จะเข้ามาถามว่ายอดสตรีสนุกไหมอ่ะใครเคยอ่านบ้าง
Last posted
Total of 760 posts
จะเข้ามาถามว่ายอดสตรีสนุกไหมอ่ะใครเคยอ่านบ้าง
ใครอ่านหมิงหลันจบแล้วมาบอกหน่อยนะว่าจบดีมั้ย คือกูเกลียดนิยายที่จบแบบพระนางแก่ตายมาก เอาแค่ตอนมีชีวิตอยู่อย่างแฮปปี้พอเถอะ
>>199 เล่มจบเล่ม 8 ยังไม่ออก แต่มู้เก่าๆ เคยสปอยว่า
.
.
.
.
.
จบที่มีลูกชาย 3 คน (ไม่แน่ใจว่ากี่คนกันแน่แต่ชายล้วน) แล้วพระเอกพยายามจะมีลูกสาวให้ได้ เพราะอยากได้ลูกที่เหมือนนางเอก
.
.
.
.
.
แล้วก็ทางไปตำหนักจีนทางนี้นะ https://fanboi.ch/literature/11708/recent/
กุอ่านแสนชังจบละ เม้าท์ได้ไหมเนี่ย หรือต้องรอสักหน่อย อยากคุยฉิบหาย หมดเขต free spoil แล้วบอกกุด้วยนะ555555
>>191 ไม่กริบนะมึง ตอนนี้เพิ่งกลับมาอัพโดนดันอับดับขึ้นไปท็อปเลย ขนาดว่าทิ้งช่วงไปตั้งแต่เริ่มปั่นเล่มสี่ ส่วนในเว็ปเห็นว่าจะอัพเรื่อยๆ จนจบนะ แต่สายฟรีคงไม่ได้อ่านตอนพิเศษมั้ง แต่จะมีมินิบุ๊คอีก ในเมปถ้าซื้อครบสี่เล่มก่อน 14 กุมภาจะได้มินิบุ๊คด้วย
เผื่อมีคนว่ากุหน้าม้า ออกตัวเลยว่าอ่านจนจบมันก็ได้ไม่ได้ถูกใจกุทุกอย่างนะ55555 แต่กุมองว่าการตอบโต้ของนักเขียนที่โม่งไม่ชอบอะคนไปหาเรื่องก่อนก็ประสาทแดกเกินจริงๆ หาว่าอัพแก้คำผิดเพื่อที่นิยายจะได้ขึ้นในแถบอัพเดตล่าสุด คือมันเกินป๊าย ไม่เคยเห็นใครคิดมากขนาดนั้นเลย มันเลยดูเป็นแอนตี้โง่ๆ อะ ส่วนยอดจองกุว่าไม่ธรรมดาตั้งแต่เปิดพรีละ ไปเช็คดูได้
สุดท้าย ถึงพวกมึงหลายคนจะเกลียดอีโก้นักเขียนหรือหมั่นไส้ personality แต่ยอมรับเหอะว่าเซินเจิ้นท็อปในไทยปีนี้แม่งก็มีแค่เรื่องเดียวจริงๆ ปกติเซินเจิ้นชายหญิงในไทยก็ท็อปแค่ปีละเรื่องสองเรื่องอยู่แล้ว (ใช้คำว่าท็อปนะ ส่วนน้ำดีน้ำเลวแล้วแต่พวกมึงตัดสิน ปี big ฮูหยิน หรือวาสนาชะตา love กุก็ซื้อทั้งคู่แต่ก็ไม่ได้ถูกใจกุขึ้นหิ้งขนาดนั้นเหมือนกัน) แต่มันท็อป มันดีกว่า average เซินเจิ้นส่วนใหญ่ มันอ่านได้ กุก็ตามเก็บแค่นั้น
ยังไงก็รอคุยหลังอ่านจบต่อไป ใครทีมท่านปั๋วมาสมทบกับกุได้นะ55555 อวยมาตั้งแต่เริ่มเรื่องละ แต่จะไม่สปอยล์พวกมึงจนกว่าจะได้อ่านกัน555555
>>205 ยังมีในอีบุ๊คนะถ้ามึงสนใจ กุงบเดือนนี้หมดแล้วเลยกดแค่เล่มจบก่อน เดี๋ยวมีเงินค่อยตามเล่มที่ขาดต่อเพื่อมินิบุ๊ค5555 เข้าใจเรื่องรอแล้วหมดอารมณ์นะ ตรงนี้นักเขียนก็ยอมรับผิดเองว่าไม่นึกว่าจะเขียนยาวขนาดนี้เลยจัดการเวลาไม่ทัน คนที่รอเล่มแต่พัสดุถึงช้ากว่าอีบุ๊คลงก็บ่นอยู่บ้าง เห็นว่าพรุ่งนี้ปลดเคอร์ฟิวสปอยล์ละ ยังไงมาเม้าท์กันได้นะกุอยากคุย55555
พ้นวันกูถือว่าปลดสปอยล์ได้ ลงเรื่อพี่เนี่ยเหมือนกันและดีใจที่ลงถูกลำด้วย
โอเคกุมาแล้ววว จากนี้จะสปอยล์และวิจารณ์ตามความรู้สึกกุนะ555 และเพื่อความเป็นธรรมแก่นักเขียน ออกตัวก่อนเลยว่ากุเป็นคนมาตราฐานสูงมากๆ สิบปีมานี้ยังไม่เคยมีนิยายเรื่องไหนที่กุยกขึ้นหิ้งเลย ไม่ว่าจะจีนแท้เซินเจิ้น ดังนั้นถึงกุจะรีวิวไม่ A+ ก็อย่าได้คิดว่ามันห่วยไปล่ะ
เนื่องจากกุไม่ถนัดกางทฤษฎี เอาเรื่องที่กุติก่อนแล้วกัน
.
.
.
.
.
จุดติดขัดที่ใหญ่ที่สุดสำหรับกุมีแค่สองจุดในเรื่องนี้ หนึ่งคือปูตีมเทพเซียนมาน้อยเกินไป สองคือพอพระเอกปรากฏตัว ทุกอย่างดูง่ายไปหมด จนแม้แต่เรื่องหน้าสิ่วหน้าขวานที่ทำให้พระเอกร้อนใจกุยังเฉยๆ เลย ไม่ใช่เพราะรู้ว่าพวกตัวเอกมี plot armor แต่เพราะปูพื้นพระเอกมาเก่งเกินไป แทนที่จะลุ้นไปด้วยเลยระแวงว่าจริงๆ แล้วพระเอกมีลูกไม้อะไรซ่อนหลอกไว้อีกรึเปล่า? หรือพอเห็นเหตุการณ์แล้วแค่กระดิกนิ้วก็รับมือได้แล้วรึเปล่า? สุดท้ายเลยกลายเป็นว่า แม้คิดตามสถานการณ์จะเข้าใจที่พระเอกร้อนใจ แต่การดำเนินเรื่องมาจนถึงตอนนี้ไม่ทำให้กุเชื่อเลยว่าจะจบพรากจากทรมานใจได้ ซึ่งไอ้ส่วนที่ทำให้ไม่ลุ้นแบบนั้น ก็เพราะไปยัดตีมเทพเซียนใส่ด้วยนั่นแหละ...
ถ้าพวกมึงคนไหนอ่านแนวเทพเซียนเยอะคงพอเข้าใจ ถ้าจะทรมานใจในแบบที่เวียนว่ายตายเกิดได้เป็นล้านๆ ครั้งหรืออายุขัยหนึ่งแสนปี มันมักจะเป็นคำสาปหรือการตัดสินจากคนที่ทรงพลังมากๆ ในมิติอื่น (แน่นอนว่าไม่ใช่มนุษย์) ในเรื่องแม้จะมีข้อชวนลุ้นเช่นถ้านางเองปล่อยวางไม่แก้แค้นดวงจิตจะแตกสลายและหายไปจากวัฏะสงสารโดยสมบูรณ์ แต่...นี่แหละข้อผิดพลาดที่ไม่เกริ่นความเป็นเทพเซียนมาตั้งแต่ต้น
เพราะตอนที่ยังไม่เล่าเรื่องเทพเซียน เรื่องบรรยายความแค้นลึกของนางเอกให้เชื่อได้เลยว่าชาตินี้ไม่ชำระแค้นไม่ขอตายจริงๆ ซึ่งเป็นจุดแข็งที่ดีมาก มากซะจน conflict หลังเปิดตัวความโคตรแฟนตาซีดูเป็นแบบ... มึงได้อ่านข้างบนป่าว? มึงคิดว่าคนข้างบนจะปล่อยวางได้จริงๆ อ่อ? กุไม่เชื่อเลยแม้แต่น้อยว่านางเอกจะปล่อยวางได้เพราะการบิ๊วท์ที่โคตรดีของช่วงแรก แม้จะบอกว่าตอนถูกกล่อมนางเอกอ่อนแอลงเพราะอาการบาดเจ็บและเสียขวัญ เหน็ดเหนื่อยจนน่าจะรับข้อเสนอง่ายๆ แต่เรื่องปูมาขนาดนี้ ใครเคยอ่านนิยายมาสักหน่อยก็รู้ทั้งนั้นอะว่าถ้าปล่อยวางเมื่อไรก็จบเห่เมื่อนั้น มันเลยเป็นจุดลุ้นที่ไม่ลุ้น
ซึ่งส่งผลต่อเนื่องยาวกว่าที่คิดมาก เพราะก่อนมีเรื่องนี้นางเอกไม่มีสักเสี้ยวคิดเรื่องปล่อยวางเลย แม้ตัวเองจะแสร้งไปกราบพระทุกๆ ห้าวัน ก็คิดแค่ว่าไม่รู้ว่าที่ทำให้ตัวเองได้กลับมานี้เป็นนรกหรือสวรรค์ ดังนั้นจึงไม่กล้าติเตียนหรือชิงชังอะไร แค่นั้นอะ กุยังคิดด้วยซ้ำว่าเรื่องนี้ต่อให้ไม่ใส่ความแฟนตาซีตรงนี้ลงมาก็เป็นนิยายท็อปได้สบายอยู่แล้ว ไม่ต่างจากที่ใส่แฟนซีลงมาหรอก มารวมกับความเทพของพระเอก อะไรๆ ก็เลยไม่ลุ้น สารภาพตามตรงความลุ้นของกุมันหมดไปทันทีที่เนี่ยเถียนชิงพรรณาถึงชาติก่อนครั้งแรกละ แต่ก็ยังตามอ่านตามซื้อต่อเพราะอยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไง ซึ่งแม้ความลุ้นจะหายไปบ้างแล้ว แต่ก็ยังมีส่วนที่คิดว่าจุดจบของแต่ละคนจะเป็นยังไง กุเลยตามมาจนตรงนี้เนี่ยแหละ
ไอสัสยาวเกิน 4000 ตัวอักษร5555555555555555555555 โม่งรอข้อดีทำใจไว้เลยนะ เดี๋ยวมาอีกเม้นท์ อย่าเพิ่งด่ากุวววว
.
.
.
.
.
เอ้าพูดเรื่องที่ชอบบ้าง แม้กุจะลงเรือเฉินหรงปั๋วและล่มจนน่าตลก แต่ก็ขอบคุณที่คนเขียนอุตส่าห์ใส่รูท if ลงมาให้ในตอนพิเศษ ทำให้ทั้งโกรธทั้งปวดใจจริงๆ
อย่างที่กุชอบเด่นๆ คือนางเอกตั้งปณิธานว่าจะไม่มีลูก ไม่คลอดลูกของใครทั้งนั้นแม้แต่พระเอก กุรู้สึกคาดเดาอยู่ว่าพระเอกจะมีปฏิกิริยายังไง เพราะถ้าตามหลักแล้วจะเล่าว่าหลายปีต่อมานางเองทำใจได้ สุดท้ายลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมืองงี้ เล่าได้แหละแต่กุคงรีวิวดาวเดียวแน่55555555 ก็ถือว่าปลอบใจเรือท่านปั๋วได้ดีสำหรับกุ เพราะตอนเล่ารูทพิเศษก็มีเล่ารูทหลักของท่านปั๋วด้วย กุเลยแฮปปี้ขึ้นมานิดนึง bittersweet แหละ
อีกอย่างคือระบบความคิดของตัวละครในเรื่องค่อยข้างเรียลสำหรับกุ ทั้งเรื่อง fact ที่คนเราก็เป็นแบบนี้ ล้วนมองเห็นแต่สิ่งที่คนอื่นทำผิดตัวต่อเอง หรือเรื่องที่เฉินหรงปั๋วยอมรับปากนางเอกเพราะคิดว่าจะเปลี่ยนใจนางเอกได้ เอาเป็นว่ามองโลกผ่านสายตาตัวละครแล้วเข้าใจอะ ไม่โกรธสักนิดที่บางคนจะมีทัศนะแบบนี้เพราะค่านิยมในสังคม แต่บางคนก็โง่จนน่าด่า ถือว่าเรียลแหละเพราะกุก็เคยเจอคนโง่เลเวลนั้นจริงๆ555555
มาถึงตอนจบ ก็ถือว่าพอใจสำหรับกุนะ มันก็บรรลุเป้าหมายดี เก็บประเด็นได้ครบแม้กุจะนึกว่าจะเล่าของทุกตัวละครแต่ก็เข้าใจแหละว่ามันกี้เกินกว่าจะกล่าวถึง แค่เก็ตว่าแนวคนนี้ต่อให้มีซีนแต่ถ้ามีแค่เพื่อเติมเต็มฉากก็คือเติมเต็มฉาก ไม่ได้ขัดใจอะไรเท่าไร ใครถามว่าจบไงกุคงบอกว่าใช้ได้ แต่อย่าลืมว่ากุบอกไปก่อนหน้าละว่ากุคนมาตราฐานสูง ถ้าเรื่องขึ้นหิ้งกุให้ A+ เรื่องนี้กุก็คงให้ B+ แหละ 4/5 หรือ 7/10 อะไรประมาณนี้ ไม่แย่เอาจริงๆ ปกติกุให้คะแนนอะไรไม่เคยเกิน 8/10 อยู่ละ ดังนั้นมึงอ่านรีวิวกุแล้วพิจารณาดู5555555555
.
.
.
.
.
ยาวสัส กราบตีนทุกคนที่รออ่าน กุไม่อยากย่อเดี๋ยวกลายเป็นโกหกพวกมึง เพราะอันที่ติก็คืดขัดในความรู้สึกกุจริงๆ ส่วนอันที่ชมก็คิดว่าทำได้ดีจริงๆ
เผื่อใครคิดว่ากุเป็นแอนตี้ จะบอกว่าโม่ง >>203 >>204 >>206 นี่กุเองทั้งนั้น ค่อนข้างอวยอยากให้ซื้อด้วยซ้ำแต่ไม่ไซโคเพราะเดี๋ยวอ่านแล้วผิดหวังมึงจะมาด่ากุ55555 รีวิวจริงใจสุดละสำหรับกุ แต่คนอื่นอาจจะคิดคนละแบบก็ได้ รออ่านอยู่เหมือนกัน มาแชร์กันได้นะเพื่อนโม่ง
>>207 กุไม่เชิงว่าดูไม่ออกนะว่าใครเป็นพระเอก ปกแล้วก็ก็ชอบผู้ชายแบบเนี่ยเถียนชิงนี่แหละ แต่บางส่วนในสัญชาติญาณมันก็ชอบความตรงไปตรงมาความเป็น masculine เข้มๆ บ้าง55555 โดยเฉพาะช่วงแรกๆ ซีนหลงป่ากับแม่ทัพเฉินแล้วหยอกกันนี่ใจกุบางสัส ถ้านางเอกรักแม่ทัพได้นี่คือสมบูรณ์เลยอะสำหรับกุ ไม่น่าเลยท่านปั๋วเอ๊ยยย
แต่เออกุเก็ตมึง555 จริงๆ ผู้ชายนุ่มๆ ยิ้มๆ สุภาพบุรุษนี่ของถูกโฉลกกุ แต่คราวนี้เปลี่ยนทิศครั้งเดียวเรือล่มหนักเลย แต่กระนั้นกุก็จะขออวยตามแรงใจต่อไป ใครเป็นตัวจริงช่างมัน555
>>209 เม้าท์ยาวไปไหมกุขอโทษษ อยากเก็บให้ครบแต่กลัวเวิ่นไปเหมือนกัน ยังไงคุยได้นะเพื่อนโม่ง ฮือ
แหงะครึ่งบนลืมจุดล่าง แต่ถ้าไม่กดดูเม้นเต็มก็คงไม่เห็นหรอกมั้ง ขอโทษโม่งล่างๆ ด้วย แต่อีกอันเว้นไว้ให้แล้วนะ T^T
เอออ อีกเรื่องไม่ได้จะดันมู้นะ คือกุค่อนข้างกั๊กเนื้อหาในตอนพิเศษน่ะ ไม่อยากเล่าตรงๆ เพราะเนื้อหาหลักอะคนอ่านบนเว็บจะได้อ่านหมดอยู่ละ แต่ตอนพิเศษเผื่อคนอ่านเล่มจะไม่พอใจที่เอามาเล่าลงรายละเอียดจนหมด (ไม่รู้นะส่วนตัวกุไม่ซี ถ้าคนอ่านเล่มบอกว่าไม่ซีกุอาจเล่าอีก รอดูฟีดแบคก่อนเพราะนิยายมันเพิ่งออก55555)
เพื่อนโม่งโคตรละเอียด กราบงามๆ 1 ที กูอยากรู้จุดจบของแต่ละคนมากอ่ะว่ามันยังไง มึงช่วยกูหน่อยเถอะ กูหมดตูดจริงๆเดือนนี้ ไม่งั้นกูยอมซื้ออ่ะ
>>212 กู เอ๊ะ ตั้งแต่ตอนเอ่ยถึงปีศาจซื่อจื่ออะ มันดูอยู่ๆ ก็โผล่มาไม่เข้าธีมนิยายเลย พอรู้ว่าเหมือนจะกึ่งแฟนตาซีละ บวกกับรอจนหมดแพชชั่น ก็เลยตัดสินใจขอคืนนี่แหละ ถ้าแต่งให้เนี่ยมีความผิดพลาด บ้าง ไม่เทพทรูไปหมดนี่น่าจะสุดเนอะ เดี๋ยวกูอาจจะทยอยซื้ออีบุ๊ก มีคนส่งต่อเล่มใช้ได้เลย แต่จ่ายไม่ไหว
คือถ้าเรื่องแฟนตาซีมาตั้งแต่ต้น หมายถึงว่ามีเรื่องเทพเซียนอะไร เพราะไอ้ที่ย้อนกลับมาแก้ไขมันก็แฟนตาซีแล้ว แต่กูรับไม่ได้เหมือนเอาเรื่องเทพเซียนมายัดเหยียดให้ไม่เหมือนพวกผลาญ นิยายล้างแค้นแค่นั้นแหละ
ส่วนตัวกูชอบนิยายแฟนตาซีมากกกกกกก มากกว่าแนวล้างแค้น กูเลยว่าคนเขียนไม่น่าใส่เทพเซียนมาเลย มันเลยแบบไม่โอเคสำหรับกูนะ เป็นสาเหตุที่กูไม่ไปต่อ ไม่สั่งหนังสือด้วย ไปสั่งนิยายจีนแปลดีกว่า
อีกอย่างอีโก้ยักเขียนที่กูไม่โอ แรก ๆ ไม่ได้อะไร คือกูไม่ได้อ่านหน้าเว็บด้วย มาถึงกดอ่านนิยายตรงตอน ๆ กูอ่านในแอป วันหนึ่งดันอ่านในคอม โหเจอความอีโก้ กูนี่แบบ โอเคก็ได้ แต่กูไม่เคยด่านักเขียนนะ ยังชมตอนนั้นเลยว่านางเก่งนะเนี่ยบลาๆๆๆ
พอเจอแบบด่านักอ่านดักก่อนอ่าน (ซึ่งเข้าใจเพราะคนเขียนก็ผลิตงานออกมาดี แต่มาเจอนักอ่านบางคนด่าไม่เกรงใจ มันต้องบวกกันบ้างแหละ) กูเลยไม่ได้ตามต่อ ไม่ได้อ่านหลังจากเริ่มเข้าเทพ ๆ อะไรด้วย มันไม่ค่อยเข้ากันนะ อันนี้ส่วนตัว เหมือนกินช็อคโกแลตจิ้มแกงเขียวหวาน
เรื่องการเขียน กูยอมรับเลยว่าดี ดีกว่านักเขียนจีนบางคนที่เอามาแปล ๆ ขายด้วย แต่ถ้าใครติดสำนวนนิยายแปล ก็ถือว่านักเขียนยังทำไม่ดี ซึ่งส่วนตัวกูเฉย ๆ นะ เพราะนักเขียนคนไทยอะ จะเอาให้สำนวนจีนแปลแบบคนจีน สำนวนจีนเยอะๆๆๆก็แปลก
>>215 เค รอเดี๋ยวนะมึง ขอกุเรียบเรียงแป๊บ555
>>216 มึงเชื่อไหมว่าตอนพูดถึงปีศาจซื่อจื่อ กุยังนึกเลยว่ามันเปรียบเทียบความร้ายกาจน่ากลัวของสัตว์เฉยๆ55555555 เพราะคิดว่าคนสมัยนั้นอะไรๆ ก็เอาเทพเอามารไปเทียบอยู่ละ ก็นึกว่าเอาตำนานไปบรรยายความน่ากลัวของมัน คิดดูว่ากุเชื่อตีมแรกแบบสุดใจขนาดไหนอะ
จริงอย่างที่มึงวิจารณ์เลย คนเราถ้าเก่งเทพไปหมดชีวิตมันจะน่าสนใจได้ยังไง จะให้พระเอกมีพื้นหลังรว้ายๆ เทพๆ ได้นะ แต่มันไม่ควรจะเทพขนาดนั้นอะ อันนี้อะไรๆ ก็รู้ อะไรๆ ก็ควบคุมได้ ถึงจะบอกว่าได้ความทรงจำกลับมาแถมมีอำนาจเป็นอิสระกว่านางเอกแต่มันก็เกินไปอยู่ดี นี่แหละสาเหตุที่กุติตรงนี้เป็นหนึ่งในสองข้อเสียใหญ่ สมูทเกินก็น่าเบื่อ
>>217 ไม่ดิมึง ไอ้การย้อนกลับมันเป็นไฟลท์บังคับเพื่อให้เกิดเรื่องราวอยู่แล้ว แต่มันไม่จำเป็นว่าเรื่องเหนือธรรมชาติกับเทพเซียนต้องมาเกี่ยวกัน อันนี้นอกจากเหนือธรรมชาติแล้วเทพแม่งเป็นตัวหลักเลย
กุก็สายแฟนตาซีอย่างมึง เข้าใจดีเลย กุว่าหลายคนก็ไม่โอเคตรงเดียวกับกุนี่แหละ
ส่วนไอ้ดักก่อนโดนด่า กุรู้สึกมันจะมีเม้นหาเรื่องมาก่อนแล้วนะ พวกเรี่ยราดพุ่งไปบอกว่านางก๊อปเรื่องอื่นก็มี จำได้ว่าแรกๆ คนก็ไปอธิบายดีๆ นะ ไปๆ มาๆ ด่ากันเฉย จนคนเริ่มเอาเรื่องไร้สาระอย่างอีดิทคำผิดมาด่าเนี่ยแหละกุเลยเลิกสนใจเลย ส่วนเรื่องการเขียนกุก็พูดไปแล้วแหละใน >>204 ว่าปีนึงจะมีเซินเจิ้นดีๆ ไม่กี่เรื่องหรอก แล้วปีที่เรื่องนี้เดบิวท์มันไม่มีคู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อเลย เลยกลายเป็นโดดเด่นอยู่เรื่องเดียวในปี ขนาดโม่งด่านักเขียนหนักๆ ยังคอยเห็นชื่อนิยายผ่านตากระมู้อยู่เรื่อยๆ เลย เพราะมันไม่มีเรื่องอื่นให้พูดถึงละไง
แต่ต่อให้มีหรือไม่มีคู่แข่ง ก็อย่างกุว่า เรื่องมันก็ดีพอจะติดท็อปอยู่ เลยเสียดายอยู่ว่าถ้าจะทำเทพเซียนน่าจะปูมาให้เนียนกว่านี้ ไม่ใช่พระเอกปรากฏตัวแล้วสาดตู้มเดียวเลย อันอื่นที่แหย่มาก็ไม่ได้แหย่ในปริมาณที่เหมาะสมเท่าไร แต่ก็เข้าใจได้แหละว่าเป็นเรื่องแรก ยังไงกุคงรออ่านงานหลังจากนี้ ถ้าดีขึ้นก็ตาม
ถ้าเซิ่นเจิ่นยอมรับจริงว่านข.คนนี้คือโดดเด่นมาก
กูไม่ค่อยอ่านคอมเมนต์ในเรื่องตอนที่นข.ลงกลัวสปอย
มาเจอมึงพูดก็เข้าใจนข.นะ เรื่องล้างแค้นกูอ่านจีน ทางจีนเองเลยมาเยอะ เรื่องก็วนเวียนแค่นี้อะ นี่คือก๊อบกันหมดงี้หรา คนอ่านก็อ่านน้อยไป คนไทยเอามาแปลน้อยไป
กูคือ215นะเพื่อนโม่ง กราบล่วงหน้าในความจะเรียบเรียงให้ กูรอนะ กูซึ้งใจมากบอกเลย
minikikaboo สู้ไม่ได้เหรอวะนิยายรางก็เขียนดีนะ
ขี้ก๊อปนี่ควรเอามานับด้วยเรอะ นางไม่ได้คิดเองนี่ คาร์ก็ยำๆ มาจากเมะก็เยอะ
กูอ่านไม่รอด =_= นานาจิตตังแล้วแต่คนชอบจริงๆ
มองมงเสิ่นเจิ้นอันดับหนึ่งยุคโควิดให้ สช เช่นกัน
แต่กูผู้ตามอ่านมาตั้งแต่แรกจะบอกว่าคนที่เค้าบ่นแรกๆ อะ เค้าบ่นกันเรื่องอัพหลอกว้อย นักเขียนเสิ่นเจิ้นจีนที่ติดท็อปตอนนั้นไม่มีใครเปิดตอนเจิมว่างๆ ทิ้งไว้เรียกเม้นท์เหมือนนางเลย
คนอ่านเลยถามว่า เปิดตอนพร้อมลงเนื้อหาไปเลยไม่ได้เหรอ ทำไมต้องเปิดตอนทิ้งไว้ก่อน แล้วค่อยมาใส่เนื้อหาอีกที
โดนตอกหน้าหงาย นักเขียนเสิ่นเจิ้นจีนคนอื่นจะยังไงนางไม่รู้ แต่นางเขียนแนวอื่นนางก็อัพแบบนี้มาตลอด นี่สไตล์ของนาง นางชอบแบบนี้ ถ้าคนอ่านไม่ชอบ ก็เรื่องของเมิง ไม่แคร์
แล้วไอ้ที่มีคนมาเม้นท์โง่ๆ ว่าพล็อตนางเหมือนเผาจนนางของขึ้นไรงี้นั่นมันหลังจากนิยายได้ยืนหนึ่งจนแมสแล้วต่างหาก ซึ่งเอาจริงในเด็กดวกแม่งก็มีนักอ่านโง่ๆ เยอะจริงแหละ ไม่งั้นอีเรื่องกากๆ เรื่องอื่นจะขายดิบขายดี กลิ่นเงินหอมหวานจนนักเขียนสายอื่นหันมาจับแนวจีนกันเกลื่อนเลยไง
แต่ใดๆ แล้วนางปังจริง ยอดจองตั้งเท่าไหร่ ลองคำนวณแล้วฟาดไปเป็นล้าน รวยๆๆๆๆๆๆ
สำนวนภาษา การบรรยาย การดำเนินเรื่อง
ในภาพรวมกูว่าดีกว่าจีนแปลหลายๆ เรื่องอีก
เสียอย่างเดียว คือเรื่องเทพเซียนจิตมารที่จับยัดเข้ามาดื้อๆ ถึงนางจะบอกว่านางวางพล็อตไว้แล้ว แต่ความคิดส่วนตัวกู คือ กูว่านางแฟนๆ โดนเดาดักปมทุกทาง แล้วด้วยความอยากให้ทุกคนเดาทางไม่ได้ พอนางค่อยๆ เปิดปมทุกตอน ทุกคนจะได้รู้สึกว่า หูยยยยย สุดยอดอะ คิดได้ไงเนี่ย
เสียดายนิดๆ เพราะฝีมือการเขียนแบบนางนะ ถ้าคิดพล็อตเทพเซียนมาแต่แรก มัน hint สอดแทรกมาตั้งแต่ต้นได้ดีกว่านี้เยอะ
สช พล๊อตเหมือนชายาปีศาจพันหน้าบวกยอดชายาจักพัดปีศาจกูว่าไม่เหมือนเผา ฉากเปิดเรื่องเป็นฮองเฮาโดนผ่าท้องเหมือนกันเป๊ะ ต้นเรื่องดำเนินเรื่องก็เหมือน
จริง ๆ สช. เหมือนพล็อตนิยายจีนมากมายมารวมไว้ด้วยกัน ประเด็นคือพล็อตนิยายจีนเนื่องด้วยจีนโบราณคนจีนเขียนมาเป็นแสนเป็นล้านเรื่อง มันบังเอิญคล้ายกันเป็นเรื่องที่แบบ...เออกูก็พูดยาก
คนเขียนเลยเอาเรื่องเทพเซียนมาใส่กะให้ดูแตกต่างมั้ง แต่กูเป็นคนอ่านพล็อตซ้ำได้ คือซ้ำแต่มันจะมีจุดให้แบบนี่แหละคือกลิ่นอายของเรื่องนี้
กู...ผู้ที่ไม่อุดหนุนนักเขียน แต่กูมองกลาง ๆ นะ
>>215
.
.
.
.
.
เอาจริงๆ ด้วยจริงใจ ใครซึมๆ เศร้าๆ อยู่ไม่แนะนำให้อ่านนะ เพราะขนาดกุสุขภาพจิตดีๆ มาอ่านยังหดหู่เลยอะ
หลิวจ้าวอวี้ หลังจากออกจากตำหนักอ๋องวิ่งไปจวนหลิวแน่นอนว่าโดนไล่ ถูกตัดชื่อออกจากตระกูล จะโดนคนจับไปถ่วงน้ำเพราะเป็นตัวอัปมงคล หนีมาได้ดันมาเจอหลิวหว่านอี้ที่จะออกไปสวดมนต์พอดี เลยคลั่งเข้าไปข่วนหน้าเป็นแผล หว่านอี้โกรธมากเลยสั่งให้คนโบยขาจ้าวอวี้จนหัก สุดท้ายคลานเข้าป่าหนีมาได้ มาเจอพรานคนหนึ่งช่วยไว้ แต่ที่แท้ก็ถูกช่วยไว้เพื่อเอาไปเป็นทาสให้เมียนายพรานใช้งานแทน หลิวจ้าวอวี้ที่ขาหักทั้งสองข้างต้องคลานไปมาทั่วทั้งบ้านอย่างทุกข์ทรมานเพื่อทำงานสารพัดรับใช้สองผัวเมีย ตกดึกก็ถูกโยนให้ไปนอนในห้องเก็บฟืน แต่ละวันได้กินแค่น้ำล้างข้าวประทังชีวิตเท่านั้น คิดแต่ว่าวันนึงจะแก้แค้นสองผัวเมียนี้แล้วผงาดให้ได้ แต่วันหนึ่งที่หิมะตกหนัก ก็หนาวตายไปในห้องเก็บฟืนทั้งอย่างนั้น นายพรานก็แค่ลากเอาศพไปโยนไว้กลางป่า ถูกสัตว์ต่างๆ กัดทึ้งจิกกินซากไม่เหลือชิ้น
หลิวหว่านอี้ ได้แต่งกับลูกชายขุนนางที่เป็นลูกอนุเหมือนกัน แม้หน้าจะเป็นแผลแต่เพราะฐานะดีเลยทำให้ทั้งสามีและแม่สามีไม่มีปากเสียง ถือว่าควบคุมได้อยู่หมัด ส่วนหลิวช่างอิงได้แต่งออกกับพ่อหม้ายแก่ แต่ก็รักถนอมนางมากเลยไม่ได้ลำบากอะไร หลิวเหยาเหยาจนทุกวันนี้ก็ยังไม่ได้แต่งออกเพราะฮูหยินผู้เฒ่าไม่ได้อยู่จัดการให้แล้ว ก็เหมือนที่จ้าวเว่ยเคยหยิบยื่นโอกาสให้ แต่ถ้าไม่คิดจะลุกขึ้นมาเองจะยื่นโอกาสให้เท่าไรก็คงไร้ค่า
หลิวเฉียนทะเยอทะยานอยากเป็นเสนาบดี แต่ชาตินี้จ้าวเว่ยไม่มีทางยอม หลังจากไปกดดันจ้าวเว่ยก็ได้เลื่อนขั้นจริงๆ แต่ต้องย้ายไปอยู่แดนทางเหนือที่ทั้งหนาวทั้งกันดาร แถมสู้ตำแหน่งเดิมไม่ได้เลย สุดท้ายเลยกลายเป็นขี้เมาไม่เอาการเอางาน กระทั่งหลิวหานเรียนจบมาเป็นขุนนางถึงได้เกษียณมาอยู่บ้านเดิม
หลานไฉ่ซิ่นหนีมาได้ก่อนตำหนักอ๋องเกิดเรื่อง ได้ไปอยู่หมู่บ้านห่างไกลแต่พ่อก็จ้างคนไว้คอยดูแล แต่เพราะช่วงที่หนีทำให้ร่างกายทรุดโทรมจนป่วยออดๆ แอดๆ ทั้งยังกลัวจะมีคนมาตามไปรับโทษ สุดท้ายเลยไม่กล้าแม้แต่โผล่หน้าออกจากห้อง ใช้ชีวิตเป็นหนูที่หลบอยู่ในรูไปจนวันตาย
.
.
.
.
.
อันนี้คือพาร์ทตัวละครหญิงเป็นส่วนใหญ่นะ จุดจบบางคนก็อยู่ในตอนพิเศษ ซึ่งกุเล่ารวมๆ ไว้ละ ยังไงถ้าชอบอย่าลืมไปสนับสนุนคนเขียนล่ะ ในฐานะกุเองก็อยากเขียนนิยายรู้สึกผิดนิดหน่อยที่จะเอาเล่มเขามาเล่าเยอะ ฮื่อ
เสริมว่าข้างบนจริงๆ ยังไม่ละเอียดเท่านะ ไปอ่านต่อในเล่มได้ กุยิ่งเล่าเยอะยิ่งอึดอัดไม่อยากนึกถึงอะขนาดว่าพวกนั้นเป็นต้วร้าย55555555
กู 215
ขอบคุณเพื่อนโม่ง 232 สำหรับสปอยล์ฝั่งหญิง เอาจริงจุดจบค่อนข้างโหดร้ายมากนะ กูว่าถ้ากูอ่านเองคงอินจัด กูสัญญาว่าถ้าเงินกูเข้ากูจัดแน่นอน
จริง ๆ เรื่องนึงที่ชอบของเรื่องนี้คือจุดจบตัวละครฝั่งหญิงตัวร้ายเกือบทุกตัวต่อให้จบชีวิตลำเค็ญยังไงไม่มีใครโดนข่มขืนนะ มีใกล้เคียงที่สุดก็บ้านตระกูลเจินที่โดนวางยาปลุกกำหนัด แต่เคสนั้นสุดท้ายก็จบลงที่สำนักชีและไม่มีพูดถึงอีก อย่างผลาญที่กูอ่านต่อไม่ไหวเพราะมีตัวละครฝั่งตัวร้ายโดนรุมโทรมนี่แหละ คือโคตรแย่
กูอ่านพวกนี้ไม่ได้เลยว่ะ แค่ผลาญกูยังอ่านไม่จบ สงสัยว่าคนเขียนต้องให้ตัวละครย่ำแย่ขนาดนั้นทำไม แนวล้างแค้นคือกูไม่อ่านเลย จิตตกจริง ตอนกูอ่านผลาญให้ความรู้สึกชีวิตคนหนึ่งมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอวะ
ไม่มีความสุขเลยเหรอ นักเขียนต้องทำใจกดดันแค่ไหนถึงเขียนออกมาให้คนอินได้
พวกมึงพูดจนกูต้องไปดูนิยายของนักเขียนคนนี้ แต่ละเรื่องมีแต่แก้แค้นอะ กูอยากอ่านงานเขาเหมือนกันนะ แต่พอเจอนักเขียนเขียนแต่เรื่องเศร้า ๆ กูจิตตกเลย
ผลาญกูก็ไม่ไหวนะ สุดท้ายจุดจบนางร้ายคือโหดร้ายเกินไป มันไม่ใช่แค่การข่มขืนคนเดียวอ่ะมึง มันทั้งซ่องโจรเลย กูนับไม่ไหว ใจกูอ่อนแอ
กูโดยธรรมชาติเป็นคน จ้า ได้จ้า ไม่เป็นไรจ้า อะไรแบบนี้ แต่อ่านแนวล้างผลาญแล้วดันคิดพล็อตของตัวเองได้ คิดได้แต่ปมแค้น ตอนแต่งที่นางเอกโดนกระทำอย่างกับสัตว์ กูก็มือสั่นร้องไห้เลยนะ แต่ด้วยความที่ธรรมชาติเป็นคนอะไรก็ได้ ไม่ได้เจ้าคิดเจ้าแค้นพอตอนแก้ปมแค้นกูตัน ตื้อเลย
การแก้แค้นคลค. หญิงของแสนชังกูอ่านแล้วขนลุก (หมายถึงอ่านสปอยล์ข้างบน ยังไม่ได้เปย์)
เรื่องนี้แค่อ่านสปอยล์ยังกลัวเลย ทริกเกอร์มาก วอนนักเขียนอย่าหาทำ
แต่บางทีอะ อ่านนิยายจีนนี่ก็แบบ ฝั่งพระเอกนางเอก เพราะเป็นพระเอกนางเอกไง เลยไม่ไ่ด้ดูเลว ทั้งๆที่เอาจริงๆ ชั่วพอกันแหละ บางทีก็อยากให้แบบรับกรรมบ้างนะ แต่อย่างว่านักอ่านคนอื่นนิยายแบบมันต้องแฮปปี้มากๆ ไง กูเลยได้แต่คิด นี่เลยชอบแบบอ่านแล้วทะลุไปได้กับตัวร้าย คือเหมือนไปมองอีกมุมหนึ่ง ว่าเนี่ยไงพอมองจากฝั่งตัวร้าย พระเอกก็เลวพอกันเลย
>>240 >>241 กูเข้าใจมึงเลย เพราะงี้กูถึงอ่านผลาญไม่จบ คือมันเหมือนชีวิตวนอยู่แค่นี้ กูนี่ก็ศาสนาพุทธไปอีก อารมณ์ว่าไม่คิดเหรอว่าตัวละครที่นางเอกกลับมาย้อนแก้แค้นจะย้อนได้ แต่นั่นมันก็เรื่องของตัวละครอะเนอะ กูนี่ช่วนมันคิดด้วย คือคนเรารักโลภโกรธหลง ในอดีตไม่มีมครดีหรอก ดีมากก็ตายแบบนางเอกต้นเรื่อง
โลกสวยไป ต้องโทษตัวเองโง่ป่าวคะ? แต่ฉลาดช่วยนั่นช่วยนี่ก่อนตายด้วยนะ เป็นงงเลยวะกู คือนิสัยมันดูย้อนแย้งตั้งแต่ต้น
พอได้กลับมาก็เลยมาแก้ไข กูแบบว๊อทคะเว้ย
ที่น่าแปลกคือเทพเซียน...ตอนมาเกิดลืมกินน้ำแกงยายเทิ่งเหรอ กูนี่ก็คิดจริงจัง555555
มึง พอมีใครจะสปอยล์ตำหนักลืมเลือนให้กูได้บ้างมั้ย กูอยากรู้ กูสายสุขนิยม แต่กูอ่านแล้วกูเริ่มไม่สุข ไม่รู้จะไปต่อดีมั้ย
>>242 สำหรับกู กูมองว่าคนโลกสวยไม่ผิด ผิดคนคิดร้าย (แต่ถ้าโลกสวยแล้วไปทำร้ายคนอื่นแบบไม่ตั้งใจเพราะความโลกสวยนั่นก็อีกเรื่อง) จากแนวล้างแค้นส่วนใหญ่ คนที่โดนทำร้ายแม่งไม่ได้ทำอะไรผิดไง ตอนตัวเอกกลับมาล้างแค้นเลยโดนแรงใส่
แต่สุดท้ายพวกตัวร้ายตัวอิจฉาฝั่งหญิงหลายตัวก็ถูกเขียนมาให้ร้ายแบบไร้สาระเพื่อเป็นเป้าความสะใจของคนอ่านเท่านั้นแหละ อย่างหลิวจ้าวอวี้งี้ หรือเจี่ยงซู่ซู่ในผลาญ คือ กูยอมรับเลยว่าอ่านแสนชังกูแทบไม่สนใจหลิวจ้าวอวี้เลยในตอนหลัง ๆ เพราะรู้อยู่แล้วว่านางถูกเขียนมาเป็นเป้าความสะใจแบบนี้ กูสนแต่ชะตากรรมพวกผู้ชายชั่ว ๆ ที่ทำร้ายนางเอกจริง ๆ มากกว่า ถ้าอันอ๋องมันไม่เล่นด้วยกับหลิวจ้าวอวี้แต่แรก ชีวิตนางเอกก็ไม่มีทางเลวร้ายได้ขนาดนี้หรอก
>>244 สุขมึง สุขแบบอิหยังวะหน่อย ๆ
คือนางเอกมีการ์ดนางเอกไง พระเอกเห็นครั้งแรกชอบใน ‘ความสวยของนาง’ แล้วไม่มีอารมณ์กับหญิงใด ตัวละครพระเอกนักเขียน วางมาทำให้กูมึนงง คือชอบนางเอกแต่ทำไม่ดีด้วย ถ้าทำเพื่อปกป้องนางเอกว่าชอบนางมากมาตั้งแต่แรก กูก็ไม่อะไรจะพยายามเออออไปได้บ้าง แต่คือเหมือนพระเอกยังมีความเกลียดในตัวนางเอก อ่านจนจบคือมันไม่ได้เหมือนบางเรื่องที่ทำเพื่อปกป้องนางเอกเพราะรักมานานแล้วไรงี้ กูเลยไม่อินความรักของพระเอกเลย มึงมันตอแหล!!! ฮ่าๆๆๆกูขำนะกูด่าตัวละคร ไม่ได้ด่าคนเขียนนะ เพราะเขาวางมาแล้ว นั่นคือสิ่งที่เขาถ่ายทอด เขาทำให้กูอินว่ากูเกลียดพระเอกดี อันนี้ถ้าเขาจงใจให้เป็นงั้น กูโอเค เพราะถึงจะจบกูก็ไม่ชอบพระเอกอยู่ดี
กูคือ>>246 กูเห็นดังตอนนั้นเลยซื้อ มีแต่คนหวีต ไม่อ่านตัวอย่างเลย คือกูชอบพาร์ทส่วนที่พระเอกไม่ออกมา (กูเลวเนอะ) พอมีพระเอกหมกมุ่นแต่จะเย้อย่างเดียว คือมันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น อ่านแบบคนเงินเหลือไม่รู้เอาไปทำไรดี55555อย่าด่ากู กูตอแหล
หลัก ๆ คือกูเห็นคนชอบเยอะบอกพระเอกรักนางเอกมาก แล้วมันลดราคาช่วงแรก ก็นะถูกหลอกง่าย5555
ถ้าคนอ่านจีนมากเยอะ เนื้อเรื่องเดาได้ตั้งแต่ต้นจนจบ และเอาเรื่องย้อนอดีตมาแก้ที่ไม่เหมือน (ในความคิดกูคือ ทำให้เนื้อเรื่องยืดขึ้น จะได้ไม่แบบ หนีไปกับลูกเกร๋ๆ เหมอนพล็อตทั่วไป ท้องแล้วหนีไปเลี้ยงลูก อีกหลายปีกลับมาเจอ ไรงี้)
ขอบใจเพื่อนโม่งทั้งหลาย กูสรุปได้ละว่าควรเท กูไม่ควรไปต่อ กูไม่ใช่สายพอร์นขนาดนั้น ไม่ได้หมายความว่ากูไม่อ่านฉากพวกนี้นะ กูอ่าน แต่กูชอบความละเมียดละไมมากกว่า เอาจริงๆจะโจ๋งครึ่มแค่ไหนกูก็รับได้ แต่ต้องมีที่มาที่ไปที่ชัดเจนพอ ไม่ใช่แค่เห็นหน้าแล้วอยากเอา แล้วกลายเป็นรักสุดใจ กูว่ากูอินไม่ลง
กูยังรอบทสรุปฝั่งชายนะเพื่อนโม่ง ตอนนี้เริ่มมีความรู้สึกอยากกลับไปซื้ออ่านนิดๆหลังจากเห็นพวกมึงพิมๆมา(กุชอบรู้สปอยก่อนอ่านหรือดูหนังอ่ะแปลกมะ55555)
ตอนแรกกุเทไปตอนช่วงพี่เนี่ยเทพทรูโผล่มาแล้วลากเข้าเทพเซียนอ่ะ กูไม่ค่อยชอบแนวซูที่พระเอกกับนางเอกเก่งเกินชาวบ้านจนง่ายๆทุกอย่างอ่ะเลยไม่ได้อ่านต่อแถมเรื่องเทพเซียนมันมาขัดมู๊ดเรื่องอย่างแรง(สำหรับกู) แล้วราคามันแร๊งงง กุเรือท่านปั๋วด้วยกลัวช้ำใจ
แต่ถ้าจบแบบไม่แย่มากกูอาจจะไปซื้อเพราะยอมรับจริงว่านักเขียนเค้าเขียนดีจริง ขอประกอบตัดสินใจหน่อยจ้า
ราคาเสิ่นเจิ้นไปไกลสุดกู่มาก
มากจนกูนึกถึงงานป้าหลินที่เมื่อก่อนใครๆ ก็บ่นแพง แต่ทุกวันนี้ป้าก็ยังขายราคานั้น ไม่ลด ไม่เพิ่ม
ทั้งๆ ที่ป้ามีต้นทุนชัดเจน คือ เสียเงินซื้อลิขสิทธิ์มาแปล
แต่เอาเหอะ เป็นสิทธิ์ของคนเขียนที่จะตั้งราคาเท่าไหร่ก็ได้
ใครใคร่ซื้อก็ซื้อ
นักเขียนเสิ่นเจิ้นที่อยู่ในนี้ไม่ต้องออกตัวแรงว่า ไม่แพงหรอกนู่นนี่นั่นนะ
ถกกันมาหลายครั้งแล้ว
ทุกคนที่อยู่ในวงการหนังสือมานาน ล้วนรู้ดีอยู่แก่ใจ
อยู่ที่กำลังทรัพย์ว่าพร้อมเปย์ไหม เขาพอใจตั้งนั่นก็ความพอใจของเขา คนซื้อพอใจจ่ายก็ซื้อเลย
ส่วนกู...จากไปแบบเงียบๆ เงินน้อย55555
สช เอากำไรรอบนี้ไปพิมพ์เพิ่มเหอะ กูเห็นแฟนๆ ที่ซื้อไม่ทันแล้วสงสารมาก
เดี๋ยวก็มีคนปล่อยมือสองแหละมึง รอเก็บเอา5555555
กูขอระบายค่ะ ปวดหัวมากค่ะ
คือกูอ่านนิยายเรื่องหนึ่ง ใช้ เจิ้น เปิ่นหวาง อายเจีย เปิ่นกง เปิ่นหวางเฟย หวางเฟย นู้ปี้
แต่เรียกว่า xxอ๋อง....
คือถ้าจะจีนกลางมาขนาดนี้ ทำไมไม่เรียก xxหวาง
กูกำลังอรรถรสกับจีนกลาง เจออ๋องแล้วแบบ ถ้ามีผสมแต้จิ๋วกับจีนกลางแบบประปรายไรกันเหมือนที่นิยายแปลใช้ กูไม่ว่าไรนะ
ขอบ่นดอกแรก
สามีเรียกตัวเองว่าฟูจวิน คือแบบสามีเรียกตัวเองว่า为夫 ป่าวคะ ฟูจวินคือภรรยาเรียกสามีอะคุณนักเขียน
หรือไม่นะ เรียกสามี ภรรยากันก็ได้ กระหนุงกระหนิงดีออก ดูไม่ตอแหล เหมือนคนไทยพูดไทยคำอังกฤษคำอะ
ดอกที่สองกูสมมติเนื้อหานะ ...“ถวายพระพรxxหวาง” ทุกคนคำนับxxอ๋อง...
มึงกูแบบ ขอเงินคืนได้ไหมวะ
ดอกสามที่ทำกูปิดนิยาย (จริง ๆ กูควรปิดตั้งแต่เจอฟูจวิน ฟูเหรินแล้ว) เพราะคำว่านู้ปี้
แม่เจ้า...บ่าว ก็ได้ไหมคนเขียน
เรื่องคำเรียกแทนตัวเพื่อบอกว่า ข้าผู้เป็นฮ่องเต้ ข้าผู้เป็นไทเฮา ข้าผู้เป็นท่านอ๋อง นี่คือกูเข้าใจ อนุโลมว่าแปลไทยมันยาว เปิ่นหวาง เปิ่นกง อายเจียไรไม่เป็นไร
แต่อินู้ปี้คือแบบ อิห่าถ้ากูเจอตอนอ่านตัวอย่าง กูไม่กดซื้อเหอะ
ที่ตลก กูกำลังจะคอมเมนต์ แต่ดันเจอนักอ่านคอมเมนต์ชมนักเขียนว่าภาษาดี ละมุน ภาษาสวย
กูนิ่งเลย ไม่เมนต์ก็ได้ ไม่ให้หัวใจก็ได้ กูเลยมาบ่นในนี้T T
อีกที มีคำแทนตัวไรเยอะแยะ แต่นางเอกเรียกแทนตัวเองกับท่านอ๋องตอนแต่งงานกันแล้วคือหม่อมฉัน ถ้าแต่งงานแล้ว ยืนยันจะใช้คำแทนตัวมาขนาดนี้ ทำไมไม่ให้นางเอกเรียกตัวเองว่า เฉินเชี่ย แทนหม่อมฉัน
เฮ้อกู...
นักเขียนที่อ่านอยู่ ทีหลังถ้าจะใช้คำพวกนี้ เขียนมาแปะที่หน้าคำนำเลยได้ไหม ว่ามีคำว่านู้ปี้ ฟูจวิน ฟูเหรินในบทสนทนาด้วยได้ป่าว
กูจะได้ไม่ซื้อ
ออกตัวก่อนว่ากูไม่ขัดข้องภาษาจีนกลางหรือแต้จิ๋วใช้กันในนิยายจีนนะ จะหลงจู๊ กุนซือ ซื่อจื่อไรคือเอาได้เลยเพราะรู้กันในไทย
แต่คำว่านู้ปี้ ฟูจวิน ฟูเหรินในบทสนทนา กูไม่ไหวจริงๆ
เรื่องไรมึง ชี้เป้าหน่อย กูจะได้ไม่เสียเงิน
กูคือ>>264 >>265 นี่คือชื่อเรื่อง>>267 In the ห้วงคำนึง เมื่อยามflower blossom ไงกูไทยคำอังกฤษคำบ้าง5555
>>266 ตอนนี้กูไปcloudเลยจ้า เก็บลืมจ้า
>>268 ถ้าอินจีน คำเรียกแทนตัวไม่ทำกูอินจีนนะกะอิแค่นู้ปี้เนี่ย คนรู้ภาษาจีนอย่างกู(ถึงจะไม่เก่งจีนมาก แต่กูอ่านนิยายเวอร์จีนมาเยอะ) กับคนอื่นกูไม่รู้ แต่ตัวกู กูรำคาญมาก
กูไปอ่านเวอร์จีนเองเลยก็ได้ ไม่มาเสียเวลาอ่านนิยายไทยแต่งจีน แต่ที่อ่านเพราะอยากได้ความสละสลวยภาษาไทย
ปวดหัวมากเลย
ใคร!!!! ใครคือคนคิดเอาคำพวกนู้ปี้ ฟูจวิน ฟูเหริน เหนียงจื่อ ทับศัพท์มาใช้ในบทสนทนา! อินขนาดนี้เขียนนิยายภาษาจีนเลยจ้า กูจะซื้ออ่าน!
กูเคยอ่านนิยายจีนที่คนไทยแต่งเรื่องหนึ่ง เขาเขียนดีนะ และไม่ค่อยใช้คำทับศัพท์มันก็อ่านสละสลวยดี รัชทายาทก็เรียกว่ารัชทายาทไม่ต้องไท่จื่อ ไท่จื่อเฟย มีใช้เปิ่นกงหรืออายเจียทับศัพท์ไปบ้างตามความเหมาะสม เจิ้น ที่ฮ่องเต้ใช้แทนตัวก็ไม่ได้ใช้บ่อย ข้ารับใช้ก็แทนตัวว่าข้าหน่อย สามีภรรยาก็ไม่เรียกด้วยเหลากง ฟูจวิน ฟูเหริน เรียกตรงๆ ไปเลย เหมือนนักเขียนเขาเลือกใช้คำที่ต้องทับศัพท์เอากูก็รู้สึกว่าอ่านง่าย เข้าใจและสละสลวยดี จะบรรยากาศกลิ่นอายจีนไม่จีนมันอยู่ที่การบรรยายและสำนวนการเขียนไม่ใช่การใช้ภาษาทับศัพท์เอา 555
นั่นดิ ใครเอาความคิดพวกนี้ปลูกฝังนักเขียนไทย จะทำอะไรตามก็ค.ว.ยด้วยว่าควรเลียนแบบมากแค่ไหน
กูเคยอ่านเรื่องหนึ่ง เรียกฮ่องเต้ว่า จักรพรรดิ
ไทเฮา- พระพันปี
ดูน่ารักดี เข้าใจด้วย แต่กูก็โอเคถ้าใช้ไทเฮานะ ไม่ขัดอ่านลื่น
>>273 มึงบอกคำว่าไท่จื่อมานี่กู....ย๊ากกกกกกกก!!!!! ใช่เลย!!!! กูเคยเจอ โคดโชคดีเจอตอนอ่านตัวอย่าง ลบทิ้งเลยจ้า
กูอะ...อยากสนับสนุนงานคนไทยแต่งจีนนะ ซื้อมาหลายเรื่องด้วย แต่ที่บางครั้งไม่ไหวจริง ๆ ทำให้กูหันไปอ่านนิยายแปลเพราะความล้นของนักเขียนนี่แหละ
แต่อย่างเรื่องหงส์สีชาด 12ชาติไรงี้กูโอเคเลย
หวางเฟยยังใช้พระชายาแทน กูอ่านลื่นมาก
>>275 กูอ่านแปลหสม. แจ่มใสยังไม่เจออะ แต่เจ้าอื่นแปลไม่ค่อยดีกูเลยไม่อ่าน หอหมื่นอักษรไรไม่รู้ แต่เอานิยายจีนที่กูอ่านเวอร์จีนมาลงทั้งนั้น เลยไม่ได้ตามไปอ่านว่ะ เจ้าไหนใช้คำพวกนี้บอกหน่อย จะได้ระวัง
ที่แปลแล้วทำกูอ่านไม่ได้เลยคือกวีบุ๊คอะ ละลาาาาาาก่อยยยย ถามจริงแปลหรือกูเกิ้ลทราน
มีใครเคยอ่านเรื่องที่ชาติที่แล้วเป็นฮองเฮา ชาตินี้เป็นนักแสดงมั้ย ที่ติดท็อปในเด็กดีอยู่ กุว่าสำนวนดีเลย คาแรคตัวละครก็โอเค แต่ไม่อินตรงที่พระเอกแบบจะเป็นหัวหน้าตระกูลรุ่นต่อไป รวยมาก ทำธุรกิจด้วยเรียนด้วย แต่มีเวลาไปเล่นบทเล็กๆเพราะอยากใกล้ชิดนางเอก หวง เป้าหมายคือจะแสดงหนังคู่กับนางเอกให้ได้เรื่องนึงก่อนค่อยแต่งงาน สำหรับกูตรงนี้คือเรื่องดรอปเลยอะ แบบมึงยังเรียนไม่จบแถมทำธุรกิจอีก เอาเวลาที่ไหนจะไปเป็นนักแสดงดังวะ ต่อให้ชื่อเสียงเพิ่มขึ้นมันส่งผลต่อดีธุรกิจ ไม่คุ้มมั้งกุว่า เอาเวลาไปนั่งคิดโปรเจคหาตังยังได้เยอะกว่า
>>280 ถ้าเซตให้ที่บ้านรวยแล้วพระเอกทำธุรกิจแบบไม่ใหญ่มากมันก็พอได้อะมึง แบบนิยายวัยรุ่นไทยที่ชอบมีแนวร่วมหุ้นกะเพื่อนเปิดผับเปิดบาร์ ที่แบบไม่ได้ใหญ่อลังการ แต่นี่ทำบอสัทขายโทรศัพท์ เขียนโค้ดสร้างเกมไรงี้ อีพระเอกเป็นประธาน ตระกูลก็ใหญ่สุดในเรื่อง55555 แต่ก็อะ ในเรื่องมันก็มีบทแบบเพราะบ้านพระเอกใหญ่มากเลยช่วยนางเอกได้
หมายถึงให้เลขาสั่งงานคนระดับล่างทำแทน ส่วนตัวเองวิ่งแรดไปทั่ว
คนหนึ่งที่เป็นอย่างนั้นคือแฟนเก่าฟ่านปิงปิง แต่เขาเรียนจบละไง บ้านตระกูลทหารเก่ารวยเฟ่อร์ๆๆๆๆๆ
มีใครได้อ่านงานใหม่ของผู้เขียนราชบุตรเขยหรือยัง ออกมาใหม่สองเรื่อง ปิศาจตะขาบกับตำนานมารโลหิต กูลองไปอ่านขำๆปรากฏว่าถูกจริตกูเฉยเลย เนื้อหายังไม่เน้นรักมากอาจจะเพราะพึ่งอัปได้ไม่กี่สิบตอน แต่สนุกมีอะไรให้คิดตามเพียบ อันนี้เขาอัปใน raw นะ เผื่อใครชอบผลงานเก่าเขา อยากให้เขาแมสสักหน่อยจะได้มีกำลังใจเยอะๆ
>>285 ปิศาจตะขาบ ถูกจริตกูเหมือนกัน ช่วงนี้ชักจะเบื่อๆ อิเห้ รู้สึกแม่งเหมือนเจอโอเอซิส กูเห็นนางเอกในอนาคตที่โคตรจะคูลอยู่รำไร อ่านแล้วคือแบบ กูจะต้องมีชีวิตอยู่จนถึงตอนที่นักเขียนทำรูปเล่มให้ได้ กูชอบตั้งแต่เรื่องแนวปัจจุบันของเขาล่ะ นข. แม่งฉลาดสัสๆ//กราบ นอกเรื่องนิดนึง กูชอบที่นข.สะกด ปิศาจ ด้วยสระอิว่ะ พวกมึงอย่าเมินเพราะชื่อเรื่องนะเว้ย ไปลองตำดู
ติดเหรียญนี่คือจบละชะ
>>286 กูชอบนางเอกทั้งสองเรื่องเลย แต่ปิศาจตะขาบคือโครตคูล พระเอกคือคลั่งรักแน่ๆ ส่วนมารโลหิตรู้สึกได้ถึงความหน้ามึนความน้องของนางเอกสูงมาก กูละอยากรวยจะได้เอาเงินไปเปย์นักเขียน จากตอนแรกกูเอียนแนวจีนเซินเจิ้น อ่านสองเรื่องนี้แล้วรู้สึกอ่านได้ลื่นจนอยากตามต่อจนจบ
>>287 ยังไม่จบ เห็นนักเขียนว่าน่าจะยาวพอๆกับราชบุตรเขย ก็อุดหนุนเป็นค่ากาแฟค่าไฟให้เขาหน่อย ตอนหนึ่งยาวอยู่นะไม่ใช่สั้นๆแบบนิยายเว็บแปลจีน
มีใครเขียนพล็อตแบบทะลุมิติไปเป็นแม่นางร้าย แล้วเลี้ยงนางให้โตมาน่ารักบ้างยัง อยู่ๆ ก็คิดขึ้นมา ขอหน่อยสิ
เอ้า เมพแม่งก็เถื่อนจังวะ อะไรวะเนี่ยยย
ใครเคยอ่านเถ้าแก่เนี้ยสายลุยบ้าง ยอดวิวเยอะชิบหาย 7 ล้าน
>>296 กุอ่าน ชอบความใจใหญ่และทัศนคติที่ดีของนักเขียน
คือ เขาเป็นนักเขียนมืออาชีพที่มาจับสายจีน
พอลองอ่านงานเขาแล้วก็เห็นได้ว่าค่อนข้างทำการบ้านมาเยอะอยู่
ภาษาและการเรียบเรียงประโยคดี อ่านง่าย อ่านลื่น อ่านสบาย ไม่ค่อยมีคำผิด
มีพิมพ์ตก พิมพ์สลับที่บ้าง แต่ก็น้อย
น่าจะเพราะว่าคนเขียนมืออาชีพขนาดนี้ คลังศัพท์เขาดีเป็นทุนเดิมอยู่แล้วอะเนาะ
ที่ไม่ค่อยโอเค คือ มีหลุดคำปัจจุบันพอให้ขมวดคิ้วบ้างประปราย เช่น พนักงาน
ซึ่งอันนี้คิดว่าถ้ามีคนไปทักให้เขาแก้ ว่าควรจะใช้คำไหนแทนดี เขาคงแก้แหละ
เงียบเหงามาก ช่วงนี้คนไม่อ่านกันแล้วหรอเพื่อนโม่ง
แล้วเล่นไลน์ โม่งไม่แตกกันเหรอวะ
>>301 มันเป็น open chat เวลาเข้าไปมันจะให้ตั้งชื่อใหม่ ใส่โปรไฟล์ใหม่ ห้องเสิ่นเจิ้นะจะอยู่ในห้องย่อย ของห้องใหญ่
คุณได้รับคำเชิญให้เข้าร่วม "ตำหนักหอสมุดจีน" โปรดแตะลิงก์ด้านล่างเพื่อเข้าร่วมโอเพนแชทนี้
https://line.me/ti/g2/pRznLU8yx_o3CMHgryJnhw?utm_source=invitation&utm_medium=link_copy&utm_campaign=default
รหัส fanboi
>>306 มึงเหมือนเอาสิ่งที่กูคิดอยู่ในใจมาพูด ใช่เลย คุณภาพมันไม่ได้ต่ำลง แต่นักเขียนที่แค่พอเขียนได้ออกงานมาเยอะขึ้น เพราะจีนมันพีคมากๆ นักเขียนบางคนเห็นว่า เออแนวนี้มันขายได้ก็หันมาเขียน
เมื่อวานกูเข้าหน้านิยายจีนมาใหม่ใน meb เห็นแต่ละเรื่องแบบ ไม่มีอะไรที่ดูน่าอ่านเลย อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวกูเอง แต่กูคิดว่ากระทั่งปกก็ยังไม่ค่อยลงทุนกัน ก็เข้าใจแหละว่าเป็นสิทธิ์ของแต่ละคน บางคนอาจไม่รู้ว่ามันจะขายได้ไหม เลยไม่อยากลงทุนเยอะ แต่พอเปิดไปเห็นอะไรแบบนี้เยอะๆ เข้า กูเป็นคนที่ซื้อนิยายอ่านด้วย เห็นแล้วมันรู้สึกแบบไม่น่าอ่าน ไม่กระทั่งเปิดเข้าไปดูคำโปรยด้วยซ้ำ
กูอาจเยอะไปเองคนเดียวก็ได้ แต่กูคิดแบบนี้จริงๆ
แสนชัง อัพจบแล้ว รีบๆ ไปอ่านก่อนจะปิดตอน 12 มีนา
เปิดเมพเลือกหนังสืออกใหม่ เลื่อนลงมาเรื่อยๆ ได้แต่คิดว่ามีแต่อะไรวะ มีแต่ฝีมือดาดๆเขียนจบมารวมเล่มขายเท่านิยายแปลหรือมือเก๋าๆ ถ้าเป็นสมัยก่อนก็จะเป็นนิยายที่ไม่ผ่านการพิจารณา สนพ.ไหนเลย แต่สมัยนี้ก็จัดหน้าลงเวปเอง ข้อดีก็คือเปิดโอกาสหน้าใหม่(แต่ทำงานเองไม่มี บก.มืออาชีพบางทีก็ไม่พัฒนา แถมบางคนยังอีโก้สูงเสียดฟ้าคิดว่าข้าแน่ มีคนวิจารณ์ตามปกติก็หาว่าถูกฉอดถูกแขวน ขอความเห็นใจจากลูกหาบ หรือบอกว่าไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่าน ทั้งๆที่เขาก็เสียเงินซื้อมาเหมือนกันหมด ซื้อของกินไม่อร่อยยังวิจารณ์ได้ ทำไมนิยายต่ายตังค์ถึงจะติไม่ได้ แล้วอย่างนี้ชาติไหนจะฝีมือพัฒนา) ข้อเสียก็คือมีง่านไม่ได้มาตรฐานออกขายเต็มไปหมด คนอ่านพอซื้อหลายๆเล่มแล้วห่วยหมด เสียดายเงินก็จะเลิกซื้อนิยายเสิ่นเจิ้น ไปรอนิยายแปลอย่างเดียว อย่างน้อยก็มีคนคัดเลือกมาให้ก่อน พอนิยายเสิ่นเจิ้นขายไม่ออกก็โวยวายว่าคนอ่านไม่ซื้อ วงการตกต่ำ ทั้งๆที่ถ้าเป็นนักเขียนมีฝีมือทำงานได้มาตรฐานพอจะมีแฟนประจำอยู่ เขียนจบออกขายเขาก็ขายได้ปกติ
คนเขียนหญิงสาวเฝ้าสุสานเขาหายไปไหนอะ
>>310 แม่งโคตรใช่ ใช่ ใช่ มีแต่อะไรก็ไม่รู้ "พอนิยายเสิ่นเจิ้นขายไม่ออกก็โวยวายว่าคนอ่านไม่ซื้อ วงการตกต่ำ" อันนี้แม่งใช่เลย กูว่าเกิดขึ้นเร็วๆ นี้แน่ นักอ่านเขาเห็นเขาก็ไม่อยากซื้อเปล่าวะ สงสารหน้าใหม่นะ คนที่เขามีฝีมือจริงๆ และตั้งใจจะมาเริ่ม น่าจะลำบากหน่อย แต่ถ้างานดีก็คงพอไปได้
หมวดนี้การแข่งขันสูงมากอยู่แล้ว ต้องมาเจอพวกนี้อีก มันทำให้ภาพรวมดูแย่อะ ได้ความสนใจจากนักอ่านยากกว่าเดิม แบบเปิดมากี่ๆ ทีก็เจอแต่แบบนี้ เขาก็เบื่อไม่ค่อยเข้ามาเช็กเปล่าวะ รอแค่ สนพ.ที่กดติดตามมีแจ้งเตือนลงเรื่องใหม่ หรือนักเขียนที่เขาตามลงเรื่องใหม่เท่านั้น
>>315 เริ่มขาลงละ ตอนมันมาใหม่ๆ บูมมาก สนพ.แห่ตีพิมพ์น่าจะสองปีที่แล้วมั้ง ละมันก็ซาๆ ไป มาบูมอีกทีช่วงต้นปีที่แล้ว จนถึงปลายๆ ปีกูว่าเริ่มแผ่ว ตอนนี้แผ่วลงมาอีกหน่อย คิดว่าปีนี้น่าจะเป็นอีกปีที่พอขายได้ ต่อไปถ้าไม่ใช่นักเขียนเก่ามีแฟนคลับ ก็น่าจะสู้นิยายแปลไม่ไหวละ นิยายแปลมาเยอะมาก
สงสารพวกหน้าใหม่ที่ตั้งใจทำงานออกมาดีๆเหมือนกัน ตอนนี้ลองคิดดูในมือมีเงิน 500 จะเลือกอะไร
1.นิยายแปล เล่มต่อ
2.นิยายแปล เรื่องใหม่นักเขียนคนที่ตาม
3.นิยายแปล นักเขียนใหม่ สนพ.ที่คุ้นมือ รู้คุณภาพงาน
4.นิยายเสิ่นเจิ้น นักเขียนที่ตาม/เคยอ่านงานเดิมแล้วชอบ
5.นิยายเสิ่นเจิ้น นักเขียนหน้าใหม่กิ๊ง
นิยายทั้งหมดนี่ราคาปก 300-400+ อย่างโชคดีใช้โค้ดใช้โปรใช้คอยน์ ได้ลดอีกเหลือสองปลายๆอาจได้สองเล่ม เป็นพวกมึงจะเลือกอะไร ไม่แปลกเลยที่ขายไม่ได้
แต่ ปล.นิยายpwp 59 69 79...129 ได้ข่าวว่าขายได้เรื่อยๆ
>>317 pwp ไม่แน่ใจว่ะ มีรู้จักอยู่คนนึง เป็นพรที่พอมีพล็อตแต่ก็น่าจะเน้นพรมากกว่า ก็ขายได้ แต่ไม่ได้ดีมาก คิดว่านิยายจีน (อันนี้กูคิดเองนะ) ที่ขายดีน่าจะเป็นแบบเน้นพล็อตแล้วก็พรแทรกเข้าไปเยอะๆ หน่อย
ตามหัวข้อมึง กูก็เลือกตามที่มึงเรียงมาเลย 555 แต่อาจมีเป๋ สลับ 4 ขึ้นไปทน 2 หรือ 3 เพราะกูเป็นนักเขียนเหมือนกัน ถ้าคนนักเขียนไทยคนไหนที่เคยอ่านแล้วชอบ ก็จะลองโหลดงานเรื่องใหม่เขาอ่านดู อุดหนุนเพื่อนนักเขียนไทยเชื้อสายเสิ่นเจิ้นด้วยกัน
กูเห็นในเฟซมีคนมาส่งต่อ สช. 2590 รส. กูว่ามันแพงไปป่าว มีคนซื้อด้วย คนซื้อน่าจะไม่รู้ว่าเขาพรีมา 1800 กว่าบาทเอง ซื้อมาอัพราคานี่หว่า กูยิ้มแห้ง
NC ของขนมปังปิ้งฮว. เหมือนกับมมด. ไหม คือ กูจะถามไงดี แบบพอ. เอะอะเอา เอะอะเอา ชอบนอ. เพราะสวยเหมือนกันไหม ประมาณนี้
ถามหน่อย ดาวนำwayใช้เรฟจากสักวันฉันจะเป็นซุปตาร์มากไปป่าวอ่า บางฉากนี่อ่านแล้วนึกถึงอีกเรื่องเลย รึกูคิดไปเอง
12 ชาติที่เราคลาดกัน Box set พิเศษรุ่นปกแข็ง 1,990 ของแถมเพียบ จองวันนี้วันสุดท้าย
ใครสนใจจองด่วนๆ
ส่วนคนส่งข่าวสารภาพว่าช่วงนี้ไม่ได้อุดหนุนงานเซินเจิ้นเลย
ลำพังแค่จีนแปลออกรัวๆ ยังต้องคัดแล้วคัดอีกเลย งบจำกัดอะเนอะ
เคยไหม นิยายที่เราโดเนทไป ทำไปทำมาอัพแค่สองสามตอน นักเขียนก็ลบไป
แนะนำเรื่องเซินเจิ้นสนุกๆที่ออกเล่มมาแล้วให้หน่อยจ้า หญิงสาวเฝ้าสุสานอ่านแล้ว ชอบมาก
>>332 เรื่องดีที่ไม่ดัง
คู่มือนางกำนัลฉบับสมบูรณ์
ลำนำรักปักษาสวรรค์
โรงเตี๊ยมร้อยลี้ (ออกแนวเรื่องเล่าเทพปกรณัมจีน 4 เล่มจบ)
เรื่องดังที่สนุกตามมาตรฐาน
เร้นใจใต้ร่มรัก (จริงๆ ก็ทุกเรื่องของนามปากกา ซือชิง /FrostyNight แหละ นักเขียนมืออาชีพนี่นา)
เดี๋ยวนึกออกมาต่อให้เรื่อยๆ
มาเพิ่ม
สาวจอมคลั่งป่วนวังข้ามมิติ
ซึ่งนักเขียนสาวจอมคลั่ง มีเรื่องยาวที่เปิดอ่านฟรีจนจบอีกหลายเรื่องเลย แต่ที่กุชอบมี
บันทึกลับมหาดเล็กแห่งเฉินเฉา
ลำนำขนนก 706 (ดราม่ามาก)
หลังจากแต่งงานเป็นชายาบุรุษที่รูปงามที่สุดในแคว้นฉิน
เฉินเหมย ก็ไม่ต้องการอะไรมากนอกจากชีวิตที่สงบสุข
แต่เมื่อเขาเปิดผ้าคลุมหน้าเจ้าสาว บุรุษผู้นั้นกลับลากนางออกจากห้องหอ
ส่งตัวนางกลับตระกูลเฉินทันทีโดยไม่ฟังคำคัดค้านใดๆ
แทนที่บิดาจะเจ็บแค้น เขากลับคุกเข่าลง
เสนอพี่สาวที่นางไม่เคยเห็นหน้าให้แต่งเป็นชายาเอกของบุรุษผู้นั้น
งานแต่งงานครั้งใหม่จึงเกิดขึ้น ผู้อื่นบอกว่าเจ้าบ่าวทำในสิ่งที่สมควรแล้ว
สตรีอัปลักษณ์อย่างนางจึงตั้งปณิธาน ต่อให้ต้องกลายเป็นอสูรก็จะขอล้างแค้น
หากทำลายพวกเขาได้ ถึงจะถูกตราหน้าว่าอกตัญญู ต่ำช้า หรือเลวทราม
นางก็จะยืดอกยอมรับ!
.....
กุหลาบลับนางอสูร เล่ม 1-2 (จบ) โดย minikikaboo
📌 ราคา 750 บาท
📌 สั่งซื้อรูปเล่ม : COMING SOON!
*มีจำหน่ายแบบรูปเล่มและอีบุ๊ก
#กุหลาบลับนางอสูร #นิยายจีน #PrincessPublishing
ถาพัง นี่แม่งโอบอุ้มนักเขียนสายยำเหลือเกินนะ
เงินใคร เงินมัน อยากโง่ก็เรื่องของเมิงเน้อ
เรื่องนี้เห็นมีเรื่องตั้งแต่ปีที่แล้วหรือต้นปีนี้ปะ จะขายได้เหรอ
>>344 มึงหมายถึงยิปโซปะ สนพ.นั้นมันเล็กกว่าอะก็ต้องทำใจ พี่ใหญ่ขอมานี่หว่า
แต่ล่าสุดกูเห็นงานนางแวบๆในสนพ.อื่นนี่หว่า แนวนิยายรักอะ อ้าว ลำเลิกบุญคุณสถพ.แล้วเหรอ555 เห็นบอกสำนึกบุญคุณมากมายจะอยู่ต่อไปไม่ไปที่อื่น ใช้ซึมเศร้ามาอ้างอีก กูนี่มองบนเลย ดราม่าใดๆก็ตามที่ต้นเรื่องเอาซึมเศร้ามาอ้างความน่าเชื่อถือแทบจะเป็นศูนย์
กูว่าอาชีพนข. เสี่ยงกับซึมเศร้าง่ายนะ ทำงานคนเดียว อยู่กับตัวเองเป็นหลัก
แต่เคสมมกกบ.กูไม่เชื่อว่ามึงเป็นจ้า
อย่ามาบูลลี่คนเป็นโรคซึมเศร้าด้วยข้ออ้างของมึงมึงทำคนเข้าใจโรคป่วยซึมผิดไปถึงไหน
ถ้าซึมเศร้าทำไมยังกลับมาออกงานรัวๆด้วยชื่อเดิมวะ เป็นกูทิ้งแล้วไปเปิดชื่อใหม่สบายใจไม่มีชนักติดหลัง
หงส์สีชาด ปกสวยมากเลย แต่เราไม่ใช่สายเซินเจิ้น แต่ทำดีขนาดนี้ดูใส่ใจดี ขอให้ปังๆ ค่ะ
บ่นหน่อย ทำไมช่วงนี้แค่จะหานิยายดีๆอ่านสักเรื่อง มันยากจังวะ นักเขียนหายไปไหนกันหมด กูไปหาอ่านเดี๋ยวนี้เจอแต่อะไรก็ไม่รู้ เรื่องพลอตกูก็จะไม่แตะนะ เพราะมันขึ้นอยู่กับจริตแต่ละคน ชอบไม่เหมือนกันอยู่แล้ว แต่เรื่องภาษาอะซะส่วนใหญ่แม่งแย่มาก แล้วหลายๆเรื่องคือนิยายติดอันดับ ด้วย จนกูสงสัยนิยายแบบนี้ติดอันดับได้ไง ใช้ประโยคห้วนๆจนกูอยากถามอะว่าแม่งรู้จัก คำสันธาน คำวิเศษณ์ กันไหม หนักกว่านั้นบ้างเรื่องแค่เรียงประโยคให้เหมือนภาษาคนยังไม่ได้ ประธาน กริยา กรรม ส่วนขยาย สลับกันไปหมด คงคำแม่งก็ใช้ผิดความหมาย ถามจริงอย่างน้อยจะใช้คำที่มันไม่คุ้นหรือไม่แน่ใจความหมาย ไม่เปิดเช็คพจนานุกรมกันสักหน่อยหรอ เดี๋ยวนี้ในเน็ตก็มี นวัตกรรมเขาผลิตมาให้ใช้ มึงใช้หน่อยเถอะ คือกูก็ไม่ได้ต้องการประโยคที่สวยสดงดงาม ประดุจบทร้อยแก้วร้อยกรอง แต่อย่างน้อยพื้นฐานภาษานี้มันควรมีกันสักนิดปะวะ เป็นนักเขียนอะ ก็ควรจะใช้ภาษาได้ดีกว่าคนทั่วไปสักหน่อยมะ อันนี้แต่งกันเหมือนมึงเอาช่างไฟมาแต่ง ยังไม่รวมนักเขียนบางคนที่มีปัญหาเรื่องใช้ plot base จนนิยายเละเทะ เกริ่นมาซะตลค.เป็นคนฉลาด แต่ทำแต่ละอย่างคือกูอ่านไปแล้วต้องอุทานว่านี่คนหรือควาย เข้าใจนะว่าอยากให้มันเป็นไปตาม plot เลยให้ ตลค เลือกทำอะไรโง่ๆ แต่ช่วยคำนึงถึงหลักเหตุและผลนิดนึง ถ้าจะใช้ plot base ก็ควรให้มันเกิดเพราะสถานการณ์ ไม่ใช่เกิดเพราะให้ตลค.ทำอะไรแบบไม่มีเหตุมีผล นิยายแม่งก็เละดิ ยกตัวอย่าง นางเอกเห็นหมาขู่ แม่งรู้อะว่าเดินต่อจะโดนหมากัดแน่ แต่มึงจะแต่งให้นางเอกเดินต่ออะ เพื่อพอโดนหมากัดจะได้หามไปส่งพระเอกที่เป็นหมอ จะได้เข้า plot คำถามคือ มึงว่ามันสมเหตุสมผลหรอวะ นางเอกจะเดินต่อเพื่อ? ในเมื่อถ้ามึงหันหลังกลับไปขึ้นรถม้า มึงก็ไม่โดนกัดละ กูเข้าใจนะว่าบางคนมือใหม่จะให้มันเพอร์เฟ็คมันเป็นไปไม่ได้หรอก ขนาดแต่งกันมานานๆก็ยังทำกันไม่ได้ แต่เรื่องพื้นฐานภาษา เรื่องความสมเหตุสมผล ช่วยใส่ใจกันสักนิดเถอะ ขอร้องล่ะ ไม่ใช่อยากแต่งอะไรก็แต่งไปทั่ว
เมื่อเหมยฮวาบานครั้งที่ห้า มีรีวิวมั้ย
แล้วก็อยากรู้ว่าเรือหลายลำเปล่า เราพยายามไปลองดูคอมเมนต์ พระเอกหรือเปล่าคนที่บอกว่าแย่งคู่หมั้นคนอื่น?
อยากรู้มาก เพราะไม่ชอบแนวพระเอกไปแย่งของคนอื่น
กำลังตัดสินใจว่าจะพรีดีมั้ย
>>354 ไม่มีหลายลำนะ ลำเดียวนอนมาเลย แต่นางเอกมีคู่หมั้นอยู่แล้วจริง นางเอกไปขอถอนหมั้นเพราะมีเหตุให้พระเอกนางเอกต้องหมั้นกัน เพื่อช่วยเพื่อนนางเอกที่เป็นสาเหตุที่ทำให้นางต้องย้อนกลับไปกลับมา5ครั้งนี่แหละ อยากให้ลองไปอ่านตัวอย่างดูก่อน สำหรับนี่ว่าสนุกนะ พล็อตแปลกดี แล้วก็ไม่ได้กลับมาแก้แค้นจัดๆอะไรขนาดนั้น เน้นสืบสวนหาสาเหตุมากกว่า
>>351 กูว่าอาชีพนักเขียนกลายเป็นอาชีพที่ใครอยากทำก็ทำได้ ไม่ต้องคำนึงถึงสี่ถึงฟังแปดอะไรทั้งนั้น ทำเสร็จก็ขายได้เอง 5555 ไม่เหมือนสมัยก่อนที่อย่างน้อยก็ต้องผ่าน บก. แต่งแย่ๆมาเขาก็ไม่รับ นักเขียนถึงไม่กล้าแต่งชุยๆกันไงมึง พวกแต่งดีหน่อยเขารับเขาก็มาเกลาให้อีกที ออกเล่มมีดีบ้างแย่บ้างปนกัน แต่ก็รับรองได้ในระดับหนึ่งว่าไม่ทุเรศลูกตาเท่าสมัยนี้แน่ๆ
>>351 ห่วยกว่าประเภทที่มึงว่า ก็ประเภทที่นอกจากจะเป็นแบบมึงว่าแล้วยังทำตัวปากหมาปัญญาควาย พอโดนคนมาติมาแนะนำ เสือกโวยวาย ไม่ชอบจะมาอ่านทำไม ไม่ชอบก็ปิดไปสิ จะมาพูดให้ไรท์เสียความรู้สึกทำไม ขนาดว่ากูไม่ใช้คนโดนว่ากูอ่านกูยังเอ๊ะแทน งงเฟร่อร์ ใครจะติผลงานไม่ได้เลยงั้นสิ ต้องชมเท่านั้นเรอะ กูไม่เข้าใจคนประเภทนี้จริงๆ ไม่คิดจะไม่แง้มกะลาออกมาดูโลกบ้างไง กูเจอประเภทนี้นะ กูตราหน้าเลยว่าจะไม่แตะผลงานมันอีก เชิญทำตัวเป็นกบในกะลาต่อไปค่ะ กูลาขาด
>>362 เห้สุด คือนักอ่านบางตัวก็ปัญญาอ่อนไม่แพ้กัน อย่าไปสน อย่าไปแคร์ แค่ไรท์แต่งให้อ่านก็ขอบคุณมากแล้วจะไม่มาเรียกร้องอะไรกัน ไอ้สัด ออยอะไรกันขนาด เห็นแล้วขวางหูขวางตา กลวงชิบหาย อันไหนเขาติเพื่อก่อก็ช่วยแคร์หน่อยเถอะ ไม่งั้นก็วนอยู่เงี้ย โดนติ>น้อยใจ>ดึงดราม่า>นักอ่านปกป้อง>ได้กำลังใจแต่งต่อ>โดนติ>น้อยใจ>..... ตราบใจที่วงจรยังไม่มีปรับปรุงก็จะวนแบบนี้แหละ อิควัยย
กูชอบนางเอกเหมยฮวานะ ชอบแบบนี้แหละ ไม่ต้องแค้นจนเหมือนตัวร้าย
จีนคนไทยแนวหลุดไปเป็นตัวร้าย/ญาติพี่น้องลูกของตัวร้ายแล้วสนุกมั่ง แนะนำที เคยอ่านไป2-3เรื่องที่ติดท้อปแล้วงั้นๆ บางเรื่องตรรกะก็บ้ง เขียนให้นางเอกฉลาดมาตลอดงู้นงี้ แต่พออยากให้มันพลาดก็ให้พลาดโง่ๆ
อยากได้รีวิว พิชิตใจพระรองอาภัพ
นางเอกเข้าไปแล้วแล้วป่วนขั้นไหน
ป่วนจนพระเอกนิยายมาสนใจนาง แล้วเขียนจนนางเอกนิยายกลายเป็นร้ายไปปะ ถ้าไม่ไปแตะคู่พระเอกนางเอก ทำให้เขาไม่รักกันก็อยากลองจัดอะ
แวะมาขายพล็อตเผื่อใครอยากเอาไปเขียน
แนววังหลัง ชิงไหวชิงพริบ
ขายเพราะเบื่อแนวย้อนอดีตแบบเก่าๆ
พล็อต : สตรีสองคนแย่งชิงความเป็นใหญ่ สุดท้ายคนนึงได้ขึ้นเป็นฮองเฮา อีกคนเป็นได้แค่สนมที่เต้ไม่ดูดาย
กระทั่งเกิดเหตุพลิกผันสวรรค์เล่นกล ให้วิญญาณสองคนนี้ย้อนกลับไปตอนเด็ก แต่ย้อนไปแบบสลับร่างกัน
ทั้งคู่เลยต้องแย่งชิงกันอีกครั้ง ฮองเฮาเก่าหาทางขึ้นสู่ตำแหน่งเดิมในร่างใหม่ สนมเก่าพยายามจะเป็นฮองเฮาให้ได้ในชาตินี้ อาศัยว่ารู้เส้นทางแล้วเลยมีสกิลโกง
จะให้คนไหนเป็นนางเอกแล้วแต่จะเลือก
เอาแบบหักเหลี่ยมเฉือนคม ผู้หญิง 2 คนฉลาดทั้งคู่ วางแผนขัดขากันไปมา
เบื่อแล้วนางเอกย้อนอดีตกลับไปแย่งซีนคนอื่น
หรือมีใครเขียนแนวนี้แล้วฝากแปะ กูจะตามไปอ่าน
เสิ่นเจิ้นก็อปมั่นหน้ามาอีกแล้วจ้า
ข้าเนี่ยนะมีสามีเก้าคน ใน raw
งานก็อปเกรดกาก อินักเขียนแถหัวชนฝา คิดเองพล็อตทั่วไป ใครๆ ก็เขียน
เอ่อ 8 สามี พล็อตทั่วไปเหรอเมิง
..
.....
......
แงๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่าลืมไปร้องในมู้นินทาด้วยนะ
ขี้เกียจอัพลงนี่ง่ะ ส่งเรื่องกับหลักฐานไปรอรไปละ
ตอนนี้กูว่ามีอีกแบบเอานิยายจีนแปลมาอเดปแต่งเอง ซึ่งก่อนหน้าก็ก็แปลให้อ่านฟรี หลัง ๆ มีโดเนท เลยถูกเวบแบนไป เกิดดราม่าสุดท้ายลบหมด แล้วไม่นานก็ประกาศนิยายตัวเองแต่งเอง แบบเดียวแต่งได้ยาวขนาดนี้ แล้วบอกแรงบันดาลใจจากเรื่องที่แปล แต่..คนที่เคยอ่านถ้าไม่ใช่แฟนคลับนักแปลก็คงมองออกว่า บัลดาลใจเข้มข้น แต่ไม่มีหลักฐานเพราะลบของเดิมไปหมดแล้ว ทำผิด ครั้งแรกว่าแย่แล้ว ทำผิดครั้งที่สอง ยิ่งหนักกว่า ที่สำคัญ ไม่คิดว่าตัวเองผิดตะหาก
>>376 พล็อตทั่วไปเหรอ ไหนลองยกตัวอย่างนิยายเรื่องอื่นที่มีเซ็ตติ้งจีนและทะลุมิติมาเข้าร่างนางเอกที่เป็นน้องสาวฮองเฮา/จักรพรรดินีในแคว้นที่หญิงเป็นใหญ่เหมือนกันเด๊ะๆ มาสัก 5 เรื่องสิ
ขอนิยายจากจีนเลยนะ ไม่เอาตัวอย่างมันฮวาเกาหลีในเว็บตูนอะ เพราะอันนั้นไม่เหมือน เพราะมันดัดแปลงจากจีนแล้วหนีไปใช้เซ็ตติ้งยุโรปปลอมๆ มโนๆ แล้ว อ่านละปลอมเปลือกตลกดี
เงียบไปเลยอ่า หาไม่ได้อะดิ
เหมยฮวาบานครั้งที่มา กูติดใจตรงพนะเอกนิดหน่อย รู้ว่านางเอกหมั้นแล้ว แต่มึงเจาะแจะไม่หยุด แอบไม่ชอบตรงนี้ นางเอกยังไม่ได้ถอนหมั้นเลย
เมียจืดจางของตัoร้าeกูอ่านละนึกว่าอ่านนิยายญป อห
minikikab00 กลับมาละ เป็นเมียอ๋องนอนหลับ จะยำไรอีกมั้ย
กูสงสัยว่าเขาเขียนยังไงให้เร็วขนาดนั้น ตามมานานและ จะบอกว่าเขียนตุนไว้ก็เข้าใจได้ แต่แสดงว่าต้องตุนไว้เยอะมาก ๆ และเขียนหลายเรื่องพร้อมกันอีก
ถ้ามองว่าเขาไม่ยำนิยาย ถือว่าเก่งมากคนหนึ่งเลยนะ
>>380 พูดถึงเรื่องนี้ กูไปอ่านเจอเรื่องนึงพล็อตคล้ายๆทะลุมิติไปเป็นภรรยาชาวสวนเลยว่ะ นางเอกทะลุมิติมาแต่งกับพระเอกแล้ว ไม่ชอบพระเอกกับพวกน้องๆพระเอก ชอบดุด่าตีน้องพระเอก พระเอกกำลังจะเดินทางไปสอบน้องไปส่ง กลับมาต้องแอบกินขนมเพราะกลัวพี่สะใภ้จับได้. กูอ่านไปช่วงต้นๆแล้วแิบคล้ายเลยว่ะแต่ตอนนี้ไม่รู้เป็นไง
ทำไมนิยายทะลุมิติเรื่องนั้นมันคล้ายๆตัวร้ายเลยวะ มีตกหน้าผงหน้าผาด้วย หรือกูคิดมากไปเอง
ใครมีแนวนางร้ายแบบไม่เละมาแนะนำบ้างป่ะ กุโหยหามาก เบื่อแนวทำธุรกิจที่โคตรโกงชิบหายแบบตอนนี้จริงๆ
เงียบมากเลย มีนิยายแนะนำไหมอะ
มีหนังสือ ห้องสิน ดีๆแนะนำเปล่าวะ
มีนิยายเรื่องไหนโดนๆมั่งป่าววะ กุเห็นมีแต่ทำสวนทำอาหารจนกุเอียนไปหมด ไปอ่านนักวิทเป็นไอดอลก็รู้สึกไม่ชอบว่ะ แนะนำเรื่องอื่นให้กุที
(ธีม : อ้อมกอด) (ธีม: .........) คือไรอะ กูเห็นใส่หลายเรื่องมาก
ใครอ่านชั่วยามlast before ฟ้าสาง บ้างแล้ว ควรตำไหม
กูปวดหัวกับนิยายที่นข.พยายามจีนเกิน เสี่ยวเกอเกอ ต้าเจี่ย เสี่ยวเม่ย ต้าเกอ ฟูจวิน ฟูเหริน(ในกรณีที่ผัวเมียคุยกัน เรียกฟูจวิน ฟูเหรินกันสองผัวเมีย) กูอ่านแล้วเหนื่อย อยากจะบอกนข.ว่าการใช้คำให้ดูจีน ไม่ได้บ่งบอกเลยว่านิยายคุณจะมีกลิ่นอายจีน
กลับกัน นิยายจีนที่แทนด้วยคำไทย แต่กูสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายจีนมีเยอะ
เจอใน meb เรื่องหนึ่ง ชื่อเรื่องนางร้าย….เพิ่งลงไม่นาน เอาภาพผิดลิขสิทธิ์(ภาพbleach ภาพจีนอื่นๆในเนื้อหา) มาขายงี้ก็ได้หรอ meb ได้ตรวจหรือเปล่า
นางร้ายกลับใจ
ช่วงนี้มีนิยายอะไรน่าสนใจมั้งเพื่อนโม่ง
นางร้ายthat ตาEไปแล้ว โอเคไหม ใครอ่านยังอะ
>>431 ไม่ปวดหัวตายกันเหรอ เบื่อนิยายวายที่เรียกว่าเกอๆๆๆๆมากกกกกก พี่ก็ได้ไหม คนแปลก็ทำให้เป็นวัฒนธรรม จนกูทนไม่ไหวไปอ่านอิ้งก็ได้จะได้ไม่ต้องเจอพวกเกอนั่นเกอนี่
นข.ไทยก็ทำตาม ทำไมเหรอวะใช้ภาษาไทยแล้วมันทำให้เรื่องดูไม่ดีหรือไง มังกรหยกอะไรก็ใช้กันมา(แต่ขอชื่อเป็นจีนกลางเถอะ จีนแต้จิ๋วแล้วจั๊กจี้หัวใจ555โอ๊ยทำไมต้องบูลลี่บรรพบุรุษตัวเอง)
เปิ่นหวาง ฟูเหริน อะไรพวกนี้กูไม่ติดนะ ใช้แต่ ข้า ๆๆ มันเหมือนสูญหายอะไรไปน่ะ แต่ว่า ถ้าจะชินอ๋องกับหวางเฟยกูว่าแม่งประหลาดว่ะ
ว่าแต่คนบ่นฟูเหริน มึงรู้สึกอย่างนี้ด้วยไหมเวลาดูละครจีนแล้วเขาเรียกฮูหยินกันน่ะ นี่คำเดียวกันเลยนะ
กูเซ็งแต่เวลาที่ ฮูหยิน ฮ่องเต้ ฮ่องเฮา อ๋อง อยู่ร่วมเรื่องกับ เปิ่นหวาง เปิ่นกง ซือฟุ เกอ ฯลฯ ว่ะ มึงจะจีนกลางก็กลางให้หมด จะเอาแบบเดิม ๆ ก็เอาให้เหมือนกันดิว้า
ส่วนเกอ ๆ ที่เรียกกันกูว่าเป็นแบบเดียวกับที่คนเรียกนักร้องเกาหลีว่าอปป้ากันว่ะ กูไม่ค่อยชอบแต่ก็พอยอมรับได้แหละ จะว่าไปแปลเกาก็เป็นงี้นะ อปป้า นูนา อาจุมม่า แม่งขนาดกูไม่ได้เรียนเกาสักคำยังรู้ศัพท์พวกนี้เลย
หรือว่าระดับการยอมรับการแปลที่แตกต่างกันของกูมันยืดหยุ่นมากก็ไม่รู้สินะ เพราะกูก็อ่านมาตั้งแต่กระบี่ไร้เทียมทานแล้วว่ะ ตั๋วกอ ซาเจ๊ ซือเฮีย ซือตี๋ ซือแป๋ ซือเจ็ก ซือม่วย ซือเจ๊ โกวโกว เปียกอ เปียม่วย เอียเท้า ฯลฯ แม่งแปลอย่างนี้กันมาเป็นสิบ ๆ ปีแล้วตั้งแต่ก่อนกูเกิด ตอนนี้แค่เปลี่ยนเป็นจีนกลางเอง
มึงคะ แม่นาง mini ขายำแซ่บแห่งถาพังย้ายไปดีต่อจัยแล้วนะคะ
เห็นปกละเมิดอีกแล้ว เนี่ยโดยคนละเมิดบ่อยจัด
https://cdn.truyenfull.com/medias/covers/22/22118-phu-sinh-thac-hai-kiep-tham-tinh_cover_large.jpg
พวกมึงช่วยกูหาชื่อนิยายหน่อย กูจำได้แค่ว่านางเอกเปนลูกขุนนางใหญ่ ไปสอนหนังสือเดกบนภูเขา เคยเกือบแต่งกับตัวร้ายแต่ตัวร้ายไปแต่งกับลูกสาวเจ้าเมืองก่อน พระเอกเปนแม่ทัพ
kyถามเพื่อนโม่ง กูโดนไล่มาจากห้องจีน งั้นคาดว่าคงเป็นเสิ่นเจิ้น นิยายที่นางเอกชื่อเล่นว่าอาจิ่ว มาจากจิ่วไช่ กุ้ยช่าย เพราะแม่เลี้ยงอยากดูถูก ตอนแรกพระเอกคิดว่าเป็นอาจิ่วเก้า
เนี่ยจำได้แค่นี้ เรื่องอะไรเพื่อนโม่งรู้บ้างมั้ย
445 เองเด้อ ขอบคุณที่ช่วยให้หายคาใจค่า
เห็นในห้องเน็ตวอช มู้นักเขียน นักวาด นักเขียนดังๆ ลูกเลิฟ สนพ. สถพ เขาจะฟ้องอะว่ะ ที่ไปกล่าวหาเค้าตั่งต่าง
น่าจะเรื่องนี้มั้ง เวยเวยสาวใช้แห่งสกุลหนาน
เพื่อนโม่ง ตามหานิยายจีนเรื่องนึง จำได้ว่าเคยลงเป็นตอนๆในเว็บเด็กดี พระเอกเป็นคุณชายรอง นางเอกเป็นสาวใช้ แล้วอยู่ๆชีวิตพลิกผัน บ้านพระเอกตกต่ำ พระเอกขาขาด ละนางเอกมาเป็นกำลังใจไม่ทิ้ง ทำให้พระเอกสู้ต่อ จนสุดท้ายพระเอกกลับมาตั้งตัวรวยกว่าเดิม
ใครนึกชื่อเรื่องออกช่วยหน่อย พลีสส
อยากอ่านนิยายแนวทำสวน ปลูกผัก สนุกๆ
กูบ่นหน่อย เอาอีกละ ไอ่นิยายทะลุมิติแล้วชาติก่อนตัวเอกเคยเป็นหมอที่เป็นนักฆ่าด้วย แม่งเป็น 2 อาชีพที่ไม่ควรจับมารวมกันสัสๆอะ ต้องใช้ชีวิตไง กลางวันช่วยคน กลางวันไล่ฆ่าคนงี้อ่อ
มันมีเรื่องไหนที่เคยเขียนถึงตอนเป็นนักฆ่าบ้างป่ะ อยากมากก็แค่บอกว่าเอ้ย อีนี่นักฆ่าหมอ แม่งจะได้ย้อนอดีตมาแล้วซูสมใจ
>>459 มีนะ เป็นเด็กที่ถูกเกณฑ์ไปในองค์กรลับตั้งแต่อายุ3-5ขวบ ในองค์กรมีการสอนแบบมุ่งเน้นไปเลยว่าจะให้คนนี้เก่งอะไร แล้วสอนเป็นนักฆ่าไปด้วย ไม่ได้ใช้ชีวิตการเรียนแบบคนปกติ รักษาเป็นแค่อาชีพบังหน้าเวลาออกไปไหน ไม่ได้จิตใจดีรักษาคน แต่เป็นหน้าที่ที่ต้องทำ
จิตใจจะผิดแปลกมาก กูเคยอ่านของนข.จีน เขียนได้แบบ นางเอกจิตไม่ปกติมาก ๆ ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยคุย เจอคนตายไม่รักษา แต่ถ้ายื่นข้อเสนอที่น่าสนใจ นางถึงจะช่ว ไม่งั้นปล่อยให้ตาย เหมือนคนเดินมาซื้อซีอิ๊ว
อีคิวต่ำ ไอคิวดี จิตใจด้านชาแต่ไม่ได้เป็นคนกระด้าง แบบพอย้อนไปแล้วไปตะคอกใส่พ่อแวดๆๆๆ หรือตบกับอนุ ต่อปากต่อคำกับพี่น้องที่แย่งคู่หมั้นนะ
นางจะอยู่เฉย ๆ ปล่อยเวลาไป ถ้ามาหาเรื่อง ไม่พูดอะไรกลับ แต่ลงมือเลย พอถูกพ่อแม่หรือฮูหยินผู้เฒ่าเรียกไปอบรม ก็นั่งฟังนิ่ง ๆ คือนั่งจ้องตากับพวกนั้น เขาบอกให้นั่งคุกเข่า เจ๊นั่งเก้าอี้นิ่ง ๆ มองตาแล้วเหมือนใช้ความไม่กลัวในใจข่ม ปล่อยให้พวกผู้ใหญ่ด่าไป ถ้ามีให้เด็กรับใช้มาจับตัว นางก็ถึงลงมือ แล้วพูดเหมือนนางพญา ไม่มีอะไรก็ไม่ค้องรบกวน แล้วกลับไปเรือน
เวลาถูกอดข้าวอดน้ำ นางก็หากินเอง ไม่ใช่ว่าไม่ได้ให้ฉันเหรอ ไปโวยวายในครัวบลาๆๆ
พอรู้ว่าจวนน่ารำคาญ ก็หาเรื่องให้คนคิดว่านางตาย ฆ่าสาวใช้ ไม่ได้คิดด้วยว่าจะเป็นคนไม่ดีหรือเปล่า ขอแค่มีตัวแทนตาย แล้วจุดไฟเผาเรือน หนีออกไปเป็นอิสระ
>>463 มันเป็นเรื่องพวกนิยายจีนแฟนตาซีพวกปราณต่าง ๆ อะ กูอ่านมานานมากแล้วว่ะ แต่ไม่ตอบโจทย์คนไทยไง เรื่องนางเอกพวกนี้จะไม่เน้นความรัก คือมีพระเอกนะ แต่ไม่โฟกัสที่พวกนั้น โฟกัสที่นางเอกตะลุยด่านเอง เจอสัตว์อสูร เอามาเป็นพวก เข้าโรงเรียนฝึกวิชาอะไรไปเรื่อย
ถ้าแบบมีคนเอามาแปลเถื่อนก็เรื่อง Genius Doctor: Black Belly Miss
อันนี้นางเอกคีพคาร์ได้จนถึงจบเรื่อง ไม่มีมาทำตัวบ้าบอ แวดๆๆๆ หรือเข้าไปหาเรื่องใคร เอาคืนหนักแบบนางพญาแต่ไม่ได้ทำตัวเหมือนชั้นต้องเด่นที่สุด ไม่มีดราม่าพระเอกนางเอกเข้าใจผิดประสาทน่ารำคาญ ใครชอบเสพตัวพล็อตที่ไม่เน้นความรักเรื่องนี้คือดีมาก
แต่พอมีนิยายนักฆ่าทะลุมิติมาก กูอ่านแล้วก็เบื่อ ช่วงนี้ไม่ได้อ่านนิยายแบบนี้นานเป็นปีแล้ว คงมีนข. เขียนออกมาดีกว่ามั้งนะ เพียงแต่เรื่องนี้เป็นนางเอกในใจกูเลยที่กูสามารถอ่านได้เป็นพัน ๆ ตอนไม่ข้าม หลายเรื่องอ่านไปกูลำไยนางเอกมั้ง พระเอกมั้ง แต่เรื่องนี้ถูกจริตกูที่สุดแล้วจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีนางเอกคนไหนมาแทนเจ๊เขาได้
อยากรู้ว่าแนวโน้มจีนโบราณจะอยู่อีกนานไหม กูกำลังจะเริ่มเขียน
กุลืมทู้นี้ไปแล้ว ขอขุดหน่อย
ชั่วยามสุดท้ายฯ กูอ่านแล้วไม่อิน
.
.
.
.
.
ชัวยามสุดท้ายก่อนฯ
ให้นางเอกฟื้นมาอยู่ในร่างใหม่แล้วเก่งเลย ไม่ต้องเสริมสร้างกล้ามเนื้อใดๆ ร่างกายที่เคยอ่อนแอขี้โรคก็ใช้การมีพลังขึ้นมาได้ทันที….
.
.
.
.
กูอ่านเรื่องอื่นเคยมีนางเอกฝึกกล้ามเนื้อก่อน เพื่อให้น่างกายพร้อมไงมึง กูเลยไม่อินตรงนี้มากๆ
พวกมึงเริ่มแต่งนิยายจีนยังไงอ่ะ กูเคยอ่านนอยายจีนแค่ไม่กี่เรื่องเอง อยากลองแต่ง แต่ไม่มีความรู้อะไรเลย
จะเขียนจีนก็ต้องศึกษาหาอ่านเยอะๆอ่ะ นักเขียนที่สักแต่จะเขียนกุเรียกชุ่ย แล้วนิยายขาย nc กุก็ไม่อ่านนะมันเกร่ออ่ะ มึงอยากจะอขียนนิยายดีๆที่ตั้งใจทำหรืออยากเขียนนิยายเกร่อๆก็เลือกเอา
นักเขียนในปรุ๊ปเยอะแยะอะ อยากเขียนจีนคร๊ะ แต่ไม่มีความรู้ จะทำยังไงดีเคอะ มึงก็คิดดูละกัน งานมันถึงออกมาแบบแค่ชื่อจีน เพราะแค่เริ่มต้นมันยังไม่เคยอ่านนิยายจีนแปลเลย กุสักแต่เขียน ลูกอนุส่วนใหญ่แม่งเลยเฟียซกีสุดตรีน ลูกเมียเอกง่อยไปเลย แล้วเป็นแบบนี้เยอะมาก ไม่ใช่ว่ากูเหยียดชนชั้น แต่บริบทที่เขียนออกมามันไม่ใช่เลยสักอย่างเว้ย เพลีย
ต้องด่าคนอ่านด้วย งานเขียนภาษาดี ข้อมูลแน่นไม่ค่อยเปย์ ชอบเปย์จีนเซิ่นเจิ้นบวกตลาดประตูน้ำกัน ชอบบ่นภาษาสูง เอื้อมไม่ถึง อยากอ่านแบบย่อยง่าย ท้องผูกกันเหรอ ไม่ก็พวกฉอดว่าอยากอ่านนิยายไม่ได้อยากอ่านพจนานุกรมวิกิพีเดีย นักเขียนบางคนอวดยอดทีกูนึกว่างานดี ภาษาเป็นผู้เป็นคน กูลองโหลด ตย มาอ่าน ถถถถถถถ ก็แค่นิยาย NC แต่ใช้ชื่อตัวละครจีน เซทติ้งจีน นักเขี่ยพวกนี้ไม่อยากให้นิยายเป็นที่จดจำสินะ หรือสักแต่ได้ตังก็จบ เดี๋ยวปั่นเรื่องใหม่ ๆ มาหาตัง
>>470 กูเคยอ่านเรื่องนิยายจีนแปล 2 3 เรื่อง ที่เกี่ยวกับทะลุมิติไปเป็นหมออ่ะ ว่าจะไปห้องสมุดไปเช่านิยายจีนแปลอ่านเพิ่ทเติ่ม กูไม่ชอบอย่างเดียวที่พระเอกมีเมียเยอะ ถึงจะเป็นเรื่องธรรมดาของยุคนะนก็เถอะ เลยเลิกๆอ่านไป กูไม่ได้อยากแต่งให้เลิศอะไรขนาดนั้น แค่ยศ ยุค ลักษณะคำพูด วลี กลอน คำสอนคำพังเพยอะไรแบบนี้ค่อนข้างถูกก็พอ แต่ไอครั้นจะอ่านประวัติศาสตร์จีนจริงๆก็คงเยอะ และขี้เกียจ55
อ่อ ไหนจะการบรรยายเครื่องแต่งการ เครื่องประดับ ของใช้ที่เหมาะกับนุคนั้น ยากว่ะ
ถ้าแค่อ่านจากนิยายแปล จะพอได้ไหมว่ะ ขก.อ่านหนังสือประวัติศาสตร์ของจริง TT
เมียเดียวคลั่งเมียจนช่วงนี้เอียนไปเลยด้วย ผู้จีนค่อนข้างมาบล็อกเดียวหมด เย็นชา คลั่งเมีย หึงโหด เปิดโหมดยันเวลามีผู้มาแซะเมีย
นๅงรั้ยกลๅยเป็นuัวvาว
ฉากที่นางเอกป่วยตาย สามีมาดูร่างแล้วโดนคนใช้นางเอกต่อว่า เหมือน 'ข้ากลายเป็นแม่เลี้ยงสามีเก่า' ไปว่ะ ถ้านิยายแปลออกเล่มมาจะโดนหาว่าก็อปเรื่องนี้ปะเนี่ย 😂
>>484 หมายถึงแฟนคลับจะไปหาว่านิยายจีนก๊อปเหรอ มึงประชดชิมิเนี่ย555 white lotus น่าจะเสียงโดนนะนั่น จะบอกว่าไม่เคยอ่านเลย จะรอดรึ แต่ฝั่ง ชญ ไม่ค่อยแหกหรอก จำได้ว่ามีเรื่องหนึ่งกิมมิคโน่นนี่นั่นคล้ายนิยายของจิ่วลู่จัด ก็มีแต่ในโม่งที่บ่น บนบกเงียบมากนะ ไม่เห็นมีอะไร
เรื่อง wifeคนธรรมดา เขียนคำว่ากะพริบตาผิด กูอยากบอกๆ แต่ปิดแสดงความคิดเห็นหมดเลย 5555
กูไม่ชอบนข.คนหนึ่ง แรกๆ ไม่อะไรนะ ไปเจอคอมเมนต์ในเมพตอบนักอ่าน กูกำลังจะซื้อ กดออกเลย ไม่ซื้อไม่ตามงานแล้ว งานเซิ่นเจิ้นโคดๆ แล้วยังอีโก้สูงอีก
เซินเจิ้นจริงๆ
พวกมึงเก่งกันมาก555 นักอ่านอุตส่าห์บอกข้อผิดพลาดแต่ตอบแบบนี้กูก็มองว่านักเขียนคนนี้นอกจากจะไม่ฟังแล้วอีโก้แรงอีก ทำไมกูต้องเสียเงินให้นักเขียนที่ไม่รับฟังหรืออย่กจะปรับปรุงอะไรด้วย แค่นั้นแหละ5555 กูนี่แม่งเรื่องมากจริง
ไปส่องมา เลยได้เห็นเรื่องที่ได้แรงบันดาลใจจาก เพียงoneใจด้วยนะ
>>500 นั่นสิ นักเขียนหลายคนทำแบบนี้ คนอ่านก็เปย์ง่ายไม่บ่นแพงเลย ยิ่งซอยเล่มยิ่งขายได้ราคาดี นักอ่านแบบนี้ทำไมไม่ไปสนับสนุนนักเขียนที่เขารับฟังคำติคำชี้แนะดีๆ บ้าง นักเขียนบางคนนิยายเป็นแสนคำขายไม่ถึงสองร้อยยังมีคนบ่นไม่คุ้มเพราะจบไม่ถูกใจ หักหัวใจนะคะ เหี้ยมากก
>>501 กูเดาว่ามันขายได้แต่เด็ก (เด่วหาว่ากูเหยียดเจนอีก) แต่เอาจริงนิยายที่กูเห็นขายดีบางเรื่องแต่สำนวนตีนเขี่ยเหมือนเด็กเขียนให้เด็กวัยเดียวกันอ่าน ขายราคาถูก ๆ ก็เลยคลิกกันเจอกัน เด็กสมัยนี้ (กูต้อง not all มั้ย) ไม่เคยอ่านงานละเมียดงานละเอียด พอเจอนิยายใช้ภาษาราบเรียบ ไม่เว่อร์วัง ไม่ต้องย่อยก็ติ๊ต่างเอาเองว่าดีว่ากู้ดส์ พอเจอสำนวนยากบอกสำนวนแก่ ขำคิกคักศัพท์ตลก
เข้าไปส่องเรื่องปกหมา โอโห้อีโก้แรงสุดเท่าที่กูเคยเจอนักเขียนมา
>>503 ว้าววว กูเพิ่งดูคอมเม้นปกหมาเล่มหนึ่ง ตกใจแรงงงงงงงง
ไม่มีสักวินาที คือสมัยก่อนยังไม่มีคำว่าวินาที นักเขียนจีนเขียนแบบนี้ยังโดนนักอ่านว่าเลยจ้า
ไม่มีสักชั่วอึดใจ ไม่มีสักชั่วพริบตาอะไรก็ได้
แห่มจะเขียนจีนไม่อ่านงานแปล
เข้าใจว่าคนไทยเขียน แต่ทำไมมีนักเขียนไทยเขียนแล้วได้กลิ่นอายจีน ไม่ใช่แม่การเกดวะ
โหวุฒิภาวะนักเขียนคนนี้ต่ำเตี่ยมาก เห็นยอดเงินแล้วชูคอ แต่ดีนะแสดงตัวตนออกมาในเมพให้รู้ๆ
กูเกือบอุหนุนไปแล้ว รอดตัววว โล่งอก
ปกหมาไหนว่ะ ใบ้เพิ่มที กูหาไม่เจอ
เห็นนข ปกหมาที่พส บอกละ คือ ไรท์แบบบบบ ใครเม้นไม่ถูกใจ ก็เหน็บเขาไปหมด ไม่โอเคเลย
ไปอ่านเรื่องเกิดใหม่เป็น....นั่นมาแล้ว หัวจะปวด เดาว่านักเขียนคงไม่ได้หาข้อมูลมาก่อน เอาคำที่ฮิตๆคนรู้จักมาแต่ง เจอพระรอง(?)เป็นองครักษ์เสื้อแพรแต่ไม่ชอบทำคดีที่เกี่ยวกับราชสำนัก ชอบทำคดีคลายทุกข์ให้ชาวบ้านแล้วกดปิดแทบไม่ทัน แถมฮองเฮาเข้าท้องพระโรงแล้วไม่มีคนขวางอีก
ส่วนตัวกูคิดว่าที่คนยังสนับสนุน มาจากค่านิยมหลังๆ ที่โอ๋ นักเขียนมากๆ ด้วย เหมือนแบบคือมึงไม่ชอบ มึงก็กดปิดไปสิ จะมาทำร้ายจิตใจนักเขียนทำไม มึงเชื่อกู มันจะมีนักอ่านบางคนที่สะใจและชื่นชมในความเฟียซของเค้าด้วยนะกุว่า
กูเห็นจีนเซินเจิ้น หู้หยิnไล้ภ่าย ใช้เหมือนภาพถ่ายดารามาปรับเป็นภาพที่เหมือนวาด แบบนี้ผิดลิขสิทธิ์ป่ะวะ
เมพมันให้ใช้แบบนี้ได้ไงวะ ชื่อเรื่องก็ไม่มี กดอนุมัติ ไม่ดูเลย
ตรงนี้กูไม่ได้โทษเมพนะ เพราะว่าเมพก็เหมือนเป็นแหล่งให้คนมาขายของ ใครอัปอะไรเขาก็เอาเข้าระบบให้ ไม่ได้มีเวลามาดูจริงจังว่าภาพอะไรผิดลิขสิทธิ์ไหม
บางเรื่องไม่ใส่ในหน้าปกนะ ใส่ในเนื้อเรื่องเลยจ้ะ Pinterest ทั้งดุ้นอะ พระ นาง ตัวประกอบไรกี่ตัว ภาพครบเลยจ้ะ แต่เมพเขาก็ไม่ได้มีเวลาตรวจตรงนี้อะ
งานเขาก็เยอะ เลยเป็นหน้าที่ของคนที่สอดส่องช่วย ๆ กันแค่นั้นแหละ
เมพทรงงานเหมือนกันนะ
>>536 โครตน่าเกลียด กูยังไม่ฟันธงนะ สาเหตุก็ไม่แน่นอน แต่โดนแบนในเว็บใหญ่ๆเรียบหลังจากเริ่มติดเหรียญเก็บเงิน + มันปิดการแสดงความเห็นไม่ให้นักอ่านแสดงความเห็นตั้งแต่ต้น ถ้านิยายแต่งเอง มันต้องไม่ปิดแสดงความเห็น ที่สำคัญสำนวนมันเหมือนไปเอานิยายมาแปล ไม่ใช่คนไทยเขียน เพราะบริบทรูปแบบประโยคมันแปลกๆ กูเลยคิดว่าคงใช่
>>537 กูตามไปส่องที่รี้ดมันขึ้นว่าเรื่องนี้ถูกระงับการเผยแพร่ ที่เด็กดีนข.ก็บอกตอนล่าสุดว่าถูกตรวจสอบ ย้ายไปขายเว็บอื่นนอกจากสองเว็บนี้มันก็น่าสงสัยแล้วนะมึง เวลาแค่เดือนกว่าๆ เองนะ ลงงานเป็นสิบเรื่องต่อๆ กัน กูยังว้าวววววว่าเขียนงานเก่งจัง อัปถี่จนติดอันดับหนึ่งทั้งสองเว็บ ไปส่องที่เพจก็ไม่ตอบคำถามนักอ่านสักคน ก็อยากรู้คนอ่านจะยังสนับสนุนต่อจริงๆ เหรอถ้าไปเอางานคนอื่นมาหากินโดยไม่ขออนุญาตน่ะ
>>538 นักอ่านยังไปร้องขออ่านต่อในเพจอยู่เลย แม่งไม่สนหีแตดอะไรทั้งนั้น ไม่สนคุณธรรม
เอาจริงๆเว็บ DEK มันต้องแบบ ACC ทิ้งไปเลยเว้ย ไม่ใช่มาปล่อย ACC มันยังอยู่ เรื่องเมียคนธรรมดายอดวิว 18k ลักไก่เก็บเงินได้ 5 ตอน กูคำนวนรายได้ให้เลย เก็บตอนละ 2 บาทมันได้ไป 40k บาท + + แถมได้ยอดติดตาม 7k ยอดติดตามขนาดนี้นักเขียนปกติต้องพยายามแทบตายกว่าจะได้ ไอ้ห่านี่แสดงสันดารเหี้ยไป COPY ผลงานคนอื่นมาลักไก่แอบอ้าง พอยอดติดตามมันเยอะ มันลงเรื่องอื่นก็ปังง่ายแล้ว ถ้าทางเว็บไม่แบน มันจะกลายเป็นการสนับสนุนให้เกิดคนเหี้ยๆขึ้น
สำคัญสุด ไอ้เหี้ยนี่มันไม่ใช่เด็กที่จะมาอ้างว่ารู้เท่าไม่ถึงกาลนะ กูไปส่องในเว็บย่อยมันเอารูปตัวเองลง มันอายุ 35-40+ แล้ว แสดงว่าที่ทำน่ะมันเกิดจากสันดารโลภชัดๆ ต้องแบนทิ้งเลย และที่น่าเศร้าใจสุด เรื่องนี้ไม่เป็นประเด็นถกเถียงกันในบอร์ดเว็บเลยด้วยซ้ำ มีแค่ที่โม่งนี่แหละซึ่งกล่าวถึง
นักอ่านสันดานเสียก็เยอะ เยอะมาก็จริงๆ คนเหี้ยเลยมีหน้ามีตา มีพระคุณเอามาแปล
>>540 นั่นสิ กูก็งงว่าทำไมงานมันยังเหลือที่เว็บดด ทำไมไม่หายไปแบบรี้ด ที่รี้ดมันเหลือแต่หน้าแนะนำงานของมันว่ามันย้ายไปลงงานที่นี่ๆ นะ เกลียดว่ะ หาแดกง่าย ได้ยอดคนติดตามเยอะมาก ใครๆ ก็ชอบอยากจะอ่านต่อ มันอัปงานแป๊บเดียวพรวดๆ ขึ้นมาอันดับหนึ่งเลยนะเว้ย เพราะอัปทุกวัน มันเตรียมการมาดีมากๆ นี่ก็ไม่รู้ว่ามันมาจากนิยายจีนเรื่องไหน แต่มันพิรุธแบบนี้แล้วแสดงว่ามันทำผิดจริงสิ ถ้ารู้นิยายจีนเรื่องนั้นก็คงจะแหกมันง่ายหน่อย ตอนนี้เหมือนกล่าวหามันลอยๆ ทำอะไรมันไม่ได้
>>543 กูก็ไม่รู้ไงเลยไม่ได้ออกตัวแรง แถมมันปิดแสดงความเห็น นักอ่านคนที่รู้เขาก็คงทำได้แค่รายงาน แต่ให้ข้อมูลกันไม่ได้ มันเลยรอดตัว พอเรื่องมันโดนแบน กูเลยถึงบางอ้อเลยว่าอ๋อ แบบนี้เองสินะเลยปิดแสดงความเห็น ปกติวิสัยนักเขียนนะมึง สิ่งที่อยากได้พอๆกับเงินมันคือเสียงตอบรับจากนักอ่าน ไอ้ห่านี่มันปิดการแสดงความเห็นมันโครตผิดวิสัยของนักเขียนเลยเว้ย เอาจริงๆ กูเลยงง
>>544 มึ้งงงงงงงงงงงงงงงงกูเจอนิยายเรื่องนี้แล้ว กูเอาชื่อนางเอกกับพระเอกไปแปลภาษา แล้วกูก็ค้นในอากู มันไปโผล่ที่เว็บนิยายออนไลน์ กูจะแปะลิงก์ให้ตามไปส่อง ส่วนเรื่องว่านักเขียนคนนี้ไปจกนิยายเขามาหาเงินหรือได้รับอนุญาตมาแล้วหรือเปล่า ใครรู้ภาษาจีนก็ไปตามต่อนะ
ลองอ่านบทแรกที่ลงไว้ในเด็กดีเทียบนะ กดแปลภาษาบทแรกที่เว็บนี้มันเป๊ะอะมึง https://www.xiaoxiangxs.คอม/book/1072220/
กูเจอต้นฉบับจีนของนิยายเรื่องเกษตรกรคน.... กดแปลภาษาเทียบกับที่คนนี้ลงที่เด็กดีได้นะ มันใช่เลย
เดี๋ยวไปหาอีกเรื่อง เขาต้องเคลียร์ตัวเองนะว่า เขาได้ลิขสิทธิ์มาแปลติดเหรียญขาย ไม่ใช่งุบงิบปิดเรื่องแล้วบอกคนอ่านไปเติมเหรียญต่อที่อื่น
เขาไม่บอกคนอ่านสักคนว่านี่คือนิยายแปลอะมึง ชี้นำคนอ่านว่าคล้ายนิยายเรื่องทุ่งรวงทอง แล้วแปะเลขที่บัญชี
เดี๋ยวกูไปหาอีกลายๆ เรื่องนะ ต้องการความชัดเจนจากเขา ทำแบบนี้เห็นแก่ตัวนะ ถ้าไปเอาของคนอื่นมาหากิน
สรุปตอนนี้เจอนิยายที่เว็บจีนแล้วสามเรื่องนะ เมียคน... เกษตรกรคน... ชาวบ้านไม่.... เรื่องหมอหญิง...ยังไม่เจอ เพราะสืบค้นจากหน้านิยายไม่ได้ เขาปิดเรื่องไว้ ในลิงก์ที่เขาใส่ไว้ที่เพจจะมีเว็บนึงที่ใส่ข้อมูลว่านิยาย เมียคนกับชาวบ้านไม่ เป็นนิยายแปล
นิยายเรื่องชาวบ้านไม่... เขาดัดแปลงตอนแรก(หญิงใบ้ตัว...) โดยใส่นิยายที่ต้วเองเขียนคือเรื่องโปรแกรมเมอร์... และบอกว่าเขาเป็นคนเขียนนิยายเรื่องเมียคน...ด้วย
เอาไงดี คิดว่าเขาจะเคลียร์ตัวเองมั้ย ที่รี้ดฯก็ระเบิดหนีไปแล้ว ที่เด็กดียังค้างไว้ ยังไงต่อ
เด็กดีสอยไอ้ปักษาปีกหักแล้ว เหลืออีกเว็บ แต่แม่งก็มียังนักอ่านสันดานหมาบอกจะสนับสนุนมันต่ออยู่ดี ตามไปซื้อตอนในเว็บอื่นที่มันเอาไปติดเหรียญขาย
>>557 ไม่อ่านไง คนชอบอ่านแบบเติมเหรียญจะชอบแนวแอปจีนเอามาลง ถ้ามึงใช้เฟซบุ๊กจะมีพวกแอปจีนมันโผลโฆษณานิยายแปลแบบพันสองพันตอนมาให้มึงเห็นบ่อยๆ แนวโรม้านซ์ไทยๆ เนี่ยแหละ แต่เป็นนิยายจีน ตอนสั้นๆ ไปเรื่อยๆ เหมือนไดอารี่ จะไม่อ่านแบบแปลที่สนพ.เอามาแปลขาย จะเจอกลุ่มคนอ่านแนวๆ นี้ได้ที่นิยายแปลจีนที่ธัญวลัย จะเป็นกลุ่มเดียวกับชอบเติมเหรียญอ่านโรมานซ์หรือนิยายขายเสียวไทยตามแอปจีนด้วย
เมิงงงงงง กุไปอ่านเสิ่นเจิ้นแนวหลัวชั่วมาเรื่องนึง
อึ้งตั้งแต่บทแรก
เมียใช้แซ่เดียวกับผัวเว้ยยย
แบบสมมติผัวชื่อ ซ่งจื่อหลิง
นางก็บรรยายว่าเมียชื่อ ซ่งถานอวี้
อห กุขำไม่ไหว
เสิ่นเจิ้นได้ใจมาก 555555555
เปลี่ยนแซ่ตามผัว กุเคยเจอมากกว่า3เรื่อง แต่จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไร เคยเจอทั้งใน รอร และ เมพ ก็เดาว่าคนเขียนน่าจะยังเด็กและอ่านนิยายจีนมาน้อยมาก เลยไม่ได้อะไร เพราะเมื่อโตขึ้นเขาได้เรียนรู้ ได้เข้าใจมากขึ้นก็รู้ส่วนที่ผิดนี้เอง ไม่อยากไปบอกอะไรมาก เพราะเดี๋ยวกลายเป็นกูเสือก หาว่าสอนอีกไง
เลยจากไปเงียบๆ แล้วหางานที่นักเขียนศึกษาวัฒนธรรมมาอ่าน
ไม่อยากหัวเราะเยาะด้วยนะ เพราะสมัยเด็กๆ กูก็คงทำอะไรหน้าแตกโดยไม่ได้ศึกษาให้ดี พอโตขึ้นมาอ่านอะไรมากขึ้นก็รู้ว่ร เอ่อตอนเด็กๆ นี่แม่งโง่เกิน แล้วยังกล้าหาญบางระจันมาก เอาความมั่นใจจากไหนก่อน
เขินทุกทีเวลาคิดถึงเรื่องที่โชว์โง่ตอนเด็กๆ 55555
แต่งจีนเซิ้นเจิ้นไว้ แต่ยังไม่ได้เขียนต่อเลยว่ะ นี่กูห่างมู้พวกมึงมาปีกว่าแล้วสินะ คิดถึง เดี๋ยวกูมานั่งอ่านว่าพวกมึงนินทาเรื่องไรไว้บ้าง จะได้ไปตามอ่านและแต่งต่อ
กูไม่กล้าเขียนจีนเสิ่นเจิ้นเพราะกลัวไม่มีความรู้ หาข้อมูลจนล้นสมองยังไม่กล้าเริ่มเลย เห็นบางคนไม่ได้อิงวัฒนธรรมจีนมากมาย แคปมาอวดยอดขายดี ป้ายแดงโครมคราม พอกูส่องตย อ่อ ก็แค่นิยายจีนเสิ่นเจิ้นบวกประตูน้ำ ขาย 89-99 บรรยายทื่อ ๆ แข็ง ๆ ถึงว่าทำไมขายดีจัง กูว่าจะเอาบ้างละ ไม่ต้องคิดอะไรมาก แค่ติดชื่อว่านิยายจีนก็ขายได้ แล้่วกูจะเสียเวลาหาข้อมูลต่อไปทำไม
>>570 จริงมึง เห็นมาอวดยอดทีกูอายเลย ขนบธรรมเนียมก็ไม่ได้อ้างอิง เขียนเอามัน คนอ่านก็อ่านเอามัน ย่อยง่าย นักเขียนคายกากให้แดกพอ คนชอบอิงข้อมูลแบบกู เกาหัวเลย เห็นแล้วหมดแรงผลิตผลงานอินดีเทล แบบที่ห้องรวมพลมันพูด คนอ่านชอบอ่านคลายเครียดไม่คิดเยอะ เป็นแบบนี้โคตรบั่นทอนสายผลิตอิงข้อมูลเขียนประณีตบรรจง ผลิตไปก็สู้สายเขียนเอามันไม่ได้
>>567 กูไม่อยากบั่นทอนมึงเลยแต่คนรอบตัวกู (กูทำงานแล้วคนรอบตัวก็พี่ๆ ป้าๆ 30-50) อ่านแนวจีนโบราณเยอะ แล้วก็เป็นแบบที่มึงเรียกว่าเสิ่นเจิ้นนั่นแหละ กูรู้เพราะเคยเห็นแต่ละคนเคยโชว์ชั้นหนังสืออีบุ๊คก็เลยจำๆชื่อไปลองเสิร์จหาตัวอย่างมาอ่าน คือมันเบาๆกลวงๆไม่ได้มีสำนวนความเป็นจีนอะไรเลย แต่พี่ๆแต่ละคนจะชมคล้ายกันหมดว่ามันสนุกเพราะนอ.เก่ง สู้คน แนวปลูกผัก ขายของ วังหลังอะไรก็ตาม เน้นอ่านสนุกย่อยง่าย มีพอ.ดี มีลูกน่ารักฟินๆ แล้วกูสังเกตว่าจีนแปลของอรุณหรือส้มที่พล็อตแน่นๆ เน้นดีเทลขนบประเพณีพวกนี้พวกพี่เค้าไม่อ่านกันว่ะ
กูไม่มั่นใจว่าเป็นเพราะจีนเสิ่นเจิ้นมักตั้งราคาขายถูกกว่าจีนแปลมั้ย
แต่ทั้งหมดที่พูดมากูไม่ได้จะแบ่งว่าคนอ่านจีนแปลอยู่สูง คนอ่านจีนเสิ่นเจิ้นอยู่ต่ำนะ
กูแค่มองตลาดคนอ่านแนวจีนโบราณเป็นสองกลุ่ม
1.พวกอ่านจีนแปล ชอบความแน่นของพล็อต ขนบธรรมเนียม บริบทสังคมยุคนั้นต้องเป๊ะ นักอ่านกลุ่มนี้มักแอนตี้จีนเสิ่นเจิ้นเพราะมองว่าคนไทยเขียนยังไงก็มีบ้ง และเพราะข้อ 2.
2.พวกอ่านจีนเสิ่นเจิ้น จะชอบอ่านเอาฟิน ความสมจริงเป็นเรื่องรอง ฮ่องเต้มาเจอกับนอ.ลูกสาวชาวนา วันรุ่งขึ้นส่งเกี้ยวพาเข้าตำหนักสลายวังหลังไม่มีอุปสรรคใดๆ สำนวนแทบไม่ต่างจากนิยายทั่วไปแค่เปลี่ยนให้ตัวละครมาแต่งชุดจีน
เลยอยากบอกมึงว่าเขียนนิยายก็เหมือนคนทำหนังอ่ะ มึงต้องเลือกว่าจะเป็นหนังทำเงินหรือหนังเอากล่อง
>>572 จริงทุกอย่าง
ถ้าเขียนเอาเงินต้องทำใจเพราะว่าคนอ่านแนวๆ นี้ เค้าไม่สนข้อมูล นางเอกสวยล่มเมือง ลูกอนุฟาดลูกเมียหลวง พระเอกอ๋องฮ่องเต้เยดุ
พอคนอ่านจีนแปลมาเจอมันก็อดขำไม่ได้จริงๆ แต่กุอยากจะบอกว่าอย่าน้อยใจไปเลยที่โดนแอบขำ พวกจีนแท้แต่บ้งมีเยอะแยะก็โดนรุมเบ้ปากอิหยังวะใส่คือกันแหละ ฮี่ๆ
ขอนิยาย ที่ตัวเอกไม่ได้ย้อนอดีต เพื่อแก้แค้น แต่อยู่ในยุคเดิม แค่อยู่ในร่างคนอื่น ประมาณนางมาร , สลับร่างรักประมุขพรรคเจ้าเสน่ห์ , ชิงชะตา(webtoon) แล้วอยากได้แนวนี้อีก
ทำไมอ่านเจอแต่นิยายหลัวชั่วที่ผัวเมียแซ่เดียวกันทุกที สามเรื่องติดกันเลย คนแต่งเขาไปหาข้อมูลมาจากไหน
มีเรื่องไหนแจ๋วๆ มั้งวะ
ใครอ่าน เจ้า donkey บร้า แล้วบ้าง บอกหน่อยว่าควรตำไหม
ขอความช่วยเหลือหน่อยดิ พอดีจะแต่งนิยายจีนเซินเจิ้น แล้วมีปัญหาเกี่ยวกับการใช้ทับศัพท์จีนกลางจีนแต้จิ๋ว ขอโทษด้วยถ้าเคยคุยกันไปแล้ว T-T แต่ขอนิดนึงน่า
เช่นจะใช้ ฮ่องเต้ ฮองเฮา อ๋อง ฮูหยิน แล้วอ่านโม่งเก่าๆบางคนบอกว่า ไม่ควรใช้เดี๋ยวจีนกลางเดี๋ยวแต้จิ๋ว งี้อย่างศัพท์ทั่วไปอื่นๆเช่นข้าวของ ก็ต้องหาคำแต้จิ๋วมาเหรอ อย่าง หลงจิ่ง ผีผา กุ้ยเฟย อะไรแบบนี้ คำเฉพาะบางคำคนไม่สอนศัพท์แต้จิ๋วอีกอะดิ จะให้ใช้ หวางตี้ หวางโฮ่ว หลายคนก็ไม่ชิน หรือจริงๆแล้วควรใช้ปนๆกันไปแหละ
>>593 กูว่ามึงลองเอาคนอ่านเป็นที่ตั้งก็ได้ ลองดูว่าใช้คำแบบไหนคนอ่านจะเข้าใจง่ายที่สุด
อย่างส่วนตัวกู กูชอบความคุ้นเคยเข้าว่า นักเขียนจะใช้ฮ่องเต้ ฮองเฮา อ๋อง ปนกับ กุ้ยเฟย ก็ได้
บางคำจะใช้คำแปลไม่ใช้ทับศัพท์ก็ได้ เช่น รัชทายาท (กูเข้าใจง่ายกว่าคำว่า ไท่จื่อ)
คือกูชอบการแปลแบบอ่านลื่นๆ ไม่ต้องมาสะดุดกับคำศัพท์น่ะ
>>593 กูว่าศัพท์พวกฮ่องเต้ ฮองเฮาอะไรแบบนี้แทบจะไม่จัดเป็นทับศัพท์แล้วว่ะ มันคือความเคยชินไปแล้วว่าจักรพรรดิจีนเรียกว่าฮ่องเต้ คนไทยก็เรียกฮ่องเต้ ไม่ค่อยมีใครเรียกหวงตี้ แล้วอันที่จริงไทยใช้จีนกลางปนแต้จิ๋วปนฮกเกี้ยนมาตลอดเลยนะ เปาบุ้นจิ้นเงี้ย เปาบุ้นจิ้น=ฮกเกี้ยน จั่นเจา=จีนกลาง ก็เป็นเพื่อนกันได้นะมึง ไม่มีใครว่าอะไร
มาแนะนำ
ผู้ช่วยมืoหนึ่งvองมๅรดๅ
สาวสมัยใหม่ทะลุมิติไปเข้าร่างทารก ต้องทำให้พ่อกับแม่รักกัน อ่านเพลินมาก
ฮูxยินนoกสมsส
สาวชาวบ้านนั่งซักผ้าริมลำธารอยู่ดีๆ ก็มีกลุ่มคนหน้าตาถมึงทึงเอาทองมาสู่ขอให้ไปเป็นเมียเจ้านายพวกเขาซะงั้น
(พล็อตทั่วไปแต่สนุกอยู่)
🏩
💌
💑
💓
💔
💕
💖
💗
💘
💙
💚
💛
💜
💝
💞
💟
มึงกุหัวจะปวด ช่วงนี้กุไล่หาอ่านเซินเจิ้นเพราะอยากพักสมอง 9ใน10คือเจอแต่นิยายที่ไม่สนธรรมเนียนแบบที่พวกมึงบ่นๆไว้ข้างบนเลยอ่ะ แบบเป็นลูกเมียเอกแต่เรียกเมียน้อยว่าท่านแม่ไรงี้ แล้วดันส่วนใหญ่เป็นนิยายติดท็อปเกือบหมดเลยอ่า
รอบตัวกูที่แนะนำข้ามหัวกูไปมาทุกวันก็มีแต่แนวเสิ่นเจิ้น ป้ายยากันว่าสนุกมากกกกก หลงไปอ่านแต่ไม่ไหวว่ะ สนุกไม่ลง มันมั่วๆขนบธรรมเนียมไงไม่รู้ ชื่อจีน ฉากจีนโบราณ นอกนั้นก็ตบตีตลาดๆ ทำไมแนวนี้คนอ่านเยอะจังวะ
>>608 ไม่ใช่ไม่ดีนะ เขาเขียนมาถูกจุดของตลาด ตลาดไม่ได้ต้องการนิยายทรงคุณค่า ตลาดวงกว้างต้องการนิยายเพ้อฝัน ราคาจับต้องได้ มีความเป็นไทยผสม หมายถึงพวกการเล่นมุก หรือการใช้คำที่คนไทยจะเข้าใจ พวกประเพณีอะไรกูว่านักอ่านที่ยอมจ่ายเขาไม่สนพวกนี้มากกว่า ขอแค่อ่านแล้วถูกใจ เท่าไรก็พร้อมจ่าย
เพราะถ้าจะเอาแบบถูกต้องตามประเพณีก็เลือกอ่านจีนแปลไปเลย มีบก.ดูรายละเอียดอะไรให้เรียบร้อย
กลุ่มนี้จะไม่ได้อ่านเพื่อเอาประวัติศาสตร์หรือขนบอะไรด้วยแหละ
กูไม่ได้ว่าทั้งนักเขียนนักอ่านนะ มันเป็นหลักของธุรกิจเลย จับจุดได้ก็สนองความต้องการ ไม่มีถูกผิด ขอแค่ไม่โกง ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน แม้เนื้อเรื่องจะผิดศีลธรรม หรือให้ความรู้ผิด ๆ ซึ่งนักเขียนก็ต้องรับผิดชอบเองถ้ามีผลตามมา และนักอ่านก็ต้องใช้วิจารณญาณ
กูจริงจังไปไหม55555
>>609 เนี่ยบางทีนักอ่านก็ต้องการอะไรที่ย่อยง่าย อีนิยายแปลที่แปลเหมือนไม่ได้แปล นี่กุละมองบน แต่กุก็ไม่อ่านไทยแต่งไม่ไหว ฝืนจัด แต่ก็ชอบที่มันมีเซอร์วิสหื่น นิยายจีนกุก็ไม่ได้อยากจะขนาดนิยายไทย เยเย้ทุกสิบหน้า แต่กุอ่ายมาเกือบห้ารอยตอน ตัดเค้าโคมกุก็แห้งนะ5555
>>609 อันนี้กุเข้าใจเพราะอย่างที่บอกบางทีกุก็อยากพักสมองปล่อยใจสบายๆเลยหาอ่านคนไทยเขียน แต่อย่างน้อยกล้าที่จะเขียนแนวจีนแล้วอ่ะก็ช่วยหาข้อมูลนิดนึงก็ด้ายยยย กุก็ไม่หวังจะต้องธรรมเนียมเป๊ะแบบจีน100% แต่ที่เจอคือเหมือนไม่คิดจะศึกษาก่อนมาเขียนเลยอ่ะมึงแล้วมันดันหลายคนมากที่เป็นแบบนี้เหมือนมาจับตลาดที่มันแมสแล้วเผาผลงานหาตังจบแล้วก็ไปเผาเรื่องต่อไปอ่ะ
>>615 ลูกฮ่องเต้ เรียกฮองเฮาว่า หมู่โฮ่ว (เสด็จแม่) เรียกแม่ตนเองว่า หมู่เฟย (เสด็จแม่รอง) เรียกนางสนมคนอื่น (แม่ของพี่น้องคนอื่น)ว่า แซ่/ราชทินนาม+เหนียงเหนียง เช่น ลูกซูเฟย เรียกฮองเฮาว่า เสด็จแม่ เรียกซูเฟยว่า เสด็จแม่รอง เรียกเสียนเฟยว่า เสียนเหนียงเหนียง
ขอความช่วยเหลือหน่อย กุไม่รู้จะไปค้นยังไง T T
แบบปู่ย่าคือฮูหยินผู้เฒ่า นายท่านผู้เฒ่า
ลูกชายเป็นนายท่าน -->นายท่านใหญ่ นายท่านรอง ฮูหยินใหญ่ ฮูหยินรอง
ลูกนายท่านเป็นคุณหนู/คุณชาย -->คุณชายใหญ่ คุณหนูรอง คุณหนูสาม /สะใภ้ใหญ่ สะใภ้รอง
ทีนี้ต่อไปลูกคุณชายใหญ่ต้องเรียกว่าอะไรวะ แบบสี่รุ่นวุ่นวายในบ้านเดียวงี้
มีเรื่องไหนน่าสนใจบ้างมั้ยช่วงนี้
เงียบจัง หนีไปคุยที่ไหนกันเหรอ อย่าบอกนะว่าแช--แค่กๆ
ดันทู้หน่อย ผลประกอบการนิยายเสิ่นเจิ้นพวกมึงเป็นไงบ้าง มาแชร์กันหน่อยสิ กูเขียนชายหญิงมาสักพักแลล้วแต่ขายยากว่ะ คนก็อ่านแต่นามดังนามเดิม กูโปรโมทขายจนเหนื่อย อยากลองย้ายสายมาจีนเซิ่นเจิ้นบ้าง
ขายได้เรื่อยๆ เขียนจีนก็ดีนะ แต่คนเขียนเยอะ คนไทยที่ไม่ชอบอ่านงานแปลแบบหลายเล่มก็มาเลือกอ่านงานคนไทย
อย่างกูถ้านักเขียนไทยคนไหนออกหลายเล่ม กูไปซื้องานแปล คุณภาพดีกว่า วัฒนธรรมอะไรก็มีบก.คนจีนตรวจงานก่อนด้วย
ถ้าจะหาเงิน เขียนจีนโบแบบพล็อตนิยายไทย เอ็นซีสามสี่ฉากในเรื่อง ก็ขายได้นะ พล็อตไม่ต้องหนักขอแค่มีฉาก18+ขายได้เลย ขายดีด้วย อันนี้สำหรับต้องการเงินล้วนๆ
>>628 กุอ่านพวกเน้นnc จีนโบ ไม่ค่อยรอดเลยว่ะ ถ้าเป็นแนวอีโรติกพอประมาณคือโอเคนะ ถ้าแบบสไตล์ดิบเถื่อนเรื่องเสียวนี่ กุอ่านยังไงก็แม่งก็ ไท๊ยย ไทย เดอตี้ถอกลูกทุ่ง อารมณ์เหมือนกินข้าวเหนียวทุเรียนกับผัดผักน้ำมันหอย ถ้าอยากเน้นเงี่ยยกุคงไม่คุ้ยพีเรียดจีนอ่านอ่ะ อีกอย่างไม่ต้องคุ้ยแม่งก็เจออยู่แล้ว เกลื่อนเวบขนาดนั้น
>>630 กุจะยกไงดีล่ะ ส่วนมากก็วลีติดเรทใต้ดินแบบที่จะเจอในเรื่องเสียวไทยอ่ะ 555 แบบยกมาใส่โต้งๆเลยอ่ะ มันจะเป็นวลี หรือ คำบนเตียงที่แบบทำให้รู้สึกพื้นบ้านไทยlocalize แล้วสุดๆ พอเอามาบวกกะเซตติ้งจีนพีเรียดแล้วแบบ ฟีลมันไม่ด้ายว่ะ ในจีนโบคือคงระดับอีโรติกไม่ต้องคำตรงคำแรงไว้กุว่าได้ฟีลง่ายกว่า
กูก็อุตส่าห์ไม่ติดเรทแล้วนะมึง 555 แต่อีแบบข้างบนกุยังพอไหว ถือว่าเสียวนี่มันกริยาพื้นฐานนะ ที่กุเจอหนักๆจะเป็นพวก เลียxxดข้าที หรือแบบ ข้าอร่อยxxxจัง เลยว่ะ เอ้าทีนี้รู้กันหมดว่ากุอ่านอะไรมา 555
ว่าแต่ใครมันริเริ่มคำว่าเมียจ้า วะ กุออกเสียงตามในใจแล้วแม่ง... จะขำก็ขำจะขัดก็ขัด นึกถึงแบบพวกกวนตีนลากเสียงจ้า จ้า จ้า ทุกคำแล้วนี่มีความอยากกระทืบเบาๆในใจ 55
นิยายเซินเจิ้นทำไมนางเอกชอบเป็นลูกอนุวะ แล้วเป็นลูกอนุพ่อไม่รัก แต่ทำตัวเปรี้ยวตีนมากอะ
ดูมวยรองไง ดูโดนเหยียดหยามได้ง่าย ขายดราม่าดี
เรื่องใหม่คนแต่งราชบุตรเขยเป็นไงบ้างวะ ใครอ่านในเว็บมาแล้วบ้าง เรื่องนี้มีพระเอกมั้ย ชื่อเรื่องเอาซะเดาทางไม่ถูกเลย 555
ทำไมช่วงอายุนางเอกนิยายจีนเซินเจิ้นแบบยุคปัจจุบันมันน้อยลงเรื่อยๆวะ แล้วแม่งชอบให้เพราะเอกคือตาลุงวัยทำงานอ่ะกุอ่านแล้วมองพระเอกดีไม่ได้เลยชิบหาย เหมือนตาลุงหื่นจ้องล่อสาวม.ปลายอ่ะ
มีเรื่องไหนแซ่บๆแนะนำมั้ยเพื่อนโม่ง
KY ถ้ากูเขียนจีนนี่ควรจะใช้คำจีนผสมแปลไหมวะ เช่นบรรยายใช้องค์รัชทายาท แต่บทสนทนาใช้ ไท่จื่อ แทนตัวเอง เปิ่นหวาง หรือแทน ข้า ไปเลย แบบไหนมันดีกว่ากันวะเริ่มไม่มั่นใจ
ตอนนี้ สนพ.จีน เริ่มจะบ้าจี้ บ.ก.ชอบทับศัพ กุแทบจะเลิกอ่านละ เจิ้นมาตรึม ตลกชิบหาย ฮ่องเต้โกรธสัส เจิ้นจะตัดหัวมัน มึงดู มันไม่ได้ฟิลเหี้ยๆ
แวะมาหย่อนนิยายเรื่องนึงเพราะเห็นว่ายังไม่มีคนรีวิว แต่อ่านแล้วเนื้อหาไม่เลว
ชื่อเรื่อง :
เป็นพระชายาของอ๋องนิทรานั้นช่างยากลำบาก
นางเอกเป็นคุณหนูยุคโบราณธรรมดาๆ ที่... ก็มีเขี้ยวเล็บนิดๆหน่อยๆ จู่ๆวันหนึ่งก็พบว่าพี่สาวต่างมารดาของนางเหมือนจะย้อนกลับมาเกิดใหม่จากอนาคต(?) แถมยังตั้งตัวเป็นศัตรูกับนางอีกด้วย
เรื่องมันจะทำนองมีนางที่ย้อนอดีตมาได้แต่นางที่ย้อนอดีตได้ไม่ใช่นางเอก เสียดสีแนวย้อนอดีตมาแล้วซูชนะทุกสิ่งอ่ะนะ ซึ่งเรื่องมันจะเฉลยว่านางพี่สาวที่ย้อนอดีตมานี่ชีวิตในลูปเดิมอนาถ ในลูปก่อนนางแพ้คุณน้องนางเอกก็เลยแค้น แต่จะลูปไหนๆ นางเอกก็หัวดีกว่าพี่สาวคนนี้น่ะ รอบนี้อาจจะเสียเปรียบที่พี่สาวมีความทรงจำลูปที่แล้วแต่นางก็ฉลาดกว่าโดยพื้นฐาน ทำให้ไม่เพลี่ยงพล้ำง่ายๆ การย้อนอดีตได้ไม่ใช่ทุกสิ่ง ประมาณนั้น
ได้แรงบันดาลใจมากจากเมะ มังงะ หรือเรื่องอะไรอีกรึเปล่าล่ะๆๆๆๆ
ใช่นักเขียนที่ด่าคนอ่านผ่านนิยายว่า "ไอ้พวกขี้อิจฉาดีแต่เห่าหอน" ป่าววะ 555555
แล้วพอคนถามประเด็นลอกมากๆเข้าก็หงายการ์ดซึมเส้้า เซลฟี่รูปกรีดข้อมือให้ดู
จริงๆประเด็นลอกนี่กูว่ายังไม่ชัดขนาดจะเอาผิดได้ เพราะมันออกแนวยำใหญ่มากกว่า มีส่วนที่เป็นไอเดียของนขเองเยอะอยู่นะ ออกแนวแรงบันดาลใจแบบข้นๆ แต่บังเอิญนางข้นหลายเรื่องไปหน่อย 5555555 ตอนนั้นกูอ่านความเห็นของหลายคนแล้วเสียวโดนฟ้องแทน ฟันธงกันจวนเจียนจะหลุดขอบแสดงความเห็นโดยสุจริตอยู่รอมร่อ น่ากลัวฉิบหาย
แต่กูก็เลิกอ่านงานนางเหมือนกัน งานนางเน้นความดราม่ากับสะใจ อ่านเรื่องเดียวกูก็เลี่ยนแล้ว
เอาสูตรอาหารทั้งดุ้นมาใส่นิยายตัวเองนี่แรงบันดาลใจข้นขลั่ก จนสนพ.ต้องไปกดดันเจ้าของสูตรให้ออกมาบอกว่าไม่เป็นไรอนุญาตให้ลอกจย้าาา ถถถถถ
พิมพ์นามปากกา กับคำว่า ดราม่า เจอกระทู้พันทิปด้วยนะ สุดอะ
ล่าสุด นข.แฟนตาซี ลงมาเล่นตลาดจีนเสิ่นเจิ้นด้วยยยยยย
เออกุก็เจอเขียนสองจักรวาลจีนกับแฟนตาซี ละจีนนางเขียนหลายเล่ม+ กำลังคิดอยู่ว่าออกให้ได้ถึงสามสี่เล่มละถึงวางใจค่อยอ่านอีกที
>>648 กุตามอ่านช่วงแรก ๆ มันยำใหญ่จนออกทะเลในความคิดกุ หลัง ๆ เริ่มรู้สึกไม่สนุก แบบหลุดโฟกัสไปไกลมาก แม้นิยายจะเหมือนว่ามาแซะความซูของนางเอกแนวกลับชาติมาเกิด แต่ตัวนางเอกของเรื่องนี้คือซูยิ่งกว่าคนที่กลับชาติมาเกิดอีกอ่ะ
ประเด็นเรื่องลอก กุว่าเดี๋ยวนี้นิยายจีนมันฮิตจนเมิงจะรู้สึกว่าพล็อตจะมีความซ้ำ ๆ คล้าย ๆ กัน ดังนั้นถ้าพล็อตคล้าย กุยังไม่คิดว่าลอกนะ แต่ถ้าแบบว่าก็อบไดอาล็อกหรือประโยคมาแบบแทบจะเทียบตัวอักษรได้ก็นั่นแหละถึงจะเรียกว่าก็อบสำหรับกุ
>>653 ความจริงหนังสือที่เป็นต้นฉบับเขาออกแนว non-fiction ที่ใช้เป็นเรฟฯได้อยู่แล้วน่ะนะ แต่มันควรขอก่อนว้อย
ที่ไม่ควรทำคือเอาทั้งดุ้นมาพาราเฟรสโดยไม่ให้เครดิต มันคือการเอางานคนอื่นมาใช้โดยไม่ขอ ไม่ใช่แค่แรงบันดาลใจข้นๆด้วย ถ้าขอก่อนแล้วมาเรียบเรียงเอง ให้เครดิตถูกต้องมันจะไม่มีปัญหา อย่างมากก็ดราม่าแค่คนเขียนไม่มีความรู้ เอาภาษาแต้จิ๋วมาปนกับจีนกลางเท่านั้นแหละ
พูดถึงเรื่องเอาแต้จิ๋วปนจีนกลาง อย่างคำว่าฮ่องเต้ ฮองเฮา อ๋อง ฮูหยินงี้มันไม่ใช่จีนกลาง แต่ชื่อตัวละคร ชื่อเมือง ชื่อตัวละครในประวัติศาสตร์ที่กูอ้างอิงมาเขียนเป็นชื่อจีนกลางเงี้ย กูต้องปรับเป็นพวกหวงโฮ่ว หวัง ฟูเหรินไรงี้ตามไปมั้ย กุเริ่มสับสน
>>660 กูเคยคิดแบบมึง แต่เคสที่กูเจอมันแปลกๆนิดนึง คือพล็อตไม่คล้ายเลย คนละไวบ์ด้วยซ้ำ แต่ดันมีเนื้อหาช่วงนึงคล้ายกันมาก แล้วเนื้อหาช่วงนั้นดันเป็นมุก แนวๆเรื่องตลกอะ ตอนนั้นกูยังเด็กน่ะนะ กูก็ฟันธงว่าลอกชัวร์ จนหลังจากนั้นอีกหลายปีกูได้ยินเพื่อนต่างชาติเล่าเรื่องตลกเรื่องนั้นเลย เนื้อหาช็อตที่กูคิดว่าก็อปอะ ซึ่งงานที่กูคิดว่าเป็นต้นฉบับมาจากซีรี่ส์ญี่ปุ่น นิยายที่กูสงสัยว่าลอกเป็นภาษาไทย แล้วเพื่อนกูที่เล่าเรื่องตลกเป็นคนฮอนดูรัส ซึ่งไม่รู้ทั้งภาษาญี่ปุ่นและไทย ไม่เคยดูซีรีส์และอ่านนิยายเรื่องนั้นแน่ๆ แถมยังยืนยันว่าเรื่องตลกที่ฮีเล่ามันเกิดขึ้นจริงๆ เจอมากับตัว ตอนนี้กูเลยไม่ค่อยแน่ใจอะไรแล้ว 5555555555
แต่กูคิดว่าคนที่ลอกไม่มีทางลอกแค่เรื่องเดียว มันจะต้องมีลักษณะแบบเดียวกันในเรื่องอื่นๆด้วย ถ้ามันน่าสงสัยแต่ฟันธงไม่ได้ แล้วงานอื่นๆไม่มีปัญหา กูจะไม่รีบตัดสินอะ
>>662 ฮ่องเต้ ฮองเฮา ฮูหยินอะไรพวกนี้มันกลายเป็นเหมือนคำยืมไปแล้วปะวะ แนวๆด็อกเตอร์ ดยุก มาควิส มาดาม อะไรงี้ ถ้าใช้แล้วเข้าใจง่ายกว่ากูว่าใช้ไปเถอะ แต่ถ้าเป็นชื่อตัวละครแล้วถอดเสียงไม่เหมือนกันมันแปลกๆ เหมือนบอกว่า "เล่าปี่ กวนอู กับจางเฟยสาบานเป็นพี่น้องกัน ตอนหลังได้จื่อหลงกับม้าเฉียวมาเข้าด้วย กลายเป็นห้าพยัคฆ์แห่งจ๊กก๊ก ร่วมกันรับมือเฉาเชาแห่งเว่ยกั๋ว"
>>663 เดี๋ยวนี้ต่อให้ลอกก็ลอกแบบมีชั้นเชิง ไม่ให้โดนจับได้ จะว่าไปวงการนิยายจีนเองก็ลอกกันเยอะเหมือนกัน สำหรับกุถ้าไม่หนักขนาดที่ก็อปมาทุกตัวอักษรหรือไดอาล็อก กุก็ทำใจปล่อยผ่านได้ เพราะเอาจริง ๆ นักเขียนนิยายจีนเสิ่นเจิ้นก็ต้องอาศัยการอ่านนิยายจีนมาก่อนอ่ะ มันยากที่จะไม่มีการอ้างอิงมาเลย
>>663 สิ่งที่มึงเคยเห็น คนอื่นก็อาจจะเคยเห็นเหมือนกัน เคสที่มึงยกมานี่กูว่าถ้าพล็อตโดยรวมต่างกันก็คงบังเอิญจริง คนเขียนบทซีรี่ส์ นขนิยายไทย กับเพื่อนมึงอาจจะเคยเจอเรื่องแบบเดียวกันทั้งสามคน กูเห็นด้วยกับ >>665 ว่ะ ถ้าไม่เหมือนแบบพล็อตคล้ายไดอะล็อกแทบจะลอกกันมาทุกรายละเอียด กูปล่อยผ่าน เห็นหลายเคสละที่กล่าวหาชาวบ้านผิดๆเพราะประสบการณ์ตัวเองน้อยเอง
>>667 เคสของคนนี้กูไม่เถียงเลยมึง ก็เหมือนที่ >>663 บอกแหละ คนที่ลอกไม่มีทางลอกแค่เรื่องเดียว แต่เท่าที่กูตามเสือกมา รายนี้ไม่ได้เหมือนที่ไดอะล็อก แต่เหมือนตรงอิมเมจตัวละคร กิมมิคบางอย่าง กับพล็อตบางช่วงปะวะ ถึงมันจะน่ากังขา แต่จริงๆแล้วมันก็ทำได้แค่บอกว่าเป็นแรงบันดาลใจเข้มๆ ที่กูอยากบอกคือเคสอื่นที่เหมือนแค่บางจุดบางตอนน่ะ ไม่ควรรีบด่วนสรุปเฉยๆ
KY ถ้ามีแผนออกนิยายเสิ้นเจิ้นช่วงเดียวกับงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ควรหยุดก่อนหรือลงชนไปเลยวะ หมวดจีนโบราณมีผลไหม
ถามโม่งสายจีนในนี้หน่อย ถ้าเราเขียนนิยายจีนผสมตะวันตกอารมณ์ ตัวเอกเป็นฝรั่งแต่ไปเรียนวิชาวิทยายุทธจากจีน ในยุคจีนโบราณงี้ เรียนเสร็จกลับไปลุยที่บ้านเกิดในตะวันตก อารมณ์จอมยุทธตบกับอัศวิน, musketeer ไรงี้
แบบนี้เรียกว่านิยายจีนได้เปล่า แล้วมันเคยมีคนเขียนแบบนี้ไหม
แล้วโม่งว่าคนอ่านจะรับได้เปล่าอะ
ของใจโม่งมาก
คือตัวเองมึงไม่ใช่คนจีน แถมเรียนเสร็จละกลับบ้านน่ะ แต่ถ้าเป็นคนจีน เรียนแล้วไปหาเรื่องตีกันมนตะวันตก ก็ยังว่านิยายจีนนะ555 อยู่ที่บทตัวเองมั้ง
>>671 เคยอ่าน เงาแค้นกุหลาบมรกต ของสยาม เป็นนิยายจีน ตลค.เป็นฝรั่ง มีชื่อฝรั่ง ผสมจีน หลายอย่างมีความฝรั่งจีนๆ เสื้อผ้าก็ฝรั่ง เซ็ตติ้งคือยุคสงคราม แบบเป็นเมืองสมมติขึ้นมาเลย กูอ่านยังงงๆว่าตกลงมันจีนหรือไรกันแน่ มันเป็นจีนที่เป็นฝรั่งอะ แต่สนุกนะเนื้อเรื่องเข้มข้น ใดๆคือกุว่าคนอ่านรับได้หมดแหละ ถ้ามันสนุก อ่านแล้วลุ้น
>>671 ถ้าตามคห.กู มันจะขึ้นกับสถานที่ๆดำเนินเรื่องว่ะ ถ้าเกิดตบตีกันในจีนก็คงเรียกจีนเสิ่นเจิ้นได้มั้ง ฉากเป็นที่ไหนก็แนวนั้น ทำนองลิเกฝรั่งอ่ะมึง
แต่ใดๆคือมันต้องเรียกนิยายแอคชั่นมากกว่าไหมวะ เน้นความมันส์ของสองสายวิชามาปะกันไรงี้
เรื่องสไตล์นี้มีอยู่แล้วแหละ คนอ่านที่อยากอ่านแอคชั่นรับได้อยู่แล้วถ้าสนุก
บบรพ.ยืนระยะยาวให้ได้สักห้าปีก่อนอะค่อยเทียบ พพ.
เชียร์บบรพ.จริงๆ หรือหาตีนให้เค้าวะ 55555
แนวจีน แต่นางเอกเป็นฝรั่ง หัวทอง และเป็นตัวเอกด้วย แต่80%เรื่องเกิดในจีน แบบนี้ ยังอ้างว่าเป็นแนวจีนได้ไหม แล้วโม่งเคยเห็นแนวนี้ไหม
นิยายจีนเสิ่นเจิ้นโคตรเฟื่องฟูเลย แต่มู้ทำไมกริบ ไม่มีเรื่องจี๊ดๆ บ้างเลยใช่มั้ยวะ
ขอความเห็นหน่อยค่ะ เล่ห์มารน่าซื้ออ่านไหมราคาค่อนข้างสูง ใครเป็นพระเอกค่ะ
คนไทยเขียนแนวแบบทะลุไปเป็นนางร้าย นางร้ายย้อนอดีตนี่ส่วนใหญ่เหี้ยวะ ตรรกะพังอะ บางเรื่องแม่ง ชาติก่อนมึงแม่งเหี้ยแสนเหี้ย ทำตัวเอง เบลมทุกอย่าง ยกเว้นตัวมึง
>>681 เห็นด้วยกับ >>682 มีแต่แบบนี้ซะเยอะ วันก่อนสุ่มๆมาเรื่องนึงแนวทะลุมิติไปในนิยายแต่ไม่ได้เป็นนางร้าย บอกว่าบรรดาศักดิ์อ๋องเป็นชื่อ สถาการณ์คือเป็นนักอ่านนิยายมาก่อนแล้วเคยเห็น(บรรดาศักดิ์)อ๋องในเรื่อง แล้วบอกเป็นชื่อที่เคยเห็นในนิยายแต่ไม่คิดมากคงเป็นชื่อซ้ำมั้ง ละยุคโบราณแม่งมีหมอดูดูดวงโดยใช้ไพ่ด้วย แต่อันหลังกูไม่ค่อยคิดมากเพราะก็ตามสไตล์นิยายทะลุมิติ ไม่ได้บอกชัดเจนว่ายุคไหนไม่อิงปวศ. แต่บอกบรรดาศักด์อ๋องเป็นชื่อนี่กูว่าไม่ได้จริงๆ
กันหน่อยเดี๋ยวมู้หมดอายุ
เพิ่งอ่านชายาอ๋องหลับจบ อยากถามว่ามีแนวนี้อีกมั้ยที่แบบไม่ย้อนเวลา ไม่สวมร่างเกิดใหม่ แต่ฉลาดด้วยตัวเองอะ
ไม่เข้าใจว่าไปเอาการเรียกขวบปีแทนว่าหนาวมาจากไหนกัน บางเรื่องใช้เกลื่อนมากเหมือนสมัยโบราณไม่มีคำว่าปี
>>691 กุเจอในนิยายไทย และนิยายจีนบ้าง แต่ลักษณะการใช้ไม่ใช่ใช้แทนขวบปีอย่างที่เจอเกลื่อนตอนนี้ แต่เป็นการใช้ในเชิงเปรียบเปรย เช่น "ได้ผ่านมาถึง 14 หนาวแล้ว เจ้าก็ยังไม่โตขึ้นสักนิด" อะไรพวกนี้
ของไทยถ้าจะว่าไป เห็นคำว่าพรรษามากกว่า ก็ถือว่าสมเหตุสมผลเพราะอากาศบ้านเรามันเห็นฝนง่ายกว่าเห็นหนาว
กุเลยงง ว่ามันเริ่มมาจากไหน หรือกูอ่านมาน้อยไปเอง เลยไม่เคยเจอกันแน่
หนาวเดียวที่กูน่าจะเป็นตัวอ้างอิงคือเนื้อเพลง สิบแปดฝน สิบแปดหนาว~ เก่าและแมสสุดเท่าที่นึกได้ละ
ขวบปีน่าจะมาจาก 岁月
ที่จริง 岁 ตัวเดียวมันแปลว่าขวบ
月 แปลว่าเดือน
แต่ 岁月 อยู่ติดกันแปลว่าปี/ขวบปี
岁月不我待 แปลว่า วันเวลาไม่เคยรอใคร
山中无甲子,寒尽不知年 ในภูเขาไร้ปฏิทิน* เหมันต์หนาวสิ้นไม่รู้ปี (จากเรื่องไซอิ๋ว)
*เจี๋ยจื่อ ปฏิทินแบบกิ่งฟ้าก้านดิน
มันไม่มีอะไรแปลตรงตัว แต่แปลออกมาเพื่อสื่อความหมาย
ส่วนหนาวมาจากไหน กูไม่รู้ว่ะ เห็นแต่ในเซินเจิ้นกับนิยายไทยโบราณสมัยกรุงแตก
สรุปไม่มีนิยายจีนที่ใช้หนาวนับอายุจริงๆเหรอวะ แล้วพวกเซินเจิ้นนี่มายังไง ใครเขียนมาตอบที
>>698 กระไร อันใด ดอก นี่พอจะเจอในนิยายแปลจีนเก่าๆอยู่นะ แต่ไม่ได้ใช้ถี่มาก เซินเจิ้นกับแปลจีนใหม่ๆบางเรื่องอันใด เยี่ยงไร กระไรแม่งทุกประโยค ใช้ อะไร บ้างก็ได้นะ อะไรก็คำโบราณเหมือนกัน
แต่ดอกหนาไม่ได้จริง อยู่ในนิยายไทยยังเลี่ยนเลย มาเป็นนิยายจีนยิ่งผิดที่ผิดทาง
ถามเฉยๆว่าถ้าอยากเขียนแนวจีนโบราณ จำเป็นต้องพล็อตแน่น เกมการเมือง ชิงบัลลังก์ ทำการค้า วางแผนอะไรกันตลอดป่ะวะ กูอยากเขียนแนวสโลว์ไลฟ์เฉยๆ ท่านหญิงนอนอืดเอื่อยในตำหนักกินขนมจิบชาไปวันๆแบบเรื่อยเปื่อยเฉยๆ พออ่านแนวจีนโบราณทีไรแม่งต้องมาพร้อมพลังซูอะไรพวกนี้ตลอด กูเหนื่อย และกูไม่ฉลาดพอที่จะเขียนแนวชิงอำนาจด้วย
แต่แนวผักมันเยอะเลยยกมาเฉยๆ
>>706 ทำไมถึงคิดว่าดูถูกคนอ่าน อยากอ่านแนวชิงอำนาจก็ไปอ่านเรื่องที่เขาโชว์เหนือโชว์ฉลาดในด้านเกมการเมืองเถอะ คนเราก็ใช่ว่าจะอยากอ่านอะไรเข้มๆใช้สมองกันตลอดนี่หว่า ทีแนวเจ้าหญิงยุโรปแม่งก็มีเรื่องเรื่อยๆเปื่อยๆไปวันๆเหมือนกัน ทั้งที่ฝั่งนั้นก็รบกันอุตลุต ฆ่ากันชิงอำนาจเยอะไม่แพ้ฝั่งจีน ไม่เห็นจะมีใครบ่นว่าเขียนแนวนี้คือการดูถูกคนอ่านแบบที่มึงบ่น
>>708 กุว่ามันน่าจะเจอแบบที่เซตติ้งอีหยังวะ จิ๊กโฉ่วผสมปลาร้ามาเยอะมั้งมึง (กุก็เจอโคตรบ่อย) แบบในวังมันก็มีระบบระเบียบส่วนนึงที่คนอ่านนิยายจีนมาจะคุ้นเป็นพื้นขนบอยู่ พอเอาไปปรับให้เป็นคอมเมดี้สโลว์ไลฟ์มันก็อาจจะยากนิดหนึ่งว่าชงยังไงถึงจะสนุกกลมกล่อมแต่ไม่ขาดความสมเหตุสมผลน่ะ
ถ้าเขียนดีๆ มันก็สนุกแหละ คนอ่านชอบอะไรเบาๆกันอยู่แล้ว ที่เคยเจอแล้วคิดว่าเข้าข่ายสโลว์ไลฟ์ส่วนมากมันจะต้องมีพันโครงสร้างอำนาจอยู่หน่อยๆ แบบทำนองให้รู้ว่าสนมนี่มาจากฝ่ายนึง เลยหมั่นไส้ สนมนี่ ฮ่องเต้ติดคสพ.เครือญาติกะคนนี้เลยลืมตาหลับตาข้าง แต่นอกนั้นก็เฮฮารักๆใคร่ๆ ไปตามเรื่องตามราว
องค์หญิงฝรั่ง องค์หญิงญี่ปุ่นยังสโลไลฟ์ได้ องค์หญิงจีนทำไมจะสโลไลฟ์ไม่ได้วะ พวกแนวพีเรียดย้อนยุคมันก็ไม่ใช่ว่าจะเครียดชิงอำนาจตบตีกันตลอดเวลานี่หว่า แนวองค์หญิงฝรั่งพวกเกาะมันเอามาเขียนเรื่อยๆเปื่อยๆตั้งเยอะไม่เห็นมีใครจับผิดห่าไร รู้ลำดับอำนาจกับเส้นสายแค่นี้ก็เขียนได้ละ ลูกดยุคลูกคิงลูกจักรพรรดิที่พ่อรักและตามใจหนักมาก อยากนอนกินมาการองไปวันๆพ่อก็ไม่ว่า ลูกท่านอ๋องลูกฮ่องเต้อยากนอนกินถังหูลู่ไปวันๆก็ต้องทำได้เหมือนกัน
สมมุติยุคเอาน่ะ
>>713 นิยายจีนโดยคนจีนแท้ๆก็ใช่ว่าจะเขียนตามขนบเป๊ะๆ บริบท ยุคสมัยก็ไม่อิงห่าไรเลย กำหนดเซ็ตติ้งใหม่ อิงจากโลกจริงบ้างแต่ก็สร้างเป็นเซตติ้งตัวเอง เหมือนอีเกาะอีเกาที่เอาเซตติ้งท่านดยุคขุนนางฝรั่งนั่นนี่มาสร้างโลกของตัวเอง ไม่ใช่ว่าจะเอาตามปวศ.ไปซะทุกอย่าง
สรุปคือจะเขียนอะไรก็เขียนไป แค่ไม่มีอะไรแปลกปลอมขัดตามากๆแบบที่ใส่ชุดจีนกรุยกรายยุคต้าถัง ใช้ดาบรบกันบนหลังม้า แต่ดันมีรถไฟฟ้ากับเครื่องบิน f16 โผล่มาในเรื่องก็พอแล้ว
>>717 อีเกาะนี่แทรกวัฒนธรรมมันลงไปตลอดไม่ว่าจะเซ็ตติ้งไหนอะ พ่อบ้านดำยุควิคตอเรียยังให้ใช้ตะเกียบแดกข้าวหน้าเนื้อกันเลย กินข้าวก็ตบมือไหว้ โค้งหัวสุมิมาเซน เซตติ้งไฮสคูลขุนนางฝรั่งก็โรงเรียนม.ปลายญี่ปุ่นดีๆนี่เอง มีเบนโตะอาหารกลางวัน เซตติ้งจีนมันยังทำไข่ม้วนกินกันเลย แต่ถ้ามันไม่ขัดตามากก็ปล่อยๆไปไม่ซีเรียส
>>719 555 เออ แต่กุก็ขัด+ขำทุกครั้งนะ โดนเฉพาะอีพวกทะลุแฟนตาซีต่างโลกไปธีมยุโรป แต่คนท้องถิ่นกลับบ้านมายังมีกลับมาแล้ว/ กลับมาแล้วเหรอคะ จากนั้นก็กินอาหารฟูลคอร์สดื่มไวน์แบบฝรั่งด้วยการตบมือว่าทานล่ะนะ สำนวนการพูดก็จะเน้นขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ สไตล์ปุ้นๆ ชัดเจน
แต่ก็แหละ งานสัญชาติข้ามเซตติ้ง มันก็จะมีพวกนี้เสมอแหละ บางอันข้ามไหวก็ขำๆ อันไหนขัดไปเกินก็ปิดวางเอา 555
>>720 ถ้าเป็นอีเกาะเขียนวัฒนธรรมพวกนี้ลงไปในงาน กูจะมองว่ามันจงใจใส่ลงไป กูมีวัฒนธรรมแบบนี้และอยากเผยแพร่ แม้เซตติ้งจะเป็นขุนนางยุโรปก็ตาม แต่อีฝรั่งที่เขียนเซตติ้งญี่ปุ่นแต่เขียนให้ใส่รองเท้าเดินในบ้าน ใส่รองเท้าขึ้นเตียง เอาวัฒนธรรมหรือค่านิยมแบบฝรั่งๆมายัดใส่เอเชีย กูดันมองแม่ง weeb ชิบหาย เพราะฝรั่งความไม่รู้เรื่องโลกภายนอกมันสูง คิดว่าโลกหมุนรอบประเทศมันเลยดูมีเสร่อสูงกว่าป่ะวะ 555555555
เซ็ตติ้งฝรั่งวัฒนธรรมชาวเกาะนี่มันจงใจไม่ใช่เหรอ เป็น genre นึงในวงการบ้านเขา มันต่างจากฝรั่งที่พยายามญี่ปุ่นแต่ไม่เนียน หรือพยายามจีนแต่โป๊ะนะ
ยังมีใครเล่นมู้นี้อยู่มั้ยย ช่วยแนะนำนิยายปกสวย ๆ ให้กุหน่อย เดี๋ยวนี้นิยายจีนเซินเจิ้นส่วนใหญ่มีแต่ปกตัวละครหน้าเบี้ยว เนื้อเรื่องดีแต่เห็นปกแล้วกุหมดแรงอ่าน
นิยายจีนนี่มันจำเป็นต้องเขียนชื่อพวกผักผลไม้เป็นภาษาจีนด้วยเหรอวะถึงจะได้ฟีลจีน แบบนางเอกทำกับข้าวที ยกผักแบบชื่อจีนมาทั้งสวน มันนึกไม่ออกในแว่บแรกว่ามันคืออะไรอ่ะ นี่กูอ่านนิยายหรือหนังสือเรียนภาษาจีนวะ
กูคิดเหมือนคนหมู่มากว่ะ มันได้ฟีลจีนดี มีอะไรให้ครุ่นคิด ว่ามันแปลว่าอะไรวะ พวกสามเค่อ สี่เค่อก็ด้วย ถ้าอ่านเจอท่านพี่ข้าอยากกินตะขบ น้อยหน่า มังคุด กูว่ามันตลกอะ
คำวิจารณ์ของนักอ่านบางคนนี่เมินๆไปก็ได้นะ ไม่อยากให้นักเขียนนักแปลไปอ่านเลย ขืนบ้าจี้ทำตามคุณภาพได้ตกกันหมด พวกนี้บางทีอ่านมาแต่นิยายกากๆ พอมาเจองานดีๆสำนวนดีๆก็ไปว่าเค้าเพราะตัวเองไม่เคยเจอ
ไม่เอาแบบอาหมีก็พอละ
>>736 ขอตอบแทนละกันนะ ข้อในที่นี้คือข้อปล้อง แบบข้อนิ้ว ข้อไม้ไผ่ ข้อโซ่ ไม่ใช่โจทย์ข้อ 1 2 3
ทีนี้นาฬิกาแดดจีนแบบโบราณเนี่ย มันแบ่งหนึ่งชั่วยาม (2 ชั่วโมง = 120 นาที) ออกเป็นแปดส่วน เรียกว่าเค่อ คนแปลบางคนเขาก็เลยแปลคำว่าเค่อตัวนี้เป็นข้อยาม เพราะดูตามนาฬิกาจีนแล้ว มันก็เป็นข้อๆ นั่นแหละ กูคิดว่านักอ่านที่โวยวายอาจจะไม่ทันได้นึกว่าข้อมันแปลแบบนี้ได้ด้วย เลยฟันธงก่อนเลยว่านักแปลแปลผิด
อันนี้น่าจะมีรูปนาฬิกาแดดจีน มึงลองดู
https://www.youtube.com/watch?v=GgGqcgpF3i8
>>736 เออ บอกไว้ก่อนว่า >>737 เนี่ย กูเดาเอาแล้วลองไปหารูปนาฬิกาแดดดูเองนะ ไม่ได้ไปเจอคำอธิบายตรงไหน คิดว่ามันไม่ใช่คำเฉพาะที่มีอยู่แล้วในภาษาไทย แค่คนแปลพยายามใช้ภาษาไทยอธิบายนี่แหละ ส่วนตัวกูอ่านแล้วก็เข้าใจเลย มองว่ามันเดาไม่ยาก แต่รู้สึกว่าเพื่อนๆนักอ่านบางคนมีปมเขื่องว่ะ คิดว่าตัวเองอ่านมาเยอะ เก่งกว่านักแปล พอเจอศัพท์ที่ไม่รู้จักก็ตัดสินเลยว่าเขาแปลผิด แทนที่จะลองเดาหรือลองถามดูก่อน
>>738 ขอบคุณมากมึง ทีแรกกูนึกว่าหน่วยวัดความยาวแบบวัดก้านธูป 1 ก้านธูปมันประมาณ 1 ชั่วโมง 1 ข้อยามเลยน่าจะราวๆ 15 นาทีป้ะนะ แต่คิดอีกทีข้อมันก็เล็กเกิน น่าจะน้อยกว่า 15 นาที เลยเดาว่าคงไม่ใช่ 555
เรื่องคำแปลอะไรกูไม่ได้ติดนะ กูชอบแบบแปลไทยด้วย กูเบื่อทับศัพท์ในบางทีที่มันเยอะเกิ๊น แต่ข้อยามนี่บอกตรงๆ กูเดาไปไม่ถึง เพราะช่องเวลากูไม่ได้เรียกข้อน่ะ หลายคนก็น่าจะเดาไม่ถูกเพราะไม่ใช่ปกติใช้กัน จริงๆ การบัญญัติศัพท์ใหม่มันก็ไม่แปลก แต่ถ้าคนทั่วไปไม่คุ้นชินหรือปกติไม่ได้ใช้กับสิ่งนี้ทางคนแปลน่าจะอธิบายไว้หน่อย หรือมันเป็นจุดเล็กๆ ที่ไม่ค่อยสำคัญก็ไม่รู้
รอเพื่อนโม่ง 732 มาอธิบายอีกที เผื่อมีข้อมูลชัดๆ กว่านี้ ขอบคุณ 737 738 มากจ้า
ข้อยามกูว่าประหลาดเกิน เค่อเนี่ยกูจำได้ว่า 15 นาทีแล้ว ใช้กันทั่วไป ข้อยามนี่คือบัญญัติศัพท์ใหม่แปลเองปะวะ ถ้ามึงไม่ได้โด่งดังระดับ น.นพรัตน์ อย่าหาทำเลย ไอ้บัญญัติศัพท์อะ โดยเฉพาะถ้าศัพท์มึงมึงใช้เองคนเดียว คนแปลคนอื่นไม่มีใครเอาด้วย มันยิ่งแป๊ก
ถ้ามึงอยากแปลมากก็มั่น ๆ แปลไปเลย 15 นาที ทุกคนเข้าใจ ถึงจะไม่ตรงต้นฉบับนิดหน่อยแต่ก็ยังโอเคกว่าข้อยามนะกูว่า
ส่วนก้านธูปแม่ง ครึ่งชม. 2 เค่อ มันคนละเวลากันเลยอะดิ
ปล. นักแปล "บางคน" ที่มึงว่ามันมีกี่คน ใครบ้างวะ เพราะกูไม่เคยเจอสักครั้งเลย.......
ปล.2 กูลองกูเกิลดูเผื่อว่ากูโง่เอง ไม่เคยเห็น ไม่เจอเลยว่ะ จนกูเกิล "ข้อยาม" แบบมี "" ถึงเจอในโพสต์กูกูอันเดียว มีคนมาเมนต์ว่า "ขอบคุณค่ะ ตกลงอ่านว่าเค่อนะคะ สงสัยมานานอ่านเรื่องแปลบางเรื่อง ข้อยามนี่มันข้ออะไร" เรียกได้ว่าเป็นศัพท์ที่ไร้คนใช้แบบสุด ๆ
>>740 จำได้ว่าแต่ก่อนเมืองยิ้มใช้กันเยอะอยู่นะ พวกรุ่นเจินหวน หงส์กรีดปีก แนวๆนั้น จะว่าบัญญัติศัพท์ใหม่ก็ไม่เชิง กูว่ามันคือคำประสม เป็นการอธิบายโดยใช้คำไทยนี่แหละ ข้อ+ยาม ลุ่นๆเลย ไม่ใช่คำเฉพาะ แค่อ่านแล้วก็ดูความหมายของคำ แค่นั้นเลย แต่นักอ่านรุ่นหลังๆไม่พยายามทำความเข้าใจแล้วไง นักแปลก็โดนด่าจนต้องเปลี่ยนเป็นเค่อกันหมด แล้วพอเปลี่ยนหนึ่งคำ คำอื่นๆก็ตามมา ทำไมแปลว่าคืบ วา ศอก ทำไมไม่ฉื่อ จั้ง ชุ่น ทำไมแอปเปิ้ล ทำไมไม่ผิงกั่ว แล้วนักแปลก็ตามใจไง ใครจะอยากโดนด่า จริงปะ แล้วก็ลงท้ายด้วยมาด่านักแปลในโม่งบนนี่ไงว่าทับศัพท์ทำไม
กูเจอเรื่องที่ใช้ข้อยามล่าสุดเมื่อสี่ห้าปีที่แล้วมั้ง ช่วงที่แนวสนมตบกันในวังบูมๆอะ หลังๆพอเริ่มปลูกผักปลูกหญ้าเป็นหมอนั่นนี่ก็ไม่เจอละ แต่มีช่วงนึงเจอบ่อยจริง
เอาคำมาประสมกันเป็นคำใหม่มันก็คือสร้างคำใหม่อะเน้อ เป็นคำเฉพาะไว้เรียกเศษส่วนของโมงยาม ในที่นี้คือ 1/8 ชั่วยาม(จีน) ตามความหมายของคนแปล
กูว่ามันไม่เกี่ยวกับอ่านมากอ่านน้อย เกี่ยวกับอ่านถูกเล่มมากกว่า ไม่มีใครอ่านหนังสือได้ครอบคลุมไปหมดหรอกมึง แต่ทีนี้ ข้อยาม ที่เป็นประเด็นเนี่ยน่าจะไม่ได้ใช้กันทั่วไปขนาดที่เห็นปุ๊บก็เดาได้ อย่างแรก ข้อ ในแง่ที่นับเป็นหน่วยวัด ปกติมันเป็นหน่วยความยาวไม่ใช่หน่วยเวลา หรือถ้าเอาตามข้างบนอธิบายคือข้อ ปล้องของนาฬิกาแดด ส่วนใหญ่คนเขาก็ไม่เรียกไอ้ช่องๆ ที่แบ่งหน้าปัดออกเป็นส่วนว่า ข้อ กันนะมึง (ขออ้างอิงข้างบนไว้ก่อน เพราะยังไม่ชัดเจนว่ามันมาจากหน้าปัดนาฬิกาแดดหรือมาจากไหนกันแน่) แล้วพูดถึงเวลาในนิยายจีนก็ไม่ใช่ส่วนใหญ่จะนึกถึงหน้าปัดนาฬิกาไงมึง มันจะไปนึกถึงที่คุ้นชินอย่าง โมง ยาม ชั่วน้ำเดือด ก้านธูปอะไรพวกนี้มากกว่า แน่นอนว่ามีคนหัวไวเดาได้ง่ายๆ แต่โดยพื้นฐานแล้วการแปลมันต้องถอดความให้ถูกความหมาย ได้อรรถรส เข้าใจได้เป็นส่วนใหญ่นะ ส่วนที่เฉพาะเจาะจงก็น่าจะอธิบายกันไว้นิดนึง นักอ่านส่วนมากไม่ค่อยคิดซับซ้อนหลายชั้นกับเรื่องพื้นๆ อย่างหน่วยเวลาอะมึง ซึ่งจะโทษว่านักอ่านไม่ขวนขวายทำความเข้าใจเลยมันก็ไม่ถูกสำหรับกรณีนี้นะ ส่วนกรณีอื่นๆ ก็แล้วแต่เหตุการณ์ไป
ขอยกตัวอย่างหน่อย อย่าง ฆาตกาม ที่รงส์ วงศ์สวรรค์ ประสมเป็นคำใหม่ขึ้นมาเอง อ่านแล้วก็เข้าใจได้ว่ามาจาก ฆาตกร กับ กาม รวมแล้วหมายถึงนักฆ่าข่มขืน คือมันเข้าใจได้โดยศัพท์ ในขณะที่ ข้อยาม จะมีกี่คนที่เข้าใจว่ามันเป็นเวลากี่นาที กี่วินาที เป็นส่วนเท่าไหร่ของชั่วยาม
เรื่องใช้คืบ ศอก หลา แทนหน่วยจีนเลย อันนี้มันต้องดูนะว่ามันเทียบหน่วยกันแล้วออกมาถูกต้องแค่ไหน ขนาดจิน กิโลกรัมจีน ปริมาณมันยังไม่เหมือนชาวบ้านเค้าเลย ส่วนตัวกูเจอคำทับศัพท์อังกฤษในนิยายจีนโบราณก็สะดุดนะ แต่ถ้าเป็นแปลไทยที่มีคำไทยอยู่แล้วอย่างน้อยหน่า ลิ้นจี่ นี่เฉยๆ แฮะ อย่างดอกไม้อะไรงิ กุก็ชอบแปลไทย ยกเว้นคนละสายพันธุ์ที่ไม่มีในไทยแล้วมันเทียบยากก็ทับศัพท์ไปก็ได้ ทั้งนี้กูว่าขึ้นอยู่กับวิจารณญาณนักแปลด้วยว่าจะเลือกยังไง นักอ่านบางจำพวกที่เรื่องเยอะก็ไม่ต้องตามใจไปหมดก็ได้ (ว่าแต่นี่มู้จีนเสิ่นเจิ้นป้ะ กูคุยผิดมู้ไหมเนี่ย)
เรื่องนักอ่านขี้โวยวายกูเห็นอยู่ เห็นใจนักแปลด้วย ในกรณีคำศัพท์ที่มีความหมายแน่ชัด ค้นได้อยู่แล้วกูเข้าข้างนักแปลนะ แต่กับ ข้อยาม นี่กูมาถามเพราะไม่เข้าใจจริงๆ เลยอยากรู้ว่าเดิมเรามีใช้คำนี้กันมั้ย เผื่อจะได้จดจำไปใช้บ้าง
>>745 เรื่องไหนบ้างเหรอ กูจะได้พลิกไปดูมั่งว่ามันอยู่ตรงไหน เพราะกูไม่เคยเจอจริง ๆ นี่ก็ว่าอ่านมาเยอะพอควรแล้วนะ เผลอ ๆ ที่เป็นไปได้คือกูเคยเจอจริงแต่สมองอ่านเป็นชั่วยามไปดื้อ ๆ ก็เป็นไปได้ เข้าใจเวลาผิดเป็นแปดเท่าไปเลย
แต่มีในเจินหวนใช่มะ เรื่องนั้นกูก็อ่าน ทำไมจำไม่ได้วะว่าเคยเจอ เดี๋ยวไปอ่านอีกรอบ
แต่หน่วยน้ำหนักจีนนี่เมื่อก่อนมันแปลเป็น ตำลึงหรือชั่งปะวะ แบบ สี่ตำลึงปาดพันชั่ง แต่กูก็ไม่รู้หรอกว่า ตำลึง กับ ชั่ง มันหนักเท่าไหร่กันแน่ แค่จำไปว่า อืม ๆ มันเป็นหน่วยน้ำหนักจีนนะ 5555 ซึ่งกูก็ว่ามันไม่ได้ทำให้กูเก็ตขึ้นมาได้เลยว่ามันหนักเท่าไหร่
ว่าแต่แล้วอันไหนคือ "จิน" วะ......
ส่วนหน่วยความยาว ฉื่อ/เชี๊ยะ/ศอก นี่กูว่ากูได้หมดอะ เอาให้มันเหมือน ๆ กันทั้งเรื่องแล้วกัน
กูโตมากับนิยายกำลังภายในยุคเก่าเลย ซึ่งทับศัพท์กันแบบสะบั้นหั่นแหลก ฉายาชาวยุทธ์ยังทับศัพท์ คนฉายามังกรทองนี่อย่าหวังเลยนะว่าจะแปลเป็นมังกรทอง ต้องแปลเป็น กิมหลงค่า แล้วถ้าแก๊งมีมังกรห้าสี มึงก็จำไปดิว่าสีไหนคือคำไหน
แล้วจู่ ๆ นักแปลก็เกิดการเปลี่ยนวิธีมาแปลเป็นภาษาไทยหมดทุกอย่าง ซึ่งกูก็ปรับตัวแล้วอ่านตาม
จนตอนนี้เหมือนจะย้อนกลับไปวันวานนิดหน่อย ทับศัพท์มากขึ้น (แต่เป็นจีนกลางแทน) กูก็เลยไม่รู้สึกอะไรอะนะ
>>750 กูเข้าใจเลย แล้วเมื่อก่อนท่านนักแปลก็ชอบวงเล็บคำแปลฉายาไว้ให้แค่คำแรกคำเดียวด้วย ที่เหลือแต้จิ๋วไปสิ ตอนกลับมาอ่านจีนกลางกูก็มึนไปพักนึงเหมือนกัน 5555 แต่กูก็ชอบที่เค้าแปลออกมาสละสลวยนะ อ่านแล้วโบร๊านโบราณดี
คำจินนี่ครึ่งโลจีนกูใส่มาเป็นตัวอย่างเฉยๆ น่ะ ถ้าทำให้งงกูขอโทษด้วย แต่อย่างหน่วยวัดแบบจีนกูก็ยังอยากให้ทับศัพท์ไปนะ มันกะระยะง่ายกว่าเวลาอ่าน อันนี้สำหรับกูน่ะ ซึ่งจะยังไงก็แล้วแต่นักแปล แต่ส่วนอื่นๆ ที่แปลได้ก็อยากให้แปลแหละ มันอ่านแล้วได้อารมณ์กว่าน่ะ ในความรู้สึกกู
>>750 เท่าที่เข้าใจ จิน คือ ชั่ง ปะวะ แล้วก็มีอีแปะอีกอัน เดี๋ยวนี้เห็นคนแปลว่าเฉียนหรือเหวินอะไรนี่แหละ หวังว่าคงไม่มีใครโวยนักแปลที่ใช้คำว่าอีแปะนะเว้ย 55555555
เดี๋ยวนี้คงเพราะมีโซเชียลมั้ง กูเห็นนักอ่านนักวิจารณ์ตั้งข้อสงสัยกับคำศัพท์เยอะมาก บางคนก็ช่างหัวมันเถอะ แต่บางคนตั้งข้อสังเกตน่าสนใจนะ กูเคยอ่านบล็อกของนักรีวิวคนนึง เขายกคำว่า "ทรยศรานพระคุณ" มา บอกว่าไม่เคยเห็นคำว่าราน พอไปเปิดรบฑก็บอกว่ามันแปลว่าตัดกิ่งไม้ เพราะงั้นควรใช้คำว่า "ลาญ" มากกว่าหรือเปล่า กูก็งงว่าเดี๋ยวนี้เขาไม่ใช้แล้วเหรอวะ รานพระคุณ รานน้ำใจ อะไรเงี้ย แต่ที่เขาพูดมาก็ถูก หรือสมัยก่อนมันอุปมาพระคุณกับน้ำใจว่าเป็นกิ่งไม้กำลังงอกงาม แต่คนไปตัดมัน อะไรงี้เหรอวะ
>>752 รานน้ำใจเคยเห็นในหนังสือเก่า สมัยเดียวกับพวกมูลบทบรรพกิจนู่น ส่วนใหญ่เป็นกลอน ข้อยามก็จากหนังสือเก่าเหมือนกัน ของไทยนี่แหละ รู้สึกจะดรุณศึกษามั้ง ปกติมันก็ใช้กันประปรายมาเรื่อยๆจนถึงเมื่อยี่สิบสามสิบปีก่อน แต่พอยุคนิยายวัยรุ่นมีอีโมจิฮิตกัน ศัพท์พวกนี้ก็หายไปเลย ถ้าเจอหนังสือเล่มไหนที่ใช้คำพวกนี้อยู่ก็ยินดีด้วย มึงเจอของแรร์ หมดรุ่นนี้ก็น่าจะหมดแล้วละ
เพื่อนโม่ง ช่วงนี้อ่านไรกันบ้างอ่า
ไม่ได้เข้ามานานเพราะมูฟจากวงการเสิ่นเจิ้นไปทั้งอ่านเขียน กำลังจะกลับมาเลยแวะส่องโม่งถึงกับหาห้องไม่เจอ555 ในนี้เองก็ซบเซาสินะ
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.