ประเทศไทยมันประเทศมารยาททางลัด
1. อำนาจจก็ต้องทางลัด แบบบังคับ จี้ๆๆๆ แล้วพอมันเสร็จเร็วถูกใจ คนไทยก็จะเหลิง ติดอำนาจลัดจนเคยตัว คิดว่าสบาย ไม่คิดถึงผลกระทบทางตรงและทางอ้อมในอนาคต
2. อยากได้อะไรก็ใช้ น้ำใจทางลัด ไม่ได้ดั่งใจก็ คนไทยรึเปล่า ข้าอาวุโสกว่านะ ฯลฯ อะไรแบบนี้ มันไม่ควรใช่ นี่ไม่ใช่มารยาทดี นี่คือมารยาทสถุลทรามถ่อย ที่เรียกว่า หน้าด้าน ในภาษาชาวบ้าน
3. ปกป้องทางลัด พอเขาวิจารณ์อะไรนิดหน่อยทำมาปกป้องชาติ ชี้หน้าคนวิจารณ์ว่าชังชาติบ้าง ไม่รักชาติบ้าง เห้ย คือถ้ามันเป็นอย่างข้อหนึ่งข้อสองมันเรียกว่าจิตสำนึกต่ำนะครับ แต่ปกป้องกันแบบเป็นบ้าเป็นหลัง กลับกันคนด่าคนอื่นว่าชังชาติเนี่ย ชอบระเบียบแบบฝรั่งมากๆ ชมไม่ขาดปาก แต่พอคนไทยที่คิดได้และวิจารณ์คนที่แม่งไม่ทำระเบียบสากลในไทย ก็ทะลึ่งไปด่าเขาว่าไม่รักชาติ ขาก ทุ้ย จะอ้วก อีดอก
4. ความดีทางลัด ใครมีบุญคุณมากกว่า ถูกทุกเรื่องทันทีแบบอัตโนมัติ นิรโทษกรรม set zero ให้เขาง่ายๆ เลย เช่นญาติผู้ใหญ่ ทำทุกอย่างถูกหมด ไม่งั้นบาป นรกกินกบาล บลาๆๆๆ นิทานลิงหลอกเจ้าว่ะ
5. ควบคุมทางลัด สอนมาทุกอย่างให้เป็นแบบเดียวกัน ไม่มีความคิดสร้างสรรค์ เป็นตามแบบบลอคนู้นนั้นนี้นี่ดีมาก พอมีคนบอกว่านี่มันแค่อุปกรณ์รับคำสั่งไม่ใช่มนุษย์ ก็ไปชี้หน้าด่าว่าเขาไม่รักชาติอีก เลวทราม ต้องถูกกำจัด เจริญชิบหาย
6. เอาตัวรอดทางลัด ไม่คิดจะช่วยอะไร พอรู้ว่าตัวเองพลาดอะไรไปก็ทำเป็นลงรูปเค้ก รูปแฟน รูปกาแฟ กระท่อม บ้านลอฟท์ ดอกไม้ แหวนแต่งงาน ดินเนอร์สุดโรแมนทิค แล้วก็บอกว่า ไม่ยุ่งแล้วจ้า ทั้งที่แต่ก่อนยิ่งกว่าคลั่ง คลั่ง คลั่ง จนแบบ เห็นคนอื่นที่ไม่เหมือนตัวเป็นแค่ยุงแค่แมงเม่าที่เอายาฆ่าแมลงฉีดได้ทันที
จริงๆ มีเยอะกว่านี้แต่แค่นี้ก็โหดร้ายแล้ว มากพอที่จะถูกเสียบประจานได้จากผู้ใหญ่ คนรักชาติ คนที่แม่งเข้าตัวแล้วนั่นแหละ หรือน้อยที่สุดก็ไปเหน็บแนมในคอมเมนท์ที่อื่น ด่าในทวิทเทอร์ โพสท์แซะในหน้าวอลล์แล้วตั้งค่าการมองเห็นเฉพาะพวกตัวเองหรือพวกที่คิดว่าเข้ามาอ่านแล้วจะมุ่งหน้ามากระทืบเรา ถามว่ากลัวมั้ย กลัวบ้าง แต่มันก็พิสูจน์ว่า คนไทยแม่งจับต้องไม่ได้ ศักดิ์สิทธิ์ทุกอย่าง ทุกสิ่งขึ้นกิ้ง ปรับเปลี่ยน วิจารณ์ ติติง ให้คำแนะนำเพื่อพัฒนา (จิต [ใต้] สำนึก) ไม่ได้เลย อยากอยู่แบบเดิม แยกไม่ออกว่าอะไรคือ classic อะไรคือ obsolete อะไรที่ต้อง preserve อะไรที่ควร taxidermy
เนี่ย