Fanboi Channel

ตำหนักที่ 1 ---> https://fanboi.ch/literature/2331/
ตำหนักที่ 2 ---> https://fanboi.ch/literature/2589/
ตำหนักที่ 3 ---> https://fanboi.ch/literature/2795/
ตำหนักที่ 4 ---> https://fanboi.ch/literature/2905/
ตำหนักที่ 5 ---> https://fanboi.ch/literature/2969/
ตำหนักที่ 6 ---> https://fanboi.ch/literature/3027/
ตำหนักที่ 7 ---> https://fanboi.ch/literature/3087/
ตำหนักที่ 8 ---> https://fanboi.ch/literature/3179/
ตำหนักที่ 9 ---> https://fanboi.ch/literature/3257/
ตำหนักที่ 10 ---> https://fanboi.ch/literature/3315/
ตำหนักที่ 11 ---> https://fanboi.ch/literature/3468/
ตำหนักที่ 12 ---> https://fanboi.ch/literature/3528/
____________________________________________________
.
***รวมลิงค์Doc***
[Beta] โม่งตำหนักจีน >>https://goo.gl/vFRzD0
>> ไว้คุยเล่น/ทดสอบด็อค/กำหนดแนวทางการทำดอค/ห้องจับฉ่ายคุยได้ทุกเรื่อง มีชายแดนขั้นการคุยวันต่อวัน จะได้ไม่งงกัน
.
สารบัญโม่งจีน >> https://goo.gl/g8t0d3
>> รวมลิ้งค์รีวิว/สปอยยาว/สรุปประเด็นแต่ละตำหนัก วิธีใส่เพิ่มดูได้ในลิงค์
.
หอตำราโม่งจีน >> https://goo.gl/6Dg8NC
>> รวมลิสต์ข้อมูลหนังสือ/ความเห็นสั้นๆ หลังอ่าน/ความเห็นการแปล/มีลิ้งค์โยงไปสปอยยาว แต่ยังทำกันไม่เสร็จ
.
แบบฟอร์มถมดำหอตำรา >> https://goo.gl/6Yx5mw
>> **เฉพาะเพิ่มหนังสือใหม่** เพื่อนโม่งช่วยกันถมหอตำราผ่านฟอร์มนี้ได้ แต่ไปดูในหอตำราก่อนว่ามีคนลงเรื่องนี้แล้วรึยังจะได้ไม่ซ้ำ ถ้าต้องการเพิ่มความเห็นของเรื่องนั้น ไปแก้ที่หอตำราได้โดยตรง ไม่ต้องกรอกฟอร์มใหม่ แต่เวลาเติมระวังลบความเห็นเก่าของเพื่อนโม่งคนอื่นด้วย
.
____________________________________________________
.
***วิธีหาหัวข้อจากสารบัญโม่งจีนในแอพ**
ใครเข้าดอคจากแอพแล้วหาหัวข้อสปอยอันไหนไม่เจอ ให้กดจุดสามจุด มุมขวาบน แล้วเลือก Document outline สารบัญจะเด้งขึ้นมาให้เลือก สมมติจะอ่านหมอหญิงตอน 80 หรือสปอยฉู่หวางเฟยก็กดอันนั้นเลย มันจะเด้งไปหน้านั้นให้
.
ภาพปลากรอบ >> https://goo.gl/uqzsfo

//นั่งเกี้ยวเข้าตำหนักแบบสวยๆ

หอบเอกสารเข้าตำหนัก // วิ่งเลยไปเข้าหอตำรา

มายด์ซันไช ของอรุณวางแผงแล้ว ใครอ่านจบรบกวนคอมเม้นที กูดูแบบหนังแล้วรู้สึกรวบรัด ตัวละครที่เทาเล่นในนิยายคือชอบพระเอกใช่มั้ย ?

>>4 ใช่ๆ เป็นเลขาด้วยล่ะ

>>4 กูซื้อมาแล้วนะเมื่อวาน แต่ดองว่ะ...

>>5 ok
>>6 อย่าดองสิ ของแถมดูดี แต่คนแปลไม่รู้จัก เนื้อเรื่องน่าจะดรามา ไม่เอี่ยวกับเวยเวยน่าจะไม่มีห้องปฐพี

>>7 แกะแล้วๆ เมื่อวานตอนซื้อนี่ส่องแล้วส่องอีก บางเล่มก็บางเฉียบ บางเล่มก็บวมเป่ง กะว่าจะดองไปก่อน ช่วงนี้ไม่ค่อยมีอารมณ์อ่านหนังสือเท่าไหร่

>>4 อ่านจบแล้ว แต่ไม่ได้ดูซีรี่ส์ แปลดีกว่า Boss หรือเวยเวย(ตย.) ดราม่าหน่อยๆ ไม่มาก พระนางรู้ใจตัวเองดี ไม่มีตัวร้ายงี่เง่า

>>9 ไม่มีแบบพระเอกนางเอกทำร้ายจิตใจกันเองใช่ป่ะ

>>10 มีตอนวัยรุ่น 19-20 ที่เลิกกัน คือพระเอกมีปม แล้วมีเหตุให้โมโห บอกเลิกด้วยอารมณ์ นางเอกก็ไปเลย(นางมีอารมณ์น้อยใจอยู่ก่อน)
จากนั้นมาเจอกันอีกรอบ มีอารมณ์น้อยใจกันประชดกันเบาๆ แต่ไม่รุนแรง ยังรักกันแต่ยังมีปมคาใจ และยังอยากอยู่ด้วยกัน
เลยพยายามเลี่ยงที่จะไม่กระทบกัน อึนๆ หน่วงเบาๆ

ซื้อ My Sunshine มาละเล่มแม่งบ๊างบาง 286 หน้า 268 บามหน้าละเกือบบาทใกล้ๆกะหนังสือป้าหลินเข้าไปทุกที

>>11 ระวังเรื่องสำปอยยย555 อย่าลืมจุด
>>12 เขาขายของแถม

>>12 นิยายอรุณแพงมาก ก่อนหน้านี้นิยายไทยแพงก็มีคนบอกว่าลดจำนวนพิมพ์ลงเลยต้องขายแพงขึ้น พอนิยายจีนก็บอกแพงเพราะ ลข แพง ของพรีเมียมแพง พอพิมพ์ซ้ำไม่มีของพรีเมียมก็ยังแพง

สำหรับกูไม่อยากให้เน้นของแถม ที่คั่นอันเดียวก็พอ แล้วลดราคาหนังสือลงมา

ราคากูรับได้ ถ้าแปลดีสมเงิน ของแถมไม่อยากได้หรอก รก แต่ถ้าแพงระดับป้าหลินแล้วนิยายยังไม่พีคนี่ก็เซ็งชห

>>16 เห็นด้วยว่ะ แพง ต้องคุณภาพการแปลดีกว่านี้ อรุณยังแปลไม่โดนใจกูเลยมึง
นิยายที่ได้มาก็ล้วนสนุก ฮิตติดอันดับทางจีนทั้งนั้น

อ่า กูเอาดีไหมเนี่ยของแถม

>>14 เดาว่า ลิขสิทธิ์น่าจะแพง ราคาเล่มจีน 200 นิดๆ แต่กูว่า นิยายจีนนอกจากแจ่มก็แพงนะ ทุกสนพ หลังๆแจ่มก็แพงขึ้น

>>14 กูว่ามันแพงเพราะปก eno ด้วยว่ะ ของ eno มันแพงจริงๆ นะโว้ย /กูเข้าใจแค่ว่าถ้าใช้ปก eno แล้วราคาสูงกูรับได้ แต่ถ้าไม่ใช่ของ eno หรือ ibuki แล้วราคาสูง กูรับไม่ได้ กูทาสนักวาดว่ะ

>>19 เล่มจีนราคา 25 หยวน เทียบเงินไทยเท่ากับ 128 บาท ไม่ใช่สองร้อยกว่า สองร้อยกว่านั่นราคาพรีที่แม่ค้าบวกกำไรและค่าขนส่งแล้ว

แพงขึ้นหมดทุกสนพแหละ ของจีนมันถูกเพราะประชากรเยอะ ประชากรที่อ่านหนังสือก็ยิ่งเยอะเข้าไปอีก ยิ่งพิมพ์เยอะยิ่งถูก ประเทศไทยที่คนอ่านหนังสือน้อยจะเอาอะไรไปสู้เค้าล่ะ

>>22 ของไทยยิ่งแพงคนยิ่งอ่านน้อยลง การขึ้นราคาไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา กูว่ารัฐบาลควร... กูไม่พูดดีกว่า เด๋วออกทะเล 555+

กูดู My Sunshine แบบซีรี่ส์ก็สนุกดีนะ ชอบพระเอก ดูมั่นคงแล้วก็แน่วแน่กับนางเอกมากๆ รักเดียวใจเดียว

>>23 โครงสร้างราคาหนังสือไทย คือสายส่ง+ร้านหนังสือเอาไปกินแล้ว 40-45 %
สนพ. ต้องเสียค่าลิขสิทธิ์ ค่าจ้างแปล ค่าปก ค่าการตลาด ค่าพิมพ์ ซึ่งรวมแล้วได้แค่ 55% จากเล่ม
+ ขายได้น้อยอีก +นิสัยไทยๆมีเถื่อนสนองให้ไม่อยากซื้ออีก
เพื่อนโม่งว่าจะแก้ปัญหายังไงได้ในยุคนี้ นอกจากปรับราคาขึ้น แม้ขายได้น้อยแต่ก็พออยู่รอดกันไปได้

ky กูว่าคิบอมในด็อกควรเปลี่ยนเป็นนามปากกาจริงๆของเขานะ นักแปลคนอื่นยังใช้นามปากกาจริงเลย ไหนๆ จะทำแบบจริงจังแล้วก็ใช้ให้ถูกดีกว่า คิบอมนี่ค่อยเอามาใช้เวลาคุยเล่นกันเถอะ

>>25 ที่กูงงกว่าเรื่องราคาขึ้น คือราคางานวายคนไทยเขียน ออกกะสนพ.บนดินแต่ดันแพงกว่างานแปลซะอีก

ถ้าเข้าใจความเปลี่ยนแปลงของไทยเรา ก็น่าจะทำใจเอาไว้เนิ่นๆ
ยอดขายน้อยลงกว่าอดีต ยอดพิมพ์ทำสัญญาแรกลดลงทุกค่าย นี่ถือเป็นสาเหตุหลักที่ต้องตั้งราคาขึ้นไป
ต่อมา
กระดาษจะแพงขึ้นเฉลี่ยปีละ 5%
ค่าใช้ขายของสนพ.เอง ประเภทค่าแรงก็มีแต่สูงขึ้นตลอดไม่มีลด ต้องเข้าใจเรื่องค่าใช้จ่ายรวมที่ต้องเอามาคิดลงไปในงานด้วย
ค่าไปวางในร้านหนังสือก็ขยับแล้ว อย่างที่เป็นข่าวของซีเอ็ด
ว่ากันง่ายๆ คือต้นทุนมีแต่แพงขึ้น สวนทางกับยอดขาย มันมีทางออกเดียวคือดันราคาขึ้นไปนั่นแหละ

อาฮะ สนพเลยเพิ่มมูลค่าหนังสือ (ไม่เสีย vat) แต่ที่กูข้องใจคือช่วยทำอะไรให้คุ้มกับราคาโหน่ย นิยายจีนก็เรื่องแปลเนี่ย
อย่างนิยายไทยถ้าจะแพงขนาดนี้แต่ข้อมูลมั่วๆ คราวหลังอย่ามาอ้างว่ามันก็แค่นิยาย
บ่นๆ 5555 จีนเขาก็ดาษบางๆ ไม่ได้หนาแบบบ้านเรา ตัวอักษรก็เล็กแต่ไม่มาก
กูมองว่ารบไม่มีปัญญาควบคุม แก้ไข ทั้งๆที่อัตราการอ่านออกเขียนได้ในประเทศนี้น้อยจนน่าตกใจ

อ่านออกเขียนได้ไม่ใช่ปัญหาหรอก คนอ่านได้เขาไม่อ่านหนังสือหรอก ยกเว้นจะสอบ
อย่างเพื่อกูแม่งบอก เลยกูไม่อ่านนิยาย อ่านแต่หนังสือวิชาการเท่านั้น //นิยายคนอ่านเพื่อความผ่อนคลาย
เดี๋ยวนี้คนใช้อย่างอื่นเพื่อความผ่อนคลายเยอะ ถึงรัฐแม่งจะช่วยให้กระดาษถูกลง แต่ถ้าคนไม่ซื้อ ก็ขายไม่ได้อยู่ดี
ถึงจะซื้อเข้าห้องสมุด ห้องสมุดทั่วประเทศมันจะรองรับได้กี่ copy ยังไงมันก็พยุงไม่ได้ //หนังสือเป็นสิ่งที่บังคับการอ่านไม่ได้เว้ย
ยกเว้น หนังสือ เรียน

คนจะซื้อคือคนที่จะอ่านอยู่แล้วไม่ได้หยุดซื้อ //แถมไอ้วิธีการเขียนบันทึกการอ่านสมัยเรียนนี่ทำกุไม่อ่านหนังสือเลยนะขี้เกียจสัสๆ
มองลงไปที่เด็ก ถึงที่บ้านจะปลูกฝังยังไง บ้านญาติกูหนังสือเยอะมาก เขาเปย์หนังสือให้ลูก พาอ่าน
ตอนเด็กกูแอบไปดอยอ่านประจำ จนพี่เขาอายุมากกว่ากู เขาก็ไม่อ่านหนังสือจัดเท่าที่ควร ความจริง สาเหตุที่คนไม่อ่านคืออะไร หนังสือแพง
ไม่อยากอ่านเอง ไม่มีเวลา ไม่ชอบ บลาๆ ปัจจัยมันมีเยอะ

>>30 หนังสือเรียนรบเขาควบคุมราคาอยู่ / อัตราการไม่รู้หนังสือ ไม่รู้แบบไม่รู้จริงๆ ไม่รวมคนที่ไม่มีงานอดิเรกคืออ่านหนังสือ

คนอ่านส่วนใหญ่อยู่แต่ในเมือง /เกษตรกร ที่ทำงานเช้าจรดค่ำ มีกี่คนที่อ่าน ความจริงช่วงชั้น แรงงาน อ่านออกนะ แต่เขาก็ไม่อ่าน
คนที่มีงานอดิเรกอ่านหรือชอบอ่าน คือมีเงินในระดับนึง แล้ว ถึงหนังสือจะถูกลง สิ่งที่คนอ่านมากที่สุดก็คือนสพ อยู่ดี แล้วเอาเงินไปทำอย่างอื่น

อยากจะบอกว่า คนรุ่นใหม่เก่งภาษาจริงๆ ระหว่างเลือกมารับจ็อบแปลให้สนพ. กลับไปทำงานประจำของตัวเอง
อย่างหลังมั่นคงแน่นอนกว่า
ส่วนใหญ่มุ่งหน้าทำงานประจำของตัวเองดีกว่า ประเภทใจรักเลือกมาทางสายนี้ รุ่นใหม่ๆคงยากหน่อย
ส่วนท่านที่มีฝีมือแปลดีในสนพ นั้นๆอยู่แล้ว ปกติก็รับงานเต็มเวลายาวเหยียดอยู่แล้ว
มันเลยเกิดช่องว่างขึ้นมา ทั้งด้านแปลหรือคนที่เกาสำนวนให้ตรงใจคนอ่านได้ดี แบบรุ่นก่อนๆ

ส่วนที่เทียบกับจีนคงยากหน่อย ที่นั้นคนอ่านคนซื้อเยอะเป็นฐานใหญ่อยู่แล้ว
แค่ประเด็นกฏหมายลิขสิทธิ์ยังเข้มงวดกว่าไทยเยอะมากๆ
ถึงแม้จะลอกเลียนคนอื่นไปทั่วในสินค้าอื่นๆ แต่กับผลงานศิลปินของเขาเอง เขากลับฟ้องร้องจริงจังได้มากกว่าบ้านเรา
ซึ่งของค่ายสยามก็เถื่อนกันได้ทุกเล่มแล้วตอนนี้ โดยค่ายใหญ่ขนาดนี้ยังทำอะไรไม่ได้เลย ค่ายอื่นๆก็หมดหวังกันแล้ว

แต่ว่า อ่านหนังสือมากไม่ได้หมายความว่าจะใช้ภาษาได้ถูกต้องนี่นะ (กูด่าตัวเอง)

ถ้าทำการอ่านให้เป็นแฟชั่นได้ก็ดี เหมือนงานสัปดาห์หนังสือปีที่แล้ว ที่งัดกลยุทธ์
อุปป้าเก่าหลีอ่านเล่มนี้ แฟลคลับก็แห่ตามซื้อขายดิบขายดี (ติ่งอ่านไหมอีกเรื่อง) หนังสือยากๆทั้งนั้น
มึงลองคิด ถ้าลองไอค่อน ตัวTopๆในไทยโพสต์ภาพกับกองหนังสือ แนะนำหนังสือในทวิตเตอร์ อินตราแกรม คนจะซื้อตามขนาดไหน
ขนาดครีมหลอกควายขาวแน่นอนยังมีคนซื้อตามเลย แพงกว่าหนังสืออีก ป้าลูกเกวดอัพอินตราแกรม โพสต์หนังสือแล้วบอกว่า เล่มนี้โคตรแซ่บมึงคิดว่าขายดีไหม //คนไทยบ้าดารา กะโซเชี่ยลจะตาย ลองดูโพสต์ของ เพจโอปอลสิ เวลานางโพสต์เรื่องลูก กับหนังสือจะมีคนตามหาซื้อตามไปให้ลูกอ่าน

>>36 +1 จะมีดาราคนไหนบ้างที่พรีเซ้นว่าตัวเองรักการอ่าน

>>37 ทรายอินทิรา แต่นางไม่ดังขนาดนั้นไง มึงลอง ให้ยาย่า ถือ หมอหยิง
ณเดช ถือ เหมาซานดิ มึงคิดว่ามันจะเหมาหมดร้านไหมแม่ยกอ่ะ แค่เสื้อลายไฟโง่ๆ ที่ดาราใส่ ถ่ายแบบ
ตลาดนัดแม่งมีขายทุกที่ คนแห่ซื้อชิบหาย คนไทยแม่งบ้าดาราจะตายห่า //บางคนซื้ออเดย์อ่านเพราะมันคีฟคูล

>>38 มึงต้องให้สยั่มกะแจ่มติดต่อค่าน้ำชาเขาแล้วล่ะแบบนั้น
เฮ่อ เรื่องราคาหนังสือ กูมองว่าเป็นความรับผิดชอบของรบ เพราะการรู้หนังสือของคนในชาติก็ส่งผลกระทบต่อประเทศ
ถ้ารบ มีปัญญาขึ้นภาษี ภาษีที่แพงขึ้นคุณภาพชีวิตที่เท่าเดิม ซึ่งแน่นอนว่ารบไม่มีปัญญา
.
เพราะงั้น สนพจะอ้างว่าต้นทุนแพงก็ดี ตีพิมพ์น้อยก็ดี ช่วยกรุณาผลิตหนังสือและการแปลให้คุ้มกับเงินที่กูเสียไปด้วย
กูนึกถึงหสม หนังสือนิยายไม่ใช่หนังสือเรียน หอกหัก ส่วนยามเช้า เป็นที่บอกอหรือคนแปลวะ
(แต่กูไม่ได้หมายความว่าหนังสือแพงขึ้นแล้วพวกอ่านเถื่อนจะมีข้อมาอ้างความชอบธรรมในการโหลดนะ)
.
กูกำลังจะสื่ออะไร ?
กลับมานิยายจีน เราควรจะแก้ปัญหาด้วยการเรียนจีนแล้วซื้อหนังสือจีนมาอ่านเองใช่มั้ย

>>39 กูไม่แน่ใจ ว่า อย่าอุปป้าอ่านนี่เขาจ่ายค่าน้ำชาไหมเพราะบางเล่มก็เป็นนิยาย Eng คือเขาถือติดมือเฉยๆ
พวกแฟนคลับไปแอบถ่ายมา ตามสตู แล้วอยู่ในมือเขา//ของไทยคือถ่ายมา แล้วก้มหน้าเล่นมือถือ//แต่เข้าใจอุปป้านะ
เพราะพวกไอดอลเขาห้ามใช้อุปกรณ์สื่อสารส่วนตัว ในหลายๆโอกาส (บางค่ายยึดมือถือเล่นได้แต่ไอแพท)

หนังสือจีนถูกดี เหมาะสมกับค่าครองชีพ เขามีเหลือพอมาซื้อหนังสือด้วย ตอนไปจีน ห้องสมุดเขาแน่นจนคนล้นทุกที่
(แน่นอนว่าไปอ่านหนังสือสอบ)

กูเป็นโม่งที่มาบ่นว่า My Sunshine แพง คือจริงๆกูแค่ติดใจว่าคนชอบว่าป้าหลินแพงแต่เอาเข้าจริงๆ อรุณ หสม.กรีนแม่งก้อแพงป่ะวะ ทำไมไม่เห็นมีใครบ่น ส่วนเรื่องหนังสือไทยแพงนั่นกูว่ามันแพงมานานแล้ว หลังๆยิ่งแพงหนักกว่าเดิม

>>39 กูไม่ขอถกประเด็นนี้ เรื่องการอ่านเนี่ยกูว่ามันเป็นที่รากฐานของไทยเลยแหละ
กูขอแค่ประเด็นยามเช้าพอ คนแปลคนเดียวกะแจ่ม แต่งานออกมาต่างกันเยอะ กูว่าน่าจะเป็นทั้งตัวคนแปลและบ.ก.เลยว่ะ
คือฝีมือคนแปลก็ไม่ดีพอ แล้วเจอบ.ก.ไม่แม่นหรืออาจะไม่ได้ตรวจละเอียด มันก็เลยเป็นอย่างที่เห็น กูเสียดายงานกู้ม่านนิดๆ

กูกลัวนางแปลติงโม่กูออกมาเหี้ยมากกว่า
กราบล่ะสงสารหอยทากของกูด้วย

>>43 ถ้าหอยทากอยู่ในมือแจ่มจะดีมากเลย ฮืออออออออออ

>>43 เออ กูลืมเลยว่านางกำลังจะแปลหอยทาก คงได้แต่หวังว่างานจะพัฒนาแล้ว

>>40 อุปป้านั่นคือคงไม่ได้ค่าน้ำชาหรอก แต่ดาราเกาหลายคนที่กูเคยชอบ อ่ะอย่างชานซองก็ได้ บางทีเขาก็ทวิตหนังสือที่อ่าน
.
หนังสือญี่ปุ่นวันก่อนมีคนทวิต ขนาดหนังสืออ่านยากๆอย่างบุงโกะ(ซึ่งกูก็ยังไม่เข้าใจว่าเป็นหนังสือประเภทไหนกันแน่)คนยังไปหามาอ่านได้
นิยายฝั่งเมกา ราคาปกอ่อนเล่มเล็กกับปกแข็งห่างกันไม่มาก (อิงจากที่กูซื้อนะ) คินเดิลก็ถูกอีก
บ้านเรา มีครั้งเดียวที่นายกพูดเรื่องนส เพราะมีนักเขียนคนนึงขอร้อง
.
>>42 ใช่มั้ยล่ะ
>>41 หสม นี่ปล่อยให้คนรวยมีเงินเขาซื้ออ่านค่ะ แปลผิดแปลถูกไม่เป็นไรอยู่แล้วหนิ

หสม ไม่ได้แดก กูแล้ว ที่ผ่านมาถือว่าให้หมามันกินขนม

>>46 อีบุ๊คในไทยมีอะไรให้อ่านนอกจากแนวเย็ดกัน -_-) ราคาเล่มกับอีบุ๊คในไทยก็พอๆกันนะ. (แพงพอกัน ปัญหากุว่าอาจจะไม่ได้อยู่ที่กระดาษแพงแล้วละโดยเฉพะอีบุ๊คทำมือ ที่ราคาหน้าละบาทห้าสิบ)

>>37 แพนเค้กอ่านของ ณ บ้านฯอยู่นะ เคยเห็นเพจโพสรูปแพนเค้กเลือกหนังสือในร้าน แต่ไม่รุ้ว่ามีค่าน้ำชาให้บ้างไหม

มีใครดำน้ำเล่ห์รักทรราชแล้วบ้างคะ มี 3 เล่มจบ อ่านตัวอย่างของแจ่มแล้วยังไม่ค่อยโดนใจเหมือนหมอหญิงเท่าไหร่

กุก็ยังสงสัยจนถึงทุกวันนี้เลย นิยายคนไทยแต่งราคาแพงกว่านิยายแปล มันไปแพงตรงไหนวะ

>>50 อวี๋ฉิงออกไรกุก็ซื้ออยู่แล้วว่ะ เลยไม่อ่านตัวอย่าง ถ้าไม่ใช่แฟนอวี๋ฉิงกุแนะนำว่ารอรีวิวก่อน อย่าฟังติ่งแบบกุ 555+ กุเห็นคนบ่นทำนองนางกันเยอะแยะมากมาย แต่กุชอบสุดๆ

>>49 นางอ่านเพราะเล่มละคร จากนิยายป้าทมไม่ใช่เรอะ นางไปเลือกหนังสืออ่าน ออกแนวแนวโปรโมทละคร ทวิภพไง (แต่เหมือนยอดขายกระกระเตื้องนะ)

>>50 อวี๋ฉิงปรกติไม่มีคนดำงานนางนะ ขนาดแปลไทยยังอ่านยากเลย แนวคิดนางซับซ้อน พวกFC อวี๋ฉิงซื้อทันทีอยู่แล้ว ไว้รอรีวิวออกก่อนก็ได้ งานนางไม่ได้หวานนะ

>>51 จับมือ กูชอบมากกกกก ทั้งตัว สีจื้อ ที่แม่งงงง โอ้ยยยยย กับพ่อพระเอกโคตรซึน

>>51 กูว่ามึงคือคนเดียวกับที่บอกว่าอวี้ตดก็ซื้อ ใช่มั้ย ?

>>54 กูเอง.... นี่รอกดอยู่ โม่เหยี่ยนกุรอรีวิว

>> 51 52 เห็นแจ่มเค้าโปรยไว้ว่า แตกต่าง ฉีกแนวที่ผ่านมาของอวี๋ฉิง เลยอยากรู้รีวิวก่อนอ่ะค่ะ ตั้งสามเล่มแน่ะ ตอนนี้ซื้อหมอหญิงไปแล้ว ยิ่งจนๆ ไม่ค่อยมีเงิน ^^

โม่เหยียน โอ๊ย ยังไงก็ต้องซื้อสินะ อยากเท เหมือนกัน แต่นางยังดีกว่าอีกคน
เคยอ่านงานใต้หวันเล่มเล็กๆอ่ะ นักเขียนพวกนี้พอมาเขียนแนวปจบแล้วก็พาลไม่ซื้อเรื่องอื่นของเขาอีกเลย ไม่ไหวจริงๆอ่ะ

>>50 ไม่ดำไม่อ่านตัวอย่าง รอถอย มือถือถุงกาวพร้อมมมมม

>>56 อย่าเชื่อรีวิวจากแฟนคลับ 55555555

>>37 ดาราจีน เมื่อหลายปีก่อนแองเจล่าเบบี้เคยโพสว่าชอบอ่านป่าท้อ มึงว่าเกี่ยวกับการที่ทำให้เรื่องนี้ดังขึ้นไหมวะ คือตอนนั้นยังไม่มีข่าวว่าจะสร้างซีรีส์หรือหนังด้วยนะ

>>60 ถ้าคนที่ปกติไม่ได้โพสว่าอ่านหนังสือเรื่องไหนๆบ้าง แล้วอยู่ๆ ก็โพสขึ้นมา มึงคิดว่าไงล่ะ 5555
แต่ที่แน่ๆ จ้าวโยว่ถิง เฮียบอกเลยว่าอ่านป่าท้อ แค่ซีรีส์นิยายก็ขายดีแล้ว ตอนนี้มีออกปกใหม่อีก ถล่มทลาย

>>54 ไม่ใช่กุนะ แต่ความคิดตรงกัน 555+

>>59 จริงงง อย่าเชื่อเพราะพวกกุเล้ย

พูดถึงนข.กุชอบอ่านพวกท้ายๆเล่มที่นข.บ่นๆมาก หลายคนนี่แบบกุอ่านแล้วขำมาก หลายคนก็แสดงตัวตนมาลงบนนิยายดีนะ

>>57 แต่กูชอบงานโม่เหยียนแนวปัจจุบันมากกว่านะ อย่างยมทูตอลวนนี่เลิฟลิสต์ของกูเลย หยิบมาอ่านบ่อยจนเยินไปหมดแล้ว

กูชอบงานเตียนชิน แนว ปจป มากกว่าเหมือนกัน ปล นิยายรักอลเวงอัพซ้ำนะโม่ง

>>48 อีบุ๊ค ก็โดนแอปเปิ้ลกินไป 30% เว็บท่าบริการอีก 10 กว่า%
ไปๆมาๆ ไม่ต่างจากโดนเรียกเก็บจากค่าสายส่ง+ร้านค้าที่วางแบบรูปเล่มหรอก
จะบ่นต้องบ่นว่าคนทั้งโลก สู้แอปเปิ้ลไม่ได้
อีกอย่างอีบุ๊ค ยอดขายทั่วไปปกติต่ำมากกว่าขายรูปเล่มมากอยู่แล้ว
กูรู้แค่คนเขียนก็ต้องกินต้องใช้ ขายกันได้หลักสิบหลักเล่มร้อยเล่มเท่านั้น (นอกจากเรื่องนั้นปังจริงๆ)
ถ้าไม่ตั้งราคาให้ตัวเองอยู่ได้ คงหมดกำลังใจเขียน ประเภทโลกสวยว่าขอให้มีคนอ่านคนซื้อแค่คนเดียวก็ยังดี สมัยนี้ไม่พอหรอก

อ้อ...ส่วนที่มีแต่แนวเยิ้บกัน ก็เป็นไปตามตลาดนั่นแหละ คนอ่านชอบแบบนี้มากที่สุด
จะให้ทำยังไงได้วะ ครอบครัวหรือโรงเรียนสอนกันยังไงล่ะ
ถ้าบ่นว่ามีแต่เรื่องเอากัน เพื่อนโม่งก็ดูคนรอบตัว และสภาพสังคมก่อนเถอะ บอกตรงๆเด็กสมัยนี้เล่นจ้ำจี้กัน เปลี่ยนคู่กันง่ายๆราวกับถอดกางเกงอีก

ถามว่านิยายยามเช้าแพงมั๊ย มันก็แพงถ้าเทียบจำนวนหน้านะ แต่กูเข้าใจว่าส่วนนึงคือลข.มาแพงด้วย ทั้งลข.เรื่ิอง ลข.ภาพ ลข.ปก มันเลยทำให้ต้นทุนมาแพง + อสจตะผลิตไม่มากด้วยมั้ง มันเลนทำให้ +-*/ ออกมาแล้วต้นทุนแพง ราคาขายเบยต้องแพงขึ้นตาม

ส่วนตัวกูนะ ไม่ค่อยมายด์เรื่องราคาหนังสือเท่าไหร่ (ถ้าคุณภาพดี) กูมองว่า ยัวไงกูก็ต้องซื้อ ต่อให้แพงแต่ถ้าอยากได้อยากอ้านก็ซื้ออยู่ดี แต่ถ้าตะมีหน่วยงานไหนมาควบคุมราคาก็ดีมาก กูจะได้มีตังไปเปย์ได้เยอะขึ้น แต่กูก็มองอีกแง่ว่า ถ้ามีหน่วยงานมาควบคุม ปรากฎว่าราคาถูกกดลงมาก สนพ.แบกรับไม่ไหว ปิดตัวเจ๊งไป อะไรจะเกิดขึ้นอีก

หนังาือนิยายกูมองว่ามันเป็นเฉพาะกลุ่มจริงๆว่ะ มันยากที่ตะทำให้เป็นแฟชั่น หรือถ้าสนพ.ลงทุนไปจ้างดารามาถือ ราคาค้นทุนหนังสือเรื่องนั้นๆก็แพงขึ้นอีกนะเฮ้ย ลืมคิดตรงนี้ไปเปล่า??? แต่มันก็อาจจะทำให้ติ่งดาราซื้อตามก็เป็นได้ แต่มันไม่มีผลกับกลุ่มนัดิ่ารเดิมอยู่แล้วไง

อย่างกู ถ้าเรื่องไหนมีบะคร เฮ้ยสนุก กูก็ไปตามหาซื้ออ่าน แต่ถ้าติ่งดาราก็อาจจะจบแค่ที่ละครเลยเปล่า ไม่มาหาซื้อหนังสือทีหลังตาม

ส่วนว่าเจ้าไหนแพงบ้าง ถ้าอย่างป้าหลินกูถือว่าแพงแม้งานเนี้ยบ แต่กูก็ยังคิดเสมอว่าเชิงอรรถและฟุตโน้ตที่ยาวเกินความจำเป็นมันเป็นสิ่งที่บ่งบอกว่างานไม่เนี้ยบได้เหมือนกัน และเป็นคัวเพิ่มต้นทุนให้สูงขึ้นด้วย แม้ป้าอกจะบอกว่าแถมให้ก็เหอะ ใครจะไปรู้ความจริง ไหนจะตัวหนังสือใหญ่ๆ ช่องว่างเยอะๆ เล่มที่แตกหน่อมาเพียบ และการแปลที่ทับศัพท์มันซะทุกอย่าง กูอ่านไปต้องแปลไทยเป็นไทยซ้อนสิบชั้น แบบนี้กูก็ว่าไม่เวิร์ก

งานจงหยวน ไม่ต้องพูดถึง แค่เรื่องที่เลือกมายังไม่ค่อยถูกใจกู งานแปลก็ห่วย ปกไม่ลงทุนอีก ลาขาด

เมืองยิ้ม หนังสือถือว่าไม่แพง แต่งานตำหนิเยอะมาก พิมพ์ผิดเยอะเชี่ย

กล้วย ก็แพงนะ พอๆกับยามเช้าเลย แถมงานแปลภาษา สำนวนกูว่าไม่ผ่านอย่างแรง

ส้ม ในราคาไม่แพงมาก งานแปลดี หลังๆพรูฟพลาดเยอะก็จริง แต่ถ้าเทียบกับหลายๆหัวกูว่าส้มดีสุดแล้วตอนนี้

เพราะงั้นกูว่าเรื่องราคากับคุณภาพมะนควรมาคู่กันด้วย อักอย่าง ถ้าควบคุมราคาก็ต้องทำให้ผู้ประกอบการไปรอดได้ และผู้บริโภคพึงพอใจ ต้องหาตรงกลางซึ่งตอนนีเกูว่ายาก อีกอย่างเรื่องแพงไม่แพง การรับรู้แต่ละคนก็ต่าวกันด้วย

พูดถึง my sunshine กูเริ่มอ่านไปหน่อย กูว่าสำนวนแปลยังคงงุนงงว่ะ แม้ว่านักแปลคนละคนกับ33นะ อ่านยากมากกกก ต้องตั้งสติโคตรๆในการอ่าน กูว่าไม่โออ่ะกับสำนวน เดี๋ยวไปอ่านต่อก่อนละ

ราคานี่พูดยากวาะมึง ส่วนหนึ่งเพราะเศรษฐกิจขาลง คนเปย์ของไม่จำเป็นน้อยลง หนังสือก็เป็นหนึ่งในนั้น พอดีมานน้อย สนพก็ผลิตน้อย + สายส่งขึ้นราคาเพราะความอยู่รอด ผลคือต้นทุนต่อเล่มเลยแพงขึ้น หนังสือก็เลยเพิ่มราคา กลายมาเป็นภาระตกมาอยู่ที่นักอ่าน

หลักๆ เลยกูว่าไม่เกี่ยวกับคนไม่อ่านหนังสือ หรือคนอ่านไม่ออก แต่กูว่าเป็นเพราะคนไม่มีตังค์เปย์ว่ะ กูบอกเลยว่านักอ่านสายเปย์มันน้อยจริงๆ มึง เมื่อเทียบกับประชากรไทย คนอ่านหนังสือคือคนรักการอ่าน แต่คนรักการอ่านที่มีเงินเปย์ด้วย มันคิดเป็นสัดส่วนเท่าไหร่ของคนในประเทศล่ะ?

งานหนังสือที่ว่าคนเยอะ เปย์กันเป็นพันเป็นหมื่น รูดบัตรกันล้มละลาย ถ้าพวกมึงเป็นหนึ่งในนั้นก็ยินดีด้วย เพราะบ้านพวกมึงเป็นกลุ่มชนชั้นกลางค่อนไปทางมีอันจะกินแล้ว แต่คนที่มีรายได้ประมาณนี้มันเป็นกลุ่มน้อยเมื่อเทียบกับคนที่เหลือเว้ย นักอ่านที่เหลือมันไม่สามารถเปย์ได้แบบนี้ไง ก็ไม่แปลกที่วงการสิ่งพิมพ์จะซบเซาอ่ะ

สมัยนี้ หนังสือไม่ใช่สื่อบันเทิงหลัก เป็นพวกเทคโนโลยีมากกว่า คนสามารถเติมเงินกับมือถือ เติมเงินกับเกมได้ง่ายๆ
แถมทัศนะคติคือของฟรีมีอยู่ในเนทเสมอ ไม่แปลกที่หนังสือจะขายได้ลดลง
ขนาดกูเป็นหนอนหนังสือมาตั้งแต่ยุคแรกๆ เมื่อก่อนเดือนหนึ่งจ่ายได้ 2000-3000 บ. แต่ตอนนี้เดือนหนึ่งอย่างมากก็เล่มหรือสองเล่ม
เพราะเอาเวลาไปเล่นเฟซบุ๊ค ดูยูทูป เล่นเนทดูอะไรไปเรื่อยๆ มากกว่าจะมีสมาธิมาจดจ่อกับหนังสืออย่างเดียวเมื่อเดิม

อย่าลืมว่ายามเช้ามีสายส่งของตัวเอง มีหน้าร้านของตัวเองนะมึง

Ky คนจะซื้อหนังสืออ่านทำไม ในเมื่อมีผู้แปลใจดีไปดอย เอ้ย ไปเอางานตปทมาแปลให้อ่านฟรี ๆ ทำด้วยใจล้วนๆ
ตอนนี้กำลังระอุเลย

>>71 ไซฟ่อนนนน ????

>>72 ไม่ใช่ (แต่อันนี้ดอยเอาไปลงในฟิคล็อก)

>>73 บอกคำใบ้ให้น้องไปเผือกน่อยค่ะ

>>74 ไม่อธิบายผิด ต้องบอกว่า มีคนดอยมาแปล แล้วก็มีคนดอยเอาไปลงในฟิคล็อกอีกที (Ilikeนยtran)

>>70 ไปดูงบก่อน บ.รวมของเขาก่อน ซึ่งยอดขายสิ่งตีพิมพ์ลดลงเรื่อยๆ จ่ายเช่าสถานที่ตั้งร้านมีแต่แพงขึ้น
สนพ.ตัวเอง แต่ก็ต้องสต็อกของเต็มที่ด้วยนะ อย่าลืมว่าเหลือก็คืนใครไม่ได้อีก
ต่างจากรับสนพ.อื่นมาขาย ที่เหลือเท่าไรก็ส่งคืนไปเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องสต็อกของที่วาง เมื่อผ่านเวลาที่กำหนด
สรุปว่า รับภาระของสนพ. ทั้งหมดเอง ทั้งเรื่องค่าเช่าสถานที่และโกดังที่ต้องเก็บของที่เหลือ

>>76 สนพ อื่น ถ้าได้ของคืนมาแล้วเอาไปไว้ไหนอ่า ก็จมทุนเหมือนกัน หรืออาจจะจมยิ่งกว่า

>>70 แต่เค้าก็มี cost ในส่วนนี้อยู่นะ ทั้งเรื่องการกระจายวางตามหน้าร้านตัวเองตามสาขาต่างๆ ยังไม่รวมส่ากระจายวางที่ร้านอื่นๆทั่วไปด้วย อีกอย่างกูคิดว่า การวางหน้าร้านขายเผลอๆก็อาจจะคิดค่าใช้จ่ายเหมือนสนพ.อื่นๆมาวางขายด้วยเปล่า? ผลิตเองก็จริง แต่บริํทมันแยกกันนิป๊ะ? จะคิดว่าผลิตเองขายเองแล้วค่าใช้จ่ายถูลงก็ไม่น่าจะใช่นะ

>>77 ก็เป็นเรื่องธรุกิจการตลาดไง ของที่อื่นรับแต่กำไร ไม่รับความเสี่ยงใดๆ
ของตัวเองก็ต้องลงทุนและความเสี่ยงเอง ก็คือบวกลงไปในราคาหนังสือนั่นแหละ
ยิ่งเครือข่ายองค์กรใหญ่ จะมีต้นทุนที่สูงกว่า โดยปกติอยู่แล้ว
สนพ.เล็กๆ ทำงานไม่กี่คนใช่มั้ย
แต่องค์กรใหญ่ที่เข้าในตลาดหุ้น มีอะไรมากกว่านั้น ทั้งคน ทั้งสถานที่ ทั้งงบกำไร ทั้งค่าบริหารอีก

ค่าภาษีที่ต้องเป๊ะ ค่าโบนัส ค่าเงินสมทบกองทุนพนักงาน
ต้นทุนมันมากกว่าอยู่แล้ว

>>80 เขาถึงได้เก็บค่าวางไง ไม่ได้ให้วางฟรีๆ

>>49 + กุรู้จักชุดสี่หัวใจแห่งขุนเขาตั้งแต่ยังช่องสามยังไม่ซื้อLCมาทำเป็นละครเพราะแพนเค้กนี่แหละ

ในตลาดจีนแปลตอนนี้มองรวมๆทั้งปก ราคา การแปล ความสนุกฯลฯ คห.กูคิดว่าของส้มคุ้มสุดละสำหรับผู้บริโภค

กูว่าเมืองยิ้มมีโอกาสล่มว่ะ REติดลบแล้วด้วย แต่เห็นมีเงินสดไว้ใช้เพิ่มขึ้นอาจจะดีขึ้นก็ได้ ดูจากงบปีนี้ อีกประเด็นที่กูไม่เข้าใจคือทำไมเหมือนยังพิมพ์หนังสือในปริมาณเท่าเดิม แล้วขายก็ไม่ค่อยออก กว่าจะขายหมดก็อีกหลายปี อาจต้องขายขาดทุน ที่เอามาลดราคานั่นล่ะ ระบายไม่หมดซักดี มีมาเรื่อยๆ ดูเอาเงินไปจมตรงนั้นเยอะชิบหาย หรือพยายามพิมพ์เยอะ เพื่อนทอนต้นทุนสินค้าให้ต่ำ จะได้ทำให้ค่าใช้จ่ายในแต่ละปีต่ำลงวะแหม่ ขืนพิมพ์น้องกว่านี้ เกรงว่าจะขาดทุนยิ่งกว่าเดิมรึ?

>>83 ถูกกกกกก ส้มดีสุดแล้ว

>>84 เมืองยิ้มนี่น่าจะไปไม่รอดคือหัวกีฬาไม่ใช่เหรอ หัวนิยายกับการ์ตูนยังปกติอยู่นิ? ถ้าจำไม่ผิดเมืองยิ้มเค้าแบ่งเป็นหลายหัวนะ แล้วเหมือนเคยมีคนถามในห้องกลภน.แแล้ว มีชี้แจงออกมาแล้วด้วยน่ะ

ฉากหยำไข่ ในฮองเฮาผู้ไร้คุณธรรมคืออะไรวะโม่ง สปอยให้กูฟังที นางเอกหยำไข่พระเอกไรงี้?

สิ่งที่เค้าบอก กับเรื่องงบดุลมันขัดแย้งกันเองอยู่ ตัวเลขมันหลอกกันไม่ได้หรอก
แค่หนังสือการ์ตูนที่บอกว่ายอดไม่ตกนี่ กูเบ้หน้าขึ้นบนไปแล้ว เพราะรู้ๆว่าตลาดจริงๆมันแย่สุดๆ
ร้านเล็กร้านน้อยเจ้งไปหมดแล้ว ไม่เหลือรอดสักราย
ยอดขายการ์ตูนมันจะคงได้อยู่อีกหรือไง ลองคิดลึกๆดูสิ

>>87
สปอยฮองเฮา
.
.
.
.
.
พระเอกใช้มือนางเอกช่วยตัวเองอ่ะ
.
.
.
.
.

>>86 ในงบเขาอธิบายว่ากิจการทำธุรกิจสื่อสิ่งพิมพ์เป็นหลังนะมึง นิยาย การ์ตูน พ็อกเกตบุค ส่วนหัวอื่นๆ คงลดหลั่นกันไป ที่มีผลกระทบโดยตรงกับบริษัทยังไงกูก็ว่าสิ่งพิมพ์อยู่แล้วอะ ในnotes มีบอกอยู่นะรู้สึก แต่กูจำไม่ได้ละ อ่านผ่านๆ

>>84 RE ของเพื่อนโม่งคือไรวะ Residual earning? อันนี้มันน้อยเพราะเค้าอาจจะเอาเงินไปลงทุนเยอะก็ได้ มันอาจจะหมายความว่าบ.กำลังขยาย ไม่ใช่ล้ม มองได้สองมุมนะ 1. กำไรน้อยไม่เหลือจริงๆ 2. กำไรเยอะ แต่ RE น้อยเพราะเอาเงินไปลงกับอย่างอื่นเพื่อขยายบ. ไม่ได้ปันมาให้ผู้ถือหุ้นโดยตรง

>>91 retained earning จ่ะ

>>92 อ่อเก็ต เออ ถ้าอย่างนั้นก็ลูกผีลูกคนจริงๆ อะ

>>89 แค่กๆๆๆๆ

>>93 กูสับสน residual income กับ retained earning เอามาปนกันมั่วละกู ไปหมดละสมงสมอง 55555

>>95 กูลืมใส่s earnings อายชิบ คือเรียนบช แง่กๆๆ

>>91 กูขอต่ออีกนิด ขาดทุน 120+ ล้านนะจ๊ะ เห็นแล้วสยองเบาๆ มีเงินสด 12 ล้านเอง

เอ่อ... กูบัญชง บัญชี การตลาดไรกูไม่รู้เรื่องหรอกนะ อีกอย่างไม่ค่อยสนใจด้วยน่ะ สนพ.ไหนอกเรื่องไหนถูกใจกู กูก็อุดหนุนไปแค่นั้น แต่ถ้าจงหยวนกับคบ.คือกูเทแบบลาขาด ต่อให้มีอะไรน่าสนก็ไม่สอยไม่เปย์ เพราะงั้น สิ่งที่กูจะทำให้ผู้ประกอบการณ์ไปรอดต่อไปได้อีกนิดจากกูคือช่วยอุดหนุนว่ะ ส่วนว่าเจ้าไหนขาดทุน ร้อยล้าน ได้กำไรพันล้านอะไรกูไม่รู้เรื่อง และคงไม่ไปขุดไปดู เพราะดูไปก็ไม่รู้เรื่อง...

เพื่อนโม่ง ของถามหน่อย ซือมิ่ง นี่เกี่ยวกับอะไร เอาคร่าวๆก็พอ ไม่ต้องสปอยก็ได้ แล้วตอนนี้มีสนพ.ไหนประกาศหนังสือที่จะออกในงานแล้วมั่งมั๊ย ไม่นับเมืองยิ้มที่ออกตารางจำหน่ายหนังสือมาละ

แจ่มที่รู้ตอนนี้
-ฉู่2
-หมอ2
-บ็อกซ์โม่เหยียน
-เล่ห์รักอวี๋ฉิง

กล้วย
ลิขิตด้ายแดง 1

แล้วมีสนพ.ไหนออกอะไรอีกมั่งป๊ะ

>>98 เชี่ย ของแจ่มอย่างเดียวกูโดนไปสิบสองเล่มละ ไตๆๆๆๆๆ

เมื่องยิ้ม ปี59 รายได้ลดลงจาก58 120 ล้าน ทั้งที่ค่าใช้จ่ายเท่าเดิม - -

>>98 หสม / ตามล่าหัวใจมังกร (ผัวใบ้) จิ่วลู่เฟยเซียง

ขออุทานหน่อย ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

>>101 แม่ง แค่อ่านชื่อเรื่องก้อไม่ผ่านละมึง ไม่มีปัญญาตั้งดีๆกว่านี้รึไง

>>98 รู้ไว้มั่งก็ดีอะมึง เกิดมีทางที่สนพ. จะปิดตัว หนังสือขาดตอน มานั่งเสียดายว่ากูไม่น่าซื้อมาดีกว่า

>>102 ชื่อเดิมก็ซ้ำกับกมลมังกือไง

>>104 ชื่อจีนเรื่องนี้ไม่มีคำที่อ่านว่ามังกร ซักคำ นี่ ชื่อจีน 护心 Hù xīn

อ้างอิง https://book.douban.com/subject/26800331/

>>105 หมายถึงที่หลอดบอกเว้ย ตอนแรกจะใช้ชื่อกมลมังกือแต่ซ้ำ เลยต้องเปลี่ยน

ชื่อเรื่องยังไม่เท่าไร กูรับได้ แต่สำนักพิมพ์นี้ที่กูกลัวคือกะปิน้ำปลา (ฉากเย้d ที่ไม่มีในจีน) กับเรื่องแปลมั่ว

>>106 หลอดแม่งก็ตอแหลไปเรื่อย มีหน้ามาบอกว่า ฉบับไฟนอล บัวอ้วนต้องเปลี่ยน เป็นกล้วยไม้ แต่เป็นกลีบ ที่อวบอ้วนเหมือนเดิม

กลีบ กล้วยไม้อวบอ้วนพ่องมึงงงงงงงงงงงงงงงงงง อีเหี้ยยยย

เออ กูเกลียดมาก ไม่รู้ในเล่มจะใช้คำว่านังกลีบจริงหรือเปล่า (หลอดกับเมียหมาเรียกงี้นะ) เสียของช.ห.

แปลนิยายดีๆกลายเป็นนิยาย เหี้ยๆหมด อีห่า เสียดายปากที่เคยอวยไป // วิ่งหนีไปหลบมุม

>>105 มีคนแปลอิ้งไว้ตอนนึง(ตั้งแต่ธันวาปีที่แล้ว) แล้วดองยาว เขาใช้ชื่ออิ้งว่าProtective Heart ไหนวะมังกือ

>>105 กูแปลอากู๋ขากสเลดแล้ว

护 = Care / Protect
心 = Heart

แปลไทยก็ ปกป้องดวงใจ

แต่ช่างแม่งเหอะ นิยายจีนแปล หลายสำนักพิมพ์อื่นก็ไม่ได้แปลตรงตัวกับจีนเลย

>>89 กุยังไม่ได้อ่าน ฉากมันแย่หรอวะ

>>112 ตั้งแต่มังกรหยกแล้ว. ตอนเด็กๆกุก็เฝ้าหน้า TV รอดูว่าเมื่อไหร่มังกรจะออกมาซะที. สัส

>>114 กูเข้าใจว่าฝ่ามือพิชิตมังกรสิบแปดท่าเป็นที่มาของชื่อเรื่องมาตลอด จนกระทั่ง...กูได้อ่านนิยาย

>>113 กุไม่ใช่ >>89 นะ แต่ตอนกุอ่านอิง กุก็ว่าพระเอกพิลึกไปป่าววะ

ลิขิตรักด้ายแดง อ่านไปนิดหน่อย คำว่า'เช็คบิล'ควรจะเลิกใช้ได้แล้วนะ+ มีคำผิด+ขำอยู่สองครั้ง

สปอยฉู่หวางเฟยตอนล่าสุด ถึงตอนที่ทุกคนรอคอยแล้วค่าาาา//เคาะเกราะประกาศ
.
.
.
.
.
ขอสมรสพระราชทาน
.
.
.
.
.

>>113 ก็ฉาก18+ อ่ะมึง ไม่ได้บรรยายแย่นะ แต่ก็ชัดมากพอที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร...

>>118
.
.
.
.
.
ขอจากไทเฮาหรือฮ่องเต้ ถ้าจากไทเฮานี่เหมือนเผ--แค่กๆ---เลย
.
.
.
.
.

>>89 ฮองเฮาไหนวะ? ทำไมพระเอกหื่นจัง ถถถถถ

>>117 แก้ ๆ เขาใช้ 'เช็กบิล' พอดีกูเห็นครูอิ้งเขาย้ำหนักหนาแล้วว่าคำนี้ไม่มีใครใช้กัน

>>121 ฮองเฮาผู้ไร้คุณธรรมของยามเช้า

>>121 จักรพรรดินีผู้ไร้คุณธรรม

>>123 >>124 เรื่องนี้ที่ออกนานแล้วใช่ปะวะ?

>>125 น่าจะปีที่แล้ว

ไอ้ เกิดเป็นชายต้องคิดให้ได้อย่างนางสนม...เสิ้นเจิ้นป่ะ?

>>127 เสิ่นเจิ้นสิ คนแต่งราชานกฮูกมีปนะวัติในเด็กดวกอยู่ แต่กูไม่ขอวิจารณ์งานนี้ เพราะยังไม่ได้อ่าน

>>128 ประวัติไรวะ ดีหรือดราม่า

>>129 'เก่งที่ขายงานห่วยๆได้' เด็กดวกว่าไว้ ตอนนี้กำลังจับงานวาย
ตอนแรกที่เห็นพรีเซ้นก็น่าสนใจนะ แต่พอไปลองอ่านแล้ว อืมมม อืมมมมมมมมม

อ่อ ประมาณ เป็นคนที่ขายงานทุกแนว จับทุกอย่างที่เป็นกระแส สินะ

>>122 แล้วเดี๋ยวนี้ใช้คำว่าไรแทนวะ

>>132 เก็บเงิน / เก็บตังค์ ก็ได้นะ

>>132 check bill มันไม่มีไง อย่างที่ >>133 ว่า
.....ไม่ยอมจ่ายบิล(ค่าอาหาร)ให้ด้วยซ้ำ ก็ได้

>>130

>>130 เกือบซื้อเพราะพรีเซนต์ดี แต่พอไปลองอ่าน คำผิดเพียบ ซื้อไม่ลง

เออ ตกลงในรูปเล่มแก้คำผิดป่าววะ อ่านแต่ในเว็บนี่เจอคำผิดเยอะพอสมควร ปล. ถ้าจำไม่ผิดราชานกฮูกน่าจะบอกเองว่าเขียนเพื่อเงิน ก็นะ... ถ้าเขียนดีกูจะไม่ว่าเท่าไหร่หรอก

ky กูเพิ่งเห็นนิยายเสิ่นเจิ้นเรื่องใหม่เล่มละ 700
ราคาแบบนี้ลาก่อยเหอะ

>>138 แก้ๆ สองเล่มจบ
แต่เจ็ดร้อยกูก็บายอยู่ดี

ก็เขียนเพื่อเงินนี่นะ.... // ป้าหลินไปขายงานหนังสือป่ะวะ

ใครไม่เขียนเพื่อเงินบ้าง อุดมการณ์ยุคนี้กินบ่ได้.... // ป๋าหลินไปตอนต.ค.อย่างเดียว

>>137 กูหลงซื้อมาว่ะ อ่านในเวปก็หนุกดีเลยลองสอยดู

มาเจอเล่มเต็มๆแล้วรู้สึกมุขฝืด + เกร่อ + คำผิดเยอะเกินจนสะดุด กูเทถาวรแหละ

เรื่องนึงสองเล่มเจ็ดร้อย!!! เก็บตังไว้เปย์ส้มเถอะ

จะสนุกหรือไม่สนุก กูไม่รู้นะ
แต่ถ้าคิดว่าจะไม่เหลียวแลอุดหนุนคนไทยเพราะมองว่าไม่ดีเท่า ด้วยสายตาดูถูกดูแคลน อันนั้นกูว่าทำลายนักเขียนบ้านเรามากที่สุด
ส่วนราคาก็รู้อยู่แล้วว่า คนไทยเขียนออกมาแล้วขายได้น้อยกว่ากันแค่ไหน ไปเทียบราคากับงานแปลที่ถูกกว่าไม่ได้หรอก
อันนั้นอย่างน้อยๆยอดขายมากกว่า ราคาถูกกว่าได้อยู่แล้ว

นักเขียนไทยกู้ก้อซื้อนะ แต่เรื่องละเจ็ดร้อยนี่จะทำใจซื้อได้มันต้องรักจริงซื้อมาขึ้นหิ้งอ่ะ

แม่ง กูมาอ่านกระทู้นี้ช้าไป กูเปย์ซื้อนิยายของราชานกไปแล้ว แม่งพอมาไล่อ่านหนังสือ ผิดโคตรเยอะ บางอย่างปมแม่งไม่เคลียร์อีก อห
ส่วนผัวใบ้ ของจีน 576 หน้า หลอดจะขยายเป็น 3 เล่มจบป่าววะ

กูจะซื้อก็ต่อเมื่อรู้สึกว่าคุ้มค่ากับเงินที่ต้องจ่าย
เพราะกูไม่ได้พิมพ์แบงค์ได้เอง

>>144 แล้วมึงจะซื้อไหม พรีตอนนี้ลด 25%

Ky หน่อยเพื่อนโม่ง ร้านนิยายรักห่อหนังสือดีมั้ย กูจะสั่งหนังสือจากร้านนี้

>>149 ดีนะ
ไม่มีใครไปดูถูกนขไทยหรอก แต่เจ็บแล้วจำมากกว่า

>>149 ห่อดีอยู่ เคยซื้อหลายครั้งไม่มีปัญหา

>>147 เหมือนมึง ถ้าจะอ่านนิยายจีน กูอ่านแปลดีกว่าว่ะ หลายๆเรื่องที่ นข ไทยแต่ง มันไม่ต่างจากอ่านนิยายไทย แค่ตัวละครชื่อจีน แบบนั้นกูอ่านนิยายไทยๆไปเลยดีกว่า ถ้าจะให้อุดหนุนแค่เพราะ นข ไทย มันไม่ใช่อ่ะ
ป.ล. แต่มีบางเรื่องนะที่กูว่า นข ไทยแต่งจีนพออ่านได้น่ะ

KY กูมาสครีมทำนองนาง อาอู่แม่งมีความน่ารัก เห็นหลายคนไม่ชอบแต่กูชอบว่ะ นางเอกแม่งกาวดี เรื่องเดินไปเรื่อยๆเอื่อยๆแบบกาวๆ กูเริ่มคิดละ อวี้ฉิงแม่งติสจริง
>>144 กูไม่อ่านจีนเสิ่นเจิ้นว่ะ ขอโทษมึงด้วย เวลากูอ่านหนังสือ กูจะคิดตาม ถ้าเป็นสมัยนั้น มันควรตอบสนองยังไง อะไรแบบนี้ แต่นิยายจีนเสิ่นเจิ้นมันไม่ตอบโจทย์กู เพราะมันมีความเป็นนิยายไทยชื่อจีนหนักมาก ตรรกะหลายออย่างที่มันไม่จีนก็พยายามให้จีน กูเลยเลือกที่จะอ่านแปลมากกว่า ส่วน นข ไทยกูไปตามนิยายไทยเลยดีกว่าว่ะ

นิยายแปล นิยายไทย ถ้าคิดว่าอยากได้คำตอบจริงๆ
ให้ย้อนกลับไปดูตอนดราม่า ที่ทรราชเรียกเก็บเงินบริจาคได้
ในกระทู้ดด มันบอกได้อยู่แล้ว เกี่ยวกับแง่คิดของพวกคนอ่านกับพวกนักเขียนในตอนนั้น
เพื่อนโม่งจะได้คำตอบเอง เกี่ยวกับการเหยียดอยู่ในทีนั่นแหละ ว่าเป็นไง

>>153 เมิงมาเข้าแก๊งกัญชากับพวกกุแล้วสินะ

>>150 >>151 ขอบคุณหลายๆ

เอาจริงๆนักเขียนไทยที่เขียนบรรยากาศจีนๆได้ดีมันก็มีอยู่เยอะนะ ถึงกูจะไม่ชอบราชบุตรเขยเจ้าสำราญ แต่กูว่าบรรยากาศใช่ได้เลยไม่เสิ่นเจิ้น
แต่ถ้าเขียนมายังกับนิยายไทยแต่ตัวละครชื่อจีนกูก็ไม่เอาอ่ะ นิยายจีนโบราณที่คนจีนแต่งหลายเรื่องก็บรรยากาศยังกับปัจจุบันแค่ใส่ยศใส่บรรดาศักดิ์เข้ามาก็มีและกูก็ไม่อ่าน

"เหยียด" กับ "เสรีภาพ" มันมีเส้นบางๆแบ่งว่ะ
ในฐานะผู้บริโภค เรามีสิทธิ์ มีเสรีภาพในการเลือก
การที่กูเลือกกินก๋วยเตี๋ยว ไม่กินข้าว แสดงว่ากูเหยียดข้าวเปล่าวะ
เงินใครเขาก็หามาเอง เขามีสิทธิ์เลือกว่าจะใช้เงินนั้นเพื่อตอบสนองสิ่งที่ตัวเองต้องการ
ไม่ใช่ว่าคนไทยปลูกข้าว กูต้องอุดหนุนข้าว (แม้กูจะไม่ชอบก็ตาม) ถ้ากูจ่ายเงินซื้อแฮมเบอเกอร์ ซื้อซูชิ ซื้อก๋วยเตี๋ยว แสดงว่ากูทำลายชาวนาไทยเหรอ

นักเขียนไทยที่เขียนงานจีนกูชอบแค่เรื่องราชบุตรเขยนะ เคยอ่านของคนอื่นอีก 2-3 คนแต่อ่านไม่รอด บอกไม่ถูกเหมือนกันเพราะอะไร

>>144 กูเคยอุดหนุนแล้วและผิดหวังแล้ว กูไม่เข้าใจว่าทำไมต้องพยายามอิงกระแสขนาดนั้น ทั้งที่เขียนเรื่องเซ็ตติ้งไทยไปเลยยังออกมาดีกว่า ขนาดเรื่องราชบุตรเขยที่หลายคนในนี้ชมกันกูก็รู้สึกว่าประดิษฐ์คำพูดคำบรรยายเกินไป คือแต่ละงานที่ออกมาไม่ขาดก็เกิน กูไม่สนุกกับงานแบบนี้เลยเลือกอุดหนุนงานแปลแทนดีกว่า แต่ไม่ใช่ว่ากูจะเทงานคนไทยทั้งหมด กูแค่เทงานพยายามจีนของคนไทย ในเมื่อกูจ่ายเงิน กูก็อยากได้อะไรที่มีคุณภาพคู่ควรกับเงินที่กูเสียไป

กูหายไปไม่กี่วัน พวกมึงทำงานกันไวเหลือเกิน กูชอบดอคมาก กูรักพวกมึงทุกคน ขอบคุณมากกก
ตลกคอมเม้นท์ในหอตำราด้วย อ่านตอนแรกนึกว่าพูดเองตอบเองคนเดียว 55555555 ใช้ / กั้นนี่เอง

จีนเสิ้เจิ้นกูอ่านมาเป็นสิบๆเรื่อง ชอบจริงๆอยู่สองเรื่องคือ ราชบุตรเขยกับ ผ่านภพบรรจบฟ้า ที่เหลือคืองั้นๆกะพออ่านได้ เทียบเป็นผลตอบแทนกะเงินที่กูจ่ายไปมันไม่คุ้มหว่ะ
>>155 กุขำแกงค์กัญชา อวี่ฉิงสายเขียวสินะ

กูอ่านหงส์สังหารจบ เสียเวลาสัสๆ กูไม่ควรอยากรู้อยากเห็นจนยืมมาอ่าน อ่านจบแล้ววดฟ. ไม่รู้สึกถึงความรักใดๆของพระนาง
แล้วเรื่องสำนวนแปล สนพ.นี้ทำไมแปลสำนวนเดียวกันไปหมดเลยว่ะ คือคนเขียนคนละคน สำนวนมันไม่น่าเหมือนกันไหม

กูอีกคนที่ไม่อ่านงานจีนเสินเจิ้น ความจริงพวกนิยายอียิปต์โบราณ ท่านชีคกูก็ไม่อ่าน ไม่อิน ดูพยายามมากเกินไปหน่อย แต่ถ้าเป็นนิยายไทยปกติกูก็อุดหนุนปกติว่ะ ไม่ใช่กูไม่เปิดใจอ่านนะมึง แต่เพราะกูเปิดใจอ่านไง แม่งเลยเจ็บ คนบอกว่าสนุกๆ กูไปตามอ่านโดยละทิ้งอคติใดๆ มันก็สนุกไม่สุดอยู่ดี นักเขียนหลายๆ คนอยากแต่งนิยายจีนทะลุมิติ แต่กลายเป็นนิยายไทยทะลุมิติไปจีนมากกว่า สำนวนนี่ไทยจ๋ามาก ไม่พอยังยัดเยียดศัพท์จีนๆ เช่นพวกคำขานรับ นู๋บี้ เป็นต้น ใช้แค่ เจ้าคะ/เจ้าค่ะ ขอรับ ก็พอมั้ง พยายามจีนอย่างอื่นแทนเถอะ เวลาอ่านเจอนิยายไทย เอ้ย นิยายจีนที่คนไทยเขียนฮ่องเต้ /ฮองเฮา แทนตัวเองว่า เจิ้น/เปิ่นกง นี่มักจะมองบนทุกที... กูขอโทษว่ะ กูมัน... แต่แม่งก็อดไม่ได้จริงๆ บางคนแรงบันดาลใจเยอะ เอาเรื่องโน้นปนเรื่องนี้ออกมาเป็นนิยายสไตล์ตัวเองก็มี พออ่านแล้วให้ความรู้สึกแบบว่า...แม่งคุ้นๆ นะ ฉากนี้ ประโยคนี้ แต่ก็ไม่ได้อะไร ลึกๆ ก็คิดว่าน่าจะปรับให้เป็นตัวเองได้มากกว่านี้

เวลาเห็นนักเขียนหลายคนนอยด์ๆ ก็อยากปลอบใจนะ คือ อยากให้ลองอ่านนิยายจีนให้มากๆ ดูสำนวนให้มากๆ ฝึกเขียนเยอะๆ ลองใช้ศัพท์ที่ส่วนมากนิยายจีนใช้แล้วนำมาเขียน มันจะดีกว่าการยัดเยียดศัพท์จีนๆ คนเรามันไม่มีอะไรถูกใจคนไปหมดหรอก แบบกูเนี่ยไม่อ่านจีนเสินเจิ้น แต่คนอื่นอ่านได้กูก็ไม่ห้ามไม่ว่า อุดหนุนงานคนไทยด้วยกัน แต่อย่าบอกว่าให้กูไปอ่านเพราะคนไทยเขียนเลย มันจะมีตะกอนหนึ่งในใจกูเวลาเจอประโยคแบบนี้ว่ะ ถ้ากูจะอ่านจีนเสินเจิ้นก็ขอให้กูอ่านเอง ไม่ว่าจะด้วยเนื้อเรื่อง สำนวน หรือภาษาก็ตาม ให้กูได้สัมผัสด้วยตัวเองเถอะ อย่ามายัดเยียดกูด้วยประโยคแบบนั้นเลย

>>138 ใช่เรื่องคะวันหลังเงาจันทร์ ที่การันตียอดคลิกอ่านหนึ่งล้านวิวไรนั่นป๊ะ??? ตอนแรกกูเห็นนึกว่าหลอดด้วยซ้ำ

กูเคยอ่านงานนักเขียนคนนี้มา เรื่องแรกที่ตีพิมพ์น่ะ ส่สนตัวกูมองว่ายังเสิ่นเจิ้นอยู่ ชื่อจีน เซ็ตติ้งเหมือนจะจีน แต่อ่านแล้วไทยมาก + ความมั่นของนข.ที่ให้สัมภ่ษณ์กับดด.ที่ทำเอากูเหวออยู่ ดด.ถามว่าต้องทำการบ้านไงบ้างกับการเขียนนิยายจีน นางบอกไม่ต้อง เพร่ะเขียนขึ้นมาเองได้หมด อีกอย่างคือเป็นยุคสมมติไรงี้

กูอ่านอล้วไม่อินนะตัวเรื่อง ดีที่ไม่ได้ซื้อแต่ไปยืมเค้าอ่านมา ถ้าซื้อจะรู้สึกเสียดายเงินอยู่ แต่อ่านแล้วไม่ได้รู้สคกเสียดายเวลานะ แค่คิดว่าลองของน่ะ แต่ให้ดีไม่อ่านจะดีกว่า 555

ขอโทษด้วยนะเพื่อนโม่ง กูทรยศความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ กูไม่รู้ว่าจะซื้อหนังสือแพงๆที่ตัวเองไม่ชอบ ไม่อยากอ่านมาตั้งทิ้งไว้ทำไมให้เป็นอาหารปลวก บ้านกูไม่ใช่โกดัง ไม่ใช่ร้านหนังสือ ไม่มีใครจ่ายค่าวางให้กูนะเหวย

กูเคยติดตามนักเขียนไทยคนนึง นางเขียนแนวจีนมานานแล้วนะก่อนนิยายจีนจะมาบูมแต่ไม่ได้ตีพิมพ์ซะที โดนปฏิเสธตลอดจนในที่สุดนางก็ได้รับการตีพิมพ์คู่กับนักเขียนอีกคน กูดีใจมากรีบซื้อทันที งานก็ออกมาดีสำนวนดีเลย แล้วพอนิยายจีนบูมนางไปออกกับอีกสนพ.้้คราวนี้ได้ออกหลายเล่มเลยกูก็็ตามไปซื้อผลคือกูอ่านไม่รอดอ่านได้แค่2บท กูรู้สึกเหมือนอ่านงานของนักเขียนคนละคนเลย

>>167 นามปากกา ก สินะ กูไม่รอดตั้งแต่เล่มแรกแล้ว หนักน้ำตาล อย่างอื่นเบาหมด

ใครเคยอ่านงานจีนของนาย่าบ้าง กูเห็นออกหลายเล่มมาก สำนวนไทยมั้ย

>>168 ใช่เลยมึง มีช่วงนึงรักรีวิว200รีวิวงานนางเเล้วสับแหลกเลย นางออกมาบ่นๆอยู่พักนึง

>>169 กูเคยอ่านเล่มแรกสีเขียวๆ แล้วไม่รอดว่ะ ไม่จบ สงสัยไม่ชอบพล็อต อ่านแล้วรู้สึกมันยืดเยื้อด้วย มีแต่คนชม คงแล้วแต่คน

สำหรับกู กูจะอ่านนิยายจีน ที่นขจีนเขียน
อ่านนิยายไทย ที่ นขไทย เขียน (ถึงบางคนเขียนอิงปวศไทยแล้วแม่งมั่วชิบหายก็ตาม)
อย่าหาว่ากูดูถูกนข หรือกดขี่เหยียดนักเขียน ของมันไม่ดี
แล้วจะให้พวกกู แดกเข้าไปเพราะบอกว่าต้องให้กำลังใจคนเขียน เงินไม่ได้หล่นมาจากฟ้า
แถมมึงเอาเงินจากกูด้วยนะ
กูไม่เอาด้วยหรอก หรือ การที่ห้ามว่าห้ามบ่น ถ้า นข รับคำวิจารณ์ ไม่ได้ไม่ควรเอางานลง สาธารณะ มึงปริ้นอ่านเองที่บ้านเถอะค่ะ //ย่อแรง // วันหลังก็บอกว่าอ่านได้อย่างเดียวไม่เอาคอมเมนท์

ปล เสิ้นเจิ้นกูอ่านเอาขำๆได้ บางคนแม่งใช้คำผิด ใช่สุภาษิตไทย ปนกันมั่วเลย ก่อนมึงเขียน มึงไปอ่านขนบธรรเนียมมาซักหน่อยไหม สายจีนบางคนอ่านเขาก็ไม่ได้อ่านกลวงๆไม่ขบคิดอะไร มึงจะนึกใส่อะไรก็ใส่มาได้มันไม่ใช่ อ่านแล้วเหมือนดูงิ้วไทย เล่นใหญ่ตามศาลเจ้าแถวบ้าน

>>169 กูอ่านเล่มแรกได้ไม่ถึงครึ่งเล่ม มันไม่ใช่อ่ะจอร์จ การกระทำและความรู้สึกนึกคิดของตัวละครมันไม่จีน รายละเอียดขุนนาง ขันที องค์ชาย ตำหนักมันผิดเพี้ยนไปหมด ถ้าอ้างว่าเป็นเมืองสมมุติ ไม่มีอยู่จริง ไม่ต้องเป๊ะ ก็ช่วยสมมุติให้ชื่อไทยๆเหอะ กูอ่านยังไงก็นิยายไทยใช้ชื่อจีน ส่วนสำนวนใช้ได้นะ แต่จังหวะและวิธีเล่าเรื่องทำให้รู้สึกย้วยๆ ไม่กระชับ ไม่อิน

>>169 เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่กูเปิดใจอ่านเลยนะโว้ย ไอ้เล่มเขียวๆ อ่ะ นี่เปิดใจเลยนะ กว่าจะอ่านจบ 1 เดือน...(สกิลการอ่านปกติ 400 หน้า 1 วันก็จบ) คืออ่านแล้ววาง อ่านแล้ววางตลอด เพราะการเดินเรื่องไม่ดี จะบอกว่าเป็นนิยายเรื่องแรกเลยจะหยวนๆ ให้ก็... ตีพิมพ์เลยนะ ขายเลยนะ เป็นเล่มเลยนะ (เอานิ้วชี้จิ้มๆ กัน พูดพึมพำ) เอาเป็นว่า กว่ากูจะอ่านจบ กูข้ามและอ่านกระโดดมาก... น้ำเยอะ ตัวละครเยอะ ปมเยอะ แต่ทำออกมาไม่ดีซักอย่าง จะว่ากลางๆ ก็ไม่ได้ เป็นนิยายจีนเสินเจิ้นเรื่องแรกที่เปิดใจอ่านแล้วเจอแบบนี้เลย โคตรประทับ(?)ทำให้ไม่อยากอ่านเรื่องอื่นๆ อีกเลย

มีอีกหลายคนนะที่อ่าน นอกจากนักเขียนคนนี้ อ่านแล้ว... ก็นั่นละ เขียนนิยายไทยพีเรียดไปเถอะ จะได้ไม่ลำบากต้องมาสมมติยุคขึ้น ให้จีนมันย้อนเวลาพอ แค่นี้ห้วงเวลามันก็พรุนไปหมดละ ไทยไม่ต้องไปช่วยให้จีนย้อนเวลาหรอกจริงๆ กูเบื่อมากกกก หลังๆ เจอนิยายแนวย้อนเวลา กูวางไว้ก่อนเลย เอี่ยนมาก

ฟน แม่งสับทุกเรื่อง แต่แม่งเสือกอวยกมลมังกือ เรื่องนี้แม่งเหี้ยกว่าเรื่องที่นางสับอีก

ต้วนอี้พ่อง

กูก็ไม่ไหวกับงานเสินเจิ้นจีนเหมือนกันว่ะ ทำไม ว่าไม่ได้เหรอ
กูเสียเงินซื้อมา ไม่ได้อ่านฟรี นี่พึ่งอ่านอีกเรื่อง เจอคำว่า ร่างบาง กูอยากจะเขวี้ยงทิ้ง แม่ง อะไรของมึง
วางพล็อตเรื่องใช่ได้นะ แต่รายละเอียดนี่สิ อ่านดูก็รู้เลยว่าจีนปลอม

ไม่ได้ตามหลายวัน เห็นแต่ละหัวข้ออยากแจมด้วยทุกเรื่องเลย กูชอบโม่งจัง ปกตินี่ไสยๆ จะให้ตั้งวงพูดคุยก็ไม่มีคนคุยด้วย เศร้าชิบ
..เรื่องนิยายนี่ยังไงดี พวกคนสูงอายุ ยุคเก่าๆยังอยู่ไงมึง อย่าง แม่กูเป็นต้น นิยายนี่ถ้าเทียบๆก็ละครปะวะ ละครก็สร้างมาจากนิยายด้วยซ้ำ แถมนิยายยังดีกว่าในหลายๆด้านอีก ละครก็เหมือนนิยายที่ใส่กะปิ น้ำปลา น้ำตาล ตัดเอาสาระต่างๆออก แล้วใส่ฉากนางร้ายยืนกรี้ด กะยืนแย่งผัวกะนางเอกเข้าไป แม่กูนี่อะไรๆก็ด่านิยายกู กูบอกปวดหัวไม่สบาย แม่ก็ว่าอ่านนิยายล่ะสิ กูเป็นโรคxx(จากกรรมพันธุ์) แม่กูนี่นั่งวิเคราะห์แล้วผลคือเพราะกูอ่านนิยายมากไป บางทีกูหิวนั่งบ่นลอยๆไม่มีไรกินเลย แม่กูนี่ตะโกนมาเลย กินนิยายมึงไปสิ แม่ง อารมณ์ขึ้นเลยเนี่ย เถียงไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา
...ส่วนจีนเสิ่นเจิ้นนี่ ทนอ่านไม่ไหวว่ะ ยังไงดีให้ความรู้สึกแบบโคตรลิเกอ่ะ คือเกินจริงจนอ่านไม่กี่หน้าก็ดูรู้อ่ะฉากหลอกตาชัดๆ จุดสังเกตไม่ค่อยยากอ่ะ นิสัยตัวละคร ค่านิยม โคตรนิยายไทยมาก แล้วที่แหวกกว่าคือการเล่นมุกตลก เล่นมุกทั่วไป กูนั่งอ่านนี่ไม่มีความขำเลยกูคนไทยยังไม่ขำแล้วในเรื่องตัวละครบอกว่าจีนมันจะเข้าใจมุกไทยได้ไงวะ เพราะความคิดของสังคมมันไม่เหมือนอยู่แล้ว ยิ่งถ้ายึดเวลาย้อนยุคจีนนี่ส่วนใหญ่ที่เจอจะแบบผู้มีอำนาจควรมีภรรยาเยอะประดับบารมีไร ผู้ชายเป็นผู้นำงี้ปะ แล้วที่กูเจอนี่คือครอบครัวสุขสันต์ แล้วพ่อตัวเอกนี่จะกลัวเมียกัน ทั้งโดนข่ม โดนบ่น ต่อว่า แล้วก็กลัวเมียน้อยใจ ยืนหงอย บลาๆ ในมุมมองกูว่านั่นโลกแห่งท้องทุ่งดอกไม้เลยว่ะถ้าบอกว่าไปโลกต่างมิติแล้วสร้างค่าธรรมเนียมสังคมใหม่กูจะไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่นี่บอกจีนโบราณถ้ากูคือพ่อนางเอกแล้วเมียมาข่มขนาดนั้นกูตบปากแตก แล้วไปหาอีหนูอนุให้สบายใจดีกว่าว่ะ แถมนอกจากโดนตบแล้วน่าจะยังโดนแม่กูเรียกไปปรับทัศนคติอีก (ยกเว้นว่าเมียนั่นเป็นพี่น้องใกล้ชิดกะฮ่องเต้อ่ะนะ)

กูก็ไม่ชอบนิยายจีนเสิ่นเจิ้นหว่ะ มันไม่อิน กูเคยอ่านเล่มนึงเมื่อนานมาแล้ว ที่นางเอกเป็นคนไทย ย้อนเวลาไปจีนโบราณอ่ะมึง กูอ่านแล้วแบบ ไม่มีความเป็นจีนเลย แค่ชื่อตัวละครในเรื่องเป็นชื่อจีน ก็คิดว่าเป็นนิยายจีนได้แล้วหรอวะ ขนบธรรมเนียม ประเพณี ประวัติศาสตร์ อะไรพวกนี้ไม่ต้องสนใจหรอ จะว่ากูอคติก็ได้นะ แต่อยากรู้ นักเขียนที่แต่งนิยายจีนนี่ได้ศึกษาเรื่องพวกนั้นรึป่าววะ รึว่าแต่งตามกระแสไปงั้นๆ

กูเคยเห็นนข คนหนึ่ง พล่ามในเฟสบุ๊คว่า นิยายจีนดังจังเลย เขียนบ้างดีกว่า แต่ไม่เคยอ่านแนวนี้อ่ะ อ่านเรื่องไรดี หาข้อมูลจากวิกิ ได้ป่ะบลาๆ

ไม่นานกูเห็นนางรีวิว ว่าอ่าน ตุ๊ดทะลุมิติ... // จะให้กูสนับสนุน นข แบบนี้ไม่ละ

ไหนๆก็บ่นแล้ว กูขอบ่นนิยายที่สาวไทยย้อนเวลาไปโผล่เมืองจีนหน่อยเหอะ มึงสื่อสารกันยังไง จะอ้างว่านางเอกเป็นอัจฉริยะรู้ภาษาจีนก็ไม่เข้าท่า เพราะขนาดสาวจีนแท้ๆย้อนเวลาเองยังมีปัญหาเรื่องภาษาปัจจุบันกับภาษาโบราณเลย อย่างปู้ปู้นางเอกแม่งปรับตัวตั้งนาน ต้องหัดเรียนเขียนอ่านใหม่ กู้อวิ๋นเองก็ไม่เข้าใจภาษาโบราณบางคำ อ่านอักษรโบราณไม่ออกเพราะต่างจากปัจจุบันค่อนข้างมาก ธรรมเนียมโบราณบางอย่างก็ไม่รู้ (เช่น เข้าประตูเล็ก) หงส์ขังรักนางเอกก็เปรียบเทียบโคลงกลอนแต่ละยุคสมัย ต้องคิดแล้วคิดอีกว่าใครแต่ง แต่งเมื่อไหร่ พูดออกไปแล้วจะมีผลกับปวศหรือไม่ แต่นิยายจีนที่สาวไทยย้อนยุคไปนี่แม่งคล่องแคล่วทุกอย่าง คล่องแคล่วแบบผิดๆ อวดรู้อวดฉลาด ซูบรรลัย สวยด้วย มีวิทยายุทธ์ด้วย เออ เอากะนางสิ เขียนแบบนี้กูอ่านไม่ไหวจริงๆ ไม่ใช่อคติกับนักเขียนไทย ไม่ได้แอนตี้นิยายเสิ่นเจิ้น ไม่ใช่ไม่มีเงินเปย์ แต่ปัญหาทั้งหมดมันอยู่ที่คุณภาพ ต่อให้กูถูกหวยสามสิบล้าน กูก็จะเปย์ให้กับนิยายที่กูคิดว่าคุ้มค่าคุ้มราคาเท่านั้น

กูเคยอ่านจีนเสิ่นเจิ้นสองสามเรื่องบอกกงๆ กูพยายามอ่านแบบไม่อคติแล้ว แต่บางอย่างกูรับไม่ได้จริงๆ ยกตัวอย่างหงส์เคียงมังกร มีหลายฉากที่กูกลอกตามองบนแรงมาก เช่น นางเอกย้อนเวลามาเป็นฮองเฮาอ้วนๆ เลยไดเอ็ทด้วยการวิ่งรอบตำหนัก อิฮ่องเต้ก็มาแอบมอง กูแบบวิ่งรอบตำหนักพ่อง!!! มึงนึกว่าอุทยานเป็นสวนลุมให้มึงมาวิ่งจ็อกกิ้งได้ทุกวันเหรอ แล้วนางกำนัลอะไรไม่เตือนมึงเหรอว่า ปกติผู้หญิงจีนเค้าต้องเดินซอยเท้า มึงจะมาวิ่งปุเลงๆ แบบนี้ไม่ด้ายยย อีกฉากคือจะมีงานอะไรสักอย่างต้องหานางรำ อินางเอกก็อยากโชว์พาววจ้ะ นางรำไม่ต้องหากูรำเองค่ะ กูนี่วอทเดอะฟฟฟฟฟ มึงเป็นฮองเฮานะ ฮองเฮาลดตัวลงไปเป็นนนางรำนี่โคตรเสียเกียรติเลย แล้ววันงานก็ไม่มีครสงสัยเบยว่านางเอกหายไปไหน พอเต้นเสร็จเปิดหน้ามา อิฮ่องแต่ประหลาดใจมว๊ากกก เมียกูรำสวยม๊ากมากกกก เออ กูแบบเอาที่มึงสบายใจเลย จริงๆฉากนี้มันควรโกรธไหมอ่ะ ที่เมียตัวเองไม่รู้จักธรรมเนียม มาเต้นโชว์ชาวบ้านเป็นร้อยอ่ะ ปกติผู้หญิงจีนแต่งงานแล้วนี่แทบจะแอบอยู่ในบ้านเลยนะ แล้วนี่มึงออกมาโชว์ด้วยความพราวลี่พรีเซนต์มาก กูนี่ตีนก่ายหน้าผากเลยจ้ะ

จริงๆ กูอ่านอีกหลายเรื่อง ซึ่งกูไม่โอเคสักเรื่อง ถามจริงกูต้องจ่ายเงินเปย์นิยายแบบนี้ต่อไปเหรอ? ฝืนใจกูมากเกินไปจริงๆ ว่ะ

เห็นด้วยกับพวกมึงหลายส่วน แต่คนชาตินั้นๆ เขียนนิยายชาตินั้นๆ ได้สมจริงที่สุดจริงอ่อ อย่างของไทยกุก้ไม่คิดว่าจะเขียนได้ถูกต้องตรงยุคทุกเรื่องวะ สล้วงั้นถ้ากุเจอยุ่นเขียนถึงไทย แต่มีบางส่วนออกยุ่น ก้ไม่น่าอุดหนุนเพราะไงก็ไม่สมจริงอ่อ

กูไม่ได้บอกว่าสมจริง หงขัง ก็ ปวศ ไม่ตรง กูหมายถึงจารีต ขนบ แนวคิด ตีความมุมมอง ภาษิต เหมือนเกาหลีทำหนังโยง ปวศ จีน นางเอกไปเปนฮองเฮา แค่ฉากแดกข้าวด้วยช้อนเหล็กแม่งก็ผิดแล้ว ทุกอย่างมันต้อง ออกมาในหลายๆเรื่องไม่ใช่แค่ข้อมูล มึงคิดว่าญี่ปุ่นเขียนการ์ตูนที่มีตัวละครไทย คงขนบไว้เท่าไหร่? แล้วถ้าถามว่าการ์ตูน ที่ญี่ปุ่นเขียนถึงไทยกูซื้อไหม กูไม่ได้ซื้อวะ แต่บางเรื่องมันก็มีสอดขึ้นมาเอง อย่าสึบาสะ ก้าวแรก ซึ่ง... แถมคนญี่ปุ่นก็จะชอบคีฟคาร์คนไทยว่าจะต้องผิดแทน ทั้งๆที่คนไทย หลากหลายกว่านั้นด้วยซ้ำ ของไทยแนวหลงมิติ ปวศไทยก็มีน้ำดีน้อย. แต่มันอ่ารแล้วรู้สึกไทยใช่ไหมล่ะ เพราะมันเขียนด้วยขนบและแนวคิดคนไทยยังไงล่ะ

เล่ห์รักทรราชสนุกมั้ยว่ะ เห็นท่านหญิงบอกเรื่องนี้ต่างจากเรื่องอื่นด้วย งานของอวี๋ฉิงกูชอบที่คุณพวกหยกแปลทุกเล่มเลย

>>184 ต่ออีกนิด --แต่ถ้าเป็นคนอื่นแปลก็เฉยๆนะ คือชอบเหมือนกันแต่ไม่ได้ชอบมากกก

ถ้าถามแฟนคลับอวี๋ฉิง มันก็ตอบว่าอวี๋ฉิงออกอะไรมากูก็ซื้อ //บ้องกัญชามา

ถ้าถามคนอ่านได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็คงตอบว่ารอรีวิวก่อน //ซึ่งแม่งจะตกหลุม รีวิวไอ้พวกแฟนคลับอวี๋ฉิงประจำ

ถ้าถามคนอ่านงานอวี๋ฉิงไม่สนุก ก็เหมือนกันรอกระแส

สรุปคือ มึงอยากลองวัดดวงดูไหมล่ะ

>>183 กูเห็นด้วยกับมึงนะ กูว่ามึงเปรียบเทียบผิด มันปกติอยู่แล้วที่ต้องโยนเรื่องไม่ดีให้คนชาติอื่น คนชาติตัวเองต้องเป็นพระเอก ถ้าคนญี่ปุ่นเขียนการ์ตูนเกี่ยวกับคนไทยในสมัยพระนารายณ์ เค้าก็คงไม่โยนให้ทุกคนในอโยธยาเป็นคนไม่ดีหรอก
อีกอย่าง เรื่องที่มึงยกมา สึบาสะ ก้าวแรก มันเป็นการ์ตูนกีฬาต่อสู้กัน ทีมไทยที่โผล่มามันต้องเป็นคู่แข่ง/ศัตรูอยู่แล้ว ลองดูเรื่องอื่นที่คนไทยโผล่มาสิ น้องแมวงี้ พิชิตคุงงี้ ร่าเริงโลกสวยจนกูเห็นแล้วแทบอยากคลานเข่าไปบอกผกก.เลยว่าคนไทยไม่ได้โลกสวยขนาดนั้นหรอกค่าาา

>>187 พิชิตคุงกูดูไม่จบ //น้องน่าจะติดเฟสมากกว่าอินตราแกรมป่ะวะ น้องแมวเขียนคำว่าแมวบนเสื้อผิด ถถถถ _/ไม่มึงหนังเกาหลีเรื่องนั้นกุรู้อยู่แล้ว ว่าจีนตัวร้าย แต่คอสตูมมันพังมากมึง ฉากกินข้าวในวังหลวงจีนงี้แม่งลอชุดอาหารเกาหลีขึ้นโต๊ะเต็มสูบ ไหนๆจะทำพีเรียต ใส่ใจฉากประกอบบ้างก็ดีนะ

กูเป็นพวกเหยียดนักเขียนกาก ๆ ว่ะ ไม่เกี่ยงแนว จะแนวชีคแนวจีนแนวไทยถ้าเป็นประเภทเด็กเห่อหมอย โลกแคบ ๆ สะกดผิด ๆ ถูก ๆ ใช้ภาษาผิด ๆ ถูก ๆ แต่เสือกสะเออะมาเขียนงานขาย คิดแค่ว่าได้ตังค์ง่าย อิพวกนี้กูเหยียยยดดดดดค่ะ งานของพวกนี้เป็นขยะค่ะ ถูกผลิดออกมาเพื่อเผาผลาญทรัพยากรของโลกให้หมดไปโดยไร้สิ้นประโยชน์อย่างสิ้นเชิงค่ะ

>>189 ว้ายมึง กูอ่านของมึงแล้วนึกถึง นักเขียน ท่านหนึ่งวะ นางมาโพสต์ว่าไม่ชอบให้พวกนักวิจารณ์ พวกนี้มาตัดสินว่านิยายเขาเป็นขยะ เว้ย พวกเหยียดมันไร้ค่าในสายตาโผมมม // แต่แม่งร้อนทุกครั้งที่มีคนว่า ควยจีจี

>>190 55555 อันนั้นก็เป็นสิทธิ์ของมันนะ มันจะชอบไม่ชอบ แคร์ความเห็นหรือไม่แคร์ กูก็ไม่สนมันหรอก แต่การที่กูจะเห็นงานของมันเป็นขยะ เป็นของรกโลก ก็เป็นสิทธิ์ของกูเช่นกัน
แต่อีนักเขียนที่มึงว่านี่ใครวะ กูน่าจะไม่รู้จักแน่ ๆ เพราะบอกเลยว่ากูไม่ค่อยอ่านงานของอีกพวกเด็กเห่อหมอยในเด็กดวกแล้วว่ะ เสียดายเวลา ยิ่งถ้าต้องซื้อนี่บอกเลยว่าไม่มีทาางงงง

>>190 ปว?

>>191 สายเด็กดีนั่นแหละ ค่ายเฟอร์นิเจอร์ หัวร้อนบ่อยแต่ชอบเขียน อวยตัวเองว่าเก่ง นั่นเก่งนี่ คราวก่อนโน้น บอกว่า ไม่สนใจงานวิจารณ์โดยอคติบ้างล่ะ บอกว่ากฏเกณฑ์งานวิจารณ์แม่งไร้ค่าบ้างละ มันบอกการอ่าน มันต้องอ่านด้วยหัวใจ ด้วยความรู้สึก //กูเห็นนางรีวิวขบวนการหมาป่าว่ากาก เป็นคุ้งเป็นแควว่าขายดีได้ไงเนี่ย ไม่สมจริงบลาๆทั้งๆแม่งอ่านเล่ม 1 ก็ไม่จบ นิยายมึงกากกว่ามันอีก

ปล ด่ามากไม่ดี เด๋วนางรู้ตัวแล้วหัวร้อน ~ แคปไปด่าออกอากาศให้ลูกหาบเลียซ้ายเลียขวาอีก

//กดรีเร้าเตอร์//

กูนึกว่ากูไม่อ่านนิยายชีคคนไทยแต่งคนเดียวซะอีกขนาดชีคฝรั่งแต่งกูยังไม่อินเลย คนที่กูอ่านคือเจ้าป้าวรรณวรรษชุดทะเลทราย ทมยันตี โสภาค สุวรรณ อ่านงานรุ่นหลังๆแล้ว คือแบบ...

>>193 กูว่าหมาป่ามันไม่สมจริงเรื่องความเก่งของพระเอกนี่ละ แหม่ อะไรๆ ก็พี่สอนให้ที่ซัวเถา แต่นอกนั้นกูก็ว่าสนุกดี

ลิขิตเหนือเขนย ปุจฉา
.
.
.
.
.
1.มีเฉลยมั้ยว่าที่จจริงแล้วจีเหิงหนีงานแต่งทำไม
2 แล้วที่ตงหัวตัดสินใจแต่งเพราะคิดว่ามีเทวีก็ไม่เห็นเป็นอะไรใช่มั้ย
3. พี่ชายจีเหิงกับองครักษ์ชายกำมะลอ ลงเอยกันยังไง
.
.
.
.
.

>>196 นางติไปหมด ทุกอย่าง เลยเว้ย 5555 //ปรายตามองนิยายผีที่นางเขียน

>>197
สปอยลิขิต
.
.
.
.
.
1. ตอนแรกนางรักคนอื่น มาตกลงกะตงหัวให้แกล้งทำแต่งเฉยๆจะได้หนีไปกะคนรัก
2. พ่อแท้จีเหิงเป็นแม่ทัพของปู่สมัยสงครามบรรพการ ก่อนตายฝากฝังไว้ตงหัวเลยยอมแกล้งทำเป็นจะแต่งด้วย
3. อันนี้กูตำไม่ได้ รอคนอื่นมาตอบ
.
.
.
.
.

>>199 อ๋อออออออออ งี้นี่เอง ขอบใจมาก ตอนแรกนี่อย่างงง
กูต้องหลับในตอนอ่านแน่ๆอ่ะ orz

>>184 เล่มนี้คุณพริกหอมแปลนะ แต่เนื้อเรื่องไม่รู้ว่ะ รอท่านหญิงลงตัวอย่างอีกตอนสองตอน อาจจะเดาได้ว่าอะไรที่มันแตกต่าง

>>193 ตอนแรกงงว่าพูดถึงใครกัน พอบอกรีวิวขบวนการหมาป่านี่รู้เลยใคร รีวิวเหมือนแม่งอ่านไปดมกาวไป สัส //ทุบตุ่มรีเราเตอร์อย่างก้าวร้าว

>>197 ข้อสามไม่บอกมั้ง กูด็จำไม่ได้

ky กูหายไปหลายเดือน กลับมางงชห เรื่องคบ.นี่มีที่ให้กูเผือกมั้ย เกิดไรขึ้นวะ จจ.คือใคร หรือใครจะกรุณาย่อความใฟ้กูที เข้าdocไปแล้วมึนชห กูพลาดไรไปมั่งวะเนี่ย T____T

>>204 คิบอม กับ เจมจิ จบแล้ว มึงมาไม่ทันแล้ว เสียใจ

>>194 กูว่ากูเดาได้ละ เด๋วหลังไมค์ไปบอกนางดีกว่า ฉาวแน่ ฉาวในฉาว

>>204 ตอนนี้เขาเรียกคิบอมกับเจมส์จิแล้วว ไม่รู้หรออออ

>>204 ดูด็อกหอตำราสิมึงจะเจอชื่อคิบอม

Ky มีคำถามเกี่ยวกับ my sunshine แสงตะวันกลางใจ// อาจจะติดสปอย
.
.
.
.
.
นางเอกโดนข่มขืนเหรอวะ เกิดอะไรขึ้น? ใครก็ได้สปอยกุที สปอยมาไม่ต้องกั๊ก กุลังเลเลย โดนถึงขั้นไหนวะ? ดียังไม่ซื้อ แต่ตอนอ่าน boss&me ของนักเขียนคนนี้ กุชอบมาก เรื่องน่ารักและโลกสวยเหมาะกับกุดี5555

>>197 ข้อสามกุจำได้ว่าไม่ได้กล่าวถึงนะว่าเป็นไงต่อ

>>208 สำปอย
.
.
.
.
.
กุเห็นถกกันว่าไม่โดนนิในดด.

ล่าสุดกูลองอ่านนิยายจีนเสิ่นเจิ้นเรื่องในเด็กดอย พล็อตดีกว่าเรื่องอื่นที่เคยลองอ่านนะ แต่กูขัดตามากเวลาพวกอ๋องในเรื่องเรียกตัวเองว่าเปิ่นหวาง แต่คนอื่นเรียกท่านอ๋องนู่นอ๋องนี่ เหมือนพยายามจีนแต่ทำไม่ได้เต็มที่ เสียดายพล็อตที่กูรู้สึกโอเคกว่าเรื่องอื่น
แต่กูไม่กล้าไปเม้นในนั้นให้นข.แก้ไขนะ กูกลัวโดนถล่ม เดี๋ยวนี้ทั้งนข.ทั้งฟค.แรงพอกัน ไม่ค่อยฟังคนที่มาติเท่าไหร่

>>209 okay
>>208 ในฉบับหนังครั้งแรกมีให้กับพระเอก

>>210 คนไทยยังไงก็ชนกับคำว่าอ๋อง ฮ่องเต้ ฮองเฮา ไทเฮา อยู่ดีละ ต่อให้พยามปรับเป็นจีนกลางก็ยังมีบางคำที่ใจมันไปเองอยู่ดี

>>210 กุเจอแบบ พักๆใช้พี่ชาย พักๆใช้เกอเกอ คือเมิงเลือกสักอย่างไหม ฮัลโหล พวกนี้มักจะมีคนมาตามติ่งว่าสนุกมว๊ากค่ะ ติดตาม แนะนำเลย บลาๆ ลองเข้าไปอ่านทีไรก็ปวดกบาลตลอด ไม่กล้าติแบบเมิงเหมือนกัน เพราะดูชาวบ้านเค้าไม่มีปัญหากัน ถ้ากุมีเดี๋ยวแม่งบอกกุเรื่องเยอะอีก

เจอติ่งบอกเหมือนจีนเขียนมว๊ากกกค่ะ //กูแบบ เหอๆๆ แค่ แยกใช้ภาษาจีนให้ถูกยังจำไม่ได้เลย //ใช้ไม่เป็นอย่าเขียนเลยดีไหม
ฮ่องเต้ (ฮกเกี้ยน)
อ้วงตี่ (แต้จิ๋ว)
หวงตี้ (จีนกลาง)

>>205 >>206 เสียใจจจจ กูอยากเผือก ไม่มีใครเมตตากรุณาปรานีเล่าให้กูอ่านหน่อยหรอออออ ////กระพือขนตาส่งสายตาปริบๆอ้อนวอน
>>207 มึงหมายถึงเจอแค่ชื่อป้ะ หรือว่ามีสรุปวีรกรรมไว้ ถ้าแค่ชื่ออันนี้กูรู้ๆ กูถึงได้อยากเผือกไง 55555

>>215 ว่าด้วยเรื่องซับเต้ามู่ (อันนี้กูไม่ได้ตามทั้งสองเพจ)
กับเรื่องโปรเจ็กฉีเตี่ยน ที่เปิดโอกาสให้นักแปล(ง)ภาษาโดยmtl เข้ามาแปล
กับประเด็นว่า นักแปล(ง)คนนึงจากในนั้นแปลงจากอิ้ง (ที่ก็ถือลขเหมือนกัน) เหมือนว่าประเด็นนี้กูก็ยังได้คำตอบไม่เคลียว่าไปเอาการแปลของเขามาใช้ ใช้โดยถูกต้องมั้ย หรือว่าดอยมาก่อนค่อยไปติดต่อ
.
งงมั้ย ? 555
โม่งในตอนนั้นประกาศตัวว่าจะเท แต่กลอรี่คนก็ยังชอบและซื้ออยู่นะ มีคนว่าให้มองที่เนื้อเรื่องกับสนพ
ส่วนตัวกู่ว่าเขาแปลดี แปลเก่ง แต่กูไม่โอเคกับบางจุดเกี่ยวกับทัศนคติเขาเท่าไหร่

>>214 แต่เรื่องนี้แม้แต่นิยายแปลยังมึนเองเลย ว่าจะใช้จีนกลาง หรือแต้จิ้ว หรืออะไรสักอย่าง
คำว่า เกอเกอกับพี่ชายเอง นี่ก็มีหลุดออกมาให้เห็นบ่อยนะ

>>217 โดยเฉพาะค่ายจงหยวน แม่งแปลออกมาอย่างเมา บอกคนไทยไม่รู้เอาคำคุ้นๆดีกว่าค่า

>>216 เดี๋ยวโดนคิบอมอปป้าจับไปออกคอนเสิร์ต(ไลฟ์) หรอกมึง

>>208 ไม่โดน แค่เกือบๆ พระรอง(สามีเก่า)สุภาพบุรุษเกินเลยเลิกกลางคันน่ะ
ขอร้องว่าอย่าบอกว่านักแปลคนนี้แปลดี ถ้าไม่ติดจรรยาบรรณนี่อยากเอาไฟล์ดิบมาฟาดหน้าทุกคนที่บอก...

>>218 จงหยวนมันฉีกเล่มจ้างแปลหลายคนไม่ใช่ งานลวกๆ แล้วให้คนเกลามาเก็บงานตบๆให้เข้าที่อีกที
งานมันเลยยิ่งจับได้ว่าแปลผิดแปลพลาดแปลสำนวนไทยๆยัดไส้ใส่เพิ่ม

>>216 ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง กูเห็นโปรเจกต์นั้นแวบๆ เพิ่งรู้ว่ามีมาม่า หายไปหลายเดือน ตกข่าวไปเยอะเลยกู ถถถถถถ

>>220 มีอะไรที่อยากเล่ามั้ยคะ /ดื่มน้ำปูเสื่อ

>>219 เขาไม่สนใจเสียงนกเสียงกาอย่างเราดอก

>>224 แต่เจมจิแคร์นะมึง หุหุหุ

>>225 เงียบไปเลยนิ

>>225 มึงคือคนที่ขู่ในห้องเผือกว่าให้มาเตือนห้องนี้ใช่มั้ย กูจำ หุหุหุ มึงได้ เอ้ามีอะไรจะบอกล่ะ