กาลิเลโอน่าจะเป็นเสรีชนคนแรกๆ ที่ถูกทรราชจับตัวไป "ละลายพฤติกรรม" แล้วก็ละลายสำเร็จเสียด้วย
เรามักจดจำเขาในฐานะยอดนักวิทยาศาสตร์ ที่ต่อสู้กับความงมงายของศาสนจักร แต่เบอร์โทล เบรคช์ท์ ยอดนักเขียนแห่งไวมาร์ มองกาลิเลโอจากอีกมุมหนึ่ง
ในบทละครของเขา กาลิเลโอ แม้จะเป็นยอดนักวิทยาศาสตร์ แต่ก็ยังเป็นคนธรรมดา เขาหวาดกลัวการถูกทรมาน กลัวความยากลำบากในคุก ฉากไคลแมกซ์ของละคร ลูกศิษย์ลูกหานั่งรอชายชรา หลังจากเขาถูกสังฆราชเรียกให้ไปรายงานตัว ทุกคนเชื่อว่าอาจารย์จะต้องไม่ทำให้พวกเขาผิดหวัง กาลิเลโอจะไม่มีวันกลับคำ ไม่มีวันปฏิเสธการค้นพบอันยิ่งใหญ่ของตัวเอง
ชายชรากลับบ้านมาด้วยความอ่อนล้า และก่อนจะได้ทันเปิดปากพูดอะไร เสียงคนเดินสารตะโกนดังมาจากนอกเวที กาลิเลโอสารภาพแล้วว่าทุกสิ่งที่เขาพูดเกี่ยวกับดาวเคราะห์ ดวงอาทิตย์ โลก และกล้องโทรทรรศน์เป็นเพียงเรื่องโกหก
ลูกศิษย์ที่เชื่อมั่นในตัวชายชราที่สุด มองอีกฝ่ายอย่างผิดหวังแล้วรำพึงออกมา
"...อนาถแท้ แผ่นดินใดไร้วีรชน..."
กาลิเลโอไม่โต้ตอบอะไร กระซิบกลับมาเบาๆ
"...อนาถแท้ แผ่นดินใดหวังพึ่งวีรชน..."
#มิตรสหายท่านหนึ่ง