Last posted
Total of 128 posts
กระทู้สำหรับผู้ที่ชื่นชอบภารตะ 1 ในมหากาพย์ของอินเดีย เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพี่น้องสองตระกูล ปาณฑพและเการพ จนกลายเป็นสงครามทุ่งกุรุเกษตรที่ทำคนตายไปหลายล้านคนภายในไม่กี่สิบวัน
ปล. กู #ทีมเการพ
มึงเจิมมางี้เลยเรอะ 555
กูกะจะหาแบบเล่มเต็มๆของไทยมีขายมั้ย
>>2 http://roninbook.com/ ไม่ก็หาตามห้องสมุด อย่างกูก็เจอที่หอสมุดม.เกษตร แต่ไม่มีตอนพิเศษนะ
Ref. >>>/lounge/2323/
กูเปิดประเด็นให้ มีใครเกลียดหรือหมั่นไส้พระกฤษณะบ้างไหม
กูรักกรรณะ ยิ่งกูได้เขามาในเกมเฟท กูยิ่งรักเขา ฮรืออออ อีอรชุน มึงทำกรรณะกูเจ็บ
>>10 กูเคืองตรงที่ตอนไปเป็นศิษย์ฤาษี กรรณะอุตส่าห์ยอมทนโดนแมลงกัด ไม่ให้อาจารย์ตื่น แต่พอตื่นมาเสือกเกลียดกรรณะกูเฉยเลย แถมระหกระเหินกลับบ้าน ยังเสือกโดนสาปซ้ำอีกต่างหาก อะไรจะรันทดขนาดนั้น
ฟราย เขาเตือนแล้วให้ละทิ้งฝั่งคนพาลเสือกบอกว่าเคยได้รับไมตรีจากคนชั่วเลยเข้ากับคนเหี้ยๆไปด้วย มันเป็นตัวอย่างของคนเก่งที่ทำเพื่อนายเพราะเห็นผลประโยชน์ที่ตนได้รับถือบุญคุณส่วนตัวมากกว่าส่วนรวม
กฤษณะ บอกแล้วว่าถ้าคิดว่าเป็นคนต่ำต้อยเพราะชาติกำเนิดต้องใช้วิชาห้ำหั่นกษัตย์ชั่วแบบปรศุรามทำ. ไม่ใช่ไปเป็นคนชั่วซะเอง
เรื่องนี้กูอ่านแล้วกูว่าเหี้ยทั้งสองฝั่งเลย แม่งสีเทามาก กูเลยเอนเอียงไปทางเการพมากกว่า
กรรณะ รักพี่น้องนะเมิง ตอนไปลุยแม่ง ชนะหมด 5 คน ไม่ฆ่าเลยซะคน พอพวกปาณฑพรู้ว่า กรรณะคือพี่ใหญ่ ร้องไห้ เลย อานิกิ๊
กรรณมันต้องการพิสูจน์ตัวเองว่าเป็นนักรบที่เก่งที่สุดไง แต่ตั้งต้นมาใันก็ไม่ถูกแล้วคือเข้ากับคนไม่ดี ความดีงามคือเอาวิชามาใช้ให้เกิดประโยชน์ส่วนรวม ถ้ารบเก่งก็เอาให้ได้แบบปรศุรามคือกำตัดคนชั่วทิ้งไป แต่ที่เจ้ากับทุรโยชน์นี่ผลประโยชน์ที่เขาหยิบยื่นให้เป็นคนของคนเลวก็ยังไปรับแล้วติดพันธะ
ทุรโยชน์มันไม่ได้มีไมตรีให้จริงหริกแค่เลี้ยงไว้คอยดับรัศมีอรชุน
ส่วนความทุกข์ที่ไม่มีใครรับชาติกำเนิดต้องโทษกุนตี ที่ถ้าเผยกันมาก่อนกรรณก็ต้องปลีกตัวมาจากทุรโยชน์ได้ แต่มาเผยตอนเป็นแม่ทัพ กรรณมันก็มีเป้าหมายจะสู้กับอรชุนให้ได้ เลยไม่ละ ผลสุดท้ายคือวิชาอะไรก็ใช้ไม่ออก ตายอนาถ
>>17 ไอ้สัส เลียควยปาณฑพซะมันเลี่ยมเลยนะมึง
แล้วถ้าไม่เข้ากับเการพจะให้ทำยังไง
พวกปาณฑพมันอยากได้กรรณะซะที่ไหน หรือจะให้มันเป็นพราหมณ์?
สรุป กรรณะแม่งซวยตั้งแต่เกิด
มีแม่เหี้ยๆลองวิชาแล้วก็ทิ้ง โดนอาจารย์สาปเพราะเป็นวรรณะกษัตริย์ทั้งๆที่ตัวมันเองยังไม่รู้ว่ามันเป็น พ่อของไอ้ลูกแหง่ก็มาขอของวิเศษไป หอกศักติหัวดอก็กระจอกชิบหายใช้ได้ครั้งเดียวแล้วหาย พอลงไปเคลื่อนล้อรถก็โดนไอ้ลูกแหง่ยิงตาย
เการพนี่มันเหี้ยแบบไม่มีด้านดีเลยเหรอวะ
>>18 ไม่รู้มึงดูสำนวนไหนนะแต่มึงต้องแยกระหว่างที่ ต้องพิสูจน์ตัวเองกับเอาฝีมือไปใช้ให้เกิดประโยชน์ ซึ่ง ตอนโผล่ไปท้าสู้อรชุนนี่ไม่รู้หีรู้แตดไปท้าเจ้าชาย เขาก็ไม่รับท้าเพราะไม่ได้ประโยชน์อะไร ถ้าแพ้ขึ้นมาก็เสียหน้าอีกแพ้คนวรรณะศูทร ไม่ได้จัดงานแข่งทัวร์นาเมนท์ให้ใครก็ลงสู้ได้
ส่วนที่บอกให้ใช้ฝีมือเพื่อประโยชน์ก็อย่างที่บอกโดนกีดกันนักหรือเห็นว่าใครมันไม่ดีมึงก็ใช้ฝีมือออกล่าคนชั่วไปสิ่วะ ไปผูกจะสู้กับอรชุนทำหอยอะไร ท้าสู้ภีษมะไปเลยดีป่ะ เก่งกว่าแบบเห็นชัดๆไปตีเมืองมาหลายเมืองแล้ว
แต่ทั้งหลายทั้งมวลมึงต้องโทษกุนตีที่ไม่ได้รับรองฐานะมันเฟ้ย. ไม่งั้นมันก็สายเลือดทางทวารกาเหมือนกันแต่เคลมว่าเป็นลูกปาณฑพไม่ได้(ปาณฑพไม่ได้เลี้ยงสั่งสอนมัน)
ส่วนที่ต้องตายก็เพราะยึดมั่นในสิ่งที่ไม่ควรยึดมั่นไง. มึงคิดว่ามันมีดีมีชั่วใช่ป่ะ แต่คนเข้าใจเขาจะรู้เองว่ามันบกพร่องด้านไหนบ้างถึงต้องพินาศไปกับเการพด้วย ความซวยมันเกิดตรงที่ดันมาบอกว่าเป็นลูกกุนตีตอนมันรับตำแหน่งแม่ทัพแล้ว
แล้วที่ว่ากฤษณะอวยใครบ้าง โกงนู้นนี่ กูว่าไปอ่านนารายณ์สิบปางให้ดีรวมทั้งรามเกียรติ์ด้วยจะรู้ว่าเป็นคนหาช่องว่างกฏมาเล่นบ่อยสุดๆ ใครจะว่าโกงก็ชั่งแม่งดิ่ มีอย่างอื่นที่จะปกป้องไว้สำคัญกว่า ขนาดตอนโมโหภีษมะยังลงมาจะฆ่าเองเลย มันมีรหัสของมันอยู่ว่าทำไมถึงจะทำแบบนั้นใครไม่่เข้าใจก็อ่านใหม่บ่อยๆนะ
ฝั่งเการพมันมีศกุนิคอยเติมเชื้อไฟให้บ่อยๆหน่ะ คนเจ้าเล่ห์แต่คิดไม่ซื่อสร้างความเสียหายได้เยอะสุดๆเลยมึง สมัยเด็กเการพมันโดนภีมะข่มเพราะแรงเยอะกว่า มึงคิดว่าทุรโยชน์เคยเป็นหัวโจกอยู่แล้วอยู่ดีดีมีคนทาบรัศมีมันได้สิ่ เป็นแกงส์ไจแอนท์ซูเนโอะวันนึงมีคนต่อยเก่งกว่าไจแอนท์เข้ามามึงคิดว่าจะเป็นยังไง
คนดีที่ฉวยโอกาสยิงคนตอนไม่พร้อมสู้ นี่สินะคนดีของมึง
ถ้านับเป็นมวยละก็ถือว่าซ้ำคนล้ม โดนแช่งออกสื่อทั้งสิบทิศไปแล้ว
>>24 กูมองว่ากฤษณะ สอนให้มองเรื่องใหญ่เล็กก่อนหลังก่อนทำการว่ะ
ที่กูดูล่าสุดตอนภควคีตานี่สอนอรชุนสองชั่วโมงชี้ให้เห็นว่าทำไม ถึงสั่งให้ละทิ้งความผูกพันธ์ จับอาวุธมาเข่นฆ่าผู้เป็นที่รัก ชี้ว่าสามคน ภีษมะ,โทรณาจารย์,กรรณะ ถึงต้องตาย
กูไม่รู้นะกูว่าแม่งโกกันทั้งคู่แหล่ะ แต่กรรษณะเหมือนคนถือกฏ แถมยังละ,แหกกฏให้มึงดูได้ด้วย ตอนโมโหภีษมะก็เกือบจะลงสนามรบเองอยู่แล้ว อรชุนทักว่าถ้าทำแบบนี้คนอื่นจะประนามภายหลัง กรรษณะพูดนิดเดียว"ข้าจะแบกรับไว้เอง"
กูไม่รู้จะบอกยังไงให้คนที่คิดว่า
ต่อ กูไม่รู้จะพูดยังไงให้คนที่ยังติดอยู่กับว่าปาณฑพมันโกงอย่างงั้น แต่กูดูว่ายุคนั้นมันไม่ได้ตีกรอบว่าอะไรผิดถูกแบบคนปัจจุบัน คนอ่านก็ลองคิดซะว่า ช่วงสงครามคือการพิสูจน์ว่า ความเชื่อเก่าๆจะถูกทำลายคนยึดติดจะพินาศไปกับความเชื่อเก่าๆที่ถึงวันเสื่อม ที่ว่าเสื่อมก็ตั้งแต่ข่มเหงเทราปตีแล้ว และคนที่ลังเลก่อนสงครามอย่างอรชุนหมดความลังเลและเข้าใกล้พระผู้เป็นเจ้าที่สุดก็ตอนเห็นร่าง นารายณ์ของกรรษณะ ซึ่งกูคิดว่าคนที่เข้าใจ ภควคีตาจริงจะไม่ลงไปเถียงเรื่องโกงไม่โกงไปแล้ว ส่วนคนที่ยังไม่เข้าใจมึงก็จะงงเรื่องนี้ คอยพูดว่าทำไมกรรษณะอวยปาณฑพอยู่อย่างนั้น
ปริศนานี้มันยากจริงนะมึงขนาดพี่น้องคนอื่นก็ไม่ได้ฟังภควคีตาเหมือนอรชุน
ส่วนอรชุนกูเทียบให้เท่ากับพระพุทธเจ้า คือบรรลุสิ่งที่มนุษย์ควรกระทำที่สุด
ปริศนาก็มีอีกตรงที่ยอดอาวุธในเรื่องคือ ธนู แทนด้วยการการตัดสินใจที่สำคัญ เพราะก่อนจะยิงต้องหาเป้า ง้างคัน เล็งแล้วยิงออกไป ก็เหมือนคนจะตัดสินใจอะไรก็ต้อง คิดเป้าหมายก่อน,วางแผน,รอโอกาส,และลงมือทำ ซึ่งตอนที่อรชุนลังเลธนูย่อมไร้พลัง ความขัดแย้งในใจหายไปก็ตอนภควคีตา ที่เป็นส่วนสำคัญที่สอนกันในนิกาย ไวยนพณ์(นับถือนารายณ์) สิ่งที่ทำในสงครามหลังจากนั้นคือสิ่งถูกต้องล้วนๆ ไม่จำเป็นต้องไปเถียงกับคนไม่เข้าใจด้วยซ้ำ
กูก็คิดนะว่าแสดงว่าคนอินเดียแม่งคงพลิกไปพลิกมาได้เยอะเหมือนกัน แต่แก่นหลักมันก็มีอยู่ว่าให้มีเมตตากับมวลชน,คนรอบข้าง ทำดีกับคนอื่น,มีเมตตากับผู้อื่น แต่ไม่ใช่ให้เป็นคนอ่อนปวกเปียกยอมให้คนเอาเปรียบได้ตลอด ถ้าสู้ขึ้นมาพวกมันก็ใช้เลือดล้างเลือดกันได้เหมือนกัน
กูคิดว่ามันโกงทั้งคู่ กูเลยไม่ชอบใจถ้าจะแบ่งว่าฝ่ายไหนธรรมะหรืออธรรม
จะว่าไปกูสงสัยมานานแล้ว อัศวถามาตอนนี้เร่ร่อนครบ 5 พันปียังวะ ที่โดนกฤษณะสาปอะ กูไม่รู้ไทม์ไลน์ของเรื่องว่าแต่งขึ้นช่วงไหน จริง ๆ กูคิดนะว่ามันเป็นเรื่องจริงเหมือนสงครามกรุงทรอย แต่ว่าคงไม่เวอร์วังอลังการขนาดนี้
>>28 มันค่อยๆเปลี่ยนสำนวนแบบเดียวกับเรื่องสามก๊กหรือโอดิสซี่หน่ะ
อัศวถามา มันกระทำการหยาบช้าสุดในเรื่องคือฆ่ากระทั่งเด็กในครรภ์ เลยโดนสาบมีแผลผุพองทั่วร่าง แถมบางสำนวนมันว่าได้พรจากพระศิวะว่าไม่ให้ตายด้วย ตอนโดนสาบนี่ซวยสุดๆ
สงสัยอาวุธที่ฆ่าเด็กในครรภ์ คงจะเป็นอาวุธเชื้อโรคไม่ก็รังสีนิวเคลียด์ ตัวมันโดนผลข้างเคียงจากอาวุธอะน่ะ
>>29 กูเคยอ่านพวกทฤษฎีสมคบคิดว่าสมัยนั้นมีอาวุธนิวเคลียร์ มียานเหาะ (วิมาณะ) อ่านแล้วก็ให้ความรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน ยิ่งไปดูคนวาด Fan Art แม่งใช่เลย http://nisachar.deviantart.com/gallery/37429163/18-Days?offset=0
ตก ๆ ทฤษฎีที่ว่า มาจากช่อง History Channel https://youtu.be/_9s1h3WJ5kg
ถ้าเมิงคิดถึงการเมืองดูนะเมิง
เมืองแถวนั้น ใครๆก็เข้าร่วมกะเการพหมด ผิดกะ อีกฝั่งมีคนเข้าร่วม แม่งน้อยกว่าเยอะ ถ้าเการพมันเลว โป้ปด ใครจะไปเข้าร่วมกะมัน เจ้าเมืองมันไม่ได้โง่ แสดงว่าทุติโยชน์ ก็เป้นพระราชาที่ดีมาก องค์หนึ่งเลยแหละ
>>32 ไม่เว้ย ตอนช่วง12 ปีที่เนรเทศ มันใช้กรรณะ ไปตีไว้หลายเมือง แถมมึงคิดว่าพวกเยอะ=ถูก ไม่ได้หรอก ตั้งแต่ต้นมากฤษณะเกิดเพราะเป็นยุคที่กษัตริย์ ไม่ได้มีคุณสมบัติแล้ว การกระทำทั้งหมดเป็นแผนให้เปลี่ยนยุคเปลี่ยนสมัย เจ้าเมืองตายเกือบหมดในสงคราม
บางสำนวนจะบอกว่าทุรโยชน์มีพรที่พูดแล้วจะเป็นที่รัก
แต่ถ้าให้กูวิจารณ์คือเป็นการผูกมิตรเพื่อหวังผลประโยชน์ จะถือว่าเป็นไมตรีที่แท้จรืงไม่ได้ ตัวอย่างคือกรรณะ ก็ไม่ได้รักอะไรหรอกเลี้ยงไว้ดับรัศมีอรชุน หรือฝั่งศัลยะ พี่ชายนางมัทรีลุงของ นกุล,สมเทพ ดันเข้าเตนท์ผิด ทุรโยชน์รับรองอย่างดีจนรับคำว่าจะช่วย แถมจะถือคำพูดตัวเอง ก็ตายไปกับฝั่งเการพด้วย
สรุปคือที่เข้ากับเการพ ล้วนต้องตายเพราะแต่ละคนไม่ได้ยึดกับสิ่งถูกต้องที่แท้จริง
>>35 แล้วแต่สำนวนน่ะ กฤษณะเคยเตือนแล้วว่าถัาอยากให้คนสรรเสริญก็ต้องใช้วิชาที่ได้จากปรศุรามมากำจัดคนชั่วร้ายสร้างประโยชน์ให้ส่วนรวม,ข้อนี้เป็นสิ่งที่ควรทำกว่ารับไมตรีจากทุรโยชน์แล้วติดพันธะไมตรีจนต้องเข้าสนามรบเพื่อคนพาล คิดซะว่าทุรโยชน์เป็นมหาโจรเลี้ยงแต่คนที่เป็นประโยชน์ ก็แล้วกันคือเข้าไปกับมหาโจร จะมีโภคทรัพย์ขนาดไหนมันก๋เป็นสิ่งที่ไปเบียดเบียนคนอื่นมา. แล้วชวนกันไปทำแต่เรื่องไม่ดี
ที่เหี้ยๆ คือ กฤษณะ หรือเปล่าฟะ ถ้าไม่มีกฤษณะ พวกปาณฑพก็โงหัวไม่ขึ้น ที่มันหนุนปาณฑพเพราะ มันอ่อนแอ มากกว่า
กรรณะนี่ คือตอนแรกทุติิโยชน์ มันหลงรักกรรณะตั้งแต่แรกพบเลยนี่หว่าแบบว่าคนๆ นี้ ต้องเป้นคนที่มาเพื่อมัน ขนาด ภีมะ บอก กรรณะเข้าร่วมไม่ได้ ทุติโยชน์ยอมเอาดินแดนตัวเองให้เลย กรรณะนี่ คิดดูมีทุติโยชน์คนเดียวที่ยอมรับนับถือมันเป้นพี่น้องนะเมิง
>>37 มึงต้องดูก่อนวาาเขาต้องการอะไรตอนจัดองค์ชายมาแสดงฝีมือเพราะพึ่งเรียนจบมา. คือกรรณะไม่ได้มีสิทธิ์อะไรมาท้าอรชุนเลย
เพราะไม่ได้จะหาว่าใครเก่งสุดน่ะ ยิ่งตลไปท้าว่ามาสู้กันมันก็มีเจ็บตายใช่ป่ะ ที่ทุรโยชน์ทำก็ผิดเหี้ยๆคือไม่รู้จักคนแบบกรรณะรู้แค่มีฝีมือดีก็อวยยกให้ได้แผ่นดินใกล้เคียงก็ผิด. อยู่ดีดีมึงจะเอาคนรบเก่งมาตั้งเมืองใกล้มึงได้ไหม? ที่ทุรโยชน์ทำค่อการวางหอกข้างแคร่กับอาณาจักรเลยแหล่ะ
เรื่องกรรณะกูจะยกให้เป็นการวิจารณ์แล้วกันคือวิชารบตอนนั้นมันไม่ใช่ว่าใครรบเก่งอาจารย์จะสอนให้หมดนะอาจารย์จะสอนให้คนที่เหมาะสมเท่านั้น อย่างอรชุนที่ได้ยอดวาเพราะองค์ประกอบเรื่องความกล้าหาญตอนไปช่วยอาจารย์จากจรเข้,และมีความเพียรมากกว่าใคร ,แล้วตอนพิสูจน์เรื่องให้ให้ยิงนกบนต้นไม้อรชุนตอบได้ถูกใจอาจารย์สุด ตั้งแต่วันที่กรรณะเข้ามาในงานประลองใจก็ผูกไปแล้วว่าจะพิสูจน์ฝีมือตัวเองโดยใช้อรชุนเป็นเป้าหมาย. มันผิดตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว ผิดตั้งแต่เป้าหมายของชีวิตเลย อย่างที่บอกว่าวิชาการรบคือการห้ำหั่นตัดความชั่วร้ายให้สังคม ซึ่งอรชุนบรรลุก่อนสงครามแต่กรรณะไม่สามารถเอาวิชามาใช้ได้แม้แต่นิดเพราะเป้าหมายมันผิด.
พวกนี้มันมีรหัสของมันอยู่กุญแจไขจะอยู่ในภควคีตาเป็นส่วนใหญ่ เป้าของอรชุนกฤษณะ ชี้แจงให้รบครั้งนี้เพราะให้มองเป็นการตัดความชั่วร้ายทิ้งเป็นการชี้นำของพระผู้เป็นเจ้า. แต่เป้าหมายของกรรณะช่างต่ำต้อยด้อยค่าเพียงแค่อยากพิสูจน์ตัวเองว่ามีคุณค่าสำหรับคนโฉด.
เรื่องถูกผิดสำนวนที่กูดูล่าสุดกฤษณะ เปรียบให้ดูว่ากฏ,จารีต,ประเพณีที่เขียนขึ้นมาตั้งขึ้นมามันเหมือนเป็นผลไม้ที่สุกงอม แต่รากของมันคือ คุณธรรมพื้นๆอย่างเมตตา ต้องมีความรักให้ผู้อื่น. ถ้ารากใันเน่าซะทุกอย่างที่อยู่ด้านบนกิ่งก้านและผลก็จะเน่าหมด สมควรจะต้องตาย ซึ่งการพิสูจน์เรื่องนี้ก็ตอนทำหยาบช้าของทุหศาสัน ลากเทราปตีออกมาที่ประชุมและกระชากผ้าต่อหน้าที่ประชุม. คนที่อยู่ในที่ประชุมนั้นล้วนผิดหมดกระทั่งภีษมะยังไม่สามารถทัดทานการทำเลวครั้งนี้ได้เพราะติดพันธะ การกระทำที่นิ่งเฉยหรือแค่คัดค้านการทำเรื่องไม่ถูกต้อง แม้จะติดพันธะเรื่องอะไรก็ตามคนที่ดีจริงต้องลุกขึ้นต่อต้านการกระทำหยาบช้าตรงหน้าให้ได้ คนที่เข้าไม่ถึงแก่นก็ยังคิดว่าฝั่งเการพถูก แต่ผู้ยิ่งใหญ่อย่างนารายณ์อวตารแบบกฤษณะย่อมเห็นต่างจากคนทั่วไป
ใคร? เป็นคนช่วยเทราปตีในช่วงเวลานั้น ? (รหัสนี้คนอ่านต้องตีความเยอะมากๆ,ว่าทำไมนารายณ์อวตารจึงต้องแสดงพลัวเหนือธรรมชาติเพื่อหญิงเพียงคนเดียว ไม่ใช่เรื่องอวยง่ายๆแน่นอน)หากเห็นปาฏิหารย์ครั้งนี้แล้วยังไม่สำนึกก็ควรพินาศให้หมด.
>>38 ในพระเวทย์มันเขียนไว้แบบไม่ให้ดิ้นเลยว่าเกิดวรรณะไหนควรมีงานหน้าที่เท่านั้นเท่านี้ ใครทำนอกหน้าที่ก็ผิดละ แต่ในเรื่องยังมีปรศุรามที่เป็นพรามณืแต่ยึดหน้าที่ฆ่ากษัตริย์ ชั่วเป็นหลัก หรือโทรณาจารย์ที่เป็นพราห์ม แต่ก็รับตำแหน่งแม่ทัพในสงครามใหญ่เลย.
เรื่องของเรื่องคือที่โดนหยามตอนท้าประลองเขาจะดูฝีมือองค์ชาย ถ้าดันเอาคนนอกมาสู้มันไม่ได้ประโยชน์อะไรน่ะชนะก็ไม่ได้อะไรแพ้ก็เสียหน้าอีก. ส่วนอีกครั้งก็ตอนคัดเลือกคู่เทราปตี เทราปตีบอกเองว่าไม่ต้องการให้กรรณะมาร่วมด้วย พอกษัตริย์ไม่ผ่านหมดก็เชิญพราห์มปลอมมาลองแทน
มึงอ่านสำนวนไหน จากหนังสือเล่มไหน เว็บไหน เอามาแบ่งให้กูหน่อย กูจะไปหาอ่านบ้าง
แล้วอีกข้อนึง งงกะภีษมะ พวกอรชุนฆ่าไม่ได้เลยไปถามเคล็ดเจ้าตัวโต้งๆ ทำไมถึงยอมบอกวะ อินดี้สัสๆ
>>43 ภีษมะมัน ติดคำสัญญาว่าจะค้ำจุนราชวงศ์จนกว่าจะมีราชาที่เหมาะสมครองราชย์ พ่อให้พรว่าจะไม่ตายจนกว่าจะพอใจ
ที่อวยปาณฑุคือรู้ว่าฝั่งเการพไม่มีใครเหมาะสมไง แต่ที่เข้ารบด้วยทิฐิมานะของนักรบ13วันแรกพี่น้องเการพ100คนไม่ตายเพราะบารมีภีษมะนะ
แต่ที่ยอมตายก็ตอนกฤษณะโมโหจะลงมาฆ่าเองแล้วนะ วิพากณ์ว่าคนที่ดีอย่างภีษมะถึงไปเป็นกำลังให้คนพาล กล่าวว่าการคิดถึงส่วนรวมต้องมาก่อนการสาบานส่วนตน
หลังจากนั้นถึงยอมตายนะโดนธนูเสียบทั่วร่างก็ไม่ตาย
>>42 มันให้สัญญาก่อนว่าให้พนันเอาสิ่งที่ภูมิใจกันมาพนัน คราวนี้ตั้งแต่ตอนพนันด้วยคนทุรโยชน์มันเริ่มก่อนบอกว่าจะเอาน้องมาพนันด้วย
ส่วนที่ทำไมไม่หนีเลยเพราะ ราชาบอดมันสั่งให้นั่งเล่นหน่ะ ราชาบอดมันก็เป็นศุนย์กลาวของดราม่าเลยเพราะลำเอียงสุดๆ แล้วทำแอ้บแบ้วว่ากูลอยตัวเหนือปัญหาได้ทั้งๆที่สั่งหยุดได้และควรจะสั่งด้วย
เป็นราชาต้องทำหน้าที่ราชานะความรับผิดชอบเยอะถ้าเรื่องมันเริ่มเหี้ยต้องสั่งได้แต่ราชานิ่วตลอดเพราะคิดว่าลูกตัวเองจะได้เปรียบ
กูว่าถ้าเป็นปัจจุบันนะพอเริ่มยั่วให้พนันคนกูพาน้องลุกหนีเลยดีกว่าเหมือนฝรั่งที่มันสัญญาอย่างดีพอเห็นว่าสัญญาไม่เป็นธรรมมันก็ฉีกสัญญากันดื้อๆเลยได้
>>44 ต่อหน่อยคือตอนแรกภีษมะถืออาวุธเพราะทิฐิว่าสัญญาว่าจะปกป้องราชวงศ์จนกว่าจะมีคนดีมารับบุลลังค์ไปแต่พอกฤษณะพูดหลักอาตมันที่เกี่ยวกับการแตกดับ,เกิดใหม่นับครั้งไม่ถ้วน เลยปลงตกไง ก็ราชวงศ์มันเหี้ยไปแล้วณเวลาที่กระชากสาหรีเทราปตี ก็ไม่จำเป็นต้องฝืนให้มีราชวงศ์หัสตินาปุระอยํ่ค้ำฟ้า ปล่อยให้มันพินาศให้หมดแล้วของดีดีคนใหม่ๆมาปกครองแทนยังดีกับไพร่ฟ้ามากกว่า
อีกสำนวนบอกว่าทุรโยชน์มันเจ้าไปวิพากย์ว่าภีษมะไม่กล้าตัดใจฆ่าปาณฑุห้าคนนั่น. ทั้งๆที่บารมีภีษมะปกป้องเการพทั้งร้อย+1คนอยู่ และมาถึงตอนกฤษณะควงล้อเกวียน, อรชุนสัญญาว่าจะตัดความผูกพันธ์จะเอาชนะภีษมะให้ได้ , ยุทิษฐีระเข้าเตนท์ตอนดึกบอกว่าปู่เคยให้พรว่าจงมีชัย, ปู่เลยชี้ช่องให้และวันรุ่งขึ้นเลยต้องวางอาวุธเพราะสัญญากับศิขัณฑิน อรชุนยิงธนูถี่ยิบทำให้ภีษมะล้มลงและหลังไม่แตะพื้น ภีษมะร้องขอธนูให้พาดคอต่างหมอน และน้ำจากอรชุน
พูดถึงเรื่องหนังอินเดียถ้ามึงมีเวลาว่างพอ ปีนี้มึงสามรถดูวีรกรรมนารายณ์อวตาราสามร่างเลย
ราม,กฤษณะ,พระพุทธเจ้า ใครดูอย่างลึกซึ้งจริงจะอิ่มมาก
http://www.siamganesh.com/BhagavadGita.html
กูเอาของดีมาฝาก เกี่ยวกับภควคีตา ถ้ามึงไม่เคยอ่านไม่ควรวิพากณ์ กฤษณะ แบบคนไม่รู้และจะได้รู้ว่าทำไมคนอินเดียถึงยกเป็นนารายณ์อวตารระดับเดียวกับ พระราม,พุธะ
เคยดูเรื่องศิวะที่หลายปีก่อนช่อง7เอามาฉายนะคะ จะมีตอนที่เล่าถึงเรื่องรามาวตาร(พระราม)
มหาภารตะ ดูต่อไปช่วงแผ่นที่19-20จะมีเล่าประวัติพระกฤษณะที่เป็นอวตาร(ของพระวิษณุ)มาปราบพระยากงส์ให้เข้าใจที่มาที่ไปด้วยค่ะ(ตอนนี้ช่อง5ฉายถึงแผ่น7เองมั้งคะ)
ถ้าดูต่อกันนี่ได้นารายณ์อวตาร2ปางทีเดียว
จนถึงปัจจุบันนี้ อัศวถามายังมีชีวิตอยู่มั้ย คำสาปสามพันปีครบกำหนดหรือยัง
mahabharat กฤษณะมันเพื่อรีเซ็ตเอาพวกวรรณะกษัตริย์ที่ไม่ได้เรื่องออก แล้วเอาคนรุ่นใหม่ขึ้นมาแทน กฤษณะมันหวังอย่างนี้เลยอวยเด็กในสังกัดมาสร้างความวุ่นวายเต็มที่ไง คิดๆแล้วไอ้ 5 หน่อนี่แม่งแก๊งป่วนเมืองดีๆนี่เอง
ปล.คิดว่าภีษมะจะกฤษณะได้รึเปล่าวะ เห็นแม่งเก๋าขนาดทำจักรวาลสูญสิ้นได้เลย เลยสงสัยว่าถ้าสู้กันขึ้นมาจริงๆนี่ไม่ใช่ว่าตายคู่เหรอ
กฤษณะ โอกาสเลี่ยงสงครามมีตั้งมากมายแต่ไม่ใช้ ปากบอกสันติ ฉันเป็นทูตเจรจาให้แล้วนะจ๊ะ พวกเธอว์เลือกทางนี้เอง ช่วยบ่ได้
แต่ใจจริงอยากให้รบจะตายห่า เอาแค่เรื่องชาติกำเนิดกรรณะ ถ้าไปบอกให้ทุกคนให้รับทราบกันถ้วนหน้า แทบจะแยกย้ายกันกลับบ้าน
ทุรโยธน์มั่นใจก่อสงครามเพราะมีกรรณะ ถ้ารู้กรรณะเป็นพี่คนโตปาณฑพ ใจมันจะยังอยากรบอยู่อีกเหรอ
กฤษณะอาจหวังผลทางการเมืองแทรกแซงอำนาจวงศ์กุรุก็เป็นไปได้ วางฐานอำนาจให้ลูกหลานตัวเอง เพราะสุดท้ายคนเป็นใหญ่ก็เหลนกฤษณะ
เดิมทีคงอยากให้อภิมันยุหลานแท้ๆเป็นใหญ่ แต่อภิมันยุดันมาตายไว ตายโดยที่ไม่ได้อยู่ในแผน บทช่วงนั้นเลยหัวร้อนเป็นเดือดเป็นแค้นกันใหญ่
ถ้ากฤษณะรักพวกหลานๆ ลูก 5 พี่น้องจริง คงไม่ยุให้ฆโฎต์กัจไปตายหรอก รู้ทั้งรู้ไปสู้กับกรรณะต้องโดนศักติแน่นอน
มีบางตำราบอกฆโฎต์กัจยอมเสียสละเอง กูไม่ค่อยเชื่อวะ ถ้าฆโฎต์กัจเป็นลูกของอรชุนก็ว่าไปอย่าง
ตอนฆโฎต์กัจตาย ทั้งอรชุนและภีมะอึ้งกิมกี่เงียบฉี่ กฤษณะลืมตัวดีใจออกนอกหน้า ซึ้งน้ำใจพี่แกเลย
ต่อให้เก่งแค่ไหนถ้าไม่อยู่ในสายตากฤษณะเป็นได้แค่เบี้ยใช้แล้วทิ้ง
จบสงคราม ลูกนางเทราปดียังอยู่ครบ อำนาจมีแววจะโยกไปอยู่กับพวกปัญจาบ
กูเคยตั้งทฤษฎีสมคบคิดเล่นๆที่อัศวถามาคิดแผนลอบสังหารออก เป็นแผนกฤษณะเปล่าวะ แอบส่งซิกผ่านนกเค้าแมว
ทีนี้เลยตายกันเกลี้ยง เหลือแต่ลูกอภิมันยุที่ยังอยู่ในท้อง เข้าทางกฤษณะพอดี
แต่เกือบผิดแผนเพราะอัศวถามาจะใช้พรหมเศียรทำให้วงศ์ปาณฑพสูญพันธุ์
กฤษณะรู้อยู่แก่ใจถ้าพรหมเศียรปะทะพรหมเศียร โลกจะฉิบหายครั้งใหญ่ แต่ก็ยังบอกให้อรชุนใช้พรหมเศียรต้าน ดีที่สองฤษีมาห้ามทัน
โห คุณธรรมปกป้องโลกสุดๆ ยอมให้คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่ตายทั้งโลกดีกว่าพวกตัวเองตายกลุ่มเดียว
เผากฤษณะเอาเท่านี้พอก่อน วันหลังว่างๆจะมาเผาใหม่ เผาเพราะรักนะ ในมหาภารตะกูชอบพระกฤษณะที่สุด
เป็นตัวละครที่มีมิติหลากหลายดี ได้ข้อคิดอะไรกลับมาเยอะ กฤษณะ สุดยอดจอมวางแผน นักแถในตำนาน
มึงไปอ่านสำนวนไหนวะล่าสุดเขาบอกเองนะว่าความชอบธรรมคือหลักที่ให้คนยึดถือเพื่อจะได้อบู่ด้วยกันอย่างมีความสุขได้ และไอ้ที่บอกไปแฉสายเลือดกรรณะเขาถือว่าจิตวิญญาณทุกคนเป็นอิสระ ถ้ากรรณะมันไม่ยอมละเองก็ช่วยไม่ได้ เพราะขนาดพระผู้เป็นเจ้ายังหัามคนทำชั่วไม่ได้เลย เรื่องนกฮูกส่งซิกอัศวถามานั่นจากพระศิวะหว่ะ ส่วนเรื่องแทรกแซงถ้าเอาจริงไม่เอาเลือดสายตรงจากทวารกาไม่ดีกว่าเหรอ. ส่วนไอ้เมืองทวารากาล่มก็เพราะว่าตอนเกิดมหาภารตะ ลูกหลานมันยังอยู่ในศีลในธรรมอยู่เลยไม่ได้ส่งมาตายในทุ่งกุรุเกษตรด้วยแต่ถ้าศีลธรรมเสื่อมเองวันนึงมันก็ต้องล่มเหมือนกัน
ภารตะ กับ รามายณะ อันไหนตีกันเว่อกว่าวะ แล้วอรชุนกับหนุมานใครเก่งกว่า
กูไปหา โปรเจค 18days มาแล้ว
18 DAYS in English: http://www.youtube.com/playlist?list=PLVQ-5tGttzR_xHhyncpEUSzurHEMspobo
เห็นโม่งบอกว่าปางนารายณ์อวตาราสามปางที่คนยกให้ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ พระราม, พระกฤษณะ, พระพุทธเจ้า
พระพุทธเจ้ามองในแง่สังคมกูมองว่าเป็นเรื่องของการพยายามกลืนศาสนามากกว่าเพราะงั้นตัดไป พระกฤษณะก็ตามที่คุยๆกันในนี้
แต่กูสงสัยว่าพระรามนี่มีอะไรพิเศษหรอ คือเท่าที่เคยอ่านรามเกียรติ์มาไม่ได้รู้สึกว่าพระรามเป็นผู้นำที่น่านับถืออะไรเลย
กูอ่านจากรามเกียรติ์ฉบับที่ค่อนข้างย่อมานะ ในความรู้สึกกูพระรามเป็นคนที่มีดีตรงลูกน้องเก่งมากกว่าตัวเองเก่ง
ไหนจะหูเบา เลือกเชื่อคนผิดๆถูกๆแบบแปลกๆ ไม่รู้ว่ากูใช้บริบทยุคปัจจุบันไปตัดสินมากเกินไปหรือฉบับที่กูอ่านมันบิดเบือนจากต้นฉบับไปเยอะ
ใครช่วยอธิบายหน่อยได้รึเปล่าว่าพระรามนี่เค้านับถือกันในแง่ไหนหรือมีดีอะไรบ้าง
>>66 พระรามเป็นอวตารของพระนารายณ์กับมีลูกน้องเก่งไง มีดีแค่นี้ล่ะ นอกนั้นเหี้ยหมดทุกส่วน และสมัยนั้นก็แบ่งขาวแบ่งดำชัดเจนด้วย ตัวรามายณะมาจากการทำสงครามของอารยันและดราวิเดียน โดยที่ดราวิเดียนสามารถลักพาตัวราชินีฝั่งอารยันไปได้ เรื่องนี้หยามหน้าอารยันมาก พออารยันชนะดราวิเดียนโดยใช้ไส้ศึกคือน้องชายของกษัตริย์ดราวิเดียน เรื่องนี้ก็ถูกเขียนขึ้นมาเพื่อให้ฝั่งผู้ชนะดูดี เชิดชูความเชื่อเรื่องเทพ ฝั่งพระรามคืออารยัน ฝั่งยักษ์คือดราวิเดียน จัดตั้งวรรณะมาปกครองคน ดราวิเดียนคือชนชั้นต่ำ ต้องปกครองโดยอารยันชนชั้นสูง
ทศกัณฐ์เป็นผู้ร้ายที่น่าสงสารโครต ตอนเป็นยักษ์กระจอกๆก็โดนด่า โดนตบหัว โดนจิกผมจนหัวล้าน พอเอาคืนเสือกโดนฆ่า ไอ้เทพใหญ่ๆโตๆตอนโดนรังแกนี่ไม่เคยช่วยห่าอะไรเลย ขนาดตอนสาปให้นนฑกไปเกิดเป็นยักษ์สิบหน้าสิบมือแล้ว ตัวเองก็ยังจะไปเกิดเป็นคนเพื่อ"ตามไปฆ่านนฑกให้จงได้" โดนตั้งโปรแกรมมาเพื่อชนะตั้งแต่นนฑกตายแล้วข่ะ แถมเมียตัวเองโดนคนอื่น NTR กันตำตาอีก
ปล.ในวรรณคดีอินเดียทุกเรื่อง ฝั่งเทพใช้วิธีจัญไรยิ่งกว่าฝั่งมารอีก
ปล.2 พระลักษณ์แม่งน่าสงสารยิ่งกว่า ฉายากระสอบทรายแห่งรามเกียรติ์ไม่ได้มาเพราะโชคช่วยหรอกนะ
เออ จริงๆก็ไม่ใช่แค่วรรณคดีอินเดียหรอก เทพทั่วโลกก็โกงได้จัญไรเหมือนกัน ตำนานกรีกเทพทำเรื่องเหี้ยๆบ่อยมาก แต่ลอยตัวเพราะเป็นเทพนะจ๊ะ
มึงต้องอ่านพวกนิยายสร้สงเมืองของกรีกอ่ะ ส่วนใหญ่จะยกให้การชนะด้วยกลยุทธ์(ฝั่งซุส,อธีน่า,เฮอร์มิส,อพอลโล่)เหนือกว่าหักดิบด้วยกำลัง(มาร์ส,เฮดิส,ไททัน,โพไซดอน)
ของไทยพวกล้านนาก็มีตำนาน ผู้นำหญิงพาคนมาตั้งรกรากแล้วใช้วืธีหลอกล่อให้ผู้นำท้องถิ่นพ่ายแพ้เหมือนกัน
มึงอย่าคิดมากมนุษย์แท้ๆมันไม่ได้ซื่อตรงขนาดพูดว่าทุกเรื่องเป็น 1+1=2 ทุกครั้ง อย่างใน18Days ที่ผ่านมุมมองฝรั่งมันยังยกตอน
สกุนิพูดว่ากูโกงเก่งมาทั้งชีวิตจะกลัวกลยุทธ์อะไรในสงครามนี้
กรรณะตอบ "มึงอาจจะโกงพนันเก่งจนไม่มีใครชนะได้ แต่ในสงครามมันโกงกันทุกคน"
ที่บอกว่ากฤษณะโกงนู้นนี่ กูว่าจิ๊บๆว่ะ ที่จริงคือกฤษณะ เป็นตัวตนของคนที่ฉลาดใช้ชีวิตที่สุดถึงได้ชื่อว่าเป็นผู้มีสเน่ห์ไง ขนาดปัจจุบันยังมีคนชอบนักแสดงที่รับบท โลกิเลยขนาดบทมันง่อยๆแพ้พระเอกทุกเรื่องด้วยซ้ำ
รามายณะ ถ้าตีความคิดว่าเป็นบันทึกประวัติศาสตร ผู้แพ้ผู้ชนะมันชัดเจน ยิ่งอยู่คนละเผ่าด้วย เลยใส่ขาวดำได้เต็มที่
พระราม คือ ตัวแทนอารยัน ชนะสงครามได้เป็นชนชั้นสูง วรรณะพราหมณ์กับกษัตริย์
ลิง คือ พวกคนพื้นเมืองผิวเหลือง ช่วยอารยันรบเลยได้เป็นวรรณะแพศย์ชนชั้นกลาง
ยักษ์ คือ พวกคนพื้นเมืองผิวดำ แพ้สงครามได้เป็นวรรณะศูทรชนชั้นล่างสุด
ช่วงก่อนยุคพระเวท เดิมคงมีสองเผ่าพันธุ์ใหญ่อาศัยอยู่ คือ พวกผิวเหลืองกับผิวดำ ดีกันบ้าง รบกันบ้าง
ในรามายณะก็มีเปรยๆพูดถึงอยู่ ลิงรบกับยักษ์กันมาก่อนที่พระรามจะเดินทางมาถึงเสียอีก พาลีตีกับทศกัณฐ์แย่งนางมณโฑ
อารยันเข้ามาคงรบกับพวกผิวเหลืองก่อน รบชนะ ผู้นำผิวเหลืองยอมสยบ แต่พอมารบกับผิวดำดันไม่ง่ายดายขนาดนั้น
ผิวดำใจสู้กว่า ผู้นำตายก็มีคนใหม่มาแทน ศึกยืดเยื้อจนกลายมาเป็นรามายณะ
เท่าที่กูอ่านๆมาเหมือนคนมองพระกฤษณะเป็น 1. ตัวเอกที่ขี้โกง ไม่ก็ 2. คนดีที่ไม่ได้ยึดติดกับค่านิยมของสังคม ไปเลย
ส่วนตัวกูมองว่าพระกฤษณะไม่ค่อยจะเข้าข่ายข้างบนที่ว่าจังๆเท่าไหร่ ออกเป็น Antihero ที่ทำอะไรเน้นผลลัพธ์ไม่เน้นวิธีการมากกว่า
เรื่องศีลธรรม ความดีความชั่วหลายจุดในเรื่องนี้มันออกเทาๆอยู่แล้ว
คือก็ไม่ได้เป็นคนเลวหรอก หลายอย่างทำไปเพราะมีเจตนาดีถึงวิธีการอาจจะขัดกับค่านิยมของสังคมไปบ้าง
แต่ก็ไม่ใช่พวกแบบกูเป็นคนดี กูทำอะไรก็ได้ เวลาทำเรื่องไม่ดีก็ยอมรับว่ามันไม่ดี
ในความรู้สึกกูมันเป็นเรื่องที่แบ่งฝ่ายชัดนะว่าใครเป็นฝ่ายดี ฝ่ายไม่ดี เพียงแต่ประเด็นเรื่องศีลธรรมในเรื่องมันมีบางส่วนเทาๆจริง
ฝ่ายตัวเอกก็ไม่ได้เป็นคนดีจ๋า ฝ่ายไม่ดีก็ไม่ได้เลวบริสุทธิ์ทุกคนทุกเรื่อง
เซ็ตติ้งเรื่องมันก็ยุคโบราณตามเวลาที่ถูกแต่งขึ้นมา แต่เนื้อหานี่อ่านแล้วไม่รู้สึกว่าเชยเลย ข้อคิดหลายๆอย่างในเรื่องนี้ยังใช้กับยุคปัจจุบันได้
ต่างกับวรรณคดีโบราณส่วนมากสอนศีลธรรมแบบโบราณๆที่มักประยุกต์ใช้กับปัจจุบันไม่ได้ เหมาะศึกษาในฐานะวรรณคดีหรืออ่านเอาสนุกมากกว่า
กูเห็นมีเมืองนึงในอัฟกานิสถานชื่อ กันดาร์ฮา มันใช่ คันธาระ หรือเปล่าวะ เคยอ่านเจอว่าเรื่องนี้เหมือนเอาเค้าโครงจริงที่ว่ามีสองพวกรบกันแถวเอเชียกลางมา แล้วพวกที่แพ้ก็ถอยร่นมาอินเดีย
ทำไมกฤษณะถึงต้องมากับขนนกยูงวะ
เทพคุจากุ ของญี่ปุ่นก็เป็นเทพฝ่ายบู๊ที่ลงมาทำลายล้างความชั่วเหมือนกันอ่ะ
เขาสอนให้รู้จักแยกแยะว่ะ อย่างหนังที่ฉายช่องห้านี่ตอน ภควคีตา ประโยค "ความสัมพันธ์คล้ายโซ่คล้อง แค่โซ่เหล็กเอาไว้คล้องตรวนกักขังคนร้าย,โซ่ทองเหลืองไว้แขวนตะเกียงในวิหาร,โซ่ทองเอาไว้ประดับกาย ความสัมพันธ์ของกรรณะกับทุรโยชน์ มันไร้ค่าเหมือนโซ่เหล็ก เมื่อเทียบกับการอุทิศตนเพื่อพระผู้เป็นเจ้า"
สถานการณ์อ่ะเทาแต่การกระทำในสงครามของอรชุนใต้การชี้แนะของกฤษณะกูถือว่าทำถูกทุกกรณีเพราะเป้าหมายใหญ่มีอยู่คือการล้างความชั่วทั้งมวล โกงนิดโกงหน่อยจะเป็นไรไป
ไอ้พวกที่ว่าโกงในสงครามอ่ะหารู้ไม่ว่ามันโกงหลอกลวงเป็นปกติอยู่แล้วเพราะไม่ใช่การประลองไง
คือกูสงสัยทำไมพี่ไทยเราไม่ค่อยสนใจมหาภารตะวะ มีแต่รามเกียรติ์ พอพูดถึงเรื่องนี้สมองกูแบลงค์ไปหมด
สมัยร.สามเขาช่วยกันแต่งกลอนรามเกียรติ์ เข้าใจคำว่าอวยป่ะ
https://www.youtube.com/playlist?list=PLzufeTFnhupzEKODFa86wWlD8HYEqMage ซีรีย์กรรณะอฟช. ใครอยากดูไปดูได้ ไม่มีซับ
>>81 คงเพราะคนสมัยก่อนเชื่อตามแขกที่ว่า พระราม=พระพุทธเจ้า
>>84 ส่วนสามก๊กกูว่าก็เข้าใจโคตรง่ายนะทำไมกำหนดแบบนั้น
เล่าปี่ = ตัวแทนคนจน
โจโฉ = ตัวแทนคนรวย
แต่งเอาคนรวยเป็นพระเอก เอาคนจนเป็นตัวร้ายใครมันจะอ่านแล้วอินล่ะ
มองมุมกลับถ้า เล่าปี่ตัวเลว = คนจนได้อำนาจแล้วเหลิง นี้ก็ดราม่าสีเทาเกินไป
เดี๋ยวจะหาว่า จูล่งเป็นกรรณะ ไปอีกคน (เป๊ะเหี้ยๆ555+)
สุดท้ายตอนจบพ่อค้า(สุมาอี้)คาบไปแดก
ไทยเป็นรามาวตาร พระรามเป็นใหญ่ รามเกียรเป็นเรื่องของพระราม กษัตริย์เทพทรู มหาภารตะพระรามเป็นแค่สารถีเทพทรู
อ.กูเคยบอกว่ามหาภรตะมันไม่ตรงจริตคนไทย ทั้งเรื่องมีแต่ครอบครัวฆ่ากันเองจนล่มสลาย โทนเรื่องหม่นไป รามเกียรดูเป็นอัศวินช่วยเจ้าหญิงกว่า
กูว่ามันซับซ้อนกว่าไม่ควรให้คนตื้นเขินอ่านมหาภารตะว่ะ. อย่างกูอ่านหลายๆรอบยังแก้ปมได้ไม่หมดเลย มาได้ดูหนังเวอร์ชั่นใหม่สุดเนี้ยแหล่ะตอบโจทย์ดีชะมัด มึงคิดดูว่ากู เพลียจะตายห่าที่มีคนไปแก้ข้อความในวิกิว่า. ทุรโยชน์ มันมีดีตรงไม่นับชนชั้น,ยอมคบกับคนหลายกลุ่ม
ซึ่งในหนังมันมีช่วงกฤษณะ คุยกับกรรณะครั้งสุดท้ายว่า. ที่ทุรโยชน์มันคบกับกรรณะอ่ะมันก็คบกับกรรณะคนเดียวมันอวยคนชนชั้นศูทรคนอื่นนอกจากรรณะหรือเปล่า? แล้วที่รักพรรคพวกนี้คือพรรคพวกมหาโจรด้วยกันล้วนๆ คือเฮกันไปทำเรื่องเฮี้ยได้ก็เลยรักกัน? กูถึงได้เพลียจะตายห่าสำหรับคนที่วิพากณ์กฤษณะ. (แต่ใครมันจะเอาการเมืองมาเข้ารหัสในนี้หรือเปล่ากูไม่ขอสืบความนะ). ก็อย่างที่บอกความชอบธรรมมันดิ้นได้ ปกติก็บอกอยู่ว่าอย่าฆ่าคน,อย่าใช้ความรุนแรงกัน. แต่สุดท้ายจริงๆถ้ามีฝ่ายชั่วร้ายมากๆมันรวมกลุ่มกันก่อกรรมกับหมู่ชนได้ ถ้ามีกำลังสู้ได้ก็ต้องเอาความกล้าหาญนำหน้าออกมาปราบหมู่คนชั่วอยู่ดี ถึงต้อง"รบเถิดอรชุน" หลักง่ายๆสำหรับคนดีจริงคือต้องรู้จักแยกแยะว่ะ ถ้าแยกแยะไม่ได้แต่เอากฏเอาคำสอนมาใช้เบียดเบียนคนอื่นมันก็เหมือนพวกเหี้ยหัวรุนแรงปัจจุบันเนึ้ยแหล่ะ. คือยึดติด,ไม่ยืดหยุ่น,ขาดความประนีประนอม,และไม่พัฒนา
คุณสมบัติที่ดีเพื่อคนจะอยู่ด้วยกันได้ มึห้าข้อคือ ความรู้,ความรัก,ยุติธรรม,อุทิศตนและอดกลั้น โอเคหล่ะมันไม่เหมือนพวกศีลห้าหรือคำสอนพุทธตรงๆแต่ก็ตอบโจทย์ได้เยอะอยู่ว่าคนดีๆควรพัฒนาตนเองในด้านทั้งห้าอยู่เรื่อยๆ. อย่างทุรโยชน์มันรู้แต่มันไม่เคยพัฒนาทั้งห้าด้านนี้เลยเป็นคนที่มีแรงขับไปทางใฝ่ต่ำได้ตลอดเวลา ในเรื่องนี่ทำเรื่องเหี้ยเยอะมากแต่ได้บารมีพ่อ,บารมีภีษมะมาแก้วิกฤติให้หลายครั้งจน กล้าก่อสงครามทั้งๆที่คนรอบข้างขอให้ยอมๆบ้างด้วยซ้ำ
แต่รากที่เหี้ยจริงๆกูว่าอยู่กับธฤติราชว่ะอำนาจอยู่ในมือแต่ใช้ไม่เป็น แถมลึกๆในใจนี่หวังว่าจะให้ลูกชนะด้วยซ้ำพอลูกตายเข้าจริงวิฑูรย์พูดแค่ว่า "ก่อนนี้ท่านก็เห็นลูกตัวเองเอาเปรียบเขามาตลอดแต่ท่านก็นิ่งเฉยวันนี้ท่านก็ต้องดูลูกของตัวเองพินาศโดยทำอะไรไม่ได้เช่นกัน"
แนวครอบครัวฆ่ากันเองชิงสมบัติ พ่อแม่ก็เสือกปล่อยให้ฆ่ากันจนเหี้ยน
เล่นพนันเอาครอบครัวเอาบ้านเมืองเป็นเบี้ยพนัน แถมมีเล่นโกงอีก
กรรมการยังเสือกเอียงข้าง
ไม่เหมาะๆ
อาวุธเทพตอนท้ายที่อัสถามาใช้นี่ของเทพอะไรวะ แล้วทำให้ผู้หญิงท้องได้เลยนี่มันแย่ยังไง?
>>96 มึงพิมพ์ผิดป่าว คงหมายถึงทำร้ายเด็กในครรภ์ได้มากกว่ามั้ง
รู้สึกจะชื่อศรพรหมมาศ,หรือศรพรหมศาสตร์ อ่ะและอรชุนก็ใช้อาวุธเดียวกันจะประทะกันแต่อรชถนเรียกคืนเพราะถ้าปะทะกันจะทำลายล้างโลก
กูว่าน่าจะเป็นอาวุธที่มีรังสีนิวเคลียร์ไม่ก็อาวุธเชื้อโรคถึงทำลายได้กระทั่งเด็กในครรภ์ ส่วนอัศวถามาได้รับการผ่าตัดพันธุกรรมจนคงความเยาว์วัยมีอายุขัยไม่สิ้นสุดได้(อมตะ) แต่เสือกเจอคำสาบที่ร้ายที่สุดคือมีแผลพุพองทั่วร่าง (ผลข้างเคียงของอาวุธรังสี,เชื้อโรค)
จากพรดีดีคือเป็นหนุ่มตลอดกาลไม่มีอายุขัยพอบวกคำสาปนี้เข้าให้นี้กลายเป็นซวย อินฟินิตี้เลย
กฤษณะบอกเองว่า ไม่ว่าพรใดหรือคำสาปใดกฤษณะก็ทำลายได้ (ไปดูอวตารพราห์มเตี้ยย่างสามขุม,อวตารนรสิงห์,รามลอบแผลงศรใส่พาลี) สรุปคือนารายณ์อวตารตบเกรียนเก่งๆหลายครั้ง
>>98 มึงต้องเข้าใจคอนเซปซ์ก่อนว่า อาวุธมันจะมีลักษณะเฉพาะด้วย อย่าง
ศักติที่กรรณะถือ ขอจากพระอินทร์ แลกกับเกราะ,ต่างหู ศักติถ้าเอ่ยนามศตรูตอนเผชิญหน้าจะฆ่าตายได้แน่นอนคนนึง
ศรพรหมมาศ,หรือพรหมศาตร ที่อรชุนใช้กูว่าอย่างนึงต้องเป็นนิวเครียด์ ,อีกอย่างเป็น ดาร์กแมทเทอร์ หรือสสารมืดหว่ะ หรือไม่ก็ไอ้สองอย่างนี้ปะทะเมื่อไหร่ก็คือการรีเซตจักวาล เพราะ ล้างสสารได้หมด ลำพังแค่ตัวเดียวอาจจะเป็นระเบิดวงกว้าง,แต่ถ้าสองตัวเจอกันจะระเบิดเป็นลูกโซ่ว่ะ
ที่จริงสามคนฝั่งเการพ ภีษมะ,โทรณาจารย์,กรรณะ เป็นศิษย์ ปรศุรามหมดเลย ส่วนอัศวถามามันถือพรหมมาศเพราะพ่อให้หรือเปล่าวะ
ในหนังล่าสุด โทรณา ก็จะง้างไปทีนึง แต่หยุดมาถกกับกฤษณะว่า ถ้ารู้ว่าอัศวถามที่ตายคือช้างจะเก็บอาวุธล้างโลกไหม,ส่วนกรรณะ เจอคำสาปให้ลืมวิชาเรียกตอนที่คับขันสุดในชีวิต ที่บิกให้อรชุนยิงเลยเพราะกลัวผ่านช่วงเวลานี้แล้วกรรณะเรียกอาวุธได้แล้วก็จะเจอปัญหาอาวุธปะทะกันไม่ได้ (พูดง่ายๆเลยคือถ้าศตรูอ่อนแอก็ต้องฉวยโอกาสเล่นงานมันก่อนเลยไม่ควรยึดติดว่าจะประลองปะทะฝีมือกัน)
>>102 มันมีรหัสให้มึงคิดอยู่ว่า คนอย่างภีษมะ ไม่ใช้,โทรณาจารย์พอคุยกับกฤษณะทีนึงก็ไม่ใช้, กรรณะโดนปรศุรามสาปไว้เพราะถือว่าอาจารย์เรียกวิชาคืน(มาเรียนโดยปกปิดตัวเองมา,ความแตกเลยสาปว่าวิชานี้จะลืมตอนที่ต้องการใช้ที่สุด). สามคนแรกไม่ได้ใช้, ตอนจะปะทะกันอรชุนก็เรียกกลับ,แต่เหี้ยๆแบบอัศวัตถามาเนี้ยแหล่ะที่ไม่เรียกกลับแถมยังส่งไปทำร้ายเด็กที่ยังไม่เกิดได้ เลยโดยคำสาป เอกคลูซีฟ ที่ใครโดนต้องร้อง
กูว่าก่อนจะส่งต่อวิชานี้อาจารย์ก็คงดูคนก่อนแหล่ะว่าเลือกใช้ได้ถูกเวลาหรือเปล่า แต่โทรณาจารย์มันสอนให้ลูกด้วยความรักแบบเบี้ยวๆคือลูกไม่คุณสมบัติแต่ก็ยัดอาวุธสองคมใส่มือลูกไว้ ความซวยก็เลยเกิดกับลูก
มึงก็จำไว้แล้วกันว่าอาวุธสองคมไม่ควรส่งต่อให้บุตรหลานถ้ารู้ว่าคนรับช่วงต่อไม่ทีคุณสมบัติ
ที่อวยรามายณะเพราะแต่ก่อนคิงไทยเขาถือว่าเป็นนารายณ์อวตารเฟ้ย
พระรามนีเป็นทศวตารเดียวที่เป็นคิงอ่ะมึง
พูดถึงความเหี้ยฝั่งพระเอกกูนึกถึง เอกลัพย์ มากกว่า เรื่องสมัยแรกๆเลย ชนชั้นต่ำ(ศูทรเปล่าวะจำไม่ได้)มาขอเรียนกะโทรณาจารย์มันไม่รับ เลยไปหัดเองโดยเอารูปโทรณาจารมาชาบู ปรากฏออกมาเก่งกว่าไอ้ห่าอรชุน เท่านั้นละเป็นเรื่อง ไอ้ขี้แงรีบไปฟ้องอาจารย์ เหี้ยโทรณะเลยอ้างว่าเอกลัพมึงชาบูกูเป็นอาจารย์มึงต้องทำตามกู คือตัดนิ้วโป้งออก เอกลัพเลยยิงธนูไม่ได้อีกด้วยประการฉะนี้ ต้องหลีกให้เหี้ยอรชุนเป็นมือหนึ่ง มันช่างส่อสันดานไอ้พวกตัวเอกว่าเหี้ย เห็นใครเก่งกว่าไม่ได้เหมือนพวกเการพนั่นแหละ
เออ แต่กูมานึกขึ้นได้นะ จริงๆมหาภารตะเนี่ย แม่งเกิดจากความเห็นแก่ตัวเหี้ยๆของไอ้ชาวประมงพ่ออีสัตยวดีนี่หว่า คือตอนนั้นถ้าแม่งไม่ขอให้ลูกสัตยวดีได้ลัดคิวเป็นคิงแทนภีษมะ ภีษมะก็คงครองเมืองอย่างสงบสุขว่ะ เพราะลูกสัตยวดีนี่มีแต่กากๆตายเร็วกันชิบหาย เลยต้องให้ฤาษีวยาสมาทำพิธี ได้แต่ลูกๆพิกลพิการ แถมออกลูกมาอีกรุ่นกัดกันอีก ภีษมะเองก็ตายเพราะไอ้สัญญาเหี้ยที่ห้ามแต่งงานนี่ล่ะ แล้วคือชาวประมงห่านี่ลอยตัวไม่มีใครด่าทั้งในเรื่องทั้งคนอ่าน บัดซบชิบหาย
""พระรามไม่เห็นเก่ง เลเวลสกิลสู้แม่ทัพฝั่งลงกาไม่ได้สักตน ที่ชนะก็แค่เพราะเป็นพระนารายณ์ มีหนุมานช่วย มีเทพคอยให้ท้าย"
ตอนเป็นละอ่อนเรียนรามเกียรติ์ในวิชาภาษาไทย ผมก็คิดแบบนี้นะ ผสมกับตำนานยักษ์นนทก (ซึ่งมีแต่ในรามเกียรติ์ ไม่มีในรามายณะ) พระราม/นารายณ์นี่ดูกะล่อนมากเลย แกล้งหลอกให้นนทกตายใจว่าจะเกิดมามีสิบหัว ยี่สิบมือ เก่งกาจสุดตีน แล้วตัวเองจะเกิดไปเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา แต่ไม่บอกว่าตัวเองจะได้ option เสริมเต็มสตีม
แต่พอโตขึ้นเริ่มสนใจศึกษารามายณะด้วยมุมมองที่กว้างขึ้น (ซึ่งในความจริงคืออู้งานนั่งดูคลิปซีรี่ส์รามายณะใน youtube กับอ่านวิกิพีเดีย) พระรามก็มีความสามารถสมควรได้เป็นพระเอกแล้ว แต่เป็นความสามารถทางยุทธศาสตร์การเมืองที่ไม่ได้โดดเด่นในสนามรบ ไม่มีการโชว์ฤทธาอะไร เป็นความสามารถของมนุษย์ที่เป็นต้นแบบของราชาแห่งวรรณะกษัตริย์ยุคใหม่(ในขณะนั้น)
พระรามฉวยโอกาสความแตกแยกของสุครีพกับพาลี ใช้จังหวะนี้สร้างความชอบธรรมในการช่วยสุครีพทำรัฐประหารขึ้นครองเมืองขีศขินธ์ การกระทำนี้ไม่ถูกต้องตามหลักการเลยไม่ว่าพระรามจะอ้างยังไง แต่เป็นการเดินเกมสร้างอำนาจที่แยบคายมาก
1. แม้ขีศขินธ์จะเป็นมิตรกับอโยธยาและไม่ถูกกับฝั่งลงกา แต่ถ้าพระรามเดินโท่งๆ ไปขอให้พาลีจัดทัพลิงมาช่วยรบชิงเมียคืน พาลีคงไม่หาเหาใส่หัวหรอก ตอนนั้นพระรามไม่ใช่ราชาอโยธยา ไม่ใช่กระทั่งยุพราชด้วยซ้ำ
2. การเอาสุครีพเป็นหุ่นเชิด พระรามไม่ต้องกลัวว่าทัพขีศขินธ์จะหักหลังกลางคัน ถ้าเป็นพาลียังเป็นราชา พาลีก็ต้องมีอำนาจคุมทัพเต็มที่ วันดีคืนดีพาลียกทัพกลับเมือง พระรามก็ทำได้แค่ยืนมองตาปริบๆ แต่พอเอาสุครีพซึ่งอ่อนแอกว่าขึ้นครองบัลลังก์ พระรามสามารถต่อรองได้เพราะมีลูกน้องอย่างหนุมานเป็นแม่ทัพคุมกำลังพลอยู่ หนุมานกับพระรามนี่พึ่งพิงอาศัยได้ประโยชน์ทั้งคู่ ดังนั้นจึงเป็นความสัมพันธ์ที่ไว้ใจกันได้ หนุมานมีความสามารถแต่ไม่มีตำแหน่ง พระรามมีความชอบธรรม(อยู่บ้าง)ในฐานะกษัตริย์แต่ไม่มีกำลังพล หนุมานจึงต้องอาศัยพระรามในการเลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่งตัวเอง ยิ่งพระรามไปได้ไกล หนุมานก็เกาะตามไปได้ไกล (ช่วงแรกของการรบ สุครีพไม่ค่อยตั้งใจด้วยซ้ำ ต้องให้พระราม"กระตุ้น")
3. การใช้ไพร่พลเมืองขีศขีนธ์ตีลงกา เท่ากับว่าอโยธยาไม่ต้องเสียกำลังพลเลย แต่พระรามได้เมืองประเทศราชสองเมืองใหญ่มาอยู่ในอาณัติ การรักษากำลังพลของอโยธยาย่อมหมายถึงการลดความเสี่ยงของการกบฏแข็งเมืองในอนาคต
4. เมื่อได้สองเมืองมาขึ้นกับตัวเอง พระรามเดินกลับอโยธยา พระภรตจะไม่คืนบัลลังก์ให้ก็คงจะจบไม่สวยแน่ ถึงจะได้รับความเสียหายจากสงคราม แต่ถึงยังไงก็ยังเป็นกองทัพของสองเมืองที่มีทหารกับแม่ทัพที่เพิ่งผ่านประสบการณ์รบมาแล้ว พระภรตเก่งยังไงก็เอาทหารเกณฑ์ใหม่มาสู้ไม่ได้ พระรามอาจจะไม่ได้ทำสงครามเพื่อชิงเมียคืนตั้งแต่ต้นแล้วก็ได้ แต่รบเพื่อชิงบัลลังก์คืน
ความจริง พล็อตรามายณะทั้งเรื่องนี่มองเป็น allegory ของการเปลี่ยนผ่านสู่ยุคของ expansion campaign โมเดลใหม่ของกษัตริย์อินเดียเลยก็ได้ ตั้งแต่ที่พระรามหยิบศรพระศิวะขึ้นมาแล้วหักเปรี้ยงจนปรัสสุรามมาอาละวาด จะจินตนาการมองให้เป็นเชิงสัญลักษณ์ก็มีเหตุมีผล เสน่ห์ของ Classical Mythology มันอยู่ตรงนี้แหละ อารยธรรมอื่นๆ เช่น กรีก-โรมัน จีน ฯลฯ ก็ไม่ต่างกัน (แต่ของไทยนี่หาความลึกซึ้งไม่ค่อยเจอนะ ส่วนใหญ่ก็ยัดคติสอนใจทื่อๆ ตรงๆ แบบตำนานทรพี-ทรพานั่นแหละ ต้องยอมรับว่าเทคโนโลยีทางวัฒนธรรมและการเมืองมันไม่ได้เท่ากันทุกอารยธรรม)"
#มิตรสหายท่านหนึ่ง
>>113 เออว่ะ โคตรเก่งเลย นารายแม่งอย่างเหลี่ยมจัดว่ะ ตอนฆ่าพาลีแม่งอ้างเหตุผลข้อนึงว่า เปรียบเหมือนกษัตริย์ล่าสัตว์ในป่า ด้วยอะ ถ้ามาคิดว่าพาลีคือราชาเผ่าพื้นเมืองนี่ โคตรเหยียดแถทุเรศเหี้ยๆ แต่คงเป็นการแสดงอำนาจให้คนที่เหลือได้เห็นว่ามึงก็แค่สวะลิงอย่าหือกับกู
พูดถึงเรื่องชิงเมียคืนนี่น่าคิดว่าจริงๆสีดาแม่งเสร็จป๋าทศไปตั้งนานแล้ว เพราะในรามายนะoriginal แม่งขนาดลุยไฟยังหยุดพวกปากหอยปากปูไม่ได้ ถึงขนาดโคตรเทพจอมราชาอย่างรามต้องขับเมียตัวเองออกจากเมือง
วยาสฤๅษีเป็นคนแต่งมหาภารตะฉบับแรกเป็นภาษาสันสกฤต(ในฐานะที่อ้างว่าเป็นผู้รู้เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นจนจบ แล้วเล่าให้พระคเณศบันทึก) วยาสฤๅษีเป็นลูกคนโตของนางสัตยาวตี(ซึ่งต่อมามาเป็นมเหษีของศานตนุ มีลูก2คนแต่ตายหมด) ต่อมาถูกเชิญมาทำพิธีนิโยค ทำลูกแทนวิจิตรวีรยะที่ชิงตายไปก่อนจะมีลูก เกิดเป็นธฤษตราษฏร์กับปาณฑุ(+วิทูระ) ดังนั้นก็ญาติทั้งปานธพเการพนั่นแหละ
กฤษณะต้องการจะล้างวงศ์ยาธพอยู่แล้ว(และจะลงมือเองอยู่แล้วตอนจบศึกกุรุเกษตร) แต่คันธารีชิงสาปก่อน กฤษณะเลยปล่อยตามนั้น
เนื้อหาคำสาป
" I shall curse thee, O wielder of the discus and the mace! Since thou wert indifferent to the Kurus and the Pandavas whilst they slew each other, therefore, O Govinda, thou shalt be the slayer of thy own kinsmen! In the thirty-sixth year from this, O slayer of Madhu, thou shalt, after causing the slaughter of thy kinsmen and friends and sons, perish by disgusting means in the wilderness. The ladies of thy race, deprived of sons, kinsmen, and friends, shall weep and cry even as these ladies of the Bharata race!"
บอกชัดเจนว่า
1. กฤษณะต้องเป็นคนลงมือสังหารคนในตระกูล ใน36ปีหลังจากนี้ (ก็ตั้งใจจะลงมืออยู่แล้ว)
2. หลังจากเหตุดังกล่าว "จะต้องตายอย่างอนาถ" (พระนารายณ์ก็สัญญากับValiไว้ว่าในชาติหน้า Valiจะเป็นคนฆ่าพระนารายณ์ด้วยลักษณะเยี่ยงยิงสัตว์)
3. หญิงสาวในตระกูลจะต้องร่ำไห้เพราะสูญเสียบุตรและสามี (อันนี้เป็นคำตอบว่าทำไมถึงเหลือผู้หญิงไว้ เพราะสาปไว้แบบนี้)
เหลือผู้หญิงไว้ทำไม ไหนว่ายาธพสิ้นตระกูล เพราะตระกูลไม่สืบต่อทางฝ่ายหญิงไง กุนตีเป็นยาธพ ลูกออกมาก็เป็นปานฑพ สุภัทราเป็นยาธพ ลูกออกมาก็ยังเป็นอุปปาณฑพ
หลังจากการฆ่ากันที่ริมหาด กฤษณะพาผู้หญิงที่เหลือรอดไปที่ทวารกา บอกให้พ่อพาผู้หญิงกับคนแก่ออพยกออกจากทวารกาไปหาพวกปาณฑพ พอทวารการ้างแล้วก็ออกมาเดินป่าคนเดียว เจอพลรามทิ้งร่างแล้วก็กำหนดว่าเวลาตายมาถึงแล้ว เลยนั่งทำโยคะรอ ผ่านไปวันนายพรานชาระก็มายิงตามที่พระนารายณ์สัญญาไว้
>>115 ฟังไม่ขึ้นอยู่ดี ถ้าคิดจะล้างเมืองเองจริงมึงไม่จำเป็นต้องจัดแจงให้พวกผญหนีไปหลบภัยเลย คำสาปมันไม่ได้บอกว่าผญ ร่ำไห้แล้วต้องรอดชีวิตนี่หว่า พวกผัวตายมันก็ต้องร้องไห้กันอยู่แล้ว ร้องไห้เสร็จก็จบไปจะตายหลังจากนั้นก็ไม่เห็นผิดคำสาปอะไร มันให้ร้องไห้จบแล้วค่อยเชือดทิ้งยังได้เลย อ้อแล้วคนแก่ไม่ใช่พวกยาทพเหรอวะกูขรรม ลิ้งนี้บอกว่ามีเด็กด้วยนะมึง https://storylog.co/story/5900c54d06bd8f021d80c158 มีแหล่งไหนบอกมั้ยว่าคัดคนที่รอดชีวิตยังไง มันคัดเหมือนพวกพระเจ้าที่ล้างโลกปกติป่าวเช่นตอนน้ำท่วมโลก คัดเฉพาะคนดีแบบโนอาห์+พวกสัตว์ต่อเรือ ไอ้ของมึงนี่ดูไงก็โดนสาปตายอนาถแล้วตีเนียนแต่งเรื่องเป็นยอมตายแบบมีมาดอะว่ะ
เริ่องพาลีในนี้ https://en.wikipedia.org/wiki/Vali_(Ramayana) เขียนแค่ว่าพระรามมันยิงพาลีเสร็จแล้วด่าพาลีแถโน่นนี่ว่าการยิงของมันชอบธรรมแล้ว ส่วนเรื่องมันไปสัญญาให้มายิงชาติหน้าเองนี้กลุ่มติ่งเอ้ยกลุ่มคนนับถือกฤษณะเป็นคนบอก รามายณะที่ราเมศ เมน่อนรวบรวมมาแปลไทยที่กูอ่านก็เขียนแค่นี้ว่ะ เคยอ่านผ่านๆเรื่องพรานที่ยิงกฤษณะคือพาลีเหมือนกันแต่อันนั้นก็อธิบายว่าเป็นกรรมเก่าตามทันไม่ใช่ไปสัญญาเองเอาหล่อ
>>116 เอาตามมหาภารตะฉบับวยาสฤๅษีนะ
- คำสาปไม่ได้บอกว่าให้ฆ่ากันตายหมด(แต่บอกให้สิ้นวงศ์และกฤษณะลงมือด้วย)
- กฤษณะต้องการให้ยาธพสิ้นวงศ์(คือไม่มีคนสืบต่อไปแล้ว) เนื่องจากยาธพรุ่นหลังมันหลงอำนาจแล้ว(ตอนสงครามกุรุเกษตร รุ่นอรชุน-กฤษณะนี่อายุ50+กันหมดแล้ว) ไม่ว่าจะสาปหรือไม่กฤษณะก็จะลงมืออยู่ดี แต่ยังไม่ได้กำหนดวิธีการไว้ (หรือจะมองแง่ร้ายว่า แกก็รู้ตัวว่ามีคนหมั่นไส้แกเยอะ ราชายาธพคนปัจจุบันนี่แกก็ไปฆ่าลูกเขา ดังนั้นจะวางแผนเก็บก็ไม่แปลก) คันธารีสาปนี่ตรงกับที่ต้องการพอดี
-หลังเกิดอีเวนท์ฤๅษีสาปซ้ำ คนในเมืองทวารกาก็พากันฝันร้ายเป็นลางไม่ดีพร้อมกันทั้งเมือง เลยลงความเห็นว่าจะไปแสวงบุญเป็นหมู่คณะ คนที่ไปไหวก็ไป เหลือคนแก่อยู่เฝ้าเมือง ที่เหลือก็ไปทะเล
-สัตยากีกับกฤตวรรมทะเลาะกันเรื่องที่กฤตวรรมไปช่วยอัศวัตถามาฆ่าพวกอุปปาณฑพ พวกของสองคนนี้ก็ตีกันก่อน ปรัทยุมน์(อวตารของพระกามเทพ)ไปห้ามจนโดนลูกหลงตาย กฤษณะเลยบอกว่าเวลาของคำสาปมาถึงแล้วถอนหญ้ามาเสกเป็นดุ้นเหล็กแล้วเดินไล่ทุบทุกคนที่ขวางหน้า คนอื่นๆก็ถอนหญ้ามาแล้วไล่ทุบกันเหมือนกัน จนเหลือแต่ผู้หญิงร้องไห้นั่นแหละถึงหยุด (ตรงนี้เป็นส่วนของคำสาปเต็มๆแหละ กฤษณะก็ไม่ใช่ว่าเป็นข้อยกเว้นคำสาปทำอะไรไม่ได้ เพียงแต่มันเป็นคำสาปที่กฤษณะยินดีรับไว้อยู่แล้ว)
-กฤษณะพาผู้หญิงกลับมาที่เมือง แล้วบอกให้พ่อของกฤษณะพาคนแก่ที่เหลือกับผู้หญิงไปหาปาณฑพ->หลังจากนี้คือเมืองร้าง
-กฤษณะไปหาพลราม เห็นทิ้งร่างไปแล้ว เลยนั่งทำโยคะรอเวลาตาย
-ตอนอรชุนรู้ข่าวจากพวกผู้หญิง-คนแก่ เลยจะมาทำพิธีศพให้ ปรากฏว่าพื้นที่ตรงนั้นมันจมทะเลไปแล้ว
ดังนั้นคนที่รู้เห็นจริงๆว่าFactตอนฆ่ากันเองมันเกิดอะไรขึ้นก็เหลือแต่พวกผู้หญิงนี่แหละ นอกนั้นไม่มีทั้งหลักฐานทั้งพยานวัตถุ
ส่วนวาระสุดท้ายของกฤษระกับพลรามนี่ยิ่งแล้วใหญ่ มีกันแค่สองคน คนแต่งว่าสองคนนี้ตายไปแบบนี้คือวยาส จะว่าวยาสแต่งเรื่องให้กฤษณะโดนสาปตายอนาถได้ไหม? ก็ได้ ถ้าไม่คิดว่าวยาสเป็นคนที่พ้นรักโลภโกรธหลงไปแล้วสิ้นเชิง มันก็น่าโกรธกฤษณะอยู่แหละ เพราะฝ่ายเการพนี่ถือว่าเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของวยาสแท้ๆ ไม่เหมือนปานฑพที่กุนตีไปเชิญเทพมาทำนิโยค
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ถือว่ามหาภารตะฉบับวยาสคือoriginal ที่เหลือคือแต่งทีหลังโดยอ้างอิงจากวยาส
อัลลาาาาา
ขุดมู้ที่มีสาระ
>>20 >>38 วรรณะของกรรณะคือ สูตะ सूत ไปอ่านฉบับแปลอิ๊งที่แปลโดยตรงจากสันสกฤตก็ได้ นางถูกเรียกว่าสูตบุตรมาตลอด (พ่อที่รับมาเลี้ยงเป็นสูตะ) ไม่ใช่ วรรณะศูทร สูตะมีหน้าที่เป็นนายสารถี คือดูแลม้าและขับรถศึกตามที่ระบุไว้ในคัมภีร์พระเวทย์ ที่ถูกเหยียดมาก เพราะสูตะเป็นคนที่แต่งงานข้ามวรรณะกัน ไม่จัดอยู่ในวรรณะหลักทั้งสี่ ยิ่งกรณีสูตะคือมีแม่เป็นหญิงวรรณะสูงกว่าพ่อ (หญิงวรรณะพราหมณ์แต่งกับชายวรรณะกษัตริย์ วรรณะพราหมณ์สูงกว่าวรรณะกษัตริย์) ใครสนใจไปเปิดคัมภีร์พระเวทฉบับแปลอ่านละกัน มีวรรณะย่อยที่ไม่อยู่ในวรรณะหลักอีกมาก แล้วกรรณะที่อยากให้ตัดสินกันที่ความสามารถมากกว่าชาติกำเนิดมันขัดกับบริบททางสังคมวัฒนธรรม บรรทัดฐานทางสังคมในขณะนั้น เรียกว่ากรรณะเป็นภัยของระบบวรรณะกับพวกอีลีทก็ได้ การดูถูก ทำให้กรรณะแตกต่างไปจากคนอื่นๆ ไม่เข้าพวก เป็นวิธีนึงที่ทำให้คนอื่นในสังคมไม่ยอมรับ(แบบมึงผิดเองที่ไม่ทำตัวตามกฎเกณฑ์ จะโทษใครงี้) แล้วแบบนี้จัสามารถรักษาระบบระเบียบทางสังคม(ขณะนั้น) เอาไว้ได้
>>81 รามายณะมันอุดมคติไง กษัตริย์ในอุดมคติ สตรีในอุดมคติ เป็นบุคคลต้นแบบสำหรับกษัตริย์ในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ โดยเฉพาะพระราม ถ้ามึงอ่านฉบับสันสกฤตเลยนะ จะเห็นว่าอโยธยากัณฑ์สรรคเแรกเปิดมาอวยพระรามไปแล้วแทบทั้งสรรค คุณลักษณะ คุณสมบัติ คุณความดีต่างๆ เป็นบุคคลในอุดมคติ perfect man อะ ในขณะที่มหาภารตะมันไม่ใช่ เรื่องนี้พี่น้องฆ่ากันตายทั้งเรื่อง แล้วแนวคิดธรรมะในแบบมหาภารตะคือการทำตามหน้าที่(ตามวรรณะของตนเอง) ถ้าทำตามหน้าที่แล้วก็จะเข้าถึงพระผู้เป็นเจ้าได้ ฆ่าใครตายก็ไม่เป็นไร เพราะทุกคนก็จะกลับไปรวมกับพระผู้เป็นเจ้า ไม่ได้สูญสลายไปจริงๆ แนวคิดนี้มันไม่เข้ากับหลักคำสอนพุทธ ในขณะที่สมัยโบราณเรานับถือพุทธกันมาก
>>120 ต่อ
แนวคิดหลักของเรื่องคือการทำตามธรรมะ ธรรมะคำนี้หมายถึงหน้าที่ตามแต่ละวรรณะ จะวรรณะหลักทั้งสี่หรือวรรณะย่อยก็ตาม แต่กรรณะไม่ยอมรับเรื่องนี้ อย่างที่บอกว่ากรรณะอยากให้ดูกันที่ความสามารถมากกว่าชาติกำเนิด กรรณะเลยไม่เข้ากับแนวคิดหลักของเรื่องที่ว่ามา ถ้ามองเรื่องนี้แค่ความเป็นวรรณคดี/วรรณกรรม พ่วงบริบททางสังคมวัฒนธรรมขณะแต่ง เป็นธรรมดาที่ตัวละครแบบนี้จะมีจุดจบไม่ดี หรือมีชะตากรรมแย่ๆ เพราะเค้าจะเขียนให้ตัวละครที่ขัดกับกฎเกณฑ์ทางสังคมมีชีวิตที่ดีได้ไง แล้วกรรณะยังเป็นผลพวงจากการกระทำที่ผิดจารีตประเพณีของนางกุนตีอีก นางกุนตีมีลูก มีสัมพันธ์กับบุรุษทั้งๆที่ยังไม่ได้แต่งงาน เด็กที่เกิดมาโดยไม่ถูกต้องชอบธรรมตามหลักเกณฑ์ทางสังคมจะถูกเขียนให้มีชีวิตที่ดีได้ไง มันถูกใช้เป็นตัวอย่างของการทำผิดระเบียบสังคมอยู่แล้ว
แก้ๆ เรื่องวรรณะมีอยู่ในมานวธรรมศาสตร์ ไม่ใช่พระเวท โทษที
สตรีในอุดมคติ ต้องร่านหาผัวได้ 5 คนฮับ
>>123 เด๋วๆๆ นางไม่ได้คิดจะมีพร้อมกันเว่ย แต่ก็เป็นสตรีในอุดมคติ คือผู้ใหญ่สั่งอะไรมาก็ทำ แถมไม่ยอมแต่งกับคนที่อยู่คนละวรรณะ แต่เราว่าในบริบทสังคมสมัยนั้น ถ้าแต่งด้วยมีลูก ลูกก็ลำบากป่าว
ถ้าดูตามบริบทของสังคมที่วรรณะแรงๆ การที่กรรณะเข้ามาแข่งทั้งที่อยู่คนละวรรณะก็ไม่ถูกต้อง สาเหตุที่รับเฉพาะวรรณะกษัตริย์ก็เพราะถ้าแต่งไปแล้วมีลูก สังคมก็ไม่ยอมรับไรงี้
ความผิดอยู่ที่ระบบวรรณะนั่นแหละ
>>123 ถ้ามึงอ่านแล้ว มึงต้องรู้สิว่าเทราปทีไม่ได้ตั้งใจจะมีผัว 5 คน แต่เพราะปาณฑพพี่น้องเชื่อฟังนางกุนตี แล้วนางกุนตีก็ไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้นออกไปด้วย ถ้าสืบสาวไปมากกว่านั้น ก็เป็นเพราะชาติก่อนนางเทราปทีพลั้งปากด้วยความดีใจไป 5 ครั้ง ไม่ได้เกิดจากเจตนาของตัวเอง แล้วถ้าดูดีๆ สังคมชายเป็นใหญ่แบบนั้นเทราปทีจะปฏิเสธอะไรได้แค่ไหนกัน อย่าสักแต่ว่าจะพูดไปเรื่อย ถ้ามองด้วยบริบทปัจจุบันยิ่งแล้วใหญ่เลย อรชุนมีเมียกี่คนก็ได้ แล้วทำไมเทราปทีมีผัวแค่ 5 คนถึงเรียกว่าร่าน แล้วแบบนี้คนอย่างอรชุนจะเรียกว่าอะไร คันค_ยมากงี้เหรอ
ส่วนเรื่องที่ปฏิเสธกรรณะ แน่นอนว่าเพราะอยู่คนละวรรณะกัน แล้วใจจริงเทราปทีก็วางแผนจะให้เจ้าบ่าวเป็นอรชุนอยู่แล้ว มึงคิดดูว่าบททดสอบต่างๆในพิธีสยุมพรน่ะ นอกจากอรชุนกับกรรณะก็ไม่มีใครมีฝีมือพอจะผ่านด่านได้เลย แล้วถ้ากรรณะไม่แข่งด้วย ยังไงคนที่จะได้แต่งกับเทราปทีก็ต้องเป็นอรชุน
>>123 เทราปตีไม่ได้ร่านหาผัวห้าคนโว้ย เรื่องมันบังเกิดเพราะแม่ไอ้ห้าคนนั้นอะ เสือกไปบอกว่ามีอะไรก็ให้แบ่งกันห้าคนพี่น้อง ซึ่งพวกแม่งก็บ้าจี้ยึดถือคำสอนแม่เป็นหลักสูงสุดเลยต้องแบ่งเมียกัน นางไม่ได้คันวิ่งไปให้ผู้ชายเอาทั้งห้าคนซักหน่อย แถมแต่งไปก็ไม่ได้ 5P กันเว้ย มีจัดเวรว่าจะไปอยู่กับใครไม่ก้าวก่ายกันด้วย
ในเรื่องมันก็มีฉากกรรณะเหยียดเทราปตีเรื่องมีผัวห้าคนอยู่นะ ตอนกูอ่านฉบับอ.วีระ ยุคนั้นผู้ชายมีเมียกี่คนก็ได้ (ในเรื่องตัวละครมีเมียมากกว่าหนึ่งเป็นเรื่องปกติ) แต่เทราปตีมีผัวห้าคน โดนด่าเพราะสังคมชายเป็นใหญ่ยุคนั้น ไม่ได้ร่านเลย
Topic has reached inactivity threshold.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.