Fanboi Channel

>>>/lounge/68/ วันศุกร์ที่หนึ่ง
>>>/lounge/216/ วันศุกร์ที่สอง
>>>/lounge/286/ วันศุกร์ที่สาม
>>>/lounge/408/ วันศุกร์ที่สี่
>>>/lounge/765/ วันศุกร์ที่ห้า
>>>/lifestyle/1530/ วันศุกร์ที่หก
>>>/lifestyle/2284/ วันศุกร์ที่เจ็ด
>>>/lifestyle/3353/ วันศุกร์ที่แปด
>>>/lifestyle/5047/ วันศุกร์ที่เก้า
>>>/lifestyle/6139/ วันศุกร์ที่สิบ
>>>/lifestyle/6603/ วันศุกร์ที่สิบเอ็ด
>>>/lifestyle/7075/ วันศุกร์ที่สิบสอง
>>>/lifestyle/8483/ วันศุกร์ที่สิบสาม
>>>/lifestyle/10347/ วันศุกร์ที่สิบสี่
>>>/lifestyle/12401/ วันศุกร์ที่สิบห้า
>>>/lifestyle/14347/ วันศุกร์ที่สิบหก

>>>/lifestyle/14347/989/ กูว่าการที่มึงเลือกทางชีวิตแบบนี้แล้วมีปัญหา อย่างน้อยคือมึงก็ไม่ได้ทำตัวเละๆเทะๆเองอ่ะ
ถ้าครอบครัวยังเอามาแดกดันไม่จบนั่นคือเป็นความเหี้ยของคนในครอบครัวละ ถ้ามึงยอมรับราชการก็อาจจะโดนครอบครัวแดกดันด้วยเรื่องอื่นอยู่ดี

ก็ไม่รู้กูหัวดื้อเกินกว่าจะยอมรับความผิดพลาดของตัวเองรึเปล่านะ ถึงชีวิตกูทุกวันนี้จะพูดได้ไม่เต็มปากว่าดี
แต่กูก็ไม่เคยเชื่อว่าถ้าเลือกเรียนโทเมืองนอกอย่างที่พ่อแม่พยายามจะให้กูไปนักหนาแล้วชีวิตจะดีกว่านี้เลย
มันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้นะ แต่กูมีความรู้สึกว่าโอกาสที่มันจะชิบหายมีมากกว่ามันจะดีเยอะเลย

>>>/lifestyle/14347/993/ เงินเยอะแล้วยังไม่ต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำ มีเวลาไปทำอะไรที่ชอบนี่แหละกูว่าดีแล้ว
สมมุติกูมีเงินเยอะๆก็คงทำอาชีพเสริมแบบยอมขาดทุนแต่ทำเพราะอยากทำเหมือนกัน

มีงานเอกชนหรือองค์กรไหนที่หยุดเหมือนราบการแนะนำไหมเพื่อนโม่ง

งานที่แล้วกูโดนบังคับออกเพราะหัวหน้าเอชอาร์ไม่ได้เป็นคนรับกูเข้าทำงาน(นางลาพักร้อน)พอกลับมาแล้วไม่ยอมรับคนที่ตัวเองไม่ได้รับเลยไม่ให้กูผ่านโปรทั้งที่ยังไม่หมดโปร กูทรอม่ามาก
อาทิตย์หน้ากูจะเริ่มงานใหม่แล้ว กูป๊อดขึ้นมาเฉยเลยทั้งที่งานอื่นก่อนหน้านี้กูทำได้ดีมาตลอด มาเจอเรื่องแย่ครั้งนึงหลอนไปเลย

รู้สึกburn outกับงานตอนนี้มาก ทำมาปีนึงแล้วก็ยังรู้สึกทรมานตลอด เอาจริงเป็นงานสบายนะ หัวหน้าใจดี เงินกับสวัสดิการได้มากในระดับนึง เข้ากับไลฟ์สไตล์ตอนนี้ด้วย แต่ว่ารู้สึกไม่ได้มีความรู้อะไรเพิ่มจากงานเลยว่ะ เหมือนไม่ก้าวหน้าอะ และรู้สึกว่ามันไม่ใช่ที่ของกูเลย อยากลาออกไปทำงานแบบอื่นจัง

>>5 เป็นเหมือนกัน แต่มีคนเตือนว่าทำๆ ไปดีกว่าตกงานหรือเสี่ยงไปหาที่ใหม่ที่อาจจะแย่กว่าเดิม แต่กุคิดว่าแบบนี้เราก็ต้องแลกกับความรู้สึก what if ตลอดเวลาอ่ะ

>>5 ทำๆไปเถอะ แล้วเมิงไปหาคอร์สอะไรทำ ทำอาหาร เรียนภาษา หาไรขายเสริม งานมันก็เป็นงี้ พอผ่านล่วงเรียนรู้งานแล้วมันก็จะเอื่อยๆ จริงๆมันคือชีวิตกำลังลงตัว

>>5 รู้สึกคล้ายๆกันเลย ที่กูกลัวคือคือหลังๆแม่งฝืนตัวเองให้ทำงานยากขึ้นเรื่อยๆ ในเวลางานก็แอบทำอย่างอื่นบ่อยขึ้น นานขึ้นเรื่อยๆ
ไม่รู้จะบังคับให้ตัวเองกลับมาตั้งใจทำงานได้ก่อน หรือผลงานจะออกมาเหี้ยแบบเห็นชัดจนโดนเค้าไล่ออกก่อนกัน

ถามหน่อยสิ ถ้าเป็นคนพูดน้อย หัวอ่อน ไม่กล้าแสดงออก จะทำงานรอดไหม

>>9 มึงรู้คำตอบอยู่แล้ว แทนที่จะหาคำปลอบใจมึงหาวิธีเปลี่ยนตัวเองดีกว่า

>>9 ไม่รู้นะถ้ามาใหม่ทรงนี้ก็น่าเอ็นดูอาจเพราะไม่เป็นงานหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ถ้าว่าเริ่มเป็นงานแล้วก็ต้องมีปรับเปลี่ยนบ้างนะ มันจะเป็นฟิลเลิกเขินๆไปเองอะ

>>9 ทรงนี้ผูู้ใหญ่ชอบสั่งให้ทำได้หมดไม่หือไม่อือ แต่เติบโตช้าน่ะโดนแย่งผลงานหมด

>>9 ถ้ามึงเป็น yes man ด้วยสายเดียวที่มึงจะรอดคือข้าราชการ

>>9 ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยแสดงความเห็นเลยก็น่าจะไม่รอด

อยากรู้จริงๆนะว่ามันเป็นไปได้ไหม ดาร์กเว็บที่ใช้google chromeพิมพ์urlเข้าไปก็เข้าไปได้ก็เจอขายข้อมูล รับจ้างปลอมเอกสาร รัวddos แฮกชาวบ้านบลาๆยังทำกันสามสี่เว็บ แล้วมันจะมีเว็บที่เอาไว้พูดคุย แฉความเหี้ยของเนื้องานองค์กร ด่าบ.ต่างๆของเอกชนทั้งภาครัฐทั้งแบบเปิดเผยชื่อตรงๆไปเลยไม่ว่าจะโรงงาน ทั้งงานออฟฟิศ ร้านรายย่อย นายจ้างธรรมดาๆ เอาข้อมูลบุคคลากรในสายงานมาทำblacklistโชว์ๆพฤติกรรม โชว์หลักฐานกันไปเลยมันจะทำขึ้นมาได้ไหมวะ? แล้วมันจะไปในแนวทางไหน อย่างเช่นมีเว็บสำหรับคนเป็นนายจ้างและคนเป็นลูกจ้างมาตั้งกระทู้ ระบายความคิดแบบไม่ระบุตัวตนแต่รู้ได้ว่ามาจาก บ. นี้ๆถ้าเกิดมีการพิสูจน์ผ่านวิธีการสักอย่างขึ้นมาไรเงี้ย ในแต่ละครั้งก็คุยแบบมู้นี้แหละแต่แบ่งๆหมวดไปว่าหมวดงานรายวัน หมวดงานคนจบปวส.ขึ้นไป รายไตรมาสจัดอันดับ บ. ที่กดค่าแรง ใช้งานเกินเวลาจ๋าๆ กันไป ส่วนฝั่งลูกจ้างก็จัดอันดับคนทำงานที่โกงนายจ้าง ทำงานเหี้ย ราคาคุยอะไรว่าไปไรงี้ มีช่องทางให้คนทำงานพากันเอาข้อมูลมาใส่ ใช้แรงด่า แรงแฉของสองฝั่งมาสร้างชุมชนขึ้นมาเพื่ออย่างน้อยๆเป็นแนวทางของคนหางานไม่ก็คนจ้างงานอ่ะว่าควรทำงานหรือจ้างงานกับใครที่แย่น้อยสุดดี ..... มันเคยมีคนทำมาก่อนป่ะ? หรือเคยมีแต่FBIกับNSAไล่ยุบหมด5555555

>>5 กุกำลังเป็นเลย ละคนก็เป็นกันเยอะมากซะด้วน จะชั่งใจลาออกก็กลัวจะเข้าอิหรอบเดิมTT

วันนี้กูไปด่ากะคนข้างบ้านมา เรื่องนิสัยเปรตๆของหลานมันค่าา นางบอกเดี๋ยวนางสอนหลานมันเอง แต่ก็ไม่เห็นสอนส้นตีนไร พูดเรื่องที่กูด่ากับมันละหัวเราะเป็นเรื่องตลกสนุกสนาน พอกูตะโกนกลับเสือกเงียบกันทั้งตี้ ละน้ามันน่ะตัวห้าวด๋อง นุ่งผ้าถุงจะมาไฝว้กับกูด้วยเว้ย ถถถ เดี๋ยวแม่ก็ดึงทีเดียวหีก็ออกหรอก เสียดายที่ไม่ได้ดึงเพราะแม่งไม่กล้ามาไฝว้ เก่งแต่ปากกากสาส เห็นว่าอยากไปฟ้องกำนันให้มาช่วยด่ากูใจจะขาด แต่กำนันรู้ไงว่ามึงทำตัวสถุนก่อนใครจะช่วยหารหงอกบนหัวกับมึงถถถถ

วันนี้ศุกร์ 13

>>18 จริงหว่ะ ดูเจสันดีกว่า คืนวันศุกร์

สุขสันต์วันศุกร์ 13 ของซาลารี่มังที่ไม่น่าจะมีบ.เอกชนหยุดกันเท่าไหร่หรอกมั้ง หยุดแต่ราชการ ส่วนกูก็ WFH จนแทบไม่รู้วันรู้คืนต่อไป นี่เพิ่งรู้ตัวเมื่อวานว่าวันจันทร์หน้าเป็นวันหยุด

วันศุกร์แล้วขี้เกียจตอบเมล์ลูกค้าจัง

กูไม่ได้หยุดทั้งวันนี้และวันจันทร์ T T

>>22 กุก็ไม่ได้หยุดวันนี้ บอสัดตัดวันหยุดฟันหลอหรือหยุดยิบย่อยไปโปะวันหยุดยาวช่วงเทศกาล หรือไม่ก็ชดเชยที่ไม่ต้องทำเสาร์บ่อยๆ T^T

ปวดบ่าปวดหลังจังเลยว้อยย ใครมีร้านนวดดีๆหรือคลิกนิกแถวเซนเวิลแนะนำมั่ง แนวรถไฟฟ้าก็ได้ ตอนนี้กุชักลามมาปวดหัวไหล่ ไม่รุ้เพราะโต๊ะที่บ้านไม่เหมาะหรือว่าไงถึงพึ่งมาเป็นหนักเอาช่วงไม่กี่เดือนนี้ ตะก่อนแค่เมื่อยขบหลังธรรมดา หรือกุจะแก่แล้ววะ

งานเยอะจนลำดับความสำคัญไม่ถูกแล้วสาส ไอเหี้ย

>>25 ส่วนกูรู้นะอะไรสำคัญมากกว่าน้อยกว่า อะไรด่วนอะไรไม่ด่วน ดิวเดทของแต่ละงานก็เห็นอยู่ แต่ความโรคจิตของกูคือกูชอบทำงานเล็กๆ ง่ายๆ ให้เสร็จก่อน เวลาเห็น pending list เป็น 10-20 รายการแล้วมันท้อไง 555 เอาพวกงานเล็กๆ ออกไปจากตัวให้ได้ซัก 5-6 รายการ มันจะมีกำลังใจขึ้น แล้วค่อยมานั่งเคลียร์งานใหญ่ๆ ตาม priority และ due date จริงๆ 555 แต่ข้อเสียคือ พอตอบไว บางทีคนรีเควสต์จะนึกว่ากูว่าง ที่จริงไม่ว่างเว้ย 555 แค่งานไหนเล็กน้อยและง่าย กูจะชอบรีบเคลียร์ก่อน

>>24 เป้าอี้ที่โม่งใช้มีที่วางแขนเปล่านะ สมัยก่อนที่ยังทำงานที่บ. กูเคยทำบ.นึงที่เก้าอี้ไม่มีที่วางแขน ทำไปซักพักคือกูปวดหลัง(แถวสะบัก)แบบปวดเหี้ยๆ(ๆๆๆ)อะ ปวดจนไม่เป็นอันทำอะไร สุดท้ายซื้อไอ้ที่วางแขนแบบติดโต๊ะไปติดถึงค่อยหาย

>>27 เก้าอี้ไม่มีที่วางศอก แต่กูซื้อที่วางคีย์บอร์ดแบบที่มันเลื่อนออกมาจากโต๊ะอ่ะ มันก็วางแขนไปครึ่งแขนแล้ว หรือว่ามันก็ยังต้องมีที่วางแขนที่เก้าอี้ด้วยอยุ่ดี

>>28 ถ้าทำที่บ้านกูแนะนำให้มึงโละโต๊ะเก้าอี้ทำงานที่ใช้อยู่ตอนนี้ยกชุดเลย แล้วซื้อใหม่หมดยกชุด ก่อนซื้อหาความรู้เรื่อง ergonomics ซะ กู 30+ ทำงานหน้าคอมวันละ 10 ชั่วโมง+++ ไม่เคยปวดอะไรเลย เด็กสมัยนี้มีแต่บ่นปวดโน่นปวดนี่ office syndrome กันระงม

>>29 นอกจากโต๊ะเก้าอี้ รวมถึงเมาส์ คีย์บอร์ด ที่วางจอ เบาะรองนั่ง เบาะรองเท้า ฯลฯ ด้วย เอาเป็นว่าไปหาความรู้เรื่อง ergonomics ซะนั่นแหละ เสียเงินครั้งเดียว จบ สุขภาพร่างกายของเราราคาแพงกว่าทุกอย่างอยู่แล้ว ยังไงก็คุ้ม

>>29 มึงแนะนำหน่อยได้มั้ย กูไปหาอ่านแล้วไม่ค่อยรู้เรื่องเลยว่ะ