กูมี Short fic กาวๆมาให้พวกมึงอ่านกัน คู่คาบุเรย์กะ ได้มาเพราะอยู่ดีๆกูก็อยากเห็นท่านเรย์กะยืนกลางสายฝนเหงาๆขึ้นมา ขอตั้งชื่อว่า "คิโชวอิน เรย์กะกลางสายฝน" แล้วกัน
มันเป็นฟิคแรกของกู อาจมีตอนต่อถ้าพวกมึงชอบ แต่กูหวังอย่างเดียวว่าพวกมึงจะอ่านแบบไม่ติดขัดนะ
----
Kaburagi's OPV
ระหว่างตอนที่ออกมาข้างนอก อยู่ดีๆก็เห็นคนคุ้นตาผ่านกระจกรถ
เดี๋ยว นั่นมัน…คิโชวอินนี่?
พอรู้สึกตัวอีกทีก็เผลอบอกให้คนขับรถหยุดแบบกะทันหันซะแล้ว ไว้จะขอโทษทีหลังละกัน แต่ตอนนี้ต้องไปจัดการยัยลูกคุณหนูตรงนั้นก่อน
นี่เธอยืนกลางพายุฝนไม่อายใครเลยเรอะ แอบคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงสายฝนรึยังไงหา ร่มก็ไม่มีอีกต่างหาก ช่างไม่เตรียมพร้อมเอาซะเลย
แล้วอีกอย่างไอ้เดรสบางๆนั่นแนบเนื้อหมดแล้ว เธอไม่รู้สึกหนาวบ้างรึไง
ให้ตายสิ ลำบากฉันอีกแล้วสินะ ระหว่างที่คิดแบบนั้นก็ดันเปิดประตูรถออกมาซะแล้ว ร่มที่มีในรถจะขนาดใหญ่พอให้สองคนยืนไม่เปียกไหมนะ เอาเหอะ ค่อยคิดอีกทีแล้วกัน