Last posted
Total of 1000 posts
กระทู้เพื่อพูดคุยเทคนิคการเขียน และเรื่องการประกวดต่าง ๆ เกี่ยวกับนิยาย
กระทู้ 1 >>>/literature/2342/
กระทู้ 2 >>>/literature/3442/
กระทู้ 3 >>>/literature/4775/
กระทู้ 4 >>>/literature/5724/
กระทู้ 5 >>>/literature/7084/
กระทู้ 6 >>>/literature/10634/
กระทู้ 7 >>>/literature/12326/
กระทู้ 8 >>>/literature/12952/
กระทู้ 9 >>>/literature/13391/
กระทู้ 10 >>>/literature/13744/
กระทู้ ระบาย 1 >>>/literature/3325/
กูเป็นคนหนึ่งที่คิดว่าน้อย 5555 ตอนลง ดด กูลงเยอะไง หน้านิยายกูคือ 8000+ อัพ (ประมาณ 14-15 หน้าเอสี่)
ตอนนี้จะต้องพยายามลดลงมาบ้างละ
จากอันนี้ คือว่า ถ้าใน ดด ไม่นับแบบรีดนะ คือมันแบบว่า เข้ายังไงก็นับเป็นหนึ่ง แบบมีร้อยตอน แต่ในหนึ่งชั่วโมงที่นั่งอ่านก็เป็นหนึ่ง แต่ในรีดแม่งมีร้อยตอน คนอ่านไปร้อย วิวก็เท่ากับร้อย ดด จะนับเพิ่มก็ต่อเมื่ออีกหนึ่งชั่วโมงนี่แหละมั้ง กูเคยอ่านเจอนานแล้ว เพราะฉะนั้นบอกเลยว่าวิวใน ดด คือของจริง ในรีดคือเฟ้อ แต่ดูแล้วมีกำลังใจดี แต่ถึงอย่างนั้น หน้าหนึ่งแปดพัน กูว่ายาวไป บางทีเข้ามาอ่านตอนแรก นักอ่านก็ท้อได้นะ เอาแบบพอดีๆ สักสองพันก็ได้เพื่อนเอ๋ย
ถามเพื่อนโม่งที่มีประสบการณ์รวมเล่มเองหน่อย ปกติแล้วขอไฟล์ปกจากนักวาดเป็นสกุลอะไรกันบ้าง
กูก็คิดว่าสัก1200-1600 กำลังดี อ่านละพอได้เนื้อได้หนัง บางคนลงหกเจ็ดร้อยคำคือหนึ่งหน้าไอแพดไม่ต้องไถเลย ตอนกุเป็นนักอ่านกุเศร้า ไม่อยากให้นอ.กุเจอปสก.นี้ 555
ปกติพวกมึงรีไรท์กันกี่รอบอะ กู้รู้สึกว่าเหมือนรอบเดียวยังไม่พอ แต่เวลาก็ไม่พอเช่นกัน
จริงอย่างที่ 8 มันว่านะ กูรีไรท์รอบที่ 4 ดั๊นไปเจอการถกกันเรื่องการใช้คำทับศัพท์กูเขวอยากจะแก้อีก พอๆๆ! ไปตายเอาดาบหน้า ดีกว่าตายตอนนี้เพราะไม่มีจะแดก ไม่ได้ขายซะที
ถามหน่อยดิ เขียนลบไปหลายรอบล่ะ งงงวยตัวเอง เพราะตัวละครหลักหมดสติไป เลยเปิดบทด้วยตัวประกอบบรรยาย แต่เกริ่นขึ้นเป็นความฝันในอดีตของตัวละครประกอบ และตัวละครที่นักอ่านไม่รู้จัก ควรเกริ่นบอกปะว่าในความฝันของตัวประกอบ … หรือเล่าเป็นฉากฝันไปเลยละมาเฉลยตอนหลัง ละคำถามที่สองฉากฝันรำลึกอดีตมันเขียนแบบ pov3ได้ไหมวะ เพราะอยากบรรยายความรู้สึกตัวละครอื่นด้วย หรือทำไม่ได้
ky ปกติปก ebook ในเมบต้องตั้งขนาดเท่าไหร่นะ เคยเอาลงแล้วเหมือนกะพลาดเลยมีขอบขาวขึ้นรอบปกเลย รอบนี้เลยว่าจะเอาลงตามที่นักวาดจัดมาให้ แต่เห็นบางเรื่องภาพแตกด้วย มันแตกเพราะรูปใหญ่เกินหรือเล็กไปกันแน่
กุมีพล็อตนิยายที่เล่นเรื่องประวัติศาสตร์ไทยจ๋าๆ ไม่ได้อวยเจ้าด้วย ถ้าเอาลงเว็บพวกรอรงี้จะโดนแบนปะวะ กุกลัวตรงนี้สุดละ
สี่เดือนมานี้กุใช้เวลาไปกะนิยายแสนคำ ยังไม่จบสักทีว่ะ กุเขียนแค่หลังเลิกงานนะแต่คิดว่าควรทำได้เร็วกว่านี้ ฮือ ทำไมกุเขียนช้าจังว้อย
>>21 มึงคือกุ หรือ กุคือมึงวะ กุกำลังคิดแบบนี้อยู่เมื่อกลางวันนี่เอง แสนคำกูเขียนอยู่สี่เดือนได้โดยเฉลี่ย เขียนทุกวัน เว้นไปก็ไม่เกินวันอะ แต่ก็เขียนหลังว่างจากงานประจำแบบมึง เวลาเห็นคนที่แบบไม่กี่เดือนก่อนออกนิยายชุดสี่ห้าเล่มจบ เดือนนี้แม่งออกชุด สองสามเล่มจบอีกแล้ว กูแม่ง เชี่ย ยอดมนุษย์ป่าววะ แต่พอมานึกดีๆ เงื่อนไข ปัจจัยต่างๆ แม่งก็ต่างกันละ เขามีเวลาทั้งวัน แถมไม่ต้องคิดเรื่องงานประจำที่แบ่งพท. ในสมองออกไป ก็ไม่แปลกที่จะเขียนได้เยอะในแต่ละวัน
กูขอบ่นด้วยสิ อยากระบาย กูทำงานประจำ แล้วเขียนนิยาย ช่วงนี้กูต้องส่งค่าผ่อนบ้านให้แม่ แถมจะมีสอบช่วงต้นปีหน้า เครียดจนเขียนไม่ออกอ่ะ อยากร้องไห้ออกมาเป็นเลือดจริงๆ แต่ไม่เขียนก็ไม่ได้เพราะไม่มีเงินพอส่งบ้านไง แต่ก็ต้องอ่านสอบด้วยเพราะมันสำคัญพอที่จะพลิกชีวิตได้เลย แถมมันคือความฝันกูด้วย เฮ้ เหนื่อยว่ะ ทุกวันนี้นอนแค่สามสี่ ชม งานประจำก็ต้องใช้ความรู้เฉพาะทางว่าเหนื่อยแล้ว นิยายกับอ่านสือเหนื่อยคูณไปอีก
แถมพอเข้ากลุ่มนักเขียน ไปเห็นเด็กน้อยอวดเขียนงานแบบ pwp ได้เงินเยอะจนพูดได้ว่าภูมิใจกับความเงี่ยนของตัวเอง ไม่พอเพิ่งเห็นเปิด ccomission งานเขียนแนวคนเอาศพ คนเอาสัตว์อีก กูรู้นะว่ารสนิยมทางเพศมันมี แต่ที่กูเรียนมา แบบนี้เรียกกามวิตถารที่มันพัฒนาไปเป็นอาชญากรรมได้ กูมึนไปหมดละ เขียนนิยายไม่ออกกันเลยทีเดียว
>>26 มึง กูเป็นกำลังใจให้มึงนะ ของกูคืองานหนัก เหนื่อย ทำงานพิเศษด้วยเพราะกำลังสร้างเนื้อสร้างตัว ต่อให้มีเวลาว่างก็เขียนไม่ออก แบบไม่ออกเลย นั่งจ้องจอเป็นวันๆ ได้สองสามคำ ทั้งๆ ที่มีอะไรอยากเขียนเยอะแยะ แต่กูจะไม่เข้าไปอ่านโพสในกลุ่มนะ เพราะมันไม่ได้อะไรขึ้นมานอกจาก real peach อยากให้โฟกัสชีวิตตัวเองมากกว่า อยากเขียน pwp ก็เขียน แต่ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับเขา ทำมาหาแดกในแบบตัวเอง สู้
พวกมึงมีวิธีที่จะเทนิยายที่กำลังเขียนโดยไม่รู้สึกเสียดายพล็อตที่วางมาทั้งหมดมั้ยวะ คือกูมีเหตุผลที่ทำให้เขียนต่อไม่ได้ + หมดไฟเลยอยากเขียนเรื่องใหม่แต่ก็เสียดายพล็อตปัจจุบันที่วางไว้ตั้งแต่ต้นจนจบแล้วชิบหาย แต่ถ้าจะให้ฝืนเขียนต่อก็ไม่ไหวแล้วว่ะแต่ก็โคตรเสียดายจนตอนนี้กูมูฟออนไปไหนไม่ได้
>>28 >>29 กู>>26 ขอบคุณสำหรับกำลังใจมากๆ นะ
จริงๆ โพสต์นั้นกูพาลไปหน่อย เด็กมันก็แค่อวดงานมัน คือน้องมันคงดีใจแหละที่ได้เขียน ได้เงิน จริงๆ น้องมันก็ไม่ผิดอะไรเลย เห็นแล้วอึ้งนิดหน่อย เพราะงานกูขายไม่ค่อยออก 555 คืองานกูขายไม่ออกกับน้องเค้าขายได้ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย กูเองที่เหนื่อยแล้วไปเห็นก็พาลเขาไปหมด ขอโทษจริงๆ ว่ะ แล้วก็ขอบคุณมากนะที่ให้กำลังใจ
สืบเนื่องจากโพสอีกหน่อยละกัน มันมีคนอ่านเหรอวะ คนกับสัตว์นี่เคยเห็นแต่งกันอยู่ แต่คนกับศพคืออารายยยยยยยย
สโนวไวต์ไง วิเคราะห์กันจนพรุนว่าเจ้าชายมีรสนิยมใคร่ศพ
Kyขอถาม เวลาลงขายebook ไฟล์แบบEpubทำไมถึงต้องรอเหรอ ?ทำไมไม่รอให้เสร็จพร้อมกันแล้วลงขายทั้ง2ไฟล์epubกับpdfไปเลยเหรอ?
คือกุอ่ะรู้ว่ามันต้องรอแป๊บนึง แต่เห็นนักอ่านบางคนไม่รู้แล้วมาให้เรตติ้งลดดาวและตำหนิติเตียนเรื่องไม่มีepub กุเลยอยากใส่ใจ(เรื่องเพิ่งออกใหม่ของนักเขียน จ. /มีรูปส้นสูงสีแดงน่ะ)
>>36 เคยเห็นเรื่องนึงนักอ่านจะถามอะไรสักอย่างกับหนังสือแล้วกดให้ดาวเดียว มีคนไปเม้นท์เตือนว่าถ้าถามเฉยๆ ไม่ต้องให้ดาวเดียวก็ได้ เสียดายแทนนักเขียนที่เรตติ้งลด คนให้ดาวเดียวเสือกโวยวายเฉย หาว่าคนอื่นไร้สาระทั้งๆ ที่คนนี้ก็อ่าน MEB มานาน (กุเห็นเขาเม้นบ่อย) แถมเป็นแฟนนักเขียนคนที่นางกดดาวเดียวด้วย งงไปหมด 5555
>>37 เวลาสแกนหาเรื่องอ่าน กูมองรูป ชื่อเรื่อง ชื่อคนแต่งและคะแนน บางทีถ้าเจอดาวต่ำ ก็ข้ามไปเลย ขี้เกียจเปิดเข้าไปอ่านรายละเอียด (หมายถึงนักเขียนที่ไม่รู้จักนะ ถ้าเป็นนักเขียนที่ติดตามอยู่ ดาวต่ำแค่ไหนก็ยังโหลดตัวอย่างมาดู) ใครจะไปคิดว่าที่ดาวต่ำเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง
>>39 คนที่มาให้เรตติ้ง2ดาวเพราะไม่มีไฟล์epub สถานะคือขึ้นว่า"มีแล้ว"แสดงว่าเขาซื้อแหละแก แต่นักเขียนและคนมาช่วยตอบก็ตอบอย่างใจเย็นดีว่ะ มีคนมาคอมเม้นบอกให้ดาวกลบคนข้างล่าง รายนี้ยังตามไปฉอดเขาอีก จนบัดนี้epubมาแล้วก็ยังไม่มาแก้เรตติ้งให้นะ แหม้กูก็ใส่ใจเรื่องเค้าจัง555 แต่ไม่ชอบว่ะ ไม่รู้เรื่องรู้ราวมาให้ดาวมั่วๆ
>>40 เออว่ะไปตามดูมาแล้ว เหมือนจะทำให้เป็นเรื่องไปอีก
กูเคยเจอปัญหาepubลงช้า เลยต้องตั้งให้วางขายอีก4วันเป็นอย่างต่ำ ออกมาปุ๊ปพร้อมทุกไฟล์ สบายใจไปว่ะ แต่โชคดีที่กูเจอแต่นักอ่านน่ารัก ให้ดาวต่ำแล้วมีบอกว่าต้องแก้ไขอะไร อย่างนี้ค่อยเห็นข้อบกพร่อง ให้ดาวน้อยกูมีความสุข
มึงคิดยังไงกับเรื่องยาว ๆ เกิน 1 เล่มจบ ที่มีคู่รองหลาย ๆ คู่วะ คนอ่านเขาชอบหรือไม่ชอบกัน สงสัย
>>46 คู่รองมีได้นะ แต่เป็นแบบไม่ค่อยพูดถึงหรือมีโผล่มานิด ๆ ว่าเป็นแฟนกัน ไม่ต้องไปโฟกัสมาก แต่ถ้ามีเป็นตอนยาว ๆ พูดถึงว่าคู่รองจีบกันยังไง แยกออกไปอีกเรื่องเถอะ
กูไม่ชอบอ่านนิยายที่มีคู่รอง เพราะเหมือนเป็นเรื่องสั้นแล้วเอาส่วนนั้นไปกินเรื่องเล่าของคู่หลัก
แต่ถ้าคู่รองมีเรื่องแยกแบบเต็ม ๆ กูตามอ่านต่อ
ky เพื่อนโม่งถามหน่อย ระหว่างอัปนิยายทุกวันวันละครั้งกับอัปวันละสองครั้งเช้าเย็น แบบไหนจะช่วยให้มีโอกาสติดใหม่มาแรงได้มากกว่ากันอะ
พล็อตดราม่ามันไม่น่าเปย์มากเลยเหรอวะ ขายยากขายเย็นจังเลย ดราม่าของกูก็ไม่ใช่แนวพอ. ทำร้ายจิตใจย่ำยีนางเอก รังแกนางเอกไรแบบนั้น แนวนางเอกพระเอกต่อสู้ฝ่าฟันอุปสรรคจากสิ่งแวดล้อม คนรอบข้างอะไรแบบนั้น เห็นใครๆ ก็ร้องหาแต่นิยายฟีลกู๊ดส์ กูแต่งแนวนี้ไม่เป็น เคยลองแล้วนิยายออกมาฝืน ๆ
>>59 กุเป็นนักอ่านที่ไม่ค่อยอ่านแนวนี้ ในมุมกุคือกุทำงานมาเครียดทั้งวัน ไม่อยากอ่านดราม่าแนวชีวิตอะหรือเรื่องที่แนวหดหู่ แต่ถ้าแต่งแบบแนวรักแล้วนางเอกมีปมครอบครัวหรือปมอื่นที่เป็นปมรองๆ ลงมา กูก็เห็นชายดีหลายเรื่องนะ ถ้าหนักๆกุชอบอ่านสืบสวน การเมืองไรงี้ไปเลยแบบที่ไม่ต้องมีรัก แนวฝ่าฟันสู้เพื่อชีวิตที่เคยเห็นติดท็อปในเด็กดีคือต้องเนื้อเรื่องไม่เครียดอะมึง แนวเกิดใหม่ทำธุรกิจ/เน้นด้านอาชีพ
>>59 มาให้กลจ.นะมึง กูเสพติดสายดราม่ามาก พระนางรันทดน้ำตาแตกโทนหม่น ๆ ทั้งเรื่องยิ่งชอบ เพราะชอบเรื่องปมเยอะ ๆ angst จัด ๆ ให้บีบใจ นานน ๆๆ ทีถึงอ่านฟีลกู๊ดพล็อตเบาสมอง รู้สึกไม่ถูกจริตด้วย ลางเนื้อชอบลางยาแหละ
อ้อ แต่ถ้าอุปสรรครอบข้างก็มีแนวที่ไม่ชอบอยู่นะ เช่นตัวร้ายแบนราบไร้มิติขี้โวยวาย แม่ผัวผู้ดีจ๋าไม่ยอมรับลูกสะใภ้งี้ อุปสรรคด้านชนชั้นคนนึงรวยคนนึงจนงี้ กูว่ามันคลิเช่เกิน ไม่น่าติดตามอะ
กู ky หน่อยได้มะ เห็นในกลุ่มนักเขียนมีดราม่าเรื่อง incest กัน พวกมึงคิดว่าไงกันวะ
>>64 เขียนได้ แต่จะทำยังไงให้แน่ใจว่าคนรับสารเป็นผู้มีภาวะสามารถ ค.ว.ย.ได้ อันนี้ทั้งตัวนักเขียนและ สนพ.ต้องคิดให้หนักๆ ส่วนนักเขียนในกรุ๊ปพวกนั้น หางโผล่พรึ่บ อ่านแต่ละคอมเม้นม์แล้วสมเพช นักเขียนเป็นกันแบบนี้มิน่านิยายไทยคุณภาพสาละวันเตี้ยลง ถอยหลังลงคลองแล้วกำลังจะจมลงไปแบบไม่ได้ผุดได้เกิด
>>65 ที่กูงงคืองานแบบนี้ทำไมจู่ๆ ก็เยอะขึ้น บางคนเอาไปเปรียบเทียบกับนิยายวาย คือวายกับเรื่องนี้มันคนละแบบกันนะ วายคือรสนิยมทางเพศ (โอเค เมื่อก่อนคือกามวิตถาร กว่าจะโดนถอดออกจากความผิดปกติทางจิตในตำราจิตวิทยาไปในที่สุด) แต่ incest นี่มันหลายอย่างมาก โอ้ย งานยุ่งก็ยุ่ง อยากเม้าท์ก็อยาก
>>66 หนักกว่านั้นเอาไปเปรียบกับซอร์ ชื่อหนังนี้ปะ ที่เป็นฆาตกรคลั่งไล่ฆ่า ??? สมองสมองไปหมดแล้วอีพวกนข.ในกรุ๊ปอะ มึงเป็นนักเขียนซะเปล่า วิจารณญาณไม่มี มิน่างานเขียนบ้งๆ มันเยอะขึ้นมากกกก แล้วกููเหมือนเห็นคนโพสตฺในเม้น เรื่องเพื่อนที่ถูกข่มขืน แต่ไม่รู้ว่านั่นคือการถูกกระทำเอาเปรียบ คิดว่าเป็นแบบในนิยาย เพื่อนอยู่ ม.ต้น อะส่วนหนึ่งเพราะการศึกษาล้าหลังของ ประเทศนี้ แต่นักเขียนจะผลักภาระทั้งหมดไปให้คนอ่านจริงเหรอ คนอ่านที่ยังไม่มีวิจารณญาณมากพอน่ะ ส่วนพวกแก่ผ่านโลกมาเยอะ เข้าใจๆ แยกแยะกันได้
>>68 มันไม่ใช่ภาระคนอ่าน แต่มันคือหน้าที่ของรัฐที่จะกำกับดูแลไม่ให้งานพวกนี้เข้าถึงโดยเยาวชนได้ยังไง แล้วกูไม่เข้าใจทำไมมึงถึงคิดว่าตรรกะมึงไม่บ๊งอยู่คนเดียววะ มึงพูดถึงคน Trigger แล้ว point your finger to the writer ว่าไม่ควรเขียน หรือเขียนแล้วห้ามโรแมนติไซส์นะ
แล้วคนที่ไม่ทริกเกอร์อะ อยู่ในส่วนไหนในสมการ? ในโลกจริงแม่งมีสิ่งที่เรียกว่าเสรีภาพในการพูด เสรีภาพในการแสดงออกอยู่ ซึ่งสำคัญมากในสังคมประชาธิปไตย มึงเคยเห็นที่เขาตั้งคำถามกันมั้ยว่าศิลปะรับใช้ใคร? ถ้าไม่ต้องเขียน หรือต้องเขียนตามกรอบเท่านั้น มึงก็สนับสนุนการพรากเสรีภาพในการเลือกที่อ่านหรือเลือกที่จะเขียนของคนอื่นอยู่ปะ หรือมึงคิดว่าเสรีภาพพวกนี้เป็นแค่หมอกควันไม่สำคัญ หรือเสรีภาพต้องมีขอบเขต?
>>65 กูไม่ได้หางโผล่ค่ะ เพราะกูไม่ได้เขียนแนวนี้ และกูก็ไม่ชอบอ่าน incest ด้วย กูแค่ยืนยันในหลักการ ปกป้องเสรีภาพในการอ่านและเขียนของกู ของมึงและของใครก็ไม่รู้
แทนที่จะไปจี้การศึกษาให้สอนเยาวชนให้มีตรรกะ ค.ว.ย. เป็น แทนที่จะไปบอกพ่อแม่ให้สอนลูกดีๆ และแทนที่จะไปจี้ให้รัฐมีการจัดระเบียบการขายสื่อ 18+ อย่างจริงจัง (อย่างเป็นระบบนะ ไม่ใช่ใครขายก็เสนอหน้าไปจับเขาเหมือนสมัยก่อน) ก็มาจี้คนไม่ให้ผลิตไปเลยเพราะมันง่ายกว่า อืม ก็สมกับเป็นประเทศสารขัณฑ์ดี
>>71 กูอ่านแตก และกูก็คิดแล้วว่ามึงจะต้องพิมพ์ตอบมายังงี้ กูเห็นลากประเด็นมาจากในกรุ๊ป ซึ่งในกรุ๊ปประเด็นแม่งก็วนอยู่แค่นี้
-ห้ามเขียน ผิดศีลธรรม เขียนได้แต้ห้ามโรแมนติไซส์ เพราะมีคนที่แยกแยะไม่ได้ มีเหยื่อเจ็บปวด เราต้องบลาๆ เชี่ยประเด็นแม่งไม่ต่างจากที่มึงพิมพ์เลย วนกันอยู่ในอ่างแค่นี้แหละ โอเคมึงอาจจะไม่ได้พิมพ์ตรงนี้ว่าห้ามเขียน กูผิดเองที่ตอบเหมารวมกันหมด แต่การที่มึงบอกว่านักเขียนในกรุ๊ปตรรกะบ๊ง ซึ่งกูอนุมานเอาว่ามึงหมายถึงนักเขียนที่มาดีเฟนฝ่ายนิยาย incest วิจารณยานนนไม่มี ไอ้คำว่าวิจารณยานนนน นี่หมายถึงไรฟระ วิจายานที่จะไม่เขียน ไม่คัดกรองคนอ่าน หรืออะไร
สุดท้ายวกกลับมาประเด็นเดิม มึงต้องการอะไรจากนักเขียน ถ้าคัดกรอง สอดส่ ดูแลกูบอกเลยว่าหน้าที่จริงๆ เป็นของรัฐ แม่งถือกฏหมาย ออกนโยบาย ใครแม่งจะทำได้อีก แต่ดูจากตอนนี้คือ... นักเขียนก็ทำได้แค่คัดกรองตามแพลตฟอร์ม ติด TG ยืนยันอายุ มึงจะเอาไรมากกว่านี้ หรือจิตสำนึก หรือศีลธรรม หรืออะไร
กูด่ารบ.ที่เปลี่ยนหลักสูตรว่ะ เด็กเดี๋ยวนี้สะกดคำไม่เป็น วรรณยุกต์ผันผิดกันหมด เนื้อหาแต่ละอย่างสอนให้เด็กจำผิดหนักกว่าเดิม กูทันเรียนมานะมานีรุ่นกูสถิติเด็กประถมไทยรู้หนังสืออ่านออกเขียนได้ 95% รุ่นนี้สถิติออกมาแค่ 68% ปรับหลักสูตรยังไงให้เด็กไทยอ่านไทยไม่ออกเขียนไม่ได้วะ เด็กไม่รู้จักศัพท์ยาก ราชาศัพท์เด็กด่าไม่เรียนภาษาเจ้าไม่อยากเป็นสล.ม กลอนเขียนไม่เป็นบอกโบราณไม่ได้ใช้จะเขียนแต่แร็ป สอบภาษาไทยตกกันหมดแต่ภาษาที่ 2 ที่ 3 ก็รู้ไม่แตกอังกฤษใช้ผิด ญี่ปุ่นเกาหลีจีนแปลสู้กูเกิ้ลไม่ได้ แปลกลับเป็นไทยก็แปลให้คนไทยอ่านไม่รู้เรื่อง แต่ไปสมัครเป็นนักแปลค.ค.แล้วดันสอบผ่านได้งานมาสร้างปัญหาให้คนตรวจอีก ทุกวันนี้แม่งมีแต่ภาษาเน็ตสก็อยแล้วบอกเป็นการเลื่อนไหลทางภาษา แม่งเขียนผิดภาษาวิบัติแล้วไม่ยอมรับว่าเขียนไม่เป็น ด่าคนตรวจให้มาแปลเองเ.ย ด่าคนเตือนเป็นไดโดเสาร์ ใช้คำหยาบจนเป็นสันดาน คำสุภาพไม่รู้ ภาษาทางการเขียนไม่เป็น ฟอร์มเอกสารเขียนไม่เป็น อีเมลสมัครงานอย่างกับแชทคุยกับพ่อมัน รบ.เ.ย นย.ยุคนั้นโคตรเลวไอ้รบ.ทำลายชาติอยากให้คนไทยพูดไทยไม่เป็นจนต้องพูดพม่าเขียนลาวใช่มั้ยวะ ตู้ atm แม่งดันมีเมนูพม่ากัมพูชาให้เห็นแล้วโมโหอีก
คืออย่างละครไทยเนี่ย กุก็เห็นคนด่าเยอะจะตายแนวสวรรค์เบี่ยงอย่างพระเอกข่มขืนนางเอกแล้วสุดท้ายลงเอยกัน คนด่ากันเพราะมันโรแมนติกไซต์เนี่ยแหละ นิยายก็ไม่ต่างว่ะ คือถ้ามึงจะเขียนหมิ่นเหม่ศีลธรรม และเขียนแนวโรแมนติกไซต์ ก็คือสิทธิมึง แต่ก็ควรรับคำวิจารณ์คำโดนด่าได้แบบละครไทยอะ
ประเด็นสุ่มเสี่ยงในงานเขียนโผล่มาตลอด พอ ๆ กับประเด็นชิปเหี้ยในด้อมการ์ตูน ตีกันให้ตายก็ไม่รู้จบ คือถ้าอยู่ในยุคเสรี มึงไม่อาจสั่ง "ห้าม" ค.คิด/การสร้างสรรค์หรือเสพผลงาน ได้อะ เว้นแต่จะเป็นประเทศเผด็จการ เช่นอีสี หรือยุคที่ห้ามแตะการเมือง ไม่งั้นโดนแบน ซึ่งก็ถือว่าปท.แม่งมีปัญหากับเสรีภาพการแสดงออกแล้ว
แต่มันก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่างานเขียนหรืองานใด ๆ มันแอบแฝงแนวคิดสนับสนุนเรื่องนั้น ๆ อยู่ ไม่งั้นงานบ้ง ๆ จะโดนแหกกันยับเหรอ อย่างป้าทมงี้ โรแมนติไซ้เรปกันทั้งบ้านทั้งเมือง ละครไทยตบจูบกันจนชิน นี่ไงปัญหา แต่จะให้ทำไงอะ เพราะมันคือแฟนตาซีของคน คนที่อินกับของพวกนี้มันก็มี เออ แม่งเหี้ย แม่งทุเรศ แต่ทำไมคนยังสรรหากันมาเสพวะ เพราะมันเป็นความบันเทิงที่หาไม่ได้ในชีวิตจริงไง และที่ความผิดตัวใหญ่ ๆ ก็ไปตกอยู่กับอีสื่อที่ไม่คัดกรองการเข้าถึงนั่นแหละ
สำหรับกุ เขียนได้ เขียนให้โรแมนติไซ้ก็ยังได้ แต่คนเขียนต้องตระหนักว่าประเด็นนั้นมันมีปัญหา มันไม่ควรทำในชีวิตจริง อาจจะไม่ใส่ส่วนนี้ลงไปในเรื่องก็ได้ ***แต่ควร*** stated ให้ชัดในหน้านิยายว่ะ อย่างน้อยคนที่คิดวิเคราะห์ไม่ได้จริง ๆ มันจะได้แอบสะกิดใจตื่นรู้สักนิด ขอให้มันอยู่ในโลกแฟนซีเท่านั้น แต่แม่งทำไงได้อะ ไม่ใช่ทุกคนที่คิดได้ ไม่ใช่ทุกคนที่แคร์ ขนาดละครบ้ง ๆ ขึ้น 18+ ก็แล้วคนมันสนใจที่ไหน แม่งก็มีปัญหากับการศึกษากระบวนการค.ว.ย.ของคนปท.นี้ไง
ส่วนอีนข.ที่ดึงดันเอางานบ้ง ๆ สู่สาธารชนแบบโนสนโนแคร์ กุจะสนับสนุนแบบนี้แล้วมันจะทำไม ก็สมควรโดนฉอดค่ะ มึงเขียนอะไรสุ่มเสี่ยงหมิ่นเหม่สร้างค.เชื่อผิด ๆ มึงก็ต้องรับผิดชอบและยอมรับผลด้วย ไม่ใช่ลอยหน้าลอยตารับผล พูดแล้วยังแค้นอีป้าทมอยู่เลย ฮ่วย
เรื่องเหยื่อในชีวิตจริงที่ถูกยกมาอ้างเสมอว่าควรกำจัดงานพวกนี้ให้หมดเพราะต้องเห็นใจเหยื่อ กุก็มองทั้งสองมุมนะ ถ้าบอกให้เหยื่อจัดการตัวเองอย่างเดียวก็ดูใจร้ายไป ในขณะที่ถ้ากวาดล้างมันให้หมดก็ดูไม่แฟร์กับคนที่อินเฉพาะเรื่องพวกนี้และแยกแยะได้อีก เพราะเคยเห็นเคสที่เหยื่อก็แยกแยะได้ ไม่ได้รู้สึกอะไรกับนิยายสุ่มเสี่ยงพวกนั้นก็มี คนที่ทริกเกอร์จ๋าเลยก็มีเหมือนกัน
ก็รับผิดชอบกันครึ่ง ๆ อะ คนผลิตคอนเท้นก็ควรบอกให้ชัดแล้วชัดอีก คนอ่านก็ช่วยใช้สมองคิดตามด้วย
สรุปจัดให้มันอยู่เป็นที่เป็นทาง แอบได้แอบ หลบได้หลบ เขียนแปะไปเลยว่าไม่เหมาะสม ไม่ควรทำตาม แต่ในเรื่องมึงจะบิดเบี้ยวแค่ไหนก็เอาที่เห็นสมควร และต้องทำใจรับแรงต้านให้ไหวด้วย เท่านี้แหละ
มาเคลมเพิ่ม กูเนี่ยไม่ได้รู้สึกอะไรกับพวกประเด็นสุ่มเสี่ยงทั้งหลายเลย อะไรอ่านได้ก็อ่าน ไม่คิดอะไร (อินเซส เอจแกป power dynamic งี้) อะไรยี๊ ๆ ก็ไม่แลตามอง (เป็นชู้ เรป ฯลฯ) เพราะถือว่ามันเป็นแฟนซี ไม่เอามันมาอยู่ในชีวิตจริงอยู่แล้ว แต่ไอ้พวกมีผลกับประวัติศาสตร์นี่ไม่ไหวจริงว่ะ โรแมนติไซ้ทหารญป. เอาใจช่วยยิวงี้ แม่งทุเรศ บ่งบอกเลยว่าคนเขียนมีชุดค.คิดแบบไหน เด็ก ๆ มาอ่านยิ่งคล้อยตามง่ายไม่แหกตาเช็คค.จริงอีก ก็น่าเศร้าหน่อยนะ
>>77 นี่แหละพ้อยท์ งานอีป้าทมแม่งถูกเชิดชูจากรัฐ มันมีเรื่องการเมืองมาเกี่ยวด้วย กูข้ามแล้วกันเดี๋ยวออกทะเล แต่มึงสังเกตว่า norm ข่มขืนแล้วฟินที่มันตกไปเพราะมันมีการถกเถียงดิสคัสจากสังคมในยุคต่อมา ประเด็นคือกูสนับสนุนเสรีภาพในการเขียน และสนับสนุนการวิพากษ์ แต่ไม่ใช่การแบน หรือห้ามเขียนห้ามอ่าน
วันนี้คุณเลิกยืมเมจ ขโมยภาพ ใช้ภาพละเมิดลิขสิทธิ์หรือยัง
ทำไงดีวะ กูรู้สึกอยากลบนิยายเรื่องเก่าๆ ที่วางขายทิ้งแม่งให้หมด รู้สึกว่าพอมองย้อนกลับไปมันสามารถทำได้ดีกว่านี้อีกอะ ซึ่งกูรู้นะว่ามันเป็นปกติของการที่พอเรามีปสก. มากขึ้นแล้วมองย้อนกลับไปอะ แต่กอปรกับช่วงนี้เฟลง่าย ท้อง่าย ด้อยค่าตัวเองง่ายเหลือเกินด้วยมั้ง //ระบายเฉยๆ แหละ เพราะคนเราแม่งต้องเดินหน้าต่อ แม้จะเหยียบขี้หมามา
ky พวกมึงจัดการกับความรู้สึกที่ เปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น รู้สึกว่าทำไมงานของเขาปังจังวะ ทั้งๆที่ออกน้อยเรื่องกว่า เขียนมาแปปเดียว แล้วก็ไม่ได้โปรโมทด้วย ได้ยังไง /โดยยังไม่ได้อ่านงานเขาเลยด้วยซ้ำ/
>>85 กูจะพยายามไม่ดู ไม่รับรู้ แต่ศึกษางานคนที่ดัง แต่ประเด็นคือคนที่อยู่ๆ ดัง พอกูอ่านงานเขาแล้ว มันไม่ใช่อะ มันธรรมดา แต่คนอ่านบอกว่าสำนวนดี ตรงนี้กูไม่เข้าใจมากกว่า ภาษาวัยรุ่นมากๆ ด่ากันในนิยายคือสำนวนดีเหรอ หรือกูอยู่ในคฤหาสน์ไป ต้องคุยกันแบบ คุณหญิงแม่ คุณชายใหญ่
>>87 นักอ่านเด็กๆบางคนไม่เคยอ่านนิยายภาษาสวยๆ แต่บอกก่อนว่าสวยสำหรับแต่ละคนไม่เหมือนกัน
มาเจอหน่อยก็ชมแล้วเหมือนงานแปลเถื่อนที่แปลไม่ควรผสมมั่วใส่นู่นเติมนี่เข้าไปเอง หนักคือบางเรื่องแปลทื่อคำน้อยมากแล้วใช้ผิดความหมายอีก ก็ชมแปลสวยไหลลื่นมากเลยค่ะ สังเกตคำชมจะเกร่อคล้ายซํ้าๆกันไปหมด
ยิ่งเห็นผิดเยอะๆคนอ่านที่ไม่รู้น้อยประสบการณ์ก็จะเอาไปจำตาม
ห้องนี้นข.เยอะ พอจะมีใครบอกบุญกูได้มั้ยว่าคุณยูจีน ที่ออกแบบปกให้นิยายดังๆ หลายเรื่องนี่ติดต่อได้ที่ไหน กุอยากจ้าง 555 เสิร์ชเฟสบุคแล้วขึ้นแต่อะไรไม่รู้
ไหน ๆ แล้วมีเพจงานดี ๆ อีกบ้างมั้ย อยากส่องไว้เป็นตัวเลือก แนะนำมาเลย พร้อมรับ
กูหน้าใหม่สดซิง ทดลองลงนิยายมาได้สามวันแบบไม่โปรโมตอะไรเลย แค่ลงเฉยๆ จริงๆ
ยอดวิวก็คือต่ำกว่าสิบ… มันชวนใจฝ่อดีจังเลยโว้ยยยย แง้
กูอยากบอกให้ไรท์มือใหม่ที่เขียนไม่ได้ไม่กี่ปีเลิกบ่นเรื่องไม่แมสวิวน้อยเม้นน้อยชห ชื่อเสียงมันไม่ได้ได้มาในช่วงเวลาแป็บเดียวซะหน่อย ยิ่งบ่นหาคนโอ๋ยิ่งมีแต่คนไม่อยากตามอะ แต่กูก็บ่นบนดินไม่ได้เลยมาบ่นในนี้ มันมีวิธีพูดยังไงเลิกทำได้แบบไม่ไปกระเทือนใจเค้าไหมเนี่ย
Ky ถ้าคอมมิชรูปตลค.มาแต่งฉากใส่เองนี่ผิดปะวะ คือกูมีสกิลกราฟฟิคพอตัวทำไทโปโลโก้เป็น แต่วาดรูปไม่เป็น5555 เลยไปคอมมิชงานนีกวาดที่ชอบมาแบบไม่มีฉากหลังเพราะสู้งบไม่ไหว+ภาพในหัวไม่ขัดเจนพอบรีพไปคงแก้ยับๆ เลยกะว่าจะมาแต่งฉากใส่เอง แต่แบบนี้มันจะเสียมารยาทกับนักวาดมะ ตอนแรกกูกะทำฉากอย่างเดียวด้วยซ้ำแต่ก็อยากได้ตลค.มาแปะเพิ่มว่ะ ถ้มาแต่งใส่ฉากเองจะผิดป่าววะ คงเส้นคงสีรูปตลค.เหมือนเดิมนั่นแหละแค่ยัดเอฟเฟกต์กับฉากไปเพิ่ม
ถ้ามีฉากนางเอกแท้ง หรือ ลูกเสียชีวิตหลังเกิด ควรติด TW หรือเปล่า?
ถ้านักเขียนก็อปสำนวนนักเขียนคนอื่น นักอ่านจะดูออกมั้ย
>>101 ถ้าสำนวนนข.ที่โดนก๊อปมันมีเอกลักษณ์มาก แล้วนอ.เคยอ่านนิยายของทั้งสองเรื่องนข.สองคน(คนก๊อปกับคนถูกก๊อป)มันอ่านแล้วรู้นะแม้ว่าทั้งสองเรื่องจะเป็นนิยายคนละแนวก็ตาม
ยกตัวอย่างนข.ดังๆอย่างถังชีกงจื่อคนเขียนป่าท้อไปก๊อปสำนวนของต้าเฟิงที่เป็นนข.นิยายวายมา กุเจอหลายคนรีวิวนิยายหลายเรื่องของต้าเฟิงว่าอย่างกับได้อ่านเรื่องป่าท้อเลยทั้งที่แนวเนื้อเรื่องไม่เหมือนกันเลย กุเองก็เคยอ่านเรื่องเสด็จอาของต้าเฟิง แล้วไปอ่านตัวอย่างป่าท้อสิบหลี่ต่อ อ่านแล้วก็เออสำนวนมันคล้ายกันมากจริงๆได้กลิ่นของอีกเรื่องทั้งที่เรื่องแรกเป็นวายพีเรียตราชสำนัก อีกเรื่องเป็นแนวเทพเซียน ไม่น่ามีจุดร่วมอะไรให้รู้สึกเหมือนได้
พวกมึง กูขอถามหน่อยว่า สาเหตุอะไรที่ทำให้นข.ลบนิยายเรื่องเดิมซ้ำ ๆ ความหมายกูคือ ลบแล้วเปิดเรื่องใหม่ก็คือเรื่องเดิมนั่นแหละ ทำอย่างนี้หกเจ็ดรอบ กูอยากรู้
ky มึงเคยเขียนฉากรักในเรื่องแล้วเขินจนเขียนต่อไม่ได้มั่งมั้ยวะ แบบมันหวานมันโง้ยไปหมด กูเป็นอยู่ อนาถชิบหาย 5555
>>107 อย่ารู้เลยมึง ไม่ได้เป็นนข.ดังด้วย กูเลิกติดตามผลงานเลย ตอนแรกกูตามอ่านเพราะคิดว่าพล็อตน่าสนใจ แต่เขาลบ อะครั้งแรกกูไม่ว่าอะไร ตามต่อ พอลบอีก กูยังให้อภัย เพราะกูตามแบบตัวนข.ด้วย เปิดเรื่องไหนมันจะแจ้งเตือน ทีนี้พอครั้งที่สี่กูไม่ไหวและ ไม่กดนิยายเรื่องนั้นเข้าชั้น
ผ่านไปอาทิตย์สองอาทิตย์ เรื่องเก่ายังเขียนไม่เสร็จ เรื่องใหม่มา กูก็กดเรื่องใหม่เข้าชั้น คือกูเป็นคน ถ้ามีนข.ไม่ดังแต่เห็นความพยายามงี้กูจะตามอ่านทักทายในคอมเมนต์ไรก็ว่าไป แล้วเรื่องใหม่ อัปสามตอน แล้วลบทิ้งอีก ผ่านไปสองอาทิตย์โผล่มาใหม่ คือกูทนไม่ไหวแล้ว เลิกตามเลยคราวนี้
คือกูจะบอกว่านข.ไม่ดังอย่าหาทำแบบนี้ นักอ่านจะเลิกตามหมด ได้นักอ่านใหม่ แต่นักอ่านใหม่เจอแบบกูก็จะเลิกตามแล้วรู้นิสัยนข. นี่มาบอกในนี้เผื่อนข.คนนั้นจะอ่าน ซึ่งกูก็ไม่รู้ว่าเขาเล่นไหม55555
มันเป็นพฤติกรรมไม่น่ารักอะ แล้วกูก็แอบดูหลังจากเลิกตาม ปรากฏว่านอกจากคนจะกดเข้าชั้นน้อย คอมเมนต์ไม่มีเลย ทั้งที่เป็นนข.ออกนิยายกับสนพ.มาสองสามเรื่องแล้ว
>>106 กุเคยเจอคนทำแบบนี้นะ แต่เป็นนักเขียนแฟนฟิคอะ มือสมัครเล่น ไม่ได้ทำเล่ม ไม่ได้ติดเหรียญ คือเขาบอกว่ามันกดดันเวลาแต่งไม่ออกแล้วเห็นคอมเม้นท์ทวง แล้วนิสัยเขาคือยังไม่จบเรื่องเก่าก็ชอบเปิดเรื่องใหม่ตามไอเดียที่มีตอนนั้น เขาบอกพอเห็นเม้นท์ทวงนิยายเรื่องเก่าในเรื่องใหม่ก็จะเครียด ไปปิดนิยายเรื่องเก่าไม่ให้คนอ่านอ่านได้ พอมีไอเดียจะแต่งเรื่องเก่าๆที่ดองไว้เยอะต่อก็ค่อยเปิดเรื่องให้อ่านได้แล้วลงตอนใหม่(เป็นสายดองอะ เดือนๆนึงบางทีมาอัพตอนนึง หรืออาจไม่อัพเป็นเดือนเลย) เปิดทิ้งไว้ให้อ่านจนแต่งต่อไม่ออกค่อยปิดเรื่อง แล้วพอแต่งตอนใหม่ได้จะอัพก็เปิด เป็นงี้ซ้ำๆ
>>108 คือโดนกับตัวไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่า แต่ไม่น่าใช่เพราะคนนั้นอ่านงานของเราเคยคอมเม้นท์งานของเรา เจอแล้วรู้สึกไม่ดีเลยบอกตรงๆ ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยแค่สำนวนยังต้องก็อปคำขึ้นประโยคคำลงท้ายเหมือนแถมตอนหลังๆยังเพิ่งมาเปลี่ยนบางคำใช้ตามอีก อยากระเบิดงานตัวเองทิ้งเลย ไม่เข้าใจว่าทำไมน้องลอกสำนวนลอกจังหวะการใช้คำตอนเขียนเอาที่ตัวเองชินดีกว่าไหม
เพื่อนโม่งเรากำลังจะลงนิยายเรื่องใหม่ อยากถามว่าตอนที่เท่าไหร่คอมเม้นเริ่มจะเยอะ เราลงไปสี่ตอนมีอย่างละนิดละหน่อยเอง ไม่เคยเกินสามคนที่ช่วยเม้น
>>121 เปล่ามึง เขียนไม่จบ ลงสามตอนแล้วลบ อัปใหม่ ทำอย่างนี้เรื่อยๆ ไม่ได้มีอีบุ๊คอะไรเลย กูไม่เข้าใจว่านข.ต้องการอะไร เคยถามไปด้วยนะว่า คุณไรท์ลบแล้วลงใหม่รอบที่สามแล้ว เราได้อ่านแต่ตอนซ้ำๆ ไม่ค่อยเห็นว่ารีไรท์หรือเปลี่ยนเนื้อเรื่องอะไร เพราะอะไรเหรอคะ
พอถามไปเท่านั้นแหละ ลบนิยายทิ้ง แล้วเปิดใหม่ คืออยากได้คอมเมนต์สวย ๆ ในเรื่องเหรอ
กูงงใจ แต่ช่างนข.แล้ว กูไม่ได้ตามงานนางแล้วอะ ปวดหัว ถ้ารีอัปกูไม่ว่านะ อันนี้เข้าใจเพิ่มยอดขาย กูจะได้อ่านใหม่ บางเรื่องกูตามไปซื้อเพราะรีอัปนี่แหละ
แต่ของนางที่กูบ่น กูไม่เข้าใจจริงๆ
กุดีใจที่คนเข้าใจฝ่ายผลิตมากขึ้น แต่ทุกวันนี้เข้าทวิตทีไรกุก็เหนื่อยใจกับดราม่าตัดพ้อน้อยใจของนักเขียน นี่ขนาดกุเป็นนักเขียนเหมือนกันยังรู้สึกเลยว่ามันเยอะเกินไปมั้ยวะ
>>124 จริงงง กูเข้าใจนะว่าแบบสมัยนี้มีคนแปลกๆเยอะกูเลยเป็นคนค่อนข้างเข้าข้างสายผลิตระดับนึงเลย แบบบางทีกูเห็นนักเขียนอยู่เฉยๆโดนคนมาด่าอะไรแปลกๆ เช่นแบบด่าตัวละครโง่เฉยๆไม่ได้ดันมาด่าว่าตัวละครโง่ คนเขียนก็โง่ด้วย อะไรแบบนี้ แต่พวกที่ออกมาตัดพ้อแล้วมานั่งกะเกณฑ์ชาวบ้านนี่ทำคนเขาเอือมระอาจริง มาบ่นคนไม่เม้นๆๆๆซึ่งบางทีใครมันจะมีอะไรให้เม้นมันทุกตอน บางทีแค่ขาจรมาลองอ่านแล้วจากไปไม่ถูกจริตก็มีจะให้เขาเม้นอะไรก่อน แล้วบางทีคนเขาอินเม้นให้ว่าแบบโอ๊ยทำไมตัวละครมันเลวขนาดนี้เฉยๆก็ไม่ชอบ มาบอกว่าให้เม้นชมนักเขียนก่อนว่าเขียนดีจังเลย ทำไมทำให้ตัวละครเลวได้ขนาดนี้ คือการที่กูเข้าใจและเห็นใจสายผลิตไม่ได้หมายความว่ากูมีหน้าที่ต้องโอ๋เอาใจนักเขียนนะ
KY มึงว่าสำหรับนข.หน้าใหม่ ถ้าเรื่องนึงมันจะดังขึ้นมา (สมมติในกรณีที่เนื้อหาโอเคแล้ว) นี่ลงแบบไหนมันจะปังกว่ากัน
1 อ่านฟรีทั้งเรื่องในเว็บ
2 ขายทำมือเอง เล่ม+อีบุ๊ค
3 ขายกะสนพ.
ถามเล่นเฉย ๆ อยากรู้แนวโน้มมม
>>124 เห็นด้วย กูอาจจะสายแข็งด้วยมั้ง เพราะจริงๆ นขที่บ่นอ่ะ ก็ไม่ใช่ไม่มีคนอ่านคนเมนท์นะ แค่มีไม่เยอะมากกกกเท่าที่เขาต้องการ เวลามาบ่นแบบนี้มันเลยทำให้กูรู้สึกว่าเขาดูถูกเสียงเล็กๆ แค่คนสองคนที่อุตส่าห์มาเมนท์ให้เขาอ่ะ กูเองคนเดียวกูก็นับแล้ว กูก็รักแล้ว หรือถ้ามันไม่มีคนสนใจเลย แบบไม่มีเลยยย มันก็เป็นอะไรที่ทุกคนต้องเจอถ้างานไม่เจ๋งพอ นักอ่านเขาเป็นเชี้ยอะไรต้องรับกรรมมาโอ๋มึงถ้าเขาไม่ได้อะไรจากมึง กูงง บางทีก็อยากบอกให้ใจๆ หน่อยสิวะ สู้เขาสิวะอีหญิง!
>>127 กูว่าสนพ.ว่ะ โอกาสเห็นเยอะกว่า ได้ลงหน้าร้าน ผ่านตาคนเยอะกว่า สนพโปรโมตทำนู่นนี่นั่นให้เองด้วย ถ้างานดีจนแฟนคลับติดแล้วละก็ค่อยแยกตัวออกมาทำมือ ถ้าทำเองแถมไม่มีฐานแฟนคลับนี่ต้องมายิง Ads ยิงคน เหน่ย เครียด
แต่ถ้าดวงจะปังก็ปังอะ ลงฟรีทั้งเรื่องก็ปัง ลงอีบุ๊คครั้งแรกก็ดังได้
ขอบ่นหน่อย โอ้ย กูเซ็งมากเลย เมื่อไหร่รอรจะลงแบนเน่อนิยายให้กู คนส่งทีหลังเป็นเดือนได้ก่อนกูรัวๆ เลย อยากได้วิวเพิ่มโว้ยยยย หิวแสงงงง
>>132 แสดงว่ากูไม่มีหวังแล้วใช่ไหมคุณมึง เมลเงียบกริบมาหลายเดือนละ ฮือออ ตอนนั้นมีคนบอกปกสวยก็มีโอกาสได้ขึ้น ปกกูยังไม่สวยพอเรอะ แข่งบุญแข่งวาสนากูไม่สู้แล้ว!!!!5555
กูพยายามทุกอย่างละทั้งยิงโฆษณาในface พยายามขอขึ้นแบนเน่อ มาได้ไกลแค่นี้แหละ ท้อชิบ เว็บธัญนี่ทีมเค้ามีแบนเน่อนิยายในเครือของเขาเองใช่มะ ไม่มีให้ส่งไป
เพื่อนโม่ง นิยายจะแมสได้โดยไม่รีวิวได้มั่ยวะ
ส่งปกให้เมลพิจารณาแบนเนอร์ส่วที่ไหนนะ
ยอดวิวในรี้ดกูน้อยอ่ะ ไม่มีคนเม้นเลย กดแต่สติ๊กเกอร์ บางเรื่องอัพจบ มีแต่สี่สิบกว่าเม้น กูก็แต่งเรื่องใหม่วนไป จนมาสังเกตนิยายแนวเดียวกัน แต่ยอดวิวยอดเม้นเขา แค่ตอนเดียวก็เป็นร้อยแล้ว กูเลยลองส่องดูว่าเขาเขียนยังไง
เขาใช้วิธีเรียกเม้น 50 เม้นขึ้นไปถึงจะอัพต่อ อัพให้อ่านฟรีแต่ติดเหรียญไว เพราะงั้นให้รีบเข้ามาอ่านมาเม้น คนก็ถล่มเม้นกัน กูคิดจะลองบ้าง แต่ก็กลัวที่คนอ่านร้างอยู่แล้วจะยิ่งร้างอ่ะ เกิดเสือกคนเม้นไม่ถึงยอดที่ต้องการ กูหน้าแตกหาทางลงไม่ได้อีก
ใครเคยลองใช้วิธีแนวนี้แล้วเวิคบ้าง แนะนำกูที
>>145 ไม่รู้นะ สำหรับกู ถ้าไม่ใช่นข.ที่รักมากจริง ๆ เจองี้กูเลิกตามแม่งละ รำคาญความเยอะ เข้าใจว่าอยากได้ยอดเอนเกจ แต่ถ้าเรียกร้องอย่างนี้กูว่าส่วนมากแม่งก็แค่เม้นส่ง ๆ แปะสตก.ไปให้จบ ๆ ปะวะ ไม่ได้มานั่งวิเคราะห์เนื้อเรื่อง เม้นมีสาระให้งี้ มึงแฮปปี้กะยอดปลอม ๆ เหรอ ยังไงแล้วแต่ใจนะ คนเฉย ๆ ทำตามได้ไม่คิดอะไรก็มี คนไม่ชอบก็มีอีก แต่ค.รู้สึกเชิง + นี่น่าจะไม่มีว่ะ มีแต่ 0 กะ -ลองคิดดูดี ๆ แล้วกัน
เจอเรื่องไหนบังคับเม้นถึงจะอัพต่อนี่กูกดปิดเลย รำคาญ ไปจ่ายเรื่องติดเหรียญอ่านยังดีกว่าอีก
ไม่เข้าใจ ทำไมทำมือพรีออเดอร์ชอบเลื่อนนักวะ เลื่อนแล้วเลื่อนอีก ประกาศเลื่อนทีลูกหาบในเพจก็คอมเม้นรอได้ๆๆๆ กูละหน่าย จะมีกำหนดเวลาไว้ทำไมถ้าเอะอะก็เลื่อน
พวกนักเขียนเค้าไม่รู้จักเว็บแจกภาพฟรีเหรอ ละเมิดลิขสิทธิ์ไม่เลิก
>>153 ก็ภาพฟรีมันไม่สวยเท่าขโมยรูปวาดคนอื่นมาใช้แล้วถ้าเจอคนถามว่า ทำไมไม่จ้างนักวาดๆราคาก็มีหลากหลายมากมาย
ก็จะสวนกลับมาว่างบน้อยหน้าใหม่ไม่มีทุนเอาภาพคนอื่นมาใช้ง่ายดี ส่วนเว็บแจกภาพฟรีก็ไม่เอาไม่เข้าแนวเลยขอยืมแบบคิดไปเอง
ว่าเจ้าของภาพเขาให้เอามาใส่กันว่างไปก่อนแล้วกัน
หา contact อ Chonggong แต่ search ไม่เจอเลย มีใครรู้วิธีติดต่อถามงานบ้าง อยากรู้เรต
>>154 ไม่มีปัญญาหาภาพมาใส่ก็ไม่ต้องมาเขียนนิยาย ไม่พร้อมก็ไม่ต้องลงนิยาย กูด่าประจำ มึงอย่าชี้ช่องทางให้นักเขียนยกมาแถสิวะ หรือมึงทำเอง555 แย่นะ
>>155 คุยใน gg อย่างเดียว ตอบคุยเล่นบ่อยแต่ไม่อัปเดตงาน กูบอกเลย สายดองประจำด้อมจีน ใจถึงอยากได้ก็จ้างเถอะ เรทหมื่นปลาย-ถึงแสน สามปกกูหลักแสน รอไปยาวๆไปปีสองปี ไม่ทำรันคิวด้วยนะ ปกภาคแรกกูยังไม่ได้ แต่ปกภาคสามได้แล้ว
>>153 กูเคยเจอ นข แนวจีน ดอยภาพมาแปะนิยายนาง
กูทักว่านี่เป็นรูปที่เทรซงานมังงะญี่ปุ่นเรื่องนึงมาวาดเป็นธีมจีน คือจะสื่อว่า รูปนี้อ่ะ ของโจร และมึงก็ดูดรูปโจรมาใช้ นางไม่เก็ทค่ะ ตอบกูว่าสวยดีเลยเอามาใช้
แล้วนางก็โดนดราม่าเรื่องปกนิยายที่ไปดอยรูปมา กูได้แต่ยิ้มอ่อน
Ky กูโม่งนข.มือใหม่จะทำอีบุ๊คออกเองครั้งแรก อยากตั้งราคาน่ารัก ๆ ไม่เกิน 2-300 แต่แม่เจ้านิยายกูแค่ภาคแรกรวมๆแล้วมีสามแสนกว่าคำเกือบสี่แสน กูควรทำไงดีระหว่างตั้งเกินเรตที่คิดไว้กับซอยเป็นสองเล่ม คือกูมีแพลนจะทำแบบเล่มด้วยในภายหลังอะถ้าแต่งจบเรื่อง เลยออกอีบุ๊คหาทุนไปก่อน หน้าใหม่+คนอ่านน้อยเลยไม่อยากตั้งแรงมาก แต่ถ้าจะตั้งถูกๆกูก็ไม่มีกินอะดิ555
>>160 เก็บเรื่องนี้ไว้ก่อน แล้วเขียนเรื่องใหม่สั้นๆ ให้งานแมสแล้วค่อยมาขายเล่มนี้ ไม่งั้นก็ปล่อยตามจริง ตามราคาก่อน แต่อย่าไปคาดหวังเรื่องยอดขาย แล้วเรื่องต่อไปก็เขียนสั้นๆ พอคนติดงานมึงเดี๋ยวเขาก็ตามอ่านเรื่องอื่นเอง แล้วยอดเรื่องแรกมึงก็จะขยับตาม กุไม่แนะนำให้กดราคางานตัวเองเกินไป
เพื่อนโม่ง กูขอถามหน่อยสิ คือกูกำลังจะลงขายอีบุ๊คเรื่องแรก ทั้งเรื่องกูเปิดให้อ่านฟรีแบบคนที่ตามอ่านสด ๆ ก็ได้อ่านจนจบ แล้วทีนี้กูรีไรท์เพื่อจะขายอีบุ๊คแบบปรับเนื้อหาให้ละเอียดขึ้นกว่าเดิมมาก ๆ แล้วกูก็มีคำถาม :
กูสามารถลงฉบับรีไรท์โดยติดเหรียญทันทีที่ลงได้ไหม แบบกูจะเปิดให้อ่านฟรีจนถึงวันที่ xxx แต่เป็นฉบับต้นฉบับที่เขียนสดอะ แล้วค่อยติดเหรียญตอนท้าย ๆ ในเนื้อหาฉบับรีไรท์ มันจะน่าเกลียดรึเปล่า หรือกูต้องเปิดอ่านฟรีในฉบับรีไรท์ให้นักอ่านคนเก่า ๆ ที่เคยตามนิยายเรื่องนี้ด้วย?
ล่าสุดมีดราม่าในทวิตเรื่องปกกับหน้าแนะนำนิยายในเว็บว่าไม่อยากให้ใช้รูปศิลปิน ภาพซื้อ ภาพคอมมิชชั่น เพราะมันเป็นความเหลื่อมล้ำ ภาพศิลปินกุพอเข้าใจได้นะ แต่ถ้าภาพซื้อหรือภาพวาดที่ถูกลิขสิทธิ์นี่มันเป็นสิทธิ์ของเค้ามั้ยวะ เป็นนักเขียนนี่มันต้องนำสังคมขนาดนี้แล้วเหรอ จะแปะภาพกุยังต้องมาคำนึงถึงความเหลื่อมล้ำอีก
>>165 กุอยากถามเรื่องนี้ในนี้เหมือนกัน ไม่ต้องไปดูต้นทางหรอก ถกแบบไม่เห็นหน้าก็ได้ความรู้สึกแบบใจใจดี กุกลัวอนาคตแม่งจะไปถึงขั้นนั้นจริงๆ อะแวเนสเกิดเหตุ ถ้าถึงขั้นไม่ให้แปะรูปที่หน้าแนะนำ กุว่าประสาทแดกแล้ว คุกคามเกินไป บังเบียดสิทธิ์ส่วนบุคคลล่ะนะ หน้าแนะนำนิยายจะแปะภาพอะไรก็เรื่องของเค้ามั้ยถ้าไม่ใช่ภาพละเมิดลิขสิทธิ์อะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.