Fanboi Channel

>>>/lounge/68/ วันศุกร์ที่หนึ่ง
>>>/lounge/216/ วันศุกร์ที่สอง
>>>/lounge/286/ วันศุกร์ที่สาม
>>>/lounge/408/ วันศุกร์ที่สี่
>>>/lounge/765/ วันศุกร์ที่ห้า
>>>/lifestyle/1530/ วันศุกร์ที่หก
>>>/lifestyle/2284/ วันศุกร์ที่เจ็ด
>>>/lifestyle/3353/ วันศุกร์ที่แปด
>>>/lifestyle/5047/ วันศุกร์ที่เก้า
>>>/lifestyle/6139/ วันศุกร์ที่สิบ
>>>/lifestyle/6603/ วันศุกร์ที่สิบเอ็ด
>>>/lifestyle/7075/ วันศุกร์ที่สิบสอง
>>>/lifestyle/8483/ วันศุกร์ที่สิบสาม

อยากเรียนเรื่องการเงินให้เข้าใจเนี่ย มันต้องพึ่งพาพื้นฐานอะไรเยอะไหมวะ? แล้วการเงินที่เอาไปใช้งานจริงกับการเงินการธนาคาร การเงินเศรษฐศาสตร์ตามมหาลัยนั่นนี่มันแตกต่างไงมั่งอ่ะ

>>>/lifestyle/8483/991 ถ้านี่เป็นที่ทำงานแรกๆ ขอบอกว่างานมันก็แบบนี้ล่ะ ลูกค้าที่ไม่เข้าใจสิ่งที่ตัวเองต้องการ และคนทำงานที่ไม่เชี่ยวพอจะมองข้ามช็อตและตีโจทย์ที่ลูกค้าต้องการจริงๆได้
ถ้าทำมาหลายปีแล้ว และคิดว่าเจ๋งพอ ทำพอร์ตแล้วไปสมัครบ.ใหญ่ๆดังๆ ไม่ก็ตั้งบ.ตัวเอง

>>2 กูไม่มีพื้นฐานอะไร อาศัยดูคลิปในยูทูปก็พอได้รู้อะไรอยู่บ้างนะ ที่หันมาศึกษาก็เพราะเป็นหนี้นี่แหละ

สงสารแม่จังวะ แบกภาระค่าใช้จ่ายทั้งบ้าน แล้วก็โดนเจ้านายกดดัน ทำยอดทำเป้า กุก็ยังเรียนไม่จบ เห้อออ

ล่าสุดเลยเมื่อกี้ เลิกงานแล้วเลยรีบนอนเร็วเพราะง่วง แต่ลูกค้าสั่งแก้งาน คนในบริษัทเลยโทรมาปลุกตอน 3 ทุ่มครึ่งเพื่อคุยงานวันพรุ่งนี้ ตื่นเลยอีเหี้ย โกรธสัตว์ๆ

>>2 เอาไว้ใช้จริงคือพวกการวางแผนการเงิน + การลงทุน หรือ personal finance พวกนี้จะคนละแบบกับเอกไฟแนนซ์ในมหาลัย อันนี้จะเรียนลึกกว่า คำนวณราคาหุ้นในอนาคตได้ ทำ financial model ได้ ทำ feasibility ได้ พวกนี้จะทำงานในแบงค์หรือบริษัทหลักทรัพย์เป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเราคนธรรมดาอาจจะไม่ต้องมีความรู้ถึงขั้นนั้นก็ได้

>>5 เป็นลูกที่ดีจัง

>>>/lifestyle/8483/995/ ปัญหาคือเรื่องที่ทำให้ประสาทแดกทุกวันนี้น่าจะไปที่ไหนก็มีมากกว่า คงต้องทำใจจริงๆ

>>7 ใช่ นี่แหละที่กูอยากรู้ความต่าง ที่กูสงสัยเพิ่มคือ ถ้าเรียนแล้วแม่นจริงๆสามารถเข้าใจในระบบการหมุนเงินของธนาคาร กับ บ.หลักทรัพย์เลยไหมวะ? เห็นมีสายงานพวกเอกการเงินและการธนาคาร กูไม่รู้ว่าจบมาละสอบCFPถือว่าตรงสายสุดๆเลยรึยังนี่ดิ

>>10 กูว่ามึงอาจจะต้องเปลี่ยนคำถามใหม่เป็น จะเข้าใจในระบบการหมุนเงินของตลาดเงินมั้ย พวกระบบการหมุนเงินของแบงค์หรือบ.หลักทรัพย์ถ้ามึงได้เข้าไปทำงานมึงก็จะพอเข้าใจว่ามันทำงานกันยังไง แต่พวกวิชาด้านไฟแนนซ์มันไม่ได้สอนเรื่องนี้ตรง ๆ หรอก ถ้าอยากรุ่งในสายนี้แนะนำให้สอบ CFA หรือ CISA ตัวแรกสอบยากมากค่าสอบก็แพงเหี้ย ๆ ด้วย แต่ถ้าได้สักเลเวลเงินเดือนอัพแน่นอน

กลับมาที่คำถามของมึง พวกวิชาไฟแนนซ์ถ้าเรียนแล้วแม่นจริง ๆ คือจะเข้าใจการทำงานของตลาดเงินโดยรวมอ่ะ พวกระบบของธนาคารหรือบ.หลักทรัพย์อย่างที่บอก มันต้องเข้าไปศึกษาที่บอเอง

กูอยากทำร้านเสื้อของตัวเอง ศึกษามาพอสมควรจนคิดว่าเปิดได้แล้ว แต่ขาดแค่คนออกแบบนี่แหละ ต้องหาจากไหนวะแนะนำที

>>11 ยังไงวะรุ่นพี่ เรียนแล้วเข้าใจระบบตลาดนี่คือการตลาดของทั้งในหุ้น, หลักทรัพย์ ,อสังหาฯ, ตลาดสด ,ห้างร้าน, ฯลฯ ใช่ไหม? แล้วถามต่อจะเอาจริงจังงานสายนี้ แม่นคณิตเนื้อหาแบบไหนถึงจะดี?

>>11 อีกคำถามนะ สายงานนี้จบมาถึงอายุเท่าไหร่แล้วถึงจะไม่มีใครรับเข้าทำงานอีกต่อไป? มีไหมวะ? แบบแก่มากๆเข้าอายุเลย55ปุ๊บหรือเลย60ไปคือแบบรับงานอิสระยังไม่ได้เลยไรงี้อ่ะ

>>12 เปิดเป็นบริษัทแล้วรับสมัครไปเลย หรือไม่ก็ลองจ้างพวกดีไซน์เนอร์ฟรีแลนซ์ดู ถ้าว่างก็ไปลงเรียนออกแบบสิ จะได้มีพื้นฐานด้วย

ถามพี่ๆโม่ง ตอนเรียนจบทำงานใหม่ๆเจออะไรคัลเจอร์ช็อกในที่ทำงานมั่งปะ แบบเหยชเข้มันมีงี้ด้วย ของกุก็เรื่องนิสัยคน ถึงตัวจะเป็นผู้ใหญ่แต่สมองยังเป็นเด็ก ตอนนั้นอ่อนต่อโลกคิดว่าโตๆกันแล้วคุยรู้เรื่อง แต่เปล่า-_-

>>16 กูไม่นะ ตอนเข้าไปเค้าต้อนรับดี และบรรยากาศทีมก็ดีมาก
เรื่องเหี้ยมันค่อยๆมาเห็นตอนอยู่ไปซักพักมากกว่า ส่วนนึงคือตอนเข้าไปแรกๆยังเด็กไม่ค่อยเข้าใจอะไรด้วย

>>17 เหมือนกัน ตอนจบใหม่ทำงานที่แรกดีมาก รุ่นพี่คอยสอน คอยปกป้องทุกสิ่ง เจ้านายก็แสนดี ทุกคนโอ๋หมด เรียกว่าเข้าไปเรียนงานแล้วก็ทำงานตามที่ได้รับมอบหมายแค่นั้น ไม่ต้องคิด/แก้ปัญหา/เผชิญอะไรเองเลย ก็เลยไม่ค่อยรู้หรอกว่าโลกการทำงานจริงๆ เป็นไง เหมือนไข่ในหินที่มีพี่ๆ ในทีมคอยดูแลปกป้อง แต่พอทำงานไปหลายปีโตแล้วนี่แหละต้องแกร่งเองละ ต้องเผชิญทุกอย่างเองละ ต้องไฟท์กับคนโน้นคนนี้ ซึ่งมันก็เป็นไปตามวัยตามตำแหน่งอะนะ พอมีน้องใหม่เข้ามาเราก็ทำแบบเดียวกัน คือคอยปกป้อง คอยสอนให้น้องเรียนรู้โลกการทำงานทีละนิดๆ ไม่ได้โยนตู้มทีเดียวให้น้องช็อก ยิ่งถ้าเรารู้อยู่แล้วว่าคนไหนดีลยาก ตรรกะประหลาด พูดไม่รู้เรื่อง เราก็จะไม่ปล่อยให้น้องไปเผชิญเอง แต่จะพาไปด้วยเวลาเราไปคุย ให้น้องไปนั่งฟัง ให้รู้จักสไตล์คนคนนี้ก่อน แล้วก็สอนวิธีรับมือไป

>>16 ตอนเข้าไปทำงานที่แรกโดนบูลลี่ เหมือนเค้าจะไม่ชอบเรา แต่ไม่รู้จริง ๆ ว่าไม่ชอบเพราะสาเหตุอะไร เวลางานมีปัญหาอะไรจะชอบโยนความผิดมาให้เราตลอด แล้วเราพูดอะไรไม่ได้เลยอ่ะ เพราะเค้าเป็นเพื่อนกันหมดเลยทำงานเป็นทีมจริง ๆ ต้องรับกรรมไป แต่เรื่องนี้งงที่สุดคือเคยโดนตักเตือนว่าไม่มีมารยาทเพราะแทคชื่อคนในไลน์ พี่เค้าบอกว่าทำไมไม่ใส่คำว่า "พี่" ไปข้างหน้าด้วย เช่น พี่ @aaa อะไรงี้อ่ะ อันนี้กูอิหยังมาก

>>13 อันนี้กูแปะเป็น syllabus ของม.ชมพูให้ดูนะจะได้เห็นภาพว่าเรียนไรบ้าง https://bba.acc.chula.ac.th/index.php/prospective-students/2014-07-09-06-47-20/2014-06-27-06-07-13/financial-analysis-and-investment

คำว่าตลาดเงินนี่คือจะได้เรียนเรื่องพวกพันธบัตร หุ้นกู้ หุ้นในตลาด หลักทรัพย์ทางการเงินอีกหลายตัว แต่มันไม่ได้หมายความว่าเราจะได้เรียนการหมุนเวียนระบบเงินของสถานที่ต่าง ๆ นะ อย่างเช่น ตลาดสด หรือคอนโด อันนี้ไม่ใช่ ถ้าอยากรู้อันนี้แนะนำให้ไปหาข้อมูลเอาเอง เพราะในมหาลัยไม่ได้มีสอน

ส่วนเรื่องคณิตควรแม่นแคลกับสถิติมากที่สุด algebra พื้นฐานควรจะแน่นด้วยถ้าคิดจะลงลึก แต่สำคัญที่สุดคือตรรกะในการคิด ก่อนเราจะลงลึกไปถึงสูตรยาก ๆ ที่พวกเอกนี้เค้าเรียนกัน เราจะต้องเจอกับสูตรง่าย ๆ ก่อน ที่เหมือนจะง่ายแต่ก็ไม่ง่าย พวกนี้เลขพื้นฐานมาก ๆ แค่บวกลบคูณหาร แต่ที่ทำให้มันยากคือตรรกะในการคิดมากกว่า สรุปคือไม่ต้องกลัวว่าตัวเองจะไม่เก่งเลย มันสำคัญที่ตรรกะการคิดมากกว่า

ส่วนเรื่องอายุนี่ไม่รู้เลยว่ะ ตอบไม่ได้ แบบ 55 60 นี่หลาย ๆ สายงานก็คงหางานยากเหมือนกันหมดแล้วมั้ง แต่ที่เคยเห็นคนทำงานในแบงค์ก็อายุหลากหลายนะ แต่ก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์อ่ะ ถ้าอายุเยอะแล้วก็อาจจะเจอสถานการณ์ที่เราพบได้ทั่วไปคือ ตำแหน่งนี้เป็นตำแหน่ง junior ขอไม่รับอายุเกิน 30 นะ อะไรแบบนี้อ่ะ

>>18 โห ดีจังอยากทำงานกับพี่เลยค้าบ T_T

>>18 ดีจัง นี่ทำงานที่นึงนอกจากหัวหน้าจะไม่ปลื้มแล้ว (เพราะเราเห็นต่าง เสนอความคิดไป เขามองว่าเถียง) เอาเราไปนินทากับคนอื่นในทีมและนอกทีม และบีบให้เราเซ็นออกแบบยินยอมให้ที่สุด

>>20 อห ขอบคุณการแนะแนวมึงมาก นี่หาcourse syllabusของพวก มธ. อ่านๆไปไม่ค่อยเก็ท ของจุฬาเก็ทกว่าหว่ะ ....... เห้อ สายงานนี้แม่งมีจุดสิ้นสุดที่อายุ55ขึ้นไปสินะ คือ กูไม่โอเคเท่าไหร่เลยไง ตอนหนุ่มๆคือแบบสอบใบเซอร์ ผ่าน ปสก.มาสูงมาก พอตอนรีไทร์แล้วสิ่งที่เคยหามาสมัยหนุ่มๆสาวๆแม่งไร้ค่าเลยอ่ะ เหมือนวิศวะที่แม่งอายุมากๆเข้านี่ก็ตกงานจริงคือแย่เหมือนกัน ทำงานได้แค่แบบต่ำกว่า ป.ตรีเท่านั้น อย่างน้อยแบบกูเจอสายโปรแกรมเมอร์ไรงี้เห็นตกงานยังไงถ้าดวงตายังไหว แขนขายังได้คือมันดิ้นได้หางานอิสระได้อีกอ่ะ

>>19 กูว่าฟังดูเหี้ยมากเลยนะ ไม่รู้เป็นปัญหาที่คนหรือเน่ามาตั้งแต่วัฒนธรรมองค์กร แต่ฟังดูไม่น่าอยู่เลยว่ะ

ก็รู้อะนะว่าปีนี้ไม่ต้องหวังโบนัส แค่มีงานทำเงินเดือนได้เต็มอยู่ก็บุญหัวแล้ว แต่พอมาคิดถึงเงินเก็บที่จะหายไปหลายแสนในปีนี้ก็ใจหายเหมือนกัน เพิ่งเข้าใจที่เค้าบอกว่าอย่าเอาชีวิตไปฝากกับโบนัส เพราะได้มาเท่าๆ กันตลอด 10 ปี จนเคยตัว ดีนะไม่ได้ซื้อประกันจนเกินตัวยังส่งไหวด้วยเงินที่มี (ปกติจะเอาโบนัสไว้ซื้อประกัน กองทุนลดหย่อนภาษีต่างๆ) คนที่ฝากชีวิตไว้กับโอที โบนัส อันตรายมากจริงๆ

>>23 ไม่เป็นไรมึงยินดี มันไม่ได้สิ้นสุดที่ 55 หรอก กูว่าพนักงานออฟฟิศวงจรชีวิตก็เป็นแบบนี้แหล่ะ ไม่อยากเหมารวมทุกสายอาชีพนะ แต่หลาย ๆ อาชีพเลย พออายุเยอะทางมันก็เริ่มตัน แต่เท่าที่กูเห็นสายไฟแนนซ์พอเกษียณเขาก็ไปเป็น consultant กันต่อนะให้บริษัทใหญ่ ๆ โปรเจ็คสำคัญ ๆ อ่ะ สายนี้มันไม่ค่อยรับฟรีแลนซ์ได้กว้างขวางแบบโปรแกรมเมอร์ด้วยแหล่ะ ภาพรวมมันเลยออกมาดูอายุเยอะแล้วตันกว่า

>>24 เป็นที่คนแหล่ะ นายต่างชาติ พนักงานต่างชาติบ้าง แต่ทีมที่อยู่ culture ไทย กูออกก่อนคนที่มาบูลลี่นะ แต่พอแก๊งนั้นออกหมดก็ไม่รู้จะเป็นยังไง เพราะถ้าไม่นับแก๊งที่มาบูลลี่ คนอื่น ๆ ก็โอเคนะ

เพื่อนโมง มีใครมีเด็กเส้นในองค์กรมาทำงานบ้างมะ ปกติวางตัวกับเค้ายังไงกัน ให้งานเหมือนปกติมั้ย
ของเราจะมีเดือนหน้า ลูกค้ารายใหญ่ฝากหัวหน้ามา

ทีมในออฟฟิซจะยกขโยงไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน ก็อยากไปนะ แต่พวกมึงดูเวลาหน่อยเถอะว่ามันใช่เวลาจะไปเที่ยวมั้ยเนี่ย

>>29 ไม่ไปก็เรื่องของมึง

>>19 เรื่องเรียกพี่นี่มันปัญหาคลาสสิคเคาเจอไทยจริงๆ ถึงขนาดเวลาส่ง email ภาษา eng ยังมี dear p' xxx อ่านแล้วได้แต่ถอนหายใจกลัวฝรั่งมันไม่งงกันเหรอ
บางทีมี N' xxx ด้วยต้องมาคอยอธิบายฝรั่งข้างๆว่าคืออะไร

>>29 ร่างกายต้องการทะเลลลล

>>32 หัวใจต้องการมีเธอ

>>33 คลื่นลมไม่ฮาไม่เฮ

>>34 ถ้าทะเลไม่มีเธอ

>>29 ทำไมไปเที่ยวช่วงนี้ไม่ได้วะ? กลัวติดโควิด? สภาพการเงินบริษัทง่อนแง่นเพราะโควิด? อื่นๆ? แต่ >>30 พูดถูกแล้ว

>>31 กูไม่มองว่าเป็นปัญหานะ ตรงข้ามเลยคือภาษาอังกฤษนั่นแหล่ะกากที่ไม่มี honorific ให้ใช้ แล้วภาษามันก็ตีความเป็น sarcasm ได้ง่ายมาก การที่คนไทยคุยกับคนไทยในบ.ไทยแล้วใช้ P' N' K(คุณ) kub ka ช่วยมันเป็นเรื่องปกติ และฝรั่งที่อยู่ใน cc มีหน้าที่ต้องเรียนรู้ culture การทำงานในไทย
ยกเว้นว่าจะใช้แบบนี้ตอนคุยกับฝรั่งเป็นหลัก อันนั้นถึงจะเรียกว่าผิดกาละเทศะ

ข่าวโควิดระลอก2ทำกูเครียดชิบหาย​ คือกูพึ่งตกงานเพราะโควิดทีนี้เอาไรแดกล่ะ

>>31 เวลาเขียนเมลล์ภาษาอังกฤษคุยกับคนไทยกูใส่นะ
แต่พวกหางเสียงอย่าง krub ka นี่จะไม่ใส่เพราะรู้สึกแม่งประหลาดเกิน
ส่วนในไลน์หรือแอพแชทที่ tag หากันได้นี่จะมาจิกคนอื่นเพราะไม่ใส่นี่กูว่าเหี้ยไป ระบบ tag มัน
>>36 เรื่องฝรั่งต้องเรียนรู้วัฒนธรรมคนไทยนี่กูโอเค
แต่ภาษาอื่นกากเพราะเจ้าของภาษาวัฒนธรรมไม่เหมือนเราเลยไม่มีคำนำหน้าชื่อแบบเดียวกับเราใช้แปลว่าภาษากากนี่โลจิคอะไรวะ
แล้วพูดเหมือนภาษาไทยมันตีความเป็นการประชดยากนักแหละ ของพวกนี้มันอยู่ที่บริบท

>>37 ระลอกสองมาแล้วหรอ

>>37 กูหวั่นใจอยู่ตลอด ถ้าบริษัทจะเอาใครสักคนออก กูคนแรกเลยแหละ...

>>40 พูดละขอระบายต่อหน่อย ไม่ชอบความรู้สึก insecure ตอนนี้มากๆ บริษัทกู WFH 3 เดือนละ แต่ยังจ่ายเงินเดือนเต็มเท่าเดิม รายจ่ายกูลดไปเยอะมากเพราะ WFH แต่กูก็ไม่กล้าใช้เงินเพราะกลัวตกงานนี่แหละ บริษัทกูโดนผลกระทบยอดขายลด กูก็ไม่แน่ใจว่าสายป่านบริษัทยาวแค่ไหน ใช้ชีวิตด้วยความหวั่นใจตลอดเวลา

>>36 ทำไมมึงถึงคิดว่าการที่ไม่ใส่คำนำหน้าเป็นเรื่อง sarcasm อ่ะ สำหรับภาษาอังกฤษกูรู้สึกว่ามันมีระดับภาษาของมันอยู่อ่ะ แต่ไม่ได้มาในรูปแบบของเรียกพี่เรียกน้องแบบไทย ส่วนตัวกูว่าถ้าไม่ใส่คำว่า P' N' K' อะไรแบบนี้ แต่รูปแบบภาษาทางการมันก็โอเคแล้วนะ กลับกันกูรู้สึกว่าการใส่ krub ka naka อะไรแบบนี้มันดูไม่เข้ากันด้วยซ้ำอ่ะ ในเมื่อเปลี่ยนมาใช้ภาษาอังกฤษแล้วทำไมถึงละ "คะ/ค่ะ" ไม่ได้ หรือถ้าไม่ใช่ปุ๊บจะดูเป็นคนไร้มารยาททันที ?

ทำงานด้านอื่นมาตลอด แล้วตอนนี้อยากเป็นผู้ช่วยสัตวแพทย์ สมัครไปหลายที่ ไม่มีที่ไหนตอบกลับเลย ควรเปลี่ยนสายใช่ไหม

ถ้าหัวหน้าดีกับมึงมาก แต่หัวร้อน พูดแย่ๆ ทำเรื่องไร้มารยาทใส่คนอื่นที่เค้าไม่ชอบ ไม่ถูกใจ ทั้งที่คนนั้นไม่ได้ทำผิดอะไรมาก มึงจะมองหัวหน้าดีอยู่ไหมวะ

>>44 ไม่ดีอ่ะ เพราะเคยประสบเหตุการณ์แบบนี้มาแต่กูไม่ได้เป็นลูกรักเขา เหมือนทำอะไรก็ผิด นิดหน่อยก็เกะกะสายตา เลยรู้สึกว่าถึงจะชอบคนไม่เท่ากันก็น่าจะปฏิบัติให้เท่าเทียมกันกว่านี้อ่ะ

>>44 >>45 เราเป็นคนที่โดนหัวหน้าเกลียดเอง เพราะเราไม่ใช่คนหัวอ่อนเหมือนลูกน้องที่เขาชอบ เรามักจะมีคำถามเมื่อเห็นต่างและคำพูดเรามักจะโดนตีความไปทางลบหมดสำหรับเขาทั้งที่เราไม่ได้หมายความแบบนั้น เขาทรีตลูกน้องคนอื่นดีหมดยกเว้นกับเราที่พูดดีด้วยก็ต่อเมื่อจะใช้งาน แล้วเราก็โดนบีบให้ออก ที่น่าน้อยใจคือเพื่อนในทีมยังมองว่าเขาเป็นหัวหน้าที่ดี ถึงพูดไปก็จะหาว่าใส่ร้ายหัวหน้า ตอนอยู่กับเราสองคน เขาเผยตัวตนที่แท้จริงออกมาอย่างไม่ปิดบังเลย

>>44 เชี่ย เหมือนพูดถึงหัวหน้ากูอยู่เลย เขาดีกับกูก็จริงแต่เวลางานพลาดก็โดนเหมือนกันนะ บางทีก็สงสัยว่าเขาเอ็นดูกูหรือว่าเหม็นขี้หน้ากูกันแน่ เคยปรึกษาแฟนแฟนว่าเขาอาจจะเป็นคนที่ควบคุมการแสดงออกไม่ได้ จริงๆ ไม่ได้คิดอะไรมาก เลยดูเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย

>>44 มองว่าเป็นคนน่ากลัว ตัวเราต้องระวังตัวเอง เซฟตัวเองให้มากๆ

>>48 จริง เขาด่าคนอื่นได้เขาก็ด่าเราได้
แถมจะพาให้คนอื่นเกลียดเราด้วย พอมีปัญหาก็พ่วงเราเข้าไปเพราะเป็นลูกน้อง
คนแบบนี้อยู่ห่างๆ คุยเรื่องงานได้ คุยเล่นได้ แต่เรื่องส่วนตัวอย่าเล่าเยอะ ระวังตัวมากๆ

https://twitter.com/iwhale/status/1266937231828152321?s=20
CV ควรเป็นแบบไหนกันแน่

>>50 เราก็ใช้แบบนี้มาตลอด มันเป็นทางการ ไอ้พวกชอบทำสเกลพลังอ่ะเราไม่ค่อยชอบเวลาใครส่งมา เพราะมันคือการประเมินตัวเอง 5 คะแนนของคุณกับ 2 คะแนนของคนอื่นอาจจะเก่งเท่ากันก็ได้นะ

>>51 กูใช้แบบนี้เหมือนกัน แต่เรื่องการให้คะแนนก็ว่าถ้าไม่มีคะแนนแต่เขียนคำอธิบายแทนมันก็ขึ้นอยู่กันคนเขียนอีกว่ามองยังไง
อย่างคนที่เจอมาบางคนแค่พอพูดภาษาอังกฤษได้บ้าง ก็กล้าใส่ว่าตัวเองสื่อสารได้คล่องแล้ว
บางคนพูดได้ดี แต่เค้ารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้คล่องระดับเด็กจบนอกเค้าก็เลยเขียนแค่ว่าสื่อสารได้ปานกลาง

พวกมึงเคยเจอกันป่ะ? เวลาโดนหัวหน้างานทักว่าทำงานพลาดปุ๊บคือแม่งห้ามไม่ให้มึงเถียง หรือห้ามเถียงกับคนที่อยู่ตำแหน่งสูงกว่า คือเค้ามาบอกมึงผิดแต่ไม่มีหลักฐานชัดๆว่าเอาผิดมึงได้เลย แล้วมีอาการพยายามเอาเรื่องเก่ามากๆมาย้อนรวบพูดใส่อีกด้วย อันนี้คือพฤติกรรมเพ่งเล็งและบีบออกกลายๆไหมวะ? เสียวชิบหายว่าบัญชีของวันพรุ่งนี้(สิ้นเดือน)มันจะให้เงินกูกี่บาท
ปล. รุ่นน้องที่เคยทำงานด้วยกัน ตอนเงินเดือนออกช่วงคาบเกี่ยวโควิทแล้วที่ทำงานกูถูกสั่งปิด ทั้งประจำและพาร์ทไทม์ บางคนเงินเดือนหายไปสองสามพันทั้งๆที่พวกนั้นแม่งมาตรงเวลากว่ากู ทำงานอะไรไร้ปัญหากว่ากูด้วยซ้ำ สุดท้ายขอลาออกยกเซ็ทเลย

>>53 มึงก็เตรียมตัวบ้าง

>>53 จริง ๆ สถานการณ์ตอนนี้เอาแน่เอานอนไม่ได้เลยนะไม่ว่าจะที่ไหน ดูทีท่าไปก่อนแล้วกัน

>>54 ที่ผ่านมากูพยายามยื่นหางานที่ใหม่ๆใกล้แล้วนะ แต่แถวบ้านกูคือแบบการแข่งขันสูงสัสๆเลย สมัครไปใกล้ๆบ้านแม่งเสือกไม่รับ walk-inแล้วก็ไม่ติดต่อมา ผจก.เรื่องมากไปอีก ที่เหี้ยขั้นสุดแม่งแบบกดรายได้ไม่พอยังเอาคุณสมบัตินางงามครอบเอกภพอีเหี้ย(มันพยายามกดรายได้ต่ำกว่าหมื่น กูฟังแว๊บแรกคือแบบชอคมาก รู้เลยทำไมคนมันอยากไปเป็นผีน้อยกัน) เอาตามตรงว่าเคยทำงานกับพวกเขมรมาก่อนนะ ความคิดยัง ปสด. น้อยกว่านี้มากอ่ะมึง ที่นี่แม่งคนไทยล้วนๆ มีพม่าบ้าง พม่าไม่ค่อยโดนอะไรมากเท่าคนไทยหว่ะ ในส่วนพวกรอง ผจก. ช่วงโควิดนี่เริ่มเห็นสันดานอ่ะ เวลาลูกค้าแม่งวีนใส่ชอบเอามาลงที่ลูกน้อง ละพอแบบหาไม่ได้เห็นใครใกล้หูใกล้ตาคือโดนหมด ไม่รู้ว่าคนอื่นๆเจอไหม แต่กูอ่ะเจอ

นี่สองสามวันที่ผ่านมาเอาตรงๆเลย ทำงานบุฟเฟต์ไม่สบายกว่าเด็กเสิร์ฟหรอกไม่ว่าจะช่วงปกติหรือโรคระบาด ลำบากพอกัน เข้าใจแหละว่าห้างเพิ่งเปิด คนถล่มร้าน ร้านกูก็ทำnew normalแล้วแม่งคือบุฟเฟต์ เค้าเลยใช้ให้ พนง. เดินๆเอาของมาให้เท่านั้น ตั้งแต่น้ำยัน อาหาร ของสดที่ลูกค้าเคยหยิบเองได้ บางเมนูคือเสี่ยงแพร่เชื้อก็ตัดออก เออ ก็ดีไปนั่น กูมีงานทำบ้าง ทีนี้เจอหนักๆคือกูเดินเสิร์ฟอาหารท่าเดียว แทบไม่ช่วยตำแหน่งอื่นแล้ว เสิร์ฟตามหมายเลขโต๊ะที่ใบแจ้งบอกไว้ชัดเจน แม่งเจอลูกค้าโวยวายว่ารายการอาหารผิด สรุปลงที่กูอีก นี่แม่งระยำกว่าคือ แทนที่จะไปตรวจดูบ้างว่าคนจดคือใคร ลูกค้าสั่งออเดอร์กับใคร ไม่ทำจ้าา หัวหน้าใส่ไฟลงกูท่าเดียวเลย ......หึ ถ้ารู้ว่าตำแหน่งนี้แม่งกระโถนขี้ชิบหายกูคงไม่ลงมาทำหรอก ถึงว่าดิ เสิร์ฟๆตามใบแจ้งเบอร์โต๊ะละยังมีความผิดได้คืออะไร ด่ากูทำงานช้าทั้งๆที่ลูกค้าเรียกกูไปจดออเดอร์ เรียกกูไปเสิร์ฟน้ำให้(แม้แต่น้ำ พนง. ก็ต้องบริการให้เท่านั้น)ต่อหน้าแม่งนี่ยังคือการถ่วงเวลา ควยถอก กูปฏิเสธลูกค้าให้เข้าเหม็นขี้หน้าใส่เหรอวะอีห่า นอกหน้าที่ด้วยความจำเป็นนี่ยังผิดอีกกูไม่รู้จริงๆตรงที่ให้ไม่เรียกว่าเพ่งเล็งได้ยังไง

>>50 เรื่องรูปถ่ายนี่ยังไงสำหรับเมืองไทยก็ยังต้องมีแหละ แต่ถ้าเป็นเมืองนอกอะใช่ ไม่มีก็ได้ ส่วนเรื่องสเกลพลังนี่กูชอบใช้นะ 555 แต่ได้ยินมาเยอะเหมือนกันว่าคนไม่ชอบเยอะ ถ้ากังวลก็ไม่ต้องใส่จะดีที่สุด ส่วนกูใส่เพราะกูจงใจแสดงให้เค้าเห็นนั่นแหละว่ากูประเมินตัวเองยังไง อย่างกูมีคะแนน toeic 900+ แนบไปด้วย สองพาร์ทคะแนนเท่าๆ กัน แต่กูประเมินว่าตัวเองถนัดอ่านเขียนมากกว่าฟังพูด กูก็เลยใส่สเกลลงไปให้เค้าเห็นความแตกต่าง ที่ไม่ใส่เป็น beginner intermediate advanced เพราะกลัวจะโดนหมั่นไส้เอา เช่น กูคิดว่าตัวเอง intermediate แต่เกิดไปเจอ HR ได้คะแนนโทอิคต่ำๆ แต่ดันคิดว่าตัวเอง advanced กูอาจจะโดนหมั่นไส้เอาได้ กูว่าสเกลนี้มันแค่เปรียบเทียบสกิลหลายด้านในตัวเอง แต่ไม่ได้เปรียบเทียบกับใคร ไม่ได้มีมาตรฐานอะไรชัดเจนดี

>>58 ถ้าเป็นตัวเลขชัดเจนอย่างคะแนนสอบอันนั้นอะใส่ได้ แต่สเกลพลังความสามารถที่ไม่มีการสอบอะไรชัดเจนมันวัดอะไรไม่ได้อะมึง
อย่างกูเจอเด็กส่ง CV มีกราฟพลังมากูเมินกราฟนั้นก่อนเลย สมมติมันให้คะแนน Photoshop ตัวเอง 3 เต็ม 5 อีกคนให้ตัวเอง 9 เต็ม 10 แล้วคือยังไง ดูยังไงว่าใครเก่งอะ เต็ม 10 เต็ม 5 ของพวกมึงคืออะไร คนนึงอาจจะทำได้ทุกอย่างแต่ไม่เก่งซักอย่าง อีกคนอาจจะโปรด้านเดียวแต่ทำอะไรไม่เป็นเลย มันบอกอะไรไม่ได้อะ

>>59 สำหรับกูกูว่ามันไม่ได้เอาไว้เทียบกับคนอื่นอะ มันเอาไว้เทียบในตัวเองว่าในทักษะหลายๆ ด้าน ตัวเราคิดว่าเราถนัดอันไหนมากกว่าอันไหนน้อยกว่า ส่วนเรื่องเก่งไม่เก่งถ้ามันไม่มีข้อสอบกลางวัด มึงก็ต้องจัดสอบเอาอะ อย่างที่บ.กูก็จะมีข้อสอบภาษากับคอมเวลามี candidate มาสัมภาษณ์งาน แล้วกูชอบเอามาลิงก์กับสเกลที่มันใส่มาด้วย ประเมินได้อีกว่าคนคนนี้เป็นคนถ่อมตัวหรือมั่นหน้ามั่นโหนกเกิน

>>60 แต่ถ้าเป็น cv ตำแหน่งเกี่ยวกับคอมแบบลึกๆ เลยนี่กูไม่รู้นะ พอดีของกูรับพนักงานแบบทั่วๆ ไปว่ะ วัดทักษะเรื่องคอมกับทักษะก็วัดแบบที่ใช้ในงานทั่วไปเลยอะมันเลยวัดง่าย ความจริงมันก็อยู่ที่สายงานด้วยละเนอะ อย่างของมึงอาจจะเป็นสายเฉพาะทางวัดแบบทั่วไปไม่ได้ ก็ควรระบุไปเลยว่าทำอะไรได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เคลียร์ๆ ไป

มีใครทำงานไม่ตรงสายที่จบมาบ้าง

ไปสัมภาษณ์งานมาห้าหกที่แต่ไม่รับเลยซักที่ว่ะ ชักท้อแล้วดิ ไม่นับรวมที่ส่งเรซูเม่ไปเป็นสามสิบสี่สิบที่แล้วเงียบหายไปนะ วันนี้กูก็มาคิดทั้งวันว่างานมันหายากหรือกูกากเองจนเขาไม่เอากูกันแน่ จิตตกชิบหาย แต่ก็ไม่มีเงินไปหาจิตแพทย์ว่ะเพราะต้องเก็บไว้เป็นค่าเดินทางกับค่าเช่าหออีก

>>63 สู้ๆมึง กูเพิ่งผ่านจุดนี้มา อายุขึ้นเลข3ละตอนนั้นทั้งร่อนทั้งสัมเป็นสิบไม่ได้ซักทีเลย แต่ตอนนี้ได้ละโอเคเลยด้วย
เรื่องอย่างนี้อยู่ที่จังกวะด้วยว่ะ แต่ยังไงก็ต้องลุยไปก่อนแหละ โอกาสมันจะมาแน่ๆ บวกเข้าไว้

>>63 เหมือนเรามาพืมพ์เอง แต่เราแทบไม่มีที่ติดต่อมาขอสัมงานเลย กริบ

ช่วงนี้ก็น่าจะกริบเป็นปกตินะ มีแต่ลดคน ลดเงินเดือน พูดแล้วก็เครียดเหมือนกัน อุตสาหกรรมที่กูอยู่ก็โดนผลกระทบเต็มๆ บริษัทกูยังสายป่านยาวพอสมควร ยังไงก็คงไม่เจ๊ง คิดว่านะ แต่เรื่องปลดคนเพื่อลด cost เนี่ยเป็นไปได้ ไปทำงานแม่งลุ้นทุกวันว่าวันไหนจะโดนเรียกคุยมั้ย จะมีประกาศเลิกจ้างจาก hr รึเปล่า

ตอนกูจบใหม่ๆสมัครงานตรงสายไม่มีใครรับกูก็เครียดจนเบนไปสายอื่น​ ทีนี้พอทำสายอื่นจะกลับมาทำที่ตรงสายก็ไม่ทันแล้วความรู้หายหมด​ หาตัวเองไม่เจอเฉยตลกว่ะ

>>67 ตรงข้ามกันเลยว่ะ นี่ทำงานตรงสายมาตลอดแต่ไม่ชอบและอยากเปลี่ยนสายแล้ว และสายที่อยากทำคือคนละโยชน์มาก ค่าจ้างถูกอีกต่างหาก ในหัวตอนนี้คือสับสนมึนงงเป็นที่สุดจะเอายังไงกับชีวิตดีนะ

>>68 กูก็อยากเปลี่ยนงาน สายที่ทำทุกวันนี้ตรงสายนะแต่ชีวิตวุ่นวายมาก ต้องคุยกับคนเยอะ ไลน์เด้งทั้งวัน รู้สึกจิตตกอ่ะ จิตใจว้าวุ่นตลอดเลยอยากเปลี่ยนไปทำอะไรที่มันสงบกว่านี้ พอลอง ๆ ดูสายอื่นที่ตัวเองน่าจะพอย้ายไปทำได้แล้วก็มีแต่เงินน้อย ๆ ทั้งนั้นเลยแฮะ ไม่งั้นคงต้องไปเรียนเพิ่มเพื่อหาความรู้เฉพาะทาง

>>65 สู้ๆมึง

วันนี้กูก็ไปสัมภาษณ์งานมา แต่มันมีความรู้สึกว่ากูคงไม่ได้อีกแล้วว่ะ กูก็หมดความมั่นใจไปทุกทีๆ กูว่ากูก็ตอบคำถามโอเค เล่าประสบการณ์ทำงาน ให้รายละเอียดการทำงานได้ ก็มั่นใจว่ามีความรู้ในสายงานพอตัว แต่สิ่งที่กูได้รับคือแล้วจะติดต่อกลับไปนะคะ ห่อเหี่ยวชิบหาย

>>70 มันก็ไม่แน่นอนทุกครั้งไปเว้ย เคยได้งานที่สัมแย่ เดดแอร์ใส่คนสัมไปเกือบครึ่งของเวลา คิดว่าไม่ได้แน่ ๆ แต่สุดท้ายเขาก็รับเพราะต้องการคนด่วน ขอให้ได้งานเร็ว ๆ เหมือนกัน ทางนี้ก็คือร่อนเรซูเม่ยิ่งกว่าซองผ้าป่าแล้ว สมัครสายงานไปวงกว้างกว่าเดิมที่ไม่เคยทำ หิวเงินแล้วจริง ๆ

>>71 ไม่รู้ดิมึง ปกติกูจะมีเซนส์พอตัวตอนสัมภาษณ์งานนะ เพราะกูย้ายที่ทำงานมาสามสี่ที่ละ เวลาสัมภาษณ์ถ้าเขารับกูแล้วกูจะรู้สึกได้เลยว่าเขาเอากูว่ะ แล้วมันก็ถูกตามนั้นทุกครั้งด้วย แต่นี่คือความว่างเปล่า เหมือนรีบๆคุยรีบๆตัดจบไปไม่ค่อยสนใจกูเท่าไหร่ ยิ่งกูได้ยินคำว่าแล้วจะติดต่อกลับไปนะคะ ยิ่งเหมือนตอกหมุดตามนั้นอะมึง

>>72 อยากบอกว่าเข้าใจเลย หลังเรียนจบมาสามปีนี่เปลี่ยนงานสิบที่ละ มีแก็ปว่างงานหลายรอบ มีรอบนึงได้งานที่ไปสัมภาษณ์ครั้งที่ 11 (ยื่นเรซูเม่ไปร้อย ๆ งานได้) สัมแต่ละครั้งก็ดูดพลังเหลือเกิน ต้องพรีเซนต์ให้เขาเห็นว่าตัวเองมีศักยภาพมากพอ แต่โดนปฏิเสธบ่อย ๆ ความมั่นใจก็หดหายไปอยู่แล้ว ช่วงนี้มันยากด้วย แต่ท้อยังไงก็สมัครไปเรื่อย ๆ มันต้องได้สักที่แหละ มันเป็นแบบนั้นจริง ๆ เว้ย

วันนี้ได้หยุดงานกันปะ

>>74 กูได้

วันนี้รู้สึกเครียดเหมือนจะไมเกรนจะขึ้นเลย มองย้อนไปแล้วบางทีก็งงตัวเอง ทำงานมาได้ยังไงจะ 5 ปีวะทำไมรู้สึกว่าไม่ได้อะไรเลย ไม่เก่งขึ้นเลย เหมือนโงลงทุกวันด้วยซ้ำ ตอนจบใหม่เต็มไปด้วยความฝัน ความหวัง ความตั้งใจ มองดูตัวเองตอนนี้ไม่เห็นทั้งความหวัง ความฝัน และอนาคต

>>76 ลืมเป้าหมายของตัวเองไปแล้วเหรอ

>>77 ไม่ได้ลืมแต่มันทำไม่ได้จนท้อและสิ้นหวังไปเอง...

เมื่อสองเดือนที่แล้วกูสมัครงานผ่าน linkedin กับบ.นึงที่ต่างประเทศ ส่งเมล์นัดวันสัมภาษณ์ผ่านสไกป์แล้ว แต่ทาง hr มาขอเลื่อนไปก่อนแบบไม่มีกำหนดเพราะว่าสถานการณ์โควิด กูก็โอเคๆ เข้าใจฝั่งเขาแหล่ะ แล้ววันนี้กูเห็นบ.นั้นมาประกาศรับสมัครงานอีกหน กูควรส่งเมล์ไปสอบถามเขามั้ยว่าเขายังจะอยากสัมภาษณ์กูอยู่รึเปล่า หรือการที่เขาเงียบหายไปสองเดือนคือคำตอบแล้วว่าเขาไม่สนกูละ

>>79 ประกาศรับสมัครในเว็บหางานบางทีอัปเดตอัตโนมัตินะ กรณีที่เค้าจ่ายเงินซื้อแพคเกจกับเว็บไว้แล้ว

>>79 ส่งอีเมลไปถามก็ได้นะ ไม่มีอะไรเสียหายอยู่แล้ว จะได้หรือไม่ได้อย่างน้อยเราก็ได้ถามเขาละ

เอาละ ทำงานมา3-4วันตรงกับใกล้สิ้นเดือนพอดี ปกติแม่งเงินออกช่วงวันสิ้นเดือน ไม่มีออก2ช่วงด้วย นี่ขึ้นเดือนใหม่มาคือเงินยังไม่เข้าเลย กูจะรอดูสิ้นเดือนนี้ ถ้าแม่งไม่เข้าอีกนี่...................................เป็นพวกมึงเวลาทำงานละเงินหาย นายจ้างจ่ายไม่ครบ ถ้าถามใครไปแล้วเงียบ ไม่ยอมตอบเลยนี่พวกมึงจะหาที่ประจานไหมวะ?

>>82 มันต้องไม่ใช่ประจานแต่เป็นฟ้องร้องป่าววะ มึงทำงานรูปแบบไหนเนี่ย

>>83 งานร้านอาหาร

>>82 กูมีเพื่อนโดนไม่จ่ายเงินเดือนเดือนสุดท้าย ต้องไปฟ้องศาลแรงงาน พอฟ้องปุ๊ปเค้าก็จ่ายเลย
ว่าแต่อันนี้คือได้คุยกันดีๆก่อนรึยัง ฟ้องนี่คือใช้กับเคสเค้าหน้าด้านจงใจไม่จ่าย และไม่คิดจะคบหากันอีกต่อไปแล้วอ่ะนะ

>>85 กูคือ>>84 >>82 และ >>35 นะ กูจะพยายามเปิดประเด็นคุยเรื่องนี้ดีๆกับเมเนเจอร์ที่เกี่ยวข้องก่อน เล่าอย่างนึงนะ มึงมองว่าซ้ำซ้อนไปไหมคิดดูเอาละกัน กูแสกนนิ้วเข้าทำงานแล้ว ช่วงปิดร้านต้องมาเขียนเวลาเข้าทำงาน เวลาพัก เวลาเข้างาน ออกงานลงสมุดเขาอีก งงชิบเป้ง บางทีกูเก็บร้านช้า(ลูกค้าบางวันนั่งแช่นานมาก ห้างปิดแอร์ถึงเดินออกอ่ะ กูทำงานหน้าบ้าน บางทีลูกค้าโอ้เอ้หนักๆยิ่งทำกูล่าช้าตามอีก ทำ ค. สะอาดร้านก็ไม่ได้) บางวันพวกประจำรีบปิดร้านไม่ให้กูมีเวลาเซ็นไปอีก ถ้าแม่งจะไม่ให้เงินกูเพราะไม่ได้บันทึกลงสมุดห่านี่คือเป็นมึงมึงว่าไงล่ะ แสกนนิ้วนี่จะไม่ดึงข้อมูลแล้วจะมีไว้เพื่อ??

>>85 เพื่อนมึงส่งฟ้องนี่ค่าน้ำชา ค่าเดินงานกี่พันวะ? ศาลแรงงานกูมองว่าเหมือนมีไว้ให้นานาประเทศรู้ว่าบ้านเราเคารพคนทำงานทั้งๆที่จริงๆกดขี่เยี่ยงทาสนั่นแหละ อีห่า แค่จะปรึกษาทนาย ปรึกษาปัญหากม. ฟรีๆที่โฆษณาตามเว็บว่าเข้าไปสอบถามได้เลยแม่งไม่เห็นสักที่ มีแต่เปิด สนง. เอาหน้าแต่ปิดตายหน่วยงานมาสิบกว่าปี กูว่าประจานตามกรุ๊ปหางานอ่ะควรทำควบไปกับส่งฟ้องหว่ะ ทำกับคนที่ผ่านมาได้ ทำกับกูได้ เดี๋ยวแม่งก็ทำกับคนอื่นได้อีก

เบื่องานที่ทำว่ะ คือกูไม่มีความรู้ด้านนี้เลยแต่ดันได้มาเป็นหัวหน้าแผนกพ่วงมากับงานหลัก พวกลูกน้องเองก็พยายามรัวศัพท์เทคนิคใส่กู วันๆงานก็แม่งไม่เดิน อยากออกจากตำแหน่งแต่ก็ทำไม่ได้

>>88 งั้นมึงต้องหัดพูด หัดแถ 555555555 กูอยากอยู่ตำแหน่งมึงซักวันจัง

>>86-87 ไม่ต้องจ่ายนะ เคสเพื่อนกูมันชัดด้วยมั้ง คือเป็นพนักงานรับเงินเดือนแล้วเค้าไม่จ่ายเงินเดือนหน้าด้านๆเลย
แต่ของมึงฟังแล้วเหมือนเป็นลูกจ้างรายวัน ไม่รู้ไปฟ้องแล้วเค้าจะใช้ลูกเล่นไม่มีหลักฐานว่าวันนั้นๆมาทำงานรึเปล่า
แต่บริษัทส่วนมากจะกลัวของพวกนี้นะ ลองไปฟ้องดูก่อนก็ได้

>>88 ถือว่าเป็นโอกาสเลยนะ อัพข้อมูลศึกษารัวๆเลยพี่โม่ง

เคยยื่นฟ้องกรมแรงงานไปก็ไม่เห็นได้เงินนะ เจ้าของบริษัทไม่จ่ายค่าจ้างหายเข้ากลีบเมฆไม่รู้ว่าอยู่ประเทศไหนละ

>>90 ใช่ กูรายวัน(part-time).... แล้วร้านกูกล้องคือรอบร้าน สแกนนิ้วกูก็ทำทุกครั้ง อีห่า ถ้าแบบจะมาลบทุกอย่างละบอกว่ากูไม่ได้มาทำงานไม่รู้จะพูดไงละ

>>92 ของกูยากนะ ร้านตั้งกลางห้าง เจ้าของนี่ทายาทธุรกิจใหญ่เหมือนธนาธรเลย จะปิด บ.หนีคือเป็นไปไม่ได้

>>92 อันนั้นคือปิดบริษัทหนีไง แต่เคสเพื่อนกูคือบริษัทเค้ายังเปิดต่อ แค่ทำแบบนี้เผื่อฟลุคใครขี้เกียจไปฟ้องก็ได้เงินฟรี

>>94 งั้นได้แน่ ลุยเลยโม่ง

>>92 เคยมีคนรู้จักโดนนายจ้างเบี้ยวเงิน เลยไปฟ้องกรมแรงงาน ก็นานเหมือนกันกว่าจะได้เงิน เพราะตอนนั้นนายจ้างก็ไม่มีเงินแล้วจริง ๆ อ่ะ ต้องเอาไปใช้หนี้ก่อน เค้าก็พยายามไกล่เกลี่ยหาทางให้นายจ้างคืนเงินจนครบ ไม่ว่าจะเป็นจ่ายเฉลี่ยเป็นเดือน ๆ ไปหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ตอนนั้นคนรู้จักกูพลาดมาก หลักฐานอ่อน สัญญาจ้างก็ไม่มีเซ็นไว้เพราะเป็นการตกลงปากเปล่า เลยต้องเอาไลน์มาแสดงหลักฐานแทน ถ้ามีเอกสารอะไรบ้างเจ้าหน้าที่เค้าก็น่าจะดำเนินการไวขึ้นแหล่ะ แต่ต้องจิก ๆ หน่อยนะ เคสเยอะ

KY หน่อย ทำงานกับคนญี่ปุ่นแล้วไม่กินเหล้ากินเบียร์นี่เป็นตัวประหลาดมาก พอบอกว่าไม่กิน จะโดนถามต่อไม่จบไม่สิ้น หลังๆ เลยโกหกไปว่าปกติกิน แต่วันนี้กินไม่ได้เพราะเอารถมา (ซึ่งกุก็ขับรถไปทำงานทุกวัน ฮ่าๆๆ) เคยลองหัดกินโดยเริ่มจาก horoyoi แต่เหม็นอะ ขมด้วย ไม่ชอบความรู้สึกตอนมึนๆ หัวด้วย ทรมานจะตายชัก ชอบตัวเองที่สมองปลอดโปร่งมีสติครบ 100% มากกว่า

>>98 กินข้าวก่อนกินช่วยได้นิดนึง ทำให้มึงเมาช้าลง หรือไม่ก็เวลากินชงจางๆใส่น้ำเปล่าเยอะๆกับไปฉี่บ่อยๆ กูลองวิธีนี้ตอนไปกินเหล้าครั้งแรก เดินกลับหอได้ปกติ ไม่เมาไม่แฮงค์

>>98-99 คิดถูกละที่ในอนาคตไม่คิดจะไปทำงานกับพวกยุ่นเลยต่อให้มันจะจ่ายราคาดีขนาดไหนก็ตาม แดกเหล้าคือกูเลวร้ายกว่ามาก เพราะสร่างเมาละปวดหัวตึบๆเลย ไม่แดกพาราไม่หายด้วย นอนเป็นสิบ ชม. ยังปวดกบาล

>>99 ขอบใจมากสำหรับคำแนะนำ >>100 ไม่กินอย่างกูก็อยู่ได้นะ ก็หาวิธีเลี่ยงๆ แถๆ ไป แต่ไปสังสรรค์กับเค้านี่เลี่ยงไม่ได้จริงยังไงก็ต้องไปบ้าง แค่ไปแล้วไม่ต้องดื่ม กินกับไป ทำตัวเฮฮาเนียนๆ

>>100 เสริมอีกนิด เพียงแต่อาจจะรำคาญหน่อยเพราะถ้าไม่สั่งเหล้า/เบียร์ทุกคนจะถามว่าไม่กินเหล้าเหรอ แล้วถ้าเราบอกว่าไม่กินก็จะทำหน้าตกใจตาโตเหมือนเราเป็นตัวประหลาด ถามซักไซ้ คะยั้นคะยอ พอเจอบ่อยๆ บางทีก็รำคาญ แต่ถ้าเราไม่กินจริงๆ ก็ไม่มีใครมาทำอะไรเราได้หรอก

ลองบอกแพ้เหล้าไปก็สิ แต่อย่าให้เขาจับได้ก็พอ ยุ่นมันมีสังคมสังสรรค์หลังเลิกงาน แล้วปกติผู้ ช ที่โน้นคงดื่มกันเกือบทุกคน (เพราะที่เจอมาแม่งก็ดื่มหมด)
ของมึงไม่รู้เหมือนกันไหม แต่ยุ่นของกูแม่งมีคนขับรถกันทุกคนไงไอ้ห่า เลยเมาหัวราน้ำกันได้ คนไทยนี่ต้องขับรถกลับเองบางทีแม่งก็ไม่อยากดื่มไปลุ้นด่าน ปกติกูจะดื่มเบียร์แก้วเดียวจะได้เข้าพวกมันไป

กูเข้าสังคมกับญี่ปุ่นแต่ก็ไม่กินเหล้านะ เวลาปฏิเสธ อย่าบอกว่า 飲まない (ไม่กิน) ให้บอกไปว่า 飲めない (กินไม่เป็น / กินไม่ได้) กูทำแบบนี้มาตลอดไม่เคยมีปัญหา หรือเพราะกูเป็นผู้หญิงด้วยก็ไม่รู้

>>102 อันนี้จริงมากมึง ตอนไปงานกับคนญี่ปุ่นคือเขาถือแก้วเหล้ามาให้เราเลย พอเราบอกว่าไม่ดื่มก็จะทำหน้าตกใจสุดชีวิตว่า "โอ้ว มีคนไม่ดื่มด้วยหรือเนี่ย ดื่มหน่อยน่า" แต่ถ้าเรายืนกรานว่าไม่ดื่มเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ แต่กูเป็นผู้หญิงด้วยอ่ะ ถ้าผู้ชายไม่แน่ใจว่าจะปฏิบัติต่างกันไหม

>>104 ถ้าบอกว่าโนเมไนมันก็จะถามต่อว่าทำไมล่ะ アレルギー เหรอ ซึ่งถ้ามึงตอบว่าใช่ มึงจะอดได้ของฝากเป็นช็อกโกแลตญี่ปุ่นที่ผสมแอลกอฮอล์ไปตลอดกาล... แต่ถ้ามึงตอบว่าเปล่าๆ ไม่ได้แพ้ แค่ดื่มไม่ได้ มันก็จะถามๆๆ มั้งต่อไปว่าทำไมดื่มไม่ได้ล่ะ บลาๆๆ ประเทศแห่งการต้องอยู่ด้วยการคิดคำตอแหล ที่พูดกันทุกวันมีอะไรจริงบ้าง แดกห่าอะไรก็บอกว่าอร่อย เห็นยังไม่ทันเข้าปากเลยแม่งลองแกล้งถามบอกอร่อยละ ชวนไปไหนจะบอกว่าไม่ไปเฉยๆ ก็ไม่ได้ ต้องบอกว่าอยากไปมากเลยยย!แต่.... แล้วก็สรรหาข้ออ้างตอแหลมากมาย กุล่ะหน่าย

>>105 ใช่ ทำหน้าตกใจประหนึ่งกูตอบว่าเกิดมาไม่เคยแดกน้ำเปล่า มึงจะตกใจอะไรหนักหนาวะ

เบื่อทำงาน ไม่ถูกหวยรวยซะที

กูต้องการตำแหน่งนี้มาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แต่เขาเสนอตำแหน่งอื่นให้ ซึ่งกูทำตำแหน่งนั้นอยู่แล้ว ทำไงดี ตอนนี้กำลังยื้อ

>>109 หมายถึง บ.ใหม่เสนอตำแหน่งให้?

ทำไมเงียบวะ

ตกงานหมดแล้ว

>>112 ทำงานหัวฟูอยู่เว้ย แม่งโดนเพิ่มงานให้ เหี้ย

>>113 มีงานทำก็ดีแล้วเหี้ยยย

>>114 มึงไม่มีเหรอ มาทำงานกับกูปะ

>>115 ทำด้วยยยย

>>116 กูขายตูด

>>111 โม่งตัวอื่นกูไม่รู้​นะแต่กูย้ายค่ายจากซาลารี่แมนเป็นโม่งนีทแล้วสาด

>>118 กูก็อยากย้ายนานแล้ว เบื่อชิบหาย ติดตรงไม่ถูกหวยซักทีแถมยังบ้านจนเลยต้องทนทำงานต่อไป

กูทำงานอยู่ตำแหน่งเฉพาะทางอันนึงที่ตอนนี้งานน้อยมากจนแทบไม่มีละ(ไม่ใช่ไม่มีเพราะตลาดนะ แต่กูทำให้บริษัทนี้จนหมดจนมันไม่มีไรให้ทำเพิ่มละ) เค้าเลยย้ายกูไอเป็นเซล คอยทำเอกสารติดต่อลูกค้า ซึ่งให้ทำมันก็ได้แต่ว่ามันก็ไม่ได้ชอบมากมาย

ที่นี้คุยกะเพื่อนมาว่าแบบโดนย้ายไปทำอย่างอื่นแบบนี้ จนไม่ได้ทำงานตามตำแหน่งจริงๆของตัวเองเลย ก็กลัวว่าสุดท้ายฝีมือจะไม่พัฒนา แล้วถ้าไม่อยู่ที่นี่แล้วจะทำไง หางานอาจสู้คนอื่นไม่ได้แล้วเพราะเอาเวลาไปทำเอกสาร น่ากลัวว่ะ ทำไงดีวะ กูชอบบริษัทนะไม่อยากลาออกเพราะเรื่องนี้เลย แต่ก็กลัวอ่ะ

>>118 กูด้วย

เป็นนีทนี่คือใช้เงินเก็บกันหรอวะ

เบื่อฝนตกตอนเลิกงานจังว้อย

พวกมึงเคยเจออะไรแนวๆนี้มั้ยวะ อารมแบบทีมอื่นขอเหี้ยไร บ่นไรมาก็เจ้านายมึงก้รับฟังแล้วปฏิบัติให้เขาจริงจัง ให้เทคโอเนอร์ชิพ มีคัสโทเมอร์เซอวิสมาย (กุเป็นหลังบ้าน ไม่ใช่cs แต่เราจะไม่พูดเรื่องนี้กันวันนี้) ซึ่งวิสัยกุก็เป็นพวกชอบช่วยเหลือคนให้ถึงฝั่งอยู่แล้ว เวลาเขียนอีเมลอธิบายกุจะคิดว่าสอนเหมือนเขาใช้โปรแกรมครั้งแรก และกุจะอ่านไม่ก็กวาดตาไปต้นเธรดทุกครั้งให้รุ้ว่ามึงมีปัญหาอะไรกันแน่ หน.กุก็มองเห็นความดีกุนะ มีชมบ้าง แต่ดูเหมือนการที่กุจับป้อนทุกครามันทำให้ทีมอื่นๆ ที่เจ้านายกุสปอยไว้มันนึกจะส่งเหี้ยไรมาก้ได้ ส่งมาถามเรื่องขั้นตอนของทีมมันเองบ้างล่ะ บางทีก็โยนมาที่กุดื้อๆโดยไม่รุ้ด้วยซ้ำว่าต้องการอะไร (สัส) กุก้ไปค้นคว้ามาให้ ทีนี้เวลางานกุมีปัญหาที่มันคาบเกี่ยวไปถึงดาต้าเบส กับทีมอื่นอีกทีม กุส่งแบบมะงุมมะงาหราอารมณ์แบบกุรุ้ว่าทีมมึงเป็นคนแก้เรื่องนี้ แต่กุไม่รุ้ว่าแก้ตรงไหน กุกลับโดนเจ้านายทีมมันเขียนตอบกลับมาว่า "เราอยากให้คุณเชี่ยวชาญด้านนี้เหมือนกัน และสามารแก้ปัญหาได้ด้วยตัวเองมากกว่าจะแค่โยนมาให้เราแล้วบอกว่า 'ดูให้หน่อยสิ' ถ้าในอีเมลคุณมีเสนอแนวทางแก้ไขมาด้วยจะดูมีคุณค่ามากกว่านี้" กูกำหมัดเลยสัด ตัวกุในใจคือตอบกลับไปว่า ถ้าอยากให้กุคิดด้วย บ.ต้องจ้างแพงกว่านี้ ไอ้เหี้ย ที่กุบอกแต่ปัญหาโดยไม่เสนอทางแก้ก้เพราะกุรุ้ว่าพวกมึงเหล่าไอทีชอบหาว่ายูเซอร์คิดว่าทุกอย่างมันแก้ง่ายไปหมดไง กุก็เลยไม่หวังสูง ไม่คิดแทน แล้วปล่อยให้มึงทำเรื่องที่มึงถนัด ถ้าทำไม่ได้ก็ว่ามา เรามาหาทางอื่นด้วยกัน เวลากุรีเควสไรไปแล้วลูกทีมมึงทำงานตกๆหล่นๆ กุนี่ก็ลูเซอร์สัด ยัง sorry i wasn't being clear แล้วอธิบายทุกอย่างที่ต้องการพร้อมแปะตัวอย่างให้โดยไม่เคยบ่นผ่านเจ้านายให้ไปด่าให้เลย
สรุปอย่างสั้น- กุแค่เซ็งที่กุต้องแฮนเดิลทุกทีมด้วยความใส่ใจระมัดระวัง แต่ทำไมทีมอื่นแม่งนึกจะทำสั่วๆไงก็ได้วะ

>>124 เจ้านายคนประเทศอะไร

>>125 เจ้านายกุคนไทย เจ้านายทีมอื่นเป็นฝรั่ง

>>126 😐😐 อีโก้อย่างฝรั่ง

ไม่มีไฟเลยสัส เบื่อ

อยากได้วิธีกำจัดพวกไม่ทำงาน นั่งเลียเจ้านายไปวันๆ ให้พ้นๆไปซะที มีมั้ย

>>129 คงมี แต่กุก็ไม่รู้เหมือนกัน สุดท้ายกูเป็นฝ่ายหนีออกมาเอง ทุกวันนี้โชคดีมีเจ้านายดีไม่โง่รักแต่พวกเลียเหมือนสมัยก่อน ดูกันที่การทำงาน ไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงาน มีเจ้านายดีนี่ชีวิตดีสุดๆ จริง

>>129 สำหรับกูพวกเลีย+ไม่ทำงาน ไม่แย่เท่าเจ้านายที่ชอบคนแบบนั้น หัวเรือเฮงซวย ยังไงเรือก็ไปไม่ได้ไกลเท่าที่ควร ต่อให้พายจนตัวตายก็เถอะ หัวเรือดีๆ มีชัยไปกว่าครึ่ง มีคนเฮงซวยในเรือหัวเรือก็จัดการมัน ไม่ใช่มาทำให้เราเป็นภาระต้องเหนื่อยแบกพวกมัน

>>131 จริง เคยเจอเจ้านายคนนึงชอบคน ๆ นึงที่ขยันเหี้ย ๆ คือมาทำงานทุกวันตั้งแต่ 10.00-00.00 อ่ะ วันเสาร์ก็ยังมา แต่งานไม่ได้เหี้ยอะไรเลย แต่เขาชอบไง พูดอะไรไปก็ไม่ค่อยไปขัดเขาแถมยังดูขยันสุด ๆ อีก กลับกับลูกน้องคนไหนกลับบ้านตรงเวลา ก็จะชอบมาแซะ ๆ ว่ากลับแล้วหรอ ทำไมกลับไว แต่ตอนปากพูดงั้นคือเวลา 20.30 ละนะ นี่ไวตรงไหนวะ

ยังไม่ได้จ่ายภาษีเล้ย..... เฮ้อเศร้า

ในขณะที่กูนั่งทำงาน คนอื่นคุยเล่นสบาย ความยุติธรรมคืออะไร

มีหัวหน้าเป็นพวกตุ๊ดไร้เพศคือนรกที่แท้จริง

>>135 ทำไมวะ

อยากลาออกแต่ออกละกุจะเอาอะไรแดก

โดนกดดันจากที่ทำงาน เขาหวังให้เราเก่งมากๆสร้างอะไรให้กับบริษัทได้(บอ startup) รู้ว่ามันเป็นเรื่องปกติของทุกบอแหละ แต่โม่งๆรับมือยังไง

เมื่อไหร่กูจะได้หยุดนะ วันหยุดชดเชยสงกรานต์ก็ไร้วี่แวว แล้วกูทำงานรัวๆมาตั้งแต่ต้นปี ลากยาวมาถึงตอนนี้ ไม่มีวันหยุดอะไรให้กูเลย ก็รู้นะว่ายังดีที่มีงานให้ทำแต่กูก็เหนื่อยเหมือนกันนะ

ถามหน่อยค่ะ​ เราเพิ่งได้​ n3​ มาไม่มีปสก.ทำงานในการใช้ภาษาญี่ปุ่นเลย​ ที่ผ่านมามีแต่ปสกขายของออนไลน์​มาสี่ปี ทีนี้บ.เรียกไปสัมภาษณ์​เป็นบ.ไทย​ แต่ตำแหน่ง​ Japanese Speaker​ โดยเปนงานคล้ายๆ​ ดูแลลค.​ ประสานงานแปลภาษาญี่ปุ่นจากลค.ให้ฝ่านอื่นๆ​ ในบ.​ เค้าถามต้องการเงินเดือนเท่าไรเรากลัวเรียกสูงไปเลยเรียกไป​ 20000 เราเรียกพอดีหรือน้อยไปหรือเปล่าคะ​ แนะนำทีค่ะ

>>137 +1

>>138 กูโดนอยู่แต่กูไม่เครียด ทำตามน้ำไปเรื่อยๆ ยอดยังไม่เข้าเป้าแต่เขาก็ไม่เอากูออกแถมขึ้นเงินเดือนให้อีก สรุปคือตั้งใจทำงานไปปกตินั่นละ

>>140 เรียกไป 50k ยังได้เลย อย่าให้ hr มันเอาเปรียบ

>>140 เป็นงานตำแหน่งพวก coordinator รึเปล่า หรือว่าเป็นล่ามเลย แต่ดูน่าจะเป็น coordinator มากกว่านะ พอรู้มั้ยว่าระดับความยากของภาษาที่ต้องใช้คือประมาณไหน หรือคุยกับลูกค้าแบบพวกประโยคพื้นฐานในชีวิตประจำวัน

ตำแหน่งพวกนี้ในบอญี่ปุ่นจะอยู่ประมาณ 25000-30000 อ่ะ

มีเพื่อนที่เรียนเอกญป ตอนจบใหม่ไม่มีประสบการณ์ ได้งานแรกเป็นตำแหน่งแอดมินให้เงิน 25k (n2) เพื่อนบอกว่า 25k เป็นเรทปกติทั่วไปมากเลย ดังนั้นเราคิดว่าเรทที่คุณเรียกยังต่ำไปนะ ยิ่งคุณขายของออนไลน์ด้วยอะที่ผ่านมาทำหลายๆหน้าที่ด้วยตัวเอง คุณไม่ใช่คนไม่มีประสบการณ์ เรียกสูงกว่า 25k ยังได้เลย

>>144 เป็นงาน coordinatior ค่ะ​ คุยกับลูกค้าให้บริการทั่วไปค่ะ​ ใช้ศัพท์สุภาพไม่ได้ใช้ศัพท์เฉพาะทางเหมือนล่ามโรงงาน
>>145 พอดีตอนแรกกลัวว่าตัวเองทำแค่ธุรกิจส่วนตัวไม่เคยทำงานบริษัทอย่างเปนทางการ​ ไม่เคยใช้ภาษาญี่ปุ่น​ และไม่ค่อยได้ภาษาอังกฤษ​เลยไม่กล้าเรียกเยอะค่ะ​ แบบนี้ถ้าสัมภาษณ์​ผ่านแล้วค่อยบอกเค้าเรื่องต่อเงินเดือนเพิ่มได้ใช่มั้ยคะ

อีกนิดนึงค่ะ​ ถ้าไม่มีปสก.การใช้ญี่ปุ่นทำงานเลยแบบนี้​ แรกเริ่มควรทำงานแบบไหนก่อนดีคะ​ ตอนแรกปีนี้อยากไปญป.แล้วคว้า​ n1​ n2​ กลับมาให้ได้​ แต่ติดโควิดแบบนี้ไม่รู้ชาติไหนจะได้ไปเรียนแล้วค่ะ​ อายุก็จะ​ 30​ แล้ว​ ควรทำงานในกทม.พวก​ coordinator​ admin​ ที่ไม่ใช้ศัพท์เฉพาะ​ทางให้สื่อสารให้คล่องแบบมีปสก.ก่อน​ แล้วค่อยไปสมัครเปนพวกล่ามโรงงานทีหลังดีมั้ยคะ​ หรือควรที่จะเริ่มงานล่ามเลยดี

>>146 คนเดียวกับ >>>/lifestyle/6915/281-297 สินะ
ขอเงินเพิ่มทีหลังยาก ปกติในเลเวล junior-staff เค้าใช้เงินเดือนเป็นปัจจัยหนึ่งในการพิจารณาด้วย ต้องเลเวลสูงกว่านั้นหน่อยถึงจะมี budget เผื่อไว้ให้ขอเพิ่มได้ ถ้าจะขอเพิ่มให้แจ้งก่อนวันสัมภาษณ์จะดีกว่า
แนะนำเหมือนเดิมว่า ให้มีประสบการณ์ทำงานในประวัติบ้าง ไปสมัครล่ามเค้าจะได้มั่นใจระดับนึงว่าสามารถเข้าใจโปรเซสการทำงานต่างๆได้

>>145 ขายของออนไลน์ไม่นับเป็นประสบการณ์ ยกเว้นว่าจะสามารถพรีเซ้นต์ว่าได้สกิลอะไรที่สามารถนำมาใช้ได้บ้าง ซึ่งพอไม่เคยทำงานประจำเลยก็อธิบายไม่ถูกไง ดูจากที่ถามคือเค้าไม่รู้โครงสร้างการทำงานเท่าไรนะ แล้วก็น่าจะจบแค่ป.ตรี ดังนั้นได้เรตเท่าเด็กจบใหม่ที่เรียนช้าหรือเปลี่ยนสายงาน แบบนั้นก็ถูกแล้ว เรตก็น่าจะ 23-30k ขึ้นอยู่กับเนื้องานว่าใช้ภาษามากแค่ไหน

n3 เรียกสูงมากไม่น่าได้ เพราะสมัยนี้จบใหม่ n2 เยอะแยะ แต่ถ้าเค้าชอบเธอจริงๆ เค้าจะต่อรองเองแหละ เพราะงั้น 25-30k ก็ลองเรียกไปได้ แต่ถ้าเรียกไปแล้ว 20k ไม่ควรไปขอเพิ่มทีหลัง เผลอๆ เค้าจะเทเลยเพราะเนเจอร์คนญี่ปุ่นไม่ชอบคนแบบนี้มากๆ (ยกเว้นว่าคนตัดสินใจจะไม่ใช่คนญี่ปุ่น หรือเป็นคนญี่ปุ่นหัวสมัยใหม่) ถ้าเพิ่งมาเสียใจทีหลังว่าเรียก 20k น้อยไป ให้ลองถามเค้าดูว่าหลังผ่านโปรมี allowance อะไรเพิ่มเติมมั้ย หรือถ้าชอบงานนี้ก็ทำไปก่อนเอาประสบการณ์อย่าเพิ่งคิดมากเรื่องเงิน ไว้สอบ n2 ผ่านค่อยว่ากัน เรียนในไทยนี่แหละ รุ่นน้องเราเยอะแยะไม่เคยไปเหยียบญี่ปุ่นก็สอบผ่าน n2 กัน

คำว่าต่อรองเงินเดือนของญี่ปุ่นคือต่อลงนะ ไม่มีอัปขึ้น ตอนสัมฯบอกว่าขอ 20k พอได้รับแจ้งว่าสัมผ่านเปลี่ยนใจขอ 25k ละกัน แบบนี้เตรียมตัวโดนกาหัวทิ้งได้เลย ยกเว้นกรณีที่บริษัทเค้ามีฐานเงินเดือนตายตัวไว้แล้วว่า n3 จะให้ 25k แบบนี้เค้าจะให้เองไม่ต้องขอ ต่อให้เราไม่รู้ดันเรียกไปต่ำกว่าฐานเค้าก็จะให้เราเท่าฐานไม่ฉวยโอกาสโกงเรา นี่คือข้อดีของบ.ญี่ปุ่น (ไม่นับพวกบ.ขนาดเล็กเพราะไม่รู้ไม่เคยทำ แต่มั่นใจว่าบ.ญี่ปุ่นขนาดใหญ่ส่วนมากแนวนี้หมด)

>>147 ขอบคุณค่ะ
>>148 >>149 ขอบคุณค่า​ อันนี้เปนบ.ไทยค่ะ​ ถ้าอย่างนั้นควรแจ้งไปก่อนสัมภาษณ์​มั้ยคะว่าอยากขอเพิ่มเงินเดือนที่คาดหวัง​ แต่ว่าถ้าสัมผ่านแล้วไม่ควรใช่มั้ยคะ

พอดีตอนนี้มีบ.ญี่ปุ่นอีกบ.นึงตำแหน่งล่ามติดต่อมาเรียกสัมต่อเลย​ เลยลังเลว่าจะทำงานโคก่อนหรือไปงานล่ามเลย​ งานล่ามก็แอบกลัวศัพท์​เทคนิคที่ไม่รู้เรื่อง​ พูดปกติยังไม่คล่องเลย​ แต่ก็ยังไม่แน่ว่าเค้าจะรับทั้งคู่หรอกค่ะ​ 555555​ ดูแล้วมีแววไม่ผ่านสูง​ ยังไงถ้าผ่านจะมาถามอีกรอบนะคะ

>>150 บ.ไทยไม่รู้อะไม่เคยสมัครบ.ไทยเลย สมัครแต่บ.ญี่ปุ่น ส่วนเรื่องงานล่ามก็ลองไปสัมภาษณ์ดู ถ้าไม่มีแววว่าน่าจะล่ามได้เค้าก็ไม่รับเองแหละ ไปสัมภาษณ์ยังไงก็ได้ประสบการณ์สัมภาษณ์ แต่กล้ารับล่ามด้วย N3 แสดงว่าเนื้องานก็ไม่น่าจะยากมาก เพราะตำแหน่งล่ามปกติส่วนมากจะรับที่ N2 ขึ้นไป ลองไปสัมดูก็ได้ งานล่ามก็มีหลายประเภทยากง่ายไม่เหมือนกัน

เรียกเงินเยอะๆไปก่อน จริงๆ

>>152 ญี่ปุ่นนี่เรียกเงินเยอะเว่อแบบที่ตัวเองยังไม่ค่อยมีของจะพรีเซนต์เค้านี่จะถูกกาหัวเอาง่าย ๆ เผลอ ๆ จะไม่ได้งานเลย ให้เรียกแบบดูมีความเป็นไปได้แล้ว on top นิดนึงเผื่อเค้าต่อลงจะดีกว่า

กูเคยเห็นคนเรียกเว่อ แต่คนนั้นคือ n1 +มีประสบการณ์ล่ามมา 10 ปี + อันนี้คือมีสกิลพอจะพรีเซนต์ตัวเองได้ก็เรียกได้แหล่ะ อยู่ที่ว่าญี่ปุ่นจะมองยังไง จะให้มั้ย แต่ถ้าตำแหน่งจูเนียร์แบบ coordinator นี่ไม่แนะนำนะ

ตอนสมัครกับตอนสัมไม่บอกว่าเป็นซีเนียร์ แต่เมล job offer ตำแหน่งซีเนียร์เลย คือปกติหรอ

วัยทำงาน หาแฟนจากไหน เอาเวลาที่ไหนไปจีบสาว ถ้าไม่กินกันเองในบริษัท​

>>155 กูไม่หาแล้ว ปลง

>>155 แอพหาคู่

>>154 บางบ.จะมีโครงสร้างเงินเดือนระบุว่าถ้าเรตเท่านี้ชื่อตำแหน่งจะต้องเป็น senior, asst manager, manager โดยไม่เกี่ยวกับเนื้องาน หรือไม่ก็เค้าเห็นศักยภาพเลยอัพให้ ลองถามเหตุผลเค้าดูสิ

>>158 ขอบคุณ แต่เงินเดือนที่นี่เรียกไปยังจูเนียร์อยู่เลย เพิ่มจากเรทจบใหม่นิดหน่อย เพราะประสบการณ์จากที่เก่าไม่ถึงปีด้วยเลยงงน่ะ

อยู่ในช่วงคิดวนอยู่ในหัวว่าออกดีไหมนะ แต่งานระดับกู บออื่นจะรับหรือเปล่า ช่วงเศรษฐกิจแบบนี้จะออกดีไหมนะ กูรู้สึกเหมือนอยู่ที่เดิมแล้วทุกอย่างตายสนิท ดีแค่เพื่อนร่วมงาน แต่งานคือตายไปเลย แนวงานเดิมซ้ำๆเพราะเจ้านายไม่ชอบให้คิดอะไรเอง ต้องตามสั่งเท่านั้น ยิ่งมารู้ว่าเงินเดือนน้อยกว่าเด็กเข้าทีหลังเป็นปีแต่ตำแหน่งเดียวกันก็ยิ่งได้แต่คิดวนไปเรื่อยๆ อ่า...

Youre not alive just to work, pay bills, and lose weight.

ทำไมเดี๋ยวนี้ออฟฟิศชอบทำแบบ open office อึดอัดชิบหาย ไม่มีสมาธิทำงานเลยอ่ะ เงยหน้ามาก็เจอคน หันไปทางไหนก็เจอแต่คน คิดงานไม่ออกเลย เสียงคุยกันอีก มันไม่เหลือพื้นที่ส่วนตัวให้เราบ้างเลบอ่ะ อยากกลับไป wfh แล้ว เห้อ

>>162 ใครไม่ชอบ partition บอกว่าเหมือนคอก กูนี่ชอบมากรู้สึกเป็นส่วนตัวดี ดีใจที่บ.ตัวเองยังเป็นโต๊ะแบบมี partition

>>163 บวก แม่งไม่เข้าใจหัวอกคนที่ต้องตั้งสมาธิถึงจะทำงานได้มั่งเลย เอาใจแต่พวกชอบ communicate ทำไมไม่มีให้เลือกวะ

กูว่าเรื่องสื่อสารมันข้ออ้างบริษัทว่ะ ความจริงคือโต๊ะมีที่ส่วนตัวเยอะมี partition มันกินที่ ทำให้พื้นที่สำนักงานมันต้องเยอะตามไปด้วย

>>160 ตบบ่าเพื่อนโม่ง

โม่งคนไหนทำงานในธุรกิจที่กระทบหนักจากโควิดมั่ง มีวางแผนอนาคตไว้ยังไงกันบ้าง
ของกูธุรกิจการบินนี่โดนแบบเต็มๆ โดนเป็นรายต้นๆแถมน่าจะเจออาฟเตอร์ชอคไปอีกนานเป็นปี
โชคดีที่บ้านพอมีสมบัติเก่าพอมีอันจะกินอยู่ ถ้าตกงานจริงๆคงพอจะใช้แค่คชจ.ส่วนตัวอยู่ได้นานพอสมควร
ตอนนี้คิดไว้หลายอย่างมาก ถึงจะไม่ล้มแต่ก็คงไม่ก้าวหน้าไปอีกหลายปี
ถ้าออกมาสภาพแบบนี้หางานใหม่คงยาก แต่ก็น่าจะมีลู่ทางใหม่ๆเกิดขึ้นพอสมควร

>>160 เคยเจอสถานการณ์แบบนี้แต่หัวหน้าเพิ่มเงินให้ (เท่ากับเด็กใหม่) ก็ยังคิดอยากออกตลอำ แต่บริษัทดันมาเจ๊งก่อน

>>164 สมัยนี้แม่งอะไร ๆ ก็แบบต้องสื่อสาร ๆๆๆๆๆ สื่อสารทั้งนอกงานและในงานอ่ะ คือเหมือนอยากให้คนสนิทกันเลยให้นั่งเป็นโต๊ะยาวแล้วมี notebook คนละเครื่อง จะได้คุยกันง่าย ๆ ไอ้พวกชอบคุยก็ชอบอยู่ละไม่เหงาดี แต่แบบกูจะประสาทแดกแล้วอ่ะ นั่งตรงกลางด้วยแวดล้อมไปด้วยผู้คน คือใส่หูฟังก็แล้วนะ แต่เวลามีคนจะคุยกับเรา เราก็ต้องถอดมาฟังอยู่ดีไง ซึ่งพอมันเป็น open office อ่ะ คนเค้าจะมาคุยกับเรามันก็ไม่ได้มีแต่เรื่องงานละ เรื่องส่วนตัว อยากเม้าท์เค้าก็คุย มันเลยรู้สึกว่าตัวเราต้องพร้อมสนทนากับคนอื่นตลอดเวลาอ่ะ ซึ่งเหนื่อยมาก กูคิดงานไม่ออกเลยอีเหี้ย

แต่ส่วนหนึ่งก็อย่างที่ >>165 บอก แบบ open office โต๊ะยาวโง่ ๆ ตัวนึงกับเก้าอี้หลาย ๆ ตัว ก็นั่งกันได้เยอะล่ะ อัด ๆ กันเข้าไป ถ้าทำคอกใช้พื้นที่เยอะกว่า

กูแม่ง ทั้งๆ ที่งานก็ยังมีทำ(หนักขึ้นอยู่เหมือนกัน) เงินเดือนก็ไม่โดนลด ก็ยังอยากจะออกจากงานว่ะ อยู่ตัวคนเดียวแล้วเหงามาก เฝ้าเพ้อว่าจะไปสร้างเนื้อสร้างตัวอยู่จังหวัดเดียวกับแฟน ยอมลดเงินเดือนตัวเองครึ่งนึงเลยถ้าได้อยู่ด้วยกัน แต่เอาเข้าจริงแม่งกลัวว่ะ เสี่ยงชิบหาย หนี้ธนาคารยังมี แต่ก็สลัดความคิดอยากออกจากงานไปไม่ได้เลย ว้าวุ่นมากจนรำคาญตัวเองอ่ะช่วงนี้

>>170 https://fanboi.ch/801/
ลองไปปรึกษาห้องนี้ดู ขนาดพวกเค้าไม่มีเพื่อน ไม่มีสังคม ไม่มีงาน ยังมีความสุขได้เลย

>>169 ของมึงยังดีนะใส่หูฟังได้ ของกูไม่ได้ว่ะ ผู้ใหญ่ที่นี่ conservative สัสๆ ฟังเพลงไปด้วยทำงานไปด้วยเหรอ ฝันไปเหอะ ความจริงกูก็ไม่ได้อยากฟังเพลงในที่ทำงานเลยนะ เสียงคนคุยกันบ้างก็ยังพอทนไหว แต่ตอนนี้ที่เจอคือคนต่างชาติที่มาใหม่ คุยโทรศัพท์ทั้งวันและคุยเสียงดังมากกกกก โคตรรำคาญและเสียสมาธิ

>>172 นึกถึงงานที่เก่าหัวหน้ามาบอกว่าอย่าฟังยูทูปตอนทำงาน กูอย่างช๊อคที่มีบริษัทไม่ยอมให้ฟังเพลงระหว่างทำงานด้วย(งานสายครีเอทีฟ) ก็คิดอยู่ว่าอยู่ยากละ สุดท้ายก็ออกจากปัญหาสะสม จ่ายเงินช้า สวัสดิการไม่มี เพลงก็ยังไม่ให้ฟัง

>>173 งานครีเอทีฟน่าจะฟังได้นะ แต่อย่างงานกูกูเข้าใจได้นะที่ผู้ใหญ่จะไม่ให้ใส่หูฟัง เพราะนั่งๆ ก็จะมีคนเข้ามา consult โน่นนี่นั่น ใส่หูฟังบางทีน้องๆ เดินมาหาก็ไม่กล้าเรียก หรือเรียกแล้วแต่ไม่ได้ยิน แต่กูก็ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงดีกับมลพิษทางเสียงที่เจออยู่ทุกวันนี้ว่ะ รำคาญมากๆๆ

ขออัพเดต​ >>150 คือไปสัมงาน Coordinator​ มาแล้วไม่น่ามีปห.อะไร​ แต่งานล่ามคือโป๊ะมาก​ คือบ.ยังไม่เสร็จเจ้านายคนญป.เลยนัดสัมร้านกาแฟ​ พอไปถึงก็ให้เราพูดอะไรก็ได้เราก็แนะนำตัวบลาๆๆๆ​ เค้าบอกพูดอีกอะไรก็ได้​ เราก็ถามเรื่องงานในบ.อะไรงี้​ ก็สื่อสารกันปกติดูแล้วน่าจะเวิร์กแต่เค้าดูไม่เปนทางการเราเลยเผลอปล่อยมุขบ้างอะไรบ้าง​ เค้าก็หัวเราะแล้วก็บอกชิสึเรเน๊เราก็แบบขอโทษค่ะๆ​ อันนี้ไม่รู้ว่าเค้าซีเรียสหรือป่าว​ เผลอตัวอะ​ TT​ แล้วก็จะเปนคนแมนๆ​ ลุยๆ​ หยาบๆ​ ดูน่ากลัวอะ​ แบบพูดตรงมาก​ พูดถึงคนที่เคยสัมให้ฟังว่ามีคนจบฬ.มาสัม พรีเซนต์ตัวเองว่าได้เอ็นสูง​อะไรงี้​ เค้าก็บอกว่าแต่ถ้าสื่อสารไม่ได้ก็เท่านั้น​ ต่อให้หัวดีจบมอไรไม่สนอะ​ไม่จำเปนต้องอวด ขอแค่สื่อสารได้เปนพอ​ เราก็แบบเออออไป​ นั่นสินะคะบลาๆ​ คือพอถึงตรงอธิบายเนื้องานในบ.​ มันเริ่มมีแกรมม่าและศัพท์ที่ฟังไม่ทันเค้าใส่แมสและก็พูดเรวตามปกติของคนญป.มั้ง​ และตัวเรายังอ่อนด้อยนัก​ พอจบเค้าก็ถามเข้าใจกี่เปอร์​ เราก็บอก​ 50% เค้าบอกอย่างงี้จะไหวปะเนี่ย​ เข้าใจแค่นี้เวลาไปแปลให้วิศวะก็คือเหลือ​ 0​% นะ​ เสร็จแล้วเราก็ถามต่อพยายามบอดว่าเราตั้งใจอยากเรียนรู้และสนใจงานไรงี้​ แต่พอเค้าเริ่ทอธิบายลงลึกแบบด้านการตลาด​ มาเปนผลเปอร์เซนไรไม่รู้เราโง่เลขอยู่ด้วยด้วยไม่รู้เรื่องไปกันใหญ่​ เค้าถามว่าเข้าใจปะแล้วเราไม่เข้าใจไงมีอยู่ตรงจุดนึงเค้าเลยอธิบาย​ แต่เราก็ยังงง​ เค้าเหมือนต้องอธิบายซ้ำสามสี่รอบ​ จนเค้าพูดว่าทำไมแค่นี้มึงไม่เข้าใจวะ​ นี่มันง่ายมากเลยนะเนี่ย​ เราแบบในใจคืออิแบบเอ้าก็กูไม่รู้​ ฮืออออ​ ไหนบอกไม่เข้าใจให้กูถามเพราะถ้าปล่อยไม่เข้าใจจะแปลไม่ได้แปลผิดๆ​ ทีงี้เหมือนจะจบละเค้าก็เกบสมุดอะไรเรียบร้อย​ เค้าถามเข้าใจกี่เปอร์ เราบอก​ 20% เค้าแบบเค้าบอกโอ๊ย​ แย่แล้วเนี่ย​ อย่างมึงจะไหวเร้อ เข้าใจแค่นี้​ เราก็แบบ... ถึงตอนนั้นในใจ​ คือไม่กล้าพูดว่าจะพยายามแล้วอะเพราะเริ่มกลัวจริงๆ​ ว่าขืนกูไปทำกะเค้ากูจะทำได้มั้ย​ แค่นี้กูยังไม่เข้าใจเลย​ ใจกูไปหมดละไม่กล้าทำตัวกระตือรือร้นเท่าไร​ แต่ก็แบบเก็บอาการค่ะๆ​ ไป​ สักพักเค้าพูดศัพท์​อะไรไม่รู้มาอีก​ เราก็งงอีกจ้า​ เค้าแบบถอนหายใจเฮือกแบบใหญ่มาก​ แล้วส่ายหน้าเพราะเอาสมุดที่เก็บไปแล้วหยิบมาเขียนให้เราอ่านอีก​เราถึงเข้าใจ​ ก็จบกันไป

พูดตรงๆ​ คือเปนครั้งแรกเลยอะที่สัมงานกะคนญป.​ เข้าใจแหละว่านายคนญป.​ คือมีเปนงี้อยู่แล้ว​ แต่พอเจอจริงแบบกลับมาร้องไห้เลยอะว่าทำไมกูโง่จัง​ โดนเค้าถอนหายใจ​ ส่ายหน้า​ แล้วด่าเหมือนมึงมันโง่​ ง่ายๆ​ แบบนี้มึงไม่เข้าใจวะ​ กูนี่กลับมาอ่านหนังสือรัวๆ​ เลยอะกะว่าคราวหน้ากูต้องเข้าใจกว่านี้ให้ได้​ ฮืออออออออออ​ แล้วคือเค้าก็ไม่ได้ตั้งเกณฑ์​รับไว้สูงนะ​ คือขอ​เอ็นสามขึ้น​ ให้เรตเต็มที่​ 25000 แต่กูคงไม่ได้หรอก​

>>175 โอ๋ๆพี่โม่ง หาของอร่อยแดกเยียวยาใจไปก่อน

>>175 คนญี่ปุ่นไม่ได้เป็นแบบนั้นทุกคน มึงพลาดตรงที่ไปสมัครบ.ไก่กามากกว่าว่ะ กูบอกรุ่นน้องเสมอว่าให้ไปสมัครบ.ใหญ่โต (ถ้าโปรไฟล์ดีพอ) บ.พวกนี้เค้ารู้เลเวลงานตัวเอง รับสมัครตามเลเวล ไม่ใช่ตามความรู้สึกส่วนตัว อคติกับ JLPT เลยรับ N3 ทั้งที่งานยาก (สงสัยกะจะกดเงินเดือน กูบอกเลย) ที่สำคัญบ.ใหญ่โตคนญี่ปุ่นมีประสบการณ์เค้าจะใช้งานล่ามเป็น รู้ว่าพูดยังไงล่ามจะเข้าใจ พี่ล่ามเลขาที่บ.กูเก่งมากๆๆๆๆๆ กูให้ N0 เลยเอ้า 555 (แอดวานซ์กว่า N1) แต่ถึงอย่างนั้น เวลาประธานพูดให้ล่ามแปล เขาก็ปรับโหมดให้ล่ามฟังเข้าใจและแปลได้ ไม่ได้พูดไปตามธรรมชาติแบบเวลาพูดกับ 日本人同士 พวกงานบ.เล็กๆ น่ะเหมาะกับคนที่เทพแล้ว พร้อมจะรับมือกับพวก unprofessional พร้อมจะรับทุกสถานการณ์ แต่ถ้าไม่ ถ้าเราเองนี่แหละที่ยัง 未熟 ซะเอง ควรทำบ.ใหญ่ก่อน ควรไปเรียนรู้ความ professional จากบ.ที่มันเป็นเรื่องเป็นราวก่อน

>>177 แต่เท่าที่ฟังกูว่าเลเวลมึงน่าจะยังเป็นล่ามไม่ได้ อีกอย่างบ.ใหญ่ๆ ส่วนมากก็รับล่ามที่ N1-N2 แนะนำให้ทำงานแนว Japanese speaking ไปก่อน

>>176 แดกไม่ลงเลยมึง​ ฮืออออออ​ กอดๆ
>>178 ขอบคุณมากแก​ ตั้งใจฝึกฝนหางานต่อไป​ ฮึบ

>>179 เป็นกำลังใจให้ นี่อยากได้ญปมากเลยแต่ยังไม่มีแพชชั่นมากพอ อยากไปอีกประเทศนึงมากกว่า บางทีเธอไม่ได้ที่นี่ เพราะจะได้บอที่ดีกว่านี่ก็ได้นะ

โม่งพูดญี่ปุ่นฝึกสกิลการสื่อสารกันยังไงบ้างอ่ะ ถ้าไม่ได้มีญี่ปุ่นอยู่ในบอให้พูดด้วย

>>181 เพื่อนส่วนใหญ่ก็ศึกษาเอาจาก jav นะ

>>175 บอกเลยจากที่ทำงานบญี่ปุ่นมา เขาจงใจลองเด็กหลายๆประเภทด้วย ว่าเอาจริงๆได้หนักสุดแค่ไหน น่าจะรู้ตั้งแต่ตอนเมิงบอก50%แล้วว่าทำไม่ได้
ยิ่งทำงานโรงงานด้วยแล้วศัพท์เฉพาะทางมีเยอะแน่ๆ ส่วนมากถ้ารับเด็กใหม่เขาจะรู้เลย แล้วปรับการพูดให้เข้ากับเด็กใหม่ ไอ้นี่มันไม่เอาเด็กอยู่แล้ว มันแค่เรียกมาลองสัมดู เชื่อกูสุดท้ายมันก็ไปจ้างพวกโหดๆเก่งๆ ไม่ต้องคิดมาก

>>183 กูว่ามันเผื่อฟลุ๊ก เจอเด็กจบใหม่เก่งๆ แต่ไม่รู้ราคาตลาด ถ้ามันอยากได้คนเก่งแบบโหดๆ จริงและมีกำลังจ่ายสูง มันไม่มาเสียเวลาสัมฯ เด็กจบใหม่ N3 แบบนี้หรอก พวกบ.เล็กๆ ส่วนมากก็แบบนี้แหละ หาทางเอาเปรียบสารพัด

พรุ่งนี้วันจันทร์อีกแล้ว...

แงงงง

แงงงง กูต้องนอนแล้วสินะ

>>184 ไม่รู้ว่ะ อันนี้ปสกกูตอนขยายโรงงาน ช่วงแรกๆคนมันไม่เยอะมาก หนักไปทางเด็กไลน์ คนทำเอกสาร/บัญชีเอาแค่ไม่กี่คน พอญปอยากได้ล่ามบชอยากประหยัดก็แนะนำให้หาเด็กจบใหม่ แต่ญปไม่อยากได้ก็แกล้งกวนตีนคนสัมไปเยอะมาก สุดท้ายไม่เอาเลย ไปจ้างล่ามนอก ครั้งละ4-5พัน(แต่จ้างบ่อยมาก) จนสุดท้ายก็ได้จ้างล่ามคนนี้เป็นล่ามประจำ และเงินเดือนแพงมากกก
คือมันมีญปที่คิดว่าไม่ใช่เงินตัวเองอยู่อ่ะ กูจะเอาดีๆ เก่งๆ แพงก็ไม่สน ถ้ามันจะจ้างเก่งๆจริงมันจ้างได้อยู่แล้ว แค่คนไทยไม่ยอมให้จ้าง ก็ต้องเล่นละครกวนตีนกันหน่อย อยากให้สัมกูก็สัม แต่กูไม่เอานะ

เงินเดือนไม่พอแดก ทำอะไรเสริมดีวะ

ทำไมคนในออฟฟิศกูเป็นพวกextrovertเยอะขนาดนี้ อยู่ด้วยนานๆละพลังงานหมด ฮือ

>>190 ของกูก็เป็น แต่กูโดนหลอมโดยไม่รู้ตัว กลายเป็นครึ่งอินโทรครึ่งเอ๊กโทรไปเฉย ใช้ชีวิตง่ายขึ้นเยอะ

>>189 ปลูกผักแดกเอง ปรับความคิด กินเพื่ออยู่ ไข่มื้อละลูกมีงก็อยู่ได้

>>189 part time event รับงาน งาน freelance ต่างๆที่ wfh ขายของออนไลน์มือสอง

>>191 ดีนะ กุก็คิดว่าถ้าปรับตัวแบบครึ่งๆได้คงดี นี่แบบคนอื่นเวลาพูดกันเหมือนแย่งกันพูดละกุปวดหัว

>>190 เหมือนกันมึง อยากจะร้องไห้ พูดทั้งวันอ่ะ กูไม่มีสมาธิเลย แบบจะฟังเพลงเขาก็จะคุยกับกู เหมือนต้องให้ attention เกือบตลอดเวลา กินข้าวยังกินสงบ ๆ ไม่ได้เลย เหนื่อยมากจนไม่อยากตื่นมาทำงาน ไม่มีใครเข้าใจ

>>192 เหมือนจะง่ายนะ แต่เคยกินแค่นั้นแล้วเป็นลม สารอาหารมันไม่พอจริงๆว่ะ

>>195 เออ ละพอกุไม่พูดด้วยก็มางอแงทีหลังอีก ไม่ใช่ไม่อยากคุย แต่บางทีก็เยอะไป ฮ่วย

มีใครชอบหลบไปอู้งานในห้องน้ำแบบกูบ้างป่าววะ
เวลากูทำงานแล้วเครียดๆหรือเบื่อๆ บางทีก็หลบเข้าไปแอบหลับในห้องน้ำ ส่วนมากจะพิงหัวกับผนังห้แงน้ำแล้วหลับ แต่วันไหนแม่บ้านทำความสะอาดพื้นเสร็จแล้วยังไงมีใครใช้กูก็เอนหลังนอนเลย พอดีห้องน้ำที่ออฟฟิซกูค่อนข้างกว้างแล้วก็สะอาดอยู่

>>198 เพื่อนล้อแน่นอน

>>191 เหมือนกูเลยโดนหลอมไม่รู้ตัว เดี๋ยวนี้มีความสุขมากเพราะก็ยังชอบอยู่กับตัวเองคนเดียวเงียบๆ มากที่สุดเหมือนเดิม แต่เพิ่มเติมคือไม่ทุกข์ทรมานเวลาต้องไปปาร์ตี้แฮงก์เอาต์เหมือนสมัยก่อนละ ปรับตัวปรับใจปรับความคิดได้ชีวิตก็มีความสุขขึ้นเยอะ

>>200 บอกบุญทีปรับตัวยังไงวะ ทุกวันนี้กูทรมานกับการไปแฮงก์เอาต์กับที่ทำงานมากมึง แบบเค้าชวนไปดื่มก็ไม่อยากไปอ่ะ เคยลองฝืนไปคืออยากจะร้องไห้อยากกลับบ้าน

ห้องพักที่ไม่มีที่จอดรถ(มอไซต์) เพื่อนโม่งหาที่จอดกันยังไง

กูเป็น Introvert กูพอไปกินข้าวนั่งคุยกับเพื่อนที่ทำงานได้ถ้าไม่บ่อยจนเกินไป แต่ถ้าต้องไปเที่ยว ตจว. ค้างคืนรู้สึกมันเยอะไป
ปัญหาคือบางทีเราก็ไม่ได้ชอบทุกคนในทีม แล้วถ้าไปแล้วดันต้องไปนั่งใกล้ๆคนไม่ได้ชอบมันก็ไม่มีอะไรคุยและไม่อยากคุยด้วย

ถามหน่อยนะ รพ.รัฐที่ไหนออกใบรับรองแพทย์ราคาถูกไม่แพงบ้าง จะเอาไปสมัครงาน

ระหว่างรพ.ตากสิน กับ ราชเทวี อะไรถูกกว่ากันหรอ

>>205 แก้ ราชวิถี สิโอ้ย

>>201 เวลานัดกันจะต้องมีตัวฮาตัวจ้อไปด้วย ให้คนนั้นทำหน้าที่เอนเตอร์เทนไปเราจะได้ไม่เหนื่อยต้องคอยหาเรื่องคุย ยิ่งคนไปเยอะเท่าไหร่ยิ่งดีเค้าจะไม่ค่อยมาสนใจอะไรเรามาก ไม่ทันสังเกตว่าเราเงียบ พยายามไหลไปกับบรรยากาศอย่าไปคิดอะไรเยอะแยะ อย่าคิดว่าเบื่อๆๆๆ ทรมานๆๆๆ อยากกลับๆๆๆ ยิ่งคิดมันจะยิ่งตอกย้ำตัวเอง (เมื่อก่อนกูชอบคิดแบบนั้น)

ไปสัมภาษณ์งานมากับผู้บริหารเป็นฝรั่ง ภาษาอังกฤษกูงูๆปลาๆมาก บางทีต้องให้เลขาเขาช่วยแปลว่าเขาพูดอะไร แต่ผู้บริหารเขานิ่งมาก ดูไม่ออกว่าสนใจกูหรือไม่เอากูแน่ๆ แต่คือคุยกันนานมาก ประมาณชั่วโมงครึ่งได้ ถามเกี่ยวกับงานที่ผ่านมาของกู ให้เล่ารายละเอียดลึกๆ กูแก้ปัญหายังไง กูก็ดำน้ำไปตะกุกตะกักไป อย่างน้อยก็ใจชื้นล่ะวะที่เขาไม่บอกว่าพอเถอะ แล้วไล่กูกลับบ้านตั้งแต่กูเดดแอร์กับคำถามของเขาไปหลายรอบ แล้วพวกคำถามแพทเทิร์นในเน็ตคือไม่มีเลย ยิงมาเรื่องงานที่เคยทำกับวิธีแก้ปัญหาล้วนๆ

กูแอบอยากรู้ว่าที่คุยกับกูนานๆนี่คือเขามีวี่แววจะรับกูป่ะ เพราะกูก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองว่าถ้าเขาไม่โอเคในระดับหนึ่งคงไม่คุยกับกูนานขนาดนี้ แต่ก็ไม่ถามเรื่องเงินเดือนที่เรียกหรือบอกสวัสดิการอะไรเลยซักอย่าง กูก็ใจแป้วว่ะ อยากได้งานแล้วอะดิ

>>208 กูทำงานกับทีมฝรั่ง บ ข้ามชาติมาหลายปี ไม่รู้ของที่อื่นยังไงนะ แต่ บ กูพวกเรื่องเงินเดือนกับสวัสดิการคือให้ทาง HR จัดการ ทางเมเนเจอร์แค่ดูว่าอยากจะรับคนนี้มั้ย

>>209 ไม่รู้ดิ กูเข้าไปตั้งแต่สิบโมง ออกมาก็เกือบเที่ยงแล้ว ทีแรกกูนึกว่าจะแค่ครึ่งชั่วโมง แต่แม่งลากยาวมาขนาดนี้คือกูพอมีหวังป่ะวะ บางคนก็ว่าสัมภาษณ์งานนานๆนี่คือเป็นสัญญาณที่ดีว่าเขาสนใจมากๆเลยถามเยอะ แต่บางคนก็ว่าคุยนานๆไม่ดี เหมือนพยายามจะหาชอยส์ตัดคุณออกให้ได้อะ เลยแอบอยากรู้ว่าเขาจะรับกูมั้ย แต่อีกใจก็คิดว่าภาษากูกากเดนขนาดนี้ คนอื่นๆที่มาต้องเก่งกว่ากูแน่ๆคงไม่มาเอากูหรอก แล้วกูก็เดาท่าทางจากผู้บริหารไม่ได้เลยเพราะเขาโคตรนิ่ง ไม่ได้แสดงท่าทีว่าสนใจกูแต่ก็เสือกลากถามกูมายาวนานขนาดนั้น ถ้าไม่สนใจกูจริงๆน่าจะรีบตัดบทแล้วไล่กูกลับไม่ให้เสียเวลาเขาจะดีกว่ารึเปล่าหว่า

>>203 >>>/lifestyle/5047/878-883

report date นี่คือวันเริ่มงานปะโม่ง

อิงจากเอกสารสัญญาจ้าง please submit on the report date

>>212 วันรายงานตัว โดยทั่วไปคือวันเริ่มงานนั่นแหล่ะ แต่บางที่ก็ให้ไปรายงานตัว เซ็นสัญญา บลาๆก่อน แล้วเริ่มงานทีหลัง

บริษัทกูเป็นบริษัทฝรั่ง แต่ก็มีวัฒนธรรมแบบไทยๆเยอะ (ในทางไม่ดี)
เร็วๆนี้เปลี่ยน CEO เป็นคนอินเดีย แล้วก็เริ่มมี outsource งานไปบริษัทอินเดียผุดขึ้นมา
มีให้สัมภาษณ์พูดเป็นเชิงเหยียดว่าคนอินเดียเก่งเพราะสังคมการแข่งขันสูง พ่อแม่เคี่ยวเข็ญลูก แต่คนไทยไม่เก่ง
กูควรเตรียมย้ายดีมั้ยนะ เพราะกูเป็นพนักงานสัญญาจ้าง โดนไม่ต่อสัญญาก็ไม่ได้เงินชดเชยด้วย

>>214 คนอินเดีย ที่เจอๆคือแม่งสันดานขี้งก ถ่อย สถุลกว่าเจ๊กอีก ลูกอีขี้เหยียดเวอร์วังยันเหยียดเพศเลยนะมึง บ.เจ๊กอย่างน้อยๆคือเรื่องเงินๆทองๆที่แม่งงกนะ แต่คนอินเดียมาบริหารนี่แม่งถ่อยยันพฤติกรรมที่ทำกับ พนง.

>>214 อ่อ ยกเว้น ศรีลังกาไว้หน่อย อันนี้สันดานโอเคกว่าอินเดียมาก

>>214 พอจะอธิบายตัวสัญญาได้ไหมเพื่อน เรื่องค่าชดเชยกับพนักงานสัญญาจ้างนี่เข้าใจคลาดเคลื่อนกันเยอะอยู่ และเคสส่วนใหญ่จริงๆแล้วมีสิทธิได้รับค่าชดเชย

เจองูกับแขกให้ตีแขกก่อน

>>214 บริษัทกูเคยจ้างคนดูระบบ ตอนแรกใช้คนไทย มีปัญหาโทรคุยกันตลอดทุกอาทิตย์ ตลอดเดือนยิ่งสิ้นเดือนคุยเหมือนเป็นแฟนกัน
ตอนหลัง outsource ไปอินเดียเลิกคุยกันเลย เหมือนไม่มีคนดูระบบ กว่าจะติดต่อได้ พอติดต่อได้มันบอกให้ลองรีสตาร์ทเครื่อง เข้าแล้วออกใหม่ ทั้งๆที่มันเป็นที่ระบบ คือเขาทำผิดแต่ไม่รู้ตรงไหนเลยให้แม่งช่วยหา แต่มันไม่ช่วย เจอแม่งกวนตีนใส่ 5555
ไม่ใช่กูนะ คนอื่นในบริษัท

เกลียดอินเดียมากๆๆๆ

กูทำบ.ญี่ปุ่นนะ แต่นานๆ ทีจะต้องดีลกับคนอินเดียบ้าง เกลียดมันชิบหาย ตั้งแต่เจอมายังไม่เคยเจอดีซักคน มีแต่เหี้ยมาก เหี้ยน้อย กักฬระมาก กักฬระน้อยหน่อย ถ่อยและสถุนกว่าเจ๊กอีกเสียง เหยียดเพศนี่สุดๆ (กูผู้หญิง)

>>217 จำรายละเอียดไม่ได้แล้ว แต่มันออกไปทางเป็นลูกจ้างรายวัน หยุดก็โดนหักตัง ไม่มีสวัสดิการอะไรนอกจากประกันสังคม
และสัญญามันก็มีกำหนดวันสิ้นสุดชัดเจน ถ้าถึงวันหมดสัญญาแล้วเค้าไม่ต่อมันก็ไม่น่าจะได้อะไรชดเชยนะ เพราะในนั้นไม่ได้กำหนด
ส่วนถ้าเค้าให้ออกก่อนหมดสัญญาอันนี้อาจจะพอเรียกร้องอะไรได้อยู่ แต่ก็คงไม่ได้เยอะแบบพนักงานประจำ

กูก็เกลียดคนอินเดีย ไม่เคยเจอแบบทำงานร่วมกันนะเคยแต่โดนจีบ
ตอแรกกูก็เปิดใจไม่ตัดสินใครไปก่อน แม่งตื้อหนักมาก พยายามบังคับให้กูออกไปข้างนอกกับมันให้ได้ พอกูไม่ไปก็มาตัดพ้อใส่กู แฟนกันก็ไม่ใช่ รู้จักก็ไม่รู้จัก จะเอาแต่แชทๆทุกวัน กูบอกไปว่าไม่ชอบแชทก็มาว่ากูอีก
บางคนก็ทำตัวคุกคาม จะมาขอดูนู่นี่ บอกไม่ให้ก็ยังตื้อ ไอควาย มายาทอ่ะรู้จักมั้ย แล้วทุกคนที่เจอคือเป็นปัญญาชนมีการศึกษา วิศวกรเงินเดือนดีแต่ทักษะเข้าสังคมห่วยแตก เอาแต่ตื้อ ควย

>>223 บู๊บ โชว์มียัวร์

>>223 meme show bobs and pusi ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย

>>223 ใช่เลยมึง มันสิ้นหวังตรงที่พวกเหี้ยทุกคนที่เป็นคนอินเดียที่พวกเราเจอมันไม่ใช่พวกกุ๊ยข้างถนนไง มันคือพวกเอนจิเนียร์ พวกระดับปัญญาชนทั้งนั้น อีพวกนี้ยังเดนทรามขนาดนี้ พวกข้างถนนจะขนาดไหน เวลากูเห็นข่าวอินเดียทีไรหดหู่สงสารผู้หญิงอินเดียสัสๆ ความจริงเมืองไทยก็ไม่ได้เท่าไหร่อะนะ พวกสัตว์นรกเหี้ยเดนตายก็เยอะ แต่ยังไงก็ดีกว่าอินเดียแน่นอน ทุกวันนี้แค่ดีลงานเวลาพวกมันมาไทยบ้าง เจอกันที่HQที่ญี่ปุ่นบ้างยังพอทน ถ้าให้กูไป business trip ที่นั่นวันไหนกูคงยอมลาออกอะ

มีพาทไทม์กลางคืนช่วง 20.00-00.00 ที่ไหนให้ทำมั้ย

อยากเอาตีนยีหน้าอีติ๋วนาโป อยากเอาตีนยีหน้าอีติ๋วนาโป อยากเอาตีนยีหน้าอีติ๋วนาโป อยากเอาตีนยีหน้าอีติ๋วนาโป

>>227 ร้านอาหาร ผับ บาร์?

>>227 ถ้าร้านอาหาร 24 ชม. ก็มีนะ ลองหาในเน็ต หรือ app food delivery

>>227 งานประจำที่ทำตอนกลางคืนก็มี เอามั้ย

>>231 ลองแนะนำมาๆ

>>226 ทำเอากูอคติอินเดียไปเลย ตั้งแต่ไอ้เหี้ยขอดูรูปละ กูยังไม่อยากเชื่อว่านี่คุยกับปัญญาชนอยู่ เหมือนคุยอยู่กับเด็กเห่อหมอยเพิ่งรู้จักผู้หญิงแบบพวกคุขี้เงี่ยนยังไงยังงั้น พอมาเจอไอ้ขี้ตื้อกูก็พยายามไม่ตัดสินจากเชื่อชาติ ไม่วายสันดานขี้ตื้อพอกัน

เหมือนสมองส่วนประเมิณสถานการณ์ของแม่งพังอ่ะ เหมือนมันไม่ได้เข้าใจเลยว่าการกระทำของมันโครตยัดเยียด น่ากลัว น่าอึดอัด จะเอาอะไรก็ต้องได้ บอกให้กูทำไรก็ต้องทำ ด่าแสกหน้าไปยังทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น คือบ้านมึงทำงี้กันปกติไม่ได้หมายความว่าผู้หญิงต่างชาติจะยอมรับเหมืนผู้หญิงชาติมึงนะ
ตอนนี้คือใครสัญชาติอินเดียกูบายหมดอ่ะ เติบโตมาในสภาพแวดล้อมแบบนั้นไม่แปลกที่มายเซ็ทจะเหมือนๆกัน อย่างมึงว่าอ่ะ ถ้าระดับปัญญาชนยังเป็นงี้พวกธรรมดากูคงรับไม่ได้อ่ะ ไหนจะเรื่องวรรณะ ตัวเหยียดเลเหี้ยเอ้ย แต่ยอมรับว่าเทคโนโลยีมึงเก่งจริง

วันนี้อยู่ดีๆ project manager line มาใน group บอกว่าเค้าต้องการรวบรวมข้อมูลว่าไตรมาสที่ผ่านมาใครทำงานอะไรไปบ้าง
คือของบริษัทกูมันจะมีบันทึกย้อนหลังหมดว่าใครทำงานอะไรในระบบแบ่งงานอยู่ แล้วเค้าก็ export ออกมาให้ดู
แล้วบอกว่าใครทำอะไรแต่ไม่ได้ใส่ หรือช่วงไหนไม่มีงานเพราะลาไปไหนก็ให้บอกเค้าด้วยภายในพรุ่งนี้เย็น
เดาว่าน่าจะทำเพื่อคัดคนที่ไม่คุ้มค่าจ้างออก ปัญหาคืองานที่กูทำหลายๆอย่าง เช่นช่วยคนอื่นเรื่องจุกๆจิกๆมันไม่ได้ใส่ในระบบ
ถ้าดูอิงจากของที่ใส่ไว้มันก็จะดูเหมือนงานกูน้อย กูก็เลยกลัวๆอยู่ว่าเค้าจะเอามาอ้างว่ากูทำงานได้น้อยแล้วหาเรื่องให้กูออกมั้ย
แต่อีกใจนึงก็อยากโดนให้ออกให้มันจบๆไปซักที ถึงเงินชดเชยน่าจะได้น้อยกับหางานใหม่ยาก แต่กูก็เบื่องานนี้มากๆจนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว

>>222 ถ้าสัญญาหมดแล้วไม่ได้ต่อ อดแค่ค่าเสียหายจากการเลิกจ้างเท่านั้น ค่าชดเชยตามกฎหมาย ถ้าทำงานครบ 120 วันกับนายจ้างเดิม ก็มีสิทธิได้รับ กรณีสัญญาจ้างกำหนดเวลาแน่นอนที่ไม่มีสิทธิได้รับค่าชดเชยตามกฎหมายจริงๆมันแคบมาก (คือเป็นการจ้างโปรเจ็คพิเศษในงานที่ปกติกิจการของนายจ้างไม่ได้ทำ ซึ่งเดี๋ยวนี้เลือกจ้างซับกันหมดแล้ว)

>>235 แต๊งมาก เดี๋ยวถ้าโดนจริงๆกูไปศึกษาละเอียดอีกที

ในโม่งมีคนขับ Grab ปะ ทำทั้งวันนี้เกิน 500-600 ปะ

>>237 วิ่งดีๆยังไงก็เกินพัน เกือนนึง3หมื่นทำได้จริง ตอนกุทำร้านอาหารได้ยินพวกฟุ้ดแพนด้าไลน์แมนคุยกันละอิจฉามาก

หรือมึงหมายถึงแกร็บแท็กซี่วะ 555555

>>239 แกร๊บฟู๊ด,เอ็กเพรสนี้แหละ พอดีอยากทำตอนเลิกงาน

เพื่อนโม่ง ช่วยกูตัดสินใจเรื่องนี้หน่อยสิ กูหนักใจมากเลย

เมื่อประมาณเดือนเมษากูตกงาน กูก็ร่อนใบสมัครหว่านแหสัมภาษณ์งานไปหลายที่จนได้งานตอนกลางเดือนพฤษภา ปัจจุบันก็ยังทำที่นี่อยู่ การทำงานที่ปัจจุบันค่อนข้างฟรีเรื่องเวลา ไม่มีตอกบัตรเข้าออก แต่ข้อเสียคือกูโดนตามตัวได้ทุกเมื่อ เช่นวันอาทิตย์ก็บอกให้กูเข้าหน้างานหน่อย แต่กูจะมาสลับหยุดวันอื่นก็ได้ไม่มีปัญหา สวัสดิการก็ทั่วๆไปอย่างประกันสังคม การันตีโบนัสหนึ่งเดือน เพื่อนร่วมงานก็นิสัยดีเข้ากันได้ ความก้าวหน้าในอาชีพมีมั้ย...บอกเลยว่าไม่มี เพราะเป็นบริษัทเล็กๆมีพนักงานอยู่ไม่กี่คน ตำแหน่งใหญ่กว่ากูก็เจ้าของบ.แล้ว กูชอบที่นี่เพราะใกล้บ้านด้วย เงินเดือนก็ดีพอสมควร

แต่พอดีวันนี้ทางบ.นึงที่กูไปสัมภาษณ์เมื่อเดือนเมษาตอบรับกูกลับมาแล้วว่าผ่านการสัมภาษณ์งานและนัดไปเซ็นสัญญา เป็นบ.ข้ามชาติใหญ่มาก มีความเป็นระบบระเบียบสูงและไม่เอาเปรียบกัน ความก้าวหน้าในอาชีพการงานสูง มีส่งดูงานต่างประเทศ ด้วยตำแหน่งกูนี่ต้องไปต่างประเทศแน่นอน ในออฟฟิศก็มีคนจากหลายๆประเทศ แต่แน่นอนว่าความกดดันก็สูงด้วย ถ้ากูปฏิเสธอาจจะไม่มีโอกาสแบบนี้เข้ามาในชีวิตเลยก็ได้ ใจนึงกูอยากไป แต่อีกใจก็ไม่อยากทิ้งบ.ที่กำลังทำงานอยู่นี้ว่ะ กูไม่รู้จะไปเจอสังคมที่ดีเท่าที่นี่มั้ย แต่กูก็อยากก้าวหน้าในชีวิตด้วยไง ส่วนเงินเดือนได้น้อยกว่าที่แรกนิดนึงแต่ไกลบ้านกว่า แต่กูคิดว่าอยู่นานๆไปกูคงได้มากกว่าที่แรกแน่นอน

สองที่นี้ให้เงินเดือนเริ่มต้นเกือบๆเท่ากัน แต่บ.ข้ามชาติกูมองว่ากูทำไปน่าจะได้คอนเนคชั่นกับประโยชน์เยอะกว่า แต่กูก็เครียดเพราะถ้ากูรับความกดดันไม่ได้ กูต้องออกแน่ๆ ฝรั่งเขาทำงานโหดเลยใช่มะ กูกังวล

>>241 ตัดสินใจยากตรงที่ไม่รู้หรอกว่าจะไปเจออะไรในที่ใหม่ ถ้าให้กูตอบแบบไวไวก็.. ก่อนอายุ 30 กูจะไป บ.ใหญ่ที่มีโอกาสเติบโตสูง หลัง 30 กูอยากอยู่ที่ทำงานที่สบายใจ

>>242 กูเพิ่ง 32 ตำแหน่งงานคือเมเนเจอร์ทั้งคู่ ต่างกันที่บ.แรกคือกูตันอยู่ตรงนี้แล้ว เงินเดือนคงขึ้นอย่างมากปีละ 1000 ข้อดีคือสบายใจใกล้บ้านไม่เครียด ชิลแบบชิบหายๆ สมมติว่ากูตรวจงานส่งรีพอร์ตเสร็จตอนบ่ายสามกูเดินกลับบ้านไปนอนดูหนังได้เลยไม่ต้องรอให้ถึงห้าโมงเลิกงาน สังคมการทำงานก็ดี ตอนเที่ยงสั่งหมูกระทะหรือปิ้งบาร์บีคิวแดกกันในออฟฟิศได้เลย แต่ข้อเสียก็คืองานแม่งไม่ค่อยเป็นเวลาและไม่เป็นระบบ แน่นอนว่าไม่มีค่าล่วงเวลา ค่ารถ หรือสวัสดิการอะไรให้นอกจากประกันสังคม เรียกหากูในวันหยุดค่อนข้างบ่อยด้วย ถึงจะสลับไปหยุดวันอื่นได้แต่ชอบมาแบบปุบปับไม่บอกล่วงหน้าอะ

ส่วนบ.สองคือบริษัทต่างชาติที่ใหญ่มากและกูยังสามารถโตในสายงานได้อีก ข้อดีคือสวัสดิการดีมาก เงินเดือนต่อให้น้อยกว่าที่แรกนิดนึง แต่กูก็คิดว่าการได้ร่วมงานกับคนต่างชาติแม่งคือประสบการณ์ที่ดีว่ะ แถมทำไปนานๆกูว่าเงินเดือนคงแซงที่แรกไปหลายเท่า ทุกอย่างเป็นระบบระเบียบ มีทุนฝึกอบรมส่งดูงานที่ต่างประเทศอะไรพวกนี้ด้วย กูชอบความชิลของที่แรกนะ แต่กูก็อยากก้าวหน้าและเติบโตได้มากกว่านี้ แค่กลัวจะรับความกดดันไม่ไหวน่ะสิ

>>243 ถ้างั้นกูว่ามึงควรไปที่สอง กูว่ามึงอิ่มตัวกับที่แรกแล้วล่ะ ที่สองอ่ะมึงอยากไปอยู่แล้ว แค่มีความกังวลล่วงหน้า ซึ่ง ถ้าไม่ออกไปเจอก็ไม่มีทางรู้หรอกว่ามึงจะไหวไม่ไหว สู้ๆ มึง เช่ือมั่นในตัวเองหน่อย

เวลาเห็นคนอายุ 30 ต้นๆ เป็นผู้จัดการแล้วบางทีก็สมเพชตัวเองนะ กูยังเป็นสตาฟต๊อกต๋อยอยู่เลย แต่ก็ติดในความสบาย รายได้ทุกวันนี้ก็พอใช้ (ฐานภาษี 20) ทำงานไปตามหน้าที่ ความกดดันไม่สูง หลังเลิกงานคือเลิกเลย 100% ไม่มีใครมารบกวนเรื่องงานนอกเวลางาน ไม่ต้องคิดต้องเครียดเรื่องงาน ติดอย่างเดียวคือมันจะอายๆ หน่อยเวลาเจอคนอายุรุ่นเดียวกันหรือเด็กกว่าเขาเป็นเมเนเจอร์กันหมดแล้ว แต่ถ้าไม่คิดมากก็เรียกได้ว่าโคตรสบาย อีกอย่างกูก็โสดไม่ได้มีภาระอะไรด้วยมั้งเลยขี้เกียจทะเยอทะยาน

ปรึกษาหน่อยตอนนี้อายุ 22 จะซื้อรถมอเตอร์ไซค์คันแรก คราวนี้มีเงินพอซื้อจะมือ 2 ถ้าซื้อมือ 2 ควรเช็คอะไรบ้างและสภาพการใช้งานจะต่างจากมือ 1 มากไหม หรือควรรอเก็บเงินซื้อมือ 1 ไปเลยดีกว่า

>>246 เอาเงินสดที่เก็บไว้ซื้อมือสองไปวางดาวน์มือหนึ่ง ส่วนต่างที่เหลือผ่อนเอาไม่ดีกว่าหรองั้น แต่ถ้าไม่ชอบเป็นหนี้ ขี้เกียจคอยผ่อน มือสองเท่าที่กูเคยซื้อมาก็ดูไม่กี่อย่างอ่ะ(ไม่เชี่ยวชาญ) ขอดูเล่ม ต่อทะเบียนต่อ พรบ.แล้วหรือเปล่า มอไซค์ยังอะไหล่เดิมๆ หรือแต่งอะไรไปบ้าง บางคนดูเลขไมล์ว่าวิ่งน้อยวิ่งเยอะแต่กูไม่ค่อยเก็ตตรงนี้ สำหรับกูถ้าใช้วิ่งมาเยอะแต่มันไม่ได้มีปัญหาอะไรกูว่าโอเคกว่าแบบปล่อยทิ้งไว้ไม่ดูแล / บางเจ้าทำเอกสารโอนลอยไว้ให้ คือมึงเอาไปโอนชื่อเจ้าของรถที่ขนส่งได้ไม่ยาก ถ้าเป็นร้านที่เขารับมือสองมาขายต่ออีกทีส่วนใหญ่เขาจะเช็คสภาพ ทำความสะอาด ช่วยดำเนินเรื่องเอกสารให้ หรือบางร้านเห็นขนาดว่ามีบริการส่งด้วย ก็น่าจะสบายไปเยอะ

ขอไร้สาระหน่อย มีไอเดียพกบัตรอะไรที่ดีกว่าคล้องคอมั้ย ปกติชอบใส่เดรสไปทำงาน ไม่มีปก ไม่มีกระเป๋า คล้องคอแล้วรำคาญ แต่ถ้าไม่คล้องก็ไม่รู้จะพกยังไงดีให้ติดตัวตลอดเวลา เพราะที่บ.จะเข้าออกประตู ใช้ลิฟต์ เข้าห้องน้ำ ปรินท์งาน ต้องแตะบัตรตลอด

ยัดร่องนม