สปอย สวยรวยใสไร้รัก 40
.
.
.
.
.
อี้หยางเปิดปาก เรื่องที่เกิดกับภรรยาของผม คุณเจียงคงทราบดีอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องดูกล้องวงจรปิดกระมัง อย่างแรก ให้ซู่เว่ยอินขอโทษภรรยาผม อย่างที่สอง ผมไม่ต้องการเห็นซู่เว่ยอินบนจอใดๆ อีก คุณเจียงเข้าใจที่ผมพูดมั้ย? เจียงหวายมองอี้หยางด้วยสายตาเย็นชาพลางบอก มีข่าวลือว่าคุณอี้ไม่รักชอบคุณนายอี้จนแทบจะเรียกว่าเป็นคู่แต่งงานที่น่าสงสาร แต่วันนี้ได้เห็นที่คุณอี้ปกป้องคุณนายอี้แล้ว ไม่เห็นจะใกล้เคียงข่าวลือนั่นสักนิด คุณสองคนมีความรู้สึกให้กันอย่างลึกซึ้ง ผมล่ะอิจฉาจริงๆ อี้หยางมองด้วยสายตาเย็นเยียบแบบเดียวกันถามกลับ "คุณเจียงหมายความว่ายังไง?" ถึงตอนนี้อี้หยางแน่ใจแล้วว่าที่ซู่เว่ยอินกล้ายั่วยุท้าทายเขากับซินอวี่ในงานก็เพราะมีเจียงหวายบงการอยู่เบื้องหลังนี่เอง
เจียงหวายบอก ให้คุณซู่ขอโทษสำหรับเหตุการณ์นี้ก็ถูกแล้วแต่เธอไม่ได้ตั้งใจ... อี้หยางเอ่ยขัด ภรรยาผมหวาดกลัวมาก ตอนนี้มีไข้สูงและเริ่มเพ้อแล้วปกติเธอชอบว่ายน้ำแต่อาจจะไม่กล้าว่ายน้ำอีกเลย คุณเจียงคิดว่ามันถูกต้องแล้วหรือ เจียงหวายขมวดคิ้วพลางถอนหายใจหนักหน่วง อี้หยางพูดกดดันต่อ หรือว่าคุณเจียงยังไม่ลืมรักเก่าไม่ลืมความรู้สึกที่มีให้ซู่เว่ยอิน ถ้าเป็นอย่างนั้นเราก็ไม่มีอะไรต้องพูดกัน ผมคงขอตัวก่อน อี้หยางลุกขึ้นจะเดินออกไป เจียงหวายรีบรั้งไว้บอก เดี๋ยวก่อน ทั้งนี้เพราะว่าทั้งสองตระกูลเคยร่วมมือกันเมื่อนานมาแล้วแต่หลังจากคุณปู่ตระกูลเจียงเสียชีวิต ทั้งสองตระกูลก็ขาดการติดต่อกัน ครั้งนี้ที่ตระกูลเจียงเชิญตระกูลอี้มาเป็นพิเศษก็เพราะหวังจะฟื้นฟูความสัมพันธ์ของสองตระกูลขึ้นมาใหม่ เจียงหวายบวกลบคูณหารคำนวณข้อดีข้อเสียแล้วรีบเสนอ คุณนายอี้หวาดกลัวและมีไข้สูง ถ้ายังไงจะให้หมอประจำตัวของตนไปตรวจดูก่อน อี้หยางปฏิเสธบอก ไม่ จะพาภรรยาไปโรงพยาบาลเองดีกว่า
เจียงหวายไม่มีทางเลือกจำต้องตามน้ำบอก พาไปโรงพยาบาลดีที่สุด และซู่เว่ยอินก็ทำตัวไม่เหมาะสมจริงๆ ถ้าคุณอี้ไม่อยากเห็นซู่เว่ยอินอีก ต่อไปเธอก็จะไม่ปรากฎตัวออกจอออกสื่อใดๆ อีก อี้หยางผงกศีรษะ แบบนั้นดีที่สุด คืนนี้ขอตัวพาภรรยากลับก่อน ขอบคุณที่ให้การต้อนรับและดูแลอย่างดี
พออี้หยางออกไป ทันทีที่ประตูปิดเว่ยอินเดินหน้าซีดออกมาจากหลังฉากถามเจียงหวาย หมายความว่ายังไง เจียงหวายรินไวน์หน้ามืดครึ้มบอก เธอมีโอกาสครั้งสุดท้าย คุณปู่ตระกูลอี้และคุณแม่อี้หยางคงชอบลูกชายเธอ เว่ยอินถามเสียงสั่นสะท้าน คุณจะทิ้งฉันแบบนี้เหรอ เจียงหวายบอก เราต่างก็ได้ในสิ่งที่ต้องการ ตอนนี้ฉันไม่ต้องการเธอ เธอจะบอกว่าฉันทิ้งเธอได้ยังไง ถือว่ามันคือการร่วมมือกันชั่วคราว เว่นอินเถียง แต่คุณบอกว่า... เจียงหวายขัดเสียงเย็น ฉันพูดอะไร ซู่เว่ยอิน รู้สึกตัวหน่อย อย่าถามอะไรที่มันน่ารำคาญอีก
อี้หยางกลับไปที่ห้องซินอวี่ เห็นซินอวี่ยังนอนอยู่บนโซฟาเหมือนเดิมอี้หยางเลยเข้าไปปลุกบอก ตื่นเถอะ กลับบ้านกัน ซินอวี่สะลืมสะลือเสียหลักเซ อี้หยางตาไวเข้าไปประคองทันถาม เป็นอะไร ซินอวี่บอกรู้สึกไม่ค่อยสบายตัวนิดหน่อย อี้หยางเอามือจับหน้าผากซินอวี่ซึ่งร้อนมาก จากนั้นเอามือจับแก้วเปล่าที่วางไว้ แก้วค่อนข้างเย็น อี้หยางเลยถาม ซูซินอวี่ ไม่สบายตัวตรงไหน ซินอวี่เอาหัวถูตัวอี้หยางหลังมืออี้หยางโดนแก้มซินอวี่พอดีแล้วซินอวี่ก็บอกว่า เวียนหัว อี้หยางเลยลองแตะตรงคอ สัมผัสโดนตรงไหนก็ร้อนมาก อี้หยางหยิบเสื้อโค้ทของซินอวี่แล้วอุ้มซินอวี่เดินออกมาโดยไม่พูดอะไร ซินอวี่ถาม นายจะทำอะไรอะ อี้หยางบอก เธอมีไข้ ฉันจะพาไปโรงพยาบาล ซินอวี่เอาหัวซบไหล่อี้หยางเพราะเวียนหัวอึดอัดไม่สบายตัวมาก แต่รู้สึกว่าเสื้อเชิ้ตของอี้หยางเย็นสบายเหลือเกิน
ซู่เว่ยอินตามมาทันนอกตัวบ้าน อี้หยางบอก หลีกไป ซินอวี่บอก เดี๋ยวก่อน เค้ามาขอโทษฉันใช่มั้ย? อี้หยางดุบอก เธอไม่สบายอยู่นะซูซินอวี่ ซินอวี่เถียง ต่อให้ต้องตายตรงนี้ฉันก็จะฟัง คำขอโทษจากเค้า ปล่อยฉันลงนะ เร็วๆ เลย อี้หยางหมดคำจะพูดได้แต่ปล่อยซินอวี่ตามคำขอ ซินอวี่พิงอี้หยางมองเว่ยอินบอก พูดมาสิ ฉันฟังอยู่
เว่ยอินหน้าซีดเซียวสูดหายใจลึกๆ บอก ฉันขอโทษ ซินอวี่ถาม แค่นั้น? เว่ยอินเลยพูดต่อ เพราะฉันคุณนายอี้เลยตกน้ำ.. ซินอวี่แก้ เธอตั้งใจผลักฉัน เว่ยอินพูดใหม่ ฉันขอโทษ เป็นความผิดของฉันเองที่ทำให้คุณนายอี้ตกน้ำ ฉันขอโทษ ซินอวี่โบกมือบอก ก็เหมือนเดิมนั่นแหละ ได้ ลืมมันซะ อย่ามาให้เห็นหน้าอีกนะ ไปเถอะ ซู่เว่ยอินมองอี้หยางที่ตั้งแต่ต้นจนจบไม่ได้หันมามองเว่ยอินเลยสักนิดก็จุกอก รู้สึกโกรธขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ทันทีที่เว่ยอินเดินจากไป ซินอวี่หันไปเกาะอี้หยาง หายใจหอบสองสามครั้งบอก เร็วๆ สิ พาฉันไปส่งโรงพยาบาลให้ไวเลย ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันกำลังจะตาย...
.
.
.
.
.