Fanboi Channel

>>>/lounge/68/ วันศุกร์ที่หนึ่ง
>>>/lounge/216/ วันศุกร์ที่สอง
>>>/lounge/286/ วันศุกร์ที่สาม
>>>/lounge/408/ วันศุกร์ที่สี่
>>>/lounge/765/ วันศุกร์ที่ห้า
>>>/lifestyle/1530/ วันศุกร์ที่หก
>>>/lifestyle/2284/ วันศุกร์ที่เจ็ด
>>>/lifestyle/3353/ วันศุกร์ที่แปด
>>>/lifestyle/5047/ วันศุกร์ที่เก้า
>>>/lifestyle/6139/ วันศุกร์ที่สิบ
>>>/lifestyle/6603/ วันศุกร์ที่สิบเอ็ด
>>>/lifestyle/7075/ วันศุกร์ที่สิบสอง
>>>/lifestyle/8483/ วันศุกร์ที่สิบสาม
>>>/lifestyle/10347/ วันศุกร์ที่สิบสี่
>>>/lifestyle/12401/ วันศุกร์ที่สิบห้า
>>>/lifestyle/14347/ วันศุกร์ที่สิบหก

>>>/lifestyle/14347/989/ กูว่าการที่มึงเลือกทางชีวิตแบบนี้แล้วมีปัญหา อย่างน้อยคือมึงก็ไม่ได้ทำตัวเละๆเทะๆเองอ่ะ
ถ้าครอบครัวยังเอามาแดกดันไม่จบนั่นคือเป็นความเหี้ยของคนในครอบครัวละ ถ้ามึงยอมรับราชการก็อาจจะโดนครอบครัวแดกดันด้วยเรื่องอื่นอยู่ดี

ก็ไม่รู้กูหัวดื้อเกินกว่าจะยอมรับความผิดพลาดของตัวเองรึเปล่านะ ถึงชีวิตกูทุกวันนี้จะพูดได้ไม่เต็มปากว่าดี
แต่กูก็ไม่เคยเชื่อว่าถ้าเลือกเรียนโทเมืองนอกอย่างที่พ่อแม่พยายามจะให้กูไปนักหนาแล้วชีวิตจะดีกว่านี้เลย
มันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้นะ แต่กูมีความรู้สึกว่าโอกาสที่มันจะชิบหายมีมากกว่ามันจะดีเยอะเลย

>>>/lifestyle/14347/993/ เงินเยอะแล้วยังไม่ต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำ มีเวลาไปทำอะไรที่ชอบนี่แหละกูว่าดีแล้ว
สมมุติกูมีเงินเยอะๆก็คงทำอาชีพเสริมแบบยอมขาดทุนแต่ทำเพราะอยากทำเหมือนกัน

มีงานเอกชนหรือองค์กรไหนที่หยุดเหมือนราบการแนะนำไหมเพื่อนโม่ง

งานที่แล้วกูโดนบังคับออกเพราะหัวหน้าเอชอาร์ไม่ได้เป็นคนรับกูเข้าทำงาน(นางลาพักร้อน)พอกลับมาแล้วไม่ยอมรับคนที่ตัวเองไม่ได้รับเลยไม่ให้กูผ่านโปรทั้งที่ยังไม่หมดโปร กูทรอม่ามาก
อาทิตย์หน้ากูจะเริ่มงานใหม่แล้ว กูป๊อดขึ้นมาเฉยเลยทั้งที่งานอื่นก่อนหน้านี้กูทำได้ดีมาตลอด มาเจอเรื่องแย่ครั้งนึงหลอนไปเลย

รู้สึกburn outกับงานตอนนี้มาก ทำมาปีนึงแล้วก็ยังรู้สึกทรมานตลอด เอาจริงเป็นงานสบายนะ หัวหน้าใจดี เงินกับสวัสดิการได้มากในระดับนึง เข้ากับไลฟ์สไตล์ตอนนี้ด้วย แต่ว่ารู้สึกไม่ได้มีความรู้อะไรเพิ่มจากงานเลยว่ะ เหมือนไม่ก้าวหน้าอะ และรู้สึกว่ามันไม่ใช่ที่ของกูเลย อยากลาออกไปทำงานแบบอื่นจัง

>>5 เป็นเหมือนกัน แต่มีคนเตือนว่าทำๆ ไปดีกว่าตกงานหรือเสี่ยงไปหาที่ใหม่ที่อาจจะแย่กว่าเดิม แต่กุคิดว่าแบบนี้เราก็ต้องแลกกับความรู้สึก what if ตลอดเวลาอ่ะ

>>5 ทำๆไปเถอะ แล้วเมิงไปหาคอร์สอะไรทำ ทำอาหาร เรียนภาษา หาไรขายเสริม งานมันก็เป็นงี้ พอผ่านล่วงเรียนรู้งานแล้วมันก็จะเอื่อยๆ จริงๆมันคือชีวิตกำลังลงตัว

>>5 รู้สึกคล้ายๆกันเลย ที่กูกลัวคือคือหลังๆแม่งฝืนตัวเองให้ทำงานยากขึ้นเรื่อยๆ ในเวลางานก็แอบทำอย่างอื่นบ่อยขึ้น นานขึ้นเรื่อยๆ
ไม่รู้จะบังคับให้ตัวเองกลับมาตั้งใจทำงานได้ก่อน หรือผลงานจะออกมาเหี้ยแบบเห็นชัดจนโดนเค้าไล่ออกก่อนกัน

ถามหน่อยสิ ถ้าเป็นคนพูดน้อย หัวอ่อน ไม่กล้าแสดงออก จะทำงานรอดไหม

>>9 มึงรู้คำตอบอยู่แล้ว แทนที่จะหาคำปลอบใจมึงหาวิธีเปลี่ยนตัวเองดีกว่า

>>9 ไม่รู้นะถ้ามาใหม่ทรงนี้ก็น่าเอ็นดูอาจเพราะไม่เป็นงานหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ถ้าว่าเริ่มเป็นงานแล้วก็ต้องมีปรับเปลี่ยนบ้างนะ มันจะเป็นฟิลเลิกเขินๆไปเองอะ

>>9 ทรงนี้ผูู้ใหญ่ชอบสั่งให้ทำได้หมดไม่หือไม่อือ แต่เติบโตช้าน่ะโดนแย่งผลงานหมด

>>9 ถ้ามึงเป็น yes man ด้วยสายเดียวที่มึงจะรอดคือข้าราชการ

>>9 ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยแสดงความเห็นเลยก็น่าจะไม่รอด

อยากรู้จริงๆนะว่ามันเป็นไปได้ไหม ดาร์กเว็บที่ใช้google chromeพิมพ์urlเข้าไปก็เข้าไปได้ก็เจอขายข้อมูล รับจ้างปลอมเอกสาร รัวddos แฮกชาวบ้านบลาๆยังทำกันสามสี่เว็บ แล้วมันจะมีเว็บที่เอาไว้พูดคุย แฉความเหี้ยของเนื้องานองค์กร ด่าบ.ต่างๆของเอกชนทั้งภาครัฐทั้งแบบเปิดเผยชื่อตรงๆไปเลยไม่ว่าจะโรงงาน ทั้งงานออฟฟิศ ร้านรายย่อย นายจ้างธรรมดาๆ เอาข้อมูลบุคคลากรในสายงานมาทำblacklistโชว์ๆพฤติกรรม โชว์หลักฐานกันไปเลยมันจะทำขึ้นมาได้ไหมวะ? แล้วมันจะไปในแนวทางไหน อย่างเช่นมีเว็บสำหรับคนเป็นนายจ้างและคนเป็นลูกจ้างมาตั้งกระทู้ ระบายความคิดแบบไม่ระบุตัวตนแต่รู้ได้ว่ามาจาก บ. นี้ๆถ้าเกิดมีการพิสูจน์ผ่านวิธีการสักอย่างขึ้นมาไรเงี้ย ในแต่ละครั้งก็คุยแบบมู้นี้แหละแต่แบ่งๆหมวดไปว่าหมวดงานรายวัน หมวดงานคนจบปวส.ขึ้นไป รายไตรมาสจัดอันดับ บ. ที่กดค่าแรง ใช้งานเกินเวลาจ๋าๆ กันไป ส่วนฝั่งลูกจ้างก็จัดอันดับคนทำงานที่โกงนายจ้าง ทำงานเหี้ย ราคาคุยอะไรว่าไปไรงี้ มีช่องทางให้คนทำงานพากันเอาข้อมูลมาใส่ ใช้แรงด่า แรงแฉของสองฝั่งมาสร้างชุมชนขึ้นมาเพื่ออย่างน้อยๆเป็นแนวทางของคนหางานไม่ก็คนจ้างงานอ่ะว่าควรทำงานหรือจ้างงานกับใครที่แย่น้อยสุดดี ..... มันเคยมีคนทำมาก่อนป่ะ? หรือเคยมีแต่FBIกับNSAไล่ยุบหมด5555555

>>5 กุกำลังเป็นเลย ละคนก็เป็นกันเยอะมากซะด้วน จะชั่งใจลาออกก็กลัวจะเข้าอิหรอบเดิมTT

วันนี้กูไปด่ากะคนข้างบ้านมา เรื่องนิสัยเปรตๆของหลานมันค่าา นางบอกเดี๋ยวนางสอนหลานมันเอง แต่ก็ไม่เห็นสอนส้นตีนไร พูดเรื่องที่กูด่ากับมันละหัวเราะเป็นเรื่องตลกสนุกสนาน พอกูตะโกนกลับเสือกเงียบกันทั้งตี้ ละน้ามันน่ะตัวห้าวด๋อง นุ่งผ้าถุงจะมาไฝว้กับกูด้วยเว้ย ถถถ เดี๋ยวแม่ก็ดึงทีเดียวหีก็ออกหรอก เสียดายที่ไม่ได้ดึงเพราะแม่งไม่กล้ามาไฝว้ เก่งแต่ปากกากสาส เห็นว่าอยากไปฟ้องกำนันให้มาช่วยด่ากูใจจะขาด แต่กำนันรู้ไงว่ามึงทำตัวสถุนก่อนใครจะช่วยหารหงอกบนหัวกับมึงถถถถ

วันนี้ศุกร์ 13

>>18 จริงหว่ะ ดูเจสันดีกว่า คืนวันศุกร์

สุขสันต์วันศุกร์ 13 ของซาลารี่มังที่ไม่น่าจะมีบ.เอกชนหยุดกันเท่าไหร่หรอกมั้ง หยุดแต่ราชการ ส่วนกูก็ WFH จนแทบไม่รู้วันรู้คืนต่อไป นี่เพิ่งรู้ตัวเมื่อวานว่าวันจันทร์หน้าเป็นวันหยุด

วันศุกร์แล้วขี้เกียจตอบเมล์ลูกค้าจัง

กูไม่ได้หยุดทั้งวันนี้และวันจันทร์ T T

>>22 กุก็ไม่ได้หยุดวันนี้ บอสัดตัดวันหยุดฟันหลอหรือหยุดยิบย่อยไปโปะวันหยุดยาวช่วงเทศกาล หรือไม่ก็ชดเชยที่ไม่ต้องทำเสาร์บ่อยๆ T^T

ปวดบ่าปวดหลังจังเลยว้อยย ใครมีร้านนวดดีๆหรือคลิกนิกแถวเซนเวิลแนะนำมั่ง แนวรถไฟฟ้าก็ได้ ตอนนี้กุชักลามมาปวดหัวไหล่ ไม่รุ้เพราะโต๊ะที่บ้านไม่เหมาะหรือว่าไงถึงพึ่งมาเป็นหนักเอาช่วงไม่กี่เดือนนี้ ตะก่อนแค่เมื่อยขบหลังธรรมดา หรือกุจะแก่แล้ววะ

งานเยอะจนลำดับความสำคัญไม่ถูกแล้วสาส ไอเหี้ย

>>25 ส่วนกูรู้นะอะไรสำคัญมากกว่าน้อยกว่า อะไรด่วนอะไรไม่ด่วน ดิวเดทของแต่ละงานก็เห็นอยู่ แต่ความโรคจิตของกูคือกูชอบทำงานเล็กๆ ง่ายๆ ให้เสร็จก่อน เวลาเห็น pending list เป็น 10-20 รายการแล้วมันท้อไง 555 เอาพวกงานเล็กๆ ออกไปจากตัวให้ได้ซัก 5-6 รายการ มันจะมีกำลังใจขึ้น แล้วค่อยมานั่งเคลียร์งานใหญ่ๆ ตาม priority และ due date จริงๆ 555 แต่ข้อเสียคือ พอตอบไว บางทีคนรีเควสต์จะนึกว่ากูว่าง ที่จริงไม่ว่างเว้ย 555 แค่งานไหนเล็กน้อยและง่าย กูจะชอบรีบเคลียร์ก่อน

>>24 เป้าอี้ที่โม่งใช้มีที่วางแขนเปล่านะ สมัยก่อนที่ยังทำงานที่บ. กูเคยทำบ.นึงที่เก้าอี้ไม่มีที่วางแขน ทำไปซักพักคือกูปวดหลัง(แถวสะบัก)แบบปวดเหี้ยๆ(ๆๆๆ)อะ ปวดจนไม่เป็นอันทำอะไร สุดท้ายซื้อไอ้ที่วางแขนแบบติดโต๊ะไปติดถึงค่อยหาย

>>27 เก้าอี้ไม่มีที่วางศอก แต่กูซื้อที่วางคีย์บอร์ดแบบที่มันเลื่อนออกมาจากโต๊ะอ่ะ มันก็วางแขนไปครึ่งแขนแล้ว หรือว่ามันก็ยังต้องมีที่วางแขนที่เก้าอี้ด้วยอยุ่ดี

>>28 ถ้าทำที่บ้านกูแนะนำให้มึงโละโต๊ะเก้าอี้ทำงานที่ใช้อยู่ตอนนี้ยกชุดเลย แล้วซื้อใหม่หมดยกชุด ก่อนซื้อหาความรู้เรื่อง ergonomics ซะ กู 30+ ทำงานหน้าคอมวันละ 10 ชั่วโมง+++ ไม่เคยปวดอะไรเลย เด็กสมัยนี้มีแต่บ่นปวดโน่นปวดนี่ office syndrome กันระงม

>>29 นอกจากโต๊ะเก้าอี้ รวมถึงเมาส์ คีย์บอร์ด ที่วางจอ เบาะรองนั่ง เบาะรองเท้า ฯลฯ ด้วย เอาเป็นว่าไปหาความรู้เรื่อง ergonomics ซะนั่นแหละ เสียเงินครั้งเดียว จบ สุขภาพร่างกายของเราราคาแพงกว่าทุกอย่างอยู่แล้ว ยังไงก็คุ้ม

>>29 มึงแนะนำหน่อยได้มั้ย กูไปหาอ่านแล้วไม่ค่อยรู้เรื่องเลยว่ะ

>>31 คือต้องมีที่วาง”ศอก”อะ มันไม่ใช่ไว้วางแขน เก็ตปะ ที่เลื่อนออกมามันแขนระนาบไหมหรือลอยหรือต่ำกว่า ส่วนเก้าอี้ต้องลองนั่งแล้วแต่คนจะไม่เท่ากัน ปรับระดับเก้าอี้พอขาลอยเท่าไหร่ก็ต้องไปดู ระดับหน้าจอพอดีไหมต้องงมเกินไปจนปวดหลังเปล่า มีหมอนรองหลัง จะนุ่มจะแข็งแล้วแต่คน ส่วนอุปกรณ์พวกเมาส์คีย์บอร์ดไม่มีงบอย่าพึ่งไปส่วนนั้น

เริ่มมีลายเซ็นกันตอนไหนอะ
ตอนนี้กูเซ็นสัญญาทำงานที่ที่2ละ ยังเขียนเป็นชื่อนามสกุลเอาอยู่เลย

>>33 เริ่มมีตอนที่มึงออกแบบลายเซ็นไงล่ะ ของกูมีตั้งแต่มัธยมแล้วด้วยความเบียว

>>33 กู 30 แล้วยังไม่มีเลย กูช่างแม่งละ ไม่มีก็ไม่เป็นไร

>>33 ทำงานมาหลายปีแล้วยังไม่มีลายเซ็นเลย กูเขียนเอาเหมือนกัน เคยลองเซ็นแล้วไม่เหมือนกันสักรอบ

>>36 มึงต้องหาที่มันเป็นชื่อมึงแล้วมึงใส่ตำหนิเฉพาะในลายเซนต์ลงไปสักสองสามตำแหน่งให้ปลอมยากซะ จากนั้นฝึกบ่อยๆ ใช้เวลาเซนต์ลงเวลาทำงาน เข้าเรียน ลงชื่อใบเข้าสอบ เป็นการฝึกมือ สักพักมันจะได้ไปเอง กูลองหาจริงๆจังๆตอน ม.6หลายแบบก็ได้จริงๆมาแล้วแบบนึง

กูถามโม่งหมอฟันมันจะตอบกูเรื่องเนื้องานหมอฟันได้ไหมวะเนี่ย เห็นมีโม่งหมอฟันแต่เล่าเบื้องหลังมาแม่งนึกว่าหมอลูกจ้างทั่วๆไป อีเชี้ย ทายาทกิจการ5555 แต่ก็สงสัยเนื้องานคือเก่าแหละว่างานหมอฟันต้องทำงานแข่งกับเวลาเหมือนพ่อครัวทำอาหารให้ทันตามเวลามาตรฐานของบริษัทไหม? แบบขูดหินปูน อุดฟัน ทำความสะอาดนั่นนี่คือแม่งมีเรื่องเวลาบีบป้ะ? สมมติหมอศูนย์อุบัติเหตุนี่ต้องไวต้องเป๊ะและใช้วิธีเจ๋งๆมายื้อชีวิตคนไข้ แล้วหมอฟันนี่ถ้าเป็นคนทำงานช้า ทำห่าไรก็เชื่องช้าชิบหาย จะทำหมอฟันนี่ทำได้ป่ะวะ? หรือเน้นงานละเอียด ปลอดภัยกับคนไข้ล้วนๆเลย?

>>38 กูโม่งหมอฟันยาจกไม่ได้เป็นทายาทใดๆ จะตอบให้ 555
กูทำแบบรับจ็อบตามคลีนิกของคนอื่น มันก็ทำงานใต้กรอบเวลาอยู่แหละ
- คือระบบมันจะเป็นตารางนัด ยกตัวอย่างเคสทั่วๆไปสำหรับหมอฟัน general practice ก็ใช้เวลาประมาณครึ่งชม.ต่อหนึ่งวิสิตสำหรับการตรวจฟันขูดหินปูนหรืออาจจะอุดฟันด้วยซักซี่สองซี่
- นั่นก็คือยิ่งมึงเร็วเท่าไหร่ มึงก็จะได้เงินมากเท่านั้นในวิสิตนั้นๆ (ค่ารักษาที่คนไข้จ่ายจะเข้าคลีนิก50% เข้าเป๋าหมอที่เป็นคนทำ50%)
- หลายๆครั้งที่มองต้องไปนั่งรอหมอ ทั้งๆที่ก็ลงนัดไว้ว่าจะมาเวลานี้ๆ เพราะหมอแม่งทำไม่ทันตามเวลาที่ประเมินไว้แต่แรก แล้วมันก็เบียดเวลาคนไข้คนถัดๆไปเรื่อยๆนั่นล่ะ
- กูเองก็ทำงานช้าต๊ะต่อนยอน กูก็ใช้วิธีนัดวิสิตละชม.หรือสองชม.เอา กูเฉพาะทางทันตกรรมประดิษฐ์ ก็คือสายงานคราฟท์ ทำฟันปลอม ครอบฟัน วีเนียร์สวยงาม ฯลฯ กูก็ค่อนข้างชอบทำงานชิวๆเปิดเพลงสบายๆ ทำไปเรื่อยๆคุยกับคนไข้สัพเพเหระระหว่างทำเหมือนกัน บางวันก็รับคนไข้คนเดียวทำแม่งตั้งแต่เช้าถึงเย็นก็เคย ทำไม่ทันก็นัดมาทำต่อคราวหลัง แล้วแต่มึงจะจัดตารางเวลาเลย มันยืดหยุ่นพอควร แต่ก็ต้องยอมรับนะว่ารายได้จะไม่ได้ดีเท่าพวกสายปั่นทำยอด
- แต่ยังไงก็ตามกูว่ายิ่งเร็วยิ่งดี คนไข้มาทำฟันก็อยากให้เสร็จเร็วๆ ให้แก้ปัญหา แก้ความเจ็บปวดให้เค้าโดยเร็วที่สุดทั้งนั้นแหละ ยิ่งเราใช้เวลานานโดยไม่จำเป็นก็ยิ่งกินเวลาใช้ชีวิตของเขา

>>39 ไหนๆก็มีมาตอบละ กุขอเข้ามาkyหน่อย เพิ่งถอนฟันคุดมาอยากเก็บเป็นที่ระลึก ต้องเก็บรักษาฟันยังไงให้อยู่ต่อไปนานๆวะ เจอในเนตแค่เอาไปต้มให้ขาวอะ แต่วิธีเก็บรักษาไม่มีเลย กลัวเก็บไปนานๆละจะผุย่อยตามเวลางี้

>>39 อ่านจากที่มึงเล่า กูนึกถึงพนักงานขับรถเมล์เอกชนทำรอบเลยสัส และก็ว่าแล้วว่าทำไมถึงได้มีโม่งหมอฟันบอกว่าเออ หมอฟันสมัยนี้หลายคนงานชุ่ย คงเพราะทำงานปั่นยอดเงินท่าเดียวนี่แหละ

>>40 ฟันมันอยู่ได้โดยไม่ต้องไปทำอะไรอยู่แล้วอะ มึงขุดมัมมี่พันปัมายังเจอฟันเลย ก็เอาแช่โซเดี้ยมไฮโปคลอไรต์ฆ่าเชื้อให้สะอาดๆหน่อยก็พอ
>>41 ไม่ใช่แค่สมัยนี้หรอกมึง มีมาทุกสมัย หมอที่งานชุ่ย ชุ่ยจนกูเห็นแล้วยังตกใจว่าทำไมทำแบบนี้ให้คนไข้ ใจหมามาก

วันนี้หยุด ว่างๆ เลยมานั่งทำ excel คำนวณเงินเก็บเงินลงทุนของตัวเองดู ปรากฏว่าเก็บแบบออม 60% ประกัน 10% ลงทุนกองทุนต่างๆ รวม 30% (ตอนนี้แดงเกือบทุกกอง 555 รวมๆ ก็ติดลบ) หุ้นไม่มีคริปโตไม่มี สำหรับอายุ 30 กว่าถ้าเป็นคนทั่วไปคงบอกให้ลงทุนเพิ่มสินะ เงินเฟ้อก็น่ากลัว แต่การขาดทุนสำหรับกูก็น่ากลัวเช่นกัน อยู่ยากแท้ ช่วงนี้รู้สึกได้เลยว่าของขึ้นราคาเยอะจริงๆ พวกร้านข้าวร้านน้ำทั้งแถวบ้านและแถวที่ทำงานขอขึ้นราคากันหมด 5-10 บาท น้ำมันนี่ไม่ต้องพูดถึง แพงสัสๆ

>>43 กูอายุ 30 กว่าเหมือนกัน แต่ใช้ชีวิตเละเทะมาตลอด ส่วนนึงเพราะไม่มีครอบครัวแล้วพ่อแม่ก็ยังไม่แก่มากด้วยแหละ
ลงทุนหรือเงินเก็บไม่มีเป็นเรื่องเป็นราวเท่าไหร่ มีแต่ซื้อประกันกับกองทุนไว้หักภาษีอย่างเดียวเลย
ตอนนี้สิ่งที่กูรู้สึกจากการเห็นเงินเฟ้อคือรู้สึกว่าเงินเดือนตัวเองมันต่ำไปมากกว่า น่าจะแก้ที่ตรงนี้ที่เป็นต้นเหตุ ก็ไม่รู้กูคิดแบบคนโลภมากรึเปล่านะ

>>44 อย่างน้อยมีลดหย่อนภาษีก็ถือว่าดีแล้วนะ เริ่มต้นตอนนี้ไม่สายแน่นอน ถ้าไม่มีครอบครัวไม่มีภาระอะไรก็ถือว่าได้เปรียบคนอื่นเยอะแล้ว กูเริ่มเก็บเงินเร็วก็จริงแต่ภาระเพียบว่ะ เก็บได้ไม่เยอะหรอก พอคิดเรื่องเงินเฟ้อเลยกลัวว่าเกษียณไปเงินที่เก็บมาแทบตายค่าจะเหลือนิดเดียว