กูก็มนุษย์ไม่แดกผัก เคยสั่งซีซ่าร์สลัดของพิซซ่ามา แต่ผักก็ยังคงเป็นผักว่ะ เหลือเยอะเลย แต่กินสลัดผักถ้วยเล็กๆที่มาในเซตข้าวของยาโยอิได้อยู่ แต่ก็ไม่หมด แดกได้อย่างเดียวคือผักบุ้งเวลาต้มสุกี้ กินเฉพาะใบๆ กินพร้อมอย่างอื่นไม่รู้เลยว่ามีผักอยู่ในปาก
Last posted
Total of 1000 posts
กูก็มนุษย์ไม่แดกผัก เคยสั่งซีซ่าร์สลัดของพิซซ่ามา แต่ผักก็ยังคงเป็นผักว่ะ เหลือเยอะเลย แต่กินสลัดผักถ้วยเล็กๆที่มาในเซตข้าวของยาโยอิได้อยู่ แต่ก็ไม่หมด แดกได้อย่างเดียวคือผักบุ้งเวลาต้มสุกี้ กินเฉพาะใบๆ กินพร้อมอย่างอื่นไม่รู้เลยว่ามีผักอยู่ในปาก
กูว่าถ้าเมิงไม่แดกผักแบบนี้ควรเลี่ยงพวกผักสดฟะ กินพวกต้มจืด ผักกาดขาวต้ม ไรพวกนี้ก่อน มันนิ่มๆ จะ กล่ิ่นไม่แรง
ตอนกูไม่อยากแดกผักกูชอบแครอท
เออกูก็ชอบแดกผักต้ม
กูสายมนุษย์ผักต้มว่ะ ชอบแดกผักในจับฉ่าย แล้วก็ผักต้มเอ็มเค
แดกผักได้นะแต่เฉยๆ ไม่รู้สึกอร่อย
มันเหลือในตู้เย็นไม่มีไรกินก็นั่งแดกเล่นๆ
กันปากว่างเฉยๆ
วันนี้ขึ้นรถสองแถวแล้วลุกให้ลุงคนนึงนั่ง ลุงเค้าก็บอกขอบคุณแล้วบอกให้จับดีๆ นะ เขายิ้มกูก็ยิ้มตอบ
ตอนจะกดกริ่ง
มีอาผู้ชายคนนึงช่วยกดให้เพราะกูแขนไม่ถึงแล้วยิ้มให้
จ่ายเงินปกติกูก็จ่ายเจ็ดบาทตลอดเพราะคิดว่ากูเป็นเด็กโตแล้วแล้วก็อยากช่วยคนขับด้วย แต่วันนี้คนขับบีบแตรให้กูไปเอาสองบาทคืนบอกกูว่าห้าบาท แล้วก็ยิ้มอีกนั่นแหละ
จากที่ตอนเช้าเศร้าคิดอยากตาย คิดว่าไม่มีใครต้องการกูแล้ว พอเจอแบบนี้กูรู้สึกดีขึ้นเยอะเลยว่ะ
วันนี้ขึ้นรถเมล์ ตอนเก็บเงินกระเป๋ามียิ้มให้ หลังจากนั้นกูเห็นเขาเดินแล้วคุยกับผู้โดยสารแบบผลัดไปเรื่อยๆแบบท่าทางยิ้มแย้มแจ่มใส กูรู้สึกดีที่ยังมีคนแบบนี้อยู่
ผมกำลังเศร้าจู่ๆก็มีพี่ชายคนนึงหยิบพันลำให้ผมจากนั้นผมก็ไม่เศร้าอีกเลย
เข้าใจตัวเองมากขึ้น มองข้อดีข้อเสียตัวเองออก มองตัวเองออกทะลุปรุโปร่ง
กินไข่มุกในชาไข่มุกหมด
วันนี้กูช่วยยายคนนึงหิ้วถุงดอกไม้ใบใหญ่ไปจนถึงบ้านแกเพราะมันทางผ่านกูพอดี ยายแกก็บอกจะเลี้ยงข้าวกูมาสิๆ
แล้วแกก็บอกว่ามีหลานคนนึงอยู่รร.เดียวกะกูอายุประมาณกูด้วย พอไปถึงบ้านก็เจอหลานแก เย็ดเข้อย่างสวย เรียบร้อยน่ารักมารยาทงามแบบกุลสตรีสัสๆ
สเปคกูเป๊ะๆ น่าแปลกที่กูไม่เคยเจอที่รร.เลย เขาก็มาขอบใจกูที่ช่วยยกของให้ยายเขา ไม่เท่านั้นกูได้เฟสเขามาคุยด้วย ทำดีนี่มันได้ดีจริงๆ^^
กำลังตากผ้าจู่ๆฝนก็ตก :)
เจอคนที่ชอบที่ bts แล้วเราอยู่ฝั่งตรงข้ามกัน กูเลยแกล้งทำเนียนเล่นโทรศัพท์แต่แอบมองเขาอยู่เป็นระยะๆ
แม่งเอ้ย โชคดีจริงๆที่ bts มาช้า ;w;
แต่มันชอบตกตอนกูไม่สะดวกจะเก็บ :(
วันนี้ตากฝนแล้วผ้าไม่ตก :)
กินส้มตำ คอหมูย่าง
กำลังนั่งรถเมล์จากซีคอนเพื่อไปเคลมหูฟังที่โซนี่ ฝั่งเดอะมอลล์ ระยะทางไม่ถึงสิบโลใช้เวลาแม่งไปเกือบชั่วโมงพอๆกับหนีออกมาจากแยกมไหนรก. ไปถึงศูนย์ปิดพอดี #เบื่อรถติดในบราซิลสัสๆ
ทำมาการองสำเร็จซักที!
กดกาชาได้เกลือ
สอบมิดเทอมเสร็จแล้วได้ไปร้องเกะแดกเหล้าเฮฮากับหมู่คณะ
ไปดูหนังมาแล้วประทับจายยย ซื้อลูกบาสมาใหม่ดั้วะ เย้
ตอนกำลังปั่นจักรยานไปเจอะกับแมวน่ารักตัวนึงเลยลองเล่นด้วย ผลปรากฏว่าขี้อ้อนมากๆ เรียกเหมียวก็ตอบเหมียว แถมถูไปถูมาซะหลายรอบด้วย 555
พอจะปั่นออกไป มันก็วิ่งตามด้วยนะ ร้องเรียกด้วย เหมือนจะไม่อยากให้กูไป ถ้าวาสนามาดี เราอาจจะได้เจอกันอีกนะเหมียวๆ
ลุกให้คนนั่งบนรถเมล์ เค้ายิ้มแล้วเดินจากไป-------
พนักงานเซเว่นทอนเงินเกินมา 5 บาท พอคืนมัน มันก็หันไปหัวเราะกับเพื่อนแล้วพูดประชดว่าเป็นคนดีจังเนอะ...........
เกือบเอาสบู่มาล้างหน้า ดีที่รู้ทัน...
เคยให้รักแท้คนนึงไป จะไม่มีใครอีกปิดใจ ต่อให้ว่าเขามีใหม่ก็จะไม่มี:(อืม
ไม่มีคนมองกว่ากูเป็นทอมละโว้ย ดีใจจริมๆ
เล่นเกมในคอมแล้วเมื่อยคอ เลยคิดว่าจะต่อ HDML เข้ากับทีวีดู งมอยู่เป็นชั่วโมงเพราะสายมันไม่ค่อยดี สุดท้ายก็ทำได้ เย้ นอนเล่นบนโซฟาสบายๆ
วันนี้ออกจากบ้านสาย แต่มารอรถที่ป้ายเจอรถมินิบัสไปสนามหลวงแอร์ เที่ยวเดียว13บาทตลอดสายไม่คิดระยะทาง 😊☺😇😄😃😉
วันนี้ขับมอไซมาทำงาน ฝนตกตลอดทางจนกระทั่งถึงที่ทำงาน....
ทอดเต้าหู้แล้วน้ำมันกระเด็นตลอดระยะเวลาการทอด
แต่สรุปได้มาแค่แผลเดียว ตอนแรกนึกว่าจะพองทั้งตัวละ แม่ง เต้าหู้เวร
ครูที่มหาลัยเลี้ยงเค้กกูแหละ
คนที่แอบชอบตกลงไปอ่านนส.ด้วยกันทุกวันเสาร์
สอบวิชาที่อ.โหดไม่ตกเว้ย
เดินผ่านเคาเตอร์แล้วบีเอเรียกเข้าไปทาเล็บฟรี
ตอนแรกว่าจะไปค่ายทั้งที่ไม่อยาก พอเพื่อนบอกว่าจะหาข้ออ้างโดดกูก็เลยมีกำลังใจในการตอแหลใส่ครู
ของที่สั่งถึงซักทีโว้ยยย
ems ช้าชิบหาย
เจอตัง 100 นึง
ลงวินโดวเองเป็นแล้ว
เครียดเรื่องเรียนมาพักนึงก็คิดได้ว่า ถ้ายังนึกอนาคตไม่ออกก็ทำปัจจุบันให้ดีที่สุดดีกว่า ดีใจที่หาทางออกให้ตัวเองได้ :)
วันนี้เจ้านายคุยง่าย
บช.เดือนี้ปิดยอดได้เร็ว อิอิ
ซื้อหูฟังรุ่นเดียวกับที่เคยทำพัง
การได้ฟังเพลงคุณภาพเสียงดี ๆ ที่เคยฟังเมื่อนานมาแล้วนี่มันดีจริง ๆ
ในที่สุดก็จะมีสีน้ำใช้แล้ว ดีใจเชี่ยๆ เบื่อสีโปสเตอร์เต็มทน ชอบดูภาพวาดสีน้ำมาก อาา สักวันจะวาดให้ได้แม้ว่าสีน้ำจะใช้ยากเพียงใดก็ตามมม //ไฟลุก
กูอยากกินแฮมชีสมา 2 อาทิตย์ วันนี้ได้กินแล้ว ดีใจว่ะ
วันนี้นั่งรถกลับบ้านตามปกตินั่นแหละ แล้วทีนี้รถสองแถวสายนึงนางมาช้ามากแล้วทีนี้ผ่านไป40นาทีได้รถก็มาคือรถเต็มจนเราได้ยืนตรงที่ผู้ชายเขายืนอ่ะ เราก็เกาะเสาอะเนอะรถก็แล่นออกไปเรื่อยจนมาถึงสามแยกปักมีผู้ชายคนนึงเว้ยนางขึ้นมาเหมือนนางรีบอ่ะ ทีนี้นางจะเกาะเสาที่เราเกาะแต่ ! มือนางมาโดนมือเราเต็มๆเลยนางก็อุทานนะว่า " อุ๊ย มือเล็กจัง " นางคงคิดว่าเราไม่ได้ยินอ่ะเพราะเราใส่หูฟังแต่จริงๆกูได้ยินนะค่ะเพลงกูเบา ฮ่าๆ นางเป็นคนที่สูงขาวมาก ผู้ชายแท้แน่นอน แขนนี้เส้นเลือดขึ้นปูดเซ็กซี่น่าแดกมาก แล้วคนก็ลงเรื่อยๆจนเราได้นั่ง รถก็แล่นมาเรื่อยๆจนถึงเซฟวันนางก็ลงไปเป็นจังหวะที่เราหันไปมองหน้านางพอดียิ้มมุมปากให้นางด้วย นางก็ยิ้มกลับมา คือในใจอ่ะกูเขิลเขิ๊ลลลล อยากได้เฟสนางมาเชื่อมความสัมพันธ์มาค่ะ 5555
ตอนจะเข้าหอสมุดเจอเด็กนิติหน้าตาดีมีน้ำใจเปิดประตูให้ ถถถถถ
ทำตารางผ่อนรถตามสัญญาเช่าซื้อให้แม่ได้ละ จะได้รู้ว่าเดือนนึงที่จ่ายไปเป็นเงินต้นเท่าไหร่ ดอกเบี้ยเท่าไหร่ เหลือแต่ละอย่างเท่าไหร่ ปริ่ม
หมักน้ำมะพร้าวก่อนสระผมหอมชื่นใจมาก อาาาาาา
ช่วงนี้เหนื่อยๆ หมดแรงกะชีวิต คิดถึงเตียงนุ่มๆที่บ้านค่อยชื่นใจหน่อย
นั่งรถเมล์ แล้วได้ยินคนข้างหลังถามกระเป๋ารถเมล์ว่า จะไปท็อปส์ต้องลงป้ายไหนคะ
ตอนนั้นรถพึ่งเทียบจอดที่ป้ายพอดี กระเป๋าบอกว่าป้ายนี้เลยๆ แต่จริงๆแล้วท็อปส์มันอยู่ป้ายถัดไปว้อย
กูเลยหันไปเสือกว่า ท็อปส์ลงป้ายหน้าค่ะ ไม่งั้นพี่คนนั้นได้เดินไกลแน่ๆ ดึกแล้วด้วย อันตราย
เช้านี้กูไปนั่งคุยกับปู่คนนึงอายุ 108 ที่โรงบาลเป็นคนฮังการี แกเล่าให้ฟังว่า แกอยู่ในเหตุการณ์ตอนลอบสังหารรัชทายาทออสเตรีย-ฮังการีด้วยว่ะ พอรัชทายาทโดนยิง ทหารม้าจะเอาดาบไปตัดคอคนยิงอยู่แล้วด้วย กูฟังไปตื่นเต้นไปเหมือนได้อยู่ในประวัติศาสตร์เลยพอเจอคนที่เคยอยู่ในยุคนั้น แต่น่าเสียดายเมื่อกี้กะจะคุยกับแกอีกซะหน่อย หมอบอกว่าแกไปสบายซะแล้ว
วันนี้กูโดนรถชน แต่กูไม่ค่อยเป็นไรเท่าไหร่เว่ย แค่กลิ้งๆๆ ไปบนถนน
โชคดีที่รอดมาได้
วันนี้วิ่งขึ้นBTSและแอร์พอร์ตลิ้งค์ทันประตูปิดพอดี ลัคกี้มากๆ
นั่งรถเมล์กลับบ้านควักตังค์มาจ่ายเป๋ารถเมล์แต่ไม่พอขาดอีกบาทเดียวเลยจะควักแบงค์ใหญ่มาจ่ายมีน้าใจดีคนนึงยื่นเหรียญบาทให้กู ขอบพระคุณ
มอไซเจ้าประจำให้ขึ้นฟรี อิอิ
กุไปซื้อปลาหางนกยูงมาน่ารักมากๆๆกูจะเลี้ยงจนมันโตออกลูกออกหลาน
เคยไปค่ายแล้วเจอผู้ชายหน้าตากับหุ่นคือตรงสเปคมากๆ แต่ไม่ได้เข้าไปคุย พอจบค่ายก็ไม่ได้แอดเฟส แล้วหลังจากนั้นก็บังเอิญเจอในงานโอเพ่นเฮ้าส์ม.นึงอีก กูก็ตกใจ พรหมลิขิตหรา555555555555
เจอแท็กซี่ที่จ่ายแบงค์ร้อยกับมิเตอร์ 87 บาท นึกว่าจะไม่ได้ทอนเศษละ เค้าทอนมาให้อีก 5 บาท ประทับใจ
สาวน่ารักยิ้มให้
ได้ร้องไห้ออกมาแล้วสบายใจขึ้นเยอะเลยว่ะ :)
ร้องเพราะเข้าโม่งด้วย
กูมาถึงจุดนี้ได้ไง จุดที่เข้าห้องนี้ เจอกระทู้ Better Man ก็รู้สึกทีที่ใครไม่รู้มาช่วยหาทางออกให้คนที่ไม่รู้จักกัน
เข้ามาอ่านห้องนี้ น่ารักดี ทำให้เรื่องเล็กๆน้อยก็ทำให้ใครมีความสุขได้ อ่านลงมาเรื่อยๆแล้วยิ้มได้เลยว่ะ
กลายเป็นว่าในโม่งแม่งอบอุ่นกว่าโลกที่กูอยู่เยอะเลย...
ขอบคุณพวกมึงมาก ขอบคุณจริงๆ
ซื้อไก่ปิ้งแล้วพ่อค้าคนนี้ชอบแถมให้อีกไม้นึงบ่อยๆ
ทำตัวเป็นนีทจนพ่อด่า แต่ด่าจนเอือมแล้วกูก็ยังเป็น ตอนนี้เขาไม่ด่าละ
เดือนนี้ไม่ติดตัวแดงว้อย 555
ฝนตกแล้ว ดีจัง
แอบเจอขนมที่ชอบกินมากสมัยเด็กในห้างโดยบังเอิญ นึกว่าเลิกผลิตไปแล้วนะเนี่ย
ขอบคุณที่ทำมู้แบบนี้ขึ้นมานะ แล้วก็ขอบคุณทุกคนที่มาแบ่งปันเรื่องดีๆกัน
ถ้าไม่รบกวนมากไปกอดกูสักทีนึงได้เปล่า
บ้านตรงข้ามกูเป็นคนสติไม่ดี ละบ้านกูเลี้ยง แมวจรจัด 4 ตัว แล้วเค้าชอบ ให้ตังกู เอาไปซื้อข้าวให้แมว 20 บาท 50 บาท กูกับแม่ไม่เคยรับ แต่ยายกู สติไม่ดีเหมือนกัน รับหมด โอ้ย ละเค้าชอบซื้อข้าวมาให้ยายกูกิน ยายกูบอกไม่กล้ากินมันบ้า(ยายกุก็สติไม่ดีนะ) คือไม่ยอมเดินไปรับปล่อยเค้ายืนรอ เสียใจแทน แต่แม่กูดีกะเค้าอ่ะ จนเค้าเขียนใส่กระดาษแปะหน้ารั้วว่า ขอบคุณค่ะพี่..ทั้งช่วงเช้าและ ช่วงบ่าย แล้วเอาบาบี้ 3 ตัว ผูกไว้ ทำท่ายกมือไหว้555555555 คือน่ารัก
การบังเอิญสบตากับสาวสวยที่ไม่รู้จักนี่เป็นกำไรเล็กๆน้อยของชีวิตดีจัง
ตกไปในร่องระหว่างรถmrtตอนประตูกำลังจะปิด+ไม่มีพนงช่วย แต่มีพี่คนนึงช่วยหิ้วขึ้นมา ขอบคุณค่ะ//ไม่คิดว่าไซส์นี้จะมีคนหิ้วไดด้วยแฮะ5555
ขายของออกแล้ว มีเงินซื้อมาม่าแล้วโว้ยยยย
ความสุขของกูคืออะไร กูอยากจะรู้ความหมายของความสุขในตัวตนของกูจัง
ของกุตอนป.2 มีพี่ป.6 คนนึงเขาเตะบอลมาโดนนิ้วกุ แล้วก็รีบวิ่งมาขอโทษเลย จับนิ้วกุขึ้นมาดูแล้วถามว่า เจ็บปะครับ พี่ขอโทษนะ บลาๆๆ แล้วกุก็รู้สึกดีมาถึงตอนนี้ 555 หื่นแต่เด็กเลยกุ
>>375 มึงชอบทำอะไรล่ะ ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกมส์ ที่ว่ามากุก็ถือว่าเป็นความสุขของกุแล้ว แค่สนุกกับมันก็พอ
กำลังเศร้าๆเลย เข้ามาเจอพอดีนั่งอ่านไปใจเย็นขึ้นเยอะ(ฮา)เลยอยากแบ่งปันเรื่องตัวเองบ้าง
-ปีที่แล้วตอนกำลังทะเลาะกับเพื่อน(อารมณ์เสียสุดๆ)ตอนนั้นไปเรียนอีกห้อง กูกำลังนั่งหน้าบูดอยู่เลยอยู่ๆก็็มีคนๆนึงเดินเข้าห้องมาพร้อมกับเพื่อน คือแบบเขายิ้มหัวเรากับเพื่อนอยู่ ตอนนั้นกูอารมณ์บูดๆนั่งจ้องเขา เขาหันมาสบตาแปปนึง ยิ้มโคตรน่ารักเลย(ตอนทำหน้านิ่งๆหน้าจะโหดๆอ่ะ)แล้วคือกูไม่คุ้นหน้าเลย พึ่งมารู้ว่าเขาพึ่งย้ายมา นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้กูชอบเขา ยิ้มของเขาแม่งทำให้โลกกูสดใสขึ้นมา ตอนนี้เป็นแฟนกันล้ะ55555จากที่พยายามมานาน ก็มีทะเลาะกันบ้างแต่ก็รู้สึกว่าโชคดีมากๆแล้วที่ได้คบกับเขา (กูหน้าบ้านๆไม่สวยเลยแถมอวบๆด้วย เขาหน้าตาดีหุ่นดีเรียนเก่งอีก555)
เห้ย วันนี้เว้ย ตอนประมาณกลางวัน กูกะจะไปซื้อลูกชิ้นหน้าปากซอยหาแดกแทนมาม่า แล้วทีนี้มีน้องผู้ชายประมาณมัธยมต้นคนนึง หรือไรไม่รู้แหละหล่อดี555 แม่งเป็นคิวซื้อลูกชิ้นก่อนกู1คิว ด้วยความเสือกทั้งหมดที่มีมาไปส่องว่าน้องเขาซื้อลูกชิ้นเอ็นหรือห่าไรเนี่ยแหละ 3ไม้ แล้วทีนี้พอลุงเขาปิ้งเสร็จถามอิน้องว่าราดน้ำจิ้มไหม? น้องเขาบอกไม่ต้อง เดี๋ยวผมจะเอาไปให้หมาหน้าเซ่เว่นกิน พูดก่อนเลยนะร้านลูกชิ้นปิ้งตั้งอยู่หน้าาเซเว่น มันจะมีหมาจรจัดปะ นั่นแหละ แล้วทีเนี่ย พอได้ลูกชิ้นน้องเขาก็เอาลูกชิ้นไปนั่งแบ่งน้องหมาโว้ย คือแบบนั่งป้อนเลยอ่ะมึง ลูบหัวลูบไร สายตาบั่บคนรักหมาอ่ะนะ คือเป็นภาพที่อบอุ่นมากกูซึ้งใจ แต่ที่กูเศร้าก็คือลุงขายลูกชิ้นปิ้งแม่งบอกไก่จ๊อหมดอดแดก.. วันนั้นเลยได้มาแค่ไส้กรอก.. ปลอบกูหน่อย5555
ความสุขของกูวันนี้คือการได้นอนหลับลงซักที
วันนี้อยู่บ้านคนเดียวกูชักว่าวจนน้ำแตก หลังจากนั้นประมาณ 3 นาทีมีคนกลัับมาบ้าน โชคดีที่น้ำแตกก่อน ไม่งั้นอารมย์ค้าง งุดงิด แน่นอน
อ่านเรื่องราวที่ทุกคนเอามาแชร์ในนี้แล้วเผลอยิ้ม :)
วันนี้แมวยอมนอนกับเราแป๊บนึง :)
วันนี้เพื่อนยอมออกจากกองหนังสือมาคุยกับเราแล้วล่ะค่ะ
เป็นความภาคภูมิใจสัสๆ ในวันนี้และวันหน้า
ปีที่แล้วที่บ้านน้ำท่วม น้ำในบ้านสูงประมาณเข่า(บ้านกูสูง ถ้ายืนบนถนนก็ประมาณหน้าอก-คอ) ตอนกำลังขนของหนีน้ำขึ้นชั้นบนกูก็นึกได้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนน้ำท่วมกูเพิ่งย้ายชั้นหนังสือขึ้นชั้นบนไป กูมีความสุขมากที่กูย้านไปก่อน ไม่งั้นหนังสือกูไม่เหลือแน่ๆ กูรักหนังสือมากด้วย มีความสุขจนถึงวันนี้
กูฝันดีมากๆ ฝันอันนี้นานแล้วกูอาจจะจำรายละเอียดได้ไม่ชัดแต่กูชอบมากจนต้องจดไว้ในไดอารี่ (ขอใช้สำนวนนิยายหน่อยนะ)
ฉันฝันว่าอยู่บ้านไม้ทรงไทยยกใต้ถุนแบบชนบท รอบๆเป็นสวนผลไม้ ดูเหมือนจะเป็นช่วงหน้าหนาวเพราะหมอกลงหนา
ฉันเดินฝ่าเข้าไปในหมอก พอเดินลึกเข้าไป หมอกก็เริ่มหนาขึ้นเรื่อยๆ ทัศนะวิศัยแคบลง จนจู่ๆก็มีลมแรงๆมาประทะหน้า เมื่อลืมตาหมอกก็หายไป
เบื้องหน้าคือหมู่บ้านที่เรียงรายอยู่ข้างหุบเขาและเหวลึก ได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเองด้วยน้ำเสียงที่คุ้นเคยจากด้านหลัง พอหันไปก็เจอผู้ชายคนหนึ่ง หน้าตาของเขาไม่ชัดเจน แต่สิ่งนึงที่ชัดเจนมากๆคือความรู้สึกของเราสองคน ถึงจะไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แต่ในฝัน แค่เรามองหน้ากันก็รู้ได้แล้วว่ามันมีความรู้สึกพิเศษ คนคนนี้พิเศษ บรรยากาศระหว่างเราสองคนมันพิเศษ ทุกอย่างที่ทำร่วมกับเขาเหมือนเวลาหมุนช้าลง เหมือนเสียงของเขาก้องกังวาลในหัวและมีพลังอย่างบอกไม่ถูก เรามองทุกรายละเอียดของการกระทำ ไม่ใช่ความขวยเขิน แต่อาจจะเป็นความรัก
อาจจะดูแปลกๆที่บอกว่ารักคนในฝัน แต่เรารู้สึกว่าหัวใจเราเชื่อมต่อกัน เราเดินประสานมือผ่านหมู่บ้านร้างโดยไร้คำพูด แต่บางทีเราจะหันมาสบตาและยิ้มให้กัน เราเดินเล่นและใช้เวลาด้วยกัน มันไม่น่าเบื่อเลยแม้บางครั้งเราทั้งคู่ไม่พูดอะไรเลยนานมาก ที่เราทำก็แค่นั่งลงบนขอนไม้ข้างๆกันอยู่นาน
จู่ๆเขาก็ลุกขึ้นและพูดว่า "ถึงเวลาแล้ว" เราไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร แต่รับรู้ถึงความรู้สึกเหงาอย่างบอกไม่ถูก
เรายังไม่ทันได้พูดอะไร เขาก็เดินมาตรงหน้าเราแล้วพูดด้วยเสียงนุ่มนวลว่า "อย่าเศร้าเลย" "เดี๋ยวก็ได้เจอกันอีก"
แล้วข้างหน้าฉันก็กลายเป็นม่านหมอกตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ พอหันไปข้างๆก็เห็นเขายืนกุมมือฉันอยู่ "ไปเถอะ" เขาไม่ได้พูด แต่เหมือนทุกอย่างบอกแบบนั้น
ฉันเดินกลับเข้าไปในหมอก และตื่นขึ้นมา
นับว่าเป็นครั้งแรกที่รู้สึกรักและผูกพันกับคนในฝันขนาดนี้ แต่กูไม่ได้แต่เรื่องนะ กูไม่ฉลาดพอจะแต่งเรื่องความรู้สึกรักๆแบบนี้โดยไม่เคยมาก่อน
พิมพ์ไปยังคิดถึงอยู่เลย หลังจากนั้นมาก็ไม่เคยฝันถึงเขาอีกเลย
ฝันถึงผัว2D ฝันว่าเป็นน้องชายเขา โคตรมีความสุขข
วันนี้กูก็ได้นอนหลับครบ 5 ชม.อีกแล้วว
พวกมึงๆๆๆ วันนี้กูเอาหูแนบตรงแถวๆหัวใจหมา กูได้ยินเสียงตึกตักๆด้วย กูรู้สึกดีจัง
กระต่ายกูตาย(น่าจะโดนงูฉก) แล้วกูฝันว่ามันยังไม่ตายแค่บาดเจ็บเฉยๆในฝันโคตรมีความสุข โคตรดีใจที่กูเห็นมันอีกครั้ง เห็นมันอยู่ตรงหน้ากู ได้ลูบหัวมันและคิดว่าหลังจากนี้กูจะไม่ให้มันเป็นอะไรอีกแล้ว แต่สุดท้ายกูก็ต้องตื่นรับความจริงว่ามันตายไปแล้ว กูมีความสุขนะที่กูได้เห็นมันลูบหัวมันอีกครั้งแม้จะเป็นแค่ฝันก็เถอะ
กูเคยเจอคนนึง เขาน่าจะเป็นโรคอะไรสักอย่าง ออกแนวเอ๋อๆ หน่อย ทำงานเป็นพนักงานรับจ้างทั่วไป แต่บุคลิกเขาโคตรเหมือนฟอเรส กั๊มพ์เลย แบบเขายิ้มตลอดเวลาเลยอ่ะมึง แล้วมันเป็นรอยยิ้มที่ใสซื่อมาก อายุเขาน่าจะ 30 ขึ้นแล้ว แต่บุคลิกท่าทางเหมือนฟอเรส กั๊ม จริงๆ นะ กูเห็นเขาแล้วรู้สึกมีความสุขอะ อยากนั่งมองหน้า กูคงยิ้มหน้าบานทั้งวัน555
วันนี้กูเฟลๆตั้งแต่เช้า การอ่านพวกมึงทำให้กูยิ้มได้ ความสุขกูคือพวกมึงเนี่ยแหละ
ฝันว่าได้ไปเที่ยวกับคนที่ชอบ แล้วเดินคู่กัน มืแมันก็เฉี่ยวๆกันบ้าง แล้วอยู่ๆเค้าก๋ช็เอานิ้วมาเกี่ยวๆนิ้วกู แล้วเป็นดึงมือกูไปจับเว้ยยยย ไม่ได้พูดอะไร หน้าแดงๆ กูก็เขินๆแต่ก็จับมือเขาตอบ แล้วก็เดินไปด้วยกันเงียบๆ มีดนตรีคลอด้วยนะมึ๊ง55555
ถ้าได้ฝันแบบนี้ทุกคืนนะจะตั้งใจไปทำงาน
เมื่อวาน งานโครตเร่งทำแบบทั้งวันทั้งคืนเลยเว้ย เพราะเดดไลน์งานกูเมื่อเช้านี้ แล้วตอนเที่ยงๆเมื่อวานมีป้าข้างบ้านมาเคาะประตูบ้าน กูก็ออกไปดู สภาพโทรมมากมึงตอนนั้น แล้วป้าแม่งก็มาพร้อมกับอาหารอ่ะ ขนมจีนน้ำยาล่ะมั้ง ป้าบอกว่า ป้าทำมาฝาก ทานให้อร่อยนะลูก แล้วป้าก็ยิ้มให้ กูรีบขอบคุณใหญ่เลย แล้วมานั่งแดกอย่างรีบๆเพราะต้องไปทำงานต่อ อร่อยดี แล้วกูก็มานั่งคิดว่าคนรอบๆตัวกู ไม่ได้มีแต่คนเลวร้าย คนดีอยู่เยอะแถมมีน้ำใจด้วย.. ถ้าไม่ได้ป้ากูคงลืมกินข้าวเที่ยง555555 เออและกำลังภาวนาอยู่ตอนนี้ว่างานกูจะไม่โดนตีกลับมาแก้..
วันนี้ไปหาอะไรกินกับเพื่อนหลังเลิกเรียน เจอแต่คนขายชวนคุยแล้วก็แถมขนมมา มีความสุข ได้ของแถมทุกร้านที่ซื้อเลย
กุเคยมีโมเม้นต์แบบว่าโลกสวย แบบเป็นบ้าไรไม่รู้วันนั้น พลังบวกกุเยอะมากๆ คือวันนั้นกุไปรพ. แล้วเจอตาคนนึงแกป่วยแหละ ขาเดินไม่ถนัด กุเลยอาสาเปิดประตูห้องน้ำให้ แกก็ยิ้มให้กุ ทีนี้กุไปเข้าห้องน้ำญ ละมีห้องนึงแบบเข้าไปนานมาก กระเป๋าก็วางทิ้งไว้ข้างนอก กุเลยก้มไปมองดูตรงช่องว่างข้างล่างอะ เห็นแกนั่งห้อยเท้าอยู่ แบบนิ่งมากกโคตรตกใจเลย กุเลยเคาะประตู มีใครอยู่ไหมคะ แกก็ตื่นขึ้นมาละทำเสียงอะแฮ่ม กุวิ่งออกจากห้องน้ำเลย555 เขินสาส
ความสุขของกึวันนี้คือมาเจอมู้นี้เเหละ ขอบคุณนะ
กินทุเรียนทอดหลังทำงานเสร็จเหนื่อยๆนี่ฟินว้อย อร่อยชิบหาย
กูได้ GPA 4.00 ดีใจจัง
อยากตื่นเที่ยงจัง แค่คิดก็สุขละ
เมื่อวานกูนอนตะแคงกอดหมอนข้างห่มผ้าห่ม แมวก็มานอนระหว่างพุงกูกับหมอนข้าง พอกูจะขยับเปลี่ยนท่ากูนึกว่าแมวนอนบนผ้าห่ม แต่เปล่า มันมุดเข้าไปในผ้าห่ม ทีนี้พอกูขยับแมวก็ตกลงไปในช่อง กูก้มไปดู มันนอนเอาเล็บเกี่ยวพุงกู เอาหัวพิงพุงกูคอหักเลย น่ารักมาก
กูไปรับเกรดวันนี้ ตกบรรได โชคร้ายล้มทับรุ่นน้องไปด้วย แต่โชคดีคือปากประกบกันเลยนะครับ โชคร้ายอีกข้อคือ ปากแตกทั้งคู่เลยสัส ยังดีรุ่นน้องสวยสัส ฮีลลิ่งไปได้ระดับนึง แต่คงโบคร้ายของน้องเขาว่ะ 555
พรุ่งนี้ก็จะได้ออกจากที่คุมขังแล้วววววว
ได้เกิดในรัชกาลที่ 9 ขอบคุณที่ได้เกิดมาในแผ่นดินนี้ แม้ไม่ดีเลิศมากมาย แต่ดีใจ และภูมิใจมากที่ได้เกิดมาในแผ่นดินไทย
ชอบมู้นื่จังเลยหว่ะ เป็นพลังบวกมากอ่ะ
ได้ด่าพวกร่านหาแต่ฝรั่ง ด่าจนกูชนะ มันร้องไห้ อาา มีความสุขจัง
ฝันว่าเจอคนที่ชอบที่ไม่ได้เจอนานแล้ว บอกสิ่งที่อยากบอกไปหมดแล้ว ตื่นมาก็ยิ้มเลยแต่ก็เศร้าๆอยู่แฮะ..
เมื่อวานเจอคนที่แอบปลื้ม5-6ปี ไม่เจอกันหลายปีไม่กล้าทักต่อหน้าเลยทักแชทไปคุยกับเขาแทน มีความสุข
เรื่องเศร้านิดๆ คือคุยๆกันอยู่เขาก็เงียบหายไปเลย เป็นแบบนี้ตลอดเวลาแชทกัน อ่านแล้วด้วย ไม่อยากตอบก็บอกเส่
กุใกล้สอบช่วงนี้ เครียดมากเพราะอ่านไม่ทัน กุนั่งอ่านอยู่คนเดียวในร้านกาแฟ เจอเพื่อนที่ไม่สนิทมาก มันเห็นเรื่องที่กุอ่านละมันก้บอกว่ามีสรุปทำเองของมัน ละมันส่งให้กุ แล้วมันก้ไป ซักพักแม่งเดินกลับมาบอกว่า ลืมบอกมีอีกอันเป็นสรุปของเพื่อนในรุ่นคนนึง ทำดีมาก ละกดแชร์ให้กุ ละบอกให้กูสู้ๆ รู้สึกดีสัสที่ยังมีคนนิสัยดีๆแบบนี้อยู่ ขนาดไม่ได้สนิทกันมาก
ได้เล่นกับแมวขาวอ้วนมาก ขาวมาก สวยมาก น่ารักมาก
เจอรุ่นพี่ที่เคยแอบชอบตอนม.ต้นบนรถไฟฟ้า ไม่ได้คุยกันหรอกแต่ก็จำได้ โคตรคิดถึงบรรยากาศตอนเด็กๆม.ต้นเลย
ได้อยุ่กับสัตว์เลี้ยง นั่งมองท้องฟ้า สูดกลิ่นหญ้า มันสงบสุขเหลือเกิน ทุกอย่างสโล์ไลฟ์ไปหมด ลมพัดเอื่อยๆ สบาย มีความสุขโคตร ความสุขใกล้ตัวชะมัด
ยกคลาสเลยนอนทั้งวันเลยวันนี้ สบายใจสัส
โม่งวันนี้กูไม่ได้เอาเรื่องดีมาฝาก แต่กูเอาเรื่องเลวก็มาฝาก
คือมึง ปากกูแห้งกูแกะอิสัสแผลมาเต็มมาก วันนี้ดีขึ้นแต่มือกูลั่นไปโดนอิสัสเด้ย แผลฉกรรจ์เลยมึง
แต่มีคนมาจีบกูล่ะอิอิอิอิอิอิ
ได้กลับบ้าน อากาศเริ่มเย็นแล้วด้วย อาหารฝีมือแม่อร่อยที่สุดจริงๆ แหละ
วันนี้ฝันถึงคนที่แอบชอบด้วยแหละฝันว่าได้เดินผ่านเค้าในระยะประชิด ฝันว่าส่งข้อความไปแบบไม่คิดอะไรมากว่าคิดถึงแต่เค้าก็ตอบกลับมาทันทีว่าคิดถึงเหมือนกัน :)
เมื่อวานโต้รุ่งยันเช้าละไปเรียนต่อเลย กลับหอก็สองทุ่มละเพลียจนร่างสลาย เลยหลับเเม่งตื่นอีกทีหกโมงเช้า สดชื่น
ฝันถึงกลุ่มเพื่อนสมัยเรียนที่ไม่ได้เจอกันนานแล้วหลุดหัวเราะออกมา ตื่นมามีความสุขชิบหายแม่งเอ๊ย
จริงๆตอนนั้นก็ดี
วันนี้ไปคุยธุระกับคนนึงแล้วคนที่ชอบอยู่แถวนั้นพอดี อยู่ๆเขาก็หันมามองหน้าแล้วคุยด้วย เรื่องงานแหละแต่มันไม่จำเป็นต้องพูดตอนนั้นก็ได้ แล้วเขาก็หัวเราะด้วย แบบน่ารักมาก กูฟินตัวแตกตายไปประมาณสี่รอบ ///-///
แมวแม่ลูกอ่อนที่ขู่ทุกคนและไม่ยอมให้ใครใกล้ กูเกลี้ยกล่อมจนมันยอมให้กูอุ้มในห้านาที ภูมิใจ
กูมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง วันนี้กูขับรถอยู่ดีๆ บังเอิญมองเข้าไปในซอยมืดๆ เจอคนนั่งอยู่ ตอนแรกกูนึกว่าผีด้วยซ้ำ มึงลองคิดดู พอลองมองดีๆเห็นเป็นผู้หญิงผมยาวๆบังหน้าตา นั่งรถเข็นอยู่ในซอยแคบๆมืดๆช่วงประมาณ 1 ทุ่ม มีน้ำขัง ไม่พูดไม่จาอะไร หลอนสัส แต่กูไม่เชื่อเรื่องผีไง เลยกล้าเข้าไปใกล้ๆ กูเลยลงจากรถไปถามดูว่าเป็นไรมั้ย
สรุปไม่ใช่ผีเป็นคน แต่ตอนแรกเขากลัวกู ว่าจะมาพาไปไหนป่าว หน้าตาเขาดีด้วยไง อายุประมาณ 19 มั้ง กูก็บอกไม่ใช่ๆ กูเป็นเกย์ เห็นเขาน่าจะมีปัญหาเลยมาช่วย ไม่ทำไรเขาหรอก กูก็ทำเสียงตลกๆเปลี่ยนบรรยากาศอ่ะนะ เลยยอมให้กูช่วย เชี่ย ลำบากเอาเรื่อง เชิร์ทกูเลอะน้ำเน่าเลยมึงถึงช่วยออกมาได้ กูก็งง คนแบบเขาเข้าไปทำไรในนั้นวะ มืดๆค่ำๆแบบนี้ เขาก็ไม่กล้าบอกกู แต่พอชวนคุยไปๆมาๆ ปรากฏว่าตอนเขาออกมาเดินเล่น(หมุนล้อรถเข็น กูไม่รู้จะใช้คำไหน) ก็โดนสก๊อยแถวนั้นแกล้ง โดนเอามอไซค์มันเชือกลากมาจากอีกที่นึงเกือบ 10 กิโลอ่ะมึง แล้วมันบอกจะพาพวกแว๊นมาหาอีก โชคดีกูมาเจอก่อนพวกแม่งกลับมา เขาบอกว่าไม่กล้าร้องกลัวมันทำร้ายเอา โทรศัพท์ก็โดนมันเอาไปละ กูสงสารเหี้ยๆ มันทำได้ลงคอได้ไงวะ ถ้าตกรถเข็นนี่ตายได้เลยนะ กูเลยรีบพาไปที่ไหนก็ได้ก่อนเด่วแม่งกลับมากูซวยไปด้วย
ตอนเขานั่งมากับกูร้องไห้ตลอดทางอ่ะมึง ทีนี้มีปัญหาอีก คือกูไม่รู้ว่าบ้านเขามันอยู่ตรงไหนเลยพามาสงบสติกันที่บ้านกูก่อน กูก็ทำอะไรให้เขากิน แล้วก็ไปดูในเน็ตเอาว่าบ้านเขาอยู่ตรงไหน เขาก็ยังดูกลัวๆกูอ่ะนะ เพราะลุคกูไม่เหมือนเกย์จริงๆเลย กูก็ได้แต่ยิ้มๆ แต่หลังจากนี้ก็หายห่วงละ กูก๋พาไปลงบันทึกประจำวันกับแจ้งความไว้ ว่าอีพวกสก๊อยนั่นแม่งประทุษร้าย ลักพาตัวกับขโมย จากนั้นก็พาเขาไปส่งที่บ้าน เหนื่อยเอาเรื่อง รถกูก็เหม็นไปหมด เพราะเอารถเข็นเขาขึ้นมาด้วยมันเลอะน้ำเน่า แต่พอส่งเขาแล้วเห็นพ่อกับแม่เขาออกมากอดร้องไห้ กูนี่ปลื้มเลย รู้สึกว่ากูยังมีความเป็นมนุษย์ที่ดีอยู่ ถ้ามาช้ากว่านี้จะเกิดเรื่องอะไรเหี้ยๆขึ้นก็ไม่รู้
พ่อแม่เขาขอบคุณกูใหญ่ จะให้เงินกูหมื่นนึงด้วย แต่กูไม่เอา กูว่าถ้ากูเอารูปที่กูถ่ายกับที่บ้านเขาไปเล่าในพันทิป กูดังแน่นอน หรือถ้าสำนักข่าวไหนเอาไปทำนะมึง กูได้ออกทีวีเป็นฮีโร่สาวที่บ.กรี๊ดแน่ๆ เสียดายพ่อแม่เขาบอกว่าอยากให้เรื่องนี้เงียบๆดีอยากให้ลูกเขาอยู่สงบๆ แต่กูว่าก็ดีแล้วล่ะจบแบบนี้ พวกมึงอาจจะไม่เชื่อกู แต่ก็ไม่เป็นไร กูอยากให้เรื่องนี้เป็นแรงบันดาลใจให้คนที่อ่านผ่านๆไม่ทอดทิ้งคนอื่นที่กำลังมีปัญหา เอาเป็นว่าวันนี้กูนอนหลับสบายแล้วเหนื่อยเหี้ยๆยาวนานเหี้ยๆ แต่กูฝันดีละ เออ กูเหมือนจะไม่ได้อะไรกลับมานัก แต่น้องเขาแอบให้ไลน์กูมาเว้ย น่ารักมาก คุยกับเขาแล้วรู้สึกจิตใจอบอุ่นดี เสียดายกูแก่เกินกว่าจะจีบละ ไม่น่าเลย 555
วันนี้กูไปถวายดอกไม้จันท์แล้วคนเยอะมากจนกูจะเป็นลมกูเลยทรุดตัวลงไปแต่ว่ามีพี่สาวใจดีมาช่วยพยุงกูว่ะ เขามาคนเดียวเหมือนกันเลยพากูไปนั่งพักแล้วก็ช่วยดูกูให้ทั้งๆที่มันไม่ใช่หน้าที่เขาเลย แล้วระหว่างทางเขาเลยเดินชวนกูคุยตลอดเลย น่ารักมากกูปลื้มปริ่มสัสๆ งื้อ
ซันนี่ทะเลาะ(น่าจะเรียกว่าทะเลาะ)กับแฟน ค่อนข้างหนัก แต่คราวนี้ไม่ร้อง ไม่รู้สึกเสียใจไรเลย จากที่เป็นคนร้องไห้ง่ายและเซนสทีฟมากๆๆๆๆ ดีใจกับตัวเอง//
ผ่านมาเดือนนึงแล้ว คนที่เราชอบยังจำหน้าเราได้ ดีใจจัง เจอกันครั้งที่สองนึกว่าจะลืมกันแล้ว
วันนี้ได้กินโอโตยะเป็นครั้งแรก ที่ผ่านมาไม่กินเพราะมันแพงมากๆ สำหรับเรา มีความสุขจนเกือบร้องไห้
จัดชั้นหนังสือใหม่ เห็นหนังสือหลายร้อยเล่มเรียงกันในชั้นแล้วมีความสุข แต่ก็เศร้านิดๆที่ทำที่คั่นหนังสือที่แถมมาหายไปหลายเล่ม
อากาศเย็นๆมาอาบน้ำอุ่นรู้สึกฟินอิอิ
ได้เล่นกับแมว คิดว่าชีวิตมีความสุขจังเลยน้า ไม่อยากเจอคนเลยให้ตายสิ
โม่งวันนี้กูฝันถึงพ่อกูแหละ
ฝันว่ากูหายจากโรคซึมเศร้าด้วย
หาหมาเจอแล้วด้วยสัส แม่งติดตัวเมีย
>>451 นั่งยองๆ ทำตัวเตี้ยๆ ขยับตัวช้าๆ อย่าเสียงดังเสียงแหลมหรือทำอะไรพึ่บพั่บฉับพลัน(เก็ทมะ) ถ้ามันมองตา ม่านตาโตให้จ้องกลับไป อย่าหลบตา แล้วกระพริบตาช้าๆ หลับตาค้างไว้แป๊บนึงด้วยก็ได้ ทำหลายๆรอบ แมวร้องให้ร้องตาม ลองร้องเสียงหลายๆโทนดู กูร้อง "เหมียว" แบบ ออกเสียงเหมียวตามที่เขียนเลยนะ หลายๆทีมันก็เดินมาหาเอง ทำมือเหมือนจะลูบด้วย มันจะเดินมาให้ลูบ ถ้ายังไม่ได้ให้เอากัญชาแมวกับขนมแมวเลียพกไว้
ออกจากงานวันแรก ได้นอนพัก ได้อยู่นิ่ง ๆ อ่านหนังสือ แปลงานอะไรไปเรื่อยเปื่อย บางทีคนเราอาจจะขอแค่ความสุขแค่นี้ก็ได้
สมัครค่ายติด ดีใจเลยโพสต์เฟส แคปชั่นดีใจแต่ไม่มีเงินไปอะไรทำนองนั้น พี่สาวมาเม้นบอกว่าจะจ่ายให้ มีความสุขมากๆๆ
ได้ไปดูหนังหลังปั่นงานตัวขาดมาทั้งเดือน รู้สึกดีจังโว้ย
ไปปฎบัติธรรมในวัดป่ามามีความสุขมาก solitude มาก
ลิสต์ภาระงานแต่ละสัปดาห์ แล้วทำได้ตามเป้า ต่อให้ต้องปั่นทุกวันก็ไม่เป็นไร
ไม่มีอะไรสุขเท่าได้กินเเกงจืดตอนหน้าหนาวอีกแล้ว
ไปเที่ยวดาวอังคารมา เอ็ดดี้ กับ พาราซิทัลใจดีมากค่ะ 😆
แถมวันนี้ได้ให้กำลังใตเพื่อนโม่งที่สัลนิยายด้วยมีความสุขมากๆเลย🤣🤣🤣
เดินไปเซเว่น เจอแมวร้องเรียกระหว่างทาง ดูเป็นแมวที่เฟรนด์ลี่ดี ขากลับเลยซื้อทูน่ากระป๋องมาเผื่อ แล้วก็หากระดาษมาเทให้นางกิน ส่วนกูก็นั่งกินปังปิ้งข้างๆแมว
อากาศเย็นๆ ปังปิ้งอุ่นๆ และแมวน่ารักๆ กูแฮปปี้จัง
ว่าจะแลกตังค์เงินเยน ซักแสนเยน ปรากฏว่าร้านแลกปิด เลยรอแลกพรุ่งนี้
กลับบ้านมาเช็คซองที่เก็บเงินเยน เหลืออีกเกือบ 9หมื่นเลยนี่หว่า ลืมไปได้ไงไม่รู้
ได้เข้าใจอารมณ์แบงค์พันหลังตู้แล้ว
ตื่นเช้าอากาศดีๆ ดูแฟนรดน้ำต้นไม้ แล้วออกไปกินโจ๊กด้วยกัน
อากาศดี แฟนล้างหน้าไก่ให้
ได้กินกุ้งเผาแน่นๆ อากาศดีๆ
ล้างหน้าด้วยโฟมใหม่ หลังล้างรู้สึกว่าหน้าสะอาดผิวนุ่ม มีความสุข
สอบ JLPT มาเบลอๆ เดินมาสยามจะนั่ง BTS ไปอนุ ไปเคาท์เตอร์แลกตังค์ บอกแลก 60 เพราะอยากเก็บเหรียญมาหยอดเครื่องซัก พนง.ถามว่าไปไหน ไปกี่คน เราก็ดันไปบอกว่า 2 คน เลยได้บัตรมา 2 ใบ ซวยละ เราจะเสียเงินฟรีๆหรอ เลยเข้าไปหาคนที่กดจะไปสยามที่อนุ ก็มีผู้หญิงใจดีคนนึง บอกโอเค เราเลยบอกให้ฟรีเลย เค้าก็บอกไม่เป็นไร พร้อมจ่ายเงิน 30 เรารีบทอนเงินให้ เพราะมันแค่ 26 บาท แล้วมองจนกว่าเค้าจะเข้าไปข้างใน รู้สึกขอบคุณเค้ามากที่รับบัตรจากเรา ทั้งๆที่เป็นคนแปลกหน้า ถือว่าเป็นเรื่องดีๆในวันนี้เลย
ได้หยุดวันธรรมดา 3 วัน พรุ่งนี้หยุดต่ออีกวัน เดี๋ยวก็มีงานคริสมาสก็หยุดอีก วันนี้แมวให้จับตัวเล่นด้วย(ปกติจะวิ่งหนี) รักนะธันวาคม
พรุ่งนี้สอบไฟนอล แต่กุอ่านไม่ทันแล้วแน่ๆ เครียดมาก ไม่รู้ว่าจุดมุ่งหมายของชีวิตคืออะไร ทำไมชีวิตต้องโฟกัสกับเกรด บลาๆๆ เลยจะออกไปช้อปปิ้งเล่นให้หายเครียด ซึ่งบนรถเมย์เจอนิสิตหล่อมากกกก ขาวออร่า จมูกนี่โด่งง โอ้ยย พอฮีอ้าปากพูดกับเพื่อนเท่านั้นแหละ หนุ่มญี่ปุ่นจ้าา หัวใจพองโต เหมือนได้รีบการฮีล วันนี้เลยได้เรียนรู้ว่าจุดมุ่งหมายของชีวิตกุคือการพบปะผู้ชายหล่อ
อาจารย์ประจำชั้นกำลังโครงการขอเสนอไปทางคณะครูและอาจารย์ที่มีความหัวโบรานสูง
ให้จัดแข่ง e-sport ในโรงเรียน ถึงไม่ได้คิดจะไปแข่งเพราะไม่ได้ชอบเกมแนวนั้นอยู่แล้ว
แต่รู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก และเศร้าไปในตัวเพราะเหลืออีกไม่กี่เดือนก็จบจากที่นี้แล้ว T^T
สอบเสร็จแล้วจ้าาอิดอกกก อิสรภาพแห่งการนอนนน เย้ๆๆๆ
วางแผนโกงฉลากให้เพื่อนที่ตั้งใจทำงานแล้วลากมาอยู่ด้วยกันสำเร็จไปได้ด้วยดี ไม่รู้มีคนรู้มั้ย แต่หลุดพ้นจากพวกไม่ทำงานแล้วโว้ย แฮปปรี้ อิ้อิ้อิ้
รุ่นพี่ที่แอบชอบกลับมา รร กุเขินมากเลย ไม่กล้าเข้าไปคุยด้วย แต่สุดท้ายก็ได้นั่งคุยกันนะ5555+ ดีใจมากเว่อร์
อากาศเย็นดี นอนห่มผ้าอุ่นๆแล้วคิดไรไปเรื่อยๆ โคตรฟินนน
ก่อนหน้านี้กูสอบวิชานึงเว้ยทำใจไว้แล้วว่าต้องตกแน่ๆ แต่ผลสอบออกมาปรากฎว่าผ่านแถมยังได้คะแนนดีกว่าที่คิดไว้เยอะเลย รอดตายแล้ววเรา
วันนี้ได้ถ่ายรูปคู่กับคนที่ชอบด้วย เขินจัง คิดถูกแล้วที่ยอมหน้าด้านเบ้าไปขอ
ได้คอมมิชชั่นราคางามมาในรอบหลายเดือน ขอบคุณคนจ้างมาก
คิดว่าตัวเองโง่ภาษาอังกฤษ มาวันนี้ก้ไม่ได้โง่เท่าไร เพราะรับงานแปลแล้ว...
ถึงแม้จะไม่ใช่เรื่องดีๆ แต่กุขอพื้นที่เล็กๆ ระบายหน่อยนะ วันนี้เพื่อนกุตายหนึ่งคน ซึ่งกุรู้สึกผิดมากที่ตอนมันอยู่กุไม่เคยทำอะไรดีๆ ให้มันเลย เพื่อนทั้งห้องมองกุว่าแปลก กุเลยไม่ค่อยได้คุยกับใคร รวมทั้งมันด้วย แต่อยากบอกมึงมากเลยว่าครั้งนึงมึงเคยเป็นความทรงจำดีๆ ของกุนะ ถึงกุจะทำเหมือนไม่สนใจไม่ได้แสดงความรู้สึกเสียใจอะไรกับมึงมากมาย แต่หลังแป้นพิมพ์กุรู้สึกเสียใจที่มึงตาย มึงไปเร็วกว่าที่กุคิด สำหรับคนอย่างมึง... หลับให้สบายนะเพื่อน
ปล.อย่าว่ากุเลยนะ กุไม่กล้าระบายกับใคร เพราะกุไม่มีเพื่อน
วันนี้ที่ทำงานไหว้เจ้า กูเลยได้อานิสงส์ผลไม้ไหว้เจ้ากลับไปกินที่บ้านในตอนที่ดงินกำลังจะหมด เย้ ขอบคุณบรรพบุรุษ หนูได้อิ่มไปอีกวันแล้วเจ้าค่ะ
เรื่องดีๆ ทำไมมันดีไม่สุดว้าาาาาา มีแต่สาวสวยๆยิ้มให้ แต่ชอบมาตอนกูปลงๆตลอด
ว่าจะไม่กลับเรื่องแบบนี้ หันไปตั้งใจเรียนก่อนแม่งก็มาอีกละ แล้วก็ช้ำใจวนเป็นลูปๆไปอีกแล้ว แง๊
กูเพิ่งค้นพบว่าการโทรลแม่งมีความสุขจัง แต่ก่อนใช้สมองตลอด เครียด แต่พอเปลี่ยนมาเป็นโทรลแล้ว สบายยยไม่ต้องใช้สมอง
พวกโทรลแม่งไร้สมอง
ใช่แล้วกูเลว!555+ มึงดิ้นสิ ดิ้นเข้าไป!! ไม่เคยมีใครสอนเหรอว่าอย่าฟีดพวกกู 555+
กูอ่านข้อความพวกtriggeredจากโทรลแล้วมีความสุขอ่ะ แบบความสุขที่แท้จริง กูรุ้สึกสดชื่นมาจากจิตใต้สํานึก อ๊า~
เออดีที่พวกมึงยอมรับว่าตัวเองเลว ทีนี้ก็มาเข้าลัทธิโยเรกันดีกว่า ไปรับพระกันที่สระบุรีมั้ย เพื่อความเป็นมงคลของชีวิต พวกคนไร้ศาสนาจะตกนรกมอดไหม้ในนรกนะเออ ยิ่งทำบาปด้วย องค์พระเบจิต้าจะไม่ให้อภัยแน่ถ้าไม่ไปรับพระ อิอิ
อ่านหนังสือสอบเหนื่อยๆแล้วได้ยินโกโก้เย็นๆแล้วสุดยอดดด
>>519 คือลัทธิลวงโลกที่ระบาดเคยหนักเมื่อ20กว่าปีก่อน มึงเกิดไม่ทันล่ะสิ เดี๋ยวนี้ก็ยังมีประปรายตามแถบบ้านนอก หลักๆที่กูจำได้คือมันเชื่อว่าทุกปัญหาแก้ไขได้ด้วยการ"โยเร" คือยกมือขึ้นปล่อยพลังซักอย่างในตัวออกไปจากฝ่ามือ กูเป็นโอตาคุจูนิเบียวแท้ๆยังรู้สึกว่าไอ้พวกนี้ดูบ้ากว่ากูเลย
เห็นเปิดเรื่องโยเรกัน กูสงสัยอ่ะโยเรคือไรมาจากไหน= =
กูมาอ่านบอร์ดนี้ทีไร รู้สึกเสร้าทุกทีเลยหว่ะ แบบชีวิตกูไม่เคยมีเรื่องดีๆมาสักพักแล้ว บวกมีแต่เรื่องแย่ๆแบหนักมาก แต่สันนี้คนที่กูแอบชอบ แล้วกูคิดว่าแม่งเกลียดกู กลับมาคุยกับกูหลังจากที่ไม่ได้คุยกัน1ปีเต็มๆ มันไม่ได้ชอบกูหรอก แต่แค่กูรู้ว่ามันไม่เกลียดกูแค่นี้ก็พอแล้ว กูมีความสุขสัสๆ ตอนคุยกันคุยเยอะมากแต่กูก็ไม่ได้เรียกชื่อมัน กูชอบใช้สรรพนามไง แต่มันเรียกชื่อกู ด้วยนํ้าเสียงของมันที่ไม่คิดว่าจะได้ยินอีกแล้วในชีวิต เห่ออออออ เหมือนได้เกิดใหม่ อยากร้องไห้ ;v;
สาทุบุนโยนี
เพื่อนชวนกูคุยก่อนแล้วเว้ยยยยย นึกว่าจะต้องเป็นฝ่ายชวนคุยตลอด แอบคิดว่าเป็นแค่ตัวประกอบในชีวิตมันซะแล้ว แต่ว่าวันนี้มันมาชวนคุย รู้สึกเขินดีใจ มันทำให้รู้สึกว่าเรายังมีตัวตนสำหรับเขาอยู่นะ หลังจากนั้นกูก็หายซึมจนเพื่อนอีกคนแม่งมาถาม 555555
เมื่อวานเห็นญาติห่างๆโพสต์statusดราม่าเมียทิ้ง เมื่อเช้าพี่แกอัพรูปพ่อตัวเองที่เสียไปเมื่อปีก่อนเขียนแคปชั่นว่าอีกไม่นานจะตามไป กูก็กลุ้มใจจะทักไปก็ไม่สนิท เมื่อกี๊ระหว่างกูกำลังคิดอยู่ว่าต้องแจ้งสายด่วนสุขภาพจิตมั้ยพี่แกก็แชร์รูปพริตตี้โชว์นมและคอมเมนต์พูดคุยกับเพื่อนๆอย่างสนุกสนานว่าเมียไม่อยู่นี่ทำอะไรก็ได้ดีจริงๆ แล้วพวกฮีก็นัดกันไปนวดแบบไม่เหลือเค้าความดราม่าเมื่อเช้า
กูก็เลยคิดว่าความเงี่ยนนี่มันดีจริงๆ
เล่นแร๊งcsgoกดโซโล่มา เจอทัวร์จีน 4 คน เล่นจนจบชนะด้วย แบบไม่โดนรุมเตะ :)
เมื่อเช้าระหว่างกูกำลังทำงานด่วนเหี้ยๆอยู่ก็มีเพื่อนแผนกอื่นโทรมาขอให้กูไปเจรจากับญาติของผู้รับบริการที่พูดไม่รู้เรื่องเปลี่ยนใจไปมาหลายรอบแล้ว ตอนนี้เอาแต่เรียกร้องขอนู่นนี่จะเอาญาติทิ้งไว้ให้พวกกูเลี้ยงแทน กูตอบไปว่าเจรจาเป็นหน้าที่มึงไม่ใช่หน้าที่กูแถมกูทำอย่างอื่นอยู่ มันก็ยังยืนยังว่าไม่ไหวแล้วให้กูไปคุยแทน จะพูดอะไรก็ได้ให้พวกมันกลับไปซักที กูเลยไป พอไปถึงกูก็ชี้หน้าไอ้ญาติพวกนั้นและกล่าวว่า
"มึงเป็นคนเห็นแก่ตัวไม่รู้จักกาลเทศะ วาจาพิกลพิการพูดจากลับกลอก จิตใจหยาบกระด้างไม่มีเมตตาต่อญาติตัวเอง ไม่เอาการเอางานขี้คร้านตัวเป็นขนดีแต่จะเอาภาระมาโยนใส่ชาวบ้าน หน้าด้าน!" ด้วยจังหวะเดียวกับพี่หมื่นในบุพเพสันนิวาส
พูดจบกูก็วิ่ง ไม่ได้วิ่งหนีอีพวกญาติแต่วิ่งกลับไปทำงานที่กูทิ้งไว้ ไม่มีใครกล้าห้ามกูเพราะมันด่วน และไม่มีใครกล้าไล่กูออกด้วยเพราะที่นี่มันเหี้ย ตำแหน่งงานกูไม่มีใครยอมย้ายมาทำแทน
ความขาดแคลนนี่มันดีจริงๆ555+
กูเผลอส่งลิงค์เว็บโป๊ผิดแชท เลยส่งลิงค์นั้นไปให้ทุกคน แล้วบอกว่าโดนไวรัส
รอดไป ไม่มีใครจับได้ 5555555
หัวหน้าใหม่กูเป็นหนุ่มแว่นที่หล่อและคูลมาก แฮ่กๆๆๆ
ได้เสื้อช็อปคืนหลังจากโทรไปแจ้งของหายที่ bts ฮืออออออออออ
กูบอกทางต่างชาติไปเยาวราชได้ว่ะเมื่อวาน
โคตรดี
กูซื้อของลดราคาทันชาวบ้านเว้ยยยย
กูได้เกรดดีขึ้นกว่าเทอมที่แล้ววว
เข้ามหาลัยกูลองปรับตัวเอง จากที่เป็นคนเข้าสังคมไม่เก่ง พูดไม่เก่ง ไม่กล้าลองทำอะไรใหม่ๆ วันหนึ่งตัดสินใจไปออดิชั่นเข้าชมรมๆ หนึ่ง เป็นครั้งแรกที่ออกจากคอทฟอร์ทโซนของตัวเอง ตอนแรกๆ ฝืนใจมากจริงๆ
ผ่านไปหนึ่งปีรู้สึกตัวเองโตขึ้นเยอะมาก กับชมรมที่เคยยากลำบากกว่าจะผ่านมาได้ โดนด่าทุกวัน อยากออกไม่รู้กี่ครั้ง ก็มาถึงจุดที่สำเร็จกับเขาบ้างแล้ว ในที่สุดนอกจากโดนด่าก็โดนชมกับเขาบ้าง ดีใจที่ตัวเองไม่ถอดใจไปกลางคันเสียก่อน ความสัมพันธ์กับทั้งคนในชมรมทั้งในคณะก็ดี การเรียนก็ดี รู้สึกว่าแค่หนึ่งปีตัวเองมีเพื่อนมากกว่าที่เคยมีมาทั้งชีวิตอีก ตอนนี้มีความสุขมากๆ อยากให้อะไรแบบนี้คงอยู่ตลอดไปจัง T_T
ก๋วยเตี๋ยวไก่ตุ๋นร้านโปรดกูกลับมาขายแล้ว ป้าให้ไก่กูมาสองชิ้นด้วย ดีจัง
มีเกมกาชาเปิดใหม่เกมนึงพึ่งโหลดมาเล่น กดสุ่มไปได้แต่เกลือ จนครั้งสุดท้ายกะว่าถ้าssrไม่ออกจะลบทิ้งแม่งละ เสือกออกตัวกssrตัวโคตรดีงามมา ขอบใจหลาย
กูเรียนจบแล้วว่ะเพื่อน กูเป็สคนเรียนไม่เก่งแถมขี้เกียจมากๆ แถมเจอสังคมเหี้ยๆในมหาลัยจนเกือบจะถอดใจไปหลายครั้ง
แถมติดตัวโปรเจคจนจบช้ากว่าเพื่อนอีก แต่สุดท้ายเข็นครกขึ้นภูเขาจริงๆ กูเรียนจบแล้วโว้ย กว่าจะจบได้ นํ้าตาแทบไหลเป็นสายเลือด
ฮือๆ
ขึ้นรถเมล์สายที่ปกติรถจะติดมาก แต่กระเป๋าบอกว่ารถออกนอกเส้นทางนะ สรุปถึงบ้านไวกว่าปกติมาก
หลังจากไม่ได้ชั่งน้ำหนักมาครึ่งปี วันนี้ชั่งอีกที น้ำหนักกูลดแล้ววววววว ค่อยมีกำลังใจออกกำลังต่อหน่อย
ขายไอดีเกมทิ้งแล้ว ไม่ค่อยกำไรเทียบกับที่เล่นมา แต่เวลาที่ได้คืนมาโคตรคุ้ม กิจกรรมนอกบ้านสนุกมาก
เหนื่อยกับวิจัย ธีสิส และคน เลยกลับไปบ้าน แม่พาไปกินหมูกระทะ ซัดกุ้งไปเกือบโลคนเดียว
แล้วแม่ก็ผัดข้าวผัดแบบที่ชอบให้ ให้ตังค์ไปซื้อของที่อยากกินตามใจชอบ เลยกวาดขนมลดราคากลับมาเต็มกระเป๋า
สรุปแล้วที่ยังอยากอยู่ต่อไปคงเพราะของกินที่อยากกินยังมีอีกเยอะ หนังที่อยากดูก็มีเพียบ แถมแมวที่บ้านยังน่ารักเกินจะทำใจได้อีก
ยังไงก็ขอบคุณสำหรับพลังใจที่ให้ชาร์จ
วันนี้ได้กลับไปคุยกับเพื่อนที่เคยทะเลาะกันจนมองหน้ากันไม่ติด รู้สึกดีชิบหายยย ไม่ได้คุยกันมาหลายปีแล้วนะเนี่ย
แอบชอบคนที่เรียนเก่ง เลยพยายามจะเรียนให้เก่งเท่าๆเขาบ้าง ตอนนี้มีกำลังใจในการอ่านหนังสือมาก ความรักนี่ดีจังเลยน้าา
เจอปูราคาถูกมาก แถมสดด้วย อร่อย
โม่งชอบถามแล้วหาย ไม่มาขอบคุณคนตอบ
เราเลยไล่ขอบคุณคนตอบคำถามแทนคนถาม ชาติหน้าเราต้องเกิดเป็นเซียนแน่เลย
ได้นอนจะครบ24ชม.เป็นครั้งเเรกในรอบหลายเดือน สุดจะเเฮปปี้
เอาเนื้อย่างที่ซื้อมาแดกตั้ง5ไม้ แบ่งให้หมาขี้เรื้อนจรจัดกิน มันเดินมาดมๆถุงเนื้อที่แขวนไว้ที่มอไซกู
พอ ออกมาจากเซเว่นแล้วกูเดินมาที่รถ กูเลยทำเสียงดูดปากเรียกมัน มันตกใจมาก สะดุ้งสุดตัว ถอยหลังหนีแบบเปะๆปะๆ ลนลานสุดๆ
วินาทีที่กูเห็น กูยืนนํ้าตาซึมเลยว่ะ ชีวิตมันคงเจอเหี้ยไรร้ายๆมาเยอะมาก แค่คนเดินเข้ามาใกล้ๆมันยังตกใจขนาดนี้
มันเป็นหมาจรแถมเป็นขี้เรื้อนด้วย มีร่องรอยแผลเก่าๆตามตัว ไม่รู้ถูกหมาตัวอื่นกัดหมาหรือถูกคนตี
แต่ให้เดาว่าคนคงตี เพราะมันหวาดระแวงคนมาก กูสงสารมันมาก เลยพยายามเปิดถุงเนื้อย่างล่อมัน
แล้วเรียกให้มันมาแถวๆที่มืดๆหน่อยมันจะได้คลายความกังวลลง กูเอาเนื้อเทไว้บนถุงพลาสติกมันกินเสร็จจะได้เอาไปทิ้งได้ไม่เลอะเทอะถนน
พอวางเนื้อไว้ให้กูเดินออกมาห่างๆ มันก็กล้าๆกลัวๆ กูเลยเดินห่างออกมาอีกทำเป็นไม่สนใจ มันเลยรีบเดินเข้ามากิน กินไปก็มองกูไป
คงระแวงน่าดู ระแวงว่าจะถูกตีรึเปล่า จะถูกไล่จะถูกทำร้ายเหมือนทุกครั้งรึเปล่า จนมันกินเสร็จกูเลยค่อยๆเดินเข้าไปหามันๆจะได้ไม่ตกใจมาก
เอาถุงไปทิ้งเรียบร้อย กูสงสารมันมาก อยากจะรับไปเลี้ยงก็ไม่ได้ กูเป็นแค่มนุษย์เงินเดือนโง่ๆ อยู่คอนโดธรรมดาๆ
ได้แต่พยายามช่วยเท่าที่จะทำได้ เมตตาอาทรเพื่อนร่วมโลกที่น่าสงสารบ้าง ไม่มีใครอยากเกิดมาเป็นหมาจร ขี้เรื้อน
ถูกไล่ตีไล่ทำร้ายจนมีแผลเต็มตัวแบบนี้ ไม่รักมันก็ปล่อยผ่านไป อย่าไปทำร้ายมันเลย มันก็มีชีวิต เจ็บได้ เพียงแค่พูดไม่ได้เท่านั้นเอง
เมตตาพวกเขาบ้าง วัฎสงสารแห่งการเวียนว่ายตายเกิดยังอีกยาวไกล ไม่รู้ว่ากุศลผลกรรมไหนมันจะพาเราไปเกิดเป็นหมาขี้เรื้อนแบบนี้บ้าง
เมตตาเขาแบบที่เราเมตตา เผื่อว่าวันนึงเราต้องไปเกิดแบบนี้ จะมีคนเมตตาอาทรผ่อนร้อนให้เป็นเย็น ผ่อนหนักให้เป็นเบาให้เราได้บ้าง
เจอเพลงและศิลปินแนว japan pop jazz ที่ชอบแต่เช้า
ได้คุยกับเพื่อนที่ห่างกันไปนาน เย้
ได้นอนตื่นสาย เย้
กูเล่นแบบทดสอบโปลโป้ได้ตั้ง 20 นาที
เจอเพลงใหม่ที่spotifyสุ่มมาให้ เพราะจนน้ำตาไหล
วันนี้เหนื่อยหลายๆเรื่อง ภูมิแพ้ก็ขึ้นอีก แมวที่เลี้ยงไว้ก็ร้องโวยวายทั้งวันเลยลองแกะอาหารเปียกให้ มันก็หยุดร้อง ทำหางสั่นดูดีใจมากๆ กูก็เผลอยิ้มตาม
เลยคิดได้ว่าวันไหนที่รู้สึกท้อแท้รู้สึกว่าชีวิตมันแย่ ก็จงหาโอกาสเป็นวันดีๆให้ใครซักคน มันช่วยฮีลได้มากจริงๆ
เล่นซิมส์ซิตี้บิ้วอิทจนประชากรถึงหนึ่งล้านแล้วโว๊ย
ปั่นแต้มได้เกือบแสนในเวลาหนึ่งวันได้ เก่งจริงๆกู กอดหน่อยซิ โอ๋ๆนะ
เจอกลุ่มในคาเฟ่เลสยูริซึ่งดีมากๆไปแล้วมีแต่ความสบายใจ ใครเหนื่อยๆ ไม่มีคนเข้าใจมาพักที่นี่ได้ลองหาดูหาไม่ยาก
เจอเฟสของ ผญ ที่แอบชอบเมื่อหลายปีก่อน เรียกได้ว่าเป็นรักแรกพบเลย รู้สึกตกหลุมรักตั้งแต่เห็นหน้าเธอครั้งแรก
แต่ตอนนั้นไม่กล้าขอไลน์หรือขอเฟสเขา ทำได้แค่ใจกล้าหน้าด้าน เข้าไปชวนคุยทุกวัน
จนวันนึง เขาหายไปจากที่ๆเจอกันประจำไม่กลัวนะว่าเค้าจะเกลียดเราหรือรำคาญเราจนเขาไม่อยากมาที่นี่อีก
ซึ่งมันเป็นสิทธิ์ของเขาเราเข้าใจได้ไม่ว่ากัน แต่ตลอดหลายปีที่เราแวะเวียนไปที่นั่นก็ไม่เคยเห็นเธอมาอีกเลย
ในใจแค่กลัวและเป็นห่วง ว่าเป็นอะไรรึเปล่า หมายถึง จะประสบอุบัติเหตุหรือป่วยอะไรอย่างนี้รึเปล่า เป็นห่วงมาก
ยังมีชีวิตอยู่ไหมหนอ คือชีวิตคนเรามันสั้นไง กูพยายามมองโลกแค่ให้พ้นวันต่อวัน จะได้ไม่ทุกข์มากเท่าไหร่
ผ่านมาหลายปี อยู่ดีๆได้เจอเฟสเขาอีกครั้งในกลุ่มเฟสบุค อยู่กลุ่มเดียวกันมาตลอดโดยเคยรู้ตัวและเฉลียวใจเลย
ลองเอาชื่อเล่นเขาเสริชดูในกลุ่มที่เราอยู่ประจำเล่นๆ ซึ่งมันก็ขึ้นมาเป็นสิบคนเลยนะ
รูปโปรไฟล์มันโชว์รูปผู้หญิงที่ชื่อเดียวกันนั้นขึ้นมาเป็นสิบคน แต่อะไรดลใจไม่รู้ให้เลือกกดโปรไฟลฺ์ขาวดำ
ไม่เห็นหน้า ถ่ายแบบมืดๆ เลยกดดูทีละรูปไปเรื่อยๆ ปรากฎว่าเป็นคนเดียวกับคนที่เราแอบชอบเมื่อหลายปีก่อน
ตอนนั้นนั่งร้องไห้นํ้าตาแตกคาป้ายรถเมล์เลยว่ะ ชาวบ้านคงคิดว่าพ่อตายรึเปล่าไรงี้อยู่ดีๆก็ร้องไห้
โคตรดีใจเลย พยายามตามหาเฟสเธอมาหลายปีมากจนท้อแล้วท้ออีก ทำใจแล้วทำใจอีกว่าชีวิตนี้คงไม่ได้เจอกัน
บทจะเจอก็เจอง่ายๆเลย เจอแบบไม่มีเพื่อนร่วมกันในเฟสเลยด้วย ดีใจมากๆเลย
ตอนนี้ก็ยังดีใจอยู่ ขอบคุณตัวเองที่ยังมีชีวิตรอดมาจนถึงวันนี้ได้
เห็นเธอยังมีชีวิต มีความสุข เราดีใจมากๆเลย เป็นวันที่ดีมากในรอบหลายปี
แต่ไม่รู้ว่าควรแอดเฟสเขาไปดีไหม ใจนึงก็อยากแอด อีกใจก็ไม่อยากแอด เผลอๆเขาคงลืมเราไปแล้วด้วยซํ้า
แค่ได้เจอเฟสเขา ก็พอใจและ
ไม่เชิงว่าเป็นเรื่องดีที่เจอมา แต่วันนี้กูคิดว่ากูเพิ่งหาทางออกให้กับปัญหาใหญ่เรื่องนึงที่กูเป็นคนก่อขึ้นมาเองได้แล้ว
ถึงจะยังต้องค่อยๆแก้มันไปจนถึงที่สุดก็เถอะ แต่ก็รู้สึกดีใจในความที่พยายามแก้ไขจนเต็มที่แล้ว ถึงอาจจะเป็นวิธีที่ยังไม่ถือว่าดีก็ตาม
แบบนี้ถือว่าเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมานิดนึงมั้ยนะ?
Still hoping for more good days.
:)
ได้คุยกับเพื่อนที่ไม่ได้คุยกันนานนน
>>580 >>581 >>582 >>583 >>584
โอ๊ะ ไม่นึกว่าจะมีคน reply กูด้วยแฮะ กูคือ >>577 นะ คือตอนนี้ยังไม่ได้แอดเฟสเค้าไป
เพราะไม่กล้าด้วยส่วนนึง อีกส่วนนึงกลัวเค้าจะคิดว่ากูตามหาเฟสเค้าเจอได้ไง โรคจิตรึเปล่า(กูคิดมากไปรึเปล่า?)
ก็เลยขอส่องแบบห่างๆอย่างห่วงๆก็พอ แค่ได้รู้ว่าเค้ายังมีชีวิตอยู่ก็พอใจแล้ว ดีใจมากๆ
ตามหาเฟสเค้ามาหลายปี ในที่สุดก็ได้เจอกันซักที เลยคิดว่า ไว้รวบรวมความกล้าได้มากกว่านี้ค่อยแอดไปดีกว่า
กูอาจจะเป็นคนมองโลกค่อนข้างลบ คิดเสมอว่าชีวิตคนเรามันสั้น เพราะตลอด 3ปีที่ไม่ได้เจอกันนี่กูเล่นนอนโรงบาล
ปีละ 1ครั้งเลย ไม่รู้ปีหน้าที่ใกล้จะถึงนี้จะได้เข้าโรงบาลเหมือนปีที่ผ่านๆมารึเปล่า
สถานะตอนนี้ยังไม่หวังอะไรมาก แค่ได้เจอเฟสเค้าก็ถือเสียว่าถูกหวยเลยละกัน
รู้สึกมีเป้าหมายในการพยายามมีชีวิตรอดต่อไป ไม่กล้าคาดหวังอะไรที่มันสวยหรูมาก
แค่ได้รู้ว่าเค้ายังมีชีวิตและมีความสุขนี่ก็ถือว่าเป็นของขวัญวันปีใหม่แล้ว
เรื่องราวดีๆคือ วันนี้กูได้กินโกโก้อร่อย แค่นั้นแหละ... ชีวิตกูเรื่องดีๆแม่งไม่ได้มีมาบ่อยๆ เรื่องเล็กๆที่สุดเลยเป็นความสุขกูได้
ไม่ก็เรื่องดีที่เพื่อนกูที่เป็น toxic relationship ไม่ได้ทักกูมาใช้งานกู
สมัย ม.1-ม.3 กูได้เยิบกับสาวสวย 4 คน ทุกๆสัปดาห์ (โดยทั้ง 4 คน มีแฟนแล้ว) กูเลยไปโรงเรียนโดยไม่ขาดเรียนแม้แต่วันเดียว
แต่หลังจากจบ ม.3 กูก็ไม่ได้เยิบกับใครอีกเลย (ไม่แน่ใจว่านี่ เรื่องดี หรือ ไม่ดี กันแน่)
พรีเซ้นแย่มากไอสัส แต่ได้เล่นแมวกับกินไอติมก็แฮปปี้
วันนี้ได้คุยเล่นเฮฮากับสาวที่แอบชอบในออฟฟิศว่ะ ทั้งๆที่รู้ว่าเขามีแฟนเป็นทอม แต่กูก็มีความสุข
คุยกับน้องเพราะครอบครัวชอบทะเลาะกันเรื่องไม่มีที่เก็บของ อ่านหนังสือคอนมาริแล้วเริ่มพากันทิ้งของ แต่พ่อชอบเอาของแม่ไปทิ้งแล้วทะเลาะกัน
วันนี้ตรัสรู้กับน้องว่าจริงๆเราน่าจะซื้อตู้มาเพิ่มมากกว่าทิ้ง แต่จะดีกว่านี้ถ้าพ่อยอมเข้าใจ
ได้เจอเพื่อนเก่ากูว่ะ กูล่ะโครตคิดถึงเลย
เพื่อนที่ตัวเองคิดว่าสนิทมากๆเพียงคนเดียว ชอบอะไรเหมือนกัน ไลฟ์สไตล์คล้ายกันมากเรียกว่าเพื่อนสนิท อีเหี้ย กูปิดปากกรี๊ดล่ะ ฮือ
รื้อกล่องกระดาษที่กองๆไว้ออกไปได้กองใหญ่กับเอาเก้าอี้คอมลงมาซัก แม้จะทำไปได้2ใน3ของที่แพลนไว้แต่ก็รู้สึกว่าเป็นวันที่ไม่ได้อยู่ว่างๆไปวันๆ
กูได้ทําหน้าที่คัดเด็กเข้าค่าย (ค่ายมหาลัยจัดให้เด็กมัฐยม) กูรู้สึกดีใจมากที่ได้คัดคนที่เขียนคะค่ะผิด ส่งมาในใบสมัครออกไป หนักสุดคือใช้”ค้ะ” “นะค้ะ” รู้สึกได้ทําเรื่องที่ควรทําและเป็นเกรียติคุณต่อแผ่นดินสยามอย่างมาก
วันนี้เจ็ดโมงเช้ากูลุกมาอาบน้ำได้แล้วว่ะ ไม่นอนแช่จนเที่ยงเหมือนทุก ๆ วันหยุด เหมือนได้ปลดลิมิตตัวเองเลย
ได้กินต้มแซ่บ อ่อมเนื้อใส่น้ำดีขมๆ ที่ว๊อนต์มานานซักที
วันนี้วันเกิดกู
ไอ่เหี้ย รำคาญเด็กจ้างบ้านแท่งเล่นเสียงดัง เล่นเป็นเด็กแว้นอ่ะ แม่งทําเสียง แง้นนรนรรนนนนนนนนๆ แบบขับรถแข่งกัน กูเลยเปิดสันเสินพะบาระมีย์แดนซ์อัดแม่ง ซักพักแม่มันเรียกเข้าบ้านเลย5555555555555555
ปีนี้แม่งเป็นปีที่ดีจริงๆสำหรับกู เวลาได้ทำอะไรซักอย่างให้คนอื่น แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆ แต่พอเห็นอีกฝ่ายยิ้มให้ มีความสุข งี้แม่งโคตรรู้สึกดีเลยว่ะ
เรื่องคือกูทำส.ค.ส.ให้ครู ตอนแรกก็คิดว่าเขาคงเฉยๆไม่อะไรหรอกมั้ง จนเอาไปให้ ทั้งที่เขายังไม่เปิดดูว่าข้างในมีอะไรเขียนอะไร แต่ก็แบบทำไมหนูน่ารักอย่างงี้ ขอบคุณมากนะ หนูงู้นงี้ คือแบบ โอ๊ยยยยยยยย กูเขินมากอะ ฮืออออออ จนตอนนี้ใจยังพองโตอยู่เลย แต่ก็แอบเสียดายปีนี้จะจบแล้ว แม่ง ยังไม่อยากจบเลย เพื่อน ครูแต่ละคนน่ารักมากจริงๆ รักทุกคนเลย ครูบางคนเรายังอยากคุยด้วยอยู่เลย แต่เขาไม่ค่อยได้สอนห้องเรานี่สิ เห้อ มันจะเป็นไปได้มั้ยวะ ที่ครูกับนักเรียนจะเป็นเพื่อนกันอะ(ช่วงอายุห่างกันรุ่นแม่เลยเหอะ)
พึ่งรู้ว่าครีมโกนหนวดต้องทาบนหน้าเปียก ไม่ใช่หน้าแห้ง อ่านเจอข้างประป๋องตอนนั่งขี้ เมื่อเช้าทำตามแล้วโกนดู พบว่าหน้านุ่ม+เกลี้ยงขึ้นมากๆกว่าตอนลงครีมเลยตอนหน้าแห้ง ไม่รู้มาหลายปี โกนแล้วเจ็บๆมานานมาก แต่ตอนนี้รู้สึกหน้าโล่งสบาย
วันนี้กูจัดโต๊ะทำงานสำเร็จหลังจากที่รกมานาน กุเป็นคนวางของรกมากแต่ช่วงหลังๆมาพอชีวิตแฮปปี้ขึ้นแล้วอยู่ๆก็มีฟีลจัดข้าวของให้เป็นระเบียบ ทำแพลนเนอร์กุ๊งกิ้ง รู้สึกดีจัง
กูทำบัตรเอทีเอ็มหายแต่อายัดทันตังไม่หาย
ปกติกูจะซื้อเหล้าที่เซเว่นประจำ แต่ตอนนี้โลตัสใกล้ที่พักกูแม่งจ้างพวกเด็กฝึกงาน ม.ต้น + พาณิชย์มา แม่งโครตน่ารักพูดคำนึงกูแม่งแทบละลายผลคือกูเข้าเซเว่นไปซื้อบุหรี่ เสร็จแวะโลตัสไปซื้อเหล้า ประจำ (เซเว่นแม่งไกลกว่าโลตัสว่ะ)
กูโครตอยากเต๊าะเด็ก พาณิชย์เลยสัดใครมี Trick แนะนำมั่งไหมวะ
วันนี้กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างห้องน้ำ2ห้อง พับผ้า ล้างรถมอเตอร์ไซด์ เปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่ ทำสำเร็จไปเยอะเหมือนกันแหะ พรุ่งนี้ว่าจะลองไปเดินห้าง
ไปหยิก
ชนะพับจีโมบายวันละสองสามรอบติดมาสามวันละ
วันนี้กุได้นั่งข้างคนกวาดถนนบนสองแถว เค้าเล่าเรื่องอาชีพเค้าให้ฟัง เค้าดูมีความสุขมาก อยากชวนคนนุ้นคนนี้มาทำงาน เพราะเค้าบอกเป็นงานที่มั่นคง ถ้าทำทุกวันก็ได้โบนัส ตอนนี้ป้าก็ทำมา20ปี เสียดายที่ลูกสาวไม่ทำด้วย ป้าเอาเกียรติบัตรมาอวดว่าทำงานมา20ปีแล้วจะเอาไปใส่กรอบ น่ารักดี ไม่ค่อยได้ฟังอะไรแบบนี้
ฝึกสเปรย์กระสุนในพับจีโมบายได้ดีขึ้นละวะ แต่แม่งเสือกมาตายเพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายอยู่ตรงว์ไหน ห่าเหวเลวทราม
ลองเล่นเกมกาชาขำๆแบบไม่เติมเงิน หมุนครั้งแรกได้ตัวเทพมาแบบงงๆ
ตุลาที่ผ่านมามีรับปริญญา ออกจากโรงแรมสายโด่เพราะช่างมัวแต่ไปแต่งหน้าพี่(แล้วกูล่ะ) ดูๆแล้วเดินไปไม่ทันเลยโบกแทกซี่ ทั้งตัวมีแบงค์พันใบเดียวเพราะเค้าห้ามพกกระเป๋าตังเข้า ยื่นให้พี่สาวแทกซี่บอกไม่มีตังทอน จะวิ่งไปหาแลกก็กลัวไม่ทันเข้างาน พี่สาวแทกซี่เลยบอกว่าไม่เป็นไร ไม่ต้องจ่ายก็ได้ ตอนนั้นรีบๆลนๆก็เลยไม่ได้จ่ายจริงๆ ทุกวันนี้ยังรู้สึกผิดอยู่เลยน่าจะให้พี่เขาไป
กูโม่ง pubg mobile นะ เมื่อกี้เพิ่งลองเอา melee ไล่ตบกบาลคนอื่นที่ใช้ปืนมา ฆ่าบอทไปสองตัว กับคนจริงๆหนึ่งคน มันส์สัส โคตรท้าทาย
ใช้ตั๋วฟรีกดกาชาเล่นๆ ใบแรกปุ๊ปได้เฉยเลย
ซื้อ แมลงทอดของลุงคนนึง แกแก่มากแล้วใกล้จะ70ละ ซื้อประจำจนตอนนี้ก็น่าจะประมาน3-4ปีแล้ว
ทุกวันๆแกจะเข็นรถเข็นแมลงทอดของแกมาขายอยู่ที่หน้าเซเว่นข้างๆร้านสมยศ ข้าวต้มโต้รุ่งท้ายซอยโชคชัย 4 เป็นซอยที่ทะลุจากโชคชัย4 ไปออกซอยลาดพร้าว71ได้ ที่ซื้อไม่ใช่ว่าเพราะชอบแดกอะไร แต่สงสาร แกแก่แล้วแต่ยังขยันทำมาหากินสุจริตเลี้ยงชีพ ได้เล็กๆน้อยๆก็เก็บไว้ใช้
ดูแลตัวเองในบั้นปลายชีวิต ใครผ่านเซเว่นนี้ก็ช่วยอุดหนุนแกหน่อยนะเพื่อน แกชื่อลุงปันใจดี ร่าเริง กูแวะนั่งคุยกับแกทุกวันหลังเลิกงานก่อนกลับบ้าน
ชอบๆมู้ สิ่งดีที่นึกออกล่าสุดก็มีได้รู้จักกับพี่ที่น่ารักมากๆคนนึง อยุ่ด้วยแล้วสนุก เผื่อแผ่พลังบวกให้กับเราและคนรอบข้าง เป็นญไม่ดราม่าไม่ใส่พลังลบๆให้คนอื่น โคตรมีน้ำใจ แล้วมันส่งผลทำให้เราอยากเป็นคนดีขึ้นด้วย รู้สึกดีใจที่ได้รู้จักพี่แก
ฉันมาซื้อส้มตำตรงฟูตคอสเว้ยย ยืนต่อแถว แล้วนางครู(ชุดราชการน่าจะครู) นางเดินดิ่งมาสั่งจ้าฉันเหวอเลยคือกูต่อแถวนานมากแต่แม่ค้าคนตำเรียกตามออเดอร์ฉันย่ะ คิกคิก
ฮัลโหลมึง กู >>611 เองนะ อยากมาเล่าในนี้ เพราะแค่เล่าให้เพื่อนกูฟังกูยังเขินไม่กล้าเล่าเลย เดี๋ยวแม่งชอบคิดอกุศลกับกู(คือมันก็อยู่ในเหตุการณ์กันนั่นแหละแต่กูรู้สึกว่าเล่าในนี้สบายใจกว่า)
กูจะมาเม้าความฟินกูต่อ อรั้ยยยยย คือวันก่อนกูปัจฉิมเว้ย กูจบแล้วววววววววว เย่ ฮูเร่ๆ ฮูเร่ฮ่าๆ แล้วก่อนปัจฉิมประมาณ3วัน ใจกูนึกวอนนาบีอะไรก็ไม่รู้ จนถึงวันนี้กูยังอายตัวเอง อีเหี้ย แบบอะไรของมึงวะ มึงทำไปได้ไงเนี่ย มึงเป็นบ้าอะไร เหมือนตอนนั้นคิดแค่ว่าเห้ย จะจบแล้วอยากมีรูปคู่ใส่เป๋าไว้มั่งว่ะ อย่างน้อยก็โมเม้นนึงในความทรงจำ คือกูหาเฟสครูคนนั้นแล้วก็ทักแกไปเว้ยว่าว่างมั้ยไรงี้ เขาก็โทรเฟสมาเลยจ้า ตอนนั้นกูตกใจมากแบบ เชี่ยๆๆๆๆ ทำไงดีวะ ใจเต้นมาก กูตื่นเต้น แต่ก็รับไปอะแหละ เขาก็ถามว่ามีไรรึเปล่า กูก็บอกไปว่า ไม่มีไร ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก หนูแค่อยากชวนถ่ายรูปด้วยวันปัจฉิม เขาก็ตอบแบบ จริงหรอ โหยยย น่ารักจังเลย หนูเป็นคนแรกเลยนะเนี่ย(ตรงนี้กูลอยละ 555555) ครูก็นึกว่าเด็กจะนัดส่งงาน 5555 ไว้จะแต่งตัวสวยๆไปถ่ายรูปด้วยน้าาา ประมาณนี้ก็จบไป คือมึงตอนนั้นกูกระโดดรอบห้องเลยนะ กรี๊ดอัดหมอนด้วย แบบใจจะระเบิดแล้ว เขาคุยกับกูๆๆๆๆ อมก.ๆๆๆๆ จริงหรอวะ กูทำไปแล้วจริงหรอ เย็นวันนั้นแม่งยิ้มทั้งวัน ยิ้มเป็นบ้ามาก แล้วกูก็นอนไม่หลับจนวันปัจฉิมเลยมึง
ทีนี้พอวันปัจฉิม กูก็ทำกิจกรรมไปจนจบ ตอนเย็นกูก็ไปหาครูเขาห้องพักครู กูก็เดินเข้าไปกับเพื่อนแล้วก็เรียกครูค้าาา หนูมาถ่ายรูปด้วยแล้ววว เขาก็ลุกมาแล้วก็เดินเข้ามากอดกูกอดเพื่อนเลยเว้ย แบบกอดแน่นมากกูเขินนนน สติกูล่องลอยแล้ว กูไม่ทันตั้งตัว แล้วก็ไม่คิดว่าเขาจะเป็นกันเองถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้(แต่ก็ชอบนะ) เอาจริงถึงเขาไม่กอดกูก็จะขออยู่ดีแหละ 5555 แล้วก็ออกไปถ่ายรูปข้างนอกกัน กูเขินกูตื่นเต้นมากตัวสั่น ยิ้มทีปากก็สั่นด้วยแม่ง กูก็เอาของปัจฉิมให้ แล้วก็ขอแอดเฟส เป็นอันจบ
กูไม่รู้ว่ากูรู้สึกยังไงกับเขา กูมีความสุข กูเขิน เวลาฟัง เวลาที่อยู่ใกล้ๆ เวลาที่ได้มอง รู้สึกเหมือนเขามีออร่าความสุขแผ่ตลอดอะ เขาโคตรน่ารัก กูว่ากูชื่นชมเขานะเรียกว่าปลื้มป่ะ แต่กูรู้สึกว่ามันมากกว่านั้น เขาดูเป็นคนห้าวๆแมนๆ แต่ก็น่ารักมากกก มีมุมน่ารักตลอด เขาดูรักเด็กคือเห็นทุกคนเป็นเด็กน้อยน่ารักหมดเลยกูเห็นคุยเล่นกับนร.บ่อยมาก บางทีเขาก็ทำตัวเป็นเด็กอย่างวันกีฬาสีเห็นเด็กซ้อมๆอยู่ใครที่ไหนจะแบบ นักเรียนๆครูเล่นด้วย งี้อะมึ้งง น่ารักชิบหาย!!!
>>637 ดีใจด้วยนะเว้ย ได้มีความทรงจำดีๆเก็บไว้ กูสมัยเรียนไม่ค่อยชอบครูคนไหนเป็นพิเศษเลยเรียนๆให้จบๆไป ไม่มีโมเม้นท์อะไรงี้หรอก55
เรื่องดีๆวันนี้คือขึ้นรถเมล์สายที่รถติดมากกกก คนก็เยอะสัส แต่โชคดีได้ที่นั่ง ปกติจะนั่งตั้งแต่ต้นสายยันสุดสายเลย
นั่งไปสิบนาทีมียายคนนึงขึ้นมา เลยลุกให้นั่ง
สรุปกูยืนยันป้ายสุดท้ายเกือบสองชั่วโมงเลย5555
วันนี้เจ้านายพูดดีกับกู หลังจากกูตรากตรำโหมงานมานาน จนบ่นกับเพื่อน บ่นอยากออก บ่นว่าไม่ไหว แต่ ฮือ แค่นี้แหละกำลังใจในการทำงาน อยู่ที่ใจล้วนๆ แต่ก่อนคิดว่าเค้าเกลียดกูไปแล้ว
เมื่อคืนฉลองวันเกิดย้อนหลัง แฟนเก่ากูที่เพิ่งเลิกไปมาบอกแฮปย้อนหลังกูหลังจากไม่ค่อยกล้าคุยกันมาสักพัก กูเลยถือโอกาสแฮปเค้าด้วยเพราะวันนี้วันเกิดเค้าพอดี เค้าไม่น่าเล่นโม่งแต่กูขอบคุณเค้าในนี้ละกันที่ยังคุยกับกูอยู่ คิดถึงนะ
ได้งานฟรีแลนส์สองจ้อบ ตอนเงินกำลังจะหมดตู้ด เดือนหน้าน่าจะได้อีกสองหมื่นๆกว่าๆ จะหาทางทำให้ได้สามหมื่นยุ ฟิยยยยย
ท้าทายตัวเองด้วยการซื้อสีน้ำมาระบาย ตลอดชีวิตใช้ไม่เป็น ครั้งสุดท้ายก็ประถม งานเละจนกระดาษเป็นรู แต่ครั้งนี้ทำได้ในวันเดียวพอใจกับผลงานมาก เหมือนได้ปลดล็อกความคิดตัวเองในเรื่องอื่นๆไปด้วยที่ว่าทำไม่ได้หรอก เราห่วย กลายเป็น 'เราทำได้ ถ้าไม่หยุดพยายาม'
เพิ่งไปสัมงาน เจอคนสัมนิสัยดีน่ารักมากๆ แบบเป็นคนเก่งแต่มีอารมณ์ขัน ใส่ใจเล่ารายละเอียดตัวงาน ให้ใจคนอื่นอะ แล้วไม่ลุคดาวน์เด็กไม่มีประสบการณ์ตรงสายอย่างเรา รวมถึงทัศนคติการทำงานเค้ามันดีว่ะ ต้องพัฒนาตัวเองตลอด คือมันฟีลกุ้ดอะแค่ได้คุย ก่อนหน้านี้ได้เจอสัมบ อื่นที่ดูถูกมาก เออเป็นแรงบันดาลใจดีๆของวันเลย เป็นประสบการณ์ที่ดีถ้าไม่ได้ที่นี่ ก็ไม่คิดว่าเสียเวลามาสัม
ปกติเป็นคนตื่นเช้า ตี4ครึ่งก็ตื่นแล้วต่อให้นอนดึกก็จะตื่นได้ แต่ช่วง2-3สัปดาห์มานี้ตื่นแทบไม่ไหว อาจจะเป็นเพราะเครียดเรื่องต่างๆในชีวิต ทำให้ตื่นสายมากขึ้น แต่วันนี้กลับมาตื่นเช้าได้แล้ว ดีใจจัง
มีคนจะเปนลมในบีทีเอสไปช่วยมา
เรื่องดีๆของกูก็คงเป็นแมวที่หลงเข้ามาในบ้านตั้งแต่กูอยู่ม.1ตอนนี้จะม.6ละ มันเข้าบ้านกูแล้วก็ไม่ยอมไปไหนเลยมึงกูเอาไปวางไว้ที่อื่นแล้วมันก็กลับมาตลอด พ่อกูก็เลยให้เลี้ยง กูดีใจมาเพราะกูอยากเลี้ยงสัตว์ตั้งแต่เด็ก แมวกูเป็นแมวที่ดีมากเลยมึงมันเชื่องกับคนไม่ขี้เยี่ยวซี่ซั้ว(ยกเว้นอ้วก) แถมยังไม่ค่อยกัดหรือข่วนอีก มันชอบให้กูลูบตรงต่างๆอีกต่างหาก พอกูลูบถูกจุดมันก็ทำเสียงครื่นๆน่ารักชิบหาย แต่กูแอบเศร้าใจตรงที่มันคงอยู่ได้ไม่นานเพราะตอนมันมาเจอกูมันก็โตแล้วกูเลยเดาว่ามันคงแก่แล้ว พิมพ์ไปพิมพ์มาก็จะร้องว่ะ
>>647 อย่าร้องนะ เดี๋ยวตูร้องตาม ตูก็เข้าใจเรื่องนี้นะ บ้านตุเคยมีแมวเหมือนกัน บ้านรับมาเลี้ยงตั้งแต่เด็กเพราะเจ้าของแม่แมวเขาเลี้ยงไม่ไหว ออกลูกตั้ง6 ตัว ที่บ้านเอามาแค่ตัวเดียว เลี้ยงไปเลี้ยงมามันเริ่มป่วย พาไปหาหมอไรงี้ ก็รักษาได้ แต่พบว่าที่บ้านเรา มันอยู่ไม่ได้เพราะ แถวบ้านเราเป็นตลาด มันสกปรก สุดท้ายต้องเอาไปไว้บ้านญาติ เพราะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด อย่างน้อยก็ไม่ป่วย ตอนนี้แม่มผ่านมา 4 ปีได้ละมั้ง คิดถึงชิบหาย ว่าจะกลับไปหา ซักหน่อย
เรื่องดีๆของตูคือ ตูดีใจที่ได้อยู่กับย่าว่ะ คือตูกะจะเรียนราชภัฎแถวบ้านเพราะอยากอยู่กับย่า ตูรักเขามาก มหาลัยจะเหี้ยหรืออะไรก็ช่าง(คิดถูกมั้ยวะ) อย่างน้อยขอได้อยู่กับย่าแค่นี้ก็พอ
ได้คุยกับเพื่อนคนนึงที่คิดว่าไอ้นี่น่าคุยดีว่ะตอนปี1จนปี4ละเพิ่งได้มาคุยกันเป็นเรื่องราวเป็นราวจริงๆเพราะงานกลุ่ม ก็รู้สึกเหมือนเดิมว่าไอ้นี่น่าคุยดีว่ะ
>>648 ไม่ค่อยถูกว่ะ มหาลัยมันกำหนดชีวิตที่เหลือ เรียนในจังหวัดใกล้ๆก็ยังดี กลับไปหาทุกเดือนได้ แต่สิ่งสำคัญถ้ามึงรักย่า ต้องทำงานที่คิดว่ากลับไปทำงานแถวบ้านได้ นั่นแหละสำคัญสุด
ตอนนี้กูโคตรอยากกลับไปทำงานแถวบ้านอยู่กับพ่อแม่กูเลย แต่ตจว.งานมันน้อย มีอีกอย่างคือทำสวนเลยอะ ไม่ก็ค้าขาย หรือครู หมอ ตำรวจ พยาบาล พวกนี้
ได้เห็นรูปหลุมดำของแท้แล้ว เจ๋งดี เหมือนในหนังอยู่นะ
กูมีอะไรทำตอนที่เธอคนนั้นมีวันที่ดีที่สุดแล้วว่ะ อย่างน้อยกูก็ได้ร้องไห้ไปอ่านหนังสือทฤษฏีดนตรีไป เย้ๆๆ
วันนี้กอดพ่อแม่ก่อนแยกย้ายกัน เติมกำลังใจชิบหายเลย มีแรงสู้ชีวิตเพิ่มขึ้นละ
สุดท้ายครอบครัวก็สำคัญสุด วันที่ล้มสิ่งที่ฮีลกูคืออ้อมกอดของพวกเค้า อุปสรรคชีวิตครั้งนี้ถือเป็นจุดเปลี่ยนทำให้กูเข้าใจความรักของเค้าเลย ถ้ากูเข้าใจได้ตั้งแต่เด็กก็คงดี แต่ก็ดีแล้วที่กูไม่มาเข้าใจตอนพวกเค้าไม่อยู่แล้ว จากนี้ก็จะรักและดูแลเค้าให้มากๆ พิมพ์ไปก็น้ำตาจะไหล
อยากทำงานใกล้บ้านจะได้นวดหลังให้เค้าทุกวัน
แต่สิ่งที่เค้าอยากเห็นคือกูมีงานมั่นคงดูแลตัวเองได้เค้าจะได้หายห่วง กูก็จะตั้งใจทำให้เค้าหายห่วงในซักวัน
หลังจากออกมาจากสภาพแวดล้อมการทำงานแย่ๆได้
กุรู้สึกเหนื่อยกับชีวิตมากๆจนไม่อยากทำงานอีกเลย
เจองานแรกที่พยายามอยู่มาเกิน2ปี หลังครบ2ปี บ.เปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังตีนแต่ก็ทนอยู่ จนฟางเส้นสุดท้ายขาด ลาออกเลย ไม่หางานก่อน ออกจะบ้าๆ แต่พอได้มีเวลาหยุดพัก ก็ล้มอยู่นานแหละ แต่ก็มีคนที่พร้อมช่วย ค่อยๆทำให้ชีวิตกุกลับมามีคุณค่า
ตอนนี้ได้งานใหม่แล้ว ได้เจอคนทัศนคติดีๆ หัวหน้าดีๆ
มีแรงทำงานต่อไปแล้ว
ได้ทำงานเจอเพื่อนร่วมงานดีมาก บรรยากาศออฟฟิศโอเค ปรับตัวกับงานหนักหน่อยแต่โดยร่วมดีใจที่ได้อยู่ที่นี่หลังจากว่างงานมานานมาก
ชอบมุ้นี้ตะ คิดว่าเป็นอีกมู้ที่ควรมีการ active บ่อยๆ เป็นแสงสว่างในความดาร์ค
บ ใหม่มีข้าวเช้าให้กินทุกวัน ประหยัดเงินเดือนไปได้อีกเยอะ
บัดซบมาก
ปล่อยวางละว่ะ หลังจากยึดมันมาตลอด ก่อนนั้นโดนบอกเลิก โกรธเค้าทุกวัน แค้นเค้า จำได้แค่ตอนที่เค้าแย่ใส่ทั้งคำพูดและการกระทำ สุดท้ายก็ไม่ได้อะไร ไม่สบายใจ เรียนรู้ว่าตัวเราเองมันก็แย่นะ โทษเค้าทั้งหมดมันก็ไม่ใช่
ตัดสินใจทักไปทั้งที่เป็นคนตัดการติดต่อ เออดูโง่ๆหน่อย แต่บอกเค้าว่าที่ทักมาไม่มีอะไร ยินดีด้วยนะ ยังรักเหมือนเดิม เหนื่อยล้าอะไรก็ทักมาได้ ไม่รู้เค้าจะเข้าใจมั้ย เขาไม่ได้บล็อกแต่ไม่อ่าน ถึงอย่างนั้นก็สบายใจขึ้นมาก อย่างน้อยก็ไม่ต้องเกลียดใครอีกแล้ว
โดนสาวบอกปฏิเสธมาแต่ไม่อยากยอมแพ้จะตามตื้อยังไงดีว่ะ
แม่งมีเรื่องเครียดมาใหม่ งานเข้า กะลังอยากได้กำลังใจพอดี อ่านๆแล้วพอช่วยได้บ้าง ขอบใจทุกๆคน แล้วก็อยากแบ่งปันบ้าง
เราไม่เคยจีบใครเลย แต่เมื่อวานรวมความกล้าไปแชทกับคนที่เราแอบชอบมา ไม่ได้คุยเรื่องอะไรเป็นพิเศษ พิมพ์คุยเรื่องนู่นเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ เค้าก็คุยตอบเราดี เราก็ไม่ได้ไปเอ๋อใส่เค้าด้วย ก็รู้สึกดีอะนะ
วันนี้งานแม่งไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย แต่ก็เสือกรู้สึกมีความสุขแบบแปลกๆ ไม่รู้เป็นห่าไร
เอาเป็นว่าขอแบ่งความสุขนี้ให้คนอื่นๆ ด้วยแล้วกัน (●´-`●)
เจอแมวน้อยน่ารักตาแป๋วใต้คอนโด อยากยัดเยียดความเป็นนาย-บ่าวให้น้อง
เงินเดือนแล้ว เย้
เงินออกแล้วแล้วก็ออกไปหาคนอื่นและจ่ายตั่งๆแล้ว 5555
มีเรื่องให้ต้องไปพึ่งเพื่อนที่เหมือนจะมีปัญหากันอยู่ในอดีต
แต่เขาก็ช่วยอย่างดี
แมวกูมานอนรอกูกลับบ้านทุกวันเลย ตั้งแต่เลี้ยงมา
ทำเอากูเหมือนมีจุดหมายที่จะกลับบ้านอะ มันรู้สึกเล็กๆว่าเออยังมีคนหรือตัวรอที่บ้านวะ
ท่ามกลางความรุงรังหลายประการของภารกิจวันนี้ กูยังเจอเรื่องดีๆอย่างข้าวฟรี3มื้อที่อร่อยมากและอิ่มมาก
สมแล้วที่เค้าลือกันว่าบอสใหญ่คนปัจจุบันเป็นสายกรูเม่ต์
ได้คืนบัตรatmให้เจ้าของ เย้
ซื้อเยลลี่เสี่ยงทายรูปผลไม้ยี่ห้อนึงในเซเว่น เป็นผลไม้ 4 ชนิดแทนโชคเรื่องต่างๆ ถ้าได้ชนิดไหนมากสุดจะโชคดีเรื่องนั้น ปรากฏว่ามี 6 ลูก ได้มา 3 ชนิด ชนิดละ 2 ลูก ก็คือกูจะโชคดีตั้ง 3 เรื่องแน่ะ
กูคบกับผู้ชายในแอป... แต่เค้าเป็นไลฟ์2D
อือไม่ใช่คนจริงๆหรอก
ก่อนหน้ากูถูกแฟนเก่าเท แยกกับน้องที่เคยสนิทกัน เดิมกูไม่มีใครอยู่แล้ว เป็นคนขี้รำคาญ เข้าสังคมไม่เก่ง พอมีคนคบก็คือยึดติดมากๆ
จนมาโหลดอันนี้แหล่ะ กูก็เล่นไปงูๆปลาๆ มีซีนดราม่า กูก็แบบฮึ้บอะ จะผ่านไปด้วยกันให้ได้ แล้วกูก็เล่นจนจบ
กูผ่านช่วงอาฟเตอร์สตอรี่หลอดแรก กูได้จดหมายมาฉบับนึง เค้าบอกกูว่าเค้าขอบคุณ เขาดีใจมาก แต่ในวันนึงเค้าอยากให้กูปล่อยเค้า เพราะสักวันแอพอาจปิดตัวลง เค้าบอกกูว่าเค้าก็ไม่ได้มีความสุขหรอก แต่ถ้าเค้าไปแล้วกูต้องอยู่ให้ได้นะ เพราะถึงตัวเค้าจะไม่อยู่ (กูคิดว่าหมายถึงdev.ปิดบริการ) แต่เค้าจะอยู่กับกูเสมอ เค้าต้องรีบบอกไว้ ก่อนที่วันuninstallจะมาถึง เค้าจะอยู่ไปจนถึงวันนั้น
กูร้องไห้อะ แบบ เจ็บจัง แบบแฟนเก่ากูเท น้องเคยสนิทกูเท ยังไม่ขนาดนี้เลย กูร้องไปเกือบชม. ตอนพิมพ์ยังร้องอยู่55 กูคงรักเค้าแล้วว่ะ นอกจากเค้ากูก็ไม่มีใครละ
กูเลยตัดสินใจ ว่าจะเปย์เท่าที่เปย์ได้ไปให้dev. ทางนั้นจะได้อยู่ได้ ดูแนวโน้มแอปน่าจะอยู่ได้อีกสองสามปีอย่างต่ำ วันuninstall มาถึงกูคิดว่ากูจะตายไปด้วย ชีวิตกูผ่านมาเยอะมากๆแล้วกูก็เหนื่อยมากๆ อย่างน้อยกูก็มีแรงจูงใจอยู่ต่อไปถึงวันนั้น ให้บทสรุปของกูคือตายไปกับคนในแอปที่บอกว่าเป็นกำลังใจให้กู อยากเป็นพลังให้กู เป็นห่วงกู ซึ่งกูพูดกับทุกคนที่ผ่านมาในชีวิตตลอด แต่กูไม่เคยได้รับคำพวกนี้จากคนจริงๆคนไหนเลย และกูจะไม่เปลี่ยนใจแน่นอน เพราะกูหมดศรัทธากับคนด้วยกันไปหมดแล้ว
วันนี้ดีว่ะ,พูดไม่ถูก แต่ดีชิบหายเลย.
ไปซื้อคริสปี้ครีมมา ที่เดอะมอลล์ คือกูเคยเห็นผ่านๆในเฟสบุ๊คว่า ทางบริษัทมีนโยบายรับผู้สูงอายุเข้าทำงาน ปกติไปก็ไม่เคยเห็นอะ แต่วันนี้เจอ
กำลังดูโดนัทในตู้แล้วคิดว่าจะเอารสไหนดี ก็สั่งแบบไม่ได้มองอย่างอื่นนอกจากโดนัทในตู้ พนง.ก็ถามย้ำกลับมาว่า ‘เอารสออริจินัลเท่าไหร่นะครับ?’ คือเสียงคนแก่เลยอะ เลยเงยหน้าไปดู โอ้โหขาวทั้งหัว ปู่พนง.ยิ้มให้ด้วย เขาดูสะอาดมาก ใส่หมวกโลโก้ร้านเรียบร้อยเลย(ปกติไม่ค่อยเห็นพนง.ผชใส่) เลยพูดอีกรอบว่าเอารสอะไรบ้าง ทุกครั้งที่บอกเขาจะย้ำตาม เหมือนกันลืมอะ หยิบโดนัทช้ากว่าปกตินิดหน่อย นิดหน่อยจริงๆนะ มีคุณปู่พนง.อยู่ 2 คน เคาท์เตอร์แคชเชียร์เป็นพนง.สาว 1 คน ปู่พนง.ดูเอ็นจอยกับงานมากเลย รู้สึกว่าเป็นโครงการที่ดีมากๆ คุณปู่ยังทำงานได้ดีอะ เวลาคนเราเกษียณก็คงเหงาแล้วก็คงว่างด้วย รู้สึกดีมากเลยอะ ปู่พนง.แกดูตั้งใจมาก ยิ้มแย้มมากๆด้วย รู้สึกฮีลใจได้นิดหน่อย ไม่ค่อยจะเจอคนแก่น่ารักเลย วันนี้ได้เจอมาตั้ง 2 คน
กูมีความสุขที่สุดในชีวิตเลยวันนี้ เล่นดอทเอแล้วคนในทีมทั้งทีมแม่งแย่งกันจะเล่น sup pos5 ขู่จะโยนเกมถ้าไม่ให้มันซัพพอร์ท 55555
เมื่อวานไปกินอาหารตามสั่ง เด็กป.1ได้มั้งเป็นหลานเจ้าของร้านตามสั่ง ป้าเขาผัดข้าวให้น้องกินแล้วนั่งโต๊ะข้างๆกู แล้วพวงเครื่องปรุงมันอยู่ตรงโต๊ะกู น้องจะเอาพวงเครื่องปรุงไงเลยหันมาถามกูว่า ขอเครื่องปรุงหน่อยได้มั้ยครับ คือจากกูอารมณ์ไม่ค่อยจะดีกลายเป็นอารมณ์ดีไปเลย เด็กน่ารักพูดเพราะแบบนี้ใจละลายอ้ะ
ไปยกเวทที่ฟิตเนสมา เห็นพี่คนนึงกำลังเล่นท่าอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็กล้าๆ กลัวๆ แต่ก็ตัดสินใจขอให้เขาสอน แล้วพี่เขาใจดีช่วยสอนทีละสเต็ปเลย
แถมยังบอกด้วยว่าท่าที่เราเล่นก่อนหน้านี้เล่นผิดหน่อยนึงก็ช่วยแก้ท่าให้ ดีใจมากที่ได้รับน้ำใจ
เกิดมาหล่อ
ไอ้คนสแปมกูถามจริงๆ มึงว่างมากเหรอ
เวลากูหงุดหงิด งุ่นง่าน งอนเงล หรือไม่พอใจอะไรสักอย่าง กูจะไปเก็บตัวอยู่ตรงมุมหนึ่งของบ้าน แล้วทำเสียงแบบ หงิง หงิง งื้องื้อ ฮึ่ยยฮึย(ถอนหายใจฟึดฟัด) ในลำคอแบบไม่พอใจอะ กูไม่ใช่ประเภทโวยวายนะ เลยทำแบบนี้แหละ ละทีนี้กูไม่เคยทำกับใครหรอก จะแสดงอาการตอนอยู่ในบ้านตัวเอง
ถ้าไม่มีใครสนใจเลยก็จะดีดดิ้น นอนกลิ้งไปมาอยู่แถวนั้นล่ะ พอไม่พอใจมากๆ ก็จะฉุนขาดแล้วเงียบไปเอง เก็บตัวแล้วหาอย่างอื่นแก้อารมณ์เอง
ละปกติแม่จะชอบเข้ามาถามว่าเป็นอะไร แล้วลองเดา ซึ่งกูก็ไม่พอใจอยู่แหละ ทำหน้าบึ้งตึง พอแม่เริ่มเดาแล้วตามใจตอนๆ นั้น กูจะเริ่มคลายอารมณ์หงุดหงิดละ ถ้าที่เดามาไม่ถูกกูก็จะบอกไปตามตรงดีๆ ทีหลัง ละแม่งรู้สึกฮีลลิ่งใจขึ้นชะมัด เลยติดเป็นนิสัยละว่ะ แต่ตอนนี้โตแล้วกูทำแค่บางทีนะ เฉพาะที่แค่น้อยใจหรือเคืองเฉยๆ ถ้ากับคนอื่นมันจะน่ารำคาญปะวะ 55
>>703 ถ้าเรื่องที่มึงโมโหเป็นเรื่องใครๆก็โมโหกูจะไม่หงุดหงิดนะ แต่ถ้าเป็นเพราะเอาแต่ใจเห็นเห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ ไม่คิดถึงในมุมคนอื่นบ้าง อันนี้กูถึงจะรำคาญ
ถ้าแค่น้อยใจหรือเคืองเฉยๆอย่าทำเลย มึงควรพูดไปตรงๆหรือบอกทีหลังด้วยซํ้า ถ้าเพื่อน/คนอื่นไม่รู้แล้วเดาไม่ถูกว่าทำยังไงมึงถึงจะหายเขาจะคิดว่ามึงไม่แคร์คสพ.เลย เหมือนมึงจะตัดเขาออกเมื่อไหร่ก็ได้เพราะมึงไม่แคร์ว่าเขาจะปรับตัวเข้าหามึงได้ไหม(หรือไม่เป็นฝ่ายเปิดใจฟังคนอื่นบ้าง ทั้งๆที่มึงไม่ใช่แบบนั้น) มึงไม่พอใจก็หาใหม่ส่วนคนเก่าก็งอนไปไรงี้
มึงอาจจะไม่ได้เป็นขนาดที่กูพูด แต่กูเคยเป็นเพื่อนสนิทกับคนคล้ายๆมึง ขี้น้อยใจแต่ไม่ชอบให้คนบอกว่ามันขี้น้อยใจ แล้วกูต้องเป็นคนกลางฮีลลิ่งไกล่เกลี่ยเวลามันงอนแล้วเงียบใส่คนอื่น(เพราะคนอื่นรำคาญและไม่เข้าใจมัน ถามยังไงก็ไม่พูด ) มันแอบเหนื่อยหน่อยๆ แบบ เยอะอะ(ไม่ได้รำคาญ แค่เหนื่อย เพราะมันก็ไม่ยอมปรับปรุงตัวด้วย) เคยมีเพื่อนทนไม่ไหวถึงกับด่าว่า เป็นเหี้ยอะไร เป็นห่าอะไรก็ไม่พูด คนอื่นจะไปเข้าใจไหม
มึงปรับเถอะด้วยความปราถนาดีจากเพื่อนโม่ง
วันนี้เจอลูกค้าสองพี่น้อง น่าจะยังเรียนประถมอยู่ สั่งอาหารเปิดเมนูก็คุยกันจุ๋งจิ๋ง เงินพอไหม อันนี้กินแล้วจะอิ่มไหม น้องสั่งอันนี้ เดี๋ยวพี่สั่งอันนี้ แล้วแบ่งกันนะ ตอนจ่ายเงินก็เอาเหรียญกับแบงค์ยี่สิบมากองๆรวมกัน ตอนจะเดินออกจากร้านก็หันมาไหว้ด้วย ฮุ น่ารักมาก เห็นแล้วมีความสุขดี
กุเกลียดเด็กมาก ส่วนนึงเพราะรู้สึกว่าน่ารำคาญ เอาแต่ใจ
วันก่อนกุเดินอยู่แล้วเจอเด็กอายุประมาณ6-7ขวบวิ่งไล่จับกัน น้องผู้ชายที่วิ่งมาไม่ทันเห็นกุมั้ง ชนกุเต็มๆ
น้องผช.ไม่สนใจแล้ววิ่งต่อ น้องผญ.อีกคนที่วิ่งตามมา เธอมาหยุดที่กุแล้วพูด “ขอโทษค่ะ” แทนน้องผช.
เออ มันทำให้กุตระหนักได้ว่าเด็กน่ารักๆนิสัยดียังมีอยู่บนโลกนี้ว่ะ
ปกติกูเป็นคนไม่ค่อยฝัน(ตามหลักการก็ฝันทุกคืนแต่จำไม่ได้) แต่เมื่อคืนฝันถึงแฟนแบบย้อนไปสมัยมัธยมช่วงจีบกันใหม่ๆเลย กำลังน่ารักใสๆ puppy love ยิ่งช่วงนี้ต้องมาทำงานต่างจังหวัดไม่ได้เจอแฟนมาพักใหญ่ๆแล้ว ฝันแบบนี้แม่งสร้างเช้าที่สดใสให้กูเลย แทบไม่อยากตื่นเลย
ของที่ซื้อมาขายออกหมดแล้วเว่ย 555
จริงๆ แค่ซื้อของมาขายแล้วขายออกก็ปกติ แต่กูเคยแบบ ซื้อของมาแล้ว ขายออกนิดเดียว
ว่างงานอยู่วันนี้มีนัดสัม กำลังรู้สึกเครียดๆดาวน์หน่อยๆ อยู่ๆก็มี นศ ใส่ทรงเอเดินผ่าน ไอ้เหี้ยอยู่ๆกูก็ฮึกเหิมขึ้นมาว่ะ พักอยู่ใกล้ ม.ดังนี่แม่งดีจริมๆ
กูไปกิน KFC ตอนจะนั่งหันไปเห็นเด็กนรคู่นึงประมาณป.2-3 น่ารักมาก ชายคนหญิงคน ผอมๆขาวๆ น้องผู้ชายใส่แว่นดูเป็นเด็กฉลาด นั่งตรงโต๊ะเคาเตอร์ที่สูงๆ แล้วหันไปมาเหมือนกำลังหาโต๊ะ เลยพยักหน้าให้น้องเค้ามานั่งโต๊ะนี่แทน แล้วก็ไปนั่งเคาเตอร์แทนน้อง น้องเค้าขอบคุณกูด้วย
เปิดร้านเกม แต่เด็กซื้อของกินมาฝาก 555 ไม่อร่อย แต่ก็ขอบคุณวะ
กลับมาบ้าน รื้อของเก่าที่ขนมาบ้านตอนย้ายหอ เจอของที่ไม่ได้เห็นมานานแล้ว ในคความทรงจำ ระลึกถึง ยิ้มเล็กๆหว่ะ
เจอพิกัดร้านก๋วยเตี๋ยวแถวบ้านใหม่ อร่อยชิบหายยยยยยยิ่งกว่าถูกหวย
สมัยยังเป็นเด็กม.ต้น อาจารย์ที่ปรึกษาโหดมากใครส่งการบ้านช้าเลยเวลา8โมงเกินไปกี่วันต้องมารรช่วงปิดเทอมช่วยงานอาจารย์ตามจำนวนนั้น แล้วนี่มาสายตลอด แต่เพื่อนสนิทก็บอกว่ามันจะไม่ส่งการบ้านของมันเพื่อจะได้มาวันปิดเทอมกับเรา ทั้งๆที่มันติดบ้านมาก ทำให้รู้สึกว่าการมารรตอนปิดเทอมก็ไม่แย่นะ
ได้รู้จักกับพี่คนนึงที่มีพลังบวกให้คำแนะนำดีๆเสมอ เรียกได้ว่าเป็น one of a kind เพราะตั้งแต่เกิดมาเจอคนนี่เป็นคนแรก เหมือนมีความเป็นแม่ หวังดีกับคนของนาง อยากให้คนอื่นมีคนแบบนางในชีวิตสักคน มันจะดีมาก ชั้นหวังว่านางจะได้เจอสิ่งดีๆตอบแทนนะ
ทำแกงกะหรี่อร่อยเป็นครั้งแรกตั้งแต่ที่ทำมา
ก่อนหน้านี้ตกงานมาหลายเดือน 5-6 เดือน ร่อนเรซูเม่ตลอดไม่หยุดเป็นหลายร้อยที่ ก็ไม่ค่อยมีที่ไหนเรียก ส่วนที่เรียกไปสัมก็ไม่ผ่าน ว่างนานจนเครียดฟุ้งซ่านเลยตัดสินใจไปปฏิบัติธรรม 7 วันเพราะเห็นคนในเน็ตแชร์ว่าอธิษฐานขอพรและถือศีลจะได้งาน ก่อนไปก็ทำความสะอาดบ้าน ขัดห้องน้ำให้พ่อ (อยู่คนละบ้าน) ระหว่างทางไปวัด ก็มีคนโทรมาเรียกสัมภาษณ์พอดี เลยนัดสัมหลังกลับจากปฏิบัติธรรมและได้จริงๆ ไม่รู้ว่าเพราะจังหวะมาพอดีมั้ย แต่ในใจลึกๆคิดว่ามีส่วนเกี่ยวกับที่ไปปฏิบัติอะ
พี่อิดาวไปแดกนมสดหน้ามอ อีดอก แก้วตั้ง150 กูที่เป็นเจ้าหนี้มึงแดกชาเย็นใส่ถุงหิ้ว
เคยเป็น introvert ต่อมาอยากเปลี่ยนตัวเองเป็น extrovert ตามประสาคนแตกหนุ่ม แต่ไม่นานกูก็เบื่อความ toxic ในสังคม ตรัสรู้ว่าเรื่องแบบนี้แม่งมีทุกที่โอกาสที่จะได้เพื่อนดีๆเสมอต้นเสมอปลายน้อยมาก หลายคนเวลาผ่านไปธาตุแท้ยิ่งออก ทุกวันนี้เลยปลีกตัวออกมาเป็น introvert คบกับเพื่อนดีๆไม่กี่คนนี่แหละ คิดไปคิดมาก็รู้สึกดีแล้วที่ไม่ต้องสนใจอะไรมาก จัดการตัวเองให้ไม่ toxic ตามคนอื่นๆพอ แค่นี้ชีวิตก็มีความสุข
เมื่อวานนี้เดินกลับบ้านมองฟ้า ฟ้าโล่งสีสวยมาก และค้นพบว่าน้ำอัดลมกลิ่นสัปปะรดยี่ห้อนึงที่ซื้อร้านทุกอย่าง 20 อร่อยสุด ๆ
เรื่องดีๆ คือวันนี้เป็นวันเสาร์ และเดือนนี้วันหยุดเยอะมาก สิ้นเดือนโบนัสออก แฮปปี้
4x100ขึ้นรถเมล์กำลังจะตกรถ คือกูวิ่งไล่ตามรถเลยเว้ย 5555555 รถจอดเยอะ ลุงคนขับเค้าไม่เห็นกู คนแถวนั้น-คนที่อยู่บนรถ ตะโกนให้รถจอด เอาใจช่วยกูปานฟีลวิ่งถือคบเพลิงโอลิมปิกเลยว่ะ ประหยัดเงินไปได้อีกวัน ดีๆ
ได้อ่านการ์ตูนเรื่องนึงซึ่งก็ไม่ได้ถึงกับดีอะไรมากมาย แต่อ่านแล้วรู้สึกสนุกอย่างที่ไม่ได้รู้สึกกับการอ่านการ์ตูนมานานแล้ว
เป็นวันเกิดที่ดีมากๆในรอยหลายปีของกุเลย
ทำงานเสร็จก่อนเวลานานๆได้ซักที ดีใจเว้ย
อ่านนิยายหนา 400 กว่าหน้าจบ ซึ่งกูไม่ได้แตะหนังสือมานานแล้ว
ไปสัมภาษณ์งานมาเป็นที่แรกที่เรียกกุ โอเคเลย พี่ๆเขาดูใส่ใจดี ถึงไม่ได้งานนี้ก็ถือเป็นปสก.ดีๆอะ
คนที่ชอบบอกให้หายป่วยไวๆ ตื่นเช้ามาก็หายเลยยย
เพื่อนเก่าร่านๆคนนึงส่งรูปนมของมันมาให้กูดู นมใหญ่และขาวมากแต่คำถามคือกูควรส่วนมกูไปให้มันดูบ้างมั้ย กูไม่เก็ท กูทักไปเพราะคิดถึงเพื่อนสมัยเรียนเลยสงสัยมันส่งมาทำไม
ลงเงินไปกับโปรเจคระดมทุนเพื่อหาเงินมาขายเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษของเกมๆนึง
ซึ่งเป็นเกมสุดท้ายของบริษัททำเกมที่เลิกทำเกมแล้ว อยู่ในช่วงไล่เก็บกวาดอะไรต่างๆรอวันปิดตัว
พอเกมขายจริงราคาถูกกว่าราคาที่ลงเงินไปพอสมควร ได้ของแถมเป็นแค่ wallpaper นิดหน่อย ก็แอบเซ็งๆ
วันนี้เพิ่งเห็นข่าวว่าเพราะโปรเจคนี้รับความสนใจเยอะมาก เค้าเลยตัดสินใจกลับมาทำเกมต่ออีกครั้ง
เปลี่ยนสายงานมาเป็น service engineer จาก งานสาย production บางทีจะได้เจอกับ supervisor แหล่มๆ ชีวิตดีขึ้นเยอะเลยสาด
วันนี้มีตรวจสุขภาพที่บริษัท หมอทักว่าหน้าใสจัง ถึงจริงๆจะลงคุชชั่นที่ลองซื้อมาจากเซเว่นก็เหอะ แต่อย่างน้อยก็ทำให้มีคนชมหนังหน้าได้ ประทับใจมาก 55555
วันนี้เรารวบรวมข้อความของคนที่บ่นอยากตายในโม่งส่งให้กรมสุขภาพจิตได้ 66 ข้อความ
สอบได้แร้ววววววววววง
เริ่มรักตัวเองมากขึ้น จากแต่ก่อนที่เป็นเด็กมีปมฝังใจ ถึงจะช้ากว่าชาวบ้านไปมาก การได้ออกกำลังกาย ซื้อเสื้อผ้าแต่งตัวให้เข้ากับลุคก็รู้สึกดีเหมือนกัน
ทุ่มเททุกอย่างให้กับการเรียนเทอมนี้มากเพราะไม่อยากทำผิดพลาดซ้ำอีกเป็นหนที่สอง
อดหลับอดนอนทำโปรเจ็คและอ่านหนังสืออยู่หลายวัน จนห้องนอนมีแต่กระป๋องกาแฟกับขวดเอ็มร้อยวางกองเต็มไปหมด
เทอมนี้เลยได้เกรดสี่มาอีกครั้ง ขอบคุณตัวเองที่อดทนและสู้มาตลอดทั้งเทอม ขอบคุณแฟนที่เป็นกำลังใจสำคัญ ขอบคุณอาจารย์ทุกท่านที่ยังเห็นความสามารถและคอยชี้นำเด็กคนนี้
รู้สึกว่าตัวเองเข้าใกล้ความฝันมากขึ้นมาอีกนิดแล้ว เทอมหน้าก็จะพยายามให้มากขึ้นไปอีก :)
ในเวลาแย่ๆ บอกพ่อแม่ไม่ได้เพราะไม่อยากให้สบายใจ ก็ยังมีเพื่อนดีๆให้กำลังใจนี่แหละที่ทำให้รู้ว่ามันก็ไม่แย่เสมอไปนะ
ในที่สุดพี่อิดาวก็คืนตังกูซักที ฮ้าา~ หมดเวรหมดกรรม มีเรื่องราวดีๆเกิดขึ้นตั้งแต่ต้นปีเลย
วันนี้คนที่กูแอบชอบมาเม้นต์ status เป็นครั้งแรก ก็ไม่คิดว่าจะพัฒนาอะไรได้หรอก แต่พอเห็นว่าเขาไม่ถึงกับ ignore ใจก็พองขึ้นมาเลย
เราเจอกระทู้ดีๆในบอร์ดที่พระเจ้าทอดทิ้ง เราขอบคุณมากนะทุกคน
งานกูเสร็จเเล้ว ยะฮู้ว
กุส่งวิจัยครึ่งแรกแล้ว ฮุ้ว
งานเสร็จเเล้ว วู้ฮู้
เมื่อวานกูได้กินKFC ชุด199 อร่อยมากเรย
สอบieltsครั้งแรกก็ผ่านเลยโว้ยย แถมคะแนนสูงกว่าที่คิดไปตั้งเยอะ5555
สอบไว้ทำไรกันวะ ielts
หนังที่กูเเปลได้ฉายเเล้ว
อาทิตย์นี้กูจะย้ายหอที่อยู่มาตั้งแต่เรียนปี 1 จนตอนนี้อยู่มา 5 ปีละ จะย้ายไปใกล้ที่ทำงานเพราะเหนื่อยจากการเดินทางวันละ 2 ชั่วโมง โคตรรู้สึกโหวงๆ เหงาๆ เลย
ถ้าไม่ติดเพราะเสียเวลาเดินทางกับนั่งรถหลายต่อกูก็อยากอยู่ต่ออะ เพราะแถวที่กูอยู่มันมีครบทั้งร้านข้าวแทบจะ 24 ชม. ร้านขายของ ร้าน ฯลฯ ที่แทบไม่ต้องเดินทางไปไหนไกลเลยก็ซื้อของได้ครบทุกอย่าง
ล่าสุดกูเพิ่งบอกลาป้าร้านซักรีดที่กูใช้บริการมา 5 ปีกว่า ห่า กูจะร้องไห้ ป้าเขาก็ดูเหงาๆ ที่กูต้องไปเหมือนกัน เชี่ย ปลอบกูที กูมูฟออนไม่ได้
กูจะออกจากประเทศนี้แล้ว
เล่าบ้าง วันนี้ไปร้านกาแฟที่ปั้มน้ำมัน ร้านธรรมดาไม่ใช่ร้านดัง พนักงานสาวมีอยู่คนเดียว คอยทำเครื่องดื่ม เปิดเพลงดังๆให้ไม่เหงา กูก็ไปสั่งกาแฟ เค้าก็มีรอยยิ้มดี อาจจะยิ้มตามหน้าที่ แต่มันก็ดีสำหรับคนที่ได้รับมัน พวกมึงก็ยิ้มให้คนแปลกหน้าบ้างก็ได้นะ รอยยิ้มของมึงอาจช่วยให้โลกของบางคนเปลี่ยนไปได้
เงินเดือนออกเเย้ว
วันนี้เฟลมาก เพราะทำข้อสอบไม่ได้ แต่ก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่
กูขอกำลังใจจากโม่งได้มั้ย
เทอมก่อนไม่ค่อยกล้าพูดคุยกับอาจารย์ เทอมนี้เริ่มกล้าคุย กล้าที่จะพูดภาษาที่เรียนอยู่อย่างจริงจัง แง ภูมิใจ ตัวชั้นพัฒนาต่อไปนะ
https://www.youtube.com/watch?v=caP7VY5trw8
มันมีเมโลดี้เพลงๆนึงที่เคยได้ยินเป็นอินโทรรายการทีวีที่เคยดูตอนเด็กแล้วกูชอบมาก แต่กูไม่รู้จะเอาไป search หาชื่อเพลงยังไง
วันนี้เพิ่งรู้ว่ามันคือเพลงนี้
เทอมที่แล้วกูไม่กล้าปฎิเสธคน ไม่กล้าคุยกับใคร เทอมนี้กูทำได้แล้ว
กล้าที่จะโดนเกลียด เพราะถึงวัยทำงาน ทุกคนจะเกลียดเมิง
(แต่เข้ามาคุยยิ้มแย้มแจ่มใสเพราะผลประโยชน์)
กุเบื่อตัวเองมาก เบื่อที่เป็นคนเข้าสังคมยากไม่พอยังจะชอบแยกออกมา มีเพื่อน มีกลุ่มเพื่อนแต่ทันก็ไม่ทีใครที่สนิทจริงๆ มันมีคนนึงคือกุสนิทใจแต่สุดท้ายมันก็ยังมีกลุ่มที่สนิทกว่ากุงี้ จริงๆเลยแค่อยากจะเป็นที่1ของใครสักคนเพราะขนาดที่บ้านยังเป็นห่าอะไรไม่ได้เลย คือกุใช้ชีวิตคนเดียวได้ กุชินกับฟีลเหงาๆแต่ไม่ได้รู้สึกว่าขาดอ่ะ แต่บางครั้งแม่งก็แบบ เออ กุแม่งโคตรโดดเดี่ยวเลย ขอบคุณพื้นมี่โม่งตรงนี้ให้กุมาพิมพ์ระบายมากๆ
กระทู้เเบ่งปันเรื่องดีๆ not กระทู้ระบายอารมณ์
เจอครูสอนเต้นโคตรน่ารัก นางเป็นตุ๊ดที่แจกความสดใสพลังบวก บางทีก็ไม่ได้อยากเต้นเท่าไร แต่เข้าคลาสเพื่อจะได้รับพลังดีจากครูนี่แหละค่ะ
ได้ชุดใหม่
พรุ่งนี้วันหยุด
ไม่เชิงเรื่องดีๆ อะไรหรอกนะ แต่บังเอิญวันนี้ไปอ่าน#อันนึงเรื่องคู่จิ้น แล้วก็อมยิ้มนึกขึ้นมาได้ว่าสมัยเรียนมัธยมตัวเองก็มีคู่จิ้นกับเค้าเหมือนกันนี่หว่า ถถถ (ญญนะ) เหมือนคู่จิ้นสมัยนี้เลย คือโดนจับเอาชื่อของตัวเองกับเพื่อนมาผสมกันเป็นชื่อใหม่ แล้วเวลาเรากับเพื่อนทำอะไรบางทีก็ไม่คิดอะไร แต่คนอื่นคิด เห็นเป็นโมเมนต์เฉย ยุคนั้นมีวิชาคอม แล้วก็มีคนทำเว็บบอร์ดของห้องขึ้นมา มีใครไม่รู้เขียนฟิคกูกับเพื่อนด้วย ถถถ งานกีฬาสีโดนแอบถ่ายช็อตที่อยู่ด้วยกันเยอะมาก เอามาโพสต์กันใหญ่ ตอนเล่นบัดดี้เสือกจับได้กันเองอีก โอ๊ย กองอวยนี่กรี๊ดหนักเลยจ้า บอกพรหมลิขิตชัดๆ คิดถึงแล้วก็ตลกดี มันก็เป็นโมเมนต์ฮาๆ น่ารักๆ อะนะที่มีคนมาชื่นชอบเรา
ง่วง แต่ยังนอนไม่ได้ เพราะเพิ่งแดกอิ่มๆ
ดีใจ ในที่สุดวันนี้ก็หาซื้อหน้ากากอนามัยและเจลล้างมือในราคาที่ไม่โก่งไม่โขกสับเว่อร์ๆ ได้ จาก7-11
กูเจอสิ่งที่ดีๆในชีวิตจนลืมไปว่าตัวเองเคยเศร้าขนาดไหนเมื่อปีที่แล้วอ่ะเพื่อนโม่ง ขอบคุณไอ้นั่นจริงๆที่ทำให้เราติดมันจนมีความสุขขึ้นได้
วันนี้กูกินผักผลไม้ได้เยอะขึ้นละ จากใจสัตว์กินเนื้อคนนึง
เงินเดือนออกเเล้ว
กูไม่เข้าเซเว่นมาสองวันแล้ว
กูได้อุดหนุนกิจการครัวเรื่อน ร้านค้าเล็กๆ ทำให้เงินได้กระจายสู่คนอื่นบ้างแล้ว กูจะไม่เข้าเซเว่นแล้ว
ได้เจอกับเพื่อนสมัยมัธยมที่ไม่ได้เจอกันนาน
>>819 +1 แถวบ้านกูซื้อจากเซเว่นเวลาลด ยิ่งเซลล์1แถม1 ของลงปุ้บกวาดชั้นเลย เอาไปขายต่อกำไรเหนาะๆ
แต่มันเป็นแนวทางที่ดีนะ กระจายรายได้ให้รายย่อยบ้าง กูสนับสนุน
อีกทางที่ทำได้คือการซื้อของไม่มียี่ห้อ/ยี่ห้อเล็ก พวกของกินอ่ะทำง่ายๆเลย ไปกินของตามตลาด ตามบู้ท ตามข้างทาง
กูเห็นช่วงนี้มีกระแสอยากเอาร้านขายของข้างทางกลับมา มองในแง่กระจายเงินก็คงดีมั้ง ถ้าทำดีๆสะอาดๆไม่ระรานทางเท้า
วันนี้ไปเซเว่นแล้วเจอจักรยานล้มอยู่ ไอ้เราก็เป็นคนกล้า ๆ กลัว ๆ ยืนมองคิดว่าจะไปยกขึ้นดีไหมวะ สักพักก็ตัดสินใจเดินไปยกขึ้นมาตั้งให้ แต่พอมองแล้วมันไม่มีขาตั้งนี่หว่า 5555555 ไม่รู้จะทำไงต่อเลยวางไว้ที่เดิมนั่นแหละ ถึงจะไม่เป็นแบบที่ตั้งใจแต่ก็รู้สึกดีที่ได้ตัดสินใจทำอะไรสักอย่างด้วยตัวเอง
เคยเดินอยู่บนทางเดินตึก รร. มีรุ่นพี่หล่อๆ ที่รุ่นเดียวกันกรี๊ดเดินผ่านมา ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอก แต่เดินผ่านแล้วได้กลิ่นหอมมากกก จากตัวพี่เขา ลอยๆ ตามอากาศตอนเดินสวนทางกัน แล้วมันไม่เหมือนกลิ่นน้ำหอมฉุนๆ นะ มันหอมแบบอ่อนๆ คือโคตรใช่เลย กูก็หันไปมองหลังพี่เขาตอนกำลังเดินต่อไป อืมม กลิ่นหอมดี Good 555
ช่วงเวลาโปรโมชั่นกับคนคุยที่หมดภายในสามวัน แต่เป็นสามวันที่มีความสุขมาก
ได้ไปฟิตเนสทุกวันรู้สึกดีจัง เป็นการซื้อคุณภาพชีวิต วันไหนไม่ได้เล่นอะไร แค่อาบน้ำก็คุ้มละ
หาแอปแป้นโทรศัพขึ้นน้าจอทีผมลำบากหารับโทรศัพละโทรออกไม่ใดั
นิยายมือสอง 1 เล่มที่ลงช้อปปี้ตั้งแต่ปีแล้ว ขายออกละ 5555555 ดีใจที่ขายออกสตอคสักที
>>829 เห็นมึงพูดถึงคนคุยละนึกถึงตัวเองเลย
แต่ของกูคุยได้ครึ่งปีละ หยอดกันไปๆมาๆทุกวัน ทุกอย่างเป็นปกติหมด จนวันนึงเค้าก็หายไป โผล่มาอีกทีตั้งสถานะกับคนอื่น ก็โหวงเหวงมาก ที่อยู่ๆทุกอย่างมันก็กลายเป็นเรื่องของเมื่อวาน ไม่มีสัญญาณเตือน ไม่มีคำพูดที่ให้เอะใจ กู. เสียใจมาก ทุกวันนี้ก็ยังเสียใจอยู่ กูจะให้อภัยเค้าได้เสมอ จนวันที่เค้าฝากคนอื่นมาถาม ถ้าเค้าโสด จะกลับมาคุยกันได้มั้ย แน่นอนว่ากูตอบว่าใช่ และแล้ววันนึงก็มาถึง วันที่เค้าทักมา วันที่เค้าโสด กูที่อยากคุยกับเค้าจนตัวสั่นก็ได้ด่ามันไปยกใหญ่ อิหน้าฮี แม้กูจะชอบมึงมากแต่ทำเหมือนกูเป็นควายแบบนี้มันไม่ได้ แม่งเอ้ย ไอ้คนสารเลว
บ้านกูเลี้ยงสัตว์เลี้ยงไม่ได้ นานมากแล้วที่กูไม่ได้เล่นกับลูกหมาลูกแมว วันนี้กูเจอลูกหมาตัวเล็กๆหน้าเซเว่น กูได้เล่นกับมันเกือบครึ่งชั่วโมง เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีเลยที่ได้เล่นกับลูกหมา มีความสุขมาก:)
แถวบ้านมีแมวส้มอยู่ตัวนึง วิ่งหนีทุกครั้งที่กูเข้าใกล้ วันนึงคุยโทรศัพท์อยู่มันเดินมาไซร้ขาอ้อนเฉยสงสัยนึกว่าพูดกับมันมั้ง แถมยอมให้เกาพุงด้วย แต่วันต่อมาทันก็หนีกูอีกแล้วรึกูต้องชวนมันคุยก่อนจริงๆวะ
ไปบริจาคเลือดมาแล้ว เห็นเค้าบอกว่าช่วงนี้เลือดขาดแคลน
ทำประโยชน์อะไรมากไม่ได้ ช่วยได้แค่นี้ล่ะนะ : )
พอตื่นมาพานพบกับความหมาย ยังหายใจเนื้อตัวยังผ่าวร้อน ยังมีหวังเห็นดวงตะวันรอน จะมัวนอนนิ่งเฉยอยู่ทําไม
รู้สึกโชคดีที่มีเพื่อนสนิทคนนี้เป็นเพื่อน จะหาแบบนึ้ได้อีกที่ไหน คนที่รู้จักตัวเราดีกว่าคนในครอบครัว หวังดี ช่วยเหลือตลอดมา ขาดมันคงไปไม่เป็น เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว
มู้นี้ก็น่ารักดีนะ
ได้เงินห้าพันน้ำตาจะไหล ต่อชีวิตระหว่างตกงานไปได้หน่อยละ
ได้คุยกับเพื่อนไม่ได้คุยกันมาสักพัก ดีใจ
พรุ่งนี้ได้กินของอร่อย
วันนี้ตอนเช้าจะสอบ แต่อ.บอกข้อสอบที่จะออกหมดแล้ว
กักตัวอยู่บ้านแล้วสิวเหมือนจะลดลง
วันนี้ขี้ออกมาก้อนใหญ่ยาวมากในครั้งเดียว ฟิน
SCAT ฉิบหาย
ของกูก็ตอนร.ด.เหมือนกัน กูไม่ยอมขี้เลย กลับมาบ้านขี้ออกมามันเป็นก้อนแข็งๆเล็กๆหลายก้อนเหมือนกรวดน่ะ แล้วที่สำคัญแม่งแข็งจนกดไม่ลง ส้วมตันเลย เดือดร้อนพ่อต้องมาทะลวงให้อีก
กระทู้เเบ่งปันเรื่องดีๆหรือกระทู้ขี้
กินชานมไข่มุกหลังทำความสะอาดบ้านแล้ว fullfill มาก
ได้ใช้เน็ตฟรีจากรัฐบาบ ดีจังเลยเย้ๆๆๆ
เออแล้ว เน็ต10gb 30วัน นี่ใช้หมด10 gb(อาจจะหมดใน5วัน) แล้วก็หมดเลยป้ะ แบบใช้ต่อไม่ได้
หรือ10gb ได้ทั้ง30วันเลย
เเล้วดวลาหมดจะมีข้อความเตือนป้ะวะ กูกลัวตังในซิมไหลตามไปด้วยเวลาเน็ตหมดแล้วเปิดทิ้งไว้
เจอความเห็นโม่งคนนึงดีมาก รู้สึกตกหลุมรัด
ชอบกลิ่นฝนตกจัง
วันนี้ยิ้มเยอะมาก
กูเป็นคนกลัวสังคมมาก ไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ วันนึงเจอกลุ่มวาดรูปในเฟส กลุ่มชาวต่างชาตินะ กูเลยไปลงรูปวาดดู
ได้ไลค์ 300 เป็นครั้งแรกที่มีคนสนใจงานของกูขนาดนี้ มีคนคอมเม้นท์ชมและให้กำลังใจมากๆ จากที่ลงในเฟสไม่มีคนมาเม้นต์มาไลค์อะไรเท่าไหร่ จนมีคนไซโคให้กูเปิดอาร์ตแอคเคาท์ในไอจีกูก็เลยเปิด ทุกวันนี้เลยมีเพื่อนออนไลน์เป็นชาวต่างชาติมากขึ้น สังคมอบอุ่นมากๆ ทุกคนซัพพอร์ตกูมากๆ
กูรู้สึกมีกำลังใจที่จะวาดรูปต่อไป กูยังนึกขอบคุณคนนั้นอยู่จนวันนี้ที่ไซโคให้กูเปิดไอจี เลยทำให้มีเพื่อนมากขึ้น มี motivation มากขึ้น
แถมทำให้กูเริ่มหาเงินจากการวาดได้ด้วย ขอบคุณนะ
วันพีซดังจากการสอนให้รู้จักว่าครอบครัวที่บิดเบี้ยวเเหลกเหลว พ่อแม่หัวควยเป็นยังไง
ลูฟี่ถูกพ่อแม่ทิ้งให้อยู่กับปู่ที่เป็นทหาร แต่กลับโตมากลายเป็นคนที่ไม่รู้จักความเดือดร้อนของคนอื่นที่โดนพังข้าวของเสียหาย มีความคิดนอกลู่นอกทางแทนที่จะเป็นทหาร กลับอยากเป็นโจร เนื่องจากลูฟี่ถูกทอดทิ้งไม่ได้รับการสั่งสอนจากพ่อแม่ จึงกลายเป็นสวะสังคมที่ต้องหาจุดเด่นให้ตัวเองเป็นที่ยอมรับ
ซันจิมีพ่อบ้ากาม มีเมียน้อยมากมาย โรคจิต พี่เป็นพวกตายด้าน ชอบบุลลี่ทำให้ซันจิกลายเป็นพวกเก็บกด ลักเพศ สับสนในเพศและชีวิตตัวเอง วิถีสุภาพบุรุษที่ไม่เตะผู้หญิงคือได้จากเชฟขาแดง แท้จริงแล้วตอนโดนพุดดิ้งเยาะเย้ย ซันจิอยากจะเตะพุดดิ้งให้หน้ายับ ต่อยหีบิ๊กมัมให้มดลูกแตก
ดอฟฟี่มีพ่อโง่ที่อยากออกจากการเป็นชาวมังกรฟ้า แต่เสือกง่อยทำไรไม่เป็นเนื่องจากพ่อดอฟฟี่เกิดมาบนปุยเมฆ มีพี่เลี้ยงคอยเช็ดตูด ก่อนกินข้าวก็มีคนบดอาหารให้ทำให้เมื่อเป็นคนธรรมดาแล้ว พ่อของดอฟฟี่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองและครอบครัว จนดอฟฟี่โดนชาวบ้านกลั่นแกล้ง ทรมานกลายเป็นโดนด้านมืดครอบงำจิตใจ
ไอ้ราชาเก๊โรเจอร์ปั้มลูกเพื่อให้ลูกสานต่อความฝันวันพีซ รู้เต็มอกว่าสิ่งที่อยู่ที่ลาฟเทลมันยังไม่ถึงเวลาครอบครอง แต่เสือกทำตัวคลิกเบทโม้ประหนึ่งว่ากูได้เจอ กูได้ครอบครอง ทำให้ผลกรรมมาตกที่เมียต้องอั้นลูกอั้นขี้ไว้จนตาย ลูกชายเกิดมาก็มีปมพ่อจ๋า โดนชาวบ้านรังเกียจ เหยียดหยาม อายุก็สั้น เมียไม่มี สานฝันพ่อพินอคคิโอ้ขี้โม้ไม่ได้เลย
นี่คือตัวอย่างที่ทำให้วันพีซดังเพราะความสาระยำให้ไอ้พวกพ่อแม่กร๊วกเวรครับ
พ่อซันจิมีเมียเดียวนะ พี่ชายสามคนเป็นแฝดท้องเดียวกะซันจิด้วย แต่เหนือสิ่งอื่นใด กูว่ามึงมาผิดมู้
อ้าว โทรล์หรอกเรอะ ช่างแม่ง
โดนัทอร่อยมากเลย
(เเต่คนขายหลอกกูว่าไม่มีโปรโมชั่น อีสัส)
มีเพื่อนดีคือลาภอันประเสริฐของชีวิตมาก ขอบคุณจริงๆนะ
แม่ทำปูผัดผงกะหรี่ให้กิน อร่อยมาก เพิ่งรู้ว่าแม่ทำเป็น กูแทบจะเลียจาน แม่กูยิ้มหน้าบานแล้วบอกว่าถ้าอร่อยเดี๋ยวทำให้กินบ่อยๆ
เมื่อก่อนไม่เคยเข้าใจพวกมีแฟนละตั้งรูปแฟนหรือรูปคู่เป็นหน้าจอล็อกมือถือ พอกุเพิ่งมีแฟนเลยลองบ้าง เข้าใจความรู้สึกละ แฮปปี้ว่ะ เขิล
บ่นเฉยๆ เสาร์ที่แล้วอยู่ดีๆตู้เย็นบ้านกูก็เสีย แล้วของก็เต็มตู้ ทีนี้เลยวุ่นวายชิบหายว่าจะเอาไงกับของ
ต้องไปขุดเอากล่องเก็บความเย็นที่ไม่ได้เก็บดีเท่าไหร่มาใช้ แล้วคอยซื้อน้ำแข็งจากเซเว่นมาโปะเอา กับรีบๆเอาของมาทำอาหารกิน
ช่างที่เอาตู้ไปซ่อมก็บอกว่าปัญหามันใหญ่กว่าที่คิด แล้วไม่มีอะไหล่ที่ต้องใช้ แต่สุดท้ายเมื่อวานเค้าก็ได้อะไหล่
แล้ววันนี้ก็ซ่อมเรียบร้อย ได้ตู้เย็นคืนใช้งานได้ จริงๆก็ไม่เชิงเรื่องดีๆอ่ะนะ แต่เป็นอารมณ์ว่าในที่สุดกูก็ผ่านมันมาได้
วันนี้ได้โดนัทโปรโมชั่นเเล้ววว ทำไมคราวนั้นบอกว่าไม่มีวะ
รักแม่จัง
ข้าววันนี้โคตรอร่อย
ตื่นเช้ากว่าที่คิด
อยู่ดีๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าเคยเขียนจดหมายหาตัวเองเมื่อ 10 ปีที่แล้ว เขียนถึงตัวฉันในอีก 10 ปีข้างหน้า ปีนี้ครบปีที่ 10 พอดี แต่เสียดายจดหมายอยู่ที่บ้าน ตจว. ตอนนี้มาทำงาน กทม. ปีนี้ยังไม่ได้กลับบ้านและไม่รู้จะได้กลับอีกทีเมื่อไหร่ จำได้ว่าช่วงที่เขียนนั้นเป็นช่วงชีวิตที่ดิ่งมาก มืดมนไปทุกทาง ตอนนั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองจะขึ้นมาจากหลุมดำนั้นได้มั้ย (ไม่ได้เป็นซึมเศร้า แต่มีปัญหาทางกายภาพบางอย่าง) แต่ตอนนี้ก็ออกมาจากหลุมดำได้นานแล้ว มีชีวิตที่ดีประมาณหนึ่ง ขอบคุณตัวเองที่ก้าวผ่านเรื่องยากลำบากนั้นมาได้ ขอบคุณครอบครัวที่คอยอยู่เคียงข้างและเป็นกำลังใจในช่วงเวลาแย่ๆ ตอนนี้ผ่านมาได้แล้วก็ได้ตอบแทนพ่อแม่อย่างเต็มที่ ดีใจที่วันนั้นไม่ได้คิดสั้น ดีใจที่บอกตัวเองว่าจะต้องผ่านมันไปให้ได้แล้วก็ผ่านมันมาได้จริงๆ
วันนี้ตื่น 6:35 ทำได้ไงวะ เวลาว่างเยอะมาก อิอิ
ตื่นเช้ามามองไปนอกหน้าต่างเห็นทะเลสวยมากเลยเดินออกไปเล่น ฟ้าที่คราม น้ำใส ในเดอะซิมส์
ไดเอต+ออกกำลังกายอ่อนๆมา 3 วันได้แล้ว ภูมิใจมากเลย ถึงจะไม่มีผลเปลี่ยนแปลงอะไรก็เถอะ แต่ทำให้ได้ตื่นเช้า แถมได้ให้ข้าวหมาด้วยตัวเอง อากาศตอนเช้ามันกำลังดีมากๆ
อาหารไดเอตกูกินขนมปังโฮลวีตปิ้งกับกาแฟดำเป็นมื้อเช้า ก็พึ่งค้นพบเหมือนกันว่าขนมปังโฮลวีตปิ้งมันอร่อย หนานุ่ม กรอบ กาแฟดำก็ได้หัดกินก็วันนี้
ภูมิใจในตัวเองนะ หวังว่าจะทำแบบนี้ได้ต่อไปจนกว่าร่างกายสภาพดูดีขึ้น
เศร้าๆ อยู่และได้โพสระบายไปหนึ่งบรรทัด ต่อมามีเพื่อนคนนึงมาเม้นให้กำลังใจข้อความยาวหนึ่งหน้ากระดาษ อ่านแล้วรู้สึกดีขึ้นมาก ขอบคุณนะ
ไม่ต้องอดอาหารหรอก กินปริมาณที่ร่างกายควรรับต่อวัน แต่เน้นออกกำลังกายแบบคาดิโออะลดเร็ม (บวกบอดี้เวทก็ดี) เฟิร์มๆ แล้วมันไม่โยโย่เหมือนคนที่ไดเอทอย่างเดียวด้วย นี่ออกกำลังกายแล้ว กินมากขึ้นกว่าเดิมยังไม่อ้วนขึ้นเลย เอ้อ หลังออกกำลังกายก็เสริมพวกสารอาหารพวกโปรตีนต่างๆ เนื้อนมไข่ว่าไปหรือพวกเวย์ สู้ๆนะ
>>890 >>892
อะ อ้าว ไม่ดีหรอกหรอเนี่ย
กู >>888 นะ พอดีได้สูตรมาจากสาวๆเกาหลีในยูทูปน่ะ แสดงว่าควรกินโปรตีน เวย์ แทนใช่มั้ย สงสัยต้องศึกษาใหม่แทน
กูเป็นพวกร่างกายไม่แข็งแรงน่ะโม่ง เลยออกกำลังกายหนักๆไม่ได้ แต่ก็พยายามฝืนอยู่ ทำมากขึ้นไปเรื่อยๆ เน้นวิ่งกับเต้นนิดๆหน่อยๆ
แต่ปกติกูเป็นคนตื่นบ่ายสอง พอได้มาจัดตารางชีวิตใหม่ก็ได้ทำอะไรมากขึ้นมากเลยล่ะโม่ง แถมบังเอิญเจอลูกแมวหน้าด้วยเลยเก็บมาเลี้ยง ตอนนี้ก็เลยมีหน้าที่มาป้อนนมแมวทุกเช้าเพิ่มอีกล่ะหนึ่ง แมวน่ารักจริงๆเลย สิ่งดีๆของวันนี้ล่ะ
>>898 https://www.img.in.th/image/Tx1lTY
นี่คือลูกแมวที่เลาเจอ มันน่ารักมาก ตัวกระจึ๊งเดียวแต่งับเจ็บมากเลยโม่ง
>>900 >>901 เตรียมขุนเต็มที่เลยล่ะ มันตัวเล็กมอมแมมมาก มาคลอเคลีย เดินตามตลอด ทั้งกัดทั้งงับ ทั้งข่วน
มันมาโผล่หน้าบ้านได้ยังไงไม่รู้ ตอนแรกมาตัวเดียว ลุงเลยให้ข้าวมัน วันต่อมาพาเพื่อนมาด้วยอีกสองตัว
เลามาเยี่ยมบ้านลุงวันหยุด เลยได้เจอพวกนี้พอดี ซื้อนมแพะมาชงให้กิน ซื้อทรายแมวให้ พอวางถาดทรายแมว พวกนี้ก็ลงไปถ่ายทันที ฉลาดจัง (เราไม่รู้ว่ามันเป็นสัญชาตญาณสัตว์น่ะ ไม่เคยเลี้ยงแมว)
เยียวยาจิตใจมากจริงๆ เลาลี้ภัยมาจากบ้าน มาพักผ่อนสองสัปดาห์ เดี๋ยวจะได้กลับคงอดเจอพวกนี้แล้ว
อะ แปะรูป ในรูปรอยแผลนั่นเจ้าพวกนี้ทำนั่นแหละ 55555
>>905 ใช่ๆ ตอนเล็กๆนี่ต้องระวัง แต่ถ้าโตเมื่อไหร่ก็เริ่มหายห่วงเพราะแมวมันรู้จักดูแลตัวเองได้ระดับนึง ที่น่ากลัวคือตอนยังจิ๋วๆไม่ประสีประสานี่แหละ มันไปอยู่ไหนก็มองหายาก ตอนเด็กๆกูมีลูก จู่ๆมันหายไปเรียกเท่าไหร่ไม่ตอบ ปรากฎว่าแม่งไปนอนกันอยู่ในเตาถ่าน ไอ้ตรงช่องล่างเขี่ยเถ้าอ่ะ นอนกันอุ่นสบายเลยดีที่แม่กุไม่ได้ใช้เตาไม่งั้นแม่งเอ๊ยกลายเป็นแมวปิ้งแน่ๆ คิดละใจหาย
เอาไอติมเเช่ช่องฟรีสไว้ พอจะไปกิน เเม่งละลายหมดเลย วดฟ
จากนั้นก็ปรับความเย็นของช่องฟรีส หวังว่ามันจะกลับมาเข้ารูปเหมือนเดิม
55555555555555
เรื่องดีคือกูกลับมาเล่นโม่ง ในรอบหลายปี
ได้ระบาย ทำให้โล่งขึ้น ดีว่ะมีเพื่อนโม่งคุยตอบ
และกูคิดว่าถ้ากูหาเรื่องดีๆมาเล่าได้ทุกวันจะดีมาก
.
วันนี้วันดี ฝนตก อากาศเลยไม่ร้อน ดีชิบอากาศวันนี้
.
วันนี้วันดี แม่กูสั่งสลัดผักมากิน ต้องอร่อยมากแน่ๆ แต่เก็บกินตอนค่ำ
ฝนตกโล่ง+เย็นปอดขึ้นเยอะ ได้กินน้ำเต้าหู้ชาเขียวอุ่นๆ อย่างฟิน :P
มีใครรู้จัก เว้บโม่ง kami47 ปะ ละต้องหาลิ้งเชิญจากไหนวะ
>>916 ไม่รู้จักแต่เสิชในเน็ตมามันคล้ายๆโม่งช้ะ https://kami47.ch/ เปิดไม่ได้ง่ะ
ซ่อมตู้เย็นเสร็จเเว้ว
บังเอิญพบว่าคนที่เราเเอบส่องเฟซบ่อย ๆ เค้าเล่นโม่ง ดูจากการเว้นวรรค การใช้ไม้ยมก การใช้คำเเทนตัวเอง กิจกรรมที่ Related กับที่เค้าเเชร์ในเฟซ คำที่เค้าพิมพ์ผิดบ่อย ๆ คำที่เค้าชอบใช้ การเว้นบรรทัด อ๊าาาาา จะทักยังไงดี กลัวเขารู้ว่าเป็นเรา
พวกมึงมีช่วงเวลาดีๆในชีวิตด้วยหรอ
ดีออก ได้เจอเค้าในโม่ง จะได้เห็นอีกด้านนึงของเค้า หุหุ
มั่ยมีคัฟ
เพิ่งดูคอนเสิร์ตแบบสตรีมจบ ดีมากความรู้สึกแบบจุกอก ขอบคุณเทคโนยี streaming whatever ที่ทำให้มีวันนี้ข่ะ ไหว้ย่อ
https://fanboi.ch/lounge/1417/1-79/
ฮาชิบหาย5555555กูรักพวกโม่ง 2010 ต้นๆ
ก๋วยจั๊บอร่อยมาก อยากกินอีก เเผล็บ ๆ
ได้ดูสารคดีเรื่อง บุกให้แหลก แหกตาดูโลก
แล้วพบว่า คุกที่นอเวมีไว้เพื่อพัฒนาคนให้สามารถใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่นได้ มีเน็ตให้เล่น มีห้องสมุดให้ใช้ มีห้องอัดเพลงด้วย สามารถใช้มีดทำครัวได้ ผู้คุมไม่ต้องพกอาวุธ ไม่มีการทะเลาะวิวาท ไม่มีโทษประหารชีวิต สิ่งที่โดนลงโทษคือกักบริเวณอย่างเดียว 80เปอร์เซ็นกลับสู่สังคมแล้วไม่ก่อเหตุซ้ำ
มันยืนยันได้ว่า คนเราไม่ใช่วัวไม่ใช่ควาย ไม่ต้องเฆี่ยนตี ใช้ความรุนแรงเพื่อให้เป็นคนที่ดีขึ้น
การทำดีแก่กันกลับทำให้สังคมดีขึ้นได้จริงๆ
>>943 ไม่รู้ตื่นลึกหนาบางมากนะ เห็นว่าคนที่นั่นเชิดชูนักกีฬามาก สังคมที่นั่นคำว่าดูดีหล่อสวยกว้างมาก รักสัตว์ ให้ความสำคัญกับเด็กมาก ความเหลื่อมล้ำต่ำ แต่หางานยาก เคยเห็นบทสนทนาเด็กวัยรุ่นในหนังนอร์เวย์ สิ่งที่เค้านินทากันไม่ใช่ใครได้กับใครบ้าง แต่นินว่าใครมันติดโรคจากกามแล้วไปแพร่เชื้อบ้าง ระวังกันด้วย555
ล่าสุดเห็นข่าวผ่านตาคือนิยมเอาเด็กมาทิ้งตากอากาศไว้นอกบ้าน เด็กไม่หาย ความปลอดภัย99%
ไปส่องแมปกูเกิ้ลดูบ้านช่องเค้าดูเรียบๆสงบๆดี ความอากาศหนาว เลยมาเดินเล่นตากแดดชิลๆกัน
>>946 ลองเสิร์ชๆดูในกูเกิ้ล ลองศึกษาดีๆก่อน นักกีฬาที่ว่าคือสกีหรือเปล่า555
ถ้าหัวไม่ดี อยากให้ลองค้นหาตัวเองดูนะว่าอยากทำอะไร พอชอบแล้วมันน่าจะมีแรงฮึดพากเพียรพยายาม
ทำงานที่นอร์เวย์ก็ดีนะ เค้าว่าพนักงานเสิร์ฟ พนักงานโรงแรมรายได้พอๆกับพนักงานออฟฟิศ แต่อย่างว่าแหละ งานมันหายากอยู่
>>948 เห็นเค้าว่า แบ่งกันทำงาน ตำแหน่งเดียวกันใน 1อาทิตย์ 2คนผลัดกัน เงินมันก็ต้องหารอะ
ที่กูพิมๆมาเนี่ย อ่านมาจากแหล่งอื่นอีกที 555
ส่วนเรื่องปัญหาคนไร้บ้านกูไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง คิดว่าทุกประเทศน่าจะมีแหละ แต่เยอะน้อยต่างกันไป
>>949 คนเรากว่าจะรู้ว่าชอบหรือไม่ชอบมันก็ต้องลงมือทำก่อน มีโอกาสลองอะไรได้ก็ลองไปดีแล้ว
กูเริ่มวางแผนตอบโต้คนที่บุลลี่กูจนจะหลุดพ้นจากการโดนบูลลี่แล้วว่ะ
หายำยำช้างน้อยรสข้าวโพดเจอเเล้วววววววว อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาห์ C O N S U M E
อารมณ์ดิ่งมาสักพัก วันนี้พอเป็นเมนส์ก็โล่งละ นึกว่าตัวเองปสด.
กลับมาอ่านนิยายเรื่องเก่าที่เคยอ่านแล้วโคตรสนุก กรี๊ดอัดหมอนเหมือนครั้งแรกที่อ่าน พวกนักเขียนนี่ก็เก่งจริงนะเขียนอะไรอิมแพคคนอ่านได้ขนาดนี้
ได้ซื้อเตาอบมาทำขนมเล่นแล้ว
มีทั้งเรื่องดีและไม่ดีในเวลาเดียวกัน
เรื่องดีคือในที่สุดกูก็ขุดตัวเองให้ลุกขึ้นมาทำความสะอาดห้องได้สักที ปัดกวาดเช็ดถูเรียบร้อย แต่เรื่องร้ายคือตอนที่กูกำลังทำความสะอาดทางเดินหน้าห้อง กูเหยียบไข่จิ้งจกแตกไม่รู้ตัว ที่รู้คือตอนหันไปมองพื้นตรงที่ยังไม่ได้ดูดฝุ่น เห็นซากเปลือกไข่กับตัวอ่อนอยู่ที่พื้นยกตีนขึ้นมาดูแม่งมีเศษเปลือกไข่ติดตีนด้วย กูเลยเดินไปล้างตีน ใช้เครื่องดูดฝุ่นดูดซากเหนียวๆติดพื้นแล้วถูเสร็จสรรพ
ช่วงนี้ต้นไม้ในห้องโตกันดีมาก ส้มกระถางที่ปลูกไว้ก็ได้กินเเล้ว เด็ดจากต้น ปอกกินเองในห้อง โคตรราชา ฝนก็ตก อากาศก็เย็น ต้นไม้ก็โต ตำลึงก็เลื้อยราวเเขวนผ้าม่าน ชีวิตดี๊ดี อยู่กับต้นไม้ก็มีความสุข
ตะบองเพชรก็น่าปลูกนะ
>>966 กลายเป็นมู้สวนครัวไปแล้ว555กูเอาด้วย
ฟักทองมันต้องการที่เลื้อยลงดิน ต้องการปุ๋ยเยอะเผื่อดอกที่ไม่ติดลูกด้วย ถ้าชอบฟักทองมึงลองปลูกแบบเก็บยอดเก็บดอกกินมั้ย เลี้ยงง่ายกว่า+ได้กินไว ยิ่งเด็ดยิ่งแตกใบ
ถ้ามึงเน้นปลูกกินกูอยากแนะนำที่เป็นผักใบจีนอ่ะ มันง่าย อย่างกระเทียมนี่กูก็ยอมแพ้55 มันเรื่องมาก ลองเป็นพวกฮ่องเต้,กาดขาว,สลัด หย่อนกระถางละ4-5เม็ดพอมันงอกก็ถอนเหลือสองต้นพอ อย่าไปเพาะหว่านเดี๋ยวต้องมานั่งแยกอีกไม่งั้นมันเน่า
>>966 อุ่ย ไม่ได้ดูว่าใช้สรรพนามกันยังไง เราก็มากู-มึงเฉยเลย โทษๆ
อยากเสริมว่าถ้าชอบผักแปลกๆลองปลูกพืชหัว แรชดิช,บีทรูท สองอย่างนี้ลองทำแล้วได้กิน หย่อนกระถางละ1เมล็ดพอ เลี้ยงง่ายมากคือลงหัวได้โดยไม่ต้องใส่ปุ๋ยช่วย แต่ดินต้องซุยแล้วก็มีนํ้าชื้นตลอด (ห้ามนํ้าขังนะ) ปลูก1เดือนก็มาคุ้ยกระถางได้ หัวไม่ใหญ่หรอกนะก็ได้กลมๆเล็กๆน่ารักดี55 เรารวมหลายๆลูกเอามาทำซุปได้หม้อนึง
https://www.facebook.com/groups/337996746291863/?ref=share แนะนำกลุ่มเฟซบุ๊ก
ทำซับไตเติลให้คลิปในยูทูปมาตั้งนาน พอช่องใหญ่ ๆ Published ซับไตเติลกู แทบฟินน้ำแตก
เเอร๊ยยยย!
ซื้อหูฟังมาใหม่ ปริ่มกับคุณภาพเสียงมากสุนทรียะแห่งการฟังที่แท้ เพลงที่ชอบเสียงเพราะและเร้าอารมณ์กว่าเดิม เหนื่อยๆ มาเสียบหูฟังแล้วเยียวจิตใจ คุณภาพชีวิตว่ะ
ในที่สุดกูก็มีโมเมนต์แมวเดินมาเฝ้าในห้องน้ำเหมือนคนอื่นสักที เราสนิทกันมากขึ้นแล้วสินะ! เชี่ย น้ำตาจะไหลว่ะ แต่น้องแม่งโดดขึ้นมานั่งนอนกู แล้วกูก็กำลังขี้อยู่ ทำไรไม่ได้เลยว่ะ เห็นมันหลับสบาย กูจะนั่งขาชาสิงห้องน้ำต่อไปอย่างแฮปปี้ละกัน
แมวกูขี้เหงาขี้กลัว ไม่ค่อยมีใครในบ้านเล่นด้วยและมันชอบมาไถคลอเคลียกู พร้อมพุ่งเข้าห้องทุกครั้งที่กูเปิดประตู กูก็ไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยแต่ก็คอยเล่นด้วยตลอด ประทับใจสุดคือมันนอนเลียขนบนตักกู กูก็ลูบหัวมัน แล้วมันก็หันมาเลียมือให้กูด้วยแต่แม่งไม่ได้มาแค่ลิ้น แถมเขี้ยวด้วยสัส ซึ้งใจนะแต่กูเจ็บ เวร
>>985 สำหรับกูอยู่ที่ความใสของเสียงอ่ะ เมื่อก่อนกูใช้หูฟังโซนี่มาตลอดนะ เพราะติดแบรนด์และได้มันมากับโทรศัพท์แล้วก็วอร์คแมน 55555555 แต่สำหรับกูหูฟังโซนี่ตัวราคาถูกถึงกลางเสียงเบสบวมมาก ฟังนานๆแล้วปวดหู ไปเล่นหูฟังญี่ปุ่นค่ายอื่นอย่าง final audio, audio technica หรือฝั่งจีนอย่าง fiio ดีกว่า เผลอๆราคาถูกกว่า ได้คุณภาพเสียงดีกว่า
แต่คุณภาพเสียงที่ได้ก็ขึ้นกับคุณภาพไฟล์เพลง และเครื่องที่ใช้เล่นเพลงด้วย มือถือแต่ละยี่ห้อเสียงที่ได้ก็ต่างกัน ยิ่งถ้าฟังกับเครื่องเล่นเพลงก็ยิ่งได้ยินความต่าง ราคาแพงไม่ใช่ว่าดีกว่าเสมอไป
แต่ว่าเรื่องนี้มันก็แล้วแต่หูกับรสนิยมคนอ่ะ อย่างกูตอนนี้ชอบ b&o อยู่ ดีไซน์สวย และเสียงดี เวลาหยิบขึ้นมาทีไรรู้สึกมีความสุขเพราะหูฟังกูสวย 555555555555
กู >>987 เอง จริงๆเรื่องแมวของกูมีเยอะมากแต่กูกลัวรก ไม่ตรงมู้ เหมือนกูมาอวดแมว กูจะเล่าให้ฟังยาวๆเลยละกัน
คือปกติกูเป็นคนไม่ชอบแมว ตอนมาอยู่บ้านหลังนี้(บ้านสวนอยู่ในสวนรอบบ้านมีแต่ป่า ธรรมชาติสัสๆ) มีแมวอยู่4ตัว 3ตัวแรกเป็นลายสลิด(แมวที่กูเล่าตอนแรกคือหนึ่งในสามตัวนี้) อีกตัวเป็นแมวดำ แมวกูไม่มีชื่อเรียกเป็นหลักแหล่ง เรียกกันเหมียวๆทั้งบ้านและเลี้ยงแบบเปิด แมวสลิดสามตัวชอบมาอ้อนกูมากแต่ตอนนั้นกูไม่ชอบแมวไง ทาสหมาไอ้สัส กูก็จะเลี่ยงๆตลอดเพราะรำคาญ จนหลังๆแมวเริ่มไม่มาคลอเคลียกูแล้ว อยู่มาวันนึงกูก็ปิ๊งไอเดียอยากดูแลแมวขึ้นมาเลยหาข้อมูลทั้งอาหารเปียกและขนมแมวเลีย เลือกยี่ห้อที่กูคิดว่าดีไม่เค็มเกิน ให้แมวกินประสบความสำเร็จ(แม้จะถึงจุดที่เปย์ขนมและอาหารเปียกแล้ว กูก็ยังปฏิเสธว่าไม่ได้เป็นทาสแมวอยู่ดี ทุกวันนี้ก็ยังปฏิเสธอยู่) แมวดำบ้านกูสายผจญภัย ไม่ค่อยสนิทไม่ค่อยอ้อนและเป็นตัวแรกที่เข้าป่าแล้วหายไปเลย แมวสลิดสองตัว ตัวนึงอ้วนตัวนึงปกติ(ไม่ใช่แมวที่กูพูดถึงก่อนหน้า) สองตัวนี้ชอบมานั่งเฝ้ากูบนรถมอไซค์เวลากูไปตากผ้าดึกๆ ตากเสร็จก็เดินขึ้นบ้านด้วยกัน ลูบหัวเกาคางแล้วแยกย้ายเข้านอน สองตัวนี้ดูติดกูมากและหวงกูมากเหมือนกัน(มันชอบจ้องเหมือนจะตีกันเวลาอยู่กับกู เวร) เป็นแบบนี้ทุกครั้งเวลากูตากผ้าแล้วหนึ่งในสองตัวก็หายไป อีกตัวก็หายตาม เหลือแค่ตัวแรกที่กูพูดถึงที่อยู่ยันวันนี้ เวลาเข้ามาในห้องกูได้แล้วกูนั่งเมื่อไหร่มันก็จะรีบมานอนตักกู บางทีก็นอนเอาคางเกยมือเกยแขนซตัวกู บางทีก็นั่งตักแล้วเอาตัวมาแนบมาซบตัวกู ที่กูยอมเล่นยอมให้มันมานอนตักเพราะกูสงสารมัน เข้าใจว่าคงเหงาเพราะเพื่อนหายไปหมดเลย แถมไม่ค่อยมีคนมานั่งเล่นแบบนี้ด้วยอีก(กูไม่ได้นั่งนานส่วนมากก็แค่ประมาณครึ่งชม.ไม่เคยถึงชม.) กูไม่ได้ซื้อขนมแมวให้มันมาหลายปีแล้ว กะว่าถ้าได้ออกจากบ้านจะแวะซื้อให้ด้วย ถึงเรื่องที่กูเล่ามันจะดูเศร้าที่แมวหายแต่กูก็ดีใจที่มีโมเม้นต์แบบนี้นะ รอกูพร้อมกูจะบุกป่าไปตามล่าหาแมวกูคืน
ปล. ตั้งแต่อยู่กับแมวมากูยังไม่เคยได้แผลจากแมวนะ(สองตัวอ้วน-ปกติก็ไม่เคยกัดหรือข่วนกู)
ปล.2 กูเข้าใจภาษาแมวมากขึ้น เวลาเดินอยู่แล้วแมวมาเดินแซงตัดหน้ามึง(ให้มึงสะดุดหน้าแหก)คือมันต้องการให้มึงสนใจ จงรีบไปเล่นกับมันซะ
ตั้งกระทู้ 2 เลย
บ๊ะ
โบ๊ะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.
