หลายคนกลัวการที่จะบอกลา แต่ผมกลับคิดว่า การบอกลาก่อน ทำให้ผมมีความรู้สึกว่า "ตัวผมเองจะรู้สึกเสียใจ และเจ็บน้อยกว่าการไม่ได้บอกลาใครเลย"
ณ.ดินแดนแห่งหนึ่งที่เรียกกันว่า Poring Land ดินแดนที่เต็มไปด้วย Poring และเพื่อนๆ Poring เกิดมาจากดินแดนแห่งนี้ และมีเพื่อนๆ รวมถึงญาติพี่น้องอยู่ด้วยกันอย่างมากมาย แต่ Poring นั้นเป็นคนที่ไม่แข็งแรงเท่าไหร่ เจ็บป่วยและเข้ารับการรักษาอยู่บ่อยๆ ไม่ว่าใครที่เป็นคนเดินทางผ่านมา พบเค้าก็จะให้กำลังใจ และทำการรักษา ถึงแม้จะไม่เคยรู้จักเค้าก็ตาม Poring น้อยมีความรู้สึกว่า การมีชีวิตอยู่ ถึงแม้จะทุกข์ทรมาน แต่มันก็ทำให้ชีวิตของเค้ามีความสุข Poring ได้กำลังใจจากเพื่อนๆ พี่น้อง ญาติ คุณพ่อ คุณแม่ และน้องสาว เสมอๆ ทำให้ Poring คิดว่า อยากอยู่ต่อไปเรื่อยๆ ด้วยเหตุผลที่ว่า "กำลังใจที่ได้รับจากทุกสิ่งทุกอย่าง ซึ่งไม่สามารถที่จะบอกหรือตอบแทนใครให้เพียงพอกับความรู้สึกที่ได้รับได้ สิ่งเดียวที่ Poring จะทำให้เพื่อนๆ และครอบครัวได้คือ การมีชีวิตอยู่ต่อไป จงอย่ากลัวการมีชีวิตอยู่ ถึงแม้การมีชีวิตอยู่นั้นจะเจ็บปวดเท่าไหร่ก็ตามที"
Poring เป็นโรคที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ ต้องฉีดยาตลอดเป็นเวลาสิบกว่าปี ประกอบกับมีโรคแทรกซ้อนเสมอๆ และส่วนหนึ่งก็รู้สึกว่า "การตายน่าจะเป็นทางออกที่ทำให้เค้าหายจากความเจ็บปวดทรมาน" แต่อีกใจหนึ่งก็ยังคงมีความหวังว่า จะต้องมีทางรักษาเค้าให้หายและใช้ชีวิตทั้งหมดอย่างมีความสุขกับเพื่อนๆ และครอบครัว แต่คำตอบสุดท้ายที่เหลือในตอนนี้ของเค้าคือ "ใช้ชีวิตที่เหลืออย่างมีความสุขกับคนที่รัก และตอบแทนความรู้สึกเหล่านั้นด้วยความจริงใจที่สุดกับคนที่เค้ารักมากที่สุดทุกคนเพียงเท่านั้น"
Poring ไม่เคยคิดที่อยากจะมีแฟนหรือคนรัก เพราะการเพิ่มคนที่รักให้มากขึ้นอีกคนหนึ่ง จะทำให้เค้ารู้สึกเจ็บปวดมากขึ้นตอนที่จะต้องจากกัน หากการจากกันนั้นเป็นการจากไปโดยที่ได้ลากันก่อน คงจะสบายใจ แต่หากการจากไปนั้นของ Poring ไม่ได้มีการบอกลาใครเลย แต่กลับมีแต่คนรู้สึกเสียใจ ร้องไห้กับการจากไปของเค้า เค้าคงจะรู้สึกเศร้ายิ่งกว่า เพราะ Poring นั้นจะร่าเริงเสมอ และคำพูดที่ติดปากเค้าคือ "ลัลล้า~*"
หากต้องจากลาใคร หรือหากต้องหายจาก Poring Land ไปแล้ว Poring คิดว่า การหายไปแบบไม่มีการลาจากกัน การหายไปแบบไม่ต้องพูดคำว่า "ลาก่อนนะเพื่อนๆ" หรือการที่ได้เห็นว่า "เพื่อนทุกคนยังคงมีความสุข อยู่เหมือนปกติดังเดิม และสามารถทดแทนในส่วนของ Poring ที่ขาดหายไปได้" น่าจะดีที่สุด ไม่มีคำว่า "ลาจาก" ไม่มีการเสียใจ เพียงแต่เค้าหายไปเฉยๆ อาจจะอยู่ที่ไหนสักแห่งบนโลกใบนี้ ด้วยเหตุผลนั้น อยู่มาวันหนึ่ง Poring จึงคิดว่า เค้าจะจากไป และในวันนั้น Poring ก็ได้หายไปจาก Poring Land โดยที่เค้ายังคงทำตัวเหมือนกับว่าเค้าอยู่ในที่แห่งนั้นเสมอๆ แต่จริงๆ แล้วตัวเค้าเองกลับค่อยๆ ทำตัวออกห่างจากเพื่อนๆ คนรัก และครอบครัวอย่างช้าๆ และจากไปจากดินแดนที่เต็มไปด้วยความสุขเพียงลำพัง............... ไปอย่างเงียบๆ............. เนื่องด้วยรู้ว่า "ร่างกายของตัวเอง อาจจะมีชีวิตอยู่ได้อีก ไม่นานมากนัก และไม่อยากเห็นเพื่อน คนรัก และครอบครัวต้องเสียน้ำตาให้กับเค้า" การบอกลาอย่างเงียบๆ และจากไปอย่างเงียบๆ และทำให้เพื่อนๆ ยังคงรู้สึกว่า ตัวเค้าเองยังอาจจะอยู่ที่ไหนสักแห่งบนโลกใบนี้ แล้วสักวัน เราจะต้องได้พบกันอีก...............
จำนวนเฉพาะคือ เลขที่ไม่มีใครหารมันลงตัวนอกจาก 1 และตัวของมันเอง เราอาจจะเรียกมันได้อีกอย่างหนึ่งว่า เลขโดดเดี่ยว แต่หากคิดดีๆ ตัวเลขนั้นไม่ได้โดดเดี่ยว เค้ายังคงมีเลข 1 และตัวเค้าเองอยู่ด้วยกันเสมอ ถึงแม้จะมีกันแค่ 2 แต่ก็ไม่ได้โดดเดี่ยว แต่ Poring นั้นไม่ใช่จำนวนเฉพาะ เพราะ Poring ไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว และไม่ได้มีใครแค่เพียงคนเดียวอยู่ด้วยกันกับเค้า แต่มีเพื่อนสนิทและญาติพี่น้องอยู่ด้วยกันเสมอ......
ตัวเลขทุกอย่าง อย่างที่ผมเคยบอกเอาไว้เมื่อ Blog ก่อนๆ ว่า "คณิตศาสตร์ จะมีคำตอบให้เราเสมอ ไม่ว่าอย่างไร จะคิดอย่างไร สุดท้ายก็จะพบกับคำตอบ" แต่การมีชีวิตอยู่ ไม่ได้มีคำตอบที่ลงตัวอยู่เสมอไป หากการมีชีวิตอยู่สามารถบอกได้ว่า "พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร มะรืนจะเป็นเช่นไร เราสามารถล่วงรู้ กำหนดวันที่เราจากไปจากโลกใบนี้ได้ตลอดกาลวันไหน" เหมือนคณิตศาสตร์คงดีไม่ใช่น้อย เพราะฉะนั้น การกำหนด การจากกันได้เองน่าจะเป็นความรู้สึกที่ดีกว่าสำหรับคนที่จากไป ผมคิดเช่นนั้น เพราะตัวผมคือ......... * ค น พ เ น จ ร *
https://imgur.com/wuLpeSI
