Fanboi Channel

Ch.300

กูรอท่านฮิไม่ไหว ขอแต่งฟิคไปเลยละกันนะ

.....

ดูเหมือนว่าคาบุรากิจะแค้นที่ฉันแทงใจดำเรื่องไร้เพื่อนถึงขนาดต้องโทรหาตอนวาคาบะจังโดนเพื่อนบ้านชวนคุยแต่ตัวเองดันเข้าร่วมวงสนทนาด้วยไม่ได้ จึงหวดให้ฉันวิ่งด้วยสปีดระดับสิบติดต่อกันครึ่งชั่วโมง ตอนที่เครื่องหยุดกระทันหัน ฉันถึงกับขาแข้งอ่อนทรุดลงกระแทกพื้นจนเข่าช้ำเขียวไปหมด

ในตอนนั้นฉันไม่ได้กังวลเรื่องเข่าช้ำเลยด้วยซ้ำ เพราะคิดอย่างเดียวว่า อา ต้องตายแน่ ๆ ฉันไม่มีทางหายใจทันได้หรอก ปอดจะระเบิดอยู่แล้ว แถมยังท้องบิดมวนเหมือนจะอ๊อกได้ ถึงในฟิตเนสจะมีแต่คาบุรากิ แต่ถ้าอาเจียนในที่สาธารณะล่ะก็ จะต้องแต่งไม่ออกอย่างแน่นอน

เพราะเอ็นโจไม่ได้มาด้วย เลยไม่มีใครอาสาพยุงฉันไปยังห้องแต่งตัว พอขอร้องคาบุรากิ เจ้าตัวก็ทำท่าไม่เต็มใจนับ ซ้ำตอนที่ประคองยังจับเอวของฉัน ก่อนจะวิจารณ์ด้วยเสียงดังฟังชัด

“เธอนี่เอวหนาอย่างกับผู้ชาย”

พูดอย่างเดียวไม่พอ ยังบีบ ๆ ไขมันหน้าท้องของฉันอย่างเสียมารยาทที่สุด

“เอวใหญ่กว่าชูสุเกะอีก”

คำพูดคำจาอันแสนร้ายกาจนั่นเหมือนสายฟ้าฟาดกลางใจของฉัน จะขาหมูก็ดี แขนใหญ่ก็ช่าง แต่การถูกเปรียบเทียบว่าเอวใหญ่กว่าผู้ชายนั้นถือเป็นจุดด่างพร้อยในชีวิตของผู้หญิง

ฉันตกใจเสียใจไร้เรี่ยวแรงยิ่งกว่าเดิม ปล่อยให้คาบุรากิด่าแล้วลอยนวลไปต่อหน้าต่อตาขณะที่ลากฉันยัดเข้าไปในห้องแต่งตัว พอพ้นจากแขนของคาบุรากิ ฉันก็นั่งแหมะบนพื้น ตั้งสติได้สักพักก็สาบานกับตัวเองว่าจะหาทางลดพุงให้ได้!

.....