Fanboi Channel

>>>/lounge/68/ วันศุกร์ที่หนึ่ง
>>>/lounge/216/ วันศุกร์ที่สอง
>>>/lounge/286/ วันศุกร์ที่สาม
>>>/lounge/408/ วันศุกร์ที่สี่
>>>/lounge/765/ วันศุกร์ที่ห้า
>>>/lifestyle/1530/ วันศุกร์ที่หก
>>>/lifestyle/2284/ วันศุกร์ที่เจ็ด
>>>/lifestyle/3353/ วันศุกร์ที่แปด
>>>/lifestyle/5047/ วันศุกร์ที่เก้า
>>>/lifestyle/6139/ วันศุกร์ที่สิบ
>>>/lifestyle/6603/ วันศุกร์ที่สิบเอ็ด
>>>/lifestyle/7075/ วันศุกร์ที่สิบสอง
>>>/lifestyle/8483/ วันศุกร์ที่สิบสาม

อยากเรียนเรื่องการเงินให้เข้าใจเนี่ย มันต้องพึ่งพาพื้นฐานอะไรเยอะไหมวะ? แล้วการเงินที่เอาไปใช้งานจริงกับการเงินการธนาคาร การเงินเศรษฐศาสตร์ตามมหาลัยนั่นนี่มันแตกต่างไงมั่งอ่ะ

>>>/lifestyle/8483/991 ถ้านี่เป็นที่ทำงานแรกๆ ขอบอกว่างานมันก็แบบนี้ล่ะ ลูกค้าที่ไม่เข้าใจสิ่งที่ตัวเองต้องการ และคนทำงานที่ไม่เชี่ยวพอจะมองข้ามช็อตและตีโจทย์ที่ลูกค้าต้องการจริงๆได้
ถ้าทำมาหลายปีแล้ว และคิดว่าเจ๋งพอ ทำพอร์ตแล้วไปสมัครบ.ใหญ่ๆดังๆ ไม่ก็ตั้งบ.ตัวเอง

>>2 กูไม่มีพื้นฐานอะไร อาศัยดูคลิปในยูทูปก็พอได้รู้อะไรอยู่บ้างนะ ที่หันมาศึกษาก็เพราะเป็นหนี้นี่แหละ

สงสารแม่จังวะ แบกภาระค่าใช้จ่ายทั้งบ้าน แล้วก็โดนเจ้านายกดดัน ทำยอดทำเป้า กุก็ยังเรียนไม่จบ เห้อออ

ล่าสุดเลยเมื่อกี้ เลิกงานแล้วเลยรีบนอนเร็วเพราะง่วง แต่ลูกค้าสั่งแก้งาน คนในบริษัทเลยโทรมาปลุกตอน 3 ทุ่มครึ่งเพื่อคุยงานวันพรุ่งนี้ ตื่นเลยอีเหี้ย โกรธสัตว์ๆ

>>2 เอาไว้ใช้จริงคือพวกการวางแผนการเงิน + การลงทุน หรือ personal finance พวกนี้จะคนละแบบกับเอกไฟแนนซ์ในมหาลัย อันนี้จะเรียนลึกกว่า คำนวณราคาหุ้นในอนาคตได้ ทำ financial model ได้ ทำ feasibility ได้ พวกนี้จะทำงานในแบงค์หรือบริษัทหลักทรัพย์เป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเราคนธรรมดาอาจจะไม่ต้องมีความรู้ถึงขั้นนั้นก็ได้

>>5 เป็นลูกที่ดีจัง

>>>/lifestyle/8483/995/ ปัญหาคือเรื่องที่ทำให้ประสาทแดกทุกวันนี้น่าจะไปที่ไหนก็มีมากกว่า คงต้องทำใจจริงๆ

>>7 ใช่ นี่แหละที่กูอยากรู้ความต่าง ที่กูสงสัยเพิ่มคือ ถ้าเรียนแล้วแม่นจริงๆสามารถเข้าใจในระบบการหมุนเงินของธนาคาร กับ บ.หลักทรัพย์เลยไหมวะ? เห็นมีสายงานพวกเอกการเงินและการธนาคาร กูไม่รู้ว่าจบมาละสอบCFPถือว่าตรงสายสุดๆเลยรึยังนี่ดิ

>>10 กูว่ามึงอาจจะต้องเปลี่ยนคำถามใหม่เป็น จะเข้าใจในระบบการหมุนเงินของตลาดเงินมั้ย พวกระบบการหมุนเงินของแบงค์หรือบ.หลักทรัพย์ถ้ามึงได้เข้าไปทำงานมึงก็จะพอเข้าใจว่ามันทำงานกันยังไง แต่พวกวิชาด้านไฟแนนซ์มันไม่ได้สอนเรื่องนี้ตรง ๆ หรอก ถ้าอยากรุ่งในสายนี้แนะนำให้สอบ CFA หรือ CISA ตัวแรกสอบยากมากค่าสอบก็แพงเหี้ย ๆ ด้วย แต่ถ้าได้สักเลเวลเงินเดือนอัพแน่นอน

กลับมาที่คำถามของมึง พวกวิชาไฟแนนซ์ถ้าเรียนแล้วแม่นจริง ๆ คือจะเข้าใจการทำงานของตลาดเงินโดยรวมอ่ะ พวกระบบของธนาคารหรือบ.หลักทรัพย์อย่างที่บอก มันต้องเข้าไปศึกษาที่บอเอง

กูอยากทำร้านเสื้อของตัวเอง ศึกษามาพอสมควรจนคิดว่าเปิดได้แล้ว แต่ขาดแค่คนออกแบบนี่แหละ ต้องหาจากไหนวะแนะนำที

>>11 ยังไงวะรุ่นพี่ เรียนแล้วเข้าใจระบบตลาดนี่คือการตลาดของทั้งในหุ้น, หลักทรัพย์ ,อสังหาฯ, ตลาดสด ,ห้างร้าน, ฯลฯ ใช่ไหม? แล้วถามต่อจะเอาจริงจังงานสายนี้ แม่นคณิตเนื้อหาแบบไหนถึงจะดี?

>>11 อีกคำถามนะ สายงานนี้จบมาถึงอายุเท่าไหร่แล้วถึงจะไม่มีใครรับเข้าทำงานอีกต่อไป? มีไหมวะ? แบบแก่มากๆเข้าอายุเลย55ปุ๊บหรือเลย60ไปคือแบบรับงานอิสระยังไม่ได้เลยไรงี้อ่ะ

>>12 เปิดเป็นบริษัทแล้วรับสมัครไปเลย หรือไม่ก็ลองจ้างพวกดีไซน์เนอร์ฟรีแลนซ์ดู ถ้าว่างก็ไปลงเรียนออกแบบสิ จะได้มีพื้นฐานด้วย

ถามพี่ๆโม่ง ตอนเรียนจบทำงานใหม่ๆเจออะไรคัลเจอร์ช็อกในที่ทำงานมั่งปะ แบบเหยชเข้มันมีงี้ด้วย ของกุก็เรื่องนิสัยคน ถึงตัวจะเป็นผู้ใหญ่แต่สมองยังเป็นเด็ก ตอนนั้นอ่อนต่อโลกคิดว่าโตๆกันแล้วคุยรู้เรื่อง แต่เปล่า-_-

>>16 กูไม่นะ ตอนเข้าไปเค้าต้อนรับดี และบรรยากาศทีมก็ดีมาก
เรื่องเหี้ยมันค่อยๆมาเห็นตอนอยู่ไปซักพักมากกว่า ส่วนนึงคือตอนเข้าไปแรกๆยังเด็กไม่ค่อยเข้าใจอะไรด้วย

>>17 เหมือนกัน ตอนจบใหม่ทำงานที่แรกดีมาก รุ่นพี่คอยสอน คอยปกป้องทุกสิ่ง เจ้านายก็แสนดี ทุกคนโอ๋หมด เรียกว่าเข้าไปเรียนงานแล้วก็ทำงานตามที่ได้รับมอบหมายแค่นั้น ไม่ต้องคิด/แก้ปัญหา/เผชิญอะไรเองเลย ก็เลยไม่ค่อยรู้หรอกว่าโลกการทำงานจริงๆ เป็นไง เหมือนไข่ในหินที่มีพี่ๆ ในทีมคอยดูแลปกป้อง แต่พอทำงานไปหลายปีโตแล้วนี่แหละต้องแกร่งเองละ ต้องเผชิญทุกอย่างเองละ ต้องไฟท์กับคนโน้นคนนี้ ซึ่งมันก็เป็นไปตามวัยตามตำแหน่งอะนะ พอมีน้องใหม่เข้ามาเราก็ทำแบบเดียวกัน คือคอยปกป้อง คอยสอนให้น้องเรียนรู้โลกการทำงานทีละนิดๆ ไม่ได้โยนตู้มทีเดียวให้น้องช็อก ยิ่งถ้าเรารู้อยู่แล้วว่าคนไหนดีลยาก ตรรกะประหลาด พูดไม่รู้เรื่อง เราก็จะไม่ปล่อยให้น้องไปเผชิญเอง แต่จะพาไปด้วยเวลาเราไปคุย ให้น้องไปนั่งฟัง ให้รู้จักสไตล์คนคนนี้ก่อน แล้วก็สอนวิธีรับมือไป

>>16 ตอนเข้าไปทำงานที่แรกโดนบูลลี่ เหมือนเค้าจะไม่ชอบเรา แต่ไม่รู้จริง ๆ ว่าไม่ชอบเพราะสาเหตุอะไร เวลางานมีปัญหาอะไรจะชอบโยนความผิดมาให้เราตลอด แล้วเราพูดอะไรไม่ได้เลยอ่ะ เพราะเค้าเป็นเพื่อนกันหมดเลยทำงานเป็นทีมจริง ๆ ต้องรับกรรมไป แต่เรื่องนี้งงที่สุดคือเคยโดนตักเตือนว่าไม่มีมารยาทเพราะแทคชื่อคนในไลน์ พี่เค้าบอกว่าทำไมไม่ใส่คำว่า "พี่" ไปข้างหน้าด้วย เช่น พี่ @aaa อะไรงี้อ่ะ อันนี้กูอิหยังมาก

>>13 อันนี้กูแปะเป็น syllabus ของม.ชมพูให้ดูนะจะได้เห็นภาพว่าเรียนไรบ้าง https://bba.acc.chula.ac.th/index.php/prospective-students/2014-07-09-06-47-20/2014-06-27-06-07-13/financial-analysis-and-investment

คำว่าตลาดเงินนี่คือจะได้เรียนเรื่องพวกพันธบัตร หุ้นกู้ หุ้นในตลาด หลักทรัพย์ทางการเงินอีกหลายตัว แต่มันไม่ได้หมายความว่าเราจะได้เรียนการหมุนเวียนระบบเงินของสถานที่ต่าง ๆ นะ อย่างเช่น ตลาดสด หรือคอนโด อันนี้ไม่ใช่ ถ้าอยากรู้อันนี้แนะนำให้ไปหาข้อมูลเอาเอง เพราะในมหาลัยไม่ได้มีสอน

ส่วนเรื่องคณิตควรแม่นแคลกับสถิติมากที่สุด algebra พื้นฐานควรจะแน่นด้วยถ้าคิดจะลงลึก แต่สำคัญที่สุดคือตรรกะในการคิด ก่อนเราจะลงลึกไปถึงสูตรยาก ๆ ที่พวกเอกนี้เค้าเรียนกัน เราจะต้องเจอกับสูตรง่าย ๆ ก่อน ที่เหมือนจะง่ายแต่ก็ไม่ง่าย พวกนี้เลขพื้นฐานมาก ๆ แค่บวกลบคูณหาร แต่ที่ทำให้มันยากคือตรรกะในการคิดมากกว่า สรุปคือไม่ต้องกลัวว่าตัวเองจะไม่เก่งเลย มันสำคัญที่ตรรกะการคิดมากกว่า

ส่วนเรื่องอายุนี่ไม่รู้เลยว่ะ ตอบไม่ได้ แบบ 55 60 นี่หลาย ๆ สายงานก็คงหางานยากเหมือนกันหมดแล้วมั้ง แต่ที่เคยเห็นคนทำงานในแบงค์ก็อายุหลากหลายนะ แต่ก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์อ่ะ ถ้าอายุเยอะแล้วก็อาจจะเจอสถานการณ์ที่เราพบได้ทั่วไปคือ ตำแหน่งนี้เป็นตำแหน่ง junior ขอไม่รับอายุเกิน 30 นะ อะไรแบบนี้อ่ะ

>>18 โห ดีจังอยากทำงานกับพี่เลยค้าบ T_T

>>18 ดีจัง นี่ทำงานที่นึงนอกจากหัวหน้าจะไม่ปลื้มแล้ว (เพราะเราเห็นต่าง เสนอความคิดไป เขามองว่าเถียง) เอาเราไปนินทากับคนอื่นในทีมและนอกทีม และบีบให้เราเซ็นออกแบบยินยอมให้ที่สุด

>>20 อห ขอบคุณการแนะแนวมึงมาก นี่หาcourse syllabusของพวก มธ. อ่านๆไปไม่ค่อยเก็ท ของจุฬาเก็ทกว่าหว่ะ ....... เห้อ สายงานนี้แม่งมีจุดสิ้นสุดที่อายุ55ขึ้นไปสินะ คือ กูไม่โอเคเท่าไหร่เลยไง ตอนหนุ่มๆคือแบบสอบใบเซอร์ ผ่าน ปสก.มาสูงมาก พอตอนรีไทร์แล้วสิ่งที่เคยหามาสมัยหนุ่มๆสาวๆแม่งไร้ค่าเลยอ่ะ เหมือนวิศวะที่แม่งอายุมากๆเข้านี่ก็ตกงานจริงคือแย่เหมือนกัน ทำงานได้แค่แบบต่ำกว่า ป.ตรีเท่านั้น อย่างน้อยแบบกูเจอสายโปรแกรมเมอร์ไรงี้เห็นตกงานยังไงถ้าดวงตายังไหว แขนขายังได้คือมันดิ้นได้หางานอิสระได้อีกอ่ะ

>>19 กูว่าฟังดูเหี้ยมากเลยนะ ไม่รู้เป็นปัญหาที่คนหรือเน่ามาตั้งแต่วัฒนธรรมองค์กร แต่ฟังดูไม่น่าอยู่เลยว่ะ

ก็รู้อะนะว่าปีนี้ไม่ต้องหวังโบนัส แค่มีงานทำเงินเดือนได้เต็มอยู่ก็บุญหัวแล้ว แต่พอมาคิดถึงเงินเก็บที่จะหายไปหลายแสนในปีนี้ก็ใจหายเหมือนกัน เพิ่งเข้าใจที่เค้าบอกว่าอย่าเอาชีวิตไปฝากกับโบนัส เพราะได้มาเท่าๆ กันตลอด 10 ปี จนเคยตัว ดีนะไม่ได้ซื้อประกันจนเกินตัวยังส่งไหวด้วยเงินที่มี (ปกติจะเอาโบนัสไว้ซื้อประกัน กองทุนลดหย่อนภาษีต่างๆ) คนที่ฝากชีวิตไว้กับโอที โบนัส อันตรายมากจริงๆ

>>23 ไม่เป็นไรมึงยินดี มันไม่ได้สิ้นสุดที่ 55 หรอก กูว่าพนักงานออฟฟิศวงจรชีวิตก็เป็นแบบนี้แหล่ะ ไม่อยากเหมารวมทุกสายอาชีพนะ แต่หลาย ๆ อาชีพเลย พออายุเยอะทางมันก็เริ่มตัน แต่เท่าที่กูเห็นสายไฟแนนซ์พอเกษียณเขาก็ไปเป็น consultant กันต่อนะให้บริษัทใหญ่ ๆ โปรเจ็คสำคัญ ๆ อ่ะ สายนี้มันไม่ค่อยรับฟรีแลนซ์ได้กว้างขวางแบบโปรแกรมเมอร์ด้วยแหล่ะ ภาพรวมมันเลยออกมาดูอายุเยอะแล้วตันกว่า

>>24 เป็นที่คนแหล่ะ นายต่างชาติ พนักงานต่างชาติบ้าง แต่ทีมที่อยู่ culture ไทย กูออกก่อนคนที่มาบูลลี่นะ แต่พอแก๊งนั้นออกหมดก็ไม่รู้จะเป็นยังไง เพราะถ้าไม่นับแก๊งที่มาบูลลี่ คนอื่น ๆ ก็โอเคนะ

เพื่อนโมง มีใครมีเด็กเส้นในองค์กรมาทำงานบ้างมะ ปกติวางตัวกับเค้ายังไงกัน ให้งานเหมือนปกติมั้ย
ของเราจะมีเดือนหน้า ลูกค้ารายใหญ่ฝากหัวหน้ามา

ทีมในออฟฟิซจะยกขโยงไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน ก็อยากไปนะ แต่พวกมึงดูเวลาหน่อยเถอะว่ามันใช่เวลาจะไปเที่ยวมั้ยเนี่ย

>>29 ไม่ไปก็เรื่องของมึง

>>19 เรื่องเรียกพี่นี่มันปัญหาคลาสสิคเคาเจอไทยจริงๆ ถึงขนาดเวลาส่ง email ภาษา eng ยังมี dear p' xxx อ่านแล้วได้แต่ถอนหายใจกลัวฝรั่งมันไม่งงกันเหรอ
บางทีมี N' xxx ด้วยต้องมาคอยอธิบายฝรั่งข้างๆว่าคืออะไร

>>29 ร่างกายต้องการทะเลลลล

>>32 หัวใจต้องการมีเธอ

>>33 คลื่นลมไม่ฮาไม่เฮ

>>34 ถ้าทะเลไม่มีเธอ

>>29 ทำไมไปเที่ยวช่วงนี้ไม่ได้วะ? กลัวติดโควิด? สภาพการเงินบริษัทง่อนแง่นเพราะโควิด? อื่นๆ? แต่ >>30 พูดถูกแล้ว

>>31 กูไม่มองว่าเป็นปัญหานะ ตรงข้ามเลยคือภาษาอังกฤษนั่นแหล่ะกากที่ไม่มี honorific ให้ใช้ แล้วภาษามันก็ตีความเป็น sarcasm ได้ง่ายมาก การที่คนไทยคุยกับคนไทยในบ.ไทยแล้วใช้ P' N' K(คุณ) kub ka ช่วยมันเป็นเรื่องปกติ และฝรั่งที่อยู่ใน cc มีหน้าที่ต้องเรียนรู้ culture การทำงานในไทย
ยกเว้นว่าจะใช้แบบนี้ตอนคุยกับฝรั่งเป็นหลัก อันนั้นถึงจะเรียกว่าผิดกาละเทศะ

ข่าวโควิดระลอก2ทำกูเครียดชิบหาย​ คือกูพึ่งตกงานเพราะโควิดทีนี้เอาไรแดกล่ะ

>>31 เวลาเขียนเมลล์ภาษาอังกฤษคุยกับคนไทยกูใส่นะ
แต่พวกหางเสียงอย่าง krub ka นี่จะไม่ใส่เพราะรู้สึกแม่งประหลาดเกิน
ส่วนในไลน์หรือแอพแชทที่ tag หากันได้นี่จะมาจิกคนอื่นเพราะไม่ใส่นี่กูว่าเหี้ยไป ระบบ tag มัน
>>36 เรื่องฝรั่งต้องเรียนรู้วัฒนธรรมคนไทยนี่กูโอเค
แต่ภาษาอื่นกากเพราะเจ้าของภาษาวัฒนธรรมไม่เหมือนเราเลยไม่มีคำนำหน้าชื่อแบบเดียวกับเราใช้แปลว่าภาษากากนี่โลจิคอะไรวะ
แล้วพูดเหมือนภาษาไทยมันตีความเป็นการประชดยากนักแหละ ของพวกนี้มันอยู่ที่บริบท

>>37 ระลอกสองมาแล้วหรอ

>>37 กูหวั่นใจอยู่ตลอด ถ้าบริษัทจะเอาใครสักคนออก กูคนแรกเลยแหละ...

>>40 พูดละขอระบายต่อหน่อย ไม่ชอบความรู้สึก insecure ตอนนี้มากๆ บริษัทกู WFH 3 เดือนละ แต่ยังจ่ายเงินเดือนเต็มเท่าเดิม รายจ่ายกูลดไปเยอะมากเพราะ WFH แต่กูก็ไม่กล้าใช้เงินเพราะกลัวตกงานนี่แหละ บริษัทกูโดนผลกระทบยอดขายลด กูก็ไม่แน่ใจว่าสายป่านบริษัทยาวแค่ไหน ใช้ชีวิตด้วยความหวั่นใจตลอดเวลา

>>36 ทำไมมึงถึงคิดว่าการที่ไม่ใส่คำนำหน้าเป็นเรื่อง sarcasm อ่ะ สำหรับภาษาอังกฤษกูรู้สึกว่ามันมีระดับภาษาของมันอยู่อ่ะ แต่ไม่ได้มาในรูปแบบของเรียกพี่เรียกน้องแบบไทย ส่วนตัวกูว่าถ้าไม่ใส่คำว่า P' N' K' อะไรแบบนี้ แต่รูปแบบภาษาทางการมันก็โอเคแล้วนะ กลับกันกูรู้สึกว่าการใส่ krub ka naka อะไรแบบนี้มันดูไม่เข้ากันด้วยซ้ำอ่ะ ในเมื่อเปลี่ยนมาใช้ภาษาอังกฤษแล้วทำไมถึงละ "คะ/ค่ะ" ไม่ได้ หรือถ้าไม่ใช่ปุ๊บจะดูเป็นคนไร้มารยาททันที ?

ทำงานด้านอื่นมาตลอด แล้วตอนนี้อยากเป็นผู้ช่วยสัตวแพทย์ สมัครไปหลายที่ ไม่มีที่ไหนตอบกลับเลย ควรเปลี่ยนสายใช่ไหม

ถ้าหัวหน้าดีกับมึงมาก แต่หัวร้อน พูดแย่ๆ ทำเรื่องไร้มารยาทใส่คนอื่นที่เค้าไม่ชอบ ไม่ถูกใจ ทั้งที่คนนั้นไม่ได้ทำผิดอะไรมาก มึงจะมองหัวหน้าดีอยู่ไหมวะ

>>44 ไม่ดีอ่ะ เพราะเคยประสบเหตุการณ์แบบนี้มาแต่กูไม่ได้เป็นลูกรักเขา เหมือนทำอะไรก็ผิด นิดหน่อยก็เกะกะสายตา เลยรู้สึกว่าถึงจะชอบคนไม่เท่ากันก็น่าจะปฏิบัติให้เท่าเทียมกันกว่านี้อ่ะ

>>44 >>45 เราเป็นคนที่โดนหัวหน้าเกลียดเอง เพราะเราไม่ใช่คนหัวอ่อนเหมือนลูกน้องที่เขาชอบ เรามักจะมีคำถามเมื่อเห็นต่างและคำพูดเรามักจะโดนตีความไปทางลบหมดสำหรับเขาทั้งที่เราไม่ได้หมายความแบบนั้น เขาทรีตลูกน้องคนอื่นดีหมดยกเว้นกับเราที่พูดดีด้วยก็ต่อเมื่อจะใช้งาน แล้วเราก็โดนบีบให้ออก ที่น่าน้อยใจคือเพื่อนในทีมยังมองว่าเขาเป็นหัวหน้าที่ดี ถึงพูดไปก็จะหาว่าใส่ร้ายหัวหน้า ตอนอยู่กับเราสองคน เขาเผยตัวตนที่แท้จริงออกมาอย่างไม่ปิดบังเลย

>>44 เชี่ย เหมือนพูดถึงหัวหน้ากูอยู่เลย เขาดีกับกูก็จริงแต่เวลางานพลาดก็โดนเหมือนกันนะ บางทีก็สงสัยว่าเขาเอ็นดูกูหรือว่าเหม็นขี้หน้ากูกันแน่ เคยปรึกษาแฟนแฟนว่าเขาอาจจะเป็นคนที่ควบคุมการแสดงออกไม่ได้ จริงๆ ไม่ได้คิดอะไรมาก เลยดูเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย

>>44 มองว่าเป็นคนน่ากลัว ตัวเราต้องระวังตัวเอง เซฟตัวเองให้มากๆ

>>48 จริง เขาด่าคนอื่นได้เขาก็ด่าเราได้
แถมจะพาให้คนอื่นเกลียดเราด้วย พอมีปัญหาก็พ่วงเราเข้าไปเพราะเป็นลูกน้อง
คนแบบนี้อยู่ห่างๆ คุยเรื่องงานได้ คุยเล่นได้ แต่เรื่องส่วนตัวอย่าเล่าเยอะ ระวังตัวมากๆ

https://twitter.com/iwhale/status/1266937231828152321?s=20
CV ควรเป็นแบบไหนกันแน่

>>50 เราก็ใช้แบบนี้มาตลอด มันเป็นทางการ ไอ้พวกชอบทำสเกลพลังอ่ะเราไม่ค่อยชอบเวลาใครส่งมา เพราะมันคือการประเมินตัวเอง 5 คะแนนของคุณกับ 2 คะแนนของคนอื่นอาจจะเก่งเท่ากันก็ได้นะ

>>51 กูใช้แบบนี้เหมือนกัน แต่เรื่องการให้คะแนนก็ว่าถ้าไม่มีคะแนนแต่เขียนคำอธิบายแทนมันก็ขึ้นอยู่กันคนเขียนอีกว่ามองยังไง
อย่างคนที่เจอมาบางคนแค่พอพูดภาษาอังกฤษได้บ้าง ก็กล้าใส่ว่าตัวเองสื่อสารได้คล่องแล้ว
บางคนพูดได้ดี แต่เค้ารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้คล่องระดับเด็กจบนอกเค้าก็เลยเขียนแค่ว่าสื่อสารได้ปานกลาง

พวกมึงเคยเจอกันป่ะ? เวลาโดนหัวหน้างานทักว่าทำงานพลาดปุ๊บคือแม่งห้ามไม่ให้มึงเถียง หรือห้ามเถียงกับคนที่อยู่ตำแหน่งสูงกว่า คือเค้ามาบอกมึงผิดแต่ไม่มีหลักฐานชัดๆว่าเอาผิดมึงได้เลย แล้วมีอาการพยายามเอาเรื่องเก่ามากๆมาย้อนรวบพูดใส่อีกด้วย อันนี้คือพฤติกรรมเพ่งเล็งและบีบออกกลายๆไหมวะ? เสียวชิบหายว่าบัญชีของวันพรุ่งนี้(สิ้นเดือน)มันจะให้เงินกูกี่บาท
ปล. รุ่นน้องที่เคยทำงานด้วยกัน ตอนเงินเดือนออกช่วงคาบเกี่ยวโควิทแล้วที่ทำงานกูถูกสั่งปิด ทั้งประจำและพาร์ทไทม์ บางคนเงินเดือนหายไปสองสามพันทั้งๆที่พวกนั้นแม่งมาตรงเวลากว่ากู ทำงานอะไรไร้ปัญหากว่ากูด้วยซ้ำ สุดท้ายขอลาออกยกเซ็ทเลย

>>53 มึงก็เตรียมตัวบ้าง

>>53 จริง ๆ สถานการณ์ตอนนี้เอาแน่เอานอนไม่ได้เลยนะไม่ว่าจะที่ไหน ดูทีท่าไปก่อนแล้วกัน

>>54 ที่ผ่านมากูพยายามยื่นหางานที่ใหม่ๆใกล้แล้วนะ แต่แถวบ้านกูคือแบบการแข่งขันสูงสัสๆเลย สมัครไปใกล้ๆบ้านแม่งเสือกไม่รับ walk-inแล้วก็ไม่ติดต่อมา ผจก.เรื่องมากไปอีก ที่เหี้ยขั้นสุดแม่งแบบกดรายได้ไม่พอยังเอาคุณสมบัตินางงามครอบเอกภพอีเหี้ย(มันพยายามกดรายได้ต่ำกว่าหมื่น กูฟังแว๊บแรกคือแบบชอคมาก รู้เลยทำไมคนมันอยากไปเป็นผีน้อยกัน) เอาตามตรงว่าเคยทำงานกับพวกเขมรมาก่อนนะ ความคิดยัง ปสด. น้อยกว่านี้มากอ่ะมึง ที่นี่แม่งคนไทยล้วนๆ มีพม่าบ้าง พม่าไม่ค่อยโดนอะไรมากเท่าคนไทยหว่ะ ในส่วนพวกรอง ผจก. ช่วงโควิดนี่เริ่มเห็นสันดานอ่ะ เวลาลูกค้าแม่งวีนใส่ชอบเอามาลงที่ลูกน้อง ละพอแบบหาไม่ได้เห็นใครใกล้หูใกล้ตาคือโดนหมด ไม่รู้ว่าคนอื่นๆเจอไหม แต่กูอ่ะเจอ

นี่สองสามวันที่ผ่านมาเอาตรงๆเลย ทำงานบุฟเฟต์ไม่สบายกว่าเด็กเสิร์ฟหรอกไม่ว่าจะช่วงปกติหรือโรคระบาด ลำบากพอกัน เข้าใจแหละว่าห้างเพิ่งเปิด คนถล่มร้าน ร้านกูก็ทำnew normalแล้วแม่งคือบุฟเฟต์ เค้าเลยใช้ให้ พนง. เดินๆเอาของมาให้เท่านั้น ตั้งแต่น้ำยัน อาหาร ของสดที่ลูกค้าเคยหยิบเองได้ บางเมนูคือเสี่ยงแพร่เชื้อก็ตัดออก เออ ก็ดีไปนั่น กูมีงานทำบ้าง ทีนี้เจอหนักๆคือกูเดินเสิร์ฟอาหารท่าเดียว แทบไม่ช่วยตำแหน่งอื่นแล้ว เสิร์ฟตามหมายเลขโต๊ะที่ใบแจ้งบอกไว้ชัดเจน แม่งเจอลูกค้าโวยวายว่ารายการอาหารผิด สรุปลงที่กูอีก นี่แม่งระยำกว่าคือ แทนที่จะไปตรวจดูบ้างว่าคนจดคือใคร ลูกค้าสั่งออเดอร์กับใคร ไม่ทำจ้าา หัวหน้าใส่ไฟลงกูท่าเดียวเลย ......หึ ถ้ารู้ว่าตำแหน่งนี้แม่งกระโถนขี้ชิบหายกูคงไม่ลงมาทำหรอก ถึงว่าดิ เสิร์ฟๆตามใบแจ้งเบอร์โต๊ะละยังมีความผิดได้คืออะไร ด่ากูทำงานช้าทั้งๆที่ลูกค้าเรียกกูไปจดออเดอร์ เรียกกูไปเสิร์ฟน้ำให้(แม้แต่น้ำ พนง. ก็ต้องบริการให้เท่านั้น)ต่อหน้าแม่งนี่ยังคือการถ่วงเวลา ควยถอก กูปฏิเสธลูกค้าให้เข้าเหม็นขี้หน้าใส่เหรอวะอีห่า นอกหน้าที่ด้วยความจำเป็นนี่ยังผิดอีกกูไม่รู้จริงๆตรงที่ให้ไม่เรียกว่าเพ่งเล็งได้ยังไง

>>50 เรื่องรูปถ่ายนี่ยังไงสำหรับเมืองไทยก็ยังต้องมีแหละ แต่ถ้าเป็นเมืองนอกอะใช่ ไม่มีก็ได้ ส่วนเรื่องสเกลพลังนี่กูชอบใช้นะ 555 แต่ได้ยินมาเยอะเหมือนกันว่าคนไม่ชอบเยอะ ถ้ากังวลก็ไม่ต้องใส่จะดีที่สุด ส่วนกูใส่เพราะกูจงใจแสดงให้เค้าเห็นนั่นแหละว่ากูประเมินตัวเองยังไง อย่างกูมีคะแนน toeic 900+ แนบไปด้วย สองพาร์ทคะแนนเท่าๆ กัน แต่กูประเมินว่าตัวเองถนัดอ่านเขียนมากกว่าฟังพูด กูก็เลยใส่สเกลลงไปให้เค้าเห็นความแตกต่าง ที่ไม่ใส่เป็น beginner intermediate advanced เพราะกลัวจะโดนหมั่นไส้เอา เช่น กูคิดว่าตัวเอง intermediate แต่เกิดไปเจอ HR ได้คะแนนโทอิคต่ำๆ แต่ดันคิดว่าตัวเอง advanced กูอาจจะโดนหมั่นไส้เอาได้ กูว่าสเกลนี้มันแค่เปรียบเทียบสกิลหลายด้านในตัวเอง แต่ไม่ได้เปรียบเทียบกับใคร ไม่ได้มีมาตรฐานอะไรชัดเจนดี

>>58 ถ้าเป็นตัวเลขชัดเจนอย่างคะแนนสอบอันนั้นอะใส่ได้ แต่สเกลพลังความสามารถที่ไม่มีการสอบอะไรชัดเจนมันวัดอะไรไม่ได้อะมึง
อย่างกูเจอเด็กส่ง CV มีกราฟพลังมากูเมินกราฟนั้นก่อนเลย สมมติมันให้คะแนน Photoshop ตัวเอง 3 เต็ม 5 อีกคนให้ตัวเอง 9 เต็ม 10 แล้วคือยังไง ดูยังไงว่าใครเก่งอะ เต็ม 10 เต็ม 5 ของพวกมึงคืออะไร คนนึงอาจจะทำได้ทุกอย่างแต่ไม่เก่งซักอย่าง อีกคนอาจจะโปรด้านเดียวแต่ทำอะไรไม่เป็นเลย มันบอกอะไรไม่ได้อะ

>>59 สำหรับกูกูว่ามันไม่ได้เอาไว้เทียบกับคนอื่นอะ มันเอาไว้เทียบในตัวเองว่าในทักษะหลายๆ ด้าน ตัวเราคิดว่าเราถนัดอันไหนมากกว่าอันไหนน้อยกว่า ส่วนเรื่องเก่งไม่เก่งถ้ามันไม่มีข้อสอบกลางวัด มึงก็ต้องจัดสอบเอาอะ อย่างที่บ.กูก็จะมีข้อสอบภาษากับคอมเวลามี candidate มาสัมภาษณ์งาน แล้วกูชอบเอามาลิงก์กับสเกลที่มันใส่มาด้วย ประเมินได้อีกว่าคนคนนี้เป็นคนถ่อมตัวหรือมั่นหน้ามั่นโหนกเกิน

>>60 แต่ถ้าเป็น cv ตำแหน่งเกี่ยวกับคอมแบบลึกๆ เลยนี่กูไม่รู้นะ พอดีของกูรับพนักงานแบบทั่วๆ ไปว่ะ วัดทักษะเรื่องคอมกับทักษะก็วัดแบบที่ใช้ในงานทั่วไปเลยอะมันเลยวัดง่าย ความจริงมันก็อยู่ที่สายงานด้วยละเนอะ อย่างของมึงอาจจะเป็นสายเฉพาะทางวัดแบบทั่วไปไม่ได้ ก็ควรระบุไปเลยว่าทำอะไรได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เคลียร์ๆ ไป

มีใครทำงานไม่ตรงสายที่จบมาบ้าง

ไปสัมภาษณ์งานมาห้าหกที่แต่ไม่รับเลยซักที่ว่ะ ชักท้อแล้วดิ ไม่นับรวมที่ส่งเรซูเม่ไปเป็นสามสิบสี่สิบที่แล้วเงียบหายไปนะ วันนี้กูก็มาคิดทั้งวันว่างานมันหายากหรือกูกากเองจนเขาไม่เอากูกันแน่ จิตตกชิบหาย แต่ก็ไม่มีเงินไปหาจิตแพทย์ว่ะเพราะต้องเก็บไว้เป็นค่าเดินทางกับค่าเช่าหออีก

>>63 สู้ๆมึง กูเพิ่งผ่านจุดนี้มา อายุขึ้นเลข3ละตอนนั้นทั้งร่อนทั้งสัมเป็นสิบไม่ได้ซักทีเลย แต่ตอนนี้ได้ละโอเคเลยด้วย
เรื่องอย่างนี้อยู่ที่จังกวะด้วยว่ะ แต่ยังไงก็ต้องลุยไปก่อนแหละ โอกาสมันจะมาแน่ๆ บวกเข้าไว้

>>63 เหมือนเรามาพืมพ์เอง แต่เราแทบไม่มีที่ติดต่อมาขอสัมงานเลย กริบ

ช่วงนี้ก็น่าจะกริบเป็นปกตินะ มีแต่ลดคน ลดเงินเดือน พูดแล้วก็เครียดเหมือนกัน อุตสาหกรรมที่กูอยู่ก็โดนผลกระทบเต็มๆ บริษัทกูยังสายป่านยาวพอสมควร ยังไงก็คงไม่เจ๊ง คิดว่านะ แต่เรื่องปลดคนเพื่อลด cost เนี่ยเป็นไปได้ ไปทำงานแม่งลุ้นทุกวันว่าวันไหนจะโดนเรียกคุยมั้ย จะมีประกาศเลิกจ้างจาก hr รึเปล่า

ตอนกูจบใหม่ๆสมัครงานตรงสายไม่มีใครรับกูก็เครียดจนเบนไปสายอื่น​ ทีนี้พอทำสายอื่นจะกลับมาทำที่ตรงสายก็ไม่ทันแล้วความรู้หายหมด​ หาตัวเองไม่เจอเฉยตลกว่ะ

>>67 ตรงข้ามกันเลยว่ะ นี่ทำงานตรงสายมาตลอดแต่ไม่ชอบและอยากเปลี่ยนสายแล้ว และสายที่อยากทำคือคนละโยชน์มาก ค่าจ้างถูกอีกต่างหาก ในหัวตอนนี้คือสับสนมึนงงเป็นที่สุดจะเอายังไงกับชีวิตดีนะ

>>68 กูก็อยากเปลี่ยนงาน สายที่ทำทุกวันนี้ตรงสายนะแต่ชีวิตวุ่นวายมาก ต้องคุยกับคนเยอะ ไลน์เด้งทั้งวัน รู้สึกจิตตกอ่ะ จิตใจว้าวุ่นตลอดเลยอยากเปลี่ยนไปทำอะไรที่มันสงบกว่านี้ พอลอง ๆ ดูสายอื่นที่ตัวเองน่าจะพอย้ายไปทำได้แล้วก็มีแต่เงินน้อย ๆ ทั้งนั้นเลยแฮะ ไม่งั้นคงต้องไปเรียนเพิ่มเพื่อหาความรู้เฉพาะทาง

>>65 สู้ๆมึง

วันนี้กูก็ไปสัมภาษณ์งานมา แต่มันมีความรู้สึกว่ากูคงไม่ได้อีกแล้วว่ะ กูก็หมดความมั่นใจไปทุกทีๆ กูว่ากูก็ตอบคำถามโอเค เล่าประสบการณ์ทำงาน ให้รายละเอียดการทำงานได้ ก็มั่นใจว่ามีความรู้ในสายงานพอตัว แต่สิ่งที่กูได้รับคือแล้วจะติดต่อกลับไปนะคะ ห่อเหี่ยวชิบหาย

>>70 มันก็ไม่แน่นอนทุกครั้งไปเว้ย เคยได้งานที่สัมแย่ เดดแอร์ใส่คนสัมไปเกือบครึ่งของเวลา คิดว่าไม่ได้แน่ ๆ แต่สุดท้ายเขาก็รับเพราะต้องการคนด่วน ขอให้ได้งานเร็ว ๆ เหมือนกัน ทางนี้ก็คือร่อนเรซูเม่ยิ่งกว่าซองผ้าป่าแล้ว สมัครสายงานไปวงกว้างกว่าเดิมที่ไม่เคยทำ หิวเงินแล้วจริง ๆ

>>71 ไม่รู้ดิมึง ปกติกูจะมีเซนส์พอตัวตอนสัมภาษณ์งานนะ เพราะกูย้ายที่ทำงานมาสามสี่ที่ละ เวลาสัมภาษณ์ถ้าเขารับกูแล้วกูจะรู้สึกได้เลยว่าเขาเอากูว่ะ แล้วมันก็ถูกตามนั้นทุกครั้งด้วย แต่นี่คือความว่างเปล่า เหมือนรีบๆคุยรีบๆตัดจบไปไม่ค่อยสนใจกูเท่าไหร่ ยิ่งกูได้ยินคำว่าแล้วจะติดต่อกลับไปนะคะ ยิ่งเหมือนตอกหมุดตามนั้นอะมึง

>>72 อยากบอกว่าเข้าใจเลย หลังเรียนจบมาสามปีนี่เปลี่ยนงานสิบที่ละ มีแก็ปว่างงานหลายรอบ มีรอบนึงได้งานที่ไปสัมภาษณ์ครั้งที่ 11 (ยื่นเรซูเม่ไปร้อย ๆ งานได้) สัมแต่ละครั้งก็ดูดพลังเหลือเกิน ต้องพรีเซนต์ให้เขาเห็นว่าตัวเองมีศักยภาพมากพอ แต่โดนปฏิเสธบ่อย ๆ ความมั่นใจก็หดหายไปอยู่แล้ว ช่วงนี้มันยากด้วย แต่ท้อยังไงก็สมัครไปเรื่อย ๆ มันต้องได้สักที่แหละ มันเป็นแบบนั้นจริง ๆ เว้ย

วันนี้ได้หยุดงานกันปะ

>>74 กูได้

วันนี้รู้สึกเครียดเหมือนจะไมเกรนจะขึ้นเลย มองย้อนไปแล้วบางทีก็งงตัวเอง ทำงานมาได้ยังไงจะ 5 ปีวะทำไมรู้สึกว่าไม่ได้อะไรเลย ไม่เก่งขึ้นเลย เหมือนโงลงทุกวันด้วยซ้ำ ตอนจบใหม่เต็มไปด้วยความฝัน ความหวัง ความตั้งใจ มองดูตัวเองตอนนี้ไม่เห็นทั้งความหวัง ความฝัน และอนาคต

>>76 ลืมเป้าหมายของตัวเองไปแล้วเหรอ

>>77 ไม่ได้ลืมแต่มันทำไม่ได้จนท้อและสิ้นหวังไปเอง...

เมื่อสองเดือนที่แล้วกูสมัครงานผ่าน linkedin กับบ.นึงที่ต่างประเทศ ส่งเมล์นัดวันสัมภาษณ์ผ่านสไกป์แล้ว แต่ทาง hr มาขอเลื่อนไปก่อนแบบไม่มีกำหนดเพราะว่าสถานการณ์โควิด กูก็โอเคๆ เข้าใจฝั่งเขาแหล่ะ แล้ววันนี้กูเห็นบ.นั้นมาประกาศรับสมัครงานอีกหน กูควรส่งเมล์ไปสอบถามเขามั้ยว่าเขายังจะอยากสัมภาษณ์กูอยู่รึเปล่า หรือการที่เขาเงียบหายไปสองเดือนคือคำตอบแล้วว่าเขาไม่สนกูละ

>>79 ประกาศรับสมัครในเว็บหางานบางทีอัปเดตอัตโนมัตินะ กรณีที่เค้าจ่ายเงินซื้อแพคเกจกับเว็บไว้แล้ว

>>79 ส่งอีเมลไปถามก็ได้นะ ไม่มีอะไรเสียหายอยู่แล้ว จะได้หรือไม่ได้อย่างน้อยเราก็ได้ถามเขาละ

เอาละ ทำงานมา3-4วันตรงกับใกล้สิ้นเดือนพอดี ปกติแม่งเงินออกช่วงวันสิ้นเดือน ไม่มีออก2ช่วงด้วย นี่ขึ้นเดือนใหม่มาคือเงินยังไม่เข้าเลย กูจะรอดูสิ้นเดือนนี้ ถ้าแม่งไม่เข้าอีกนี่...................................เป็นพวกมึงเวลาทำงานละเงินหาย นายจ้างจ่ายไม่ครบ ถ้าถามใครไปแล้วเงียบ ไม่ยอมตอบเลยนี่พวกมึงจะหาที่ประจานไหมวะ?

>>82 มันต้องไม่ใช่ประจานแต่เป็นฟ้องร้องป่าววะ มึงทำงานรูปแบบไหนเนี่ย

>>83 งานร้านอาหาร

>>82 กูมีเพื่อนโดนไม่จ่ายเงินเดือนเดือนสุดท้าย ต้องไปฟ้องศาลแรงงาน พอฟ้องปุ๊ปเค้าก็จ่ายเลย
ว่าแต่อันนี้คือได้คุยกันดีๆก่อนรึยัง ฟ้องนี่คือใช้กับเคสเค้าหน้าด้านจงใจไม่จ่าย และไม่คิดจะคบหากันอีกต่อไปแล้วอ่ะนะ

>>85 กูคือ>>84 >>82 และ >>35 นะ กูจะพยายามเปิดประเด็นคุยเรื่องนี้ดีๆกับเมเนเจอร์ที่เกี่ยวข้องก่อน เล่าอย่างนึงนะ มึงมองว่าซ้ำซ้อนไปไหมคิดดูเอาละกัน กูแสกนนิ้วเข้าทำงานแล้ว ช่วงปิดร้านต้องมาเขียนเวลาเข้าทำงาน เวลาพัก เวลาเข้างาน ออกงานลงสมุดเขาอีก งงชิบเป้ง บางทีกูเก็บร้านช้า(ลูกค้าบางวันนั่งแช่นานมาก ห้างปิดแอร์ถึงเดินออกอ่ะ กูทำงานหน้าบ้าน บางทีลูกค้าโอ้เอ้หนักๆยิ่งทำกูล่าช้าตามอีก ทำ ค. สะอาดร้านก็ไม่ได้) บางวันพวกประจำรีบปิดร้านไม่ให้กูมีเวลาเซ็นไปอีก ถ้าแม่งจะไม่ให้เงินกูเพราะไม่ได้บันทึกลงสมุดห่านี่คือเป็นมึงมึงว่าไงล่ะ แสกนนิ้วนี่จะไม่ดึงข้อมูลแล้วจะมีไว้เพื่อ??

>>85 เพื่อนมึงส่งฟ้องนี่ค่าน้ำชา ค่าเดินงานกี่พันวะ? ศาลแรงงานกูมองว่าเหมือนมีไว้ให้นานาประเทศรู้ว่าบ้านเราเคารพคนทำงานทั้งๆที่จริงๆกดขี่เยี่ยงทาสนั่นแหละ อีห่า แค่จะปรึกษาทนาย ปรึกษาปัญหากม. ฟรีๆที่โฆษณาตามเว็บว่าเข้าไปสอบถามได้เลยแม่งไม่เห็นสักที่ มีแต่เปิด สนง. เอาหน้าแต่ปิดตายหน่วยงานมาสิบกว่าปี กูว่าประจานตามกรุ๊ปหางานอ่ะควรทำควบไปกับส่งฟ้องหว่ะ ทำกับคนที่ผ่านมาได้ ทำกับกูได้ เดี๋ยวแม่งก็ทำกับคนอื่นได้อีก

เบื่องานที่ทำว่ะ คือกูไม่มีความรู้ด้านนี้เลยแต่ดันได้มาเป็นหัวหน้าแผนกพ่วงมากับงานหลัก พวกลูกน้องเองก็พยายามรัวศัพท์เทคนิคใส่กู วันๆงานก็แม่งไม่เดิน อยากออกจากตำแหน่งแต่ก็ทำไม่ได้

>>88 งั้นมึงต้องหัดพูด หัดแถ 555555555 กูอยากอยู่ตำแหน่งมึงซักวันจัง

>>86-87 ไม่ต้องจ่ายนะ เคสเพื่อนกูมันชัดด้วยมั้ง คือเป็นพนักงานรับเงินเดือนแล้วเค้าไม่จ่ายเงินเดือนหน้าด้านๆเลย
แต่ของมึงฟังแล้วเหมือนเป็นลูกจ้างรายวัน ไม่รู้ไปฟ้องแล้วเค้าจะใช้ลูกเล่นไม่มีหลักฐานว่าวันนั้นๆมาทำงานรึเปล่า
แต่บริษัทส่วนมากจะกลัวของพวกนี้นะ ลองไปฟ้องดูก่อนก็ได้

>>88 ถือว่าเป็นโอกาสเลยนะ อัพข้อมูลศึกษารัวๆเลยพี่โม่ง

เคยยื่นฟ้องกรมแรงงานไปก็ไม่เห็นได้เงินนะ เจ้าของบริษัทไม่จ่ายค่าจ้างหายเข้ากลีบเมฆไม่รู้ว่าอยู่ประเทศไหนละ

>>90 ใช่ กูรายวัน(part-time).... แล้วร้านกูกล้องคือรอบร้าน สแกนนิ้วกูก็ทำทุกครั้ง อีห่า ถ้าแบบจะมาลบทุกอย่างละบอกว่ากูไม่ได้มาทำงานไม่รู้จะพูดไงละ

>>92 ของกูยากนะ ร้านตั้งกลางห้าง เจ้าของนี่ทายาทธุรกิจใหญ่เหมือนธนาธรเลย จะปิด บ.หนีคือเป็นไปไม่ได้

>>92 อันนั้นคือปิดบริษัทหนีไง แต่เคสเพื่อนกูคือบริษัทเค้ายังเปิดต่อ แค่ทำแบบนี้เผื่อฟลุคใครขี้เกียจไปฟ้องก็ได้เงินฟรี

>>94 งั้นได้แน่ ลุยเลยโม่ง

>>92 เคยมีคนรู้จักโดนนายจ้างเบี้ยวเงิน เลยไปฟ้องกรมแรงงาน ก็นานเหมือนกันกว่าจะได้เงิน เพราะตอนนั้นนายจ้างก็ไม่มีเงินแล้วจริง ๆ อ่ะ ต้องเอาไปใช้หนี้ก่อน เค้าก็พยายามไกล่เกลี่ยหาทางให้นายจ้างคืนเงินจนครบ ไม่ว่าจะเป็นจ่ายเฉลี่ยเป็นเดือน ๆ ไปหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ตอนนั้นคนรู้จักกูพลาดมาก หลักฐานอ่อน สัญญาจ้างก็ไม่มีเซ็นไว้เพราะเป็นการตกลงปากเปล่า เลยต้องเอาไลน์มาแสดงหลักฐานแทน ถ้ามีเอกสารอะไรบ้างเจ้าหน้าที่เค้าก็น่าจะดำเนินการไวขึ้นแหล่ะ แต่ต้องจิก ๆ หน่อยนะ เคสเยอะ

KY หน่อย ทำงานกับคนญี่ปุ่นแล้วไม่กินเหล้ากินเบียร์นี่เป็นตัวประหลาดมาก พอบอกว่าไม่กิน จะโดนถามต่อไม่จบไม่สิ้น หลังๆ เลยโกหกไปว่าปกติกิน แต่วันนี้กินไม่ได้เพราะเอารถมา (ซึ่งกุก็ขับรถไปทำงานทุกวัน ฮ่าๆๆ) เคยลองหัดกินโดยเริ่มจาก horoyoi แต่เหม็นอะ ขมด้วย ไม่ชอบความรู้สึกตอนมึนๆ หัวด้วย ทรมานจะตายชัก ชอบตัวเองที่สมองปลอดโปร่งมีสติครบ 100% มากกว่า

>>98 กินข้าวก่อนกินช่วยได้นิดนึง ทำให้มึงเมาช้าลง หรือไม่ก็เวลากินชงจางๆใส่น้ำเปล่าเยอะๆกับไปฉี่บ่อยๆ กูลองวิธีนี้ตอนไปกินเหล้าครั้งแรก เดินกลับหอได้ปกติ ไม่เมาไม่แฮงค์

>>98-99 คิดถูกละที่ในอนาคตไม่คิดจะไปทำงานกับพวกยุ่นเลยต่อให้มันจะจ่ายราคาดีขนาดไหนก็ตาม แดกเหล้าคือกูเลวร้ายกว่ามาก เพราะสร่างเมาละปวดหัวตึบๆเลย ไม่แดกพาราไม่หายด้วย นอนเป็นสิบ ชม. ยังปวดกบาล

>>99 ขอบใจมากสำหรับคำแนะนำ >>100 ไม่กินอย่างกูก็อยู่ได้นะ ก็หาวิธีเลี่ยงๆ แถๆ ไป แต่ไปสังสรรค์กับเค้านี่เลี่ยงไม่ได้จริงยังไงก็ต้องไปบ้าง แค่ไปแล้วไม่ต้องดื่ม กินกับไป ทำตัวเฮฮาเนียนๆ

>>100 เสริมอีกนิด เพียงแต่อาจจะรำคาญหน่อยเพราะถ้าไม่สั่งเหล้า/เบียร์ทุกคนจะถามว่าไม่กินเหล้าเหรอ แล้วถ้าเราบอกว่าไม่กินก็จะทำหน้าตกใจตาโตเหมือนเราเป็นตัวประหลาด ถามซักไซ้ คะยั้นคะยอ พอเจอบ่อยๆ บางทีก็รำคาญ แต่ถ้าเราไม่กินจริงๆ ก็ไม่มีใครมาทำอะไรเราได้หรอก

ลองบอกแพ้เหล้าไปก็สิ แต่อย่าให้เขาจับได้ก็พอ ยุ่นมันมีสังคมสังสรรค์หลังเลิกงาน แล้วปกติผู้ ช ที่โน้นคงดื่มกันเกือบทุกคน (เพราะที่เจอมาแม่งก็ดื่มหมด)
ของมึงไม่รู้เหมือนกันไหม แต่ยุ่นของกูแม่งมีคนขับรถกันทุกคนไงไอ้ห่า เลยเมาหัวราน้ำกันได้ คนไทยนี่ต้องขับรถกลับเองบางทีแม่งก็ไม่อยากดื่มไปลุ้นด่าน ปกติกูจะดื่มเบียร์แก้วเดียวจะได้เข้าพวกมันไป

กูเข้าสังคมกับญี่ปุ่นแต่ก็ไม่กินเหล้านะ เวลาปฏิเสธ อย่าบอกว่า 飲まない (ไม่กิน) ให้บอกไปว่า 飲めない (กินไม่เป็น / กินไม่ได้) กูทำแบบนี้มาตลอดไม่เคยมีปัญหา หรือเพราะกูเป็นผู้หญิงด้วยก็ไม่รู้

>>102 อันนี้จริงมากมึง ตอนไปงานกับคนญี่ปุ่นคือเขาถือแก้วเหล้ามาให้เราเลย พอเราบอกว่าไม่ดื่มก็จะทำหน้าตกใจสุดชีวิตว่า "โอ้ว มีคนไม่ดื่มด้วยหรือเนี่ย ดื่มหน่อยน่า" แต่ถ้าเรายืนกรานว่าไม่ดื่มเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ แต่กูเป็นผู้หญิงด้วยอ่ะ ถ้าผู้ชายไม่แน่ใจว่าจะปฏิบัติต่างกันไหม

>>104 ถ้าบอกว่าโนเมไนมันก็จะถามต่อว่าทำไมล่ะ アレルギー เหรอ ซึ่งถ้ามึงตอบว่าใช่ มึงจะอดได้ของฝากเป็นช็อกโกแลตญี่ปุ่นที่ผสมแอลกอฮอล์ไปตลอดกาล... แต่ถ้ามึงตอบว่าเปล่าๆ ไม่ได้แพ้ แค่ดื่มไม่ได้ มันก็จะถามๆๆ มั้งต่อไปว่าทำไมดื่มไม่ได้ล่ะ บลาๆๆ ประเทศแห่งการต้องอยู่ด้วยการคิดคำตอแหล ที่พูดกันทุกวันมีอะไรจริงบ้าง แดกห่าอะไรก็บอกว่าอร่อย เห็นยังไม่ทันเข้าปากเลยแม่งลองแกล้งถามบอกอร่อยละ ชวนไปไหนจะบอกว่าไม่ไปเฉยๆ ก็ไม่ได้ ต้องบอกว่าอยากไปมากเลยยย!แต่.... แล้วก็สรรหาข้ออ้างตอแหลมากมาย กุล่ะหน่าย

>>105 ใช่ ทำหน้าตกใจประหนึ่งกูตอบว่าเกิดมาไม่เคยแดกน้ำเปล่า มึงจะตกใจอะไรหนักหนาวะ

เบื่อทำงาน ไม่ถูกหวยรวยซะที

กูต้องการตำแหน่งนี้มาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แต่เขาเสนอตำแหน่งอื่นให้ ซึ่งกูทำตำแหน่งนั้นอยู่แล้ว ทำไงดี ตอนนี้กำลังยื้อ

>>109 หมายถึง บ.ใหม่เสนอตำแหน่งให้?

ทำไมเงียบวะ

ตกงานหมดแล้ว

>>112 ทำงานหัวฟูอยู่เว้ย แม่งโดนเพิ่มงานให้ เหี้ย

>>113 มีงานทำก็ดีแล้วเหี้ยยย

>>114 มึงไม่มีเหรอ มาทำงานกับกูปะ

>>115 ทำด้วยยยย

>>116 กูขายตูด

>>111 โม่งตัวอื่นกูไม่รู้​นะแต่กูย้ายค่ายจากซาลารี่แมนเป็นโม่งนีทแล้วสาด

>>118 กูก็อยากย้ายนานแล้ว เบื่อชิบหาย ติดตรงไม่ถูกหวยซักทีแถมยังบ้านจนเลยต้องทนทำงานต่อไป

กูทำงานอยู่ตำแหน่งเฉพาะทางอันนึงที่ตอนนี้งานน้อยมากจนแทบไม่มีละ(ไม่ใช่ไม่มีเพราะตลาดนะ แต่กูทำให้บริษัทนี้จนหมดจนมันไม่มีไรให้ทำเพิ่มละ) เค้าเลยย้ายกูไอเป็นเซล คอยทำเอกสารติดต่อลูกค้า ซึ่งให้ทำมันก็ได้แต่ว่ามันก็ไม่ได้ชอบมากมาย

ที่นี้คุยกะเพื่อนมาว่าแบบโดนย้ายไปทำอย่างอื่นแบบนี้ จนไม่ได้ทำงานตามตำแหน่งจริงๆของตัวเองเลย ก็กลัวว่าสุดท้ายฝีมือจะไม่พัฒนา แล้วถ้าไม่อยู่ที่นี่แล้วจะทำไง หางานอาจสู้คนอื่นไม่ได้แล้วเพราะเอาเวลาไปทำเอกสาร น่ากลัวว่ะ ทำไงดีวะ กูชอบบริษัทนะไม่อยากลาออกเพราะเรื่องนี้เลย แต่ก็กลัวอ่ะ

>>118 กูด้วย

เป็นนีทนี่คือใช้เงินเก็บกันหรอวะ

เบื่อฝนตกตอนเลิกงานจังว้อย

พวกมึงเคยเจออะไรแนวๆนี้มั้ยวะ อารมแบบทีมอื่นขอเหี้ยไร บ่นไรมาก็เจ้านายมึงก้รับฟังแล้วปฏิบัติให้เขาจริงจัง ให้เทคโอเนอร์ชิพ มีคัสโทเมอร์เซอวิสมาย (กุเป็นหลังบ้าน ไม่ใช่cs แต่เราจะไม่พูดเรื่องนี้กันวันนี้) ซึ่งวิสัยกุก็เป็นพวกชอบช่วยเหลือคนให้ถึงฝั่งอยู่แล้ว เวลาเขียนอีเมลอธิบายกุจะคิดว่าสอนเหมือนเขาใช้โปรแกรมครั้งแรก และกุจะอ่านไม่ก็กวาดตาไปต้นเธรดทุกครั้งให้รุ้ว่ามึงมีปัญหาอะไรกันแน่ หน.กุก็มองเห็นความดีกุนะ มีชมบ้าง แต่ดูเหมือนการที่กุจับป้อนทุกครามันทำให้ทีมอื่นๆ ที่เจ้านายกุสปอยไว้มันนึกจะส่งเหี้ยไรมาก้ได้ ส่งมาถามเรื่องขั้นตอนของทีมมันเองบ้างล่ะ บางทีก็โยนมาที่กุดื้อๆโดยไม่รุ้ด้วยซ้ำว่าต้องการอะไร (สัส) กุก้ไปค้นคว้ามาให้ ทีนี้เวลางานกุมีปัญหาที่มันคาบเกี่ยวไปถึงดาต้าเบส กับทีมอื่นอีกทีม กุส่งแบบมะงุมมะงาหราอารมณ์แบบกุรุ้ว่าทีมมึงเป็นคนแก้เรื่องนี้ แต่กุไม่รุ้ว่าแก้ตรงไหน กุกลับโดนเจ้านายทีมมันเขียนตอบกลับมาว่า "เราอยากให้คุณเชี่ยวชาญด้านนี้เหมือนกัน และสามารแก้ปัญหาได้ด้วยตัวเองมากกว่าจะแค่โยนมาให้เราแล้วบอกว่า 'ดูให้หน่อยสิ' ถ้าในอีเมลคุณมีเสนอแนวทางแก้ไขมาด้วยจะดูมีคุณค่ามากกว่านี้" กูกำหมัดเลยสัด ตัวกุในใจคือตอบกลับไปว่า ถ้าอยากให้กุคิดด้วย บ.ต้องจ้างแพงกว่านี้ ไอ้เหี้ย ที่กุบอกแต่ปัญหาโดยไม่เสนอทางแก้ก้เพราะกุรุ้ว่าพวกมึงเหล่าไอทีชอบหาว่ายูเซอร์คิดว่าทุกอย่างมันแก้ง่ายไปหมดไง กุก็เลยไม่หวังสูง ไม่คิดแทน แล้วปล่อยให้มึงทำเรื่องที่มึงถนัด ถ้าทำไม่ได้ก็ว่ามา เรามาหาทางอื่นด้วยกัน เวลากุรีเควสไรไปแล้วลูกทีมมึงทำงานตกๆหล่นๆ กุนี่ก็ลูเซอร์สัด ยัง sorry i wasn't being clear แล้วอธิบายทุกอย่างที่ต้องการพร้อมแปะตัวอย่างให้โดยไม่เคยบ่นผ่านเจ้านายให้ไปด่าให้เลย
สรุปอย่างสั้น- กุแค่เซ็งที่กุต้องแฮนเดิลทุกทีมด้วยความใส่ใจระมัดระวัง แต่ทำไมทีมอื่นแม่งนึกจะทำสั่วๆไงก็ได้วะ

>>124 เจ้านายคนประเทศอะไร

>>125 เจ้านายกุคนไทย เจ้านายทีมอื่นเป็นฝรั่ง

>>126 😐😐 อีโก้อย่างฝรั่ง

ไม่มีไฟเลยสัส เบื่อ

อยากได้วิธีกำจัดพวกไม่ทำงาน นั่งเลียเจ้านายไปวันๆ ให้พ้นๆไปซะที มีมั้ย

>>129 คงมี แต่กุก็ไม่รู้เหมือนกัน สุดท้ายกูเป็นฝ่ายหนีออกมาเอง ทุกวันนี้โชคดีมีเจ้านายดีไม่โง่รักแต่พวกเลียเหมือนสมัยก่อน ดูกันที่การทำงาน ไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงาน มีเจ้านายดีนี่ชีวิตดีสุดๆ จริง

>>129 สำหรับกูพวกเลีย+ไม่ทำงาน ไม่แย่เท่าเจ้านายที่ชอบคนแบบนั้น หัวเรือเฮงซวย ยังไงเรือก็ไปไม่ได้ไกลเท่าที่ควร ต่อให้พายจนตัวตายก็เถอะ หัวเรือดีๆ มีชัยไปกว่าครึ่ง มีคนเฮงซวยในเรือหัวเรือก็จัดการมัน ไม่ใช่มาทำให้เราเป็นภาระต้องเหนื่อยแบกพวกมัน

>>131 จริง เคยเจอเจ้านายคนนึงชอบคน ๆ นึงที่ขยันเหี้ย ๆ คือมาทำงานทุกวันตั้งแต่ 10.00-00.00 อ่ะ วันเสาร์ก็ยังมา แต่งานไม่ได้เหี้ยอะไรเลย แต่เขาชอบไง พูดอะไรไปก็ไม่ค่อยไปขัดเขาแถมยังดูขยันสุด ๆ อีก กลับกับลูกน้องคนไหนกลับบ้านตรงเวลา ก็จะชอบมาแซะ ๆ ว่ากลับแล้วหรอ ทำไมกลับไว แต่ตอนปากพูดงั้นคือเวลา 20.30 ละนะ นี่ไวตรงไหนวะ

ยังไม่ได้จ่ายภาษีเล้ย..... เฮ้อเศร้า

ในขณะที่กูนั่งทำงาน คนอื่นคุยเล่นสบาย ความยุติธรรมคืออะไร

มีหัวหน้าเป็นพวกตุ๊ดไร้เพศคือนรกที่แท้จริง

>>135 ทำไมวะ

อยากลาออกแต่ออกละกุจะเอาอะไรแดก

โดนกดดันจากที่ทำงาน เขาหวังให้เราเก่งมากๆสร้างอะไรให้กับบริษัทได้(บอ startup) รู้ว่ามันเป็นเรื่องปกติของทุกบอแหละ แต่โม่งๆรับมือยังไง

เมื่อไหร่กูจะได้หยุดนะ วันหยุดชดเชยสงกรานต์ก็ไร้วี่แวว แล้วกูทำงานรัวๆมาตั้งแต่ต้นปี ลากยาวมาถึงตอนนี้ ไม่มีวันหยุดอะไรให้กูเลย ก็รู้นะว่ายังดีที่มีงานให้ทำแต่กูก็เหนื่อยเหมือนกันนะ

ถามหน่อยค่ะ​ เราเพิ่งได้​ n3​ มาไม่มีปสก.ทำงานในการใช้ภาษาญี่ปุ่นเลย​ ที่ผ่านมามีแต่ปสกขายของออนไลน์​มาสี่ปี ทีนี้บ.เรียกไปสัมภาษณ์​เป็นบ.ไทย​ แต่ตำแหน่ง​ Japanese Speaker​ โดยเปนงานคล้ายๆ​ ดูแลลค.​ ประสานงานแปลภาษาญี่ปุ่นจากลค.ให้ฝ่านอื่นๆ​ ในบ.​ เค้าถามต้องการเงินเดือนเท่าไรเรากลัวเรียกสูงไปเลยเรียกไป​ 20000 เราเรียกพอดีหรือน้อยไปหรือเปล่าคะ​ แนะนำทีค่ะ

>>137 +1

>>138 กูโดนอยู่แต่กูไม่เครียด ทำตามน้ำไปเรื่อยๆ ยอดยังไม่เข้าเป้าแต่เขาก็ไม่เอากูออกแถมขึ้นเงินเดือนให้อีก สรุปคือตั้งใจทำงานไปปกตินั่นละ

>>140 เรียกไป 50k ยังได้เลย อย่าให้ hr มันเอาเปรียบ

>>140 เป็นงานตำแหน่งพวก coordinator รึเปล่า หรือว่าเป็นล่ามเลย แต่ดูน่าจะเป็น coordinator มากกว่านะ พอรู้มั้ยว่าระดับความยากของภาษาที่ต้องใช้คือประมาณไหน หรือคุยกับลูกค้าแบบพวกประโยคพื้นฐานในชีวิตประจำวัน

ตำแหน่งพวกนี้ในบอญี่ปุ่นจะอยู่ประมาณ 25000-30000 อ่ะ

มีเพื่อนที่เรียนเอกญป ตอนจบใหม่ไม่มีประสบการณ์ ได้งานแรกเป็นตำแหน่งแอดมินให้เงิน 25k (n2) เพื่อนบอกว่า 25k เป็นเรทปกติทั่วไปมากเลย ดังนั้นเราคิดว่าเรทที่คุณเรียกยังต่ำไปนะ ยิ่งคุณขายของออนไลน์ด้วยอะที่ผ่านมาทำหลายๆหน้าที่ด้วยตัวเอง คุณไม่ใช่คนไม่มีประสบการณ์ เรียกสูงกว่า 25k ยังได้เลย

>>144 เป็นงาน coordinatior ค่ะ​ คุยกับลูกค้าให้บริการทั่วไปค่ะ​ ใช้ศัพท์สุภาพไม่ได้ใช้ศัพท์เฉพาะทางเหมือนล่ามโรงงาน
>>145 พอดีตอนแรกกลัวว่าตัวเองทำแค่ธุรกิจส่วนตัวไม่เคยทำงานบริษัทอย่างเปนทางการ​ ไม่เคยใช้ภาษาญี่ปุ่น​ และไม่ค่อยได้ภาษาอังกฤษ​เลยไม่กล้าเรียกเยอะค่ะ​ แบบนี้ถ้าสัมภาษณ์​ผ่านแล้วค่อยบอกเค้าเรื่องต่อเงินเดือนเพิ่มได้ใช่มั้ยคะ

อีกนิดนึงค่ะ​ ถ้าไม่มีปสก.การใช้ญี่ปุ่นทำงานเลยแบบนี้​ แรกเริ่มควรทำงานแบบไหนก่อนดีคะ​ ตอนแรกปีนี้อยากไปญป.แล้วคว้า​ n1​ n2​ กลับมาให้ได้​ แต่ติดโควิดแบบนี้ไม่รู้ชาติไหนจะได้ไปเรียนแล้วค่ะ​ อายุก็จะ​ 30​ แล้ว​ ควรทำงานในกทม.พวก​ coordinator​ admin​ ที่ไม่ใช้ศัพท์เฉพาะ​ทางให้สื่อสารให้คล่องแบบมีปสก.ก่อน​ แล้วค่อยไปสมัครเปนพวกล่ามโรงงานทีหลังดีมั้ยคะ​ หรือควรที่จะเริ่มงานล่ามเลยดี

>>146 คนเดียวกับ >>>/lifestyle/6915/281-297 สินะ
ขอเงินเพิ่มทีหลังยาก ปกติในเลเวล junior-staff เค้าใช้เงินเดือนเป็นปัจจัยหนึ่งในการพิจารณาด้วย ต้องเลเวลสูงกว่านั้นหน่อยถึงจะมี budget เผื่อไว้ให้ขอเพิ่มได้ ถ้าจะขอเพิ่มให้แจ้งก่อนวันสัมภาษณ์จะดีกว่า
แนะนำเหมือนเดิมว่า ให้มีประสบการณ์ทำงานในประวัติบ้าง ไปสมัครล่ามเค้าจะได้มั่นใจระดับนึงว่าสามารถเข้าใจโปรเซสการทำงานต่างๆได้

>>145 ขายของออนไลน์ไม่นับเป็นประสบการณ์ ยกเว้นว่าจะสามารถพรีเซ้นต์ว่าได้สกิลอะไรที่สามารถนำมาใช้ได้บ้าง ซึ่งพอไม่เคยทำงานประจำเลยก็อธิบายไม่ถูกไง ดูจากที่ถามคือเค้าไม่รู้โครงสร้างการทำงานเท่าไรนะ แล้วก็น่าจะจบแค่ป.ตรี ดังนั้นได้เรตเท่าเด็กจบใหม่ที่เรียนช้าหรือเปลี่ยนสายงาน แบบนั้นก็ถูกแล้ว เรตก็น่าจะ 23-30k ขึ้นอยู่กับเนื้องานว่าใช้ภาษามากแค่ไหน

n3 เรียกสูงมากไม่น่าได้ เพราะสมัยนี้จบใหม่ n2 เยอะแยะ แต่ถ้าเค้าชอบเธอจริงๆ เค้าจะต่อรองเองแหละ เพราะงั้น 25-30k ก็ลองเรียกไปได้ แต่ถ้าเรียกไปแล้ว 20k ไม่ควรไปขอเพิ่มทีหลัง เผลอๆ เค้าจะเทเลยเพราะเนเจอร์คนญี่ปุ่นไม่ชอบคนแบบนี้มากๆ (ยกเว้นว่าคนตัดสินใจจะไม่ใช่คนญี่ปุ่น หรือเป็นคนญี่ปุ่นหัวสมัยใหม่) ถ้าเพิ่งมาเสียใจทีหลังว่าเรียก 20k น้อยไป ให้ลองถามเค้าดูว่าหลังผ่านโปรมี allowance อะไรเพิ่มเติมมั้ย หรือถ้าชอบงานนี้ก็ทำไปก่อนเอาประสบการณ์อย่าเพิ่งคิดมากเรื่องเงิน ไว้สอบ n2 ผ่านค่อยว่ากัน เรียนในไทยนี่แหละ รุ่นน้องเราเยอะแยะไม่เคยไปเหยียบญี่ปุ่นก็สอบผ่าน n2 กัน

คำว่าต่อรองเงินเดือนของญี่ปุ่นคือต่อลงนะ ไม่มีอัปขึ้น ตอนสัมฯบอกว่าขอ 20k พอได้รับแจ้งว่าสัมผ่านเปลี่ยนใจขอ 25k ละกัน แบบนี้เตรียมตัวโดนกาหัวทิ้งได้เลย ยกเว้นกรณีที่บริษัทเค้ามีฐานเงินเดือนตายตัวไว้แล้วว่า n3 จะให้ 25k แบบนี้เค้าจะให้เองไม่ต้องขอ ต่อให้เราไม่รู้ดันเรียกไปต่ำกว่าฐานเค้าก็จะให้เราเท่าฐานไม่ฉวยโอกาสโกงเรา นี่คือข้อดีของบ.ญี่ปุ่น (ไม่นับพวกบ.ขนาดเล็กเพราะไม่รู้ไม่เคยทำ แต่มั่นใจว่าบ.ญี่ปุ่นขนาดใหญ่ส่วนมากแนวนี้หมด)

>>147 ขอบคุณค่ะ
>>148 >>149 ขอบคุณค่า​ อันนี้เปนบ.ไทยค่ะ​ ถ้าอย่างนั้นควรแจ้งไปก่อนสัมภาษณ์​มั้ยคะว่าอยากขอเพิ่มเงินเดือนที่คาดหวัง​ แต่ว่าถ้าสัมผ่านแล้วไม่ควรใช่มั้ยคะ

พอดีตอนนี้มีบ.ญี่ปุ่นอีกบ.นึงตำแหน่งล่ามติดต่อมาเรียกสัมต่อเลย​ เลยลังเลว่าจะทำงานโคก่อนหรือไปงานล่ามเลย​ งานล่ามก็แอบกลัวศัพท์​เทคนิคที่ไม่รู้เรื่อง​ พูดปกติยังไม่คล่องเลย​ แต่ก็ยังไม่แน่ว่าเค้าจะรับทั้งคู่หรอกค่ะ​ 555555​ ดูแล้วมีแววไม่ผ่านสูง​ ยังไงถ้าผ่านจะมาถามอีกรอบนะคะ

>>150 บ.ไทยไม่รู้อะไม่เคยสมัครบ.ไทยเลย สมัครแต่บ.ญี่ปุ่น ส่วนเรื่องงานล่ามก็ลองไปสัมภาษณ์ดู ถ้าไม่มีแววว่าน่าจะล่ามได้เค้าก็ไม่รับเองแหละ ไปสัมภาษณ์ยังไงก็ได้ประสบการณ์สัมภาษณ์ แต่กล้ารับล่ามด้วย N3 แสดงว่าเนื้องานก็ไม่น่าจะยากมาก เพราะตำแหน่งล่ามปกติส่วนมากจะรับที่ N2 ขึ้นไป ลองไปสัมดูก็ได้ งานล่ามก็มีหลายประเภทยากง่ายไม่เหมือนกัน

เรียกเงินเยอะๆไปก่อน จริงๆ

>>152 ญี่ปุ่นนี่เรียกเงินเยอะเว่อแบบที่ตัวเองยังไม่ค่อยมีของจะพรีเซนต์เค้านี่จะถูกกาหัวเอาง่าย ๆ เผลอ ๆ จะไม่ได้งานเลย ให้เรียกแบบดูมีความเป็นไปได้แล้ว on top นิดนึงเผื่อเค้าต่อลงจะดีกว่า

กูเคยเห็นคนเรียกเว่อ แต่คนนั้นคือ n1 +มีประสบการณ์ล่ามมา 10 ปี + อันนี้คือมีสกิลพอจะพรีเซนต์ตัวเองได้ก็เรียกได้แหล่ะ อยู่ที่ว่าญี่ปุ่นจะมองยังไง จะให้มั้ย แต่ถ้าตำแหน่งจูเนียร์แบบ coordinator นี่ไม่แนะนำนะ

ตอนสมัครกับตอนสัมไม่บอกว่าเป็นซีเนียร์ แต่เมล job offer ตำแหน่งซีเนียร์เลย คือปกติหรอ

วัยทำงาน หาแฟนจากไหน เอาเวลาที่ไหนไปจีบสาว ถ้าไม่กินกันเองในบริษัท​

>>155 กูไม่หาแล้ว ปลง

>>155 แอพหาคู่

>>154 บางบ.จะมีโครงสร้างเงินเดือนระบุว่าถ้าเรตเท่านี้ชื่อตำแหน่งจะต้องเป็น senior, asst manager, manager โดยไม่เกี่ยวกับเนื้องาน หรือไม่ก็เค้าเห็นศักยภาพเลยอัพให้ ลองถามเหตุผลเค้าดูสิ

>>158 ขอบคุณ แต่เงินเดือนที่นี่เรียกไปยังจูเนียร์อยู่เลย เพิ่มจากเรทจบใหม่นิดหน่อย เพราะประสบการณ์จากที่เก่าไม่ถึงปีด้วยเลยงงน่ะ

อยู่ในช่วงคิดวนอยู่ในหัวว่าออกดีไหมนะ แต่งานระดับกู บออื่นจะรับหรือเปล่า ช่วงเศรษฐกิจแบบนี้จะออกดีไหมนะ กูรู้สึกเหมือนอยู่ที่เดิมแล้วทุกอย่างตายสนิท ดีแค่เพื่อนร่วมงาน แต่งานคือตายไปเลย แนวงานเดิมซ้ำๆเพราะเจ้านายไม่ชอบให้คิดอะไรเอง ต้องตามสั่งเท่านั้น ยิ่งมารู้ว่าเงินเดือนน้อยกว่าเด็กเข้าทีหลังเป็นปีแต่ตำแหน่งเดียวกันก็ยิ่งได้แต่คิดวนไปเรื่อยๆ อ่า...

Youre not alive just to work, pay bills, and lose weight.

ทำไมเดี๋ยวนี้ออฟฟิศชอบทำแบบ open office อึดอัดชิบหาย ไม่มีสมาธิทำงานเลยอ่ะ เงยหน้ามาก็เจอคน หันไปทางไหนก็เจอแต่คน คิดงานไม่ออกเลย เสียงคุยกันอีก มันไม่เหลือพื้นที่ส่วนตัวให้เราบ้างเลบอ่ะ อยากกลับไป wfh แล้ว เห้อ

>>162 ใครไม่ชอบ partition บอกว่าเหมือนคอก กูนี่ชอบมากรู้สึกเป็นส่วนตัวดี ดีใจที่บ.ตัวเองยังเป็นโต๊ะแบบมี partition

>>163 บวก แม่งไม่เข้าใจหัวอกคนที่ต้องตั้งสมาธิถึงจะทำงานได้มั่งเลย เอาใจแต่พวกชอบ communicate ทำไมไม่มีให้เลือกวะ

กูว่าเรื่องสื่อสารมันข้ออ้างบริษัทว่ะ ความจริงคือโต๊ะมีที่ส่วนตัวเยอะมี partition มันกินที่ ทำให้พื้นที่สำนักงานมันต้องเยอะตามไปด้วย

>>160 ตบบ่าเพื่อนโม่ง

โม่งคนไหนทำงานในธุรกิจที่กระทบหนักจากโควิดมั่ง มีวางแผนอนาคตไว้ยังไงกันบ้าง
ของกูธุรกิจการบินนี่โดนแบบเต็มๆ โดนเป็นรายต้นๆแถมน่าจะเจออาฟเตอร์ชอคไปอีกนานเป็นปี
โชคดีที่บ้านพอมีสมบัติเก่าพอมีอันจะกินอยู่ ถ้าตกงานจริงๆคงพอจะใช้แค่คชจ.ส่วนตัวอยู่ได้นานพอสมควร
ตอนนี้คิดไว้หลายอย่างมาก ถึงจะไม่ล้มแต่ก็คงไม่ก้าวหน้าไปอีกหลายปี
ถ้าออกมาสภาพแบบนี้หางานใหม่คงยาก แต่ก็น่าจะมีลู่ทางใหม่ๆเกิดขึ้นพอสมควร

>>160 เคยเจอสถานการณ์แบบนี้แต่หัวหน้าเพิ่มเงินให้ (เท่ากับเด็กใหม่) ก็ยังคิดอยากออกตลอำ แต่บริษัทดันมาเจ๊งก่อน

>>164 สมัยนี้แม่งอะไร ๆ ก็แบบต้องสื่อสาร ๆๆๆๆๆ สื่อสารทั้งนอกงานและในงานอ่ะ คือเหมือนอยากให้คนสนิทกันเลยให้นั่งเป็นโต๊ะยาวแล้วมี notebook คนละเครื่อง จะได้คุยกันง่าย ๆ ไอ้พวกชอบคุยก็ชอบอยู่ละไม่เหงาดี แต่แบบกูจะประสาทแดกแล้วอ่ะ นั่งตรงกลางด้วยแวดล้อมไปด้วยผู้คน คือใส่หูฟังก็แล้วนะ แต่เวลามีคนจะคุยกับเรา เราก็ต้องถอดมาฟังอยู่ดีไง ซึ่งพอมันเป็น open office อ่ะ คนเค้าจะมาคุยกับเรามันก็ไม่ได้มีแต่เรื่องงานละ เรื่องส่วนตัว อยากเม้าท์เค้าก็คุย มันเลยรู้สึกว่าตัวเราต้องพร้อมสนทนากับคนอื่นตลอดเวลาอ่ะ ซึ่งเหนื่อยมาก กูคิดงานไม่ออกเลยอีเหี้ย

แต่ส่วนหนึ่งก็อย่างที่ >>165 บอก แบบ open office โต๊ะยาวโง่ ๆ ตัวนึงกับเก้าอี้หลาย ๆ ตัว ก็นั่งกันได้เยอะล่ะ อัด ๆ กันเข้าไป ถ้าทำคอกใช้พื้นที่เยอะกว่า

กูแม่ง ทั้งๆ ที่งานก็ยังมีทำ(หนักขึ้นอยู่เหมือนกัน) เงินเดือนก็ไม่โดนลด ก็ยังอยากจะออกจากงานว่ะ อยู่ตัวคนเดียวแล้วเหงามาก เฝ้าเพ้อว่าจะไปสร้างเนื้อสร้างตัวอยู่จังหวัดเดียวกับแฟน ยอมลดเงินเดือนตัวเองครึ่งนึงเลยถ้าได้อยู่ด้วยกัน แต่เอาเข้าจริงแม่งกลัวว่ะ เสี่ยงชิบหาย หนี้ธนาคารยังมี แต่ก็สลัดความคิดอยากออกจากงานไปไม่ได้เลย ว้าวุ่นมากจนรำคาญตัวเองอ่ะช่วงนี้

>>170 https://fanboi.ch/801/
ลองไปปรึกษาห้องนี้ดู ขนาดพวกเค้าไม่มีเพื่อน ไม่มีสังคม ไม่มีงาน ยังมีความสุขได้เลย

>>169 ของมึงยังดีนะใส่หูฟังได้ ของกูไม่ได้ว่ะ ผู้ใหญ่ที่นี่ conservative สัสๆ ฟังเพลงไปด้วยทำงานไปด้วยเหรอ ฝันไปเหอะ ความจริงกูก็ไม่ได้อยากฟังเพลงในที่ทำงานเลยนะ เสียงคนคุยกันบ้างก็ยังพอทนไหว แต่ตอนนี้ที่เจอคือคนต่างชาติที่มาใหม่ คุยโทรศัพท์ทั้งวันและคุยเสียงดังมากกกกก โคตรรำคาญและเสียสมาธิ

>>172 นึกถึงงานที่เก่าหัวหน้ามาบอกว่าอย่าฟังยูทูปตอนทำงาน กูอย่างช๊อคที่มีบริษัทไม่ยอมให้ฟังเพลงระหว่างทำงานด้วย(งานสายครีเอทีฟ) ก็คิดอยู่ว่าอยู่ยากละ สุดท้ายก็ออกจากปัญหาสะสม จ่ายเงินช้า สวัสดิการไม่มี เพลงก็ยังไม่ให้ฟัง

>>173 งานครีเอทีฟน่าจะฟังได้นะ แต่อย่างงานกูกูเข้าใจได้นะที่ผู้ใหญ่จะไม่ให้ใส่หูฟัง เพราะนั่งๆ ก็จะมีคนเข้ามา consult โน่นนี่นั่น ใส่หูฟังบางทีน้องๆ เดินมาหาก็ไม่กล้าเรียก หรือเรียกแล้วแต่ไม่ได้ยิน แต่กูก็ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงดีกับมลพิษทางเสียงที่เจออยู่ทุกวันนี้ว่ะ รำคาญมากๆๆ

ขออัพเดต​ >>150 คือไปสัมงาน Coordinator​ มาแล้วไม่น่ามีปห.อะไร​ แต่งานล่ามคือโป๊ะมาก​ คือบ.ยังไม่เสร็จเจ้านายคนญป.เลยนัดสัมร้านกาแฟ​ พอไปถึงก็ให้เราพูดอะไรก็ได้เราก็แนะนำตัวบลาๆๆๆ​ เค้าบอกพูดอีกอะไรก็ได้​ เราก็ถามเรื่องงานในบ.อะไรงี้​ ก็สื่อสารกันปกติดูแล้วน่าจะเวิร์กแต่เค้าดูไม่เปนทางการเราเลยเผลอปล่อยมุขบ้างอะไรบ้าง​ เค้าก็หัวเราะแล้วก็บอกชิสึเรเน๊เราก็แบบขอโทษค่ะๆ​ อันนี้ไม่รู้ว่าเค้าซีเรียสหรือป่าว​ เผลอตัวอะ​ TT​ แล้วก็จะเปนคนแมนๆ​ ลุยๆ​ หยาบๆ​ ดูน่ากลัวอะ​ แบบพูดตรงมาก​ พูดถึงคนที่เคยสัมให้ฟังว่ามีคนจบฬ.มาสัม พรีเซนต์ตัวเองว่าได้เอ็นสูง​อะไรงี้​ เค้าก็บอกว่าแต่ถ้าสื่อสารไม่ได้ก็เท่านั้น​ ต่อให้หัวดีจบมอไรไม่สนอะ​ไม่จำเปนต้องอวด ขอแค่สื่อสารได้เปนพอ​ เราก็แบบเออออไป​ นั่นสินะคะบลาๆ​ คือพอถึงตรงอธิบายเนื้องานในบ.​ มันเริ่มมีแกรมม่าและศัพท์ที่ฟังไม่ทันเค้าใส่แมสและก็พูดเรวตามปกติของคนญป.มั้ง​ และตัวเรายังอ่อนด้อยนัก​ พอจบเค้าก็ถามเข้าใจกี่เปอร์​ เราก็บอก​ 50% เค้าบอกอย่างงี้จะไหวปะเนี่ย​ เข้าใจแค่นี้เวลาไปแปลให้วิศวะก็คือเหลือ​ 0​% นะ​ เสร็จแล้วเราก็ถามต่อพยายามบอดว่าเราตั้งใจอยากเรียนรู้และสนใจงานไรงี้​ แต่พอเค้าเริ่ทอธิบายลงลึกแบบด้านการตลาด​ มาเปนผลเปอร์เซนไรไม่รู้เราโง่เลขอยู่ด้วยด้วยไม่รู้เรื่องไปกันใหญ่​ เค้าถามว่าเข้าใจปะแล้วเราไม่เข้าใจไงมีอยู่ตรงจุดนึงเค้าเลยอธิบาย​ แต่เราก็ยังงง​ เค้าเหมือนต้องอธิบายซ้ำสามสี่รอบ​ จนเค้าพูดว่าทำไมแค่นี้มึงไม่เข้าใจวะ​ นี่มันง่ายมากเลยนะเนี่ย​ เราแบบในใจคืออิแบบเอ้าก็กูไม่รู้​ ฮืออออ​ ไหนบอกไม่เข้าใจให้กูถามเพราะถ้าปล่อยไม่เข้าใจจะแปลไม่ได้แปลผิดๆ​ ทีงี้เหมือนจะจบละเค้าก็เกบสมุดอะไรเรียบร้อย​ เค้าถามเข้าใจกี่เปอร์ เราบอก​ 20% เค้าแบบเค้าบอกโอ๊ย​ แย่แล้วเนี่ย​ อย่างมึงจะไหวเร้อ เข้าใจแค่นี้​ เราก็แบบ... ถึงตอนนั้นในใจ​ คือไม่กล้าพูดว่าจะพยายามแล้วอะเพราะเริ่มกลัวจริงๆ​ ว่าขืนกูไปทำกะเค้ากูจะทำได้มั้ย​ แค่นี้กูยังไม่เข้าใจเลย​ ใจกูไปหมดละไม่กล้าทำตัวกระตือรือร้นเท่าไร​ แต่ก็แบบเก็บอาการค่ะๆ​ ไป​ สักพักเค้าพูดศัพท์​อะไรไม่รู้มาอีก​ เราก็งงอีกจ้า​ เค้าแบบถอนหายใจเฮือกแบบใหญ่มาก​ แล้วส่ายหน้าเพราะเอาสมุดที่เก็บไปแล้วหยิบมาเขียนให้เราอ่านอีก​เราถึงเข้าใจ​ ก็จบกันไป

พูดตรงๆ​ คือเปนครั้งแรกเลยอะที่สัมงานกะคนญป.​ เข้าใจแหละว่านายคนญป.​ คือมีเปนงี้อยู่แล้ว​ แต่พอเจอจริงแบบกลับมาร้องไห้เลยอะว่าทำไมกูโง่จัง​ โดนเค้าถอนหายใจ​ ส่ายหน้า​ แล้วด่าเหมือนมึงมันโง่​ ง่ายๆ​ แบบนี้มึงไม่เข้าใจวะ​ กูนี่กลับมาอ่านหนังสือรัวๆ​ เลยอะกะว่าคราวหน้ากูต้องเข้าใจกว่านี้ให้ได้​ ฮืออออออออออ​ แล้วคือเค้าก็ไม่ได้ตั้งเกณฑ์​รับไว้สูงนะ​ คือขอ​เอ็นสามขึ้น​ ให้เรตเต็มที่​ 25000 แต่กูคงไม่ได้หรอก​

>>175 โอ๋ๆพี่โม่ง หาของอร่อยแดกเยียวยาใจไปก่อน

>>175 คนญี่ปุ่นไม่ได้เป็นแบบนั้นทุกคน มึงพลาดตรงที่ไปสมัครบ.ไก่กามากกว่าว่ะ กูบอกรุ่นน้องเสมอว่าให้ไปสมัครบ.ใหญ่โต (ถ้าโปรไฟล์ดีพอ) บ.พวกนี้เค้ารู้เลเวลงานตัวเอง รับสมัครตามเลเวล ไม่ใช่ตามความรู้สึกส่วนตัว อคติกับ JLPT เลยรับ N3 ทั้งที่งานยาก (สงสัยกะจะกดเงินเดือน กูบอกเลย) ที่สำคัญบ.ใหญ่โตคนญี่ปุ่นมีประสบการณ์เค้าจะใช้งานล่ามเป็น รู้ว่าพูดยังไงล่ามจะเข้าใจ พี่ล่ามเลขาที่บ.กูเก่งมากๆๆๆๆๆ กูให้ N0 เลยเอ้า 555 (แอดวานซ์กว่า N1) แต่ถึงอย่างนั้น เวลาประธานพูดให้ล่ามแปล เขาก็ปรับโหมดให้ล่ามฟังเข้าใจและแปลได้ ไม่ได้พูดไปตามธรรมชาติแบบเวลาพูดกับ 日本人同士 พวกงานบ.เล็กๆ น่ะเหมาะกับคนที่เทพแล้ว พร้อมจะรับมือกับพวก unprofessional พร้อมจะรับทุกสถานการณ์ แต่ถ้าไม่ ถ้าเราเองนี่แหละที่ยัง 未熟 ซะเอง ควรทำบ.ใหญ่ก่อน ควรไปเรียนรู้ความ professional จากบ.ที่มันเป็นเรื่องเป็นราวก่อน

>>177 แต่เท่าที่ฟังกูว่าเลเวลมึงน่าจะยังเป็นล่ามไม่ได้ อีกอย่างบ.ใหญ่ๆ ส่วนมากก็รับล่ามที่ N1-N2 แนะนำให้ทำงานแนว Japanese speaking ไปก่อน

>>176 แดกไม่ลงเลยมึง​ ฮืออออออ​ กอดๆ
>>178 ขอบคุณมากแก​ ตั้งใจฝึกฝนหางานต่อไป​ ฮึบ

>>179 เป็นกำลังใจให้ นี่อยากได้ญปมากเลยแต่ยังไม่มีแพชชั่นมากพอ อยากไปอีกประเทศนึงมากกว่า บางทีเธอไม่ได้ที่นี่ เพราะจะได้บอที่ดีกว่านี่ก็ได้นะ

โม่งพูดญี่ปุ่นฝึกสกิลการสื่อสารกันยังไงบ้างอ่ะ ถ้าไม่ได้มีญี่ปุ่นอยู่ในบอให้พูดด้วย

>>181 เพื่อนส่วนใหญ่ก็ศึกษาเอาจาก jav นะ

>>175 บอกเลยจากที่ทำงานบญี่ปุ่นมา เขาจงใจลองเด็กหลายๆประเภทด้วย ว่าเอาจริงๆได้หนักสุดแค่ไหน น่าจะรู้ตั้งแต่ตอนเมิงบอก50%แล้วว่าทำไม่ได้
ยิ่งทำงานโรงงานด้วยแล้วศัพท์เฉพาะทางมีเยอะแน่ๆ ส่วนมากถ้ารับเด็กใหม่เขาจะรู้เลย แล้วปรับการพูดให้เข้ากับเด็กใหม่ ไอ้นี่มันไม่เอาเด็กอยู่แล้ว มันแค่เรียกมาลองสัมดู เชื่อกูสุดท้ายมันก็ไปจ้างพวกโหดๆเก่งๆ ไม่ต้องคิดมาก

>>183 กูว่ามันเผื่อฟลุ๊ก เจอเด็กจบใหม่เก่งๆ แต่ไม่รู้ราคาตลาด ถ้ามันอยากได้คนเก่งแบบโหดๆ จริงและมีกำลังจ่ายสูง มันไม่มาเสียเวลาสัมฯ เด็กจบใหม่ N3 แบบนี้หรอก พวกบ.เล็กๆ ส่วนมากก็แบบนี้แหละ หาทางเอาเปรียบสารพัด

พรุ่งนี้วันจันทร์อีกแล้ว...

แงงงง

แงงงง กูต้องนอนแล้วสินะ

>>184 ไม่รู้ว่ะ อันนี้ปสกกูตอนขยายโรงงาน ช่วงแรกๆคนมันไม่เยอะมาก หนักไปทางเด็กไลน์ คนทำเอกสาร/บัญชีเอาแค่ไม่กี่คน พอญปอยากได้ล่ามบชอยากประหยัดก็แนะนำให้หาเด็กจบใหม่ แต่ญปไม่อยากได้ก็แกล้งกวนตีนคนสัมไปเยอะมาก สุดท้ายไม่เอาเลย ไปจ้างล่ามนอก ครั้งละ4-5พัน(แต่จ้างบ่อยมาก) จนสุดท้ายก็ได้จ้างล่ามคนนี้เป็นล่ามประจำ และเงินเดือนแพงมากกก
คือมันมีญปที่คิดว่าไม่ใช่เงินตัวเองอยู่อ่ะ กูจะเอาดีๆ เก่งๆ แพงก็ไม่สน ถ้ามันจะจ้างเก่งๆจริงมันจ้างได้อยู่แล้ว แค่คนไทยไม่ยอมให้จ้าง ก็ต้องเล่นละครกวนตีนกันหน่อย อยากให้สัมกูก็สัม แต่กูไม่เอานะ

เงินเดือนไม่พอแดก ทำอะไรเสริมดีวะ

ทำไมคนในออฟฟิศกูเป็นพวกextrovertเยอะขนาดนี้ อยู่ด้วยนานๆละพลังงานหมด ฮือ

>>190 ของกูก็เป็น แต่กูโดนหลอมโดยไม่รู้ตัว กลายเป็นครึ่งอินโทรครึ่งเอ๊กโทรไปเฉย ใช้ชีวิตง่ายขึ้นเยอะ

>>189 ปลูกผักแดกเอง ปรับความคิด กินเพื่ออยู่ ไข่มื้อละลูกมีงก็อยู่ได้

>>189 part time event รับงาน งาน freelance ต่างๆที่ wfh ขายของออนไลน์มือสอง

>>191 ดีนะ กุก็คิดว่าถ้าปรับตัวแบบครึ่งๆได้คงดี นี่แบบคนอื่นเวลาพูดกันเหมือนแย่งกันพูดละกุปวดหัว

>>190 เหมือนกันมึง อยากจะร้องไห้ พูดทั้งวันอ่ะ กูไม่มีสมาธิเลย แบบจะฟังเพลงเขาก็จะคุยกับกู เหมือนต้องให้ attention เกือบตลอดเวลา กินข้าวยังกินสงบ ๆ ไม่ได้เลย เหนื่อยมากจนไม่อยากตื่นมาทำงาน ไม่มีใครเข้าใจ

>>192 เหมือนจะง่ายนะ แต่เคยกินแค่นั้นแล้วเป็นลม สารอาหารมันไม่พอจริงๆว่ะ

>>195 เออ ละพอกุไม่พูดด้วยก็มางอแงทีหลังอีก ไม่ใช่ไม่อยากคุย แต่บางทีก็เยอะไป ฮ่วย

มีใครชอบหลบไปอู้งานในห้องน้ำแบบกูบ้างป่าววะ
เวลากูทำงานแล้วเครียดๆหรือเบื่อๆ บางทีก็หลบเข้าไปแอบหลับในห้องน้ำ ส่วนมากจะพิงหัวกับผนังห้แงน้ำแล้วหลับ แต่วันไหนแม่บ้านทำความสะอาดพื้นเสร็จแล้วยังไงมีใครใช้กูก็เอนหลังนอนเลย พอดีห้องน้ำที่ออฟฟิซกูค่อนข้างกว้างแล้วก็สะอาดอยู่

>>198 เพื่อนล้อแน่นอน

>>191 เหมือนกูเลยโดนหลอมไม่รู้ตัว เดี๋ยวนี้มีความสุขมากเพราะก็ยังชอบอยู่กับตัวเองคนเดียวเงียบๆ มากที่สุดเหมือนเดิม แต่เพิ่มเติมคือไม่ทุกข์ทรมานเวลาต้องไปปาร์ตี้แฮงก์เอาต์เหมือนสมัยก่อนละ ปรับตัวปรับใจปรับความคิดได้ชีวิตก็มีความสุขขึ้นเยอะ

>>200 บอกบุญทีปรับตัวยังไงวะ ทุกวันนี้กูทรมานกับการไปแฮงก์เอาต์กับที่ทำงานมากมึง แบบเค้าชวนไปดื่มก็ไม่อยากไปอ่ะ เคยลองฝืนไปคืออยากจะร้องไห้อยากกลับบ้าน

ห้องพักที่ไม่มีที่จอดรถ(มอไซต์) เพื่อนโม่งหาที่จอดกันยังไง

กูเป็น Introvert กูพอไปกินข้าวนั่งคุยกับเพื่อนที่ทำงานได้ถ้าไม่บ่อยจนเกินไป แต่ถ้าต้องไปเที่ยว ตจว. ค้างคืนรู้สึกมันเยอะไป
ปัญหาคือบางทีเราก็ไม่ได้ชอบทุกคนในทีม แล้วถ้าไปแล้วดันต้องไปนั่งใกล้ๆคนไม่ได้ชอบมันก็ไม่มีอะไรคุยและไม่อยากคุยด้วย

ถามหน่อยนะ รพ.รัฐที่ไหนออกใบรับรองแพทย์ราคาถูกไม่แพงบ้าง จะเอาไปสมัครงาน

ระหว่างรพ.ตากสิน กับ ราชเทวี อะไรถูกกว่ากันหรอ

>>205 แก้ ราชวิถี สิโอ้ย

>>201 เวลานัดกันจะต้องมีตัวฮาตัวจ้อไปด้วย ให้คนนั้นทำหน้าที่เอนเตอร์เทนไปเราจะได้ไม่เหนื่อยต้องคอยหาเรื่องคุย ยิ่งคนไปเยอะเท่าไหร่ยิ่งดีเค้าจะไม่ค่อยมาสนใจอะไรเรามาก ไม่ทันสังเกตว่าเราเงียบ พยายามไหลไปกับบรรยากาศอย่าไปคิดอะไรเยอะแยะ อย่าคิดว่าเบื่อๆๆๆ ทรมานๆๆๆ อยากกลับๆๆๆ ยิ่งคิดมันจะยิ่งตอกย้ำตัวเอง (เมื่อก่อนกูชอบคิดแบบนั้น)

ไปสัมภาษณ์งานมากับผู้บริหารเป็นฝรั่ง ภาษาอังกฤษกูงูๆปลาๆมาก บางทีต้องให้เลขาเขาช่วยแปลว่าเขาพูดอะไร แต่ผู้บริหารเขานิ่งมาก ดูไม่ออกว่าสนใจกูหรือไม่เอากูแน่ๆ แต่คือคุยกันนานมาก ประมาณชั่วโมงครึ่งได้ ถามเกี่ยวกับงานที่ผ่านมาของกู ให้เล่ารายละเอียดลึกๆ กูแก้ปัญหายังไง กูก็ดำน้ำไปตะกุกตะกักไป อย่างน้อยก็ใจชื้นล่ะวะที่เขาไม่บอกว่าพอเถอะ แล้วไล่กูกลับบ้านตั้งแต่กูเดดแอร์กับคำถามของเขาไปหลายรอบ แล้วพวกคำถามแพทเทิร์นในเน็ตคือไม่มีเลย ยิงมาเรื่องงานที่เคยทำกับวิธีแก้ปัญหาล้วนๆ

กูแอบอยากรู้ว่าที่คุยกับกูนานๆนี่คือเขามีวี่แววจะรับกูป่ะ เพราะกูก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองว่าถ้าเขาไม่โอเคในระดับหนึ่งคงไม่คุยกับกูนานขนาดนี้ แต่ก็ไม่ถามเรื่องเงินเดือนที่เรียกหรือบอกสวัสดิการอะไรเลยซักอย่าง กูก็ใจแป้วว่ะ อยากได้งานแล้วอะดิ

>>208 กูทำงานกับทีมฝรั่ง บ ข้ามชาติมาหลายปี ไม่รู้ของที่อื่นยังไงนะ แต่ บ กูพวกเรื่องเงินเดือนกับสวัสดิการคือให้ทาง HR จัดการ ทางเมเนเจอร์แค่ดูว่าอยากจะรับคนนี้มั้ย

>>209 ไม่รู้ดิ กูเข้าไปตั้งแต่สิบโมง ออกมาก็เกือบเที่ยงแล้ว ทีแรกกูนึกว่าจะแค่ครึ่งชั่วโมง แต่แม่งลากยาวมาขนาดนี้คือกูพอมีหวังป่ะวะ บางคนก็ว่าสัมภาษณ์งานนานๆนี่คือเป็นสัญญาณที่ดีว่าเขาสนใจมากๆเลยถามเยอะ แต่บางคนก็ว่าคุยนานๆไม่ดี เหมือนพยายามจะหาชอยส์ตัดคุณออกให้ได้อะ เลยแอบอยากรู้ว่าเขาจะรับกูมั้ย แต่อีกใจก็คิดว่าภาษากูกากเดนขนาดนี้ คนอื่นๆที่มาต้องเก่งกว่ากูแน่ๆคงไม่มาเอากูหรอก แล้วกูก็เดาท่าทางจากผู้บริหารไม่ได้เลยเพราะเขาโคตรนิ่ง ไม่ได้แสดงท่าทีว่าสนใจกูแต่ก็เสือกลากถามกูมายาวนานขนาดนั้น ถ้าไม่สนใจกูจริงๆน่าจะรีบตัดบทแล้วไล่กูกลับไม่ให้เสียเวลาเขาจะดีกว่ารึเปล่าหว่า

>>203 >>>/lifestyle/5047/878-883

report date นี่คือวันเริ่มงานปะโม่ง

อิงจากเอกสารสัญญาจ้าง please submit on the report date

>>212 วันรายงานตัว โดยทั่วไปคือวันเริ่มงานนั่นแหล่ะ แต่บางที่ก็ให้ไปรายงานตัว เซ็นสัญญา บลาๆก่อน แล้วเริ่มงานทีหลัง

บริษัทกูเป็นบริษัทฝรั่ง แต่ก็มีวัฒนธรรมแบบไทยๆเยอะ (ในทางไม่ดี)
เร็วๆนี้เปลี่ยน CEO เป็นคนอินเดีย แล้วก็เริ่มมี outsource งานไปบริษัทอินเดียผุดขึ้นมา
มีให้สัมภาษณ์พูดเป็นเชิงเหยียดว่าคนอินเดียเก่งเพราะสังคมการแข่งขันสูง พ่อแม่เคี่ยวเข็ญลูก แต่คนไทยไม่เก่ง
กูควรเตรียมย้ายดีมั้ยนะ เพราะกูเป็นพนักงานสัญญาจ้าง โดนไม่ต่อสัญญาก็ไม่ได้เงินชดเชยด้วย

>>214 คนอินเดีย ที่เจอๆคือแม่งสันดานขี้งก ถ่อย สถุลกว่าเจ๊กอีก ลูกอีขี้เหยียดเวอร์วังยันเหยียดเพศเลยนะมึง บ.เจ๊กอย่างน้อยๆคือเรื่องเงินๆทองๆที่แม่งงกนะ แต่คนอินเดียมาบริหารนี่แม่งถ่อยยันพฤติกรรมที่ทำกับ พนง.

>>214 อ่อ ยกเว้น ศรีลังกาไว้หน่อย อันนี้สันดานโอเคกว่าอินเดียมาก

>>214 พอจะอธิบายตัวสัญญาได้ไหมเพื่อน เรื่องค่าชดเชยกับพนักงานสัญญาจ้างนี่เข้าใจคลาดเคลื่อนกันเยอะอยู่ และเคสส่วนใหญ่จริงๆแล้วมีสิทธิได้รับค่าชดเชย

เจองูกับแขกให้ตีแขกก่อน

>>214 บริษัทกูเคยจ้างคนดูระบบ ตอนแรกใช้คนไทย มีปัญหาโทรคุยกันตลอดทุกอาทิตย์ ตลอดเดือนยิ่งสิ้นเดือนคุยเหมือนเป็นแฟนกัน
ตอนหลัง outsource ไปอินเดียเลิกคุยกันเลย เหมือนไม่มีคนดูระบบ กว่าจะติดต่อได้ พอติดต่อได้มันบอกให้ลองรีสตาร์ทเครื่อง เข้าแล้วออกใหม่ ทั้งๆที่มันเป็นที่ระบบ คือเขาทำผิดแต่ไม่รู้ตรงไหนเลยให้แม่งช่วยหา แต่มันไม่ช่วย เจอแม่งกวนตีนใส่ 5555
ไม่ใช่กูนะ คนอื่นในบริษัท

เกลียดอินเดียมากๆๆๆ

กูทำบ.ญี่ปุ่นนะ แต่นานๆ ทีจะต้องดีลกับคนอินเดียบ้าง เกลียดมันชิบหาย ตั้งแต่เจอมายังไม่เคยเจอดีซักคน มีแต่เหี้ยมาก เหี้ยน้อย กักฬระมาก กักฬระน้อยหน่อย ถ่อยและสถุนกว่าเจ๊กอีกเสียง เหยียดเพศนี่สุดๆ (กูผู้หญิง)

>>217 จำรายละเอียดไม่ได้แล้ว แต่มันออกไปทางเป็นลูกจ้างรายวัน หยุดก็โดนหักตัง ไม่มีสวัสดิการอะไรนอกจากประกันสังคม
และสัญญามันก็มีกำหนดวันสิ้นสุดชัดเจน ถ้าถึงวันหมดสัญญาแล้วเค้าไม่ต่อมันก็ไม่น่าจะได้อะไรชดเชยนะ เพราะในนั้นไม่ได้กำหนด
ส่วนถ้าเค้าให้ออกก่อนหมดสัญญาอันนี้อาจจะพอเรียกร้องอะไรได้อยู่ แต่ก็คงไม่ได้เยอะแบบพนักงานประจำ

กูก็เกลียดคนอินเดีย ไม่เคยเจอแบบทำงานร่วมกันนะเคยแต่โดนจีบ
ตอแรกกูก็เปิดใจไม่ตัดสินใครไปก่อน แม่งตื้อหนักมาก พยายามบังคับให้กูออกไปข้างนอกกับมันให้ได้ พอกูไม่ไปก็มาตัดพ้อใส่กู แฟนกันก็ไม่ใช่ รู้จักก็ไม่รู้จัก จะเอาแต่แชทๆทุกวัน กูบอกไปว่าไม่ชอบแชทก็มาว่ากูอีก
บางคนก็ทำตัวคุกคาม จะมาขอดูนู่นี่ บอกไม่ให้ก็ยังตื้อ ไอควาย มายาทอ่ะรู้จักมั้ย แล้วทุกคนที่เจอคือเป็นปัญญาชนมีการศึกษา วิศวกรเงินเดือนดีแต่ทักษะเข้าสังคมห่วยแตก เอาแต่ตื้อ ควย

>>223 บู๊บ โชว์มียัวร์

>>223 meme show bobs and pusi ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย

>>223 ใช่เลยมึง มันสิ้นหวังตรงที่พวกเหี้ยทุกคนที่เป็นคนอินเดียที่พวกเราเจอมันไม่ใช่พวกกุ๊ยข้างถนนไง มันคือพวกเอนจิเนียร์ พวกระดับปัญญาชนทั้งนั้น อีพวกนี้ยังเดนทรามขนาดนี้ พวกข้างถนนจะขนาดไหน เวลากูเห็นข่าวอินเดียทีไรหดหู่สงสารผู้หญิงอินเดียสัสๆ ความจริงเมืองไทยก็ไม่ได้เท่าไหร่อะนะ พวกสัตว์นรกเหี้ยเดนตายก็เยอะ แต่ยังไงก็ดีกว่าอินเดียแน่นอน ทุกวันนี้แค่ดีลงานเวลาพวกมันมาไทยบ้าง เจอกันที่HQที่ญี่ปุ่นบ้างยังพอทน ถ้าให้กูไป business trip ที่นั่นวันไหนกูคงยอมลาออกอะ

มีพาทไทม์กลางคืนช่วง 20.00-00.00 ที่ไหนให้ทำมั้ย

อยากเอาตีนยีหน้าอีติ๋วนาโป อยากเอาตีนยีหน้าอีติ๋วนาโป อยากเอาตีนยีหน้าอีติ๋วนาโป อยากเอาตีนยีหน้าอีติ๋วนาโป

>>227 ร้านอาหาร ผับ บาร์?

>>227 ถ้าร้านอาหาร 24 ชม. ก็มีนะ ลองหาในเน็ต หรือ app food delivery

>>227 งานประจำที่ทำตอนกลางคืนก็มี เอามั้ย

>>231 ลองแนะนำมาๆ

>>226 ทำเอากูอคติอินเดียไปเลย ตั้งแต่ไอ้เหี้ยขอดูรูปละ กูยังไม่อยากเชื่อว่านี่คุยกับปัญญาชนอยู่ เหมือนคุยอยู่กับเด็กเห่อหมอยเพิ่งรู้จักผู้หญิงแบบพวกคุขี้เงี่ยนยังไงยังงั้น พอมาเจอไอ้ขี้ตื้อกูก็พยายามไม่ตัดสินจากเชื่อชาติ ไม่วายสันดานขี้ตื้อพอกัน

เหมือนสมองส่วนประเมิณสถานการณ์ของแม่งพังอ่ะ เหมือนมันไม่ได้เข้าใจเลยว่าการกระทำของมันโครตยัดเยียด น่ากลัว น่าอึดอัด จะเอาอะไรก็ต้องได้ บอกให้กูทำไรก็ต้องทำ ด่าแสกหน้าไปยังทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น คือบ้านมึงทำงี้กันปกติไม่ได้หมายความว่าผู้หญิงต่างชาติจะยอมรับเหมืนผู้หญิงชาติมึงนะ
ตอนนี้คือใครสัญชาติอินเดียกูบายหมดอ่ะ เติบโตมาในสภาพแวดล้อมแบบนั้นไม่แปลกที่มายเซ็ทจะเหมือนๆกัน อย่างมึงว่าอ่ะ ถ้าระดับปัญญาชนยังเป็นงี้พวกธรรมดากูคงรับไม่ได้อ่ะ ไหนจะเรื่องวรรณะ ตัวเหยียดเลเหี้ยเอ้ย แต่ยอมรับว่าเทคโนโลยีมึงเก่งจริง

วันนี้อยู่ดีๆ project manager line มาใน group บอกว่าเค้าต้องการรวบรวมข้อมูลว่าไตรมาสที่ผ่านมาใครทำงานอะไรไปบ้าง
คือของบริษัทกูมันจะมีบันทึกย้อนหลังหมดว่าใครทำงานอะไรในระบบแบ่งงานอยู่ แล้วเค้าก็ export ออกมาให้ดู
แล้วบอกว่าใครทำอะไรแต่ไม่ได้ใส่ หรือช่วงไหนไม่มีงานเพราะลาไปไหนก็ให้บอกเค้าด้วยภายในพรุ่งนี้เย็น
เดาว่าน่าจะทำเพื่อคัดคนที่ไม่คุ้มค่าจ้างออก ปัญหาคืองานที่กูทำหลายๆอย่าง เช่นช่วยคนอื่นเรื่องจุกๆจิกๆมันไม่ได้ใส่ในระบบ
ถ้าดูอิงจากของที่ใส่ไว้มันก็จะดูเหมือนงานกูน้อย กูก็เลยกลัวๆอยู่ว่าเค้าจะเอามาอ้างว่ากูทำงานได้น้อยแล้วหาเรื่องให้กูออกมั้ย
แต่อีกใจนึงก็อยากโดนให้ออกให้มันจบๆไปซักที ถึงเงินชดเชยน่าจะได้น้อยกับหางานใหม่ยาก แต่กูก็เบื่องานนี้มากๆจนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว

>>222 ถ้าสัญญาหมดแล้วไม่ได้ต่อ อดแค่ค่าเสียหายจากการเลิกจ้างเท่านั้น ค่าชดเชยตามกฎหมาย ถ้าทำงานครบ 120 วันกับนายจ้างเดิม ก็มีสิทธิได้รับ กรณีสัญญาจ้างกำหนดเวลาแน่นอนที่ไม่มีสิทธิได้รับค่าชดเชยตามกฎหมายจริงๆมันแคบมาก (คือเป็นการจ้างโปรเจ็คพิเศษในงานที่ปกติกิจการของนายจ้างไม่ได้ทำ ซึ่งเดี๋ยวนี้เลือกจ้างซับกันหมดแล้ว)

>>235 แต๊งมาก เดี๋ยวถ้าโดนจริงๆกูไปศึกษาละเอียดอีกที

ในโม่งมีคนขับ Grab ปะ ทำทั้งวันนี้เกิน 500-600 ปะ

>>237 วิ่งดีๆยังไงก็เกินพัน เกือนนึง3หมื่นทำได้จริง ตอนกุทำร้านอาหารได้ยินพวกฟุ้ดแพนด้าไลน์แมนคุยกันละอิจฉามาก

หรือมึงหมายถึงแกร็บแท็กซี่วะ 555555

>>239 แกร๊บฟู๊ด,เอ็กเพรสนี้แหละ พอดีอยากทำตอนเลิกงาน

เพื่อนโม่ง ช่วยกูตัดสินใจเรื่องนี้หน่อยสิ กูหนักใจมากเลย

เมื่อประมาณเดือนเมษากูตกงาน กูก็ร่อนใบสมัครหว่านแหสัมภาษณ์งานไปหลายที่จนได้งานตอนกลางเดือนพฤษภา ปัจจุบันก็ยังทำที่นี่อยู่ การทำงานที่ปัจจุบันค่อนข้างฟรีเรื่องเวลา ไม่มีตอกบัตรเข้าออก แต่ข้อเสียคือกูโดนตามตัวได้ทุกเมื่อ เช่นวันอาทิตย์ก็บอกให้กูเข้าหน้างานหน่อย แต่กูจะมาสลับหยุดวันอื่นก็ได้ไม่มีปัญหา สวัสดิการก็ทั่วๆไปอย่างประกันสังคม การันตีโบนัสหนึ่งเดือน เพื่อนร่วมงานก็นิสัยดีเข้ากันได้ ความก้าวหน้าในอาชีพมีมั้ย...บอกเลยว่าไม่มี เพราะเป็นบริษัทเล็กๆมีพนักงานอยู่ไม่กี่คน ตำแหน่งใหญ่กว่ากูก็เจ้าของบ.แล้ว กูชอบที่นี่เพราะใกล้บ้านด้วย เงินเดือนก็ดีพอสมควร

แต่พอดีวันนี้ทางบ.นึงที่กูไปสัมภาษณ์เมื่อเดือนเมษาตอบรับกูกลับมาแล้วว่าผ่านการสัมภาษณ์งานและนัดไปเซ็นสัญญา เป็นบ.ข้ามชาติใหญ่มาก มีความเป็นระบบระเบียบสูงและไม่เอาเปรียบกัน ความก้าวหน้าในอาชีพการงานสูง มีส่งดูงานต่างประเทศ ด้วยตำแหน่งกูนี่ต้องไปต่างประเทศแน่นอน ในออฟฟิศก็มีคนจากหลายๆประเทศ แต่แน่นอนว่าความกดดันก็สูงด้วย ถ้ากูปฏิเสธอาจจะไม่มีโอกาสแบบนี้เข้ามาในชีวิตเลยก็ได้ ใจนึงกูอยากไป แต่อีกใจก็ไม่อยากทิ้งบ.ที่กำลังทำงานอยู่นี้ว่ะ กูไม่รู้จะไปเจอสังคมที่ดีเท่าที่นี่มั้ย แต่กูก็อยากก้าวหน้าในชีวิตด้วยไง ส่วนเงินเดือนได้น้อยกว่าที่แรกนิดนึงแต่ไกลบ้านกว่า แต่กูคิดว่าอยู่นานๆไปกูคงได้มากกว่าที่แรกแน่นอน

สองที่นี้ให้เงินเดือนเริ่มต้นเกือบๆเท่ากัน แต่บ.ข้ามชาติกูมองว่ากูทำไปน่าจะได้คอนเนคชั่นกับประโยชน์เยอะกว่า แต่กูก็เครียดเพราะถ้ากูรับความกดดันไม่ได้ กูต้องออกแน่ๆ ฝรั่งเขาทำงานโหดเลยใช่มะ กูกังวล

>>241 ตัดสินใจยากตรงที่ไม่รู้หรอกว่าจะไปเจออะไรในที่ใหม่ ถ้าให้กูตอบแบบไวไวก็.. ก่อนอายุ 30 กูจะไป บ.ใหญ่ที่มีโอกาสเติบโตสูง หลัง 30 กูอยากอยู่ที่ทำงานที่สบายใจ

>>242 กูเพิ่ง 32 ตำแหน่งงานคือเมเนเจอร์ทั้งคู่ ต่างกันที่บ.แรกคือกูตันอยู่ตรงนี้แล้ว เงินเดือนคงขึ้นอย่างมากปีละ 1000 ข้อดีคือสบายใจใกล้บ้านไม่เครียด ชิลแบบชิบหายๆ สมมติว่ากูตรวจงานส่งรีพอร์ตเสร็จตอนบ่ายสามกูเดินกลับบ้านไปนอนดูหนังได้เลยไม่ต้องรอให้ถึงห้าโมงเลิกงาน สังคมการทำงานก็ดี ตอนเที่ยงสั่งหมูกระทะหรือปิ้งบาร์บีคิวแดกกันในออฟฟิศได้เลย แต่ข้อเสียก็คืองานแม่งไม่ค่อยเป็นเวลาและไม่เป็นระบบ แน่นอนว่าไม่มีค่าล่วงเวลา ค่ารถ หรือสวัสดิการอะไรให้นอกจากประกันสังคม เรียกหากูในวันหยุดค่อนข้างบ่อยด้วย ถึงจะสลับไปหยุดวันอื่นได้แต่ชอบมาแบบปุบปับไม่บอกล่วงหน้าอะ

ส่วนบ.สองคือบริษัทต่างชาติที่ใหญ่มากและกูยังสามารถโตในสายงานได้อีก ข้อดีคือสวัสดิการดีมาก เงินเดือนต่อให้น้อยกว่าที่แรกนิดนึง แต่กูก็คิดว่าการได้ร่วมงานกับคนต่างชาติแม่งคือประสบการณ์ที่ดีว่ะ แถมทำไปนานๆกูว่าเงินเดือนคงแซงที่แรกไปหลายเท่า ทุกอย่างเป็นระบบระเบียบ มีทุนฝึกอบรมส่งดูงานที่ต่างประเทศอะไรพวกนี้ด้วย กูชอบความชิลของที่แรกนะ แต่กูก็อยากก้าวหน้าและเติบโตได้มากกว่านี้ แค่กลัวจะรับความกดดันไม่ไหวน่ะสิ

>>243 ถ้างั้นกูว่ามึงควรไปที่สอง กูว่ามึงอิ่มตัวกับที่แรกแล้วล่ะ ที่สองอ่ะมึงอยากไปอยู่แล้ว แค่มีความกังวลล่วงหน้า ซึ่ง ถ้าไม่ออกไปเจอก็ไม่มีทางรู้หรอกว่ามึงจะไหวไม่ไหว สู้ๆ มึง เช่ือมั่นในตัวเองหน่อย

เวลาเห็นคนอายุ 30 ต้นๆ เป็นผู้จัดการแล้วบางทีก็สมเพชตัวเองนะ กูยังเป็นสตาฟต๊อกต๋อยอยู่เลย แต่ก็ติดในความสบาย รายได้ทุกวันนี้ก็พอใช้ (ฐานภาษี 20) ทำงานไปตามหน้าที่ ความกดดันไม่สูง หลังเลิกงานคือเลิกเลย 100% ไม่มีใครมารบกวนเรื่องงานนอกเวลางาน ไม่ต้องคิดต้องเครียดเรื่องงาน ติดอย่างเดียวคือมันจะอายๆ หน่อยเวลาเจอคนอายุรุ่นเดียวกันหรือเด็กกว่าเขาเป็นเมเนเจอร์กันหมดแล้ว แต่ถ้าไม่คิดมากก็เรียกได้ว่าโคตรสบาย อีกอย่างกูก็โสดไม่ได้มีภาระอะไรด้วยมั้งเลยขี้เกียจทะเยอทะยาน

ปรึกษาหน่อยตอนนี้อายุ 22 จะซื้อรถมอเตอร์ไซค์คันแรก คราวนี้มีเงินพอซื้อจะมือ 2 ถ้าซื้อมือ 2 ควรเช็คอะไรบ้างและสภาพการใช้งานจะต่างจากมือ 1 มากไหม หรือควรรอเก็บเงินซื้อมือ 1 ไปเลยดีกว่า

>>246 เอาเงินสดที่เก็บไว้ซื้อมือสองไปวางดาวน์มือหนึ่ง ส่วนต่างที่เหลือผ่อนเอาไม่ดีกว่าหรองั้น แต่ถ้าไม่ชอบเป็นหนี้ ขี้เกียจคอยผ่อน มือสองเท่าที่กูเคยซื้อมาก็ดูไม่กี่อย่างอ่ะ(ไม่เชี่ยวชาญ) ขอดูเล่ม ต่อทะเบียนต่อ พรบ.แล้วหรือเปล่า มอไซค์ยังอะไหล่เดิมๆ หรือแต่งอะไรไปบ้าง บางคนดูเลขไมล์ว่าวิ่งน้อยวิ่งเยอะแต่กูไม่ค่อยเก็ตตรงนี้ สำหรับกูถ้าใช้วิ่งมาเยอะแต่มันไม่ได้มีปัญหาอะไรกูว่าโอเคกว่าแบบปล่อยทิ้งไว้ไม่ดูแล / บางเจ้าทำเอกสารโอนลอยไว้ให้ คือมึงเอาไปโอนชื่อเจ้าของรถที่ขนส่งได้ไม่ยาก ถ้าเป็นร้านที่เขารับมือสองมาขายต่ออีกทีส่วนใหญ่เขาจะเช็คสภาพ ทำความสะอาด ช่วยดำเนินเรื่องเอกสารให้ หรือบางร้านเห็นขนาดว่ามีบริการส่งด้วย ก็น่าจะสบายไปเยอะ

ขอไร้สาระหน่อย มีไอเดียพกบัตรอะไรที่ดีกว่าคล้องคอมั้ย ปกติชอบใส่เดรสไปทำงาน ไม่มีปก ไม่มีกระเป๋า คล้องคอแล้วรำคาญ แต่ถ้าไม่คล้องก็ไม่รู้จะพกยังไงดีให้ติดตัวตลอดเวลา เพราะที่บ.จะเข้าออกประตู ใช้ลิฟต์ เข้าห้องน้ำ ปรินท์งาน ต้องแตะบัตรตลอด

ยัดร่องนม

>>248 ใส่ในแขนเสื้อไว้ พอจะใช้ก็ชักออกมาเหมือนอาวุธลับ

>>250 นึกไม่ออกเลยว่าจะใส่ในแขนเสื้อยังไงไม่ให้มันตกอะ 555 แต่ก็ทำให้คิดต่อยอดได้ว่าใช้กระเป๋ารัดแขนแบบคนออกกำลังกายก็น่าจะเวิร์คอยู่ แต่ต้องมีคนที่ทำงานเห็นแล้วขำแน่เลยว่าทำอะไรของแกเนี่ย 555 ยังไงก็ขอบใจมากนะ
ปัญหาของเราคือคล้องคอแล้วสายมันบาดคออะ ลองมาหลายแบบทั้งหนัง เชือกถัก ผ้า ก็รู้สึกว่ามันระคายเคืองที่คออยู่ดี

>>248 ใส่เดรสแบบมีเข็มขัดแล้วก็เอาไปห้อยเข็มขัดเอา ถ้าขี้เกียจคอยดึงออกเวลาใช้คงต้องหาสายโยโย่ไว้ยืด แต่กูไม่รู้มันจะดึงกระโปรงรึเปล่านะ

>>252 เอ้อ เป็นไอเดียที่ดี ขอบคุณมาก

ใครเป็นโปรแกรมเมอร์ขอคำแนะนำหน่อย
คือตอนนี้จะเรียนเขียนโปรแกรม เรียนฟรีบนเว็บเนี่ยแหละ ทีนี้เพื่อนชอบบอกว่าเรียนทำไม ให้ไปทำโปรเจคจริงไปเลยเรียนไปก็ไม่ได้อะไร กูอยากรู้ว่ามันจริงป่าววะ คือจะลองทำโปรเจคนะแต่มันก็ว่างเปล่าอ่ะ ไม่รู้จะเริ่มอะไร เขียนอะไร ลอจิคยังไง เหมือนไม่มีอะไรในหัวเลย แต่พอไปเทคคอร์ส เพื่อนก็บอกว่าวิธีนี้ไม่มีประโยชน์อีก ต้องทำโปรเจคจริงแล้วค่อยไปหาว่าทำยังไง คือกูก็สับสน ไม่รู้ว่ามันต้องทำไง

>>254 วิธีเรียนรู้มันมีหลายวิธีอ่ะ วิธีแบบที่เพื่อนมึงบอกก็ใช้ได้แต่มึงต้องชอบทำชอบเขียนจริงๆนะ เพราะมึงจะขยันศึกษาหาวิธีแก้ปัญหาเอามาทำโปรเจคให้ได้ แต่ถ้ามึงไม่ได้ชอบขนาดนั้น แค่สนใจอยากเรียนอยากรู้ หรือไม่มีไอเดียว่าจะเริ่มยังไง ไปเทคคอร์สก่อนก็ได้ให้คนเขาชี้แนวให้แบบนี้จะดีกว่า

>>254 ขึ้นอยู่กับว่ามึงมีความรู้อยู่แล้วแค่ไหน และถนัดแบบไหนด้วย
เท่าที่อ่านเหมือนยังไม่ค่อยรู้มาก งั้นกูว่าลองเทคคอร์สหรือหาอ่านเองให้พอเข้าใจคร่าวๆก่อนทำโปรเจคดีกว่า

>>255 >>256 กูไม่รู้อะไรเลยชอบหาอ่าน doc แต่เพื่อนก็ชอบบอกว่ามันไม่มีประโยชน์ อ่านไปก็จำไม่ได้อ่านทำไม ให้ไปหาโปรเจคทำเลยแล้วพอทำไมได้ค่อยมาเกิ้ลหาว่าทำไง กูเก็ตพ้อยนะ แต่ให้เริ่มจากโปรเจคก็ไม่รู้จะเริ่มยังไงเหมือนกันอ่ะ แต่พอจะหาอ่านดอคก็บอกว่าไม่มีประโยชน์ไม่ต้องอ่านอีก ก็เลยสับสน

>>247 ขอบคุณมาก

มีใครทำกราฟิกปะมันควรจะเงินเดือนเท่าไหร่

>>259 สายนี้โดนกดเงินจะตายห่า แต่ requirements ครอบจักรวาล

>>254 เห็นด้วยกับคำตอบที่ว่าเรียนได้หลายวิธี แต่ละคนก็ชอบก็ถนัดไม่เหมือนกันด้วย ตอนนี้กูก็ฝึกอยู่เหมือนกัน กูซื้อคอร์สจาก udemy ดูไปลองโค้ดตามบทเรียนไปประมาณสิบคลิปจะเริ่มเบื่อ แต่พอจะเก็ทอะไรบางอย่างมาบ้าง กูก็จะเปลี่ยนมาเป็นตั้งโจทย์ให้ตัวเอง ทำอะไรคล้ายๆ กับที่คอร์สมันสอน แต่คราวนี้ไม่ได้พิมพ์ตามแล้ว ละพอติดปัญหาก็ย้อนกลับไปเปิดคลิป หรือไม่ก็เซิร์จหาเอา(เพราะจำไม่ได้ว่าคลิปมันพูดถึงเรื่องนี้ตรงช่วงไหน) ทำไปซักพักจะเริ่มตัน พอเจอว่าแค่นี้มันยังทำแบบที่ต้องการไม่ได้ ก็กลับไปดูวิดีโอในคอร์สต่อ สลับกันไปมาแบบนี้อ่ะ

>>259 กู 18k ทำทุกอย่างตั้งแต่ทำรูปวีเีโอเว็บไซต์ยันยกตู้เย็น

>>259 เมื่อปีที่แล้วได้ 33k ประสบการณ์สิบปี ตอนนี่ปลี่ยนสายงานแล้ว

>>263 เปลี่นไปทำไรอะ

จะไปสัมภาษณ์งานที่ที่100ของปีนี้ พรุ่งนี้ตอนบ่ายโมงครึ่งทุกคนอย่าลืมชูแขนขึ้นฟ้าส่งพลังให้กูได้งานด้วยนะ

>>265 \o/

>>265 รับพลังไป!!!

เพิ่งได้งานเมื่อต้นเดือน แต่อยากลาออกแล้วว่ะ เพราะที่ทำงานเดินทางไม่สะดวกมากๆ ตอนสัมภาษณ์คุยกันไว้ว่าให้กูไปประจำที่ออฟฟิศแถวๆทองหล่อ แต่เอาเข้าจริงๆส่งกูไปแถบๆแพรกษาเลย แล้วลง bts ต้องต่อมอไซเข้าซอยลึกมากๆๆๆๆๆๆๆ สองข้างทางเป็นป่าหญ้าสูงท่วมหัว ทีนี้กูเลิกงานกลับบ้านก็สองทุ่มละ ออกมาไม่มีคนเดินให้เห็น ไม่มีบ้านคนเลย ต้องเดินฝ่าป่าหญ้าไปราวๆห้านาทีถึงจะเจอหมู่บ้านคน มอไซก็ไม่มีวิ่งผ่าน แล้วสภาพแวดล้อมการทำงานก็ไม่โอเคซักอย่าง โต๊ะทำงานก็ไม่มีให้กู ต้องหอบโน้ตบุ๊คของตัวเองไปนั่งทำงานห้องประชุมมั่ง หรือโต๊ะว่างๆของคนอื่นที่วันนี้ไม่เข้ามาออฟฟิศมั่ง ของกินหรืออะไรก็ไม่มี แถมห้องน้ำก็อัตคัตโคตร เป็นห้องน้ำรวมชายหญิงอะ เหม็นบุหรี่กับเหม็นคาวมากๆจนกูอยากอ้วก กูอยากลาออกแต่ยังไม่มีงานใหม่รองรับ แถมยังไม่มีบ.ไหนติดต่อมาสัมภาษณ์อีกเลยซักที่ แถมกูอยู่มาจะครึ่งเดือนแล้วยังไม่เอ่ยเรื่องเอกสารทำประกันสังคมให้กูเลยว่ะ แต่จะให้กูอยู่กับสภาพแวดล้อมเน่าๆแบบนี้กูก็ไม่ไหวเหมือนกันล่ะ

>>268 มึงลาออกเหอะเชื่อกู อยู่แต่ที่ทีมีปัญหามันจะเพิ่มปัญหาให้มึงมากกว่า เก็บเงินสักพักแล้วลาออกเลย

>>264 web front-end dev

>>268 ถ้าไม่ไหวก็อย่าฝืน เรื่องประกันสังคมลองทวงก่อนดูอีกรอบดีไหม

แต่ที่เหี้ยนี่คือให้สูบบุหรี่ในห้องน้ำนี่แหละ ปกติเขาไม่ให้สูบไม่ใช่เหรอวะ ที่เก่ากูถ้ามีคนแอบสูบบุหรี่ในห้องน้ำนี่คือโดนนินทาแบบอยู่แทบไม่ได้อ่ะเพราะหัวหน้าเป็นผู้ชายที่สูบบุหรี่อยู่คนเดียวจากทั้งแผนก ถ้าได้กลิ่นบุหรี่ในห้องน้ำของแผนกนั้นก็รู้ตัวคนร้าย ส่วนแผนกอื่นมันชิลกว่าเสี้ยนตอนไหนก็สูบได้เลยขอแค่ทำงานได้ครบตามออเดอร์ก็พอ

>>265 ขอให้ได้งานดีๆนะเพื่อนโม่ง

>>266 >>267 >>272 อิสัส กุได้งานจิงๆ ขอบคุณพลังของทุกคนมาก คราวหน้ากุอาจจะมาขอใหม่ ขอให้โม่งยังอยู่จนได้ชูมือขึ้นฟ้าให้กูอีกครั้งนะ

>>273 ยินดีด้วยจ้า

>>273 ยินดีด้วย ขอให้แฮปปี้กับที่ทำงาน

ถามงานญป.หน่อยจิ​ เห็นบนๆ​ เคยคุยกัน​ ลังเลว่าจะทำงาน​แอดมินที่โรงงานตจว.หรืองานเซลล์โคที่กรุงเทพดีอะ​ งานโรงงานเค้าก็ดูอยากสอนงานเรา​ งานเซลโคเค้าก็บอก.เพิ่งตั้งมีโอกาสก้าวหน้าเร็ว​ เงินเดือนพอกันเพิ่งจบใหม่ไม่เคยทำงานเลย​ อันไหนจะเป็นใบเบิกทางดีกว่ากันอะ​ ขอคำปรึกษาหน่อย

ออกจากงานประจำมาสี่ปี ทำฟรีแล้นก๊อกแก๊ก เงินพอกินแต่ไม่พอเก็บ เพราะร่อยหลอลงทุกวัน
อยู่ๆ พี่ที่ทำงานเก่าไปเปิดบริษัทใหม่ แกมาชวนให้ไปทำ และเป็นสายงานเดิมของถนัดกูที่ห่างหายไปพอสมควร
เค้าบอกมึงโตแล้ว ไม่ให้ทำงานแบบเด็กๆแล้วนะ ต้องมาบริหารคน วางแผนงานแล้ว
เชี้ย แผลเก่ากูเลย ตอนทำบอเก่า กูเละเทะมากเรื่องจัดการคน เพราะลูกน้องมีแต่คนโตกว่า กูสั่งอะไรใครไม่ได้เลย ไม่มีบารมี
ปัจจุบันกูรักความอิสระแต่ไม่มีแดก กูรักช่วงเวลาที่กูว่างไปเดินนู่นนี่ ในขณะที่คนอื่นต้องทำงานอยู่ออฟฟิศ
แต่กูไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว มีเมียต้องเลี้ยงมีบ้านต้องผ่อนมีหมอนต้องกอด
เมียกูบอกว่า กูมีศักยภาพมากกว่านั้น ทำไมถึงยังทำงานที่เด็กจบใหม่ ก็ทำได้ (หมายถึงงานฟรีแล้น) นี่เค้าก็ยอมให้กูอินดี้มาตั้งหลายปีแล้ว
กูควรกลับไปทำงานประจำใช่ไหมวะเพื่อนโม่ง

ทำงานแล้วท้อมาก เพราะกุอายุน้อยสุดมนบอคนเลยไม่ค่อยเห็นหัวเหรอ

>>277 กูรู้ตัวเองว่าชอบการทำงานแบบฟรีแลนซ์มากกว่า ที่เคยทำมาช่วงนึงก็คิดว่าพอไปได้ แต่พอคิดว่าอยากมั่นคงขึ้น อยากปลดหนี้บัตร ซื้อบ้าน ก็ฝืนทำประจำมาได้หลายปีแล้ว (เงินเดือนตอนนี้พอผ่อนคอนโดได้ แต่อยากได้บ้าน) ทุกวันนี้ก็อยากออกจากงานประจำอยู่ ชอบเนื้องาน(สายเดียวกับที่ทำฟรีแลนซ์นั่นแหละ)แต่ไม่ชอบวิถีชีวิตเข้าออกออฟฟิศเป็นเวลา ภาระการเงินมันค้ำคอให้ต้องเข้าออฟฟิศอยุ่ทุกวัน ช่วงวิกฤติแบบนี้ยิ่งรู้สึกว่าต้องเกาะงานประจำแน่นเลย ที่รู้สึกได้แน่ๆ ชัดๆ เลยคือแฟนรู้สึกขอบคุณมากที่กูยังมีเงินเดือนช่วงพยุงช่วงที่เขาลำบากอยู่ตอนนี้

สถานการณ์แบบมึง กูว่าไปทำงานกับพี่เขาเถอะ ถ้ามันไม่ถูกจริตจริงๆ จะกลับมาเป็นฟรีแลนซ์ก็ยังได้ แต่อยากให้ลองก่อน อย่าเพิ่งปิดโอกาส อย่างน้อยๆ ก็ทำให้แฟนรุ้สึกว่ามึงเองก็อยากก้าวหน้านะ ให้เขาวางใจในตัวมึงได้ กูเชียร์ให้มึงอดทนทำงานประจำด้วยกัน ทั้งๆ ที่ใจกูก้อยากออกไปเป็นฟรีแลนซ์นี่แหละ

>>278 บางทีก็ไม่เกี่ยวกับอายุแต่เกี่ยวกับการวางตัว ต้องมั่นๆ มีความเป็นผู้นำ
กูหัวอ่อน ฟังมากกว่าพูด เป็นฝ่ายคล้อยตามคนอื่น ถึงจะแก้แล้วแต่ก็ไม่มีใครเห็นหัวเหมือนกัน 555(มีน้ำตาซ่อน)

>>277 ในความรู้สึกกูคือประเทศไทยไม่ค่อยให้ความสำคัญกับ career path ของคนที่ทำงานจนเชี่ยวชาญเป็น expert เท่าไหร่
มันเติบโตขึ้นไปได้แค่ในทางเป็น manager ที่ต้องคุมคนด้วยอย่างเดียว

ทำงานข้าราชการ+เล่นหุ้น vs ทำงานต่างประเทศ vs เล่นหุ้น พอเกษียณแล้วอันไหนมีกินมีใช้มากกว่ากันวะ?

>>281 เล่นหุ้นปีนี้มีกินมีใช้สุด ปลายปีน่าจะกลับไป 1600

>>276 ดีทั้งคู่ว่ะ ตจว มันก็เรื่อยๆชิลๆหน่อย (แต่แอดมินมันทำทุกอย่างคงไม่เรื่อยขนาดนั้น)

ส่วนตัวเชียร กทม นะ มันหาลู่ทางงานใหม่ต่อสะดวกก็อยู่นิคม ตจว ที่มันเดินทางเข้ากทม มาสัมภาษณ์ลำบากอะ

>>283 เซลล์โคโอกาสก้าวหน้าเยอะ หางานใหม่ง่าย รับสมัครกันให้พรึ่บ ถ้ามีประสบการณ์เยอะๆ เก่งๆ อีกหน่อยเงินเดือนสูงลิ่ว แต่เครียด เพราะเป็นงานที่ต้องรองรับลูกค้าและอยู่ตรงกลางระหว่างลูกค้ากับโรงงาน โดนทุกทาง อะไรก็กู มี issue เข้ามามิได้ว่างเว้น ส่วนงานธุรการแนวจุกจิกหยุมหยิม เงินเดือนตัน แต่น่าจะไม่เครียดเท่าเซลส์นะคิดว่า

เจ้านายชอบให้งานกูเยอะมาก เป็นงานที่ไม่เกี่ยวกับตำแหน่งจริงๆของกูเลยซักอย่าง เหมือนไม่อยากทำไรก็เอามาโยนให้กูทำหมดแล้วทำเหมือนกับว่ามันเป็นหน้าที่กูซะงั้น

คือให้ทำก็ไม่ได้มีปัญหาไรหรอก แต่เค้าทำเฟมืนกับกว่าพวกขี้ๆที่กูตามเก็บกวาดให้เนี่ยไม่มีคุณค่า ทำเหมือนว่ากูว่าง เหมือนกูไม่ได้ทำงานเพราะงานแม่งยิบย่อยจิปาถะมากๆจนเค้าจับใจความไม่ได้ว่ากูทำไรอยู่บ้าง กูทำตั้งแต่งานธุรการ ติดต่อประสานงาน เซล ทำโปรดักซ์ มาร์เก็ตติ้ง คือทำทุกอย่างจริงๆอ่ะ แต่ไม่มีใครมองเห็นคุณค่าเลย เค้าก็ยังไม่เห็นภาพว่ากูทำงาน เหมือนอยากได้ไรต้องได้เลย กูต้องทำเสร็จไปแล้วทั้งๆที่กูต้องมาหัวปั่นอยู่กับอะไรที่เค้าทิ้งไว้เนี่ย กูต้องเก่งขนาดไหนที่จะทำทุกอย่างเสร็จสมบูรณ์โดยที่เค้าไม่ได้สั่งวะ

แถมไม่ใช่หน้าที่กูด้วยนะแต่ตอนนี้ต้องนำทุกอย่างแล้ว ต้องคิดครอบคลุมทุกอย่างอ่ะ แต่กุเป็นพนักงานธรรมดาไง ถ้าจะให้คิดเองทำเองทุกออย่าง เตรียมงานเสร็จทุกอย่าง ทำทุกหน้าที่ ถ้าทำได้ขนาดนี้กูก็เป็นผู้บริหารไปแล้วป่ะ แล้วทำงานยันดึกต้องตื่นแต่เช้า เกินเวลาทำงานแต่โดนมองเหมือนไม่ทำงาน ไม่มีผลงาน ก็จับฉ่ายขนาดนี้จะให้กูมีผลงานอะไรอ่ะ กูเหนื่อย กูเริ่มหมดไฟแล้ว

>>285 ทำไมมึงไม่ท้วงถามเจ้านายไป

ฟรีแลนซ์คุยในนี้ได้มั้ยนะ กูเป็นฟรีแลนซ์มาตลอดจนอายุสามสิบ เวลาเห็นเพื่อนที่ทำงานบริษัทก้าวหน้าไปเรื่อยๆกูก็อดคิดไม่ได้ว่า เอ๊ะ หรือกูเลือกทางผิดวะ แต่พอคิดจะหางานบริษัทก็รู้สึกว่าชอบงานที่ทำอยู่ตอนนี้อยู่แล้ว กูควรไปตามทางของตัวเองต่อไปใช่มั้ย

>>287 ถ้าฟรีแลนซ์แล้วเลี้ยงตัวเองได้ไม่เดือดร้อนก็ทำต่อไปเถอะ กูอิจฉามึงจัง

>>287 ถ้าคิดว่าอีกสักสิบปีเห็นเพื่อนที่ทำบริษัทเป็นเจ้าคนนายคนแล้วจะไม่เสียใจก็ทำต่อไป

>>289 ทำไมกูคิดว่าฟรีแลนซ์มีโอกาสทำธุรกิจเองเป็นเจ้าคนนายคนมากกว่าพนักงานออฟฟิศวะ หรือเจ้าคนนายคนที่มึงว่าหมายถึงแค่เมเนเจอร์?

>>290 ฟรีแลนซ์มันคือการเป็นนายตัวเอง แต่มึงจะไม่มีลูกน้องไงถ้ามึงเป็นฟรีแลนซ์ตลอดไป ไม่มีการขึ้นเป็นหัวหน้าแผนกใดๆทั้งสิ้น ยกเว้นว่าจะไปทำธุรกิจของตัวเองอย่างที่มึงบอก

>>289 เป็นเจ้านายคนอื่นมันดีขนาดนั้นเลยเหรอวะ กูเห็นบอสกูหัวหมุนทั้งวันแถมความรับผิดชอบก็เยอะ พลาดทีมีเละ สู้เป็นฟรีแลนซ์รับผิดชอบแค่งานกับตัวเองก็พอ จะเอาหัวโขนมาแบกทำไมวะ

>>292 พนง.ออฟฟิศมักจะอิจฉาฟรีแลนซ์ ฟรีแลนซ์ก็มีส่วนที่อิจฉาพนง.ออฟฟิศไง เพราะต่างฝ่ายต่างมองแต่ส่วนดีๆของงานที่ตัวเองไม่ได้ทำ กูเป็นฟรีแลนซ์เห็นเพื่อนกูมีลูกน้องคอยเรียกบอสๆ กูก็คิดนะว่าทำไมเพื่อนกูยิ่งใหญ่ดีจังวะ แต่ถ้าถามว่าอยากออกไปจากตรงนี้มั้ยก็ไม่อ่ะ กูแฮปปี้กับการเป็นฟรีแลนซ์ที่สุดแล้ว ถึงบางทีจะอิจฉาเวลาพวกพนง.บริษัทได้โบนัสกันก็เถอะ

>>293 คนในอยากออกคนนอกอยากเข้า เรื่องปกติของทุกวงการ

>>294 วงวารแต่งงานก็เช่นกัน 555

โม่งเงียบ ไปเที่ยวกันเหรอวะ

>>296 โดนตัดเน็ต

>>296 หยุด 4 วันอยู่บ้านพักผ่อน แต่ไม่มี issue อะไรจะเม้ามอยเรื่องงานช่วงนี้อะ จริงๆ ก็มีแหละแต่ไม่อยากพูดถึง 555 ไม่อยากเอามาเป็นประเด็นในชีวิตละ อยากจะ ignore อย่างสิ้นเชิงละ

>>298 เหมือนกันเลย แต่กูกะว่าวันพุธค่อยมาบ่น ตอนนี้พยายามลืมๆอยู่ อยากเอาออกจากหัวไปก่อนช่วงวันหยุดยาว

>>299 จริง วันหยุดก็ปล่อยเรื่องงานไว้ที่ทำงาน วันพุธค่อยว่ากัน

เดือนนี้งานกูเผามากอ่ากกก แต่ใช้เวลา 4 เดือนแรกในการสร้างความเชื่อใจให้เขาไปแล้ว เขาเลยไม่เช็คงานกูเลย เย้ส

วันหยุดยาวผ่านไปไวเหมือนโกหก

>>302 จริง ; ;

คนที่ทำงานกูแม่งเป็นเหี้ยไร พอรู้ว่าทำได้ แม่งจิกหัวใช้กันจัง ขนาดสอนแล้วแม่งก็ยังไม่ทำเอง พอกูบอกไม่ว่างยังมาทำตาเขียวใส่อีก สัส เดี๋ยวแม่ชกให้ตาเขียวซะจริงๆเลย

กูเป็นหัวหน้างานแต่มีลูกน้องทำงานห่วยๆทำงานลวกๆจนงานเสียหายแล้วกูก็ต้องออกหน้ารับผิดแทนมันกับแก้ไขปัญหาให้แม่งตลอด งานตัวเองก็จะทำไม่ทันอยู่แล้ว
ตอนนี้เซ็งจนไม่อยากมาทำงานเลยว่ะ ไม่อยากเห็นหน้าแม่ง เห็นแล้วหงุดหงิด

กูกำลังจะได้เข้าไปทำงานประจำ หลังจากอยู่ทำฟรีแล้นมาพักใหญ่
ก่อนเริ่มงานเค้ามีปาร์ตี้กันหว่ะ ก็ดีได้ไปรู้จักเพื่อนร่วมงานก่อน แต่ไม่ถึงขั้นรู้ว่าใครทำอะไร ใครจะได้ทำกับเราหรอกนะ
แค่คืนแรกก็ทำให้กูนึกถึงเรื่องในอดีตสมัยทำงานประจำ การได้ทำงานร่วมกับคนอื่น ปาร์ตี้สังสรรค์
และอีกเรื่องหนึ่งคือ เพื่อนร่วมออฟฟิศที่เป็นผญ ห่าเอ๊ย เจอคนนึงแล้ว น่ารักดี ไม่รู้มีผัวยัง
รู้จักกันวันแรกก็เห็นตอนเมาเลย ละลายพฤติกรรมกันไวมาก

ต้องขึ้นศาลแรงงานกับนายจ้างเรื่องเลิกจ้างไม่เป็นธรรมว่ะ แต่ถ้าขึ้นศาลแรงงานแบบนี้มันจะเป็นประวัติติดตัวกูป่ะวะ แอบกังวลนิดนึง

>>307 เรื่องขึ้นศาลน่าจะไม่เป็นประวัตินะ คุณแค่ใช้สิทธิตามกฎหมายนี่นา

กูไปสัมภาษณ์มา สงสัยนิดหนึ่งว่ะ สมัยนี้ requirement สลิปเงินเดือนเป็นเรื่องปกติใช่ไหมวะ

ขอ how to ปฏิเสธไม่ไป outing หน่อย

กุไม่เข้าใจเรื่องลาป่วยเลยว่ะ บางที่พนักงานป่วยแค่วัน2วัน มึงต้องให้เขาดั้นด้นไปเอาใบรับรองแพทย์มาลาเลยหรอวะ เปลืองตังเปลืองเวลาไปหาหมอชิบหาย

>>310 ไปงานศพพ่อเพื่อน

>>311 ถ้ากูหัวหน้ามึงในบริษัทกูก็ต้องไปให้ขอ
เพราะมันคือการยืนยันว่ามึงไม่สามารถมาทำงานได้จริงๆ ไม่ใช่แค่อยากจะอู้งาน ซึ่งไอ้การที่มึงขาดงานเนี่ย หมายถึงแผนงานที่กูวางเอาไว้มันรวน ทำให้กูต้องมาลำบากจัดสรรตารางใหม่ ...ฟังดูเหมือนงานง่ายนะ แต่เอาจริงๆ กูต้องคิดหลายตลบและติดต่อหลายคนเพื่อให้มาทำงานแทนมึงที่หายไปนี่ล่ะ

>>313 ระวังไว้แค่ตามกฎหมายขอได้เมื่อลา 3 วัน + นะ น้อยกว่านั้นไม่มีอำนาจเด้อ

>>314 บางที่เดี๋ยวนี้แค่วันเดียวก็ขอแล้ว กูนี่ว้อทมากๆ เกิดปวดท้องอยากอยู่บ้านนอนเฉยๆต้องดั้นด้นออกไปหาหมออีก

เจ้านายไม่ประสาทแดกคือลาภอันประเสริฐ

ถ้าให้เลือกระหว่าง บริษัทที่อยากได้เรา กับ บริษัทที่เราอยากได้
ในสายงานเดียวกัน ตำแหน่งเดียวกัน (ไอที) จะเลือกอะไรกัน

>>317 ที่ไหนให้เงินมากกว่าล่ะ

ปรึกษาเรื่องเลิกจ้างไม่เป็นธรรมหน่อย เมื่อเดือนที่แล้วกูเพิ่งได้งาน ตกลงไปทำงานวันที่ 15 ก.ค. แต่พอผ่านไปจนถึงวันที่ 18 ก.ค. กูทักไปหาเจ้านายในไลน์เพื่อจะคุยแผนงานวันจันทร์ที่ต้องทำ เจ้านายกลับมาบอกกูว่าบริษัทพี่คงไม่เหมาะสมกับน้อง ของพี่มันบริษัทเล็กๆ ส่วนน้องคงเหมาะกับบริษัทใหญ่ที่การทำงานเป็นระบบมากกว่า กูก็งงสิ วันศุกร์ยังดีๆอยู่เลย กูก็ส่งงานอัพเดทให้ตามปกติ มาโดนบอกเลิกจ้างซะงั้น

แล้วกูก็เลยโทรไปถามเขา คุยไปคุยมาเขาก็บอกน้องมีท่าทีเข้ากับเพื่อนร่วมงานไม่ได้ พี่ก็ต้องเอาคนที่อยู่กับพี่มานานกว่าไว้ กูก็งงสิว่าเข้ากับเพื่อนร่วมงานไม่ได้คือไร กูเพิ่งไปเริ่มงานได้ 2-3 วันเองนะ ยังจำชื่อกับหน้าตาคนในออฟฟิศได้ไม่หมดด้วยซ้ำ แล้วเขาก็บอกว่ากูก่อปัญหาให้ทุกคนที่ร่วมงานด้วย ถึงจะเป็นปัญหาเล็กๆแต่ถ้าปล่อยไว้มันคงเกิดความเสียหายเยอะขึ้นในการทำงาน เพื่อตัดไฟแต่ต้นลมเลยให้กูออกจะดีกว่า แต่จะจ่ายเงินที่มาทำงานให้สามวันละกัน คราวนี้กูเลยสวนว่าไม่ใช่นะ พี่ต้องจ่ายค่าบอกกล่าวล่วงหน้ามาด้วยหนึ่งเดือน เพราะที่ผมตกลงทำงานกับบริษัทพี่ ผมก็เสียโอกาสในการสัมภาษณ์กับที่อื่นด้วย เขาก็บอกว่าจะไม่จ่ายค่าล่วงหน้า อยากได้ให้ไปฟ้องเอา แล้วก็ให้ทนายมาขู่กูอย่างงั้นอย่างงี้ว่าคิดดีแล้วเหรอจะฟ้องนายจ้าง น้องจะหมดอนาคตในสายนี้เอานะ ไม่รู้รึไงข้อมูลของ hr เขาถึงกันหมด น้องทำแบบนี้คิดเหรอว่าจะมีคนอยากรับเข้าทำงาน สายงานกูมันก็ค่อนข้างเฉพาะทางนิดๆล่ะนะ เหมือนจะขู่ไม่ให้กูไปฟ้องหรือไปกรมแรงงาน

จากสถานการณ์ข้างบน กูจะทำอะไรได้บ้าง เพราะกูเตรียมเอกสารหมดแล้วอย่างเช่นพวกรีพอร์ตที่กูทำส่งในแต่ละวัน หรือพวกเอกสารในการสั่งงาน ตอนนี้กำลังรอเงินเดือนเข้าในวันพรุ่งนี้ ถ้าไม่เข้ากูก็เตรียมไปกรมแรงงาน และกูก็สงสัยว่าถ้านายจ้างมันไม่ยอมจ่ายแต่เอาไปฟ้องว่ากูละเลยหรือละทิ้งหน้าที่จะทำยังไง ถ้าต้องขึ้นศาลกูไม่มีเงินจ้างทนายซะด้วยสิ

กลัวจบมาไม่มีงานทำจัง มีแต่ข่าวบริษัทถอนฐานการผลิตจากไทย/lay off พนักงาน ทำไมกุต้องมาเกิดยุคนี้ด้วยวะไอ้เหี้ย

>>319 ฟ้องเลย คดีแบบนี้ส่วนใหญ่ศาลเข้าข้างลูกจ้าง เรื่องเงิน มีทนายอาสา จริงๆแล้วคดีแนวนี้ไม่ค่อยถึงขั้นขึ้นศาลด้วยซ้ำ ตกลงกันได้ก็จบๆไป เรื่องโดนแบน ส่วนใหญ่ไม่จริง หรือถ้าจริงให้คิดว่ามึงได้ตัดตัวเลือกบ.ที่มีแนวคิดเป็นแก่ตัวไปแล้วโดยอัตโนมัติ

>>321 ท่ด *เห็นแก่ตัว

>>321 ที่กูกังวลก็คือ ทางนั้นร่ายความผิดกูมายาวมากๆจนกูงงว่าในสามวันที่กูไปทำงานมันมีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นขนาดนั้นเชียวเหรอ บางเรื่องแม่งขี้ประติ๋วมากในความคิดกูก็เอามาเป็นประเด็นได้อะ

ตัวอย่างความปสด.ก็เช่น หยิบของเพื่อนร่วมงานโดยไม่ขออนุญาตเจ้าตัวก่อน คือกูหยิบแม็กบนโต๊ะทำงานของเพื่อนร่วมงานคนนึงใกล้ๆมือกูมาเย็บเอกสาร ใช้เสร็จกูก็คืนที่นะ แต่เจ้าของโต๊ะกลับมาพอดี กูเลยบอกเขาไปว่าผมหยิบแม็กที่โต๊ะพี่มาใช้นะครับ ใช้เสร็จก็วางคืนให้แล้วครับ เขาก็พยักหน้านิ่งๆว่ารับรู้ แต่กลายเป็นประเด็นซะงั้น หรือไปหน้างานแล้วปากกาที่กูเตรียมไปไม่ติดเลยขอยืมพี่ที่ไปด้วยกันมาจดหน่อย เสร็จแล้วก็คืนให้ กลายเป็นว่ากูไม่มีความรับผิดชอบ แค่ปากกาก็ไม่รู้จักเตรียมพร้อม แล้วอีกเยอะที่ทำให้กูงงว่ากูทำผิดขนาดนั้นเลยเหรอ กูเฟลมากๆเลย

>>323 เดานะว่าทีมที่เข้าไปเค้าอาจจะไม่ชอบหน้ามึงกัน ก็เลยรวมหัวกันไปไซโคเจ้านายด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องให้เอามึงออก
ไม่ก็เปลี่ยนแผนตัดงบกระทันหันแล้วไม่อยากจ่ายเงินชดเชยเลยหาเรื่องโทษมึงแทน เผื่อฟลุ๊คมึงยอมจะได้ไม่ต้องจ่ายค่าชดเชย

>>324 กูยังไม่รู้เลยว่ากูไปทำอะไรให้มันไม่ชอบวะ กูคนมาใหม่ก็เจียมตัวสงบปากคำตามประสาอะนะ เพื่อนร่วมงานกูก็ยังจำชื่อได้ไม่ครบเลย แต่กูก็ไปลามาไหว้ตลอดนะ เช้ามาก็ยกมือไหว้ทุกคน กลับก็บอกผมกลับแล้วนะครับพี่ แล้วก็ยกมือไหว้ก่อนกลับด้วย เขากินข้าวไหนกูก็ตามเขาไป ไม่รู้เรื่องก็นั่งฟังไม่ได้เสนอความเห็นเก็บข้อมูลไปก่อนว่าใครเป็นใครมั่ง แล้วก็พูดเรื่องตัวเองนิดหน่อยตอนที่เขาถามว่าเคยทำงานที่ไหน กูก็บอกว่าเคยทำงานที่....มาก่อนครับ เขาก็ถามว่าบ.ใหญ่ขนาดนั้นทำไมถึงลาออกมาล่ะ กูก็แถๆไปบอกว่าที่นี่ใกล้บ้านผมมากกว่าครับ ที่นั่นต้องตื่นตั้งแต่ตีห้าเพื่อไปเข้างานให้ทัน เหล่าเพื่อนร่วมงานกูก็บอกที่นี่อยู่กันเหมือนพี่เหมือนน้อง คงไม่จุกจิกขั้นตอนเยอะเหมือนบ.ใหญ่ที่เอ็งเคยผ่านมาหรอกนะ แล้วก็พูดจาออกแนวบ.ใหญ่ไม่ดีอย่างงั้นอย่างงี้ กูก็ครับๆๆ แล้ววันที่ 18 ก็เป็นเรื่องเลยไง ในเหตุผลให้ออกแม่งมีเหตุผลว่ากูไม่เหมาะกับบ.เล็กๆอย่างบ.เขา ควรไปหางานบ.ใหญ่ทำดีกว่า ซึ่งกูไม่ได้พูดจาไม่ดีเกี่ยวกับบ.นี้เลยจริงๆ ใครจะเม้าอะไรกูก็ครับๆอย่างเดียว ไหงมันมาเป็นสาเหตุให้กูต้องออกได้ กูก็ไม่เข้าใจ

แล้วกูก็มาคิดน่าจะมีการใส่ไฟหรือเลื่อยขาเก้าอี้กูป่ะวะ เพราะกูเข้ามาในตำแหน่งที่สูงกว่าเพื่อนร่วมงานคนเก่าๆที่อยู่มานานแล้วขั้นนึง ไม่ได้เป็นตำแหน่งใหญ่โตหรอก กูสมัครมาในตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการน่ะ อยู่ได้สามวันยังไม่รู้การเมืองในออฟฟิศหรืออะไรเลย กูต้องระเห็จออกไปซะละ สัสเด้ย

ที่กูกังวลคือแม่งขู่ว่าจะฟ้องกูเรื่องความผิดพลาดเสียหายที่กูทำไว้ ทำให้บ.ต้องเสียเวลา เสียเงินทองโดยใช่เหตุที่ต้องมาตามแก้งานให้คุณ กูก็งงว่ากูไปทำอะไรไว้วะถึงเสียหายร้ายแรงขนาดนั้น เพราะที่กูจำได้ ไอ้งานสามวันที่ทำมามีแต่ไปตรวจหน้างานแล้วส่งรีพอร์ตถึงเจ้าของบ.โดยตรง วันแรกเขาก็โอเคบอกว่าทำงานเรียบร้อยดี แล้วอีกสองวันหลังนี่เงียบเลย กูก็นึกว่าโอเคแล้วอะดิ

เคยคิดจากเหตุผลไหมว่าทำไมถึงโดนไล่แบบไม่สนไม่แคร์ รากเหง้าของปัญหาคือสายที่นายจบมามันไม่เฉพาะทางรึเปล่าวะ?
ไปลองสอบ jlpt ดูไหม จากนั้นก็เริ่มเพิ่มทักษะไปเรื่อยๆ ถ้านายเก่งจริงจนข้ามเลเวลคนไทยไปได้ ชาตินี้ไม่น่าตกงาน นอกจากนี้เราคิดใบcertified ที่มีประโยชนและใช้ทุนน้อยกว่านี้ไม่ออก

>>326 คิดสิ ตอนแรกกูคิดหัวแทบแตกว่ากูทำอะไรผิด กูไม่ดีตรงไหน กูทำอะไรพลาดไปรึเปล่า กูไปขัดขาใครมั้ย หรือกูแสดงทักษะในอาชีพไม่ดีพอ คิดจนนอนไม่หลับอะมึง แต่สายอาชีพกูเฉพาะทางมั้ย....เอาเป็นว่ากูเซ็นแบบก่อสร้างได้ก็แล้วกัน ส่วนภาษาญี่ปุ่นที่มึงเสนอให้กูไปสอบคือกูไม่รู้เรื่องและไม่เคยเรียนว่ะ ถ้าจะเรียนกูต้องใช้เวลาอย่างต่ำกี่ปีถึงจะอ่านออกเขียนได้และพูดได้แบบภาษาอังกฤษ ถ้ากูเริ่มตอนอายุ 36 นี่จะสายไปมั้ย

ฟ้องเลยเมิง เก็บหลักฐานแชทดีๆ อันไหนอัดเสียงได้ก็อัดไปให้ทนายฟัง
กูว่าคนในคนไม่ชอบขี้หน้าเฉยๆอ่ะ เลยบีบออก หาใหม่ที่ถูกกว่า

>>327 เซ็นแบบก่อสร้างได้ ก็คือสายวิศวะ?
บริษัทก่อสร้างสัญชาติญี่ปุ่นมีเยอะแยะ ประเด็นคือมีภาษาญี่ปุ่นไหม ถ้าเข้าไปจะทำงานกะเด็กๆได้ไหม? มันมีทางอยู่

>>327 เราอายุเท่านาย เรียนภาษาญี่ปุ่นตอน 34 สอบไล่ n4 n3 n2 ได้ n2 ตอนครั้งล่าสุด

ตอนนี้มันไม่ใช่เรื่องว่าจะอายุเท่าไร ประเด็นค่อจะหนีไปองคกรที่เลี้ยงคนและบริหารเป็นระบบยังไง ไม่งั้นก็เจอไล่ออกแบบไทยๆตอน 40

>>329 รู้ครับว่ามีทาง เคยไปสมัครแล้วด้วย แต่เขาไม่รับไงครับ พวกบ.ญี่ปุ่นสายก่อสร้างเยอะแยะที่คุณบอกน่ะ เอาเจ้าใหญ่ๆที่เอ่ยชื่อไปก็รู้จักก็ไปมาหมดแล้วครับ บางที่ไม่แม้แต่จะเปิดใบสมัครผมด้วยครับ ส่วนภาษาญี่ปุ่นนี่คุณพูดเหมือนทุกคนในประเทศต้องเคยเรียน คือผมไม่ได้เรียนภาษาญี่ปุ่น(โว้ย) จะมาแนะนำให้ไปสอบวัดระดับภาษาญี่ปุ่นทำมะเขืออะไรครับ ถ้าแนะให้ไปสอบ cer ด้านภาษาอังกฤษก็ว่าไปอย่างนะครับ พอคิดจะไปเรียนภาษาญี่ปุ่นจนอ่านออกเขียนได้คืออย่างต่ำต้องสามสี่ปีขึ้นไป ถึงเวลานั้นผมอาจจะเปลี่ยนไปทำอย่างอื่นแล้วก็ได้ครับ

>>331 ข้ามๆไอ้นั่นไปเหอะ แม่งโอตาคุปัญญาอ่อน

สอบieltsมาได้8.0 ไปสมัครบ.ไรดี ตอนนี้เบื่องานโปรแกรมเมอร์ละเพื่อน อยากทำไรชิวๆมีแนะนำป่ะ

>>333 ขายน้ำ

เรียนภาษาญี่ปุ่นช่วงนี้จะดีหรอวะ กูว่าประเทศญี่ปุ่นมันขาลงมานานแล้ว ไม่มีทีท่าจะดีขึ้น ไหนจะค่านิยมการทำงานเหี้ยๆอีก

>>332 เอาว่าขอบใจที่ชมนะ ถ้าผมเป็นโอทาคุปัญญาอ่อนแต่มีความรู้ความคล่องในการใช้ภาษาพอๆกับคนญี่ปุ่น ชีวิตนี้ขอปัญญาอ่อนแบบนั้นไปทั้งชีวิตดีกว่า เพราะดูแล้วไม่น่าจะอดตาย อีกอย่างผมไม่ใช่โอทาคุ แค่เรียนภาษาเฉยๆ

>>335 ดีถ้ามึงเป็นคุ

>>336 ประเด็นคือไม่ใช่ทุกคนจะสนใจเรียนภาษาญี่ปุ่น แต่มึงเล่นตื๊อแนะนำเหมือนจะให้มันไปเรียนให้ได้น่ะ ทั้งๆ ที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับปัญหาที่มันกำลังเจอเลย ถ้ามันหางานไม่ได้อยากเพิ่มสกิลแล้วมาปรึกษาก็ว่าไปอย่าง

>>319 คดีแรงงานลูกจ้างไม่ต้องมีทนายก็ได้ มึงไปศาลด้วยตัวเองได้เลย

>>326 อ่านแล้วน่ารำคาญแปลกๆ ทุกคนในประเทศใช่ว่าจะเคยเรียนภาษาญี่ปุ่นหรือจำเป็นต้องเรียนภาษาญี่ปุ่นซักหน่อย แต่มึงเสือกแนะนำให้มันไปสอบวัดระดับญี่ปุ่นเนี่ยนะ เอาไรมาคิดว่าภาษาญี่ปุ่นคือบรรทัดฐานที่ทุกคนต้องเรียน มีแต่พวกคุที่เทิดทูนชาบูอูราญี่ปุ่นเท่านั้นล่ะมั้งที่มีความคิดแบบนี้

แล้วใครว่าใช้ทุนน้อยวะ เรียนภาษามันก็ต้องหาที่เรียน แล้วหาคนญี่ปุ่นคุยด้วย ไม่งั้นเรียนมามันก็แค่ท่องตำราเฉยๆแต่ปฏิบัติจริงไม่ได้ ทุกอย่างมีค่าใช้จ่ายและต้องใช้เวลานานกว่าจะไปถึงจุดนั้น ซึ่งภาระหน้าที่และเวลาของทุกคนก็ต่างกัน จะให้มาโหมเรียนวันละสี่ถึงแปดชั่วโมงมันเป็นไปได้ซะที่ไหน มึงจะมาบอกใช้ทุนน้อยนี่โคตรตอแหล

>>338 +1 กูว่าแม่งคนละสายเลยด้วย ต้นเรื่องน่าจะอยู่สายก่อสร้าง สายนี้งานบริษัทญปน้อยมากๆ
แต่กูว่าสายมันน่าจะทางงานเสริมได้ว่ะ รับจ็อบตรวจนั่นนี่ไปด้วย ไม่ก็หาคอนเน็คชั่นข้างนอกกับบริษัทเล็กๆไว้

กู >>325 นะ กูไปยื่นคำร้องกับกรมแรงงานละ เขาบอกว่าจะติดต่อนายจ้างมาสอบถามข้อเท็จจริงต่อไป ส่วนฝั่งนายจ้างก็ยังโทรหากูไม่เลิก ด่ากูสารพัดว่าทำเหี้ยไว้ขนาดนั้นยังไม่ละอายใจแล้วยังคิดจะเอาเงินจากเขาอีกเหรอ จะหน้าด้านไปถึงไหน พ่อแม่ไม่สั่งสอน กูเลยบอกทีแรกก็ละอายใจกับทุกข์ใจแต่ตอนนี้ไม่แล้ว กูจะเอาสิทธิตามกฎหมายของกู ถึงกูเหี้ยจริงแต่ก็ต้องไล่กูออกตามกฎหมายสิวะ แม่งก็ด่ากูมาอีกว่าท้าทายแบบนี้พอตอนขึ้นศาลระวังจะขาสั่นปากดีไม่ออกก็ละกัน กูเลยบอกงั้นพี่ก็ไปพิสูจน์ความผิดผมในศาลได้เลยว่าในสามวันนั้นผมทำอะไรไปบ้าง แล้วทำให้บ.พี่เสียหายต่อทรัพย์สินและความปลอดภัยยังไงบ้าง เล่าให้ครบด้วยนะครับผมจะได้รู้ เพราะกูก็นึกความผิดตัวเองไม่ออกเหมือนกัน กูไปไซต์ เดินวนๆถ่ายรูปรอบๆ ถามงานจากช่างว่าไปถึงไหนแล้วกลับมาเขียนรีพอร์ตส่ง หน้าที่กูก็มีแค่นี้อ่ะ

กูควรใช้ไอ้นี่เป็นหลักฐานขึ้นศาลด้วยมั้ยว่ามีการข่มขู่กูด้วย เผื่อเรียกเงินได้อีก ถ้าจ่ายมาแค่เงินเดือนกูก็ยังพอรับได้แล้วไม่เอาเรื่องเอาราวต่อนะ แต่เสือกมาด่ากูรัวๆแบบนี้แถมไม่จ่ายตังด้วยนี่กูแค้น 555555555555555555

>>339 ขึ้นศาลไม่มีทนายนี่จะเสียเปรียบมากมั้ยวะ กูก็แอบหวั่นๆอยู่นะ ฝั่งนั้นพาทนายมาแล้วรู้กฎหมายหลบหลีกได้ แต่กูไม่มีอะไรเลยนี่สิ

>>342 ควรเก็บหลักฐานที่มึงถูกขู่ไว้ด้วยนะ

บอกตรงบ.มึงไม่แฟร์ ถ้าให้กูมองคือมึงได้เปรียบ ไล่คนไม่ใช่อยู่ๆจะไล่ก็ไล่ ถ้าทำงานเสียหายก็ต้องแจ้ง ต้องมีการออกใบเตือนเป็นหลักฐาน ไม่ใช่อยู่ๆมาไล่ออกเฉยๆทำผิดไรนังไม่รู้เลย การที่มันมาแนวนี้กูมองว่าบริษัทหมกเม็ด

แต่ที่น่ากลัวคือเราไม่รู้ฝั่งนู้นจะเอาไรมาเล่นเรา มันมีฝ่ายกฏหมายด้วยไงมันต้องอ่านเกมขาดกว่าเราอยู่นะ ยังไงกูว่ามึงควรมีทนายว่ะ ทนายฟรีของศาลพวกนี้ก็ยังไง แต่ก็ไม่รู้ว่าแม่งจะทำงานเผามั้ย นอกจากนั้นก็ศึกษากฎหมาย ปรึกษากรมแรงงานด้วยก็ดี เพื่อนกูก็เคยจะฟ้องคอนโดผ่านสคบ. ทางนั้นก็รับปรึกษาอย่างดีเลยนะ

>>342 บ.เหี้ยจัด เป็นกำลังใจให้มึงในชั้นศาลนะ มันจะได้ไม่กล้าทำแบบนี้กับคนอื่นอีก

>>342 แอบคิดว่ามึงลองเอาไปโพสพันทิพเพื่อปรึกษาทางกฎหมายดูด้วยก็ดีนะ ในนั้นคนเยอะดี

>>342 กู >>339 เอง
ไม่ถึงกับเสียเปรียบหรอก เพราะคดีแบบนี้มันไม่ได้มีอะไรซับซ้อน ถ้ามึงมีหลักฐานให้ศาลดูได้ว่ามึงไม่ได้ทำอะไรผิด ทนายฝ่ายนั้นก็เล่นมึงยาก
ถ้าฝั่งนั้นเอาหลักฐานมาแสดงได้ว่ามึงทำเสียหายอะไรไว้ มึงก็พยายามเถียงว่่ามันไม่ใช่ความเสียหายร้ายแรงขนาดที่จะเลิกจ้างได้ เดี๋ยวศาลจะพิจารณาเองว่านายจ้างมันเลิกจ้างเป็นธรรมรึเปล่า
อีกอย่างผู้พิพากษาศาลแรงงานมักจะตั้งธงเข้าข้างลูกจ้างไว้ก่อนอยู่แล้ว

ขออย่างเดียว เวลาให้การกับศาล มึงพยายามพูดแต่ข้อเท็จจริง อย่าไปใส่ไข่หรือดราม่าใส่ศาลมาก ศาลจะพาลรำคาญมึงเอา
กูเคยเป็นทนายให้ฝั่งนายจ้าง เจอลูกจ้างไปดราม่าใส่ศาลแบบไร้สาระ แบบว่าวันที่โดนไล่ออกต้องเดินกลับบ้าน เศร้าก็เศร้า เงินก็ไม่มี ฝนก็ตก อารมณ์มิวสิควีดีโอมาเต็ม กูก็แบบอิหยังวะ มึงต้องเดินตากฝนกลับบ้านเป็นความผิดนายจ้างตรงไหน
คือดราม่าพวกนี้ไม่มีผลต่อคำพิพากษาหรอก แต่แม่งทำให้คนอื่นเค้าหมั่นไส้กับรำคาญเฉยๆ ทำให้ตัวมึงดูงี่เง่าด้วย

เข้ามาให้กำลังใจ ขอแอบๆขี้โม้ว่าฝ่ายกฎหมายประจำ บ.ใหญ่ๆ ก็เอาชนะลูกจ้างไม่ค่อยได้กันหรอก

ขอบคุณพวกมึงทุกคนมากสำหรับความคิดเห็น กูนอนรอเจ้าหน้าที่แรงงานโทรตามไปไกล่เกลี่ยกับนายจ้างแล้ว แต่ก็หาเคสทางกฎหมายในกรณีคล้ายๆกูอ่านเป็นแนวทาง มีคนโดนคล้ายๆกูเยอะเหมือนกัน แบบที่ไปทำงานสามวันมั่ง หนึ่งอาทิตย์มั่งแล้วโดนให้ออกเลย ต้องมาเป็นคนตกงานในภาวะแบบนี้แถมต้องมาขึ้นโรงขึ้นศาลมันก็ท้อนะ

>>346 ความเสียหายขนาดไหนที่เป็นมูลเหตุให้โดนไล่ออกได้วะ กูยังไม่ได้จับเงินทองของบริษัท ยังไม่ได้สั่งงานใคร สามวันนี้กูมีหน้าที่แค่เช็คงานว่าตรงตามแบบมั้ยแค่นั้นเอง นึกออกอีกอย่างที่เขาด่ากูมาในสาเหตุการไล่ออกก็คือไปสาย ไม่มีความพร้อมในการทำงาน ไม่รู้เรื่องแบบ สร้างความเดือดร้อนให้กับช่างและผู้ร่วมงาน กูก็ เอิ่มม สามวันจะให้ผมรู้อะไรเยอะแยะล่ะครับพี่ แถมทางนั้นก็บอกพี่มีหลักฐานหมดว่าเราทำอะไรไว้ พี่จะฟ้องคุณกลับก็ได้แค่ยังไม่ทำเฉยๆ อันนี้คือมันหลอกกูหรืออะไร กูงงมาก

>>348 ถ้าไม่ขู่เมิงเล่นๆก็คงมีคนไปแหลอ่ะว่าเมิงอู้งานนินทาแอบด่า ประมาณนี้ อย่างว่าเวลาสั้นๆจะหาว่าโกงอะไรไม่ได้หรอก

กูเป็นเด็กฝึกงานบริษัทแห่งนึงว่ะ ทีนี้เขาชวนกูทำงานต่อที่นี่เลย งานที่ทำน่าสนใจ เงินเดือนโอเคอยู่ แต่กูอะ2จิต2ใจเพราะความฝันกูคือการเป็นฟรีแลนซ์
1.กูไม่อยากทำงานที่ไกลจากบ้าน ยิ่งได้ทำงานที่บ้านยิ่งดี
2.ไม่อยากทำงานเกิน5วันใน1อาทิตย์
3.ถ้าต้องทำงานจากบ้านไกล กูอยากเลิกก่อน5โมงเพราะรถมันติด กูไม่ชอบนั่งรถนานๆ
บริษัทนี้ตอบโจทย์กูไม่ได้ทั้ง3อย่างเลย กูควรไปหางานอื่นดีกว่าใช่ไหมเพื่อน

>>350 ก็แค่นั้น บอกเขาว่าจะเก็บไว้พิจารณา

>>350 ถ้ามีปัญญาเลี้ยงตัวเองได้หรือเกาะพ่อแม่กินไปได้เรื่อยๆ ก็แล้วแต่นะ สายงานมึงกูไม่รู้ว่าเป็นไง แต่กูว่าประสบการณ์ทำงานจริงสำคัญว่ะ สำหรับกูไปเป็นพนักงานซักปีแล้วค่อยออกมาเป็นฟรีแลนซ์น่าจะดี

>>350 ทำประจำหาปสก+รับจ๊อบคู่ไปก่อน จ๊อบเสริมเยอะพอเมื่อไรค่อยออกมาทำเต็มตัว

มันปกติใช่ไหมวะ เป็นเมเนเจอร์ แต่ไม่มีผู้ใต้บังคับบัญชาสักคน

>>350 ฟรีแลนซ์ ถ้าตามสายงานกูนะ
1.กูไม่อยากทำงานที่ไกลจากบ้าน ยิ่งได้ทำงานที่บ้านยิ่งดี
<< ถ้าไม่มีนายหน้า หาลูกค้าเอง ไปพบลูกค้าเลือกสถานที่ไม่ได้
2.ไม่อยากทำงานเกิน5วันใน1อาทิตย์
<< ฟรีแลนซ์ที่เมเนจเวลาให้อยู่ในกรอบ 8-17 ได้นี่นับหัวได้ งานเร่งงานไม่เสร็จกี่โมงก็ต้องทำ เกิดปัญหาตอนไหนตอนนั้นคือเวลางาน
3.ถ้าต้องทำงานจากบ้านไกล กูอยากเลิกก่อน5โมงเพราะรถมันติด กูไม่ชอบนั่งรถนานๆ
<< ตอบแบบเดียวกับข้อ 1+2 ลูกค้าอยู่ไกลแค่ไหนก็ต้องไป ไม่มีรถส่วนตัวนี่เดินทางนาน+เปลืองค่ารถกว่าเพราะไม่รู้เส้นทาง

เห้อ เพื่อนโม่ง กูพึ่งไปสัมมา ครบ 1 วีคละเงียบกริบเลย ความอดทนของการรอนี่มันทั้งตื่นเต้นเเละผิดหวังไปพร้อมๆกัน
อันที่จริงเขาบอกจะติดต่อใน 2 วีคแหละ แต่ใจกุเสียตั้งเเต่ 3 วันแรกไม่โทรกลับมาละ555 แต่กูจะสู้ สัมภาษณ์ใหม่วนไป มีโม่งคนไหนรอผลสัม นานกว่านี้อีกไหมวะ

>>356 เคยโดนเดือนกว่า มารู้ทีหลังว่าในบริษัทมีเลย์ออฟคนแผนกอื่นแล้ว HR อยากให้รับคนในที่โดนเลย์ออฟก่อน แต่หัวหน้ากูไม่ยอมเพราะ skill คนแผนกอื่นไม่ตรงสาย
เลยยื้อกันนานกว่าจะตกลงกันได้ ระหว่างนั้น HR มีโทรมาบอกว่าขอให้รอก่อนเดี๋ยวจะสัมรอบ 2 เป็นการบอกว่าเค้ายังไม่เทนะ แต่สุดท้ายก็รับเลยไม่ต้องสัมรอบ 2

>>356 กูเคยไปสมัครที่นึงไว้และไปสัมภาษณ์ ผ่านไปเดือนนึงกูก็ทำใจละว่าแม่งไม่ได้ จนกระทั่งกูลืมเรื่องนี้ไปและได้งานอื่น แต่หนึ่งปีต่อมาบ.นี้มันก็โทรมาบอกว่าจะรับกูเข้าทำงาน กูก็งงว่ากูไปสมัครงานกับมันตอนไหนวะ มันก็บอกว่าที่คุณมาสมัครเมื่อเดือนเมษาปีที่แล้วน่ะค่ะ .......อีสัส นานจนกูลืม กูก็ปฏิเสธไปนะเพราะทำงานในออฟฟิศปัจจุบันคือดีอยู่แล้ว

ที่กูงงคือมึงใช้กระบวนการคัดเลือกอะไรของมึง ทำไมถึงนานจังวะ เป็นปีกว่าจะประกาศผลนี่คือไร รอคนเก่าออกแล้วเอากูที่เคยมาสัมภาษณ์เสียบแทนเพราะไม่อยากเรียกคนมาสัมภาษณ์ใหม่เหรอ

>>355 จริงๆก่อนที่บริษัทนี้จะมาชวนให้ทำงานต่อกูก็ว่าจะรับงานที่ไม่ใช่full timeคิดเป็นราย ชม.ไรงี้ไม่ก็งานที่ไม่ต้องเข้าครบ5วัน อารมณ์สายงานกูจะแนวเน้นแก้ปัญหาใช้สมอง กูเลยไม่ค่อยชอบบริษัทที่เคร่งเรื่องเวลาตอกบัตรมากๆแถมวันเสาร์ยังต้องมาทำงาน ไหนจะเรื่องรถติดชิบหายเช้ากูก็ตื่นโคตรเช้าเลิกงานก็กลับโคตรดึก หมดเวลาไป1วันละ อยากมีเวลาดูแลตัวเองบ้าง กูไม่ซีเรียสเรื่องงานยากซีเรียสเรื่องเวลาที่ต้องหายใจทิ้งไปวันๆมากกว่า

>>359 จริงๆวางแผนไว้ว่าพอเริ่มตั้งตัวได้ถึงค่อยไปเปิดร้านเองเล็กๆและเริ่มทำfreelance ที่อยากทำfreelanceเพราะ
1.อยากทำงานที่ตัวเองชอบและค่อนข้างถนัดดู สายงานกูค่อนข้างตรงข้ามกับfreelanceที่อยากทำ
2.กูพอจะมีความสามารถด้านนั้นอยู่บ้าง มีความคิดสร้างสรรค์พอตัว เสียดายถ้าไม่ได้ใช้เลย
ประเด็นคือกูคิดว่าถ้ากูเริ่มจากทำสายนี้เลยกูน่าจะสู้คนที่เขาเรียนมาโดยตรงไม่ไหว ไม่ได้คาดหวังอะไรมากว่าจะยึดเป็นรายได้หลัก (แต่ก็ยังเป็นความฝันที่อยากทำ)

ขอเสียงคนที่ต้องทำงานวันเสาร์หน่อยครับ.....

>>361 ลองทอดเบค่อนทานก่อนไปทำงานดู ชีวิตจะง่ายขึ้นเยอะเลย

>>361 เฮ้ 🙌

ตูอิจฉานะงานยุ่งทุกวัน
freelance แม่งไม่มีความแน่นอนเลยกับชีวิต วันไหนไม่มีงานทำก็อยู่ไม่สุข ยิ่งช่วงcovidทำเอาสติเกือบแตก วันไหนงานเยอะก็แทบไม่ได้พัก บางทีอาจเป็นเฉพาะตูก็ได้มั้ง

ถามโม่งตำแหน่งhr ผจก.หรือตำแหน่งไหนก็ได้หน่อย​ คือกูจบมาทำงานไม่ตรงสายหลายปีละถ้าจะกลับเข้าทำงานในตำแหน่งที่เรียนจบมา​ เค้าจะรับมั้ยจะมีสอนงานป่ะ

หลังเลิกงานทุกครั้งจะรู้สึกว่างเปล่าๆโหวงๆในใจตลอดเลย เพราะอะไรวะ

>>366 คิดถึงเลขาหน้าห้อง

>>365 มีที่รับแหละ แต่เรทเงินอาจจะอีกเรื่องนึง

>>367 สวยไหม

>>369 โปกโต

>>366 ไม่มีไรทำ ไม่มีใครให้กลับห้องไปหา

>>371 กุควีเลี้ยงแมวสินะ

>>372 เลี้ยงก็ดี แต่เอาตรงๆ พอกูได้เลี้ยงจริงๆ (เกือบสิบปีแล้ว)ก็ไม่ค่อยกล้าแนะนำให้ใครเลี้ยงเลยว่ะ ทุกวันนี้บ้านเหม็นฉี่แมวชิบ รักมันทุกตัวแหละ แต่เป็นทาสมันจริงๆ นะไม่ใช่มุกตลก ทั้งค่าใช้จ่ายจิปาถะ หยูกยาหาหมอ ที่หนักสุดคือพฤติกรรมเฉพาะแต่ละตัว แมวกูยิ่งแก่ยิ่งดื้อ ทั้งๆ ที่ทำหมันไปตั้งแต่เด็กแล้วนะ ไม่รู้ทำไมตอนแก่มันกร่างฉิบ ฉี่มั่วไปทั่วเลย ฉี่เหมือนหาเรื่องกุอ่ะ ทำจอคอมพังไปจอนึงแล้ว ไม่รู้เป็นบ้าอะไรชอบฉี่ใส่เครื่องใช้ไฟฟ้า ตู้เย็นกูโดนฉี่แล้วเช็ดฉี่แล้วเช็ดจนขึ้นสนิมแล้วแม่ง กูเคยผ่อนห้องน้ำแมวอัตโนมัติด้วยนะสองหมื่น แบบติดเซนเซอร์เข้าไปทำธุระเสร็จมันจะตักให้เลย ให้ทรายสะอาดตลอดเวลา อิเห้เอ้ย ทรายดีๆ แม่งก็ไม่เข้าไปฉี่ เสือกฉี่ใส่หน้าปัดดิจิตอลของเครื่องจนมันพังไปแล้วเนี่ย กูไม่รุ้จะทำยังไงแล้วจริงๆ ทั้งรักทั้งทุกข์ ระบายซะยาวเลยว่ะ

>>372 เลี้ยงผักเลี้ยงพืชดีกว่านะ หาอะไรมาปลูกซะ

จบสายภาษาแต่ไม่อยากทำงานที่ต้องพูดกับคนอะ คือต้องเขียนอย่างเดียวนิ?

>>375 เยส

>>373 อ่านชีวิตทาสแมวละกุประสาทจะกินแทน เลี้ยงผักดีกว่าสินะ

>>373 ฉี่แบบที่ว่านี่คือไม่นั่งลง แต่พ่นทั้งยืนใช่มั้ย?

พี่ที่ทำงานกูแม่งชอบเปิดยูทูปตอนเที่ยงแล้วเปิดซะดัง ขนาดกูใส่หูฟังแล้วยังดังลอดเข้ามาได้ แม่งไม่มีความเกรงใจกันเลย แถมไอ้ที่เปิดมีแต่พวกไลฟ์ขายของกะคลิปเหี้ยไรไม่รู้ มีแต่ด่ากัน

>>378 ใช่ แบบจงใจยิงเลย

>>376 ประเด็นคือเขียนไม่เก่งเหมือนกัน

>>381 งั้นก็เน่าตายไปซะ

>>381 พิมพ์เอาดิควย

ด่ากูทำไม กูถามดีๆมึงควรตอบให้ได้ดั่งใจกูสิวะ
ไอพวกโง่

วันทำงาน เวลาปกติก็งานออฟฟิศ กลับบ้านก็ทำงานฟรีแลนซ์
เสาร์อาทิตย์ก็งานฟรีแลนซ์ กูจำไม่ได้เลยว่ามีวันไหนบ้างที่กูไม่ต้องทำงาน ได้หยุดแบบอยู่เฉยๆ
ตอนออกจากงานประจำ กูก็ทำฟรีแลนซ์ต่อ
ถึงจะทำวันละชั่วโมงสองชั่วโมง แต่มันก็คือการทำงาน แบ่งเวลาไปทำงาน ไม่มีวันไหนที่ไม่ทำงาน
งานเยอะแบบนี้กูคงรวยแล้วสิท่า ไม่เลยหว่ะ หัวเราะกับชีวิตตัวเอง

วันหยุดผ่านไปเร็วจัง...

เฮ้ออออ

>>385 สุดจริง นี่ทำงาน 7 วันเหมือนกัน ต้องทำที่ทำงาน 8 ชม แต่หลังเลิกงานก็ไม่ทำฟรีแลนซ์อะไรละนะยังเพลีย ที่ทำเพราะเงินไม่พอใช้จริงๆ

พวกผู้ชายที่ทำงาน​ 7 วันนี่เอาเวลาที่ไหนไปหาแฟนอะ​ เพื่อนนี่ที่เปนผู้ชายบ้างานแบบนี้ได้เมียจากในแอพสองคนละ​ คุยกันถูกคอเจอนัดเจอละก็คบกัน​ ก็เห็นคบกันเปนปีๆ​ กะหลายปีอยู่นะ​ หรือเพราะพวกบ้างานรู้สึกตัวเองหาแฟนยากพอมีผู้หญิงที่คุยรู้เรื่องเข้าใจเรื่องไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเลยพยายามรักษาเค้าไว้ดีๆ​ งี้ปะ

อาาา ประสบการณ์การกำลังจะตกงานครั้งแรกในชีวิต ยอดไปเลยแฮะ กูคงต้องย้ายไปสิงอีกมู้นึงแทนแล้วสินะ

>>389 ส่วนนึง แต่อีกส่วนนึงที่เคยถามมาคือขี้เกียจ/ไม่มีเวลาไปหาใหม่ด้วยแหละ

ตอนี้ถ้าไม่ผ่านโปรก็ต้องทำใจละ ;-;

>>390 เรานี่ตกหลายๆๆๆๆๆรอบมาแล้ว ไม่เป็นไรนะสหาย เดี๋ยวก็ได้งานใหม่

ช่วงนี้งานกูว่างมากเลย มีแววจะโดนปลดมั้ยวะเนี่ย

หัวหน้ากูเป็นเหี้ย คัดแต่คนเก่าที่ทำงานเป็นออกแล้วพวกเด็กใหม่ที่เข้ามาเก็บไว้ ทำงานแม่งก็ไม่เป็นดีแต่ถ่ายเอกสารอะไรๆก็ฝากกูหมด สุดท้ายก็ใช้งานพวกที่เหลือที่ยังพอทำงานเป็นแบบโหม โอทีกูก็ไม่ได้แต่ถ้างานไม่เสร็จด่านะ ไอชิบหายอยากเจ๊งมากมั้งบอเนี้ย เดี๋ยวกูออกแม่ง

ได้ทำตำแหน่งที่ไม่เคยทำ ต้องการตลาด คิดกลยุทธการค้า ตูไม่รู้เรื่อง ไม่ชอบด้วย ควรออกดีมั้ย_

>>395 คิดว่าไหวมั้ยล่ะ ไม่ไหวก็ออกเลยดีกว่าไม่เสียเวลาเราเวลาเขา แต่ถ้าอยากลองก็ลองตั้งเป้าตัวเองดูสักเดือนนึง ถ้าถึงตอนนั้นไม่ใช่จริงๆก็ไป

>>394 ระวังให้ดีนะมึง สภาพแบบนั้นแสดงว่าทนจ่ายค่าตัวคนที่ราคาสูงไม่ไหวแล้ว หาแผนสำรองไว้ก็ดี

>>397 ไม่รู้เคสนี้เป็นเพราะค่าตัวรึเปล่า แต่กูเคยเจอแบบ >>394 ที่ไม่ได้ทำเพราะเรื่องค่าตัว
แต่หัวหน้าชอบเด็กจบใหม่เพราะไม่ค่อยมีปากมีเสียง สั่งอะไรก็ทำ ไม่ถาม ไม่เถียง แต่ทำงานดีไม่ดีเค้าไม่สนใจ

>>396 ขอบคุณนะ

>>395 กูมองว่าเป็นโอกาสในการ broaden your skill ว่ะ ลองดูซักเดือน ถ้าไปไหวก็ได้สกิลใหม่ไปลงรีซูเม่ ถ้าไม่ไหวค่อยขอย้าย

>>400 จริงๆอยากทนให้ได้ แต่เป็นแพนิคกับซึมเศร้าอ่อนๆด้วยอาการมันเลยหนักขึ้น ใจอยากชิงออกก่อนที่เค้าจะเลิกจ้างเราเพราะ performance ไม่ดี

>>401 เจ้านาย/หัวหน้าว่ามาว่า performance ไม่ดีหรือว่ามึงชิงคิดเอาเองคนเดียว? อย่าโทษตัวเองมาก บางทีเขาแค่อาจอยากให้โอกาสมึงได้ลองดูไม่ได้คาดหวังผลลัพธ์สวยหรู กอดมึง

เข้ามาทำงานได้20วัน กูตั้งเป้าแค่ว่าอยากได้เงินเดือนก้อนนี้ แต่ไม่ได้มีความรู้สึกอยากทำเลย
ที่ทำก็ไปก็แค่ ทำให้เค้าพอใจ อยากให้ทำอะไรก็ทำให้
น่าเศร้าชิบห้ายกู
นี่ตีสาม ก็นั่งทำฝิ่นอยู่ นอนดึกแบบนี้ทุกคืน กูร้อนเงินขนาดนี้เลยเหรอวะ

ควย อีเหี้ย ทำงานกากแล้วยังขี้เหวี่ยงอีก อีเวร

>>403 ยินดีต้อนรับสู่โลกความจริง เรื่องปกติ อย่าไปเชื่อพวกที่บอกว่าจงทำงานที่ชอบจะได้มีพาสชั่นบลาๆๆ พวกนั้นมันส่วนน้อย professional ที่แท้จริงคือคนที่ทำงานที่เกลียดให้ออกมาดีได้ต่างหาก

คนที่มารับโทรศัพท์หรือตอบแชทเรื่องงานตอนกลางคืนได้แล้วไม่รู้สึกอะไรนี่เก่งจังวะ

>>406 คือต้องเก่งจริง ๆ อะ ถึงจะทำได้ เก่งจนเห็นงานเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อย

นี่ไม่ได้นะ work life balance เสียหมด ต้องทำงานในเวลาส่วนตัวจะปสด

กูเป็น IT เนื้องานรวม maintenance ด้วย urgen case แบบแก้ด่วนดึกดื่นมันก็มีบ้าง ชินแล้ว งานเข้าดึกๆน่ะเซ็งอยู่ แต่ถ้าแค่คุยหรือตอบแชทก็เฉยๆ

>>408 เหมือนกัน ถือคติไว้เลยว่าถ้าเลิกงานเมื่อไหร่จะไม่เช็คเรื่องงาน ต่อให้มีคนทักมาถามนู้นนี่ก็เถอะ ถ้าไม่คอขาดบาดตายจริงๆ ไม่ทำ
หลังๆกูปิดช่องทางการสื่อสารไปเลย เคยอ่านเจอว่าทำงานยิบย่อยในวันหยุดเนี่ยแหละทำเราเครียด

เพื่อนโม่งกุทำงานสายธุรการมาตลอดอยากเปลี่ยนสายไปเป็นงานครัวตามร้านอาหาร​ งานมันเยอะจุกจิกมั้ยวะ​ พอดีกุสนใจร้านๆนึงร้านที่รับเค้าบอกไม่มีประสบการณ์ก็สมัครได้อ่ะ

>>411 เหนื่อย ร้อน มันวุ่นวาย หลังร้านชิบหาย
ขึ้นอยู่กับทำงานส่วนไหนด้วยแหละ ในครัว หน้าครัว? ไม่ระบุนิ

>>412 ไม่ระบุนะ​ บอกแค่ว่างานในครัวแล้วมันเป็นร้านอาหารแนวฝรั่งๆน่ะ

>>413 อ๋อ ร้านในไทยเหรอ ค่าแรงขั้นต่ำเท่าไหร่ จ่ายยังไง ร้านอะไร ภัตตาคารหรือร้านทั่วไป ร้านของฝรั่งหรือร้านคนไทย

อยากรู้ว่าปกติงานบ.ญี่ปุ่นปกติที่ไม่มีโควิดมันเยอะและรับคนเยอะกว่านี้จริงๆ รึเปล่าอะ เราไม่ได้จบญี่ปุ่น แต่ไปติวได้ N2 ก็จริง แต่แค่ทำข้อสอบเก่งอะ พูดไม่คล่อง ไม่เคยไปญี่ปุ่น ไม่เคยทำงาน สัมภาษณ์มาสองเดือนแล้วยี่สิบสามสิบที่หมดค่าเดินทางทั้งในกรุงและตจว.ก็เยอะ ตั้งแต่ปลดล็อคแต่ไม่ผ่านเลย เป็นท้อแล้วอะ เราควรปรับปรุงตรงไหนบ้าง เราเริ่มรู้สึกว่าที่จริงเราโง่เอง มันไม่ได้เกี่ยวกับโควิดเลย

>>415 อ่าน
>>>/lifestyle/6915/137-
>>>/lifestyle/6915/281-
ว่าตรงกับเคสตัวเองมั้ย ถ้าไม่ใช่ก็ลองเล่ามา ตำแหน่งอะไร เรียกเงินเท่าไร บลาๆๆ

>>416 เราลงทะเบียนกับรีครูทไว้แทบจะทุกที่เลยอะ หาเองก็ด้วย ช่วงแรกๆ ไปสัมแทบทุกวันเลย รีครูทโทรมาทุกวัน แรกๆ ไปสัมตำแหน่งล่าม เรียกไป 25k ในเมืองก็เอานอกเมืองก็เอา มี N2 ก็จริง แต่พูดไม่เก่ง ไม่มีประสบการณ์โรงงาน เอาพยายามแสดงความตั้งใจแล้วนะว่าจะพยายามเต็มที่ กำลังฝึกศัพท์โรงงานอยู่เพราะอยากทำที่โรงงาน ปิ๋วตลอดเลย เดือนต่อมาคิดว่าไม่ไหวแล้ว ตำแหน่งอะไรก็เอา ไปสัมทั้งเซลล์ เซลโค แอดมิน เงิน 20k ก็ยังไม่ผ่าน ที่เค้ารับ N4 N5 เงินไม่ถึง 20k ยังไม่ผ่านเลยอะ เราบุคลิกหน้าตาค่อนข้างดี แต่ลุคดูเด็กกว่าอายุดูคุณหนูไม่สู้งานรึเปล่าไม่รู้ เราก็เลยพยามพรีเซนต์ว่าเราไม่มีประสบการณ์แต่พร้อมจะเริ่มเรียนรู้งาน และเราสู้งานกระตือรืนร้นถามตลอดว่างานเปนยังไง ที่เราศึกษามาเปนแบบนี้ใช่มั้ยคะ หนูต้องทำแบบนี้ใช่มั้ยคะ แต่มันก็อาจจะพูดติดๆ เพราะไม่เคยใช้เลย บางที่เค้าก็บอกไม่เปนไรเรื่องภาษาฝึกกันได้ แต่เราดูแอคทีฟร่าเริงซึ่งเปนเรื่องดี แต่สุดท้ายก็ไม่เอาเราอยู่ดี

คือพอเรียนจบแล้วเราก็เรียนภาษาแบบคอร์สอินเทนซีฟทุกวันต่อเกือบ 1 ปี พอจบก็ช่วยพี่ขายของกับเรียนคอร์สแบบตอนเย็นอีกเกือบปี ผ่าน N2 เมื่อปีที่แล้ว

>>417 เอาตรงๆบริษัทญปตำแหน่งเซลโคแอดมินเริ่มต่ำมาก แบบขั้นต่ำสุดเลย พวกเซลโคมันไม่ต้องเอาn2 ไม่จำเป็นต้องใช้เมิง ไปจ้างพวกได้ภาษาอังกฤษแต่ถูกๆก็ได้ พวกนี้15000เองนะ นอกเมืองอาจจะน้อยกว่านี้อีก
ส่วนงานที่ใช้ภาษาเลย ศัพท์โรงงานศัพท์เทคนิคคนไม่เคยเจอก็แปลไม่ออกอีก เขาเลยเอาคนมีปสก(ไม่ต้องเยอะแต่ขอให้มี)
ลองลดเงินเดือนแล้วไปสัมดูสักที่ ถ้าได้ก็น่าจะสาเหตุนี้แหละ

พวกมึง ขอเสียงคนอดทนเพื่อโบนัสสิ้นปีนี้หน่อย เอาจริงไม่รู้ว่าจะได้เท่าไร สักเดือนสองเดือนก็ยังดีสำหรับเศรษฐกิจแบบนี้ อีก 4 เดือน น้ำตานี่ไหลถึงตีนเลยว่ะ

>>419 ไม่เคยมีมาแต่แรกแล้วอ่ะ 555

กุมีเรื่องมาเล่าอะ ใครมีไรแชร์ ก็แชร์ให้กุหน่อยก็ดี คือกุเป็นเด็กจบใหม่ เพิ่งเข้าทำงานที่นึงไม่นานมาก ในทีมก็มีคนแบบกุอีก 2-3 คนนี่แหละ ละทีนี้ ปัญหามันคือว่า ในทีม มีพี่คนนึง คือเขาไม่ได้เก่งในงานที่ทีมทำอยู่อะ ละคือเวลาคุยกันด้าน technical พี่แกจะดูง่อยๆ ละทีนี้พอนานๆ เข้า กุสังเกตว่าแกน่าจะเครียดๆ อะ ที่แบบ ตามเด็กไม่ทัน รู้สึกได้ว่าแกน่าจะ depress อยู่ พี่แกเป็นคนนิสัยดีนะ จะเรียกว่าสงสารก็ยังไงอยู่ แต่กุรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่เลยอะเวลาเห็นแก depress แบบนั้น มีวิธีปลอบ หรือทำให้แกอึดอัดน้อยลง อะไรงี้มั้ยวะ

>>419 สถานการณ์แบบนี้กูว่าแค่ยังมีงานนี่คือดี ได้ปรับเงินเดือนคือดีเหี้ย ๆ แล้ว ส่วนโบนัสนี่หวังยากชิบหาย ขนาดบ. กูเคยจ่ายตลอดไม่เคยขาด มีบวกด้วย ปีนี้กลางปีก็ชวดไปแล้ว ปลายปีแม่งก็มีแววจะไม่น่าได้

จะว่าไปกูมีเรื่องสงสัยแฮะ ไอ้การที่เขาไม่จ่ายเพราะภาวะเศรษฐกิจนี่พอเข้าใจ แต่ไอ้การกระสันรีครูทเด็กใหม่นี่เอามาทำอะไรหว่า ที่พอจะมองเป็นเหตุผลในแง่ดีไม่ใช่ว่าล้มเหลวในการบริหารจัดการ เพราะปัจจุบันแค่หาลูกค้ายังยากส์

>>422 เอามาเทรน พอทำงานเป็นค่อยเอาคนเงินเดือนสูงๆออกเพื่อลดรายจ่าย

>>423 อืม พิมพ์มาแบบนี้ก็พอเป็นไปได้แฮะ เพราะคนอายุเยอะที่นี่ก็มีพอสมควรอาจจะหามาทดแทนจริง ๆ ก็ได้

>>421 ให้พี่แกสอนมึงในเรื่องที่พี่แกเก่ง

เครียดแบบแปลกๆ คือกูเป็นมือใหม่กับงานที่ทำมาก แล้วเพิ่งเข้ามาเพื่อฝึกเพื่อเรียนรู้เลย ทีนี้กูก็ไม่เก่งแต่ผ่านมา 2 ปีพยายามหนักมากจนเลเวลอัป คือถ้าเทียบงานเก่ากับใหม่นี่ดูรู้เลยว่ามาไกล โนวฮาวไรก็รู้ขึ้นมาก ทฤษฎีมี ถามได้ก็ตอบได้อาจไม่ทุกอย่างแต่ไม่โง่แน่

แต่เหมือนการที่กูไม่้ก่งมันกลายเป็นภาพจำเจ้านายกูไปแล้วอ่ะ พอกูพูดไรแนะนำไรเค้าก็ไม่เชื่อ ทั้งๆที่สุดท้ายแบบที่กุแนะนำคือถูกแล้ว แล้วเค้าก็จะหาคนอื่นมาทำแทนกูแล้วให้กูไปทำส่วนอื่นแทน กูก็รู้สึกแย่เหมือนพยายามเท่าไหร่เคาก็ไม่เห็น ทั้งๆที่กูอยากทำด้านนี้แต่เค้าอยากให้กูไปทำอย่างอื่นเพราะอย่างอื่นกูทำได้ดีกว่า(กูมาจับอย่างอื่นตอนกุเก่งแล้วไงมันเลยกลายเป็นภาพจำไปเลยว่ากุไม่เก่งตำแหน่งหลัก แต่เก่งงานรอง) ถึงพยายามจะทำงานหลักให้ดีแต่เค้าก็ไม่ให้ทำแล้ว มันก็เฟลชิบหาย กูชอบที่นี่แต่กูไม่อยากโดนเปลี่ยนตำแหน่งเลยอ่ะ ให้ลาออกก็ไม่อยากไป แม่งเอ้ย

พวกเงินเดือนล่าสุดมีผลต่อการสมัครงานใหม่มั้ยอะ​ คือกูอยากเปลี่ยนสายงาน​แบบคนละขั้วเลย​ ทีนี้งานเก่าก็แจ้งรีครูทไปว่าเงินเดือนล่าสุด​ 40k​ เพราะก็ทำมาหลายปีแล้ว ทีนี้ไอ้สายงานที่จะไปเริ่มใหม่มันเริ่มที่ 20k ไปสมัครก็จะโดนถามว่ารับได้เหรอเงินน้อย​ เราก็บอกได้เพราะเรารู้ว่าต้องเริ่มเหมือนเด็กจบใหม่มันคยละสายงาน​ แต่ก็ยังไม่ได้งานเลย​ ไม่รู้ว่าเงินเดือนเกี่ยวมั้ยอะ​ อยากจะไปขอแก้รีครูทให้น้อยลงแต่ก็ไม่ดีใช่ปะมันจะเปนการแจ้งข้อมูลเท็จงี้เห้อออ​

จะไปสมัครงานที่ๆหนึ่ง เขาไม่ดูวุฒิ แต่อยากได้พอร์ตฟอลิโอ กูควรเขียนอะไรลงไปดีวะ คือ กูไม่ได้เรียนมหาลัยอะ จบแค่ปวช ความสามารถแถบไม่มี แต่ใจรักอยากจะทำ

>>425 อันนี้ดี

>>428 ตำแหน่งงานอะไรล่ะ

พอสัมไม่ผ่านมาสามเดือนหลายสิบที่ทำให้ไม่กล้าไปสัมงานแล้วว่ะ​ เหมือนรู้ตัวว่ายังไงก็ไม่ผ่าน​ รู้สึกตัวเองคงเก่งไม่พอจริงๆ​ สกิลภาษายังห่วยมั้ง​ ต้องเรียนเพิ่ม​ แต่ตอนนี้ไม่มีงานก็ต้องขอเงินแม่​ เศร้าว่ะ​

ทำกราฟิกแล้วมาเกตติ้งให้ก้อปงาน เอาเปนเรฟเฉยๆก้ให้แก้ตามแบบอีเหี้ย ขอให้มึงโดนฟ้องซักวัน

>>432 แล้วมึงทำมั้ย

แมร่งกูจะร้อง กูจะทำยังไงกับความรู้สึกตอนนี้ดีคือกูอายมากกูไปสอบที่หน่วยงานราชการนึงแต่ไม่ติด ยายกูรู้แค่ว่ากูไปสมัครงานเขาเข้าใจว่าสมัคร = ได้งานเลย ก็เอาไปโม้กับเครือญาติแล้วก็ระแวกบ้าน พอกูอธิบายว่าไม่ได้งานยายก็เอาไปบอกญาติ พวกเขาก็เอาเรื่องนี้มาแซวกูขำ ๆ แต่กูไม่ขำด้วย

>>432 เมิงลองเซฟตัวเองด้วยการส่งเมลเป็นหลักฐานไว้มั้ย ว่าถ้าก้อปอนาคตอาจโดนจับได้ไรงี้นะ ไม่งั้นเกิดมีเรื่องขึ้นมาคนที่บริษัทจะลากมาด่าคือเมิงนะเพราะเป็นคนทำ ถ้ามีเมลเป็นหลักฐานก็อ้างได้ว่าเมิงเตือนแล้ว อีนั่นมันไม่ฟังเอง

>>434 ไม่เป็นไรนะ ไม่ใช่ความผิดเธอเลย เค้าเข้าใจผิดกันเอง

>>434 ฆ่ารัดคอ เอาศพไปแขวนแถว ๆ ต้นไม้ในป่า สักวันนึงมึงค่อยไปแจ้งความ

บอให้พนงทำงานถึงเที่ยงคืน แต่ไม่จ่ายOT ไม่มีรถกลับบ้านจ่ายค่าแกรบ แท็กซี่เอง อยากสิไห้ เงินเดือนก็น้อยเสีย

>>438 กรมแรงงาน ไปเลย อย่ายอม

>>438 ไอสัสแบล็คคอมปานี

>>438 แบล๊กคอมปานีแบบมึงกูก็เจอนะ แค่ไม่เจอแบบว่าล่อเที่ยงคืน แค่แบบ4ทุ่มห้าทุ่มเฉยๆ แล้วพวกทำประจำนี่นรกกว่าตรงที่ไม่จ่าย2แรงให้ในช่วงวันหยุดพิเศษ วันนักขัตต่างๆไปอีก คือมันไม่ใช่ว่าทำแบบนี้มานานนะ ทำแบบนี้มาปีแรกๆนี่แหละ เสียดายตรงที่แถวบ้านกูคือหางานไม่ได้เลย(กลัวว่าจะคนจะผันตัวไปเป็นโจรกันชิบหาย) จะย้ายงานก็เสี่ยงสัสๆ อิจฉาพวกที่แม่งเก็บเงินมาก่อนหน้าแล้วไม่ค่อยได้ใช้เงินมากๆเลยหว่ะ

Aws solution architect ของไทยเงินเดือนประมาณเท่าไรอ่ะ

เพิ่งไปสัมภาษณ์งานคิดว่าคงไม่ได้แล้วแหละเพราะคุณสมบัติกุยังขาดกับที่เขาต้องการ แต่ก็ถือว่าได้คุยได้แลกเปลี่ยนความเห็นกับคนอื่ยดี

>>430 งานผู้ช่วยช่างเสริมสวย

กูมีคำถามที่ค่อนข้างปสด.จะมาถามพวกมึงหน่อยว่ะ กูตกงานมาตั้งแต่เดือนเมษา ระหว่างนั้นกูก็หาอะไรทำก๊อกแก๊กไปเรื่อยอย่างเช่นขายของกินเล่นเล็กๆน้อยๆที่หน้าบ้าน แบบพวกลูกชิ้นทอด น้ำแข็งไส แล้วก็ขายอาหารออนไลน์ผ่านพวกแกรป ไลน์แมนไรงี้ด้วย รายได้ไม่ได้ดีเป็นกอบเป็นกำหรอก แต่ก็พออยู่ได้ พอจ่ายค่าน้ำค่าไฟกับซื้อของใช้ในชีวิตประจำวันแบบนิดหน่อยได้ ดีที่กูไม่มีหนี้สินอะไรเยอะแยะ มีแค่ค่าบัตรเครดิตอยู่ประมาณสองหมื่นก็ค่อยๆทยอยจ่าย

สิ่งที่กูได้กลับมาคือเวลาที่อยู่กับครอบครัว และสุขภาพจิตดีมาก กูไม่ต้องตื่นหกโมงรีบอาบน้ำตาลีตาเหลือกไปขึ้นรถไฟฟ้าให้ทันเวลางานแล้ว แต่อาจจะต้องรีบตื่นไปจ่ายตลาดตอนตีห้ารับของมาขาย เตรียมวัตถุดิบ ตอนเย็นๆก็ขายของ แต่กูก็รู้ว่าอาชีพนี้มันเลี้ยงตัวกูกับพ่อแม่ในระยะยาวไม่ได้ว่ะ เช่นจะซื้อรถซื้อบ้านไรงี้ก็คงไม่ไหว ไหนจะเจ็บป่วยมาไรงี้อีก และกูก็ร่อนใบสมัครงานเรื่อยๆ ไปสัมภาษณ์เรื่อยๆ แต่ระหว่างนี้กูก็ไปลงเรียนพวกฝึกอาชีพไว้ กูอยากเปิดร้านเพนท์เล็บน่ะ แต่อยู่ในขั้นเพิ่งเริ่มต้นเรียน กูคิดเอาไว้ว่ากูเรียนฝึกอาชีพเสร็จก็จะไปสมัครงานร้านเพนท์เล็บแบบเป็นลูกจ้างเอาประสบการณ์ก่อนแล้วค่อยเปิดร้านเอง รายได้ก็คงน้อย แต่เพราะกูชอบเลยคิดว่ายังไม่น่าเป็นปัญหาสำหรับกูในตอนนี้เท่าไหร่

แล้วเมื่อต้นเดือนมีบริษัทที่กูเคยไปสัมภาษณ์ไว้เมื่อเดือนพฤษภาเขาโทรมาตอบรับกูทำงาน ใจนึงกูก็ดีใจนะที่ได้งาน แต่อีกใจกูก็ไม่อยากไปทำว่ะ เพราะกูไม่ชอบสายงานเดิมของกูเลยซักนิด แต่ถ้ากูได้งานนี้ก็ไม่ต้องห่วงเรื่องรายได้อะ เพราะประสบการณ์กูก็ 10ปี+ เงินเดือนดีพอประมาณเลยล่ะ แต่มันเครียดมาก ตอนกูทำงานกูอยากลาออกทุกวันและมันทำให้กูป่วยเป็นโรคซึมเศร้าด้วย ต้องกินยาซึมเศร้าเยอะแยะ แต่ให้กูไปทำสายอาชีพอื่นก็ไม่มีความรู้ที่จะไปทำแล้วว่ะ ถ้าจะเริ่มใหม่ก็ต้องรับเงินเดือนแบบเด็กจบใหม่คือหมื่นห้าเลย พอลองปรึกษาคนที่บ้านดูเขาก็บอกให้กูเลือกความมั่นคงดีกว่า ร้านเพนท์เล็บของกูมันก็ยังไม่เห็นโอกาสและไม่เห็นความแน่นอนว่ะ ทำเป็นอาชีพเสริมไปก่อนก็ได้ เก็บเงินจากงานประจำให้เป็นทุนไว้แล้วพอมันมั่นคงดีแล้วค่อยเปิดร้าน

บ้านกูเขาพูดถูกนะ กูก็เห็นด้วยกับเขา แต่ถ้ากูตอบรับเข้าทำงานประจำมันคงทำให้กูกลับไปเครียดและไปกินยาซึมเศร้าอีก แต่ไม่มีเงินก็เครียดว่ะ สองจิตสองใจมากว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี

>>445 ลองไปทำก่อน อาจจะไม่เครียดเหมือนกันทุกบริษัทก็ได้

>>445 ลองไปทำก่อน ตอนนี้มึงมีเป้าหมายแล้วคือการเปิดร้านทำเล็บ มึงต้องฮึดสู้แล้ว จะต้องเอาเงินจากงานประจำมาเปิดร้านให้ได้ ไม่ว่าปัญหาใน บ.จะเครียดแค่ไหนก็อย่าไปอินมาก อินกับร้านทำเล็บของมึงพอ ที่ทำงานให้เต็มที่ก็เพื่อร้านเล็บของมึงล้วนๆ สู้เว้ย ปล.เพื่อนกูก็ลงคอร์สเรียนเพ้นท์เล็บอยู่ ปัจจุบันก็ยังทำงานประจำเก็บตังค์อยู่นี่แหละ สงสัยจะเป็นร้านคู่แข่งมึงในอนาคตนะ 555

>>445 ไปทำงานบริษัทดูเถอะ อาจจะไม่เครียดมากก็ได้
ไม่ได้จะขัดอะไรนะ แค่บอกไว้ก่อนว่าเพ้นท์เล็บมันอันตราย ทำงานหาเงินเปิดร้านเป็นเจ้าของแล้วจ้างพนักงานมาทำให้ดีกว่า อย่าไปนั่งทำเอง
สารเคมีเยอะมากนั่งดมทั้งวัน กูมีคนรู้จักที่ทำงานฝีมือกับสารเคมีพวกนี้ สุดท้ายช่วงอายุ 50 ต้นๆ แม่งตรวจเจอมะเร็งปอดแล้วไปเลย เป็นคนเหล้าไม่กินบุหรี่ไม่สูบด้วย

>>446 >>447 >>448 กูตอบรับไปทำงานแล้วล่ะ ขอบคุณมากที่ให้คำแนะนำกูนะ กูกะว่าจะทำเพื่อเก็บเงินสร้างร้านแล้ว อย่างน้อยทำตรงนี้ก็รายได้ดีมีสวัสดิการอยู่บ้างล่ะวะ ขอให้มีเงินทุนมาทำร้านแล้วทำท่าจะอยู่รอดก่อน กูคงไม่หวนกลับเข้าไปทำงานสายนี้อีกแล้ว

เอาจริงๆเนื้องานในสายงานกู ไม่ว่าจะทำที่ไหนก็เครียดเหมือนกันหมดว่ะ ยิ่งเป็นบ.เล็กๆคนน้อย งานก็ยิ่งโหลดหนักและต้องทำทุกอย่างเอง อย่างวันนี้กูเข้าไปทำวันแรกก็ได้กลับบ้านสองทุ่มเลยจ้า ถึงบ้านสี่ทุ่มกว่าๆ เพราะงานเร่งจะเอาวันพุธนี้ กูก็ต้องอยู่ทำให้เสร็จเพื่อให้เขาตรวจก่อน ที่กูอยากลาออก เป็นซึมเศร้าก็เพราะงานหนักแถมยังโดนด่าซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยล่ะ กูเคยต้องกลับบ้านตีสองแล้วต้องมาทำงานแปดโมงเช้าให้ทันติดๆกันเป็นอาทิตย์ด้วย สุขภาพจิตและสุขภาพกายแย่สัสๆอะ ปวดหลัง ออฟฟิศซินโดรม แถมยังต้องมารับมือลูกค้ากับหัวหน้าประสาทแดกอีก

กำลังจะเรียนจบในเร็วๆนี้ว่ะ ตอนแรกวางแผนว่าจะหางานที่ทำเรื่อยๆมีเวลาว่างให้กับตัวเองเพื่อให้มีเวลาติวสอบภาษาอังกฤษอยากไปทำงานที่เมืองนอกไรงี้ แม่กูแย้งกูจะให้เข้าราชการ กูหมดกำลังใจเลยว่ะคิดว่าพอเรียนจบแล้วจะเลือกเส้นทางชีวิตตัวเองได้แล้วนะ อิเหี้ยยยย ไอ้ที่เรียนอยู่ก็ไม่ชอบไม่อยากทำงานสายนี้ด้วย

ขอปรึกษาหน่อยครับเพื่อนโม่ง ตอนนี้ได้งาน2ที่
ที่แรกเป็นบ.เกี่ยวกับการเงิน tech stack ค่อนข้างดี คิดว่าเข้าไปน่าจะได้ประสบการณ์เยอะ ความรู้น่าจะต่อยอดได้เยอะ อนาคาตอาจจะเอาความรู้ตรงนี้ไปทำงานพวกธนาคารได้ ให้เงินเพิ่มจากที่ทำอยู่ตอนนี้นิดเดียว พอผ่านโปรจะได้ เพิ่มอีก 2k
กับที่2 tech stack ระดับมาตรฐาน ไม่ดี ไม่แย่ แต่คิดว่าประสบการณ์กับความรู้อาจจะไม่ได้เท่าที่แรก แต่ให้เยอะกว่าที่แรก 7k (หลังผ่านโปรจะเหลือห่างกัน 5k)

เท่าทีุ่คย environment การทำงานน่าจะโอเคทั้งคู่ เงินปัจจุบันได้อยู่ที่ range40-50 รู้สึกตัดสินใจไม่ถูก ขอคำแนะนำหน่อยครับ
ปล.เหตุผลที่ย้ายเพราะ บ. ที่ทำอยู่ตอนนี้กำลังจะไปต่อไม่ไหว

>>451 ต่ออีกนิด รู้สึกเหมือนที่แรกโดนกดเงินเลยอะ ขอไปเท่าที่2 แต่เขาตัดลงมาซะเยอะเลย

>>450 ก็ไม่ต้องทำ ถ้าเราจะไม่ทำใครก็บังคับไม่ได้ เพราะเราเป็นวัยที่ไม่ได้อาศัยใครกินแล้ว
กูแม่ก็บังคับงานราชการแต่กูจุดยืนหนักแน่นมาก ไม่ว่ายังไงก็จะทำอย่างอื่น แม่พูดไซโคก็แล้ว ตัดพ้อก็แล้ว เปรียบเทียบกับลูกชาวบ้านก็แล้ว กูก็ชี้แจงๆแล้วก็ยืนยันว่าจะไม่ทำ คือเราวัยทำงานแล้วเว้ย อยู่ในจุดที่นอกจากกฎหมายและเงินก็ไม่มีอะไรที่มีอำนาจเหนือมึงอีกต่อไปแล้ว ยิ่งทำงานนานๆหาเงินเลี้ยงตัวเองได้ อาจไม่ต้องมากแต่เอาตัวรอดแต่ละเดือนได้ หน้าไหนก็สั่งมึงไม่ได้อีกแล้วกูยืนยัน นอนยัน เอาตีนยันเลย

ที่มึงต้องรับมือคือคำพูดของแม่มึงอ่ะแหละ แต่กูบอกเลยว่าถ้าเราหนักแน่นพอใครหน้าไหนก็สั่งเราไม่ได้ ตอนนี้คนที่จะสั่งมึงได้มีแต่คนที่ให้เงินมึงหรือก็คือเจ้านายน่ะแหละ ถ้าตัดเรื่องความรับผิดชอบและเวลาออกไป วัยทำงานคือช่วงชีวิตที่ดีที่สุดของมนุษย์เลย ถ้ามึงพึ่งพาตัวเองได้ชีวิตจะดีมาก เพราะงั้นก็หางานต่อไปน่ะแหละ หรือจะทำไรที่มันก๊อกแก๊กได้เงินมาบ้างก็ได้ การที่มีเงินจะทำให้มึงมีอำนาจในทางเลือกของมึงเอง

หัวหน้าชอบบอกว่ากูไม่อินกับงาน ไม่แอคทีฟ ยังไม่ใช่มายเซ็ทแบบเจ้าของโปรดักซ์จริงๆที่แบบเจอประเด็นอะไรต้องเล่น ต้องเอามาเป็นคอนเท้น ไรงี้ ทั้งๆที่กูก็คิดว่ากูขยันมากละนะ แบบถึงจะอยู่นอกเวลางาน เวลาเจอประเด็นอะไรในสังคมกูก็จะคิดว่ามันมีอะไรเกี่ยวกับงานบ้าง เล่นไรได้บ้าง ศึกษาหาข้อมูลเพิ่มเติมในวันหยุด หลายครั้งกูก็ออกไอเดียเสนอเค้า ไปเที่ยวกูยังไปสัมภาษณ์หาปัญหาและดูว่าโปรดักซ์ของกูจะแก้ปัญหาอะไรได้บ้างเลย แต่ทำไมหัวหน้าถึงยังคิดว่ากูไม่แอคทีฟอีกวะ

หรือเพราะว่ากูโง่ กูไม่เก่ง กูคิดได้ไม่เท่าเค้ามันเลยดูเหมือนพนักงานกินเงินเดือนทั่วไปที่ไม่ใช่เจ้าของวะ แบบเหมือนทำงานเสร็จกลับบ้านแล้วก็ไม่ทำงานต่อแล้ว กูว่ากูก็ขยันมากๆแล้วนะ ทำไมกูรู้สึกเหมือนมีแต่กูที่ต้องพยายามให้หนักขึ้นๆๆๆ ทั้งๆที่กูก็ทำงานแทบจะตลอดอยู่แล้ว ทำไมเจ้านายถึงคิดว่ากูไม่แอคทีฟอีกง่ะ หรือเพราะกูไม่ทำงานที่เป็นตัวชิ้นงานในวันหยุดหรอ หรือเพราะเพื่อนกูนั่งปั่นงานที่มันไม่เสร็จในวันหยุดหรอกูเลยดูชิล หรืออะไร เสียใจ

>>454 คือหัวหน้าเค้าคาดหวังสูงด้วยเว้ย แต่เราทำได้เท่านี้ได้ก็เต็มที่แล้วอะ

ปรึกษาเพื่อนโม่งครับ เคยเป็นลูกน้องเขามาตลอด วันหนึ่งต้องเป็นหัวหน้า มีลูกน้องแล้ว
ตอนพักเที่ยง แถวออฟฟิศไม่มีอะไรกิน แบบที่เดินไปได้ เที่ยงเลยต้องขับรถไปหากินในตลาด
ควรไปทานข้าวกับลูกน้องด้วยไหม แบบพาไปทุกวัน เลี้ยงทุกมื้อ อะไรแบบนี้
คือกรูเองก็ไม่ได้มีเงินมากพอที่จะเลี้ยงได้บ่อยๆ น้ำใจหน่ะมี แต่ไม่ได้มีเงินเหลือเฟือ
ตอนสมัยกรูเป็นลูกน้อง ก็ชอบนะ ที่มีหัวหน้าเลี้ยง แต่พอต้องมาเป็นหัวหน้าเอง เข้าใจในอีกบทบาทหนึ่งเลย
มันต้องยังไง ไปกินด้วยกัน ออกเงินให้ก่อน แล้วให้น้องๆหารคืนอะไรแบบนี้น่าเกลียดไหมวะ
หัวหน้ามือใหม่ หัวใจว้าวุ่น อย่าด่ากูนะ

ก่อนมีลูกน้อง กูตัวคนเดียว ไปกินเที่ยงกับแผนกอื่น ติดรถเขาไป หารกันตลอด กูสบายใจดี
ขอบคุณเพื่อนโม่ง

>>456 เลี้ยงทุกวันนี่ไม่ใช่แน่ๆละ
ส่วนจะจ่ายยังไงไปคิดหน้างานเอาก็ได้มั้ง ทั้งออกไปก่อนแล้วค่อยให้จ่ายคืน(ไม่น่ามีปัญหาเรื่องทวงตังยากมั้ง คงไม่มีลูกน้องคนไหนติดตังหัวหน้าแล้วไม่ยอมคืนอยู่ละ) หรือไม่ก็รวมตังจ่ายสดตรงนั้นเลย

>>454 "หรือเพราะกูไม่ทำงานที่เป็นตัวชิ้นงานในวันหยุดหรอ หรือเพราะเพื่อนกูนั่งปั่นงานที่มันไม่เสร็จในวันหยุดหรอกูเลยดูชิล"
กูว่าเพราะงี้แหล่ะ นี่ทำงานที่แรกใช่ปะ อย่าคิดมากเดี๋ยวก็ชิน ทำไปซักพักให้ได้สกิลแล้วหาที่ใหม่ที่หัวหน้าไม่บังคับให้ทำเกินหน้าที่แบบนี้

>>456 วันแรกเลี้ยงก็ได้ เป็น first impression หลังจากนั้นก็ถามึวามสมัครใจว่าจะไปด้วยกันทุกวันมั้ย บอกไปตรงๆเลยว่าไม่เลี้ยงนะ แฟร์ๆง่ายๆ ลูกน้องคนไหนเอาไปนินทาก็ปล่อยมัน ไม่ใช่เจ้าของกิจการจะได้เลี้ยงได้ทุกวันนี่หว่า

ถ้าตอบตกลงทำงานกับที่นึงไปแล้ว แต่ยังไม่ได้เซ็นสัญญา แล้วเกิดเปลี่ยนใจไม่อยากทำแล้วนี่ในเชิงมารยาทมันแย่มากเปล่าวะ กูจะโดนblacklistมั้ย

>>460 รีบแจ้งเลย ทางนั้นเขาจะได้รีบเรียกคนอื่นมาแทน เรื่องมารยาทแล้วแต่ว่าใครจะวัด แต่ในเมื่อมึงมีสิทธิ์เลือกก็เลือกเถอะ

>>456 ดูเชิงไปก่อน ขึ้นอยู่กับวัฒนธรรมองค์กร ความสมัครใจของลูกน้องด้วย ไอ้ที่ต้องเลี้ยงทุกวันนี่ก็เกินไป อย่างกูที่ออฟฟิศเก่าชอบนะเวลาติดรถหัวหน้าไปด้วย สนิทกันง่าย จ่ายของใครของมัน แต่ถ้าเป็นออฟฟิศปัจจุบันเลือกได้ขอไม่ไปกับหัวหน้า(คนนี้)จะสบายใจกว่า

เบื่อคนในทีม กูก็เบื่อมัน มันก็เบื่อกู วิธีการทำงาน ความคิด ไม่คลิกกันเลย
มันก็อยากโรเททไปอยู่แผนกอื่น กูก็อยากให้มันไป อยากได้น้องคนอื่นโรเททมาแทน
(น่าจะมีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวที่คิดตรงกัน) แต่ต่างคนต่างก็ไม่กล้าไปพูดกับนาย ได้แต่น้ำท่วมปาก

>>463 ที่ไม่พูดเพราะรู้อยู่แล้วด้วยแหละว่าพูดไปก็เท่านั้น เพราะความจริงก่อนหน้านี้ก็เคยพูดไปแล้วทั้งคู่ แต่ผลก็เป็นแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้นี่แหละ...

ต้องรู้สึกแย่ระดับไหนถึงจะคิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับงานที่ตัวเองทำอยู่วะ

>>465 กูกำลังรู้สึกแบบนี้อยู่เลยเพื่อน รู้สึกตั้งแต่สมัยเรียนละว่าไม่เหมาะกับตัวเอง พอทำงานก็อยากเปลี่ยนสายงาน

>>465 อยากให้เจ้าตัวรู้สึกบ้าง...

>>465 กูคือคนในเมนท์นี้ >>445

ต้องรู้สึกประมาณว่านี่มันอะไร เรามาทำอะไรที่นี่ ทำไมทุกอย่างที่เราทำถึงผิดพลาดไปหมด ทำไมคนอื่นเขาเก่งกันขนาดนั้นแล้วทำไมเราถึงห่วยไม่พัฒนาตัวเองเลย ความรู้ก็ย่ำแย่สู้เด็กจบใหม่ไม่ได้ ทำไมเราถึงโง่ขนาดนี้ เราควรลาออกไปซะแล้วไปกระโดดน้ำตายเพราะความไร้ค่าของตัวเอง ทำงานให้คนอื่นเขาเดือดร้อน

กูก็เป็นเมื่อหลายๆเดือนก่อนออกจากงานว่ะ มันแย่ มันดิ่งไปหมด ตื่นมาต้องบังคับให้ตัวเองลุกออกจากเตียงเพื่อจะไปทำงานทุกวัน รู้สึกหายใจได้โล่งก็ตอนเลิกงาน แล้วก็กลับมาเครียดจนปวดท้องในตอนกลางคืนว่าไม่อยากไปทำงานในวันพรุ่งนี้ เคยพยายามคุยกับหัวหน้าว่าขอย้ายไปแผนกอื่นหรือรับผิดชอบงานส่วนอื่นแทนได้มั้ย เขาก็รับฟังเฉยๆแต่ไม่ได้แก้ปัญหาอะไรให้ จนกูลาออกเองในเดือนมีนา และเป็นช่วงโควิดคนตกงานระนาวพอดี แต่แทนที่กูจะกลัวไม่มีงาน กูดันสบายใจมากเลยที่ไม่ต้องไปทำงานแบบนั้นแล้ว ถ้าไม่ติดว่าทางบ้านหรือกูต้องใช้เงิน กูคงไม่กลับไปทำงานในสายงานนี้อีกแล้วว่ะ ทุกวันนี้พยายามบอกตัวเองว่าต้องเก็บเงินเพื่อเปิดร้านทำเล็บให้ได้ แต่ความรู้สึกแย่ๆมันก็ยังติดตามตัวกูมาตลอด และสายงานกูมันก็เครียดและกลับดึกตลอดแหล่ะ จนกูเห็นแววว่ากูคงอยู่ที่นี่ไม่ถึงครึ่งปีแน่ๆ

มีโม่งคนไหนทำงานเอเจนซี่แล้วอยากลาออกบ้างป่ะ กูเบื่อมากเลยสายนี้

>>468 เมิงว่าปัญหานี้ไป บ.อื่น หัวหน้าใหม่ สิ่งแวดล้อมใหม่ จะยังเป็นแบบเดิมอยู่หรือเปล่าล่ะ ถ้าเป็นตำแหน่งอื่นข้างเคียงล่ะช่วยได้มั้น ตอนนี้ดูมึงขยาดทั้งสายงานนี้ไปเลย

>>470 สายงานอะไรอ่ะ พอบอกได้ไหม

>>459 มื้อแรกเลี้ยงข้าว
มื้อหลังจากนี้มึงเลี้ยงเครื่องดื่มทึกครั้งก็ได้ พวกน้ำเปล่า น้ำอัดลมตอนกินที่ร้าน

>>472 จิ้มผิด ต้อง>>456

>>470 >>471 สายงานออกแบบ ในบริษัทออกแบบแห่งหนึ่ง ที่กลับบ้านตีสองติดๆกันเป็นอาทิตย์และยังต้องมาทำงานให้ทันเวลาเข้างาน สั่งแก้แบบ ล้มแบบ งานจะส่งลูกค้าอีกวันข้างหน้าก็มีปรับแก้ตลอดเวลา แน่นอนว่าไม่มีการจ่ายโอที สุขภาพแย่ ร่างพัง เป็นออฟฟิศซินโดรม สายงานอื่นที่เกี่ยวข้องก็มีแต่ช่วงนี้เขาไม่รับคนไง กูชอบไปออกหน้างานมากกว่านั่งแต่ในออฟฟิศอีก ส่วนที่สุขภาพจิตแย่คือกูโดนสั่งแก้งานซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนประสาทเสีย ทุกครั้งที่แก้จิตใจก็ดิ่งลงเรื่อยๆว่าทำไมเราห่วยแบบนี้ เด็กใหม่ๆเข้ามาก็เก่งกว่ากูร้อยเท่าพันเท่า หัวหน้าก็ชอบด่าว่าอายเด็กมันมั้ย ไม่รู้ผมจะจ้างคุณไว้ทำไมอีกในเมื่อเด็กจบใหม่ยังทำได้ดีกว่า เลยทำให้กูเฟลหนักมากจนเป็นซึมเศร้า จริงๆยังมีอีกเยอะแต่เรื่องก็ราวๆนั้นล่ะ

อยากรู้ว่าจะรู้ฐานเงินเดือนบริษัทที่จะสมัครงานได้ยังไงอ่ะ

>>475 กูใช้วิธีเลือกเงินเดือนขั้นต่ำในเว็บที่สมัครงานว่ะ แบบ....กดเลือกสายงาน แล้วก็เลือกเงินเดือนขั้นต่ำ สมมติต้องการเงินเดือนขั้นต่ำที่ 30000 ก็กดไป 30000 แล้วเว็บมันจะกรองให้จนเหลือบ.ที่ตั้งเงินเดือนไว้ตามนั้นได้ พวกบ.ที่ตั้งเงินเดือนต่ำกว่า 30000 ก็จะไม่ปรากฎขึ้นมาในการค้นหา แล้วมึงก็บวกลบเพิ่มเอาจาก 30000 นั่นดู

>>474 กูว่าสายงานออกแบบนี่รับงานได้กว้างมากเลยนะ มันดิ้นได้ ไม่ได้เฉพาะทางขนาดนั้น ที่ toxic มันคือหัวหน้า(เก่า)มึงมากกว่า ไม่ใช่ทุก บ.ต้องทำงานล่วงเวลานะ อย่างที่กูทำอยู่นี่ก็ออกแบบ สายเว็บ ใครจะอยู่ต่อก็อยู่ ใครงานเสร็จแล้วถึงเวลาเลิกงานก็เด้งออกได้เลย มันคือการบริหารเวลาบริหาร resource ที่ดี แต่บ.เก่ามึงไม่มี ถ้าอยากออกหน้างานมากกว่านั่งออฟฟิศลองเป็น ​AE มั้ย หรือไปทาง Project Manager แบบว่ารู้ทางฝั่งดีไซน์ด้วยจะได้ไม่ขายงานเกินความสามารถทีม อย่างแรกมึงต้องดึงเอาความมั่นใจในตัวเองของมึงกลับมาก่อน สิ่งที่มึงมีแน่ๆ คือประสบการณ์การทำงาน มึงขายความสามารถมึงไปก่อน บ.จะซื้อไม่ซื้อนั่นอีกเรื่อง ทั้งนี้ทั้งนั้นถ้ามึงสบายใจจะทำงานของตัวเองไปเรื่อยๆ กูก็ไม่ได้ขัดอะไรนะ

ในที่ทำงานมีแต่คนเล่นชู้กันว่ะ
เอวีแม่งเปลี่ยนสังคมไทยไปมากจริงๆ

>>478 โทษเอวีเฉย

>>479 ไม่โทษหัวนมโงกุนก็มีแค่ไหนละ

>>480 ดี*

ตื่นเช้ามาไม่อยากไปทำงานทุกวันเลยว่ะ เพิ่งจบใหม่ทำงานได้4เดือนเอง ควรเปลี่ยนงานป่ะครับอันนี้ผ่านโปรละ

>>482 หาสาเหตุ งานเครียดหรือเปล่า

>>482 สาเหตุที่ไม่ชอบงานคืออะไรพอลิสต์มาได้มั้ย หรือเป็นเพราะสิ่งแวดล้อม เพื่อนร่วมงาน เจ้านาย หรือเป็นที่เนื้องานเลย

อยากถอดรองเท้าตอนอยู่ที่โต๊ะทำงานว่ะ ก็คิดว่าเท้าตัวเองไม่เหม็นนะ แต่โต๊ะมันติดๆ กันไม่มีพาร์ทิชั่นแล้วรุ้สึกเกรงใจเพื่อนร่วมงาน ไม่กล้าถอดยังไงไม่รู้ว่ะ

>>484 ของเราเป็นเนื้องานอะ หนักเลยทีเนี๊ยะ ต้องออกสถานเดียว

>>482 อยู่กับตัวเองก่อน นั่งคิดดูว่าเราไม่พอใจอะไรบ้าง ปรับได้มั๊ย แก้ได้ป่าว ถ้ามันแก้ได้ แก้ที่เราหรือที่ใคร ถ้าเจออะไรที่มันสุดๆ และแก้ไม่ได้จริงก็ไป

กูคือ >>445 หลังจากกูเริ่มงานไปสองอาทิตย์ เข้าไปก็เจองานด่วนแบบเร่งจะเอาภายในสองวันเลย ซึ่งสองอาทิตย์ที่ผ่านมากูกลับบ้านตีหนึ่งไปทั้งอาทิตย์ มันเป็นอะไรที่กูเกลียดมากตั้งแต่ทำงานอยู่ที่เดิมละ ไอ้เรื่องกลับดึกๆดื่นๆจนไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่น แถมยังต้องไปทำงานให้ทันเวลาเข้างานด้วย(เข้างานสิบโมง) เพราะเขาเช็คสแกนนิ้วเข้าออกทุกวัน ถ้ากูเข้าสายจะโดนเรียกไปด่า แต่ไม่มีโอทีให้นะ แม้กูจะอยู่ถึงตีหนึ่งก็ตาม ดีที่เบิกค่าแท็กซี่ได้

วันเสาร์ที่ผ่านมาก็ไลน์มาสั่งงานกูบอกว่าจะส่งวันจันทร์ ช่วยทำให้หน่อยได้มั้ย(เป็นประโยคคำสั่ง ไม่ใช่ขอร้อง) และกูมารู้ว่าโปรเจคนี้มันถูกดองไว้เป็นเดือนก่อนกูเข้าไป แต่ดันไม่มีใครทำเพราะเขาลาออกกันยกทีม กูก็ว่าแปลกๆอยู่ที่กูเข้าไปดันเป็นพนักงานคนเดียว ไม่มีใครอีกนอกจากแอดมินธุรการน่ะ มิน่า ทำไมทีมเก่าแม่งลาออกกันหมด

พอกูทำอยู่คนเดียว ทุกโปรเจคแม่งเลยเทมาใส่กูคนเดียวไง แล้วทีนี้กูทำคนเดียวมันก็ช้าใช่มั้ยล่ะ เจ้าของบ.แอนด์ภรรยาเขา ก็เริ่มจะมาด่ากูละว่าทำไมทำงานช้า มันดูไร้ประสิทธิภาพมากเลยนะถ้าเทียบกับประสบการณ์ในเรซูเม่ที่คุณกรอก เขาบอกก็เข้าใจว่ากูทำงานคนเดียวนะ แต่ช่วยเร่งมืออีกหน่อยได้มั้ย กูบอกกูทำเร็วสุดได้แค่นี้ล่ะ เขาก็ดูไม่ค่อยพอใจนะ บอกว่ากูเป็นซีเนียร์แล้วก็ต้องทำงานเร็วและดีกว่าจูเนียร์สิ กูเลยคิดว่าเอาล่ะ สิ้นเดือนนี้เราคงต้องลากันทีสำหรับที่นี่ เพราะกูไม่ชอบการเมเนจเวลาของที่นี่เลย มึงให้กูกลับบ้านตีหนึ่งมาเป็นอาทิตย์เลยนะ

แต่อีกใจนึงก็คิดว่าถ้ากูออกกูจะเอาเงินที่ไหนใช้ เงินเดือนกูก็จัดว่าสูงพอสมควร ในสภาวะแบบนี้คงไม่มีใครอยากจ้างด้วยเงินเท่านี้หรอก แต่กูก็เห็นแววว่ากูจะไม่ผ่านโปรอีกเหมือนกันเพราะกูไปเถียงเขาเรื่องการจัดการเวลาในการทำงานแบบนี้ กูรู้เลยว่ากูไม่ผ่านโปรแน่เพราะท่าทางเมียเจ้าของเขาก็ไม่ได้ชอบกูหรอก เพราะเหมือนกูไปตำหนิเขาว่าทางเขาน่ะจัดการเวลาไม่ดี กูเลยต้องรับภาระหนักขนาดนี้ไง กูควรลาออกก่อนหรือรอให้เขาเชิญออกเพราะไม่ผ่านโปรดีวะ แถมเขาก็มองว่ากูทำงานประสิทธิภาพแย่อีกเพราะเขาเหน็บๆกูมาว่าทำงานไม่คุ้มเงินเดือนที่จ่ายแพงๆเลย

อีกอย่างที่กูเคยเล่าไปว่ากูมีแพลนที่จะเปิดร้านทำเล็บและกูไปลงเรียนคอร์สสอนอยู่ ถ้าออกจากงานตอนนี้กูก็แค่กลับไปแพลนเดิมคือเรียนคอร์สให้จบแล้วไปสมัครงานเอาประสบการณ์ตาามร้านทำเล็บก่อน พอทำคล่องๆหรือทำเป็นแล้วค่อยเปิดร้านเอง เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาสำหรับกูในตอนนี้เท่าไหร่เพราะกูก็มีเงินเก็บอยู่บ้าง แต่ก็ยังไม่มากพอถ้าจะเปิดร้านเล็บอยู่ดีว่ะ

>>488 โดนไล่ออกได้เงินชดเชย ลาออกไม่ได้นะ

>>488 ลองต่อรองกับเขาว่ามึงต้องการคนเพิ่ม กำลังคนไม่เหมาะสมกับงาน ถ้ามึงสร้างทีมของตัวเองได้น่าจะจัดการอะไรได้ดีขึ้น แต่ถ้าเขาไม่ยอมหาคนเพิ่มก็ออกมาก่อนเลยอย่าเสียเวลาไปมากกว่านี้
>>489 ยังไม่ผ่านโปรสามารถให้ออกได้โดยไม่ต้องชดเชย

>>490 ตามกฎหมายไม่มีช่วงโปร สิทธิเท่ากัน