ด้วยความสัตย์จริง ขอตอบคำถามด้วยคำถามย้อนเลยดีกว่า
ว่ามีใครไม่เคยอิจฉาคนรอบตัวเวลาที่งานวาดเค้าไปได้ไกลกว่าบ้าง
ส่วนตัวเชื่อว่าคนที่มีแพชชันในทุกวงการ ยังไงก็หนีไม่พ้นการอิจฉาเพื่อนร่วมวงการที่ได้ดีกว่า รักในสิ่งที่ทำแล้วก็มอดไหม้ไปด้วยไฟริษยาที่สิ่งที่ตนชอบทำมันไม่ถูก acknowledge เทียบเท่าคนอื่น ๆ ในวงการ มันเป็นเรื่องปกติมากเลย
เราอิจฉามันทุกคนอะ แล้วก็รู้ว่ามีคนที่อิจฉาเราอยู่ด้วยเหมือนกัน
มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ และเป็นธรรมชาติของการมีแพชชันอะ ยอมรับในการมีตัวตนของมัน แล้วสรรหาใช้ความริษยาให้ถูกวิธีให้ได้ แล้วชีวิตน่าจะดีขึ้นกว่าการมาทนทุกข์เพราะมัน
Post shortened. See full post.