เมื่อโจโฉ สอน โจผี ....
โจโฉ : เจ้าจะปกครองบ้านเมืองแบบไหน ?
โจผี : เราควรจะส่งเสริมขุนนางที่ซื่อสัตย์ ส่งเสริมคนดีให้มีอำนาจ
โจโฉ : ผิดแล้ว... เราไม่ควรส่งเสริมขุนนางที่ซือสัตย์..
โจผี : อ้าว ...ทำไมล่ะ ?
โจโฉ : ขุนนางตงฉิน จะทำลายเรา ความชื่อสัตย์ จะทำให้ประชาชนรักเขา วันหนึ่งเขาจะเป็นอันตรายกับเรา
โจผี : อ้าวงั้นข้าควรทำอย่างไร ?
โจโฉ : เราต้องส่งเสริมขุนนาง " กังฉิน " ไม่ใช่ " ตงฉิน " ให้อำนาจ "กังฉิน" ดูแลบ้านเมือง
โจผี : เลี้ยงเขาให้ดี ..ให้เงินทองใช้ ?
โจโฉ : ผิดแล้ว..จงอย่าเลี้ยงให้มัน " อิ่ม " เสืออิ่มจะไม่กัด ..ให้เงินเดือนมันน้อยๆ กังฉินกินไม่พอมันก็จะเอาอำนาจที่เราให้มัน ไปหาประโยชน์กับประชาชน
เมื่อกังฉินใช้อำนาจเราหากิน มันก็จะปกป้องเรา..เราจะปลอดภัย
เท่านั้นยังไม่พอ กังฉินจะมีความผิด เป็นชนักติดหลัง
กังฉินคนไหนทรยศ เราก็ใช้ข้อหาที่มันฉ้อราษฎร์บังหลวงเล่นงานมัน
โจผี : แต่ทำอย่างนั้น ไปนานๆ ประชาชนที่เดือดร้อนมากขึ้นๆ จะไม่ลุกมาโค่นล้มเราหรือ ??
โจโฉ : อย่ากลัวไปเลย..การเลี้ยงกังฉิน มีวิธีการ
1 จงอย่าเลี้ยงให้อิ่ม และ
2 จงอย่าเลี้ยงให้มันสามัคคี..
โจผี : อย่าเลี้ยงให้สามัคคี ทำอย่างไร ?
โจโฉ : จงให้อำนาจแก่คนที่ไม่สมควรจะได้..
โจผี : ทำแบบนั้น จะได้อะไร ?
โจโฉ : ได้กังฉิน ไว้ปราบกังฉิน ..เมื่อกังฉินที่ปกครองเมืองใด ทำประชาชนเดือดร้อนมากๆ มีท่าทีจะก่อความวุ่นวายลุกลามมาถึงเรา เราก็ให้อำนาจสั่งการให้แก่กังฉินอีกเมือง มาโค่นมัน ...
เมื่อโค่นสำเร็จ...ประชาชนก็จะแซ่ซร้อง สรรเสริญเรา..รักเรา ด้วยแรงนิยม ที่ให้คนมาขับไล่กังฉินเก่านี้เอง
กับกังฉินใหม่นั้น จะช่วยเราปกครองอย่างสงบ เข้าที่เข้าทางต่อไปได้อีกหลายปี...
และเมื่อถึงเวลา..เราก็ทำแบบเดิมอีกไปเรื่อยๆ วิธีนี้เราก็จะอยู่ได้ตลอดไป
......เข้าใจหรือยัง
#มิตรสหายท่านหนึ่ง