Fanboi Channel

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับประกายแสงแห่งความหวัง งานดอกไม้ไฟมันก็ต้องหน้าร้อนสิ!!! [ระเบิดแห่งกาวครั้งที่ 26]

Last posted

Total of 1000 posts

1 Nameless Fanboi Posted ID:SVOuJxMv5A

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております!
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ノシ *:・゚✧*:・゚✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]​
>>>/webnovel/3899 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ :ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิษฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)
>>>/webnovel/3953 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ :ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อ​รัก​สุดมิราเคิล​ของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์​เร​ย์​กะ​ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!
>>>/webnovel/4018 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ :ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการจานที่ 16)
>>>/webnovel/4099 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการซื้อบ้านพร้อมที่ดินในหมู่บ้านมีรักถวายเจ้าแม่ [หลังที่ 17]
>>>/webnovel/4218 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับไอเดียบรรเจิดเพ้อฝันของเจ้าแม่ [ขอปฏิเสธรอบที่ 18]
>>>/webnovel/4296 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการขี่โพนี่พุ่งทะยานข้ามแดนไปหาเจ้าชาย [หน้าตาสมัยศตวรรษที่ 19]
>>>/webnovel/4454 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับโอนิวาบังในเงามืด [ชั่วช้าสามานย์ ทุกประการเพื่อฮาเร็มทั้ง 20]
>>>/webnovel/4574 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสังเวียนความรักของจักรพรรดินี โอ้! ทรุดลงไปแล้วครับ! [กรรมการชูมือนับครั้งที่ 21]
>>>/webnovel/4659 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับศึกแย่งชิงพื้นที่การออกอากาศ [ชัยชนะของ tag food ครั้งที่ 22]
>>>/webnovel/4903 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ (กัญ) ชาซุยรันกับซูชิไข่ปลวกและหนังสือหนังมนุษย์ [หนอนตัวที่ 23 กระดึ๊บออกมาแล้วค่า]
>>>/webnovel/5102/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแผนการล้างสมองของจักรพรรดิจอมมาร [วิ่งเข้าไปซะ! เจ้าสัตว์กีบคู่! รอบที่ 24]
>>>/webnovel/5401 : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับงานชมดอกไม้ไฟในฝัน [ขอตอนต่อไปรอบที่ 25]

2 Nameless Fanboi Posted ID:SVOuJxMv5A

♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

4) แจ้งดิบตอนใหม่​​หลังเที่ยง เพื่อ​ไม่ให้​ทับซ้อนกับแปลไทย

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

3 Nameless Fanboi Posted ID:B7lx/Wq4MI

ใครจบด้วยคาน

4 Nameless Fanboi Posted ID:XS+swoSQUg

กระทู้ที่ 25 ที่ระลึกถึงวันคริสมาสต์ดันปิดด้วยคานซามะ เป็นลางดีชิบหาย 55555

5 Nameless Fanboi Posted ID:n7BdZccpvy

ใครเขียนจบมู้เนี้ย โครตโหดร้ายเลย

6 Nameless Fanboi Posted ID:cGa8WtYCui

แหม่ คานซามะยังดีกว่าค้างซามะ โหดสุดคือท่านฮิไม่มาต่อ

7 Nameless Fanboi Posted ID:a1e+1S2xvE

ลางไม่ดี ลางไม่ดี เอาเกลือสาดมุมห้องเดี๋ยวนี้เลยนะ!

8 Nameless Fanboi Posted ID:gx9SH6RnJl

//ทำการโปรยเกลือแบบเทกระสอบ

9 Nameless Fanboi Posted ID:gUy/lzfO+V

กูเริ่มคิดว่าควรจะไปบนวัดไหนที่เฮี้ยนๆ ให้ท่านฮิเขียนตอนต่อไปบ้างว่ะ หรือไม่ก็ไปบนพระตรีมูรติหน้า ctw ให้ความรักท่านเรย์กะสมหวังซะที

10 Nameless Fanboi Posted ID:q+uYqRzlRX

>>9 คิดเหมือนกันเลย รอจนท้อแล้ว หวังว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะช่วยได้บ้าง มีวัดตรงไหนดังๆบ้างวะ

11 Nameless Fanboi Posted ID:A+akIDXnH3

ดิบนิยายที่กูตามสามเรื่อง ดองพร้อมๆกันหมด โคตรเซ็งชีวิต
ตอนนี้หลุดดองไปสองเรื่องละเหลือแต่ท่านเรย์กะนี่แหล่ะไม่หลุดซักที

12 Nameless Fanboi Posted ID:jtnocjk.CL

>>11 อันไหนว่ะที่หลุดดอง

13 Nameless Fanboi Posted ID:A+akIDXnH3

>>12 น้องแมงมุมกะจันทราฯ ท่านเรย์กะดองก่อนชาวบ้านและยังไม่หลุดจากไหซักที

14 Nameless Fanboi Posted ID:7ISO4YOAv7

>>13 จันทราคือเรื่องไรอ่ะ?

15 Nameless Fanboi Posted ID:TkuWFpRUQc

น้องแมงมุมหลุดแล้วเหรอ!? เจ้าเดิมรึเปล่า!?

16 Nameless Fanboi Posted ID:Mc751NkcKZ

>>14 จันทรานำพาสู่ต่างโลกอ่ะ หลุดมาตอนนึงตอนนี้ดองต่อละ
>>15 เจ้าเดิมเปลี่ยนเว็บใหม่ เห็นว่าที่เก่าที่เต็ม ออกมาหลายตอนละ

17 Nameless Fanboi Posted ID:vwuyJhE5zT

จู่ๆก็นึกอะไรไม่รู้ ถ้าวาคาบะความจริงแล้วก็็เป็นคนที่กลับมาเกิดใหม่ล่ะ-----

18 Nameless Fanboi Posted ID:TkuWFpRUQc

>>17 เว็บไหนหรือท่าน แจกวาปที....

19 Nameless Fanboi Posted ID:QvMyUZdS34

>>17 ถ้าสมมติทุกคนในเรื่องคือคนที่กลับมาเกิดใหม่นี่ฮาเลยนะ ต่างคนต่างก็มาเกิดใหม่แล้วพยายามบิดชะตากรรมกันสุดฤทธิ์ วาคาบะก็อาจจะไม่อยากโดนแกล้งเลยทำเป็นหมางเมินคาบุในช่วงแรกๆ เอ็นโจก็จับตามองนางร้ายแล้วหาทางรับมือแต่นางร้ายก็ดันเปลี่ยนไป ส่วนคาบุกูนึกไม่ออกว่ะ 5555555

20 Nameless Fanboi Posted ID:povuPYnd39

>>19 คาบุเป็นบากะระกรี้รักคุด อกหักแล้ว อกหักอีก------

21 Nameless Fanboi Posted ID:i5wkyVbMtS

>>19 ชาติที่แล้วเป็นคนเท่ๆเลยโดนท่านเรย์กะตามตื้อชาตินี้เลยทำตัวตลกแดกใส่ตั้งแต่เด็ก

22 Nameless Fanboi Posted ID:8Z+nzWU.5m

>>21 เฮ้ย เป็นไปได้55555 เป็นไปได้55555

23 Nameless Fanboi Posted ID:QCxBQ2dAz4

>>21 พล็อตนี้กุซื้อ!!!

24 Nameless Fanboi Posted ID:51KQql03hm

>>21 เห้ย ได้! 5555555555555 สามผ่าน มีใครสนใจนำกาวนี้ไปต่อยอดรึไม่คะ

25 Nameless Fanboi Posted ID:8Z+nzWU.5m

>>24 ทำเป็นฟิคเวียนเลยมั้ยมึง

26 Nameless Fanboi Posted ID:i5wkyVbMtS

>>25 ดียยยย์ สนนนนนนนนนนน กุเขียนเอ็นโจจับผิดท่านเรย์กะได้แต่กุเขียนบากะรากิไม่ได้อ่ะ 55555

27 Nameless Fanboi Posted ID:8Z+nzWU.5m

>>26 เดี๋ยวกูลองเขียนไซซายะดู

28 Nameless Fanboi Posted ID:i5wkyVbMtS

>>23 มึงจะเขียนใช่หรือไม่ *-* กุมีสองคำตอบให้ เขียน กับ เขียนอยู่แล้วจ้า

เลือกได้ตามสบาย^_^ /ปูเสื่อรออ่าน

29 Nameless Fanboi Posted ID:i5wkyVbMtS

>>27 กรี๊ดดด โอเคจ้าาาาา *นวดด*

30 Nameless Fanboi Posted ID:pKQk/53lv5

>>17 เคยคิด แต่แบบจำไม่ค่อยได้ แล้วพอเจอเหตุการต่างๆก็พึ่งนึกออกอะไรอย่างงี้เหมือนบากะรินะ

31 Nameless Fanboi Posted ID:R8r292mE.0

ว่าไปบากะรินะตอนแรกก็ออกไล่ ๆ กัน บัดนี้นางออกไปหกเล่มล่ะเจ้าแม่กรูเพิ่ง 299 ตอนเอง...

/แต่อันนั้นออกก็เหมือนไม่ออก คนแปล eng ดรอปเล่มสี่เพราะเห็นว่าเบื่อ ตรงกะรีวิวในอเมซอนเจที่คะแนนเล่มสามสี่ดิ่งลงเหว แต่มันคะแนนดีดเล่มห้ากะหกไปพอๆกะตอนเล่ม1-2เลย กรูก็ไม่รู้ว่ามันจะดีใจดีไหมถ้าเป็นแบบบากะริน่า ออกแต่ไม่มีคนแปล...

32 Nameless Fanboi Posted ID:y8zh2ZvaB8

ไม้ 9 ไม่มาซะที กุเลยแปลมาลงเองอย่างอัดอัน ;_;!

<<Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ PoV Chapter 9 >>

เทอมนี้ผ่านไปได้อย่างราบรื่น

ดูเหมือนว่าโคะโทจะเข้าใจสิ่งที่ผมสื่อและยอมถอยทัพกลับไป น่ายินดีจริงๆ ที่ในที่สุดเธอก็คิดเรื่องของคนอื่นได้บ้างนะ

แน่นอนว่าเมื่อเทอมหนึ่งจบลง เทอมสองก็ต้องมา และเมื่อมีเทอมสอง ก็ต้องมีงานกีฬาสี

ตอนที่ผมลงชื่อแข่งวิ่งผลัด เรย์กะก็เข้ามาถามด้วยสีหน้าสงสัย "ทำไมท่านเอ็นโจถึงไม่ลงแข่งขี่ม้าส่งเมืองล่ะคะ? ทุกท่านต้องตื่นเต้นมากแน่ หากได้เห็นท่านและท่านคาบุรากิแข่งกันในสนาม"

ผมหัวเราะ

"ผมไม่เร่าร้อนกับการแข่งขี่ม้าส่งเมืองเหมือนมาซายะหรอก เห็นหมอนั่นกระเหี้ยนกระหือรือขนาดนั้นก็ไม่นึกอยากลงด้วยแล้วล่ะ" อีกอย่าง ถูกมาซายะไล่ล่าแล้วกระชากลงพื้นเนี่ยเจ็บมากเลยนะรู้มั้ย? แล้วก็น่ากลัวด้วย ให้พูดตรงๆ ก็คือ หมอนั่นไม่รู้จักคำว่าใจเย็นเอาซะเลย ตอนที่เราเล่นด้วยกันสมัยเด็กๆ ขนาดแค่เล่นซ่อนหาก็ยังสยองขวัญสุดๆ ไปเลย...

สุดท้าย ผู้ชายก็เป่ายิ้งฉุบเพื่อหาคนลงแข่งขี่ม้าส่งเมืองกับมาซายะ เหล่าตัวแทนผู้โชคร้ายคุยกันว่าน่าจะฝึกการทำตัวล่องหนในสนามเพื่อเพิ่มโอกาสเอาชีวิตรอด เป็นจังหวะเดียวกับที่ผมหย่อนระเบิดลงไป
"หมอนั่นเครียดน่าดูที่ตัวเองสูสีกับประธานสภานักเรียนปีที่แล้ว ตอนนี้เลยตะลุยอ่านตำราพิชัยยุทธ์อยู่" เหล่าผู้โชคร้ายหมดอาลัยหนักกว่าเก่า อาห์...โชคดีนะ

งานกีฬาสีปีนี้ซึมเซาน่าเบื่อสุดๆ เมื่อเทียบกับปีที่แล้ว ถึงแม้ว่าเรย์กะจะพยายามให้กำลังใจทุกคนแทนที่จะทำตัวเป็นดอกไม้ประดับอย่างปีก่อนๆ แม้แต่ตอนที่เธอลงสนาม กองกำลังของเธอก็ยังเชียร์ได้เบากว่าปีที่มากทีเดียว

ยังไงก็เถอะ ตอนใกล้จบการแข่งขี่ม้าส่งเมือง ผมก็เห็นเรย์กะจ้องมองใครบางคนอีกครั้ง เมื่อเทียบกับการมองอย่างตื่นเต้นปีที่แล้ว ปีนี้เธอดูจะจ้องมองใครสักคนอย่างกระตือรือล้นกว่าเดิมเสียอีก

"นั่นใครน่ะ?"

"นั่น...มิสึซากิ อาริมะ อยู่ปีเดียวกันกับเราและเป็นนักเรียนนอกครับ แล้วก็เป็นสมาชิกสภานักเรียนด้วย"

นักเรียนนอกแถมเป็นสภานักเรียน อีกแล้วเหรอเรย์กะ? คุณอยากให้มีสงครามกลางเมืองจริงๆ ใช่มั้ยเนี่ย...?

-

หลังจากงานกีฬาสีจบลง และหลังจากการสอบกลางภาค ก็ถึงเวลาของงานเทศกาลโรงเรียน

แม้การออกบูธในงานนี้จะไม่บังคับ แต่ดูเหมือนว่าทุกคนคิดว่าการเข้าร่วมจะเป็นการดีที่สุด
ทว่าเมื่อไอเดียต่างๆถูกเสนอออกมาแล้ว อะไรก็ตามที่จะทำให้ผมกลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจมากกว่างานห้อง จะถูกสาวๆ ในห้องคัดค้านทันที เอาเถอะ พวกผู้ชายก็ไม่ได้กระตือรือล้นอยากจะแบ่งเรย์กะกับห้องอื่นเหมือนกัน ดังนั้นเราเลยล้มเลิกไปหลายไอเดีย กระทั่งสิ่งสุดท้ายที่เหลืออยู่คือร้านขายเทียนแฮนด์เมด

ห้องเราร่วมกันทำเทียนออกมามากมาย ตั้งแต่เทียนเรียบๆ ไปจนถึงเทียนโมเสครูปดอกไม้ พวกที่หัวศิลป์หน่อยก็ทำสถาปัตยกรรมเล็กๆ บ้างก็ทำแบบหลากสี น่าตื่นตาจนผมต้องขอให้พวกนั้นแสดงวิธีทำให้ผมดูเลยล่ะ

ไม่มีใครคิดถึงกำไรเท่าไหร่นัก เราเลยใช้วัตถุดิบชั้นดี จนออกมาเป็นงานคุณภาพสูงทีเดียวสำหรับเด็กม.ต้น

มีคนคิดอยากจะทำเทียนหอม พวกสาวๆ เลยเริ่มผสมน้ำหอมเข้าไปในเทียนด้วย กลิ่นลอยตลบอบอวลไปทั้งห้องจนผมปวดหัว เลยต้องเปิดหน้าต่างระบายกลิ่นเป็นการใหญ่

ยังไงก็เถอะ ตอนที่ตกลงกันได้ว่าเราจะทำเทียน ผมก็ได้รับรายชื่อของเหล่าผู้ที่อยากจะพรีออเดอร์ ในนั้นมีมากกว่าร้อยรายชื่อ ผมเลยโยนมันทิ้งไปตอนที่กลับบ้าน แล้วสนใจแค่ทำในส่วนของผมให้ครบก็พอ
-

33 Nameless Fanboi Posted ID:y8zh2ZvaB8

เมื่อทุกคนทำเทียนในส่วนของตัวเองจนครบ เราก็พร้อมสำหรับงานเทศกาลโรงเรียนพอดี ไม่แปลกเลยที่แขกผู้เยี่ยมชมจะถูกจำกัดไว้เพียงแค่ครอบครัวและกลุ่มบุคคลชั้นสูง หรือผู้ที่ได้รับการคัดเลือกมาเป็นอย่างดี ยิ่งเมื่อพ่อแม่ของมาซายะอยากจะมาดูห้องเรียนของหมอนั่น การรักษาความปลอดภัยเลยยิ่งเข้มงวดยิ่งกว่าเดิมเสียอีก อืมม์ การเป็นบุตรชายของตระกูลที่ร่ำรวยในญี่ปุ่นนี่ทำให้เห็นชัดๆ เลยนะว่าได้รับการปฏิบัติอย่างแตกต่างจากคนทั่วไปขนาดไหน

ในที่สุดเทียนของผมก็ถูกปล่อยประมูล แต่เมื่อราคาสูงทะลุเพดาน -ซึ่งงี่เง่าชะมัด มันเป็นแค่เทียนเองนะ- คณะกรรมการเลยหยุดประมูลแล้วจับฉลากแทน ผมไม่อยากเป็นตัวหลักในการจับฉลากอะไรนั่น เลยเดินไปทั่วห้องแล้วไล่ดูสินค้าของพวกเราแทน ทุกคนไปมุงงานของผมกันซะหมด เทียนของคนอื่นๆ เลยถูกเมินเฉย น่าแปลกใจที่เทียนของเรย์กะขายดีกว่าเทียนที่อลังการบางอันเสียอีก อ่า ถึงบางคนจะทำเทียนที่ดูดียิ่งกว่านี้ แต่เรย์กะทำเทียนรูปดอกไม้อันเล็กๆ สีแดงกับชมพู ดูแล้วค่อนข้างหรูหราและน่ารักจริงๆ แถมยังมีกลิ่นหอมสุภาพอีกด้วย เป็นกลิ่นที่นุ่มละมุน ที่เมื่อเทียบกับเทียนอันอื่นที่มีกลิ่นฉุนแล้ว ของเรย์กะดูน่าประทับใจกว่าจริงๆ

ผมเลือกซื้อมาสองสามอัน หลังจากที่จัดเก็บลงในกระเป๋าแล้ว ผมก็ออกไปเดินเที่ยวกับมาซายะ ซึ่งกำลังวุ่นวายกับการคุยกับยูริเอะ เมื่อผมเห็นว่าหมอนั่นดูท่าจะอยากรั้งยูริเอะไว้ด้วยมากๆ ผมก็เลยถอยออกมา การเป็นก้างขวางคอมันไม่ดีนี่นะ

-

ในที่สุดก็เดินสำรวจมาจนถึงชมรมศิลปะ ผมกวาดสายตาอ่านบทกลอนบางอัน กระทั่งเห็นของหัวหน้าห้อง...

สงสัยจังว่าหัวหน้าห้องจะสารภาพรักรึเปล่าน้า ก็เล่นเขียนกลอนซะขนาดนี้นี่ หืม ว่าแล้วก็นึกขึ้นได้ ช่วงนี้มาซายะอ่านพวกบทกลอนรักเพียบเลยนี่นา หรือหมอนั่นก็จะเขียนกลอนให้ยูริเอะเหมือนกันนะ

-

"เราติดแล้วล่ะ!"

ยูริเอะกับไอระยิ้มกว้างอย่างมีความสุข

"ยินดีด้วยนะ" น้ำเสียงของมาซายะนั้นผสมปนเประหว่างมีความสุขให้กับยูริเอะ และความเศร้าที่ต้องแยกจากกัน สองสาวดูกระตือรือล้นกับการวางแผนชีวิตมหาวิทยาลัยไปจนแผนหางานทำที่อเมริกาเพื่อเป็นอิสระจากครอบครัว ยิ่งสาวๆ พูด เท่าไหร่ มาซายะก็ยิ่งเปล่งออร่าซึมเศร้าออกมาหนักขึ้นเท่านั้น

"เราจะคอยติดต่อหากันแน่นอนจ้ะ" ยูริเอะยิ้มให้มาซาละ ผมมองหมอนั่นเช่นกัน สายตาเขาดูดำมืด แต่ก็ยังพยักหน้าให้ยูริเอะ

"เอ๋? ยูริเอะ สร้อยนั่น...?" ผมถามเมื่อเห็นสร้อยคอที่มีจี้รูปดอกลิลลี่ที่เธอสวมอยู่ ผมจำได้แม่น มันเป็นผลงานจากดีไซเนอร์ชื่อดังที่มีราคากว่าสามสิบล้านเยน คุณแม่ของผมสนใจ ทว่าตอนที่สั่งซื้อ ปรากฏว่ามีคนอื่นซื้อตัดหน้าไปเรียบร้อยแล้ว

"เอ๊ะ อันนี้เหรอ? มาซายะให้ฉันตอนวันเกิดน่ะ"

ผมจ้องมาซายะนิ่งจนหมอนั่นหันหน้าหนี

"เข้าใจล่ะ เหมาะกับเธอดีนะ ดูสวยมากเลยล่ะ" ผมยิ้มอย่างอ่อนโยนและเอ่ยชมเธอ ทำให้ยูริเอะยิ้มอย่างมีความสุข

ผมจิบชาและจ้องมองพวกเขาคุยกันอย่างเงียบงัน

---

34 Nameless Fanboi Posted ID:y8zh2ZvaB8

เมื่อซากุระเริ่มผลิบาน พวกเราก็เลื่อนชั้นขึ้นมาปีสาม ซึ่งเป็นปีสุดท้ายของมัธยมต้น

ผมกับมาซายะตรวจสอบห้องเรียนด้วยกัน ผมเจอห้องที่มาซายะอยู่อย่างรวดเร็ว แต่ตอนที่ผมกำลังจะสะกิดบอก หมอนั่นก็ชี้อีกชื่อหนึ่งให้ผมดู

คิโชวอิน เรย์กะ

"มาซายะ อย่าสร้างปัญหาให้เธอล่ะ"

"ฉันไม่สร้างปัญหาแค่เพราะฉันนั่งเรียนเฉยๆ หรอกนะ" มาซายะเย้ย สองมือล้วงกระเป๋า ผมถอนใจ พยักหน้ารับ "ตามใจนาย แค่อย่าทำให้สถานการณ์มันแย่ลงก็พอ"

"กังวลมากไปแล้ว"

เออ เรย์กะจะได้เรียนห้องเดียวกับนายเป็นครั้งแรกในตอนที่ความนิยมของนายพุ่งสูงปรี๊ด ฉันล่ะเป็นกังวลขึ้นมาเลยว่าสถานการณ์จะเป็นยังไง อันที่จริงแล้ว...

"ทำหน้าอะไรของนายน่ะ?"

"เปล่า ไม่มีอะไร ฉันต้องไปคุยกับคณะกรรมการหน่อยน่ะ นายไปเรียนเถอะ"

"เข้าใจล่ะ งั้นเจอกันตอนเที่ยง" มาซายะตอบแล้วเดินไปยังห้องเรียนของตัวเอง

--

"ผมว่าคุณคิโชวอินจะเป็นรองหัวหน้าห้องที่วิเศษมาก"

ผมดูโบดะที่ดูจะตัวแข็งไปแล้ว "อาจารย์ครับ คุณคิโชวอินมีประสบการณ์เป็นรองหัวหน้าห้องมายาวนาน ดังนั้นเธอเหมาะสมมาก"

"ปัญหาคือ เธอปฏิเสธไปเมื่อปีก่อนน่ะสิ..."

"ไม่มีปัญหาครับ ผมจะไปเกลี้ยกล่อมคุณคิโชวอินเอง" ผมยิ้มอย่างสุภาพ โน้มน้าวอาจารย์ไปด้วย

เมื่อผมก้าวออกจากห้องพักครู โบดะก็เข้ามาทักผม "ต้องการอะไรเหรอ?"
"ท่านเอ็นโจครับ เรื่องที่จะให้ท่านคิโชวอินเป็นรองหัวหน้าห้องน่ะครับ..." เขาเริ่มพูด "จะไม่เป็นไรจริงๆ เหรอครับ ท่านคิโชวอินเป็นเช่นนั้น...จะไม่ปฏิเสธหรือครับ"

ผมมองหมอนี่ชั่วครู่ แล้วยิ้ม "ถ้าผมไม่รู้ล่ะก็...ฟังดูเหมือนคุณกำลังวิพากษ์วิจารณ์คุณคิโชวอินอยู่เลยนะ...แต่คุณไม่ใช่คนที่จะทำอะไรแบบนั้นหรอกเนอะ ผมขอเตือนคุณไว้อย่าง คุณคิโชวอินน่ะ มีหูอยู่ทุกที่นะ"

สีหน้าสยดสยองปรากฏขึ้นพร้อมกับความซีดขาว "อ๋า! ไม่นะครับ ไม่ใช่การวิพากษ์วิจารณ์แน่นอนครับ! ผมเพียงแค่เป็นห่วงว่าท่านจะปฏิเสธเท่านั้นครับ"

"ไม่เป็นไร ผมจะเป็นคนเกลี้ยกล่อมเอง แค่อย่าโยนงานให้เธอก็พอ โอเคมั้ย?"

"ไม่ทำแน่นอนครับ...ผมยังอยากมีชีวิตอยู่นะครับ..." ผมเมินประโยคสุดท้ายของเขาแล้วกล่าวลา ดูจากที่เธอยอมทำตามคำสั่งของมาซายะแล้ว ผมค่อนข้างแน่ใจเลยล่ะว่าเธอออกจะขี้กลัวหน่อยๆ เดาว่างานนี้เธอน่าจะปฏิเสธแหง

--

35 Nameless Fanboi Posted ID:y8zh2ZvaB8

ระหว่างที่โดนสาวๆ รุมล้อมอยู่นั้น ผมก็พยายามสแกนหาเป้าหมายไปด้วย ให้ตายสิ เธออยู่ไหนเนี่ย?

"ท่านเอ็นโจคะ ท่านเรย์กะอยู่ตรงนั้นค่ะ!" หนึ่งในเด็กผู้หญิงเรียก ผมหันไปมองทิศทางที่ว่าอย่างรวดเร็ว และเห็นเรย์กะกำลังถูกสาวๆ ที่ดูกระตือรือล้นในกองกำลังเธอกึ่งฉุดกึ่งลากอยู่

ผมปราดเข้าไปหา "คุณคิโชวอิน ดีจังเลย มีเรื่องจะคุยด้วย ขอเวลาหน่อยได้ไหม"

"หา?" สีหน้างุนงงผุดขึ้นเมื่อเธอเห็นผม

สาวๆ รอบตัวพวกเราเริ่มส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวอีกแล้ว โอย...หูผม...

"ตรงนี้ไม่ค่อยสะดวก มาด้วยกันทางนี้หน่อยได้ไหม" ผมยิ้มอย่างใจดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ความไม่เต็มใจก็ยังปรากฏขึ้นในแววตาของเรย์กะแม้ใบหน้าจะยังนิ่งสงบ ผมต้องยอมรับว่าความสามารถในการสวมหน้ากากของเธอนั้นดีพอๆ กับผมเลยทีเดียว

ในที่สุดเธอก็ยอมตกลง ผมนำเธอไปที่ปลายบันไดซึ่งอยู่ห่างจากบรรดาเด็กผู้หญิงที่มารุมล้อมเราก่อนหน้านี้

"คือว่านะ มีเรื่องจะขอร้องคุณคิโชวอินหน่อย
"ขอร้อง?"
"อื้อ คราวนี้อยู่ห้องเดียวกับมาซายะใช่ไหมล่ะ? คุณคิโชวอินช่วยเป็นกรรมการห้องหน่อยได้ไหม"
"หา?" เสียงนั้นตายสนิทพอๆ กับสีหน้าอันว่างเปล่าของเธอ
"รู้ใช่ไหมล่ะว่าทุกปีพวกสาวๆ ต้องตามกรี๊ดห้องที่มาซายะอยู่ ปีนี้ก็ปีสุดท้ายของม.ต้นแล้ว แถมยังมีท่องเที่ยวทัศนศึกษาอีก คงลำบากน่าดู ผู้หญิงธรรมดาคงเอาไว้ไม่อยู่หรอก แต่ถ้าเป็นคุณคิโชวอินน่าจะพอไหว"
"เอ๋...ทำไมต้องพูดขนาดนั้นด้วย"

ก็นอกจากเรื่องที่มาซายะเริ่มอารมณ์บูดเพราะยูริเอะกำลังจะเรียนจบ อะไรๆ ที่ทำให้หมอนั่นอารมณ์เสียอาจจะมีผลให้เกิดเขาระเบิดลงแล้วอาละวาดไปทั่วซุยรันก็ได้ นอกนั้นผมก็ไม่เกี่ยวแล้วอะนะ

แต่ผมก็ไม่ควรบอกเธอเรื่องนี้หรอก ใช่มะ?

"อืม~ ความจริงแล้วผมถูกขอร้องมาน่ะ จากคนที่จะเป็นกรรมการห้องร่วมกับคุณคิโชวอินในปีนี้ พอเขาเห็นรายชื่อห้องแล้วก็รู้เลยว่าตัวเองคนเดียวเอาไม่อยู่ ก็เลยอยากมาขอร้องคุณคิโชวอินอีกคน อาจารย์ประจำชั้นก็เหมือนกัน ปีที่แล้วเธอปฎิเสธไปใช่ไหมล่ะ เขาเลยอยากมาขอร้องให้ผมช่วยเกลี้ยกล่อมหน่อย"

อาจจะเพราะเราไม่ได้อยู่ท่ามกลางสายตาผู้คน สีหน้าของเรย์กะเลยเริ่มสลับไปมาหลากหลายอารมณ์ สนุกจังเลย ถึงจะดูเหมือนว่าตอนนี้เธอไม่ได้สนใจผมเลยก็เถอะ นี่เธอคิดเรื่องอะไรอยู่เนี่ย

มองเธอต่ออีกซักแป๊บ ผมก็เริ่มเบื่อสีหน้าแพนิคที่ค้างอยู่บนหน้าเธอมาได้สักพักแล้ว ก็เลยเรียกสติ "คุณคิโชวอิน? เป็นอะไรหรือเปล่า?"

"เอ๋ อ้อ ไม่เป็นไรค่ะ"

อืม พูดงี้แต่คุณยังดูเหม่อๆ อยู่เลยนะ "คุณคิโชวอิน?"

"ไม่มีอะไรค่ะ" เธอตอบเสียงดัง ก่อนจะนิ่งไปชั่วขณะ จากนั้นก็ส่ายหน้าแล้วพูดต่อ "แล้วก็เรื่องกรรมการห้องน่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ ดิฉันคิดว่าตัวเองมีความสามารถไม่พอ กรุณาไปขอร้องท่านอื่นเถอะนะคะ"

"งั้นเหรอ งั้นก็ช่วยไม่ได้น้า" ผมถอนหายใจเบาๆกับคำปฎิเสธนั้น

คุณทำให้ผมไร้ทางเลือกนี่นา เพราะงั้น...

ผมส่งรอยยิ้มดำมืดไปให้เธอ

"คุณคิโชวอิน ยังมีหนี้อยู่กับผมใช่ไหม"

สีหน้าสงบนิ่งกลายเป็นซีดขาวในทันที "เรื่องริรินะ"

"ช่าย" ผมลากเสียง "จำได้แล้วเหรอ ช่วยชำระหนี้ในครั้งนั้นให้ด้วยนะ"

สีหน้าของเธอซีดขาวและนิ่งเงียบไป โอ้ววว ปฏิกริยาโต้ตอบโอเวอร์ไปมั้ยเนี่ย

"เข้าใจแล้วค่ะ คงไม่มีทางเลือกสินอกจากทำตามคำขอสินะคะ"

"ขอบคุณที่เข้าใจนะ คุณคิโชวอิน" ผมยิ้มใจดีก่อนจะจากมา อืมม์ ผมหยาบคายไปหน่อยมั้ยเนี่ย? เอาเถอะ ถึงเวลาที่เธอต้องดูแลลูกของเราบ้างแล้วนี่นา

36 Nameless Fanboi Posted ID:y8zh2ZvaB8

จบไม้ 9 เชิญไม้ 10 รับช่วงต่อเจ้าค่ะ

37 Nameless Fanboi Posted ID:NikxLdIrHi

>>32-36 กราบบบบบ ;////////;

38 Nameless Fanboi Posted ID:y8zh2ZvaB8

เออ เอาจริงๆกุว่าง แปลตอนสิบต่อเลยแล้วกัน T_T!

39 Nameless Fanboi Posted ID:ccl8M8ldtP

>>35 บรรทัดสุดท้ายทำกูกริ๊ดฟินไปหมดเลย
'ลูกของเรา' อร้ายยยย

40 Nameless Fanboi Posted ID:2w+aNcPhEL

>>39 กุก็ฟิน โอย เล่ยพ่อแม่ลูกตั้งแต่เด็ก ซ้อมไว้เอาจริงตอนโตใช่ไหมคะ คิคิ

41 Nameless Fanboi Posted ID:wCikEMTHce

>>38 กรี๊ดดดด รักมึงงงงงง

>>39 กูก็ฟินประโยคนั้นน ////////////

42 Nameless Fanboi Posted ID:pKQk/53lv5

>>31 อ่าวผมนึกว่าที่เขาเลิกแปลเพราะ WN หมดซะอีก

43 Nameless Fanboi Posted ID:y8zh2ZvaB8

อู้งานแปลสองบท ฮือๆ

หาคนต่อไม้ 11 กับตอนพิเศษของไซซายะนะ กุกลับสู่โลกแห่งความจริงละ

<<Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ PoV Chapter 10 >>

"อ๋า คุณโบดะ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า?" ผมยิ้มอย่างเป็นมิตรเมื่อโบดะปราดเข้ามาหา "ห้องคุณเป็นไงบ้าง?"

"เอ่อ...ไม่ครับ..." โบดะถอนใจ บิดมือไปมา สีหน้าหดหู่ปรากฏขึ้นเมื่อเขาร่ายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องเรียน "...แล้วแม้แต่ประธานนักเรียนก็โผล่มาตำหนิที่เรารับมือกับพวกนั้นไม่ได้"

"เข้าใจล่ะ งานหนักหน่อยนะ คุณคิโชวอินไม่ได้ทำอะไรพวกนั้นเลยเหรอ?"

"ไม่ครับ เธอไม่ทำอะไรเลย ดูเหมือนจะปล่อยพวกนั้นไปก่อน บางครั้งเธอก็ไปตำหนิพวกนั้นบ้างตอนที่ผมขอร้อง แต่พอพวกนั้นบอกปัด เธอก็แค่กลับไปนั่นที่ กลุ่มของเธอก็เริ่มสู้กับกลุ่มของคุณซึรุฮานะบ้างแล้วเหมือนกัน เมื่อไม่นานมานี้คุณซึรุฮานะถึงกับกระแทกคุณคิโชวอินแล้วขอโทษอย่างแกนๆ ด้วย"

ผมหรี่ตาลงเล็กน้อย "คุณคิโชวอินไม่เป็นไรใช่มั้ย?"

"แน่นอนว่าไม่เป็นไรครับ หากคุณคิโชวอินเป็นอะไรไป จะต้องเกิดสงครามระหว่างกลุ่มขึ้นเป็นแน่" โบดะดูยิ่งหดหู่เข้าไปใหญ่

เธอไม่เป็นไร...โอเค ดีแล้ว แต่มาซายะล่ะ ทำไมไม่หยุดพวกนั้นซะที "ดูนายกังวลอยู่นะ มีอะไรผิดปกติเหรอ?"

"อ่า...คือ" โบดะเงียบลงอย่างกระทันหัน

"หรือซึรุฮานะยังทำอะไรอีก?" ถ้าทำล่ะก็...
"ไม่ใช่อย่างนั้นครับ เพียงแต่หลังจากที่ประธานนักเรียนจากไปแล้ว..."

มิซึซากิ หืม หมอนั่นเพิ่งได้รับเลือกให้เป็นประธานนักเรียนปีนี้นี่นะถ้าผมจำไม่ผิด

"คุณคิโชวอินมีความสัมพันธ์อันดีกับเขารึเปล่าครับ?"

ผมสำลักน้ำลายตัวเอง ดวงตาของโบดะเบิกกว้าง เขารีบทุบหลังผมทันที "อั้ก!"

"ท-ท่านเอ็นโจครับ เป็นอะไรมั้ย?!"

ผมยกมือบอกให้เขาหยุดทุบหลังผมก่อน เขาเลยถอยออกไปแล้วมองผมอย่างเป็นห่วง
"ทำไมถามแบบนั้น?"

"คือ หลังจากที่เขาจากไปแล้ว พวกเด็กผู้หญิงก็เริ่มคุยกันว่าเขาเป็นใคร แล้วคุณคิโชวอินก็พูดชื่อเขา จากนั้นก็ยิ้มกับตัวเองเล็กน้อยครับ...อืม ดูเหมือนจะมองเขาในแง่ดีนะ"

ผมเคาะนิ้วกับที่วางแขนบนเก้าอี้เมื่อได้ยินเช่นนั้น มองในแง่ดี? สองคนนั้นไปรู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร่? นักเรียนนอกแถมเป็นพวกสภานักเรียนอีก เขาผ่านกองกำลังของเรย์กะไปได้ยังไง? ผมคิดว่ามีแค่ผมกับมาซายะเสียอีกที่เข้าไปคุยกับเธอได้ตามใจชอบ...จะว่าไป เธอก็ยังเป็นเพื่อนกับหัวหน้าห้องได้นี่นะ แต่ก็เหมือนจะเป็นเพื่อนร่วมงานเสียมากกว่า เพราะงันไม่นับ หรือว่าจะเป็นตอนที่เธอไปห้องสภานักเรียนบ่อยๆ เมื่อปีที่แล้วช่วงเตรียมงานกีฬาสี? แต่สถานะ Pivoine น่าจะทำให้เธอแปลกแยกจากพวกสภานักเรียนนี่นา แถมผมยังไม่เคยได้ยินข่าวลืออะไรเลย...

"ท...ท่านเอ็นโจครับ เกิดอะไรขึ้นรึเปล่า?"

"ไม่มีอะไร ผมแค่นึกได้ว่าคุณมิซึซากิคือคนที่สอบได้ที่สามถัดจากมาซายะกับผม แถมยังเป็นประธานนักเรียนอีก คุณคิโชวอินน่าจะเพียงชื่นชมเขาตามปกติเท่านั้น"

ผมกล่อมโบดะด้วยแบบนั้น หลังจากที่คุยกันอีกเล็กน้อย ผมก็สัญญาว่าจะคุยกับมาซายะให้เรื่องสถานการณ์ในห้องเรียน ก่อนทุกอย่างจะเกินควบคุม

ผมถอนหายใจ เอนหลังลงบนเก้าอี้ เหม่อมองเพดานเมื่อคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

-

44 Nameless Fanboi Posted ID:y8zh2ZvaB8

ช่วงเที่ยงวันต่อมา เด็กผู้ชายในห้องกลุ่มหนึ่งก็เริ่มซุบซิบเรื่องที่ได้ยินมาจากห้องเรียนของมาซายะ

"เธอจะต้องลงโทษพวกนั้นแน่! ไม่มีทางอะ จะมาโรงเรียนแบบเพอร์เฟ็คท์ขนาดนั้นแล้วไม่ได้วางแผนอะไรไว้!"

"อาจจะแค่พยายามเรียกร้องความสนใจจากท่านคาบุรากิรึเปล่า? ถึงเขาจะชอบรุ่นพี่สุซุชิโนะ แต่คุณคิโชวอินก็ทั้งสวยทั้งฉลาด ครอบครัวก็สูงส่งอยู่ในระดับเดียวกัน ที่สำคัญยังอายุรุ่นราวคราวเดียวกันอีก เธอน่าจะเป็นผู้ที่มีโอกาสคบกับเขาที่สุดแล้วไม่ใช่เหรอ?"

"นายดูกังวลเรื่องนี้จังนะ"

"ที่จริงแม่ของฉันอยากให้ฉันกับน้องสาวสนิทสนมกับคุณคิโชวอินและท่านคาบุรากิล่ะนะ แต่เมื่อได้ยินว่าทั้งสองท่านสนิทสนมกันมากก็เลยยอมแพ้ น้องสาวฉันยังเป็นเพื่อนกับคุณคิโชวอินอีกด้วย แถมยังสนับสนุนเธออีก"

"แต่ก่อนจะได้รับความสนใจจากท่านคาบุรากิ เธอก็จำเป็นต้องจัดการคู่แข่งก่อนไม่ใช่รึไง?"

"แกเรียกซึรุฮานะว่าคู่แข่งของเธอได้เหรอ? เธอเป็น Pivoine ผู้สูงส่งจากตระกูลคิโชวอิน ฉันว่าซึรุฮานะนั่นแค่ขวางตาเธออยู่เท่านั้น"

"นั่นก็จริง..." พวกเขาพยักหน้าเห็นด้วย

"คุยเรื่องอะไรกันอยู่เหรอ?"

"แว้กกก! ท่านเอ็นโจ!"

ผมยิ้มอย่างใจดี มองพวกเขา "โทษทีนะ บังเอิญได้ยินชื่อมาซายะกับคุณคิโชวอิน ก็เลยสงสัยขึ้นมาน่ะ เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?"

"เอ่อ...ไม่..." "ไม่มีอะไรผิดปกติครับ" "ไม่ถึงขนาดนั้น..."

ได้ยินคำตอบประมาณนั้นแล้ว ผมก็ยิ้มเจิดจ้าเสียยิ่งกว่าเดิม "ผมรู้ว่าผมได้ยินอะไรนะ"

"วันนี้คุณคิโชวอินดูสวยกว่าทุกวันครับ แล้วเธอก็พกพัดมาด้วย ดูเหมือนจะหมดความอดทนกับอะไรบางอย่างแล้ว"

"เราแค่สงสัยว่าทำไมเธอดูหมดความอดทน"

ผมมองคนสุดท้ายซึ่งยังไม่ตอบคำถาม

"...เพื่อนของผมจากห้องเดียวกับเธอเล่าว่า วันนี้คุณคิโชวอินยิ้มอย่างมีความสุขมากตอนที่เล่นกับพัดอันนั้น แต่ว่ารอยยิ้มไปไม่ถึงดวงตาสักนิด"

"เข้าใจล่ะ" ผมรับเสียงนุ่ม "ขอโทษที่รบกวนนะ แต่ถ้ามีอะไรสำคัญเกิดขึ้นในห้องนั้นล่ะก็ รบกวนมาแจ้งผมหน่อยได้ไหม?"

พวกเขาไม่ตอบ ผมเลยกวาดตามองอีกครั้ง แล้วยิ้มอย่างใจดีให้กับหนึ่งในนั้นที่ผมจำได้ว่าเป็นแฟนคลับของผมเช่นกัน "รบกวนหน่อยนะ?"
"แน่นอนครับท่านเอ็นโจ!" เขายิ้มและตกลง อีกสองคนที่เหลือมองหน้ากัน จากนั้นก็ตอบตกลงเช่นกัน

"อ๊ะ จริงด้วย ที่ฉันจะบอกก็คือ มาซายะไม่ได้มีความรักใคร่ฉันท์ชายหนุ่มหญิงสาวกับคุณคิโชวอินหรอกนะ"

"เข้าใจแล้วครับ" พวกเขารับพร้อมกัน ผมส่งเสียงอืมอีกครั้งแล้วจากมา

ในที่สุดก็จะเคลื่อนไหวแล้วสินะ

-

45 Nameless Fanboi Posted ID:y8zh2ZvaB8

เมื่อผมนั่งลงในห้องสโมสร Pivoine พร้อมกับมาซายะ หมอนั่นก็เล่าเรื่องที่เจอให้ผมฟัง

"ยัยนั่นยังยิ้มน่าขยะแขยงแบบที่นายทำด้วยนะ!"

"ฉันไม่ได้ยิ้มน่าขยะแขยงนะ มาซายะ" ผมจ้องเขา หมอนั่นยิ้มยิงฟันกว้าง

"แล้ว มีอะไรเกิดขึ้นอีก"

"ฉันว่าพวกนั้นน่าจะกลับไปที่ห้องเรียน ส่วนผู้ติดตามของยัยนั่นก็จัดการเก็บกวาด" เขาหยุดไปชั่วขณะ "ไม่คิดเลยว่ายัยนั่นจะเป็นคนแบบนี้"

"บางทีนะ...เธออาจจะเหนื่อยกับการรับมือกับซึรุฮานะแล้ว ก็เลยตัดสินใจลงโทษเธอ" ผมโคลงหัว อาห์...อยากเห็นบ้างจังเลยน้า

ประตูห้องสโมสรเปิดออก พร้อมกับที่เด็กสาวผมลอนผู้เดือดเป็นฟืนเป็นไฟก้าวเข้ามา ผมหันกลับไปหามาซายะ

"นายไปทำอะไรคุณคิโชวอินไว้รึเปล่า?"
"ไม่นี่ ทำไม?"
"เพราะเธอกำลังมาทางนี้ แถมยังดูโมโหสุดๆ ด้วย" ผมชี้ไปทางเรย์กะที่บุกเข้ามาเหมือนพายุ

รอบกายเธอมีออร่าสีดำทะมึน สีหน้าบ่งบอกชัดเจนว่าเกรี้ยวกราด เธอกำพัดไว้แน่นกระทั่งมือซีดขาว แม้ปกติเธอจะดูบอบบาง ทว่านาทีนี้ เธอช่างเหมาะสมกับคำนิยาม 'จักรพรรดินีพิโรธ' ที่เพื่อนร่วมห้องผมพูดถึงกันไม่ยอมหยุดเสียจริงๆ

เมื่อเธอมาหยุดอยู่เบื้องหน้าเราทั้งคู่ ผมก็เงียบสนิท สีหน้าของเธอเย็นชาเสียจนรู้สึกได้ว่าอุณหภูมิในห้องสโมสรลดลงไปหลายองศา

"ท่านคาบุรากิ มีเรื่องจะคุยด้วยหน่อยค่ะ"
"...อะไร" มาซายะถามด้วยสีหน้างุนงง
"ช่วยจัดการเรื่องของตัวเองด้วยตัวเองเสียทีจะได้ไหมคะ ช่วยคุมสาวๆ ที่มาห้อมล้อมท่านให้อยู่ในระเบียบด้วยนะคะ"

ผมจ้องมาซายะ ซึ่งดูเหมือนจะรำคาญเมื่อเธอพูดถึงเหล่าสาวๆที่รุมล้อม

"ฉันไม่ได้เป็นคนเรียกมาซักหน่อย พวกนั้นกรี๊ดกร๊าดกันเองต่างหาก แล้วฉันก็ไม่ได้เล่นด้วย ไม่ได้ยอมรับให้อยู่ในกลุ่มด้วยเสียหน่อย"

เรย์กะหน้ากระตุก สีหน้าดำทะมึนยิ่งกว่าเดิมเมื่อเธอกล่าว "เพราะเขามากันเองก็เลยไม่เกี่ยวกับตัวเองงั้นเหรอคะ กล้าพูดอะไรไร้ความรับผิดชอบแบบนั้นออกมาได้นะคะ แบบนี้ก็น่าสงสัยแล้วว่าจะมีคุณสมบัติที่จะเป็นทายาทสืบทอดกลุ่มคาบุรากิต่อไปในอนาคตหรือเปล่า"

เข้าจุดตาย! มาซายะเปลี่ยนสีหน้า เขาคำรามตอบ"ว่าไงนะ!"

"ก็แล้วไม่จริงเหรอคะ แค่คนไม่กี่คนแค่นี้ก็คุมไม่อยู่เสียแล้ว ต่อไปในอนาคตคงน่าดูล่ะค่ะ"

ผมรีบเข้าขวางก่อนที่มาซายะจะพุ่งไปหาเธอ

"เอาน่าๆ คุณคิโชวอินก็ใจเย็นหน่อยเถอะ สงสัยจะเลือดขึ้นหน้าไปหน่อยล่ะมั้ง"

เธอหันมามองผมทันที ก่อนจะพูดเสียงเฉียบ "ท่านเอ็นโจก็เหมือนกัน ช่วยอย่าผลักภาระเพื่อนสนิทมาให้ฉันได้ไหมคะ ถ้าเป็นหนี้ล่ะก็น่าจะคืนไปหมดแล้วนะคะ ฉันเหลือจะทนที่ต้องมาตามเช็ดก้นให้แล้ว"

"เฮ้!"

"มาซายะ" ผมเรียกเขา ขยับอีกนิดเพื่อขวางระหว่างเขากับเรย์กะ "อื้อ ขอโทษนะ รบกวนคุณคิโชวอินจริงๆ นั่นแหละ"

สีหน้าของเธอเห็นชัดเลย เธอไม่เชื่อสักนิดว่าผมขอโทษจากใจ

"ฮึ่ม ถ้างั้นฉันต้องขอตัวก่อนนะคะ ขออำลาค่ะ" เธอหมุนตัวจากไปทั้งอย่างนั้น เมื่อเธอหายไปจากประตูห้องสโมสรแล้ว ผมก็หันไปปลอบมาซายะให้ใจเย็นลงซึ่งใช้เวลาอีกชั่วโมงกว่า ในที่สุดเขาก็เย็นลงได้ ถึงขั้นดูจะสำนึกผิดด้วยซ้ำ

ผมจ้องมองประตูอย่างเงียบงันและเจ็บปวด

คราวนี้ผมทำเรื่องใหญ่ลงไปเสียแล้ว...

-

46 Nameless Fanboi Posted ID:y8zh2ZvaB8

ผมถอนหายใจเมื่อกลับเข้ามาในห้องสโมสร "หาเธอเจอมั้ย"

"ไม่" มาซายะทำหน้าบึ้ง กอดอกแน่น

"เราต้องไปขอโทษจริงๆ"

"เธออาจจะกลับบ้านไปแล้วก็ได้ นี่มันจะสี่โมงแล้วนะ"

"แต่-" มาซายะตัดบท "จะขอโทษวันนี้หรือพรุ่งนี้ก็ไม่ต่างกัน อีกอย่างยัยนั่นยังโกรธอยู่ ก็ต้องให้เย็นลงก่อนด้วย ทำไมนายต้องเหนื่อยกับเรื่องนี้้ด้วยฮะ ชูสุเกะ?"

ผมกัดริมฝีปาก ก่อนจะถอนหายใจอย่างหนักหน่วง "ก็ได้ งั้นเราไปหาเธอพรุ่งนี้เช้าแล้วกัน"

"ดีมาก"

"นายก็ต้องขอโทษด้วย"

"รู้แล้วน่า" มาซายะทำหน้าบูด

เราเดินกลับไปยังรถด้วยกัน เมื่อผมมองเข้าไปก็เห็นใครสักคนที่อยู่ภายในรถของผม ผมก็หน้าบูด "มาซายะ เจอกันพรุ่งนี้นะ"

"หืม อ่า" เขามองรถผม ก่อนจะพยักหน้า "เจอกัน"

ผมเดินไปที่รถ ยกรอยยิ้มขึ้นประดับบนใบหน้า

เมื่อโชเฟอร์เปิดประตูรถให้ ผมก็โค้งตัวลงเล็กน้อยและกล่าว "ขอโทษทีนะ ไม่รู้ว่าเธอจะมารับน่ะ"

บุคคลในรถหัวเราะแผ่ว "ไม่เป็นไรหรอกชู ติดธุระอยู่เหรอ?"

"แค่อยากจะคุยกับใครบางคนน่ะ แต่เหมือนเขาจะกลับบ้านไปแล้ว เธอทานข้าวเย็นรึยัง?"

"ยังเลย แต่ท่านพ่อที่เพิ่งกลับจากทริปธุรกิจเหมือนจะอยากทานข้าวเย็นร่วมกันทั้งครอบครัวนะ"

"อา...เข้าใจล่ะ ขอโทษที่สร้างปัญหาให้นะ"

"ไม่เป็นไร~ ไม่เป็นไร~" เธอหัวเราะและขยับเข้าไป ผมเลยเข้าไปในรถแล้วนั่งลง

เงียบกันไปขณะหนึ่ง ผมจึงหันไปมองเธอแล้วถาม "คุณยุยโกะ ผมขอปรึกษาหน่อยได้มั้ย"

"เรื่องอะไรเหรอ?"

"ผมทำเรื่องบางอย่างไปจนเด็กผู้หญิงคนหนึ่งโกรธมาก ผมควรจะทำยังไงดีเพื่อแสดงให้เห็นว่าผมสำนึกผิดจากใจน่ะ?"

"หา?" ดวงตาเธอเบิกกว้างและจ้องมองผม นั่น...หงุดหงิดสินะ

"จำเป็นต้องขอโทษจริงๆเหรอ? บางทีสิ่งที่เธอทำไป อาจจะไม่ได้แย่อย่างที่เธอคิดก็ได้นะ" ยุยโกะตอบพร้อมรอยยิ้มตึงบนริมฝีปาก

ขอคำปรึกษาจากเธอไม่ได้เลยสินะ หืม

-

47 Nameless Fanboi Posted ID:y8zh2ZvaB8

ผมตามมาซายะไปยังห้องของเขา ทันทีที่เราเดินเข้าไป เสียงวี้ดว้ายของสาวๆ ก็ดังลั่น

"กรี๊ด จักรพรรดิกับท่านเอ็นโจล่ะ!"
ผมเมินพวกนั้น และมองหาเรย์กะฝ่าฝูงชน
อยู่นั่นเอง

"คุณคิโชวอิน" ผมกำลังจะพูด แต่มาซายะก็บุกเข้าไปก่อน จะทำอะไรของนายน่ะ?

หมอนั่นกอดอกยืนอยู่หน้าโต๊ะเธอ ก่อนจะคลายแขนลงแล้ว...

เขกหัวเธออย่างแรง

"อุเงี้ยว!" เรย์กะร้องอุทาน ผมเลิกคิ้ว เสียงนั่นสุดยอด~ไม่สมเป็นกุลสตรีเลยนะ
"เท่านี้ก็ถือว่าเมื่อวานหายกันแล้วนะ" หมอนั่นว่างั้น แล้วก็เดินกลับไปที่โต๊ะตัวเอง

ผมมองมาซายะอย่างเหนื่อยใจ ก่อนจะตรงไปหาเรย์กะที่ยังลูบหัวตัวเองป้อยๆ "อ๋า ขอโทษนะคุณคิโชวอิน มีเรื่องจะคุยด้วยนิดหน่อย สะดวกหรือเปล่า?"

เธอดูไม่เต็มใจนัก แต่ก็ลุกจากที่นั่งแล้วตามมาจนได้ เราเดินอย่างเงียบเชียบไปจนถึงปลายบันไดอีกครั้ง โอ้ว นี่มันตรงที่ที่ผมขอให้เธอมาเป็นรองหัวหน้าห้องไม่ใช่เหรอเนี่ย

"หัวเป็นอะไรรึเปล่า? มาซายะก็ไม่น่าจู่ๆ เขกหัวเลยน้า แต่ยังไงนั่นก็เป็นการขอโทษในแบบของมาซายะแล้วนะ"
"ขอโทษ?" เธอทวน สีหน้าไม่ยอมรับ

"เมื่อวานหลังจากนั้นพวกเราก็คุยกัน ก็ต้องยอมรับผิดนะว่าเราสองคนขาดความรับผิดชอบนิดหน่อยจริงๆ แต่มาซายะน่ะเป็นคนมีทิฐิ ไม่ยอมมาขอโทษดีๆ หรอก เลยทำเป็นพูดว่าแค่นี้หายกันไปงั้นแหละ"

เธอยังดูไม่เชื่ออยู่ดี ผมเลยพูดต่อ "เมื่อวานผมอธิบายให้คนที่อยู่ในสโมสรฟังไปแล้วนะว่าพวกเราก่อเรื่องให้คุณคิโชวอินโมโห นับว่าโชคดีที่ไม่มีคนอยู่เยอะเท่าไหร่ ผมปิดปากไว้แล้ว ไม่ต้องกลัวข่าวลือจะแพร่กระจายนะ"

ถึงตรงนี้ ในที่สุดเธอก็ดูผ่อนคลายลงเล็กน้อยจนได้ "เรื่องนั้น ต้องขอบคุณมากค่ะ"

ผมมองเธอชั่วครู่ แล้วก้มหัวลงต่ำ "แล้วผมก็ต้องสำนึกผิดด้วยที่ทำเรื่องแย่ๆ กับคุณคิโชวอินไว้ ขอโทษนะ"

เธอเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะพูด "เอ่อ แปลว่าเรื่องเมื่อวานนี้ถือว่าหายกันใช่ไหมคะ"

ผมเงยหน้าขึ้นมา แล้วพยักหน้า "แน่นอน"

เมื่อมองเข้าไปในดวงตา เธอก็ดูเหมือนจะยังไม่เชื่อผมสักนิด "ทำหน้าแบบนั้นยังระแวงอยู่ชัดๆ เลยนี่ ผมเชื่อใจไม่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ" เมื่อผมถาม เธอก็เมินคำถามนั้นแล้วฮึมฮัมในลำคอ ถือว่าใช่ก็แล้วกันนะ ถ้างัน...

"ผมสำนึกผิดจริงๆ นะ รวมกับมะเหงกมาซายะเมื่อกี๊ คุณคิโชวอินจะต่อยผมซักครั้งก็ไม่เป็นไรนะ"

ผมปลุกใจตัวเอง เธอยังดูเหมือนจะตัดสินใจไม่ถูก ถึงจะว่าอย่างนั้น แต่ดูท่าทางเธอก็เหมือนอยากจะเอาคืนกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่เหมือนกัน ผมยิ้มอ่อน "ถ้าไม่ทำแบบนี้ความรู้สึกผมก็ไม่เคลียร์น่ะ ไม่ต้องเกรงใจหรอก เอาเลย แล้วก็ถือว่าหายกันก็แล้วกันนะ ถึงจะไม่ใช่มาซายะก็เถอะ"

"ไม่เก็บมาคิดบัญชีทีหลังแน่นะคะ คงไม่เอาเรื่องนี้มาขู่หรอกนะ"

"ไม่หรอก" ผมผ่อนลมหายใจเมื่อเธอถามแบบนั้น

ผมขยับเข้าไปหาเธอ ก้มลงเล็กน้อยให้เธอชกผมได้ถนัดขึ้น

"อุ่ก!" เจ็บ! เจ็บโคตร!!! นี่เธอเรียนเสริมเรื่องวิธีต่อยคนด้วยรึเปล่าเนี่ย?! ผมกุมท้อง ร้องคราง

"เท่านี้ถือว่าหายกันแน่นะคะ ท่านเอ็นโจ?" ผมได้ยินเธอถามจากด้านบน ทำได้แค่ผงกหัวตอบรับ

ได้ยินเสียงหัวเราะแว่วมา ผมเห็นเท้าเธอหมุนกลับไป คล้ายว่าจะกระโดดหนีไป

ให้ตายเถอะ! นี่เธอเป็นเอสเรอะ?!? เธอหัวเราะเพราะผมเจ็บเลยนะ! ตอนที่มาซายะเล่าว่าเธอตบหน้าซึรุฮานะด้วยพัด ผมยังคิดว่าหมอนั่นพูดเกินจริงซะอีก!

ผมครางและลูบๆ ท้อง จนในที่สุดความเจ็บก็จางลงไปบ้าง

เสียงกริ่งเตือนว่าผมเข้าห้องเรียนสายแล้ว โอ๊ยเว้ย...ผมเดินกลับไปที่ห้องเรียน

"ขอโทษที่มาช้าครับอาจารย์"

"อ่า คุณเอ็นโจ...ไม่เป็นไร คุณเพิ่งเข้าสายเป็นครั้งแรก ดังนั้นผมจะไม่ว่าคุณหรอก ไปนั่งเถอะ"

"ขอบคุณครับ"

ผมเดินกลับไปนั่งที่ ในที่สุดสายตาของคนในห้องก็กลับไปที่อาจารย์จนได้ ผมแอบลูบท้องตัวเอง รู้สึกได้เลย เดี๋ยวมันต้องช้ำแหงๆ

----

จบไม้ 10 จ้าาาา

ต่อไปมีตอนพิเศษของไซซายะนะ รับไม้ต่อทีย์ กุกลับคืนสู่โลกแห่งความเป็นจริงละ อู้งานมาครึ่งวัน อีเหี้ย

48 Nameless Fanboi Posted ID:wCikEMTHce

>>43-47 มึงเอาใจกูไปปป โฮฮฮฮฮ

49 Nameless Fanboi Posted ID:y8zh2ZvaB8

ตรงไหนแปลไม่โอ บอกได้นะ คราวหน้าจะได้ปรับปรุง

50 Nameless Fanboi Posted ID:2w+aNcPhEL

>>43-47 มึงฟิตมาก ดุจดั่งเจ้าแม่ตอนหาของแดก อาาาา กูฟินรัว ๆ

51 Nameless Fanboi Posted ID:fHzp8UDtYu

กรี๊ด เข้ามาทีได้อ่านสองบทเลย ขอบคุณมึงมาก กูว่าเอ็นโจอาจจะแอบซื้อเทียนของเจ้าแม่ไปจุดจริงๆ ก็ได้นะ พอยูกิโนะมาเห็นก็เข้าใจว่าเป็นเทียมหอมไฮโซซื้อไปเป็นของขวัญให้ท่านเรย์กะอีก ฮิฮิ้ว~
...กูเกือบลืมไปแล้วว่าท่านยูริเอะนามสกุลสุซุชิโนะ...

52 Nameless Fanboi Posted ID:T3Y8tlqBWA

ขอบคุณสำหรับกาวนอก มึงฟิตมากที่แปลสองตอนรวด //กอดๆให้กำลังใจมึงน้าาาาา
ตอนที่ไปบอกเด็กคนอื่นๆว่าเรย์กะกับมาซายะไม่ได้คิดอะไรเชิงชู้สาวกันหรอกนะ มีความหึงหวงเกิดขึ้นค่าาาา ดูแผ่ออร่าดำมืดมาเชียว

>>51 กูว่าฮีซื้อว่ะ อาจจะมาแอบเหมาไปหมดตอนใกล้ๆเลิกแล้วเอาไว้ใกล้ๆหัวนอนเอาไว้บูชาไม่ยอมเอามาจุดใช้ แต่ให้กูกาวนะ กูว่าฮีชอบกลิ่นที่เรย์กะทำเลยซื้อตัวที่กลิ่นมันคล้ายๆกันมาใช้แทน เวลาจุดจะได้นึกถึงคุณคิโชวอินเหมือนมาอยู่ใกล้ๆ

53 Nameless Fanboi Posted ID:fHzp8UDtYu

>>52 ถ้าท่านฮิเฉลยมาตามนี้จริงนะกูจะฟินตัวแตกตายหน้าคอมพ์ กูจะรอวันนั้น ฮือออออออออออ

54 Nameless Fanboi Posted ID:y8zh2ZvaB8

จะว่าไป พอนั่งแปลอันนี้เนี่ย กุก็รู้สึกถึงสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันของทั้งกาวไทยทั้งกาวนอก

คือทุกคนมองว่านังยุยโกะน่าหมั่นไส้ 5555555555555555555555

55 Nameless Fanboi Posted ID:2w+aNcPhEL

>>54 +1 น่ารำคาญมาาาก

56 Nameless Fanboi Posted ID:0TsRA.z49o

>>54 ก็นะ เป็นตัวละคนที่จับทางไม่ถูกสุดๆ ออกมาทีไรก็ออกแนวล่องลอยไปมา สวยหวานน่าเคลิบเคลิ้ม หนุ่มๆ ก็ปกป้อง ขณะที่ท่านเรย์กะกูจะเป็นลมยังมีแต่เพื่อนสาวๆ ประคองไปเลย...

57 Nameless Fanboi Posted ID:GcaB+O/qnf

>>56 มึงพูดอย่างกะท่านเรย์กะเป็นคุณหญิงแม่ มีลูกเลี้ยงนางทาสรับใช้คอยถือยาดมยาหม่องให้ ส่วนยุยโกะเป็นนางเอกแสนบอบบางในนิยายแนว reverse harem กูร้องไห้หนักมาก

58 Nameless Fanboi Posted ID:uyNkVp/IDu

>>43-47 อ่านแล้วนึกภาพเอ็นโจนั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้ นั่งฟังโบดะรายงาน.....ได้ข่าวว่าพวกนายอยู่ในโรงเรียน ฮา
แอบคิดนิดๆว่าจริงๆแล้วยุยโกะอาจจะเป็นคนกลับชาติมาเกิดใหม่ ตอนรู้สึกตัวคือ อ่าว เป็นคนไม่มีบทกับเนื้อเรื่องค่ะ งั้นขอชมแบบระยะประชิดล่ะนะ เวลาเจอเรย์กะเลยทักแบบห่างๆ เพราะตามบทเรย์กะเป็นนางร้าย อะไรแบบนี้ //ดมกาวไปอีก

59 Nameless Fanboi Posted ID:GcaB+O/qnf

คือ กูนึกขึ้นมาได้ว่า เพราะชาตินี้ไม่มีนางร้ายขัดขวาง ความสัมพันธ์ของคาบุกับวาคาบะเลยไม่คืบหน้า

แต่นางร้ายที่โผล่ออกมาอย่างยุยโกะนี่ หมายความว่ายังไง ความสัมพันธ์ของเอ็นโจกับนางเอก(คนใหม่)จะก้าวหน้าเหรอ?!

โอย มึนเมาดั่งดมกาวหนักไป

60 Nameless Fanboi Posted ID:mPoV4A/3ab

>>59 แค่เรย์กะคนเดียวก็เป็นอุปสรรคอันใหญ่หลวงสำหรับคาบุรากิแล้ว
ส่วนอุปสรรคที่แท้จริงของเรย์กะกับเอ็นโจคือคานซังกับอาหารซังต่างหาก

61 Nameless Fanboi Posted ID:ZsqahhxoPz

>>60 บ้า เอ็นโจต่างหากที่เป็นอุปสรรคของเรย์กะและคานซัง สองคนนี้เขารักกันดีแท้ๆยังพยายามไปแยกคู่แท้แห่งโชคชะตาออกจากกัน แล้วเป็นไงล่ะ ไม่มีอะไรจะพรากความรักของเรย์กะกับคานซังได้หรอกนะ

62 Nameless Fanboi Posted ID:yCiLBTzUdw

>>43-47 เพิ่งเห็นนนนนฟฟฟฟฟ//กราบบบ
นี่นั่งอ่านด้วยอารมณ์แบบ จะตุ๊ยท้องแล้วๆ//ค่ดเลว5555 เอ็นโจดูน่าเอ็นดูขึ้นหลายระดับแถมฟิลเตอร์ยังมองเจ้าแม่ได้น่ารักชิบหาย555

63 Nameless Fanboi Posted ID:tpIgGPlmZ1

กาวนอกคือดียยยย์ กูชอบ มึงแปลดีแล้ว แต่มีสะดุดนิดๆตรงสรรพนามที่เดี๋ยวผมเดี๋ยวฉัน แต่คงเป็นความชินมือในการพิมพ์ของมึงมั้ง เรื่องนี้ไม่ว่ากัน

กูก็คิดเหมือนโม่งอื่นๆที่จอมมารมันต้องแอบมาซื้อเทียนของเรย์กะเก็บไว้แน่ๆ ไม่รู้จุดใช้ไปมั่งยัง ได้กลิ่นแล้วก็นึกถึงคนทำสินะ ฮุๆๆๆๆๆ

64 Nameless Fanboi Posted ID:2/URbZuMJR

สารภาพว่า ตอนนี้กุมโนว่าการที่จอมมารใกล้ชิดยุยโกะต่อหน้าเจ้าแม่คือหวังให้นางหึง แต่เจ้าแม่ดันไม่แสดงอาการ เลยหลบหลืบเข้ามุมจอมมารผู้ไม่ได้เข้ากระทั่งเฟรนด์โซนต่อไป

65 Nameless Fanboi Posted ID:UPQR.Y5VfJ

>>58 หรือว่าจริงๆ ยุยโกะจะเป็นคิโชวอิน เรย์กะ นางร้ายที่กลับชาติมาเกิด จำได้ว่าชาติก่อนความขี้แซะจองล้างจองผลาญของตัวเองทำให้ครอบครัวล่มสลาย ชาตินี้เลยเปลี่ยนกลยุทธ์เป็นแนวบอบบางอ่อนหวาน พอรู้ว่าตัวเองเป็นญาติเอ็นโจเลยขอหมั้นเพื่อแก้แค้น เอ็นโจก็น้ำท่วมปากปฏิเสธไม่ออก มีแต่ยูกิโนะที่เป็นเอ็นโจ ชูสุเกะในชาติก่อนกลับชาติมาเกิดเหมือนกันที่เดาทางออก เลยพยายามฝืนชะตากรรมทุกทาง โอ๊ยยยยย ขอกาวกุด้วยจ้า

66 Nameless Fanboi Posted ID:8j8VTzM8HJ

>>65 ถ้าเป็นแบบนี้ก็เป็นไปได้นะ โอ๊ยยย ขอกาวอีกคนจ้าาา //เกาะขาโม่งฟิคแถวๆนี้

67 Nameless Fanboi Posted ID:e/pIQdif.A

[กาวนอกตอนพิเศษ]

<<Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ ตอนพิเศษ คาบุรากิ มาซายะ POV >>

ชูสุเกะทำตัวแปลกไปมาก

เมื่อวานนี้คือหลักฐานโคตรดีว่าหมอนั่นทำตัวพิลึกขนาดไหน หมายถึง เห็นกันอยู่ชัดๆ ว่าคิโชวอินกลับบ้านไปแล้วแหงๆ แต่หมอนั่นก็ยังวิ่งตามหายัยนั่นทั่วโรงเรียน ฉันเลยเห็นชัดๆ ว่าหมอนั่นต้องเป็นอะไรไปแน่ๆ

ถึงฉันจะบอกเขาไป หมอนั่นก็แค่ตอบว่า "ฉันทำผิดไป ยังไงฉันก็ต้องแก้ไขเรื่องนี้"

เจ้านี่ดูจะสำนึกผิดมากจริงๆ แถมหดหู่หน่อยๆ ด้วย ตอนที่เรากำลังตามหาอยู่ เราก็ไล่ถามคนที่อาจจะเห็น หรืออาจจะไม่เห็นยัยนั่นไปด้วย ซึ่งคนที่เราถามส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นเพื่อนของเจ้าหล่อนน่ะนะ กระทั่งไปเจอผู้ชายคนนึง อารมณ์ของชูสุเกะก็ดิ่งลงจนถึงขีดสุด

"คิโชวอินเหรอ? เห็นขึ้นรถไปแล้วนะ เพราะงั้นฉันว่าเธอน่าจะกลับบ้านไปแล้วล่ะ พวกนายก็ควรกลับได้แล้วเหมือนกัน นี่ใกล้จะถึงเวลาปิดโรงเรียนแล้ว" สีหน้าของหมอนั่นดูใจเย็นมากตอนที่คุยกับเรา แม้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับชูสุเกะที่มีรอยยิ้มดำมืดก็ตาม แล้วหมอนั่นก็จากไป

"หมอนี่หน้าตาคุ้นๆ นะ"

"นั่นมิสึซากิ อาริมะ คนที่แข่งขี่ม้าส่งเมืองกับนายเมื่อปีที่แล้ว" ชูสุเกะตอบเสียงพร่าทันทีที่เราหันกลับทางเดิม

"อ้อ! ตอนนั้นเองสินะ ว่าแล้วว่าหมอนี่ดูคุ้นๆ" ฉันพยักหน้า และมองหน้าชูสุเกะ "นายก็ได้ยินแล้วนี่ ยัยนั่นกลับไปแล้วแน่ๆ"

"ฉันจะลองดูอีกที นายกลับก่อนได้เลย"

--

หลังจากนั้นอีกแค่แป๊บเดียว ชูสุเกะก็กลับมาที่ห้องสโมสรอย่างผู้แพ้ ฉันแค่นลมหายใจใส่ตอนที่เราเดินกลับไปที่รถด้วยกัน

ในตอนที่เราเดินกลับ ชูสุเกะก็มองไปที่รถของตัวเองแล้วนิ่วหน้าขนาดหนัก ถอนหายใจอย่างรำคาญ บอกว่าเจอกันวันพรุ่งนี้แล้วจากไป

ฉันมองไปที่รถของหมอนั่น เห็นเงาของเด็กผู้หญิง ไม่งั้นก็ต้องเป็นคนที่ผมยาวมากๆ รออยู่ข้างในรถ ชูสุเกะก้มหัวให้คนในรถก่อนจะจากไปพร้อมกัน หืม...ชูสุเกะบอกว่าวันนี้ต้องนัดเจอผู้หญิงคนนึงวันนี้ หรือจะเป็นคนนี้กันล่ะ?

ฉันคิดเรื่องนี้ไปตลอดทางกลับบ้าน สถานการณ์ของชูสุเกะตอนนี้ลำบากยิ่งกว่าครั้งก่อนที่คุยกันเสียอีก สุดท้าย ฉันก็ถามแม่เรื่องการดูตัว

"แปลกจังนะ ปกติลูกเลี่ยงจะคุยเรื่องนี้ตลอดเลยนี่นา" แม่ว่างั้น ดูงงๆ ตอนที่พูด ฉันแค่ยักไหล่ตอบ

"ก็...อย่างที่ลูกรู้นั่นล่ะจ้ะ การดูตัวเป็นเรื่องของการพูดคุยกันระหว่างสองตระกูล ว่าแล้วก็ ลูกมีคนที่ชอบแล้วรึยัง?"

"ยูริเอะ"

รอยยิ้มเจ็บปวดผุดขึ้นบนใบหน้าของแม่ "คุณยูริเอะเด็กสาวที่ดีจ้ะ แต่ว่า..." ฉันเลิกคิ้ว รอให้แม่พูดต่อ จะบอกว่าฉันไม่เหมาะกับยูริเอะงั้นเรอะ? ฉันพยายามหนักแทบตายเพื่อจะได้เป็นคนที่เหมาะสมกับเธอนะ แม่รู้มั้ยเนี่ย! ทำกระทั่งฝึกฝนเรื่องระเบียบวินัย ความรับผิดชอบ ทั้งนิสัย เพื่อที่จะได้เหมาะสมกับยูริเอะเชียวนะ!

"แล้ว เรย์กะจังล่ะจ๊ะ?" แม่ถาม

ฉันนิ่วหน้า จำได้แม่นว่ายัยนั่นว่าฉันยังไงบ้าง 'ไม่เหมาะสมกับการเป็นผู้สืบทอดเครือคาบุรากิ' งั้นเรอะ? ทำไมต้องพูดแรงขนาดนั้นด้วยหา? "ผมว่าเราไม่มีทางเข้ากันได้หรอก"

"...มีปัญหาอะไรกับเรย์กะจังรึเปล่าจ๊ะ?"

"ไม่ ไม่มีอะไรครับ วันนี้เราแค่มีความเห็นไม่ตรงกันเท่านั้น" ฉันตอบ เมื่อเห็นดวงตาของแม่หรี่ลงฉันก็รีบเสริม "กะว่าวันพรุ่งนี้จะไปขอโทษยัยนั่นตอนเช้าทันทีที่ไปถึงโรงเรียนครับ"

"เข้าใจล่ะจ้ะ" แม่ถอนหายใจ "จำไว้ว่าต้องคืนดีกับเรย์กะจังด้วยนะจ๊ะ เธอเป็นเด็กดี เพราะงั้นต้องให้อภัยทันทีที่ลูกไปขอโทษเธอแน่นอนจ้ะ"

เด็กดีเรอะ? ฉันทำอะไรไม่ได้นอกจากเถียงอยู่ในใจ แม้แต่ก่อนหน้านี้ ยัยนั่นก็มองฉันเป็นคนปัญญาอ่อนมาตลอด ไม่ก็มองฉันด้วยสีหน้าที่บอกชัดๆ ว่าไม่ชอบฉัน ทั้งที่ฉันไม่เคยทำอะไรให้ยัยนั่นแท้ๆ! คนแบบนั้นจะดีได้ไงฮะ?

ฉันกลับไปที่ห้องแล้วล้มตัวลงบนเตียง รู้สึกเหนื่อยจากการวิ่งหาคิโชวอินที่กลับบ้านไปแล้วรอบโรงเรียนพร้อมกับชูสุเกะ

ฉันกระพริบตาทันทีที่สังเกตเห็นข้อความจากมือถือ

"ยูริเอะนี่นา!"

--

68 Nameless Fanboi Posted ID:e/pIQdif.A

เช้าวันต่อมา ฉันก็ทำตามที่คิดไว้และไปขอโทษคิโชวอิน ถึงงั้นก็เหอะ ยัยนั่นพูดจาหยาบคายขนาดนั้นกับฉันเชียวนะ เพราะงั้นฉันเลยเขกหัวยัยนั่นให้เราเสมอกัน รีแอคชั่นหล่อนจะเว่อร์ไปหน่อยมั้ยหา! จริงๆ นี่มันแค่แตะๆ เองนะไม่ใช่ชก ถึงกับต้องร้องเลยเรอะ! เธอจะบอบบางไปถึงไหนเนี่ย?!

หลังจากยัยนั่นหายไปจากห้องพร้อมกับชูสุเกะ ฉันก็มองไปรอบห้องเรียน ไม่เหมือนก่อนหน้านี้ที่พวกซึรุฮานะมาคอยวอแวรอบๆ วันนี้พวกเด็กผู้หญิงดูค่อนข้างรักษาระยะห่างจากฉันอย่างให้เกียรติ ส่วนกลุ่มซึรุฮานะก็หลบอยู่ที่มุมห้องอย่างเงียบเชียบไม่พูดอะไร หืม ฉันเข้าใจๆ ก็เมื่อวานคิโชวอินน่ากลัวโคตรๆ เลยไม่ใช่รึไงล่ะ?

ในขณะที่ฉันกำลังเสพย์สุขกับความสงบสุขในห้องเรียนอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงพวกเด็กผู้หญิงที่รุมล้อมคิโชวอินก่อนหน้านี้คุยกันเรื่องชูสุเกะ

"ท่านเรย์กะเนี่ย อยู่กับท่านเอ็นโจตลอดเลยเนอะ..."
"เธอคิดว่าพวกเขาชอบกันรึเปล่า?"
"แต่ท่านเรย์กะชอบท่านคาบุรากินี่นา ใช่มั้ย!?"
"จะเป็นไปได้ไงเล่า? ท่านเรย์กะอยู่กับท่านเอ็นโจตลอดเลยนะ!"
"แต่เมื่อวัน ทั้งก่อนหน้านี้ ท่านก็พูดถึงแต่ท่านคาบุรากินะ ท่านเรย์กะใส่ใจท่านคาบุรากิจะตาย! ไม่แปลกเลยที่ท่านจะลงมือจัดการซึรุฮานะรุนแรงเช่นนั้น"

ฉันสำลักค่อกแค่กแล้วหันไปอีกทาง ยัยนั่นอะนะชอบฉัน? ฉันมั่นใจมากว่ายัยนั่นก็แค่อยากให้ซึรุฮานะหยุดทำตัวหยิ่งผยองเกินเหตุเท่านั้นล่ะ

พอยัยนั่นกลับมาก็ดูจะอารมณ์ดีสุดๆ ชูสุเกะพูดอะไรกับเธอล่ะเนี่ย?

--

ฉันจ้องชูสุเกะที่ผลักจากออกห่างจากตัวหลังจากที่พวกนั้นเสิร์ฟกลูเต็นให้เรา มาทัศนศึกษาที่โรงเรียนมัธยมปลายที่มีแต่อาหารมังศวิรัติแท้ๆ จะเสิร์ฟสลัดแทนไม่ได้รึไงเนี่ย?

ฉันกินอย่างชืดชา เมื่อถึงเวลาของหวานก็สั่งเค้กแครอทไป ฉันกวาดตามองไปทั่วห้อง สังเกตว่าแทบทุกคนก็สั่งเค้กแครอทแทนที่จะเป็นเค้กมิ้นท์กันทั้งนั้น

ยกเว้นคิโชวอินที่มีเค้กสีฟ้าผิดปกติวางอยู่ตรงหน้า

ไอ้ของพิลึกนั่น...มันอะไรวะ...

ชูสุเกะก็เห็นเหมือนกัน เพราะเมื่อมองนั่นมองไป ก็ทำหน้าเหมือนแหยงๆ อาห์ ใช่ ชูสุเกะเกลียดมิ้นท์ ถึงยังงั้นก็เถอะ กระทั่งตอนที่เราทาน ชูสุเกะก็ยังไม่หยุดมองยัยนั่น

...หืมมม หมอนี่ดูน่าขยะแขยงชะมัด มองยัยนั่นแบบนั้นอะ

--

เมื่อการทัศนศึกษาจบลง ฉันก็ได้รู้เรื่องน่าเหวอบางอย่าง

คิโชวอินตกเป็นเหยื่อของปัญหาได้ง่ายมาก

แรกสุด แรกสุดก็น้ำจากสไลเดอร์ จากนั้นยัยนั่นก็ปวดท้อง เลยต้องนั่งพักตลอดทริป แล้วก็อย่างอื่นอีกสองสามอย่าง น่าสงสารเป็นบ้า...

"โอ้ มาซายะ เป็นไงบ้าง" ชูสุเกะร้องทันทีที่เข้ามาในห้อง
"...นายพูดถูกชูสุเกะ ยัยนั่นโคตรประหลาด"
"หา?" ชูสุเกะเลิกคิ้วมองฉัน จัดผมแล้วมองฉันอีกทีด้วยท่าทางสับสน "ใครน่ะ?"

"ไม่มีอะไร" ฉันบอกปัด แล้วหันไปเล่นเกมต่อ หมอนั่นถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วออกไปซื้อเครื่องดื่ม

ฉันกดพอสเกมเมื่อรู้ว่าเขาเดินออกไปไกลพอแล้ว ช่วยไม่ได้นี่นา ฉันต้องสงสัยอยู่แล้ว ทำไมชูสุเกะถึงมองยัยนั่นตลอดขนาดนั้นล่ะ?

"ทำตัวแปลกทุกทีที่พูดถึงยัยนั่นเลยนะ..."

---

จบ

69 Nameless Fanboi Posted ID:e/pIQdif.A

ในมโนกู มาซายะไม่ใช่คนสุภาพ ก็ไซซายะนี่นา Y_Y!

ถ้าแปลไม่ถูกใจกุขออภัย

70 Nameless Fanboi Posted ID:R+YVQER2Fp

>>67-68 ทำไมตอนสุดท้ายมันดูวายแปลกๆวะ....

71 Nameless Fanboi Posted ID:e/pIQdif.A

>>70 มึงอะคิดม้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

72 Nameless Fanboi Posted ID:+AUjYUidro

>>70 วายยังไงเหรอ ไม่รู้จริงๆ

73 Nameless Fanboi Posted ID:PQ/FxSb9wQ

>>72 มันเหมือนไซซายะหึงจอมมารอ่ะมึ้งงงงง

74 Nameless Fanboi Posted ID:8j8VTzM8HJ

>>67 ขอบคุณสำหรับการแปลค่า กูรักมึงนะ มาให้กอดหน่อย
แต่จริงๆกูก็แอบสงสัยนะ แม่มาซายะดูไม่ค่อยสนับสนุนยูริเอะเท่าไหร่เลย เห็นลูกชายไปตื๊อๆเขา แสดงออกโต้งๆว่าชอบ มาดามยังจะเลี้ยวมาหาเรย์กะที่นานๆครั้งจะได้เจอ แล้วก็คะยั้นคะยอให้ไปเล่นที่บ้านหรือไปร่วมงาน เป็นเพราะอายุที่ห่างกันหรือยูริเอะแสดงออกชัดเจนว่าไม่ได้คิดอะไรกับมาซายะมากไปกว่าน้องหว่า คิดว่าลูกชายต้องถูกหักอกแน่ๆเลยไม่สนับสนุน??

>>70 ได้ฟีลประมาณแฟนหนุ่มของตัวเองกำลังมีกิ๊กแล้วจับพิรุธได้สินะ 5555555555

75 Nameless Fanboi Posted ID:UPQR.Y5VfJ

>>74 กูว่าท่านแม่ไม่น่าสนับสนุนนะ ความห่างของอายุก็เรื่องนึง ท่านแม่ก็อาบน้ำร้อนมาก่อน น่าจะรู้ว่ามันยากมากๆ ที่ปั๊บปี้เลิฟของเด็กอนุบาลจะเป็นจริงอะ

76 Nameless Fanboi Posted ID:dd5qCZH0Xk

>>74 ท่านแม่อาจจะมองว่ามาซายะเป็นแค่น้องชายที่เป็นซิสค่อนก็ได้ แบบไม่ทันได้คิดว่าลูกตัวเองจะมีเฟิร์สเลิฟตอนอนุบาล 55555555

77 Nameless Fanboi Posted ID:Q.vNIxH4vc

>>76 กุว่าท่านแม่รู้ แล้วรู้ด้วยว่ายูริเอะเห็นเป็นแค่น้องชาย เลยพยายามจับคู่ลูกชายกะเรย์กะ นี่ถ้าคนเขียนไม่ใช่ท่านฮิ เรย์กะคงป๊อปไปละ ตามสูตรสำเร็จนิยายย้อนมาเป็นนางร้าย มึงดูบากะริน่าสิ แต่แบบ ท่านฮิเขียน เลยถถถถถถ คานซังคาบไปแดกจ้า

78 Nameless Fanboi Posted ID:m7y+hFLkc1

>>74 กูเดาว่า ท่านแม่คิดว่ามาซายะเป็นแค่เด็กผช.ที่ติดพี่สาว(มากๆ)อะ ใครเข้าหาก็หวงมากเป็นเรื่องปกติของน้องชายงี้ แล้วมาซายะก็แนวพี่ค้าบๆ เดินตามยูริเอะต้อยๆ มาตั้งแต่เด็ก ท่านแม่ไม่น่าไม่คิดหรือเชื่อหรอกว่าเจ้าตัวชอบมากๆ จนจริงจังสุดๆ น่ะ
เป็นกูกูก็ไม่เชื่อ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

79 Nameless Fanboi Posted ID:tzxlzmUMMd

กูว่าช่วงแรกๆอย่างอนุบาล ประถม มาดามอาจจะคิดว่ามาซายะติดยูริเอะแบบพี่สาวน้องชายเฉยๆ แต่พอโตขึ้นม.ต้นไรงี้มาดามน่าจะรู้แล้วล่ะว่าลูกชายจริงจังกับสาวคนนี้ แต่มาดามก็ไม่ได้สนใจ เอาแต่ชวนเรย์กะไปบ้าน ไปงานเลี้ยง ดูท่าทางอยากจับคู่เรย์กะมาซายะมากกว่า กูคิดว่าเพราะอายุเท่าๆกัน ดีกว่ายูริเอะที่อายุมากกว่า ยูริเอะคงแสดงชัดเจนว่าคิดกับมาซายะแค่น้อง แต่คนจริงจังมีแค่มาซายะคนเดียว แล้วก็ไม่รู้ว่ากูคิดไปเองรึเปล่าว่ามาดามดูไม่ค่อยชอบยูริเอะยังไงชอบกล แต่กูว่าถ้าไม่ชอบก็น่าจะมาจากตอนมาซายะไปฆ่าตัวตายมั้ง ไปทำลูกชายนางเฮิร์ต แล้วคงไม่ชวนเรย์กะไปนั่นนี่บ่อยๆ ถ้าสนับสนุนความรักของลูกนางคงไม่ชักนำเอาสาวอื่นเข้ามาในชีวิตลูกแหงๆ

ปล. IP กูโดนแบนอีกแหล่ว ฮ่วย

80 Nameless Fanboi Posted ID:ujMl/HR7tb

>>79 กูว่าคนขับรถนี่แหละเป็นหูเป็นตาให้เหล่าผปค.อย่างดี มาดามครับ วันนี้คุณชายพาคุณหนูคิโชวอินแวะไปที่สถานีสองต่อสองครับ มาดามครับ วันนี้คุณชายพาคุณหนูไปสถานที่ร้างตาคน (ซุปเปอร์แถวชานเมือง) ครับ มาดามฟังแล้วเลยออกไฟเขียวเป็นคามิโอชิให้ท่านเรย์กะอย่างแรง

81 Nameless Fanboi Posted ID:tzxlzmUMMd

>>80 อันนั้นมันพักหลังๆนี่ แต่ช่วงแรกๆประถมถึงม.ต้นที่เรย์กะไม่เฉียดใกล้สองหนุ่มคนนี้ มาดามก็ยังเป็นเจ๊ดันเรย์กะให้ลูกชายตั้งแต่ต้น มาชงให้เป็นทามะคัตสึระมั่ง ชวนกินมื้อค่ำมั่ง ชวนมาเล่นที่บ้านมั่ง ชวนเข้าคอร์สอดอาหารบ้าง//ขีดฆ่า ท่าทางนางอยากให้เรย์กะเป็นลูกสะใภ้จะแย่อยู่ละ หรือแปลกใจที่มาซายะตามไปที่โรงเรียนกวดวิชาตอนประถม ทั้งที่ไม่เคยตามใครนอกจากยูริเอะ มาดามเลยสนใจ แถมเห็นว่าฐานะ ชาติตระกูลอะไรก็พอๆกัน เลยอยากดันให้เด็กคนนี้มาเป็นสะใภ้

82 Nameless Fanboi Posted ID:SUm1eEOfny

KY นิด วันนี้เจอคนแชร์เรื่องเชื้อ H. pyroli มาเต็ม feed เลย คิดถึงจริงๆ มาก่อนกาลตลอดเลย ท่านเรย์กะกู

83 Nameless Fanboi Posted ID:tzxlzmUMMd

>>82 เชื้อที่ปนเปื้อนมาจากการทานของดิบจากมือคนที่ไปสัมผัสอุจจาระมาแล้วเอามาจับของกินใช่มะ 5555555

84 Nameless Fanboi Posted ID:Q.vNIxH4vc

>>83 นั่น E.coli หรือ Salmonella

Pyroli นี่เชื้อที่ทำให้เกิดโรคกระเพาะ

85 Nameless Fanboi Posted ID:mRDXFpSk/y

>>81 แล้วดูเหมือนผู้ปกครองที่กล้ามาคุยกับท่านเรย์กะบ่อยๆนี่ก็แค่บ้านคาบุรากินะ บ้านเอ็นโจที่ว่าดังเหมือนกัน เวลาไปงานสังคมไม่ค่อยเห็นบ้านเอ็นโจมาทักบ้านคิโชวอินเลย

หรือท่านเรย์กะแค่ไม่ยอมออกงาน เราเลยไม่รู้เรื่องส่วนนนี้....

กูชอบกาวนอกตรงเอ็นโจคิดว่า คนที่มีสิทธิ์คุยกับเรย์กะได้สบายๆนี่มีแค่ตัวเองกับคาบุ รู้สึกมันเกี่ยวกับฐานะทางบ้านไรงี้อีก เหมือนผชคนอื่นใน Pivoine ก็ไม่ค่อยมีใครกล้าคุยกับท่านเรย์กะยกเว้นพวกรุ่นน้อง 5555 ถ้าในอฟช(กรณีเอ็นโจเป็นพระเอก) พระเอกคิดแบบนี้ก็ควรจะรุกแล้วป้ะ ช้ามากเดี๋ยวคนอื่นทำคะแนนนำ
แต่ในมุมมองกู กูว่าที่คนอื่นไม่ค่อยกล้าเข้าหาเพราะท่านเรย์กะอยู่แต่กับกลุ่มผู้หญิง แล้วดูเป็นคนเรียบร้อยอีก

86 Nameless Fanboi Posted ID:JfgnOpo.8G

>>85 กูว่าเรย์กะไม่ค่อยออกงานเลยไม่เห็นตรงส่วนนั้นมั้ง แต่ท่านแม่ที่ออกงานประจำก็คงจะพบมาดามเอ็นโจในงานเลี้ยงหลายครั้งอยู่ ถึงได้เอาเรื่องลูกสาวทำอาหารเก่งไปโม้ให้มาดามฟังได้

บ้านเอ็นโจกูว่าก็แปลกๆอยู่นะ เพราะไม่ค่อยจะเห็นบ้านนี้จัดงานอีเวนท์อะไรแบบบ้านคาบุเลย ยกเว้นวันเกิดยูกิโนะ มีแต่ไปร่วมงานเลี้ยงชาวบ้านตลอด บ้านคาบุจัดมันทุกเทศกาล คริสต์มาส ทานาบาตะ ชมหิ่งห้อย ชมซากุระ ชมจันทร์ งานไดเอทอดอาหาร หรือธุรกิจคนละแนวกัน บ้านคาบุทำกิจการโรงแรมเลยต้องกระตุ้นการขายด้วยการจัดอีเวนท์บ่อยๆ หรือจริงๆจัดงานแต่เจ้าแม่ปฏิเสธบัตรเชิญไปหมดทุกงานวะ ออกแค่งานสำคัญงานใหญ่ๆจริงๆ 555555

แต่เรื่องรุก กูว่าฮีก็รุกมากขึ้นหลังจากยูกิโนะเข้ามานะ ประมาณว่าได้ช่องทางในการคุย ส่งหิ่งห้อยมาให้ แล้วมามากขึ้นอีกตอนมาเป็นแก๊งค์สามช่า จากเมื่อก่อนพูดยังไม่ถึงสิบคำนุ้งต่ายก็วิ่งหนี ไปๆมาๆไปกินข้าวกันสามคนเฉย แอบดูมือถือเขามั่งล่ะ ตามติดไม่ปล่อยไปนั่งเป็นเพื่อนสาวอีกคนของเขา อยากรู้เขาจะไปไหนทำอะไร กูว่าฮีก็อยากเข้าหานะ แต่ติดตรงไม่ค่อยได้รับความร่วมมือเท่าไหร่เลยดูไม่คืบหน้าอะไรเลย ผ่านกันไปแบบแห้งๆอย่างนี้ล่ะ 555

87 Nameless Fanboi Posted ID:aaDWte+XyE

>>86 อย่าว่าแต่บ้านเอ็นโจไม่ค่อยจัดงานอีเว้นท์เลย บ้านคิโชอินก็พอกันแหละเท่าที่อ่านมาจัดแค่ครั้งเดียว(ตอนที่ริรินะตบพุงเรกะอวดคาบุ)
หรือว่าจริงๆก็จัดแต่นางไม่ได้เข้าร่วมก็ไม่รู้ว่ะ

88 Nameless Fanboi Posted ID:mXKmq.rSu/

>>87 ถ้าที่บ้านจัดจะไม่เข้าร่วมก็คงไม่ได้นะ คิดว่ามาดามคงชอบเล่นใหญ่มากกว่า คาบุนี่ได้ความเล่นใหญ่มาจากแม่นี่เอง

89 Nameless Fanboi Posted ID:DCD/JdvNLz

>>88 กูว่าน่าจะเล่นใหญ่ทั้งพ่อทั้งแม่หรือเปล่านะ ท่านแม่ชอบออกงานสังคมแพรวพราวเป็นเจ้าภาพ ส่วนท่านพ่อ จะเก็บหนังสือเก่าทั้งทีก็ต้องไปตามหาด้วยตัวเอง สร้างคลังหนังสือหายาก ถึงขนาดมีหนังสือหนังมนุษย์....

90 Nameless Fanboi Posted ID:KXElmPfPab

>>87 ถ้าบ้านคิโชวอินจัดงาน นางก็ต้องเข้าร่วมอยู่แล้วเพราะเป็นลูกเจ้าภาพ แบบที่คาบุโดนแม่พาเข้าทุกงานที่แม่จัดขึ้น ขนาดงานลดความอ้วนยังพาลูกชายไปหาคุณหญิงคุณนายทั้งหลายเลย แต่กูคิดว่านานๆครั้งบ้านคิโชวอินจะจัดงานมากกว่า แบบงานสำคัญจริงๆอย่างงานบริษัทอะไรแบบนั้น

91 Nameless Fanboi Posted ID:7jMq2FvUbK

>>90 วันหยุดท่านพ่อก็ต้องรีบกลับบ้านไปเอาใจลูกสาวไง ลูกน้องคงมองด้วยสายตาอบอุ่นว่าประธานคิโชวอินเป็นคนรักครอบครัวจริงๆเลย

92 Nameless Fanboi Posted ID:D4LhTxuNrD

>>91 ในสายตาของคนอ่านอย่างกู ก็มองว่าครอบครัวคิโชวอินนี้รักกันนะ ปกติในการ์ตูนเรื่องอื่นๆ ไม่ค่อยจะมีฉากที่กินข้าวเย็นด้วยกัน ตามสไตล์บ้านคนรวยที่จะค่อนข้างยุ่ง แต่ครอบครัวนี้มีบ่อยจนเรย์กะค่อนขอดว่าท่านพ่อว่างงาน ยิ่งฉากที่ท่านพ่อ ท่านแม่ ท่านพี่ กลับจากท่องเที่ยวให้ตรงกับวันที่เรย์กะกลับจากทัศนศึกษานี่ ยิ่งเห็นชัดเลย

93 Nameless Fanboi Posted ID:NUZCqIEEXy

ท่านแม่ต้องคอยจับตามองลูกสาวเพราะกลัวลูกสาวจะทำอะไรบ้าๆ บอๆ
ท่านพ่อเป็นดอเธอร์ค่อน
ท่านพี่เป็นซิสค่อน

เดี๋ยวนะ นี่มันบากะรีน่าเวอร์ชั่นฮาเร็มอาหารซังและคานซังนี่นา!!!

94 Nameless Fanboi Posted ID:7jMq2FvUbK

>>92 รักกันสิ สนิทกันมากขนาดที่ถามลูกสาวที่คิ้วแหว่งว่าลูกละเมอขึ้นมาโกนเองรึเปล่า 5555555

95 Nameless Fanboi Posted ID:g6DkafKlnH

ไม่ได้เข้านาน ตอนใหม่ยังไม่มาอีกหรอ เขาเทแล้วป่ะเนี่ย

96 Nameless Fanboi Posted ID:JY.hLcxBwz

>>95 บัดสี! ตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้นะ!

97 Nameless Fanboi Posted ID:VNyGv9VrW1

ใจเหี่ยวไปหมดแล้ว ทำไมตอนไหนยังไม่มาซะที

98 Nameless Fanboi Posted ID:e87oMMuUsg

>>95 ตบปากตัวเองตามอายุเลยนะ!

99 Nameless Fanboi Posted ID:KXElmPfPab

บางทีแกกลับมางวดนี้อาจจะลงมารวดเดียวสามสิบตอนเลยก็ได้นะ//สูดกาวกลิ่นดอกกุหลาบ

100 Nameless Fanboi Posted ID:7fg59G9DVM

>>99 ลงหนึ่งตอนหายสามสิบวันต่อมากกว่า

101 Nameless Fanboi Posted ID:zGt0UNbCNs

ในเรื่องนี่ บ้านคิโชวอินลุ้นลูกสาวกับคาบุมาก กูสงสัยว่าทำไมเค้าไม่ลุ้นท่านเรย์กะกับเอ็นโจหว่า คือ ตอนเรย์กะไปบ้านก็ดีใจระดับหนึ่ง แต่ไม่ค่อยออกหน้าออกตาเท่าไหร่

102 Nameless Fanboi Posted ID:NUZCqIEEXy

>>101 อาจจะเพราะทางนั้นเล็งยุยโกะไว้อยู่แล้ว แถมฝั่งคาบุรากิเองก็แสดงออกชัดเจนว่าต้องการผูกสัมพันธ์กับบ้านคิโชวอิน เลยไม่อยากไปขัดป่ะ?

อีกแง่นึงคือ เพราะเซ็ตติ้งต้นฉบับมันเป็นอย่างนั้นไงล่ะ!

103 Nameless Fanboi Posted ID:NUZCqIEEXy

แก้เคล็ดด้วยการอู้งานมาแปล
<<Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ PoV Chapter 11 >>
พอเปิดเทอมอีกครั้ง ผมก็หมดเรี่ยวแรงจากการใช้เวลาตลอดช่วงปิดเทอมไปกับการเข้าร่วมงานสังสรรค์ที่ครอบครัวจัดขึ้น คอยดูแลน้องชาย พูดคุยกับเหล่าสตรีที่มาสมัครเป็นตัวเลือกเจ้าสาว และเรียนพิเศษเพื่อเตรียมสอบ สำคัญที่สุดคือยุ่งวุ่นวายกับงานกีฬาสีที่กำลังจะมาถึง
นั่นหมายความว่า ผมต้องคอยแนะนำเจ้าลูกชาย(ปลอมๆ) ไม่ให้เขาเผลอฆ่าใครไปโดยไม่ตั้งใจระหว่างค่ายฝึกโหดแบบสปาตั้น

ผมจิบน้ำผึ้งมะนาวเย็นระหว่างมองมาซาเยอะเพิ่มน้ำหนักตุ้มถ่วงขาเข้าไปอีกปอนด์สองปอนด์ของเหล่าม้าแล้วบังคับให้พวกนั้นวิ่งต่ออีกห้ารอบ รอบๆ คฤหาสน์คาบุรากิ ซึ่งคิดง่ายๆ ก็ใหญ่กว่าคฤหาสน์หลักของบ้านผมประมาณสองเท่า

"มาซายะ ไม่มากไปหน่อยเหรอ?" ผมถามพร้อมกับดึงหมวกลงมาบังแดด เดินออกมาจากใต้ร่มเงาไปหาพวกเขา โอ้ววว ร้อนชะมัด ผมว่าพวกม้าจะต้องผิวไหม้แหงๆ ออกจะแปลกใจด้วยว่าทำไมไม่มีใครเป็นลมแดดจนถึงตอนนี้

"อยากฝึกด้วยมั้ย?" มาซายะพ่นลมออกจากจมูกแล้วเช็ดเหงื่อออกจากหน้า พวกเขาฝึกกันมาตั้งแต่หัววันจนถึงป่านนี้ ทำให้เปียกเหงื่อเสียจนเสื้อกลายเป็นสีดำ แม้แต่มาซายะก็ยังซ้อมไม่หยุดจนเหงื่อแตกพอกัน "ไม่ล่ะขอบใจ ฉันมีความสุขดีกับการดื่มน้ำเย็นๆ ในร่มเงาน่ะนะ"

"ไอ้เวรเอ๊ย"

"เผด็จการ" ผมยิ้มให้เขาที่ไอค่อกแค่ก จากนั้นก็ส่งผ้าเช็ดน้ำและขวดน้ำไปให้ "ไม่คิดว่าควรจะพักแล้วรึไง?"

"อีกสองรอบค่อยพัก"

"มาซายะ เดี๋ยวพวกเขาจะเป็นลมเอานะ แถมบางคนก็ต้องกลับบ้านก่อนห้าโมงด้วย จำได้มั้ย?" ผมดุเมื่อเห็นกลุ่มเด็กผู้ชายปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้งจากระยะไกล พวกนั้นแทบจะหมดแรงวิ่งต่อ หนึ่งในนั้นเหมือนจะถูกเพื่อนอีกคนลากมา น่าสงสารชะมัด...

"ก็ได้..." เขาถอนหายใจพร้อมกับเช็ดเหงื่อ ดื่มน้ำอีกเล็กน้อยแล้วส่งทั้งผ้าขนหนูและขวดน้ำคืนให้ผม แล้ววิ่งไปหาพวกม้า ที่ดูเหมือนจะหมดแรงวิ่งกันไปแล้ว

ผมมองพวกนั้นล้มแหมะลงบนพื้น ส่งเสียงครวญครางอย่างเจ็บปวดทันทีที่มาซายะจากไปเพื่อเอาน้ำ ผมเดินไปหาพวกเขา มองอย่างใจเย็น

"ไม่ต้องห่วงนะ วันนี้พวกนายฝึกเกือบเสร็จแล้วล่ะ"
"เกือบ? ตอนนี้กี่โมงแล้ว?!"
"ประมาณบ่ายโมงน่ะ"
"อ๊ากกก...บ้าเอ๊ย...ฉันขยับขาไม่ได้แล้ว..."

ผมยิ้มอ่อน มาซายะ ทำอะไรลงไปน่ะ? พวกนี้ทุกคนมีกล้ามแล้วนะ...ผมยิ้มอย่างสงสารเมื่อเห็นมาซายะกลับมาพร้อมกับขวดน้ำหลายขวด เขาส่งมันให้พวกม้าที่ดื่มอย่างกระหาย

"ถ้าเป็นแบบนี้ เราต้องชนะการแข่งขี้ม้าส่งเมืองแน่" มาซายะพูดอย่างมั่นใจ ผมจ้องมองเหล่าม้าที่ดูฮึกเหิมดุดัน แต่เหนื่อยจนหมดสภาพ

"แน่นอนล่ะ...แต่จะโอเคจริงๆ เหรอที่นายไม่ได้ฝึกกลุ่มอื่นในห้องด้วยนะ"

"ไม่เป็นไร ฉันแค่ต้องชนะเกมนี้ แล้วห้องฉันก็จะชนะ"

มั่นใจจังนะ ดีจริงๆ

"เราจะเริ่มฝึกเทคนิคกันแล้ว เพราะงั้นนายกลับไปซะ" มาซายะเตือนพร้อมกับโยนขวดน้ำผึ้งมะนาวใส่ ให้ผมรับและถอนใจ "ฉันอุตส่าทำอะไรให้นายตั้งเยอะ แล้วนายก็ทำกับฉันแบบนี้น่ะเหรอ? ไล่ฉันออกจากบ้านอย่างโหดร้ายป่าเถื่อนในวันที่ร้อนขนาดนี้เนี่ยนะ?"

"ไปตายซะ"

"ชิ เป็นเพื่อนที่ดีจริงนะ" ผมแค่นเสียงใส่พร้อมกับดื่มน้ำผึ้งมะนาวไปด้วย ก่อนจะยืนแล้วแล้วกล่าวลาทุกคน

ตอนที่ผมกำลังจะผ่านประตูเข้าไปในบ้านคาบุรากิ ก็รู้สึกว่ามีคนจับแขน พอหันไปก็เจอมาซายะที่รั้งผมไว้ "อะไร?"

"ฉันเพิ่งนึกได้ คิดว่ามีเรื่องที่นายควรจะรู้..."
"หา?" ผมมองมาซายะอย่างงุนงง "เรื่องอะไร?"
"คิโชวอิน"
ผมหรี่่ตาลง หันกลับไปเต็มตัว "เล่าสิ"
"ก็นะ ฉันได้ยินมาจากหัวหน้าห้องอีกที แต่ว่า..."

-

104 Nameless Fanboi Posted ID:NUZCqIEEXy

ในวันกีฬาสี ท้องฟ้าสว่างสดใสเหมาะกับการเข้าสู่สนามรบของจักรพรรดิกับเหล่าม้าศึกเป็นอย่างยิ่ง

เพราะว่ามาซายะลงแข่งวิ่งผลัดด้วย เขาก็เลยฝึกโหดด้วยเหมือนกัน ได้ยินจากแหล่งข้อมูลในห้องเรย์กะมาอย่างนั้นนะ การซ้อมนั้นโหดร้ายสุดๆ มาซายะแทบจะกลายเป็นนายพลที่ย้ำแล้วย้ำอีกให้ทุกคนได้เห็นถึงความสำคัญของการเคลื่อนไหวที่ลื่นไหลและไม่สูญเปล่าแม้แต่นิดเดียว

ช่าย เหมือนที่ผมคิดว่าหมอนั่นต้องพูดเป๊ะๆ

ผมนั่งอยู่ข้างสนาม ดูการของโยนบอลลงตระกร้ากับมาซายะ เรากำลังคุยกันอยู่ มาซายะดูจะมีความสุขกับความสำเร็จในการฝึกฝนเหล่านักกีฬาในห้องตัวเองมาก เป็นจังหวะเดียวกับที่ลูกบอลลอยฝ่าอากาศไปกระแทกใส่หลังหัวใครบางคนเข้า

"โอ๊ย!" ผมหันไปมองต้นเสียงทันที และพบว่าเรย์กะกำลังลูบหัวตัวเองป้อยๆ ที่เท้ามีบอลอยู่สองลูก ผมจ้องเพื่อนร่วมห้องที่กำลังขอโทษขอโพยเธอเป็นการใหญ่

"มาซายะ นั่นใครน่ะ"

"หืม?" เขามองตามปลายนิ้วที่ผมชี้ไป แล้วตอบ "คิดว่าน่าจะเป็นคิชิโดะ เคน อ๊ะ บ้าจริง พวกนั้นทำอะไรเนี่ย? เล่นผิดวิธีนี่!" มาซายะคำรามเมื่อเห็นทุกคนเริ่มปาบอลให้ห่างจากเรย์กะ คือนั่นเป็นโรคกลัวการก่อกวนไรงี้เหรอ? พวกนั้นกลัวโดนเรย์กะเชือดถ้าปาบอลไปโดนเธอใช่ปะ?

ผมมองพวกผู้เล่น เห็นบางคนมองมาทางมาซายะอย่างหวาดกลัว เดี๋ยวนะ อย่าบอกนะว่า...

ผมชี้ให้มาซายะดูบอร์ดคะแนน "ดูนั่นสิ"

สีหน้าของมาซายะยิ่งแย่ลงกว่าเดิมเมื่อเห็นว่าห้องเขาเสียคะแนนไปแค่ไหน ระหว่างที่เขาหมกมุ่นอยู่กับการดูคะแนน ผมก็หันไปสนใจพวกผู้เล่นจากห้องเขา ใช่แล้ว ผมคิดถูก เพราะมาซายะนั่นแหละ

"อย่างน้อยเกมต่อไปก็เป็นแข่งขี่ม้าส่งเมืองนา"

"...ถูกของนาย" เขาตอบเสียงฮึ่มฮั่ม ปีนลงจากที่นั่ง ผมมองไปยังนักเรียนในห้องเขาอีกครั้ง บางคนเล่นแย่ลงกว่าเดิมอีก เหมือนว่าพอมาซายะอารมณ์ไม่ดีจะส่งผลกระทับต่อฝีมือการเล่นนะ

สุดท้ายห้องมาซายะก็เล่นได้ไม่ดีเท่าไหร่ ตอนที่พวกเขากลับมา มาซายะก็นั่งรอพร้อมสีหน้าดำมืด โชคดีล่ะ

-

ผมเดินไปรอบๆ ก่อนจะบังเอิญพบกับคนที่คิดว่าน่าจะชื่อคุณคาซามิที่เป็นเพื่อนของเรย์กะ ก็เลยเล่าเรื่องอุบัติเหตุที่เรย์กะโดนปาบอลใส่หัวให้เธอฟังพร้อมชื่อตัวการ ดวงตาของคู่นั้นทอวาบเป็นประกายกระหายเลือด แล้วเธอก็ขอบคุณผม ก่อนจะวิ่งจากไป

แล้วผมก็รู้มาว่าหลังจากนั้นไม่นาน คุณคิชิโดะก็ถูกกลุ่มองครักษ์ปกป้องจักรพรรดินีรุมล้อม เมื่อเขากลับมาถึงห้องเรียน สีหน้าก็ซีดขาวราวกับกระดาษ ทว่าไม่ยอมเล่ารายละเอียดให้ใครฟังว่าเกิดอะไรขึ้น อืมมม หลังจากนี้ก็ระวังหน่อยล่ะ คุณคิชิโดะ

-

ในที่สุดการแข่งขี่ม้าส่งเมืองก็เริ่มขึ้น

มาซายะที่ปรากฏตัวพร้อมกับเหล่าม้าศึกดูใจเย็น เงาของพวกเขาทาบทับคนอื่นๆ จนมิด ทันทีที่เสียงสัญญาณศึกดังฝ่าอากาศ พวกมาซายะก็เข้าตะลุมบอนกับคู่แข่งทีมอื่นๆ

มาซายะไล่เก็บคู่แข่งไปทีละคน เขาคว่ำคู่แข่งโดยไร้ซึ่งความลังเล แววตาอันตรายปรากฏขึ้นทันทีที่เขาสั่งม้าให้พุ่งใส่นักแข่งคนอื่นในสนามรบ

ผมกวาดตามองทั่วสนาม พยายามมองหาคนที่มาซายะพูดถึง

-

"เหมือนคิโชวอินจะให้ความเป็นกันเองกับประธานนักเรียนอยู่ แม้ว่าจะเป็นดูเป็นศัตรูกันอยู่หน่อยๆ ก็เถอะ แต่หัวหน้าห้องเล่าว่าหมอนั่นเคยชื่นชมเธอตอนปีหนึ่ง"

-

ดวงตาผมหรี่ลง ในที่สุดก็เจอหมอนั่นจนได้ เขาอยู่ที่อีกมุมหนึ่งของสนาม ล้มคู่แข่งคนอื่นๆ ได้อย่างรวดเร็วพอๆ กับมาซายะ ก่อนจะมองไปรอบตัวเพื่อหาศัตรู ดูเหมือนใครก็ตามที่ไม่ใช่มาซายะและมิสึซากิจะหวาดกลัวจนพยายามหลบเลี่ยงสองคนนั้น

เมื่อมองไปอีกทาง ก็เห็นเรย์กะกำลังดูการแข่งอย่างตั้งอกตั้งใจ เป็นจังหวะเดียวกับที่ได้ยินเสียงตะโกนและเห็นใครบางคนร่วงพอดี โอ้ นั่นฮารุกิไม่ใช่เหรอ?

ผมเห็นเขาถูกมาซายะคว่ำจนร่วงลงพื้น อืมม ดูเละเทะจริงๆ มาซายะ นายนี่ไม่มีความเมตตาเลยใช่มั้ย...

ความสนใจของมาซายะกลับไปที่สนามรบอีกครั้ง เขาเผชิญหน้ากับประธานนักเรียนคนนั้นจนได้

ผมเห็นเรย์กะยิ้มให้หมอนั่นแล้วก็เริ่มหวังอยู่ในใจว่ามาซายะจะคว่ำหมอนั่นแบบเดียวกัน บังเอิญให้ม้าเหยียบหมอนั่นเลยก็ได้ แต่ดูจะไม่เหมาะสมสินะ

ท้ายที่สุด แม้ว่าจะแข็งแกร่งขึ้นกว่าปีที่แล้ว แต่มิสึซากิก็ร่วงจากม้า พ่ายแพ้ให้กับมาซายะจนได้

-

105 Nameless Fanboi Posted ID:D4LhTxuNrD

>>101 ในเรื่องนี้บ้านคาบุเป็น no.1 ทั้งเรื่องฐานะ และอิทธิพล บ้านคิโชวอินจะลุ้นบ้านคาบุมากกว่าก็ไม่แปลก

แต่ที่สงสัยมากกว่าคือ ระหว่างบ้านเอ็นโจ กับบ้านคิโชวอิน บ้านไหนเป็น no.2 เพราะถ้าอ่านจากมุมมองเรย์กัเอง เหมือนบ้านตัวเองจะด้อยกว่า แต่ถ้ามองจากมุมคนอื่น เหมือนจะมองว่าบ้านคิโชวอินนั้นยิ่งใหญ่มากๆ

106 Nameless Fanboi Posted ID:NUZCqIEEXy

มาซายะขึ้นยืนที่โพเดียมหลังแข่งชนะ และประกาศว่าจะถอนตัวจากการแข่งขี่ม้าส่งเมืองอย่างเป็นทางการ ด้วยชัยชนะที่ได้รับมา กับความเสียใจที่หมอนั่นจะถอนตัว ทำให้เกิดเป็นเสียงเชียร์สนั่นหวั่นไหว ผมปรบมือเบาๆ เมื่อหมอนั่นก้าวลงจากโพเดียมพร้อมถ้วยรางวัลในมือ

"ชนะได้ดี"

"ขอบใจ" มาซายะยิ้มอย่างมีความสุข หนีบรางวัลไว้ใต้แขน นั่นแหละ เขาดีใจที่ชนะมากจริงๆ

ผมมองเขาอย่างเงียบงันขณะที่ครุ่นคิดถึงคำแถลงการณ์ของเขา

ไอ้การ 'ถอนตัว' ที่ว่าเนี่ย คือบ้าอะไรวะ?

-

หลังจบกีฬาสี วันนั้นผมกำลังเดินในโรงเรียน ก็บังเอิญเห็นฮารุกิที่ดูเหมือนกำลังตะโกนใส่เรย์กะอยู่ ผมอยู่ไกลไปหน่อยเลยไม่ได้ยินว่าเขาพูดอะไร แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ทำให้เรย์กะที่เดินจากไปอย่างใจเย็นใส่ใจนัก

"ฮารุกิ" ผมเรียกทันทีที่เข้าถึงตัว สีหน้าของเขาเปลี่ยนมาเป็นว่านอนสอนง่ายทันทีที่เห็นผมและตอบ "สวัสดีครับท่านเอ็นโจ!"

"นายทำอะไรน่ะ ตะโกนใส่รุ่นพี่ในห้องโถงแบบนี้?" ผมมองเขา นิ่วหน้าอย่างผิดหวัง เขามีสีหน้าย่ำแย่ทันที "ผมแค่ต้องการตักเตือนยัยนั่นเท่านั้นเองครับ"

"ตักเตือนเรื่องอะไรกัน? แล้วน้ำเสียงกับคำที่ใช้นั่นคืออะไร? ถ้าพ่อแม่นายรู้ พวกท่านต้องอับอายกับความหยาบคายไร้มารยาทของนายแน่"

"ฮึ่ย...แต่ว่ายัยนั่นพยายามเข้าหาคุณอยู่นะครับ! ไม่เห็นรึไง?!"

-ถ้าเป็นงั้นจริงนะ- "คุณคิโชวอินเป็นคนดีที่น่าเคารพ ฉันจะยินดีมากถ้านายปฏิบัติตัวกับเธออย่างเหมาะสม ไม่ใช่แค่ในฐานะรุ่นพี่ แต่ในฐานะนักเรียนตัวอย่างของซุยรันด้วย" ผมเสริม "และถ้าฉันต้องการเป็นเพื่อนกับเธอ นายควรอยู่ห่างๆ ซะ"

ฮารุกิทำหน้าไม่พอใจ "แล้วคุณยุยโกะล่ะครับ?!"
ผมนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะมองเขาอย่างใจเย็นพร้อมรอยยิ้มบิดเบี้ยว "คุณยุยโกะน่ะเหรอ? ทำไมล่ะ นั่นก็ไม่ใช่ธุระของเธอเหมือนกัน ฉันจะมองข้ามเรื่องคราวนี้ไปนะฮารุกิ แต่ถ้าฉันเห็นนายตะคอกใส่คุณคิโชวอินอีกล่ะก็ คิดว่าฉันคงจะต้องยกเลิกการสัมภาษณ์ดูตัวกับพวกอุริวแล้ว"

นั่นทำให้เขาหุบปากฉับ แม้ว่าสีหน้าจะเลวร้าย แต่ก็พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

"ฉันจะไม่บังคับให้นายไปขอโทษเธอ เพราะมั่นใจว่านายคงไม่ทำด้วยความจริงใจแน่นอน แต่อย่าทำแบบนั้นอีก" ผมถอนหายใจบางเบาและยักไหล่ "ฉันจะไม่พูดซ้ำเรื่องพวกนี้อีกแล้วนะ เข้าใจไหม?"

"...ครับ ท่านเอ็นโจ"

"ดี" ผมพยักหน้าและเดินจากมา

หลังจากนั้นไม่นานผมก็รู้ว่าฮารุกิโดนนักรบของจักรพรรดินีลากไปคุยด้วยเหมือนกันต่างจากคนอื่นตรงที่เขาดูจะสบายๆ ผมสงสัยนักว่าพวกนั้นเมตตาปราณีกว่าปกติเพราะเขาอายุน้อยกว่ารึเปล่า ไม่งั้นหมอนี่ก็กระโหลกหนาจนไม่รู้ตัวว่าตัวเองจะเจออันตรายได้ขนาดไหน ถ้าเรย์กะรู้สึกไม่พอใจกับสิ่งที่เขาพูดขึ้นมาจริงๆ

ผมค่อนข้างมั่นใจว่าโรงเรียนนี้แบ่งเป็นผู้ติดตามมาซายะ กับผู้ติดตามเรย์กะอย่างละครึ่ง ถ้าผมจะต้องปกป้องเขา น้ำหนักของฝั่งผมจะต้องแบ่งครึ่งกับมาซายะอีกที (ซึ่งผมก็รู้ว่ามาซายะจะไม่เข้ามายุ่งกับปัญหาแบบนี้แน่) ในขณะที่ทางฝั่งเรย์กะนั้นมีทั้งบรรดาอาจารย์ Pivoine และผู้สนับสนุนของเธอเอง รวมถึงญาติและกลุ่มของญาติเธอด้วย ดังนั้นฮารุกิไม่มีทางรอดแน่ถ้ามีแค่ผมช่วยเป็นแบ็คอัพให้เพียงคนเดียว

ผมถอนหายใจอย่างหนักหน่วงขณะที่ดื่มชา แล้วยังเป็นปัญหากับพวกอุริวอีกด้วย...

---

107 Nameless Fanboi Posted ID:NUZCqIEEXy

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของมัธยมต้น หลังจากนี้เราคงต้องละทิ้งความสบายๆ ในช่วงวัยเด็กไป แล้วเริ่มเตรียมตัวรับช่วงต่อดูแลครอบครัว เตรียมเข้าสู่โลกแห่งธุรกิจ

มาซายะขึ้นกล่าวคำอำลาในพิธีจบการศึกษา แม้ว่าจะเป็นคนเพี้ยนที่บ้าคลั่งการแข่งขี่ม้าส่งเมือง แต่ก็จัดเป็นนักเรียนที่โดดเด่นที่สุดในรุ่น เช่นเดียวกับที่เป็นหน้าเป็นตาของซุยรันและ Pivoine

เป็นเรื่องหายากพอสมควรที่ Pivoine จะมีใครสักคนที่โดดเด่นขนาดนี้ ดังนั้นแน่นอนว่าโรงเรียนต้องลำเอียงโยนหน้าที่นี้มาให้เขา ผมเดาว่าตอนนี้ประธานนักเรียนนั่นต้องดือดปุดๆ ด้วยความอิจฉาอยู่แน่นอน ยังไงนี่ก็ครั้งที่สามแล้วที่มาซายะโดดเด่นเกินหน้า ต้องรู้สึกไม่ดีแน่ที่ต้องทนกับอะไรแบบนี้

ถึงยังไงมาซายะก็ยังจัดว่าเป็นคาบุรากิ เขาเกิดมาและได้รับการฝึกฝนจนถึงตอนนี้เพื่อรับมือกับสถานการณ์ต่างๆ ในสังคมอย่างสมบูรณ์แบบ คำกล่าวสุนทรพจน์นั้นออกมาดีมากทีเดียว ผมสังเกตว่ามีสาวๆหลายคนมองเขาอย่างชื่นชม ดูเหมือนภาพลักษณ์ของจักรพรรดิแห่งซุยรันผู้แข็งแกร่งจะฝังอยู่ในใจทุกคนไปเสียแล้ว

-

แม้จะเป็นอย่างนั้น แต่มาซายะก็ไม่ได้พูดถึงการแข่งขี่ม้าส่งเมืองแม้แต่คำเดียว แม้ว่านั่นจะเป็นหนึ่งในความโดดเด่นในช่วงชีวิตมัธยมต้นของเขาก็ตาม ท่าทางเขาจะคิดว่ามันเป็นประวัติศาสตร์อันดำมืดและพยายามจะกลบฝังมันอยู่นะ -มาซายะ ไม่มีใครลืมได้หรอกนะ ก็มันมีเขียนอยู่ในหนังสือรุ่นนี่นา...-

-

เมื่อเขาก้าวลงจากโพเดียมก็ถูกรุมล้อมด้วยบรรดาเด็กผู้ชายที่อยากจะเรียนรู้เทคนิคการแข่งขี่ม้าส่งเมืองทันที แม้แต่ฮารุกิที่ถูกคว่ำก็ด้วย นี่พยายามจะสมัครเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งกันอยู่เหรอ? มาซายะจุดกระแสบ้าแข่งขี่ม้าส่งเมืองในซุยรันขึ้นมาใช่มั้ยเนี่ย?

แต่สุดท้ายเขาก็ปฏิเสธทุกคนไปด้วยการบอกว่า "เทคนิคไม่ใช่สิ่งที่จะสอนกันได้ แต่ต้องช่วงชิงมา!"

อะไรวะน่ะ ไอ้งี่เง่า ไม่สิ ไอ้พวกงั่งนี่เป็นโรคคลั่งขี่ม้าส่งเมืองกันทั้งหมดสินะ ผมขยับออกห่างจากพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกมองว่าเป็นพวกเดียวกัน อย่าสนใจผมเลยครับ ผมไม่มีความเกี่ยวโยงใดๆ กับคนพวกนี้แม้แต่นิดเดียว

ใครจะรู้ บางทีอาจมีสักวันที่มาซายะยอมรับฉายาจักรพรรดิเข้าจริงๆ ก็ได้ถึงได้ทำตัวแบบนั้น ผมเคยคิดว่าถ้าเรื่องนี้แพร่ไปในเมืองก็คงน่าขายหน้า แต่ตอนนี้ในโรงเรียนนี้ ท่ามกลางสายตาของทุกคนที่เฝ้ามอง แค่มีความเกี่ยวข้องกับเจ้าพวกนี้ก็ทำให้ผมรู้สึกอายแล้ว...

-

108 Nameless Fanboi Posted ID:NUZCqIEEXy

พอออกจากหอประชุมเราก็ได้รับถ้อยคำแสดงความยินดีจากทุกคนที่รุมล้อม กระทั่งจากผู้ปกครองของเด็กที่เราไม่รู้จักด้วย อันที่จริงก็เดาได้อยู่แล้วว่าต้องเจออะไรแบบนี้ในฐานะผู้สืบทอดสายเลือดของครอบครัวที่มีอิทธิพล ยิ่งกว่านั้น พ่อแม่บางคนก็ยังมาพร้อมลูกสาวตัวเอง พยายามเชิญให้เราไปที่บ้านอีกด้วย แต่มาซายะก็ปฎิเสธแบบไม่ต้องคิด ส่วนผมก็อ้างว่าไม่มีเวลาว่างจะทำอะไรแบบนั้น พวกเขาก็ดูจะผิดหวังกัน แต่เด็กผู้หญิงเหล่านั้นก็ยังกรูเข้ามาขอจับมือด้วยอยู่ดี มีจุดนึงที่ผมถึงกับรู้สึกว่าอยากจะตัดมือตัวเองทิ้งเพื่อให้ความทรมาณนี้จบสิ้นลงเสียที...

ผมสำรวจไปรอบๆ ก่อนจะได้ยินเสียงน่ารำคาญคุ้นหู แต่คราวนี้ดูจะน่ารักมากขึ้นกว่าเดิม เห็นโคะโทกำลังยืนคุยกับเรย์กะและพี่ชายของเธอ

"ยูริเป็นดอกไม้ของริรินะค่ะ!" เธออธิบายอย่างนั้นกับคิโชวอินคนผู้ชาย พอได้ยินคำว่า "ยูริ" มาซายะก็เลยหันไปมองทางเดียวกัน จากนั้นก็เมินเฉยโดยสิ้นเชิงและหันไปจับมือคนอื่นๆ ต่อ

ผมมัวแต่สนใจมองดูพวกเขานิดหน่อย ก็เลยจับมือและกล่าวแสดงความยินดีอย่างใจลอย แล้วพวกที่มาก็เริ่มถ่ายรูปเรากัน ชิ นี่ผมหรือมาซายะบอกตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าให้ถ่ายรูปได้น่ะ?

"ท่านเอ็นโจคะ ขออนุญาตให้ดิฉันถ่ายรูปกับท่านได้ไหมคะ?" เด็กสาวคนหนึ่งเดินมาหา ผมเกือบจะปฎิเสธไปแล้ว แต่ว่าเห็นหัวหน้าห้องตามมาพร้อมกล้องถ่ายรูปเสียก่อน ใบหน้าของเขาขึ้นสีเล็กน้อย อ๋า เดี๋ยวนะ หรือว่า... "ฮนดะซังใช่มั้ย ของคุณที่ดูแลผมเมื่อสองปีก่อนนะ"

"เป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ ขอบพระคุณที่เป็นเพื่อนร่วมห้องที่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีนะคะ ท่านเอ็นโจ"

ผมมองหัวหน้าห้องแล้วพูด "คุณหัวหน้าห้อง มาถ่ายรูปด้วยกันสิ?"

เขาสะดุดเล็กน้อยก่อนจะหน้าแดงก่ำ ในที่สุด ด้วยความพยายามให้กำลังใจของผมและฮนดะ เราก็ถ่ายรูปด้วยกันจนได้ ฮนดะดูจะมีความสุข ในขณะที่หัวหน้าห้องส่งเสียงหึ่งๆ แบบตื่นเต้นสุดขีดที่ได้ถ่ายรูปกับคนที่ตัวเองชอบ ยังกับสาวน้อยเลยนะ ว่าแล้วก็นึกขึ้นได้ เห็นยูริเอะบอกว่าจะไปแสดงความยินดีที่บ้านมาซายะนี่นา

ผมหลบออกมาจากฝูงชนได้สำเร็จในอีกประมาณเกือบชั่วโมงหลังจากนั้น ยังมีนักเรียนอีกหลายคนที่ยังอยู่ต่อเพื่อถ่ายรูป ผมเลยคว้ากล้องถ่ายรูปของตัวเองจากมือผู้ช่วยแล้วกลับ ถ่ายรูปกับคนอื่นอีกคนสองคน แล้วมาซายะกับผมก็บังเอิญเจอเข้ากับรุ่นพี่ที่สนิทเข้าจนได้ ดังนั้นเลยต้องถ่ายรูปกับพวกเขาเช่นกัน

ผมกวาดตามองผ่านทุกคน กระทั่งถึงทางออกโรงเรียนอย่างเงียบเชียบ ดูต่ออีกนิดหน่อยตอนที่เห็นรถของตระกูลคิโชวอินค่อยๆ จางหายไปตามระยะทาง

ผมถอนหายใจ ตัดสินใจกลับเข้าไปในหอประชุม จังหวะนั้นก็ได้ยินเสียงเรียกจากด้านหลัง

"ชู! ยินดีที่จบการศึกษานะ!"
"อาห์...คุณยุยโกะ ขอบคุณที่มานะ" ผมยิ้มขมเมื่อเธอเดินเข้ามาหา เธอถักเปียข้างเข้ากับชุดเดรสสีขาว เธอยื่นช่อดอกไม้มาให้ผมพร้อมรอยยิ้มสุภาพ ผมมองมันคร่าวๆ เห็นว่าเป็นดอกแอนนีโมเน่กับสเตฟาโนไทส์
ผมมองหน้าเธอ แล้วยิ้ม "ขอบใจนะ"

เธอยิ้มหวานตอบ "ไม่เป็นไร วันนี้ฉันไปส่งเธอเองนะ โอเคมั้ย"

พูดแบบนั้น แล้วเธอก็พาผมกลับบ้าน เธออยู่ทานข้าวเย็นด้วยไม่ได้เนื่องจากมีแพลนไว้ก่อนแล้ว แต่ก็สัญญาว่าจะมาร่วมงานเลี้ยงฉลองที่พ่อแม่ผมจะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้

ผมมองช่อดอกไม้แล้วโยนมันลงบนโต๊ะ คำรามเสียงหนัก แอนนีโมเน่กับสเตฟาโนไทส์เหรอ? นี่เธอคิดว่าเราหมั้นกันเรียบร้อยแล้วรึไง?

ผมถอนหายใจ นวดขมับตัวเอง

ระหว่างที่กำลังคิดว่าจะเอายังไงกับช่อดอกไม้ที่ยุยโกะให้ โทรศัพท์ผมก็ร้องเตือนว่าผมได้รับข้อความ

เป็นข้อความจริงหัวหน้าห้อง เขาส่งรูปเรย์กะที่ถือดอกไม้แล้วโพสต์ให้กล้อง เธอยิ้มกว้างอย่างมีความสุข

ถัดมาก็เป็นข้อความที่พิมพ์มาว่า "ขอบคุณสำหรับภาพคู่กับคุณมิฮารุ!"

ผมมองดูภาพสักพัก ก่อนจะเซฟลงเครื่อง

อืมม เหมือนว่าคำสาปโชคร้ายของผมจะบางเบาลงในวันนี้นะ กรรมดีมีอยู่จริง!

---
จบไม้ 11

stephanotise สเตฟาโนไทส์ มีชื่อภาษาไทยว่า ดอกชะลูดช้าง
อยากจะแปลแบบนี้เหลือเกินนนน แต่เดี๋ยวมันจะฮา บ้าเอ๊ย
555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

109 Nameless Fanboi Posted ID:NUZCqIEEXy

>>105 ฐานะสามบ้านนี้น่าจะพอๆ กันหมดรึเปล่า อาจจะเทียบกันไม่ได้เพราะธุรกิจคนละทางกัน?

หรืออาจจะแบบ บ้านนี้รวย บ้านนี้เชื้อสายเก่าแก่ บ้านนี้ขุนนางเก่า ไรงี้ เพราะดูจากตอนของพวกนักเรียนคนอื่นๆ จะยกให้สามคนนี้พอๆ กันนะ

แต่คาบุรากิดูจะอยู่สูงสุด ส่วนคิโชวอินกับเอ็นโจอยู่เยื้องลงมานิดหน่อย เพราะไซซายะมีความดุเดือดเลือดพล่านให้ทุกคนเห็นมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยในกรณีความหัวรุนแรงที่แสดงออกเวลาเจอเรื่องยูริเอะ บวกกับความชอบเล่นใหญ่ของบ้านคาบุรากิด้วย

110 Nameless Fanboi Posted ID:zGt0UNbCNs

>>103-108 แต๊งกิ้วมากโม่ง กู๊ดจ๊อบ!

เอ็นโจ ถ้าจะยิ้มขมหน้าขื่นทุกครั้งที่ยุยโกะออก เปลี่ยนคนไม่ดีกว่าเหรอ

โม่ง อย่าแปลชื่อดอกไม้เลย เห้มาก กุอ่านแล้วเกือบสำลัก จากที่ดราม่า ๆ แม่งฮาเลย

111 Nameless Fanboi Posted ID:g6DkafKlnH

>>98 แปะ แปะ แปะ แปะ แปะ ตบปาก5ที โอเคคร่ะ

กะ ก็ ข่าวคราวเงียบหายเกินครึ่งปีแล้วนี่นา TTvTT

112 Nameless Fanboi Posted ID:NUZCqIEEXy

เพิ่มเติมข้อมูลเรื่องภาษาดอกไม้ เพื่อเติมเชื้อไฟให้หมั่นไส้ยุยโกะ (กูหมั่นเอง)

Anemone เป็นชื่อทางฝรั่งเศส ส่วนทางอังกฤษเรียก Windflower
ภาษาดอกไม้แปลว่า "ความคาดหวัง" เลยถูกนำมาใช้เป็นสัญลักษณ์ของการมีอนาคตร่วมกัน นอกจากนั้นยังหมายถึงความโชคดี การปกป้องจากภยันตรายด้วย ส่วนในญี่ปุ่น ดอกอาเนโมเน่หมายถึงความจริงใจ ความรักที่ไม่จืดจาง

ความหมายอีกทางคือการถูกทอดทิ้งและสิ้นหวัง ก็เลยมักจะถูกนำมาใช้เพื่อแสดงถึงการให้กำลังใจ ให้มีความหวังด้วย

Stephanotis (ชะลูดช้าง หรือ ซ่อนกลิ่นเถา) มีความหมายว่าชีวิตคู่(แต่งงาน) ที่เต็มไปด้วยความสุข เลยมักเป็นตัวเลือกหลักของช่อดอกไม้แต่งงาน

113 Nameless Fanboi Posted ID:KXElmPfPab

>>103-108 ขอบคุณเพื่อนโม่งที่แปลค่ะ รักมึงนะ
กูขำชื่อดอกไม้ จากที่ดราม่านี่แม่ง.....สำลักน้ำเลยกู 5555555555555555

เห็นในตอนมียอมรับเรื่องฉายาจักรพรรดิ จะว่าไปเรย์กะกับเอ็นโจรู้ฉายาที่ตั้งให้ตัวเองกันใช่มั้ย จักรพรรดินีกับองค์ชายน่ะ

114 Nameless Fanboi Posted ID:PkJIXCFdez

>>103-108 รักมึงงง มาจุ๊บโม่งที

ส่วนชื่อดอกไม้ดีแล้วที่ไม่แปล ขืนแปลมาด้วยมันจะโคตรคิลมู้ด 5555555555

115 Nameless Fanboi Posted ID:NUZCqIEEXy

กุเพิ่งสังเกต ฝั่งอิ๊งดูเมาๆป่ะวะ อย่างจริงๆแล้วพวกเด็กผู้ชายมันมาขอเป็นศิษย์หลังประกาศถอนตัว แต่ฝั่งอิ๊งบอกว่ามาขอเป็นศิษย์ในงานจบการศึกษา (แต่เหตุการณ์นี้ก็ถูกเมนชั่นตอนตอนจบการศึกษา-บทที่73)

อันนี้ฝั่งนู้นเมา หรือฝั่งไทยเมา กุสับสน

116 Nameless Fanboi Posted ID:KXElmPfPab

>>115 กูว่าคนเขียนอาจจะเบลอๆเขียนพลาดแล้วลืมเปิดเทียบ หรือไม่ฝั่งอิ๊งก็แปลผิดแบบดำน้ำมั่วๆเข้าใจผิดเลยไทม์ไลน์ไม่ตรงกันกับต้นฉบับรึเปล่า หรือไม่ก็เข้าใจว่าประกาศในวันจบการศึกษาเพราะตอนที่พูดถึงมันก็ตรงกับวันจบพอดี

117 Nameless Fanboi Posted ID:hR9F7+06YG

กูกำลังสงสัยว่าที่ท่านฮิโยโกะไม่อัพต่อสักทีเพราะว่ากำลังเตรียมออกเล่มอยู่รึเปล่า

118 Nameless Fanboi Posted ID:8ms2Z.gUjI

>>112 ดอกไม้นี่... หล่อนยังไม่ได้หมั้นกับเขาว้อยยยย
ว่าแต่นางไม่ใช่ว่าโตกว่าเอ็นโจเหรอ สาวม.ปลายที่มานั่งจริงจังกับหนุ่มม.ต้นนี่น่ากลัวแฮะ

119 Nameless Fanboi Posted ID:aZQj.FbiG+

>>117 ค่ายไหนก็ได้ที่ไม่ใช่คาโดคาว่า

120 Nameless Fanboi Posted ID:lPiPCvkcRB

>>118 แหมแก ห่างกันแค่ปีเดียวเอง ยังน้อยกว่าหนุ่มมอต้น กับสาวมหาลัยเยอะ

121 Nameless Fanboi Posted ID:KffRqVK.oF

>>120 อย่าแซวไซซายะสิ!!!

122 Nameless Fanboi Posted ID:KffRqVK.oF

ว่าแต่ รอนานขนาดนี้ อยากให้จอมมารมอบดอกชะลูดช้างให้เจ้าแม่ในตอนที่300จังเลย ฮือ

123 Nameless Fanboi Posted ID:1qVxQa7Rk4

ดอกไม้ออกจะสวย ใครเป็นคนตั้งชื่อชะลูดช้างวะ 555555

124 Nameless Fanboi Posted ID:PkJIXCFdez

>>122 คราวนี้อาจจะโดนเจ้าแม่แขยงหนักกว่าเดิม 555555

125 Nameless Fanboi Posted ID:KffRqVK.oF

ตอนที่300

เอ็นโจยื่นช่อดอกไม้มาให้ฉีนท่ามกลางพลุที่โปรยปรายอยู่บนท้องฟ้า

“เอ๊ะ? ดอกไม้นี่สวยดีนะคะ ดอกอะไรเหรอ”

“ดอกชะลูดช้างน่ะครับ คุณคิโชวอินรู้ความหมายของมันมั้ย?”

“ห๊ะ?!?” ชะลูดช้าง?!? ดอกอะไรคะเนี่ย? หมายความว่าฉันอ้วนเหมือนช้างงั้นเหรอ?!? รับไม่ได้แล้วค่าาาา

“ยูกิโนะคุง เราไปเดินงานเทศกาลดีกว่าเนอะ”

“ฮะ ท่านพี่ล่ะฮะ?”

“ท่านพี่อยากจะทานอาหารต่ออีกหน่อยน่ะจ้ะ ยูกิโนะคุงไปกับพี่สองคนดีกว่าเนอะ”

ฉันจูงมือยูกิโนะคุงจากมาอย่างนุ่มนวล ส่งช่อดอกไม้ให้บริกรเอาไปประดับโต๊ะตามใจ

ฮึ่ม! ชะลูดช้างเนี่ยนะ!?! ฉันไม่อ้วนขนาดนั้นย่ะ!!!

ถึงจะว่าอย่างนั้น ก็อดลูบๆพุงไม่ได้เหมือนกันนะคะเนี่ย

126 Nameless Fanboi Posted ID:ZwX1wojbjx

>>125 อหห 555555555

กูขอเรียกร้อง ชูสุเกะ pov

127 Nameless Fanboi Posted ID:HO9I+2CWyz

>>125 โอ๊ยยยยยยยย สงสารรรรรรรร โอ๋ๆๆ ไม่ร้องนะ

128 Nameless Fanboi Posted ID:YJTdW0PsMp

>>125 โถ ชูสุมอย 55555555555

129 Nameless Fanboi Posted ID:8YaduLEpBG

>>125 จอมมารกู โดนทุกดอกอ่ะ แต่ชื่อมันก็...แบบ ไม่ไหวจริง ๆ สมมติถ้ามีผู้มาให้ดอกหน้าวัวกู ก็คงแบบ เอิ่ม กุหลาบก็ได้นะ ลิลลี่ก็มี เลือกดอกไม้ชื่อแบบนี้หมายความว่ายังไงวะ!

แต่กูว่าแล้วแต่คนนะ ถ้าเป็นยูกิโนะ กูว่าน้องเด็ดดอกหญ้าขึ้นมาให้ เจ้าแม่ก็คงฟินตัวแตกอ่ะ

130 Nameless Fanboi Posted ID:Co5fCCQyio

>>129
ยูกิโนะ : คุณพี่เรย์กะฮะ ดอกไม้(ดอกหญ้า)อันนี้ผมให้คุณพี่เรย์กะฮะ

เรย์กะ : น่ารักมากเลยจ้ะยูกิโนะคุง พี่จะรักษาไว้อย่างดีเลย!
//หลังจากนั้นเจ้าแม่ก็เอาดอกหญ้าไปหล่อเรซิ่นเคลือบไว้ เพื่อเป็นที่ระลึก---

131 Nameless Fanboi Posted ID:KffRqVK.oF

>>130 ถ้าเป็นชูสุมอยให้ เจ้าแม่คงประมาณ “ห๊ะ? จะบอกว่าฉันเป็นแค่ดอกหญ้ารองมือรองเท้าสินะคะ?!?” ไรงี้แหงๆ

132 Nameless Fanboi Posted ID:g6DkafKlnH

เอาแค่ปฏิกิริยาหิ่งห้อยเหอะ ถ้ายูกิโนะให้ เจ้าแม่คงสร้างกรงเลี้ยงหิ่งห้อยละ หรือไม่ชวนกันไปปล่อยหิ่งห้อยสู่ธรรมชาติ

133 Nameless Fanboi Posted ID:YJTdW0PsMp

>>132 กูว่าเหตุการณ์หดหู่พอๆกับที่มาซายะเอาสร้อยทำเองไปให้วาคาบะแต่เขาดันเอาไปให้น้องสาว ส่วนชูสุเกะตั้งใจจับหิ่งห้อยใส่กรงแล้วส่งไปให้...นางก็เอาไปปล่อย สาวๆเรื่องนี้โครตใจร้ายเลย 5555555555555555555

134 Nameless Fanboi Posted ID:jOUB+lOzPs

เมื่อวานกูฝันเป็นลางว่ะ ฝันว่าท่านฮิอัพสเตตัสที่นาโร่บอกขอโทษที่หายไปนาน จะกลับมาอัพให้จบภายในปีนี้แน่นอน ตอนฝันหนิกูดีใจมากกกกกก ลุกขึ้นมากรี๊ดในโม่ง อัพเพจ กระจายข่าวทุกทาง และก็ตื่นมาพบกับความจริงอันแห้งแล้ง.... T-T

135 Nameless Fanboi Posted ID:FM6nS5AsE6

>>134 กูขอให้ฝันมึงเป็นจริง..

136 Nameless Fanboi Posted ID:86sv/5p7G8

>>134 สาทุๆๆ

137 Nameless Fanboi Posted ID:m/mvy6FXDa

>>105 กูคิดว่าเอ็นโจรองลงไปหน่อย แต่ก็อยู่ระดับ top 3 ของ pivoine อยู่ดี ลำดับที่กูคิด no.1 ก็คาบุ no.2 ก็คิโชวอิน no.3 ก็เอ็นโจ ไม่งั้นเขาไม่เรียกแก๊งค์นี้ว่าสามผู้ยิ่งใหญ่หรอก 555555555555

แต่กูก็แอบสงสัยนะว่าไอ้สองหนุ่มนี่มันไม่โดนคนหมั่นไส้มั่งเหรอ แบบหล่อ รวย เก่ง ชาติตระกูลสูงส่ง ขนาดฝั่งผู้หญิงอย่างซึรุฮานะยังมีแขวะเรย์กะหรือเข้ามาหาเรื่องบ่อยๆ แต่ฝั่งคาบุหรือเอ็นโจดูไม่มีเรื่องเขม่นกันให้ได้ยินเลย ยกเว้นอาริมะที่คาบุดูไม่ค่อยกินเส้นด้วยเพราะเรื่องวาคาบะ เวลามุมมองคนอื่นแบบซาโตมิหรือเซริกะ สองคนนี้ก็ดูได้รับการเทิดทูนยอมศิโรราบจากฝั่งผู้ชายกันหมด ส่วนฝั่งผู้หญิงก็เป็นลัทธิอะไรซักอย่างไปแล้ว ดูคลั่งไคล้กันไม่ลืมหูลืมตามากๆ

หรือผู้หญิงในเรื่องมันสัตว์กินเนื้อ ดุร้าย ต้องออกไล่ล่า แต่ฝั่งผู้ชายเป็นพวกกินพืช รักสงบ นอนอาบแดดกันเอื่อยเฉื่อยในทุ่งหญ้าไม่สู้รบกับใคร 55555

138 Nameless Fanboi Posted ID:gGT1pNynw5

>>137 น่าจะเป็นเพราะเจ้าแม่มีมุมเอ๋อๆ ด้วยมั้ง ไม่เหมือนสองคนนั่นที่ขรึมแทบจะตลอดเวลา

139 Nameless Fanboi Posted ID:RcPDDi.9hz

>>137 เหมือนว่าในตอนของซาโตมิมั้ง พูดถึงว่าสาวๆรร.นี้มีแต่พวกกระหายเลือด ดูฉายาแต่ละคน เจ้าแม่กาลี ฟูจิน ไรจิน วิญญาณแค้นอะไรนั่นของซึรุฮานะเงี้ย
ฝั่งผู้ชายอย่างพวกรุ่นน้องของเรย์กะก็แสบอยู่ แต่ที่ยอมสองคนนั้นคงเพราะเรื่องฐานะทางบ้านล้วนๆ
ส่วนฐานะทางบ้าน เอ็นโจไม่น่าด้อยกว่าคาบุหรอก แต่น่าจะเพราะนิสัยคาบุแหละที่ทำให้ดูเด่น ส่วนเรย์กะก็มีมาดนางพญา เลยกลายเป็นจักรพรรดิ-จักรพรรดินี เอ็นโจภาพลักษณ์นุ่มนวลเลยเป็นเจ้าชาย
ถ้าฐานะบ้านเอ็นโจด้อยกว่าคาบุชัดๆคงไม่เป็นเจ้าชายหรอก อาจเป็นเบ๊อันดับหนึ่งหรือเสนาบดีไปแล้ว

140 Nameless Fanboi Posted ID:KC.7WrFXal

>>137 ให้เดานะ เรื่องที่พวกผู้ชายจะหมั่นไส้สองคนนี้ก็คงมีแหล่ะ ตามธรรมชาติของมนุษย์ แต่ที่ไม่มีใครมาหาเรื่องก็คงเป็นเพราะรู้ตัวดีว่าหาเรื่องไปก็เข้าตัวเปล่า ๆ เพราะว่าชาติตระกูล บุคลิกของทั้งสอง แถมกลุ่มแฟนคลับอีก

ส่วนเรย์กะ ที่มีคนแขวะ + จะพยายามยึคอำนาจก็คงเป็นเพราะเห็นว่าตัวคนเดียว เมื่อเทียบกับฝั่งผู้ชายแล้วมีสองคน กับรู้นิสัยที่แท้จริงของนางว่าป๊อดสุดๆ เลยกล้าล่ะมั้ง

141 Nameless Fanboi Posted ID:fwGq4sVvsb

>>137 เพราะเสน่ห์ผู้นำมั้ง เก่งจริง มีความสามารถ มีความกล้าและมั่นใจในตัวเอง แต่ไม่กร่างหรือโอ้อวด พูดจริงทำจริง ถึงจะหมั่นไส้แต่ก็ต้องยอมรับในความสามารถ แล้วกูว่าสองคนนี้ก็ทรีตคนได้ดีด้วย แบบที่จะพารุ่นน้องไปหาหมอ หรือแนะนำงานคณะกรรมการให้ แล้วอีกอย่างกูว่าสองคนนี้มีอะไรที่ทำให้รู้สึกแบบ...กูจะเอาอะไรไปชนะพวกมันวะ สู้ไปก็ไม่ชนะ ยอมจำนนดีกว่า

142 Nameless Fanboi Posted ID:wTErzW/J4i

>>137 สองหน่อนั่นมันเพอร์เฟคเหมือนออกมาจากมังกะโชโจวครับ เลยไม่มีใครกล้าสู้ด้วย
รูปหล่อ บ้านรวย ผลการเรียนกับผลการแข่งกีฬาก็ติดอันดับtopตลอด

ท่านเรย์กะฐานะทางบ้านดีกับสวยมีออร่านางพญา แต่มีข้อด้อยเยอะ ทั้งอ่อนกีฬา สมรรถนะทางร่างก่ยต่ำเตี้ยติดดิน เรียนได้อันดับกลางๆ โดนสัตว์รุมประจำ ไม่นับความรั่วของเจ้าตัวที่เพื่อนสาวในแก๊งค์ช่วยกลบเกลื่อนเพื่อคงความน่าเกรงขามให้ท่านเรย์กะอยู่บนหิ้งต่อไป เลยมีคนกล้ามาหาเรื่อง

143 Nameless Fanboi Posted ID:ghVETrQvFT

กูว่าเรย์กะผลการเรียนไม่กลางๆนะ มีชื่อติดบอร์ดแทบทุกครั้ง พวกมีชื่อขึ้นบอร์ดนี่ก็เรียนเก่งกันอยู่แล้ว และที่ซึรุฮานะยังแวะเวียนมาหาเรื่องได้ ไม่น่าจะเป็นเพราะความรั่วหรอก น่าจะเป็นเพราะเรย์กะนางไม่แยแสที่จะจัดการขั้นเด็ดขาดมากกว่า ลองเป็นเรย์กะในคิมิดอล ซึรุฮานะน่าจะถูกตบหายไปไม่กลับมาอีกเลย แบบตอนที่นางเอาพัดตบให้เจียมตัวนั่นล่ะ 555555

ส่วนคาบุกับเอ็นโจไม่มีใครกล้าหาเรื่องเพราะทางบ้านด้วย อิทธิพลด้วย แล้วก็แฟนคลับอีก หาเรื่องไปก็ซวยเองเปล่าๆ แล้วอีกอย่างกูว่าเพศหญิงมันดูมีความอิจฉาริษยาหรือต้องการชิงดีชิงเด่นมากกว่าชายมั้ง เลยแสดงออกมากกว่า หรือไม่ก็มีแหล่ะ แต่เรามองในมุมเรย์กะเลยไม่รู้ทางฝั่งผู้ชายว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นรึเปล่า

144 Nameless Fanboi Posted ID:bPkypnblBZ

ลองหาเรื่องสองหน่อนั่นก็โดนแฟนคลับฝังดิ แค่นึกก็สยองแล้ว เหล่าสาวๆที่มีรักช่างน่ากลัว

145 Nameless Fanboi Posted ID:pcJKRfmq1H

>>144 นอกจากเเฟนเกิร์ลเกือบทั้งโรงเรียน ยังมีแฟนบอยอีกด้วยนะ

146 Nameless Fanboi Posted ID:FTTUTuFsgd

พูดถึงแฟนคลับแล้ว ถ้าเกิดเรย์กะ กับคาบุทะเลาะกัน แบบไม่มองหน้ากัน ในโรงเรียนจะเกิดอะไรขึ้น

147 Nameless Fanboi Posted ID:wqDnNvek0i

>>146 เกิดข่าวลือ—จักรพรรดิกับจักรพรรดินีแตกหัก!!! หรือทั้งสองท่านจะเลิกรากันแล้ว?!?

148 Nameless Fanboi Posted ID:RQuX0jFQds

>>146 กูคิดว่าถ้าเรย์กะแตกหักกับคาบุ คงไม่ค่อยกล้าไปเล่นกับยูกิโนะด้วย เพราะทะเลาะกับเพื่อนพี่ชาย แล้วก็ตาม >>147

149 Nameless Fanboi Posted ID:SXLYg/JW9x

>>146 กูว่าถ้าทะเลาะกันสมัยท่านประธานโยโกะยังอยู่ คนนี้ต้องรีบเข้ามาประสานความขัดแย้ง ในหมู่ Pivoine จะเกิดรอยร้าวขึ้นมาไม่ได้นะคะ! จะกลายเป็นการสร้างจุดอ่อนให้พวกสมาคมนักเรียน! ส่วนเอ็นโจคงยิ้มแห้งๆ รับหน้าที่ประสานงานไกล่เกลี่ยเหมือนเดิม

150 Nameless Fanboi Posted ID:xmRAfvBygg

>>146 กูว่าจะทำลายฐานอำนาจเจ้าแม่เองด้วยว่ะ กลุ่มฝ่ายที่พร้อมจะตั้งตนใหม่จะมารุมง่ายขึ้นด้ว แถมฝ่ายนรหญิงจะถูกบังคับเลือกว่าจะไปขัดใครอีกถถถ

151 Nameless Fanboi Posted ID:86pALWwdpe

>>112 โง้ยยยยยย มีความน่ารำคาญมาก เมื่อไหร่ในเนื้อเรื่องหลักฮีจะปัดนางไปพ้นๆตัวได้ซักทีคะ!?

152 Nameless Fanboi Posted ID:86pALWwdpe

ว่าแต่ใครเป็นบ้าง รีเฟรชหน้าแล้วมันไม่เด้งคอมเม้นต์ใหม่ๆให้เลย แล้วมันมาเด้งตอนตอบกลับนี่แหละ

153 Nameless Fanboi Posted ID:SXLYg/JW9x

>>152 กูไม่เป็นนะ ไปเซ็ทติ้งอะไรไว้เปล่า ไม่ก็เปิดหลาย tab

154 Nameless Fanboi Posted ID:86pALWwdpe

>>153 ปกติเปิดหลายแทปก็ยังเด้งอยู่นะ แต่คราวนี้มาแปลกมาก

155 Nameless Fanboi Posted ID:A4O9eB8XtF

>>154 กุเป็นๆ กดReload postเอานะ

156 Nameless Fanboi Posted ID:05OsYm0dwd

>>150 ซึรุฮานะคงใช้โอกาสนี้โจมตีท่านเรย์กะด้วยอ่ะ ชิบ ทำไมเกิดเป็นหญิงมันลำบากจังวะ เหม็นกันเองก็ง่าย ทะเลาะกันเพราะเรื่องผู้ชายก็ง่ายอีก มันมีดีอะไรให้แย่งนักว้าา ดีนะที่ท่านเรย์กะไม่ลงไปยุ่งด้วย 5555555

157 Nameless Fanboi Posted ID:sWGVF9wCfR

ท่านเรย์กะผู้คิดการใหญ่เช่นจะหนีไปร้านสะดวกซื้อยังไง แอบไปซุปเปอร์ยังไง ไปเดินตลาดยังไง แค่นี้ก็กลุ้มมากแล้ว

158 Nameless Fanboi Posted ID:xmRAfvBygg

>>156 เออ ไม่ต้องดูไกล แค่กลุ่มญเหม็นหน้าในชีวิตประจำวัน กูยังกลัวถถถถ//แม่งตีกันเรื่องอะไรกุยังไม่รู้เลยซ๊าสสส

159 Nameless Fanboi Posted ID:OupwJpXxRw

>>156 ผู้ชายก็ไม่ต่างกันน่า อย่างคาบุยังเขม่นอาริมะเพราะวาคาบะเลย แถมอาริมะยังอยู่ด้านสภานักเรียนที่ถือเป็นอริกับตัวเองอีก แค่อาริมะเป็นคนดีไม่หมั่นไส้ใครแล้วโจมตีหาเรื่องแบบซึรุฮานะก็เท่านั้นเอง

160 Nameless Fanboi Posted ID:saothPA0ep

>>146 กูว่าเรื่องเดียวที่ทำให้เรย์กะทะเลาะกับคาบุได้ก็มีแค่เรื่องวาคาบะนี่ล่ะ แต่คงไม่ใช่เรื่องใหญ่เรื่องโตที่จะแตกหักตัดขาดกันไปเลย นอกนั้นกูก็ไม่รู้ละว่าจะมีเรื่องไหนที่คาบุกับเรย์กะจะแตกหักกันได้ หรือจะเป็นเรื่องโดนด่าว่าอ้วนบ่อยๆเลยฟิวส์ขาด ตั้งตัวเป็นศัตรูแม่ม 55555555555555555555

161 Nameless Fanboi Posted ID:XYXotBn0pn

>>160 แตกหักเพราะวาคาบะหลงรักเจ้าแม่ “ที่ผ่านมาคือแผนการของเธอสินะ คิโชวอิน”!

162 Nameless Fanboi Posted ID:1GanBtL0CQ

>>160 ถ้าทะเลาะเรื่องอ้วน ท่านชูสุเกะต้องเข้ามาช่วนเคลียร์แน่ๆ
" มาซายะ พูดเรื่องนี้กับหญิงสาวไม่ได้นะ *ยิ้มจอมมาร* "
" ถ้าคุณวาคาบะรู้ต้องไม่ชอบแน่ๆเลย ที่นายไปว่าหนึ่งในลูกค้าของบ้านวาคาบะน่ะ "

163 Nameless Fanboi Posted ID:l7sXeIpI5i

>>162 แล้วจอมมารผู้ปกป้องเจ้าแม่ ก็โดนเจ้าแม่เข้าใจผิดว่าไปเยาะเย้ยนาง

เลยโกรธจนแก้แค้นด้วยการเอามือเปื้อนน้ำมันไปจับจอมือถือของทั้งสองคน...

164 Nameless Fanboi Posted ID:H6tXL0ib+i

>>163 ตามด้วยเปิดกระปุกกาวค้างไว้ให้แห้งและเอาลูกปัดไปหย่อนใส่รองเท้า...

165 Nameless Fanboi Posted ID:W6XRj24MWV

>>163
คุณคิโชวอินติดหนี้ผมอีกครั้งแล้วนะครับ---

166 Nameless Fanboi Posted ID:Cj0K7gWfPP

>>165 ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป…

167 Nameless Fanboi Posted ID:fVLKrgca+J

>>166 โอ้ย5555 หลอนโว้ย55555

168 Nameless Fanboi Posted ID:WvVPwncaq8

>>166 ไม่แน่ นางอาจจะเอาผ้าเปียกไปปิดหน้าเอ็นโจอีกคนก็ได้นะ 5555555555

169 Nameless Fanboi Posted ID:tPag1k/hJR

>>168 หรือไม่ก็ผ้าร้อน..

170 Nameless Fanboi Posted ID:X7vqyMgnwe

>>169 ผ้าเปียกร้อนๆ....

171 Nameless Fanboi Posted ID:L4gQYNsPKc

>>170 เลิฟเกจพุ่งพรวดยิ่งกว่าตอนโดนต่อยท้อง...

172 Nameless Fanboi Posted ID:H/+34P/1v4

>>171 เอ็นโจเป็นมาโซเรอะ!----

173 Nameless Fanboi Posted ID:8jEJRKWEJ3

เทียบกับกระทู้แรกแล้วความโชโจะโดขิๆ แม่งเกจลดฮวบเหลือประมาณ 0.01% ได้ป่ะวะ 55555 แท็ก Love ที่น่าสงสารเอ๊ยยย

174 Nameless Fanboi Posted ID:iCGUAX/d8b

>>173 ท่านฮิจะติดแท็ก food แต่พิมพ์ผิด---

175 Nameless Fanboi Posted ID:bF3H0+RewQ

>>174 ก็love กับfood มันสะกดคล้ายๆกันนี่นา *เสียงเจ้าแม่*

176 Nameless Fanboi Posted ID:WvVPwncaq8

>>173 ความรักในเรื่องนี้ก็คือความรักที่เจ้าแม่มีต่อคานซังและอาหารซังไงล่ะ

177 Nameless Fanboi Posted ID:Ct.TpdTTza

ไม่รู้กูเมากาวรึเปล่านะ แต่กลับไปอ่านแล้วทำไมรู้สึกเหมือนเจ้าแม่ชอบจอมมาร แต่ซึนวะ

178 Nameless Fanboi Posted ID:E/iJE+Th9D

>>177 ถ้ามึงเมาก็ไม่ได้เมาคนเดียวละ กูก็รู้สึกงั้นเหมือนกัน ถ้าไม่ได้คิดอะไรจะรีบวิ่งแจ้นไปเลือกเสื้อผ้าหลังวางสายทำไมเนาะ ละไอ้ที่พูดประชดว่าแค่คนเคยเห็นหน้านั่นยิ่งชัด ถ้าไม่ได้คิดอะไรจริงๆบอกว่าเป็นเพื่อนเฉยๆก็ได้นี่ แต่นี่ตอบแบบพยายามผลักไสเขาออกจากตัวเกินไป แสดงออกว่าไม่ได้ชอบเกินไปเหมือนหลอกตัวเองว่าไม่ได้ชอบเขาอะ
//ซู้ด กลิ่นกาวมันหอมจัง

179 Nameless Fanboi Posted ID:saothPA0ep

>>177 กูรู้สึกเอ๊ะ! ตอนที่นางจ้องวาคาบะกับเอ็นโจหัวเราะด้วยกันสองคนแบบสนิทๆ แล้วจ้องแบบไม่วางตาเลยนะ แต่ตอนนั้นกูพยายามคิดไปว่าเจ้าแม่แปลกใจที่จอมมารไม่รู้ไปคุยกับวาคาบะได้ไงมั้ง แต่กูมามั่นใจเอามากๆตอนยุยโกะโผล่มาแล้วนางหมดอาลัยตายอยากนี่ล่ะ ถึงกับยิ้มเลยกู มีความหวังสินะ แถมตอนถามวาคาบะเรื่องเรียก "เอ็นโจคุง" กูว่านางดูเย็นชาขึ้นมายังไงก็ไม่รู้ว่ะ จากนั้นก็มาตอกหมุดด้วยการวิ่งไปเลือกชุดทันทีที่คุยเสร็จ เออ ชัดเลยว่าชอบเขาแต่ซึนนี่หว่า แต่อีกใจกูก็เผื่อใจไว้เหมือนกันว่ามันไม่มีอะไร กูสูดกาวมากไปเองเลยมโนไปแบบนั้น

180 Nameless Fanboi Posted ID:Ez8Th0yw+3

ตอนนี้กูสับสนระหว่างเนื้อเรื่องจริงๆกับกาวแล้วอ่ะ...

ต..แต่กูกำไม้พายเรือเอ็นโจเรย์กะนะ!

181 Nameless Fanboi Posted ID:Ct.TpdTTza

>>178 >>179 มันใช่มาก กูไม่ได้กาวคนเดียวสินะ

182 Nameless Fanboi Posted ID:kpTGMB.iMu

......กำไม้พายเรือคันตะแน่นมาก เศษซากอวัยวะก็โปรยมันทุกลำเรือ

183 Nameless Fanboi Posted ID:A8X8jkctID

พอย้อนกลับไปอ่าน กูว่ากูลงเรือวาคาบะดีกว่าว่ะ ของฝากให้สองหนุ่มนี่เจ้าแม่ลืมสนิทชนิดไม่เห็นอยู่ในสายตา แต่สำหรับบ้านวาคาบะนี่ขนมาเพียบ ช่วยกันถือมาที่บ้านหนุงหนิง ชวนกันรำลึกความหลังปลาหมึกย่างเชื่อมสัมพันธ์ แถมยังมีอุปสรรคทางบ้านกีดกัน ทุกอย่างคือแม่งใช่มาก 55555

184 Nameless Fanboi Posted ID:Vcn3dZMbh1

>>183 ถ้างั้นกูเปลี่ยนไปถือไม้พายอาหารซัง! เพราะอาหารซังมีโมเม้นกระหนุงกระหนิงกับเจ้าแม่เยอะมากๆ ไม่ว่าจะในห้อง pivione, ในห้องนอน, หรือข้างทาง อาหารซังก็อยู่กับเจ้าแม่เสมอค่ะ!

อ่าว.. กาวหมดกระป๋องละ

185 Nameless Fanboi Posted ID:WvVPwncaq8

>>183 ก็นะ ถ้าเรื่องนี้เป็นแท็กยูริ คงไม่ต้องพายอะไรมันแล้ว โยนไม้พายทิ้งได้ แต่งกันตอนไหนอย่าลืมร่อนการ์ดล่ะ

186 Nameless Fanboi Posted ID:A8X8jkctID

>>185 มีคุณอิโคมะมาเป็นตัวอิจฉาลองใจความรักระหว่างสองเราด้วยนะ แต่แล้วก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับความดี... หรือเปล่าวะ... ของวาคาบะจัง ยอมยกธงขาวไปในที่สุด

187 Nameless Fanboi Posted ID:7gI9YtUdfL

>>186 มีพ่อแม่กีดกันไม่ให้คบสามัญชนด้วยนะ และพ่อแม่มีคนที่หมายตาอยากให้แต่งงานด้วย แต่เจ้าตัวไม่อยากแต่งแล้วแอบไปมีความรักกับสาวน้อยแสนสดใสที่ฐานะแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว เข้าสูตรละครน้ำเน่าหลังข่าวมากๆ

188 Nameless Fanboi Posted ID:WvVPwncaq8

สรุป เรื่องนี้คาบุเป็นตัวร้ายที่มาแทรกกลางและคอยขัดขวางความรักระหว่างเรย์กะกับวาคาบะไม่ให้สมหวังได้ง่ายๆ แทนที่เรย์กะในคิมิดอลสินะ

189 Nameless Fanboi Posted ID:A8X8jkctID

>>188 ถ้าไซซายะภาคนี้เจอทรัคซังส่งไปกลับชาติมาเกิดเป็นคาบุรากิคิมิดอลเจอเรย์กะนางร้ายนี่คงมีเสียศูนย์กันบ้าง

190 Nameless Fanboi Posted ID:O/tjWFg+GC

>>189 ฟิคทะลุมิติไงมึง

191 Nameless Fanboi Posted ID:WnRXA+tUi.

กุกำไม้พายเรือเอ็นโจ แต่เป็นคนน้องนะ!

192 Nameless Fanboi Posted ID:WnRXA+tUi.

เห็นเจ้าแม่หลอกตัวเองตอนผ้าเช็ดหน้าแล้ว ไอ้ตอนที่แบบว่า เผลอจ้องจนสองคนนั้นเป็นเป้าสายตาจนได้ เนี่ย...เริ่มไม่ไว้ใจว่าจะไม่ได้เจตนาจริงๆ

193 Nameless Fanboi Posted ID:7gI9YtUdfL

>>192 แปลว่าต้องจ้องนานมากจนคนอื่นเขาต้องมองตามว่าจ้องอะไรเลยนะ

194 Nameless Fanboi Posted ID:QIGHfOoT52

เพื่อนโม่ง อย่าด่ากุนะ กุแค่เข้ามาอ่านเรื่องนี้หาอะไรฆ่าเวลาเล่นๆ แล้วพออ่านไปอ่านมา กุก้อรู้สึกว่าทำไมลูกคุนหนูในเรื่องมันแลดู หน่อมแน้มคล้อยตามง่าย ประสบการณ์ชีวิตน้อยจังฟระ ในเรื่องนอกจากตัวหลัก แล้วพวกตัวประกอบที่เหลือดูไม่มีความเปนตัวของตัวเองเลยซักคน แบบสมมุติชอบมาซายะกับเอนโจ ก้อแห่กันชอบตามกันเกือบทั้งรร.อะไรแบบเนี้ย หรือคนที่อวยเรย์กะแม่งก้ออวยกันสุดฤทธิ์อะไรแบบเนี้ยอ่ะ หรือว่าถ้ากุจะอ่านเรื่องนี้ให้สนุกกุต้องโยนสามัญสำนึกความเปนจริงทิ้งไปอะไรแบบนี้ 5555

195 Nameless Fanboi Posted ID:1Ds7dPdYAU

>>194 กูว่าการที่สาวๆ ชอบสองหน่อนั่นคือเพราะมันหล่อ เอาตามเซ็ตติ้งคิมิดอลเลยคือหล่อชนิดว่าทุกคนหลง เพราะงั้นมึงต้องตัดความสงสัยไปว่าทำไมในนิยายทุกคนดูชอบสองหน่อนี้จัง ส่วนเรื่องอวยเรย์กะกูว่ามันก็อค่กลุ่มสมุนเจ้าแม่นะ กลุ่มอื่นมันไม่ใช่อวยอ่ะ น่าจะกลัวมากกว่า555 ด้วยชื่อเสียงอำนาจทางสังคมที่สามารถทำพ่อแม่มึงตกงานหรือถูกขับไล่จากสังคมคนรวยได้ แบบนี้

196 Nameless Fanboi Posted ID:fv/70nDdNA

>>194 คิดซะว่าเป็นสาวๆสไตล์อิโต้จุนจิเวลาคลั่งรักก็ได้นะ

197 Nameless Fanboi Posted ID:smTxy8+J4a

>>194 ส่วนตัวกูว่าเรื่องอวยหลงกันทั้งโรงเรียนคือไม่เชิงมองมาซายะกับเอนโจวเป็นนักเรียนรุ่นเดียวกันแต่มองเป็นไอดอลที่มีไว้ให้ตามกรี๊ดแทะโลมทางสายตาเฉยๆอ่ะ อารมณ์ตอนอยู่มัธยมสาวๆจะรู้จัก80%รู้จักexoและส่วนใหญ่มองไปในทางที่ดี จะติ่งมากน้อยแค่ไหนแล้วแต่บุคคล

ส่วนเรย์กะส่วนใหญ่ที่อวยก็เพื่อนในกลุ่มนะแล้วคนในกลุ่มหลายคนก็เห็นความรั่วของเรย์กะแหละแต่เพราะเรย์กะรักเพื่อนดี เพื่อนเลยชอบโอ๋ๆปกป้องเรย์กะกัน ส่วนคนอื่นก็เกรงๆกันอารมณ์นัดเรัยนธรรมดามองเด็กกิจกรรมเฮดงานตัวแม่งี้ แบบไม่อยากมีปัญหาด้วยเท่าไหร่ พวกเพื่อนคนอื่นที่ไม่ใช่แก๊งเดียวกันก็ไม่ได้อวยอะไรเรย์กะออกแนวชอบแหย่ด้วยซ้ำ

198 Nameless Fanboi Posted ID:nGxESnHPqq

>>195 โอเคกุเก็ตละ สรุปในเรื่อง ในรร.3หน่อเปนคนรวยค่ดพ่อค่ดแม่มีอิทธิพล เพราะฉะนั้นในเรื่องถ้าจะมีคนอินดี้ไม่เหนหัว3หน่อนั่นแม่งก้อจะยุรร.แบบมีความสุขไม่ได้ต้องย้ายรร. เพราะฉะนั้นในรร.มันก้อเลยมีแต่คนหัวอ่อนยอมสยบ3หน่อ กุเข้าใจถูกมะ 555

199 Nameless Fanboi Posted ID:smTxy8+J4a

>>198 เอาจริงๆถ้าไม่ชอบใครก็อยู่นิ่งๆไม่สนใจก็ไม่มีใครหมั่นหรอก แบบสาวที่ชอบอ่านหนังสือในpivoineคนนั้นก็ไม่ได้สนใจใคร
คือคน

200 Nameless Fanboi Posted ID:smTxy8+J4a

>>199 กูมือลั่น คือคนปกติต่อให้ไม่ได้กรี๊ดสามหน่อก็คงไม่แสดงตัวตนว่าฉันเกลียดสามหน่อนั่นอ่ะ ดูkyไปนะ เหมือนคนอื่นกำลังกรี๊ดอยู่ดีๆแล้วไปขัดความชอบเขาน่ะ

จะว่าไปคนที่แสดงท่าทีไม่เป็นมิตรกับสามหน่อนั่นก็ประธานนักเรียนคนปัจจุบันไง ก็ยังอยู่อย่างปกติมีคนชอบไปตามเรื่องตามราว คนก็ไม่ได้ได้ตามอวยสามหน่อหน้ามืดตามัวขนาดนั้น

201 Nameless Fanboi Posted ID:dRT37obDDD

>>198 แต่สามหน่อนั่นก็มีดีพอที่จะมีคนเทิดทูนบูชาเป็นแฟนคลับนะ หน้าตาดี เรียนดี บ้านรวย อิทธิพลสูง pivoine ก็แบ่งแยกฐานะจากนักเรียนทั่วไปอยู่แล้ว เป็นตัวตนที่อยู่เหนือขึ้นไป และสามคนนี้ก็ดันอยู่ในระดับสูงสุดของ pivoine อีกต่างหาก จะมีคนกรี๊ดกร๊าดคลั่งไคล้ก็ไม่แปลกนะ ดูเป็นอะไรที่ไกลห่างจากตัวเหมือนพวกนิทานนิยายมากกว่าจะเป็นคนจริงๆที่จับต้องได้ เหมาะแก่การเอาไว้บูชาเป็นไอดอลน่ะ

202 Nameless Fanboi Posted ID:nGxESnHPqq

เอาละ กุสรุปได้แล้วว่า 3หน่อนั่นคนมันชอบเยอะในเรื่อง แต่กุก้อคิดว่ามันต้องมีซักคนในเรื่องที่คิดในใจว่า แม่งจะอวยอะไรกันนักกันหนาวะ แต่มันก้อได้แค่คิด และในนิยายมันก้อไม่ได้โฟกัสที่คนๆนั้น เพราะนิยายมันดำเนินเรื่องโดยเน้นมุมมองของเรย์กะ และอีก 2หน่อเปนหลัก มึงจะบอกกุแบบนี้ใช่ป่ะ 555

203 Nameless Fanboi Posted ID:9Ll/PNbwnD

>>202 คนที่ออกอาการชัดเจนก็อย่างซึรุฮานะไง

204 Nameless Fanboi Posted ID:nGxESnHPqq

>>203 แต่ลิ่วล้อของเรย์กะก้อตบนางกลับไปไม่ใช่รึ สรุปในเรื่องกุว่าไม่มีใครสู้เรย์กะได้ยุดี ถ้าไม่นับอีก 2 หน่อ เพราะเหมือนเปนพวกเรย์กะไปกลายๆแล้ว มาซายะกะเอนโจอ่ะ

205 Nameless Fanboi Posted ID:02nBlcdz52

มึงอ่านกี่ตอนแล้ว ถามก่อน

ถ้ามึงอ่านถึงตอนพิเศษของพวกตัวประกอบ มันจะย้ำกันเสมอว่า “โรงเรียนนี้มีสามคน ที่ห้ามมีเรื่องด้วยโดยเด็ดขาด” เพราะฐานะอำนาจทางบ้านสูงมากจนกระทั่งรุ่นพี่ยังต้องยอมให้เกียรติ เอาเป็นว่าธุรกิจท็อปสามของญี่ปุ่น ท็อปเท่าไหร่ของโลกไม่รู้
ถ้ามีเรื่องด้วยก็เหมือนขุดหลุมฝังตัวเองอะ ดูอย่างตอนซึรุฮานะโดนตบกลับ เจ้าแม่แทบไม่ต้องทำอะไรมาก เอาอิทธิพลทางบ้านมาพูดแม่งก็ซีดแล้ว

เพราะงั้นต่อให้เกลียดก็ไม่กล้าแสดงออก ก็ทำเบลอๆไป ส่วนที่เรื่องมันมองจากมุมเจ้าแม่ มึงเลยไม่รู้ว่ามีคนเกลียดนางรึเปล่า นอกจากอีไก่โง่กับซึรุฮานะ คนอื่นเค้าก็รักชีวิตกันทั้งนั้นแหละ รอบตัวสามคนนี้ก็มีแต่คนอวยเป็นหลัก มันก็ธรรมดา

ทำไมมึงถามเหมือนอ่านข้ามตอนวะเนี่ย

206 Nameless Fanboi Posted ID:OVskAwC+wg

เส้นใหญ่จนคนกลัวทั้งโรงเรียนของจริงไทยก็มี ไม่ต้องธุรกิจระดับโลก แค่ลูกคนใหญ่คนโตระดับจังหวัด กูเคยเรียนเจอแม่งหงอยหมดอ่ะ นินทาก็ต้องเฉพาะคนสนิทกัน ออกหน้าแซะไม่มีใครทำหรอก

207 Nameless Fanboi Posted ID:K/i6qMBIWy

>>206 กุเคยเจอหลานผอ. นั่งเรียนอยู่ดีๆแม่งต่อยเพื่อนอีกคนเฉย คาตาอาจารย์เลยจ้า

แต่อาจารย์เสือกด่าคนโดนต่อยว่าไปกวนตีนเค้าก่อนรึเปล่างี้

พอคนโดนต่อยไปฟ้องแม่ ทีแรกผอ.ก็ขู่ๆจะให้ออก(ร่ำลือกันมา)

แต่สุดท้ายฝ่ายผอ.เงิบแดกเอง เพราะอิคนโดนต่อยเป็นลูกอัยการ

208 Nameless Fanboi Posted ID:ERB0Dto8fY

>>207 อห อย่างพีค 555555555

209 Nameless Fanboi Posted ID:nTAYkSqpUC

>>202 มันก็มีไง แต่ไม่ได้โฟกัสมาก ตัวอย่างที่เห็นแบบชัดมากๆก็พวกสภานักเรียนที่หมั่นไส้กลุ่มอภิสิทธิ์ชนแบบ pivoine ไม่ได้ตามอวยตามเอาใจอะไร ออกจะมองว่าพวกนี้คือกลุ่มคนนิสัยแย่ที่เป็นต้นตอของปัญหาด้วยซ้ำ อาริมะช่วงแรกๆก็มีอคติกับเรย์กะหรือคาบุ แสดงออกถึงความไม่ชอบชัดเจน หรือซึรุฮานะที่เข้ามาหาเรื่องได้ไม่ว่างเว้น นักเรียนชายทุกคนก็ไม่ได้อวยเรย์กะ ออกจะกลัวๆหรือไม่ก็ล้อเลียนเอาลับหลังด้วยซ้ำ ลิ่วล้อเรย์กะตบแล้วไง พวกคนที่ไม่ได้ชอบหรืออะไรก็ยังล้อเลียนกันหรือพุ่งเข้ามาหาเรื่องอยู่ดี

แค่ที่มึงเห็นว่าคลั่งไคล้เว่อร์ๆก็พวกนักเรียนหญิงที่ต่อแถวเอาช็อกโกแลตให้คาบุกับเอ็นโจ เพราะกรี๊ดคนหล่อ อันนี้กูเข้าใจนะ กูก็เคยเป็น 55555 เอาของขวัญไปให้รุ่นพี่หนุ่มป๊อบในโรงเรียนเพราะเขาหล่อ วาเลนไทน์พี่เขาก็ได้ดอกกุหลาบกับสติ๊กเกอร์หัวใจแปะเต็มเสื้อไปหมด เวลาแข่งกีฬาสีเสียงกรี๊ดพี่เขาก็จะดังกว่าคนอื่นๆหน่อย แต่จะคลั่งไคล้ระดับที่สาวรุมกรี๊ดหน้ามืดตามัวทั้งโรงเรียนแบบสองคนนี้มั้ย ก็ไม่ถึงขนาดนั้น เข้าใจว่าเซ็ตติ้งเดิมมันเป็นการ์ตูนตาหวาน มันก็มีอะไรเว่อร์ๆแบบนี้ออกมาน่ะ ไอ้เรื่องกลุ่มหนุ่มป็อบจนสาวคลั่งไคล้ไม่ลืมหูลืมตามันก็เป็นเรื่องที่เจอบ่อยๆในการ์ตูนเพื่อจะบอกว่าไอ้นี่หล่อจริงๆนะสาวถึงได้กรี๊ดขนาดนี้ เป็นการขายฝันให้คนอ่านไง

210 Nameless Fanboi Posted ID:4QwGcJbeZC

>>177 ใช่ กูคิดว่านางชอบเขาแต่ซึน แต่กูก็นึกไม่ออกว่าจุดเริ่มต้นของการชอบนี่มันตอนไหนวะ เห็นนางหนีตลอดแถมไม่สนใจเลย หรือจะชอบมาตั้งแต่ต้นสมัยที่นางย้อนอดีตมาแรกๆเลย ที่บอกชอบหน้าเอ็นโจมากกว่าคาบุ ในโลกเดิมเป็น fc เอ็นโจ ทุ่มโหวต ทุ่มซื้อกู๊ดส์มาก่อนไรเงี้ย

211 Nameless Fanboi Posted ID:QYM4yrKbZr

>>207 อันนี้กูชอบ อิเหี้ยยโคตรพีคค5555
แต่เอาจริงตอนที่กูเรียนคนที่กูรู้จักแม่แม่งเป็นคนบริจาคสร้างรร.แม่งก็ไม่มีใครกล้านินทาหรือหาเรื่องเหมือนกันนั่นแหละ

212 Nameless Fanboi Posted ID:6z0f.xhd/E

ย้อนกลับไปตอนที่ 162 เจ้าแม่พูดเรื่องยุยโกะมีบรรยากาศเฉพาะตัว แล้วบอกว่า "อย่างฉันคงไม่มีวันชนะได้หรอก"

ถ้าไม่ได้คิดอะไร จะไปแข่งเอาชนะทำไมล่ะว้าาาาา

แต่หาตอนที่เจ้าแม่ถามวาคาบะเรื่องเอ็นโจคุงไม่เจอแฮะ

213 Nameless Fanboi Posted ID:nTAYkSqpUC

>>212 ตอนที่ 191

214 Nameless Fanboi Posted ID:w8qVRDHAIL

วันนี้กูเพิ่งมีโอกาสได้มาญี่ปุ่นครั้งแรก กูไม่โทษเจ้าแม่เลยว่าทำไมหยุดตัวเองไม่ได้ ของกินแม่งเยอะมาก กูกินอิ่มแล้วอยากล้วงคออ้วกออกมาเพื่อให้แดกต่อได้ ลาก่อย โปรเจคลดน้ำหนักของกู

215 Nameless Fanboi Posted ID:DdLPGR6rX8

>>212 กูก็สงสัยเหมือนกันว่านางจะไปคิดเรื่องแพ้ชนะกับเขาทำไม ที่ผ่านมาก็ไม่เห็นจะคิดงี้กับใครเลยด้วย แถมชอบไปเปรียบเทียบตัวเองกับเขาแล้วมาเฟลเองอีกต่างหาก

216 Nameless Fanboi Posted ID:DdLPGR6rX8

>>214 ยินดีด้วยมึง อย่าลืมตระเวณแดกตามสารบัญอาหารล่ะ 5555555

217 Nameless Fanboi Posted ID:ZAm7NOODst

>>214 เรียนเชิญไปตรงrepแรก ตามรอยสารบัญของกินได้เลยจ้า555

218 Nameless Fanboi Posted ID:w8qVRDHAIL

>>216 >>217 แต๊งกิ้ว เดี๋ยวกูไปตาม

219 Nameless Fanboi Posted ID:V/TCVDetSg

>>214 โดนเฉพาะขนมหวานนะมึงง ในมินิมาร์ทบางอันอร่อยชิบหาย ยิ่งร้านเบเกอร์รี่ดีๆนะ รู้ตัวอีกทีพุงกูก็ยื่นออกมาแล้วววววว

กูชอบผลไม้ที่นู่น มันอร่อยมากก ทั้งหอม ทั้งหวาน ดีงามมมม

นึกถึงแล้วอยากแดกราเม็งเลยอ่าา

220 Nameless Fanboi Posted ID:A3fk4lfZLR

>>219 แล้วยิ่งเจ้าแม่แดกอะไรก็อร่อยไปหมดตั้งแต่ขนมถุงๆ หลอกเด็กจนถึงขนมไฮโซวนะมึง ฮื้ออออออ

221 Nameless Fanboi Posted ID:Gu3ppM+UBq

เวลากูไปญี่ปุ่น เข้ามินิมาร์ททีไรก็นึกถึงเจ้าแม่ทุกที 55555555 ไม่ใช่สิ กูเห็นอาหารอะไร กูก็นึกถึงเจ้าแม่ตลอด....

222 Nameless Fanboi Posted ID:DdLPGR6rX8

>>221 ตอนกูไปญี่ปุ่น ตอนเข้าที่พักแล้วกูกับเพื่อนชอบซื้อของจากมินิมาร์ทมาลองดู บางอันก็อร่อย บางอันก็รสชาติแปลกๆ แต่รวมๆแล้วกูชอบนะ บางอันกูซื้อกินทุกวันจนวันกลับยังแอบไปซื้อตุนใส่เป้กลับไทยไปด้วยเลย 5555

223 Nameless Fanboi Posted ID:GV5J1FDdCI

ของกินมินิมาร์ทญี่ปุ่นกูชอบชานมของ kirin ที่สุดละ ไม่หวานมาก รสชาติกำลังดี ส่วนนิชชินรสต้มยำกุ้งที่ขายที่ญี่ปุ่นเสือกอร่อยกว่าที่ขายที่ไทยอีก ไปญี่ปุ่นสามรอบกูยังกินของในเซเว่นญี่ปุ่นไม่ครบทุกตัวเลย เยอะจริงๆ

224 Nameless Fanboi Posted ID:QS79HS3JeJ

>>223 อหหห กูชอบมากกกกกก ไปทีไรกูซื้อ royal milk tea แบบขวดลิตรมาตุนในรถประจำ มันฟินมากกกกกกก

เมื่อก่อน kirin ที่ไทยก็มีนะ แต่หายไปนานแล้ว โคตรน่าเสียดาย (;_____;)

225 Nameless Fanboi Posted ID:jreODEbi+I

>>224 ชานม tea break ป่ะ

226 Nameless Fanboi Posted ID:lrCd3p/EZ0

>>225 ใช่ๆ

227 Nameless Fanboi Posted ID:Bf1YXJtM3E

>>225 ชอบมากทั้งชานมทั้งชาองุ่นเลย ฮืออออออออออ เสียดาย

228 Nameless Fanboi Posted ID:CkzaldMZFl

อ๋อ ชานมทีเบรกกกกกก สมัยมันมีที่ไทยกูแดกบ่อยมาก โคตรอร่อย ทำไมไม่เอามาขายแล้ววะ ;__;

229 Nameless Fanboi Posted ID:jreODEbi+I

>>228 ขายไม่ดีมั้ง คนไทยชอบกินหวาน แต่ทีเบรกมันจืดๆไปหน่อยเมื่อเทียบกับผลิตภัณฑ์ชาแบรนด์อื่นๆในไทย

230 Nameless Fanboi Posted ID:CkzaldMZFl

>>229 น่าเสียดายจัง กูว่ามันหวานพอดีเลยนะ ควรจะมีแคมเปญ #เอาชานมทีเบรกคืนมาเอาแฟนต้าองุ่นคืนไป

231 Nameless Fanboi Posted ID:21V9hKOdiP

เดี๋ยวๆ มันมีชาแอปเปิ้ลกับมะนาวด้วยไม่ใช่เหรอ แต่กูชอบชานมที่สุด

232 Nameless Fanboi Posted ID:.2po49M2fq

กลายเป็นที่รีวิวน้ำเซเว่นไปแล้ว 555555 กูชอบชาแอปเปิ้ล

233 Nameless Fanboi Posted ID:Bf1YXJtM3E

>>232 กูก็ชอบ หอมแอปเปิล มีรสขมฝาดของชาอ่อนๆ ติดปลายลิ้น อร่อยยยย

234 Nameless Fanboi Posted ID:F3KEajObAu

สมเป็นสาวกเจ้าแม่ พอพูดถึงของกินทุกคนคึกคักมาก ผิดกับตอนที่พูดเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ (ของเจ้าแม่) เราจะกอดคออยู่ด้วยกันที่หมู่บ้านคานทองต่อไป

235 Nameless Fanboi Posted ID:mT7t43YAR6

>>234 ก็เรื่องนี้มันติดแท็ก Love (the food) นี่นา

236 Nameless Fanboi Posted ID:jreODEbi+I

>>234 กูแต่งงานแล้ว คงอยู่หมู่บ้านคานทองไม่ได้ 555555555555555

237 Nameless Fanboi Posted ID:Bf1YXJtM3E

ถ้าตอนที่ 300 ออก กูจะถวายสโคนและน้ำผึ้งชั้นดีแก่เจ้าแม่ สาธุ

238 Nameless Fanboi Posted ID:R/iDXlQ.OC

>>234 กูจะเป็นลูกบ้านทรยศ หนีไปอยู่หมู่บ้านมีรัก

239 Nameless Fanboi Posted ID:kebVd.b+Hl

>>234 กูมีแฟนแล้ว //มองจากหมู่บ้านมีรัก

240 Nameless Fanboi Posted ID:ZcMG7O6Bmp

ยังเหลือโม่งฝั่งหมู่บ้านคานทองอยู่มั้ยเนี่ย 55555555

241 Nameless Fanboi Posted ID:EDgxlXTRF5

>>240 กู และกูคงลงหลักปักฐานอยู่นี่อีกนาน //ปาดน้ามตา

242 Nameless Fanboi Posted ID:mT7t43YAR6

ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป
ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป
ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป ขอสาป
- by เจ้าแม่เรย์กะ

243 Nameless Fanboi Posted ID:gDp/s9yUdY

>>240 กรุสร้างบ้านอยู่นานแล้วเนี้ย ฮา

244 Nameless Fanboi Posted ID:zKzUHBXLaV

>>243 ทำไมกูอ่าน "ฮา" เป็น "ห่า" สงสัยเพราะกูงอกรากที่หมู่บ้านคานทองไว้นานแล้ว ถถถถถถถถถถถ

245 Nameless Fanboi Posted ID:IT/LtAV/OA

>>240 กูไม่เคยมีแฟนเลยตั้งแต่เกิดมา อยากทัวร์ชมหมู่บ้านบอกกูได้ กูว่ากูรู้จักทุกซอกทุกมุม /เหม่อมองจากยอดเขาหลังหมู่บ้าน

246 Nameless Fanboi Posted ID:vqVa7p7tic

>>244 ทำไมอ่านแบบไม่อ่อนโยน😂😂😂

247 Nameless Fanboi Posted ID:m41ri/j3NB

//โบกมือให้ชาวหมู่บ้านคานทองจากหมู่บ้านมีรักอย่างสง่างาม

248 Nameless Fanboi Posted ID:MlsC2B4A/H

*สาดเกลือใส่พวกหมู่บ้านมีรัก* …ที่แท้ก็เป็นแบบฟุจินไรจินที่ต่อหน้าทำให้เจ้าแม่คิดว่าเป็นสาวโสดทั้งกลุ่ม แต่ความจริงลับหลังเจ้าแม่คือมีอะไรโดขิ โดขิเกิดขึ้นตลอดสินะ!!! ท่านเรย์กะคะ พวกทรยศอยู่นี่ค—//โดนลากไปปรับความคิดในซอกตึกของซุยรัน

249 Nameless Fanboi Posted ID:zKzUHBXLaV

หรือจริงๆ แล้วท่านฮิโยโกะจะเป็นเศรษฐีนีชาวหมู่บ้านคานทองที่ช่วงนี้แอบหนีออกจากหมู่บ้านไปตามสามัญชนหนุ่ม ส่วนที่โม่งสันนิษฐานกันว่าเป็นแม่ลูกอ่อนจริงๆ ตอนนั้นอาจจะกำลังวางแผนหนีตามกันเลยไม่ว่างมาอัพ คิดจะใช้นิยายกับคิมิดอลเป็นตัวถ่ายทอดความรักที่มีกับหนุ่มคนนั้นสินะ! //กูกาวมากไปแล้ว

250 Nameless Fanboi Posted ID:m0aTRqCaU7

>>248 เอาจริงๆกูก็นึกว่าพวกเซริกะจะเป็นอีสาวใจโฉดที่ชายทั้งโรงเรียนขยาดไม่กล้าเข้าใกล้ซะอีก ที่ไหนได้ พอแยกจากเรย์กะปุ๊บมีหนุ่มเดินมาคุยด้วยทันที ชวนกินไอติม ชวนกินบาร์บีคิว....ถ้าเรย์กะไม่ได้เป็น pivoine ฐานะพอๆกับพวกเซริกะหรือนักเรียนทั่วไปในซุยรัน จะมีหนุ่มๆเข้ามาจีบบ้างมั้ยวะ

251 Nameless Fanboi Posted ID:3pzyS66VCp

>>250 บุคลิกสูงส่งก็ยังยากที่จะเข้าหาอยู่ดีนา

252 Nameless Fanboi Posted ID:MkEVrRNKSS

>>250 ถึงไม่ติดด่านฟูจินไรจินก็คงโดนยิ้มอำมหิตของบางคนกันท่าไปอยู่ดีแหละมั้ง
//หรือนี่จะเป็นสาเหตุที่แท้จริง

253 Nameless Fanboi Posted ID:4RC2.WB1Zt

>>250 >>251 >>252 ถ้าเรย์กะไม่ได้เป็น pivoine ก็ไม่ต้องวางมาดให้ดูสูงส่ง และคงไม่ได้สนิทหรือรู้จักสองหนุ่มนั่น ก็น่าจะมีคนจีบอยู่นะ เพราะหน้าตานางก็ถือว่าสวยอยู่ นิสัยก็ดี

254 Nameless Fanboi Posted ID:mJ5qG2P2pv

>>250 กูว่ามีคนจีบแน่ๆ สวย นิสัยดี แล้วฐานะก็ไม่ได้สูงเกินเอื้อม หนุ่มๆทั่วไปในซุยรันคงคิดว่าตัวเองก็ระดับเดียวกัน จีบได้อยู่แล้ว แต่พวก pivoine ไม่น่าจะมาจีบเพราะคงคิดว่าคนละระดับกัน ถึงจีบคงจีบเล่นๆมากกว่าคบเป็นแฟนจริงจัง เพราะ pivoine ก็ดูหัวสูงถือตัวกันในระดับหนึ่ง โดยเฉพาะพวกที่อยู่ใกล้ๆกับประธานโยโกะแบบพวกรุ่นน้องที่ฉี่เป็นเลือดน่ะ พวกเอ็นโจกับคาบุรากิคงมองผ่านๆไม่ได้สนใจเท่าไหร่เหมือนนักเรียนทั่วไป ยกเว้นจะโดดเด่นขึ้นมาจริงๆแบบวาคาบะ

255 Nameless Fanboi Posted ID:Xcv6MaOmkj

>>250 ความจริงตอนเก่าๆนางก็เคยมีรุ่นพี่จะมาจีบนะ......กูว่านางทำเป็นบ่นแต่จริงๆไม่สนใจมากกว่า

256 Nameless Fanboi Posted ID:8FSWXjb+dB

>>219 มึงนี่... พูดชมผลไม้ ลงท้ายจะแดกราเม็งเฉย

257 Nameless Fanboi Posted ID:Qhml6rsISR

>>255 ตอนไหนวะ? นึกไม่ออกเลย ฟิลเต้อเอ็นโจกูหนาไปหรอกรึนี่

258 Nameless Fanboi Posted ID:kAOmtFcnm+

>>256 กรุก็คิดอยู่ว่าน่าจะเป็นราเม็งมิราเคิล ปล.กรุไม่ใช่ >>219

259 Nameless Fanboi Posted ID:K.l.Ai4BKg

กูว่าหลักๆที่ท่านเรย์กะไม่โดนจีบเพราะเหมือนโดนคาบุกับเอนโจวจองไว้ว่ะ แบบถ้าไม่สูงส่งเท่าสองคนนี้ก็ไม่อาจเอื้อม แต่อ่าน >>255 ก็นึกได้ว่าที่จริงเจ้าแม่เห็นบ่นๆแต่จริงๆก็สเปคสูงนะ รุ่นเดียวกันไม่แลมาตรฐานคือท่านพี่ ต่อให้มีใครมาจีบเจ้าแม่ก็คงหาทางออกห่างอยู่ดี

260 Nameless Fanboi Posted ID:ekQKps6W/m

>>257 กูจำเลขตอนไม่ได้แต่จำได้ว่านางอยู่ในงานเลี้ยงไม่ก็ในห้องpivoineเนี่ยแหละ ละก็มีรุ่นพี่มาชวนคุยแต่นางดันปฎิเสธไปเฉยเลย

261 Nameless Fanboi Posted ID:MlsC2B4A/H

กูว่าท่านเรย์กะอาจจะไม่ได้มีมาดสูงส่งอะไรมากหรอก//โดนเก็บ แต่ผมม้วนๆตอนอนุบาล/ประถมนางต้องดูยิ่งใหญ่กว่าทรงผมชาวบ้านเขาเลยทำให้มีคนชื่นชมศรัทธาในเกลียวสว่านนำโชค(?)ถวายตัวเป็นสาวกเป็นจำนวนมาก บวกกับการอยู่pivoineและไปรู้จักกับสองหนุ่มนั่น(เหมือนว่าจะสนิท) ก็เลยโดนยกขึ้นหิ้งเป็นเจ้าแม่ที่หนุ่มๆ กลัว นานๆเข้าก็ชิน ดูมีมาดมีบารมีโดยอัติโนมัติ

262 Nameless Fanboi Posted ID:m343+y+2ev

>>257 เหมือนมันมีตอนนึงนางนั่งอยู่ใน Pivoine แล้วก็มีรุ่นพี่ม.6 สามคนมานั่งด้วยชวนคุย เอาจริง ๆ คนเข้าจีบนางเยอะแหละ แต่เข้ามาแบบแอบแฝง เจ้าแม่ก็เลยไม่สนใจ

263 Nameless Fanboi Posted ID:KH82usNIwk

ถ้ามู้นี้เต็มแล้วตอน 300 ยังไม่มา จะตั้งชื่อว่าอะไรดี

264 Nameless Fanboi Posted ID:UUkU.0S/2N

ถวายอาหารร้านสะดวกซื้อให้เจ้าแม่ ขอตอนใหม่ครั้งที่27..

265 Nameless Fanboi Posted ID:0jlTa/a62h

>>257 มีนะแต่ตอนไหนจำไมาได้ว่ะ น่าจะเป็นช่วงพึ่งขึ้น ม.ปลายใหม่ๆเลย
เจ้าแม่บอกผ่านๆประมาณว่าเข้าหาเพราะฐานะทางบ้านเจ้าแม่เลยไม่สนใจ

266 Nameless Fanboi Posted ID:JuZ7Pk2CkU

>>265 ตอนที่ 81

267 Nameless Fanboi Posted ID:IyftJCeSUy

ก็มีรุ่นน้องมาจีบ(?)มาเข้าหาด้วยเรื่องโรคกระเพาะไง

268 Nameless Fanboi Posted ID:JuZ7Pk2CkU

>>267 จีบด้วยการชวนไปตรวจกะเพาะปัสสาวะ...........

269 Nameless Fanboi Posted ID:m343+y+2ev

>>267 น่าสงสัยนะว่านี่คือจีบจริงๆ รึเปล่า...

270 Nameless Fanboi Posted ID:EIrDF8R0jf

>>252 กูกำลังจะบอกว่าอ้าว ก็ไม่ใช่ว่ามีคนส่งยิ้มดำมืดเวลามีคนเข้าหาตลอดเลยไม่มีใครกล้ามาจีบไม่ใช่เรอะ แล้วก็นึกได้ว่ากูเมากาวนอก *ลูบหน้า*

>>265 กูว่าเจ้าแม่เป็นพวกชอบเรื่องรักโรแมนติกแน่ๆหว่ะ แซะคาบุงู้นงี้แต่ตัวเองก็อยากเจอรักดั่งเทพนิยาย รักฉันเพราะฉันเป็นฉัน ไม่ใช่เพราะฐานะหรือเพราะเป็นคิโชวอิน
นึกถึงบทในหนัง Notting hill; And don’t forget, I’m also just a girl standing in front of a boy asking him to love her.
อยากแต่งฟิคเลย… แต่กูเรือเอ็นโจชนิดที่ว่าถ้าทำได้จะหลอมร่างตัวเองให้เป็นเนื้อเดียวกับเรือไปซะ

271 Nameless Fanboi Posted ID:mPnYfr/ipn

>>269 รุ่นน้องทำเนียนตีซี้
>>270 กาวนอกแมร่งทรงพลังมาก กุก็อินไปด้วย ตอนนี้หยุดไปเลย กุอยากอ่านต่อมาก

ชาวเรือคาบุเรย์กะมาแต่งฟิก คาบุรากิ pov แข่งกับกาวนอกที กุพร้อมสูดกาว

272 Nameless Fanboi Posted ID:wSZ0fp30aN

>>270 ก็นะ นางก็ชอบจริงๆนั่นล่ะ ตอนแรกก็เพ้อหารุ่นพี่ว่าเป็นโรมิโอกับจูเลียต ที่ละเมอเพ้อเจ้อเรื่องได้แฟนเป็นดาราหนุ่มชื่อดังแล้วโดนทางบ้านกีดกัน แต่สุดท้ายก็ได้ครองรักกันแม่งอย่างฮา เอาพล็อตสุดแสนน้ำเน่ายอดนิยมมายำรวมกันได้ดีมาก 55555555

273 Nameless Fanboi Posted ID:I1DL6CvXdR

>>270 ตอนแรกกุก็คิดงั้น แต่พออ่านของมึง อ้าว กูก็เมากาวนอกเหมือนกัน

แต่ไม่แฟร์นะ ตัวเองก็มีคู่หมั้น แต่หวงก้างคนอื่น

274 Nameless Fanboi Posted ID:dgTBWx0LoC

วันนี้กุว่าง อาสาแปลกาวนอกต่อละกัน

275 Nameless Fanboi Posted ID:dgTBWx0LoC

เชี่ยยยย ไปอ่านตอนที่81มาเลยแบบว่า จริงด้วยยยยย

ตัวเองปฏิเสธซะหมด แต่มาบ่นว่าไม่มีคนจีบคืออะรายยยยยยย

คงเห็นเจ้าแม่ตั้งกำแพงสูงปรี๊ด สุดท้ายเลยไม่มีใครกล้าจีบป่ะวะ

276 Nameless Fanboi Posted ID:Y.eDsc5O8i

>>274 กรี๊ดดดด *ปาใจ*

277 Nameless Fanboi Posted ID:0xblVmi55r

>>274 //พุ่งตัวเข้ากอด กรุรักมึงงงง

278 Nameless Fanboi Posted ID:xpmzJ00GHQ

>>275 เจ้าแม่บอกถึงโสดแต่ก็เลือกนะจ๊ะ

279 Nameless Fanboi Posted ID:6qKW+brGPJ

เป็นช่วงไหนสักช่วง หลักจากที่ไซซายะเป็นประธาน Pivoine แล้ว

<<Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ ตอนพิเศษ ทาคามิจิผู้ตกหลุมรัก : เอ็นโจ ชูสุเกะ POV; คั่นตอนที่ 11/12 >>

ระหว่างกำลังเดินไปที่สโมสร ผมก็คิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ไปด้วย มาซายะตกหลุมรักทาคามิจิ, มาซายะยอมเป็นประธาน Pivoine เพื่อทาคามิจิ, มาซายะเริ่มเป็นสตอล์คเกอร์

ผมถอนใจ

การเป็นเพื่อนสนิทของคาบุรากิ มาซายะนั้นบันเทิงดี แต่ก็มีความเจ็บปวดปะปนอยู่ด้วย โดยเฉพาะเมื่อมาซายะผู้บูชาความรักคนนั้นเริ่มกลายเป็นไอ้งี่เง่าเวลาพูดถึงเรื่องความรัก เขาชัดเจนเสียจน 'ทุกคนรู้' ว่าเขาชอบทาคามิจิ แต่มีแค่แม่สาวคนนั้นคนเดียวเท่านั้นแหละที่ไม่รู้ตัว

พูดแล้วก็นะ ผมออกจะสงสัยอยู่ว่าทาคามิจิรู้สึกยังไงกับมาซายะกันแน่ เธอเป็นเด็กฉลาด เพราะงั้นผมว่าเธอน่าจะรู้ตัวแล้วนะ บางทีอาจจะแค่ไม่สนใจล่ะมั้ง?

แย่หน่อยที่ทาคามิจิไม่เหมือนคุณคิโชวอิน ผมยิ้มขณะคิดว่าคุณคิโชวอินคนนั้นเป็นคนชัดเจนขนาดไหน

(เสียง) "คุณทาคามิจิ คุณมีคนที่ชอบรึยังคะตอนนี้?"

หืมมม? ผมหยุดลงตรงมุมอับ เห็นคุณทาคามิจิกำลังพูดกับเพื่อนคนหนึ่ง คงเป็นเพื่อนร่วมชั้นล่ะมั้ง?

น่าสนใจแฮะ

ผมหลบเข้ามุม หวังว่าจะได้ข้อมูลมากกว่านี้

(ทาคามิจิ) "อะฮะฮะ คงงั้นล่ะน้า"

!!!

ทาคามิจิชอบใครสักคนอยู่? ใช่มาซายะป่ะ? ในที่สุดฤดูใบไม้ผลิอันสดใสก็มาเยือนเจ้าลูกชายตัวน้อยของผมแล้วใช่มั้ยเนี่ย? ผมแนบตัวชิดกำแพง ขยับเข้าไปใกล้ขึ้นเพื่อหาข้อมูล หัวใจเต้นถี่รัว

(เพื่อน) "มีเหรอ? ใครกัน? ใช่ท่านคาบุรากิรึเปล่า? ท่านคาบุรากิใช่มั้ยคะ? ท่านคาบุรากิชอบคุณอยู่ไม่ใช่เหรอคะ วิเศษไปเลย!"

(ทาคามิจิ) "อะฮะฮะ พูดอะไรน่ะ? คาบุรากิคุงไม่ได้ชอบฉันแบบนั้นซะหน่อย"

!!!

งี่เง่า! คุณทาคามิจิงี่เง่า! คุณคิโชวอินหมายเลขสอง!!!

(เพื่อน) "หา? พูดอะไรน่ะคะ? ท่านต้องชอบคุณแน่นอนค่ะ ชัดเจนเสียขนาดนี้"

(ทาคามิจิ) "หา เราพูดถึงคาบุรากิคุงคนเดียวกันรึเปล่าเนี่ย เขาไม่ได้ชอบฉันแบบนั้นแน่ๆ ค่ะ เขาเพียงเห็นฉันเป็นคู่แข่งและเพื่อนเท่านั้น"

พระเจ้า! คุณทาคามิจิ นี่คุณตาบอดขนาดไหนกัน? นี่น่ะคือมาซายะนะ รู้มั้ย! เจ้าคนเถรตรงงี่เง่ามาซายะไงล่ะ!! ทำไมถึงได้ทำตัวเหมือนคุณคิโชวอินซะงั้นเล่า?!!

ผมคร่ำครวญ นึกถึงตอนหมอนั่นติดหนึบชอบยูริเอะกับทุกอย่างที่หมอนั่นทำเพื่อแสดงออกว่าชอบเธอ แต่ก็โดนปฎิเสธอยู่ดี กลายเป็นงานหนักมาโถมใส่ผมเพราะต้องตามตัวหมอนั่นกลับบ้าน

(ทาคามิจิ) "อีกอย่าง ฉันชอบคนอื่นนะ"

280 Nameless Fanboi Posted ID:6qKW+brGPJ

!!! ทาคามิจิชอบคนอื่น!!! ใครกัน? ผมต้องโทรเรียกตำรวจให้คอยให้ความคุ้มครองหมอนั่นจากมาซายะมั้ย? อย่าทำอะไรโง่ๆ นะ มาซายะ!

RIP คาบุรากิ มาซายะ - ฆ่าตัวตายเพราะไม่สามารถทนรับความเจ็บปวดจากการอกหักครั้งที่สองได้

(เพื่อน) "คุณไม่ชอบท่านคาบุรากิรึคะ? หรือว่าจะเป็นคุณมิซึซากิ?"

RIP ประธานนักเรียน มิซึซากื - ตายเพราะความหึงหวงจากสาวน้อยผู้บูชาความรัก

(เพื่อน) "หรือจะเป็นท่านเอ็นโจคะ?"

!!! ผมยังเด็กเกินกว่าจะตายตอนนี้! ยิ่งตายเพราะเพื่อนสนิทด้วย!

RIP เอ็นโจ ชูสุเกะ - ตายเพราะแย่งความรักจากสาวที่เพื่อนชอบ

(ทาคามิจิ) "หืม เอ็นโจคุงกับมิซึซากิคุงเหรอคะ? เราเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น"

ขอบคุณพระเจ้า!

(เพื่อน) "งั้นคุณชอบใครคะ?"

(ทาคามิจิ) "อะฮะฮะ ความลับน่ะ"

(เพื่อน) "อย่างน้อยก็เล่าให้ฟังหน่อยซี่"

ใช่ครับ ได้โปรด ยิ่งข้อมูลเยอะ ผมยิ่งสามารถหาตัวคนๆ นั้นเพื่อช่วยให้เขาหนีออกนอกประเทศได้ไวขึ้นนะ

(ทาคามิจิ) "ก็นะ คนๆ นั้นเป็นคนแรกเลยที่ช่วยฉันที่นี่ ตอนที่ฉันเจอปัญหากับ Pivoine ครั้งแรก คนๆ นั้นก็เป็นคนช่วยฉันเอาไว้ หลังจากนั้นฉันก็ได้รับจดหมายบอกวิธีปฎิบัติตัวเมื่ออยู่ใกล้ Pivoine ฉันไม่รู้นะว่าคนๆ นั้นตั้งใจจะปกปิดรึเปล่า แต่ก็ชัดเจนมากสำหรับฉันล่ะน่ะ หลังจากนันก็ยังมีเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่คนๆ นั้นทำอีก แม้ว่าจะไม่เปิดเผยตัว แต่คนๆ นั้นก็คอยช่วยเหลือฉันอยู่เสมอ เสื้อผ้าชุดนี้กับรองเท้าคู่นี้ก็ได้มาจากคนๆ นั้นตอนที่รองเท้ากับเสื้อฉันพังนะ ฉันได้ชุดใหม่เอี่ยมนี่ เพราะคนๆ นั้นย้ำแล้วย้ำอีกว่าจริงๆ แล้วชุดนี้้เปื้อนล่ะ"

(เพื่อน) "อุหวา ผู้สนับสนุนในมุมมืด โรแมนติกจังเลยค่ะ เขาเป็น Pivoine รึเปล่าคะ?"

(ทาคามิจิ) "ก็น้า ในสถานที่แห่งนี้ มีแค่คนๆ นั้นเท่านั้นแหละที่ฉันเชื่อใจได้ 100% ไปกินข้าวกันเถอะ ใกล้หมดเวลาพักเที่ยงแล้วน้า เรายังต้องเข้าเรียนอีก"

(เพื่อน) "คุณทาคามิจิรอเดี๋ยวสิคะ เล่าให้ฉันฟังอีกหน่อยสิ ฉันอยากรู้เรื่องคนๆ นี้อีกนี่นา"

(ทาคามิจิ) "ฟุฟุฟุ บอกแล้วไง ความลับจ้า"

ผมยืนอยู่ตรงนั้นจนไม่ได้ยินเสียงเดินแล้วถึงเดินออกมาจากมุมอับ ระหว่างเดินไปห้องสโมสร ผมก็คิดถึงสิ่งที่ทาคามิจิพูด เธอต้องชอบคนๆ นั้นมากถึงขนาดยังใส่รองเท้ากับเสื้อของหมอนั่นอยู่ แต่คงมีแค่ไม่กี่คนหรอกที่มีขนาดตัวพอๆ กับทาคามิจิ หมอนั่นเป็นใครนะ?

เดี๋ยวสิ

ทาคามิจิได้พูดถึงเรื่องเพศรึเปล่านะ? เธอเอาแต่พูดว่า 'คนๆ นั้น' ไม่ใช่ 'เขา' บางทีอาจจะเป็นผู้หญิงงั้นเหรอ? ใครล่ะ? คนเดียวที่ผมรู้จักแล้วน่าจะช่วยเหลือเธอก็มีแค่คิโช---

เดี๋ยว. หยุด. เอาใหม่.

ไม่มีทาง ไม่ๆ ลืมมันไปซะ

ผมไม่เห็นอะไรทั้งนั้น ผมไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น ผมไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น

ทีนี้ เครื่องติดตามตัวนี่ราคาเท่าไหร่นะ

ผมต้องการสักเครื่องหนึ่งถ้ามาซายะออกเดินทางอีกรอบจากการอกหักครั้งใหม่

------------
จบตอนพิเศษ

281 Nameless Fanboi Posted ID:xpmzJ00GHQ

ถถถถถถถ ถ้าจบแบบนี้จริงน่าสงสารไซซายะเกิ้น

282 Nameless Fanboi Posted ID:I1DL6CvXdR

>>279-280 กาวไทยกาวนอกล้วนกวนจากแหล่งเดียวกัน เลยเห็นตรงกันว่าสำหรับวาคาะแล้ว เรบ์กะ>คาบุรากิ

omg คาบุเอ๋ย เสนาธิการทำพังเองแล้วไหมล่ะ

283 Nameless Fanboi Posted ID:pMDooVqbfD

>>279-280 โถ ไซซายะ ท่าทางนายจะได้ไปโดดผารอบสองแล้วล่ะ.......
ถ้าชอบผู้หญิงไม่รุ่ง ก็ลองๆมองผู้ชายข้างๆไว้ก็ได้นะ อยู่เคียงข้างในวันที่ลำบาก จะโดดผาก็ตามไปยับยั้ง คอยดูแลห่วงใยไม่ยอมไปไหน จะทำอะไรก็คอยซัพพอร์ต ดูแลดีขนาดนี้จะไปหาจากไหนได้อีกคะ นี่ล่ะคู่ชีวิตที่แท้ทรูของนาย

284 Nameless Fanboi Posted ID:jwxZ1Ewi7q

>>283 คนข้างๆมี(ว่าที่)คู่หมั้นอยู่แล้ว คราวนี้มาซายะอาจจะต้องไปโดดผารอบ 3 แบบไม่มีคนตามไปด้วย...

285 Nameless Fanboi Posted ID:ltYhG3Y3pV

>>284 สงสัยต้องบวชอย่างเดียวแล้วล่ะ แนะนำเสื้อคลุมยาวกับโกนหัวให้ล้านเลี่ยนนะคะ

286 Nameless Fanboi Posted ID:R9R7IaffmV

>>282 ท่านเรย์กะเล่นแย่งปักธงอีเวนท์ต่างๆที่ต้องเป็นคาบุรากิมาช่วยวาคาบะจังนิ แต้มความชอบต่อท่านเรย์กะแล้วพุ่งเอาๆ คาบุรากิที่ไม่มีอีเวนท์ปักธงเลยกลายเป็นสโตกเกอร์เอาแต่ใจไปแทน

287 Nameless Fanboi Posted ID:T/+QzcAIPM

แค่ก ไม่แน่นะ อาจจะเกิดคอมบิเนชั่นใหม่ซึ่งเรียกว่า สามพ-*ปี๊บ* คาบุรากิ -> วาคาบะ -> เรย์กะ …(->ฟู้ดซังจากบ้านวาคาบะ)

288 Nameless Fanboi Posted ID:6qKW+brGPJ

<<Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ PoV Chapter 12 >>

การเฉลิมฉลองสอบเข้าของนักเรียนมัธยมปลายจัดขึ้นในวันที่เย็นสบายของเดือนเมษายน บรรยากาศงดงามด้วยอากาศสดชื่น และกลีบดอกซากุระที่พลิ้วไหวในสายลม

ผมนั่งอยู่แถวหลัง ล้อมรอบด้วยกลุ่มของผม และเมินเฉยสายตาเร่าร้อนที่จ้องมาจากนักเรียนคนอื่นๆ บนเวที ประธานนักเรียน โทโมเอะ เซ็นจุ กำลังกล่าวต้อนรับนักเรียนใหม่ ต่อด้วยมาซายะ ที่เมื่อก้าวขึ้นเวทีปุ๊บ ผมก็ได้ยินเสียงผู้คนสูดหายใจเข้า ช่าย ลูกชายผมหล่อใช่มั้ยล่ะ?

ผมดูมาซายะขึ้นกล่าวสุนทรพจน์เป็นตัวแทนนักเรียนใหม่ คนบางส่วนดูเหมือนจะตกหลุมเสน่ห์ไปแล้ว ผมรู้ ความป๊อบของมาซายะน่าจะเพิ่มขึ้นอีกแล้ว กลุ่มบางกลุ่มเริ่มส่งเสียงเอะอะทุกครั้งที่มาซายะกวาดตามองรอบเวที และผมก็คิดไอเดียสนุกๆ ออก ประมาณว่าน่าจะลองขว้างอะไรสักอย่างใส่คนพวกนั้นเพื่อบอกให้พวกเขาเงียบซะที

ในที่สุดพิธีต้อนรับก็จบลง มาซายะลงจากเวที แล้วเราก็เดินไปตรวจสอบห้องเรียนที่ถูกแปะไว้ด้านนอกหอประชุมด้วยกัน

พอเจอชื่อตัวเองแล้ว ผมก็ไล่ดูรายชื่อเพื่อนร่วมห้องของผม

เพื่อนร่วมห้องผมไม่มีทั้งมาซายะและเรย์กะ เฮ้อ...

-

"ผมเอ็นโจ ชูสุเกะครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ"

ผมยิ้มอย่างสุภาพและเมินเสียงปรบมือจากนักเรียนในไปเสีย เมื่ออาจารย์พยักหน้า ผมก็นั่งลง คนอื่นๆ ก็ทยอยแนะนำตัวต่อทีละคน

ผมเหม่อมองออกนอกหน้าต่างอย่างเบื่อหน่าย ห้องนี้ไม่มีคนน่าสนใจเลยน้า

หลังจากที่อาจารย์เลือกตัวแทนห้องเสร็จแล้ว คนอื่นๆ ก็ต้องตัดสินใจเลือกตำแหน่งหน้าที่ต่างๆ กันไป รวมไปถึงการทัวร์โรงเรียนที่จะจัดขึ้นพรุ่งนี้เช้าในชั่วโมงโฮมรูมด้วย ดังนั้น เราก็เลยยุ่งกับเรื่องพวกนี้จนหมดคาบ

-

เมื่อผมกลับถึงบ้าน ก็เห็นคุณแม่นั่งดื่มชาผ่อนคลายอยู่ในห้องนั่งเล่น ผมทักทายคุณแม่ก่อนจะเดินขึ้นชั้นบนกลับเข้าห้อง

พอจะเข้าไป ก็ได้ยินเสียงคนขยับอยู่ด้านใน เมื่อเปิดประตูก็ได้เห็นน้องชายของผมถูกห้อมล้อมด้วยของที่ถูกรื้อออกมาจากในตู้เสื้อผ้า เท่าที่มองจากด้านหลัง เขากำลังถืออะไรสักอย่างอยู่

"ยูกิโนะ?" ผมเรียกเขา วางกระเป๋าลงบนเตียง น้องชายผู้มีผมบลอนด์สว่างก็หันกลับมาและยิ้มสว่างไสวให้ "ท่านพี่ ยินดีต้อนรับกลับบ้านฮะ"

"ไง...ทำอะไรอยู่น่ะ?" ผมถาม เดินไปหาเขา เลือกทางเดินอย่างระมัดระวังท่ามกลางห้องที่ยุ่งเหยิง "ผมจะหาผ้าพันคอสวยๆ ที่ท่านพี่มีฮะ แต่ผมเจอนี่แทน! สวยจังเลย! ยังกับเจ้าหญิงแน่ะ! คนนี้ใครเหรอฮะ?"

"เจ้าหญิงเหรอ?" ผมก้มมองมือของยูกิโนะ เห็นเขาถือรูปเรย์กะจบการศึกษาอยู่

"ยูกิโนะ อย่าค้นของของพี่!" เผลอขึ้นเสียงใส่ยูกิโนะจนได้ ยูกิโนะสะดุ้ง รูปร่วงจากมือ เขามองผมด้วยดวงตาที่ฉ่ำไปด้วยน้ำตา ก้มหัวพึมพำ "ขอโทษฮะท่านพี่" แล้วไม่พูดอะไรอีก

ถึงจะมารื้อของของผมก็เถอะ...แต่ก็ขอโทษแล้วนี่นะ...

ผมถอนหายใจ ทรุดตัวลงนั่งข้างๆ น้องชายและหยิบรูปขึ้นมา "โทษทีนะยูกิโนะ พี่ไม่ควรขึ้นเสียงใส่นายเลย" ผมลูบหัวเขาอย่างเบามือ "พี่ไม่ได้โกรธนะ ไม่ต้องกังวล"

"ขอโทษฮะ..."

ผมมองหน้า ก่อนจะเอารูปแตะหัวเขาเบาๆ "ถามพี่ว่าคนนี้ใครใช่มั้ย? เจ้าหญิงคนนี้น่ะ"

"...ฮะ"

ผมส่งเสียงอืมในลำคอเบาๆขณะมองรูป

"เธอเป็นคนที่น่าสนใจและสนุกสนานมากที่พี่รู้จักที่โรงเรียน มีหลายคนไม่กล้าเข้าใกล้เธอเพราะลักษณะภายนอก แล้วเธอก็ไม่ได้ให้เวลากับคนพวกนั้นด้วย แต่จริงๆ แล้วเธอเป็นคนชอบเข้าสังคมมาก แล้วก็สวยมากด้วย ดังนั้นเลยมีหลายๆ คนที่ชอบมาที่ห้องเราเพื่อแอบดูเธอ" ผมกัดริมฝีปาก จำได้ว่าหลายๆ ครั้งมีแฟนๆ ของเรย์กะมาที่ประตูห้องเรียนในตอนที่เราอยู่มัธยมต้นด้วยกันเพื่อแอบดูเรย์กะ หรือในชั้นปีสาม ที่พวกเด็กผู้ชายพูดถึงเธอมากมาย ไม่เหมือนมาซายะหรือผม เธออยู่ในกลุ่มที่ปกป้องเธออย่างดุดัน และไม่ยอมให้คนอื่นเข้าใกล้แม้แต่น้อย...

ผมพูดต่อ "จริงๆ แล้วเธอเป็นคนที่อ่อนโยนและเป็นคนดีมาก ถึงจะน่ากลัวสุดๆ เวลาโกรธก็เถอะ"

"โอ๋~" ยูกิโนะยิ้ม มองรูป "ท่านพี่ ชอบเธอรึเปล่าฮะ?"

ผมมองยูกิโนะ ยิ้มตอบ "เธอเป็นแค่เพื่อน"

สีหน้าของยูกิโนะดูสับสัน " แต่ท่านพี่พูดเหมือนชอบ---"

เสียงเคาะประตูขัดจังหวะคำพูดของยูกิโนะ "นายน้อย มื้อเย็นเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ โปรดลงไปรับประทานอาหารด้วยนะคะ"

ผมพ่นลมหายใจเฮือกหนึ่งและยืนขึ้น เก็บรูปกลับเข้าลิ้นชักขณะมองไปทั่วห้อง ต้องให้คุณเมดมาทำความสะอาดซะแล้ว...

"มาเถอะยูกิโนะ ถึงเวลามื้อเย็นแล้วนะ" ผมจูงมือ ดึงเขาไปทางประตู แม้จะขัดขืนเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ตามมาเงียบๆ

"เธอจะมาเป็นคุณพี่สาวของผมมั้ยฮะ?"

"อืมม~ เดี๋ยวก็รู้" ผมตอบขณะเดิน

เอ่อออ ดูจากที่เรย์กะหลบเลี่ยงผมแล้วเนี่ย ถ้าผมอยากให้เธอมาเป็นเจ้าสาว ผมคงต้องพยายามหนักสาหัสเชียวล่ะ...

-

289 Nameless Fanboi Posted ID:6qKW+brGPJ

เช้าวันต่อมา ตำแหน่งหน้าที่อื่นๆ ในห้องก็ถูกแจกจ่าย ผมมองในรายชื่อ นึกสงสัยว่าตัวเองต้องทำอะไร

พูดแล้วก็ ปีที่แล้วผมจ่ายงานหลายๆ อย่างให้นักเรียนนอกบางคนเหมือนกัน ผมมองไปรอบห้องเรียน คิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเผยรอยยิ้มมีเสน่ห์ "มีใครอยากอาสามั้ยนะ?"

สายธารแห่งอาสาสมัครถล่มพัดเข้ามา ผมยิ้มอย่างใจดีให้หัวหน้าห้อง ทิ้งที่เหลือให้เขาจัดการจ่ายหน้าที่ ส่วนผมก็นั่งลงมองกลุ่มสาวๆล้อมรอบเขา ระวังอย่าโดนเหยียบล่ะ หัวหน้าห้อง

หลังจากทุกอย่างเสร็จลง เราก็เริ่มเดินทัวร์โรงเรียนไปทีละตึก นักเรียนนอกที่เข้าใหม่ดูจะคัลเจอร์ช็อคอย่างแรง พอดูหอศิลป์ ห้องแล็บ และแนะนำห้องสมุดอย่างคร่าวๆ แล้ว ผมก็ค่อนข้างมั่นใจว่าบางคนน่าจะเริ่มรู้สึกได้ถึงความรวยบ้าบอของโรงเรียนนี้แล้ว แบรนด์ซุยรันไม่ได้มีไว้แค่อวดเฉยๆ หรอกนะ

สำหรับผม เห็นได้ชัดเจนเลยว่าดวงตาของเหล่า Pivoine แห่งซุยรันนั้นเปล่งประกายอย่างภาคภูมิกับอุปกรณ์ทุกชิ้นและตึกทุกหลังในโรงเรียนของพวกเขา ผมรู้สึกได้ถึงชนชั้นที่เกิดขึ้นระหว่างนักเรียนทั่วไปและ Pivoine ที่เกิดขึ้นอย่างเงียบงัน...

-

พวกเรามาถึงห้องสภานักเรียนหลังจากที่ห้องก่อนหน้าเพิ่งจะจากไป เมื่อมองไปที่พวกนั้นก็สังเกตเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่อ้าปากหวอ เอ่อ...ช่วยปิดปากหน่อยได้มั้ยครับ คุณดูออกจะ...โง่หน่อยๆ น่ะ

ทันทีที่ก้าวเข้าไป เราก็พบกับรุ่นพี่ประธานนักเรียนผู้ใจเย็นและจริงจัง โทโมเอะ เซ็นจุ

"โอ้ หวัดดี" รุ่นพี่โทโมเอะยิ้มอย่างสุภาพ เขาและสภานักเรียนคนอื่นเริ่มแนะนำตัว จากนั้นจึงอธิบายคร่าวๆ เรื่องกฏเกณฑ์ต่างๆ รวมถึงเตือนพวกนักเรียนนอกด้วย

" Pivoine เป็นกลุ่มที่ได้รับการอภิสิทธิ์พิเศษในซุยรันนะ ส่วนรายละเอียดพวกนายถามจากนักเรียนลูกหม้อได้ เข็มกลัดดอกโบตั๋นแบบที่อยู่บนเสื้อของคุณเอ็นโจคือสัญลักษณ์ของความเป็น Pivoine นะ ดังนั้นถ้าเจอใครใส่เข็มกลัดนี้ก็ให้ระวังหน่อยล่ะ"

...นี่คุณเพิ่งจะพูดว่าผมเป็นบุคคลอันตรายไม่ควรเข้าใกล้ใช่มั้ยครับ รุ่นพี่?

"ถ้ามีปัญหาอะไร มาบอกสภานักเรียนได้ทุกเมื่อเลยนะ แต่ฉันว่าคงไม่เป็นไรหรอก พวกนายมีคุณเอ็นโจอยู่แล้ว เขาเป็นคนที่รักษากฏระเบียบและช่วยเหลือทุกคนได้มากเลยล่ะ เพราะงั้นขอให้เขาช่วยเหลือก็ได้ถ้ามีปัญหา"

อย่าโยนผมใส่ใต้ท้องรถเพราะรุ่นพี่ขี้เกียจวุ่นวายกับปัญหาชาวบ้านสิวะครับ!

แม้จะประท้วงอยู่ในใจ แต่ผมก็ยังคงรอยยิ้มไว้บนใบหน้า ก่อนจะจากออกมาพร้อมเพื่อนร่วมห้อง

ผมไม่ใช่เรย์กะนะ อย่ามาโยนงานแปลกๆ ให้ผมได้มั้ย!

-

290 Nameless Fanboi Posted ID:6qKW+brGPJ

เพิ่งจะพ้นปีใหม่มาไม่นาน ทุกสิ่งดูจะราบรื่นดี ไม่ก็ราบรื่นเท่าที่จะเป็นไปได้นั่นแหละ นักเรียนนอกเหล่านี้ยังคงต้องตะเกียกตะกายเหมือนปลาขาดน้ำ ก็อย่างที่คิดไว้แหละนะ ความแตกต่างระหว่างโรงเรียนทั่วไปกับซุยรันมันคนละโลก ดังนั้นพวกเขาน่าจะต้องเจอกับช่วงเวลาที่หนักหนาสาหัสกับโรงเรียนนี้ แต่ยังไงนั่นก็เป็นเรื่องของพวกหัวหน้ากับตัวแทนห้อง ไม่เกี่ยวกับผมอยู่ดี

ขณะที่ผมกำลังทานอาหารกลางวันกับมาซายะที่โต๊ะพิเศษของ Pivoine ก็สังเกตเห็นกลุ่มนักเรียนเกือบสี่สิบคน และมีคนหนึ่งลุกขึ้นยืนคล้ายจะเป็นแม่งาน คนๆ นั้นนั่งลงหลังจากพูดอะไรบางอย่างเสร็จ จากนั้นทุกคนก็เริ่มทานข้าว

โอ๊ะ เดี๋ยวสิ นั่นเรย์กะนี่นา!

ผมมองอย่างเงียบเชียบขณะทานอาหารไปด้วย ครู่เดียวหลังจากที่เริ่มทาน ทุกคนก็เริ่มส่งเสียงพุดคุยกันอย่างมีชีวิตชีวา

"ยัยนั่นเก่งเรื่องแบบนี้นะ"

หา? ผมหันไปมองด้านข้าง เห็นมาซายะกำลังมองดูอยู่เช่นกัน เขายักไหล่แล้วพูด "คิโชวอินไง ยัยนั่นเก่งพวกเรื่องการสื่อสารจัดการคนอื่นๆ มาแต่ไหนแต่ไร ตอนที่เป็นเรียนห้องเดียวกัน ยังกะยัยนั่นเป็นคนควบคุมการเคลื่อนไหวในห้องไม่ใช่ฉันซะอีก ออกจะ...ใหม่"

เขาดูสนอกสนใจเอามากๆ ดวงตาผมหรี่ลงเล็กน้อยขณะที่ถาม "นายเริ่มมองเธอตั้งแต่เมื่อไหร่กัน" น้ำเสียงผมเฉียบคมไปนิด ดังนั้นผมจึงรีบขยับรอยยิ้มขึ้นเพื่อให้คำพูดดูนุ่มนวลขึ้น

มาซายะมองผม คิดช้าๆ ก่อนจะตอบอย่างระมัดระวัง "ฉันเห็นว่านายเอาแต่มองยัยนั่นตลอด ฉันก็เลยสงสัย ก็เลยมองตามบ้าง ฉันไม่ได้สนใจยัยนั่นขนาดนั้นซะหน่อย"

เข้าใจล่ะ ผมยิ้มให้เขาและทานอาหารจนเสร็จ "เฮ้ มาซายะ แล้วคุณคิชิโดะล่ะเป็นไงบ้าง?"

"อ๋า? คิชิโดะเรอะ?" มาซายะคิดอยู่ชั่วครู่ "หมอนั่นเข้าชมรมบาสแน่ะ คิดว่านะ เป็นคนที่ระมัดระวังเวลาเล่นกีฬามากทีเดียว คอยเตือนคนอื่นๆ ให้ระวังคนที่เดินผ่านไปผ่านมาหรือยืนอยู่ขอบสนามด้วย ฉันว่าหมอนั่นยังหลอนที่ปาบอลโดนหัวคิโชวอินเมื่อปีก่อนอยู่แหงๆ"

ผมก็ว่างั้นแหละ ก็หมอนั่นโดนกองกำลังลากไปนี่นะ "เข้าใจล่ะ"

มาซายะมองหน้าผม จากนั้นก็ยักไหล่แล้วทานอาหารจนเสร็จ

"คิโชวอินนั่นทำให้นึกถึงแม่ฉันอยู่เหมือนกัน จัดงานสังคมอะไรงั้น" เขากล่าว

เหมือนคุณน้าเหรอ? หืมมม...ผมเปรียบเทียบงานปาร์ตี้ของกลุ่มคาบุรากิครั้งล่าสุดกับอีเวนต์เล็กๆ ของเรย์กะ แล้วยักไหล่ "ก็คล้ายกันจริงๆ แต่ไม่อลังการเท่า"

"แต่ก็บอกไม่ได้ว่าเธอไม่เหมือนแม่ฉันใช่มั้ยล่ะ? ความคิดแบบ รวมตัวทุกคนมาทานข้าวเที่ยงด้วยกันเนี่ย ถ้าเป็นแม่ฉันก็คงคิดแบบนี้เหมือนกัน"

นั่น... "ก็จริง แม่นายชอบจัดงานสังคมนี่นะ"

มาซายะพยักหน้า แล้วเราก็เดินออกจากโรงอาหาร

-

291 Nameless Fanboi Posted ID:6qKW+brGPJ

"มาซายะคุง คิดออกรึยังจ๊ะ ว่าจะเข้าชมรมไหนดี?"

คุณแม่ถามขึ้นขณะที่เราทานข้าวเย็น ยูกิโนะนั่งอยู่ข้างคุณแม่ ส่วนผมนั่งติดกับมาซายะ ที่นั่งของคุณพ่อนั้้นมักจะว่างเปล่าเสนอ ก็ต้องบินไปทริปธุรกิจอยู่ตลอดนี่นะ

"ผมไม่อยากเข้าชมรมครับ ไม่เห็นชมรมไหนน่าสนใจเลย"

"เข้าใจล่ะ" คุณแม่มองหน้าผม ส่วนผมก็ยักไหล่ตอบ เธอรู้อยู่แล้วว่าผมไม่อยากเข้าชมรม

ข้างๆกัน ยูกิโนะก็เสริม "ถ้าผมเข้าซุยรันเมื่อไหร่ ผมจะเข้าชมรมฮะ!"

"นายเข้าชมรมกีฬาไม่ได้แน่ๆ ยูกิโนะ" มาซายะตอบ ผมเตะหน้าแข้งเขาเข้าให้ แล้วพูด "ไร้สาระน่ะ ถ้าหายป่วยแล้ว อยากจะเข้าชมรมไหนก็เข้าได้หมดเลยนะ ยูกิโนะ" มาซายะลูบหน้าแข้ง ถลึงตามองผม ส่วนผมยิ้มให้ยูกิโนะ

คุณแม่ยิ้มมองเราเงียบๆอย่างสนุกสนาน

"อืมม ฮะ!" ยูกิโนะยิ้มน่าเอ็นดู ผมเห็นเขาเขี่ยผักออกไปไว้ด้านข้าง ก็เลยดุ "กินผักด้วยสิยูกิโนะ มันดีกับสุขภาพนะ"

"หวาา ท่านพี่อย่ามาสั่งผมนะ!" ยูกิโนะทำปากยื่น

"ฉันเป็นพี่นายนะ"

"แต่ก็ยังไม่ใช่เจ้านายผมอยู่ดี!"

คุณแม่หัวเราะ เอ่ยขัด "ไม่เอาน่า ยูกิโนะจ๊ะ ทานผักเถอะ วันนี้ทำออกมาหวานๆ จะได้ไม่รู้สึกขมนะ"

ยูกิโนะทำปากยื่นใส่คุณแม่ที่ตักผักป้อน มาซายะมองอย่างสนุกสนานไปด้วยทานไปด้วย

"อืมม..." ในที่สุดยูกิโนะก็ทานจนเสร็จ หันมาหาผมแล้วยิ้มสดใส อะ ทำไมผมรู้สึกไม่ดียังไงชอบกล...?

"ท่านพี่มาซายะฮะ รู้จักเด็กผุ้หญิงที่ทำผมม้วนๆ ทรงเจ้าหญิงมั้ยฮะ?"

เดี๋ยว อะไรนะ?

"ผมม้วนทรงเจ้าหญิง?" มาซายะมองหน้ายูกิโนะ สับสนไปชั่วขณะ ก่อนจะพูดต่อ "เออ ใช่ ก็รู้จักยู่คนนึง ทำไมเรอะ?"

"ยูกิโนะ อย่า-"

"เพราะท่านพี่เก็บรูปเธอไว้ในห้องด้วยฮะ!" เขาตะโกนออกมาจนได้!

292 Nameless Fanboi Posted ID:6qKW+brGPJ

ผมกลืนอย่างยากลำบาก คว้าแก้วน้ำขึ้นดื่มอั้กๆ ไม่สนใจสายตาว่างเปล่าที่จ้องมาของมาซายะ ส่วนยูกิโนะก็เริ่มถามมาซายะเรื่องเธออย่างมีความสุข

"ที่ท่านพี่บอก เธอสวยมา~ก แล้วก็ป๊อบมากเลยฮะ แต่ท่านพี่ไม่ยอมบอกผมว่าเธอชื่ออะไร! พิลึกเนอะ! รูปเหมือนจะเป็นรูปวันจบการศึกษานะฮะ ถ้าชอบเธอทำไมถึงไม่ถ่ายรูปคู่ด้วยเนอะ?"

"ยูกิโนะ-" ผมพยายามหยุดเขา แต่เจ้าน้องชายก็ยังพูดต่อไม่หยุด ดูเหมือนจะมีความสุขเหลือแสนที่ได้แฉผมต่อหน้าทุกคน ขนาดคุณแม่ยังดูท่าทางสนใจเลย หยู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

"ตอนที่ถามท่านพี่ว่า เธอคนนี้จะมาเป็นคุณพี่สาวของผมมั้ย ท่านพี่ตอบว่า 'เดี๋ยวก็รู้' ล่ะฮะ! คนนี้เป็นแฟนของท่านพี่ใช่มั้ยฮะ? ท่านพี่มาซายะ เธอเป็นคนดีเหมือนที่ท่านพี่พูดมั้ยฮะ? ท่านพี่มาซายะว่าคนๆ นี้จะเป็นเจ้าสาวที่ดีให้ท่านพี่ผมได้มั้ยฮะ?" ยูกิโนะยิ้มใสซื่อเมื่อแฉผมจบ อาห์ รู้สึกเหมือนกระเพาะปั่นป่วนเลยแฮะ ตอนที่คุณแม่จ้องมองผมเงียบๆ เนี่ย

มาซายะเงียบไปชั่วขณะ แล้วตอบ "คนๆ นั้นชื่อคิโชวอิน เรย์กะ ในสายตาฉัน ฉันว่าธรรมดามาก แต่ก่อนหน้านั้นยัยนั่นก็ช่วยฉันเอาไว้จริงๆ ดังนั้นอย่างน้อยยัยนั่นก็เป็นคนดีคนหนึ่งล่ะนะ ส่วนที่ยัยนั่นเป็นแฟนหรือจะเป็นเจ้าสาวของชูสุเกะรึเปล่าเนี่ย..." มาซายะจ้องมองผมโดยไร้คำพูด เลิกมองฉันด้วยสายตาผิดหวังเหมือนฉันเป็นพวกน่าขยะแขยงซะที! สามีมีรูปภรรยานี่เป็นเรื่องธรรมดานะ!

ผมกระแอม ดึงความสนใจกลับมาที่ตัวเอง และยิ้ม "คุณคิโชวอินเป็นเพื่อนของพี่ รูปที่อยู่ในห้องนั่นก็ไม่ใช่ว่าพี่มีรูปเธอแค่คนเดียวซะหน่อย พี่หารูปนั้นไม่เจอเลยไม่ได้เอาใส่อัลบั้ม จนกระทั่งยูกิโนะไปเจอเข้านั่นแหละ ว่าไปแล้วก็ ยูกิโนะ ค้นข้าวของของคนอื่นมันเสียมารยาทนะรู้มั้ย"

ทุกคนดูสงสัย แต่ผมเตรียมคำตอบเอาไว้ในกรณีที่ยูกิโนะคิดจะแฉให้คุณแม่ฟังแล้วน่า! ผมยิ้มกว้าง "เป็นความจริงนะครับ ผมยังมีอัลบั้มวันจบการศึกษาอยู่ แล้วก็ใส่รูปคุณคิโชวอินเข้าไปแล้วด้วย ถ้าอยากเห็นเดี๋ยวเอาออกมาให้ดูก็ได้"

ผมเมินมาซายะที่จ้องมองมา สนใจกับการพยายามซ่อมสถานการณ์มากกว่า อ๊ากกก ยูกิโนะ ทำไมนายต้องแฉพี่คาโต๊ะทานข้าวด้วย...

"อืม เป็นเรื่องปกตินะจ๊ะที่เรามักจะเก็บรูปภาพของคนที่เราสนิทสนมด้วยเอาไว้" คุณแม่พูดออกมาในที่สุด
ถึงจะโล่งที่เลิกคุยเรื่องนี้ได้ แต่แม่ครับ แม่ทำเสียงเหมือนผมชอบเธอเลยนะ!

"ฮะ..." ยูกิโนะรับอย่างเงียบเชียบ ผมไม่สนใจสีหน้าผิดหวังของเขา

"แต่แม่ออกจะแปลกใจนะจ๊ะ ทำไมลูกไม่ถ่ายรูปกับคุณคิโชวอินล่ะชูสุเกะ? ไหนๆ ก็ถ่ายรูปเธอแล้ว ทำไมไม่ถ่ายคู่กันไปเลยล่ะ?"

ผมยิ้มอย่างใจเย็น "ตอนนั้นผมอยู่กับคุณยุยโกะ เพิ่งจะรู้ว่าคุณคิโชวอินกลับบ้านไปแล้วตอนที่ผมกลับเข้าไปอีกรอบครับ เพื่อนผมก็เลยส่งรูปนั้นมาให้ผมแทน"

คุณแม่พยักหน้ารับคำตอบ อ่าฮะ ผมพลาดแล้ว ฟังยังไงก็โกหกชัดๆ ขนาดผมเองยังรู้สึกเลยว่าเหตุผลฟังไม่ขึ้น ก็ทำไมคนอื่นจะต้องส่งรูปเธอมาให้ผมด้วย ถ้าผมไม่ชอบเธอน่ะ? คุณแม่ต้องคิดว่าผมไม่อยากพูดว่าผมชอบเธอแน่ๆ อ่อก

แต่คุณแม่ก็รับแล้ว ยูกิโนะก็ได้คำตอบจากมาซายะแล้ว ผมก็แค่...ผมถอนใจหนักๆและทานข้าวเย็นจนเสร็จ

มาซายะ นายเลิกมองฉันด้วยสายตาเย็นชาแบบนั้นซะที...

-

293 Nameless Fanboi Posted ID:6qKW+brGPJ

"สรุปว่า...เป็นคิโชวอินสินะ หืม?"

มาซายะเริ่มทันทีที่เราเข้ามาในห้อง หมอนี่กอดอก มองผมอย่างล้อเลียน "นานแค่ไหนแล้ว?"

"รู้มั้ย ฉันชวนนายมาเล่นเกม ไม่ใช่มาคุยเรื่องที่ได้ยินบนโต๊ะอาหารนะ" ผมตอบขณะคุกเข่าค้นหาคอลเล็กชั่นเกมหน้าลิ้นชัก มาซายะไม่ยอมช่วย เขาแค่นั่งอย่างขี้เกียจอยู่บนเก้าอี้ มีอัลบั้มรูปวางบนตัก ก็ในเมื่อเขาไม่ยอมเชื่อ สิ่งแรกที่ผมทำเมื่อเข้ามาในห้องก็คือโยนอัลบั้มใส่หน้าเขาซะ แต่เจ้างั่งนี่ก็ยังดูไม่เชื่อผมอยู่ดี

"แหงสิ ก็นี่ครั้งแรกที่ได้ยินว่านายชอบใครนี่หว่า เป็นครั้งแรกที่ได้ยินด้วยว่านายมีรูปยัยนั่น เล่าหน่อยไม่ได้เรอะ?"

"ฉันไม่ได้ชอบเธอ" ผมตะคอกขณะค้นคอลเล็กชั่นเกม มาซายะแค่นเสียง "แน่น้อนนนนนนนนนนนน นายไม่ชอบเลย แบบว่า มองยัยนั่นตลอดเวลา ตามติดทุกฝีก้าวเวลาได้ยินว่าเกิดเรื่อง แถมยังตื๊อถามคนรอบตัวยัยนั่น ไม่มีอะไรบอกเลยว่านายชอบยัยนั่น ไม่มีเลยซักนิด"

ผมขว้างของชิ้นหนึ่งในลิ้นชักใส่เขา แต่เขารับไว้ได้ด้วยมือเดียว ไอ้งั่งน่ารำคาญเอ๊ย

"ยังกับนายไม่เคยทำ"

"ช่าย ฉันบอกยูริเอะอย่างเปิดเผยว่าฉันชอบเธอ แต่นายน่ะอีกเรื่อง ไม่แค่ปฎิเสธนะ แต่ยังตามสตอล์คยัยนั่นผ่านทางเพื่อนร่วมชั้นอีก"

ผมลุกขึ้น ถือเกมสองเกมไว้ในมือ เดินไปหามาซายะที่นั่งสบายใจเฉิบอยู่บนเก้าอี้ด้วยสีหน้าสบายใจ "ว่าก็ว่าเหอะ นายสองคนไปสนิทกันขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ถ้าจำไม่ผิด ยัยนั่นหนีเรายังกะเห็นเราเป็นตัวเชื้อโรค"

ผมเตรียมเครื่องขณะที่เขายังพล่ามต่อไป ฟังเขาพูดต่อสักพัก ผมก็ตอบ "ชีวิตรักของพวกเราเป็นงี้ก็ตลกดีนะว่ามั้ย? แต่ข้อแตกต่างก็คือ ยูริเอะอาจจะชอบนาย คุยกับนาย แต่ก็แค่ในฐานะน้องชายที่เธอทิ้งไม่ลง ส่วนฉันน่ะคนละอย่างกัน ฉันยังมีโอกาสกับคุณคิโชวอินอยู่ ไม่ใช่แค่เราอายุเท่ากันนะ แต่ฉันยังไม่ต้องกลัวเรื่องที่ว่าเธอจะทิ้งไปเข้ามหาลัยก่อนด้วย ไม่เหมือนนาย"

มาซายะมองผมอย่างดุดัน แต่ผมเมินเขา หันไปโหลดเกมแรก

"เกมต่อสู้ เอาจริง?"

"ทำไมจะไม่จริง?" ผมยักไหล่

"ฉันจะขยี้แกให้เละเลย" มาซายะทิ้งตัวลงข้างๆ แล้วคว้าจอย ผมแค่นเสียงขณะเลือกตัวละคร

"เอ๊าะเหรอ? พนันมั้ยล่ะ?"

"เอาเซ่!"

-

294 Nameless Fanboi Posted ID:6qKW+brGPJ

ผมฮึมฮัมเบาๆ ขณะทานอาหารเที่ยงในที่นั่ง Pivoine เนื่องจากชนะเกมเมื่อวานเลยตัดสินใจลงโทษมาซายะด้วยการงดของหวานหนึ่งอาทิตย์

"แกมันปีศาจ" มาซายะด่าผมอย่างเจ็บแค้นพร้อมกับสวาปามข้าวเที่ยงลงไปด้วย อ่าฮะ นายมันคนแพ้ เพราะงั้นก็ยอมรับซะเถอะ

ระหว่างที่แข่งกันเมื่อวานนี้ เราทั้งคู่ก็ตัดสินใจจะไม่พูดถึงเรื่องเหตุการณ์บนโต๊ะอาหารอีก หนึ่ง เพราะเราทั้งคู่ต่างก็พูดถ้อยคำบาดหู (ที่จริงส่วนใหญ่เป็นผม) และสอง ไม่ว่าเราจะชอบใครก็เป็นเรื่องไม่ดีต่อสาวคนนั้นทั้งนั้น ถึงผมจะรู้สึกว่าทุกคนคงยอมรับก็เถอะ แต่ก็ยังรู้สึกว่าน่าจะเกิดการจลาจลย่อมๆ ขึ้นอยู่ดีถ้าเราคนใดคนหนึ่งบอกว่าเราชอบเรย์กะ...และไม่ใช่เพราะแฟนคลับยอมรับแฟนของผมไม่ได้ด้วย

ไม่ไกลจากเรานัก รุ่นพี่ Pivoine กับเรย์กะดูเหมือนกำลังไฟลุกโชน รู้สึกว่าจะเกี่ยวกับงานเลี้ยงอาหารกลางวันของเรย์กะเมื่อวานนะ เหมือนว่าเธอจะไปขออนุญาตจากประธานสภานักเรียนแทนที่จะทำๆ ไปเลย แล้วพวกรุ่นพี่ก็เลยรู้สึกรับไม่ได้ที่นั่นทำให้สภานักเรียนเสมือนมีอำนาจเหนือ Pivoine

แต่ยังไงเราก็ยังเป็นเด็กใหม่ ดังนั้นก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่เราต้องเลี่ยงไม่ทะเลาะกับรุ่นพี่ เรย์กะคงจะเข้าใจเรื่องนี้ดี เธอเลยใช้เรื่องนี้เป็นเหตุผลอธิบาย จากนั้นก็ทำหน้าเหมือนโดนดุและเศร้าสร้อย ซึ่งทำให้พวกรุ่นพี่ยอมรามืออย่างรวดเร็ว ใช่ คุมสถานการณ์ได้ดีมาก เรย์กะ

หัวข้อสนทนาเปลี่ยนไปเป็นเรื่องชมรมแทน มาซายะกับผมก็เข้าร่วมด้วย มีรุ่นพี่สองคนพยายามแนะนำให้เราเข้าร่วมชมรม แต่เราปฎิเสธ

"ท่านเรย์กะมีชมรมไหนที่อยากเข้าหรือเปล่าคะ ได้ยินว่าไปดูๆ มาหลายชมรม"

"ค่ะ แต่ยังตัดสินใจไม่ได้เลย..."

โอ้ ผมก็ได้ยินเรื่องนั้นมาบ้างเหมือนกัน ผมนั่งฟังขณะที่มาซายะดื่มชาของเขาไป

"ชมรมชงชาหรือจัดดอกไม้ล่ะเป็นไง" อ๋า ชมรมตามขนบของกุลสตรี
Pivoine เลยนะ...ผมจินตนาการภาพเรย์กะสวมกิโมโนหรือฟุริโซเดะ จัดดอกไม้และชงชา เหมาะกับภาพลักษณ์เธอดีจริงๆ

"มีอาจารย์ที่ให้การสอนอยู่ตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ ก็เลยคิดว่าคงไม่จำเป็นต้องเข้าชมรม"

"เหรอ แล้วมีที่ไหนอยากเข้าอีกหรือเปล่า"

"ตอนแรกก็ตั้งใจจะเข้าชมรมกีฬาน่ะนะคะ..."

มาซายะกับผมหันขวับไปทันทีที่ได้ยิน เรย์กะเข้าชมรมกีฬาอะนะ? แค่ปีนเขาก็แทบไม่รอดแล้วนี่นา จะมีแรงพอเร้อ?

"ได้ยินว่าชมรมกีฬาของซุยรันซ้อมโหดอยู่นะคะ คงไม่เหมาะกับท่านเรย์กะหรอกค่ะ"

"ค่ะ พอไปดูก็เห็นว่าคงไม่ไหวน่ะค่ะ"

ผมหันไปอีกทาง ซ่อนเสียงหัวเราะเอาไว้และตีมาซายะที่พร้อมจะระเบิดเสียงหัวเราะได้ทุกวินาที หยุดเลยนะ เดี๋ยวก็โดนจับได้หรอก!

เราตลกกับการคิดภาพเรย์กะเข้าชมรมกีฬา ซึ่งดูเป็นความคิดที่แปลกประหลาดสำหรับเราเอามากๆ ก็เธอเป็นคนซุ่มซ่ามแถมพลังกายต่ำอีก ผมสงสัยว่านอกจากวิชาพละแล้วเธอจะเข้าชมรมกีฬาชมรมไหนได้ มาซายะก็คิดแบบเดียวกัน ตอนที่พวกเรียนห้องเดียวกัน เวลาที่เขาถามว่าใครเหมาะกับกีฬาอะไร ก็พบว่าเรย์กะนั้นอยู่แค่ในเกณฑ์มาตรฐานจากงานกีฬาสีที่เธอเข้าร่วมปีละครั้ง

เรายังได้เห็นเวลาไปปีนเขากันทุกปี แบบว่า ถึงเราจะเริ่มปีนหลังห้องเธอ แต่สุดท้ายก็ยังแซงเธอไปได้อยู่ดี น่าสงสารเกินไปแล้วนะ

295 Nameless Fanboi Posted ID:6qKW+brGPJ

ระหว่างที่กำลังคุยกัน เราก็ได้ยินเสียงใครบางคนพูดขึ้น "อ้าว ~ ที่นั่งตรงนี้ว่างอยู่ด้วยล่ะ ~"

ทันใดนั้น พวกรุ่นพี่ก็เปลี่ยนเป็นโหมดน่าเกลียดน่ากลัวทันที ทุกคนมองไปยังต้นเสียง เห็นว่ามีเด็กสาวที่ดูธรรมดามากๆ คนหนึ่งใกล้เข้ามาทุกทีและกำลังจะนั่งอยู่แล้ว ยัยนั่นทำอะไรเนี่ย?

ผมมองหาป้าย Pivoine และก็เห็นว่ามันไม่อยู่ หา? ใครเอาป้ายออกไปน่ะ?

บรรยากาศกดดันขึ้นเรื่อยๆ ผมเห็นว่ารุ่นพี่บางคนกำลังจะลุกขึ้นตะโกน

โอ้ยยย แย่แน่ๆ

"ตรงนี้เป็นที่นั่งเฉพาะสำหรับพวกเรา นักเรียนทั่วไปนั่งไม่ได้นะ"

เรย์กะลุกขึ้นเตือนเด็กผู้หญิงคนนั้น

เด็กคนนั้นกระพริบตาก่อนจะหันกลับไปและสังเกตกลุ่มคน น่าจะเป็นเพื่อนของเธอที่ยืนหน้าซีดอยู่ด้านหลัง เฮ้ ถ้ารู้ว่าตรงนี้เป็นที่ของ Pivoine แล้วทำไมไม่เตือนเพื่อนล่ะ?

"ขอโทษค่ะ ไม่ได้สังเกตเลย ต้องขอโทษด้วยนะคะ" เธอขอโทษขอโพยไปด้วย ก้มหัวหงึกๆ ก่อนจะกลับไปหาเพื่อนอย่างเร่งรีบ

หลังจากที่เธอจากไป พวกรุ่นพี่ก็โวยวาย

"เมื่อกี้นี้อะไรน่ะ นักเรียนใหม่ที่เพิ่งเข้ามาเหรอ ไว้ค้นชื่อแล้วเตือนให้หนักๆ หน่อยนะ ไม่รู้อะไรไม่เหมาะไม่ควรเลย"

"เด็กคนนั้นดูไม่ค่อยเหมือนนักเรียนซุยรันเลยนะ สงสัยจะเป็นพวกนักเรียนพิเศษล่ะมั้ง"

"งั้นก็ยิ่งเป็นปัญหาเข้าไปใหญ่"

เหมือนเธอจะกลายเป็นเป้าหมายเล่นงานไปแล้วนะ...

"เอ่อ คงไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้มั้งคะ คงแค่ยังไม่ชินนั่นแหละค่ะ ครั้งนี้ปล่อยผ่านไปก่อนก็ได้มั้งคะ"

ผมมองเรย์กะที่พยายามเกลี้ยกล่อมให้ทุกคนใจเย็น อืม พวกรุ่นพี่ดูจะไม่พอใจเท่าไหร่นะ

"แต่ว่า..."

"แน่นอนว่าจะปล่อยไปเฉยๆ ไมได้ ไว้ฉันจะฝากคำเตือนผ่านไปทางหัวหน้าห้องของเธอเองค่ะ แล้วคงต้องอบรมเรื่อง Pivoine กันด้วย นะคะ ขอร้องนะคะ"

เห็นเรย์กะต้องทำขนาดนั้น พวกรุ่นพี่ก็ยอมหยุด ยังไงสถานะทางสังคมของคิโชวอินก็ยังสูงกว่าพวกนั้น ก็ต้องยอมไว้หน้าเรย์กะบ้างอยู่แล้ว

"....งั้นครั้งนี้จะเห็นแก่หน้าคุณเรย์กะก็แล้วกัน"

"...นั่นสินะ ถ้าคุณเรย์กะพูดถึงขนาดนั้นล่ะก็"

"แหม ขอบคุณนะคะ !" เธอยิ้มอย่างสดใสแล้วพยักหน้า

มาซายะกับผมกินไปฟังไป ไม่ได้ใส่ใจนัก จริงๆแล้วถ้าแฟนคลับของเราพยายามบุกเข้ามากวนเราในพื้นที่ของ Pivoine มาซายะต้องอาละวาดอย่างแรงจนกลายเป็นโศกนาฏกรรม ทำให้ Pivoine คนอื่นๆ อาละวาดตามแหงๆ

ผมทานข้าวจนเสร็จและมองไปทางเรย์กะอีกครั้ง หืม นี่ผมคิดไปเองรึเปล่านะ? เหมือนว่าเรย์กะจะปวดท้องอยู่รึเปล่านั่น?

---

จบตอนที่ 12 แร้ว

296 Nameless Fanboi Posted ID:3g3g5sLKBD

>>288-292 ทำไมอ่านตอนนี้ แล้วกูคิดว่าเอ็นโจมีความกาวพอ ๆ กับเรย์กะวะ เรย์กะคิดอยากมีแฟนเป็นดารานักร้อง จะได้มีความรักแบบน้ำเน่า ส่วนเอ็นโจเบ่นพ่อแม่ลูกในหัว ตอนเถียงว่าสามีมีรูปภรรยานี่เรื่องปกติ กูเกือบสำลักน้ำ

ส่วนคาบุ แกไม่มีสิทธิมองเขานะ คือมันปกติมากถ้าผู้ชายจะมีรูปผู้หญิงที่ตัวเองชอบ แต่มันโคตรน่ากลัวเลยถ้ามีผู้ชายให้สร้อยคอทำเอง กะลงเรียนซัมเมอร์ตามผู้หญิงที่เจอหน้ากันนับครั้งได้เนี่ย

แต๊งกิ้วมากโม่ง อะไรคือคนผบิตกาวนอกแปะฟิคใน ao3 แล้วหายเงียบวะนั่น สังหรณ์ใจไม่ดีฉิบหาย

297 Nameless Fanboi Posted ID:3g3g5sLKBD

โอ๊ะ มีถึง 295 นี่ กูอ่านต่อก่อน

298 Nameless Fanboi Posted ID:3g3g5sLKBD

>>293 วอมรับว่าเป็นชีวิตรักแล้วเหรอ ยังปฏิเสธเสียงแข็งปาว ๆ อยู่เลยนะ

ปล. พออ่านกาวแล้วรู้สึกว่า จริง ๆ เจ้าแม่ก็เป็นที่จับตามองเยอะกว่าที่คิดจากคาบุ แต่ในออริ เอ็นโจก็มองเรย์กะเยอะมาก ๆ รู้ว่ากินข้าวหมดทุกครั้งด้วย ไม่แปลกที่คาบุที่มีเพื่อนคนเดียวจะมิงตามไปด้วย

299 Nameless Fanboi Posted ID:pMDooVqbfD

>>288-295 มาซายะรู้แล้วเรอะว่าเพื่อนมันชอบสาวคนนี้ กูนึกว่าจะไม่รู้ซะอีก แต่ชอบบทนี้นะ ดูเป็นเพื่อนผู้ชายวัยรุ่นคุยกันดี เล่นเกม พนันแข่งเกมไรงี้
ยูกิโนะมีความร้ายยยย ตลบหลังท่านพี่ซะไปไม่เป็น จะเอาคืนที่ถูกตวาดเรื่องค้นของสินะ แต่ชูสุเกะนี่พอเป็นเรื่องเรย์กะแล้วดูควบคุมตัวเองไม่ได้ทุกทีเลย ใครสนใจนางก็รีบไปแผ่รังสีจอมมารใส่กันท่า มีซึนตอนถูกจี้ใจดำ ชอบตอนเถียงว่าสามีมีรูปภรรยามันก็ถูกต้องแล้ว หวายๆๆ เขายังไม่ได้เป็นอะไรกับตัวซักหน่อย ขี้ตู่เบ่เบ๋

300 Nameless Fanboi Posted ID:9dJOz01ims

KY นิด วันนี้กูไปบองกินมงจะยากิตามเจ้าแม่มาแล้วเว่ย ตอนเห็นคนผัดทำเครื่องเป็นวงๆ ก่อนเทน้ำแล้วรู้สึกฟิน มันก็อร่อยดีนะ แต่กูสงสัยว่าเจ้าแม่กินแผ่นเดียวไม่อิ่มเหรอวะ มีโอโคโนมิยากินำมาก่อนได้อีก กูยอมใจ แล้วนี่ถ้าคิดดีๆ คือเจ้าแม่แม่งกินเท่ากับเด็กม.ปลายผู้ชายเลยนะ มีอาหารอยู่ตรงหน้าทีไรนางลืมแอ๊บทุกที

301 Nameless Fanboi Posted ID:c9WR.6agQW

>>300 กูกินแล้วไม่อิ่มอ่ะ.. คือมันอร่อยจนกินเพลิน 5555555

302 Nameless Fanboi Posted ID:.WavafB7jI

ฟิลเตอร์กาวนอกทำไมดูยูกิโนะกับเอ็นโจสว่างชิบหาย ฝั่งเรานี่คือดำมืดด้วยแรงแค้น?555555

303 Nameless Fanboi Posted ID:d7BWFo6m33

>>302 ประเด็นมันอยู่ที่กาวนอกเขาเก็ทค.หมายแฝงของกอล์ฟมาร์กเกอร์รึยังนี่แหละ

304 Nameless Fanboi Posted ID:+NBJanUw1T

>>302 กูว่า official ก็ไม่มองเอ็นโจใสๆ นะ ตอนบลัฟเรื่องสปายสองหน้ากับผมไม่เคยโดนทิ้งนะครับนี่โคตรดำมืด สมควรโดนแทงอย่างแรง

305 Nameless Fanboi Posted ID:6YzANwp4tw

>>304 เรื่องรสนิยมหนังที่ชอบด้วย แต่ละเรื่องนี่แบบ ใครว่านางใสกูว่าไม่แน่ๆอะ....

306 Nameless Fanboi Posted ID:pMDooVqbfD

>>304 ฮีดำมืดมาแต่ไหนแต่ไรแล้วว่ะมึง แต่มาแสดงความยันเอาตอนผมไม่เคยโดนทิ้งที่บอกแต่ชื่อหนังที่พระเอกโดนแย่งคนรักแล้วไอ้คนแย่งไม่ตายดีซักคนนี่ล่ะ จากนั้นก็ดูควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยอยู่เรื่อยๆ ส่วนกอล์ฟมาร์กเกอร์กูไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าคนญี่ปุ่นเขาถือเรื่องแสลงอะไรพวกนี้มั้ย แต่กูว่าอ.แกใส่มาไม่ได้ใส่มางั้นๆแน่ๆอะ มีความหมายชัวร์ 55555555555555

307 Nameless Fanboi Posted ID:u0TKRgyee5

รู้สึกว่าฮีแกคุมอารมณ์ไม่อยู่ ตั้งแต่มีคุณยูโกะโผล่มาเนี่ยแหละ ระเบิดเรือตัวเองเป็นว่าเล่น

308 Nameless Fanboi Posted ID:+OvpeERA26

>>306 เนอะ คือของมีเยอะแยะ ทำไมต้องเป็นกอล์ฟมาร์คเกอร์ที่ถ้าคนไม่ได้เล่นกอล์ฟก็ไม่น่ารู้จักด้วย
จะgxHoแสลงหรือไม่ ต้องรอตอนพิเศษท่านอิมาริไม่ก็ท่านพี่อ่ะ5555

309 Nameless Fanboi Posted ID:dBh+MvnzbP

>>308 กูตงิดคำว่าให้ได้อย่างสบายใจนี่ล่ะ แต่ตอนนั้นนึกแค่ว่ามันเป็นของที่ห่างไกลจากความโรแมนติคไง เลยรู้สึกสบายใจที่ได้แนะนำว่าอย่างน้อยคนรับคงไม่คิดลึกไปว่าคนให้พิศวาสตัวเองไรเงี้ย แต่พอโม่งกอล์ฟเอาความหมายมาแปะ กูนี่...อือฮือ จากเจ้าชายกลายเป็นคนเลว 2017 เลยมึง 5555555

310 Nameless Fanboi Posted ID:GcO0dXZYYb

>>309 กูว่าพี่แกเป็นจอมมารตั้งแต่ขู่ชาวบ้านแอบสตอเกอร์แล้ว ยิ่งกอล์ฟนี่ตอกตะปูตราหน้าได้อย่างไม่อายใครเลย

311 Nameless Fanboi Posted ID:MKpXN9MIkj

คิดอีกแง่ อิมาริพอได้รับของแล้วอาจจะสบายใจแล้วว่าเรย์กะจังมีคนมาจีบด้วย รอดพ้นจากการโดนคลุมถุงชนกับเรย์กะ จะได้ไปจีบคิโชวอินคนพี่อย่างสบายใจ

312 Nameless Fanboi Posted ID:nKNtmXmadW

>>311 คนนั้นไม่ใช่ว่าจีบติดมานานแล้วเหรอคะ

313 Nameless Fanboi Posted ID:Ymv.SfFGgg

>>311 คนนั้นไม่ได้อยู่ช่วงจีบ แต่อยู่ช่วงผัวเมียละเหี่ยใจไปละว่ะถถถถ

เห็นโม่งแปลจะไปคัดพระสูตรแล้ว เราควรช่วยไงดี.......สวดชินบัญชรวันละรอบให้ฮิโยโกะซะมะกลับมา?

314 Nameless Fanboi Posted ID:.WEkctreTq

>>313 สนใจมาช่วยกูเขียนมั้ย เดี๋ยวซื้อกลับไปฝาก นี่กูก็ตามรอยนางไปเยอะล่ะ ได้โปรดวอนขอให้ท่านฮิโยโกะเห็นใจด้วย ToT

315 Nameless Fanboi Posted ID:Ymv.SfFGgg

>>314 สกิลการเขียนยอมแพ้จริงว่ะ อีกนิดนึงคืออ.จะเรียกกูไปอ่านแล้วว่าตอบเห้ไรในห้องสอบ เลคเชอร์นี่มีประหนึ่งถอดรหัสข้ามชาติถถถถ

316 Nameless Fanboi Posted ID:QLvnGQiYqz

>>292 อ่านกาวนอกแล้วกูก็แอบสงสัยหน่อยๆ กาวนอกให้มาซายะรู้แล้วว่าชูสุเกะชอบเรย์กะ แล้วพวกมึงว่าป่านนี้มาซายะรู้รึยังวะว่าเพื่อนมันชอบเขาน่ะ

317 Nameless Fanboi Posted ID:MKpXN9MIkj

>>316 ศัตรูหัวใจของตัวเองคือเรย์กะมันยังไม่รู้เลย

318 Nameless Fanboi Posted ID:QLvnGQiYqz

>>317 ก็เริ่มสงสัยแล้วนะ นางก็หลุดมาหลายรอบแล้ว ตั้งแต่ซื้อเมเปิ้ลไซรัปให้วาคาบะทั้งที่ไม่ได้เล่าให้ฟัง บอกว่าวาคาบะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้แบบรู้จักดี ล่าสุดก็ริงโทนมือถือซ้ำกันทั้งที่ไม่ได้พูดเรื่องเสียงริงโทนเลย กูว่าถ้าให้เวลาคิดซักนิดโดนจับได้ชัวร์ๆ

319 Nameless Fanboi Posted ID:ELjkM2bu+z

>>318 พอมาซายะถาม

"เธอรู้จักกับทาคามิจิมานานแล้วงั้นเหรอ"

"...ค่ะ"

"ทำได้ดีนี่! คิโชวอิน"

จากนั้นตบไหล่แปะๆ บอกว่าเธอเป็นคนดีกว่าที่คิดเสียอีก ไม่ได้สนใจเรื่องอื่น

320 Nameless Fanboi Posted ID:EvDyhfFkut

>>319 กูว่า ถ้ารู้ว่าเป็นเพื่อนกัน จะต้องให้เป็นสปาย รายงานวันละสามเวลาชัวร์

321 Nameless Fanboi Posted ID:QLvnGQiYqz

>>320 โทรไปฟ้องวาคาบะว่าโดนรบกวน แล้วก็ส่งรูปตัวเองกำลังสวีทหวานที่บ้านวาคาบะไปให้ดูเป็นการเยาะเย้ยด้วย

322 Nameless Fanboi Posted ID:Ymv.SfFGgg

>>318 กูว่าอาจกำลังหลอกตัวเองว่าไม่รู้จักว่ะถถถ

323 Nameless Fanboi Posted ID:HWmeRn5sIg

>>317 >>318 เกือบจับได้แล้วนะ แค่ยังหาจุดเชื่อมโยงนะหว่างโคโระจังกับคิโชวอิน เรย์กะไม่ได้เท่านั้น
ถ้าวันไหนเข้าร้านเบเกอรี่แล้วเห็นช็อกโกโคโคเนะวางขายอยู่ก็คงถึงบางอ้อเอง

324 Nameless Fanboi Posted ID:9sRN/Q9/QT

>>323 คงเป็นวินาทีที่ฟ้าผ่าเปรี้ยงลงกลางหัวคาบุรากิ...

325 Nameless Fanboi Posted ID:cz4PGtOLeo

>>323 พรุ่งนี้คุณแม่อบขนมปังช๊อกโก้โคโรเนะหรือคะ แต่พรุ่งนี้คาบุรากิคุงจะมา หนูว่าไว้วันอื่นเถอะนะคะ ความลับของโคโรเน่เลยปิดมาถึงทุกวันนี้//วาคาบะไม่ได้กล่าว

326 Nameless Fanboi Posted ID:goF4LlBdv2

>>325 เพื่อเป็นการขอบคุณ จะมอบพุดดิ้งเมลอนชั้นดีให้เป็นของขวัญนะคะ!

327 Nameless Fanboi Posted ID:klcPyR2qkk

>>326 ฉันรับของราคาแพงแบบนั้นไม่ได้หรอกค่ะ! เอ่อ.. แต่ถ้าไม่ว่าอะไร คุณคิโชวอินจะทานด้วยกันมั้ยคะ?

328 Nameless Fanboi Posted ID:Ymv.SfFGgg

>>327 แค่คำเดียวพอนะคะ...

329 Nameless Fanboi Posted ID:gBsucwowdD

>>324 กูนึกเป็นฉากฟ้าผ่าเปรี้ยงแล้วตัวละครทำหน้าตกใจแบบหน้ากากแก้วหรือพวกการ์ตูนโชโจโบราณๆเลยว่ะ 555555

330 Nameless Fanboi Posted ID:CQ3wIVUQON

ท่านเรย์กะแอบไปตั้งกระทู้พันทิปรึเปล่าคะ “เมื่อเราติดเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ ไพโลไร หรือย่อว่า เอชไพโลไร “
https://pantip.com/topic/37790022
…//วิ่งหนียยยยยย

331 Nameless Fanboi Posted ID:goF4LlBdv2

>>330 ไพโรไลอิน เรย์กะสินะครับ

332 Nameless Fanboi Posted ID:Lqi8YFDUFt

ความหมายของกอล์ฟมาร์กเกอร์คืออะไรวะ....

333 Nameless Fanboi Posted ID:S9Bp1GTrQZ

>>332 หาในสารบัญด้วยคำว่าคนเลว 2017 โลดมึง

334 Nameless Fanboi Posted ID:YOnrOuNXp.

เอ็นโจ.....

335 Nameless Fanboi Posted ID:m4Y0GKw9wW

กูเคยลอง​เซิร์จอังกฤษ​เรื่องความหมาย​ของกอล์ฟฯนี่ แต่ไม่เจอเลยนะ

336 Nameless Fanboi Posted ID:uY7534+2sn

>>335 กูก็ไม่เจอ

337 Nameless Fanboi Posted ID:7UqFIRnNKq

กูคิดว่าความหมายมันคือ เรย์กะโดนมาร์คอะ มาร์ค=จอง ตรงตัว

338 Nameless Fanboi Posted ID:RhHL7.DJrO

ทำอะไรอ้อมค้อมไม่ได้แด้กเจ้าแม่หรอกเอ็นโจคุงเอ่ย

339 Nameless Fanboi Posted ID:S9Bp1GTrQZ

>>338 แต่ชวนตรงๆอย่างตอนชวนกินคีชก็ดันโดนระแวงนะมึ้งงง ต้องอ้างน้องชายผู้แสนน่ารักเจ้าแม่ถึงยอมไป กูว่าตอนนั้นฮีน่าจะรวบรวมความกล้าและหน้าด้านพอๆกับตอนขอช็อกโกแลตจากเขาเลยล่ะ นั่งดูเขาว่าอยากไปร้านไหนแล้วชวนเอาดื้อๆเลย แผนเผินอะไรไม่มีทั้งสิ้น ด้นสดเอาหน้างาน ถ้าเจ้าแม่ไม่ระแวง ยูกิโนะไม่ได้ไป 100% ถถถถถ

340 Nameless Fanboi Posted ID:zW8a8sKDFT

>>339 พูดถึงความใจกล้าหน้าด้านด้นสดเอาหน้างาน กูว่าตอนจ้องมือถือเขาดื้อถามว่าจะไปที่นี่ๆ เหรอ แถมยังตามติดไปนั่งด้วยที่โต๊ะนี่คือสุดๆ แล้ว กูว่าตอนนั้นเอ็นโจคงตะล่อมเต็มที่ละ แต่ก็ยังพลาด เจ้าแม่เลยได้ฉายเดี่ยวไปงานเทศกาลคนเดียวแบบเหงาๆ โถ....

341 Nameless Fanboi Posted ID:odUxa/vDES

>>335 กูเจอนะ
ต้องพิมพ์ต่อท้ายว่า idiom
ถ้าเสิร์ชเดี่ยวๆ ก็เจอแค่ความหมายทั่วไป5555555555

342 Nameless Fanboi Posted ID:.d6/2TceYh

>>340 ตอนนั้นก็ตกใจมาก ฮีรุกหนักมาก ถ้าไม่ผีพรายยุยโกะ กุว่าเข้าแม่คงคิดอ่ะ

343 Nameless Fanboi Posted ID:S9Bp1GTrQZ

>>340 กูว่าตอนนั้นฮีคงร้อนรนว่ะ เห็นเจ้าแม่จ้องมือถือนาน ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แสดงความดีใจ(ในของกิน) เลยแบบ...คุยกับใคร ใครส่งอะไรมาให้ถึงทำให้คุณยิ้ม หรือใครนัดไปเที่ยวไหนทำไมดูมีความสุข อยากรู้จนต้องเดินไปเสือกถึงที่ แต่เรื่องไม่ชวนตรงๆกูก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน หรือไม่มีจังหวะชวน พอจะชวนก็โดนขัดจังหวะแล้วนางก็เปิดแน่บหนีไปแล้วไรงี้

344 Nameless Fanboi Posted ID:.d6/2TceYh

>>343 กุว่าฮีคงไม่ชวนตรง ๆ หรอก มีอะไรต้องอ้างน้อง ไม่งั้นดูไม่ดีว่ะ คนมีคู่หมั้นแล้วยังชวนสาวอื่นไปเที่ยว

345 Nameless Fanboi Posted ID:12uSrSItb1

>>343 ที่เจ้าแม่จดจ่อกับมือถือจนไม่รู้สึกตัวว่ามีใครมายืนแอบส่องข้างหลังนี่ จะว่าฮีมีวิชานินจาหรือเจ้าแม่เอาแต่สนใจฟู้ดซังจนไม่สนรอบข้างกันแน่วะ 555555

346 Nameless Fanboi Posted ID:/i06IUIRLj

>>343 ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เพราะจะได้ไปเดตกับฟู้ดซัง.....ฮีก็ต้องร้อนรนแน่ล่ะ คนนี้เขาทำคะแนนนำสุดเลยนี่..

347 Nameless Fanboi Posted ID:cVckGA4gUI

>>346 ระหว่างคานซังกับฟู้ดซัง ใครคือที่หนึ่งในใจเจ้าแม่วะ 55555555

348 Nameless Fanboi Posted ID:KsHPkwOJn2

>>347 ฟู้ดซังคือคนที่อ่อนโยนและคอยเกื้อหนุนเจ้าแม่เสมอมา ไม่ว่าเวลาทุกข์ใจหรือดีใจเขาก็คอยอยู่เคียงข้างเธอเสมอ ส่วนคานซังคือคนที่คอยอยู่เบื้องหลังเจ้าแม่อย่างลับๆ แม้หล่อนจะผลักไสเขาไปไกลๆ แต่ความจริงก็โหยหาเขาโดยที่ตัวเองไม่รู้ตัว

349 Nameless Fanboi Posted ID:qjsYORTXRQ

>>348 รวมความได้ว่าทานุกิคือร่างอวตารของฟู้ดซังกับคานซัง

350 Nameless Fanboi Posted ID:.d6/2TceYh

>>348 กูจะร้องไห้ บุคลิกพระเองพระรองครบมาก

351 Nameless Fanboi Posted ID:cVckGA4gUI

>>350 นี่ไง ได้นิยายโชโจหนึ่งเรื่องแล้ว คานซัง...พระเอกผู้เย็นชา ใจร้าย แต่นางเอกรักเขา ถึงจะบอกว่าเกลียดหรือไม่สนใจ แต่จริงๆก็โหยหาเขา อยากมีเขาอยู่เคียงข้าง ส่วนฟู้ดซัง...พระรองรูปหล่อผู้แสนดี ทำให้มีความสุข คอยอยู่เคียงข้างตลอด แม้นางเอกจะผลักไสบ้างบางที(ในช่วงลดน้ำหนัก) แต่ก็ยังอดทนไม่ย่อท้อหวังชนะใจนางเอกให้ได้ เรื่องนี้แม่งเป็นรักสามเส้าที่ดราม่าฝุดๆ ขอตัวไปซับน้ำตาแพพ

352 Nameless Fanboi Posted ID:r6jfR/bho/

ตอนนี้กูซับน้ำตาที่ตอนใหม่หายไป 7 เดือนมากกว่า....

353 Nameless Fanboi Posted ID:7AKPS2E/fd

คิดไปคิดมาฟู๊ดซังอาจเป็นหนุ่มแบดบอยที่ถึงเค้าจะทำร้ายเราตลอดเวลาแต่ก็ยังคิดถึงอยู่เสมอทุกครั้งที่เห็นอะไรก็ได้นะมึงถถถถ

354 Nameless Fanboi Posted ID:ufvRF.B9iS

>>353 กลายเป็นฟู้ดซังพระเอกแบดบอยคอยทำร้ายจิตใจ(ด้วยน้ำหนัก) แต่นางเอกยังรักเขา ส่วนคานซังพระรองแสนดีคอยอยู่เคียงข้างตลอดเวลา นางเอกกลับไม่เห็นความดีของเขา คอยแต่จะผลักไสไปไกลๆ พล็อตสูตรสำเร็จโครตๆ 5555555555

355 Nameless Fanboi Posted ID:vZ8mUd9UFR

>>354 สุดท้ายก็จบแบบ harem end สินะ ทั้งสามคนอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขในหมู่บ้านแห่งคาน

356 Nameless Fanboi Posted ID:JndlJGnPke

>>352 กุกำลังฝึกคิดบวก อ.ฮิโยโกะหายไป7เดือนเพื่อปั่นไว้หลายๆตอน จะได้ลงมาเรื่อยๆไม่ขาดตอน ตอนนี้รอให้ญี่ปุ่นเข้าหน้าร้อนจะได้ใกล้กับสถานการณ์ในเรื่อง

357 Nameless Fanboi Posted ID:FlbBMC+csy

กรูเข้าใจละว่าทำไมกระทู้เจ้าแม่เรย์กะมันถึงได้เยอะขนาดนี้

358 Nameless Fanboi Posted ID:om6Wlflr/9

>>357 พี่กัญชากันเป็นสรนะ

359 Nameless Fanboi Posted ID:3Pg7KDXj0c

>>356 สาธุ -/\- ขอให้ได้ยังงั้นจริงทีเทิ้ดดด

360 Nameless Fanboi Posted ID:6ezhdkQG63

>>357 ตั้งกันมา 26 กระทู้นี่กาวล้วนๆจ้า มีสาระประปราย 5555555

361 Nameless Fanboi Posted ID:WrJ88C22ZT

กูมั่นใจว่าถ้าตอนที่ 300 มาเมื่อไหร่เราจะขึ้นมู้ใหม่อย่างว่องไว

362 Nameless Fanboi Posted ID:eWA8yCZO7d

ช่วงแรกๆเคยแบบ3-5วัน หนึ่งกระทู้ ผีมาก😂😂😂 เมากาวกันไปยาวๆ

363 Nameless Fanboi Posted ID:4v7mjJ2FMq

คนเขียวกาวนอกบอกว่า เอางานไปลงao3 จะมีรีไรท์กลบช่องว่าง แน่นอนว่าจะไม่ขึ้นตอนใหม่จนกว่าจะรีไรท์ตอนเก่าเสร็จ

364 Nameless Fanboi Posted ID:6KfvgUrF6M

>>363 ผมไม่รู้จักงาน ao3 ครับมันคือ?

365 Nameless Fanboi Posted ID:bSsbSNUIuz

ขอkyแปป พึ่งไปอ่านเรื่องเกิดใหม่เป็นยัยหมูขาวลูกสาวเอิร์ล

รู้สึกว่าท่านพี่ช่างเหมือนเอ็นโจซะจริง พายเรือมาแล้วก็กดระเบิดเรือด้วยตัวเอง555

366 Nameless Fanboi Posted ID:LKGrsflHwe

>>364 https://archiveofourown.org/works/14902706/chapters/34516499

เป็นเว็บคลังนิยาย

367 Nameless Fanboi Posted ID:LKGrsflHwe

>>363 จริง ๆ มันก็ดีนะ รีไรท์เนี่ย แต่บางทีกูเบื่อตรง รีไรท์แล้วแม่งหายลงไหดอง forever

368 Nameless Fanboi Posted ID:6A8j/h440H

>>364 ao3 เป็นเว็บสำหรับลงแฟนฟิคภาษาอังกฤษน่ะ มีแทบทุกแฟนด้อมบนโลกเลยมั้ง 55555555555

369 Nameless Fanboi Posted ID:6ezhdkQG63

>>365 แปลว่าเราไม่ได้รู้สึกไปเองคนเดียว ไอ้เดินมายิ้มๆออร่าทะมึนอยู่ข้างหลังเนี่ย 555555

370 Nameless Fanboi Posted ID:UtTKXQGlUB

>>348 ตะไมคิดว่าฟู้ดซังนั้นอ่อนโยนวะ ฟู้ดซังน่ะจริงๆแล้วหลอกเราด้วยใบหน้ายิ้มๆ ล่อลวงด้วยเสียงนุ่มๆหวานหู แล้วฆ่าเราอย่างโหดร้ายทารุณตอนเราชั่งน้ำหนักต่างหาก

371 Nameless Fanboi Posted ID:jXvWZp70+r

>>368 จริงง เยอะมากชนิดที่ว่าถ้ามึงหาไม่เจอใน ao3 โดยเฉพาะฝั่งตต คือเตรียมใจไว้เลยว่าเรือจะอาหารน้อยสัสๆๆๆๆคูนล้าน //ซึ่งเราได้เจอมาแร้ว *ซับ

372 Nameless Fanboi Posted ID:EpwzpNUP9g

>>368 หลังจากที่กูอ่านฟิค ทรัมป์*ปูติน*คิมจองอิลไป กูก็รู้สึกทุกอย่างบนโลกแม่งเป็นไปได้แล้ว5555

373 Nameless Fanboi Posted ID:42.joORxqg

เห้อ อยากมีโมเม้นเข้ามู้มาแล้วมีตอนอัพจัง

374 Nameless Fanboi Posted ID:EMTa5ziRcx

>>372 นี่ไปผ่านอะไรมา 555555

375 Nameless Fanboi Posted ID:cA0hAv7ypG

>>373 พูดแล้วเศร้า เมื่อไหร่ฮิโยโกะซามะจะประทานตอนใหม่มาให้ซักที ฮือออ~

376 Nameless Fanboi Posted ID:8JUJ9MPnmL

>>372 เดี๋ยวๆ...ปูตินเป็นเคะงั้นเหรอ!!
จะว่าไปกูเคยเจอฟิคสตาลินกับเหมาเจ๋อตุงใน ao3ว่ะ กูนี่ถึงกับติดสตั๊นท์ไปเลย แต่เนื้อหาไม่รู้นะเว้ย ไม่ได้กดอ่าน กลัวกดอ่านไปแล้วจะมีคนมารวบตัวถึงห้อง 555555555

377 Nameless Fanboi Posted ID:VrZCqL.V/K

>>372 เออ ทำเอานึกได้ กูเคยเจอกอร์ดอน แรมซี่กับสตีฟ เออร์วิน กดอ่านเพราะความอยากรู้ แต่ไม่ไหวว่ะ ไม่ใช่อะไรนะ แต่สำนวนเพี้ยนเกิน เหมือนเขียนเอาฮามากกว่า 555

378 Nameless Fanboi Posted ID:qzMIVaT71G

ปูตินควรเมะสิวะ ;_;! เห็นภาพคิมตอนข้ามชายแดนมาจับมืออาเบะเนี่ย มุมิมากเลยนะ

379 Nameless Fanboi Posted ID:DRP/q+eqZO

กูจำตำแหน่งไม่ได้ แต่จำได้แค่ทรัมป์โดนเสียบไปรอบนึง....
กับอีกอันคือเจอที่เป็นทรีมป์*จีซัสผิวสี //นี่กูอ่านบ้าบอไรวะเนี่ย55555

380 Nameless Fanboi Posted ID:qKUwbX3WEZ

พวกคนมีคู่ออกปัยค่ะ นี่หมู่บ้านคานทองนิเวศน์นะคะ*สาดเกลือ*

ฟิคแต่ละคนนี่ช่าง…กูนับถือใจคนแต่งและคนอ่านเลย5555 ไม่อ่านไปแต่งไปขำไปเหรอวะ

381 Nameless Fanboi Posted ID:YH9oGRQaC0

แล้วมีท่านเรย์กะใน ao3 มั้ยวะ กูว่าจะลองเข้าไปหาอ่านดู แต่ยังไม่มีเวลาคุ้ยซักทีเลยมาถามไว้ก่อน

382 Nameless Fanboi Posted ID:axYHz7Q9c4

ขอkyหน่อยค่ะ มีใครแปลฟิคเอ็นโจตอนที่14หรือยังคะ
โม่งใหม่กะจะแปลมาถวายน่ะค่ะ

383 Nameless Fanboi Posted ID:rF+R1Ug5Zw

>>382 ยังไม่เห็นนะ ตอนที่ 13 ก็ยังไม่มี

384 Nameless Fanboi Posted ID:rF+R1Ug5Zw

เรา >>383 เอง
ว่าแล้ว เดี๋ยวแปลตอน 13 ให้ละกัน (ขออภัยสำหรับภาษาล่วงหน้า ปกติอ่านอย่างเดียว ไม่เคยแปล ภาษาก็จะงงๆ หน่อย)
เชิญ >>382 แปลตอน 14 เลยจ้า

385 Nameless Fanboi Posted ID:axYHz7Q9c4

>> 382 เองนะคะ
แปลเสร็จแล้ว...จะรออ่านตอน 13 นะคะ ดูพลาดไปหน่อย

386 Nameless Fanboi Posted ID:rF+R1Ug5Zw

แปลฟิคตอนที่ 13

เอ้อเหอ...ไม่คิดว่าจะยากขนาดนี้ (น้ำตามา) งุนงงกะสรรพนามมาก แต่ใช้ท่านมาซายะ ท่านชูสุเกะ ตามที่ฟิคต้นฉบับเขียนไว้นะ
บางส่วนก็ปรับนิดหน่อย ไม่ได้แปลตรงตัวเน้อ
>> Link >> https://forum.novelupdates.com/threads/kenkyo-kenjitsu-enjou-pov-fanfiction.51311/page-5#post-3410600

<< Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ PoV Chapter 13 >>

เดือนพฤษภาคม จะมีทริปทัศนศึกษาที่คามาคุระ

กำหนดการประกาศถูกในชั่วโมงโฮมรูม หลังจากการปีนเขาในตอนเช้า พวกเราจะกลับไปรับประทานอาหารกลางวันร่วมกันในห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมที่จองไว้ ถัดมาจะเป็นการแสดงของกลุ่มนักเรียนนอกจากแต่ละห้อง ว่าง่ายๆ ก็เหมือนกับการรับน้องใหม่อันน่าอับอายของซุยรันละนะ พอกลุ่มนักเรียนนอกได้ยินแล้วก็ออกอาการหน้าซีดเผือดไปตามๆ กัน

“อืม...ก็...เท่าที่ได้ยินมา นอกจากร้องเพลงเล่นดนตรี พวกเต้นรำหรือการแสดงละครสั้นก็เป็นตัวเลือกที่ไม่เลวนะ” ตัวแทนห้องพูดกับนักเรียนกลุ่มนอกที่กำลังจิตตก

“ผมว่าหลังจากปีนเขา พวกเราหลายคนคงจะเหนื่อยกันพอดู ลืมเรื่องแสดงละครไป เปลี่ยนมาร้องเพลงแทนดีไหมครับ” ผมเสนอ

“ถ้าท่านเอ็นโจว่าอย่างนั้น...”

“อื้ม เอาอย่างนั่นก็แล้วกัน!”

“ท่านเอ็นโจชื่นชอบอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ”

ผมนิ่งเงียบกับคำถามมากมายที่ประดังประเดเข้ามา นี่เป็นการรับน้องของนักเรียนกลุ่มนอก ไม่ใช่การแสดงเพื่อผมคนเดียวสักหน่อย จะมาถามอะไรผมนักหนานะ

“ไม่มีหรอกครับ ผมว่าเลือกสิ่งที่พวกคุณทุกคนจะสนุกสนานไปกับมันดีกว่านะ”

“นี่พวกคุณ หยุดวุ่นวายกับท่านเอ็นโจได้แล้ว!”

ผมชำเลืองมองตัวแทนห้องที่ยุติเรื่องทั้งหมด อา...เหมือนว่าปีนี้จะไม่หนวกหูเท่าปีก่อนๆ เพราะตัวแทนเป็นคนค่อนค่อนข้างเอาจริงเอาจังนะ

“นอกจากนั้น พวกเธอไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์ของท่านกับแม็กกี้เหรอ”

“แม็กกี้...ใครน่ะ?” นักเรียนนอกคนหนึ่งถามด้วยสีหน้างงงวย

นักเรียนเก่าอีกคนรีบถามทันควัน “แม็กกี้!? เดี๋ยวสิ เป็นความจริงเหรอ!? ฉันนึกว่าเธอคนนั้นคบกับจักรพรรดิซะอีก”

“ไม่ใช่ว่าจักรพรรดิตามจีบรุ่นพี่สุซุชิโนะหรอกเหรอ”

...อืม ฟังจากการสนทนาของพวกเธอ และผู้หญิงคนเดียวที่มาซายะสนิทสนมด้วยนอกจากยูริเอะแล้ว ‘แม็กกี้’ ที่ว่าน่าจะหมายถึงเรย์กะสินะ? แต่การตั้งฉายาเธอว่า ‘Makki’ (ม้วน) ที่มาจาก ‘Makkigami’ (ผมม้วน) นี่โหดร้ายไปหน่อยนะ...อ่า แต่นั่นก็คงจะดีกว่า ‘แม่สาวกวาง’ หลายเท่าเลยละมั้ง

การแลกเปลี่ยนข่าวสารหยุดชะงักด้วยการระเบิดอารมณ์ของตัวแทนห้อง แต่ก็นะ ขนาดมีผมอยู่ในห้องด้วย พวกเธอยังกล้าถกเถียงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของผมกับเรย์กะ ความสัมพันธ์ของเรย์กะกับมาซายะ และตีความแทนพวกเราสามคนอย่างน่ารำคาญ เหมือนผมจะได้ยินพวกเธอพูดคำว่า ‘รักสามเส้า’ ด้วยน้ำเสียงเชื่อมั่นเป็นระยะๆ ด้วย

น่าปวดหัว...

ผมปรบมือเสียงดังเรียกความสนใจจากทุกคน ก่อนจะพูดเสียงเรียบ “ไม่ใช่ว่าพวกคุณต้องวางแผนเตรียมตัวสำหรับการแสดงหรือครับ?”

“ค่า/ครับ”

------------
(มีต่อ)

387 Nameless Fanboi Posted ID:rF+R1Ug5Zw

(ต่อนิ)

กำหนดการหลักของทริปคามาคุระผ่านพ้นไปแล้ว

หลังจากปีนเขาและงานเลี้ยง ก็เป็นเวลาการแสดงของนักเรียนกลุ่มนอก บางห้องร้องประสานเสียง บางห้องโชว์เต้น บางห้องจัดคอนเสิร์ตเล่นดนตรี บางห้องก็แสดงมายากล

อย่างไรก็ตาม ถ้าจะให้ผมเลือกการแสดงที่สนุกสนานน่าสนใจที่สุด เห็นจะเป็นการแสดง ‘เทพเบ็นไซเท็นกับมังกรห้าหัว’ เรื่องมีอยู่ว่า หมู่บ้านแห่งหนึ่งประสบเคราะห์ร้ายมากมายจากมังกรห้าหัวที่อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียง ชาวบ้านจึงรวมตัวกันอธิษฐานต่อเทพเบ็นไซเท็น และท่านเทพก็ลงมาจากสวรรค์จัดการเจ้ามังกรนั่น ครั้นมังกรห้าหัวเห็นความงามของเทพเบ็นไซเท็น มันก็ขอให้เธอมาเป็นชายา แต่เทพเบ็นไซเท็นปฏิเสธ บอกว่าจะไม่มีทางแต่งงานกับคนชั่วร้าย ด้วยความเสียใจและสำนึกอย่างสุดซึ้ง เจ้ามังกรก็หลับใหลกลายเป็นส่วนหนึ่งของเกาะเอ็นโนชิมะ

นักแสดงทุกคนแต่งกายจัดเต็มและสวมบทบาทได้เป็นอย่างดี แม้แต่คนที่เล่นเป็นคลื่นทะเล ยังส่งเสียง ‘ซ่า ซ่า’ ด้วยความกระตือรือร้นแม้ว่าความสนใจของทุกคนจะอยู่ที่ตัวละครหลักอย่างเทพเบ็นไซเท็นกับมังกรห้าหัว แต่ว่านั่นก็ยังดีกว่าต้องแสดงเป็นเกาะเอ็นโนชิมะละนะ

หลังการแสดงทั้งหมดจบลง การแสดง ‘เทพเบ็นไซเท็นกับมังกรห้าหัว’ ก็ได้รางวัลชนะเลิศ นักเรียนนอกแต่ละคนได้รับตั๋วรับประทานอาหารฟรีที่โรงอาหารโรงเรียนเป็นจำนวนไม่น้อย เมื่อคิดถึงว่าราคาอาหารโรงเรียนเราแพงแสนแพง ผมก็ไม่แปลกใจเลยที่เห็นรอยดีอกดีใจของพวกเขา

ระหว่างการแสดงที่ว่า ผมสังเกตเห็นเรย์กะดูจะสนอกสนใจและจับจ้องด้วยสายตาแน่วแน่ พอมองตามสายตาเธอแล้ว ผมก็คิดว่ามันไม่สมเหตุสมผลเท่าไรนัก...ทำไมเธอถึงให้ความสนใจคนที่แสดงเป็นคลื่นขนาดนั้นกันล่ะ?

----------------

หลังการสอบกลางภาค ดูเหมือนมาซายะจะเจอคนน่าสนใจ หรืออย่างน้อย ผมก็คิดว่าหมอนั่นสนใจ เพราะช่วงนี้ผมมักจะเห็นหมอนั่นตระหนักถึงตัวตนของเธอมากกว่าผู้หญิงคนอื่น

ใช่แล้ว เพื่อนผู้ ‘เกือบจะเป็นโรคขยาดหญิงสาว’ ของผม แสดงความสนใจต่อผู้หญิงคนอื่นนอกจากยูริเอะ ผมหมายถึง ไม่ใช่กรณีเดียวเรย์กะ เธอไม่ได้อยู่ในสายตาของหมอนั่นเท่าไร ผมเดาว่าเพราะหมอนั่นยังไม่ยอมรับเรื่องที่เรย์กะต่อว่าต่อขานในห้องสโมสรเปอติต์ตอนพวกเรายังเด็ก ประกาศลั่นว่าหมอนั่นไม่เหมาะจะเป็นทายาทผู้สืบทอดตระกูลคาบุรากิ

เด็กสาวคนนี้มีชื่อว่าทาคามิจิ วาคาบะ ทันทีที่มาซายะเห็นชื่อเธออยู่อันดับสามในบอร์ดผลการเรียน หมอนั่นก็ถามว่าใคร แล้วทุกคนก็พร้อมใจกันชี้ไปที่เธอทันที

ผมคาดว่าคุณอันดับสามที่มีคะแนนไล่เลี่ยกับพวกเราจะเป็นคนเอาจริงเอาจัง ขยัน คงแก่เรียน ประมาณสาวแว่นคลาสสิคทั่วไป แต่ว่าคนตรงหน้าพวกเรากลับผิดจากที่คาดไว้อย่างสิ้นเชิง

มันค่อนข้าง...น่าผิดหวัง? ผมหมายถึง เธอก็น่ารักดีหากคุณชอบเด็กสาวสายมึนที่มีแนวโน้มจะเหม่อลอยฟุ้งฝัน แต่ไม่น่าเชื่อว่าคนที่มีทรงผมยุ่งเหยิง ปากอ้าหน่อยๆ และแสดงสีหน้าประหลาดใจนั่น จะสอบได้อันดับสามของชั้นเรียน ทั้งคะแนนยังสูสีไล่ตามพวกเรามาติดๆ ต่างจากนักเรียนมาตรฐานของซุยรัน ผมหมายถึง ภาพลักษณ์ของเธอค่อนข้างแตกต่างจากภาพลักษณ์นักเรียนทั่วไปของซุยรันน่ะนะ

นั่นยิ่งแย่เข้าไปใหญ่เมื่อเรย์กะกับผองเพื่อนของเธออยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน พอเทียบกับสาวๆ เหล่านั้นแล้ว ภาพลักษณ์ของคุณทาคามิจิก็ตกลงไปอีกหลายระดับ ถ้าหากเทียบเธอกับเรย์กะละก็ คงเปรียบได้กับ ‘เจ้าหญิงและกระยาจก’ เลยละมั้ง

พูดถึงเจ้าหญิง ตอนนี้เจ้าหญิงแห่งสโมสร Pivoine ยืนจ้องอีกฝ่ายมาสักพักแล้ว สายตาของเธอเปี่ยมด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ผมไม่แน่ใจว่าเป็นความกังวลหรืออะไรกันแน่ แต่ผมว่าเธอห่วงใยเด็กสาวคนนี้ ถ้าผมจำไม่ผิด คุณทาคามิจิน่าจะเป็นคนเดียวกับคนที่เกือบเผลอมานั่งในที่ของ Pivoine วันนั้นใช่ไหมนะ เรย์กะไปสนิทสนมกับเธอตั้งแต่เมื่อไรกัน...

หลังเป้าหมายถูกชี้ตัว มาซายะทำเพียงหันมองแล้วเดินผละไป ผมเองก็เช่นกัน

พอเดินห่างจากฝูงชนได้ระยะหนึ่ง จู่ๆ มาซายะก็พูดขึ้น

“คิโชวอินมองนายอยู่”

“เห็นละล่ะ”

มาซายะเงียบไปพักหนึ่งแล้วว่า “ไม่ทำตัวเป็นแฟนเกิร์ลหน่อยรึไง ทำหน้าแดงขวยเขิน วี้ดว้ายว่ายัยนั่นสนใจกันด้วยแหละ ช่วงปิดเรียนเห็นนายบ่นตลอดนี่ว่ายัยนั่นหลบหน้านายยังกะหนีเชื้อโรค”

“มาซายะ หุบปากไปซะ”

---------------------

388 Nameless Fanboi Posted ID:rF+R1Ug5Zw

*รอยยิ้มดีอกดีใจ* สิ orz
(มีต่อนะ)

389 Nameless Fanboi Posted ID:rF+R1Ug5Zw

ช่วงบ่ายวันนั้น ระหว่างที่ผมกำลังสนทนากับเพื่อนในห้อง หนึ่งในนั้นก็เล่าว่าพวกเขาเห็นเรย์กะคุยกับสาวๆ ในห้องของเธอเกี่ยวกับผลสอบกลางภาค เห็นว่าพวกเธอโวยวายเสียงดังอย่างไม่สบอารมณ์จนเรย์กะต้องปราม เขาเล่าว่าเรย์กะเอ่ยชมความสำเร็จของผมกับมาซายะที่ครอบสองอันดับแรกไว้ได้ ทั้งที่คราวนี้ต้องแข่งขันกับนักเรียนกลุ่มนอกที่เพิ่งสอบเข้ามา

เพื่อนอีกคนเสริม “ท่านคิโชวอินไม่ค่อยเอ่ยชมใครเท่าไร คราวนี้ท่านเอ็นโจคงทำให้เธอประทับใจจริงๆ นะคะ”

“ใช่แล้ว ท่านชูสุเกะเอาชนะนักเรียนกลุ่มนอกทั้งหมดได้ อัจฉริยะจริงๆ!”

ผมยิ้มตอบอย่างสุภาพ ตั้งใจให้เป็นการยุติการเยินยอของพวกเขา จนกระทั่งหนึ่งในนั้นพูดขึ้น “แต่ท่านมาซายะได้อันดับสูงกว่า คงทำให้เธอประทับใจมากกว่าสินะ”

อ่า...ทำไมถึงเปลี่ยนประเด็นไปที่มาซายะกันล่ะ

“ท่านมาซายะได้ชื่อว่าเป็นจักรพรรดิในงานโรงเรียนตอนมัธยมต้นไม่ใช่เหรอ จำได้ว่าท่านคิโชวอินเป็นเพื่อนร่วมชั้นตอนม.ต้นปีสุดท้ายนี่ เธอคงดีใจมากที่ท่านมาซายะนำชัยชนะมาสู่ทุกคนในห้องได้”

“ฉันได้ยินข่าวลือมาว่าเหตุผลที่ท่านเลือกเพียงฝึกฝนทหารม้าในปีนั้น ก็เพราะต้องการแสดงให้ท่านคิโชวอินเห็นถึงความแข็งแกร่งที่ไม่สามารถโค่นล้มได้”

“อื้อ ฉันก็ได้ยินมาเหมือนกัน! แล้วยังได้ยินมาอีกว่าท่านทั้งสองไปเดทฉลองชัยชนะด้วยกันอีกด้วยนะ”

เดทอะไร? เท่าที่จำได้ เรย์กะไม่ชอบความซื่อบื้อเถรตรงของมาซายะ คอยหลีกเลี่ยงตลอดเวลาต่างหาก

“พูดตามตรงนะ ฉันแปลกใจมากกว่าทำไมครอบครัวของท่านทั้งสองถึงไม่จับคู่ประกาศงานหมั้นสักที ออกจะเข้ากันดีขนาดนี้ ชื่อ ‘คาบุรากิ เรย์กะ’ ก็ฟังดูไพเราะเสนาะหูจะตาย”

“ตัวย่อของท่านเรย์กะก็เป็น KR อยู่แล้ว ฉันว่าให้เป็นสองตัวนี้ต่อไปดีที่สุด”

“ท่านทั้งสองเหมาะสมกันจริงๆ ฉันหมายถึง ท่านคิโชวอินเป็นคนน่ารักมาก ถ้าเธอยืนอยู่ข้างกายผู้เปี่ยมด้วยพลังอำนาจอย่างท่านมาซายะ ความน่ารักของเธอต้องเพิ่มขึ้นแน่ๆ”

ผมกระแทกหนังสือลงบนโต๊ะอย่างแรง ทุกคนหันมองด้วยสีหน้าประหลาดใจ จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นร้อนรนในฉับพลัน

“ท่านชูสุเกะ พวกเราไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นนะคะ!”

ผมคลี่ยิ้มสว่างไสว “โอ้ เหรอครับ? ส่วนไหนล่ะที่คุณว่าไม่ใช่ ส่วน ‘คาบุรากิ เรย์กะ’ หรือส่วนที่บอกว่าพวกเขาสองคนเหมาะสมกัน”

“ไม่ใช่ทั้งสองอย่างค่ะ พวกเราแค่คุยเล่นเรื่อยเปื่อย...”

ผมยังคงรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า

“...อืมมม ฉันได้ยินมาจากพี่ชาย เห็นว่าท่านคิโชวอินได้รับคำเชิญจากสภานักเรียนนะคะ”

ผมหุบรอยยิ้มในทันที “หือ? เธอน่ะเหรอ?”

“ค่ะ”

“คุณมิซึซากิก็ได้รับเชิญนะ เขาเคยเป็นประธานนักเรียนมาก่อน เดี๋ยวคงได้เป็นประธานอีกนั่นแหละ”

อารมณ์ของผมแปรเปลี่ยนเป็นขุ่นเคือง

“ปีนี้คงตึงเครียดมากเลยสินะ”

ผมนิ่งเงียบประมวลข้อมูล

ถ้าเรย์กะเข้าร่วมสภานักเรียน เธอจะใช้เวลากับมิซึซากิมากขึ้น แต่คงไม่เป็นอะไรในเมื่อสองคนนั่นไม่ได้ชอบกันแบบนั้น...ใช่ไหม? แต่เรย์กะดูสังเกตหมอนั่นอยู่เหมือนกัน ถ้าหากว่า...

“โย่ ชูสุเกะ- เป็นอะไรน่ะ” ผมได้ยินเสียงเรียกของมาซายะ และเสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามา

“สวัสดีตอนบ่ายค่ะ ท่านมาซายะ”

“ไง” มาซายะตอบกลับ ผมรู้สึกถึงแรงเขย่าเล็กน้อยที่หัวไหล่ “เป็นอะไรของนายน่ะ”

“...ไม่มีอะไร” ผมตอบ

---------------
(จบแล้ววว) //ผายมือไปตอน 14

พิมพ์ตกเยอะจัง ฮือ ขออภัยกับภาษาด้วยจริงๆ TT^TT

390 Nameless Fanboi Posted ID:rF+R1Ug5Zw

>>386 - >>389 ฝากใส่สารบัญด้วยนะฮะ //ก้มกราบ

391 Nameless Fanboi Posted ID:9A6OzWR3ZD

>>386-390 ขอบคุณที่ประทานเช้าอันสดใสค่ะ /กราบ

392 Nameless Fanboi Posted ID:imQMTw2oEo

>>386-390 ขอบคุณสำหรับตอนที่ 13 จ้า ตอนนี้บอกให้รู้ว่ากาวไทยกาวนอกก็กลอสซิปซุยรันก็ยังคงทำงานอย่างขยันขันแข็ง ไปทุบโต๊ะอย่างนั้นเดี๋ยวทุกคนก็เข้าใจผิดว่าหึงมาซายะหรอก //ผิด เอ๊ะ รึถูกแล้ว

393 Nameless Fanboi Posted ID:dhta1010xT

ยินดีจ้า
>>392 อาจจะหึงมิซึซากิก็ได้- /ผิดยิ่งกว่า

394 Nameless Fanboi Posted ID:brfK6WEXXl

>>392 หึงมาซายะน่ะถูกแล้วววววว เจ้าของตัวจริงทำได้แค่ฮึดฮัดๆ แต่แสดงความรักออกนอกหน้าไม่ได้ ต้องเอาเยี่ยงอย่างท่านพี่กับอิมาริไว้นะคะ อิมาริไปก่อปัญหาเรื่องสาวๆที่ไหน สภานักเรียนวิ่งโร่มาตามให้ไปจัดการทุกครั้ง ทุกคนเขารู้ค่ะว่าเจ้าของตัวจริงเขาเป็นใคร//แค่กๆๆๆๆ

395 Nameless Fanboi Posted ID:ubCU8siEBf

ขอบพระคุณสำหรับกาวดีๆเจ้าค่ะ //กราบ

ตอน14 มีคนจองแล้ว งั้นกุจองตอน 15 ได้มะ

396 Nameless Fanboi Posted ID:rF+R1Ug5Zw

>>395 เอาเลยยยย

397 Nameless Fanboi Posted ID:mDQRdj/pSn

- Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ PoV Chapter 14 -

หัวหน้าห้องมาหาผมตอนพักเที่ยง มันก็สักพักแล้วละนะที่พวกเราได้คุยกัน ผมให้เขาเดินไปรอบโรงเรียนเป็นเพื่อนผม คุยกันด้วยหัวข้อทั่วไป แลกเปลี่ยนข่าวสารในสิ่งที่ทำ เรื่องที่เรียนและอื่นๆ จนหัวหน้าห้องพูดเข้าเรื่องที่เขาอยากพูดสุดๆ

"ร้องเพลงที่แต่งเองให้ผู้หญิงที่ชอบฟังเนี่ย มันจะดีหรือเปล่านะ?"

"ผมว่าไม่ควรจะทำอย่างนั้นหรอกนะ นอกจากพวกคุณทั้งสองสนิทกันมาก ยังไงก็เถอะ กลอนที่คุณแต่งเป็นยังไงบ้าง? คุณฮอนดะได้พูดอะไรหรือเปล่า?"

หัวหน้าห้องยิ้มพร้อมกับพูดด้วยท่าทางเพ้อฝัน "เธอบอกว่าดีด้วยล่ะ"

"แล้วคุณได้บอกหรือเปล่าว่าคุณเขียนให้เธอ?"

"อะ เอ๋! ไม่มีทางหรอกครับ!" หัวหน้าหน้าแดงแถมยังส่ายหน้าสุดแรง "มะ มันเร็วไปสำหรับเรื่องแบบนั้นนะครับ ที่สำคัญเราก็ยังไม่ได้สนิทกันมาก ขนาดคุณคิโชวอินยังบอกเลยว่าแต่งกลอนให้ผู้หญิงแบบนั้นเป็นความคิดที่แย่มาก"

"เพราะยังงั้นถึงไปขอให้คุณคิโชวอินส่งช็อคโกแลตให้สินะ จะว่าไป คุณคิโชวอินเป็นยังไงบ้าง?" ผมถามออกไปในตอนที่หัวหน้าห้องตั้งสติได้แล้ว

เขาตอบทันที "คุณคิโชวอินน่ะเป็นที่ปรึกษาความรักให้ผมก็จริง แต่เรื่องส่วนตัวอื่นๆน่ะ ผมไม่รู้เลย อ่า เมื่อไม่นานมานี้ตอนที่เราคุยกัน มิซึซากิคุงมาเจอพวกเราเข้า แถมยังถามด้วยว่าคุณคิโชวอินทำอะไรผมหรือเปล่า?"

เจ้าหมอนั่นอีกแล้ว... "คุณมิซึซากิเนี่ยดูท่าจะมองคุณคิโชวอินไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยนะ"
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมได้ยินเรื่องที่ว่าหมอนั่นมองเรย์กะในทางที่เลวร้ายสุดกู่ ผมก็สงสัยนะว่าทำไม หรือเขาบังเอิญไปเห็นตอนเรย์กะใช้พัดจัดการซึรุฮานะเข้านะ? นอกเหนือจากเรื่องนั้นแล้ว เรย์กะก็มีภาพพจน์ที่ดีมากในซุยรัน โดยเฉพาะในฐานะสมาชิก Pivoine

"อืม แต่สุดท้ายคุณคิโชวอินก็ลากมิซึซากิคุงไปคุยล่ะนะ หลังจากที่เขาไปคุณคิโชวอินดูสลดลงไปนิกหน่อย ถึงเธอจะไม่บอกว่าเพราะอะไรก็เถอะ แต่ผมเดาว่ามิซึซากิคุงคงพูดอะไรทำร้ายจิตใจเธอน่ะ"

"อ่า..."

แหม ถ้าความสัมพันธ์ของพวกเขามันแย่ขนาดนั้น มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผมหรอก

"ยังไงก็ตาม คุณคิโชวอินเป็นคนที่ฟื้นตัวเร็ว เธอคงไม่เป็นไรหรอกครับ"

"นั่นสินะครับ" หัวหน้าห้องยิ้ม "โอ้ ใช่ เกือบลืมเล่า ผมได้ยินจากเพื่อนของผม ซาโตมิน่ะว่าคุณคิโชวอินวันนี้หยุดเพราะรู้สึกไม่ค่อยสบาย ผมค่อนข้างเป็นห่วงอยู่เหมือนกัน ถ้ายังไงท่านเอ็นโจช่วยดูให้หน่อยตอนไปพบเธอได้มั้ยครับ?"

"เธอป่วย?" ผมถามด้วยความประหลาด

"น่าจะนะครับ? เธอบอกว่าเพลียเพราะอากาศร้อน ดังนั้นมันน่าจะมีผลกับเธอไม่น้อย ขนาดที่ว่าไม่อยากอาหารด้วยซ้ำ"

...ฟังดูหลอกลวงยังไงไม่รู้

"ผมจะดูให้ถ้าผมทำได้นะครับ"

"ขอบคุณนะครับ!"

-

ผมนั่งอยู่ในห้องสโมสรก่อนที่จะกลับบ้าน ตอนนั้นเองที่ผมสังเกตเห็นเรย์กะนั่งห่างออกไปในมุมที่ค่อนข้างส่วนตัว กำลังจิบเครื่องดื่มเงียบๆ

ผมเดินเข้าไปหาเธอ และเข้าใจได้ว่าทำไมเธอถึงเอาแต่จิบเครื่องดื่มอย่างเดียว
อา เพราะว่าอ้วนขึ้นนิดนึงสินะ?
เรย์กะ ผมว่าคุณออกจะผอมไปสักหน่อยด้วยซ้ำ?
แล้วเธอยังดูเจ็บปวดที่จะต้องปฏิเสธขนมเหล่านั้นอีกด้วย

ผมยิ้มแล้วพูดออกไปว่า "พยายามเข้านะ" ก่อนเดินออกมา

อืม~ คิดไปเองหรือเปล่านะว่าเรย์กะถลึงตาใส่ผมน่ะ?
ทำไมล่ะ ผมแค่บอกว่าพยายามเข้านะเอง...

-

398 Nameless Fanboi Posted ID:mDQRdj/pSn

(ต่อ)

ผมกำลังดื่มด่ำกับชาอยู่ที่บ้านพร้อมกับดูแลยูกิโนะไปด้วย ตอนนั้นอยู่ๆมาซายะก็โทรมา

"มางานน้ำชาของแม่ฉันด้วยกันซะ"

"หะ? ไม่ ขอปฏิเสธ"

ได้ยินเสียงถอนหายใจอย่างหงุดหงิดจากอีกฝั่ง ด้วยความบันเทิงใจ ผมจึงลูบหัวยูกิโนะแล้วเดินออกมาคุยข้างนอกกับมาซายะ

"ทำไม? นายมีธุระ?"

"ตอนนี้ไม่ แต่ฉันก็อยากใช้เวลาส่วนตัวคนเดียวบ้าง นายก็รู้ ไปงานน้ำชาแม่นายนี่ยังกับโดนลงโทษในเกมลงทัณฑ์ประหลาดๆ ซึ่งจะว่าไปแล้ว นี่เป็นการลงโทษจากคุณน้าที่นายพยายามจะบินไปอังกฤษเพื่ออยู่กับยูริเอะหรือเปล่านะ?"

หมอนั่นไม่พูดอะไรกลับมา ผมถอนหายใจ สรุปนี่เป็นการลงโทษของคุณน้าสินะ "ฉันไม่คิดจะไปโดนทรมานกับนายหรอกนะ มาซายะ อีกอย่างนายก็คงไม่เป็นไรหรอก ตราบเท่าที่นายรักษามารยาทสักหน่อย"

"คิโชวอินมาด้วย"

"โอ้ งานเริ่มกี่โมงนะ? นายว่าฉันควรจะเอาอะไรไปฝากคุณน้ามั้ย หรือนายคิดว่าฉันควรหาอะไรให้นายดูอยู่ยุ่งๆระหว่างงานหรือเปล่า?" ผมพูดตอบไปในโทรศัพท์พร้อมกับเดินลงบันได แล้วหยุดที่ห้องนั่งเล่นที่ท่านแม่กำลังดื่มชาอยู่กับท่านพ่อ

"กำหนดงานเริ่มสิบเอ็ดโมง แต่จริงๆก็คงเริ่มเที่ยงนั่นแหละ เอาช็อกโกล่ามาให้ฉันด้วย"

"รู้แล้ว" ผมตัดสายแล้วตรงไปที่ท่านแม่

"ท่านแม่ คุณน้าจัดงานเลี้ยงน้ำชาที่บ้าน มาซายะชวนผมด้วย ผมไปได้มั้ยครับ?"

แม่เงยหน้าจากน้ำชาแล้วถาม "คุณชูสุเกะทำการบ้านเสร็จแล้วใช่มั้ยคะ?"

"ครับ"

"งั้นเชิญตามสบายค่ะ อย่าลืมว่าต้องกลับมาบ้านก่อนค่ำ แล้วก็ฝากทักทายมาดามคาบุรากิด้วยนะจ๊ะ" ท่านแม่ยิ้มอย่างอ่อนโยนในขณะที่บอกอนุญาต ผมบอกขอบคุณด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มก่อนจะออกจากห้องเพื่อไปเตรียมตัว

"โอ้ สั่งช็อกโกแลตจากปาติชิเย่คนนั้นที่เพิ่งมาเปิดร้านให้ผมด้วยนะ" ผมสั่งเมดคนหนึ่งในขณะที่จัดเสื้อผ้า

-

399 Nameless Fanboi Posted ID:mDQRdj/pSn

(ต่อ)

ผมนั่งลงข้างมาซายะ และเล่นโทรศัพท์ในขณะที่รอให้งานเริ่ม น่ารำคาญจริงๆ~ ถ้ารู้ว่าต้องมานั่งรอแบบนี้ผมไปเอาช็อกโกแลตด้วยตัวเองยังจะดีกว่า

"เฮ้ ชูสุเกะ ถึงฉันจะบอกนายว่ายัยนั่นจะมา แต่นายก็ไม่ต้องทำหน้าบูดขนาดนี้เพราะยัยนั่นยังไม่มาก็ได้มะ"

"ฉันไม่ได้ทำหน้าแบบนั้นซะหน่อย ที่สำคัญไม่เพราะนายล่อให้ฉันมาไม่ใช่หรือไง?"

"ถ้าจะให้นายยอมทำอะไรสักอย่างแค่พูดชื่อยัยนั่นขึ้นมาก็พอ แล้วมันก็นายเองไม่ใช่เรอะที่ดูจะเต็มใจให้โดนหลอกซะเหลือเกิน"

"หืม? ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่นายกล้าเถียงทั้งที่ตัวเองก็ทำแบบเดียวกัน เจ้าหม้อก้นดำ" ผมพูดเสียดสีใส่เจ้าบ้านี่ในขณะที่เก็บมือถือเข้ากระเป๋า มาซายะถลึงตาใส่กับยิ้มที่ผมส่งให้

เมื่อคุณน้ากลับมาที่โต๊ะของเรา เธอมีเรย์กะที่แต่งตัวน่ารักเดินตามมาด้วย เธอถือกล่องช็อกโกแลตมาด้วย หลังจากวางกล่องไว้ที่โต๊ะเธอก็ผละไปเดินรอบๆที่จัดงาน เมื่อแขกหลักๆของงานนี้เป็นเด็กสาว และด้วยทักษะการเข้าสังคมของเรย์กะที่ขัดกับบุคลิกสันโดษของเธอ ก็ต้องมีแขกที่เธอรู้จักกับคนที่อยากจะคุยด้วยก่อนที่เธอจะเดินกับมาที่โต๊ะของเราล่ะนะ

"นั่น คุณซาราระหรือเปล่า?"

"หืม?" มาซายะมองตามสายตาผมไปและพยักหน้า "อ่า ใช่ พ่อชอบเธอเพราะว่าเธอรักการอ่านมากสุดๆน่ะ แม่ก็เลยเชิญเธอมาด้วย"

"เธอเป็นหนึ่งในตัวเลือกหรือเปล่า?"

"เท่าที่ฉันรู้ ใช่" มาซายะทิ้งตัวลงกับเก้าอี้พร้อมกับโอดครวญ แหงล่ะ ถูกบังคับให้ทำตัวดีๆเกือบครึ่งวันคงเป็นเรื่องที่เจ็บปวดมากสำหรับหมอนี่ ถึงจะเป็นมาซายะที่มีความอดทนกับเรื่องพวกนี้มาตั้งแต่เด็กก็เหอะ ยังทนความเบื่อหน่ายมหาศาลจากงานเลี้ยงแบบนี้ไม่ได้เลย

หลังจากที่พูดคุยกับแขกอื่นสักพัก เรย์กะก็กลับมาททีโต๊ะของเรา เธอยิ้มอย่างเป็นมิตรในขณะที่พูดคุยกับคนอื่นและจิบชา เธอดูจะอารมณ์ดี และกินช็อกโกแลตอย่างมีความสุขใหญ่เลย เมื่อคุณน้ากลับมาที่โต๊ะของเราพร้อมกับเด็กสาวผมสั้นที่ม้วนปลายลอนด์อ่อนๆ

"นี่คุณไมฮามะ เอมะ จากยูริมิยะจ้ะ ฝากทุกคนดูแลด้วยนะ เอาล่ะ ทุกคนมากันพร้อมหน้าแล้ว เริ่มปาร์ตี้กันเลยไหมจ๊ะ"

ด้วยเหตุนี้ปาร์ตี้ที่แสนจะน่าเบื่อจนทรมานสุดๆเท่าที่ผมมีชีวิตมาก็ได้เริ่มขึ้น สิ่งเยียวยาจิตใจสิ่งเดียวคือเรย์กะที่ทำให้วงสนทนาครึกครื่น ดังนั้นก็ไม่แปลกที่จะพบว่าสายตาของผมถูกดึงไปที่เธอ แม้ว่าผมจะพูดคุยกับคนอื่นหรือดื่มชาก็ตาม มาซายะใช้ศอกถองผมเป็นครั้งที่ห้า แล้วก็เริ่มคุยกับผมพร้อมกับกันไมฮาระจากการสนทนาของเรา

ครู่หนึ่งให้หลัง มาซายะที่ยังอารมณ์บูดก็หยิบช็อกโกแลตส่งเข้าปาก หน้าหมอนั่นถึงจะพยายามซ่อนก็เถอะดูประหลาดใจกับรสชาติที่กำลังลิ้มรส ผมปรายตาไปที่โต๊ะ และพบว่ามันคือช็อกโกแลตที่มาจากปาติซิเย่ชาวฝรั่งเศสที่หมอนี่ชื่นชอบ ทั้งยังเป็นช็อกโกแลตที่เรย์กะเอามาอีกด้วย

คุณน้าสังเกตเห็นอย่างรวดเร็ว และมาซายะเริ่มออกปากถามเรย์กะเกี่ยวกับช็อกโกแลต บรรยากาศระหว่างทั้งสองคนค่อนข้างจะเป็นมิตร และแน่นอนว่ามันดีกว่ามากเมื่อเทียบกับความปากหนักที่มีให้ไมฮาระก่อนหน้านี้ ผมมองผู้หญิงคนนั้นจ้องเรย์กะด้วยความอิจฉา เพราะมาซายะคุยกับเธอ

"ก่อนหน้านี้คุณเรย์กะมาพักที่โรงแรมในเครือของเรากับท่านแม่ด้วยใช่ไหมคะ? โรงแรมของเราเป็นยังไงบ้างคะ?"

"ค่ะ พวกแชมพูที่เป็นของออริจินัลวิเศษมากจนไม่อยากใช้เลยละค่ะ แล้วในสวนตอนกลางคืนก็สวยรางกับภาพมายาไม่มีผิด"

"แหม ขอบใจนะจ๊ะ! ดีใจจริงที่ถูกใจ"

"คุณคิโชวอิน ไปพักที่โรงแรมในเครือคาบุรากิมาเหรอ" ผมถามแทรกเข้าไปในบทสนทนาด้วยความสงสัย เธอไปที่นั่นทำไม? ไม่ใช่ว่าเธอเกลียดขี้หน้ามาซายะ จนทำให้หลีกเลี่ยงคนของคาบุรากิเหมือนเป็นเชื้อโรคหรอกหรอ?

"ก็ใช่ค่ะ...."

"ได้ยินว่าไปอดอาหารเพื่อไดเอ็ทน่ะ"

400 Nameless Fanboi Posted ID:mDQRdj/pSn

(ต่อ)

มาซายะหย่อนระเบิดลูกโตลงมาหน้าตาเฉย เมฆหมอกสีดำเริ่มปกคลุมเหนือหน้าเรย์กะ
ว้าว มาซายะ ความงี่เง่าของนายนี่มันสุดๆจริงๆ

ผมพยายามกลั้นยิ้มในขณะที่คนเริ่มมาอ่อรอบโต๊ะและถามเรย์กะ มันค่อนข้างน่าตกใจอยู่นะ แค่พูดถึงเรื่องอดอาหารก็ทำให้เรย์กะกลายเป็นจุดสนใจของปาร์ตี้ได้ เธอตอบคำถามซ้ายขวาและไหลไปกับสถานการณ์

น่าเศร้า แม้คุณน้าจะช่วยพูดแก้ตัวว่าเรย์กะแค่ไปเป็นเพื่อนท่านแม่ของเธอเท่านั้น แต่หลักฐานสำหรับมองเรย์กะ มันก็อยู่บนหน้าที่เริ่มจะกลมๆนิดหน่อยแล้ว ขนาดพวกรุ่นพี่จาก Pivonie ยังสังเกตเห็นเลย แต่พวกเขาก็ไม่กล้าจะเอ่ยปากขัดมาดามคาบุรากิ หรือเจ้าหญิงของบ้านคิโชวอินหรอกนะ

"เด็กผู้หญิงนี่ดีจริงๆ เด็กผู้ชายเนี่ยไม่น่ารักเลย" เพราะคำพูดของคุณน้า มาซายะถึงรู้สึกหดหู่ตอนที่ทิ้งตัวลงกับที่นั่ง อา มันคงจะหนักไปสำหรับเจ้าเด็กนี่ที่ครั้งหนึ่งเป็นแก้วตาดวงใจ แล้วต้องมาฟังแม่ตัวเองพูดว่าไม่เอ็นดูตัวเองแล้วนั้น ช่างบอบบางเสียจริงๆ~

แล้วไมฮามะก็แทรกเข้ามาในบทสนทนา

"ได้ยินว่าท่านคาบุรากิจะไม่รับช็อกโกแลตทำมือ แต่ฉันไปเรียนที่สถาบันสอนทำอาหารอยู่นะคะ ลองทานดูซักครั้งเถอะค่ะ!"

"ไม่เอา ฉันชอบสินค้าในท้องตลาดที่สมบูรณ์แบบจากฝีมือมืออาชีพมากกว่าของทำมือห่วยๆของมือสมัครเล่น"

ไมฮามะ ถูกปฏิเสธอย่างสมบูรณ์แบบ

ท้ายที่สุด ด้วยจำนวนคนที่มาที่โต๊ะของเราเพื่อสนทนากับเรย์กะ ทำให้บรรยากาศคึกคักขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ เธอเล่าเรื่องต่างๆให้กับคนที่มาคุยด้วยความเพลิดเพลิน เหมือนเซียนผู้ยิ่งใหญ่ที่เผยแพร่ปรัญชา หรือในกรณีนี้คือครูอนุบาลใจดีที่อ่านนิทานให้เด็กฟัง เมื่อเรื่องที่เล่าเกี่ยวกับการไดเอ็ทเป็นส่วนใหญ่ หลายๆคนเลยให้ความสนใจเกี่ยวกับคอร์สอดอาหารและตัดสินใจเข้าร่วมด้วย ดังนั้นในท้ายที่สุดแล้ว เรย์กะก็กลายเป็นป้ายโฆษณามีชีวิตและเดินได้ของโรงแรมคาบุรากิไปซะแล้ว

ตอนขากลับ คุณน้าถึงกับออกปากทักกับเรย์กะว่า "คุณเรย์กะช่วยให้งานครึกครื้นแท้ๆ ไว้มาอีกนะจ๊ะ!"

ผมมองเธอด้วยสายตาว่างเปล่า ทั้งยังคาดเดาความคิดของเธอไปด้วย ดูเหมือนว่าเรย์กะจะกลายเป็นตัวเลือกที่สำคัญที่สุดในการหมั้นกับมาซายะไปซะแล้ว

นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย! สองคนนี้ยังทนอีกฝ่ายไม่ได้ด้วยซ้ำ!

-
แปลเนี่ยมันยากจริงๆด้วย...
ส่งไม้ต่อch.15!

401 Nameless Fanboi Posted ID:501YUc8/b6

>>397-400
คิโชวอินมาด้วย"

"โอ้ งานเริ่มกี่โมงนะ? นายว่าฉันควรจะเอาอะไรไปฝากคุณน้ามั้ย หรือนายคิดว่าฉันควรหาอะไรให้นายดูอยู่ยุ่งๆระหว่างงานหรือเปล่า?"

ความเปลี่ยนใจทันทีนี่มัน 555555

402 Nameless Fanboi Posted ID:imQMTw2oEo

>>397-400 หันหัวเรือกลับลำทันควันเลยวุ้ย แลดูคาบุทันเอ็นโจมาก 55555

403 Nameless Fanboi Posted ID:brfK6WEXXl

>>397-400 แหมมมม พอได้ยินว่าเขามางานเลี้ยงด้วยก็กระตือรือร้นออกนอกหน้าเชียวนะชูสุเกะคลุงงงง ทั้งโรงเรียนเขารู้กันหมดแล้วรึยังว่านายชอบสาวผมม้วนคนนี้อะ

404 Nameless Fanboi Posted ID:ubCU8siEBf

เกลียดการกลับลำทันควัน 55555555555555555555555555555555

405 Nameless Fanboi Posted ID:ObaDBZptCx

>>398 ไม่ค่อยเลยนะอีตาคนนี้ ทีแรกปฏิเสธไม่ยอมไป พอได้ยินว่านุ้งต่ายจะมาเท่านั้นล่ะ เลี้ยวกลับแทบไม่ทัน

กูว่าถ้าอฟช.คาบุมันรู้ว่าเพื่อนมันชอบเรย์กะนะ มันต้องใช้เรย์กะเป็นเครื่องมือในการแกล้งเพื่อนชัวร์ๆ แบบตอนขอซอสมะเขือเทศที่กะจะให้ชูสุเกะเด๋อด๋าไปไม่เป็นแบบตัวเองน่ะ แต่จอมมารดันมาเหนือเมฆหลบไปแบบเนียนๆ ถ้าหาจุดอ่อนได้ กูว่าคาบุไม่พลาดที่จะใช้จุดนั้นมาแกล้งเอ็นโจหรอก 555555555

406 Nameless Fanboi Posted ID:bBSmdCjhT0

เราคนแปลตอน 14 จะมาบอกว่าเราจองตอน 16 น้าาาาา ถ้ามีตรงไหนให้แก้บอกได้นะ

407 Nameless Fanboi Posted ID:X.Le5mxba3

ความแตกต่างของกาวไทยกับกาวนอกคือ กาวนอกไม่มีน้องเด๋อไซซายะผู้มีความสามารถในการหายตัวนี่แหล่ะะะ ขอบคุณโม่งแปลฟิคทั้งหลายจ้าาา

408 Nameless Fanboi Posted ID:39FTguBYC2

<< Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ PoV Chapter 15 >>
"ขอโทษนะ แต่งานเลี้ยงของ Pivoine นั้นเข้าได้เฉพาะเมมเบอร์ Pivoine เท่านั้นน่ะ" ผมพูดกรอกใส่ไมค์โทรศัพท์ให้ชัดเจนที่สุดเท่าที่จะชัดได้ บางทีอาจเพราะช่วงเวลาไม่ดีนัก หรือเธออาจจะแค่ดื้อรั้นกว่าที่ผมเคยคิดไว้ในคราวแรก ทว่าเรื่องผมยกเลิกแผน "การนัดหมาย" ก่อนหน้านี้ไป เนื่องจากต้องเข้าร่วมงานเลี้ยงของ Pivoine ดูเหมือนจะลอยไปเข้าหูเจ้าหล่อนจนได้ด้วยวิธีใดวิธีหนึ่ง ผมกล้าลงเงินหมดตัวเลยว่าต้องเป็นเจ้าฮารุกิที่เอาไปเล่าให้เธอฟัง

"แต่ว่า ชู..." เสียงจากปลายสายนั้นดูเศร้าสร้อย "เราวางแผนไว้แล้วนะ"

ผมนวดขมับไปพลาง กลั้นเสียงคำรามไปพลาง พวกเราอะไรกัน? มีแต่เธอนั่นแหละที่วางแผนเอาเอง "บอกไปแล้วนี่นาว่าช่วงนั้นผมไม่ว่างน่ะ คุณยุยโกะไม่คิดว่าเป็นโอกาสดีที่จะได้พบกับคุณไฮยามะหรอกเหรอ? เห็นคุณบอกว่าเคยถูกเชิญไปทานอาหารที่ร้านอันโด่งดังของครอบครัวนั้นนี่นา ผมว่าคุณไฮยามะต้องยินดีเอสคอร์ทคุณแน่นอน"

"ไฮยามะซังเหรอ...? แต่ฉันอยากไปที่นั่นกับชูนี่นา"

ผมจ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง ดูภาพที่ผ่านตาพร้อมกับที่เราใกล้ถึงจุดหมายปลายทางมากขึ้นทุกที

"อืม ผมยุ่งตั้งแต่ตอนนี้ไปจนถึงเปิดเทอมเลยเนี่ยสิ ผมแน่ใจว่าต้องมีคนอื่นที่เต็มใจร่วมทางกับคุณด้วยเป็นแน่"

ผมได้ยินเสียงสูดหายใจเข้าลึก ก่อนที่เธอจะโพล่งขึ้นอย่างกระทันหันด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเร็วจี๋ "อ๋าาา ชู เธอหึงฉันเหรอ? อย่าหึงเลยนะ! ฉันสนใจคนพวกนั้นเลยจริงๆ คนที่ฉันชอบมีแค่-"

"ผมถึงที่หมายแล้ว ฝันดีนะครับคุณยุยโกะ ยินดีที่ได้คุยกับคุณอีกนะ" ผมพูดอย่างรวดเร็วแล้วตัดสายในทันที ผมถอนใจก่อนจะลงจากรถ โชเฟอร์มองผมอย่างเงียบงันก่อนจะกลับขึ้นรถแล้วจากไป

ผมยืนอยู่ด้านหน้าสถานที่จัดงานครู่หนึ่ง เหม่อมองท้องฟ้าที่ปลอดโปร่ง เมินแสงวิบวับที่สาดส่องจากในฮอลล์จัดงาน พร้อมกับปล่อยให้ความเหนื่อยล้าเข้าครอบงำทั่วร่างอยู่ชั่วขณะ ผมถอนใจหนักหน่วงและหมุนตัว เก็บมือถือลงกระเป๋ากางเกง แล้วเข้าไปในงาน ใช้เวลาไม่นานนักพวกผู้หญิงก็สังเกตเห็นว่าผมมาถึงแล้ว ก่อนจะเข้ามารุมล้อมจนเต็มไปหมด ดูเหมือนมาซายะยังมาไม่ถึง ดังนั้นความสนใจทั้งหมดจึงตกลงมาอยู่ที่ผม ทำไม่ได้กระทั่งจะก้าวเข้าฮอลล์โดยไม่มีฝูงผู้หญิงน่ารังเกียจพวกนี้รุมล้อม ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะยืนใกล้กำแพง ทำตัวเป็นไม้ประดับ หรืออย่างน้อยก็เป็นได้อยู่เกือบสิบห้านาทีก่อนที่คนทั้งงานจะเข้ามารุมล้อมรอบผม

ใช้เวลาอีกเกือบครึ่งชั่วโมงกว่ามาซายะจะปรากฏตัว ทันใดนั้นฝูงผู้หญิงครึ่งหนึ่งก็แยกตัวออกไปรุมตะครุบหมอนั่น ที่เดินมาทักผมอย่างสบายๆ เขาดูอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นพวกเด็กผู้หญิงเลยอยู่ห่างออกไปกว่าปกติ ซึ่ง...ก็ไม่ได้มากนัก ระวัง-- แต่นั่นก็ทำให้อาการกลัวฝูงชนของผมบรรเทาลงได้อย่างน่าแปลกใจ เราถูกพวกผู้หญิงรุมล้อมอยู่เกือบสองชั่วโมง กระทั่งผมยอมแพ้ที่จะคุยกับผู้ร่วมงานคนอื่นๆ ในฮอลล์โดยไม่มีผู้หญิงพวกนี้มารุมรอฟังแล้ว ผมหันหลังและหนีออกมาเร็วเท่าที่จะทำได้ ทิ้งมาซายะให้รับมือกับพวกผู้หญิงที่เหลือ

ผมหนีออกมาด้านนอกและสูดเอาอากาศสดชื่นที่ไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมเข้าปอดเฮือกใหญ่ กระทั่งมั่นใจว่าจะขาดอากาศหายใจตาย ความรู้สึกเหน็ดเหนื่อยพุ่งขึ้นจนแทบทะลุปรอทแล้ว ผมรีบมองไปรอบๆ เพื่อหาหนทางคลายความเหนื่อยล้านี้ลง ผมไม่ควรทำแสดงอาการเหน็ดเหนื่อยไร้อารมณ์ในงานทางการแบบนี้ ท่านพ่อต้องโกรธเป็นแน่หากผมก่อปัญหา

409 Nameless Fanboi Posted ID:39FTguBYC2

ผมได้ยินเสียงระฆังลอยมาและหันมองตามต้นเสียงแทบจะในทันที จึงได้เห็นซุ้มกุหลาบและเด็กสองคนที่น่าจะมาจากเปอร์ติต์กำลังสั่นระฆังเสียงดัง ในขณะที่เด็กอีกคน ที่อายุมากกว่าในชุดเดรสสีชมพูดูคล้ายกำลังเชียร์ให้ทั้งคู่สั่นกระดิ่งอีก เธอถือกล้องถ่ายรูปเล็กๆ ไว้ในมือ ยิ้มอย่างอ่อนโยนให้พวกเขา

นาทีนั้นภาพความทรงจำในอดีตก็พุ่งพล่านขึ้น ผมจำภาพนั้นได้ เมื่อราวๆ หกปีก่อน ในตอนที่ผมยังเป็นเด็กและปัญหายังไม่เยอะถึงเพียงนี้ ภาพเด็กผู้หญิงในชุดเดรสสีเขียวผู้ยิ้มอย่างมีความสุขในขณะที่เต้นรำกับพี่ชายของตน จากนั้นก็ไปสั่นกระดิ่งกับเขา ซึ่งในภายหลังกลายมาเป็นความเชื่อของเหล่าผู้หญิงใน Pivoine ว่าจะช่วยให้โชคดีด้านความรัก

ผมเดินไปหาเด็กหญิงในชุดเดรสชมพูคนนั้นอย่างไม่รู้ตัว กระทั่งตัวผมเองยังห้ามตัวเองไม่ทัน

เด็กทั้งสองจากไป เด็กหญิงคนนั้นมองภาพจากกล้องด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า รอยยิ้มที่แท้จริง ไม่แข็งทื่อหรือฝืนตัวเองดังที่เธอมักยิ้มอยู่เสมอเมื่อมาซายะหรือผมเข้าพูดคุยกับเธอ

"สวัสดี คุณคิโชวอิน" ผมทักทายเธออย่างสุภาพที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผมเห็นเธอกระตุกขณะหันมาอย่างรวดเร็ว ดวงตาเบิกกว้างเล็กน้อย ก่อนจะกลับมาสู่ท่าทีใจเย็นภายในพริบตา เช่นเดียวกับรอยยิ้มฝืนที่เธอยกขึ้นประดับใบหน้า

"สวัสดีค่ะ ท่านเอ็นโจ"

เรย์กะมองผมคล้ายกำลังหาทางหนีจากสถานการณ์นี้ หรือพยายามคำนวนคำตอบอยู่ในหัว ทำให้ผมรู้สึกผิดพอๆ กับที่หงุดหงิดตัวเอง ทั้งที่รู้ว่าเธอมีสิทธิจะสงสัยผมและตั้งกับถามกับทุกสิ่งที่ผมทำอย่างเต็มที่

"วันนี้ไม่สั่นระฆังเหรอ" ผมถาม มองดูซุ้มกุหลาบ ถ้าจำไม่ผิด เหมือนไอระจะเคยบอกว่านี่เป็นสิ่งที่เรย์กะตื่นเต้นที่สุดที่ได้ทำในงานเลี้ยง Pivoine ครั้งแรกของเธอนี่นะ?

"เอ๋" สีหน้าของเรย์กะดูงุนงง เธอมองผมอย่างสงสัย โอ๋ เหมือนเราเพิ่งจะเคยคุยกันจริงๆ จังๆ เมื่อไม่นานมานี้เองนี่นะ ดูเหมือนผมจะสูงกว่าเรย์กะด้วย เธอน่ารักขนาดนี้มาตลอดเลยรึเปล่าเนี่ย?

"เมื่อก่อนเคยสั่นระฆังไม่ใช่เหรอ กับท่านพี่น่ะ"

สีหน้าของเธอดูตกใจสุดๆ ในทันที ดวงตากำลังบอกอยู่ชัดๆ ว่า 'ทำไมหมอนี่ถึงรู้เรื่องนั้นได้ล่ะ!'

"มาซายะมองอย่างอิจฉาเชียวล่ะ"

ดูเหมือนเรย์กะจะดูไม่ค่อยพอใจนัก ปากเล็กๆ ของเธอเริ่มยื่นออกมานิดหน่อย ผมยิ้มกว้าง เธอตรงไปตรงมากว่าผู้หญิงคนอื่นตั้งเยอะ แสดงออกชัดเจนกว่ามากด้วย

ผมก้มมองชุดของเธอ เดรสผ้าชีฟองเป็นชั้นๆ สีชมพูอ่อนเหนือเข่านั้นอาจจะดูน่ารักเกินเหตุจนแปลกประหลาดบนร่างผู้หญิงคนอื่น แต่เมื่ออยู่บนตัวเรย์กะ มันกลับทำให้เธอดูบอบบางและอ่อนหวานกว่าเดิม คุณแม่ของเธอจะต้องตั้งใจแต่งให้ลูกสาวผู้น่ารักดูน่ารักยิ่งกว่าเดิมเป็นแน่ ผมต้องยอมรับจริงๆ ว่าออกมายิ่งกว่าสมบูรณ์แบบเสียอีก

"เดรสชุดนี้เหมาะมากเลยนะ ดีจังเลยนะที่อดอาหารประสบความสำเร็จ" ผมพูดจากใจ เหมือนเรย์กะจะกังวลเรื่องน้ำหนักตัวนี่นา บางทีอาจจะทำให้เธออารมณ์ดีขึ้นก็ได้

410 Nameless Fanboi Posted ID:39FTguBYC2

สีหน้าของเธอกลับคืนสู่ลักษณะแบบเจ้าหญิงที่เธอมักทำ ก่อนจะพึมพำ "ขอบคุณ" กลับมาให้ผม

ผู้ชายหลายคนมองผมตั้งแต่ผมเริ่มเข้าหาเรย์กะ นี่ยิ่งกว่าตอนที่ผมถูกสาวๆ รุมล้อมเสียอีก ดูเหมือนเรย์กะจะป๊อบขึ้นกว่าเดิมอีกแล้ว

เมื่อคิดถึงว่าความนิยมของเรย์กะที่เพิ่มมากขึ้น ผมก็นึกถึงเรื่องไม่น่าพิศมัยเรื่องหนึ่งที่ชวนให้หงุดหงิดเสียจนโพล่งขึ้นอย่างกระทันหัน "คุณแม่ของมาซายะถูกอกถูกใจใหญ่เชียวนะ บอกว่าอยากจะเชิญมางานเลี้ยงอาหารค่ำด้วย"

สีหน้าว่างเปล่าปรากฏขึ้นบนหน้าของเธอ เช่นเดียวกับการตอบรับอย่างไม่ใส่ใจ "เอ๋"

"ไม่ดีใจหรอกเหรอ"

"เอ๋ เปล่าค่ะ เป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ" เธอยิ้มอย่างสุภาพ ตอบด้วยคำตอบที่มักจะใช้เสมอสไตล์เรย์กะ ใจหนึ่งผมอยากถามเสียเหลือเกินว่าเธอจะไปร่วมงานไหม ทว่าเมื่อเห็นดวงตาที่มีร่องรอยของความไม่ชอบใจอย่างรุนแรงแล้วนั้น ผมก็รู้ได้ว่าเธอต้องปฏิเสธเป็นแน่

"หืม" ผมมองเธออย่างจริงจัง พยายามจะอ่านใจเธอให้ออก

ไม่ใช่แค่เรื่องคุณแม่ของมาซายะ แต่เป็นทุกเรื่อง เรย์กะมักจะมีความลับมากมายอยู่เสมอ และดูไม่คล้ายว่าจะยอมเผยมันออกมา เมื่อผมมองเข้าไปในดวงตาของเธอ ก็เหมือนกับว่าผมจะไม่สามารถทำความเข้าใจอะไรได้เลย ไม่ว่าผมจะอยากเข้าใจสักแค่ไหนก็ตามที

นั่นยังทำให้ผมรู้อีกสิ่งหนึ่ง

ผม ’ชอบ’ เรย์กะมากจริงๆ

ความคิดนี้ทำให้ผมตัวแข็งทื่อเมื่อรู้ว่าจะเกิดความยุ่งยากตามมาอีกแค่ไหน ไม่ว่าจะในฐานะเพื่อนหรือในฐานะเมมเบอร์ต่างเพศ ผมก็ไม่รู้ว่ายังไงหรือทำไม และผมก็ไม่คิด่าผมจะอยากรู้ด้วยเหมือนกัน

การปรากฏตัวของเรย์กะนั้นส่งผลกระทบต่อสภาพอารมณ์ของผมได้อย่างรุนแรง แล้วผมก็ไม่อยากจะเปลี่ยนสิ่งนี้ให้กลายเป็นต้นเหตุของอาการป่วยด้วยโรครัก หรือมานั่งเศร้าโสกจากการถูกปฏิเสธด้วย

"ลมเริ่มแรงแล้วนะคะ ฉันขอตัวกลับเข้าไปข้างในก่อนละค่ะ"

เสียงของเรย์กะกระทบโสต กระชากผมออกจากขบวนรถไฟฟแห่งความคิดสู่โลกแห่งความเป็นจริง ผมยังไม่ทันได้ตอบอะไร เธอก็หมุนตัวเดินจากไปเสียแล้ว

ท้ายที่สุดผมก็ทำได้แค่หัวเราะตัวเองขณะตัดสินใจกลบฝังความรู้สึกเหล่านั้นสู่ส่วนลึกภายใน ให้ลึกจนผมลืมเลือนมันไปเสีย หรืออย่างน้อยก็จางหายไปตามกาลเวลา

ผมมองตามเรย์กะที่จากไป ก่อนจะเหม่อมองฟ้าอีกครั้ง

ทุกสิ่งเคยง่ายดายกว่านี้นัก เมื่อครั้งที่เราทุกคนต่างยังเป็นเด็ก…
--
จบ
ตอนนี้รู้สึกหม่นๆ เหมือนจอมมารอารมณ์ไม่ดี กุเลยลองแปลให้อารมณ์หม่นๆหน่อย ไม่รู้จะโอเคมั้ยนะ

411 Nameless Fanboi Posted ID:39FTguBYC2

อีห่า ก่อนโพสต์หาคำผิดไม่เจอ โพสต์เสร็จแล้วเจอเพียบเลยอีเหี้ย! กุขอโทดดดดดดด

412 Nameless Fanboi Posted ID:xIIPiw56zj

>>408-410 ขอบคุณสำหรับตอนที่ 15 จ้า ยุยโกะตอนนี้น่าจะเพิ่งเข้ามหาลัยไหมนะ แล้วทำไมต้องขำไอ้ระฆังแห่งรักนี่ทุกทีเลย พอมองไปที่เจ้าของตำนานผู้ยังขึ้นคานอยู่ 😂😂😂

413 Nameless Fanboi Posted ID:taJo46DF.S

>>412 คิดถึงตอนระฆังแห่งรักกับท่านพี่นี่มาก ถ้าเป็นโชโจะมังกะนี่คือพระเอกหวยล็อกแล้วนะเว้ย!

414 Nameless Fanboi Posted ID:4YfxTSbboy

>>411 ไม่เป็นไร เข้าใจมากกกก (;w;) ขอบคุณที่แปลนะครัช

415 Nameless Fanboi Posted ID:GDmuRXP9sv

>>408-410 บทนี้จอมมารดูอารมณ์ไม่ดีจริงๆนั่นล่ะ ฮีหงุดหงิดมาตั้งแต่ต้น แถมยังเจอคนมารุมล้อมเยอะๆอีก อดทนไม่ให้ว้ากใส่คนได้ก็ดีแล้ว ตอนท้ายๆนี่มารู้ตัวว่ารักเขา แต่ต้องหักห้ามความรู้สึกยังไงก็ไม่รู้สิ ดูพยายามยกเหตุผลมาอ้างนั่นอ้างนี่เพื่อจะตัดใจ แต่เรื่องหัวใจมันใช้เหตุผลไม่ได้เสมอไปหรอกนะชูสุมอยยยย

416 Nameless Fanboi Posted ID:skiMrJd0C6

ช่วยกูคิดหน่อยว่าทำไมจอมมารไม่สลัดยุยโกะแล้วมาจีบเจ้าแม่จริงจังวะ

417 Nameless Fanboi Posted ID:9MFIfEVke7

>>416 เรื่อง​ธุรกิจ​และผลประโยชน์​ของตระกูล?

418 Nameless Fanboi Posted ID:OM1/LeJ4wf

>>416 กูว่าเรื่องทางบ้านล้วนๆว่ะ สองตระกูลอาจจะทำธุรกิจด้วยกัน เป็นญาติกันก็น้ำท่วมปากอยู่ถ้าพูดอะไรแรงๆหรือไม่เอาเลยก็กระทบความสัมพันธ์อีก ผู้หลักผู้ใหญ่คุยๆกันไว้นานแล้วว่าอยากให้ลูกๆหลานๆมาหมั้นหมายกัน หรือจอมมารอาจจะติดหนี้อะไรไว้กับทางยุยโกะเพราะฮีดูพูดเรื่องบุญคุณบ่อยๆ ดูเป็นปมในชีวิต

419 Nameless Fanboi Posted ID:HuWBqhSP6g

>>416 น่าจะต้องถามคนขับรถ ดูรู้ทุกเรื่องของเจ้านายแต่เงียบไว้ /ยื่นใบสมัคร

420 Nameless Fanboi Posted ID:GDmuRXP9sv

>>416 เรื่องทางบ้านนั่นล่ะว่ะ อาจจะเป็นคำสัญญาของปู่ย่าแต่ละฝ่าย ที่มีลูกแล้วจะให้ลูกๆมาแต่งงานกัน พล็อตมาตรฐานของมังงะโชโจอีกแบบ เหมือนเรื่องเจ้าหญิงวุ่นวายกับเจ้าชายเย็นชาของเกาหลีที่ปู่ของพวกพระเอกนางเอกสัญญาว่าจะให้ลูกๆมาแต่งงานกัน แต่ฝ่ายบ้านนางเอกดันเกิดมาเป็นผู้ชายซะก่อนเลยต้องข้ามมาให้แต่งในรุ่นหลาน แล้วก็ทำตามสัญญานั้น

421 Nameless Fanboi Posted ID:taJo46DF.S

>>419 น่าสน ยูโกะนี่ยิ่งชอบโผล่มาพร้อมคนขับรถอยู่ ดูมีความดักรอและความจิกเบาๆ ฮือออออ อยากอ่านตอนใหม่โว้ย

422 Nameless Fanboi Posted ID:+IY0YmrIer

>>416 กูว่าคู่นี้น่าจะซี้กันมาตั้งแต่เด็กเหมือนเป็นพี่น้องกันไปแล้วอ่ะ เผลอๆต่างฝ่ายต่างไม่ได้คิดอะไรกันเลยด้วยซ้ำ
พอไม่ได้คิดอะไรกัน+คุ้นเคยกันอยู่แล้ว เลยไม่คิดว่าจะต้องสลัดยุโกะก่อนไง

423 Nameless Fanboi Posted ID:uVbxQr4iTw

- Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ PoV Chapter 16 -

มันก็ผ่านมาสักพักแล้วตั้งแต่ปาร์ตี้คราวนั้น

เพราะยุยโกะไปเล่าให้ท่านแม่ฟังว่าผมยกเลิดนัดกับเธอ ท่านแม่ถึงบังคับให้ผมเป็นเอสคอร์ทยุยโกะไปงานปาร์ตี้ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา สีหน้าของผมคงแสดงความเหน็ดเหนื่อยออกไป แขกบางคนที่สนทนากันถึงถามไถ่เรื่องสุขภาพของผม ทั้งแสดงความปรารถนาดี รวมถึงกล่าวเตือนไม่ให้ผมหักโหมจนเกินไป
น่าขำชะมัด ที่ไม่มีใครถามถึงสาเหตุสักคนเดียว แต่ถึงจะถามผมก็คงตอบไม่ได้หรอกว่าเป็นเพราะยุยโกะ ฉะนั้นยังไงผมก็คงพูดปัดไปอยู่ดี

ระหว่างไปเรียน เรียนพิเศษกับอาจารย์สอนพิเศษ ช่วยสอนบทเรียนให้ยูกิโนะ และคอยควบคุมความเสียหายเหมือนเป็นเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ของมาซายะแล้ว ช่างยากเหลือเกินที่จะหาเวลาที่เป็นส่วนตัวได้ในทุกวันนี้ ว่าตามจริงแล้วการมาโรงเรียนเนี่ยกลายเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขแทนการอยู่บ้านซะแล้ว ทุกครั้งที่ต้องใช้เวลาร่วมกับคนอื่นน่ะมันเสียสุขภาพจิตสิ้นดี แถมผมเริ่มจะหมดความอดทนแล้วด้วย

บางทีคงเพราะแบบนี้ท่านแม่ถึงยอมให้ผมเลิกเอสคอร์ทยุยโกะไปงานปาร์ตี้สักที
อืม ถ้าลอง'พูดลอยๆ'ว่าปกติมีผู้ชายล้อมหน้าล้อมหลังจีบยุยโกะตลอด มันจะทำให้ท่านแม่ตัดสินใจอะไรได้สักทีมั้ยนะ ยังไงก็เถอะที่สำคัญตอนนี้น่ะคือผมเป็นอิสระจากยุยโกะสักที ยุยโกะดูจะพอใจไม่น้อยด้วย เพราะเธอยอมลดการโทรหาหรือมาที่บ้าน ก็ได้แต่หวังล่ะนะว่าเธอจะไม่มาอีกนานๆ ยูกิโนะดูจะไม่ค่อยชอบเธอเท่าไหร่ และเธอทำให้เขาเครียดทุกครั้งที่เจอกัน

เพราะวันๆมันผ่านไปแบบนี้ ผมถึงลืมไปเลย ถ้าไม่ใช่เพราะกรรมการห้องถามเรื่องกีฬาที่ผมอยากลง ผมคงไม่รู้หรอกว่าอีกไม่กี่วันจะมีงานที่เป็นอีเว้นต์ใหญ่ของเทอมนี้

งานกีฬาสี

ว้าว ความเครียดทำให้การรับรู้เวลาเพี้ยนแฮะ

ผมตอบไปอย่างไร้อารมณ์ว่าจะลงแข่งวิ่งเร็วระยะสั้น ทันทีที่พูดไปแบบนั้น กรรมการห้องรีบพยายามขอร้องแกมบังคับให้ผมลงแข่งขี่ม้าส่งเมืองแทน ถึงขั้นว่ายกเหตุผลเรื่องการถอนตัวของมาซายะเป็นโอกาสดีในการ 'เดบิวต์' ของผมในสนามแข่ง ยังอ้างถึงเรื่องม้าที่เคยถูกมาซายะฝึกจะลงแข่งครั้งนี้ ผมเกือบจะถูกล่อลวงอย่างไม่น่าเชื่อ

แต่ได้สติขึ้นมาตอนที่คิดว่าถ้าข่าวนี้ถึงหูมาซายะล่ะก็ หมอนั่นต้องจัดคอร์สฝึกโหดจนกว่าเราจะทำได้ถึงมาตรฐานของเจ้าตัวแหง ปีที่แล้วผมดื่มด่ำกับการดูบรรดาม้าฝึกหนักอยู่ใต้ร่มไม้ แต่ให้ไปโดนมาซายะฝึกโหดแบบนั้น?

ไม่อะ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่มีทาง ขอบใจแต่ยังไงก็ไม่

คงเพราะผมปฏิเสธอย่างจริงจังมาก กรรมการห้องถึงยอมล่าถอยไป แต่ยังอุตส่าห์ถามว่าสนใจจะลงวิ่งผลัดแทนมั้ย ผมรีบตกลงทันที

กว่าจะรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น กรรมการห้องก็หนีไปแล้ว

บ้าเอ๊ย! โดนหลอกจนได้!

-

ผมกำลังดื่มน้ำจากกระบอกน้ำในตอนที่มาซายะโผล่มาแบบไม่ให้สุ่มให้เสียง เราสองคนอยู่ที่สนามซ้อม โดยหนึ่งในสองคนคือเจ้าบ้าที่เร่าร้อนอย่างไร้สาระเพราะงานกีฬาสี

"มาแข่งกัน"

ถอนหายใจยอมรับชะตากรรม ผมเดินตามมาซายะไปที่ลู่วิ่ง เวลากระเหี้ยนกระหือรือจะแข่งขึ้นมาเนี่ยต่อให้บอกว่าไม่ก็แปลว่าได้ทุกทีสินะ

424 Nameless Fanboi Posted ID:uVbxQr4iTw

"เตรียมพร้อม...ตั้งท่า...ไป!"

วินาทีที่คำว่า 'ไป' ดัง ผมกับมาซายะก็วิ่งนำคนอื่นแบบไม่เห็นฝุ่น มันก็แน่อยู่แล้วล่ะ เราวิ่งนำอื่นมาค่อนข้างไกล คงเป็นไปได้ยากที่พวกนั้นจะไล่เงาเราทัน นอกจากจะเกิดปาฏิหาริย์น่ะนะ

เสียงกรี๊ดเชียร์ของพวกผู้หญิงตอนเราวิ่งผ่าน สายตาผมกวาดไปรอบ จนเมื่อผมสังเกตเห็นหญิงสาวที่มีดวงตาคล้ายลูกกวางน้อยมองมาอย่างสนอกสนใจ

ตึก-ตัก

ผมรู้สึกมีกำลังมากขึ้นยิ่งกว่าที่เคยมีในช่วงหลายสัปดาห์ และสมาธิที่จดจ่อกับการวิ่ง เสียงหัวใจของผมมันเต้นดังและรุนแรงในหัว แต่ผมกลับวิ่งได้เร็วขึ้นกว่าที่เคยทำได้ และแซงมาซายะเข้าเส้นชัยไปก่อน

"ชูสุเกะ อีกรอบ!" มาซายะตะโกนเมื่อวิ่งเข้าเส้นชัย หมอนี่เลือดขึ้นหน้าเพราะจิตวิญญาณแห่งการแข่งขัน และพวกผู้หญิงก็วุ่นวายกับการกรี๊ดเชียร์เท่าที่ปอดมนุษย์จะทำได้

"เอ๋..."

"เร็วเข้า! อีกรอบ!" สหายผู้มีใจอันแน่วแน่ตะโกนออกมา ก่อนจะวิ่งเหยาะๆกลับไปที่จุดสตาร์ท หัวใจของผมยังคงเต้นอย่างรุนแรง และความตื่นตัวเพราะอะดรีนาร์ลีนที่ฉีดพล่าน ผมถึงเดินตามมาซายะไปที่จุดสตาร์ท เราแข่งกันโดยไม่หยุดพัก บางรอบมาซายะชนะ บางรอบผมชนะ

รอบสุดท้าย ผมแพ้ให้กับมาซายะเพราะเริ่มเหนื่อยล้าและวิ่งช้าลง ด้วยเหตุนี้มาซายะถึงยอมหยุดท้าแข่งได้สักที

เมื่ออะดรีนาร์ลีนลดลง ความเมื่อยล้าก็เข้าจู่โจมอย่างหนักหน่วง ทิ้งให้ผมปวดเมื่อยและเหนื่อยแทบขาดใจ
อ่าาาาาา~ ทำไมถึงเผลอทำตัวงี่เง่าตามมาซายะไปกันเนี่ย?

ขณะที่พักและดื่มน้ำ ก็พบว่าแค่น้ำไม่เพียงพอต่อความหิวกระหายในตอนนี้ ผมถึงยอมรับมะนาวแช่น้ำผึ้งที่พวกผู้หญิงพยายามยัดเยียดให้กิน

"หนึ่ง สอง! หนึ่ง สอง!" ผมได้ยินเสียงผู้หญิงตะโกนออกเสียง ปรายตาไปมองเห็นเด็กผู้หญิงสองคนกำลังฝึกซ้อมวิ่งสามขาด้วยการเดินไปมา และปรับจังหวะให้เข้ากัน

"โอ้ ปีนี้คุณคิโชวอินลงวิ่งสามขาหรอ?" ผมเผลอพึมพำออกมา พวกผู้หญิงได้ยินก็เริ่มวุ่นวายเรียกร้องความสนใจจากผม ยังไงก็เถอะ ผมสนใจแต่รายละเอียดจากเด็กผู้หญิงที่อยู่ห้องเดียวกับเรย์กะ

"จริงๆแล้วพวกเราวางแผนให้ท่านเรย์กะลงเต้นคว็อดรีลค่ะ แต่เธอปฏิเสธเพื่อที่จะลงวิ่งสามขาแทน เด็กคนนั้นที่วิ่งกับท่านเรย์กะ คืออิโคมะจัง เด็กนอกน่ะค่ะ" เธออธิบายอย่างยินดีในตอนที่ผมมองเธอ "ท่านเรย์กะยังลงแข่งโยนบอลลงตะกร้าด้วยค่ะ"

"ใช่ค่ะ~"

เด็กผู้หญิงอีกคนที่ผมเดาว่าเป็นเพื่อนร่วมห้องยืนยันอีกเสียง ผมพยักหน้าตอบรับพร้อมกับเก็บข้อมูล

"ใครเป็นกรรมการห้องคุณหรอครับ? นอกจากคุณคิโชวอินแล้ว"

"โอ้ เขาชื่อ ซาโตมิ ยูคินาริค่ะ เอิ่ม ทำไมหรอคะ?"

"ไม่มีอะไรครับ ขอบคุณสำหรับมะนาวแช่น้ำผึ้งนะครับ" ผมยิ้มจางๆ ยื่นกล่องคืนให้เด็กผู้หญิงที่หน้าแดงจัดรับไป เธอพูดด้วยเสียงสั่นๆ "เพื่อท่านเอ็นโจแล้ว ไม่ว่าอะไรก็จะทำให้ค่ะ!" พวกสาวๆจ้องเธอเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ

หืม~ สักพักแล้วสินะที่ผมมีคนรู้จักในห้องเดียวกับเรย์กะ คุณซาโตมิดูน่าสนใจดี หวังว่าเขาจะยินดีเป็นเพื่อนกับผมนะ

-
ยิ้มอันดำมืดของจอมมาร นายโดนหมายหัวแล้ว ซาโตมิ

425 Nameless Fanboi Posted ID:9MFIfEVke7

ยุยโกะอาจจะประมาณซากุระจังก็ได้

426 Nameless Fanboi Posted ID:taJo46DF.S

>>424 วี้ดดดดด อันนี้กาวไทยกาวนอกใจตรงกันมาก เอ็นโจที่ปรกติจะออมแรงยอมเป็นรองมาซายะตลอดอยู่ดีๆ ก็วิ่งฉิวแซงหน้าไปซะงั้น อยากให้เขาเห็นตอนเท่ๆ บ้างสินะคะ หุหุหุ

427 Nameless Fanboi Posted ID:XiNL7TCte0

มีกูคนเดียวหรือเปล่าที่คิดว่ายุยโกะอาจเป็นประเภทสวยเสียของ นางดูมีความคู่ขนานกับเจ้าแม่หลายอย่าง
ป๊อปในหมู่หนุ่มๆ - เป็นที่หวาดเกรง
เทพธิดา - เจ้าแม่กาลี
บอบบาง - แข็งแกร่ง

ถ้าเจ้าแม่อ่านบรรยากาศเก่ง กูว่ายุยโกะน่าจะเป็นประเภทKYอ่ะ

428 Nameless Fanboi Posted ID:39FTguBYC2

ด้วยความหมั่นไส้ส่วนตัว กุว่ายุยโกะเป็นประเภทที่โตมากับคำชมจนในหัวน่าจะประมาณว่า "ชั้นสวย~ ชั้นมีสิทธิเหนือชะนีทุกนางเพราะชั้นสวยน่ะค่ะ~~~~" อะไรงี้ ซึ่งตรงข้ามกับเจ้าแม่ที่เวลาโดนชมทีไรก็ "เอ๋? ชมตามมารยาทสินะ" "ประชดสินะ" ไรงี้ตลอด

429 Nameless Fanboi Posted ID:taJo46DF.S

>>427 กูว่าเป็นไปได้อยู่นะ คอนเซปต์เรื่องนี้ก็เหมือนเล่นกับความรู้หน้าไม่รู้ใจของตัวละครเด่นอยู่แล้ว อย่างจักรพรรดิที่โคตรเท่แต่ตัวจริงเป็นไซซายะเด็กเด๋อ ท่านเรย์กะที่สวยหรูดูดีมีบารมีแต่ความจริงโคตรป๊อด เจ้าชายจอมมาร ถ้าคุณยุยโกะออกมารั่วอีกคนกูจะไม่แปลกใจเลย... ความจริงนางอาจจะรั่วๆ มึนๆ มานานล่ะ แต่มีตาไก่โง่คอยโคเว่อร์ให้แบบแก๊งสาวๆ ของท่านเรย์กะ

430 Nameless Fanboi Posted ID:i6B+TNKSxb

>>429 ความจริงอาจจะอยากคุยกับเจ้าแม่แต่ไม่รู่จะพูดยังไงไม่ก็ที่เห็นยิ้มๆนั้นคือเอ๋อค้างอยู่ก็ได้นะมึงถถถ

431 Nameless Fanboi Posted ID:fljc9m8Vzr

>>427 เออกูว่านางอาจจะเป็นสายล่องลอย KY ไปทั่ว อะไรแบบนี้ก็ได้นะ

432 Nameless Fanboi Posted ID:oJoJR9UIC9

>>430 กูก็ว่างั้นอ่ะ ประมาณเข้าสังคมไม่เก่ง นึกอะไรไม่ออกก็โปรยยิ้มไปก่อน พอเจอจอมมารก็รีบเกาะเหมือนเป็นห่วงยางชูชีพ

433 Nameless Fanboi Posted ID:GDmuRXP9sv

>>424 มีสาวมองอยู่เลยอยากโชว์ให้เขาเห็นว่าตัวเองเท่บ้างสินะ บ๊ะ กาวไทยกับกาวนอกนี่มันใจตรงกันจริงวุ้ย 5555555555555

>>427 ยุยโกะนี่เป็นตรงข้ามกับเรย์กะหลายสิ่งเลยนะ เป็นทฤษฎีคู่ตรงข้ามได้เลย
เรย์กะผมยาว - ยุยโกะผมสั้น
เรย์กะหน้าตาคมเข้ม(และถึกทน) - ยุยโกะสวยหวานบอบบางชวนปกป้อง
เจ้าแม่กาลี - เทพธิดา
เจ้าแม่คานทอง - มิสป๊อบปูล่าร์
นางพญา - สาวงามผู้อ่อนหวานนุ่มนวล
ซึรุฮานะหมั่นไส้คอยหาเรื่อง - ยุยโกะไม่มีใครอิจฉาคอยหาเรื่อง
คนที่พี่น้องเอ็นโจชอบ - คนที่พี่น้องเอ็นโจพยายามหนี

ถ้าใช้ทฤษฎีคู่ตรงข้ามที่ว่ามานี่กูว่ายุยโกะไม่เอ๋อหรอก เพราะคนเอ๋อๆเด๋อๆนี่คือเรย์กะต่างหาก//โดนพัดตบ

นิสัยนางน่าจะตรงข้ามกับเรย์กะทุกอย่างด้วย เรย์กะนี่ตรงไปตรงมา คิดอะไรก็เปิดเผยออกทางสีหน้าหมด ไม่มีหน้ามีหลัง ทำให้รู้สึกสบายใจแบบเดียวกับคาบุ เอ็นโจก็เลยอยากอยู่ใกล้ๆ เรย์กะนี่ก็คาบุเวอร์ชั่นผู้หญิงดีๆนี่ล่ะ แค่ ky น้อยกว่า ส่วนยุยโกะกูว่านางคือเอ็นโจร่างผู้หญิงว่ะ ฟีลคล้ายๆกัน กูคิดว่าถ้าเอ็นโจเป็นผู้หญิงก็คงรูปลักษณ์หรือนิสัยประมาณนี้ล่ะ ตอนออดอ้อนชูก็ดูมีความมารยา มีความแสดงตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของแบบจงใจหลายครั้งมาก โดยเฉพาะตอนเจอกันครั้งแรกในงานโรงเรียน จงใจมาหาถึงที่ มีการมองเรย์กะก่อนไปควงแขนชูด้วยนะ ประมาณว่าคนนี้ของชั้นนะยะ ไม่น่าจะใช่คนเอ๋อๆเด๋อๆอะไร หรือกูจะคิดผิดไปก็ไม่รู้นะ เฉลยมานางอาจไม่มีอะไรเลยก็ได้

434 Nameless Fanboi Posted ID:Vw0TnXrWzN

ถ้าเป็นบากะริน่าคงปักธงเกลี้ยงไปแล้ว

435 Nameless Fanboi Posted ID:EKFtD4vfS4

แล้วที่ยุยโกะมางานโรงเรียนเกาะเอ็นโจ แล้วหันมายิ้มให้เจ้าแม่ หลังจากที่ขอให้ทำลาเต้อาร์ทนี่คือหมายความว่าไงวะ เยาะเย้ยหรือแค่ยิ้มเฉยๆ? ใครมาแปลความหมายให้กูที กูอยากรู้หลายๆมุม

436 Nameless Fanboi Posted ID:uVbxQr4iTw

ก็เป็นแค่โคโรเน่นี่นะ//ทำเสียงแบบคันตะ
เรย์กะเหมาะปักธงกับสาวๆเท่านั้นแหละ

437 Nameless Fanboi Posted ID:oJoJR9UIC9

>>435 คือนางโผล่มาทีก็ยิ้มทุกที จนตอนนี้ยังไม่มีสีหน้าอื่นของนางให้เห็นเลยอ่ะ ในความเห็นกูว่าไม่มีความหมายลึกซึ้งนะ
เรื่องยูกิโนะนี่ก็ต่างหาก คือในสายตาท่านเรย์กะยูกิโนะก็ดูใสๆ แต่ดูคุณแม่เอนโจกับจอมมารออกจะเห็นว่ายูกิโนะเอาแต่ใจอยู่นา มันคงจะมีประวัติกันยาวนานอยู่ เผลอๆยุยโกะจะเห็นยูกิโนะมาตั้งแต่เกิดอ่ะ

438 Nameless Fanboi Posted ID:+E8x6JO1Zj

>>437 สุดท้ายยูกิโนะอาจจะได้คู่กับยุยโกะแทนพี่ชายที่คู่กับเรย์กะ…//ปรากฎเจ้าแม่ในชุดเจ้าสาวมองน้องยูกิโนะที่น้ำตาคลอตรงนั้นเลยบอกว่างานแต่งนี่ยกละ- (รอยยิ้มขมขื่นถูกส่งมาจากอีกทาง)
> เลือกแต่งงานกับเอ็นโจ ชูสุเกะ ( ความสัมพันธ์กับยูกิโนะคุงติดลบ )
> เลือกพายูกิโนะคุงหนีออกไปจากงาน ( ความสัมพันธ์คิโชวอินกรุ๊ปกับเอ็นโจกรุ๊ปและคาบุรากิกรุ๊ปลดลง หุ้นบริษัทตก ล้มละลาย? )
> กินอาหารฝีมือตัวเองเพื่อป่วยหนีงานแต่ง

439 Nameless Fanboi Posted ID:4YfxTSbboy

>>438 ตัดข้อสุดท้ายทิ้ง กระเพาะเจ้าแม่แข็งแกร่งมาก กินข้าวเน่ายังไม่เป็นอะไร

440 Nameless Fanboi Posted ID:.xhX3FJTLL

>>437 ถึงภายนอกเรย์กะนางจะดูบ๊องๆ แต่เราคิดว่านางก็พอดูคนออกนะ เพียงแต่ไม่สนใจ ดังนั้นเลยคิดว่าเรย์กะก็พอรู้ ว่ายูกิโนะเป็นเด็กดื้อ เอาแต่ใจ เพียงแต่นางคงเข้าใจว่าเป็นอาการของเด็ก ๆ ที่เรียกร้องความสนใจจากผุ้ใหญ่มากกว่า

และส่วนตัวก้คิดว่า มีแต่ยุยโกะ กับเอ็นโจ ที่อ่านไม่ออก จึงไม่ค่อยอยากจะเข้าใกล้สักเท่าไร

441 Nameless Fanboi Posted ID:UudHsUSGKB

>>437 กูว่านางน่าจะเป็นแบบเดียวกะเอ็นโจว่ะ ประเภทมีอะไรก็ยิ้มไว้ก่อน ดีใจ เสียใจ ไม่พอใจ โกรธ ยังไงก็ยิ้ม ยิ่งอยู่ต่อหน้าคนเยอะๆยิ่งต้องยิ้มสร้างภาพ จากที่เอ็นโจบอกว่ายุยโกะคุยกับหนุ่มๆที่มารุมล้อมแบบเพลิดเพลินดี กูก็คิดว่านางบริหารเสน่ห์เป็นนะ สาวสวยที่หนุ่มมาติดพันเยอะก็ต้องรู้จักวางตัวยังไงถึงจะเป็นที่ชื่นชอบ จะมาหน้าบึ้งหน้างอแสดงอารมณ์ออกนอกหน้าเดี๋ยวเสียภาพพจน์สาวงามบอบบางน่าปกป้องในสายตาหนุ่มๆหมด

442 Nameless Fanboi Posted ID:9WNwPSOhsV

>>441 แต่ถ้าคิดแบบให้ข้างในภาพลักษณ์เปลี่ยนหน่อยอาจเป็นอยากหนีออกมาแต่ไม่รู้ทำไงเลยได้แต่ยิ้มแล้วก็ ชูสุเกะคุงช่วยด้วยยยยยยยย//เสียงโนบิตะ ก็ได้นะมึง

443 Nameless Fanboi Posted ID:sncGpWeV1W

จริงๆ กูก็คิดนะว่ายุยโกะเป็นญาติสนิทกับเอ็นโจแต่เด็ก น่าจะสนิทสนมหรืออย่างน้อยก็เห็นหน้าคาบุมาแต่อ้อนแต่ออกเหมือนกัน เพราะทั้งสองฝ่ายเข้าๆ ออกๆ บ้านของกันไปมา อย่างน้อยน่าจะมีทักทายหรืออะไรบ้าง แต่นี่คาบุไม่เคยทัก ไม่เคยพูดกับยุยโกะเลย ต่อให้เจอหน้าจังๆ เรื่องนี้มันน่าจะมีอะไรบางอย่าง...

444 Nameless Fanboi Posted ID:RA5gpUxgC.

มีใครเอาตอน 17 ไปยัง? ถ้ายังจะขอนะ

445 Nameless Fanboi Posted ID:/VMX7tl2na

น่าจะยังนะ เห็นจองล่าสุดคือ 16

446 Nameless Fanboi Posted ID:+XFgNbPgKq

>>443 ดูจากที่ยูกิโนะไม่ชอบ คาบุไม่ทัก นางน่าจะไม่เอาใครนอกจากชูรึเปล่า เลยมองว่าคนอื่นที่มายุ่งเกี่ยวกับชูคือตัวเกะกะของนาง //กูมองโลกในแง่ร้ายไปมั้ย

447 Nameless Fanboi Posted ID:RA5gpUxgC.

<<Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ PoV Chapter 17 >>

งานกีฬาสีปีนี้สุดยอดมาก
อย่างแรกสุด ที่ไม่น่าแปลกใจ นั่นคือพวกผู้ชายในห้องเดียวกับมาซายะเอาชนะการแข่งวิ่งผลัดได้อย่างงดงาม การเคลื่อนไหวของพวกเขาลื่นไหลต่อเนื่องราวกับฟันเฟือง เพราะตั้งแต่มาซายะเลิกเข้าร่วมการแข่งขี่ม้าส่งเมือง เขาก็หันมาทุ่มเทแรงกายแรงใจให้กับการแข่งวิ่งผลัดแทน

แล้วทำไมต้องบอกว่าถอนตัวด้วยเล่า? ถึงตอนนี้หมอนั่นก็ยังไม่ยอมบอกผม แต่ผมเดาว่าน่าจะเป็นเพราะเขาพยายามคุมไม่ให้ฉายาจักรพรรดิแพร่หลายไปกว่านี้ ผลก็ตรงกันข้ามล่ะน้า แต่ก็กลายเป็นว่ามีอีกหลายคนที่ปีนี้ยินดีร่วมลงแข่งขี่ม้าส่งเมืองเพราะจักรพรรดิถอนตัวไปแล้ว ก็ถือว่าการถอนตัวของเขายังมีข้อดีอยู่บ้างแหละ

ห้องของผมออกจะเหนือกว่าห้องอื่นอยู่เล็กน้อย หลังจากที่ผมแข่งเสร็จ ผมก็ดิ่งไปยังสวนของ Pivoine ที่อยู่ติดห้องสโมสร นั่งอยู่ในที่ร่มๆ ตลอดการแข่งขันหลักๆ ของงาน

แต่ก็ยังมีเหตุการณ์สองอย่างเกิดขึ้น ซึ่งทั้งสองเหตุเกิดขึ้นเพราะทาคามิจิ

แรกสุดที่ผมได้ยินหลังจากมาถึงก็คือ ทาคามิจิขัดขาเรย์กะแล้วแย่งเอาอันดับหนึ่งในการแข่งไป เพราะว่าถูกขัดขา เรย์กะก็เลยสะดุดล้ม ในขณะที่ทาคามิจิยิ้มโอ้อวดชัยชนะต่อหน้าเธอ ตอนที่ผมได้ยินเรื่องนี้ ผมถึงกับตะลึงงัน

เอาจริงดิ?

แบบว่า ทาคามิจิดูไม่ใช่คนที่ดูจะตั้งใจทำอะไรแบบนั้นได้ ถึงแม้ว่าคนส่วนใหญ่จะพูดแบบเดียวกัน แต่นั่นอาจเป็นเพราะเรย์กะเป็นที่รักของผู้คนในโรงเรียนนี้มากเกินไป ดังนั้นทุกคนเลยอาจเลือกเข้าข้างเธอมากกว่านักเรียนนอกก็ได้

อีกเรื่องหนึ่ง คือทาคามิจิปาบอลใส่มือของดิเท ซึ่งจัดว่าเป็นเรื่องที่ร้ายแรงมาก เพราะดิเทเอาแต่โวยวายว่ามือเขาหักและชีวิตในฐานะนักไวโอลินต้องจบสิ้นลงแล้ว...อืม...จากประสบการณ์ของผม ผมว่าดิเทน่าจะโวยวายเกินเหตุมากกว่า แต่ก็เพราะแบบนั้น ห้องของทาคามิจิเลยได้ที่โหล่ในการแข่งขัน

หลังจากที่ได้ยินเรื่องพวกนี้แล้ว ผมก็ถามเพื่อนๆ เรื่องเวลา ก่อนจะรู้ว่าถึงเวลาแข่งวิ่งคอสตูมแล้ว เรานั่งหัวเราะกันเมื่อคุยถึงพวกผู้เข้าแข่งขัน โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าอิวามุโระตัวใหญ่ยักษ์คนนั้นจะแต่งชุดซินเดอร์เรลล่าร่วมวิ่งในงานนี้ มีคนบอกว่าวันนี้อิวามุโระดูจะผิวสวยใสกว่าปกติ ก็เลยเริ่มซุบซิบกันว่าจริงๆ แล้วอิวามุโระอาจจะเป็น 'แบบนั้น' รึเปล่านะ

เอาเถอะ ไม่ว่าอิวามุโระจะชอบหรือไม่ชอบคอสเดรสก็ไม่ใช่ปัญหาของผมนี่นา ที่จริงแล้วพวกเขายังเล่าอีกว่าเรย์กะสนุกสนานกับการแปลงร่างอิวามุโระให้กลายเป็น 'สาวงาม' เอามากๆ เลยลงท้ายด้วยการที่คนทั้งห้องมาร่วมด้วยช่วยกันแปลงโฉมเขาอีกแรง

ทว่า ผมไม่ได้คิดเลยจริงๆ ว่าจะได้เห็นสิ่งนั้นเมื่อการแข่งเริ่มต้นขึ้น

-

448 Nameless Fanboi Posted ID:RA5gpUxgC.

ก่อนหน้านั้น ผมพยายามตามหาเรย์กะเพื่อชวนเธอมานั่งด้วยกันกับผมและมาซายะ แต่ก็หาเธอไม่เจอกระทั่งการแข่งเริ่ม ผมก็เลยยอมแพ้

แปลกชะมัด

ซาโตมิ หัวหน้าห้องของเรย์กะบอกว่าเรย์กะกำลังยุ่งกับการเตรียมตัวสำหรับการแข่งของเธอ ผมออกจะแปลกใจ เพราะผมจำได้ว่าเรย์กะลงแข่งแค่โยนบอลลงตระกร้าและวิ่งสามขา แต่หมอนี่ก็ไม่ยอมบอกผมว่าเธอไปซ่อนอยู่ที่ไหน

ดังนั้นผมก็เลยนั่งอยู่กับมาซายะและเพื่อนๆ อีกไม่กี่คน สร้างบาเรียร์ขึ้นป้องกันตัวจากพวกแฟนเกิร์ลที่พยายามเข้ามาใกล้ เรายังนั่งวิจารณ์ชุดคอสตูมของผู้เข้าแข่งแต่ละคนและหัวเราะว่าใครแต่งได้ตลกที่สุด คือ...ผมน่ะพูดถึง แต่มาซายะน่ะวิจารณ์ชุดสัตว์ของนักแข่งทุกคนหนักมาก โธ่เอ๊ยมาซายะ ใจเย็นหน่อยไม่ได้รึไง?

และแล้วก็ถึงเวลาที่นักแข่งจากห้องเรย์กะจะเข้ามาร่วม

แรกสุดคือซินเดอเรลล่า จากนั้นเด็กสาวในชุดที่ดูแล้วไม่แน่ใจว่าคืออะไรก็ตามออกมา แล้วเสียงเชียร์ดังกระหึ่งก็กลายเป็นเสียงพูดคุยฮือฮา ผมตาเบิกกว้างเมื่อเห็นผมม้วนอันคุ้นเคยนั่น

ซาโตมิบอกว่าผมน่าจะพกมือถือมาถ่ายรูปด้วย แต่ผมไม่ได้สนใจเพราะการกลับไปกลับมาจากล็อคเกอร์มันวุ่นวาย ตอนนี้ผมเสียใจขึ้นมาแล้ว

"นั่น...นั่นคุณคิโชวอินใช่มั้ย?" ผมพูดขึ้นอย่างแปลกใจ มาซายะนิ่งเงียบอย่างตกตะลึงอยู่ข้างๆ

"ท่านเรย์กะ ยอดเยี่ยมมากค่ะ!"

"พยายามเข้าน้า คุณคิโชวอิน!"

ผมหันไปตามเสียงเชียร์ เห็นกลุ่มผู้ติดตามของเรย์กะและหัวหน้าห้องเชียร์เรย์กะเสียงดัง นั่นเรย์กะจริงๆสินะ!

"ยัยนั่นแต่งเป็นตัวบ้าอะไรเนี่ย...?" มาซายะถามขึ้นขณะจ้องมอง ว้าว เธอวิ่งช้าจริงๆ

"ยังน่ารักเหมือนเคยเลยน้า" หนึ่งในกลุ่มเพื่อนของเราพูดขึ้น เมื่อผมหันไปมอง เขาก็พูดต่อทันที "ผมหมายถึง ชุดของเธอน่ารักน่ะครับ!"

"นายจะบอกว่าท่านคิโชวอินไม่น่ารักเหรอ?" เพื่อนอีกคนถามด้วยรอยยิ้มหยอกล้อ

ผมยิ้มให้เขาและพูด "ผมว่าเธอน่ารักมากนะ ไม่คิดงั้นเหรอ?"

หมอนั่นตอบพร้อมรอยยิ้มตึง "ครับ ครับ ตามที่ท่านพูดครับ ท่านเอ็นโจ"

ผมหันความสนใจกลับไปที่การแข่งขันอีกครั้ง พร้อมๆ กับที่คนอื่นๆหันไปแกล้งเจ้าคนสิ้นหวังนั่น และมาซายะก็กลับมาวิพากษ์วิจารณ์ชุดคอสตูมต่อ

ในที่สุด ห้องของเรย์กะก็ไม่ชนะ แต่แน่นอนว่าเป็นผู้เข้าแข่งขันที่เซอร์ไพรส์ที่สุดในวันนี้

อืม ผมรู้เลยว่าเรื่องนี้ต้องกลายเป็นหัวข้อสนทนาในวันพรุ่งนี้แน่ๆ

-

449 Nameless Fanboi Posted ID:RA5gpUxgC.

หลังจากการแข่งอีกหลายอย่างผ่านไป ในที่สุดก็ถึงเวลาขี่ม้าส่งเมือง

ปีนี้มีทีมป๊อบๆ เยอะแยะไปหมด ทุกครั้งที่แต่ละทีมเดินผ่านประตูเข้าสู่สนาม เสียงเชียร์ก็ยิ่งดังขึ้นทุกที ทีมที่นิยมที่สุดก็เป็นของม.ปลายปีหนึ่ง ทีมของมิซึซากิ อาริมะ สมาชิกสภานักเรียนคนล่าสุด เสียงเชียร์จากแฟนคลับของหมอนั่นทลายความตื่นเต้นเสียจนสิ้นซาก

แต่ทีมที่ได้รับเสียงเชียร์ดังที่สุดเป็นของรุ่นพี่โทโมเอะ เซ็นจุ อดีตประธานสภานักเรียน ถ้าคิดว่าเสียงเชียร์ของมิซึซากิดังเป็นบ้าแล้วล่ะก็ เสียงเชียร์ของแฟนๆ โทโมเอะนั้นก็ดังเสียจนเก้าอี้บนอัฒจันทร์ต้องสั่นสะเทือนอย่างบ้าคลั่ง

ผมยังเห็นว่าเรย์กะปรบมืออย่างกระตือรือล้นจากที่นั่งของเธอ อีกแล้ว เธอมองเขาด้วยใบหน้าซับสีเลือด ใบหน้าของผมบิดเบี้ยวเมื่อหันไปอีกทาง ความรู้สึกไม่สบายใจและความขุ่นเคืองพลุ่งพล่าน เธอยังไม่ลืมเขาอีกเหรอ?

ผมหันไปสนใจการแข่งขันในสนามเบื้องหน้า การแข่งขันนั้นดุเดือดยิ่งกว่าสมัยมัธยมต้น จากความต่างของร่างกายและพละกำลังอันมหาศาล

แม้จะเป็นเช่นนั้น กลุ่มของมิซึซากิก็ยังเทียบเคียงกับรุ่นพี่ หมอนั่นฉกเอาผ้าคาดหัวของทุกคนที่ขวางทางมาได้

ทีมเริ่มหายไปทีละทีม นั่นหมายถึงสงครามเพื่อชิงตำแหน่งราชาใกล้เข้ามาทุกที ทีมมิซึซากิต้องปะทะกับทีมของโทโมเอะจนได้

ม้าของพวกเขาพุ่งเข้าหาฝ่ายตรงข้าม ขณะที่ผู้ขี่ก็พยายามคว้าผ้าคาดหัวมา พวกเขายืนคุมเชิงกันจนกระทั่งฝ่ายโทโมเอะเข้าหลอกล่อ และฝั่งมิซึซากิตกหลุมพราง

ช่องว่างนี้ทำให้โทโมเอะแย่งเอาผ้าคาดหัวของมิซึซากิมาจนได้

ผมได้ยินเสียงสบถ เมื่อหันไปก็เห็นว่าเป็นของมาซายะ สีหน้าของเขาดูทั้งอับอายและไม่พอใจ ไม่ต้องเดาก็รู้ การที่หมอนี่ต้องมานั่งดูการแข่งดุเดือดขนาดนี้ ทำให้เขาต้องอยากถอนคำพูดที่บอกว่าถอนตัวไปก่อนหน้านี้แน่ๆ

ท้ายที่สุดแล้ว โทโมเอะก็มีชัยเหนือรุ่นพี่ปีสามทีมอื่นๆ และเป็นผู้ชนะในงาน กลายเป็นราชาของการแข่งในปีนี้

ผมเห็นเขามองไปทางกลุ่มแฟนของตัวเอง จากนั้น เขาก็เผยรอยยิ้ม ยกนิ้วโป้งให้ แล้วขยิบตาไปในทิศทางนั้น แฟนคลับของเขาถึงกับบ้าคลั่งไปเลย เขายังยิ้มกว้างขณะโบกมือไปให้กับใครบางคนในฝูงชน จากนั้นก็กอดคอเพื่อนจากไป

ผมมองตามทิศทางนั้น และเห็นเรย์กะที่หน้าแดงแจ๋

เธอมีความสัมพันธ์กับหมอนั่นแบบไหนกันแน่วะ!

450 Nameless Fanboi Posted ID:RA5gpUxgC.

จบไม้ 17 ชอบความเกรี้ยวกราดนี้ของเอ็นโจจัง...

วันนี้ว่าง เดี๋ยวต่อตอน18เลยละกันนะ

451 Nameless Fanboi Posted ID:LGiOFvx+/K

>>446 เป็นไปได้อ่ะ แต่ตอนวันเกิดยูกิโนะที่ยุยโกะไปทีหลัง แล้วจอมมารบอกว่ามีปาร์ตี้ซ้ำอีกรอบ คาบุก็ยังอยู่ต่อนะ

452 Nameless Fanboi Posted ID:sncGpWeV1W

>>447-449 กรี๊ดดดด ขอบคุณมาก มาไวทันใจสุดๆ บทนี้เอ็นโจเกรี้ยวกราดจริงๆ น่ะแหละ ทนไม่ได้ที่จะเห็นคุณคิโชวอินเป็นจุดสนใจของใครๆ ล่ะสิ
แถมยังหันไปสนชายอื่นจนเลือดกำเดามายาพุ่งด้วยนะ!

453 Nameless Fanboi Posted ID:/VMX7tl2na

>>447-449 นายพลาดอ่ะเอ็นโจ นายลืมโทรศัพท์ ฮา จะตามสาวมานั่งด้วยก็หาไม่เจอ ได้แต่แก้วกาดมองเค้าส่งสายตาหาคนอื่น 555555

454 Nameless Fanboi Posted ID:RA5gpUxgC.

<<Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ PoV Chapter 18 >>

อย่างที่คิดไว้ เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเรย์กะและอดีตประธานนักเรียนกลายมาเป็นหัวข้อสนทนาทันทีหลังการแข่งขี่ม้าส่งเมืองจบลง

เรย์กะดูตกใจกับข่าวนี้และพยายามหาทางระงับมันตลอดวัน ทว่าก็ยากที่จะเชื่อว่าทั้งสองคนไม่มีอะไรต่อกัน หากเธอเป็นเพียงนักเรียนทั่วไปก็คงไม่สำคัญ แต่เธอคือ คิโชวอิน เรย์กะ ผู้นำกลุ่มนักเรียนหญิง นักเรียนตัวอย่างผู้เพียบพร้อมของซุยรัน ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่เธอมักจะมีสีหน้าใจเย็นอยู่เสมอ หายากยิ่งที่จะแสดงความรู้สึกชื่มชมอะไร รวมถึงเรื่องผู้ชายหรือเรื่องรักใคร่ แล้วทำไมอยู่ๆ เธอถึงได้เริ่มเชียร์ใครสักคนอย่างกระตือรือล้นขนาดนั้นล่ะ?

แค่นั้นก็มากพอให้โทโมเอะต้องกลายเป็นศัตรูกับกลุ่มคิโชวอินแฟนคลับแล้ว

หมอนั่นเลยถูกไล่ล่าเพื่อเค้นเอาคำตอบให้ได้

ซึ่งผมก็บังเอิญเดินผ่านเมื่อเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นพอดี

---

"นายมีความสัมพันธ์ยังไงกับคุณคิโชวอิน?" นักเรียนปีสามคนหนึ่งถาม เบื้องหลังผู้พูดยังมีนักเรียนคนอื่นอีกหลายคน ผมเห็นว่าส่วนใหญ่ในนั้นยังเป็นสมาชิก Pivoine เสียด้วย บรรยากาศในโถงทางเดินนั้นราวกับทุ่งทุนดร้า เย็นยะเยือกและมีเพียงเสียงอันเงียบงันแห่งความตาย

คนมุงต่างยืนมองอดีตประธานนักเรียนที่ถูกสมาชิก Pivoine รุมล้อมด้วยสายตาเป็นกังวล

แม้จะถูกจับจ้อง โทโมเอะก็ยังตอบด้วยน้ำเสียงใจเย็น "ก็เป็นรุ่นน้องไง"

"แกจะล่อลวงเธอใช่ไหม?" เสียงคำรามของ Pivoine คนนั้นน่ากลัวยิ่ง ผมเห็นนักเรียนคนอื่นๆ ตัวสั่นสะท้านทว่าไม่กล้าละสายตาจากเหตุการณ์เลือดสาดที่กำลังจะมาถึง น่าแปลกใจจริงๆ ที่โทโมเอะยังใจเย็นอยู่ได้

"เปล่าซะหน่อย เธอก็เป็นคนที่ฉันรู้จักนี่ เธอเป็นเด็กดีออก รู้มั้ย" เขาตอบอย่างสบายๆ "แล้วก็ พวกนายไม่เว่อร์ไปหน่อยรึไง? รุมฉันแบบนี้ พวกนายตั้งใจจะทำอะไรกันแน่?"

ผมสะอึกกับคำพูดของเขา ทำแบบนั้นเดี๋ยวก็โดนตัดสินโทษประหารหรอก!

ถึงผมจะสนใจอยากรู้ว่าความสัมพันธ์ของเขากับเรย์กะเป็นยังไง แต่ก็ไม่เคยคิดจะจุดชนวนให้ Pivoine และสภานักเรียนต้องปะทะกันหรอกนะ

ผมชอบความคิดที่ว่าน่าจะปล่อยเรื่องให้เป็นไปทั้งแบบนี้ ไม่มีเหตุผลที่ต้องเข้าไปยุ่งกับเรื่องที่ไม่ใช่ของตัวเองสักนิด การที่ Pivoine และสภานักเรียนปะทะกันก็ไม่ใช่เรื่องใหม่ ต่อให้เกิดการลงไม้ลงมือกัน แต่สุดท้าย Pivoine ก็จะเดินจากไปโดยไม่มีปัญหาแม้แต่น้อย ส่วนกับโทโมเอะไม่ใช่แบบนั้น เขาจะต้องถูกบังคับให้รับผิดกับทุกเรื่องที่เกิดขึ้น และเมื่อคิดถึงความหยิ่งผยองของ Pivoine แล้ว พวกนั้นก็อาจจะลากครอบครัวเข้ามาเกี่ยวด้วยหากอยากจะทำ

และจะจบลงตรงที่หมอนั่นถูกไล่ออก

ผมตั้งใจจะเดินจากไป แต่ความรู้สึกผิดก็สะกิดผม เมื่อจำได้ว่าเรย์กะดูกระตือรือล้นขนาดไหนเมื่อเชียร์โทโมเอะในงานกีฬาสี ความไม่สบายใจเริ่มงอกเงย ผมรู้ ผมกำจัดเขาได้ แค่ปล่อยให้เรื่องมันเป็นไปแบบนี้ แต่นั่นจะทำให้เรย์กะโศกเศร้าใช่ไหมนะ?

ผมก้าวเข้าไป "เกิดอะไรขึ้น?"

"ท่านเอ็นโจ?"

"โอ้ เอ็นโจคุง เป็นไงบ้าง"

เสียงตอบอันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเมื่อผมมาถึงนั้นชัดเจนมาก ผมมองทั้งสองฝ่ายอย่างจริงจังขณะคิดว่าจะแก้ไขสถานการณ์นี้ยังไงดี ผมสบถด่าตัวเองที่ทำตัวให้วุ่นวายแม้ภายนอกจะสวมหน้ากากใจเย็น ผมจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดีวะเนี่ย?

455 Nameless Fanboi Posted ID:RA5gpUxgC.

"ทำไมถึงมายืนรุมรุ่นพี่โทโมเอะในโถงทางเดินแบบนี้ล่ะครับ?" ผมถาม พวกปีสามละสีหน้าขุ่นเคืองลงอย่างรวดเร็ว และเริ่มเล่าให้ฟังว่านักเรียนนอก(โทโมเอะ) นั้นทำตัวโอ้อวดเพียงเพราะชนะงานกีฬาสี โทโมเอะเงียบฟังเสียงก่นด่าอย่างอดทนและมองผมอย่างเงียบงัน เขารู้ว่าผมมองดูอยู่ก่อนหน้า แน่นอนว่าเขาไม่คิดจะอธิบายอะไรเพิ่ม

ผมแอบถอนหายใจ "จากที่ผมเห็น ดูเหมือนเกือบจะมีการปะทะกันเล็กน้อยระหว่างพวกรุ่นพี่ใช่ไหมครับ รุ่นพี่ทาคาฮาชิ"

ผมมองตัวแทนปีสามซึ่งไม่ได้กล่าวโต้ตอบ จากนั้นจึงหันไปหาโทโมเอะ เขายังคงเงียบมองผม ผมเห็นร่องรอยชื่นชมในแววหาคู่นั้น หา? ผมไม่ได้เข้ามายุ่งกับเรื่องเพราะ 'คุณ' เพราะงั้นเลิกทำหน้าแบบนั้นเลยนะ

"อ่า ไม่มีอะไรหรอก เอ็นโจคุง" เขาพูดแบบนั้น แล้วหันมามองทุกคน ก่อนจะพูด "เอาล่ะ ฉันต้องกลับบ้านแล้ว ไปนะทุกคน บาย"

พวกรุ่นพี่บางคนยังคงจ้องตามร่างที่หายลับไป ทว่าไม่มีใครกล้าเข้าไปขัด อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในตอนที่ผมยังอยู่แถวนี้ อาจจะเพราะพวกเขาบางคนพยายามปูทางเข้าหาผมกับมาซายะอย่างยากลำบาก ก็เลยไม่อยากให้ความพยายามนั้นพังลงกระมัง

ทุกคนเริ่มแยกย้ายจากไป กระทั่งคนสุดท้ายที่เหลืออยู่คือผมและทาคาฮาชิ หนึ่งในสมาชิก Pivoine ชั้นปีสาม

"ขอโทษที่สร้างปัญหานะ ท่านเอ็นโจ" ในที่สุดทาคาฮาชิก็พูดออกมาเมื่อทุกคนจากไปแล้ว

"ทำไมครับ?" ผมกอดอกถาม ทาคาฮาชิเป็นรุ่นพี่จาก Pivoine ที่ผมเคารพ โดยปกติแล้วเขาเป็นคนที่ค่อนข้างเฉื่อยชาและใจเย็น แล้วทำไมวันนี้ถึงได้เดือดนัก? ถึงขั้นตามล่าคนจากสภานักเรียนเนี่ยนะ?

"คือ...นายชอบคุณคิโชวอินอยู่ไม่ใช่เหรอ?"

ผมแทบจะสำลัก

"...นั่นมันเกี่ยวอะไรด้วยครับ?"

"ฉันเห็นอยู่ว่านายเป็นยังไงเวลาเป็นเรื่องเกี่ยวกับเธอ ก็ช่วยไม่ได้นะ แต่ก็คิดว่าถ้าความพยายามทั้งหมดที่นายทำมาด้วยความหวังดีต้องพังลงเพราะโทโมเอะก็คงแย่ ที่จริงฉันกะว่าจะคุยกับหมอนั่นเป็นการส่วนตัว แต่เพื่อนของฉันดันมารวมตัวกันเสียอย่างนั้น...สถานการณ์ก็เลยเลวร้ายลง" ทาคาฮาชิดูอับอายแทบตายเมื่ออธิบาย "อีกอย่าง ถ้าหมอนั่นจะล่อลวงเธอจริงๆ ก็คงเลวร้ายน่าดู เพราะเขามีแฟนอยู่แล้วด้วย ฉันว่านายก็ไม่อยากเห็นคุณคิโชวอินอกหักเหมือนกัน ใช่ไหมล่ะ?"

"หมอนั่นมีแฟนอยู่แล้ว?" ผมทวน

ทาคาฮาชิพยักหน้ารับ พูดเบา "เพื่อนสมัยเด็กของฉันเอง ยัยคาซุมิ...สองคนนั้นคบกันจริงจังมาตั้งนานแล้ว ฉันไม่อยากรบกวนคาซุมิจังเรื่องนี้ก็เลยจัดการเอง ถ้าสุดท้ายหมอนั่นทำทั้งสองคนเจ็บทั้งคู่ก็คงไม่ดี เลยอยากจะไปเตือนหมอนั่นไว้ก่อนว่าไม่ให้ก่อเรื่องยุ่งยาก" เขาถอนใจ "หมอนั่นน่ะสมองทึบ ฉันจะไม่แปลกใจเลยถ้าจริงๆ แล้วเขายังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ว่าคุณคิโชวอินชอบตัวเองอยู่"

ทาคาฮาชิตบหลังผมเบาๆ "นายยังมีโอกาสนะเอ็นโจคุง! อย่ากังวลนักล่ะ!"

ผมปัดมือเขาออก "ผมไม่ได้ชอบเธอแบบนั้นนะ! เลิกทำเหมือนผมชอบเธอซะที!"

"แน่น้อน นาย 'ไม่ชอบแบบนั้น' จริงๆ"

-

456 Nameless Fanboi Posted ID:RA5gpUxgC.

ผมตรงไปยังห้องสโมสร Pivoine พร้อมกับมาซายะ

พอเข้าไปก็เห็นเรย์กะกำลังเก็บของพอดี เอ๊ะ ถึงเวลากลับบ้านของเธอแล้วเหรอ?

ผมกำลังจะบอกลาเธอ มาซายะก็โพล่งขึ้น "อ๊ะ ยัยหนูงี่เง่า"

ผมหันไปขมวดคิ้วใส่เขา "มาซายะ"

ห้องสโมสรเงียบกริบ

ผมหันไปมองเรย์กะ เธอมีสีหน้าแข็งทื่อ ก่อนจะกล่าวลาเสียงอ่อน "...สวัสดีค่ะ ท่านคาบุรากิ ท่านเอ็นโจ ขอตัวก่อนนะคะ"

เธอกำลังจะจากไปอีกครั้ง มาซายะก็พูดขึ้นอีก "นี่ เธอเป็นหนูแท้ๆ ทำไมถึงไม่ติดจมูกหนูล่ะ ปีหน้าพยายามให้มากกว่านี้หน่อยสิ"

"มาซายะ" ผมเรียกเขาเสียงดังกว่าเดิม เอาจริงดิไอ้บ้านี่? เนี่ยเหรอเรื่องที่นายสนใจ? จำเป็นต้องทักเธอกลางห้องสโมสรด้วยเหรอ?

เมื่อผมมองเรย์กะอีกครั้ง สีหน้าเธอดำมืด ผมตัวสั่นเมื่อนึกถึงตอนที่เธอเข้าสู่โหมดจักรพรรดินีเต็มขั้นแล้วฉีกกระชากมาซายะ

คิดว่าทั้งคู่จะปะทะกันซะแล้ว ทว่าเรย์กะกลับขยับกระเป๋าแล้วเดินผ่านเราไป

"ให้ตายสิ ยัยนั่นจะรับคำติเพื่อก่อไม่ได้เลยรึไง?"

"นั่นติเพื่อก่อเหรอ?" ผมถามอย่างเหลือเชื่อ แต่เสียงเหมือนเสียดสีมากกว่า

"อืม...ในฐานะสมาชิก Pivoine แล้ว การแต่งตัวเช่นนั้นออกจะ..."

ผมหันไปจ้องคนพูด รู้สึกหงุดหงิดขึ้นในใจ ก็แล้วยังไงล่ะ เรย์กะแค่ตัดสินใจจะช่วยห้องของเธอเท่านั้นเอง!

"ฉันได้ยินมาว่านักวิ่งคนเดิมได้รับบาดเจ็บจนวิ่งไม่ได้ พอไม่มีใครยอมมารับตำแหน่งนี้แทน คุณคิโชวอินเลยขันอาสาเพื่อช่วยห้องตัวเอง"

ผมนั่งลงบนโซฟะพร้อมกับมาซายะที่มุมห้อง ยังคงพูดต่อเสียงดัง "ฉันว่าคุณคิโชวอินเป็นคนดีมาก ถึงไม่อยากทำก็ยังช่วยห้องของเธอเต็มที่ แต่เธอก็ตัวเล็กมาก ชุดคอสตูมที่มีก็ไม่พอดีตัว เลยต้องหาอย่างอื่นมาใส่แทนเพราะมันนาทีสุดท้ายแล้ว"

"โอ...แบบนี้นี่เอง"

"อ๋าา คุณคิโชวอินใจดีเกินไปแล้ว"

"ถูกบังคับงั้นสินะ เฮ้อ คุณคิโชวอินน่าสงสารจัง"

ผมได้ยินเสียงผู้คนพูดคุยกันหลังผมพูดจบ เหมือนข้อมูลที่ได้จากซาโตมิจะช่วยเปลี่ยนมุมมองของคนพวกนี้ได้มากทีเดียว ผมถอนใจอย่างโล่งอก เมื่อไม่มีใครอยากจะเชื่ออยู่แล้วว่าเรย์กะอยากทำอะไรแปลกๆ เอง พวกเขาก็ยอมรับกันได้ว่าเธอทำไปเพื่อช่วยห้อง

นี่คือเรย์กะเอ็ฟเฟ็คท์แน่นอน ไม่ว่าเธอจะทำอะไรพิลึกแค่ไหน แต่ผู้คนก็จะมองมันในแง่ดีเพื่อเธอ เฮ้อ

ผมถอนใจขณะดื่มชา

"อ้อ ใช่แล้ว มาซายะ นั่นน่ะไม่ใช่การติเพื่อก่อหรอกนะ ถ้านายอยากจะวิจารณ์การแต่งตัวของคุณคิโชวอินล่ะก็ คราวหน้าทำให้มันเหมาะสมด้วย"

-

จบตอน 18
กุชอบความปกป้องรุ่นพี่โทโมเอะตอนนี้มาก แอบจิ้นด้วย 55555555555555555555555555

457 Nameless Fanboi Posted ID:fEFWL032xC

ในกาวนอก เหมือนจะรู้กันทั้ง รร แล้วมั้ง ว่าเอ็นโจชอบเรย์กะ

458 Nameless Fanboi Posted ID:GBdhn9at2p

>>457 ส่วนเจ้าแม่ก็ "ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ในความคุ้นเคยกันอยู่ มันแฝงอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น"

459 Nameless Fanboi Posted ID:RA5gpUxgC.

>>457 ในออริก็เหมือนจะรู้กันทั้งรร.นะ ว่ามีคนคอยมองเจ้าแม่พร้อมรอยยิ้มปริศนาตลอดเวลา...

460 Nameless Fanboi Posted ID:sncGpWeV1W

>>459 มองด้วยสายตาอ่อนโยนเหลือเกินด้วยนะคะ!

461 Nameless Fanboi Posted ID:3Sc9XvKvz8

มองดูอย่างอบอุ่นว่าเมื่อไหร่เขาจะลงเอยกันสักที

462 Nameless Fanboi Posted ID:Lro4zMFtRn

แต่ตราบใดที่ยังไม่เคลียร์เรื่องตัวเองให้เรียบร้อยก็ไม่เชียร์หรอกนะ!!

463 Nameless Fanboi Posted ID:HROzZ+NL/9

ว่าแล้วก็ประกาศตามหาอ.ฮิโยโกะ กลับมาต่อเถอะค่ะ เผื่อเฮียแกจะเคลียร์ตัวเอง TT^TT
/แต่ก่อนนี่เชียร์ทุกคนที่ไม่ใช่คาบุกะเอ็นโจอะ รำ แต่หลังจากนั้นก็พบว่าเรือทุกลำที่ลงทยอยโดนระเบิดเพราะมีแฟนแล้ว ตะเตือนไต
/ขอคันตะได้มะ ทำไมยูกิโนะไม่เกิดเร็วกว่านี้หน่อยล่ะลูก

464 Nameless Fanboi Posted ID:+fdfz2kXsg

นั่นสินะ มีท่านเรย์กะวาคาบะอยู่แล้วทั้งคน ยังจะต้องเชียร์ใครอีก

465 Nameless Fanboi Posted ID:M.O3d8DTBN

>>464 เหลือที่ให้น้องคันตะกูบ้าง ถึงเป็นเรือเล็ก แต่กร๊าวใจ

466 Nameless Fanboi Posted ID:+fdfz2kXsg

>>465 เข้าบ้านนั้นก็เหมือเหมาไปสองแล้วนะ😂😂😂

467 Nameless Fanboi Posted ID:.m5Ygotkqo

>>466 ผู้ปกครองบ้านนี้ยินดีต้อนรับด้วยนะคะ 55555555

อาจจะเป็นซีเคร็ตเอนด์ เจ้าแม่กาลีกับฮาเร็มในร้านขนมวาคาบะ

468 Nameless Fanboi Posted ID:qy8YfBad1H

มีใครอัปเดตมู้ลงสารมัญยัง?

469 Nameless Fanboi Posted ID:EiaR+pMND6

>>468 กาวนอกน่าจะยังไม่อัพเดทในสารบัญนะ

470 Nameless Fanboi Posted ID:7F90IjMfAj

ขอ ky หน่อย คือวันนี้กูคุ้ยฟิคอ่านแบบสุ่มๆ ชอบฟิคกาลครั้งหนึ่งในฝัน ฟิคเรย์กะความจำเสื่อม แล้วก็ฟิคเกอิชา โม่งคนเขียนอยู่แห่งใด ได้โปรดมาต่อที กูอยากอ่านต่อมากๆ

471 Nameless Fanboi Posted ID:joq+nPmVOC

>>470 เออ อยากอ่านกาลครั้ง​หนึ่ง​ใน​ฝัน​ต่อ นี่จะคริสต์มาส​อีกรอบแล้วนะ โม่งฟิคยังอยู่​ไหม 😂

472 Nameless Fanboi Posted ID:la3.pLgcNi

ฟิคเกอิชานี่กร๊าวใจมาก รอฉันรอเธออยู่นะ โม่งฟิคคค ;;w;;
เอ้อ ฟิคเรย์กะสามัญชนด้วย อันนั้นก็ดจีย์มากค่ะ

473 Nameless Fanboi Posted ID:Xhkizw5d12

ชอบความจงใจพูดเสียงดังให้คนอื่นได้ยินด้วย 5555555 ทำไมกาวนอกแต่ละคนดูเป็นผู้เป็นคนจังวะ

474 Nameless Fanboi Posted ID:u1YYlGBj5D

>>473 กูว่าในกาวชาติไหนๆ แต่ละคนก็ดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นหมดนะโดยรวมๆ ความบ้าบอเตลิดเปิดเปิงเดาใจไม่ถูกโดยเฉพาะกับไซซายะนี่ไม่มีใครแซงหน้าออริได้จริงๆ 5555

475 Nameless Fanboi Posted ID:eMQ3D+kwc5

>>474 แต่กาวไทยมีมะหมานะ.....

476 Nameless Fanboi Posted ID:u1YYlGBj5D

>>475 เออ อันนี้กุยอมใจ... มีแฟนอาร์ตด้วย...

477 Nameless Fanboi Posted ID:vRyh1MGbSP

<<Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ PoV Chapter 19 >>

"ได้ยินว่างานวัฒนธรรมปีนี้ ห้องของคุณคิโชวอินทำคาเฟ่ที่มีกิมมิคพิเศษด้วยนะ" ผมเริ่มบทสนทนา

ยูริเอะ ไอระ และมาซายะ รวมถึงผมกำลังนั่งดื่มชาอยู่ในห้องสโมสร Pivoine อีกทีนึง ลำดับการนั่งของพวกเราจะเป็น มาซายะ, ยูริเอะ, ไอระ แล้วก็ผมรอบโต๊ะ ไอระกับยูริเอะหูกระดิกทันทีที่ได้ยินคำว่า "กิมมิค" แล้วเริ่มให้ผมเล่ารายละเอียดมากกว่านี้ กระทั่งมาซายะก็ยังมีสีหน้าอยากรู้อยากเห็น

"ฉันยังไม่รู้รายละเอียดมากนัก แต่เหมือนว่าหัวหน้าห้อง คุณยูคินาริเล่าว่าห้องนั้นจะทำคาเฟ่ในธีม...โกธิคโลลิต้าคอสเดรสล่ะมั้งนะ?" อันที่จริง พอพูดแบบนี้ออกมาดังๆ ผมก็อดสงสัยเรื่องสุขภาพจิตของชาวห้องเรย์กะไม่ได้ ผมพูดต่อ "เหมือนวางแผนจะตั้งชื่อว่า คาเฟ่แกะดอลลี่"

"เรย์กะจังจะออกมาเสิร์ฟด้านนอกด้วยรึเปล่าน่ะ?"

"เท่าที่ได้ยิน เหมือนเธอจะเป็นมาสคอตล่ะนะ"

"อุ๊ย เรียกว่าแกะ(ฮิทสึจิ) เพราะเธอเป็นพ่อบ้าน(ชิทสึจิ) รึเปล่าน้า?"

"น่าจะใช่ล่ะมั้ง"

"ยัยนั่นน่าจะตั้งใจแต่งตัวมากกว่าเดิมนะคราวนี้ ไอ้ที่ใส่ตอนวันกีฬาสีนั่นน่าผิดหวังชะมัด" มาซายะวิจารณ์ขณะกินมาการอง ยูริเอะเลิกคิ้วถาม "น่าผิดหวังเหรอ?"

"ยัยนั่นไม่ได้พยายามเลยสักนิด" มาซายะแก้ตัวเมื่อเห็นยูริเอะเริ่มตั้งท่าจะดุอีกแล้ว

"ฉันว่าเธอน่ารักมากนะ นายว่าไง ชูสุเกะ"

"เธอดูดีนะ ผมว่า" ผมตอบอย่างใจเย็นและดื่มน้ำชา

"หา? นายยังข่มคนอื่นอยู่เลยตอนที่มีคนบอกว่าคิโชวอินไม่น่ารักไม่ใช่รึไง?"

ผมสำลักน้ำชา ลดแล้วลง และเช็ดหน้าก่อนจะตอบ "ไม่ได้มีเรื่องอย่างนั้นซะหน่อย..."

"ไม่อะ มันเกิดขึ้นแน่ๆ ฉันชัวร์มาก นายยังยิ้มดำมืดด้วย เพราะงั้นฉันมั่นใจสุดๆ"

"อู้ววว ชูสุเกะตกหลุมรักงั้นเหรอ?" ไอระล้อ

ยูริเอะก็มองผมเหมือนกัน ดวงตาเธอเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะตามมาด้วยรอยยิ้มกว้างขวาง "เรย์กะจังเหรอจ๊ะ? ทั้งสองคนต้องเหมาะกันมากเลย!"

"ฉันไม่--" "งั้นวันงานเราไปคาเฟ่ของเรย์กะจังกันเถอะ!" ยูริเอะยิ้มสว่างไสว มาซายะตอบตกลงอย่างรวดเร็ว อนาคตผมถูกเจ้าพวกนี้ตัดสินไว้ให้เรียบร้อยแล้ว

----

478 Nameless Fanboi Posted ID:vRyh1MGbSP

"หว - หวา" ไอระถึงกับอึ้งเมื่อเห็นแถวคนรอต่อเข้าคาเฟ่แกะดอลลี่ยาวเหยียด จำนวนคนรอเข้าคาเฟ่นั้นเยอะจนน่ากลัว ผมเห็นหลายคนหัวเราะกันอย่างตื่นเต้น ดูโทรศัพท์ของตัวเอง หรือกระทั่งหัวเราะคิกคักเมื่อถูกเมดเอสคอร์ทออกจากร้านและกล่าวอำลา

ผมมองแถวอันยาวเหยียดแล้วก็เริ่มรู้สึกรำคาญขึ้นมา เราน่าจะมาถึงเร็วกว่านี้ถ้าไม่ใช่เพราะยูริเอะชวนใครบางคนที่ไม่น่าชวนมาด้วย เอาเถอะ ยังไงยัยนั่นก็วุ่นวายอยู่กับมาซายะ ไม่ใช่ผมนี่นะ

ผมเตรียมใจจะรอแล้ว แต่คนที่อยู่แถวหน้าก็เห็นพวกเราเข้าเสียก่อน พวกนั้นเลยยกที่ของตัวเองให้เรา พวกเราเลยไม่ต้องต่อแถวรอยาวเหยียด ยูริเอะกับไอระพยายามปฏิเสธแล้ว แต่มาซายะรับไว้อย่าง อย่างน้อยนายก็มีดีอยู่บ้างนี่นา มาซายะ

แน่นอน ก็เหมือนปกติ ความวุ่นวายบังเกิดขึ้นในคาเฟ่ทันทีที่เรามาถึง ผมเห็นพวกผู้ชายหันมามองยูริเอะกับไอระ ส่วนพวกผู้หญิงก็พยายามเรียกร้องความสนใจจากผมกับมาซายะ

เรานั่งลง แล้วสาวน้อยบัทเลอร์ก็มาดูแลเราที่โต๊ะ

"เรย์กะจัง ไม่ได้เจอกันตั้งนาน" ไอระร้องทักทันที

เรย์กะยิ้ม ทักทายพวกเราตอบ

"คุณคิโชวอิน" ผมยิ้ม "ต่อจากหนูก็เป็นแกะเหรอ ทุกคนฮือฮากันใหญ่เลยนะ"

"แล้วจมูกแกะล่ะไปไหน" มาซายะวิจารณ์ทันทีหลังจากที่มองเธอ

"เอามาติดจมูกแล้วมันหายใจไม่ออกค่ะ"

"หาทางพัฒนาหน่อยซี่"

ผมไม่สนใจการล้อกันของสองคนนี้ แต่เมื่อหันไปเห็นเด็กผู้หญิงที่ตัดสินใจทำตัวเป็นกาวติดหนึบอยู่ข้างตัวมาซายะคนนั้น เธอมีรอยยิ้มเยาะหยันอยู่บนหน้า ขณะที่เรียกเรย์กะ
"คุณเรย์กะเนี่ยเป็นถึงคุณหนูตระกูลคิโชวอินแท้ๆ แต่ช่างแต่งตัวประหลาดดีจังเลยนะคะ" เธอม้วนปลายผมของตัวเองด้วยนิ้วมือ พร้อมกับที่พยายามทำเสียงเหยียดหยัน หืม ต้องเป็นเพราะมาซายะสนใจเด็กผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่เธอเป็นแน่ ยัยนี่พยายามโหยหวนเรียกร้องความสนใจมาสักพักแล้วนี่นะ

"เอมะ" ยูริเอะดุ "ขอโทษนะจ้ะ คุณเรย์กะ"
"แหม ~ท่านพี่ยูริเอะเนี่ยล่ะก็~" ไมฮามะทำเสียงง้องแง้ง ผมอยากคำรามเป็นบ้า ทำไมยูริเอะถึงได้เชิญคนน่ารำคาญแบบนี้มานะ?

ไมฮะมาเลิกทำเสียงโหยหวน ก่อนจะหันไปมองเรย์กะ แล้วยิ้มเย้ย "ทั้งแต่งแฟนซีทั้งอดอาหาร คุณเรย์กะเนี่ยทำอะไรแปลกๆ เรื่อยเลย" เธอหัวเราะ

ผมเห็นเรย์กะนิ่วหน้าเล็กน้อย ผมสูดลมหายใจเข้า รำคาญชะมัด ยัยผู้หญิงคนนี้...

"นี่เป็นการวิจารณ์คุณแม่มาซายะคนต้นคิดโปรเจคต์นี้หรือเปล่านะ ไว้ผมไปบอกคุณน้าให้เอาไหม" ผมยิ้มสดใสให้ไมฮามะ เธอเปลี่ยนสีหน้าและแก้ตัวทันที โง่เง่า

เรย์กะจากไปเมื่อรับออร์เดอร์เสร็จ ระหว่างรอ ยูริเอะและไอระก็เริ่มคุยกันว่าเมดคนไหนเป็นยังไงบ้าง ใครดูไม่สมหญิง ใครที่ดูออกจะ...กล้ามโตไปหน่อยสำหรับงานนี้ น่าประหลาดใจตรงที่อิวามุโระร่างใหญ่ยักษ์คนนั้นดูดีมากทีเดียว มาซายะและผมต้องตกใจอีกรอบเมื่ออิวามุโระเห็นเราจ้องอยู่ เขาถึงกับเข้ามาทักทายเราเลยทีเดียว

"ใครแต่งหน้าให้คุณคะเนี่ย?" ไมฮามะถามอย่างแปลกใจเมื่อมองเขา

"ท่านเรย์กะน่ะครับ ดูดีมากเลยใช่ไหม?" เขายิ้มและแตะหน้าตัวเอง ผมรู้สึกว่ามาซายะมองอย่างไม่เชื่อ ก่อนจะโพล่งถาม "ทำไมยัยนั่นเป็นแกะอยู่คนเดียวล่ะ?"

"อ๋อ" อิวามุโระนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะหันไปมองรอบๆ "จริงๆ แล้วเป็นความคิดของซาโตมิน่ะครับ อ่า ผมต้องไปแล้วล่ะ แล้วเจอกันครับทุกท่าน" เขาจากไปอย่างรวดเร็ว

ไมฮามะทำหน้างงงันอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะส่ายหน้าและพยายามเรียกร้องความสนใจจากมาซายะต่อ เพราะแบบนั้น ความสนใจมากมายเลยหันมาที่โต๊ะเรา ความสนใจในแง่ร้ายน่ะนะ

ผมถอนใจ มองกลับไปทางที่เรย์กะหายไป เร็วเข้า กลับมาเร้ว!

มาซายะคุยกับผม และไม่สนใจไมฮามะที่พยายามจะคุยด้วยโดยสิ้นเชิง

"รายการที่สั่งได้แล้วค่ะ" เรย์กะกลับมาพร้อมน้ำชาและคุกกี้ มาซายะมองอย่างสงสัย แต่เรย์กะบอกว่าคุกกี้เสิร์ฟเฉพาะลูกค้าผู้หญิงเท่านั้น เธอวางคุกกี้รูปแกะสีเหลืองทองลงตรงหน้ายูริเอะและไอระ ก่อนจะวางคุกกี้แกะดำลงตรงหน้าไมฮามะ

ผมดื่มชาเพื่อไม่ให้เผลอแค่นหายใจใส่เจ้าหล่อน คุกกี้นี่เหมาะกับยัยนี่สุดๆไปเลย

จากนั้นเราก็จากมา มาซายะวางแผนว่าจะเดินดูรอบๆ โรงเรียนด้วยกัน ไอระกับผมมองตามไมฮามะที่วิ่งตามสองคนนั้นไป

"ไปได้ไม่สวยเลยเนอะ ว่ามั้ย?" ไอระถามผมอย่างนุ่มนวลเมื่อเห็นทั้งสามจากไป

"ไม่เลยสักนิด" ผมถอนใจ ลั่นคอกร๊อบ เฮ้ๆ ไม่ใช่ว่าฉันไม่ช่วยนะ

ไอระยังคงมองตาม แล้วถอนใจ "ก็นะ ถ้าสองคนนั้นใช้เวลาร่วมกันมากกว่านี้สักหน่อย..."

ผมล่ะเดาไม่ออกเลยจริงๆ

---

479 Nameless Fanboi Posted ID:vRyh1MGbSP

ผมกำลังเช็คเมล์ทางคอมพิวเตอร์อยู่ เมื่อเข้าไปดูในอินบ็อกซ์ก็เห็นเมล์เข้าสองฉบับ อันนึงจากยูริเอะ อีกอันจากมาซายะ

ผมเปิดเมล์มาซายะขึ้นมาอ่านก่อน มันเขียนไว้สั้นๆ 'ยัยปฏิเสธฉันแล้ว'

โอ๊ย เชี่ย

ผมรีบเปิดอ่านเมล์จากยูริเอะเพื่อยืนยันข้อสงสัยตัวเองทันที เชี่ย

ผมโทรหามาซายะอย่างเร่งร้อน หวังว่าเขาจะรับสาย แต่ก็ถูกส่งไปที่ว้อยซ์เมล์แทน ดังนั้นผมเลยโทรหาแม่ของมาซายะ

"คุณน้าครับ มาซายะอยู่ไหน?"
---

จบตอน 19

480 Nameless Fanboi Posted ID:vRyh1MGbSP

<<Fan Fic : เอ็นโจ ชูสุเกะ PoV Chapter 20 >>

ผมไม่ได้เจอหรือคุยกับมาซายะเลยตั้งแต่ที่หมอนั่นขังตัวเองอยู่ในห้อง ทุกครั้งที่ไปคฤหาสถ์คาบุรากิ หมอนั่นก็ปฏิเสธไม่ยอมเจอใครโดยสิ้นเชิง

แย่ถึงขนาดที่พ่อของหมอนั่นต้องยกเลิกทริปธุรกิจไปเพราะลูกชายกำลังหดหู่สิ้นหวัง กระทั่งคุณน้าก็ยังไม่จัดงานสังสรรค์ตามปกติเพราะเป็นห่วงมาซายะเอามากๆ

การสอบผ่านมาแล้วก็ผ่านไป แต่มาซายะก็ไม่ยอมไปโรงเรียน

ผมจ้องมองบอร์ดประกาศผลคะแนนที่ดูยังไงก็ไม่น่ายินดี

1. ทาคามิจิ วาคาบะ
2. เอ็นโจ ชูสุเกะ
3. มิซุซากิ อาริมะ

ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยจริงๆ ว่าจะได้เห็นวันที่ไม่มีชื่อมาซายะอยู่บนบอร์ดนี้

ผมจมอยู่กับความคิดตัวเองจนไม่สังเกตุเห็นใครบางคนที่มาดูคะแนน ก่อนคนๆ นั้นจะร้องออกมาเสียงดัง

"ที่หนึ่งล่ะ!"

ผมหันไปมองท่ามกลางฝูงชน พบว่าต้นเสียงคือทาคามิจินั่นเอง

เธอกำลังดีอกดีใจและกระโดดไปมาอย่างมีความสุข ผู้คนที่ตกตะลึงจนตัวแข็งทื่อเริ่มกลับมารู้ตัวอีกครั้งและมองเธอด้วยสีหน้าอันตราย

เฮ้ๆ คุณทาคามิจิ จุดยืนของคุณในโรงเรียนนี้เริ่มอันตรายแล้วนะ

ผมมองไปรอบๆ สังเกตว่าสายตาเหล่านั้นกำลังเล็งเป้าทาคามิจิอยู่

"สวัสดีครับ คุณทาคามิจิ"

ผมยิ้มทักเธออย่างสุภาพ เธอกำลังฮึมฮัมอย่างตื่นเต้น แต่ก็ดูเหมือนจะเย็นลงบ้างเมื่อเห็นผม

"สวัสดีค่ะท่านเอ็นโจ! ยินดีด้วยที่ได้ที่สองนะคะ ท่านต้องอ่านหนังสือมาอย่างหนักแน่เลย" เธอตอบอย่างสุภาพ ใช้คำสุภาพ(โกะคิเก็งโย)เหรอ?

"ขอบคุณนะ ดูเหมือนผมต้องพยายามหนักกว่านี้ถ้าอยากจะแซงหน้าคุณ" ผมยิ้ม "ได้ที่หนึ่งแบบนี้ คราวนี้คุณคงอ่านหนังสือหนักเลยสินะ ยินดีด้วยนะ แต่ว่า--" ผมพยักเพยิดไปทางพวกที่กำลังซุบซิบนินทาอยู่ "ผมว่าไว้ฉลองทีหลังจะดีกว่า"

"อ๊ะ! จริงด้วย" เธอหันมองรอบตัว ดูเหมือนจะมีร่องรอยความกังวลปรากฏขึ้นบนใบหน้าเมื่อเห็นว่าตัวเองกลายเป็นเป้าความสนใจไปแล้ว

ผมพยักหน้ากับตัวเอง แล้วเดินจากมา

ดูจากสีหน้าของทุกคนแล้ว...จุดยืนในโรงเรียนของเธอตอนนี้ร่วงลงเหวเลยล่ะ

-

481 Nameless Fanboi Posted ID:vRyh1MGbSP

ผมกำลังเดินกลับไปที่รถ ก็บังเอิญเจอกับเรย์กะเข้าพอดี

"สวัสดีค่ะ ท่านเอ็นโจ"

รู้สึกได้ว่าเธอกำลังมองผมอย่างพิจารณา ดังนั้นผมเลยพยายามดึงรอยยิ้มที่ดีที่สุดมาประดับใบหน้า "ว่าไง คุณคิโชวอิน"

เมื่อเห็นดวงตาของเธอหรี่ลง และกำลังจะก้าวเท้าจากไป หน้าผมก็บิดไปนิดหน่อย ดูเหมือนรอยยิ้มของผมจะไม่มีผลในการปิดบังเรย์กะ "ดูเหนื่อยๆ นะคะ เป็นอะไรหรือเปล่า"

"อื๋อ ? ไม่เป็นไรหรอก แหม จริงๆ ก็มีหลายเรื่องน่ะนะ" ผมพยายามลืมๆ ปัญหาของผมไป แต่แล้วก็เห็นว่าเธอกำลังจะจากไปอีกแล้ว

เอ๋ เราเพิ่งจะได้คุยกันเองนะ! "คุณคิโชวอินก็สนใจหรือเปล่า เรื่องของมาซายะน่ะ"

"เอ๋ ?" เธอหันมามอง แม้ใบหน้าจะดูเยือกเย็น ทว่าดวงตานั้นหรี่ลงเล็กน้อย มุมปากของเธอกระตุก

"ไม่หรอกค่ะ ก็เป็นห่วงว่าจะไม่สบายไปหรือเปล่าน่ะค่ะ"

"ไม่สบายนะ..." จะพูดเรื่องนี้ก็คงพูดได้แค่ทำนองนี้ล่ะนะ

"เอ่อ... สุขภาพทรุดโทรมลงหรือเปล่าคะ"
ผมมองเธอและโคลงหัวเล็กน้อยขณะตอบ
"สุขภาพ...ทรุดโทรมลงหรือเปล่านะ ยังไงกันน้า ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน

"เอ๋ !"

"ไม่ได้เจอมาซายะเลยน่ะ"

"ไม่ไปเยี่ยมหน่อยเหรอคะ"

คำตอบของเธอทำให้ผมอึ้งไปเหมอืนกัน เริ่มสนใจเรื่องของมาซายะตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอครับ? ปกติคุณวิ่งหนีพวกเราตลอดเลยไม่ใช่รึไง?

"ไปเยี่ยมเหรอ คุณคิโชวอิน จะไปด้วยกันไหมล่ะ ไปเยี่ยมมาซายะน่ะ" ผมเสนอ ครึ่งหนึ่งก็แอบหวังว่าจะดึงเธอมาช่วยผมกับหมอนั่นได้ ถึงจะเคยบอกว่าจะไม่สร้างปัญหาให้เธออีกแล้วก็เถอะ...

"ล้อเล่นน่า" ผมยิ้มเมื่อเห็นสีร่องรอยสยองขวัญที่ปิดไม่อยู่ในดวงตาเธอ "ไปหาที่บ้านก็ไม่เจอมาซายะหรอก ตอนนี้เขาออกเดินทางน่ะ"

"ออกเดินทางเหรอคะ" เธอทำหน้าสงสัย ช่าย ผมรู้ ผมก็นึกว่าคุณน้าล้อเล่นตอนที่ได้ยินเหมือนกันแหละ แต่เดาจากนิสัยของมาซายะแล้วก็มีความเป็นไปได้สุดๆ เลย ปัญหาคือหมอนั่นไปที่ไหนเท่านั้นแหละ ที่ผมอยากจะรู้

"ใช่ นี่ความลับนะ ถ้าเล่าให้ใครฟังละก็เจออะไรน่ากลัวแน่"

"ไม่พูดหรอกค่ะ" เรย์กะตอบอย่างมั่นใจ

"ไม่นึกเลยว่าอยู่ดีๆ เพื่อนสนิทก็จะเปลี่ยนจ็อบเป็นนักเดินทางซะงั้นน่ะน้า~"

ผมถอนหายใจ รู้สึกปวดหัวตุบๆ เรย์กะที่ยืนอยู่ด้วยก็ดูเหมือนกำลังประสบปัญหาเช่นกัน

"อ้อ...."

"แล้วท่านคาบุรากิจะกลับมาจากเดินทางเมื่อไหร่เหรอคะ"

"เพราะไม่รู้ถึงลำบากอยู่นี่ไง กำลังจะไปเกลี้ยกล่อมมาซายะอยู่นี่แหละ"

"อ้อ... คงลำบากนะคะ...."

"ยังไงก็เถอะ นี่เป็นความลับนะ โอเค้?" ผมย้ำเธออีกรอบ ยกนิ้วขึ้่นแตะริมฝีปากด้วยท่าทาง 'ชู่' พอมาคิดดูอีกทีมันดูโง่ๆ ยังไงไม่รู้ เรย์กะไม่ใช่คนที่ชอบโพนทะนาความลับให้ใครฟังอยู่แล้ว ดูไม่เหมือนคนที่ชอบนินทาคนอื่นลับหลังด้วย ความนิยมและความหนักแน่นของเธอไม่ใช่เรื่องโกหก มันเป็นของจริง...

หลังจากที่เธอยืนยันอีกครั้งว่ามั่นใจได้ ผมก็จากมา

ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเว็บไซต์สองสามเว็บ เดาจากนิสัยของมาซายะแล้ว ผมควรจะหาสถานที่ฆ่าตัวตายยอดนิยมเป็นอันดับแรก อาห์...แต่เดี๋ยวก็จะหน้าหนาวแล้วนี่นา หวังว่าหมอนั่นจะเอาเสื้อโค้ทไปด้วยตอนเดินทางนะ...

--

จบตอนที่ 20

482 Nameless Fanboi Posted ID:R9YVeANq4u

>>472 กูก็ชอบสามัญชนเรย์กะะ ;;w;;
โม่งฟิคขาา เค้าอยากอ่านต่ออ่ะ แงงง

483 Nameless Fanboi Posted ID:R9YVeANq4u

>>477-481 กี้ดดด โม่งแปลลล เอาใจไปปปปปป ////////

484 Nameless Fanboi Posted ID:06irTnxVBa

อ่านมาถึงเอ็นโจสบถเชี่ยแล้วรู้สึกแปลกๆ คือกูนึกภาพเอ็นโจพูดจาหยาบคายไม่ออกเลยว่ะ 55555555555

485 Nameless Fanboi Posted ID:vRyh1MGbSP

>>484 ฝั่งอิ๊งมันใช้คำว่า Shit ว่ะ กุลังเลๆ ว่าจะใช้เชี่ย หรือแม่ง หรือบ้าเอ๊ย แต่บ้าเอ๊ยมันฟังดูไม่ Shit ไง

486 Nameless Fanboi Posted ID:DxvjAd.buE

>>485 แต่กูก็เคยสงสัยนะ พวกมาซายะ ชูสุเกะ หรือเด็กผู้ชายในโรงเรียนนี้มันจะพูดคำหยาบกันบ้างมั้ย ไม่ใช่ระดับแบบวะโว้ยอะไรแบบนี้นะ อาจถึงขั้นระดับมึงกูเหี้ยห่าอะไรกันเลย ภาษาญี่ปุ่นมันมีคำหยาบประมาณนี้แบบของไทยมั้ย

487 Nameless Fanboi Posted ID:/D86uCbFBO

>>486 มี แต้พวกคุณชายจะพูดกันไหมนี่ไม่แน่ใจ

488 Nameless Fanboi Posted ID:06irTnxVBa

ขอบคุณสำหรับกาวค่ะ รักเหล่าโม่งแปลทั้งหลายนะยูววว

489 Nameless Fanboi Posted ID:GF4UPpjvNL

>>485 กูว่าไม่ต้องแปลก็ได้นะ ถ้าหาคำเทียบไม่ได้ Shit คือ คำสบถ แบบแอบสบถ Shit เบาๆงี้ คล้ายออกเสียง ชิ แบบไม่พอใจ ก็สมกับเป็นเอ็นโจดี

490 Nameless Fanboi Posted ID:5V19dqitp2

>>485 โอเคร Shit ก็หยาบอยู่ การแปลขึ้นกับบริบทด้วย เคยเห็นคนแปลหนังบางคนก็ ใช้คำว่า ฉิบหาย! แทนเวลาอุทาน

491 Nameless Fanboi Posted ID:5V19dqitp2

>>486 มีแหละ อย่าง บากะ ก็ ไอ่โง่ ไงล่ะ

492 Nameless Fanboi Posted ID:VVAxbWgKVF

>>491 …พูดถึงบากะ กูเผลองงไปแวบนึงว่าเจ้าแม่เคยเรียกว่าบากะรากิมั้ยวะหรือเราอ่านกาวมากไป

493 Nameless Fanboi Posted ID:E/DEogKKZj

บัดซบ, พับผ่า, ให้ตายเถอะ ก็ได้มั้ง

494 Nameless Fanboi Posted ID:dq7Ou0G5sD

กูว่าแปลคำหยาบก็ได้ กูเดาว่ากาวนอกไม่ได้มองเอ็นโจเหมือนกาวไทย ดูมีความเป็นเด็กผู้ชายธรรมดาๆเยอะอยู่

495 Nameless Fanboi Posted ID:Xy5Q.DKag1

>>492 ไม่เคยนะ มีแต่ด่าว่าโง่

496 Nameless Fanboi Posted ID:TiX4cRO6Pu

สังหรณ์ว่าเวลาไซซายะแทนตัวกับจอมมารอาจจะใช้โอเระก็ได้นะ ฟีลกุรู้สึกว่ามาซายะมันพวกเด็กผู้ชายหลงตัวเองที่หยาบใส่คนอื่นน่ะ เอ็นโอก็น่าจะมีบ้าง กับคนที่สนิท คนเรามันต้องมีสบถบ้างแหละ สุภาพยันความคิดนี่ก็คงแปลกๆ

497 Nameless Fanboi Posted ID:tXQC3ImHK/

คั่นแปบ ขนาดยัยหมูขาวในแมวดุ้นยังเปลี่ยนตัวเองจากหน้ามือไปหลังมือได้ ทำไมเจ้าแม่กูยังสวยเสียของเหมือนเดิมวะ

498 Nameless Fanboi Posted ID:5hm+i/q2Nh

>>497 เจ้าแม่นี่ก็เลเวลเดียวกับบากะรีน่าเวอร์ชั่นขึ้นคานที่มีความเป็นเลดี้ขึ้นมาเท่านั้นแหละ

499 Nameless Fanboi Posted ID:l9WBhbtRd0

>>498 ตะ... แต่บากะรีน่านางมีงานมีการทำเป็นตัวเป็นตนแล้วนะ

500 Nameless Fanboi Posted ID:4SXkmXO89g

>>498 ว่าไปบากะรีน่ามันจบยังไงนะ ไม่มีใครเข้าวิน อยู่กันไปแบบนั้นใช่มั้ย

501 Nameless Fanboi Posted ID:E4Ak/MiyOO

>>500 เข้ารูทฮาเร็มไปแล้--- กูไม่ได้อ่าน LN ต่ออ่ะ

502 Nameless Fanboi Posted ID:QDaXG1eYIW

อาจไม่เหมาเพราะมีคนได้จูบแรกนางไปแล้ว

503 Nameless Fanboi Posted ID:tXQC3ImHK/

>>502 ห๊ะ ใคร! ใน LN เหรอ

504 Nameless Fanboi Posted ID:WADU3WaLBw

>>503 เล่ม 4 คนที่โดนปักธงในเรื่องคนแรก เป็นการขโมยจูบแบบหน้าด้าน ๆ จนบากะจังยังงงใจว่านั้นเขาจูบเราใช่ไหม ?

505 Nameless Fanboi Posted ID:RMo7MHi6MQ

บากะรีน่านี่เรื่องไรนะ

506 Nameless Fanboi Posted ID:.CnDI2K64b

>>504 เฮ้ยในที่สุดก็ได้ทำหลังจากฝ่ากองฮาเร็มมานาน ปกติโดนขัดตลอด 555555

507 Nameless Fanboi Posted ID:0JXtntj7DF

>>504 วุ้ย ขนาดบากะรีน่ายังมีจูบได้ แล้วจูบแรกของเจ้าแม่เมื่อไหร่จะมาวะ 55555555555555

508 Nameless Fanboi Posted ID:3aXpwE1ujC

>>505 destruction flag otome

509 Nameless Fanboi Posted ID:RMo7MHi6MQ

>>508 อ๋อออออ ขบคุณค่าา

510 Nameless Fanboi Posted ID:hMQnsF+6LD

>>507 ทำไม​กูคิดว่าถ้ามี คงเป็นอาตัน.... (ชื่อนี้ป่ะ ลืม หมาของอุเมวากะอะ555)

511 Nameless Fanboi Posted ID:Hk.+hw/zNi

>>510 ถ้าเป็นมนุษย์ ยูกิโนะก็มีลุ้นสุดละ lol

512 Nameless Fanboi Posted ID:p5XcEt70Xk

>>511 กูเชียร์ท่านพี่ละกันวะ ถ้าเป็นท่านอิมาริคงโดนจับไปถ่วงน้ำ

513 Nameless Fanboi Posted ID:Hstr5qT0NZ

>>510 เบียทันนน//เกือบตอบเรย์ทันไปละ เกือบไปแล้วกู นั่นมันเจ้าแม่เวอร์มะหมา

514 Nameless Fanboi Posted ID:N0Z0UeXkQx

>>512 พูดถึงท่านพี่แล้ว ทำไมถึงคิดว่าท่านพี่เป็นซิสคอนล่ะ คือ เทียบกับซิสคอนในเรื่องอื่นๆ แล้ว ท่าทางไม่เหมือนกันเลย

515 Nameless Fanboi Posted ID:4SXkmXO89g

>>514 เพราะหวงน้องมั้ง แต่จริงๆแล้วเห็นหวงก็หวงกับอิมาริคนเดียว คนอื่นท่านพี่ปล่อยหมด อิชิโนะคุระยังปล่อยให้ไปกินข้าวกันสองต่อสองไม่ตามไปวุ่นวายเลย

516 Nameless Fanboi Posted ID:EZoQMFWufG

>>515 เออ จะว่าไปคนที่บอกท่านพี่เป็นซิสคอนก็อิมาริคนเดียวเลยนี่หว่า จริงๆคือท่านพี่ไม่ได้ห่วงน้อง แต่หวงแฟน แค่กๆๆๆ

517 Nameless Fanboi Posted ID:tXQC3ImHK/

>>514 กูว่าน่าจะเป็นเพราะความใส่ใจของท่านพี่ที่เวลามีเรื่องอะไรก็จะรู้ คอยสังเกต (เอ๊ะ นี่เอ็นโจรึเปล่า) ตามใจ ยอมกระเดือกข้าวต้มรสเค็มของน้อง โดยเฉพาะใน pov ของท่านพี่นี่กูว่าความซิสค่อนกระจายมากนะ

518 Nameless Fanboi Posted ID:PUY/z33n4L

>>514 ถ้าเอาตามอิมาริว่าปกติท่านพี่จะไม่สนไม่อะไรกับทุกสิ่ง ที่พอมีปฏิกิริยาก็เรื่องน้องสาวนี่แหละ .....แต่ว่านะ ตอนนี้ต้องเพิ่มเรื่องอิมาริไปอีกเรื่อง ฮา

519 Nameless Fanboi Posted ID:j86zs7d51U

>>514 กูว่าท่านพี่ก็ซิสค่อนนะ แต่อยู่ในระดับปกติของพี่ชายที่พึงกระทำ ไอ้เรื่องห่วงน้อง ปกป้องน้องจากคนไม่ดีที่จะมาหลอก แล้วเรย์กะก็เป็นน้องที่น่ารัก อ้อนพี่ ไม่งี่เง่าใส่ ท่านพี่เลยตามใจทุกอย่างเพราะยังไงก็รู้ว่าน้องสาวเป็นคนมีเหตุผลไม่เอาแต่ใจ ลองเรย์กะมีนิสัยแบบคิริโนะในน้องสาวไม่น่ารักแล้วไปวอแวแบบตอนนี้ดิ ท่านพี่คงอยากตีเข่าใส่วันละหลายรอบแหงๆ แล้วคงไม่อ่อนโยนด้วยเท่าไหร่

520 Nameless Fanboi Posted ID:vOmdB4oaML

อยากได้ฟิกแบบท่านเรย์กะไปอยู่ในคิมิดอลมังงะจริงๆ อยากเจอคาบุหล่อสุขุมมั่ง

521 Nameless Fanboi Posted ID:Ntw4+trMl2

ถ้าอ่าน pov ของท่านพี่นี่ไอซิสค่อนกระจายอ่ะ แบบไม่ต้องมาทำตัวตามติด แต่ใส่ใจเรย์กะสุดๆ ปากบ่นนู่นนั่นนี่ แต่ก็ตามใจทุกอย่าง อาหารเรย์กะไม่อร่อยก็ฝืนแดร๊ก ชอกโกแลตไม่อร่อยก็จำใจกิน ไม่กล้าบอกว่ารสมันแย่ กลัวน้องเสียใจ วันสำคัญน้องก็ไปทุกอีเวนต์ แถมสังเกตทุกการกระทำอีก น้องไม่มาอ้อนก็บ่นถึง(ในใจ) แต่เรื่องหวงนี่ไม่เถียง แกดูไม่หวงเท่าไหร่ แต่ไม่แน่ อาจจะเพราะเรื่องยังเดินไปไม่ถึงตรงนั้น ไม่แน่ท่ายพี่อาจเปนลาสบอสของพระเอกเรื่องนร้ก็ได้

522 Nameless Fanboi Posted ID:elughcOgRq

>>521 หรือว่าที่ไม่มีครมาจีบเป็นเพราะ...

523 Nameless Fanboi Posted ID:YvxCMZTTz2

>>520 ตอนนี้ก็อยู่ในมังงะคิมิดอลไม่ใช่เรอะ แค่เรย์กะนางไปเห็นโฉมหน้าจริงๆของเหล่าตัวละครหลักที่อยู่นอกเหนือจากที่ถูกวาดโชว์ในมังงะเท่านั้นเอง ตัวประกอบอื่นๆยังเห็นคาบุหล่อสุขุม เอ็นโจหล่ออ่อนโยนเป็นเจ้าชาย วาคาบะก็ตามมาตรฐานนางเอกมังงะโชโจที่มีมุมโก๊ะๆเปิ่นๆบ้าง อาริมะก็เป็นคนจริงจังเอาการเอางาน เรย์กะที่สนิทใกล้ชิดกับพวกนี้ก็ได้เห็นอีกมุมหนึ่งเท่านั้นเอง

524 Nameless Fanboi Posted ID:bgvljOcbxQ

กุว่าท่านพี่ดูมีความใส่ใจแบบสมจริงอ่ะ ทำงานบริษัทยุ่งๆ มาตามน้องสาวไม่ลืมหูลืมตามันก็ไม่ใช่เรื่องใช่ม้า แต่นี่นั่งทำตุ๊กตาให้น้อง กลับมาเหนื่อยๆ ก็ช่วยติวหนังสือ และที่เด็ดสุดคือได้กลิ่นดอกไม้ไฟจากตัวน้องนี่แหละ แถมบอกให้โทรเรียกพี่ไปรับได้อีกตะหากแม้จะมีคนขับรถแล้วก็ตาม มันช่างกร๊าวใจ

525 Nameless Fanboi Posted ID:0m0OQHRAGz

>>523 นางอยู่คนละโลกไม่ใช่หรอ สีมไม่แฟนตาซีนี่ อย่างเอ็นโจก็ผมสีดำไม่ใช่สีทอง อาริมะก็ไม่ใช่ผมเงิน

526 Nameless Fanboi Posted ID:elughcOgRq

>>525 ก็มันผิดกฏโรงเรียน....

527 Nameless Fanboi Posted ID:AWNqhcS1Ix

>>525 ไม่แน่เรย์กะอาจจะหลุดเข้าไปในซีรีย์แทนที่จะเป็นมังงะอยู่ก็ได้นะมึง พวกหนังหรือละครที่สร้างจากมังงะพอเอามาสร้างจริง ตัวละครในมังงะที่เห็นหัวทองมั่ง เขียวมั่ง กลายเป็นผมดำ ผมน้ำตาลดำกันแทบทั้งนั้น

528 Nameless Fanboi Posted ID:BNumj0E9VI

>>527 ตำแหน่งกาวประจำวันกูยกให้มึง

529 Nameless Fanboi Posted ID:IUjqpZpwKy

>>527 แต่คุณกินยังผมหงอกเลยนะ---

530 Nameless Fanboi Posted ID:lZUEJO08XZ

>>529 ทานของหวานๆมากไป ผมก็กลายเป็นสีเงินแบบนี้ล่ะค่ะ!!! จะว่าไป จริงๆเจ้าแม่ไม่ได้ผมหงอกขึ้นหรอกนะคะ แค่ทานของหวานมากไปจนผมกลายเป็นสีเงินเท่านั้นเอง!

531 Nameless Fanboi Posted ID:QEaaQ3W6hu

>>529 จริงๆแล้วที่อาริมะในมังงะผมเงินอาจจะไม่ได้ย้อมหรือเป็นมาตั้งแต่เกิด แต่เป็นผมหงอกมาจากความเครียดที่เรย์กะคิมิดอลแผลงฤทธิ์ไม่หยุดหย่อนก็ได้นะ พอไม่มีนางร้ายเรย์กะผมก็เป็นสีดำเหมือนเดิม ถถถถถถ

532 Nameless Fanboi Posted ID:dla+Gyo299

>>531 ไม่ก็นางทดลองของที่ซื้อมาจากทีวีไดเร็ก//เอาจริงๆนี่ก็อดคิดไม่ได้ว่าที่มันมีหัวหลายๆสีเพื่อให้แยกตัวเอกได้ง่ายเพราะเป็นมังงะขาวดำ--- อ่ะ แต่ยูกิโนะคุงหัวทอง ฮา

533 Nameless Fanboi Posted ID:UZ87aLKuzD

>>532 งั้นถ้าคาบุหัวดำ วาคาบะควรหัวสีอื่นนะ ตามสไตล์เวลาวาดมังกะ พระเอกกะนางเอกัวสีเดียวกันนี่ผิดผีมาก เพราะเวลาฉากอยู่ใกล้ ๆ ผมมันจะปนกันมั่ว

534 Nameless Fanboi Posted ID:bgvljOcbxQ

>>533 วาคาบะน่าจะผมสีน้ำตาลอ่อนสไตล์สาวเอ๋อนะ แต่ก็จะมาทับท่านเรย์กะหรือเปล่าคะ ปรกติผมทรงม้วนๆ นี่วาดสีอ่อนกันตลอด

535 Nameless Fanboi Posted ID:QEaaQ3W6hu

>>532 ที่คนเขียนต้องติดสกรีนโทน ลงสีให้สีผมแตกต่างกันเพราะเดี๋ยวคนอ่านแยกหน้าตาไม่ออก ผมดำเดี๋ยวเหมาว่าเป็นคาบุหมดทุกคน ทั้งที่วาดอาริมะ สองคนนี้ยิ่งมาสไตล์คล้ายๆกันอยู่ 55555

>>533 ถ้าเป็นมังงะโชโจ นางเอกสไตล์สดใสร่าเริงแบบวาคาบะมักจะผมสีน้ำตาลหรือน้ำตาลอ่อนๆนะ นางเอกผมดำนี่ต้องแนวๆสาวที่ดูเรียบร้อยเป็นกุลสตรีหรือไม่ก็สวยลึกลับ

536 Nameless Fanboi Posted ID:AApWhj1Ed1

>>533 กูก็เจอพระนางผมสีเดียวกันเยอะนะ แต่ถ้าเป็นตัวละครหญิงเหมือนกันสีผมจะปนกันมั่วจริงๆ (พูดทีกูแยกไม่ออกว่าใครพูด) ส่วนที่ไม่ค่อยเจอจริงๆคือสีผมพระเอกกับพระรองสีเดียวกัน

537 Nameless Fanboi Posted ID:SgwrPbkLrt

แต่ที่นางเอกแนวสดใสร่าเริงจะผมน้ำตาล ส่วนนางเอกแนวเรียบร้อยจะผมดำนี่มันบ่งบอกว่าคนญี่ปุ่นชอบย้อมผมกันป่ะวะ นี่กูไม่รู้วัฒนธรรมเขานะ แต่พวกร่าเริงสดใสมักมั่นใจในตัวเองกันพอสมควร แล้วก็ลุกขึ้นมาย้อมผมเสริมความดูดีให้ตัวเองกันไรงี้ ส่วนพวกเรียบร้อยก็จะไม่กล้าแหกกฎห้ามย้อมผมของโรงเรียนเลยไว้ผมดำเรียบๆไม่ตกแต่งมากประมาณนี้รึเปล่า

538 Nameless Fanboi Posted ID:elughcOgRq

>>537 เป็นไปได้ เผลอนึกถึงนางเอก skip beat เบาๆ

539 Nameless Fanboi Posted ID:hN43GjzU.L

จริงโลกที่ท่านเรย์กะอยู่ในนิยายนี้อาจเหมือนคิมิดอลมังกะต้นฉบับก็ได้นา แต่เพราะคิโชวอิน เรย์กะเปลี่ยนไป เมื่อนางร้ายไม่ยอมเล่นบทนางร้าย เลยเกินบัตเตอร์ฟลายเอฟเฟค ทำให้ตัวละครบิดไปจากเดิมกันหมด

แค่พวกอีเว้นหลักๆก็ยังอยู่ครบ อย่างคาบุโดนยูริเอะปฏิเสธจนช็อค หรือ การที่คาบุได้รู้จักกับวาคาบะจังแม้ไม่มีนางร้ายค่อยกลั่นแกล้งก็ได้รู้จักจากการรถชนอยู่ดี

540 Nameless Fanboi Posted ID:022nk5dYA6

งั้นความโสดคานทองของเจ้าแม่ก็คงตามต้นฉบับสินะ

541 Nameless Fanboi Posted ID:atD6A5+Ehp

รอดูเดธแฟลกเจ้าแม่เนี้ยว่าจะเกิดได้อย่างไร อีเว่นหลักของเรื่องเลยนะ

542 Nameless Fanboi Posted ID:46I/lwdZKH

>>541 ถ้าจะเกิดคงต้องมาจากการที่คาบุรู้ว่านางจีบวาคาบะติดฮีเลยต้องกินแห้วแหงๆ 555555555555555

543 Nameless Fanboi Posted ID:XNSIm2ImzK

ตามคิมิฯ เนี่ย เจ้าแม่ต้องผมทองแน่ๆ ไม่รู้เป็นไร คาแร็คเตอร์คุณหนูผมม้วนเอาแต่ใจมันต้องผมทองกันรัวๆ

ยูริเอะน่าจะผมดำแบบเรียบร้อยๆ ส่วนไอระกุว่าผมสั้นสีแดงๆ

544 Nameless Fanboi Posted ID:YQ/S58I17H

>>>540 ความโสดของเจ้าแม่นี่เกิดจากสกิลหักธงรัวๆของเจ้าแม่ที่โหดพอๆกับสกิลปักธงรัวๆของบากะรินะมากกว่านะครับ

545 Nameless Fanboi Posted ID:XKT3BYR9+X

>>544 ฉากที่ประทับใจกูลืมไม่ลงคือตอนหักธงเด็กประถมตอนคริสต์มาสกับ "บังเอิญจังเลย หรือว่าจะเป็นชะตากันนะ" "คิดว่าไม่ใช่หรอกค่ะ" ในร้านกาแฟนั่นแหละ ประโยคเดียวแต่คนฟังคงจุกแทบตาย

546 Nameless Fanboi Posted ID:46I/lwdZKH

>>545 ก็นะ...นางมีอะไรก็ปฏิเสธไว้ก่อนถึงได้นกรัวๆแบบนี้ไง ทำตัวเองแท้ๆไม่ต้องโทษใครหรอก คนมาจีบคนเข้าหาตั้งเยอะก็ไม่เอา อยากไปร้านกาแฟด้วยแต่ก็ปฏิเสธแล้วก็บ่ายเบี่ยงอ้อมไปอ้อมมา ขนาดเด็กประถมชวนไปงานคริสต์มาสนางก็ยังปฏิเสธได้เลยต้องมานั่งเฉาๆอยู่กับเพื่อนในจินตนาการทุกปี ถ้านางเล่นด้วยกับจอมมารหน่อยนี่ป่านนี้จีบติดไปไหนต่อไหนละ อีตานี่จะได้ไม่มาถูกตราหน้าว่าเป็นไอ้ไก่อ่อนอยู่จนปัจจุบันนี้หรอก 55555555555

547 Nameless Fanboi Posted ID:a6hMef7lH.

>>546 นาบทำแบบนั้นเพื่อจะได้ครองรักกับคานซังแน่ๆเลย! ท่านเรย์กะนี่ซึนเดเระจริงๆนะ---

548 Nameless Fanboi Posted ID:EqXPFS9.33

>>547 แต่กับอาหารซังนี่เดเระรัวๆเลยนะ รักแท้ตลอดชีวิต

549 Nameless Fanboi Posted ID:V2ssycFukd

>>548 นางก็พยายามซึนปฏิเสธออกบ่อยนะ สุดท้ายเดเระแตกตรง แค่คำเดียวนะคะ ทุกที

550 Nameless Fanboi Posted ID:APaTZ0tYPR

ไล่อ่านตอนเก่าจนจบแล้ว ก็ยังไม่มา เฮ้อออ อยากอ่านมากเลย

551 Nameless Fanboi Posted ID:XKT3BYR9+X

เคยรอนิยายนานสุดเท่าไหร่กันวะ แล้วสมหวังมั้ย พวกตำนานแบ่บ หน้ากากแก้ว Berserk คำสาปฟาโรห์ นี่ไม่นับนะ

552 Nameless Fanboi Posted ID:f5y6doylRK

>>551 เคยรอฟิคเรื่องนึง 10 ปี อ่านมาตั้งแต่มัธยม คนเขียนอัพเดือนละตอน บางเดือนก็ไม่อัพ หายยาวไปเป็นปีก็มี รอจนเลิกรอไปละ

553 Nameless Fanboi Posted ID:9o3U.saZYb

>>551 เคยอ่านนิยายเรื่องนึง ตามตอนคนเขียนเขียนเล่มสองแล้ว ดองเล่มสามลากยาวอยู่นานกว่าจะออก และเกริ่นว่าจะเฉลยในเล่มสี่ รอจน บ.ที่พิมพ์ด้วยออกมาบอกว่าหมดสัญญาเรื่องนี้กับนักเขียนแล้ว ขอเท เลยเลิกรอ

554 Nameless Fanboi Posted ID:3wL74qTQyr

>>553 เหมือนกุจะคุ้นเรื่องที่มึงบอก.....
>>552 ปีเดียวไม่นานหรอกมึงบางทีคนแต่งไม่มีอารมณ์เขียนก็มีมีถถถถ//กูรอเรื่องนึงเค้ากลับมาอัพหลังผ่านไป5ปี......และดองต่อ;___;

555 Nameless Fanboi Posted ID:/X7wxB22Dv

หย่งเยี่ยของกูกูในตำนานแห่งตำหนักนิยายจีนสิ

556 Nameless Fanboi Posted ID:rsXqRpqjV9

>>553 princess or prince รึเปล่า

557 Nameless Fanboi Posted ID:eZLk3NKhdE

>>556 นั่นแหละ;__;//เล่มสี่เค้าลงในดดอยู่พักนึงนะมึง แต่ตอนนี้หายไปละ
แต่ตอนสถาพรเทนักเขียนหมู่อันนั้นกูกูโดนไปหลายเรื่องเลย;__;

558 Nameless Fanboi Posted ID:EOC3Lvph1e

รอนิยายตัวเอง 10ปีแล้วยังห้าบทอยู่เลย ขี้เกียจเขียนต่อ

559 Nameless Fanboi Posted ID:lAOcupnnjz

ฟิคบางเรื่องไม่อัพมา 13 ปีละ กูยังรอเลย ฮือ ถึงรู้ว่าเค้าน่าจะไม่มาเขียนละ แต่ก็รอ

560 Nameless Fanboi Posted ID:veCYEfKO+0

>>554 >>556 นี่อุส่าห์ละชื่อเอาไว้ 555555555

561 Nameless Fanboi Posted ID:MX.FUsTgy0

กูหวังว่า ท่านฮิจะปล่อยตอนที่ 300 เดือนนี้...

562 Nameless Fanboi Posted ID:6+UIhIdPp9

มองชื่อกระทู้ เรายังมีประกายแสงแห่งความหวังกันอยู่ใช่มะ...

563 Nameless Fanboi Posted ID:veCYEfKO+0

ยังไม่สิ้นเดือนเลยใจร่มๆ วันก่อนโม่งแปลแปะโปสเตอร์งานดอกไม้ไฟ วันที่ 28/7 แน่ะ รอไปก่อน

564 Nameless Fanboi Posted ID:xphelJffzS

>>563 ถ้ามาวันนั้นนี้ ท่านฮิช่างมาได้แบบโหดร้ายมาก ฆ่าชาวหมู่บ้านคานทองชัด ๆ

565 Nameless Fanboi Posted ID:rsXqRpqjV9

>>563 ถ้ามาจริงกูร้องไห้ แง้

566 Nameless Fanboi Posted ID:MX.FUsTgy0

>>563 โฮฮ ถึงกูจะอยากให้มาตอนวันทานาบาตะก็เถอะ แต่แค่ตอนใหม่ออกก็ดีใจเเล้ว

567 Nameless Fanboi Posted ID:Siw6QY3juh

>>563 อาจจะเป็นงานที่เจ้าแม่ไปกับยูกิโนะและจอมมารก็ได้นะ ลงในวันเดียวกันให้ได้รับรู้บรรยากาศงาน//สูดกาวแพพ

568 Nameless Fanboi Posted ID:TWACsKJpbD

ไม่งั้นท่านฮิก็รองานดอกไม้ไฟ จะได้ไปดื่มด่ำบรรยากาศ แล้วค่อยกลับมาเขียน

569 Nameless Fanboi Posted ID:5903RNhFYj

เมื่อคืนนี้กูฝันว่าท่านเรย์กะติดlc....

570 Nameless Fanboi Posted ID:eLFqwgGHSr

>>569 ตื่นๆ สนพที่ญี่ปุ่นยังไม่ได้เลยไทยจะมายังไง

571 Nameless Fanboi Posted ID:z2ivzP+Xky

>>569 ถ้าติด LC ที่ญี่ปุ่นจริงก็ดีนะ จะได้รับประกันว่าได้อ่านจนจบ มีภาพประกอบแบบ official (ถึงกูจะโคตรชอบภาพประกอบของคนนึงที่อยู่ใน pixiv มากเลยก็เหอะ) อาจมีขยายผลไปเป็นดราม่า CD อนิเม ละคร ฯลฯ นางเอกที่มาเล่นเป็นท่านเรย์กะต้องเสียสละไว้พุงจริงๆ ด้วย วู้!

572 Nameless Fanboi Posted ID:W+qPaIFvwa

>>571 แล้วคนที่เล่นเป็นวาคาบะต้องโดนรถชนเเล้วกลิ้งๆด้วยใช่มั้ย 5555555

573 Nameless Fanboi Posted ID:SDY2+nencf

>>572 อย่าดูเบาไป ซีรีย์ญี่ปุ่นมันทำถึงจริงนะเว้ย บทจะบ้าก็บ้าสุด55555

574 Nameless Fanboi Posted ID:TWACsKJpbD

ภาวนาให้เป็นจริง ลงเน็ตฟลิกด้วยจะเป็นพระคุณ

575 Nameless Fanboi Posted ID:S9Ms/58/2o

ว่าแต่ซีรีย์ญี่ปุ่นแบบคนแสดงจริง
มีเรื่องไหนที่มีตัวละครลูกคุณหนูทำผมม้วนแบบท่านเรย์กะบ้างไหมนิ

576 Nameless Fanboi Posted ID:uEB+u/ZSsp

>>575 พวกคุณหนูผมม้วนในซีรีย์ญี่ปุ่นส่วนใหญ่จะออกมาแนวๆตัวรองหรือตัวร้าย ถ้านางเอกจะผมสั้นประบ่าหรือผมยาวตรงกันซะมากกว่า แต่ถ้าเป็นนางเอกก็เรื่องชิราโทริ เรโกะ นางเป็นคุณหนูก็ป้องปากหัวเราะโอะโฮะโฮะ แต่เรื่องนี้นางเอกเนื้อหอม ชายหนุ่มหมายปองจะจีบแต่นางไม่เอา ไปชอบหนุ่มธรรมดาหน้าตาบ้านๆ แล้วนางก็ไม่ค่อยประสีประสาเรื่องความรัก เลยได้ข้อมูลมั่วๆเกี่ยวกับเรื่องรักๆใคร่ๆหรือเรื่องอย่างว่ามาผิดๆทุกที เป็นการ์ตูนตลก

577 Nameless Fanboi Posted ID:6J2WDLcGHr

>>576 เรื่องโบราณชิบหาย โคตรดักแก่... (แต่ในมังงะพระเอกหล่อนะ)

578 Nameless Fanboi Posted ID:z2ivzP+Xky

>>576 แต่ชิราโทริ เรโกะก็ผมยาวตรงนะ แถมแฟชั่นสมัยนั้นยังเป็นแบบบอดี้คอนใส่ฟองน้ำที่บ่าหนักๆ เห็นแล้วกลุ้มใจ ท่านเรย์กะนี่ต้องม้วนผมเป็นหลอดแน่นๆ แถมต้องเหมือนดำปี๋เหมือนช็อกโกโคโรเน่อีกตะหาก ม้วนลุ่ยๆ จะกลายเป็นคุณไมฮามะไปซะ

579 Nameless Fanboi Posted ID:bkOcEYKh07

>>576 ดักแก่มาก กูจำได้ว่าดูหนังเรื่องนี้แล้วติดภาพ คุณหนูต้องแบบชิราโทริ เรย์โกะ โฮะ ๆๆๆ ไปเลย

580 Nameless Fanboi Posted ID:m0UHLXgeXV

>>578 นั่นแหละ ถึงอยากเห็นคนจริงๆทำผมทรงช็อกโกโคโรเนะ ว่าจะออกมาดูดีจริงรึเปล่า

ถ้าในมังกะหรือเมะ ผมทวินดริลนี่ต้องเป็นคุณหนูผมทอง
ทวินดริลผมดำนี่ยังไม่เคยเห็น

581 Nameless Fanboi Posted ID:uEB+u/ZSsp

>>580 ประมาณนี้มั้ง https://imgur.com/a/UovJKCn

582 Nameless Fanboi Posted ID:Ho8wLRVX3/

>>581 นี่มันผมหลอดแบบพระนางอังตัวเน็ทที่ชอบออกมาในโฆษณามาสคาร่าชัดๆ... ถ้ามีคนทำผมทรงนี้เดินไปมาในรร.กูก็กลัววะ...

583 Nameless Fanboi Posted ID:+aphrrII50

>>576 กูมีมังงะเรื่องนี้
>>580 ทวินดรอลดำ คุณหนูอายาโกะกับท่านป้า จากพี่น้องปริศนาโรงเรียนมหาเวทย์

584 Nameless Fanboi Posted ID:Uqts4lhv80

>>581 กูไม่แปลกใจละว่าทำไมตอนนางแอบกินบ๊วยชาวบ้านถึงหลอนว่าเป็นผี

585 Nameless Fanboi Posted ID:Ho8wLRVX3/

>>584 ละคิดถึงความกระเซอะกระเซิงคนไดร์ผมไม่แห้งสนิทแล้วนอนนี่คือสุดมาก...

586 Nameless Fanboi Posted ID:cf+BxrxJoU

>>585 บางคนที่กูเคยเจอก็หัวไม่แห้งจริงนะมึงถถถถถ

587 Nameless Fanboi Posted ID:S9Ms/58/2o

>>581 แสดงว่าที่เจ้าแม่ยังโสดสนิทนี่นอกจากสกิลหักธงแล้ว ยังเป็นเพราะสายตานางร้ายและผมหลอดทรงช็อกโกโคโรเนะสินะที่เป็นด่านป้องกันคนเข้ามาจีบ

588 Nameless Fanboi Posted ID:taHo64vzm6

>>587 แต่...แต่ใครๆก็ว่านางสวยเหมือนตุ๊กตานะ

589 Nameless Fanboi Posted ID:3mlvtZL8X2

>>588 ก็เพราะสวยเหมือนตุ๊กตานั่นแหละเลยยิ่งทำให้น่ากลัว...

590 Nameless Fanboi Posted ID:bLEdctrvkC

>>588 เค้าอาจจะวงเล็บไว้ว่าสวยเหมือนตุ๊กตา…(แอนนาเบล)ไงมึงง ถ้าพูดตรงๆเดี๋ยวก็โดนแบบไดนากงหรอก

591 Nameless Fanboi Posted ID:JLjJupOHR4

>>588 หน้าตุ๊กตาโบราณๆแถมคุณหนูอีก นี่กูก็ไม่กล้าจีบนะ

592 Nameless Fanboi Posted ID:BahD9GEoQr

มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอวะ...

593 Nameless Fanboi Posted ID:uEB+u/ZSsp

กูว่านางก็สวยน่ารักนั่นล่ะ หน้าตาเหมือนตุ๊กตาหรือไว้ผมหลอดไม่ใช่ปัญหาหรอก เพียงแต่ฐานะสูงส่งเกินไปเลยไม่มีใครกล้าเอื้อมไปถึงเท่านั้นเอง แถมยังมีหนุ่มตัวท็อปมารายล้อม มีลูกสมุนผู้ภักดีที่พร้อมลากไปสั่งสอนในมุมมืดอีก นางเลยสถิตบนคานตราบนานเท่านาน

594 Nameless Fanboi Posted ID:DzjrPtlxjC

>>592 เอาจริงๆก็ไม่น่าจะแย่ขนาดนั้นหรอก
พออยู่นอกโรงเรียนไม่มีหัวโขนเป็นpiovineกับจักรพรรดินีเจ้าแม่กาลี ก็มีหนุ่มๆมาทักได้ตามแบบคนทั่วไปอยู่นะ
น่าจะตามที่ >>593 ว่าไว้

595 Nameless Fanboi Posted ID:WQaqYYJGDt

ก็นะ ลองคิดดูว่าถ้าเซเลปสาวสวยบ้านรวยชาติตระกูลล้ำเลิศมาอยู่ใกล้ๆ ถึงจะชอบแต่ก็คงได้แต่มองว่ะ ไม่กล้าเข้าไปจีบหรอก ระดับมันต่างกันเกินไป แบบเจ้าแม่ที่ทุกคนในโรงเรียนรู้ว่านางเป็นใคร เลยไม่มีใครอยากยุ่ง แต่เด็กนอกโรงเรียนแบบพวกอุเมวากะหรือเด็กที่มาเล่นดอกไม้ไฟไม่ได้มารู้ฐานะด้วยเลยกล้าที่จะพูดแซวมากกว่า มันไม่ต้องมีความเกรงอกเกรงใจกันเพราะอยู่กันคนละโรงเรียน คนละสังคมด้วยล่ะ ให้พวกอุเมวากะมาอยู่ซุยรันก็คงเป็นแบบเด็กนักเรียนชายทั่วไปที่ไม่ค่อยอยากยุ่งกับเจ้าแม่หรือไม่กล้าแซวต่อหน้าแน่ๆ

596 Nameless Fanboi Posted ID:bLEdctrvkC

ฟิคท่านเรย์กะที่โดนกูดองไป ไม่มีกาวแล้ว นึกไม่ออกแล้วว่าพล็อตยังไง เอามาแปะไว้ให้เพื่อนโม่ง เป็นอนุสรณ์ความกาวของกูเอง
ปล. กูดูวันที่ที่กูส่งไฟล์ให้ตัวเองในอีเมล์ 28 กรกฎา 2017
...
เชิญเอ็นจอย

สุดท้ายฉันก็พาคาบุรากิไปถึงฝั่งฝัน...แค่ก หมายถึง ในที่สุดนายนั่นก็ขอวาคาบะจังเป็นแฟนได้สำเร็จ! ในวันที่เดินกลับบ้านไปด้วยกัน แวะกินราเม็งร้านข้างทางอย่างเอร็ดอร่อย เมื่ออยู่ห่างจากบ้านฝ่ายหญิงไม่เกินสามหลังคา ในใจพลันบังเกิดความรู้สึกอยากให้ทางกลับบ้านนั้นยืดยาวออกไป ฝ่ายชายจึงเอื้อมมืออกไปคว้ามืออีกฝ่ายไว้แน่น ริมฝีปากพลันขยับพูดออกมาสามคำ "เป็นแฟนกันนะ"

ถือว่าเป็นอันปิดตำนานซินเดอเรลล่าแห่งซุยรัน จักรพรรดิผู้สูงส่งและเด็กสาวจากก้นครัวเบเกอรี่ งานของฉันก็ถือว่าเป็นอันจบลงอย่างสมบูรณ์แบบ

ซะที่ไหนกันละคะ! หลังจากคาบุรากิส่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยรวมให้ฉันพร้อมกับแนบท้ายมาว่าเผลอหลุดปากขอวาคาบะจังเป็นแฟนไปตอนใกล้ถึงบ้านมาจบในหนึ่งข้อความ แต่ข้อความต่อมาต่อๆมา และต่อๆๆมาของหมอนั่นกลับเต็มไปด้วยคำบ่นไร้สาระ

"...ฉันน่ะลืมตัวไปหน่อย ทั้งที่กะจะขอเป็นตัวอักษรที่จะอ่านได้เฉพาะตอนมองลงมาจากเครื่องบินเจ็ทตรงที่ว่างในต่างประเทศซักที่แท้ๆ..."
"...แต่ทาคามิจิต้องไม่ยอมไปแน่ เลยคิดเผื่อปฏิเสธว่าอาจจะชวนไปบ้านพักตากอากาศต่างจังหวัดแทนแล้วก็เล่นมายากลไปเซอร์ไพรส์..."
"...หรือถ้าเล่นเปียโนพร้อมกับบอกความในใจ ระหว่างช่วงดนตรีสดตอนดินเนอร์ก็ฟังดูไม่เลว"
"...หรืออย่างน้อยฉันก็ควรมีดอกกุหลาบให้ยัยนั่นซะหน่อย..."
"เธอว่่าไง ยัยนั่นจะผิดหวังมากๆเลยรึเปล่านะ"
"เธอว่าพรุ่งนี้ฉันควรจะทำมันใหม่รึเปล่า ให้รถขนดอกไม้ไปส่งที่โรงเรียน แล้วประกาศว่าทาคามิจิน่ะเป็นของฉัน ไอ้ประธานนักเรียนนั่นจะได้รู้จักระยะห่างซะบ้าง"
"แต่อย่างนั้นฉันจะก็ต้องเลิกก่อนที่จะขอเป็นแฟนใหม่รึเปล่า?"
"อย่างนั้นน่ะไม่ได้นะ!"
"คิโชวอิน เธอคิดยังไง"
"นี่ๆ คิโชวอิน ตอบอะไรมาบ้างสิ!"
"เฮ้! นี่เป็นเรื่องสำคัญนะ ถ้าเธอไม่ตอบฉันจะโทรตอนนี้แล้วนะ!!"

ฉันมองไฟโทรศัพท์ที่กะพริบอย่างรวดเร็วซึ่งบ่งบอกว่ากล่องข้อความของฉันกำลังถูกถมด้วยอีเมลล์ขยะจากคาบุรากิ แต่พอเปิดเมลล์ล่าสุด สายตาก็เหลือบไปเห็นข้อความล่าสุดที่บอกว่าจะโทรมาเข้า
ฉันขยับนิ้วไปกดปุ่มปิดเครื่องอย่างรวดเร็ว

597 Nameless Fanboi Posted ID:bLEdctrvkC

เจ้าลูกบ้านหมู่บ้านมีรักนี่น่ารำคาญจริงๆ ไม่รู้จักเวล่ำเวลาซะบ้าง ตอนค่ำวันศุกร์น่ะไม่มีใครว่างงานตลอดแบบนายหรอกนะยะ

คำถามที่ถามมาก็ไม่ได้เรื่อง! ดูจากข้อความที่ส่งมาก็รู้แล้วว่าบทเรียนความรักภาคทฤษฎีของหมอนี่ไม่รุ่งเพราะทักษะการวางแผนต่ำถึงติดลบ แต่ละอันที่เสนอก็แทบจะเหมือนกับลอกออกมาจากคอลัมน์ ขอแต่งงานอย่างไรดี จากนิตยสารแม่บ้านรายสัปดาห์ที่เต็มไปด้วยยี่สิบเคล็ดลับเด็ดมัดใจสาว เก้าฮาวทูบีอะกู้ดไวฟุ ส่วนภาคปฏิบัติก็ห่วยแตกเพราะขาดความอดทนและไม่รู้จักการควบคุมตัวเอง

ยังไงก็เถอะ ถ้าวาคาบะจังตอบตกลงก็คงต้องถือว่าหมอนี่สอบผ่านล่ะนะ! คาบุรากิย้ายออกจากสำนักไปตั้งรกรากใหม่ ในที่สุดฉันก็จะได้เป็นไท!

ไม่มีการลากไปนู่นมานี่ตอนเย็น! ไม่มีการขัดจังหวะการปฏิบัติหน้าที่ของหัวหน้าชมรมของฉัน! ไม่มีอีเมลล์ขยะมารบกวนจิตใจ!

ไปต้มราเมงฉลองดีกว่า อุฮุฮุ

แต่ความรู้สึกยิบๆในอกนี่มันอะไรกันนะ... หรือว่า นี่คือสิ่งที่อาจารย์ประจำชั้นรู้สึกเวลาที่นักเรียนสำเร็จการศึกษาใช่มั้ยนะ?!? อยู่ดีๆ ฉันก็นึกถึงอนิเมะเรื่องหนึ่งในชาติที่แล้ว ฉากจบเป็นภาพแผ่นหลังของเด็กนักเรียนที่โตขึ้นมาเป็นครูซ้อนทับกับคุณครูที่เสียชีวิตไปแล้ว ในตอนนั้นฉันไม่เข้าใจว่ากะอีแค่สอนแค่เทอมเดียวจะไปส่งผลต่ออนาคต จะไปผูกพันกันขนาดนั้นได้ยังไง

แต่ตอนนี้เหมือนจะเข้าใจเสี้ยวความรู้สึกพวกนั้นขึ้นมาอีกนิดหน่อยละมั้ง...?

ก๊อกๆ

"เรย์กะ ไหนว่ามาเอาของแปปเดียวไง พี่..." ท่านพี่เปิดประตูเข้ามาในห้องด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แต่พอเห็นฉันกลับขมวดคิ้วขึ้นมา ก่อนจะเดินมานั่งขัดสมาธิอยู่ที่พื้นกับฉันด้วย

"เปลี่ยนใจแล้วล่ะ พี่ว่าพี่ไม่ค่อยได้มาหาเรย์กะที่ห้องเท่าไหร่ วันนี้เราอยู่กันห้องนี้แล้วกัน"

"..."

ปกติฉันจะได้เห็นท่านพี่ที่ปกติจะนั่งมาดเนี้ยบอยู่บนโซฟาหรือเก้าอี้ทำงานตลอด พอได้เห็นท่านพี่มานั่งสบายๆที่พื้นก็ไม่รอช้าเอนตัวไปซบไหล่ท่านพี่อย่างผ่อนคลาย...ไม่สิ! นะ นี่มันไม่ถูกต้อง! ฉันไม่ควรจะรู้สึกแบบนี้!

ความรู้สึกเดียวที่อยู่ในใจคือ แข็ง! แข็งมาก!

พยายามผ่อนคลายหัวอย่างเต็มที่แล้ว แต่ทำยังไงกระดูกหัวไหล่ของท่านพี่ก็ทิ่มจนเจ็บไปหมด ในใจน้ำตาฉันไหลพรากๆที่ไม่รู้จักคิดให้ดีก่อน แน่อยู่แล้วว่าท่านพี่ที่รูปร่างผอมกำลังดีมีกล้ามนิดๆ ย่อมไม่มีเนื้อนิ่มๆเหมือนหมอนหนุน

พวกมังงะโชโจหลอกลวง! ตอนนางเอกซบลงบนไหล่พระเอกถึงได้สบายจนหลับไปทั้งแบบนั้นนี่มันขี้โม้ทั้งเพ!

ฉันสาปแช่งคนแต่งมังงะเรื่องนั้นอย่างดุเดือด แต่กลับหนีความจริงที่ว่าฉันพึ่งเอนซบลงไปไม่นานไม่ได้ ต้องเวลานานเท่าไหนถึงจะขยับออกได้แบบไม่เสียมารยาทนะ ถ้าขยับออกเร็วเกินไป ท่านพี่ต้องไม่สบายใจแน่ แต่ไม่ขยับออกก็ไม่ได้เหมือนกัน...

"เรย์กะ..." ท่านพี่พูดแผ่วเบา จริงสิ! ขอแค่ท่านพี่เอ่ยปากบอกว่าหนัก ยังไงฉันก็ต้องลุกออกไป คิดได้ดังนี้ก็กดน้ำหนักหัวลงไปสุดแรง เจ็บมากแค่ซักพักนึงจะเป็นไร แต่รอแล้วรอเล่าท่านพี่ก็ไม่พูดต่อซักที แย่ล่ะสิ แรงกดหัวของฉันจะหมดแล้วนะ

ท่านพี่ขา ช่วยน้องหน่อยนะ!

"เรย์กะไม่ต้องผ่อนน้ำหนักหรอก...ทิ้งตัวลงมาได้เต็มที่เลย ไม่ต้องเกรงใจ" ท่านพี่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ

บางทีมีท่านพี่ที่อ่อนโยนขนาดนี้ก็เป็นเรื่องที่น่าปวดใจ! ท่านพี่ทำเอาฉันรู้สึกผิดที่คิดจะขยับออก นานๆทีท่านพี่จะมีเวลามาอยู่กับฉันแท้ๆ...

598 Nameless Fanboi Posted ID:bLEdctrvkC

บรรยากาศในห้องเงียบลงเมื่อท่านพี่ไม่พูดอะไรต่อ ส่วนฉันก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ช่วยคาบุรากิให้รักกับวาคาบะจังเสร็จแล้ว ป้องกันท่านพ่อโกงธุรกิจก็ทำเท่าที่ทำได้แล้ว เงินก็เก็บสะสมเกือบจะพอจบมหาวิทยาลัยทั่วๆไปได้แล้ว ฉันที่วางแผนมาตลอดสิบกว่าปีนี้ก็อดรู้สึกเหนื่อยขึ้นมาไม่ได้

หลังพิธีจบการศึกษานี้...ถ้าไม่นับสปินออฟหลังแต่งงานของทั้งสองคน ก็จะถือว่ามังงะเรื่องนี้จบลงแล้ว ถึงตอนนั้นไม่รู้ว่าฉันจะสามารถเป็นเด็กธรรมดาๆบ้างได้รึเปล่า

"หึ เด็กโง่" ท่านพี่เอื้อมมืออีกข้างมาลูบหัวฉันเบาๆ ก่อนจะออกแรงดึงให้ฉันไปนอนพิงอกแทนที่จะเป็นหัวไหล่ แล้วใช้แขนทั้งสองข้างรวบกอดไว้...ท่านี้ ฉันอดนึกไปถึงคุณพ่อในชาติที่แล้วไม่ได้ ความอบอุ่นจากความทรงจำปนกับสัมผัสที่ได้รับทำเอาฉันน้ำตารื้น

"เมื่อกี้กังวลเรื่องอะไร...หรือว่าเรื่องใคร เรย์กะบอกพี่ได้นะ"น้ำเสียงท่านพี่อ่อนโยนมาก จนฉันนึกอยากจะพูดออกมาให้หมด เรื่องที่ฉันเข้ามาในโลกนี้ แต่ว่า...นั่นหมายถึงฉันจะต้องยอมรับกับท่านพี่...กับ คิโชวอิน ทาคาเทรุ ว่าฉันเป็นน้องสาวของเขาแต่ก็ไม่ใช่น้องสาวของเขา

"เรย์กะ มีคนมาหาแน่ะลูก ...อ้าว ทาคาเทรุก็อยู่นี่ด้วย พอดีเลย ลงไปทักทายเพื่อนของเรย์กะหน่อยสิจ้ะ" ท่านแม่พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นอยู่หน้าประตูห้อง ท่าทางเหมือนดีใจจนกระทั่งประตูก็ลืมเคาะ

ผิดปกติ! ผิดปกติมากๆ! ไซเรนในหัวของฉันส่งเสียงดังลั่นพร้อมๆกับสัญญาณสีแดง นี่มันลางร้าย! คนที่จะกล้ามาหาฉันถึงบ้านในช่วงกลางคืนวันศุกร์ คนที่จะทำให้ท่านแม่แทบจะอุ้มฉันลงไปส่ง ในหัวผุดออกมาแค่คนเดียว แถมยังเป็นชื่อคนที่ฉันพึ่งปิดเครื่องหนีเขาไปเมื่อครู่

มะ ไม่จริงน่า กลางคืนวันศุกร์หมอนั่นยังจะมาอีกหรอ ฉันกล้าปิดเครื่องเพราะคิดว่าเวลานี้หมอนั่นคงไม่บ้าถึงขนาดมาหาที่บ้่าน แต่หลักฐานก็มีให้เห็นแล้วชัดๆ...ฉันจะหนีไปทางไหนได้บ้างนะ หน้าต่าง!?! ไม่ได้! รังนกพวกนั้นล็อตใหม่พึ่งจะเริ่มมา ยังไม่ได้กำจัดเลย

อ้อมกอดของท่านพี่รัดแน่นขึ้นวูบหนึ่ง ก่อนท่านพี่จะกระซิบ "เรย์กะ ไปดูกันเถอะว่าใครมา"

หวาย~ ท่านพี่ไม่พอใจแล้ว น้ำเสียงเท่สุดๆไปเลยค่า ท่านพี่กำลังเล่นบทอัศวินพิทักษ์เจ้าหญิงอยู่สินะค้า ฉันตัวอ่อนยวบไปกับความรู้สึกได้รับการปกป้องจากท่านพี่ มีท่านพี่อยู่ อีตานั่นจะนับเป็นอะไรได้

เจ้าพ่อมดชั่วคาบุรากิ จงรับดาบเพลิงพิโรธนี้ไปซ้า~ โฮะๆๆ บังอาจมาขัดเวลาของฉันกับท่านพี่...

"เรย์กะ?"

"คะ? อ้อ ค่ะ ไปเดี๋ยวนี้แล้วค่ะ" ฉันลุกขึ้น พอท่านพี่ลุกขึ้นมา ฉันก็เดินนำไปที่ห้องรับแขก

แน่นอนว่าคนที่มาก็หนีไม่พ้นคาบุรากิอย่างที่คาดไว้

แค่ก ท่านเอ็นโจค่าตัวแพง ยังไม่ออกค่ะ...

599 Nameless Fanboi Posted ID:TWACsKJpbD

เอ้า อิเลวววววว กาวมาแล้วก็ตัดฉับ เป็นท่านฮิเรอะ?!? เขียนแล้วก็ดองจนลืมเนี่ย!!!

600 Nameless Fanboi Posted ID:vwhbz2Hzsv

แล้วความอยากรู้ท่อนต่อไปอันนี้จะไปทิ้งไว้ตรงไหนดี ฮา

601 Nameless Fanboi Posted ID:9CsxcK9K.9

โดนท่านฮิโยโกะดองตอน300แล้วยังมาเจอโม่งซุยรันด้วยกันดองฟิคอีก
ดูดู๊ดู ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันได้....

602 Nameless Fanboi Posted ID:6CPdRu8xRd

>>597 ไอ้ที่ไปซบไหล่อีกฝ่ายแล้วแข็งโป้กเจ็บหัวจนมู้ดหายนี่มึงเอามาจากปสก.จริงใช่ไหมวะ.... กูก็เคย ภาพความโรแมนซ์ในโชโจมังกะแม่งสูญสลายกลายเป็นฝุ่นทันที

603 Nameless Fanboi Posted ID:xJpqAXTux6

อยู่ๆก็อยากได้ค้ำคอร์------- แค้กๆๆๆๆ

ค่าตัวท่านเอ็นโจขาดเหลือเท่าไหร่เหรอคะจะช่วยสมทบทุน *กำเหรียญบาทแน่น*

พอเป็นแฟนแล้วคาบุมันต้องไปวุ่นวายกับวาคาบะตลอดเวลาแน่ๆ กุนี่เตรียมยาพาราไว้ให้วาคาบะเลย

>>602 หนะ หน็อยยยยย พวกหมู่บ้านมีรักกกก!! *กัดผ้าเช็ดหน้า*

604 Nameless Fanboi Posted ID:6CPdRu8xRd

>>603 มันเป็นอดีตน่ะ... ตอนนี้กุเป็นลูกบ้านหมู่บ้านท่านเรย์กะอย่างเหนียวแน่นเว่ย

605 Nameless Fanboi Posted ID:GHje4iZ5dl

>>602 กูก็เคย พอเกร็งๆไม่ทิ้งน้ำหนักลงไปมากก็เมื่อยด้วย อห ความฟินอยู่ตรงไหน..

606 Nameless Fanboi Posted ID:bTZSOd0Z2L

ความจริงคือกูเจอเพราะไปขุดอีเมลล์มาหาลิสต์หนังสือที่คิดว่าจะหามาอ่านตอนว่างๆ แล้วไปเจอ รู้แต่ตอนนั้นจงใจให้ท่านพี่แกล้งไม่รู้ว่าท่านเรย์กะอยากขยับหัวออกกับท่านพี่โมโหที่คาบุมาขัดจังหวะเรื่องที่สงสัยท่านเรย์กะ555555 ส่วนคาบุจะมาหามาพูดอะไรนั้น ลืมไปหมดแล้วจ้าา

>>602 ใช่555555 แต่ซบไหล่เพื่อนด้วยกันนี่แหละ จะนอนตอนนั่งรถซะหน่อย อมก วางแล้วอยากจะเด้งหัวออกแทบไม่ทัน กระดูกกระแทกหัว ยอมเมื่อยคอเพราะคอพับยังจะดีซะกว่า

ตอนนี้ผันตัวมาเป็นคนเสพงานเต็มตัวรอฟิคแปลจากโม่งซุยรันคนอื่นๆ❤️

607 Nameless Fanboi Posted ID:SsVt6IBGBF

>>602 กูก็เคยกับเพื่อนเซมถถถถถถถถ แต่เอาจริงถ้าพวกตัวแห้งๆหน่อยนอนตัก็เจ็บนะเว้ย ขนาดแม่งมานั่งตักก้นยังทิ่มขากูเลย

608 Nameless Fanboi Posted ID:FVDOe51+RC

>>606 กูก็เคยมีประสบการณ์นั้น แต่ซบเพื่อนผู้ชายนี่ล่ะ ซบไปคิดว่าจะสบายเหมือนในซีรีย์ ที่ไหนได้กระดูกหัวไหล่ทิ่มแก้มทิ่มหัวจนเจ็บไปหมด ต้องเด้งหัวไปพิงกระจกแทนโอเคกว่าเยอะ แต่ซบผู้หญิงนี่โอเคนะ นิ่มๆไม่แข็งแบบผู้ชาย

609 Nameless Fanboi Posted ID:3zy1TdT2jc

ถ้าซบมันจะลำบากขนาดนี้ก็หนุนตักไปเหอะ... แค่อาจต้องใช้พื้นที่มากกว่านิดนึง แต่สบายกว่าเยอะปะ

610 Nameless Fanboi Posted ID:IhMi5Gum+Y

>>609 ตักก็เจ็บมึง ยกเว้นจะเจอพวกมีเนื้อหน่อย อันนั้นซุกพุงไปด้วยยิ่งฟินนนน

611 Nameless Fanboi Posted ID:kKyRyutEOs

........นั่งฟังเงียบๆ จากคนเรียนรร.สหศึกษาแผนกหญิงล้วน

612 Nameless Fanboi Posted ID:IhMi5Gum+Y

>>611 ที่กุหนุนๆมาก็ญล้วนนี่แหละมึง //กูชอบการสกินชิปเฉยๆ

613 Nameless Fanboi Posted ID:bTZSOd0Z2L

>>611 ที่กูหนุนมาก็หญิงล้วนๆเหมือนกันน

614 Nameless Fanboi Posted ID:WJg2TdX51I

>>611 กูก็หญิงล้วน ;_____; กอดๆ น้วยๆ กันเองนี่แล...

615 Nameless Fanboi Posted ID:mJf0lI271w

ไปๆมาๆจากหมู่บ้านมีรักกลายเป็นเหลือแค่ป้ายทางเข้าแล้วที่เหลือเป็นหมู่บ้านคานทองหมดวะถถถถ

616 Nameless Fanboi Posted ID:YzpqBb3ZwP

>>615 ในหมู่บ้านมีรักยังมีบ้านกูปลูกอยู่หลังหนึ่งค่ะมึง ยังไม่เหลือแต่ป้ายทางเข้า 55555555

617 Nameless Fanboi Posted ID:rT6Dqj4YZk

>>616 คนทรยศ คนทรยศ คนทรยศ

สาปแช่ง by เทพเกศาบันดาลรัก

618 Nameless Fanboi Posted ID:kESdRvb/Y9

>>616 *สาดเกลือ* เจ้าคนนอกลัทธิต้องถูกกำจัด

619 Nameless Fanboi Posted ID:X9NJnL3lUj

>>617 ไม่อยากนึกภาพเจ้าแม่ตอนรู้ว่าโดนลูกบ้านทิ้งย้ายสำมะโนครัวไปอยู่หมู่บ้านมีรักกันหมดแล้วเลย...

620 Nameless Fanboi Posted ID:5fUtl2bHGp

>>619 ยินดีด้วยอย่างจริงใจแต่ก็อดกรีดร้องไม่ได้แหงๆ ลำบากทานุกิเอาขนมมาเปย์แล้วโดนงอนอีก

621 Nameless Fanboi Posted ID:PCnj2IU9Ca

>>619 กูนึกถึงฟิคเวียนตอนแรกๆที่ให้เซริกะแต่งงานไปก่อน แล้วอฟช.มาให้เซริกะมีแฟนแล้ว กูนี่ฮาเลย เขียนเหมือนรู้อนาคตกันว่าเหล่าเพื่อนๆนางจะชิงมีแฟนแต่งงานกันไปก่อนยังไงยังงั้น

622 Nameless Fanboi Posted ID:X9NJnL3lUj

>>621 งั้นรุ่นสองที่มีลูกแฝดชายหญิงอะไรๆ ก็เป็นไปได้สินะคะ //พลังกาวบันดาลทุกสิ่ง

623 Nameless Fanboi Posted ID:5fUtl2bHGp

>>622 ต้องผ่านฤดูร้อนนี้ไปให้ได้ก่อน ติดloop เป็นฮารุฮิเลย

624 Nameless Fanboi Posted ID:8OW1LayBKa

>>623 มรึงอย่าพูดเป็นลาง อีนั้นติดลูปเล่มจบไม่มี...

625 Nameless Fanboi Posted ID:5fUtl2bHGp

>>624 กลัวแล้ววววว

626 Nameless Fanboi Posted ID:PP+WI.VaLv

>>624 อห..... >>623 ตีปากตัวเองตามจำนวนอายุด่วนเลยค่ะ!

627 Nameless Fanboi Posted ID:X9NJnL3lUj

โควตกันมาตั้งแต่คุณหนูชิราโทริ เรโกะถึงฮารุฮิ บอกอายุโม่งซุยรันเบาๆ นะคะนี่ //แอบเด็ดผมหงอกออกจากศีรษะ

628 Nameless Fanboi Posted ID:kESdRvb/Y9

...สารภาพว่าแอบไปเสิรชกูเกิ้ลมาว่าฮารุฮิกับชิราโทริ เรโกะไหน//คารวะน้ำชาโอนี่ซามะทุก ๆ ท่านในบ้านพักคนชร---

629 Nameless Fanboi Posted ID:yHwnMA5c9g

>>628 เดี๋ยว กูทันฮารุฮิ แล้วก็ยังไม่แก่ พึ่งจะ30ต้นๆ

630 Nameless Fanboi Posted ID:08DgHTeYKu

>>628 กูเลขสองก็ยังทันฮารุฮินะมึงงง

631 Nameless Fanboi Posted ID:3TsmdJ49Zs

ฮรฮนี่มันเมะเปิดศักราชคุไทยเลยปะ? ยี้ พวกคุ!!!

632 Nameless Fanboi Posted ID:W7s+R0DCVu

>>631 แลดูรู้ลึกรู้จริง

633 Nameless Fanboi Posted ID:z4VI6WkIOr

>>631 พวกผีเห็นผี!! อย่ามาซึนเดเระแถวนี้!!

634 Nameless Fanboi Posted ID:V/Fqp+E6T.

กุยังไม่ยี่สิบก็ทันฮารุฮินะเว้ยยยย กุไม่แก่นะ ;__;

635 Nameless Fanboi Posted ID:kESdRvb/Y9

...แก่พรรษาในวงการอนิเมะมังงะญี่ปุ่นไงมึง

636 Nameless Fanboi Posted ID:suS1tUnjri

กุไม่คุ กุแค่รู้เพราะตอนนั้นมีแฟนเป็นคุ #อวดความหมู่บ้านมีรักแต่เล็กแน่น้อย

637 Nameless Fanboi Posted ID:yHwnMA5c9g

ตั้งแต่รู้จักฮารุฮิ กูก็ไม่ต้องการที่จะมีแฟนอีกต่อไป

638 Nameless Fanboi Posted ID:gL7N94LR31

>>637 ทำไมวะ //กูเคยดูนะ แต่ลืมไปหมดแล้ว

639 Nameless Fanboi Posted ID:tCzED+M2qM

>>637 กลัวเจอยักษ์แห่งแสงเวลาแฟนเมนส์มาใช่ม้าาาาาา

640 Nameless Fanboi Posted ID:W5ujFuMM4O

กูฝันว่าได้อ่านตอนที่300ด้วยมึง ในเรื่องเอ็นโจกับเรย์กะได้ไปดูดอกไม้ไฟด้วยกันอย่างกระหนุงกระหนิงเลย/ซับน้ำตา

641 Nameless Fanboi Posted ID:067k4345uT

>>640 อห ในความเป็นจริง เมื่อไหร่จะมีวันที่เจ้าเเม่ได้เดินเล่นกระหนุงกระหนิงกับจอมมารบ้าง ;_____;

642 Nameless Fanboi Posted ID:cs/0Jzojq3

>>640 เหมือนกุเลย ตอนฝันโคตรมีความสุข พอตื่นก็มาลนลานความหาตอนใหม่ แล้วก็เคว้งคว้าง...

643 Nameless Fanboi Posted ID:lMgNrBt9QM

>>641 กูถือว่าตอนที่ 268 เป็นตอนที่ฮีลใจที่สุดในเรื่องแล้ว ทุกอย่างดี บรรยากาศดี นั่งคุยกันหัวเราะกันสองคน รู้สึกเหมือนได้ปลดเปลื้องความเหนื่อยล้าออกไปตามเอ็นโจยังไงไม่รู้ กูชอบมากเลยนะที่ได้เห็นสองคนนี้หัวเราะดังๆ มันดูมีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกันว่ะ

644 Nameless Fanboi Posted ID:+CKUQ+/z17

>>643 กูก็ชอบ เป็นโมเมนต์ที่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นได้ในเรื่อง //เหลือบมอง Tag Love แล้วถอนหายใจ แถมโผล่มาแบบไม่มีเค้าลางอะไรด้วยนะ ทำให้กุเชื่อเลยว่าท่านฮินี่ถ้าชงมานานๆ คือตอนหลังหัก ส่วนตอนมึนๆ ไม่มีอะไรนี่แหละเดี๋ยวจัดให้เอง

645 Nameless Fanboi Posted ID:4L7aFyS0w2

>>644 ตอนหิ่งห้อยก็ไม่ได้มีวี่แววมาก่อนเลยด้วยซ้ำนะมึง แถมเป็นตอนที่จอมมารฮีหายต๋อมไปเลย แล้วก็โผล่มาทำดาเมจด้วยการ.... ถ้าอยากดูหิ่งห้อยใกล้ๆเดี๋ยวไปจับมาให้ตัวนึงนะ แต่ถ้าอะไรที่บิลด์มากๆอย่างไปตลาดอาซากาโอะที่ฮีหน้าด้านไปนั่งในกลุ่มเพื่อนสาวเขา มักวืด....

646 Nameless Fanboi Posted ID:79xmN5uAeS

>>645 ดอกไม้ไฟที่ปูมาแบบนี้จะไม่วืดใช่มะ...

647 Nameless Fanboi Posted ID:lvEejwEbOH

>>646 ตอนนี้วืดไม่กลัว กลัวไม่มาต่อ...

648 Nameless Fanboi Posted ID:ftCJ+zTYLH

ตอน268นี้เหมือนเป็นตอนที่คู่นี้คุยกันตรงๆแบบเปิดใจกันโดยมีหัวข้อสนทนาคือการนินทาคาบุรากิ

649 Nameless Fanboi Posted ID:NcC0CitD3B

ตอนนี้คือมู้เหมือนฉากคุยรำลึกความหลังอันฝังใจเมื่อหลายสิบปีก่อนเลย ไม่นะ ท่านฮิโยโกะพึ่งดองไปไม่กี่เดือนเอ๊งงง

650 Nameless Fanboi Posted ID:kzfYN/CwAG

>>649 ไม่กี่เดือนอะไร ครึ่งปีละ มึงพูดได้หลอกตัวเองมากโม่ง (กูน้ำตาไหลพราก)

651 Nameless Fanboi Posted ID:tPC9bLj7gJ

>>649 อีกไม่กี่เดือนก็ครบปีแล้ว...

652 Nameless Fanboi Posted ID:FzDwjnMIwT

>>651 ตุลานี้ก็จะครบปีแล้วสินะ....

653 Nameless Fanboi Posted ID:79xmN5uAeS

>>652 ฉลองครบปีด้วยการลงรวดเดียวสิบตอน /ตื่น

654 Nameless Fanboi Posted ID:S+VZkGUU1s

>>653 ไม่รู้ว่าสิบตอนรวด หรือเจ้าแม่เดทกะจอมมารอย่างผาสุก ไม่มีเรื่องไม่หักธงไม่จมเรือ อันไหนจะเป็นไปได้มากกว่ากัน

655 Nameless Fanboi Posted ID:FzDwjnMIwT

>>654 หลับฝันเอาเป็นไปได้มากสุด...

656 Nameless Fanboi Posted ID:R2kuWvi0B2

อีกไม่กี่วันจะครบรอบลงนิยายเรื่องนี้ตอนแรกนี่

657 Nameless Fanboi Posted ID:79xmN5uAeS

แลดูปลงกันแล้ว...

>>656 ขอให้อ.แกเซอร์ไพรส์คนอ่านด้วยตอนใหม่ฉลองครบรอบ สาธุ /วันนี้ทานาบาตะนี่นะ

658 Nameless Fanboi Posted ID:NcC0CitD3B

|
|
|
|
l ̄ ̄ ̄ ̄ ̄ ̄ ̄l
l อ.ฮิโยโกะ l
| ได้โปรด l
| ลงท่านเรย์กะ l
| ตอนใหม่ l
| ♥ l
|________________l

(อยากจะเขียนว่าหลายๆตอนแบบโดขิๆด้วย แต่คนเราไม่ควรโลภมากสินะ...)

659 Nameless Fanboi Posted ID:RW8/Hqr3df

>>643 ตอนที่ 283 ก็ดีต่อใจนะ จะว่าไปตอนหลังๆนี้เอ็นโจขยันหยอดเจ้าแม่บ่อยจริง

660 Nameless Fanboi Posted ID:.OQ1Cm4PUA

>>658 ถ้าโลภมากเดี๋ยวลาภหาย ดังนั้นเราไม่ควรโลภแต่ควรร่วมกันภาวนาให้เขามาต่อจะดีกว่า 5555555

661 Nameless Fanboi Posted ID:D5UiVHN4cI

ไปลองอ่านน้องหมูขาวลูกสาวเอิร์ลมาแล้ว ที่บอกอีพี่ริวเซ่เหมือนเอ็นโจ ทั้งที่กูเรือเอ็นโจนะ ชอบเอ็นโจมากๆ แต่กูกลับไม่ชอบอีตานี่เลยว่ะ กูชอบริชาร์ดมากกว่าอีก หรือเพราะริวเซ่มันดูไม่จริงใจต่อน้องหมูวะ ออกแนวหาผลประโยชน์อย่างเดียวไม่ได้รักหรือหวังดีอะไร แค่ใช้น้องหมูเป็นเครื่องมือหาเงินเข้าดินแดนเฉยๆ

662 Nameless Fanboi Posted ID:wLUL0+yPID

>>661 กูว่าแบบนี้ก็ดีแล้วนะ คือดีกว่าให้มันชอบหรือเอ็นดูยัยหมูแบบพี่ชายที่แสนดีตามบท
แบบนั้นก็ไม่ต่างหากของวิเศษหรือพลังโกงที่ติดตัวพวกเกิดใหม่อะ มันออกจะน่าเบื่อ
ให้มาแล้วนี้แล้วรอลุ้นว่าจะพัฒนาไปทางอื่นมั้ยน่าสนใจกว่า (คหสต.)

663 Nameless Fanboi Posted ID:gofz4rABQ9

>>661 กูว่าเพราะท่านเอ็นโจมีโมเอะพ้อยต์ที่ท่านพี่ริวเซ่ไม่มีเว้ย55555//โดนสบู่ปาหัว

ต้องเริ่มจากว่าภาพลักษณ์ที่มีคนบอกว่าท่านเอ็นโจเหมือนท่านพี่ริวเซ่เนี่ยเพราะดูเป็นพวกเจ้าเล่ห์ จอมวางแผนเหมือนกันใช่มั้ย แต่ว่ามึงก็รู้ว่าท่านเอ็นโจที่เป็นจอมมารสตอล์กเกอร์ผู้อยู่เบื้องหลังจักรพรรดิคาบุรากิเนี่ยเป็นข่าวลือลับ ๆ ในปาร์ตี้น้ำชาของชาวโม่งซุยรันเรานะเฟ้ย//ชี้ไปที่ชาวซุยรันต่างประเทศที่เม้าท์กันว่าท่านเอ็นโจเอนจอยการเล่นพ่อแม่ลูกตั้งแต่อนุบาลยันมัธยมปลาย ถึงจะดูมีหลักฐานความเป็นจริงอยู่บ้าง*ทำหน้าขรึม* แต่ข่าวนั้นยังไม่ได้รับการยืนยัน ไม่นับว่าแหล่งข่าว(ท่านเรย์กะ)ก็เป็นที่รู้กันดีว่ายังยืนยันความน่าเชื่อถือไม่ได้(ฟิลเตอร์หนามากค่า)

ในขณะที่แปลไทยของน้องหมูขาวมาแค่ไม่กี่ตอนทำให้ท่านพี่ริวเซ่ออกมาไม่เยอะ แต่ท่านเอ็นโจเนี่ยเราจะเห็นโมเอะพ้อยต์มาประปรายตามเกือบสามร้อยตอนที่ผ่านมา
มอพ(ขก พิมพ์แล้ว5555)นัมเบอร์วัน ได้แก่ ท่านคาบุรากิมาซายะที่มีความสัมพันธ์กันว่า ฉัน(ตีสีหน้า)อ่อนโยนกับคนทั้งโลก แต่(กลั่นแกล้งอย่าง)จริงใจกับนายคนเดียวไงล่ะ มาซายะ (...จริง ๆ ต้องรวมท่านเรย์กะไปด้วยแต่เดี่ยวมันจะไม่เข้าคอนเซป) ความมีเพื่อนสนิทผู้ชายที่ตัวติดกันมากๆจนท่านเรย์กะถึงขั้นสงสัยว่าทำไมวันหนึ่งถึงไม่ได้มาโรงเรียนด้วยกัน(...) แสดงให้เห็นว่าหมอนี่ยังรักเพื่อนอยู่ ไม่ได้คบเพื่อผลประโยชน์อย่างเดียวทั้งหมด ซึ่งท่านริวเซ่กับคุณเจ้าชายคือชัดมากว่า เข้าหาเพราะผลประโยชน์ ส่วนปัจจุบันที่ยังคบกันอยู่ก็ไม่ชัวร์ว่าที่ยังสนิทกันเป็นเพราะผลประโยชน์อยู่มั้ยรึยังไง(แต่ถ้าให้พูด คือ ดูเหมือนไมได้สนิทกันเท่าไหร่ด้วยซ้ำในมุมมองน้องหมูที่ไม่ค่อยบรรยายให้เห็นความสัมพันธ์ของสองคนนี้ หรือเจ้าชายโผล่มาทีไรก็สนใจน้องหมูที่นางเข้าใจว่าสนใจเรื่องเดียวกันมากกว่าอยู่ตลอด) สรุปว่า ท่านพี่ริวเซ่ยิ่งดูเป็นคนที่ไม่

664 Nameless Fanboi Posted ID:YLt825mpYE

>>662 จริงๆกูก็เข้าใจนะ เป็นลอร์ดยังไงก็ต้องเอาเรื่องประโยชน์ของดินแดนมาก่อนความสุขตัวเองอยู่แล้วแบบเอลิซ่าในกระทู้เพื่อนบ้าน เพราะในเรื่องก็เห็นฮีไปทุ่มเทดูแลติดต่อค้าขายล้างหนี้สินอยู่ตลอด ไอ้ที่จะยกน้องหมูไปแต่งงานที่พิจารณาแล้วว่าไม่เกิดประโยชน์เลยห้ามไว้มันก็เป็นเหตุผลที่ฟังขึ้น พวกเจ้าๆทั้งหลายส่วนใหญ่ก็แต่งงานการเมืองเกี่ยวดองด้วยผลประโยชน์กันทั้งนั้น แต่กูก็รู้สึกว่าฮีเลือดเย็นไม่ค่อยแคร์น้องหมูเท่าไหร่เลยเห็นใจน้องเขาจนไม่ชอบอีตานี่นี่ล่ะ

>>663 คห.มึงนี่แอบวายนะเนี่ย 555555 ฉันหลอกลวงคนทั้งโลกแต่จริงใจกับนายคนเดียวนี่มันรู้สึกหวานแปลกๆ

665 Nameless Fanboi Posted ID:gofz4rABQ9

>>664 จุ๊ๆ อย่าเอ็ดไป เดี๋ยวเค้ารู้ว่ากูแอบตั้งชมรมลับสีม่วง55555 จะต้องโดนท่าน ๆ สั่งปิดอย่างแน่นอน

จริง ๆ กูอยากพิมต่ออีก 5555555 โมเอะพ้อยต์อีก(หลาย)อย่างของท่านเอ็นโจคือการยิ้มขมขื่นจนเป็นซิกเนเจอร์และก็การหลบความวุ่นวายจากที่บ้านมานั่งจิบชาอย่างเหงา ๆ ในสโมสรยังไงล่ะ คิดดูว่าคนมันต้องเบอร์ไหนวะถึงได้หลบจากที่บ้านมาสโมสรที่โรงเรียนอะ ท่านเรย์กะบรรยายได้น่าสงสารเวอร์ คะแนนในตอนนั้นท่วมท้น

(ส่วนท่านริวเซ่ นับว่ามีความทะเยอทะยานและเห็นตระกูลเป็นหลักอยู่เหมือนกัน เหมือนจะเป็นตัวร้ายขนาดที่ว่าขายน้องสาวเพื่อหาคอนเนคชั่นได้แต่ก็ไม่เชิงซะทีเดียว อาจจะเพราะถูกเลี้ยงมาด้วยพ่อแม่แบบนั้นด้วยแหล่ะ โตมาไม่ฟุ่มเฟือย รู้จักพัฒนาบ้านเมือง สำหรับกู กูว่าพี่ริวเซ่ก็โอเคแล้ว อีกอย่างคือเพราะเทียบกันแล้วท่านพี่ริวเซ่ค่อนข้างจะอยู่ในยุคโบราณและยังมีเชื้อสายเป็นแค่ขุนนางบ้านนอกที่เป็นหนี้ แถมยังมีทีท่าว่าจะไม่ได้สืบทอดที่ดิน คนสืบทอดก็ดันเป็นยัยหมูที่ดูจะฟุ่มเฟือยทำหนี้เพิ่มอีก ก็เหมือนท่านเอลิซ่าที่เลือกจะวางยาพิษญาติ ๆ ทิ้งเพราะตัวเองคงแก้นิสัยพวกนั้นไม่ได้แล้ว ท่านพี่ริวเซ่ที่เลือดเย็นไม่เท่า(หรือ อาจจะเพราะเห็นมาแต่เล็ก ๆ ก็ยังต้องพิสูจน์ต่อไป...?)เลยคิดจะใช้น้องหมูขาวเป็นหมาก อย่างน้อยฟุ่มเฟือยก็ควรจะมีประโยชน์บ้างเถอะ แต่เคราะห์ดีที่น้องหมูขาวมีคนมาสวมร่างเลยมีประโยชน์มากกว่าถ้าเก็บไว้ ส่วนเอ็นโจเนี่ย เพื่อนสนิทเป็นทายาทอันดับหนึ่งของตระกูลอันดับหนึ่ง ตัวเองก็เป็นลูกชายคนโตของบ้านที่รวยมากกกและยังจะที่ห่างกับน้องที่ขี้โรคเป็นสิบปี ตำแหน่งนอนมาแล้ว ยังไงถ้าบริหารไม่แย่จริง ไม่ได้โกงกิน บริษัทก็ไม่น่าจะเจ๊ง ความลำบากในการใช้ชีวิตมันต่างกันน่ะ )

666 Nameless Fanboi Posted ID:sZ9AHzbEIN

>>665 //ยื่นใบสมัครเข้าชมรม

667 Nameless Fanboi Posted ID:gofz4rABQ9

>>666 ชมรมเราลับมาก มีค่าแรกเข้าเป็นกาวหนึ่งอย่าง ให้เลือกว่าจะวาดรูปหรือแต่งฟิคหนึ่งตอน *ทำหน้าข่มขู่* 555555555 รู้สึกไร้สาระ ฟฟฟฟฟ แต่มู้มันเงียบ ขออาหารด้วย/ชูจาน วายก็ได้ ชญก็ได้ ยูริยังได้เลย นี่ไม่เรื่องมาก เรือไหนก็ได้ ภาษาต่างประเทศก็ยังได้ ฮื่ออ

นี่ถ้าอาจารย์ฮิโยโกะมาเติมอาหารพลังกาวตอนที่300กูแต่งฟิคยุยโกะ/เรย์กะถวายเลยก็ยังได้ เติมกาวในใจให้หนุด้วยยย

668 Nameless Fanboi Posted ID:KvhuuZrL97

>>665 เราคิดว่าริวเซ่เป็นสีเทาว่ะ คือมองผลประโยชน์ตัวเองเป็นหลัก แต่ก็ไม่ได้โหดร้ายเกินไป คือแกหาทางแก้ปัญหาที่คิดว่าดีต่อทุกฝ่ายแล้ว เอาจริงๆ การส่งน้องหมูไปเป็นคนติดตามองค์หญิงนั่นก็ดีที่สุดในตอนนั้นแล้วนะ เพราะนอกจากน้องหมูแล้ว คนอื่นไม่รู้อนาคตนี่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แลเวพอน้องหมูไม่ยอมไป แกก็ไม่บังคับต่อ เพียงแต่มันก็ต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยนเป็นธรรมดา

ปล ตอนล่าสุดนี่ ที่พี่แกไม่ให้หมั้นกับริชาร์ด เป็นเพราะหวังให้หมั้นกับเจ้าชาย หรือจะเก็บไว้กินเองกันแน่

ปล 2 น้องหมูเครียดที่ไม่ได้หมั้นกับริชาร์ด จนกินไม่หยุดแบบนี้ คิดอะไรกับริชาร์ดแล้วใช่มั้ย

669 Nameless Fanboi Posted ID:gofz4rABQ9

>>668 กูเชียร์เก็บไว้กินเอง ตั้งแต่ตอนไหนซักตอนก่อนๆที่พูดประมาณว่าอยู่ด้วยกันต่อไป รึอะไรซักอย่างที่ฟังแล้วเหมือนขอแต่งงาน แต่กูก็ไม่เก็ตว่าพี่แกขอแต่งงานอ้อมโลกจริงๆหรือว่าแค่ทดสอบปฏิกิริยาน้องหมูว่ายังชอบตัวเองอยู่มั้ย แต่น้องหมูไม่เข้าใจ+ไม่สนใจแถมไม่ได้บรรยายอะไรพี่ริวเซ่เป็นคลูให้เดาต่อเลยได้แต่สงสัย แต่ก็นั่นแหละ เอาจริง ๆ ต่อให้พี่ริวเซ่สารภาพรักกับน้องหมู กูก็ยังคงติดค้างในใจว่านี่คือชอบจริงหรือว่าแค่เห็นว่าผลประโยชน์ในการคิดอะไรแบบนี้น่าจะพัฒนาที่ดินได้มากกว่าแต่งกับเลดี้คนอื่นที่อาจจะฟุ่มเฟือยกว่า เหมือนกับเรือล่มในหนองทองจะไปไหน ถึงแม้เราจะยังไม่มีทองก็ตาม... จนกว่าจะมี pov พี่ริวเซ่มายืนยันแบบริชาร์ดนั่นแหล่ะ

ปล.นี่ควรย้ายมู้ไปคุยนิยายนาโร่มั้ยวะ 555555555 ชักจะยาว

670 Nameless Fanboi Posted ID:OWrowqiamb

กลายเป็นกระทู้เรื่องอะไรละเนี่ย

671 Nameless Fanboi Posted ID:7/mip0D65z

>>667 กูเคยเขียนวายอิมาริท่านพี่แต่ไม่กล้าเอาลงว่ะ คือมันวายอย่างเดียวเลย ติดเรทนิดๆด้วย แต่กลัวคนไม่ชอบสายนี้ไม่โอเคเลยไม่เอาลง 55555555

672 Nameless Fanboi Posted ID:/huph2llNb

>>671 แปะลิงค์ไว้ก็ได้นะๆๆๆ แปะคำเตือนไว้ กูอยากอ่านคู่นี้มากกกกก

673 Nameless Fanboi Posted ID:08p368LHIg

นอกเรื่องนิด เห็นมีบนในทวิตเตอร์แล้วกูอยากบนบ้างว่ะ ถ้าท่านฮิโยโกะมาอัพตอน300ภายในเดือน7จะงดกินหมูกระทะปีนึงงี้

674 Nameless Fanboi Posted ID:1yG4gScEkk

>>673 มีบนกันด้วยเหรอ งั้นกูบนบ้าง ถ้าท่านฮิกลับมาอัพต่อก่อนครบปี กูจะทำตุ๊กตาเฟลต์กับงานปักถวายเจ้าแม่ ปักธรรมดานะ ชุดแต่งงานนี่แม่งเล่นใหญ่เกิ๊น

675 Nameless Fanboi Posted ID:T9bZEmaRr.

บนบ้าง ๆ ถ้าท่านฮิมาก่อนครบปีกูจะพยายามออกจากหมู่บ้านคานทองไปหมู่บ้านมีรักให้ดู !

676 Nameless Fanboi Posted ID:nNyKBybCjn

กูจะอยู่บนคานจนกว่าท่านฮิโยะจะให้ท่านเรย์กะลงจากคาน

677 Nameless Fanboi Posted ID:Fab6sukdO0

งั้นกูเอาด้วย
ถ้าท่านฮิอัพภายในปีนี้กูจะเต้นไก่ย่างหน้าบ้านตัวเอง 2 รอบ

678 Nameless Fanboi Posted ID:HdCawyXHLV

>>677 ถ้ามาจริง ถ่ายคลิปมาเป็นหลักฐาน​ด้วยนะ ถถถ

679 Nameless Fanboi Posted ID:4vZRhQfI++

ถ้าท่านฮิอัพจนจบ กูจะเสนอแผนงานมีทติ้งโม่งซุยรัน ไปแดกโอโคโนมิยากิและมงจะ ต่อด้วยจิบชาแกล้มมาการองและเอแคลร์แบบสวยๆ สาธุ

680 Nameless Fanboi Posted ID:75vfkW6XFN

>>679 ไม่มีใครไปกินแกงกระหรี่มิราเคิลเหรอ......

681 Nameless Fanboi Posted ID:TTX1g0xAr6

>>680 จะมีคนกล้าทำมันจริงๆเหรอ...

682 Nameless Fanboi Posted ID:4vZRhQfI++

>>680 ถ้าแกงกระหรี่พุดดิ้งกูอาจจะยังพอทำใจได้นะ...

683 Nameless Fanboi Posted ID:s6hUxogZsL

>>665 อ่านที่มึงพูดถึงเรื่องตำแหน่งละกูสงสัยเรื่องเอ็นโจ พวกผู้ถือหุ้นรายใหญ่ในธุรกิจตระกูลนั้นมีจะปัญหากันภายในเงียบๆหรือเปล่าวะ เลยต้องหาพรรคพวกไว้ เอ็นโจถึงไม่อยากสานสัมพันธ์กับลูกสาวตระกูลอุริวแค่ไหนก็ต้องทนไว้ก่อน ดูจากที่หลบหน้ามาสิงสถิตอยู่รร.แล้วกูแน่ใจว่าเอ็นโจไม่ได้ชอบเรื่องยุยโกะแน่ๆ

684 Nameless Fanboi Posted ID:3CUQI/sS.j

>>683 ก็คงงั้นล่ะ ที่แต่งกับยุยโกะคงออกแนวเรือล่มในหนองทองไม่ไปไหน เลยทาบทามกันไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ บริษัทจะได้มั่นคง ไม่แน่คนที่ต้องล้มละลายในตอนจบอาจจะเป็นเอ็นโจก็ได้นะ

685 Nameless Fanboi Posted ID:4vZRhQfI++

>>684 จริงๆ ไม่ใช่ว่าบริษัทในเครือเอ็นโจยอบแยบอยู่แล้ว ที่ยังเห็นรุ่งเรืองอยู่นี่เป็นแค่ฉากนอก เบื้องหลังต้องขอรับความช่วยเหลือจากบริษัทในเครือคาบุรากิกับตระกูลอุริวอยู่หรอกนะ ท่าทางอะไรๆ ก็ยอมคาบุรากิไปหมดเลยด้วย...

686 Nameless Fanboi Posted ID:tF8E.tngZe

>>684 เพราะบ้านคิโชวอินรุ่งเรือง บ้านเอ็นโจวเลยดับมอด? หรือว่าเบื้องหลังที่บ้านคิโชวอินล้มละลายในคิมิดอลจะมีบ้านเอ็นโจวอยู่เบื้องหลัง นี่มันโรมิโอกับจูเลียตสินะ //อัดกาวรัวๆ

687 Nameless Fanboi Posted ID:Ap4RICi9wQ

เอาจริงต่อให้ไม่มีอัพเพิ่มหรือยังไงก็ก็อยากให้มีมีตนะ อยากทัวร์แดกกับพวกมึงถถถถถ

688 Nameless Fanboi Posted ID:H7dNBWJcIy

>>679 กูก็อยากมีตเหมือกันนะ อยากกินเฉยๆไม่ใช่ไร 555

689 Nameless Fanboi Posted ID:mCeyTUgEM2

>>686 นี่ยังคิดอยู่เลย ที่คิโชอินล่มในคิมิดอลอ่ะ ฝีมือเอ็นโจรึเปล่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเงี้ยแบบ ช่วยเพื่อนด้วย ช่วยตระกูลด้วย

690 Nameless Fanboi Posted ID:8kVbV08WNK

>>689 เหมือนเรย์กะเคยพูดว่าในเนื้อเรื่องดั้งเดิม ที่ตระกูลคิโชวอินล่มสลายเป็นฝีมือของเอ็นโจเป็นหลัก เจ้าแม่ถึงได้ระแวงจอมมารขนาดนี้

691 Nameless Fanboi Posted ID:75vfkW6XFN

>>690 ไม่มีนะมึง ไม่เคยพูดเลยว่าเอ็นโจเป็นตัวการทำบ้านนางล่ม พูดแค่เป็นเพื่อนพระเอกผมสีทองเหมือนเจ้าชายผู้อ่อนโยนที่ได้ความนิยมที่ 1 กับออกมาไล่เวลาเรย์กะนางร้ายไปวอแวคาบุ ส่วนที่ล่มจมนี่เพราะคาบุไปแฉการทุจริตของบ้านนางกลางงานหมั้นต่างหาก

กูว่าที่นางระแวงเอ็นโจเพราะอ่านไม่ออกนี่ล่ะว่าจะมาไม้ไหน คิดอะไรอยู่ในใจ แถมตอนแรกๆก็ดันไปทำพฤติกรรมไม่ดีใส่อย่างข่มขู่ให้เป็นหัวหน้าห้องคาบุทำให้นางเครียด คนมันติดลบมาตั้งแต่แรก จะให้เชื่อใจก็ยาก แต่หลังๆกูว่านางซึนไปงั้นอะ 55555555555555

692 Nameless Fanboi Posted ID:O8/31LTKyY

>>690 กูลองไปอ่านย้อนดูก็ไม่เจอเรื่องนี้นะ บทที่ 6 ที่โผล่มาครั้งแรกก็บอกแค่เป็นเจ้าชายผู้อ่อนโยนกับเวลาโกรธน่ากลัวกว่าคาบุอีก ไม่มีตรงไหนที่บอกว่าหมอนี่ทำบ้านเรย์กะล้มละลายเลย

693 Nameless Fanboi Posted ID:Pz9CqgMVsC

แล้วกาวกับออริก็กลายเป็นเนื้อเดียวกันขึ้นมา

694 Nameless Fanboi Posted ID:RRH.iUulr4

>>693 มันจะเกิดขึ้นเมื่อคุณเสพกาวมากเกินไป…

695 Nameless Fanboi Posted ID:2quRO/SEmm

>>694 กูคิดว่ากูน่าจะเสพกาวมากกว่าต้นฉบับไปแล้ว แงง

696 Nameless Fanboi Posted ID:98DUbMIb82

>>685 กูว่าถ้าเอ็นโจล้มละลาย ฮีอาจจะไปเป็นโฮสต์ก็ได้นะ หาเงินค่ารักษาพยาบาลน้อง 55555555555555555

697 Nameless Fanboi Posted ID:XFHquSFsaP

>>696 ถ้าเปลี่ยนอาชีพไปเป็นโฮสต์ กูว่าฮีต้องไต่เต้าขึ้นสู่ความเป็นตัวท็อปได้แน่นอน ดูจากการเต๊าะรุ่นพี่โยโกะกับอ่อยสาวๆ แล้ว
...ทำให้เผลอจิ้น AU ที่คิโชวอิน เรย์กะของคิมิดอลเป็นฝ่ายอ่านเกมขาดเอาชนะเอ็นโจด้วยการกวาดซื้อหุ้นทำให้ตระกูลเอ็นโจตกเป็นฝ่ายล้มละลาย พอไม่มีใครขวางทางก็ได้แต่งงานกับคาบุรากิไปแบบสวยๆ แต่ชีวิตครอบครัวก็แตกร้าว (คิดดูยังไงก็ไม่น่าเข้ากันได้อะนะ) เลยมาเที่ยวบาร์โฮสต์ชั้นสูงแก้เหงา แล้วก็ได้พบกับเอ็นโจที่ตกต่ำกลายเป็นโฮสต์เบอร์ 1 ของร้าน ฝ่ายหนึ่งก็เรียกเขามาหวังจะกดขี่ข่มเหงให้สาแก่ใจ อีกฝ่ายหนึ่งก็ไฟสุมอกด้วยความแค้น ทั้งสองฝ่ายต่างก็เล่นกับไฟ แต่สิ่งที่รอคอยทั้งสองอยู่กลับเป็นปลายทางแห่งโชคชะตาที่ไม่คิดฝัน...!?

โม่งฟิคคนไหนสนใจรับไปต่อได้นะคะ <3

698 Nameless Fanboi Posted ID:Y0OC05pfYL

>>697 อหหหห กูมานั่งรอโม่งฟิคเอาไปแต่งด้วยคน

699 Nameless Fanboi Posted ID:98DUbMIb82

>>697 อะหือ พล็อตนี้ท่าทางจะแซ่บ อยากอ่านจังเลยข่ะโม่งฟิคทั้งหลาย//ส่งสายตาปิ๊งๆไปให้

700 Nameless Fanboi Posted ID:Q+Mv/KFN1Y

>>697 แวบนึงกูนึกถึงฟิคเรย์กะเกอิชา ถ้าสองauนี้มาปะทะกันกุว่ามันต้องแซ่บ

701 Nameless Fanboi Posted ID:CDD1/A7XyU

>>700 ว่าไปก็อยากอ่านต่อจัง....

702 Nameless Fanboi Posted ID:zrraRAi.+0

พล็อตเหมือนเกอิชาเวอร์ชั่นสลับเพศ ฟฟฟฟฟ

703 Nameless Fanboi Posted ID:FQHMdUDBCg

>>697 อ๋อย ร้อนแรงชิบหาย

704 Nameless Fanboi Posted ID:zrraRAi.+0

เพียงแต่หวังว่าจะไม่ใช่กาวที่ลอยผ่านมาละก็ผ่านไป วอนโม่งฟิคเมตตา

705 Nameless Fanboi Posted ID:+v+ULh5QC9

คิดถึงฟิคเกอิชา โม่งฟิคขาาาา //ทำสายตาเว้าวอน

706 Nameless Fanboi Posted ID:/Hx1LlTK7R

>>705 กูก็คิดถึง ไม่ใช่แค่ฟิคนี้นะ แต่คิดถึงหลายๆฟิคที่ยังไม่จบเลย

707 Nameless Fanboi Posted ID:Bfo/iE4P.S

ミ/彡:::.゜。 ゜
..ミ 、 |ミ//彡::。゜
ミ.|.ミ /.|/:::.。゜
.|//|. []. ∧___∧
/.  []  (・ω・`)
┬┬┬┬-∪┬∪┬
┼┼┼┼┼┼┼-
┼┼┼┼┼┼┼┼

【ขอให้ท่านฮิโยโกะและเหล่าโม่งฟิคกลับมาสานต่อผลงาน…】

708 Nameless Fanboi Posted ID:xUBw6wpoPh

ไม่ได้เข้ามานานท่านฮิโยโกะกลับมายังวะ

709 Nameless Fanboi Posted ID:Az3IU1Vl58

>>708 ยัง....

710 Nameless Fanboi Posted ID:GVCzRvVTK9

กลับมาเท้อออออออ ท่านฮิโยโกะ 😂

711 Nameless Fanboi Posted ID:xUBw6wpoPh

กูก็นึกว่าอัพแล้วเพราะเห็นบนๆแม่งเต็มไปด้วยฟิคและกาว YY

712 Nameless Fanboi Posted ID:eYBqPLW1n/

>>711 ตราบได้ที่ยังไม่มีกาวออฟฟิเชียล เลยต้องกินกาวกวนเองไปพลางๆเนี่ยแหละถถถถถถถถถถ

713 Nameless Fanboi Posted ID:Ahu9Up53R/

>>712 เป็นกาวดิบที่ไม่มีคนเอาไปแต่งต่อด้วยนะ ถถถถ

714 Nameless Fanboi Posted ID:Bfo/iE4P.S

>>713 วัตถุดิบแม่งดีขนาด กินดิบไม่ต้องปรุงยังอร่อย

715 Nameless Fanboi Posted ID:fVfrUpTlIx

ถ้าท่านฮิกลับมาอัพในปีนี้ เราเหล่าโม่งควรนัดมีตติ้งกินแกงกะหรี่มิราเคิลนะ

716 Nameless Fanboi Posted ID:O6laQj+5Oj

>>713 กูอยากแต่งพล็อตใน >>697 นะ แต่กูยังติดอยู่หลายๆฟิคที่ดองไว้ เลยไม่กล้าเปิดใหม่ กลัวจะดองอีก 5555555555555

717 Nameless Fanboi Posted ID:b11UQ9bbGn

>>715 ต้องสวมโม่งไปมีตมั้ย

718 Nameless Fanboi Posted ID:Ahu9Up53R/

>>715 จะกลายเป็นคดีฆ่าตัวตาย​หมู่มั้ย

719 Nameless Fanboi Posted ID:Bfo/iE4P.S

>>718 บ้าาาาา ลูกมิราเคิล = กินได้
แกงกระหรี่ = กินได้
ของกินได้ + ของกินได้ = ของกินได้ + ของกินได้ มึงต้องมีศรัทธาในเจ้าแม่สิวะ!

....แต่ถ้าเป็นอะไรกันขึ้นมาจริงๆ อาจกลายเป็นข่าวสาวกลัทธิคิโชวอิน เรย์กะฆ่าตัวตายหมู่ก็ได้นะ....

720 Nameless Fanboi Posted ID:xXOK.llcsG

พูดจริงๆ กูกลับไปอ่านกี่รอบต่อกี่รอบที่ยุยโกะมาปรากฎตัวในงานเทศกาลโรงเรียนเนี่ย ท่านเรย์กะชอบท่านเอ็นโจแล้วชัดๆ ไม่งั้นจะมาคิดว่าสองคนนั้นเปล่งบรรยากาศสนิทสนมเป็นส่วนตัว นี่มันอะไรกัน... แล้วหมดอาลัยตายอยาก ทำนองนี้ทำไม

721 Nameless Fanboi Posted ID:fVfrUpTlIx

>>697 มาๆ กูขอลองแต่งหน่อย 555555555555555555555

---- เอ็นโจวเป็นโฮสต์ ----- (คิดชื่อไม่ออก ใครคิดได้ก็คิดให้หน่อยละกัน)

เอ็นโจล้มละลายแล้ว...

ฉันแสยะยิ้มสาแก่ใจ มองภาพเขาที่เลือนหายไปจากสังคมชั้นสูง พร้อมๆ กับทาคามิจิ วาคาบะที่หันไปคบกับประธานนักเรียน ท่ามกลางเรื่องที่ไม่คาดฝันมากมาย คาบุรากิ มาซายะผู้สูญเสียทั้งเพื่อนและคนรักตกต่ำลงถึงขีดสุด จักรพรรดิผู้นั้นพังไม่เหลือชิ้นดี
ฉันเข้าหาเขา เลิกทำตัวกรีดร้องโวยวาย เปลี่ยนเป็นอ่อนหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ปลอบประโลมจิตใจเขาอย่างอ่อนโยน คอยดูแล เอาใจใส่ ทำตัวเป็นเพื่อนผู้เห็นอกเห็นใจ จนท้ายที่สุดเราสองคนก็ตกลงแต่งงานกันด้วยความเห็นชอบของทั้งสองตระกูล

"ขอโทษนะ ถึงเราจะแต่งงานกันแล้ว แต่ฉันก็ไม่รักเธอ" นั่นคือคำประกาศของเขาที่ส่งมาให้ฉันอย่างอ่อนโยนที่สุด จริงใจที่สุด เขามองหน้าฉันตรงไปตรงมา
"ไม่เป็นไรค่ะ" ฉันกลืนก้อนสะอื้นลงในอก ขยับรอยยิ้มที่ดูจริงใจที่สุดไปให้ "ฉันเข้าใจค่ะ ว่านอกจากตระกูลคิโชอินคงไม่มีตระกูลไหนเหมาะสมกับตระกูลคาบุรากิอีกแล้ว การแต่งงานของเราทำไปเพื่อธุรกิจเท่านั้น"
สีหน้าของเขาเจ็บปวด ดวงตามองแหวนแต่งงานที่นิ้วนาง "ขอโทษที่ลากเธอมาเกี่ยวข้องด้วยนะ คุณเรย์กะ"
อาจเพราะสองสามปีมานี้ฉันเฝ้าเอาใจใส่เขามากพอ เขาจึงไม่เกลียดฉัน ความรู้สึกสนิทสนมเลือนรางฉันท์มิตรทำให้เขากล้าพูดคุยกับฉันอย่างเปิดใจ กระทั่งตอนขอแต่งงาน เขายังย้ำนักหนาว่าฉันปฏิเสธได้หากมีคนรักอยู่แล้ว

จะเป็นไปได้ยังไงเล่า?
ในเมื่อคนที่ฉันรักมาตลอด รักจนยอมทำได้ทุกสิ่งคือเขา

ฉันทำลายเพื่อนรักของเขา หลอกล่ออดีตคนรักของเขาให้เข้าใจผิด หลอกลวงเขา ทำทุกสิ่งเพื่อครอบครองเขา
ทำให้เขาเห็นใจ ทำให้เขายอมรับ...
แต่ไม่เคยได้หัวใจเขา...

เขาไม่เคยรู้ เอ็นโจที่หายจากสังคมโดยไม่บอกกล่าวคนนั้น ฉันเป็นคนทำเอง หลอกล่อให้ติดกับ กว้านซื้อหุ้นจนบริษัทล้มละลาย ป้องกันทุกวิถีทางไม่ให้เขาติดต่อมายังตระกูลคาบุรากิได้อีก
สามัญชนทาคามิจิผู้นั้น ฉันทำให้หล่อนเข้าใจผิดเต็มประตู เจ้าหล่อนเชื่อหัวปักหัวปำว่าฉันกับเขาหมั้นหมายกันแล้ว ว่าเรารักกันแค่ไหน ฉันทำให้ประธานนักเรียนที่น่ารำคาญนั่นเห็นอกเห็นใจหล่อนเสียจนต้องเข้าไปเอาใจใส่

ในแววตาของเขาที่มองฉัน มีเพียงความรู้สึกเช่นมิตรสหาย แต่ไม่มีร่องรอยความอบอุ่นเหมือนตอนที่มองแม่สามัญชนคนนั้น

ฉันเจ็บปวด...แต่ทำได้เพียงจิกเล็บเข้าไปในฝ่ามือ ใบหน้ายังคงแย้มยิ้ม "ไม่เป็นไรค่ะ เรายังเป็นสหายกันเสมอ"

หลังแต่งงาน เขามุ่งมั่นทำแต่งานเหมือนคนบ้า กลับบ้านน้อยครั้งจนแทบจะนับนิ้วได้

ผ่านไปอีกปี ฉันก็ได้ยินเรื่องที่กรีดหัวใจเป็นที่สุด

เขามีคนอื่น คาบุรากิ มาซายะ ผู้นั้นมีคนอื่น
อีกฝ่ายเป็นสตรีสามัญชนที่เข้ามาทำงานในตำแหน่งเลขาหน้าห้อง หล่อนคล้ายทาคามิจิผู้นั้นไม่ผิด หน้าตาไม่สวยงาม แต่ฉลาดปราดเปรื่อง หัวเราะกับเรื่องร้ายๆ ได้ มองทุกอย่างในแง่ดี

ยิ่งฉันหาทางขัดขวาง เขากลับยิ่งตกหลุมรักหล่อน ท่านประธานคาบุรากิ มาซายะผู้ขึ้นชื่อเรื่องความตรงไปตรงมาถึงกับไปมีคนอื่น!

ฉันเชื่อมั่นมาตลอด เชื่อในตัวเขา เชื่อว่าคนอย่างเขาจะไม่มีทางทำเรื่องบัดสีเช่นการมีเล็กมีน้อย แต่เขากลับทำ!

ฉันกรีดร้องเหมือนคนบ้า

เป็นในรอบหลายปีที่ฉันร้องไห้จนใจแทบขาด ทำไมเล่า? ถึงจะแต่งงานกัน ถึงจะได้ตัวมา แต่เขาก็ยังไม่รักฉัน เหมือนถูกลิขิตมาให้ไม่มีวันมองฉัน เหมือนถูกลิขิตให้คู่กับสามัญชนธรรมดา

ในตอนนั้น เขามองหน้าฉัน สีหน้ารู้สึกผิด ทว่าดึงดัน "ขอโทษนะ คุณเรย์กะ ฉันรักผู้หญิงคนนี้"

...

ฉันกลืนก้อนสะอื้นลงคออีกครั้ง ฉีกยิ้มทั้งน้ำตา รู้สึกคล้ายคนกำลังจะกระอักเลือด "ฉันเข้าใจค่ะ...เราแต่งงานกันด้วยผลประโยชน์ทางธุรกิจเท่านั้น"

เราหย่ากันไม่ได้ ฉันโวยวายจนเขาหย่าไม่ได้

การหย่ากันของเราอาจทำให้ธุรกิจของทั้งสองตระกูลล่มสลาย หรือที่เลวร้ายกว่านั้น เครือคาบุรากิอาจดึงเอาเครือคิโชวอินไป ดังนั้นแม้จะเกลียดชัง ก็ทำได้เพียงยอมรับเท่านั้น

ฉันเหนื่อย เหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยจนใจแทบขาด เหนื่อยจนอยากจบชีวิตตัวเองลง

ฉันเริ่มดื่ม ดื่ม และดื่ม โปรยเงินทองที่มีอย่างบ้าคลั่งไปกับแอลกอฮอล์หลากชนิด เข้าออกคลับชั้นสูงเป็นว่าเล่น หว่านเงินลงไปกับสิ่งไร้สาระ

ในตอนนั้นเอง ที่ฉันได้รู้จักกับสิ่งที่เรียกว่า "บาร์โฮสต์"

722 Nameless Fanboi Posted ID:fVfrUpTlIx

"เป็นคนดี ใสซื่อ มองโลกในแง่ดี?" ฉันทวนย้ำประโยคที่เขาพูดถึงผู้หญิงคนนั้นซ้ำๆ หัวเราะเหยียดหยัน ยกเครื่องดื่มในมือกรอกปากตัวเองอย่างบ้าคลั่ง

คนดีที่ไหนจะเต็มใจเป็นเมียน้อยคนอื่นเล่า? ซ้ำยังเป็นอย่างเปิดเผยเสียด้วย

"ท่านคิโชวอิน วันนี้จะให้ใครมานั่งเป็นเพื่อนรึไม่ครับ?" ผู้จัดการร้านพินอบพิเทาถามฉัน

บาร์โฮสต์ชั้นสูงแห่งนี้เต็มไปด้วยสตรีมากมายที่แต่งงานแล้วทั้งยังมีชีวิตรักแหลกเหลว เมื่อกวาดตามองไปรอบๆ ก็เห็นคนคุ้นตาไม่น้อย

ไม่มีใครนำเรื่องเหล่านี้ไปสนทนากัน เราต่างคนต่างรู้กันเงียบๆ ว่าไม่เคยเจอกันในนี้ เพียงแค่มองหน้ากันแล้วมองผ่านไปคล้ายคนไม่รู้จัก ยามเจอกันในงานสังคมก็เพียงสนทนาเรื่องทั่วไป คล้ายไม่เคยเห็นอะไรมาก่อน

หากนำออกไปสนทนา จะต่างอะไรกับการยอมรับว่าครอบครัวตนเองก็เหลวแหลกเสียจนต้องเข้ามาเพื่อปลอบประโลมใจเล่า?

ฉันหัวเราะในลำคอ "ถามแบบนี้ มีใครมาใหม่งั้นเหรอ?" ดวงตาจับจ้องผู้จัดการร้านที่กำลังทำท่าประจบประแจง เขารีบตอบ

"ครับ คนนี้เป็นโฮสต์อันดับหนึ่งที่ได้คะแนนโหวตสูงสุดมาตั้งแต่สมัยอยู่ร้านเล็กๆ จนมาถึงร้านนี้ หล่อเหลา พูดจาดี เอาใจเก่ง ทุกคนยืนยันว่าใครได้คุยด้วยก็สบายใจจนอยากจะทุ่มเทให้ทั้งชีวิตเชียว"

ทุ่มเทให้ทั้งชีวิต? ฉันหัวเราะ ฉันเคยทุ่มไปแล้วไง ทุ่มทุกสิ่งอย่าง สุดท้ายได้อะไรกลับคืนมากัน?

น่าขำ คนพวกนั้นทุ่มให้สามีตัวเองยังไม่พอ คิดจะทุ่มให้โฮสต์อีกเหรอ?

"เอามาสิ ฉันอยากลองคุยกับเขาเสียหน่อย"

ผู้จัดการร้านรับคำอย่างเอาอกเอาใจ ก่อนจะหายไปเพื่อตามบุคคลที่ว่า "ทางนี้ ท่านคิโชวอินครับ โฮสต์ที่ผมกล่าวถึงมาแล้วครับ เขาชื่อชู ชู ดูแลท่านคิโชวอินอย่าให้ขาดตกบกพร่อง เข้าใจไหม?"

"ทราบแล้วครับผู้จัดการ"

เสียงโฮสต์คนที่ว่าทำให้ฉันชะงักงัน เมื่อมองตามต้นเสียงไป ก็เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยอยู่ตรงนั้น

"นาย..."

เอ็นโจ ชูสุเกะ!

----

อาห์...เดี๋ยวคิดออกค่อยเขียนต่อ

723 Nameless Fanboi Posted ID:P2KrjWBzF5

>>721-722 กรี๊ดดดด รีบมาต่อเลยค่ะ แค่เริ่มต้นก็ซี้ดปากแล้ว!

724 Nameless Fanboi Posted ID:xXOK.llcsG

>>721-722 กูชื่นชมมึงในการเขียนฟิคออกมากูชอบ ฮื่ออ ท่านเรย์กะะะะะ ไม่เป็นไรนะคะ กูอยากอ่านต่อเลยแต่กูปวดใจจจจจจ ท่านเรย์กะ กูว่าสุดท้ายแล้วกูจะเลื่อนและรอมึงขึ้นว่าจบในสารบัญละค่อยอ่าน/กดดัน ดูแซ่บแต่กูปวดใจ แอร้ กูรักท่านเรย์กะมาก กูไม่ไว้ใจท่านเอ็นโจมาก แง ท่านเรย์กะต้องโดนหลอกอีกรึเปล่า...ฮือ กูปวดใจจจจ มะ มึงจะจบแฮปปี้เอนดิ้งใช่มั้ยวะ ฮื่อ สายสุขนิยมมันช่างเศร้า

725 Nameless Fanboi Posted ID:Azfcpx7.ij

>>721 กรี๊ดดดดด ไถลไปกอดขามึง ขอบคุณสำหรับกาวค่ะ กูจะรอมึงมาต่อน้าาาาาา
ชื่อเรื่องนี่เอาแบบน้ำเน่าๆหน่อยมั้ย แบบหนี้แค้นไฟสวาทหรือบ่วงซาตานอะไรทำนองนี้อะ 5555555555

726 Nameless Fanboi Posted ID:59CXkTNpzN

>>725 +1 ให้ชื่อหนี้แค้นไฟสวาท55555

727 Nameless Fanboi Posted ID:Bfo/iE4P.S

>>725 แต่ละชื่อนี่ทำเอากูนึกถึงภาพหน้าปกนิยายโรแมนซ์ฝรั่งเลยว่ะ 5555555

728 Nameless Fanboi Posted ID:fVfrUpTlIx

จะบอกว่า ตั้งแต่เขียนนิยายมา...

กูไม่เคยเขียนจบสักเรื่องเลยค่ะเพื่อนโม่ง

//แจกไหดอง

729 Nameless Fanboi Posted ID:64bRW/rLcE

>>728 รมกาสเข้าไปหนักๆ ขอบคุณมากนะมึง

730 Nameless Fanboi Posted ID:waDHHDXD/.

>>728 เอาผักกับพริกใส่ไห สักวันมันคงออกมาเป็นกิมจิแซ่บ ๆ

731 Nameless Fanboi Posted ID:P2KrjWBzF5

>>728 มึงคือท่านฮิโยโกะปลอมตัวมาเหรอ!?

732 Nameless Fanboi Posted ID:PnY3pPdp6B

ฟิคสนุกมากกก เอาอีกๆๆๆ ขอกาวอีกเยอะๆๆ

733 Nameless Fanboi Posted ID:rBfkZqq10i

>>721-722 ปูเสื่อรออ่านต่อนะคะ เริ่มมาก็รู้สึกถึงความแซ่บแล้ว กูชอบ

734 Nameless Fanboi Posted ID:1jq4r9xHUe

>>720 กูก็คิดงั้น ไม่งั้นจะหมดอาลัยตายอยากทำไม
>>721-722 สนุกมากค่ะ จะรอมาต่อนะคะ//ให้กำลังใจโม่งฟิค

735 Nameless Fanboi Posted ID:qe9zei0ygI

ต่อๆ จาก >>721 -722

หนี้แค้นไฟสวาท ชื่อโดย>>725
Ch.1

"อาห์ สวัสดีครับ คุณคิโชวอิน ไม่นึกว่าจะได้เจอกันอีกนะครับ"

เอ็นโจ ชูสุเกะ เพื่อนรักของคาบุรากิ มาซายะ องค์ชายแห่งซุยรัน ชายผู้มีรอยยิ้มอบอุ่นบนใบหน้าเสมอคนนั้น กำลังยกยิ้มสว่างไสวให้ฉัน

ผมสีน้ำผึ้ง ใบหน้าหล่อเหลาสง่างาม อ่อนโยนต่างจากเพื่อนรักที่เต็มไปด้วยความเย็นชาเผด็จการ

เขายังเหมือนเดิมไม่มีผิด

ฉันกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ มือขยับไปกำพัดในกระเป๋าแน่นโดยไม่ตั้งใจ ก่อนจะยกรอยยิ้มเย็นขึ้นบนใบหน้า "บังเอิญจังนะคะ ท่านชู..."

"ทั้งสองท่านรู้จักกันอยู่แล้วสินะครับ บังเอิญเหลือเกิน" ผู้จัดการร้านดูดีอกดีใจ "เช่นนั้น เชิญตามสบายนะครับท่านคิโชวอิน" เขาหันไปทิ้งท้าย "ฝากด้วยนะ ชู"

"รับทราบ" เอ็นโจยิ้มรับคำ ท่าทีดูสบายอกสบายใจ ก่อนจะขยับเข้ามานั่งบนโซฟาอย่างนิ่มนวล ปล่อยให้ผู้จัดการเดินจากไปในไฟสลัว

"ไม่ได้เจอกันเสียนานนะคะ ชู" ฉันหัวเราะเบา ยิ้มอ่อนหวาน เรียกด้วยชื่อที่เขาแนะนำ กวาดตามองคนตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า

เขายังดูดีเหมือนเดิม เสื้อผ้าเครื่องประดับบนร่างกายล้วนเป็นของดีราคาดังที่พบเห็นทั่วไปในสังคมชั้นสูง คล้ายกังว่าการล้มละลายของเครือเอ็นโจเป็นเพียงภาพฝัน "ท่าทางสุขสบายดีเหลือเกินนะคะ"

ไม่มี...ในดวงตาคู่นั้นไม่มีร่องรอยความแค้นเคืองแม้แต่น้อย เขาเพียงแค่ยิ้มรับ "ก็ต้องขอบคุณคุณคิโชวอินล่ะนะ ทำให้รู้ว่าตัวผมก็มีมูลค่าไม่น้อยเลย"

ฉันสูดลมหายใจเข้า ความรู้สึกบางอย่างที่ไม่แน่ชัดสะกิดอยู่ในใจ คล้ายหนามแหลมที่ทิ่มแทงอย่างประหลาด แต่ริมฝีปากกลับฉีกยิ้ม "เช่นนั้นคงต้องขอให้คุณแสดงมูลค่าหน่อยแล้วล่ะค่ะ"

ฉันยกพัดสีไวน์ขึ้นแตะปาก "หวังว่าจะไม่ทำให้ผิดหวังนะคะ ชู"

คราวนี้จึงได้เห็น ว่าเขาจับจ้องพัดไม่วางตา ฉันมองไม่เห็นร่องรอยอารมณ์ใด ทว่าความเย็นเยียบที่ส่งมากลับรู้สึกได้

เขาต้องพบอะไรมา แววตาจึงได้ว่างเปล่าถึงเพียงนั้น...

เขาคงเกลียดพัดนี่มาก...เพราะในวันที่ครอบครัวเขาล้มละลาย เป็นฉันที่ยืนโบกพัดอยู่เบื้องหน้าเขา ใช้พัดนี่แตะแก้มเขา กระซิบกับเขาข้างหู

'ขอบคุณที่หลีกทางให้ฉันจนได้นะคะ ท่าน.เอ็น.โจ.'

ในวัยเด็ก วันนั้นเป็นวันที่ฉันโล่งใจที่สุดในชีวิต คิดว่าจะไม่มีสิ่งใดมาขัดขวางฉันกับคุณมาซายะอีก...
แต่ความจริงกลับโหดร้ายยิ่งกว่า...

บางทีที่คุณมาซายะ ไม่เคย-ไม่รัก-และไม่มีวันรัก ฉัน อาจเป็นเพราะสิ่งที่ฉันกระทำไว้มันมากมายเหลือเกินกระมัง...

รอยยิ้มของเอ็นโจ ชูสุเกะดูฝืดเฝื่อนขึ้นมาบ้าง ฉันจึงรู้สึกถึงความสบายใจเล็กๆ น้อยๆ ที่ก่อตัวขึ้น กระทั่งถึงตอนที่เขารินแชมเปญหรูหรายี่ห้อหนึ่งส่งมาให้ พร้อมประโยคที่ส่งมาด้วยน้ำเสียงสบายอกสบายใจเหลือเกิน

"ได้ยินมาว่ามาซายะไปพบรักกับหญิงสามัญชนที่คุณคิโชวอินดูถูกนักหนาไม่ใช่เหรอ" มือของฉันชะงักงันกลางอากาศ ขณะที่เขายังมีรอยยิ้มอ่อนหวานบนหน้า สมกับตำแหน่งโฮสต์อันดับหนึ่งเหลือเกิน "ข่าวนี้คงไม่ผิดสินะ ทำให้คุณถึงกับต้องมาบาร์โฮสต์นี่ แถมยังให้คนอื่นเรียกด้วยนามสกุลเดิมอีก"

"เพราะใช้ชื่อคาบุรากิมาเที่ยวสถานที่เช่นนี้คงไม่เหมาะมากกว่าค่ะ" ฉันรับแก้วแชมเปญด้วยมือข้างหนึ่ง "ไม่ดีเลยนะคะ เป็นถึงโฮสต์อันดับหนึ่ง แต่ซอกแซกเรื่องส่วนตัวลูกค้าเช่นนี้"

"ต้องขออภัยด้วยครับท่านคิโชวอิน" เขารับอย่างง่ายดาย ยกแชมแก้วแชมเปญของตนเองขึ้นแตะปากพร้อมรอยยิ้มบางเบา หากเป็นผู้หญิง คงบรรยายได้ว่ายั่วยวนราวกับจิ้งจอกเก้าหางไม่ผิด "ขอดื่มเพื่อขอโทษแล้วกันนะครับ"

แม้อยากจะคิดว่าเขาคงพูดเรื่อยเปื่อย แต่คนผู้นี้คือเอ็นโจ ชูสุเกะ ที่เต็มไปด้วยแผนการณ์มากมายจนเกือบจะล้มตระกูลฉันได้มาครั้งหนึ่ง

คนที่เกลียดคิโชวอิน เรย์กะเสียจนวางแผนให้ตระกูลล้มละลาย

ฉันไม่มีวัน...ไม่มีทางเชื่อใจเขา

"ชูจะไม่ลองออดอ้อนฉันหน่อยหรือคะ? ได้ข่าวว่าสาวๆ แทบจะทุ่มเททุกอย่างให้คุณเชียวนะคะ"

อยากเห็นนัก คนที่เคยพยายามทำลายฉัน เคยตวาดใส่หน้าให้ฉันเลิกยุ่งกับเพื่อนของเขา เคยประนามว่าฉันเป็นผู้หญิงไร้ยางอายคนนั้น

ให้เขายอมก้มหัวอ้อนวอน ให้ร่ำร้องขอโทษ

ให้เขาอยู่ในโอวาท ไม่ปริปากส่งเสียง แทนที่เพื่อนผู้นั้นของเขาทึี่ไม่เคยแม้แต่จะเหลียวมองฉัน

บางทีฉันอาจยอมให้อภัย

บางทีความเจ็บปวดในหัวใจคงบรรเทาลง

736 Nameless Fanboi Posted ID:qe9zei0ygI

เขาชะงักงัน เลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งคล้ายคาดไม่ถึง ก่อนจะหัวเราะตอบ "คุณคิโชวอินไม่เคยหลงใหลผมอยู่แล้วนี่ ต่อให้งัดทุกวิธีคุณก็ไม่ยอมทุ่มให้ผมเหมือนคนพวกนั้นอยู่ดี"

ดวงตาคู่นั้นดูแพรวพราวเบื้องหลังแชมเปญใสสะอาด เขาเอนหลังพิงโซฟา "แต่คุณเรียกผมว่าชูเนี่ย ผมตื่นเต้นจนใจสั่นเลยล่ะ สมัยเรียนคุณเรียกแต่นามสกุลผมตลอดเลยไม่ใช่รึไง?"

"จะใจสั่นกว่านี้อีกนะคะ ได้ข่าวว่ายังปลดหนี้ไม่หมดไม่ใช่หรือคะ?" ฉันยืดแขนไป ใช้พัดแตะหน้าเขาแผ่วเบา คล้ายวันนั้นไม่มีผิด "ว่าไงล่ะคะ? ถ้ายอมออดอ้อนฉันสักเล็กน้อย ฉันอาจจะยอมช่วยดูแลเรื่องเงินทองให้พอมีเงินจ่ายหนี้ได้ดีไหม?"

เขาชะงักงัน ในดวงตาคู่นั้นปรากฏร่องรอยกระเพื่อมไหวขึ้นมาจนได้

“ไม่นึกว่าคุณก็จะอยากดูแลผมอีกคนนะ คุณคิโชวอิน” น้ำเสียงนั้นเข้มขึ้นไม่น้อยเชียว ใช่ แบบนั้นแหละ เหมือนตอนที่เรายังเรียนด้วยกัน

น้ำเสียงคล้ายรำคาญใจ คล้ายเกลียดชัง ดวงตาที่เต็มไปด้วยร่องรอยหงุดหงิดคล้ายอยากขยี้ฉันให้ตาย แต่ไร้หนทาง

ฉันหัวเราะคิกคักพออกพอใจ “ยังไงฉันก็เป็นคาบุรากิคนหนึ่งนะคะ แค่ไม่กี่ล้านต่อเดือน ยังไงก็นับว่าเป็นเศษเงินนี่คะ” ฉันยังเย้าแหย่ต่อ “ว่าไงล่ะคะ? สนใจอาศัยบารมีฉันไหม? แค่ยอมทำตามที่ฉันสั่งทุกอย่างไม่ปริปาก คุณเองก็ได้เงินอย่างงามแบบที่ไม่มีมาดามคนไหนจ่ายได้แน่นอน หนี้ไม่กี่พันล้านนั้นอาจปลดได้ไวเกินคาดนะคะ”

พัดสีไวน์ไล้ไปตามโครงหน้าหล่อเหล่าที่ยามนี้ดูตึงเขม็งขึ้นเล็กน้อยจนแทบไม่สังเกต “ยังไงเงินนั้นก็มาจากเครือเอ็นโจของคุณด้วยส่วนหนึ่ง ไม่ดีหรือคะ? ได้เงินที่เคยเป็นของคุณเองเชียวนะคะ”

เอ็นโจ ชูสุเกะผู้นี้เกลียดฉันเหลือเกิน ฉันรู้ดี แม้ดวงตาคู่งามยามนี้ไร้ซึ่งร่องรอยความรู้สึก แต่บรรยากาศรอบกายกลับคุ้นเคยจนสัมผัสได้

เขาเกลียดจนไม่อยากอยู่ร่วมโลกกับฉัน เขาเกลียดจนอยากบดขยี้ฉันให้ตาย

แต่เขาทำอะไรไม่ได้แม้แต่น้อย

เป็นเช่นนี้เสมอมา ไม่ว่าเมื่อไหร่เขาก็มองฉันอย่างชิงชัง สีหน้าดูถูกดูแคลนคล้ายฉันเป็นเพียงขยะไร้ค่าที่เข้าไปวุ่นวายในชีวิต

737 Nameless Fanboi Posted ID:qe9zei0ygI

ยามนั้น เขามักเตือนฉันเสมอ
‘เลิกยุ่งกับเพื่อนผมเสียที ไม่เห็นรึไงว่ามาซายะมีคนรักอยู่แล้ว’
‘เมื่อก่อนเขารักยูริเอะ ตอนนี้เขารักทาคามิจิ เขาไม่มีวันรักคุณ’
‘เลิกพยายามไร้สาระเสียที รู้ไหมว่าคุณเริ่มทำตัวน่ารังเกียจขึ้นทุกวัน’
‘จะทำแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่ คิโชวอิน เรย์กะ’
‘คุณมันน่าสมเพชสิ้นดี’

ตอนนั้นเขาเกรี้ยวกราด ตวาดใส่หน้าฉัน แม้ความสุภาพบุรุษก็ไม่เหลือ บางครั้งเขาถึงขั้นผลักฉันจนกระเด็นเพียงเพื่อปกป้องทาคามิจิคนนั้น

“รู้ไหมคะ ชู” ฉันกระซิบ ท่ามกลางเสียงดนตรีคลอเคลียในบรรยากาศ ท่ามกลางแสงไฟสลัว ใบหน้าของเอ็นโจหลบซ่อนอยู่ในเงา ”ถ้าคุณไม่ถึงขั้นวางแผนเทคโอเวอร์เครือคิโชวอินให้ตระกูลฉันล้มละลาย ฉันคงคิดว่าคุณหลงรักฉันไปแล้ว”

“ตอนนั้น ฉันคิดว่าคุณเพียงเป็นห่วงเพื่อนคุณ ฉันรู้ว่าคุณรำคาญฉัน แต่ไม่คิดว่าคุณจะเกลียดชังฉันถึงเพียงนั้น” ฉันไม่เห็นสีหน้าของเขา ฉันไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร รู้เพียงความอึดอัดในใจของตัวเองที่ท่วมท้น “ฉันคิดเสมอ แม้เราสามคนจะไม่สนิทกัน แต่ก็แทบเรียกได้ว่าโตมาด้วยกัน ครอบครัวของเราต่างไปมาหาสู่กัน พ่อแม่ของพวกเราต่างสนิทสนมกัน แม้บ้านคิโชวอินอาจไม่สนิทชิดเชื้อกับทางเอ็นโจและคาบุรากิ แต่ทั้งสามบ้านก็ยังมีการพบปะกันโดยตลอด”

ฉันเม้มปาก สูดลมหายใจเข้าลึก บางทีคงเป็นเพราะแชมเปญราคาแพงนี้ดีกรีสูงเหลือเกินกระมัง ฉันห้ามตัวเองไม่ได้เลย “ดังนั้นฉันจึงไม่รู้สึกผิดแม้แต่น้อยที่ต้องทำเช่นนี้กับคุณ เป็นทางคุณที่บีบบังคับให้ฉันต้องลงมือก่อน ไม่เช่นนั้น ผู้ที่ต้องคอยยินยิ้มแย้ม เอาอกเอาใจคนมีเงิน ผู้ที่ต้องลดตัวลงไปขายเรือนร่างตนเองในตอนนี้ คงเป็นฉัน ไม่ใช่คุณเป็นแน่”

ไม่ใช่ความผิดของฉันที่จะปกป้องตัวเอง ตอนนั้นเขาถึงขั้นเมคหลักฐานบางส่วนขึ้นมาเพื่อให้สอดคล้องกับตัวเลขจำนวนหนึ่งที่ไม่ควรมี เพียงเพื่อสร้างหลักฐานเท็จว่าคิโชวอินกรุ๊ปมีการฉ้อโกง ทั้งยังมีข่าวที่ตั้งท่ารอกระจายวงกว้าง และส่วนเสริมอีกมากมายที่พร้อมจะหลุดออกมาและล้มลงราวกับโดมิโน่ มากพอจะให้คิโชวอินล้มละลายหากไม่รีบกำจัดหนอนบ่อนไส้และตัวการต้นเหตุ

ในเมื่อเขาต้องการทำลายฉันขนาดนั้น ฉันเพียงแค่เอาคืนด้วยวิธีที่ได้ผลลัพธ์แบบเดียวกัน จะผิดตรงไหนเล่า?

“ความเกลียดชังของคุณที่มีต่อฉันมีมากแค่ไหนกันเอ่ย? มากพอจะทำให้มองข้ามการรักษาพยาบาลคุณน้องชายที่ป่วยกระเสาะกระแสะเข้าไอซียูอาทิตย์เว้นอาทิตย์คนนั้นหรือไม่คะ?”

ดวงตาของเขาวาบวับ ฉันไล้ปลายพัดไปยังสาปเสื้อที่แบะอ้า เห็นแผงอกที่สาวๆ มากมายเคยวี้ดว้ายอยากพุ่งเข้ามาซุกในสมัยเรียน อดชมไม่ได้ “แหม ช่างกำยำล่ำสันเหลือเกินนะคะ ว่าแต่...คุณน้องชายชื่ออะไรน้า?....รู้สึกว่าจะชื่อ...ยูกิ--”

เพียะ!

พัดฉันกระเด็นหลุดมือ แม้จะมีรอยยิ้มประดับอยู่บนใบหน้า ทว่าเขาดูเยือกเย็นเสียจนคล้ายอุณหภูมิในห้องลดต่ำลงหลายองศา “อย่ามายุ่งกับน้องชายผม คุณคิโชวอิน”

ฉันหัวเราะ “ดูไม่เหมือนท่านเอ็นโจผู้อ่อนโยนและเต็มไปด้วยแผนการณ์ผู้นั้นเลยนะคะ ถูกเคี่ยวกรำในสังคมสามัญชนจนเรื่องแค่นี้ก็รับมือไม่ได้เสียแล้ว”

“ต้องการอะไร” เขาถามห้วน สูดลมหายใจเข้าลึก โน้มตัวมาข้างหน้า ดวงตาคู่นั้นหรี่ลงเล็กน้อย เขาเป็นเช่นนี้เสมอเวลาที่เราเจรจากัน “คุณน่ะเหรออยากให้ผมออดอ้อน ล้อเล่นกันแรงไปหน่อยมั้ง คุณคิโชวอิน”

“บอกไปแล้วไงคะ ออดอ้อนฉัน ทำตามคำสั่งฉันโดยไม่ปริปาก เรียกง่ายๆอีกอย่าง...” เราจ้องตากัน รอยยิ้มจอมปลอมบนใบหน้าเขาแข็งกระด้าง “ขายตัวให้ฉัน”

ใบหน้าของเอ็นโจกระตุก ในนิยาย เมื่อผู้หญิงคนไหนโดนพระเอกพูดแบบนี้ใส่ ก็มักจะเจ็บปวดขื่นขม ตวาดด่าสองสามประโยค สุดท้ายก็จำยอม

แต่คนตรงหน้าฉันคือเขา เอ็นโจ ชูสุเกะ

เขานิ่งงันไปเพียงชั่วครู่ ร่องรอยบางอย่างในดวงตาก็หายไปคล้ายเป็นเพียงภาพลวง เหลือเพียงความว่างเปล่าและรอยยิ้มเจ้าชายจอมปลอมนั่นประดับบนใบหน้า

“เช่นนั้นก็ได้ตามที่ขอครับ ท่านคิโชวอิน” เขาผ่อนคลายร่างกายลงอีกครั้ง ย้ำ “อย่าลืมที่ตกลงกันไว้ก็พอ”

“แน่นอนค่ะ ค่ารักษาพยาบาลของคุณน้องชาย กับค่าใช้จ่ายเดือนละไม่กี่ล้านนั้น ฉันจะดูแลให้เป็นอย่างดี”

เขาจงใจย้ำเรื่องเงิน บางทีอาจเพื่อเบี่ยงความสนใจ พยายามทำให้ฉันคิดว่าเขาเห็นแก่เกินเสียจนยอมทิ้งศักดิ์ศรี…

คนอย่างเขาไม่มีทาง-ไม่มีวันทำอะไรโดยไม่คำนึงล่วงหน้า

คนอย่างเขาไม่มีวันตกต่ำถึงเพียงนั้น

ไม่มีวัน
--- จบ CH1 ---
กุติดนิสัยเสียชอบยืดๆ เยื้อๆ กะบทสนทนา ไม่รู้จะแก้ยังไง มันห้ามไม่ได้ ,_,

738 Nameless Fanboi Posted ID:7Wrs2Cn1BE

>>735-737 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด กุอยากลงไปดิ้นๆ มากเลยถ้าไม่ติดว่าแอบอ่านอยู่ในที่ทำงาน มันแซ่บมากราวกับอ่านจำเลยรักอยู่เลยค่ะโม่งฟิค มึงไม่ต้องตัดบทสนทนาเลยค่ะ จังหวะนี้คือได้ใจกุมาก ขอบคุณนะคะที่ปั่นมาให้อ่านกัน

739 Nameless Fanboi Posted ID:sS.+o8eCeQ

>>735 ขอบคุณสำหรับกาวที่ทำให้กูมีแรงทำงานในวันนี้ค่ะ บรรยากาศตอนนี้ดูเซ็กกุซี่กันแปลกๆ เพราะเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้วรึเปล่าน้า

ตกลงเอาชื่อนี้จริงดิ กูล้อเล่นนะนั่น 555555

740 Nameless Fanboi Posted ID:tku8Z3Yrh.

>>735-737 อ่านท่านเรย์กะ m ออกอาการซะแล้ว

741 Nameless Fanboi Posted ID:KvrLzDB8MI

นึกถึงทวิตนึงที่เพื่อนชอบเพื่อนละได้คบกัน จุดเริ่มต้นที่ฝ่ายช.ชอบคือ พอเห็นมัน(เพื่อนญ)ร้องไห้ก็เพิ่งรู้สึกว่ามันดูอ่อนแอขนาดนี้ รู้ตัวอีกทีก็คอยดูแลมากกว่าคนอื่น อะไรประมาณนี้

ท่านชูจะมีความรู้สึกแบบนี้มั้ย ;w; อ่าห์ สายสุขนิยมช่างปวดใจเหลือเกิน

742 Nameless Fanboi Posted ID:1jq4r9xHUe

>>735-737 ขอบคุณสำหรับกาวค่ะมึง กูจะรอตอนต่อนะคะ อยากรู้ว่าจอมมารอยู่ในอุ้งมือเจ้าแม่จะเป็นอย่างไร
กูรีเควสต์ฉากดึงเนคไทให้เข้ามาใกล้ๆได้มั้ย เคยดูหนังที่ฝ่ายหญิงทำแบบนี้กับฝ่ายชายแล้วกร๊าวใจมาก//ปิดตาขวยเขิน

743 Nameless Fanboi Posted ID:qe9zei0ygI

//ปิดตา เห็นกุแต่งออกมาแบบนี้ จริงๆกูก็สายสุขนิยมนะ /_;
แค่มีความสุขกับการรังแกตัวละครบ้าง อะไรบ้างเอง

744 Nameless Fanboi Posted ID:P1ts6+hFLO

>>735-737 กูอ่านเรื่องนี้จู่ๆพล็อต one night stand ก็แวบมาในหัว แค่กๆ กูขอลองแต่งลงหน่อยละกัน

745 Nameless Fanboi Posted ID:tn0pwM7dI4

>>744 ยืนทั้งคืนไม่เมื่อยแย่เหรอมึง
//ฟิ้ว ไปละ

746 Nameless Fanboi Posted ID:Lb4Y+kyN.z

>>745 อย่างน้อยก็ยืนแค่คืนเดียวนะ5555
//ฟิ้ววว ตามไปอีก

747 Nameless Fanboi Posted ID:H.qYvbxMYr

>>744 กุโม่งฟิคเอง จะบอกว่าเขียนๆไปก็แอบคิดเรทRอยู่เหมือนกัน ฮือ

748 Nameless Fanboi Posted ID:tEgFX48R3s

>>747 ไหนจะเรทRแล้ว กูถามหน่อยค้างคาในหัวมานาน ท่านเรย์กะฟิคนี้ยังซิงรึเปล่า กูขอโทษจิตใจกูสกปรก แต่....แต่มันแต่งการเมืองนิ คาบุก็น่าจะสุภาพบุรุษพอสมควร ดังนั้นแล้ว.....

749 Nameless Fanboi Posted ID:6LMJxszeS7

>>748 กูว่าไม่น่า ลงทุนมาถึงขนาดนี้ นางคงพรากพรหมจรรย์ของคาบุไปล่ะ

750 Nameless Fanboi Posted ID:EdU2i7DoCk

>>748 >>749 ขอแบบไม่ซิง ดูเรียลดี คือกุจะได้เกลียดคาบุได้เต็มที่

751 Nameless Fanboi Posted ID:7xX02raIum

ฟิคผู้ใหญ่เหมือนกัน แต่ทำไมเทียบอันนี้กะฟิคเวียนต่างกันลิบลับงี้วะ 5555555555555555

752 Nameless Fanboi Posted ID:4op798P2kD

>>751 ต้องดูว่าใครเป็นพระเอกนางเอกไงล่ะ!

753 Nameless Fanboi Posted ID:4op798P2kD

>>752 อ้าว พิมไม่จบ TT เจ้าไก่อ่อนนั่นน่ะรึจะเทียบเจ้าชายเอ็นโจในคิมิดอล คุณหนูสายแดกรึจะสู้จักรพรรดินีผมม้วนแห่งซุยรัน

754 Nameless Fanboi Posted ID:ypiKYUHiKV

>>748 กูว่าไม่ซิงหรอก ลงทุนมาขนาดนี้แล้วนางคงเผด็จศึกเป็นที่เรียบร้อย นั่งสูบบุหรี่ที่ปลายเตียง คอยปลอบมาซายะคลุงที่นอนเอาผ้าห่มคลุมร้องไห้กระซิกๆ เดี๋ยวพี่รับผิดชอบเองนะน้อง อย่ากังวล

755 Nameless Fanboi Posted ID:pfj.cNbePP

>>754 เดี๋ยวๆๆๆ 😂

756 Nameless Fanboi Posted ID:UuAeyVSq8y

กู >>744 นะ ชื่อที่กูคิดออกคือซามอยต้อนกระต่าย 555

อุกี้~!!
ฉันรู้สึกมึนๆหน่วงๆและปวดเมื่อยไปทั่วตัวเลยล่ะค่ะ ลืมตามองห้องนอนที่ดูยังไงก็เป็นห้องสวีทของโรงแรมหรูระดับห้าดาว แถมเตาร้อนๆข้างตัวที่นาบอยู่ทำให้ฉันตัวแข็งทื่อ มือของเขาโอบกักฉันไว้ให้ความรู้สึกที่ไม่สบายตัวเอามากๆ ฉันเหลือกตามองแบบไม่พยายามขยับหน้าพบว่าผมสีน้ำผึ้งและผิวขาวๆ กลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่ชวนมึนเมา
ไม่จริงน่ะ นี่ฉันนอนกับเอ็นโจ ชูสึเกะไปแล้วหรอ~!!
ฉันกำลังพยายามหาทางออกจากเหตุการณ์นี้ให้ไวที่สุด ไอ้ความปวดเมื่อไปทั้งตัวบ่งบอกว่าฉันเรียบร้อยไปแล้วแน่นอน ฮือ ท่านพี่คะ ฉันพยายามบังคับตัวไม่ให้สั่น ในหัวนึกออกว่าตัวเองพกยานอนหลับมา ฉันพยายามขยับมือไปเปิดกระเป๋าและล้วงยาได้สองเม็ดขณะกำลงคิดว่าจะให้เขากินยังไงก็รู้สึกเหมือนมีคนมอง ฉันเลยหันหน้าไป
“...”
“เอ่อ”ฉันอ้าปากพะงาบๆ เหมือนปลาตาย ตกใจจนตัวเย็นวาบเลยล่ะค่ะ
“เป็นอะไรไป”เขาลูบมือของฉันอย่างอ่อนโยน คลึงมือของฉันและคว้ายาก่อนจะบีบจนแตกกระจายบนเตียง คนขี้ขลาดแบบฉันยิ่งหัวหดขดตัวพยายามรักษาระยะห่างจากเขา แต่เอ็นโจเขาก็ขยับเข้ามาอีก
“เอ่อ ท่านเอ็นโจคะ”
“ครับ”เขายกรอยยิ้ม แววตาของเขามีความพอใจทำให้ฉันรู้สึกขนลุกซู่ ไม่นะ ฉันหลุดจากวังวนการล่มสลายของตระกูลคิโชวอินมาได้ ในที่สุดท่านคาบุรากิก็หมั้นกับวาคาบะจังไปแล้ว ฉันที่อีกไม่กี่วันก็จะจบมหาวิทยาลัยแล้วควรจะเตรียมตัวเข้าทำงานที่บริษัทของตระกูล ทำไมจู่ๆมาโผล่บนเตียงโดยมีคนตัวเป็นๆนอนกอดด้วยอ่า
“ค คือฉันอยากไปเข้าห้องน้ำค่ะ ช ช่วยหันไปหน่อยได้ไหม”ฉันอ้าปากพะงาบๆบอกเขาความรู้สึกตอนนี้เหมือนโดนคนตีที่หัวแล้วเพิ่งฟื้นสติเลยล่ะค่ะ เอ็นโจหมอนี่ให้ความร่วมมืออย่างดีด้วยการปล่อยมือและหลับตา! คือช่วยหันหลังไปไม่ได้หรือยะ ไอ้รอยยิ้มมุมปากนั้นอะไร ฉันรู้สึกมึนๆเกินกว่าจะอาละวาด ค่อยๆกลิ้งลงจากเตียงสภาพร่างกายเปลือยเปล่าและเจ็บที่สุดเลยค่ะ ความรู้สึกหน่วงๆมันแย่มากๆ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ โชคดีที่เสื้อผ้าไม่ได้กระจัดกระจายมากฉันเลยโกยเสื้อผ้าบังด้านหน้าไว้และมองทิศทางของห้องน้ำก่อนจะเดินถอยหลังค่ะ
“ท่านเอ็นโจคะ อย่าลืมตานะคะ!”ฉันร้องเสียงดังเมื่อเขาชันตัวนั่งเผยให้เห็นหน้าท้องเป็นลอนของซิกแพ็ค ผิวขาวๆที่มีรอยข่วน หน้าฉันร้อนวาบ
“หึๆ ครับ”เสียงของเขาทำให้ขาของฉันรู้สึกอ่อนยวบเลยล่ะค่ะ ฉันเร่งฝีเท้าแต่
โครม!
“ฉันไม่เป็นไรค่ะ! แค่ลื่นเท่านั้น อย่าลืมตานะคะ!!”ฉันรีบบอก แต่ โอ้ย เจ็บก้นอ่ะ เอาล่ะอีกนิดเดียวฉันหอบสังขารเข้าห้องน้ำจนได้ พาตัวเองไปที่กระจกแทบกรีดร้อง รอยสีแดงๆและแววตาเยิ้มๆนี่มันแย่มากๆ ฉันจำได้ว่าเขาบอกว่าถ้าโดนข่มขืนห้ามอาบน้ำให้พาร่างกายไปที่สถานีตำรวจ แต่สถานการณ์นี้ฉันอยู่ในห้องสวีทของโรงแรมระดับห้าดาว อยู่กับเอ็นโจ อีตาเพื่อนพระเอกที่หน้าซื่อแต่นิสัยร้ายการ ผู้ชายระดับSSS มีผู้หญิงวิ่งตามเป็นพรวน เอ็นโจฮาเร็มเต็มไปหมด! ตัวฉันที่ขี้ขลาดไม่กล้ามีเรื่องแน่นอน ดังนั้น ฉันอาบน้ำค่ะ แต่อาบด้วยความไวระดับแสง พอใส่เสื้อผ้าชุดเดิมก็น้ำตาเล็ดด้วยความปวดเมื่อยตัวนี่เป็นการทรมานอะไรเนี่ย ฉันถอนหายในหลายเฮือก ฉันควรจะออกจากห้องยังไงดี กระเป๋าก็อยู่บนเตียงทำไมฉันโง่แบบนี้เนี่ย! ถ้าจะวิ่งหนีด้วยสปีดระดับเต่าของฉันคงไม่ถึงครึ่งห้องก็โดนเขาตะครุบแล้วแน่นอน

757 Nameless Fanboi Posted ID:UuAeyVSq8y

“โอ๊ย!”ฉันขยี้ผมทรงสว่านของตัวเองอย่างปวดหัว ฉันอยากขังตัวเองอยู่ในนี้ไม่ออกไปเลยอ่ะ ฉันพยายามนวดขมับนึก ในที่สุดก็จำได้เมื่อคืนนี้เป็นปาร์ตี้สละโสดของวาคาบะจัง เพราะ ตาโง่คาบุรากิอยากจะแต่งงานทันทีที่เรียนจบพวกเราเลยชิงจัดปาร์ตี้สละโสด จำได้ว่าเชิญเพื่อนมหาวิทยาลัยมาทั้งนั้น อ๊ะ มีมิซึซากิคุงอีกคน นายตัวสำรองกับปาร์ตี้สละโสดยังไงก็เหมาะสมกันดีน้าอะไรแบบนั้น แล้วทำไมฉันมาอยู่กับเอ็นโจได้ล่ะ!? ตอนนั้นรู้สึกว่าหนึ่งในกลุ่มสมัยม.ปลายของฉันชวนดื่มไวน์ เพราะ ว่าไวน์รสเลิศ และความโล่งใจต่อธงหายนะของฉันทำให้ดื่มมากไป อ่า ใช่ตอนนั้นคาบุรากิก็บุกมา งานเลี้ยงเลยสิ้นสุดเหล่าสหายร่วมรบรีบถอนทัพโดยไวรู้ตัวอีกทีก็เหมือนฉันกับวาคาบะจังที่ยืนเอ๋ออยู่ ตอนนั้นฉันถือพัดโบกไปมาอยู่เลย อ๊ะ วาคาบะจังถูกคาบุรากิลากไปที่รถแล้วฉันล่ะ ตอนนั้นเอ็นโจเดินมาถามฉันอย่างอ่อนโยน ตัวฉันที่กำลังมึนๆ
‘คุณคิโชวอิน ดื่มมากเกินไปรึเปล่าครับเนี่ย’เขายิ้มสุภาพอ่อนโยนแต่ฉันเห็นแววเย้ยว่าดื่มแค่นี้ก็มึน
‘มิได้ค่ะ นี่แค่เล็กน้อยวันนี้เป็นวันสละโสดของวาคาบะจังทั้งที’ ฉันหรี่ตาลงมึนๆ ‘ท่านเอ็นโจจะดื่มเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหมคะ’พูดจบฉันก็เดินมึนๆบอกพนักงานว่าอยากดื่มต่อสักหน่อย แต่อยากได้ความเป็นส่วนตัว พวกเขามองฉันและท่านเอ็นโจก็พยักหน้าแล้วเชิญฉันขึ้นมาด้านบน อืม จากนั้นไวน์ปี 1947 หลายขวดนี่สุดยอดเลยนะ ฉันเห็นท่วงท่าดื่มที่แสนสง่างามของตาเอ็นโจก็อดรินให้เขาบ่อยๆไม่ได้
‘แย่จริง บางทีฉันก็อยากดื่มแบบสามัญชนนะ!!’ฉันประกาศก้องก่อนจะเดินไปที่โทรศัพท์
‘สามัญชน?’เอ็นโจมองร่างบอบบางที่เดินโซเซก็อดส่ายหน้าไม่ได้
‘ใช่ค่ะ สามัญชนก็ต้องดื่มแก้กลุ้มพวกเบียร์หรือเหล้าแรงๆราคาถูก!’ ฉันมุ่งมั่นมากเมื่อปลายสายรับฉันก็อ้อแอ้สั่งเหล้าและเบียร์เน้นคำว่าขอแรงๆ จากนั้นฉันก็รินมั่วซั่วผสมเอง เอ็นโจจะแย่งไปผสมก็โดยฉันเบี่ยงหลบแถมยัง
‘พ่อหนุ่มหล่อ ไหนดื่มแก้วนี้ซิ!’ฉันเชิดหน้าและจ่อแก้วที่ริมฝีปากเขา นึกได้ว่าอยากลองบทบาทสาวที่คอยดูแลลูกค้าที่ร้านเหล้าบทก็เปลี่ยนไปแวบเลย
‘คุณพี่คะ น้องสาวชงอย่างตั้งใจเลยนะคะ จะไม่ลองดื่มสักหน่อยหรอคะ’แล้วก็กระพือขนตาหนาๆของตัวเอง เหมือนเขาสำลักกลางอากาศเลยล่ะ ฉันขมวดคิ้วไม่พอใจ
เอ สาวๆทำยังไงนะ ต้องเบียดแบบนี้หรือเปล่า’ ฉันดึงแขนของเขามาโอบเอวของฉัน อุ เลี่ยงชั้นไปมันวางที่ด้านหลังก็แล้วกัน แล้วก็เอนตัวไปด้านหน้า เอ็นโจแผ่นหลังแนบติดโซฟาราคาแพง
‘ดื่มหน่อยสิค๊า~’เขาหัวเราะลั่นเลยล่ะ ฉันจึงทำท่าฮึดฮัดและยกดื่มเอง จากนั้นก็นึกได้ว่าเคยเห็นท่านอิมาริทำแบบนี้ ฉันอมเหล้าที่ขมไว้ในปาก ก่อนจะประกบปากกับเขาจากนั้นพยายามเปิดปากเขาให้รับมันไป จำให้ว่าเอ็นโจตัวแข็งที่ฉันทำเหล้าหกไป พยายามนึกสิ่งที่เห็นอย่างมึนงง จู่ๆเอ็นโจที่นิ่งขึงก็จับฉันที่นั่งเกยตัวเขาไปนั่งบนตักของเขา จุมพิตที่มือใหม่อย่างฉันเริ่มถูกแทนที่ด้วยความเร่าร้อนเขาแสดงความสามารถของทายาทหมู่บ้านของคนมีรักอย่างเชี่ยวชาญจนตัวฉันอ่อนยวบรู้สึกร้อนไปทั้งตัว ล แล้วฉันก็ถอนชุดเดรสของตัวเองเฉยเลย
“ไม่น่า~”ฉันซุกหน้ากับเข่า จากนั้นฉากต่อมาทำฉันอึ้งไปหมด แต่ที่โซฟางั้นหรอ ข้ามขั้นเกินไปแล้ว
“คุณคิโชวอิน”เสียงเคาะประตูทำให้ฉันสะดุ้ง
“...”ทำเป็นไม่ได้ยิน ฉันไม่ได้ยิน หัวซุกอยู่ใต้น้ำ
“ถ้าคุณไม่เปิดประตูผมจะเรียกคนขึ้นมาเปิด และถึงตอนนั้น”
“เปิดแล้วค่ะ”ฉันรีบถลาไปทันที ถ้ามีพนักงานมาก็มีคนรู้สิว่าฉันอยู่ห้องกับเขาทั้งคืน พอประตูเปิดฉันก็ก้มหน้างุด มองปลายเท้าของเขา
“เงยหน้าขึ้น”เสียงของเขาเข้มงวด
“ค่ะ”ฉันเงยหน้าขึ้นมองผมสีน้ำผึ้งของเขา ผมเขานุ่มจังเลยน้า อ๊ะ โคมไฟก็ดูดีจังเลย
“คุณผู้หญิงครับ มองที่ผมครับ”เขาจับใบหน้าฉันไว้ฉันก็เลย หลับตาลง
“ท่านเอ็นโจมีอะไรจะบอกหรอคะ”ฉันพยายามทำเสียงไม่ให้สั่น ง่ะ แต่ตัวสั่นไปหมดเลย
“เรย์กะ”เสียงของเขาทำให้ฉันแทบคุกเข่าให้ “จะคุยกันดีๆไหม ผมไม่รังเกียจที่จะทบทวนให้คุณตอนเช้าหรอกนะ”
“ไม่ค่ะ”ฉันเบิกตามองเขาทันที ไม่เอาน่ะ ฉันปวดไปทั้งตัวเลยนะ!
“ฉ ฉันจะทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น เมื่อคืนฉันผิดเองค่ะ”ฉันรีบบอกอย่างใจกว้าง ไหงเขาหรี่ตาและยิ้มแบบนั้น น่ากลัว น่ากลัวเกินไปแล้วยอมแพ้ค่ะ

758 Nameless Fanboi Posted ID:UuAeyVSq8y

“คุณว่ายังไงนะ?”เขากอดอกและพิงกรอกประตูฉันเห็นเขาอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีเบจและกางเกงสีดำดูสุภาพและเกียจคร้าน แต่ใบหน้าที่ยิ้มน้อยๆดวงตาหรี่ลงให้ความรู้สึกอันตรายจนฉันแทบอยากคุกเข่าแล้วยอมรับผิด
“ป เปล่าค่ะ”ฉันถอนหนึ่งก้าว ฉันมองเขาพยายามข่มความอับอายเอาไว้
“ผมไม่ยินดีหรอกนะที่คุณจะไม่รับผิดชอบผมแบบนี้”เขาแสดงรอยยิ้มยุ่งยากใจ
“คะ?”ฉันขานรับเสียงสูง ฉันไม่รับผิดชอบยังไงไม่ทราบยะ
“คุณทำอะไรไว้เมื่อคืน”เขายิ้ม “ผมขัดขืนคุณไม่ได้หรอกนะ”
“อะ”ใบหน้าฉันร้อนวาบ จะว่าไปเมื่อคืนฉันรังแกเขาจริงๆนั้นล่ะ แต่เขาก็ควร ง่า
“จะให้ฉันรับผิดชอบยังไงหรือคะ”ฉันกลืนน้ำลายรู้สึกคอแห้งไปหมดเลย
“ตอนนี้ก็คบกันไปก่อน ต่อจากนี้ค่อยคุยกัน”เสียงของเขาอ่อนโยน เรียบเรื่อย
“คะ?”ฉันมองเขาอย่างอึ้งๆ
“คบกัน เป็นคนรัก ขั้นตอนของเราข้ามขั้นเกินไปถ้างั้นตอนบ่ายเราไปเลือกดูแหวนหมั้นกัน คุณเห็นด้วยใช่ไหม”เขาพูดอย่างปลอบโยน ฉันพยักหน้ามึนๆ
“อืม เรื่องเมื่อคืนที่นี่เป็นโรงแรมที่ผมบริหารได้กำไรสูงพอซื้อหุ้นจากท่านพ่อได้แล้วเมื่อกล้องวงจรปิดผมให้คนจัดการให้แล้วเรื่องนี้ไม่ต้องห่วง อีกสักครู่จะมีคนเอาชุดมาให้เราเปลี่ยนถึงจะอาบน้ำแล้วก็ไม่ควรสวมชุดเดิม”เขาเดินเข้ามาใกล้แตะที่ข้อศอกฉันอย่างนุ่มนวล
“มื้อเช้าก็ทานรูมเซอร์วิช ผมได้ยินมาว่าท่านพ่อของคุณชื่นชอบอาหารรสเลิศคุณก็น่าจะเคยชิน เช่นนั้นก็รบกวนให้คำแนะนำกับโรงแรมที่ ‘เรา’ พักด้วย”
“เอ่อ ค่ะ”ฉันมึนงงไปหมด “แล้วเราจะไปที่ไหนหรอคะ”
“ผมได้ยินมาว่าคุณได้รับร้านเพชรจากท่านแม่ ‘เรา’ไปดูที่ร้านของคุณดีไหม แต่คงเป็นแหวนหมั้นสำรองก่อน เพราะ เราคงไม่สามารถหมั้นกันเองง่ายๆ การหมั้นทางการต้องรอท่านแม่ผมและท่านแม่คุณหาเวลาที่เหมาะสมอีกที”เขาพูดเสียงอ่อนโยน ฉันนั่งลงอย่างมึนๆกลิ่นหอมของอาหารที่มาเมื่อไหร่ไม่ทราบ ฉันจัดท่านั่งโดยอัตโนมัติ เอ็นโจผายมือให้ทานได้พวกเราก็ทานอย่างเงียบเชียบจนหมดเรียบร้อยฉันก็ตอบเขาไปว่าอร่อย เสียดายที่ของหวานควรปรับปรุงอีกนิด เขาพยักหน้าครู่หนึ่งก็มีคนนำชุดมาให้ฉันกับเขาแยกเปลี่ยนชุดที่ห้องน้ำคนละห้อง ฉันนิ่งขึ้นกับชั้นในที่พอเหมาะพอดีหน้าร้อนไปหมด แต่สวมชุดเก่าก็ไม่ดี ชุดที่เขาเลือกมาก็เป็นเดรสสั้นคอเต่าสีขาวประดับด้วยลายดอกไม้เรียบหรู โชคดีที่ช่วงนี้อากาศเย็นการสวมชุดคอเต่าจึงไม่แปลกนักและมีเนื้อโค้ตที่อบอุ่นอีกตัว ฉันสวมรองเท้าส้นสูงคู่เดิมเพราะเข้ากับชุดมากกว่า ประดับต่างหู เนื่องจากไม่มีอุปกรณ์ลอนของฉันจึงคลายเล็กน้อยดีนะที่เมื่อคืนม้วนอย่างแน่นหนา ออกไปด้านนอกฉันก็เห็นเขาที่สวมชุดเข้ากับฉันอย่างยิ่งเหมือนคู่รักที่หวานแหวว
“ไปกันเถอะครับ”เขาผายมือฉันวางมือที่เขาอย่างมึนงง เอ็นโจปรับองศาทำให้มือของเราแนบกันสนิทขึ้น ฉันรู้สึกหน้าร้อนผ่าว เอ๋ แต่ แค่คืนเดียวฉันกำลังคบเขาเป็นแฟนและกำลงจะไปซื้อแหวนหมั้น นี่มัน ฉันกำลังจะอ้าปากถามแต่เอ็นโจก็เปิดประเด็นเรื่องของยูกิโนะคุง รู้ตัวอีกทีก็ถึงที่ห้างแล้ว เดินนิดหน่อยขึ้นลิฟต์แปบเดียวก็ถึงร้านสมาธิขิงฉันก็หมดไปกับการเลือกแหวนที่เหมาะสมกับเขาและเข้ากับแบบที่ฉันชอบ พอตั้งสติได้เราก็อยู่ที่เพนต์เฮาส์ของเขา เอ๋!? นี่มันอะไรกันเนี่ย

759 Nameless Fanboi Posted ID:UuAeyVSq8y

กูแต่งยาวเป็นพืดเลยแฮะ เพลินไปหน่อย ถ้ารำคาญยังไงก็ขออภัย กูไม่กล้าแต่ง xyz มาก กูกลัวเด็กๆใจแตก ลุงๆป้าๆมากประสบการณ์ก็โล้ดแล่นในหัวได้ //กูก็เช่นกัน~

760 Nameless Fanboi Posted ID:GzcvNPhYmo

>>756-758 เดี๋ยวๆ ใครก็ได้เรียกวิญญาณท่านเรย์กะเข้าร่างด่วนๆ 555555 ต่อเลยมึง กำลังอึนๆตามท่านเรย์กะไป กรุรอนะ😘

761 Nameless Fanboi Posted ID:.I1+jPLrkX

>>756-758 อยากได้อะไรกินระหว่างเขียนตอนต่อไปมั้ย จะซื้อมาถวาย *แคะกระปุก*

762 Nameless Fanboi Posted ID:lEyCEb9ODh

>>756-758 กรี๊ดดดดดดดดฟหกดด อ่านไปหน้าร้อนไป ท่านเรย์กะเหล้าเข้าปากแล้วกลายเป็นกระต่ายซุกซนไปเรยนะคะ ฮือๆๆ เขิงงงงงง///
//ky นิด กุนึกอะไรได้ระหว่างตัดเส้นรูปวาคาบะเรย์กะ
ถ้าตอนแรกคิมิดอลเป็นการ์ตูนBL ท่านเรย์กะเป็นสาววายคอยเชียร์หนุ่มๆไม่ไปขัดขวางแบบต้นฉบับ โดยที่ไม่รู้ตัวว่าจริงๆสามหนุ่มชอบตัวเองอยู่ มีโม่งฟิคคนไหนเอาไปสานต่อได้จะดีมากเลยข่ะ ขอบคุณข่ะ //ไหว้

763 Nameless Fanboi Posted ID:3ncrvGc/cm

>>762 พล็อตที่ท่านเรย์กะเป็นสาววายคอยเชียร์หนุ่มๆ ให้เค้าคู่กันเองนี่ไม่ใช่อฟช.หรอกหรอ ถถถถถ

764 Nameless Fanboi Posted ID:lEyCEb9ODh

>>763 ก็ใช่ เดี๋ยว ไม่ใช่สิ555 กูหมายถึงพล็อตที่วาคาบะจังเป็นผู้ชายน่ะ คิมิดอลต้นฉบับเป็นตูนBLคู่คาบุ-วาคะ มีเอ็นโจเป็นพระรอง แล้วท่านเรย์กะไปเกิดใหม่ในนั้น

765 Nameless Fanboi Posted ID:mqUhniLrZq

>>763 กูยังจำตอนที่นางไปป่าวประกาศโมเม้นต์วายของคาบุกับเอ็นโจ

เมื่อกี้กุพิมพ์ชิ่อจอมมารผิด จาก จ.จาน เป็น ต.เต่า เพราะอยู่ใกล้กัน ดีนะกุเห็นก่อนโพสต์

766 Nameless Fanboi Posted ID:0TPYmq8Xsz

>>757 เคยเห็นท่านอิมาริป้อนเหล้าด้วยปาก....เห็นอิมาริทำแบบนี้กับใครคะ หรือว่าจะเป็น.....

767 Nameless Fanboi Posted ID:N0cGLRWlgC

>>765 มึงทำให้กูคิดลึกไปไกลแล้วววววววว

768 Nameless Fanboi Posted ID:cRoqPJrVJp

>>766 แหม ถ้ามาอีกหรอบนี้คงไม่พ้นคนที่เคยจิบชากินชีสด้วยกันหรอกมั้งคะ//สะบัดพัดปิดปากหัวเราะโฮะๆๆ

769 Nameless Fanboi Posted ID:cRoqPJrVJp

>>768 แอ้ก พึ่งเห็น ไวน์เซ่ไวน์ จิบชามาจากไหน

770 Nameless Fanboi Posted ID:6YGzQzbStf

>>764 จริงๆต้นฉบับนางก็เป็นสาววายที่คอยโปรยโมเมนต์ให้พระเอกและเพื่อนพระเอกรักกันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ 555555555

771 Nameless Fanboi Posted ID:5csjam.zWa

>>756-758 วี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด >///< เขิงงงง ดูน่ารักงุงิจังเลย ฮือออ ฮีลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล

ปล.กุโม่งฟิคโฮสต์เอ็นโจเอง จะบอกว่าขอดองก่อนสัก2-3วัน ลืมไปว่ารับงานฝิ่นมา เดดไลน์วันมะรืน แต่ยังไม่เริ่มทำ ผีมาก 555555555555555555 ฮือออออออ

>>748 ทีแรกจะบอกว่าโปรดติดตาม แต่ก็น่าจะอีกนาน จริงๆมันก็ไม่ได้มีผลกะพล็อตเท่าไหร่
เอาเป็นว่า...เสร็จกันไปนานแล้วล่ะ(...)

772 Nameless Fanboi Posted ID:N0cGLRWlgC

>>771 รอได้งับ เคลียร์งานแล้วรีบๆ กลับมาน้าาาา กุซี้ดปากรอ

773 Nameless Fanboi Posted ID:34uQfKRLlv

กูฟิค ซามอยต้อนกระต่ายเองนะ กูว่าจะแต่งตอนต่อ แต่ดับฟังเพลงเจ๊แซม เกิดลางร้ายเลยหมดอารมณ์เขียนไปซะดื้อๆ แล้วนึกได้ว่าท่านเรย์กะเคยโดนแซวเรื่องสปาย เลยปันใจมาทางนี้แทน แค่กๆ สั้นๆพอ 555
-------------------------------------
สปายกระต่าย หมายเลข 008
ภารกิจถูกส่งมาแล้ว ฉันรู้สึกเหมือนเลือดในตัวแข็งฉับพลัน ในกลุ่มที่จบการฝึกมาด้วยกันมีแปดคนและฉันคือคนที่แปด คนที่เจ็ดคือวาคาบะจังที่ตอนนี้กำลังตามประกบเป้าหมายอยู่ ฉันถูกเรียกว่ากระต่ายน้อย รหัสสายลับคือเอส008 ชื่อจริง อ่า นั้นเป็นความลับ
“ปกป้องคน!?”ฉันอ่านแล้วแทบอยากจะเขวี้ยงกระดาษใส่หน้าของหัวหน้าหรือบอส ภารกิจส่วนใหญ่ของฉันคือแฝงตัวเพื่อโจรกรรมข้อมูลจากตัวบุคคลมากกว่า หน้าที่งานบู๊แบบนี้มักเป็นพวกรหัส 007 ขึ้นไปต่างหากล่ะยะ
“บอสคะ นี่มันอะไรกันคะ!”ฉันรีบโทรหาบอสทันที ภาพของเขาฉายอยู่บนกำแพงเขากำลังจิบชาอย่างสบายอารมณ์
“คุณอ่านภารกิจจบแล้ว?”เขาเลิกคิ้วถาม
“ไม่ค่ะ”ฉันตอบทันควัน “แต่หน้าที่ปกป้องคนนี่มันเกินไปหน่อยนะคะ”
“พี่ชายของคุณบอกผมว่าคุณควรเลิกจากหน้าที่นี้”บอสไม่สนใจ เขาพูดเรื่องอื่นเฉยเลย “เดิมทีเขาก็ร้องขอให้งานของคุณไม่หนักหนาอยู่ก่อน กระต่ายน้อย คุณไม่คิดว่าคุณเปลืองค่าภาษีประชาชนเกินไปหน่อยหรอ”
“ไม่หนัก?”ฉันทวนเสียงสูง “บอสคะช่วยตอบทีว่าไอ้การแฝงตัวเข้าสู่องค์กรรัฐบาลของประเทศอื่นนี่มัน ไม่ หนัก ตรง ไหน ไม่ทราบคะ”ฉันหรี่ตา
“หน้าที่ครั้งนี้คุณแค่เดินทางไปคุ้มครองนักธุรกิจข้ามชาติคนหนึ่ง เขาให้ความร่วมมือกับเราเพื่อจับไพธอน หัวหอกใหญ่ของพวกค้าอาวุธในเอเชียและแอฟริกา ไม่ใช่ว่าผมอยากใช้คุณหรอกนะกระต่ายน้อย”เขาเว้นจังหวะก่อนจะกวาดสายตามองฉันด้วยสายตาที่มองสินค้าตกมาตรฐาน ฉันอยากจะตะโกนบอกว่าฉันทำทุกภารกิจผ่านด้วยเกณฑ์ยอดเยี่ยมนะยะ!
“แต่นักธุรกิจคนนี้เขาร่ำรวย ชาติตระกูลดีเยี่ยม หน้าตาดี และอายุไม่มาก สายลับที่จะเข้าใกล้เขาได้ต้องอยู่ในตำแหน่งคู่ควง ซึ่งจะต้องเป็นที่ยอมรับได้ของสังคมเขาด้วย คุณคงไม่คิดให้ผมใช้ผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้าแฝงตัว ไม่ทันจะได้คุ้นปันเขาแต่จะโดนแม่เสือรอบตัวเขาขัดขวางซะก่อนน่ะสิ ถึงแม้คุณจะตกบางเกณฑ์ก็เถอะ”บอสคะ คุณมีฝีปากที่ดีเกินไปแล้ว
“เพราะฉะนั้น ยินดีด้วยนะแม่กระต่ายน้อยจบงานนี้คุณเกษียนได้แล้วล่ะ”
“ฉันได้ข่าวจากหน่วยอื่นว่าหน่วยดอกไม้ตะวันตกจบการศึกษาแล้ว ไม่ใช่ด้วยเหตุผลนี้หรือคะบอส!”ฉันยิ้มน้อยๆกอดอกมองเขาบ้าง
“อืม”เขาพยักหน้าอย่างง่ายดาย “พวกคุณเริ่มเป็นที่คุ้นหน้าคุ้นตาหลายประเทศมากเกินไป แถมแก่เกินไปสำหรับปฏิบัติการแล้ว เพราะฉะนั้นควรปลดระวางไปทำงานส่วนเบื้องหลัง”
“บอสคุณหน้าไม่อายที่สุดเลย!”ฉันไม่มีคำพูดไหนจะมอบให้เขาแล้ว!!
“ขอบคุณที่ชม แม่กระต่ายน้อยคุณควรอ่านภารกิจซะ แล้วการติดต่อสายนี้จะจบลงแค่นี้ หวังว่าคราวหน้าคุณจะติดต่อด้วยเรื่องสำคัญจริงๆ ผมขี้เกียจให้คนเสียเวลาเก็บกวาดร่องรอยบ่อยๆนะ”เขาพูดจบก็ตัดสายทิ้งเลย ฉันรีบถอดซิมทิ้งให้โยนลงพื้นก่อนจะขยี้ด้วยส้นเตี้ยสีดำเรียบร้อยของตัวเอง ไอ้ที่บอกว่าตกเกณฑ์จะหาว่าฉันแก่เกินไปหรอฮะ!
“ฉันไม่ได้แก่นะ! เพิ่งจะ 27 ปีเอง!!”ฉันกระแทกเสียงอย่างหงุดหงิด หนทางการเตรียมสอบเป็นข้าราชการของฉันมันเป็นไปอย่างราบรื่น แต่เมื่อเข้ามหาวิทยาลัยปีสองบังเอิญผ่านบททดสอบ ทำให้ฉันต้องเข้ารับฝึกเป็นสายลับ ฉันมองผู้หญิงที่สะท้อนในกระจกคุณภาพถูกของโรงแรมจิ้งหรีดในรัฐเล็กๆของอเมริกา เป็นหญิงสาวชาวจีนหน้าเรียวเล็กคางแหลมปากบางทาเคลือบด้วยลิปติกสีนู้ด ดวงตาโตถูกตกแต่งจนหยีเล็ก ผิวขาวผ่องทากลบด้วยเครื่องสำอางแสดงความเป็นเอเชียด้วยผิวขาวเหลืองติดจะคล้ำ ผมลอนที่เป็นเกลียวถูกแทนที่ด้วยผมยาวตรงที่สั้นประบ่า ดูยังไงก็เป็นนักศึกษาชาวจีนซื่อๆคนหนึ่ง ฉันถอนหายใจก่อนจะกระแทกตัวนั่งบนเตียงอ่านข้อมูล ภาษาญี่ปุ่นที่ห่างหายมานานถูกพิมพ์อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

774 Nameless Fanboi Posted ID:34uQfKRLlv

“จุดแลกเปลี่ยนอยู่ที่ไทยงั้นหรอ?”ฉันขมวดคิ้วยุ่ง ประเทศไทยเป็นประเทศที่อยู่ตรงกลางของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นประเทศที่มีมาตรการรักษาความปลอดภัยต่ำจริงๆนั้นล่ะ แถมอากาศก็ร้อนด้วย
“เป้าหมายบอกว่าไปพักร้อน”ฉันทวนเสียงสูง พักร้อนที่นี่เนี่ยนะ ฉันได้ยินมาว่านายรวยมากไม่ใช่หรือไง พอดูแผนที่และการเดินเรือก็อดอยากสรรเสริญไม่ได้ ไอ้เส้นทางการเดินเรือนี่มันเหมาะสมกับการค้าขายอาวุธสงครามจริงๆนั้นล่ะ ดูต้นทางและปลายทางก็ยอมแพ้
“เขาต้องมีเส้นสายขนาดไหนถึงเอาของจากอเมริกาออกไปได้กันนะ”ฉันเห็นรหัสอาวุธที่เขานำไปขาย แค่รหัสก็เดาได้ว่าเป็นของที่ทหารอยากเลาะทิ้งเต็มที่ บางทีเขาอาจจะเป็นชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ่น? ฉันพลิกจนแผ่นสุดท้ายประวัติของเขามีแค่แผ่นเดียวแต่รูปของเขาทำให้ฉันนิ่งอึ้งไปชั่วอึดใจ เรือนผมสีน้ำผึ้ง ใบหน้าหล่อเหลาสมบูรณ์แบบ ดวงตาและรอยยิ้มอ่อนโยนสง่างาม พร้อมกับชื่อที่แสนคุ้นเคย เพื่อนสมัยประถมจนถึงมัธยมปลายของฉัน เอ็นโจ ชูสึเกะ
อิตาเอ็นโจเองเรอะ! ชั่วร้ายดำมืดแบบเขายังต้องการคนคุ้มกันอยู่หรือไงฮะ!?
-----------------------------
ใครอยากต่อก็ได้นะ กูได้แค่นี้ว่ะ 555

775 Nameless Fanboi Posted ID:34uQfKRLlv

กูขอโทษ กูไม่ได้อ่านนาน พิมพ์ชื่อจอมมารผิด เอ็นโจ ชูสุเกะ เอ็นโจ ชูสุเกะ เอ็นโจ ชูสุเกะ เอ็นโจ ชูสุเกะ เอ็นโจ ชูสุเกะ เอ็นโจ ชูสุเกะ
หกครั้ง หวังว่าจอมมารจะอภัยโทษ

776 Nameless Fanboi Posted ID:JkxQcouIes

>>773 กูว่าถ้าเรย์กะเป็นสายลับน่าจะความแตกตั้งแต่วันแรกที่เป็นแล้วว่ะ ถึงเจ้าตัวจะคิดไปเองว่าไม่มีใครรู้หรอกน่า แต่คนรอบข้างรู้หมด 555555

777 Nameless Fanboi Posted ID:Pz50K4XFzY

>>776 น่าสงสาร ทั่นเรย์กะ แค่โกหกลักยิ้มก็กระตุกแล้ว//ข้อมูลขากท่านพี่ ซิสค่อ--- แค่กๆ

778 Nameless Fanboi Posted ID:Pz50K4XFzY

>>777 จาก* มันใกล้กันเลยพิมพ์ผิด

779 Nameless Fanboi Posted ID:Pz50K4XFzY

Ky ฝั่งยุ่นเขาร่ำร้องคร่ำครวญหา อ.ฮิโยโกะกันไหมวะ
กูอ่านตอนล่าสุดซ้ำไปซ้ำมา T-T

780 Nameless Fanboi Posted ID:M3lTCERVK0

>>779 กูไปส่องช่องคอมเมนต์นิยายที่นาโร่ มีคนแวะมาคอมเมนต์อยู่เรื่อยๆ นะ มีทั้งแบบน่ารักๆ คิดถึง อยากเจอท่านเรย์กะ แบบเป็นห่วงท่านฮิยังอยู่ดีหรือเปล่า พวกเก้วกาดแบบคนเขียนตายแล้วป่ะ ไปที่ชอบๆ นะก็มี กุล่ะแอบเป็นห่วง เฮ้ออออ

781 Nameless Fanboi Posted ID:8sssfyfGP5

>>780 โห มีพวกปากหมาแบบนั้นอยู่ด้วยเหรอ ตีปากกกกก คนเขียนจะไม่กลับมาอัพก็เพราะพวกหล่อนนั่นแหละย่ะ

782 Nameless Fanboi Posted ID:Ic1/czYWhS

>>779 กูก็อ่านท่านเรย์กะซ้ำไปมาเหมือนกัน TT

783 Nameless Fanboi Posted ID:Ek7dhRxOh+

>>780 เวงกรรม กูอยากจะใช้ภาษาญี่ปุ่นเป็น จะไปอ้อนวอนขอร้องตอนใหม่ ทำตัวน่ารักน่าสงสาร กระซิกๆ ทุกวันนี้เหมือนถูกลอยกลางมหาสมุทร ค้างเติงไม่รู้ทิศทาง

784 Nameless Fanboi Posted ID:pNgGGo31Wa

เป็นไปได้มั้ยว่าตอนหน้าจะเป็นตอนจบ เรื่องอาจจะจบแบบปลายเปิด และท่านฮิโยโกะอาจจะออกมาอัพตอนใหม่พร้อมประกาศปิดเรื่อง+ตีพิมพ์

785 Nameless Fanboi Posted ID:QpBlYVeQ1O

>>784 เกรงว่าจะมีคนเผาพริกเผาเกลือแหง มันตัดจบเกินไปแล้วววววว

786 Nameless Fanboi Posted ID:IUfbwBNzZG

>>784 ถ้าตอนหน้าจบจริงๆกูว่าคนที่ตามๆมาตั้งแต่ต้นอาจจะเกลียดนิยายเรื่องนี้ไปเลยก็ได้นะ 555555

787 Nameless Fanboi Posted ID:lZF2.pmKuL

อยู่ๆก็นึกตอนจบได้แบบนี้....

งานดอกไม้ไฟที่ไปดูจู่ๆ ก็มีทั้งคาบุรากิและวาคาบะ!? พอดอกไม้ไฟลูกแรกถูกจุด พุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าก็กลายเป็นรูปหัวใจ คาบุรากิเดินเข้ามาหาตรงหน้าแล้วบอกว่า 'ฉันชอบเธอนะคิโชวอิน ที่ชวนคุยเรื่องวาคาบะบ่อยๆ เพราะอยากหาเรื่องคุยกับเธอ ไปเจอวาคาบะก็เพราะอยากฟังเรื่องของเธอให้มากขึ้น คบกับฉันได้มั้ย' ด้านซ้ายเป็นวาคาบะที่ปรบมือแปะๆ อย่างร่าเริง ด้านขวาเป็นเอ็นโจที่ส่งยิ้มขื่นๆ มาให้ ข้างๆมียูกิโนะที่ทำหน้าบูดบึ้งอยู่ซะงั้น เอ๋!??!!

788 Nameless Fanboi Posted ID:I2mA.H0Zc6

>>787 ฟิคมาค่ะ! เอาให้เรือคาบุแล่นฉิววว กาวอฟชไม่สำคัญกาวในใจเรา55555555555//รมกัญชา

789 Nameless Fanboi Posted ID:XrHMPc65XH

>>787 ซีนถัดมา เป็นเเบบฟิค nice boat--- 55555555555555

790 Nameless Fanboi Posted ID:/IRoF.Vbtf

>>789 Nice Boat นี่คือวาคาบะเชือดคาบุป่ะวะ คุณคิโชวอินต้องเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้นค่ะ! ถถถถถถถถถ

791 Nameless Fanboi Posted ID:Ob0oXEsw74

>>790 เรือยูริก็แล่นตามเรือคาบุไปติดๆ

792 Nameless Fanboi Posted ID:jNdk8EwXtk

พวกมึง กูเพ้อฝันถึงงานโรงเรียนมานานล่ะนะ อยากให้รถไฟเจ้าแม่ชนกันสักครั้ง แบบท่านเรย์กะชวนพวกนายบ้าหมากับบ้านทาคามิจิมางานรร. เดินไปเดินมาเจอกันพอดี คาบุเห็นเรย์กะกับนายบ้าหมานึกว่าโดนกุ๊ยข่มขู่จะเข้ามาช่วยเอ็นโจก็เดินตามมายิ้มๆ พอเรย์กะอธิบายก็แปลกใจว่าเรย์กะสนิทกับผู้ชายคนอื่นด้วยเหรอ? ยังไม่ทันหายสงสัย น้องๆบ้านทาคามิจิก็มาเห้นเรย์กะ 'อ๊ะ โคโรเน่นี่นา' วาคาบะที่เดินมาด้วยตะครุบปากไม่ทัน... ความแตก

793 Nameless Fanboi Posted ID:zU7/Spki8K

>>792 กูว่าช็อตความแตกต้องมา ช็อตนั้นนี้เดาปฏิกริยาคาบุรากิไม่ถูกจริงๆ ยิ่งเดาความในใจไม่เคยออกอยู่...

794 Nameless Fanboi Posted ID:DMzf0XYHOg

>>793 กูว่าคาบุมันต้องสงสัยเรื่องโคโระจังแล้วไปแอบซุ่มอยู่ใกล้ๆบ้านวาคาบะรอดูโคโระจังที่ว่านี่ก็ได้นะ มาดักรอให้สมเป็นสตอล์กเกอร์หน่อย

795 Nameless Fanboi Posted ID:1aSJ5oC50+

>>792 จากนั้น คาบุจะให้เป็นสปายเบ๊อีกรอบ สืบความชอบพี่น้องบ้านนั้น และทั่นเรย์กะก็จะได้เป็นเขยของบ้านแทน

796 Nameless Fanboi Posted ID:iCdBM4vAkP

จริงงง กูไม่รู้ว่าความจะแตกตอนไหน แต่อยากรู้รีแอคคาบุมากๆ กูว่าถ้าคาบุเก๊กขรึมที่โดนหลอกลวงมาหน่อย ท่านเรย์กะต้องง้อแน่ๆ แบบตอนที่คาบุเศร้าละท่านเรย์กะชวนไปกินโอโคโนมิยากิ แง๊ น่ารักเว่อร์ กูแบบ ท่านเรย์ก่าาาาา//น้วย แงวงวงง นึกถึงตุ๊กตาผมม้วนหลอดชะโงกหน้าโผล่มาจากข้างตัวละง้อสิ เป็นคาบุคือกูต้องระเบิดบึ้มเป็นโกโก้ครันช์ นั่ลลัก ช็อตนั้นคือกูหั่นชิ้นส่วนออกจากเรือเอ็นโจไปเรือคาบุแทบไม่ทัน เคมีน่ารักดีมาก

แต่อีกตอนที่อยากรู้แต่ไม่น่ามีคือน้องคันตะเข้ารรซุยรันไปเพื่อพบว่าสองในสามของผู้มีอำนาจปีที่แล้วเป็นพวกแปลกๆที่เคยมาเยี่ยมบ้าน อดีตจักรพรรดินีของซุยรัน ความจริงแล้วคือโคโรเน่คนนั้น น้องคงแบบ ความเป็นห่วงที่ว่าจะโดนรังแกตอนนั้น… แล้วดีไม่ดีริรินะผู้มีสปายก็น่าจะ นี่นายเป็นน้องของยัยทาคามิจจิอะไรนั่นใช่มั้ยยะ ฉันน่ะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับคิโชวอิน//เปิดเรือใหม่ให้ตัวเองแบบงงๆ ตอนแรกจะชงคันตะเรย์กะ แต่เราต้องมีศัตรูหัวใจให้น้องหัวหน้าชมรมตรงนั้นบ้าง-

797 Nameless Fanboi Posted ID:DMzf0XYHOg

>>796 ไม่รู้ดิ แต่กูก็คิดว่าคันตะอาจจะไม่เข้าซุยรันก็ได้มั้ง น้องเขาอาจจะไปต่อม.ปลายที่โรงเรียนอื่น แต่ถามเฉยๆเพราะอยากรู้ว่าซุยรันเป็นไงเพราะเห็นเรย์กะกลัวคาบุลนลานตลอดเลยนึกว่าโดนพวกระดับบนๆรังแกมา แถมตอนมุมมองน้องเขาก็ไม่ได้มีความอยากรู้อยากเห็นโลกที่แตกต่างเหมือนวาคาบะด้วย ยังบอกวาคาบะถ้าไม่ไหวก็ให้ไปเรียนโรงเรียนธรรมดาๆอยู่เลย แต่ถ้าเข้า น้องแกคงคัลเจอร์ช็อคน่าดู โคโรเน่ที่ไปกินข้าวที่บ้านเป็นจักรพรรดินีคนดังของซุยรัน แถมไม่ต้องกังวลเรื่องโดนรังแกเลยซักกะนิด 5555555555555555

798 Nameless Fanboi Posted ID:fzsQt0TOVd

ต้องกังวลว่า(ลูกสมุน)โคโรเน่จะไปแกล้งใครมากกว่า..

799 Nameless Fanboi Posted ID:zU7/Spki8K

>>798 กูเห็นแกล้งหัวหน้าชมรมฟุตบอลได้อยู่คนเดียว ส่วนทาคากินั่นเป็น passive skill แค่ยืนอยู่เฉยๆ ก็เหมือนข่มขู่แล้ว

800 Nameless Fanboi Posted ID:iCdBM4vAkP

>>799 มีอีกคนนะ นายไก่โง่ยังไงล่ะ กูว่าลึกๆแล้วท่านเรย์กะชอบแกล้งหมอนี่เพราะรีแอคเยอะดี คนอื่นอย่างเอ็นโจงี้ถ้าไปแกล้งทีนึง…//ไว้อาลัยสภาพจิตใจหลังจากนั้นของท่านเรย์กะล่วงหน้า

801 Nameless Fanboi Posted ID:JWZ7IKG5g5

>>800 เจ้าแม่คงไม่อยากสะกิดต่อมหนี้แค้นจอมมารหรอกมึง รายนี้เป็นเจ้าหนี้มืออาชีพ ทวงทุกครั้งที่มีโอกาสเลย \('-')/

802 Nameless Fanboi Posted ID:1+CM05yCXF

>>800 เคยแกล้งปล่แยข่าวเอ็นโจกับคาบุไง โดนเขาตามมาตะปบบ่าเลยเห็นมั้ย....

803 Nameless Fanboi Posted ID:9+j2VkrwVW

>>800 กับคาบุก็แกล้งด้วยการเอาผ้าเปียกปิดหน้าไง //อะไรนะ ไม่ได้แกล้งแต่คือความหวังดีงั้นหรอม

804 Nameless Fanboi Posted ID:/VyqFlRurL

>>803 นั่นมันหนึ่งในแผนแก้แค้นที่อาจจะรุนแรงกว่าเอามือเปื้อนน้ำมันไปป้ายโทรศัพท์

805 Nameless Fanboi Posted ID:pdZDD/nc1S

ทำไมวันนี้เงียบจัง

806 Nameless Fanboi Posted ID:1L/hhqx/DM

ทำไมกูเปิดเว็บแมวดุ้นในโทรศัพท์ไม่ได้วะ...

807 Nameless Fanboi Posted ID:aR.56bVYnE

>>806 เปิดได้นะ แต่ค่อยข้างอืด

808 Nameless Fanboi Posted ID:1AKg.kNesu

>>805 พรุ่งนี้วันจันทร์ orz

809 Nameless Fanboi Posted ID:f4SQw6HZbE

>>807 อืดมาหลายวันแล้วด้วย คิดว่าเป็นอยู่คนเดียว ;_;

810 Nameless Fanboi Posted ID:NhsbTn.x4y

เพิ่งเห็นโพสต์เสด็จพ่อ Sirn (Webmaster) เอามาเแปะให้ดูว่าค่าเฉลี่ยของแต่ละโพสต์ในโม่งอยู่ที่เท่าไหร่
Web Novel นำมาอันดับหนึ่งเลยว่ะ กูคิดว่าส่วนมากน่าจะมาจากฟิคกาวที่กวนกันในกระทู้นี้แหละ 55555
https://twitter.com/gridth1/status/1017799712487890945

811 Nameless Fanboi Posted ID:ahbeeG8VgJ

>>810 อีเหี้ย avg. 250 กว่า ค่าเบี่ยงเบน500กว่า คืออะไร๊ สูงโด่งนำหน้าชาวบ้านเหี้ยๆ

812 Nameless Fanboi Posted ID:Pgjdp4R8hx

>>811 ความกาวไงมึง ฟิคตอนนึงก็ล่อกันทีสามสี่โพสแล้วถถถถ

813 Nameless Fanboi Posted ID:4UgF93L4Ka

>>812 คนร้ายอยู่ในหมู่พวกเรานี่แหละ

814 Nameless Fanboi Posted ID:UhW7oIr+xE

มึงกูพึ่งเข้าไปดู สารบัญตัวละครหายไปไหนวะ รึกูหาไม่เจอเอง

815 Nameless Fanboi Posted ID:IOn6KP.hum

>>814 เข้าไปดูก็หายไปจริงๆด้วยว่ะ สารบัญอิมาริท่านพี่ สารบัญฟิค
ปล.ถึงสารบัญอื่นๆจะหายไป สารบัญอาหารยังอยู่นะ 55555555555

816 Nameless Fanboi Posted ID:q7uoYzadYk

>>815 อาถรรพ์อาหารซัง คนที่อยู่ข้างท่านเรย์กะน่ะ จะต้องเป็นอาหารซังและลูกๆ ในอนาคตอย่างไขมันคุง คอเรสเตอรอลจังเท่านั้น!!

817 Nameless Fanboi Posted ID:WO.nIXvebk

>>814 หาไม่เจอจริงๆ ด้วย อาณาจักรจะล่มสลายแล้วเหรอ ฮือออออ

818 Nameless Fanboi Posted ID:GRob.LdW0N

>>815 ม่ายยยยยโม่งสารบัญญญญญ ;__;//ว่าจะไปคุ้ยฟิคเก่าๆมาอ่านอยู่

819 Nameless Fanboi Posted ID:ZYz5f9foXY

>>818 ลิงค์สารบัญฟิคก็มีอยู่ที่หัวกระทู้นะ แค่มันหายไปจากหน้ารวมของโฟลเดอร์เฉยๆ

820 Nameless Fanboi Posted ID:SZ97Z4TkvG

กุน่าจะเคยAdd to folder ของกุไว้นะ ไม่รู้จะหายไปด้วยมั้ย ถ้าไม่หายเดะเอาลงให้

821 Nameless Fanboi Posted ID:4T1YawQvM5

>>819 อ่อ อะเค แต๊งมึง//ใจกุบางเลยเมื่อกี้

822 Nameless Fanboi Posted ID:3nUGdfM3oi

กุลากสารบัญเรย์กะของโม่งนิรนามเข้าโฟลเดอร์รวมละนะ สหายโม่งลองไปส่องดูว่าติดมั้ย

823 Nameless Fanboi Posted ID:QZo1E1Fihn

>>822 เป็นสารบัญแฟนฟิคแฟนอาร์ตใช่มะ เข้าแล้วว

824 Nameless Fanboi Posted ID:HnJ6E6n3Wv

กู๋ไดรฟ์ช่วงนี้รวนๆเหรอวะ มันหายไปหลายไฟล์เลย ทั้งสารบัญจอมมาร สารบัญอิมาริท่านพี่ สารบัญตัวละคร ปกติมันจะเยอะกว่านี้ไม่ใช่เหรอ

825 Nameless Fanboi Posted ID:l7sfvnV9LU

>>824 โดนพวกมั่วลบมั้ง โฟลเดอร์สาธารณะนี่

826 Nameless Fanboi Posted ID:3nUGdfM3oi

ลองกดเข้า Shared with me แล้วเสิร์ชชื่อไฟล์ดูถ้าจำได้ เสร็จแล้วลากเข้าโฟลเดอร์ มันน่าจะยังอยู่ในประวัตินะ
กุเจอสารบัญเอ็นโจแล้ว เดี๋ยวลองลากแป๊บ

827 Nameless Fanboi Posted ID:3nUGdfM3oi

ไฟล์เปล่าก็หายไป กุว่าต้องมีคนเปิดในแอพแล้วเผลอๆลบแน่

828 Nameless Fanboi Posted ID:3nUGdfM3oi

ขออีกเม้น กุลากกลับมาได้แค่สารบัญเอ็นโจ+How to เพราะกุเข้าไม่ครบทุกไฟล์นะ ;_; (อีห่า รู้เลยว่าเมนใคร)
ใครมีสารบัญคนอื่นก็ช่วยๆหน่อยเด้อ

กด Share with me>> พิมพ์ชื่อไฟล์>> กดเข้าไฟล์ทีนึงแล้วค่อยออก (เป็นการดันให้ไฟล์มาอยู่ด้านบน) >> แล้วลากไฟล์นั้นเข้าโฟลเดอร์ท่านเรย์กะ

829 Nameless Fanboi Posted ID:3wW0oYW1SN

กูไม่ได้แชร์เก็บไว้เลย ใครมีเก็บๆ ไว้ช่วยกันหน่อยนะคะ ToT

830 Nameless Fanboi Posted ID:pxcPdFjLXW

ตอนนี้กุเปิดแล้วมี10อันอ่ะ เดิมต้องมีกี่อันนะกุลืม;__;

831 Nameless Fanboi Posted ID:Dsr64pLEhZ

เท่าที่กูจำได้นะ รู้สึกว่าสารบัญอิมาริท่านพี่ สารบัญอาริมะหายไปว่ะ

832 Nameless Fanboi Posted ID:UBQU/qCR1g

มึงงง กูใส่ไปแล้วมันเป็นpdfอ่ะ กูขอโทษ กูทำไม่เป็นTT

833 Nameless Fanboi Posted ID:tZmBUV7jK0

ตอนนี้เหมือนจะเหลือของท่านพี่ท่านอิมารินะะะ

834 Nameless Fanboi Posted ID:0/ow+JUGDE

>>833 สารบัญท่านพี่อิมาริกลับมาแล้ว

835 Nameless Fanboi Posted ID:o6Kkb6e8iT

ขอบคุณทุกคนที่มีส่วนร่วมในการกู้ภัยครั้งนี้ค่ะ //กราบงามๆ ทุกสารทิศ

836 Nameless Fanboi Posted ID:26X1uy492c

>>835 ท่านพี่กะอิมาริก้แค่หนีเที่ยว​กันสองต่อสอง​เองน่า

837 Nameless Fanboi Posted ID:jSzWPNTjmv

>>836 หนีเที่ยวหรือหนีตามกันเอาดีๆถถถถถ

838 Nameless Fanboi Posted ID:9GvKQ6UJJh

ที่เงียบๆนี่คือกู้ภัยกันอยู่สินะ //พนมมือ

839 Nameless Fanboi Posted ID:tz2csR9v3+

>>838 รอตอนใหม่จนเหี่ยว ฮือ....

840 Nameless Fanboi Posted ID:De9HJT/xs5

โม่งฟิคโปรดกลับมาอัพ กูจะขาดกาวตายแล้วววววว

841 Nameless Fanboi Posted ID:LCMeSPuihA

>>840 กูว่าจะลงฟิค แต่กูยังหาทางแลนดิ้งให้จบบทแบบสวยๆไม่ได้เลยว่ะ Orz

842 Nameless Fanboi Posted ID:vRvZW2qBSt

จิตใจห่อเหี่ยวจัง ต้องการฟิค ต้องการกาว ต้องการให้อ.ลงต่อ//เอาเล็บขูดผนัง

843 Nameless Fanboi Posted ID:/JnDD0LJBK

โม่งฟิคจ๋าาาาาา คิดถึงจังโลยยยยย

844 Nameless Fanboi Posted ID:/JnDD0LJBK

พวกมึงว่าเรื่องนี้ท่านฮิจบแบบไหนที่จะจัดว่าพีคสำหรับมึง แบบอ่านแล้วร้องเชีี่*ยยยยย

845 Nameless Fanboi Posted ID:9/hlICsuCm

>>844 จบแบบเรย์กะตื่นขึ้นในโลกเดิม หรือไม่ก็แต่งไปกับตัวประกอบไร้ชื่อไร้บทซักคนมั้ง

846 Nameless Fanboi Posted ID:E4wUTdcGrB

>>844 แบบที่เป็นอยู่ทุกวันนี้แหละคือพีคสุดแล้วสำหรับกู....

847 Nameless Fanboi Posted ID:W4KKnEBPB1

>>844 "เลิกแต่งแล้วค่ะ" พีคพอมั้ย

848 Nameless Fanboi Posted ID:1/OwRlGLd.

>>847 มึงใจร้ายมาก

849 Nameless Fanboi Posted ID:E4wUTdcGrB

>>847 จริงๆ ก็พอรับได้นะ ถึงจะเฮิร์ตจัดๆ เหมือนโดนบอกเลิกต่อหน้าต่อตา กินเหล้าร้องไห้ฟูมฟายสองสามวันแล้วมันก็ค่อยๆ ดีขึ้นอ่ะ ตอนนี้เหมือนห่างหายกันไปแบบคาราคาซังโดยที่ความสัมพันธ์ (แบบรักเขาข้างเดียว) ไม่ชัดเจน ฮือออออออออออ

850 Nameless Fanboi Posted ID:3RUGiFSLVF

>>844 อยู่ดีๆเรื่องก็หายไปจากเว็บนาโร่ แล้วไม่กลับมาอีกเลย

851 Nameless Fanboi Posted ID:L0XdtrKmDw

>>850 กรี๊ดดดดดดดดดดด

852 Nameless Fanboi Posted ID:WfYOwqwbU7

>>850 หนักกว่าบอกว่าเลิกอีก หรือที่เราเคยอ่านมันเป็นแค่ฝันตื่นหนึ่ง…

853 Nameless Fanboi Posted ID:uyjbPpBPAa

>>850 พีคสุดคือกูเห็นเม้นนี้ก่อนแล้วตกใจนึกว่าเป็นเรื่องจริง ตกใจเกือบตาย

854 Nameless Fanboi Posted ID:hm6exJgW4e

>>853 โอ๋นะมึง ใจเย็นๆกุขอโทษถถถถถ

855 Nameless Fanboi Posted ID:unPnPSs3wC

ใจกูตอนนี้คืออย่างน้อยก็อยากอ่านโม่งซุยรันคุยกันนะ กูเหงา กูคิดถึงบรรยายกาศเก่าๆ โดยเฉพาะสมัยกาวกันหนักๆ กูชอบมากเลยเวลาพวกมึงหวีดแปลไทยหรือกาว หรือตอนที่มีโม่งเอาสาระมาแปะแล้วพวกมึงถกกัน ภาพลักษณ์โม่งในสายตากูเปลี่ยนไปเยอะเพราะมู้นี้ กูอบอุ่นกับครอบครัวโม่งซุยรันมาก เวลาเงียบกันกูเลยรู้สึกเหงา แต่กูก็เข้าใจแหละว่ามันไม่มีอะไรให้คุย

856 Nameless Fanboi Posted ID:uyjbPpBPAa

>>855 รอตอนใหม่อัพ ความเว็บล่มก็จะกลับมาอีกครั้ง กูจำได้ว่าตอนเช้าๆนี่อืดไปเลย

857 Nameless Fanboi Posted ID:LNcGxb1Ipd

>>855 หรือว่าหาหัวข้อคุยอ่ะ เอาเรื่องไรดี ชาไปแล้ว ขนม?

858 Nameless Fanboi Posted ID:L0XdtrKmDw

>>855 โอ๋ๆ กอดๆ นะมึง อยากบอกว่ากูก็ยังเป็นผีสิงกระทู้อยู่ตนนึงนะ วันนึงๆ ก็เข้ามารีเฟรชหลายรอบ แบ่บเหมือนมือมันเคยชินไปแล้ว 5555 เวลาเห็นกระทู้ไม่ขยับเลยก็รู้สึกเหงานิดๆ เพราะทุกวันนนี้ก็เหมือนเอาไว้เม้าท์ขนมน้ำชาเป็นคุณหนูซุยรันล่ะ กูเชื่อว่าถ้ามีคนชงประเด็นมาก็ยังมีคนมาตามตบเรื่อยๆ นะ แต่ไม่รู้จะเม้าท์อะไรกันดีนี่แหละ ถถถถถถ

859 Nameless Fanboi Posted ID:XTkcy+4jJ+

งั้นกูมายกมือบอกว่ากูกำลังพยายามเขียนฟิคไดนากงออกมาอยู่ตามสัญญากับโม่งซักคนในตำหนักก่อนๆๆๆ(ก่อนมาก…5555ตั้งแต่แปลไทยได้ดอกไม้มั้ง…)ว่าถ้ามาปรากฎตัวเกินสามครั้งแล้วกูจะเขียนฟิคถวาย…ได้มาเกือบสามพันคำแล้วยังไม่ถึงครึ่งเรื่องที่วางไว้//ตอนนี้ดองแบบค่อยเป็นค่อยไป…

860 Nameless Fanboi Posted ID:unPnPSs3wC

>>859 งั้นกูรอนะ ไม่ว่าจะฟิคเรื่องไหนหรือใครกำลังแต่งอยู่ อย่าได้อายที่จะเอามาแบ่งปันนะสหาย ไม่อยากเร่งหรือกดดัน แต่มึงสนใจจะเอามาแปะทีละนิดมั้ย555

861 Nameless Fanboi Posted ID:NTgav3+ju3

>>860 นี่มันเรือผี! แต่รอนะคะที่รัก

862 Nameless Fanboi Posted ID:gASyRUPowq

กุขอโทด กุจะพยายามปั่นต่อ กุคือโม่งฟิคโฮสต์เอ็นโจ
กะว่าจะเขียนต่อตั้งแต่วันจันทร์ แต่มันเขียนไม่ออก เขียนๆลบๆรัวมาก ฮือๆ

863 Nameless Fanboi Posted ID:XTkcy+4jJ+

>>860 เวลาแปะทีละนิด มันเหมือนปลดภาระน่ะมึง ถ้าอยู่ในกองดองไฟล์มันจะกดดันกู5555 อีกอย่างคือบางทีกลับมาอ่านแล้วชอบกลับมาแก้ให้เข้ารูปเข้ารอยกับตอนหลัง เหตุผลที่สำคัญสุดคือกูแอบดองไปนานก็ไม่มีใครรู้ว่ากูดอง555555555555555555555

864 Nameless Fanboi Posted ID:3AHhQVy1UM

เห็นคนหาเรื่องเมาท์กัน กูกำลังอยากรู้อยู่พอดี
ปกติเวลามึงดื่มชามึงชอบดื่มกับอะไรกันวะ//กุไม่ชอบขนมหวานๆเลยหาของถูกใจยากชิบ

865 Nameless Fanboi Posted ID:W4KKnEBPB1

เว็บแมวเปลี่ยนหมวดหมู่ใหม่ ใครเล่นเฟส ไปแจ้งแอดมินเว็บแมวหน่อยดิว่า แท็กอาหารมันต้องเป็น Gourmet ไม่ใช่ Grume นึกว่าแนวโชกเลือด -_-"

866 Nameless Fanboi Posted ID:tiASPGhgjM

>>864 กูดื่มกับทุกอย่าง ขนมปังไส้คาว ไส้หวาน แซนด์วิช มาการอง สโคน คุกกี้

กูแนะนำสโคนผ่าครึ่งทาครีมหรือแยม อร่อยฝุดๆ รับรองหรือกินเปล่าๆก็ได้ สโคนมันไม่หวานมากอยู่ละ

867 Nameless Fanboi Posted ID:3AHhQVy1UM

>>866 ในกทมมีเจ้าไหนอร่อยๆปะอ่ะมึง//กุว่าจะลองจัด>__<

868 Nameless Fanboi Posted ID:0RHpau8eew

>>867 กูแนะ dean and deluca มีสาขาที่สะดวกสุดสำหรับกูก็ที่เอ็มควอเทียร์ แต่ราคาแพงพอสมควร เซ็ตนึง 200 บาทมั้ง ได้สโคนลูกนึงกับคล็อตครีมแบบอังกฤษแท้ๆและแยม แต่สโคนลูกใหญ่นะ คนกินน้อยกินชิ้นเดียวก็อิ่มละ แต่ส่วนใหญ่พนักงานแนะให้ซื้อสองลูกจะได้พอดีกับตัวครีมและแยมที่อยู่ในเซ็ต สโคนขายเปล่าๆอยู่ที่ 70 บาทมั้ง

แมนดาริน โอเรียนเตล จำไม่ผิดราคาจะอยู่ที่ 150 เป็นเซ็ตสโคนเหมือน dean ได้สโคนสองลูก ครีมและแยมตามมาตรฐาน

นอกนั้นที่กูเคยกินก็พวกสตาร์บั๊ค ร้าน ka-nom หรือมึงจะสั่งออนไลน์มาก็ได้ แต่ต้องระวังเรื่องหน้าฝนเพราะมันชื้น เดี๋ยวขนมมึงจะขึ้นราได้ง่ายนะ

869 Nameless Fanboi Posted ID:HvLCOcDjTK

>>864 กูชอบดื่มชาเพียวๆมากกว่าดื่มกับอะไรว่ะ 555

870 Nameless Fanboi Posted ID:5oqVWkkuFw

>>869 สายเดียวกัน หลังจากอ่านท่านเรย์กะกูแวบไปลองทำชาดอกไม้ด้วย แต่ก็วกกลับมาตายที่เดิม เพราะขี้เกียจ lol

871 Nameless Fanboi Posted ID:LQYHCxuMZ5

>>870 โคตรถูก อยากดื่มแบบหรูหรามีลูกเล่นบ้าง สรุปสุดท้ายตายเพราะความขี้เกียจทุกที 555

872 Nameless Fanboi Posted ID:vnMZlNf2ZG

สโคนอร่อยกูแนะนำ Eric Kayser มีเนย แยมสตรอเบอร์รี่กับมะม่วง แต่ที่กูชอบสุดของร้านคือครัวซองค์ว่ะ 55555
ถ้าร้านบนราคาสูงไปนิด มีอีกที่แนะนำ Flower by p ไม่แน่ใจชื่อร้าน แต่อยู่แถวอารีย์ สโคนใช้ได้ มีชากุหลาบสตรอเบอร์รี่ รสอมเปรี้ยวนิดๆ หอมอร่อยดี ร้านน่าร้ากมากกก

873 Nameless Fanboi Posted ID:MSMbD8aXv6

>>870 พูดถึงชาดอกไม้ กูเคยซื้อชาดอกไม้บานมาจากจีน เอามาแช่น้ำก็สวยดีนะ กลิ่นหอมด้วย แต่จิบไปเหมือนกูกินน้ำร้อนเปล่าๆที่รสเฝื่อนนิดๆว่ะ ต่างจากพวกชาที่เคยจิบๆมา กูกินชาไม่เยอะเลยอยากถามว่าชาดอกไม้นี่มันจืดๆเหมือนกันหมดมั้ยวะ

874 Nameless Fanboi Posted ID:LQJHVjMkvn

>>873 สำหรับกูมันดีที่ความหอมเท่านั้นล่ะ (●´ー`●)

875 Nameless Fanboi Posted ID:ZJS6qqqLeW

นี่ก็เคยลองนะแต่ก็เป็นการจับคู่ของกินกับเครื่องดื่มประหนึ่งสุ่มกาชานั่นแหละ ถถถถถ

876 Nameless Fanboi Posted ID:iHnSHuUjsZ

ปกติกูดื่มชาคู่สโคนอ่ะ ไม่ก็บิสกิต แต่ถ้าเป็นกาแฟ กูก็จะทานคู่กับขนมที่พาร์ทเนอร์แนะนำว่าตัวนั้นคู่กับขนมอันไหนเเล้วอร่อย << สตาร์บัคส์รีเสิร์ฟนะ มันมีกาแฟให้เลือกหลายตัว เปลี่ยนไปเรื่อยๆ สนุกดี

877 Nameless Fanboi Posted ID:JzAEQKXnXn

>>864 กูกินชาจีนกับพวกจันอับอะ เห็นพวกมึงคุยกันแล้วรู้สึกสูงวัยเลย T▽T

878 Nameless Fanboi Posted ID:mueSy7zMqZ

กูกินชากับติ่มซำ จีนมักๆ

879 Nameless Fanboi Posted ID:EM0HmgH9Ht

>>878 ชาจีนกูชอบกินกับหมูหันด้วยว่ะ อร่อยโพด คอเรสเตอรอลสูง แต่หยุดไม่ด้ายยยยยยย

880 Nameless Fanboi Posted ID:u7bbY7E7Aw

>>877 เหมือนอาม่ากูเลย แต่อาม่ากูอาจจะยิ่งกว่ามึงอีก กินชาจีนร้อน ๆ กับหมูย่างว่ะ กูงี้มองบน

881 Nameless Fanboi Posted ID:u7bbY7E7Aw

>>879 มึงด้วยเหรอเนี่ย กูนึกว่าอาม่ากูประหลาดอยู่คนเดียว กินชาจีนกับหมูย่างแบบหวาน ๆ ไม่กินข้าวด้วยนะเว้ย

882 Nameless Fanboi Posted ID:EM0HmgH9Ht

>>881 ชาจีนขมๆฝาดๆหอมกลิ่นใบชากับหมูหันย่างมาร้อนๆกรอบๆนี่โครตจะเข้ากันเลยนะเว้ยมึง กูพราวด์ทูพรีเซนต์มากๆๆ

883 Nameless Fanboi Posted ID:u7bbY7E7Aw

>>882 กูไม่เคยลอง อาม่ากูกินชาโคตรร้อน แบบร้อนจะลวกปากได้ แต่กูกินหางชาได้ รออาม่าเติมน้ำก่อน ไม่ขมมาก เอามาใส่น้ำแข็ง ยังไม่เคยลองชาจีนกับหมูว่ะ

884 Nameless Fanboi Posted ID:h3ARRF7Be7

กาวนอก update แล้วนะเว้ย

885 Nameless Fanboi Posted ID:N36z1Z4ZfD

>>883 สมัยก่อนกูชอบกินชาร้อนนะ ลวกคอดี มันอุ่นในอก แต่ไปๆมาๆก็ใส่น้ำแข็งเหมืองมึงนี่แหละ
แล้วกูชอบกินชาใส่น้ำแข็งกับส้มตำนะ มันแก้เผ็ดดีกว่าน้ำเปล่า (กินแบบไทย)

886 Nameless Fanboi Posted ID:u7bbY7E7Aw

>>885 ถ้ากินส้มตำกูชอบกินน้ำแดงว่ะ แก้เผ็ดดี ถถถถถ มู้เรย์กะมาไกลเกินไปแล้ว

887 Nameless Fanboi Posted ID:JzAEQKXnXn

>>880 อากงปลูกฝังกูมา 555555 และกูก็จะบอกมึงว่าชากับหมูย่างแม่งเข้ากันด้วย 55555

888 Nameless Fanboi Posted ID:/D0T+IeJkS

>>884 คือดีมาก กุสะใจยัยผีพรายโดนเท

889 Nameless Fanboi Posted ID:h3ARRF7Be7

>>888 กาวนอกคือเอนโจไม่ได้ชอบคุณยุยโกะชัดเจน. ทำให้กุสะท้อนใจว่าหรือในเรื่องเอนโจก็ยอมรับคุณยุยโกะวะ. แบบพามางานโรงเรียน. ไปออกงานสังคมด้วยกัน.

890 Nameless Fanboi Posted ID:EM0HmgH9Ht

>>889 ฮีไม่เคยพามางานโรงเรียนซักครั้งนะมึง นางให้ฮารุพามาต่างหาก ส่วนงานสังคมตอบยากว่ะ จะว่าบ้านบังคับหรือนางบังคับก็ไม่รู้

891 Nameless Fanboi Posted ID:eZ8eGB4eY1

>>889 ต้องดูว่าออกเยอะขนาดไหน
- งานรร นางมาเอง(แต่ท่านชูก็บอกว่าจะกลับไปทำลาเต้อาร์ตให้ที่บ้าน)
- ออกงานที่เหลือก็น่าจะเอสคอร์ทมาด้วยกัน (อาจจะผู้ใหญ่บังคับ-แบบที่มาดามคาบุจะให้มาซายะเอสคอร์ทแต่อันนี้ท่านเรย์กะปฏิเสธ รึท่านชูจะสมัครใจเองก็ไม่ทราบ)
- นอกรอบไม่ใช่งานสังคม เช่น ไปดูโอเปร่า(ปะวะ ซัมธิง)ที่ท่านอิมาริไปเจอ หึๆ (อันนี้โดนบังคับรึเปล่าไม่รู้ หรือโดนชวนแล้วก็ตามน้ำมาก็ไม่รู้—แหมก็ไม่น่าจะเคยชวนใครไปเดตก่อนเลยนี่คะ)
ไม่นับว่ามีโมเม้นที่ไม่รู้อีกนะ

อันที่จริงที่เราเดาๆกันว่าไม่เต็มใจ เพราะไอ้ตอนยิ้มขื่นๆประมาณล้านรอบ/หนีบ้านมารร(ไม่แน่ว่าเรื่องอะไร)/ทิ้งยุยโกะไว้กะฝูงผชตอนปาร์ตี้มาทักท่านเรย์กะ (แต่อย่าลืมว่ามีบางครั้งที่ท่านเรย์กะเห็นเอ็นโจยืนกะยุยโกะเช่นกัล)

ถามว่าอยู่บนเรือนี้มั้ยก็อยู่ แต่ความหมั่นไส้ในเรื่องนี้ก็มีเยอะกว่า ไอ้ผู้ชายหลายใจ ท่านเรย์กะอย่าไปสนเลยค่ะ! คานซังกับอาหารซังสิคะยั่งยืน—

892 Nameless Fanboi Posted ID:HDZnuAPRrU

ใครก็ได้ช่วยแปลกาวนอกต่อที

893 Nameless Fanboi Posted ID:EM0HmgH9Ht

>>891 กูว่าคานซังหลายใจกว่า เพราะตัวละครหลักน่าจะเป็นเด็กในสังกัดฮาเร็มของคานซังกันแล้ว ส่วนตัวย่อยๆไปอยู่หมู่บ้านมีรักกันหมด

894 Nameless Fanboi Posted ID:Pn3LhnHRKs

>>893 เห็นด้วย ไม่มีใครมีชีวิตรักราบรื่นซักคน ยกเว้นนายอุเมวากะกับเบียตัน

895 Nameless Fanboi Posted ID:/wgMIvBZuX

>>893 คานซังหลายใจแต่ก็คอยดูแลเจ้าแม่อย่างดีนะมึง ริ้นไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม ผชคนอื่นงั้นเหรอ อย่าหวัง!!

896 Nameless Fanboi Posted ID:NQz4neFMdT

>>891 อ่านแล้วแทบกระอัก ถ้าเรือนี้ไม่มีกัปตันอย่างท่านยูกิโนะ เกรงว่าคงระเบิดตัวแตกตั้งแต่กลางเรื่อง อ๊ะ นี่กลางเรื่องรึยังนะ!?

897 Nameless Fanboi Posted ID:yNMsHDtEmN

>>896 จะตอนไหนก็ได้ ขอแค่อย่าเป็นท้ายเรื่อง เพราะท่านฮิลงไหดอง

898 Nameless Fanboi Posted ID:xSJPqjWAcI

นี่อาจจะเป็นทริคป้องกันกองเรือตีกันก็ได้ เรือทุกลำสามัคคี อะไรก็ได้ทั้งนั้นขอแค่มาลงต่อให้จบก็พอ /ซับน้ำตา

899 Nameless Fanboi Posted ID:SzTzTmtM0g

>>898 เออ ตอนแรกทุกคนตีกันแทบตาย ตอนนี้อะไรก็ได้ คานซังยังมีคนแต่งฟิคให้เลย;__:

900 Nameless Fanboi Posted ID:WrsZ0.nygk

>>899 ว่าไปแล้ว กูจะแต่งฟิคคานซังดีไหม สไตล์หนุ่มยันนิดๆ //แสยะยิ้ม

901 Nameless Fanboi Posted ID:ugcC0yyTVr

>>900 แต่งมาเลย กำลังเหงา เฉา และว้าเหว่ กลับไปอ่านตั้งแต่ตอนแรกใหม่วนไปก็แล้ว ไล่อ่านฟิกทั้งไทยทั้งเทศก็แล้ว ฮือออ คิดถึง /สะบัดพู่เชียร์

902 Nameless Fanboi Posted ID:35LFeTLt+C

>>900 คานซังในอิมเมจกูคือท่านพี่เลยว่ะ ดูเหมือนไม่หวง แต่คอยคุ้มครองเธอจากไกลๆ สอดส่องในทุกเวลา พร้อมดึงเธอกลับเข้าหาตัวเสมอ 5555

903 Nameless Fanboi Posted ID:LO2qceVWD6

เริ่มเปิดโหวตชื่อมู้ถัดไปกันเถอะ 900 แล้วนี่

904 Nameless Fanboi Posted ID:sX7Ojlj9YB

เหงาๆ แต่ล่อไป 900 แล้วนะ คิดมู้ใหม่กันเถิด

905 Nameless Fanboi Posted ID:35LFeTLt+C

ไอเดียตัน เอาไรดีน้า...

906 Nameless Fanboi Posted ID:PcQKrp2W1M

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเสียงโหยหวนของเหล่าโม่ง [กรีดร้องขอตอนใหม่รอบที่ 27]

907 Nameless Fanboi Posted ID:e7dfUBv/AF

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการที่นักเขียนหนีไปไดเอท(มั้ง)จนไม่ได้เขียนต่อสักที [กรีดร้องขอตอนใหม่รอบที่ 27]

ปล. ตั้งชื่อนี้เพราะคิดว่าท่านฮิโยโกะรู้จักของกินเยอะแบบนั้นน่าจะเคยกินมาหมดแล้ว คอเลสเตอรอลน่าจะจับหลอดเลือดเรียบร้อย

908 Nameless Fanboi Posted ID:U6wXMvHlrq

หรือที่ท่านฮิหายไปเพราะเข้ารพ.เนื่องจากไขมันอุดตันในเส้นเลือดกันนะ?

909 Nameless Fanboi Posted ID:rYUcPYQ1Qt

>>908 อาจจะเป็น H.Pylori ก็ได้นะ

910 Nameless Fanboi Posted ID:jRvKYTj6u/

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการความสงสัยของเหล่าโม่งและนักเขียนที่หายไป [หาเรื่องคุยครั้งที่ 27]

911 Nameless Fanboi Posted ID:rYUcPYQ1Qt

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการบนบานสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขอให้เจ้าแม่กลับมา [ตั้งจิตภาวนาครั้งที่ 27]

912 Nameless Fanboi Posted ID:CfI9mFzx82

>>902 คานซังบอกตูยังไม่ได้ทำไรเลยนะ ท่านเรย์กะบื้อเองล้วนๆ 5555555555

913 Nameless Fanboi Posted ID:G4ANiR73ED

กูโหวต 911

914 Nameless Fanboi Posted ID:xXRRQpzbxY

กูฟังเพลงนี้กูก็นึกถึงท่านเรย์กะตอนนี้เลยว่ะ กูต้องภาวนากับดาวแบบเพลงนี้ป่ะวะ 55555555555
"ทำให้ในช่วงเวลาที่ดาวตก
ฉันจึงไม่เคยได้ลืมตา
มันกำลังภาวนาหลับตาลง
เพื่ออธิษฐานให้เธอคืนกลับ
เพราะเธอไม่กลับ
ไม่กลับมามันนานเกินไป"

https://www.youtube.com/watch?v=qaJHGZ9RKZE

915 Nameless Fanboi Posted ID:simHdMAyQK

>>914 ต้องไปอธิษฐานกับท่านอาร์เทมิสกลางแสงจันทร์ป่ะวะ ฮืออออ

916 Nameless Fanboi Posted ID:LaEXbzfebS

กาวนอกมีใครแปลต่ออยู่ป่าว

917 Nameless Fanboi Posted ID:vt0SwtbVYx

>>916 ไม่เห็นมีนะ จัดม๊า

918 Nameless Fanboi Posted ID:mWoXV7VI.v

>>915 อาร์ทิมิสมันเทพีแห่งการขึ้นคาน แถมตัวเองขึ้นคนเดียวไม่พอ ถ้าลูกน้องมีแฟนถูกนางสาปหมด

919 Nameless Fanboi Posted ID:cfWuIsCkUn

>>915 มึงควรจะขอจากอะโฟรไดรท์นะ อาเทมิสนี่สาวขาโหดโคตรๆ

920 Nameless Fanboi Posted ID:0yhq0hIyOq

ไปขอตรงโซนราชประสงค์มั้ย

921 Nameless Fanboi Posted ID:++XWMo2u5Y

โหวต ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการบนบานสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขอให้เจ้าแม่กลับมา [ตั้งจิตภาวนาครั้งที่ 27]

922 Nameless Fanboi Posted ID:1Ll6ikLE85

>>918 แล้วตอนเกือบๆจะได้มี พี่ชายก็จัดการสอยไปเป็นดาวบนท้องฟ้าอีก

อ้าว คุ้นๆ

923 Nameless Fanboi Posted ID:QMrOtarylZ

>>922 มีพวกลูกน้องสาวๆ ดุๆ คอยขับไล่พวกผู้ชายให้แตกกระเจิงด้วยรึเปล่านะ

ฟังดูคุ้นๆ ชอบกล

924 Nameless Fanboi Posted ID:F9EFSc2.FO

>>923 หรือความจริงแล้ว เจ้าแม่ไม่ใข่เจ้าแม่กาลี (เพราะนางมีปั๋ว) แต่เป็นอาทีมิสต่างหาก

925 Nameless Fanboi Posted ID:3gY6CDETjh

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการบนบานกินแกงกะหรี่มิคาเคิลขอให้เจ้าแม่กลับมา [โม่งเสี่ยงตายครั้งที่ 27]

926 Nameless Fanboi Posted ID:71z5W8672g

>>925 เห้ย ชอบๆๆๆๆ กูโหวตอันนี้😂😂

927 Nameless Fanboi Posted ID:dV+k8hMoaq

>>925 โหวตนี่ กูชอบ 😂😂😂😂

928 Nameless Fanboi Posted ID:VZL6GLFwOH

>>925 +1

929 Nameless Fanboi Posted ID:7iUIl2Xum/

>>925 โหวต

930 Nameless Fanboi Posted ID:ws07J0eL0D

>>925 +1 เช่นกัน
ตะ...แต่ถ้าเจ้าแม่กลับมาแล้วใครจะเป็นคนทำแกงกระหรี่มิราเคิลวะ บนแล้วไม่แก้เดี๋ยวเจ้าแม่หายอีกนะเว้ย ToT

931 Nameless Fanboi Posted ID:YrnQpc/7uE

>>924 โอ้ยยย ขำ ติดที่ตรงนี้สินะ. เป็นเจ้าแม่กาลีไม่ได้ เพราะเจ้าแม่กาลีมีปั๋ว 555

932 Nameless Fanboi Posted ID:YrnQpc/7uE

>>906 +1 กรีดร้อง~

933 Nameless Fanboi Posted ID:Zp.XBU6W0O

>>906 +1 ด้วยคน กุจิโหยหวนนน

934 Nameless Fanboi Posted ID:YrnQpc/7uE

กาวนอกถึงแปลกันถึงไหนละ ในสารบัญถึง 13 เองเหรอ

935 Nameless Fanboi Posted ID:ftzY4FyS1m

>>934 ถ้าจำไม่ผิดเหมือนจะ20

936 Nameless Fanboi Posted ID:oZIhFmOss4

อันนี้ลองคุ้ยๆ จิ้มมารวมไว้ให้ตรงนี้ก่อนแล้วกันนะ จะเข้าไปแปะเพิ่มก็กลัวทำหายวับทั้งหมดด้วยสกิลเทคโนโลยีที่ต่ำเตี้ยติดดิน

กาวนอก
CH 14
https://fanboi.ch/webnovel/5719/397-400/
CH 15
https://fanboi.ch/webnovel/5719/408-410/
CH 16
https://fanboi.ch/webnovel/5719/423-424/
CH 17
https://fanboi.ch/webnovel/5719/447-449/
CH 18
https://fanboi.ch/webnovel/5719/454-456/
CH 19
https://fanboi.ch/webnovel/5719/477-479/
CH 20
https://fanboi.ch/webnovel/5719/480-481/

937 Nameless Fanboi Posted ID:CzA4pAT/Im

>>936 กราบขอบคุณมึง มีใครจิสานต่อตอน 21 ไหมอ่ะ

938 Nameless Fanboi Posted ID:r+DKuWCEym

โหวต 906 จ้าาา

939 Nameless Fanboi Posted ID:LR+IKZ7gsE

>>906 +1

940 Nameless Fanboi Posted ID:KlWFi/kCMY

>>906 ด้วยคน *กรีดร้อง*

941 Nameless Fanboi Posted ID:1PTE.5L6zP

>>937 ยกมือ

942 Nameless Fanboi Posted ID:kv8X/tJUFd

>>941 ให้กำลังใจมึงนะ

943 Nameless Fanboi Posted ID:pZzaUn9fZl

>>941 บริ๊งๆ *v* *บีบๆนวดๆ*

944 Nameless Fanboi Posted ID:K5JcrzJBY6

>>906 +1!

945 Nameless Fanboi Posted ID:/55D1xVrOi

>>941 บีบๆนวดๆให้กำลังใจนะ

946 Nameless Fanboi Posted ID:vB8ayXTo6Z

>>941 สู้ๆค่ะมึง //โบกธง

947 Nameless Fanboi Posted ID:vB8ayXTo6Z

>>925 +1 เด้อ

948 Nameless Fanboi Posted ID:RpR116VsYY

กูเหงา กูอยากเสพอยากกาวฟิค

949 Nameless Fanboi Posted ID:xv7VpuuxXy

>>948 เข้าใจมึงงงง ขอกอด หยุดตั้ง 4 วัน แต่ตังค์ยังไม่ออก ว้าเหว่แท้ //อ่านของเก่าวนไป

950 Nameless Fanboi Posted ID:bx26zbcA.D

>>494 "ตังค์ไม่ออก" 😢😢😢😢

951 Nameless Fanboi Posted ID:eFlSAPofkT

>>950 ตังกูก็ยังไม่ออก ออก 30 โน่น //นอนเปื่อยอยู่หอวนไปค่ะ

952 Nameless Fanboi Posted ID:YO5z0FNX9S

>>941 //ชูป้ายเชียร์

953 Nameless Fanboi Posted ID:l6v7TgY+JQ

กูคือคนกำลังเขียนฟิคไดนากงที่เคยบนไว้ ขอโทษด้วยที่กูขี้เกียจแต่งแล้ว มันยาวเกินไปกูจบไม่ล๊งงง ฉะนั้นเลยตัดๆๆๆๆออกแล้วก็เหลือเป็นวันช็อทโง่ๆยยให้แทน

หัวหน้าชมรมฟุตบอล pov

ผมชื่ออาซึมิ ปัจจุบันเป็นนักเรียนม.ปลายปีสุดท้าย รับตำแหน่งเป็นหัวหน้าชมรมฟุตบอลและเอซของชมรม เป็นนักเรียนชายที่ธรรมดาที่สุดเท่าที่จะธรรมดาได้แล้ว

แต่ผมกุมความลับของหนึ่งในสามผู้ยิ่งใหญ่เอาไว้ นั่นก็คือคิโชวอิน เรย์กะไม่ใช่คนน่ากลัวแบบที่ทุกคนคิด

อืม จริง ๆ จะเรียกมันว่าความลับก็ไม่เชิงในเมื่อเธอแสดงออกมาอย่างชัดเจน เรียกได้ว่าเหลือเพียงแค่สารภาพรักเท่านั้นที่คิโชวอินยังไม่ทำ พวกคนโง่รอบข้างต่างหากที่ไม่สังเกตเห็น

ถ้าจะให้เท้าความว่าความลับชิ้นนี้เป็นมายังไงต้องย้อนไปตั้งแต่สมัยพวกเราทั้งคู่ยังอยู่ชั้นม.5

ผมได้ยินกิตติศัพท์ของเธอมาตั้งนานแล้ว เจ้าแม่กาลีเอย ดอลลี่เกิร์ลเอย แต่พวกเราไม่เคยอยู่ห้องเดียวกันมาก่อน ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว สำหรับผม เธอก็คล้าย ๆ ไอดอลสาวที่คุณทั้งรู้จักและไม่รู้จักในเวลาเดียวกันนั่นแหล่ะ

เพียงแต่...เทียบ คิโชวอิน เรย์กะ กับไอดอล เรื่องนี้เล่าให้ใครฟังต้องหาว่าผมเสียสติไปแล้วแน่ ๆ

...ช่างเถอะ ผมแค่จะบอกว่าจะบอกว่าใครน่ากลัวจากเพียงแค่ชื่อเสียงของคน ๆ นั้น ออกจะเป็นเรื่องที่น่าหัวเราะอยู่บ้าง

แต่ อืม ความจริง ไม่นับชื่อเสียงของคิโชวอินดูจากท่าทีของเธอเวลาเดินโถงทางเดินก็รู้แล้วว่าเป็นผู้หญิงที่ห้ามมีเรื่องด้วยเด็ดขาด ไม่รู้เพราะมีเชื้อสายขุนนางเก่ารึยังไง เจ้าตัวถึงได้เพี้ยนขนาดที่ชอบตั้งขบวนผู้หญิงล้วนเดินแห่กันไปไหนต่อไหน

มีเรื่องด้วยต้องยุ่งยากแน่ ๆ แต่ผมไม่ได้กลัวเธอหรอกนะ

เพื่อนผมที่เคยอยู่ห้องเดียวกันมีแต่คนกลัวเธอทั้งนั้น เพื่อนร่วมชมรมผมก็เหมือนกัน ผมหัวเราะเยาะพวกเขาไปไม่รู้ตั้งกี่คน จนกระทั่งวันนั้น

สภานักเรียนจัดประชุมบรรดาหัวหน้าชมรมต่าง ๆ ขึ้นเพื่อปรึกษาเรื่องงานเทศกาลโรงเรียนที่จะจัดขึ้นในอีกไม่นาน หัวข้อการประชุมไหลไปอย่างต่อเนื่อง น่าเบื่อจนผมต้องหันไปชวนคนข้าง ๆ ที่เป็นหัวหน้าชมรมกีฬาซักชมรมคุย พอกำลังง่วงได้ที่พอดีก็ถึงหัวข้อเรื่องสถานที่จัดกิจกรรม

ผมตาสว่างขึ้นมาทันที เรื่องนี้แหละ ปีที่แล้ววันงานฝนตก ชมรมพวกเราที่จัดที่ด้านนอกเรียกได้ว่าขาดทุน เปียกม่อล่อกม่อแลกกันเกือบทุกคน ผมที่ยังเป็นแค่สมาชิกชมรมธรรมดารู้สึกเสียดายลูกค้าพวกนั้นจริง ๆ ชมรมกีฬาของเรานับว่ามีผลงานยอดเยี่ยม พวกสาว ๆ ด้านนอกที่มาชมโรงเรียนก็มาดูหนุ่มหน้าตาดีรูปร่างดีในชมรมกีฬาแน่อยู่แล้ว ส่วนพวกผู้ชายก็มาดูอุปกรณ์สวัสดิการนักกีฬาในชมรม รุ่นน้องเขาบางคนถึงกับบอกว่าปีที่แล้วเห็นชมรมเราเปียกเป็นลูกหมาตกน้ำขนาดนั้น ยังเกือบจะเลือกไม่เข้าชมรมแล้ว อย่างนี้ต้องเสียคนมีฝีมือไปหลายคนน่ะสิ อยู่ด้านนอกนี่เสียเปรียบชะมัด ไม่นับว่าปีนี้พวกเราได้สูตรขนมอร่อยมา คนต้องเยอะแน่ ๆ ผมต้องชิงที่ด้านในมาให้ได้

พอผมพูดเรื่องนี้ขึ้นมา สบตากับพวกหัวหน้าชมรมกีฬาคนอื่น ๆ แน่แหล่ะว่าทุกคนคิดถึงประสบการณ์ปีที่แล้วกันหมดถึงได้มีใครซักคนสนับสนุนแล้วเสนอให้เอาพวกชมรมเล็ก ๆ อย่างชมรมวัฒนธรรมออกมารวมไว้ด้านนอกแทน

อย่าหาว่าพวกนั้นใจร้ายเลยนะ แต่ชมรมพวกนั้นถ้าไม่ใช่พวกเนิร์ดกับผู้หญิงน่าเบื่อใครจะไปเข้ากันเล่า ผมฟังหัวหน้าคนอื่นพูดชื่อชมรมต่าง ๆ ออกมาพลางมองพวกหัวหน้าชมรมวัฒนธรรมที่ทำตัวลีบเล็กกันไปหมด

เฮ้อ จะว่าไปก็น่าสงสารอยู่หรอกนะ...เอะ

ผู้หญิงผมม้วนเป็นเกลียวแน่นที่ก้มหน้าหาของในกระเป๋าอยู่ตรงนั้น ไม่ใช่ว่านั่นคิโชวอิน เรย์กะหรอกเหรอ ยัยนั่นมาทำอะไรตรงนี้

ผมถึงกับตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ ไม่มีทางเด็ดขาดที่คิโชวอินจะเป็นหัวหน้าชมรมกีฬา แต่จะหัวหน้าชมรมชงชากับชมรมจัดดอกไม้ที่สมาชิก pivoine ชอบเข้าร่วมก็อยู่ตรงนั้น

ผมหาข้อมูลมาดีแล้วแท้ ๆ ว่าคนพวกนั้นแค่เด็กธรรมดาไม่ใช่สมาชิก pivoine ขอแค่ไม่ไปหาเรื่องเข้า คนพวกนั้นไม่มีทางก้าวก่าย แต่คิโชวอิน เรย์กะ...ยัยนั่น หัวหน้าชมรมอะไรกันนะ

เธอเหมือนจะหาของได้แล้ว ใบหน้ามีรอยยิ้มน้อย ๆ แต่ดวงตากับเป็นประกายระยับ โดดเด่นออกมาราวกับเด็กคนอื่นเป็นแค่พื้นหลัง ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เพราะผมจะง่วงเกินไปถึงไม่ได้เห็นทั้งที่เธอออกจะโดดเด่นขนาดนี้ได้ยังไง

เขาถึงกับเหม่อลอยไปชั่วขณะหนึ่ง

ใครซักคนก็ตะโกนออกมา “ที่เหลือก็นั่นไง! ชมรมงานฝีมือ!”

พรึ่บ!

เสียงสะบัดพัดปลุกผมขึ้นมาจากภวังค์

“ชมรมงานฝีมือทำไมไม่ทราบคะ” คิโชวอินที่สะบัดพัดออกมาถือคลี่ยิ้มมาให้ทางพวกเรา ฉายแววความพอใจออกมากระทั่งดวงตาก็โค้งเป็นรอยยิ้ม

954 Nameless Fanboi Posted ID:l6v7TgY+JQ

แต่เธอจะเจาะจงมาทางผมเกินไปไหมนะ

ตัวของผมเริ่มแข็งทื่ออีกครั้ง นึกถึงตำนานปราบกบฏซึรุฮานะสมัยมัธยมต้นขึ้นมาได้ เหตุการณ์นั้นคนเห็นอยู่แค่ไม่กี่คน เรื่องเล่าปากต่อปากย่อมจะเชื่อถือไม่ได้ซะเกือบครึ่งอยู่แล้ว

ผมคิดว่าความน่ากลัวในตอนนั้นเป็นแค่เรื่องเล่า ดีไม่ดีคิโชวอิน เรย์กะนั่นเผยแพร่ข่าวลือเกินจริงเองด้วยซ้ำ ตรรกะเดียวกับตอนตั้งขบวนแสดงอำนาจ เธอยังต้องแพร่ข่าวประหลาดพวกนั้นให้อำนาจเธอมากขึ้นไปอีก

แต่พอเจอกับตัวจริง ๆ ถึงจะไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น แต่ก็น่ากลัวจริง ๆ นั่นแหล่ะ

เหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ซุยรันครั้งนี้ผมอยู่ด้วย...เสียดายที่เหมือนเป้าหมายของเธอเหมือนจะเป็นพวกผม...ผมไม่อยากมีเรื่องกับผู้หญิงสติไม่ดีคนนี้ซะหน่อย จนผมอดสบถด่าไอ้ชมรมปากมากข้าง ๆ ในใจไม่ได้ ใครมันโง่ถึงขั้นเสนอชื่อชมรมพวกนั้น ความจริงผมลองวิเคราะห์ดูแล้ว ความสำคัญของชมรมกีฬาเรามากกว่าชมรมวัฒนธรรมอยู่ไม่น้อย สภาต้องยอมโยกย้ายสถานที่ให้แน่ ไม่จำเป็นต้องลากเรียงรายชื่อชมรมวัฒนธรรมเล็ก ๆ พวกนั้นออกมาเลยด้วยซ้ำ

แต่นี่ดันไปแตะเกล็ดย้อนมังกรหลับเข้า

คิดในใจอยู่นาน ผมรู้ตัวอีกทีก็ ไม่รู้ว่าคิโชวอิน เรย์กะที่ยืนยิ้มเมื่อกี้เดินไปไหนแล้ว แต่พอกำลังจะหันกลับไป ก็มีอะไรบางอย่างมาสัมผัสไหล่ของผม ความเย็นของมันค่อย ๆ แผ่ออกมาผ่านเครื่องแบบนักเรียนจนผมขนลุกซู่

ผมชะงัก นี่คงไม่ใช่พัดด้ามนั้นหรอกนะ...?

พัดเคาะเข้ากับกระดูกบนไหล่ผมดังต๊อก ต๊อก ต๊อก

ให้ตายเถอะ นี่มันเจ็บนะเฟ้ย ยัยนี่ดูหนังมากเกินไปรึเปล่า...คิดว่าตัวเองเป็นเจ้าแม่อย่างนั้นใช่ไหม เดาว่าตอนนี้เธอต้องกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจมากแน่ ๆ ผมพยายามบังคับให้ตัวเองให้ทำตัวปกติ แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าความรู้สึกที่มีคนยืนจ้องอยู่ด้านหลังโดยเฉพาะคนที่ว่าเป็นคิโชวอิน เรย์กะคนนั้นก็ชวนให้คนรู้สึกเสียวสันหลังจริง ๆ

คำถามแรกที่เธอถามเป็นอะไรธรรมดา ๆ เหมือนกับถามสารทุกข์สุกดิบประสาหัวหน้าชมรมทั่วไป แต่อย่างนั้นผมยังประหม่า มือชื้นเหงื่อจนตอบออกมาอย่างตะกุกตะกัก แต่เธอก็ยังชมต่อ บอกว่าไม่ต้องถ่อมตัว ผมที่สงบลงบ้างแล้วก็เลยขอบคุณตามมารยาท แต่แล้วเธอก็ดันพูดเรื่องที่มีชมรมฟุตบอลไปปิดร้านกินเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กันมา

...

แน่นอนอยู่แล้วว่าปฏิเสธไม่ได้ แต่นี่เธออินถึงขั้นมีสปายด้วยเรอะ คิโชวอิน เรย์กะคิดว่าตัวเองเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟียหญิงของโรงเรียนจริง ๆ สินะ...

เรื่องสำคัญกว่าถูกข่มขู่คือสภานักเรียนใส่ใจเรื่องนี้รึเปล่าต่างหาก

ผมเหลือบตามองประธานนักเรียนมิซึซากิที่นั่งอยู่ตรงหัวโต๊ะ เขาไม่ได้มองมาที่ผมแต่ผ่านไปจับอยู่ที่คนที่เดินจากผมไปข่มขู่หัวหน้าชมรมเบสบอลต่อ สีหน้าของเขาฉายแววอ่อนใจแต่ดวงตากับริมฝีปากยกยิ้มขึ้นนิด ๆ บอกว่าเขาเห็นชอบกับการกระทำนี้อย่างแน่นอน นอกจากเขาแล้วก็มีนักเรียนทุนอีกคนที่ทำสีหน้าปกติ รู้สึกว่าเด็กคนนั้นจะสอบได้ในห้าอันดับแรกเสมอชื่อทาคามิจิ

คนหนึ่งต้องตีกับพวก pivoine เป็นประจำ ส่วนอีกคนก็มีจักรพรรดิมาติดพัน ไม่กลัวเธอก็ไม่แปลกอะไร

แต่ถึงขั้นเห็นด้วยกับการกระทำของเธอ...

ผมหลุบตาลงพิจารณา ผมไม่คิดงัดข้อกับเธออยู่ตั้งแต่แรกแล้ว ผมเลยยอมอยู่ข้างนอกแต่โดยดี ขืนไปทำอะไรขัดใจเธอเข้า เห็นได้ชัดว่าชีวิตในโรงเรียนหลังจากนี้จะยากลำบาก

คิโชวอิน เรย์กะที่กุมชัยชนะเอาพัดป้องปาก ส่งเสียงหัวเราะโฮะโฮะโฮะออกมาดังก้องในห้องประชุม

ผมเหลือบตามองสภานักเรียนสองคนนั้นอีกครั้ง ประธานนักเรียนถอนหายใจ ส่วนเด็กผู้หญิงคนนั้นอ้าปากหวอ อืม ดีแล้วล่ะ ถ้าพวกนายยังมองว่าเสียงหัวเราะประหลาดเมื่อครู่ปกติดี ผมคงไม่เชื่อถือสภานักเรียนอีกต่อไป

นี่ไม่นับว่าพอออกมาจากห้องประชุมแล้ว ยัยหัวสว่านคนนั้นก็ไอค่อกแค่กค่อกแค่กคว้าน้ำมาดื่มด้วยท่าทีเหมือนได้ขึ้นสวรรค์

ถ้าจะต้องเจ็บคอแบบนี้ เธอจะเก๊กเสียงหัวเราะแบบนั้นตั้งแต่แรก ทำไมไม่ทราบ

955 Nameless Fanboi Posted ID:l6v7TgY+JQ

พอถึงงานวันเทศกาล ในขณะที่ผมกำลังเดินชมงานของห้องต่าง ๆ ผมก็รู้สึกได้ถึงรังสีชั่วร้ายที่โผล่ออกมาจากประตู

ผมม้วนหลอดสะบัดไปสะบัดมาเหมือนกำลังหาเหยื่อสังเวยผู้โชคร้าย วันนี้คิโชวอิน เรย์กะไม่ได้ใส่ชุดเครื่องแบบแต่ใส่เป็นกี่เพ้ากับกางเกงขายาว

...มันไม่เข้ากันที่สุดของที่สุด เหมือนเวลาต้องกินสปาเกตตี้ซอสขาวแล้วเชฟใส่น้ำปลาแทนเกลือ ทั้งที่ทำผมม้วนหลอดที่น่าจะฮิตสมัยวิคตอเรียนศตวรรษที่ 17 แต่ดันใส่ชุดกี่เพ้า นี่ไม่มีคนบอกยัยนี่เลยรึไง...

เอ๊ะ ด้านในนั่นมีคนทำผมแอฟโฟรกำลังสีไวโอลินอยู่ใช่ไหมนะ...จะทำอะไรเอาแต่ใจก็ควรจะมีขอบเขตบ้าง ที่ไม่มีใครเตือนใครต้องเป็นเพราะไอ้ห้องพวกนี้มันเพี้ยนกันทั้งห้องใช่ไหม ต้องรีบเดินหนีแล้ว! อยู่ไปเจ้าแม่หัวม้วนนั่นอาจจะจับผมไปใส่น้ำเต้ากลั่นออกมาเป็นน้ำอมฤตที่โมเมว่ามาจากเผิงไหลเอาก็ได้

อะแฮ่ม ล้อเล่นน่ะ ความจริงคิโชวอินก็ไม่ได้ดูน่าสยดสยองขนาดนั้น มันแค่เหมือนตัดเอาหัวตุ๊กตาฝรั่งเศสมาต่อกับหุ่นในกังฟูแ*น***เท่านั้นแหล่ะ

ชวนให้นึกถึงปีที่แล้วที่เธอลงวิ่งแฟนซีแต่ดันแต่งเป็นหนูจริง ๆ ตอนนั้นคนถึงกับเงียบกริบ เป็นการแข่งขันวิ่งแฟนซีที่เครียดที่สุดแล้ว ไม่นับว่ายัยนั่นยังวิ่งช้าจนเรียกได้ว่าเหมือนแข่งเดินเร็วอวดโฉมมากกว่า พวกห้องอื่นที่แข่งด้วยก็ละล้าละลังจะวิ่งแซงได้รึเปล่าหรือถ้าวิ่งตามหลังคือเหมือนหัวเราะเยาะเธอไหม

พูดง่าย ๆ คือประหลาดยิ่งกว่าตอนนี้สิบเท่า ตอนนี้เป็นแค่พระนางมารี อังตัวเนต์ที่ใส่ชุดกังฟู ตอนนั้นน่ะเป็นพระนางมารี อังตัวเนต์ที่ใส่ชุดวันพีซสีเทา ใส่ที่คาดผมหนู รองเท้าแตะหนู แล้วยังจะถุงมือหนูเชียวนะ

ขณะกำลังนินทาคนอยู่ในใจ หัวของมารี อังตัวเนต์ก็หันขวับมาสบตากับผม ดวงตาเรียวรีเปล่งประกายก่อนจะโค้งเป็นรอยยิ้ม

หวา นั่นเธอกวักมือเรียกผมทำไมน่ะ

ผมไม่อยากไปยุ่งกับร้านที่ดูน่าสงสัยแบบนั้นหรอกนะ

“ฮึย พระนางบูเช็กเทียน” ผมตะโกนกลับแล้วรีบหนีไป ถ้าโดนลากเข้าไปในร้านต้องซวยแน่ ๆ ถึงผมจะบอกว่ากลั่นน้ำอมฤตจากการใส่คนในน้ำเต้าเป็นเรื่องเหลวไหลก็จริง แต่คาเฟ่ที่ขนาดแค่คอสตูมก็ผสมกันมั่ว ๆ แบบนี้ ใครจะรู้ว่าเมนูนั่นเอาชาจีนผสมกับอะไรให้ผมกินบ้าง เรียกว่าพระนางบูเช็กเทียน ยัยคนที่คิดว่าตัวเองน่ากลัวและวันนี้คอสเพลย์เป็นชาวจีน...ถึงจะประหลาด แต่ก็น่าจะพอใจกับคำตอบของผมสินะ

ปากท้องน่ะเป็นเรื่องซีเรียสนะ!

ผมชะโงกหน้าไปมองตอนที่หนีมาหลบอยู่ไม่ไกล แหงล่ะว่ายัยนั่นต้องไม่วิ่งตามมาแน่ ต่อให้วิ่งตามมาก็คงหนีไม่พ้นการวิ่งที่ดูเหมือนเดินแบบนั้น ริมฝีปากของเธอก็เบะคว่ำลงน้อย ๆ ดูน่าหยอกไม่เลว พอท่าทีมาเฟียนั่นหายไปจะยอมให้เป็นพระนางหยางกุ้ยเฟยก็ได้นะ ฮึ

ในงานเทศกาลวันที่สองผมก็ได้ยินข่าวลือถึงเรื่องในเย็นเมื่อวาน เอ็นโจ ชูสุเกะมอบลาเต้อาร์ต แบบพิเศษให้คิโชวอิน เรย์กะโดยไม่ต้องมีบัตรคิว เอ แต่ถ้าเป็นอย่างนี้เธอก็ต้องเป็นเตียวเสี้ยน** จันทร์หลบโฉมสุดาแทนหยางกุ้ยเฟยน่ะสิ

หึๆ

ในตอนบ่ายที่ผมได้พักชั่วคราว สมาชิกในชมรมผมก็ลากไปดูห้องของฝั่งชมรมวัฒนธรรมบอกว่าจะไปดูหน้าไอ้พวกที่บังอาจมาแย่งที่พวกเราไปดูซิว่าจะมีคนมาดูซักกี่คน เฮ้ย พวกนายจะไปหาเรื่องใส่ตัวทำไมน่ะ ที่สำคัญคือจะลากผมไปด้วยทำไมเล่า แต่ผมก็ดันเป็นหัวหน้าชมรมที่ดี...ยังไงซะต่อให้ไม่ลากก็ต้องตามไปช่วยรับเพลิงพิโรธอยู่แล้ว ก็ได้แต่ภาวนาว่าหัวหน้าชมรมฝั่งนู้นจะไม่อยู่ล่ะนะ

พอไปถึงนิทรรศการของชมรมงานฝีมือจริง ๆ ผมก็พบว่าต่อให้เดินเข้าไปกลุ่มใหญ่ คิโชวอิน เรย์กะยังไม่หันมามองซักนิด เพราะรอบตัวเธอมีนักเรียนนอกที่ทางซุยรันเปิดให้เข้ามาด้วยระบบตั๋ว แต่นักเรียนนอกพวกนั้นไม่ใช่แบบแฟนของอาคิสะวะ พวกนั้นมันเด็กที่ฐานะทางบ้านจนชัด ๆ เลยนี่นา

ทำสีผม เจาะหูหลาย ๆ รู ขนาดต่างหูยังเป็นรูปเขี้ยวเลย เป็นกุ๊ยขนานแท้ ขนาดผมยังว่าพวกเขาดูคุกคามน่ากลัวอยู่หน่อย ๆ ยังไงก็ไม่ใช่คนประเภทที่คิโชวอินจะไปเป็นเพื่อนด้วยได้เลย นี่คงไม่ใช่ว่าโดนหลอกหรือโดนข่มขู่เอาเงินหรอกนะ เธอไม่กลัวโดนจับไปเรียกค่าไถ่บ้างเลยเรอะ

ผมเกือบจะเดินตรงไปขวางอยู่แล้วเชียว ถ้าไม่ใช่ว่าคิโชวอินคลี่ยิ้มออกมา แล้วผู้ชายคนที่เจาะหูก็ทำท่ารบเร้าขออะไรซักอย่างแล้วไถ ๆ หัวไปกับตุ๊กตาหมา-

...ก็คงเป็นเพื่อนกันนั่นแหล่ะ

ซักพักประธานนักเรียนก็มาเรียกคุณคิโชวอินออกไปด้วยหน้าตาเคร่งขรึม แล้วยังเอาตัวมาบังสายตาให้ด้วย หืม ใครกันนะที่ว่า pivoine กับ สภานักเรียนไม่สนิทกันนะ เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าความสัมพันธ์ระหว่างประธานนักเรียนกับหนึ่งในสามผู้สูงส่งของซุยรันไม่เลวเลย

956 Nameless Fanboi Posted ID:l6v7TgY+JQ

“อาซึมิ! เหม่ออะไรของนายอยู่น่ะ ทุกคนจะไปกันแล้วนะ”

“เฮ้ย พวกนายจะทิ้งฉันไว้ตรงนี้ไม่ได้นะเฟ้ย” ผมเงยหน้ามาอีกทีพวกชมรมไม่รักดีก็เดินไปอยู่ที่ประตูทางเดินกันหมดแล้ว ทรยศกันนี่นา ตอนลากก็ลากออกมาพร้อมกัน ไหงตอนกลับถึงทิ้งผมไว้คนเดียวล่ะ

“นายชอบงานเย็บปักถักร้อยชิ้นไหนล่ะ อาซึมิ มองตาค้างเชียว”

“...พูดอะไรของนาย ฉันจะไปชอบอะไรในนั้นได้ยังไง”

“อ้าว ผมเห็นนายนิ่งอยู่นานเลยนึกว่าชอบชิ้นไหนเป็นพิเศษซะอีก งานปักทาเพสตรี้รูปพระแม่มารีย์กับพระบุตรก็สวยดีนะ ชุดแต่งงานตรงกลางก็อลังการจริง ๆ”

“เอ๊ะ นายก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันเหรอ ตอนแรกผมก็ว่าจะมาเยาะเย้ยพวกนั้นที่เป็นนิทรรศการเงียบเหงา แต่พอเห็นฝีมือก็พูดไม่ออกเลยล่ะ ความจริงงานของพวกนั้นก็ใช้ได้นะ”

ผมปล่อยให้พวกเขาพูดแล้วเดินตามต่อไปเงียบ ๆ จำไม่เห็นได้เลยแฮะว่างานเทพาสตรี้ของพระแม่มารีย์กับพระบุตรอะไรนั่นอยู่ด้วย ที่จำได้น่ะมีแต่เซอบิรุสเท่านั้นแหละ

หือ เซอบิรุสไหนน่ะเหรอ ก็ต้องเป็นตัวที่คิโชวอินพกมาโรงเรียนก่อนวันประชุมแน่อยู่แล้ว วันนั้นตอนที่ผมเดินเล่นอยู่ก็เห็นผู้หญิงผมม้วนสะดุดล้มลงกับพื้น หัวกลม ๆ สีน้ำตาลสามหัวกลิ้งหลุน ๆ ออกมาจากถุง ถือว่าเป็นภาพที่ชวนหัวเราะใช้ได้ อยากจะช่วยอยู่หรอกนะ แต่ก็เห็นเขามองมาแล้วยิ้ม ๆ เหมือนกันนี่นา

เฮ้อ ขนาดเขายังได้แค่ยิ้มแล้วมอง ผมมันบุคคลธรรมดายังจะอะไรอีก รีบ ๆ เดินไปดีกว่าน่า

ตกบ่าย ๆ เย็น ๆ ของวันนั้น ตุ๊กตาฝรั่งเศสเวอร์ชั่นปกติก็เดินมาดูงานของชมรมผม ซ้ายขวาขนาบข้างด้วยสองขุนนางคู่กาย อย่างกับพวกคุณนายคนทวงหนี้ในละคร ตลกเป็นบ้- เอ๊ะ ลูกค้าเริ่มหนีกันแล้ว! กลุ่มคนที่ต่อคิวเริ่มจะแหวกออกเป็นสองข้างเหมือนโมเสกแหวกทะเล! เฮ้ย ไม่ได้นะ ยอดขายของชมรมจะกลายไปเป็นกับงบอุปกรณ์ที่ใช้ในชมรมนะเฟ้ย ถึงไม่ใช่ว่าผู้ปกครองจะไม่มีเงินจ่าย แต่เก็บเงินเองมันคูลกว่ากันตั้งเยอะ พวกเด็กโง่ในชมรมมีแต่พวกมีความคิดอย่างนี้ทั้งนั้น

เอาล่ะ ส่งบรรณาการให้แล้วก็รีบ ๆ ออกไปซะนะ ผมไม่คิดเงินด้วย แต่ได้โปรดอย่าเดินเฉียดมาแถวนี้อีกรอบเลย ขอร้องล่ะ!

จบแล้ว ทาดา! เอาถึงแค่เทศกาลพอ ตรงดอกโบตั๋นมันไปไกลเกิน ถถถถถถถ
ถึงโม่งคนนั้น ไม่รู้คนไหน กูแต่งเสร็จแล้วนาจาาาา

957 Nameless Fanboi Posted ID:l6v7TgY+JQ

ถ้าแปลกๆก็ขอโทษด้วย ตอนแรกตั้งใจจะให้นายนี่เข้าใจผิดว่าท่านเรย์กะแอบชอบ แต่เอาเหอะ ขกแล้ว เอาเป็น พีโอวี ที่มีท่านเรย์กะประกอยฉากไปละหัน

958 Nameless Fanboi Posted ID:xijpzN5QO0

>>953 ขอบคุณสำหรับกาวค่ะ กอดๆมึงน้า
อ่านๆไปนี่แอบสงสารนางอยู่เบาๆ ตอนแต่งพ่อบ้านก็บอกเหมือนดูหนังสยองขวัญ แต่งชุดจีนก็ว่าแปลกมั่ง น่ากลัวมั่ง ไดนากงยังบอกเป็นบูเช็คเทียนที่เจ๊แกขึ้นชื่อเรื่องความโหด ตกลงนางดูไม่น่ารักในสายตาหนุ่มๆซุยรันเหรอวะ แต่มุมมองคนนอกทีไรก็บอกสวย น่ารักเหมือนตุ๊กตาทุกที แถมจอมมารยังบอกน่ารักทุกครั้งที่มีโอกาสชม//แค่กๆๆ คนหน้าตาแบบนี้น่าจะคนจีบเยอะนะ

ปล. ถ้าเรย์กะหน้าสวยเหมือนตุ๊กตา กูแอบจิ้นอยู่เบาๆว่าท่านพี่เป็นหนุ่มหน้าสวยเหมือนกัน ไม่แน่ทานุกิสมัยหนุ่มๆอาจจะเป็นหนุ่มหน้าสวยหุ่นเพรียวบางเหมือนตุ๊กตาที่ท่านแม่เห็นแล้วปิ๊งเลยตามจีบก็ได้นะ 555555

959 Nameless Fanboi Posted ID:sX+BKyVZ5R

กรุว่าดูมีความหวังอยู่นะ ฟิคนี้เอ็นโจเป็นมารความรักสินะ

960 Nameless Fanboi Posted ID:NvfXVQSHBD

อยู่ดีๆก็อยากอ่านฟิคท่านอิมาริกะท่านพี่ อยากแต่งเองเหมือนกันนะ แต่คิดพล็อตไม่ออกเลย T^T

961 Nameless Fanboi Posted ID:NvfXVQSHBD

>>953-956 โอ๊ยยยย รักมึงงงงง ว่าแต่"เขา"ที่ว่าเนี่ย... จอมมารสินะ

962 Nameless Fanboi Posted ID:0d1fQOJehB

>>960 กูเขียนอยู่ว่ะ แน่นอนว่าวายเต็มขั้น
จริงๆกูอยากเขียนวายเอ็นโจกับคาบุด้วย แต่ไม่รู้มีใครชิพสองคนนี้แบบกูมั้ย ถึงเรือหลักกูจะเป็นเรือเอ็นโจ แต่กูก็ชิพเอ็นโจกับคาบุด้วยเหมือนกัน 555555555555

963 Nameless Fanboi Posted ID:kNuyowQNAP

>>962 แต่งเลยมึง กูรออยู่ 5555

964 Nameless Fanboi Posted ID:0d1fQOJehB

>>963 หมายถึงคู่ไหนวะ อิมาริท่านพี่หรือเอ็นโจคาบุ 555555555

965 Nameless Fanboi Posted ID:ISZKL1zSS2

โอ๊ยยย กลับมาคึกคักแล้ว ดีใจ ทุกคนเฉาๆ รอกาวกันอยู่สินะ TvT

966 Nameless Fanboi Posted ID:fjD+2wV+gM

>>964 แต่งหมดเลยมึง เอ็นโจคาบุหรือคาบุเอ็นโจก็ได้หมด ส่วนอิมาริกับท่านพี่...ของตายอ่านะ

967 Nameless Fanboi Posted ID:Ddn8TchD.R

สาเหตุที่ไม่มีคนแต่งอิมาริกะท่านพี่ออกมาซักทีอาจจะเป็นเพราะท่านอิมาริ คือคำพูดท่านอิมาริมันแบบเลี่ยนโว้ยย แต่งไม่ได้โว้ยยย แบบนี้5555555555

968 Nameless Fanboi Posted ID:L3nwSw1yaq

>>967 กูว่าเพราะคู่นี้มันเรียลแล้ว ไม่มีอะไรต้องชิพแล้ว อฟช.ชงเองพายเองไม่ยอมให้ใครมาล่มเรือด้วย เหลือแค่ประกาศตัวเป็นทางการเท่านั้นล่ะ 5555555

969 Nameless Fanboi Posted ID:4lci5+SJ42

>>968 ธงจะโดนท่านเรย์กะหักทิ้งกี่ธงก็ได้ แต่เรือท่านพี่กับท่านอิมาริจะต้องเดิน…//ผิดดด

970 Nameless Fanboi Posted ID:0d1fQOJehB

>>969 เรืออิมาริท่านพี่นี่แบบ...เรื่อยๆมาเรียงๆ แต่มั่นคงแบบไม่มีอะไรจะสั่นคลอนได้ ใครเขาจะตื่นมารอเพื่อนที่หนีเที่ยว ไล่ออกจากห้องตัวเปล่า ไปกับน้องก็ไม่ค่อยสนใจน้องเอาแต่จิ้มโทรศัพท์ ออกไปดื่มกับเพื่อนหลังเลิกงานตลอด ตอนพูดถึงเรื่องแฟนสาวๆของอิมาริ ท่านพี่ชอบทำหน้าหงุดหงิดด้วย ทำเอากูเผลอคิดเลยว่าที่อิมาริทำตัวเจ้าชู้ จีบสาวไปทั่ว เต๊าะเรย์กะบ่อยๆเพื่อเรียกร้องความสนใจจากท่านพี่ใช่มะ เพราะชอบทำต่อหน้าท่านพี่ตลอด จะดูปฏิกริยาเขาล่ะสิ 5555555555

971 Nameless Fanboi Posted ID:1k3kIUZEnR

ขอบอกก่อนนะว่ากูไม่ใช่สาววาย ดังนั้นตอนที่อ่านเรื่องราวระหว่างท่านพี่ กับท่านอิมารินั้น กูไม่ได้คิดอะไรเลย อย่างตอนที่
- พาน้องไปเที่ยว ก็ต้องพาอิมาริไปด้วย ก็เฉพาะตอนที่ไม่ได้ไปกันสองคนพี่น้องเท่านั้น เลยคิดว่าที่ชวนอิมาริมาด้วยคงเป็นเพราะให้มาช่วยกันดูสาว ๆ
- ที่หงุดหงิดตอนพูดถึงแฟนสาวของอิมาริ อันนี้ตำไม่ได้ว่าช่วงไหน พอจำได้ก็ตอนไปเที่ยวสวนสนุกด้วยกัน แล้วนางพูดว่าทั้งสองคน (ท่านพี่ ท่านอิมาริ) ป้อบน่าดู แล้วท่านพี่หงุดหงิด อันนั้นคิดว่าแค่ไม่อยากให้น้องรู้เรื่องนี้
- ส่วนตอนทัศนศึกษา ตอนที่อ่านก็เข้าใจว่าต่างคนต่างเที่ยว แค่ท่านพี่ถึงห้องพักก่อนเลยเข้านอนเลยไม่ได้รอเพื่อน พอตื่นเช้ามาเห็นเพื่อนยังไม่กลับห้องเลยกังวล + เป็นห่วงตามประสาเพื่อน เพราะอยู่ต่างแดนด้วยติดต่อยาก พอเห็นเพื่อนกลับห้องแบบลั้นลาก็คงอดโมโหไม่ได้ ประมาณว่าตรูกังวลแทบแย่ แต่มรึงกลับมาลั้นลาอยู่ได้
- ไอ้เปิดไฟสลัว ๆ กินเหล้ากับเพื่อน อันนี้ก็ no comment จริง ๆ เพราะกูไม่กินเหล้า เลยไม่รู้ว่าบรรยากาศกินเหล้ากับเพื่อนมันเป็นยังไง

แต่พอเข้ามาอ่านกระทู้โม่งซุยรันนี่ คนละเรื่องกับที่คิดเลยแฮะ คือ อ่านเจอฉากสองคนนี้ทีไร ก็ติดมากทุกที 555

ปล กูไม่ใช่สาววายก็จริง แต่ถ้าการ์ตูน หรือนิยายที่อ่านมีคู่วาย ก็ไม่ซีเรียสนะ รับได้

972 Nameless Fanboi Posted ID:L3nwSw1yaq

>>971 มันก็แล้วแต่คนอะเน้อ คนคิดก็คิด คนไม่จิ้นก็ไม่จิ้น คนเขียนก็เขียนมาแบบส่อๆชวนให้คิด แต่จริงๆอาจจะไม่มีอะไรในกอไผ่ก็ได้

แต่เนื่องจากกูเป็นสาววาย กูจิ้นสองคนนี้ค่ะ 55555555

973 Nameless Fanboi Posted ID:9/.jHFLycD

>>971 ไม่ๆ คือกูชิปเพราะมีคนชงอะ ปกติกูอ่านนิยายวาย มังงะวายนะ แต่ถ้าเรื่องไหนไม่วายคือไม่ค่อยชิปตลคในนั้นหรอก ช้ำใจเปล่าๆ แต่ถ้ามีคนชงจะค่อยๆชิปเอง ความจริงแวบแรกที่อ่านก็แบบมึง ไม่ได้คิดอะไร
แต่ท่านเรย์กะคือโรแมนซ์แห้งด้วย กาวกันนอกรอบกระจุยกระจาย

974 Nameless Fanboi Posted ID:I/ItN7Lkj+

>>971 กูว่าบางคนก็จิ้นเอาสนุกๆนะสองคนนี้ ไม่ได้จริงจังหรอก จะมีแซวๆกันเล่นบ้างเพราะโมเมนต์มันส่อจริงๆ ท่านพี่ก็ทำตัวเหมือนเมียหลวงคอยตามเช็ดล้างเวลาผัวมีเมียน้อย อิมาริก็หลั่นล้าไปทั่ว แต่เวลาท่านพี่ข่มขู่หรือต่อยเอา อิมาริก็ยอมลงให้ไม่ตอบโต้ แถมยังแกล้งแซวแกล้งแหย่เล่นด้วยความบันเทิง เหมือนพวกผู้ชายที่ยอมลงให้แฟนน่ะ

กูก็จิ้นอิมาริท่านพี่นะ แต่ถ้าเปิดตัวแฟนสาวของอิมาริหรือท่านพี่กูก็รับได้ ทั้งนี้ทั้งนั้นกูขอให้เขาสองคนเป็นแฟนกัน เท่านี้กูก็แฮปปี้ละ 55555555555

975 Nameless Fanboi Posted ID:vbedjbKOCV

>>974 เดี๋ยวจะเข้าใจผิด คือกูก็ไม่ได้ซีเรียสเรื่องใครจะจิ้นใคร หรือใครจะจิ้นวายหรอก อ่านหลาย ๆ เม้นก็พอรู้ว่าบางเม้นก็เอาจริง บางเม้นก็เอาฮา

คือรู้สึกว่านิยายเรื่องนี้มันสนุกถึงขนาเคุยกันหลายกระทู้ได้ ก็ตรงมีการตีความได้หลายแบบ แบบวาย ชช ญญ หรือจะนอมอล ซึ่งคงเป็นเพราะดำเนินเรื่องโดยมุมมองของคนคนเดียว เลยทำให้ต้องตีความทุกแง่ทุกมุม

การที่สาววายตีความแบบนั้น ก็เป็นการเปิดมุมมองของตัวเองเหมือนกันว่า ฉากบางฉากมันอาจจะซ่อนอะไรไว้ก็ได้

976 Nameless Fanboi Posted ID:pIh/MAfWNB

สาเหตุที่ทุกคนจิ้นก็เพราะสถานการณ์มันเหมาะเจาะเกินไปน่ะสิ เกร็ดเล็กๆ ไอ้ไฟสลัวๆ ท่าทีหงุดหงิด กับท่าทีMของท่านอิมารินี่มันเกินทนจริงๆน้า~ เจอราชินีสายเอสแบบท่านพี่ กูนี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เสมือนอ่านนิยายวาย แค่ก!--

977 Nameless Fanboi Posted ID:2JwTXAmXCI

บางทีกูก็สงสัยนะว่าอิมาริดูจะยอมๆท่านพี่มากเลย ถึงจะบอกว่าท่านพี่แบล็คเมล์ความลับอิมาริอยู่ก็เหอะ แต่โดนทำรุนแรงขนาดเกือบตายได้มันก็น่าจะมีตอบโต้ไปบ้าง แต่ไม่มีเลยซักครั้ง แถมตอนท่านพี่ปาลูกดอกใส่ อิมาริยังไม่พูดเลยว่าตัวเองเจ็บ บอกแค่เดี๋ยวโดนเรย์กะ แถมรู้ว่าถ้าไปเต๊าะเรย์กะต่อหน้าท่านพี่จะโดนกระทืบฮีก็ยังทำ ...ตกลงชอบที่จะถูกท่านพี่กระทำสินะ 555555555555

978 Nameless Fanboi Posted ID:JSc6YNGuJZ

ต้องอ่านมุมมองของท่านอิมาริ ตลก5555555 เหมือนแกล้งๆแหย่ท่านพี่ไปงั้น กลัวนิดๆหน่อยๆพอเป็นพิธี เพราะปกติท่านพี่ใส่หน้ากาก ว่าแล้วก็อยากอ่านตอนสองคนนี้เด็กๆ ตั้งแต่สมัยอนุบาล ท่านอิมาริตีสนิทท่านพี่ยังไง ไปจนถึงสมัยมัธยมปลายกัปตันทีมบาสVSกัปตันชมรมธนู(รึเปล่าวะ คือท่านอิมาริอะใช่ แต่ท่านพี่นี่กาวรึเปล่า กูสับสน) สาวๆยุคนั้นต้องไปเชียร์กรี๊ดสลบกันแน่นอน ไม่เหมือนไอ้สองหน่อปัจจุบันที่อยู่ชมรมกลับบ้าน ถถ ดูเป็นคนหาตัวจับยาก นอกเวลาเรียนก็อยู่แต่ในสโมสร หรือจะเป็นตอนทำงานแล้วของท่านพี่ท่านอิมาริก็ได้ นัดมาดินเนอร์กันหลังทำงานเสร็จงี้ ไม่วายโจ่งแจ้ง แค่แบบ โชเน็นไอหรือโบรแมนซ์ยังได้เลย---ขอกาวด้วย โม่งฟิคโปรดเมตตาาา

979 Nameless Fanboi Posted ID:pIh/MAfWNB

>>977 จะว่าไปก็จริงนะ ท่านอิมารินี่ร่างกายก็"แข็งแรง" ทำไมไม่ขัดขืนอะไรท่านพี่บ้าง จะเป็นฉบับพ่อบ้านใจกล้ารึเปล่านะ ใช้แรงลงโทษภรรยาบนเตียง~

980 Nameless Fanboi Posted ID:Y02zMwVB7T

มึงกูลองสรุป แต่ไม่รู้พลาดตรงไหนป่าวนะ
906 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเสียงโหยหวนของเหล่าโม่ง [กรีดร้องขอตอนใหม่รอบที่ 27]
932 933 938 939 940 944 (6 โหวต)

907 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการที่นักเขียนหนีไปไดเอท(มั้ง)จนไม่ได้เขียนต่อสักที [กรีดร้องขอตอนใหม่รอบที่ 27]

910 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการความสงสัยของเหล่าโม่งและนักเขียนที่หายไป [หาเรื่องคุยครั้งที่ 27]

911 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการบนบานสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขอให้เจ้าแม่กลับมา [ตั้งจิตภาวนาครั้งที่ 27]
913 921(2โหวต)

925 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการบนบานกินแกงกะหรี่มิคาเคิลขอให้เจ้าแม่กลับมา [โม่งเสี่ยงตายครั้งที่ 27]
926 927 928 929 930 947(6โหวต)

981 Nameless Fanboi Posted ID:OdYs.BfdtU

>>953-956 มามะขอหอมฟอดนึง ฟิกมึงดีงาม ดีงามมากๆ อ่านไปอมยิ้มไปเลยเนี่ย แถมยังมี "เขา" โผล่มาให้ชื่นใจด้วย

เออ นอกจากเกล็ดย้อนมังกรหลับ ท่านเรย์กะฟิกนี้ยังโดนเอาไปเปรียบเทียบสารพัด โคตรน่าสงสาร 555

982 Nameless Fanboi Posted ID:sDEJg1TUbT

>>980 ขอบคุณที่รวมให้ มีสองชื่อซ้ำกัน เอาไงดี ปิดโหวตที่เม้นท์ไหน

983 Nameless Fanboi Posted ID:YQAJUFR9iR

>>982 ตามกระทู้เก่าๆก็ 990 จากนั้นค่อยตั้งและปล่อยให้วิ่งควายกัน
กูโหวต >>906 ละกัน กลัวได้กินแกงกะหรี่มิราเคิลจริงๆ 555555

984 Nameless Fanboi Posted ID:U54lqNc4cK

ทีม >>906 แล้วกัน ทุกวันนี้กรีดร้องโหยหาตอนใหม่จริงๆ

985 Nameless Fanboi Posted ID:F+ttKHUCdI

>>906 ละกัน ถ้าเกิดต้องแก้บนจริงกูกลัว55555

986 Nameless Fanboi Posted ID:ok.1OZWLNY

>>925 +1 กูอยากลองกินแกงกะหรี่มิราเคิลว่ะ 5555

987 Nameless Fanboi Posted ID:ggSF2WPpAS

>>906 +1 ไม่เอาแกงกะหรี่มิราเคิล 55555

988 Nameless Fanboi Posted ID:sLaFqY2ugt

>>911 +1

989 Nameless Fanboi Posted ID:YQAJ2xoVGS

โหวต >>925 ท่าทางน่าสนุกดี

990 Nameless Fanboi Posted ID:TQumk/+Yyv

โหวต >>925
ต้องแกงกะหรี่มิราเคิลสิวะ จะได้นัดๆ กันมีตติ้งแล้วตายหมู่

991 Nameless Fanboi Posted ID:YQAJ2xoVGS

>>990 เหมือนทำพิธีบูชาซาตาน

992 Nameless Fanboi Posted ID:BxgxI4dF44

กูยิ่งท้องไส้ไม่ค่อยดีและยังรักชีวิตอยู่ ขอโหวต >>906

993 Nameless Fanboi Posted ID:ebNRPuQXS6

โคตร Satanic cult ฆ่าตัวตายหมู่ สังเวยชีวิตให้เจ้าแม่ด้วยแกงกะหรี่มิราเคิล แล้วจะซัมมอนตอนที่300ได้มั้ยวะ

994 Nameless Fanboi Posted ID:kuXgIKQ0fw

เลย990แล้วปิดโหวตเลยละกัน
เพิ่มได้
>>906 +5(>>983 >>984 >>985 >>987 >>992 )
>>925 +3(>>986 >>989 >>990)
>>911 +1(>>988)
สรุปมู้ต่อไป >>906 นะ

995 Nameless Fanboi Posted ID:d0JNX6EJJN

เริ่มสร้างมู้กันได้แล้ว รอลิ้งมู้มาลงก่อนค่อยวิ่งนะทุกคน!

996 Nameless Fanboi Posted ID:iMRgp1PG0H

เปิดวาร์ป >>>/webnovel/5876/
จากนี้เชิญวิ่งควายกันได้ตามสบาย

997 Nameless Fanboi Posted ID:4MdagxLh/H

ขอให้มีชีวิตอยู่จนได้เห็นตอนใหม่

998 Nameless Fanboi Posted ID:zLDNSYx8WS

คล้ายๆ ขอให้มีชีวิตอยู่จนโคนันโตสินะ

999 Nameless Fanboi Posted ID:whup1B.EOA

กาวจ้า เธออยู่ไหน

1000 Nameless Fanboi Posted ID:ebNRPuQXS6

คานมาแน่

Posts limit exceeded

Topic has reached maximum number of posts.

Please start a new topic.

Be Civil — "Be curious, not judgemental"

  • FAQs — คำถามที่ถามบ่อย (การใช้บอร์ด การแบน ฯลฯ)
  • Policy — เกณฑ์การใช้งานเว็บไซต์
  • Guidelines — ข้อแนะนำในการใช้งานเว็บไซต์
  • Deletion Request — แจ้งลบและเกณฑ์การลบข้อความ
  • Law Enforcement — แจ้งขอ IP address

All contents are responsibility of its posters.