วิพากษ์วิจารณ์งานเขียนบนเว็บรีดอะไรท์ดอทคอม ทั้งจบแล้วและยังไม่จบ
Last posted
Total of 269 posts
วิพากษ์วิจารณ์งานเขียนบนเว็บรีดอะไรท์ดอทคอม ทั้งจบแล้วและยังไม่จบ
ฮี่ กับ กับ.. เรื่องนี้สนุก
https://www.readawrite.com/a/8Za4fc-เธออยู่ร้อยปี-ฉันอยู่เก้า?r=search_article
เคยอ่านตอนเปิดให้อ่านฟรี สามวัน
รอร.เงินเข้าวันไหนวะ แรงค์วันที่ 5-25 แม่งกว้างเหี้ยๆ
ในที่สุดก็มีคนตั้ง เพราะหลังๆ กูก็อ่านแต่ในรอร.
แต่ทำไมไม่มีคนเอานิยายมาคุยเลยอะ กูคนตั้งกระทู้ ตั้งเพราะเห็นคนบอกอยากจะฝอยนิยายในรีด
เออ ไหน ๆ
ไหน ๆ ก็ตั้งแล้ว กูมีคำถามนิดหน่อย
ไอการเอาเบ้าหน้ากับชื่อศิลปินเกาหลีมาประกอบนิยายหรือนิยายแชทนี่มันปกติในการเขียนนิยายเว็บปะวะ กูเข้ารีดอะไรท์แล้วเจอแต่แนว ๆ นี้
>>8 กูรู้จักแฟนฟิค แต่กูงง ๆ กับแฟนฟิคที่เอาเบ้าหน้ามาแล้วเปลี่ยนชื่ออะไรงี้อะ ไม่ค่อยชินตาเท่าไหร่ คงเพราะคุ้นกับการ์ตูนมากกว่า
กูเคยลองศึกษาแนว GL ในเว็บดู ที่เห็นหลาย ๆ เรื่องจะเป็นนิยายที่เอาเบ้าหน้ากับชื่อศิลปินเกาหลีมาใส่บทบาทอื่นหรือเปลี่ยนชื่อแซ่มาใช้อะไรทำนองนั้น ซึ่งก็ไม่ค่อยเข้าใจหรืออินไปด้วยเท่าไหร่ คงเพราะไม่อินหรือไม่เคยสนใจศิลปินเกาหลีมั้ง
ยังไม่มีใครเปิดอีกอย่างงั้นเหรอ ไม่เป็นไรเราจะปูเสื่อรอต่อไป
ช่วงเดือนทีผ่านมา มันมีกรณีดังของแฟนฟิคไง อันแรกคือคนเขียน ในจอย เรือ่งหมอๆ
ดังว่า ได้ค่าเรื่องเก้าแสน แล้วมีคนว่า ถ้าไม่เอาหน้าดารามาเรียกแขก จะได้เท่านี้เหรอ
คนเขียนคงโมโห แบบชั้นไม่ได้ไก่กานะ อะไรงี้ แกเรียนปอเอกเภสัชน่ะคิดดูละกัน แกเลยปิดเรื่องพักนึง
แล้วทีนี้อีก คุณข้าวปั้น นิกิริ แกโพสจองเรื่องจะเขียนฟิคเป็นครั้งแรกไว้ แล้วดันมีคนเฟบมหาศาล
แกก็เลยคิดว่า เพราะมีรูปดาราเหรอ อ้าว งั้นเวลาไปขายจะมีปัญหาลิขสิทธิไหม
เลยเป็นเรือ่งวุ่นในทวิตกับเพจ แกแบบนักเขียนดังไง ต้องป้องกันตัว แกเลยบอก เรื่องนี้แกจะโพสต์ฟรี ไม่กล้าขาย
พอแกทำงี้ มันก็กระเทือนพวกเขียนฟิคไง วุ่นวายคิดมากกันเยอะ
>>14 มันไม่ใช่แค่เรื่องเอาหน้าดารามาใส่หากิน แต่มันคือการเขียนโดยเอาคาแรคเตอร์ดารามาด้วย มึงต้องแยกระหว่างเขียนแฟนฟิคสนองฟินติ่งกับเขียนนิยายปกติแต่เอารูปดารามาเป็นพระนางให้ออกก่อน สาระสำคัญคือหมวดแฟนฟิคในจอยมันห้ามติดเหรียญมึงเข้าใจปะ แล้วอินิยายของนักเขียนคนนี้ดันติดเหรียญได้ หมายความว่าอิจอยมันแหกกฏตัวเองเพราะเห็นแก่เงิน แถมยังออกแถลงว่าอยากเอาเรื่องก็ให้ดารามาฟ้องเองอีก ปัดสวะให้พ้นตัวชัดๆ ตัวเองทำแค่ย้ายเรื่องออกจากหมวดแฟนฟิค แบบไม่ใช่หมวดแฟนฟิค ขายได้แล้วนะ จบปะ? แต่มันจะจบนังไงก็ก่อนนั้นมึงรวมหัวกับอิจอยดูดตังค์อยู่ในหมวดแฟนฟิคอะ
https://www.readawrite.com/a/bdd4638b781795e4897ec38f38828044
เขาบอกให้ไปเมนต์ในนิยายไม่ใช่มาเมนต์ในทู้นี้ปะวะ นี่เป็นนักอ่านนิยายกันยังไงทำไมอ่านไม่แตก แล้วกิจกรรมมันเริ่มวันที่ 14 มาเมนต์อะไรวันนี้ งอง
กูไปลองอ่านชีวิตในโรงเรียนเทพธิดาฯ ดู รู้สึกว่าพระเอกแม่งทำตัวทุเรศชิบหายเลย...
ไม่สิ...เท่าที่อ่านตัวอย่างมา รู้สึกเหมือนเนื้อหาแทบทุกอย่างในเรื่องชวนขัดหูขัดตาทุกอย่างเลย อ่านแล้ว Cringe เชี่ย ๆ
คือมันรู้สึกแบบนี้จริง ๆ นะ บทมันน่าหงุดหงิดจนอยากจะรู้ว่าต้องเป็นคนแบบไหนวะ ถึงจะสนุกกับนิยายเรื่องนี้ได้
เห็นของอันอื่นมาตั้งนาน พึ่งมีของ รอร. พระเจ้าาาาา
>>21 กูก็คุ แต่กูไม่ชอบนะ มึงหมิ่นคุเหรอ (ล้อเล่น)
กูรู้สึกว่าการดำเนินเรื่องมันป่วย ๆ ตัวละครที่ควรจะเก่งควรจะมีพาวเวอร์ก็ถูกเขียนมาให้ดูกาก ๆ เวิลด์บิลดิ้งดูซี้ซั้วเหมือนอยากเอาฮาท่าเดียว (จัดให้พระเอกเข้าเรียนในโรงเรียนเทวดา แต่ไม่ให้มันเข้าใจหลักสูตรแล้วไปนั่งงงในคาบเนี่ยนะ)
เท่าที่กูอ่าน กูมั่นใจเลยว่าพระเอกมันจะต้อง Abuse พลังของเทพหูแมวให้สาว ๆ ซวยจนโชว์เนื้อนมให้พระเอก (และคนอ่าน) ฟินแน่ ๆ ซึ่งแบบ...มันควรจะได้รางวัลเหรอน่ะ เรื่องแบบนี้ ถ้าไอ้นี่ได้รางวัล แปลว่าเรื่องที่เหลือห่วยกว่านี้แล้วเหรอวะ รู้งี้ไปส่งประกวดซะก็ดี เพื่อจะไ---
กูคงต้องไปพิสูจน์โดยเปิดนิยายเรื่องอื่นที่เข้าประกวดอ่านแล้วมั้ง...
ไม่ดิ จะบอกว่าเวิลด์บิลดิ้งไม่ดีก็ไม่ถูก ต้องบอกว่าความสมเหตุสมผลในเรื่องถูกเตะทิ้งไปเพื่อความฮามากกว่า อารมณ์แบบยัดซีนที่ไม่สมเหตุสมผลมาเพื่อให้ดูขำ ทั้ง ๆ ที่ความไม่สมเหตุสมผลของมันทำให้ดูไม่ขำอะ...
กูทนอ่านไม่ไหวจริง ๆ อ่ะแม่งไม่ใช่แนวสุด ๆ หลายอย่างขัดกับสามัญสำนึกมาก คือชีวิตนี้กูก็เคยหน้ามึนไปอ่านแนวฮาเร็มเอจจิเอโร่ยนะ แต่มันก็มีจุดให้รู้สึกว่าพระเอกมันเป็นลูกผู้ชายบ้างอ่ะส่วนอันนี้ไม่ไหวจริง ๆ
กูขอกราบล่วงหน้าสรรเสริญผู้กล้าทุกคนที่อ่านเกินบทสามไปได้แล้วมาสับเลยพวกนายแม่งสุดยอด
เคยเห็นวางขายที่อนิเมทด้วย ขายดีรึเปล่าเนี่ย คือยอดวิวมันเยอะมากเลยนะ แต่กูขอผ่านอ่านไม่ไหวจริง ๆ สะอิดสะเอียดมากกับพระเอก
อ่อ ที่มึงพูดๆมาคือนิยายของสนพ.ไทยนั้นเองเรอะ กูก็เห็นแต่ออกนิยายขายพวกคุนั่นละ มึงอย่าไปหวังมากเลยว่าจะมีนิยายน้ำดีมีสาระจากการประกวด เพราะพวกมีเป้าเป็นนิยายเซอร์วิสเน้นขายเฟติชพวกคุอยู่แล้ว แต่นิยายที่พอดูดีก็มีนะ แต่แม่งจืดชิบหายสนพ.แทบไม่โปรโมทให้เลย พวกเอาแต่ดันเรื่องที่ขายเซอร์วิสจับพวกคุโง่ๆได้ง่ายดี และนิยายแต่ละเรื่องคือโม่ยมาก
-โลลิอ่อยหมี
-ฮาเร็มติดเรท
-ฮาเร็มกินรวบ
-เทพทรู
แล้วคนแต่งแม่งก็วนๆเป็นคนหน้าเดิมๆนั่นละ ก็สนพ.เน้นคนกันเองอะเนอะ ถึงจะพยายามดันว่าเป็นสนพ.แรกเริ่ทของไทยที่มุ่งทำไลท์โนเวลไม่ใช่สนพ.นิยาย แต่ก็ไม่ได้มีไรแปลกใหม่เลยนะนั่น แค่สนพ.ดาดๆที่ขายงานเซอร์วิสเกร่อๆ ไม่ต่างจากพี่ยุ่นเท่าไหร่ แต่แม่งชอบพรีเซนว่าตัวเองแปลกใหม่ในวงการตลอด กูละงง
>>30 เพิ่มเติม กูเคยอ่านเรื่องนึงของสนพ.นี่ละที่คนอ่านแม่งชาบูว่าพระเอกเทพฉลาดมาก แต่พอกูอ่านแล้วความรู้สึกคือ มึงแค่เนิร์ฟสมองตลค.อื่นในเรื่องเพื่อให้พระเอกฉลาดขึ้นนี่หว่า แล้วที่ตกสาวเข้าฮาเร็มได้คือผู้สาวใจง่ายมาก แค่เพราะพระเอกทำดีด้วยเป็นคนแรก ไม่เคยถูกใครทำแบบพระเอกมาก่อน กูนี่งึดเลย นี่พล็อตนิยมที่หาชมได้ทั่วไปตามนิยายยุ่นและจีนนี่หว่า แล้วพี่จะมาโปรยว่าแปลกใหม่ในแบบไทยๆทำไมวะครับ นอกจากเซตติ้งว่าตัวเอกเป็นคนไทย ที่เหลือคือตัดแปะเลยนะนั่น
>>30 กู >>17 ที่จริงกูก็ไม่ได้หวังว่านิยายที่อ่านจะน้ำดีมีสาระอะไรมากหรอก กูอยากเขียนนิยายโม่ย ๆ ด้วยซ้ำ (...) ที่อยากได้ก็คือขอแค่ให้อ่านสนุก ตัวละครมีเสน่ห์ เนื้อเรื่องสมเหตุสมผลพอประมาณ (กูขอมากไปเปล่าวะ...) แต่อันนี้มันไม่สนุกอะ อะไรต่อมิอะไรในเรื่องมันไม่สมเหตุสมผลจนไม่มีอารมณ์จะหื่น ตัวละครสาว ๆ รอบข้างพระเอกก็โดนเนิร์ฟสมองให้โง่จนเกินไปแบบในนิยายที่ >>31 ว่าน่ะแหละ
>>32 แนวคิดมึงเข้าท่า กูก็ชอบนะนิยายโม่ยๆเน้นเฟติชอะ แต่ขอมีเหตุผลในการดำเนินเรื่องหน่อยเหอะว่าทำไมอะไรถึงกลายเป็นแบบนี้ แต่ที่กูเจอส่วนมากคือไร้เหตุผลสัสๆ ปิ้งเป็นรักแรกพบเพราะตะลึงในควาทสวยหล่อ ถูกทำดีด้วยครั้งเดียวก็ใจง่ายเลย หรือถูกแฟนที่ดีด้วยกันมาตลอดทำเหี้ยใส่ครั้งเดียว แล้วตัวเอกไปเสียบแทนด้วยการทำดีสู้แค่ไม่กี่ครั้ง พวกลืมของเก่าไปเลย และพวกที่อวยว่าฉลาดเจ๋งเทพเพราะเนิฟตัวละครอื่นให้โง่เพื่อโชว์ความฉลาดของพระเอก ถถถ อย่าว่าแต่เด็กเห่อหมอยเลยที่เขียนไรแบบนี้ได้ ผู้ใหญ่วัยกลัดมันก็เขียนไดอะล็อกเดียวกันแหละ
>>40 เคร งั้นกูเริ่มเลยนะ
ชื่อเรื่อง-ชีวิตในโรงเรียนเทพธิดาของผมคงไม่เลวร้ายไปกว่านี้แล้ว
จำนวนตอน(ที่ลงในเว็บ) 7 ตอน
เปิดมาบทแรกกูลำไยกับการเวิ่นเว้อของพระเอกมาก ที่แม่งฝอยอยู่ได้ว่าชีวิตช่างธรรมดาเสียเหลือเกิน เบื่อสัสอยากให้มีไรแปลกใหม่มั้ง พยายามปูเรื่องเกี่ยวกับโลกเทพในอนาคตด้วยการให้พระเอกเพ้อหาพระเจ้าว่าคงไม่มีจริงหรอก กูไม่เชื่อในพระเจ้า เป็นการดักทางอ้อมๆให้คนอ่านเดาได้ว่าอีกเดี๋ยวมึงได้ไปเจอพระเจ้าแน่ แถมยังเปิดช่วงแรกด้วยการสปอยเป็นความฝันของพระเอกที่ถูกสาวงามสองคนกอดแขนแย่งป้อนข้าว เป็นการใบ้ว่าพระเอกต้องได้สาวงามมาครองมากกว่าหนึ่งแน่นอนในอนาคต จากนั้นเกือบครึ่งของบทแรกคือการดูพระเอกเวิ่นเว้อเรื่องชีวิตธรรมดาและบ่นหาพระเจ้า มีการย้อนกลับไปกลับมาให้งงกันเล่นว่าพระเอกตอนนี้มันเล่าเรื่องจากช่วงเวลาไหนกันแน่วะ แรกๆบ่นชีวิตปัจจุบัน ตัดมาอีกย่อหน้าหนึ่งคือมึงไปอนาคตแล้วคิดย้อนถึงอดีต แล้วตัดมายังปัจจุบันที่กำลังเดินเรื่อง กว่าจะจับใจความได้คือกูต้องอ่านทวนซ้ำ ผิดหลักไลท์โนเวลนะมึงบรรยายแบบนี้(เดี๋ยวอธิบายตอนสับจบว่าผิดไง) กว่าจะมูฟออนไปประเด็นใหม่ ก็ทำเอากูอยากกดปิดชิบหาย แต่ทนอ่านไปเผื่อมีไรดีขึ้น ก็ชนะการประกวดของสนพ.มาเลยนี่เนอะ
แล้วช่วงครึ่งหลังก็เริ่มมีเนื้อขึ้นมาหน่อย พระเอกไปหาเพื่อนตามนัด แต่ระหว่างทางเห็นแมวดำกำบังจะถูกชนเลยไปช่วยจนเกิดอุบัติเหตุรถชนกันบนถนนเป็นคอมโบ พระเอกยืนดูสถานการณ์แป๊บนึงก็ปล่อยแมวไป จากนั้นเพื่อนก็โทรมาคุยเล่นกันสักพักก็ไปหา พอมาเจอเพื่อนแล้วก็เริ่มปล่อยพื้นหลังพระเอกอีกว่าเรียนรร.ชายล้วนกันตั้งประถม ชีวิตจืดชืดสัสๆ ไม่เคยได้ใกล้สาว แล้วดันมีเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มได้สาว พวกเพื่อนพระเอกเลยเข้าโหมดโสดแล้วพาลหาทางปั่น มีความพยายามเล่นมุกแต่แป๊กสัส เอามุกการเมืองมาหยอดก็อย่างฝืน เอาเป็นว่าข้ามๆช่วงหยอดมุกไปละกัน
สรุปคือ เพื่อนพระเอกที่นัดกันมาเป็นกลุ่ม มันเอาอุปกรณ์แต่งหญิงมาให้พระเอกใช้ เพื่อไปครอสเดรสแล้วไปปั่นไอ้เพื่อนที่มีแฟน ซึ่งพออ่านจบบทนี้กูนี่ wtf เอาเถอะ มันน่าจะมีเหตุผลดีๆในบทต่อไป
บทสอง พระเอกมันจัดการแปลงโฉมตัวเองเรียบร้อยคนเดียวเลย บรรยายว่าใส่ชุดกะลาสีแบบสาวญี่ปุ่นในอนิเม แล้วพระเอกมันก็เริ่มบ่นอีกว่าถูกสายตาไม่ดีจากตัวผู้ด้วยกันจ้องมองเรือนร่าง เดี๋ยวนะ...สต็อปปุ กูงง พระเอกมันครอวเดรสแจ่มขนาดตกผู้ด้วยกันได้เรอะ ยังไงวะ ไอ้ส่วนที่ควรลงรายละเอียดเสือกไม่ลงวะไอ้คนเขียน มึงบอกแค่สั้นๆว่าพระเอกใส่วิกผมยาวสีน้ำตาล ชุดกะลาสีนักเรียนญี่ปุ่น เครื่องสำอางแบบฉบับมือใหม่(มันคืออิหยังวะ) บอกมาแค่นี้กูนึกภาพไม่ออกจริงๆว่ามันครอสเดรสแจ่มจนตกผู้ได้ไง แล้วเหตุผลที่ต้องแต่งหญิงคือเป่ายิงฉุบแพ้ กูนี่อิหยังวะ มึงจะครอสเดรสให้เนียนต้องดูหน้ารูปร่างประกอบด้วยไม่ใช่เรอะ นี่อะไรเสี่ยงดวงซวยเองเลยรับกรรม ง่ายๆงี้เลย มึงไม่ปูเพิ่มหน่อยเหรอไอ้คนเขียน ว่าพระเอกพื้นฐานเดิมรูปร่างหน้าตาไง พอครอสเดรสออกมาแล้วเปลี่ยนไปขนาดไหน จุดนี้ควรลงรายละเอียดเพิ่มแต่พี่แกข้ามเฉยเลยว่ะ นำไปสู่การไม่อินว่ามึงตกผู้หลายสิบคนให้ถึงกับหยุดมามองมองมึงได้ไงวะ
อบ้วตัดฉากต่อมา พระเอกเจอสาวคนนึงที่เผลอชนกันจนล้ม แล้วตรงนี้มีจุดขัดใจกูอีก คือการใช้คำโดดแปลกๆ บรรทัดแรกเด็กสาว บรรทัดต่อมาหญิงสาว เดี๋ยวๆ มึงเจอผู้หญิงคนเดียวใช่ปะ อะไรคือการใช้สรรพนามโดดไปมาภายในย่อหน้าเดียวกัน ให้กูสับสนเล่นๆอีกว่าพระเอกมันคุยกับผู้หญิงสองคนอยู่เหรอวะ
แล้วมีการบรรยายถึงผู้หญิงคนนี้เสียละเอียดซึ่งขอสรุปสั้นๆว่าสวยน่ารักดั่งคุณหนู มีตาแปลกๆดหมือนแมวและเด็ดดวงสุดคือใส่ถุงน่องที่พอเห็นแล้วเฟติชลึกๆของพระเอกกำเริบ จากนัั้นสาวแมว(เรียกงี้ละกัน) ก็แยกตัวไปแต่ดันซุ่มซ่ามสะดุดล้มเปิดหวอให้พระเอกเห็นน้องลิงจนต้องกลั้นหัวเราะ แล้วกระตุ้นต่อมเสือกให้อยากตามดูไป แล้วพบว่าสาวแมวแม่งทำคนรอบข้างฉิบหายทุกย่างก้าวเลยนี่หว่า หรืออีนี่จะมีผีร้ายตามติดวะ ไม่ได้การกูต้องเข้าไปช่วย ถึงกูจะไม่ค่อนเชื่อว่าพระเจ้ามีจริงก็เหอะ แต่น่าจะมีผีจริงอยู่ว่ะ เลยเข้าไปหาสาวแมวแต่เกือบซวยโดนอุบัติเหตุข้าวของปลิวใส่ รอดหวุดหวิดก็จัดฉากเซอร์วิสล้มทับเนื้อแนบกันไปให้สาวแมวหัวร้อนเหวี่ยงใส่ แต่พระเอกก็หาแคร์ไม่ รีบรุดไปช่วยด้วยการเอาเครื่องรางออกมาบอกจะปัดเป่าผีร้ายให้ มีความเล่นมุกอีกนิดว่ามันเป็นปลัดขิกย่อส่วน พ่วงด้วยการเริ่มปัักธงแสดงสปริริตอยากช่วยเต็มที่ให้สาวแมวที่ทำซึนเริ่มเดเระ เห้อ~ ขอข้ามช่วงนี้ไปและกัน
>>41 พระเอกคุยกับสาวแมวจนได้ใจความว่านางกำลังตามหาคนเป็นผู้หญิงผมแดงตาแดงผิวแดง ซึ่งแม่งก็งงแดกไปดิว่าจะมีคนแบบนี้ได้ไง หรือเป็นคอสเพลย์ปะเพราะนี่มันงานนิทรรศการการ์ตูน พระเอกเลยอาสาไปตามหาให้เพราะถ้าสาวแมวไปเองเดี๋ยวทำคนอื่นซวยอีก แต่แป๊บเดียวเท่านั้นละ สาวแมวก็ออกมาเดินปร๋อในงานอีก พระเอกเลยจะเข้าไปเรียกแต่เปิดสกิลล้มเทพซะก่อน จัดเซอร์วิสอีกฉากล้มใส่สาวแมวแต่คราวหน้าได้จับนมด้วย ความพยายามตบมุก(แป๊กอีกแหละ)แล้วถูกสาวแมวต่อยกระเด็นจนไปชนซุ้มขายน้ำ เลยถูกน้ำหวานหกใส่ตัว พอจะหาไรมาล้างตาก็หยิบผิดเป็นขวดน้ำอัดลมมาแสบตาหนักกว่าเดิม เลยต้องร้องขอน้ำเปล่าจากคนรอบๆ(มึงควรทำแต่แรกแล้วไม่ใช่เหรอวะ จู่ๆไปหยิบน้ำมาเปิดขวดใหม่ล้างเองเฉยกูละงง)แล้วก็ได้น้ำเปล่ามาแต่ดันเป็นน้ำร้อนจนต้องตบมุกอีกรอบ(กูไม่ขำโว้ยยย)
แล้วจู่ๆก็มีกลุ่มชายฉกรรจ์ในชุดเกราะทหารโคลนสีขาวล้วน(มีหยอดมุกล้อสตาร์วอร์ซึ่งไม่แป็กว่ะ กูฮากว่ามุกที่มึงพยายามเล่นมาตั้งบทแรกอีก) มาเอาตัวพระเอกไป ซึ่งมันเวิ่นเว้ออีกแล้ว เวิ่นยันช่วงต้นบทสาม งั้นสรุปรวบเลยละกัน
สรุป พระเอกถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิงที่สาวแมวตามหาคือมีผมแดงตาแดงผิวแดง เหตุเพราะน้ำหวานหกใส่ เอาน้ำอัดลมมาล้างตา เอาน้ำร้อนมาล้างหน้า เชี่ย...เอาจริงดิ มึงเล่นง่ายๆงี้เลยดิ บอกว่าพระเอกเพ้นสีทั้งตัวยังเนียนกว่ามั้ยวะเฮ้ย
แล้วพวกที่พาตัวพระเอกมาแท้จริงคือหญิงสาวที่เป็นวัลคีรี ที่่่พาพระเอกมาขึ้นสวรรค์ตามคำสั่งของพระเจ้าที่ให้ร่วมกิจกรรมพิเศษ โดยเหตุผลโคตรแถที่ดูพระเอกพลาดคือ วัลคีรีไม่รู้จักผู้ชายเพราะโรงเรียนเทพธิดามันไม่มีผู้ชาย แต่ที่มองพระเอกเป็นผู้หญิงในนิมิตขอวพระเจ้าได้ไงกูยังไม่เคลียร์นะเออ
ส่วนพระเจ้า วัลคีรีบอกว่าจะมีรูปร่างเป็นสิ่งที่คนเห็นกลัวที่สุด พระเอกเห็นเป็นโลลิ แล้วมีการเล่นมุกแป๊กๆอีกตามเคยให้พระเอกได้เผยความโม่ยว่าบ้านมขนาดไหนและบูชาโลลิดุจพระเจ้า ทำเอาพระเจ้าและวัลคีรีแหยงไปเลย(เออ เริ่มรู้สึกมีเหตุผลขึ้นมาหน่อย นึกว่าจะเออออกันไปตามสูตร)
พระเจ้าบอกว่าเพราะเป็นความผิดพลาดที่เอาตัวพระเอกมาแทนมนุษย์ผู้หญิง เลยจะส่งไปเกิดใหม่ละกันเพราะขึ้นสวรรค์มาแบบนี้กลับร่างเดิมไปแล้ว แต่พระเอกอ้อนวอนขออยู่ต่อ พระเจ้าเลยตกลงใก้พระเอกทำหน้าที่เดิมนั่นละ คือไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนในโรงเรียน สอนให้เทพธิดารู้จักความรักและการอยู่ร่วมกับมนุษย์ และมีขู่ด้วยว่าถ้าพระเอกไปเย็ดเทพธิดามึงถูกถีบลงนรกแน่นอน พอเคลียร์จบพระเอกก็ถูกปล่อยตัวไปเดินสำรวจนั่นนี่ เห็นแมวที่ตัวเองเคยช่วยไว้เลยตามไปและจัดเซอร์วิสอีกฉาก เป็นเปิดประตูห้องไปเจอสาวแมวกำลังถอดเสื้อในห้อง ด้วยความสุภาพบุรุษพระเอกเลยรีบออกมาแต่ก็นึกได้ว่านี่มันสวรรค์นี่กว่าสาวแมวมาไง เลยนั่งรอจะถามด้วยการนั่งฟังสาวแมวเปลี่ยนเสื้อจนเสร็จ ซึ่ง...เดี๋ยวนะ มึงต้องหูดีขนาดไหนวะนั่น อล้วต้องโม่นแค่ไหนถึงมักะใจไปแอบฟีงสาวเปลี่ยนเสื้อวะ
>>42 พอสาวแมวเปลี่ยนชุดเสร็จ พระเอกก็เริ่มทำข่มให้สาวแมวรู้สึกผิดว่าเพราะตัวเองพาซวยพระเอกเลยกลับไปโลกเดิมไม่ได้ เพราะงั้นช่วยรับผิดชอบคอยช่วยกันหน่อยนะเออ แล้วจัดฉากเซอร์วิสวัลคีรีมาเปิดประตูห้องจนกระเด็นทำเอาสกิลล้มเทพทำงานอีกรอบให้สาวแมวเหวี่ยงใส่อีก
เข้าบทห้า พระเอกตื่นมาในคอกม้ามัพระเจ้ามารับถึงที่ แล้วพาไปโรงเรียนโดยให้พระเอกไปพูดแนะนำตัวหน้าหอประชุม มีการพยายามหยอดมุกอีกตามเคยและเปิดตัวสาวใหม่ พวกเทพธิดานักเรียนนั่นเอง มีการถามตอบกับพระเอกเรื่องมนุษย์ที่พวกเทพยังเข้าใจผิดกันจนพระเอกต้องตอบให้เหนื่อย จบบทด้วยความเครียดของพระเอกว่าชีวิตกูจะเป็นไงต่อวะ
เข้าบทหก พระเอกเข้าห้องเรียนโดยมีวัลคีรีเป็นครูสอน กำลังเริ่มคาบสาวแมวก็มาในสภาพโทรมสุดจนจำแทบไม่ได้ วัลคีรีเลยไล่ให้ไปอาบน้ำอต่งตัวใหม่ แล้วเพื่อนร่วมก้องคนอื่นก็เมินด้วย สาวแมวเลยหายไปจนจบคาบเลย ส่วนพระเอกพอเริ่มเรียนก็คือนั่งโง่ในคาบเพราะไม่รู้ไรเลยเนื่องจากเป็นหลักสูตรสำหรับเทพธิดา เออเนอะ แล้วพระเจ้ามันไม่จับติวก่อนเข้าวะ เหมือนคนเขียนเร่งอะข้ามเฉยเลย อย่างน้อยน่าจะใส่หน่อยเถอะว่าพระเอกมันมาถึงแบบเร่งด่วนก็จริงแถมยังผิดพลาดอีก แต่พระเจ้ามันจะไม่มีการเตรียมรับมือไรหน่อยอ่อวะ ถึงจะหยอดๆมาว่าพระเจ้ามันขี้เก๊กชอบทำไก๋ว่ารุ้ทุกเรื่องแต่ความจริงคือพลาดเองไม่ยอมบอดเท่านั้นแหละ แต่มึงน่าจะมีฉากให้พระเอกเราได้เตรียมความพร้อมด่อนเรียนไหม นี่อะไรคือจับเปลี่ยนชุดให้นอนพักคืนเดียวก็ส่งเข้าห้องเรียน อิหยังวะ
บทเจ็ด พระเอกเปลี่ยนวิชามาสู้กับปีศาจอัญเชิญ มีแนะนำตัวละครใหม่เป็นหัวหน้าห้องสำเนียงแขกจ๋า สาวยิงมุกแป๊กแข่งกับพระเอก สาวหัวดี และวัลคีรีคนใหม่ที่เป็นอาจารย์ประจำวิชา พระเอกเวิ่นหาสาวแมวแบ้วรู้จากเพื่อนร่วมห้องว่านางเป็นลูกเืพดวงซวยเลยไม่มีใครอยากเข้าใกล้ แล้ววิชานี้ต้องจับกลุ่มห้าคน พระเอก+สามสาวเลยต้องหาคนเพิ่มและได้สาวแมวเพื่อนไม่คบเข้าตี้ไป จากนั้นก็ไปอัญเชิญปีศาจจากวงเวท แล้วด้วยความโม่ยของพระเอกที่คิดถึงนม เลยได้ปีศาจหนวดหมึกออกมากลายเป็นเรื่องวุ่นจัััััััดเซอร์วิสกระจุย มีฉากเอโร่ยอย่างจับสาวเทพธิดาทั้งหลาบด้วยหนวดหมึกที่รัดเร้นไปทั่วปล่อยเมือกละลายผ้าจนเปลือย กลายเป็นอาหารคาให้พระเอกไฟเงี่ยนลุกโชน แต่ด้วยความเป็นพระเอกเลยระงับกิเลสไว้ก่อนแล้ววิ่งไปบวกกับมอนด้ววการต่อยโง่ๆแล้วก็ล้มโง่ๆจนโดนสาวแมวด่าว่าอ่อน(เหี้ยกูฮาว่ะ มุกไม่แป๊กแฮะ) แล้วปีศาจหนวดมันก็จัดเซอร์วิสอีกชุดใหญ่จับเพื่อนร่วมคลาสละลายชุดให้พระเอกฟินไป แต่พระเอกยังเข้าไปสู้กับมอนอย่างโง่ๆอีกคราวนี้ถููกรวบตัวมาจัดเซอร์วิสแนบเนื้อกับสาวแมวไป แล้ววัลคีรี(คนแรกที่พระเอกเจอ)ก็มาจัดการฆ่ามอนให้ เป็นการจบเรื่อง และเผยว่าพระเอกมีระบบแจ้งเตือนติดตัว ไปแต๊ะอั๋งสาวเมื่อไหร่วับคีรีจะโผล่มาลงโทษได้ทันที แล้วสาวแมวก็ถูกเพื่อนร่วมคลาสประนามว่าเพราะความซวยของสาวแมวเลยทำให้คนอื่นโดยลูกหลงไปด้วย สาวแมวเลยแก้เผ็ดเล็กๆด้วยการเรียดลมมาพัดผ้าขนหนูใก้ปลิวไป เพื่อนร่วมคลาสที่เพิ่งเสียชุดไปจากปีศาจหนวดเลยโป๊กันเกือบหมดเว้นสาวหัวหน้าห้องที่ไม่ว่าร้ายสาวแมว เป็นฉากเซอร์วิสแจ่มๆให้พระเอกได้ฟินไปอีก แล้วพระเอกมันก็เริ่มบรรลุว่า ความซวยของสาวแมวที่ส่งต่อให้คนอื่นจนเกิดเป็นเซอร์วิสสุดแจ่มแบบนี้ เป็นความสามารถที่ไม่เลวเลยนี่หว่า แล้วก็จบบท
เคร เป็นเจ็ดที่ยาวนานเหลือเกินสำหรับกู ถ้าไม่บอกว่าชนะการประกวดกูก็นึกว่านิยายเด็กเห่อหมอยแต่งใหม่นะนั่น เพราะ
-ความสมเหตุสมผลแทบไม่มีเลย
-จัดฉากเซอร์วิสได้ยัดเยียดสุด
-มุกแป๊กเยอะจัด บางช่วงมึงไม่ต้องใส่มุกมาก็ได้นะ มันไม่โอ
-ยังบรรยายไม่ลื่น ใช้คำโดดไปมา ผิดหลักLN ที่ต้องใช้ภาษาง่ายๆและเขียนง่ายอ่านง่าย แต่นี่มันมักง่ายแล้วโว้ยยย
-รายละเอียดใส่ได้ไม่พอดี ส่วนที่ควรใส่ก็ตัด ส่วนที่ควรพอก็ยืด
>>43 การให้คะแนน เต็ม 20
ตัวละคร 2/5 บรรยายรูปร่่่างหน้าตาได้กระชับดีไม่เวิ่นมาก บทพูดของแต่ละตัวก็มีเอกลักษณ์จำง่ายหน่อย ถือว่าทำดีเพราะส่วนใหญ่ที่กูเจอไม่บรรยายผ่านๆให้กูมโนต่อเองก็บรรยายซะล้นจนกูอ่านจบก็ลืมตัวละครอื่นไปเลยว่าหน้าตาไงวะ นี่บรรยายได้ค่อนข้างกระชับอ่านแล้วจำง่ายหน่อย บทพูดก็ลื่นไหลพอควร นอกจากพระเอกแล้วตัวละครอื่นดุเป็นผู้เป็นคนปกติดี
เนื้อหา 1/5 ความสมเหตุสมผลแม่งเบาหวิวชิบหาย จัดเซอร์วิสเกินไป ไหนจะมุกแป๊กที่ยัดแล้วโคตรฝืนอีก
โครงเรื่อง 1/5 ฉายแววนิยายขายเซอร์วิสแหงๆ เป็นพล็อตนิยมที่หาได้ทั่วไปไม่มีไรแปลกใหม่เลย เดาได้ว่าพระเอกเดี๋ยวก็เที่ยวปักธงสาวไปทั่วแหละ
การเขียน 1/5 เวิ่นเว้อน้ำเยอะชิบหาย ไหนจะการใช้สรรพนามแปลกๆ จากเด็กสาว>หญิงสาว ภายในย่อหน้าเดียวกันทั้งที่พูดถึงตัวละครเดียวกัน แล้วการกระโดดข้ามฉากไปมา เดี๋ยวนึกถึงอดีต เดี๋ยววนกลับมาปัจจุบัน ซึ่งทั้งหมดนั้นอยู่ในบทเดียวกัน มีการถามเองตอบเองไม่ให้คนอ่านคิดร่วมด้วยเลย มีความพยายามโปรยหยอดสปอยล่วงหน้าแต่ว่าพี่มาล้ำไปเน้นอนาคตจนปัจจุบันแทบไม่เดินเลยว่ะครับ พระเอกแม่งเหมือนคนย้ำคิดย้ำทำ เน้นอยู่ได้ว่ามีชีวิตธรรมดางั้นงี้ มีความพยายามเล่นมุกถามตอบกับคนอ่านว่าคุณคิดงั้นงี้มั้ย (คล้ายๆเดดพูลอะ) ซึ่งบางช่วงก็ถี่ไปจนกูสงสัยว่ามึงเป็นไรกับดอร่า
สรุปคะแนน 5/20 นี่ผลงานชนะประกวดเหรอวะ ทำเอากูอยากรู้นิยายเรื่องอื่นที่ส่งผระกวดด้วยเลยว่ามันจะขนาดไหน สนพ.นี้มันมีให้ลงอ่านแบบเอ็นเธอร์ปะวะ กูอยากตามไปอ่านเรื่องอื่นๆมากเลยนะเออ ว่ามันป็นไงถึงไม่ผ่านมาตฐานงานประกวดวะ แล้วไอ้นิยายเรื่องนี้มันผ่านนี่คือดีที่สุดในงานประกวดแล้วเหรอวะ คือนอกจากตัวละครจดจำง่ายแล้วอย่างอื่นแทบไม่มีไรดีอะ หรือเพราะมันมีเซอร์วิสเยอะดี+พล็อตขายง่ายเลยผ่านวะ
>>44 มีนะ มากูค้นมาให้มึงเลือกอ่าน
ลลิล คุณหนูพลังวิญญาณ กับปริศนาคดียมทูต
https://www.readawrite.com/a/9Zapcj
สู่โลกใบนี้ที่ถูกย้อมไปด้วยสีแดง
https://www.readawrite.com/a/SZb942
สกิลของผมมันแปลกขนาดนั้นเลยเหรอครับ
https://www.readawrite.com/a/BZb96p-
จอมโจทรไสยเวท กับ ตำนานมนตราแห่งไตรภูมิ
https://www.readawrite.com/a/tZb98v-
ทำยังไงดี ผมจะสารภาพรักกับผู้หญิงที่ผมชอบ แต่ดันสารภาพรักผิดคน ดันไปสารภาพรักกับฝาแฝดของเธอซะนี่ !!
https://www.readawrite.com/a/AZaph3-
ผมกับคุณวัลคิรีย์ในวันสิ้นโลก
https://www.readawrite.com/a/gZb90g
ถ้ามีเคลเบรอสเป็นชิคิกามิมันผิดรึไง?
https://www.readawrite.com/a/YZb91h
โดนส่งมาต่างโลกทั้งทีแต่ดันพลาดกลายเป็นคุณพ่อมาเฟียซะได้
https://www.readawrite.com/a/lZb9e9
ปริศนาสีดำกับตำนานคัมภีร์ผนึกภูติพราย
https://www.readawrite.com/a/467d605deca5701c5238caeb2ecf204d
>>45 เออดิ ใช้สกิลล้มเทพบ่อยเว่อร์ เซอร์วิสทั้งที่พี่ไม่มีความคิดสร้างสรรค์มากกว่านี้หน่อยวะครับ
>>46 กูขอพักก่อน แค่นี้กูก็เปลืองสมองพอละ ก็หลังอ่านเสร็จกูไล่ดูงานมันอยู่เพราะเห็นฝีมือแล้วคงไม่ใช่มือใหม่กริบน่าจะพอมีพื้นฐาน แต่พื้นฐานแต่ละเรื่องคือเยอะนะ แต่ไม่แน่นอะ คือเขียนมาสี่ห้าเรื่องพวกไม่มีพัฒนาไรเจ๋งๆมั่งอ่อวะ คำผิดมีน้อยแต่โผล่มาทีหงุดหงิดชิบหาย อย่างวัลคิรีย์มันคือเหี้ยไรวะนั่น
>>47 สรรเสริญกูสิ กูคือผู้กล้าที่ตอนนี้(สมอง)ได้ตายห่าไปแล้ว สหายโม่งท่านใดสนใจเข้าร่วมสงครามนี้ช่วยสานต่อกูที
>>48 เอ้าเดี๋ยวขอแก้ตัว งานนั่นคือผู้ร่วมประกวดอื่นๆเรอะ กูนึกว่าคนเดียวกัน เพราะรีดมันมีระบบนามปากกาแยกในไอดีเดียวกันอะ โทษทีๆ แต่ลองอ่านผ่านๆแล้วก็รู้สึกเหมือนจะไปในทิศทางเดียวกันจนกูนึกว่าคนเดียวกันอะ หรือเพราะกูอ่านแค่บทแรกยังไม่ค่อยรู้ไรมากมั้ง รอสมองพักฟื้นเสร็จจะมาไล่สับ หรือสหายโม่งท่านใดสนใจรับช่วงต่อก็โอเค แต่กูขอจอง'วัลคิรีย์)ไว้นะ รู้สึกติดใจชื่อนี่มาก มันคำผิดหรือคำเฉพาะวะ
Readawrite กับเด็กดวก อันไหนดูมีอนาคตมากกว่ากันวะ
อนาคตถ้ากูมีเวลาเขียนจะได้เอาไปลงถูกที่
อยู่ที่ว่ามึงเขียนอะไร ตลาดรอร.กับดด.ไม่เหมือนกัน ถ้าแนววายคืออนาคตในรอร.ดีกว่ามาก คนอ่านมีกำลังซื้อ เปย์หนัก มีโดเนท การลง nc-18 ก็ได้มันก็มีข้อดีตรงที่ไม่ต้องมานั่งแอ๊บกันอ่ะ ส่วนในดด.คือตลาดกว้างกว่า คนอ่านอ่านแนวหลากหลายกว่า พวกแนวแฟนตาซีอะไรงี้มีคนอ่านมากกว่ารอร.แน่นอน แต่กำล้งซื้อไม่มากเท่ารอร. ระบบก็ไม่ดีเท่า การแก้ไขปัญหายิ่งไปกันใหญ่
>>51 เน้นตลาดผู้ใหญ่-วัยรุ่น รอร. เพราะมัน NC จัดหนักได้ มีระบบเปย์ตังง่ายด้วย แต่หาคนอ่านยากหน่อยเพราะเว็บมันเปิดตัวได้ไม่นาน+ไม่มีระบบสังคมแบบดด.ที่มีบอร์ดแยกหมวดนั่นนี่
เน้นตลาดวัยรุ่น-เด็กๆ ดด. เพราะสมาชิกเว็บส่วนใหญ่คือเด็กวัยเรียนวัยรุ่น ที่มาสิงตามบอร์ดต่างๆและแวะมาเยี่ยมชมหมวดนิยายกันบ้าง แต่เพราะมันเป็นเฉพาะของเยาวชนเลย NC จัดหนักไม่ได้ แต่รับประกันว่ามีคนอ่านงานมึงเยอะแน่นอนต่อให้ไก่กามาจากไหน ถ้าเทียบกับรอร.ยังไงมึงก็มีคนอ่านเยอะกว่า แต่ระบบเปย์ล้าหลังกว่าหน่อย
>>57 เสริมอีกนิด ถ้ามึงอยากเน้นเชิงพาณิชย์ก็แนะนำรอร.เพราะมันมีระบบอีบุ๊คผูกด้วย กดเชื่อมง่าย และเว็บก็จะสุ่มโปรโมทให้เมื่อมึงมียอดโหลดที่ถือว่าเยอะพอควร ส่วนดด.มันขายเป็นแพ็กเกจเฉพาะอ่านในแอพไม่ใช่อีบุ๊ค การจัดหน้าแบบในปอพค่อนข้างต่างกับอีบุ๊คซึ่งอาจไม่ถูกจริตลูกค้าบางกลุ่มที่ชอบอ่านแบบอีบุ๊คได้ และการโปรโมทค่อนข้างง่อยเพราะจะเลือกจากยอดติดท็อปมาทำเป็นบทความวิเคราะห์หรือมัดรวมเป็นลิสต์แนะนำ ทำแบนเนอร์เล็กๆให้มั่ง แต่มันจืดสัสเมื่อเทียบกับรอร.ที่มีเครือข่ายโฆษณามากกว่าเพราะบริการหลักเปิดร้านให้ขายอีบุ๊คเป็นเบอร์หนค่งของวงการมาหลายปี มึงต้องเลือกเจาะตลาดให้ถูกว่าจะขายคนอ่านบนเว็บ/แอพ หรือขายคนอ่านบนแอพ/อีบุ๊ค มึงจะลงสองเว็บเลยเพื่อความชัวร์ก็ได้ แต่มึงต้องปรับเปลี่ยนไรบางอย่างด้วย กูเคยเจอนิยายเรื่องหนึงคนเขียนมันลงสองเว็บนี้เสือกไม่ปรับเวอร์ชั่น เอาการจัดหน้าแบบแอพไปลงอีบุ๊ค ซึ่วพอกูอ่านตัวอย่างก็มึนสัสๆอ่านยากชิบหาย
กูงงว่ามันจะลงนิยายหลายๆที่ไม่ได้หรอวะ ทำไมถึงต้องมาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งระหว่าง ดด กับ รอร
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.