Fanboi Channel

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www(ดอต)nekopost(ดอต)net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]​
>>>/webnovel/3899 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิษฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)
>>>/webnovel/3953 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อ​รัก​สุดมิราเคิล​ของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์​เร​ย์​กะ​ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!
>>>/webnovel/4018 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการจานที่ 16)
>>>/webnovel/4099 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการซื้อบ้านพร้อมที่ดินในหมู่บ้านมีรักถวายเจ้าแม่ [หลังที่ 17]
>>>/webnovel/4218 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับไอเดียบรรเจิดเพ้อฝันของเจ้าแม่ [ขอปฏิเสธรอบที่ 18]
>>>/webnovel/4296 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการขี่โพนี่พุ่งทะยานข้ามแดนไปหาเจ้าชาย [หน้าตาสมัยศตวรรษที่ 19]
>>>/webnovel/4454 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับโอนิวาบังในเงามืด [ชั่วช้าสามานย์ ทุกประการเพื่อฮาเร็มทั้ง 20]

>>>/webnovel/4574 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสังเวียนความรักของจักรพรรดินี โอ้! ทรุดลงไปแล้วครับ! [กรรมการชูมือนับครั้งที่ 21]
>>>/webnovel/4659 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับศึกแย่งชิงพื้นที่การออกอากาศ [ชัยชนะของ tag food ครั้งที่ 22]
>>>/webnovel/4903 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ (กัญ) ชาซุยรันกับซูชิไข่ปลวกและหนังสือหนังมนุษย์ [หนอนตัวที่ 23 กระดึ๊บออกมาแล้วค่า]
>>>/webnovel/5102/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแผนการล้างสมองของจักรพรรดิจอมมาร [วิ่งเข้าไปซะ! เจ้าสัตว์กีบคู่! รอบที่ 24]
>>>/webnovel/5401 : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับงานชมดอกไม้ไฟในฝัน [ขอตอนต่อไปรอบที่ 25]
>>>/webnovel/5719 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับประกายแสงแห่งความหวัง งานดอกไม้ไฟมันก็ต้องหน้าร้อนสิ!!! [ระเบิดแห่งกาวครั้งที่ 26]
>>>/webnovel/5876 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเสียงโหยหวนของเหล่าโม่ง [กรีดร้องขอตอนใหม่รอบที่ 27]
>>>/webnovel/6040 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับถุงกาวที่ไม่มีวันหมด ไม่เหนื่อยล้าแม้จะร้องไห้ [เติมถุงกาวครั้งที่ 28]
>>>/webnovel/6114 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการรอคอยให้ท่านฮิมาต่อพร้อมกับการเปิดตัวพระเอกที่เหล่าโม่งกำลังสับสน [การย้ายเรือไปมารอบที่29จากการเมากาวของเหล่าโม่งฟิค]
>>>/webnovel/6627 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับจิตวิญญาณแห่งการรอคอยที่โชติช่วงด้วยพลังเผาไหม้แห่งกาว [เช็กหน้าเว็บครั้งที่ 30xxxxxxxx ]

.
.
.
.
♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

4) แจ้งดิบตอนใหม่​​หลังเที่ยง เพื่อ​ไม่ให้​ทับซ้อนกับแปลไทย

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

กูลองเทสต์ลิงค์ดูในกระทู้ sandbox แล้ว ลิงค์ของแมวดุ้นคือลิงค์ที่มีปัญหาทำให้โพสต์ไม่ผ่าน อาจจะเพราะระบบกรองคำหรือแบนคีย์เวิร์ดของเว็บ มันถึงได้ตั้งกระทู้ตั้งแต่ทีแรกไม่ได้ ถ้าใครจะก็อปลิงค์แมวดุ้นข้างบนก็เปลี่ยนจากคำว่าดอท เป็น . เอาก็แล้วกัน

>>3 ย้ายกลางดึกเลยฟฟฟฟฟ

เจิมมู้ใหม่

สวัสดีครับมาเจิมเปิดมู้ใหม่

แม่เจ้า มู้ใหม่ เจิมม

ใครอ่านญี่ปุ่นออกมั่งอ่า ในนาโร่ยังมีคนเข้ามาคอมเม้นหาท่านฮิโยโกะบ้างปะ?

>>8 มี ;--;

อีกประมาณ 2 เดือนกว่าก็จะครบรอบ 2 ปีแล้ว

กูแวะมาบนว่าถ้าท่านฮิมาต่อก่อนครบ 2 ปี กูจะไปตามรอยทัวร์ทัศนศึกษาของเจ้าแม่และสาวๆ TT

>>10 สาธุเพื่อนโม่ง
-
จริง ๆ ตอนนี้กูมีฟิคเรื่องนี้ในหัว แต่กูลังเลว่าจะแต่งดีไหมวะ จะแต่งดีไหม เก็บไว้บนหรือแต่งเลยดีวะเพร่ะแบบ แห้งชิบหาย orz

>>11 แต่งสิ รออะไรอยู่ แต่งเบยยยยย

>>11 แต่งเลยยย เป็นเครื่องบูชา(?)ให้ท่านฮิกลับมาลงนิยายต่อไวๆ

นักเรียนชายม.4ไม่ระบุนาม ณ ซุยรัน

ในโรงเรียนซุยรันแห่งนี้ มีกลุ่มผู้มีอิทธิพลอยู่ครับ คนกลุ่มนั้นคือ Pivoine เป็นกลุ่มคนที่มีสิทธิ์เหนือคนอื่นในทุกด้าน ขนาดสภานักเรียนยังเอาไม่ค่อยจะอยู่ พวกนักเรียนที่เป็น Pivoine ส่วนใหญ่ยังเป็นพวกกร่างใช้อำนาจในทางที่ไม่ดีกันซะหมด น่าเหนื่อยใจจริง ๆ ครับ…

ผมเองก็เป็นนักเรียนนอกเลยมักจะถูกพวก Pivoine ชั้นปีเดียวกันจิกหัวใช้งานอยู่บ่อย ๆ อยากจะหนีไปให้พ้น ๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ จึงต้องก้มหน้าก้มตาทำตามคำสั่งของเจ้าพวกนี้ตลอด

จนวันหนึ่งเจ้าพวก Pivoine ในชั้นปีของผมก็ไปหาเรื่องสภานักเรียนเข้าจนได้ครับ

ผมเหลือบมองรอบตัว หวา- มีคนอยู่ขนาดนี้ยังจะกล้าทำแบบนี้อีกงั้นเหรอครับ ? คงคิดว่าตัวเองใหญ่โตมากสินะ มีปากเสียงกับประธานนักเรียน รุ่นพี่มิซึซากิด้วย จะกล้าเกินไปแล้ว ! ไหนจะใช้งานรุ่นพี่ทาคามิจิที่เป็นนักเรียนทุนอีก เป็นถึง Pivoine แถมเรียนซุยรันมาตั้งนาน แต่ไม่รู้รึไงว่าประธาน Pivoine ท่านจักพรรดิー รุ่นพี่คาบุรากิ ไม่สิ ท่านคาบุรากิ ? จะอะไรก็ช่างเถอะ ชอบรุ่นพี่ทาคามิจิอยู่นะ ขนาดผมที่เพิ่งเข้ามาเรียนไม่นานยังรู้เรื่องนี้เลย โง่เง่าจริง ๆ

...พอมองไปผมก็เห็นกับจักรพรรดินี คิโชวอิน เรย์กะ Pivoine ม.6 อีกคนหนึ่งที่มีชื่อเสียงในโรงเรียนซุยรันแห่งนี้ยืนอยู่ด้วย ท่าทางเหมือนอยากจะพูดอะไรสักอย่างแต่กำลังลังเลอยู่ไม่น้อย จะซ้ำเติม ? จะห้าม ? ไม่ทันไรเจ้าตัวก็ก้าวออกมาพร้อมพูดว่า “หยุดเดี๋ยว-” แต่กลับมีคนพูดแทรกขึ้นมาว่า “เอะอะอะไรกัน” ทำเอาสถานการณ์สงบลงทันตาเห็น คนที่พูดแทรกก็คือรุ่นพี่คาบุรากินั่นเองครับ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมทุกคนถึงเงียบไป จากนั้นรุ่นพี่คาบุรากิก็เริ่มพูดคุยกับรุ่นพี่มิซึซากิ

ในขณะนั้น เมื่อผมมองไปยังรุ่นพี่คิโชวอิน เธอเงียบไป มอง ๆ แล้วรุ่นพี่คิโชวอินเนี่นเรียกได้ว่าเป็นคนที่มีท่าทางสง่างาม ไม่ใช่แค่ท่าทาง หน้าตาเองก็งดงามราวกับตุ๊กตา ทำเอาผมเกือบใจเต้นเลยล่ะ-

"นักเรียนกลุ่มนอกที่ฐานะไม่ถึงขั้นมีสิทธิมาเข้าเรียนซุยรันแห่งนี้ได้ ก็เป็นเพราะพวกเรา Pivoine และนักเรียนกลุ่มใน ก็เป็นธรรมดาใช่ไหมล่ะ!"

อะไรของหมอนี่กัน !

"ถ้าแกรีบๆ เก็บกวาดซะ มันก็ไม่กลายเป็นเรื่องใหญ่กันมาถึงขนาดนี้หรอกน่า ไอ้โง่นี่"

ชักจะเกินไปแล้วนะ แต่กลุ่มนักเรียนนอกอย่างพวกผมก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากก้มหน้ารับคำพูดนั้น ทำไมถึงเข้ามาเรียนในที่แบบนี้กันนะ ผมคิดในใจ แต่ดูเหมือนจะมีบางคนเผลอพูดออกไปว่า

“...ไม่มาเข้าโรงเรียนแบบนี้ซะก็ดีหรอก”

ทำเอารุ่นพี่คาบุรากิก้มหัวขอโทษ ทั้งที่ตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิดแท้ ๆ ทำเอาผมมอง Pivoine ด้วยความคิดที่เปลี่ยนไป...แต่ก็เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น เมื่อสถานการณ์สงบลง รุ่นพี่คาบุรากิเดินออกไปพร้อมเหล่า Pivoine ม.4 ผมก็เห็นรุ่นพี่เอ็นโจเข้าไปกระซิบกระซาบกับรุ่นพี่คิโชวอิน จากนั้นเธอก็วิ่งตามรุ่นพี่คาบุรากิไปเงียบ ๆ พลางหันกลับมามองรุ่นพี่เอ็นโจ

อะไรน่ะ ? รักสามเส้า ? แต่รุ่นพี่คาบุรากิชอบรุ่นพี่ทาคามิจินี่นา ?

ทันใดนั้นเอง ผมก็สงสัยว่ารุ่นพี่คิโชวอินน่ารักขนาดนั้นแท้ ๆ จะมีคนมาสารภาพรักบ้างไหมนะ แต่ทว่าผมสัมผัสได้ถึงรังสีแปลกประหลาด ! อะไรน่ะ โรงเรียนนี้มีผีด้วยเหรอครับ ท่าทางจะต้องปัดเป่าหน่อยนะซุยรัน

เมื่อผมหันไปก็พบกับรุ่นพี่เอ็นโจที่กำลังยิ้มให้กลางดงนักเรียนหญิงพลางมองมาทางผม ทั้งที่หน้ายิ้มแต่ดวงตากลับไม่ยิ้มไปด้วยเลยนะครับรุ่นพี่เอ็นโจ

ถึงกระนั้น ผมก็ได้รับคำตอบแล้วล่ะครับ เรื่องที่ว่าจะมีคนมาสารภาพรักรุ่นพี่คิโชวอินบ้างไหมน่ะ

แน่นอนว่าไม่มีครับ ถ้าพูดให้ถูกกว่าคือไม่มีใครกล้า

ขนาดผมแค่คิดรุ่นพี่เอ็นโจก็มองมารวมทั้งส่งรังสีอาฆาตมาให้ ถ้าจะสารภาพรักจริง ๆ ล่ะก็… อึ๋ย สยองครับ

….

แต่ผมเคยได้ยินว่ารุ่นพี่เอ็นโจมีคนที่คบหาด้วยนี่ครับ ! ตั้งใจจะกั๊กรุ่นพี่คิโชวอินหรือยังไงกันนะ ความสัมพันธ์ของคนเราเนี่ยยุ่งยากจริง ๆ

ผมคิดแบบนั้นนะครับ

จบ-
-
/ไหลมาแปะฟิค กูไม่ถนัดแต่งฟิคมาก กูไม่ได้เขียนมาเป็นปีละ กลับมาเขียนเพราะท่านฮิโยโกะเลยนะ!!! กาวเอาจากทล.ในช่วงตอนที่260-261อะ เอาเป็นขอฝากด้วยนะฮรืออออ

>>15 อุกรี๊ดดดดด ขอบคุณโม่งฟิก ดีต่อใจที่แห้งผากของกูมาก สงสารท่านเรย์กะจังวะ ใบไม้ผลิไม่เคยมาถึง 5555555

>>15 แง น่ารักอ่ะ //_ //

>>16 ถ้าดีต่อใจที่แห้งผากก็ดีแล้ว ฮืออออ จริง ๆ กูมีพล็อตอีกอันที่เป็นมีคนมาสารภาพรักกับท่านเรย์กะนะเว้ย แต่สุดท้ายด้วยอำนาจของจอมมาร ฤดูใบไม้ผลิก็มาไม่ถึง....

>>17 คิดว่าน่ารักก็ดีใจ ตอนลงกูกังวลมาก แง orz

>>18 กูอยากอ่านอีก มึงแต่งอีกได้ไหม กูชอบสำนวนมึงด้วยอ่ะ น่ารัก //-//

>>18 กูอยากเห็นหน่วยกล้าตาย ky ไม่รู้เหนือรู้ใต้ โผล่มาสารภาพกับเจ้าแม่จังว่ะ //เกาะขาโม่งฟิก

>>15 อุแงงง ฟิคคคคคค กี้ส UvU)<3
ชอบความแผ่ออร่าดำมืดของจอมมาร 55555555
กลับบ้านไปคุณรุ่นน้องนักเรียนนอกต้องอย่าลืมโปรยเกลือรอบบ้านด้วยนะ!

-
เมื่อกี้กูไปนั่งดูเรื่อง ani ni aisaresugite komattematsu มา บางทีการที่ฤดูใบไม้ผลิของเจ้าแม่มาไม่ถึงสักที อาจจะเป็นเพราะจอมมารขี้กั๊กกับท่านพี่คอยช่วยกันขัดขวางแบบลับๆก็เป็นไปได้..
/สรุปที่จอมมารไม่กล้าออกตัวจีบเจ้าแม่แบบเต็มตัว คอยใช้น้องชายอ้างนู่นอ้างนี่ชวนเขา อาจจะเป็นเพราะกลัวท่านพี่ก็ได้--- แค่ก

เอาอีกเอาอีกเอาอีก ได้อ่านฟิกก็ชื่นใจละ จัดมาเถิดเพื่อนโม่ง

จริง

เผลอกดส่ง กรี๊ด 5555555555 จริง ๆ เรื่องมีคนมาสารภาพรักกูพิมพ์ก่อนอันนี้อีกนะ แต่ตัน ๆ เลยเบนมาเรื่องนี้แทน

>>21 จอมมารจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็แพ้ท่านพี่สินะ ระวังยูกิโนะคุงโตมาแย่งท่านเรย์กะไปซะล่ะ---

[ถ้ามีคนกล้ามาสารภาพรักกับท่านเรย์กะ]

เวลาพักกลางวัน ขณะที่คิโชวอิน เรย์กะ จักรพรรดินีแห่งโรงเรียนซุยรันกำลังเดินอยู่บนทางเดินในอาคารเรียน ก็มีนักเรียนชายคนหนึ่งตะโกนออกมาว่า

“ผ ผม- ชอบท่านคิโชวอิน มาคบกับผมได้ไหมครับ!!”

จู่ ๆ ก็กลิ่นอายของฤดูใบไม้ผลิก็โชยมาหาคิโชวอิน เรย์กะอย่างไม่คาดคิด

---
รุ่นน้องใจกล้าไม่ระบุนาม

ผมเป็นนักเรียนม.4ที่เพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ในโรงเรียนซุยรัน ซึ่งในโรงเรียนแห่งนี้เนี่ย มีกลุ่มอภิสิทธิ์ชนอยู่ กลุ่มนั้นถูกเรียกว่า Pivoine ผมเองก็ไม่ค่อยใส่ใจสักเท่าไรหรอกครับ

ผมรู้เพียงแค่ว่ามีบุคคลที่มีอำนาจซึ่งเป็นสมาชิก Pivoine อยู่ทั้งหมด 3 คน ได้แก่ ท่านคาบุรากิ ท่านเอ็นโจ และท่านคิโชวอิน โดยพวกผู้หญิงมักจะเรียกทั้งสามว่า จักรพรรดิ องค์ชาย จักรพรรดินี จริง ๆ แล้วผมก็ไม่ได้เรียกรุ่นพี่ทั้งสามคนว่าท่านตั้งแต่แรกหรอกนะครับ แต่พอได้ยินคนอื่น ๆ บ่อยเข้าก็ติดเรียกตามจนได้ ผมมักจะได้ยินมาว่าท่านคาบุรากิหล่ออย่างนั้นอย่างนี้ รวมทั้งเรื่องอิจฉาริษยาต่อรุ่นพี่ที่เป็นนักเรียนทุนด้วย ส่วนท่านเอ็นโจนั้น… แต่คนที่ผมให้ความสนใจที่สุดคือท่านคิโชวอินครับ

ท่านคิโชวอินเป็นบุคคลที่ถูกเรียกว่าจักรพรรดินี ด้วยท่าทางและบุคลิกอันสง่างาม ก็ไม่แปลกที่ทุกคนจะพูดว่าเธอเป็นจักรพรรดินี แต่นอกจากบุคลิกแล้ว รูปร่างหน้าตาของเธอก็งดงามราวกับตุ๊กตาเลยล่ะครับ พอเปรียบเทียบแบบนี้ก็อาจจะนึกภาพแล้วหวาดกลัว แต่ความจริงองค์ประกอบบนใบหน้าที่ถูกจัดวางอย่างลงตัวก็ทำให้ท่านคิโชวอินดูน่ารัก และดูเหมือนว่าท่านคิโชวอินจะยังไม่ได้คบหากับใครด้วย

คงเป็นเพราะภาพลักษณ์สง่างามจนเปรียบดั่งดอกฟ้าที่มิอาจเอื้อมถึงสินะ

ผมเก็บมาคิดอยู่หลายวันจนตัดสินใจได้ว่าผมจะบอกความรู้สึกที่มีต่อรุ่นพี่คิโชวอินครับ! ถ้าผมไม่พูดออกไป โอกาสก็จะเป็น0 แต่ถ้าผมพูดออกไป โอกาสที่จะถูกปฏิเสธกับโอกาสที่จะถูกตกลงจะอยู่ที่50/50 เพราะงั้นผมจะต้องพูดออกไปให้ได้!

แต่การจะเข้าไปหาท่านคิโชวอินจะต้องผ่านด่านผู้ติดตามประจำกายของท่านคิโชวอินให้ได้ก่อน แต่จริง ๆ แล้วไม่ต้องฝ่าก็ได้นี่ ขอแค่ท่านคิโชวอินรับรู้ความรู้สึกผม เท่านั้นก็พอใจแล้ว!

“ผ ผม- ชอบท่านคิโชวอิน มาคบกับผมได้ไหมครับ!!”

ในที่สุด… ผมก็บอกออกไปจนได้ครับ ตอนนั้นตื่นเต้นจนแทบจะกัดลิ้นตัวเองแล้วด้วยซ้ำ หลังจากพูดจบไม่ถึงนาที ผู้ติดตามทั้งสองของท่านคิโชวอินก็เดินมาหาพร้อมทั้งถามชื่อ ห้อง ฐานะครอบครัวจนผมรู้สึกอึดอัดใจที่จะตอบ แต่ถ้าหากถามไปเพื่อท่านคิโชวอินแล้ว ผมก็ยินดีตอบ

พอมองไปที่ท่านคิโชวอิน ก็เห็นว่าท่านคิโชวอินยืนนิ่งไปเลยครับ! ตกใจที่มีสามัญชนอย่างผมไปมาบอกชอบงั้นเหรอ?! แต่ใบหน้าของท่านคิโชวอินก็ค่อย ๆ ขึ้นสีจนผมเริ่มจะมีความหวังขึ้นมาบ้าง แต่สุดท้ายความหวังของผมก็ดับลงทันตาเพราะมีคนคนหนึ่งเดินเข้ามาหาท่านคิโชวอิน

ท่านเอ็นโจนั่นเองครับ ท่านเอ็นโจเดินมาพร้อมรอยยิ้มประดับบนใบหน้า ในขณะเดียวกันก็แผ่รังสีดำมืดเดินเข้ามาหาท่านคิโชวอินที่ดูเหมือนจะเขินจนแทบสลบก่อนจะพูดว่า

“คุณคิโชวอิน ผมมีเรื่องจะคุยด้วยน่ะ”

แล้วก็พาท่านคิโชวอินเดินออกไป ก่อนจะหายไปในที่ลับตาคน

เมื่อกลับไปยังห้องเรียนพวกเพื่อนร่วมห้องของผมก็เข้ามาตบไหล่ผมพลางบอกทำนองว่า พลาดแล้วนะ คงเป็นเพราะผมไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก จึงไม่ได้รับรู้ข่าวลือของท่านคิโชวอินกับท่านเอ็นโจหรือท่านคาบุรากิ

ถ้าท่านเอ็นโจไม่เข้ามาขัด ท่านคิโชวอินจะตอบมาว่ายังไงบ้าง ผมทำได้แค่คิดพลางปลอบใจตัวเองว่า อย่างน้อยก็ได้บอกไปนะ

หลังจากนั้นเวลาที่เจอกับท่านคิโชวอินก็ดูเหมือนจะโดนกีดกันไม่ให้เห็น หรือเวลาเจอท่านเอ็นโจก็จะพบรังสีอันดำมืดแผ่กระจายมาทุกครั้งร่ำไป

จบ-
-
/ไหลมาหย่อนเงียบ ๆ
สุดท้ายก็ได้แค่กลิ่นไอโชยพัด ตราบใดที่ไม่ปัดเป่าจอมมารฤดูใบไม้ผลิก็ไม่มาเยือนง่าย ๆ หรอก
ก็นักเรียนนอกม.4อีกแล้ว คือกูคิดว่าคนที่มันจะไม่รู้เหนือรู้ใต้ก็ต้องพวกนักเรียนนอกที่เพิ่งเข้าใหม่นี่แหละ! ถ้าเป็นพวกนักเรียนที่อยู่มาแต่เดิมก็คงไม่กล้ามาพูดหรอก คือถ้ากล้าพูดฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือนท่านเรย์กะตั้งนานแล้ววววว

ตอนจบอาจจะแปลกประหลาดหน่อย ๆ จริง ๆ อยากเขียนต่อด้วยว่าจอมมารไปคุยอะไรกับเจ้าแม่ในมิติพิศวง แต่คิดไม่ออก+ผิดคอนเซปต์ว่าจะเขียนถึงการสารภาพของนักเรียนผู้ไม่รู้อะไร
แล้วก็กูอยากอ่านฟิคอีก อยากอ่านน ฮือออ กูอ่านฟิคจากในสารบัญฟิคครบล้าว อยากอ่านอีก แงงง

ปล. ถ้าจะให้มันโดกิโดกิก็คงต้องเขียนในมุมมองของนักเรียนหญิงซุยรันอะนะ เป็นม.6ก็น่าจะได้ฟิลเตอร์สไตล์ซุยรันดี คุณรุ่นน้องอาจจะได้ฉายามาก็ได้ แบบชาวบ้านใจกล้า(???) ไม่มีใครรู้ 5555555555 นั่นแหละ ขอบใจที่อ่านจนจบ เย้

เอ้อ กูจะมาถามอย่างนึง คือกูอยากเขียนฟิคเดทของวาคาบะกับบากะรากิอะ ถ้าแต่งจะมีใครอ่านไหม ฮือ5555555

>>27 อ่าน กูชอบคู่นี้

>>26 นับถือความกล้าของคุณรุ่นน้องนิรนาม เก่งมากลูกก แต่หลังจากนี้จะโดนเรียกไปปรับทัศนคติจากเหล่าองค์รักษ์ของเจ้าแม่ไหม

>>27 เอาเลยย

>>26 ในที่สุดฤดูใบไม้ผลิก็มาเยือนท่านเรย์กะแล้วนะ แต่พริบตาก็เกิดพายุนอกฤดูกาลเมฆทะมึนฟ้าร้องเปรี้ยงปร้างทันที... เอาเป็นว่า สู้ๆนะท่านเรย์กะ
>>27 กูอ่าน

กูอ่านแล้วอยากเขียนในมุมมองสาวน้อยบ้าง
———————————-
นักเรียนตัวประกอบ A
ฉันเป็นเด็กใหม่ที่เพิ่งเข้าชี้นม.ปลายของโรงเรียนซุยรันล่ะค่ะ ฐานะทางบ้านกลางถือว่าร่ำรวยแต่เมื่อมาอยู่ในโรงเรียนนี้กลายเป็นสามัญชนเลยล่ะค่ะ
แต่เรื่องที่น่าภูมิใจเมื่อเทียบกับตอนที่อยู่โรงเรียนหญิงล้วนล่ะก็คงเป็นเจ้าชายเอ็นโจกับจักรพรรดิคาบุรากิ แต่อย่าไปเรียกให้ท่านทั้งสองได้ยินนะคะ เห็นว่าจะโดนเกลียดไปเลยล่ะ นอกจากนี้ยังมีรุ่นน้องเทวดาอย่างคุณยูกิโนะอีกคน เวลามาโรงเรียนของฉันเหมือนมาท่องเที่ยวบนสวรรค์เลยล่ะค่า~ นอกจากผู้ชายแล้วผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่ก็ต้องท่านคิโชวอินค่ะ แต่ฉันเห็นท่านคนสนิทเรียกว่าท่านเรย์กะ ฉันก็แอบเรียกท่านเรย์กะในใจตามเลยค่ะ แหม ฉันก็อยากใกล้ชิดมากขึ้นแม้ทางใจก็ตามนี่คะ ท่านเรย์กะน่ะ นอกจากหน้าตาสวยงามน่ารักแล้ว ฐานะก็ร่ำรวยไม่แพ้ท่านเอ็นโจและท่านคาบุรากิเลน แถมท่าทางสง่างามทั่วร่างเหมือนมีอำนาจที่บอกคนรอบๆว่าอย่าได้บังอาจมาเทียบชั้น แบบนี้เหมือนตัวละครราชินีในนิยาย การ์ตูนหรือภาพยนตร์เลยนี่คะ! เป็นผู้หญิงที่แค่มองก็รู้สึกว่า โห เธอเกิดมาเพื่อเป็นราชินีจริงๆสิน้า แบบนี้เลยล่ะค่ะ
พูดมาถึงตรงนี้จะไม่พูดเรื่องนี้ก็ไม่ได้ คนที่นับถือท่านเรย์กะมีมากกว่าคนที่ไม่ชอบหลายเท่าตัวเลยล่ะค่ะ จะบอกว่าไม่ชอบก็ไม่ใช่ พวกนั้นก็แค่คนขี้อิจฉาน่ะค่ะ ท่านเรย์กะเนี่ยมีชื่อเสียงเรื่องความรักสุดๆเลย ว่ากันว่าใครพบว่าเกลียวผมท่านเรย์กะม้วนผิดด้านคนนั้นจะสมหวังในความรักค่ะ! ทำให้สาวๆชอบไปยืนตั้งแถวรอเวลาเปลี่ยนคาบหรือเวลาท่านเรย์กะเดินไปไหนมาไหน เหมือนรับเสด็จเทพีเลยล่ะน้า อุฮุ ฉันไม่เคยบอกใครสักคนว่าฉันเคยนับเกลียว แล้วเจอหนึ่งเกลียวที่ม้วนกลับด้านน่ะ!
เมื่อตอนที่ฉันอยู่ ม.4 มีผู้ชายใจกล้าคนหนึ่งเขาประกาศว่าจะสารภาพรักกับท่านเรย์กะ คนในห้องรีบบอกเขาว่าอย่าเสี่ยงเลยนะ แม้กระทั่งฉันก็เห็นด้วย ใครจะคิดว่าไม่ทันถึงตอนเย็นเพื่อนร่วมห้องคนนั้นก็ล้มเลิกความตั้งใจ เห็นว่าท่านเอ็นโจไปพูดเรื่องท่านยูกิโนะน้องชายที่รักกับท่านเรย์กะแถมนัดแนะวันเวลาไปเที่ยวที่บ้าน อื๋อ นี่มันเหมือนคนเป็นแฟนกันชวนไปพบครอบครัวเลยนี่นา แถมตอนเช้าเห็นท่านคาบุรากิทักทายท่านเรย์กะอย่างสนิทสนมด้วย แต่เขาตัดใจง่ายเกินไปหรือเปล่านะ เขาก็เป็นลูกชายคนเดียวของนักธุรกิจชื่อดังแถมร่ำรวยอันดับต้นๆของเอเชียด้วย ฉันทนความอยากรู้อยากเห็นในใจไม่ได้เลยตัดสินใจไปรอเขาเมื่อเลิกเรียน!
“นี่ คุณตัวประกอบ C!” ฉันเรียกเขาก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้อง เขาชะงักแล้วมองหน้าฉันงงๆ “คือขอรบกวนสักครู่ได้ไหมคะ”
เขาพยักหน้าเดินตามฉันอย่างว่าง่าย เราเดินมาที่สวนด้านล่างบรรยากาศเลิกเรียนที่แสนคึกคักทำให้ฉันคลายความตื่นเต้น “อ๊ะ คุณอยู่ชมรมบาสงั้นหรอคะ”
ฉันอุทานเมื่อเห็นเขาหยิบถุงที่ถือมาตอนเช้าเปิดดู “อืม ใช่แล้วล่ะ ว่าแต่เธอมีเรื่องอะไรงั้นหรอ”
“เอ่อ คือเรื่องนี้ออกจะเสียมารยาท แต่ทำไมคุณถึงล้มเลิกความคิดที่จะสารภาพงั้นหรอคะ!” ฉันเห็นความงุนงงในแววตาของเขาก่อนที่เขาจะตอบเสียงซื่อ
“อืม เพราะ ท่านเอ็นโจล่ะมั้ง”
เอ๋!!! นี่มันข่าวใหญ่เลยนะ สรุปเป็นท่านเอ็นโจงั้นหรอคะเนี่ยที่มีความรักกับท่านเรย์กะ
“ก็ท่านเอ็นโจเล่นพูดว่า อย่ายุ่งกับคุณเรย์กะเลยนะครับ คุณC ถือว่าผมแนะนำคุณก็ได้”เขาถอนหายใจก่อนจะยิ้มยอมแพ้ “ถ้าเป็นท่านคาบุรากิผมคงบอกว่าผมชื่นชมท่านเรย์กะได้อย่างมั่นใจ แต่พอเป็นท่านเอ็นโจเนี่ยผมรับมือไม่ไหวหรอกครับ”
เอ๋! ท่านเอ็นโจที่แสนอ่อนโยน คงทำให้คนอื่นรู้สึกแย่ถ้าหักหาญน้ำใจสินะ
“ท่านเอ็นโจสำหรับผม ผู้ชายแบบนั้นถ้าเป็นศัตรูด้วยมันน่ากลัวนะครับ”
“นั้นมันคือท่านคาบุรากิไม่ใช่หรอคะ”อย่ามาว่า ท่านเอ็นโจของฉันนะยะ!
“นั้นก็ใช่ครับ แต่ถ้าพูดตามตรงยังไงท่านคาบุรากิก็รับมือง่ายกว่าเยอะเลย อืม สัญชาตญาณน่ะครับ”
“คุณนี่... เอาเถอะค่ะ ยังไงก็ขอบคุณนะคะที่ยอมตอบ วั้นฉันขอลานะคะ”ฉันก้มหัวให้เขาน้อยๆ คนขับรถของที่บ้านคงใกล้จะถึงแล้ว
“อ๊ะ คุณ ไหนๆก็ไหนๆ วันนี้ผมมีซ้อมบาส แต่บัตรสมาชิกคลับเทนนิสใกล้จะหมดอายุ ผมรบกวนคุณไปต่ออายุให้ได้ไหมครับ คุณก็อยู่คลับเทนนิสเดียวกัน”
“อ๊ะ จริงด้วยค่ะ ถ้าอย่างนั้นคือว่าแทนคำขอบคุณฉันจะช่วยดำเนินการให้นะคะ”ฉันรับบัตรสมาชิกคลับเทนนิสจากเขามา
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะคืนให้คุณตอนเช้านะคะ”
“อืม ตอนเช้าผมมีธุระด้วย งั้นเดี๋ยวขอเมลติดต่อคุณได้ไหมครับ จะได้นัดแนะเวลากับสถานที่”
“อ๋อได้ค่ะ” ฉันแลกเมลกับเขาก่อนจะบอกคนขับรถว่าจะไปคลับเทนนิส ไปๆมาๆฉันกับเขาก็เจอกันบ่อยขึ้นจนเราคบกัน และแต่งงานกัน ฉันนึกย้อนดูก็คงเป็นเพราะพรของท่านเรย์กะชัดๆเลย แต่จะว่าไปท่านเรย์กะกับ’เขา’ คนนั้นก็แต่งงานกันอย่างมีความสุข ผ่านบททดสอบ’เรื่องนั้น’ มาจนได้ล่ะนะ เรื่องความรักของท่านเรย์กะเนี่ย น่าสนใจกว่าเห็นๆเลยล่ะค่ะ

>>31 อมก ผมท่านเรย์กะศักดิ์สิทธิ์ชะมัด!
เห็นมึงแต่งในมุมมองสาวน้อยละแบบ อย่าหลงกลจอมมารเซ่ลอยเข้ามาในหัวกูอะ เอาเป็นกูชอบบ ฮือออ เยียวยาในวันที่ใจกูร้าวรานมาก ๆ

ถ้ามีโม่งฟิคคนไหนผ่านมาอีกเอาเป็นว่ากูอยากอ่านฟิคนะ แงงงง

>>31 สมกับเป็นเทพเกศาบันดาลรักนะท่านเรย์กะ กูเดาว่าแต่งคู่สุดท้ายแน่ๆ 555
>>32 กูอยากอ่านเหมือนกัน โม่งฟิกกลับมาเถอะนะ

กอล์ฟมาร์กเกอร์
_______

อาทิตย์หนึ่งหลังจากพวกเรากลับมาจากทริปทัศนศึกษาที่ยุโรป มาซายะเข้ามาหาผมที่บ้านด้วยท่าทางร่าเริง พร้อมกับถุงกระดาษใบเล็กในมือ

" ชูสุเกะ! ทาคามิจิให้ของขวัญฉันด้วยล่ะ! "

ผมเหลือบมองไปในถุง และเห็นเป็นกล่องอะไรสักอย่างอยู่ในนั้น

" หืม.. คุณทาคามิจิให้เนื่องในโอกาสอะไรหรอ? "

" เห็นบอกว่าเป็นของที่ระลึกที่พาไปทานขนมตอนทัศนศึกษาล่ะ ดูนี่สิ กอล์ฟมาร์กเกอร์! ทาคามิจิรสนิยมดีใช่ไหมล่ะ "

มาซายะพูดแล้วหยิบกล่องนั่นออกมาเปิดให้ผมดูด้วยท่าทีดีใจสุดขีด ของขวัญชิ้นแรกจากทาคามิจิที่ไม่ใช่ของที่ให้แล้วหมดไปนี่นะ

แต่เห... กอล์ฟมาร์กเกอร์มันก็มีความหมายแฝงของมันอยู่นี่นะ ที่ผมแนะนำกอล์ฟมาร์กเกอร์ให้คุณคิโชวอินซื้อเป็นของฝากให้กับคุณโมโมโซโนะก็เพราะความหมายแฝงของมันนี่แหละ แต่คุณทาคามิจิอาจจะไม่รู้ก็ได้

" แต่ว่านะ ทาคามิจิบอกว่าไปเดินดูด้วยกันกับมิซึซากิ ประธานนักเรียนคนนั้นด้วย อะไรกันเล่า ฉันก็อยากเดินซื้อของกับทาคามิจิเหมือนกันนะ! แค่ไปทานขนมมันไม่พอหรอก!! "

เดี๋ยวสิ แย่แล้วไงมาซายะ

" ถ้าให้เดานะ คุณทาคามิจิได้คำแนะนำมาจากคุณประธานนักเรียนคนนั้นเรื่องกอล์ฟมาร์กเกอร์ใช่ไหม? "

" อะ..อืม แต่ทาคามิจิเป็นคนเลือกลายเองนะ "

นั่นไง.. มาซายะก็ใสซื่อเหลือเกิน
ผมถอนหายใจด้วยความเหนื่อยใจในความคิดน้อยของเพื่อนสนิท และตะบบลงไปที่ไหล่ทั้งสองข้างของมาซายะ

" ฟังให้ดีนะมาซายะ นายกำลังโดนมิซึซากิ อาริมะหยามอยู่ "

หลังจากนั้นผมก็บอกถึงความหมายแฝงของกอล์ฟมาร์กเกอร์ให้มาซายะฟัง เจ้าตัวดูหงุดหงิดเล็กน้อย แต่กับคนที่ความรักบังตาแบบมาซายะ แปปเดียวก็ลืม แล้วประคองกล่องกอล์ฟมาร์กเกอร์ไว้ในมือพร้อมกับจ้องมองด้วยความตื่นเต้นดีใจ

ทันใดนั้นมาซายะเงยหน้าขึ้นมาจ้องผมเขม็งเหมือนพึ่งนึกอะไรขึ้นมาได้ แต่ก็มีท่าทีลังเลว่าจะพูดดีหรือไม่พูดดี

" อืม.. จะว่าไปนายแนะนำให้คิโชวอินซื้อกอล์ฟมาร์กเกอร์ไปฝากคุณโมโมโซโนะ อิมารินี่ "

" อ๊ะ มาซายะรู้ด้วยหรอ? "

ไม่คิดว่าคนที่ไม่สนใจใครนอกจากคุณทาคามิจิแบบมาซายะจะได้ยินข่าวลืออะไรแบบนี้เลยนะ ถึงจะเป็นเรื่องจริงก็เถอะ

" ไม่จริงน่า ชูสุเกะ หรือว่านาย.. "

มาซายะถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเคลือบแคลง ผมจึงส่งรอยยิ้มขื่นๆแทนคำตอบให้มาซายะ

ก็ตามนั้นแหละครับ
_______

เฮลโหลเพื่อนโม่ง ภาษาเราอาจจะอ่านแล้วงงหน่อยนะ ช่วงนี้ใช้ภาษาไทยวิบัติมาก 55555

มีไอเดียอยู่ในหัวเยอะมาก แต่ไม่มีเวลามานั่งกวนกาวและเกลาคำ อย่างอันนี้ก็เกิดจากกำลังเขียนฟิคเรื่องนึงที่ไอเดียผุดมาสองสามวันแล้วแต่พึ่งมีเวลาว่างมานั่งพิมพ์ แต่ก็ดันตันใส่เนื้อเรื่องกับเรียงไทม์ไลน์ไม่ถูก แง ;;v;;)

ปล. โม่งฟิคข้างบน ขอบคุณสำหรับฟิคนะคะ *ถวายเครื่องดื่มชูกำลังให้หนึ่งลัง*

>>34 รักโม่งฟิคเช่นกัน อ่านของมึงแล้วไอเดียมันเด้งมาก!! ต่อไปกูอาจจะแต่ง มาซายะไม่ได้น่ารักขนาดนั้นหรอก ผ่านมุมมองพี่น้องเอ็นโจ น่าจะฮาดี 555

>>34 ขอจุ๊บเหม่งหน่อยโม่งฟิค รักนะะะ ฮืออออ

>>35 /เกาะขาแล้วทำตาปิ๊ง ๆ อยากอ่านน จะรอวันที่มึงแต่งเลยยย

Ky คิดว่าถ้าสามหน่อและวาคาบะหลุดไปโลกแจ็คฟรอส ใครจะมีพลังแบบไหน
กูรู้สึกว่าเจ้าแม่คงแนว นางฟ้าฟันน้ำนม
วาคาบะ คงกระต่ายอีสเตอร์
คาบุคงซานต้า
ส่วนจอมมาร กูว่าคนนี้เหมาะกับบทตัวร้ายไม่ก็ เทพทรายที่สร้างภาพ เอ้ย สร้างฝัน

>>37 กูว่าจอมมารคงไฟ้ว์กับวาคาบะเอาตำแหน่งนุ้งต่ายอีสเตอร์มาให้เจ้าแม่ว่ะ คุณทาคามิจิไม่เหมาะกับกระต่ายหรอกนะ ไปรับบทเป็นนางฟ้าฟันน้ำนมไป๊ พอได้มาแล้วอาจจะเตรียมคอสตูมนุ้งต่ายที่ติดเรทนิดหน่อยไว้ให้ด้วย

>>37 กูก็คิดแบบมึงนะ แต่จอมมารนี่ควบสองบทเลยได้ป่ะวะ ไหน ๆ ก็สร้างฝัน(ดี)แล้วก็สร้างฝัน(ร้าย)ไปด้วยเลยงี้

>>34 กรี๊ดดดดด ชอบบบบบบบบบย

>>38 อห 555555555 กูว่าคอสตูมน่าจะไปแนวบันนี่เกิร์ลสีขาวมีขนนุ่มๆฟูๆอ่ะ 555555555555

>>41 พูดถึงคอสตูม ที่คาบุบอกให้เจ้าแม่เก็บ 12 นักษัตรให้ครบ เคยนิดไหมว่าเจ้าแม่จะแต่ตัวเป็นงู ม้ากับลิงได้ยังไง ...

>>42 *คิด พิมพ์ผิด

>>42 12 นักษัตรเจ้าแม่เก็บไรได้บ้างแล้วนะ หนู กับกระต่ายป่ะ

>>39 เป็นตัวร้ายที่ตัวดีบังหน้า แล้วสร้างเหตการณ์ให้เจ้าแม่ตกอยู่ในอันตรายแล้วไปช่วยเองงี้
>>42 ไม่ต้องคอสตูมก็ได้นะ อย่างกระต่ายก็เป็นลาเต้อาร์ต งูนี่คิดไม่ออกจริงๆ ม้านี่อาจจะตกจากหลังม้า ส่วนลิงโดนเตะตอนเดินทางไกลนี่นิกโกแล้ว 55

>>45 แบบนั้นแหละ คนร้ายก็คือผมเองแหละคุณคิโชวอิน

แต่ถ้าให้วาคาบะเป็นนางฟ้าฟันน้ำนมแล้วเจ้าแม่เป็นกระต่ายอีสเตอร์คงแบบ ถ้ามั่นใจว่างานจะทำเสร็จทันนี่ต้องแอบอู้ไปช่วยงานวาคาบะแบบลับ ๆ แหง ถึงจะลับ ๆ แต่ทุกคนก็รู้นั่นแหละ(ยกเว้นคาบุที่ง่วนกับของขวัญคริสต์มาส ไหน ๆ ก็ให้ของขวัญสมบูรณ์แบบไปซะ)
จอมมารก็เดินมาบอกว่ารู้นะว่าแอบทำอะไรไว้

อควอเรียม [มาซายะกับวาคาบะ]

“ทาคามิจิ ไปอควอเรียมกันเถอะ”

หลังกริ่งส่งเสียงบอกเวลาเลิกเรียน คาบุรากิ มาซายะรีบไปดักรอเพื่อชวนทาคามิจิ วาคาบะ เพื่อนร่วมชั้นที่ตนแอบชอบอยู่ทันที แม้จริง ๆ แล้วเจ้าตัวอยากจะชวนไปเที่ยวกันในวันหยุดและใช้เวลาร่วมกันแบบเต็มวัน แต่เพราะวาคาบะต้องอ่านหนังสือสอบในช่วงวันหยุด แผนการใช้เวลาด้วยกันทั้งวันจึงต้องพับเก็บไป

ถึงแบบนั้น มาซายะก็ไม่ยอมแพ้จึงได้ชวนไปหลังเลิกเรียนแทน

“เอ๋ ได้สิคะ”

วาคาบะตอบกลับมาพลางพยักหน้า แม้จะยังงงอยู่บ้างแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร มาซายะจึงนัดแนะว่าจะแยกย้ายกันไปเจอที่สถานีรถไฟฟ้าใกล้อควอเรียมเพื่อกันไม่ให้คนอื่นพบจนวาคาบะต้องถูกกลั่นแกล้งด้วยความอิจฉาอีก

เมื่อมาถึงจุดนัดพบ ทั้งสองก็ซื้อตั๋วเข้าอควอเรียมโดยที่มาซายะเป็นคนจ่ายค่าตั๋วทั้งหมด แม้ในทีแรกวาคาบะจะปฏิเสธว่า ‘ไม่ต้องจ่ายให้หรอกค่ะท่านคาบุรากิ’ แต่อีกฝ่ายกลับไม่ยอมพร้อมยืนยันว่าจะจ่ายค่าตั๋วในส่วนของวาคาบะให้จนท้ายที่สุดแล้วนักเรียนสาวก็เป็นฝ่ายยอมให้จ่ายค่าตั๋วให้ในที่สุด

พอเข้าไปในอควอเรียมก็พบปลามากมายว่ายอยู่ในตู้ปลาทำเอาวาคาบะร้องว้าวออกมาด้วยความตื่นเต้นพร้อมค่อย ๆ เดินชมไปเรื่อย ๆ พร้อมกับมาซายะ

“แมวน้ำโบกมือให้ด้วยล่ะ!” วาคาบะยิ้มกว้างออกมาอย่างมีความสุขเมื่อเห็นแมวน้ำโบกมือมาให้

“ปูแมงมุมจะอร่อยไหมนะ”

วาคาบะพูดแบบนั้นพลางหัวเราะออกมา ทำเอามาซายะแทบอยากจะสั่งปูแมงมุมมาให้ได้กินเลยทีเดียว เพื่อรอยยิ้มของวาคาบะ แต่ก็ไม่ได้สั่งมาเพราะดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะแค่เปรย ๆ ว่าอร่อยไหมไม่ได้อยากกิน

“ปลานีออนมีหลายตัวเลย! ดูสิคุณคาบุรากิ 1 2 3 4…”

จากนั้นทั้งสองคนก็นับปลานีออนด้วยกันอย่างเพลิดเพลินแล้วเดินไปเรื่อย ๆ พบโซนที่มีปลาเขตร้อน ซึ่งดูเหมือนปลาเขตร้อนที่มีสีสันสดใสถูกใจวาคาบะจนเจ้าตัวพูดออกมาว่า “ปลาเขตร้อนนี่สวยจังเลยเนอะ” พร้อมหัวเราะอะฮะฮะอย่างร่าเริงจนมาซายะเผลอยิ้มตามไปด้วย

วาคาบะแสดงความสนใจต่อปลาน้ำลึกออกมาอย่างชัดเจน ทำให้มาซายะคิดว่าวาคาบะช่างเป็นคนลึกซึ้งอะไรเช่นนี้

ก่อนกลับเด็กสาวก็ได้ซื้อของฝากเป็นตุ๊กตาจากอควอเรียมไปให้เหล่าน้องสาวน้องชายที่บ้าน เมื่อจะแยกย้ายกันกลับบ้าน มาซายะกลับบอกว่าให้วาคาบะนั่งรถกลับบ้านด้วยกันโดดยให้เหตุผลว่า ‘เพื่อความปลอดภัยของทาคามิจิ’

เมื่อไปส่งถึงบ้านของวาคาบะก็ได้โบกมือลาพลางพูดว่า

“ขอบคุณนะคะท่านคาบุรากิ”

แล้วรถของบ้านคาบุรากิก็ได้ขับออกไปพร้อมกับมาซายะที่นั่งอยู่ในด้วยด้วยความดีใจจนต้องรัวข้อความไปหาเรย์กะ

จบ-
-
ขอมาคั่นด้วยฟิคหน่อย ไม่รู้จะเรียกฟิคดีไหมเพราะสั้นมากละสำนวนมันแปร่ง ๆ ฮือออออ ขอโทษด้วย
แล้วก็รักโม่งซุยรันทุกคนนะะะะะ

ปล.พยายามลงฟิคมาสองสามรอบละแต่โดนแบนมั้ง555555 คราวนี้ถ้าได้จะแต่งฟิคจอมมารเจ้าแม่แบบสมหวังมาเซ่น สาธุ

>>47 ฮือออ ฟิคอันนี้ทำให้กูรู้สึกผิดที่มองมาซายะเป็นเจ้าเด็กบ้าไปเลย 5555555 น่ารักกก~

/ฟิคจอมมารกับเจ้าแม่ต้องมาแล้วล่ะมึง อุฮุฮุ <3

ปล. ช่วงนี้มีฟิคให้อ่านเรื่อยๆ รู้สึกชุ่มช่ำใจมากเลยค่ะ //////////

>>46 กูว่าเจ้าแม่เหมาะกับนางฟ้าฟันน้ำนมเพราะลูกน้อง เอ้ย สมุน เอ้ย ผู้ติดตามเยอะนี่ล่ะ
ส่วนกระต่ายยกให้วาคาบะเพราะ บู๊เก่งน่าดู จากการหลบรถได้อ่ะนะ
>>47 รักโม่งฟิค กระโดดกอด เยียวยากูดีมาก

>>49 เออ ก็จริงแฮะ พวกลูกน้องนางฟ้าฟันน้ำนมก็พูดเก่งด้วย เหมือนผู้ติดตามของเจ้าแม่เลยนี่หว่า

บอร์ดโม่งรวนเหรอวะ กูไปย้อนอ่านฟิคเก่าๆในสารบัญแล้วมันไม่โหลดให้ มันขึ้นแบบนี้
https://imgur.com/ejux7m8

แต่กับอันไหนที่เป็นโพสต์เดี่ยวมันไม่เป็นนะ อย่างเช่นแบบนี้
https://imgur.com/OhagPs8

มีใครเป็นแบบนี้บ้างมั้ย

>>51 กูเปิดได้ปกตินะ

>>51 กูก็เปิดได้ปกตินะ ทั้งในคอมทั้งมือถือเลย

>>52 >>53 คงเป็นที่ chrome ของกูเองมั้ง มีปัญหามาหลายวันแล้ว ลองลบแล้วลงใหม่ก็ไม่หายว่ะ

>>54 ซะงั้น ขอให้หายมีปัญหาไว ๆ ละกัน

คิดถึงท่านเรย์กะจังเลยย

เห็นคนนี้ปุ๊ปแวบแรกกูนึกถึงเจ้าแม่เลย
https://imgur.com/wmoB6s5
https://imgur.com/QGTCBOV

>>57 เจ้าแม่จะพุงใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอวะ

>>58 เห็นนางบอกมาโอะจังว่าเป็นชมพู่ฝรั่งเศส+คนทักว่าท้อง ทั้งๆที่กูว่านางดูน่าจะไม่ได้บวมชัดอะไรงั้นอะ เลยนึกถึง แบบนี้ ตัวเล็กแต่มีพุง

มีนะ คนตัวเล็กแต่มีพุง พุงใหญ่ด้วย พวกชอบกินอ่ะ ทั้งของหวานของคาว แล้วไม่ชอบออกกำลังกายก็เป็นแบบนี้แหละ
ตัวอย่างก็คือกูเอง ขี้เกียจออกกำลังกาย แดกๆๆๆๆ อย่างเดียว อ้วนลงพุง ไม่ไปอ้วนออกอย่างอื่นเลย
ช่วงเจ้าแม่วิ่ง ออกกำลังกาย มีคาบุเป็นเทรนเนอร์ กูเลยเข้าใจเป็นอย่างดีเลย เหนื่อยจนหายใจเจ็บหน้าอกง่ะ Y.Y ทรมานชิบหาย

>>60 ฮือ สู้ๆนะเพื่อนโม่ง กูก็เคยโดนแบบนั้น TT
นอกจากวิ่งเหนื่อยจนหายใจไม่ทัน วันถัดมาก็ปวดกล้ามเนื้ออย่างโหดร้าย ทำให้หลังจากนั้นกูไม่ไปฟิตเนสอีกเลย 555555

>>57 คาดว่าคงจะเป็นแบบนี้จริง แรกๆท่านพี่บอกว่าน้องผอมจะลดหุ่นทำไม
หลังๆท่านพี่บอก กินแบบนี้จะอ้วนเอานะ
คงจะสุดๆจริงๆ ท่านพี่ถึงมองผ่านฟิลเตอร์ซิสค่อนได้

ต้องการโม่งแปลก่ะ ตะไมถึงฉุดกระชากเจ้าแม่ขนาดนี้ คุยอะไรกันนะ555555

https://twitter.com/marudori_kenkyo/status/1161923174260285440?s=19

>>63 ลากไปออกกำลังกายป่ะวะ 555555

>>63 กูถูๆไถๆด้วยเกิ้ลสเลดได้ใจความว่าสองคนนั้นห่วงว่าเจ้าแม่จะกินไรแปลกๆไป เลยพยายามลากไปโรงบาล แต่เจ้าแม่ไม่อยากไปเลยพยายามขัดขืน ถึงสุดท้ายจะโดนลากก็เถอะ 5555

>>65 ในที่สุดก็มาถึงฤดูใบไม้ผลิของเจ้าแม่(ที่มีฟู้ดซังเป็นพ่อสื่อ) แถมยังเป็นหนุ่มๆตัวท็อปทั้งสองคนของซุยรันที่มาฉุดกระชากลากตัวเจ้าแม่ไปอีกด้วย—- แค่ก

>>65 ถ้าเป็นงี้ งั้นกูว่าเดี๋ยวเด็กๆในซุยรันจะต้องลือแปลกๆอีกแหงๆเลย5555555555

>>67 เธอๆ วันก่อนฉันเห็นจักรพรรดินีอยู่กับองค์ชายและจักรพรรดิด้วยล่ะ ท่านคิโชวอินควงแขนท่านทั้งสองคนละข้างเลยด้วย แถมท่านทั้งสองยังดูเหมือนจะยื้อยุดกันอีกต่างหาก หรือว่านี่จะเป็นรักสามเส้ากันนะ อื้อ ต้องใช่แน่ๆ เลย

เห็นพวกมึงคุยกันแนวๆนี้ ตอนแรกดีใจนึกว่าตอนใหม่มาพอกดดู ฮือออ แม้จะเป็น fa แต่ใจกูก็ดรอปนิดนึง//เศร้า

คนแต่งฟิคpovเอ็นโจภาษาปะกิด ประกาศดรอปซะละ :(

>>70 ลางไม่ดีจริงๆ ท่านฮิกลับมาเถิดดดดด

>>70 โฮฮฮฮฮ TT

ว่าแต่ของเราโม่งแปลแปลไปถึงตอนที่เท่าไหร่แล้วอ่ะ

>>63
1
เอ็น : เอ้า ไปกันเถอะ คิโชวอินซัง
คาบุ : เร็วเข้า คิโชวอิน

2
เอ็น : ไปรถใครดี?
คาบุ : รถฉันก็ได้
ตัวอักษร : [ถูกบังคับไป]

ส่วนไปไหนไม่มีบอกไว้ ในเทรดคนวาดเขียนต่อว่า

เอ็น : เป็นอะไรไปหรอคิโชวอินซัง กินอะไรไม่ดีมาหรอ?
คาบุ : ไปหาหมอเถอะ แปบนะ ใกล้ๆ นี้มีโรงพยาบาลดีๆ...
เรย์ : ต้องไปอีกแล้วหรอ

>>73 ฮือ ขอบคุณค่าาา

เนี่ย พออ่านแล้วแบบน่ารักกันจังวะ

แด่โม่งฟิค
https://forum.novelupdates.com/posts/5122460/

>>75 กูขำอันนี้ "Reika casually stops curling her hair, her mom cries, enjou cries, yukino cries" 5555555

แต่เอาจริงๆ เรย์กะจะไว้ทรงไหน จอมมารคงโอเคหมด ยังไงก็เป็นนุ้งต่ายในสายตาฮีอยู่ดีล่ะน้า

>>75 ข้อ 4 นึกถึงฟิคบล็อคโรโคโค่เลยอ่ะ 555555555

>>76 กูนึกถึงแบบ พอเรกะเลิกม้วนผม ทุกคนก็แบบ "เรย์กะหายไปไหน!?" "ท่านเรย์กะหายตัวไป!??" จะพากันไปแจ้งความ
แต่จริงๆเจ้าตัวอยู่ข้างๆนั่นแหละ แต่ไม่มีใครมองเห็น
5555555

>>78 ผมม้วนคือตัวตนที่แท้จริงของเจ้าแม่ เหมือนที่แว่นตาคือตัวตนจริงๆของชินปาจิใช่มั้ย ถถถถถถถถ

>>75 อิข้ออินสตราแกรมนี่เหมือนมีพวกเราแต่งไปแล้วมั้ย นางสาวเอโกะกับเงาท่านพี่บนขวดไวน์อ่ะ 555555555

กูว่าข้อ 1 ยูกิโนะก็ทำอยู่แล้วป่าวว้า 5555555

>>81 สมกับเป็นเทวดาน้อย 55555555555

https://twitter.com/marudori_kenkyo/status/1163079096688996354?s=19

>>73 เพิ่มให้ส่วนข้างบน
ปกติท่านเรย์กะมักจะอิดออดไม่ยอมไปทัวร์กินกับสองหนุ่มนี้ แต่ก็ยังโดนบังคับไปอยู่ดี ตามคำแปล
คอมเมนท์ข้างล่างเลยบอกว่า กลับกันถ้าท่านเรย์กะยอมไปดีๆ สองหนุ่มจะสงสัยว่าไปกินอะไรผิดสำแดงมา จะพาไปโรงพยาบาลแทน ท่านเรย์กะบอกว่า ไม่มีทางไปเป็นครั้งที่สองแน่

>>83 กุนึกว่าจะเอาหมอนอุดหน้าแบบคาบุซะอีก แต่กับจอมมาร เจ้าแม่คงไม่กล้าทำหรอกมั้ง 55555555

>>70 เซงอ่ะ

วันนี้กูไปนั่งเลื่อนๆ ดูสารบัญอาหาร โม่งเลือกรูปได้สวยกันจริงๆ น่ากินทุกอันเลย
เลื่อนอ่านยาวมาก จนกูปวดมือ แบบ ยังไม่จบอีกหรอวะ พอดูเลขหน้ามี 182 หน้า ส่วนกูยังอ่านไม่ถึงครึ่ง ....
ว่าแต่สารบัญหาอารส่วนแรกหายไปไหนอ่ะมึง มันมี 2 ไฟล์ไม่ใช่หรอ กูขุดดูที่กูเซฟไว้ก็มี 2 ... ใครลบวะ

มีใครไปลบอีกแล้วเหรอวะ สารบัญอาหารนี่เป็นไฟล์ที่ถูกลบออกโคตรจะบ่อยเลย

โอ๊ยยย เห็นไอ้นี่แล้วนึกถึงเจ้าแม่กับจอมมารขึ้นมาทันทีเลยว่ะ ลาเต้อาร์ตนุ้งต่ายยยยย
https://twitter.com/EchalRama/status/1163420541992095746?s=19

ฟู๊ดซังหายบ่อยแสดงว่าเจ้าแม่จะสลัดทิ้ง แล้วย้ายเข้าไปอยู่หมู่่่บ้านมีรักในอนาคตอันใกล้นี้ใช่มั้ย!!! สัญญาณที่ดี! สัญญาณที่ดี!

>>88 เท่าที่กูเห็น สารบัญอาหารไฟล์ 1-200 หายไปนานละนะ แต่กูจำไม่ได้ว่ามันแยกสองไฟล์ 1-200 กับ 200+ เพิ่งมานึกได้ตอนโม่งทักนี่แหละ

กูไปเพิ่มให้แล้ว วอนคนหิวจัดอย่าแดกไฟล์555555
ปล.กูว่ากูควรทำสำรองไว้เซ็ตนึงแล้วมั้ย หายบ่อยโคตรถถถถ

>>92 ปลล. How to use เมื่อกี้ก็หาย ใครจำได้ดูให้ทีว่ามีอะไรหายอีก

กูว่าที่มันหายบ่อยเพราะคนเข้าไปดูกดลบออกจากไดรฟ์ของตัวเองด้วยป่ะ กู๋ดอคเวลาเราเข้าไปดูอะไรมันก็จะแอดไปที่แชร์ร่วมกันกับฉันด้วย พอลบแล้วมันไม่ได้ลบแค่ไดรฟ์ตัวเอง ดันลบในโฟลเดอร์ไปด้วยอะดิ

>>89 เออ เจ้าแม่มีภาพลักษณ์เป็นกระต่ายใช่ป่ะ แล้วคนอื่นๆนี่จะเป็นอะไรวะ กูว่าท่านพี่เป็นแกะ ภาพลักษณ์ภายนอกคืออ่อนโยนแต่เนื้อในคือบาโฟเมต

>>95 กูว่าท่านพี่เป็นหมีขาว ดูนุ่มๆฟูๆใจดี แต่ตบทีหัวหลุด 5555555

>>95 ไซซายะ

>>95 ชูสุมอย

>>96 กูชอบอันนี้ ตบทีคือฆ่าแม่ง 5555

>>95 คาบุต้องแนวหมาๆ เท่านั้นว่ะ แบบหมาเท่ๆ อย่างหมาป่า แต่พอเอามาเลี้ยงก็จะเชื้องๆ ติดเจ้าของ รูปลักษณ์หมาป่า แต่นิสัยคอร์กี้งี้

>>95 คาบุก็มีอิมเมจเป็นเสือดำอยู่ไง ส่วนอาริมะก็หมาป่าสีเงิน ถึงแม้ว่าตอนนี้ภาพเสือดำจะหายไป มีไซซายะเข้ามาแทนที่ก็ตาม
ของเอ็นโจกูคิดว่าคงเป็นหมาจิ้งจอก ยูกิโนะก็จิ้งจอกหิมะ ท่านพี่ก็หมีขาว อิมาริกูนึกออกแต่พวกนกยูงว่ะ รูปหล่อ ดูสำอาง ลีลาแพรวพราว วาคาบะก็กระรอกมั้ง ตัวเล็กๆน่าเอ็นดูไรงี้

กุว่าเจ้าแม่คือหมีแพนด้า เป็นสมบัติของชาติ

>>101 อิมาริกูว่าเป็นจิ้งจอกเหมือนกันวะ หว่านสเน่ห์ไปทั่ว

กูว่ามาซายะเป็นไซบีเรียน ภายนอกดูเข้มขรึมแต่ไส้ในคือ.. ชูสุเกะเป็นแรคคูนไม่ก็หมาจิ้งจอก ยูกิโนะคุงเป็นจิ้งจอกเฟนเนก ส่วนวาคาบะจังเป็นตัวนากเคาะเปลือกหอยป๊อกๆ

>>104 เกลียดความเคาะป๊อกๆ 555555555555555555555555555555

ปล.ทำไมกุโดนแบนบ่อยจัง Y_Y

เห็นคอมเมนต์ในแมวดุ้นบอกอ.ฮิโยโกะอัพบล็อกตะลอนกินไปเรื่อยไม่กลับมาแต่งแล้ว มีคนรู้บล็อกแกด้วยเหรอวะ ไหนว่าไม่เคยเปิดเผยตัวตนไง

คิดถเจ้าแม่เหลือเกิน

>>106 อ้าว เขาไปรู้มาได้ไง แล้วมีเหตุผลอะไรไม่แต่งต่ออะ ดูเรื่องก็กำลังไปได้ดีนี่นา

>>106 เขาไปเอาบล็อกท่านฮิมาจากไหนเนี่ย อยากไปตามบ้าง

ถ้า >>106 ใช่บล็อคอ.จริงๆ นี่อาจเป็นการบอกใบ้พระเอกที่แท้จริงนะพวกมึง
สุดท้ายฟู้ดซังวินแน่นอน

มีใครไม่ชอบเว็บแมวุ้นแบบใหม่เหมือนกูมั่ง กูว่ากูชอบแบเก่ามากกว่า สบายตาดี แบบใหม่แม่งตัวหนังสือใหญ่เกิ๊น

>>106 กูว่าไม่น่าใช่เรื่องจริง คงเข้าใจผิดว่าเป็นบล็อกท่านฮิ แต่กูอยากเห็นบล็อกที่ว่าจัง
>>111 แบบใหม่กูว่าก็ดีนะ แค่ยังไม่ชินตาเฉยๆ จริงๆ กูอยากให้แมวมีปรับขนาดตัวอักษรมาก แบบใหม่ตัวใหญ่ขึ้นกูแอบดีใจนิดๆ

เออ ไม่รู้ก่อนหน้านั้นมีถามกันหรือยัง แต่กูสงสัยว่าคนอ่านเรื่องนี้ผู้หญิงหรือผู้ชายเยอะกว่า
กู ญ+1

กูลองเอาชื่ออ.ภาษาญี่ปุ่นไปเสิร์ช เจอร้านเค้กที่เห็นแล้วนึกถึงบ้านวาคาบะจังทันทีเลยอะ น่ากิน >q< http://www.hiyoko-cake.com/wp/?page_id=32

>>114 อาจจะเป็นร้านของอ.ก็ได้นะ แบบว่าขายเค้กแล้วมีคุณหนูผมม้วนมาซื้อเลยได้แรงบันดาลใจที่จะเขียนนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา 555555

>>114 น่ากินนนนน ฮือ อยากกินโรลเค้กขึ้นมาเลย~

>>113 ญ +1

>>113 ญ 3
>>115 ตัวจริงอาจารย์อาจเป็นคันตะคุง เขียนเรื่องพี่สาวผมม้วนนิสัยประหลาดที่มากินขนมที่ร้านบ่อยๆ
>>106 กาวเองรึเปล่ามึง

ทำไมกูรู้สึกว่าอ.ก็คือผู้หญิงผมม้วนที่มาเจอร้านเค้กนี้นั่นแหละ 5555

ดูจากความรู้หลายๆ เรื่องที่โชว์รสนิยมของอาจารย์แล้วกูคิดว่า อาจารย์เป็นคุณพ่อที่ทำงานการเมืองของคุณหนูผมม้วนที่เข้าไปซื้อเค้ก

"ข้อมูลมาจากเว็บนายท่านค่ะ เค้าพูดกันว่าอาจารย์แกแค่หยุดเขียนแต่ยังมารีวิวร้านเค้กร้านขนมอยู่บ้าง ส่วนเรื่องบล็อกนี่เราเติมเองเพราะส่วนมากคนญี่ปุ่นชอบเขียนบล็อกแต่จริงๆแล้วรีวิวที่ไหนก็ไม่แน่ใจค่ะ ขอโทษถ้าทำให้เข้าใจผิดนะคะ"

เขามาตอบว่างี้ มีใครเล่นเว็บนายท่านบ้างไหม?

>>120 รีวิวอาจรีวิวในทวีตก็ได้มึง คนญี่ปุ่นเล่นทวีตเยอะนะ
ส่วนเว็บนายท่านจำไอดีไม่ได้แล้ววะ กูขี้เกียจสมัครใหม่ด้วย รอโม่งๆ มาตอบ

อ.อาจจะเป็นปาติซิเย่ก็ได้นะ จากรสนิยมการกินนี่มันขนมล้วนๆ ช่วงนี้อาจจะขยายสาขาเลยหยุดแต่ง อีกแปบนึงจะมาแต่งต่อ!//กูมโน อย่าเชื่อกู

อ.แกอาจจะเป็นลุงหนวดกล้ามโตแต่หัวใจมุ้งมิ้งและชอบการครอสเดรสแบบอิวามุโระคุง มีคนใกล้ตัวที่เหมือนเจ้าแม่เลยเอามาเป็นต้นแบบในการแต่งนิยายก็ได้นะ 5555

นอกเรื่องแปบ หายจากวงการไปนาน หาห้องไม่เจอ พึ่งเจอ คิดถึงจุง

ทุกวันนี้กูอ่าน บันทึกสังเกตการณ์คู่หมั้นฯ แล้วมโนว่ามันคืออีกโลกของเจ้าแม่กับจอมมาร คิดถึงง่าาาาา

>>113 ช 1

>>125 กูก็มโนแบบนั้น กูเห็นเงาท่านเรย์กะในสาวผมม้วนเอ๋อๆ ช่างแดกทุกคน

ถ้าโม่งปิดเราจะไปรอท่านฮิต่อที่ไหนดี

>>128 ทางช้างเผือก

>>128 คงไม่มีแหล่งหวีดแล้ว นั่งรีหน้าเว็บแมววนไปมั้ง

>>128 line open chat?

>>131 ไม่เล่น line วะ.....

Ky สรุปจะปิดจริงหรอเนี่ย ถ้าปิดกูไม่มีที่จะสิงเลยนะ กูสิงหลายห้องมากในโม่ง

>>133 ไม่รู้ดิ แต่เสินก็ไม่กลับมาซักที ไม่รู้จะเอาไงต่อ จะปิดหรือจะทำต่อก็สุดแต่จะคาดเดา
กูสิงหลายห้องเหมือนกัน โม่งสะดวกสุดสำหรับกูแล้วในการพูดคุยแลกเปลี่ยนความเห็น ไม่ต้องสมัครสมาชิก ไม่กินทรัพยากร ใช้งานง่าย ถ้าปิดไปกูคงใจหายน่าดู

>>134 ใช่ที่สุด
Ky กูขำตลอดกับคำว่า ขอคำเดียวของเจ้าแม่ จนกระทั่งเจอกับตัวเอง กูเพิ่งไปซื้อโรตีมาบอกตัวเองว่ากัดคำนึงค่อยไปอาบน้ำ พอกูกัดแล้วเหมือนคนหน้ามืดรู้ตัวอีกทีก็เหลือคำสุดท้ายของห่อ แม่ง คำเดียวไม่เคยมีอยู่จริง

ได้ยินข่าวขากห้องอื่นว่า ปิดโม่งสิ้นปีจริงหรอ

อย่าปิดเลยนะมีคนมารอท่านฮิด้วยกันเยอะๆจะได้ไม่เหงานะ T^T

>>136 สัญญาเช่าโดเมนเว็บไรงี้มันปีต่อปีไง แล้วเสินก็ไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรนานแล้ว ขนาดฟลัดสแปมข้อความหมิ่นหิ้งยังไม่มาจัดการเลย ปล่อยทิ้งไว้แบบนั้น เลยมีคนสันนิษฐานว่าเสินอาจจะทิ้งบอร์ดแล้วก็ได้

>>138 ฮือ เศร้า ถ้าเสินกลับมาก็คงจะดี มันเหมือนบอร์ดเก่าๆที่ต้องช่วยกันโดเนทค่าเว็บไหมอ่ะ กูไม่รู้เบยไม่ได้ช่วยอะไรเลย ถ้าโม่งปิดจริงกูเศร้าเลยเป็นบอร์ดที่กูรักสุดละเพราะไม่รู้ว่าใครเป็นใครนี่ล่ะ

เออ ถ้าปิดจริงกูก็ไม่รู้จะไปสิงไหนแล้วอะ

ถ้าปิดจริงแล้วฟิคล่ะ(´;︵;`)

เห็นห้องวายไปเปิดopen chat ในไลน์ ถ้าโม่งปิดจริง เราไปเปิดกันมั่งมั้ย

เข้าด้วย

ถ้าปิด ฟิคเก่าก็หายหมดปะ

สำรองฟิคไว้ใน google doc ดีมั้ย

>>142 open chat กูก็ว่าน่าสน

เคยมีคนเอาอารยธรรมกระทู้ท่านเรย์กะมาปล่อยโหลดในคอมเม้นท์แมว ตอนที่โม่งปิดไปช่วงหนึ่งอยู่นะ เปิดอ่านได้แบบโม่งปกติเลย แต่ไม่รู้ทำไง

ปกติใครตั้งมู้อะ เปิดopen chat มะ เดี๋ยวตามไป ฟิคใครว่างๆ ขยันๆ ก็ก๊อปลง google doc ไม่ก็แปะในโน้ตของopen chat

กูลองสร้าง open chat ดูละนะ

https://line.me/ti/g2/WH807YTc3rA_GUSaiIw6VA

ย้อนกลับไปอ่านรอบที่อินฟินิตี้ ตอนชูสุเกะโผล่ไปช่วยเรย์กะที่ถูกเพื่อนๆในห้องรุมถามว่าท่านคาบุรากิเรียกไปทำไม กูรู้สึกว่าจริตการพูดจาหรือท่าทางเหมือนยูกิโนะชิบเป๋ง หรือพันธุกรรมแบบนี้มันถ่ายทอดจากพี่ไปสู่น้องได้วะ แต่เสียดายเจ้าแม่ไม่หวีดร้องแบบตอนยูกิโนะทำ 5555555

>>149 อยากเจอท่านพ่อเอ็นโจบ้าง จะแพทเทิร์นเดียวทั้งบ้านหรือเปล่า ใจกูคิดว่ายูกิโนะคงมีความใสกว่าพี่ชายบ้างล่ะ เพราะ มาซายะยังแกล้งเล่นด้วยความเอ็นดูได้อ่ะนะ กัปตันบันไซ!!!

สร้าง discord เลยดีมััยอะ กุว่ามันใช้สะดวกกว่าไลน์นะ...

>>151 กูว่า Discord +1

>>151 กูไม่เคยเล่นอ่ะ มันคือแอพเหมือนๆไลน์ใช่ไหม

ไม่เคยใช้เหมือนกันน

discord เวลาเข้ากลุ่มจะแสดงโปรไฟล์เราให้คนอื่นเห็นป่ะ แบบฟีลคล้ายๆกลุ่มในเฟสบุ๊คงี้ป่าว หรือว่าสามารถสร้างโปรไฟล์ใหม่(พวกชื่อ-รูป) แบบไลน์โอเพ่นแชทได้?

กูอยากให้มันมึฟังก์ชั่นคล้ายโม่งมากกว่าว่ะ แบบไม่ต้องสมัครอะไรทั้งนั้น มาถึงก็โพสต์ได้เลย ไม่เปิดเผยตัวตน ข้อความคงอยู่ถาวรลบหรือแก้ไขไม่ได้ เป็นแบบนี้มันสะดวกดี discord มันเป็นแบบนี้ป่ะวะ

เคยใช้แบบงูๆปลาๆ มันคือ irc เป็นเซิร์ฟเวอร์ห้องแชทอะ แล้วแบ่งเป็นห้องย่อยๆได้ สร้างบอท สร้างอิโมค่อนเองได้ จะตั้งค่า online หรือ appear-offline ก็ได้

>>155 ไม่ได้อ่ะมึง

Discord มันจะเป็นแบบสร้างเซิฟเวอร์ขึ้นมา แล้วในเซิฟสามารถสร้างห้องแชทแบบพิมพ์ หรือแบบเสียงก็ได้
มันจะคล้ายๆ @ชื่อในทวิต หลังจากสมัครแล้วถ้าจะแอดใครจะต้องหาด้วย ชื่อ#รหัส ซึ่งตรงชื่อสามารถเปลี่ยนได้ตลอด
ในห้องแชทเซิฟเวอร์ก็เปลี่ยนชื่อเล่นตัวเองให้ได้ตลอดเหมือนกัน โดยจะแยกไม่เกี่ยวกับชื่อไอดีจริง

Discord มันสะดวกตรงทำลิงค์ปักหมุดแบบเป็นห้องแยกออกมาได้เลย ไม่ต้องมีใครมากวน หาง่ายด้วย

ถ้าจะหาโปรแกรมที่ไม่แสดงตัวตนเหมือนโม่งกูว่ายากอ่ะ ไม่น่ามีวะ

open chat มันเปลี่ยนชื่อได้งะ และไลน์คนส่วนใหญ่ใช้ discord เคยใช้ตามพวกกลุ่มแปลอิ๊งแล้วรู้สึกใช้ยากมาก

กูไปเจิม openchat ละ แต่หวังว่า sirn จะไม่ทิ้งโม่งไปนะ

>>159 เห็นด้วย

>>159 ++ กูยังรอเด็จพ่อ sirn กลับมาดูแลบอร์ดเหมือนรอท่านฮิโยโกะกลับมาแต่งท่านเรย์กะต่อ

กูเป็นคนส่วนน้อยที่ไม่ใช้ไลน์ openchat ต้องมีไลน์ใช่มะ กูจะได้บอกลา

กุแม่งไม่เล่นทั้งไลน์ทั้งดิสคอร์ด 5555555

ไม่ใช้ไลน์แล้วปกติติดต่อทางไหนกันอะ facebook messenger?

>>164 fb messanger + โทร

เอาจริงๆคือกุเคยใช้ไลน์ แล้วหัวหน้าชอบสั่งงานวันเสาร์อาทิตย์ กุก็เลย “มือถือพังค่า” แล้วเลิกใช้ไลน์ไปเลย ไม่รับแอดเฟสคนที่ออฟฟิศด้วย

กูก็ไม่เล่นไลน์ โบกมือลาเหมือนกัน เศร้า

>>164 ถ้าติดต่อกันจริงๆ ก็ FB วะ แต่ถ้าจะเปิดแชทคุย กูไม่อยากให้ FB นะ อยากได้แบบโม่งที่ไม่ต้องเปิดตัวตนมากกว่า

มึง ฟังกูระบายหน่อย คือกูฝันว่าเจ้าแม่รอจอมมารมาสารภาพรัก รอจนทำงานเขาไม่สารภาพซักที ตอนเลี้ยงรุ่นเลยชวนขึ้นไปบนตึกเรียนที่ไม่มีคนแล้วเป็นฝ่ายสารภาพ ก่อนจะรุกเอง พอจะเข้าจังหวะฮึบ ๆ ได้เสียนอกสถานที่ จู่ ๆ กลายเป็นหนังซอมบี้ ต้องวิ่งหนีผู้ติดเชื้อ กูสะดุ้งตื่นเลยเมื่อกี้ โฮฮฮ

>>168 แม้แต่ในฝันก็ยังไม่สำเร็จ สู้ต่อไปจอมมารชิ!!

พูดถึงฝัน กูฝันฮามากอะ
คือประมาณว่าซุยรันกลายเป็นโรงเรียนไฮโซที่มีดารานักร้องนักแสดงมาเรียน แต่มันมีการแบ่งชนชั้นแบบประหลาดๆ เว้ย
แบบ
ระดับฮอลลีวูด ระดับนี้คือพวกตัวท็อปๆ ในวงการ
ระดับดารา ก็คือดาราอะ ดังในประเทศ
ระดับเด็กฝึก ตามนั้น
ระดับคนทั่วไป ก็ตามนั้น
ที่ฮาคือ แม่งมี "ระดับไพร่" "ระดับทาส" แบบ มีทำไม๊??? ขำก็ขำ แต่ทำไมโคตรดาร์ค แล้วไพร่กับคนธรรมดามันก็อันเดียวกันอะอีเวน

เจ้าแม่อยู่ระดับฮอลลีวูดด้วยฤทธาและอำนาจมากมี นายตัวสำรองอยู่ระดับดาราเลยสนิทกัน แต่วาคาบะดันไปอยู่ระดับทาส ก็คือแบบ ก็ทาสอะ แต่ไม่ใช่ทาสในเรือนเบี้ย แค่แบบ...ว่าไงดี เหมือนชนชั้นล่างที่โรงเรียนไม่เหลียวแล

ทีนี้เจ้าแม่อยากสนิทกับวาคาบะ แต่ไม่รู้จะเข้าหายังไงดี เลยจิกเรียกวาคาบะมาเป็นทาสส่วนตัว แล้วหัวเราะอุฮุฮุ สั่งวาคาบะทำเค้กมาให้

พอไซซายะอยากจีบวาคาบะขึ้นมา เจ้าแม่เลยปรี๊ดมาก ประมาณว่า "ถ้าแกจีบวาคาบะ แล้วใครจะทำเค้กมาให้ชั้นยะ???" เกิดเป็นสงครามระหว่างสองฮอลลีวูดสตาร์สั่นสะเทือนไปทั่วแดนดิน เหล่าแฟนคลับแทบจะตีกันตายทั้งที่ไม่รู้ว่าทำไมทั้งสองท่านถึงทะเลาะกัน

เกิดเป็นข่าวลือว่าสองคนนี้คบกันแล้วไซซายะดันแอบนอกใจไปหาวาคาบะ

ส่วนชูสุมอยได้แต่ยิ้มขมหน้าขื่น ตอบสัมภาษณ์ "เป็นเรื่องของพวกเขาสองคน คนนอกอย่างเราๆ อย่าไปยุ่งจะดีกว่านะครับ"

อะไรวะ ตลกตัวเอง เป็นเรื่องเป็นราวมาก 5555555555555555
คิดไปคิดมา นี่มันสายยูริเหรอเนี่ย...ปกติกูไม่ใช่สายนี้นี่หว่า

>>170 ไม่ใช่สายยูรินะ ดูดีๆคือ เจ้าแม่xเค้ก และ คาบุรากิxวาคาบะ 😂

>>170 ชอบบบบบบบบบบบบบ ต้องการฟิคค

>>149 เจ้าแม่อาจจะหวีด แต่ไม่ยอมบอกพวกเรา

>>173 คิดเหมือนกันเลย บางทีเจ้าแม่ก็ทำเหมือนเมินๆ คนอื่นนี่แซะเก่งจัง จอมมารอยากโดนแซะจะแย่ เจ้าแม่เมิน 555