เพื่อนๆ เราเพิ่งมีปห.กับหนุ่มวิศวะเหมือนกัน คุยกันได้ไม่กี่เดือนเค้าก็เคยบอกว่าจะเลิกคุยกับเราเพราะมีเรื่องที่เข้ากันไม่ได้อยู่ เค้าบอกไม่อยากหงุดหงิดที่ต้องเจอเราบ่นบ่อยๆ เค้าเองก็ไม่แน่ใจว่าจะเปลี่ยนตัวเค้าเองได้มั้ย คงคบกันไม่รอดแต่ไม่ได้เกลียดยังเปนเพื่อนกันต่อนะ เราก็โอเคไม่ได้เฮิร์ตมากเพราะพึ่งคุยกันไม่กี่เดือน ต่อมาสองสามวันเค้าโทรมาง้อ บอกว่าคิดถึง อยู่ดีๆ เค้าก็ทำตัวดีขึ้นแต่เค้าก็บอกให้เราบ่นน้อยลงมีเหตุผลมากขึ้นได้มั้ย ก็เหมือนจะไปด้วยดีระหว่างนี้ดูๆ คบๆ สวีทหวานแหววมากเค้าเอาใจเราเยอะมาก เพราะเราสองคนชอบอะไรเหมือนๆ กัน มีแนวคิดเข้ากันได้ มีทะเลาะกันบ้างสองสามหน เรื่องที่เรางี่เง่าเองสองหน และเรื่องที่เถียงกันเรื่องอนาคตหนนึงเรื่องที่เราไม่วางแผนอนาคตแล้วเค้าเปนห่วงเราหนนี้ครั้งใหญ่เหมือนกัน แต่สุดท้ายคุยกันเราบอกว่าเรามีแผนอยู่แต่เราไม่อยากบอกเพราะเราชั่งใจอยู่กลัวมันไม่สำเร็จ เค้าก็บอกโอเคเบาใจเค้าแค่เปนห่วงอนาคตเรา
ทีนี้มาถึงจุดแตกหักตอนเดือนที่ 7 ก็คือ เค้าจะผ่อนบ้านเค้าจริงจังกะเรามากอยากให้ไปอยู่ด้วยกัน คือเค้าชอบทัศนคติความคิดที่เข้ากันได้ของเรา แต่ก็มาแตกหักตรงที่ว่าถ้าเค้าผ่อนบ้านนี้เค้าต้องประหยัด เราก็เปนห่วงกลัวเค้าลำบาก เราว่าไม่ต้องรีบมีบ้านหรือเอามาถูกกว่านี้ก็ได้ เค้าบอกว่าทำไมเราไม่สู้เลย เราก็ขึ้นอะว่าเออเราไม่สู้อะ สู้ไปเพื่ออะไร เรายังไม่ได้ลำบากขนาดนั้น เค้าก็บอกว่าแล้วเราไม่คิดจะทำไรเลยรึไง ทำไมเราชอบพูดจาใส่เค้าว่าเค้าต้องอยากได้อยากมีอะไรขนาดนั้น จะอยากรวยไปเพื่ออะไร เค้าบอกว่ามันเปนคำถามที่ถามแล้วไม่เกิดประโยชน์มันเป็นเรื่องที่คนเราต้องทำอยู่แล้ว เค้าพยายามทำทุกอย่างให้มั่นคงเค้ามุ่งตรงไปอนาคตเท่านั้น แต่เราอนาคตดูไม่แน่นอน เราไม่สู้เลยอะ ตกเย็นเราเลยจะไปหาเค้าคือจะไปง้ออะ เราบอกดีกันเถอะนะ เค้าบอกดีทำไมอะ เค้าไม่อยู่บ้านขับรถมาอยู่อีกบ้านนึงอยากอยู่คนเดียว
เลยโทรคุยกันเค้าก็เลยบอกว่าเค้าคบกับคนที่ไม่สู้ไม่ได้อะ ไม่ได้หมายความว่าเราผิดมันเปนชีวิตเรา เค้าก็ยังยืนว่าเปนเพื่อนกันต่อเถอะ เราก็พยายามอธิบายอะว่าที่เราบอกไม่สู้ เพราะเราเห็นว่าเราควรค่อยเป็นค่อยไปอะ เออ แต่เราอาจใช้คำไม่ถูกว่าไม่สู้คือเราไม่คิดว่าเราลำบากขนาดจะสู้ไง เหมือนเราแค่พยายามให้มันมากขึ้น ที่จริงเราเปนคนพยามมากเค้าก็รู้ แต่เหมือนคนมันโกดคนมันจะเลิกอะก็พูดแต่ข้อเสียของเราที่เค้าไม่ชอบเค้าบอกว่าเรื่องที่เราชอบถามคำว่าอยากรวยทำไม ทำไปเพื่อไร มันทำให้เค้าหงุดหงิดมาก เราก็อธิบายอะว่าเราก็แค่อยากรู้ว่าเค้ามีแผนในชีวิตแบบไหนอะ แต่เราก็ยอมรับว่าเราใช้คำที่ดูหาเรื่องแต่เราก็อยากรู้จริงๆ อะ
วันต่อมาเราจะโทรไปอธิบายอะว่าเราผิดเองที่เราพูดไม่เคลียร์ บอกแค่ว่าไม่สู้ สู้ไปทำไม แล้วไม่อธิบายเพิ่มเติมทำให้เค้าเข้าใจผิดอะ เค้าก็บอกเค้าเข้าใจแล้ว เวลาไปพูดกะคนอื่นอะไม่อยากให้พูดห้วนๆ แบบนี้ให้อธิบายไปตรงที่เราเป็นอย่าบอกว่าไม่สู้ ไม่ทำ ทำไปเพื่ออะไร คนเค้าก็จะเข้าใจว่าเราเปนคนไม่ทำอะไรเลย เราก็ยอมรับอะ
แล้วเค้าก็ไม่ได้พูดไรต่อ เราไม่รู้ว่าถ้าเราง้อต่อเราจะโดนปฏิเสธกลับมามั้ยเรากลัวว่าถ้าเราง้อไปเค้าก็ยังยืนยันคำตอบเดิม หรือเราควรจะรอหลายๆ วันก่อนให้เค้าได้คิดทบทวนไม่ควรไปตื๊อทุกวัน เพราะอย่างตอนที่เค้าบอกเลิกเราครั้งแรกอะเราก็ง้อนะแต่เค้าไม่ยอม สองสามวันต่อมาเค้าก็มาง้อเอง แต่ครั้งนี้เราไม่มั่นใจเลย จะอยู่เฉยๆ ก็กลัวเค้าตัดใจไปจริงๆ จะง้อก็ไม่รู้จะง้อตอนไหนดี
