ผมกลืนอย่างยากลำบาก คว้าแก้วน้ำขึ้นดื่มอั้กๆ ไม่สนใจสายตาว่างเปล่าที่จ้องมาของมาซายะ ส่วนยูกิโนะก็เริ่มถามมาซายะเรื่องเธออย่างมีความสุข
"ที่ท่านพี่บอก เธอสวยมา~ก แล้วก็ป๊อบมากเลยฮะ แต่ท่านพี่ไม่ยอมบอกผมว่าเธอชื่ออะไร! พิลึกเนอะ! รูปเหมือนจะเป็นรูปวันจบการศึกษานะฮะ ถ้าชอบเธอทำไมถึงไม่ถ่ายรูปคู่ด้วยเนอะ?"
"ยูกิโนะ-" ผมพยายามหยุดเขา แต่เจ้าน้องชายก็ยังพูดต่อไม่หยุด ดูเหมือนจะมีความสุขเหลือแสนที่ได้แฉผมต่อหน้าทุกคน ขนาดคุณแม่ยังดูท่าทางสนใจเลย หยู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
"ตอนที่ถามท่านพี่ว่า เธอคนนี้จะมาเป็นคุณพี่สาวของผมมั้ย ท่านพี่ตอบว่า 'เดี๋ยวก็รู้' ล่ะฮะ! คนนี้เป็นแฟนของท่านพี่ใช่มั้ยฮะ? ท่านพี่มาซายะ เธอเป็นคนดีเหมือนที่ท่านพี่พูดมั้ยฮะ? ท่านพี่มาซายะว่าคนๆ นี้จะเป็นเจ้าสาวที่ดีให้ท่านพี่ผมได้มั้ยฮะ?" ยูกิโนะยิ้มใสซื่อเมื่อแฉผมจบ อาห์ รู้สึกเหมือนกระเพาะปั่นป่วนเลยแฮะ ตอนที่คุณแม่จ้องมองผมเงียบๆ เนี่ย
มาซายะเงียบไปชั่วขณะ แล้วตอบ "คนๆ นั้นชื่อคิโชวอิน เรย์กะ ในสายตาฉัน ฉันว่าธรรมดามาก แต่ก่อนหน้านั้นยัยนั่นก็ช่วยฉันเอาไว้จริงๆ ดังนั้นอย่างน้อยยัยนั่นก็เป็นคนดีคนหนึ่งล่ะนะ ส่วนที่ยัยนั่นเป็นแฟนหรือจะเป็นเจ้าสาวของชูสุเกะรึเปล่าเนี่ย..." มาซายะจ้องมองผมโดยไร้คำพูด เลิกมองฉันด้วยสายตาผิดหวังเหมือนฉันเป็นพวกน่าขยะแขยงซะที! สามีมีรูปภรรยานี่เป็นเรื่องธรรมดานะ!
ผมกระแอม ดึงความสนใจกลับมาที่ตัวเอง และยิ้ม "คุณคิโชวอินเป็นเพื่อนของพี่ รูปที่อยู่ในห้องนั่นก็ไม่ใช่ว่าพี่มีรูปเธอแค่คนเดียวซะหน่อย พี่หารูปนั้นไม่เจอเลยไม่ได้เอาใส่อัลบั้ม จนกระทั่งยูกิโนะไปเจอเข้านั่นแหละ ว่าไปแล้วก็ ยูกิโนะ ค้นข้าวของของคนอื่นมันเสียมารยาทนะรู้มั้ย"
ทุกคนดูสงสัย แต่ผมเตรียมคำตอบเอาไว้ในกรณีที่ยูกิโนะคิดจะแฉให้คุณแม่ฟังแล้วน่า! ผมยิ้มกว้าง "เป็นความจริงนะครับ ผมยังมีอัลบั้มวันจบการศึกษาอยู่ แล้วก็ใส่รูปคุณคิโชวอินเข้าไปแล้วด้วย ถ้าอยากเห็นเดี๋ยวเอาออกมาให้ดูก็ได้"
ผมเมินมาซายะที่จ้องมองมา สนใจกับการพยายามซ่อมสถานการณ์มากกว่า อ๊ากกก ยูกิโนะ ทำไมนายต้องแฉพี่คาโต๊ะทานข้าวด้วย...
"อืม เป็นเรื่องปกตินะจ๊ะที่เรามักจะเก็บรูปภาพของคนที่เราสนิทสนมด้วยเอาไว้" คุณแม่พูดออกมาในที่สุด
ถึงจะโล่งที่เลิกคุยเรื่องนี้ได้ แต่แม่ครับ แม่ทำเสียงเหมือนผมชอบเธอเลยนะ!
"ฮะ..." ยูกิโนะรับอย่างเงียบเชียบ ผมไม่สนใจสีหน้าผิดหวังของเขา
"แต่แม่ออกจะแปลกใจนะจ๊ะ ทำไมลูกไม่ถ่ายรูปกับคุณคิโชวอินล่ะชูสุเกะ? ไหนๆ ก็ถ่ายรูปเธอแล้ว ทำไมไม่ถ่ายคู่กันไปเลยล่ะ?"
ผมยิ้มอย่างใจเย็น "ตอนนั้นผมอยู่กับคุณยุยโกะ เพิ่งจะรู้ว่าคุณคิโชวอินกลับบ้านไปแล้วตอนที่ผมกลับเข้าไปอีกรอบครับ เพื่อนผมก็เลยส่งรูปนั้นมาให้ผมแทน"
คุณแม่พยักหน้ารับคำตอบ อ่าฮะ ผมพลาดแล้ว ฟังยังไงก็โกหกชัดๆ ขนาดผมเองยังรู้สึกเลยว่าเหตุผลฟังไม่ขึ้น ก็ทำไมคนอื่นจะต้องส่งรูปเธอมาให้ผมด้วย ถ้าผมไม่ชอบเธอน่ะ? คุณแม่ต้องคิดว่าผมไม่อยากพูดว่าผมชอบเธอแน่ๆ อ่อก
แต่คุณแม่ก็รับแล้ว ยูกิโนะก็ได้คำตอบจากมาซายะแล้ว ผมก็แค่...ผมถอนใจหนักๆและทานข้าวเย็นจนเสร็จ
มาซายะ นายเลิกมองฉันด้วยสายตาเย็นชาแบบนั้นซะที...
-