18-20 up แต่หน้าตา ร่างกาย ส่วนสูง ดูเหมือนเด็กอายุไม่ถึง15 ได้ไหมอะ

จะโดนแบน โดนรุม อีกไหมหว่า อารมณ์ตูแค่ชอบเด็กสาวตัวเล็กๆคู่กับคุณลุงไซส์หมี มันแลดูไดนามิคดี

>>34 ผ่านมาเห็น 18 กับ 15 มันก็ไม่ได้ต่างกันมาหรอกมึงด้วยสภาพร่างกาย 18 ก็เด็กชิบหายแล้วสมัยนี้ ถ้ามึงไม่ได้แต่งแนวโบราณที่แต่งงานเร็วจะกล้าให้พระเอกเสี่ยงเป็นเปโดป่ะล่ะ ชอบหุ่นเด็ก15ได้เนี่ยไม่ธรรมดานะ แต่จะเขียนให้นางเอกตัวเล็กก็เขียนได้ แก่แล้วสูงแค่ 150 นมเล็กมีถมไป5555
ปล.กุเป็นสายจีนโบนะ ถ้ายุคโบ 15 แต่งงานนี่กุรับได้

>>34 ได้สิมึง มีแบบนี้เยอะเลยนางเอกหน้าเด็กตัวเล็กนมมหญ่ฟีลหน้ามัธยมนมมหาลัยอะ อายุโอเคแล้ว แต่มึงอย่าขยี้ตรงหน้าตาเหมือนเด็กมากไป แค่กล่าวถึงครั้งนึงก็พอ ไม่งั้นจะเหมือนย้ำๆว่าลุงพระเอกแกคลั่งเด็ก

จะว่าไปแล้ว ทำไมพวกยุ่น หรือวงการLN เท่าที่เห็น มันรับนางเอกอายุน้อยได้มากกว่า พวกเอ็ก ไรท์ไทยหว่า เห็นแนวนี้ขายดีจริงเชียว

>>37 มึ้งงงง จะเอาเหี้ยอะไรกับประเทศที่บ้งชิบหายวายวอด งานบนดิน problematic เพียบ หวานปากนักฉอด งานใต้ดินเกลื่อน เปโดชีวิตจริงก็มี

>>37 LN ส่วนใหญ่แม่งตีตลาดคุอะดิ แล้วพล็อตอยากเยโลลิ น้องสาว เยแม่อะไรพวกนี้มีเกลื่อน พวกมันเลยเห็นว่าเป็นเรื่องปกติกัน ถึงจะโดนด่าเรื่องเยโลลิมันก็เลี่ยงบาลีไปเป็นตัวละครอายุ 18+กันหมดแล้วแค่มีร่างกายเป็นโลลิเฉยๆ

>>38 จับได้แล้ว อีนักฉอดในทวิต อกแตกนายไปเหอะมึงอะ55555 ล่าสุดละคร นางเอก ม.ปลายกับพระเอกดีไซเนอร์ ไปฉอดหรือยางอะจ๊ะ

>>37 ถ้าไม่ใช่โดย 18+ ที่ประเทศมันตัดเรตเข้มข้น แต่คนไทยเสือกไปเอามาแปลเถื่อน บนดินส่วนใหญ่ พระเอกมันก็ไม่ได้กามมั้ง แถมประเทศเขาก็น่าจะแยกแยะออกล่ะนะ อันไหนจินตนาการ อันไหนนิยาย แถมเนื้อหายังมีที่มาที่ไป ขนาดอินเซส ที่เป็นละคร ก็ยังมีเนื้อหาแรงขับเคลื่อยปม แต่ฉอดเห็นละฉอดเลย บ่ได้ดูถึงเนื้อหาข้างในหร๊อก ว่าอ่อมันมี ปมอาราย พี่น้องมันเลยจะจิ้มหะน

อ้าวอิดอก ทีมเลียไข่ญี่ปุ่นก็มา พูดความจริงหาว่ากุเป็นฉอดเดอร์อีก ว้อแตกมาจากไหน 5555 ใส่น้อทออลไม่เป็นเหลอ อกจะแตกตายเลยดิ้ โถๆๆๆ

>>42 มึงสิอีดอก บ้าป่ะ เนี้ยตรรกะ พวกฉอด ประเทศของความบ้ง แหม วลีติดปาก555

>>42 สำเนียงฉอดชัดไปไม่ผ่าน โทรลห้องเมะยังเนียนกว่านี้

>>41 ถ้าเรื่องเดียวกัน ไม่จิ้มๆ มันเป็นแค่ปมนึง ซึ่งฉอดจะมีวันรู้มั้ย คำตอบคือ อ้วก อี๋ ด่าไปก่อนเพราะแค่ดูทีเซอร์ พี่น้องมันบอกคนอื่นว่าเป็นผัวเมียกัน

ศีลธรรมมันก็เปลี่ยนตามยุคตามสมัย ทำไมต้องโวยวายกับเรื่องแต่งด้วยอยากแต่งอะไรก็แต่งไปสิ อยากด่าว่างานไม่ดีก็ว่าไป ไม่ใช่ไปด่าเรื่องชิปเหี้ย ถ้าคนอ่านมันแยกไม่ออกว่ามันเป็นเรื่องแต่ง แม่งก็ให้ประสาทแดกตายๆ ไปเหอะ งี่เง่าจริงๆ ไอ้พวกตำรวจศีลธรรม

>>45 ถ้าใช่เรื่องนั้น ตกลงก็ไม่มีอะไรเกินเลยใช่มั้ยวะ จำได้ในมู้นักฉอดห้องซับมีคนเคยเล่าพลอตต้นฉบับมังงะไว้ แม่ไม่รัก พี่ดูแลมาตลอดเลยยึดติดพี่อะไรงี้ พอต้องออกมาใช้ชีวิตเองเลยตกลงกับพี่ว่าหลอกเป็นคู่แต่งงานกัน แต่ก็แค่คำพูดอยู่ดี เพราะไม่ได้ตั้งใจจะเอากันหรือมีความสัมพันธ์อะไรไปมากกว่านั้น อย่างมากก็แค่จับมือกับกอดกันเท่านั้นเอง /แต่นักฉอดอ่านแค่เรื่องย่อก็พอ ด่าจนสมใจก็ลบออกจากความทรงจำ ไปหาเรื่องอื่นฉอดต่อ

จำได้ ก่อนหน้าก็มีละครเกาะอีกเรื่องที่โปรยว่าคสพ.ระหว่างครูนร. แน่นอนว่าตร.ลงจ้า ด่ากันฉ่ำเลย พอละครฉายจริง คสพ.ที่ว่าคือแนวเพื่อนร่วมชะตากรรม มีปัญหาครอบครัวคล้ายกันเลยเข้าใจกันต่างหาก ที่กลับมาเจอกันตอนโต แยกย้ายกันไปแต่งงานแล้วก็เพื่อสืบหาฆาตกรที่ฆ่าคนรู้จักร่วมกัน ไม่ได้จะลักลอบเป็นชู้กันเหมือนที่โวยวายกัน ขนาดในเรื่องยังมีซีนที่ทั้งสองคนโดนลือว่าคบกันจนแม่นร.มาเอาเรื่อง ครูเลยต้องลาออก เห็นจากทวิตบ่นของคนที่ดูจริง แม่งตลกร้ายมั้ยล่ะ ตอนนั้นนักฉอดก็สะบัดตูดไปไหนหมดแล้ว

นขมันมีกี่ระดับอะ แล้วต้องมียอดขายแค่ไหนถึงจะเรียกว่าตัวเองดังแล้ว หรือวัดจากยอดเม็พล้วนๆ แต่ถ้าไม่มีได้ขายดีในเม็ดมาก แต่เน้นขายทำมือออกสนพ แบบนี้เรียกว่าดังยัง

>>49 ดังแล้วโม่งจะพูดถึงไง555

>>49 ถ้ามึงดังจะมีคำใบ้ชื่อมึง หรือคำย่ออยู่ในนี้
เช่น บบรพ. โลตัสตงกง พพ บอล มพ บบลล. หมูน้ำสไมล์ ปสด นวก ถธ กว ป้าบัว คนแต่งอุษามณีพะยัก ก่อนพฤษภาริน เป็นต้น555

>>51 นวก. กับ กว. กุว่ายังไม่ถึงกับดังนะ แต่เป็นขวัญใจโม่ง 555

ky มึงว่าระหว่างวางให้ ตัวประกอบลักพาตัวนางเอกไปแล้วพระเอกช่วยกลับมาได้ กับพระเอกลักพาตัวนางเอกแล้วทำตีมึน บอกเป็นคนช่วยเอง อันไหนน่าตื่นเต้นกว่า

>>53 พระเอกลักพาตัวแล้วทำตีมึน กูว่าพระเอกตอแหลมันมีอะไรให้เล่นเยอะดีดูน่าสนุกเร้าใจ
แบบแรกคลิเช่ โบราณมากกก

>>52 จริงว่ะ โม่งแม่งพูดถึงทุกวี่วัน แต่บนบกคือนานๆที ยิ่งกวินนี่น้านนนนานตามระยะเวลาการออกงาน

>>54 ขอบคุณมากเพื่อนโม่งง กูลังเลนานม๊าก ก่ำกึ่งระหว่างให้พระเอกเป็นคนดีนุ่มนิ่ม กับพระเอกเป็นคนเหลี่ยม

>>55 ความถี่ในการออกงานมีผลต่อความแมสด้วยมั้ง กุว่าหมอหมานี่กำลังมาเลย รีวิวในกรุ๊ปใหญ่นั่นก็มี กรี๊ดกร๊าดกัน ยอดขายก็ขึ้นที่หนึ่งเมบอยู่ เรตติ้งก็เยอะ แต่จะไปอะไรกับเค้าได้วะ คนเขียนนิยายเป็นงานอดิเรก อิจฉานะเนี้ยะ ตอนนี้เข้าไปส่องก็ลัลล้ากับการเรียนกฎหมายอยู่ตามความฝัน

ว่าไปก็อยากทำแบบนี้ได้บ้าง งานแบบชชีลๆ ทางนี้ปั่นหูตั้งขึ้น เดือนนี้ยังเขียนไม่ถึงสิบหน้า กรี๊ดดดดดดด จะได้ขายเดือนนี้มั้ย

>>55 กุก็ว่างั้น ตอนเห่นชื่อในโม่งครั้งแรกบอกตรงว่ากุไม่รู้จัก 555

รู้จักเพราะพี่ยักษ์ได้ทำละคร ว่าแต่นี่พวกมึงไม่มีมู้ให้เค้าไปเลยล่ะ บอกเค้าดังแต่ในโม่งงี้

>>57 หมอหมานี่ใครหว่า เรื่องดังเขาชื่ออะไร

โหอีเหี้ย แอนตี้เกาะ นักฉอดแห่งเอ็กซ์ลงโม่ง ของจริง5555
กูว่าถ้าเป็นนข.จริงอะนะ งานเกาะเนี่ยมึงควรเปิดใจลองศึกษาเหอะ เพราะมันไม่ได้มีแต่พล็อตบ้ง เผื่อวันหนึ่งนิยายมึงอาจจะดังทั่วโลกแบบไททัน

เอ๊า แค่บอกดังแค่ในโม่งแค่บอกส่าไม่รู้จักจนมารู้ในโม่งก็ผิดหรอ เออๆ ดังก็ดังมึง ดังก็ได้ 555

>>62 พูดก็พูด เรื่องบ้งๆน่ะใช่ มี แต่บางทีก็ต้องดูด้วยว่าเค้าจับประเด็นอะไรอ่ะ ไม่ใช่แค่อ่านคำโปรยก็พร้อมบวกเลย อย่างอีเรื่องพี่น้องหลอกว่าเป็นคู่แต่งงานนี่ ถ้ามองในด้านงานเขียนกูว่าก็น่าสนใจอยู่นะเว้ย แบบแม่ที่มีลูกเพราะแค่อยากมีคนมาดูแลตอนแก่ จะได้ไม่ต้องตายคนเดียวงี้ พี่ที่ต้องดูแลน้องเพราะแม่ไม่เอา เป็นห่วงจนปล่อยวางไม่ได้ ยอมเสียสละแม้กระทั่งอิสระในชีวิตงี้ หรือตัวน้องเองที่แม่ไม่รัก มีพี่คนเดียวที่ดูแลมาตลอดเลยยึดติดเค้า คิดแต่ว่าต้องพึ่งเค้ามากจนไม่กล้าใช้ชีวิตของตัวเองงี้ แต่ก็นะ ถ้านักฉอดจะเป็นพวกค.ว.ย.ต่ำ รอแต่ให้เคี้ยวสารให้ละเอียดแล้วหย่อนลงคออ่ะนะ 555

>>64 กูอิจความล้ำของพล็อตเกาะมาก ไม่รู้คิดได้ไง ทำยังไงก็คิดไม่ได้ว่ะ แถมการดีไซคาร์โคตรดี ในหลายๆ เรื่องอะ เขียนตัวร้ายก็โคตรมีเสน่ห์ แบบบางเรื่องก็แม่งตัวร้ายในใจอะไรงี้ หรือมันเป็นเพราะการแข่งขันมันเยอะด้วยแหละ งานดีๆ เลยมีปริมาณเยอะ เอาจริงๆ งานดีเยอะกว่างานบ้งนะ แต่ฉอดมันชอบทำให้งานบ้งมันได้สปอตไลท์ใน ตปท. แล้วเอาจริงๆ งานนิยายเกาก็ดีนะ หมายถึงพล็อตอะไรบลาๆ แต่ตัวละครดันดาษดื่นชิบ แถมประคองความสนุกไปไม่จบเรื่อง ส่วนนิยายจีนก็น้ำเยอะฉิบหาย แต่เขาขยันกันว่ะ เขียนทีเรื่องหนึ่งจุดติดแล้วรวยเลย แล้วนักอ่านก็เอ็นจอยนะเว้ย บอมเปย์ไปเรื่อยๆ ส่วนกูห่า เอาแต่อ่าน ไม่ได้เขียนละ5555555555555555

พล็อตเกาะเอาล่าสุดที่เห็นฮิตแชร์กัน สาวทะลุมิติเกลื่อนนักใช่มั้ย เออกูทะลุบ้างก็ได้ แต่เป็นอีนังร้ายทะลุจากโลกแฟนตาซีมาปัจจุบัน เข้าร่างอีลุงคนนึง5555 เอาความซ้ำซากมาพลิกแพลงไปเรื่อย

>>66 การ์ตูนลุงซาลารี่มังเข้าร่างลูกแมวแล้วหัวหน้าเก่าเก็บไปเลี้ยงก็มี จากหัวหน้าดุๆกลายเป็นทาสแมวมุ้งมิ้ง 5555

>>66 กูนึกอีกเรื่อง ผลงานนักเขียนรุ่นเก่า ลุงรุ่นพ่อเป็นนางร้าย แล้วพูดจาดูมีวุฒิภาวะและยังเหลือความเป็นคนรวย เด็กในเรื่องพากันประทับใจ แต่เสียดายไม่ได้ตามต่อว่าลุงกลับมามั้ย เพราะล่าสุดติดต่อกับลูกสาวโลกเดิมได้

>>68 ยังเหลือความเป็นคนรวยไรวะกู เอาเป็นว่าลุงยังมีมาดคุณหนูเชิดๆ เลิศๆ อยู่ 555

>>64 งานเกาะมันมีอีกอย่างคือ พล็อตบ้งแต่มันก็ตีความบ้งอยู่ในเนื้อหาเรื่องนั้นด้วย อย่างอีเรื่องหนึ่งนานละมังงะ ที่อีพี่น้องเอากันจริง แล้วแม่พวกมันแทบเป็นบ้าไปเลยนั่นน่ะ หรืออีที่พ่อได้กับลูกเรื่องหนึ่งป่ะ พอรู้ความจริง อีพ่อแม่งก็ถอยเลย บอกอีหญิงมึงยังเด็ก มึงตัดใจจากกรูแล้วไปต่อเถอะว่ะ ของนักเขียนเก่าละ แต่ไอ้ที่บ้งยันจบก็มีแระ เกาะมันก็ไม่ได้สวยงามใสๆ แต่พวกที่เอางานใต้ดินมาฉอดแล้วบอกบ้ง ประเทศของความบ้ง กูกวาดรวมไปกองกับขรี้ตรงนู้นนะ ชิบหายงานเขาจัดเรตจัดโซน จัดให้สนองนี๊ดกัน ยังจะไปเอามาฉอดหาศีลธรรม

>>70 ขนาดงานโดจินในไทยล่าสุดที่เป็นดราม่าไปไม่นานมานี้ มีตรวจบัตร จำกัดอายุคนเข้า ปกโป๊ก็ให้ปิดมิดชิด(จนมีบางคนบ่นด้วยซ้ำว่าจะอะไรขนาดนั้น อีพวกฉอดก็ไม่ได้ๆ ต้องปิดกว่านี้ ขึ้นห้างไม่ถือว่าปิด ลากเอามักเกิ้ลวงนอกมาร่วมอีก ไหนจะลงโซเชียล อึดอัดบูธข้างๆที่ขายชิปเหี้ยมากค่ะ นาจะจัดงานรวมชิปเหี้ยแล้วเรียกตำรวตมาล้อมจับ ก็คิกค้ากชอบใจถึงขั้นมีคนโควตว่าน่าจะรมควันด้วยบ้างล่ะ ไล่ให้ไปจัดงานขาวสะอาดเองก็ไม่เอา แต่พอมีข่าวออกช่องทีวี ก็นึกว่าจะโหน ป่าวจ้า เนี่ย ไปทำข่าวทำไม นี่มันงานปิดนะ ซะงั้นเลยเว้ย

แต่นักฉอดนี่ก็ย้อนแย้งชิบหาย เดี๋ยวห้ามหมด เดี๋ยวต้องจัดให้เป็นที่เป็นทาง เดี๋ยวก็คนละมักกะโรนีกัน คนมันถึงขำกันไง

>>72 พอคนบอกนักฉอดย้อนแย้ง ไม่มีมาตรฐาน นักฉอดจะบอกว่าคนเราไม่มีใครจะดีเลิศทุกอย่างหรอก แต่เวลามึงด่าคนอื่น มึงก็ไม่คิดเนอะว่าคนอื่นเขาก็เป็นคน ไม่ได้เกิดมาดีเลิศเหมือนกัน 55555555555

เค้ามีหลักการมีนะ หลักการของเค้าคือกูถูกมึงผิด จบ 555

>>74 อีกหลักคือด่าแล้วสะบัดตูด หาทาร์เกตถัดไป เน้นด่าไม่เน้นแก้ ทางออกอะไร ให้สังคมคิดเองสิ

>>75 ถ้าไม่โดนคนอื่นลากมาด่าก็จะสะบัดตูดหนี แขวนเขาให้โดนด่าก็จะยิ้มๆหน่อย เพราะต่อให้มีคนไม่เห็นด้วยกับฉอดแต่ส่วนมากยังช่วยมันด่าคนที่มันเอามาแขวนมันก็จะสูงส่งละ แต่ถ้าเริ่มมีคนแขวนมันบ้างมันก็จะเริ่มข้างๆคูๆ แล้วจบด้วยการออกมาโพสต์ขอโทษโดยมีประโยคว่า เราไม่คิดว่าจะผิดมาก เราไม่คิดว่าจะบลาๆๆๆ

ถามฮะ การที่เราเข้าใจผิดคิดว่าคนที่ตัวเองมีอะไรด้วยเป็นอีกคน แต่จริงๆ ไม่ใช่ อันนี้ถือเป็น การมีพสพ.แบบไม่ยินยอมถูกป่ะ กูจะได้แก้ เขียนมาถึงตรงนี้แล้ว อีห่า จู่ๆ นิ้วชะงักกึกเลย

>>77 มันอยู่ที่ว่าตอนนั้นยินยอมไหม ต่อให้เข้าใจผิดว่าเป็นอีกคนก็เถอะ แต่ถ้าตอนทำสติครบ ไม่ขัดขืนอะไรก็แปลว่ายินยอม ในมุมกูอะนะ

>>77 สำหรับกูมันคงต้องดูปัจจัยอื่นประกอบ เช่นเข้าใจผิดไปเองหรือว่าโดนหลอกให้เข้าใจผิดอะไรแบบนี้ด้วย ซึ่งอย่างหลังกูว่ามันก็ไม่ค่อยน่านับว่ายินยอมเท่าไหร่

>>77 ถ้ามีสติดีไม่เมาไม่โดนมอมยา คือสมยอมแหละ ส่วนที่เข้าใจผิดแล้วจะแต่งเลย ฝาแฝดกัน หรือคนหน้าเหมือนเฉยๆ แบบโดนหลอกมาสวมรอยแทนงี้ ถึงมารู้ทีหลังว่าเยผิดคน แต่ตอนทำคือมีความตั้งใจที่จะโดนเยอยู่แล้ว
แต่ถ้าไร้สติอยู่ แบบเมาๆมึนๆระดับเห็นหมาเป็นช้างไรงี้ ก็ออกแนวข่มขืนอะ ต่อให้เมาทั้งคู่ตอนทำขาดสติทั้งคู่ แต่คือทำไปเพราะเข้าใจผิด ถ้ารู้แล้วกูไม่เยกันแน่ๆงี้

>>77 ระหว่างสมยอมกับไม่สมยอมมันมีตรงกลางนะมึง เรียกว่ากึ่งสมยอม (Dubious consent) เคสมึงน่าจะเป็นตรงนี้แหละ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะจงใจให้เข้าใจผิดหรือตัวเองเข้าใจผิดเองก็เถอะ

เอิ่มมมพวกมึงงง
ถ้ากูเขียนทำนองว่า พระเอกกับนางเอกกำลังจะเยเย่กันแล้วบรรยายบิลด์อารมณ์เต็มที่ แต่ตอนจบตอน จู่ๆ มีเพื่อนพระเอกมาขวางจนบรรยากาศพังซะงั้น กูจะโดนคนอ่านสาปแช่งมั้ยเนี่ย ถถถถถ
ตั้งใจให้ทั้งสองได้กันตอนจบแหละ แต่ระหว่างเรื่องอยากให้มันมีอะไรมากกว่าเยแล้วจบ

>>82 ไม่น่าเหลือ แต่ทำไปเถอะ เป็นความสะใจเล็กๆ

>>82 ทำคนลุ้นแล้วค้าง
ต้อง ด่าไอ้เพื่อนคนนั้นแล้วก็ด่ามึงด้วย ด่าทั้งแม่ทั้งลูก
แต่ดีนะ ขับเคลื่อนคอมเม้น คนโวยเยอะ เท่ากับมึงบิ้วเก่ง เป็นสัญญาณที่ดี อย่ากลัวคำด่าเพื่อนถ้ามีซีนแบบนี้แล้วเงียบเหงาคอมเม้นไม่ขยับนี่สิน่ากลัวกว่า

>>82 กุไม่ว่าอะไรนะ กุชอบแบบนี้ด้วย55555 ไปได้กันท้ายเรื่องเลยยิ่งดี กุไม่ชอบเรื่องที่ได้กันเร็วๆ กลางเรื่องเล่นเรื่องอื่นๆไป

กูมือใหม่หัดเขียน nc ปกติไม่ได้เขียน ตัดเข้าโคมไฟแล้วไปตอนเช้าเลย ทีนี้อยากเขียนดูบ้าง มันจะมีวิธีบรรยายยังไงให้เสวๆบ้างวะ เน้นความรู้สึกอะไรแบบนี้ป่ะ ประมาณว่ากอดเธอแล้วรู้สึกดีจัง นุ่ม หอม นมสวย เสียงเพราะ ชอบไปหมดทุกอย่างอะไรแบบนั้นอะ กูไม่อยากบรรยายขนาดแท่งหรือใช้คำพูดแบบ dirty talk เพราะกูเขิน 555555555555555555

>>86 แนะนำให้ไปดูงาน พพ รู้จักคนนี้มั้ย กูชอบเลิฟซีนเขานะ

>>86 ไปดูงาน ษะลา เลิฟแอนด์ลัสต์ หมวดรักผู้ใหญ่ด้วยมึง ขายดิบขายดีของดงนั้น พล็อตดีมีราว เซ็กส์ซีนน้อยฉ่า เผื่อจะรู้ว่าแซ่บสุดๆเป็นยังไงแล้วมาหาตรงกลางในสไตล์มึง

>>88 *พล็อตดีมีเรื่องมีราว เซ็กส์ซีนร้อนฉ่าา

>>88 ตามมม

>>86 โฮ่ มึงอยากได้ nc แซ่บๆสายวานิลลา ไม่ต้องบรรยายขนาดแท่งมาก ยังไม่ต้องมี dirty talk หนักๆ เน้นละมุนแต่ก็เสียววูบในท้องน้อย?

>>87 ส่วนตัว คนนี้กูอยากให้มึงศึกษาการเล้าโลมกับ character ผู้ชายสายยั่วด้วยสายตา ท่าทาง ดูอันตราย hotๆ ส่วนตอนเสียบกันยังไม่ค่อยได้อารมณ์เท่าไหร่ ที่บิ้วมาตลอดคือหายเลยตอนเจอตั่บๆ แต่คนอ่านงานเขาและชอบเยอะ ถ้ามึงอ่านแล้วคิดว่าเสียวมาก ก็ศึกษาแนวนี้เลยก็ได้ ตอนนี้ยังพอมีบางเรื่องให้อ่านฟรีแบบมี nc ในเว็บฟ้าอยู่ ลองอ่านศึกษาดู

>>86 คือ กุว่าเอาเสว กับเอาฟินมันคนละแบบอ่ะมึง ถ้าเน้นฟินจั๊กจี้ใจนี่ไม่จำเป็นต้องแท่งต้องเดอร์ตี้ทอลกอะไรเลย กลับกัน 2 อันนั้นถ้าโผล่มานี่ส่วนมากอารมณ์ที่กูอ่านคือเทไปทางดิบสะใจมากกว่าฟินจิกหมอนนะ

ถ้านิยายมีเรื่องราวฉากไม่มาก กุจะชอบฉากเน้นฟินมากกว่าอ่ะ เน้นฟินก็บรรยายไม่โจ่งแจ้ง เน้นอารมณ์ความรู้สึกที่มีให้กัน เน้นความผูกพันธ์อะไรงี้ การกระทำอุปมาอุปไมยพอให้จินตนาการเอาเองก็พอ แท่งเทิ่ง โจ้ย 68 75 อะไรไม่ต้อง ที่บรรยายแนวนี้แล้วทำกุเขินจิกหมอนกลิ้งได้ก็มีหลายเรื่องเลย มันจะคนละฟีลกะพวก ตอก ตับ ผลัก กระทุ้งอะไรพวกนี้ว่ะ คงแล้วแต่มึงอยากเขียนฟีลไหนมั้ง

>>91 ประมาณนั้น เอาแบบอ่านแล้วเขินม้วน มาดูเขารักกันไรเงี้ย จะให้ไปเขียนฮาร์ดคอร์แท่งค้ำสวรรค์กูเขียนไม่ไหว เขินก่อน

>>93 รานฎอกเลิฟ รดษะลา ก็เน้ดดีนะ ดูเขารักกันได้กันเพลินดี

ตอนนี้กูกำลังนั่งกลุ้มกับการแบ่งตอนอัพลงแฮะ
ปกติกูจะเขียนตอนนึงยาวซัก 3000 บวกลบ 500 คำ แต่บางตอนแม่งยาวไป 4000+ จนอยากจะคิดแบ่งเป็นซัก 2000-2500 คำ 2 ตอน จะดีกว่ามั้ย?
เห็นพวกมึงเคยคุยกันว่านักเขียนติด top เขาลงกันแค่ตอนละ 1000 คำเอง จะย่อยลงมาแบบนั้นบ้างจะดีรึเปล่า?

>>95 ดี

อนึ่ง อีกปัญหาก็คือถ้าแบ่งจำนวนคำแบบนั้นจำนวนตอนต่อเล่มกูก็จะทวีคูณด้วยเนี่ยสิ
จากที่เดิมทีเขียนเอาไว้ราวๆ 30 ตอน จะพุ่งเป็น 70-80 ตอนเลย ทั้งที่เล่มนึงเฉลี่ยประมาณ 8 หมื่น - 1 แสนคำเอง

>>97 ปกติ

>>97 ตอนเท่าเดิมได้เลย แต่เวลาลงให้คนอ่าน แค่ซอย เป็น 1.1 1.2 1.3 อะไรเงี้ยมึง

>>97 ในอีบุ๊คก็ตอน 1 2 3 แบบเดิม มึงเข้าใจที่เพื่อนโม่งสื่อผิด ไม่ได้ให้แยกแบบจาก 30 เป็น 70 ไรงี้ แต่เอา 1 ตอนที่มีมาซอยๆ เป็น 3 ลงสามรอบ เพราะวิวในรอร มันนับการผ่านใน แต่ละตอนเป็น 1 ฉะนั้นเขาถึงซอย ตอนลง

>>97 กุอ่านนิยายแปลจีน จำนวนคำต่อตอนเท่านี้ก็ไม่ได้รู้สึกว่าสั้นนะมึง ชอบด้วยซ้ำ บางตอนแม่งยาวหาโอกาสพักไปทำอย่างอื่นไม่ได้ต้องอ่านให้จบตอน ตอนสั้นๆ มันพักได้ง่าย 555555

คือสมัยก่อนกูเขียนเล่มนึง 50 ตอน แล้วลงความยาวตอนละ 3000-4000 คำตลอด เลยคิดว่านั่นน่าจะเป็นความยาวที่เหมาะสม แต่พอลองอ่านเทียบกับพวกตัวบนๆ แล้วก็เลยแอบสงสัยว่าเขาขยันเขียนขนาดนั้นเลยเหรอ?

>>100 อันนี้ต้อง รอร อย่างเดียวเปล่า เพราะ ดด จำได้ว่านับเป็น IP นะ แถมถ้าเพิ่มเนื้อหาใน 1 ตอนไม่มากพอจะกลายเป็นการอัพหลอกอีก

ที่กูกังวลก็คือถ้าทำการซอยแบบ >>99 จะกลายเป็นการสแปมตอนรึเปล่าเนี่ยล่ะ

เอวัง กลายเป็นว่าตอนนี้ยิ่งไม่มั่นใจกว่าเดิมเลยว่าจะอัพยังไงดี 55555

>>102 รอร ไม่สแปมจ้า ดูคุณโลตัสผู้โด่งดังดิ เขาก็ซอย รอร นับการเข้าแต่ละตอน ไม่ได้รับไอพี ยอดวิวมันถึงดูเฟ้อ

กูสรุปอีกที อันนี้เป็นของ รอร มึงซอย ตอนของมึงลงกี่ตอนก็ได้ ไมีมีสแปมอะไรทั้งนั้น ยอดวิวนับด้วยการที่นักอ่านผ่านแต่ละตอน(ตอนรีด)
เพราะฉะนั้นมึงจะเขียนตอน(ของมึง)ยาวกี่พันคำก็เอาเลยเหอะ
แต่เวลาที่มึงมาลง รอร แนะนำว่าถ้าซอยได้ก็ซอยๆ ไปเถอะ สัก 800-1000 คำ คนดังๆ เขาก็ทำงี้ กูถึงทำบ้าง

ยำอีกที ไม่ได้มีสแปม ไม่โดนแบน ไม่มีอะไรเหมือน ดด. ถ้ามึงไม่เคยลง รอร มึงก็ไปลอง
รอร มีระบบหน้าใหม่ ช่วงแรกยิ่งสำมะคัญ
ดันตอน ซอยตอน ลงแม่งทุกวัน วันลละ 2 รอบ (จากตอน 1 ตอนที่มึงซอย) เอาเลย ยอดวิวจะขึ้นง่าย

ย้ำำำำำำอีกที มึงลงถี่ชิบหาย ใน รอร ไม่ตีมึงเป็นสแปม แต่ถ้าสั้นจุ๊ดมากไป เดี๋ยวมี นอ.ทนไม่ไหวด่าเอา5555
สัก 800-100 ตามพี่โลตัสตงกงไปนั่นแระดี

*800-1000

>>105 อ้อออออเก็ตละ สรุปก็คือระบบใน รอร มันใช้แบบลงเท่าไรก็ได้นั่นเอง

พอเข้าใจงี้ก็เริ่มมีคำถามขึ้นมาอีกละว่ากูควรเอาไปลงที่ไหนดีละ ตอนแรกตั้งใจจะลง ดด แบบที่เคยๆ ทำมาก่อน แต่ได้ยินว่าหลังๆ ดด แม่งซบเซามากขนาดเพื่อน นข. ยังบ่นกันว่ายอดไม่ถึง 1 ใน 10 ของปีก่อนๆ ส่วน รอร ถ้าจำไม่ผิดต้องไปแข่งกับนิยายแปลป่ะ?

กูเองก็เพิ่งกลับมาเขียนไม่นาน ยังไม่ได้ไปลองดูตลาดแต่ละเว้ปเลยว่าเป็นไงบ้าง

รอร จะแข่งกับพวกลงเสวที่ลงหมวดมั่วกับแฟนฟิคมากกว่า ถ้าแข่งกับแปล กูว่าน่าจะเป็นฟล.ที่ตอนนี้เปิดไปมีแต่แปล ส่วนดดคงเป็นแข่งกับชาวสวนมั้ง

Kyแก ขณะที่กุจะนอน เจอนข.อันดับ1เmบออกงานอีกแล้ววว ปกสวยมากกแสนสามหมื่นคำ ปีนี้ออกเดือนละเล่ม ทั้งปีสุทธิ 8หลักแน่นวลล 🔥
คำถามคือ โม่งเคยเขียนมากสุดกี่คำต่อวัน มาขิงให้ไฟกูลุกโชติช่วงหน่อย

>>109 บบรพ ชาวโม่งแน่ๆ มีเรื่องการยุติตั้งครรภ์ ที่โม่งแม่งเคยพูดถึง5555

>>110 นับถือเขาเหมือนกันนะ เขียนแนวเดิมๆ พล้อตเดิมได้เป็นสิบๆ เรื่อง แต่คนยังตามอ่าน 55

>>111 จริงมึง แนวคล้ายเดิมมาก ตัวละครให้ความรู้สึกคล้ายกันทุกเรื่องสำหรับกู แต่เขาเล่าสนุกนะ ภาษากระชับดี คนอาจจะตามอ่านเพราะเหตุนี้ล่ะมั้ง

พอเห็นแจ้งเตือนกุแบบ ห๊ะ ออกอีกแล้ว ทำไมมีไฟขนาดนี้ นักเขียนคนโปรดกุปีนี้ยังไม่เห็นซักเล่ม55555

>>109 อิสสาา อยากรู้เขาเขียนคนเดียวหรือเปล่าเขียนไวมากกก แต่รายได้ขนาดนั้นกูก็มีไฟ

กูรอดูธันวาเลย เขาต้องมาอีกแน่ 1ปี12เล่ม เล่มละแสนกว่าคำ คุณพระคุณเจ้า 🔥🔥

กูเคยเขียนได้ไวสุดก็เดือนนึง 70000 คำอะนะ แต่หลังจากนั้นไฟก็มอดจนเขียนต่อไม่ออกเลย

เคยได้ยิน กลทด บอกว่าตัวเองเขียนได้เดือนละเล่ม เล่มละแสนกว่าคำเช่นกัน และใช้เวลาเขียนแค่ 2 สัปดาห์ ที่เหลือเอาไปคิดเรื่องกับจัดหน้า

ไม่แน่ใจว่าถูกกระทู้มั้ย แต่อยากสอบถามเพื่อนโม่งว่าตอนจะเขียนงานแรกออกมา มีความรู้สึกว่าตัวเองน่าจะทำมันได้ไม่ดีมั้ย แบบไม่น่าทำมันได้ แบบรู้สึกตัวเองไม่น่าจะเก่งพอที่จะเขียนมันออกมาได้ เลยรู้สึกไม่กล้าเขียนออกมา จนไม่ได้เขียนสักทีแต่จริงๆก็อยากเขียนมันออกมา จัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีTT

>>117 กูอาจจะเหี้ยนะ แต่กูเห็นแล้วแม่งคิดว่า บางคน กากสัส พิมพ์ผิดเยอะชิบ ประโยควนๆ พล็อตอิหยังกะ ยังขายได้ กูเขียนไปด้วยความสบายใจละ

>>117 กูไปเจอบทความ20เคล็ดลับ แต่งนิยาย:เขียนนิยายอย่างไรไม่ให้ล้มเหลว~ แนวๆไลฟ์โค้ชฮีลใจปลุกไฟกุดี เขาบอก:
เขียนตามสัญชาตญาณและยอมรับความไม่สมบูรณ์แบบแต่ดีพอสำหรับการเขียนในช่วงเวลานั้น นวนิยายที่ยอดเยี่ยมไม่ได้เกิดขึ้นในร่างแรกอย่ากังวล!!แต่ลงมือทำ!!

>>116 กลทด ใครวะ?ขอใบ้เพิ่ม พลีส

>>117 กูบอกตัวเองเลย ออกมากากแน่นอน งานแรกจะเอาจากไหนมาเพอร์เฟควะ กุก็ไม่ใช่เทพจากที่ไหน พรสววรรค์ล้นฟ้าหรือก็เปล่า กูบอกตัวเองว่ากูแค่อยากเขียน อยากท้าทายตัวเองว่าจะพยายามเขียนจนเสร็จได้มั้ย จากนั้นกูก็ลากเลือดไปเป็นระยะๆ เพราะคำถามมึงมันแค่ด่านแรก พอเริ่มลงมือมึงอาจจะเจออีกสารพัดด่าน ไม่ว่าจะเขียนไม่ไป ตัน อยากเขียนแต่บรรยายไม่ออก นานแล้วทำไมไม่เสร็จ กุแม่งกากมากชาวบ้านใช้เวลาเดือนเดียวได้ทำไมกูปีนึงแล้วยังไม่เสร็จ และถ้ามึงเขียนแล้วลงเลยมึงจะเจอสารพัดคอมเมนต์เทกระหน้่ำได้อีกทั้งดีและร้าย ปิดท้ายหลังลงงานคือ งานกูไม่มีคนอ่าน งานกูกากหรือแค่แสงหากูไม่เจอ ฯลฯ
ดังนั้นกุขอเสนอ มึงไม่ต้องสงสัย มึงแค่ลงมือทำและทำต่อไป บอกตัวเองว่ากูเขียนเพราะกูอยากเขียน และกูจะเขียนให้มันจบให้ได้ แค่นั้นพอ

อีกอย่างกุก็รู้สึกเหมือน >>118 บางงานแม่งเป็นงั้นจริงๆ เหมือนหมูไม่กลัวน้ำร้อนอ่ะมึง อาจจะเด็กมาก มั่นมาก อยากทำไรลงเลย เพราะเห็นมาไม่มากไง ไม่มีความคิดว่าเราไม่ได้มาตรฐานตามนั้นนี่โน่นยังไม่ควรลงหรอก แต่พอลงก็ปรากฎว่ายังมีคนสนุกกับเรื่องของเค้าได้อยู่ อาจจะวัยเดียวกันหรืออะไรก็เหอะ แต่นั่นแหละ มันก็เป็นตัวอย่างว่าทำไมมึงถึงควรเลิกกังวลและลงมือทำน่ะ

ปล.กุก็มือใหม่ กุเขียนมาปีกว่า เพิ่งจบเรื่องสั้นไปเรื่องนึงสามหมื่นกว่าคำ แล้วกูก็ชาเลนท์ตัวเองด้วยเรื่องยาวต่อเลย จะปีนึงแล้วยังไม่จบเลยมึง ท้อๆ วาง ๆ อย่างที่กุเล่าข้างบนตลอดแหละ กุก็บอกตัวเองอย่างที่บอกมึง คือเออ กุก็กากมือใหม่นั่นแหละ จะเอาไรมาราบลื่น เรียบสะดวกสบายวะ ไม่เจอปัญหาจะเรียกมือใหม่เหรอ ดังนั้นพักจนอารมณ์นอยด์หายแล้วกูก็กลับมาทู่ซี้เขียนต่อไป กุต้องเขียนส่งลูกกูไปถึง happy ending ให้ได้

>>117 ปกติของงานแรกมันจะไม่ใช่งานที่ดีที่สุดอยู่แล้วน่ะ
แต่ถ้าไม่เริ่มเขียนงานแรกมันก็จะไม่มีประสบการณ์ที่จะไปเขียนงานต่อๆไปที่ดีขึ้น

>>117 เรื่องแรกรู้สึกว่าไม่ดี ออกมาแย่แน่ๆ แต่ดีกว่าที่คิดพอสมควร กลายเป็นว่าเรื่องสองกริบว่ะ คาดหวังไว้เยอะว่าน่าจะดีเหมือนเล่มแรก เจ็บมากมึ้งงง555555 กล้าๆเขียนเข้าไว้ คิดว่าคนจะด่า งานจะห่วย หรือชมตัวเองว่าเก่งสุบๆก็ได้ ท้อได้ ฮึบได้ แต่มือต้องเขียนต่อด้วย ยังไงก็ต้องจบถึงจะรู้ผลลัพธ์ สู้ๆนะมึง

ขอบคุณทุกคนมากๆนะ หายไปนอนมาตื่นแล้วเข้ามาอ่านแล้วน้ำตาซึม เดี๋ยวจะฮึบแล้วลองเขียนขึ้นมาดู ขอบคุณทุกคนมากๆ ขอให้ทุกคนแฮปปี้กับงานตัวเองเหมือนกันนะ

เห็นพวกมึงบางคนเขียนไม่เป็นปีไม่เสร็จนี่ทำเอากูรู้สึกผิดเลยที่ปีนี้กูเขียนไปแล้วทั้งหมด 4 เล่ม ที่จริงควรได้ 6 เล่ม แต่ตันตอนจบเล่ม 4 เลยกลับไปรีไรท์แทนซะงั้น

เคสกูคงเอามาเทียบไม่ได้ เพราะกูเองก็เขียนมาหลายปีแล้ว เมื่อก่อนคือเจ็บมาเยอะแหละ แถมเคยโดนโม่งโขกสับในมู้เด็กดวกด้วย จำได้สมัยนั้้นเขียนงานแรกมาลงมั่นหน้ามากประกาศเลยว่านิยายกูคุณภาพเท่านิยายแปลต่างประเทศ โดยหาได้รู้ไม่ว่าไอ้การเขียนตัวหนังสือเบียดๆ กันเป็นพรืดแบบนิยายแปลฝรั่งมันไม่ทำชวนรู้สึกน่าอ่านเลยซักนิด ถถถถถ

กูเองก็เลิกเขียนไปนานราวๆ 5-6 ปี มาปัจจุบันกูเองก็เพิ่งกลับมาเขียนช่วงปีนี้เช่นกัน ถึงปัญหาหลายๆ อย่างจะทำการบ้านมาในระดับหนึ่งแล้วก้เถอะ แต่ก็ยังมีเรื่องให้กลุ้มตลอด ยกตัวอย่างเช่น ...ตอนนี้กูยังไม่รู้เลยว่าจะเอาไปวางเว้ปไหนดี กูเขียนแนวพัฒนาเมืองน่าจะต้องลง ดด ล่ะมั้ง

>>125 ของโม่งแนวพัฒนาเมือง นี่เป็นจีนโบราณด้วยเปล่า

ถ้ากูถนัดแนวนึง แต่อยากลองอีกแนวนึงเพราะกูอยากแย่งส่วนแบ่งตลาดกับแนวนั้นด้วย (เห็นขายได้ขายดีกันจัง) แต่เขียนแล้วไม่ใช่ กูจะถอยกลับไปแนวถนัดแต่กูเขียนมาไกลเกินครึ่งเรื่องมาแล้ว กูควรดันทุรังต่อให้จบหรือเปลี่ยนแนวแล้วตัดจบขายๆ ไปเลยดี กูเขียนด้วยฟีลเบื่อ ๆ เซ็งๆ ไม่ใช่สิ่งที่กูถนัดซะเลย ฝืนสัส ถ้ากลับไปแก้ก็งานช้างอีก

สณพ.ดอกหย้า จะคัมแบคแหละมึง พัฒนาebookด้วย เห็นว่าจะมางานหนังสือปีหน้า กุรอชม

>>127 ครึ่งเรื่องที่ว่ามานี่คือยาวเท่าไร?
กูเคยเขียนใหม่ทั้งหมดทั้งที่เขียนไปแล้วราวๆ 2 แสนคำ เปลี่ยนเนื้อหาเปลี่ยนการดำเนินเรื่อง คงเอาไว้แค่ตัวละคร ด้วยเหตุผลติงต๊องเพียงแค่ว่ากูหาเหตุผลที่ลงตัวให้พี่สาวพระเอกไปลงเอยกับตัวร้ายทั้งที่โดนอีกฝ่ายข่มขืนมาไม่ได้ด้วยซ้ำ ถถถถถถถถถ

การถอยหลังกลับไปเขียนใหม่โดยอิงพล็อตเดิมดีอย่างนึงนะ คือทำให้เห็นช่องโหว่อะไรต่อมิอะไรแล้วเอามาปรับแก้ได้ดีขึ้น ทุกวันนี้ถ้ากูเขียนแล้วตันหรือว่าไปต่อไม่ได้กูก็จะถอยหลัง 1 ก้าวไปมองภาพรวมแล้วมาเขียนใหม่นี่ล่ะ

>>126 ฮือ... ไม่ใช่แนวจีนว่ะ กูไม่ถนัดอะไรจีนๆ

>>127 ถ้าเป็นกูเอามารีไรท์ให้เป็นแนวที่ถนัด กูจะไม่ฝืนเขียน เพราะมันอาจจะกลายเป็นประวัติศาสตร์อันดำมืดของตัวเอง และรู้สึกแย่ทุกครั้งที่คิดถึงมัน

ถ้าเขียนแนวโตมาด้วยกันเหมือนพี่น้อง นางเอกเป็นลูกเพื่อนที่มาฝากเลี้ยงด้วยเหตุผลซัมติงตั้งแต่แบเบาะ พระเอกก็เข้าใจว่าเป็นน้องในตอนแรกเลยรักเหมือนน้องสาวจริงๆแบบคลานตามกันมา แต่โตขึ้นหน่อยมีเหตุให้ห่างกันไปหลายๆปี ทางนั้นเขามาเอาตัวน้องกลับบ้านไปเลยได้รู้ว่านี่น้องไม่แท้ คัมแบ็คกลับมาน้องนางสวยจนใจพี่หวั่นไหว มีคนมาจีบคือหึงเกินพี่ไปอีก อันนี้จะโดนฉอดป่ะวะ 555555555

>>131 ใครฉอดมาฟ้องกูที่นี่เลยกูจะฉอดมันกลับให้
พล็อตนี้กูซื้อ ชอบบบบ

>>131 ปกติมาก มาแนวคล้ายๆลูกสลับบ้านกันอะแหละ อยู่ด้วยกันแต่เด็กมารู้ความจริงตอนโต แยกกันอยู่สักพักมาเจอหน้ากันความรู้สึกก็ต้องมีเปลี่ยนบ้าง
ว่าแล้วกูก็นึกถึงนิยายเกาเรื่องนึง เก่าละ มีครอบครัวคนรวยที่นางเอกกับพระเอกมันโตกันมาแต่เด็กคิดว่าเป็นพี่น้องแท้ๆ แต่จู่ๆ ก็มารู้ตอนโตแล้ว สักม.ต้นมั้ง ว่าลูกสลับตัวกันจ้า นางเอกเลยต้องไปอยู่บ้านคนจนที่มีแต่พ่อขี้เมากับพี่ชายชอบทุบตี ส่วนน้องพระเอกตัวจริงมาอยู่เป็นนางอิจฉากรี้ดๆไปวันๆ พอเข้าใจว่าโดนเลี้ยงในบ้านจนๆเลยนิสียเสียแหละ แต่โตมายันวัยทำงานก็ทำตัวเป็นนังอิจฉานางเอกไม่เลิก ส่วนนางเอกพอมาเจอพระเอกอีกทีก็คือตอนทำงานนี่ละห่างกันสิบกว่าปี จีบไปจีบมาแบบหวานมั่งขมมั่ง ความเคยเป็นพี่น้องมันค้ำคอ กว่าจะรู้ใจตัวเองคือสายไปละนางเอกป่วยเป็นลูคีเมีย (โรคยอดฮิตของซีรี่ส์เกาอีกละ555) มาบอกรักกันไม่ทันไรก็ขิตแล้ว พระเอกเฮิร์ทจัดออกไปขับรถเหม่อๆ ก็รถชนตายคาที่ไปเลย จบแบบขมสัส ขิตคู่ไม่พอก่อนจากกันก็โคตรจะอาลัยอาวรณ์
แม่งจำชื่อเรื่องไม่ได้ เคยทำเป็นซี่รี่ส์ด้วยนะ เก่ามากๆสักสิบปีก่อน กูอ่านนิยายแต่ยังไม่เคบดูแบบซีรี่ส์อะ

เออว่ะ มึงระวังจะไม่โดนแค่ฉอดว่าพี่น้องรักกันอันนั้นจิ๊บๆปกติ แต่จะโดนฉอดว่าก็อป ซีรีส์เกาเรื่องพี่ชายยยฉันหนาวอะ ที่ซงเฮคโยเล่นเป็นลูคิวเมียตายอะ

>>133 ออทั่มอินมายฮารท์

>>134 >>135 เออเรื่องนี้เอง แม่งนานจริง ขอบใจที่ช่วยบอกให้555
แล้วเรื่องนี้กูชอบอย่างคือน้องแท้พระเอกเปิดมาเป็นนางอิจฉา แต่คือร้ายแบบมีเหตุผลอะ ครอบครัวแท้ไม่ยอมรับ ยิ่งนางเอกมาพัวพันคือเหมือนโดนกีดกัน ไม่ได้อิจฉาแบบร้ายโง่ๆ แต่คือมีเหตุผลอยู่ที่ต้องอิจฉา ถึงแม้บางทีจะเยอะจนน่ารำคาญก็เหอะ555 แต่สุดท้ายนางก็กลับใจได้อะนะ พอรู้นางเอกจะขิตอะ ยังย้อนนึกถึงแม่ปลอมที่เคยเลี้ยงตัวเองแต่เด็กอยู่เลยรับปากว่าจะดูแลให้ เลิกจองเวรนางเอกสักที

>>136 พ่อแม่นางเหี้ยว่ะ นางผิดอะไรหรือก็เปล่านะ จำได้ว่า กูเชียร์นาง5555

>>137 หมายถึงพ่อแม่แท้นางอะนะ คือเลี้ยงนางเอกมาตั้ง14 ปีไงมึง ก็มีผูกพันมั่งละ พอจุ่ๆต้องมาเลี้ยงเด็กใหม่ที่ถึงเป็นลูกแท้ๆแต่คือเพิ่งเจอหน้ากันในรอบ 14 ปี ก็เลยไม่คลิ๊กกันอะ แล้วนางก็ทำตัวนิสัยเสียด้วยแบบเรียกร้องนั่นนี่เพื่อชดเชยที่ถูกทิ้งไป 14 ปี พ่อแม่ก็ให้นะแต่ให้เพราะความรู้สึกผิด พอนานเข้าเลยกลายเป็นแค่เด็กนิสัยเสียเอาแต่ใจที่พ่อแม่ก็เอือม พี่อย่างพระเอกก็ไม่เห็นเป็นน้อง เลยยิ่งเดือดกว่าเดิมแบบอยู่กับครอบครัวแท้ๆแต่ทุกคนก็ห่างเหินกับนาง(แม้จะทำตัวเองแต่แรกก็เหอะ) ยังดีที่ตอนจบเริ่มปรับนิสัยกลับเนื้อกลับตัวได้

>>138 สมัยนั้นกูดูแล้วอินกับนางมากกว่านางเอกอีก ตอนนั้นกูยังเด็กมากนะ รู้สึกแม่งชีวิต ทำไมวะ แล้วก็ไม่ชอบอีพี่ชรัยด้วย555 คนอื่นเส้าแทบตรัย อีพี่ชายตากุสมน้ำหน้า ไม่รู้ว่าถ้ากลับไปดูอีก อาจจะเปลี่ยนไป มองอีกหลายๆ มุมมั้ง555

>>139 กุชอบพระรอง55555

https://twitter.com/soniabinggarabo/status/1724444638080049510
นักเขียนเล่าเรื่องหนังสือนิยายโดนเอาไปสแกนไฟล์เถื่อนขาย และการฟ้องร้อง
มาแชร์เผื่อมีประโยชน์

>>141 เคสนี้ไม่ใช่เยาวชนด้วยปะ เลยบี้ง่ายหน่อย ถ้าเจอเยาวชนแบบนข.อีกคนนี่ซวยชิบหาย พ่อแม่ต้องชดใช้แล้วไงทำมึนซะอย่างไม่มีไม่หนีไม่จ่าย ศาลยังเอาเรื่องไม่ได้ให้รอมชอมกันเองนะ กว่าเรื่องจะจบลากยาวเป็นปีอีก
เพราะงั้นถ้าโดนละเมิดงี้สิ่งแรกที่ก฿ขอคืออย่า้ป็นเยาวชนนะสัส555 เอาเรื่องยากชิบหายกฏหมายคุ้มครองมากกว่าผู้เสียหายอย่างกูอีก

Kyทำไมนิยายชอบกินข้าวต้มกุ้งเป็นอาหารเช้าวะ กูสังเกตหลายเรื่องละ แม่ครัว,นางเอก ,บ้านพระเอกล้วนกินข้าวต้มกุ้ง

>>143 กูเดา ข้าวต้มกินง่าย ไม่หนักท้องเกินเหมือนข้าวจานๆ กุ้งดูแพงกว่าหมูไก่ให้ลุกลูกคุณดี ถ้ากินโจ๊กตอนเช้ามันดูเป็นชนชั้นกลางไป 555555

>>134 เก่าจัด กูไม่เคยดู 555555555555555555555

>>145 ซีรี่เกายุคบุกเบิกมากค่ะซิส5555

ทำไงดีวะโม่ง เจอนักวาดถูกใจอยากจะได้มาวาดปกให้ แต่กูไม่กล้าทักเขา ถถถถถถ

>>147 ไปขี้ให้สบายใจก่อน แล้วกลับมาดูมาเขาเปิดรับมั้ย ถ้ารับทักเหอะ เขาอยากได้ตังกินข้าววว

>>147 กล้าๆหน่อยของนี้หาไม่ได้ง่ายๆ ถ้าเขาว่างมันก็จะไม่จบแค่ทักแรก มึงยังต้องเจออีกหลายด่าน

>>147 ทักไปเหอะ ถ้าเขายังไม่รับคอมมิชชั่นก็ไม่เป็นไร ถือซะว่ามาถามดูลาดเลาไว้ก่อน

ระดับปีกนกเป็นตัววัดฝีมือปะวะ กุไปอ่านงานคนนี้เนื่อเรื่องอาจจะไม่หวือหวาแต่พอฉากเอนซีเรทไฟลุก ไปย้อนดูปีกทองทุกคน ถึงจะมีติดเขียนซี้ดก้เถอะ

>>151 ไม่เกี่ยว มันอยู่ที่ยอดรวมจากนิยายทุกเรื่องในไอดี เหมือนเก็บเวลเกมอะ

>>151 ทองคือสูงสุดละ เก็บวิวได้ครบ ล้านวิว

เพื่อน…แนะนำหน่อยสิ แต่งนิยายฮาเร็ม 18+ ตัวเอกชายนี่ลงออนไลน์ที่ไหนได้บ้างเหรอ ฐานคนอ่านอยู่แอพไหนอ่ะ

>>154 รอร เยอะสุด ดด ลงกันเหนียว

>>154 ฮาเร็มนี่แนวไหน แฟนตาซีป่ะ ฟิกชั่นล็อก

>>155 รอรต้องลงหมวดไหนเหรอ โรแมนซ์? (เนื้อเรื่องมีคนมีพลังพิเศษและมีเกมออนไลน์ด้วย)

>>156 แฟนตาซีๆ เดี๋ยวลองไปส่องฟชล.ดูด้วย แต๊งกิ้ววว

ไหนๆ พวกมึงก็ตอบแนวแฟนตาซีแล้ว กูถามบ้างสิว่าไอ้แนวแฟนตาซีพัฒนาเมืองของกูจะเอาไปลงไหนดี
ของกูเน้นการเผชิญ event กาวๆ ไปพลางคอยพัฒนาบ้านเมืองไปพลางมากกว่าไปนั่งปลูกผักชิลๆ ส่วนฮาเร็มมั้ยอันนี้กูตั้งใจกำหนดให้ตัวเอกมีสาวมาติดแค่ 2-3 คนไม่เกินนี้ แต่แต่งจริงแค่คนเดียว เน้นกระจายคู่ให้พวกลูกบ้านมากกว่าอะไรทำนองนั้น

>>158 ลงหมวดแฟนตาซีนั่นแหละ มึงลงหมวดรักโรมานซ์ เดี๋ยวโดนเมิน ไอ้หมวดที่มันรวมออนไลน์อะไรของมันน่ะ ขึ้นใหม่มาแรงง่ายด้วย

>>159 ไม่ๆ โม่ง กูหมายถึงเอาลงเว็ปไหนดีต่างหาก

>>160 ทำไมไม่ลงทุกเว็บไปเลยอะ แต่ถ้าแนวนั้น ปลูกผัก นี่เด็กดวกนะ แทบจะเป็นแปลงผักไปทั้งเว็บ

>>161 เด็กดวกมันรักอะไรกับการปลูกผัก 555 สงสัยจะกลายเป็นเว็บวีแกนไปละปลูกกัรแต่ผัก ปลูกมันทุกที่ 555

>>162 เด็กดวกมันเป็นตามกระแสอะ อย่างช่วงเกมออนไลน์บูมๆ แม่งก็เกมออนไลน์เต็มท็อป จนมีคนเรียกร้องว่าให้ตั้งหมวดอยกทีมันเบียดนิยายสายแฟนตาซีอื่นๆซะเรียบเลย แม่งช่วงนั้นคือเยอะจริงแบบไอ้พวกอิเซไกที่ว่าแน่ เจอเกมออนไลน์เข้ามาครองหมวดหมดเลย ทั้งหน้าท็อปทั้งหน้าอัปเดตแรกมีแต่แนวเกมออนไลน์ๆ

ฮูเร่ได้นักวาดที่ต้องการมาวาดปกแล้ว ถึงจะโคตรแพง + คิวยาวจนถึงปีหน้าก็เถอะ มุแง้
ตอนนี้นอกจากคิดหาเว็ปจะลงแล้ว กูต้องมาคิดชื่อนิยายด้วยให้ตายสิ
กูคิดชื่อภาษาอังกฤษได้นะ แต่พอมาชื่อไทยนี่รู้สึกคิดมากชะมัด กลัวไม่ติดหูบ้าง กลัวไม่คล้องจองบ้าง

แต่ได้คิวปกมาแบบนี้ดูเหมือนต้องเร่งรีไรท์ละ ทุกวันนี้ขี้เกียจจนงานแทบไม่เสร็จ

Ky เรื่องกุมีฉาก 18+ หวานๆ แค่ฉากเดียว ไม่ซี้ดไม่ตับ บรรยายแบบนุ่มละมุนไม่อนาจาร (เท่าที่ทำได้) ถึงงี้กุก็ยังต้องอยู่หมวดโรแม้งตามกฏใช่มั้ย ToT คือกุอยากอยู่หมวดรักมากเลย ซิกๆ เรื่องมันไม่ได้เน้น 18+ ง่ะ พอคิดว่าต้องอยู่โรแม้งละนักอ่านคงคาดหวังฉากแซ่บก็เลยห่อเหี่ยว หรือเขาจะอนุโลมให้กุไปอยู่หมวดรักได้ ToT

>>165 กฎอะไรวะ ที่มึงบอกมาก็เข้าข่ายหมวดนิยายรักชัดๆเลยนะนะ อย่างตอนนี้เลยกูกำลังอ่านนิยายหมวดนิยายรักอยู่มีฉาก18+บรรยายพระเอกสอดใส่นางเอกอย่างดิบเถื่อน เซ็กส์ซีน3ฉากละ ก็อยู่หมวดนืยายรัก เพราะเส้นเรื่องไม่ได้เน้นเอากัน เน้นความสัมพันธ์กับเรื่องราว

>>165 มึงไปดูท้อปเม้ดหมวดนิยายรักได้เลย มีเลิฟซีนทั้งนั้น ถ้ากฎของมึงมาตรฐานมาจากนข.โม่ง พวกนวก. กว.ที่แทบไม่มีซีนนั้นเลยคือไม่ใช่นะเว้ย
พวกบบรพ.,พยย. อยู่หมวดนิยายรักก็มีเลิฟซีนแซ่บๆ2-3ซีน

>>166 >>167 ก...กูเห็นพี่เม้ดเขาบอกไว้ตอนจะเลือกหมวดว่า
"นิยายโรมานซ์ = เน้นการดำเนินเนื้อเรื่อง โดยอาจมีฉากอีโรติกเป็นส่วนประกอบ หากเน้นฉากอีโรติกเป็นหลักโดยไม่เน้นเนื้อเรื่อง ให้เลือกหมวดนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ หากไม่มีฉากอีโรติกให้เลือกเป็นนิยายรัก"

กูเข้าใจว่าฉากอีโรติกคือฉากเอนสีอะ ร..หรือมิใช่ สอดใส่มันไม่อีโรติกหลอ หรือ point อยู่ที่คำว่าส่วนประกอบ คือมีเยอะๆ ??

>>168 นับ แต่ฉากเดียวเข้าหมวดรักไปเถอะมึง

>>165 นั้นไม่เรียกฉากอิโรติกป่ะ มึงตั้งสติหน่อยดิเห้ย

Kyกูมีตัวละครนึงจบนอกเรียนโรงเรียนอินเตอร์เพื่อนฝรั่งเยอะตั้งใจจะให้เป็นคนพูดไทยคำอังกฤษคำ //เวลาพิมพ์กูควร ถอดเสียงคำภาษาอังกฤษเป็นคำไทยตามราชบัณฑิตยสถาน ~หรือพิมพ์ภาษาอังกฤษไปเลยให้คนอ่านเห็นนิสัยตัวละครว่าพูดไทยคำอังกฤษคำ (ใจกูเลือกอย่างหลังว่ะแต่ลองมาถามดูเผื่อพวกมึงคิดเห็นต่างไป)/ขอบคุณล่วงหน้า

>>171 พิมพ์อังกฤษแล้ววงเล็บคำแปลไปเลยก็ได้มั้ง

ถ้านิยาย หรือปกนิยายมึงโดนคนอื่นดูดไปใช้หรือขายจะทำไงวะ ทักไปเตือน หรือแจ้งความ ฟ้องศาลเรียกค่าเสียหลักแสน

>>173 ไปเตือนก่อน ถ้ายังไม่ลบก็เจอกันที่ศาล แต่ขึ้นศาลมึงต้องเตรียมใจไว้ก่อนนะว่ามันยาวนานและเสียค่าใช้จ่าย ถ้าคิดจะลุยแล้วก็เอาเลย บางคนไม่เตือนอะไรทั้งนั้นด้วย อีกฝั่งรู้ตอนที่หมัยศัลแปะหน้าบ้านเลย

ถามหน่อย อัพนิยายใน ธวล มีระบบขึ้นหน้าใหม่มาแรงภายในสิบสี่วันเหมือนใน รอร ไหม ประเด็นคือกูอยากเปิดเรื่องไว้จองชื่อ แต่กลัวว่าถ้ามีระบบใหม่มาแรงแล้วผ่านไปหลายเดือนกูมาอัพเนื้อหาทีหลัง มันจะไม่ได้ขึ้นหน้าใหม่มาแรง

อยากถามว่าถ้าอยากเขียนนิยายรักใสๆ ไม่มีแตะเรื่องอย่างว่าเลยแม้แต่นิดเดียว
ตัวละครวัย 18-20 แต่อยู่กินด้วยกันในหอนอก มีเหตุที่ทำให้ต้องห่างกันนานๆ
ซึ่งเป็นชีวิตจริงต่อให้อยู่ด้วยกันแล้วอดใจไหว ก่อนจะจากกันนานๆคงไม่พ้นขอจัดกันซักที
แต่ในนิยายคือใสๆ ไม่มีอะไรพวกนี้เลยมันจะดูแปลกป่ะ

>>176 หมายถึงถามว่าอยู่ด้วยกันไม่มีอะไรกันเลยจะดูแปลกมั้ย ปะ งั้นตอบไม่แปลกนะ ถ้าคนมันมีความอดทนมากพอ 555 ถ้ามึงอยากเพิ่มความซู่ซ่าประสาวัยรุ่นอยากรู้อยากลองก็แค่ให้จุ๊บ ๆ ก่อนจากก็ได้ ยังพอใสอยู่

>>177 แปลกมั้ยที่อยู่ด้วยกันโดยไม่มีอะไรก็ส่วนนึง แต่ข้ามขั้นมาอยู่ด้วยกันแล้ว แถมอายุก็ไม่ใช่เด็กๆ แต่ยังใสๆไม่คิดเรื่องพวกนี้กันอีก อะไรแบบนี้น่ะ

>>178 เคยมีซีรีส์เกา พระเอก-นางเอกวัยเรียนมหาลัยย้ายมาอยู่ด้วยกันใสๆไม่มีอะไรเกินเลยเพราะพระเอกมันมุ่งหมายจะเป็นบาทหลวง
โดยส่วนตัวกูมองว่าถ้าไม่ปูพื้นให้ พระเอกไม่รู้ใจตัวเองว่ารักนางเอกคบฟีลเพื่อน/ยึดมั่นศาสนาตั้งใจจะบวชแบบซีรีส์เกาที่กูเคยดู/ถูกสอนมาให้เกียรติสุภาพสตรี/หรือเนิร์ดมากก ก็แปลกว่ะ มันดูขัดกับฮอร์โมนวัยรุ่น มันต้องมีโด่ตอนเช้าหรือเว็ทดรีม หรือ ช่วยตัวเองบ้างอะ

>>176 การ์ตูนญี่ปุ่นสมัยก่อนที่ไม่ใช่แนว Smug ก็ออกทำนองนั้นนะ คือตัวเอกอาจจะอยู่ใกล้กันระดับเข้าไปดูแลทำโน้นที่นี่ให้แล้ว แต่คือไม่ได้มีอะไรกันจนกระทั่งถึงจุดพีคตอนจบภาคอะไรแบบนี้

ยกตัวอย่าง Nodame Cantabile นี่ชัดเลย พระเอกนางเอกเป็นเด็กมหาลัยฯ กว่าจะได้โอกาสเยเย่กัน ก็ปาไปตอนที่สารภาพรักแล้วจบภาค
คือการ์ตูนสมัยก่อนมันเน้นไปที่การสร้างความสัมพันธ์เป็นหลักอะ พอตัวเอกเข้าใจความรู้สึกตัวเองแล้วค่อยมีอะไรกัน ต่างจากพวกคู่รองที่แค่ถูกใจก็พาเข้าห้องปั่มปั๊มกันละ

>>178 อ๋อออ หมายถึงไม่คิดแบบไม่มีในหัวเลยว่าซั่น งั้นแปลกนิสนึง 55 แต่มันแล้วแต่คนจริงๆ มึง ถ้าจะเอาพระนางใสๆ ตามนั้นก็ไม่ผิดหรอก คนเรามันหลากหลายน่ะ ถ้ากลัวนักอ่านหาว่าไม่เรียลงั้นมึงก็ตัดเรื่องนั้นออกไปแบบไม่กล่าวถึงเลยก็ได้ แทนจะบรรยายว่า "ตลอดที่ผ่านมา เขาไม่เคยคิดเรื่องอย่างว่ากับเธอเลย..." ให้นักอ่านหรี่ตาแซวว่าไอ่หนุ่มมุงเป็นพระอิฐพระปูนบ่ ส่วนตัวกุเห็นด้วยกะ >>179 ยังไงถ้าใกล้ชิดมันก็ต้องมีซู่ซ่าบ้างแหละ ยิ่งวัยนั้นด้วย 555

ส่วนอันนี้บอกไว้เฉยๆ เผื่อเพื่อนโม่งคนอื่นอยากเขียน กุขอดันหลังแนวพระเอกหื่นแต่พยายามข่มใจตลอดว่ะ 555 มันน่ารักอะ ฟีลพยายามถนอมเธอ พวกนี้ตอนตบะแตกแม่งจัดหนักเลอ ฟรินคะ

>>179 >>180 >>181 ขอบคุณความเห็นทุกคนมาก ตอนแรกกูคิดว่าจะไปทางไม่พูดถึงเลย
ไปทางว่าไม่ได้เฉลยว่าเค้าได้กันแล้วหรือยังไม่ได้กัน แล้วแต่คนอ่านตีความเองดีมั้ย
แต่คิดไปคิดมามันไม่ชัดเจน แล้วเดี๋ยวเรื่องมันจะยิ่งแปลก กูแก้ปัญหาด้วยการเปลี่ยนเป็นอยู่หอใกล้กันหรือหอเดียวกันคนละห้องไปเลยดีกว่า
จริงๆตอนแรกที่ให้อยู่ด้วยกันเพราะจะได้เขียนบทให้ตัวติดกันเกือบตลอดได้
ยังไงก็ไม่ได้จะใส่ฉาก NC อยู่แล้ว ไม่มีความจำเป็นต้องให้อยู่กินกันก็ได้ แค่นี้ก็น่าจะพอสำหรับคู่รักวัยมหาลัยแล้ว

กูมือใหม่หัดเขียน อยากรู้ว่าเรื่องสั้นกับนิยายต่างกันยังไงวะ
อยากตามข่าวนักเขียน อยากเขียนประกวดบ้าง
ติดตามได้ที่ไหนวะ น่าสนุกดี

>>183 เพจนข.นิยาy V๒

กุขายเดือนแรกได้ 400กว่าบาท แต่ยอดมันจะโอนให้เมื่อถึง1k จะขำก็ไม่ขำจะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก 555TT555กุมาบ่นเฉยๆ

>>185 มันกดเปลี่ยนยอดได้นะเพื่อนโม่ง เริ่มต้นที่100บาท ตอนแรกกูก็น้ำตาจ้อยในเหมือนมึง 55555555

ky กูมือไม่นิ่งเลย วันนี้เขียนได้แบบนึง เมื่อวานเขียนได้แบบนึง ทั้งที่เขียนมุมมองบุคคลที่สามเหมือนกัน แต่พอเทียบกันแล้วมันต่างมากกกกกกกกกกกกอะ ทำไงให้มือนิ่งวะมึง ให้เทียบแบบเห็นภาพคือวันนึงเป็นนิยายแปล อีกวันเป็นนิทานอีสป พอมะรืนเป็นเรียงความ ฮือ กูไม่เข้าใจตัวเอง

>>187 เขียนไปเรื่อยๆ ไม่นอน จนกว่าจะเสร็จ ทีนี้สำนวนก็จะไม่เปลี่ยนไผตามวันละ

>>187 บอกได้แค่ว่าต้องเขียนให้เยอะๆ อันเค้าเทเบิ้ล จนกว่าจะจับทางตัวเองได้

>>188 จีเนียสจังอะ ทำไมกุคิดไม่ได้ ขอซดกาแฟสักห้าแก้ว
>>189 ก็คือลองเขียนใหเยอะเข้าไว้ก่อนงี้อ้อ หรือว่าต้องเขียนไปดูแบบที่อยากเขียนของตัวเองไปด้วย.. แบบนี้จะได้ผลไหม

>>187 ของกูถ้าเอาทางลัดแบบที่ว่าเขียนแล้วยังไม่นิ่งสักที เพราะกูก็มีหลายนามปากกา เรื่องเสียวใช้อีกแบบ บุรุษ 1 อีกแบบ บุรุษ 3 อีกแบบ กูจะไปย้อนอ่านสัก 2-3 บทว่ะ อ่านแบบจริงจังเลยนะ แปลงเป็น pdf จัดกระจายแบบไทยให้เหมือนอ่าน ebook จริง ๆ อ่านเสร็จละเขียนต่อเลย ภาษามันจะยังติดในหัวในมืออยู่

มึง มีใครเคยส่งหนังสือให้ร้านนายอินทร์บ้าง มันมีเงื่อนไขยังไงบ้างเหรอ บอกกูหน่อยสิ

Ky ถ้ามึงเจอนักอ่านเอาebook มาแลกกันอ่าน แบบไม่ได้ทำการขสยหรือให้เช่า มึงโอเคกันไหมวะ แล่วมันผิดไหม กุขอถามในมุมที่กุเปนนักอ่านนะ

>>193 กูโอเคนะ เหมือนแลกหนังสือเล่มกับเพื่อน

มีแนวพระเอกโบ้แล้ว แล้วมันเคยมีนางเอกโบ้ไหม

แล้วแนวมาเฟียละ มีนางเอกเป็นมาเฟียเองที่ไม่ใช่เมียมาเฟียบ้างไหม

>>195 มีจ้า กูยังเคยเห็นผ่านๆตาเลย แต่ไม่ได้อ่านจริงจังเลยจำชื่อเรื่องไม่ได้ กูไม่ได้ชอบแนวมาเฟีย รอเพื่อนโม่งมาตอบ

>>193 กูเอง ต้องมีเพื่อนที่ไว้ใจได้ที่เราจะแชร์กันอ่านได้ ทำให้กูประหยัดและได้อ่านอะไรที่แค่อยากลองอ่านสักครั้ง ถ้าเล่มไหนชอบกุก็ซื้อเก็บเอง กุอ่านของเพื่อน เพื่อนก็มาอ่านของกู สลับกันไปมา มันดีนะ เพื่อนกูมีแทบทุกเล่มดังสายโรมานซ์ ส่วนกูมีหลายแนวหลากหลาย พอเรามาแชร์กันมันก็ดี

ในมุมนักอ่าน พวกมึงว่า มีไหมที่เขาชอบนิยายเรื่องนึงของนักเขียนคนนึง แล้วจะตามอ่านเรื่องอื่นๆ ที่มันคนละแนวกับเรื่องที่เขาชอบเป็นเรื่องแรกด้วย เอาง่ายง่ายคือติดตามนามปากกาอ่ะ

>>198 มีสิ กูยังตามอ่านฟิคของคนนึงเพราะกูชอบสำนวน แม้กูจะไม่ได้อินกับเรื่องที่เขาเขียนในด้อมอื่นมาก แต่กูชอบสำนวน การเดินเรื่อง พล็อตของเขา พอออกออริกูก็ยังไปตามอ่านน่ะ

>>198 กูไง กูไม่อ่านแนวส่วนใหญ่ที่เขาเขียน แต่กูชอบภาษาเขามาก ชอบปกเขามาก ชอบตอนเขาเขียนแดรปเบิ้ล กูเลยนั่งไล่เก็บอ่านทุกเรื่องของเขา สภาพ

>>198 เยอะเลยค่ะมึง ส่วนใหญ่คนรอบตัวกูเป็นแบบนั้น ดูอย่าง ม้ายภาย เพื่อนกูตามทุกเล่มแม้จะไม่เคยอ่านสืบสวนสอบสวน นางก็เปิดใจอ่าน ;ป้าบัว เขียนตอนจบเหมือนรีบไปเก็บผ้าเขียนจระเข้ ควาย พลายแก้ว เพื่อนกูก็ตามทุกเล่ม ลองได้รักปักใจแล้วไม่ว่าจะเปลี่ยนแนวเขียนพาไปขึ้นเขาลงห้วยส่วนใหญ่ก็จะเชื่อในฝีมือ ตามกันต่อไป

>>198 มีเยอะเลย ทั้งบนบกและโม่ง ส่วนกูคือคนที่เข็ดเพราะเคยซื้อแล้วโคตรไม่ถูกใจ หลังจากนั้นก็เลือกเอา อันไหนน่าจะชอบค่อยซื้อ อันไหนไม่ใช่แนว อ่านละหงุดหงิดแน่ ๆ ก็ปล่อยผ่าน

ถ้าเขียนแนวยูริ แล้วให้นางเอกโดนนางร้ายเรป นี่จะโดนดราม่าไหม มันก็ยูริเหมือนกัน นางร้ายก็หน้าตาดีกว่าพวกนางเอกอีก รี้ดจะคิดมากไหม

>>203 ของแบบนี้มันมีทั้งคนโอเคและไม่โอเคแหละ ก็ติด trigger warning ให้เรียบร้อยละกัน แต่คงไม่ดราม่าเท่าโดนผู้ชายทำ

Kyเหมือนกันไหมวะ วิธีแก้หัวตัน งานไม่เดินรู้สึกแย่ของกูคือเอฟปก มันเหมือนมีอะไรคืบหน้ามาบ้าง อย่างน้อยกูก็มีปกกับชืรอเรื่องวะ แต่เนื้อเรื่องอยู่ไหนนนนถถถถถถ

>>198 ถ้ามีก็คือต้องอ่านงานเค้างานแรกแล้วชอบมากๆจนอยากตามงานอื่นๆต่อ
ซึ่งสำหรับกูแล้วคนที่ติดใจแล้วตามไปได้นานๆเลยนี่ไม่ค่อยมีหรอก
และถ้ามีก็ไม่ได้ถึงขั้นเขียนอะไรมาก็ตามซื้อหมด เจอแนวที่ไม่ได้ชอบก็อาจจะไม่ซื้อเป็นบางเล่ม

ส่วนมากที่เจอแล้วทำให้ไม่ได้ตามต่อคือ
- นักเขียนไม่ได้ทำเป็นอาชีพ แล้วส่วนมากพวกนี้ออกแค่เรื่องเดียวหรือสองเรื่องแล้วก็เลิกไป
- เรื่องแรกชอบ แล้วตั้งใจจะตามต่อ แต่อ่านเรื่องอื่นๆแล้วรู้สึกไม่ชอบ แบบนี้ก็เลิกตาม
โดยเฉพาะเอาเรื่องที่ชอบและจบดีแล้ว ขุดมาเขียนภาคต่อแล้วเละนี่คือเคืองมาก

>>205 ใช่ กูก็ใช้วิธีนี้ fปกจนเงินหมดแล้วต้องซมซานไปเขียนนิยายต่ออย่างช่วยไม่ได้ ไม่งั้นไม่มีแดก5555

Kyชื่อเรื่องไม่มีลิขสิทธิ์ใช่ไหมวะ กูซุ่มแต่งเตรียมปกไว้แล้วแต่ยังไม่เผยแพร่ แล้วดันเหมือนเป๊ะเลยแต่กูไม่มีภาษาอังกฤษ เช่นของกู สมชายรักสมศรี /ของนักเขียนอีกคน สมชายรักสมศรี(forever love)

>>208 ไม่มี แต่มึงอาจโดนมองแรง ถ้าเป๊ะแบบทุกตัวอักษรกูว่าเปลี่ยนดีกว่านะ มันมีเรื่องการเสิร์จการพูดถึงไรงี้ด้วย ถึงจะซุ่มเขียนมาก่อนแต่ถ้าเขาเผยแพร่ก่อนเขาก็ได้ไปว่ะ มันคงไม่มีใครอยากให้นิยายชื่อซ้ำใครหรอก //ตบบ่านะ เข้าใจความเฟล

มู้ไหนนะที่คุยเรื่องทำแท้งในนิยาย กุแอบสงสัยเลยว่าถ้ามีนิยายให้ข้อคิดสนับสนุนทำแท้งเสรี พวกป้าไดโนเสาร์มาเจอจะทัวร์ลงเขามั้ยวะ ล่าสุดอ่านกระทู้เว็บม่วงประเด็นนี้ (นศ.เป็นแฟนกัน ละพลาดท้องทั้งที่ป้องกันแล้ว) กุก็นึกว่าสมัยนี้คนคงเปิดกว้างมากละ เจอเม้นด่าไม่รักนวลสงวนตัว บอกห้ามเอาออก อ้างบาปๆๆๆ ละหลอนมาก ถ้าพวกนี้มาอ่านนิยายเจอแนวคิดงี้จะว้อแตกมั้ยน้อ

>>210 อาจมีลดหัวใจแล้วจากไปแบบเงียบๆถถถถ

คิดคอมโพสต์ให้ปกนิยายตัวเองไม่ออกแฮะ
ไอ้ที่คิดเอาไว้พอร่างออกมาแล้วก็กลัวว่าจะรกเกินไป จนใส่รายละเอียดไม่หมด orz

>>208 เปลี่ยนเถอะ ป้องกันนักอ่านซื้อผิดเรื่อง อย่าเป็นแบบอีพวกนักเขียนเอ๊กซ์ โยนให้เป็นความรับผิดชอบนักอ่านที่ต้องตรวจเช็กนามปากกาทุกครั้งก่อนซื้อนิยาย นักอ่านก็ไม่ได้ละเอียดรอบคอบถี่ถ้วนทุกคนนน

กู208 ขอบคุณพวกมึงมากๆที่ช่วยคิด กูไปเพิ่มคำมา1คำ ไม่ให้เหมือนเป๊ะแล้ว

ดอกหญ้ามีให้ส่งประกวดพล็อตด้วยนะพวกมึง 1 พล็อตต่อ 1 นามปากกา ไม่เกิน 5,000 คำ ชนะได้ 10,000 นึง ใครสนใจก็ลองดู

>>215 2ใน1คณะกรรมการผู้ตัดสินคือคนเขียน ภรรยาเลิฟของณับ100,000 กับคนเขียน กงกำ อะแกรร

เห็นนข.ดังยังยืมเมจดารา/รูปคนจริงมาแปะเป็นพระนางอยู่เลย สมัยนี้เขาก็ยังไม่เคร่งเน้อ อยากรู้ประเด็นนี้เคยขึ้นบนบกบ้างมั้ยวะ หรือคนโนสนโนแคร์ จะแปะรูปใครก็แปะไป

โย่ว โม่งนักเขียนทั้งหลาย มีเทคนิคดี ๆ ในการเขียนแนวต่อสู้ไม่ให้ตัวละครช่วงแรก ๆ power creep กันไหม

>>217 เคยไล่ฉอดกันรุนแรงมากกกอยู่พักหนึ่งเลยนะ แต่ในเอ็กซ์ ขนาดเด็กเก่าส้มคนนั้นที่ชอบเขีบนพระเอกแบดบอยกับนางเอกไร้เดียงสาแต่ฮอต เหมือนจะเลิกใช้แล้วเลย

Kyโม่ง กูจะเขียนพระเอก21ปิ๊งนางเอกตอนน้องอายุ16แล้วนะ ปิ๊งแล้วเก็บไว้ในใจไม่ได้คิดจะจีบอะไร แต่บังเอิญเจอกันอีกทีตอน18 เลยจีบ บอกความในใจ+ได้คบกัน จนน้องอายุ20ก็ได้กันน่ะนะ จากนี้ถ้ากูโดนฉอดในเอ็กซ์หรือที่ไหนก็ขอให้กูล้มแล้วลุกได้ กูอยากบอกเจตนารมณ์เฉยๆ แค่นี้แหละ5555

>>220 ถ้าไม่ดังก็ไม่โดนฉอดหรอก สู้ๆว่ะ

ยอดขายที่หักเข้าเม็บ เข้ารอร เวลายื่นเสียภาษี ต้องเสียของรายได้ทั้งหมด หรือรายได้ที่หักแล้วอะ

>>221 ขอบคุณมากฮับ

>>218 ก็ไม่ยาก แค่ระหว่างต่อสู้ให้สร้างเหตุการณ์สลับ รุก-รับ ขึ้นมาแทนที่จะเป็นแค่การระเบิดพลังตูมเดียวปิดฉากเท่านั้น
ยกตัวอย่างนาย A มีเรื่องกับนาย B มึงก็กำหนดช่วงการต่อสู้เป็น 3 ระยะ คือ

1. ระยะดูเชิง ปล่อยหมัดแยบ เข้าสู้กันแบบยังไม่เอาจริงประเมินฝีมืออีกฝ่าย ตรงนี้อาจจะให้ฝั่งตัวเอกรุกหนักๆ ไล่ต้อนตัวร้ายไปก่อนแล้วจากนั้นค่อยขึ้นระยะต่อไปก็คือ

2. ระยะโต้กลับ ถัดจากข้างบนคือตัวร้ายโดนไล่ต้อนจนต้องแสดงฝีมือที่แท้จริงออกมา ทำเอาตัวเอกตกใจก่อนจะเป็นฝ่ายโดนไล่ต้อนกลับบ้าง อาจจะทำให้ตัวเอกเสียท่า หรือได้แต่ตั้งรับจนทำอะไรไม่ได้ ซึ่งในระหว่างนั้นก็อาจจะให้มองหาจุดอ่อนอีกฝ่ายไปด้วยอะไรทำนองนี้ ก่อนจะขึ้นระยะต่อไปคือ

3. ระยะปิดฉาก ก็ตามชื่อเลยตรงนี้มึงอยากจะใส่อะไรก็ใส่ ถ้ากำหนดให้พระเอกจะต้องชนะ จะใช้พลังมิตรภาพโชเน็นเอาชนะ จะเบ่งพลังภายในขี้โม้ จะให้พลังแฝงตื่นขึ้น ฯลฯ ก็งัดมาใช้ได้เลยแล้วแต่ ซึ่งมันจะทำให้ Power creep ระหว่างตัวละครทั้งสองย่นระยะลงมากกว่ามาถึงเปิดใช้พลังขั้นสุดยอดกันเลย

ยกตัวอย่างโง่ๆ ก็เรื่อง Dragonball อะ ตอนสู้กับฟรีสเซอร์ แม่งต่อยกันลองเชิงไปกี่ตอนฟรีสเซอร์แปลงร่างไปกี่ครั้ง (ระยะแรก) ก่อนฟรีสเซอร์จะเผยร่างสุดท้ายที่แข็งแกร่งที่สุดให้เห็นทำเอาโกคูสู้ลำบาก (ระยะที่สอง) ก่อนที่จะพีคกว่านั้นที่คุริรินโดนระเบิดต่อหน้าทำให้พลังแฝงของโกคูถูกดึงออกมากลายเป็น Super Saiya และตบฟรีสเซอร์ร่วงในเวลาอันสั้น (ระยะที่สาม) ซึ่งที่ว่ามานี่คือแพทเทิร์นเบสิกสุดๆ ละ สำหรับการเขียนฉากต่อสู้

>>222 ยื่นยอดทั้งหมด แล้วคิดภาษีตามที่กฎหมายกำหนด ถ้าคำนวณแล้วไม่มีภาษีที่ต้องจ่าย (ก็คือยังไม่มีรายได้อื่น และขายไม่ปังและนั่นแล TwT)​ มึงก้ยื่นขอเงินภาษีที่เวบหักไปคืนได้

ถ้าเปิดแอคใหม่เอี่ยมอ่อง 0 ฟอล 0 งานเขียน แล้วจะลงนิยายนี่มีโอกาสแค่ไหนที่งานจะโดนค้นพบวะ บอกไว้เลยว่ากูจะเขียนแนวตลาดเกร่อๆผัวโบ้หอบท้องหนีผัวนี่ล่ะ มันจะไปจมกับมหาสมุทรแนวผัวโบ้มั้ย หรือกูต้องเขียนให้น้ำเน่าสุดตีน พระเอกเหี้ยจนคนอ่านต้องตามด่าทุกตอน 55555555555555

>>226 ต้องลอง
ถ้าผลตอบรับดีมาบอกบ้างนะมึง

เขียนตลคคุยกันยังไงให้มันดูธรรมชาติเหรอ คือเห็นหลายคนเขียนแล้วดูธรรมชาติมากเหมือนคนคุยกันจริงๆ นี่เขียนแล้วแข็งมากเลย

>>228 ให้มึงเขียนบทคุยกันออกมาก่อน ใส่ประเด็นที่ต้องการลงไป จะแข็งแค่ไหนก็ช่าง แล้วก็พักงานเขียนไว้ ไปพักสายตากินลมชมวิว พอกลับมาเขียนก็อ่านทวนบทนั้นแล้วดูว่าเวลามึงคุยกับคนจริงๆ เขาพูดกันแบบในบทไหม ถ้าไม่ก็แก้

>>228 ลองอ่านออกเสียงดู ถ้าประโยคมันไม่เข้าปากก็ปรับแก้ใหม่

ky กูอยากจะเปลี่ยนปกในเม้ด(ไม่ได้ทำเล่ม)แบบ...ปกเดิม แต่เปลี่ยนแค่ไทโปชื่อเรื่องเฉย ๆ นักอ่านเขาจะว่าอะไรมั้ยนะ5555

>>231 ไม่ว่า เผลอๆ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเปลี่ยน

>>232 โอเค กูไม่รู้ว่าเม้ดยังเป็นระบบแบบถ้าupdateแล้วตัวเล่มจะเด้งขึ้นมาอยู่ด้านบนอีกมั้ย เลยกลัว ๆ ไปรบกวนชั้นหนังสือคุณนักอ่าน แต๊งกิ้ว ๆ

>>233 อัพเดตสิ แก้ไขอะไรไปถ้าไม่ได้เอาไปเก็บไว้ที่คลาวด์ก็จะเห็นขึ้นที่shelfนะ แต่มึงอยากแก้ก็แก้ไปเถอะ

โอ้ยนั่งขำตัวเอง กำลังนั่งคิดบทสนทนาแบบลิเกๆ แนวกำลังภายในแล้วจู่ๆ ก็ปิ้งไอเดียขึ้นมา
พอเขียนเสร็จแล้วเอามานั่งอ่านเอง โอ้วชิส! ไอ้ที่เขียนมานี่มันพล็อตนิยายชัดๆ ถ้าเอามาเกลามาขยายอีกหน่อยนี่ได้เป็นพล็อตนิยายอีกเรื่องได้เลย

>>234 เอ้า ยังเป็นอยู่เหรอ555 แต๊งกิ้ว ๆ งั้นเดี๋ยวกูรอทั้งเปลี่ยนไทไปใหม่ ทั้งอัพไฟล์แก้คำผิด กับใส่รูปประกอบเพิ่มลงไปด้วยทีเดียวเลยละกัน จะได้เป็นการupdateที่คุ้มค่าหน่อย

Kyถ้าสปินออฟ ออกเผยแพร่ ก่อนเรื่องหลักจะแปลกๆไหมวะ คือกูคิดเรื่องหลักไม่ออก ตัน แต่ไปโลดกับสปินออฟ TT ได้แหละเนอะเพื่อนโม่ง

มีคำถามว่ะ บท nc กูอยากให้นางเอกพูด dirty talk กับพระเอก แต่ถ้ากูให้ตัวละครพูดคำว่า "xxx(ชื่อตัวละคร) เสียวค่ะ" ไรงี้ มันจะดูเป็นนิยายเสียวไปป่ะวะ แล้วถ้าไม่พูดควรใช้คำอะไรดี กูเขียน dirty talk ไม่เก่ง ปกติกูเลยไม่ได้ให้มันคุยกันตอนเข้าจังหวะเท่าไหร่ 555555

>>238 แล้วแต่นักอ่านจะมองว่ะ มีทั้งคนไม่ชอบแต่คนชอบก็เยอะ แต่ถ้าจะมาทางนี้มึงอย่าเหนียม ที่กูเจอนิยายขายดีของตัวแม่พอมีเดอตี้ทอล์กในncคนก็ชอบนะ เป็นสีสันของเรื่องเลย
ตย.เช่น สมมติพระเอกชื่อวิน นางเอกชื่อแพร "พี่วินแพรเสียวค่ะ" "พี่อยากเ_าแพร" "แพรรู้ไหมว่าแพรทำหน้าแบบนี้มันน่าเ-ามาก" "เสียวไหมครับ แพรเห็นพี่อยู่ในตัวแพรแบบนี้ยิ่งเสียวขึ้นไหม"

>>237 ได้น่า เหมือนมังงะญี่ปุ่นที่ชอบออกวันช็อตมาก่อนงี้ แล้วพอมาเขียนเรื่องยาวถึงจะมีไรต่างจากวันช็อตมั่งแต่ก็ถือซะว่าอันเดียวกันแหละ อย่าง nisekoi นี่ไง ออกมาแรกๆคือวันช็อตล็อกนางเอกไว้แล้ว พอเป็นเรื่องยาวก็ยืดเพิ่มด้วยการใส่สาวอื่นเข้ามา+ปมเรื่องคำสัญญา ถึงมีคนที่เคยอ่านวันช็อตจะรู้ว่าใครนางเอก แต่ก็ยังลุ้นไปเรื่อยอะว่าใครคือคำในสัญญางี้

>>239 โอเค กูจะน้อมนำคำสอนไปปฏิบัติ อยากได้เงินต้องไม่เหนียม ที่กูเขียน nc แบบนี้เพราะอยากก้าวข้ามความวานิลาของกูเองน่ะ แต่พอจะลงมือเขียนจริงกูเสือกเขินจนเขียนไม่ออก 55555555

>>237 ไม่แปลกมึง นข.ที่กูตามก็ออกสปินออฟเป็นสิบเล่ม เล่มหลักไม่ออกสักครั้ง5555555555 เส้าสัส แต่นั่นแหละ ออกสปินไปเลย ไว้หายตันแล้วค่อยเขียนหลัก

>>237 กูขอมาเหนือนิดนึงได้มั้ย อยากถามว่าสปินออฟคืออะไรวะ 555

>>243 เรื่องราวที่เล่าเรื่องจากอีกมุม จากเนื้อหาหลัก

>>243 เรื่องราวเสริม จากเนื้อหา แบบยกตัวอย่าง มูฟวี่ยูตะ jjk 0 ของ มหาเวทผนึกมาร

>>244 ส่วนอันนี้ไซด์สตอรี่ อะกุเริ่มมึน555

>>243 ภาคพิเศษ แบบคู่ตัวรอง หรือไทม์ไลน์เสริมในภาคหลัก เช่น ภาคหลักพระเอกนางเอกเจอกันตอน 20 แต่งงานกันตอน 23 สปินออฟงอกมาก็เล่นได้ทั้ง ชีวิตหลังแต่งงาน หรือช่วงก่อนที่จะมาเจอกัน

>>243 เรื่องเสริมหรือภาคพิเศษ ไม่ได้ถูกเล่าในเรื่องหลักเพราะเล่าไม่หมด ส่วนใหญ่จะเป็นตัวเอกคนละคน เช่นเรื่องหลักเล่าเรื่องของนายเอกับผองเพื่อน ในกลุ่มมีนายบีรวมอยู่ด้วย แต่เส้นเรื่องของนายบีน่าสนใจ ก็เขียนเสริมออกมาว่าก่อนหน้านั้นนายบีมันไปทำอะไรมาก่อนจะเจอนายเอ แล้วหลังจากนั้นนายบีจะทำอะไรต่อไป

แบบ attack on titan เรื่องหลักพระเอกคือเอเรน แต่รีไวถูกเล่าประวัติไว้ในเรื่องหลักว่าเคยไปทำ บลาๆๆๆๆ ก็เลยเอาเนื้อเรื่องของรีไวมาทำเสริมคู่ไปกับภาคหลักว่ามาอยู่หน่วยสำรวจได้ไง แล้วก็มีตัวละครอื่นที่พวกเอเรนไม่รู้จัก ไม่โผล่ในภาคหลัก แต่ก็เป็นคนในหน่วยสำรวจ เหมือนช่วยอธิบายโลกให้ละเอียดขึ้นผ่านมุมมองตัวละครอื่น

กู 243 นะ ขอบคุณพวกมึงมาก ปกติกูเขียนเองก็เขียนแล้วนับแม่งเป็นเรื่องหลักหมด ก็เลยงงๆ ว่ามันมีการออกเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องหลักด้วยหรือวะ เปิดโลกกูมาก 555

>>248 ก็เอาง่ายๆ มึงมีเส้นเรื่องหลักอยู่แล้ว ถ้าใส่เส้นเรื่องของตัวละครรองมามันจะยืดและทำให้รู้สึกว่ามึงจะใส่มาทำไมวะ ไม่เกี่ยวกับเรื่องหลัก ก็มาออกเป็นสปินออฟแทน เช่นเนื้อเรื่องของมึงคือแม่ใช้ไปซื้อน้ำปลา เล่าถึงการผจญภัยของตัวเอกที่ไปซื้อน้ำปลาว่าเจออะไรบ้าง แต่ระหว่างทางเสือกเจอป้าติ๋มขาเม้ามาชวนคุย มึงจะใส่เส้นเรื่องป้าติ๋มตั้งแต่เกิดยันแก่เข้ามาเบียดบังการไปซื้อน้ำปลาของตัวเอกมั้ย ใส่เข้ามาก็ดูยืดไงเพราะป้าติ๋มแม่งไม่ได้เกี่ยวอะไรกับการซื้อน้ำปลาของมึงเลย แค่แวะมาเม้าเฉยๆ แต่มึงอยากเล่าเรื่องของป้าแบบเต็มๆเน้นๆ มึงก็เอาไปใส่สปินออฟแทน

เขียนให้ตัวเอก ปลูกฝิ่นปลูกกัญชา กระท่อม เอาไปขาย ทำแปรรูปขายบ้างแล้วขยายตลาด เจ้าเมืองได้ไอเดียซื้อฝิ่นตัวเอก ไปขายให้ปท.ศัตรู ให้คนในเมืองติดฝิ่นเล่นๆ จนตัวเอกจู่ๆได้เส้นสายทางการเมือง เป็นเจ้าพ่อเจ้าแม่ปลูกผักใบเขียวอันดับหนึ่ง ต่อมามีการพัฒนาทำเป็นเม็ดยา ส่งออกไปทั่ว

แบบนี้พออ้างกับใส่แท็คว่าเป็นแนวปลูกผัก สโลไลฟ์แบบที่ตลาดกำลังฮิตตอนนี้ได้ไหมโม่ง

แล้วมันจะโดนแบนโดนฉอดไหมอะ เขียนลงเว็บก่อนเช่น เด็กดี รี้ด ธัญ ไรงี้

>>250 สงครามฝิ่นเหรอวะนั่น555 โดนฉอดอะถ้าคนมันจะฉอดก็ฉอดแหละ แต่โดนแบนไหมอันนี้ไม่แน่ใจ ถึงจะเป็นเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นจริงแต่ก็มีเนื้อหาเกี่ยวกับยาเสพติดอะนะ จะขัดกับกฏเว็บไหมลองไล่ดู ถ้าเว็บแค่ห้ามพาดพิงศาสนาการเมือง แต่ไม่มีบอกว่าห้ามเขียนเรื่องยาเสพติด ก็จัดไปเลยจ้า แล้วพอเข้าแนวปลูกผักได้เพราะพล็อตหลักคือปลูกผักจนได้ดีใช่ปะละ

>>251 ขอบใจมาก ว่าแต่ คนอ่านมันจะมอง กัญชา ฝิ่น เป็นผักไหมหว่า 555

>>250 กูว่าโดนรีพอร์ตแน่มึง เพราะผักที่มึงว่ามันยังเทาๆ ไม่ใช่ผักแท้100% เปลี่ยนเถอะถ้าไม่อยากตามมาแก้ทีหลัง

>>250 แต่ถ้างานมึงกริบ ไม่ดังก็ไม่โดนนะ

กุขอถามแทรกได้มั้ย แนวปลูกผักสโลวไลฟ์มันฮิตเหรอวะ 55555

>>255 เด็กดวกนี่กลายเป็นสวนผักไปแล้วมึง ฮิตแนวแบบ ยีนย้อนยุค วิญญาณไปเข้าร่างสาวย้อนยุค แล้วแม่งต้องมีของวิเศษ พลังวิเศษ ปลูหผัก จากบ้านอีจ๊นนจนแล้วก็จะรวยขึ้น อีสาวบ้านนา บ้านนอก สุกดท้ายจะได้ผัวเป็นอ๋องบ้างแหละ องค์ชายบ้างแหละ ไม่ก็ผัวของเจ้าของร่าง ที่เคยเมินอีเมีย ที่อาจจะนิสัยวร๊ายน่ะ แต่ร่างเดิมเท่าที่เห็น เจอบ่อย จะเป็นสาวปัญญาทึบ ปัญญาอ่อนไรงี้ก็เยอะนะ พอนางเข้าร่างปุ๊บ ซูมม๊ากกกกกกกกกกก

>>253 เออ แล้วถ้าเราเอาพวกกัญชา ไปใช้แบบสร้างสรรค์แทนละ เช่น ใช้เป็นยา ทำยาชาลดความเจ็บ ใช้รักษาโรค ฯลฯ แบบนี้ยังโดนเป็นยาเวพติด โดนแบนอีกไหมอะ

>>256 ***จีสย้อนยุค

>>256 จีนย้อนยุค นิ่วเบียดไม่เลิก
>>257 มึงเป็นสูบหรือขาย ไหนบอกสิ

>>259 กำลังผันตัวมาเป็นผู้ขายฮับ

>>260 จะทำซอฟพาวเวอร์ว่างั้นสิมึง555

ถ้าเขียนเรื่องพ่อบุญธรรม แตะอั๋งลวนลามลูก นี่มันจะขาย ebookได้ป่าววะ เว็บจะให้ผ่านมั้ย

กำลังจะเขียนจบตอนท้าย ๆ แล้วด้วยเจอเรื่องทำให้เซ็ง เขียนไม่ออกเลยยย

>>262 เน้นเน้ดกันด้วยป่ะ ก็ลงหมวดรักผู้ใหญ่ ขายได้ แต่นางเอกห้ามต่ำว่า 18

>>262 ไปอยู่หมวดรักผู้ใหญ่ และให้ลูกอายุ20ปีขึ้นไป(ประมาณมหาลัยปี2)
อยู่ถูกที่ไม่ต้องกลัว มีหลายเรื่องที่พ่อเลี้ยง/พ่อบุญธรรมxxxลูกสาว บางเรื่องให้แม่มาเห็นตอนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มแล้วเป็นลมตา ย ก็มี ขายได้ดีด้วยนะ มีคนรีวิวให้ด้วย จั่วหัวว่าเป็นดาร์กอีโรติก แล้วไปสุดในสายดาร์ก
สำคัญคืออายุนางเอกถ้าต่ำกว่า18 หรือ18-19 มีเรื่องให้รีพอร์ตได้

>>262 ถ้ามึงจะให้เขาได้กัน ตามที่โม่งบอก ไปหมวดรักผู้ใหญ่ อายุอย่าต่ำกว่า 18-20 เด็ดขาด แต่ ๆๆๆ ถ้าไม่ได้จะให้ได้กัน เป็นแค่ฉากลวนลามสื่อว่านางเอกถูกคุกคามเฉย ๆ พ่อบุญธรรมไม่ใช่พระเอก มีพระเอกตัวจริง ก็ลงหมวดโรมานซ์ปกตินี่แหละ เม้ดไม่ได้มาลงดาบข้อหาเปโดอนาจารอะไร

ถามโม่งหน่อยว่าฉาก นอ. ยั่วยวนพระเอกนี่

- ถ้าเป็นแบบนางเอกตั้งใจปลดกระดุมบางเม็ด แล้วแกล้งทำเป็นหลับตอนอยู่กับ พอ. สองต่อสอง แล้วหรี่ตาแอบดูว่า พอ. จะมองนมมั้ย
แล้ว พอ. ก็เผลอมองอยู่พักนึงจริงๆตามสัญชาติญาณผู้ชายก่อนจะไปหาผ้ามาคลุมให้ แล้วนางเอกก็ทำเป็นตื่นแล้วบอกว่าตะกี้รู้นะว่าแอบดู
แบบนี้ถ้าคนคิดมากจะคิดว่า พอ. จะดูเป็นคนเหี้ยฉวยโอกาสตอนอีกฝ่ายหลับ หรือ นอ. ดูเป็นคนเหี้ยที่วางแผนหลอกปั่นหัว พอ. ป่ะ

- ถ้ายั่วแรงๆด้วยการไปนอนทับแล้วตั้งใจเอานมไปโดนอีกฝ่าย, ตั้งใจเอานมไปโดนหลัง/มือ/แขน พอ.
มันจะดูล้ำเส้นจนกลายเป็นการคุกคามทางเพศ พอ. แทนมั้ย

ทั้งหมดนี่คือทำตอนคบกันแล้วนะ แต่ก็ไม่แน่ใจว่ามันโอเคมั้ย เพราะบทแบบนี้ถ้าคนซีเรียสจะไปคิดว่ามันดูไม่โอเคก็ได้

>>267 มันจบที่ตรงคบกันแล้วคับนาย ที่ว่ามาจิบๆ เย่กันยังไม่มีใครว่าเลย

>>267 จริงอย่างโม่งบนว่า คบกันแล้วนะมึง เต็มที่ไปเลย จะท่าไหนได้หมด เพราะเปิดใจพร้อมเปิดเผยตัวตนกันแล้ว

>>267 เคสนี้จะไม่โอ กรณีเดียว คือ พอ.มันยังมีแฟน เมียเก่า คู่หมั้น แม้จะไม่รักกัน นั่นแหละซี

>>268 >>269 >>270 แต๊งมาก กูคงเห็นพวกฉอดเยอะเลยคิดมากไปเอง

ขอปรึกษา เครียดทุกครั้งที่จะขายอีบุ๊ค กลัวยอดไม่เป็นไปตามคาด แต่มันไม่ตามคาดตลอดนะ กูพยายามนอนหลับแบบไม่คิดไร แต่กลัวอะ นอนไม่หลับ

>>250 มึงลองไปอ่าน แมนจู ดินแดนแห่งฝิ่น นะ
แล้วมึงจะรู้ว่าไอ้การปลูกพืชเศรษฐกิจแบบนั้น แม่งไม่มีทางอยู่ชิลๆ ได้

>>267 ไม่โอกรณีเหมือนที่ >>270 บอก แต่ใส่บอกไปข้างหน้าเลยว่าเป็นแนวแบบไหนก็ดี เพราะบางคนเขาไม่ต้องแค่ฉอดหรอก บางคนเขาก็ไม่โอกับการกระทำนางเอก เขาจะได้เลือกได้ด้วย จริงๆ แค่มึงใส่twกับอาจมีเสริมว่านางเอกแนวยั่วยวนก็ว่าไป เพราะนักอ่านธรรมดาบางคนที่ไม่ใช่ฉอดเขาก็อาจจะมีปมกับคนลักษณะนิสัยแบบนี้ เป็นการปกป้องตัวมึงด้วย+เป็นทางเลือกให้นักอ่านด้วยว่าจะไปต่อหรือไม่ไปต่อ

>>274 ขอบคุณมาก กูลืมคิดเรื่องแปะคำเตือนไป เพราะปกติแปะเฉพาะอะไรที่แรงกว่านี้กัน

>>274 ต้อง TW เลยเชียวเหรอวะ ก็แค่ยั่วๆ คนที่ชอบเอง อึ้งนะเนี่ยเมิง

ส่วนตัวกูคิดว่าพูดถึงตรงคำนำนักเขียน หรือจากใจนักเขียนว่าตั้งใจให้คาร์นางเอกเป็นแบบนี้ๆก็พอว่ะ กูว่าtwมันดูเยอะแยะหยุมหยิมไป เก็บไว้ที่แรงๆหนักๆดีกว่า
แต่ความจริงมันสิวๆมากเลยนะยั่วคนที่เป็นแฟนกันคบกันแล้วอะ ให้ไปรับรู้เอาเองก็เป็นอรรถรสอีกแบบตอนอ่าน ไม่งั้นก็สปอยล์กันไม่จบไม่สิ้น

>>277 จริง แค่บอกนางเอกขี้ยั่วไรว่าไป นักอ่านไม่ชอบแนวนี้ก็กดปิดเอง ไม่ต้องถึงขนาดเตือน trigger หรอก มันมีคนเจอแฟนอ่อยแล้วสะเทือนใจมากด้วยเรอะ ยังไงก็จบเหมือน >>268 ว่า แฟนกันเรื่องแค่นี้เบๆ อะ 5555

มา KY รูปประกอบในเรื่องนี่เวลาให้พี่เม้ดทำ epub เขาจะใส่รูปให้เราด้วยมั้ยอะ แบบเราต้องรีเควสไรเพิ่มเติมหรือแค่แนบรูปใส่ไฟล์ word ไปเลยจบ

>>279 เขียนบอกในช่องหมายเหตุด้านล่างว่ามีภาพประกอบหน้าไหนบ้าง

>>278 พระเอกนางเอกเป็นแฟนกัน นางเอกเงี่ยนอ่อยพระเอกสุดตีน มีคนไม่ชอบด้วยเหรอวะ อ่านนิยายรักเขาก็อยากให้ตัวเอกมันได้กันป่ะ 55555555555

>>281 เออนั่นดิแปลกใจ กุเห็นนักอ่านกุเชียร์กันสนุก จับพี่เค้ากดเลยลูก 5555

Kyคือกูคิดใหญ่คิดโตเขียนงานพีเรียด แล้วมันต้องใช้เพลงประกอบเพลงนึงคนแต่งเพลงรุ่น60อัพ ทีนี้กูไปติดต่อขอลขส.เอาเนื้อเพลงมาใส่ในนิยาย เขาอยู่ต่างจังหวัดว่ะ กูจะขอบัตรปชช.ขอทำสัญญาทางเมสเซนเจอร์ได้ไหมวะ กูงงตรงเขาจะเซ็นรับเงินยังไง หรือแค่กูโอนก็เป็นหลักฐานแล้ว แบบตอนกูซื้อปกสำเร็จ
เพื่อนโม่งเคยทำสัญญากันทางเมสเซนเจอร์ไหม มันได้ใช่ไหมวะ

กุงงกับคำว่าเมียพระราชทาน ถ้าผชแต่งงานอยู่แล้ว ก็โดนยัดให้มีเมียพระราชมานได้หรอ แปกๆ

>>284 ถ้าพูดถึงนิยายจีนก็ใช่มึง ยัดอนุมาให้ไรงี้ ไม่แปลกอะ ในนิยายจีน

>>285 ถ้าของจีน ถึงพระราชทานให้ก่มีศักต่ำกว่าเมียเอกอยุ่ดีปะ คือเปนได้แค่อนุหรอ

>>284 อ่อ ถ้ามึงหมายถึงนิยายไทยเรื่องนั้น เชิญมึงเสิร์ชเลย ข้อมูลเมียพระราชทานมีเยอะนะ อันนี้กูเจอ จากช่องเอ้ก เมื่อหลายปีก่อน เมียพระราชทาน หมายถึง เมียที่พระมหากษัตริย์พระราชทานให้เพื่อตอบแทนความดีความชอบ

กุหมายถึงถ้าพระเอกแต่งงานอยู่แล้ว ถ้ามีพระราชเมียให้อีก เมียพระราชจะมรศักดิ์ต่ำหว่าหรือสูงกว่าเมียหลวง ถ้าของไทยนี่จะสูงกว่าใช่ปะ

>>286 ก็ถ้ามีเมียเอกอยู๋แล้วอะ ก็ไม่มีใครจะมาสูงกว่าได้นะ ถ้าสมมุติเจ้าหญิงสักคนจะเอาจริงๆ แม่งก็ต้องหาเรื่อง สอยเมียเก่าก่อนนอะ เพราะถ้าไม่ตาย อีเจ้าหญิงก็ต้องมาเป็นชายารอง เมียรองนะ ส่วนใหญ่พวกขุนนางจะให้เป็นของขวัญกันด้วย แต่ถ้าพวกเจ้าหญิงมาเป็นรอง อีกนางเอกก็ไม่ค่อยรองจริงอะ เมียหลวงก็ทำไรไม่ค่อยได้

>>288 ถ้าของไทย ข้อมูลบอกว่าศักดิ์มากกว่าเมียหลวง

>>283 แพงไหมวะ ถ้าไม่ซีเรียสว่าเงินเยอะก็แคปหลักฐานการคุยการโอนไว้ได้ ยิ่งถ้าชื่อบัญชี เป็นชื่อเดียวกับเจ้าของลิขสิทธิ์ก็พิมพ์ในใบโอนเลย จบ

สมัยก่อนของไทยมีเมียสี่ประเภทนะ เมียเอก เมียรอง เมียทาส เมียแต่ง ที่เคยอ่านมาจำได้คร่าวๆคือเมียแต่งนี่คือเมียราชทานนั่นละแบบเจ้ายกสาวให้อาจเป็นเจ้าหญิงก็ได้ หรือเป็นลูกสาวขุนนางสักคนแบบพระเอกไปรบมาทำคุณงามความดี แต่งเมียแล้วไงเจ้าอยากปูนบำเหน็จให้เลยหยิบลูกสาวขุนนางฝั่งตัวเองที่อยากมีคอนเนคชั่นกับพระเอกให้เป็นเมียแต่งไป ถ้าพระเอกมีเมียก่อนสองคนก็กลายเป็นเมียลำดับที่สามไป แต่ถ้าเจอเจ้าซีเรียสแบบไม่ได้ดิ คนของกูต้องอยู่สูงกว่า เมียเอกมึงลูกพ่อค้า เมียรองมึงลูกเจ้าเมืองปลายแถว เมียราชทานคือลูกขุนนางกรมคลัง ก็ต้องจัดลำดับใหม่ซะ ถึงชาวบ้านจะรู้กันทั่วว่าเมียราชทานมาคนสุดท้าย แต่ออกงานอะไรก็ต้องมาเป็นคนแรกๆ กิจการในบ้านต้องเป็นคนได้จัดการเอง เมียเอกเมียรองที่อยู่มาก่อนก็เป็นผู้ช่วยไปนะ

>>289 >>292 ไอ้เรื่องเมียมาทีหลังแต่ตำแหน่งสูงกว่าเลยได้ออกงานออกหน้าออกตาแทนเมียหลวงแม่งมีมาตั้งแต่โบราณละ ไอ้ตำนานเก็นจิไง เมียคนสุดท้ายของเก็นจิแม่งเป็นเจ้าหญิง มาทีหลังใครเขา แต่ได้ยกขึ้นเป็นเมียเอก ได้ออกงานแบบเป็นหน้าเป็นตาเพราะศักดิ์สูงกว่าทุกคน ข้ามหัวเมียหลวงแบบมุราซากิที่อยู่กับเก็นจิมาเป็นสิบปี จะบ่นก็ไม่ได้เพราะเขาศักดิ์สูง แถมอีผัวห่านี่ไปขอเขามาเป็นเมียเอง เจ้าหญิงนางก็อยู่เฉยๆแต่เสือกสาระแนมักมากนักอีเก็นจิ ยังดีที่เจ้าหญิงมันไม่เอาไม่สนใจอะไรด้านนี้ ไม่สนใจผัวด้วย มุราซากิเลยต้องจัดการในเรือนเองเหมือนเดิม เจ้าหญิงนางนอนเฉยๆเลี้ยงแมวไปวันๆ แต่อีแม่นมแม่งก็สาระแนไปฟ้องพ่อเจ้าหญิง อีเก็นจิเลยโดนด่าว่ามึงทรีตลูกกูแย่ๆแบบนั้นได้ไง ลูกกูเป็นเมียเอกนะเว้ย อีเก็นจิก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกไปเพราะหาเรื่องใส่ตัว

นิยายจีนที่กูอ่าน พระเอกเป็นอ๋องกำลังหาเมีย ต้องตาต้องใจนางเอก กะเลือกนางมาแต่ง สุดท้ายอีเต้แม่งแต่งตั้งลูกสาวขุนนางเป็นเมียพระราชทาน กลายเป็นเมียเอก นางเอกกุถูกดีดไปเป็นอนุ ดอกทองมาก อิเต้แม่งสาระแนจริงๆ

>>293 เมียคนนี้น่าสงสารสุดด้วยปะ เหมือนจะเป็นออทิสติกอ่อนๆ แม่นมสาระแนไปหาผู้ให้มาเยนางอีก ผู้คนนี้รักนางมากแม่นมก็แบบอุ้ยดีกว่าไอ้เห้เกนจิที่ละเลยเจ้าหญิง แต่นางไม่เต็มใจไงก็คือโดนข่มขืนนั่นละ แล้วโดนซ้ำๆหลายครั้งจนสติแตกเป็นบ้าจริงๆไปเลย ลูกชายนางยังเวทนาอะ แม่ทำตัวเป็นเด็กสาวเล่นกับแมวไปวันๆไม่รับรู้อะไรตำลูกไม่ได้ด้วยมั้ง คือเหมือนคนพังไปละ เรียกได้ว่าเป็นเมียที่ชีวิตชิบหายสองต่อ ต่อแรกคือเกนจิ ต่อสองคือแม่นม

>>293 เออแก้อีกๆ เมียคนนี้เกนจิไม่ได้ขอ แต่พ่อจะออกบวชเลยยกให้เองเพราะไว้วางใจเกนจิว่าเป็นคนที่ดีงั้นงี้ ซึ่งตรงไหนวะ555 แต่เอาเป็นว่าเมียคนนี้คือเหมือนมาทำให้เก็นจิใช้กรรมเก่าที่เคยทำไว้ในอดีต ไป ntr เมียพ่อแล้วมีลูกก็ดันให้พ่อรับเป็นลูกตัวเองไปซะ เจ้าหญิงสามนี่คือโดน ntr แล้วมีลูก เก็นจิก็ต้องรับเละทนเลี้ยงลูกชู้ไป จะปัดก็ไม่ได้เพราะพ่อเมียอุตส่าห์วางใจฝากตัวเองไว้ละ แถมเจ้าหญิงก็สติแตกไปอีกดูแลเด็กไม่ได้

>>288 มึงถามของจีน? มันมีหลายยุค ค่านิยมก็เคลื่อนไปเคลื่อนมาบ้าง กุก็ไม่โปรแต่เท่าที่เข้าใจเค้าให้เกียรติเมียเอกที่แต่งมาอย่างถูกต้องมากนะมึง เห้สุดคือยกให้มีสถานะเสมอกันแหละ แต่โดยอำนาจหนุนหลังยังไงเมียเอกก็ยังต้องเกรงใจอยู่ดีล่ะมั้ง

>>296 จริงๆตอนแรกไม่ได้ขอไว้เองแต่ขอให้ลูกชายมั้ง แต่เสือกได้ยินว่าเจ้าหญิงมันเป็นญาติกับผู้หญิงที่เป็นรักแรกของมัน อาจจะหน้าตาคล้ายกันก็ได้เลยเกิดอาการเงี่ยน กูจะปล่อยให้คนที่อาจจะหน้าเหมือนรักแรกของกูหลุดมือไปไม่ได้ เลยบอกพ่อนางไปเดี๋ยวกูดูแลเจ้าหญิงเอง ทำผิดสัญญากับมุราซากิที่ว่าจะไม่มีเมียใหม่จนนางใจสลายลั่นวาจาว่าชาติหน้ากูไม่ขอเกิดมาเจอมึงอีก อีเก็นจิรับกรรมไปเพราะแม่งไม่ลืมรักแรกซักที แถมได้มาก็ไม่ตรงปกด้วยเพราะแม่งไม่เหมือนเลย แถมยังเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตไปอีก ผู้ชายในเรื่องเหี้ยล้วนทั้งนั้น ได้ผู้หญิงเพราะเข้ามาเรปถึงห้องทุกคน

>>298 ใช่ เมียแต่ละคนก็น่าสงสารนะ มุราซากิคือรับเละสุด เป็นเมียหลวงที่ระทมสัสๆ
แต่แม่งเป็นนิยายที่เหมาะแก่การเสพหาไอเดียแนวจบขมหรือโศกนาฏกรรมสุดๆ555 แบบกูอ่านละไอเดียพุ่งเลย อย่างขมอะแม่งจบแบบไม่มีใครมีความสุขสักคน เก็นจิตัวต้นเหตุนี่กูด่าได้ทั้งเรื่อง ขนาดมุราซากิขอก่อนตายว่าอยากออกบวชเป็นชีละทางโลก เก็นจิไม่ยอมกูหวงจ้ามึงต้องอยู่กับกูตลอดไป พอเมียขิตจริงค่อยมาสำนึกว่าทำเชี่ยไรไปวะ เลยบวชแก้กรรมให้แทนละงั้น ก็อยู่กับนรกในใจที่ไม่ยอมปล่อยมุราซากิไปนี่ละ

>>299 คนที่มีความสุขที่สุดน่าจะเจ้าหญิงดอกส้มมั้ง จากเจ้าหญิงอ้วนขายไม่ออก โดนสาวในวังแซะทุกวันหนังหน้าอย่างมึงใครจะมาขอแต่ง แต่เก็นจิถูกใจนิสัยเลยได้แต่งมาอยู่กันแบบเพื่อน เป็นที่ปรึกษา เก็นจิบอกจะเยกันก็ได้นะไม่ได้รังเกียจเพราะยังไงมึงก็แต่งมาเป็นเมียกู แต่นางบอกแบบนี้โอเคแล้ว ถือว่าจบดีและมีความสุข

Ky บ่นนิดนึง กูอยากเพิ่มหนังสือทำมือในกู้ดรี้ดจนทำ quiz เป็นไลบราเรี่ยนผ่านเกณฑ์มา 2 รอบละยังไม่ส่งเมลส่งอะไรมาเลย คือไม่รับกูเหรอ ให้ทำใหม่เนี่ย อะไรยังไง เจอกูปล่อยเฉลยลงเน็ตแน่

>>301 กูเคยไปอ่านที่โพสต์(ชาวต่างชาติอะนะ)เขาด่ากัน หลังๆรับไลบราเลี่ยนยากมากกก ยากแบบไม่รู้ใช้หลักเกณฑ์อะไรตัดสิน ทำไปก็ไม่มีประโยชน์ เสียเวลาเสียความรู้สึกเว้ย มันให้ทำแบบไปเรื่อยๆ ไม่ใช่ผ่านควิซแล้วจะได้นะ ยังต้องผ่านเกณฑ์ตัดสินพิจารณาห่านเหวของมันด้วย หลายคนก็เหมือนมึงเลย เงียบหาย

>>302 โห ก่อนหน้านั้นไม่กี่วันกูไปเจอคนบอกว่าได้รับการอนุมัติใน 24 ชม เลยฮึดสู้ขึ้นมา เจองี้ละเซ็งเลย แล้วจะบังคับให้ไลบราเรี่ยนเพิ่มหนังสือได้ปค่ฝ่ายเดียวเพื่อ บางคนก็เป็นจนเลิกเล่นไปนานละ ไม่ใช่ทุกคนจะมีเวลา แต่ถ้ายังไม่รับอีกกูก็ว่าจะกวนตีนทำ quiz ให้ผ่านไปเรื่อย ๆ แหละ จดเฉลยไว้หมดละ แค่ก๊อปคีย์เวิร์ดลงแล้วตอบ555

>>303 +ได้รับอนุมัติด้วยเหตุผลง่าย ๆ แค่ว่าอยากเพิ่มหนังสือเองเฉย ๆ ด้วย งงกับเกณฑ์มัน

ตอนนี้ก็อาศัย ไลบราเรี่ยนไทยไปแบบไม่คาดหวังเพราะช้ามากกก อยากแอดเรื่องไหนก็ยื่นเรื่องยื่นลิงค์ขอๆไปก่อนแล้วแต่ท่านจะเมตตา จนลืมๆไปแล้วอะ ถึงจะมาแอดให้ ก็ต้องทำใจมันงานฟรี ไลบราเรี่ยนเป็นร้อย คนมาเมตตาทำให้ไม่ถึง10

>>304 อะไรวะ ทำไมง่ายจังง55555

ถามความเห้นหน่อย สมมติประเด็นตลค.ญ.เป้นพี่น้องกัน แต่ 2 คนนี้ต่างกันม้ากก ฟีล A สวยเริ่ดหุ่นดีเรียนเก่งเป้นสาวเพอร์เฟก B ตรงข้ามทุกอย่างจนโดนพวกปากหมาแซว/เปรียบเทียบบ่อยๆ ทำนองโดนเก้บมาเลี้ยงเหรอ แม้แต่พ่อแม่ญาติก้ลำเอียงรัก A มากกว่า มันยังมีความเป้นไปได้มั้ยวะว่า B จะยังรัก A แบบบริสุทธิ์ใจ ไม่น้อยใจ ไม่อิจฉา (กรณี A เป็นคนดีและคอยปกป้อง B ด้วย)
คือกุลองมองมุมตัวเอง ถ้ากุเป้น B ลึกๆ ก้คงมีนอยด์ๆ บ้างแหละวะ 555 ถึง A จะดีกับกุกุก้คงไม่ค่อยอยากอยู่ใกล้ให้โดนเปรียบเทียบอะ งี้ถ้าเป็นในนิยาย ถ้า B ผู้ชีวิตรัน
นทดยังเป็นสาวจิตใจดีรักพี่น้อง มันจะดูนางเอ้กนางเอกเกินไปไม๊วะ หรือถ้ามันไม่อยากยุ่งกับ A นักอ่านจะเห็นใจหรือคิดว่าอินี่ใจแคบจังมากกว่า ;-; ( เพราะยังไง A คนสวยก้ดีกับชีอะ แค่สภาพแวดล้อมส่งเสริมให้ B มันอิจฉา/รู้สึกแย่เฉยๆ)

>>307 ได้ ถ้า A รักแบบบริสุทธิ์ใจจริงๆ แต่ B อาจไปตั้งแง่กับพ่อแม่แทนแบบในครอบครัวนี้มีแค่พี่สาวเป็นเซฟโซน พ่อแม่ก็แค่คนแปลกหน้า คนอื่นร้ายกับกูไงก็ช่าง มีAที่แสนดีกับกูคนเดียวก็พอใจแล้ว
แต่ถ้ามึงไม่วางยาให้ A เป็นอิดอกแอ๊บใสใช้ B เป็นตัวเทียบเฉยๆ ก็ให้ A มีซีนปกป้อง B จากพ่อแม่ด้วยแบบพ่อแม่ด่าว่าโง่งั้นงี้ตอน A สอบยังได้คะแนนดีทำไม B ทำไม่ได้ A จะมีซีนมาปกป้องเลยแบบว่าพ่อแม่อย่าดุน้อง หนูแค่ถนัดวิชานี้เลยทำได้ดี ซึ่งถ้ามึงวางให้พ่อแม่ลำเอียงสัสๆ ก็จะยอมฟัง A เลิกด่า แต่ก็ยังไม่ฟัง B ต่อไปนั่นละ B ก็จะบวกความชอบไปอีกว่า A ทำดีกับเรา ถึงพ่อแม่จะรัก A ากปว่า แต่ A ก็ยังรักเรามากกว่า
ถ้าจะให้ B อิจฉา A ให้ได้ มึงต้องหย่อนปัจจัยเสริมอื่นๆมาแบบ B อยากได้รับการยอมรับจากพ่อแม่ Aช่วยหยุดโดนด่าให้ แต่B ก็อิจฉาไปอีกแบบพ่อแม่ฟังแต่พี่ไม่ฟังกูเลย สักวันกูจะมาเหนือกว่าให้พ่อแม่ยอมรับ พอ A มีอะไรดีๆเข้ามาในชีวิต เช่นแฟน เพื่อน B ก็จะแค้นไปอีกว่ากูไม่ได้ไรดีๆแบบนี้มั่งวะ เหมือนอยู่ใต้เงา A ตลอดเลย

Kyถ้าหนังสือออกกับสนพ.แล้วขายดีจนได้ตีพิมพ์ครั้งที่x =นักเขียนจะได้เงินทุกครั้งที่ตีพิมพ์เพิ่มใช่ไหมวะ?
กูเห็นหนังสือเล่มนึงขายดีมากตีพิมพ์เพิ่มไม่หวาดไม่ไหว เลยอยากรู้ววว

>>309 ใช่

>>307 ตอบตรงๆคือได้ ขึ้นกับมึงจะใส่เหตุผลแบบไหน มันก็ขึ้นกับอดีตที่มึงจะเซท ถ้ามึงอยากให้คนน้องไม่อิจฉาคนพี่แม้แต่น้อย มึงก็อาจใส่ความใกล้ชิดพี่น้องแบบมากๆเข้าไป แบบสนิทกันรักกันจนไม่คิดอิจฉา หรือจะพลิกความอิจฉาเป็นความชื่นชมไปเลยก็ได้ มันต้องแล้วแต่ความสัมพันธ์และสภาพแวดล้อมที่มึงตั้งใจจะเซท จะเล่นแบบพ่อแม่สร้าง self esteemไว้ดีมาก แม้คนนอกจะมองว่าต่าง แต่ความมั่นใจที่ทางบ้านมอบให้คือทำให้นางสดใสรู้คุณค่าตัวเองก็เลยไม่จำเป็นต้องอิจฉาใครแล้วไรงี้ก็ได้

แต่ถ้าถามกูจะโลกสวยหรือไรคนจริงๆมันก็มีหมดนะ ขึ้นกับว่ามึงจะบรรยายแง่มุมให้คนคล้อยตามยังไงอ่ะ

แต่เดี๋ยวนี้นางเอกไทป์ยอมโดนรังแกโง่ๆไม่คิดเอาคืนคนอ่านไม่ค่อยชอบ ซึ่งกุว่าหลายเรื่องก็ไม่ใช่เพราะไร้เหตุผลซัพพอร์ทคาร์นะ เพียงแต่คนยุคนี้มักจะรู้สึกว่าได้รับความอยุติธรรมกดดันจากสังคมสูง พอมาอ่านอะไรแบบจำยอมๆเหมือนเดิมมันก็เครียด อยากเห็นอีสาวสู้เฟียสๆแทนกูที่โดนกดจนเฟียสมาฆ่าหักคอหัวหน้าหรือคู่แข่งหัวใจง่ายๆไม่ได้ มึงไม่สู้กุก็ไม่อ่านแล้ว ขัดใจ ซึ่งอันนี้นับว่าคนอ่านทิ้งเพราะคาร์ไม่ตรงเทสมากกว่าจะไม่สมเหตุสมผลล่ะมั้ง

>>307 มึงก็เอาจุดนี้เป็น conflict ตัวละครไปเลยดิ B อิจฉาพี่ A แต่ก็รักพี่ A มากเหมือนกัน เลยรู้สึกขัดแย้งในใจ อาจจะให้มีซีนปรับความเข้าใจ ได้เห็นแง่มุมของ A ว่า A ก็ไม่ได้เพอร์เฟคไปซะหมด สาวสวยเพียบพร้อมนิสัยดีก็มีมุมแย่ๆโก๊ะๆหลุดๆบ้าง ใครจะมาเพอร์เฟคตลอดเวลาแบบนั้น มังงะญี่ปุ่นเยอะแยะไปที่พี่น้องอิจฉากันแต่ก็รักกันจนอยู่ห่างๆแล้วมาปรับความเข้าใจกันทีหลัง

แนะนำให้ไปอ่านเรื่องสั้นของคนเขียนทาโกปี้ พี่ชายเป็นฮีโร่ของน้องในวัยเด็ก สนิทกันมาก มีกันสองคนมาตลอด แต่โตมาน้องเป็นนักเขียนการ์ตูนขายได้ร้อยล้าน พี่ชายเป็นแค่พนักงานออฟฟิศธรรมดา พ่อแม่และคนรอบข้างก็เอาแต่ยกย่องน้องชาย พี่เลยเกิดความอิจฉารู้สึกน้อยใจว่าตัวเองต่ำต้อยจนขอห่างน้องไปเอง แต่เวลาที่คับขัน พี่ก็เป็นที่พึ่งให้น้องได้ตลอดจนพี่มันก้าวข้ามผ่านปมในใจที่อิจฉาน้องไปได้ น้องก็รักพี่มากเหมือนกัน รู้สึกว่าไอ้น้องมันจะเอาลักษณะนิสัยของพี่มันไปใส่ตัวละครพระเอกในการ์ตูนมันหมดเลยมั้ง เห็นพี่เป็นฮีโร่ของน้องเสมอ พี่น้องก็เลยกลับมาคืนดีกัน เรื่องแม่งโคตรดีเลย

Ky สอบถามคนเขียนนิยายในมือถือหน่อยว่าทำไงอะ ผ่าน doc เอาเหรอ คือกูลองแล้วแต่ไม่ชินอย่างแรงเลย ทั้งพิมมือถือทั้งซื้อคีย์บอร์ดบลูทูทมาใช้ จอมันเล็กเกิน มันไม่ได้อารมณ์เหมือนทำงานหน้าคอมว่ะ อุตส่าห์จะเอาเวลาว่างตอนพักในที่ทำงานมาทำซะหน่อย หมดกัน หาคอมพ์ที่บ้านท่าเดียวเลย แนะนำหน่อยสิ

>>313 ต้องลองใช้สักพักว่ะ แรกๆมันจะไม่ชินกันทั้งนั้นเพราะจอมันเล็ก ยกเว้นมึงใช้แทบเล็ตจะอึดอัดน้อยหน่อย พิมพ์ด้วยนิ้วจิ้มมันก็จะช้าๆหน่อย แต่ถ้าที่ไม่มีคนใช้พิมพ์ด้วยเสียงก็สะดวกดี ข้อดีคือนึกได้ตอนไหนกดพิมพ์ได้ทันที อารมณ์มาเมื่อไหร่บรรเลงได้เลย ฟีลประมาณเมาท์ไลน์อย่างเมามันน่ะ
แต่กุใช้แค่พิมพ์เนื้อหาแฮะ เวลาจัดหน้า ไล่วรรคตอนอะไรงี้กูยังจัดบนคอมสะดวกกว่าอยู่ดี doc มันนับคำไม่ได้ด้วยอีกต่างหาก รอคนที่บรรเลงบนมือถือล้วนมาแชร์แล้วกันนะ

ถามความเห็นหน่อยนิยายแนวแฟนตาซี ตัวเอกหลักถูกขังถูกผนึกอะไรก็ว่าไปห้าหมื่นปี ออกมาได้ก็ได้เจอตัวเอกอีกคนที่จะคู่กันก็ดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆแล้วมาเฉลยทีหลังว่าตัวเอกอีกคนเนี่ยมันมีบรรพบุรุษเป็นพี่น้องของตัวเอกหลัก แบบนี้นับว่า incest ปะ แบบว่าห่างกัน2000รุ่นนับญาติแบบไม่ถูกละทั้งสองฝ่ายก็ไม่รู้มาก่อนว่าเกี่ยวข้องกัน นี่ส่วนตัวคิดว่าไม่ incest นะ แต่งงานกับคนในพื้นที่ใกล้ๆกันยังมีโอกาศรุ่นใกล้ชิดกว่านี้อีก แต่ดันไปเจอความเห็นว่ามัน incest เยอะเลย

>>315 บอกมันไปว่าถ้านับแบบนี้เป็น incest ทุกคนบนโลกก็ incest กันหมดเพราะสืบเชื้อสายมาจากอดัมกับอีฟ

>>315 สำหรับกูก็ incest นะ ในกรณีนี้ แต่ถ้าพระเอกนางเอก คนหนึ่งเป็นลูกหลานที่มาจากสายคนพี่ ตอนนี้ไม่เกี่ยวข้อละ นางเอกมาจากบรรพบุรุษคนน้อง ไรงี้อะ กูไม่รู้สึกว่า incest

>>316 มันเป็นแค่ความรู้สึกอะ เพราะอีกคนมันคือรู้ว่านี่ลูกหลาน

>>315 อารากอน กับ อาร์เวน เลยตัวอย่างสุดคลาสลิก

>>318 มันแบบไม่ได้รู้นะว่าเป็นลูกเป็นหลาน คือก็มารู้พร้อมกันทีหลังทั้งคู่

>>320 เรื่องอะไร??

กู >>307 นะขอบใจทุกคนมาก ประเด็นนี้ก็เล่นได้หลายแง่ ส่วนตัวกุเอือมแนวพี่น้องจิกเปียกันตรงๆ แล้ว 555 ว่าจะตีแผ่ให้ดูมีหลายมิติหน่อย ขอบคุณอีกทีคร่าา

>>313 กุ ๆ บรรเลงในโทสับจนจบดราฟต์แรก รีไรท์เช็กความเรียบร้อยค่อยทำในคอม ตอนแรกก็เป็นเหมือนมึง ไม่ชินเลย คิดว่าคงเขียนในโทสับไม่ได้แน่ รู้สึกมันเล็กไป + ตัวอักษรที่แสดงมันจำกัด มองไม่เห็นภาพรวมฉาก // แต่มหัศจรรย์มากที่ใช้ไปใช้มาเสือกชิน 5555 กุว่ามันอยู่ที่สไตล์มึงด้วย อย่าง >>314 ว่า อารมณ์มาเมื่อไหร่พิมพ์ได้เลย รึพิมพ์พล้อตเก็บไว้ ถ้ามึงพิมพ์อะไรในโทสับบ่อยจะชิน ทำไปนานๆ เดี๋ยวก็ชิน ตอนนี้กุไม่มองว่าจอเล็กละ บรรเลงมันส์ 55555

แต่ยังไงสุดท้ายก็ต้องใช้จอใหญ่ๆ ช่วยเช็กอยู่ดีว่ะ กุว่าตอนอ่านรีไรท์นี่จอขนาดไอแพดกำลังดี รู้สึกจอคอมใหญ่ไป กวาดตาอ่านละมีหลุด นั่งเช็กนานๆ ละเมื่อย

>>314 >>323 แต๊งมากกก คือกูพิมพ์พล็อตชั่วคราวรึบทพูดที่ปิ๊งขึ้นในได้นะ แต่ให้พิมพ์ดราฟต์จริงจังไรงี้ไม่ได้ว่ะ แต่คงต้องทำให้ได้

กูว่างงานมาตลอดแล้วเพิ่งได้ทำงานจริงจัง เข้าใจฟีลโม่งที่เคยมาบ่น ๆ ว่าหาเวลาเขียนนิยายหลังเลิกงานไม่ได้ละ เออ เหนื่อยเหมือนกัน ไม่มีอารมณ์เลยว่ะ อยากนอน อยากพัก 1 ชั่วโมงเพื่อเขียนนิยายกูก็ไม่มีให้ โหนรถทำงานมันเหน่ย จะพิมพ์ในมือถือในที่ทำงานคนก็เม้าฉ่ำ ทีวีในที่ทำงานก็ต้องเปิดค้างไว้ ยากมากจริง ๆ หาสมาธิไม่เจอ555 แต่ก็ได้เป็นแรงฮึดแหละว่าอยากออกนิยายบ่อย ๆ ออกเยอะ ๆ จนไม่ต้องกังวลกับค่าใช้จ่ายได้ สู้!

>>324 คืองี้นะ ครั้งแรกสุด มันเริ่มจากการที่กูจะหลับ แต่เสือกปิ๊งไอเดียที่กำลังตันได้ขึ้นมา กูก็คว้าโทรสับมาพิมพ์เลย ทั้งๆที่นอนหงายในห้องมืดๆอย่างงั้นแหละ พิมพ์ไปพิมพ์มายาวเว้ย จากจะนอนห้าทุ่มปาไปตีหนึ่ง
พอเกิดแบบนี้ซ้ำบ่อยๆ (ไม่รู้เป็นไรหัวกุจะแล่นดีมากตอนใกล้หลับ ถ้าลุกมาเปิดคอมนะ บางทีไอเดียมันดับมันหายไปเลยว่ะ)​ สุดท่้ายแม่งก็ชินเฉยเลย กุเลยต้องเขียนบน doc เพราะมันสะดวกในเปิดเกลาบนคอมด้วย
ส่วนหน้าจอเล็กกุแก้ปัญหาด้วยการแบ่งพาร์ทไฟล์เอา กุไม่ได้เขียนตอนละไฟล์นะ แบบประมาณ ไม่เกิน 50 -​60 หน้า ก็ขึ้นไฟล์ใหม่เลย ยังไงตอนเกลาไฟล์ใหญ่กุจะย้ายเอาไปเกลา final ใน word อีกทีอยู่แล้ว

แค่เรื่องอายุก็กินขาดแล้ว ผนึกเป็นร้อยปีพันปียังจะมากลัวเลือดชิดไรอีกวะ หรือถ้าจะอิงความเป็นจริงให้ได้ เขาก็มีนับกันว่าห่างกันกี่รุ่นถึงจะแต่งงานกันได้โดยไม่ผิดกฏหมายหรือศีลธรรม นับถัดไปอีก 4-5 รุ่นนี่แหละมั้งจำไม่ได้ คือแบบปู่มีลูกสองคน(0) ลูกคนแรกก็พ่อมึง ลูกคนสองก็อามึง(1) แล้วก็นับถัดไปจากตัวมึงหรือลูกของอา(2) หลาน(3) เหลน(4) ลื่อ(5) ตีซะว่าแต่ละรุ่นอายุขัยที่ 80 ปี 80×5= 400 ปี ระดับนี้ปู่มึงเป็นขี้เถ้า(0) พ่อมึงก็เกียมลงโลง(1) ตัวมึงก็แก่หง่อม(2) หลานก็วัยกลางคน(3) เหลนก็ผู้ใหญ่(4) ลื่อก็วัยรุ่น(5)
ถ้าจะแต่งกันก็คือในช่วงของ 4 หรือ 5 แบบเหลนจากฝั่งอากับเหลนของฝั่งพ่อ มีปู่คนเดียวกันแล้วไงผ่านมาถึงรุ่นสี่คือเลือดจางแล้ว จาก 1/1>1/2>1/3>1/4 พ้นเลือดชิดละ แต่ถ้าจะนับแค่มีปู่คนเดียวกัน(0)ยังไงก็ไม่ได้ งั้นชั่วชีวิตนี้คงไม่ค้องแต่งกับใครละเพราะมนุษย์มันสืบรากเหง้ามาจากบรรพบุรุษเดียวกันหมดอะ

>>276 >>278 มันมีมึง แบบกุมองในกรณีคนไม่มาปสด.เอาไปด่านะ มันมีคนที่เขาไม่คอมฟอทกับคนแบบนี้อ่ะ ซึ่งบางทีสมมติว่าเปิดมากำลังจีบๆดูๆกันเงี้ย(ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องของคห.ที่มาถามนะ)กว่ามันจะไปถึงจุดที่เป็นแฟนกันมันมีคนไม่โอกับคนลักษณะแนวนี้กับต่อให้เป็นแฟนกันบางคนเขาก็ไม่คอมฟอทอ่ะ ซึ่งบอกแต่เนิ่นๆมันเป็นอะไรที่เซฟทั้งสองฝ่าย ทั้งตัวคนเขียนและนักอ่านในการเลือกได้ เก็ทมั้ย ไม่ว่าจะแต่งแนวไหนเขียนบอกเลยว่ามีลักษณ์แบบนี้ไม่ใช่การสปอยเนื้อเรื่องแต่มันคือการบอกว่านิยายกุมีเนื้อหาแบบนี้นะ มึงจะไปต่อหรือพอแค่นี้ก็จงเลือก ถ้าเจอคำเตือนแล้วยังอ่านต่อแล้วมาดราม่าทีหลังก็คือไปจัดการตัวเองอะไรงี้อ่ะมึง มุมกุคือมันเป็นทางเลือกให้นักอ่านด้วยกับเป็นการเซฟตัวคนเขียนด้วยว่าเตือนแล้วจ้าไรงี้

>>327 อาจจะแบบฝังใจกับคนลักษณ์แบบนี้ไรงี้ กับอีกมุมคือเผื่อมีพวกปสด.ไม่ชอบนางเอกงี้ แล้วมันจะมาด่า มึงก็จะได้เอามาตีหน้ามันว่ากุบอกแล้วจ้าา อ่านต่อทำไมสูไรงี้

>>325 กูเคยฝืนพิมพ์ตอนหัวแล่นเกือบๆ ตี 2 วันถัดมางัวเงียสุด ๆ อะ แต่ไอเดียมันชอบมากลางค่ำกลางคืนจริง ไม่พิมพ์ไม่ได้ เดี๋ยวเช้ามันจะลืมแล้วมู้ดไม่มา

>>313 กูใช้เวิร์คปกติเลยแต่อัปลงไดร์ฟ ตอนพิมพ์ก็พิมพ์แบบนึกไรออกก็เขียนๆไป แล้วค่อยจับคอมมาดึงไฟล์ที่แชร์ลงไดร์ฟไปเกลาเพิ่มแบบแก้คำผิด จัดหน้า ให้สมบูรณ์กว่าเดิมอะนะ พิมพ์ด้วยแป้นในมือถือนี่ละไม่ใช้อุปกรณ์เสริมอะไร ข้อดีอย่างรือไม่ต้องหลงเปลี่ยนภาษาด้วย ในคอมทำกูหัวเสียมากเพราะชอบลืมสลับภาษา555 กูติดนิสัยพิมพ์แบบต้องแต่แป้นก่อน พิมพ์จนจบค่อยมามองจอไง

มีใครเขียนแนวทำฟาร์มสร้างเนื้อสร้างตัว ทำกิจการ ในเซตติ้งแฟนตาซี หรือพีเรียดมั้ยวะ มีทริกกำหนดค่าเงิน ค่าของแบบง่ายๆ ที่ใช้ได้แบบไม่ต้องคิดเยอะมั้ยวะ คือกุกำลังมึนมาก มันต้องบรรยายแผนธุรกิจตัวเอกอ่ะ มีคาดการณ์กำไรพวกนี้ด้วย แต่กำหนดไปกำหนดมาคืองงเอง เพราะเทียบราคาสินค้าอุปโภค เทียบค่าต่างๆในบทก่อนๆ กะกำไรกิจการแล้วคิดว่าดูแปลกๆ พิกลแฮะ

>>331 เทียบกับค่าบาทไปเลยสิ แล้วใช้ราคาของในไทยนี่แหละ แต่ใช้หน่วยในจิตนาการของมึง

>>331 กูเห็นหลายเรื่องของเกาหรือของเกาะมันก็อิงค่าเงินตัวเองกันนะ เช่น 150 เยน ซื้อข้าวปั้นไส้บ๊วยได้อันนึง ไปใส่ในเซ็ตติ้งแฟนตาซี 150 บรอนซ์(หน่วยสมมติ) ซื้อข้าวราดผักได้ห่อนึง คงไม่หนีห่างจากกันนักหรอก

>>331 เห็นด้วยกับข้างล่างว่าใช้บาทไทยเทียบไปเลย แต่เปลี่ยนชื่อเรียก
1บาท = 1ทองแดง
100บาท = 1เงิน
10000บาท =1ทอง
ประมาณเนี้ย แล้วค่าเงินก็เทียบกับราคาข้าวของในไทยไปเลยแล้วปรับตามเซ็ตติ้ง ถ้าเซ็ตติ้งเป็นเมืองภูเขาโม่งก็ขึ้นราคาอาหารทะเล

>>331 กูทำค่าเงินใหม่เลยแบบ สกุลเหรียญละกัน หมูหนึ่งตัวก็ 1,000 เหรียญ จะทำให้ถูกหรือแพงแล้วแต่จะเสริมไปเช่นคุโรบุตะ ก็อัปไปซะ 2,000 เหรียญ หรือเล่นกับพื้นที่ได้แบบบ้านริมทะเลเลี้ยงหมูยาก บ้านบนเขาเลี้ยงหมูว่าย บนเขาตัวละ 1,000 เหรียญคือราคาถูกสุด ที่ทะเล 1,000 เหรียญคือได้หมูครึ่งตัวเองงี้ แล้วก็เอาสินค้าอื่นมาทำให้มูลค่าเพิ่มเช่นเกลือที่บ้านทะเล ขายเป็นโลละ 1,000 เหรียญ บ้านภูเขาหายากก็คิดเป็นกรัมละ 500 เหรียญ คราวนี้ง่ายเลยจะแลกเป็นของกันก็ได้แบบบ้านภูเขาจะเอาเกลือ ก็ส่งหมูไปแลกเกลือในมูลค่าเท่ากันไรก็ว่าไป
ส่วนจะมาแปลงค่าเป็นเงินปจบ.ไงอย่าไปสน ถ้ามึงเซตโลกขึ้นใหม่อะ

>>331 ของกูเขียนแนวเป็นยุคที่ตัวใครตัวมันแยกกันปกครอง เลยใช้ระบบดั้งเดิมเลยคือสินค้ามีมูลค่าในตัวมันเอง แล้วจะถูกจะแพงก็ขึ้นอยู่กับ Demand supply โดยให้พวกแร่เงินกับแร่ทองธรรมดาๆ นี่ล่ะ เป็นตัวกลางในการแลกเปลี่ยนซื้อขาย

ถ้าใน Fallout ก็จะเป็นฝาขวดน้ำอัดลม

>>336 ยกตัวอย่าง เสื้อผ้าชุดนึงตีราคาแล้วได้ 100 เหรียญ สามารถเอาแลกปลาตัวละ 5 เหรียญได้ 20 ตัวงี้ ถ้ามีไม่พอก็เอาของอย่างอื่นมาแลกเพิ่ม อย่างพวกสมุนไพรใบละ 3 เหรียญ เนื้อตากแห้งชิ้นละ 10 เหรียญ ฯลฯ เอามาสุมๆ กันให้ได้มูลค่า 100 งี้ และถ้าขาด-เหลือก็อาจจะไปก็จะเอาแร่เงินที่มาหลอมเป็นเหรียญแบนๆ ง่ายๆ มาจ่ายเพิ่ม อะไรทำนองนั้น

ส่วนเรื่องเก่ากูแนวแฟนตาซีอันนี้กูคิดระบบเงินตราขึ้นมาง่ายๆ เลยคือ เหรียญทองแดง > เหรียญเงิน > เหรียญทอง

อุหว่าาาา วันนี้อารมณ์มานั่งเขียนไปได้ตั้งหมื่นคำ
อยากให้ทุกวันเป็นแบบนี้จังว้อยยยยย

ขอบคุณเพื่อนโม่งทุกโม่งมากมาก กุ 331 นะ
กุลองเอาค่าเงินปัจจุบันไปอะแดปตามที่โม่งแนะนำแล้วก็ได้พบว่า เงินแม่งโคตรจะเฟ้อเลยมึง 555 ทำไมกุต้องพบเจอความจริงของเศรษฐกิจโลกในนิยายกุอีกวะเนี่ย แต่เดี๋ยวกุค่อยๆตบจากหลักการนี้ก่อน บางทีตบแล้วอาจดูสมเหตุสมผลกว่าอันเดิมกู

คือตัวหน่วยเงินสมมุติอ่ะไม่มีปัญหาหรอกมึง มันมีปัญหาตรงค่าเงินเทียบของนี่แหละ คือพอ.นอ. กูจีบกันบนการตั้งเนื้อตั้งตัวของนอ.น่ะ ดังนั้นค่าแรง ค่าจ้าง ค่าของขวัญ การฟ้องร้อง ค่าที่ดิน ค่าจ้างคนปรับปรุงร้าน ภาษี รายได้ต่อหัวประชากร แม่งทยอยกันโผล่มาตลอด เป็นส่วนสำคัญในการสร้างสถานการณ์ของกูน่ะ พอนานๆไปแม่งพบว่ารายได้กิจการพระเอกรวยเว่อร์ ชาวบ้านจนสัดหมา ของถูกชิบหายพระเอกขายกี่ล้านชิ้นต่อปีวะถึงรวย เป็นแค่พ่อค้าเมืองขนาดกลางแท้ๆ ประชากรมึงเยอะขนาดนั้นที่ไหน แล้วนอ.กูต้องทำกำไรจากร้านกี่ปีจะคุ้มทุนปลดหนี้จากพอ.ได้วะ กุเจอความไม่บาลานซ์อย่างจังตอนที่พวกพอ.ต้องสุมหัวเสนอแผนกิจการลวงนอ.ไว้จีบนี่แหละมึง

>>339 ถ้าอิงจากความจริงนะ ถ้าเริ่มตั้งแต่ตั้งร้านและปลดหนี้ได้หมดก็ใช้เวลานับสิบปีแหละ แต่ถ้าว่าต่อมันจะเป็นเรื่องการบัญชีแล้ว
เอาเป็นว่ากูเขียนลำดับการสร้างกิจการง่ายๆ โดยอิงความจริงละกัน

1. เวลาตั้งธุรกิจขึ้นมาโดยไม่มีทุนมึงก็จำเป็นต้องไปกู้เงินกับธนาคารให้เขาช่วยลงทุน
2. เอาเงินมาสร้างร้านซื้อวัตถุดิบทำสินค้าขาย
3. ขายของได้เงินมาก็ต้องเอามาหักต้นทุน + ค่าแรง + ค่าใช้จ่ายต่างๆ + ภาษี + หนี้สินใช้หนี้ ส่วนที่เหลือเท่ากับกำไร แต่ถ้าเข้าเนื้อก็ขาดทุน
4. ถ้าได้กำไรก็ต้องเก็บเอาไว้เป็นทุนสำรอง หรือไม่ก็เอาไปลงทุนต่อขยายกิจการ
5. วนลูปแบบนี้ไปเรื่อยๆ ตราบใดที่ยังมีกำไรจนกว่าหนี้ที่กู้มาจะหมด แต่ถ้าบังเอิญเจอเหตุการณ์ขาดทุนก็เตรียมหายนะได้เลย

นี่คือการดำเนินธุรกิจแบบง่ายๆ ที่ควรจะรู้ แต่เวลาเขียนนิยายจริงเขาก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไร คนเขียนมักจะใช้วิธี 'เสก' มาเลย เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่คนอ่านสนใจจะอ่าน จึงพอหยวนๆ ให้มันดูไม่สมเหตุสมผลได้ เว้นแต่ว่าเซ็ตติ้งสุดโต่งจริงๆ อย่างเช่นเปิดร้านอยู่ในสถานที่ห่างไกลแต่กลับมีรายได้เป็นล้านๆ งี้ อันนี้คงโดนติเพราะไม่สมเหตุสมผลอะ

Kyถ้าสมมติตั้งเวลาวางขายนิยายล่วงหน้าวันที่12ธค.
ระหว่างนี้จะใช้สิทธิ์ขอกิฟต์โค้ดฟรี เพื่อมาเช็กงานตัวเองก่อนวางขายได้ไหมวะ
หรือต้องรอวันที่12ทีเดียว

>>341 ทำได้

>>341 จะขอได้ทันที หลังจากมันอนุมัตินะ

แนวผัวโหดตบจูบจับnc แล้วมาโบ้ทีหลัง แนวนี้มันจะมีโอกาสหมดกระแสหรือเบื่อกัน เปล่าหว่า

เราสังเกตมาทั้งของไทย ยุ่น เกา จีน แนวขายญ นี่ แนวไหน รูปแบบไหนขายได้ มันจะขายดีไปนานมากแม้จะมีแนวเดียวกันซ้ำๆจนแถมจะลอกกันมาก็ตาม จะเป็นนิยาย มังงะ webtoon ไรก็ตามแต่

ปรึกษาโม่งหน่อย กูเปิดพรีเล่มได้ไม่ถึงสิบ ซึ่งขาดทุน แต่กูโอนเงินให้ร้านออนไลน์ไปแล้วด้วยจำนวนหนึ่ง ในส่วนที่กูเปิดพรีได้เอง (เพื่อให้เขาจัดห่อส่งให้คนซื้อแทนไปเลย) จะโอนเงินคืนลูกค้าก็ลำบากละทีนี้ กูเอาไงดีวะ
-สั่งพิมพ์มาเลยสิบเล่ม ควักเนื้อออกไปก่อน แล้วรอกำไรจากเล่มพร้อมขายทีหลัง (ซึ่งไม่รู้ว่าจะค้างสต็อกไปอีกนานแสนนานเท่าไร)
-หรือ สั่งพิมพ์ตามยอดพรี แล้วไปรอกำไรจากอีบุ๊ก /เหรียญรายตอน พวกนี้ดี (ซึ่งก็ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย มาเรื่อยๆ ตอนยอนๆ แต่มันก็เป็น passive income ไม่เจ่า ไม่เสื่อม ไม่เสี่ยง ด้วย)

>>344 ผัวโบ้ เคยเลิกฮิตด้วยเหรอถามเจง555

>>346 นั่นดิ สงสัย มาก ว่าแต่ทำไมแนวผัวโบ้มันขายได้ตลอดกาลเลยหว่า

>>344 ไม่มี ไม่เชื่อดูวิวัฒนาการจากอดีตได้ เซตติ้งอาจจะเปลี่ยนไปตามเวลา แต่ใจความสำคัญคือตบจูบncดุแล้วโบ้นั้น neverdie

Kyถ้าราคาปกติครึ่งตัว1,700 นำไปใช้เชิงพาณิชย์×2 จะเท่ากับ =3,400
กูเข้าใจถูกใช่ไหมวะ กูสงสัยแต่ยังไม่กล้าถามอะไรนักวาดว่ะ กลัวถามเยอะแล้วไม่เอาเขาจะแขวนTT

>>349 เขาบอกว่า คูณ 2 หรือเปล่าล่ะ บางคนคูณ 2.5 ดูรายละเอียดในดอคให้ทั่วๆ บางคนเขารวมราคามาเลย หรือแบบครึ่งตัวนั่นราคาสองคน หรือต่อหนึ่งคน มึงถ้างง ก็บอกไปเลย มือใหม่ สงสัย ุถามแค่นี้เอาไปแขวน เหี้ยละ

>>350 ขอบคุณมากๆ🙏

>>347 เดามันคือความต้องการลึกๆ ของคนอ่านโดยเฉพาะเหล่าผู้หญิงน่ะ

ความเป็นจริงคือผู้ชายที่มันโบ้น่ะแทบไม่มีจริงหรอก ถ้าฝ่ายหญิงไม่เล่นด้วยก็มีแต่ใช้กำลังชิงมา ไม่ก็ไม่ง้อไปหาคนใหม่เลย ในขณะที่นิยายแนวผัวโบ้คือไม่ว่าอย่างไรมึงก็ต้องคลานมาหากูอะไรทำนองนั้น ถ้าให้กูเดาคืออ่านแล้วอินเซิร์ทตัวเองเข้าไปให้รู้สึกมีอำนาจมีคนคอยกระดิกหางให้ ในขณะที่ความเป็นจริงมันไม่มีอะไรแบบนั้นล่ะมั้ง

อารมณ์เดียวกับแนวต่างโลกที่คนอยากจะไปอวดความสามารถโชว์เหนือกว่าให้คนอื่นดู ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วไอ้สิ่งที่โชว์นั้นเป็นอะไรที่โคตรเบสิกนั่นล่ะ

>>352 เออว่ะ ชีวิตจริงมันโหดร้าย ผัวโบ้มาขอคืนดี ผู้หญิงใจแข็งไม่กลับไปอยู่ด้วย ผัวมาเฟียคลั่งรักมันเอาปืนมายิงเราทิ้งแล้วยิงตัวตายอีก

แต่กูว่าแนวนี้มันมีความตื่นเต้นด้วยแหละ มีความหน่วงหัวใจ ช่วงแรกไม่รัก ช่วงหลังก็ว้ายย สมน้ำหน้า รักเขาแล้วล่ะซี้ แต่กูไม่คลิกกับแนวผัวโบ้เพราะยังหาคนแต่งน้ำเน่าแบบกลมกล่อมถูกจริตกูไม่เจอ555 แต่ถ้าเจอคือจะแฮปปี้สุดๆ

>>345 ตอนแรกกูจะแนะนำให้พิมพ์สิบ แล้วขยันโปรโมทเอา แต่ถ้าไม่อยากทุมจมก็สั่งตามยอดพรี ไม่ต้องมาคอยลุ้นว่าจะพิมพ์มาสิบเล่มจะหมดเมื่อไหร่ (เผื่อมึงเห็นที่ค้างสต็อก มึงจะเครียดเสียเซลฟ์เปล่าๆ)

>>345 ราคาต่างกันเยอะมั้ยมึง ระหว่างสั่งพิมพ์ ตามจำนวนกับสั่งพิมพ์ 10 ถ้าต่างไม่เท่าไหร่ แล้วไม่อยากรำคาญใจจัดการ กูว่าก็สั่งตามจำนวนที่ขายได้ ยอมขาดทุนแล้วปิดจ๊อบดีกว่า

ในมุมมองกู ถ้าค่าพิมพ์ต่างมาก การแบกสต๊อกไม่ถึง 10 เล่มนี่สำหรับกูมันโอเคนะ ไม่ได้จมอะไรมากเท่าไหร่ (แต่มันก็ขึ้นกับสภาพเศรษฐกิจมึงอีกทีอ่ะ ความจำเป็นแต่ละคนอาจไม่เหมือนกัน)​ ถ้าแปะในรายตอนเลยว่ามีเล่มพร้อมส่งให้สั่ง และมึงยังลงงานใหม่ไปเรื่อยๆ กูว่ามันต้องมีคนหลังๆสนใจเล่มบ้างแหละ ถ้ามีพร้อมส่งก็คงไม่คิดมากอ่ะสั่งแล้วได้เลยไม่เสี่ยง

ว่าแต่ไม่พิมพ์เผื่อเคลมหรือเผื่อเกิดปัญหาสักหน่อยเหรอ

กูขอมาแก้เขินหน่อยนะ กูคุยกับนักวาด ครั้งแรก เขินมาก กูนูกูสุดๆและจนมากด้วย ฮือออ

>>356 นักวาดก็ไม่ได้รวยไปกว่ามึงสักเท่าไหร่หรอก กูว่านะ

>>356 ครั้งแรกกูก็เขิน แบบเอ๊อ กูบรีฟดีมั้ยวะ พร้อมมั้ย มีอะไรผิดพลาดมั้ย ตอนนี้กูแค้นแทนล่ะ เพราะนักวาดดองงานกูเป็นเดือน เหนื่อยจะตาม

>>358 เหมือนกันเล้ย555555 ดองกูตั้งแต่ต้นปี แล้วยังจะกล้ามาขอมัดจำครึ่งราคา แต่มีให้กูแค่ภาพร่างแบบดูไม่รู้เรื่อง แค่ให้เห็นท่าทาง ทวงก็บอกงานยุ่ง ถ้าได้งานละรอบเดียวพอ คนโปรดของใครก้ช่าง ไม่ใช่ของกูละหนึ่ง

พวกมึงตลกดีว่ะ ไอ้โม่งบน มาแบบใสๆรักแรก สดใหม่เขินอายเพิ่งคุยกับนักวาดครั้งแรก
ส่วนไอ้โม่งล่างให้ฟีลเหมือนรอหย่าผัว เหม็นเบื่อ หมดรักหมดใจ รอมันส่งงานแล้วจะได้เลิกๆกันซะที5555

>>360 ก็เหมือนกับการที่ เด็กใสๆแรกรักชอบนิยายลูกกวาด มุ้งมิ้ง กับคนมีปสก.ชอบผัวโบ้ไงมึง 555 ต้องผ่านมุมชั่วช้าของคสพ.ก่อนถึงจะเข้าใจ 555

กูเองก็เพิ่งจ้างวาดปกไป โดนดองงานยาว คิวกูนี่ต้นเดือนปีหน้าเลย

ส่วนนักวาดกู ก่อนจ่ายมัดจำพูดดี มีตัวตน สบายๆ ชิลๆ พอกูจ่ายมัดจำเงียบหายไปเลย ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบใดๆ ตอบกูสักคำก็ดี เหมือนคุยกำแพง เฮ้อ กูก็รอตอบกลับ ภาวนาให้กูไม่ใช่ผู้ประสบภัย

พวกนายเองก็มีได้นะ นักวาดคนเปรตน่ะ
//ฉากหลังเป็นแสงอาทิตย์สาดส่อง

พูดถึงนักวาดช่วงนี้หลายคนชอบอวดกันว่ารับงานนอกได้เงินดีกว่าไทยหลายเท่าตัว

มานั่งดูนักเขียนอย่างเราๆ จะออกนอกคงเป็นไปไม่ได้ ไหนจะภาษา ไหนจะความต่างทางคัลเจอร์อีก

>>365 พวกตลาดนอกชอบวาย,ยูริได้อยู่นะมึง ถ้ากระแสดีหรือได้ทำซีรีส์มันมีสนพ.หาคนแปลเป็นengให้เสร็จสรรพ
อย่าง ฆู่กัล ; ปิ่ณไปพัก

>>365 จริงมึง วายมาแรงมาก พวกยูริยาโอยของไทยเราได้แปลอิ๊งหลายเรื่องเลย ทยอยสร้างซีรี่ย์เอาดาราตัวท้อป ๆ มาเล่นอีกต่างหาก ไม่ใช่แค่สมัยที่เอาคนหนุ่มสาวหน้าดีอย่างเดียวมาเล่นละ พวกรุ่นใหญ่ในวงการก็อยากมาแตะบทพวกนี้กัน ได้ทีคือปังยาว ถ้ามีความฝันยิ่งใหญ่คือเริ่มวางแผนดี ๆ ฝึกปรือฝีมือแล้วเบนไปทางนี้ได้เลย

แนวยูริกูเขียนได้สบาย แต่มันก็ต้องมี สนพ ปะวะ
แล้วยุคนี้งานที่พิมพ์กับ สนพ นี่นับหัวได้เบย

>>367 เดี๋ยวนี้พวกดารารุ่นใหญ่ของไทยก็อยากมาเล่นแนววายนะ พี่ติ๊กก็เพิ่งเล่นบทชชไป ซีรีส์วายสมัยนี้แทบไม่ได้เอาดาราหน้าใหม่เล่นแข็งโป๊กมาเล่นแล้ว เห็นเรื่องนึงเอาจจ.กับต.มาเล่น ตัวท็อปของค่ายนด.เลยสองคนนั้น

Kyกุขอกลับไปถามที่ประเด็นนักวาด พวกมึงเคยเทกลางคันไหม แบบถ้าวาดออกมาแล้วรู้สึกว่าไม่หล่อเหมือนที่บรีฟไป แก้ยังไงก็ไม่ดีขึ้น กูเลยไม่เอาไม่จ่ายไฟนอลได้ไหมวะ
หรือโดยมารยาทก็ต้องฝืนใจเอามาและเสียงเงินไฟนอลไป

>>370 ต้องจ่ายนะเมิง ไหน ๆ เขาก็วาดเสร็จแล้วอะ เหมือนมึงไปซื้อข้าวแต่เสือกไม่อร่อย ไม่ตรงปก ไปขอคืนเงินก็คงไม่ได้อะ ยกเว้นร้านใจดีบอกไม่อร่อยยินดีคืนเงิน เข้าใจว่าเซ็งแต่ทำไรไม่ได้นอกจากติดแบล็กลิสต์ส่วนตัว อย่าไปซื้ออีก 😔

>>370 ถ้ายังไงแล้วไม่โอเคอยู่ดีงั้นมึงก็ปฏิเสธไปเถอะ แต่มึงก็ต้องจ่ายค่าเสียเวลาให้เขานะ
เออ เคสนี้กูอยากให้มึงไปถามความเห็นในมู้คมช. ว่ะ

>>370 สำหรับกุจะจ่ายตามที่ตกลงกัน งานหน้าไม่จ้างอีกแต่รูปอาจจะไม่ได้ใช้ ไปจ้างนักวาดคนอื่นวาดมาใช้แทน

ถามโม่งหน่อย ถ้าพล๊อตพระเอกนางเอกอายุห่างกัน 1-2 ปี เป็นแฟนกันอยู่แล้ว และพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรู้จักกัน แต่ทั้งสองคนก็ปิดไว้ไม่ให้พ่อแม่รู้
วันนึงเกิดมีเหตุอะไรซักอย่างให้ต้องมาอยู่บ้านเดียวกัน พล๊อตคลาสสิกก็อาจจะพ่อแม่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไปทำงานต่างประเทศนานๆ
ด้วยความที่ตอนย้ายมายังไม่ 18 เลยต้องรับเป็นลูกบุญธรรม ทำให้ทั้งสองคนกลายเป็นพี่น้องบุญธรรม
โดยนิยามมันก็ถือเป็น Pseudo incest แหละ แต่ด้วยความที่เป็นแฟนกันมาก่อนจะเป็นพี่น้องบุญธรรม แบบนี้มันจะโอเคป่ะ
เป็นรักใสๆ ไม่มีการบีบบังคับ grooming หรือใช้อำนาจความเป็นเจ้าบ้านรังแกข่มเหงอะไรเลย ฉาก NC จะมีก็คือตอนที่อายุ 18 ทั้งคู่ไปแล้ว

>>374 สำหรับกูไม่เป็นไร การเป็นแฟนมาก่อนแล้วมีเหตุให้ต้องเป็นพี่น้อง มันดูท้าทายต้องห้ามดี แล้วมึงบอกใสๆด้วย คนอ่านจริงอะจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร มีความซับซ้อนในความสัมพันธ์ยังไง

>>374 พล็อตเดียวกับนิยายญี่ปุ่นเรื่องนึงเลย แฟนกลายเป็นน้องบุญธรรมเนี่ย

>>374 พล็อตโคตรเบสิคของฝั่งเกาะเลย มีพวกฉอดโว้คอยู่บ้าง แต่ก็นะ ไม่มีใครบ้าจี้ตามด้วย เขียนโล้ด

>>374 พล็อตเบสิคฝั่งเกาะเลยมึง แอบชอบ แอบมองกันอยู่ ยังไม่ทันจะไปบอกชอบ แต่พ่อแม่เราแต่งงานกันเลยกลายมาเป็นพี่น้อง

แต่เคสมึงนี่ไม่เห็นจำเป็นต้องมารับเป็นลูกบุญธรรมเลย พ่อแม่ก็ยังอยู่แค่ไปต่างประเทศ ก็เหมือนกับเขาฝากเลี้ยงเฉยๆนี่ ฟีลแบบลุงโมริรับเลี้ยงโคนันก็ไม่เห็นต้องไปยื่นเรื่องให้เป็นลูกบุญธรรมให้โคนันมันเป็นลูก ถ้าอีกฝั่งพ่อแม่ตายหมดก็ว่าไปอย่าง

>>378 กูคิดถึงพล็อตบาปขึ้นมาเลย พ่อแม่แต่งงานกัน แม่นางเอกตาย เหลือพ่อลูกนางเอก ที่เหลือกลายเป็นรักสามเส้า

>>379 มันจะกลายเป็นพล็อตปัญหาครอบครัวแทนอะเด่ะ หลายเรื่องเลยที่พ่อแม่แต่งงานกันใหม่ นางเอก/พระเอกเข้าไปอาศัยในฐานะลูกติดอีกฝั่ง แต่พ่อหรือแม่ตัวเอกดันมาตาย บ้านมาคุทันทีเพราะตัวเอกเป็นคนนอกแต่ต้องอาศัยบ้านเขาอยู่ ถ้าบ้านไหนดีกับลูกเลี้ยงก็ดีไปหรอก แต่ส่วนใหญ่จะไม่ใช่

ถ้านางเอกคุณหนูอายุน้อยกว่ามากพยายามเลี้ยงและฝึกพระเอก(ลูกน้องนางเอก)ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วเพื่อให้เป็นสามีในอนาคตอย่างลับๆ
แบบนี้grooming ไหม

>>381 กรูมมิ่งอีกฝั่งที่ถูกทำต้องเด็กกว่า อันนี้น่าจะ เข้าข่าย manipulate

>>382 แล้วมันแย่ไหมอะ แบบนี้ รี้ดจะเกลียดนางเอกเราไหม

>>383 ไม่เกลียด ถ้าพระเอกมันเต็มใจ ยอมให้อิหนูเทรนด์ ตัวเองไปเป็นผัว เผลอๆ มึงเขียนให้ซ่อนความร้ายหน่อยๆ แบบยอมเพราะเธอเป็นคนทำไรงี้ ไม่เกลียดหรอก

>>383 ถ้าคุณหนูมึงนิสัยดอกกับตรรกะห่วยก็อาจจะโดนเกลียดนะ 555555555555
แต่กูเห็นด้วยว่าให้พระเอกซ่อนความร้ายไว้ แบบว่าเออๆกูรู้มึงมีจุดประสงค์อะไร กูก็ตามน้ำไป จริงๆมึงเต้นบนฝ่ามือกูมาตั้งแต่แรกแล้ว แบบนี้เร้าใจกว่าเป็นหมาเชื่องๆของเธอ

>>379 Bakemonogatari ฮาเนคาว่า สึบาสะ พ่อแต่งงานใหม่อาศัยอยู่กับแม่เลี้ยงในช่วงแรก ซักพักพ่อนางขิดไปอีกคน แม่เลี้ยงเลยแต่งงานใหม่
กลายเป็นว่านางอยู่บ้านตัวเองที่ไม่ใช่ของตัวเอง คนในบ้านเป็นคนนอกที่ปฏิบัติกับนางเหมือนไม่มีตัวตน เวลานอนต้องนอนในระเบียงของบ้าน

>>386 กูขอนอกเรืองหน่อย เรื่องนี้ฮาเร็มป่ะวะ

>>375 >>377 ขอบคุณมาก กูอาจจะคิดเยอะไปเอง
>>376 ไม่รู้จักอ่ะ นิยายญี่ปุ่นกูไม่ค่อยอ่านแนวรักๆ ส่วนถ้าการ์ตูนคุ้นๆเหมือนมีพล๊อตคล้ายๆแบบนี้หลายเรื่อง
แต่ส่วนมากเป็นแค่คนคุยๆกันหรือเพิ่งเริ่มสนใจกันมากกว่าเป็นแฟนแล้ว มีแหวกแนวเรื่องนึงก็คือเป็นแฟนเก่าที่เลิกกันไปแล้ว
>>378 คือด้วยความที่เกาะดูไม่ซีเรียสกับประเด็นพวกนี้มาก กูเลยลังเลอยู่ว่ามาตราฐานเกาะใช้กับบ้านเราได้แค่ไหนน่ะ 555
จริงๆกูเริ่มคิดแล้วว่าเรื่องพี่น้องบุญธรรมมันจำเป็นแค่ไหน เพราะตอนแรกแค่อยากให้มาอยู่บ้านอีกฝ่ายนานๆได้โดยไม่ดูแปลกเฉยๆ
แล้วพอมาที่งั้นฝากเลี้ยงละกัน แล้วก็ลามมาเพิ่มเรื่องพี่น้องบุญธรรมเข้ามา ไม่งั้นอาจจะตัดประเด็นนี้ออกไปเลย

>>388 เมื่อพ่อแม่แต่งงานใหม่แฟนดันเรียกผมว่า "พี่ชาย" เฉยเลยแหละครับ อันนี้เผื่อมึงอยากแวะไปดู สาบานว่านี่ชื่อนิยาย ไม่ใช่เรื่องย่อ สาสไม่รู้จะแข่งกันยาวไปไหน555

>>388 เห้ย เกาะมันซีนะ ไม่งั้นไอ้พวกพี่น้องบุญธรรมมันจะแอบพ่อแม่เหรอ เห็นทุหเรื่องคือ กว่าจะสารภาพ แม่งด่านสุดท้ายใกล้จบเรื่อง แล้วเกาะคือ เหมือนมันเป็นพี่น้องบุญธรรมโดยอัตโนมัติ ถ้าพ่อแม่มันแต่งกัน (จากมังงะ)

>>387 จะเรียกว่าฮาเร็มได้มั้ยนะ พระเอกรักเดียวใจเดียว แต่รอบตัวพระเอกมันมีแต่สาวๆ จ้องจะงาบมันทั้งนั้น

Kyแป้บ จู่ๆก็นึกขึ้นมาได้ อยากถามมานานละ คืองี้ กูเคยดูคลิปยูทูปเล่าเรื่องสั้นในนิยายแนวระทึกขวัญของเกาะให้เป็นพรีวิวอยู่เรื่องนึง (สนพ.ส่งให้ ช่วยโปรโมทอ่ะแหละ) แล้วในเรื่องมันก็มีแบบตลค.ไปสถานที่ทางปวศ.งี้ คนเขียนก็มัเขียนถึงประวัติความเป็นมาคร่าวๆประกอบด้วยว่าใครอะไรยังไง ทีนี้ตอนอ่านจบ คนอ่านก็แบบออกคห.ว่าไอ้ตรงนี้มันดาบสองคม ทำให้เข้าใจผิดว่าต้องจำชื่อคนในปวศ.พวกนี้ด้วย เผื่อสำคัญต่อเรื่อง แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไร ดังนั้นจึงไม่น่าใส่ไปลงเลย ซึ่งกูก็ตงิดๆตรงคำสุดท้ายแฮะ แบบมันใช่เหรอวะ ปวศ.บ้านเค้า เค้าก็รู้กันอยู่แล้วงี้ สมมติคนไทยเขียนแล้วใส่ประวัติอยุธยา คนต่างชาติมาอ่านก็ไม่รู้จักไม่คุ้นเคยเหมือนกันนิ ไอ้จะมาบอกว่าไม่น่าใส่มาเลยก็นะ... พวกมึงคิดว่าไงกันบ้างวะ กูคิดมากไปเองป่าว

>>392 คนอ่านปสด.เอานิยายเค้ามาแปล มึงจะไปอะไรกับเค้า เป็นเรื่องที่นักอ่านต้องจัดการตัวเอง

>>393 ไม่รู้ดิ กูคิดว่าเค้าไม่เอะใจหน่อยเลยว่าบริบทมันคือกำลังเขียนถึงปวศ.อยู่ ทำไมถึงคิดว่าต้องจำชื่อเพราะเป็นตลค.สำคัญในเรื่องด้วยวะ เวลาอ่านนิยายตปท.ไม่ต้องจำทุกชื่อที่โผล่มาเลยเหรอ

หรือมาลองคิดดู เออ บางเรื่อง ชื่อพวกนี้อาจจะมีส่วนต่อเนื้อเรื่องจริงๆ แต่แบบ...กรณีนี้ก็แค่เล่าประวัติสถานที่ประกอบเฉยๆอยู่ดีอ่ะ จะแยกไม่ได้ว่าควรจำมั้ยเลยเหรอวะ

เอ๊ยๆ อีกนิด กูเพิ่งนึกได้ ไม่ใช่ตลค.ไปสถานที่ปวศ.ดิ แต่เป็นตลค.ยกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครอบครัวไปเปรียบเทียบว่ามีความคล้ายเหตุการณ์ในปวศ.นี้ๆต่างหาก แต่ก็นั่นแหละ

ปสด ตัวละครที่มีตัวตนในประวัติศาสตร์แต่ออกมาทำอะไรไม่เหมือนในประวัติศาสตร์เยอะจะตาย

อย่างเกม Assassin creed 2 เรามีเพื่อนเป็นดาวินชี่วัยหนุ่ม เขาก็ยกมาแค่เป็นนักประดิษฐ์อัจฉริยะที่คอยทำของนั่นโน้นนี่ให้เราระหว่างอยู่ฟรอเรนท์เท่านั้น

คือในเมื่อเป็นเรื่องแต่งมันก็ควรหยิบยกมาแค่บางส่วนที่เด่นๆ ของตัวละครนั่นๆ ยกเว้นเรื่องนั้นตั้งใจย้อนเวลาไปแก้ไขประวัติศาสตร์จริงๆ แบบอีหนูหลุดไปยุคเซ็นโกคุ สปอยเนื้อเรื่องประวัติศาสตร์ให้โนบุนากะฟังพร้อมกับอัพเกรดยุทโธปกรณ์ให้เต็มอัตรา ซึ่งอันนี้คือแม่งฉีกตำราประวัติศาสตร์ทิ้งแล้วเขียนเรื่องใหม่เลย

ถ้างง สับสนเพราะไม่คุ้นชิน กูก็พอเข้าใจ ไม่ใช่ทุกคนจะรู้ประวัติศาสต์ต่างชาติขนาดนั้น แต่จะมาบอกว่าไม่ควรใส่มาก็ไม่ใช่นะ 555

มึงกูคาใจช่วงก่อนกูไม่มีไรทำเลยไปดำน้ำอ่านนิยายแนวเทพเซียนมาละพล็อตมันคืออิพระเอกอะความจำเสื่อม แล้วมันก็ผจญภัยฝึกวิชาแล้วก็ได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกะคนๆหนึ่งมันเลยรักกัน แล้วก็มาเฉลยช่วงกลางๆเรื่องว่าอิพระเอกมันคือเทพระดับสูงมันเคยหมั้นแล้วจะแต่งแล้ว(ด้วยความเต็มใจและมันไปจีบเขาเอง)แต่มีสงครามก่อนมันเจ็บหนักหายตัวไปหลายพันปี คู่หมั้นมันอะรอมันมาตลอดเป็นคนเดียวที่บอกว่ามันยังไม่ตาย พอมันโผล่กลับมาอีกรอบคู่หมั้นมันคือพยายามจะทำให้มันความจำกลับมาอีกครั้งอยากให้กลับมารักกันเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ได้ไปร้ายอะไรใส่คนรักปัจจุบันนะ แต่ออกแนวตามตื้อทั้งๆที่อิพระเอกบอกว่าไม่ใช่ จำไม่ได้ ไม่ได้รัก เป็นพวกมึงจะด่าตัวละครแบบนี้กันมะ กูงงทำไมกูอ่านเมนต์ละมีแต่คนด่านาง

>>399 ด่าไม ทรงนี้ควบสองเมียนั่นแระ

>>400 กูข้ามไปอ่านตอนจบมันเอาคนใหม่คนเดียวนะคนเก่าตายด้วย

>>399 อ่านละคาใจ ชื่อเรื่องไรวะ มีแปลไทยมั้ย 5555 ส่วนตัวกุไม่ด่าคู่หมั้นนะ ออกแนวสงสารมากกว่า ชีไม่ได้ไปวอแวเมียใหม่หนิ สงสารเมียใหม่ด้วย ที่น่าฉาปคือพระเอก อิดอก ไม่รักเดียวใจเดียวทุกชาติภพ ไม่ฟินเลอ 55555 ว่าแต่ตกลงใครนางเอกวะ ถ้าไม่ควบ 2

>>402 กูจำชื่อเรื่องไม่ได้ละเพราะggมันไม่แปลชื่อเรื่องมันแปลตัวจีนเป็นพินอินยาวๆกูเลยไม่จำ555 แต่กูว่าไม่มีแปลไทยนะ นางเอกก็คนใหม่แหละ คนเก่านางสละตัวเองแบบรอบก่อนที่พระเอกมันทำเพื่อปกป้องโลก ไม่รู้ตายจริงหรือจะไปเกิดใหม่หรือความจำเสื่อมแบบอิพระเอก

>>401 เฮ้ยยยย ผิดผีว่ะ คนเก่าผิดอะไรอะ แม่งน่าให้ย้อนเวลา เอาผัวใหม่

>>404 สภาพนี้ย้อนเวลาน่าจะไปลงไปตามหาพระเอกตามที่ต่างๆ ให้เจอตัวก่อนนางเอกใหม่มากกว่า

>>405 ถ้าย้อนไปได้นางน่าจะปลงไม่เอาอะไรละมากกว่า ตอนจบกูงงๆเพราะมันแปลมึนๆแต่เหมือนที่นางยอมตายไม่ใช่เพื่ออิพระเอกแต่เพราะปวดใจเพราะหลังจากที่พระเอกที่รักนางทำลายตัวเองแล้วนางใช้เวลาเป็นพันๆปีกว่าจะฟื้นฟูโลกมาได้นางเชื่อว่าอิพระเอกรอดอยากให้มันกลับมาเห็นเลยตั้งใจดูแลสามภพอย่างดี แต่พออิพระเอกปัจจุบันสู้กับตัวร้ายอีกรอบสามภพก็แม่งจะพังอีกรอบ ซึ่งเอาจริงถึงนางไม่สละตัวเองอิพระเอกก็น่าจะชนะ แต่จะชนะแบบโลกเละเทะ90%ไรงี้นางทนดูสภาพนี้ไม่ไหวรับไม่ได้ที่คนตายเป็นเบือ ภูเขาแม่น้ำที่ตั้งใจจัดก็พังหมดซ้ำรอยเดิมเหมือนสิ่งที่ทำมาเป็นพันๆปีหายวับไปกับตาไรงี้

>>406 เชี่ย นี่มันนางเอกตัวจริงแล้ว พระเอกดูกากไปเลย

>>406 อ้ออออ กุก็เข้าใจผิด นึกว่าสละเพื่อพระเอก

ขอพื้นที่ระบายอารมณ์ท้อแทร้ ปล่อยพลังงานลบ 555 กุเป็นนข.สายติสต์ ชอบเขียนแนวเฉพาะกลุ่มสุดๆ ขายเรื่องแรกละกริบสนิท ขาดทุนด้วยซ้ำ 555 ปลอบใจตัวเองไปวันๆ ว่าอย่างน้อยกุก็สนุกกับการเขียนนร้า ตอนนี้ก้ยังเขียนแนวเดิมอยู่ แต่เรื่องปจบ.แม่งยาวชิบหายยย จนเขียนไปเขียนมาละรู้สึกว่า แม่ง ใครจะมาซื้อวะ 555555 เอาซะหดหู่เลอ เขียนต่อไม่ออก คิดว่าแค่เขี่ยๆ ละเก็บไว้อ่านเองจะดีกว่ามั้ยนะ อย่างน้อยก้ไม่ต้องลงทุนลงแรงซีเรียสเรื่องคุณภาพงานเพื่อตอบแทนนักอ่าน ไม่ต้องแอบคาดหวังว่าจะมีคนซื้อมั้ย ไม่ต้องคิดเรื่องขาดทุนด้วย orz

นับถือใจนข.ทุกคนที่ผิดหวังกับผลตอบรับแต่ยังไม่หมดกำลังใจนะ พส.เก่งมากจริงๆ ขอคารวะ พอคิดว่าคงมีหลายคนที่ท้อจนยอมแพ้ไปก็เศร้าแทน เฮ้อ

>>409 ตบบ่ามึงนะ กูก็เป็นปีแล้วพล็อตมีทุกวันแต่เขียนไม่จบสักเรื่อง ปลุกใจตัวเองในทุกวัน
ปล่อยมาเลยมึงพลังลบ มีเท่าไหร่ปล่อยมา ลบของมึงเจอลบของกู=พลังบวก555

>>409 แนวอะไรโม่งมันติสขนาดไหนอะ อยากลอง

>>409 กูเช่นกัน นอยด์ไปหลายวัน เพิ่งฟื้น ขายได้ 2,000 บาท จ่ายค่าพิมพ์ไป 7,000 (กูที่ถามเรื่องยอดพรีไม่ถึงวันก่อนแหละ) กะจะมาระบาย พิมพ์แล้วลบๆ แล้วรอบ สุดท้ายกูพิมพ์ไรไม่ถูก คิดว่าให้มันเป็นบทเรียนแล้วกัน ต่อไปจะไม่อยากได้อยากมีอย่างคนอื่นแล้ว เป็นแม่ค้าคิดกำไรเต็มตัว ที่ผ่านมาถือว่าลองผิดลองถูก …กูจะบอกว่าถ้าเขียนอดิเรก พยายามปล่อยวางให้มากกับผลลัพธ์เถอะ เอาที่มีความสุขเข้าว่า แต่ถ้าเขียนหาเงิน ยอดขายไม่ดีก็น่าเครียดอยู่ แล้วกูก็ไม่มีวิธีแก้ด้วย ดวงเอย ฝีมือเอย ใครจะวัดเส้น ใครจะกำหนดวันให้กูได้ ก็มีแต่ต้องทำไปเรื่อยๆ

Ky ถ้าพิมพ์จดหมายในนิยาย แบบพระเอกนางเอกคุยตอบกัน
พิมพ์เนื้อความในจ.ม.เป็นตัวเอียง หรือตัวหนาดีวะ

>>413 เอียง

>>409 กูด้วย กูเจอปกนิยายไปครึ่งหมื่น ไม่เหมือนที่บรีฟเท่าไหร่ แถมนิยายกูยังลูกผีลูกคน กูทำได้แค่ทำมันต่อไป

มีคำถามว่ะ เด็กม.ปลายมีซิกแพคนี่แปลกป่ะวะ พอดีตอนเรียนกูแม่งไม่เคยเจอ จะไปเจอกับพวกเด็กมหาลัยหรือไม่ก็วัยทำงานมากกว่า

>>416 เด็กสิบขวบยังมีได้เลย555 มึงลองเสิร์ช อิมาอิ ริวเซย์ ไปชมกล้ามน้อง555

>>417 นั่นมันเคสพิเศษป่ะวะ 5555555555555

ความทรงจำสมัยเรียนของกูคือ ต่อให้ผู้ชายจะหน้าตาดียังไงแต่หุ่นแม่งจะขี้ก้างกันหรือไม่ก็อ้วน ถ้าไม่ใช่คนที่ทำงานแบบต้องใช้รูปร่างหน้าตาก็ไม่ค่อยทำอะไรกับหุ่นตัวเอง ปล่อยให้มันเป็นไปแบบนั้น ต้องขึ้นมหาลัยหรือวัยทำงานอะ ที่ผู้ชายมันจะหันมาดูแลตัวเอง เข้ายิม ออกกำลังกาย กินเวย์โปรตีน แต่สาวๆม.ปลายนี่หุ่นดีๆกันเพียบ เหมือนเด็กผู้หญิงจะสนใจดูแลตัวเองก่อนเด็กผู้ชาย

>>418 อะๆ จริงจังก็ได้ เอาจริงๆ ตอนนั้นส่วนใหญ่มันก็เก้งก้างกันหมด แต่พวกหุ่นดีๆ ก็มี แต่มันก็ไม่ถึงกับซิกแพคไลน์สวยนะ พวกเพื่อนนักบอลจำได้ว่ามันก็พอหุ่นมีกล้ามกันอยู่

กูตัดสินใจไม่ถูกแฮะกับอายุตัวละครพี่น้องสองสาวนี้

คนพี่น่ะกำหนดเอาไว้ว่าอายุราวๆ 25 สวยเด่นเก่งสง่าเป็นคู่พระรอง รักน้องคอยดูแลน้องมาตลอด ส่วนคนน้องนี่จะธรรมดาบ้านๆ แต่เก่งงานหลังบ้านเป็นตัวละคร support แต่อายุกูยังเลือกไม่ได้ว่าจะเอา 18 ให้ดูมีวุฒิภาวะนิดหน่อย หรือจะลดอายุลงมาหน่อยเหลือซัก 15 ให้ดูเป็นเด็กน่าเอ็นดูไปเลยดีกว่ากัน

ตอนแรกเขียนเอาไว้คือราวๆ 14-15 ให้ดูเด็กไปเลยเพื่อตัดปัญหารักๆ ออก แต่พอมานึกดูแล้วให้อายุ 18 โตเป็นสาวหน่อยๆ แล้วแอบใสโมเม้นท์แอบปลื้มพระเอกอะไรทำนองนั้นน่าจะดูสนุกกว่ารึเปล่านะ?

>>418 ผู้ชายทุกคนมีซิกแพ็ค แต่จะมองเห็นหรือไม่ขึ้นอยู่กับอัตราส่วนไขมันในร่างกาย
ช่วง ม.ต้น ม.ปลาย ถ้าไม่ได้ถูกขุนจนอ้วนตั้งแต่เด็กยังไงก็เห็นซิกแพ็ค เพราะเป็นช่วงที่อัตราเผาผลาญพลังงานยังเยอะอยู่ ทำให้ไขมันในร่างกายน้อย

>>419 >>421 แต๊งกิ้ว กูเอาจากประสบการณ์และคนรอบตัวกูเป็นเรฟน่ะ จะให้มีซีนนางเอก(สาวม.ปลาย) มองพระเอก(หนุ่มม.ปลาย)ถอดเสื้อหลังเล่นกีฬา จะเขียนให้ฮีมีซิกแพคด้วยแต่กูก็นึกถึงสมัยเรียนที่ถึงพวกรุ่นพี่หรือผู้ชายในห้อง ถึงมันจะไปถอดเสื้อเตะบอลกัน กูก็ไม่เคยเห็นพวกมันมีซิกแพคกันเลย อาจจะมีกล้ามลีนๆบ้างแต่ก็ไม่ได้เห็นแถวขนมปังแบบหุ่นนายแบบ แต่นี่พระเอกนิยายขายฝันมันก็ต้องหุ่นดีกันหน่อยอะนะ 55555555555555

>>422 ดีแล้วมึง เติมเต็มคนอ่าน เพราะชีวิตจริงม.ปลายมี6แพคมันหายากกกก(ถ้าวัยมหาลัยจะมีเยอะกว่า) เกิดเป็นพระเอกมีซิกส์แพคไม่แปลกเลยมึง ไม่มีสิแปลก

>>422 มึง ตำแหน่งพระเอก เกิดมามีซิกแพคติดตัวค่ะ (แซว) นึกถึงเว็บตูนอะ จะเป็นบัณฑิตหนุ่ม เป็นเนิร์ด เป็นคนประเภทไม่น่ามีเวลาออกกำลังกายแน่ๆ ยังไงแม่งก็มีซิกแพคแน่นทุกตัว เหมือนเป็นสกินติดตัว กุละชอบมาก 555555
แต่เอาชีวิตจริง มันก็มีได้เหมือนกัน ไม่แปลกนะ เพื่อนกุพี่ชายเพื่อนพี่ คนรอบตัวกุแม่งบ้ากล้ามรึไงไม่รู้ กุเห็นมีหมด 555 ซิกแพคมันมีหลายรูปอะ ต่อให้ไม่แน่นปั้กเห็นเป็นก้อนเรียงสวยแบบนายแบบแต่เห็นรางๆ ก็นับว่ามีแล้ว เป็นพระเอกทั้งทีก็ขอซิกแพคให้หน่อย ใส่ๆ ไปโลด 55555

ปกติเด็กวัยรุ่นเนี่ย ผู้หญิงจะโตไวกว่าผู้ชายอะ สักม.6 นี่ผู้หญิงเป็นสาวแล้วใช่ปะมีปจด.มีหน้าอกเอวเริ่มเว้าขอด ส่วนผู้ชายก็คือเริ่มมีเสียงแตก นมแตกพาน ถ้าจะเอาเรียลๆม.6ที่มีกล้ามได้คือแตกหนุ่มแล้ว+ออกกำลังกายด้วย กินดีอยู่ดีประมาณนึงไม่อดอยากแดกแต่ขนมปังแทนข้าวงี้ พวกตัวแบนๆแต่เตะบอลประจำ ตอนถอดเสื้อก็เห็นกล้ามหน้าท้องอยู่นะไม่ใช่มีแต่ซี่โครง แต่กล้ามก็เล็กๆอะด้วยความมวลกล้ามเนื้อไม่มากงี้ ยิ่งตัวสูงด้วยเลยกลายเป็นคนตัวผอมโย่งไปอีก มีกล้ามแต่ต้องเบ่งถึงจะเห็นชัดหน่อย
แต่ถ้าจะมโนเสริมฝันพระเอกเป็นเด็กเนิร์ดไม่เคยออกกำลังกายแดกแต่ขนมแทนข้าว มีกล้ามโชว์สาวเฉยเออมึงก็ทำๆไปเหอะถือว่าเสริมฝัน555

ถ้าเด็กม.ปลายมีซิกแพคกูนึกถึงพวกเด็กไฮสคูลเมืองนอกมากกว่า พวกที่สังกัดชมรมกีฬาน่ะ เขาเล่นกีฬาจริงจังกว่าเด็กม.ปลายไทยเยอะ เด็กไทยแค่เตะบอลเหยาะแหยะหลังเลิกเรียน เด็กเมืองนอกแม่งเล่นกีฬากันจริงจังมีเป็นลีค ถ้าฟอร์มดีๆจะมีแมวมองมาดูแล้วพาไปเข้าทีมกับให้ทุน ตอนกูไปเรียนต่อที่เมกา ทางกลับบ้านกูมันใกล้สวนเจอพวกชมรมกีฬามาวิ่งจ๊อกกิ้งฝึกกล้ามเนื้อกันประจำ ยิ่งพวกชมรมเมกันฟุตบอลหรือฮอคกี้นี่ล่ำสัส ถอดเสื้อมาเห็นแถวขนมปังกันทั้งนั้น

มึง กุจริงจังจอมแก่นมาก ทำไงให้เขียนนิยายจบสักเรื่องวะ คือกุจะมุ่งมั่นอยู่แค่ตอนคิดพล็อตออก เรียบเรียงวางพล็อตว่ามีเหตุการณ์อะไรบ้างๆ อยู่ 2-3 วันแรก หลังจากนั้นก็ก็ไม่มีอารมณ์เข็นต่ออีกเลยอะ ใจกุจะเน้นถึกตะลุยเขียนแม่งให้ได้มากที่สุดตอนมีอารมณ์เขียน แต่คนเราจะเขียนได้สักเท่าไหร่ในสองสามวัน ถ้าไม่ใช่ขวัญใจโม่ง (ตกลงเขาบูชา ห้อยพระอะไร มีใครรู้มั่ง กุจะไปอัญเชิญบ้าง)
มันผ่านมาหลายเดือนแล้ว กุเขียนได้แต่สั้นๆ กะปริบกะปรอย เหมือนคนเยี่ยวไม่สุด พล็อตงอกเป็นล้าน เขียนจบเป็นศูนย์ มันวิกฤตมากจริงๆ พวกมึงเขียนจบกันได้ยังไง๊ มาบอกบุญกูหน่อย พลีสสส

>>427 ทุกครั้งที่ขึ้นเรื่องใหม่กูก็จะงงๆ เหมือนกันว่ากูทำยังไงให้เขียนเรื่องที่แล้วจบวะ มันดูยากกกกกกกกมากกกกกเหนื่อยยยยยยว่ะมึง เหมือนจะจบไม่จบอยู่ทุกตอน แล้วกูก็อดทนเขียนๆ ไปเรื่อยๆ เพราะคิดถึงนักอ่าน จากนั้นมันก็จบ นั่นแหละมึง ชีวิต

>>428 ไม่เคยเอาลงเน็ตเลยอะ กะจะเขียนให้จบก่อนค่อยลง (ซึ่งไม่เคยจบ) หรือนี่คือสิ่งที่ขาดวะ แบบ แรงกระตุ้น การเขียนให้จบเพราะนึกถึงคนที่ติดตามงี้ ลงไปแล้วกูจะต้องแบ่งสมองมาเฟลถ้าไม่มีคนอ่านมั้ย แต่ความเห็นมึงก็น่าสนใจ อาจจะถึงเวลาที่กูต้องลองเริ่มทำให้มันจริงจัง

>>427 กูใช้วิธีตัดว่ะ ต่อให้วางเรื่องเป็นมหากาพย์แค่ไหน สเกลแม่งใหญ่สัสๆ กูจะโยนมันทิ้งแล้วดึงเอาแค่ช่วงก่อนจุดเปลี่ยน จุดเปลี่ยน ผลลัพธ์ของตัวละครมาเขียน เรื่องคู่รงคู่รองกูตัดทิ้งหมด ทั้งหมดมันจะอยู่ที่ประมาณสี่ถึงหกตอนจบ มึงก็จะได้ฉบับจบมาแล้วชุดหนึ่ง หลังจากนั้นกูก็ปล่อยจอยเลย ทิ้งๆ ไว้ถ้าอารมณ์มา เขียนเพิ่มส่วนที่ทิ้งไปได้ก็ขึ้นไฟล์ใหม่แล้วใส่เนื้อกลับเข้าไปตามที่ไหว เรียบเรียงเพิ่มอีกหน่อย ทีนี้มึงก็จะได้มาอีกฉบับล่ะ แล้วก็เลือกเลยว่าจะเอาฉบับไหนลง

Ky โม่งขอคำปรึกษานิดนึง กูคิดนามสกุลตัวละครนานมากกก background แบบผู้ดี มีเชื้อมีสาย กูคิดมาหลายนามสกุล เป็นพวกคำบาลีสั้นๆ แต่ที่เวิร์คสุดคืออันที่แปลว่าฝนดาวตก แต่กูเพิ่งเอ๊ะว่า เมิงงง ฝนดาวตก ดาวที่ร่วงจากฟ้า มันดูไม่เป็นมงคลปะวะ เขาจะเอามาตั้งนามสกุลหันเหรอ ปรากฏการณ์ฝนดาวตกโบราณเขาถือเป็นมงคลมั้ยมีใครรู้บ้าง หรือกูคิดมากไป ถ้าชอบก็ใช้ไปเลย

>>431 ไม่ต้องคิดมากขนาดนั้นว่ะ นักอ่านก็ไม่มานักเสิร์ชหาหรอก ว่าหมายถึงดาวตก ถึงเขาจะรู้ว่าแปลดาวตก ก็ไมไ่ด้คิดลึกกกกกไปถึงนั่นแน่ๆ

>>427 คือมึงเริ่มแล้ว แต่ไปต่อไม่ได้ใช่ป่ะ
ถ้ามันวิกฤตที่ความรู้สึกมึงนี่ ช่วยยากว่ะ คงบอกได้แค่มึงต้องฮึดอ่ะ อยากเห็นเรื่องนี้จบ อยากเห็นเรื่องนี้คอมพลีสอะไรงี้แล้วก็กลับมาหามันเรื่อยๆ หมดไฟก็ไปที่อื่นแป๊บนึง แต่สุดท้ายต้องกลับมาหามัน อย่าเอาความสนใจไปลงเรื่องใหม่แบบเต็มสเกลอ่ะ นึกอะไรออกโน้ตทิ้งไว้ แต่อย่าเพิ่งลงมือ

สองก็คือถ้ามึงโฟกัสได้แค่สองวันจริงๆ จงเขียนแค่เรื่องสั้น สามวันถ้าหัวแล่น อารมณ์มาจริงๆ หมื่นกว่าคำกูว่าไม่เกินแรงอ่ะมึง

สามถ้ามึงได้เนื้อมากระท่อนกระแท่นแล้วก็ไม่เป็นไร ให้ใช้เวลาเชื่อมทั้งหมดเข้าด้วยกัน เรื่องมึงก็จะสมบูรณ์เอง

กูดิ้นรนมาปีนึงแล้ว ได้มาแสนคำ แบบกระท่อนกระแท่น พอ.กูเพิ่งจะตกหลุมรักเอง กำลังจะจีบนอ. มึงว่ากุจะจบปีไหน ถ้ามึงท้อก็รู้ไว้ว่ามีกูดิ้นรนเป็นเพื่อนมึงอยู่คนนึงก็แล้วกัน

>>433 เพิ่มว่ากุเคยจบแล้วเรื่องนึงกะเค้าเหมือนกัน เผื่อมึงจะคิดว่ากุก็ไม่เคยจบ แล้วคำแนะนำกุจะไม่น่าเชื่อถือไรงี้

>>431 ใช้ไปเลยมึง อาจมองในแง่ว่าเป็นเรื่องราวเฉพาะของตระกูลนี้ก็ได้ เช่นต้นตระกูลเกิดตอนมีฝนดาวตก ,ลัคณาราศีถูกโฉลกกับนามสกุลนี้ อะไรงี้ ไม่ใช่จะมองว่าอัปมงคลอย่างเดียว

>>430 ปกติจะจดพล็อตไว้เป็นข้อๆ แล้วแยกว่าควรมีเหตุการณ์สำคัญกี่สถานการณ์ โน้ตคร่าวๆ ว่าจะเชื่อมยังไง จบประมาณไหน ที่จดไว้มันเนื๊อออออเนื้อ ได้อยู่หน้าหรือสองหน้า แล้วความรู้สึกมันเหมือนมันจบแล้วอะ 555 เวลามาต่อเหมือนต้องมาแทรกว่าควรให้ตัวละครพูดยังไงดี มันกระท่อนกระแท่นพอตัว ที่ผีคือบางทีผ่านไปมีอารมณ์มาต่อ ดันไปขัดแย้งกะที่เขียนไว้อีก พอมันรุงรังใจกูก็ไม่อยากอยู่กะเรื่องนั้นแหล่วว

>>433 ไม่ให้ไปสนใจเรื่องใหม่มากนี่ยากเลย กูมันสาวนักรักซะด้วยสิ 5555555 บางทีกูก็คิดจะทำแบบที่สามนี่แหละ นั่งเปิดไฟล์แล้วเล็งมาอันไหนมันมาผสมกันได้มั่งวะจะได้ดูเป็นเรื่องยาว 555 แต่พิจารณาแล้วคาร์พระนางมันไม่นิ่ง ไอ้พระเอกพล็อต1 มันไม่น่าทำอะไรแบบพระเอกพล็อต2 เลยว่ะงี้ จะกลายเป็นแกงโฮะไปหน่อย

ขอบใจพวกมึงที่มาแนะนำกันนะ กูอาจต้องไปแข็งใจเข็นให้มันจบเป็นกำลังใจตัวเองสักเรื่องมั่งแล้ว ถึงตอนนี้กูจะยังไม่รู้ว่าทำยังไงถึงรักษาอารมณ์ให้คิดหรือเขียนเรื่องสักเรื่องได้ติดต่อกันนานๆ ก็เถอะ

โม่งขอคำปรึกษานิดนึง พวกมึงรู้สึกยังไงกับประโยคนี้อ่า 'ดวงตาโศกซึ้งสีอำพันคู่นั้นงดงามราวกับโศกนาฎกรรมของเชกสเปียร์ส'

คือกูกำลังเขียนซีนที่พระนางเจอกันตัวเป็นๆ ครั้งแรก แล้วต้องบรรยายครส.พระเอกตอนสบตากับนอ. อ่า ซึ่งนอ.กูมีนัยน์ตาเศร้า เศร้าแบบสวยซึ้ง มองละสะเทือนอารมณ์ เหมือนเห็นหนังชีวิตฉายในแววตา (นางเอกกูโดนชีวิตสู้กลับหนักมาก แววตาไม่ได้สดใสตามอายุ) จะอธิบายว่าไงดีวะ 5555 สำหรับกูมันเป็นความเศร้าเหมือนตอนอ่านเชกสเปียร์ ทั้งสวยงาม รวดร้าว และน่าหลงใหลอารมณ์นั้นเลย คำถามคือจากประโยคข้างบน พวกมึงอ่านแล้วรู้สึกยังไง จับอารมณ์ของประโยคได้แบบเดียวกับที่กูพยายามจะสื่อมั้ย ขอบคุณล่วงหน้าทุกคำตอบเลย

'ดวงตาโศกซึ้งสีอำพันคู่นั้นงดงามราวกับโศกนาฎกรรมของเชกสเปียร์ส' < อันนี้อ่านละตีความว่าเชก ชีวิตบัดซับ
น่าจะเพิ่มว่างี้ป่ะ 'ดวงตาโศกซึ้งสีอำพันคู่นั้นงดงามราวกับบทประพันธ์โศกนาฎกรรมของเชกสเปียร์ส'

กูขอต่อจาก438 กูว่าน่าจะเพิ่มต่อจาก 'ดวงตาโศกซึ้งสีอำพันคู่นั้นงดงามราวกับบทประพันธ์โศกนาฎกรรมของเชกสเปียร์ส' ให้คนอ่านรู้เพิ่มด้วยว่าหมายถึงอะไร เช่น 'ดวงตาโศกซึ้งสีอำพันคู่นั้นงดงามราวกับบทประพันธ์โศกนาฎกรรมของเชกสเปียร์ส' งดงามตราตรึงแต่ก็ดูเศร้าซึ้งสะเทือนอารมณ์เพียงแค่ได้มองลึกไปในดวงตาคู่นั้นของเธอ ก็รู้สึกทั้งหลงใหลและรวดร้าวเจียนคลั่ง อะไรก็ว่าไป

*ขยี้ให้คนอ่านรู้สึกเพิ่ม

>>437 มันยาวอะมึง ถ้าไม่ตั้งสมาธิอ่านมันจะหลุด ลองสลับการเรียงคำ แบ่งเป็นสองประโยค แล้วตัดส่วนขยายที่ตัดได้ดีมั้ย กูว่าถ้าคำคุณศัพท์แสดงอารมณ์อยู่กับคำแสดงอารมณ์จะทำให้นึกภาพได้ไหลลื่นกว่า
eg ดวงตาสีอำพันคู่นั้นโศกซึ้ง งดงามราวโศกนาฏกรรมของเชกสเปียร์

>>441 หรือถ้ากลัวว่าคนอ่านจะตีความพลาด ลองอันนี้ "ดวงตาสีอำพันคู่นั้นโศกซึ้ง งดงามราวโศกนาฏกรรมจากปลายปากกาของเชกสเปียร์"

>>442 ดูเชียร์นี้

พอดีกุไปเห็นนข.ดังออกมาแชร์ปสก. (โพสต์นานละ) คนนึงขายเรื่องแรกวันแรกได้ไม่ถึง 5 โหลด อีกคนอวตารนามปากกาไปเปิดเรื่องใหม่ กะจะอุบไว้จนยอมออกมาสารภาพ (แต่สำนวนเขายูนีคจริง อวตารไปกุยังจับได้เลย555) บอกลงเว้บวันแรกคนอ่านกริบเหมือนเรื่องแรกที่เขียนเลย (ผลคือเรื่องนี้ติดท้อปออฟเยียร์ไปแล้ว555) อ่านแล้วกุรุสึกมีแรงฮึดยังไงไม่รู้ ตัวท้อปเขาก้เคยนูกูมาก่อนเนอะ บางคนขายไม่ดีก็คงท้อแทร้เหมือนเราๆ นั่นแหละ แต่ก็ยังปังได้ เอาว่ะ สักวันคงเป็นวันของกู ฮึบๆๆๆๆ เพื่อนโม่งก็สู้ๆ ใครได้เป็นตัวแม่ละมาให้กำลังใจกันบ้างนะ 5555

>>444 ใบ้หน่อยได้ไหมว่าใคร

>>444 ใบ้หน่อยค้าบ

กูเขียนค่อนข้างช้าแต่อยากลงรายตอนนี่จะบริหารยังไงดีวะเนี่ย
รายตอนมันต้องลงต่อเนื่องถี่ๆ เพื่อดึงคนอ่านเอาไว้ตลอด แต่อาทิตย์นึงกูเขียนได้เฉลี่ยราวๆ 5000 คำเอง ถ้าหรูหน่อยก็อาจจะ 10000+ แต่เฉลี่ยก็แค่ราวๆ นั้นล่ะ ตอนนี้เขียนเก็บเอาไว้ราวๆ สองแสนละ แต่ด้วยความช้าก็กลัวเขียนไม่ทันลงอยู่ดี

>>447 ซอยสักตอนละ1000-1500คำดิ ลงทุกวัน
ตัวแม่ท่านนึงตอนละ800-1500 ลงให้อ่านฟรีทุกวัน จากนั้นจะติดเหรียญ ตอนพีคๆของอารมณ์กำลังจดได้กันก็ตัดตอน ปล่อยebookออกมา ผลตอบรับดี

>>448 ตอนนี้ก็คิดว่าจะทำงั้นอยู่ ซอยตอน ตอนละ 1500 แหละ

>>449 นิยายบางเรื่องเฉลี่ยตอนละไม่ถึงพันคำก็มี 555

KY พอมีใครรู้บ้างไหมว่า เวลาเราโหลด Fonts ภาษาไทย มาใช้เป็นคำโปรยในหน้าปกนิยายที่จะพิมพ์ขายอ่ะมึง มันต้องไปขออนุญาตใช้เชิงพาณิชย์กับผู้สร้าง Fonts เขาไหมวะ แล้วถ้าต้องขอ ต้องขอยังไง สมมติว่ากูไปโหลด Fonts ที่จะใช้มาได้จากเว็บไซต์ทั่วไปงี้

>>451 ถ้าจากฟ้อน.com มันมีที่อยู่ให้ติดต่อนะ ไม่อย่างนั้นก็เอาชื่อฟ้อนไปค้นในนั้นแระ อาจจะเจอ หรือก็เข้าพวกกรุ๊ปฟ้อนเลย ถามหาทางติดต่อ

มึงงงงงงกูขอถามหน่อย กูจะเขียนพล็อตทะลุมิติเข้านิยายฟีลแบบเว็บตูน ดยุคเลดี้ไรงี้ แต่พระเอกกูในชาติก่อนอายุ 33 (เพราะกูจะเขียนให้มันมีความรู้เรื่องบอร์ดบริหาร จะได้ไม่ดูซูๆ) พอทะลุเข้านิยายอายุเหลือ 21 ส่วนนางเอก 19ย่าง20 แบบนี้พระเอกจะดูเป็นโคแก่แอ๊บเด็กป่ะวะ นิสัยพระเอกที่กูเขียนเป็นคนร่าเริงเอเนจี้ล้นๆ มองเผินๆเหมือนไม่ได้ความ แต่มีภาวะผู้นำคนสูง มีไอเดียสร้างสรรค์ พยายามยั้งๆสกินชิพกับนางเอก(มันก็รู้ตัวเองแหละ) แต่แอบอวยนางเอกในใจ ฟีลเหมือนนางเอกหลายๆเรื่องที่ติ่งพระเอกนั่นแหละแต่เปลี่ยนเพศเฉยๆ รวมๆแล้วมันจะดูกระลิ้มกระเหลี่ย เซ็กชวลฮาราจูกุนางเอกไปป่าววะ

>>453 ถ้านางเอกโตแล้ว ทุกอย่างยินยอม ไม่ได้หลอกลวง สมองไม่นิ่ม ตรรกะไม่ประหลาด ไม่เขียนแบบ male gaze มาก ไม่มาแนวหน้าทิ่มนมล้มทิ่มจิ๋มแล้วนางเอกจะอร๊ายๆๆๆตาบ้าแต่แอบโดขิ มึงก็เอาเลย

>>453 อย่ากลัว อีป้าแอพเด็กเกลื่อน แค่นี้จิ๊บๆ

แล้วคือ ส่วนใหญ่เลี้ยงผัวโตมากับมือ

>>454 กูไม่เขียนอะไรแบบนั้นหรอกเว้ย555555 นางเอกกูก็วางตัวดีแต่ดูออกว่าพระเอกคิดยังไง คือใจความหลักๆคือ พระเอกทะลุมาเยียวยาความเศร้าใจของนางเอก ค่อยๆสร้างความเชื่อใจใหม่ไปด้วยกันอ่ะ
>>455 >>456 นั่นแหละที่กูหวั่นๆ พอเป็นมุมมองตัวเอกหญิงแล้วมันดูซอฟๆลงอ่ะ บางเรื่องนางเอกทะลุมาเป็นเด็กตะเร้กๆแล้วหวีดตัวละชายแถมน้ำลายไหลได้โดยนักอ่านยังฟิน พอเขียนเป็น male lead แล้วมันต้องเพิ่มความเป็น gentleman+1000 ไม่งั้นกูโดนด่าฉ่ำ

เอาจริงๆนะมึงคนด่าอ่ะส่วนใหญ่แม่งไม่ซื้ออ่าน
คนอ่านจริงไม่ด่า

มีใครสายเอฟปกประมูลบ้างเพื่อน กุว่าจะเข้าวงการนี้แระ มีคำแนะนำให้กุมั่งบ่ สมมติกุมีงบ 10k เขาเปิดปุ๊บกุควรจัด 10k แต่แรกเลยดีมั้ย ใครให้มากกว่านี้ก็เอาไปเลย ไม่สู้แระ 5555 หรือควรดูลาดเลาก่อนเป็นดี??? ++++ เรื่องความคุ้มค่า ปกเดี่ยว 2 ตลค. 15k นี่มึงว่ากำลังพอดีมั้ย หรือมากไป เอาไปจ้างคมช.ปกติดีกว่า

>>459 ดูลาดเลาเอา ยกเว้นว่า 10 k ิิมันมีของแถมน่าสนใจ ก็ปล่อยหมัดโล้ด

>>459 ถ้าเล็งไว้มาบิดต่ำๆก่อนsbก็ได้ แล้วตั้งเวลามาส่องเรื่อยๆ เช่น24ชั่วโมงก็8ชั่วโมงมาส่องทีถ้าว่างจะถี่หน่อยก็ได้ พอ2ชั่วโมงสุดท้ายมาเฝ้าไว้ ถ้ายอดบิดยังไม่ถึงเท่างบมึงก็ดีไป ชั่วโมงสุดท้ายก็ เตรียมบิดได้เลย แต่ถ้าเกินไปไกลเช่นหลักแสน กูก็ลาละ5555
คมช.คู่ หมื่นห้าได้ดีๆอยู่นะ หัวถึงตีน รวมฉาก รวมองค์ประกอบเช่นรอยสัก แหวน นาฬิกาเครื่องประดับ รวม ชพณ.ก็ราวๆนี้

ky สอบถามเรื่องคำแทนตัวว่าเฮียหน่อยมึง คนที่แทนตัวเองด้วยคำว่าเฮียเนี่ย เขาจะเรียกพ่อตัวเองว่าป๊าหรือเตี่ยอะ

>>462 มันก็หลากหลายว่ะ ขึ้นกะตัวละครมึงเป็นจีนสายไหน ถ้าจำไม่ผิดนะ แคระจะเรียกป๊า ส่วนแต้จิ๋วจะเรียกเตี่ย จีนกลางเรียกไรวะ น่าจะป๊า เหมือนกันมั้ง
แต่บางคนก็เรียกพ่อเนี่ยแหละ ฟีลป๋า ฟีลลูกพี่เบียวๆ แค่นั้น ไม่ได้มีเชื้อจีนหรอก
และถึงเป็นคนจีนเค้าก็แทนตัวเองว่าเฮียแค่กับน้องๆว่ะ ความหมายที่พวกเชื้อจีนใช้กันจริงๆ มันก็แทนคำว่าพี่นั่นแหละ

>>462 ได้หมด บ้านกูจีนแต้จิ๋ว พ่อเรียกปู่ว่าเตี่ย กูเรียกพ่อว่าป๊า อาม่าที่ลงเรือมาจากซัวเถาก็แอพพรูฟทั้งสองเคส ไม่ว่าอะไร แต่เตี่ยจะฟอร์มอลกว่า ส่วนป๊าให้ฟีลสนิทสนม