บอร์ดสำหรับพูดคุยเกี่ยวกับนิยายที่แต่งลงบนเว็บ
Last posted
Total of 927 posts
นิทานเด็กดีบทที่ 38 (DDN XXXVIII) อารมณ์เหี่ยวจิ๊มิหด ดมตดก็ไม่ได้กลิ่นเพราะโควิด มาหาพวกเราชาวโม่ง ตอนนี้เลิกสับเลิกแซะ เรามีทุกอย่างยกเว้ยประโยชน์
เด็กดวกกู้คืนเนื้อหาได้แล้ว คนใช้คอมแบบกูบันไซไชโย
ไม่ได้เข้าเว็บนี้มานาน โม่งเพลงยังอยู่ดีไหม
รอมานานเหลือเกิน คนเขียนตอนนี้เขียนเรื่องใหม่ไปยังวะ
อยากเริ่มอ่าน ต้องอ่านตั้งแต่ตรงไหน
กูกลับไปอ่านอีกรอบอีกแล้ว ความหวังช่างริบหรี่เกินทน ตอนนี้จะจบยังไงก็ได้ คานก็ได้ ขอแค่มาต่อเถอะ
Return of the Goddess
ของเยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง สมัยเรียนม.ปลาย นางเอกเป็นเด็กอ้วน (เกิดจากการใช้ฮอร์โมนรักษาอาการป่วย) แต่เรียนเก่ง นิสัยดี ต่อมามีเพื่อนผู้ชายที่มีแฟนแล้วเหมือนสนใจนางเอก แต่พอแฟนตัวเองสงสัยก็บอกว่านางเอกชอบตัวเอง เลยเป็นจุดเริ่มต้นให้นางเอกถูกกลั่นแกล้ง จากเรื่องเล็กๆน้อยๆกลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนนางเอกเหลือตัวคนเดียว ไปอยู่ต่าวประเทศพอเหตุการณ์ผ่านไปหลายปีนางเอกก็กลับมาแล้วเข้าวงการบันเทิง นางเอกตั้งใจมาทวงความยุติธรรม แล้วแก้แค้น
เรื่องนี้กุชอบประเด็นการกลั่นแกล้งในโรงเรียนมากกว่าประเด็นความรัก ผู้กระทำบางคนไม่รู้สึกอะไรเลย พอปัญหาจากการกระทำในอดีตเริ่มส่งผลกระทบกับตัวเอง ก็แค่คิดว่าขอโทษไปให้จบๆไม่มีความสำนึกผิดเลย มีทั้งคนที่ยืนดูเหตุการณ์เฉยๆไม่กล้ายุ่ง ส่วนเรื่องความรัก ถึงไม่มีพระเอกกุว่านางเอกก็สามารถทำสิ่งที่ตัวเองต้องการให้สำเร็จได้แค่อาจต้องใช้เวลามากกว่า พระเอกเป็นประเภทที่ว่าต่อให้ถูกเธอหลอกใช้ก็ไม่เป็นไร(แต่นางเอกไม่ได้หลอกใช้) แต่มีพระเอกก็ดีตรงนางเอกได้มีคนที่คอยเอาใจไม่โดดเพี่ยงเกินไป อ่านแล้วกุร้องไห้ตอนเรื่องบุลลี่นี่แหละ ปกติอ่านengแล้วไม่ค่อยรู้สึกไร แต่เรื่องนี้น้ำตาตกอินประเด็นนี้เป็นพิเศษ
คาถาอัญเชิญ ห้องต้องคำสาป
https://discord.gg/g8U2uez99v
โม่งมีใครอ่าน สวินหยาง บ้างอยากได้สปอย ของซูอี้กับซื่อหรงอ่ะ
ความรู้สึกโหยหาที่พยายามกดไว้เกือบสามสิบปีปะทุขึ้นระหว่างดูข่าวต่างประเทศในเช้าวันหนึ่ง น้ำตาพริมารื้นอย่างไร้เหตุผล สามีรีบเปลี่ยนช่อง ทว่าไม่ทัน เธอซบลงสะอึกสะอื้นหลั่งน้ำตาไร้สุ้มเสียง คำปลอบโยนไม่ช่วยคลายความคิดถึง เธอนอนไม่หลับทั้งคืน รุ่งเช้าเธอบอกเขาว่าอยากไปเตหะราน
ธิติไม่พูดอะไร เพียงยิ้มเศร้า เธอเองก็หมองหม่น อดีตไม่จางไปพร้อมเวลา เธอสัญญาว่าจะรักษาตัว และรีบกลับมาทันทีที่เสร็จธุระ
ไม่มีกระทั่งเบอร์ติดต่อคนรู้จัก ในสมุดบันทึกที่เก็บไว้อย่างดีมีเพียงที่อยู่ เธอเตรียมตัวเดินทางหลายอาทิตย์ ธิติถามไถ่ตลอดเวลาว่าต้องการให้ไปเป็นเพื่อนไหม เธอปฏิเสธด้วยความเกรงใจ
Post shortened. See full post.
>>743
พริมาไม่สามารถคิดถึงแค่ความสุขของตัวเอง เธอคิดถึงเขา สิ่งที่เขากำลังเอาชีวิตตัวเองเป็นเดิมพัน บางวันเธอเห็นภาพหลอน ตำรวจซาวักวนเวียนอยู่แถวบ้าน พวกผู้ชายไว้หนวดเคราสวมแจ็คเก็ตหนังเดินผ่านไปมา อาลีบอกว่าเธอคิดมาก เธอต้องทำใจให้สบายเพื่อสุขภาพของลูกในท้อง เธอพยักหน้าเออออ ซึมซับสัมผัสมือเขาบนหน้าท้องโป่งนูน เลือดเนื้อของเธอและเขาจะลืมตาขึ้นมาในประเทศที่ดีกว่า
ทุกคนเป็นซาวัก
หูตาของชาห์มีอยู่ทุกที่ ไม่สามารถแยกออกจากคนทั่วไป อาจบางทีคนทั่วไปนั้นเองที่เป็นตำรวจลับของชาห์ อาลีไม่ไว้ใจใคร เขาเปิดรับเพื่อนบ้านน้อยลง หลังเสียงทุบประตูระรัวกลางดึกคืนหนึ่ง เขาพาเธอกับแม่ไปหลบอยู่กับญาติในกะรัจ พริมาทุ่มเถียง งานของเธอจะเป็นยังไง เธอจะทิ้งร้านกับน้องสาวเขาไปได้ยังไง
Post shortened. See full post.
>>744
เธอกลัวอยู่ทุกวันคืน กลัวทุกคราวที่เขาออกจากบ้าน กลัวทุกครั้งที่มีขบวนผ่านหน้าบ้าน เสียงก่นด่าขับไล่ชาห์ สลับขับไล่โมซาเดกกัดกร่อนประสาทเธอไม่เว้นแต่ละวัน
วันนี้ นำความตายสู่ชาห์! วันต่อมา นำความตายสู่โมซาเดก!
ใครจะตายก็ช่าง ใครจะปกครองประเทศก็ไม่สำคัญ
ขอแค่อาลีปลอดภัย เธอไม่ต้องการสิ่งยิ่งใหญ่อย่างประชาธิปไตย หรือระบอบใหม่เลย
เธอไม่ได้มองไปไกลเหมือนเขา
เขาออกจากบ้านหลังการทะเลาะรุนแรงคืนหนึ่ง เธอนั่งกอดเข่าสะอื้น ลางสังหรณ์บอกว่าพรุ่งนี้เขาอาจจะไม่กลับมา เธอเฝ้ารอด้วยความอกสั่นขวัญแขวน จะทำอย่างไรหากเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้น รายการทีวีมีแต่เนื้อหาปลุกระดม สั่งสมความหวัง และคนรักของเธอคือหนึ่งในพลังนั้น
Post shortened. See full post.
>>745
เธอกับครอบครัวเขารอคอยด้วยความหวัง สองปีเชื่องช้า แต่รุนแรงเกินรับไหว เมื่อเจ้าหน้าที่นำข้าวของของเขามาส่งอย่างสั่วๆ พร้อมเรียกเก็บค่ากระสุน พริมาแทบล้มทั้งยืน แม่เขาตรอมใจ ก่อนฆ่าตัวตายวันที่สี่สิบหลังจากนั้น
ลูกสาวถูกทอดทิ้ง พริมาไร้จิตใจจะดูแล เธอไม่มีแรงแม้แต่จะใช้ชีวิต พ่อแม่ขอร้องให้กลับบ้านไปตั้งต้นใหม่ เตหะรานมีแต่ความเศร้าโศก เธอสะอื้นไห้ กอดทาร่าหลั่งน้ำตาด้วยความเจ็บร้าวเจียนตาย
ทาร่าบอกให้เธอกลับบ้าน เธอไม่เหลืออะไรที่นี่แล้ว
พริมายอมกลับ โดยทิ้งสิ่งหนึ่งไว้ให้เธอช่วยดูแล
มันอาจเป็นประเทศที่แตกต่างจากที่อาลีวาดฝัน แต่ก็เป็นประเทศที่เขามีส่วนร่วมปลุกปั้นมาเป็นรูปร่างนี้ เลือดเนื้อเขาซึมผืนดินรองรับรอยเท้าลูกสาว
Post shortened. See full post.
อยากให้แยกหมวดนิยายแปลจริง เยอะไปมันไปดันนิยายแฟนตาซีของคนอื่นเขา แปลเถื่อนสร้างกลุ่มเก็บเงิน รอร.ยังปล่อยชิลๆ
Last posted
Total of 628 posts
Thanks for joining the ride. This was the Buddhism Hotline which aired around October 17th 2015.
Thanks for joining the ride, the Buddhism Hotline is now over. Thanks for watching (2015-2021)
สรุปตัวหุ่นมันคืออะไรกันแน่ นั่งดูๆมาจนตอนนี้ยังไม่เก็ต
เราสามารถเสนอไอเดีย original scp character ในมู้นี้ได้ไหมครับ
ขอบคุณครับ
อยากเดทกับ พข จังน๊า EP. 47 แดนพิงค์ กิ่งก่องแก้ว
บ้านร่องใหญ่ อ.บ้านแหลม จ.เพชรบุรี
"สวยจังเลย" พข พูดขึ้น หลังเห็นภาพที่อยู่ต่อหน้า
นั่นคือนาเกลือสีชมพู สีของน้ำเป็นสีชมพูสดใส
"แล้วเดินลงได้ไหมอะ พี่โม่ง" ปากสีแดงได้ถามขึ้น
"ได้สิ (เคลียร์กับลุงเจ้าของที่แล้ว300บ.)" ผมตอบ
พข ในเสื้อแขนยาว สีฟ้า เดินลงสู่ นาเกลือสีชมพู
ภาพที่ถ่ายมาพาสเทลยิ่งนัก
ผมหยิบaccessery ที่เหมาะแก่การถ่ายรูป
เช่น ผ้าขนหนูสีขาว ร่มขาว ร่มฟ้า และ อื่นๆ ให้ตัดกับพื้นน้ำสีชมพู
หลังจากนั้นก็ขับรถผ่าน นาเกลือ สารพัดสี เพื่อไปกินอาหารเที่ยงกัน
Post shortened. See full post.
อยากเดทกับ พข จังน๊า EP. 48 Type A บางกอก ๔๘
เรือนขุนวาริชธนกิจ บางกอกน้อย จ.ธนบุรี ปี ๒๔๔๘ (สมัย ร.๕)
"กลับมาให้ทัน อย่าให้ช้านักจะไม่ทันรถราง" ท่านขุนกล่าว
"ขอรับ กระผมจะพา น้อง พข มาส่ง โดยยังไม่ค่ำมืด" ผม
การเดินทางขากลับคือ มาขึ้นรถรางมาลงท่าช้าง ตรงท่าช้าง
โดยมีเรือของท่านขุนพ่อ พข เทียบท่ารออยู่ พา พข กลับบ้านได้
และสามารถมาส่ง พข โดยที่ยังมิทันตะวันตกดิน
และวันที่จะพา พข ไปเที่ยวก็มาถึง ผมแทบไม่อยากเชื่อเลยว่านี่จะเป็นความจริง
พข วันนี้ช่างงามนัก ชุดไทยประยุกต์ เข้ากันดีกับ ผ้าซิ่นจากไหม
พอผมได้สติดีแล้วก็ลงเรือของบริษัทของท่านว่าที่พ่อตาทันที
Post shortened. See full post.
อยากเดทกับ พข จังน๊า EP. 48 Type A บางกอก ๔๘ ตอน ๒
ณ ชานชาลา สถานีรถไฟ บางกอกน้อย จ.ธนบุรี ( ปี ๒๔๔๘ )
พข และ ท่านขุนได้มาส่ง ผม เพื่อเดินทางไปสำรวจการทางรถไฟที่ภาคใต้
ช่วง จ.นครศรีธรรมราช มา จ. ตรัง
จนได้สัญญาณเตือนในการเดินทาง
รถไฟค่อยๆเคลื่อนไป ส่วนใจผมก็ค่อยๆใจบางลงจน ภาพ พข หายไป
"กลับมาจาก เขาแถว ลำปางลำพูนก็ไปอีกแล้ว" พข พูด
"งานสร้างทางรถไฟกำลังเร่ง ขนาดเร่งยังสุดทางได้แค่เพชรบุรีเองลูกเอ๊ย
ตั้งแต่ปี 2446 อังกฤษกวนตลอด พ่อว่าในไม่ช้า
เราอาจต้องยกดินแดนทางใต้บางส่วน เพื่อให้อังกฤษหยุดแทรกแซงสักที"
Post shortened. See full post.
มีลูกพะยูนอยู่ใกล้ชายฝั่งเกิดไป
"ทำไงละ พี่โม่ง" พข พูดอย่างเวดนา
หลังเห็นลูกพะยูนใกล้ๆ มันกำลังมีน้ำตาไหลออกมา
หลังจากผมคิดได้ ก็ของแรงชาวบ้าน เอาแผ่นไม้มารอง
ให้รถยกลงไปใกล้ๆตัวลูกพะยูน
ให้ชาวบ้านเอาเชือกคล้องตัวพะยูน
ส่วนผมจะบังคับ ตัวยกให้หมุน
และยกลูกพะยูนลงทะเลส่วนที่ลึกขึ้น
แล้วความพยายามก็สำเร็จ
ลูกพะยูน ได้ว่ายออกสู่ทะเลจนได้
ชาวบ้านเอาน้ำตาพะยูนมาให้ผมด้วย
แต่ผมไม่รับ เนื่องจากผมสงสารพะยูน
และ พข จะมองผมว่าไม่ดีหรือเปล่า
แล้วผมกับขับรถพา พข กลับตรังก่อนมืดค่ำ
ก็พา พข และคุณพ่อเที่ยว จนวันสุดท้าย ที่ พข จะกลับบางกอก
Post shortened. See full post.
ทำไมสายกำลังภายในบอร์ดเงียบจัง 555
พอดีมีเรื่องใหม่อยากมาแนะนำ ไม่รู้มีใครเคยอ่านยัง ลำนำยุทธ์ฯ ที่ลงแนะนำในกวี ตามอ่านแล้วรู้สึกว่าโอเคอยู่นะ พระเอกสายคนดี เด๋อๆ หน่อย แต่มีผู้ช่วยเก่ง น่าจะมีเบื้องลึกเบื้องหลังอะไรอีก ต้องตามต่อ ตอนนี้เพิ่งออกมา 20 กว่าตอน ภาษาก็แปลดี แบบแนวกำลังภายในจีนเลย ใครสนใจลองไปตำ
บางทีก็ไม่เข้าใจ จะต้องไปต่างโลกทำไม ก็ให้มันเป็นคนในโลกนั้นไม่ได้เหรอ
กูมองว่าแนวนี้มันฮิตด้วยหลายประเด็นน่ะนะ
- ทำให้คนอ่าน self insert ได้ง่าย เพราะตัวเอกส่วนมากมีพื้นเพแบบคนในยุคปัจจุบัน ต่างจากตัวเอกแนวแฟนตาซีปกติ
- ถัดจากข้างบนคือคนแต่งสามารถเอาองค์ความรู้หรือแนวคิดบางอย่างมาประยุกต์ลงในนิยายได้ การเล่นมุขก็ด้วย
- บางทีก็ไม่ต้องมานั่งคิดเรื่องการพัฒนาตัวละครห่าเหวไรมากมาย เอาทรัคซังชนแล้วส่งเทพธิดามาให้พรแม่งก็พอ
แต่อย่างว่า พอแนวนี้มันฮิตแล้วคนแต่งมากเข้า ไปนานๆ ก็เลยเฝือ
แถมช่วงหลังเช็ตติ้งมักจะออกมาแบบเชี่ยอะไรไม่รู้เพราะแค่ไม่อยากให้ตัวเองไปซ้ำกับเรื่องที่แต่งก่อนหน้าแค่นั้น มันก็เลยจบด้วยการทำให้ตัวเอกดูมีเอกลักษณ์ประหลาดๆ เข้าไว้ก่อน อย่าง 'เกิดเป็นก้อนขี้ในต่างโลก' 'เกิดใหม่พร้อมสกิลเสกก้อนขี้' อะไรงี้
มันเป็นช่่่วงยุคสมัยของนิยายแฟนตาซีอะ แย่างเมื่อก่อนก็รร.เวทมนตร์ ผุดกันมากี่โรงเรียนละ แพตเทิร์นซ้ำ ว่าสี่หอ สัตว์วิเศษ เวทมนตร์ ตระกูลดัง ช่วงนั้นกูก็เอียนเหมือนกันแม่งแนวโรงเรียนเวทมนตร์เยอะจังวะ
พอหมดยุครร.ก็มาเกมออนไลน์ ผุดกันมาเยอะกว่ารร.เวทมนตร์อีกมั้ง เซตติ้งเหมือนๆกัน โลกเกมเสมือนจริง ตัวเอกดวงเฮงเปิดได้ของเทพ เจอดควสลับ จีบ NPC ถึงกับว่าช่วงหนึ่งท็อปเด็กดีมีแต่เกมออนไลน์กันเลยว่ะ
แล้วพอหมดยุคเกมก็เป็นโลกมีระบบเหมือนเกม ซัพเซตของเกมออนไลน์+แนวต่างโลกที่เริ่มมา บางทีก็เป็นโลกแฟนตาซีสร้างใหม่แหละแค่ยัดระบบเกมเข้าไป ง่าย ๆ คือโลกแฟนตาซีที่ไม่ใช่เกมแต่เป็นชีวิตจริงที่มีระบบเกม
Post shortened. See full post.
เอาจริงนะRWLISMLT เป็นทฤษฏีที่กำลังมา นิยายแนวนี้ไม่ผิดเลย และกุคิดว่ามันจะแนวนี้ไปอีกอย่างน้อย100ปี แล้วนิยายพวกนี้อิง วิทยศาสตร์ เทคโนโลยี
ต่างกับนิยายยุคก่อนหน้าที่เป็นชนบท
