Fanboi Channel

>>>/lounge/68/ วันศุกร์ที่หนึ่ง
>>>/lounge/216/ วันศุกร์ที่สอง
>>>/lounge/286/ วันศุกร์ที่สาม
>>>/lounge/408/ วันศุกร์ที่สี่
>>>/lounge/765/ วันศุกร์ที่ห้า
>>>/lifestyle/1530/ วันศุกร์ที่หก
>>>/lifestyle/2284/ วันศุกร์ที่เจ็ด
>>>/lifestyle/3353/ วันศุกร์ที่แปด
>>>/lifestyle/5047/ วันศุกร์ที่เก้า
>>>/lifestyle/6139/ วันศุกร์ที่สิบ
>>>/lifestyle/6603/ วันศุกร์ที่สิบเอ็ด
>>>/lifestyle/7075/ วันศุกร์ที่สิบสอง
>>>/lifestyle/8483/ วันศุกร์ที่สิบสาม
>>>/lifestyle/10347/ วันศุกร์ที่สิบสี่
>>>/lifestyle/12401/ วันศุกร์ที่สิบห้า
>>>/lifestyle/14347/ วันศุกร์ที่สิบหก

>>>/lifestyle/14347/989/ กูว่าการที่มึงเลือกทางชีวิตแบบนี้แล้วมีปัญหา อย่างน้อยคือมึงก็ไม่ได้ทำตัวเละๆเทะๆเองอ่ะ
ถ้าครอบครัวยังเอามาแดกดันไม่จบนั่นคือเป็นความเหี้ยของคนในครอบครัวละ ถ้ามึงยอมรับราชการก็อาจจะโดนครอบครัวแดกดันด้วยเรื่องอื่นอยู่ดี

ก็ไม่รู้กูหัวดื้อเกินกว่าจะยอมรับความผิดพลาดของตัวเองรึเปล่านะ ถึงชีวิตกูทุกวันนี้จะพูดได้ไม่เต็มปากว่าดี
แต่กูก็ไม่เคยเชื่อว่าถ้าเลือกเรียนโทเมืองนอกอย่างที่พ่อแม่พยายามจะให้กูไปนักหนาแล้วชีวิตจะดีกว่านี้เลย
มันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้นะ แต่กูมีความรู้สึกว่าโอกาสที่มันจะชิบหายมีมากกว่ามันจะดีเยอะเลย

>>>/lifestyle/14347/993/ เงินเยอะแล้วยังไม่ต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำ มีเวลาไปทำอะไรที่ชอบนี่แหละกูว่าดีแล้ว
สมมุติกูมีเงินเยอะๆก็คงทำอาชีพเสริมแบบยอมขาดทุนแต่ทำเพราะอยากทำเหมือนกัน

มีงานเอกชนหรือองค์กรไหนที่หยุดเหมือนราบการแนะนำไหมเพื่อนโม่ง

งานที่แล้วกูโดนบังคับออกเพราะหัวหน้าเอชอาร์ไม่ได้เป็นคนรับกูเข้าทำงาน(นางลาพักร้อน)พอกลับมาแล้วไม่ยอมรับคนที่ตัวเองไม่ได้รับเลยไม่ให้กูผ่านโปรทั้งที่ยังไม่หมดโปร กูทรอม่ามาก
อาทิตย์หน้ากูจะเริ่มงานใหม่แล้ว กูป๊อดขึ้นมาเฉยเลยทั้งที่งานอื่นก่อนหน้านี้กูทำได้ดีมาตลอด มาเจอเรื่องแย่ครั้งนึงหลอนไปเลย

รู้สึกburn outกับงานตอนนี้มาก ทำมาปีนึงแล้วก็ยังรู้สึกทรมานตลอด เอาจริงเป็นงานสบายนะ หัวหน้าใจดี เงินกับสวัสดิการได้มากในระดับนึง เข้ากับไลฟ์สไตล์ตอนนี้ด้วย แต่ว่ารู้สึกไม่ได้มีความรู้อะไรเพิ่มจากงานเลยว่ะ เหมือนไม่ก้าวหน้าอะ และรู้สึกว่ามันไม่ใช่ที่ของกูเลย อยากลาออกไปทำงานแบบอื่นจัง

>>5 เป็นเหมือนกัน แต่มีคนเตือนว่าทำๆ ไปดีกว่าตกงานหรือเสี่ยงไปหาที่ใหม่ที่อาจจะแย่กว่าเดิม แต่กุคิดว่าแบบนี้เราก็ต้องแลกกับความรู้สึก what if ตลอดเวลาอ่ะ

>>5 ทำๆไปเถอะ แล้วเมิงไปหาคอร์สอะไรทำ ทำอาหาร เรียนภาษา หาไรขายเสริม งานมันก็เป็นงี้ พอผ่านล่วงเรียนรู้งานแล้วมันก็จะเอื่อยๆ จริงๆมันคือชีวิตกำลังลงตัว

>>5 รู้สึกคล้ายๆกันเลย ที่กูกลัวคือคือหลังๆแม่งฝืนตัวเองให้ทำงานยากขึ้นเรื่อยๆ ในเวลางานก็แอบทำอย่างอื่นบ่อยขึ้น นานขึ้นเรื่อยๆ
ไม่รู้จะบังคับให้ตัวเองกลับมาตั้งใจทำงานได้ก่อน หรือผลงานจะออกมาเหี้ยแบบเห็นชัดจนโดนเค้าไล่ออกก่อนกัน

ถามหน่อยสิ ถ้าเป็นคนพูดน้อย หัวอ่อน ไม่กล้าแสดงออก จะทำงานรอดไหม

>>9 มึงรู้คำตอบอยู่แล้ว แทนที่จะหาคำปลอบใจมึงหาวิธีเปลี่ยนตัวเองดีกว่า

>>9 ไม่รู้นะถ้ามาใหม่ทรงนี้ก็น่าเอ็นดูอาจเพราะไม่เป็นงานหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ถ้าว่าเริ่มเป็นงานแล้วก็ต้องมีปรับเปลี่ยนบ้างนะ มันจะเป็นฟิลเลิกเขินๆไปเองอะ

>>9 ทรงนี้ผูู้ใหญ่ชอบสั่งให้ทำได้หมดไม่หือไม่อือ แต่เติบโตช้าน่ะโดนแย่งผลงานหมด

>>9 ถ้ามึงเป็น yes man ด้วยสายเดียวที่มึงจะรอดคือข้าราชการ

>>9 ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยแสดงความเห็นเลยก็น่าจะไม่รอด

อยากรู้จริงๆนะว่ามันเป็นไปได้ไหม ดาร์กเว็บที่ใช้google chromeพิมพ์urlเข้าไปก็เข้าไปได้ก็เจอขายข้อมูล รับจ้างปลอมเอกสาร รัวddos แฮกชาวบ้านบลาๆยังทำกันสามสี่เว็บ แล้วมันจะมีเว็บที่เอาไว้พูดคุย แฉความเหี้ยของเนื้องานองค์กร ด่าบ.ต่างๆของเอกชนทั้งภาครัฐทั้งแบบเปิดเผยชื่อตรงๆไปเลยไม่ว่าจะโรงงาน ทั้งงานออฟฟิศ ร้านรายย่อย นายจ้างธรรมดาๆ เอาข้อมูลบุคคลากรในสายงานมาทำblacklistโชว์ๆพฤติกรรม โชว์หลักฐานกันไปเลยมันจะทำขึ้นมาได้ไหมวะ? แล้วมันจะไปในแนวทางไหน อย่างเช่นมีเว็บสำหรับคนเป็นนายจ้างและคนเป็นลูกจ้างมาตั้งกระทู้ ระบายความคิดแบบไม่ระบุตัวตนแต่รู้ได้ว่ามาจาก บ. นี้ๆถ้าเกิดมีการพิสูจน์ผ่านวิธีการสักอย่างขึ้นมาไรเงี้ย ในแต่ละครั้งก็คุยแบบมู้นี้แหละแต่แบ่งๆหมวดไปว่าหมวดงานรายวัน หมวดงานคนจบปวส.ขึ้นไป รายไตรมาสจัดอันดับ บ. ที่กดค่าแรง ใช้งานเกินเวลาจ๋าๆ กันไป ส่วนฝั่งลูกจ้างก็จัดอันดับคนทำงานที่โกงนายจ้าง ทำงานเหี้ย ราคาคุยอะไรว่าไปไรงี้ มีช่องทางให้คนทำงานพากันเอาข้อมูลมาใส่ ใช้แรงด่า แรงแฉของสองฝั่งมาสร้างชุมชนขึ้นมาเพื่ออย่างน้อยๆเป็นแนวทางของคนหางานไม่ก็คนจ้างงานอ่ะว่าควรทำงานหรือจ้างงานกับใครที่แย่น้อยสุดดี ..... มันเคยมีคนทำมาก่อนป่ะ? หรือเคยมีแต่FBIกับNSAไล่ยุบหมด5555555

>>5 กุกำลังเป็นเลย ละคนก็เป็นกันเยอะมากซะด้วน จะชั่งใจลาออกก็กลัวจะเข้าอิหรอบเดิมTT

วันนี้กูไปด่ากะคนข้างบ้านมา เรื่องนิสัยเปรตๆของหลานมันค่าา นางบอกเดี๋ยวนางสอนหลานมันเอง แต่ก็ไม่เห็นสอนส้นตีนไร พูดเรื่องที่กูด่ากับมันละหัวเราะเป็นเรื่องตลกสนุกสนาน พอกูตะโกนกลับเสือกเงียบกันทั้งตี้ ละน้ามันน่ะตัวห้าวด๋อง นุ่งผ้าถุงจะมาไฝว้กับกูด้วยเว้ย ถถถ เดี๋ยวแม่ก็ดึงทีเดียวหีก็ออกหรอก เสียดายที่ไม่ได้ดึงเพราะแม่งไม่กล้ามาไฝว้ เก่งแต่ปากกากสาส เห็นว่าอยากไปฟ้องกำนันให้มาช่วยด่ากูใจจะขาด แต่กำนันรู้ไงว่ามึงทำตัวสถุนก่อนใครจะช่วยหารหงอกบนหัวกับมึงถถถถ

วันนี้ศุกร์ 13

>>18 จริงหว่ะ ดูเจสันดีกว่า คืนวันศุกร์

สุขสันต์วันศุกร์ 13 ของซาลารี่มังที่ไม่น่าจะมีบ.เอกชนหยุดกันเท่าไหร่หรอกมั้ง หยุดแต่ราชการ ส่วนกูก็ WFH จนแทบไม่รู้วันรู้คืนต่อไป นี่เพิ่งรู้ตัวเมื่อวานว่าวันจันทร์หน้าเป็นวันหยุด

วันศุกร์แล้วขี้เกียจตอบเมล์ลูกค้าจัง

กูไม่ได้หยุดทั้งวันนี้และวันจันทร์ T T

>>22 กุก็ไม่ได้หยุดวันนี้ บอสัดตัดวันหยุดฟันหลอหรือหยุดยิบย่อยไปโปะวันหยุดยาวช่วงเทศกาล หรือไม่ก็ชดเชยที่ไม่ต้องทำเสาร์บ่อยๆ T^T

ปวดบ่าปวดหลังจังเลยว้อยย ใครมีร้านนวดดีๆหรือคลิกนิกแถวเซนเวิลแนะนำมั่ง แนวรถไฟฟ้าก็ได้ ตอนนี้กุชักลามมาปวดหัวไหล่ ไม่รุ้เพราะโต๊ะที่บ้านไม่เหมาะหรือว่าไงถึงพึ่งมาเป็นหนักเอาช่วงไม่กี่เดือนนี้ ตะก่อนแค่เมื่อยขบหลังธรรมดา หรือกุจะแก่แล้ววะ

งานเยอะจนลำดับความสำคัญไม่ถูกแล้วสาส ไอเหี้ย

>>25 ส่วนกูรู้นะอะไรสำคัญมากกว่าน้อยกว่า อะไรด่วนอะไรไม่ด่วน ดิวเดทของแต่ละงานก็เห็นอยู่ แต่ความโรคจิตของกูคือกูชอบทำงานเล็กๆ ง่ายๆ ให้เสร็จก่อน เวลาเห็น pending list เป็น 10-20 รายการแล้วมันท้อไง 555 เอาพวกงานเล็กๆ ออกไปจากตัวให้ได้ซัก 5-6 รายการ มันจะมีกำลังใจขึ้น แล้วค่อยมานั่งเคลียร์งานใหญ่ๆ ตาม priority และ due date จริงๆ 555 แต่ข้อเสียคือ พอตอบไว บางทีคนรีเควสต์จะนึกว่ากูว่าง ที่จริงไม่ว่างเว้ย 555 แค่งานไหนเล็กน้อยและง่าย กูจะชอบรีบเคลียร์ก่อน

>>24 เป้าอี้ที่โม่งใช้มีที่วางแขนเปล่านะ สมัยก่อนที่ยังทำงานที่บ. กูเคยทำบ.นึงที่เก้าอี้ไม่มีที่วางแขน ทำไปซักพักคือกูปวดหลัง(แถวสะบัก)แบบปวดเหี้ยๆ(ๆๆๆ)อะ ปวดจนไม่เป็นอันทำอะไร สุดท้ายซื้อไอ้ที่วางแขนแบบติดโต๊ะไปติดถึงค่อยหาย

>>27 เก้าอี้ไม่มีที่วางศอก แต่กูซื้อที่วางคีย์บอร์ดแบบที่มันเลื่อนออกมาจากโต๊ะอ่ะ มันก็วางแขนไปครึ่งแขนแล้ว หรือว่ามันก็ยังต้องมีที่วางแขนที่เก้าอี้ด้วยอยุ่ดี

>>28 ถ้าทำที่บ้านกูแนะนำให้มึงโละโต๊ะเก้าอี้ทำงานที่ใช้อยู่ตอนนี้ยกชุดเลย แล้วซื้อใหม่หมดยกชุด ก่อนซื้อหาความรู้เรื่อง ergonomics ซะ กู 30+ ทำงานหน้าคอมวันละ 10 ชั่วโมง+++ ไม่เคยปวดอะไรเลย เด็กสมัยนี้มีแต่บ่นปวดโน่นปวดนี่ office syndrome กันระงม

>>29 นอกจากโต๊ะเก้าอี้ รวมถึงเมาส์ คีย์บอร์ด ที่วางจอ เบาะรองนั่ง เบาะรองเท้า ฯลฯ ด้วย เอาเป็นว่าไปหาความรู้เรื่อง ergonomics ซะนั่นแหละ เสียเงินครั้งเดียว จบ สุขภาพร่างกายของเราราคาแพงกว่าทุกอย่างอยู่แล้ว ยังไงก็คุ้ม

>>29 มึงแนะนำหน่อยได้มั้ย กูไปหาอ่านแล้วไม่ค่อยรู้เรื่องเลยว่ะ

>>31 คือต้องมีที่วาง”ศอก”อะ มันไม่ใช่ไว้วางแขน เก็ตปะ ที่เลื่อนออกมามันแขนระนาบไหมหรือลอยหรือต่ำกว่า ส่วนเก้าอี้ต้องลองนั่งแล้วแต่คนจะไม่เท่ากัน ปรับระดับเก้าอี้พอขาลอยเท่าไหร่ก็ต้องไปดู ระดับหน้าจอพอดีไหมต้องงมเกินไปจนปวดหลังเปล่า มีหมอนรองหลัง จะนุ่มจะแข็งแล้วแต่คน ส่วนอุปกรณ์พวกเมาส์คีย์บอร์ดไม่มีงบอย่าพึ่งไปส่วนนั้น

เริ่มมีลายเซ็นกันตอนไหนอะ
ตอนนี้กูเซ็นสัญญาทำงานที่ที่2ละ ยังเขียนเป็นชื่อนามสกุลเอาอยู่เลย

>>33 เริ่มมีตอนที่มึงออกแบบลายเซ็นไงล่ะ ของกูมีตั้งแต่มัธยมแล้วด้วยความเบียว

>>33 กู 30 แล้วยังไม่มีเลย กูช่างแม่งละ ไม่มีก็ไม่เป็นไร

>>33 ทำงานมาหลายปีแล้วยังไม่มีลายเซ็นเลย กูเขียนเอาเหมือนกัน เคยลองเซ็นแล้วไม่เหมือนกันสักรอบ

>>36 มึงต้องหาที่มันเป็นชื่อมึงแล้วมึงใส่ตำหนิเฉพาะในลายเซนต์ลงไปสักสองสามตำแหน่งให้ปลอมยากซะ จากนั้นฝึกบ่อยๆ ใช้เวลาเซนต์ลงเวลาทำงาน เข้าเรียน ลงชื่อใบเข้าสอบ เป็นการฝึกมือ สักพักมันจะได้ไปเอง กูลองหาจริงๆจังๆตอน ม.6หลายแบบก็ได้จริงๆมาแล้วแบบนึง

กูถามโม่งหมอฟันมันจะตอบกูเรื่องเนื้องานหมอฟันได้ไหมวะเนี่ย เห็นมีโม่งหมอฟันแต่เล่าเบื้องหลังมาแม่งนึกว่าหมอลูกจ้างทั่วๆไป อีเชี้ย ทายาทกิจการ5555 แต่ก็สงสัยเนื้องานคือเก่าแหละว่างานหมอฟันต้องทำงานแข่งกับเวลาเหมือนพ่อครัวทำอาหารให้ทันตามเวลามาตรฐานของบริษัทไหม? แบบขูดหินปูน อุดฟัน ทำความสะอาดนั่นนี่คือแม่งมีเรื่องเวลาบีบป้ะ? สมมติหมอศูนย์อุบัติเหตุนี่ต้องไวต้องเป๊ะและใช้วิธีเจ๋งๆมายื้อชีวิตคนไข้ แล้วหมอฟันนี่ถ้าเป็นคนทำงานช้า ทำห่าไรก็เชื่องช้าชิบหาย จะทำหมอฟันนี่ทำได้ป่ะวะ? หรือเน้นงานละเอียด ปลอดภัยกับคนไข้ล้วนๆเลย?

>>38 กูโม่งหมอฟันยาจกไม่ได้เป็นทายาทใดๆ จะตอบให้ 555
กูทำแบบรับจ็อบตามคลีนิกของคนอื่น มันก็ทำงานใต้กรอบเวลาอยู่แหละ
- คือระบบมันจะเป็นตารางนัด ยกตัวอย่างเคสทั่วๆไปสำหรับหมอฟัน general practice ก็ใช้เวลาประมาณครึ่งชม.ต่อหนึ่งวิสิตสำหรับการตรวจฟันขูดหินปูนหรืออาจจะอุดฟันด้วยซักซี่สองซี่
- นั่นก็คือยิ่งมึงเร็วเท่าไหร่ มึงก็จะได้เงินมากเท่านั้นในวิสิตนั้นๆ (ค่ารักษาที่คนไข้จ่ายจะเข้าคลีนิก50% เข้าเป๋าหมอที่เป็นคนทำ50%)
- หลายๆครั้งที่มองต้องไปนั่งรอหมอ ทั้งๆที่ก็ลงนัดไว้ว่าจะมาเวลานี้ๆ เพราะหมอแม่งทำไม่ทันตามเวลาที่ประเมินไว้แต่แรก แล้วมันก็เบียดเวลาคนไข้คนถัดๆไปเรื่อยๆนั่นล่ะ
- กูเองก็ทำงานช้าต๊ะต่อนยอน กูก็ใช้วิธีนัดวิสิตละชม.หรือสองชม.เอา กูเฉพาะทางทันตกรรมประดิษฐ์ ก็คือสายงานคราฟท์ ทำฟันปลอม ครอบฟัน วีเนียร์สวยงาม ฯลฯ กูก็ค่อนข้างชอบทำงานชิวๆเปิดเพลงสบายๆ ทำไปเรื่อยๆคุยกับคนไข้สัพเพเหระระหว่างทำเหมือนกัน บางวันก็รับคนไข้คนเดียวทำแม่งตั้งแต่เช้าถึงเย็นก็เคย ทำไม่ทันก็นัดมาทำต่อคราวหลัง แล้วแต่มึงจะจัดตารางเวลาเลย มันยืดหยุ่นพอควร แต่ก็ต้องยอมรับนะว่ารายได้จะไม่ได้ดีเท่าพวกสายปั่นทำยอด
- แต่ยังไงก็ตามกูว่ายิ่งเร็วยิ่งดี คนไข้มาทำฟันก็อยากให้เสร็จเร็วๆ ให้แก้ปัญหา แก้ความเจ็บปวดให้เค้าโดยเร็วที่สุดทั้งนั้นแหละ ยิ่งเราใช้เวลานานโดยไม่จำเป็นก็ยิ่งกินเวลาใช้ชีวิตของเขา

>>39 ไหนๆก็มีมาตอบละ กุขอเข้ามาkyหน่อย เพิ่งถอนฟันคุดมาอยากเก็บเป็นที่ระลึก ต้องเก็บรักษาฟันยังไงให้อยู่ต่อไปนานๆวะ เจอในเนตแค่เอาไปต้มให้ขาวอะ แต่วิธีเก็บรักษาไม่มีเลย กลัวเก็บไปนานๆละจะผุย่อยตามเวลางี้

>>39 อ่านจากที่มึงเล่า กูนึกถึงพนักงานขับรถเมล์เอกชนทำรอบเลยสัส และก็ว่าแล้วว่าทำไมถึงได้มีโม่งหมอฟันบอกว่าเออ หมอฟันสมัยนี้หลายคนงานชุ่ย คงเพราะทำงานปั่นยอดเงินท่าเดียวนี่แหละ

>>40 ฟันมันอยู่ได้โดยไม่ต้องไปทำอะไรอยู่แล้วอะ มึงขุดมัมมี่พันปัมายังเจอฟันเลย ก็เอาแช่โซเดี้ยมไฮโปคลอไรต์ฆ่าเชื้อให้สะอาดๆหน่อยก็พอ
>>41 ไม่ใช่แค่สมัยนี้หรอกมึง มีมาทุกสมัย หมอที่งานชุ่ย ชุ่ยจนกูเห็นแล้วยังตกใจว่าทำไมทำแบบนี้ให้คนไข้ ใจหมามาก

วันนี้หยุด ว่างๆ เลยมานั่งทำ excel คำนวณเงินเก็บเงินลงทุนของตัวเองดู ปรากฏว่าเก็บแบบออม 60% ประกัน 10% ลงทุนกองทุนต่างๆ รวม 30% (ตอนนี้แดงเกือบทุกกอง 555 รวมๆ ก็ติดลบ) หุ้นไม่มีคริปโตไม่มี สำหรับอายุ 30 กว่าถ้าเป็นคนทั่วไปคงบอกให้ลงทุนเพิ่มสินะ เงินเฟ้อก็น่ากลัว แต่การขาดทุนสำหรับกูก็น่ากลัวเช่นกัน อยู่ยากแท้ ช่วงนี้รู้สึกได้เลยว่าของขึ้นราคาเยอะจริงๆ พวกร้านข้าวร้านน้ำทั้งแถวบ้านและแถวที่ทำงานขอขึ้นราคากันหมด 5-10 บาท น้ำมันนี่ไม่ต้องพูดถึง แพงสัสๆ

>>43 กูอายุ 30 กว่าเหมือนกัน แต่ใช้ชีวิตเละเทะมาตลอด ส่วนนึงเพราะไม่มีครอบครัวแล้วพ่อแม่ก็ยังไม่แก่มากด้วยแหละ
ลงทุนหรือเงินเก็บไม่มีเป็นเรื่องเป็นราวเท่าไหร่ มีแต่ซื้อประกันกับกองทุนไว้หักภาษีอย่างเดียวเลย
ตอนนี้สิ่งที่กูรู้สึกจากการเห็นเงินเฟ้อคือรู้สึกว่าเงินเดือนตัวเองมันต่ำไปมากกว่า น่าจะแก้ที่ตรงนี้ที่เป็นต้นเหตุ ก็ไม่รู้กูคิดแบบคนโลภมากรึเปล่านะ

>>44 อย่างน้อยมีลดหย่อนภาษีก็ถือว่าดีแล้วนะ เริ่มต้นตอนนี้ไม่สายแน่นอน ถ้าไม่มีครอบครัวไม่มีภาระอะไรก็ถือว่าได้เปรียบคนอื่นเยอะแล้ว กูเริ่มเก็บเงินเร็วก็จริงแต่ภาระเพียบว่ะ เก็บได้ไม่เยอะหรอก พอคิดเรื่องเงินเฟ้อเลยกลัวว่าเกษียณไปเงินที่เก็บมาแทบตายค่าจะเหลือนิดเดียว

>>42 โอเค กูวิ่งไปซื้อมาแช่ละ ฟันขาวขึ้นอีกนิดนึงเลยว่ะ ขอบใจสำหรับคำแนะนำนะ

>>43 โม่ง ..... เงินเก็บไปไม่งอกเงย ถ้าไม่คิดไรนะ ศึกษาหุ้นเพื่อกินปันผล เชื่อกูว่าคุ้ม ถ้าอ่านงบการเงินของ บ. ที่ลงในตลาดหุ้น กล้าติดตามสารพัดข่าวหุ้น ถ้าติดตามหุ้น ตปท. ได้แล้วพยายามหาโบรกซื้อได้คือแจ่มว้าวมาก อย่างน้อยๆคือเสี่ยงน้อยกว่าเล่นคริปโต

ถามโม่งหมอฟันหน่อยดิ้ พวกฟันที่ถอนไปแล้วไม่คืนคนไข้เหนี่ย มึงเอาไปทิ้งยังไงทิ้งไหนวะ หรือเอาไปทําคุญไสย

>>47 ก็ซื้อแล้วมันแดงไงเพื่อนเขาเลยเก็บไว้มากกว่า

>>48 แช่ยาฆ่าเชื้อใส่โหลรวมๆกันไว้ ส่วนใหญ่จะมีพวกนิสิตนักศึกษามาขอไปใช้เรียนอะ ถ้าไม่ทีก็ทิ้งไปกับขยะติดเชื้อน่ะแหละ

กูอายุจะ29ละยังไม่ได้ศึกษาลงทุนอะไรเลย เเต่กูเพิ่งเริ่มทำงานตอนอายุ26นะ ตอนนี้เเม่งเพิ่งเก็บเงินสำรองฉุกเฉินไว้ใช้ได้7เดือน
คงได้เริ่มศึกษาลงทุนบ้างซักที เฮ้อ ถ้าเริ่มต้นนี่กูควรเริ่มยังไงบ้าง พวกหุ้นไรพวกนั้น เเล้วมันจะเหมาะไหมถ้าไม่ถนัดตามข่าวหรือดูกราฟ
เน้นซื้อเเล้วเเบบปล่อยยาวออมเหมือนกองทุน
ตอนนี้ที่ออมเงินก็เเบงค์อย่างเดียวฝากประจำ กองทุนรวม เเล้วก็พวกที่เอาไว้ลดภาษี

KY ทำงานที่นึงได้ปีนึงละ หางานใหม่เลยไม่รอ 2 ปีได้มั้ยวะ
ที่ทำอยู่ตอนนี้มันกึ่งแอดมิน ตอนแรกก็คิดว่าจะได้เรียนรู้งานคนในแผนกบ้าง แต่ชักไม่แน่ใจว่ากูจะติดแหงกอยู่กับแค่การเป็นแอดมิน หรือกูจะได้ขยับไปทำหน้าที่อื่นมั้ย
ไม่มีอะไรเป็นนัยเลยว่ากูจะไปทำตำแหน่งอื่นได้
จริงๆ มีปัจจัยว่าเดินทางลำบากกับเงินน้อยด้วย กลัวว่าถ้ายังอยู่ต่อจะเหมือนเสียเวลาไปอีกปีโดยไม่ได้อะไรเลย

>>52 ได้ หางานดีๆถูกใจก่อนค่อยออกนะ

>>51 เอาจริงๆนะถ้าไม่ตามข่าวไม่ดูกราฟไม่อยากศึกษาบล็อคเชนอย่ามาหุ้น+คริปโต คือถ้าวัดดวงว่าถือตัวนี้ยาวไป ปี 2 ปี นี่ก็แล้วแต่ตัวอีก ถือถูกตัวก็ได้เยอะ x10 x100 ถือผิดก็ดูลูน่าเป็นตัวอย่าง

>>51 ไม่ถนัดก็ต้องหัดว่ะ เรื่องตามข่าว+อ่านงบการเงินเนี่ย (เรื่องกราฟอาจจะไม่ต้องก็ได้)
ต่อให้มึงจะเลือกสไตล์การลงทุนแบบระยะยาว ความเสี่ยงต่ำแค่ไหนมึงก็ไว้ใจใส่ตุ่มฝังดินไปเลยไม่ได้ ยังไงก็ต้องตรวจทานพอร์ตเรื่อยๆอยู่ดี อย่างน้อยๆที่สุดก็สองสัปดาห์ครั้งนึงนะกูว่า

กูเหนื่อยกะลูกค้า แต่ปัญหาแก้ยากเกินไป กูอยากปล่อยแม่ง 5555

>>52 หางานให้ได้แล้วค่อยออก งานเก่ากูก็เป็นแอดมินเหมือนกัน ทำงานได้ดีด้วยแต่ไม่พัฒนาเลยหางานแล้วออก
แต่ตอนนี้กำลังจะเริ่มงานใหม่เดือนหน้า กูเสือกป๊อดซะงั้น 5555

>>52 ได้ดิ กุเพิ่งเริ่มงานใหม่ ที่เก่าทำมาเกือบครบปี
วันนี้เพิ่งได้สัมผัสกรุงเทพฝนตกรถติดครั้งแรกหลังอยู่มา5ปี เหนื่อยชิบหาย ขนาดอยู่ไม่ไกลจากที่ทำงานมาก แต่สมัยเรียนกุก็อยู่ม.ชานเมือง อยู่หอใน ที่ทำงานเก่าก็ใกล้หอแบบเดินไหว ไม่เคยต้องเหนื่อยแบบนี้

>>49 ซื้อแล้วมันแดงไม่แดงไม่เกี่ยวนะ อยู่ที่ความคิด ความรู้หว่ะ ถ้ามึงเน้นดูพื้นฐานทางธุรกิจหุ้นแดงไปแต่พวกงบ พวกฝีมือผู้บริหารไม่ได้กากเดน ยังไปได้อยู่ ยังเห็นอนาคตมันเค้าก็ถือกัน หรือหุ้นติดลบแต่จ่ายปันผลดียังมีเลยมึงดูอิชิตันก็ได้นะ แม่งตัดคอสชิบหาย หุ้นราคาแกว่งลเว่าเล่นแต่ปันผลจ่ายเรื่อยๆ หนี้ไม่ก่อเพิ่ม ..... รายได้พอฟื้นตัว ถ้างบไม่มาก เล่นตัวนี้ก็ไม่ได้แย่แต่อยากได้หุ้นดีกว่านี้ก็ทำได้ แต่ถ้าอยากแบบเจอหุ้นสิบเด้งซื้อตั้งแต่หกเดือนก่อนตอนนี้ล่ำซำก็ต้องขยันศึกษาแนวทางเยอะๆเลย

สอบถามหน่อยว่ากูทำงานครบปีเเล้วกูจะลาออก ทีนี้ไอPVDนี่ต้องจัดการยังไงอะ มันสามารถจัดการได้ด้วยตัวเองหรือต้องผ่านHRหรือยังไง
ว่าจะออกมาทำฟรีเเลนซ์ดูซักปีสองปี เเต่PVDนี่ถ้าดองไว้จะเสียตังค์ด้วยใช่มะ ว่าจะถอนเงินสดไปเเล้วเอามาซื้อRMFเอง

อยากเป็นคนว่างงานที่ร่ำรวยจังโว้ยยยยยยย เพื่อนร่วมงานหัวควยยยยยยยย

>>60 ถาม HR บ.มึงดิ มาถามโม่งแล้วมันจะรู้กับบ.มึงเหรอ

ตอบให้ก็ได้ ปกติบ.ที่ใหญ่ขนาดมี PVD ได้ ตอนลาออก HR ก็จะเอาเรื่องนี้คุยด้วยอยู่แล้ว

>>47 หุ้นตปท.อย่างเวียดนามนี่มีโบรกสำหรับรายย่อยในไทยมั้ยวะ

>>60 ยังไงก็ต้องให้ HR จัดการให้แหละ ไม่ว่าจะโยกไป RMF (อันนี้ถ้าจำไม่ผิดไม่เสียอะไรเลย) / ลาออกจากกองทุนถอนเป็นเช็ค (ต้องคืนส่วนที่ได้ลดหย่อนภาษีไปตามสัดส่วนของปีที่ทำงาน) / hold ไว้ก่อน (เสียเงินค่ารักษาไม่เยอะ) เพราะปกติ HR จะเป็นคนติดต่อกับทางฝั่งบ.ที่ดูแลกองทุนให้อีกที ลองหา google อ่านดูคร่าวๆ ก่อนก็ได้ ว่าผลดีผลเสียของแต่ละแบบเป็นไง จะได้เลือกในใจไปคร่าวๆ ก่อน แต่ยังไงสุดท้ายก็ต้องไปคุยกับ HR แหละ เค้าจัดการให้

มีใครทำแบบนี้บ้างไหมวะ? สัมสองที่ใหม่ ติดทั้งสอง ติดทั้งบ. Aกับ บ.B แล้วที่ทำงานเก่าเขียนเหตุผลในใบลาออกว่าได้งานบ.Aแต่จริงๆไปทำ บ.B แทน

>>65 แปลกตั้งแต่คิดจะเขียนชื่อบ.ใหม่ลงในเหตุผลด้วยแล้ว เขียนเพื่อ?

>>66 เอ้า ก็ระบุเหตุผลลาออกไง ร้อยทั้งร้อยมันมีช่องให้ใส่ว่าลาออกเพราะได้งานใหม่ ได้ของที่ไหน แปลกยังไงวะ?

>>67 เหอะ ไม่ ไม่ร้อย แล้วที่มีให้เขียนมึงไม่ต้องเขียนก็ได้ สิทธิส่วนบุคคล

>>66 +1 แปลกตั้งแต่เขียนชื่อบ.ใหม่อีกเสียง มึงไปร้อยทั้งร้อยโลกไหนมาก่อน ปกติไม่มีใครเค้าเขียนชื่อบ.ใหม่กันหรอก อย่างมากก็แค่เขียนว่าได้งานใหม่ หรือจริงๆ จะไม่บอกยังได้ บอกเหตุผลอื่นไปก็ได้ มากสุดคือบอกปากเปล่าแค่เวลามีคนที่สนิทๆ กันมาถาม

>>65 เป็นกูจะเขียนว่า ลาออกไปเล่นคริปโต 555555

>>67 ตอนกูออกจากงานมา 2 ครั้งก็มีให้เขียนนะ แต่ทั้ง 2 ที่เค้าจะเขียนไว้ในฟอร์มเลยว่าที่ทำงานใหม่จะใส่ไม่ใส่ก็ได้ อันนี้แล้วแต่ว่าโอเคที่จะใส่มั้ย

ของกูก็มีช่องให้ใส่บ.ใหม่ แต่ไม่ใส่HRก็ไม่ว่าอะไร

>>63 โบรคเดี๋ยวนี้มันรับเล่นต่างประเทศด้วยเกือบหมดแล้วนะ ลองอ่านตามเว็ปไม่ก็โทรไปถามดู

>>73 กุอยากได้รายตัวไง ไม่อยากลงกองทุนดัชนี แต่คิดอีกทีเน้นตลาดหุ้นไทยเหมือนเดิมดีกว่า เจ็บตัวกันเยอะละกะเวียดนามเนี่ย

>>74 เล่นรายตัวเนี่ยหละ เจ้าใหญ่ๆรับหมดเดี๋ยวนี้ เล่นผ่านแอปเป็นปกติ

เพื่อนโม่งใครมีประสพการณ์ที่ต้องทนทำงานเป็นปีๆเพื่อเก็บเงินใช้หนี้ตอนอายุเริ่มเยอะแล้วบ้างมั้ยครับ แล้วผ่านมาได้มั้ย

>>76 ตอนนี้งัย ใช้หนี้สามก้อน หนี้บ้านสองล้าน หนี้รถล้านแปด หนี้บัตรต่างๆอีก 5 แสน ตอนนี้กูทำงานตัวเป็นเอ็นหัวเป็นน๊อตเลย กำลังคิดอยู่ว่าหลังเสร็จงานประจำจะหาขับแกร๊บละ

>>75 อ่อ ขอบใจๆ แต่ช่วงนี้หุ้นเวียดแม่งผันผวนจัดเลย เปิดพอร์ตรอไปก่อนละกัน

ขอสอบถามเพื่อนโม่งหน่อย คือกูทำงานที่มันมีดีลกับต่างประเทศแหละ ทีนี้สิ้นเดือนลค.จากเมกาจะมาที่บ.กู แล้วถ้ากูถามเขาว่าที่นั่นยังรับคนไหม จะดูน่าเกลียดไหมวะ คือกูอยากได้คอนเนคชั่นและโอกาสไปในที่ที่ดีกว่าอ่ะ

>>76 กูว่าเพียบเลยนะ บางคนนี่เป็นหนี้ยันเกษียณด้วยซ้ำ

จริงจัง เตียงกูมันเป็นเหล็กละดังเอี๊ยดๆๆทำไงให้หายดังหรือเบาลงวะ

>>79 ไม่น่าเกลียด ถามได้สิ กูว่าสไตล์เมกันเขาน่าจะชอบใจที่มึงกล้าถามตรงๆด้วย
>>81 ถ้าไม่เปลี่ยนเตียง ก็พื้นหรือระเบียงเลือกเอา //เอ่ออะนนี้คือมึงนอนปกติใช่มั้ยวะหรือSexo?

ปกติพวกมึงกินวิตามินหรืออาหารเสริมอะไรมั่งปะวะ รู้สึกทำงานช่วงนี้ทำงานหนักเเล้วเเม่งเพลียเเปลกๆ

เเต่กูนอน8ชม.นะ ถึงขนาดนอน8ชม.ยังเพลียอยู่เลย

>>82 อย่างหลังเพื่อนโม่ง เตียงกูมันของหออ่ะไม่แน่ใจว่าเค้าให้ยกอันนี้ออกมั้ยไม่เคยถามเหมือนกันพยายามจากภายในแล้วทั้งเอาหมอนกั้นตรงหัวเตียงแต่ขาเตียงแม่งก็ยังเอี้ยดๆๆแง

>>83 กินข้าวหรือหลังกินข้าวเช้า
boom collagen(แม่กูช่วงโควิดอยากหาเงินเสือกเจอแม่ทีมต้มเสียไปสองหมื่นได้มาแดกจนตอนนี้ยังไม่ค่อยจะหมดเลย5555)
หรือรีบๆ จะยัด prime มีตัวzinc, วิตามินรวม,แล้วก็น้ำมันปลา แดกไปพร้อมกับซดน้ำซุป หรือหลังอาหารสดๆร้อนๆ จริงๆกูอยากได้ตัวที่มีCo Q10แบบเปอร์เซนต์โหดๆเลยยิ่งดีเพราะช่วยเรื่องริ้วรอย
ก่อนนอน
กลีบบัวแดงอภัยภูเบศร์ เม็ดนึงถ้าตอนหน้าฝนหรือหน้าหนาวหรือมึงนอนห้องแอร์ แดกๆไปแล้วน้ำหรือนมตามสักสองแก้ว หานิยาย หนังสือ ดูคลิปเรื่อยเปื่อยจนง่วงแล้วรีบหลับ ตื่นมาเฟรชดี ไม่ค่อยเพลีย

>>85 ย้อนไปดูชื่อมู้ คือคำถามนี้มัน.....ซาลารี่แมน...ยังไงวะ??
อืมเอาเหอะ
ตอบแบบง่ายๆคือมึงต้องซ่อม และซ่อมเตียงไม่ใช่เรื่องง่ายๆเบามือที่ DIY ได้เองโดยไม่ใช้อุปกรณ์งานช่าง และแน่นอนว่าทรัพย์สินของหอมึงจะไปเจ้ากี้เจ้าการซ่อมเองนั้นไม่ควร
สรุปคือไปปรึกษาเจ้าของหอ
คือกูงงนิดๆน่ะ ต่อให้ไม่เคยอยู่หอเลยตอนวัยเรียน แต่แค่ว่าเตียงมีเสียงเอี๊ยดๆต้องซ่อมนี่มันความรู้รอบตัวที่ค่อนข้างเบสิคอยู่นะ แปลกดีที่วัยทำงานจะต้องมาเรื่องแบบนี้ในโม่ง

>>87 โอ้กูลืมดูชื่อมู้ตอนที่ถามน่ะโทษทีนะเพื่อนโม่ง
คือกูไม่ได้กะจะซ่อม เผื่อว่ามีออฟชั่นเสริมหรืออะไรให้เจ้าเตียงขี้ร้องที่กูไม่รู้เฉยๆ เออละกูไม่ได้วัยทำงานนะ แง

กูไม่เคยทําพาร์ทไทม์เเต่อยากรู้ว่าเรื่องค่าจ้างถ้าเราทํางานเสร็จวันนั้นเงินก็ออกวันนั้นเลยปะเห็นส่วนใหญ่บอกวันละสามร้อยกว่าเเบบนับเเล้วตามชั่วโมง

>>89 ออกสิ้นเดือน รวบยอด

>>90 งั้นมันก็ไม่ต่างจากเงินเดือนอะดิ

โม่งพออายุเลย 25 แล้วรู้สึกว่าฟื้นตัวกันช้าไหม พักนี้เจอโอทีต้อเนื่องแล้วร่างกายดูไม่ฟื้นเหมือนตอนจบใหม่เลย

>>92 มึงยังดีมีงานกู25ยังหางานไม่ได้เลย

กูอายุ27 ฟื้นตัวช้าเหมือนกัน (คนเดียวกับที่ถามว่ากินอะไรเสริมข้างบนนั่นเเหละ)
เพื่อนกูบอกให้เน้นกินโปรตีนให้ได้วันละ 1.5gต่อน้ำหนัก เช่น เพิ่มไข่ต้มกินเเค่ไข่ขาวเพิ่มมื้อละ2ฟอง หรือซื้อเวย์มากิน ละก็ออกกำลังกายเบาๆ เดี๋ยวกูจะลองดู ยอมจ่ายเงินเพิ่มเรื่องค่ากินหน่อย ถ้าหายเดียวเอามาบอกต่อ

>>92 ใช่ กุทำงานหน้าคอม 8+ ชมต่อวันตาล้า ใต้ตาคล้ำ แม้จะนอน7-8 ชม. ก็ไม่ค่อยกระปรี้กระเปร่าเท่าไหร่ อาจเพราะไม่ได้ออกกำลังหรือเป็นคนชอบเที่ยวมีกิจกรรมอะไรแอคทีฟด้วยแหละ

พวกคุณที่นอนแล้วตื่นมาไม่สดชื่น พักเท่าไหร่ก็ยังรู้สึกกะปรี้กะเปร่า ลองไปหาหมอสลีปเทสดู
กูไปเทสมาพบว่าหยุดหายใจตอนนอนประมาณ 130 ครั้งต่อชั่วโมง หมอบอกเออ ยังไม่ตายก็บุญแล้ว แล้วก็ให้ cpap มาใช้ เป็นเครื่องช่วยหายใจตอนนอนอะ กูใช้มาซักพักแล้วร่างกายดีขึ้นมากๆๆๆๆ พึ่งจะเคยสัมผัสว่าการนอนหลับสนิทแล้วตื่นมาสดชื่นมันเป็นแบบนี้ มีสมาธิมีแรงทำงานมากขึ้น การลดน้ำหนักที่ลดไม่ลงมานานก็ลงพรวดๆ

>>96 *ยังรู้สึกไม่กะปรี้กะเปร่า

>>96 cpap ยี่ห้อไร ราคาเท่าไหร่อ่ะ สนใจจะไปทำสลีปเทสอยู่ แต่ค่าใช้จ่ายดูเยอะอ่ะ

>>98 cpap กูใช้ resmed air10 สามหมื่นกว่าบาท กูบอกเลยคุ้มสัสๆแพงกว่านี้กูก็จะจ่าย คุณภาพชีวิตมันดีขึ้นแบบหน้ามือหลังตีนจริงมึง
ส่วนสลีปเทสจำราคาไม่ได้ว่ะ กูทำของรัฐนี่แหละ ไม่แพงแค่รอคิวนานหน่อย

ถ้านอนไม่สนิทออกกำลังกายให้เหนื่อยๆ ไม่กินคาเฟอีน ชา ตอนเย็น ห้องนอนถ้าไม่มืดสนิทหน้าต่างมีเเสงรั่วก็เพิ่มม่าน พยายามให้ห้องมืดที่สุด
ซื้อหน้ากากปิดตามาใช้ เเค่นี้ก็ช่วยเรื่องการนอนไม่สนิท ตื่นกลางดึกได้เยอะ

>>99 ขอบคุณมากมึง ไว้กูจะไปทำ สลีปเทส บ้าง
จริงๆ อยากทำมาสักพักแล้ว แต่ไม่ค่อยเจอคนพูดถึง เลยเหมือนไม่ถูกกระตุ้น 555

>>91 ต่างตรงที่ มึงทำงานได้เท่าไหนเงินมึงก็จะได้มากเท่านั้นถ้าเขาไม่ได้กำหนดนะ แต่ส่วนใหญ่จะรับทำเพิ่มมากกว่ากำหนด ส่วนเงินเดือนมึงทำกี่งานเดือนหนึ่งมึงก็ได้แค่ที่กำหนดไว้ตอนแรกก็จะเท่านั้นละ มีหักเปอร์แน่ๆกับโบนัสบ้างทั้งสอง

ข้ามไปวันศุกร์เลยได้มั้ย

>>103 ได้ ลาป่วย อ พ พฤ

หัวหน้าชอบไม่อธิบายงานแกให้กูเลย แล้วกูเป็นเหมือนคนซัพพอร์ตให้เขาอะไรเงี้ย อารมณ์แบบแกให้ตารางงบกูมาแล้วกูต้องไล่จี้ถามๆๆว่างานนี้ทำอะไรดีเทลอะไร นี่เป็นเรื่องปกติในวงการทำงานหรอวะ

>>105 ไม่

>>106 ขอบคุณมาก กูร่อนเรซูเม่หาที่อื่นละ

ช่วงนี้กลุ่มคนสนิทที่ทำงานตีตัวออกห่างแบบชัดเจนอ่ะ ไม่รู้เหตุผลด้วยไม่มีอะไรที่มันบ่งชี้เลย งานคนละส่วนไม่ได้สงผลกระทบอะไรหรอก แต่โดนแบบนี้ใจเสียสุดๆ ควรจะทำไงดีอ่ะ

>>108 ทําใจ บางทีอาจจะไม่ได้จริงใจแต่แรกแล้วก็ได้ เอาเวลาไปใช่เพื่อตัวเองดีกว่ามานั่งคิดถึงมัน

struggle ในที่ทำงานแล้วว่ะ เหมือนมาทำงานไปวันๆอ่ะ เพราะรู้ดีว่าต่อให้พยายามมากขึ้น เหนื่อยมากขึ้น ผลประเมินออกมาก็ยังคงเหมือนเดิม อยู่ตำแหน่งเดิมๆ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงสู้ทำงานบ้างอู้บ้าง ชิวๆไปวันๆดีกว่า แบบนี้กูจะต้องติดหล่ม Comfort zone ในสักวันแน่ๆเลย ทำไงดีวะ

ถามเกี่ยวกับการเงินได้ไหม ตอนนี้กูเป็นอิสระจากหนี้ละ หมดกยศ. เลยเริ่มออมเงินได้เดือนละ4พัน จะลงทุนยังไงดีหรือซื้อกองทุนอะไรยังไงดีเเบบง่ายๆ
ยอมขาดทุนได้

ซื้อพวก index fund ถ้าไม่มีความรู้ ถ้าถือยาวยังไงก็ดีฝากธนาคาร

>>111 ที่ทำงานมีกองทุนสำรองเลี้ยงชีพไหม ถ้ามีก็โยนใส่ที่นี่ไปก่อน แต่ถ้าไม่มีก็ฝากธนาคารธรรมดาไปก่อนก็ได้ แล้วพอเก็บได้หลักแสนไปแล้วค่อยคิดหาทางขยับขยายไปลงทุนอื่น

ส่วนสาเหตุที่แนะนำให้ฝากไอ้ที่ถอนง่ายๆ แล้วชัวร์ไปก่อน เพราะอันดับแรกควรมีเงินสดสำรองไว้ซักก้อนนึงก่อนเผื่อเหตุฉุกเฉิน แล้วเหลือค่อยเอาไปลงทุน

>>110 กูทำงานมา2-3ปี ก็คล้ายๆมึง เเต่ของกูคือดูเเล้วไม่โดนไล่ออกเเน่ๆ บ.ค่อนข้างเลี้ยงคนเเต่ในขณะเดียวกัน ก็เติบโตเเค่ทีละนิด ไม่ได้วัดกันที่ความสามารถประเมิน (ยกเว้นoutstandingจัดๆ)
ถ้าสำหรับกู กูยังไม่มีเเพลนออกไปทำงานที่ใหม่ กูก็หาอะไรทำเลยที่จะสามารถต่อยอดไปทำงานของตัวเองได้ ทำงานเสริม หาช่องทางทำธุรกิจ ขายของ ฟรีเเลนซ์ เรียนภาษา อะไรก็ได้เป็นต้น
จนตอนนี้กูก็เริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่น อยากอ่านนิยาย+มังงะเป็น เเล้วก็คิดว่าถ้าพูดญี่ปุ่นได้ในอนาคตมันก็คงเป็นโปรไฟล์ที่ดี เผื่อเอาไปสมัครงานที่อื่นได้อัพเงินเพิ่ม กรณีอยากจะออกอะนะ

กูเฟลเหี้ยๆกับความกากของตัวเอง ผลงานไม่โดนเด่น ให้คำปรึกษาไรใครก็ไม่ค่อยได้ กากในสายตาเพื่อนร่วมงานทุกอย่าง แต่การเอาเวลามาคิดเรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ไม่ได้ประโยชน์อีก เพราะงั้นกุจะพยายามพัฒนาจุดอ่อนของตัวเองให้ได้ อีเหี้ย แงแง

>>111 ตลาดหลักทรัพย์เลย แรกๆอาจจะต้องตัวติดหนังสือหุ้นเพื่อเก็บพื้นฐาน แต่พอไปๆได้สักระยะแล้วพยามยามปรับพฤติกรรมตามข่าวการลงทุนบ้าง หาเอกสารงบการเงิน บ. ที่มึงสนใจมาอ่านๆแล้วสงสัยกับคำบางคำก็ค้นๆอากู๋ดู คิดๆไปเรื่อยหน่อย หรือลองเข้าแอพstock radarติดตามว่าหุ้นตัวนี้มีท่าทางอะไรเยอะๆ ทำให้เป็นพฤติกรรมออมเงินอ่ะ เชื่อกู มันทำได้ควบกับงานประจำ เหนื่อยไม่มาก เวลาเห็นเอกสารปันผลส่งมาที่บ้านมึงอาจจะดีใจ เสียใจ หรือเสียดายปะปนกันไปว่าตัวเองเลือกหุ้นดีหรือแย่ หรือรู้งี้ซื้อๆให้มันเยอะกว่านี้ดีกว่านะไรงี้

ตอนนี้ทำงานที่นึง มีชื่อเสียงพอสมควรแบบพูดถึงก็รู้จัก แต่หน้าที่งานแอดมินทั่วไป มีเรียกสัมภาษณ์งานอีกที่ที่ยื่นไป เป็นตำแหน่งที่สนใจอยู่แต่บ.ไม่มีชื่อ
พวกมึงคิดว่ายังไงวะ ถ้าที่ใหม่เงินเดือนเยอะกว่าไม่มาก แต่ที่ทำอยู่แม่งก็ได้แค่แอดมินไปวันๆ รู้สึกไม่พัฒนาเลย

>>117 ไม่พัฒนาแล้วมึงกดดันป่ะวะ? เหนื่อยคน เหนื่อยงานจนบีบอัดป้ะ ถ้าแบบทุกอย่างแม่งลงตัวจนมึงเบื่อนี่.......กูจะพยายามเจียดเวลาว่างในรูทีนตัวเองไปทำอะไรที่รู้สึกว่าตัวเองพัฒนากว่างานประจำที่ตัวเองทำหว่ะ แล้วกูหางาน ตกงาน หางาน ตกงานแบบนี้มาในรอบโควิด2ปี เจอนายจ้างบัดซบ นายจ้างเหี้ยๆ หัวหน้างาน ปสด. มาเยอะมาก ทั้งรายได้ไม่ตรงปกจนน่าฟ้องกรมแรงงานที่เป็นหน่วยงานหีหมาปาหี่ กดค่าแรงและกดดันให้ออกแรง ไม่จ่ายOTตอนทำงานเกินเวลา เจอมาหมด ที่มันจะดีๆคุยง่าย เฟรนลี่คือน้อยสัส จะย้ายงานช่วงนี้ไม่ใช่สนุกเลยหว่ะ เวลาเค้าประกาศรายได้อะไรเนื้องานแบบไหนในตอนนี้ เชื่อกูเลยว่าที่มันจะจริงนี่โคตรน้อย ขนาด บ. ดังยังตอแหลโชว์ให้ดูมาแล้วก็มี ข้อดีเจอคนหลายแบบที่มันทำให้รู้ว่าลิสต์ในรายชื่อคนเหี้ย ถ้าเจอกับที่ไหนอีกท้าชนได้เลย

>>118 มันกดดันเฉพาะหน้าที่งานของกูน่ะ ซึ่งขึ้นอยู่กับคนในทีมกูด้วย ถ้าเกิดคนในทีมกูทำไม่ตรงเดดไลน์ขึ้นมา กูก็กลายเป็นคนประสานงานหาข้ออ้างให้คนในทีมหรือก็ต้องช่วยเขาทำสรุป มันมีความเหนื่อยคนด้วยล่ะนะ ทำไมภาระงานของคนที่ฝ่ายสเปเชียลลิสมันถึงมาตกกับกู(ที่เป็นแค่แอดมิน)วะ?
ถึงกูจะได้ช่วยเขาแต่กูไม่ได้จับในส่วนของเนื้องานตรงๆกูเลยรู้สึกไม่ได้อะไรที่อยากจะได้เลย ปัญหาเรื่องเงินก็มีบ้างเพราะแม่งเฉียดๆชนเดือน
ที่กังวลอีกอย่างก็คือเวลาด้วยล่ะนะ...คนอื่นวัยเดียวกันมันได้งานได้ประสบการณ์อะไรโชกโชนกว่ากู ส่วนกูมีแค่ทักษะการประสานงานกับสกิลจัดการงานเอกสารเท่านั้น กูกลัวจะพัฒนาไปมากกว่านี้ไม่ได้อ่ะเพื่อนโม่ง

ในนี้มีใครมี ปห. หัวหน้าชอบให้พรีเซ้นเก่งๆ ทั้งที่งานเรามันไม่ได้ต้องเกี่ยวข้องกับการพูดต่อหน้าคนอะไรเลยบ้างป่ะ คือกุเข้าใจนะถ้ามันเป็นการพูดเรื่องงานแบบอัพเดทให้คนในแผนกรับรุ้ว่าเรากำลังทำโปรเจคอะไรๆ แต่พอดีบ.กุซึ่งเน้นเวิ้คไลฟ์บาลานซ์ชอบมีให้ทีมไหนก็ได้เอาคนมาพูดวิธีใช้เวลาว่างให้เป็นปย.ของตัวเอง แบบปลูกต้นไม้ อ่านหนังสือ ทำอาหารไรงี้เพื่อบอนดิ้งกับแผนก ละคือแผนกกุมี200 คนได้อ่ะ…… ทีมกุซึ่งมีแต่อินโทเวิดคือไม่มีใครอาสาจนต้องจับฉลาก แล้วแม่งก้มาบ่นว่าพวกเธอทำไมไม่อยากพัฒนาตัวเอง ขี้อายก้ต้องฝึกสิ ไอ้สัสมึงก้ไม่ได้อยากให้กุพัฒนาหรอกมึงแค่อยากสร้างภาพว่าลูกทีมมึงแฮปปี้ดี๊ด๊า ทำอย่างอื่นนอกจากงาน รำคาญว้อย กุแค่อยากทำงานแล้วก้กลับบ้าน ให้กุอยุ่เงียบๆ ได้มั้ยวะ

>>120 เคยเจออยู่ แต่ลาออกมานานละ ที่หนักคือวัฒนธรรมทีมออกแนวชอบคนโชว์ออฟแทบทั้งทีมนี่แหละคนอื่นเลยไม่ค่อยค้าน
งานปัจจุบันยังดีที่ถึงจะอยู่บริษัทใหญ่ แต่ทั้งทีมไม่ใช่คนชอบอะไรแบบนี้เหมือนกันหมด แล้วก็ดีที่หัวหน้าไม่บังคับด้วย

>>120 บ.มึงอินดัสทรีไหนวะเนี่ย คนในแผนกเยอะสัส ขนาดกูทำบ.รถญี่ปุ่นยังไม่เยอะขนาดนี้

>>121 อืม ถ้าหัวหน้าไม่บ้าจี้ก็คือชีวิตดี
>>122 ไม่กล้าบอกเลย หมวดนี้มีแค่สามสี่บ.บอกแล้วต้องรุ้แน่ๆ บ.กุเป็นแนวเน้นเทค ไม่มีอินเวนทอรี่อย่างอื่นอย่างโรงงานหรือสินค้า ใช้คนล้วนๆ ดูแลทั่วโลกแต่ละแผนกเลยเยอะๆ หน่อย

ขอปรึกษาหน่อยพี่โม่ง โม่งทำงานใหม่อ่ะ จริงๆก็ไม่ใหม่มากแต่กำลังหางานใหม่ ทีนี้ เวลาเปรียบเทียบเงินที่ใหม่กับที่เก่า ถ้าไม่นับโบนัสเลย ที่เก่ากูได้เงินเดือน+ค่า perf คงที่ทุกไตรมาส(แต่ไม่รู้จะทำตัวโดนหักมั้ยในอนาคต) แต่ที่ใหม่ได้แค่เงินเดือนอย่างเดียว เวลาเทียบกูควรเทียบแบบที่เอาค่า perf ของที่เก่ามารวมด้วยมั้ย
เพราะที่เก่าถ้า+ค่า perf ทุก 3 เดือนไป ถ้าหาร 12 เงินมันจะมากกว่าที่ใหม่ แต่ที่ใหม่เงินเดือนอย่างเดียวสูงกว่าที่เก่า
ขอบคุณล่วงหน้าพี่โม่ง

>>123 กูว่ามันก็เป็นผลงานเป็น kpi ของหัวหน้ามึงอีกทีแหละ เป็นหัวหน้าก็ต้องหาผลงาน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือการพัฒนาลูกน้อง กูก็โดน ถ้าลำพังทำงานของตัวเองอะชีวิตก็สงบสุขดีและชอบในเนื้องานตัวเองมากๆ แต่หัวหน้าก็ขยันหา challenge activity มาให้ทำตลอด เพราะมันก็เป็นหนึ่งใน jd ของเขา ขึ้นชื่อว่างานก็เป็นแบบนี้แหละ เราไม่มีทางได้ทำแต่ในสิ่งที่เราชอบอย่างเดียวหรอก มันก็ต้องทำสิ่งที่ไม่ชอบด้วย ของกูก่อนโควิด activity เยอะกว่านี้อีก นี่ยังถือว่าหายไปเยอะเพราะโควิด โดยเฉพาะพวกกิจกรรมกลุ่ม team building อะไรพวกนี้

>>124 ถ้าเทียบในตัวเลขที่เท่ากัน แน่นอนว่า base salary อย่างเดียวย่อมดีกว่า เพราะในทางกฎหมายทุกอย่างคำนวณจาก base salary เท่านั้น แต่ในกรณีที total package > base salary ก็ต้องมาดูรายละเอียดปลีกย่อยอีกทีว่าต่างกันเยอะมั้ย และในส่วนที่ต่างกันนั้น มีอะไรเข้ามาชดเชยหรือเปล่า เช่น สวัสดิการ โอกาสก้าวหน้า เนื้องาน ความมั่นคงและชื่อเสียงขององค์กร ฯลฯ อย่างกูเองตอนเลือกงานกูก็ไม่ได้เลือกที่ที่ได้เงินเยอะสุดเสมอไป กูดูรวมๆ แล้ว weight เอา

>>126 ขอบคุณครับ

กุสงสัย ถ้ามีคนสองคน คนแรกชอบคิดหาวิธีทำให้งานทำได้เร็วเพราะเป็นคนขก.แต่งานชุ่ยและชอบอู้ อาจจะมีทำไม่ครบโปรเสสบ้าง ความถูกต้องของงานก็60-75% ขณะที่อีกคนไม่ค่อยพลิกแพลง ทำช้ากว่าเพราะถูกทุกขั้นตอน ไม่มีปห.ตอนออดิทสุ่มแน่นอน ค.เนี้ยบของงานอยุ่ที่ 95% คนแบบไหนถึงเหมาะกับเปนหน.อ่ะ ใจกุคือชอบแบบคนหลังแหละ แต่คนแรกมีแววปั้นได้กว่าป่ะ

>>128 กูเป็นคนแบบแรก แต่กูว่าคนแบบสองเหมาะเป็นหัวหน้ามากกว่า เอาไว้ตรวจงานคนแบบแรกอีกที กูเป็นคนแบบแรกแต่ทุกวันนี้ไม่มีใครตรวจงานกู ปวดใจชิบหาย 555 แต่เอาจริงกูไม่แน่ใจคำว่าหัวหน้าของมึงด้วยนะว่าหัวหน้าเลเวลไหน ถ้าแค่ supervisor หรือ senior กูว่าก็คนสองแหละควรเป็นหัวหน้าคนแรก แต่ถ้าถึงขั้นจะดันเป็น manager เลย สองคนนี้ยังดูคุณสมบัติไม่พอทั้งคู่

>>128 คนแบบแรกดิ เป็นหัวหน้าคนถ้าแม่งไม่ฉลาดควยไรเลยเวลาเจอปัญหาเฉพาะหน้ามันจะแก้ไปได้สักกี่น้ำวะ? แล้วคนแบบแรกมันเรียนรู้และต่อยอดได้ แล้วเวลาได้ขึ้นเป็นหัวหน้ามันจะช่วยคนแบบที่สองให้ทำงานลดความช้าได้ (ถ้ามันจะช่วยนะ) คือเอาง่ายๆว่ามาตรฐานงานไม่ได้คงทนเสมอหรอก เปลี่ยนไปนั่นนี่ก็ต้องยืดหยุ่น หัวหน้างานที่ไม่ยืดหยุ่นอะไรเลย บอกไว้เลยว่าลูกน้องก็ไม่เอาแม่งเหมือนกัน คนแบบแรกก็ควรลองเปิดใจดูวิธีทำงานคนแบบที่สองไปด้วย ไม่งั้นแม่งใครใหญ่กว่าใครขึ้นมาอยู่ด้วยกันไม่รอดพอกัน

>>128 ถ้าไอคนแรกมันดูพัฒนาได้ เป็นคนที่รับฟังคนอื่น เป็นคนที่แก้ไขได้ มันอีโวได้เว้ย ปั่นเวลต่อไปงานมันจะไปได้เร็วและเสร็จดีมากขึ้น ไอประเภทที่2เหมาะเป็นเลขามากกว่า เลาขาของไอประเภทแรก
ถ้าไแคนแรกแม่งเป็นคนหัวดื้อหัวรั้นไม่ฟังใคร มึงมีปัญหาแน่ถ้ามึงอยากจะแก้งานอะไร
>>130 ไม่เกี่ยวกับความฉลาดดิ ไอประเภทขี้เกียจๆทํางานไวเนี่วตัวดีของพวกเจ้าเล่ห์ ฉลาดเอาสบาย แม่งด้วยความที่เอาสบายไอเดียพวกนี้มันจะผลุดออกมาเร็ว แค่การดําเนินการมันกาก
ส่วนตัวกูชอบหัวหน้าแบบพวกแรกมากกว่าเลยอวยเยอะ กูชอบคนคิดสร้างสรรค์มากกว่าคนที่ทําอะไรเนี๊ยบ การทําอะไรให้มันเนี๊ยบให้มันสมบูรณ์คือมันงานกูเนี่ยโว้ย หัวหน้ามึงนําทีมไปเหอะ เอาอะไรเจ๋งๆคายออกมาซระ

>>128 กูไม่รู้นะว่าใครเหมาะเป็นหัวหน้า แต่คนที่ต้องมารับงานต่อจากคนแบบแรกแม่ง บอกเลยปวดหัวชิบ ยิ่งบางคนที่แม่งเผาๆมาแบบไม่สนคนที่จะต้องมาทำต่อด้วย เวลาต้องมารับงานต่อจากพวกนี้แม่งอยากจะกรีดร้องมาก

>>132 อันนี้จริงมากกก ;_; แล้วคนพวกนี้ส่วนมากจะอีโก้สูงด้วย คิดว่าตัวเองเก่ง เพราะรู้จักหาวิธีการใหม่ๆ รู้จักแหวกแนว รู้จักการประยุกต์ ทำงานเร็ว แต่ accuracy คือบ่าได้เลย เอาไปใช้งานต่อแทบไม่ได้ คนรับงานต่อมาแทบจะต้องรื้อทำใหม่ตั้งแต่เริ่ม

คนสองแบบที่จะเอามาคุยมันทำให้กูนึกถึงเนื้อหานี้ในหนังสือของRay Dalioเลยหว่ะ ถ้าให้ตอบแบบทั้งสองคนไปกันได้คือใครขึ้นมาได้เหมือนกันหมด แค่แม่งต้องเปิดใจ ต้องปรับตัวกับทุกคนในที่ทำงานให้ได้อ่ะถึงจะไปด้วยกันได้ ไม่งั้นต้องแยกทาง

คนแรกที่เน้นงานเสร็จ หาความเรียบร้อยไม่ได้เนี่ย ภาระเพื่อนร่วมงานมากนะ กลายเป็นว่าต้องมีคนตามประกบ เก็บงานให้มัน (เสียเวลาคนอื่นไปอีก) บางทีวิธีการสร้างสรรค์ ในสายตาคนอื่นอาจจะไม่ได้สร้างสรรค์อะดิ แค่กำปั้นทุบดิน แต่มั่นในตัวเองจัด
คนที่สองที่ว่าทำงานช้ากว่า ถ้าแค่ช้ากว่าคนแรก แต่ไม่ได้ช้าสำหรับกำหนดระยะเวลาทำงาน ก็ไม่ได้เสียหายอะไรนะ
มีหัวหน้าละเอียดเนี้ยบคงเหนื่อยหน่อย แต่มีหัวหน้าชุ่ยนี่..ปวดหัวจัด

>>135 ถ้าคนที่สองอยู่รอดในlead timeที่ บ. กำหนดไว้ เอาจริงๆก็preferคนที่สองถึงจะชอบคนแบบแรกกว่าก็ตามด้วยความที่คิดหีห่าไรมาใช้ในการทำงานตลอด แต่ร้อยทั้งร้อย มีที่ไหนเหรอที่แม่งกำหนดระยะเวลาให้สมกับstepการทำงานแล้วมีอะไรทดเวลาบาดเจ็บให้จริงๆกับคนทำงานแบบเราๆวะ? งานแบบไหนมึงช่วยบอกกูที ที่กูเจอร้อยทั้งร้อยคือคิดว่าต้องส่งงานเท่านี้ๆตามที่officeหรือผู้บริหารกำหนดให้แต่ไม่ดูเหี้ยไรเลยว่าเอาเข้าจริงมันทำได้ไหม มีสถานการณ์ติดขัดขึ้นมามันจะตามlead timeให้ทันยังไงก่อน มันก็lateไปแล้ว ถ้ามีงานแบบไหนที่lead timeไม่กดดันขนาดนั้นจริงๆบอกกูทีนะ

ทำงานมาละสองปีสายit มีเงินเก็บพอสมควร เพื่อนคิดไงกับถ้าจะลาออกไปพักสักหน่อยบ้างครับ burnoutจัดๆมาปีนึงได้ละ รู้สึกเพลียเหนื่อยอยากลาออกทุกวันแม้วันหยุด

กูแม่ง Burnout กับที่ทำงานจริงๆละว่ะ ตื่นมาด้วยความรู้สึกไม่อยากไปทำงาน ตอนได้รับมอบหมายโปรเจ็คส์ก็คิดว่าทุ่มเททำไปคงไม่ได้อะไร ไม่มี our put งานออกมาเลยถ้าไม่ได้ซัดกาแฟดำเข้มๆสักแก้ว เห้ออออ

>>137 ถ้ามึงยังอยากทำงานที่เดิมต่อ แล้วบริษัทและกับหัวหน้าโอเคมึงลองขอ leave without pay ดู
ถ้าไม่มึงลองหางานใหม่ที่เค้าไม่ได้อยากได้คนด่วนมาก แล้วขอเค้าเริ่มงานใหม่ช้าๆหน่อยดูว่าเค้าให้ช่วงว่างได้นานมั้ย
แต่ถ้าอยากลาออกโดยไม่มีงานใหม่รองรับเลยจริงๆสาย IT ที่มีประสบการณ์แล้วน่าจะหางานไม่ยากนะ
แต่มึงก็ต้องหาคำอธิบายดีๆไว้พูดเวลาสัมภาษณ์งานแล้วเค้าถามว่าทำไมมีช่วงว่างที่ไม่ทำงานด้วย

>>139 เท่าที่กูเจอมา พอเป็นสายitนี่ หลายๆที่มึงสามารถตอบตรงๆว่าลาออกมาพัก,gap year ไรงี้ได้เลย

>>140 สายงานนี้คนขาดอยู่แล้วถ้ายังจำวิชาได้ ทำงานให้เขาได้ยังไงก็ได้งานแม้ว่ามึงจะไปพักร้อนานบัดซบแค่ไหนก็ตาม จุ้บๆ

>>138 me too bro me too

กูสงสัยนะ มีใครเคยทำงานแบบblue collarหรือไม่ใช่มนุษย์ออฟฟิศป้ะ? แบบงานลุยๆออกแรงอ่ะ กูอยากรู้ว่าบริหารพลังงานในร่างกายกันยังไงให้รอดจนยันเลิกงานวะ?เคล็ดลับคือพอวันว่างๆมีเวลาออกกำลังกายไหม? หรือจัดเวลาดื่มชา-กาแฟในวันทำงานแบบไหนให้ตัวเองฟิตกับงานต่อยังไงบ้างวะ?

มีบ.ใครที่สาขาแม่อยู่ญี่ปุ่นแล้วชอบกดดันให้ทำโอทีทั้งที่โปรเจคไม่ถึงเดดไลน์บ้างวะ

>>144 บริษัทกูเลย ทำโอทีเลิกงานดึกจนกลายเป็นวัฒนธรรมไปละ แถมยังอัด Objective หนักๆจนไม่มีเวลาว่างไปทำงาน Routine ตาม JD ของตัวเองเลยต้องมอบหมายให้ลูกน้องตัวเล็กๆไปทำแทน แถมประชุมกันถี่สัสๆ ประชุมเหมือนกลัวมีเวลาว่างกันน่ะ

คิดไปเองมั้ยว่าโม่งห้องนี้เหมือนอยู่สายญป.เยอะ กุจะจบละแต่ไม่อยากทำบ.ญป.เลยว่ะ ไม่ชอบความเยอะสิ่ง บ.ฝรั่งจะมีให้งานให้กุทำมั้ย TT

>>146 กูก็ทำบ.ฝรั่งนะ แฮปปี้กับ work&life balance ดีด้วย

>>146 ถ้าไม่ใช่บ.ใหญ่ๆ บ.ฝรั่งแฟร์สุด สวัสดิการดี รับฟังพนักงาน

บริษัทแม่ของที่ๆกูอยู่เป็นญี่ปุ่น แต่ความเป็นญี่ปุ่นลงมาไม่ถึงล่างๆ เลยออกฝรั่งผสมไทย
ยังดีที่หัวหน้าช่วยกันอะไรแนวๆบริษัทไทยออกไปซะเยอะ เลยไม่แย่ เรื่อง Work-Life Balance ถือว่าดีเลย

>>146 กูก็สายญี่ปุ่น 555 คงเพราะบอร์ดโม่งมันเริ่มจาก anime manga เลยมีคุเยอะ คุได้ภาษาญี่ปุ่นก็ทำงานบ.ญี่ปุ่นกันเยอะ ส่วนตัวกูก็แฮปปี้ดีนะ ได้เงินเยอะเพราะได้ค่าภาษา โบนัสเยอะ งาน work life balance ดีเพราะเป็นบ.ญี่ปุ่นในไทยอะ มันมีความผสมผสาน แต่เคยโดนส่งไปอยู่บ.แม่ที่ญี่ปุ่นช่วงนึงก็ไม่ชอบเหมือนกันนะ ทั้งวัฒนธรรมการทำงานและสังคมแบบญี่ปุ่นแท้ แต่ถ้าแบบลูกผสมที่กูทำตอนนี้ชอบเลย กูว่าลงตัวดี

>>146 คนเก่งอยู่ที่ไหนก็ได้ มีแต่คนต้องการตัว ถ้าไม่เก่งก็ต้องก้มหน้าก้มตาปรับตัวไป

คนมันตกใจอะไรกับศรีจันทร์นักหนาวะ

>>152 คนส่วนมากไม่เคยอยู่บริษัทดีๆ มั้ง ตอนที่มีดราม่าเรื่อง youtuber เกาหลีอะไรนั่น กูอึ้งมาก เปิดโลกมากจริงๆ ที่มีแต่คนเข้ามาอวยว่าแบบนั้นคือนายจ้างที่แสนดี ให้ค่าจ้างเยอะ ดูแลดี คือแบบ...เอ็นดูอะ ชีวิตไม่เคยเจอสิ่งดีๆ ;_;

>>153 แต่ยูทูปเบอร์นั่นก็สวัสดิการกับเงินเดือนดีไม่ใช่หรอ

>>154 อ่า...เอ่อ...อืม... ถ้าแฮปปี้ก็ถือว่าดีแล้วล่ะเนอะ 😊

พูดยังกับโอกาสเจอบอดีๆมีง่ายมาก แต่นินทาใส่ร้ายคนอื่นแม่งมีทุกบอจริงๆละวะ

บ.ยุ่นที่พวกมึงอยู่มันเอากฎ ปสด บ้านมันแบบ ห้ามพนง.มีอาชีพเสริมมาใช้กับพวกมึงไหมวะ? ถ้ามาใช้จริง ไปฟ้องกรมแรงงานว่าสัญญาจ้างไม่เป็นธรรมได้ไหม? เพราะที่มันจ้างพวกเราคือแม่งไม่ได้ว่าจ้างงานตลอดชีพไง แต่กูอ่านหนังสือ55วิธีทำเงินของนักเขียนยุ่นคนนึงกูก็งงๆกับไอนโยบายจ้างงานตลอดชีพนะ แม่งคือไรวะ? ไม่มีกำหนดเกษียณ ทำไหวก็ทำ ทำไม่ได้ก็ออก หรือมีอะไรอีก ทำไมแม่งถึงขั้นติดสัญญาห้ามทำอาชีพเสริมได้ด้วย?

>>157 กูไม่ใช่บริษัทญี่ปุ่นตอนเซ็นสัญญาก็มีเขียนอะไรแบบนี้นะ
แต่พอถาม HR อ้างว่าจริงๆไม่ได้ห้ามทำ แค่อย่าทำในเวลางานหรือทำแล้วกระทบงานหลักก็พอ
ซึ่งกูก็ทำอะไรไม่ได้ ต้องเซ็นอยู่ดี ไม่งั้นก็ไม่ได้งาน แต่กูก็ขออัดเสียงตอน HR พูดไว้นะ
เผื่อว่ามีประเด็นขึ้นมา แต่ก็ไม่เคยมีหรอก

>>158 อ๋อ ถ้าแบบนั้นก็ว่าไป มันก็to be fairกับเค้า แต่ยุ่นนี่ที่กูอ่านเจอคือเมื่อก่อนมันไม่ให้เลยจริงๆไง

พอใกล้แระเมินประจำปีแล้วกูรู้สึกเบินเอ้ามาก เพราะgoal ปีนี้แม่งดูไม่ได้ตามเป้า เพื่อนโม่งแก้ความรู้สึกแบบนี้กันยังไงมั่ง

>>160 ทำใจสบายๆ ถ้าไม่มีอะไรที่จะตามมากระทบกับชีวิตการทำงานมึงมากๆ แต่โนตำหนิก็ยอมไป มึงคิดมากมันไมไ่ด้ช่วยไร 2 ปีครึ่งมานี่คนอยุ่บ้านหลัก 30 - 40 ล้านยังคุยกันบอกเอาแค่พออยู่รอดได้ มึงคิดว่าคนเงินเดือนหลักพันหลักหมื่นต้นๆ จะไม่เดือดร้อนหรอ ปลงแล้วใช้ชีวิตนอกเวลาทำงานให้มีความสุขได้อ่ะ แค่นี้ก็สวรรค์ล่ะ

คือขอถามไรโง่ๆหน่อย เป็นแค่นศฝึกงาน เขาเพิ่งสั่งงานกูตอนวันศุกร์เย็นก่อนเลิกงาน ควรทำในช่วงวันหยุดไหม หรือวันจันทร์ค่อยทำ กลัวถึงวันจันทร์ถามทำไมยังไม่เสร็จ T-Tให้ทำแต่ละอย่าง เกี่ยวกับโปรเจคแล้วไม่มีข้อมูลการประชุมครั้งก่อนๆ ไม่มีข้อมูลอะไรให้สักอย่าง พอกูถามHRเขาบอกให้กูพิมพ์ๆส่งไปเถอะแล้วยังให้กูหาซื้อของที่เขาต้องการเอง บอกให้อ่านรีวิวว่าดีไม่ดีเลือกแล้วทำใบคำสั่งซื้อส่งไปให้ คนหนึ่งสั่งแบบหนึ่งอีกคนสั่งแบบหนึ่ง กูละเหนื่อยจบไปกูไม่ทำหรอกนะงานแบบนี้ ทำวันละ10ชม.5วัน รู้สึกสงสารพ่อแม่เลยทำไปได้ไง แต่ที่กูทำไม่มีเงินให้ยิ่งรู้สึกเหนื่อยกว่าเดิม เห้อ

>>162 มึงมาถามเอาซะอาทิตย์กลางคืน ไอ้เวน 5555
ด่าเฉยๆ ไม่รู้ ไม่ได้ทำงานสายนี้ เชิญพี่โม่งท่านถัดไป

>>162 ก็ต้องดูเวลางานของบริษัทด้วย ถ้าเค้าเกณฑ์มาว่าเออเด็กฝึกหยุดเสาร์-ทิตย์ ยังไงมึงก็ต้องต่อวันจันทร์แต่สำคัญคืออย่าลืมแจ้งเค้าว่าพี่ๆทำไม่ทันเพราะผมได้งานมาวันนี้ช่วงนี้ๆ

>>162 ลองทำสองสามอย่างก่อน ถ้าไม่มีไรส่งมึงยิ่งโดนจัดหนักกว่าเดิม อย่างน้อยๆให้เค้ารู้ว่าเอางานกลับมาคิดบ้างไรบ้าง สังคมทำงานคนไทยมึงควรคิดว่ามึงทำที่ๆเหี้ยที่สุดในวงการแรงงานไทยเว้ย เพราะถึงมันจะดีแต่ก็ควรประเมินลบไปก่อน

คนเป็นโรคซึมเศร้านี่ทนแรงกดดันในที่ทำงานได้ขนาดไหนกันวะมึง ตลอดมากูทนได้นะเวลาโดนว่า แต่รอบนี้โดนว่าจนกูร้องไห้ ความผิดกูใหญ่มากเลยมั้ง กูเล่นทศ.ก็ผิด กูไปดูลูกค้าเจ้าอื่นก็ผิดเพราะหัวหน้าใหญ่เขาให้ทำ จะให้กูแบ่งเวลายังไง คนนึงดูหลายลค. แถมลค.เจ้านายก็วันเดียวเต็มวันแล้ว แจ้งส่งงานมันติดวันหยุด ใครๆก็หยุดหมด มาว่ากูอีกว่ากูไม่แจ้งส่งงาน และวันนี้ก็ไม่แจ้ง คำพูดเชิงด่ากูแหละ เอาแต่เล่นไม่สนใจงาน งานมันเยอะมากหรือไง ....ไม่ต้องทนกับคนแบบกูอีกนานหรอก หางานใหม่ได้กูลาออกเลย กูก็ไม่ชอบหรอก คนที่เห็นแก่ลูกค้าจนลืมนึกถึงความรู้สึกของลูกน้องตัวเอง ผิดอะไรคำพูดดีกว่านี้มีนะ แต่การด่าว่าเลย มันคือการบั่นทอนความรู้สึก กูอยากลืมมาก ไม่อยากจดจำอะไรอีกละ

>>166 เอาง่ายๆ รายได้สมกับแรงกดดันไหม กูไม่เอาความรู้สึกมาข้องเกี่ยวเลย ถ้าไม่ใช่ กูทนทำๆไป แล้วมองหางานใหม่ไปด้วย และกูไม่ร้องให้แสดงความอ่อนแอหรอก มึงเห็นไรไม่โอเคแต่เค้าไม่ให้มึงเถียง มึงด่าสวนไปเลย ไม่ต้องสนหน้าอินหน้าพรหมเหี้ยไรทั้งนั้น มึงมาทำงาน ทนแรงกดดันที่สมต่อรายได้ไม่ใช่เกินรายได้ แล้วไม่ต้องการหาเรื่องใคร แล้วอะไรที่พูดดีๆถามดีๆแล้วไม่ตอบดีๆ มึงก็ไม่ต้องพูดดีด้วยเลย แค่นั้น ทั้งนี้ทั้งนั้น มึงจะทำแบบนี้ได้ หางานใหม่ให้ได้ก่อน

ร้านในเครือCRGเหี้ยสัสหมาเลย มีดีแค่ว่าเหี้ยน้อยกว่า7-11ที่CPบริหารอ่ะ เงินเดือนประจำมึงมี แต่มึงทำงานล่วงเวลาเค้าไม่ให้OTมึง รายได้แม่งค่าแรงขั้นต่ำสัสๆ ไม่ว่าจะKFC , Mister donut, Auntie Anne's, Otoya คนทำงานมีแต่เจอกับความระยำบัดซบทั้งนั้น กดค่าแรงไม่พอเจอกดเงินเดือนอีก ใช้งานมึงคุ้มมาก เหลืออย่างเดียวยังไม่ได้ล้างควยล้างหีผู้บริหารอ่ะนะ หุหุ

บ.ใครมีข้อกำหนดให้เสื้อผ้าที่มึงใส่มาทำงานต้องเรียบ ห้ามมีรอยยับกันบ้างไหมวะ? ของ บ.กูนี่ขี้เสือกชิบหายยันความเรียบของผ้า ห้ามมีรอยพับ ไม่รู้เป็นเหี้ยไร ใส่ทำงานๆไปแม่งก็ยับอยู่ดี ไม่งั้นเจอหักโบนัสประจำปี หรือหักเบี้ยincentiveบลาๆ อีสัสเรื่องมากชิบ

>>169 บอกุไม่อะ มาวันแรกบอกชุดสุภาพกูก็เออะ เชิ้ตไรงี้ แล้วดูปัจจุบัน ใส่เสื้อยืดเกงขาสั้นรองเท้าแตะ (...)

>>170 ชิวเกิ๊น บ.เกี่ยวกะอะไรวะ

บ.กูทำที่โรงงาน ทุกวันให้ใส่เสื้อโปโล ไม่ต้องรีดเลย ก็ดีเหมือนกัน

>>171 ไม่ใช่ 170 บ.กู บ.ญี่ปุ่น ทำงานออกแบบ ก็ชิวประมาณนั้นเพราะมันไม่ได้คุยกับคนภายนอก ภาพลักษณืเลยไม่ต้อง

>>171 กุก็ไม่ใช่ 170 แต่บ.กุชิวมากทู บ.สายเทค ผช มีใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นเหมือนไปทะเล ส่วนผญ ไทย บางคนก็คือสายเดี่ยว ยีนสั้นสองคืบหูหนีบ (อันนี้กุว่าก้ชิวเกิน) งานมันไม่ได้ต้องเจอคนอ่ะนะ กุเองก็เสื้อยืดยีนขายาวขาดๆ แตะธรรมดาที่ไม่ใช่หูหนีบ ฝรั่งมันก็ไม่ได้ว่าอะไร ไม่มีใครสนจริงๆ ว่ามึงจะแต่งตัวยังไง

>>169 ไม่มี แต่กูเป็นคนที่ทนเห็นเสื้อผ้ายับไม่ได้ซะเอง แต่เสือกเกลียดงานรีดผ้าที่สุดในบรรดางานบ้านทั้งหมด (ย้อนแย้งเนอะ 555) จะส่งร้านซักรีดแม่ก็ไม่ยอม หาว่าสุรุ่ยสุร่าย (ทั้งที่เงินกูเองอะนะ) ก็เลยจบที่ทั้งตู้มีแต่เสื้อทำงานผ้าชีฟองกับกางเกงผ้าฮานาโกะ ไม่ยับและไม่ต้องรีด 555 ถ้าเป็นผู้ชายลองเสื้อเชิ้ต GQ ดูดิ เห็นว่ายับยาก

>>168 มาต่อร้านเครือCRG กูเข้าใจนะว่าทุกที่มีแรงกดดัน แต่ไม่ใช่ว่ากดดันแบบไปเรื่อยไอห่า กดดันแบบใช้อำนาจหัวหน้า วันไหนไม่พอใจห่าไรระบายลงลูกน้อง แล้วเงินเดือนที่กูเคยได้จากร้านAuntie Anne's สาขาชานเมืองกทม. กูบอกเลย 9900 กว่าบาทแบบยังไม่หักภาษีหีแตดสารพัด ย้ำ 9900 บาท แต่แรงกดดันยิ่งกว่าร้านในเมืองที่จ้างมึงหมื่นสองได้อีกอีควยถอก สมมติมึงเผลอลืมตากผ้าผืนเดียวแม่งเอามาด่าเป็นกลอน ทั้งๆที่แม่งเอาไปตากบนเตาอบก็ได้อีสัส เตาอบวอร์มไว้มึงก็หาที่ตากแถวๆนั้นได้ 300 องศากว่าผ้าไม่แห้งก็ไปตากในหีพ่นไฟของมึง ลูกค้าคนแรกของร้านคืออีก1 ชม. เพราะเพรทเซลมันทำแล้วค้างเป็นชั่วโมงยาวๆแบบข้าวแกงไม่ได้ อีกอันคือแค่กาต้มน้ำร้อนเสียบคาไว้แม่งก็ดัดจริตด่าทั้งๆที่เวลาปิดร้าน คัตเอาท์ไฟต้องปิด มันก็ไม่ทำงานควยไรแล้วอีโง่ อุปกรณ์วางไว้แบบแค่คนละตำแหน่งในจุดเดียวกัน ย้ำ จุดเดียวกัน ไม่ได้ต่างสเตชั่น ไม่ได้ห่างชิบหาย ชิดๆกันมากแต่ใครก่ะเปิดร้านรู้ว่าก็เอามาวางๆใส่วัตถุดิบแล้วตั้งให้พร้อมเปิดทำการ จบ นี่แม่งใครเผลอทำพลาดวางผิดนิดเดียวมันด่าควยแหกหีระเบิดเลย แล้วการเติบโตในสายงานส้นแตดไรไม่มี คือทำงานเท่าทุนไปวันๆ ไอที่แม่งเห็นๆเต็มเว็บหางานว่างานเครือCRGเปิดรับบ่อยไม่ใช่ไรนะ เพราะคนสันดานไม่โตตามวัยแบบนี้เข้าไปทำงานจนคนเค้าทนกันไม่ได้ไง มีปัญญาแค่ว่าทำงานให้เค้าได้แค่นั้น ใครจะร่วมงานกับมันได้ไหมไม่สน HRที่นั่นไม่มีปัญญามาจัดการไรได้ คือวันๆนั่งโพสต์ลงโซเชียลกับเว็บหางานไปวันๆอ่ะ ได้คนก็เอามาลงทะเบียน จบ ไม่รับเรื่องร้องเรียนระบายของใครทั้งนั้น ปสด. ทั้งองค์กร ชาตินรกเอาเปรียบทั้งคนซื้อกับคนทำงาน สาขาที่กูทำนะ ยอดแอพวิ่งต่างๆแม่งเกินเป้าทุกครั้ง แต่พนง.ไม่ได้ห่าไรที่ดีขึ้น ร้านเปิดมาจะ30ปียอดขายมาดีๆติดต่อกันเข้า3-4ปีไม่มีเลยที่จะบอกว่ายอดตรงนี้คือของร้าน ยอดจริงๆมาจากการขายคนเดินมาซื้อเท่านั้น.........ช้างเย็ด พอกูลาออก ก็ด่ากูทุกอันอ่ะ หาว่ากูน้ำเต็มแก้ว สอนไรไปไม่รับฟัง แต่เสือกมาบอกว่าใกล้เป็นงานแล้วจะออกก็จะด่าสาปส่งให้หมดนั่นแหละ เหี้ยไรก่อน เชคตรรกะตัวเองก่อนเถอะ เจอหน้าแม่งทุกวันไม่รู้จะพ่นส้นตีนไรออกมาบ้าง วัดใจกับอารมณ์มันสารพัด ขนาดกูเข้างานตามเวลายังหาว่ากูไม่มีน้ำใจ หมาสี่แม่มึง ผจก.กลับบอกว่าเออเข้างานยังไงก็ได้ อย่าให้มันสาย อีดอกหัวหน้านี่เสือกว่าอีกอย่าง เรื่องเล็กๆน้อยๆมึงเอาไปทำให้ใหญ่ได้หมด สัสดอก ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นใน1เดือน ทั้งๆที่ บ. ให้เวลากูผ่านโปรหรือไม่4เดือน Areaบอกกูสายเค้าก็แค่บอกว่าเงินก็โดนหักๆไปแค่นั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่ กูทำงานกับAreaกูว่าเลยนะว่ายังไม่ปวดประสาทกับอี ผจก.กับรอง ผจก.คู่งานอเวจีขนาดนี้เลย เวลาสอนงาน สอนไปแล้วสอนผ่านๆ จบ ถามอะไรอีกหลังสอนครั้งนั้นเยอะเจอเหวี่ยงเจอวีน ห่าราก กูไม่แปลกใจทำไมใครสมัครงานมาถ้าโสด ไม่มีดราม่าชีวิตเยอะถึงรับเลย ไม่มี ปสก. ก็เอาเพราะไม่มีใครทำงานร่วมกับมันได้ไงอีเวร นี่แหละครั้งนึงในชีวิตกูกับร้านเครือCRGสุดtoxicอีสัส
ปล.กูมาระบายแค่นี้แหละ คงสนทนากับใครตอบไม่ได้(ยากมาก) และคงมาระบายอีกยากเพราะช่องทางที่กูเข้ามาประจานในโม่งไม่ได้ง่ายๆแล้วไม่ได้เปิดช่องให้ระบายแบบนี้บ่อยๆด้วย

>>176 >>168 ส่วนมากปัญหาใหญ่เลย คือ ผจก.สาขา
เพราะพวกเจ้าหน้าที่สายตรงที่ดูแลคุณภาพหรือเช็คว่าสาขาไหนผ่านเกณฑ์ สาขามีปํญหาต้องแก้ไขปรับปรุง หรือต้องรายงานบริษัทใหญ่ของบ้านเรามันไม่สน "ตราบใดที่สาขาที่มึงไปทำงานแล้วโดนกระทำทำยังมี "ยอดขายสวpสดงดงามไม่มีลูกค้าร้องเรียน" ถ้าเกิดกรณีมีปัญหาเรื่อง เช่น พนง.ไม่พอ ผจก.ก็ต้องลงไปเหนื่อย ผจก.มันจัดการได้ก็คือพวกลูกน้องหรือพนง.ทั่วไปเหนื่อยแทนมัน

มึงร้องเรียนได้นะแต่อย่าไปเจอไอ้พวกที่มันช่วย ผจก.มึงละกัน บางคนแม่งเด็กปั้นของคนนั้นอีกที
แล้วก็อย่าไปลงกับลูกค้าลูกค้ามึงมาใช้บริการเค้าไม่รุ้เรื่องอะไรด้วย พนง.เข้าออกบ่อยๆ ผจก.มึงนี้แหละจะเม้งแตกตาย

>>167 รายได้มันก็เฉยๆแหละเดือนละ15-20(ได้ไม่เท่ากันในแต่ละเดือน) ถ้าจะถามว่าคุ้มไหม ก็ไม่หรอกเพราะรายได้ขั้นต่ำไทยมันส้นตีน แต่ที่กูร้องไห้ มึง ความรู้สึกแต่ละคนมันไม่เท่ากัน มึงอาจจะทนไม่ร้องไห้ได้ แต่สำหรับกูไม่ใช่กู บางครั้งการร้องไห้มันไม่ใช่ความอ่อนแอหว่ะ จะทนเก็บความรู้สึกให้มันอึดอัดใจก็ไม่ใช่เรื่องอีก แต่กูแค่ไม่พอใจที่ทำไมไม่พูดกับลูกน้องดีๆแค่นั้น การเป็นหัวหน้าคนมันควรมีวิธีที่ดีกว่านี้โดยไม่ทำลายความรู้สึกลูกน้องอ่ะ เหมือนมึงเอาแค่อำนาจข่มคนอื่น เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางว่าต้องเป็นตามใจฉัน ทั้งที่เฮดใหญ่ไม่ได้ตำหนิอะไรมา แล้วถามว่าเมื่อลูกน้องเจอหัวหน้าแบบนี้ใครอยากจะทนอยู่ ยกเว้นแค่คนที่ต้องฝืนทนทำงานแบบไม่มีทางเลือกอื่น มายเซ็ทผู้นำมันมีผลต่อผู้ตามหว่ะ ตอนนี้กูหางานต่างประเทศแทนละ ถ้าได้งานและอะไรพร้อม กูลาออกแบบไม่สนไม่แคร์ และไม่บอกใครด้วย ให้แม่งหัวหมุนกันไป งานกูปัจจุบันมันไม่ยากหรอก แค่ปสด.

>>177 อ่ะ กูยังพอคุยกับมึงได้ จริงๆวันแรกที่กูมาำงานคุยๆกันดีๆก็รู้ละว่าเงื่อนไขการทำงานสถุนเดนมาก รายได้9900ไม่เท่าไหร่ แต่โอไม่แจกให้ประจำ แลกกับหยุดวันหยุดนักขัตฯที่ต้องไปหยุดวันอื่นแทน(แต่ไม่ได้หรอก) จะลาส่วนตัวเหี้ยไรไม่มี สวัสดิการมีแค่ว่าบัตรดิจิตอลแดกของในเครือCRGลด40%แค่นั้น ตำแหน่งไม่โตถ้าตัวใหญ่กว่าไม่ออก ไม่ย้ายสาขา ระยำสิบขั้น แล้วกูอยากร้องเรียนจะตายชัก แต่เชื่อไหมทุกๆครั้งที่Areaมา หรือคนระดับใหญ่กว่ามา แม่งพวก ผจก., หัวหน้าเฮงซวยคือแอบสืบพฤติกรรมกูทุกฝีก้าวเลยว่าไปไหนมา ไปทำไรมาตอนเบรก ตอนกินข้าว ตอนไปอยู่ทางที่Areaไปทำงานของเค้า หรือเวลาเค้ามาที่สาขากัน เหมือนกลัวกูเอาพฤติกรรมพวกแม่งไปฟ้องเลย แล้วร้านเครือเหี้ยนี่ไม่มีนะช่องทางให้ระบายความรู้สึกการทำงาน ไม่มี สภาพ บ. ภายนอกเหมือนมีระบบ มีความทันสมัย แต่ระบบทำจริงนี่กงสีเหี้ยๆ การทำงานแบบไทยๆมาก เพิ่มมาคือแบกงาน โดนบีบแรงกดดันจากลูกค้าและคนทำงานด้วยกันแลกกับรายได้หีมด สัสดอก ถ้ากูคิดไวกว่านี้คือไม่น่าหลวมตัวไปลองเลย เสียความรู้สึกไปเดือนนึง เวร กูเลยไม่แจ้งไรไปไง มากกว่านั้น ผจก. ปสดที่กูเจอ มันมาทำงานใหม่ๆก็เจอแบบหนักกว่ากูเจออีก คือโดนแบนมาตั้งแต่ทำงานวันแรก ร้องเรียนไปโดนเมิน เจอแรงโต้กลับมาหนักกว่าเดิม คือเหี้ยกว่าสมัยกูมาทำอีก ไม่ลาออกกูก็คง ปสด. เหมือนพวกแม่ง

ถึงยังไง CRG ยังไม่บัดซบคบไม่ได้เท่า7-11 อันนี้เหี้ยสุด ห่วยสุด เม็ดแตดหมาสุดในวงการทำงานคนไทย กูอวยให้เลย

เป็นเซลยากไหม ทำตำแหน่งเซลโคมาหลายปีจะไปต่อทางไหนได้บ้าง

>>181 ถามเซลล์ในทีมน่าจะตรงจุดสุดนะ

>>182 เซลที่บ.ไม่ได้ใจดีขนาดนั้นอ่ะ

วันศุกร์แล้ว

เจอลูกน้องในที่ทำงานอายุแก่กว่าแถมมีลูกติกมาละด้วย แต่หน้าตา หุ่น ตรงสเป็คกูหมดเลย แถมจริตก็ถูกใจกูมากๆอีก แถมขยันด้วยนะ มาทำงานไม่มีพักเลย ใจกูนี่หวั่นไหวรัวๆจนอดกลัวจะคิดมากไปกว่านี้ว่ะ

เพื่อนโม่ง กูกำลังจะทำงานครบเดือนแล้วแต่กูไม่มีเซ็นสัญญาทำงาน ไม่มีช่วงทดลองงาน กูงงมากเลย
งานแม่งก็ไม่แฮปปี้ อะไรที่เคยตกลงตอนสัมไม่ตรงสักอย่าง ชอบแกมบังคับให้มาทำวันหยุดหรือโอทีอีกต่างหาก
จะลาออกแล้วแต่ติดที่ลงทุนตอนย้ายที่อยู่ไปเยอะ ทำเดือนเดียวได้แค่คืนทุน

งานที่ทำอยู่ไม่โดนต่อสัญญา ถ้าเกิดไปสัมภาษณ์ที่ใหม่แล้วเค้าถามว่าทำไมออก ควรจะตอบว่ายังไงดีอ่ะ

>>187 ก็บอกว่าทำจนครบ contract ก็พอแล้วนี่

กูเฟลมาก เดือนที่แล้วทำงานเกือบเดือนไม่ได้หยุดสักวัน สภาพช่วงนั้นคือตอนเช้าก็ต้องรีบตื่นมาทำงาน กินข้าวหน้าคอม แล้วก็ทำลากไปจนดึกดื่น ทุ่มชีวิตไปที่งานมากๆ แต่กูก็ยังไม่ผ่านโปร ด้วยเหตุผลเรื่อง performance มันเฟลที่กูทำดีกว่านั้นไม่ได้แล้วอะ ทำถวายหัวขนาดนั้นแต่คุณภาพและปริมาณก็ยังไม่ถึงเกณฑ์ที่เขาต้องการอีก

>>187 บริษัทไม่ต่อสัญญาเพราะไม่มีงบ ไม่ต้องการคน

>>189 ก็นั้นละคือเหตุผล สำหรับคนอื่นเขาไม่จำเป็นต้องทุ่มเทเท่ามึง เขาก็ได้งานตามที่ต้องการ แสดงว่ามึงไม่เหมาะกับงานนั้นละ

>>189 work hard vs work smart
สู้ๆเพื่อนโม่ง

เราจะสามารถทรีตนศ.ฝึกงานเป็นเพื่อนร่วมงาน มากกว่าจะมองเป็นนศ.ได้มั้ย ถึงจะแค่เวลาสั้นกว่าแต่เขาก็ทำงานร่วมกับเราอะ บางสาขาทำงานเกือบเท่าประจำแล้วด้วยซ้ำ ขาดแค่บางอย่างที่ต้องใช้ประสบการณ์

>>193 ก็ได้ อายุก็ไล่เลี่ยกัน แต่มันมีเรื่องความลับบริษัทและการเข้าถึงข้อมูลบางส่วนที่นศฝึกงานไม่สามารถเข้าถึงตรงนั้นได้ ขึ้นอยู่กับหน้าที่ บริษัทเล็กๆเขาอาจไม่ถืออะไร

เห็นที่ทำงานใช้ no have = ไม่มี แล้วขัดลูกตามากๆ

>>195 ขอร้องให้เติม t เข้าไปอีกซักตัว

เออ ร้านกูกำไรน้อยไปว่ะ แบบสมมุติจบเดือนกำไร 6-7000 ไรงี้
บังเอิญว่ากูไม่มีภาระมันก็ยังสบาย แต่ถ้ามีขึ้นมามันจะเจ๊งเอา
ที่ทำให้รู้สึกแปลกๆ คือ ถ้ากูเอาไปปล่อยเช่าน่าจะได้ซัก 4-5000 ต่อเดือนโดยไม่ต้องทำไร
เหมือนกะว่ากูทำงานได้เดือน 2-3000 เองป่ะนะ

>>197 7000 นี่คือหักค่าใช้จ่ายทุกอย่างยังวะ ค่าไฟ,น้ำ, เงินเดือนเจ้าของร้าน(มึง), ค่ากินแอบหยิบจากกระเป๋าตังร้านมั้ย ฯลฯ
ถ้า 7000 คือไม่หักเงินเดือนมึงกับไม่แอบหยิบใช้นี่คือแย่แล้วนะ

>>198 หักแล้วสิ เลยเป็นกำไรไง 555 ค่ากิน ค่าอยู่ ค่าน้ำไฟ ค่าภาษีที่อาจจะมีบ้าง ค่าแดกนอกบ้านก็นับแล้ว
ค่าเติมเกมไม่ได้นับ ถ้านับก็ลดไปอีกหน่อยนึง เออ แต่เงินเดือนกูยังไม่ได้หักว่ะ หมายความว่าเงินเดือนกูเหลือ 7000 เหรอวะ 555
เออ แย่แหละ 555

>>197 ทำร้านอะไรวะ ตอนนี้แย่หมดว่ะ ยังรอดอยู่มีกำไรบ้างก็ดีแล้วมึง

>>199 สัสนี่
มึง มั่ว แล้ว
ค่าแดก ค่ากินอยู่ ค่าใช้จ่ายส่วนตัวห่าเหว ที่ไม่ใช่ค่าใช้จ่ายของตัวธุรกิจ ห้ามเอามาปนกับกระเป๋าตังร้านเว้ย อย่าบริหารแบบกงสีโง่ๆแบบบ้านนอกแล้วมานั่นงงว่าทำไมกำไรน้อย
สิ่งที่ห้ามเด็ดขาดเลยของคนทำร้านอะไรก็ตามคือ หยิบเงินจากกระเป๋าตังร้านไปทำเหี้ยอะไรก็ได้ตามใจชอบเพราะว่านี่คือกิจการชั้นเองจะใช้เท่าไรก็เรื่องของชั้น
เพราะจะเป็นแบบมึงนี่ไง มึงจะไม่รู้ว่าร้านได้กำไรหรือขาดทุนเท่าไร และมึง ตัวมึงเองใช้เงินกับเรื่องส่วนตัวเท่าไร

ทำบัญชีร้านกับบัญชีตัวเองแยกกันโว้ย ความจริงคือมึงกำไรเกิน 7000 มาเยอะ แต่หมดไปกับไอ้แอบหยิบใช้ ซึ่งคือเงินเดือนที่มึงแอบแบ่งให้ตัวเองแบบมั่วๆมาตลอดนั่นแหล่ะ

>>201 กูก็อยู่บ้านนอกจริงๆ นี่หว่า
โอเค แต่พอเก็ตที่มึงจะสื่อ

ทำงานแนวๆเอเจนซี่ แล้วลูกค้าออกแคมเปญตามที่ทีมแนะนำแต่ไม่ประสบความสำเร็จเลย ตอนนี้รู้สึกแย่มากเพราะตัวเองเป็นหัวหน้าโปรเจกต์ด้วย แต่กลับไม่สามารถช่วยเหลือลูกค้าได้ แอบรู้สึกว่ามันไม่ควรเป็นกูที่มาอยู่ตรงนี้เลย ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะทำได้ดีกว่านี้ก็ได้ ตอนนี้กลัวการทำงานไปเลยว่ะ

(ดิสเคลมว่าสิ่งที่แนะนำไปมีดาต้าประกอบ และคนอื่นทำก็ประสบความสำเร็จนะ แค่ลูกค้ากูทำแล้วไม่สำเร็จ)

ใครเคยลาออกไวที่สุดเท่าไหร่วะ
กูทำเดือนกว่า แต่สุขภาพกูแย่แบบแย่มากตั้งแต่มาทำงานนี้ หาสาเหตุไม่ได้แต่อาการเจ็บป่วยที่เคยเป็นมาในระยะสิบปีมานี่แม่งกลับมาหากูพร้อมกันหมดเลย (ยอมรับว่างานกับบริษัทก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่ด้วย บั่นทอนจิตใจพอควร)

เบื่องาน ทำงานไม่ตรงสายแต่ต้องทนทำไม่งั้นเลือกมากก็อดตาย เห้อม

>>204 ของกุเดือนนึงก็แจ้งออกละ

>>204 กูเคยได้ยินว่าสุขภาพจิตมันจะส่งผลกระทบสุขภาพกายเพื่อนโม่ง นายอาจเรื้อรังสะสมแล้วพึ่งออกอาการ

ตอนนี้แม่งกูทำงานระบบราชการ พอมีประชุมทีแม่งต้องวิ่งหาน้ำหากาแฟให้เจ้านาย กูชอบสวัสดิการวันหยุดไรพวกนี้นะแต่แม่งกูไม่ชอบตรงนี้เท่าไหร่ต้องคอยเทคแคร์นายพอลืมนิดหน่อยอะโดนพนักงานด้วยก้นตาเขียวใส่ละ แม่งหงุดหงิดชิบถ้าถามว่ากูจะทำไงต่อ กูหางานใหม่เรื่อยๆแหละเอกชนคงไม่จุกจิกหมอยกับเรื่องห่านี่

>>208 บ.เอกชนไทยอาจไม่ต่าง คนไทยแม่งเจ้ายศเจ้าอย่างจะตาย ถ้าให้ชัวร์ไปบ.ฝรั่งเหอะ

พรุ่งนี้ก็วันจันทร์อีกแล้วเว้ยเพื่อนโม่ง

อะต่อๆกูจาก208นะ คือเจ้านายหัวหน้าแม่งไม่ซีเรียสเรื่องพวกห่านี่เท่าไหร่นะ แต่ลูกน้องด้วยกันเองชอบกดดันว่าต้องเอาใจนายนู้นนี่นั่นหูตาไว อีควายเอ้ยกูก็มีงานต้องรับผิดชอบปะวะแม่งต้องมาคอยนั่งถลึงตามองเจ้านายไปไหนทำไรหรอเลขาก็ไม่ใช่ปะแม่งๆๆๆๆ

วันจันทร์ที่น่าเบื่อวนมาอีกแล้วว

เค้าว่าพวกเจ้านายจีนเกาหลีส่วนใหญ่จะเหี้ยนี่จริงมั้ย

>>213 จีนเหี้ยจริง ส่วนเกาหลีที่กูเจอมาไนซ์มาก แต่เหมือนเขาก็เกลียดวัฒนธรรมทำงานแบบเกาหลี เพราะงั้นอนุมานว่าปกติเกาหลีก็คงเหี้ย
อีกเหี้ยนึงที่กูเจอคือญี่ปุ่น

>>214 แปลว่าวัฒนธรรมการทำงานแบบดั้งเดิมพวกนี้คือเหี้ยหมดสินะ อยู่ที่เจ้านายว่าหัวเก่าหรือหัวใหม่ กุก็เคยเจอนายญี่ปุ่นเหมือนกันทีแรกก็หวั่นๆแต่เอาจริงค่อนข้างชิวนะ เข้างานเลิกงานตามเวลา ขนาดโอทียังถามเลยว่าต้องเปิดโอเหรอ ประมาณว่าเปลืองงบ 555 แต่ประชุมบ่อยโคตร

วันนี้มีประชุมใหญ่ของแผนก (แบบออนไลน์) แล้วทีมย่อยทีมไหนมีสมาชิกใหม่เค้าก็จะให้แนะนำตัว
ไม่รู้กูคิดมากไปป่าวนะ แต่เวลาทีมไหนมีผู้หญิงหน้าตาดีเข้ามาแล้วมีคนเข้ามาแซวเยอะๆนี่กูว่าเป็นอะไรที่ไม่ควรทำเลย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริษัทใหญ่ๆที่ตอนเข้ามาโดนบังคับเรียนคอร์สเรื่องการไม่เลือกปฏิบัติต่อเพื่อนร่วมงานด้วยแล้ว

ที่รู้สึกเหี้ยคือมีคนนึงในทีมกูที่เป็นผู้หญิงหน้าตาดี เค้าลาออกไป แล้วแป๊ปเดียวก็กลับเข้ามาใหม่ แต่ไปลงทีมย่อยอื่นแทน
คนทีมกูก็เข้าไปแซวว่าแบบอ้าวไปลงทีม...หรอ น่าเสียดายจัง คนทีมอื่นก็มาแซวต่อว่าแบบคนนี้ตรงสเปคทีมนี้หรอครับ มาแซวกันเต็มเลย
คือมาแซวเพราะเค้าเคยอยู่ทีมกูโว้ย อย่าเอาพวกกูไปรวมกับนิสัยแบบพวกมึงได้มั้ย

>>216 กูก็ไม่ชอบแต่พวกผู้ชายที่รู้จักชอบทำกัน กุว่าการทำแบบนี้แม่งทำให้คนน่าตาดีอึดอัด แล้วก็ทำให้คนหน้าตาไม่ดีรู้สึกแย่ในตัวเองไปอีก

การทำงานแบบจีนนี่ ถ้าจีนใหญ่คือเหี้ย 100%เลยใช่ไหมวะ? ส่วนจีนประเภทอื่นใครเจอมายังไงมั่ง? ของกูเจอจีนไต้หวันหว่ะ บอกเลยว่าเหี้ยไม่ต่างจีนใหญ่มาก แค่ว่าเรื่องเงินกับนโยบายการจ่ายเงินออกจะแฟร์ๆ ไม่ถึงขั้นไม่ให้ไรเลยแต่ไม่ถึงแบบให้ได้หมด ซึ่งถ้าในแวดวงอาชีพเดียวกันนะ มี บ.ที่แรงกดดันไม่ ปญอ มาก แล้วมึงได้เยอะกว่ากูบอกเลยว่าควรไป หรือไม่สบายใจเรื่องคนนี่คือจะไปก็ลองไปได้เลยถ้าไม่ติดสัญญาไรหนักหนานักนะ กูเห็นคนไทยในไต้หวันคือทำแบบนี้กันเยอะมาก ถ้าสวัสดิการดี ไม่มีปัญหากับคนก็โอเคไป อยู่ยาวได้คือยาวสัสหมา แต่ถ้าเจอติดบ่วงติดหล่มในเรื่องงานนี่โคตรนรกเพราะงานของไต้หวันชอบยัดงานทุกหน้ามาให้ เถ้าแก่แม่งคล้ายๆบ้านเราเลย ชอบคนที่ทำงานเป็นเป็ดไอบ้า เป็นทุกอย่างให้ได้แต่ไปสุดทางไม่ได้สักอย่าง

วันนี้วันอังคารแล้วเย้~ เหลืออีกเดือนหนึ่งกูจะเป็นอิสระ นับถอยหลังต่อไป...

>>218 อยู่บ.น้ำมันจีนในไทยเนี่ย สวัสดิการห่วยแตกมาก กดเงินเดือน อยากได้งานไวๆ เสป็คไม่ตรงแม่งหยวนๆตลอด กูต้องให้ส่งเมลล์มาคอนเฟิร์มว่ามึงจะเอาเองนะ กูบอกมึงแล้วนะว่าไม่ตรง

>>214 ของกูที่เจอญี่ปุ่นไม่เหี้ยเลย ดีมากกก แต่เวลาทำงานซีเรียสแบบสัสๆ
>>215 มึงอยู่บริษัทเดียวกับกูปะเนี่ย 5555555

กุแพนิคมากเลยว่ะ ทั้งๆที่ยังไม่ได้โดนด่าอะไรแค่รู้ว่าตัวเองพลาดนึงนึง เลยก็เอาแต่คิดว่ากุทำพลาด เค้าต้องโมโหกูแน่ๆ กูต้องไม่ผ่านโปรแน่ๆ ทำไมกุกาก บลาๆ รู้สึกตัวเองโง่ใากและถูกคนอื่นเหยียดหยามตลอดเวลา พอโดนตินิดนึง หรือใครไม่เห็นด้วยนิดนึงกูก็จะตัวหดเหลือเซนเดียวแล้วอ่ะ เอาแต่คิดว่ากุแย่ตลอด ประชุมทีก็เอาแต่สังเกตสีหน้าคนอื่นถ้าเค้าไม่ยิ้มกุก็จะใจแป้วเลย เห่อ

>>222 มึงปล่อยความคิดสบายๆกลับบ้านก็คือทิ้งเรื่องทำงานให้หมดกูก็เป็น แต่อย่าลืมมึงแคร์ทุกคนบนโลกไม่ได้แคร์ใจตัวเอง ถ้ามึงทำดีที่สุดแล้วมึงก็ไม่ต้องกังวล อีกอย่างเราดีแค่ไหนถ้าคนจะไม่ชอบก็คือไม่ชอบ ให้กำลังใจมึงนะขอให้ผ่านพ้นช่วงนี้ไปให้ได้ พยายามเข้า

หาซื้อบัญชีได้ที่ไหนวะ อยากได้จริงๆ

ทำงานกับทีมที่มีแต่รุ่นน้อง gen y แล้วแม่งลามปามชิบหาย แก้ไงดีวะ แม่งท้อ

>>225 gen y กูว่าไม่เท่าไหร่นะ แต่ gen z นี่สิ...

>>226 เออไอ้สัส เจน z นี่แม่งยิ่งกว่า y อีกนะ กุเคยเป็นพี่เลี้ยงฝึกงานให้เด็กเจน z แล้วปวดกะบาลสัสๆ อีโก้สูงทะลุฟ้า อย่างว่าแหละโตมากับยุคอินเทอร์เน็ต กูรู้กูเจ๋งกูแน่ที่สุด แต่ทำออกมาจริงๆห่วยแตก ก็โทษทุกอย่างยกเว้นตัวเอง

กุเจน z ชอบทำงานกับเจน y สุดละ กุรู้สึกว่าโดยทั่วไปจะเป็นรุ่นพี่คนเก่ง พอมีประสบการณ์ แต่ใจดีประณีประนอมอะ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ถ้า x กับ z มักจะเจองี่เง่าหัวแข็ง

>>225 มึงอายุเท่าไหร่เนี่ย มีรุ่นน้องเป็นเจน Y (O_O)
กูเจน Y ทุกวันนี้ไปทำงานนึกว่าตัวเองเป็นศาลพระภูมิ คนยกมือไหว้กันแทบจะทั้งบริษัทแล้วนะ 555 รู้สึกแก่ชิบหาย

>>229 gen yอ่อนสุดก็20ปลายๆละนี่ไม่แปลกหรอก

>>215 ใช่ๆกูก็เจ้านายญป.หัวใหม่แบบเขาใจดีมาก ตั้งใจสอนงาน มีผิดพลาดเขาก็มีดุตามความซีเรียสของงานล่ะ แต่ถ้าเราตั้งใจแก้ความผิดพลาด เรียนรู้เขาก็ให้โอกาสอยู่ แบบน้อยบ.มากจะเจอคนญป.ใจดีขนาดนี้ เลยว่าอยู่ที่คนจริงๆ เขาเป็นMDอายุน้อยเคยไปทำที่สาขามาเลมาก่อนเลยใจดีมากอ่ะ

เออ แล้วกูขอยินดีกับตัวเองหน่อยผ่านโปรแล้วตอนต้นปีกูเคยมาบ่นเรื่องทำงานได้สี่วันแล้วคนญป.ให้ออกแบบงงๆ ว่ากูทำไรผิดไป

ตอนนี้เจอบ.ใหม่ที่ดีกว่าเดิมแล้วต้องขอบคุณบ.นั้นที่ให้กูได้เจอที่ๆดีกว่าเดิมมากๆ กูจะตั้งใจต่อไป

>>227 +1 เจน Z ถ้าเจอดีก็ดีใจหายไปเลยน่ารักแบบติดแจพี่เลี้ยงสอนงานเลยนะ ถ้าเจอแบบอีโก้ค้ำฟ้ากูรู้ทุกอย่างนี่มึงเตรียมตัวชิบหายได้เลยไม่ฟังเหี้ยไรทั้งสิ้น กูจะเป็นยอดนักฉอด อะไรที่ไม่ทำตามกูคือโง่หมด นี่ประสบการณ์ตรงกูเลย

ประเด็นคือเก่งกว่ากูกันด้วยนี่สิ ข่มกันชิบหาย

พฤหัสฯแล้วววว สู้ต่อไปตัวกู สู้ต่อไปเหล่าซาลารี่โม่ง

>>235 อยากให้วันนี้เป็นวันศุกร์ ;_; สู้กันต่อไป ดีหน่อยเดือนหน้าหยุดเยอะ รู้สึกมีกำลังใจ

กุล่ะอิจฉาคนที่ทำงานแล้วสนุกกะงานจริงๆ กุทำแบบนั้นไม่ได้

>>237 บางทีมันก็แลกมากะเงินที่น้อยมากนะ 5555

>>238 แต่งานที่กุทำทั้งไม่สนุกทั้งเงินน้อยด้วยเนี่ยสิ

>>236 อยากให้พรุ่งนี้เป็นเมื่อวานจัง วันนี้จะได้เป็นวันศุกร์

>>236 เดือนหน้าบอไม่หยุดอะดิ่มึง T-T ได้หยุดจริงๆแค่2-3วัน

เลิกงานแล้วต้องนั่งแวะพักใจก่อนเข้าบ้านว่ะ เหมือนเป็นที่ๆกูได้สบายใจสุดๆละ งานก็ไม่อยากไปทำ บ้านก็ไม่อยากกลับ ชีวิตกูมาอยู่ในจุดนี้ได้ไงวะ

อยากถามโม่ง พวกมึงอ่าน เรียนหรือไปฟังอะไรที่มึงสามารถwork smartหรือเอาไปปรับใช้ได้มากขึ้นป่ะวะ? มาแนะนำกันเถอะรู้สึกงานที่กูทำๆอยู่มันช้า ไม่ทันใจเพื่อนร่วมงาน ทำไปเหมือนยิ่งwork hardมากขึ้นเรื่อยๆเลย ยิ่งทำยิ่งเจอแต่แรงกดดันหว่ะทั้งๆที่งานแม่งไม่น่าหนักหนาอะไร

>>242 เป็นว่ะมึง กูเบื่อทั้งงานทั้งบ้าน ถ้าไม่ห่วงแมวคงอยากหนีไปอยู่ไกลๆ กูจะบ้า

ท้อวุ้ย ตอนนี้รู้สึกตัวเองไม่ค่อยได้เรียนรู้อะไรจากงานแล้ว หาเลื่อนในบ.ก็ไม่ได้ จะลาออกหางานใหม่ก็หายากสัด ยิ่งรู้ว่าเงินเดือนตัวเองเทียบกับคนวัยเดียวกันแล้วต่ำสัดนี่ท้อชิบหาย
ทุกวันนี้อาศัยเรียนคอร์สฟรีนอกเวลางาน แต่เรียนทฤษฎีแม่งไม่ได้เท่าปฏิบัติจริงจนรู้สึกตัวเองก็ไม่ค่อยได้อะไรอยู่ดี ท้อว่ะ งานแอดมินนี่มันเหี้ยสัดๆ

>>245 ทำใจว่ะ งานที่ไม่ต้องอาศัยทักษะเฉพาะทางมันก็แบบนี้ สะสมความรู้คอร์สนอกต่อไปดีแล้ว งานประจำก็ทำเก็บตังไป

พวกมึงวันศุกร์แล้วสู้ๆนะ ใครทำงาน6วันก็เหนื่อยอีกวันนึงนะ กอดพวกมึง

>>247 ทำเสาร์แล้วได้ตังเยอะยังพอ นี่ทำเสาร์แล้วยังได้ตังเท่าพวกทำห้าวัน ล้องห้าย

บริษัทไม่เรียกกูรีวิวโปรอ่ะ ทั้งๆที่คนมาพร้อมกันได้รีวิวไปแล้ว กูควรเริ่มกังวลมั้ยวะ

>>249 ถามหัวหน้าไปเลยว่าส่วนของมึงนี่ยังไง

ฝึกงานกับเจ้าของบริษัทโคตรอึดอัด เขาเห็นกูเป็นรุ่นน้องรุ่นพี่กันเพราะจบสาขาเดียวกันเลยลงมาช่วยดูแลมอบหมายงานให้ แต่ขอโทษนะ อายุนี่รุ่นปู่กูได้ T_Tอึดอัดวะ

>>251 มาสลับร่างกับกูมามะ กูหล่ะเกลียดคนรุ่นๆเดียวกัน ชอบทํางานกับรุ่นแก่ๆมากกว่า เพราะขกคุยชห

พน.วันจัน

>>253 ขยี้ทำไม ;_;

>>254 ให้ช้ำใจตัวเอง สัส สั่งงานวันศุกร์ตอนที่กูกำลังเก็บของกลับบ้าน บอกให้เสนอในที่ประชุมวันจันทร์เช้า เท่ากับว่ากูต้องเอามาทำวันเสาร์อาทิตย์

>>255 ไอ้แบบนี้เป็นเรื่องปกติของชาวโลกป่าววะ

>>256 ไม่ควรปกติ แต่ทำกันจนกลายเป็นปกติไปแล้ น่าเศร้า

กำลังคิดวางแผนจะลาออกจากงานงี่เง่าเพราะรำคาญอีแก่ที่ทำงาน ไปทำร้านอาหารที่ต่างประเทศ ก็ไม่วายเจอพวกขัดแข้งขาสารพัด คือมึงจะดักดานต่อไปก็เรื่องของมึงเถอะ กูอยากไปที่ที่ดีกว่า

>>258 คนเหี้ยมีอยู่ทุกที่แหละเพื่อนโม่ง เอาใจช่วยมึงนะ

>>191 จะมาบอกว่ามารู้ทีหลังแล้วไม่ใช่แบบนั้น ตอนนี้มีคนไม่ผ่านโปรตามๆกูมาแล้ว คนนี้ก็ทำเยอะเหมือนกัน ที่พวกกูทำงานเยอะไม่ใช่เพราะทำช้าทำเหี้ย แต่ทำตามปกติแหละ แล้ว work load จนเกินไปมันเลยต้องอยู่ดึก บ.มันเหี้ยว่ะ มันแค่หาข้ออ้างเอาคนออก นี่มันไม่มีใบประเมินงานให้กูเลยด้วยซ้ำ แค่มาพูดใส่หน้าว่ากากๆๆ

>>260 ก็เข้าสูตรที่เค้าบอกเด็กสมัยนี้ทำงานไม่ทน ทนทำแบบนี้ไปอีก3-5ปีมึงก็จะทำงานเยอะๆนั้นทันเองแหละ หลังจากนั้นถ้ามึงรักษาperformanceได้5-10เงินเดือนมึงก็ขึ้นได้อีกตั้ง 5000-10000 ละ

>>258 อ่านละงงมึงหว้ะ คือตอนนี้มึงทำงานเมืองนอกเหรอ? หรือยังไงวะ ทำร้านอาหารไทยป่ะวะถึงได้เจอไรแบบนี้

ทำงานในไทย กับ ต่าง ครสมันต่างกันไหมวะ

>>262 ใช่ งานร้านอาหารไทยแต่รายได้ดีมาก ซึ่งกูศึกษาทุกอยย่าง ข้อมูลทุกอย่างแล้ว แล้วเจอเพื่อนมาพูดใส่ว่า มันไม่ง่าย มันนั่นนี่ บลาๆๆๆๆ ทั้งที่ตัวนางอยู่ต่างประเทศชีวิตดี๊ดี แต่มาขัดคนที่กำลังจะไปเจอความเจริญ

>>264 ร้านอาหารไทยในต่างแดนคือจุดเริ่มต้นดีสุดของคนไทยอพยพเลย แต่นั่นแหละขายดีสัสๆ แต่เวลาได้เงินคือได้น้อยกว่าร้านอาหารชาติอื่นนี่ดิ สิ่งที่กูไม่เข้าใจคือถ้าสกิลภาษาแม่นจัดๆ แล้วไม่ได้เซียนครัวไทยแต่เซียนครัวอื่นมาบ้าง คนไทยมันไปพวกร้านครัวญี่ปุ่น ครัวจีน ครัวยุโรปตั้งแต่เริ่มเลยไม่ได้เหรอวะ? หรือเพราะร้านไทยมันอะลุ่มอ่ะล่วยสุดในวงการงานนี้ก็ไม่รู้นะ ละยิ่งเมกาคนบ่นกันว่าแดกแต่ทิป ฐานเงินเดือนตกต่ำมาก ไม่รู้ว่าในออส, นิว, หรือพวกร้านไทยในฝั่ง EUก็เป็นงี้ไหม

>>265 ส่วนมากเจ้าของคนไทยแล้วจ้างแบบ illegal

>>265 ของกูมันมีขายอาหารญี่ปุ่นด้วย

>>267 มึงก็ไปสิวะ กลัวไรกะขี้ปากชาวบ้าน ปัญหาของเมืองนอกมันก็มีแหละ แต่ไว้เจอค่อยว่ากัน

>>267 สรุปร้านต่างแดนที่มึงจะไปขายของแบบ hotpotเหรอ ร้านแบบนี้มึงจะได้รายได้สักเท่าไหร่วะ กำไรมีแต่เข้าเจ้าของ .... พวกร้านขายของแบบเน้นบุฟเฟ่ต์ , สายพาน รายได้คนทำงานไม่ค่อยจะเยอะนะมึง เดาว่าไม่ใช่แค่เมืองไทยนะ เป็นทุกที่ ถ้าไม่อลาคาสfine-dinning ทำไมกูรู้สึกว่าจ่ายน้อยชิบหายหว่ะ

หมดไฟทำงานแล้วว่ะ กูรู้สึกปีนี้บริษัทตั้ง Objective ให้เยอะสัสๆจนกูว่าทำไม่ไหวแล้วถึงแม้จะทำลงไปก็คงไม่ได้อะไรว่ะ กูไม่อยากเหนื่อยฟรี จน ตอนนี้กลสบเป็นไม่อยากทำอะไรเลย มาทำงานก็ลอยหน้าลอยตาไปวันๆ กูกำลัจะหมดอนาคตกับบริษัทนี้แล้วใช่ไหม

ขอคำแนะนำหน่อย เพิ่งฝึกงานแต่เหนื่อยอะ กำลังคิดว่าจบแล้วทำงานฟรีแลนซ์เหมือนเดิมดีไหม ทำงานอยู่บ้านเป็นเจ้านายตัวเอง ได้เงินตกเดือนละหมื่น หมื่นห้า อาจมากกว่านี้ตามความขยัน อยากขอคำแนะนำจากคนมีปสก.หน่อย พวกเรื่องสวัสดิการ ประกัน หรือการวางแผน ปสก ไรพวกนี้ที่จำเป็นต้องรู้ต่อชีวิตข้างหน้าอะ เห็นเงินเดือนเริ่มต้นแล้วก็ประมาณนี้แล้วยังมีค่าเดินทางค่าไรอีก เลยติดว่าฟรีแลนซ์น่าจะดีกว่า แต่ก็กลัวเรื่งอนาคต

>>270 สภาพเดียวกับกูเลย 555

อยากถามหน่อยว่าระยะเวลาประสบการณ์ทำงานนี่ปกติเขาดูจำนวนปี หรือทั้งปีเเละเดือนด้วยอะ กูอยากลาออก
เเต่ก็ทำงานมาปีนึง 3เดือนละ กำลังคิดว่าทนอยู่ต่อให้สองปี หรือปีครึ่งเลขมันจะสวยกว่าไหม หรือช่างเเม่งเถอะ

>>273 ปกติก็ช่างแม่งของมึงถือว่าไม่น่าเกลียดในยุคปัจจุบันนี้

>>273 ถ้าถามกู ปีครึ่งสวยกว่าปีสามเดือนแน่นอน ปีสามเดือนคนส่วนมากจะตีกลมๆ เป็นปีเดียว แต่ปีครึ่งก็คือปีครึ่งไม่โดนปัดลง ถ้าทนไหวอยู่ได้สองปีก็ดูดีกว่า

>>273 คนปกติได้งานใหม่ก่อนค่อยลาออก อายุงานก็จะเป็น ตั้งแต่เดือนxปีyถึงปัจจุบัน เศษห้อยกี่เดือน HR ไม่ค่อยสนหรอก ตรงกันข้ามคือถ้าว่างงานจะมีคำถามว่าทำไมลาออกเพิ่มขึ้นมา

ล่าสุด crg ไปควบร้านShinkanzen Sushiแบบเป็นนายใหม่แทนไปละ หวังว่าแม่งจะไม่ขูดรีดคนเก่าๆจนเกินไปละกัน ยังดีตรงที่จ่ายโอกับคนที่เปิดควบปิดและคนที่ทำเกินเวลา สมัยเก่าๆที่คนเก่าเคยไปทำแม่งเป็นความทรงจำที่ดีมาก นโยบาย บ. ไม่ได้เหี้ยมากแต่ยังพออยู่ได้ อีcrgกงสีส้นตีนนี่คงมาทำให้คนในนั้นเค้าอยู่กันยากกว่าเดิมชัวร์

กุเพิ่งเคยทำงานบอสัด อยากรู้ว่าถ้ากูทำงานมาปีนึงรวมตอนทดลองงานแล้วออกนี่เค้านับครบปีนึงเลยมั้ย หรือไม่นับช่วงทดลองงานสามเดือนแรก

>>278 นับตั้งแต่วันแรกที่ทำงานให้บริษัทนะ ก็คือนับช่วงทดลองงานด้วยอ่ะ

>>279 นับหมด

>>279 >>280 โอเค แต๊งหลาย

มีใครเริ่มทำงานช้ามั่งไหมวะ เเบบอายุ26 27 28 เพิ่งเริ่มทำงานอะไรเเบบนี้
พูดละค่อนข้างเครียด ใกล้30ละยังขึ้นเป็นระดับหัวหน้าไม่ได้นี่จะหางานยากไหมวะ หมายถึงกรณีอยากย้ายงานอะนะ

>>282 ที่ทำงานกุ30ไม่ใช่ระดับหัวหน้าเยอะแยะนะ แต่ก็ต้องฟีลซีเนียร์หน่อยอะ

11:30ต้องเข้างานละโว้ยยย อีเหี้ยเหนื่อออยยยสัส

อยากหยุดสองวันมั่งโว้ยยย

กอดๆ ชาวทํางานวันเสาร์
แต่ก฿มีวันอาทิตย์ด้วยแล้วหยุดวันจันทร์ กูจะบ้า😭😭😭😭

บ่น กูออกมาอู้งานหว่ะ กูไม่ไหวแล้ววววววววววว ทนทําถึงกันยาเนี่ยแหละ ยิ่งทํางานเยอะหลังๆกูเหมือนเด็กดื้อเอ๋อๆเลยหว่ะ กูอดทนทํางานที่ไม่ชอบไม่ไหวแล้ว ยิ่งทํายิ่งควบคุมอารมณ์ไม่ได้ เป็นบ้า

>>282 เหมือนกันเลย เริ่มงานช้า แต่ตอนนี้เหนื่อยมาก อยากลาออก อยากย้ายสายงาน

>>282 ในที่ทำงานกู อายุประมาณ 30 ส่วนมากจะเป็น senior staff ไม่ก็ assistant manager กันนะ

>>286 เชี้ย ขอบคุณมากที่มีเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกัน ประเทศห่าไรทำงานหนักกว่าคนจีนแผ่นดินใหญ่อีกอีเหี้ย

เครียดหว่ะ พูดภาษาอังกฤษได้ ไอเอลอยู่ระดับปานกลางได้6.5 แต่พอทํางานเจอฝรั่งแล้วกูตั้งตัวไม่ทัน ภาษาอังกฤษกูจะเอ๋อถึงขั้นกากเฉย ฟังเขารู้เรื่องหมดยกเว้นตอนคุย แบบต้องแปลไทยให้เพื่อนร่วมงานแล้วมันงงด้วย กูเป็นโรคแพนิคคนด้วยปกติไม่ได้ออกมาคุยกับลูกค้า เดือนนี้กูเจอลูกค้าฝรั่งมา3ครั้งแล้วแบบมึนทุกครั้ง บอสและเพื่อนร่วมงานไม่ด่าหรอกชมด้วยเพราะเขาพูดไม่ได้เลยแต่กูละอายใจตัวเองว่าแบบเรียนมา พูดได้แค่ตอนเล่นเกมกับด่าคนในทวิต เรดิทควายๆ แต่ทํางานจริงกลับเน่า
อยากจะทําจ๊อบเป็นล่ามเสริมสงสัยหนทางยังอีกยาวไกล ;_;

โม่งที่เป็นล่าม อยากถามหน่อย ฝึกนานมั้ยอ่ะกว่าจะชิน
กูเอ๋อจนแบบ พูดอังกฤษใส่คนไทย พูดไทยใส่ฝรั่ง แล้วแบบไอเคสที่มามันพูดไทยได้ นิดหน่อย เลยแบบคุย2ภาษา งงๆชิบหาย อายหว่ะ แงงงงงงงงงงงงงง๊

ถามซาลารี่แมนวัยยี่สิบปลายถึงสามสิบต้น ถ้าเดินติดๆกันสักชม.สองชม. เดินไม่เร็ว ไม่อยุ่ที่เดิมนาน อารมเดินดูของเลือกของในห้างปวดเอวปวดสะโพกตรงก้นกบกันมั้ยวะ เมื่อก่อนกุต้องเดินสักสามสี่ชั่วโมงนะถึงจะเริ่มปวดแบบนี้ แต่นี่หายไปวฟฮ มาสองปี แทบไม่ออกจากบ้าน พอย้ายกลับมาทำงานเดินซื้ของเข้าหอกุแบบเยินมาก หอบของเดินบนสกายวอล์ค บันไดรฟฟ. ขึ้นหออีก ความแก่มันโหดร้ายขนาดนี้เลยเรอะ หรือกุมีไรผิดปกติควรพบแพทย์ง่ะ

>>293 ไม่นะ เฉยๆ เดินได้สบาย
มึงไม่ค่อยได้ออกกำลังกายอะดิ ช่วง wfh

>>293 ยืดเส้นบ้างวันละ 2-3 นาที ซัก 2 อาทิตย์ก็น่าจะปรกติแล้วล่ะ

ปัจจัยบางทีไม่น่าจะเรื่องอายุหรอก แต่มึงนั่งผิดปรติเวลา wfh นานเกินไป แล้วไม่ค่อยได้เดินก็เลยเป็นแบบเนี้ย ถ้าตรวจสุขภาพอาจจะมีเรื่องให้หมอด่า 555+

>>293 กูไม่เป็น แต่รู้ตัวเลยว่าปวดน่องปวดเท้าเร็วขึ้นกว่าแต่ก่อน ทั้งที่ช่วงก่อนโควิดจำได้ว่าเดินได้ไกลและนานกว่านี้มาก
น่าจะแค่ขยับร่างกายน้อยมานานมั้ง ถ้าเจอพวกปวดหลังปวดขาแบบที่อยู่เฉยๆก็ปวดอาจจะเป็นกระดูกสันหลังทับเส้นประสาทซึ่งอันนี้อันตราย

งาน noc ไม่มีประสบการณ์นี่เงินเดือนเท่าไหร่กันวะ

เครื่องจักรที่โรงงานมีปัญหาแบบหาสาเหตุไม่ได้ ถึงขั้นจะไหว้เจ้าที่แล้วว่ะ

>>298 Have You Tried Turning It Off And On Again?

เวลามึงไปที่ทำงานใหม่ละเจอคนเก่าพูดว่าอยู่ไปเดี๋ยวก็รู้เองนี่คือสัญญาณเตือนทางอ้อมว่าที่นี่มันไม่ดีอย่างที่คิดควรหางานใหม่รอไว้อีกรอบใช่ไหมวะ 55555

>>300 ตามนั้น ออกให้ไวเลย

>>300 แล้วทำไมคนเก่ายังอยู่ละ ถถถถ มึงเคยเจอพวกที่ก่นด่าบ่นทุกอย่างรอบตัวมั้ย ด่าบริษัท ด่าเจ้านาย ด่าเพื่อนร่วมงาน ไม่มีห่าอะไรดีซักอย่าง แต่ก็ไม่ยอมออก บ่นจะลาออกมาไม่รู้กี่รอบกี่ล้านปีละแม่งก็ไม่ออกซะที โทษนะ คือตอนนี้เวลาบ่นจะลาออกไม่มีใครรั้งแล้วอะ ในใจคิดแต่แบบ มึงออกๆ ไปอย่างที่มึงพูดซะทีเหอะ รำคาญ

>>302 แม่คูณณณไม่เคยมีปัญหาในชีวิต เจริญๆ

>>302 คนเก่ายังอยู่กูว่าต้องดูคนพูดด้วยว่าแบบไหน ถ้าคนต่างด้าวกับคนแก่ หรือพวกการศึกษาน้อยๆแต่ได้งานที่นี่ซึ่งแม่งไม่เหมาะกับวุฒิมันด้วย กูก็ไม่สงสัยในตัวคนพูดนะ คนที่มันจะออกบ่อยๆแต่ไม่ออกสักทีกูก็เคยเจอนะ แถมเจอในที่ๆมีคนพูดแบบนี้ใส่กูด้วย 5555 เอาจริงๆกูว่าที่ที่มันควรจะดีอ่ะ คนเก่าๆไม่เอ่ยปากแบบนี้ใส่คนใหม่กันง่ายๆอ่ะ บางที่กูเคยเจอนะ อยู่นานไปไม่มีใครอวย บ. เลยเพราะมันแย่จริงๆเว้ย ส่วนไอที่ที่มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ มันจะมีคนอวยสุดลำโคนสักคนเลยมึง

>>300 ของแบบนี้กูมองว่าทุกที่มันมีข้อเสียของมันอยู่แล้ว ไม่มีที่ไหน perfect หรอก คนอยู่มานานแล้วยังไงก็มีเรื่องให้บ่น แต่คือแค่บ่นไปงั้นๆหรือที่นี่มันเหี้ยจริงๆก็แล้วแต่

เข้ามาแล้วเจอว่าบ.อนาคตไม่สดใสเลย ลูกค้าเก่าก็ลดออเดอร์เป็นสัญญาณกลายๆว่าไปหาเจ้าอื่น ไอ้ครั้นจะไปหาลูกค้าใหม่ก็มีแค่ยิบย่อยเพราะลูกค้าปัจจุบันของบ.ก็รวมพี่เบิ้มของวงการไว้เกือบหมดแล้ว

ทำไมสายงานบริการบางที่ถึงให้เรียกคุณผู้หญิงคุณผู้ชายห้ามเรียกคุณลูกค้า ถ้าlgbtเรียกคุณ คืองงว่าทำไมไม่เรียกคุณลูกค้าคำเดียวเลยมันก็สุภาพไม่ได้เป็นการนับญาติกับลูกค้าด้วย เรียกคุณผู้หญิง/ชาย เหมือนพนักงานเป็นทาสไงไม่รู้

>>307 มันให้ความรู้สึกดู luxury ดีมั้ง? กูคนนึงแหละไม่ชอบเลยให้พนักงานมาเรียกคุณผู้หญิง โถ สภาพกูแม่งไม่ได้ใกล้เคียง เรียกซะกูเขิน ถถถถ ส่วนตัวกูชอบคำว่า "คุณลูกค้า" นะ กลางๆ ดีไม่เว่อร์ไป แต่ก็นั่นแหละ มันแล้วแต่ที่ไหนจะเทรนกันยังไงว่าต้องเรียกว่าอะไร เพราะถ้าเป็นที่ดีๆ มีสแตนดาร์ดหน่อยเค้าจะกำหนดไว้แล้วว่าต้องเรียกยังไง ต้องเรียกเหมือนกัน จะมาปล่อยให้พนักงานเรียกตามใจชอบแบบร้านตลาดล่างไม่ได้

ประเมินผลกลางปีออกละดูทรงแล้วสิ้นปีนี้กูคงไม่ทรงก็ทรุดอ่ะ ทรงคือได้เกณฑ์กลางๆรับโบตามปกติแต่ไม่บวกเพิ่มพิเศษให้ ทรุดคือตกเกณฑ์เลยแล้วไม่ได้โบอีกกูควรย้ายหางานใหม่เลยดีป่าววะ เริ่มจะ Burn out กับที่ทำงานปัจจุบันแล้วด้วย

พวกมึงเคยเจอเคสคนในที่ทำงานถูกฟ้องจนเป็นคดีจากคนในตำแหน่งงานเดียวก
กันไหมวะ? แล้วมีเรื่องอะไรบ้าง?

>>310 ขโมยของไง กับเผยแพร่ความลับของบอ กูเคยเห็นอยู่

>>311 ขโมยของนี่กูไม่แปลกใจนะ แต่เผยแพร่ความลับ บ. นี่ต้อง บ. เป็นคนส่งฟ้องเองไหมวะ? ไม่น่าใช่คนใน บ. ด้วยกันนะที่จะต้องมาทำตรงนี้

จับทางได้ละ หัวหน้าใหม่กูเป็นพวกชอบเสนอหน้า ออกหน้าไปดีลงานก่อน รับๆงานมาแล้วค่อยให้ลูกน้องก็คือกูไปเคลยร์รายละเอียดภายในเองผลคือ กูรับเละทุกอย่างหลังจากหัวหน้าเดินมาสั่งกูว่า ไปทำอันนี้มาหน่อย ไอ้กูก็นึกว่ายังไม่ได้ไปคุยอะไรไว้กับใครก็ต้องเริ่มดีลฝ่ายอื่นๆในบริษัทเองแต่พอมารู้ทีหลังว่า เอ้อ แกก็ไปดีลมาบ้างแล้วนี่หว่า เหลือแค่ให้กูไปเก็บข้อมูลมานิดหน่อยเอง แม่งโคตรเสียความรู้สึกเลย คือแม่งกะจะไม่บอกรายละเอียดอะไรให้กูเลยหรอวะ ถ้าแม่งแค่สั่งอย่างเดียวแล้วที่เหลือกูดีลเองได้แบบนี้ยังพอว่า แต่ตัวเองไปดีลงานคนอื่นมาหมดแล้ว เหลือไส้ในให้กูหาข้อมูลมาให้นี่แม่งจงใจเอาหน้าตัวเองเท่านั้นแหละ คือชอบเสนอหน้าไง ดี๊ด๊าเวลาได้ออกตัวคุยงานกับคนอื่นๆ แต่เวลาลงมือทำก็ใช้ลูกน้องเอาพอจะถามมากก็ไม่ได้ด้วยนะ แม่งอารมณ์เสียใส่ กูรู้สาเหตุที่มันรู้สึกเหนื่อยๆแปลกๆเวลาทำงานตั้งแต่ไอคนนี้ย้ายมาละ

แล้วแม่งชอบมาพ่นๆสั่งงานแบบมั่วๆนะ ตัวเองสั่งงานเรื่องนี้แต่จริงๆหมายถึงให้ทำงานอีกเรื่องนึง กูโคตรปวดหัว

มึงเคยมีอารมณ์นี้กันบ้างมั้ย ในที่ทำงานเจอแต่คนอายุน้อยกว่าสองสามปีที่หน้าที่การงานตำแหน่งมันดูใช้ความรู้ หน้าไบรท์ กินไวน์ เวลาเขาคุยงานกันก็ดูเอเลแก๊นท์สัด ในขณะที่ย้อนมองตัวเองแล้วงานที่ทำก็พื้นๆ เป็นมนุษย์ผักเหนื่อยๆ ที่น่าจะเป็นออฟฟิศซินโดรมก่อนสามสิบ สมัยเรียนกุฉลาดมากนะ ทำไมกุมาจบที่ตรงนี้วะ

>>315 เขาเลยบอกเด็กใหม่ไฟแรงไง

>>313 ทำผลงานเอาหน้า ละคนแบบมึงควรกั๊กไอเดียสุดๆไปเลย ถ้าปัญหาไม่มาถึงมึงมึงไม่ต้องออกตัว เผลอๆเด็กใหม่ที่มาทีมมึงอาจจะโดนไอเหี้ยนี่ขโมยผลงานหน้าตาเฉยได้ง่ายๆไปอีก

รำคาญรุ่นพี่ข้างแผนกชอบมาจับผิดถึงในแผนก เพราะจุดที่ทำงานมันทับกัน กูยอมรับนะว่าผิดจริงแต่มันไม่กระทบกับการทำงาน ผิดแค่ระเบียบการแต่งกายที่สะดวกต่อการทำงานมากกว่าแค่นั้น ถ้าไม่สังเกตก็ไม่เห็นหรอก วันนี้กูหลุดขึ้นใส่มันด้วย ดีที่หัวหน้ากูเข้าใจเลยไม่ได้ว่าอะไร แต่แม่งยิ่งทำให้กูโมโห เสือกได้เสือกดีจริงๆ หน้าที่แม่งก็ไม่ใช่ หัวหน้าระดับบนกว่าแม่งก็เคยเห็นกูแล้วยังไม่ว่าอะไร มีแม่งคนเดียวนี่ละที่มีปัญหาแล้วโพนทะนาจนคนรู้กันทั่ว เจ็บใจจริงๆ ที่พลาดให้มันจับได้

>>313 แล้วเป็นพวกจับเพอเฟ็คชั่นนิสด้วยนะมึง แบบย่อหน้าไม่สวย เว้นบรรทัดชิดไป กูเจอคอมเม็นต์บ้าๆบอๆแล้วหงุดหงิด

>>319 หัวหน้าที่ชอบสั่งแก้อะไรยิบย่อยแบบนี้มีอยู่ 2 ประเภท
หนึ่งคือเพอเฟคชันนิสต์จริง ไม่อยากให้อะไรที่ออกไปในฐานะผลงานของแผนกไม่สมบูรณ์
อีกแบบคือพวกทำเป็นเก่งแต่ที่จริงกลวง อยากตรวจแก้งานลูกน้องให้เห็นว่าตัวเองสมเป็นหัวหน้า แต่ไม่มีปัญหาตรวจส่วนที่เป็นคอร์งานจริงๆเลยต้องติเปลือกพวกนี้ให้รู้สึกว่าตัวเองได้ทำงาน
คงไม่ต้องบอกว่าของมึงเจอแบบไหน 555

น่านไงบ่นในนี้ไม่ทันไรกูก็โดนวางยาแล้ว คือมันมี Trial ที่ต้อง Run จันทร์หน้านี้แล้วแม่งก็จี้ๆๆกูให้ไปเตรียมแผนมา กูก็ไปคุยๆกับแผนกอื่นที่ต้อง Trial ด้วยกัน แล้วก็โป๊ะเชะ หัวหน้ากูแม่มไปรับปากมั่วอีกแล้วว่าทำจบภายในวันจันทร์ได้ ใช้เวลาครึ่งวันซะด้วยซ้ำ แต่แผนกที่กูไปคุยมาเค้าบอก โห แค่ Setting ตามระบบของเค้ามันก็กินเวลาเกินครึ่งวันไปแล้ว มึงยังจะหวังเก็บข้อมูลเหี้ยไรอีก งานนี้แม่งคงกะให้กูเอาแผนไปคุยตอนประชุมใหญ่แล้วตัวเองก็โชว์พาวตบหน้ากูบอกว่าทำไม่ได้หรอก ไปปรึหษาทีมอื่นแล้วบลาๆๆ สัส ดีนะกูรู้ตัวก่อน เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ ทำไงกับไอ้คนแบบนี้ดีวะ

>>320 กูว่า>>319 >>313 มันเจอแบบสองหว่ะ 555 จากที่มันเล่านะ เหี้ยซ้ำสองคือสันดานขี้ขโมยผลงานชาวบ้านนี่ถ้ารายได้ไม่ได้สูงนะ เจอที่ไหนรับสมัครใหม่แม่งออกเหอะ หรือถ้าทำไปวันๆได้ก็ทำ รอมันโดนบีบออกละค่อยกลับมา แต่ที่กูแปลกใจนะ ทำไมเปลี่ยนหัวหน้ากันง่ายๆจังวะ

เมื่อไหร่จะหมดเวรหมดกรรม

>>322 นโยบายบริษัทกูคือ โรเตชั่น ทุกๆ 2 ปี

>>324 ยินดีต้อนรับสู่การเป็นเป็ด

>>324 โรเตชั่นในแผนกเดิมนี่แหละ แต่ไปดูผลิตภัณฑ์อื่นๆ เอาจริงกูก็อยากย้ายไปแผนกอื่นๆบ้างนะ เห็นพวกแม่งทำงาน WFH เช้า-สาย-บ่าย-เย็น ลงสตอรี่อยู่คาเฟ่ตลอด แต่ดันได้โอทีเพิ่มเติมเฉย(น่าจะกลับมาประชุมต่อที่บ้าน) ต่างกับกู ทำงานงกๆๆอยู่ในไลน์

กุแม่งชอบเป็นงี้ทุกที ลืมเรื่องสำคัญตลอด แต่เรื่องไม่สำคัญเสือกจำได้
ปกติกูตรงต่อเวลามาก ทำงานมาสามเดือนไม่เคยเข้าประชุมสายซักครั้ง กุจำได้ทุกครั้ง ทุก meeting แต่วันนี้มีนัดสำคัญกุเสือกลืมเข้าสายเลยอีเวร รู้สึกแย่มาก ทีกับเรื่องที่เค้าไม่ซีเรียสกุเสือกตรงเวลา แต่พอเรื่องซีเรียสกุเสือกพลาด แม่งเอ้ย กุนี่มันแย่จริงๆ

กูเป็นคน introvert ไม่ชอบสุงสิงกะใคร ทำงานรูทีนกับเดสคริปชั่นครบถ้วน งานอื่นก็ไม่เคยเกี่ยง แต่กูเบื่อสังคมที่จ้องจับผิดกันภายใน ที่บ้านชอบงานที่กูทำตอนนี้มาก กูก็เคยรักงานนะ คิดว่าจะทำไปจนแก่ เพียงแต่หมดไฟเพราะคนในกับหัวหน้าของหัวหน้าอีกที ลองลาพักแล้วก็เหมือนเดิม ไม่รู้จะทำไงดี

>>328 เออ ของกูก็เจอ ไม่รู้เป็นเหี้ยไร ละสายงานกูนะ ทั้งชีวิตทำงานที่เจอมา เวลาบูดใส่กันวันนี้ อีกวันกลับมาคุยกันปกติ ไม่มีบาดหมางกันในวันอื่น แต่ที่ที่กูทำนี่ ปญอ. กลับมาเก็บฟื้นฝอยหาเหี้ยไรไม่รู้ลำไยชิบหาย

งานที่กูทำตอนนี้รายได้ไม่น่าเกลียด งานไม่หนัก การเมืองไม่แรง อย่างมากก็แค่โดนเค้าเขม่นเอา แต่ทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้น
แต่รู้สึกว่าทำๆไปแล้วมันไม่ได้ทำอะไรที่มีสาระ ได้พัฒนาตัวเอง หรือมีคุณค่าอะไรอะไรเท่าไหร่เลย
เหมือนผลาญเวลากับพลังงานไปกับการปัดกวาดเช็ดถูปัญหาที่คนทีมอื่นทำไว้ เข้าประชุมไร้สาระ ทำอะไรให้ครบตาม checklist ของบริษัทไปวันๆ
บ่นๆกับหัวหน้าไป เค้าก็เข้าใจนะ แล้วเค้าก็ปลอบใจว่ามันคงไม่มีที่ไหนดีไปหมดหรอก
ถึงเนื้องานมันจะเป็นแบบนี้ก็ยังดีกว่าต้องไปทำพวกงานที่โดนเร่งตลอดเวลา ต้องทำโอฟรี ใครสั่งอะไรก็ต้องทำ การเมืองแรงๆนะ
ซึ่งมันก็จริงของเค้าแหละ เพราะก่อนหน้านี้ก็เคยทำแบบนั้นมาก่อนแล้วมันก็ไม่ได้สนุกเลย
แต่ก็รู้สึกว่าไอ้ที่เป็นอยู่มันก็สุดโต่งไปอีกข้างเกินไปหน่อย ของแบบนี้มันน่าจะมีที่ๆมันสมดุลบ้างนะ

อยาก rotation บ้างว่ะ กูขี้เบื่อ สมัยเรียนมันมีการปิดเทอม จบคลาส เริ่มเซ็คใหม่ เหมือนมีจุดให้ได้รีเซ็ตรีเฟรชตัวเองอะ แต่พอทำงานแล้วมันเหมือนวนลูปไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดให้เริ่มใหม่ ทำให้เบื่อ ทุกวันนี้งานกูค่อนข้างลงตัวทุกอย่างทั้งเนื้องาน เจ้านาย ผลตอบแทน พอใจหมด แต่ติดเรื่องเดียวคือต้องต่อสู้กับความเบื่อของตัวเองทุกวัน

ชีวิตการทํางานนี่มันน่ากลัวจังวะ กูหนีมาปโทก่อนทํางานพิเศษเอา ภายใน3ปีนี้กูต้องหางานที่มันสนุกให้ได้เลยเว้ย กูไม่อยากเป็นหุ่นยนต์ อยากใช้ชีวิตในฐานะมนุษย์ ว๊าคคพรกยขไขไช

คนที่แม่งงานลงตัว เงินลงตัว งานโอเคจนน่าเบื่อนี่กูอยากให้มาทำแบบกูจัง เจอทั้งลูกค้าบีบ นายจ้างจ้องจับผิด เร่งงานนั่นนี่ตลอดไม่มีพื้นที่ให้มึงหายใจ สร้างสังคมเสี้ยมการจับผิดนั่นนี่สารพัด ทำโอฟรีครึ่งนึงของวีค การเมืองดุๆ HRไม่เอาห่าไรลูกจ้าง อมอวยนายจ้างสุดโคน มึงจะเอาแบบนี้ไหม ตื่นมามึงอยากร้องหางานใหม่ทุกวันๆ เห็นที่ทำงานไม่อยากทักใคร ไม่มีความสุขเวลาก้าวเท้าเข้าที่ทำงาน ลุ้นทุกครั้งว่ามึงจะเจออะไรแย่ๆกลับบ้านมาด้วยหลังเลิกงาน

ทุกวันนี้กูทำงานร้านอาหาร บอกเลยว่าเหนื่อยทั้งลูกค้า ทั้งเพื่อนร่วมงาน ทั้งนายจ้าง เห็นคลีนิคเสริมความงามใกล้ๆเปิดรับคนทำทรีตเมนท์ อีกอันร้านหมอฟันเปิดรับผู้ช่วยทันตแพทย์ รายได้แม่งพอๆกันเลย แต่ไม่เคยลองเนื้องาน ยังไม่รู้ว่างานพวกนี้คือจบในตัวแบบงานร้านอาหารไหม ....คนไม่มี ปสก. แนวๆนี้เลยนอกจากร้านอาหารเค้าจะรับกูไหมวะ

พรุ่งนี้วันจันทร์ที่ทำงานแค่ 2 วันก็หยุด

ถ้ากูขอลา จันทร์ อังคาร แล้วก็ตบด้วย ศุกร์ อีกวัน กูก็จะมีอาทิตย์ที่ว่างมากๆทั้งวีคสินะ หึหึ งานก็จ่ายให้ลูกน้องไปทำแทน กูนี่จีเนียสสัสๆ

กูได้หยุดแค่พุธวันเดียว เศร้าเลย

หยุดแค่พุธเหมือนกัน

กูไม่ได้หยุด สิ้นเดือนก็ไม่ได้หยุด ตอนประชุมบอกค่อยเอาไปทบสิ้นปี ดีไหม ดีเนอะ งั้นทุกคนเอาตามนี้แล้วกัน (…) พูดเองเออเองจบในนาทีเดียว

กุลาออกจากงานเก่าปีกว่าแล้วไม่ได้ส่งประกันสังคมต่อเลยหลังจากนั้นได้งานใหม่กุถือว่าเคยเป็นผู้ประกันตนมาก่อนมั้ยหรือว่าต้องมาเริ่มนับใหม่จากที่ทำงานใหม่วะ

กูไม่ได้หยุดเลย หยุดสิ้นเดือนวันเดียว แถมทำทุกเสาร์ด้วย
เผื่อเพื่อนโม่งทุกคนที่ได้เห็นข้อความนี้ จะได้รู้ว่ายังมีคนที่สิ้นหวังหว่าคุณอยู่นะ

อิจฉาราชการ กูได้หยุดวันพุธวันเดียว ลาออกไปทำราชการดีมั้ยเนี่ย เงินเดือนเท่าๆกันแต่วันหยุดเยอะชิบหาย

>>342 โม่งก็ด่าๆกันอยู่ว่า มัน ปสด

>>343 งานที่กูทำอยู่ก็ ปสด เหมือนกัน ในเมื่ออยู่ที่ไหนก็ ปสด ขอวันหยุดเยอะๆดีกว่า อิจฉาโว้ย

>>341 ถ้าเงินดีก็ไม่น่าสิ้นหวังหรอก แต่ถ้ากลับกันก็นะ

รำคาญอีพี่ในออฟฟิศชิบหาย เสี้ยมให้คนเกลียดคนญป แล้วคนญปแม่งก็นั่งอยู่ในออฟฟิศนั่นแหละ ฟังไทยรู้เรื่อง แถมคอยยุให้คนนั้นคนนี้ออกตลอด

>>346 แล้วไอ้พี่นี่มีดีอะไรถึงไม่โดนไล่ออก นินทาซึ่งหน้าแบบนั้น

อะไรคือโปรเจ็คกู
Project Engineer ลาออกยกทีม พอออกเสร็จแทนที่แผนกมันจะส่งคนมาทำแทนเสือกบอกทุกคนติดงานหมด ตอนนี้ Lead Engineer แผนกอื่นต้องมาแบกงาน Project ด้วย...ซึ่งแม่งไม่รู้ดิวอะไรยังไง progress ถึงไหน มึนกันหมด แล้วกูดิลกะโอนเนอร์ตรงๆไม่ได้ปกติดิลผ่านโปรเจ็ค พอแม่งออกไป ไปคุยกับ Lead Engineer เค้าก็ไม่รู้ว่ากูคุยอะไรไว้
ล่าสุดคือกูส่งขอราคาไปนานแล้ว ก่อนพวกแม่งจะลาออกกันด้วย แต่กูไปถาม procurement แม่งบอกว่าโปรเจ็คไม่เคยส่งตัวขอราคามา
ฉิบหายสิครับกูเหวอเลยของรีบใช้ด้วย
ถาม Lead Eng ว่าต้องทำไงต่อวะคับ ก็นิ่งเป็นเป่าสาก คือแม่งก็งงๆ

คือสภาพมันต้องหารับสมัคร project eng. มาเสียบแทนไม้วะ

ถือสภาพโปรเจ็คกูทำอยู่มันราวๆนี้ คือใกล้เน่าแล้ว กูควรหางานใหม่เลยป่ะ กูว่าคงดีเลย์ฉิบหายแน่นอน

>>347 มันทำงานไงเมิง 5555 มีอยู่ตำแหน่งเดียวในบริษัท แต่ก็ด่าไปทำไป ด่าต่อหน้า ด่าลับหลัง ด่าเรื่องงาน ด่าเรื่องทั่วไป กุยังงงไม่กำหมัดมาต่อยหน้ากันสักทีวะ

>>349 ถ้าแม่งหาคนมาแทนได้ กูว่าคนยุ่นคงเล่นกลับอ่ะ หรือมันไม่รู้ กม. ไทยวะ?

รู้สึกเหมือนกำลังโดนที่ทำงานทิ้งไว้ข้างหลังว่ะ คือพอมีปัญหาอะไรก็จะโยนเรื่องมาให้กูแก้ปัญหาให้หรืออย่างน้อยๆก็ให้กูออกไปรับหน้าก่อน แต่พอเรื่องอื่นๆก็ทำกันไปเองไม่เคยมาขอให้กูช่วยอะไรในงาน ทำให้กูรู้สึกว่าทุกคนจะเห็นกูแค่ตอนที่งานมันมีปัญหากูต้องแบกหน้ามารับแล้วแก้ปัญหาให้มันจบ ซึ่งกูก็เริ่มเห็นสายตาผู้ใหญ่มองมาแปลกๆละว่าทำไมต้องเป็นกูทุกครั้งที่มาพร้อมกับปัญหาวะ กูไม่อยากรู้สึกยังงี้เลยว่ะ กูควรทำยังไงวะ

เกลียดอีพวกเป็นงานแต่อมพะนำไว้ไม่บอกว่าต้องทำอะไรต่อ บิลที่กุรับผิดชอบกุก็จัดของไว้ตั้งแต่วันเปิดบิลเลยเก็บอะไรเรียบร้อยเอาไปไว้โกดังเก็บของ วันนี้มาบอกกับกุว่าคนละบิลกับที่เอาไปเมื่อวานทั้งที่มันก็ลากของไปเก็บพร้อมกุ ยังมาบอกว่าสงสัยกุจัดไปทำไม ทั้งที่มึงก็รู้ว่ากุมีบิลเดียวไม่บอกยอมบอกว่าจัดแล้วแยกไปไว้ตรงไหน กลายเป็นว่ากุจัดไปไว้ผิดที่ต้องไปเอาคืนมาให้นาง เมื่อวานกุก็ถามจนมึงรำคาญกุยังไม่เคยเปิดบิลแบบจริงจัง แล้วก็ไม่อยากให้มีปัญหาตามหลังแต่มันก็มีจนได้เพราะแม่งไม่บอกกุตั้งแต่เมื่อวานปล่อยให้กุทำไปผิดมาก็บ่นตามจริงมันต้องงั้นงี้ กุเพิ่งเข้ามาจะตรัสรู้เองได้ไงอะไรไม่ถูกก็บอกสิ ไอ้ควาย

กุถามเรื่องลาป่วยหน่อย คือกุต้องไปหาหมอฟันตอนช่วงกลางวันเลยขอลาป่วยทั้งวัน ซึ่งกูทำฟันเสร็จช่วงราวๆบ่ายสอง แบบนี้กุมีความผิดป่ะ คือไม่ได้หาหมอทั้งวันอ่ะ แค่มันคาบเกี่ยวช่วงเช้าบ่ายเลยลาทั้งวัน แบบนี้ถือว่าไม่โอเคป่ะ คือไม่เคยลาป่วยแบบหายป่วยเร็วอ่ะ ปกติที่ลาป่วยมักจะนอนซมเลย

>>353 ผิดอะไรวะ555 มันก็มีลาครึ่งวัน กรณีที่มึงเลยครึ่งวันแล้วก็ลาทั้งวันแค่นั้นไง ทำไมคิดมากจังวะมีอดีตไร

>>353 บางบริษัทก็หยุมหยิมเรื่องนี้ กูตอบแทนทุกบอสัดไม่ได้ แต่บอกูไม่ค่อยถามว่าป่วยอะไร อยากลาก็ลา แต่เจอกันช่วงประเมินโบนัสปลายปี

>>355 โคตรเกลียดพวกบริษัทแบบนี้ซึ่งตอนนี้กูก็ทำงานในบริษัทแบบนี้ๆ คือการประเมินผลงานอ่ะ แทนที่มึงจะประเมินด้าน Performance ในการทำงานเอามาวัดกันไปเลยว่าใครทำ output ออกมาได้เท่าไหร่บ้าง แต่แม่งกลับมาชี้วัดกันที่ Working hr. คือชั่วโมงในการทำงานเยอะก็ไม่ได้แปลว่ามันเป็นคนที่เก่งที่สุดและสมควรได้โบนัสนะเว่ย ตรรกะมันพังมากๆถ้ามีสองคนทำงานได้เท่ากัน แต่คนนึงใช้เวลาทำงานมากกว่าคือมึงจะมองว่ามันทำงานดีกว่าไม่ได้ไง อีกคนทำได้เท่ากันแต่ใช้เวลาทำน้อยกว่าแสดงว่าไอคนที่ใช้เวลามากกว่ามันมีปัญหาแล้วแน่ๆ แต่ที่ไทยส่วนมากไม่มองยังงั้นไง อยู่ดึก กลับสาย อยู่นาน ฟาร์มโอทีไปเรื่อยๆพวกแบบนี้บริษัทช๊อบชอบทั้งๆที่พวกแม่งไม่ทำอะไรเลย นั่งแช่ตูดไปวันๆ แต่ทีกับพวกคนทำงานไว ทำเสร็จก็ไม่มีอะไรทำก็กลับไปพักผ่อน พวกนี้จะถูกมองว่าขี้เกียจ ไม่ทุ่มเท ไม่รักงาน คือกูจะทำยังไงให้ล้างตรรกะนี้ออกไปจากสารบบโรงงานไทยได้วะ หรือมีแต่ต้องย้ายไปทำต่างประเทศอย่างเดียว

>>355 จริง แต่ละบริษัทหยุมหยิมไม่เท่ากัน >>353 เพราะงั้นเพื่อความชัวร์กูแนะนำว่าทำฟันเสร็จให้กลับบ้านไปนอนแกร่วที่บ้านแหละ อย่าไปเที่ยวไหนต่อเด็ดขาด เพราะถ้ามันโป๊ะขึ้นมาบางทีอาจซวยได้ว่าลาป่วยแต่เสือกมีคนเจอมึงที่ห้าง (บ.กูเคยมี คนลาป่วย แต่ไปเที่ยวห้าง บังเอิญไปเจอแอดมินของบริษัทที่ตอนนั้นไปซื้ออุปกรณ์เข้าบริษัทพอดี เลยโป๊ะ) แต่ถ้าเป็นกูกูจะไม่ลาป่วย กูจะลาพักร้อนแทน เพราะทำฟันเสร็จกูสามารถไปไหนก็ได้สิทธิ์ของกูแล้ว

>>356 ถ้าคิดว่าตัวเองเก่ง ทำไมไม่ไปทำบ.ต่างชาติในไทยล่ะ มีเยอะแยะไป วัดกันที่ performance ไม่ต้องทาบบัตร ไม่ต้องอะไรเลย แต่ถ้าวันไหน performance ตกก็บ๊ายบาย ใช้วิธีเอาเข้าโปรแกรม PIP แล้วก็ตุ๊บบบ บรัยส์

>>354 กูเข้าใจมันอยู่นะ ตอนทำงานปีแรกๆกูก็คิดคล้ายๆมัน คือเหมือนกูโกงบริษัทอะ แต่หลังๆกูเปลี่ยนความคิดว่า การลาคือสิทธิ์ตามกฎหมาย เมื่อใช้สิทธิ์ก็คือเสียสิทธิ์ไปแล้ว ถ้ามีเวลาเหลือก็คือเวลาว่างละ จะทำอะไรก็ได้
อีกอย่างคือลาป่วยคือป่วยอะไรก็ได้ การขี้เกียจทำงานก็คือป่วยใย ดังนั้นกูจะลาครึ่งวันเพราะตื่นสายก็ไม่ผิดเว้ย แต่งานต้องเสร็จนะ

>>353 พวกนี้บางที่ไม่นับเป็นลาป่วยอ่ะ เพราะฟันเมิงแพลนไปทำเสาอาทิตย์ได้ อาจจะขอลากิจได้ ไม่ก็ต้องลาพักร้อนไปทำฟัน

ถ้าบริษัทไม่ให้แล้วเมิงไม่อยากเสียพักร้อนก็แกล้งลาป่วยไปเลย ไม่ต้องไปบอกใครล่ะว่าลาป่วยหลอกๆ ไปทำฟัน เดี๋ยวสักวันเหม็นหน้ากันมันเอาเมิงไปขาย

ทำไม บ.พวกมึงนี่ลาป่วยไปเรื่อยได้วะ? คือของกูนี่แม่งขอใบรับรองแพทย์ทุกครั้งที่จะใช้สิทธิ์นี้เลยนะ ไม่ใช่เดินดุ่มๆหาHRแล้วขอลาป่วยนี่คือทำไม่ได้เด็ดขาดเลย ละกูทำมาบางที่นี่มึงป่วยทีมันลงโทษมึงเลยด้วยซ้ำ หรือกูไปเจอนายจ้างเหี้ยๆวะ?

>>361 บ.ปกติลา1-2วันลาได้เลย 3วัน+ ต้องมีใบรับรองแพทย์ อาการป่วยบางอย่างมันไม่ถึงกับหาหมอแต่ทำงานไม่ได้ บ.มึงเหี้ยแหละ

กุรู้สึกไม่เก่งเลย ถึงจะรู้ว่าไม่ควรมานั่งหดหู่แต่ควรเอาเวลาไปพัฒนาตัวเอง แต่ก็อดไม่ได้ว่ะ คือมันหดหู่มันไม่มีสมาธิจดจ่อกับการพัฒนาตัวเองเลย ยิ่งกุมาได้งานที่ชอบตอนอายุมากแล้ว แล้วต้องมาเรียนรู้ทุกอย่างด้วยตัวเองหมด พอมาเจอเด็กที่อายุน้อยกว่า 6 ปี แต่รู้ไปทุกสิ่งทุกอย่างจนกุต้องขอให้มันสอนนู่นนี่ กุรู้สึกแบบ กูโง่อ่ะ กุควรเป็นที่พึ่งพา แต่กุยังกากสัสอยู่เลยอ่ะ อิจฉาคนที่รู้ตัวเร็วและรู้ว่าจะทำยังไงเพื่อเดินทางที่ชอบจัง ถ้าย้อนกลับเป็นเด็กได้ กุตะเทรนตัวเองมาเพื่องานนี้โดยตรงเลย

>>361 ช่วงนี้มันโควิดระบาดด้วยถ้าอาการออกเล็กน้อยแล้วไปทำงานจนติดยกแผนกจะชิบหายกว่าเก่า

>>361 ตามกฎหมายลาติดต่อกัน 3 วันขึ้นไปถึงต้องใช้ใบรับรองแพทย์ แต่เคยได้ยินว่าบ.ไหนเขี้ยวๆ หน่อยวันเดียวมันก็จะเอา

แต่จะว่าไปก็เข้าใจบ.นะ งานมันจะแบ่งออกเป็นสองประเภท งานที่แบบมาทำงานก็คือได้งาน หยุดก็คือได้หยุดจริงๆ ลาป่วย=ได้เงินฟรี (เช่น งานบริการ งานใช้แรง) จะมีพวกโกหกป่วยการเมืองเยอะ บ.เขาก็เอือมเลยต้องโหด ส่วนงานอีกประเภท ต่อให้มึงลางาน ปริมาณงานที่อยู่ในความรับผิดชอบของมึงมันก็อยู่ที่เดิม ไม่ได้หายไปไหน ดิวเดทก็ยังวันเดิม ยังไงก็ต้องทำให้เสร็จอยู่ดี พวกนี้ไม่ค่อยป่วยการเมืองหรอก ไม่รู้จะป่วยการเมืองไปทำห่าอะไร ลาเยอะก็ต้องเอางานมานั่งทำให้เสร็จวันหยุดอยู่ดี แบบนี้บ.ก็จะไม่ค่อยเขี้ยวมาก

จากประสบการณ์ส่วนตัวนะ ถ้าไม่ใช่ว่าเป็นบ.ห้องแถวเจ้าของชอบเอาเปรียบ เป็นบ.ใหญ่แต่เขี้ยว อันนี้เพราะเขาเจ็บปวดจากพฤติกรรมเหี้ยๆของพนักงานมาเยอะ กฎก็เลยเข้มงวดขึ้นมาเรื่อยๆ พยายามอุดช่องโหว่ของพวกพนักงานหัวหมอขี้โกหก

หืม กูว่ากูมีปัญหากะงานว่ะ กูเด็ดขาดน้อยไป หลายๆเรื่องกูเป็นหัว
กูควรจะตัดสินใจไปเลยมากกว่ารอฟังจากประชุมที่แม่งไม่ค่อยเข้า ไม่ค่อยออกความเห็นกันป่ะวะ
กูกลัวความผิดพลาดแล้วโบ้ยกูคนเดียวป่ะวะ แต่เฮ้ย ถ้ามันพลาดกูก็รับเต็มๆ ไม่น่าใช่
กูว่าจริงๆ กูอาจจะกลัวว่า คนจะมองว่ากูเผด็จการ ไม่ฟังความเห็นมั้ง

ติดโควิดแม่งให้หยุด10วันแต่ไม่ให้เงินสักวัน ทั้งที่wfhทำงานพอๆกับออฟฟิศ รู้งี้กูก็ไม่ทำงานนอนโง่ๆดีกว่า ป่วยแทบจะตายฝืนลุกมาทำงานแต่ไม่ได้เงิน ตอนแรกบอกกลับบ้านก่อน เดี๋ยวจะแจ้งรายละเอียด พอทักไลน์มาบอกแค่วันกลับมาทำออฟฟิศ แต่วันถัดมาสั่งงานเรื่อยๆ จะเอางาน กูนี่ละควาย

>>366 ถ้าทีมที่แบบมีแต่พวกไม่ออกความเห็น คือทําๆไปเหอะ พวกแม่งมันยินดีอยู่แล้วที่มีคนคิดอะไรให้แล้วก็นินทามึงอยู่แล้ว
แกล้งๆตอแหลทําชอยส์มาให้พวกแม่งเลือกหน่อย จะได้ไม่ดูเผ็ดกลางเกินไป

>>367 เดี้ยวนี้ติดโควิดไม่หยุดกันแล้วว่ะ ไม่ตรวจไม่เจอ
>>366 ต่างคนต่างเพลย์เซฟกันว่ะ อยู่ที่ว่ามึงจะเล่นบทอะไร

>>363 กูก็เป็นนะคนอายุน้อยกว่ารู้เยอะกว่าเรื่องงานเนี่ยก็ต้องยอมรับว่ามึงไม่รู้จริงๆ ไม่ต้องรู้สึกแย่หรอกมึงคนเราไม่ได้เก่งทุกเรื่องทำใจสบายๆ

มีอาชีพอะไรที่ไม่ต้องเข้าสังคมมากมายไหม แบบเน้นทำงานกับตัวเอง ที่ไม่ใช่ฟรีเลน กราฟฟิก นักเขียน โปรแกมเมอ

>>371 อย่าเบียวเยอะ คิดไว้ มึงไม่ได้สำคัญไรสำหรับโลกนี้ และโลกนี้ไม่ได้มีมึงคนเดียว อย่าไปสนสายตาคนอื่นมาก พอมึงเป็นคนกินเงินเดือนไปวันๆทำงานเหมือนหุ่นยนต์เช้าไปเย็นกลับ มึงก็ไม่มีเวลามาคิดไรแล้ว

ตอนลาออกจากงานนี่เริ่มพูดยังไงวะ คือกูอยากลาออก แต่ก็เพิ่งเริ่มงานนี้เป็นงาแรกในชีวิตอ่ะ ไม่รู้จะเริ่มไง

>>373 ไม่ตรงกับ Passion ของตน จึงขอไปตามทางของตนเอง

>>373 ถ้าจะออกเลยแบบไม่มีเปลี่ยนใจอยู่ต่อ แจ้งทีมลีดเดอร์ แจ้งเมเนเจอร์มึง และก็แจ้ง HR จบ เดี๋ยวเขาก็ทำเรื่องเอง เตรียมเหตุผลไว้ด้วยก็ดีเพราะเขาจะถามแต่ไม่สำคัญหรอกเพราะมึงจะออกนี่ ที่สำคัญก็คือถ้าสนิทกับหัวหน้าก็ขอให้เขาเป็น ref ให้หน่อย เวลาไปหาใหม่จะได้สบายขึ้น

ตอนกูลาออกที่เเรกตอนครบปีบอกอยากออกไปทำฟรีเเลนซ์ดู(อายุยังน้อย) จบ

>>373 อ้างต่อโทดิ

ถ้า
1.เป็นงานที่มีสายงานชัดเจน
และ 2.เหตุผลที่อยากออกไม่ใช่เรื่องความ toxic ในที่ทำงาน

ไม่ต้องหาข้ออ้างอะไรมาก เอาจริงๆเลยคือไม่ควรอ้างเลย เอาเหตุผลเนื้อๆเน้นๆตรงๆนั่นแหล่ะ อยากอัพเงิน,อยากโตในสายงาน,อยากลองเปลี่ยนเนื้องาน บอกไปเลยตรงๆ
ถ้าหัวหน้าดี-บ.ดี อาจได้ดีลตามที่ต้องการ ย้ายทีมอัพเงินอัพตำแหน่งให้ก็เป็นไปได้หมด
หรือต่อให้ไปต่อไม่ได้ คนที่เป็นผู้ใหญ่พอจะเข้าใจและคีพคอนเนคชั่นไว้ได้ ซึ่งในอนาคตอีกหลายๆๆๆปีไม่รู้หรอกว่าคอสเนคชั่นจะมีประโยชน์ขึ้นมาเมื่อไร วนกลับมาเจอกันในบ.ใหม่/บ.เดิม/แนะนำงานให้กัน เป็นเรื่องปกติ
ส่วนคนที่บอกเหตุผลแบบนั้นแล้วไม่ชอบใจ ก็ไม่ควรคีพคอนเนคชั่นไว้แต่แรกแล้ว ¯\_(ツ)_/¯

การเขียนเมลแบบ

Dear Khun Tu,
CC Khun Pom, Khun Noo

นี่คือถูกต้องรึเปล่า

>>379 Dear sir จะดีกว่า ยิ่งทางการก็ต้อง Dear long sir

>>379 Mr Ms ไรแบบนั้น ถ้าบ.โบราณหน่อยนะ

ถ้าเขียนถึงคนไทยแบบนี้ >>380 จะไม่ค่อยใช้กันนะ ส่วนใหญ่ก็คุณชื่อเล่น/ชื่อจริงตามเวลามึงคุยกับเขาปกติแหละ อันที่จริงต่อให้เป็นฝรั่งกุก็ไม่เคยเห็นใครใช้เดียร์เซอร์ด้วย แม่งขึ้นต้นว่า Hi, แล้วโซโล่เลย ไม่ห้อยชื่อด้วยซ้ำ ทั้งคนในบ.กุเองและคนนอกบ.ที่ไม่เคยติดต่อมาก่อน (หรือจะเป็นเพราะมันคิดว่าชื่อคนประเทศโลกที่สามมันพิมพ์ยากเลยไม่พิมพ์แม่งก็สุดจะรู้ แต่เดียร์เซอร์กุเห็นแต่คนอินเดียกับปท.ที่ไม่ใช้อังกิดเป็นหลักอ่ะชอบพิมกัน)
Ky กุขอพื้นที่แพล่มหน่อย ตะก่อนเวลามีคนบ่นเด็กสมัยนี้อย่างงั้นอย่างงี้ ไม่เคารพ ไม่รุ้กาละเทศะ เจนวายอย่างกุมักเข้าข้างฝั่งเด็กเสมอว่าไอ้พวกผุ้ใหญ่หัวโบราญเอ๊ย แต่ตอนนี้กุเริ่มเข้าใจแล้วว่ะ เด็กจบใหม่ในทีมกุนี่อย่างหัวไบรท์ ภาษาได้ เอ็กเซลเก่ง เข้าใจอะไรก้ไว แต่พอทำงานจะชอบถามหาทางลัดตลอด แบบเอาง่ายเข้าว่า ซึ่งงานกุมันไม่ใช่ว่าจะหยวนได้บ.เขาเซ็ทโปรเสสไว้ ถ้าไม่ทำตามแล้วมีคนมาตรวจเจอมันก้ต้องหาข้อแก้ตัววุ่นไง ละแม่งขาดคอมม่อนเซ้นส์กันชิบ แบบจะไปหาหมอหรืออะไรก้คือหายไปเฉยๆ ไม่บอกหัวหน้า พอหน.ให้กุทักแม่งยังมีหน้าถามว่า ไม่ได้บอกอ่ะ ควรบอกดีป่ะพี่ หรือตอน วฟฮ จุ่ๆ จะไม่ทำงานก้ไม่ทำดื้อๆ (กุรุ้เพราะกุทำงานบล็อกเดียวกะมันกุคำนวนได้ว่าวันไหนงานมันเป็นศูนย์ แต่หน.กุไม่ตรวจ) คนแบบนี้มันไม่เกรงกลัวโดนจับได้เลยเรอะวะ ไม่ใช่อะไร กุอยากมีความกล้าที่จะชิวแบบนี้มั่ง

>>382 อันนี้น่าจะสันดานส่วนตัววะ แทบไม่นับมึงเป็นพี่ด้วยซ้ำเหมือนคุยกับเพื่อน

ทีมกูแม่งมีคนออกพร้อมกัน 2 คน ในช่วงที่เขาให้งดการรับคนนี่เหี้ยจริงๆ

>>382 สันดานคนเจ้าเล่ห์ขี้โกงหน่อยๆ อ่ะ ถ้ายังไม่ถึงขั้นโกงเงินบริษัทก็ช่างมันเถอะ

>>382 เรื่องวิธีลัดก็ลองให้น้องในทีมมึงอธิบายให้ฟังว่ามันดีกว่าของเดิมยังไงแล้วแจ้งหัวหน้าถ้าเขาเห็นว่าเข้าท่าจะได้แจ้งเบื้องบนเพื่อขอคำอนุมัติต่อไป ถ้าโดนตีตกก็เอาเหตุผลที่เบื้องบนปฏิเสธไปบอกเด็กมัน ถ้ามันดื้อมึงก็เรียกประชุมทีมแล้วบอกมันต่อหน้าทุกคนเลยว่าจะทำวิธีลัดก็ได้แต่เกิดผิดพลาดไรขึ้นมารับผิดชอบคนเดียวนะ
ส่วนเรื่อง

>>386 โทษทีพิมพ์ไม่ครบ
ส่วนเรื่องลาแล้วไม่บอกอันนี้เป็นที่สันดานคนไม่เกี่ยวกะช่วงอายุ
พวกหัวหงอกบางคนนึกจะลาก็ลาไม่บอกกล่าวก็มี อ้างไม่ได้ขาดงานเกินสามวันว่าซั่น

>>382 กูว่าเป็นที่สันดานไม่ได้เป็นที่เจ็น พวกเด็กจบใหม่ที่กูทำงานด้วยมันก็มีทั้งคนที่ดีและไม่ดีอะ

ถ้าสำหรับกูที่เห็นเป็นพฤติกรรมของเจนใหม่คือ ตอนสัมถามเด็กว่ามีไรจะถามอีกไหม เด็กถามได้ยินว่าบริษัททำเกี่ยวกับทหาร เรื่องการเมือง บลาๆ เอาวะ กล้าถามก็กลัารับ ส่วนคนที่เข้ามาก่อนไม่มีใครเคยถาม ทำงานได้เงินก็จบกัน ไม่ได้คิด

คนมาใหม่ในแผนกกุเอาใบลงเวลางานไปให้หัวหน้าเซ็นแกพูดให้คนเก่าๆฟังทำนองว่าดูไว้เขาไม่เคยสาย แล้วบอกคนใหม่ว่าอย่าเอาคนมาสายเป็นตัวอย่าง แล้วคนที่อยู่มานานพูดขึ้นว่า มาตรงเวลาแต่ขายไม่ได้ก็เท่านั้นในเมื่อเขาดูยอด กุฟังอยู่ก็คิดนะว่าจะใช้ตรรกะนี้จริงๆเหรอ? เพราะวันเดียวกันเลยมีพี่ในแผนกกุจะย้ายตำแหน่งแต่ทำที่เดิมพวกเจ้านายตำแหน่งสูงๆเขายังไม่อยากให้ย้ายเพราะพฤติกรรมสายไม่ตรงเวลาอ่ะ

>>390 เรื่องของมัน คนฉลาดหน่อยควรจะคิดเองได้ว่าถ้าหัวหน้ายังติงก็แสดงว่ายังเป็น KPI นึง ยิ่งถ้ารู้เรื่องคนที่ไม่ให้ย้ายแล้วยังเชื่อปากอีกคนก็ถือว่าเลือกเองแล้ว

>>381 ถ้าเป็นคนไม่รู้จัก กูใช้วิธีส่ง Dear Mr/Ms ตามด้วยนามสกุล แล้วรอดูเขาตอบกลับมาว่าเขาเรียกเรายังไง
แต่ขอโทษเหอะ ของคนไทยยังพอทน แต่ของคนชาติอื่นเนี่ยแยกไม่ออกอันไหนชื่ออันไหนนามสกุล ชื่อกลางอีก แล้วก็ต้องมานั่งแยกเพศอีก แยกไม่ออกเฟ้ยย เป็นเรื่องที่ปวดหัวที่สุดในการเขียนเมลเลย
เคยอยู่บริษัทอินเตอที่ต้องติดต่อคนหลายชาติ เป็นวัฒนธรรมว่าทุกคนใช้ Hello ตามด้วยชื่อเลย อันนี้ดีสุด ไม่ต้องมากความ

พรุ่งนี้วันจันทร์

>>393 กูดีใจทำอีก3วันก็หยุดยาวละ ไม่ใช่วันหยุดนะ แต่ได้ออกจากการเฮงซวยนี่

กุก็ลาออกเดือนนี้ ตอนแรกอุตส่าห์มาให้ครบเดือน ไม่ใช้วันลา แต่ตอนนี้โคตรอยากลาเลย น่าจะลาๆไป อีโง่ไม่น่าทำตัวเป็นคนดี

>>395 อย่าว่าแบบนั้นเพื่อนโม่งมึงไม่โง่หรอก การไม่รู้คือบ่อเกิดของการเรียนรู้

>>392 เคยสังเกตบริษัทตะวันตกส่วนมากใช้ hello ส่วนฝั่งเอเชียยังติด dear อยู่

อยู่ขั้นต่ำกี่เดือนดีวะให้ดูไม่น่าเกลียดเกินไปเวลาใส่ในเรซูเม่

กูเลือกงานแบบละเอียดมากๆ เพราะเคยเจ็บจากงานเหี้ยๆมาก่อน ตอนนี้เจอที่ที่อยากทำแล้ว สมัครไป เขานัดวันสัมละ แล้วก็ดันใส่ความหวังไปเต็มเหนี่ยวเลย อยากได้มากๆเลยโว้ย สัมภาษณ์พรุ่งนี้ เป็นกำลังใจให้กูด้วย ฮืออออ

>>399 ชูจั๊กกะแร้ส่งพลัง \o/

ตอบแบบจริงจังคือกูคิดว่าต่อให้เราคิดมาดีศึกษามาดีแค่ไหน ได้เข้าไปทำจริงๆทุกๆที่มันมีข้อเสียของมันแหละ ถ้าดันเป็นข้อเสียที่รับไม่ได้เลยอยากออกอีกก็อย่าโทษตัวเองที่เลือกไม่ดี ของแบบนี้มันไม่มีทางรู้จนกว่าจะได้เข้าไปลองจริงๆ

>>398 เอาจริงๆก็ปีนึงนะ แต่ถ้าไม่ถึงก็ต้องบอกไปตามจริงสาเหตุเขาต้องถามอยู่แล้ว

>>398 6เดือนก็ได้ ผ่านโปรแล้ว รู้สึกว่าไม่ชอบอะไรก็ว่าไป ถ้ามีเหตุผลไว้ตอบก็ออกเลย

มีโม่งตัวไหนทํางานหรือจะทํางานสายพิพิธภัณฑ์มั้ยวะ กูอยากปรึกษา

ขอพื้นที่บ่นหน่อย ไม่รู้มีใครเป็นเหมือนกันไหม ที่ทำงานกุมีหัวหน้าเป็นยายแก่ๆอายุ60 เป็นมะเร็งที่กุไม่เคยคิดจะถามว่ามะเร็งอะไร บ่นว่าปวดตัวทั้งวัน กุโดนแกใช้ให้โทรไปแผนกอื่นบอกเรื่องงาน แต่พอโทรไปบอกรายละเอียดยังไม่ถึงครึ่ง จู่ๆแกแม่งบอกว่ากูฟังไม่รู้เรื่อง แกบอกอีกแบบนึงต่างหาก กุก็งง อะไรวะ คือถ้ามึงจะเป็นแบบนี้แล้วทำไมไม่โทรไปเองวะ ตัวเองก็ว่างอยู่

>>404 เคยมี เป็นยายๆ วัยใกล้เกษียณสมัยกุเข้าไปทำงานใหม่ๆ ไม่รู้ชังน้ำหน้ากุหรือไง ชอบมาใช้กูทำงานจุกจิกไม่สำคัญ (จริงๆ ไม่ต้องทำเลยก็ได้ แต่ตอนนั้นเด็กใหม่ไง นึกว่างานด่วน เขาใช้ฝากทำหน่อยก็ทำ) แล้วก็มาเร่งมากดดันให้ทำให้ละเอียด ให้ดูให้ดี หนักเข้าก็ด่า ต้องให้วางงานอื่นมาทำให้แกเดี๋ยวนั้น หัวหน้าคนอื่นก้รู้ แต่แบบ เออ อย่าไปอะไรมาก แกแก่แล้วงี้
วันเกษียณที่ทำงานวันสุดท้าย มาพูดๆ บอก ไม่รู้เธอจะดีใจหรือเปล่าที่ชั้นไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว กูยิ้มแหะๆ ในใจ ดีใจจจจจจจจจจจมากกกกกกกกกกกกกกค่าาาาาาาาาา ลาก่อนและตลอดกาลค่ายายยยยยยยย

>>405 อีเหี้ยกูก็เจอแบบนี้เลยกอดหน่อยยย

>>406 อดทนอีกนิดมึง เดี๋ยวยายก็ไป เอาใจช่วยให้ประคองสติอยู่ให้ถึงวันที่มึงได้พบอิสรภาพนะ

ถ้ามีคนในแผนกป่วยแล้วรับเรื่องเครียดมากๆไม่ได้เพราะจะกระทบต่อสุขภาพ จึงให้อีกคนในแผนกมารับงานที่เครียดๆแทน คนที่ต้องรับแทนควรรู้สึกยังไง เพราะสุขภาพดีเลยรับเรื่องเครียดๆได้ดีกว่า? กูไม่เข้าใจเลยเพื่อนโม่ง อยากระบายอีกหลายๆอย่างแต่ไม่รู้จะสื่อยังไง ตอนนี้กูเครียดมาก เครียดจนไม่อยากไปทำงานแล้ว กูรู้สึกไม่เหมาะกับงาน มันแย่ไปหมดเลย

พึ่งย้ายมาแผนกใหม่แล้วในแผนกเดียวกันมีซีเนียร์อยู่คนนึงแม่งก็โยนๆงานทักษะใหม่ที่แม่งไม่สนใจจะเรียนรู้ให้กูทำ ส่วนแม่งก็เอาแต่จมกับหน้างานเดิมๆลักษณะงานเดิมๆ จนงานของกูโหลดมากๆทำให้เพอฟอร์มานส์ตก ตัวหน้าเรียกไปคุยแก้ปัญหาให้ สรุปประเมินกูออกมาว่ารับความกดดันไม่ได้ ให้เกรดกูน้อยกว่าไอซีเนียร์ที่แม่งทำตัวชิวๆเพราะรับแต่หน้างานเดิมๆมาเป็นสิบๆปี ส่วนคนที่พยายามแบกประคองงานไว้ทั้งแผนกแม่งกลับโดนประเมินให้ไม่ได้ KPI เหอะ ความยุติธรรมคือไร คนที่แบกงานมาให้ตลอดได้เกรดแพ้พวกเช้าชามเย็นชาม งานกูโหลดขนาดไหนประชุม MS team ยังต้องวางหูมาอธิบายงานกับไอแก่นั้น แล้วมือก็ต้องเซ็นต์เอกสารให้ลูกน้องไปด้วยอีกคิดดูเอาละกัน

>>408 ต้องถามหัวหน้าคนแบ่งงานปรึกษาเค้าว่าสามารถหาคนเพิ่มได้ไหมแบ่งเบาภาระถ้าเค้ากล้าโหลดงานกับมึงโดยที่ไม่แตะต้องคนนั้นมันพูดยากว่ะจริงๆ

>>410 ตามนั้นอะ บอกไปเลยว่ากูก็เครียดเป็น ขอขึ้นเงินเดือนเลย อิงตามปริมาณงานที่มึงต้องรับแทน ไม่ให้ก็ลาออกแม่ม

การนินทามันเป็นเรื่องปกติของการทำงานใช่ป่ะ แล้ว ที่ทำงาน มีการแบน แอนตี้ กลั่นแกล้ง แบบโจ่งแจ้งป่ะ

>>412 ถ้าที่เหี้ยๆหน่อยก็โจ่งแจ้งไม่มีวุฒิภาวะกันทั้งองค์กรไม่มีใครห้ามใคร แต่ถ้าเจอองค์กรที่พัฒนาแล้วเขาจะเข้าใจความต่างของแต่ละบุคคลแล้วปรับจูนเข้าหากันมากกว่ามานั่งแยกเขี้ยวเขม่นกัน

>>412 มี ยิ่งกับพวกเด็กที่จบใหม่เอกชนโนเนมหรือ ตจว.แบบตามสถาบันRadzนี่ตัวดีเลย เอาความคิดตัวเองเป็นหลักมาก บางคนทำรายวันแค่ได้ ปสก. หน่อยเอามาข่มแล้วยังมีเลย แล้วแบน แอนตี้ ทำยากอยู่ ถ้าเกิดมึงอยู่แค่เดือนสองเดือนมันได้ไม่ถึงขั้นนั้น แล้วที่แย่สุดคือแจ้งHRไปแต่HR ไม่ทำห่าไร ยิ่งหัวหน้าเหี้ยๆนี่คือมึงจะรู้ซึ้งเลยว่าที่แบบนี้ไม่ควรอยู่ละควรหางานใหม่ด่วน แต่ว่าก็ว่านะ กูเคยเจอคนที่ชอบทำแบบนี้ใส่คนอื่นละเจอโต้กลับอยู่เหมือนกัน ไม่รู้ว่าไปแกล้งเค้าแบบไหน แต่อีกฝั่งแม่งท่าทางเอาเรื่องมากๆ ท้าชนกับทุกคน มันจิกหัวตบเลย พอมันรู้ว่ามวยจะโดนล้มก็เดินออก โทรหาพี่ๆ ญาติที่รู้จักมาเตรียมดักกระทืบอีตัวเก๋าคนนั้นตอนพักเบรคจนเค้าแบบอยู่ไม่ได้ สองวันต่อมาต้องลาออก คือกลั่นแกล้งแล้วคนที่โดนเสือกเดือดกว่าก็เสี่ยงเจอนอกรอบได้อ่ะ

วันหยุดที่ต้องมาทำงาน เข้ามากูก็เจอลูกน้องมาบ่นๆใส่รับพลังลบแต่เช้า อส.

วันหยุดที่ต้องมาทำงาน กูควรได้อะไรชดเชยไหม ไม่ใช่บอกว่าเอาวันหยุดไปทบสิ้นปีจะได้หยุดยาว กูไม่ได้ทำงานถึงสิ้นปีจ้า

>>416 เป็นงานเหมาป่ะละ ถ้างานเหมาก็ทรงนั้นแหละเค้าไม่สนหรอกว่ามึงจะอยู่จนถึงกำหนดไหม มันสนแค่ว่างานบริษัทมันต้องเสร็จทันส่งลูกค้าแค่นั้นแหละ

>>415 >>416 กอด ๆ วันหยุดต้องมานั่งทำงาน

วันหยุดกูต้องมาทำงานเหมือนกันนะ แต่กูเจอ บ. ที่กูตกใจมากว่าจะลุ้นเจอความ ปสด แบบไหนแทนนี่ดิ เพราะวันหยุด2วัน/สัปดาห์มันก็ให้ แค่หยุดนักขัตกับ ส.-อา ไม่ได้เพราะมันเอานักขัตตรงนี้มาเฉลี่ยให้แล้วแค่นั้น แถมทำประกันกลุ่มให้ด้วย ถึงเบี้ยคุ้มครองถูกแต่ก็ดูใส่ใจแปลกๆดี ไม่ค่อยมี บ. ที่ไหนทำให้

ไหนใครบ่นวันหยุดต้องทํางาน มึงเจอแบบกูมั้ย ต้องทําวันนี้ยันวันอาทิตย์ งานด่วน กูจะตายแล้วววววว😭

คนที่วันหยุดแต่ต้องทำงานเพราะมีงานรออยู่นี่พอเข้าใจได้ (เหรอ?)
แต่ของกูนี่ดิเป็นซัพพอร์ท แต่บริษัทลูกค้าหยุดกันหมดจะให้พวกกูแหกขี้ตามาเข้าออฟฟิสว่างๆทำไมไม่เข้าใจ

>>421 กูก็ทำทุกวันหยุด แต่กูขายของ ดังนั้นไม่เกี่ยวไรหรอก แค่กูอยากบ่น

>>421 มึงไม่มีงานของตัวเองเลยเหรอนอกจากซัพพอร์ต งานกู JD หลักๆ ก็คือซัพพอร์ตลูกค้า แต่วันที่ลูกค้าหยุดนี่คือสวรรค์ชัดๆ จะได้เคลียร์งานตัวเองแบบไม่ต้องมีใครโทรมากวน ไม่ต้องมานั่งเช็คเมลตอบเมล และไม่มีประชุม ปกติวันธรรมดากว่าจะได้ทำงานตัวเองจริงๆ คือหลัง 5 โมงโน่น ตอนกลางวันแม่งมีแต่คนมาวุ่นวายจะเอาโน่นจะเอานี่

แต่ถ้าไม่มีงานจริงๆ กูก็ลานะ การลางานในวันที่ลูกค้าไม่ได้หยุดแม่งก็เหมือนไม่ได้ลาอยู่ดี เพราะงั้นต้องเล็งเอาไว้ลาวันที่ลูกค้าหยุดนี่แหละ

แม่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เซฟงานใน usb พอเอา usb มาเสียบกับคอมตัวเองเสือกไม่เห็นไฟล์ อะไรจะดวงเหี้ยขนาดนี้วะ

>>421 ไม่แน่ใจว่าของมึงคือซัพพอร์ตแบบไหน แต่ถ้าแบบที่กูคุ้นเคยที่ reliability 24/7 การพร้อมซัพพอร์ตในวันลูกค้าหยุดก็ปกตินะ

กูถามหน่อยพอเราลาออกจากงานนั้น แล้วเขาสามารถมาตามเอกสารเก่าๆที่เราเคยทำได้ปะวะ 3เดือนปุ้บ กูลบ ถึงในใจกูจะบอกให้ลบตั้งแต่วันออกก็เหอะแต่นี่มาตามสำเนาบิลที่ส่งให้ไปแล้วเมื่อ6เดือนแล้วเขาหาไม่เจอ ด่ากูอีกบอกกูเป็นคนรับผิดชอบกู ทำแบบนี้ได้ยังไง อิหยังวะ

>>427 ทำไมบ.มึงเก็บเอกสารของบ.ไว้กับคอมส่วนตัวของพนักงานโดยไม่มีก๊อปปี้ในไดรฟ์ของบ.วะ???
ถ้ามีพื้นที่ของบ.ให้เก็บแต่ตอนออกมึงไม่เอาไปในนั้นให้หมดคือมึงผิดนะ
แต่ถ้ามึงเอาไว้ในนั้นแล้วแบบเป็นระเบียบตามที่ควรจะเป็นแต่เค้าหาไม่เจอคือเค้าผิด

>>428 ส่งไลน์อะมึงเอ้ย ก่อนอื่นมึงคิดว่าทุกที่จะมีคอมให้ ไม่ใช้คอมตัวเอง?เจอหลายที่ไดรฟ์ของบอยังไม่มีด้วยซ้ำไม่ต้องไปพูดถึงคอมให้ แล้วไม่ใช่ทุกทีจะทำเป็นระบบขนาดนั้น แต่ถึงว่างั้นนี่ขนาดงานกับมหาลัยสักแห่งในกทม ตอนเจอให้ส่งไลน์กูก็เหนื่อยใจ กูเปลี่ยนไลน์หนีไงมึง สุดท้ายโทรเบอร์มาด่า เห้อ

>>429 เชี่ย หนัก ดีแล้วที่ออกมา
งั้นย้อนกลับไปคำถามแรก ส่วนตัวกูเก็บให้ 3 เดือนเหมือนกัน ถามเนื้องานก็ตอบให้เท่าที่จำได้ ถ้าเกินเวลาแล้วทักมาแล้วถามลึกๆกูขอเงินเลยอะ

>>420 เคลียร์งานตั้งแต่วันพฤหัส จนถึงตอนนี้จัเสร็จแล้วโว้ย จะร้อง สู้ๆตัวกู 😭💀💀💀💀

คืนตีหนึ่งวันอาทิตย์หัวหน้ากูพึ่งสั่งเหล้าสาเกมาขวดใหญ่ กูเมามากแล้วยังจะยุให้กินต่ออีก แล้วพรุ่งนี้มีพรีเซนต์โปรเจ็คใหม่ด้วย เอาไงเอากันวะ พรุ่งนี้มึงลากูก็ลาได้ว่ะ 555

>>427 มึงบอกเค้าให้ไปสร้างไดร์ฟขึ้นมา หรือจะเอา อะไรมาดูดไปก็ได้ แต่ให้คำขาดไปเลยว่าจะลบเอกสารทั้งหมดภายใน 1 เดือน ถ้าไม่มีการสร้างไดร์ฟมาให้ส่งมองเอกสารหลังจากนี้จะไม่รับผิดชอบอะไรแล้ว

ใครเคยเจอโมเม้นนี้มั้ยเพื่อนโม่งที่ทำงานไม่มีคนคุยกับกูเลย กูเดินไปของานยังเมินกูอะ กูต้องทำตัวยังไงวะกับบรรยากาศแบบนี้

>>434 หางานใหม่
กูพูดจริงๆนะไม่ได้ล้อเล่นคือบรรยากาศรอบตัวมึงในออฟฟิศนั้นมันเสียไปแล้วเรียกคืนยากมากๆ คือมึงต้องทำอะไรผิดปกติสักอย่าง, หน้าตาไม่ดี, บุคลิคแปลกๆ, ไม่มีเพื่อนรุ่นเดียวกัน โดนเพ่งเล็งเพราะอะไรซักอย่าง

>>434 เชียร์ให้หางานใหม่คือกัน กูยังเคยถามเจ้าของเว็บนี้ที่เป็นพนง.เงินเดือนเลยว่าถ้าเจอแบบมึงหรือไม่มีความสุขเวลาไปทำงานมึงจะทำยังไง ทางที่ดีคืออกจากงานไปเลยเว้ย ซึ่งล่าสุดที่มันได้งานนอร์เวย์มันก็รู้สึกแย่กับงานที่ญี่ปุ่นอ่ะ ถึงจะเล็กๆน้อยๆก็เหอะ นายจ้างประเทศนี้ไม่ได้มีแค่คนเดียวเหมือนที่มึงเกิดมากับพ่อแม่แท้ๆของมึง หาใหม่ได้หาไปเลยอย่าไปกลัว

สงสัยว่าปรกติแล้วควรจะเลือกแบบไหนดีระหว่าง หอพักโทรมๆ แต่ไกล้ที่ทำงาน นั่งวินต่อเดียวถึง แต่เป็นห้องว่างไม่มีเฟอร์เลย ปูพูกนอนเอา กะว่าถ้าอยู่ที่นี่คงซื้อแอร์เคลื่อนที่มาต่อ กับมาเช่าคอนโด ติดรถไฟฟ้า แต่ขยับออกมานอกเมืองซัก 4 สถานีดี

>>437 กูเลือกแบบ2 4สถานียกมือถือมากดเกมยังไม่เสร็จก็ถึงแล้ว

>>437 ปัจจัย4ถ้าไม่ดี ชีวิตการงานมึงจะบัดซบไปด้วย กูเจอมากับตัวแล้ว ถ้าบ้านทำให้มันดีไม่ได้ อย่างอื่นจะไปได้ดีคงไม่ได้ด้วยพอกัน กูสงสัยอ่ะว่าในละแวกนั้นมึงหาดีแล้วใช่ไหม? มีที่ที่ดีกว่านี้ไหม?.... จริงๆหอพักโทรมๆแล้วมึงยังต้องต่อวินนี่กูไม่ถือว่าใกล้นะบอกไว้ก่อน ต้องเช่าละเดินถึงเลยนี่ดิคือใกล้จริง ถ้าเหลืออดจริงๆแล้วต้องเช่าคอนโดมึงควรดูทำเลก่อนเช่าด้วยนะ โดยเฉพาะทิศทางหน้าต่างกับระเบียง แล้วพวกน้ำซึม รั่วจากฝ้าด้วย

ทำงานที่ใหม่แล้วยังไม่มีเพื่อนเลย คนที่คุยกันวันแรกๆก็ไม่ค่อยอยากจะอยู่กับกุ พักเที่ยงเขาก้ออกไปกินข้าวกับแฟน แม่งเหงาอะ แล้วตำแหน่งกุยังมีกุคนเดียวด้วย เลิกหวังเรื่องได้เพื่อนใหม่เลย เห้อออ

>>440 ถ้ามีแพนทรีช่วงแรกๆ ก็นั่งกินคนเดียวไปก่อน เดี๋ยวพอคนเห็นมึงเอาข้าวมากินบ่อยๆ เข้าก็ชวนคุยเองแหละ ของกุมีเพื่อนกินเพราะงี้อ่ะ อุ่นข้าวในเวฟอยุ่พี่ป้าน้าอาเขาก็ชวนมานั่งด้วยกัน หรือบางทีเจอที่เครื่องถ่ายเอกสารบ่อยๆ ก็มีคนทักทายบ้าง เราก็เนียนๆ ถามไปว่สรแถวนี้ร้านไรอร่อย ถ้าเขาถูกโฉลกมึงเขาอาจจะชวนไปกินด้วย

>>439 วินต่อเดียวในเมืองนี่ก็ใกล้แล้วเมิง ที่ทำงานในกทมระยะเดินเอาดีๆ นี่หายากสัส
แต่เห็นด้วยเรื่องสภาพแวดล้อมนะ หาดีๆ หน่อย ให้พอจ่ายไหว อย่าเขียมจนตัวเองลำบาก

>>440 เดาว่าอายุยังน้อยใช่มั้ย? เลยคิดหาเพื่อนในที่ทำงาน พอโตๆ แล้วแทบไม่มีใครสนใจแล้ว ไปทำงานหาเงิน ไม่ได้ไปหาเพื่อน

>>434 >>435 ขอบคุณมากเพื่อนโม่งเอาจริงคือเครียดนะหางานใหม่อยู่ด้วย อีกอย่างมั่นใจว่ากูไม่ได้ทำไรผิดพึ่งมาใหม่การเมืองในที่ทำงานกูก็ไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำ หรือผิดที่กูนิ่งไปวะ เฮ้อออ

>>443 จริง ตัวกูนี่ไม่อยากมีเพื่อนใจแทบขาด ออฟฟิศอยู่ในห้าง อยากรีบกินรีบลงมาเดินเล่นดูนั่นนี่คนเดียว แต่มันมีพี่ในทีมเกาะกูติดหนึบเลย เช้ากุมาถึงที่ทำงานยังไม่ทันนั่งต้องเดินมาเกาะโต๊ะคุยกับกุละ เที่ยงก็แชทมาบอกให้รอกินข้าวพร้อมเขา ถ้าปช.ถึงบ่ายกุก้ต้องรอไปกินบ่ายด้วยละกลับมาเข้างานบ่ายสอง ละเค้านิสัยผู้ยิ้งผู้หญิงชอบมาพากุไปเลือกของขวัญแฟน/พ่อแม่แฟน ไม่ก็วาระบ้าบออะไรไม่รุ้ กุไม่อินโว้ย กุโสด ลำไยไฟแดงมากๆ กุจะปลีกตัวไปกินข้าวคนเดียวเดินคนเดียวก้ทำหน้าตาน่าสงสารใส่ หุ้ย อึดอัดเหี้ย

>>442 ทำไมกูคิดว่าถ้าชุดทำงานไม่ต้องกระโปรงทรงเอหรือเครื่องแบบไปทางข้าราชการโง่ๆระเบียบเปรตๆเฮงซวยๆนะ ไม่ต้องระยะเดินหรอก ระยะขี่จักรยานได้นี่คือน่าให้อภัยอยู่ เว้นแต่ว่าเจ้าของหอเหี้ยสัตว์นรกก็อีกเรื่องนึงเลย ถ้าเช่าหอของกูคือยอมเจอหอแบบมีลิฟต์นะ จะเจอกับตึก6ชั้นอัพ ตึกไหนเกินหกชั้นละลิฟต์ไม่มีให้นี่แจ้งกรมโยธาหรือประจานลงเฟสได้เลยเพราะ ผิด กม. โคตรๆ เอาจริงๆมันตลกมากที่ในเมืองแทนที่ทุกอย่างควรจะให้มีอะไรๆเข้าถึงแบบต่อเดียวยังต้องเสือกนั่งวินเสีย20บาทขั้นต่ำนี่แม่งมันไม่ใช่สุดๆละ เว้นแต่ว่าวินน่าไว้ใจ ทางกลับบ้านไม่เปลี่ยว ซึ่งการอยู่ใกล้มันควรลดค่าเดินทางที่เฉลี่ยละ20%ของเงินเดือนเราเว้ย ไม่งั้นมึงจ่ายค่าเช่าด้วย ค่าเดินทางก็ยังต้องจ่าย ทำไปทำเหี้ยอะไร

กูตำแหน่งหัวหน้างานแต่ต้องรับงานระดับผู้ช่วยหัวหน้าแผนก ส่วนไอคนผู้ช่วยหัวหน้าแผนกก็รับงานรูทีนชิวๆไปวันๆ สุดท้ายงานกูโหลดอย่างหนัก กูต้องมานั่งปั่นในคอมทำเองทั้งหมด ทั้งๆที่แผนกอื่นๆก็เป็นระดับผู้ช่วย/หัวหน้าแผนกขึ้นไปเป็นคนทำทั้งนั้น สุดท้ายหัหวหน้ากูก็มาประเมินให้กูไม่ผ่าน บอกกกูเพอฟอร์มมานส์ไม่ดี ทำงานไม่ทัน อยากจะถุยดังๆมึงรึเปล่าที่บริหารจัดการทีมไม่ดี ตัวเองมีแค่พูดอะไรไปเรื่อยเปื่อย พูดมาแล้วทำได้ไม่จริงสักอย่างไอวันๆแค่นั้นมันก็งานสบายดีอ่ะสัส ลองมาเป็นคนเก็บตกงานหลังบ้านให้มึงแบบนี้ไหมสัส

เพื่อนโม่งคนไหนอายุเกิน 35 แต่ตอนนี้ล่องลอยสุดๆเหมือนกูบ้างวะ
แบบไม่มีบ้าน ไม่มีรถ งานที่ทำก้เงินน้อย ที่บ้านไม่มีธุรกิจ เงินเก็บไม่มี คือไม่มีอนาคตแหละว่าง่ายๆ
วางแผนอนาคตหรือหรือจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงกันบ้างครับ

ว่าที่เด้กจบใหม่ปรึกษาพี่โม่งหน่อยคับ เวลาสมัครงานนี่ถ้าเรากรอกเงินเดือนที่ต้องการ 'สูงเกิน' เรทปกติของเขา (ที่เราก็ไม่รู้ว่าแม่งให้กันเท่าไหร่วะ) เขาจะมองเราไม่ดีปะวะ กุควรเรียกต่ำ ๆ ไว้ก่อนมั้ย หรือเอาที่อยากได้ไปเลย ค่อยต่อรองอีกที

>>449 ใฝ่ฝันไปที่ดวงจันทร์ แม้ไปไม่ถึง แต่มึงก็ยังอยู่ท่ามกลางดวงดาว ตั้งไว้ตามที่อยากได้และที่คิดว่าเหมาะสมแหละ ถึงเวลาเค้าก็ต่อรองเอง อาจจะเพิ่มสวัสดิการให้อีกนิดๆหน่อยๆ

กูอยากรู้ว่าถ้าเราสวย หุ่นดี นิสัยดี มันจะช่วยลดแรงกระแทกเวลากุทำงานโง่ หรือทำพลาดไรได้มั่งมั้ย แบบจะช่วยให้กุสามารถอ้อนเพื่อนร่วมงานให้คอยช่วยเหลือกุแบบไม่รำคาญได้ป่าว อันนี้สังคมแบบฝรั่งและไทยนะ

คือกุแอบหมดหวังกับความโง่ของตัวเองเล็กๆแล้วว่ะ เลยว่าจะไปอัปรูปร่างภายนอกแม่งเป็นหลักไปเลย แล้วเอาความสวยไปขอให้เพื่อนร่วมงานเทรนกุจนเก่งแทน คือกุกลัวว่าถ้าต้องมาช่วยคนไม่สวยบ่อยๆเค้าจะรำคาญและกุจะโดนประเมินไม่ดีอ่ะ ตอนนี้เรื่องนิสัยดีกุสอบผ่านแหละ ไม่มีใครเกลียดกุแน่นอน แต่กุกลัวถูกรำคาญแล้วโดนปล่อยเกาะอ่ะ ถ้าสวยจะช่วยกุได้ป่าววะ

นี่ขนาดมาพิมในนี้กุยังรู้สึกว่ากูพิมอะไรโง่ๆเลยเลยอิเหี้ย

>>451 ได้แน่นอน คนสวยมีแต่คนเอาใจ แต่มันก็มีลิมิตของมันถ้างานพลาดหนักมากต่อให้เป็นนางแบบมึงก็โดน ระวังชะนีอื่นเกลียดละกัน

>>451 ที่ทำงานกุมีแบบนี้คนนึง ไม่ได้สวยมากแต่รุ้จักแต่งเนื้อแต่งตัว เฟรนลี่กับทุกคน กล้าเข้าหาทั้งไทยฝรั่ง ขี้อ้อน แต่หัวโคตรช้าถามซ้ำซาก อธิบายไปเหมือนจะเข้าใจแต่พอกลับมาถามอีกครั้งคนรุ้เลยว่าแม่งแกล้งเข้าใจนี่หว่า ตรงๆ คือคนอื่นๆ ก็แอบบ่นกันเองแหละเพราะต้องเสียเวลาสอนบ่อย แต่ก็ไม่ใช่ว่าเกลียดอะ เพราะความน้องงงงงของมันและพอสอนซ้ำๆ ก็เริ่มทำได้ ถ้าพูดแบบเผื่อซวยเพราะกุไม่รุ้สภาพบ.มึงเปนไง คือความสวยเฟรนลี่จะช่วยมึงได้ 80% อีก20%ที่เหลือขึ้นอยุ่กับว่าคนที่มึงไปอ้อนเขาใจดีอดทนไหวหรือจะเป็นพวกไม่ทนแล้วบอกตรงๆ

>>453 กูเป็นเพื่อนร่วมงานมึงป่าววะ ใบ้หน่อยได้มั้ยว่าเป็นคนอวบๆป่าว มึงทำงานสายไหน กุเนี่ยเรื่องเฟรนลี่นี่น่าจะโอเคเลย รู้จักแต่งตัว ตอนนี้เหลือแค่ต้องลดหุ่นให้เป๊ะกูก็น่าจะเพอเฟกในเรื่องลักษณะภายนอกแล้ว แปลว่าระหว่างที่กำลังลดหุ่นกุต้องเฟรนลี่ให้มากๆไว้ก่อน และแต่งตัวให้ดีเข้าไว้จะได้ไม่ถูกเกลียดก่อนสินะ อันนี้กุว่ากุไหวอยู่

>>452 ไม่ต้องห่วง กุเฟรนลี่กับเพื่อนสาวสุดๆ ถ้าไม่ใช่คนที่ชอบหมั่นไส้คนอื่นเป็นทุนเดิมอยู่แล้วไม่ค่อยเกลียดกุกันหรอก เพราะกุอ้อนหมดทั้งชายหญิง

>>449 ถ้ามึงเก่ง โปรไฟล์ดี พรีเซ้นต์ตัวเองดี เค้าก็อาจจะไม่ได้มองมึงไม่ดีนะ แต่มองว่ามันให้ไม่ได้และทำให้มึงไม่เหมาะกับบริษัท
อย่างตอนสัทภาษณ์งานแรก กูหน้าด้านขอไปเลย 30k เพราะเผื่อโดนต่อ และคุยๆกับเพื่อนเห็นว่าเค้าก็ขอประมาณนี้กัน (แต่ไม่มีใครได้ถึงหรอก)
HR เค้าก็สะดุ้งแล้วรู้สึกได้เลยว่าบรรยากาศแม่งเปลี่ยน แล้วเค้าก็บอกตรงๆเลยว่าเงินเดือนเด็กจบใหม่ที่นี่ให้กัน 23k
และ 30k สำหรับเด็กจบใหม่มันเยอะไป ถ้าอยากได้เงินเดือนนี้จริงๆคงต้องหางานงานสัญญาจ้างที่อื่น ซึ่งสวัสดิการแย่และไม่มั่นคง
กูก็เลยทำเป็นฟอร์มแก้ตัวไปว่าถ้าสวัสดิการและปัจจัยอื่นๆดีกูก็โอเคกับเงินเดือนที่น้อยกว่า 30k นะ
สรุปก็ได้มา 23k แต่มารู้ทีหลังงว่าบริษัทนี้เด็กจบใหม่ทุกคนได้ 23k ไม่มีค่าเกียรตินิยม ผ่านโปรไม่ได้เพิ่ม เหมือนกันหมด
ปล. นั่นคือประมาณ 10 ปีที่แล้วนะ ไม่รู้เรตเงินเดือนจบใหม่ตอนนี้มันเท่าไหร่

อยากถามเพื่อนโม่งว่าในนี้มีใครทำงานละแม่งทำบัญชีให้ตัวเองแบบเหมือนงบการเงินของบริษัทห้างร้านกันไหมวะ? แล้วทำเพราะอะไร? มีปัจจัยอะไรที่ทำบัญชีเดี่ยวละเริ่มไม่เวิร์กกับตัวเองมั่ง

>>451 อ่านแล้วสัมผัสได้ถึงความโง่จริงๆ ยังดีใจที่มึงรู้ตัว กูว่ามึงอัพความสวยแล้วเบนเข็มไปสายหาผัวรวยดีกว่าเถอะ กูเคยมีเพื่อนร่วมงานที่หล่อชิบหาย หล่อวัวตายควายล้ม มาวันแรกคนแม่งกรี๊ดแตกกันหมด มีแต่คนอิจฉากูที่ได้ทำงานกับน้อง แต่....โง่สัส ทำงานไปทำงานมาความหล่อแม่งหายไปจากสายตากูหมดเลยเหลือแต่ความรำคาญและท้อแท้ หลังๆ มาแค่เห็นหน้าก็หงุดหงิดละ น้องแม่งเป็นตัวถ่วงของทีมสัสๆ ใจนึงก็สงสารนะ แต่อีกใจก็รำคาญ หงุดหงิด ประสาทจะกิน ดังนั้นถ้าไหนๆ มึงจะ give up ในแง่หายโง่ แต่ตั้งเป้าไปสวยแทน กูว่ามึงเบนเข็มไปในทางหาผัวรวยแทนดีกว่า จะได้ไม่ต้องทำงานอยู่บ้านเป็นคุณนายไปไม่ทำให้ใครเดือดร้อน

>>457 ไม่ได้มึง กุยังอยากเลี้ยงตัวเองได้ ถ้าไปหาผัวรวยวันนึงผัวทิ้งกุทำไงอ่ะ ยิ่งโง่อยู่ด้วย แล้วความสวยต่อให้พยายามแค่ไหนก็ต้องหมดไปตามกาลเวลาเพราะงั้นเรื่องใช้ Beauty privilege มันมีเวลาจำกัดนะมึง แม่งก็ได้แค่ช่วงยังไม่เกิน 50 นี่แหละวะที่ยังดึงให้สวยได้

เพราะงั้นก่อน 40 กุอยากหายโง่แล้วทำงานเลี้ยงตัวเองรอด อยู่ได้สบายไม่เดือดร้อน ไม่ต้องไปเป็นทาสกามให้ใคร แล้วเอาจริงแค่อ้อนเพื่อนร่วมงานกุไม่ได้เสียหายไร ถ้าเค้าช่วยงานกุก็ดี กุก็สามารถสูบความรู้และประสบการณ์มาได้เต็มที่ แต่ถ้าไปแต่งงานมันคือเอาชีวิตไปผูกกับคนเดียวเลยนะ ไม่ได้ความรู้แถมเสียอิสรภาพอีก ไม่รู้ว่าจะโดนทิ้งเมื่อไหร่อีก ถ้าออกจากงานไปนั่งโง่นานๆก็หางานทำไม่ได้แล้ว ไม่ลงทุนไปหน่อยหรอวะ

>>458 อ่า แล้วแต่มึงละกัน ประเด็นที่กูจะสื่อคือความสวยหล่อเป็น first impression ช่วยได้แค่ตอนเจอกันครั้งแรกลากยาวไปถึงช่วงแรกๆ แต่ถ้ามึงโง่จนทำให้คนในทีมต้องลำบาก เหนื่อยเกินความจำเป็น หรือเดือดร้อนเพราะมึงซ้ำแล้วซ้ำเล่า สุดท้ายสวยหล่อแค่ไหนก็ไม่ช่วยว่ะกูบอกเลย อันนี้ไม่ใช่แค่กูคนเดียวด้วยที่เอือม คนอื่นเค้าก็เอือมกันหมด แล้วพอเอือมมากๆ เข้าสายตาที่ผ่านฟิลเตอร์ความเอือมก็จะมองไม่เห็นความสวยหล่อของคนคนนั้นไปแล้ว

>>459 ขอเสริมว่าบางทีโดนอ้อนแล้วอยากโดดเตะด้วย เพราะรำคาญ ไบแอสแหละยอมรับ คือคนเราพอมันเหนื่อยซ้ำๆ ซากๆ กับเรื่องคนที่เป็นตัวปัญหาคนเดิมๆ มันจะหงุดหงิดเท่าทวีคูณ อย่างที่บอกว่าถ้าสายตามันฟิลเตอร์ด้วยความเหนื่อยหน่ายใจและเอือมระอาที่มีต่อคนคนนั้นไปแล้ว มันก็มองไม่เห็นความน่ารักสวยหล่อแล้ว

>>458 ทำ onlyfans จบ

>>459 มึงพูดเหมือนความสวยหล่อมันไม่มีประโยชน์เลยวะ กุพนันได้เลยถ้าเพื่อนร่วมงานมึงโง่บวกหน้าเหี้ยมันโดนไล่ออกไปนานละ

>>462 ไม่จริงว่ะ หน้าเหี้ยแล้วโง่แต่ยังอยู่ก็มีหลายคนที่บ.กูเอง ถถถถ ความโง่มันไม่ใช่ความผิดร้ายแรง ถ้าไม่ได้ทำงานในจุดที่เป็น core business ของบริษัท ไม่มีโอกาสใด้สร้างความเสียหายใหญ่โตให้บริษัทได้ มันก็แค่อยู่โง่ๆ สร้างความเดือดร้อนและเอือมระอาให้เพื่อนร่วมงานไปวันๆ ประเมินมาได้ C ได้ D ทุกปี ก็หน้าด้านหน้าทนอยู่ไปเพราะก็รู้ตัวว่าไปสมัครงานที่อื่นไม่น่ารอด ส่วนบ.ก็ไม่ได้มีความจำเป็นต้องเสียเงินมากมายเพื่อจ้างออก เพราะอย่างที่บอก บ.ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ทำงานหลังบ้าน งานไม่ได้สำคัญ ไม่มีอะไรเสียหาย คนที่เดือดร้อนก็มีแค่เพื่อนร่วมทีมนี่แหละ แต่มันก็ไม่ได้เรียกว่าความเสียหายอยู่ดี มันคือความรำคาญ เอือมระอา เท่านั้นแหละ

>>458 เมิงเข้าใจผิดแล้ว ความสวย ความเยาว์ มันคือช่วง23ปี ตามกลัก พี่ลีโอ
ทุกอย่างต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยนวะ เมิงอาจคิดว่าเมิงฉลาด แต่40แล้ว ใครจะอยากให้เมิงเป็นแม่ของลูกเขา คิด

คนทำงานทุกคนในโลกนี้ก็ไม่ได้เก่งฉลาดทุกคนหรอก ก็เก่งๆ โง่ๆ ปะปนกันไปนี่แหละ ไม่ใช่ว่าทุกคนที่โง่จะโดนไล่ออกไม่มีงานทำซะหน่อย งั้นคนโง่ก็อดตายตายห่ากันหมดโลกแล้ว พอยท์ที่กูจะสื่อมันมีแค่ความสวยหล่อแม่งใช้ได้ช่วงแรก สุดท้ายถ้ามึงโง่จนทำให้เพื่อนร่วมงาน/หัวหน้าเหนื่อยเกินความจำเป็น มันก็จะกลายเป็นความเอือมระอา เมื่อถึงตอนนั้นความสวยหล่อก็จะไม่ช่วยอะไร แค่นั้นแหละ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะทำงานไม่ได้ มันก็ทำได้แบบถูลู่ถูกังกันไป แบบโดนด่าบ่อยๆ แบบประเมินออกมาไม่ดี ไม่ก้าวหน้า เงินเดือนไม่ค่อยขยับ อย่าไปหวังว่าความสวยมันจะมาช่วยชดเชยความโง่ได้ ยกเว้นแต่ว่าอาชีพที่มึงทำต้องการความสวย ไม่ได้ต้องการคนทำงานเก่ง ดังนั้นถ้ารู้ตัวว่าไม่เก่งแต่อยากประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ก็ไปหางานที่ requirement มันคือความสวย เอาให้มันตรงจุด แต่มาหวังใช้ความสวยชดเชยความโง่ แบบนี้มันน่าจะไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่

ความเห็นกูคือ มึงควรจะมอง ของที่ต้องมีกะของที่ควรมีออกนะ งานมึงจะง่ายขึ้น
ของบางอย่างแม่งจะให้จากโง่เป็นฉลาดมันไม่ได้หรอก แต่ ของที่ควรได้ก็ควรถูกไม่ผิดบ่อย
อัพความสวยก็ดีแหละ แต่ต้องดูสิ่งที่ลงทุนไปด้วย

>>459 ประเด็นนี้กูเข้าใจนะ แต่ก็คิดแบบ>>462 ถ้าหน้าเหี้ยคือโดนเกลียดแต่เนิ่นๆละ กุเองก็ไม่ได้ตั้งใจจะโง่ไปตลอด อย่างที่บอกแหละว่ากุอยากเก่งขึ้น แต่รู้ตัวว่าโง่เลยจะใช้ความสวยยื้อเวลาไม่ให้เค้าเกลียดซะก่อนจนโดนไล่ออกอ่ะ

>>461 จริงๆก็สนใจนะ แต่ใจไม่ถึงว่ะ

>>464 เด๋วนี้วิทยาการแม่งดึงความสวยผู้หญิงยาวไปหลายสิบปีนะ อย่างตัวกุเองคนยังคิดว่าเป็นเด็กมหาลัยอยู่เลยทั้งๆที่อายุไม่น้อยแล้วนะ แล้วกุก็ไม่ได้อยากไปเป็นแม่ให้ลูกใครอ่ะ น่ารำคาญออก ต้องเสียโอกาสในชีวิตตั้งหลายอย่าง เสียเงินด้วย ถ้า 40 กุฉลาดแต่ไม่มีผัว กุก็ไม่ได้เดือดร้อนนะมึง กุกลัวไม่มีงานทำ ไม่มีเงินใช้ ไม่ได้เที่ยวใช้ชีวิตมากกว่า เพราะงั้นกุยอมแลกการมีครอบครัวกับเงินว่ะ

ตอนเด็กกูอยากรีบโตอยากทำงานไวๆเพราะจะได้ไม่ต้องตื่นเช้าๆไปโรงเรียน ตอนนี้กูก็ทำงานละแต่ที่ทำงานกูเริ่ม 07:30 เหมือนโรงเรียนเลยสัส

กุถามเรื่องบุคลิกภาพในที่ทำงานหน่อย กุเป็นคนอายุ 30 ที่โตและมีเหตุผลนะ แต่หน้าตาและบุคลิกของกุมันเหมือนเด็กจบใหม่อ่ะ คือกุติดนิสัยขี้อ้อน ชอบเกรงใจคนอื่น แล้วก็เป็นคนที่แบบชอบแสดงออกติ๊งต๊องหน่อยๆ เช่น เวลาดีใจก็จะเย้ๆ มีท่าทาง หรือเดินๆเต้นๆ

เอาเป็นว่ากุมีบุคลิกแบบพวกทำตัวสนุกสนานอ่ะ ไม่ได้สุขุมอย่างที่คน 30 จะเป็นกัน วิธีการพูดกูยังดูอ้อนๆอยู่เลย และบอกเลยว่ากุชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้มากเพราะมันทำให้คนไม่เกร็งเวลาอยู่กับกุ แต่ว่าพอ 30 แล้วมันก็แอบกลัวว่าถ้าเป็นคนบุคลิกแบบนี้ในที่ทำงานมันจะถูกคนด่าว่าไม่รู้จักโตมั้ย หรือมันไม่เกี่ยว เราจะอายุเท่าไหร่ก็เป็นคนโอเวอร์แอค ร่าเริง ขี้อ้อน เหมือนวัยรุ่นได้ป่ะวะ

>>469 อยู่ที่กาลเทศะ ถ้าแยกแยะได้ TPO ได้ว่าตอนไหนควรทำไม่ควรทำ ก็สามารถทำได้ แต่ถ้าทำทุกสถานการณ์ = ปัญญาอ่อน คนเราจะโตแค่ไหนก็มีความเป็นเด็กในตัวทั้งนั้นแหละ สำคัญคือกาลเทศะ

>>469 >>470 ถูกต้องที่สุด ถ้าแยกแยะได้ก็โอเค ทำให้ถูกที่ถูกคน กู 32 เวลางานสุขุมเยือกเย็น เวลาส่วนตัวก็ติงต๊องตามประสา 5555

>>471 อันนี้ขอเสริมอีกนิด >>469 มันบอกว่ามันจะเอาบุคลิกนี้ไปใช้ในงานนะ ไม่ได้ใช้ส่วนตัว แต่กูมองว่าต่อให้ใช้ในงานมันก็มีหลายกาลเทศะอยู่ดี เช่นเวลาทำงานอยู่กับทีมแค่ไม่กี่คน มีแต่คนกันเองที่สนิทกัน อายุไล่เลี่ยกัน แบบนี้จะเล่นบ้าง โอเวอร์แอคติ้งบ้าง กูมองว่าก็ยังพอได้อยู่ แต่ถ้าใช้ในงานแบบเวลาอยู่ในสถานที่ส่วนรวม อยู่ร่วมกับคนอื่นที่ไม่สนิท อยู่กับผู้ใหญ่ เจ้านาย ผู้บริหาร อยู่ในที่ประชุม เวลามีประชุม หรือเลวร้ายสุดคือเวลาอยู่กับคนนอก แบบนี้ก็ดูไร้วุฒิภาวะและปัญญาอ่อนสัดๆ

>>469 ที่น่ากลัวไม่ใช่ตอนทำงานหรอก แต่อาจมีปัญหากับการโปรโมท(อัพตำแหน่ง)ว่ะ ขึ้นอยู่คนประเมิน ถ้าคนประเมินคิดว่าสไตล์การทำงานแบบนี้ไม่เหมาะกับตำแหน่งหัวหน้า ก็คือหมดสิทธิ์โตไปเลย ต้องเปลี่ยนงานอัพเงินเอา

>>473 เปลี่ยนงานแต่ถ้าตอนสัมภาษณ์เสือก overacting ทำกริยาเหมือนเด็กๆ ทั้งที่สามสิบแล้วก็ไม่น่าจะได้งานอยู่ดี สรุปเก็บกริยาท่าทางแบบนั้นไว้ใช้ที่บ้านอย่างเดียวน่าจะดีสุด ไม่ต้องเอามาใช้ในงาน จบ

พูดถึงเปลี่ยนงานแล้ว เปลี่ยนงานบ่อยมันเงินขึ้นไวกว่าเลื่อนตำแหน่งที่เดิมเรื่อยๆไหม

>>474 แล้วแต่แผนก แล้วแต่บ.ว่ะ ทีม ux/ui บ. กูแม่ง ถ้าคนมาสัมดูรั่วๆ น่าจะเข้ากับทีมได้จะรับพิจารณาเป็นพิเศษ (เพราะก็รั่วกันทั้งทีม) แต่ผลงาน/พอร์ทต้องโอเคด้วยอะนะ

สมมติมีงานหลักสองอย่าง มึงกับอีกคนสลับกันทำคนละเดือนแต่หน.เป็นเหี้ยอะไรไม่รู้ชอบเอางานพิเศษที่ควรจะเป็นของ task อีกคนมาให้มึงทำตลอด บางทีเห็นจะๆ ว่าเป็นผลจากความผิดพลาดที่อีกคนทำไว้แล้วเขามาให้มึงตามแก้ไขแทนที่จะไปบอกคนที่ทำว่าผิดตรงไหนจะได้ปรับปรุงตัว มึงจะพูดกันป่ะวะว่าเดือนนี้ฉันไม่ได้ดูงานี้นะ ทำไมเอามาให้ฉัน? กุคือเดาเอาว่าที่เขาชอบให้กุทำเพราะกุทำเร็ว อธิบายละเอียด เซฟสถานการจากความหงุดหงิดของคนที่อัปเซตได้ดีกว่าแต่มันใช่ที่เหรอวะที่แก้ปห. แบบนี้ นี่จินตนาการออกเลยว่าถ้ากุถามไปตรงๆ หน. ต้องตีมึนแบบ lol i fogot you're working on other task this month but can youpls do it anyway ka? ไอ้เหี้ยเอ๊ยหงุดหงิดดดด

เกลียดคนนึงในที่ทำงานซึ่งกุเป็นคนไม่ค่อยออกจากบ้านบางเรื่องก็ตอบไปซื่อๆมันคิดว่ากุกวนตีนมัน บางครั้งมันก็คิดว่ากุบ้าเวลากุไปถามขอความช่วยเหลือจากมันพอกุขอบคุณ มันตอบว่าเอากองไว้ตรงนั้น กุตอบกลับมันไปว่าไม่รับก็ตามใจ บางครั้งกุขอความช่วยเหลือจากอีกคนในแผนกมัน กุก็พูดขอบคุณปกติมันอยู่ด้วยก็สะเหร่อตอบเอากองไว้ตรงนั้นอีก กุเลยตอบกลับไปว่าไม่ได้ขอบคุณพี่ พี่ไม่ได้ช่วยอะไร ขอบคุณพี่อีกคนต่างหากแล้วรีบเดินหนีมา กุเกลียดคำพูดคำจามันชิบหายพูดดีๆไม่เป็น

>>478 กุว่าเมิงเนี่ยละ มีปัญหากับคนอื่น ไม่รู้ตัวจริงๆหรอ? คนอะไรต้องขอความช่วยเหลือคนอื่น ยังด่าคนที่ช่วยอีก

>>479 คนอื่นในแผนกมันไม่มีใครมีปัญหากับกุนะ มีแต่มันอ่ะ กุไม่ได้ไปเบียดเบียนมันบ่อยไม่จำเป็นกุก็ไม่ไปเฉียดเข้าใกล้มัน ใครสอนงานกุขอบคุณตลอดนะ ก็ไม่เห็นมีใครตอบให้เอากองไว้ตรงนั้นเหมือนมันอ่ะ

รู้สึกตะหงิดๆ เหมือนกำลังโดนบีบให้ออก ช่วงก่อนเครียดและสับสนอยากหาคำตอบมากเลยว่าเป็นเราที่คิดมากไปเองหรือกำลังโดนบีบให้ลาออกจริงๆ แต่อีกใจก็คิดว่าจะกำลังโดนบีบหรือเปล่าก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องสนใจ ถ้าเราอยู่ได้ก็อยู่ต่อไป อยู่ไม่ได้ก็หางานใหม่ ส่วนทางบริษัทถ้ามันทนได้มันก็ทนเล่นเกมส์กับเราต่อไป แต่ถ้ามันทนไม่ไหวมันก็คงจ้างกูออกเอง

บอสัดเริ่มเปรยๆเรื่องจ่าย75แล้วว่ะ มีบอกหลายที่เริ่มแล้วแต่เรายังไม่อยากทำถ้าไม่จำเป็น
เห้อม เซ็งเรื่องมึนตึงกับคนอื่นในแผนกแล้วยังต้องมาเสียวว่าจะโดนลดเงินเดือนรึเปล่าอีก

เบื่อโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ดีนะอย่างน้อยอาทิตย์นี้วันศุกร์หยุด

นานมาแล้วกุเคยลองสูบบุหรี่เพราะอยากรุ้ว่ามันเป็นไง ผลคือแค่รุ้สึกว่าทำให้ไม่อยากอาหารกับคิดไปเองว่า CO ที่สูดเข้าไปมันคงเป็นพิษกับสมองตอนสูบเลยมึนๆ (กุคงสูบไม่เป็นด้วยแหละไม่รุ้จังหวะหายใจ) ไม่ได้รุ้สึกติด ไม่ได้ฟินหายเครียดอะไร เคยลองสักยี่สิบกว่ามวนได้มั้งทั้งชีวิต กุลองหลายที พอดีตอนเด็กขี้สงสัย แต่ทีนี้ไม่รุ้ทำไมเวลากุเครียดทีไรชอบมีความรุ้สึกอยากสูบอย่างแรงกล้าตลอด ยิ่งตอนทำงานเครียดจัดๆ นี่อยากให้มีความรุ้สึกของควันแสบๆ เหม็นๆ เข้ามาในปอดจนอยากวิ่งไปซื้อมาสูบเดี๋ยวนั้น มันเป็นภาพจำทางใจเฉยๆ ป่ะวะ แบบคนบอกว่าสูบแล้วจะหายเครียดกุเลยอยากสูบงี้ แต่กุก้ห้ามตัวเองไว้นะว่าจะเสียเงินเลเซอร์กับสกินแคร์ทำไมถ้าจะมาสูบบุหรี่

ไม่อยากไปทำงานว่ะจิตใจห่อเหี่ยวร่อนที่ใหม่เป็นสิบๆที่ก็ไม่มีติดต่อมาเลย

คือกูเป็น DEV มาได้ 2 ปีแล้วพึ่งเปลี่ยน บ ใหม่มา ตอนนี้ผ่านโปรแล้วแหละ แต่แม่งรู้สึกกูโง่ฉิบหายเลย
ต้องให้ซีเนียเทพๆคอยช่วยเรื่องโง่ๆอยู่บางเรื่อง เพราะตัวเนื้องาน และเทคที่ใช้แม่งไม่เหมือนที่เคยทำที่แรก
แต่พี่ซีเนียกูใจดีชิบหายเลยแถมคิดบวกตลอด ทำเอากูรู้สึกผิดเวลาทำงานพลาดหรือคิดไม่ออก
กูไม่อยากให้พลาดหรือปล่อยไก่ให้พี่เค้าเห็นเลย
มึงว่าพี่เค้าจะมองว่ากูแม่งไร้ค่าบ้างไหมว่ะ คือเหมือนแกไม่ค่อยหวังอะไรจากกูมากอะ เลยไม่ซีเรียส

>>486 ดีแล้วนี่แกไม่ซีเรียสไม่ได้คาดหวังแกถือคติคนเราพลาดกันได้หรือเปล่า คิดบวกไว้เพื่อนโม่ง

>>487 ไม่รู้หว่ะโม่ง ที่แรกกูทำมา เกือบ 2 ปี เจองานแต่เถื่อนๆ เมเนเจอเหี้ยๆ ซีเนียที่เข้มๆ
เลยคิดว่าโลก Dev แม่งต้องแบบนี้หรอว่ะ 555 พอมาเจอที่ใหม่แม่งตรงข้ามกับที่เจอมาทุกอย่าง
เลยคิดว่าเราต้องทำงานดีๆตอบแทนเค้าอะ แต่งานกูบางชิ้นมันโง่ไปอ่ะ เลยเผลอกดดันว่าต้องทำมาเนียบๆ
เค้าจะได้ชอบๆกัน เคยเผลอคิดนะว่าเค้ารอกูออกไปเองไหม แบบ ไม่อยากเสียแรงไล่ออกไรงี้ 55555555

จะได้หยุดสามวันแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
งานยังไม่เสร็จเลยสาสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

feel like friday night ♥

>>486 สำหรับ senior คิดว่าตอนนี้เค้าไม่ได้คิดอะไรกับ junior ที่เข้ามาใหม่มากกว่านะ ติดก็ช่วยแค่นั้น เพราะงานที่จ่ายมามักเป็นงานที่เค้าทำเองแป๊ปเดียวเสร็จได้อยู่แล้ว ไม่ได้เป็นงานสำคัญหรือคอขาดบาดตายอะไรมากนัก

ถ้าจะคาดหวังก็คง หวังว่าจะโอนงานที่หนักๆ หน่อยในอนาคตเพื่อทุนแรงได้ล่ะมั้ง

อ๊า พรุ่งนี้วันจันทร์

กังวลเรื่องต่อสัญญาว่ะ ถึงพี่คนอื่นจะบอกว่าถ้าไม่ได้ทำผิดร้ายแรงอะไรยังไงเค้าก็ต่อ แต่กูก็รู้สึกว่าตัวเองมีทำพลาดบ้างบางเรื่อง ยังไม่ดีพอว่ะ

กำลังหาค่าขนม พอดีไปเจอประกาศรับสมัครแอดมิน
เนื้อหางานคือ ตอบเพจ กับลงโพสวันละ 3-4 โพสทุกวัน
ได้เดือนละ 800
เพื่อนโม่งคิดว่าโอเคไหมวะ

>>494 หลอกลวงแบบไม่ต้องสืบ

>>495 เงินมันได้น้อยไปหรอเพื่อนโม่ง

ทำงานมาปีกว่า ความสัมพันธ์กะคนในทีมเริ่มดิ่งลงเหวลงเรื่อย ๆ
แรก ๆ กูเข้ามา ด้วยความเด็กสุดในทีมเจอหน้าคนในทีมกูก็ไหว้ก็ทัก ชวนคุยนู่นนี่เค้าก็ปฏิสัมพันธ์กะกูปกติ
แต่เมื่อไม่นานมานี้กูทำงานพลาดจนโดนเรียกประชุมทีม 2-3 รอบ
แถมมีครั้งนึงที่กูไม่ได้ผิดด้วย แต่ก็ไปลากเรื่องอื่นมาโยงให้กูผิด
แล้วตั้งแต่นั้นทุกคนก็ตึง ๆ ใส่กู คุยถาม-ตอบได้แค่เรื่องงาน
พักกลางวันปกติกูจะไปนั่งฟังเขาคุยกันหรือแจมบ้าง มาตอนนี้ทำเหมือนอากาศธาตุ
พอกูจะพูดแจมทุกคนแม่งเงียบ มีหัวหน้าที่ยังชวนคุยได้แต่ก็รู้สึกได้ว่าไม่เหมือนเดิม
ทั้งๆที่บอกเองว่าจะแยกเรื่องงานกะส่วนตัวแต่ทุกวันนี้บางคนเจอหน้าไม่สนใจ กูไหว้ก็ทำเฉย
กูเองไม่เคยเอาใครมาด่าลับหลังทั้งเรื่องงานหรือส่วนตัวแท้ ๆ
เรื่องที่โดนตำหนิอย่าว่าแต่ระบายให้ใครฟังเลย ในโซเชี่ยลยังไม่เคยพิมพ์ด้วยซ้ำ เพิ่งมาลงที่นี่นี่แหล่ะ
อยากแยกตัวออกมาให้จบ ๆ แต่ก็เสียวจะมาหาเรื่องตำหนิกูว่าแยกเรื่องงานกะเรื่องส่วนตัวไม่ได้น่ะสิ
ดีอย่างนึงคือกูจะได้ออกเร็วขึ้น กำหนดเดิมคือตั้งใจว่าอีกสองปีออกแต่ถ้าแบบนี้อีกปีเดียวก็พอ

พวกมึงมีงานแนะนำไหมที่หยุดเสา อาทิตย์ นักขัต ไม่เอาราชการ ส่วนงานก็รูทีนทั่วไปไรเงี้ย

>>497 บรรยากาศในการทำงานมันเสียไปแล้วว่ะเอาคืนมายาก ลับหลังเค้าคงแทงมึงยับกันอ่ะ ออกไปเจอที่ใหม่ บรรยากาศใหม่ๆเหอะ
มึงยังดียังใหม่อยู่ ของกูเคยพลาดสมัยจบใหม่ๆ แล้ววงการมันแคบไปสมัครที่ไหนก็มีเสียงเล่าเสียงลือเรื่องของกูตามไปแทงหลังกูตลอด บรรยากาศรอบตัวกูอึมครึมตลอดไม่มีใครคุยด้วย คุยได้แค่เรื่องงาน แม่งเครียด
ถ้าไม่ใช่เพราะเศรษฐกิจมันแย่มากๆ กูคงออกไปทำอะไรก๊อกๆแก๊กๆที่มันไม่เกี่ยวกับสายงานเดิมแล้ว

>>498 ถ้าเอาแค่นี้มันก็ตน.แอดมินบ.ทั่วๆไปไม่ใช่เหรอวะ หรือเดี๋ยวนี้บ.ที่หยุดแบบนี้มันหายากรึ

>>497 อยากรู้ว่ามึงพลาดเรื่องไร

>>499 มึงต้องเปลี่ยนสายงานเลยป่ะ

>>498 สายงานแบบunskilled labour มึงจะเอาไหม? มีนะ แถมรายได้ในวงการนี้ก็เริ่มมาสูงกว่าที่อื่นๆ กูเจอมาละ ข้อเสียมีไม่กี่เรื่องคือ(ซึ่งมักจะทนไม่ค่อยได้)
1.มึงไม่ต้องหวังว่าจะเติบโตในสายงานเว้นแต่ย้ายไปทำที่ดีกว่า เพราะยิ่งโตมึงยิ่งเจอทำงานนานและหนักกว่าเดิม รายได้ราวๆ ป.ตรีจบใหม่ คนอยู่นานแต่ตำแหน่งไม่เตื้องเพราะเค้ารู้ว่าไปรับจ๊อบเสริม(ขับแกร๊บ, ขายของ) มันมีรายได้เสริมที่เราอิสระกว่าแล้วเวลามันมีให้เราบริหารเองได้เยอะกว่า จัดการความเหนื่อยตัวเองได้ เป็นนายตัวเองได้บ้าง
2.ทำงานแบบคนญี่ปุ่น(นายจ้างญี่ปุ่น) วัฒนธรรมญี่ปุ่นมาเต็มมาก ซึ่งเน้นเลี้ยงคนและทำงานแบบถ้าจะเติบโตกับแม่งก็ต้องทนกับโอทีเหมา
3.วันหยุด ไม่หยุดตรงเสาร์-อาทิตย์ ไม่มีนักขัต แต่มึงจะได้หยุด2วันต่อสัปดาห์ ทำ5วันต่อสัปดาห์
4. สวัสดิการพื้นฐานถือว่าฝั่งแถวบ้านกูออกจะดีที่สุดในที่ทำงานวงการเดียวกัน บ.ไทยๆยังไม่ค่อยมีปัญญาจะให้ บ.ไต้หวันที่คิดว่าดีละนี่มีดีกว่านี้มาก unskilled labour แต่มีประกันกลุ่มให้เสริมกับประกันสังคม ไม่หักจากเงินเดือนเพิ่ม OTไม่ค่อยปล่อย แต่ถ้าปล่อยทีก็โคตรงาม ไปทำงานที่สาขาอื่นมีค่าเดินทางให้ชัวร์ป้าบ เครื่องแบบไม่ต้องเงินค้ำ ไม่ต้องซื้อ เบิกได้ถ้าทำงานครบรอบเรื่อยๆ

ก็.... กูไม่ก่ะจะทำแม่งตลอดชีวีนะ แค่เห็นว่าเออถ้ากูทำตรงนี้แล้วเรียนรามควบได้จริงๆ พอรับปริญญาได้ก็มองหางานใหม่ละออกไปที่ที่ตรงสายงานบ้าง แค่นั้นเลย

>>502 มึงบรรยายมาซะเยอะแต่ไม่บอกว่ามันคืองานอะไร คือจะรอให้มีคนถามเหรอวะ?

>>502 หรือมึงคือไอ้โม่งร้านอาหารญี่ปุ่นคนนั้นเรอะ ที่มีใครพูดถึงร้านอาหารแฟรนไชส์นายทุนต้องออกมาด่าแล้วอวยงานที่ตัวเองทำต่อ

>>503-504 คือไรวะ? จะสื่อถึงไร? งง พูดถึงร้านอาหารแฟรนไชส์นายทุนต้องออกมาด่าคือไร เรียบเรียงประเด็นได้มึนมาก ก็กูบอกดักไว้ก่อนเผื่อคนถามแม่งรับตัวงานไม่ไหวจะได้ขอผ่านไปเลย จบ แค่นั้นแหละ อยากรู้ก็ถามต่อดิ ไม่สนก็ขอผ่าน

มันจะมีไอ้คนนึงในที่ทำงานคือมันก็ตั้งใจทำงานดีแหละแต่ปากมันหมานไง ทั้งๆที่มันอาจจะไม่คิดอะไรแบบนั้นก็ได้แต่ปากมันพาะูดให้เหมือนดูถูกคนอื่นตลอดเวลาเช่นตอนประชุมคุยงาน มันก็จะพูดจาเหมือนดูถูกคนฟังเช่น ตรงนี้ผมจะอธิบายช้าๆนะ พี่อย่างงนะ พี่เข้าใจที่ผมต้องการสื่อรึเปล่า? พี่มองประเด็นเดียวกับผมไหม? ทั้งๆที่กูก็เก๊ทตามมันมาเรื่อยๆไม่ได้มีหลุดหรือถามตรงไหน หรือตอนแชร์ไอเดียกัน มันก็มาอีกละ พูดขวางๆแบบ ผมว่าไอเดียพี่ไม่ถูกไหนลองเอาข้อมูลมาดูหน่อย พี่เอาข้อมูล?นี้มารู้ได้ไงว่าจริงสุดแล้ว ผมเอาข้อมูลผมมาเทียบกับพี่ได้ไหม(ซึ่งมันก็ชุดเดียวกันกับกูเลย) เอางี้นะพี่เรามานิยามคำถามเรากันใหม่ไหม คือกูก็ชอบที่มันทำงานขยันดีนะ แต่มันจะคำพูดชวนเอาหูกระดิกอะไรตลอดเวลาวะ คือถ้ามึงอยากโชว์เหนือหรือไม่มีประเด็นอะไรเพิ่มก็ไม่ต้องเอาคำประดิษฐ์มารวมๆกันแล้วพูดออกมาก็ได้

เป็นเซลส์ที่ต้องมาหาลูกค้าใหม่ในตลาดที่ลูกค้ามีจำกัด แถมรายใหญ่ก็เป็นลูกค้าเซลส์คนก่อนหน้าอยู่แล้วนี่โคตรลำบากเลย ไอ้บอสัดแม่กูก็ต้องการลูกค้าสั่งvolumnเยอะๆ ส่วนลูกค้าที่กูติดต่อเจอกำแพงmoqเข้าไปก็หนีหมด ไปขายลูกชิ้นดีกว่ามั้งกู

>>497 ไม่ต่างจากกูเลยว่ะบรรยากาศอืมครึม คุยกันแค่เรื่องงานอย่างเดียว ไม่สนุกสนาน แบ่งแยกชัดเจน ใครไม่ถูกกับใคร กลุ่มใครกลุ่มมัน พักเที่ยงตัวใครตัวมัน กลุ่มใครกลุ่มมัน ไม่มีการชวนนอกกลุ่ม ตกเย็นปาตี้กินเหล้า ก็ชวนแค่เฉพาะกลุ่ม งานเลี้ยงปีใหม่รวมในที่ทำงานก็นั่งแยกกันเป็นกลุ่ม คุยกันเองในกลุ่ม เจ้าพ่อเจ้าแม่ในที่ทำงานไม่มีใครสนใจ ส่วนใหญ่กลับก่อน ส่วนพวกตัวแรง ๆ โดนโดดเดี่ยว โดนแบน แต่ก็เห็นอยู่ได้แบบโนสนโนแคร์ แล้วทำตัวแรง ๆ เป็นเจ้าพ่อเจ้าแม่ไม่มีเปลี่ยนเหมือนเดิม

>>506 กูเคยเจอคนประเภทนี้เหมือนพลังมันเยอะเกินจนไม่มีเวลาวิเคราะห์คนรับสารอะ จนกูต้องบอกหยุดพอกุเข้าใจอารมณ์เบรกเอี้ยด!อะมึง มันถึงจะพอฟังบ้าง

>>498 วันหยุดแบบที่มึงว่ามา มันหาได้ทั่วไปแหละ แต่มึงต้องเลือกบ.ด้วย

>>510 ต้องเป็น บ. ที่work-life balanceให้ พนง.ได้ แต่จะได้ตรงนั้นนะ ขั้นแรกกิจการต้องเก็บเงินกับลูกค้าได้เยอะจริงๆ หรือไม่งั้นก็รัฐวิสาหกิจแบบไปรษณีย์ไทย ไม่รู้ว่าแบบนี้คือดีกว่าระบบลิเกแบบราชการไหม

สงสัยและหาเป็นความรู้พวกที่ทำงานออฟฟิศในตัวเมืองกรุงเทพทำไมชีวิตมันดูดีจังกินหรูซื้อของขวัญให้กันมีแต่ของแบรนเนมลงไอจีกันแบบหรูหราเงินเดือนมันเท่าไหร่กันวะกุทำงานแถบชานเมืองได้สองหมื่นนิดๆเงินยังตึงมือเลยขนาดรายจ่ายไม่เยอะนะ

>>512 ของขวัญหารร่วมกันทั้งแผนก กินหรูเฉพาะช่วงโปร

>>513 ของขวัญอันนี้กูไม่รู้ แต่มันมีบ.ที่กินหรูบ่อยทั้งที่เงินเดือนเฉลี่ยๆของคนในบ.ก็ไม่ได้เยอะ(ไม่ใช่แค่เฉพาะช่วงโปรด้วย) กูเคยอยู่ได้พักนึง(ออกเพราะสังคมกินของแพงเนี่ยแหละ เงินได้มาก็ติดลบทุกเดือนสัส) ยังสงสัยอยู่เลยคนอื่นในนั้นมันจัดการเงินกันยังไงวะ

>>512 บางทีก็เป็นพวกหาได้เยอะเลยใช้เยอะแบบไม่ได้เก็บมากมายอะไรอะ เพื่อนกุคือขายของออนไลน์ด้วย เงินเดือน30k+ขายของก็10-20k ต่อเดือน กลางวันกินข้าวในห้างแบบมื้อละสามถึงหกร้อยบ่อยมาก เงินเก็บมันสองสามแสนนิดๆเองมั้ง ขณะที่กุผุ้ซึ่งไม่กินไม่เที่ยวเงินเก็บเยอะกว่ามันแต่ก้พลอยไม่ทะเยอทะยานอยากหาเพิ่มด้วยอะ

ถ้าสกิลไม่เจ๋งจริงนี่ไม่ควรเป็น Jop Hopper สินะ

>>516 Job Hopper พิมพ์ผิด

>>517 ที่ควรมีคือสกิลปาก พูดเก่งๆ พูดคำฉลาดๆเยอะๆ พูดเหใือนรู้ไปหมด ถ้าไม่รู้ก็ตอบว่ามีแผนจะเรียนรู้มัน

>>515 เชี่ย .... เพื่อนมึงน่าจะใช้ชีวิตแบบโหลดๆอยู่นะ ทำงานหลังเลิกงานยังไงให้ไม่เหนื่อยวะนั่น

>>512 กูทำงานในตัวเมือง เงินเดือนปัจจุบันฐานภาษี 20 ไม่รู้เงินเดือนคนอื่นในออฟฟิศเดียวกัน แต่คิดว่าคง+/-ไม่ห่างกันเท่าไหร่ กูคิดว่ากูฐานะปานกลางสำหรับมุมมองคนไทยทั่วๆ ไปนะ แต่กลายเป็นว่ากูจนที่สุดในบริษัทแล้วอะ ถถถ กูเป็นคนตจว.ที่มาทำงานกทม. แต่คนในออฟฟิศกูส่วนมากเป็นคนกทม.ตั้งแต่กำเนิด+บรรพบุรุษก็กทม. ขอแค่มีที่ดินใน กทม.ซะหน่อย ก็คือรวยแล้วอะ เพราะมูลค่าที่ดินในกทม.มันขึ้นพรวดๆ ดังนั้นเท่าที่กูเห็นกินหรูอยู่แพงกันในออฟฟิศ=บ้านรวยเป็นทุนเดิม ชีวิตไม่มีภาระอะไรทั้งสิ้น อยู่บ้านพ่อแม่ฟรีไม่ก็พ่อแม่ซื้อคอนโดให้อยู่ ซื้อรถให้ขับ ไม่ต้องให้เงินพ่อแม่ ไม่ต้องเก็บออมเงินออมเผื่อตอนแก่ (เพราะมรดกเพียบ) ในขณะที่กูต้องส่งเงินให้พ่อแม่ ต้องเช่าหออยู่ ต้องเก็บออมเผื่อตัวเองตอนแก่ไม่งั้นได้นอนอนาถาอยู่ข้างถนนแน่ สรุปที่อยากจะบอกคือ ต่อให้เงินเดือนพอๆ กัน ชีวิตก็ต่างกันเยอะ เพราะจำนวนเงินที่สามารถใช้ได้จริงมันต่างกัน กูได้เงินมาเท่าไหร่ ได้ใช้จริงๆ คือไม่ถึงครึ่งอะ ในขณะที่เพื่อนร่วมงานกูคือได้มาเท่าไหร่ก็ใช้ได้หมดเลยเท่านั้น

>>519 ไม่โหลดเลยมึง แม่งทำงานชิวกว่ากุอีกเพราะเอาเวลางานมาออกไปส่งของไง (Wfh อยุ่) ละหน.ก็โง่ดูไม่ออก ไม่หือไม่อือเวลาทักละมันตอบช้า มีอะไรก้มาหากุแทนเนี่ย กุร่ำๆจะเทอยุ่แต่ก้กัดฟันรอเอาโบนัสก่อนแต่ก้ปริ่มมากแล้ว อยากลุกไปต่อยแม่งทั้งคุ่ทุกวัน

ไม่อยากให้ถึงเสาอาทิตย์เลย วันทํางานนรกของคนสอนพิเศษ

กูคือเด็กใหม่มีงานไรก็ช่วยหมดขอให้ทำอะไรก็ทำ ติดที่ว่ากูไม่ค่อยคุยไม่ค่อยกินข้าวกับเพื่อนร่วมงานเค้าจะแบนกูมั้ยวะ

>>379 เห็นแล้วสงสัย ทำไมต้องพิมพ์ว่า cc ด้วย ในเมื่อเมลล์มันก็แสดงชื่อคนที่ถูก cc อยู่แล้ว

>>523 ถ้ามีเหตุผลก็ไม่แบนหรอกม้าง อย่างมากก็ไม่สนิทเฉยๆ

>>524 cc email เพื่อให้รับรู้ เวลาคุยโปรเจคต้อง cc หัวหน้า แต่หัวหน้าไม่ใช่คนที่ต้องตัดสินใจเนื้อหาที่กำลังคุย
ส่วนคนที่ใส่ใน dear cc ก็คือบอกว่าคุณต้องอ่านเนื้อหาในเมลนี้นะ อาจต้องเทคแอคชั่นเองด้วยในฐานะ 2nd, 3rd opinion

>>526 ของกูตามนี้เช่นกัน ตาม criteria ของบริษัท บางเมลกูต้องส่งหาคนหลายสิบหรือเป็นร้อย
TO คือ PIC โดยตรง คนที่ต้อง tack action
CC คือคนที่ต้องรับรู้ ต้องอ่านเมล จะมาอ้างทีหลังว่าไม่รู้ไม่ได้
ส่วนที่เหลือส่งเป็น FYI เฉยๆ จะอ่านหรือไม่อ่านก็เรื่องของมึง แต่ต้องส่งให้ ไม่ส่งไม่ได้ ไม่งั้นจะกลายเป็นการไม่แจ้งผู้เกี่ยวข้อง ไม่ถูกต้องตาม procedure

โม่ง แชร์แพลนการใช้เงินพวกมึงหน่อยได้มั้ย กูเพิ่งย้ายออฟฟิศแล้วรู้สึกค่ากินค่าเดินทางเยอะจนเบียดเบียนค่าใช้จ่ายเพื่อสนองนี้ดมาก อยากรู้ว่าปกติแพลนกันยังไง เผื่อว่าของกูมันเยอะไปจะได้ลองเบาบางจุดลง

>>528 ค่าเดินทางไม่เท่ากันว่ะ กูขับรถไปออฟฟิศเติมน้ำมันอาทิตย์ละ 300-500 โดยประมาณ
ค่ากินก็เช้ากาแฟ 50 เที่ยงข้าว 60 น้ำหวาน 20 น้ำเปล่า 10 เย็นแล้วแต่ถ้าไปกินกะแฟนก็ 150-300
ปกติกูจะคุมงบวันนึงไม่เกิน 300 ค่าเดินทางอีก 100 ตกวันละ 400
ที่เหลือก็ค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าเน็ต ค่ามือถือ ค่ารถยนต์ต่างๆ เหลือก็เก็บไม่ก็ซื้อของ ไปเที่ยว

>>528 มีช่องทางทำเงินเพิ่มเพื่อ Cover ส่วนที่เกิน Budget มั้ย เช่น 2Job,3Job หรือ ทำ Over time ไป แต่ถ้ามึง Fixs budget แล้วจริงๆ ให้ลองไปอ่าน Six jars of money management ดูแล้วลองปรับใช้ให้เข้ากับตัวเอง สู้ๆเพื่อนโม่ง

>>528 ย้ายออฟฟิศ ...เป็นกูกูจะหาทางย้ายที่อยู่ด้วย ละถ้าเจอของดีที่ใกล้ที่ทำงานมึงด้วย ก็ลองคิดถึงค่าเช่าดู ถ้าค่าเช่าผ่าน ผลลัพธ์อย่างที่สองคือค่าเดินทางมันควรลด ไม่งั้นก็อาจจะแบบหายไปเลย จากที่มีคนเคยก่นด่าเรื่อง รฟฟ. แพง ก็เจอสื่อเจ้านึงบอกอ่ะว่าคนไทยใช้จ่ายการเดินทางวันนึงแล้ว20%ของรายได้ต่อวันของตัวเอง ถ้าลดตรงนี้ไปได้หรือตัดๆแม่งให้หายไปเลย ชั่งตวงเทียบละยังไงก็ไม่โหลด ซื้อความสบายใจได้ไม่ขนหน้าแข้งร่วง มันน่าทำ

>>528 ส่วนตัวกูนะ ถ้าจะแพลนการเงินยังไง... กูอ่านหนังสือที่เรียกว่า อ่านงบการเงินด้วยปากกา3สี มันจะสอนมึงเรื่องการทำระบบบัญชีเดี่ยวและระบบคู่(ที่นิยมใช้ในบริษัทห้างร้านจนทุกวันนี้) และกูก็ถามๆคนจบบัญชีมานะว่าเออ ทำบัญชีรายรับ-รายจ่ายทำยังไง เค้าก็สอนคร่าวๆว่าก็เอาคอนเซปต์ระบบบัญชีเดี่ยวมาใช้นี่แหละ เขียนมาว่ารายได้มึงที่โดนหักค่านั่นนี่ละมึงจะแบ่งเอาไว้จ่ายเท่าไหร่ เก็บเท่าไหร่ กินเท่าไหร่ แค่นั้นเลย แต่กูไม่ได้แค่ว่าเขียนละจบ กูพยายามร่างบัญชีเพื่อทบทวน/หาปัญหาการใช้จ่ายกูทุกๆเดือนสองเดือนที่ว่างๆ เพื่ออุดช่องโหว่ที่กูจะดึงเงินข้ามกองเงินที่ตั้งไว้มั่วซั่วด้วย

>>529 >>530 >>531 >>532
กูคนถามเอง
ขอบคุณพวกมึงมากๆนะ ตอนแรกกังวลมาก แต่พออ่านความเห็นพวกมึงละได้แนวทางขึ้นเยอะ เดี๋ยวกูไปลองปรับลองค้นตาม

>>528 บ.กูให้ค่ารถอ่ะ แต่ถ้าไม่ได้ส่วนนี้ก็ตกวันละ170อ่ะนะ

ไม่ผ่านโปรที่นึง หางานได้อีกที่นึง แต่ทำไปได้เกือบเดือน เขาบอกว่ากูอาจจะไม่ผ่านโปร ให้รีบปรับปรุงตัว กูเฟลมาก เหมือนทำอะไรได้ไม่ดีพอเลยอะ ทั้งที่ก็นั่งอยู่ตรงนั้น ใช้เวลาอยู่ตรงนั้นเหมือนทุกคนแท้ๆ

>>535 งานมันดูเนื้องานอ่ะ ไม่ได้ดูการใช้เวลา ถ้าใช้เวลาเท่ากันได้งานเท่ากัน ก็ไม่มีคนเก่งคนไม่เก่งหรอก
ต้องจับจุดให้ดี

>>535 แล้วเค้าได้บอกมั้ยว่าไม่ดียังไง

>>537 เขาก็คอมเม้นตาม >>536 บอกแหละ ในเวลาเท่ากัน กูทำงานได้น้อยกว่าคนอื่น แย่กว่าคนอื่น แล้วกูก็ไม่ได้ว่อกแว่กเลยนะ นั่งงมอยู่ตรงนั้น มันคงเกี่ยวกับสมองหรือไหวพริบกูเองอะ ไม่รู้จะแก้ยังไงเลย