Fanboi Channel

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]​
>>>/webnovel/3899 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิษฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)
>>>/webnovel/3953 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อ​รัก​สุดมิราเคิล​ของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์​เร​ย์​กะ​ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!
>>>/webnovel/4018 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการจานที่ 16)
>>>/webnovel/4099 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการซื้อบ้านพร้อมที่ดินในหมู่บ้านมีรักถวายเจ้าแม่ [หลังที่ 17]
>>>/webnovel/4218 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับไอเดียบรรเจิดเพ้อฝันของเจ้าแม่ [ขอปฏิเสธรอบที่ 18]
>>>/webnovel/4296 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการขี่โพนี่พุ่งทะยานข้ามแดนไปหาเจ้าชาย [หน้าตาสมัยศตวรรษที่ 19]
>>>/webnovel/4454 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับโอนิวาบังในเงามืด [ชั่วช้าสามานย์ ทุกประการเพื่อฮาเร็มทั้ง 20]
>>>/webnovel/4574 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสังเวียนความรักของจักรพรรดินี โอ้! ทรุดลงไปแล้วครับ! [กรรมการชูมือนับครั้งที่ 21]
.

♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

4) แจ้งดิบตอนใหม่​​หลังเที่ยง เพื่อ​ไม่ให้​ทับซ้อนกับแปลไทย

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

ยะ....ยังหรอก กาวของเหล่าโม่งน่ะ ไม่มีวันแห้งหรอก!!

เปิดมาอีกทีขึ้นมู้ใหม่ซะแหละ555

>>2 เรือพรุน น้ำตานองขนาดนี้ จะแห้งได้อย่างไร :P

กูลงเรือปัสสาวะคุงแล้ว ใจกูสั่นจริงจัง ใครจะมากับกูบ้าง 55555555555555

>>5 อย่างน้อยก็ตั้งชื่อน้องดีๆหน่อยเหอะ พีคุงก็ได้...

>>6 นี่ก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเลยนะ ถถถถถถถถถถถ
เป็น pivoine ผู้เริ่ดหรูซะเปล่า ดันมีชื่อปัสสาวะห้อยคอเพราะอ.ฮิโยโกะไม่ตั้งชื่อให้....

>>5 //เอาตีนข้างนึงหย่อนลงเรือปสว.คุงด้วย ชอบการชวนให้ไปด้วยกันอย่างเป็นธรรมชาติแบบที่จอมมารทำไม่ได้-----

>>7 พวกมรึงนี่อย่าทำให้ความสง่าของเหล่า pivoine เสียของสิเฮ้ย!!

อ๊ะ พีคุงก็เข้าท่านะ โปรยเศษผมกับตัดเล็บทิ้งไว้บนเรือ

ป่านนี้ปัสสาวะคุงคงร้องไห้หนักมาก ชื่อก็ไม่มี แถมยังถูกเรียกว่าปัสสาวะอีกต่างหาก โถ โถ

Ky นะคะ ต่อจาก https://fanboi.ch/webnovel/4574/740-742/ ฟิคคู่หูทะลุมิติ (ลิงค์ของตอนพิเศษโลกคิมิดอล)

((ตอนพิเศษ : ถ้าไม่มีใครทะลุมิติ : ฝั่งโลก Kimidolce))

อาจจะแยกตอนพิเศษระหว่างฝั่งโลกคิมิดอลกับโลกนิยายออกจากกันนะคะ เพราะเนื้อหาไม่ได้ต่อเนื่องเชื่อมโยงกันแบบเนื้อเรื่องหลัก แยกกันได้ (จริงๆตอนพิเศษนี้ ไม่ต้องอ่านเรื่องหลักมาก่อนก็ได้นะคะ) วันนี้ลงฝั่งโลกคิมิดอลนะคะ

...............

(ฝั่งโลกคิมิดอล)

(มุมมองนักเรียนซุยรันคนหนึ่ง)

“แต่ก่อน” ที่โรงเรียนซุยรันมีคนคนหนึ่งที่ไม่ควรเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยเลยค่ะ คือ “เรย์กะ คิโชวอิน” เธอเป็นผู้หญิงที่อารมณ์ร้าย เอาแต่ใจตัวเอง กลั่นแกล้งคนที่ไม่ถูกใจอย่างไม่สนใจใคร ส่วนหนึ่งคงเพราะเธอเกิดในตระกูลคิโชวอินที่มีอำนาจสูง สามารถขยี้ครอบครัวของคนที่ไม่ชอบได้ตามที่ต้องการ

นอกจากนี้เธอยังชอบคาบุรากิ มาซายะ จักรพรรดิแห่งซุยรันด้วยค่ะ ท่านคาบุรากิเป็นคนที่มาจากตระกูลชั้นสูงเช่นเดียวกับท่านคิโชวอิน ทั้งเท่ทั้งเก่ง เป็นที่นิยมและมีแฟนคลับสาวๆเต็มไปหมดทุกที่เลยค่ะ แต่ว่าท่านคิโชวอินก็มักรังแกสาวๆที่มาขวางหูขวางตาอยู่ตลอด หลังๆพอเห็นท่านคิโชวอินมา สาวๆก็มักจะแหวกทางให้เสมอค่ะ

เห็นได้ชัดว่าท่านคาบุรากิไม่ได้ชอบกลับ เขามักจะทำเป็นไม่เห็นท่านคิโชวอินในสายตา และไม่สนใจผู้หญิงคนไหนเลยนอกจากท่านยูริเอะ จนกระทั่งมาพบกับ วาคาบะ ทาคามิจิ

ทุกคนรู้ดีแก่ใจว่าท่านคาบุรากิชอบคุณทาคามิจิ แค่ก็ไม่มีใครยอมรับ เพราะอีกฝ่ายเป็นแค่สามัญชนคนธรรมดา การที่อาจจะได้คู่กับจักรพรรดิผู้สูงส่งนั้นทำเอาสาวๆต่างอิจฉาตาร้อน โดยเฉพาะท่านคิโชวอิน เธอกลั่นแกล้งคุณทาคามิจิสารพัด แม้ฉันจะไม่ได้ไม่ชอบคุณทาคามิจิก็เถอะค่ะ แต่ก็หวาดกลัวที่จะเป็นเพื่อน ก็นะ...ท่านคิโชวอินมองเป็นศัตรูแล้ว อย่าไปยุ่งด้วยอาจจะปลอดภัยกับชีวิตของฉันมากกว่าล่ะนะคะ

ท่านคาบุรากิที่ไม่เคยสนใจใคร หลงรักคุณทาคามิจิขึ้นมา และถึงขั้นตวาดใส่ท่านคิโชวอิน หลายคนต่างสะใจกันทั้งนั้น มารร้ายแบบนั้นถูกลงโทษบ้างก็ดีแล้วล่ะค่ะ แต่ว่าก็ไม่อยากให้ท่านคาบุรากิคู่กับสามัญชนอย่างคุณทาคามิจิอยู่ดีนะคะ

ท่านคาบุรากิมีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ชื่อ ชูสุเกะ เอ็นโจ เป็นคนที่ชาติตระกูลดี มีรอยยิ้มประดับใบหน้าอยู่เสมอ ทำให้สาวๆต่างเคลิบเคลิ้มทุกครั้งที่ได้มอง งดงามดั่งเจ้าชายเลยค่ะ ท่านเอ็นโจมักสุภาพอ่อนโยน ราวกับชายในฝันเลยนะคะเนี้ย

ท่านคิโชวอินมักโดนท่านเอ็นโจเรียกเข้าไปคุยตัวต่อตัวกันบ่อยๆ และทั้งคู่ก็ออกมาโดยไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ท่านคิโชวอินมักทำหน้าตาปกติเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น แต่ท่านเอ็นโจเหมือนจะยิ้มฝืนๆเล็กน้อย ว่ากันว่าท่านเอ็นโจหลงรักท่านคิโชวอิน แต่อย่างที่รู้กันว่าเธอชอบท่านคาบุรากิผู้เป็นเพื่อนสนิทของเขาเพียงเท่านั้น เป็นรักที่น่าเศร้ามากเลยค่ะ ไม่อยากให้คนดีๆแบบท่านเอ็นโจต้องไปชอบผู้หญิงแบบนั้นเลยนะคะ...

ความน่ากลัวในการแกล้งและคว่ำบาตรของท่านคิโชวอินหนักมากขึ้นเรื่อยๆ ตามความอิจฉาที่ได้เห็นความรักระหว่างท่านคาบุรากิและคุณทาคามิจิ

สุดท้ายแล้วท่านคิโชวอินผู้สูงส่งคนนั้นก็ไม่เหลืออะไรอีกเลย

ประธานคิโชวอินถูกจับได้ว่าฉ้อโกง โดนตัดสินโทษให้จำคุก ตระกูลคิโชวอินล้มละลาย หุ้นของบริษัทก็ถูกตระกูลคาบุรากิกว้านซื้อไปทั้งหมด คนที่เคยเป็นชนชั้นสูง หนึ่งในไม่กี่คนที่ได้รับเกียรติเป็นถึง Pivioine ที่มีอำนาจเหนือใครในซุยรัน วันหนึ่งต้องตกต่ำอยู่ในฐานะที่ด้อยยิ่งกว่าสามัญชนธรรมดาที่ผู้หญิงคนนั้นเคยดูถูก

หลายคนที่ได้รู้ข่าวต่างดีใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น นักเรียนนอกแทบทุกคนต้องเคยโดนคุณคิโชวอินรังแกสักครั้ง ส่วนผู้หญิงที่เคยไปเข้าหาท่านคาบุรากิยิ่งไม่ต้องพูดถึง เธอไม่เคยเว้นแม้จะเป็น pivioine ด้วยกันก็ตาม จะอย่างไรหากพูดถึงชาติตระกูล “ในอดีต” แล้ว ก็ไม่มีใครสูงอิทธิพลได้นอกจากตระกูลคาบุรากิ

ในซุยรันแล้ว เรียกได้ว่าคุณคิโชวอินเป็นคนที่มีศัตรูเยอะที่สุด แต่ไม่มีใครสามารถทำอะไรได้

แต่ตอนนี้ไม่เป็นแบบนั้นแล้ว

หลายคนรอคอยวันที่คุณคิโชวอินจะมาซุยรันในฐานะที่ไม่มีวันเหมือนเดิม ผ่านเกือบอาทิตย์กว่าคุณคิโชวอินจะกลับมาอีกครั้ง มีคนไม่น้อยที่คิดอยากจะแก้แค้น

สิ่งที่ทุกคนทำคือทำในสิ่งที่ผู้หญิงเคยทำมาก่อน ถึงฉันเองก็เคยโดยรังแกมาเหมือนกัน แต่พอได้เห็นสภาพนั้นก็อดสลดใจไม่ได้ เพราะรู้มาก่อนว่ามันทรมานแค่ไหน คุณคิโชวอินผู้ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนคงลำบากกว่าฉันซะอีก ถึงจะทำตัวเองก็เถอะ ฉันก็ไม่อยากไปทำร้ายอีกฝ่ายด้วยล่ะนะคะ

แต่การกลั่นแกล้งโจ่งแจ้งค่อนข้างน้อยกว่าที่คิด อาจเพราะท่านเอ็นโจเคยมาออกหน้าช่วยห้ามช่วยพูดให้ล่ะมั้งคะทุกคนเลยบรรเทาไปบ้าง ว่ากันว่ารอยยิ้มเยือกเย็นของท่านเอ็นโจในวันนั้นน่ากลัวจนไม่มีใครกล้าคัดค้านเลยล่ะนะคะ

ฉันไม่ได้เห็นกับตา เลยยังไม่สามารถปักใจเชื่อได้ว่าองค์ชายผู้แสนดีอ่อนโยนอย่างท่านเอ็นโจจะทำสายตาเย็นชาได้ จนกระทั่งเพื่อนสนิทของฉันผู้มีประสบการณ์ตรงมาเล่าให้ฟัง เพื่อนฉันเองแม้ไม่ได้อยู่ในกลุ่มคนที่แกล้งคุณคิโชวอินในครั้งแรก แต่เคยจะแกล้งเอาชุดพละคุณคิโชวอินไปทิ้งขยะก็เจอท่านเอ็นโจ “โดยบังเอิญ”

ท่านเอ็นโจพูดอะไรกับเพื่อนฉันบ้างก็ไม่สามารถทราบได้ เพราะเล่าได้ไม่เคยจบซะที ทุกครั้งที่พูดถึงว่าท่านเอ็นโจจับไหล่จากด้านหลัง ก่อนจะบอกว่า “ผมรู้ว่าคุณคิดจะทำอะไร” เพื่อนฉันจะชะงักงัน แล้วหน้าซีดตัวสั่น เล่าต่อไม่ไหวซะที แต่พอเดาได้ล่ะนะว่าน่ากลัวแค่ไหน...

แต่ถึงท่านเอ็นโจจะช่วยเหลือมากแค่ไหน ก็ไม่สามารถช่วยได้ทั้งหมด คุณคิโชวอินก็ถูกแกล้งอยู่เรื่อยๆ ซึ่งน่าแปลกที่จากที่ฟังมาเธอไม่ค่อยสะทกสะท้านซะเท่าไหร่

เรื่องนี้จะอย่างไรก็ค่อนข้างไกลตัวฉันล่ะนะคะ จนกระทั่งวันหนึ่งฉันเจอคุณคิโชวอินเข้าที่ล็อกเกอร์ อีกฝ่ายเปิดตู้แล้วถูกใบมีดบาดจากคนที่มากลั่นแกล้งใส่เอาไว้

คุณคิโชวอินมองนิ้วที่เปื้อนเลือดก่อนแสยะยิ้ม “ช่างไร้ระดับจริงๆ ถ้าซ่อนเนียนกว่านี้ ฉันจะบาดเจ็บกว่านี้แท้ๆนะ ทำไมไม่ใส่เอาในรองเท้ากัน ปล่อยโอกาสแบบนี้พลาดไปง่ายๆเลยนะ”

เอ๋?

ฉันกระพริบตาปริบๆขณะแอบฟัง คุณคุณคิโชวอินมองนิ้วที่บาดเจ็บจนเลือดออกด้วยสายตาที่มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ฉันคงตาฝาดไปเองมั้งคะ...

อีกฝ่ายเดินไปสักพัก ก็เจอคนทำน้ำหกใส่อย่างจงใจพร้อมหัวเราะคิกคัก

“ขอโทษทีนะคะ พอดีไม่สังเกตว่ามีคนอยู่ตรงนี้ด้วย”

“เธอเป็นคนที่เอาเศษคัตเตอร์มาใส่ในล็อกเกอร์เองสินะ”

คุณคิโชวอินถามแล้วยิ้มอย่างเย่อหยิ่ง สายตาเหมือนกำลังมองคนที่อยู่ต่ำกว่า คนที่ทำน้ำหกใส่เผลอทำหน้าตกใจ แม้จะรีบเปลี่ยนกลับมาปกติ แต่ก็กลบเกลื่อนไม่ทันแล้วล่ะนะ

ฉันอดเสียววูบไม่ได้ ทำไมคุณคิโชวอินมองออกง่ายดายขนาดนั้นนะคะ ดีนะที่ฉันไม่เคยแกล้งอะไรเธอตอนที่ผู้หญิงคนนั้นมีอำนาจ

ฉันแอบดูเหตุการณ์ต่อไป ถึงคุณคิโชวอินจะจับคนร้ายได้แล้วก็เถอะ แต่คนที่เป็นศัตรูกับคนแทบทั้งซุยรันแบบนั้นจะสามารถทำอะไรได้กันนะ

“ถึงพูดแบบนั้นแล้วมีหลักฐานหรือไงกันคะ” คนร้ายพูดด้วยน้ำเสียงเหยียดหยามสะใจ “ในตอนนี้ ไม่มีใครเชื่อหรือมาช่วยหรอกค่ะ คนที่ทำร้ายทุกคนอย่างไร้เหตุผลแบบคุณน่ะ”

ฉันมองคุณคิโชวอินอย่างอดไม่ได้เมื่อโดนต่อว่าทับถมถึงสถานะปัจจุบันไปแบบนั้น ก่อนจะรู้สึกแปลกใจ

ทำไมดูเหมือนมีความสุขกับการถูกต่อว่าเลยคะ?! แววตาเป็นประกายยินดีแบบนั้นมัน...

เรื่องจบลงที่มีอาจารย์เดินผ่านมาอีกที คุณคิโชวอินไม่ได้ฟ้องอะไรอาจารย์ แต่ฉันแอบได้ยินอีกฝ่ายพึมพำว่า “ถ้าใส่เกลือในน้ำด้วยคงแสบกว่านี้ ใช้ไม่ได้เลยเอามาแค่น้ำเปล่าธรรมดานี่นะ! แกล้งได้น่าเบื่อชะมัด”

ฉันคงหูฝาดจริงๆล่ะมั้งคะ...

รู้ตัวอีกทีฉันก็แอบตามดูคุณคิโชวอินบ่อยๆ อีกฝ่ายโดนแกล้งบ่อยๆก็จริง แต่ท่าทางดูเหมือนกำลังสนุกอยู่เหมือนกันนะคะ... วิจารณ์การแกล้งต่างๆว่าไร้ระดับแค่ไหนและสามารถปรับปรุงอะไรได้บ้าง บางครั้งวันไหนถ้ามีคนมารุมด่าหรือเหน็บแหนมเยอะๆก็จะยิ้มแย้มมีความสุขไปทั้งวัน

จะปฏิเสธยังไงก็คงไม่พ้นมาโซแล้วล่ะค่ะ...

ฉันไม่เคยเห็นอีกฝ่ายทำหน้าเจ็บปวดเวลาถูกแกล้งเลยสักครั้ง รอยยิ้มก็ดูสดใสกว่าปกติด้วยซ้ำ ต่างจากรอยยิ้มหลอกลวงที่เคยมีแต่ก่อนโดยสิ้นเชิง ยิ้มด้วยแววตาเป็นประกายแบบนั้นแล้วก็อดคิดไม่ได้เลยนะคะว่าคุณคิโชวอินเป็นผู้หญิงที่สวยมากๆคนหนึ่ง หากไม่เคยรู้ประวัติกับนิสัยมาก่อนต้องหลงคิดว่าเป็นเทพธิดาแน่ๆเลยค่ะ

คุณคิโชวอินมีกลุ่มเพื่อนสนิทเหมือนกัน ซึ่งน่าแปลกที่ไม่มีใครในกลุ่มที่พยายามหนีออกห่างอีกฝ่ายเลย ในทางกลับกันพวกเขาคอยช่วยเหลือคุณคิโชวอินอยู่หลายครั้ง ฉันที่ต้องมาทำกิจกรรมชมรมตอนเช้าก็แอบได้เห็นคาซามิ เซริกะกับอิมามุระ คิคุโนะหลังๆผัดกันตื่นเช้ามาเช็คล็อกเกอร์ว่ามีใครเอาอะไรมาแกล้งหรือเปล่า และคอยทำความสะอาดโต๊ะที่ถูกขีดเขียนกลั่นแกล้งก่อนคุณคิโชวอินจะมาซุยรัน

ค่อนข้างผิดคาดจริงๆนะคะ ฉันนึกว่าทุกคนที่เข้าหาคุณคิโชวอินจะทำเพื่อผลประโยชน์ซะอีก การที่ทำแบบนี้ทำให้ตัวเองลำบากไปด้วยแท้ๆ แต่ก็มีคนเต็มใจยอมช่วยคนแบบนั้น ทำไมกันนะ...

ไม่นานฉันก็ได้คำตอบ

ถึงคุณคิโชวอินคนนั้นจะไม่เดือดร้อนอะไรเวลาถูกคนอื่นแกล้ง แต่ครั้งแรกที่เธอดูหวั่นไหว คือ ตอนที่เพื่อนๆของเธอโดนลูกหลงไปด้วย จนในที่สุดก็พยายามหนีจากเพื่อน (แหล่งข่าวจากเพื่อนของฉันที่เห็นเหตุการณ์ คุณคิโชวอินไล่ให้เพื่อนของเธอออกห่างจากตัวเอง แม้จะไม่บอกเหตุผลตรงๆ แต่ในสถานการณ์นั้น ใครๆก็เดาได้ว่าทำไปเพื่อปกป้องไม่ให้เพื่อนของตัวเองต้องมาเจอแบบเดียวกัน) ดูเหมือนว่าเธอจะรักเพื่อนมากๆเลยนะคะ

ฉันไม่น่าแอบตามดูเลย ไม่งั้นคงไม่รู้สึกแย่กับผู้หญิงคนนั้นขนาดนี้ ทั้งๆที่ฉันเคยถูกแกล้งแท้ๆ...

ทั้งๆที่ปกติคุณคิโชวอินจะมีความสุขกับการถูกแกล้ง แต่หลังตัดขาดกับเพื่อนก็ดูซึมจ๋อยตลอดเวลาอย่างเห็นได้ชัด

ฉันลองลงมือแกล้งอีกฝ่ายเป็นกำลังใจให้ดีไหมนะ ฉันเองก็แอบฟังคำติของคุณคิโชวอินมาเยอะ ต้องทำการแกล้งที่สมบูรณ์ออกมาได้แน่ๆ! อยากเห็นรอยยิ้มสดใสของคุณคิโชวอินจังเลยนะ

ฉันแอบซุ่มดู เตรียมอุปกรณ์ในมือพร้อม แต่ยังไม่ทันที่จะเริ่มลงมือก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบ ก่อนที่จะสัมผัสได้ถึงมือหนักๆที่จับไหล่เอาไว้ ฉันหันกลับมาด้วยความรู้สึกที่สยดสยอง

“คิดจะทำอะไรงั้นหรอครับ”

“ทะ...ท่านเอ็นโจ”

ฉันช็อกค้างพูดอะไรไม่ออก ทำไมคนตรงหน้ายิ้มอยู่แท้ๆ แต่ฉันรู้สึกหนาวเหน็บไปทั้งหัวใจ เขาหยิบคัดเตอร์จากมือฉันมาทาบหน้าเอาไว้ ความเย็นจากใบมีดที่สัมผัสหน้าฉันทำให้รู้สึกหวาดกลัวจนตัวสั่น

“น่ากลัวจริงๆเลยนะ คิดจะใช้ไอนี้เลยงั้นหรอ”

ท่านเอ็นโจยิ้มอีกครั้ง ไม่รู้ทำไมครั้งนี้สายตาของเขาเหมือนกำลังสะกดฉันให้จมดิน ฉันไม่กล้าขยับตัวหรือแม้แต่หายใจ

“ผมเห็นคุณแอบตามคุณคิโชวอินมาหายวันแล้ว ลงมือในตอนที่อีกฝ่ายอ่อนแอที่สุดนี่โหดเหี้ยมใช้ได้เลยนะ”

ตอนนี้คุณคิโชวอินตัดขาดกับเพื่อนไปแล้ว ก็เป็นช่วงที่อ่อนแอจริงๆล่ะนะคะ...

“ฉะ...ฉันไม่ได้มีเจตนาร้ายนะคะ” แค่อยากเห็นรอยยิ้มสดใสตอนถูกแกล้งของคุณคิโชวอินเท่านั้นเอง... แต่พูดไปใครจะเชื่อล่ะคะ

“ไม่ได้มีเจตนาร้ายงั้นหรอ”

ท่านเอ็นโจแค่นหัวเราะ ปล่อยออร่าดำมืดออกมาราวกับปีศาจ ทำให้ฉันพูดอะไรไม่ออกอีก

เขากดมีดลงบนใบหน้าเล็กน้อย แม้ไม่ถึงกับเลือดออก แต่ก็รู้สึกเจ็บไปทั่วทั้งตัวอย่างบอกไม่ถูก

“หลักฐานมัดตัวแบบนี้ นักเรียนนอกที่ไม่มีใครหุนหลังแบบคุณน่าจะถูกพักการเรียน ไม่ก็ไล่ออกด้วยซ้ำล่ะนะ และถ้าผมเป็นคนออกหน้าเองล่ะก็ คงรู้ใช่ไหมครับว่าจะไม่จบแค่นั้น”

ท่านเอ็นโจกลับมายิ้มสดใสเหมือนปกติ แต่ในตอนนี้ดูน่ากลัวจนฉันรู้สึกหวาดผวาไม่กล้าทำอะไรต่อไปอีกแล้ว...

“ครั้งนี้จะยอมยกโทษให้ครั้งหนึ่ง แต่ว่าถ้ามีครั้งที่สองผมคงไม่ปล่อยไว้แน่ๆ และก็เลิกแอบตามคุณคุณคิโชวอินด้วยนะครับ”

ฉันมองท่านเอ็นโจ และขยับไม่ได้อยู่พักใหญ่...

………………(จบตอนพิเศษ Kimidolce ตอนที่ 2 )………………

ป.ล. เห็นบทรีไซเคลบ้างอะไรบ้าง แค่อยากเทียบฉากเฉยๆนะคะ 555 (ตอนพิเศษที่แล้วเองก็มีรีพอควร)
ป.ล.2 ถ้าสังเกต หลังบ้านเรย์กะคิมิล้มละลาย ก็เปลี่ยนวิธีการเรียกจากท่านคิโชวอินเป็นคุณคิโชวอินนะคะ ตอนแรกจะเปลี่ยนเป็นคิโชวอินธรรมดา แต่ดูห้วนๆยังไงไม่รู้ เลยใส่คุณแทน

>>12-14 ท่านเรย์กะคิมิเบิกเนตรเลยทีเดียว นี่สินะหนทางแห่งความสุข ลูกเอ้ยยยย กลับมาก๊อนนนน

>>12-14 โอยย รักฟิคนี้ รอท่านพี่ออกมาอีก

ขอบคุณโม่งแปลกับการเปิดตัว H pyroli ที่กล่าวขานกันมานาน อิอิ

ตอนนี้กุชอบบรรยากาศรุ่นพี่รุ่นน้อง. เหมือนท่านเรยกะโดนรุ่นน้องอ้อนๆปนจีบนิดๆ คงอารมณ์แบบอยากสนิทสนมแต่ไม่ถึงขั้นจริงจังมากนัก. มาดไม่เหลือแร้ว ท่านเรยกะ!

ตอนนี้เอ็นโจนี่จืดจางมาก. กุเรือเอ็นโจนะ แต่เทียบกับคาบุแล้วเหมือนพระจันทร์กับพระอาทิตย์อ่ะ. ความโดดเด่นมันต่างกันเจรงๆ. ตอนนี้คาบุน่าร้ากก มีเรียก ท่านเรยกะ ด้วย. อิอิ. ถึงแม้จะแค่อิจฉาเจ้าแม่ก็เหอะ. แต่กุว่าลึกๆ ก็อาจจะมีความรู้สึกหวงท่านเรยกะซ่อนอยู่บ้างล่ะว๊าาา. วัยรุ่นมันซับซ้อน 555. มีเขินท่ายเรยกด้วย อิอิ. เรือแล่นฉิววจริงๆ. อ่าวๆ กุเรือเอ็นโจนิ ตบเรียกสติตัวเอง

ตอนนี้กุอ่านละเอียดมากๆ เพราะรู้สึกกลิ่นไอของโชวโจอบอวลฟุ้งอยู่

ตั้งแต่รุ่นน้องมาออดอ้อน โดนต่อยท้องแบบถึงเนื้อถึงตัว

คาบุเดินเข้ามาแทรก เอ๊ะๆ มีใครแอบหึงแอบหวงรึเปล่าน้า. หรืออาจจะแค่อิจฉาอยากมีส่วนร่วม. อิจฉาใครกันน้าาา ท่านเรยกะหรือรุ่นน้องน้าาา

คาบุ เรียก "ท่านเรยกะ" ครั้งแรก. กรี๊ดๆๆๆ กร๊าวใจมากมาย. กลับไปลองเรียกที่บ้านให้คล่องด้วยนะ อิอิ (ถึงจะแค่ทวนก็เหอะ. ในใจคงคิดว่าอย่าเรียกแบบนั้นบ้าางละน้าาา. ก็คาบุคิดว่าตัวเองสนิทกะเรยกะนี่นา)

กุว่าๆๆๆๆ เอ็นโจของกุแอบดูอยู่อย่างรวดร้าวแน่นวลลล. และนี่คือจุดเปลี่ยนล่ะ + ตอนที่แล้วที่คุยกับเจ้าแม่สองต่อสองอย่างสบายใจ. ที่ผ่านมาเรยกะถูกมองเป็น pivoine ที่สูงส่ง+มีคนสนิทที่เป็นข่าวอย่างจักรพรรดิหรือองคชาย ไม่มีชายใดกล้ามองหรือจีบเด็ดขาด. แต่ๆๆ พออยู่ในสโมสร. ทุกคนถือเป็นชนชั้นใกล้ๆกัน แถมถ้าได้ใกล้ชิดก็คงรู้ว่าคาบุไม่ได้จีบเรยกะอยู่. พวกรุ่นน้องก็เริ่มเห็นตัวจริงของเรยกะ เริ่มเข้าหามากขึ้น. อิอิอิ. ร้อนรนเข้าไปพ่อคุณ. จะได้ทำอะไรๆให้ชัดเจนซะที

>>13 อิเชี่ยย ท่านเรย์กะเป็นมาโซไปล้าววว //เอามือทาบแก้มอย่างโหยหวนเหมือนภาพ the scream

Kyแปปนะ มีมู้เหมาๆแล้ว เชิญhttps://fanboi.ch/webnovel/4661/recent/

อารมณ์เหมือนคนที่มักตบมุกเสมอจนอดวิจารการตบมุกของคนอื่นไม่ได้รึเปล่านะ

>>12-14 สตอกเกอร์กับมาโซ สมกันจริงนะคู่นี้ ปลุกความSในตัวรุ่นน้องขึ้นมาแล้ว1คน

Ky พูดถึงกาวอยากอ่านกาวเกอิชาอะ นึกถึงท่านอิมาริและเรย์กะที่กำลังลับวาจากัน

>>23 กูก็คิดถึงฟิคนี้ อ่านแล้วมันแล่บแปล๊บๆ หัวใจ~

>>12 ขอบคุณสำหรับฟิค มึงมาสม่ำเสมอมากๆ นับถือๆ เรย์กะคิมิดอลแม่งเป็นสาย M ขาดนี้เมื่อไหร่วะเนี่ย ที่เอ็นโจเข้าสกัดกั้นการกลั่นแกล้งนางเพื่อจะได้เก็บไ้อกล้งคนเดียวใช่ไหมวะ ถถถถถ

>>25 เดี๋ยวนางไปโดกิโดกิ sm กับคนอื่นแล้วทำไงเล่า

>>14 โอ้ เล่นเอาคัตเตอร์แนบหน้าเลยเร้อ โหดดีแท้ วิธีขู่นี่สมเป็นจอมมารดีจุง เอาให้กลัวฝังรากลึกไปถึงกระดูกเลยข่ะ

>>12-14 โอ้ยยย กุลั่น ตอนที่แล้วเขียนมาอย่างดราม่าจนกุเครียดแทนเรย์กะคิมิ มาตอนนี้โคตรพลิก สนุกที่ถูกแกล้ง ชีวิตสุขสัน ตอนกุอ่านฟิคทะลุมิติที่ไม่ใช่ตอนพิเศษกุเดาได้คร่าวๆว่านางเอ็มนะ ดูแฮปปี้ที่ถูกด่า แต่ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ 555+ ส่วนเอ็นโจแม่งสตอกเกอร์ผู้เหนือชั้น

>>23 ลับวาจา....ไม่หรอก มีแต่ความน้ำเน่าแบบละครหลังข่าวเท่านั้นล่ะ ถถถถถถถถถถถ
แต่เมื่อกี้กำลังจะลงฟิคแล้วแม่งขึ้นว่า ip กูโดนแบนเฉย งงมาก กูไม่เคยป่วน เกรียน โทรลอะไรนะ ห้องอื่นกูก็แทบไม่ได้ตอบอะไรเลยด้วย ไหงกูโดนแบนได้วะนั่น

>>29 เขาแบนแบบเหวี่ยง​แห แสดงว่าแถวบ้านมึงมีโทรลอาศัย​อยู่

>>30 โอเค เก็ทละ ขอบคุณมาก

>>29 ม่ายยยย เอาฟิคมานะ ปลดแบนๆๆๆ

จะว่าไป เจ้าแม่รักใครมักจะให้อาหาร(ทำเอง)นะ จะเป็นที่รักได้ต้องแข็งแกร่ง55

เปลี่ยนชื่อเรื่องดีกว่ามั้ง
นอบน้อม(บ้าง)และ(ตัว)หนัก(เกาะคาน)แน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ

>>34 //จงโดนคำสาปทานุกิซะ

>>34 กูชอบชื่อเรื่องมึง 555555

>>34 โหวต 555

>>34 ชื่อกระทู้หน้าเอาชื่อนี้สินะ ถถถถถถถถถถถถ

อย่าเอาเป็นชื่อกระทู้เลยยยยย​ ไม่มงคลสุดๆ​ อย่ายอมรับคานคุงไขมันคุงกันง่ายๆสิ!

>>39 ก็คานซังเขาเป็นพระเอกของเรื่องง่ะ ไขมันคุงก็ลูกของท่านเรย์กะ เราต้องยอมรับได้แล้วว่านี่คือความจริง

>>39 เอ้า ตื่นๆ//เขย่าหัวโยก

21ทู้ผ่านไป โม่งซุยรันก็สร่างกาวกันหมด แห่เชื่อว่าคุณคานเป็นพระเอก คุณอาหารเป็นพระรองกันถ้วนหน้า
ทั้งยังสืบรู้ว่าเจ้าแม่ท้องลูกนามไขมันคุง อืม สามพีสินะ!

ไม่ยอมรับคานหรอกเฟ้ย!!!! ทำอะไรเกรงใจแท็กโชโช(เลิฟ) บ้าง //ร้องไห้

>>43 ดูพิมพ์ผิด *โชโจ

>>43 ท่านฮิโยโกะสิต้องเขียนอะไรเกรงใจคนอ่านอย่างพวกกูบ้าง นี่มันเป็นแท็กโชโจ(เลิฟ) ที่อ่านมา 272 แล้วยังไม่มีพระเอกเป็นตัวเป็นตนนะเว่ย ฮือออออออออ
อาจมีสปอยล์นิดๆ หน่อยๆ เลยเว้นไว้ก่อน
.
.
.
.
เพิ่งเห็นว่าตอนล่าสุดนี่ยังอยู่ไม่เปิดเทอมใหม่เลยนี่หว่า แสดงว่าตั้งแต่ตอนที่ 270-299 ตอน เกือบ 30 ตอนนี่ยังวนๆ อยู่ในช่วงปิดเทอม กูว่าถ้าไปสปีดนี้เรื่อยๆ น่าจะได้อ่านกันไปอีกไม่ต่ำกว่า 200 ตอนแหงๆ...
.
.
.
.

ม่ายยย คานซังไม่ดีตรงไหนนน(คานซังคือท่านพี่นะ คืออาหาร คือไขมัน) กูเรือคานซัง คานซังงงงง

>>45 กูรองานซัมเมอร์ มันหนึ่งในอีเวนต์หลักที่วาคาบะไป กูว่ามันคงเป็นไปตามไทม์ไลน์เดิมด้วยมั้ง แต่วาคาบะจะเข้าไปได้ย้งไงนี่สิ pivoine อยู่กันเป็นดงขนาดนั้น

>>47 เจ้าแม่พาเข้า?

>>48 พาเมียเก็บไปเปิดตัว?

>>49 "เราสองคนคบกันอยู่นะ!" แบบรุ่นพี่โทโมเอะที่ใฝ่ฝัน?
กูละอยากรู้ปฏิกริยาคาบุจริงๆ เล้ยยยยยย

มึง บางทีกุก็คิดนะ ว่าท่านฟุยุโกะอาจจะกู่ไม่กลับแล้วก็เป็นได้.. วงวารความไสยศาสตร์ของท่านเหลือเกินล์ล์ล์ //กระดกลิ้นแตะเพดานปาก

>>51 นี่มึงยังหวังให้ท่านกลับมาเหรอ ท่านฟุยุโกะที่ไม่บ้าสิ่งลึกลับก็ไม่ใช่ท่านฟุยุโกะสิ นี่แหละความน่าเอ็นดูของนาง เหมือนบอกให้ท่านเรย์กะเลิกกินอ่ะ ดูความเปล่งประกายตอนหาของกินนั่นสิ ขนาดที่คาบุยังอึ้ง

>>51 แค่ไม่โดนพวกลัทธิปลิมๆหลอเอาเงินก็พอแล้วท่านฟุยุโกะน่ะ

แหม นี่ถ้าคุณยูกิโนะเกิดเร็วกว่านี้ ดิฉันจะจ้วงเรือคุณยูกิโนะทั้งวันทั้งคืนเลยค่ะ !! //ปีนเสากระโดงเรือ

คือมึงทำไมกุต้องอ่าน คาบุรากิ เป็น คาราบุกิ แล้ว ทาคามิจิ อห.อ่านเป็น ทาคาจิมิ ทุกทีเลยห่า โอ้ยสมองงงงงงง

>>50 กลายเป็นแบบฟิคเรือสวย.....

>>55 จิมิ.... โคตรเหี้ย 55555

>>55 กุกว่ากุอ่านนิยายจีนก็วงวารกับชื่อแต่ละคนแล้วนะ นี่มาอ่านของญี่ปุ่นอีก คือมึงของจีนสุดท้ายมันจะไม่เกิน 4 พยางค์ไง แต่ของญี่ปุ่นแม่งนามสกุลกุก็จำไม่ได้ล้ะ แม่งยังมีชื่อ ยิ่งตอนไหนที่เรียกนามสกุลแล้วพออีกตอนไปเรียกชื่อนี่แบบ อินี่ใครวะ ฮ่วย!

>>54 ยูกิโนะ เป็นกัปตันเรือพี่ชายตัวเองมานาน ถ้าผันมาตั้งเรือตัวเองนี่ หายนะของจอมมารเลยล่ะ ถถถถถถ

>>59 ถ้ายูกิโนะคุงตั้งเรือตัวเองจริงๆจังๆ ยังไงก็ชนะอ่ะ ชนะใสๆ

>>59 ต้องถามว่าถ้ายูกิโนะหายไป จอมมารจะเหลืออะไรบ้างมากกว่าว่ะ ถถถถถถ ไพ่ตายใบสุดท้ายและใบเดียวปลิวหาย

ถ้ากัปตันเรือยูกิโนะแตกสาขามาพายเรือตัวเอง เรือจอมมารแม่งไม่ล่มตายเหรอวะ นึกภาพเจ้าชายบนเรือไม้ผุๆพังๆเอาเชือกพ่วงตามเรือน้องชายตัวเองมาเลยอ่ะ

>>62 เทียบกับกระทู้แรกที่องค์ชายเรือยิ่งใหญ่ขนาดยานอวกาศ ปัจจุบันตกต่ำลงมาถึงไหนแล้ววะเนี่ย 5555555

นึกถึงกาวที่เป็นเอ็นโจ(ผมทอง)ในคิมิดอลมาเกิดเป็นยูกิโนะเลยแฮะถ้าเกิดมาลงเอยกับท่านเรย์กะจะนับเป็นเรือใครดี

>>62 ตะ แต่ว่าจอมมารอาจจะยิ้มๆ ยูกิโนะ ถ้าไม่มีพี่แล้วน้องจะเจอคุณคิโชวอินยังไง สโมสรมัธยมปลายน้องเข้าไม่ได้ ส่วนที่ไปสโมสรเปอติตตอนเย็น…เหมือนว่าช่วงนี้คุณคิโชวอินเตรียมสอบเข้ามหาลัยคงจะ…ไม่ว่าง*กดส่งเมสเสจหามาซายะ* //กอบกู้ภาพลักษณ์จอมมารเต็มที่ได้แค่นี้
>>63 เป็นเรือดำน้ำเว้ยย จมตัวเองได้ ผุดขึ้นเองได้555555

>>61 เหลือทำอาหารได้กับแบ่งอาหารให้ไงมึง 55555

>>65 เรือดำน้ำนี่มันมีระบบทำลายตัวเองได้ด้วยรึเปล่าวะ 55555555555555555

บางทีเรือเอ็นโจอาจเป็นบานาน่าโบ้ท พร้อมสลัดลูกเรือตกตลอดเวลา555555555

ถ้ายูกิโนะ vs ท่านพี่ ใครจะชนะวะ

>>69 กูให้ท่านพี่ว่ะ 555555555

ไอ้แมวดุ้น มึงชักจะล่มบ่อยไปแล้วนะ

อ่ะไอ่ห่า พอกุด่าแม่งเข้าได้เฉย โว้ยยยยยย

ไอ้แมวดุ้น ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! //ปาโทรศัพท์

>>73 ใจเย็นมึง ใจเย็นๆ อย่าเพิ่งหัวร้อน

>>74 พอกุจะอ่านแล้วมันล่มทุกทีเลยอ่ะ ฮือ //ปาดน้ำตา

มันใช่เรื่องที่ต้องมาอาละวาดในกระทู้​เหรอวะ

>>75 ถ้าเข้าไม่ได้ก็ลองหาอย่างอื่นอ่านก่อนมึง พันทิป เด็กดี เว็บนั่นนี่มีให้เข้าเยอะแยะ ใจเย็นๆอย่าเพิ่งหัวร้อน กูเข้าไม่ได้กูก็ไปทำอย่างอื่นก่อนค่อยมาเข้าใหม่

เอ็นโจอ้างน้องอีกแล้วว้อยยยย

ลูกพีชคืออะไรวะ โมโมทาโร่เรอะ ใครก็ได้อธิบายกูหน่อย

เอ็นโจมีความพัฒนา แต่กูกลัวใจท่านฮิ นางจะทำเรือล่มอีกเมื่อไหร่

>>79 ลูกพีชขับไล่มารปัดรังควานไง 55555

จอมมารจับจุดเรย์กะได้สนิทเลย ทั้งเรื่องชอบของกิน ทั้งเอายูกิโนะมาล่อ แล้วบากะรากิมันหมั่นไส้เพื่อนรึไงถึงต้องขอไปด้วยน่ะหืม

ปล. Tag food จงเจริญ รองจากคานซังก็หวังได้แค่ฟู๊ดซังนี่แหละ มาประจำ มาเรื่อย ๆ มีโซ่ทองคล้องใจที่เรียกว่าพุงกับเรย์กะแล้วด้วย

เอ...... เชอร์รี่นี่ มันไว้เรียกผู้ชายไก่อ่อนรึเปล่านะ
ไม่พูดถึงชื่อพันธุ์นะ.

>>81 อ่อ อย่างงี้นี่เอง

โม่งแปลขอบใจน้าาาาาาา ม้วบบบบบ
ท่านเรยกะ ใช้ชีวิตสบายๆบ้างก็ได้น้าา อุตส่าหตั้งใจเรียนทั้งๆที่มีทุกอย่าวพร้อม น่านับถือเกินเหตุ

>>83 อย่างงี้นี่เอง แล้วชื่อพันธุ์มีความหมายแฝงไรป่าว

เอ็นโจเอ๊ยย. ไม่คืบหน้าเลยซักนิด. หัดดูเพื่อนบ้างงเซ่. เรือคาบุวาคาบะพุ่งไปถึงไหนแร้น

>>85 ชื่อพันธุ์นโปเลียนมันเป็นฉายาคาบุสมัยประถมป่ะ ฉายาที่มาก่อนจักรพรรดิอีก

>>83 บางทีก็เอาไว้เรียกไอ้หนุ่มโสดซิง ใสซื่อ บื้อเรื่องความรักได้ด้วยเช่นกัน

แบ่งผลไม้ที่ตัวเองชอบที่สุดไปให้....
ในฐานะที่กูเป็นคนที่รักการกินมากๆคนหนึ่งกูอยากบอกว่า If anything can prove that I really like you it might be the ‘I even shared my food with you’ นะ ยิ่งของโปรดกูยิ่งไม่อยากแบ่งให้ใครอ่ะ แต่ถ้ากูแบ่งให้นี่คือแบบ(....) ก็ต้องสำคัญ ต้องชอบระดับหนึ่ง ไม่สิ มากๆ ถึงจะแบ่งให้

แต่ก็นั่นแหละ เพราะเป็นท่านเรย์กะไง เลือกพีชไปนี่ไม่ได้มีความหมายแฝงอะไรใช่มั้ยคะ

ถ้าการสนทนาติดขัดละก็ เพียงแค่กล่าวถึง"ยูกิโนะ" แค่นั้นก็สามารถ ต่อบทสนทนาได้อย่างง่ายดายย~
/ท่านจอมมารไม่ได้กล่าวไว้
//ถ้าไม่มียูกิโนะ จะชวนเจ้าแม่ได้มั้ยเนี่ย~

>>85 ชื่อพันธุ์ก็เป็นฉายาคาบุสมัยประถมไง นโปเลียน ส่วนเชอร์รี่นี่มันมีความหมายเป็นแสลงประมาณว่าบริสุทธิ์ผุดผ่อง เวอร์จิ้น เอามาเรียกไอ้หนุ่มไก่อ่อนไม่ประสีประสาเรื่องเพศหรือเรื่องรักๆใคร่ๆก็ได้

เอ็นโจไม่อ้างน้องนี่เขาคงไม่ไปด้วยแหงๆ แต่ได้พีชมานี่เหมือนประชดกันอีกละ อีคาบุมันได้แค่มาร์ชเมโลกลิ่นพีช แต่นายได้ลูกพีชสดๆเลยนะ หมายความถึงรังสีจอมมารมันแรงขนาดต้องใช้ลูกพีชปัดเป่าเลยรึเปล่านั่น 555555

ปูลู ตอนนี้คือตอนที่อ.ฮิโยโกะแกอัพในวันวาเลนไทน์ว่ะ

>>91 ตอนนี้คือเสริมด้วยพลังของวันแห่งความรักการตลาดทาสช๊อโกแล๊ตแล้วใช่ไหมมม ;_; tag food ที่รัก

>>92 ใช่ เป็นตอนที่แสดงความรักหวานแหววระหว่างเรย์กะกับฟู้ดซังยังไงล่ะ

เชอรี่ = เชอรี่บอย = ไอ้ไก่อ่อน, นโปเลียน => ล้อเลียนฉายาสมัยประถม
พีช = ท้อ = ขับไล่ปีศาจ? ก้น? หัวใจ?

>>79 นอกจากขับไล่มารปัดเป่าความชั่วร้ายแล้ว ลูกท้อมันยังเป็นสื่อแสดงถึงลักษณะทางเพศของผู้หญิงสำหรับคนญี่ปุ่นว่ะ เขาว่ามันดูเร้าอารมณ์ชวนให้คิดเรื่องใต้สะดือ อะไรประมาณนั้น

ทั้งพีชทั้งเชอร์รี่ กอฟ์มาคเกอร์มันจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญจริงๆป่าวเนี่ย
ตะ-แต่บรรดาผู้ชายในเรื่องไม่มีปฎิกิริยาไรเลยนะ!

>>96 กูว่ารู้ว่ะ ทั้งคู่เลยด้วยถถถถ
ตอนนี้อย่างน้อยจอมมารก็รุกแล้วล่ะวะฟฟฟฟ//นี่ดักรอจังหวะเปิดนิตยสารเลยใช่มั้ยพ่อคุณถถถ

>>96 กูว่าไม่บังเอิญ กอล์ฟมาร์กเกอร์กูว่าคนเขียนแกจงใจมากๆเพราะอีเอ็นโจมันพูดดักทางเองเลยแล้วเลือกมาให้เสร็จสรรพ ที่อิมาริไม่มีปฏิกริยาอะไรคงเพราะเรย์กะให้เลยไม่ทันฉุกคิด หรือไม่ในใจอาจจะคิดอยู่ก็ได้ หรืออาจจะมัวแต่ส่งสายตาหวานๆใส่ท่านพี่เลยลืมเรื่องความหมายของขวัญนี้ไปก็เป็นได้ ถถถถถถถถถถถถถถถ

>>96 พีชกับเชอร์รี่อาจจะไม่บังเอิญ แต่กอล์ฟมาร์กเกอร์นี่กูว่าท่านเรย์กะไม่รู้ความหมายแฝง

ตะไมกูอ่านเจอแต่พีชของไอ้ไก่อ่อนกับคีชของคาบุรากี้อ่ะ ไม่เจอเชอร์รี่เลย ถถถ หรือทางนี้รีบอ่านเกิน???

ขอบคุณโม่งแปลสำหรับตอนใหม่ค่ะ ภาพคีชท้ายตอนไม่ได้แดกกูหรอก กูแดกชีสไบท์เซเว่นแล้ว ม....ไม่ได้อยากกินของหวานเล้ย......
ตอนนี้นี่อยากจะแหมมมมมมมมใส่เอ็นโจให้รอบจักรวาลจริงๆ ชวนแต่สาวไม่สนเพื่อนเลยน้าาาาาาาาา ชวนไม่ได้ก็อ้างน้องอีก ก็เป็นซะแบบนี้เมื่อไหร่จะจีบติดเล่า5555

กอล์ฟมาร์กเกอร์นี่ เรย์กะเป็นคนให้ น้องสาวมอบให้ คงไม่นึกไปถึงความหมายแฝงว่าอะไร เพราะไม่รู้ว่าจอมมารมาเอี่ยวกับการเลือกด้วย

>>100 กูก็ไม่เจอ อยู่ช่วงไหนวะ

>>103 ซากุรัมโบะไงมึง นั่นเชอร์รี่

>>91 เหมาะกับวันวาเลนไทอยู่นะเว้ย ท่านเรย์กะได้ไปเดตกับสามหนุ่มหล่อสามสไตล์เลยนะ ถึงแม้จะโดขิโดขิกับอาหารซังก็เหอะ555

>>102 ลองรู้สิมึง จอมมารอวตารปางเหยียบโลกแน่ถถถถ

>>105 ก็อาหารซังเขาเป็นสามีตัวจริงนี่หว่า มีลูกด้วยกันแล้ว แถมยังรักกันดีไม่เปลี่ยนแปลงด้วย

แต่ตอนนี้เป็นตอนแรกที่เรย์กะให้อะไรเอ็นโจด้วยตัวเองนะเว้ย ถึงจะบอกให้แบ่งยูกิโนะก็เหอะ แต่เป็นของที่ตัวเองชอบที่สุดแล้วเอามาให้นี่กูกร๊าวววว โง้ยยยย //มองเมินอาหารซังและคานซัง

แต่​พี่แกอ่านใจ​ได้จริงๆ​ใช่มั้ย​เนี่ย​ ถึงรู้​ว่า​ลูกพีชที้ผ่านมามีความหมาย​แฝงน่ะ

จะว่าไปก็ตอนนี้​เองนี่นะที่ทำให้เกิดฟิคมะหมาน่ะ 555555

ลูกพีชนี่โมโมะใช่ไหม โมโมโซโนะ อิมาริไง /กูแกทเชื่อมโยง

ให้cherryกับcherry boy
ให้ท้อปราบมารกับจอมมาร
ท่านเรย์กะเลือกได้ดีจริงๆ

แต่ที่เอ็นโจพูดเรื่องความหมายแฝงนี่พี่แกนับรวมเรื่องที่เรย์กะเอา guimauve ให้คาบุไปรึเปล่าวะ แปลว่าตอนนั้นน่าจะเห็นเหตุการณ์ด้วยใช่มั้ย กูว่าต้องเห็นแน่ๆ

กูเคยอ่านเจอนะมึงว่ามาชเมลโล่นะมีความหมายถึงรักที่ไม่สมหวังเพราะจะละลายหายไป เพาาะงั้นความหมายของมาชเลวโล่พีชในตอนนั้นก็......

>>95 แม่งใครเห็นลูกท้อแล้วเกิดอารมณ์นี่นับถือจินตนาการพี่แกเลยว่ะ เห็นท้อนึกถึงอะไรอ่ะ? หน้าอก? ก้น? แล้วจะมีกลอนชมหญิงเปรียบเทียบเหมือนลูกท้อไหมว่ะ? เหมือนที่ไทยชมหน้าอกหญิงเป็นดอกบัวอ่ะ

พูดถึงลูกท้อกูนึกถึงความทดท้อใจเวลาแม่ยกเห็นเอนโจระเบิดเรือตัวเองว่ะ..

>>113 ลูกท้อมันเหมือนก้น+สะโพกน่ะมึง คนชอบก้นน่ะไม่มีใครเป็นคนไม่ดีหรอกนะ//ผิดเรื่องแล้ว....

เรื่องกลอนกูไม่รู้นะว่ามีรึเปล่า แต่เคยไปหาข้อมูลตอนเขียนฟิคเกอิชา เขาจะมีทรงผมบ่งบอกว่าไมโกะคนนี้อยู่ในขั้นไหน ซึ่งหนึ่งในนั้นจะมีทรงโอฟุคุเรียกอีกชื่อว่าโมโมะวาเระ มีมวยผมด้านหลังลักษณะเหมือนลูกท้อ คนที่ทำทรงนี้จะเป็นการบอกว่าฉันอายุสิบแปดแล้ว ฉันเป็นซีเนียร์ไมโกะ กำลังจะเลื่อนขั้นเป็นเกโกะแล้ว ไม่ใช่ไมโกะฝึกหัดอีกต่อไป แถมในอดีตมันจะมีพิธีประมูลพรหมจรรย์ของไมโกะด้วย เรียกว่ามิทสึอาเกะ ซึ่งสาวนางไหนที่ผ่านพิธีมิทสึอาเกะแล้วก็จะทำผมทรงนี้ได้เหมือนกัน อีกนัยหนึ่งก็คือฉันเป็นสาวเต็มตัวแล้วย่ะ แถมมีหนุ่มมาจองตัวไว้แล้วนะเอ้อ ซึ่งผลท้อมันคงสื่อความหมายออกมาในแง่นั้นนั่นล่ะ

อยากเห็นรูปก็หาคำว่า momoware hairstyle ดูนะ สีแดงๆที่อยู่ตรงมวยผมนั่นล่ะที่เรียกว่าโมโมะวาเระ

>>115 ทำไมเรื่องนี้ความหมายแฝงมันเยอะจัง กอล์ฟมาร์คเกอร์ก็ทีนึงละนะ กูยังต้องมาระแวงลูกพีชอีกเหรอ 5555555

>>116 จงระแวงทุกอย่างในเรื่องแหล่ะ มีความหมายหมด

>>113 ถ้ากุจำไม่ผิด แอปเปิ้ล กับ ลูกสาลี่ เองก็เข้าข่ายนะ
เพราะที่ญี่ปุ่นเขาแบ่งแยกก้นผู้หญิงตามรูปทรงผลไม้ ที่จำได้คร่าวๆ มี ลูกท้อ (พีช) แอปเปิ้ล สาลี่ นี่ล่ะ

>>111 ความหมายแฝงนี่ คาบุ เป็นคนพูดนะ

>>119 อ้าว ไม่ใช่เอ็นโจพูดเรอะ กูนึกว่าฮีดักทางเรย์กะได้ว่ามีอะไรแอบแฝงซะอีก

>>119 คาบุรากิไม่รู้หรอกว่าของที่เจ้าแม่ให้แต่ละอย่างจิกกัดตัวเองทั้งนั้น อย่าง guimauve รสพีช ก็มโนว่าเป็นของที่เขาให้ในวันไวท์เดย์ ทั้งๆที่เขาให้เพราะสงสาร(ปนประชด)แท้ๆ และกูก็เชื่อว่าครั้งนี้คาบุรากิคนซื่อก็คงไม่เข้าใจความหมายเหมือนเคย//ลูบหัวไซซายะด้วยความเวทนา

>>120 กูก็เข้าใจว่าเอ็นโจเป็นคนพูดนะ คาบุนี่โดนน็อกตอนนโปเลียนไปแล้ว กูว่าฮีน่าจะระแคะระคาย ไม่งั้นคงไม่แดกจุดหรอกมั้ง 55555

>>119 เอ็นโจไม่ใช่เรอะ

>>115 กุเจอโม่งเกอิชาแล้วววว ได้โปรดมาต่อฟิคเถิดดด

//จากโม่งฟิคละครหลังข่าวที่ส่งฟิคเข้าไหหล่ำเหมือนกันOTZ

กอล์ฟมาคเกอร์มีความหมายแฝงอะไรวะ กูไม่เก็ทอันนี้ อธิบายที

>>125 >>>/webnovel/4018/398

เหมือน​กูแปะทุกกระทู้​เลย ยัดใส่สารบัญ​เหอะ 555555

>>126 กูขอเสนอหัวข้อในสารบัญ คนเหี้ย 2017 555555

>>126 ขอบใจๆ
กรี๊ดดด จอมมาร มึงมันร้าย//กำเดากระฉูด

>>126 คนเหี้ยนี่มันเหี้ยจริงๆ ถถถถถถถถถถถถ

>>126 ลึกล้ำ !!?! ถึงว่าตอนอ่าน อยู่ดีๆก็มีเรื่องพี่เล่นกอล์ฟโผล่มาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
ปูบทมาให้จอมมารนี่เอง

>>126 ทำสารบัญเหตุการณ์เรือแตกเลยมึง กูเสนอตอนที่เรย์กะสาปแช่งฮีรัวๆด้วย 'ผมไม่เคยถูกทิ้งเลยนะ' ตอนที่238น่ะ555

>>131 ย้อนกลับไปอ่านแล้วเพิ่งเห็นว่านางบ้าเครื่องเขียนน่ารักทำโน้ตสวยๆ มาตั้งแต่ตอนนั้นเลยนะ ปูเรื่องมาไกลโคตร

>>131 สารบัญเอ็นโจก็มีอยู่แล้วนี่มีง หรือต้องเน้นเหตุการณ์คนเหี้ย 2017 ไปด้วย 5555555555

ต้องทำเป็นคอลัมน์​สิ
เหตุการณ์​ตอนนั้นๆ ประกอบกับคอมเมนท์​ของเหล่าโม่งในช่วงเวลานั้น ว่าด่ากันอย่างไรบ้าง เป็นอนุสรณ์​ 5555555

>>134 พวกมึงนี่ทำร้ายชูสุมอยกันเกินไปละ 555555555555555555555

>>135 กูยังจำยุคสมัยที่โม่งกรี๊ดกร๊าดว่าดอกแมกโนเลียเป็นดอกไม้ที่ขาวสะอาด บริสุทธิ์ ดูเป็นผู้ดี๊ผู้ดีเหมาะกับฮีได้อยู่นะ 55555

อดีตคืออดีต~

>>136 ขาวสะอาด 555555555555555555555555555555555555

อะไรคือเต๊าะสาวผ่านน้องชายเหรอคะท่าน แหม เนียนเชียวนะ นี่ถ้าท่านเรย์กะไม่เอ๋ขึ้นมานี่ก็คงไม่พูดถึงคุณยูกิโนะสินะคะ..

พวกมึงว่าถ้าเจ้าแม่ไม่เอ๋ ยูกิโนะจะได้ไปมั๊ยวะ

>>140 กูว่าไม่ 555555555

>>140 ที่แน่ๆคาบุก็คงไปด้วยอยู่ดี ถถถ

>>142 เป็นเพื่อนสนิทตัวติดกันมาเป็นสิบปีได้ยังไงก็ไม่รู้ ถึงได้มองเพื่อนตัวเองไม่ออกเนี่ย กูละงงใจกับคาบุเรื่องสามัญสำนึกของมันจริงๆ...

>>143 สามัญสำนึก​เดียว​กะที่คิดว่าเจ้าแม่สะสมนักษัตร​อะนะ....

>>136 …คิดไปตอนนั้นเหมือนเราจะเด็กอยู่จริงๆ//วางมาดลูบคาง อห ตอนนั้นหลงผิดไปไกลละเกิน
>>143 สามัญสำนึกคนที่แจกหนังสือกลอนปลอบคนอกหักน่ะเรอะ…

ปล อันที่จริงคอมม่อนเซ้นส์เจ้าแม่เราก็…พกเกลือไปสาดในช่วงทัศนศึกษาเพราะกลัวผี…

จริงๆ คอมม่อนเซ้นส์เอ็นโจอาจจะดีสุดก็เป็นได้ แถมยังรู้รอบด้านความหมายแฝงความหมายโดยนัย

>>144 ตอนนักษัตรกูฮาจริงๆ น้ำตาไหลเลยแม่ง คือมึงต้องมีสมองประมวลผลได้แบบไหนถึงได้คิดไปทำนองนั้นอะ 5555555555555

>>143 เพราะสามัญสำนึกแบบนี้เนี่ยแหละ เอ็นโจถึงยอมคบนานขนาดนี้ถถถถถ

สมมตินะครับสมมติ (ทำเสียงน้องพลับ) สมมติว่าถ้าเอ็นโจบอกไซซายะไปตรงๆ ว่าชอบเรย์กะ นางจะเลิกทำตัวเป็นก้างแบบนี้ไหม หรือทำเชี่ยไรที่มันบ้าบอกว่าเดิม

>>148 "จริงเหรอ ชูสุ​เกะ! ทำไมไม่รีบบอกกันล่ะ! ช่วยไม่ได้​ล่ะนะ
ฉันจะช่วยนายเอง! ไม่ต้องเกรงใจหรอก มันจะต้องออกมาสมบูรณ์​แบบแน่นอน! เชื่อประสบการณ์​ที่สั่งสมมาของฉันสิ!"

>>148 มันจะชงจนล้นน่ะสิ กูเป็นเอ็นโจกูก็ไม่บอกหรอก

>>149 กรูขำ

>>149 แล้วคาบุก็สอนวิธีการสตอกเกอร์​ให้
เอ็นโจ: (อ่อนหัดจังน้า มาซายะ)​

เหลือเวลาอีกไม่มากแล้วสินะ

หลังจากฟังมาซายะวางแผนลงเรียนพิเศษช่วงปิดเทอมฤดูร้อนกับคุณทาคามิจิในห้องประชุมเล็กแล้วก็อดจะรู้สึกใจหายไม่ได้

เรื่องที่บ้านเองก็ยังค้างคาอยู่อย่างนั้น คงหนีไม่ได้แล้วละมั้งตัวผม

จะว่าไปคุณทาคามิจินี่ยังไงกันนะ เรียกว่าผิดความคาดหมายหรืออะไรดี

เมื่อวานมาซายะส่งเมล์มาเล่าให้ฟังยาวเฟื้อยเลย พออ่านถึงคำตอบคุณทาคามิจิที่เมล์มาว่า มาอ่านหนังสือด้วยกันเถอะ แล้วก็รู้สึกอึ้งอยู่เหมือนกัน

เป็นคำตอบแบบขอไปทีหรือเปล่านะ แบบที่จริงๆ แล้วก็อยากปฏิเสธแต่ก็เกรงใจมาซายะ ถ้าเป็นมุมมองของนักเรียนนอกปกติน่าจะเป็นแบบนั้นนี่นะ

อืม หรือว่าเป็นแบ่งรับแบ่งสู้เพราะไม่มั่นใจความสัมพันธ์ระยะยาวหรืออะไรทำนองนั้น นี่ก็น่าคิดอยู่เหมือนกัน

แย่แล้วสิ ตอนยูริเอะเองก็ไม่เด็ดขาดแบบนี้สุดท้ายก็เลยออกมาไม่ดีเท่าไหร่

เพราะว่าไม่แน่ใจวงจรความคิดของคุณทาคามิจิเท่าไหร่เลยแนะนำมาซายะให้ส่งไปถามคุณคิโชวอิน บางทีถ้าเป็นคุณคิโชวอินล่ะก็อาจจะเข้าใจก็ได้ละมั้ง

"กรุณาอย่าไปรบกวนการอ่านหนังสือของคุณทาคามิจินะคะ"

คุณคิโชวอินพูดขึ้นมาระหว่างแผนการฤดูร้อนของมาซายะแต่คุณทาคามิจิเป็นนักเรียนนอกอีกฝ่ายเองก็คงตั้งใจสอบเข้ามหาวิทยาลัยด้วยก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะช่วงนี้ก็ใกล้แล้วด้วยสิ คุณคิโชวอินถึงได้ตักเตือน

จะว่าไปถ้าคุณทาคามิจิไม่ได้เรียนที่ซุยรันต่อจะเป็นยังไงกันนะ บางทีอาจจะไปเข้าโตไดก็ได้ ทางนั้นเองก็ดูไม่ค่อยปลื้มกับซุยรันเท่าไหร่ด้วยสิ

มาซายะจะรู้ตัวหรือเปล่านะ

ถ้ารู้ขึ้นมาแล้วมาซายะจะสอบเข้าที่โตไดตามไปหรือเปล่า หรือว่าจะพยายามรบกวนอีกฝ่ายให้เข้าเรียนต่อที่ซุยรัน

"ใครจะไปขัดกันเล่า"

ข้อหลังนั่นไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ด้วยสิ

"ก็ไม่รู้สินะ" ผมพูดขึ้นมา

"ท่านเอ็นโจจะไปลงเรียนภาคฤดูร้อนของโรงเรียนสอนพิเศษด้วยหรือเปล่าคะ"

"ผมเหรอ? ผมมีตารางเรียนที่อาจารย์สอนพิเศษประจำบ้านจัดไว้ให้อยู่แล้ว คงไม่ไปหรอกความจริงแล้วมาซายะก็เหมือนผมนี่แหละนะ"

ขนาดตารางเรียนกับงานที่อัดแน่นแบบนั้นแล้วมาซายะนี่ก็ยังหาทางไปลงเรียนพิเศษได้นี่ ผมมองไปทางมาซายะแวบหนึ่งก่อนจะหันไปหาคุณคิโชวอินด้วยรอยยิ้มประมาณว่า คงต้องปล่อยมาซายะไปนั่นแหละ

จากนั้นมาซายะก็ปรึกษาเรื่องวิธีการสร้างความสัมพันธ์ในช่วงปิดเทอมฤดูร้อน ไม่อยากพูดหรอกนะแต่บางทีอาจจะเป็นเพราะยูริเอะตอนนั้นเหมือนจะทำมาซายะหมดความมั่นใจเรื่องแบบนี้ไปพอดูเลย แต่ก็นะ ถึงจะรับฟังคนอื่นมากขึ้นแต่ความพยายามที่คล้ายกับกันดันทุรังก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไหร่

จากนั้นคุณคิโชวอินก็หันไปหยิบเอานิตยสารมาอ่าน พลิกไปแปบเดียวก็กลายเป็นหน้าของร้านของกินที่กำลังดังแล้วก็หยุดตรงนั้น

เป็นคนที่ดูเข้าใจง่ายกว่าคุณทาคามิจิเยอะเลยแหละ

ใกล้ปิดเทอมฤดูร้อนแล้วเวลาที่จะเห็นคุณคิโชวอินเองก็ใกล้หมดลงเหมือนกันสินะ คุณคิโชวอินเองก็จะเรียนต่อที่ซุยรันนี้หรือเปล่า

ปกติก็คงจะเรียนต่อละมั้ง

แต่ถ้าไม่ล่ะ

ความสัมพันธ์จะจบแค่ห้องประชุมเล็กๆ นี้หรือยังไงกันนะ

มาซายะน่ะถึงจะดันทุรังแต่ก็ยังคงพยายาม ผมเองจะทำได้หรือเปล่า

ถ้าดันทุรังนิดหน่อยแล้วทุกอย่างจะเปลี่ยนไปหรือเปล่านะ

"มีร้านไหนที่สนใจหรือเปล่า"

ขอบคุณกาวก่อนนอนวันนี้ ช่วยเพิ่มความสดใสให้ชีวิต

>>153 อิเหี้ย ทำไมกุได้ยินเสียงพากย์พระเอกซีรี่ย์เกาหลีช่องเจ็ดดังอยู่ในหัววะ 5555555

>>153 แวะมาสูบกาวก่อนนอน ทีแรกไม่กล้าเมนท์เพราะนึกว่ายังไม่จบ แต่ผ่านมาขนาดนี้แล้วน่าจะจบแค่นี้เนอะ ไม่มีต่อเหรอมึง กำลังเพลินเลย กูชอบ

>>155 มึงนี่.... พอมึงพูดกูก็ได้ยินเสียงพากย์แบบนั้นลอยมาเลยเหมือนกัน 555555555555555

>>155 ตอนแรกกุก็รู้สึกเหมือนมีเสียงแว่วแต่นึกไม่ออก พอมึงพูดนี่ ใช่เลย!!555555555

พอบอกเป็นเสียงพากย์พระเอกหนังเกาหลีช่องเจ็ด กูก็นึกเสียงนางเอกลอยติดมาด้วยเลยว่ะ บ้าจริง เรย์กะต้องทำเสียงสวยแบบนั้นด้วยมั้ย 5555555

ก็ว่าจะเขียนต่อนิดหน่อยนะ แต่ขี้เกียจสลับหน้าไปลอกบทสนทนาเลยพอเท่านี้ 555 รอแรงบันดาลใจครั้งหน้า

ตั้งแต่เรื่องกอล์ฟมาร์เกอร์ ของทุกชิ้นในวันๆของท่านเรย์กะก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดาอีกต่อไป อ่านในแมวปุ๊ป ดูนี่รีบวิ่งเข้าห้องโม่งอย่างเร็วไว

>>155 พวกมึงทำกูได้ยินตาม เสียงเจ้าแม่แม่งนางเอกมาเลย55555555

>>162 ถ้าสมมติเรื่องนี้สร้างเป็นซีรีย์แล้วช่องเจ็ดเอาเข้ามาฉาย คงได้ยินเสียงแบบนั้นกันแน่ๆอะ พูดแล้วเสียงพากย์ช่องเจ็ดแม่งก็ลอยมาในหัวเลยเว้ย ถถถถถถถถถถ

>>153 เอื้อ.... ละมุนว่ะ รักนะชูสุมอย

>>124 โทษทีนะ ip คอมบ้านกูโดนแบนอยู่ รอไปก่อนนะตะเอง

>>165 copy ส่งเข้าเมล์แล้วเปิดจากมือถือก็อบลงกระทู้เลยมึง กูลงแดงกาว แฮ่กๆ เมื่อวานได้มานิดนึงยังไม่สาสมใจเลย ฮืออออออออ

เรย์กะซามะละครหลังข่าวตอน 4 เอ็นโจ Side
---------------------------------------------------------------------------------------
ไหดองแตก! งวดหน้า?...ไม่รู้สิ
รายการซีรีย์เรย์กะซามะละครหลังข่าว
>>>/webnovel/3451/813 ตอน1
>>>/webnovel/3451/829 ตอน 2
>>>/webnovel/3507/505 ตอน 3

มันจะออกอารมณ์แปลกๆหน่อย ดองไว้นานเกินไปหน่อยจนเดี๋ยวนี้องค์ชายกลายเป็นไก่อ่อนไปแล้ววว
---------------------------------------------------------------------------------------

วันนั้นพอผมออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เห็นเธออยู่ในห้องแล้ว อีกทั้งข้าวของของเธอก็ไม่อยู่มีเพียงของขวัญที่มาซายะฝากผมเอาไว้อยู่ที่โต๊ะ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เธอยังนอนละเมอแถมยังกอดผมเสมือนหมอนข้างอยู่เลย… ดูเหมือนจะเป็นพวกชอบแนบชิดโดยไม่รู้ตัวซินะ

กระต่ายน้อยรีบหนีจากกับดักนายพรานไปแล้ว ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังทำหน้าเหมือนคนบ้าแค่ไหน ถึงผมจะเคยว่ามาซายะว่าไอ้บ้าก็เถอะ แต่ผมคงเป็นไอ้บ้าของจริง

เมื่อคืนผมรีบตรงดิ่งมาที่งานปาร์ตี้ทันทีหลังจากที่ได้ยินว่าคุณคิโชวอิน ไม่สิเรย์กะกำลังเมาแอ๋อยู่ในงาน พอมาถึงเธอกำลังเกาะแขนอยู่โวยวายอยู่กับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้

ปกติแล้วเธอการ์ดแข็งเพื่อจะตายเพื่อป้องกันตัวเองภายใต้ลูกแกะห่มหนังหมาป่า เป็นเพราะนายสินะ ผมจ้องไปยังชายคนนั้นซึ่งเขาทำอะไรไม่ได้นอกจากไป

หึ~ อย่านึกว่าตัวเองจะรอดจากเรื่องนี้ไปง่ายสิ

“คุณคิโชวอิน ลุกไหวไหมครับ”

“อาร่า~ ท่านเอ็นโจหรือคะ ทำไมถึงอยู่ที่นี่ได้คะ น่าแปลกจังเลย” เธอหัวเราะแล้วยิ้มตาหวานแบบที่ไม่เคยยิ้มให้ผมมาก่อนทำเอาผมใจกระตุก หรือจะยิ้มให้หมอนั่น?

ผมหันไปหาหมอนั่นแต่หมอนั่นหนีไปแล้วแย่จริงๆ พอผมหันไปหาเธออีกที เสื้อสูทที่ผมใส่มากลายเป็นผ้าเช็ดปากหลังอ้วกใส่ตัวเองไปแล้ว เธอยิ้มแล้วเอาตัวกอดแขนผม บางทีเธออาจนึกว่าตัวเองกลับเป็นเด็กแล้วกอดแขนพี่ชายตัวเองอยู่ก็ได้ น่าสนุกจริง

บางทีถ้าเธอเห็นสภาพตัวเองตอนนี้อาจจะร้องโวยวายอยู่ในใจก็ได้ ผมเลยกะพาเธอขึ้นไปห้องพักชั้นบนแล้วค่อยติดต่อคนที่บ้านให้มารับ หรือผมควรพาเธอไปส่งดี จะโจ่งแจ้งจนกระต่ายน้อยหนีไปมั้ยนะ ระหว่างนั้นเธอพูดขึ้นมาว่า

“ดิฉันเดินเองได้ค่ะ ดิฉันเป็นถึงหัวหน้าหมู่บ้านคานทองไม่ต้องพึ่งพาผู้ชายหรอกค่ะ” เธอพูดอย่างมั่นใจเดินเหมือนปูได้สองก้าวแล้วพิงกำแพงทำท่าเหมือนจะหลับ

ผมจึงจัดการพยุงเธอไปที่ห้อง ถึงเธอจะบอกว่าไม่ต้องพึ่งพาผู้ชายแต่ก็เกาะผมมาถึงที่ห้องอยู่ดี แล้วหัวหน้าหมู่บ้านคานทองนั่นมันอะไรกัน ไม่รู้ตัวเลยหรือว่าผมเที่ยวไล่ตามคุณอยู่ กะว่าจะอยู่เป็นโสดตลอดไปเลยหรือไง?

“คุณคิโชวอินไม่อยากแต่งงานขนาดนั้นเลยหรือครับ?”

“ดิฉันเป็นคนไร้วาสนาดอกท้อค่ะ เมื่อไหร่ฉันจะถึงฤดูใบไม้ผลิบ้างน้า~ ว่าแต่ท่านเอ็นโจคงไม่ได้หลงเสน่ห์ฉันหรอกนะคะ~?” พูดจบก็หัวเราะคิกคักเหมือนไม่ถือจริงจัง

“ทำไมถึงคิดว่าผมชอบคุณคิโชวอินล่ะ?” ผมค่อยๆขยับเข้าไปหาเธอ นี่คุณไม่รู้ตัวจริงๆหรือ

“กะ-ก็ท่าทางหยอกล้อของท่านเอ็นโจแหละค่ะ”

หืม... ท่าทางที่ได้รับทำเอาผมยิ้มกระหึ่มในใจ คุณก็ไม่ได้ใจร้ายกับผมไปซักทีเดียวนี่

“แล้วคุณคิโชวอินชอบผมหรือป่าวล่ะ?”

“ไม่ค่ะ ถึงจะไร้วาสนามีคู่แต่ดิฉันไม่ใช่แมวขโมย” ดวงตาที่วิ้งวับไปมาก่อนหน้านี้มืดมนลงเมื่อพูดถึงหัวข้อที่ไม่อยากเอ่ย

“ไม่เลยซักนิด?”ผมขยับเข้าไปใกล้อีก

“ไม่ค่ะ” แต่สายตาเยื้องไปทางขวาแล้วนะ

“จริงหรอ?”

“ค่ะ”

ผมเข้าใกล้จนสัมผัสได้ถึงกลิ่นน้ำหอมและลมหายใจที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์อยู่จางๆ มองไปยังดวงตาฉ่ำเยิ้มที่เหมือนเชื้อเชิญ แล้วริมฝีปากเราก็สัมผัสกันอย่างแผ่วเบา

ผมจูบเธอแบบที่เคยจินตนาการหลายต่อหลายครั้ง จูบกับที่ความสัมพันธ์ที่ไม่อาจแตะต้องได้ เผชิญหน้ากับความขี้ขลาดตัวเอง

และแล้วกระต่ายก็ถูกหมาป่าขย้ำ…

หลังจากนั้นผมไม่เจอเธออีกเลย ปกติแล้วเธอพยายามหลีกเลี่ยงออกงานให้น้อยที่สุดจึงไม่แปลกที่ผมจะไม่ค่อยเจอเธอ

พอผมเจอเธอในงานปาร์ตี้ของบริษัท เธอก็ทำหน้าผวาไปเลย ยิ่งเห็นเธอทำท่าไม่อยากให้ความสัมพันธ์ของเราถูกเปิดเผยมากแค่ไหน ผมก็ยิ่งอยากแกล้งเธอเข้าไปอีก เธอไม่มีทางหลุดจากผมไปหรอกน่า~

แต่ถูกไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้มอมจนเมาแอ๋ต้องลงโทษซะหน่อย...

พอผมจัดการแกล้งเธอสำหรับแผนขั้นถัดไป จะว่าไปเรื่องก่อนหน้านี้ก็ไม่อยู่ในแผน ไม่สิเรื่องราวของเธอไม่เคยอยู่ในแผนได้เลย

ใบหน้าในวันนั้นเป็นสิ่งที่ผมไม่มีวันลืมเลย เธอทำหน้าเหมือนโลกจะล่มสลาย ผมรู้สึกเหมือนพื้นที่ยืนอยู่หล่นวูบได้แต่รอให้เธอปล่อยชายเสื้อที่จับเอาไว้ ผมมันสารเลวทำร้ายเธอจนทนไม่ได้แล้วสินะ แต่ผมไม่มีวันปล่อยเธอไปหรอก...

>>167 ไหดองแตก!? กรี้สสสสสสส กรี้สสสสสสสส กรี้สสสสสสสส //กรีดร้องเสียงโซปราโน
วันนี้มีเรื่องให้กรี๊ดบ่อยจริง อ่าห์ สูดกาวๆ

>>167 กรี๊ดดดด เหมือนได้อ่านฟิคเรื่องยาวเลยว่ะ เพราะกูลืมของเก่าหมดต้องมารื้ออ่านใหม่ อ่านแล้วซาบซึ้งในความแบดบอยขององค์ชายที่พวกเรามโนกันขึ้นมาจังว่ะ 5555

>>167 อรั้ยยยย คิดถึงฟิคนี้จัง แต่กูอ่านไปขำไป ถ้าองค์ชายได้ซักครึ่งของฟิคที่เราแต่งๆกันนี่คงจีบติดไปไหนต่อไหนละ
>>169 ขะ เขาก็แบดอยู่นะ เป็นคนเลว 2017 ไปแล้วไง 55555

>>167>>169 ช่วงนั้นที่กุเขียนเริ่มฮิตแนวแบดบอย หลังจากที่ตาหวานครองมู้มา

ส่วนตอนนี้ไม่รู้สิว่ะ...

ย้อนไปอ่านตอนเก่าๆ แล้วใจหายยังไงไม่รู้ว่ะ นี่อยู่ด้วยกันมาตั้ง 270 กว่าตอน อีกสองเดือนกระทู้ก็จะครบปีแล้ว อีกเดือนสองเดือนก็คงไล่ทันดิบ จากนั้นเราจะอยู่กันยังไง รู้สึกโหวงเหวงเว้ย ฮืออออออ

กูเพิ่มลงไปในสารบัญให้แล้วนะ เรื่องคนเลว 2017 เผื่อใครอยากจะไปเปิดดูการอ้างอิงถึง 55555555555555

>>172 เราคงต้องผลิตกาวมาแก้กระหายกันเอง

แปปๆก็จะถึงตอนที่ 300 แล้ว เฝ้าภาวนาให้พระเอกที่แท้จริงและความรักตามหาเจ้าแม่ให้พบกันเถอะ//มอบอาวุธให้ tag love

>>175 แป๊ปๆ นี่คืออีกกี่วันอ่ะ อยากอ่านต่อแล้วววว... หนูไปรอท่านฮิโยโกะที่เว็บดิบทุกวันเลย//กอดขาอ้อนวอนท่านฮิโยโกะ

กูรอว่าตอนที่ 300 จะพีคมั้ย หรือเป็นตอนดักควายอีกรอบ

เปิดสารบัญแฟนฟิคไม่ได้อ่ะ มีใครเข้าได้มั้ย

>>178 ไปลองมาเมื่อกี้ ก็เข้าได้อยู่นะ