“ ขอบคุณสำหรับช็อกโกแลตนะครับคุณคิโชวอิน ยูกิโนะต้องดีใจแน่ๆเลย แล้วก็ขอบคุณที่มีส่วนของผมด้วย “
เอ็นโจขอบคุณพร้อมกับรอยยิ้มอบอุ่น อย่าลืมว่ากล่องนึงเป็นของยูกิโนะคุงนะ!
“ โอ้ ขอบคุณเหมือนกันนะคิโชวอิน เซนส์ด้านอาหารของเธอไม่เลวเลยจริงๆ “
คาบุรากิก็ชมฉันเป็นเหมือนกันนะเนี่ย~ เอะเฮะเฮะ เดี๋ยวเจ้าแม่เกศาบันดาลรักจะเเอบไปช่วยเพิ่มคะแนนความชอบจากวาคาบะจังให้แล้วกันนะ
“ ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าอย่างนั้นขอตัวก่อนนะคะ “
ฉันบอกลาทั้งสองคนและขึ้นรถของที่บ้านที่จอดรออยู่ คิดดูอีกทีทำไมไม่เอาช็อกโกแลตสองกล่องนั้นเก็บไว้กินเองกันนะ พลาดไปแล้วเรย์กะ แต่ก็ช่างเถอะ จะรอของตอบแทนในวันไวท์เดย์ก็แล้วกัน
คืนนั้นฉันได้รับข้อความขอบคุณมาจากยูกิโนะคุง ยูกิโนะคุงบอกว่า
‘ ถึงท่านพี่เรย์กะ
สุขสันต์วันวาเลนไทน์ครับ! ตอนที่ท่านพี่เอาช็อกโกแลตมาให้ในห้องผมดีใจมากๆเลยที่ได้ช็อกโกแลตวาเลนไทน์จากท่านพี่เรย์กะ ขอบคุณนะครับ ท่านพี่เองก็ดีใจที่ท่านพี่เรย์กะมอบช็อกโกแลตให้เหมือนกัน แต่ว่าผมก็เสียใจที่ไม่ได้มอบช็อกโกแลตที่ตั้งใจทำให้ท่านพี่เรย์กะด้วยตัวเอง ยังไงก็ตามวันไวท์เดย์จะรอช็อกโกแลตทำมือของท่านพี่เรย์กะนะครับ!
ยูกิโนะ ‘
ยูกิโนะคุงน่ารักจริงๆเลยนะ ไม่เหมือนคุณพี่ชายเลยสักนิด วันไวท์เดย์ก็จะตอบแทนให้เต็มที่เลยจ้ะ! เอ๊ะ เมื่อกี้เหมือนในข้อความก็มีคำว่าไวท์เดย์อยู่
‘ ..วันไวท์เดย์จะรอช็อกโกแลตทำมือ.. ’
...ไม่น้าาาาาาาาาาาาาาา—!!!
_______
แวบมาแปะฟิคสั้นๆก่อนหมดวันวาเลนไทน์ สารภาพว่าตอนนี้ลืมเนื้อเรื่องไปเยอะมากเลยไม่ได้เมนชั่นอะไรในเนื้อเรื่องออริจินอลลงไปในฟิคมากเท่าไหร่ แง คิดถึงท่านเรย์ก่าาาาา ;;w;;