Fanboi Channel

กระทู้เพื่อพูดคุยเทคนิคการเขียน และเรื่องการประกวดต่าง ๆ เกี่ยวกับนิยาย

กระทู้ 1 >>>/literature/2342/
กระทู้ 2 >>>/literature/3442/
กระทู้ 3 >>>/literature/4775/
กระทู้ 4 >>>/literature/5724/
กระทู้ 5 >>>/literature/7084/
กระทู้ 6 >>>/literature/10634/
กระทู้ 7 >>>/literature/12326/
กระทู้ 8 >>>/literature/12952/
กระทู้ 9 >>>/literature/13391/
กระทู้ 10 >>>/literature/13744/
กระทู้ 11 >>>/literature/14253/
กระทู้ 12 >>>/literature/15039/
กระทู้ 13 >>>/literature/15642/
กระทู้ 14 >>>/literature/16386/
กระทู้ 15 >>>/literature/16722/
กระทู้ 16 >>>/literature/17022/
กระทู้ 17 >>>/literature/17223/

กระทู้ ระบาย 1 >>>/literature/3325/

เห็นว่ากระทู้จะหมดก็ช่วยกันตั้งก่อนเถิด เพื่อการคุยอย่างต่อเนื่องและแปะลิงค์ไว้ให้หาเจอกันง่ายๆ

ไม่รู้จะถามที่ไหน ถามมู้นี้แล้วกัน สรุปเม้ดมันให้ป้ายแดงวันไหนบ้างวะ เพื่อนโม่งในนี้เคยบอกว่าวันจันทร์ แต่วันนี้กุเห็นนักเขียนคนนึงเขาโพสต์ว่าวางขายเมื่อคืน ตอนเช้าได้ป้ายขายดีแล้ว ทำไมเร็วจังวะ

>>3 เคยจำว่าจันทร์กับพฤ แต่หลังๆ กูว่าอาจจะทุกกี่วันละมั้ง ทีนี้มันก็อาจจะเคลื่อนไปเรื่อยๆ น่ะ

ตอบ 993 มู้ก่อนได้มะ
เท่าที่มึงว่ากุว่ามันเป็นจุดหักมุมที่สำคัญของนิยายมึงเลยอ่ะ ซึ่งไม่ควรสปอยว่ะ ในฐานะนักอ่านมันน่าเสียดายอารมณ์หักมุมที่กูควรจะได้รับมาก ดังนั้นมึงอาจควรยอมให้คนอ่านบางส่วนที่แอนตี้แนวทะลุนิยายแบบไม่สนห่าอะไรด่าไป กุเชื่อว่านักอ่านที่บอกว่าไม่ชอบแนวทะลุนิยายเนี่ย ส่วนมากคือไม่ชอบความไม่เหตุสมผลบางอย่างของแนวนี้ หรือไม่ก็คืออ่านมากจนเบื่อเอือม เดาทางได้แทบทั้งหมด ถ้ามึงดึงเนื้อเรื่องให้พีคแตกต่างได้แล้วค่อยเฉลย กุว่ากลุ่มนี้ไม่คิดมากหรอก คนอ่านจริงๆน่ะขอแค่อ่านสนุกก็พอใจแล้ว

>>4 ขอบใจเพื่อนโม่ง วาสนาเขานะ 55555

>>5 กูเห็นด้วย ให้คนอ่านรู้ไปพร้อมกับนางเอกเลยนั่นแหละ แต่ควรบอกไว้ล่วงหน้าว่ามันเป็นมีความแฟนตาซีผสมอยู่ คนที่รับความแฟนตาซีได้จะอ่านต่อ ถ้าคนไม่ชอบอะไรที่เป็นแฟนตาซีเลยจะไม่ต้องมาเสียเวลาอ่านแล้วมาด่ามึงทีหลัง

>>3 กูลองมาติ๊กวันที่ออกป้ายแดงในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา สรุปคือเดี๋ยวนี้จะออกวันไหนก็ออก ไม่มีวันที่ตายตัวแล้วว่ะ ระยะห่างของการออกป้ายเว้นสอง-ห้าวัน ไม่แน่นอน ดูมั่วมากมึง 5555

ถ้าเป็นเรื่องทะลุมิติลองถามมู้เว็บตูนดิ แต่พี่สาวความเห็นแรงหน่อยนะ แต่ตรงนั้นคือคนที่อ่านจริงๆ วิเคราะห์ วิแคะดี ถ้าไม่ใช่อารมณ์ไม่ดีแล้วมาโทรล5555

เพื่อนโม่ง นข.อิสระ only ไม่เคยอยุ่กะสนพ.แต่ยอดปังตัวท้อปนี่มีใครบ้างวะ ขอลิสต์หน่อย กุจะยึดเป็นไอดอล อยากรุ้ว่าเขาปังได้ไง (ไม่นับเรื่องฝีมือ) ปกสวยดึงคนให้กดเข้าไป ? ราคาเป็นมิตรน่าซื้อมาลอง ? มีคนใจดีเอาไปรีวิวในกลุ่ม ? นูกุอย่างกุสิ้นหวังมากตอนนี้ ไม่รู้จะลืมตาอ้าปากได้ไง ToT

>>10 บบรพ. ดชพ. และอีกมากมาย สมัยนี้เยอะแยะมึง สนพ. ไม่ได้มีผลขนาดนั้น ไม่งั้นนักเขียนที่เคยอยู่ สนพ. จะออกมาทำเองกันหมดเหรอ

>>10 กูสังเกตว่าการจะปังได้ต้องมีส่วนประกอบดังนี้... 1. เนื้อหาโดนใจนักอ่าน 2. มีคนเอาไปรีวิวหรือบอกปากต่อปาก 3. ราคาจับต้องได้ สามารถตกขาจรให้มาซื้อไปลองอ่านได้ 4. ปกสวย 5. จังหวะชีวิต ถ้ามึงลงนิยายชนกับคนอื่นที่ดังกว่าหรือมีเนื้อหาน่าสนใจกว่า นิยายมึงจะถูกเมิน แต่ถ้าช่วงนั้นไม่มีนิยายอะไรดึงความสนใจนักอ่าน นิยายมึงก็มีสิทธิ์ได้รับความสนใจ

(ต่อจากข้างบน) ถ้ามึงมีครบทั้ง 5 ข้อก็มีสิทธิ์ปังได้เหมือนคนอื่น แต่ถ้าขาดข้อใดข้อหนึ่งก็มาลุ้นเอาว่ามึงจะเฉิดฉายได้หรือไม่ สำคัญที่มึงอย่าท้อ เขียนไปเรื่อยๆ เรื่องนี้ยังไม่ปังเรื่องต่อไปอาจจะปัง ถ้ามึงท้อก็คือจบ แต่ถ้ายังไม่เลิกเขียนไปซะก่อนวันหนึ่งมึงอาจจะได้เป็นตัวแม่ สู้ๆโว้ย

>>12 เห็นด้วยกับมึง 100%

>>10 วิธีที่%ค่อนข้างสูง​ แต่วิชามารนะ​
คือมึงโปรโมทนิยายตัวเองตามที่ต่างๆ​ ตามเพจนิยาย​ อพช.คนอ่านนิยาย​ ทวต.​ อจ. ดด. ให้ถี่ๆเข้าไว้​ อัพตอนนึงก็ไปหยอดลิงก์ไว้​ ช่วงแรกแปะโปรโมททุกวัน​ พอคนอ่านเริ่มติดก็เริ่มปั่นยอดเมนต์หน่อย​ บอกไปว่ายอดเมนต์ถึงเท่านั้นเท่านี้​ จะอัพตอนใหม่มันทีครับ/ค่ะ​ อัพแล้วก็ไปแปะโปรโมทตามที่ต่างๆวนลูปไป​ ลงครบแล้วถ้ายังไม่มีเรื่องใหม่​ มึงก็ลบตอนของเรื่องเก่าทิ้งให้หมด​ แล้วไปเปิดอึกเรื่อง​เอาของเดิมมาลง​ วิธีนี้จะช่วยให้ยอดวิวของมึงจากเรื่องเก่าไม่หายไป​ แล้วก็ปั่นยอดคนอ่านต่อ​ เช่นบอกว่าแอดเข้าชั้นครบเท่านั้นเท่านี้จะรีบลงตอนให้อ่านทันที​ ลงแล้วก็ไปแปะโปรโมทตามที่ต่างๆวนไป
วิธีนี้บางจุดมันผิดกฎ อย่างเอาเรื่องเก่ามาปั่นยอดมึงต้องหลบสายตาคนตรวจเอา​ กูเห็นคนทำแล้วรอดกันเยอะ​ ปั่นยอดวิวจนไปเสนอสนพ. ได้ตีพิมพ์ได้ทำทำซร.ก็เคยมีมาแล้ว​ ด้านได้อายอด​ แล้วแต่ว่ามึงจะลอง

ข้อเสียคือคนอ่านที่เห็นมึงทำบ่อยจะด่า​ ถถถถ

>>15 วิชามารจริง กูยังไม่กล้าทำ555
มันคือการรีอัป? ปะนะ ถามหน่อยว่าถ้าลบตอนลบเรื่องไปเปิดเรื่องใหม่(ที่เป็นเรื่องเดิมนั่นแหละ)อีกรอบ หมายความว่าคอมเม้นนักอ่านตอนเก่าๆไรงี้ก็หายหมดเลยอะดิ รึไม่ได้ลบเรื่อง ลบแค่ตอน แล้วก็ไปเปิดเรื่องเดิมใหม่แบบเติมชื่อนิดๆให้มันไม่ซ้ำของเดิมจะได้เปิดได้งี้เหรอ กูสายชอบเก็บความทรงจำซะด้วย ไม่กล้าพอ แต่ไว้ว่างๆจะลองทำในอีกนปก.

>>16 กูเดาว่าเรื่องเก่าไม่ต้องลบ เรื่องใหม่ตั้งชื่อคล้ายเดิมเติมเพิ่มสองสามคำ ที่เคยเห็นมานข.ก็ไม่ได้ลบตอน ยังเก็บตอนไว้ ลบเฉพาะ "เนื้อหา" ในแต่ละตอน เหลือแค่ประโยคสองประโยค บอกคนอ่านว่า ไปอ่านที่ลิงก์นี้แทนนะคะ >>จิ้ม<< กูเข้าใจว่าทำแบบนี้นข.ได้ยอดอ่านทั้งของเก่าใหม่นะ (เดา)

กูขอเทคนิคแต่งนิยายวันละหลายๆ พันคำได้มั้ย เดี๋ยวนี้สมาธิกูไม่ค่อยอยู่ได้นานเลย แปบๆ เดินไปทำอย่างอื่นและ

>>18 ซื้อคอม;ไอแพดใหม่ ดีๆแพงๆ แบบที่แค่มองเห็นก็อยากจะใช้ให้คุ้มถอนทุนคืน รีบใช้เยอะๆในช่วงรับประกันสินค้า พิมพ์แม่งทั้งวันทั้งคืน ให้ตุยกันไปข้าง

พวกมึงมีวิธีเก็บไฟล์ยังไงกัน กูเก็บไว้ใน EXHD แล้วก็แบคอัพไว้ที่วันไดรฟ์กับส่งเมลหาตัวเองด้วย แต่กูก็กลัวถ้าเกิดบางอย่างมัน error ชีวิตกูจบแน่

>>20 ทำแล้วเซฟไว้ในกูเกิ้ลดอค ขยันเซฟหน่อย เกิดอะไรไม่คาดฝันจะได้ไม่มาเศร้า

>>20 จริงๆ แค่ที่มึงทำนี่ก็จัดว่ารอบคอบสุดแล้วนะ กุนี่แต่งในด้อค จบแล้วทำพีดีเอฟกับไฟล์เวิดในกุเกิ้ลไดรฟ์แค่นี้เลย ไม่เก็บในคอมตัวเองด้วยซ้ำ

>>20 กูเซฟไว้ในวันไดร์ฟ คอมขิตงานยังอยู่ในไดร์ฟนั่นละ พิมพ์จากมือถือแล้วไปจัดหน้าในคอมก็ยังได้ ประโยชน์เยอะมากอะ ใช้ฟรียังได้ถ้ามึงจะพิมพ์ๆอย่างเดียว แต่ถ้าเขียนนิยายเยอะๆเข้าละไฟล์มันเยอะเกินความจุฟรี ก็พรีเมี่ยมเหอะไงก็คุ้มว่ะ งานมึงไม่หายแน่ต่อให้คอมขิตหรือมือถือพัง มันผูกกับเซิฟเวอร์อะ
เออ หรือจะเอาวิธีโบราณหน่อยอย่างแฟลชไดรฟ์งี้555 ข้อดีคือเก็บงานแบบออฟไลน์ ข้อเสียคือมึงต้องขยันเซฟเองไม่มีซิงค์แบบวันไดร์ฟ แล้วก็วันดีคืนดีก็ขิตได้ถ้ามึงเก็บรักษาไม่ดี แบบเผลอซักไปพร้อมผ้าหรือเก็บไว้จนสนิมเกาะ

โม่งนักเขียนมีใครทำงานเป็น Ghost writer มั่งปะวะ อยากจะสอบถามเรตราคาหน่อย
พอดีนึกขึ้นได้ว่าเมื่อก่อนมี นข ที่รู้จักคนนึงอยากจะขยายเรื่องของตัวเองเขียนออกมาเป็น spin-off แต่ไม่มีเวลาเขียนเองเลยมาเลียบๆ ถามกูว่าจะจ้างกูเขียนได้มั้ย ซึ่งกูก็เขียนได้แหละ แต่ตอนนั้นกูไม่รู้ว่าควรคิดราคายังไงดีเลยยังไม่ได้ตอบไป พอมาตอนนี้มีคนอื่นมาถามกูอีกกูเลยกำลังสงสัยว่าถ้าจะรับงานนี้ควรคิดราคายังไงดี

บรีฟงานก็แค่เอาเนื้อหาโครงเรื่องคร่าวๆ มาให้ ส่วนที่เหลือจะให้อิสระกูเขียนไปเลย จึงอยากลองถามโม่งที่มี ปสก หน่อยว่ายังไงดี

>>23 onedrive เหมือนกัน ลงทุน 200 ต่อเดือน กัดฟันจ่ายไป หาค่านิยายมาโปะให้คุ้ม 555 อย่างน้อยงานก็ไม่หาย ทำงานในคอมได้ ไอแพดได้ มือถือก็ได้ แล้วแต่วันไหนพกอะไร เรื่องลืมเซฟ กูโดนมาแล้วทุกอย่าง ลืมมั่ง เวิร์ดเออเรอมั่ง เคยแบตโน้ตบุคเสื่อมละต้องเสียบสายชาร์ตตลอด แล้วจู่ๆ คนเดินเตะสายไฟหลุดตอนกำลังพิมพ์ ดับ หาย 55555

>>19 เพิ่งได้คีย์บอร์ดแมคานิกตัวใหม่มา สวยจึ้ง แต่ดันไม่คุ้นมือเพราะปกติพิมพ์กะโน๊ตบุ๊ค แต่คิดว่านานๆ ไปคงโอเคขึ้นอ่ะนะ ความอยากทำงานเพิ่มขึ้น 30% ได้

มึงงง กูลงทนกับปกแล้วว กลัวขาดทุนชิบ 5555555

>>26 จ้างวาดหรือซื้อสำเร็จวะ

>>27 จ้างๆ

>>28 อย่าไปกลัว ขายงานไปเรื่อยๆ วันหนึ่งก็ต้องได้ทุนคืนว่ะ555 กุยังได้เลย ปกแรกในชีวิต 4000 กว่าจะคุ้มทุนก็นะ5555 แต่คืออย่าหยุดเขียน มีงานเรื่อยๆ

ใครเคยพิมพ์นิยายใช้กระดาษมุกทำปกบ้าง เวิร์กป่ะ

>>30 ขอดันโม่งนี้ด้วย ขอคำแนะนำกระดาษที่ใช้ทำปกกับพิมพ์เนื้อหา โม่งโหวตว่าอันไหนดีสุดวะ

>>30 ส่วนตัวไม่เคยใช้นะ แต่เคยซื้อนิยายที่ใช้ปกกระดาษมุก ก็โอเคนะ สัมผัสสากๆ เนื้อทราย ต้องเลือกแกรมเยอะๆ หน่อยมันจะได้แข็ง วาวๆ ดี เหมือนงานเราแกรนด์ไปอีกระดับหนึ่ง ส่วนตัวมองว่าสวยและเหมาะกับงานปกวาดอ่ะนะ ถ้าเป็นแนวแฟนตาซีก็จะเข้ามากจริง

>>31 ที่เคยพิมพ์ ปกก็จะมีกระดาษอาร์ตมัน ก็คือปกปกติเลย ไม่มีอะไรพิเศษ ตรงนี้มันจะได้ตรงที่ความทนทาน ถ้าไม่เคลือบก็จะไม่มีถลอก สัมผัสเรียบๆ มือดี เอาใส่ปกใสก็โอเคเพราะตัวปกมันไม่ได้มีอะไรพิเศษอยู่แล้ว ราคาปกติสุด คือถูกสุดนั่นแหละ
อีกปกหนึ่งก็จะเป็นกระดาษฟาบริอาโน่ หรือกระดาษแนวกระดาษร้อยปอนด์ ที่ใช้วาดสีน้ำอ่ะ เทคเจอร์แบบนั้นเลย กูชอบอันนี้มากเพราะโดยส่วนใหญ่ปกกูเป็นปกภาพวาด พอใช้กระดาษตัวนี้ก็จะให้สัมผัสเป็นการวาดภาพยิ่งขึ้น มันสวยนะ แต่ด้วยความเนื้อกระดาษมันเป็นอย่างนั้นดังนั้นเวลาโดนความชื้นอะไรก็จะลำบากนิดนึง ถ้าเอาใส่ตัวปั้มตัวนูนก็ได้แหละ แต่สัมผัสมันจะแย่งกัน อันนี้ส่วนตัวกูเองอ่ะนะ แบบเทคเจอร์กระดาษกับเทคเจอร์พวกตัวอักษรมันก็จะแปลกๆ ไป ไม่เหมือนการใส่ตัวปั้มตัวนูนกับปกอาร์ตมันปกติที่มันไม่แย่งความเด่นของตัวพวกนี้ ปกนี้มีอีกอย่างหนึ่งที่ต้องระวังคือมันเหลืองง่าย ถ้าพื้นปกเป็นสีขาวหรือสีอ่อนก็อาจจะเหลืองง่าย (แต่ของกูก็ไม่ค่อยเหลืองมากเท่าไหร่นะ ขึ้นอยู่กับการเก็บของคนอ่านด้วย) ราคาแรงขึ้นมาจากตัวแรกนิดหน่อย และขาดตลาดบ่อยนะตัวนี้

กระดาษมุกก็อย่างที่บอกไปแล้ว แต่ส่วนตัวกูไม่ค่อยเท่าไหร่ เพราะรู้สึกเหมือนเกียรติบัตรสมัยเรียนประถมอ่ะ เห็นกระดาษแบบนี้กูอดเอามาดมไม่ได้จริงๆ มันมีกระดาษสมัยก่อนที่เป็นแบบนี้แล้วมันหอมไง 5555

เรื่องกระดาษเนื้อใน กูใช้กรีนรีดตลอด จำไม่ได้ว่ากี่แกรม 180 หรืออะไรนี่ล่ะมั้ง หรือบอกเค้าว่ากระดาษถนอมสายตาก็ได้ อันเดียวกันแหละกูว่า ก็จะได้กระดาษแบบที่เค้าพิมพ์ขายกันทั่วไป กูไม่ค่อยชอบกระดาษขาวไง อีกอย่างเดี๋ยวนี้โดยปกติเนื้อในก็เป็นกรีนรีดกันหมดอ่ะนะ

กูเคยพิมพ์นิยายเป็นรวมเรื่องสั้นกับเพื่อนครั้งหนึ่ง ที่มีกระดาษไขคั่นแล้วก็มีภาพสี ก็สวยนะ แต่จำเรทไม่ได้แล้วว่าแพงมากมั้ย และอีกอย่างคือการพิมพ์น่าจะยาก น่าจะราคาแรงเหมือนกัน

ประมาณนี้แหละ จากประสบการณ์ตรงกู

>>32 กรี้ด ขอบคุณมึงมากกก

เรื่องไหนที่มีตัวละครเยอะๆแล้วคนเขียนไม่บอกว่าพระเอกเป็นใครนี่จะดูยังไงวะ บางเรื่องพระเอกมาหลังสุดเลยแต่กูเสือกปักเมนไปก่อนหน้านั้นแล้ว พออ่านว่าตัวที่เชียร์ไม่เข้าวินมันเสียอารมณ์แล้วพาลไม่อยากอ่านต่อน่ะ

เพื่อน บทพูดที่พูดไม่จบเพราะโดนแทรก ฯลฯ นี่ควรใช้เครื่องหมายไหนอะ ...หรือ -
แบบ "ฉันรู้นะว่า-" หรือ "ฉันรู้นะว่า..."

>>35 ...

>>34 ส่องรีวิวแบบแว้บๆ หรือถามคนอ่านแล้วก่อนว่าไผเป็นพระเอก

อยากบ่นเรื่องคอมมิชชั่นปกว่ะ คนเส้นสวยๆถูกใจกูแม่งปิดคอมมิชชั่นกันหมด อยากจ้างนักวาดแต่เขาไม่ยอมให้กูจ้างกันเลย คนที่เปิดคอมมิชชั่นก็เส้นไม่เข้าตากูอีก หรือกูควรไปเรียนวาดรูปแล้ววาดเองแม่งดีวะจะได้จบๆ

>>37 กุเคยคิดเหมือนมึงเลย คนวาดสวย ๆ เดี๋ยวนี้ถ้าคิวไม่เต็มก็วาดเฉพาะปกประมูล เพราะน่าจะได้ราคาดีกว่าเปิด คมช. กูก็ไม่มีเงินไปประมูลสู้กับชาวบ้านเขาอีก 55555

>>38 มีอีกทางคือไปเป็นเพื่อนกับนักวาดว่ะ อันนี้เพื่อนในเฟซกูเป็นนักเขียนนิยาย นางมีนักวาดคู่บุญอยู่สองสามคน แล้วสองสามคนนี้คือปิดคอมมิชชั่นทุกเวลาเพราะแค่งานนอกกับงานสำนักพิมพ์ก็คิวยาวเหยียด แต่นางได้เขาวาดปกให้ตลอดเหมือนล็อคคิวไว้ให้นาง แต่อันนี้รู้สึกว่าเขารู้จักกันมานานเลยมีที่ว่างให้ตลอด ลองเป็นหน้าใหม่ไปตีซี้แม่งจะโดนมองว่ามาเกาะหาแสงน่ารำคาญด้วยซ้ำ 55555555

>>37 เรียนวาดรูปน่าจะใช้เวลานานกว่ามึง กูเคยลองละ จ้างเหอะ55555 ส่องๆไปเดี๋ยวก็เจอคนเส้นถูกใจ พวกคิวเต็มจองยากนี่กูตัดใจหมดเลย วาสนาไม่ถึง

พวกในขายปกสำเร็จ งานดีก็เยอะนะในกรุ๊ปอะ แต่ดันมือยังไม่นิ่ง กูชอบไปขอเป็นเพื่อนไว้ เวลาเข่ลงปกสำเร็จที่เข้าตาคือเอฟเอา มันจะแจ้งเตือนเวลาโพสต์ขาย

>>37 ช่วงนี้กุตามฟอลนักวาดหลายคนอยู่ กุเห็นคนงานสวยคอมมิชชั่นโอเพ่น เยอะอยู่นะมึง เป็นสิบ แล้วมีนักเขียนไม่ถึงระดับท็อปเมb ใช้บริการอยู่ มึงลองหาดู อย่างเช่น คนเขียน คึ่นฎอยฎ้วยกัลมั้ยฆับ เขาก็เพิ่งโพสต์แนะนำนว.อยู่ สวยด้วย อย่าเพิ่งถอดใจ

>>42 แต๊งกิ้วมาก กูจะลองไปส่องนะ

แต่กูไม่ค่อยชอบปกคนเท่าไหร่ว่ะ กูชอบปกแนวกราฟฟิคเก๋ๆมากกว่าแบบพวกนิยายต่างประเทศ อันนี้กูต้องหาจากไหนวะ จะหาในกรุ๊ปคอมมิชชั่นส่วนใหญ่ก็วาดแต่แนวเซมิเรียล

>>43 คนนี้ล่ะ คุณ🐜 มจม.รีล่าเป็นรูปฝนไม่มีคนน่ะ ทำได้หลากหลาย ทำอาร์ตให้ บบรพ. ไทโปให้ ฉฉ. ด้วย ไม่รู้สไตล์มึงป่าว ลองดู เขาไม่ได้ขึ้น คมช.closed ด้วย

>>44 กูขอโทษ มึงย่อชื่อเกินไปแล้วกูไม่รู้จักเขา กูจะหาเขาด้วยคีย์เวิร์ดไหนได้

>>45 เคยวาดปก ของ ฮดก อีกนามปากกาหนึ่ง ลองไปส่องดูชื่อนักวาด

>>45 search- ถะหวายชีบให้คมช

แม่ม รู้ทั้งรู้นะว่าแนวแฟนตาซีขายยาก ขายไม่ออก แต่ไหงกูยังเขียนมันอยู่อีกวะ
ไม่ใช่อะไร นั่งเขียนตอนนึงใช้เวลาเยอะ พอเขียนเสร็จแล้วก็มานั่งซึมว่ากูมาเสียเวลาเขียนแนวที่ขายไม่ออกทำไม Orz

>>48 มึงเขียนแนวไหน แฟนตาซี เจ้าหญืงเจ้าชาย หรือ ขายจิ้นวาย

>>49 แนวพัฒนาเมืองง่ะโม่ง
ก็พยายามใส่เรื่องรักๆ เข้าไปละนะ แต่อ่านเองแล้วจืดมาก

>>50 ถ้าอันนี้คือ ถ้าจะไม่เน้นรัก คาร์ตัวละครจะต้องมีเอกลักษณ์ดึงดูด มีเหตุหารณ์แย่ๆ มีอีเวนต์ให้แก้ว่ะ อันนี้ตัวอย่าง คาร์คือดึงดูดมาก ยอดสถาปนิกผู้พิทักษ์อาณาจักร แต่สมัยนี้คนชอบแบบ พระเอกนางเอกซูๆ ด้วย มึงต้องมาตัวช่วยเจ๋งๆ มาให้

>>51 อันนี้กูก็ทำการบ้านมาบ้างแล้วล่ะว่าคนชอบแบบไหน ตัวเอกเป็นแบบไหนถึงจะโอเค
แต่ที่กูมาบ่นเพราะรู้สึกว่าช่วงนี้เขียนไม่ออก ใช้เวลาเขียนต่อตอนเยอะงานไม่ค่อยเดิน เลยมาตัดพ้อว่ากูจะเล่นท่ายากไปทำไมน่ะ ถถถถ

>>52 มันต้องอยู่ให้ถูกที่ด้วยมั้งมึง เห็นมีคนบอกถ้าแนวนี้มันได้ดีกับแอพเหลือง

>>52 แอพเหลืองนี่แอพอะไรหว่า
ไม่สิ ต้องถามเลยว่าแนวไหนควรลงที่ไหนดีเลยดีกว่า จะได้รู้ว่าคราวหลังควรเอางานที่เขียนไปลงที่ไหนดี

>>54 แอพฟิคชั่นล็อก เห็นว่าถิ่นพวกแฟนตาซี

>>54 เด็กดีเลยมึง แฟนตาซีตรึมเลย ถึงตอนนี้จะปรับให้ลงงานเอนสีได้ แต่พื้นฐานเดิมคือเว็บของพวกเด็กวับรุ่นอะ มึงแต่งแฟนคาซีไม่ทีเลิฟไลน์ไงก็ขายได้มากกว่ารอร.แน่ๆ เพราะฐานคนอ่านส่วนมากของแนวนี้อยู่นี่ เหมือนรอร.ที่มีแต่นิยายรักนั่นแหละ

>>52 โม่ง สอนเราหน่อนได้ไหมว่าทำการตลาดยังไง อยากรู้ว่าหาข้อมูลยังไงว่าในอนวๆนึง รี้ดจะชอบตัวละคร การดำเนินรูป trope แบบไหน

>>57 อ่านนิยายติดท็อปเยอะ ๆ หลาย ๆ แพลตฟอร์ม อยากเขียนแนวไหนก็อ่านแนวนั้นเยอะ ๆ

ว่าแต่ยอดขายพีคๆ ของแฟนตาซีก็ยังไม่สุ้พีคของรัก/โรมานซ์ป่ะวะ มีใครมีข้อมูลบ้าง กุไม่รุ้จักนข.ฟตซ เลย รุ้แค่ว่าวายตัวท้อปๆอ่ะสูสีหรืออาจจะมากกว่า

Ky ถ้าใจอยากจะเขียนนิยายเป็นซีรีส์ พี่น้องตระกูลเดียวกัน ฟีลสุภาพบุรุษจุ๊ทาเทบ
แต่ยังไม่บอกคนอ่านล่วงหน้าเพราะดูกระแสตอบรับ ไม่แน่ใจตัวเองว่าจะแต่งจบไหม กูเลยไม่บอกใครว่ามี
แบบนี้ได้ไหมวะ กูว่าได้ใช่ไหมโม่ง เพราะเรายังไม่ได้ตบปากรับคำอะไร

>>60 ไม่ต้องบอก รอให้เค้าถาม แล้วก็บอกว่าอาจจะค่ะ เป็นเรื่องในอนาคต ถ้าบอกจะเจอทวงแบบบางคนเขาก็ทวงดี บางคนประสาทแดรกอะ บอกถ้าไม่ออกคนนั้นคนนี้ ก็ไม่อยากอ่านเรื่องใหม่ของคุมไรท์แล้วค่ะ หลังๆ ถ้าจะเป็นซีรี่กูไม่บอกละ

เพื่อนโม่ง กุมือใหม่หัดคอมมิช งบ 10-15k นี่กุพอจ้างปกอลังการได้ยังวะ (ปกหน้า only) หรือกุต้องหยอดปุกเพิ่ม ;-;

>>62 จ้างได้แล้วมึงงงง

>>62 ได้ๆ กุเจอ5พัน หล่อแซ่บมากกก

>>62 ห้าพันก็เอาแล้วมึ้งงง 555 งามแล้วว

>>62 ได้ 2-3 ปกเลยมึง

เขียนๆไปจะจบบทอยู่แล้ว พอย้อนกลับไปอ่านแล้วรู้สึกไม่ชอบสิ่งที่เขียนเลยอยากลบทิ้งแต่ก็ยังนึกสตอรี่ให้มันดีกว่าตรงนี้ยังไงเลยคาราคาซังอยู่แบบนั้นไม่ได้เขียนต่อซักที มีวิธีจัดการความรู้สึกยังไงบ้างวะ คือกูรู้สึกว่ามันไม่สมเหตุสมผล ตัวละครนี้จะไม่ทำแบบนี้แต่เหมือนกูไปฝืนบังคับให้มันทำ มันเลยฝืดๆกับมีความ cringe อยู่เยอะ กูต้องปล่อยไหลไปตามพื้นเพตัวละครป่ะวะ นี่ป่ะที่เขาเรียกว่าตัวละครดื้อกับคนเขียน

>>67 กูปล่อยเป็นอีบุ๊คฟรีไปเลย อันนี้กูสายมีงานประจำนะ กูเลยไม่ซี เรื่องไหนกูเป็นแบบมึง กูไม่แก้ละ มูฟออน

>>68 มันยังไม่จบเว้ย นิยายกูอ่านฟรีเขียนรายสะดวกลงตอนไหนก็ได้ แต่กูเขียนไปแล้วรู้สึกไม่ชอบใจกับสิ่งที่เขียน แต่ไม่รู้จะนึกเรื่องให้มันดีกว่านี้ได้ยังไง หรือกูต้องใช้บริการบก.ให้เขาตบๆเกลาๆพล็อตวะ แต่กูก็ไม่ได้อยากลงทุนขนาดนั้นเพราะกูเขียนเรื่อยๆ บางทีหยุดไปเป็นปีค่อยมาต่อก็มี

>>69 มึงสะดวกเล่ามั้ยอ่ะ เผื่อจะได้ช่วยๆ กันได้

มึง กุมาระบายความชีช้ำ บังเอิญเจอนว.ไทยงานดีถูกจริตมากกกก แต่เขาป่วย พักงานมาเป็นปีแล้ว น่าจะพักยาว ๆ ต่อ เฮ้อ เราเจอกันวันที่สายไป TT

>>71 ชื่อคนต้นด้วย A มะ

>>72 มึงรู้ได้ไง !!!!!! ช้อกนะ 555555555

>>73 ลองเดาดู เพราะกูก็รอเขากลับมาอยู่ แอบกระซิบดังๆ ว่าคุณเค้าเป็นนักวาดที่น่ารักมาก ทำงานตรงเวลา ไวด้วย ไม่ประสาทแดรก น่ารัก คุยง่าย ไม่เลท ถึงเลทก็แจ้ง ไม่หาย ไม่ต้องตาม ไม่ต้องหนักใจ แถมงานคุ้มราคาสัสๆ มากอดคอรอเขาด้วยกัน

>>74 กอดคอมึง แต่บ่องตง ฝีมือระดับนี้จ่าย 15k+ กุยังยอมเลย ไม่ต้องจ้างนว.เกาแระ ขอให้เขาหายไว ๆ ให้นว.ทุกคนไม่ป่วย สาธุ

>>69 มาๆ กูหัวอกเดียวกับมึงนี่แหละ ดองไว้สามปีกลับมาอีกทีคืออยากลบเขียนใหม่เลย555 ตัวกูเมื่อสามปีก่อนทำไรลงไป แล้วนิยายสามภาคอะกูล่อไปสองภาคครึ่งละ อีกครึ่งภาคคือจบเรื่องละ จะรีไรท์เห็นจำนวนละท้อ แต่ปล่อยไว้ก็คริ้นตัวเอง555 หลังจากอ่านเม้นวนๆไป กูพบว่านักอ่านที่ชอบงานกูในตอนสามปีนั้นยังมีอยู่ บางคนก็คือตามต่อแบบเม้นถามเรื่อยๆว่าเมื่อไหร่จะมาต่อ ไรท์ยังไม่ทิ้งใช้มั้ย คือแบบสะเทือนเลยกู ดองตั้งสามปียังมีคนรอ กูเลยปล่อยจอยละ ตัวกูเมื่อสามปีก่อนก็ทำได้ดีเท่าที่จะทำได้ในตอนนั้นไง มีคนชอบมีคนรอ ถ้ากูจะลบผลงานสุดวิเศษที่สุดที่ตัวกูเมื่อสามปีก่อนทำไว้ นอกจากความดีเลิศที่ตัวกูในตอนนั้นสร้างไว้จะหายไป นักอ่านที่เขายังชอบช่วงนั้นของกูคงหายไปด้วยอะ
สุดท้ายกูเลยเลือกปล่อยจอยไป ปล่อยแม่งไว้งั้นแล้วมาสานต่อโดยบอกคนอ่านแค่เนิ่นๆว่าเออ ดองไว้นานจนไอเดียมันเปลี่ยนอะจ้า อาจมีการปรับเปลี่ยนบางจุดไปมั่ง เช่น ลาสบอสที่วางไว้เป็นตัวร้ายแบนๆแค้นที่แพ้พระเอก ก็แถซะว่าเออมันคือคนที่อิจฉาพระเอกมากๆแข่งไรก็แพ้มาตั้งแต่สมัยเด็ก พอมาเจอกันอีกทีพระเอกดันลืมเลยแค้นหนักกว่าเดิมจนกลายเป็นลาสบอสงี้
คือเอาตรงการมาสานต่องานตัวเองที่ดองทิ้งไว้เป็นปีๆแม่งไงก็ไใ่เหมือนเดิมอยู่ละอั ตัวมึงในวันนี้กับตัวมึงในวันก่อนยังไม่เหมือนกันเลย แบบวันนี้มึงแฮปปี้ ใจเย็นจนแจกยิ้มไปทั่ว แต่เมื่อวานมึงอาจเฮงซวยมากทำไรก็พลาดจนพาลโกรธไปหมดงี้ แล้วพอเวลาผ่านไปนานๆเข้าจนเข้าหลักปี ปสก.ชีวิคมันก็เพิ่มพูนอะเนอะจนส่งผลต่อไอเดียที่ตั้งไว้จากเดิม ผลคือพอจะมาต่องานตัวเองเลยเขินซะว่าตัวกูในอดีตทำเชี่ยไรลงไป มันแย่มันเห่ย
แต่ให้นึกไว้ดิ ตอนนี้มึงยังคิดเลยใช่ปะว่ากูจะทำผลงานที่ว้าวกว่างานในอดีตได้ งั้นในอนาคตข้างหน้าสักสิบปี มึงย้อนกลับมาดูงานมึงอีกทีก็จะรู้สึกไม่ต่างจากตอนนี้หรอก คืองานในอดีตแม่งแย่ ปจบ.กูอยากแก้งานให้ว้าวกว่านี้ แล้วมันจะกลายเป็นลูปอุบาทที่ทำให้มึงไม่พอใจกับระดับผลงานมึงสักทีอะ
คำแนะนำกูนะ ก็อ่านเม้นนักอ่านวนไปว่าเออเขาชอบช่วงเวลานั้รของกูกันเยอะนะ งานกูในตอนนั้นก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่คือทำดีที่สุดเท่าที่กูในตอนนั้นจะทำได้ไง วั้นก็ปล่อยมันไปแล้วมาทำงานในช่วงปจบ.ต่อ ถึงอาจไม่ลงรอยมั่งแต่ก็พยายามทำให้ดีที่สุดแถให้เนียนๆตบๆให้เข้าที่ อะไรที่คิดจะแก้ๆก็ยัดมาใส่ตอนนี้แหละ เราแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เรากำหนดปจบ.ได้ไงโม่ง ถ้าไอเดียมันไปค้านกับงานอดีตจนแถไม่เข้า งั้นก็เก็บไว้ใช้กับเรื่องใหม่สิวะ
ซึ่ง ตอนนี้กูก็ยังไม่จบหรอกอีนิยายสามปีกูเนี่ย555 เหลืออีกเยอะเลยถึงจะจบเรื่องจังๆ ก็พยายามเขียนแบบเดือนละตอนสองตอนอะนะ แต่ก็ดีกว่าเขียนไม่ออกอะ

Ky มึงงง กูเพิ่งออกเรื่องใหม่ กูดีใจระบบแจ้งเตือนมีคนมาฟอลมากขึ้น แต่นับไปนับมาเท่าเดิม อ้าวมีอันฟอลไปเท่าจำนวนที่มาเพิ่มนี่หว่า😢
ฮืออ ใครจะอันฟอลก็ช่างเค้า เราก็อยู่ของเราไป กูหอบความช้ำชอกมาระบายในโม่งแค่นี้แหละ

สวัสดี เพื่อนโม่ง
มีใครลาออกจากงานมาเป็นนักเขียนเต็มตัว ตั้งแต่ยอดไม่เยอะ ไม่แมส เรื่อยๆ หรอมแหรม บ้างไหมวะ 555555

ขอระบายระหว่างทำงาน กูทำงานประจำและเขียนนิยาย เขียนได้ 1 บทเฉลี่ยต่อ 7 วัน ประมาณ 3,000-4,000 คำ เมื่อไหร่จะจบวะ จะร้อง
ปกติพวกมึงเขียน 1 บทเต็มกันกี่วัน กูอยากหาแนวร่วมกรีดร้อง

กูอยากให้เรื่องตัวเองแม่งจบเร็ว ๆ ว่ะ เพื่อนโม่ง
ทุกวันนี้ไม่กังวลเรื่องยอดคนฟอลแม่งละ ยอดคือจะมากหรือน้อยคือกูไม่สน กูไม่แคร์แม่ง

ความที่มาสายงานอาชญากรรม สืบสวนสอบสวน ผสมแอคชั่นความเบียว (นิดๆ) แม่งพูดตามตรงว่าหาโคตรยากเหี้ย ๆ

ไม่รู้จะบ่นเชี้ยไรละ กูไปละกัน เจอกันเพื่อนโม่ง

>>80 จับมือดิ้ กูเหมือนกัน เสือกเขียนแนวหาแดกยากแล้วยังใช้เวลารีเสิชเยอะ ไม่คุ้มเชี่ยอะไรเลย เสียโอกาสเสียเวลาแล้วก็เสียวออกงานมาจะเสียใจ ถถถถ แต่ก็ยังเขียนต่อไป คำสาปชัดๆ ให้กำลังใจนะเพื่อนโม่ง

>>79 ถ้ามีอารมณ์ก็วันเดียว 4 ชม. ไม่มีอารมณ์ก็ราวๆ 2-3 วัน ความยาวราวๆ 3-4 พันคำเช่นกัน แต่กูหยุดวางไม่เขียนเลยในช่วงวันหยุดทั้งหลาย ทั้ง ส-อ และวันหยุดราชการ

>>80 กูกังวลอยู่เหมือนกัน กูเขียนแนวสร้างเมืองแล้วเขียนยาวมาได้ตั้ง 4 เล่มละ แต่ยังไม่ได้ลง ตั้งใจจะ Rewrite หลังเขียนจบเล่ม 4 นี้ก่อน ซึ่งไม่รู้แนวนี้จะขายได้มั้ย แต่คือกูชอบแนวนี้แหละเลยเขียนมาเรื่อยๆ

กูนั่งทั้งวัน เขียนได้วันละ 400 - 700 คำ พล็อตก็มีอยู่แล้วนะ อันนี้กูพิมพ์ช้า หรือกูหัวช้าคิดช้า หรือยังไงฟระ

>>83 กุเป็นเหมือนกัน พล็อตมี ฉากต่อไปมี แต่กุช้าเพราะชอบร่างไว้แค่คร่าวๆ ตอนลงมือเขียนเลยต้องคิดบทพูดที่จะเชื่อมโยงให้มันสมูท แล้วก็ย้ำคิดย้ำทำอ่านซ้ำๆ เพราะไม่ชอบให้บทพูดยาวเกินไป ไม่ชอบบอกโต้งๆ แบบสมมติจะบอกแค่ว่าเขารักกันมากก็ได้ แต่กุนี่จะต้องให้มันไปบุกน้ำลุยไฟยิงภูเขาเผากระท่อมมาเพื่อที่จะให้คนอ่านรุ้ว่ามันรักกัน ทำนองนี้อ่ะ แต่บางที่บรรยายเยอะเกินก็ลบทิ้งอีก เห็นคนบอกเขียนได้วันละสามสี่พันคำแล้วคิดทุกทีว่าหรือกุไม่ควรมาทางนี้วะ
Ky โรมานซ์ถ้ามีฉากอย่างว่าแค่สองสามฉากทั้งเรื่องนี่ได้มั้ยอะ กุหาช่องให้มันได้กันไม่ได้จริงๆ อยากเขียนคสพ.แบบพัฒนาช้าเน้นขมๆ หน่อย

>>84 ได้หมดแหละมึง จะกี่ฉากก็ได้ ขอแค่ถ้าไม่ใส่มาเยอะเกินจนรก กลายเป็นอีโรติกก็พอ (สำหรับกูอ่ะนะ)
สำหรับกูคือส่วนตัวไม่ได้ซีเรียสกับจำนวนคำแม่งหรอก เอาเข้าจริง กูแทบไม่นับด้วยซ้ำว่าวันนึงแต่งได้แม่งกี่คำอ่ะ นับแต่เฉพาะว่าในฉากนึงอยากใส่อะไรยังไงมากกว่า เพราะคือกูเป็นพวกวางพล็อตกับวางโครงแน่นอยู่ละ ขาดแต่ว่าจะมีแรงเขียนต่อไปจนกว่าจะจบแม่งได้ไหม

อิจฉาพวกคนปั่นแม่งแล้วลงรายวันนะ ขนาดกูลงแค่รายสัปดาห์ละตอน แม่งก็เหนื่อยสัสละ นี่แม่งเขียนรายวันอีก มึงไปโด๊ปยาตัวไหนมาก่อน 5555

>>81 ช่วย ๆ กันว่ะ เป็นกำลังใจให้ กูยอมรับส่วนหนึ่งว่าการเขียนแนวนอกกระแสแม่งให้ความรู้สึกเหมือนมี 'คำสาป' ติดตัว ใด ๆ เอง ส่วนตัวกูคือเคยมีประสบการณ์เขียนจบไป 2 - 3 เรื่องแล้วล่ะ ยังดีที่พอมีเครดิตให้ได้ชื่นชมบ้าง ไม่งั้นแม่งจะเหมือนกับพวกนักเขียนใหม่ ๆ ที่แม่งวัน ๆ เปิดแต่เรื่องใหม่ แต่เรื่องเก่าเสือกไม่เคยเขียนให้จบสักที (กูไม่เคืองนะ เรื่องนี้ แต่กูเคืองเรื่องที่ทำไมมึงไม่เข็นให้จบวะ)

>>85 เออจริง กูก็แต่งแบบไม่สนจำนวนคำอะ แต่งด้วยฟีลตอนนี้ควรจบที่ฉากนี้ๆนะ แล้วติดเหรียญแบบตอนละสามบาททุกตอน มีคนมาบ่นไม่คุ้มด้วยนะ เพราะตอนสี่มีห้าพันคำ ตอนห้ามีสองพันคำงี้ ทำไม่มาตฐาน กูก็แบบ นู๋ตั้งแบบเฉลี่ยเลยจ้า ราคารวมเล่มนึงก็สองร้อยนิดๆ นิยายสองเล่มจบอะ นี่ในเว็บถูกกว่าหน่อยนึงด้วยซ้ำ เออแต่ช่างเหอะ ซื้อไม่ซื้อเรื่องของพส.ละจ้า

ถามหน่อยทำไมสาวๆนักอ่านหลายคนที่อายุก็ไม่น้อยแล้ว ชอบแนว ที่ให้นางเอกอายุน้อยแบบบางที15-18 หรือเด็กกว่า แล้วมีพระเอกอายุเยอะกว่ามากๆ เช่น 25-35
มันให้ความรู้สึกฟินยังไง self insert กันยังไง ถึงชอบเซตติ้งแบบนี้
เห็นชอบกันทั่วโลกเลยเซตติ้งแบบนี้

>>87 เดา น่าจะชอบความสาวใสไร้เดียงสา มีความแสบซนอายุน้อย แถมซิง กับหนุ่มใหญ่เจ้าของกิจการชวนกร๊าวใจปะวะ? นิสัยกับการมองโลกจะต่างกัน บางทีเวลาอ่านก็ได้ข้อคิดอยู่บ้าง คิดถึงวันวาน ชีวิตสาวใหญ่มันเคียด อยากได้อะไรนุ่มฟูใจ Age gap แหละ บางทีถ้าให้เด็กยั่วโคแก่ก่อนก็ไม่ผิดด้วย และนักอ่านบางคนได้ผัวอายุไล่เลี่ยกัน แต่ในใจมันชอบแนวรุ่นพี่รุ่นลุง เลยขอสานฝันหน่อย เมื่อก่อนกูก็เคยชอบ แต่เด๋วนี้ขอสาวอายุ 20+ ขึ้นไป จะได้บรรลุนิติภาวะและรู้สึกผิดน้อยลงเพราะกูคือชาว x

>>87 กุนี่ชอบเลย นางเอกสาวน้อยวัยทีน พระเอก30,35อัพ เป็นผู้ปกครอง เด็กสาวจะสดใส ช่างฝัน โบกนี้คือเรื่องสนุก บริสุทธ์ ความคิดซื่อตรง คอลลาเจนที่หน้าเยอะ ซึ่งกุเลยวัยสดใสขนาดนั้นมาแล้ว ทำอะไรต้องคิดห่าเหวให้รอบด้าน การได้อ่านแนวนี้เหมือนได้ปลดแอกในใจตัวเองเงียบๆ
แล้วการมีผู้ชายอายุมากกว่า=พรั่งพร้อมฐานะหน้าที่การงานสุฒิภาวะ มาคอยดูแล ใส่ใจ ให้ความมั่นคงอบอุ่นปลอดภัย มาคอยเปย์ คอยตามหึงหวง แบบว่าสวย มันก็สบายดีกีหอมทั้งที่ในชีวิตจริงมันแสนแห้งเหี่ยวไง

>>88 ชาวxแม่งทำให้นิยายกลายเป็นไม่สนุกหลายเรื่องเลย นั่นก็ครีปปี้ นี่ก็แหวะ5555 กุจะอ่านแนวนี้ก็ต้องอยู่ให้ถูกที่ถูกทาง หลงไปหวีดในxกุจะกลายเป็นคนโง่งมจมตีนไปเลย

>>89 กูก็ชอบแนวผู้ปกครองว่ะ แบบมีเหตุให้ต้องมาดูแลกันไรงี้

>>87 สาวน้อยมันให้ความรู้สึกสดใสร่าเริงมีชีวิตชีวาไง เป็นวัยที่เพิ่งเผชิญโลกกว้าง ยังมองโลกในแง่ดีไปหมด ซื่อตรง ช่างฝัน แบบคุณพ่อขายาวอะ นางเอกเขียนจดหมายถึงคุณพ่อแก ตอนยังเด็กอยู่นางก็เพ้อๆสดใสอยู่ แต่พอโตแล้วเนื้อหาก็หนักขึ้น หม่นขึ้น ปัญหาชีวิตรุมเร้ามากขึ้น ความสดใสยังมีอยู่แต่น้อยลงมากๆๆๆๆๆ ถ้าอ่านแนวนางเอกเป็นสาวน้อยกูก็อยากได้ความสดใสพลังบวกเหมือนกัน ให้รู้สึกว่า อ่าาา น่ารักจังเลยน้า~~ หน่อยเหอะ

ถ้ามาแนวสาวสามสิบ ทำงานมาหลายปี มุมมองความคิดการมองโลกจะเหี้ยขึ้นทุกที จะมาทำตัวเป็นสาวแก่นแก้วใสๆ ผู้ชายเดินถอดเสื้อผ่านหน้าแล้วเขินอายร้องกรี๊ดก็ไม่เข้าแล้วป่ะ มันจะดูตอแหลด้วยซ้ำ 555555555

>>92 สะ...สาวใหญ่ก็มีหัวใจนะเว้ยย กุจะสามสิบเห็นคนถอดเสื้อยังหลบตา กลั้นยิ้มไม่ได้ทู๊กที 5555

>>90 ทำใจวะมึง พอชาวทวิต(กูจะเรียกงี้แหละ) มันกลายเป็นชนกลุ่มมากที่มีบทบาทในวงการนิยายไปละอะ อยากขายนิยายให้แมสไวๆก็ไปทวิต ได้อย่างเสียอย่างคือคนอวยก็อวยสุดติ่ง คนด่าก็ด่าเอาจมตีน นิยายมึงจะรอดหรือจะร่วงสามารถผลิกโผได้แค่ชั่วข้ามคืนอะ555

>>94 กุเกียดตรงมันไม่มีมาตรฐานอะ ถ้านักเขียนคนไหนมันเหม็น นิดหน่อยแม่งก็จับโยงดราม่าหมด แต่ถ้าคนไหนมันรัก นิยายบ้งมันก็จะอวย ยกข้อดีมาอวย ไม่พูดถึงจุดบ้ง กุเลยไม่ค่อยให้ค่านกฟ้าเท่าไหร่ พวกนี้มันเสียงดังแต่กำลังซื้อไม่ได้เยอะขนาดนั้น แล้วมันจะสวนกระแสกับตลาดข้างนอกด้วยนะ ใครไปเต้นตามนกฟ้าอวย คนอ่านนกฟ้าอวย แต่นักอ่านนอกนกฟ้า (ซึ่งมีกำลังซื้อเยอะกว่า) ไม่ซื้อก็มีเยอะนะมึง ไม่งั้นนิยายผัวโบ้ พล็อตที่นกฟ้าเอาไปฉอดจะขายดิบขายดีกันเหรอ บางเรื่องกุอ่านคำโปรยแล้วโคตรเจ็บหัว ยอดโหลดเดือนเดียวพุ่งไปหลายพัน 55555

ky ถ้ากูจะถามหรือเผือกประเด็นร้อนในกรุ๊ป รอร กูต้องไปไหนวะ หรือพูดที่นี่ได้ มันส์มาหลายวันละ

>>96 มู้สับบบบบ

>>97 แต้งมึง

Ky ถามหน่อยจ้า กูเพิ่งเห็นว่าเค้าบอกว่ากรุ๊ปเฟซ นักเขียนนิยาย โดนแฮ็ก คนเลยย้ายไปกรุ๊ปอื่น คือพอจะมีใครรู้มั้ยว่าคนเค้าย้ายไปกรุ๊ปไหนกันอะ กูอยากตามไปด้วย

>>99 ชื่อเดิม เพิ่ม v2 เข้าไป

กูเป็นนักเขียนฟิคมาสิบกว่าปี พอมาจับงานออริตัวเองแล้วรู้สึกแม่งยากจังว่ะที่กูจะไม่เขียนคาแรคเตอร์แบบที่กูคุ้นเคย กูก็มีฐานนักอ่านพอประมาณ บางคนอยากตามอ่านออริกูด้วย กลัวโดนทักว่าเหมือนพระเอกฟิคคู่ชิปที่กูเคยเขียนจัง

มึงๆๆๆๆ กูถามไรหน่อย นั่งไถเฟซจะเป็นชั่วโมงละยังเสือกไม่สำเร็จ 55555 นักเขียน พพพ ที่โกงเรื่องเอาปกเดิมไปขายต่อซ้ำ ๆ คือใครวะ

>>101 มึงก็สร้างคาร์ขึ้นมาใหม่หมดให้ได้ดิ แต่มึงต้องตัดความผูกพันกับศิลปินของมึงออกให้ได้ ไม่งั้นอาจจะติดกลิ่นไปออรินะมึง หรือถ้ามึงใจๆ พอก็ไม่ต้องเอาฐานนักอ่านฟิคมาเป็นสะพานต่อยอด เปิดแอคใหม่ไว้แต่งออริแล้วเริ่มจาก 0 มึงอาจจะหลุดจากวังวนฟิคมึงก็ได้

>>100 แต๊งกิ้วมากจ้า กูไปกดขอเข้าร่วมกลุ่มละ

>>104 กุหาเรื่องแหกจขกรุ๊ปไม่เจอ สรุปแล้วจริงมั้ยที่เจ้าของจะขายแต่เสือกเจอไฮแจ๊คกรุ๊ปแทน ตามไปกรุ๊ปใหม่แล้วพอคนเยอะก็จะโดนขายอีกป่ะวะ

>>105 เขาไม่ฉลาดใช้กรุ๊ปในการหากินเลยว่ะ กรุ๊ปเป็นแสนขนาดนั้นแล้ว

>>105 ใช่ แกร้อนเงินแหละเหมือนเข้าโรงบาลนะ เลยไปขายกลุ่มแต่เจอมิจจี้หลอกขอดึงให้ดึงเป็นแอดมินเพื่อดูหลังบ้าน แอดมินไม่ทันเกมก็ดึงไปเลยเจอเตะออกแล้วฮุบกลุ่มเลย ควเขินมั้งไม่กล้าบอกึวามจริงเลยเออไปพอมีคนทักว่าโดนแฮ็ค
>>106 จริง นข.รวยๆในกลุ่มออกเยอะ พวกสนพ.ซุ่มตังก็มี ถ้าแกเสนอขายในกลุ่มเองกูว่าคนพวกนี้พร้อมพรุ่งมาซื้อไม่เกี่ยงราคาด้วยซ้ำเพราะเห็นอยู่ว่ากลุ่มแม่งคุณภาพขนาดนี้ดีต่อการทำตลาดต่อยอดแค่ไหน ถึงดราม่าบ้งๆจะเยอะชิบหายแต่ในแง่การตลาดคือวัตถุดิบที่ดีต่อการต่อยอดเบยนะนั่น เสียเหลี่ยมไม่พอเสียลาภอีกต่างหาก

Ky ถามนักเขียนเด้อ ถ้านักอ่านกดตัวอย่างนิยาย แล้วกดอยากได้ไว้(แต่ยังไม่ได้ซื้อนะ)ในหน้าขายหนังสือของมึง(ที่meบ) มันจะขึ้นโชว์เป็นกราฟแบบยอดซื้อไหมว่า วันนี้มีคน กดตัวอย่างกี่คน คนกดอยากได้กี่คน

>>108 ขึ้นหมด ยอดคนเข้ามาดู ยอดกดตัวอย่าง ยอดซื้อ ยอดกิฟฟรี ยอดกิฟต์ซื้อเป็นของขวัญ

>>108 ถ้ากดอยากได้จะไม่โชว์ว่ะ

ละยอดโหลดเล่มฟรีย้อนหลังนี่ดูยังไงอ่ะ กุเข้าไปที่บุฟเฟ่ต์มันก็ยังได้แค่กดดูทีละเดือนเหมือนยอดขาย พอดีเห็นข.คนนึงบอกเรื่องฟรีเขาที่ลงไปหลายปียอดโหลดเกินสองหมื่นแล้วเลยสงสัยนิดนึงว่าดูได้หรือเขานั่งเก็บสถิติทีละเดือน

>>111 บวกเอาเองมั้ง เพราะหาวิธีดูไม่เจอเหมือนกัน กูเองก็คิดว่ายอดโหลดกุน่าจะเป็นหมื่นๆ แล้วเช่นกัน

Ky มึงคำนวณราคาเล่มกับจำนวนคำยังไงวะ กุชอบเห็นคนมารีวิวว่าจำนวนคำเท่านี้ราคานี้ก็คุ้มอยู่ กุยังสงสัยอยุ่เลยว่าแล้วถ้านิยายมันบรรยายสไตล์น้ำเยอะคำก็จะเยอะไปด้วย แล้วกุอยากรู้ด้วยว่ามันต่างจากคำนวณเป็นหน้าตรงไหนอะ

>>113 กูคำนวนตามข้อมูลโม่งๆ หนึ่งว่ะมึง เห็นมีมาแปะไว้เลยเอาตามนั้น ส่วนเรื่องมันต่างจากคำนวณเป็นหน้าตรงไหน ถ้าเป็นจำนวนคำมันจะได้มากกว่าหรือน้อยกว่าแบบคำนวณเป็นหน้าอะ แต่ก็อยู่ที่ว่าตั้งราคาที่หน้าล่ะเท่าไหร่ด้วยนะ ยังไงหนึ่งหน้าจำนวนคำก็ไม่เสมอกันตลอดอยู่แล้วด้วย

>>113 สูตรโม่งคือมองในมุมนักเขียน
ในมุมคนอ่านแบบกูและเพื่อนๆ ถ้ามึงอยากถูกสรรเสริญว่าขายราคาน่ารักราคามิตรภาพน่าซื้อหาต้องเอาจำนวนคำ_หาร_ราคา แล้ว ได้500อัพ //ถ้าหารแล้วได้ต่ำกว่า500คำ:1฿ ถือว่าราคาคนดัง//ราคาไม่ถูก//ราคาแรงอยู่
กูเป็นคนอ่านที่เวลาลังเล กับนักเขียนที่ไม่คุ้น อ่านตัวอย่างจบแล้วไม่แน่ใจว่าจะซื้อหรือไม่ซื้อดี จะลองหารจำนวนคำกับราคาก่อนซื้อ
ถ้าหารแล้วมากกว่า500 นั่นคือราคาดี ยิ้มให้ ติ๊กถูก
ถ้าน้อยกว่า500 ก็ถือว่าราคาไม่ถูก เบ้ปากนิดนึง แล้วดูอื่นๆประกอบอีกเยอะๆถึงจะซื้อได้

>>115 แสดงว่า 100,000 คำต้องขายไม่เกิน 200 เหรอ น้ำตานักเขียนอย่างกุไหลแล้ว แต่ขอบคุณสำหรับข้อมูล 55555

>>116 ถ้าไม่มีฐานนักอ่านมากนักก็ต้องยอมอะมึง แลกกับโอกาสที่จะเรียกความสนใจของนักอ่านให้มาซื้องานมึง เอาไว้ถ้าเริ่มมีฐานนักอ่านมึงค่อยขยับราคาของเรื่องต่อๆ ไปละกัน

>>112 โอเชแต๊ง
>>113 กุคิดตามสุตรที่โม่งคนนึงไปส่องราคานิยายของสนพ.แล้วมาถัวเอาอะ 0.0025*จน.คำ = กลางๆ / *0.002 ถูก / *0.003-0.004 แพง แต่ก็ตามที่>>115 ว่า เอาราคานักอ่านรักคือต้องถูกกว่านี้
ส่วนคำถามที่ว่าน้ำเยอะก็ได้เปรียบดิ ก็ถูก ถือว่าเขาโชคดีที่สำนวนน้ำเยอะ เพราะนักอ่าน(น้อทออล)เขาบอกว่าน้ำไม่น้ำมันค่อนข้างซับเจคทีฟ บทต่อปากต่อคำยาวเป็นหน้าๆ คนนี้ว่าน้ำ แต่อีกคนบอกว่ามันก็ถือเป็นการเล่าชีวิตประจำวันที่แสดงให้เห็นบุคลิกตัวละครงี้ หรือเขาอาจจะเป็นพวกบรรยายฉากต่างๆ ละเอียดจนนิยายหนาชิบหาย แต่เวลาเอามาสรุปมีอีเว้นท์เกิดขึ้นไม่กี่อย่าง บางคนชอบบางคนก็ไม่ชอบ
สุดท้ายต่างจากคิดราคา/จำนวนหน้าตรงที่อีบุ๊กมันไม่บังคับการตั้งค่าหน้ากระดาษตายตัว นข.บางคนจัดระยะขอบบนล่างซ้ายขวากว้างชิบหาย ตัวหนังสือใหญ่ บรรทัดก็ห่าง ตย. นิยาย 20,000 คำปกติถ้าจัดตัว 15pt ขอบ 1.5-2 cm น่าจะราว 100 หน้า แต่เขาจัดได้ 300 หน้างี้แล้วขายโดยอ้างอิงจำนวนหน้า อาจจะหลอกนอ.ที่ไม่ทันสังเกตได้ แต่ถ้าเจออย่าง 115 และผองเพื่อนเขาจะไม่หลงกลแถมน่าจะโดนเม้าอีก

กุ >> 113 เอง ขอบคุณมากเลยเพื่อนโม่งทุกคน คือกุเคยอ่านนานละที่เขาเอาจำนวนหน้ามาคูณ 0.x แล้วได้เป็นราคาที่เหมาะแต่เพิ่งรู้ว่ามีคำนวณเป็นคำด้วย ประเด็นคือกุอยากจ้างวาดปกอลังๆ อะดิ แต่พอลองหักเปอร์เซ็นกะแอพแล้วอาจต้องยอดเป็นร้อยเลยกว่าจะถอนทุนค่าปกได้ แถมไม่รู้ว่าจะไปได้สูงกว่านั้นแค่ไหนอีก555555 เอาเป็นว่ากุเป็นนักอ่านต่อไปสักพักก่อนแล้วกันฮือ555555

Ky พวกมึงได้ใช้หนังสือ"คลังคำ" เล่มใหญ่ๆเหลืองๆ7ร้อยกว่าบาทในการทำงานจริงๆไหม มันจำเป็นต้องมีไหมวะ

>>120 สำหรับกูมีไว้เปล่าประโยชน์ กูคงไม่ได้ใช้ ถ้ามีไว้คือประดับสวยๆ ให้ขึ้นชื่อว่ามี เพราะเดี๋ยวนี้กูเกิ้ลเอามันเร็วกว่า มีพิสูจน์อักษรช่วยดูให้อีกแรงนึงด้วย ถ้าจะหาคลังคำเพิ่ม พัฒนาสกิลด้านภาษาหรือสำนวน กุใช้วิธีการอ่านนิยายหลายๆ แนวเอาจะได้คำและการใช้ที่สมูทกว่า นักเขียนบางคนเปิดคลังคำมาเขียนแล้วบางทีดูรู้เลยอะเพราะมันไม่สมูท

>>120 กุมีอยู่ในบ้าน แต่บอกเลย 'ไม่จำเป็นขนาดนั้น' 555 คือมีไว้อ่านเล่นก็ได้ เหมือน option เสริมอะมึง แต่งทีเปิดอ่านทีเสียเวลาตายห่า กูเอามาลิสต์คำน่าใช้เก็บไว้เฉย ๆ (ปกติใช้ทริคนี้แหละ เจอคำไหนน่าใช้กูจะลิสต์เก็บไว้) ถ้าห้องสมุดแถวบ้านมึงมีค่อยไปหาอ่านก็ได้ ซื้อมาเก็บเหมือนกูนี่เปลืองตัง 5555

เชี่ย เชี่ย เชี่ย
ช่วงนี้หยุดบ่อยจนแทบไม่มีอารมณ์เขียนงานเลยว้อยยย แถมพอเขียนทีก็รู้สึกขี้เกียจอีก ถถถถถ

รี้ดคนกดเข้าชั้น 2k วางขายไม่ติดป้ายแดง แบบนี้ก็เป็นไปได้เหรอวะ กุเหนงานคนอื่นแล้วสงสัย หรือเขาไม่ป้ายแดงหมวดโรแม้ง ? เห็นคนอื่นก็ได้นี่หว่า

>>124 ลงให้อ่านฟรีจนจบเป่า ลงได้กี่วันแล้ว? อาจยังไม่ถึงรอบแจกป้าย กับอีกอย่างคือ เนื้อหาเรตเกินไป เมบไม่ให้ป้ายนะคะ เคยมีนักเขียนวายบ่นว่าทำไมตัวเองไม่ได้ป้ายท้้งที่ยอดเกิน200ไปเยอะมาก เนื้อหาที่เรตเยอะๆ เมบไม่แจ้งป้ายให้

>>124 วางขายนานรึยังเพื่อนโม่ง มีคนที่เสียงตอบรับใน รอร ดีคนกดเข้าชั้นเยอะ เล่มก็คนจองเยอะ แต่ยอดขายebookเกินกำหนดได้ป้ายแดงก็มีนะ เรตติ้งเรื่องนั้นในmeบ70กว่าๆ แต่ก็ไม่ได้ป้าย

>>124 กดเข้าชั้น ยอดวิว อ่านตัวอย่าง เยอะแค่ไหน ก็วัดจำนวนยอดขายไม่ได้นะมึง

กูเป็นสายอัปลงเว็บให้อ่านreal time มาตลอด อ่านเม้นละมีกำลังใจ พอจะลองมาซุ่มแต่งให้จบเพราะอยากได้เงินมากกว่าเดิมแล้วยากมากเลยว่ะ มันอึนๆไม่มีแรงเขียน หลายคนที่ทำได้คือเก่งจัง กูต้องการกำลังใจ ต้องการยอดวิววว

>>128 พวกเดียวกันเลยจ้า กูนึกว่าตัวเองละเมอพิมพ์555

>>120 มันก็ช่วยได้เวลารีเช็คแล้วเจอคำซ้ำเยอะ นึกคำไม่ออก ศัพท์อะไรสักอย่างติดที่ปาก หรือนึกอะไรไม่ออกสุ่มเปิดเอาไอเดีย แต่มึงระวัง คำในนั้นหลายๆคำตอนนี้กลายเป็นคำโบราณที่เด็กยุคนี้อาจไม่คุ้น ไม่รู้จักไปแล้วว่ะ
กุได้มาสามร้อย ขอบคุณเพื่อนโม่งที่ชี้เป้าตอนมันลด

>>125 >>126 ขอบใจมาก กุก็ลืมคิดเรื่องอ่านฟรีกะพรีเล่มเลย เพิ่งรู้ว่าโป๊เกินแล้วไม่ให้ก็มี เอาเกณฑ์ไรวัดหว่า 555
>>127 เก้ตว่าวัดชัดไม่ได้ แต่คิดว่าน่าจะพอกะคร่าว ๆ ได้น่ะมึง อย่างพวกตัวท็อปเว็บยังไงก็น่าจะเกิน 200 เล่มอะไรงี้ (ส่วนตัวกุคิดว่ายอด 200 โหลดมันไม่ได้เยอะขนาดนั้น /ถึงยอดกุจะไม่ถึงก็เหอะ 55555555ร้องไห้) กุเลยสงสัยเผื่อมีกรณียอดเกินแต่ไม่ให้ป้ายน่ะ

18+นิดนึง จุดเสียวของผญมันอยุ่ลคกขนาดนั้นเลยเหรอ หรือว่าไม่เกี่ยวกะขนาด กุก้ไม่เคยมีประสบการณ์ แต่เท่าที่อ่านนิิยายมา 100%ต้องบรรยายสื่อว่าพระเอกใหญ่งั้นงี้ แล้วคาร์ตัวเอกที่นขเขียนมันก็บ่งบอกทางอ้อมได้อย่างเช่น เป็นสเปคในฝันของคนเขียน ก็เท่ากับว่าคนเขียนนิยายส่วนใหญ่=ชอบผชคใหญ่ยาวๆใช่ปะ

KY ขอถามปสก.เพื่อนโม่งหน่อย ตอนขายเรื่องแรกแบบหน้าใหม่ถอดด้ามเลย ยอดกดเข้าดูในเม้ด*วันแรก*ถึง 800-1k ปะวะ ของกูประมาณนั้นแหละ ไม่รู้ว่าอยู่ในเกณฑ์น้อยไปมั้ย หรือสำหรับหน้าใหม่ประมาณนี้ก็ปกติแล้ว ถ้ามันน้อยไปกะจะลองลงทุนกับปกบ้างละ TT กดมาดูไม่ซื้อไม่เป็นไร ขอให้เห็นงานไว้ก่อนอย่างน้อยก็มีโอกาสมากกว่า

>>132 นี่คือเหตุผลที่คนอ่านนิยายเพื่อลืมโลกจริงที่โหดร้ายไงมึง ถึงจุดเสียวจะอยู่ตรงปุ่มค.ต.ร.ตื้นๆก็ตาม แต่ถ้าในนิยายพระเอกยังหน้าเหียก ผมบาง พุงปลิ้น จู๋เล็ก เอวไม่พริ้ว ไม่อึดไม่ทน เหมือนผัวที่บ้านหรือผู้ชายที่เจอในชีวิต แล้วจะอ่านไปทำไมวะ

>>132 คนอ่านส่วนใหญ่ชอบมากกว่า5555 เอาจริงลึกๆมันก็มีจุดเสียวอยู่นะมึง เมื่อก่อนมันมีประโยคแบบเล็กสั้นขยันซอยก็เสียว แต่สมัยนี้พอลองไปส่องคอมเม้นหลายๆคนก็เหมือนจะบอกเล็กไปยังไงก็ไม่ไหว (ส่วนนิ้วคือยังไงก็เสียวอยู่ละถ้าทำเป็น) ความใหญ่ยาวมีผลต่อความเสวว่ะ หลายๆคนยอมรับเลย

>>133 ของกุวันแรก 900 วันถัดมา 300 ถัดมา 100 แล้วก้ต่ำกว่าร้อยยาวๆ ยันวันโปรวันสุดท้ายเลยที่เด้งขึ้นมา300 อีกรอบ มือใหม่สุด ในรี้ดคนอ่านหลักสิบได้มั้ง แง

>>132 อิงจากตำราการแพทย์ จีสปอตผู้หญิงมันอยู่ห่างจากปากช่องคลอดประมาณสามนิ้ว เอานิ้วคลำๆได้ ส่วนใหญ่ยาวมันดีในแง่อิมเมจเติมเต็มจินตนาการอะมึง ดูเป็นชายดุดันแกร่งๆ สมมติวาดโดโป๊แล้วให้พระเอกหน้าหล่อร่างใหญ่กล้ามโตแต่กล้วยเสือกเล็กมันก็ไม่ฟินใช่ป่ะ ใหญ่ยาวมันก็ดูเร้าอารมณ์ประมาณว่ากระแทกจุกๆถึงจุดแน่ๆ แต่ให้เยจริงขอปกติไม่ใหญ่ไม่เล็กจะดีกว่า ใหญ่ยาวไปกลัวกีฉีก 55555555555555

>>131 เดี๋ยวนี้ไม่ใช่200 จะได้ป้ายนะจ๊ะหนู ๆ

>>138 อันนี้มันเป็นเกณฑ์ประมาณค่า บวกลบประมาณนี้

เรื่องนี้พูดกันบ่อย หนูๆ ในนี้รู้แล้วจ๊ะป้า

เพื่อนโม่งในนี้มีใครเคยขอลงแบนเนอร์ของรี้ดบ้างปะ แล้วพอมีเทคนิคดี ๆ ให้ได้รับเลือกมั้ย

>>141 ดวงจ้า

>>141 ดวง+อย่าเปิดเรื่องด้วยncโจ๋งครึ่ม

ขอบคุณพวกมึงมาก แล้วเรื่องส่งก่อนส่งหลังนี้ไม่มีผลเลยใช่เปล่า หรือแค่ส่งภายในวันที่ 15 ก็โอเคละ

>>144 ส่งก่อนหลังไม่น่าจะมีผล เพราะประกาศผลแม่งวันที่ 30 ส่งแล้วก็ไหว้พระ ดวงล้วน มึงอย่าไปเชื่อพวกทวิต ส่วนบางคนที่เขาไปเชิญคือหมวดนั้นคนมันส่งน้อย เขาเลยต้องหาเพิ่ม

>>132 อยากรู้จริงผายมือไปทางห้อง karma กล้าๆถามไปไม่ต้องเขิน ห้องนั้นมีโม่งชญ.ให้ข้อมูลดีอยู่
กูอยากตอบ แต่ไม่รู้ว่ามันออกนอกธีมของห้องนี้มั้ยนะ 5555 คหสต. จุดเสวผญ. (เน้นว่าจุดที่ทำให้เสร็จ) มันอยู่ไม่ลึกเว้ย ตื้นมาก เน้นเข้าออกถี่ๆ ไวและถูกจังหวะก็เสร็จได้ นี่เป็นเหตุผลว่าความยาวไม่เกี่ยว ผญ.กับผญ.ทำให้กันก็เสร็จแบบฟินได้ แต่เออความยาวไม่เกี่ยวก็จริง แต่ความหนาสิมีผล 5555

Kyพวกมึงคิดยังไงกับการเปิดโดเนทเหรอวะ เปิดดี/หรือไม่ดียังไง
ในกรณีที่ไม่ได้เป็นแฟนฟิคหรือไปก็อปรูปใครเขามา ไม่ได้ใช้ภาพเจนเอไอและพยายามคลีนนิยายตัวเองให้บริสุทธิ์ผุดผ่องทุกอย่าง

>>147 ก็แล้วแต่ศรัทธา ใครจะโดเนทก็โดเนทไม่ได้บังคับ

แต่กูสงสัยมากว่าทำไมฟิคจะเปิดโดเนทไม่ได้ ในเมื่อมันก็ใช้สกิลในการแต่งเหมือนกัน สมัยก่อนก็ขายฟิคกันเป็นล่ำเป็นสัน ตอนนี้เหมือนฟิคต้องโดนบังคับให้อ่านฟรีเท่านั้นห้ามหาประโยชน์

>>148 มันก็เป็นเพราะสายฟิคไปจิกกีสายอื่นเองอ่ะ ดราม่ามาจากพวกยืมเมจ ไปด่าพวกยืมเมจว่าหากินกับศิลปิน เกาะกระแส เอาเงินเข้ากระเป๋า เอาอิจเมจเขามาหากิน เอาไปเอามาเลยเหมือนมัดตัวเองไปด้วย

>>149 ไม่ว่ะ มันมาจากเคส จลลภ เขียนฟิคคู่ชิพดาราแล้วติดเหรียญรัวๆ ทำรายได้จากฟิคไปหลายล้าน คนเลยโวยกันว่ามันเกินไปป่ะ เหมือนทำนาบนหลังดารา จากนั้นเลยเป็นข้อห้ามไปเลยว่าฟิคห้ามติดเหรียญหารายได้ ถ้าได้นิดหน่อยพอกรุบกริบก็หลับตามองข้ามไปได้อยู่ แต่หลายล้านนี่มันก็เกินไปจริงๆอะ

>>150 แอพนั้น ฟิคก็ห้ามติดเหรียญมาแต่แรก แต่เงินมัดหอม นักเขียนเอาไปไว้หมวดอื่น แต่ก็ยังเป็นฟิค แล้วแอพเสือกมาอวย พังหมดเลยทีนี้

Ky ถ้าพระเอกเป็นรุ่นพี่ปี2(อายุ19ย่าง20) ปิ๊งน้องม.4(15ย่าง16) แต่ไม่จีบแต่มองๆ และแอบคิดหื่นตามอัตภาพของฮอร์โมนที่พลุ่งพล่าน แต่จะได้กันจริงๆตอนน้องอายุ20
รู้แบบนี้พวกมึงรู้สึกครีปปี้ไหมวะ
หรือว่าก็ขึ้นอยู่กับสำนวนคนเขียนอยู่ดีว่าจะชี้นำไปยังไง

>>152 ต้องดูหลายๆอย่างประกอบว่ะ
อย่างถ้ามึงไปอยู่หมวดโรมานซ์หรือรักผู้ใหญ่ก็ไม่น่าจะต้องการขายความรักใสๆคนกลุ่มนี้ก็จะคาดหวังncเลิฟซีนแซ่บๆก็จะไม่อะไรมาก
แต่ถ้าไปอยู่หมวดรักก็จะหวังความใสปราศจากตัณหาอ่านในวัดได้ มาเจอพระเอกหืดหาดก็จะฉอดมึงได้

>>152 ครีปปี้ครับ ถ้าอยู่หมวดนิยายรัก โรมานซ์ก็อาจจะโดน่าบ้าง แต่ถ้าหมวดรักผู้ใหญ่สบาบบรื๋อ

ตัวละครกูมันเพศหลากหลาย แต่ไม่อยากเอาไปลงหมวด BL เท่าไหร่เลยว่ะ รู้สึกมันไม่ค่อยเข้ายังไงไม่รู้ดิ คือตัวละครหลักกูไม่ใช่เกย์แต่เป็นนอนไบนารี่ อีกตัวเป็นทรานส์ มันพอจะลงหมวดไหนได้บ้าง

ky มึงมีใครเขียนนิยายเป็นงานเสริมแล้วต้องเขียนๆ หยุดๆ ไปทำอย่างอื่นแล้วรู้สึกกว่าจะกลับมาเขียนต่อได้มันยากไหมวะ มันไม่ปะติปะต่อว่ะ การวางปมอะไรก็ไม่สมเหตุสมผลสมูธเท่าตอนเขียนทุกวันเลย กูมาขอกำลังใจ

>>155 ไม่ว่าเพศอะไร แต่ให้จัดไปตามเพศวิทย์ สมมุตินอนไบมึงเป็นเพศ y จบกับ y ก็วาย แต่จบกับ x ก็ลง หมวดชญ แต่ถ้าทรานส์ให้นับเป็น ผญ ไปแล้ว หรือทรานส์เมน ก็เป็นชายไปละ

>>156 สู้ๆ เพิ่นโม่ง กุบอกได้แต่พยายามเขียนต่อไปให้จบร่างแรกทั้งๆที่รู้สึกไม่ปะติดปะต่อนั่นแหละ เขียนจบแล้วจากนั้นค่อยมาแก้ทีหลัง

เอออีกที ทรานส์ไม่แน่ใจ กุไม่เคยเจอนางเอกเป็นสาวสอง

>>156 จับมือเลยมึง กูนี่แหละ ดองเป็นปีๆ กลับมาจะต่ออีกทีคือตันไปแล้ว555 ทางแก้กูคือกลับไปอ่านทวนตินเก่าๆ อ่านเม้นนักอ่าน แล้วก็พล็อตที่เคยจดไว้ เลยพอจะต่อได้ติดหน่อย แต่ก็ไม่เหมือนเดิมนะแบบไอเดียแม่งเคลื่นว่ะ เช่น กูค้างไว้ช่วงพระเอกทำเควสต์เพื่อเอาของมาง้อนางเอก พอมาต่อแทนที่จะเริ่มที่ทำเควสต์ให้จบๆ กูดันอยากไปย้อนอดีตในมุมนางเอกซะงั้นว่าทำไมถึงเกิดปมที่ทำให้งอนพระเอกงี้ กลายเป็นดึงเนื้อเรื่องเพิ่มเฉยเลย555

>>156 กูวางงานเขียนไปทำวิจัยวันสองวันยังไม่มีอารมณ์เขียนเลย เนื้อเรื่องคือแปลกมาก ภาษาก็แปลกด้วยอิเหี้ย555 ต้องพยายามหาทางบังคับตัวเองให้เขียนชินมือทุกวะนให้ได้ว่ะ วันละพันคำก็ยังดี จับเวลาเลยก็ได้ กูโหลดพวกแอพจับเวลา 30 นาที 25 นาทีเงี้ยมา บางแอพมีเสียงฝนเสียงเตาผิงคลอ พยายามบังคับตัวเองให้เขียนตามเวลาให้ได้ก็พอ ยังไม่ต้องสนความยาว แค่ได้เขียนให้มือกับหัวมันยังจดจำการเขียนจดจำเนื้อเรื่องได้

>>156 >>160 พวกมึงทำยังไงให้ทิ้งระยะแล้วยังอยากจะเขียนเรื่องเดิมวะ กุนี่มีพล็อตใหม่ๆที่อยากเขียนงอกตลอดเลย เดี๋ยวฟังเพลงแล้วอยากเขียนสาวใสแอบรักเพลย์บอย สองวันถัดมาเดินผ่านพี่สาวขายาวแต่งตัวเกร๋ๆ พล็อตสาวมั่นกับหนุ่มเนิร์ดก็มา ได้แต่จดเก็บไว้จนลิสเรื่องที่ต้องเขียนกุยาวเป็นหางว่าวแล้วเนี่ย แง

กู 156 นะ ขอบคุณพวกมึงมาก สบายใจขึ้นว่าไม่ได้เป็นปวดหัวอยู่คนเดียว 55
>>162 กูตอบไม่ได้ เพราะกูก็เป็น 555

>>162 กุก็เป็น พล็อตมาทุกวัน
>>161 อันนี้น่าสนใจว่ะ ตั้งจิตสักชั่วโมง กูนะบางวันได้ประโยคเดียวจริงๆ กุก็โมเมกับตัวเองว่ากุได้แล้วสำหรับวันนี้

ปรึกษาหน่อยสิโม่งๆ กุจะพิมพ์เล่ม แต่ยอดคนติดตามไม่เยอะ ไม่รู้ว่าจะพรีได้กี่เล่ม แล้วก็เลยลังเลว่าจะจัดหน้า พิสูจน์อีกษรเอง / จ้าง ดี เพราะถ้าจ้างก็กลัวเข้าเนื้องี้ แต่ถ้าทำเองก็จะออกมาเพลนๆ น่ะ เพราะใช้เวิร์ดล้วน กูไม่เทพเรื่องจัดอาร์ตไรพวกนั้น

>>165 จัดหน้าเองไปเลย กูก็ทำในเวิร์ดเนี่ยแหละ กูโหลดอีบุ๊คโหลดฟรีสอนทำอีบุ๊คมาทำตามตัวอย่าง ประหยัดไปหลายตังเลยมึง

>>166 ไม่ใช่เจ้าของคำถาม​แต่อยากจัดหน้าทำ​ epub เป็นควรใช้โปรแกรมอะไร​ แบบเสียตังค์​ก็ได้​ อยากทำให้เป็น​ ​เบื่อเม็บเอาไปแปลงแล้วหน้าเพี้ยน

>>167 หน้าเพี้ยนยังไงเหรอ

>>167 กูส่งไฟล์เวิร์ดให้เมบจัดให้ ไฟล์เวิร์ดฉบับเดียวกับที่จะแปลงเป็น pdf ตอนอัปลงเมบเนี่ยแหละ แต่ไฟล์กูไม่มีการเคาะตัดบรรทัดนะ(แบบพอถึงริมขอบแล้วคำหรือประโยคไหนยาว ตามหลักการจัดหน้าเขาจะเคาะๆๆๆให้มันตัดอัตโนมัติเด้งลงบรรทัดใหม่แบบสวยๆ อะ) กูปล่อยให้เวิร์ดมันตัดคำมันเอง พอไปอยู่ใน epub มันจะไม่เพี้ยน

>>167 ส่ง​ word และ​ pdf ไป​ เพี้ยนที่กูเจอบ่อยคือ​ กูแยกตอนด้วยการกด page break ท้ายตอนทุกครั้ง​ แต่พอเป็น​ epub มันไปกองรวมกันเป็นตอนเดียว​ ถ้าดูตามหัวตอน​ มันจะแปลกมาก​ ขึ้นตอนที่​ 3 ตามด้วยชื่อตอน​ อ่านๆไปเจอชื่อตอน​ 4, 5, 6 ในตอนเดียวกัน​ ถ้าดูตามสารบัญ​จะชวนงงเพราะเลขตอนโดดจาก​ 3 แล้วไป​7 เพราะ4-6 โดนจับรวมไปอยู่กับ​ 3
ย้ำว่ากูแยกตอนด้วย​ page break แล้วนะ​ นี่กำลังคิดว่าต้องส่งไฟล์​ Word​แยกทีละตอนมั้ย

>>170 มึงๆ กุทำแค่ธรรมดาเลย วางเวิร์ดต่อๆ กันแแบบทำรายงาน555 ขึ้นตอนใหม่ก็กด enter ไปหน้ากระดาษใหม่ แล้วหัวตอนกุกดเป็นหัวเรื่องไว้ ทุกหัวตอน มึงไม่ต้องแยก page break ใดๆ ทั้งสิ้น epub กุเรียบร้อยดีทุกอย่าง เม็ดเอาออกแค่ภาพ กุ๊กกิ๊กหัวตอนกุออกแค่นั้น แต่ PDF ก็สวยงามฉบับง่ายๆ ไม่เคยเละเลย กุเลยงงว่า epub เละนี่มันยังไง เพราะไม่เคยมีปัญหา

>>170 ตอนมึง ​page break เพื่อขึ้นตอนใหม่ มึงขึ้นหน้ากระดาษใหม่ก่อนปะ ถ้าไม่ตรงนี้แหละอาจจะเป็นปัญหา

>>171 >>172 อ้าว​ นี่ขึ้นตอนใหม่ด้วยการเคาะ​ enter กันเหรอ​ กูนึกว่า​ page break กัน​ เพราะถ้ามึงจะ​ edit แล้วบรรทัดเลื่อน​ เท่ากับต้องมาเคาะ​ enter ใหม่​ กูเลยถนัดใช้​ page break ขึ้นหน้ากระดาษใหม่ทุกครั้ง
งั้นเด้วกูจะลองเอา​ page break ออกแล้วเคาะๆ​ enter แทน

>>173 เดี๋ยวๆ กูก็ break next page เหมือนกันแต่ไม่เคยมีปัญหาแบบมึงนะ รอเพื่อนโม่งอื่นที่รู้มาช่วยแก้ ที่เจอมีอย่างเดียวคือเม็ดเบลอไม่เขียนชื่อตอนให้กู กลายเป็นช่องโล่งๆท่ามกลาง 20 ตอน555

>>173 ที่กูเคาะเอนเทอร์เพราะกูไม่เชี่ยวเรื่องเครื่องมือด้วย แค่บอกว่ามันทำแล้วไม่เละเลย แต่เวลาเช็กรื่องหัวตอนขยับ กูก็กดไล่ดูจากหัวเรื่องที่มันขึ้นด้านข้าง ขยับนิดหน่อย มันไม่เสียเวลาอะไรเลยจิมๆ

ถ้ากูหยิบฉากในหนังมาใช้แบบนิดๆหน่อยๆนี่จะเป็นไรมั้ยวะ ไม่ได้เอาพล็อตหนังมาเขียนทั้งดุ้นนะเว้ย แค่ใช้อีเวนท์ตั้งต้นคล้ายๆกัน เดินเรื่องต่างกัน จบไม่เหมือนกัน อันนี้มันจะเป็นฮาร์ดเรฟไปมั้ย

>>176 อารมณ์ประมาณเด็กแว่นแผลเป็นกับบ้าร้ามอสงั้นป่ะ ก็ได้แระ เรียกแรงบันดาลใจ555

เอิ่มมมม เชี่ยล่ะ กูว่าเขียนนิยายเล่ม 3 มาตั้งแต่เดือน 6 แล้วไม่เสร็จซะที
แต่พอลองเอาความยาวมาเทียบแล้ว ความยาวแม่งก็เทียบเท่านิยาย 2 เล่มก่อนหน้านี้แล้วซะงั้น
สงสัยต้องแยกเป็นเล่ม 3-4 ขายพร้อมกันแล้วจริงๆ แฮะ

ว่าไปอยากลองถามความเห็นโม่งหน่อยแฮะ
ถ้ากูเขียนขายลงเว็ปรายตอนไปแล้วทีหนึ่ง แล้วรีไรท์ก่อนเอาไปตั้งขายเป็นเล่มอีกต่อหนึ่ง มันจะคุ้มค่าที่จะทำมั้ยหว่า

ที่กูคิดเลยคือฉบับรีไรท์ จะตั้งเป็น Complete Edition มีปกรายเล่ม มีภาพประกอบ มีเนื้อหาเสริม เส้นเรื่องอาจจะเหมือนเดิม แต่มีความสมบูรณ์มากกว่าฉบับที่ขายบนเว็ป ซึ่งอาจจะต้องลงทุนมากกว่าเพราะต้องจ้างวาดปก + ภาพเพิ่มอะไรทำนองนี้ แต่กูไม่แน่ใจว่าพฤติกรรมผู้บริโภคจะยอมซื้อกันมั้ยนี่ล่ะ

>>175 กูก็ไม่ถนัดใช้เครื่องมือพวกนี้เลย อาศัยห้องนักเขียนกับพวกที่สอน ๆ อ่ะแล้วเอามาใช้ผิดมั่งถูกมั่ง ที่มึงแนะนำให้ใช้ enter กูว่าก็ควรค่าที่จะลองนะเผื่อจะแก้ปัญหาสักที
>>174 ชื่อตอนหายกูก็เคยเจอนะเออ โหว่ฟันหลอชัดมากเวลาดูสารบัญ แม่งกูนี่ถูกโฉลกกับไฟล์ epub โดยเม็บมาก อะไรที่คนไม่ค่อยเจอ มาเจอกับกูจัง 55555

แต่เรื่องทำไฟล์ epub เองนี่กูคิดจริงจังนะ ถ้าใครมีโปรแกรมหรือฮาวทูอะไรแนะนำก็จะขอบคุณมากๆ

>>179 คุ้มไม่คุ้มตอบยาก ขึ้นอยู่กับเม็ดเงินที่มึงจะลงกับปก ยอดขายที่มึงคิดว่าน่าจะทำได้ ภาพประกอบเป็นยังไง เนื้อหาที่ว่าสมบูรณ์นี่แปลว่าสนุกขึ้นแค่ไหน ฯลฯ
พฤติกรรมผู้บริโภคจะยอมซื้อมั้ย ตอบแบบที่เคยเห็นมา ถ้าปกมึงสวย ยังไงก็ตกคนใหม่ ๆ ได้ชัวร์ ย้ำอีกทีว่าปกสวยมีชัยไปเกินครึ่ง
แต่ถ้ามึงจะทำ มึงต้องเตรียมเจอคำถามคนอุดหนุนแบบจ่ายรายตอน
เช่น แบบรายตอนจะรีไรท์ให้มั้ย ถ้ามึงจะรีไรท์ให้เหมือนกันหมด มึงก็อาจจะเจอคนบ่นว่าชอบฉบับก่อนรีไรท์มากกว่า แบบรายตอนอยากได้ภาพประกอบแบบเล่มด้วย มึงจะจัดการยังไง ลองศึกษานข.ที่เคยทำแบบนี้ดูว่าตอบยังไง เยียวยาคนอ่านกลุ่มเก่ายังไง ถ้าโชคดีคือคนอ่านกลุ่มเก่ามีจำนวนน้อย(?)และไม่ใช่สายเคลมสายเรียกร้อง มึงก็อาจจะไม่ต้องปวดหัวมาก

ปล ทำไมมึงจะทำภาพประกอบด้วยวะ กูไม่ค่อยเห็นคนทำ แชร์ข้อดีข้อเสียให้ฟังหน่อยสิ เผื่อกูจะลองทำมั่ง

>>179 ภาพประกอบ ถ้าไม่ใช่เอนเนอจี้ เงินเหลือเยอะ แนะนำว่าไม่ต้องค้าบ ภาพประกอบไม่ใช่ส่วนสำคัญในการตัดสินใจซื้อของนักอ่านเลย แต่ปกใส่ใจนิดหนึ่ง ให้สวยหน่อยก็ดี ส่วนไอ้เรื่องรายตอนกับอีบุคไม่เหมือนกัน มึงพึงระวัง เรื่องหน้าฝั่งรายตออาจจะเทมึง เกิดทางอีบุ๊คแป๊ก มึงหมาเลยนะ แล้วกุงง มึงจะคิดแยกส่วนกันทำไม ในเมื่อนิยายเรื่องเดียวกัน ได้กำไรจากรายตอนมาลงทุนปกละ มึงก็ถือว่ากำไรละอีบุ๊คอะ

KY จ้า กุอยากเน้นคำในบทบรรยาย/บทพูเอะ กุควรใช้ 'แบบนี้' หรือเอียงคำนั้นดีวะ

>>183 เอียง

Kyมึงๆหลานกูควรรู้ไหมว่าพ่อของตัวเองคือใคร ในกรณีที่กูจะให้นางเอกกูท้องแล้วหนีเลิกผัวเก่าชั่วๆ ไปมีผัวใหม่ดีเลิศ
คนเราจำเป็นต้องรู้จักพ่อแท้ๆไหมวะ

>>185 ถ้ามันไม่ได้เซ็นรับรองบุตรไว้ ไม่ต้องรู้ก็ได้ เพราะคงไม่มีผลอะไร ทางกฎหมายที่ต้องไปเกี่ยวกับมัน

>>185 ไม่ต้องรู้ก็ได้ ให้น้องไปรู้ตอนบรรลุนิติภาวะมีวุฒิภาวะแยกแยะได้ว่าอะไรดีไม่ดี ได้ไม่ไปแย่งซีนนางเอกกับผัวใหม่ด้วย
เผลอๆเก็บเงื่อนงำพ่อที่แท้จริงไว้ไปโยงต่อพล็อตเป็นอีกเรื่องไปได้เลยด้วย

มึ้งงงงงงงงงง กูอยากเขียนฉากแบบที่นางเอกโดนตัวร้ายบีบบังคับให้มายั่วพระเอก จะได้มีอะไรไปแบล็คเมล์ ฉากประมาณว่านางเอกเป็นลูกน้องของตัวร้ายแล้วโดนบังคับให้ทำ นางไม่ได้อยากทำแต่โดนกดดัน เอาครอบครัวนั่นนี่มาข่มขู่จนนางจิตตก สติแตก ต้องทำ พระเอกกูแสดงความเป็นพ่อพระงดเงี่ยน จัดการปลอบให้นางเอกสงบ รับปากว่าจะช่วยครอบครัวไรงี้ แต่พออีเวนท์นี้ผ่านไป พระเอกกูเอาภาพที่โดนยั่วนั่นมาว่าว ฮีไม่ได้เป็นคนดีอะไรเท่าไหร่หรอก ชอบนางเอกแต่จะให้เยคนที่กำลังจิตตกก็ทำไม่ลง อันนี้มันจะดูครีปปี้ไปป่ะ เรื่องมันแนวดราม่ามี 18+ แซมนิดๆหน่อยๆ กูแค่ไม่อยากให้คนขนลุกกันเวลาตัวละครมันเผยด้านมืด 555555555555555

>>188 กุชอบๆ พระเอกลูกชายมึงดูเป็นคนดีย์แบบมีนัยยะดูปลิ้นปล้อนตอแหลดี มาแนวปากบอกอีกอย่าง แต่ในใจคิดหื่นคิดแซ่บคลั่งรัก คนอ่านโรมานซ์อาจชอบนะ ดูไม่น่าเบื่อ คาร์ไหลๆดิ้นได้ไปตามอารมณ์ แต่ถ้าหมวดรักอาจจะเหวอ

>>189 ไม่ได้เซ็ตให้มันแสนดีพ่อพระอะไรหรอก พระเอกกูชอบนางมานานแล้ว มีสาวที่ชอบมาแก้ผ้าให้ดูตรงหน้า จะจัดเลยก็ได้แต่นางเอกมันทำกริยาแบบที่ดูก็รู้ว่าฝืนใจจะให้ทำมันก็เหมือนกำลังจะไปเรปเขา แต่ภาพนมที่เขาเอามาเสิร์ฟถึงที่มันยังติดอยู่ในหัวเลยต้องเอาออก กูว่าสมเหตุสมผลในคาแรคเตอร์แต่กลัวคนอ่านจะเหวอเอาอะดิ กำลังดราม่าอยู่ๆโดดไปเงี่ยน 555555555555

>>182 หลักๆ คือ กูอยากจะเขียนแบบอัพตอนใหม่ๆ ได้บ่อยๆ น่ะ

แต่พอเขียนไปซักระยะหรือจนจบเล่มแล้วมันต้องมีการรีไรท์เป็นปกติ ซึ่งบางทีมันทำให้กูเห็นข้อผิดพลาดแล้วแก้ไข+ใส่เนื้อหาเพิ่มเติมเข้ามาไง แล้วไอ้ตรงนี้มันไปแก้แบบรายตอนลำบาก + เสียเวลา เพราะกูเน้นเขียนแบบยิงยาวไปเรื่อยๆ จะไปเพิ่มบทอะไรเข้าก็ไม่ได้อีก กูเลยคิดจะทำแยกกันไปเลยแบบของฝั่งญี่ปุ่นโน้น

ส่วนเรื่องภาพประกอบกูก็เอามาจากนิยายฝั่งญี่ปุ่นนั่นล่ะ

>>191 ถ้างบเหลือเงินถึงก็ลงทุนกับภาพประกอบเต็มที่เลย
สวนกูนั้นนูกูจัดๆมีภาพประกอบคนก็ไม่ซื้อ ยอดขายที่ได้คือพอแค่ค่าปก ภาพประกอบคือเข้าเนื้อเยอะมาก กูเข็ดเลยอะ ไม่ดังถึงขั้นป้ายแดงทุกเล่มยอดขายวันนึงพันอัปกูปฏิญาณกับตัวเองเลยว่าจะไม่ทำอีกละ5555

เพื่อนโม่ง ถ้าบังเอิญเจอเรื่องย่อนิยายที่พล็อต(เหมือนจะ)คล้ายกับนิยายที่มึงกำลังแต่ง มึงจะลองอ่านเรื่องนั้นมั้ยวะ (ด้วยความสงสัยว่าแม่งจะคล้ายแค่ไหน) 555

>>191 ถ้าทุนไม่เยอะ อย่าเลียนแบบเลยว่ะ

>>193 เป็นกูส่องนิดนึงแค่หน้าแรก แต่ไม่อ่านจริงจัง กลัวเรานี่แหละจะไปคล้ายเขาเองแบบไม่ได้ตั้งใจ555

>>193 กุจะซื้ออ่านจนจบเลยด้วยเพื่อให้เมคชัวร์ว่าจะไม่มีฉากกิมมิคอะไรคล้ายๆ นอกจากพล็อต แต่กุต้องมีแนวทางของกุในใจอยุ่แล้วด้วย ไม่ง้้นถ้าเขาเขียนดีอาจเผลอตัวเอามาเป็นแรงบันดาลใจโดยไม่รุ้ตัวแล้วคราวนี้จะโดนนอ.ด่าจริง

>>196 ละถ้ามึงบังเอิญเจอแจ๊กพ็อต เหมือนเป๊ะหรือคล้าย ๆ มึงจะแก้ของมึงปะ ถ้าเป็น point สำคัญแบบเปลี่ยนไม่ได้เลย

>>193 อีกอย่างหนึ่งที่พึงระวัง อย่าตั้งธงว่าเขาลอกแน่ แล้วคิดไปเองเชียว

>>197 กุมองว่ายังไงก็ไม่มีทางเหมือนเป๊ะว่ะ สมมติพล็อตท้องแล้วหนี เริ่มจากเป็นเด็กเสี่ย คั่วกันจนมีใจ ตัวจริงเข้ามา เข้าใจผิด หนี รุ้ตัวว่าท้อง ผัวพึ่งรุ้ใจตามมาง้อ อันนี้เบสของพล็อตนี้ที่ใครก็ว่ามึงลอกไม่ได้เพราะมันเป็นงี้เกือบร้อยทั้งร้อย(…) แต่เหตุผลที่เข้าใจผิด วิธีที่ตัวจริงเข้ามา วิธีหนีผัว ฉากหวานๆ ตอนเริ่มมีใจ หรือกระทั่งจุดเริ่มต้นมาผูกปิ่นโตแต่ละอีเว้นท์มันมีความเป็นไปได้เป็นสิบอย่าง พอรวมหลายๆ อีเว้นท์เป็นเส้นเรื่องของมึงเองมันจะแจ็คพ็อตเหมือนทุกตรงก้ยากนะเว้ย แต่ถ้าพูดถึงแค่เหตุการณ์เดียวในเรื่องว่าไปซ้ำกับเขาแล้วเสือกคิดทางออกเดียวกันอีก สมมติว่านางเอกหนีด้วยวิธีแกล้งตายให้ผัวซึมไปห้าปีละกัน ถ้ากุไม่อยากเปลี่ยนจริงๆ ในระหว่างห้าปีนั้นการใช้ชีวิตของนอ.กุต้องแตกต่างจากเขาว่ะ อิพอ.อาจจะซังกะตายเหมือนกันได้อยุ่

จริงอย่าง >>199 มันบอก ถ้าเป็นกูไม่รู้ว่าพล็อตเหมือนก็จะเขียนต่อไปแบบไม่รู้นี่แหละดีสุด แต่ถ้าดันไปรู้ แล้วเขาเผยแพร่งานก่อน ก็จะหาเวลาไปอ่านตัวอย่างงานเขาว่ะ ว่าเราเหมือนกันจริงไหม ถ้าไม่แรร์ไม่แพงพอมีกำลังซื้อ ก็จะซื้อมาลิสต์ว่าอะไรเหมือน อะไรที่กูแก้ไม่ให้เหมือนได้บ้าง รายละเอียดเล็กๆของเขาที่ดันเหมือนเรานี่สำคัญมากๆ แต่จะทำแบบนี้ได้เมื่อกูมีเส้นเรื่องของตัวเองชัดเจนแล้วนะ ไม่งั้นจะกลายเป็นก็อปเขาของจริงเลย พังแน่
อย่างมีเรื่องนึงปิดการขายไปแล้ว ป้าๆในกลุ่มที่มึงก็รู้ว่ากลุ่มไหน ลิสต์ความเหมือนออกมาเป็นสิบๆข้อเลย แล้วสืบดิจิตอลฟุตลองชีสจนรู้ว่านข.ที่ก็อปเป็นfcที่เคยเขียนรีวิวนิยายในเmบให้นิยายที่เป็นแรงบันดาลใจ แบบรีวิววิเคราะห์เจาะลึกถึงแก่นรีวิวดีจนคนชื่นชม แล้วมันมีรายละเอียดเล็กๆที่เถียงไม่ได้ว่าไม่ได้ก็อปคือ พระเอกใช้จิ๋มกระป๋องสีชมพูเหมือนกัน

Kyถ้าวางขายebook ในเมดสิ้นเดือนนี้เงินจะได้วันไหนเหรอวะ

ถ้าวางภายใน 31 ส.ค.นี้ จะได้วันที่ 20 ก.ย. เลย มันตัดยอดทุกสิ้นเดือน

>>201 ลืมบอกจะได้เฉพาะยอดที่มาจากการซื้อทุกช่องทาง ยกเว้นในแอปเปิ้ล เวลาดูไม่ต้องตกใจว่ามันทำไมได้ไม่ครบ อะกุก๊อปมาเลย

ยอดขายแบ่งเป็นสองแบบ ได้แก่

1. ยอดขายจากการชำระเงินผ่าน Apple

2. ยอดขายจากการชำระเงินที่ไม่ผ่าน Apple (Non-Apple) เช่น Credit Card, Counter Service, ATM, PayPal, 2C2P Credit Card, The 1 Point และอื่นๆ

โดยในรายงานการขายแต่ละรอบนั้น ยอดขายจาก Apple เป็นยอดขายของ 2 เดือนก่อน ส่วนยอดขายจาก Non-Apple เป็นยอดขายของเดือนที่แล้ว เพื่อให้เข้าใจง่ายๆ ขอยกตัวอย่างตามนี้

- ยอดขายที่จะโอนภายในวันที่ 25 ก.ย. (แสดง Sales Report ต้นเดือน ก.ย.) จะประกอบด้วย ยอดจาก Apple เดือน ก.ค. + ยอดจาก Non-Apple เดือน ส.ค.

- ยอดขายที่จะโอนภายในวันที่ 25 ต.ค. (แสดง Sales Report ต้นเดือน ต.ค.) จะประกอบด้วย ยอดจาก Apple เดือน ส.ค. + ยอดจาก Non-Apple เดือน ก.ย.

* ทั้งนี้วันแสดงผล Sales Report คือวันที่ 5-10 ของทุกเดือน และวันโอนเงินจะอยู่ราววันที่ 20-25 ของเดือนจ้า

>>200 เหี้ยจัด สีเดียวกันด้วยนะ 55555

ว่าแต่มีเคสไม่เป๊ะ แต่แอบคล้าย ละลูกหาบรุมปาหินบ้างมั้ยวะ อยากสิชม ของกุเคยเจอเรื่องนึง จำชื่อไม่ได้แล้ว แต่เรื่องย่อหลังปกคล้ายเรื่องดังเรื่องนึง (อาชีพกะไดนามิคคสพ.พระนาง) นักอ่านมาเม้นถามในเว็บเลย

>>204 อันนี้ถามทั้งที่ยังไม่น่าอ่านเล่มเต็มนะ เห็นเรื่องย่อละฟันเลย

>>200 เรื่องอะไรวะนี่ 555555555 สงสัยกุไปมุงไม่ทัน

>>204 มีเคสหนึ่งที่ถูกหาว่าลอกเรื่องลัก เพราะฟีลแบบ พระเอกนางเอกมาเจอกันอีกทีลูกโต เรื่องที่โดนลืมชื่อไปละ

มึงเคยโดนพิสูจน์อักษรไม่ดีป่าววะ กูอยากจ้างแต่กลัว เพราะราคาก็เอาเรื่องอยู่

>>208 เคยโดนดองงาน มึงส่องให้ดีก่อน ส่องหลายๆ เจ้า

>>208 เจ็บมาเยอะ ลองดูดีๆ อยากเตือนว่าอย่าเอาที่ราคาถูกมากนะ เชื่อเถอะเอาที่ราคาสูงแต่มีมาตรฐานดีกว่ามาปวดหัวทีหลัง

ใครเคยใช้บริการพิสูจน์อักษร ของ ปอษ ดีไหมวะ

กูอายุ 35++ กำลังกังวลว่าอาจจะตกงาน และอายุเท่านี้คงหางานใหม่ยากอยู่
กูเลยอยากรู้ว่าเขียนนิยายขายมันพอเลี้ยงตัวเองมั้ยวะ กูมีบ้านมีอที่ซุกหัวนอนเลยไม่ต้องกังวลกับค่าใช้จ่าย

>>212 ถ้าเรื่องดัง รายได้เป็นแสนเป็นล้านต่อเรื่องก็มี เน้นว่าถ้าดัง ตัวท็อป

>>213 ky อันนี้อาจไม่เกี่ยวกับต้นทางเท่าไหร่ รายได้เป็นแสนต่อเรื่องนี่นับเป็นตัวท็อปไหม หรือต้องหลักล้านต่อเรื่อง

>>214 ตัวท็อปดูได้จาก มีชื่อในตู้นิยาย555555

>>214 หมายถึงทู้ตู้นิยาย555

เขียนมาจะปีละ เวลาก็มี พลอตคร่าวๆจนจบก็มี ความตั้งใจกูก็มี แต่เสือกเข็นมาได้แค่ 8 หมื่นคำ(ที่ยังไม่ตบ)​ พึ่งมาได้ครึ่งเรื่อง กูท้อเหลือเกิน 🥲 งานเขียนคงไม่ใช่ทางหากินกูสินะ

>>217 สู้ ๆ เว้ยมึง ครึ่งทางแล้ว อดทนอีกนิด ให้ทิ้งก็เสียดาย ฮึดสู้อีกหน่อย

กูมีพล็อตนิยายแล้ว มีตอนต้น ตอนกลาง ตอนจบ รายละเอียดต่างๆก็คิดไว้หมดแล้ว แต่ทีนี้กูอยากได้คนปรึกษาพล็อต มาเกลาๆตบๆให้เข้าที่หน่อย กูจะใช้บริการบก.ดีป่ะวะ กูไม่ค่อยไว้ใจว่าจะโดนเอาไอเดียไปรึเปล่า ใครเคยใช้บริการอะไรพวกนี้กูขอคำแนะนำหน่อยว่าคุ้มมั้ย

>>214 ตัวท้อปนี่เรื่องละหลักล้านอัปนะกุว่า บางคนออกปีละเรื่องแล้วกินยาววววว

Ky ใน ky พระเอกแบบไหนเป็นที่ต้องการของตลาดมั่งวะ นอกจากผัวเหี้ยผัวโบ้ยอดฮิตเนี่ย 555

>>221 พระเอกเถื่อนๆ หน่อย แต่อ่อนโยน เย็ ดเก่ง

>>221 ไทป์ไหนก็ได้แต่อย่าจ๋องอ่ะมึง จะผัวเด็กผัวแก่ ผัวโบ้ผัวเนิร์ด สุดท้ายแล้วต้องบู๊ปกป้องเมียได้ ถึงคราวเยต้องดุ ที่เหลือในชีวิตมันจะเป็นยังไงก็ช่างแม่มัน

>>221 ทำกับข้าวให้นางเอกกินได้ ดูแลดีไม่เป็นภาระ ใส่ใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ สายเปย์ รักนางเอกมาก หล่อดีเลิศ มีคุณสมบัติที่ทำให้ตัวร้ายเงิบ แบบว่าทำให้ศัตรูของนางเอกอิจฉาที่นางได้ผู้ชายคนนี้ คนอ่านก็จะเชิ่ดๆสะใจแทนนางเอก

>>220 โหเรื่องละล้าน กุไม่หวังอะไรละ ขอเป็นรองท็อปเรื่องละแสนก็พอ 55555555

>>225 บางคนอาจจะบอกว่าวงการนิยายมันไม่พอกิน แต่กุขี้เสือกและอยากได้แรงอิจฉามาผลักดันตัวเองเลยแอดนักเขียนตัวท้อปๆ ไว้เยอะ พวกนี้วางขายงานเดือนสองเดือนก็ได้หลายพันโหลด กุก็ลองคำนวนเงินคร่าวๆ เรื่องละล้านน่าจะได้กันหลายคน พวกรองท้อปก็ได้กันนะ ส่วนพวกยอดพีระมิดนี่กุว่าเรื่องนึงสองสามล้านเป็นอย่างต่ำ

กรณีที่โนเนมมากๆเนี่ย ทำยังไงถึงจะให้ถูกค้นพบวะ กูยังไม่ได้ขายงานนะ แต่อยากให้มีคนมาอ่านเยอะๆ ทุกวันนี้ยอดอ่านหลักสิบหลักร้อยเอง หรือมันไม่น่าสนใจเขาเลยไม่อ่านกัน

>>227 กูครั้งแรกเลยดวงอะ สมัยรีดยังติดต่อคนไปขึ้นแบน กูได้ขึ้นอยู่เกือบเดือน ยอดขายเรื่องนั้นถล่มทลาย ปัจจบุนพอมีแฟนคลับให้ชื่นใจ กราบไหว้แอดมินคนใดก็ตามที่ประทานโอกาสนี้มา ขอให้ได้เป็นเทวดานางฟ้าบนสวรรค์5555 มึงมีรูปแบบถูกลิขสิทธิ์ ปกอะ ก็ลองส่งไปชิงขึ้นแบนเนอร์ดู ไม่จำเป็นต้องเป็นปกวาดก็ได้ ปกแค่ถูกลิขสิทธิ์ เพราะถ้าปกเอไอหรือก๊อปมาโดนแหกแน่555 เดือนนี้ยังไม่ได้ เดือนหน้าส่งใหม่ ส่งมันภาพเดิม วนไปจนกว่าจะได้ขึ้น แต่ถ้าได้ขึ้นแล้ว ห้ามส่งซ้ำนะ เพราะวิธีไหนๆ ก็ต้องเสี่ยงดวง ติ๊กต๊อกทำมาจนท้อก็ยังไม่มีคลิปแมสสักคลิป เอาไปโพสต์ตามกรุ๊ปก็มีแต่นักเขียนด้วยกัน

>>227 อะรายละเอียด เปิดให้ส่งทุกวันที่ 1-15 ของทุกเดือน ประกาศผลว่าได้มั้ย วันที่ 30 ของทุกเดือน ถ้าได้ก็ไปขึ้นล็อตเดือนหน้า

หากสนใจเสนอขึ้นแบนเนอร์ สามารถแจ้งรายละเอียดตามหัวข้อต่อไปนี้ และส่งเข้ามาทางอีเมล banner@readawrite.com
ชื่อเรื่อง
ลิงก์เรื่อง
หมวดหมู่
ภาพปกที่เป็นลิขสิทธิ์ของนักเขียน (ยังไม่ต้องทำเป็นแบนเนอร์)
ชื่ออีเมล : ใช้เป็นชื่อเรื่องและนามปากกาที่เสนอขึ้นแบนเนอร์
สามารถส่งเรื่องเดิมกับที่เคยส่งมาช่วงปิดรอบ (เดือน มี.ค.-ต.ค. 65) หรือส่งเรื่องใหม่ก็ได้ค่ะ

นิยายที่ส่งขึ้นแบนเนอร์จะต้อง...
1. มีภาพหน้าปกที่เป็นลิขสิทธิ์ของนักเขียน และรูปภาพต้องไม่วาบหวิว
2. มีจำนวนตอนที่เผยแพร่ให้อ่านได้มากกว่า 10 ตอน
3. ไม่มีเนื้อหาไม่เหมาะสม เช่น เนื้อหาล่วงละเมิดทางเพศเยาวชนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ, เนื้อหาทางเพศระหว่างบุคคลที่อยู่ในครอบครัวเดียวกัน หรือเนื้อหาอื่นๆ ที่ไม่เหมาะสมต่อการโปรโมทในวงกว้าง
หากในเดือนนั้นๆ มีผลงานที่ส่งเข้ามาและผ่านเกณท์เบื้องต้นมากกว่าสลอตแบนเนอร์ที่มี จะนำผลงานที่ผ่านเกณฑ์ทั้งหมดมาสุ่มเรื่องที่ได้ขึ้นแบนเนอร์ต่อไปค่ะ

>>228 แต๊งกิ้วมากมึง ทีแรกกูว่าจะลองส่งไปให้พวกนักรีวิวเขาอ่านกัน เห็นบางเรื่องพวกแอคใหญ่รีวิวแล้วคนก็ตามไปอ่านกันเยอะแยะ แต่แบบนี้ต้องจ้างเขารึเปล่าวะ กูเขียนแนวแฟนตาซีไม่เน้นรัก เน้นไขปริศนาสืบสวน แต่กูก็รู้สึกว่ากูอาจจะเขียนน่าเบื่อเองคนเลยไม่อ่าน ถ้าส่งไปให้พวกนักรีวิวแล้วเขามาอวย กูกลัวคนตามมาอ่านจะผิดหวังเอา

>>230 ตอบแบบตามความจริงเลยนะ มันอาจจะไม่ใช่มึงเขียนไม่ดี แต่งานนี้มันไม่เกิดในไทย ขายได้หลักร้อยก็เก่งมากๆ แล้วมึง

>>231 แนวนี้*

>>231 กูยังไม่ได้ขาย เขียนให้อ่านฟรี แต่คนอ่านน้อยเหลือเกิน มีแค่หลักสิบจนกูมาคิดว่าหรือกูควรไปเขียนแนวแมสๆผัวโบ้ดี กูอยากดังกะเขามั่ง

>>230 มึงดีเลย แนวนี้กุว่าคนส่งไปขอขึ้นน้อย แต่ละแนวเขาจะเฉลี่ยๆ กันเว้ย

Kyตรรกะหรือหลักการที่ยึดถือในงานเขียนของพวกมึงคืออะไรเหรอวะ แบบว่าในวันที่หมดไฟหรือสงสัยว่าตัวเองทำเหี้ยอะไรอยู่ หรือท้อแท้ สับสน แล้วหลักนี้มันนำพาให้เดินบนเส้นทางนี้ต่อไปได้อะ

>>235 สร้างลูกชายลูกสาวขึ้นมาแล้ว ก็ต้องเข็นเรือไปถึงฝั่ง ไม่งั้นกูนอนไม่หลับ555

>>235 ไม่มี เพราะงานเขียนกูไม่ทำเงิน เขียนเก็บไว้อ่านเองเพราะไม่มีคนเขียนแนวที่อยากอ่าน ระบายความฟุ้งซ่านในหัวไปเรื่อย เลยไม่ค่อยมีโมเม้นท์กลับมาถามตัวเองหรือสับสนเท่าไหร่ แต่คิดว่าถ้าคนเขียนเป็นอาชีพหรือชีวิตต้องแขวนไว้กับยอดขายคงกดดันต่างกันออกไปตามประสามีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยว

>>235 เขียนตามใจชอบ เลิฟซีนตามใจกู เขียนให้ตัวเองอ่าน มีคนซื้อถือเป็นกำไร แต่เป้าหมายหลักคือสนองนี้ดตัวเอง5555 ตอนเอานิยายลงเม็ดกูจะตื่นเต้นทุกรอบเลยเวลานิยายตัวเองเด้งเข้ามาในชั้น เพราะนักเขียนคนโปรดคือตัวกูเองนี่แหละ 🤣

>>235 กูชอบคำถามมึงว่ะ เข้าถึงจิตใจนักเขียนเลย
สำหรับกูคือเขียนเพื่อเขียน เกิดมาได้เจอของที่อยากทำด้วยตัวเองโดยไม่ต้องมีใครมาเคี่ยวเข็ญหรือเพราะต้องทำเพื่อเงินแล้ว กูก็ว่ากูโชคดีแล้ว แค่นี้จบ จะไม่คิดอีกว่าเขียนแล้วต้องได้อะไรว่ะ

>>235 กุเคยเลิกเขียนไปเพราะมีเรื่องที่อยากเขียนเต็มไปหมดพล็อตงอกเยอะมากเปิดด้อคไว้เป็นสิบๆ แต่เวลาเขียนจริงช้าชิบหายจนคิดว่าหรือเราไม่เหมาะจะเป็นนักเขียน ตอนนั้นก็เลยท้อจนเลิกทั้งที่ไม่ใช่แรงกกดดันจากการไม่มีคนอ่านด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายหลายปีผ่านไปความอยากเขียนก็วนมาให้อยากลองอีกอยุ่ดีว่ะ รอบนี้กุฮึบจนเขียนจบเรื่องนึงไปแบบยอดอ่านยอดขายหงอยๆ ด้วยนะ ไม่ได้นอยอะไรแต่นอยที่แม่งวนลูปเดิมอีกแล้วโว้ย เขียนไม่จบแต่เรื่องใหม่ๆงอกเนี่ย 5555555 แต่ครั้งนี้กุไม่เลิกละ พล็อตร้อยเรื่องก้ร้อยเรื่องกุจะเขียนๆแม่งไป เสร็จเมื่อไหร่ก้เมื่อนั้น

กุเป็นคนชอบเขียนงานคาร์เดิมๆ แนวเดิมๆ ไม่มีอะไรใหม่ เขียนเพื่อระบายความฟุ้งซ่านเพ้อฝัน แต่งานดันมีคนอ่านตามอยู่ประมาณนึง ทีนี้พอเขียนหลายเรื่องเข้า คนอ่านก็เริ่มมีหลายกลุ่ม บางคนก็บ่นอยากได้แนวแปลกใหม่ แต่ใจกูมันไม่ได้อยากเสิร์ฟตามใจเขา และกูไม่ชอบแบกแรงกดดันอะไรแบบนี้ด้วย เพราะแรกเริ่มคือกูเขียนเซอร์วิสตัวเอง ทีนี้กุคิดว่ามันก็คงมีนักอ่านที่บ่นว่ากูไม่รับฟัง ไม่อยากพัฒนางานเหรอ งานกุย่ำอยู่กับที่ซึ่งมันอาจจะจริงอย่างที่เขาพูดนั่นแหละ แต่กูก็ไม่อยากรับคำพูดอะไรที่บั่นทอนจนทำให้กุเขียนงานแล้วไม่มีความสุข กุเลยว่าจะเปลี่ยนนามปากกาไปเรื่อยๆ ดีไหมวะ พอนักอ่านเริ่มจับทางได้ก็ไปเขียนนามปากกาใหม่ แต่อีกใจกูก็เห็นใจนักอ่านที่เขาชอบเหมือนกุและยังอยากติดตามกูอยู่ มันเหมือนกุทิ้งเขาไปซะเฉยๆ

>>241 กูว่าเป็นเอกลักษณ์ดีออกนะ แบบใครอยากอ่านแนวนี้ ก็จะนึกถึงมึงไง

>>241 นักอ่านมีหลายกลุ่ม กลุ่มที่อยากลองให้มึงเขียนแนวอื่นก็อาจจะมี แต่ก็ยังมีกลุ่มที่ชอบแนวงานเดิมๆ อยู่นะ มึงลองเอายอดขายเป็นตัววัดสิ ถ้ายอดไม่ได้ลดฮวบก็แปลว่านักอ่านยังอยากอ่านแนวเดิมของมึงอยู่ มึงไม่ต้องเป๋ไปตามความต้องการของนักอ่านบางส่วนหรอก ไม่ต้องคิดมากจนบั่นทอน เอาที่มึงสบายใจจะเขียนดีที่สุด

กุคห. 241 ขอบคุณพวกมึงมากนะที่ให้ระบายเพราะไปพูดข้างนอกกุคงโดนยี้ ถ้าพูดถึงยอดสำหรับกูค่อนข้างโอเคเลย อาจจะไม่ได้พุ่งทะลุฟ้า แต่ก็มีนักอ่านประจำคอยตามงานสม่ำเสมอ กุก็พยายามมองกระแสบวกจากคนที่ซัพพอร์ตมากลบส่วนที่บั่นทอนใจ แต่กุยอมรับว่าเป็นนักเขียนใจบาง เจอเม้นบ่นเรื่องน่าเบื่อ แนวเดิม กุนอยด์ยาวเลย เหมือนโดนจี้จุดอ่อนที่กูรู้ดีอยู่แก่ใจอะ กว่าจะฮีลตัวเองกลับมาได้ก็หลายวันเลย 555

>>244 กูเข้าใจทั้งนักอ่านและนักเขียน กูผ่านมาหมดไง เพราะนักเขียนที่กูเคยชอบ เขียนคาร์นางเอกกับพระเอกแม่งเหมือนกันทุกเรื่อง เหมือนแค่เปลีย่นชื่อกับพล็อตอะ555555555 แน่นอนกูเบื่อ ก็แค่หยุดอ่านไปอะ นานเลยแหละ กลับมาอ่านเรื่องที่ยังไม่ได้อ่านก็กลับมาเอนจอยได้ ส่วนพอมาเขียนเองบ้าง กูก็แม่งคล้ายกับที่เคยบ่นนักเขียนที่กูชอบไว้ แม่งพระเอกกูก็แทบจะทรงเดียวกันหมด55555555555 แต่นางเอกยังมีเปลีย่นบ้าง แต่ตัวฟีลลิ่งในนิยายแม่งอ่านๆ ไป คนอ่านจับทางกูได้หมดอะ เคยมีนักอ่านบอก ไปติดคนอื่นมาพักหนึ่งเลยหาย ตอนนี้เรากลับมาหาคุณแล้ว เออลึกๆ เขาคงเบื่อกูอะ แต่ถ้าเขาชอบงานเราจริง เดี๋ยวเขาก็กลับมา ไม่ต้องเปลี่ยนนามปากกาหรอก เพราะบางคนเขาก็มีเราไว้เปลี่ยรบรรยากาศ เบื่อก็อาจหยุด พอคิดถึงก็กลับมา

>>245 กุเป็นคนอ่านที่กำลังเป็นแบบนั้นเลย นข.คนนึงเขียนแนวเดิมตลอดกี่เล่มๆก็คาร์เดิม แบบเป็นสไตล์เขาเลย กุเคยเบื่อก็เลิกอ่านไปพักนึง เขาก็คงสไตล์เดิมไม่เปลี่ยน วันดีคืนดีกุก็กลับมาหาเขาเหมือนมาตายรัง เพราะอ่านอื่นๆเบื่อแล้ว รู้ว่าเขายังเหมือนเดิมไงห่างๆไปก็คิดถึงสไตล์นั้นที่เคยเบื่อ
เพราะงั้น ถ้านักเขียนยังถนัดและอยากจะเขียนแบบเดิมทั้งปีทั้งชาติมันก็ไม่เป็นไรเลยนะ ถือเป็นซิกเนเจอร์ของตัวเองด้วย

>>244 แต่การเปลี่ยนคาร์พระนางทุกเรื่องแม่งก็ยากจริงๆแหละ กูก็ยึดมั่นแนวทางของกูตลอดไปอะ เราไม่ผิดหรอกเว้ย นักอ่านเบื่อเขาก็หาคนอื่นได้ เราก็ทำสิ่งที่ชอบกับถนัดต่อไป ไม่รู้ทำไม แต่กูเดาว่านักอ่านหลายคนของมึงอะถึงจะบ่นว่าเบื่อแต่ตามทุกเล่มชัวร์ เหมือนคสพ.กูกับนักเขียนคนนึง(ซึ่งอาจเป็นมึง5555)ที่เบื่องานเขาแหละ แต่ก็ซื้อมาดองตลอด อ่านคนอื่นจนเบื่อก็กลับมาหางานเขา ลึกๆมึงก็เป็นเซฟโซนในใจของเขาอะ แค่บางครั้งชีวิตก็อยากได้รสชาติใหม่เลยแวะไปแนวอื่นบ้าง

บางครั้งกูตอบนักอ่านในใจด้วยซ้ำว่าจะมาคาดหวังให้งานกูสนุกอะไร เบื่อก็เลิกอ่านไปดิ มีน้ำใจจังนะที่พิมพ์บอกกูว่าเบื่อ ไม่มีอะไรใหม่เนี่ย ไปคาดหวังกับคนอื่นโน่น บางคนเม้นไม่ได้แก่นสารไรเลยนอกจากปล่อยพลังลบให้คนอื่น เอาเป็นว่าสู้ๆเว้ยมึง หนักแน่นในคำตอบและสิ่งที่ตัวเองชอบเข้าไว้

กุความเห็น 241 และ 244 นะ อ่านที่พวกมึงพิมพ์มาแล้วกุจะปาดน้ำตา ไม่อยากเชื่อว่ากุต้องมาหากำลังใจและความเข้าใจจากเพื่อนโม่งที่ข้างนอกรังเกียจชิบหาย แต่อ่านที่พวกมึงพิมพ์ๆ มาแล้วช่วยกูได้เยอะเลยนะ ขอบคุณมากๆ 5555555

ขอ ky คับ กดจบในรี้ดนี้กุกดตอนลงตย.จบได้มั้ย แบบยังไม่ลงขายอีบุ๊กอะ หรือต้องมีเล่มเต็มก่อนค่อยกด (ตามสมควร)

ส่วนใหญ่คนชอบเลิฟซีนแบบใส่เสียง ปึก ปึก ปึก กันเหรอ ไปส่อง NC แถวๆ ธวล แทบทุกเรื่องจนกุงง

>>249 ถ้าจบคือเรื่องจบ ดิ ถ้ามีแค่ตย.ก็บอกว่าลงแค่ตย.กี่%ของเรื่อง ไม่งั้นคนอ่านจะงุนงง มีคำว่าจบแต่ไม่จบส่วนเรื่องebookยังไม่วางขายก็ได้
ไม่รู้กุเข้าใจถูกในประเด็นที่มึงจะถามไหมนะ

>>250 กุว่าครึ่งๆ คนไม่ชอบก็มีเยอะนะมักจะบ่นดังๆโพสต์เลย ส่วนโม่งมันก็บ่นอยู่บ่อยๆว่าไม่ชอบ มีคำเลี่ยงได้ แล้วก็ยกนิยายแปลแก้วกานต์มาเป็นต.ย ว่าไม่มีอู้ว อ้าก็เสวได้
แต่ คนที่ชอบอ่านปึกๆ อ้าๆ แอร๊ย อู้ยย มักจะไม่แสดงตัวให้มึงถามหรอก มันเขินกัน เป็นพลังเงียบ อ่านเงียบๆเสวเงียบๆ

>>250 คนละกลุ่มเป้าหมายเว้ย พวกเน้นตรับๆ นี่เค้าเน้นแก้เหงี่ยน ส่วนมากเนื้อหาไม่ยาว ราคาเลยคิดง่าย ขายง่ายกดง่ายเพราะแรงหื่นช่วยบังคับสมองและสองมือ
ความฟินไปคนละทางกับพวกไม่ใส่เสียง
มันเยอะเพราะคนมาปั่นขายสายนี้เยอะมั้ง พอสั้นกว่าก็ปั่นงานได้เยอะในเวลาเท่ากัน

>>252 มันมีคนฟินจริงหรอ เวลาเย่จริง คลไม่มีใครมาครางอ๊าง อู้ยหรอก

>>254 มีสิวะ ตอนเยแม่งก็ครางหรือพูดอะไรครินจ์ๆได้ร้อยแปดพันเก้าอะ เพียงแต่พอมาเขียนเป็นคำพูดให้อ่านมันจะดูตลกปนคริ้นจ์เฉยๆ

>>254 มี กูนอนยัน ยิ่งพูดเดอตี้ๆยิ่งฟิน กูเคยเปิดใจคุยกับเพื่อนที่อ่านแนวนี้ ชอบหยาบๆแบบนี้ แต่ไม่ใช่ว่าจะจมอ่านแนวเดียวนะ มันก็สลับ คลีนๆบ้างเสวๆบ้าง ไม่งั้นน่าเบื่อตาย อย่าเหมารวมว่าใครอ่านเสวก็จะอยู่ในดงนิยายเสวตับๆปักๆตลอดไปนะ ส่วนใหญ่ก็อ่านสลับๆกันไป

>>254 เยกันไม่ครางเหรอวะ 55555

>>257 อร๊ายยยย ครางงี้เหรอวะ555

แต่ที่ถาม มันแอฟเฟค หำกระแทกหอย ปึก ปึก ปึก อะ กุตลกอันนี้จัด ไปต่อไม่ถูก5555

>>250

อันอื่น ใส่ซี้ดกินส้มตำไรกุยัง แบบอือบางคนก็อาจจะชอบ ได้้อารมณ์ แต่ที่ไปเจอคือ ปึก ปึก ปึก ทำไมเพื่อนโม่งพากันไปเรื่องคราง5555

>>259 แบบเน้นความสะใจอ่ะมึง 5555 เน้นให้จิ้นว่า ดุโคตร อะไรประมาณนี้เหมือนพวกโดฯแฟนซีเว่อร์ทั้งหลาย ชีวิตจริงคงไม่ได้ว่ะ พังก่อนฟิน
แต่ว่าไปกุเคยเจอนิยายแปลบรรยาย ตุง ตุง ตุง ตุง อยู่นะมึง แถมยังมีอธิบายเสริม "นะ นี่มัน เสียงตอกเสาเข็ม" ด้วยนะ 555

>>260 5555 ถ้าอยู่ดงนี้คือเสียงเอฟเฟคปกติ แจะๆ ปึกๆ ตับๆ สวบๆ อ๊อก(ไม่มีไม้ยมก อ็อกดังครั้งเดียว)

ky ไม่มีฐานแฟนเลย เปิดตัวช่วงงานนส.จะร่วงหรือรุ่งวะ TT

>>263 ถ้ามึงสะดวกช่วงนั้นก็สู้ๆนะเว้ย การแข่งขันสูงอาจต้องอาศัยสิ่งศักดิ์สิทธิ์เจ้าที่เจ้าทางผีบ้านผีเรือน นิยายมึงของหมวดไหนก็ไปมูให้ถูกเทพ

>>264 กูนึกว่าช่วงงานหนังสือจะมีโอกาสสูงกว่าปกติ…

>>264 ky พอรู้มั้ยว่างานนี้ตัวท็อปคนไหนปล่อยบ้าง หรือปล่อยทุกคน 555

>>266 ที่ท็อปๆตัวแม่ของเมดนะ
ช่วงกลางกันยา-ตุลา น่าจะมี พยย. งานเดี่ยว เล่มปิดท้ายซีรีส์ +งานคู่กับ ลอล. /ขวัญใจโม่ง นวก. เชฟบร๊ะกำลังปั่นให้ทันช่วงงานหนังสือ/บบรพ. คนนี้ไม่งานหนังสือชีก็มาทุกเดือน ; เพื่อนชินจัง เดือนหน้าก่อนงานหนังสือนิดหน่อยเห็นว่าจะทะยอยออก2เรื่องเลย/ แล้วก็ท่านหลอดจงหยวน เปิดขายนิยาย3เล่มจบที่คนรอมาเป็นสิบปี ช่วงปลายกันยา /คร่าวๆประมาณนี้

>>267 กูที่จะออกเล่มเดือนกันยา สงสัยคงต้องเลื่อนไปพฤศจิกายน

>>268 พ.ย.คนจะตังหมดจากงานนส.มั้ยมึง

>>269 งั้นถ้าเกิดต้องเลือกลงจริง ๆ ในช่วง 3 เดือนนี้ ระหว่างช่วงสัปดาห์หนังสือกับหลังงาน มึงว่าอันไหนเข้าท่ากว่ากัน

>>268 กุว่าอยากลงตอนไหนก็ต้องลงแล้ว คิดซะว่าเราก็มีลูกค้าของเรา ถ้ามัวแต่หลบตัวแม่ตัวมัมจะไม่ได้ลงเอานะมึง เมื่อก่อนกูก็จิตตกแบบมึงเวลาจะลงงาน คอยหลบคนนั้นคนนี้ แต่มีหนนึงหลบพลาด ชนเข้าอย่างจัง แต่ยอดก็ไม่ได้ต่างจากตอนลงไม่ชนกับใครเท่าไหร่ แค่ชาร์ตมันอาจไม่ได้สวยจนแคปไปอวดแล้วดูปังสุดยอด จากนั้นกูก็ไม่สนเรื่องลงชนหรือไม่ชนแล้ว สู้ๆ เพื่อนโม่ง

>>271 ใช่ๆ กุเห็นด้วย ก็แค่รู้ไว้ว่าใครจะลงบ้าง แต่อย่าไปกลัวเลย ของตัวเองก็เอาตอนที่อยากลง ตอนที่มึงสะดวกนั่นแหละ มันไม่มีใครมาการันตีกำหนดกะเกณฑ์ได้100%ว่าเวลาไหนจะปังหรือแป้ก เอาตามฤกษ์มึงแหละอย่างน้อยมึงก็กำหนดเองได้

Kyขอถามจ้า ถ้าจะคมช.นักวาด กูต้องเตรียมตัวยังไงบ้างนอกจากเงิน
เช่น กูต้องหารูปหน้าดารามาเป็นตัวอย่างแบบที่ต้องการไหม ต้องคิดองค์ประกอบภาพ โทนสี ฉาก ใบหน้ากล้ามเนื้ออะไรแบบนี้ไหม
กูกลัวคุยกับเขาแล้วเขาหาว่าเรื่องมาก เลยขอมาถามผู้มีปสก./ขอบคุณล่วงหน้า

>>273 หน้าดาราไม่จำเป็น เพราะเอาใครไปเป็นแบบมันก็ออกมาสไตล์เขาวาด หาท่าทางที่ชอบเลย แล้วบอกอยากได้โพสต์ประมาณนี้ หรือหาที่ใกล้เคียงแล้วบอกว่าอยากปรับอะไรตรงไหน แต่ถ้ายังไม่มั่นใจ บอกไปเลยว่าเพิ่งเคยคอมมิชชั่นคุณนักวาดมีตัวอย่างการคอมมิชชั่นให้เราดูเป็นตัวอย่างมั้ยคะ ส่วนมูสโทนบอกเป็นช่วงสว่าง ช่วงกลางคืนอะไรก็ว่าไป หรือโทนไหนก็อาจจะดูจากตัวอย่างงานของเขาเลยก็ได้

สงสัยเรื่อง TW ว่าเขียนถึงขั้นไหนถึงต้องติด TW วะ อย่างนางเอกโดนตัวร้ายหลอกไปเรป ถึงจะโดนพระเอกมาช่วยไว้ได้ทันแต่อันนี้ก็ต้องติดใช่ป่ะ เพราะบางเรื่องกูเห็น TW ไปทั่วเลย มาตรฐานการติด TW มันอยู่ตรงไหนหรือมันไม่มี ติดตามความพอใจ

>>275 กดซ่อนไว้ ใครอยากจะดู TW ก็กดดูเอา ใครไม่อยากดูเขาก็ไม่กด เห็นในรีดทำได้นะ

>>276 หมายถึงเนื้อหาต้องถึงขั้นไหนถึงจะต้องติด TW น่ะ

>>277 ใครๆ ก็ติดยันต์กันผี(ปสด) ไม่ต้องคิดมาก

>>277 สมมุตินางเอกมีดบาดเลือดท่วมก็ติดๆ ไปเหอะ

>>275 กูเขียนทุกอย่างไม่เคยติด tw เลย คัดแขกดีนะ พวกรับไม่ได้ไม่จอยก็ถอยไปเอง จะได้ไม่ต้องมาระวังกัน นิยายมันต้องมีเรื่องเซอร์ไพร์ซอยู่แล้ว ถ้ามันสมเหตุสมผลกับเนื้อเรื่องมันก็พอแล้วรึเปล่าวะ

>>275 แล้วแต่เลย แต่ข่มขืนนี่กูเคยอ่านคนนึงเขียนดีเกิน ถึงพระเอกจะไปช่วยทันก็เหอะแต่หายใจไม่ทั่วท้อง จะวูบคาbts ติดไว้หน่อยก็ได้ ให้คนอ่านเตรียมใจนิดนึง55555

>>280 เคยเจอคนติด TW ว่าจะมีคนตาย(ไม่ใช่พระเอกนางเอก)แล้วเสียดายมาก ไม่เซอร์ไพรส์จริง เดาได้ตั้งแต่ต้นเรื่องเลยว่าใครจะตาย พอถึงฉากตายมันไม่ช็อคเท่าที่ควรอะ

กู่าอันที่ึงพิจารณาว่าน่าจะส่งผลต่อใจคนอะ ก็ติด พวกเรป เปโด กรูมมิ่ง คำหยาบ เนี่ยต้องติดเลย บางอย่างกุก็ไม่อยากติดเพราะมันเสียอรรถรส แต่ก็ต้องติดไว้เผื่อคนใจบางสักหน่อย ของกูนางเอกพยายาม ฆตต แต่ยังไม่ตายเพราะพระเอกมาช่วยทัน มีศพ น้ำเลือดน้ำหนอง เพราะพระเอกเป็นหมอนิติเวช

>>282 พวกเรป เปโด กรูมมิ่ง ต่อให้ติดก็โดนฉอด แต่ก็ติดไว้เป็นยันต์ก่อนดีแล้ว อย่าลืมติดบัตรด้วย ใครมันยังทะลุมาอ่านอีกก็ต้องด่ามันคืนแล้ว 5555

พอ.นอกกายไม่นอกใจ นอ.แท้ง หมาแมวตาย ตัวละครสำคัญตาย ต้องติดมั้ยวะ

>>284 อันแรกกุเกลียดขึ้นสมอง ถ้ากุเจอนข.ไม่ติด กุจะด่าฉ่ำ ละแบล็คลิสต์ด้วย 5555 ข้อหาให้กุเสียเวลาอ่าน เสียเงินซื้อ ถ้าติดแต่แรกก็ไม่ซื้อและ

>>284 นอกกายไม่นอกใจข้อหานี้ร้ายแรงมากนะ คนอ่านฉอดนักเขียนจนสิ้นอายุไขอะ มีเรืองนึงหลายคนตามส่งเมลไปวอแวโอดครวญนข.เป็นปีๆในประเด็นนี้ (แบบว่าพอ.มันเลิกกับนอ.แต่ยังคิดถึงอยู่เสมอ เลยหาคนที่หุ่น หน้า ผม หันหลังแล้วคล้ายนางเอกมาเยทางด้านหลังแล้วจินตนาการว่าเป็นนอ.ซีนนี้ซีนเดียวคนเกลียดหนักมาก)
ส่วนหมาตายกูไม่อ่านเลย กูสาปคนเขียนด้วย ถ้าไม่tw คนตายพ่อแม่ตายไม่เป็นไรสำหรับกูไม่ติดก็ได้ แต่หมาตายนี่หัวจิตหัวใจทำด้วยอะไรเขียนนิยายแบบนี้มาขาย!!ถถถถถถ

>>285 >>286 โอเค ขอบคุณสำหรับคห. กูจะได้ระวังไว้ แล้วถ้าพอ.เคยมีอะไรกับผญ.อื่นมาเยอะๆก่อนเจอนอ. แบบนี้พอจะได้มั้ยวะ แล้วกูควรติดบอกมั้ย
เรื่องหมาตายกูก็เลี่ยงไม่อ่านว่ะ 555 กูเลยอยากรู้ว่าถ้ากูติด tw จะเหมือนกูเวอร์ไปเองมั้ย ดีแล้วที่มึงช่วยกูคอนเฟิร์มความคิด

>>286 เดี๋ยวๆๆๆๆ จะเรียกว่านอกกายได้ไงวะ ก็เลิกกันแล้ว

>>288 ใช่ไงมึงคนที่ไม่ฉอดก็จะเข้าใจเหตุผลนี้ว่ามันอยู่ในสถานะเลิกกันแล้ว แต่คนที่มองว่าพระเอกต้องเอากับนางเอกคนเดียวเท่านั้น ถ้าไปมีอะไรกับหญิงอื่น=นอกกาย รับไม่ได้ก็มีเยอะเลย

>>286 กูว่านักอ่านที่ไปวอแวนักเขียนเขาเป็นปีๆ อ่ะประสาท คุณพี่ก็อย่าอินเกิ๊นนนน

>>290 บางคนก็ประสาทจริงๆ อ่ะ มีนักเขียนคนนึงเขียนให้พระเอกมีแฟนมาก่อนจะเจอนางเอก บางคนก็เซ้าซี้ถามนักเขียนว่าพระเอกเคยมีอะไรกับแฟนเก่ามั้ย คือมันไม่ใช่ส่วนสำคัญ นักเขียนเขาเลยไม่ได้เล่า บางคนก็ยังจะไปเซ้าซี้ถาม ถ้าเขาบอกว่าเคยมี จะอกแตกตายมั้ยวะ 555

KY ขอมากรี๊ดดดดดดดดดด กูทำงานเหนื่อยมากกกก เหนื่อยแม่เย้ด เหนื่อยคลานกลับบ้าน แล้วก็มาพยายามใช้เวลาทั้งหมดที่เหลือเขียนนิยาย แทบไม่ได้เจอเพื่อน ไม่ได้เที่ยว ไม่ได้ทำบ้าอะไรเลยนอกจากเขียนนิยาย ก็ยังเขียนได้วันละสามร้อย ห้าร้อยคำ กูเหมือนทำบ้าอะไรอยู่คนเดียวก็ไม่รู้งกๆ แล้วก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ไม่รู้จะเขียนจบเมื่อไหร่ ไม่มีอนาคต ไม่รู้จะทนได้ถึงเมื่อไหร่ ขอระบาย เหนื่อยไอ้เหี้ยเอ้ยเหนื่อยจนร้องไห้ไม่ออกกกก

>>292 ขยันจังว่ะมึง กูเขียนไม่ออกเป็นชาติแล้ว มองน้าเวิร์ดขาวจั๊วะจนหน้ามืด งานประจำทำให้กูเบินเอ้า อิจฉามึงที่ยังเขียนออกมาได้ตั้งหลายร้อยคำ

>>293 กำ กูขอโทษถ้ามันดูได้เยอะกว่ามึง ถึงกูจะเข็นออกมาได้บ้างแต่ก็ซัฟเฟ่ออยู่ว่ะตอนนี้ กูเอาใจช่วยมึงด้วยนะ

Ky เราใส่ชื่อหนังลงในนิยายได้ปะ จะโดนลิขสิทธิ์มั๊ย เหมือนถ้าเป็นเนื้อเพลงนี่เหมือนจะต้องไปขอซื้อเขามาก่อนใช่มะ แล้วถ้าใส่ชื่อเพลงอย่างเดียวยังต้องไปซื้ออยู่หรือเปล่า

>>295 กุอ่านนิยายแปลมา เจอเยอะแยะ ใส่ชื่อหนังลงไป แต่มันจะมีฟุตโน้ต เชิงอรรถ บอกอธิบาย แบบหนังสัญชาติไร ปีไหน ใครกำกับ หรือแบบมันได้รางวัลใหญ่ออสการ์ บลาๆ แล้วแต่จะใส่ข้อมูลลงไป

>>295 กุเคยเจอแต่เขาเลี่ยงพูดชื่อนะ แบบบอกเป็นเรื่องราวเช่น ภาพยนตร์เรื่องหนึ่งที่นางเอกเป็นฝาแฝดกัน และเกิดไปหลงรักผู้ชายคนเดียวกัน
เพลงที่บอกเล่าความรู้สึกของหญิงสาวที่สูญเสียคนรักในสงคราม
อะไรประมาณนี้

>>295 ชื่อหนัง ชื่อเพลง ชื่อนิยาย มันไม่มีลิขสิทธิ์ ไม่ใช่เหรอ ??? หนังเพลงนิยายถึงมีซ้ำกันเยอะแยะ ไม่ละเมิด

>>295 ใส่ชื่อได้ ไม่มีใครมาฟ้องหรอก ให้ข้อมูลใส่ footnote เพิ่มอย่าง >> 296 ก็ดี

>>298 ใช่ ชื่อไม่มีลิขสิทธิ์ เจองานมุราคามิใส่ชื่อนู่นชื่อนี่รัวๆ 55555

เคยเจอเว็บตูนเกา กะมังงะญป. ชื่อตอนทุกตอนคือชื่อหนังกะชื่อเพลง เท่ดีนะกูว่า

พูดถึงลิขสิทธิ์เนื้อเพลงนี่ สมัยก่อนสนพ.ใหญ่ใช้กันรัว ๆ เลยนะ ทั้งเพลงไทยทั้งอิ้ง ไม่น่าไปซื้อลิขสิทธิ์จริงจังด้วย ก็อย่างว่าแหละ ใครมันจะมานั่งฟ้อง เขาก็หลับหูหลับตาให้

แต๊งกิ้วมากเพื่อนโม่ง ตอนแรกว่าจะใส่แค่ชื่อหนังในบทพูดอย่างเดียว เดี๋ยวทำแบบ >>295 ดูทางการดี ขอบคุณมาก
ตอนแรกกูก็ว่าจะใส่แค่เรื่องย่อแบบไม่บอกชื่อเรื่องแหละ แต่เป็นหนังโปรดเลยเป็นฟีลอยากให้คนที่สนใจตามมาดู5555 ส่วนเพลงนี่กูไม่กล้าแตะเลยโดยเฉพาะของไทย บรรยายเอาเลยว่าเกี่ยวกับอะไร ประมาณไหน

จะว่าไปกูเอาเพลงฝรั่งใส่ได้มั๊ยนะ แปลท่อนฮุคตามที่เข้าใจ บรรยายเนื้อที่เหลือต่อ หยิบมาบางท่อนแล้วใส่ footnote เอาได้มั๊ยนะ หรือห้ามเลย ใช้กฎเหมือนเพลงไทย จะได้แก้ต้นฉบับเดี๋ยวนี้555

แท็กผิด ทำแบบ >>296

ชื่อหนังชื่อเพลงไม่มีลขส. แต่มันจะมีปัญหาถ้ามึงเอามาทำให้เขาเสื่อมเสีย เช่น มึงเขียนว่าพระเอกกับนางเอกแอบแซ่บกันบนเรือ ได้ฟีลเดียวกับไททานิคเลยที่แจ็คแม่งเล่นชู้กับโรส ถ้าลุงเจมส์มาเห็นคงด่าอะ ถึงชื่อไทยมันจะตั้งว่าชู้รักเรือล่มแต่ไม่ใช่ว้อย แจ็คมันไม่ได้เล่นชู้กับโรส โรสมีคู่หมั้นแต่ยังไม่ได้เป็นผัวเมียกัน แจ็คเพิ่งมารู้จักกับโรสบนเรือนี่แหละแค่ไม่กี่วันเอง
แต่ถ้ามึงจะเขียนว่าพระเอกนางเอกมาปิ๊งกันบนเรือ ยังกะไททานิคเลยที่พระนางมาพบรักบนเรือทั้งที่ไม่เคยรู้จักก่อน แต่อย่างน้อยเรื่องนี้เรือไม่จมแล้วได้รักกันตอนจบ เหมือนสานต่อเรื่องของแจ็คโรสถ้าทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกัน คงจะมีรักหวานๆแบบพระนางกันนี่แหละ อันนี้รอดแหละลุงเจมส์มาเห็นอาจปรบมือให้ด้วย555

>>302 อย่างที่บอก ผิดน่ะมันผิดอยู่แล้ว แต่เจ้าของลขส.ฝรั่งคงไม่เห็นงานมึง ไม่มาเอาผิดน่ะ
** ขอนอกเรื่องนิด กุเห็นมึงเขียน มั๊ย แบบนี้ หวังว่าในนิยายมึงคงเขียนถูกนะเพื่อน ถ้ากูเจอนข.เขียนคำแบบนี้ผิด กุกดปิดนา ToT ถ้าอยากจงใจวิบัติ เปลี่ยนเป็น ไม๊ ดีกว่ามั้ย 5555

>>305 เออกุว่าเหมือนจะเจอบ่อยขึ้นนะ มั๊ย ขี้เกียจทัก เดี๋ยวโดนจับแขวน หาว่ากุเสล่อ เผื่อนักเขียนอยากจะได้ภาษาสื่อถึงอารมณ์

>>305 แต๊งมากๆ และอ๋อ ไม่มึงงงง เพิ่มอรรถรส ปิดบังตัวตน เวลาเล่นโม่งกุจะพยายามใช้ภาษาให้ต่างจากตอนเขียนบนดินเฉยๆ ในนิยายกูเขียนไหมตามปกติเว้ย หายห่วงๆๆ555555

เพื่อนโม่ง กูจะถามเรื่องเอไอ สมมุติกูอยากได้ท่าทางเสื้อผ้าหน้าตาแบบที่เอไอมันออกแบบมา กูเอาไปให้นักวาด วาดออกมาใกล้เคียงกับเอไอได้มั้ย มันผิดรึเปล่า กูเป็นนักเขียนใหม่ไม่รู้เรื่องนี้เลยมาหาข้อมูลหน่อย

>>308 ส่งเป็นเรฟไปอะได้ แต่อย่าไปจี้เขาว่าเอาแบบนี้เป๊ะๆ ไม่งั้นจะซวยกันหมด ไม่ใช่แค่งานเอไอหรอก อะไรที่มึงส่งไปเป็นเรฟมันก็ต้องโดนดัดแปลงเลี่ยงความเป๊ะหมดแหละ อย่างท่าโพสไม่มีลขส. เช่นท่าโรยเกลือที่โคตรมีมนั่น มึงจะให้นักวาดวาดออกมาได้ แต่อย่าชี้ว่าขอเป๊ะๆแบบเอารูปพ่อครัวออริมาวางเทียบเลยขอตรงทุกองศา อันนี้จะเข้าข่ายเทรซงาน มันผิดจ้า
ส่วนเรื่องชุด ถ้าเป็นชุดที่ดูเฉพาะทางหน่อยแบบชุดเดรสเครื่องแบบไรงี้ ต่อให้เอไอมันยำมาใก้นว.ก็พยายามเลี่ยงอยู่ดี มึงใช้เป็นเรฟว่าอยากได้งานประมาณนี้เลย ตลค.ใส่ชุดเดรสพองฟูเหมือนโลลิต้า นว.ก็จะตีความใหม่แบบเดรสแขนพองที่ประยุกต์โลลิต้า+ชุดราตรี ออกมาเป็นชุดเดรสยาวเข้ารูปที่มีแค่ช่วงล่างที่พองฟูงี้ แต่ถ้ามึงจะชี้ว่าให้ข้างบนดูฟูๆด้วยสิ แบบเรฟเลยที่แขนพองคอมีระบาย มันจะยิ่งคล้ายเรฟที่มึงให้ ถ้านักวาดทำตามละจะมีปัญหาว่าลอกดีไซน์ก็ได้งี้

>>308 มึงระวังงง หาข้อมูลตัวนว.ดี ๆ ถ้าเจอนว.แอนตี้ AI นอกจากจะปฏิเสธงานแล้วเขาอาจจะรู้สึกไม่ดีกับมึงด้วย ใดๆ นว.ส่วนใหญ่แบน AI หมดนะมึง กูว่าอย่าเสี่ยงดีกว่า แค่เอาแนบเป็น ref ก็ดูไม่ดีแล้ว อันนี้อยากรีเควสให้ใกล้เคียงกับของยำอีก นอกจากภาพลักษณ์มึงจะติดลบละเขาอาจจะแบล็กลิสต์มึงด้วยนา

Kyขอถามเวลาคนอ่านกดติดตามนักเขียนในmebมันแจ้งเตือนบอกชื่อไอดีคนอ่านด้วยไหม
เช่น abc,defและคนอื่นๆอีก7คนเริ่มติดตามคุณ

>>311 ในเม็ด ไม่แจ้ง ไม่รู้จำนวน ไม่รู้อะไรเลย ุ

>>312 เออ อยากรู้เหมือนกัน น่าจะแจ้งหลังบ้านสักหน่อย TT

KY ในเม้ด ถ้าล็อก 18+ นี่คือต้องยืนยันบัตรเพื่อซื้อใช่ปะ แล้วคนที่ไม่ได้ยืนยันบัตรยังมองเห็นเรื่องมั้ย ไม่เห็นเลย หรือเห็นปกติ ตอนจะซื้อค่อยขึ้นเตือนว่าต้องไปยืนยันมานร้า

>>313 ไม่เห็นเลย ไม่เห็นหมวดรักผู้ใหญ่ด้วย

>>314 ถ้าไม่เห็นเลย นอ.ใหม่ๆ จะรู้ได้ยังไงวะ ว่ามันจะมีหนังสือที่ต้องยืนยันบัตร มิน่าแอบสอดไส้มั่วไปหมด

กูนักเขียนหน้าใหม่โนเนมเลย ลงนิยายที่เพิ่งหัดเขียนครั้งแรกไปประมาณสิบตอน ยังไม่มีคอมเมนต์แต่มีคนมากดเข้าชั้นประมาณ 20 คน มีคนตามกดหัวใจให้นิดหน่อย ถือว่าดีป่ะวะ กูไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน ตื่นเต้น

>>316 ดีแล้วมึง ดีใจด้วยยยย

Ky พส. ระหว่างรักแบบเฮวตี้ คลีน ๆ แบบคนปกติ กะคลั่งรักแบบสุดโต่ง จะเป็นจะตาย ตลาดชอบอย่างหลังมากกว่าจริงมั้ยวะ 555

>>318 กุว่าพอๆกันอะ คนอ่านจริงๆคืออ่านทั้ง2แบบได้ สลับกันปรับสมดุล

ตอนเสียภาษี เอาเงินรายได้จากเมบกรอกไปหมดเลยใช่มั้ย แล้วก็กรอกหัก ณ ที่จ่ายไรงี้ หรือเราต้องมาบวกลบเองก่อนกรอก กุอ่านกี่ที่ๆ ก็งง ที่กูทำไปทุกปีนี่กูผิดเป่าวะแง

ถามหน่อยดิ่ กูร่างนิยายไว้ ใน raw โดยยังไม่ได้เผยแพร่เรื่องเลย ละมันขึ้นว่ามีคนดู 1 คนได้ไงอะ กูงงน่ะ

>>321 มึงไง 5555

>>320 มึงลองไปเสิร์ชวิธียื่นภาษีของนักเขียนดูตามกลุ่มนักเขียน มันคนใจดีทำมาเป็นตัวอย่างให้อยู่นะ

>>321 ตัวเรานี่แหละ แต่เรื่องนึงของกูเคยขึ้น 40 ทั้งที่เข้าไปเปิดเรื่องไม่เผยแพร่เฉยๆ แต่อีกเรื่องเข้าไปอัปตอนดองทิ้งไว้แบบไม่ได้เผยแพร่ทุกวันยอดวิวยังมีแค่ 10 อิ 40 นั่นผีป่าววะ กูเข้าบ่อยเบอนั้นเลยเรอะ

>>322 >>324 เคพวกมึง ของคุณมาก กูไม่รู้ว่ามันนับตัวเองด้วย 5555555 แทบโวยวายใครมาแอบดูกูวะ

>>325 ระบบมันรวนอะ ต่อให้มึงกดเข้าออกสิบครั้งในหนึ่งวัน มันก็ขึ้นมาสิบคนอยู่ดี555 เพราะงั้นกูเลยไม่ค่อยอะไรกับยอดในรี้ดมาก ยอดลมแม่งเยอะ หลักหมื่นหลักแสนแล้วไงยอดจริงๆ อาจจะแค่ครึ่งเดียวก็ได้ เว็บที่แม่นสุดก็ดด.นี่แหละ ยอดเรียลจนเพลียใจ นิยายเรื่องเดียวกันลงพร้อมกัน รี้ดแม่งวันเดียวพุ่งไปหลักพัน แต่ดด.มันพึ่งจะแตะหลักร้อย เรียลจัดๆเพราะมันนับวิวแบบ 1 ไอดี= 1 วิว มึงกดเข้าออกสิบครั้งก็ขึ้นมาคนเดียวอะ

>>326 ที่ยอดเด็กดีมันน้อยส่วนนึงเพราะคนไม่ได้เล่นเยอะด้วยกุว่า แทบจะร้างแล้ว กุลงนิยายพร้อมกันเมื่อก่อนยอดไม่ได้ห่างกันมากนะ แต่ช่วงหลังทิ้งกันไม่เห็นฝุ่น

>>327 จริง ลงทีเหมือนลงส่วนตัวแบบสาธารณะอ่ะ เงียบกริบมาก คนดังได้ยอดเยอะก็จริงแต่ก็ยังยอดน้อยไม่เท่าอีกเว็บที่เหลือ

แต่ก่อนรู้สึกว่าเด็กดีเท่าเทียมมาก เข้าหน้านิยายก็จะเป็นเรื่องที่อัพเดตล่าสุด อยากดูอันดับต้องกดอีกที ตอนนี้หน้าแรกรือดันนิยายที่ขายดีสุดพลัง หายทั้งนักเขียน ทั้งนักอ่าน ลำบาก แอพก็บ้ง สมัยนี้ใครจะไปมัวเปิดเว็บอ่านอย่วะ มีแต่นักเขียนที่ยังเปิดเว็บไปอัพนิยาย

>>329 ดันนิยายที่ขายกับเขาด้วยกุว่า แบบเรื่องแนะนำงี้โผล่มาบ่อยๆ ก็เนอะ มันธุรกิจ ว่ากันไม่ได้ 5555

กุอยากได้เม้นมากเลยว่ะมึง กุเปนงี่เง่าเรียกร้องมากไปมั้ย TT ในรี้ดลงตั้งหลายตอนไม่มีใครมาเล่นด้วย เล่มเต็มก็มีแต่ใจ อยากอ่านคห.บ้าง กุเหงาอะ อยากได้ฟีดแบคอยากเห็นครส.คนอ่าน ฮือๆๆๆๆ

กูชักกังวลละเนี่ย ลงแนวแฟนตาซีแถมไม่ใช่แนวรักจะลงที่ไหนได้บ้างถึงจะได้ยอดเยอะ

อนึ่งมีเรื่องอยากถามหน่อย ถ้าเด็กอายุ 14-15 คุยกับคนอายุราวๆ 20 ต้นๆ ใช้สรรพนามเรียกตัวเองว่า "หนู" มันจะดูแอ๊บไปมั้ยวะ

>>332 ไม่อะ หนูปกติ
แต่ต้องดูว่าที่ผ่านมาเป็นคนยังไงด้วย

>>332 ทำไมการใช้คำว่าหนูกลายเป็นแอ๊บไปได้วะ ใครมันจุดกระแส แล้วปกติเวลาพูดกับ ผญ แทนตัวเองว่าไงกันวะ

>>334 กุจะ 40 แล้วพูดกับผู้ใหญ่ยังใช้คำว่าหนูอยู่เลย มันติดปาก 555

>>331 อย่าเยอะ มีคนกดใจก็ดีแล้ว

>>331 นักอ่านอาจจะไม่สนิทกับมึง แนะนำให้ลองหาเรื่องคุยเล่นหลังอัปแต่ละตอน ทอร์กท้ายตอนอ่ะ หรือไม่ก็หากิจกรรมมาเล่น ให้เม้นท์ร่วมลุ้นรางวัล ถ้าเขียนจบแล้วก็แจกหนังสือ แจกอีบุค ถ้าเขียนยังไม่จบ ยังไม่มีของตัวเองก็เอาหนังสือคนอื่นมาแจกก็ได้ บอกว่าเป็นหนังสือที่มึงชอบ อยากแบ่งปัน ใครอยากได้มาร่วมสนุกกัน อะไรก็ว่าไป

Ky คือกูซื้อปกนิยายสำเร็จรูปของร้านดังร้านนึง กูชอบมาก มันเป็นเหมือนภาพวาดสีน้ำ มีพระเอกกับนางเอกจับมือกัน ฉากหลังเป็นฟีลสวน นิยายกูยังไม่ได้วางขาย ทีนี้กูดันไปเจอebookขายในเมb องค์ประกอบพระเอกนางเอกคือเหมือนกูเป๊ะ แต่ต่างกันที่ฉากหลังเป็นทุ่งหญ้า แล้วของเขาขายดีมีคนเม้น6-7คนด้วย
ถ้าเป็นมึง มึงจะทิ้งปกนั้นไปเลยไหมวะ หรือ ทู่ซี้ใช้ต่อไป เฮ้ออ

>>338 ใช้ๆ ไปเถอะ อย่าคิดมาก ปกแม่งซ้ำซากกันเยอะแยะ

>>329 ก็ขายกิจการให้นายทุนแล้วอะนะ มุ่งสู่การทำธุรกิจเต็มสูบ ใครบูสโฆษณาก็ได้ขึ้นหน้าแรกๆ ใครขายดีเว็บก็ช่วยดันเพาาะได้ส่วนแบ่งเยอะ

ถ้าเขียนมาจนใกล้จะจบภาค (ประมาณเกือบ 5 แสนคำ) เริ่มลังเลแล้วว่ากูควรทู่ซี้เขียนต่อหรือตัดจนแค่ภาคนั้นไปเลยดีกว่ากันแฮะ

คือตอนแรกเขียนเพราะว่าง + อารมณ์มันได้นั่นล่ะ แต่พอเขียนไปซักระยะเริ่มก็เริ่มกังวลแล้วว่าแนวพัฒนาเมืองที่กูเขียนจะมีกลุ่มคนอ่านรองรับ จนพาลทำเอารู้สึกสองจิตสองใจเลยว่าจะเอายังไงต่อดี

Ky สมมติถ้านข.ลงให้อ่านถึงตอนกะลังมันเลย ตัดตอนได้ค้างสุดๆ แต่อยู่ๆ ก็ดรอปเรื่องนั้นไปเปิดเรื่องใหม่ นักอ่านมีสิทธิ์งอนมั้ยวะ 5555

>>341 เขียนไปให้จบนั่นแหละ ทุกแนวมีคนรออ่านอยู่ทั้งนั้น อยู่ที่ว่าเขาจะเจอมึงไหมเท่านั้นเอง

>>342 มีสิทธิ์งอน แต่ก็เป็นสิทธิ์ของนักเขียนที่จะหยุดอัปไปเปิดเรื่องใหม่เหมือนกัน ถ้ามึงอยากแสดงความงอนก็เม้นท์บอกดิ เผื่อนักเขียนจะง้อมาอัปต่อ หรือมึงจะงอนเงียบๆแล้วไม่ตามเขาต่อก็เป็นสิทธิ์ของมึง

>>342 กูว่าเงียบเพราะรอเตรียมออกเล่มป่าว​ มึงทักไปสิว่าพร้อมเปย์ รีบลงขาย​เลย​ ไรงี้​เผื่อคนเขียนจะรีบเข็นออกมา

>>344 >>345 plot twist กุเองจ้านข. ใจโลเลหมดไฟง่าย กลัวโดนนักอ่านงอนน่ะ 55555555

>>346 อะ ถ้าในฐานะ นข มึงไม่ต้องกลัวจ้า ตัวแม่หลายคนเทเรื่องเก่าเปิดเรื่องใหม่เป็นว่าเล่นยังไม่มีใครโดนงอนนะ นักอ่านก็ยังยกขโยงตามไปอ่านเรื่องใหม่กันอยู่ แต่ถ้าให้ดีก่อนมึงเทมึงก็บอกนิดหนึ่งว่าขอหยุดอัปไปก่อน มันจะดูน่ารักมากกว่าเทไปดื้อๆ

>>347 กุงอนๆ เรื่อง ซะมีไบหญ้าวังหยู่บณโฏะ กุตามมา4เล่ม พอโยกไปเรื่องใหม่ สปินออฟ กุก็ซื้อตามแต่จนบัดนี้ก็ยังไม่จบ กุงอนจนท้อจนเพลียจนเบื่อแล้ว

>>348 กรณีนี้สมควรงอนนะ เพราะขายมาหลายเล่มแล้วมาเท

โม่งมีเทคนิคเขียนตอนย้อยอดีตยังไงกันบ้างวะ

คือกูกำลังเขียนเนื้อหาตอนที่ตัวร้ายลักพาตัวนางเอกมา เพื่อกล่อมให้ร่วมมือด้วย ซึ่งนางเอกกับตัวร้ายนั้นมันเป็นเพื่อนกันมาก่อนระดับหนึ่ง เลยอยากจะกล่อมให้นางเอกไว้ใจโดยการเล่าถึงอดีตของตัวเองอะไรทำนองนั้น

ตอนแรกตั้งใจว่าจะเล่นประเด็นนี้ให้จบแค่ 1-2 ตอน แต่ดูเหมือนจะบานปลายกลายเป็น 4 ตอนละ แถมตอนนึงก็ยาวตั้ง 3500-4000 คำแน่ะ

อ้อลืมบอก ย้อนอดีตตัวร้ายน่ะแค่ 2 ตอน แบ่งเป็นชีวิตวัยเด็กกับตอนที่เจอนางเอก ส่วนที่เหลือจะเป็นบทกล่อมให้นางเอกคล้อยตามอะ

>>350 เล่าคร่าวๆให้นางเอกฟังก่อนว่ามันไปเจอความบัดซบอะไรมาถึงกลายมาเป็นแบบนี้ ระเบิดอารมณ์ใส่ไปเลยก็ได้ โชว์แผลหรืออะไรก็ได้ที่เห็นแล้วน่าตกใจปนๆน่าเวทนา(ถ้ามีอะนะ) หัวร้อนอยู่พักนึงก็เดินหนีไปสงบสติอารมณ์ นางเอกเดินมาถามเกิดอะไรขึ้น พอหัวเย็นลงค่อยคุยกันดีๆ ไม่ต้องจับยัดอีเวนท์ใส่ปากตัวละครเพราะจะดูยัดเยียด แต่ส่วนที่ไม่ได้เล่าให้นึกเป็นการย้อนความอยู่ในหัวแทน

เช่นตัวร้ายเป็นเพื่อนสมัยเด็กกับนางเอก นางเอกเป็นคุณหนู ตัวร้ายเป็นสามัญชนยาจก วันนึงตัวร้ายโดนขายไปเป็นของเล่นคนรวย เจอความบัดซบโสมมของโลกเลยตั้งเป้าจะล้างแค้น ส่วนนางเอกเป็นคุณหนูสวยๆรวยๆกินอิ่มนอนอุ่น พอโดนจับมานางเอกก็วี้ดว้ายจับชั้นมาทำไมไอ้โจรชั่ว พอโดนด่าหนักมากเข้าก็เลยโดนตัวร้ายด่ากลับไปทีพร้อมโชว์รอยแผลจากการโดนทารุณกรรม นางเอกอึ้ง ไม่รู้มาก่อนเลยค่ะว่าคนเราจะเหี้ยต่อกันได้ขนาดนี้ พอคุยกันดีๆก็ชวนมาทำลายโลกกัน นางเอกบอกขอตัดสินใจก่อนนะ ตัวร้ายเดินออกจากห้องมา มองรอยแผลแล้วนึกอีเวนท์ที่ตัวเองไม่ได้เล่าให้นางเอกฟัง ถ้ากูจะเขียนก็คงประมาณนี้

>>350 wokeเกิน ลักพาตัวมา มีแต่ต้องคิลทิ้งปิดปาก
นิยายเมิงนี่แปลกเกิน ไม่คิดถึงความเป็นจริง
ถ้าลักพาตัวมาเกลี้ยกล่อม แบบนี้ พระเอกก็คงบอกรักนางเอกด้วยการซ้อม ให้นางเอกกราบตีนเพราะอยากขอโทษนางเอกด้วยปะ
ถ้ากุอ่านมาเจอบทนี้กุเลิกอ่านแน่ๆ ไร้สาระเกิน

ถ้าแต่งขมวดจบ แทรกจุดเล็กจุดน้อยจนกูรู้สึกว่ามันก็อิ่มระดับนึงแล้วอ่ะ แล้วตอนจบก็แค่พระนางแต่งงานกัน สคิปไปตอนเล่นกับลูกสั้นๆ แล้วไม่แต่งพิเศษเพิ่ม มันจะโอไหมวะ

>>354 เอาตอนเล่นกับลูกสั้นๆ บอกว่าตอนพิเศษ มึงจะไม่โดนถามหาตอนพิเศษ 🤣

>>353 มึงโทรลป่ะเนี่ย โยงไปพระเอกบอกรักด้วยการซ้อมได้ไงวะ ก็ตัวละครมันมีเป้าหมายหาพรรคพวกมาร่วมมือกัน มันก็ลักพาตัวมาเกลี้ยกล่อมไง ถ้ามีเป้าหมายจะฆ่ามันจะลักพาตัวมาทำไมให้เหนื่อย แทงแม่งตายในห้องจบๆ

>>352 ขอบใจสำหรับคำแนะนำ
แต่สิ่งที่กูอยากรู้คือจะเขียนบรรยายแบบไหนดีเนี่ยล่ะ ระหว่างให้ตัวร้ายเล่าไปเลยออกมาเป็นคำพูด หรือจะให้สรุปเนื้อหาในอดีตออกมาเป็นคำบรรยายไปเลยดีกว่ากันเนี่ยล่ะ

เคยอ่านบิเบลีย์ เขาใช้วิธีให้ตัวละครเล่าออกมาเป็นคำบรรยายเลย ซึ่งดูก็โอเคอยู่แต่เขียนยากเอาเรื่องเช่นกัน

>>353 อันนี้รู้แหละว่าโทรล แต่การลักพาตัว = สร้างสถานการณ์บีบให้อีกฝ่ายยอมทำตามสิ่งที่ต้องการ ในเมื่อยังไม่ได้สิ่งที่ต้องการแล้วมันจะไปปาดคอทิ้งทำไมฟระ ถถถถถ

>>350 หน้ายูทูปกูแนะนำพวกวิธีเขียนแฟลชแบ็คมาพอดี กับอันไหนไม่แนะนำให้เขียน นักเขียนฝรั่งนะ ไม่รู้มึงเคยฟังยังแต่ลองไปศึกษาดูเล่นๆก็ได้ https://youtu.be/y6XTSivm2Cw?si=FVqMj4EgSfyCYSdZ

>>358 ขอบใจมาก เดี๋ยวลองไปดู

>>358 กุไม่ได้ถามนะ แต่เข้าไปดู ประเด็นแรกแม่งใช่มาก กูเคยเขียน flash back ทั้งๆ ที่ปัจจุบันเรื่องราวยังมาแบบงงๆ ทีนี้ก็เลยงานเข้าจริง คนอ่าน อ่านไม่รู้เรื่อง

>>358 ลองดูแล้วก็ช่วยได้อยู่แฮะ กูนี่ลบสิ่งที่เขียนไปออกไปก่อนหน้าทิ้งแล้วเขียนใหม่กันเลย ถึงจะแค่ไม่กี่หน้าก็เถอะ

แต่ช่วงนี้รู้สึกตันๆ แฮะ ตั้งแต่ช่วงกลางเดือนที่แล้วคือติดเกมนั่นล่ะ แต่ถึงจะแบ่งเวลาเขียน/เล่นเกม ออกจากกันเด็ดขาดแล้วก็ตาม ก็ยังรู้สึกไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วมในการเขียนซักเท่าไรแฮะ เหมือนใจมันหมกมุ่นอยู่กับเกมที่อยากเล่นมากกว่า orz

ky นักเขียนกูถามตรงๆเลยนะ ถ้ากุเป็นนักอ่าน อ่านนิยายของนักเขียนคนหนึ่งแล้วไม่ชอบ รู้สึกเสียเวลา เสียดายตังค์ รู้สึกว่าสำนวน ตัวละครมันยังไม่สุด แต่ๆๆๆ ในทวิตมีแต่คนหวีดเรื่องนี้ กี๊สสสส คูมไรท์เขียนดีเขียนสนุกมาก ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง รอติดตามเรื่องต่อไปนะคะ แล้วนักเขียนก็ดูรักใคร่กับแก๊งรีวิวในทวิต ถ้ากูจะไปรีวิวแหวกแนวว่า อ่านแล้วไม่รู้สึกสนุกเลยติดจะน่าเบื่อเพราะ.... กูจะโดนสังคมรังเกียจไหมวะ หรือกูควรให้เรตติ้งน้อยๆแล้วเงียบๆไปไม่ต้องพูดอะไร อบบไหนที่นักเขียนอยากได้จากนักอ่านวะ

>>362 รีวิวบอกแค่เรื่องสำนวนกับเนื้อหา เป็นยังไง ไม่ชอบตรงไหน พวกคำว่าเสียดายตัง เสียเวลาควรงดจ้า มันบั่นทอนเขาและอาจจะโดนเล่นเอา เพราะถ้าโดนแคปไปแขวน ถึงมึงจะเห็นต่าง แต่รีวิวด้วยความสุภาพ กระแสอาจจะตีกลับใส่นักเขียนเองนะ ถ้าเขางอแง แต่ถ้านักเขียนที่ดีก็จะรับฟัง แต่ดูทรงจากที่มึงว่าอวยขนาดนี้ กลัว่าอีโก้จะสูงมากจนไม่ฟังอะดิ

>>362 เขาไม่มีตัวอย่างให้มึงอ่านก่อนหรือไง กูว่าห้า หกบทแรกน่าจะพอบอกได้แล้วนะว่าสำนวนเขาเป็นยังไง ใช่แนวที่มึงชอบไหม ถ้าสำนวนไปได้ แนวที่มึงชอบ แต่ท้ายเรื่องแม่งขึ้นภูเขาออกทะเล มึงก็บอกเขาไปได้เต็มที่เลย เพราะนิยายทุกเรื่องไม่ใช่ทุกคนจะชอบเหมือนกันหมด

>>364 กุอ่านตัวอย่างแล้วไม่ชอบเท่าไหร่ว่ะ แต่เสียงจากรีวิว10รีวิวคือดี กุเลย ลองดู กูกลัวพลาดด้วยประการทั้งปวง
แบบนี้คือกูบ่นไม่ได้ต้องรับผลเองใช่ไหมวะ กูจะได้เงียบๆไปไม่ไปบั่นทอนนักเขียนอย่างที่โม่งบนมันบอก หรือกูเสียเงินแล้วกูมีสิทธิ์บอกว่าไม่ชอบได้ แต่ที่แน่ๆรีวิวแก๊งนี้ไม่ใช่ทางกูละ5555

>>365 มันแล้วแต่ว่ามึงอยากจะรีวิวบอกข้อเสียให้เขาหรือเปล่า ถ้าอยากก็รีวิวตามเนื้อผ้า อย่าใส่คำว่าเสียดายตังลงไปเพราะจะทำให้รีวิวมึงเป็นการดิสเครดิตแทน อยากรีวิวก็รีวิว สิทธิ์ของมึง ไม่ต้องไปสนว่านักเขียนจะรับฟังไหม แฟนคลับจะมารุมไหม เอาตัวมึงว่าล้วนๆ ไม่อยากก็จบไป หรือจะแค่ให้หัวใจสองสามดวงก็แล้วแต่มึงเลย

>>365 ความเห็นกู กูว่ามึงรีวิวสิ่งที่มึงคิดได้ทุกอย่าง แต่การใช้คำว่าเสียดายตังค์ กูว่าไม่ควร เพราะเขามีตัวอย่างให้มึงอ่านแล้ว เหมือนมึงไปซื้อขนม แล้วแม่ค้าให้มึงชิม มึงชิมแล้วมึงไม่ชอบ ไม่อร่อยถูกปาก แต่มึงยังยอมเสียเงินซื้อมากินต่อ แล้วมึงจะไปบอกแม่ค้าว่าไม่น่าซื้อมาเลย เสียดายตังค์งี้!!! กูว่าแปลก ๆ เพราะถ้ากูอ่านรีวิว แล้วเห็นใครคอมเม้นต์เสียดายตังค์ กูมองว่าคนนั้นต้องการดิสเครดิตนักเขียน

>>367 ใช่ กูเห็นด้วยกับโม่งนี้ นักเขียนเขาทำถูกกติกาแล้วว่ามีตัวอย่างให้อ่านก่อนตัดสินใจซื้อ นักอ่านก็ควรรีวิวเนื้อหาอย่างสร้างสรรค์ด้วยเพื่อให้นักอ่านคนอื่นๆ รับฟังความเห็นของมึงน่ะ ถ้ามึงมาแนวระบายอารมณ์ เสียดายตังค์ ห่วย ไม่น่าเชื่อรีวิว ฯลฯ อันนั้นมันก็คือการระบายอารมณ์ของมึงแล้ว ไม่เรียกรีวิวที่ดีสำหรับนักเขียนหรือนักอ่านคนอื่น แล้วคนเห็นรีวิวเขาก็จะตัดสินมึงด้วยว่า EQ ต่ำ ไม่ควรเชื่อรีวิวนี้ กลายเป็นความเห็นมึงไร้ค่าไปอีก หายใจเข้าลึกๆ ก่อนเขียนรีวิวนะ เปิดใจกว้างๆ ว่าความชอบมีหลายแบบ ของไม่อร่อยสำหรับมึงก็มีคนชอบกินเยอะแยะ มึงเองก็ไม่ควรมีอีโก้เอาตัวเองไปตัดสินความชอบคนอื่นเหมือนกันว่ะ

ตามประสบการณ์ของกู กูเจอนิยายเรื่องหนึ่งที่เห็นคนมาอวยว่าสนุกมากกก รีวิวให้ยาวเหยียด กูไม่เคยอ่านของนข.คนนี้มาก่อน กูลองอ่านตัวอย่างแล้วชอบสำนวนกับการดำเนินเรื่องเลยซื้อมาอ่านต่อ ปรากฏว่าหลังจากตัวอย่างเนื้อหาแม่งเอื่อยเฉื่อยไม่สนุกเลยว่ะ มีดีก็ที่สำนวนยังคงเส้นคงว่าแค่นั้น อ่านจบกูเซ็งนิดหน่อย แต่ไม่ได้ไปรีวิวอะไรเพราะคิดว่าจริตความชอบของคนมันต่างกัน และก็ไม่ได้ซื้อเรื่องใหม่ของนข.คนนี้ต่อนะ กูเข็ด 5555

>>369 นึกว่าแก๊งนี้ช่วยดันนักเขียนซะอีก เอ้า ทำไมทำนักอ่านเข็ดกันหลายคนเลย 55555555555

>>369 เรื่องเดียวกันป่าววะเนี่ย รีวิวกรี๊สสสสสสสสสสสสส แบบเนี้ยป่าว555
ขอบคุณพวกมึงมากที่ชี้แนะ กุจะได้ตัดคำว่าเสียดายเวลา เสียดายเงินออกไป กุอ่านแล้วไม่ชอบรู้สึกอิหยังวะกับตัวละคร(แต่รีวิวบอกว่ามันสมเหตุสมผล555) ทุกคนบอกว่านักเขียนเขียนได้ครอบคลุมแต่กูว่ามันขาด กูก็เลยรู้สึกลบไปหมดขวางหูขวางตาใส่อารมณ์ไปจริงๆ ขืนไปพิมพ์แบบที่รู้สึกจริงกูจมตีนแน่

เคยอยากเทสเดียวกับนักรีวิวคนดังหลายท่านเช่นกัน กูใช้วิธีลองซื้องานนักเขียนที่เขาหวีดมา 2-3 เล่ม ถ้าไม่ถูกใจอีกกุพอละ เขาชอบช่างเขา เราไม่ชอบ ก้จัดการตัวเองไป555 กูไม่ใช่สายไปบังคับจี้จุดให้นักเขียนทำให้ถูกใจกูซะด้วย แบบ กุรู้สึกว่าถ้าคนจะใช่เขาจะใช่เลยโดยที่ไม่ต้องไปบอกให้ปรับปรุงอ่ะ555 ถ้ามันถูกใจคนหมู่มากงั้นคนหมู่น้อยอย่างกุก็ต้องหลีกทาง แต่สารภาพบาปว่าจะรีวิวให้ก็ต่อเมื่อเขามีกิจกรรมแจกของแหละ เอาไว้ขายมือสองคู่กับรูปเล่ม

>>370 >>371 กูไม่รู้ว่านิยายต้นเรื่องหมายถึงเรื่องอะไร แต่ของกูเป็นรัก ชญ หมวดโรแม้งปกกราฟฟิกว่ะ ไม่ใช่ปกวาด

>>372 คล้ายกัน กูใช้วิธีค้นรีวิวเก่าๆเขาดูเรื่องที่ตรงกับที่กุมีแล้วทั้งชอบและไม่ชอบ

กุว่าปกติว่ะ มีคนชอบก็ต้องมีคนไม่ชอบ นิยายมันเป็นเรื่องของเทส มึงอาจจะเป็นส่วนน้อย หรือแค่คนที่ไม่ชอบเหมือนมึงเขาแค่ไม่รีวิวเลยเห็นแค่รีวิวอวย อย่างนิยายท็อปเม้ดที่เขาว่าสนุกกันกุอ่านแล้วก็ไม่ได้ว้าว ก็ปกติ

กูว่านักอ่านต้องแยกความเห็นส่วนตัวกับความเห็นคนอื่นออกจากกันก่อน ความเห็นมึงก็คือความเห็นมึง ไม่ต้องเอาไปพ่วงกับคนอื่นบอกว่าสนุก คนอื่นบอกว่าสมเหตุสมผล คนอื่นบอกดี ฯลฯ แล้วก็เสือกรู้สึกแง่ลบกับนิยายเรื่องนั้นมากขึ้นไปเองอีกเพราะคิดว่ามันไม่คู่ควรกับรีวิวดีๆ ทั้งๆ ที่มันต้องมีทั้งคนชอบคนไม่ชอบอยู่แล้ว
เป็นกูกูจะจำใส่กระโหลกไว้ว่ากูไม่ใช่สัจธรรมของโลก กูเป็นแค่ความเห็นหนึ่ง ซึ่งอาจจะผิดก็ได้ กูเบื่อมากเวลามีนักอ่านพูดว่าไม่น่าเชื่อรีวิว รีวิวเยอะมากเราไม่เห็นสนุกเลย เหมือน I’m not like the others อ่ะ อยากบอกว่าอย่าโพสแบบนั้นเลย สำหรับกูมันน่าเวทนาในความคิดอ่ะมึง

>>376 +1 ปรบมือ ความเห็นมึงดีมาก

มึง แล้วถ้ากลับกันนิยายมึงเองโดนคอมเม้น ว่า เสียดายตังค์ เสียเวลาอ่าน ไม่เห็นสนุกเหมือนที่รีวิว เฮทสปีช มึงจะรับมือยังไงวะที่ดูดีมีวุฒิภาวะอะ
/ตอบกลับ3หน้าเอสี่ /แคปแขวนเรียกคนอ่าน+เพื่อนมาฉอด+ปลอบใจ/ไม่ให้ค่าไถผ่าน/แจ้งลบ+บล็อกอีนั่น/เรียกทนาย/หรือ…

>>378 เรียกทนายมึงจะเสียตังค์เปล่าๆ ละมั้ง ของกูคงขอบคุณปกติ หวังว่าเรื่องหน้า คุณอาจจะชอบก็ได้นะคะ หรือมีสักเรื่องที่คุณชอบ ตอบให้สวยๆ และได้ตังค์อีก ถ้าเขากลับมาซื้อนะ5555

คือคนเราอาจจะไม่เหมือนกัน แต่สำหรับกู กูไม่ค่อยโกณธ โมโห หรือดิ่งกับคอมเม้นเชิงลบ ติติงอะไรนะ ด่าว่าก็ไม่รู้สึก 5555 แต่ถ้าเราตอบน่ารักโนเน๊ะก๊าก๊ะ กุคิดว่านักอ่านที่มาตอนหลังเขาจะรู้สึกดีกับเรานะ เพราะกุคิดว่าเขากดดูสิ่งมี่ นข.ตอบแน่ๆ คิดว่าเขาจะลดอคติลง แต่ถ้าเราแรงปุ๊ กุว่าบางคนอาจจะกลัวเรา555 กูเคยดจอนักอ่านมาช่วยแซะคอมเม้นในทางลบด้วย แต่เขาไม่ได้ชะกันตรงๆ นะ คอมเม้นให้เพิ่ม

>>378 ถ้ามีแค่นั้น ไม่บอกเหตุผลเหมือนคนมีวุฒิภาวะเค้าทำ ก็คงไม่ไปต่อล้อต่อเถียงอ่ะ ให้มันดูเป็นรีวิวเกรียนไปอย่างนั้นแหละ นักอ่านที่เพดานสูงจะไม่ค่อยให้ค่าพวกรีวิวแบบนี้อ่ะ ตรงกันข้าม ยิ่งลงไปเล่นด้วยยิ่งเปื้อนขี้ คนยิ่งมองว่าคนเขียนนิสัยไม่น่ารักไม่อยากหนับหนุนแล้วก็มี นักเขียนใจบางเกินคนอ่านแม่งก็ไม่อยากสื่อสารอะไรด้วยนะ กลัวดราม่าเข้าตัว
ถามว่าเสียใจมั้ย เสียใจแหละมึง คนเราไม่ใช่พระอิฐพระปูน แต่มึงห้ามปากคนไม่ได้ทั้งหมด คนแย่ๆยังไงมึงต้องเจอ มึงจิตตกสักสองสามหรืออาจจะสักเจ็ดวัน สุดท้ายอารมณ์มันจางได้เองนะ ปั่นงาน ทำงานต่อไปว่ะ อาจรับไว้ปรับปรุงบางจุด ถ้ามันไม่แย่ขนาดนั้นจริง รีวิวดีๆมันจะตามมาดันอีรีวิวแย่ๆนี่เอง

>>378 รับมือแบบไม่เอาตัวลงไปเกลือกกลั้วด้วยการปล่อยผ่าน ไม่ต้องตอบอะไร แต่ถ้าปกติมึงรีพายตอบทุกคนแล้วคนนี้จำเป็นต้องตอบเพราะเดี๋ยวหาว่าเลือกปฏิบัติมึงก็แค่บอกขอบคุณก็พอ บางทีนักอ่านคนอื่นจะเป็นคนจัดการแทนมึงเอง เราก็อยู่สวยๆไป

มาๆ กูมาสุมไฟแรงบันดาลใจให้
กูไปเจอในกลุ่ม นิยายเค้าหมวดนิยายรัก ไม่มีnc เรตติ้งในเมb13
แต่เดือนนี้ได้ยอดแสนเจ็ด กูว้าวเลย
ส่วนอีกคน บบรพ ตั้งแต่ปี2023 ผ่านมา9เดือน ออกมาแล้ว9เล่ม ไฟแรงสุดยอดไปเลยยยย

>>383 ทำไมได้เงินเยอะจังวะ สวนทางกับเรตติ้งและแนวนิยายสุดๆ ถ้าเป็นเรื่องจริงคือมึงทำสำเร็จมาก ไฟฬ่านกูลุกพรึ่บ

>>384 เอารายได้หารราคาอีบุ๊คออกมาได้ประมาณหกร้อยกว่าโหลด ถือว่าเหมาะสมกับจำนวนเรตติ้งละนะ บางคนได้พันโหลดแต่เรตติ้งยังไม่ถึงห้าสิบเลย

>>383 กูว่า บบรพ ได้เกินสิบล้านต่อปีแน่นวล ส่วนใหญ่ตัวแม่จะได้เรื่องละล้านอัพทั้งน้าน

>>386 ชัวร์มึง ทำลายทุกสถิติ

>>378 สงสัยทำไมเรียกทนายถึงเป็นหนึ่งในช้อยได้วะ เอาจริงเห็นนข.หลายคนเลือกแบบนี้ด้วยก็แอบงงนะ เม้นไม่ดีไม่ถูกใจทำไมต้องลากขึ้นโรงขึ้นศาล ต่อให้มึงเรียกเงินได้จริงแต่ก็เสียมากกว่าได้อะ คนอื่นเห็นก็ยี้นข.ที่รับคำติไม่ได้จนต้องเอาทนายมาขู่กันเลยเหรอ ต่อให้เป็นคำด่าหยาบๆแต่ต้องใช้ทนายเลยเหรอ แค่เขาพูดเกี่ยวกับนิยายมึงเนี่ยนะ แต่ถ้าก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวลามถึงนข.เออเห็นด้วยว่าควรเรียก แต่ถ้าแค่พูดในส่วนนิยายอันนี้ก็เกินไป ถึงคนไทยแม่งโง่กฏหมายเอาทนายมาขู่เรียกตังได้จริง แต่ถ้าเจอไม้แข็งเข้าให้เขาพร้อมสู้ในศาลคือมึงแพ้เห็นๆเลยนะ ถ้าเจอพวกโง่ยอมไกล่เกลี่ยก็ชนะ 50% ไม่เสียไรเลยนอกจากค่าทนาย แต่ถ้าเจอคนพร้อมสู้กูจะคุยในศาล ก็เสีย 100% เลยอะ ทั้งเงินทั้งชื่อเสียง
ถ้าจะฟ้องมึงต้องแยกก่อน ด่านิยาย=วิจารณ์โดยสุจริต แม้จะมีความเท็จก็ตาม ด่านข.=หมิ่นประมาท ส่วนทนายมึงจะแพ้หรือชนะเขาก็ได้เงินอะ หวานหมูทั้งนั้นมึงไปบอกให้เขาฟ้องเขาก็ทำให้สิ แพ้ชนะก็อีกเรื่องนะจ๊ะ

>>385 เห้ยยจิงเหรอ แปลว่านักอ่านกุใจดีอ่ะดิ กุขายได้ห้าสิบเก้าโหลดได้มาสิบเรตติ้ง 555555 ยอดเหี่ยวแบบนี้แต่กุอย่างน้อยกุควรดีใจที่สัดส่วนหัวใจต่อยอดขายเยอะใช่มั้ย

Ky น้องนางเอกลูกสาวกูจะทำวุ้นขาย หารายได้พิเศษ แล้วมีคนในมหาลัยเป็นลูกค้าประจำ มีป้าที่โรงอาหารช่วยรับมาขายต่อ มีพระเอกช่วยเหมาซื้อแล้วโปรโมท
แต่เพื่อนกุบอกว่า มีเรื่องนึงของนักเขียนดังเรตติ้ง1Kนางเอกก็ทำวุ้นขาย พระเอกกับน้องสาวพระเอกก็ช่วยเหมาซื้อแล้วโปรโมทให้
///คำถามคือลูกสาวกุควรขายวุ้นต่อไปไหมวะ หรือเปลี่ยนดีกว่า

>>390 มีลูกค้าประจำ มีป้ารับไปขาย สบายๆ แล้ว ไม่ต้องให้พระเอกมันมาช่วยโปรโมทก็ได้นี่ โชว์ป๋าเหมาไปกินเองกับเพื่อนก็พอมั้ง

>>390 เขียนไปเถอะ แค่นี้เอง มันก็ธรรมดาป่ะวะ

>>390 ปกติว่ะ พล็อตเบสิคไอ้การทำขนมขายละเหมา วุ้นก็ขนมทำงา่ยไง ให้นึกถึงคดีนข.ฟ้องกันเรื่องก็อปไอเดียดิ ฉากต้นเหตุคือไปกินโปรคู่รัก 1 แถม 1 เหมือนกัน ศาลบอกนี่มันไอเดียพื้นๆ มีอยู่ทั่วไปจ้า ไม่ถือว่าก็อป

>>390 มึงเปลี่ยนจากวุ้นเป็นลูกชุบสิ

>>383 เล่มล่าสุดกำลังเป็นประเด็นในเอ็กเคสตัวอย่างการปล่อยebookด้วย คือปล่อยตอนที่ใน รอร ถึงตอนนางเอกจะตัดใจหนีไป คนก็ต้องรีบซื้อแหละเพราะตัดตอนกำลังพีคๆอะ

>>390 เปลี่ยนวุ้นเป็นอย่างอื่นเถอะมึงเพื่อความสบายใจ

>>390 เพื่อความสบายใจ ในเมื่อมึงรู้แล้วและเปลี่ยนทัน มึงให้ลูกสาวมึงขายอย่างอื่นดีกว่า
แต่ถ้าอยากขายวุ้นจริงๆ วุ้นนี้จำเป็นต่อพล็อตเรื่องแบบขาดไม่ได้ กูว่าก็น่าจะขายได้แหละ แนวพระเอกเจ้าบุญทุ่มแบบนี้มีเกลื่อนกลาด พล็อตหลักกับรายละเอียดไม่ตรงกันก็จบ

>>397 จริง มีเยอะมากแนวพ่อบุญทุ่ม
>>390 ไม่ก้อป ขายกันเกลี่ยนกลาด อย่างกูทั้งชีวิตเคยอ่านแค่พระเอกกว้านซื้อคัพเค้ก บราวนี่ แล้วก็ลูกชุบ กูยังไม่เคยเจอวุ้น5555 และถ้าเจอก็ไม่คิดว่าก้อปด้วย ทำมาค้าขายจะขายได้สักกี่อย่างบนโลกใบนี้ แต่เข้าใจว่าพอรู้ละมันก็ไม่สบายใจ ลองหาอันอื่นก็ได้มึง แต่ถ้ามั่นใจว่าไม่ก๊อปแน่ก็เอาเลย ใครมาถามว่าก๊อปหราก็บอกไปว่าเปล่าจ้า ต้องแปลกแหวกแนวขนาดนั้นเลยเหรอ งี้พล็อตนางเอกขายตัวพระเอกมาเหมาจ่ายเป็นลูกค้าคนเดียวก็คือก๊อปกันไปทั่วแล้วสิ

กุไม่ใช่คนที่มาถามนะ เข้าใจคนที่แนะนำให้เปลี่ยนด้วย แต่ตัวกุคิดว่ามันเกลื่อนมากไม่เปลี่ยนก็ได้ สมมติไอ้คนที่มาถามมันไม่เปลี่ยน เขียนไปตามนั้น ทีนี้เอฟซีหรือตัวนักเขียนรู้แล้วมาแซะมัน มึงว่าผลจะเป็นไงวะ จะเละมั้ย คือกุเป็นนักเขียนที่เพิ่งเขียนไม่นาน กลัวเจอเคสแบบนี้กับตัวเหมือนกัน กุมันตัวเล็กตัวน้อย ถ้าเจอคือขิตแน่ๆ

>>399 มีสองกรณีที่อาจจะเกิดขึ้น แซะแล้วก็เงียบไป กับกระแสตีกลับไปทางนักเขียนคนที่แซะ เพราะแม่งแค่วุ้นฝากขายพระเอกมาซื้อ มันไม่ได้เป็นฉากยูนีคอะไรเล๊ย

ถามหน่อย ถ้ากุลดใจเพราะมีคำผิด นักเขียนจะไม่พอใจมั้ย

>>401 ถ้ามึงบอกเหตุผลด้วยว่าลดใจเพราะคำผิด นข.ก็จะช้ำใจแหละ แต่ต้องยอมรับสภาพเพราะผิดเองจะแก้ไขปรับปรุงอะไรก็ว่าไป//แต่ถ้าแจ้งไว้ในคำโปรยว่าจะอัพไฟล์แก้คำผิดตามมาทีหลังวันที่.... มาเจอลดใจเพราะคำผิดก็อาจจะเซ็งหน่อยๆ
แต่ถ้าไม่พอใจ สาป+แขวนมึง แบบนี้คืออีโก้ล้นฟ้าแล้ว

>>401 ไม่พอใจอยู่ละ บางคนบอกดิสเครดิต เหิ่ม

กุ 390 ขอบคุณพวกมึงมากๆ กุให้ลูกกุเปลี่ยนไปขายอย่างอื่นแหละ กุไปส่องตย.ของเขามา เจอทั้งความพอ.-นอ.เป็นนักศึกษารุ่นพี่-รุ่นน้องคนละคณะ; พอ.เฟรนด์ลี่ ใจดี สายเปย์ นอ.สู้ชีวิต ถึงมันจะพล็อตทั่วไปแต่ถ้ารวมขายวุ้นอีก จะยิ่งไปใหญ่แล้วเรตติ้งระดับนี้คนต้องอ่านเยอะ เกิดมีนักอ่านหลงมาเอ๊ะ ทำไมเหมือนเรื่องนี้.... กูเลิ่กลั่กแน่ ตัดปัญหาไปเลย

มึง ถ้ากุอยากเขียนแนวเล่าชีวิตเอื่อยๆ ทำนองงานลุงมู งานสเปน งานอิตาลีอะไรงี้ นึกออกป่ะที่แบบตัวเอกมักจมอยุ่กับตัวเอง หาความสุขไม่เจอ พัวพันกับตัวละครต่างเพศมากหน้าหลายตา ไม่ได้มีแก่นเรื่องอะไรแค่ดูคนๆ นึงสตรัคเกิ้ลอ่ะ แต่ไม่ขมไม่เพ้อขนาดนั้น หนักไปทางโรมานส์และลงเอยกับใครสักคน จะเขียนยังไงให้นางเอกกุไม่โดนด่าดีวะ แล้วจะไปลงหมวดไหน รักผุ้ใหญ่ดีมั้ยเพราะคนอ่านเปิดกว้างสุด

>>405 ถ้ามีฉากแซ่บก็ไปลงใน ผญ แต่ถ้าไม่มี มึงก็นิยายรักหรือโรมานซ์ก็ได้ แต่เขียนบอกไว้ก่อน ทั้งหน้านิยาย ทั้งก่อนเริ่มตอนแรกว่า นางเอกมีเซ็กซ์ไปเรื่อย มาลุ้นกันค่ะ ว่าสุดท้ายจะลงเอยกับใคร ไรงี้ บอกไปให้ชัดเจน ถ้าเขาเลือกอ่านต่อก็ไม่ด่าหรอก แต่อย่าไปหลอกตีหัวเข้าบ้าน ทำตัวกลัวไม่ได้ยอดวิวอะมึงจะโดน ไม่ด่านางเอก อาจจะด่ามึง555 เอาจริง รัก ผญ มึงก็ควรบอก เปิดกว้างจริง แต่ก็ใช่ว่าจะรับได้ไปหมด

>>402 ในฐานะคนอ่านที่ไม่เคยเป็นนักเขียน กูสงสัยว่าทำไมไม่พิสูจน์อักษรให้มันเรียบร้อยก่อนเอาออกมาขายอ่ะ มันมีโพรเสสอะไรถึงทำให้ดีก่อนไม่ได้ ต้องขายก่อน อีบุ้คเล่มนึงไม่ใช่บาทสองบาท เวลาอ่านเจอคำผิดก็เซ็งอะ ยิ่งบางคนสลับชื่อตัวละครมาเลย อ่อแต่ถ้าเจอคำผิดแล้วกูจะลดใจกูจะคอมเม้นบอกนักเขียนแหละว่ากูลดเพราะอะไร

>>404 ดีแล้ว ถ้ามึงไม่ได้ให้วุ้นเป็นตัวพลิกชีวิตแบบ ขายวุ้นจนรวยอายุน้อยร้อยล้าน เหมือนขายสาหร่าย ขายฮันนี่โทส เลี่ยงได้เลี่ยงจะดีกว่า

>>407 บางคนต้องรอพิสูจน์อักษร+จัดหน้า จัดอาร์ตต่างๆก่อนพิมพ์เล่มไปเลยทีเดียวเป็นอาทิตย์ ๆ ในมือนข.มีไฟล์ebookที่ตรวจบ้างแล้วแต่ยังไม่100% ก็อยากปล่อยก่อนไม่งั้นรอกันไปรอกันมามันจะช้าไปใหญ่ แล้วมันสามารถอัพเดทไฟล์ที่แก้100%ตามทีหลังได้ //ตัวแม่เมbส่วนใหญ่ทำแบบนี้ว่ะ

>>407 บางทีคนตรวจที่ไว้ใจได้คิวยาวมากเลยค่ะพี่สาว ตรวจเองมันหลุด เก็บไม่หมดจริงๆ แต่ถ้าเยอะเกินทน อันนี้คิดว่าบางทีก็ชุ่ยเกิน แบบอ่านรอบสองรอบ เพราะหวังคนอื่นตรวจ เพราะใช้รีดกับอ่านเองช่วยได้เยอะอยู่

>>409 กูในฐานะนักอ่าน กูมองว่าอยากได้เงินเกิน นข.ควรทำทุกอย่างให้เสร็จหมดแล้วค่อยออกมาขายสิ เพราะกูยอมเสียเงินซื้ออ่านไปแล้ว กูคงไม่กลับมาอ่านซ้ำไฟล์ที่มึงบอกว่าส่งพิสูจน์อักษรแล้วแน่นอน

>>411 ส่วนใหญ่นักเขียนที่มันขายก่อนก็จะบอกไว้อยู่แล้วนะ เพราะมีนักอ่านบางกลุ่มเขายอมรับได้ ขออ่านเร็วๆ อยากอ่านมาก คือถ้ามึงไม่อยากอ่านไฟล์ที่มันยังพิสูจน์อักษรไม่ครบก็รออ่านตอนเขาอัปเดตไฟล์ให้ใหม่ก็ได้ (กรณีมีโปรวันแรกแล้วมึงต้องรีบซื้อให้ทันโปร) เพราะพวกนี้นักเขียนมันบอกอยู่แล้วตอนอัปอัฟไฟล์ใหม่ อยู่ที่มึงจะเลือกเลย ถ้ามึงไม่สนใจโปรยิ่งสบายใหญ่ รอซื้อตอนไฟล์พิสูจน์ครบเลย

พอมาอ่านเหตุผลที่เอางานไม่เรียบร้อยออกขาย ก็คิดว่าจะลดดาวได้อย่างสบายใจล่ะ ปล่อยงานชุ่ยมาก่อนหวังเอาเงินก็รับสภาพไป ต่อให้นักเขียนแปะบอกไว้ว่าจะมีแก้คำผิดก็หลอกได้แค่แฟนเดนตายเท่านั้นแหละ เอาเถอะ ใครใคร่ซื้ออ่านเร็วซื้อ ใครใคร่กดลดดาวกด

ky กูเขียนหมวดนิยายรักผู้ใหญ่ กูชอบแนวโคแก่มากอยากเขียนมานานแล้ว แนวนางเอก18(ปี1)พระเอก32(อาจารย์หมอ)แบบเผยด้านมืดในใจสุดกู่
กูไปเจอทวิตนึงฉอดเรื่องอายุ บอกว่ามันไม่แปลกเหรอคะ18กับ30บลาๆ
ถ้าเป็นมึงจะแต่งต่อไปแบบที่ใจชอบเพราะอยู่หมวดรักผู้ใหญ่ก็กรองคนอ่านแล้ว หรือปรับอายุนางเอกเป็น20กันคนมาด่าวะ//ขอบคุณล่วงหน้า

>>414 อย่าไปสนนักฉอดเลยมึง meb เขากำหนดฉากแบบนี้นางเอก 18 ขึ้นไป ก็โอเคแล้ว อย่าไปสนใจไรพวกนี้เลย ดูคริสอี กัปตันเมกาดิ เมีย 26 แล้วโว้ย ยังกรูมมิ่งเปโด เพราะพี่แคป 40 มึงว่าคนมันจะฉอดก็ฉอดหมดแหละ แต่มึงไปอยู่หมวดนั้นแล้วก็ปลอดภัยละ เพราะกรองอายุ ถ้ามันเอาไปฉอด ถือว่าได้โฆษณาโว้ย ดีไม่ดีมันจะโดนด่าอีก

>>415 พวกนักฉอดปสด.ขึ้นทุกวัน นอกจากคำว่าโรแมนติไซส์ที่แม่งครอบทุกเรื่อง ด่าได้มั้งจักรวาล ตอนรี้มีคำว่าพาวเวอร์ไดนามิกอีก อย่างเคสดาราสาว 26 กับดาราหนุ่มใหญ่ 42 ก็บอกผช.มีพาวเวอร์มากกว่า ผญ. เสียเปรียบ อีคำนี้แม่งครอบจักรวาลขั้นกว่า ต่อไปพระเอกเป็นเจ้านาย เป็นคนรวยกว่า เป็นคนดังกว่า โดนฉอดได้หมดนะ สงสัยต้องได้แค่อายุไล่ๆ กัน รวยพอๆ กัน ฐานะใกล้เคียงกัน ถึงจะไม่มีเรื่องพาวเวอร์ไดนามิก อะไรนี่

>>414 เอาไรมากกับพวกฉอด เด็กจะแสดงความเห็นบอกเด็กรู้มากกว่าผู้ใหญ่ แต่พอเป็นเรื่องเพศปุ๊บ เด็กจะง่อยเปลี้ยเสียสมองไม่รู้เท่าทันอีแก่ที่จะมาหลอกเย้ไปทันที ตกลงจะให้เด็กโง่หรือฉลาด

>>416 ผู้หญิงวัย 26 คือผู้หญิงปกติทั่วไปในสังคม โตแล้วเป็นผู้ใหญ่แล้ว ทำมาหาแดกเซ็นธุรกรรมการเงินเองได้ไม่ต้องรอพ่อแม่มาตัดริบบิ้น แต่พอมีผัวแก่กว่าเป็นสิบปีปุ๊บ กลายเป็นผู้หญิงไร้เดียงสาไม่ทันคนไม่ทันโลกขึ้นมาซะงั้น เพิ่งพ้นการบรรลุนิติภาวะมาไม่กี่ปี ทั้งที่ 6 ปีคือระยะเวลาที่ยาวนานมากพอจะทำให้เด็กม.1 กลายเป็นเด็กที่กำลังจะสอบเข้ามหาลัยหรือทำใบขับขี่ได้ คือมึงจะหยุดสมองไว้ที่อายุ 20 ปีไม่โตขึ้นเลยเหรอ ถึงได้มองว่า 26 คือเพิ่งพ้นวัยบรรลุนิติภาวะ

>>417 จริงๆ หลายเคสเด็กสาวหลอกชายแก่ก็เยอะนะ 5555555

>>418 มันคนละมักกะโรนีกันคร่ะ ผู้ชายอยากโง่เองช่วยไม่ได้

Ky ถ้ากูอยากรีวิวหนังสือทั้งนิยายและอื่นๆด้วยใจรักอยากให้โลกรู้ว่ากูชอบเล่มนี้ ไม่รับรีวิว แต่ตัวกูอะเป็นนักเขียน กูควรทำมันลับๆแบบเริ่มจาก0 ไม่ให้ใครรู้ว่ากูเป็นนักเขียน หรือบอกไปเลยว่ากูเป็นใคร แบบไหนดีกว่ากันวะ กูกลัวโดนว่าเป็นนข.เหมือนกันแต่ไปวิจารณ์งานคนอื่น
แล้วกูควรไปไหนดี เปิดเพจ; X ,ตต,แต่กู้ดรี้ดกูขอผ่านลำไยการต้องไปขอความเมตตาจากไลบราเรี่ยน

เรื่องคำผิดข้างบน อยากแนะนำวว่าลองหาโปรแกรมอ่านอะไรก็ได้ สิริก็ได้กูเกิลก็ได้ ที่มันอ่านให้ฟังได้อะ ฟังไปด้วยอ่านไปพร้อมกันด้วย หลุดน้อยมาก แทบไม่หลุด นักอ่านกูยังจับไม่เจอคำผิดสักคำ ยกเว้นพวกทับศัพท์นะที่อ่านจะต้องรีเช็กแต่ละคำอีกที แต่เป็นพวกคำเล็กๆ น้อยๆ ที่พลาดเพราะนิ้วเบียด อ่านสิบรอบแม่งก็ยังไม่เห็น นี่เจอแน่ๆ เวลามันอ่านให้ฟังคือสะดุดกึกเลย

>>420 ถ้าเป็นนักเขียนมารีวิวนิยายมันจะดูไม่โอเคทั้งขึ้นทั้งล่องนะ ทั้งด้านนักเขียนและนักรีวิว ถ้าอยากรีวิวจริงๆ แนะนำที่ไม่มีในช้อยคือไอจี ทำเป็น bookstragram และไม่ต้องบอกว่าเป็นนักเขียนนิยาย ไม่งั้นมึงตะสร้างศัตรูโดยไม่รู้ตัว

ky หน่อยเพื่อนกุเขียนนิยายจนจะจบแล้วเพิ่งมาคิดชื่อเรื่อง พอคิดออกแล้วลองเสิชดู ชื่อดันเสือกเหมือนรุ่นน้ำหอมยี่ห้อดัง จะเปลี่ยนก็ทันแหละแต่กุเสียดายอ่ากุชอบชื่อมากเลย แบบนี้กุควรเปลี่ยนปะ ชื่อรุ่นน้ำหอมมันโดนลิขสิทธิ์รึป่าวอ่ะ กุถามเพื่อนเพื่อนบอกว่าถ้าไม่ได้สื่อถึงน้ำหอมอะไรนั่นก็ไม่เป็นไร แต่มันไม่เป็นไรจริงเหรอวะ 5555

>>423 มึงยึดเอากรณีปังชาจ้า ชื่อแบบนั้นมันจดไว้คนเดียวไม่ได้

ขอปรึกษาเทคนิคการเขียนหน่อยสิ กูเขียนตัวละครที่ฉลาดแต่กูไม่ฉลาด เขียนออกมาแล้วมันดูทื่อจนน่าร้องไห้ว่ากูฉลาดได้แค่นี้เหรอวะ แนวเรื่องสืบสวน มันเป็นฉากที่ต้องไปหลอกถามข้อมูลกับเก็บรวบรวมหลักฐาน พระเอกกูกำลังตามหาคนนี้อยู่แล้วเขาหายตัวไป คนที่รู้เบาะแสมันก็ปิดปากเงียบ แต่พระเอกกูต้องไปล่อหลอกเอาข้อมูลมาให้ได้ ฟีลแบบเม้ามอยไปเรื่อยๆให้เขาหลุดปากพูดออกมาเอง อันนี้พอจะมีเทคนิคยังไงให้ตัวละครพูดจาดูฉลาดๆมีจิตวิทยาหรือจูงใจคนได้วะ เพราะกูอ่านแล้วรู้สึกว่าตัวละครมันไม่น่าจะบอกข้อมูลได้ด้วยบทสนทนาแบบนี้แน่ๆ และจะพาไปซ้อมทรมานให้คายความลับไม่ได้นะเว้ย 555555555555555

เพิ่มตอนพิเศษในเล่มจบ คนอ่านก็จะซื้อแต่เล่มจบ ที่เหลือไปหาอ่านฟรี จะแก้ปัญหานี้ยังไงวะ

>>425 ลองหาหนังสือพวก จิตวิทยาแนวๆสืบสวน / จูงใจคน แล้วลองเลือกเอาทฤษฎีสักอันมาปรับใช้มั้ยวะ เลือกหลักการแล้วค่อยปรับโฟลวการสนทนาตามเทคนิคนั้นๆอ่ะ

>>425 แนะนำหนังสือจิตวิทยาสายดาร์กเลยเพื่อน จูงใจคนแบบแสบๆแซ่บๆ น่าจะตอบโจทย์ตรงอยู่

>>426 เรื่องยาวหลายเล่มเหรอ ก็ไม่ต้องให้อ่านฟรีสิ

รู้สึกเจอช่วงเขียนยากแฮะ 1 ตอนแค่ 4000 คำเขียนมา 2 อาทิตย์ละ และบท 1 มี 5 ตอนกูเขียนมาใกล้จะ 1 เดือนแล้ว กูยังเขียนไม่เสร็จซะที
ตอนนี้พยายามถูไถไปเรื่อยๆ orz

>>426 แล้วเขาไปอ่านฟรีจากไหน ในเว็บเหรอ งั้นก็ติดเหรียญดิ

ky มึงเคยคิดว่านิยายตัวเองไม่สนุกปะวะ ตอนแรกก็สนุกแหละ เขียนไปเขียนมามันไม่หนุกละ หรือเพราะเรารู้ปมรู้ทุกอย่างมันเลยไม่ลุ้น TT พอรู้สึกว่าไม่สนุกก็ดิ่ง คิดว่าคนคงไม่ซื้อ หมดแรงเขียนต่อว่ะ 555 TT กุเข็นมาโค้งสุดท้ายละ ถึงขั้นอยากทิ้งไปเขียนเรื่องอื่น หรือจะเข็นต่อให้จบแบบฝืนๆดีวะ เฮ้อ

>>430 บีบมือมึง กูก็ไม่เสร็จสักทีเหมือนกัน หมดไฟนี่น่ากลัวว่ะ TT

>>432 เขียนให้จบแล้วทิ้งช่วงไปนานๆ เกินอาทิตย์ ให้มึงลืมๆ ที่เคยเขียนไปแล้วค่อยกลับไปอ่านใหม่

>>430 1 ตอนมึงเท่ากับกู 1 บทเลยว่ะ ของมึง 1 บทรวมแล้ว 20,000 คำเลยเหรอวะ มันเยอะมากนะ มึงลองเขียน 1 ตอน 4,000 คำเท่ากับ 1 บทไปเลยมั้ย มันจะดูมึงไปได้เร็วกว่า เป็นกำลังใจให้ตัวเอง 555

>>432 กูเป็นด้วย แต่กูยังแค่เพิ่งเริ่มเรื่องก็รู้สึกมันจะสนุกมั้ยวะแล้ว ; ; น้ำตาตก ไม่อยากเขียนไปอัพไปอีกเพราะจะยิ่งพังหนัก กลับมาแก้ไม่ได้ เฮ้อ

>>423 ชื่อไม่มีลขส.นะมึง ไม่งั้นวงการเพลงคงฟ้องกันวุ่นวายตายห่า ต่อให้เป็นชื่อที่มีงผสมคำสร้างใหม่เอง แต่ก็ไม่มีลขส.อยู่ดี

>>435 เรียกว่ามันเป็นสไตล์การเขียนของกูอะนะ

คือกูตั้งใจเขียนโดยแบ่งเป็น 4-5 บทใหญ่ๆ ต่อเล่ม ซึ่งแต่ละบทจะมีเหตุการณ์ที่เป็นหัวใจหลักของมันก่อนจะปูไปยังบทถัดไปน่ะ
ยกตัวอย่างคร่าวๆ นะ สมมุติว่าบทแรกกำหนดพล้อตเอาไว้ทำนองว่า พระเอกได้รับมรดกเป็นคฤหาสน์หลังหนึ่ง โดยหารู้ไม่ว่านั่นเป็นคฤหาสน์ผีสิง กูก็จะเขียนแบ่งออกมาราวๆ นี้ว่า

ตอนที่ 1 เล่าเรื่องพระเอกที่กำลังใช้ชีวิตอย่างสงบสุขอยู่ในเมือง ก่อนที่กลับมาบ้านจะพบจดหมาย 1 ฉบับ
ตอนที่ 2 นั่งทำความเข้าใจจดหมาย แล้วนึกย้อนอดีตเกี่ยวกับคฤหาสน์นั้น ก่อนจะตัดสินใจออกเดินทางไปดู
ตอนที่ 3 มาถึงคฤหาสน์พบว่ามันทรุดโทรมมาก แต่เห็นว่าทำเลดี + น่าจะขายได้ เลยจะทำการสำรวจเพื่อจะซ่อมแซม
ตอนที่ 4 เริ่มทำการรวบรวมอุปกรณ์แล้วลงมือซ่อม ระหว่างซ่อมก็เจอห้องลับ แต่เพราะงานยุ่งอยู่เลยปล่อยเอาไว้แบบนั้นก่อนโดยหารู้ไม่ว่าไปเผลอโดนอะไรเข้า
ตอนที่ 5 คฤหาสน์ซ่อมเสร็จแล้ว เลยกำลังคิดว่าจะเอายังไงกับมันดี ตอนนั้นเองที่พระเอกบังเอิญได้เจอกับเด็กสาวปริศนา ตัวเล็กอายุราวๆ ซัก 13-14 ในชุดเดรสขาวทั้งตัวปรากฎขึ้นตรงหน้า ก่อนที่เจ้าตัวจะเฉลยว่าเธอเป็นผีที่โดนขังอยู่ในคฤหาสน์แห่งนี้

นี่คือสไตล์การเขียนของกูอะนะ ข้อดีก็คือกูมองว่าเนื้อหามันสมบูรณ์มีที่มาที่ไปชัด แต่ข้อเสียก็คือมีคนชอบบ่นเหมือนกันว่าดำเนินเรื่องช้า เพราะ 1 บทก็ปาไป 30-50 หน้า แน่ะ

ทำไมต้องเอนตี้ปกเอไอด้วยอ่ะ ดีกว่าเอารูปผิดลิขสิทธิ์มาลงป๊ะ

>>439 อีหอย เอไอก็ละเมิดจ้า 5555

แถมเอไอละเมิดนักวาดไปค่อนโลกแล้วมั้ง

>>439 มึง เอไอละเมิดนะ ที่เขาแอนตี้ก็เพราะมันใช้ความเป็นเอไอขโมยเอางานขอใครต่อใครเป็นแสนเป็นล้านมายำรวม

>>439 ก็ ai นี่ล่ะผิดลิขสิทธิ์ มึงโง่หรือมึงโทรล มันไม่ได้วาดหรือเสกขึ้นมาเองจากอากาศแต่มันขโมยรูปจากนักวาดหลายๆคนแล้วมายำรวมกันออกมาเป็นผลงานหนึ่งอัน

>>439 เสียใจด้วยนะเพื่อนโม่ง แต่รูป AIเจ้าดังๆที่คนเห้อกันตอนนี้แม่งผิดลิขสิทธิ์กันหมด อยากได้ถูกลิขสิทธิ์ไปใช้ waifu lapsซะนะ แต่ได้แค่ภาพหัวพร้อมโลโก้ค่ายตึงๆ อ่อ แต่เฉพาะเซ็ตwaifu lapsนะ ไอ้ที่แตกหน่อไปaiนิจิอันนั้นก็ผิด

ไม่ได้โทรล เห็นประเด็นนี้ เลยสงสัย

กุไม่สนับสนุนปกเอไอนะแต่คิดว่าอีกไม่นานมันต้องเป็นที่ยอมรับแน่ๆ เพราะนอกจากในโม่งกับทวิตซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อย กูไม่เห็นว่าใครจะแคร์เลย ตอนนี้หน้าแรกในเม้ดเป็นปกเอไอไปไม่รู้กี่ปกแล้ว ในรี้ดเองก็เต็มไปด้วยเอไอเหมือนกัน อีกหน่อยคงตามมาด้วยนิยายเอไอ เฮ้อออ

>>446 คิดเหมือนกัน
แต่กูว่าก่อนหน้าจะไปนิยายaiนักเขียนกับนักวาดจะwarกันรอบนึงเพราะนักเขียนบางคนแห่ไปใช้ปกaiกันเยอะแยะ พอมีนิยายaiถึงเพิ่งจะมาเป็นเดือดเป็นร้อน

>>447 กุยอมใช้ปกวิวปกกราฟฟิกดีกว่าใช้ปกเอไออ่ะ แต่คนอื่นเท่าที่เห็นเขาไม่สน ปกสวยปกหล่อเอไอก็หวีดกันได้ นักอ่านก็เหมือนกัน พอมีคนออกมาพูดหรือท้วงทิงก็จะบอกว่าไม่ได้สนใจปกค่ะ ซื้อที่งานเขียน เอ๊า

>>446 มาแน่ๆ เห็นมีทำคอร์สสอนใช้เอไอเขียนริยายละ แบบที่มีคอร์สสอนวาดรูปด้วยเอไอนั่นละ555 ต่อไปวงการนข.ได้บันเทิงกว่านี้แน่ ปกติต้องตบตีกับคยด้วยกันอยู่ละว่ามึงก็อปงานกูหรือไปขโมยงานแปลมาเคลมเองปะวะ พอมีเอไอเข้ามาแจมดราม่าจะร้อนแรงแบบx100อะจ้า

>>446 เกลื่อนเลยมึง กุแอนตี้จนกุท้อใจไปเองละ ใครอยากใช้ก็ช่างมัน ก็ดีนะ ประหยัดเงินกู อย่างเรื่องปกอาจารย์หมอใส่แว่นกับนศพ. ในเฟซหวีดกันจัง กูก็รอดไป ไม่แม้แต่จะอ่านตย.ให้เสียลูกตา

ในโม่งกับทวิตทำไมความเห็นต่างจากในเฟสลิบลับ

ไปอยู่ไหนมาวะถึงว่าไม่แคร์หรือดักดานแค่แอปนิยายไทย เว็บอ่าน-เขียนนิยาย ตปท นานาชาติ จิกหัวข้อนี้ยับ บนเฟดิเวิร์สก็แอนตี้กันมากมาย มีทั้งนักการเมือง นักกฎหมายที่เกี่ยวข้องถกกันรายวันยันมี forum ลงชื่อเปิดหน้าจับมือกันจัดการการละเมิดลิขสิทธิ์หน้าไม่อายนี่

สำหรับกูนี่คือไม่ค่อยแคร์ว่าเป็นภาพจาก AI หรือไม่ กูดูแค่ว่าสวยไม่สวยเท่านั้น
แต่ปัญหาคือ AI มันไม่สามารถตอบโจทย์อะไรได้หลายๆ อย่าง ไหนจะภาพซ้ำๆ มุมกล้องเดิมๆ มือเบี้ยวๆ หรือใส่รสนิยมอะไรเข้าไปไม่ได้ ซึ่งปัจจัยแค่นั้นก็มีผลมากพอแล้วล่ะที่จะตัดสินใจซื้อไม่ซื้อ

>>453 มีคนคิดแบบมึงเยอะเลย ซื้อเพราะดูที่สวย-ไม่สวย ซึ่งก็หมายความว่าถ้าเจอสวยก็ซื้อ โนแคร์ กูก็ทำได้แค่จัดการที่ตัวกูเองคือไม่สนับสนุนคนใช้ปกเอไอแค่นั้น
แล้วก็ไม่สนับสนุนนข.ที่ไม่ระบุชื่อนว.ในผลงานด้วย นว.บางคนลายเส้นเหมือนเอไอมากกก ดูไม่รู้เลย ปกไม่ใส่ไม่ว่าแต่แค่พิมพ์ชื่อนว.ลงไปในหน้าลขส.ก็ได้มันยากอะไรนักหนา เฮ้อ

>>453 แคร์หน่อยเถอะเพราะ AI มันทำนาบนหลังนักวาดอยู่ ไอ้เส้นสวยๆสีดีๆที่เห็นมันก็มาจากการดูดงานนักวาดไปยำรวมทั้งนั้นล่ะ นักวาดฝึกมาเป็นสิบปีกว่าจะได้งานสวยฝีมือดี มาเจอ AI ดูงานไปเจนรวมกับคนอื่นแป๊บเดียวออกมางานเหมือนกันเปี๊ยบเพราะมีต้นฉบับมาจากที่เดียวกัน

>>455 เข้าใจแหละว่าในฐานะผู้ผลิตมันเดือดร้อน เพราะงานโดนขโมย + โดนเอาเปรียบ
แต่ในแง่ผู้บริโภคทั่วไป มันไม่มองกันแบบนั้นไง
ปกติแล้วผู้บริโภคจะไม่สนใจวิธีการผลิตงาน หรือกระบวนการทำงานว่าลำบากแค่ไหน จะสนแค่ว่าออกมาสวยดูดีตรงตามสเป็คหรือไม่เท่านั้น ซึ่งตรงนี้มันก็คือจุดเสียเปรียบของทางฝ่ายคนวาด/คนเขียนนั่นล่ะ

เอาเปรียบเทียบง่ายๆ คือสมมุติมึงอยากแดกไก่ทอด แต่มึงอยากจะรู้มั้ยว่าเนื้อไก่ที่มึงกินมาจากไก่ตัวไหน พ่อแม่ชื่ออะไร เลี้ยงด้วยข้าวแบบไหน
เช่นเดียวกับนิยายที่กูเค้นสมองเป็นวันๆ หาฟีลลิ่ง หาข้อมูลเพื่อมาเขียนให้ได้บทบรรยาย 1 ย่อหน้า แต่คนอ่านกลับอ่านผ่านตาแค่ 2-3 วิ คนอ่านเขาก็ไม่สนหรอกว่าที่มาที่ไปของบทบรรยายนั้นเขียนด้วยอารมณ์แบบไหน

>>456 พออ่านที่ยกตัวอย่างแล้วก็เออ คนอ่านไม่สนใจหรอก แอครีวิวยังกว้านซื้อนิยายปกเอไอรัวๆ

ซึ่งนักเขียนเป็นสายงานที่ควรเข้าใจนักวาดที่สุดอะ แต่หลายคนดันเป็นเอไอโบร๋ซะงั้น ซื้องานเอไอ ไม่แคร์ ขอแค่ถูก ไม่สนกระบวนการหลังบ้านว่างานนักวาดหลายคนต้องโดนขโมยมายำใหญ่แค่ไหน บางคนตัวท้อปแบบจ้างวาดเป็นหมื่นก็ได้กำไรกลับมาแสนดด้วยซ้ำ กูแอบอยากรู้นะว่านักเขียนที่ยอมรับในปกเอไอจะคิดเห็นยังไงกับการที่นิยายตัวเองเป็นหนึ่งในทรัพยากรให้เอไอเอาไปเจนนิยาย เพราะนักอ่านบางคนก็คิดละว่านิยายเอไอมันดี อัพตรงเวลา อัพไว ไร้คำผิด เอาไง

ถ้านักเขียนใช้ปกเอไอเนี่ย แล้วเป็นนข.ที่ชอบ ก็จะไม่ช่วยซัพพอตทุกเรื่องเหมือนเดิมแล้ว คงเลือกแต่ที่อยากอ่านจริงๆ จนทนมองข้ามๆ ปกไปได้
เพราะกุคงรู้สึกว่า ตัวนักเขียนยังแปะข้างในว่าห้ามละเมิด ตัวเองละเมิดคนอื่นเฉย

คิดตรงกัน ต่อให้ปกเอไอจะสวยแค่ไหน ถูกแค่ไหน กูก็จะซื้อปกนักวาดอยู่ดี การได้สนับสนุนความฝัน ความคั้งใจ ความพยายามของใครสักคน มันดีนะ แถมเรายังให้นักวาดลงภาพให้เราได้ด้วย คนที่ตามนักวาดเห็นปกอาจจะมาตามงานเราต่อก็ได้

ถ้าจะเสียเงินทั้งที กูก็อยากเสียเงินให้งานของคน เราอยู่สายผลิต มันเครียดนะ กว่าจะสะสมฝีมือ กว่าจะสู้กับคนอื่นๆ กว่าใครจะหาเราเจอ
เราควรจะซับพอร์ตเพื่อนร่วมสายด้วยกัน เพราะเราเข้าใจกันที่สุดอ่ะ ไม่ใช่เบียดเบียนเพราะเห็นว่าตัวเองไม่เสียประโยชน์

>>457 จริงมึง ไหนจะนักวาดที่หันไปเป็นเอไอโบรอีก อันนี้หนักกว่านข.ทำเองอีก555 แบบบางคนฝึกมาเป็นปีๆ มีชื่อเสียงระดับยอดฟอลหลักพัน ดันหันไปใช้เอไอกันเฉย หรือที่เคยมีดราม่าดังๆก็นว.ตัวท็อปในอดีตเมื่อสิบปีก่อน เป็นอาจารย์สอนมหาลัยด้วยซ้ำ ดันพลิกมาเป็นเอไอโบรไม่พอยังอวยยับๆแบบกดหัวนักวาดด้วยกันเลย กูจะร้อง ขนาดนักวาดเบอร์นี้ยังโดนผีเอไอโบรเข้าสิงได้ แล้วมันจะเหลือไรวะในวงการนี้ ไอ้พวกตัวล่างตัวกลางก็ยังหยุมหัวกันเองล่าแม่มดกันเองเลยจ้า

>>456 เป็นเรื่องธรรมดาอะที่จะไม่มองปัญหาคนอื่น แต่พอตัวเองโดนนี่เรียกร้องรัวๆ แม่งก็ฟีลเดียวกันกับใช้ปก ai แต่พองานเขียนตัวเองโดน ai ขโมยไปเป็นเบสนิยายก็ออกมาแหกปากเพราะภัยมาถึงตัว อันนี้กูสมน้ำหน้า ไม่เห็นใจในทุกกรณี

>>439 ก็เอไอผิดลิขสิทธิ์ไง มันไปเอาภาพผิดลิขสิทธิ์มาให้มึงไง แค่มึงไม่รู้ว่าของใคร จะมาเอไอไม่ผิดลิขสิทธิ์อะไรก่อน มันไปเอาภาพคนอื่นมาโดยที่เจ้าของไม่อนุญาต ไปเอาลายเส้นคนอื่นมาโดยที่เขาไม่รู้ เอไอมันไม่ได้เรียนรู้มันไปขโมยมาแล้วมันก็เอามาทำเป็นงานให้มึงแบบผิดลิขสิทธิ์อีกที แค่มึงไม่รู้ว่าภาพนั้นเป็นของใครไม่ได้หมายความว่ามันไม่ผิดเด้อ

นักเขียนที่คิดแบบนี้กุทำได้แค่ขอให้AIงานเขียนมันพัฒนาจนสามารถทำออกมาดีกว่างานพวกมึงนะ จะได้รู้ว่าทำไมนักวาดถึงแอนตี้AIกัน ไม่ใช่เพราะพวกกุไม่ปรับตัวแต่งานAIมันเข้าข่ายการก๊อปงานเพราะไม่ได้เรียนรู้ มันคือการดึงข้อมูลไปเลยโดยที่เจ้าของภาพไม่ได้อนุญาตให้ทำและไม่ได้อะไรจากมันอีกด้วย เพราะฉะนั้นนักเขียนที่คิดมักง่ายแค่นี้แล้วหาแซะสายวาดในเรื่องแบบนี้ ก็หวังว่าจะไม่เป็นออกมาเย้วๆเวลาพวกงานเขียนแนวAIขายดีกว่านะ เวลาเห็นสายนักเขียนมาเย้วๆทีไรก็อยากจะโควทบอกเหมือนกันว่าพวกมึงไม่ยอมปรับตัวเอง ช่วยไม่ได้

กุพอกับนข.เอไอโบรละ ถ้าเตือนละไม่ฟังก็ถือว่าคุยกับบัวใต้คอนกรีต ดีที่พวกใช้ปกเอไอมักงานไม่ถูกจริตกู เด็กหัดเขียนก็เยอะ ถือว่าช่วยคัดกรองคุณภาพงานระดับนึง

ที่เหี้ยคือพวกคนวาดเหี้ยๆ (ไม่อยากเรียกนว.) / ร้านขายปกสำเร็จที่เอามาย้อมแมวขายนี่แหละ บางคนดูดมาทั้งดุ้น บางคนเทรซเอา ละยังหลอกว่าวาดเอง ค.วยall ใช้เอไอก็ยอมรับดิวะ มาตอแหลหลอกขายทำเหี้ยอะไร

>>463 กูเคยลองใช้ ai ให้เขียนนิยายให้อ่านเล่นๆนะ กูแค่ให้คีย์เวิร์ดไปไม่กี่คำอย่างเช่นความเศร้า ท้องฟ้า เดินกลับบ้านกับเธอ ฯลฯ มันสร้างนิยายออกมาให้กูอย่างยาวเลย ถ้าไม่ติดว่าแม่งเชื่อมคำประหลาดกับเขียนแบบไม่เข้าบริบทไปหลายจุดก็ดีกว่านิยายหลายเรื่องอีก กูไม่รู้ว่าแม่งไปก็อปมาจากเรื่องไหนมาบ้างแต่ในอนาคตถ้ามันพัฒนาไปมากกว่านี้ อีพวกนักเขียนร้องจ๊ากกันแน่ๆ แค่ตอนนี้มันยังเพิ่งเริ่มต้นเลยออกมาประหลาดเฉยๆ พวกนักเขียนที่ใช้ปก ai กูจะสาปส่งให้มึงเจอแบบนี้บ้าง

Ky คำว่า _d i c k _ลงใน รอร. ได้ไหมวะ เป็นคำต้องห้ามไหม พวกมึงเคยเห็นผ่านตาบ้างป่าว

>>466 ลงได้ ถ้าไม่โดนนักอ่านแจ้งรายงาน

กูไปไถเจอมา เผื่อสุมไฟกำลังใจให้โม่งที่แผ่วๆ
ท็อปออฟเดอะเยียร์ปี22 เรื่องหนึ่งได้สามพันหกร้อยกว่าโหลด /ราคา3ร้อยกว่าบาท นิยายสายขาว ไม่มีnc เป็นแนวพีเรียดในวังมีท่านชาย มีปมสืบสวนนิดๆ //กูว่าปกสวยก็มีส่วนนะ เรื่องนี้คือกูปิ๊งปกก่อนเลย

>>468 เรื่องนี้ 3600กว่าโหลด ได้ 400 กว่าเรตติ้ง
กูเคยเห็นของนักเขียนคนอื่นที่เคยอวดยอดได้ 7-8000โหลด แต่ได้300กว่ารตติ้ง
อย่าเดายอดโหลดจากเรตติ้งมันเป็นงี้นี่เอง

>>469 จริง กุดูที่ท็อปออฟเดอะเยียร์ด้วยว่ะ อย่างบางเรื่องเรตติ้งหลักสิบไม่ถึงร้อยยอดโหลดหลักพัน บางเรื่องเรตติ้งพันสี่ร้อยยอดโหลดหลักหมื่นกว่า

Ky กูเห็นมีคนบ่นเรื่องเmบทำไฟล์epubแล้วเนื้อหาในนิยายหายไปแต่ในpdfครบ,คอมเม้นนิยายที่ปิดไว้ มาปนกับเนื้อหาในนิยายฯลฯ ทำให้งานไม่สมบูรณ์คนอ่านกดลดใจในเรตติ้ง
เลยขอถามนักเขียนว่า เวลาเmบทำไฟล์epubเสร็จ~นักเขียนมีเวลาตรวจสอบก่อนวางขายไหม?
หรืออยู่ในกระบวน พอทำเสร็จเmบก็วางขายเลย นักเขียนจะมาเห็นพร้อมคนอ่าน
กูเป็นนักอ่านไม่รู้กระบวนการเจอแบบนี้จะพุ่งเป้าว่านข.ไม่ดูงานตัวเองให้ดีก่อนวางขายว่ะ

>>471 นักเขียนเห็นพร้อมคนอ่าน ถ้าไม่โหลดมาเช็กก็ไม่รู้เลย จนกว่านักอ่านจะมาบอก ปกติกุเลยโหลดมาเช็ดตั้งแต่วันแรก (นักเขียนไม่ต้องเสียเงินโหลดเรื่องตัวเอง)

>>471 คือมันกำหนดวันได้ ปกติกุจะเผื่อไว้ ให้เมดทำเสร็จ กดขอกิฟต์โค้ดมาเช็ก แต่นข.ส่วนใหญ่ ไม่กำหนดวันปล่อย

กดขอกิฟต์นี่ก็ใช้อีกไอดีโหลดมาดู

>>471 เห็นพร้อมกัน ก็ตกใจพร้อมกันอ่ะ
>>473 เห้ย ทำได้ด้วยอ่อ เคยกดขอกิ๊ฟกับตั้งวันปล่อยเหมือนกัน แต่เม้ดไม่ให้โค้ดกูก่อนวันปล่อยอะ ต้องรอวางขายก่อนถึงจะให้ รึต้องตั้งวันปล่อยยาวๆเผื่อให้เขาทำเสร็จ

>>475 กูก็ตั้งเผื่อเลยหลายวัน กิฟต์มันขอได้เลยนะ พออนุมัติ ก็ขอเลย มันก็มาก่อนวันปล่อยนะ หรือตอนนี้มันเปลีย่นเหรอ กุไม่ได้ลงนิยายนานละ ส่วนใหญ่กุเผื่ออาทิตย์หนึงไปเลย เพราะถ้ามีอะไรพลาดขอแก้ก็ต้องเผื่อไว้ให้เขาแก้อีก

>>476 น่าจะยังทำได้อยู่ ขอหยิบยืมวิธีไปใช้หน่อยนะ ตอนนั้นกูตั้งเวลาแค่3วันต่อจากนั้นเองมั้ง มาตรฐานเม้ด จำได้ว่านิยายมาเที่ยงคืน ส่วนกิ๊ฟได้ประมาณ9โมงเช้า เด๋วคราวหน้าลองตั้งเป็นอาทิตย์บ้าง จะได้เอามาเช็กก่อน แต๊งมากมึง

มึงๆแล้วถ้านักอ่านเขาให้ใจน้อยเพราะเนื้อหานิยายหาย ซึ่งมันหายจากการทำepubแบบนี้มันคือความผิดของนักเขียน/เมพ/หรือทั้งคู่วะ
แต่ที่แต่ๆคนโดนด่าเต็มๆคือนักเขียน

>>478 ถ้าไฟล์มาสมบูรณ์ก็ผิดที่เมพ แต่คนซวยคือนักเขียน

>>476 ขอถามหน่อยสิ แล้วกิฟต์นี่มีหมดอายุมั้ยแบบต้องใช้ภายในเวลากี่วัน กูว่าจะส่งกิฟต์เป็นกิจแจกให้นอ.แต่ยังไม่ว่างจัดสักที แบบถ้าขอตอนนี้แต่จัดกิจแจกต้นปีหน้าจะหมดอายุปะ หรือกูควรขอตอนจัดกิจเลยดี

>>480 ถ้าเราไม่กำหนดวันหมดอายุอีบุคจะอยู่ตลอดไป แต่ตัวกิฟต์ได้มาแล้วต้องไปกดเอาอีบุคภายใน30วัน

กรี๊ดดดดดดดด คิดพล็อตได้ตอนอาบน้ำ เลยรีบพิมพ์โครงเก็บไว้ แต่ดันสะเพร่ากดปิดไม่กดเซฟ เพราะจะรีบไปเอนหลังนั่งนานแล้วปวดคอ กู้ก็ไม่ได้ โอ่ย กูทำอะไรของกูวะเนี่ยยย

อรรฆย์พสุ อ่านว่า อัก-พะ-สุ หรือ อัน-คะ-พะ-สุ วะ
กุชอบงานเขาแต่กุขัดใจทุกครั้งที่ต้องอ่านชื่อพระเอก แม่งสะดุดทุกครั้ง เรืองที่แล้ว ชื่อพระเอกก็อ่านแล้วเพลีย เฮ้อ อยากบอกนักเขียน ถ้าจะตั้งชื่อยากๆภาษาสวรรค์วิมาน มึงช่วยพิมพ์คำอ่านให้ด้วยเถอะ ไหว้เลย กูต้องอยู่กับชื่อนี้ทั้งเรื่องจนอ่านจบก็ยังไม่แน่ใจว่าอ่านชื่อพระเอกมันถูกไหม เพลียใจ

>>483 อรรฆย์พสุ / อัก-คะ-พะ-สุ / มีทรัพย์สินอันมีค่ายิ่ง

500 ไอเดียตั้งชื่อลูก 555555

>>481 โอเค ขอบใจมาก งั้นกูไปขอใกล้ๆจัดกิจดีกว่างั้น

เรื่องแรกกูขายได้สี่สิบเล่ม เรื่องถัดมามีโอกาสเยอะกว่านี้มั้ยยย จะลงขายแต่ไม่มั่นใจ

>>486 โหมึงเรื่องแรกได้เท่านี้คือโอเคเลยนะ ขอให้เรื่องต่อไปทำสถิติ ป้ายแดงไปเลย

>>482 กูเลยชอบใช้วิธีเขียนลวกๆ ให้พอกลับมาเหนละนึกออก แทนการพิมพ์ XD

กูเลื่อนขึ้นไปหน่อยนึง ไม่เหนมีใครถามกรณีนักเขียนโกงยอดวิว มันโกงยังไงวะ กูงง

>>489 กูก็อยากรู้ คือแค่กดเข้าไปดูเปล่า ถ้ากดเข้าไปดู วันหนึ่งกูเข้าไปดูของกูนับสิบครั้งได้ ยิ่งถ้าลงเรื่องใหม่ตอนใหม่ กดดูแม่งจะทุกสิบนาที ว่ามีคนมาอ่านกี่คนแล้ว

>>489 >>490 https://www.picz.in.th/image/dWa9TJt

ตอนแรกกูตั้งใจจะขายเป็นตอน แต่มานั่งดูสปีดในการเขียนแล้ว กูว่าคงลงแบบรายตอนไม่ไหวไม่ทันใจคนอ่านแน่ๆ เลยว่ะ
เดือนนี้ทั้งเดือนเขียนมาได้แค่ 4 ตอน orz

>>492 เขียนให้จบก่อนค่อยขายก็ได้

>>492 กูเดือนนี้ ผลประกอบการ สองตอนถ้วน

>>492 มึงทำแบบกูดิ เขียนแบบจบเป็นช่วงๆไป เช่นมึงตั้งไว้เล่มเดียวจบ พอแบ่งเป็นอีเว้นได้สามช่วง ช่วงแรกมีสิบตอน พอเขียนครบก็ติดเหรียญ แล้วก็เขียนต่อจนจบช่วงสอง ก็ติดเหรียญวนไป แบบนี้จะดีหน่อยตรงนอ.กล้าซื้อเพราะถึงไม่จบเรื่องแต่ก็จบช่วงอีเว้น มันก็หายคาใจไปเปลาะนึงอะ555 แบบช่วงแรกคืออีเว้นพระนางจีบคน จบที่รางเอกเริ่มมีใจ พอช่วงสองก็อุปสรรคมาพิสูจน์รัก อาจเป็นกีกี้ตัวนึงก็ได้ จบที่กีกี้นั้นโดนเขี่ยกระเด็นและนางเอกเริ่มชัดเจนขึ้น พอเข้าช่วงสามก็เจอตัวลาสยอสอาจเป็นแม่พระเอก นางเอกก็พยายามคว้าใจแม่ผัว จบที่แม่ผัวยอมแพ้และพระนางก็คบกันเป็นฝั่งฝา เนี่ยกูซอยเอาแบบนี้เล่ทเดียวจบนะแต่ซอยสามช่วง ได้ผลดีประมาณนึงอะ เพราะอาจมีคนอ่านใหม่มาทันแค่ช่วงสองที่กำลังอัปอ่านฟรี ก็มีวนไปซื้อช่วงแรกงี้เพื่อดูว่าพระนางมาเอจกันไง กีกี้ตัวนั้นมีบทจากช่วงนั้นเองเรอะ พอเป็นกลยุทธ์ล่อซื้อได้ดี สายฟรีก็แฮปปี้ถ้าตามอ่านทัน ไม่ทันก็ช่างเหอะปล่อยให้งอแงไป เพราะกูจะประกาศล่วงหน้าเสมอเออเราจะติดเหรียญอีกเดือนนึงนะ ปักหมุดให้พร้อมอะ มีโปรเอาใจสายซื้อนิดนึงแบบลดราคาสัปดาห์แรกที่วางขายงี้

>>493 มาถึงตอนนี้กูใช้เวลาไปแล้วทั้งสิ้น 8 เดือนในการเขียนให้จบภาคอะ ถ้าเอาจบเรื่องเลยคงต้องหลายปี เพราะวางแผนไว้ว่าจะเขียนยาวๆ เป็นนิยายลงเว็ปไปเลยอะไรทำนองนี้

>>494 กอดๆ ช่วงแรกก็เขียนลื่นเขียนไวนะ แต่มาช่วงหลังๆ เหมือนกูจะใส่อารมณ์ลงไปเยอะมาก จนเขียนไม่ออกเพราะไม่เข้าถึงอารมณ์ตัวละครเนี่ยสิ

>>495 อันนี้ยังไงหว่าไม่เข้าใจแฮะ คือลงอ่านฟรีไปก่อนแล้วค่อยกลับมาติดเหรียญเหรอ?

>>495 เออๆน่าสนใจว่ะ แบ่งเป็นช่วงๆภาคๆ ตอนนี้กูสะเปะสะปะมาก

>>496 แบบลงสิบตอนแรกอ่านฟรี (ช่วงแรก) พอเขียนช่วงที่สองก็กลับไปติดเหรียญสิบตอนแรกนั่น จากนั้นเขียนต่ออีกสิบตอน พอเริ่มเขียนช่วงที่สามก็ติดเหรียญช่วงที่สอง ก็เหมือนเขียนนิยายสามภาคแล้วมึงทยอยติดเหรียญทีละภาคนั่น แต่นี่กูเล่มเดียวจบไม่มีภาคต่อ แต่สามารถแบ่งอีเว้นในเรื่องออกมาเป็นสามช่วงได้แบบที่ยกตัวอย่างไป เลยทยอยติดแบบทีละช่วงเอา

>>498 แล้วช่วงที่ลงใหม่ก็ปล่อยอ่านฟรีไปก่อนอะนะ?
แล้วแบบนี้ตอนเก่าๆ ก็ติดเหรียญถาวรไปเลยงั้นเหรอ? แบบนี้จะมีคนอ่านใหม่ๆ เข้ามามั้ยหว่า

>>499 มีสิ นักอ่านเก่านี่แหละจะเข้ามาดัดยอดวิว ไม่ให้นิ่งะอมันอยู่บนๆ ก็ตกคนใหม่ได้ แต่มันก็ต้องมีตอนฟรีตอนต้นเรื่อง ที่เปิดฟรีไว้ตลอด

>>500 อ้อโอเคเข้าใจละ งั้นก็คล้ายๆ กับแผนเดิมที่กูตั้งใจไว้นั่นล่ะ

แต่ประเด็นตอนนี้ที่กูกลุ้มอยู่คือกูเขียนได้ช้า อัพตอนใหม่ก็คงต้องทิ้งช่วงนานนี่ล่ะ ต่อให้เขียนจบพาร์ทแล้วค่อยมาอัพก็ตาม

ทำไมตอน จบแบบที่ให้ตัวเอกตื่นมาพบว่าทุกอย่างเป็นฝันไป แล้วก็ออกไปข้างนอก พบนางเอก พระเอก ที่หน้าตาเหมือนที่เจอในฝัน สมัยนี้ไม่นิยมแล้ว

>>502 ดูซ้ำซาก คลิเช่
ดูเป็นเรื่องที่3ล้าน8แสน5หมื่นที่จบแบบนี้

>>502 สำหรับกุรู้สึกเหี้ยมาก ถ้าแค่ฝันไป เสียเวลาดูว่ะ เหมือนทุกอย่างคือการโกหก

ถามตรงนี้ได้มั้ย กูอยากปรึกษา เพราะไม่มีประสบการณ์ความรักเลย ในพล็อตเป็นคู่รองที่ตั้งใจว่า ในเรื่องให้เอกับบีเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน โดยที่เอชอบบี แต่บีคนจีบเยอะ เลยประกาศว่าไม่อยากมีแฟนตอนนี้ จะทำตามเป้าหมายให้สำเร็จก่อน (สมมุติว่าขอเรียนป.เอกจบก่อนแล้วมีแฟน) เอเลยไม่บอก จนห่างกันหลายปี กลับมาเจออีกทีตอนจบ กูจะให้บีมันหลงรักเอไงดี เหมือนเป็นปลายเปิดไปความสัมพันธ์ถัดไป ไปฟังพวกรายการก็เปลี่ยนไปคนละคน สวยขึ้นหล่อขึ้น แล้วจีบกัน กูไม่อยากได้แนวนี่อะ

>>505 ก็ให้ช่วงไม่เจอ บีรู้สึกว่าขาดอะไรไป พอมาเจอกัน ก็เริ่มค่อยๆ ทำความเข้าใจ ครส ตัวเองว่า อ้าวนี่กุชอบเอนี่หว่า เอแม่งยังแอบชอบอยู่ แต่ก็ยังไม่กล้าข้ามเฟรนด์โซน บีจีบเองแม่งเลย คราวนี้ก็เฮ้! เป็นแฟนกันละ

Kyพวกมึงมีวิธีจัดการกับตัวเอง เวลาไถเจอนักเขียนที่โพสต์ยอดขายดีงาม มีชีวิตดีๆที่มีเงิน มีคนรัก เวลาทัอพอโพสต์บ่นเขาก็มีคนคอยปลอบโยน คูมไรต์สู้ๆป่าววะ กูเอามาเปรียบเทียบกับตัวเองทุกทีแล้วมันก็หดหู่ พวกมึงจัดการความรู้สึกตัวเองยังไง หรือคิดแบบไหนให้ตัวเองมีชีวิตรอดต่อไปได้

>>507 ไม่มี จัดการที่ต้นเหตุคือมึงเลิกสนใจโพสต์เขาก็จบ

>>507 ถ้ามึงไม่ไหวมึงก็ไม่ต้องไปติดตามเขา ไม่รู้ไม่เห็นจะสบายใจกว่าไหม แต่ถ้าอดเสือกไม่ได้จริงๆ กูแนะให้มึงคิดซะว่าสิ่งที่เห็นคือยอดน้ำแข็งที่โผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำ แต่สิ่งที่อยู่ใต้ท้องน้ำที่เขาซุกซ่อนไว้อาจจะมีความทุกข์มีปัญหาในแบบที่เขาไม่อยากบอกใคร ทุกคนย่อมมีปัญหาในชีวิตเว้ย แต่จะมีสักกี่คนที่จะเอาปัญหามาแชร์ให้โลกรู้ นี่ไม่ได้หมายถึงตอนออกมาบ่นท้อกับนักอ่านนะ ถ้าท้อจนดิ่งจริงๆ ไม่มีใครเอาออกมาแชร์หรอก น่าจะโพสเรียกยอดเอนเกจมากกว่า ข้อแนะนำสุดท้ายคือมึงหยุดเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นข่ะ ถ้าไม่หยุดก็จะนอยด์วนไปงี้แหละ

จะเขียนคาแรคเตอร์เพื่อนนางเอกที่พลิกมาเป็นตัวร้ายในภายหลังได้ยังไงแบบเนียนๆวะ กว่าจะเฉลยว่าอีนี่มันดอกก็กลางเรื่องค่อนไปทางท้ายๆโน่น แต่ตลอดทั้งเรื่องคือเพื่อนสาวแสนดีที่นางเอกไว้วางใจ กูควรทิ้งเบาะแสไว้แบบไหนว่าอีนี่มันไม่ได้ปรารถนาดีกับนางเอกและหวังให้ชิบหายมาตลอดแต่นางดูไม่ออก

>>510 หาตัวละครอื่นมาร่วมรับรู้ว่านังคนนี้มันทำอะไรลับหลังนางเอก,เวลานางเอกเดินหันหลัง, เวลานังเพื่อนงูเห่าแอบมองนางเอก มึงก็บรรยายว่าเพื่อนนางนี้มองด้วยสายตามาดร้ายบ้าง รังเกียจ เคียดแค้น จากยิ้มที่สดใสจริงใจ คำพูดเป็นห่วงเป็นใยตอนอยู่ต่อหน้า เปลี่ยนเป็นแสยะยิ้มบ้าง คิดในใจร้ายๆบ้าง บอกนัยๆให้คนอ่านรู้ แต่น้องนางเอกไม่รู้มันจะสนุกตรง คนอ่านจะมีอารมณ์ร่วมรู้สึกว่าได้รู้อะไรๆที่ตัวละครไม่รู้แล้วก็มาเอาใจช่วยลุ้นให้น้องนางเอกได้รู้ซะทีว่ามีเพื่อนเลว

>>507 ปัญหานี้กุก็เอาตัวไม่รอด กูไม่ได้ตามไม่ได้ไถเอ็ก แต่มันขึ้นโนติมาเฉยเลย นข.เงินล้านบลาๆ เพราะวันนี้ยอดเมbออก กูว่าจะปิดเครื่องแล้วหนีไป

KY บ้าง โม่งใครมีวิธีปล่อยวางเวลาที่รู้เขียนออกมาแล้วได้คุณภาพไม่พอใจบ้างอ่า
คือเวลากูเขียนบทสนทนา ถ้าอ่านเองแล้วไม่รู้สึกว่ามันลื่น ไม่สื่ออารมณ์ กูจะหงุดหงิดมากจนไปต่อไม่ได้เลย ทั้งที่ไอ้ที่เขียนมันก็สื่อสิ่งที่ตัวละครต้องการจะสื่อออกมาครบแล้วแท้ๆ

>>513 ย้ายไปเขียนฉากอื่นก่อน ทิ้งเวลาไว้นานๆ ค่อยกลับมาอ่านฉากนั้น

อ้อขออีกเรื่อง เวลาที่ ตลค เชิดคางมองลงไประหว่างคุยกับคนที่มองว่าต่ำกว่านี่ มันเรียกว่าอะไรวะ กูนึกไม่ออก orz

>>515 ปรายตามองป่าววะ

>>515 เชิดคางมอง นั่นแหละ ตรงตัวสุดละ

>>515 เชิดหน้ามองก็ได้

>>515 หลุบตามอง แข่งกันไม่ซ้ำคำเหรอวะ555

>>506 ขอบใจมาก กูเข้าใจอารมณ์ตัวละครล่ะ

ถ้านิยายที่มึงเขียนมาแบบยาวนานมาก แล้วเพิ่งรู้ว่าอาชีพนี้เขาไม่ได้ทำแบบนั้นกันแต่มันผ่านมานานแล้ว มึงจะกลับไปแก้ป่ะวะ พอดีปัญหานี้เพิ่งเกิดกับกูว่ะ จะไปแก้มันก็จะกระทบพล็อตแบบต่อเนื่อง แต่ไม่แก้ก็จะรู้สึกว่าแม่งชุ่ยชิบหาย เอาไงดีวะ 5555555555555555

>>521 เป็นกูจะตีเนียน ไม่แก้555555 ถ้าแก้จะเขียนแค่ว่าข้อมูลอาชีพในเรื่องไม่ได้อิงตามความเป็นจริง555 ถ้ามันถึงขั้นต้องแก้พล็อตวุ่นวายคือกูจะกรี๊ดสัก 1 ทีแล้วปลง อาจเม้นบอกไรงี้ว่าพลาดเอง ขอโทษ รอบหน้าจะหาข้อมูลให้ฉ่ำกว่านี้

>>521 ถ้าผลกระทบมันเยอะ กูก็จะหาเรื่องแถแล้วล่ะ เพราะกลับไปแก้ไม่ทันแล้ว ถถถถถถ

นขเอ๊กซ์ไม่ให้กูพักเลย มีเรื่องให้กูใส่ใจทุกวัน กูเพิ่งเห็นโควทซัน ขุ่นพระ ไม่น่าเชื่อว่าตัวแม่จะโดนเข้าแล้ว ว่าแต่เพื่อนฝูงไปไหนหมดล่ะ ไม่เห็นมีใครออกมาช่วยโต้ แต่ชีจะแคร์เหรอ เขียนแนวนี้จนเข้ามือก็คงเขียนต่อไป บ่อทองบ่อเงิน คนอ่านไม่ได้เล่นเอ๊กซ์ทุกคนด้วย แต่ดิจิต้อนฟู้ดส์คงตามเป็นเงาแน่ คนแคปทั่นเมกาแล้วป่านนี้

>>524 โอ้ยย กูจะคุยห้องสับ มือลั่นผิดห้อง ขออภัย

ถ้าไม่เคยมีความรักนี่จะเขียนแนวรักไหวมั้ยวะเนี่ย
แล้วกูเป็นโม่งตัวผู้สายเก็บตัว แถมยังโสดมาตลอดชีวิตด้วย จินตนาการไม่ออกเลยว่าเวลามีความรักมันเป็นยังไง orz

>>526 ได้จ้า กูก็ไม่มีรัก ศึกษา nc จากนิยายคนอื่นกะหนังโป๊และอลฟ.เอา อ่านเยอะๆดูซีรีย์กับอ่านกาา์ตูนแยะๆ ไม่ฟิคว่าต้องอ่านแค่การ์ตูนรักหนังรักเท่านั้น อ่านแนวอื่นที่ใส่ความรักมาด้วยก็ได้ จะได้รู้ว่าฉากหวานที่ทำจิกหมอนได้ต้องฟีลประมาณไหน

มึง ถ้าพระเอกไม่รวยนี่นักอ่านเขาจะยังชอบกันอยู่ไหมวะ มองไปทางไหนมีแต่ผัวรวยที่ฮิตๆ 5555

>>528 อ่านได้จ้าถ้าไม่จนดักดาน วันก่อนกุอ่านนิยายพระเอกอยู่สลัมขายพวงมาลัย แต่เป็นคนใฝ่ดี เรียนดีก็พยายามถีบตัวเองให้มีชีวิตดีขึ้น ตอนอ่านก็แฮปปี้อยู่นะ

>>528 อยู่ที่ว่ามึงจะเขียนคาร์ออกมาได้มีเสน่ห์แค่ไหน ไม่เกี่ยวกับรวย แต่นข.ชอบให้รวย มันง่ายกับการต่อยอด555

>>528 ถ้าจะจนต้องมีข้อดีอื่นๆเด่นๆมากลบความจนนะ อย่าจนแล้วนิสัยแย่ดีแต่หล่อล่ะ จนขับมอไซด์เก่าๆแต่อบอุ่นใจดี ตรรกะดี มีเงินเลี้ยงตัว ช่วยเมียทำมาหากิน คนอ่านก็รับได้นะ อย่างเรื่องล่าสุด ของ รตอธฐ พระเอกก็ไม่ได้รวยมาก คอยช่วยเมียขายอาหารตามสั่ง อยู่กับฝีมือคนเขียนแหละมึง

ถามหน่อย พอดีพึ่งเจ้าวงการนักเขียน ปกติ ทำเพจไว้รอตั้งแต่ก่อนปล่อยผลงานเลยป่ะ คือไม่อยากใช้แอดเฟสบุคซ์อ่ะ มันดูไม่ทางการ
แต่ถ้าเปิดเพจเลยมันจะเว่อไปไหม
แล้วเอนเกจมันจะน้อยกว่าเพจบุคคลหรือเปล่า

>>532 เว่อยังไง สำหรับนักเขียนอะเพจคือสะดวกสุดแล้ว บางทีนอ.ก็ไม่ได้อยากไปรู้้เห็นอะไรของนักเขียน การตามเพจคือสบายใจทั้งสองฝ่าย เปิดรอไปเลย แต่ยุคนี้อะ คนจะมากดไลก์มันน้อยนะ ก็ทำใจเผื่อ แต่ถ้านิยายปังมาแน่ๆ

>>533 ขอบคุณมาก คือไม่รู้จริงๆ

>>534 ขอให้ปังๆ นะเพื่อน

>>534 ลืมๆ ทวิตเตอร์ ติ๊กต๊อก อะไรก็เปิดไปเถอะ ไม่เสียหาย เอาไว้โปรโมต แต่อย่าเอาไปแจมดราม่าก็พอ มีตัวอย่างเยอะแยะ เสีี่ยงนักอ่านเหม็นและบางครั้งก็กลายเป็นดราม่าเสียเอง

>>532 ถ้ามึงอยากอยู่สงบไม่อยากดราม่าเยอะเพจดีสุดมึงเปิดรอเลย พอมึงอัพนิยายก็แปะลิงค์ไปที่เพจได้ ถ้าในทวิตมึงต้องแกร่งพอสมควร เพื่อนนักเขียนในทวิตเคยมีเคส โดนโกรธเพราะไม่ช่วยรีงานด้วยนะ คนเราไม่ได้เฝ้าหน้าจอเพื่อจะคอยรีงานให้ทุกคน

สัด เขียนพล็อตความยาวคร่าวๆ เป็นข้อความ 10 บรรทัดเอาไว้ ตั้งใจจะให้เนื้อหาครอบคลุมแค่ 1 ตอน (ประมาณ 10 หน้า)
แต่ไหงมันบานปลายกลายเป็นเนื้อหาหนักๆ 60 หน้าไปได้วะ ถถถถถถ

สงสัยอย่างหนึ่งว่าทำไมชอบบ่นกันว่าแนวแฟนตาซีถึงมีคนอ่านน้อยกว่าแนวอื่นๆวะ เท่าที่กูดูมันก็ไม่ได้น้อยนะ กูรู้สึกว่าแนวสยองขวัญยังน้อยกว่าอีก หรือมันต้องควบมากับแนวโรแมนซ์ด้วยถึงจะมีคนอ่านเยอะ

>>539 กุผู้เขียนมาแล้ว ถึงจะมีแนวรักโรมานซ์ไปปนแต่เทียบกับรักโรมานซ์ทั่วไป ยอดขายก็ห่างกันเยอะอยู่นะ

Ky มีใครเคยขอลงแบนเนอร์ในรี้ดบ้างปะ ปกติขอกันกี่รอบ ตอนนี้กูลุ้นจนเยี่ยวเหนียวแล้วไม่มีุใจจะเขียนนิยายต่อ อยากให้ถึงสิ้นเดือนไว ๆ

>>541 รอบเดียวได้เลย ดวงดี 😚

>>542 ว้าว! สุดจัด ใช่หมวดดังด้วยมั้ย ถ้าใช่ดวงโคตรดี

>>543 หมวดนิยายรักนั่นแระ

ตอนที่กำลังนั่งเขียนงานหลังขดหลังแข็ง กูก็รู้สึกว่าใครมันจะมาอ่านงานของกูวะ ไม่มีหรอก แล้วก็น่าจะไม่มีจริงๆ ด้วยมึง มากอดโม่งแล้วก็ไป

>>545 มึง กูกอดมึงนะ กูจะซึมตามด้วยเลยเนี่ย มันมีวูบนึงที่ดิ่งแล้วคิดอย่างนี้จริงนะ ใครจะมาอ่านงานกูวะ TT