ครบสองปีแล้ว กูขอแปะฟิคที่ยังแต่งไม่เสร็จละกัน เป็นตอนที่ 300 เวอร์ชั่นมโนของกูเอง—- จริงๆคือเห็นโปรโมทงาน kochia light up ก็เลยได้พล็อตขึ้นมา แต่กูดองตั้งแต่เทศกาลดอกไม้ไฟยังไม่เริ่ม จนตอนนี้ต้นโคเชียเริ่มเป็นสีแดงกันหมดแล้ว...
_______
ในที่สุดวันเทศกาลดอกไม้ไฟกับสองพี่น้องเอ็นโจก็มาถึงค่าาา ดอกไม้ไฟฟ~ เรื่องชุดที่กังวลใจมากที่สุด ดูเหมือนจะเซฟล่ะ! เพราะเมื่อพบหน้ากันทั้งยูกิโนะคุงและเอ็นโจต่างก็ชมฉันกันทั้งคู่ ยูกิโนะคุงบอกว่า " วันนี้คุณพี่เรย์กะน่ารักมากๆเลยครับ! " ด้วยล่ะ เทวดาน้อยของพี่ ยูกิโนะคุง~~
ชุดที่ลังเลอยู่นานว่าจะแต่งอย่างไรดี สุดท้ายก็เลือกเสื้อแขนกุดสีขาว กับกระโปรงผ้าชีฟองสีเทาดำ เนื่องจากเช็คสภาพอากาศแล้วว่าอากาศกำลังสบาย ไม่จำเป็นต้องมีเสื้อคลุมเลยไม่ได้หยิบเผื่อมาด้วย นอกจากนี้ยังรวบผมขึ้นผูกเป็นหางม้า ติดริบบิ้นสีเดียวกับกระโปรง
ส่วนเอ็นโจแต่งตัวสบายๆอย่างเสื้อยืดสีขาว คลุมด้วยเสื้อเดนิมแขนยาวที่พับแขนเสื้อไว้ และกางเกงเดนิม ต่างจากยูกิโนะคุงที่ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงขาสั้นสีเบจ
ตอนที่ลงจากรถมาเห็นทั้งสองคนยืนรออยู่แอบใจเต้นไปนิดนึงเลยล่ะ คนหน้าตาดีจะแต่งตัวยังไงก็ดูดีล่ะน้า.. ออร่าที่เปล่งออกมาจากสองคนนี้คืออะไรอ่ะ ขอแว่นตาดำหน่อยค่า แสบตาไปหมดแล้ว
" คุณพี่เรย์กะ! "
ในตอนที่กำลังคิดอะไรแบบนั้นอยู่ ยูกิโนะคุงก็มองเห็นฉันเข้าและวิ่งเข้ามากอด ตามด้วยเอ็นโจที่เข้ามาทักทาย
" สวัสดีครับคุณคิโชวอิน "
" คุณพี่เรย์กะ วันนี้น่ารักมากๆเลยครับ! ท่านพี่ก็คิดว่าน่ารักใช่มั้ย? "
" อื้อ น่ารักมากเลย "
" เอ๋ ไม่หรอกค่ะ อุฮุฮุ สวัสดีจ้ะยูกิโนะคุง สวัสดีค่ะท่านเอ็นโจ รอนานหรือเปล่าคะ? "
" ไม่หรอกครับคุณพี่เรย์กะ ถ้างั้นเราไปที่ร้านกันเลยดีมั้ย ท่านพี่จองโต๊ะที่มุมดีสุดๆไว้ให้เราด้วยนะฮะ "
" อื้อ ไปกันเถอะ "
เอ็นโจนำพวกเราขึ้นลิฟท์ไปยังร้านอาหาร และให้บริกรพาไปยังโต๊ะที่จองไว้ ไม่ใช่โต๊ะริมระเบียงด้านนอกแบบที่คิดไว้ แต่เป็นโต๊ะติดกำแพงกระจกที่สามารถมองวิวดอกไม้ไฟได้สบายๆ แถมไม่ต้องกังวลเรื่องแมลงรบกวนหรือสภาพอากาศอีกด้วย
เมื่อสั่งอาหารเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็คุยเรื่องนู้นเรื่องนี้กันไปเรื่อย ถึงส่วนใหญ่จะมีแค่ฉันจะยูกิโนะคุงคุยกันสองคนก็เถอะ
" คุณคิโชวอินเอานี่คลุมไว้นะครับ "
ก่อนที่ฉันจะตอบปฎิเสธ เอ็นโจถอดเสื้อคลุมของตัวเองออกแล้วนำมาพาดไว้บนไหล่ฉันเรียบร้อยแล้ว
" ถ้าไม่หาอะไรคลุมไว้เดี๋ยวจะหนาวนะ "
เอ็นโจพูดดักทำให้ฉันหมดหนทางปฎิเสธ จะว่าไปเสื้อของเอ็นโจมีกลิ่นหอมอ่อนๆติดอยู่ด้วยแฮะ กลิ่นคุ้นๆเหมือนเคยได้กลิ่นมาจากไหนแต่นึกไม่ออก เอาเป็นว่าช่างมันแล้วกัน
" ขอบคุณค่ะ ท่านเอ็นโจ "
" ไม่เป็นไรครับ จะได้กันพวกแมลงด้วย "
เอ็นโจตอบกลับมาด้วยรอยยิ้ม แต่สายตานี่ไม่ได้ยิ้มไปด้วยเลยนะ และในนี้ก็ไม่มีแมลงนะค๊าา จะมาเนียนสร้างบุญคุณกับฉันอีกหร๊อ!?
_______
ยังไม่ได้คิดชื่อแบบจริงๆจังๆเพราะยังแต่งค้างไว้อยู่ เพราะงั้นเป็นแฟนฟิคไร้ชื่อไปก่อนนะ
ปล. ใครจะเอาไปแต่งต่อก็ได้ เพราะตอนนี้ไฟกูค่อนข้างมอด แงง