Last posted
Total of 1000 posts
>>>/lounge/68/ วันศุกร์ที่หนึ่ง
>>>/lounge/216/ วันศุกร์ที่สอง
>>>/lounge/286/ วันศุกร์ที่สาม
>>>/lounge/408/ วันศุกร์ที่สี่
>>>/lounge/765/ วันศุกร์ที่ห้า
>>>/lifestyle/1530/ วันศุกร์ที่หก
>>>/lifestyle/2284/ วันศุกร์ที่เจ็ด
>>>/lifestyle/3353/ วันศุกร์ที่แปด
>>>/lifestyle/5047/ วันศุกร์ที่เก้า
>>>/lifestyle/6139/ วันศุกร์ที่สิบ
>>>/lifestyle/6603/ วันศุกร์ที่สิบเอ็ด
>>>/lifestyle/7075/ วันศุกร์ที่สิบสอง
>>>/lifestyle/8483/ วันศุกร์ที่สิบสาม
>>>/lifestyle/10347/ วันศุกร์ที่สิบสี่
วันศุกร์แล้วโว้ยยยยยย
นับถอยหลัง อีกสิบห้านาทีเลิกงาน ยะฮู้ววว.. ติด พรบ. กูซื้อเบียร์มาแดกคนเดียวที่ห้องก็ได้
หมดวันทำงานเดือนมกราซะที แปลกนะ เริ่มทำงานก็ตั้งวันที่ 4 เข้าไปแล้ว ทำไมรู้สึกเดือนมกรามันยาวนานเหลือเกิน...
ศุกร์สิ้นเดือนเล่นกูอีกแล้วว งานก็เยอะตู้ธนาคารแม่งก็ชอบเสีย ไม่รู้จัดการยังไงถ้ารู้ว่าคนฝากเยอะแม่งก็เพิ่มรอบคนมาขนเงินไปดิวะ
>>>/lifestyle/10347/1000 ไม่รู้ว่าจะมีประโยชน์มั้ย แต่เวลาโดนถามว่าทำไมถึงย้ายงาน กูไม่อยากให้ตอบว่าโดนเลย์ออฟ ให้มึงพลิกคำนิดหน่อย(+ตอแหลนิดๆ) ตอบไปประมาณว่า บ. ต้อง scale down เลยจำเป็นต้องตัดบาง role ออก - คือความหมายมันจะไม่ได้ออกมาในเชิงที่ว่า “เขาให้มึงออกเพราะมึงทำงานได้ไม่ดี/หรือมีคนที่ทำงานดีกว่า เขาเลยเลือกเอามึงออก” แต่ออกมาในเชิงที่ว่า “role ที่มึงทำอยู่มันไม่ fit-in กับ บ.ที่มีขนาดเล็กลง” กูว่ามันให้ความรู้สึกตอนฟังที่ต่างกัน
หรืออาจจะมีคำตอบที่ดีกว่านี้ก็ได้ แต่มึงควรเตรียมคำตอบไว้เพราะโดนถามแน่นอน
ทั้งนี้ทั้งนั้น ถ้ามึงไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินขนาดนั้นพักก่อนก็ดีนะมึง ชาร์จพลังก่อน กูเป็นกำลังใจให้ จากโม่งที่โดนเลย์ออฟเหมือนกันเมื่อปีที่แล้ว 555
แจ้งลาออกแล้วแต่บอสไม่ให้ออก เรียกคุยสามรอบแล้วเนี่ยจะบ้า
>>6 เฮ้ย คำตอบนี้ดีมากๆ กูไม่ใช่โม่งมู้นั้นนะ แต่ถามเพิ่มเพราะกูพึ่งไปสัมมารู้สึก อึกอักมากเวลาตอบคำถามนี้
เวลาคุยเรื่องงานที่ทำอ่ะ กูรู้สึกกากเวลาลงดีเทลงานมากแบบโรงงานใหญ่ที่ไปสัมมีหลายระบบ หลาย tool กูรู้แต่กูไม่เคยทำเพราะองค์กรไม่ได้ทำ จะตอบไม่รู้ก็ดูแปลกเพราะจริงๆบาง tool โคตรจำเป็นต่อองค์กรด้วยซ้ำ แต่ไม่ทำ เน้นขายผ้าเอาหน้ารอดไป กูจะตอบรู้ก็รู้ไม่จริงเพราะไม่เคยทำ ถึงรู้ก็ผิวเผิน กูตกม้าตาย เพราะคำถามนี้ตลอดเลย ตอบไงดีให้ดูไม่โง่ หรือโทษที่เก่าวะ
>>6 กูโม่งเจ้าของเม้นท์นั้นเองนะ ขอบคุณมากเลยนะมึงที่ช่วยแนะนำการตอบให้ ก่อนหน้านี้กูโดนถามแล้วช็อค ๆ เลยตอบไปว่าโดนเลย์ออฟ มีอีกที่ตอบไปว่าองค์กรกำลัง consolidate ก็เลยโดนเลย์ออฟออกมา
กูว่าจะพักสักแปปแหล่ะ ถึงจะไม่ได้โดนเลย์ออฟเพราะความสามารถจริง ๆ แต่ก็ทำลาย self-esteem ไปไม่น้อยเลย TT
>>8 ก็ตอบไปตามตรงนะกูว่า คือรู้จักในทางทฤษฎี แต่ยังไม่มีประสบการณ์ใช้งานจริงเพราะบริษัทเดิมละเว้นไว้ไม่ใช้ ซึ่งตัวมึงก็รู้ตัวว่ามันไม่ใช่ทางที่ดีก็อยากจะทำงานที่มีมาตรฐานขึ้นเลยมองหางานที่ใหม่ เพื่อที่ตัวเองจะได้เรียนรู้งานที่มาตรฐานดีกว่า คือดูดีว่ามึงพร้อมเรียนรู้อ่ะ
>>8
เห็นด้วยกับ >>10 กูว่าควรตอบไปตรงๆว่าไม่รู้
แต่มึงควรเสริมไปด้วย ว่าเหตุผลที่บ.มึงไม่ใช้คืออะไร แถๆไปก็ได้ แบบพวก เหตุผลทาง business, time effort, learning curve ของพนักงาน, over engineer ฯลฯ พร้อมกับลองอธิบาย concept ของ tool นั้นไปคร่าวๆก็ได้ว่ามันคืออะไร ใช้เพื่อผลลัพธ์อะไร ให้ดูเหมือนมึงพอจะมีความรู้/ศึกษามาบ้าง ติดแค่ยังไม่เคยได้ลงมือทำจริงเพราะเหตุผลของทางบริษัท
>>8 ของกูโปรแกรมเมอร์ ไม่แน่ใจว่าจะเทียบกันได้มั้ย แต่ถ้าเจอถามแบบนี้กูตอบไปตรงๆเลยว่าไม่เคยใช้
ไม่กล้าโกหกแล้วเค้าจับได้ทีหลังว่ะ กูว่ามันยิ่งแย่กว่า บากทีเค้าจะถามต่อด้วย
อาจจะมีพูดให้ตัวเองดูดีนิดนึงว่าไม่เคยใช้เพราะที่เก่าไม่ได้ใช้ tool นี้เนื่องจากนโยบายจากข้างบนอีกที แต่ถ้าต้องใช้ก็เรียนรู้ได้
หรือถ้ารู้ concept คร่าวๆของมันก็เล่าเลยว่ารู้ว่ามันประมาณนี้นะ แต่ยังไม่เคยเอามาใช้ทำงานจริง
อีกอย่างนึงคือที่ๆไม่รับคนที่ไม่เคยใช้ tool ที่ตัวเองใช้ทั้งที่บางอย่างมันอ่านคู่มือ 5 นาทีก็ใช้เป็นแล้ว
มันสะท้อนว่าเค้าไม่คิดจะลงทุนและไม่ค่อยให้โอกาสคน อยากได้แบบแรงงานราคาถูกเข้าว่าอย่างเดียว จะได้ไม่ต้องเข้าไปแล้วเจออะไรแย่ๆด้วย
ถามในนี้ได้มั้ยอะ กูเรียนสายการเงิน จะจบปีนี้ละ เกรดกูสามต้นๆแต่ไม่ได้เกียรตินิยม มีพวกคะแนนโทอิค(7.5+)กับผ่าน IC license แล้ว กูชอบพวกวิเคราะห์งบ ทำการเงินในบริษัท(รู้ตัวจากตอนเรียนกับตอนทำโปรเจกให้อาจารย์) แต่ไม่ชอบพวกตราสารหรือหุ้นเท่าไหร่ อยากรู้ว่างานแบบไหนที่เหมาะกับความชอบแบบนี้และมีโอกาสที่กูจะหางานได้มั้ย ตอนนี้เครียดชิบหายเลย โดนปั่นทุกวัน เฮ้อออออออออออออ
แป๊บ ๆ ก็จะวันจันทร์อีกแล้ว เฮ้อ ก็รู้อะนะว่าในยุคนี้ยังมีงานทำยังได้เงินเดือนเต็มก็ดีแค่ไหนแล้ว แต่ทำไมช่วงนี้กูหมดไฟจังวะ เนือยไปหมด
ยิ่งแก้นิ่งรู้สึกไร้ค่าอ่ะ บ.ใหญ่ๆเค้่ชอบเปิดรับคนไปเทรนในตำแหน่งจูเนียร์ ซึ่งกูไกล้สามสิบแล้วถึงสมัครก็คงไม่ได้ สายงานนี้แม่งเพิ่งมาบูมเอาช่วงหลังๆเอง พอนึกอยากจะลองดูก็ไม่ทันแล้ว เกิดก่อนนี่แย่หรอ
8 เองนะจ๊ะ
>>10 ขอบคุณมาก พอจะเรียบเรียงคำตอบให้ดูดีละ ตอนนั้นแค่ตอบว่าไม่ทำ ที่เก่าไม่มี ไม่พูดเยอะเพราะกลัว หาว่ารีวิวแง่ลบที่เก่า แถมเคยโดนย้อนมาว่าอ้าวแล้วทำไมคุณไม่เสนอล่ะ ไปไม่ถูกเลย ตอนนี้พร้อมสนามต่อไป
>>11 แต้งกิ้วหลายๆ จดเอาไว้ละ หลายๆคำคือดีเลย กูรู้ว่าสามารถตอบให้ดูดีได้ แต่ไม่รู้ว่าตอบไง สมองเหมือนโดนปล่อยวาล์ป ตอบไปไม่เคยตรงประเด็น เหมือนมันไม่ touch ใจคนเลย เพราะกูจะกระอักกระอ่วน จบที่แถไปเรื่อยปิดด้วยยิ้มแห้ง โหสงสารตัวเองแต่ก่อนมาก แสดงว่าต้องเตรียมตัวเยอะๆแล้วจากนี้ ลงสนามมาน้อยมากกกกก
>>12 ตอบได้ๆ ขอบคุณมากนะ กูไม่กล้าโกหกเหมือนกัน ได้คำตอบเยอะแล้วหลังจากนี้ จริงมึง กูเคยโดนถามว่าไม่ใช้เพราะอะไรกูก็อธิบายไปว่าใช้ตัวอื่น ตามนโยบายองค์กร ตาม requirement ลูกค้า จริงๆคือเน้น cost เป็นเลิศอันนี้ตอบในใจนะ ซึ่งมันไม่เหมาะกับที่ใหม่ พี่แก เลยแนะนำให้กูใช้อันนี้นะดีกว่า 555 เห้อ อยากบอกให้เขารู้ว่า หนูลาออกเพราะเขาไม่ใช้ไง หนูถึงอยากไปที่ใหม่ที่ดีกว่าเดิม อย่าใจร้ายบอกหนูว่า ทำไมอยากเติบโตไปพร้อมบริษัท การเห็นองค์กรเติบโตไปพร้อมๆกับเรา มันน่าภูมิใจมากนะ ต้องสู้ให้ได้มาเพื่อประสิทธิภาพเป็นเลิศ กูร้องเหี้ยหนักมาก เศร้าแพพ
กราบรอบโม่ง3ที
ไม่รู้ว่าจะผิดห้องมั้ย กูเครียดสัสๆ ปรึกษาคนรอบตัวไม่ได้เลย
เพิ่งเริ่มทำงาน บริษัทดีอะไรดี แต่เนื้องานเอาไปต่อยอดไม่ได้ ทีนี้กูได้รับโอกาสจากอีกที่ เป็นเนื้องานที่อยากทำตอนเรียนมหาลัย
เคยเปลี่ยนงานมาแล้วสองสามรอบ เปลี่ยนอีกจะล้มเหลวไปมั้ยวะ กูอยากได้โอกาสนี้จริงๆ แต่ก็รู้สึกผิดกับบริษัทที่ให้โอกาสกูเข้ามาทำำ ยังทำไม่ถึงเดือนเลย
>>15 ยิ่งแก่ยิ่งรู้สึกไร้ค่า กูก็นอยด์ๆ เรื่องนี้เหมือนกัน แต่ที่กูทำได้ตอนนี้คือทำใจว่ายังไงคนรุ่นหลังก็ต้องเก่งข้ามหัวเราไปให้ได้ซักวัน มันคือเรื่องที่ดี มันคือการพัฒนาในองค์รวมยังไงล่ะ ที่กูทำให้ตัวเองเพื่อปลอบใจได้ก็แค่สร้างชีวิตให้มั่นคงไว้ แล้วเป็นคนที่มีค่าในแง่ของหัวหน้าครอบครัว มีลูกที่จะมาเก่งข้ามหัวไอ้เด็กรุ่นนี้ไปให้ได้อีกทอด 555 ว่าแต่ มึงยังไม่สามสิบก็คิดว่าตัวเองแก่แล้วหรอ สัสเอ๊ยยย...
เพิ่งจะได้งานแต่ยังไม่ได้เซ็นสัญญา บริษัทโทรมายกเลิกเฉย บอกว่าชะลอการรับคนก่อน ที่บอกไปขอหยุดไว้ก่อนนะ รู้สึกเฟลสัสๆยิ่งกว่าตอนตกงานอีก
>>17 ไม่ผิดนะ ลองไปคุยกับเค้าดูก่อน ปกติบริษัทถ้าจะลาออกเค้าจะมี window period ว่าต้องมาแจ้งก่อนกี่เดือน ๆ ก็ว่าไป ช่วงนั้นเค้าก็จะหาคนใหม่มาแทนมึงล่ะ ถ้าอยากทำก็ลองเลย ลองแล้วก็จะได้รู้ว่าใช่ทางหรือไม่ใช่ทาง
>>18 กูก็ยังไม่ถึง 30 นะ แต่ยังเป็นกังวลเรื่องนี้เลย คือรู้สึกได้อ่ะว่าเกณฑ์การรับสมัครงานอายุแม่งต่ำลงทุกวัน ๆ เห็นบางที max 25 ปี 28 ปีก็มี บางทีก็ขอไม่เกิน 30 มันทำให้กูคิดว่าสมัยนี้มันจะเกษียณตอนอายุ 35-40 รึไงอ่ะ ตอนนี้กูเลยไม่กล้าย้ายสายงานเลย กลัวอายุงานน้อยไปแล้วพออายุมากขึ้นจะไม่มีงานให้ทำ โคตรนอยด์ YY
ถ้าที่ทำงานไม่จ่ายเงินเดือนมึงตั้งเเต่กันยาพึ่งมาจ่ายตอนนี้ กุควรกลับไปทำงานด้วยมั้ย แค้นอยู่
>>25 สมัยนี้ 30+ ผจก.กันเกร่อจริงๆ ไม่แปลกอะที่อายุเกิน 30-35 จะหางานระดับปฏิบัติการธรรมดายากละ สาย specialist ก็หางานยาก บางที่ไม่มีสายนี้อยู่ใน career path ด้วยซ้ำ ตอนนี้กูเองยังพอถูๆ ไถๆ ไปได้อยู่ แต่กลัวตอนซัก 40-50 มากว่าตอนนั้นจะอยู่ตรงไหนขององค์กร มองเห็นแต่ความมืดมน...
ไม่อยากไปสัมภาษณ์งานเลย รู้สึกยังไงก็สู้คนอื่นไม่ได้หรอก ไปสัมภาษณ์ก็เจ็บปวดเปล่าๆ กูไม่เก่งด้านนี้มาตั้งแต่สมัยเรียนแล้วด้วยไม่มีความมั่นใจเลย พอไม่มีความมั่นใจบุคลิคแบบนี้ก็ไม่ถูกเลือกหรอก ถ้าโดนคำถามเกี่ยวกับทัศนคติแล้วกูต้องโดนดูถูกแน่ๆ สมัยเรียนกูเคยสัมภาษณ์กับ อ.ในมหาลัยไป2-3รอบรู้สึกแย่เหมือนโดนดูถูกว่าเป็นคนไม่ได้เรื่องทุกรอบแถมสัมภาษณ์ไม่เคยผ่านเลยซักรอบด้วย
โดนหัวหน้าหัวเราะเยาะเย้ย เกลียดมากความรู้สึกนี้
>>31 ฟังแล้วห่อเหี่ยวมากๆ ตอนเด็ก 10-20 กูก็เคยเข้าใจว่าคนอายุ 30-40 นี่คือแก่สัดๆๆๆ คือลุงคือป้า จนพอตัวเองอายุ 30 ถึงรู้ว่านี่มันเพิ่งเริ่มต้นชีวิตชัดๆ เป็นวัยที่มีรายได้กำลังดี มีเงินจับจ่ายใช้สอยสบายมือ วางแผนการลงทุนโน่นนี่นั่น ความคิดความอ่านวุฒิภาวะก็ดีขึ้น ไม่หัวร้อนเหมือนตอนเด็ก แต่อนาคตการงานตอนแก่แม่งน่ากังวลสัดๆ
ถามในห้องนี้ได้เปล่าวะ
คนที่ไปทำงานญี่ปุ่น ส่วนมากไปเรียนโรงเรียนภาษาหรือต่อมหาลัยแล้วหางานใช่มั้ย ไม่ได้สมัครจากไทยไป คือกูไม่มีทุนไปเรียนต่อ แต่อยากไปทำงานนู่นอะ ไม่ได้จบสายวิดวะอะไรงี้ด้วย จบญี่ปุ่นมาเพียวๆเลย TT
เอาไงต่อกับชีวิตดีหว่า บริษัทน่าจะมีการปรับลดพนักงาน-เงินเดือน แต่งานคงหนักมากขึ้น
ถ้ารับเงินชดเชยแล้วลาออกมา + เงินเก็บ น่าจะได้ราวๆ 8-9แสน
แต่สถานภาพกลายเป็นคนตกงาน ไม่รู้จะหางานใหม่ได้เมื่อไหร่กับสภาพแบบนี้
ไม่ได้ลำบากเรื่องใช้ชีวิตอะไร มีเงินก้อนนี้นี่ก็อยู่นิ่งๆได้พักใหญ่ๆลย
แต่กลัวภาพตัวเองตกงานจนถึงวันที่เงินไม่พอแล้วยังไม่รู้จะทำไงต่อนี่สิ
>>35 กูก็อยู่ในสภาพเดียวกัน ตกงานมาเดือนนึงแล้วได้เงินชดเชยมาตอนให้ออก ลองดูค่าใช้จ่ายต่อเดือนอ่ะ มีหนี้สินที่ต้องผ่อนมั้ย ต้องส่งเงินให้ใครบ้างมั้ย หรืออยู่ตัวคนเดียวไม่มีภาระอะไร ตอนนี้อายุเท่าไหร่สายอาชีพหางานใหม่ยากมั้ย เนื่องจากกูก็ตกงานเหมือนกันอ่ะมึงแล้วอายุกูไม่เยอะ มันก็หางานใหม่ได้นะแต่เงินเดือนไม่ดีเท่าเดิม YY (พูดแล้วก็เศร้า) แต่ถ้าไม่เลือกงานก็ไม่ยากจนจริง ๆ อ่ะมึง
>>36 ตัวคนเดียวหนี้สินอะไรไม่มีเลย ถึงอยู่ได้ยาวๆ แต่ที่กลัวคืออายุเกิน 35 มาแล้ว ทำงานที่เดิมมาเกือบ 15 ปี
สายงานเดิมนี่กระทบจากโควิดแบบหนักหนามาก คงต้องหาสายงานใหม่ทำ
นี่แหละปัญหาที่น่ากลัว อายุก็คาบลูกคาบดอก ไม่มั่นใจในตัวเองด้วย เพราะไม่เคยเปลี่ยนงาน
จะเปลี่ยนตัวเองไปเป็นนักลงทุนนี่ก็กลัวเจ๊งหมดตัว เลือกเป็น NEET ขายสมบัติเก่ากินใช้ชีวิตแบบ Slow Life ยังเซฟกว่า
>>37 อย่าลงทุนถ้ายังไม่ศึกษา ถ้าสนใจลงทุนเดี๋ยวนี้มีแหล่งความรู้ที่เชื่อถือได้อยู่เยอะ ลงทุนในความรู้ก่อน ถ้าศึกษาแล้วสนใจค่อยลงเงิน ตอนนี้มีเงินเย็นไม่มีภาระอะไรก็พักบ้าง ลองอยู่นิ่งๆ ค่อยๆ มองหาอะไรที่อยากทำไป ไม่ต้องหุนหัน เผลอๆ อาจเจอเรื่องที่ชอบแล้วกลายเป็นธุรกิจส่วนตัวได้อีก
มึงกูไปสัมภาษงานมาเขาก็เล่ารายละเอียดงานนะภาพรวมกูไม่มีปัญหาแต่มีจุดนึงคือ เขาต้องการคนที่อดนอนได้อยู่เวรได้ ใครมีปัญหาใครไม่ยอมขึ้นเวรเขาบอกไว้ว่าเขาไม่โอเค แม่กูก็อยากให้กูทำงานนี้ด้วยแต่กูกลัวตาย ช่วงมหาลัยปีแรกๆกูอดนอนอ่านหนังสือโต้รุ่งได้เป็นว่าเล่นนะ
แต่พอทำเยอะๆปีสูงๆกูอดนอนแล้วกูเหมือนร่างกายไม่ไหวแล้ว ไม่เหมือนสมัยก่อน จากที่กูอดนอน24ชม.ได้โดยไม่มีอาการข้างเคียงนอกจากง่วงๆมึนๆ ตอนนี้ถ้ากูนอนน้อยนอกจากง่วงมึนแล้วแม่งแถมอาการหัวใจเต้นผิดปกติเพิ่มมาด้วย พอฝืนไม่นอนอีกจะเริ่มหายใจไม่ออก มันเหมือนจะตายให้ได้เลยจากตอนแรกที่กูจะโต้รุ่งอ่านหนังสือกูตัดสินใจยอมทิ้งชีททิ้งคะแนนข่มตานอน พอจะนอนก็นอนไม่ได้กูหายใจไม่ออกเลย กูพยายามโกยอากาศสุดแรงจนน้ำตาไหลตอนนั้นกูคิดว่ากูตายแน่ๆ ทุกวันนี้กูยังกลัวมากพออยู่ดึกๆใจกูจะเริ่มสั่นแต่กูไม่ปล่อยให้ตัวเองไม่นอนจนถึงจุดๆนั้นอะ งานมันดีแต่มีแค่เรื่องนี้ที่กูไม่ไหวแน่ๆจะสละสิทธิ์ก็กลัวโดนแม่ด่าอีก แม่คิดว่ากูสำออยเพราะตอนนั้นกูอยู่หอคนเดียวไม่มีพยานยืนยันว่ากูเป็นจริงๆ
ขอเปิดประเด็น จากหางเสือสู่หัวหมา มีใครเคยเปลี่ยนงานจากตำแหน่งเล็กๆ ใน บ.ใหญ่ สู่ตำแหน่งใหญ่ๆ ในบริษัทเล็กบ้าง โดยเฉพาะที่ต้องยอมลดเงินเดือนตัวเองอ่ะ ขอ case study หน่อย ตอนนี้กูรู้สึกปลอดภัยกับเงินเดือนปัจจุบันแต่รู้สึกไร้ค่ามากเลยว่ะ ได้ทำแต่งานรูทีนกิ๊กๆ ก๊อกๆ ที่คนอื่นเขาไม่อยากทำ อยากรู้สึกตัวเองมีค่ากับองค์กรกว่านี้ แต่ก็ไม่กล้าออกไปแล้วรับเงินเดือนต่ำกว่า นอยด์จัง
>>45 ไม่เคย แต่เคยเปลี่ยนจากงานบ.ใหญ่ไปทำบ.เล็ก ผลคือ ไม่ชอบมากๆ ย้ายหนีแทบไม่ทัน
ของแบบนี้มันแล้วแต่คนชอบด้วยแหละ กูเกลียดอะไรที่ไม่มีระบบระเบียบ ไม่มีความชัดเจน ไม่มี JD ไม่มี WI ใช้งานมั่ว ไม่รู้จักแยกเรื่องงานเรื่องส่วนตัว อยู่กันแบบพี่น้อง ถุยยย เกลียดมาก กูชอบงานบ.ใหญ่ ระบบระเบียบชัดเจน เรื่องงานเรื่องส่วนตัวแยกกันสิ้นเชิง ไปทำงานแลกเงินไม่มีใครเป็นหนี้บุญคุณใคร เจ้านายจะใหญ่โตแค่ไหนก็คือลูกจ้างด้วยกัน ทุกวันนี้กลับมาทำบ.ใหญ่มีความสุขสบายใจมาก ไม่มีวันไปทำบ.เล็กโนเนมอีกแน่นอน
แต่จริงๆ มึงย้ายจากบ.ใหญ่ไปบ.เล็กเงินมึงต้องขึ้นนะ ไม่ใช่ลด ต้องขึ้นแบบเยอะก้าวกระโดดเลยด้วยซ้ำ เพราะปกติบ.เล็กมันมีสิ่งเดียวที่ดึงดูดคือ "เงิน" ไม่เหมือนบ.ใหญ่ที่มีทั้งความมั่นคง ชื่อเสียง สวัสดิการ ถ้าย้ายไปบ.เล็กแถมยังลดเงินเดือนอีกนี่ไม่ใช่แระ
>>48 กูเคยฝึกงานอยู่ บ.เล็กๆแบบ บ.ครอบครัวอะ อิเหี้ย ความเป็นมาตรฐานไม่มี
เลิกก็ไม่ตรงเวลาแต่เสือกไม่จ่ายเพิ่ม มีกฎแปลกๆที่ดันเคร่งมากๆ (และ ปยอ. มาก)
เช่น พนักงานทุกคนต้องมาก่อน 8 โมง เพื่อมาร่วมทำกิจกรรมตอนเช้าคือสวดมนต์
กลายเป็นว่ากูเกลียด บ.เล็กๆ บ.ที่ไทยเป็นเจ้าของไปเลยอะมึง
ขอถาม เวลาโดนเรียกสัม แล้วเจอ hr ที่รู้สึกว่าเคมีไม่เข้ากัน รู้สึกไม่สบายใจที่จะไปสัมเลย ตอนถาม jd ก็ตอบแบบไม่ชัดเจนก็เข้าใจเพราะมันงานเฉพาะ แต่ย้ำเรื่องเงินลดหรือเท่าเดิม เพิ่มเติมโบนัสปีก่อนดีมาก อยากไปลองเพราะได้คุยกับต้นสังกัด แต่คือ first impression ไม่ดีไปแล้ว กูคิดมากไปป่าววะ
ไปสัมภาษณ์งานมา ตื่นเต้นสัส ตกงานไม่ได้ทำงานมาปีนึงละ อยากรู้ว่าเราจะดูยังไงว่าเขารับเราเข้าทำงานวะ พอมีท่าทีแบบไหนให้ใจชื้นบ้างมะ รายละเอียดคร่าวๆคือกูคุยประมาณชั่วโมงนึง สัมพร้อมกันหมดเลยทั้ง hr ทั้ง md และ pd (ถ้าผ่านสัมภาษณ์คนนี้จะมาเป็นหัวหน้ากู) pd จะถามเรื่องการทำงานที่ผ่านมาแล้วก็ความรู้ในสายงาน ส่วน md จะเน้นถามทัศนคติกับการเมเนจ พอสองคนนี้คุยกับกูเสร็จเขาก็ส่งต่อให้ hr คุยเรื่องเงินเดือนก้บเวลาเริ่มงาน แต่สุดท้าย hr ก็บอกว่าแล้วจะติดต่อกลับอยู่ดี ไม่ได้บอกระยะเวลาด้วย ซึ่งประโยคนี้แม่งเหมือนกาหัวไว้แล้วว่าไม่ผ่านว่ะ แอบเสียใจ
>>56 ทุกงานที่กูได้ ก็บอกว่าจะติดต่อกลับทั้งนั้นนะ ตั้งแต่ทำงาน/เปลี่ยนงานมา ยังไม่เคยเจอที่ไหนบอกว่ารับเลยในห้องสัมภาษณ์ อย่างน้อยๆ เราออกจากห้องไปเค้าก็ต้องปรึกษากันก่อนนิดนึง ไหนจะตรวจข้อสอบ บลาๆ
เจอรู้ผลไวสุดคือกำลังจะเรียกแท็กซี่กลับ hr โทรมาว่าตกลงรับละ นี่คือไวสุด ส่วนมากถ้ารับจะโทรกลับมาภายใน 1 อาทิตย์
>>58 กูเคยเจอว่ารับเลยนะ แต่ก็สัมภาษณ์เป็นวันเหมือนกัน สัมไปสามรอบ รอบแรกเป็น hr คัดกรองเบื้องต้น รอบสองก็ซีเนียร์ในแผนกทดสอบความรู้กันนิดหน่อย แล้วก็ไปเดินห้างอะไรฆ่าเวลา ตอนเย็นกลับมาสัมภาษณ์กับ md ที่จะมาเป็นเจ้านายกู พอคุยกับ md จบเขาบอกพรุ่งนี้มาเริ่มงานเลยได้มั้ย ก็เป็นอันว่ารับแล้วเพราะว่าเขาคือคนตัดสินใจรับเข้าทำงานไม่ต้องถามความเห็นคนอื่น
อันนี้บอกไว้คร่าวๆก่อนละกันว่าสัญญาณว่าเขาจะรับ ที่กูเคยเจอมามันมีอะไรบ้าง
-คุยเรื่องงานเชิงลึก แบบอธิบายรายละเอียดของงานที่ต้องทำตอนเข้ามาได้ ไม่พูดผ่านๆเป็นมารยาท ....ได้ชัวร์
-แนะนำคนที่ต้องทำงานด้วยในแผนก ....ได้ชัวร์
-ต่อรองเงินเดือนแบบจริงจัง ....มีลุ้น
-คุยนานพอสมควร ....มีลุ้น
-ตั้งใจฟังเรา .....มีลุ้น
ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่มีอะไรแน่นอนว่ะ บางที่เคยไปสัมดูตั้งใจฟังเรามาก กระตือรือร้นคุยกับเราสุดๆ อธิบายสโคปงานละเอียดมาก จนไปถึงขั้นต่อรองเงินเดือน แต่ดันไม่เอาเราซะงั้น บางที่คนสัมดูรีบๆเหมือนรีบทำให้จบๆไป แต่วันต่อมาโทรมาบอกว่าจะเอาแล้วก็มี เอาเท่าที่บอกไปข้างบนจากประสบการณ์ที่เคยเจอมาก็ประมาณนั้นล่ะที่จะได้งาน
>>60 >>61 กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ แล้วแต่จังหวะอะไรด้วยมั้ง แต่ส่วนใหญ่ถ้ากูจะได้งานคือบอกเดี๋ยวนั้นตอนนั้นเลยว่ารับ ถ้าบอกจะติดต่อกลับคือมึงลืมที่นี่แล้วหาที่ใหม่ไปได้เลย อีกเรื่องถ้าเขาจะรับคือคุยเรื่องในองค์กรให้ฟังแบบคร่าวๆอะ เช่นว่าถ้ากูเข้ามาทำงานต้องอยู่ใต้บังคับบัญชาใคร ต้องโคงานกับคนไหน แล้วคนนั้นเขามีหน้าที่อะไร ประมาณนั้น แต่ถ้าไม่เอ่ยถึงเรื่องนี้เลยคือไม่ได้ กูใช้เรื่องนี้เป็นเกณฑ์สำหรับกูมาตลอด ซึ่งก็ตรงประมาณ 90 เปอร์เซ็นต์ด้วย
แต่มีที่นึงที่อเมซิ่งมากคือคุยกับกูแค่สิบนาที แถมถามห้วนๆจนกูงงคิดว่าไม่ได้แล้ว และลืมไปแล้วด้วย อยู่ๆแม่งก็โทรมานัดไปเซ็นสัญญา แต่ได้เงินต่ำกว่าที่เรียก พอดีกูคำนวนนั่นนี่แล้วมันไม่คุ้มเลยปฏิเสธไป
เป็นเด็กจบใหม่เอกอิ้งเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง โทอิค 900+ แต่ไม่มีประสบการณ์ทำงาน (ติดโควิดเลยต้องยกเลิกฝึกงาน) ควรจะได้เงินเดือนประมาณเท่าไหร่อะ แล้วถ้ามีคะแนนไอเอลด้วยมันจะช่วยเพิ่มเงินเดือนรึเปล่า เครียดชิบหายเลย TT
เมื่อครึ่งปีก่อนกูเปลี่ยนหัว outsource มาเป็นบริษัทเล็กๆแห่งนึง ทีนี้ใบทวิบริษัทนี้มันแปลกๆ
- เค้าไม่มีใบสรุปใบเดียวตอนสิ้นปี แต่แบ่งมาเป็นรายเดือน 6 ใบแทน อันนี้ไม่น่าเป็นไรใช่ป่ะ เค้าแค่ทำไม่เหมือนชาวบ้าน
- เค้าแจ้งยอดรายได้กูต่ำว่าความเป็นจริงไปหมื่นกว่าๆ (แต่จ่ายเงินเดือนจริงจ่ายครบนะ)
พอถามไปเค้าบอกว่ามันต้องหักขั้นต่ำจ่ายประกันสังคม 15000 ซึ่งกูงงมากว่าปกติเค้าคำนวณกันแบบนี้หรอวะ
กำลังคิดอยู่ว่ากูควรทำภาษีตามเลขที่เค้าทำมาให้ดีมั้ย หรือกรอกตามเงินที่ได้จริงๆดีกว่า
กลัวเค้าทำเพื่อตุกติกบางอย่าง แล้วเดี๋ยวถ้าเค้าโดนจับได้จะกลายเป็นว่ากูจะโดนไปด้วย
กูจบใหม่ เพิ่งได้ offer งานมา ควรรับดีไหมวะ เงินเดือนกับสวัสดิการถือว่าดีเลย แต่กูสมัคร dev ไปดันได้งานเป็น platform engineer ซึ่งกูไม่อยากทำเลย สิ่งที่เรียนมารวมถึงปสก.ฝึกงานก็ไม่เกี่ยวกัน ลองไปศึกษาเกี่ยวกับงานมาแล้วก็รู้สึกว่าไม่ชอบเลยด้วย แต่เสียดายเพราะกูอยากทำบริษัทนี้มาก สภาพแวดล้อมดี เงินโอเค ติดแค่เรื่องตำแหน่งจริงๆ นี่แหละ T_T ไม่แน่ใจเรื่องความก้าวหน้าด้วย แล้วกูก็มีแพลนต่อโทด้วย ตั้งใจหาปสก.ทำงานที่มีประโยชน์ในอนาคต
แต่คนรอบตัวเชียร์ให้ทำงานที่นี่มากๆ เพราะเงินดี งานไม่เครียดเท่าที่อื่น มั่นคง บริษัทก็ดูอยากได้ตัวกูมากๆ ตอนนี้ตัดสินใจไม่ได้เลย เครียดนอนไม่หลับ 5555
อยากบ่นว่า ถ้าจะออฟเฟอฟิกตำแหน่ง แล้วตอนสมัครจะให้เลือกทำไม ;-;
ทำไมยิ่งแก่ยิ่งขี้เกียจวะ เดี๋ยวนี้ขี้เกียจทำงานเสริมมากเลย วันหยุดก็อยากพักผ่อน ทั้งที่งานประจำก็ไม่หนักเหมือนสมัยก่อนด้วยซ้ำ เฮ้ออ
โม่งคือกุคิดจะลาออก แต่ทุกคนรอบตัวพร้อมใจกันบอกว่าให้หางานใหม่ได้ก่อนค่อยออก คือบ. แม่งเหี้ยกุจะออกทำไมกุต้องรอวะไม่เข้าใจ ว่าจะไปสโสลว์ไลฟ์สักสองสามเดือนค่อยหางาน
การเป็นหัวหน้านี่ เวลางานออกมาดี ก็ยกเครดิตให้ทีมให้น้อง
แต่พองานหลุด งานออกมาเห้ นี่ต้องเป็นคนรับไว้เองเต็มๆเหรอวะ
ยากเนอะ
>>70 กูเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ตอนจบใหม่ๆแล้ว ไม่ต้องรอแก่ 555 อยากอัพสกิล แต่ก็ขี้เกียจ
>>75 ถ้ามึงมีเงินเก็บพอใช้ก็ไม่มีปัญหาหรอก แต่เหมือนที่คนอื่นบอก ถ้าบังเอิญหยุดไปแล้วช่วงที่กำลังหางานดันหาไม่ได้มันชวนเครียดอยู่นะ กับมีโอกาสที่จะโดนกดเงินเพราะเขาเห็นว่าว่างอยู่
>>78 ส่วนใหญ่หัวหน้าแบบนี้ลูกน้องรักนะมึง(มั้ง เอาแค่เท่าที่กูเคยเห็นมาอะนะ)
>>78 มึงต้องอย่าคิดแบบนั้น เครดิตเป็นของทีมก็คือของมึงด้วยเหมือนกัน ถ้าน้องมันเก่งก็แปลว่าทั้งทีมอ่ะเก่งที่ซัพพอร์ตน้องมันได้ แค่ว่าเวลาโดนตำหนิมามึงต้องเป็นด่านหน้ารับมา แต่ก็ต้องตัดในส่วนของอารมณ์ทิ้งแล้วเอาเนื้อหาความผิดพลาดนั้นมาบอกกับทีมอยู่ดี ความผิดพลาดนั้นก็ต้องเป็นความรับผิดชอบร่วมกัน มันจะได้พัฒนาต่อได้ แค่ว่าด้วยตำแหน่งหน้าที่มึงต้องรับมาก่อน เป็นฟิลเตอร์ให้น้องๆ ละก็ย้อนวนกลับไป ถ้าความผิดพลาดทำให้น้องมันเก่งขึ้นได้ก็ถือเป็นความสำเร็จมึงเหมือนกัน
ได้งานแล้วและตอบตกลงไปแล้ว มีสัมภาษณ์ที่อื่นที่นัดค้างไว้นี่ควรไปสัมภาษณ์ไหม หรือควรแจ้งยกเลิก
ลองหาข้อมูลดู เห็นว่าจะโดน blacklist ในหลายกรณี ก็เลยกังวล
>>87 แล้วแต่มึงอะ แต่ต่อให้เค้า blacklist มึงไม่ต้องแคร์ก็ได้ แบล็คลิสต์มันก็ทำได้แค่กาหัวไว้ว่าคนคนนี้เคยเทบริษัทเรา เพราะงั้นเราจะไม่รับมันเข้ามาสัมภาษณ์หรือทำงานอีก (อาจจะมีบางที+บริษัทในเครือเข้าไปด้วย แต่ส่วนมากระบบสรรหาของ HR ไม่ได้ดีขนาดนั้นหรอก...)
แต่ถ้ากูเป็น HR แล้วมึงแจ้งยกเลิกล่วงหน้าแบบไม่ได้กะทันหันมาก กูไม่ blacklist มึงว่ะ เพราะมึงไม่ได้ทำอะไรผิด และมึงก็มีมารยาทที่โทรมาแจ้งยกเลิก ไม่ใช่ถึงวันสัมฯ ปล่อยให้รอเก้อไม่บอกซักคำ กูจะเก็บมึงไว้ก่อน วันหน้าวันหลังมึงมาสมัครใหม่กูก็ยังโอเค เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้อยู่แล้ว ใครบ้าที่ไหนจะสมัครงานที่เดียวว่ะ
>>89 มึง first jobber เหรอวะ คือมึงมโนกังวลเว่อวังมาก เพ้อเจ้อ ตั้งสติ
1. หลังจากรับ offer บ.A มึงสามารถไปสัมบ.B, C, D ได้ สัมไปตามปกติ ถ้าเกิดโชคดีเค้ารับระหว่างสัมเลยก็บอกขอคิดดูก่อน
2. แล้วค่อยมา weight ข้อเสนอว่าในบรรดาบ.ที่ offer มา มึงอยากไปที่ไหนมากที่สุด
3. ต่อให้มึงตอบตกลงบ.A ไปแล้ว มึงก็สามารถ break agreement กับบ.A ได้เสมอ ***ตราบใดที่ยังไม่เซ็นสัญญา***(ขีดเส้นใต้ 3 เส้น ไฮไลท์เน้นๆ)
3.1 ซึ่งนั่นทำให้ HR ที่บ.A กาหัวมึง แต่อย่างที่ >>88 บอก ระบบสรรหาของ HR ไม่ได้เชื่อมโยงทั้งประเทศอะไรขนาดนั้น อย่างมากก็+บ.ในเครือ
4. ไอ้ที่มึงมโนนั่นมันเป็นไปไม่ได้โว้ย มึงไม่ได้เป็นอาชญกร ไม่ได้โดนฟ้องล้มละลาย ไม่ได้มีคลิปหลุดนัดเยดังทั้งประเทศ สติ
>>90 กูขำ 555 เอาน่า มันอาจจะเป็นเด็กจบใหม่ก็ได้ ตอนกูจบใหม่กูก็รู้สึกผิดกับการโทรไปปฏิบัติงานมากๆ (เพราะ hr หล่อ เอ๊ย ไม่ใช่ เพราะรู้สึกว่าเค้าอุตส่าห์ให้โอกาสไรงี้) พอโตมาจะรู้เองว่ามันเป็นเรื่องปกติ
อาจจะฟังดูเกรี้ยวกราดไปหน่อยแต่ก็ตามที่ 90 บอกทุกประการนั่นแหละถูกแล้ว
wfh นานๆแล้วรู้สึกเหมือนจะหมดไฟเลยหวะ ขนาดทำตามพวกคำแนะนำที่ให้แยกโต๊ะทำงานกับโต๊ะทั่วไป อาบน้ำล้างหน้าแต่งตัวก่อนเริ่มทำงาน แต่ด้วยความที่ห้องกูไม่ใหญ่ โต๊ะทำงานกับโต๊ะเล่นเกมเลยอยู่ไม่ห่างกัน ขนาดกูปิดคอมที่ทำงานหลังหมดเวลางานตลอดนะ แต่มันจะมีจังหวะที่หันไปเห็นlaptop พอหันไปเห็นมันก็จะเผลอคิดเรื่องงานขึ้นมา กลายเป็นว่าวันๆชีวิตเหมือนอยู่กับ งาน งาน งาน จนเริ่มเบื่อเลย
กำลังคิดว่าจะหาผ้ามาคลุมปิดlaptopไว้หลังเลิกงานแล้วเนี่ย
อยากลาออกโว้ยย ที่ใหม่ก็ยังไม่โทรมาซักที
>>90 >>91 ใช่แล้วกูจบใหม่ T_T ตอนแรกไม่กังวลเลย แต่ว่างๆ เลยหาข้อมูลดู ใน pantip ขู่กันเว่อวังมาก บอกว่าแค่เขาโทรมาแล้วเราปฏิเสธไม่ไปสัมภาษณ์ก็โดนกาหัวเลย 555
ยังไงก็ตาม ตอนนี้กูเพิ่งตกลงเซ็นสัญญาไป ใจหายมาก ไม่รู้เลือกผิดเลือกถูกหรือโง่หรืออะไรแล้ว ตัดสินใจตอนเรียนว่ายากแล้ว ตอนทำงานยากกว่าเป็น 100 เท่า
ไม่แต่งงาน เลยไม่รุ้จุดประสงค์การมีชีวิตว่ะ
กลายเป็นว่าตอนนี้มีชีวิตเพื่อเยะหีเท่านั้น เฮ้อ
>>95 welcome to the real world ไม่ต้องคิดมาก ค่อยๆ เรียนรู้ไป มันเป็นเรื่องปกติที่พอเราก้าวเข้ามาโลกใหม่เราก็คือมือใหม่ เดี๋ยวก็เก่งและเป็นงานไปเองแบบที่ >>96 บอก แต่เพื่อนกูบางคนทำงานที่แรกมา 10 ปีไม่เคยย้ายงาน มันก็ยังเหมือนเด็กน้อย (เฉพาะในแง่ของการสมัครงาน/หางานใหม่นะ) แต่คนย้ายงานบ่อยๆ ก็จะโชกโชนช่ำชองเรื่องพวกนี้ 555
วันจันทร์อีกแล้วววววว อาทิตย์ที่แล้วหนักทั้งอาทิตย์กายหยาบกูยังไม่ทันฟื้น กายละเอียดคล้ายจะสลายกลายเป็นปุ๋ยอินทรีย์ TwT
กูสัมภาษณ์งานไปหลายที่ มีทั้งที่สมัครไปเองและก็โทรมาเรียกกูไปสัม ทีนี้มีบ.นึงตกลงรับกูเข้าทำงานแล้ว แต่เสือกเป็นบ.ที่กูอยากได้น้อยที่สุดเลย ซึ่งบ.นี้กูก็ไม่ได้สมัครไปด้วยนะเขาโทรมาเรียกไปสัมเอง กูว่างงานอยู่เลยลองไปดูแล้วก็ได้งาน ส่วนบ.ที่กูอยากได้แม่งไม่เรียกกูซักที กูต้องเริ่มงานอาทิตย์หน้าแล้วแต่กูไม่อยากทำงานที่นี่ เพราะแม่งเดินทางค่อนข้างลำบากสำหรับกู บ.นี้ทำงานวันเสาร์และกูไม่อยากทำงานวันเสาร์ กูทำจ-ศ มาตลอดชีวิตการทำงานของกู สวัสดิการก็ไม่มีอะไรน่าสน มีแค่ประกันสังคมอย่างเดียว แถมเป็นแนวโฮมออฟฟิศที่กูขยาดมาก กูควรโทรไปปฏิเสธดีมั้ยวะ สองจิตสองใจมากเพราะแม่งไม่มีบ.ไหนเรียกกูนอกจากที่นี้อะ แต่บ้านกูบอกให้ทำๆไปก่อนเอาเงิน ถ้าได้งานที่อยากได้ค่อยออก
ศุกร์นี้กูไม่หยุด ทำงานเสาร์-อาทิตย์มาหลายสัปดาห์แล้วด้วย แล้วบอกขอลดเงินเดือนเพราะงานน้อยจากพิษโควิด ควย ทำงานออฟฟิศนี่มันคือนรก
จะมีแววแก้กฏหมายวันเวลางานเป็น ทำงาน 5 วัน วันหยุด 2 วัน หรืองาน 6 วัน ทำ 5 ชม. มั้ยวะ
ปัจจุบันงาน 6 วัน มันก็นรกดีดีนี่แหละ เห้อ เป็นเบื่อ
ตอนนี้ใครกู้ กยศ. มีกฏใหม่แล้ว บริษัทบังคับหักเงินเดือนส่ง กยศ. แทนคนกู้ยืม
วันนี้อารมเปลี่ยวแถมเป็นวันจันเลยเข้าเว็ปโป๊ซะหน่อย เนตบริษัทแม่งล้อกไว้ไม่ให้เข้าซะงั้น โอ้วชิทททท
>>110 ระวังเค้ามาเช็คย้อนหลังแล้วมีปัญหานะมึง กูเจอปัญหาคล้ายๆกันคืองานก่อนใช้คอมตัวเองทำงาน อยากเปิดอะไรก็เปิด
แต่ก่อนกินข้าวกลางวันเสร็จขึ้นมาก็เปิดดูคลายเครียดก่อนเริ่มทำงานช่วงบ่าย
งานปัจจุบันต้องใช้เครื่องบริษัท โปรแกรมที่ admin ลงแม่งเต็มเครื่อง youtube, sns หรือกระทั่ง fanboi ยังเปิดไม่ได้ ไม่ต้องพูดถึงเว็บโป๊
อยู่ๆเค้าคงไม่มานั่งดูหรอกว่าใครเข้าเว็บอะไรบ้าง แต่อาจจะมีมาเช็คย้อนหลังแบบสรุป report ว่าใครเข้าเว็บโป๊รึเปล่าเป็นช่วงๆ
หรือไม่ก็ถ้ามึงมีปัญหากับบริษัทขึ้นมา เค้าอาจะจะมาเช็คย้อนหลังเอาว่ามึงเคยเข้าเว็บอะไรที่ไม่ควรเข้ารึเปล่าเพื่อเอามาเล่นงานมึง
ถามห้องนี้ได้มั้ยครับ อยู่หมาลัยถึงเป็นวันหยุดก็ต้องทำงานทำโปรเจ็ค แล้ววัยทำงานถ้าเป็นวันหยุดยังต้องทำเหมือนกันมั้ยครับ ปล.สายภาษาครับ พวกงานล่ามงานแปล
หรือพอทราบไหมครับว่าสายงานไหนบ้างที่ไม่ต้องหอบงานมาทำที่บ้าน
>>117 พี่ทำบ.ญี่ปุ่นนะ สายล่าม+ประสานงาน ไม่เคยต้องหอบงานมาทำที่บ้านเลยจ้า ไม่ว่าจะวันหยุดหรือตอนเย็น ถ้าต้องทำงานต่อ=ทำที่บริษัท=ต้องได้โอที เนี่ยเป็นเหตุผลที่ทำให้ชอบชีวิตวัยทำงานมากกว่าวัยเรียนเยอะมากๆๆๆ การบ้านรายงานก็ไม่มี วันหยุดคือวันหยุด เลิกงานคือเลิกงาน เงินก็มีใช้คล่องมือ โอเคมันก็มีเรื่องเครียดๆ มีปัญหาแหละการทำงาน แต่ไม่ว่าคิดยังไงชีวิตก็ดีกว่าสมัยเรียนมากๆๆๆๆ อ้อ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องรู้จักเลือกบริษัทด้วยนะ อย่าไปเลือกบริษัทกากๆ ที่มันจ้องจะเอาเปรียบพนักงาน และตัวเราเองก็ต้องทำตัวให้มีความสามารถ มีโปรไฟล์ที่ดีพอจะเป็นผู้เลือกด้วย รับรองชีวิตดี
>>118 ฟังแล้วน้ำตาไหล สลับกับชีวิตผมเลย งานอยู่ในทุกมิติ อาบน้ำยังต้องคิดไอเดียว่าจะทำคอนเท้นอะไร ไปตจวหอบโน้ตบุ๊คไปด้วย ห้าทุ่มวันเสาร์ไลน์มาบอกว่า เช้าวันจันทร์ขอรีพอร์ต ทำงานมาหลายปี แทบไม่มีวันที่ได้หยุดจริงๆ หยุดแบบไม่ต้องคิดงานอะไรเลยนะ
งานมีหลายประเภท งานที่หยุดคือหยุดจริงๆ นี่อยากทำแบบนั้นบ้าง น้ำตาจะไหล
>>120 ใช่ๆ งานมีหลายประเภท แต่ถ้าส่วนมากสายงานล่าม+ประสานงานแบบที่น้องเค้ามาถามจะเป็นแบบเรานี่แหละ เราทำงานมา3ที่ก็เป็นแบบนี้หมด งานเลิกคือจบ ไม่มีทำงานนอกเวลา ไม่มีไลน์หรือโทรมาเรื่องงานนอกเวลา ถ้าเป็นสมัยก่อนมีโควิด คอมบริษัทอย่าหวังจะได้เอาออกจากออฟฟิศด้วยซ้ำ นี่เพิ่งยอมให้เอาออกได้ตอนยุค wfh นี่แหละ
แต่เวลางานเราก็ทำเต็มที่นะ อ่านในเน็ตบางคนเล่นเฟสในเวลางาน ดูยูทูปในเวลางาน ของเราจะไม่ทำเลย มากสุดแค่หยิบมือถือมาดูมาตอบไลน์ เวลาทำงานก็คือทำงาน เวลาเลิกงานก็คือตัดขาดจากเรื่องงานอย่างสิ้นเชิง
>>118 มันแล้วแต่นายด้วยรึเปล่ากูเคยเห็น Engineer โดนนายญี่ปุ่นสั่งให้ทำ Report ช่วงโอทีวันเสาร์ แล้วแกจะเอาวันจันทร์ก็มีนะ(คือแม่งต้องทำที่บ้านอ่ะ) แล้วนี่คือ บ. ใหญ่ระดับที่เป็น supplier ให้มือถือ A
ส่วนคนอยู่ใน บ. กากของจริงอย่างกูเนี่ย โดนใช้ให้ส่งเมล์ไปหาลูกค้าในวันที่กูใช้วันลาก็มี
เวลคัมทูวันจันทร์ T_T หยุดสามวันผ่านไปไวเหมือนโกหก
มีใครทำงานสายvfxหรือcgในไทยป้ะ กูอยากรู้ว่าเงินเดือนในไทยเป็นยังไงวะไม่เอาเเบบพวกจบใหม่นะ กูเห็นเงินเดือนที่พูดๆกันในเน็ตโคตรน้อย เเล้วเรื่องไปทำงานต่างประเทศต้องเริ่มจากยังไงวะ ไปยากไหม
หวังว่าตื่นมาจะเจอเงินเดือนในบัญชี
>>126 อ้างอิงจากการที่เคยอยู่บอแนว ๆ นี้ในไทยมา บอกเลยว่าน้อยจริง ยกเว้นจะเป็น lead/supervisor อันนี้ค่าตัวแพงมาก คือ gap ระหว่าง junior/mid/senior กับไอ้ที่บอกด้านบนมันสูงมากอ่ะ
ไปทำงานตปท เอาแบบง่ายสุดเลยคือไปเรียนแล้วหางานทำที่นู่นระหว่างที่ยังมีวีซ่าอยู่ หรือลองหางานแบบ remote ก็ได้ คือตัวทำอยู่ไทยแต่บออยู่ตปท คนที่ปั้นพอร์ตเพื่อไปทำงานตปทกูก็เคยเห็นนะ แต่เป็นส่วนน้อยน่ะที่ทำสำเร็จ มันต้องจังหวะดีมาก ๆ แล้วโอกาสมาพอดีด้วย
ตกงานกลับบ้านตจว.แต่งานสายที่ทำกระจุกที่กทม.โคตรลำบาก ไม่มีเงินจะไปๆมาๆ เพื่อสัมภาษณ์ โรคระบาดก็ระบาดไม่หยุดยังอยากจะสัมface-to-faceอยู่ได้ แม่งเอ้ย
เงินเข้าแล้ววว
กูทำงานบริษัทไอที แล้วงานใหม่นี่ทำมาตอนโควิดรอบ 2 แล้ว เลย WFH มาตลอด วันนี้เพิ่งเข้าได้ออฟฟิซครั้งแรก
แอบช๊อคที่น้องในทีมแม่งแต่งตัวดูดีหน้าใสเป็นบอยแบนด์กันหมด มีกูเสื้อยืดกางเกงยีนเก่าๆกากๆ ผมไม่หวี อยู่คนเดียว โคตรเสียเซลฟ์
เพื่อนโม่งมีงานสายไหนมั้งที่เริ่มเปลี่ยนมา WFH ถาวรถ้าไม่นับพวก programmer อะ
>>137 dev แหละ ก็ไม่ได้แต่งฟูลแบบเชิ๊ตเนี้ยบๆใส่สูทกันนะ แต่เป็นพวกเสื้อเชิ๊ตแขนสั้นกับกางเกงแสล๊คที่ดูดีอ่ะ
กูแค่ไม่คิดว่าเค้าจะแต่งแบบนี้กัน เพราะตอนสมัครเค้าบอกที่นี่ใส่เสื้อยืดกางเกงยีน แล้วเวลาคุยงานแบบไม่ได้เห็นหน้าก็ไม่คิดว่าเค้าจะมาแนวนี้
>>138 บริษัทแนวการเงินน่ะ แต่เป็นส่วนบริษัทลูกที่ไม่เคร่งเรื่องแต่งตัวอยู่แล้ว น้องๆอยู่กันมานานแล้วนะ กูนี่แหละที่เพิ่งเข้า 555
ได้งานใหม่ บริษัทเสนอตำแหน่ง Senior ให้ทั้งที่นี่มีประสบการณ์ไม่ถึง 1 ปี ไม่พร้อมเลยว่ะ ไม่อยากคุมคนด้วย ทำไงดี
ทำงานกับหี ปวดหัวจริงๆ
กูไม่ได้อยากได้หีเป็นเจ้านายว้อยย หีไม่ควรได้เป็นใหญ่ด้วยซ้ำ
ไอ้พวกที่มันคิดว่าควยเป็นใหญ่นี่แหละที่สมควรเป็นพวกรองตีนคนอื่น ห่วยแตกแล้วโทษเพศก็จงห่วยแตกให้คนอื่นเขาเหยียบต่อไป
ง่วงว่ะ นั่งทำงานเนี่ย ง่วงชิบ
สัส ชีวิตกูจะ30อยู่แล้ว เบื่อสายงานที่ทำอยู่ตอนนี้มากๆเลยว่ะ มันต้องเข้ากะ และทำงานแบบ Multitask มากๆ รวมถึงหน้าที่ก็ไม่ชัดเจนดูแลภาพรวมทั้งหมดๆ ในวันๆนึงมีอะไรเกิดขึ้นในขณะที่กูเข้างานอยู่กูต้องรู้ทั้งหมด เบื่อเหี้ยๆ อยากย้ายไปงานที่มันเจาะจงกว่านี้ว่ะ
กูคิดไว้ว่าหลายคนน่าจะเบื่องานที่ทำอยู๋ตอนนี้ อยากหางานใหม่ แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ ยังระวังเรื่องโควิด เศรษฐกิจก็ไม่ได้ดีด้วย ต่อให้เบื่อหรือเกลียดงานแค่ไหน ตอนนี้ก็ยังต้องทำเอาเงินไปก่อนละวะ
>>152 ส่วนกูทำงานเจาะจง แคบแต่ลึก ข้อเสียคือไม่มีความมั่นใจที่จะไปหางานใหม่เลย มั่นใจในความรู้เรื่องงานปัจจุบัน แต่ถ้าจะไปหางานใหม่ที่หมือนเดิมเป๊ะก็ไม่รู้จะย้ายงานไปทำไม เนื่องจากก็พอใจกับที่ทำงานงานปัจจุบัน แต่ถ้าวันไหนตกงานโดนเลิกจ้างนี่ยากเลย เพราะไม่มีความรู้ความสามารถอะไรที่มันกว้างๆ พอจะไปคอมมอนกับงานอื่นได้เลย...
>>155 เซมของกูงานเจาะจง แต่เป็นงานเจาะจงที่ multitask กูเบื่อตรงต้องสื่อสารให้คนหมู่มาก ร้อยพ่อพันแม่ บนก็บอร์ดบริหาร รอบข้างๆก็คนในองค์กร อยากเปลี่ยนสายงานเพราะมองว่างานที่ทำ ปัญหาเดิมทุกองค์กร มีแต่ต้องอัพ skills ให้ตัวเองไปได้ไกลกว่านี้ใช่ไหมวะ ท่องไว้ทุกวันว่าเพื่อเงินทุกวัน แต่ใจคือเปียกปอน เศร้า
เหนื่อย อยากเลิกทำงาน กูชอบงานกูนะ อยู่สายคิดและวางแผน แต่พอวางแผนไปตกลงกันไว้ยังงี้ๆ คนอื่นเสือกไม่ทำตามทั้งหมด บางทีก็เปลี่ยนแผนแบบไม่ฟังกูด้วย จนแม่งมีช่องโหว่นู่นนี่นั่นมาให้อุด ซึ่งกูก็ต้องอุดไปตามสถานการณ์ แต่สุดท้ายก็มารุมด่ากูว่าแผนงานกูมันไม่ได้เรื่อง ก็ทำไมก่อนเปลี่ยนแผนงานกูไม่คิดให้รอบคอบก่อนบ้างอ่ะ ทำไมไม่ทำตามอ่ะ เพราะไม่เชื่อไง ไม่เชื่อว่ากูคิดมาดีแล้ว แล้วทำไมกูต้องคอยรับผิดชอบทุกอย่างตลอดเลย
แม่งเศร้าว่ะ อุตส่าห์สัมภาษณ์ technical ผ่านละ พอไปสัมกับผู้บริหารเค้าดันไม่เอากูอีก
ตอนนี้คงมาถึงจุดที่เรียกว่า Quadlife crisis แล้วสินะ การทำงานซ้ำๆอยู่กับงานที่ไม่ได้อยากมาทำแต่แรก บวกกับอายุเริ่มใกล้30แล้วด้วย ทำให้ความกล้าที่จะออกงานแบบปุบปับไปนั่งๆนอนๆอยู่บ้านหางานใหม่ก็ไม่มี ช่วงหลังๆมานี้สังเกตุว่า Output ของงานตัวเองคือทำแค่ตามที่ได้รับงานมาให้ทำ ความไฟแรงมองหาจุดบกพร่อง มองหา Project ใหม่ๆ เพื่อนำไปเป็น Idea นำเสนองาน ก็ลดน้อยลง ไม่อยากอยู่แบบนี้เลยว่ะ กลัวถ้าปล่อยตัวเองให้ใช้ชีวิตทำงานแบบนี้ไปเรื่อยๆ คงหลงลืมความฝันตัวไปแล้วใช้ชีวิตแค่ ทำงาน กลับบ้าน นอน วนไป.
>>157 งานกูคล้ายๆมึง ถ้าให้ความร่วมมือทำตามแผนก็จบไปละ มีปัญหาสุดท้ายก็กู ทำไมกูต้องคอยรับผิดชอบทุกอย่าง ตอนนี้กูเกลียดงานตัวเองมากๆ
>>158 เอาใหม่มึง ต้องมีที่ของเรา พักก่อนพรุ่งนี้สู้ใหม่นะ
>>159 ตอนนี้ชีวิตกูมีแค่นั้นทำงาน กลับบ้าน นอน แต่ก็ยังไม่อยากหยุดอยู่กับที่ กลัวที่ใหม่จะไม่เวิค แต่คงจะดีกว่าปล่อยให้เวลาผ่านไปวันๆมั้งนะ
ลูกค้าเจ้าประจำ แต่ปัญหาเยอะนี่แก้ยังไงดีวะ
ยังไม่ 30 กลัวอะไรกันขนาดน้านนนนน ตอนกู 30 กูเพิ่งเปลี่ยนสายงาน เริ่มจาก 0 นับหนึ่งใหม่หมด ไปเป็นลูกน้องคนเด็กกว่า (ยอม เพราะอยากเปลี่ยนสายงาน แค่เค้าให้โอกาสก็ขอบคุณมากละ) ตอนนี้เงินเดือน/ตำแหน่งตามเด็กกับคนรุ่นเดียวกันทันสบายๆ เรียบร้อย
กูไม่ใช่ ซารารี่แมนนะ แต่เคยถามเมื่อนานมาแล้ว เค้าบอกคุยเรื่องอาชีพได้หมด ขอถามแถวนี้ละกัน
กูเปิดร้านของตัวเองว่ะ (ร้านบอร์ดเกม)
ทีนี้ จะมีปัญหาว่า ช่วงที่คนมาเยอะๆ (ศ/ส) ร้านมันจะล้นๆ แต่วันแบบ วันธรรมดา (จ/อ/พ) คนมันจะน้อย
คือวันที่คนน้อยนี่ 5-8 คนเอง แต่วันหยุดนี่มากัน 30 ในเวลาเดียวกัน และแน่นอนว่าร้านกูที่ไม่พอ
กูไม่รู้เรื่องการตลาดเชี่ยไรเลยเว้ย แต่มันมีวิธีที่จะกระจายความหนาแน่นลูกค้าป่ะ สอนกูที 555
ใช้ระบบ จองโต้ะ อ้างโควิดไป
ถ้าบอกว่าจะไปทำงานพาทไทม์ จะนึกถึงงานแบบไหนกันครับ ขอความเห็นหน่อย
-A ทำงานเสริมที่บ้าน นอกจากงานประจำ เช่น งานแปลเอกสาร บลาๆ
-B ทำงานพวก 7-11 งานห้าง หรืออะไรที่ไม่เต็มเวลา
ถามความเห็นเพื่อนโม่งหน่อย เมื่อช่วงธันวากูยืมของอย่างนึงมาจากเพื่อนร่วมงาน แต่พอดีหลังจากนั้นที่ทำงานให้ wfh ยาวหลายเดือนจนถึงตอนนี้ เลยยังไม่ได้เอาไปคืน ทีนี้วันนี้ตอนเช้าเพื่อนร่วมงานคนนั้นเขาถามในกลุ่ม line ประมาณว่า “มีใครยืมของอันนั้นเขาไปไหม พอดีหาไม่เจอ จำไม่ได้ว่าให้ใครยืมไปหรือเปล่า ตอนเดี๋ยวจะต้องใช้” (ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเขาอาจจะจำได้ แต่ไม่พูดตรงๆหรือเปล่า)
ปัญหามันอยู่ตรงที่กูไม่ได้อ่าน line เพราะปกติที่ทำงานคุยกันทั้ง line และ slack ซึ่งปกติทีมกูคุยกันใน slack เป็นหลัก ทำให้กูไม่ค่อย active ใน line เท่าไหร่ (คนที่กูยืมของมาเขาอยู่คนละทีมกัน)
ตอนที่มาอ่าน line คือ ในใจกูคือชิบหายแล้ว
คำถามคือ พอจะมีวิธีเอาของไปคืน หรือข้ออ้างตอนเอาไปคืน ยังไงไม่ให้น่าเกลียด หรือโดนเขาเกลียดไหมวะ ฮรืออ T T ไม่น่าเลยกู
>>173 บอกไปตรงๆ ว่าขอโทษที่ไม่ได้อ่านไลน์ และของมีค่ามีราคาหรือมีความสำคัญแค่ไหน ให้เอาขนมหรือของฝากที่ดูดีและมีมูลค่าสมน้ำสมเนื้อกับของชิ้นนั้นให้เค้าไปเป็นการขอบคุณที่ให้ยืมและขอโทษที่คืนช้า อันนี้คือเท่าที่กูคิดว่าดีสุดแล้วที่พอจะทำได้ แต่ยังไงก็ตามแต่ ความน่าเกลียดของมึงก็คือน่าเกลียดอยู่ดี มันลบล้างไม่ได้หรอก ถ้าเค้าจะเกลียดมึงก็สมควรแล้ว ปกติคนยืมของไปมีเหตุให้คืนไม่ได้ ต้องเป็นฝ่ายติดต่อไปหาเขา ไปบอกเขา ไม่ใช่ทำเฉยสามเดือนจนเขาทวง เป็นกูกูก็เกลียดมึง และจะหมายหัวไว้เลยว่าคนนี้นิสัยทุเรศ ไม่มีความรับผิดชอบ
ปรึกษาหน่อยพวกมึง ช่วงนี้กูอึดอัดว่ะ สมมุติว่าคนในที่ทำงานทำบางอย่างที่เพื่อนร่วมงานคนอื่นไม่ชอบ ซึ่งไอ้ที่คนๆนั้นทำมันไม่ผิดร้ายแรงอะไรอะ(ออกแนวเปิ่นๆด้วย) แต่คนอื่นไม่ชอบ แล้วเหมือนคนนั้นก็โดนแบนไปเงียบๆงี้อะ แล้วกูเป็นคนที่ไม่ได้เกี่ยวเหี้ยไรกับเขาหรอก แต่เห็นแล้วอึดอัดเชี่ยๆ เรื่องแค่นี้ทำไมไม่พูดกันตรงๆวะ เตือนดีๆบอกดีๆก็ได้ไหม คือพวกคนอื่นๆมันออกแนวแบบผู้ดี วางตัวไรงี้(ซึ่งกูไม่รู้ว่าผู้ดีจริงไหม) เป็นพวกมึงจะทำไงวะ
ได้เรียกสัมภาษณ์แล้ว เขาบอกขอสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ก่อน แล้วค่อยไปสัมภาษณ์ไป บ. อีกรอบ เขาขอคุยกับฝ่ายบุคคลแล้วจะโทรแจ้งภายในวันนั้น
ซึ่งเขายังไม่ติดต่อมาเลย กูควรโทรหาเขาไหมดีไหมวะ เผื่อเขาลืม
>>180 ถ้ามึงบอกไอคนนั้นโดยไม่คุยกับทางแก้งที่แบนก่อนแล้วคนนั้นมันไปเคลียร์แล้วบอกมาจากมึง มึงจะโดนเพ่งเล็ง เพราะพวกนี้คือไม่ได้อยากให้คนนั้นเปลี่ยนพฤติกรรมขนาดนั้นหรอก มันแค่ไม่ชอบไปแล้ว แต่ถึงมึงบอกพวกแก้งแบนก่อนมันก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเหมือนกัน
ถ้ามึงอยากพูดจริงๆ บอกคนนั้นไปแล้วขอให้มันอย่าพูดว่ารู้มาจากมึง ซึ่งมึงก็ต้องยอมรับความเสี่ยงเอาเองอ่ะ หรือถ้าสงสารมันก็เป็นเพื่อนมันไปก็ได้
>>178 อยากถามก็ได้นะไม่มีไรหรอก อันนี้เพื่อนกูเคยแนะนำว่าหลังสัมภาษณ์ ก็จะโทรติดตามผลภายในวันที่เขากำหนดว่าจะแจ้งผล เล่าของกูนะ เคยสัมทางโทรศัพท์กับ hr เหมือนกัน บอกจะแจ้งใน 2-3 วัน สรุปแจ้งอีกวีคว่าผ่านสัม ให้สัมรอบ 2 กับแผนกอีก ส่วนตัว ไม่ได้โทรถามผลหรือโทรตามเพราะคิดว่าถ้าได้ เขาก็คงแจ้งกลับมาเอง
>>181 ในความหมายกูคือ บอกถึงพฤติกรรมอ่ะ ไม่ได้บอกเรื่องแบนหรืออะไร ไม่อ้างถึงใครทั้งนั้น ซึ่งกูก็ไม่รู้นะว่าอะไรที่ทำให้มันโดนแบน แต่ในความเข้าใจกู สมมติมันเป็นพวกชอบขำผิดเวลาแล้วทำลายบรรยากาศซีเรียส เลยทำให้มีบางคนไม่พอใจพาลไม่อยากคุยกับมัน ก็แค่อยากเตือนนิดๆ อ่ะ ว่าเออบางทีมึงดูบรรยากาศบ้างนะอย่าเพิ่งเล่นมุกพร่ำเพรื่อ แต่ไม่ได้บอกไงว่าใครไม่พอใจ พูดถึงพฤติกรรมเฉยๆ อะไรประมาณนั้น
ช่วยนี้กุหางานที่ใหม่สายโปรแกรมมิ่ง กุไปสำพาทย์มาหลาย
กุสังเกตุอย่างนึงไม่รู้ว่ากุคิดไปเองรึปล่าว
พวกบ.เล็กๆกับบ.ใหญ่ๆดังๆ สำพาทย์กับหัวหน้างานนี้ชิวชิบหาย อย่างกับคุยกันทั่วไป HRก็คุยกันเองๆ ไม่ผ่านก็บอกกันตรงๆ
แต่พอบ.กลางๆนี้ขี้ขิงกันชิบหาย บ.นี้งานหนักกว่าที่น้องทำอยู่นะไหวหรอ(เหมือนรู้ว่าวันๆกุทำอะไร) HRก็ทำอย่างกับไม่อยากเป็นHRคุยกันเหมือนแดกหัวกุอย่างเดียว
>>183 คนแบบนี้บอกไปจะแก้ได้มั้ยนะ... หรือจะพาลโกรธมึงหาว่ามึงไปว่าเค้าวะ ถ้ามึงเป็นคนดี อยากเปลืองตัว เนื้อไม่ได้กินหนังไม่ได้รองเอากระดูกมาแขวนคอก็ทำไปก็ได้ แต่ความจริงสังคมการทำงานมันก็ไม่เหมือนสมัยเรียนอยู่แล้วนะ เด็กส่วนมากอยากมีเพื่อน แต่พอโตๆ กันแล้วส่วนมากก็ไปทำงานเพื่อเงิน ไม่หาหรอกเพื่อน ที่ทำงานกูประเภทไม่เอาใครเลยก็มี กูมั่นใจว่ามันไม่ได้ไม่รู้ตัวด้วยแหละ คือรู้ตัวและจงใจไม่เอาใครเลย เพราะด้วยเนื้องานของมันสามารถทำได้ ส่วนงานกูเน้นประสานงาน เลยต้องตอแหลทำคบไปพอเป็นพิธีให้ทำงานได้ราบรื่น
Director ติดต่อผู้สมัคร ถือว่าโชคดีปะวะ
>>184 ส่วนกูรู้สึกว่า บ.เล็กๆ ยืดหยุ่นดี เป็นกันเอง ไม่ค่อยมีพิธีการมาก มีอะไรก็บอกกันตรงๆ
บ.กลางค่อนไปทางใหญ่ สัมภาษณ์ดูมีพิธีอะไรเยอะ สัมหลายรอบ ต่อรองเงินเดือนยาก โดนกด
บ.ใหญ่แต่ไม่ค่อยแย่งกันเข้านี่สัมภาษณ์ชิลๆ เป็นกันเองเหมือนที่มึงบอกแหละ
ส่วนบ.ใหญ่ๆ ดังๆ คนแย่งกันเข้าเยอะๆ สำหรับกูสมัครกี่ที่ก็ไม่ประทับใจสักที่เลย ไม่รู้เป็นเพราะตัวกูไหม ขั้นตอนสัมภาษณ์งานช้ามาก นัดสัมภาษณ์แล้วไม่ตอบเมล เบี้ยววันสัม คนสัมภาษณ์มาสาย โทรไปสอบถามข้อมูลอะไรก็โดนพูดเหวี่ยงใส่ ผลสัมภาษณ์ออกช้าจนลืมไปแล้วว่าเคยสัม -_- บริษัทยิ่งมีตัวเลือกเยอะยิ่งทรีตผู้สมัครแบบ... ไม่ได้เหมารวม แต่จากปสก.ที่เคยเจอเป็นงี้จริงๆ
มองอีกแง่ ที่เขาอาจจะไม่ได้ขี้ขิง แต่อยากรู้ว่ามึงสู้งานหนักไหวหรือเปล่าก็ได้นะ กูเคยเจอคำถามแนวๆ นี้ก็ตอบไปว่าที่เก่ากูก็ทำงานหนักกลับบ้านดึกทุกวัน เขาก็ดูพอใจกับคำตอบน่ะ
แต่ถ้าเขาเป็นอย่างนั้นจริงก็นั่นละนะ บริษัทไม่ได้เลือกคนทำงานอย่างเดียว เราเองก็เลือกบริษัทด้วย
ถามจริง พวก Hr นี้มันยี้คนวุฒิ ม.6 รึเปล่า
เมื่อวันเสาร์ทั้งวัน
เมื่อวันจันทร์ทั้งวัน+ยาวถึงตี4
เมื่อวานทั้งวันลากยาวถึงตอนนี้
ในที่สุดกูจะได้นอนแล้วสาสสสส
อึดอัดใจ และสับสนหลายอย่างว่ะ กูพิมพ์ๆลบๆ มาหลายรอบแล้ว
อีกไม่กี่เดือนจะเรียนจบละ ต้องไปหาที่อยู่ใหม่อีก ยังรู้สึกไม่มีความสามารถอะไรไปสมัครงานเลย แล้วดูบ.ไหนก็รับแต่dev เห้อ อยากไปหาคอร์สเรียนเพิ่ม
อยากเป็นโปรแกรมเมอร์มาเรียนกับโต้ดสตาร์สิครับ
HRไม่ยอมให้กุเขียนใบลาออกทำไงดีวะ
แม่งบ่ายเบี่ยงอยู่นั้น ให้ไปคุยกับหัวหน้าก่อนบ้าง ประชุมก่อนบ้าง
>>199 กุก็ไม่แน่ใจนะ แต่ถ้า UI อยากให้มึงลองไปหัด figma เล่นๆ ดู ออนไลน์ฟรีๆ ก็มีให้ใช้ กูก็หัดอยู่ตอนนี้อาศัยดูคลิปตามยูทูปเอา กูจบกราฟิกเมื่อหลายปีที่แล้ว ปกติถนัดตระกูล adobe ลองมาจับ figma กูว่าโอเคอยู่ ปัจจุบันกูเป็น front-end dev ที่บริษัทก็ใช้ figma ถ้ามึงใช้จนคล่องมือกูว่าหางานในบริษัทเทคได้นะ
กูทำงานโรงงาน ปกติใช้ Excel ทำไฟล์คำนวน สรุปข้อมูล รายเดือน กับทำสไลด์พรีเซ้นต่างๆ และมีใช้ Sap ทั่วๆไปบ้าง แต่อยากเปลี่ยนมาทำสายเทค สายdev กูต้องเรียนทุกอย่างใหม่หมดเลยป่าววะ
>>206 กูไม่ได้สมัครตำแหน่ง UI designer อ่ะนะก็เลยแนะนำอาจจะไม่ตรงจุด แต่กูว่าอย่างน้อยควรจะเคยออกแบบเว็บหรือแอพมาหน่อย พอรู้ element ต่างๆ พวกปุ่ม ฟอร์ม เรื่อง responsive มีผลงานโชว์หน่อย ทำเป็นโปรเจ็คส่วนตัวก็ยังดี ถ้าใช้ tool อย่าง Figma หรือ Sketch หรือ Adobe XD เป็นก็จะน่าเชื่อถือหน่อย นอกนั้นก็น่าจะกลางๆ พวกเทสการใช้ฟ้อนต์ใช้สี ความเนี้ยบต่างๆ ถ้าอยากดูตัวอย่างพวก ui กูว่าเว็บนี้มี ref เยอะดี https://dribbble.com/
>>207 เขาว่ากันว่าส่วนใหญ่คนที่เคยคำนวณด้วย Excel มาจะมีพื้นฐานเรื่อง logic แล้วพอตัว กูไม่แน่ใจว่าเรียนทุกอย่างใหม่หมดคืออะไรนะ แต่คิดว่ามึงเลือกมาซักภาษานึงแล้วหัดก่อน ซึ่งตัวเลือกแม่งเยอะมาก กว้างมาก น่าจะลองสโคปลงมาอีกว่าสายเทคที่อยากทำคือประมาณไหน data มั้ย network หรือเปล่า ทำเกม หรือเว็บ แอพ หรือ iot อะไรแบบนั้น แล้วค่อยดูว่ามึงต้องศึกษาอะไรเพิ่ม
>>213 แล้วแต่บริษัทเลยว่ะ อย่าง บ.กุก่อนนี้ก็ใช้ Sketch แต่มาเปลี่ยนเป็น figma เวลารับคนเข้างานอ่ะเขาก็รู้แหละว่ามันทำงานคล้ายๆ กัน รับมาก่อนแล้วให้หัดใช้มันไม่ได้ใช้เวลามากนัก แต่ในขณะเดียวกันถ้ามีคนที่โพรไฟล์พอๆ กันเป็นตัวเลือกแต่มันใช้ tool เดียวกับที่ บ.ใช้อยู่ด้วย ก็คงเลือกมันน่ะ
มีใครเคยทำงานเป็น recruiter ป่าววะ สงสัยเฉยๆว่าระบบการทำงานข้างในเค้าเป็นยังไง
พอดีไม่กี่อาทิตย์ก่อนมี recruiter โทรมาโฆษณาว่าบริษัทเค้าดีนะงู้นงี้อยางลองสมัครมั้ย กูก็ไม่ได้หางานใหม่หรอก แต่ก็ลองคุยดู
ปรากฏว่าสัมทีมแรกแล้ว feedback recruiter บอกว่าเรื่อง skill ดีมาก แต่เนื้องานดูไม่เหมาะกับกู เค้าเลยเสนอไปให้สัมอีกทีมนึงต่อ
ปรากฏว่ามันเป็นงานดูจับฉ่าย แถมคุยกับคนสัมแล้วก็รู้สึกได้ชัดเจนว่าเค้าดูไม่โอเคกับการที่กูไม่อยากทำงานจับฉ่าย
กลายเป็นว่า recruiter ที่กูคุยด้วยไม่โทรมาคุยเอง แต่ให้ recruiter อีกคนเป็นคนโทรมาคุยกับกูแทนว่าอยากไปสัมอีกทีมต่อมั้ย
แต่กูขี้เกียจแล้วเลยปฏิเสธไป แล้ว recruiter คนแรกก็ไม่มีโทรกลับมาคุยกับกูเลย
เลยแอบเสียความรู้สึกเล็กๆ เพราะตอนคุยกันรู้สึกว่าเค้าคุยดีมาตลอด มีปัญหาหรือไม่โอเคอะไรก็น่าจะมาคุยเอง ไม่ใช่ให้คนอื่นมาคุยแล้วก็หายไปเลย
เพื่อนโม่งช่วยหน่อย ปกติถ้ามึงไม่ได้อยู่ในอารมณ์อยากชวนแต่เพื่อนร่วมงานเสือกชอบชวนคุย พวกมึงมีวิธีให้เขาเลิกคุยกับมึงยังไงบ้าง
บางทีกูต้องการคิดงานเงียบๆ ก็บอกตรงๆ แต่บางทีก็เกรงใจเขา อยากได้วิธีใหม่ๆ เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ที่จะทำให้กูดูเหมือนไม่ใช่พวกไม่เข้าสังคมขนาดนั้น 5555555
โคตรเบื่อหัวหน้าที่ทำงานเลย ทำไงดีวะโม่ง กูอยากจะออกจากงานแต่ก็ยังไม่รู้จะไปที่ไหนเลยว่ะ แต่กูทนไม่ไหวแล้ว คือกูเป็น IT Support อยู่ แต่แบบที่ๆกูอยู่ตรงนี้ มันทำให้กูเบื่อเลยว่ะ ใครพอจะมีที่แนะนำบ้างไหม เอาเป็นแบบยังไม่มีประสบการณ์การทำงานก็รับก็ได้ กูอยากไปเรียนรู้สิ่งใหม่ๆมาก กูใช้ พวก ps กับ ai ได้
บ่นหน่อย กูหางานใหม่โดยการพยายามสอบราชการที่กำลังรับกันอยู่ตอนนี้
ซื้อข้อสอบเก่ามานั่งอ่านแล้วกุมขมับจริงๆ ...ข้อสอบกว่า 80% เป็นการท่องจำระเบียบข้าราชการต่างๆ + ประวัติองค์กรมากกว่าที่จะสอบวัดความรู้ซะงั้น
ไอ้ของพวกนี้ที่จริงแล้วมันควรจะเป็นคู่มือไม่ใช่เหรอวะ ไม่ใช่ต้องมาเปลืองสมองนั่งจำ!!
ภายในปีนี้กูจะเรียนออนไลน์ในหมวดความรู้ใหม่ๆ เพื่อเตรียมตัวสำหรับเปลี่ยนสายงานภายในปีหน้า กูจะทำได้รึป่าวนะ เป็นกำลังใจให้กูด้วยนะ ถ้าทำสำเร็จเดี๋ยวกูเลี้ยงเบียร์ที่ร้านเล็กๆแถวสาทร มากันด้วยนะพวกมึง
เรรียดว่ะพวกมึง กูเครียดจนอยากจะลาออก อยากย้ายประเทศ อยากหนีไปให้ไกลเลย เครียดจนถึงกับเก็บไปฝันทั้งๆที่บางทีไม่ว่าทำงานที่ไหนเราก็อาจเจอเรื่องพวกนี้ได้ตลอด
คือทำงานแล้วไม่เป็นไปตาทแผน เจ้านายก็เร่งจะเอาๆ คนทำก็ทำไม่ได้ กูก็แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปแล้ว แต่สุดท้ายก็เหมือนว่าทุกคนจะโทษว่าเป้นความผิดกุอยู่ดีทั้งๆที่กูรู้สึกว่ามันไม่ใช่ มาคิดๆดูถึงลาออกจากนี่ไปก็ไม่ได้หมายความว่าที่อื่นจะไม่มี โลกการทำงานมันก็งี้แหละ แต่ก็แบบไม่มีความสุขเลย อยากเลิกทำงาน ไหนจะเงินเดือนน้อยอีก
ถามคนที่มีนายหลายคน เวลานายมีความคิดเห็นไม่ตรงกัน ไม่ถูกกันเอง มึงทำยังไงกันวะ ทำตามใครสั่ง เลือกทำตามคนที่ใหญ่สุดสั่ง หรือทำตามคนที่เราเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาสายตรง (ตำแหน่งไม่ใหญ่เท่าอีกคน แต่ปกติทำงานใกล้ชิดกันที่สุด คือกูต้องพึ่งพาเขาตลอดอะว่าง่ายๆ แต่อีกคนแม่งก็ตำแหน่งใหญ่มากกกกกก) กูอยู่ตรงนี้แม่งลำบากใจสัสๆ อยากให้เธอไปคุยเธอไปคุยกับเขาก่อน (-_-)♫♪ แต่เขาไม่คุยกันเองเพราะไม่ถูกกัน
เคยผ่านสัมภาษณ์ด้านเทคนิคแล้ว แต่มาตกตอนสัมภาษณ์กับผู้บริหาร ถ้าอยากสมัครอีกต้องควรนานแค่ไหนดี
ถามห้องนี้ได้ไหม คือกูอยากจัดฟัน แต่ว่าตอนนี้ไม่มีตัง ตอนนี้ใกล้เรียนจบแล้วเลยกะจะจัดตอนทำงาน จะไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม กูไม่เคยเห็นคนวัยทำงานจัดฟันเลย จะส่งผลเสียอะไรไหม เช่น เรื่องภาพลักษณ์
ไปแดกเหล้ากันแล้วก็เอาบิลมาเบิกที่กู
กูเป็นหัวหน้าประเภทไหน ลูกน้องถึงไม่เกรงใจอะไรเลย
กูต้องเป็นหัวหน้าที่หัวใจสปอร์ตสิวะ ปลุกใจตัวเอง มองในอีกแง่ ลูกน้องเค้าทำงานให้มึงนะโว้ยยย
ช่วงนี้งานยุ่งๆ ว่ะ ก็ดี ได้เงิน แต่บางทีก็รู้สึกเหนื่อยชิบ ทำวันละ 7-14 ชั่วโมงทุกวันนี่ แอบอยากหยุดบ้าง 5555
มีใครได้เลื่อนตำแหน่งแล้วรู้สึกกดดันตัวเองมั้ย กูรู้สึกว่ากูไม่ดีพอสำหรับตำแหน่งนี้ เครียด ไม่รู้จะปรึกษาใครดี อยากพัฒนาตัวเอง อยากเก่งกว่านี้ แต่ไม่รู้จะไปทางไหนมืดมนสัส
เคยว่างงานกันนานสุดเท่าไหร่กันบ้างวะ
เบื่อชิบหาย พวกพอใกล้ๆเวลาเลิกงานละพึ่งมาปั่นๆๆๆงาน พอปั่นไม่เสร็จก็โทรมาโยนขอให้กุช่วยทำต่อให้เสร็จ คือกูก็เลิกพร้อมกับมึงป่าวคับ แค่ว่าอยู่คนละแผนกกันแล้วอ้างว่าขอความร่วมมือให้กูทำต่อหน่อย แล้วมึงก็เลิกงานตามเวลาเป๊ะๆๆ กลับบ้านไปพักผ่อนหน้าใส กูก็ทำงานงกๆๆกลับช้า กินข้าวดึก ถึงเวลาก็อาบน้ำนอน ผ่านไปอีกวันที่ไม่ได้ทำ 4 ทำ 8 อะไร นอกจากเก็บตกงานคนอื่นเรื่อยๆเนี่ยนะ อิสัส
หยุดยาว 9 วัน เย้
พรุ่งนี้กูต้องกลับไปทำงานแล้ว หลังจากมีเหตุให้ต้องหยุดไปสองเดือน ประหม่าจัง
กูทำงานแบบโคตรจะตรงสาย 555 ชีวิตเรียบง่ายดีนะ ไม่โดนเหยียด ไม่โดนตั้งคำถาม เพิ่งรู้ว่าพวกทำงานไม่ตรงสายต้องเจอกับอะไรพวกนี้ขนาดนั้นเลย
กูจบบัญชีชีวิตการทำงานคือเป็น Engineer มาตลอด ตอนนี้เป็นนักแปล + มีพอร์ตหุ้น คนรอบตัวกูคือแบบอิหยังวะ 555
มาฝึกงานไกลๆเหนื่อยว่ะ
ไหนวันนี้ใครทำงานยกมือขึ้น o/
ตอนนี้เปิดร้านขายของแต่ยังไม่มีโปรแกรมทางบัญชีดีๆทำเลย ทุกวันนี้ใช้มือกับสมุด 1 เล่มล้วนๆ
สมมติว่าถ้าอยากได้ตัวโปรแกรมบัญชีที่ช่วยตัดสต็อกออกบิลให้เลยแบบนี้นี่มันต้องใช้งบประมาณไหน
มันมีโปรแกรมสำเร็จรูปขายไหมวะ?
กูตกงานมาเกือบปี ตอนนี้ได้งานก๊อกแก๊กแถวบ้าน(ตจว.) ทำมาได้เกือบผ่านโปรแล้ว แต่บอกตรงๆ ไม่มีความสุขเลย ไม่ได้สกิลห่าอะไรเลย แต่จะออกไปหางานต่อก็กลัวหาไม่ได้อีก แต่กูอยู่ตจว.แล้วงานสายกูไปกองที่กรุงเทพฯ-นิคมอุตสาหกรรมหมด ถ้ากูจะไปหางานต่อกูไม่ออกงานนี้เพื่อลงกรุงเทพฯ กูก็ไปสัมที่ไหนไม่ได้อีก เฮ้อ
ทำงานมา 10 ปี อิ่มตัวมาก เบื่อมาก รู้ตัวตลอดว่าถ้าคิดด้วยเหตุผล การมีงานทำได้เงินเดือนเต็มในยุคแบบนี้ถือว่าดีแค่ไหนแล้ว แต่คิดด้วยอารมณ์มันมีแต่ความเบื่อหน่าย หดหู่ เบื่อชีวิต เบื่อไปหมดทุกอย่าง อยากจะผลาญเงินหาความสุขใส่ตัว แต่ยิ่งผลาญเงินมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเก็บเงินได้น้อยลง ซึ่งก็แปลว่าระยะเวลาการทำงาน(เกษียณตัวเอง)ก็ต้องยิ่งยืดออกไปนานเท่านั้น ก็เลยไม่กล้าใช้เงินอีก ตอนแรกคิดว่าได้หยุดยาว 9 วันได้พักผ่อนชาร์จแบตจะดีขึ้น กลายเป็นยิ่งทำให้รู้สึกติดใจ ไม่อยากกลับไปทำงานหนักกว่าเดิม บ่นไปงั้นแหละ ยังไงวันจันทร์นี้ก็จะกลับไปทำงานเหมือนเดิม เพราะคนเราต้องดำรงชีวิตด้วยเหตุผล ไม่ใช่ด้วยอารมณ์นี่เนอะ
แต่กูรู้สึกโชคดีที่เกิดเป็นคนไทย ถ้าไปเกิดประเทศจีนหรือประเทศที่จีนหนุนกูต้องโดนใช้แรงงานหนักกว่านี้แน่ๆ
ของกูมันเป็นอารมณ์อะ ที่ทำงานกูดีนะ เจ้านายดี สังคมโอเค สวัสดิการดี ค่าตอบแทนน่าพอใจ ส่วนเรื่องงานเรื่องคนก็มีปัญหาบ้างตามปกติแต่รวมๆ คือดี บางทีกูก็จะคิดว่าโชคดีมากๆ แล้วที่ได้ทำงานที่ดีแบบนี้ แต่บางทีมันก็แบบ เบื่อมากกก เบื่อออ มันทำมา 10 ปีอะ ความเบื่อนี่บางทีแม่งก็กัดกินกว่าที่คิด
เพื่อนร่วมงานจงใจพาตัวเองเข้าพื้นที่เสี่ยง (จงใจแหละ อืม เพราะไปหลังเค้ามีประกาศเป็นพื้นที่สีแดง) พอไปปุ้บ วันต่อมาแจ้งที่ทำงานขอกักตัว 14 วัน (ไม่มีใบรับรองแพทย์ว่าเข้ารับการตรวจแล้ว) เจ้านายไม่กล้าทำอะไรเลยอนุมัติ
เราโดนสั่งให้รับงานส่วนของคนนั้น ช่วงที่แม่งไม่อยู่มาทำ คือ ก็ทำได้แหละ งานมันไม่ได้ยากอะไร แต่งานตัวเองก็มีอยู่
แค่จินตนาการว่า อาทิตย์หน้าต้องทำงานควบ โดยที่มันตีพุงอยู่บ้าน ก็หดหู่แล้ว...
ทำไมวันหยุด 9 วันมันผ่านไปเร็วแบบเน้
เชี่ย พรุ่งนี้วันจันทร์
โม่งทำงานต่างจังหวัด ตามอำเภอนอก ๆ ไม่ค่อยเจริญเท่าไร การขับรถยนต์ไม่เป้น ไม่มีรถยนต์ใช้ ชีวิตอนารถมากเลยว่ะ ไปไหนไกล ๆ ไม่ได้ เหมือนถูกขังอยู่ในบ้าน แหล่งบรรเทิงไม่มี ตะวันตกดินทุกคนเข้าบ้านนอนหมด ขนาดอยู่ในตัวอำเภอนะเนี่ย รถสาธารณวันหนึ่งมี 2 เที่ยว ไป-กลับ ถ้าขี่มอเตอร์ไซด์ไม่เป็นอนารถกว่านี้อีก
ส่งงานทางออนไลน์ได้ไม่ได้แปลว่าทำงานจากบ้านสบายๆ ควย กูก้ส่งงานออนไลน์มาตั้งแต่ทำงานที่ทำงานแล้ว มันก็ต้องมีการส่งออนไลน์อยู่ดี มันเป้นรเื่องสภาพแวดล้อมเรื่องการติดต่อกับเพื่อนร่วมงาน
ไอ้คนไม่ทำงานทำการทำไมแม่งชอบรู้ดีจังวะ กูไม่อะไรกะการปรับตัวนะ แต่กูเบื่อไอ้พวกที่ชอบมาพูดเหมือนมันสบายอ่ะ ทั้งๆที่ตัวเองไม่ได้มีงานทำ นั่งเล่นหุ้นเขี่ยๆไปวันๆ งานบ้านก้ใช้ว่าจะทำเป้นเรื่องเป็นราว
พรุ่งนี้ต้องกลับไปทำงานที่รักอีกแล้ว TT
ทำไมกูถึงรู้สึกไม่อยากทำงานขนาดนี้วะ เมื่อปีสองปีที่แล้วไม่เป็นแบบนี้นี่หว่า
ทุกวันนี้ก็ยังมองหางานใหม่อยู่เรื่อยๆ มี Headhunter มาติดต่อบ้าง แต่เรื่องติดต่อสัมงานยังไม่มี คือฟีลแบบงานปัจจุบันมันก็พอไปได้ แต่ใจรู้สึกว่าเราพยายามที่จะเข้าแต่มันไม่ลงล็อกกับชีวิต ยิ่งพอได้หยุดยาว (มี wfh ตรงฟันหลอเพราะไม่ได้ลา) อยู่บ้านยาวๆ แล้วทำให้มาถามตัวเองว่าเรายังต้องอยู่ตรงนั้นไปอีกนานเท่าไหร่วะ
แต่ตอนนี้ถ้าคือต้องอยู่คือต้องอยู่ว่ะ ยังต้องกินต้องใช้
กูทำงานมา 10 ปี เบื่อมาก แค่คิดว่าต้องทำไปอีก 20 กว่าปีกว่าจะเกษียณนี่นึกภาพตัวเองไม่ออกจริงๆ เฮ้อออ
หยุดยาว 9 วันผ่านไปแล้วหรือนี่ ; ;
ที่ทำงานเพื่อนโม่งมีพวกกาฝากป่าว พวกนี้นะสไตล์ทำงานจะไม่ริเริ่มห่าเหวไรสักอย่างเลย ให้ตัดสินใจไรไม่ได้ คอยแต่รอคอมเมนท์คนอื่น รอแก้งานคนอื่นแบบจัดเต็มมาก คือมันมีอยู่ Project นึงของกูที่ต้องทำคู่กับมัน กูนัดประชุมเพื่อ Kick start project แล้วตอนคุยกันแม่งก็อ้ำๆอึ้งๆ พูดภาพใหญ่ๆวกวน พูดแต่ Ideal concept ห่าไรไม่รู้ กูเลยต้องกลั่นเอาที่แม่งพูดออกมาเป็นแบบจำลอง Product เพื่อให้มันเดินหน้าไปต่อได้ไง ทีนี้มาเลยไอสัส มหากาพย์คอมเมนท์ จนแทบจะรื้อสิ่งที่กูสรุปทั้งหมดออกแล้วแก้ให้ตามคอมเมนท์แม่งอ่ะ ในใจกูคิด แล้วตอนกูค่อยๆไล่ทีละไอเดีย ตัดช้อยส์ออก มึงนั่งอมห่าไรอยู่ แบบนี้แม่งเสียเวลาฉิบหาย กลายเป็นทำงานซ้ำสองสามรอบ เพราะมานั่งแก้ตามมัน แก้ตามหัวหน้า กว่าจะผ่านไปแต่ละ Project คือ เปลืองแรง เปลืองเวลาสัสๆ
บ.กูให้ wfh ได้ ละกูกลับมาทำที่บ้าน ตจว. ตั้งแต่หลังสงกรานต์ ยังไม่ค่อยกล้าบอกใครเลยว่ามา เพราะมาจาก กทม.กลัวคนรังเกียจว่ะ
>>294 หมายถึงกลัวคนอื่นคิดว่ากูพาโรคมาด้วย ซึ่งกูก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นพาหะมั้ยเพราะไม่มีอาการอะไรมาจะครบอาทิตย์ละ จะไปตรวจให้มันรู้ๆ ไปก็ไม่มีตังค์ตรวจเองอีก เลยไม่บอกใคร(นอกบ้าน)ว่ากลับมาอยู่บ้าน เหมือนกักตัวกลายๆ แต่เพราะกักตัวที่บ้านมันสะดวกสบายกว่ากักเองคนเดียวที่คอนโดกทม.นั่นแหละก็เลยกลับมา เหมือนกลับมาแบบหลบๆ ซ่อนๆ ไม่กล้าบอกเพื่อนแถวบ้าน ...เออกูแค่มาบ่นนั่นแหละ
พอผ่านวันหยุดยาว 9 วันมาแล้ว รู้สึกว่าการหยุด 2 วันนี่มันไม่พอเลยว่ะ สมัยอายุยังน้อยเคยทำงาน จ-ส ได้หยุดวันเดียวด้วยซ้ำ ก็ทำได้ แต่พอแก่ตัวมาเหนื่อยล้ากับงานชิบหาย ความรับผิดชอบสูงขึ้น มีเรื่องให้ต้องคิดต้องทำมากมาย จากเดิมทำงาน 6 วันยังชิลล์ๆ กลายเป็น 5 วันทำงานที่แสนจะเหนื่อยล้า วันเสาร์ผ่านไปตอนไหนรู้ตัวอีกทีวันอาทิตย์ละ งงมาก 555
>>285 มี เยอะด้วย วิธีทำคือต้องสร้างเครดิตให้ตัวเองก่อน คนอื่นต้องเชื่อก่อนว่าแกเก่ง แกพูดละมีน้ำหนัก กะสองคือจดมินิ้ท ละเป็นคนส่งทุกครั้งหลังประชุม เขียนเลยว่าสรุปประเด็นอะไรบ้าง ถามซ้ำกี่รอบ วนอยู่กับที่กี่รอบให้คนอ่านละรู้ว่าปัญหาแม่งมาจากมันอะ ละฟีตแบคไป ถ้าหัวหน้ามันห่วย ก็ชงเรื่องไปให้คนใหญ่เท่าหัวหน้ามันไปฟาดทิ้ง สงครามพวกนี้ระยะยาวว่ะ ถ้าใจไม่ถึงพอปล่อยมันไปเหอะ พวกนี้เสียเวลาชีวิต
ใครเคยทำงาน แนวบริการที่ต่างประเทศไหมอะ กูอยากรู้มันต่างกับไทยไหม เลิกงานจนเรต 2 ชม รวมเก็บของงี้
เบื่องานจัด จบมาก็ทำเลย ตอนนี้ทนมาปีนึงละอยากลาออกมาพักจังเลยอ่ะTT มีคำแนะนำมะเพื่อนโม่ง
ช่วงนี้พอ wfh ละพอมาคิดเรื่องตัวเองที่อยากเปลี่ยนงานใหม่มันมาทุกที ตอนนี้กดไปแล้ว 2-3 ที่รอไว้ก่อน ยังไม่รู้ว่าต้องกดเยอะขนาดไหน แต่เซฟวันลาเผื่อไว้อยู่ หวังว่าจะเปลี่ยนงานได้นะ แต่ก็คงหวังลึกๆ แหละ สถานการณ์ช่วงนี้แม่มดูแววว่าเปลี่ยนงานยาก
ขอบ่นเฉยๆ ยุคโควิดก็พยายามหาทางประหยัด กลายเป็นยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ เสียเงินหนักกว่าเดิม
เห้อ มองไปทางไหนๆประเทศนี้มันก็จบเห่แล้วว่ะ ยอมเสี่ยงไปเป็นแรงงานในประเทศโลกที่ 1 ดีไหมวะ ทุ่มเทเงินเก็บที่มีทั้งหมดคงพอหาทางไปได้แหละ แต่อายุก็เริ่มเยอะแล้วด้วย ความสามารถที่มีก็คงเอาเรื่องทำอาหารไปหางานแหละ เห้อ หมดหวังแล้วจริงๆ
พวกมึง วันที่ออฟฟิศหักเงินเดือน เราไม่ต้องทำงานใช่มั้ยมึง คือออฟฟิศหักเงินลดเวลามาเป็นปีเพราะโควิด กูจะเอาวันที่หักเงินไปทำงานเสริม เงินเดือนไม่พอแดก อิหัวหน้าแม่งโยนงานให้ทำ กูไม่ว่างทำก็คอลมาด่ากูอะ ก้อกูไม่ได้ตัง กูไม่มีสิทธิไปทำงานอื่นเหรอวะ
หยุดยาว 4 วันโว้ยยยยยย
เออ กูไม่อยากให้ลูกค้าติดโควิด แต่กูก็ไม่อยากปิดร้านอ่ะนะ แม่งเอ้ย แต่กูกะว่า รบ. เอาไม่อยู่แน่ อยากปิด แต่ก็อยากได้ตัง วร้อยยยย
มู้ซาลารี่อยู่นี่นี่เอง กูไม่ต้องเป็นหัวหน้าใครแล้วโว้ย โดนปลด
ลูกน้องย้ายไปขึ้นกับหัวหน้าคนใหม่ กูหัวเน่าเหลือคนเดียว ปลดจากการเป็นพนักงานประจำ
วันจันทร์อีกแล้ว และกูกำลังจะกลับไปเผชิญปัญหาที่ว่าอาทิตย์ที่แล้วตอนเค้าประชุมกันกูไม่มีอารมณ์ฟังเลยมัวแต่นั่งเล่นมือถือจนไม่รู้เรื่องเลยว่าเค้าคุยอะไรกันบ้าง จะเนียนไหวมั้ยเนี่ยกู...
พวกมึงรู้สึกยังไงกับการโดนสั่งให้หยุดงานยาวมั่งวะ
กูทำงานในมหาลัยฯ เงินเดือนไม่เยอะเท่าไร หมื่นเศษๆ แต่โควิตระบาดจนมหาลัยสั่งไม่ให้กูไปทำงานตั้งแต่ช่วงเมษาเป็นต้นมา ถึงจะได้เงินเดือนอยู่แต่รู้สึกชีวิตมันเฉาแปลกๆ ว่ะ เพราะได้แต่อยู่บ้านไปไหนไม่ได้
ของกูเนี่ยเข้าสภาวะจำศีลเลย นอนเยอะกินน้อย ไม่ได้ไปฟิตเนสเพราะเขาปิด คือแม่งเฉาจริงๆ
เคยคิดนะว่าได้หยุดยาวแล้วจะดี แต่หยุดแบบทำอะไรไม่ได้เลยนี้แม่งอึดอัดเหมือนกัน
กูเนี่ย WFH แต่เสือกงานเร่งกว่าเดิม life clock พังไปหมด ใครได้ paid leave ก็จงคิดว่าโชคดีเถิด ไปฟิตเนสไม่ได้มึงก็ยังออกในบ้านได้นะ จะคาดิโอ, เวท, โยคะร้อน หรือริงฟิตก็เลือกเอาเลย
ของกูได้ WFH 100% ซึ่งก็ดีนะ กูเป็นคนที่ต้องเดินทางแล้วจะเหนื่อยมาก แถมคอนโดในเมืองมันก็อยู่ไม่สบายเหมือนบ้านด้วย
อยู่บ้านประหยัดค่าเดินทาง ค่าเสื้อผ้า ไม่ต้องแต่งตัว ได้นอนตื่นสาย เลิกงานเสร็จก็ไปทำอย่างอื่นได้เลย เนียนอู้งานง่าย ไม่ต้องกลัวใครรู้
แต่กูเป็นคนปกติชอบไปร่อนเดินห้าง หาอะไรอาหาร+เหล้ากินตามร้านนั่งหลังเลิกงาน พอไม่ได้ไปนานๆก็เซ็งๆเหมือนกัน
อาหารฝีมือตัวเองก็ดีตรงคุมปริมาณ วัตถุดิบอะไรเองได้ทุกอย่าง แต่กินไปนานๆก็เบื่อ อยากกลับไปนั่งร้านบ้าง อาทิตย์ละครั้งก็ยังดี
>>325 กูไม่มีร้านประจำเท่าไหร่อ่ะ ส่วนมากกินร้านอิซากายะ โซนที่ไปบ่อยๆคือแถวธนิยะ-สุรวงศ์ แล้วก็อโศก-พร้อมพงศ์-ทองหล่อ-เอกมัย
พอดีเคยทำงานแถวนั้นแล้วหลังเลิกงานก็ไปเดินโต๋เต๋เล่น เจอร้านไหนน่าสนใจแล้วราคารับได้ก็ลองเข้ามั่วๆเปลี่ยนร้านไปเรื่อยๆ
ช่วงก่อนหน้านี้มีโอกาสไปธนิยะร้านที่เคยกินส่วนมากยังอยู่ดี ส่วนแถวอโศก-พร้อมพงศ์นี่มีเริ่มหายๆบ้าง ไม่รู้หลังจบรอบนี้จะยังเหลือยู่อีกกี่ร้าน
มีบางร้านไม่ปิดนะแต่กลับไปกินแล้วไม่อร่อยเหมือนเคย หรือบางร้านอาหารยังโอเคแต่บริการแบบเหมือนรำคาญลูกค้า เจอแล้วก็เสียความรู้สึก
มีใครโดนกักตัว แล้วโดนที่ทำงานแซะ ประนามมั่งว่ะ ประมาณว่าเป็นตัวปัญหาของทีม
ไม่เข้าใจทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย ทั้งที่ไม่ได้รู้ตัวว่าสัมผัสคนเป็นโควิด
>>328 ปัญหาคือพวกที่ติดรอบนี้มันมาจากที่เที่ยวกลางคืนอ่ะ พอใครเป็นเขาก็จะคิดไปก่อนเลยว่าเมิงไปปาร์ตี้มาแน่ๆ เมิงก็อธิบายไปดีๆแจ้งเป็นอีเมลให้ทั้งกลุ่มไปเลยว่าเมิงต้องกักตัวเพราะไปไหนมา เขาจะได้ไม่เหมาว่าเมิงเป็นคนกลุ่มนั้น
คนหายไปคนนึงมันก็ภาระจริง คนอื่นต้องมาทำงานแทน ถ้าไม่มีเพื่อนสนิทๆมารับหน้ารับงานไปสักคนก็ซวยไป
และแล้วหนึ่งในหัวหน้าที่กูทำงานด้วยก็เสียไปเพราะโควิท พอรู้ข่าวก็ใจหายเหมือนกันแฮะ ถึงตอนแกอยู่จะไม่ค่อยคุยกันเท่าไหร่ก็เหอะ ไวเหมือนกันนะ รู้ข่าวว่าแกติดโควิทตอนหลังสงกรานต์ เพิ่งเสียไปเมื่อคืนเอง ยังไม่ถึงเดือนเลย
แป๊ปๆ พฤษภาแล้ว สถานการณ์งานเป็นไงกันบ้างพวกมึง
>>333 ท่าทางจะไม่ค่อยดี กูเพิ่งย้ายงานตอนต้นปีแล้วชอบงานใหม่มาก เพื่อนดี หัวหน้าดี งานน่าสนใจ
อยู่มาได้แค่ 2 เดือนหัวหน้าแผนกที่เป็นคนก่อตั้งแผนกเลยลาออก แผนกโดนย้ายไปรวมกับอีกแผนกนึงที่กูไม่ชอบ culture เท่าไหร่
แถมมีปัญหาเรื่องโดนตัด budget อีก กลายเป็นโปรเจคหลักที่ป้อนงานเข้าทีมโดนเบรคไปชั่วคราว (หรืออาจจะถาวรก็ไม่รู้)
ตอนนี้คือทีมอยู่กันแบบงงๆงวยๆ ไม่มีงานทำเป็นชิ้นเป็นอันมาเกือบๆเดือนแล้ว มีแต่ช่วยทำโน่นนิดนี่หน่อยไปเรื่อยๆ
คนเก่งๆที่เป็นเสาหลักของทีมลาออกไปแล้ว 1 และกูรู้สึกได้ว่าคนรอออกมีอีกเยอะ อาจจะรอหมดโควิดกัน
รู้สึกเซ็งๆพอสมควร เพราะกว่ากูลาออกจากที่เก่ามานี่รู้สึกว่าต้องใช้ความกล้ามาก แล้วพอได้มาเจอที่ดีๆก็ดันกลายเป็นแบบนี้อีก
รอบนี้ถ้าจะย้ายอีกก็คงยากยิ่งกว่าเก่า เพราะศก.น่าจะยิ่งทรุดหนักกว่าเก่าไปอีก
>>333 พอจะเข้าใจฟีลอยู่ เรื่องคนทำงานที่ทำด้วยแล้วรู้สึกดีรู้สึกเข้ากันนี่มันดีจริงๆ
ทำเอานึกถึงสมัยทำงานที่แรก คือพอหัวหน้า (คนที่ตอนนั้นสัมเข้าทีม) เขาออกไปทำอย่างอื่น
ตอนแรกก็คิดว่าทีมน่าจะพอไปกันได้ แต่พอคนในทีมตอนนั้นเริ่มออกไปที่ละคนคือ อ่า อยู่ตรงนั้นจะเวิร์คมั้ยวะ
ตอนนี้อยู่ที่ที่สามละ แต่เอาจริงคือพอมาอยู่ตรงที่ปัจจุบันแล้วกลายเป็นว่าทำงานได้ แต่สไตล์กูรู้สึกไม่ค่อยคลิกกับทางออฟฟิศปัจจุบัน
ตอนนี้ช่วง wfh เลยกลายเป็นว่านอกจากทำงานก็มองหางานใหม่ไปด้วยเลย เพราะรู้สึกว่าอีกไม่นานกูก็ไม่น่าจะอยู่ต่อ (ถ้ายังไม่มีอะไรเปลี่ยน) แต่ก็ต้องพยายามคิดว่าถ้าเกิด ศก ยังเหมือนเดิม ถ้าไม่มีงานเหมือนต้องเอาตัวไปตายดาบหน้าแล้ว
>>335 เคยมีประสบการณ์ประมาณนี้ แต่เป็นก่อนที่โควิดจะมา แบบว่าเข้าไปทำงานเพราะเมเนเจอร์กับเพื่อนร่วมงานคุยกันถูกคอทำงานร่วมกันได้ดี ทำได้ไม่กี่เดือนเมเนเจอร์ลาออก ละ บ.แม่งก็เหี้ย ไม่จ้างคนใหม่ด้วย ทำงานต่อกันไปเองตามอัตภาพ ทีมแตกอ่ะ มันอยู่ไม่ได้ มาเที่ยวกดดันเรื่องยอดเรื่องเซลล์กับพวกกูได้ไง กูทำงานส่วนของกูกันอย่างเดียวจะไปรู้เรื่องอะไรมากมายวะ มึงก็จ้างคนมาบริหารสิ จะมาเอาอะไรกับกู๊ สรุปออกกันยกทีมเลย ดีว่าตอนนั้นศก.มันยังไม่เหี้ยขนาดนี้ไง สรุปเพื่อนร่วมงานได้งานใหม่กันหมด บ.เจ๊ง
กูพึ่งเคยเจอการไม่ชอบขี้หน้ากันระหว่างกัน แบบร้านต่างสาขางี้ แม่งชอบทะเลาะกันด้วยเหตุผล หีหมาสัสๆ แล้วเวลาสาขากูชอบทำตัวไร้มารยาทชอบย้อนถามกู มึงมาจากที่เดี่ยวกับกูปะ แบบอีเหี้ยยยยยย
แบบนี้ปกติมั้ยวะหรือกูยังไม่ชิน คือกูพึ่งมาทำงานออฟฟิศ อยู่แต่หน้าคอม แล้วพอเลิกงานกลับบ้านนั่งรถ รู้สึกมึนหัวเหมือนคนเมารถตลอดเวลาแต่ไม่ได้เมารถ ตึบๆที่ผาก
มีใคร WFH แล้วรู้สึกว่าเวลาประชุมจดจ่ออยู่กับการประชุมยากบ้างมั้ยวะ
ซัก 1 เดือนที่ผ่านมาพอเจอเรื่องไม่น่าสนใจหรือไม่ค่อยเกี่ยวกับกูทีไรใจลอยหลุดยาวทุกที
บางทีหนักๆก็เผลอหยิบมือถือขึ้นมาเล่นอีก
ส่วนตัวคือพอเรียกเข้าไปฟังเฉยๆ แล้วแบบถ้ามีคนอื่นเข้าไปด้วย ถ้าไม่เกี่ยวกับกูนี่ก็รู้สึกไม่น่าสนใจละ แต่ถ้าต้องเป็นคนเดียวที่ทำตรงนั้น ยังไงก็ต้องสนใจแม้ว่าจะอยากหนีไปก็เหอะ
โม่งวัยทำงานหาตัวเองยังไงวะ กูจะ 25 แล้วปีนี้แต่ยังหาตัวเองไม่เจอเลยว่ะ ลองทำมาหลายอย่างแล้วแต่ยังไม่รอดซักอย่างเลย
มึง ถามหน่อย ถ้าบริษัทที่ทำงานอยู่มีประวัติว่าเจ้าของเคยโกงเงินเป็นล้านนี่ เวลากูไปสมัครงานที่อื่นมันจะดูแย่มั้ยวะ คือกูไม่รู้ข่าวเลยเพราะเขาปิดข่าวเงียบมาก แต่คนวงในเขารู้ๆกันอยู่ เครียดว่ะเพิ่งทำมาได้สองเดือนเอง
เพิ่งสัมภาษณ์งานที่นึงได้ไป แต่อยากรอผลอีกบ.ก่อน ซึ่งผลจะออกประมาณวันอังคาร เราขอยืดให้คำตอบอย่างช้าได้วันจันทร์ ควรทำยังไงต่อไปดี
>>350 กูเคยเป็น ตัดสินใจยากสัสๆ สำหรับกูก็มองว่าบริษัทแรกมันไงอะ ถ้าไม่สนใจก็ปฏิเสธไปค่อยหาที่อื่นแทนได้ บ.มีเยอะแยะ ถ้าแอบมีใจให้ก็ชั่งใจเอา
ตอนนั้นกูตอบตกลงไป เพราะบริษัทที่ได้ตอนแรกก็ค่อนข้างโอเคเลย ถ้าไม่ชอบค่อยว่ากัน (แต่สุดท้ายบริษัทอื่นที่เล็งไว้ก็โทรมาวันเดียวกันเป็นพรวนเลย ฮือ)
แนะนำแบบคนดี คนที่ชอบมักจะมาในเวลาที่ใช่ ชั่งน้ำหนักแล้วเลือกเลย เลือกไปแล้วก็อย่าเสียใจ
แนะนำแบบคนเลว เคยมีคนบอกกูว่า ให้ตอบตกลงไปก่อน เพราะช่วงทดลองงานฉีกสัญญาได้
หรือถ้าโชคดี ผลอีกบ.อาจจะออกไวก็ได้นะมึง
>>350 เหมือนกัน แต่กูตกลงเอาเลยเพราะเงินเดือนที่เขาเสนอให้มันโอเคกับกู แต่วันนี้บริษัทที่2แม่งโทรมา แล้วเสนอเงินให้มากกว่าอีก55555555 แต่กูตกลงทำที่แรกไปละ นัดวันเซ็นสัญญาแล้วด้วย แอบเสียดายแต่ก็คิดว่าการตัดสินใจแรกดีแล้วว่ะ ยังไงกูก็คงอยู่ทำซักปีแล้วลองย้ายไปทำงานอื่นต่อ
มีใครเคยสอบราชการไหมวะ(หรือทำขรก.อยู่) กูลองไปสอบเล่นๆภาคก. ไม่อ่านหนังสือดันผ่านซะงั้น รู้สึกไม่ยาก
ตอนเเรกเเค่อยากไปลองสอบเล่นๆไปมาๆอยากไปสอบให้ผ่านบรรจุได้ซะงั้น ภาคข. ภาค ค.นี่ยากไหมวะเพื่อนโม่ง พวกนี้มันต้องหาเเนวทางยังไงหรือต้องหาเเนวข้อสอบเก่าๆยังไง (ต้องดูข้อสอบเน้นๆของเฉพาะหน่วยงานไหม) เเล้วถ้ากูจบวิศวะมากูอยากไปสมัครหน่วยงานทำบัญชีไรงี้ได้ไหม หรือมันมีข้อจำกัดด้วยว่า เรียนจบไรมาต้องสอบหน่วยงานนั้นๆบลาๆ
ภาคก.กูก็ไม่ได้หาข้อมูลหรืออ่านสือไรเลย ดันเสือกผ่าน รู้สึกพวกเลข ,อังกฤษไม่ยากเลยข้อสอบบ้านเรา
>>353 1.หลัก ๆ ดูตำแหน่งที่สมัครว่าต้องจบทางด้านไหนมา นักวิเคราะห์นโยบายและแผนปฏิบัติการ รับ ป.ตรี ทุกสาขาวิชา เห็นคนจบวิทยาศาสตร์มาทำตำแหน่งนี้ก็เยอะ เพราะรับทุกสาขาวิชา
2.ข้อสอบภาค ข ไม่ยากนะ ภาค ค คือการสัมภาษณ์ คะแนนทิ้งห่างกันไม่มากหรอก แต่วัดกันจริง ๆ คือภาค ข. เอาต้องทำให้ได้แล้วคิดว่าถูก 95% เป็นอย่างน้อย เพื่อให้อยู่ในลำดับแรก ๆ กรณีที่หวังไว้สูง ถ้าลดความหวังลงมาหน่อยคือ ขอให้ขึ้นบัญชีไวก่อน โชคดีอาจมีหน่วยงานอื่นมาขอใช้บัญชี ก็เอาไว้ก่อน ทำงานครบ 2 ปี ค่อยโอนย้าย
>>357 1.ใช่แล้วดูตามประกาศจากเวปกพ. เปิดสอบ ชีทราม (เมื่อก่อนนะ ) ตามกลุ่มในเฟสต่าง เนื้อหาตามประกาศที่สอบมันจะบอกมึงต้องไปดูอะไรบ้าง ยื่นพื้นเลย พรบ. บริหารราชการแผ่นดิน พรบ.ระเบียบข้าราชการพลเรือน ระเบียบงานสารบรรณ พรก.กิจการบ้านเมืองที่ดี ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี แผนพัฒนา 12 อื่น ๆ อีกเยอะ คือมึงต้องเก็งข้อสอบเอาด้วยนะ เดาว่าข้อสอบจะออกตรงไหน ถ้ามึงทำได้ คือทำแล้วมีคำตอบในหัวเลยก็ใช่เลย
2.การสอบขึ้นบัญชีนะสมมุตนะ ข้อมูลอาจจะคลาดเคลื่อนนะเรียกจากความจำ ประกาศสอบรับนักวิเคราะห์นโยบายและแผน ของสป. มท. รับ 50 คน มีขึ้นบัญชีไว้ 2,500 คน กูสอบได้ที่ 89 ถึงเวลาเรียกหมดบัญชีจริง ๆ 200 คน ไม่มีเรียกเพิ่ม บัญชีมีอายุ 2 ปี นั้นหมายความว่ากูได้เป็นนะ พอเห็นภาพป่ะ แต่กูไม่ได้ไปรายงานตัว พอดีทำเรื่องย้านข้ามกระทรวงเรียบร้อยเลยสละสิทธิ์ พวกสละสิทธิ์ส่วนใหญ่จะเป้นพวกมือปืนหรือติวเตอร์ พวกลองข้อสอบ หรือพวกที่งานที่ดีกว่า แต่ก็นะประมาณ ประมาณ 6-7 คนได้ ไม่เยอะเท่าไร
3.ทริปการทำข้อสอบนะ สมัครก่อนเพื่อชิงความได้เปรียบลำดับเลขสมัครจะอยู่ต้น ๆ ชิงความได้เปรียบกรณีคะแนนเท่ากัน อ่านหนังสือให้หนัก ฝึกทำข้อสอบจากแแหล่งต่าง ๆ แข่งกับตัวเองล้วน ๆ กรณีกูข้อสอบ 100 ข้อ มันใจว่าถูกประมาณ 80 ข้อ นับข้อได้เลยว่ามันใจจริง ๆ แล้วพวกที่ได้ที่ 1 มันผิดไม่น่าเกิน 5 ข้อนะ สอบภาค ค คือการสัมภาษณ์ คะแนนไม่น่าต่างกันเยอะ
กูเพิ่งยื่นภาษีแล้วเจอขอใบรังรองการส่งเงินประกันสังคม คืองงว่าปกติมันต้องมีด้วนหรอวะ
แล้วก็งงๆว่าใบทวิปกติบริษัทจะมีเขียนให้ ทำไมของปีนี้ไม่มีหว่า ไปขอจากสำนักงานประกันสังคมไม่รู้ได้มั้ย
เพิ่งเริ่มทำงานได้สามเดือน บ.เขายังไม่ได้พูดเรื่องทำประกันสังคมให้เลยว่ะ หรือเขาทำให้แล้วแต่ไม่ได้บอกกูวะ กูจะเช็คได้มั้ยว่ามันเข้าประกันสังคมให้กูยัง
กูเมาไปทำงานไม่ไหวมา 3-4 วันละ จะกลับไปทำต่อก็ไม่กล้าอีก เสียภาพพจน์ไปหมดแล้ว จะออกก็ยังไม่ได้หางานใหม่เลย เอาไงดีวะกู
ช่วงนี้รู้สึกว่าพอยังต้อง wfh อยู่แล้วคือสุขภาพกายกับสุขภาพจิตห่อเหี่ยวไปเยอะเลย ตอนนี้ที่ออฟฟิศคือหลายคนเริ่มได้กลับไปทำงานที่ออฟฟิศละ แต่กูดันอยู่ในพื้นที่ใกล้คลัสเตอร์เกิดใหม่ แล้วจะไปยังไงวะ แถมช่วงนี้พอเห็นอะไรเกี่ยวกับงานแล้วเหมือนจะรู้สึกคลื่นไส้ ขนาดไม่ครบปีกับที่ใหม่ยังรู้สึกขนาดนี้เลย ตำแหน่งกูคนเก่าอยู่ไม่กี่เดือนด้วย
ตอนนี้ก็ยื่นสมัครงานใหม่ไปเยอะพอสมควร แต่ช่วงนี้คงหวังเปลี่ยนงานยากมาก
>>364 กูปกติเป็นคนหลังเลิกงานชอบไปกินเหล้า+กินข้าวตามร้านนะ แถมบรรยากาศที่บ้านก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่
แต่บวกลบกับปัจจัยอื่นๆอย่างขี้เกียจเดินทาง แต่งตัว คอนโดนอนไม่สบาย ฯลฯ ถ้าเลือกได้อย่างเดียวกูอยากให้ WFH ไปตลอดเลยมากกว่า
จริงๆถ้าเลือกได้แบบตามใจชอบเลยจริงๆอยากได้แบบเข้าออฟฟิซอาทิตย์ละวัน หรือไม่ก็ 2 อาทิตย์เข้าวันนึงนี่จะสุดยอดมาก แต่คงหายาก
ทุกวันนี้กลายเป็นติดการที่ลุกออกมาจากเตียงแล้วขึ้นมาทำงานได้เลย เลิกงานปุ๊ปก็ปิดคอมไปทำอย่างอื่นไม่ต้องเดินทาง
ไม่อยากนึกว่าถ้าถึงวันที่ต้องกลับไปใช้ชีวิตตื่นแต่เช้า แต่งตัว เดินทางไปเข้าออฟฟิซจะเป็นยังไง
เพื่อนโม่งจบใหม่ใครเริ่มงานพรุ่งนี้วันแรกบ้างงง กูตื่นเต้นมาก
ขอให้เริ่มทำงานแบบปัง ๆ กันทุกคนน้าาา (ถึงจะต้อง wfh ก็เถอะ ;-;)
มีskill ด้าน Excel , Power BI, VBA , SAP แล้วตอนนี้กำลังจะลงเรียน SQL , Tableau เก็บใบเซอร์ออนไลน์เพิ่มเติม , TOEIC ได้ 750 มีรถขับไปทำ On-site ได้ ถ้าย้ายงานเลยตอนนี้ มีโอกาสจะได้งานใหม่ไวสุดใช้เวลากี่วันวะ ไม่ติดบริษัทเล็ก-ใหญ่นะ ต้องการประสบการณ์ กู 30 แล้ว พอดีเพิ่งย้ายสายงานมา
กูถามหน่อย มีบ.มาเสนองานให้แต่แม่งพอลองไปแล้วกลายเป็นว่าคนที่ยังไม่ฉีดวัคซีนแม่งต้องมานั่งทำงานนอกตึกตากแดดกลางแจ้งพัดลมก็ไม่มี จะเข้าไปทำงานในออฟฟิศได้ต้องฉีดครบ2เข็มเท่านั้นแค่จะเข้าห้องน้ำในตึกยังไม่ได้ พนง.คนอื่นแม่งก็ฉีดกันแล้วบอกให้กูทนๆไปเป็นเรื่องธรรมดา มันเกินไปไหมวะ กูคิดหนักมากเพราะไม่รับงานนี้ก็หางานอื่นไม่ได้สักทีหัวหน้างานก็เร่งให้คำตอบชิบหาย
>>370 เนื่องจากกูมีความเห็นว่า % ตายหรือป่วยหนักจากซิโนแวคค่อนข้างต่ำ
ถ้าบ.สามารถจัดหาวัคซีนให้ฉีดได้ กูมองว่าโชคดีมากที่ได้ลัดคิวฉีดจนครบ 2 เข็มก่อนคนอีก 99% ในประเทศ
แต่ก็เข้าใจความพานิคของคนอีกกลุ่ม ก็ your choice ว่ะ ก็หางานที่อื่นไป
ว่าแต่มันงานแบบไหนกันวะ หาวัคซีนให้ได้ ไม่ฉีดให้ทำงานกลางแดด ดู post apocalypse ชิบหาย
ฟังเพลงกันดีกว่าค่ะ
https://www.youtube.com/watch?v=I64YL2424eU
เรียกกูไปช่วยแก้งาน โดยงานที่ให้แก้มันไม่ได้อยู่ในความรับผิดชอบของกูเลย กูแค่พอจะแก้ให้ได้เฉยๆ แล้วพอกูไปแก้ให้ซึ่งต้องใช้เวลาในการทำสักพักนึง แต่อยู่ๆมึงก็พูดขึ้นมาว่า "หรือจะให้xxxทำแทน" กูก็ยิ้มๆละบอก ขอเวลาอีกแปปนะครับ แต่ในใจกูนี่อยากจะลุกไปซัดแม่งซักป้าบนึง
ถ้าฉีดกันทั้งบ.แล้ว ก็แปลว่ามีภูมิกันหมดแล้วไม่ใช่เหรอวะ แล้วทำไมต้องกลัวคนที่ยังไม่ฉีดด้วย กูงง
ปีที่แล้วเงินเดือนโดนลด หายไปล้านนึง ตอนนี้อยู่บ้านlwp ยาวๆ
ถ้าโดน บ.เอาออก กุยังคิดไม่ออกเลยจะไปทำไรต่อดีว่ะ อายุก็หลักสามละ นี่คิดอยู่ว่าคงไปสอบราชการ รัฐวิสหากิจ พวกนี้
ตอนนี้ wfh ยังทำอยู่ที่บ้าน แต่ช่วงอาทิตย์ก่อนทางออฟฟิศเริ่มถามว่าเมื่อไหร่กูจะกลับออฟฟิศ ทั้งๆ ที่คนก็ยังกลับกันไม่หมด แถมแถวบ้านกูเสือกใกล้คลัสเตอร์ ญาติที่อยู่ด้วยก็บอกว่าไม่อยากให้ออกไปข้างนอก กูควรตอบออฟฟิศไปยังไงดีวะ
ระหว่างปลอดภัยแต่มีสิทธิ์โดนเอาออก กับออกไปเสี่ยงแต่ยังพออยู่ในงานได้ (อย่างน้อยก็อาจจะจนกว่าหมดสัญญา สญกับที่ทำตอนนี้จะหมดปลายกันยาด้วย) เอาไงดีวะ
เงินเดือนนี้กู 6300 😭😭😭 ไม่อยากกดบัตรเงินสดเลย
กูจบใหม่เอี่ยม เพิ่งทำงาน รู้โพรไฟล์คนในทีมแล้วขนลุก ม.รัฐดังๆ ทั้งนั้น เกียรตินิยมหมดทุกคน แถมเหรียญทองมาอีกสอง จบโทนอก โอเค เข้าใจละว่าทำไมทีมเล็กแต่โพรดักทีฟสุดๆ ส่วนกูรู้สึกเป็นหมาหงอยมากเลย T_T ต้องสู้ๆ บ้างแล้ววว !!
ช่วงนี้กูทำตัวแย่มากๆ เป็นผลจากอาการ Mid-life crisis ป่าววะ ถึงเเม้อายุจะยังไม่เข้าเกณฑ์ เพราะกูเพิ่ง 30 เอง แต่การกระทำและความคิดหลายๆอย่างมันส่อไปในทางนั้นว่ะ คือช่วงหลังๆมานี้กูเริ่มไม่มีจิตใจทำงาน ทำแบบผ่านๆไป เช้าชาม-เย็นชาม สบช่องหน่อยก็อู้งาน คิดถึงแต่เรื่องการย้ายงานใหม่ การหาความท้าทายใหม่ๆ บางทีเป็นหนักมากจนอยากลาออกแล้วมานั่งๆนอนๆอยู่บ้านอ่ะ เผื่อจะมีแรงบันดาลใจทำอะไรสักอย่างขึ้นมา ซึ่งพฤติกรรมช่วงหลังมานี้มันส่งผลถึงความเชื่อใจและความเป็นทีมในแผนกของกูมาก คนในทีม หัวหน้า และลูกน้องกูก็มองกูด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป กูสังเกตุได้ อยากแก้ปัญหานี้ให้หมดไปทำไงดีวะ .
มึงถามงานกูว่าใช้ช้อยส์1 หรือ ช้อยส์2 พอกูถามกลับว่าแล้วปกติที่ผ่านๆมาเลือกใช้ช้อยส์ใหน มึงตอบว่า หึ ไม่รู้ กูก็เลยบอกไปว่า งั้น ช้อยส์1 ละกัน เหมือนตัวอื่นๆ แต่มึงสั่นๆหัวละบอก หึ ช้อยส์2 อีระยำสัส คือจะถามกูเพื่ออะไรถ้ามึงมีคำตอบแล้ว และ มึงโกหกกูในตอนแรกว่าไม่รู้คืออะไร
ล่าสุด กู >>387 ตอนนี้ตอบรับ Offer กับงานใหม่ไปละ ตอนนี้ก็เหลือแค่ว่ากูจะทำยังไงให้มัน Transfer งานไปได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ แต่กูก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเขาจะพอใจแค่ไหนตรงงานนี่แหละ พอกลายเป็นว่าอยู่กลางโปรเจคแล้วมันก็ต้องส่งต่อ
แต่กูให้เวลาที่เก่าไปเกินเดือนนึงแน่นอน ไปเริ่มงานใหม่ช่วงสิงหา รู้สึกว่า Offer ที่ให้มาตรงใจกว่าอยู่ที่เดิมเยอะ
ตอนนี้ท้าทายกับชีวิตกันยังไงบ้าง สำเร็จกันไหม
อยากรู้ว่าโม่งคิดยังไงกับแนวคิดของกูบ้างมั้ย
กุเคยคิดไว้ว่าอยากทำงานซักปีนึง แล้วลาออกไปพักผ่อน นอนเล่นที่บ้านซัก 2-3 เดือน แล้วค่อยกลับไปหางาน+ทำงานต่อ
กับอีกอันนึงคือ กุอยากลองทำงานหลายๆประเทศ แบบทำงานญี่ปุ่นซัก1-2ปี แล้วออกไปทำที่เมกาต่อ แล้ววนไปประเทศอื่นต่อเรื่อยๆ
มันแปลกมั้ยวะโม่ง
ปล.กุทำงานสายโปรแกรมเมอร์
มีใครเคยเจอสถานการณ์ที่แบบ งานที่ทำอยู่ตอนนี้ เงินดี สวัสดิการดี มั่นคง เพื่อนร่วมงานดี หัวหน้าดี โอกาสเติบโตถือว่าเรื่อยๆ งานชิลไม่หนัก บริษัทดูแลดี แต่ดันไม่ชอบเนื้องานบ้างไหม
ไม่รู้สัมภาษณ์อีท่าไหนเลยได้ตำแหน่งไม่ตรงกับที่อยากทำ ถามว่าทำได้ไหมก็โอเคแหละ แต่ทำไปมันไม่มีความสุข รู้สึกตัวเองเรียนรู้ช้า เมื่อเทียบกับตอนฝึกงานที่กูเคยไปทำ ตอนนั้นไปทำงานเหมือนไปเที่ยว มีแต่เรื่องสนุก มีความสุขมากกับการทำงาน กู deliver งานรัวๆ
ตอนนี้อึดอัดมาก จะเปลี่ยนงานก็ทำใจไม่ได้ รู้สึกผิด ทุกวันนี้เรียนงานแบบทุกข์ทรมาน นานๆ ทีจะมีเนื้องานเกี่ยวกับสายที่กูสนใจโผล่มา กูกระดิกหางเป็นหมาเลย แต่พอกลับมาทำเนื้องานที่ทีมกูรับผิดชอบก็ห่อเหี่ยวเหมือนเดิม คือรวมทุกวิชาที่กูไม่ชอบตอนเรียนเข้าไว้ด้วยกันชัดๆ ... ถามพี่ในทีมทุกคนชอบตรงข้ามกับกูหมดเลยเลยมาลงเอยที่สายนี้ เหมือนมีกูที่ไม่ตรงสายหลุดมาคนเดียวอะ เศร้า
>>402 กูเป็นเหมือนมึงเลย กูเพิ่งค้นพบว่ากูชอบสายคอมชิบหาย อยากเรียนเป็นโปรแกรมเมอร์ว่ะ เรียนโค้ดในยามว่างอยู่ เคยคิดจะเก็บตังค์ก้อนใหญ่แล้วลาออกกลับไปสมัครเข้าเรียนมหาลัยอยู่ แต่ก็ว่าคงไม่เวิร์คมั้งสภาพเศรษฐกิจแบบนี้ เรียนจบมาคงเป็นเด็กจบใหม่เฒ่าด้วย 5555
ถ้าเป็นไปได้กูอาจจะลองทำงานไปแล้วเรียนปริญญาภาคพิเศษอีกใบดู แต่ไม่รู้จะไหวมั้ยนะ
>>401 ไมชอบก็ลาออก ทำงานให้สนุก มีความสุข กุก็เคยเป็นแบบนี้เหมือนกัน ที่ทำงานโคตรดี สภาพแวดล้อมแบบที่ชอบมาก คนในทีมก็โอเคเลย แต่เนื้องานแม่งทำกุเหี่ยว แต่กุเป็นพวกคิดเร็วทำเร็ว เลยตัดสินใจออกแต่เนิ่นๆเลย ทำใจก่อนออกประมาณ 2 วันมั้ง
>>404 >>405 เออ ไม่เน้นปริญญา แต่กุว่ามันมี gap ของความรู้ในเรื่องพื้นฐานอยู่ระหว่างพวกที่ย้ายสายกับพวกที่จบด้านนี้มาอะดิ อันนี้จากประสบการณ์กุเลยน่ะสิ แต่ใบปริญญาได้ใช้นะ ชื่อมหาลัยที่อยู่ในใบปริญญามันขายได้ เป็นแม่เหล็กดูดพวก recruiter ใน linkedin อย่างดี
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.
