ก่อนพรุ่งนี้ในวันทำงาน เราควรมีเรื่องภูมิใจเล็กๆไม่สิเรื่องมาเล่าสู่กันฟัง ในสายงาน C Level ของผม
- เราไม่ได้รับงานโปรเจคต่อ เค้าต้องเอาคน 50-80 คนมาทำต่อเราเพื่อให้ productive เท่าเดิม แต่เราใช้แค่ 8-10 คน
- เค้ามาขอให้ไปบิตโปรเจคใหม่ ตอนนั้นเราบิตแพ้เมื่อ 2 ปีที่แล้ว แล้วเจ้าที่บิตได้ไป ทำไม่โอเคร แอฟเค้าใช้งานไม่ได้หลายจุดและเทคโนโลยีที่เลิกล้าสมัย (ซึ่งผมได้เคยบอกไว้กับบริษัทเค้าแล้ว ว่าราคานี้พี่ก็จะได้เทคโนโลยีนี้ ซึ่งผมไม่ได้รับทำ เพราะไม่เหมาะกับงาน)
- เราเสนอราคาและโซลูชั่นไป คิดว่าราคาสมเหตุสมผล เค้าหายไป 3 เดือนกลับมาหาเราคุยต่อ แต่เราคิวงานเต็มซ่ะแล้ว
- ปฏิเสธงานโปรเจคไปเกือบๆ 10 ล้านบาทแล้วใน Q1 นับเฉพาะที่บิตงานได้แล้ว เพราะว่าไม่บาล้านระหว่าง 3 อยู่ ทีมงาน(ทำได้สบายใจ) ลูกค้า(ได้ของดี,ให้ความสำคัญกับโปรเจค) และราคา(สมเหตุสมผล)
ผมนึกคำของบิลเกตได้ “ถ้าคิดราคาเขียนโค๊ดแบบนับจำนวนคนคูณชั่วโมง มันก็ไม่ต่างกับการคิดราคาการสร้างตึกด้วยการชั้งน้ำหนักของตึก”
อีกอันของผมคิดเอง
“ถ้า software ไม่ใช่จุดแข็ง ก็เป็นจุดอ่อน”
สุดท้าย
“บริษัทที่ยอมเสียเวลา เพื่อได้พัฒนา Software ราคาถูกเพียงอย่างเดียว บริษัทจะเสียทั้งสองอย่าง”