ต่อ
"...จะว่ารักขุนช้างกะไรได้
ที่จริงใจมิได้รักแต่สักหนิด
รักพ่อลูกห่วงดังดวงชีวิต
แม้นทูลผิดจะพิโรธไม่โปรดปราน
อย่าเลยจะทูลเป็นกลางไว้
ตามพระทัยท้าวจะแยกให้แตกฉาน
คิดแล้วเท่านั้นมิทันนาน
นางก้มกรานแล้วก็ทูลไปฉับพลัน
ความรักขุนแผนก็แสนรัก
ด้วยร่วมยากมานักไม่เดียดฉันท์
สู้ลำบากบุกป่ามาด้วยกัน
สารพันอดออมถนอมใจ
ขุนช้างแต่อยู่ด้วยกันมา
คำหนักหาได้ว่าให้เคืองไม่
เงินทองกองไว้มิให้ใคร
ข้าไทใช้สอยเหมือนของตัว
จมื่นไวยเล่าก็เลือดที่ในอก
ก็หยิบยกรักเท่ากันกับผัว
ทูลพลางตัวนางระเริ่มรัว
ความกลัวพระอาญาเป็นพ้นไป ฯ"
แน่นอนว่าพระพันวษาเองก็หงุดหงิดที่โดนปีนเรือ แถมหงุดหงิดพฤติกรรมไม่กลัวกฎหมายของขุนช้างขุนแผนและพลายงามเต็มที่แล้ว ก็เลยด่าวันทองเป็นหญิงเลว รักผู้ชายทีละสอง และสั่งประหารไปซะงั้น
เรื่องของเธอในตอนมีชีวิต ก็จบลงด้วยประการนี้แหละ...
สรุปแล้ว เธอก็ไม่ได้เป็นหญิงสองใจรักสองคนแต่อย่างใดหรอกฮะ
เธอก็แค่สาวงามเคราะห์ร้ายที่ศรัทธาในศาสนา แต่โดนเณรหื่นลองวิชาเสน่ห์ทำให้หลง แล้วก็รักเขามาตลอด ทว่าถูกมาเฟียเมืองสุพรรณแบบขุนช้าง พยายามใช้สารพัดวิธีขืนใจเธอ จนชะตามาขาดเพราะคนตัดสินคดีอารมณ์เสีย ก็เท่านั้นเอง
#มิตรสหายท่านหนึ่ง