ตามนั้นนเลย ถ้าเป็นนาย นายเลือกอันไหน
มันมาถึงจุดเปลี่ยนตอนที่กูกำลังจะต้องเลือกว้าจะต้องเอาเงินเก็บทั้งหมดไปขอผู้หญิง รึ เก็บเงินไว้เป็นกองทุนอึ้บกระหรี่ เพราะจากนี้ไปถ้าแต่งงานค่าใช้จ่ายต่างๆก็คงต้องยกให้เมีย
Last posted
Total of 185 posts
ตามนั้นนเลย ถ้าเป็นนาย นายเลือกอันไหน
มันมาถึงจุดเปลี่ยนตอนที่กูกำลังจะต้องเลือกว้าจะต้องเอาเงินเก็บทั้งหมดไปขอผู้หญิง รึ เก็บเงินไว้เป็นกองทุนอึ้บกระหรี่ เพราะจากนี้ไปถ้าแต่งงานค่าใช้จ่ายต่างๆก็คงต้องยกให้เมีย
ถ้ามึงลังเลแบบนี้กูว่าอย่าแต่งเลยเหอะ เชื่อเลยตอนทะเลาะกับเมียมึงต้องมานั่งเสียดายอีกว่า โอ้ย รู้งี้เอาเงินไปอึ๊บกะหรี่ดีกว่า ชัวล์
แต่งเมียมันเป็นหน้าที่ทางสังคม ถ้ามึงไม่แคร์สังคม โดนพ่อแม่ปู่ย่าตายายถามว่าเมื่อไหร่จะแต่งงาน เมื่อไหร่จะมีหลาน
แล้วมึงไม่สะเทือน พอใจจะอยู่คนเดียวเอาเงินไปตีกะหรี่ยามว่าง มึงก็ไม่ต้องแต่ง หลายๆคนพอแต่งงานมีลูกมีเมีย
ถึงจุดยืนและภาระหน้าทีจะเปลี่ยนไป ก็ยังมีความสุขกับชีวิตได้ เห็นหน้าลูกก็มีความสุขแล้ว ตอนนี้มึงอาจจะไม่เข้าใจ
วันหน้ามึงอาจจะเข้าใจ
กูไม่รู้ กูรักเมียกู
ช่วงชีวิตนึงคนเราควรนึกออกว่าจะเหลืออะไรไว้ในโลก ถ้าของมึงเป็นสถิติการอึ๊บกะหรี่รอบโลก ก็แล้วแต่มึง
จขกท อายุเท่าไหร่ล่ะ ถ้ายังเลข 2 นำหน้าก็อึ้บกะหรี่ไปวัน ๆ ไปก่อนก็ได้มั้ง
ถ้ายังอยากทำอย่างหลังอยู่ ก็อย่าพึ่งไปทำอย่างแรกครับ
อยากมีเด็ก แต่ไม่อยากมีเมียหว่ะ
เมียมันทำได้อีกหลายอย่างที่กะหรี่ทำไม่ได้ ถ้ามึงคิดแบบนี้แสดงว่ามึงมีเมียไว้อึ๊บอย่างเดียว
มึงอย่าแต่งเลย อย่าอึ๊บกะหรี่ด้วย ไปจีบตามผับอึ๊บฟรีดีกว่าว่ะ ประหยัดด้วย
ไม่มีตังค์อึ๊บกระหรี่ หน้าตาไม่ดี และไม่เคยเข้าผับ
ต้องทำยังไงดี
ตามความเห็นกู ไม่ว่าจะเมียหรือกระหรี่ หน้าที่หลักคือมีไว้เย็ด
สำหรับกูผู้หญิงมีไว้หาเงินเลี้ยงผู้ชาย ส่วนผู้ชายก็มีไว้ให้ผู้หญิงเย็ดเล่น โอเค๊?
แต่เรื่องอึ๊บกันมันเป็นสาระสำคัญอย่างนึงของการแต่งงานนะ ขนาดกฎหมายยังระบุว่าถ้าอึ๊บกันไม่ได้ให้เป็นเหตุฟ้องหย่าได้เลย
มีอะไรกันแบบไร้สายสัมพันธ์ แค่สัปดาห์เดียวก็เบื่อกันแล้วป่ะ
เรื่องบนเตียงไม่ใช่มีแค่เรื่องเย็ด
เมียคือคนที่ใกล้ชิดเราที่สุด ยิ่งกว่า่พ่อแม่พี่น้อง
ฝากความลับ ปรึกษาเวลาคิดการใหญ่ ระบายเรื่องที่บอกคนอื่นไม่ได้ ล้วนเป็นสิ่งที่ต้องทำในห้อง ทำบนเตียง
ถึงมึงจะเอากะหรี่เข้ามาในห้อง เข้ามาบนเตียง กะหรี่ก็ช่วยอะไรมึงในเรื่องพวกนี้ไม่ได้
โอตาคุอย่างพวกมึงจะมีใครอยากเป็นเมียเหรอวะ?
กุงงมนุษย์หน้าโม่งที่ว่าทำไมต้องมาตั้งคำถามแบบนี้ ในเมื่อมึงก็ต้องหัดคิดเองป่ะ? ชีวิตเมิงอ่ะ ทางเลือกของเมิงอ่ะ เมิงมีปัญญาหาเงิน เมิงมีปัญญาทำนู้นทำนี้ แต่เมิงไม่มีปัญญาตอบคำถามแบบนี้? กุก็ไม่ได้อยากมาแย้งประโยคที่ว่า "ก็กุมีสิทธิ์ถามอ่ะมีไรป่ะ" แบบนี้หรอกน่ะ แต่กุรู้สึกว่า topic แบบนี้มันดูติงต๊องไปหน่อย ล่ะคือ คำตอบของพวกมีประสบการณ์ใช่ว่าจะน่าเชื่อถือเลย เก่งจริงเอาคำตอบแบบคุณภาพหน่อยดิว้า
ไม่หรอก มนุษย์มันไม่ได้สมบูรณ์ขนาดนั้น พวกมีปัญญาหาเงินแต่ใช้ไม่เป็นมันก็มี ยิ่งเรื่องผู้หญิงยิ่งแล้วใหญ่
มันต้องระดับอัจฉริยะอย่างกูนี่ ถึงจะเป็นหมด...ยกเว้นเรื่องหาเงิน
มึงยังดีที่มีทางเลือกที่ได้แต่งงาน แต่กูเนี่ยไม่เคยรักใครจนอยากแต่งงานสักคนเลยวะ
บางทีกูก็คิดว่าเพราะกูรักตัวเองมากไปจนรักคนอื่นไม่เป็นรึเปล่า เกิดมายังไม่เคยเสียใจเรื่องพวกผู้หญิงเลย
ตอนพวกมึงรักใครสักคนพวกมึงรู้สึกยังไงวะ
จำไม่ได้แล้ว แต่ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองในตอนนั้นโคตรโง่
กูคือ >>34 นะ กูจดทะเบียนแล้ว เงินฝากของเมียเป็นสินสมรส ให้ใครเก็บไว้ก็เหมือนกันแหละ หย่าได้ครึ่งนึง แต่คอนโดพ่อซื้อให้กู หย่าเป็นของกู 100% รถก็ต่างคนต่างเอาของที่บ้านมา ก็ของใครของมัน ลูกไม่มี ใครจะเอาหมาค่อยไปตีแย่งกันเอง (เมียกูซื้อมา แต่กูเลี้ยงเป็นส่วนใหญ่)
ไม่ๆพวกปัดกวาด เช็ดถู ล้างจาน กรอกน้ำ มึงหรือเมียทำ
กูขอโทษ กูอ่านไม่ดีเอง เห็นทำงานบ้านเป็นทำงานที่บ้าน
งานบ้านส่วนใหญ่กูทำ เพราะกูมีเวลาอยู่บ้านเยอะกว่า ส่วนเมียทำงาน 6 วัน ซักรีดจ้าง กับข้าวกูทำ ถ้างานยุ่งต้องซื้อกินกูก็ออกไปซื้อ มีแต่ปัดกวาดที่เมียกูจะทำเองทุกวันอาทิตย์
บอร์ดโม่งมันไม่แสดงตัวตน ไม่ต้องวางฟอร์ม หน้าแตกก็ยอมรับง่าย ขอโทษง่าย ดีออก
กูขอโทษ กูเป็นคนร้ายในฆาตกรรมห้องปิดตายเหม็นโฉ่เองแหละ
งั้นกูว่าไม่แปลกหรอกที่เมียมึงที่เงินเดือนเยอะกว่าชอบมึง ผู้ชายที่ช่วยทำงานบ้านเป้นคนที่น่ารักมากเลยนะ
ผู้หชายส่วนใหญ่แม่งทำเหี้ยไรซะที่ไหน นี่มึงทั้งทำงานทั้งงานบ้าน ถึงเงินเดือนจะน้อยแต่ก็ยังทำ เป้นคนดีเหมือนกันนะมึงเนี่ย
เมียมึงโชคดีจัง อยากมีเมียบ้างวะ เสียใจ
กูทำอาหารเก่ง กวาดบ้านถูบ้านล้างจาน รีดผ้า ซักผ้าเองมาตลอด ไม่เห็นจะมีผู้หญิงมาสนใจกูเลย หน้าตากูก็ไม่คิดว่าแย่อะไรนะ
ของแบบนี้แม่งขึ้นอยู่กับวาสนาด้วยว่ะ
กูชอบทำอาหารแต่ไม่ชอบล้างจานว่ะ ทำอาหารเสร็จทีไรหันไปดูกองจานในอ่างแล้วจะเป็นลมทุกที
ชอบทำอาหารเหมือนกัน แต่โดนน้ำยาล้างจานแล้วมือจะโคตรคัน… ไม่รู้ทำไงดี
กูชอบนะล้างจาน เห็นจานสกปรกสะอาดขึ้นแล้วมันรู้สึกดี
แต่ทำอาหารนี่กูยอมแพ้จริงๆ ขอสารภาพอย่างเลยว่ากูกลัวร้อน
กลัวน้ำมันกระเด็น กลัวยกกระทะแล้วไฟไหม้ กลัวเผลอทำน้ำมันหกแล้วไฟลุก
เอาง่ายๆคือกูกลัวการทำอาหารนั้นแหละ ทั้งๆที่มันไม่อันตรายมากอย่างที่กูเวอร์ไว้
>>52 >>55 ไปจับคู่ขุดทองกันเองเลย แฮปปี้แน่นอน
จริงจังละ >>52 ซื้อเครื่องล้างจานดี ๆ มาใช้ อย่าซื้อพวกเกรดต่ำนะ มันล้างไม่สะอาด
หรืออีกวิธีก็ ไปอ่านส่วนผสมน้ำยาล้างจานที่ใช้แล้วคันดู ไปเทียบกับสบู่ แชมพู ที่ใช้ ว่ามีสารไหนที่แชมพูไม่มี แล้วก็ไปหาน้ำยา่ล้างจานที่ไม่มีสารตัวนั้นมา ซึ่งเราคาดว่าสารตัวที่แพ้น่าจะเป็น Linear alkylbenzene เพราะคนแพ้น้ำยาล้างจานตามปกติแล้วจะแพ้สารตัวนี้กัน
เฮ้ยแม่งกลายเป็นกระทู้พ่อบ้านไปแล้ว
คีย์เวิร์ดของมู้นี้คืองานบ้านและเมียสินะ
ชีวิตประจำวันก็กระทู้วันศุกร์
>>55 กูก็กลัวความร้อนกับน้ำมันกระเด็นนะ แรงก็น้อยยกหม้อหน่อยก็หอบแล้ว แต่ก็ยังชอบทำอาหารอยู่ดี
เวลาผัดอะไรทีก็อารมณ์ประมาณรูปนี้แหละ
http://p.im9.eu/how-i-cook-funny-meme.jpg
กูชอบทำอาหารนะ ความสะอาดนี่ไม่ชอบทำเท่าไหร่ แต่ชอบทำไอ้ที่ปกติคนอื่นไม่ทำ
เช่นขัดกระทะ ล้างห้องน้ำ ไอ้คราบฝังลึกที่แม่บ้านขัดไม่ออกนี่พอกูขัดออกแล้วฟินฉิบหาย
ทำกับข้าวมันสนุกกว่าล้างจานอยู่แล้ว
เข้ ไอ้คนที่ชอบล้างจานแต่กลับทำกับข้าว เมิงมาแท็กทีมกะกูเหอะ
กูชอบทำอาหารโคตรๆ แต่เกลียดการล้างจาน เคยคิดจะซื้อเครื่องล้างจานมาวางบ้านด้วยซ้ำ
>>60 ริวจิคุงมาเองhttp://imgur.com/9e6gwsW
กูไปทำอาหารให้นี่สาวกรี๊ดเลยนะ บอกใครได้เป็นแฟนเเม่งโคตรโชคดี
แต่พวกเเม่งไม่เอากูซักคน ดอก
เจ็บแทน
ผู้ชายเข้าครัวมันเป็นพวกสัตว์กินพืช ไม่เร้าใจสาวๆ
เรื่องเข้าครัวไม่เกี่ยว แต่เรื่องสัตว์กินพืชน่ะใช่เลย
ผู้ชายลั้นลาทำกับข้าวเป็นก็ยิ่งหล่อ สรุปคือพวกมึงจีบสาวไม่เป็นเอง
>>73 จะบ้าเหรอให้โม่งสอนโม่งจีบสาวเนี่ยนะ มึงเป็นใครหน้าตานิสัยรสนิยมยังไงกูยังไม่รู้จะให้สอนยังไง มึงมีเพื่อนมั้ย เพื่อนที่มีแฟนหรือเคยมีเคยจีบสาวติด ไม่ังั้นก็ญาติลูกพี่ลูกน้อง รุ่นพี่ในคณะ ในที่ทำงาน ใครก็ได้ที่นิสัยดีๆที่เค้าให้คำแนะนำมึงได้ มึงก็ไปถามเค้าดิ
อย่างน้อยที่สุดให้เค้าบอกข้อดีข้อเสียในตัวมึง แล้วมึงค่อยถามต่อไปว่าข้อดียังงี้สาวชอบมั้ย(ถึงจะเป็นข้อดีแต่ถ้าสาวไม่ชอบมึงก็ไม่ต้องพรีเซ้นท์ข้อนี้เลย มันจะกลายเป็นสะเหร่อไปแทน) ข้อเสียยังงี้เปลี่ยนยังไงให้สาวชอบ
สาวก็ไม่ใช่ว่าจะมีแค่สี่ห้าแบบ เล็งเป็นคนๆแล้วก็ศึกษาไปเป็นคนๆ แต่ไม่ว่าสาวแบบไหน มึงต้องฟัง สังเกต แล้วก็จำ ว่าคนนั้นชอบไม่ชอบอะไร ผู้หญิงทุกคนมีด้านที่อ่อนแอ ถ้ามึงหาเจอ แล้วให้ความช่วยเหลือเค้าได้ อย่างน้อยเค้าต้องรักมึงแน่นอน แต่จะรักแบบเพื่อนหรือแบบไหน กูไม่ยืนยัน
รักกันมั้ย
กูไม่จีบก่อนหรอก กูจะรอให้ผู้หญิงจีบกูก่อนเพราะกูหยิ่ง
อิอิ เห็นเพื่อนโม่งบ่นกัน คือกูว่าผู้หญิงชอบผู้ชายที่ทำอาหารแล้วก็แฟร์ๆหลายๆเรื่องทั้งเรื่องงานบ้าน เรื่องความคิด มีเหตุผล รู้สึกว่าเป็นผู้ชายที่ไม่เห็นแก่ตัวดี เอาแต่อารมณ์เป็นใหญ่และกูเชื่อว่าผู้หญิงหลายคนก็คิดแบบนี้เหมือนกัน กูคุยกับเพื่อนหลายคนละ พวกมึงเลิกคิดได้เลยว่าถ้าไม่หล่อ ไม่รวยหญิงจะไม่สนใจ จริงๆเรื่องหน้าตามันก็เป็นทางผ่านอ่ะแหละที่จะทำให้เค้าสนใจมึง(ก็เหมือนที่พวกมึงชอบแต่ผู้หญิงสวยหุ่นดีอ่ะแหละ) แต่การที่หญิงจะชอบมึงได้มันก็ขึ้นกะนิสัยมึงว่ะ ถ้ามึงไม่มีไรเลยแต่นิสัยดีเค้าอยากอยู่กะมึงแน่ๆ แต่ถ้าหล่อ รวยแต่นิสัยเหี้ยมึงก็เป็นแค่ธนาคารเคลื่อนที่ล่ะวะ เพื่อนกูที่สวยโครตๆคนนึงไปแอบรักผู้ชายคนนึงที่ทั้งไม่หล่อ ไม่รวยแต่เค้าเป็นคนมีเหตุผลเป็นผู้ใหญ่ รับผิดชอบ ก็นะตามนั้นย์
ทำอาหารเป็น ใจดี เอาใจใส่ เสมอต้นเสมอปลาย เก่งกาจในบางเรื่อง แค่นี้ก็พอมั้ง
(พื้นที่โฆษณา) สนใจเรื่องทำอาหารขอเชิญที่สมาคมโม่งปรุงยา https://fanboi.ch/lounge/249/
คิดว่ามู้นี้น่าจะตรงประเด็นสุด อยากถามว่าถ้าโม่งชายในนี้แต่งงานจะยอมให้เมียนอนกลิ้งอยู่บ้าน
หรือว่าให้มันออกไปทำงานข้างนอกเช่นเดิม แล้วคิดว่าการไม่จัดงานแต่งงานนี่แปลกไหม
แบบไปจดทะเบียนสมรสอย่างเดียวแล้วก็อยู่ด้วยกันเลย ไม่มีงานตงงานแต่งอะไร
แล้วถ้าสมมุติมึงอยู่กับเมียแล้วมีความสุข เคมีความเข้าใจลงตัวกันทุกอย่าง เพียงแต่
เมียมึงไม่สามารถตอบสนองมึงในเรื่องอย่างว่าได้ มึงจะมีปัญหาไหม แล้วถ้าเมียมึงอนุญาตให้ไปเอา
กับผู้หญิงคนอื่นได้แบบ one night stand มึงจะนอกใจเมียไปเอากับคนอื่นไหม
>>88 ฟังดูโคตรๆๆๆกรณีพิเศษเลยว่ะ
เรื่องให้เมียทำงานอยู่บ้านหรือมานอนอยู่บ้านนี่ก็แล้วแต่คนว่ะ กูว่าไม่แปลกทั้งสองอย่าง ยกเว้นเงินไม่พอ เออ นี่น่าสมควรช่วยกันทำมาหากิน
เรื่องไม่แต่งงาน จริงๆส่วนหนึ่งทำเพื่อณาติผู้ใหญ่ ไอ้ตัวกูนี่ไม่เท่าไหร่ แต่พ่อแม่บางทีก็อยากมีหน้ามีตา พ่อแม่กูไม่พ่อ พ่อแม่เมียเขาอีก
ส่วนเรื่องที่เมึยตอบสนองเรื่องอย่างว่าไม่ได้ แล้วให้ไปอึ๊บผู้หญิงคนอื่นได้ตามอัธยาศัยนี่กูไม่รู้จริงๆว่ะ บอกไม่ถูกเลย แต่ถ้ากูทำแบบนี้กูคงรู้สึกผิดบาปน่าดู
ไม่สามารถตอบสนองมึงในเรื่องอย่างว่าได้ คืออะไรวะ? เมียไม่มีหี?
มึงคิดว่าจะมีผู้หญิงใจกว้างขนาดนั้นเหรอไอสัส
>>88
ข้อ1 บ้านกูตรงข้ามกัน เมียกูตำแหน่งสูง เงินเดือนเยอะ ก็ปล่อยนางทำไป กูดูแลบ้าน ทำกับข้าว เฝ้าร้านขายของกับย่า (ย่าของเมีย)
บริษัทที่กูเคยทำงานมันเจ๊ง เฟลมาก นีทไปหลายเดือน เมียกูบอกงั้นไม่ต้องทำที่ใหม่แล้ว ยังไงก็มีพออยู่ได้สบาย ดีด้วยจะได้ฝากดูแลย่า
ข้อ2 ไม่ได้จัดงานใหญ่ ก็แค่ทำบุญเช้า โต๊ะจีนเที่ยง จบ
ข้อ3 ตอนใหม่ๆตกลงกันว่าใช้วิธีไหนก็ได้ให้กู 1 น้ำแล้วหลับไปพร้อมกันทุกวัน
ตอนหลังไม่อยากรบกวนเพราะนางทำงาน 6 วัน อีกอย่างกูเป็นนีทเลยนอนดึก นอนไม่พร้อมกัน เลยให้ sex เป็นโอกาสพิเศษ
คืนวันเสาร์กูทำกับข้าวของโปรดให้ หาอะไรมาเอาใจ เปิดไวน์ฟังเพลงดูการ์ตูนจบแล้วก็อาบน้ำขึ้นห้อง เช้าอาทิตย์อีกรอบ
แต่ก็ไม่ได้มีทุกเสาร์ ต้องอ่านบรรยากาศเอาเองว่านางพร้อมรึเปล่า ถ้าเห็นว่าเหนื่อยจนไม่เอาอะไรแล้วก็ปล่อยให้นอนพักไปเฉยๆ
อีกอย่างกูก็ยังแฮ้ปปี้กับ 2D โลลิ โมเอะ อยู่บางส่วนนะ เห็นงานใหม่ๆของนักวาดที่ชอบก็ยังตื่นเต้น จัดเองบ่อยไป
เรื่องนี้นางก็รู้ นางไม่เคยพูดอะไรเลย แต่ถ้าเรื่องที่จะยอมให้กูไปเอาคนอื่นแทน ไม่มีทาง
พวกมึงบางคนอาจจะยังไม่ได้แต่งงานเลยไม่รู้ การอยู่ด้วยกันมันไม่ได้มีแค่ดุ้นที่ใส่ถุงก็กันได้นะ
ผัวเมียกันสัมผัสกันทุกส่วน หายใจร่วมกัน กินน้ำลายกัน กินน้ำแก้วเดียวกัน ตักกับข้าวก็ไม่ใช้ช้อนกลาง
โอกาสติดโรคไม่ได้มีแค่ตอนเอา ซึ่งไม่มีทางที่เมียกูจะยอมให้กูไปเอาเชื้อโรคจากข้างนอกมาติดนางเด็ดขาด
เพื่อนกูแต่งงานไป 1 ปี เรื่องบนเตียงเริ่มห่างหาย เพราะช่วงนี้งานยุ่งมากและมันก็เริ่มรู้สึกว่าเมียไม่ดึงดูดเรื่องอย่างว่าแล้ว
แต่มันก็ต้องทำอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้งเป็นหน้าที่ และพยายามหาอะไรมาดึงดูดตัวเองให้อยาก เช่นเปลี่ยนสถานที่ คอสเพลย์ ฯลฯ
มันบอกกูว่าถ้ามันไม่มีเลย อีกซักพักมันก็คงจะไม่ทำไปเลยจริงๆ (ถึงจะไม่ได้ไปเที่ยวกะหรี่ก็เหอะ) แล้วถึงตอนนั้นเมียมันคงจะรู้สึกไม่ดี
เซ๊กส์ ไม่ได้สำคัญที่สุด แต่จำเป็นต้องมี เพราะมันคือการแสดงความรักอย่างนึง
พ่อมาโดกะเต็มเลยเว้ยยย
กลายเป็นกระทู้โม่งกินพืชไปแล้วเรอะ
ท่าทางโม่งที่นี่จะกินพืชเยอะอ่ะ : ) ตูก็กินพืช
โม่งที่แต่งงานแล้วผมถามหน่อยดิคุณเริ่มคบและแต่งงานกันตอนอายุเท่าไหร่อะ คือตอนนี้ผม25ละไง ยังโสดและค่อนข้างพอใจกับไอ้ความโสดนี้นะ
แต่ก็อยากสอบถามสหายโม่งไว้หน่อยเก็บเป็นสถิติกับประสบการณ์ไป
คบ 20-24 เลิก ตอนนี้ 29 การงานไม่เอื้อกับการเข้าสังคม + ขี้เกียจหาใหม่
คบ 26 เลิก 30 ตอนนี้ 32 กำลังกลุ้มใจเพื่อนแต่งงานกันไปโม้ดนัดกินข้าวกินเบียร์กันเริ่มออกมายากละ
แสวงหาคบ 29 เลิกหาแล้ว 31 ตอนนี้ทำมาหากินสร้างฐานะดีกว่า
จากเรื่องสนามหญ้า กลายเป็นกินพืช ก็ใกล้เคียงอยู่นะ
คบ 22 เลิก 24 ตอนนี้โสดมาสามปีแล้ว
แบบพอจะพัฒนาความสัมพันธ์ต่อ ก็กลัวแต่งไปแล้วครอบครัวจะมีปัญหา
เพราะวัยเด็กโตมากับครอบครัวที่มีปัญหาความรุนแรง
กลัวตัวเองจะทำแบบนั้นกับแฟน กับลูก แล้วเค้าจะเจ็บปวดแบบที่เราเจอ
เลยเลือกจะอยู่โสดๆ แบบนี้ต่อไป
เออ ก่อน 22 สมัย 17 กับ 20 ก็คบอีกสองคน
กับเพื่อนสาวตอน 16 มาสารภาพตอนหลังว่าสมัยเรียน ม.ปลายเคยชอบ เพราะเคยช่วยเค้าจากลมชักไว้ ขณะที่คนอื่นยืนหัวเราะ
แล้วก็เคยช่วยสอนหนังสือหรือคอยช่วยเวลาอาจารย์ให้ตอบคำถาม เพราะเค้าเป็นติดอ่างแล้วก็อ่านหนังสือไม่ค่อยแตก
(คือจริงๆ ก็ช่วยคนอื่นไปหมดล่ะนะ คือกูตกมาจากห้องเรียนดีเพราะปัญหาวัยรุ่น)
แต่พอเห็นมีแฟนเป็นเลยเลือกจะแอบชอบอยู่ห่างๆ จนเรียนจบ
คนนี้มาบอกเอาตอนที่ 23 แล้ว เธอกำลังจะแต่งงานแล้ว กับลูกบ้านคนจีนด้วยกันแหละ
รู้สึกเสียมารยาทโคตรที่ตอนนั้นในใจดันคิดว่า "เหยดดด โคตรการ์ตูนเลยเว้ยเอ้ย"
มาคิดตอนโตแล้ว ความรู้สึกที่เค้ามีให้เนี่ย มันบริสุทธิ์มากๆ เลย เทียบกับคนอื่นที่กูชอบเพราะหน้าตา
คิดๆ ดูแล้วสมัยนั้นเวลาคุยกันที่ทางนั้นไม่ค่อยพูด อาจจะกำลังเขินอยู่ก็ได้ล่ะมั้ง
นี่ตรูผ่านอีเวนท์ไปแบบโง่ๆ เลยเหรอฟระเนี่ย....
เห็นชื่อกระทู้แล้วเข้ามากะอ่านคอมเม้นท์เสื่อมๆเอาฮา แต่อ่านไปอ่านกูชอบกระทู้นี้ว่ะพวกมึงแม่งซึ้งดี
กูอ่านกระทู้นี้แล้วซึ้งยังไงไม่รู้ เริ่มคิดว่าชีวิตแต่งงานแม่งอาจไม่บัดซบเท่าที่กูคิดก็ได้นะ
มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก ถึงพ่อแม่กูจะหย่ากันก็เหอะ
เอาจริงพ่อแม่กูก็แยกกันอยู่ว่ะ แต่ไม่หย่า
ช่วงเวลาดีๆ มันก็มี แต่แย่ๆ เพราะปัจจัยหลายอย่างก็ด้วย (อย่างบ้านกูเป็นเรื่องเงิน)
>>117
นี่ 116 กูอ่านห้องชานเรือนของพันทิพจนหลอน แม่งมีแต่กระทู้ผัวนอกใจเมีย เมียสวมเขาให้ผัว ถ้าจะอยู่กันนานๆ แม่งต้องไปเย็บจิ๋มให้ฟิตๆ ผัวจะได้ติดใจเย็ดมันๆ แล้วกูรู้สึกหมดศรัทธากับชีวิตคู่อย่างบอกไม่ถูก กูก็สามสิบกลางๆ แล้ว จะหาผัวหาเมียตอนนี้แม่งก็คงลำบากล่ะ แต่ตอนนี้กูก็เริ่มคิดว่าไม่ต้องรักกันแบบร้ากกกกกกกกกกกกกกกกัน อะไรงี้ก็ได้ เลวบ้างดีบ้าง แบ่งๆ กันไป มึงเป็นห่วงกูบ้างก็แล้วกัน กูก็จะดูแลมึง อะไรแบบนี้แม่งก็ไม่เลวเหมือนกันนะ ถ้าไม่ไหวจริงๆ กูจะไปใช้บริการจับคู่แม่งล่ะ
มึงไม่ต้องมีชีวิตคู่แบบในอุดมคติหรือคาดหวังว่ามันจะสวยงามเป็นแฮปปี้แฟมิลี่หรอก มีความสุขกันในแบบของตัวเองก็พอแล้ว
แต่ก่อน หุ่นอ้วนๆ ตันๆ ไม่หล่อ ตอนนี้หุ่นดีแล้วมีความมั่นใจล่ะแต่ พอเจอสาวๆที่ชอบกำลังจะจีบ พอมาเปิดกระเป๋าตังค์ .......
ใช่ว่าตรูจนนะ(ชิวิตตอนนี้ก็แฮปปี้ใช้เงินไม่ขาดมือ) แค่เงินส่วนเกินมันไม่มีพอเลี้ยงสาวฟะ เศร้า ทำมาหากินต่อปาย
>>123 สาวดีๆก็ไม่อยากให้เมิงเลี้ยงนะ กุว่าเมิงกำลังกำลังเข้าใจผิดบางอย่าง
ที่สาวๆชอบคนมีเงิน แต่สาวไม่ใช่ชอบตัวเงิน (ยกเว้นแต่มีระดับหลายสิบ ร้อยล้าน)
เพียงแต่เงินมันเป็นอะไรที่จับต้องได้ เป็นอะไรที่ใใช้วัดเชิงความเก่ง ผู้หญิงดีๆฉลาดๆไม่โง่เลือกผู้ชายที่มีแต่เงินที่มีจากการขอพ่อแม่ แต่ผู้หญิงชอบผุ้ชายที่ฉลาดๆเก่งๆในการหาเงินมาได้
ซึ่งถ้าผุ้ชายช่วงอายุ 23-30 การหาเงินได้เยอะเป็นเรื่องยาก จนกว่าจะข้ามไประดับ Management หรือถ้าทำธุรกิจส่วนตัวก็ต้องล้มลุกคุกคลานเจ๊งไปหลายรอบกอน
ฉะนั้นเมิงไม่ต้องไปสนใจเรื่องเงินที่เป็นตัวเงินมากนักหรอกว่ะ ในความเป็นจริงผู้ชายที่มีเมียหารายได้เยอะกว่าก็เยอะแยะไป หรือพวกอเมริกันแชร์ก็ไม่น้อยนะ
>>124 ตูก็ไม่ได้หมายความว่า ต้องรวยนะ แต่ตูคำนวนรายจ่ายที่ต้องใช้มันไม่พอเพื่อนโม่ง คนทำงานกงสีแบบตรูมันลำบากแบบนี้แหละ จะออกไปทำข้างนอกก็ไม่ไหว เพราะตอนนี้ที่บ้านมีตูต่องานได้คนเดียว พ่อแม่ตูก็แก่ใกล้เกษียณตูเลยต้องรับต่องานคนเดียว ลำบากหน่อยแต่ช่วยไม่ได้ฟะ เป็นลูกคนโตก็งี้แหละ
>>125 ขอจับมือเลยว่ะ มึงนี่ชะตากรรมเดียวกับกูชัดๆ
กูรู้อยู่แก่ใจแหละว่าที่เราทนกินเงินเดือนน้อยๆก็เพื่อปกป้องธุรกิจครอบครัวที่มีมูลค่ามากกว่านั้นอีกหลายสิบล้าน
แต่ทำไงได้ ผลาญเงินที่บ้านก็เหมือนผลาญเงินกิจการตัวเองนั่นแหละ ก็ต้องค่อยๆกินค่อยๆใช้ไป อะไรจำเป็นก็ค่อยไปเบิกเงินกลาง
เวลาเห็นพวกเพื่อนร่วมรุ่นทำงานแบงค์ ได้ไปเมืองนอก พาแฟนไปเลี้ยงหรูๆแล้วแม่ง...สัดเอ้ย กูก็อยากทำแบบนั้นบ้าง
มันก็ไม่ได้ถึงกับอนาถาหรอกนะ เพียงแต่มันไม่ดูหรูฟู่ฟ่าเหมือนพวกทำงานองค์กรใหญ่ๆมีภาพลักษณ์ดีเท่านั้นเอง
แต่งเพราะธุรกิจกูไม่กลัวนะ เพราะยังไงมันก็ยังมีจุดร่วม ถ้าคุยกันได้ไม่ใช่เงินเปลือง ช่วยกันทำมาหาแดก กูโอเคหมดล่ะ
แต่ที่กูเจอแล้วของขึ้น คือพวกมองว่าทำงานองค์กรมันดูดีมีรสนิยม แต่ธุรกิจส่วนตัวมันล้าสมัย มีแต่คนแก่กับพวกไม่มีความรู้ความสามารถทำนี่แหละ
กูก็ไม่เคยเชื่อหรอกจนได้เจอกับตัวเองจังๆ มีคนเปรียบเทียบใส่กูว่าเป็นลูกจ้างแบงค์ได้ไปฝึกอบรมตปท.บ่อยๆ วันหยุดเยอะ กินหรูเที่ยวหรู ใส่สูท อยู่สำนักงานใหญ่ ทำงานนั่งโต๊ะห้องแอร์ โบนัสเพียบ มันดูดีกว่ากูที่ทำธุรกิจตัวเอง ต้องลงไปคลุกคลีกับแรงงานพม่า วิ่งแบกของเอง ส่งของเอง รับหน้าลูกค้าเอง วันหยุดไม่ค่อยมี ปิดยาวก็ไม่ได้ไปไหน
กูก็คงได้แต่ปลง ชาตินี้คงหาเมียเป็นคนไทยไม่ได้ละ แม่งชอบดูรูปลักษณ์ภายนอก กับไลฟ์สไตล์มากกว่าความเป็นจริง นี่ยังไม่นับพวกหมอที่เหมือนเป็นอีกวรรณะไปเลย ไม่ได้เรียนหมอด้วยกันอย่าสะเออะไปจีบ กูรวย ฉลาด เก่ง
ทำไมมู้มันมีสาระขึ้นว่ะ อ่านแล้วทำเอากูอยากมีชีวิตคู่เลย
>>128 นั่นดิ แถมเจอพลัสพาวเวอร์เสพการ์ตูนอีกแม่งทีนี้ จอดไม่ต้องแจวเมิงเอ๋ย ผู้หญิงนี่มันต้องหาผู้ชายที่บ้าบอล เที่ยวผับ มั่วผู้หญิง ถึงเรียกว่าสมชายซินะ ห่า ตูเป็นพวกอารมณ์ศิลปินชอบอ่านตูน วาดคอมมิค เข้าแกลลอรี่รูป มั่วพิพิธภัณฑ์ สัดไม่มีผู้หญิงอยากไปกะตรูเล้ย (ทั้งๆที่ ต่างประเทศคนเสพพวกนี้เป็นพวกรสนิยมวรรณะสูงนะเมิง) เรื่องเมียตรูก็ปลงเหมือนกันฟะ แม่ง She รสนิยมโครตสูงเลย ปัญหาของตรูเรื่องเวลาฟะ ตูหยุดแค่วันอาทิตย์วันเดียววันหยุดอื่นไม่ค่อยมี จะให้ตรูไปปวดหัวเสียเวลามีค่าของตรูไปกับผู้หญิงที่แม่งเอาแต่ใจดูดพลังงานตรูไปหมดอีกห่า ตอนนี้ตูตั้งเสปคไว้ล่ะตูคบกับใครก็ได้ที่ไม่ทำให้ตรูปวดหัว สาดตูปวดหัวเรื่องงานที่บ้านพอแล้วจะให้ตรูปวดหัวเรื่องแฟนอีกเรอะผ่านๆ
>>129 ชีวิตคู่ใช่ว่ามีแต่ทางสวยงามนะเมิง แต่ก็ใช่ว่าแย่ไปซะทุกอย่างนะ รสชาติของชีวิตถ้าไม่มีขมบ้าง มันไม่อร่อยนะเออ
>>130 ไม่นะ กูว่ามึงคงเจอผู้หญิงคนละโลกกับมึงแหงเลย สมัยนี้ผู้หญิงชอบดูการ์ตูนเสพงานศิลปะมีเเพียบ เพื่อนกูหลายคนก็เป็นอาจเพราะกูเรียนศิลปะด้วยแหละ มึงอย่าเพิ่งท้อใจคนมีหลายประเภท มึงลองมาหาแถวมหาลัยศิลปะเด้เรื่องที่มึงวารูปขี้คร้านจะทำให้มึงฮอตด้วยซ้ำยิ่งถ้าวาดเก่งยิ่งน่าสนใจ ผู้หญิงเค้าจะสนใจมึงเพราะมึงมีความสามารถที่เค้าสนใจไง ถ้าไปอยู่ในสถานที่ที่เค้าสนใจอย่างอื่นถึงมึงเก่งเค้าก็ไม่แล อย่างแรกมึงต้องมองหากลุ่มเป้าหมายก่อนว่าผู้หญิงแบบไหนที่เหมาะกะนิสัยมึงแล้วไปในสถานที่ๆมีผู้หญิงแบบนั้นอยู่ ไม่ใช่อยากได้คนที่ดูการ์ตูนเหมือนกันแต่ไปค้นหาผู้หญิงแบบนั้นที่โรงบาลมันก็คงมีแหละแต่คงยากหน่อยเพราะประเภทนั้นเค้าคงไม่ไปรวมตัวอยู่ที่นั่นยกเว้นจำเป็นจริงๆ
ชีวิตกูไม่อยากเสี่ยง ไม่อยากมีกิจการเป็นของตัวเอง กูไม่เคยหวังจะยิ่งใหญ่หรือรวยอยู่แล้ว
เป็นพนักงานออฟฟิสก็ดี ถ้าบริษัทล่ม กูก็แค่ไปหางานใหม่
ฟังดูไร้ความรับผิดชอบดี
>>130 แฟนเก่ากูมันให้เหตุผลว่าถึงกูจะดี จริงใจ แต่ก็ยังสู้พวกแบดบอยไม่ได้
เพราะผู้ชายบ้าบอล เที่ยวผับ มั่วผู้หญิง อย่างที่มึงว่า ถึงมันจะเหี้ยแต่มันก็ยังมีเสน่ห์เทคแคร์ผู้หญิง(เพื่อหวังปี้)
ถึงมันจะเหี้ยมากกว่าดี แต่เวลามันดี ผู้หญิงเขารู้สึกภูมิใจที่มันมาเทคแคร์ดูแลเก่ง และรู้สึกได้เอาชนะไอ้พวกนี้ด้วย
เทียบกับผู้ชายกินผักแบบมึงกับกูจะมีอะไร ? เป็นคนดี ? ขยัน ? รักเดียวใจเดียว ? อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน ? แถมเสือกบ้าเกมส์บ้าการ์ตูน
แต่ไม่มีเสน่ห์ ไม่เร้าใจ ไม่มีความรู้สึกลุ้นระทึกว่าคืนนี้มันจะมานอนกับกูไหม ? คืนนี้มันจะไปกกผู้หญิงอื่นที่ไหนรึเปล่า ?
พ่อกูแม่กูทำงานแบบรายได้ไม่มั่นคงทั้งคู่เลยว่ะ กูก็เรียนสายที่จบไปต้องดิ้นรนเองต่อ บ้านในกทม.ตอนนี้ก็บ้านเช่า
เครียดชิบหาย มีบ้านที่ต่างจังหวัดกลับไปสมัครเป็นครูจะไหวไหมวะ เมียไม่ต้องเอาก็ได้แค่แม่กูก็ไม่รู้จะเลี้ยงไหวไหมแล้วเลย orz
ไอ้พวกที่ทำงานบริษัทใหญ่ๆแล้วเผลอคิดว่าตัวเองเท่ มีมูลค่าเนี่ย แก่ไปถ้าความสามารถไม่เฉพาะทางแบบที่หางานนอกบริษัทมาทำได้เรื่อยๆ ท่าทางลำบากว่ะ บริษัทใหญ่ๆสมัยนี้ชอบเซ็ทระบบการทำงานเฉพาะของตัวเองเอาไว้ แค่ให้คนเหลิงๆจบสูงๆมารันระบบให้สมูท แต่ความสามารถในการรันระบบเอาไปใช้หากินส่วนตัวไม่ได้ว่ะ
>>139 ตูโครตชอบเลย ถ้าได้ นั่งดูการ์ตูนกับแฟนเป็นอะไรที่ฟินมาก แต่ คนที่ตูเคยคบมาเขาไม่ฉนใจสนแต่พวกหนังโรงซึ่งตรูดูกลับน่าเบื่ออ่ะ ตูชอบหนังฮ่องกงมากกว่าซึ่ง ไม่มีใครเอาเข้ามาแล้ว เซ็งมาก
>>143 เพราะงี้ไงตูถึงไม่อยากทำงานบริษัท มาต่องานที่บ้านดีกว่าเพราะงานบ้านตูมั่นคงมาก มากขนาดไหน 2540 ไม่เจ๊งนะเออ ตูล่ะทึ่ง ตูก็คิดไปคิดมาว่า ถ้าเดี๋ยวบริษัทพวกเมิงล่มทีนี้ ตูอยากเห็นหนูหนีตายฟะฮ่าๆๆๆๆ
ทำไมเพื่อนๆรุ่นเดียวกับกูมีแต่พวกแขวะพนักงานบริษัทว่าเป็นได้แค่ลูกจ้างวะ แต่สุดท้ายก็ต้องหางานบริษัททำเหมือนกันหมดนะ เพราะทุกคนกลัวทำกิจการเองแล้วไม่รอด 555
เออ กูก็โดนแขวะว่าเป็นขี้ข้า 5555
บ้านเมียกูก็แปลกนะ เป็นคนต่างจังหวัด มีที่ดิน มีเงิน มีชื่อเสียง มีเส้นสายมากพอที่จะให้ลูกๆจะกลับไปทำธุรกิจส่วนตัวที่บ้านได้สบายๆ แต่เสือกคิดแบบคนต่างจังหวัดว่าอุตส่าห์เรียนมาสูงๆจะกลับมาดักดานที่บ้านทำไม แล้วก็ผลักไสให้ลูกไปเป็นลูกจ้างคนอื่นเค้า
กูทำงานเป็นพนักงานออฟฟิศอยู่กรุงเทพ พ่อตากูมองว่ากูทำงานมั่นคงหาเงินได้เยอะ ชอบ
แต่คู่เขยที่เป็นผัวของน้องเมียกู กลับไปทำธุรกิจที่บ้าน พ่อตากูดูถูกว่ากระจอกต้องมาตรากตรำทำงาน ทั้งที่ความจริงแม่งหาเงินได้เยอะกว่ากูอีก
>>147 มึงเคยได้ยินสำนวนว่า "ใครเป็นคนลงมือทำ สุดท้ายคนนั้นได้ไป" มะ
ต่อให้เป็นกงสี สุดท้ายธุรกิจส่วนใหญ่ก็ต้องตกไปอยู่ของคนที่เป็นคนทำมากที่สุดอยู่ดี
ถ้าไม่ได้เป็นคนซื่อจนโง่ถวายหัวทำแล้วไม่เอาอะไรเป็นของตัวเองซักอย่างล่ะนะ
ผัวน้องเมียมึงอาจจะอ่านขาดเกมนี้ก็ได้ ยอมให้โดนด่าไป
แต่สุดท้ายถ้าไม่มีใครทำต่อ ธุรกิจก็ต้องตกเป็นของมันอยู่ดี
อย่างมากสุดอาจจะต้องจ่ายเงินซื้อหุ้นส่วนจากพี่น้องเมียมึงแค่นั้นเอง
ส่วนเรื่องทำงานบริษัท กูมองว่าเราเข้าไปเรียนรู้งานระบบเพื่อจะได้เอากลับมาใช้กับธุรกิจที่บ้านว่ะ
โห สาระล้วนๆ
>>150 เรื่องโกงกงสีนี่ กูมีความเชื่ออยู่อย่างนึงว่ะ ว่าคนเรา ถ้าได้ผลตอบแทนที่ยุติธรรมมากพอ
หรือพูดง่ายๆว่ามึงได้ในสิ่งที่คิดว่ามึงควรจะได้เนี่ย ใครมันจะไปอยากโกงให้มีเรื่องมีราว
ส่วนใหญ่ธุรกิจกงสีที่ด่าโกงกันโครมๆจนตระกูลแทบแตก
กูคิดว่าเพราะคนที่ต้องดูแลลงมือทำ มันเหมือนกับเป็นแค่โชเฟอร์ที่ขับรถ(ธุรกิจ)ให้คนอื่นๆนั่ง
ทั้งๆที่เป็นคนเหนื่อยสุด แต่เสือกได้ผลตอบแทนน้อยกว่าไอ้พวกที่นั่งอย่างเดียวไม่ทำอะไร ดีแต่ด่า
เฮ้ยทำไมขับช้าวะ เร่งหน่อย เฮ้ยทำไมไม่ไปทางที่กูบอกวะ บลาๆ
แถมยังไม่มีวันจะได้เป็นเจ้าของรถอีกต่างหาก
มึงคิดว่ามันแฟร์ไหมกับคนที่ต้องแบกรับภาระหน้าที่ เสียเวลาชีวิตขนาดนั้น
ในขณะที่คนอื่นๆแม่งมาเอาผลประโยชน์อย่างเดียว สุดท้ายไอ้คนขับมันก็ต้องเม้มใส่กระเป๋าตัวเองบ้าง
เพราะคิดว่ากูควรได้มากกว่านี้ ถึงจะสมน้ำสมเนื้อกับที่เหนื่อยชิบหาย
ธุรกิจกงสีคือไรวะ เห็นเค้าว่ากันว่าเป็นธุรกิจครอบครัวแต่ระบบทำงานมันเป็นไงวะ
>>156 คร่าวๆมันคือระบบแบบคอมมิวนิสต์อ่ะแหละ เพราะมันมาจากเมืองจีน
เงินลงทุนเป็นเงินกองกลางของครอบครัว ดังนั้นทำมาหาได้ต้องแบ่งให้คนในครอบครัว เพราะถือว่ามึงเอาเงินของทุกคนไปใช้ ได้กลับมาก็ต้องคืนให้ทุกคน แต่เวลามึงทำงานมันไม่ได้มาช่วยมึงทำกันไง นั่งๆนอนๆแล้วก็รับตังค์ที่มึงเหนื่อยหามา
ถ้าครอบครัวไม่ใหญ่จะไม่ค่อยมีปัญหา แต่ถ้าเป็นครอบครัวใหญ่ที่มีเขยมีสะใภ้เข้ามาเสือกเยอะๆล่ะมึงเอ๊ยมากคนมากความ ทะเลาะจนยิงกันตายยังมีมาแล้ว
หาตัวอย่างดูได้ง่ายๆจากละครหลังข่าวอ่ะ ไอ้พวกเรื่องที่พี่น้องครอบครัวคนจีนแก่งแย่งสมบัติกันอ่ะส่วนใหญ่จะเป็นครอบครัวกงสีทั้งนั้น อย่างล่าสุดที่นึกออกก็เรื่อง "สามี" (ไม่ใช่สามีตีตรานะเว้ยอย่าสับสนล่ะ)
คดีแสงชัยที่ยิงตัวตาย ก็กงสีนะโม่ง
>>157 อย่างเช่น ถ้าจะเปิดธุรกิจขายลูกชิ้นก็เอาเงินกองกลางไปทำงานเสร็จก็เอามาแบ่งให้ทุกคนใช่ป่ะ ถึงแม้ว่ามึงจะเป็นคนขายลูกชิ้นทำทุกอย่างคนเดียวคนอื่นนอนตีพุง มึงก็ต้องเอามาแบ่งให้คนอื่นใช่ป่ะ งี้ถ้าเอาเงินมาคืนให้เท่ากับจำนวนที่มึงเอาจากกองกลางไปแล้ว มึงยังจะต้องหามาแบ่งให้คนในครอบครัวอีกป่ะ
มันเหมือนทุกคนช่วยหาๆกัน เอามากองๆๆๆๆ ตรงกลางแล้วจัดสรร คืนให้ตามแต่ ภาระหน้าที่ บางคนนอนตีพุงก็ได้น้อยหรือไม่มีเลยได้แค่ที่กินกับที่นอน
>>160 กงสีไม่ได้เป็นระบบที่แฟร์แบบนั้นว่ะ หลายๆ บ้าน พวกงอมืองอตีนก็มาขอส่วนแบ่ง ยิ่งพวกซิ้มๆ ที่ขึ้นคานขายไม่ออกทั้งหลายอะตัวดีเลย
ไอ้คนทำก็ทำไป แต่มันจะมีพวกเหี้ยๆ มาแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของกองกลางว่า เพราะกูให้มึงยืมไปทำทุน มึงถึงมีกำไรกลับมา
ดังนั้นถึงกูงอมืองอตีนกูก็จะขอมีส่วนแบ่ง แล้วที่บัดซบที่สุดก็คือ แม่งจะทำเหมือนว่าการลงแรงให้งอกเงยเป็นหน้าที่ ดังนั้นไม่ต้องมีค่าตอบแทน
แล้วกงสีมีดีไงอ่ะ คนถึงได้ทำทั้งๆที่แม่งโคดเหลื่อมล้ำเลย
หลักๆเลยนะ กงสีน่ะข้อดีคือ
1. หากมึงรักความสบาย กงสีก็แค่ไปคุมธุรกิจที่มีอยู่แล้ว
2. ไม่ต้องเรียนรู้จากคนภายนอก พ่อแม่มึงยินดีสอนให้หมด เพราะเขาอยากได้มึงมาช่วยจะตายห่า
3. ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ แลบรรพบุรุษที่ทำให้มึงเติบใหญ่ได้ทุกวันนี้ ด้วยเงินจากกงสี
4. ดูแลมรดกตกทอดของตระกูล
5. ดูแลพี่น้อง
ข้อเสียคือ
1.อิสระน้อย ความครีเอทีฟต่ำ ทำอะไรตามใจไม่ได้ เวลาจะทำอะไรที บางครอบครัวต้องถึงกับเปิดประชุมวิสามัญประจำตระกูล
2. ทำแทบตาย สุดท้ายไอ้พวกที่ไม่ได้ทำก็รอแดก
3. คนทำมีสิทธิโดนตั้งคำถามเรื่องความโปร่งใสจากคนที่ไม่ได้ทำสูงมาก
4. ต้องทนฟังคำพูดของญาติโยมพี่น้องที่ไม่เคยทำ ไม่มีความรู้ แต่เสือกอยากวิจารณ์
5. ถ้าผู้อาวุโสมึงถึงแก่กรรม แล้วในพินัยกรรมไม่ได้เจาะจงว่าใครควรได้ มึงเตรียมตัวเจอศึกชิงมรดก
อ่านโพสหลังๆแล้วกูนึกว่าเข้าผิดกระทู้ เหลือบขึ้นไปมองชื่อกระทู้แปป
เป็นกูอะนะถ้าเงินที่ได้จากธุรกิจกงสีไม่มากตามที่ต้องการ กูออกไปหางานทำเองดีกว่า
>>164 บังเอิญตูรุ่นสองเองเลยไม่มีเรื่องขนาดนั้นหรอก แต่หลังจากตูตายแล้ว โทษทีตูไม่ฉน
หลักๆที่ตูยอมทำเพื่อน้องๆของตรูฟะ ตูมั่นใจตราบใดตูยังทำงานกงสีอยู่น้องๆตูที่ออกทำงานข้างนอกเกิดอะไรขึ้นกลับมายังมีที่ซุกหัวนอน แต่ก็นะตูสัญญาแค่น้องๆตูนะ ไม่ใช่ครอบครัวพวกมัน
ขอเพิ่มข้อเสียกงสี แม่งเอาไปอวดสาวไม่ได้ฟะ หาแฟนยาก เงินต่ำ ไม่มีเวลาว่าง ไม่ค่อยได้เที่ยวไหน เชี่ย ถ้าตูไม่นี๊ดล่ะก็ ประสาทแดกไปแล้ว
>>166 บ้านตูแค่กงสีเล็กๆแต่ก็เงินหมุนเวียนเป็นล้านล่ะ
กงสีที่คนบริหารเป็นพี่ชายคนโตจะดีสุดเพราะมีอำนาจเบ็ดเสร็จ น้องๆ ไม่กล้าหือ
แต่กงสีไหนคนบริหารเป็นน้องชาย และมีพี่เป็นซิ้มแก่ๆ หลายๆ คน มึงจะโดนไอ้พวกนี้สูบเลือดสูบเนื้อจนตาย
ร้านนวดกะปู๋นี่มีร้านไหนเด็กๆยอมให้เอาบ้างวะ
แล้วไอเด็กต่ำกว่า 18 มันมีอยู่จริงปะ
แล้วแต่นะ เย็ดสาวสวยไม่ซ้ำหน้าตลอดชีวิตแต่ก็ไม่มีใครได้ใจมึงไป
กับเย็ดอีเหี้ยนี่คนเดียวตลอดชีวิตแต่ก็เป็นของมึงคนเดียวเย็ดได้ตราบเท่าที่อยากไม่ต้องเสียตังค์
มีดีมีเสียแหละนะ
ฝ่าไฟแดงมั้ยสาด
ไปหากะหรี่สวยๆเลย ไม่ต้องกะหรี่ก็ได้ เอาพวกเด็กเที่ยวไรเงี้ย คุ้มจะตาย แต่ถ้าอยากให้มีคนดูแล หาข้าวหาน้ำ คอยให้กอดตลอดเวลา ก็แฟนแหละว่ะ เลือกเอาๆ แล้วแต่ฟีลเลย
ไหนๆก็มีบางส่วนคุยเรื่องชีวิตคู่ในนี้แล้ว ถามในกระทู้นี้เลยละกัน
อยากถามว่าถ้าสมมุติเมียมึงไม่ยอมมีอะไรกับมึง ไม่อยากท้อง
แต่อยากมีลูกแล้วคิดไปรับเด็กบุญธรรมมาเลี้ยงแทน
โดยอีกฝ่ายให้เหตุผลประมาณว่าไม่อยากเจ็บ เปลืองค่าใช้จ่าย ให้อนาคตเด็กด้วย
พวกมึงรับได้ไหม
>>177 กูคงต้องคุยกะเมียกูอีก ตรรกะแม่งมึนๆ
ไม่อยากท้อง->ก็ทำหมันสิวะ หรือจิงๆแล้วไม่อยากมีเซ็กส์กะกู หรืออะไรอย่างอื่น อันนี้ต้องคุย เรื่องซีเรียสของชีวิตคู่นะมึง
ไม่อยากเจ็บ->อันนี้กูโอเค รับได้ ไม่อยากท้องก็ไม่ต้อง ร่างกายเมียกูไม่ใช่ของกู
เปลืองค่าใช้จ่าย->อันนี้กูงง คือเลี้ยงเด็กมันก็เปลืองทั้งนั้นไม่ใช่เหรอวะ
ให้อนาคตเด็กด้วย->อันนี้กูโอเค กูค่อนข้างเห็นด้วย แต่กูจะขอเวลาชั่งใจทั้งตัวกูและเมียด้วยว่าจริงจังมั้ย กูไม่ค่อยไว้ใจว่าคิดดีแล้วหรือแค่อิจฉาเพื่อนที่อัพรูปลูกในเฟซบุค
โดรรวมแล้วกูรู้สึกแปลกๆถ้าจู่ๆเมียกูพูดแบบนี้อ่ะ ตอบเยสโนทันทีไม่ได้ ต้องคุยก่อนว่าจิงๆแล้วคิดอะไรอยู่
ยุโรป เมกา เรื่องรับอุปการะเด็กนี่กูเห็นเยอะแยะนะ เขาไม่มีปัญหากัน
แต่สังคมเอเชีย โดยเฉพาะเชื้อสายจีน จะค่อนข้างซีเรียสเรื่องเลือดเนื้อเชื้อไข
เพราะมันเป็นวัฒนธรรม ญาติพี่น้องเขาจะถือ แล้วจะมองว่าเด็กแม่งไม่ใช่คนในตระกูล และมองแปลกแยกเวลารวมญาติกัน
กูเคยเห็นในตระกูลกูมาละ ลุงกูหย่าแล้วไปเก็บเด็กกำพร้ามาเลี้ยง สุดท้ายเด็กก็เข้ากับญาติไม่ได้ สงสารเด็กมันเหมือนกัน
กลับมาที่มึงถาม
เมียมึงไม่ยอมมีอะไรกับมึง -> เรื่องใหญ่นะเฮ้ย เซ๊กส์ไม่ใช่ทุกอย่าง แต่มันต้องมีนะมึง ไปคุยกันดีๆว่าทำไมเขาไม่อยากมี
แล้วถ้ามึงอยากแล้วเขาไม่ยอม เขาจะยอมให้มึงไปเที่ยวเหรอ ?
ไม่อยากท้อง -> เอากันก็ใส่ถุง , ทำหมันซะ
ไม่อยากเจ็บ-> แล้วแต่เขา มึงไม่ใช่ผู้หญิง อย่าไปบังคับ
เปลืองค่าใช้จ่าย-> จะเอามาเลี้ยงหรือคลอดเอง มันก็ใช้เงินเหมือนกันล่ะวะ
ให้อนาคตเด็กด้วย-> อันนี้กูว่าแปลกๆ แปลว่าเมียมึงรักเด็กคนอื่น แต่ไม่รักลูกตัวเองงี้เหรอวะ ? คนที่มึงควรจะทุ่มเทให้อนาคตน่าจะเป็นลูกมึงเองมากกว่านะ ยกเว้นมึงมีลูกไม่ได้แล้วน่ะ
แต่กูเดาว่าเขาคงอารมณ์กลัวการมีลูก
ไม่มั่นใจว่าจะเลี้ยงไหว กลัวคลอดออกมาแล้วลูกจะลำบาก ต้องมาคอยเป็นห่วงว่ามันจะโตไปเป็นยังไงรึเปล่า ?
ประมาณถ้าเอาเด็กคนอื่นมาเลี้ยงเกิดอะไรขึ้นยังพอทำใจ แต่ถ้าเป็นลูกตัวเองเกิดอะไรขึ้นแล้วมันเหมือนใจจะขาดรึเปล่า
ไม่อยากมีเมียสวยๆจริงๆหรอคะ ถ้าพี่ไม่อยากมีลูกก็ไม่เป็นไรค่ะหนูเป็นหมัน
เรื่องเด็กขอมาเลี้ยงนี่พอเล่าให้ฟังได้ เรื่องของแม่กู
ตากับยายกูมีแต่ลูกชาย ตากูอยากมีลูกสาว เลยไปขอเด็กมาเลี้ยง ปรากฏว่ายายไม่ชอบ ประมาณว่าแอนตี้ลูกใครก็ไม่รู้ คือเค้าก็ไม่ได้เกลียดเข้าไส้ไรนะ เลี้ยงดีด้วยซ้ำ แต่ลึกๆยายก็ยังไม่ชอบ ส่วนพี่น้องทุกคนไม่มีใครมีปัญหา อยู่ด้วยกันดีเหมือนพี่น้องแท้ๆ
พอมารุ่นหลานคือกู = ไม่ได้มีสายเลือดเกี่ยวกับบ้านนั้นเลย เขาก็รักกูนะ โอ๋กูเหมือนหลานคนอื่นอ่ะ ตามประสาคนแก่ รักหลาน พี่น้องกูก็รักกันดี
เล่าให้ฟังให้พวกมึงเอาไปคิดดู
Topic has been locked by moderator.
No more posts could be made at this time.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.