Fanboi Channel

กระทู้เพื่อพูดคุยเทคนิคการเขียน และเรื่องการประกวดต่าง ๆ เกี่ยวกับนิยาย

กระทู้ 1 >>>/literature/2342/
กระทู้ 2 >>>/literature/3442/
กระทู้ 3 >>>/literature/4775/
กระทู้ 4 >>>/literature/5724/
กระทู้ 5 >>>/literature/7084/
กระทู้ 6 >>>/literature/10634/
กระทู้ 7 >>>/literature/12326/
กระทู้ 8 >>>/literature/12952/
กระทู้ 9 >>>/literature/13391/
กระทู้ 10 >>>/literature/13744/
กระทู้ 11 >>>/literature/14253/
กระทู้ 12 >>>/literature/15039/
กระทู้ 13 >>>/literature/15642/
กระทู้ 14 >>>/literature/16386/
กระทู้ 15 >>>/literature/16722/
กระทู้ 16 >>>/literature/17022/
กระทู้ 17 >>>/literature/17223/
กระทู้ 18 >>>/literature/17576/

กระทู้ ระบาย 1 >>>/literature/3325/

Kyพวกมึงอ่านนิยายของคนอื่นตอนปั่นนิยายของตัวเองบ้างไหม
หรือช่วงนั้นไม่อ่านอะไรเลยค่อยอ่านทีเดียวตอนปั่นงานเสร็จ

>>2 อ่านนะ แต่จะไม่มากเท่าไหร่ เพราะกลัวสำนวนเสียและไม่เหลือเวลามาปั่นด้วย

กูนานๆ อ่านที แบบช่วงที่ตันคิดอะไรไม่ออกจริงๆ
ว่าไปลองจัดกระดาษ A5 ตามที่โม่งแนะแล้วกูนี่ร้องเหยดเลย
จากจำนวน 20 หน้า แม่งพุ่งไปเป็น 50+ หน้าทันที ไม่แปลกใจเลยทำไมใน มบ. บางเรื่องเขียนกันไป 700-800 หน้า

>>4 นักอ่านถึงดู จำนวนคำ แต่ปกติคนอื่นก็จัดหน้าแบบนี้ ไม่ใช่เพราะให้หน้าเยอะ แต่เพราะตัดหน้าแบบหนังสือตีพิมพ์ แต่บางที PDF มันเล็ก เลยขยายขนาดตัวอักษรให้

ปรึกษาเพื่อนโม่ง... กูมีปัญหากับการบรรยายว่ะ แบบ กูติดการบรรยายท่าทาง สีหน้า แววตา ตลค. ก่อน/หลังคำพูดแทบทุกประโยคเลย กรู้สึกว่ามันแปลกๆ พอมาอ่านย้อน แต่ระหว่างเขียนก็รู้สึกว่าถ้าไม่ใส่จะดูกลวงไปไหม คนอ่านจะนึกภาพตามไม่ได้ไหมว่าตกลงแล้วตลค.ทำอะไรอยู่ มีความรู้สึกแบบไหน

>>6 กูปล่อยจอย บางจุดให้ นอ.ไปจิ้นเอาเอง

>>6 กูเอาออกมาเป็นบทสนทนาก่อนว่ะ
พออ่านอีกรอบถ้ารู้สึก มันขาดการบรรยายต่อจากบทสนทนาค่อยเพิ่ม
ไม่งั้นปิดบทสนทนาปั๊บต้องสรรหาคำบรรยายมาต่อทุกบทสนทนา มันจะดูฝืน ดูเยอะเกิน

พูดถึงการบรรยาย กูเพิ่งสังเกตตัวเองว่ะว่ามีบทสนทนาโคตรน้อยเลย
ส่วนใหญ่เป็นบทบรรยาย Monologue ของตัวเอกไปแล้วซัก 70-80% นานๆ ทีจะมีบทที่คุยกับโบ๊ะบ๊ะออกมา

>>6 กูก็บรรยายหลังคำพูดนะ แต่ไม่ได้บรรยายครบทั้งสีหน้า ท่าทาง แววตา เอาง่ายๆ ตอนมึงคุยกับคนอื่นในชีวิตจริง มึงเปลี่ยนท่าทุกประโยคป่าวล่ะ บางครั้งมันก็เปลี่ยนแค่แววตา สีหน้าอะ ท่าอาจจะท่าเดิม หรือบางครั้งสีหน้า แววตาก็ไม่ได้เปลี่ยน อันไหนไม่เปลี่ยนก็ไม่ต้องบรรยาย

Ky มีใครเคยใช้ปกนิยายเป็นแนวจิบิบ้างมั้ย กูเห็นอันนึงราคาไม่แรงแล้วก็น้่ารักดี แต่กลัวว่าจะไม่เหมาะต่อการทำเป็นปกนิยายไว้ขาย

>>11 เยอะแยะจ้า ชอบก็จัดเลย หนึ่งในท้อปเมดยังเคยใช้

>>11 กูไม่ได้ใช้ แต่เห็นนข.ที่กูชอบใช้อยู่ หลายเล่มด้วย

เวลานว.ประมูลปกสำเร็จ แถมรูปโจ้ย ถ้าบิดถึงยอดนั้นๆ นข.เขาชอบแบบนี้กันเหรอวะ หรือเป็นการตลาด

>>14 นักอ่าน (not all) ชอบจร้า

>>15 แสดงว่านิยายที่แถมรูปโป๊โชว์จ้วยพระเอก ขายดี? กุสังเกตว่าตั้งแต่ปีนี้มีให้เห็นมาเรื่อยๆเลย

>>14 กุเกลียดเลย ไม่ชอบ ไม่บิด ถ้ากำลังบิดอยู่ก็ไม่บิดต่อ

Ky กุสงสัยเรื่อง cw ว่ะ ถ้าไม่มีฉากบรรยายประเด็นนั้น แต่อาจจะแค่ใบ้ ๆ ไว้ให้คิดเอาเอง หรือแค่เขียนบรรทัดเดียว ไม่ได้สำคัญกับเรื่องเลย กุยังต้องติด cw อยู่มั้ยวะมึงว่า แบบกุต้องติดเตือนแม่งทุกอย่างเลยมุ้ย ToT สมมติมีตัวประกอบตัวนึง suicide ไม่บรรยายอะไรเลย แค่มีตำรวจมาสรุปคดีงี้อะ

>>18 ถ้าเป็นกุไม่ติดนะ

กูคือคนที่มาถามเรื่องเยๆแบบไหนที่พวกมึงจะซื้อนะ ขอบคุณสำหรับคำตอบมาก กูพอได้พล็อตแล้ว แต่ถ้ามาแนวหญ้าอ่อนรุกโคแก่นี่จะนิยมป่ะวะ สาวหวานนมโตรุกลุง 55555555555

>>20 กูชอบบบบเลย แล้วลุงจะแนวสายวิชาการเนิร์ดๆ หรือแซ่บๆซึนๆปากแข็งค.ก็แข็งด้วยนะ ปากด่าน้องว่าแรดงู้นงี้แต่ตัวเองก็ติดนมน้อง คลั่งน้อง เญดุๆ ขี้หวงขี้หึงขี้งอน แบบเลือดจะไปลมจะมาลุงวัยทองน่ะ

ถามโม่งหน่อยว่านิยายรักใสๆ ไม่มีฉาก nc หรือจุดที่ส่อไปในเรื่องทางเพศเลย ตัวละครอายุห่างกัน 4 ปี อายุ 17 กับ 21 มันโอเคมั้ย ถ้าไม่โอเคปรับขึ้นเป็น 18 กับ 22 จะดีขึ้นมั้ย ที่ใช้ช่วงอายุนี้เพราะอยากให้คนนึงเพิ่งเข้ามหาลัยตอนที่อีกคนเริ่มทำงานพอดี

>>22 เธอเข้ามหาลัยพอดี ก็ต้อง 18 หรือ 19 นะ ไม่ใช่ 17 แน่ๆ ยกเว้นมึงขะใส่ว่าเรียนไวด้วยเหตุผลอื่นล้านแปด

>>23 ลืมขยายความไป ที่คิดไว้คือจะให้เริ่มจีบๆกันตั้งแต่ก่อนเข้ามหาลัยน่ะ ซึ่งตรงนี้อาจจะเป็นแค่บทนำ หรือไม่ก็เล่าย้อนอดีตแทรกๆมา แต่เนื้อเรื่องหลักจริงๆคือหลังเข้ามหาลัยแล้ว เลยต้องนับถอยไปปีนึง

>>24 งั้นก็เริ่มที่ 17 ไปได้เลย สำหรับกูแม่งเรื่องปกติอะ ไม่ได้โตกว่ากันมากมาย หรือถ้ามึงแมสอยู่ในเอ็กซ์แล้วระแวงพวกคนดี ปสด ก็ขยับไปเริ่มที่ 18 เพื่อความสบายใจของเธอได้

>>22 อันนี้ตอบแบบไม่สนอะไรใครนะ ส่วนตัวกูชอบที่17 =ม.5กูว่ามันกำลังดี เป็นจุดเริ่มต้นความรู้สึก 18มันต้องเอนทรานเป็นจุดเปลี่ยนผ่านชีวิตมีเรื่องให้เจอเยอะ

>>21 >>22 เออ เรื่องอายุกูก็กังวล เพราะของกูมันออกแนวพี่ชายข้างบ้านเด็กมัธยม ที่เคยเล่นกับน้องหนูชั้นประถมตอนปิดเทอม แล้วน้องเขาย้ายบ้านหายไปหลายปี ผ่านมาอีกทีน้องโตเป็นสาวมหาลัย ส่วนพี่ชายข้างบ้านกลายเป็นซาลารี่มังวัยกลางคน อันนี้แม่งจะโดนฉอดป่ะวะ หรือควรอัพอายุเพิ่มขึ้นอีก 55555555555555

>>27 โหม่ง ไม่ต้องกลัวขนาดนั้น ปล่อยวางๆ ตอนนั้น มึงจะเขียนว่ามีสาวคบกันอยู่ หรือสนใจสาวอื่น ไม่คิดอะไรก็ได้ อย่าใส่พวกความคิด โตไปต้องสวยมากแน่ๆ ก็พอไรงี้ เดี๋ยวเปโดลงหัว

>>25-26 แต๊งมาก

สงสัยมานานละ ถ้านิยายแนวโคแก่เรานางเอกอายุ ไม่เกิน15 ส่วนพระเอกก็30อัพ แล้วเราก็ลงแบบไม่สนใจอะไร จะเกิดอะไรขึ้น คิดว่ายังขายได้ไหมสำหรับพวกชอบอายุน้อยๆ หรือจะโดนแบนก่อน ถ้ากูหน้าด้านทำเป็นไม่สนพวกนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นหว่า เคยมีกรณีแบบนี้ไหมอะ

>>30 อันนี้กูเองก็ไม่สนับสนุนนะ จะช่วยฉอดด่าด้วย เข้าข่ายเปโดเต็มตีน โดนรีพอร์ตแน่ เพราะมันไม่ใช่เอจแก๊บละ ขนาดในเม็ด หมวดรักผู้ใหญ่ มันยังกำหนดอายุนางเอกว่า 18+ ขึ้นเลย และแน่นอนมึงโดนรุมในเอ็กซ์แน่ๆ เกิดโป๊ะแตกมึงมีแอคอื่นที่เขียนนิยายน้ำดี(สมมุติมึงเขียนละกัน555) มึงโดนลากมาแหกไส้ด้วยแน่ คราวนี้ละมึงกลายเป็นแอคเหม็น แล้วคนที่อาจจะอ่านงานมึงอยู่ ยังไม่กล้ารีให้เลย

อะก็อปมาให้ดู

* ห้ามมีฉากบรรยายเพศสัมพันธ์ของเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี, บรรยายเพศสัมพันธ์ของคนที่มีสายเลือดเดียวกัน, มีคำหยาบคายในฉากบรรยายเพศสัมพันธ์ หากมีฉากเหล่านี้ทางเราขอไม่รับวางจำหน่าย

เหมือนรอรกำลังลงดาบงานสายเงี่ยมั้ยวะ กุไถรักผญ.เจอกำลังตรวจสอบเป็นแถวเลย

>>30 มึงอันนี้ไม่ได้นะ จมตีนแน่ โดนขับไสไล่ส่ง ด่าถึงโคตรเหง้า ขยับอายุหน่อยเถอะมึง 18 19 20ถ้ามึงไม่ได้เขียนจีนโบราณ หรือพีเรียดอะนะ อย่าเอาตัวไปเป็นสนามอารมณ์ใครเลย แค่เขียนงานให้จบก็ยากแล้ว อะไรเซฟตัวเองได้ก็กันไว้ก่อน

>>33 เออ ถ้ากูบรรยายว่านางเอกอายุ18-20 up แต่หน้าตา ร่างกาย ส่วนสูง ดูเหมือนเด็กอายุไม่ถึง15 ได้ไหมอะ

จะโดนแบน โดนรุม อีกไหมหว่า อารมณ์ตูแค่ชอบเด็กสาวตัวเล็กๆคู่กับคุณลุงไซส์หมี มันแลดูไดนามิคดี

>>34 ผ่านมาเห็น 18 กับ 15 มันก็ไม่ได้ต่างกันมาหรอกมึงด้วยสภาพร่างกาย 18 ก็เด็กชิบหายแล้วสมัยนี้ ถ้ามึงไม่ได้แต่งแนวโบราณที่แต่งงานเร็วจะกล้าให้พระเอกเสี่ยงเป็นเปโดป่ะล่ะ ชอบหุ่นเด็ก15ได้เนี่ยไม่ธรรมดานะ แต่จะเขียนให้นางเอกตัวเล็กก็เขียนได้ แก่แล้วสูงแค่ 150 นมเล็กมีถมไป5555
ปล.กุเป็นสายจีนโบนะ ถ้ายุคโบ 15 แต่งงานนี่กุรับได้

>>34 ได้สิมึง มีแบบนี้เยอะเลยนางเอกหน้าเด็กตัวเล็กนมมหญ่ฟีลหน้ามัธยมนมมหาลัยอะ อายุโอเคแล้ว แต่มึงอย่าขยี้ตรงหน้าตาเหมือนเด็กมากไป แค่กล่าวถึงครั้งนึงก็พอ ไม่งั้นจะเหมือนย้ำๆว่าลุงพระเอกแกคลั่งเด็ก

จะว่าไปแล้ว ทำไมพวกยุ่น หรือวงการLN เท่าที่เห็น มันรับนางเอกอายุน้อยได้มากกว่า พวกเอ็ก ไรท์ไทยหว่า เห็นแนวนี้ขายดีจริงเชียว

>>37 มึ้งงงง จะเอาเหี้ยอะไรกับประเทศที่บ้งชิบหายวายวอด งานบนดิน problematic เพียบ หวานปากนักฉอด งานใต้ดินเกลื่อน เปโดชีวิตจริงก็มี

>>37 LN ส่วนใหญ่แม่งตีตลาดคุอะดิ แล้วพล็อตอยากเยโลลิ น้องสาว เยแม่อะไรพวกนี้มีเกลื่อน พวกมันเลยเห็นว่าเป็นเรื่องปกติกัน ถึงจะโดนด่าเรื่องเยโลลิมันก็เลี่ยงบาลีไปเป็นตัวละครอายุ 18+กันหมดแล้วแค่มีร่างกายเป็นโลลิเฉยๆ

>>38 จับได้แล้ว อีนักฉอดในทวิต อกแตกนายไปเหอะมึงอะ55555 ล่าสุดละคร นางเอก ม.ปลายกับพระเอกดีไซเนอร์ ไปฉอดหรือยางอะจ๊ะ

>>37 ถ้าไม่ใช่โดย 18+ ที่ประเทศมันตัดเรตเข้มข้น แต่คนไทยเสือกไปเอามาแปลเถื่อน บนดินส่วนใหญ่ พระเอกมันก็ไม่ได้กามมั้ง แถมประเทศเขาก็น่าจะแยกแยะออกล่ะนะ อันไหนจินตนาการ อันไหนนิยาย แถมเนื้อหายังมีที่มาที่ไป ขนาดอินเซส ที่เป็นละคร ก็ยังมีเนื้อหาแรงขับเคลื่อยปม แต่ฉอดเห็นละฉอดเลย บ่ได้ดูถึงเนื้อหาข้างในหร๊อก ว่าอ่อมันมี ปมอาราย พี่น้องมันเลยจะจิ้มหะน

อ้าวอิดอก ทีมเลียไข่ญี่ปุ่นก็มา พูดความจริงหาว่ากุเป็นฉอดเดอร์อีก ว้อแตกมาจากไหน 5555 ใส่น้อทออลไม่เป็นเหลอ อกจะแตกตายเลยดิ้ โถๆๆๆ

>>42 มึงสิอีดอก บ้าป่ะ เนี้ยตรรกะ พวกฉอด ประเทศของความบ้ง แหม วลีติดปาก555

>>42 สำเนียงฉอดชัดไปไม่ผ่าน โทรลห้องเมะยังเนียนกว่านี้

>>41 ถ้าเรื่องเดียวกัน ไม่จิ้มๆ มันเป็นแค่ปมนึง ซึ่งฉอดจะมีวันรู้มั้ย คำตอบคือ อ้วก อี๋ ด่าไปก่อนเพราะแค่ดูทีเซอร์ พี่น้องมันบอกคนอื่นว่าเป็นผัวเมียกัน

ศีลธรรมมันก็เปลี่ยนตามยุคตามสมัย ทำไมต้องโวยวายกับเรื่องแต่งด้วยอยากแต่งอะไรก็แต่งไปสิ อยากด่าว่างานไม่ดีก็ว่าไป ไม่ใช่ไปด่าเรื่องชิปเหี้ย ถ้าคนอ่านมันแยกไม่ออกว่ามันเป็นเรื่องแต่ง แม่งก็ให้ประสาทแดกตายๆ ไปเหอะ งี่เง่าจริงๆ ไอ้พวกตำรวจศีลธรรม

>>45 ถ้าใช่เรื่องนั้น ตกลงก็ไม่มีอะไรเกินเลยใช่มั้ยวะ จำได้ในมู้นักฉอดห้องซับมีคนเคยเล่าพลอตต้นฉบับมังงะไว้ แม่ไม่รัก พี่ดูแลมาตลอดเลยยึดติดพี่อะไรงี้ พอต้องออกมาใช้ชีวิตเองเลยตกลงกับพี่ว่าหลอกเป็นคู่แต่งงานกัน แต่ก็แค่คำพูดอยู่ดี เพราะไม่ได้ตั้งใจจะเอากันหรือมีความสัมพันธ์อะไรไปมากกว่านั้น อย่างมากก็แค่จับมือกับกอดกันเท่านั้นเอง /แต่นักฉอดอ่านแค่เรื่องย่อก็พอ ด่าจนสมใจก็ลบออกจากความทรงจำ ไปหาเรื่องอื่นฉอดต่อ

จำได้ ก่อนหน้าก็มีละครเกาะอีกเรื่องที่โปรยว่าคสพ.ระหว่างครูนร. แน่นอนว่าตร.ลงจ้า ด่ากันฉ่ำเลย พอละครฉายจริง คสพ.ที่ว่าคือแนวเพื่อนร่วมชะตากรรม มีปัญหาครอบครัวคล้ายกันเลยเข้าใจกันต่างหาก ที่กลับมาเจอกันตอนโต แยกย้ายกันไปแต่งงานแล้วก็เพื่อสืบหาฆาตกรที่ฆ่าคนรู้จักร่วมกัน ไม่ได้จะลักลอบเป็นชู้กันเหมือนที่โวยวายกัน ขนาดในเรื่องยังมีซีนที่ทั้งสองคนโดนลือว่าคบกันจนแม่นร.มาเอาเรื่อง ครูเลยต้องลาออก เห็นจากทวิตบ่นของคนที่ดูจริง แม่งตลกร้ายมั้ยล่ะ ตอนนั้นนักฉอดก็สะบัดตูดไปไหนหมดแล้ว

นขมันมีกี่ระดับอะ แล้วต้องมียอดขายแค่ไหนถึงจะเรียกว่าตัวเองดังแล้ว หรือวัดจากยอดเม็พล้วนๆ แต่ถ้าไม่มีได้ขายดีในเม็ดมาก แต่เน้นขายทำมือออกสนพ แบบนี้เรียกว่าดังยัง

>>49 ดังแล้วโม่งจะพูดถึงไง555

>>49 ถ้ามึงดังจะมีคำใบ้ชื่อมึง หรือคำย่ออยู่ในนี้
เช่น บบรพ. โลตัสตงกง พพ บอล มพ บบลล. หมูน้ำสไมล์ ปสด นวก ถธ กว ป้าบัว คนแต่งอุษามณีพะยัก ก่อนพฤษภาริน เป็นต้น555

>>51 นวก. กับ กว. กุว่ายังไม่ถึงกับดังนะ แต่เป็นขวัญใจโม่ง 555

ky มึงว่าระหว่างวางให้ ตัวประกอบลักพาตัวนางเอกไปแล้วพระเอกช่วยกลับมาได้ กับพระเอกลักพาตัวนางเอกแล้วทำตีมึน บอกเป็นคนช่วยเอง อันไหนน่าตื่นเต้นกว่า

>>53 พระเอกลักพาตัวแล้วทำตีมึน กูว่าพระเอกตอแหลมันมีอะไรให้เล่นเยอะดีดูน่าสนุกเร้าใจ
แบบแรกคลิเช่ โบราณมากกก

>>52 จริงว่ะ โม่งแม่งพูดถึงทุกวี่วัน แต่บนบกคือนานๆที ยิ่งกวินนี่น้านนนนานตามระยะเวลาการออกงาน

>>54 ขอบคุณมากเพื่อนโม่งง กูลังเลนานม๊าก ก่ำกึ่งระหว่างให้พระเอกเป็นคนดีนุ่มนิ่ม กับพระเอกเป็นคนเหลี่ยม

>>55 ความถี่ในการออกงานมีผลต่อความแมสด้วยมั้ง กุว่าหมอหมานี่กำลังมาเลย รีวิวในกรุ๊ปใหญ่นั่นก็มี กรี๊ดกร๊าดกัน ยอดขายก็ขึ้นที่หนึ่งเมบอยู่ เรตติ้งก็เยอะ แต่จะไปอะไรกับเค้าได้วะ คนเขียนนิยายเป็นงานอดิเรก อิจฉานะเนี้ยะ ตอนนี้เข้าไปส่องก็ลัลล้ากับการเรียนกฎหมายอยู่ตามความฝัน

ว่าไปก็อยากทำแบบนี้ได้บ้าง งานแบบชชีลๆ ทางนี้ปั่นหูตั้งขึ้น เดือนนี้ยังเขียนไม่ถึงสิบหน้า กรี๊ดดดดดดด จะได้ขายเดือนนี้มั้ย

>>55 กุก็ว่างั้น ตอนเห่นชื่อในโม่งครั้งแรกบอกตรงว่ากุไม่รู้จัก 555

รู้จักเพราะพี่ยักษ์ได้ทำละคร ว่าแต่นี่พวกมึงไม่มีมู้ให้เค้าไปเลยล่ะ บอกเค้าดังแต่ในโม่งงี้

>>57 หมอหมานี่ใครหว่า เรื่องดังเขาชื่ออะไร

โหอีเหี้ย แอนตี้เกาะ นักฉอดแห่งเอ็กซ์ลงโม่ง ของจริง5555
กูว่าถ้าเป็นนข.จริงอะนะ งานเกาะเนี่ยมึงควรเปิดใจลองศึกษาเหอะ เพราะมันไม่ได้มีแต่พล็อตบ้ง เผื่อวันหนึ่งนิยายมึงอาจจะดังทั่วโลกแบบไททัน

เอ๊า แค่บอกดังแค่ในโม่งแค่บอกส่าไม่รู้จักจนมารู้ในโม่งก็ผิดหรอ เออๆ ดังก็ดังมึง ดังก็ได้ 555

>>62 พูดก็พูด เรื่องบ้งๆน่ะใช่ มี แต่บางทีก็ต้องดูด้วยว่าเค้าจับประเด็นอะไรอ่ะ ไม่ใช่แค่อ่านคำโปรยก็พร้อมบวกเลย อย่างอีเรื่องพี่น้องหลอกว่าเป็นคู่แต่งงานนี่ ถ้ามองในด้านงานเขียนกูว่าก็น่าสนใจอยู่นะเว้ย แบบแม่ที่มีลูกเพราะแค่อยากมีคนมาดูแลตอนแก่ จะได้ไม่ต้องตายคนเดียวงี้ พี่ที่ต้องดูแลน้องเพราะแม่ไม่เอา เป็นห่วงจนปล่อยวางไม่ได้ ยอมเสียสละแม้กระทั่งอิสระในชีวิตงี้ หรือตัวน้องเองที่แม่ไม่รัก มีพี่คนเดียวที่ดูแลมาตลอดเลยยึดติดเค้า คิดแต่ว่าต้องพึ่งเค้ามากจนไม่กล้าใช้ชีวิตของตัวเองงี้ แต่ก็นะ ถ้านักฉอดจะเป็นพวกค.ว.ย.ต่ำ รอแต่ให้เคี้ยวสารให้ละเอียดแล้วหย่อนลงคออ่ะนะ 555

>>64 กูอิจความล้ำของพล็อตเกาะมาก ไม่รู้คิดได้ไง ทำยังไงก็คิดไม่ได้ว่ะ แถมการดีไซคาร์โคตรดี ในหลายๆ เรื่องอะ เขียนตัวร้ายก็โคตรมีเสน่ห์ แบบบางเรื่องก็แม่งตัวร้ายในใจอะไรงี้ หรือมันเป็นเพราะการแข่งขันมันเยอะด้วยแหละ งานดีๆ เลยมีปริมาณเยอะ เอาจริงๆ งานดีเยอะกว่างานบ้งนะ แต่ฉอดมันชอบทำให้งานบ้งมันได้สปอตไลท์ใน ตปท. แล้วเอาจริงๆ งานนิยายเกาก็ดีนะ หมายถึงพล็อตอะไรบลาๆ แต่ตัวละครดันดาษดื่นชิบ แถมประคองความสนุกไปไม่จบเรื่อง ส่วนนิยายจีนก็น้ำเยอะฉิบหาย แต่เขาขยันกันว่ะ เขียนทีเรื่องหนึ่งจุดติดแล้วรวยเลย แล้วนักอ่านก็เอ็นจอยนะเว้ย บอมเปย์ไปเรื่อยๆ ส่วนกูห่า เอาแต่อ่าน ไม่ได้เขียนละ5555555555555555

พล็อตเกาะเอาล่าสุดที่เห็นฮิตแชร์กัน สาวทะลุมิติเกลื่อนนักใช่มั้ย เออกูทะลุบ้างก็ได้ แต่เป็นอีนังร้ายทะลุจากโลกแฟนตาซีมาปัจจุบัน เข้าร่างอีลุงคนนึง5555 เอาความซ้ำซากมาพลิกแพลงไปเรื่อย

>>66 การ์ตูนลุงซาลารี่มังเข้าร่างลูกแมวแล้วหัวหน้าเก่าเก็บไปเลี้ยงก็มี จากหัวหน้าดุๆกลายเป็นทาสแมวมุ้งมิ้ง 5555

>>66 กูนึกอีกเรื่อง ผลงานนักเขียนรุ่นเก่า ลุงรุ่นพ่อเป็นนางร้าย แล้วพูดจาดูมีวุฒิภาวะและยังเหลือความเป็นคนรวย เด็กในเรื่องพากันประทับใจ แต่เสียดายไม่ได้ตามต่อว่าลุงกลับมามั้ย เพราะล่าสุดติดต่อกับลูกสาวโลกเดิมได้

>>68 ยังเหลือความเป็นคนรวยไรวะกู เอาเป็นว่าลุงยังมีมาดคุณหนูเชิดๆ เลิศๆ อยู่ 555

>>64 งานเกาะมันมีอีกอย่างคือ พล็อตบ้งแต่มันก็ตีความบ้งอยู่ในเนื้อหาเรื่องนั้นด้วย อย่างอีเรื่องหนึ่งนานละมังงะ ที่อีพี่น้องเอากันจริง แล้วแม่พวกมันแทบเป็นบ้าไปเลยนั่นน่ะ หรืออีที่พ่อได้กับลูกเรื่องหนึ่งป่ะ พอรู้ความจริง อีพ่อแม่งก็ถอยเลย บอกอีหญิงมึงยังเด็ก มึงตัดใจจากกรูแล้วไปต่อเถอะว่ะ ของนักเขียนเก่าละ แต่ไอ้ที่บ้งยันจบก็มีแระ เกาะมันก็ไม่ได้สวยงามใสๆ แต่พวกที่เอางานใต้ดินมาฉอดแล้วบอกบ้ง ประเทศของความบ้ง กูกวาดรวมไปกองกับขรี้ตรงนู้นนะ ชิบหายงานเขาจัดเรตจัดโซน จัดให้สนองนี๊ดกัน ยังจะไปเอามาฉอดหาศีลธรรม

>>70 ขนาดงานโดจินในไทยล่าสุดที่เป็นดราม่าไปไม่นานมานี้ มีตรวจบัตร จำกัดอายุคนเข้า ปกโป๊ก็ให้ปิดมิดชิด(จนมีบางคนบ่นด้วยซ้ำว่าจะอะไรขนาดนั้น อีพวกฉอดก็ไม่ได้ๆ ต้องปิดกว่านี้ ขึ้นห้างไม่ถือว่าปิด ลากเอามักเกิ้ลวงนอกมาร่วมอีก ไหนจะลงโซเชียล อึดอัดบูธข้างๆที่ขายชิปเหี้ยมากค่ะ นาจะจัดงานรวมชิปเหี้ยแล้วเรียกตำรวตมาล้อมจับ ก็คิกค้ากชอบใจถึงขั้นมีคนโควตว่าน่าจะรมควันด้วยบ้างล่ะ ไล่ให้ไปจัดงานขาวสะอาดเองก็ไม่เอา แต่พอมีข่าวออกช่องทีวี ก็นึกว่าจะโหน ป่าวจ้า เนี่ย ไปทำข่าวทำไม นี่มันงานปิดนะ ซะงั้นเลยเว้ย

แต่นักฉอดนี่ก็ย้อนแย้งชิบหาย เดี๋ยวห้ามหมด เดี๋ยวต้องจัดให้เป็นที่เป็นทาง เดี๋ยวก็คนละมักกะโรนีกัน คนมันถึงขำกันไง

>>72 พอคนบอกนักฉอดย้อนแย้ง ไม่มีมาตรฐาน นักฉอดจะบอกว่าคนเราไม่มีใครจะดีเลิศทุกอย่างหรอก แต่เวลามึงด่าคนอื่น มึงก็ไม่คิดเนอะว่าคนอื่นเขาก็เป็นคน ไม่ได้เกิดมาดีเลิศเหมือนกัน 55555555555

เค้ามีหลักการมีนะ หลักการของเค้าคือกูถูกมึงผิด จบ 555

>>74 อีกหลักคือด่าแล้วสะบัดตูด หาทาร์เกตถัดไป เน้นด่าไม่เน้นแก้ ทางออกอะไร ให้สังคมคิดเองสิ

>>75 ถ้าไม่โดนคนอื่นลากมาด่าก็จะสะบัดตูดหนี แขวนเขาให้โดนด่าก็จะยิ้มๆหน่อย เพราะต่อให้มีคนไม่เห็นด้วยกับฉอดแต่ส่วนมากยังช่วยมันด่าคนที่มันเอามาแขวนมันก็จะสูงส่งละ แต่ถ้าเริ่มมีคนแขวนมันบ้างมันก็จะเริ่มข้างๆคูๆ แล้วจบด้วยการออกมาโพสต์ขอโทษโดยมีประโยคว่า เราไม่คิดว่าจะผิดมาก เราไม่คิดว่าจะบลาๆๆๆ

ถามฮะ การที่เราเข้าใจผิดคิดว่าคนที่ตัวเองมีอะไรด้วยเป็นอีกคน แต่จริงๆ ไม่ใช่ อันนี้ถือเป็น การมีพสพ.แบบไม่ยินยอมถูกป่ะ กูจะได้แก้ เขียนมาถึงตรงนี้แล้ว อีห่า จู่ๆ นิ้วชะงักกึกเลย

>>77 มันอยู่ที่ว่าตอนนั้นยินยอมไหม ต่อให้เข้าใจผิดว่าเป็นอีกคนก็เถอะ แต่ถ้าตอนทำสติครบ ไม่ขัดขืนอะไรก็แปลว่ายินยอม ในมุมกูอะนะ

>>77 สำหรับกูมันคงต้องดูปัจจัยอื่นประกอบ เช่นเข้าใจผิดไปเองหรือว่าโดนหลอกให้เข้าใจผิดอะไรแบบนี้ด้วย ซึ่งอย่างหลังกูว่ามันก็ไม่ค่อยน่านับว่ายินยอมเท่าไหร่

>>77 ถ้ามีสติดีไม่เมาไม่โดนมอมยา คือสมยอมแหละ ส่วนที่เข้าใจผิดแล้วจะแต่งเลย ฝาแฝดกัน หรือคนหน้าเหมือนเฉยๆ แบบโดนหลอกมาสวมรอยแทนงี้ ถึงมารู้ทีหลังว่าเยผิดคน แต่ตอนทำคือมีความตั้งใจที่จะโดนเยอยู่แล้ว
แต่ถ้าไร้สติอยู่ แบบเมาๆมึนๆระดับเห็นหมาเป็นช้างไรงี้ ก็ออกแนวข่มขืนอะ ต่อให้เมาทั้งคู่ตอนทำขาดสติทั้งคู่ แต่คือทำไปเพราะเข้าใจผิด ถ้ารู้แล้วกูไม่เยกันแน่ๆงี้

>>77 ระหว่างสมยอมกับไม่สมยอมมันมีตรงกลางนะมึง เรียกว่ากึ่งสมยอม (Dubious consent) เคสมึงน่าจะเป็นตรงนี้แหละ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะจงใจให้เข้าใจผิดหรือตัวเองเข้าใจผิดเองก็เถอะ

เอิ่มมมพวกมึงงง
ถ้ากูเขียนทำนองว่า พระเอกกับนางเอกกำลังจะเยเย่กันแล้วบรรยายบิลด์อารมณ์เต็มที่ แต่ตอนจบตอน จู่ๆ มีเพื่อนพระเอกมาขวางจนบรรยากาศพังซะงั้น กูจะโดนคนอ่านสาปแช่งมั้ยเนี่ย ถถถถถ
ตั้งใจให้ทั้งสองได้กันตอนจบแหละ แต่ระหว่างเรื่องอยากให้มันมีอะไรมากกว่าเยแล้วจบ

>>82 ไม่น่าเหลือ แต่ทำไปเถอะ เป็นความสะใจเล็กๆ

>>82 ทำคนลุ้นแล้วค้าง
ต้อง ด่าไอ้เพื่อนคนนั้นแล้วก็ด่ามึงด้วย ด่าทั้งแม่ทั้งลูก
แต่ดีนะ ขับเคลื่อนคอมเม้น คนโวยเยอะ เท่ากับมึงบิ้วเก่ง เป็นสัญญาณที่ดี อย่ากลัวคำด่าเพื่อนถ้ามีซีนแบบนี้แล้วเงียบเหงาคอมเม้นไม่ขยับนี่สิน่ากลัวกว่า

>>82 กุไม่ว่าอะไรนะ กุชอบแบบนี้ด้วย55555 ไปได้กันท้ายเรื่องเลยยิ่งดี กุไม่ชอบเรื่องที่ได้กันเร็วๆ กลางเรื่องเล่นเรื่องอื่นๆไป

กูมือใหม่หัดเขียน nc ปกติไม่ได้เขียน ตัดเข้าโคมไฟแล้วไปตอนเช้าเลย ทีนี้อยากเขียนดูบ้าง มันจะมีวิธีบรรยายยังไงให้เสวๆบ้างวะ เน้นความรู้สึกอะไรแบบนี้ป่ะ ประมาณว่ากอดเธอแล้วรู้สึกดีจัง นุ่ม หอม นมสวย เสียงเพราะ ชอบไปหมดทุกอย่างอะไรแบบนั้นอะ กูไม่อยากบรรยายขนาดแท่งหรือใช้คำพูดแบบ dirty talk เพราะกูเขิน 555555555555555555

>>86 แนะนำให้ไปดูงาน พพ รู้จักคนนี้มั้ย กูชอบเลิฟซีนเขานะ

>>86 ไปดูงาน ษะลา เลิฟแอนด์ลัสต์ หมวดรักผู้ใหญ่ด้วยมึง ขายดิบขายดีของดงนั้น พล็อตดีมีราว เซ็กส์ซีนน้อยฉ่า เผื่อจะรู้ว่าแซ่บสุดๆเป็นยังไงแล้วมาหาตรงกลางในสไตล์มึง

>>88 *พล็อตดีมีเรื่องมีราว เซ็กส์ซีนร้อนฉ่าา

>>88 ตามมม

>>86 โฮ่ มึงอยากได้ nc แซ่บๆสายวานิลลา ไม่ต้องบรรยายขนาดแท่งมาก ยังไม่ต้องมี dirty talk หนักๆ เน้นละมุนแต่ก็เสียววูบในท้องน้อย?

>>87 ส่วนตัว คนนี้กูอยากให้มึงศึกษาการเล้าโลมกับ character ผู้ชายสายยั่วด้วยสายตา ท่าทาง ดูอันตราย hotๆ ส่วนตอนเสียบกันยังไม่ค่อยได้อารมณ์เท่าไหร่ ที่บิ้วมาตลอดคือหายเลยตอนเจอตั่บๆ แต่คนอ่านงานเขาและชอบเยอะ ถ้ามึงอ่านแล้วคิดว่าเสียวมาก ก็ศึกษาแนวนี้เลยก็ได้ ตอนนี้ยังพอมีบางเรื่องให้อ่านฟรีแบบมี nc ในเว็บฟ้าอยู่ ลองอ่านศึกษาดู

>>86 คือ กุว่าเอาเสว กับเอาฟินมันคนละแบบอ่ะมึง ถ้าเน้นฟินจั๊กจี้ใจนี่ไม่จำเป็นต้องแท่งต้องเดอร์ตี้ทอลกอะไรเลย กลับกัน 2 อันนั้นถ้าโผล่มานี่ส่วนมากอารมณ์ที่กูอ่านคือเทไปทางดิบสะใจมากกว่าฟินจิกหมอนนะ

ถ้านิยายมีเรื่องราวฉากไม่มาก กุจะชอบฉากเน้นฟินมากกว่าอ่ะ เน้นฟินก็บรรยายไม่โจ่งแจ้ง เน้นอารมณ์ความรู้สึกที่มีให้กัน เน้นความผูกพันธ์อะไรงี้ การกระทำอุปมาอุปไมยพอให้จินตนาการเอาเองก็พอ แท่งเทิ่ง โจ้ย 68 75 อะไรไม่ต้อง ที่บรรยายแนวนี้แล้วทำกุเขินจิกหมอนกลิ้งได้ก็มีหลายเรื่องเลย มันจะคนละฟีลกะพวก ตอก ตับ ผลัก กระทุ้งอะไรพวกนี้ว่ะ คงแล้วแต่มึงอยากเขียนฟีลไหนมั้ง

>>91 ประมาณนั้น เอาแบบอ่านแล้วเขินม้วน มาดูเขารักกันไรเงี้ย จะให้ไปเขียนฮาร์ดคอร์แท่งค้ำสวรรค์กูเขียนไม่ไหว เขินก่อน

>>93 รานฎอกเลิฟ รดษะลา ก็เน้ดดีนะ ดูเขารักกันได้กันเพลินดี

ตอนนี้กูกำลังนั่งกลุ้มกับการแบ่งตอนอัพลงแฮะ
ปกติกูจะเขียนตอนนึงยาวซัก 3000 บวกลบ 500 คำ แต่บางตอนแม่งยาวไป 4000+ จนอยากจะคิดแบ่งเป็นซัก 2000-2500 คำ 2 ตอน จะดีกว่ามั้ย?
เห็นพวกมึงเคยคุยกันว่านักเขียนติด top เขาลงกันแค่ตอนละ 1000 คำเอง จะย่อยลงมาแบบนั้นบ้างจะดีรึเปล่า?

>>95 ดี

อนึ่ง อีกปัญหาก็คือถ้าแบ่งจำนวนคำแบบนั้นจำนวนตอนต่อเล่มกูก็จะทวีคูณด้วยเนี่ยสิ
จากที่เดิมทีเขียนเอาไว้ราวๆ 30 ตอน จะพุ่งเป็น 70-80 ตอนเลย ทั้งที่เล่มนึงเฉลี่ยประมาณ 8 หมื่น - 1 แสนคำเอง

>>97 ปกติ

>>97 ตอนเท่าเดิมได้เลย แต่เวลาลงให้คนอ่าน แค่ซอย เป็น 1.1 1.2 1.3 อะไรเงี้ยมึง

>>97 ในอีบุ๊คก็ตอน 1 2 3 แบบเดิม มึงเข้าใจที่เพื่อนโม่งสื่อผิด ไม่ได้ให้แยกแบบจาก 30 เป็น 70 ไรงี้ แต่เอา 1 ตอนที่มีมาซอยๆ เป็น 3 ลงสามรอบ เพราะวิวในรอร มันนับการผ่านใน แต่ละตอนเป็น 1 ฉะนั้นเขาถึงซอย ตอนลง

>>97 กุอ่านนิยายแปลจีน จำนวนคำต่อตอนเท่านี้ก็ไม่ได้รู้สึกว่าสั้นนะมึง ชอบด้วยซ้ำ บางตอนแม่งยาวหาโอกาสพักไปทำอย่างอื่นไม่ได้ต้องอ่านให้จบตอน ตอนสั้นๆ มันพักได้ง่าย 555555

คือสมัยก่อนกูเขียนเล่มนึง 50 ตอน แล้วลงความยาวตอนละ 3000-4000 คำตลอด เลยคิดว่านั่นน่าจะเป็นความยาวที่เหมาะสม แต่พอลองอ่านเทียบกับพวกตัวบนๆ แล้วก็เลยแอบสงสัยว่าเขาขยันเขียนขนาดนั้นเลยเหรอ?

>>100 อันนี้ต้อง รอร อย่างเดียวเปล่า เพราะ ดด จำได้ว่านับเป็น IP นะ แถมถ้าเพิ่มเนื้อหาใน 1 ตอนไม่มากพอจะกลายเป็นการอัพหลอกอีก

ที่กูกังวลก็คือถ้าทำการซอยแบบ >>99 จะกลายเป็นการสแปมตอนรึเปล่าเนี่ยล่ะ

เอวัง กลายเป็นว่าตอนนี้ยิ่งไม่มั่นใจกว่าเดิมเลยว่าจะอัพยังไงดี 55555

>>102 รอร ไม่สแปมจ้า ดูคุณโลตัสผู้โด่งดังดิ เขาก็ซอย รอร นับการเข้าแต่ละตอน ไม่ได้รับไอพี ยอดวิวมันถึงดูเฟ้อ

กูสรุปอีกที อันนี้เป็นของ รอร มึงซอย ตอนของมึงลงกี่ตอนก็ได้ ไมีมีสแปมอะไรทั้งนั้น ยอดวิวนับด้วยการที่นักอ่านผ่านแต่ละตอน(ตอนรีด)
เพราะฉะนั้นมึงจะเขียนตอน(ของมึง)ยาวกี่พันคำก็เอาเลยเหอะ
แต่เวลาที่มึงมาลง รอร แนะนำว่าถ้าซอยได้ก็ซอยๆ ไปเถอะ สัก 800-1000 คำ คนดังๆ เขาก็ทำงี้ กูถึงทำบ้าง

ยำอีกที ไม่ได้มีสแปม ไม่โดนแบน ไม่มีอะไรเหมือน ดด. ถ้ามึงไม่เคยลง รอร มึงก็ไปลอง
รอร มีระบบหน้าใหม่ ช่วงแรกยิ่งสำมะคัญ
ดันตอน ซอยตอน ลงแม่งทุกวัน วันลละ 2 รอบ (จากตอน 1 ตอนที่มึงซอย) เอาเลย ยอดวิวจะขึ้นง่าย

ย้ำำำำำำอีกที มึงลงถี่ชิบหาย ใน รอร ไม่ตีมึงเป็นสแปม แต่ถ้าสั้นจุ๊ดมากไป เดี๋ยวมี นอ.ทนไม่ไหวด่าเอา5555
สัก 800-100 ตามพี่โลตัสตงกงไปนั่นแระดี

*800-1000

>>105 อ้อออออเก็ตละ สรุปก็คือระบบใน รอร มันใช้แบบลงเท่าไรก็ได้นั่นเอง

พอเข้าใจงี้ก็เริ่มมีคำถามขึ้นมาอีกละว่ากูควรเอาไปลงที่ไหนดีละ ตอนแรกตั้งใจจะลง ดด แบบที่เคยๆ ทำมาก่อน แต่ได้ยินว่าหลังๆ ดด แม่งซบเซามากขนาดเพื่อน นข. ยังบ่นกันว่ายอดไม่ถึง 1 ใน 10 ของปีก่อนๆ ส่วน รอร ถ้าจำไม่ผิดต้องไปแข่งกับนิยายแปลป่ะ?

กูเองก็เพิ่งกลับมาเขียนไม่นาน ยังไม่ได้ไปลองดูตลาดแต่ละเว้ปเลยว่าเป็นไงบ้าง

รอร จะแข่งกับพวกลงเสวที่ลงหมวดมั่วกับแฟนฟิคมากกว่า ถ้าแข่งกับแปล กูว่าน่าจะเป็นฟล.ที่ตอนนี้เปิดไปมีแต่แปล ส่วนดดคงเป็นแข่งกับชาวสวนมั้ง

Kyแก ขณะที่กุจะนอน เจอนข.อันดับ1เmบออกงานอีกแล้ววว ปกสวยมากกแสนสามหมื่นคำ ปีนี้ออกเดือนละเล่ม ทั้งปีสุทธิ 8หลักแน่นวลล 🔥
คำถามคือ โม่งเคยเขียนมากสุดกี่คำต่อวัน มาขิงให้ไฟกูลุกโชติช่วงหน่อย

>>109 บบรพ ชาวโม่งแน่ๆ มีเรื่องการยุติตั้งครรภ์ ที่โม่งแม่งเคยพูดถึง5555

>>110 นับถือเขาเหมือนกันนะ เขียนแนวเดิมๆ พล้อตเดิมได้เป็นสิบๆ เรื่อง แต่คนยังตามอ่าน 55

>>111 จริงมึง แนวคล้ายเดิมมาก ตัวละครให้ความรู้สึกคล้ายกันทุกเรื่องสำหรับกู แต่เขาเล่าสนุกนะ ภาษากระชับดี คนอาจจะตามอ่านเพราะเหตุนี้ล่ะมั้ง

พอเห็นแจ้งเตือนกุแบบ ห๊ะ ออกอีกแล้ว ทำไมมีไฟขนาดนี้ นักเขียนคนโปรดกุปีนี้ยังไม่เห็นซักเล่ม55555

>>109 อิสสาา อยากรู้เขาเขียนคนเดียวหรือเปล่าเขียนไวมากกก แต่รายได้ขนาดนั้นกูก็มีไฟ

กูรอดูธันวาเลย เขาต้องมาอีกแน่ 1ปี12เล่ม เล่มละแสนกว่าคำ คุณพระคุณเจ้า 🔥🔥

กูเคยเขียนได้ไวสุดก็เดือนนึง 70000 คำอะนะ แต่หลังจากนั้นไฟก็มอดจนเขียนต่อไม่ออกเลย

เคยได้ยิน กลทด บอกว่าตัวเองเขียนได้เดือนละเล่ม เล่มละแสนกว่าคำเช่นกัน และใช้เวลาเขียนแค่ 2 สัปดาห์ ที่เหลือเอาไปคิดเรื่องกับจัดหน้า

ไม่แน่ใจว่าถูกกระทู้มั้ย แต่อยากสอบถามเพื่อนโม่งว่าตอนจะเขียนงานแรกออกมา มีความรู้สึกว่าตัวเองน่าจะทำมันได้ไม่ดีมั้ย แบบไม่น่าทำมันได้ แบบรู้สึกตัวเองไม่น่าจะเก่งพอที่จะเขียนมันออกมาได้ เลยรู้สึกไม่กล้าเขียนออกมา จนไม่ได้เขียนสักทีแต่จริงๆก็อยากเขียนมันออกมา จัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีTT

>>117 กูอาจจะเหี้ยนะ แต่กูเห็นแล้วแม่งคิดว่า บางคน กากสัส พิมพ์ผิดเยอะชิบ ประโยควนๆ พล็อตอิหยังกะ ยังขายได้ กูเขียนไปด้วยความสบายใจละ

>>117 กูไปเจอบทความ20เคล็ดลับ แต่งนิยาย:เขียนนิยายอย่างไรไม่ให้ล้มเหลว~ แนวๆไลฟ์โค้ชฮีลใจปลุกไฟกุดี เขาบอก:
เขียนตามสัญชาตญาณและยอมรับความไม่สมบูรณ์แบบแต่ดีพอสำหรับการเขียนในช่วงเวลานั้น นวนิยายที่ยอดเยี่ยมไม่ได้เกิดขึ้นในร่างแรกอย่ากังวล!!แต่ลงมือทำ!!

>>116 กลทด ใครวะ?ขอใบ้เพิ่ม พลีส

>>117 กูบอกตัวเองเลย ออกมากากแน่นอน งานแรกจะเอาจากไหนมาเพอร์เฟควะ กุก็ไม่ใช่เทพจากที่ไหน พรสววรรค์ล้นฟ้าหรือก็เปล่า กูบอกตัวเองว่ากูแค่อยากเขียน อยากท้าทายตัวเองว่าจะพยายามเขียนจนเสร็จได้มั้ย จากนั้นกูก็ลากเลือดไปเป็นระยะๆ เพราะคำถามมึงมันแค่ด่านแรก พอเริ่มลงมือมึงอาจจะเจออีกสารพัดด่าน ไม่ว่าจะเขียนไม่ไป ตัน อยากเขียนแต่บรรยายไม่ออก นานแล้วทำไมไม่เสร็จ กุแม่งกากมากชาวบ้านใช้เวลาเดือนเดียวได้ทำไมกูปีนึงแล้วยังไม่เสร็จ และถ้ามึงเขียนแล้วลงเลยมึงจะเจอสารพัดคอมเมนต์เทกระหน้่ำได้อีกทั้งดีและร้าย ปิดท้ายหลังลงงานคือ งานกูไม่มีคนอ่าน งานกูกากหรือแค่แสงหากูไม่เจอ ฯลฯ
ดังนั้นกุขอเสนอ มึงไม่ต้องสงสัย มึงแค่ลงมือทำและทำต่อไป บอกตัวเองว่ากูเขียนเพราะกูอยากเขียน และกูจะเขียนให้มันจบให้ได้ แค่นั้นพอ

อีกอย่างกุก็รู้สึกเหมือน >>118 บางงานแม่งเป็นงั้นจริงๆ เหมือนหมูไม่กลัวน้ำร้อนอ่ะมึง อาจจะเด็กมาก มั่นมาก อยากทำไรลงเลย เพราะเห็นมาไม่มากไง ไม่มีความคิดว่าเราไม่ได้มาตรฐานตามนั้นนี่โน่นยังไม่ควรลงหรอก แต่พอลงก็ปรากฎว่ายังมีคนสนุกกับเรื่องของเค้าได้อยู่ อาจจะวัยเดียวกันหรืออะไรก็เหอะ แต่นั่นแหละ มันก็เป็นตัวอย่างว่าทำไมมึงถึงควรเลิกกังวลและลงมือทำน่ะ

ปล.กุก็มือใหม่ กุเขียนมาปีกว่า เพิ่งจบเรื่องสั้นไปเรื่องนึงสามหมื่นกว่าคำ แล้วกูก็ชาเลนท์ตัวเองด้วยเรื่องยาวต่อเลย จะปีนึงแล้วยังไม่จบเลยมึง ท้อๆ วาง ๆ อย่างที่กุเล่าข้างบนตลอดแหละ กุก็บอกตัวเองอย่างที่บอกมึง คือเออ กุก็กากมือใหม่นั่นแหละ จะเอาไรมาราบลื่น เรียบสะดวกสบายวะ ไม่เจอปัญหาจะเรียกมือใหม่เหรอ ดังนั้นพักจนอารมณ์นอยด์หายแล้วกูก็กลับมาทู่ซี้เขียนต่อไป กุต้องเขียนส่งลูกกูไปถึง happy ending ให้ได้

>>117 ปกติของงานแรกมันจะไม่ใช่งานที่ดีที่สุดอยู่แล้วน่ะ
แต่ถ้าไม่เริ่มเขียนงานแรกมันก็จะไม่มีประสบการณ์ที่จะไปเขียนงานต่อๆไปที่ดีขึ้น

>>117 เรื่องแรกรู้สึกว่าไม่ดี ออกมาแย่แน่ๆ แต่ดีกว่าที่คิดพอสมควร กลายเป็นว่าเรื่องสองกริบว่ะ คาดหวังไว้เยอะว่าน่าจะดีเหมือนเล่มแรก เจ็บมากมึ้งงง555555 กล้าๆเขียนเข้าไว้ คิดว่าคนจะด่า งานจะห่วย หรือชมตัวเองว่าเก่งสุบๆก็ได้ ท้อได้ ฮึบได้ แต่มือต้องเขียนต่อด้วย ยังไงก็ต้องจบถึงจะรู้ผลลัพธ์ สู้ๆนะมึง

ขอบคุณทุกคนมากๆนะ หายไปนอนมาตื่นแล้วเข้ามาอ่านแล้วน้ำตาซึม เดี๋ยวจะฮึบแล้วลองเขียนขึ้นมาดู ขอบคุณทุกคนมากๆ ขอให้ทุกคนแฮปปี้กับงานตัวเองเหมือนกันนะ

เห็นพวกมึงบางคนเขียนไม่เป็นปีไม่เสร็จนี่ทำเอากูรู้สึกผิดเลยที่ปีนี้กูเขียนไปแล้วทั้งหมด 4 เล่ม ที่จริงควรได้ 6 เล่ม แต่ตันตอนจบเล่ม 4 เลยกลับไปรีไรท์แทนซะงั้น

เคสกูคงเอามาเทียบไม่ได้ เพราะกูเองก็เขียนมาหลายปีแล้ว เมื่อก่อนคือเจ็บมาเยอะแหละ แถมเคยโดนโม่งโขกสับในมู้เด็กดวกด้วย จำได้สมัยนั้้นเขียนงานแรกมาลงมั่นหน้ามากประกาศเลยว่านิยายกูคุณภาพเท่านิยายแปลต่างประเทศ โดยหาได้รู้ไม่ว่าไอ้การเขียนตัวหนังสือเบียดๆ กันเป็นพรืดแบบนิยายแปลฝรั่งมันไม่ทำชวนรู้สึกน่าอ่านเลยซักนิด ถถถถถ

กูเองก็เลิกเขียนไปนานราวๆ 5-6 ปี มาปัจจุบันกูเองก็เพิ่งกลับมาเขียนช่วงปีนี้เช่นกัน ถึงปัญหาหลายๆ อย่างจะทำการบ้านมาในระดับหนึ่งแล้วก้เถอะ แต่ก็ยังมีเรื่องให้กลุ้มตลอด ยกตัวอย่างเช่น ...ตอนนี้กูยังไม่รู้เลยว่าจะเอาไปวางเว้ปไหนดี กูเขียนแนวพัฒนาเมืองน่าจะต้องลง ดด ล่ะมั้ง

>>125 ของโม่งแนวพัฒนาเมือง นี่เป็นจีนโบราณด้วยเปล่า

ถ้ากูถนัดแนวนึง แต่อยากลองอีกแนวนึงเพราะกูอยากแย่งส่วนแบ่งตลาดกับแนวนั้นด้วย (เห็นขายได้ขายดีกันจัง) แต่เขียนแล้วไม่ใช่ กูจะถอยกลับไปแนวถนัดแต่กูเขียนมาไกลเกินครึ่งเรื่องมาแล้ว กูควรดันทุรังต่อให้จบหรือเปลี่ยนแนวแล้วตัดจบขายๆ ไปเลยดี กูเขียนด้วยฟีลเบื่อ ๆ เซ็งๆ ไม่ใช่สิ่งที่กูถนัดซะเลย ฝืนสัส ถ้ากลับไปแก้ก็งานช้างอีก

สณพ.ดอกหย้า จะคัมแบคแหละมึง พัฒนาebookด้วย เห็นว่าจะมางานหนังสือปีหน้า กุรอชม

>>127 ครึ่งเรื่องที่ว่ามานี่คือยาวเท่าไร?
กูเคยเขียนใหม่ทั้งหมดทั้งที่เขียนไปแล้วราวๆ 2 แสนคำ เปลี่ยนเนื้อหาเปลี่ยนการดำเนินเรื่อง คงเอาไว้แค่ตัวละคร ด้วยเหตุผลติงต๊องเพียงแค่ว่ากูหาเหตุผลที่ลงตัวให้พี่สาวพระเอกไปลงเอยกับตัวร้ายทั้งที่โดนอีกฝ่ายข่มขืนมาไม่ได้ด้วยซ้ำ ถถถถถถถถถ

การถอยหลังกลับไปเขียนใหม่โดยอิงพล็อตเดิมดีอย่างนึงนะ คือทำให้เห็นช่องโหว่อะไรต่อมิอะไรแล้วเอามาปรับแก้ได้ดีขึ้น ทุกวันนี้ถ้ากูเขียนแล้วตันหรือว่าไปต่อไม่ได้กูก็จะถอยหลัง 1 ก้าวไปมองภาพรวมแล้วมาเขียนใหม่นี่ล่ะ

>>126 ฮือ... ไม่ใช่แนวจีนว่ะ กูไม่ถนัดอะไรจีนๆ

>>127 ถ้าเป็นกูเอามารีไรท์ให้เป็นแนวที่ถนัด กูจะไม่ฝืนเขียน เพราะมันอาจจะกลายเป็นประวัติศาสตร์อันดำมืดของตัวเอง และรู้สึกแย่ทุกครั้งที่คิดถึงมัน

ถ้าเขียนแนวโตมาด้วยกันเหมือนพี่น้อง นางเอกเป็นลูกเพื่อนที่มาฝากเลี้ยงด้วยเหตุผลซัมติงตั้งแต่แบเบาะ พระเอกก็เข้าใจว่าเป็นน้องในตอนแรกเลยรักเหมือนน้องสาวจริงๆแบบคลานตามกันมา แต่โตขึ้นหน่อยมีเหตุให้ห่างกันไปหลายๆปี ทางนั้นเขามาเอาตัวน้องกลับบ้านไปเลยได้รู้ว่านี่น้องไม่แท้ คัมแบ็คกลับมาน้องนางสวยจนใจพี่หวั่นไหว มีคนมาจีบคือหึงเกินพี่ไปอีก อันนี้จะโดนฉอดป่ะวะ 555555555

>>131 ใครฉอดมาฟ้องกูที่นี่เลยกูจะฉอดมันกลับให้
พล็อตนี้กูซื้อ ชอบบบบ

>>131 ปกติมาก มาแนวคล้ายๆลูกสลับบ้านกันอะแหละ อยู่ด้วยกันแต่เด็กมารู้ความจริงตอนโต แยกกันอยู่สักพักมาเจอหน้ากันความรู้สึกก็ต้องมีเปลี่ยนบ้าง
ว่าแล้วกูก็นึกถึงนิยายเกาเรื่องนึง เก่าละ มีครอบครัวคนรวยที่นางเอกกับพระเอกมันโตกันมาแต่เด็กคิดว่าเป็นพี่น้องแท้ๆ แต่จู่ๆ ก็มารู้ตอนโตแล้ว สักม.ต้นมั้ง ว่าลูกสลับตัวกันจ้า นางเอกเลยต้องไปอยู่บ้านคนจนที่มีแต่พ่อขี้เมากับพี่ชายชอบทุบตี ส่วนน้องพระเอกตัวจริงมาอยู่เป็นนางอิจฉากรี้ดๆไปวันๆ พอเข้าใจว่าโดนเลี้ยงในบ้านจนๆเลยนิสียเสียแหละ แต่โตมายันวัยทำงานก็ทำตัวเป็นนังอิจฉานางเอกไม่เลิก ส่วนนางเอกพอมาเจอพระเอกอีกทีก็คือตอนทำงานนี่ละห่างกันสิบกว่าปี จีบไปจีบมาแบบหวานมั่งขมมั่ง ความเคยเป็นพี่น้องมันค้ำคอ กว่าจะรู้ใจตัวเองคือสายไปละนางเอกป่วยเป็นลูคีเมีย (โรคยอดฮิตของซีรี่ส์เกาอีกละ555) มาบอกรักกันไม่ทันไรก็ขิตแล้ว พระเอกเฮิร์ทจัดออกไปขับรถเหม่อๆ ก็รถชนตายคาที่ไปเลย จบแบบขมสัส ขิตคู่ไม่พอก่อนจากกันก็โคตรจะอาลัยอาวรณ์
แม่งจำชื่อเรื่องไม่ได้ เคยทำเป็นซี่รี่ส์ด้วยนะ เก่ามากๆสักสิบปีก่อน กูอ่านนิยายแต่ยังไม่เคบดูแบบซีรี่ส์อะ

เออว่ะ มึงระวังจะไม่โดนแค่ฉอดว่าพี่น้องรักกันอันนั้นจิ๊บๆปกติ แต่จะโดนฉอดว่าก็อป ซีรีส์เกาเรื่องพี่ชายยยฉันหนาวอะ ที่ซงเฮคโยเล่นเป็นลูคิวเมียตายอะ

>>133 ออทั่มอินมายฮารท์

>>134 >>135 เออเรื่องนี้เอง แม่งนานจริง ขอบใจที่ช่วยบอกให้555
แล้วเรื่องนี้กูชอบอย่างคือน้องแท้พระเอกเปิดมาเป็นนางอิจฉา แต่คือร้ายแบบมีเหตุผลอะ ครอบครัวแท้ไม่ยอมรับ ยิ่งนางเอกมาพัวพันคือเหมือนโดนกีดกัน ไม่ได้อิจฉาแบบร้ายโง่ๆ แต่คือมีเหตุผลอยู่ที่ต้องอิจฉา ถึงแม้บางทีจะเยอะจนน่ารำคาญก็เหอะ555 แต่สุดท้ายนางก็กลับใจได้อะนะ พอรู้นางเอกจะขิตอะ ยังย้อนนึกถึงแม่ปลอมที่เคยเลี้ยงตัวเองแต่เด็กอยู่เลยรับปากว่าจะดูแลให้ เลิกจองเวรนางเอกสักที

>>136 พ่อแม่นางเหี้ยว่ะ นางผิดอะไรหรือก็เปล่านะ จำได้ว่า กูเชียร์นาง5555

>>137 หมายถึงพ่อแม่แท้นางอะนะ คือเลี้ยงนางเอกมาตั้ง14 ปีไงมึง ก็มีผูกพันมั่งละ พอจุ่ๆต้องมาเลี้ยงเด็กใหม่ที่ถึงเป็นลูกแท้ๆแต่คือเพิ่งเจอหน้ากันในรอบ 14 ปี ก็เลยไม่คลิ๊กกันอะ แล้วนางก็ทำตัวนิสัยเสียด้วยแบบเรียกร้องนั่นนี่เพื่อชดเชยที่ถูกทิ้งไป 14 ปี พ่อแม่ก็ให้นะแต่ให้เพราะความรู้สึกผิด พอนานเข้าเลยกลายเป็นแค่เด็กนิสัยเสียเอาแต่ใจที่พ่อแม่ก็เอือม พี่อย่างพระเอกก็ไม่เห็นเป็นน้อง เลยยิ่งเดือดกว่าเดิมแบบอยู่กับครอบครัวแท้ๆแต่ทุกคนก็ห่างเหินกับนาง(แม้จะทำตัวเองแต่แรกก็เหอะ) ยังดีที่ตอนจบเริ่มปรับนิสัยกลับเนื้อกลับตัวได้

>>138 สมัยนั้นกูดูแล้วอินกับนางมากกว่านางเอกอีก ตอนนั้นกูยังเด็กมากนะ รู้สึกแม่งชีวิต ทำไมวะ แล้วก็ไม่ชอบอีพี่ชรัยด้วย555 คนอื่นเส้าแทบตรัย อีพี่ชายตากุสมน้ำหน้า ไม่รู้ว่าถ้ากลับไปดูอีก อาจจะเปลี่ยนไป มองอีกหลายๆ มุมมั้ง555

>>139 กุชอบพระรอง55555

https://twitter.com/soniabinggarabo/status/1724444638080049510
นักเขียนเล่าเรื่องหนังสือนิยายโดนเอาไปสแกนไฟล์เถื่อนขาย และการฟ้องร้อง
มาแชร์เผื่อมีประโยชน์

>>141 เคสนี้ไม่ใช่เยาวชนด้วยปะ เลยบี้ง่ายหน่อย ถ้าเจอเยาวชนแบบนข.อีกคนนี่ซวยชิบหาย พ่อแม่ต้องชดใช้แล้วไงทำมึนซะอย่างไม่มีไม่หนีไม่จ่าย ศาลยังเอาเรื่องไม่ได้ให้รอมชอมกันเองนะ กว่าเรื่องจะจบลากยาวเป็นปีอีก
เพราะงั้นถ้าโดนละเมิดงี้สิ่งแรกที่ก฿ขอคืออย่า้ป็นเยาวชนนะสัส555 เอาเรื่องยากชิบหายกฏหมายคุ้มครองมากกว่าผู้เสียหายอย่างกูอีก

Kyทำไมนิยายชอบกินข้าวต้มกุ้งเป็นอาหารเช้าวะ กูสังเกตหลายเรื่องละ แม่ครัว,นางเอก ,บ้านพระเอกล้วนกินข้าวต้มกุ้ง

>>143 กูเดา ข้าวต้มกินง่าย ไม่หนักท้องเกินเหมือนข้าวจานๆ กุ้งดูแพงกว่าหมูไก่ให้ลุกลูกคุณดี ถ้ากินโจ๊กตอนเช้ามันดูเป็นชนชั้นกลางไป 555555

>>134 เก่าจัด กูไม่เคยดู 555555555555555555555

>>145 ซีรี่เกายุคบุกเบิกมากค่ะซิส5555

ทำไงดีวะโม่ง เจอนักวาดถูกใจอยากจะได้มาวาดปกให้ แต่กูไม่กล้าทักเขา ถถถถถถ

>>147 ไปขี้ให้สบายใจก่อน แล้วกลับมาดูมาเขาเปิดรับมั้ย ถ้ารับทักเหอะ เขาอยากได้ตังกินข้าววว

>>147 กล้าๆหน่อยของนี้หาไม่ได้ง่ายๆ ถ้าเขาว่างมันก็จะไม่จบแค่ทักแรก มึงยังต้องเจออีกหลายด่าน

>>147 ทักไปเหอะ ถ้าเขายังไม่รับคอมมิชชั่นก็ไม่เป็นไร ถือซะว่ามาถามดูลาดเลาไว้ก่อน

ระดับปีกนกเป็นตัววัดฝีมือปะวะ กุไปอ่านงานคนนี้เนื่อเรื่องอาจจะไม่หวือหวาแต่พอฉากเอนซีเรทไฟลุก ไปย้อนดูปีกทองทุกคน ถึงจะมีติดเขียนซี้ดก้เถอะ

>>151 ไม่เกี่ยว มันอยู่ที่ยอดรวมจากนิยายทุกเรื่องในไอดี เหมือนเก็บเวลเกมอะ

>>151 ทองคือสูงสุดละ เก็บวิวได้ครบ ล้านวิว

เพื่อน…แนะนำหน่อยสิ แต่งนิยายฮาเร็ม 18+ ตัวเอกชายนี่ลงออนไลน์ที่ไหนได้บ้างเหรอ ฐานคนอ่านอยู่แอพไหนอ่ะ

>>154 รอร เยอะสุด ดด ลงกันเหนียว

>>154 ฮาเร็มนี่แนวไหน แฟนตาซีป่ะ ฟิกชั่นล็อก

>>155 รอรต้องลงหมวดไหนเหรอ โรแมนซ์? (เนื้อเรื่องมีคนมีพลังพิเศษและมีเกมออนไลน์ด้วย)

>>156 แฟนตาซีๆ เดี๋ยวลองไปส่องฟชล.ดูด้วย แต๊งกิ้ววว

ไหนๆ พวกมึงก็ตอบแนวแฟนตาซีแล้ว กูถามบ้างสิว่าไอ้แนวแฟนตาซีพัฒนาเมืองของกูจะเอาไปลงไหนดี
ของกูเน้นการเผชิญ event กาวๆ ไปพลางคอยพัฒนาบ้านเมืองไปพลางมากกว่าไปนั่งปลูกผักชิลๆ ส่วนฮาเร็มมั้ยอันนี้กูตั้งใจกำหนดให้ตัวเอกมีสาวมาติดแค่ 2-3 คนไม่เกินนี้ แต่แต่งจริงแค่คนเดียว เน้นกระจายคู่ให้พวกลูกบ้านมากกว่าอะไรทำนองนั้น

>>158 ลงหมวดแฟนตาซีนั่นแหละ มึงลงหมวดรักโรมานซ์ เดี๋ยวโดนเมิน ไอ้หมวดที่มันรวมออนไลน์อะไรของมันน่ะ ขึ้นใหม่มาแรงง่ายด้วย

>>159 ไม่ๆ โม่ง กูหมายถึงเอาลงเว็ปไหนดีต่างหาก

>>160 ทำไมไม่ลงทุกเว็บไปเลยอะ แต่ถ้าแนวนั้น ปลูกผัก นี่เด็กดวกนะ แทบจะเป็นแปลงผักไปทั้งเว็บ

>>161 เด็กดวกมันรักอะไรกับการปลูกผัก 555 สงสัยจะกลายเป็นเว็บวีแกนไปละปลูกกัรแต่ผัก ปลูกมันทุกที่ 555

>>162 เด็กดวกมันเป็นตามกระแสอะ อย่างช่วงเกมออนไลน์บูมๆ แม่งก็เกมออนไลน์เต็มท็อป จนมีคนเรียกร้องว่าให้ตั้งหมวดอยกทีมันเบียดนิยายสายแฟนตาซีอื่นๆซะเรียบเลย แม่งช่วงนั้นคือเยอะจริงแบบไอ้พวกอิเซไกที่ว่าแน่ เจอเกมออนไลน์เข้ามาครองหมวดหมดเลย ทั้งหน้าท็อปทั้งหน้าอัปเดตแรกมีแต่แนวเกมออนไลน์ๆ

ฮูเร่ได้นักวาดที่ต้องการมาวาดปกแล้ว ถึงจะโคตรแพง + คิวยาวจนถึงปีหน้าก็เถอะ มุแง้
ตอนนี้นอกจากคิดหาเว็ปจะลงแล้ว กูต้องมาคิดชื่อนิยายด้วยให้ตายสิ
กูคิดชื่อภาษาอังกฤษได้นะ แต่พอมาชื่อไทยนี่รู้สึกคิดมากชะมัด กลัวไม่ติดหูบ้าง กลัวไม่คล้องจองบ้าง

แต่ได้คิวปกมาแบบนี้ดูเหมือนต้องเร่งรีไรท์ละ ทุกวันนี้ขี้เกียจจนงานแทบไม่เสร็จ

Ky เรื่องกุมีฉาก 18+ หวานๆ แค่ฉากเดียว ไม่ซี้ดไม่ตับ บรรยายแบบนุ่มละมุนไม่อนาจาร (เท่าที่ทำได้) ถึงงี้กุก็ยังต้องอยู่หมวดโรแม้งตามกฏใช่มั้ย ToT คือกุอยากอยู่หมวดรักมากเลย ซิกๆ เรื่องมันไม่ได้เน้น 18+ ง่ะ พอคิดว่าต้องอยู่โรแม้งละนักอ่านคงคาดหวังฉากแซ่บก็เลยห่อเหี่ยว หรือเขาจะอนุโลมให้กุไปอยู่หมวดรักได้ ToT

>>165 กฎอะไรวะ ที่มึงบอกมาก็เข้าข่ายหมวดนิยายรักชัดๆเลยนะนะ อย่างตอนนี้เลยกูกำลังอ่านนิยายหมวดนิยายรักอยู่มีฉาก18+บรรยายพระเอกสอดใส่นางเอกอย่างดิบเถื่อน เซ็กส์ซีน3ฉากละ ก็อยู่หมวดนืยายรัก เพราะเส้นเรื่องไม่ได้เน้นเอากัน เน้นความสัมพันธ์กับเรื่องราว

>>165 มึงไปดูท้อปเม้ดหมวดนิยายรักได้เลย มีเลิฟซีนทั้งนั้น ถ้ากฎของมึงมาตรฐานมาจากนข.โม่ง พวกนวก. กว.ที่แทบไม่มีซีนนั้นเลยคือไม่ใช่นะเว้ย
พวกบบรพ.,พยย. อยู่หมวดนิยายรักก็มีเลิฟซีนแซ่บๆ2-3ซีน

>>166 >>167 ก...กูเห็นพี่เม้ดเขาบอกไว้ตอนจะเลือกหมวดว่า
"นิยายโรมานซ์ = เน้นการดำเนินเนื้อเรื่อง โดยอาจมีฉากอีโรติกเป็นส่วนประกอบ หากเน้นฉากอีโรติกเป็นหลักโดยไม่เน้นเนื้อเรื่อง ให้เลือกหมวดนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ หากไม่มีฉากอีโรติกให้เลือกเป็นนิยายรัก"

กูเข้าใจว่าฉากอีโรติกคือฉากเอนสีอะ ร..หรือมิใช่ สอดใส่มันไม่อีโรติกหลอ หรือ point อยู่ที่คำว่าส่วนประกอบ คือมีเยอะๆ ??

>>168 นับ แต่ฉากเดียวเข้าหมวดรักไปเถอะมึง

>>165 นั้นไม่เรียกฉากอิโรติกป่ะ มึงตั้งสติหน่อยดิเห้ย

Kyกูมีตัวละครนึงจบนอกเรียนโรงเรียนอินเตอร์เพื่อนฝรั่งเยอะตั้งใจจะให้เป็นคนพูดไทยคำอังกฤษคำ //เวลาพิมพ์กูควร ถอดเสียงคำภาษาอังกฤษเป็นคำไทยตามราชบัณฑิตยสถาน ~หรือพิมพ์ภาษาอังกฤษไปเลยให้คนอ่านเห็นนิสัยตัวละครว่าพูดไทยคำอังกฤษคำ (ใจกูเลือกอย่างหลังว่ะแต่ลองมาถามดูเผื่อพวกมึงคิดเห็นต่างไป)/ขอบคุณล่วงหน้า

>>171 พิมพ์อังกฤษแล้ววงเล็บคำแปลไปเลยก็ได้มั้ง

ถ้านิยาย หรือปกนิยายมึงโดนคนอื่นดูดไปใช้หรือขายจะทำไงวะ ทักไปเตือน หรือแจ้งความ ฟ้องศาลเรียกค่าเสียหลักแสน

>>173 ไปเตือนก่อน ถ้ายังไม่ลบก็เจอกันที่ศาล แต่ขึ้นศาลมึงต้องเตรียมใจไว้ก่อนนะว่ามันยาวนานและเสียค่าใช้จ่าย ถ้าคิดจะลุยแล้วก็เอาเลย บางคนไม่เตือนอะไรทั้งนั้นด้วย อีกฝั่งรู้ตอนที่หมัยศัลแปะหน้าบ้านเลย

ถามหน่อย อัพนิยายใน ธวล มีระบบขึ้นหน้าใหม่มาแรงภายในสิบสี่วันเหมือนใน รอร ไหม ประเด็นคือกูอยากเปิดเรื่องไว้จองชื่อ แต่กลัวว่าถ้ามีระบบใหม่มาแรงแล้วผ่านไปหลายเดือนกูมาอัพเนื้อหาทีหลัง มันจะไม่ได้ขึ้นหน้าใหม่มาแรง

อยากถามว่าถ้าอยากเขียนนิยายรักใสๆ ไม่มีแตะเรื่องอย่างว่าเลยแม้แต่นิดเดียว
ตัวละครวัย 18-20 แต่อยู่กินด้วยกันในหอนอก มีเหตุที่ทำให้ต้องห่างกันนานๆ
ซึ่งเป็นชีวิตจริงต่อให้อยู่ด้วยกันแล้วอดใจไหว ก่อนจะจากกันนานๆคงไม่พ้นขอจัดกันซักที
แต่ในนิยายคือใสๆ ไม่มีอะไรพวกนี้เลยมันจะดูแปลกป่ะ

>>176 หมายถึงถามว่าอยู่ด้วยกันไม่มีอะไรกันเลยจะดูแปลกมั้ย ปะ งั้นตอบไม่แปลกนะ ถ้าคนมันมีความอดทนมากพอ 555 ถ้ามึงอยากเพิ่มความซู่ซ่าประสาวัยรุ่นอยากรู้อยากลองก็แค่ให้จุ๊บ ๆ ก่อนจากก็ได้ ยังพอใสอยู่

>>177 แปลกมั้ยที่อยู่ด้วยกันโดยไม่มีอะไรก็ส่วนนึง แต่ข้ามขั้นมาอยู่ด้วยกันแล้ว แถมอายุก็ไม่ใช่เด็กๆ แต่ยังใสๆไม่คิดเรื่องพวกนี้กันอีก อะไรแบบนี้น่ะ

>>178 เคยมีซีรีส์เกา พระเอก-นางเอกวัยเรียนมหาลัยย้ายมาอยู่ด้วยกันใสๆไม่มีอะไรเกินเลยเพราะพระเอกมันมุ่งหมายจะเป็นบาทหลวง
โดยส่วนตัวกูมองว่าถ้าไม่ปูพื้นให้ พระเอกไม่รู้ใจตัวเองว่ารักนางเอกคบฟีลเพื่อน/ยึดมั่นศาสนาตั้งใจจะบวชแบบซีรีส์เกาที่กูเคยดู/ถูกสอนมาให้เกียรติสุภาพสตรี/หรือเนิร์ดมากก ก็แปลกว่ะ มันดูขัดกับฮอร์โมนวัยรุ่น มันต้องมีโด่ตอนเช้าหรือเว็ทดรีม หรือ ช่วยตัวเองบ้างอะ

>>176 การ์ตูนญี่ปุ่นสมัยก่อนที่ไม่ใช่แนว Smug ก็ออกทำนองนั้นนะ คือตัวเอกอาจจะอยู่ใกล้กันระดับเข้าไปดูแลทำโน้นที่นี่ให้แล้ว แต่คือไม่ได้มีอะไรกันจนกระทั่งถึงจุดพีคตอนจบภาคอะไรแบบนี้

ยกตัวอย่าง Nodame Cantabile นี่ชัดเลย พระเอกนางเอกเป็นเด็กมหาลัยฯ กว่าจะได้โอกาสเยเย่กัน ก็ปาไปตอนที่สารภาพรักแล้วจบภาค
คือการ์ตูนสมัยก่อนมันเน้นไปที่การสร้างความสัมพันธ์เป็นหลักอะ พอตัวเอกเข้าใจความรู้สึกตัวเองแล้วค่อยมีอะไรกัน ต่างจากพวกคู่รองที่แค่ถูกใจก็พาเข้าห้องปั่มปั๊มกันละ

>>178 อ๋อออ หมายถึงไม่คิดแบบไม่มีในหัวเลยว่าซั่น งั้นแปลกนิสนึง 55 แต่มันแล้วแต่คนจริงๆ มึง ถ้าจะเอาพระนางใสๆ ตามนั้นก็ไม่ผิดหรอก คนเรามันหลากหลายน่ะ ถ้ากลัวนักอ่านหาว่าไม่เรียลงั้นมึงก็ตัดเรื่องนั้นออกไปแบบไม่กล่าวถึงเลยก็ได้ แทนจะบรรยายว่า "ตลอดที่ผ่านมา เขาไม่เคยคิดเรื่องอย่างว่ากับเธอเลย..." ให้นักอ่านหรี่ตาแซวว่าไอ่หนุ่มมุงเป็นพระอิฐพระปูนบ่ ส่วนตัวกุเห็นด้วยกะ >>179 ยังไงถ้าใกล้ชิดมันก็ต้องมีซู่ซ่าบ้างแหละ ยิ่งวัยนั้นด้วย 555

ส่วนอันนี้บอกไว้เฉยๆ เผื่อเพื่อนโม่งคนอื่นอยากเขียน กุขอดันหลังแนวพระเอกหื่นแต่พยายามข่มใจตลอดว่ะ 555 มันน่ารักอะ ฟีลพยายามถนอมเธอ พวกนี้ตอนตบะแตกแม่งจัดหนักเลอ ฟรินคะ

>>179 >>180 >>181 ขอบคุณความเห็นทุกคนมาก ตอนแรกกูคิดว่าจะไปทางไม่พูดถึงเลย
ไปทางว่าไม่ได้เฉลยว่าเค้าได้กันแล้วหรือยังไม่ได้กัน แล้วแต่คนอ่านตีความเองดีมั้ย
แต่คิดไปคิดมามันไม่ชัดเจน แล้วเดี๋ยวเรื่องมันจะยิ่งแปลก กูแก้ปัญหาด้วยการเปลี่ยนเป็นอยู่หอใกล้กันหรือหอเดียวกันคนละห้องไปเลยดีกว่า
จริงๆตอนแรกที่ให้อยู่ด้วยกันเพราะจะได้เขียนบทให้ตัวติดกันเกือบตลอดได้
ยังไงก็ไม่ได้จะใส่ฉาก NC อยู่แล้ว ไม่มีความจำเป็นต้องให้อยู่กินกันก็ได้ แค่นี้ก็น่าจะพอสำหรับคู่รักวัยมหาลัยแล้ว

กูมือใหม่หัดเขียน อยากรู้ว่าเรื่องสั้นกับนิยายต่างกันยังไงวะ
อยากตามข่าวนักเขียน อยากเขียนประกวดบ้าง
ติดตามได้ที่ไหนวะ น่าสนุกดี

>>183 เพจนข.นิยาy V๒

กุขายเดือนแรกได้ 400กว่าบาท แต่ยอดมันจะโอนให้เมื่อถึง1k จะขำก็ไม่ขำจะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก 555TT555กุมาบ่นเฉยๆ

>>185 มันกดเปลี่ยนยอดได้นะเพื่อนโม่ง เริ่มต้นที่100บาท ตอนแรกกูก็น้ำตาจ้อยในเหมือนมึง 55555555

ky กูมือไม่นิ่งเลย วันนี้เขียนได้แบบนึง เมื่อวานเขียนได้แบบนึง ทั้งที่เขียนมุมมองบุคคลที่สามเหมือนกัน แต่พอเทียบกันแล้วมันต่างมากกกกกกกกกกกกอะ ทำไงให้มือนิ่งวะมึง ให้เทียบแบบเห็นภาพคือวันนึงเป็นนิยายแปล อีกวันเป็นนิทานอีสป พอมะรืนเป็นเรียงความ ฮือ กูไม่เข้าใจตัวเอง

>>187 เขียนไปเรื่อยๆ ไม่นอน จนกว่าจะเสร็จ ทีนี้สำนวนก็จะไม่เปลี่ยนไผตามวันละ

>>187 บอกได้แค่ว่าต้องเขียนให้เยอะๆ อันเค้าเทเบิ้ล จนกว่าจะจับทางตัวเองได้

>>188 จีเนียสจังอะ ทำไมกุคิดไม่ได้ ขอซดกาแฟสักห้าแก้ว
>>189 ก็คือลองเขียนใหเยอะเข้าไว้ก่อนงี้อ้อ หรือว่าต้องเขียนไปดูแบบที่อยากเขียนของตัวเองไปด้วย.. แบบนี้จะได้ผลไหม

>>187 ของกูถ้าเอาทางลัดแบบที่ว่าเขียนแล้วยังไม่นิ่งสักที เพราะกูก็มีหลายนามปากกา เรื่องเสียวใช้อีกแบบ บุรุษ 1 อีกแบบ บุรุษ 3 อีกแบบ กูจะไปย้อนอ่านสัก 2-3 บทว่ะ อ่านแบบจริงจังเลยนะ แปลงเป็น pdf จัดกระจายแบบไทยให้เหมือนอ่าน ebook จริง ๆ อ่านเสร็จละเขียนต่อเลย ภาษามันจะยังติดในหัวในมืออยู่

มึง มีใครเคยส่งหนังสือให้ร้านนายอินทร์บ้าง มันมีเงื่อนไขยังไงบ้างเหรอ บอกกูหน่อยสิ

Ky ถ้ามึงเจอนักอ่านเอาebook มาแลกกันอ่าน แบบไม่ได้ทำการขสยหรือให้เช่า มึงโอเคกันไหมวะ แล่วมันผิดไหม กุขอถามในมุมที่กุเปนนักอ่านนะ

>>193 กูโอเคนะ เหมือนแลกหนังสือเล่มกับเพื่อน

มีแนวพระเอกโบ้แล้ว แล้วมันเคยมีนางเอกโบ้ไหม

แล้วแนวมาเฟียละ มีนางเอกเป็นมาเฟียเองที่ไม่ใช่เมียมาเฟียบ้างไหม

>>195 มีจ้า กูยังเคยเห็นผ่านๆตาเลย แต่ไม่ได้อ่านจริงจังเลยจำชื่อเรื่องไม่ได้ กูไม่ได้ชอบแนวมาเฟีย รอเพื่อนโม่งมาตอบ

>>193 กูเอง ต้องมีเพื่อนที่ไว้ใจได้ที่เราจะแชร์กันอ่านได้ ทำให้กูประหยัดและได้อ่านอะไรที่แค่อยากลองอ่านสักครั้ง ถ้าเล่มไหนชอบกุก็ซื้อเก็บเอง กุอ่านของเพื่อน เพื่อนก็มาอ่านของกู สลับกันไปมา มันดีนะ เพื่อนกูมีแทบทุกเล่มดังสายโรมานซ์ ส่วนกูมีหลายแนวหลากหลาย พอเรามาแชร์กันมันก็ดี

ในมุมนักอ่าน พวกมึงว่า มีไหมที่เขาชอบนิยายเรื่องนึงของนักเขียนคนนึง แล้วจะตามอ่านเรื่องอื่นๆ ที่มันคนละแนวกับเรื่องที่เขาชอบเป็นเรื่องแรกด้วย เอาง่ายง่ายคือติดตามนามปากกาอ่ะ

>>198 มีสิ กูยังตามอ่านฟิคของคนนึงเพราะกูชอบสำนวน แม้กูจะไม่ได้อินกับเรื่องที่เขาเขียนในด้อมอื่นมาก แต่กูชอบสำนวน การเดินเรื่อง พล็อตของเขา พอออกออริกูก็ยังไปตามอ่านน่ะ

>>198 กูไง กูไม่อ่านแนวส่วนใหญ่ที่เขาเขียน แต่กูชอบภาษาเขามาก ชอบปกเขามาก ชอบตอนเขาเขียนแดรปเบิ้ล กูเลยนั่งไล่เก็บอ่านทุกเรื่องของเขา สภาพ

>>198 เยอะเลยค่ะมึง ส่วนใหญ่คนรอบตัวกูเป็นแบบนั้น ดูอย่าง ม้ายภาย เพื่อนกูตามทุกเล่มแม้จะไม่เคยอ่านสืบสวนสอบสวน นางก็เปิดใจอ่าน ;ป้าบัว เขียนตอนจบเหมือนรีบไปเก็บผ้าเขียนจระเข้ ควาย พลายแก้ว เพื่อนกูก็ตามทุกเล่ม ลองได้รักปักใจแล้วไม่ว่าจะเปลี่ยนแนวเขียนพาไปขึ้นเขาลงห้วยส่วนใหญ่ก็จะเชื่อในฝีมือ ตามกันต่อไป

>>198 มีเยอะเลย ทั้งบนบกและโม่ง ส่วนกูคือคนที่เข็ดเพราะเคยซื้อแล้วโคตรไม่ถูกใจ หลังจากนั้นก็เลือกเอา อันไหนน่าจะชอบค่อยซื้อ อันไหนไม่ใช่แนว อ่านละหงุดหงิดแน่ ๆ ก็ปล่อยผ่าน

ถ้าเขียนแนวยูริ แล้วให้นางเอกโดนนางร้ายเรป นี่จะโดนดราม่าไหม มันก็ยูริเหมือนกัน นางร้ายก็หน้าตาดีกว่าพวกนางเอกอีก รี้ดจะคิดมากไหม

>>203 ของแบบนี้มันมีทั้งคนโอเคและไม่โอเคแหละ ก็ติด trigger warning ให้เรียบร้อยละกัน แต่คงไม่ดราม่าเท่าโดนผู้ชายทำ

Kyเหมือนกันไหมวะ วิธีแก้หัวตัน งานไม่เดินรู้สึกแย่ของกูคือเอฟปก มันเหมือนมีอะไรคืบหน้ามาบ้าง อย่างน้อยกูก็มีปกกับชืรอเรื่องวะ แต่เนื้อเรื่องอยู่ไหนนนนถถถถถถ

>>198 ถ้ามีก็คือต้องอ่านงานเค้างานแรกแล้วชอบมากๆจนอยากตามงานอื่นๆต่อ
ซึ่งสำหรับกูแล้วคนที่ติดใจแล้วตามไปได้นานๆเลยนี่ไม่ค่อยมีหรอก
และถ้ามีก็ไม่ได้ถึงขั้นเขียนอะไรมาก็ตามซื้อหมด เจอแนวที่ไม่ได้ชอบก็อาจจะไม่ซื้อเป็นบางเล่ม

ส่วนมากที่เจอแล้วทำให้ไม่ได้ตามต่อคือ
- นักเขียนไม่ได้ทำเป็นอาชีพ แล้วส่วนมากพวกนี้ออกแค่เรื่องเดียวหรือสองเรื่องแล้วก็เลิกไป
- เรื่องแรกชอบ แล้วตั้งใจจะตามต่อ แต่อ่านเรื่องอื่นๆแล้วรู้สึกไม่ชอบ แบบนี้ก็เลิกตาม
โดยเฉพาะเอาเรื่องที่ชอบและจบดีแล้ว ขุดมาเขียนภาคต่อแล้วเละนี่คือเคืองมาก

>>205 ใช่ กูก็ใช้วิธีนี้ fปกจนเงินหมดแล้วต้องซมซานไปเขียนนิยายต่ออย่างช่วยไม่ได้ ไม่งั้นไม่มีแดก5555

Kyชื่อเรื่องไม่มีลิขสิทธิ์ใช่ไหมวะ กูซุ่มแต่งเตรียมปกไว้แล้วแต่ยังไม่เผยแพร่ แล้วดันเหมือนเป๊ะเลยแต่กูไม่มีภาษาอังกฤษ เช่นของกู สมชายรักสมศรี /ของนักเขียนอีกคน สมชายรักสมศรี(forever love)

>>208 ไม่มี แต่มึงอาจโดนมองแรง ถ้าเป๊ะแบบทุกตัวอักษรกูว่าเปลี่ยนดีกว่านะ มันมีเรื่องการเสิร์จการพูดถึงไรงี้ด้วย ถึงจะซุ่มเขียนมาก่อนแต่ถ้าเขาเผยแพร่ก่อนเขาก็ได้ไปว่ะ มันคงไม่มีใครอยากให้นิยายชื่อซ้ำใครหรอก //ตบบ่านะ เข้าใจความเฟล

มู้ไหนนะที่คุยเรื่องทำแท้งในนิยาย กุแอบสงสัยเลยว่าถ้ามีนิยายให้ข้อคิดสนับสนุนทำแท้งเสรี พวกป้าไดโนเสาร์มาเจอจะทัวร์ลงเขามั้ยวะ ล่าสุดอ่านกระทู้เว็บม่วงประเด็นนี้ (นศ.เป็นแฟนกัน ละพลาดท้องทั้งที่ป้องกันแล้ว) กุก็นึกว่าสมัยนี้คนคงเปิดกว้างมากละ เจอเม้นด่าไม่รักนวลสงวนตัว บอกห้ามเอาออก อ้างบาปๆๆๆ ละหลอนมาก ถ้าพวกนี้มาอ่านนิยายเจอแนวคิดงี้จะว้อแตกมั้ยน้อ

>>210 อาจมีลดหัวใจแล้วจากไปแบบเงียบๆถถถถ

คิดคอมโพสต์ให้ปกนิยายตัวเองไม่ออกแฮะ
ไอ้ที่คิดเอาไว้พอร่างออกมาแล้วก็กลัวว่าจะรกเกินไป จนใส่รายละเอียดไม่หมด orz

>>208 เปลี่ยนเถอะ ป้องกันนักอ่านซื้อผิดเรื่อง อย่าเป็นแบบอีพวกนักเขียนเอ๊กซ์ โยนให้เป็นความรับผิดชอบนักอ่านที่ต้องตรวจเช็กนามปากกาทุกครั้งก่อนซื้อนิยาย นักอ่านก็ไม่ได้ละเอียดรอบคอบถี่ถ้วนทุกคนนน

กู208 ขอบคุณพวกมึงมากๆที่ช่วยคิด กูไปเพิ่มคำมา1คำ ไม่ให้เหมือนเป๊ะแล้ว

ดอกหญ้ามีให้ส่งประกวดพล็อตด้วยนะพวกมึง 1 พล็อตต่อ 1 นามปากกา ไม่เกิน 5,000 คำ ชนะได้ 10,000 นึง ใครสนใจก็ลองดู

>>215 2ใน1คณะกรรมการผู้ตัดสินคือคนเขียน ภรรยาเลิฟของณับ100,000 กับคนเขียน กงกำ อะแกรร

เห็นนข.ดังยังยืมเมจดารา/รูปคนจริงมาแปะเป็นพระนางอยู่เลย สมัยนี้เขาก็ยังไม่เคร่งเน้อ อยากรู้ประเด็นนี้เคยขึ้นบนบกบ้างมั้ยวะ หรือคนโนสนโนแคร์ จะแปะรูปใครก็แปะไป

โย่ว โม่งนักเขียนทั้งหลาย มีเทคนิคดี ๆ ในการเขียนแนวต่อสู้ไม่ให้ตัวละครช่วงแรก ๆ power creep กันไหม

>>217 เคยไล่ฉอดกันรุนแรงมากกกอยู่พักหนึ่งเลยนะ แต่ในเอ็กซ์ ขนาดเด็กเก่าส้มคนนั้นที่ชอบเขีบนพระเอกแบดบอยกับนางเอกไร้เดียงสาแต่ฮอต เหมือนจะเลิกใช้แล้วเลย

Kyโม่ง กูจะเขียนพระเอก21ปิ๊งนางเอกตอนน้องอายุ16แล้วนะ ปิ๊งแล้วเก็บไว้ในใจไม่ได้คิดจะจีบอะไร แต่บังเอิญเจอกันอีกทีตอน18 เลยจีบ บอกความในใจ+ได้คบกัน จนน้องอายุ20ก็ได้กันน่ะนะ จากนี้ถ้ากูโดนฉอดในเอ็กซ์หรือที่ไหนก็ขอให้กูล้มแล้วลุกได้ กูอยากบอกเจตนารมณ์เฉยๆ แค่นี้แหละ5555

>>220 ถ้าไม่ดังก็ไม่โดนฉอดหรอก สู้ๆว่ะ

ยอดขายที่หักเข้าเม็บ เข้ารอร เวลายื่นเสียภาษี ต้องเสียของรายได้ทั้งหมด หรือรายได้ที่หักแล้วอะ

>>221 ขอบคุณมากฮับ

>>218 ก็ไม่ยาก แค่ระหว่างต่อสู้ให้สร้างเหตุการณ์สลับ รุก-รับ ขึ้นมาแทนที่จะเป็นแค่การระเบิดพลังตูมเดียวปิดฉากเท่านั้น
ยกตัวอย่างนาย A มีเรื่องกับนาย B มึงก็กำหนดช่วงการต่อสู้เป็น 3 ระยะ คือ

1. ระยะดูเชิง ปล่อยหมัดแยบ เข้าสู้กันแบบยังไม่เอาจริงประเมินฝีมืออีกฝ่าย ตรงนี้อาจจะให้ฝั่งตัวเอกรุกหนักๆ ไล่ต้อนตัวร้ายไปก่อนแล้วจากนั้นค่อยขึ้นระยะต่อไปก็คือ

2. ระยะโต้กลับ ถัดจากข้างบนคือตัวร้ายโดนไล่ต้อนจนต้องแสดงฝีมือที่แท้จริงออกมา ทำเอาตัวเอกตกใจก่อนจะเป็นฝ่ายโดนไล่ต้อนกลับบ้าง อาจจะทำให้ตัวเอกเสียท่า หรือได้แต่ตั้งรับจนทำอะไรไม่ได้ ซึ่งในระหว่างนั้นก็อาจจะให้มองหาจุดอ่อนอีกฝ่ายไปด้วยอะไรทำนองนี้ ก่อนจะขึ้นระยะต่อไปคือ

3. ระยะปิดฉาก ก็ตามชื่อเลยตรงนี้มึงอยากจะใส่อะไรก็ใส่ ถ้ากำหนดให้พระเอกจะต้องชนะ จะใช้พลังมิตรภาพโชเน็นเอาชนะ จะเบ่งพลังภายในขี้โม้ จะให้พลังแฝงตื่นขึ้น ฯลฯ ก็งัดมาใช้ได้เลยแล้วแต่ ซึ่งมันจะทำให้ Power creep ระหว่างตัวละครทั้งสองย่นระยะลงมากกว่ามาถึงเปิดใช้พลังขั้นสุดยอดกันเลย

ยกตัวอย่างโง่ๆ ก็เรื่อง Dragonball อะ ตอนสู้กับฟรีสเซอร์ แม่งต่อยกันลองเชิงไปกี่ตอนฟรีสเซอร์แปลงร่างไปกี่ครั้ง (ระยะแรก) ก่อนฟรีสเซอร์จะเผยร่างสุดท้ายที่แข็งแกร่งที่สุดให้เห็นทำเอาโกคูสู้ลำบาก (ระยะที่สอง) ก่อนที่จะพีคกว่านั้นที่คุริรินโดนระเบิดต่อหน้าทำให้พลังแฝงของโกคูถูกดึงออกมากลายเป็น Super Saiya และตบฟรีสเซอร์ร่วงในเวลาอันสั้น (ระยะที่สาม) ซึ่งที่ว่ามานี่คือแพทเทิร์นเบสิกสุดๆ ละ สำหรับการเขียนฉากต่อสู้

>>222 ยื่นยอดทั้งหมด แล้วคิดภาษีตามที่กฎหมายกำหนด ถ้าคำนวณแล้วไม่มีภาษีที่ต้องจ่าย (ก็คือยังไม่มีรายได้อื่น และขายไม่ปังและนั่นแล TwT)​ มึงก้ยื่นขอเงินภาษีที่เวบหักไปคืนได้

ถ้าเปิดแอคใหม่เอี่ยมอ่อง 0 ฟอล 0 งานเขียน แล้วจะลงนิยายนี่มีโอกาสแค่ไหนที่งานจะโดนค้นพบวะ บอกไว้เลยว่ากูจะเขียนแนวตลาดเกร่อๆผัวโบ้หอบท้องหนีผัวนี่ล่ะ มันจะไปจมกับมหาสมุทรแนวผัวโบ้มั้ย หรือกูต้องเขียนให้น้ำเน่าสุดตีน พระเอกเหี้ยจนคนอ่านต้องตามด่าทุกตอน 55555555555555

>>226 ต้องลอง
ถ้าผลตอบรับดีมาบอกบ้างนะมึง

เขียนตลคคุยกันยังไงให้มันดูธรรมชาติเหรอ คือเห็นหลายคนเขียนแล้วดูธรรมชาติมากเหมือนคนคุยกันจริงๆ นี่เขียนแล้วแข็งมากเลย

>>228 ให้มึงเขียนบทคุยกันออกมาก่อน ใส่ประเด็นที่ต้องการลงไป จะแข็งแค่ไหนก็ช่าง แล้วก็พักงานเขียนไว้ ไปพักสายตากินลมชมวิว พอกลับมาเขียนก็อ่านทวนบทนั้นแล้วดูว่าเวลามึงคุยกับคนจริงๆ เขาพูดกันแบบในบทไหม ถ้าไม่ก็แก้

>>228 ลองอ่านออกเสียงดู ถ้าประโยคมันไม่เข้าปากก็ปรับแก้ใหม่

ky กูอยากจะเปลี่ยนปกในเม้ด(ไม่ได้ทำเล่ม)แบบ...ปกเดิม แต่เปลี่ยนแค่ไทโปชื่อเรื่องเฉย ๆ นักอ่านเขาจะว่าอะไรมั้ยนะ5555

>>231 ไม่ว่า เผลอๆ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเปลี่ยน