Fanboi Channel

>>51 ตัวจริงหรอ ไม่ใช่เกรียนแอบอ้างนะ

>>51 รีไรท์มา 12 ตอนเดี๋ยวกูสับให้

ลงชื่อ เซฮุน

KY พวกมึงคือดูไม่ค่อยได้อ่านแนวข้ามมิติภพชาติอะไรพวกนี้แต่อยากแต่งเพราะมีพล็อตในหัวบวกกับกูอ่านตุ๊ดทะลุมิติมา55 แล้วเกิดอาการ โว๊ย เรือทั้งหลายของกูอะไรแบบนั่น(แล้วมันเศร้าไม่สุดและบางทีมันก็แปลกจนกูว่ามันสามารถดีได้กว่านี้เลยอยากลองแหวกแนวตัวเองลองเขียนขึ้นมา...) กูอยากถามว่า ส่วนมากเหตุผลในการข้ามมิตินี่เพราะอะไรกันบ้างวะ(กูพยายามจะเขียนให้มันสมเหตุสมผลอ่ะเลยมาลองถามพวกมึงจะได้ปรับแก้ไม่ให้ดูซูเกินไป)

มึง... ไม่รู้ถูกมู้ไหมนะ แต่อยากบ่นอะ คือกูได้รางวัลคลินิกนักเขียนของเด็กดี เดือนมิ.ย.59 ซึ่งกูควรได้หนังสือเว้ย แต่กูรอมาสามเดือน ส่งที่อยู่อะไรไปพร้อมแล้วด้วย ถามเด็กดีไป ก็โดนตอบแบบปัดๆ ส่งๆ
แล้วที่เหี้ยคือ จนตอนนี้กูก็ยังไม่ได้

https://writer.dek-d.com/LAZY-CAT/story/view.php?id=1629291

รบกวนหน่อย ของกูเอง มันไม่มีคนสับแบบละเอียดหลงมาอ่านเลย คือแบบรีดแต่ละคนที่อ่านดูnice กับกูมาก แต่กลายเป็นว่า มันไม่รู้ว่ายังขาดอะไรอยู่ เพิ่งแต่งครั้งแรก ปกติอ่านอย่างเดียว จริงๆไม่อยากโพส อยากให้มีคนไปหาจนพบแล้วอ่าน แต่ดูเหมือนยังดีไม่พอ รอคนสับอยู่นานจนทนไม่ไหว ขอหนักๆ แต่คงไม่แก้เนื้อหาแล้ว สงสัยไรจะเข้ามาตอบ ตอนนี้ติดงานแต่งเพิ่มยังไม่ไหว ช่วยทีนะ ขอบคุณล่วงหน้า

>>57 มันยาวไปหน่อยนะ คนในนี้ชอบสับเรื่องสั้นๆ กัน เน้นสะดวก เท่าที่ลองไปสุ่มๆ อ่านดูบางตอนก็คิดว่าพอรับได้นะ จินตนาการในหัวดี ภาษาที่ใช้ก็พอได้ (บุรุษที่ 1 เขียนง่ายกว่าบุรุษที่ 3 มาก ในความคิดเห็นกู) แต่ก็เห็นได้ชัดอยู่ว่าเพิ่งหัดเขียน เพราะรูปแบบการเขียนย่อหน้ายังดูแปลกๆ เพราะโดยปกติ เวลาเขียนบทสนทนา ถ้าขึ้นต้นย่อหน้าด้วยคำพูดทันที
มักจะแบ่งประโยคออกเป็น 2 วรรค หรือถ้าอยากจะเขียนรวบ ก็จะบรรยายกิริยาอาการก่อน แต่ของมึงนี่คือเอาคำพูดไว้ด้านหน้า แล้วค่อยอธิบายว่าคนทำอะไร แล้วข้ามไปบทพูดของตัวละครอีกตัวนึงทันที ตัวอย่างเช่น

"ได้ข่าวว่าเมืองนั้นแตกไปแล้วนี่ไอ้หนู" ชายที่ดูมีอำนาจมากที่สุดกล่าวมาจากด้านหลัง
"ใช่น้า แต่ยังมีคนที่ออกมาจากเมืองไม่ได้" ผมตอบเสียงนั้นกลับไป

ถ้าเป็นกู จะเขียนว่า
ชายที่ดูมีอำนาจมากที่สุดในกลุ่มกล่าวออกมาจากทางด้านหลังของผมว่า "ได้ข่าวว่าเมืองนั้นแตกไปแล้วนี่ไอ้หนู"
"ใช่น้า" ผมตอบเจ้าของเสียงนั้นกลับไป "แต่ยังมีคนที่ออกมาจากเมืองไม่ได้"

>>58 เฮ้ยมันใช่วะ ฟิลแม่งผิดกันเลย ขอบคุณมาก ทริคนี้ ขอซื้อต่อนะ ดูรูปประโยคมันดูดีขึ้นทันทีเลย

>>56 อย่ามาแหกโม่งตัวเองแถวนี้ หนูติดต่อพี่เว็บเลยจ้ะ inbox ไปที่เพจก็ได้

>>60 inbox แล้วแต่ก็ไม่ได้อะไรไง ถึงได้บ่นตรงนี้ แหกก็แหกไปเถอะ ไม่ค่อยมีคนรู้จักอยู่แล้ว

>>61 โดนอมไปแล้วป่าวเมิง 5555

>>57 กุอ่านมาแว่บนึง ก็บอกได้นะว่านิยายเมิงน่ะโอเคอยู่... แต่ยังพัฒนาได้อีกเยอะ เขียนเยอะๆ เดี๋ยวก็พัฒนาไปทีละขั้น
อีกอย่าง เมิงโชคดีแล้วล่ะทีี่ลงห้องนั้น ถึงคนอ่านจะน้อยแต่ก็ไม่มีเกรียนคุเห่อหมอยมาระราน
อย่างกุสิ... เชี่ยเหอะ ไอ้พวกเห่อหมอยมาด่าพระเอกกุกันจัง บอกว่าโง่มั่ง ขี้ขลาดมั่ง ง๊องแง๊งมั่ง ทั้งที่แม่งแค่ทำตัวเป็นผู้ใหญ่เนี่ยนะ

เพิ่งรีไรต์สามตอนแรก รบกวนใครว่าง ช่วยสับให้ด้วยครับ ขอบคุณครับผม

---Louis Forest

https://my.dek-d.com/koothecool/writer/view.php?id=1363741

>>64 ทำไมกุรู้สึกเป็นเกรียนแอบอ้างวะ

>>63 มีนะของกูก็มีแบบนั้นมาตอบ อาการนั้นมาแสดงว่าอ่านแล้วแม่งอินจัด ส่วนใหญ่เวลากูตอบกูจะไปขอบคุณมันเลย เพราะกูสึกว่าคนที่อ่านแล้วอินมันเป็นคนที่เสพย์ติดนิยายที่กูเขียนเข้าเส้นไปแล้ว จริงๆฐานแฟนพวกนี้อย่าไปโกรธเค้านะมึง ถึงมึงจะไม่โอเคแต่มันจะกลายเป็นแฟนพันธ์ุแท้ของนิยายมึงไปเลยชนิดว่าตามอ่านมึงทุกเม็ดอ่ะ อันนี้มุมของกูนะเพราะที่กูเขียนได้จนยาวขนาดนี้ก็ไอ้คนพวกนี้แหละตามทวงนิยาย55555 เพียงแต่ปัญหาของกูคืออย่างที่บอกอ่ะ แม่งพอไม่มีคนสับแล้ว ตัวกูเองมองไม่เห็นสิ่งที่มันขาด คือรู้ว่ามีแต่หาไม่เจอ .....ถึงได้มาโผล่อยู่นี่ไง อ่านแล้วเห็นแผลตรงไหนบอกกูบ้างแล้วกันขอบคุณล่วงหน้า

เพิ่งรีไรต์สามตอนแรก รบกวนใครว่าง ช่วยสับให้ด้วยครับ ขอบคุณครับผม

---Louis Forest

https://my.dek-d.com/koothecool/writer/view.php?id=1363741

กุว่าตัวจริง ถุยมันจะเกรียนแตกเป็นพักๆเวลาที่บ้านลืมให้ยา แต่กุขอบายว่ะอ่านไปรอบนึงแล้วปวดหัวชิบหายนิยายห่าอะไรทำลายเซลล์สมอง ใครอยากลองก็เชิญ

เพิ่งรีไรต์สามตอนแรก รบกวนใครว่าง ช่วยสับให้ด้วยครับ ขอบคุณครับผม

---Louis Forest

https://my.dek-d.com/koothecool/writer/view.php?id=1363741

>>65 กูว่าใช่แล้วล่ะ 555

เพิ่งรีไรต์สามตอนแรก รบกวนใครว่าง ช่วยสับให้ด้วยครับ ขอบคุณครับผม

---Louis Forest

https://my.dek-d.com/koothecool/writer/view.php?id=1363741

ถ้าตัวจริง ก็ให้ไปโพสต์ยืนยันหน้านิยายตัวเองซะสิ ง่ายๆ

เลิกเหอะว่ะแบบนี้ ไม่รู้ว่าหลุยหรือถุยเคยทำอะไรให้โม่งหมั่นไส้นะ แต่เล่นแบบนี้กุไม่สนับสนุนว่ะ

>>64 >>67 >>69 >>71 มึงเลิกสแปมเรียกร้องความสนใจทีเถอะ เดี่ยวไม่ช่วยสับให้มึงหรอก

กูจะสับให้ แค่มึงต้องไปรีไรต์มาให้ครบ 12 ตอนก่อนไอ้สัด

พูดให้รู้เรื่องมั่งไอ้แม่เย็ด

ลงชื่อ เซฮุน เป็นเหี้ยอะไรมากไหม?

สแปมแม่งทิ้งได้มั้ย รำคาญ ส่งอยู่นั่นล่ะ

ว่าด้วยเรื่องสับ
กูเป็น ญ ที่ไม่ชอบอ่านย้อนเวลาไปเป็นเมียฮ่องเต้ว่ะ หลัก ๆ จะอยู่รักแฟนตาซี ทีนี้กูก็เจอแต่นางร้ายว่ะ เบียวเต็มไปหมด ถ้าโม่งคนไหนจะหานิยายในหมวดนี้มาสับบ้างจะเป็นพระคุณอย่างมากเลยว่ะ กูไม่มีปัญญาไปหาอ่านเอง ตาลายเพราะนางร้าย

เพื่อนโม่ง มีพวกมึงคนไหนที่เขียนตัวเอกหลอกมั้ยวะ กุหมายถึงตัวละครที่โผล่ในบทแรกๆหรือบทนำที่เหมือนจะเป็นตัวเอกแต่เสือกตายหรือมาเฉลยว่าเป็นตัวร้ายแทน

กุอยากรู้ว่าพวกมึงเคยได้ฟีดแบ็กจากคนอ่านตรงนี้ป่ะว่าเขารู้สึกยังไง

>>78 ฟีดแบคไม่สนเว้ย ถ้าบทนี้มันเข้ากับพลอตเรื่องกู กูก็เขียนว่ะ กูว่ามันน่าสนใจกว่าด้วยซ้ำ

ไอ้เหี้ย ถามจริงคนอ่านที่แม่งอ่านแต่พลอตเดิมๆ ตัวดี ตัวร้าย รู้ได้ทันที จบดี ตัวละครรอดหมด ไล่ฆ่า แก้แค้น คนอ่านแม่งไม่เบื่อกันรึไงวะ

>>79 บางคนพูดว่ามีคนอ่านเยอะ แต่หารู้ไม่ว่าในจำนวนยอดวิวเนี่ย บางส่วนแค่หลงเข้ามาไม่ได้อ่านจริง แต่คนยังไม่รู้ข้อเท็จจริงก็ชอบทึกทักว่า คนชอบเยอะ เลยปลูกฝังค่านิยมถูกๆผิดๆ กลายเป็นว่านิยายตัดสินที่ยอดวิวกันหมด

คอมเม้นก็เหมือนกัน บางคนเม้นไป แต่มันเข้าใจสิ่งที่คนเขียนอยากสื่อรึเปล่าล่ะ เม้นทั้งที่ไม่เคยอ่านเลยก็มี

>>78 กูเขียนอยู่นะ หนึ่งในตัวหลักตาย และอีกตัวก็เป็นคนร้ายแฝงตัวมา แต่ยังเขียนไม่ถึงคนับ

>>78 ของกูพระเอกเป็นคนเลวแต่เขียนให้คนอ่านคล้อยตามว่าเป็นคนดี ส่วนบอสใหญ่คือคนดีแต่เขียนให้คนอ่านคิดว่าเลว

บอทเฉลยกูกะจะใช้ชื่อตอนซ้ำกับ touning point ที่พระเอกกับบอสใหญ่แยกทางกัน แต่ความหมายต่างกัน เพื่อเน้นย้ำว่าขอเพียงความหมายเปลี่ยน มุมมองก็เปลี่ยนไปทันที

กูยังเขียนไม่ถึงนะ แต่ตั้งใจไว้ว่าจะประมาณนี้ ชื่อบทก็คิดไว้แล้วด้วย

มู้นิยาย กลายเป็นมู้อวดพล็อตของพวกเห่อหมอยแล้วหรอวะ?

หวัดดีนี่ เซฮุน เอง

มาสับเรื่อง Supreme ที่หนึ่งหมวดวิทย์ มีคนกล่าวหาว่าปั่นวิว กูเฉยๆ เรื่องของแม่งสิ

กูจะสับชี้แจง 12 ตอน พิสูจน์ให้ดูว่านิยายเรื่องนี้ห่วยยังไงดียังไง เหี้ยตรงไหนอะไรควรเอาเยี่ยงอย่าง

https://writer.dek-d.com/bluesea25/story/view.php?id=880244

บทนำ:

(1)คนเขียนแจ้งว่านิยายเรื่องนี้ใช้ อัตศาสตร์ คือ ความรู้ส่วนตัว ฉนั้น ห้ามเถียง ห้ามด่า ห้ามค้าน... อีลูกกะหรี่ นิสัยเผด็จการแห่งชาติ พ่องตายแม่งตาย กูขอประกาศตรงนี้ การออกตัวแบบนี้ของมึงมันดูตาขาวยิ่งกว่าเกลื้อนบนควยเด็ก ใจตุ๊ดมากยิ่งกว่ากองทัพเลดี้บอยพัทยา ควยครับควย

(2) ออกตัวว่าพระเอก Gary Sue... โอ้ยครับไอ้สัดยินดีด้วย

ลงชื่อ เซฮุน ต่อไปคือตอนที่ 1

คนสับเงียบหายเลย เบื่อจีนย้อนยุคกันแล้วเรอะ

ตอนที่ 1:

เรื่องนี้ยัดข้อมูลให้มึงแบบไร้ยางอายที่สุด เช่นความยาวร้านเอไอ (หมวดวิทย์ไงมึง มีสมองกล A.I. Artificial Intelligence) ร้านระบุเป็นตารางเมตร 26 เมตร ใช้พื้นที่แค่ 16 ตารางเมตร.. นี่มันสำปะหลังสำคัญกับพล็อตตรงไหน? (ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง) ตามมาด้วยรายละเอียดพระเอก(ยันต์ สูง 186 เซนติเมตร)กับลูกพี่เจ้าของร้าน(Jack ทำไมใช้ภาษาอังกฤษ แจ็คมันไม่ปังหรอ? แต่ชื่อจริงแม่ง ภูมินทร์ เป็นภาษาไทยพ่อง พ่อง พ่อง สูง 181 เซนติเมตร โอ้ยยยย)

ส่วนสูงนิสัยใจคอของคู่นี้ มึงรับรู้ภายใน 6 ย่อหน้า ก่อนบทสนทนาจะขึ้น... คนหนึ่งเป็นคนจริงจัง คนหนึ่งเป็นคนจริง... เอออีสัด มึงจริงจังทั้งคู่ก็ได้นะ หรือคนหนึ่งคนจริง อีกคนเป็นคนไม่จริงหรอไง... ควยครับควย

หนักสุดอีเหี้ยยันต์ (พระเอก) มีแผลเป็นทำให้หน้าเข้มสะดุดตา เหยดดดดดด และคนเขียนที่บรรยายแสนละเอียด แผลจากของมีคม ระบุว่า 3 เซนติเมตร เหยดดดดดด สามเซนต์ น่ากลัวเหี้ยๆ ครับๆแผลยาวสามเซนต์สะดุดตามาก แผลแม่งแค่นิ้วเดียว (1.18 นิ้ว) ตื่นเต้นว่ะ

แล้วไปสนามมวย

สรุปเลยละกัน พล็อตแบบเรื่อง Real Steel ที่ ฮิวจ์ แจ็คแมนเล่น (Hugh Jackman) ไม่เกี่ยวกับไอ้เจ้าของร้านชื่อภูมินทร์ที่ใช้ชื่อ Jack เป็นภาษาอังกฤษ

อีพระเอก ยันต์ มันไปต่อยมวยหาเงิน...

ลงชื่อ เซฮุน ต่อไปเป็นตอน 2

>>86

ตอนที่ 2 ผู้มีฝีมือ (คงจะหมายถึง แกรี่ ซู นั่นเอง)

ยันต์ไปสนามยิงปืน จากที่เมื่อคืนไปต่อยมวยหาเงิน(ชนะ แปะๆๆๆๆๆ เก่งสัดๆ)

สนามยิงปืนรายละเอียดยิ่งกว่าร้านเอไอในตอนที่หนึ่ง กูงี้อ่านไปอึนไป ราคากระสุน 300 บาท ระดับกระสุน rank คนยิง บลาๆ 7 ย่อหน้า สนามยิงปืนชื่อ Great Fire Club (fire นี้แปลว่ายิงสินะ ไม่ใช่ไฟ โหสุดยอดการเล่นคำ) ไม่จบมี world building กากๆ รัฐบาลให้พกปืนต้องมีชิบบลาๆ (สองตอนมานี่มึงยัดข้อมูลไม่หยุดจริงๆ)

แล้วก็เล่าความเก่งกาจแกรี่ของยันต์ ชกชนะตลอดไม่เคยเสมอ หาเงินจากมวยมาตลอด ป้า Andrea เลี้ยงมาดีบลาๆ

จบตอนสอง ยันต์น็อคคู่ต่อสู้ง่ายๆ ได้เงินมาเพียบ (ค่าเงินบาท)

ลงชื่อ เซฮุน ต่อไปเป็นตอน 3

>>87

ตอน 3: ชื่อเสียง (ก็เก่งนี่นาาาาาา)

ชนะ ชนะ ชนะ ใครเก่งชนะ นั่นคือสามย่อหน้าแรก

บรรยายสรุปด้วย ยันต์ไม่เคยหยุดเรียนรู้ แม้จะเก่งมวยไทยมาก ยังสนใจยูโด จับทุ่ม ปัดขา (จร้าาา) ล็อคยูยิตสู และจับเส้นไอกิโด้ (จร้าาาา) และคาราเต้ความแข็งแกร่งของร่างกาย ฟันไม้แตก ฟันหินกระจาย (โอ้ยจร้าาาา) มีคาราโอเกะไหม ใช้พลังเสียงฆ่าศัตรูไปเลยก็ได้นะสาดดดดด มาขนาดนี้แล้ว ลูกอีเหี้ย!

ยันต์มีเปิดเน็ต (เรียกว่า Earth Net) เพื่อศึกษาทฤษฎีศิลปะการต่อสู้ กับ ฝึกปฏิบัติสู้กับหุ่นที่เก่งกว่าคนยันต์จึง... แกรี่ มาก

มีขึ้นชกอีก... กูไม่ต้องลุ้นเลย... เพชฌฆาตสายฟ้า(ฉายาแม่งตอนขึ้นชก) ชนะอีก ได้เงินมาเพียบบลาๆ

ลงชื่อ เซฮุน ต่อไปตอน 4

>>88 ตอนที่ 4 เล่นเกม (ใช่แว้ว ยันต์ แกรี่ต่อยเก่งต้องไปเล่นเกมออนไลน์เก่งแกรี่ด้วยนาจา)

Image Online กูขี้เกียจพิมพ์มา รายละเอียดแม่งยิ่งกว่าร้านเอไอผสมร้านปืนผสมท่ามวย กูสรุปไงดีวะอีเหี้ย... มีไอเท็ม สัตว์ประหลาด ผู้เล่นค้ากำไรเกินควร บลาๆ สุดท้ายตอนนี้อีเหี้ยยันต์ตบกระจาย

สรุปคือมันเก่งสัดๆ จบ

ลงชื่อ เซฮุน ต่อไปคือตอนที่ 5

เห็นด้วยกับข้างบนว่ะ กุว่าเรื่องนี้ใส่รายละเอียดเยอะเกินอ่ะ ถ้าไม่ใช่นิยายแนวสืบสวนที่จะให้คนอ่านร่วมทายปริศนาไปด้วย ไม่จำเป็นต้องบรรยายละเอียดตารางเมตรขนาดนั้นก็ได้

แถมเนื้อเรื่อวช้วงแรกดูกระจายมาก จากขายของ กลายเป็นเล่าประวัติต่อยมวย แล้วไปเล่นเกมออนไลน์ ซึ่งทั้งสองอย่างถ้ามันไม่จำเป็นต่อพล็อตจริงๆ (กรุอ่านไปแค่ 4 ตอน เลยไม่รู้ว่ามันจะกลับมาโยงกับรายละเอียดที่ใส่ตอนแรกหรือเปล่า) สามารถจบได้ใน 2 ย่อหน้า

จริงๆ แล้วเรื่องนี้ถือเป็นตัวอย่าง show, dont tell ที่ไม่ดีได้เป่าวะ

>>89 ตอนที่ 5 ผู้เล่นที่ไม่ธรรมดา (ครับลูกอีสัดแกรี่ ชั่วโมงนี้มึงตั้งชื่อควยอะไรก็ตามใจมึงเลยครับ)

บลาๆ เก่งๆ ตูมๆ เทพๆ Sho (ชื่อไอ้ห่ายันต์ในเกม อาชีพคนป่า) ปราบมอนสเตอร์เลเวล 65 สามตัว ที่เวลลสูงกว่ามัน 10 ระดับ (มันต้อง 45 สินะ) ปราบได้ก็อัพตัวมันเป็น 52 ได้ของบลาๆ ที่แม่งเน้นคือได้โบนัสท่า อนันตกาล... คือหยุดเวลาคู่ต่อสู้เลเวลต่ำกว่าได้ 3 นาที หรือ พวกที่เลเวลสูงกว่า(แต่ไม่เกินสิบเลเวล) ได้ 2 นาที มี cooldown 1 ชั่วโมง

ยันต์ดีใจสัดๆ "คนป่ามีปืนแล้วนาจา" แล้วก็นึกย้อนไป 40 วันว่าทำไมมาเล่นเกมนี้ (flashback ซะงั้น?)

เออลูกอีห่า... 40 วันก่อน

พี่แกรี่ยันต์ช่วยตา Chon ไว้ อย่างเทพ ปืนก็ไม่กลัว ตา Chon เลยมาเคาะห้องจะเอาเงินให้ 50 ล้าน... นี่คือพล็อตหัวควยอะไรวะ... แกรี่ยันต์รีบปฏิเสธ ผมช่วยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน... เหยดดดด แกรี่ใจทองคำ... Chon เลยเสนอ มึงไม่อยากได้เงินไม่เป็นไร เดี๋ยวกูโอนหุ้นให้... เอ้าอีห่า... จะโอนให้ 5 ล้านหุ้น ของบริษัท Great Company ที่ทำเกม Image Online... โอ้ยย อีเหี้ย สะดวกยิ่งกว่าเซเว่น!!!

ยันต์โชว์ความทึ่ม มันยังไงครับ... ผมไม่เคยเล่นเกม หุ้นมันอะไรยังไง ไอ้ Chonเลยบอกว่า หุ้นทั้งหมดมี 400 มึงเอาไป 5 มันดูเล็กน้อยกว่าเงิน 50ล้านในสายตามึงแล้วใช่ไหมยันต์ อ่อ นี่นามบัตรกูมีอะไรมึงติดต่อกูได้นะ เพราะมึงช่วยชีวิตกูไว้

ลงชื่อ เซฮุน ต่อไปเป็นตอนที่ 6 กูขอไปขี้แป๊ป

>>90 เป็นตัวอย่างที่เหี้ยมากของ Show don't tell

ลงชื่อ เซฮุน

>>91 ชื่อคนที่ไม่ใช่ชื่อไทยหรือสันสกฤตนี่แม่งพิมพ์เป็นอังกฤษหมดเลยเหรอเนี่ย

>>93 ประมาณนั้นมึง

>>91 ตอนที่ 6 ทำมาหากิน (ถถถถถอีเหี้ยยันต์ ชีวิตดี๊ดีๆๆๆๆๆๆๆๆ)

ท่า อนันตกาล... คือหยุดเวลาคู่ต่อสู้เลเวลต่ำกว่าได้ 3 นาที หรือ พวกที่เลเวลสูงกว่า(แต่ไม่เกินสิบเลเวล) ได้ 2 นาที มี cooldown 1 ชั่วโมง... มันทำให้แกรี่ยันต์ (ชื่อในเกม Sho) เลเวลถึง 60 แล้วนาจาาาาา ไอเท็มเพียบ เงินในเกมเพียบ rare unique legendary โอ้ยยยย อีสัดหมา มึงเขียนแกรี่ได้น่ากระทืบต้นคอมากกกกก นี่ชีวิตในเกม...

ชีวิตจริงเช็คราคาหุ้น ตีเป็นเงินได้ 250 ล้าน โอ้ยยยย โทรไปหาตา Chon Weber เขาก็ไม่เอาคืน เสียใจแทนมึงมาเลยยยยย แกรี่ยันต์ ชีวิตรันทดมาก มึงคงทุกข์ใจมากสิน้าาาาาาาา

สุดๆคือตามชื่อตอน "ทำมาหาแดก" ยันต์พบว่ามวยไม่ต่อยละ กูฟาร์มไอเท็มขายแม่งเงินดีกว่าเยอะ... กูลุกขึ้นปรบมือเลนตรงนี้ มาถอกทางแล้วแกรี่ยันต์

เข้าฉากสู้! ปราบมอน Firefox เลเวล 85 boss กับ firefox เลเวล 70 อีก 50 ตัว (แกรี่ยันต์ 60)

กูเลยข้ามไปดูเลยว่าแม่งได้อะไรตอนฆ่า คือมึงไม่แพ้แน่ๆ กูมั่นใจมากกกก มีบรึ้มๆ ตู้มๆ บลาๆ

ได้ทักษะเพิ่มจร้า ได้เงินเพิ่มจร้า อัพเป็น 63 จร้า

ทักษะไฟประลัยกัลป์ ยิงไฟไม่จำกัด ไม่มีดีเลย์ ใช้พลัง 1000 จุดต่อวินาที

กับ ทักษะธารลาวา ท่าคล้ายกันแต่อันนี้ไม่จำกัดพื้นที่ ใช้ 2000 ต่อวิ

สองท่าเป็น channeling spell หรือเปล่ากูไม่แน่ใจที่ต้องยืนนิ่งเวลา cast หรือเปล่ากูไม่รู้ แต่ช่างแม่ง แกรี่ยันต์ไร้จุดอ่อนจร้าาาาาาา

เปิดไอเท็มตำราที่ได้มา ได้สกิลที่ปรึกษา guild ระดับหนึ่ง (นักวางแผน)ด้วยจร้าาาา... มีสมาชิกได้ 50,000 ขึ้นไป มึงอุตส่าห์อธิบายว่า ระดับต่ำสุดคือ 4 มีได้ 5 พัน ระดับสองไม่เกิน 5 หมื่น แต่เพื่ออะไรอีสัด ในเมื่ออีแกรี่ยันต์มันได้ระดับสูงสุดไปแล้ว

"คุ้มจริงๆดันเจี้ยรนี้ เสียดายเข้ามาได้คนละครั้ง"
อีแกรี่ยันต์ได้กล่าวเอาไว้

แล้วกลับเมืองเอาของไปขาย มีต่อรองราคาโง่ๆ แล้วจบด้วย กูไม่ต้องต่อยมวยแล้ว เล่นเกมดีฝ่า

ลงชื่อ เซฮุน ต่อไปเป็นตอน 7 กูขอไปขี้อีกรอบ แดกอะไรไปวะ

>>95 ตอน 7 จตุยุทธ์ (อ้าวสัดเหี้ย กลับมาศึกชิงเจ้ายุทธจักร มึงมาประลองฝีมือ เป็นเสือนอนกินแดกหุ้นไม่นาน) ตอน 8 การชิงชัย ตอน 9 แชมป์ (ไม่ต้องสืบ)

งานประลอง 4 แขนง (1) Hard Fight ได้ทุกส่วน (2) Soft Fight เน้นเชิง จี้จุดทุ่มห่าเหว (3) อาวุธเดี่ยว (4) อาวุธคู่

สนาม Versus complex มีคนเข้า 68 คนแบ่งสายบลาๆ อธิบายกฎยาวเหยียด อธิบายคู่ต่อสู้เทพๆ มีโฆษก มีฉาบ "ผ่าง!"

สู้สามตอน รอบต่างๆ รอบรอง รอบชิง กูไม่ลุ้นเลย แกรี่ยันต์ซะอย่าง ตอนจบประธาน Rudolf อายุ 50 ปี ผอมสูง ประทับใจงานปีนี้มากนอกจากจะให้เงินพร้อมถ้วยรางวัล ก็เอาสร้อยทองคำขาวที่มีลูกแก้วห้อยคล้องให้ยันต์เป็นการส่วนตัว...

"เธอเก่งมาก"

ยันต์ตอบ "ขอบคุณครับ"

จบตอนที่ 9 อย่างประทับใจ... แปะๆๆๆๆๆ

ลงชื่อ เซฮุน ต่อไปเป็นตอนที่ 10

นี่มันนิยายวิทย์หรอวะ โครตเบียว

>>96 ตอนที่ 10 เส้นทาง

เป็นบทนั่งรถไฟความเร็วสูง รายละเอียดแม่งปัญญาอ่อนเหมือนเดิมห้องขนาด 6×6 ตารางเมตรในรถไฟ สร้างไว้เพื่อคนจน พลังงานต่ำ ราคาตั๋ว ความเร็ว ห้องเบอรฺ 211

เจอมนุษย์กลายพันธุ์บลาๆ

สรุปทุกอย่างเฉลยทีหลังว่าเป็นอดีต... เยี่ยมมากอีสัด!

กูสรุปได้ว่า แกนี่ยันต์เคยโดยมนุษย์กลายพันธุ์ข่วน ไอ้ 3 เซนติเมตร มันถึงแกรี่ยันต์

ลงชื่อ เซฮุน กูตอนแรกจะสับให้จบบท 18 ตอน ตอนนี้ไปสิบแล้ว กูว่ากูพอดีกว่า

นี่เซฮุน เอง สรุปให้คะแนน Supreme ที่หนึ่งหมวดวิทยาศาสตร์ หรือเรียกสั้นๆว่า นิยายหี กะหรี่ยันต์

แฟนคลับ 2,727 ยอดวิวสองแสนห้า เมนท์ 3,607

กูให้ 3.5/10 คือถ่มน้ำลายรดสามครั้ง อีกครึ่งคือด่าควยด้วย นิยายไม่มีความสนุก และหาสาระประโยชน์เหี้ยอะไรไม่ได้เลย ไร้ข้อคิดส้นตีน ลุ้นระทึกห่าเหวไม่มี... พ่องตาย

นี่คือบทสรุป ของ Supreme กะหรี่แกรี่ยันต์...

ส่วนที่หนึ่งหมวดวิทย์อะไรช่างแม่งเหอะ... ที่มีคนกล่าวหาว่าปั่นวิว เอาบ็อทมาเมนท์ กูก็ไม่ปักใจเชื่อ ต่อให้อ่านแล้วกูก็ยังไม่เชื่อนะ เพราะคนเขียนคนนี้ตีพิมพ์แล้ว แถมเป็นท็อปหลายหมวด แต่เขียนเรื่องนี้ได้ห่วยหมาไม่แดก

จบ

ลงชื่อ เซฮุน ขอไว้อาลัยให้นิยายแกรี่

ขอ KY นิดๆ ทีมงานลงหมวดถูกรึเปล่าวะ https://www.dek-d.com/board/view/3792507/

>>99 ยังอุตส่าห์ได้คะแนนมากกว่าค่ามาตรฐาน TW อีกนะ

>>101 TW คืออะไรวะ?

ลงชื่อ เซฮุน

ที่เหลือที่จองจะสับไว้ ของเซฮุน

https://writer.dek-d.com/topduck/writer/view.php?id=785523 (สาวใช้พันธุ์ดุ Maid-at-Arms ... ชื่อเรื่องเพราะดี)

https://writer.dek-d.com/linklight/story/view.php?id=1559849 (จอมราชันย์หลงยุค... ข้าขอคำชี้แนะ เตรียมรับมือ)

https://writer.dek-d.com/BlackMonSterX/writer/view.php?id=1602272 (Evolve ฟองเบียร์)

เพื่อความแฟร์ กูจะใช้ ลูกเต๋า 20 ด้าน เสี่ยงทาย

เลข 1-7 เป็นสาวใช้พันธุ์ดุ
8-14 เป็น จอมราชันย์หลงยุร
15-20 เป็น Evolve (ไม่แฟร์สำหรับมึงนี่หว่า ช่างเหอะ)

เอาล่ะ กูจะทำการทอยเต๋า ณ บัดนี้!

>>104

เลขที่ออก คือ 3

จะสับเรื่อง

https://writer.dek-d.com/topduck/writer/view.php?id=785523 (สาวใช้พันธุ์ดุ Maid-at-Arms ... ชื่อเรื่องเพราะดี)

ลงชื่อ เซฮุน ยินดีด้วยมึง

Ky. กูไปอ่านอันดับหนึ่งหมวดแฟนตาซีมา ตอนแรก ๆ มาก็ยาวนะ แต่หลัง ๆ โอ้โห! สั้นมากกกก ประมาณสองหน้าเอสี่ แบบนี้ก็ได้หรอ?

เรื่อง Supreme นี่กูอ่านเป็นเรื่องแรก ๆ ในเด็กดีเลย มาหยุดอ่านตรงแม่งเอาออนไลน์มาใส่ กูรู้สึกว่ามันสิ้นคิดไงไม่รู้

ทั้งๆที่ฟิลลิ่งตอนอ่านแรก ๆ มันก็โอเคนะ แต่พอมาอ่านมึงสับแล้ว เหมือนถูกตบกบาลให้กูตื่นจากความฝันที่กูกำลังแดกอาหารขยะอย่างเอร็ดอร่อยเลย

ตอนนี้อ่านที่มึงสับ รู้สึกสนุกกว่านิยายแม่งอีก ฮ่า ๆๆๆ

>>107 เทคนิคสับกูง่ายๆว่ะ กูแค่คิดเสมอว่า แจกันก็คือลูซิเฟอร์

ลงชื่อ เซฮุน กูไปหาไรแดกแป๊ป

คนเขียน Supreme สมควรมีฉายาดีมั้ย ฟองเบียร์หมายเลข 2 หรือฟองเบียว (ย้ำนะ ฟองเบียว)

กุสงสัยว่าลงเด็กดีต้องแนวเบียวจริงๆหรอวะ คนถึงจะเยอะ

>>110 ถ้าจะพูดอ้อมหน่อย เด็กดีเป็นแหล่งนิยายวอนนาบี

>>40 เอาล่ะ อ่านให้แล้วนะ

มีแค่ 3 ตอน สรุปสั้นๆ เลยแล้วกันว่าพอรับได้ในเรื่องของสำนวน ชอบที่เซ็ตธีมเกี่ยวกับดอกไม้ประจำแคว้นหรืออาณาจักรหรืออะไรก็ช่าง แต่สิ่งที่ไม่ชอบแน่ๆ คือมันมีแต่น้ำอะ 3 ตอนนี่ยาวมากเลยนะ แต่เรื่องไม่มีอะไรเลยนอกจาก พระเอกไปเจอนางเอกที่ร้านขายดอกไม้ เล่าเรื่องคำสาปประจำตระกูลพระเอก พี่ชายของพระเอกตาย (แต่ดูทรงแล้วไม่น่าตายจริง น่าจะหนีไปแต่งงานกับเจ้าหญิงทางเหนืออะไรนั่นมากกว่าใช่ปะ) แล้วก็เปิดเผยว่าแท้ที่จริงนางเอกได้สืบเชื้อสายมาจากคนที่สาปตระกูลของพระเอกในอดีต

อีกเรื่องนึงที่ไม่ชอบคือชื่อตัวละคร ชาลีร์ นี่มันอ่านว่ายังไงอะ ไหนลองสะกดเป็นภาษาอังกฤษให้ดูหน่อยได้ไหม ปกติแล้วควรเป็น ชาร์ลี ไม่ใช่เหรอ แล้วชาลีสนี่สะกดยังไง หมายถึงชารีสรึเปล่า แต่นั่นเป็นชื่อผู้หญิงไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงเอามาตั้งเป็นชื่อพระเอกล่ะ หรือจริงๆ แล้วเดี๋ยวมันจะกลายเป็นผู้หญิง งง

อีกเรื่องนึงคือบอกว่าพระเอกเป็นโรคกลัวผู้หญิง แต่ดูจากการแสดงออกแล้วไม่ได้กลัวผู้หญิงเลยนี่หว่า เหมือนมึงพยายามเซ็ตคาแร็คเตอร์คุณชายหมอเนิร์ดๆ เข้าหาผู้หญิงไม่เป็น แต่ดันออกมาเป็นอีกเรื่องนึง นางเอกก็เหมือนกัน อ่านแล้วก็ต้องร้องว่า จย้าาา คือจากที่บรรยายนี่ไม่ได้ดูสวยเท่าไหร่เลยนะ แม่งดูมั่นหน้ามากกว่า เออ ก็สู้ๆ ละกัน คอนเซ็ปต์ได้อยู่ แต่กูคงไม่ชอบอ่านอะไรน้ำเน่าๆ ประหนึ่งทมยันตีฟิวชั่นกัลธิดามั้ง

เราคือ 40

>>42
ที่แก้มานั่นก็เข้าท่าเหมือนกันนะ ขอบคุณมากๆ

>>43
ก่อนอื่นขอบคุณที่ชมว่า “ตัวอย่างสุดยอดของ Show don't tell”
“กูอ่านไปตอนเหมือนแดกก๋วยเตี๋ยวอร่อย ภาษาสวย แต่มีแต่น้ำเส้นน้อยหอยน้อย” ส่วนอันนี้อ่านละขำมาก 55555

>>112
ไม่รู้ว่าคนเดียวกับ 43 มั้ย แต่น่าจะคนเดียวกับ 42 แฮะ
ก่อนอื่นขอบคุณมากๆ ที่สละเวลาอ่านจนจบ แม้ดูทรงแล้วจะไม่ชอบแนวนี้ก็ตาม

วกเข้าเรื่องปัญหาหลักก่อน สามตอนเหมือนมีแต่น้ำ ไม่ค่อยมีอะไร ซึ่งจริงนะ..... พออ่านที่สับมาแล้วตอนแรกก็คิดอยู่ว่า เพราะมันเป็นเซทติ้งแฟนตาซีรึเปล่า เลยเหมือนต้องพยายามใส่ๆ บรรยายอะไรเยอะๆ เพื่อปูบรรยากาศสภาพโลกในเรื่อง แต่นึกไปนึกมาแล้วคงไม่ใช่แฮะ มันเป็นแนวตัวเองมากกว่า เป็นพวกเขียนเวิ่นเว้อเยอะๆ ไรงี้ อันนี้รู้สึกตัวมาพักใหญ่แล้ว แต่เหมือนยังแก้ไม่ได้ คงต้องค่อยๆ แก้ต่อไป

เรื่องที่เป็นปัญหาที่ได้รับการแก้ไขจากตรงนี้คือ พบว่าตัวเองน่าจะใช้คำผิด อันที่จริงร่างแรกมันไม่มีคำว่าพระเอกกลัวผู้หญิงนะ ไม่รู้คิดไงไปใส่ตอนแปะลงเว็บ ไม่เป็นไรใส่ไปเองก็ต้องรับไว้เอง มันน่าจะออกแนวๆที่บอกมาว่า ตัวละครเข้าหาคนไม่เป็นมากกว่า ส่วนนางเอกนั้น พอคนอ่านอ่านแล้วได้ความรู้สึกแบบนี้ ก็เสียใจนะที่เปลี่ยนฉากของนางตอนแก้รอบสุดท้าย ตอนแรกฉากแสดงความเนื้อหอมของนางไม่ได้ออกมาเป็นแบบนี้ แต่รู้สึกมันยาวเกินกว่าจะเป็นส่วนขยายของภาพลักษณ์นางเอกว่านางเนื้อหอม เลยพยายามตัดเปลี่ยนสั้นๆ กลายเป็นดูเชิดๆมั่นๆไปแทนซะนี่ T-T

บางทีเขียนเองอ่านเองมันก็ไม่รู้ตัวจริงๆว่า มันจะออกมาแนวไหนในสายตาคนอ่าน เพราะมันมีเซทภาพในหัวแล้วว่านางเอกเป็นแบบนี้ๆ ในหัวตัวเอง พยายามจะบอกคนอ่านว่านางเอกเป็นแบบไหน แต่ดูเหมือนจะสื่อสารผิดวิธี วิธีแรกที่ตัวเองนึกไว้น่าจะเวิคกว่า ขอบคุณมากๆ ที่ช่วยบอกนะ

เรื่องชื่อตัวละคร ตอนแรกก็สะกด ชาร์ลีแหละ แต่บังเอิญน้องมัน ชาลีส ถ้าจะมี ร์ ตรง ชา รู้สึกว่ามันควรจะมีเหมือนกัน เลยไปแก้ใส่ ร์ ข้างหลัง เป็นชาลีร์ รู้สึกว่าดีกว่าเขียนห้วนๆ เป็น ชาลี
ส่วน ชาลีส ที่บอกว่าชื่อเหมือนผู้หญิง นางไม่กลายเป็นผู้หญิงนะ นางเป็นพระเอก 5555 และเนื้อเรื่องที่เดามาไม่ขอเปิดเผยนะ

เรื่องชื่อพวกนี้ขอดื้อไม่ยอมรับผิดอะไรใดๆ ยังไงมันก็เป็นชื่อเฉพาะในเซทติ้งแฟนตาซี ถ้าเป็นโลกความจริงไว้ค่อยมาถกกันอีกที โอเคนะ

สิ่งที่ได้จากการสับนี้คือ
“เล่าผิดฉาก เล่าผิดวิธี ตัวละครก็แปลงร่างกลายพันธุ์ได้”
คิดว่าคงจะไปแก้ไขสักหน่อย เพราะไม่อยากให้พระเอกเป็นโรคกลัวผู้หญิง และไม่อยากให้นางเอกดูเป็นสาวมั่นเชิดๆ คือไม่อยากให้มันดูน่าหมั่นไส้ ว่างั้นเหอะ 555

ไว้อาลัยตัวเองเบาๆ....
ขอบคุณมากๆ เป็นประโยชน์จริงๆ

https://writer.dek-d.com/magicofpunch/writer/view.php?id=1677327 ฝากสับด้วยจ้า ขอบคุณมาก

>>114 ทำไมใช้อัญประกาศคู่ " แบบนี้ " ล่ะโม่ง ปกติแล้วเขาใช้ "แบบนี้" ไม่ใช่เหรอ

>>114 ทำไมต้องมาแปะซ้ำๆ ด้วยวะ อยากให้มีคนกดเข้าไปเพิ่มยอดวิวขนาดนั้นเลย

>>115 จะแก้ไขครับ ขอบคุณมาก >>116 ต้องการคำวิจารณ์เป็นหลักครับ เห็นมีหลายคนแปะแล้วได้รับ ยอดวิวไม่สำคัญสำหรับผมครับ

>>117 ที่พูดนี่คือถามว่าทำไมต้องลงซ้ำๆ ในเมื่อคนอื่นมายื่นโนติสอยากให้สับก็มาพูดครั้งเดียวจบ รอคนสับไป แต่นี่มาลงซ้ำๆ กระทู้ข้างล่างที่ตั้งคาไว้ไม่มีคนตอบก็ตั้ง 2 กระทู้ ของนายคนเดียวเลยนะ ไม่คิดว่าคนเขามาเห็นแล้วจะยิ่งรังเกียจไม่อยากอ่านไม่อยากสับบ้างหรือไง

>>114 ใช้สัญลักษณ์ได้มั่วมาก ! จะเยอะไปไหน ระวังเรื่องลักษณะการพูดด้วย บางคำเป็นภาษาโบราณ บางคำเป็นภาษาปัจจุบัน ทั้งที่อยู่ในประโยคพูดเดียวกัน แล้วก็ถ้าประโยคพูดมันยาวหลายบรรทัดก็แบ่งช่วงบ้างก็ได้ ใช้การแสดงกิริยาเข้าช่วย เอาแค่นี้ก่อน ที่แน่ ๆ ไปแก้สัญลักษณ์ทั้งหลายแหล่ให้ถูกต้อง

>>118 ไหนมู้ล่างวะ ไม่เห็นมีเลย ปล. กุเข้าไปอ่านละน่าสนใจดี

>>120 https://fanboi.ch/webnovel/3357/recent/
https://fanboi.ch/webnovel/3310/recent/

>>121 แม่งตั้งกี่เดือนละวะ มึงก็ยังจะไปขุดมาอีก คือกุเข้าใจแหละตอนนี้บอร์ดนี้คึกคักขึ้นเยอะ หลังจากมีคนไปแปะในเด็กดี มันเลยอยากแปะใหม่ก็ได้ เพราะของเก่ายังไงคนมันก็ไม่เห็นอยู่แล้ว

>>122 คือกุไม่อยากจะด่วนสรุปนะ แต่ในมู้นี้ ไอ้คนที่มีนิสัยชอบเอาอดีตคนอื่นมากัดไม่ปล่อย ชอบด่าคนอื่น คิดว่าตัวเองเป็นใหญ่ในโม่งเด็กดีนี้ มีไม่กี่คนหรอก บอกตามตรงกุเข้ามาเล่นตอนมีคนเอาไปแปะในเด็กดีนี่แหละ กุยังไม่รู้เลยว่าดูมู้ล่างๆยังไง และกุคิดว่าคนเล่นโม่งส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีใครไปดูมู้ล่างๆหรอก ส่วนใหญ่ก็จะมาดูมู้ที่ตัวเองกำลังติดตาม ส่วนนิยายกุว่าคนเขียนได้รับอิทธิพลการใช้สัญลักษณ์จากนิยายฝรั่งชัวร์ เออก็ไปแก้ไขตามที่โม่งข้างบนบอกซะ

อืม... ky นิด
เพิ่งสังเกตว่าในโม่งมีการมอบฉายาให้นักเขียนบางคนด้วย ...แล้วตอนนี้ฉายาใครเป็นใครและสาเหตุมาจากอะไรมั่งวะ
กุรู้เพิ่งเข้ามาไม่นาน เลยจักแค่ไอ้ TW เนี่ยล่ะ

>>124 คำถามแบบนั้นสำหรับมู้นินทานะ นี่คือมู้สับนิยาย ถ้าอยากยุ่งเรื่องชาวบ้านไปมู้แบบนั้น

ลงชื่อ เซฮุน กูคันปากกกกก

มู้นินทาไม่มีใครตั้งอ่ะสิ

>>126 กลับไปอ่านประวัติศาสตร์โม่งในมู้นินทาเก่าเลยจ้าาา

ไปมาม่าในมู้เสิ่นเจิ้นก็เงียบไปมาในนี้ดีกว่า
ขอบ่นหน่อยเถอะวะ นิยายท็อปแรกหมวดเสิ่นเจิ้นดันมีมาม่ารับคำติของนักอ่านไม่ได้ คือกูถามหน่อยเถอะว่ะ ไม่เห็นรึไงว่ามีคนแม่งรออ่านอยู่เป็นพัน จะไปใส่ใจอะไรกับคนติไม่กี่คนวะ? กูล่ะงง

>>128 มันธรรมดาของนักเขียนหน้าใหม่ที่ไม่เคยเจอแบบนี้นะ ผ่านไปสักพักก็จะสตรองไปเองนั่นแหละ กูคนนึงที่เคยรับคำติชมไม่ได้จนเลิกเขียน แต่สุดท้ายก็กลับมาเขียนใหม่ไฉไลกว่าเดิม เพิ่มเติมคือมึงด่ามาเลยค่ะ กูรับไหว

>>129 คือยังไงกูก็ไม่เก็ท
ถ้าเป็นกูด่ามาสิบคน แต่มีคนให้กำลังใจเป็นพันนี่คือกูแบบซึ้ง กำลังใจมาเต็ม มีคนรักมากกว่าคนชังไม่รู้กี่เท่า
อันนี้นอกจากจะดิสเครดิตตัวเองแล้วยังทำร้ายความรู้สึกคนที่ตามอ่านอีก
คือความเห็นคนอ่านที่ชอบนิยายมึงนี่คือด้อยกว่า สำคัญน้อยกว่าคนที่ไม่ชอบ?
ตอนแรกกูกะว่าจะลองอ่านดู นี่แม่งไม่อ่านมันละ

>>128 มาตามกลับห้องเสิ่นเจิ้น ปะ

>>131 555+ เออ ขอบใจที่มาตามโม่ง กลับก็กลับ

>>130 ความคิดแบบนั้นก็เหมือนดอกปอบแหละแคร์เฉพาะคนชม คนติถ้าอ่านๆแล้วที่เขาว่าก็มีส่วนถูกก็เอาไปพิจารณาปรับแก้ไขได้

>>133 กูไม่ได้บอกให้แคร์เฉพาะคนชม กูหมายถึงรับฟังคำติเป็นเรื่องดีอยู่แล้ว
แต่พวกหวังดีประสงค์ร้ายเม้นเสียๆ หายๆ ทำร้ายความรู้สึกคนเขียน ต้องสนใจมันด้วยเหรอวะ? ในขณะที่มีคนอีกเยอะที่อยู่เคียงข้าง?

>>134 มึงอย่าลืมว่าคนเราไม่เหมือนกัน ของแบบนี้มันต้องการเวลาในการปรับตัว ว่าแต่มึงจะหัวร้อนแทนเจ้าของเรื่องทำไมวะ?

>>135 ว่างว่ะ ไม่มีไรทำ เลยต้องหาเรื่องดราม่าหน่อย

ชักรู้สึกเบื่อเด็กเห่อหมอยแฮะ
ในเรื่องคอมเมนท์แทบจะไม่มี พอมีทีก็ดันเป็นเด็กที่ไม่เข้าใจเนื้อเรื่องซะงั้น

>>137 ต่อให้เนื้อเรื่องดีแค่ไหน คนอ่านบางคนแม่งไม่เคยอ่านสักตอน เสือกเม้นทำเป็นว่าอ่านทุกตอนแล้ว ตัวเลขยอดวิวเชื่อได้ซะที่ไหน

อนิจจาเวลาจะสอบ ก็อ่านหนังสือกันทุกคนนะ แต่จะมีสักกี่คนเข้าใจ

นิยายขายดี คนอ่านเยอะส่วนใหญ่ มันต้องโง่ๆเข้าไว้ไงเมิง

>>139 มึงพูดงี้ GOT นี่เข้าข่ายโง่หรอวะ 555

>>140 ถ้า GOT โง่ กูว่าบนโลกนี้คงไม่มีนิยายเรื่องไหนฉลาดอะ

>>139 มึงต้องบอกว่า ไม่มีตัวละครไหนฉลาดไปกว่าคนเขียนหรอก เพราะคนเขียนโง่ ตัวละครที่มันเขียนจะต้องโง่เท่ากันหรือโง่กว่า ยกเว้นคนเขียนคนที่ 2 จะฉลาดกว่าคนเขียนคนที่ 1

บ้านเรา นิยายขายดี คือแนวรัก แนวปี้กัน
มันเน้นอารมณ์ มากกว่าหาอ่านอะไรที่มีสาระนะเพื่อนโม่ง
คนอ่านต้องการความบันเทิงนะ ไม่ได้ต้องการอะไรที่ดีงาม ตามที่ใครบางคนยังคิดแบบไดโนเสาร์หลงยุค
เหมือนวงการโทรทัศน์นั่นแหละ รายการที่อยู่ได้คือวาไรตี้ ตลก ละคร ส่วนรายการสาระแทบไม่มีสปอนเซอร์ และคนดู หรือจะด่าอีกว่าคนดูมันโง่
ถ้าวิเคราะห์ไม่ออก แยกอะไรไม่เป็น ก็ไม่ควรแสดงอะไรที่ตื้นเขินไร้สติออกมา

คุณสมบัติของผู้วิจารณ์
ผู้ที่จะเขียนบทวิจารณ์ควรมีคุณสมบัติดังนี้
1. ต้องมีความรอบรู้ กล่าวคือ ต้องมีความรู้ ความเข้าใจในเรื่องที่จะวิจารณ์เป็นอย่างดี เช่น จะวิจารณ์ดนตรีก็ควรมีพื้นฐานความรู้ดนตรี จะวิจารณ์ละครเวทีก็ต้องเข้าใจลักษณะของละครเวที มิใช่เอาละครโทรทัศน์ไปเปรียบกับละครเวทีแล้ววิจารณ์ว่าผู้แสดงละครเวทีแสดงเกินจริง เป็นต้น ดังนั้นผู้วิจารณ์ควรศึกษาเพื่อให้เกดความรู้ ความเข้าใจอย่างถ่องแท้เสียก่อนรวมทั้งศึกษาถึงหลักการวิจารณ์งานประเภทต่าง ๆ ด้วยจึงจะทำให้บทวิจารณ์น่าเชื่อถือ
2. ต้องติดตามความเคลื่อนไหวของวงการที่จะวิจารณ์ การอ่าน การฟัง การดู การชม อย่างสม่ำเสมอ ทำให้เป็นผู้มีความรู้รอบ ทำให้มีมุมมองกว้างขวางขึ้น เกิดความเข้าใจ เห็นใจ หาเหตุผลมาแสดงทัศนะไม่ค่อนข้างต่างประเด็น เช่น การวิจารณ์ภาพยนตร์ไทยเปรียบเทียบกับ ภาพยนตร์ต่างประเทศถ้าผู้วิจารย์เข้าใจกระบวนการสร้าง และปัจจัยที่เป็นปัญหาในการสร้าง ภาพยนตร์ไทย ก็จะไม่โจมตีหรือติเตียนแต่ด้านเดียว ความเป็นธรรมจึงเกิดขึ้น ผู้อ่านก็จะเข้าใจ เห็นใจวงการภาพยนตร์ไทย เป็นต้น
3. ต้องมีญาณทัศน์ คือ ความคิดเฉียบแหลม หยั่งรู้ถึงแก่นเรื่องไม่พิจารณาแต่เพียง ผิวเผิน และด่วนสรุปเอาง่าย ๆ การจะฝึกฝนตนเองให้เป็นผู้มีญาณทัศน์ทำได้โดยการสังเกต การลองตั้งคำถาม ตั้งสมมติฐาน และติดตามหาคำตอบด้วยความตั้งใจ
4. มีความเที่ยงธรรม การเป็นผู้วิจารณ์ที่ดีต้องตั้งตัวเป็นกลางไม่ชมเพราะเป็นเพื่อนหรือเพราะมีแนวคิดเหมือนกัน หรือเป็นพวกเดียวกัน ไม่ติเพราะไม่ชอบ ไม่ถูกรสนิยมผู้เขียน ต้องตัดอคติออกไปเอาเหตุผลและหลักการมาเป็นที่ตั้ง
ความเป็นกลางและจริยธรรมของผู้วิจารณ์ เป็นหัวใจสำคัญของงานวิจารณ์ ในปัจจุบัน วงการหนังสือ ดนตรี ละครหรือสื่อบันเทิงต่าง ๆ มีคุณค่าทั้งทางด้านศิลปะและเพื่อการค้า บทวิจารณ์จึงเป็นช่องทาง (Channel) หนึ่งที่จะช่วยชี้แนะให้ผู้อ่านเลือกสรรของดีมีคุณค่าประดับสติปัญญา หากผู้วิจารณ์ขาดความรับผิดชอบขาดคุณธรรมข้อนี้ วงการวิเคราะห์คงไม่ได้รับความเชื่อถือ
ผู้เขียนบทวิจารณ์จึงควรตระหนักในเรื่องจริยธรรม ซึ่งเกี่ยวเนื่องกับคุณธรรมและมโนธรรม ซึ่งอริสโตเติล (Aristotle) ได้กล่าวถึงคุณธรรม 4 ประการ ที่มนุษย์พึงปฏิบัติต่อมนุษย์ด้วยกัน ดังนี้
ความรอบคอบ (Prudence)
ความรู้จักประมาณ (Temperance)
ความกล้าหาญ (Courage)
ความยุติธรรม (Justice)
เมื่อนักวิจารณ์ทำหน้าที่สื่อมวลชน นักวิจารณ์จึงต้องตระหนักในคุณธรรมดังกล่าว นอกจากนี้ เสถียร พันธรังษี ยังได้ย้ำถึงคุณธรรมของนักหนังสือพิมพ์ว่า “ หนังสือพิมพ์ คือ ผู้บันดาลโลก หนังสือพิมพ์ต้องเป็นฝักฝ่ายของธรรมะ ไม่ใช่ของตัวกู ไม่ใช่ของคณะกู ไม่ใช่แม้แต่ประเทศของกู นักหนังสือพิมพ์ต้องอุทิศตนเป็นสมบัติของมนุษย์ทุกคน ทำอะไรต้องไต่ถามธรรมะก่อน ธรรมะที่สำคัญได้แก่ สำนึกแห่งความรู้สึกผิดชอบชั่วดี อันมนุษย์อันพึงปฏิบัติต่อตนเองและผู้อื่น หมายถึง หิริ ( ความละอายต่อบาป ) และโอตัปปะ ( ความเกรงกลัวความชั่ว )

>>144 โม่งผ่านทุกข้อ เอ้ามึงสบายใจรึยัง

ก็เคยมีคนบอกไง อยากเขีบนนิยายเนื้อเรื่องเข้มข้นแนวgot percy บลาๆ มึงไปฝึกเขียยอังกฤษเถอะมีหวังกว่าเยอะ ถ้าเกิดมึงดังในตปท จะเกิดกระแสคนไทยมาอุดหนุนมึงเอง

ควรแยกนิยายดัง กับนิยายคุณภาพดีออกจากกันวะ

>>147 ใช่ ไม่ใช่ด่าเหมารวม
คนอ่านมีวุฒิภาวะ มีชอบมีเกลียดต่างกัน และเลือกได้ด้วยสำนึกตัวเอง บังคับเค้าไม่ได้หรอก
ไม่งั้นจะมีนิยายหลายหลากแนวได้ยังไง
คนเขียนอยากเสนออะไรก็เสนอไป บางคนแค่อยากได้ความบันเทิง บางคนอยากได้สาระเนื้อหา บางคนอยากได้อะไรที่ทำให้ฉุกคิด ปรัญชา
สุดท้าย คนอ่านที่ยอมซื้อจะเป็นคนตัดสินเอง คนเขียนแค่เขียนงานที่คิดว่าเหมาะกับตัวเองออกมาก็พอ หรือจะเพื่ออะไรก็ตาม
แต่ประเภทด่าคนอ่านที่ชอบในแบบที่เค้าชอบ นี่กูว่าคงยากที่จะเสนออะไรออกมาได้ดี
งานเขียนส่งประกวดหวังรางวัลคุณภาพ กับ งานเขียนสนองอารมณ์คนอ่านหวังยอดขาย แนวคิดวิเคราะห์ก็ต่างกันมากแล้ว

ถ้ามึงไปนวดไปตีกะหรี่ แล้วมึงหวังบรรลุธรรมด้วย มันยิ่งกว่าแจกันลูซิเฟอร์อีกนะมึง

ลงชื่อ เซฮุน

<<149 แจกันลูซิเฟอร์คืออะไรวะ กูมาใหม่ กูงง

>>150 ลองหาอ่านในนี้ลิงค์แล้วกัน กุขี้เกียจหาให้

https://fanboi.ch/webnovel/4106/

>>144 มึงก็แม่งอุดมคติไป ขนาดสื่อหลักในประเทศ หรือต่างประเทศ ยังทำกันไม่ได้เลยห่า ไอ้พวกนั้นไม่ได้วิจารย์นิยายด้วยนะ เรื่องจริงๆที่เกิดขึ้นนี่แหละแม่งยังเอียง เอาใกล้ๆบ้านแค่เคสโรฮิงญา ที่พม่าโดนด่าเนี้ย มึงรู้ป่าวว่าจริงๆโรฮิงญาแม่งทำตัวยังไงถึงโดนพม่ามันไล่ฆ่าเอา เอาที่กูเคยเฉียดแม่งทุกคนต้องยอมรับมันแต่พวกมันไม่เคยจะปรับตัวเองให้เข้ากับคนส่วนใหญ่ บ้านเราก็มีค่ายผู้ลี้ภัย ตอนหลังก็ไม่รับเพราะแม่งเหี้ยเกิน สื่อกะแสหลักเอาเอาเลยเย็ดแม่ ฮิวแมนไรท์ มาเต็ม แต่ที่พีคกว่าคือ ไอ้ประเทศเจ้าของสำนักข่าวอย่าง อเมริกาแม่งก็ทำแบบเดียวกันกับพวก อเมริกาใต้ กูไม่เห็นมีข่าวออกมาซักแอะ นี่สื่อแม่เย็ด ขนาด CNN NBC นะมึง แขกมันทนไม่ได้ถึงขนาดตั้ง อัลจาซิร่า มาแข่ง แม่งผ่านไป ไม่กี่ 10 ปี อัลจาซิร่า แม่งก็กลายเป็นเหี้ยพอกัน นี่เรื่องคอขาดบาดตายแท้ๆ ไอ้พวกผู้ใหญ่มันยังทำไม่ได้เลย มึงคิดว่า ควอลิตี้คนวิจารย์ที่มึงยกมา มึงจะหาได้จากที่ไหนวะ ถถถถถถถถถถถถ

>>152 มึงอยากจะดีเบตกับกูเรื่องนี้ไหมล่ะ... เผื่อมึงกับกูจะได้เข้าใจอะไรมากขึ้น มาปรับความคิดตามข้อเท็จจริงที่ยกมา

คือกูได้นะ แต่คนอื่นในมู้อาจจะรำคาญเอาหรือเปล่า นี่มู้นิยาย

แต่ถ้าคนอื่นไม่ซีเรียส และมึงอยากจะดีเบตจริงๆ ก็เอาชุดความคิดของมึงมาวางเลย เดี๋ยวกูมาอ่านแล้วแลกเปลี่ยนความคิดเห็นด้วย

ลงชื่อ เซฮุน

กุขำถ้าไอ้เซฮุนแปะข้อความนั้นจริงตัวแม่งยังทำไม่ได้เลย ตอนนี้ยังพยายามทำตัวเป็นศูนย์กลางจักรวาลในมู้นี้จนคนเอือมไปเยอะละ

>>152 >>153 เดี๋ยวมู้หน้าได้ตั้งชื่อว่า ใครพูดถึง nbc cnn พ่อตาย อีกหรอก

>>154 ศูนย์กลางจักรวาลมันคืออะไรวะ? อธิบายหน่อย

>>155 นั่นสิ

กูว่าใครจะดีเบตกับไอ้เซฮุนก็ตั้งมู้ใหม่เถอะ กูขอบาย

ไม่มีใครสับนิยายแล้วหรอวะ หรือคนสับหายหมดแล้ว

เพิ่งเกตว่ามู้นี้ไม่มีรายชื่อนิยายรอสับนี่หว่า

>>156 เอาตัวเองเป็นใหญ่แหละ ง่ายๆ

กูกราบก่อน ถ้าจะดีเบตไปหามู้อื่น หรือย้ายไปห้องเล้าจ์เลยป่ะ เปิตแชตรูมไปคุยกันส่วนตัวก็ได้ ทำไงก็ได้ให้พวกกูไม่ต้องเกี่ยวนะ เออ จบ

>>159 ตอนทำรายชื่อนิยายมี่สับแล้วเสร็จลืมเอามาใส่

>>156 ตัวอย่างของคนชอบทำตัวศูนย์กลางจักรวาล
http://bbs.pramool.com/webboard/view.php3?katoo=C71199
http://bbs.pramool.com/webboard/view.php3?katoo=C71203
http://bbs.pramool.com/webboard/view.php3?katoo=C71753
http://bbs.pramool.com/webboard/view.php3?katoo=C107088
http://bbs.pramool.com/webboard/view.php3?katoo=C105506

>>154

"กุขำถ้าไอ้เซฮุนแปะข้อความนั้นจริงตัวแม่งยังทำไม่ได้เลย ตอนนี้ยังพยายามทำตัวเป็นศูนย์กลางจักรวาลในมู้นี้จนคนเอือมไปเยอะละ"

ข้อแรก ประโยคแรก = คือกูสับนิยาย... ไม่ได้วิจารณ์นิยาย เปรียบให้ควายอย่างมึงฟังง่ายๆก็
เหมือนกูจะเย็ด และกระแทกหีแม่มึง มันไม่เหมือนกูจะร่วมรักลงซอฟต์แวร์กับแม่มึงนะ

ข้อสอง ประโยคสอง = กูไม่ได้พยายามทำตัวเป็นศูนย์กลางจักรวาล กูพยายามเป็นเซฮุน และ เซฮุนเป็นหนึ่งในสมาชิกวง Exo บอยแบนด์เคป็อป ไม่ใช่ดาวเคราะห์นอกระบบสุริยะ

แล้วกูจะต้องแคร์ทำไมว่าโม่งจะแคร์กูหรือเปล่า กูไม่ใช่ดาราต้องแคร์สื่อ ไม่ใช่นักการเมืองต้องแคร์ ฐานเสียง กูไม่ได้จะขายอะไร และพวกโม่งไม่มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับกู มึงเป็นใครกูก็ไม่รู้

กูสับนิยายแค่เพราะอยากสับ กูมาช่วยเขาสับให้มันหมดลิสต์ มีเพิ่มก็สับไป เลือกจองไปเรื่อย

อ่อ... จำใส่กะโหลกกลวงของมึงนะ กูไม่มีปัญหากับบุคคล กูแค่มีปัญหากับความคิดความเชื่อ สติปัญญาและความไม่รู้เรื่องรู้ราวของสิ่งมีชีวิตในนี้เท่านั้น

ที่นี่ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร มึงยึดติดกับกูมากก็ไปหาเพลง Exo ฟังไอ้ชิบหาย

ถ้ามึงไม่แคร์กูมึงควรปล่อยวางนะ

ลงชื่อ เซฮุน สรุปไม่มีใครดีเบตนะ

>>164 ไม่แคร์จริงๆจ้า เมื่อก่อนโดนเขาจับได้ลืมเปลี่ยนไอดีปั่นกระแสตบหัวลูบหลัง สร้างกระแสให้ตัวเองต่างๆนาๆ คนห้องนี้เอือมจนไม่รู้จะเอือมไงล่ะ แต่ก็ปล่อยให้เป็นสีสันห้อง ใครอยากรู้วีรกรรมก็ไปไล่อ่านตามมู้เก่าๆได้เลย เซฮุนวอนนาบีคุง

ไม่มีใครสับนิยายแล้วหรอวะ? มู้เพี้ยนอีกแล้ว

พอเต๊อะ กลับมาสับนิยายกันต่อเหอะ กูกราบเบญจางคประดิษฐ์ให้เลยก็ได้

>>164 คือกูไม่เข้าใจเจตนามึงเซฮุน กูอ่านที่มึงโพสต์ข้อควรทำในการวิจารณ์นิยาย (มึงโพสต์ใช่ไหม?) กูก็นึกว่ามึงเป็นคนนอกมาเขียนแย้งอะไรแบบนั้นว่าสับนิยายแบบนี้มันไม่ถูกต้อง แต่พอเป็นมึงแล้วมึงยังมาพูดแก้น้ำขุ่นๆ อีกว่าที่มึงสับคือสับ ไม่เกี่ยวกับวิจารณ์ มึงต้องการอะไร มึงกำลังเอาบทความนั่นกระแทกหน้าใครอยู่วะ? มึงกำลังด่าใคร หรือมึงแค่นึกครึ้มเอามาแปะให้คนอื่นดูเฉยๆ? หรือก่อนหน้านี้มีพูดเรื่องการวิจารณ์ กูอ่านผ่านๆ แล้วกูจำไม่ได้ เหมือนอยู่ดีๆ มึงเอาบทความมาแปะด่าโดยรวมที่คนอื่นวิจารณ์ไม่ถูกต้องตามอุดมคติ แต่พอมีคนด่ามึงว่ามึงยังวิจารณ์ไม่ได้เหมือนกัน มึงก็มาแก้ตัวน้ำขุ่นๆ ว่าที่มึงทำคือมึงสับ ไม่ได้วิจารณ์ มันไม่เกี่ยวข้องกันแล้วก็ด่าอะไรแรงๆ ของมึงก็ไม่รู้ คือมึงต้องการอะไรกูอยากรู้ อยากให้คนอื่นวิจารณ์ ส่วนมึงสับงั้นเหรอ?

>>168 ก็บอกแล้วแม่งชอบพูดหล่อๆ ทำตัวเป็นศูนย์กลางจักรวาลด่าไปทั่วจนคนขาเก่าๆบอร์ดนี้สับเทพๆ เลิกไปหลายคนละ

>>168 มันผีเข้าผีออกแถไปแถมาประจำละ อย่าไปคุยกับมันเลย เสียพื้นที่กระทู้เปล่าๆ

>>150 ลูซิเฟอร์มีต่อที่นี่อีก >>>/webnovel/4265/774- กูฮาที่สุดคือยก ref มาดันเป็นนิยายโรมานซ์ พอคนทักก็หัวเราะกลบเกลื่อน

>>169 ก็บอกแล้วให้เลิกคุยกับมัน ดูทรงแล้วแม่งก็เป็นแค่เด็กเกรียนๆ คนนึงในชีวิตจริง ที่อ่านหนังสือมากหน่อยแล้วก็มโนคิดไปว่าตัวเองเก่ง คือจะโชว์พาวโชว์อะไรไม่ว่าหรอกนะ แต่มันรำคาญตรงที่ชอบทำตัววอนนาบีอยากเด่นอย่างดังทั้งที่บอร์ดนี้สร้างขึ้นเพื่อให้แลกเปลี่ยนความเห็นโดยไม่จำเป็นต้องระบุตัวตน คิดดู ทั้งที่จริงๆ แม่งสามารถเปลี่ยนไปใช้ชื่ออื่นเป็นการชุบตัวได้ตอนที่แม่งควายลืมสลับ ip แม่งยังไม่ทำ คงเสียดายเครดิตที่เคยสับนิยายเอาไว้ คนแบบนี้น่าสมเพชนะ

>>169 >>170 คือกูมาแรกๆ กูเคยโมโหมัน มันพูดอะไรวะเหมือนกำลังด่าลอยๆ กูเห็นไม่มีใครทักกูเลยเงียบไว้ก่อน แต่กูว่าตอนนี้กูเข้าใจละ เออ กูกลับไปแต่งนิยายต่อแล้วกัน ไม่พูดถึงมันแล้ว

ไอ้เซฮุนนี่คนในบอร์ดหรือเปล่าวะ?

>>173 คงใช่ น่าเป็นคนที่เคยโดนหางเครื่องบินตบมา ตอนแรกมันพยามมาหาพวกไปด่าไอ้เครื่อง แต่คนในโม่งไม่ตามน้ำเท่าไหร่

>>174 จะด่าใครต้องหาพวกด้วยหรอวะ งง

กุแนะนำให้เซฮุนไปเปิดห้องของตัวเองเลย แล้วอยากจะใช้ตัวเองเป็นมาตรฐาน โชว์พาวฉลาด สับนิยาย หรือจะด่ายังไงก็ได้ตามสไตล์มึงเลย ถ้าเจ๋งจริงเดี๋ยวคนก็ไปตามมึงบอร์ดนั้นเองแหละ ในห้องนั้นมึงจะพูดเหี้ยไรก็ไม่มีคนมาต่อว่ามึงแน่นอน ทิ้งคนธรรมดาอย่างพวกกุให้คุยวิจารณ์สับนิยายกันอย่างสงบๆเถอะ

>>176 มึงว่ามันจะไปไหมวะ?

>>177 กุตามบอร์ดนี้มาตั้งแต่รุ่นสองล่ะ กุอยากให้มันไปนะคนต้องทนสันดานแย่ๆมันมามากพอล่ะ แต่กุว่ามันไม่กล้าหรอกต้องทำตัวเป็นปลิงดูดความอยากมีตัวตนในบอร์ดนี้ (ทั้งๆที่นี่คือบอร์ดโม่ง) แต่ถ้ามันอยากแน่จริงกล้าไปตั้งจริงๆกุก็ขออวยพรให้มันมีความสุขล่ะกัน

อืม... กุไม่ค่อยสนใจอีเซฮุนนะ แต่กุสงสัยอย่างนึง
หมวด อดีต ปัจจุบัน อนาคต นี่เขาล็อคแค่ธีมจีนเสิ่นเจิ้นอย่างเดียวเลยเหรอ? ถ้าสมมุติกุลงแนวยุโรปยุคกลางอะไรพวกนี้จะไปรอดมั้ยเนี่ย

>>179 ลงได้แหละ แต่ต้องทำใจเรื่องโดนกลืนกับคนจะสนใจน้อยกว่ากระแสจีนเสิ่นเจิ้น ลองลงดูก็ได้ แล้ววางแผนโปรโมตดีๆ

>>179 ไม่ล็อกแต่เป็นกระแส ส่วนตัวกุว่าไม่รอด แต่อย่าเชื่อกุมากแล้วกัน

จะว่ากุมองโลกในแง่ร้ายก็ได้ หมวดนั้นต่อให้มึงเขียนพล็อตตามหมวดล้ำๆแนวๆ doctor who ก็ยังอาจไม่รู้กระแสย้อนเวลาไปเป็นเมียอ๋องหรืออะไรทำนองนั้นวะ

>>179 กูว่าน่าจะได้อยู่ มันมีคนที่อ่านแหละ
กูตามอ่านแนวไทยอยู่สองสามเรื่อง ก็คนอ่านเยอะอยู่

มู้นี้ไม่ได้ยกลิงค์นิยายที่ยังไม่สับมาหรอ หรือกูอ่านพลาดตรงไหน

งั้นถามเพิ่มต่อหน่อยนะ... มันจำเป็นมั้ยที่ต้องให้ตัวละครตายแล้วไปสิงร่าง หรือเกิดใหม่ในชีวิตอื่น
คือกุเห็นแล้วหมวดนี้แทบไม่ต่างจากหมวดแฟนตาซี ที่เขียนเพื่อเน้นขายกลุ่มผู้อ่านหญิงเลย
แว่บอ่านหลายๆ เรื่องจุดร่วมเหมือนกันหมดคือ เกิดเหตุบางอย่างไปต่างโลกไม่ก็สิงร่างชาวบ้านเขา แล้วจู่ ๆ ก็มีท่านอ๋องหรือคนใหญ่คนโตมาปิ้งเนี่ย

>>184 คือถ้าตามความเห็นกุคือไม่ว่ะ แต่มันก็เป็นกระแสพล็อตที่มาแรง ถ้าใช้ก็มีโอกาสดึงคนเข้ามาอ่านง่ายขึ้น ประยุกต์ดีๆมันก็น่าสนใจเช่นเอาวิทยาการความรู้สมัยนี้ไปดัดแปลงในยุคโบราณ หรือ ต่างยุคบลาๆ จนสร้างความแปลกใหม่ได้

เดี๋ยวสับนิยายหมดลิสต์ กูไปแน่นอน พวกมึงสบายใจได้

ลงชื่อ เซฮุน กษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ

กูคือ 152 ที่ตอบ 144 เพิ่งจะกลับมาดู กูขอโทษเพื่อนโม่งทั้งหลาย ที่ยกตัวอย่างสื่อหลัก ไปซะไกลเลย ประเด็นของกูแค่อยากตอบ 144 ว่า ควอลิตี้คนวิจารณ์ที่พิมพ์มาซะยาว มันหายากมาก ประเด็นมันแค่นั้นจริงๆ

>>187 ไม่ต้องคิดมากหรอก คนแค่ทนสันดานไอ้นั่นไม่ไหวเท่านั้นแหละ เหมือนระเบิดที่บึ้มออกมามึงดูเม้น 186 ล่ะกันยังมิวายต้องแขวะหรือพูดอะไรสุ่มเสี่ยงตามสันดานแย่ๆของมัน

ขอกุพูดอะไรหน่อย ไหนๆมึงก็จะไปแล้ว
กุเป็นโม่งที่สับนิยายในกระทู้แรกๆ แล้วตัดสินใจเลิกเพราะรำคาญเซฮุน กุกลับอ่านมู้11ในช่วงที่เถียงกันเรื่องบาตรกับลูซิเฟอร์นี่แหละ ย้อนๆไปก็สังเกตเห็นว่าเซฮุนรีวิวนิยายแล้วแฮะ แต่รีวิวเป็นแบบสับทีละสองสามตอน (ตามที่กุเห็นในมู้นั้น) ทั้งที่มึงเคยบอกและแซะกุไว้ในมู้ที่ห้า >>>/webnovel/3187/169/ ว่า
"เชื่อกู กูเซฮุน กูไม่ได้อ่านแค่ 4-5 บทแล้วรีวิว กูอ่านเองได้ กูมีความคิดของกู"
แต่มึงกลับมารีวิวสองสามบทในโม่งแบบลวก ๆ โดยการก็อปบทสนทนาในเรื่องมาลงแล้ววงเล็บความคิดมึงสั้นๆที่ไม่ใช่คำวิจารณ์ ปิดท้ายด้วยคะแนนต่ำโดยไม่มีการชี้แจงที่มาที่ไป ไหนล่ะการวิเคราะห์plot holeของมึงหรือการชี้การนำเสนอผิด ๆ
เอาจริงๆกุจะไม่อะไรเลยถ้ามึงวิจารณ์ดี อันที่มึงด่ากุ กุก็เอารสนิยมตัวเองเป็นที่ตั้งจริงๆ(ยังยืนยันว่าตานีของเครื่องบินไม่สนุกเท่าน้องยูเจนีแสนรักกุ) ผิดหวังชิบหายที่สุดท้ายมึงมันก็แค่hypocriteที่พยายามพูดสร้างภาพให้ดูยิ่งใหญ่ มีความรู้มากแต่ความจริงกลวงยิ่งกว่าพล็อตนิยายเย็ดกันในธันวลัย
มู้นี้มันก็แค่พื้นที่ให้โม่งมาแชร์นิยายกัน ชอบเรื่องไหนก็เอามาลง เกลียดเรื่องไหนก็เอาสับ อย่างกุก็แค่ชอบอ่านนิยายแล้วเอามาบ่นกับเพื่อนเป็นทุนเดิมเลยเอามาลงโม่งด้วย
กุเลยไม่เข้าใจจริงๆว่ามึงจะพยายามสร้างตัวตนขึ้นมาให้คนจดจำในเรื่องลบๆ คอยจำผิดชาวบ้านตั้งแต่คำศัพท์ไปจนถึงการวิจารณ์ ตีกรอบทุกคนว่าต้องทำตามมาตรฐานกุ(ซึ่งกุเองก็ทำไม่ได้หรอก)นะ ไปทำไม
น่าสมเพชชิบหาย

>>189 เออกุสังเกตมานานเซฮุนแม่งชอบเอาเรื่องแนวชูๆ เขียนแย่ๆมาสับแล้วว่านู่นนี่ แต่ไม่ค่อยแนะนำอะไร ไม่เคยเห็นมันเอาเรื่องเขียนเข้าท่าๆน่าสนใจมาสับวิเคราะห์เลย

>>190 มันเป็นสเต็ปของไอ้เซฮุนน่ะ เวลามันสร้างเรื่องอะไรมาแล้วโดนคนด่า มันก็จะกลับมาสับนิยายเหมือนว่าจะเรียกคะแนนนิยม หรืออะไรทำนองนั้นกลับมา แต่เรื่องนิยายที่มันสับเนี่ยกากคงจะโทษมันไม่ได้ เพราะจริงๆ มันไม่ได้เป็นคนเลือกจากนิยายเด็กดีทั้งหมด แต่มีคนเอาลิ้งมาโปรยๆ ลงในโม่งก่อน ซึ่งส่วนใหญ่มันก็ห่วยนั่นแหละ แล้วไอ้เซฮุนก็ค่อยเลือกจากในลิสต์นั้นอยู่ดี

>>189 ห่า... เมนมาตอนกลางคืนหรอ? เดี๋ยวมึงช่วยลิสต์มาเป็นข้อๆนะอันไหนที่จะให้กูชี้แจงน่ะ กูจะนอนแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้มาด่าด้วย

เลิกขี้แยเหอะว่ะ ปล่อยวางมั่งมึง สงสารสัดๆ

>>190 งั้นมึงก็เลือกมาให้กูเรื่องดิ... กูไม่ซีเรียสนะ กูสุ่มเอาในลิสต์ใหญ่อยู่แล้ว

ลงชื่อ เซฮุน กินคาวไม่กินหวานสันดานไพร่

>>191 มึงด้วย เลือกมาเลยสัด แปะไว้ เดี๋ยวกูจองสับให้

ลงชื่อ เซฮุน ปล่อยผีตอนดึกหรอไงวะห่า

>>189 อันนี้กูเห็นด้วย โดยเฉพาะการสับของเซฮุน มันสับทีไรกูอ่านผ่านตลอด ถ้าชี้ plot hole หรือวิจารณ์จริงๆ ก็จะอ่านละเก็บข้อมูลตลอด แต่หลังๆ เหมือนแค่เอานิยายมาสรุปเป็นเรื่องย่อว่ะ แถมความเห็นตัวเองหน่อย สำหรับกูคือเสียเวลาเปล่าที่จะอ่าน เพราะไม่ได้อะไรนอกจากเรื่องย่อ

>>191 https://fanboi.ch/webnovel/4435/

ขออัญเชิญท่านเซฮุนกับสาวกครับ ผู้ล้ำเลิศเปี่ยมปัญญาดุจท่าน ไม่คู่ควรกับบอร์ดโง่งมเยี่ยงโม่งเด็กดีแบบนี้

ลงชื่ออัครสาวกที่หนึ่งของท่านเซฮุน แผล่บๆ

>>195 กูไม่อยากทำตัวคาซาม่านะ แต่การที่มึงไปตั้งกระทู้แยกเนี่ยมันรกบอร์ด รู้ป่าว

จริงๆ ถ้าเราไม่สนับสนุนมันเราก็แค่ปล่อยเบลอ ไม่หือไม่อือเวลาที่มันโพสต์ อย่างที่บอกไปว่าที่นี่มีไว้ให้สนใจ คห. มากกว่าสนใจตัวคนเขียน แต่ในเมื่อคนเขียนแม่งเสร่อทำตัววอนนาบีซัมวัน เราก็ถือว่ามันละเมิดกฎ ทำเหมือนมันเป็นอากาศไป แต่ถ้าวันไหนมันสำนึกได้ มาเม้นโดยไม่ลงชื่อเสร่อๆ ไว้ใต้ คห. เราก็ตอบมันปกติเหมือนที่เราตอบทุกคน

แฟร์ๆ ไปเลย ดีกว่ามานั่งแขวะกันไปเรื่อย ไม่ได้อยากไล่ใครหรือบีบใครให้เป็นหมาจนตรอก มันไร้สาระและไม่ใช่จุดประสงค์ของที่นี่น่ะ

ไล่ไปก็ดีเหมือนกัน ใครอยากคุยกับมันก็ไปกระทู้โน้นเอง ที่นี่จะได้สงบสุขหน่อย ถึงกูว่ายังไงมันก็ไม่ไปหรอก

>>196 ตามหลัก admin ก็บอกให้เมินนะ ถ้ามันละเมิดกฎมากๆ ก็ไปขอแบนได้ เช่น>>186

คำลงท้ายก็สุ่มเสี่ยง แต่แค่นี้ admin คงปล่อยผ่านไปนะละ รอมันหนักๆ ก่อนแล้วค่อยแจ้งแบนไปก็ได้

ปล. กูไม่คิดว่ามันจะสำนึกได้

>>196 หากท่านเซฮุนประสงค์จะร่วมสังคมไร้นามแบบโม่งเด็กดีแบบนี้ก็ง่ายนิดเดียวครับ เพียงแค่ถอดนามแล้วแฝงตัวในฝูงชนแบบคนปกติทั่วไปครับ แต่ทำไมท่านต้องทำแบบนั้นครับ เพราะชื่อเซฮุนนี่เป็นตัวแทนความเทพทั้งปวงของท่านครับ และ บอร์ดนี้ไม่คู่ควรกับความเทพของท่าน แผล่บๆ

ลงชื่ออัครสาวกเซฮุนที่หนึ่ง แผล่บๆ

เห็นด้วยว่ะไล่แม่งไปเลยพูดกันตั้งบอร์ดกี่รุ่นแล้ว แม่งก็ไม่สำนึกมีแต่เหี้ยขึ้น คราวหลังใครยังลงชื่อหรือจะท้าดีเบทเปลืองมู้ ก็พ่วงลิ้งไล่แม่งไปบอร์ดนั้นเลย

พวกมึงแม่งควรไปหาจิตแพทย์ว่ะ

ไม่ชอบเซฮุนก็ไม่ต้องไปคุยมันสิ ยิ่งคุยยิ่งชอบเซฮุน ถ้าเห็นว่าเซฮุนสับไม่ได้เรื่อง ก็ให้มึงสับแทนสิ จะตามใจเซฮุนซะทุกเรื่องเรอะ เป็นขี้ข้ารึไง โตๆกันแล้วไม่ใช่เด็กประถม

>>201 ถ้ารู้วีรกรรมมัน คนสับเก่งๆเลิกไปหลายคนเพราะรำคาญ กับระอามันนี่แหละ แถมชอบก่อเรื่องท้าดีเบทแบบเปลืองมู้

>>202 กูติดตามมาตั้งแต่เซฮุนเถียงเรื่องวิดสวะจนตอนนี้ ไม่เข้าใจว่าทำไมพวกมึงถึงสนใจมันนักหนา เมินเฉยไม่เป็นเรอะ

ถ้าอยากจะสับนิยายเหมือนครั้งที่เซฮุนไม่อยู่ เปิด fb ขึ้นมาเองก็ได้ ชื่อสมาคมสับนิยายอะไรก็ว่าไป ถ้าใครมาทำตัวจัญไรแบบเซฮุนก็ลบทิ้งหรือแบนมันก็ได้ ถ้าอยู่แต่ในโม่ง มึงจะไล่มันยังไง แอดมินโม่งก็ไม่ทำห่าไร

เปิดโม่งสับ ประเด็นจะเบี่ยงไปใส่คนสับแทนที่จะสนใจเนื้อหาที่สับ

>>203 เมินเฉยมากี่รุ่นล่ะ เห็นแม่งสำนึกไหม มีแต่ได้ใจกัดแขวะเขาหนักขึ้น ก็เลยเสนอเลยอยากเซฮุนสไตล์ อยากมีตัวตนก็ไปมู้อื่นเลย ตอนเขากำลังพูดกันดีๆก็ต้องมาหาเรื่องให้ดราม่า ท้าดีเบตจนเปลืองมู้ ส่วนตัวกุไม่ได้ตอบโต้มันมาหลายรุ่นละ คราวนี้มันจะท้าใครดีเบทก็จะยัดลิ้งให้มันไปต่อกันมู้นั้นละ

>>205 วิจารณ์สับไอ้เซฮุนบนๆมีคนพูดล่ะ เหมือนเอาเรื่องย่อมาแล้วความเห็นเท่านั้น ไม่ได้ขี้ตีนคนที่มันพยายามไปจับผิด ยัดเยียดให้เขาทำแบบตัวเองต้องการ ทั้งๆที่แม่งก็ทำไม่ได้ จนคนสับหน่ายหนีไปหลายคนล่ะ

https://writer.dek-d.com/lookc/writer/view.php?id=1645949
มีใครสับเรื่องนี้ไปรึยังอ่ะ พออ้างอิงรายชื่อยังไม่ได้สักจากอันที่แล้วเลยงงๆ
...ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงชอบโผล่มาตอนเขามีเรื่อง(?)กันตลอด...

มาบอกว่าเราเป็นคนหนึ่งที่เลิกวิจารณ์เพราะเซฮุน คือตั้งใจสับแต่โดนลากไปเรื่องอื่น มันน่ารำคาญมู้วิจารณ์ไม่เป็นวิจารณ์ เราอาจเรื่องมากแต่มันหมดอารมณ์น่ะ สับไป3-4เรื่องเล็งอีกหลายเรื่องแต่เบื่อเซฮุน

>>208 จำได้ว่าเหมือนมีสับไปแล้วนะ แต่ถ้าจะสับอีกก็ไม่มีใครห้ามหรอก แต่หลายเรื่องในลิสต์ที่ยังไม่ได้สับก็มีอีกเยอะ

>>210 อ่อ ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง งั้นเดี๋ยวเราไปหาในลิสต์ใหม่อีกที

ขอโทษที่ลืมก๊อบรายชื่อนิยายที่ยังไม่ได้สับมาลงในกระทู้นี้นะ ไว้จะเอามาลงให้

แล้วตอนนี้ล่ะ คนสับเหลือกี่คนล่ะ อย่าบอกนะว่าเหลือเซฮุนตัวเดียว?

>>213 เราก็สับบ้างนะ แต่อาจจะกากไปนิด ฟฟฟ

กุกำลังพิมพ์สับเรื่องที่โม่งเม้น40แปะไว้อยู่ https://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1696724

สับ มนตราเงาบุปผา Always be Youของโม่ง /webnovel/4393/40 จ้า
ออกตัวว่าไม่ชอบแนวรักแรกพบหรือโชคชะตาเท่าไร แต่คิดว่าเรื่องมึงน่าสนใจดี
เริ่มตอนที่ 1
นางเอกเจสก้าเดินทางไปซื้อดอกเรเดียร์ที่ร้านประจำจนได้เจอพระเอกชาลีสแล้วเกิดความรู้สึกประหลาดเหมือนที่กุสรุปได้ว่า คนนี้แหละคู่ชีวิตฉัน ฝ่ายพระเอกได้ยินคำสาปแช่งบรรพบุรุษของตนว่าทายาทตระกูลเซาท์ออทัมน์ต้องช้ำรักเสมอไป ระหว่างมึนๆ พระเอกก็ช่วยนางเอกจากกระถางต้นไม้ที่จะตกลงมา เจ้าของร้านโผล่มาแซวคู่พระนางแล้วพูดถึงดอกเรเดียร์
เอาถึงตรงนี้ก่อนนะ กุว่ามึงใส่expositionได้เนียนดี เพราะปมของเรื่องส่วนนึงก็คือคำสาปตระกูลพระเอกที่ทำให้ดอกเรเดียร์ที่รัฐตนเป็นสีชมพู มึงก็เลยมาเริ่มที่ร้านดอกไม้ เป็นการสร้างบริบทให้ใส่expostionได้เนียนดีมาก ชอบๆ
ที่จะติอย่างแรกคือ มึงสับมุมมองไปมาระหว่างพระเอกนางเอก มันเลยจะงงๆในบางจุด เช่นจุดที่สบตากันแล้วช็อต กุนึกว่านางเอกเป็นคนได้ยินคำสาปเสียอีก แต่เข้าใจว่าต้องการเกริ่นเรื่องดอกไม้ก่อน ถ้าแบบนั้นตัดบทไปหาพระเอกตอนที่แม่พระเอกโทรมาแจ้งเรื่องอาเลยน่าจะลื่นกว่า อาจจะเป็น
ครั้นเจสก้าเดินจากไปมีเสียงโทรศัพท์ดังไล่หลัง ทว่ากว่าชายหนุ่มจะรับสาย เธอก็ก้าวขึ้นรถไฟฟ้าบริการแขกวีไอพีของตนไปเสียแล้ว
-----
“ชาลีส กลับบ้านด่วยเลยนะ ชาเลย์.... ท่านอาของลูก...” ชาลีสหน้าเผือกสีเมื่อได้ฟังคำดังกล่าว ...
อีกเรื่องที่จะติงคือการบรรยาย ทั้งตัวละครและเนื้อเรื่อง
มึงติดคำว่า”ก่อนจะ"นะ บางจุดไม่จำเป็นต้องมีหรืออาจใช้คำว่า”แล้ว"มาแทน
เช่น หญิงสาวเพียงยิ้มรับ ก่อนจะเดินผ่านตัวร้านจุดคิดเงินไปยังสวนเล็กๆ ด้านข้างซึ่งจัดไว้ให้ลูกค้าได้เลือกชม
ปัญหาของประโยคนี้คือยาวมาก ไม่มีเว้นให้คนอ่านหายใจ ทำให้อ่านแล้วเหนื่อย เหนื่อยสะสมมันก็จะเบื่อแล้วชวนปิดหน้านิยาย
หญิงสาวเพียงยิ้มรับแล้วจึงเดินผ่านจุดคิดเงินไปยังสวนขนาดเล็กที่จัดแสดงแก่ลูกค้า
อันนี้ของกุก็ไม่ได้ดีมาก ที่กุคิดคือตรงตัวร้านจุดคิดเงินไม่จำเป็น เพราะจุดคิดเงินก็อยู่ในตัวร้ายอยู่แล้ว(รึเปล่า?) สวนเล็กๆ ... ตรงนั้นกุว่าถ้าขึ้นประโยคใหม่ได้เลยก็ได้ แต่กุชอบอะไรสั้นๆมากกว่า
การบรรยายตัวละคร อืม อันนี้ค่อนข้างsubjectiveแต่ส่วนตัวไม่ชอบคนบรรยายละเอียดจัดๆ เหมือนที่มึงเขียนว่า หญิงสาวผมลอนยาวสลวยสีน้ำตาลเข้มจนออกแดงดัดปลาย เพราะมันคือนิยาย ต่อให้มึงบรรยายละเอียดมากๆๆยังไงคนอ่านก็นึกตามมึงไม่ได้หรอก ยิ่งมาสีน้ำตาลเข้มออกแดงนี่กุหยุดชะงักว่าสีประมาณไหนวะ
ตอนบรรยายพระเอกครั้งแรกด้วย มึงบรรยายซ้ำพอสมควร

"ชายหนุ่มผิวขาวซีด ผมดำสนิทตัดเข้ากับใบหน้า ทว่ากระเซอะกระเซิงชี้ฟูเหมือนคนเพิ่งตื่นและไม่ค่อยถูกดูแลจัดหวีให้เข้าทรง ใส่กางเกงผ้าขายาวสีเทากับเสื้อยืดแขนสั้นสีขาว รองเท้าแตะ มันเหมือนชุดกำลังจะเข้านอนมากกว่าจะออกมาเพ่นพ่านด้านนอก และที่ยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดคือนัยน์ตาคมสีม่วงประหลาดๆ คู่นั้นก็มองมาที่เธอด้วยสีหน้าตกตะลึงไม่แพ้กัน”

ผมกระเซอะกระเซิงคือผมที่ไม่ได้หวีให้เข้าทรงอยู่แล้ว รวบไปว่าผมกระเซิงเหมือนคนเพิ่งตื่นไปเลย สีเสื้อกางเกงนี่ไม่สำคัญหรอก มึงก็บอกเสื้อยืดกางเกงขายาวเหมือนจะเข้านอน ก็รู้อยู่แล้วว่าเซอแดก เรื่องตาสีม่วง กุคิดว่าควรเอาไปไว้แรกสุดว่ะ เพราะพระนางก็กึ่งๆมองหน้ากันถึงรู้สึกช็อตป่ะวะ อีกอย่างตาสีม่วงเป็นสัญลักษณ์ของคำสาปพระเอก ดังนั้นมึงควรเน้นและควรเอาไว้ข้างหน้า มันจะได้มีimpactมากที่สุด
(เสนอแนะ ลองเลี่ยงการใช้คำว่า “ถูก” คำว่า “มัน” ดู มันเป็นสำนวนต่างประเทศ จริงๆไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้นแต่ถ้าลองเลี่ยงก็เป็นการฝึกฝีมือการเลือกคำไปในตัว)
(มีต่อ)

ต่อจ้า
ต่อมาพูดถึงงานศพอา พระเอกรำลึกความหลังถึงอาแล้วก็โดนคำสาปเล่นงานอีกรอบ ตรงนี้ไม่มีอะไรแค่จะติตรงที่พูดถึงคำสาป น่าจะทำโทนให้จริงจังหน่อย ที่ว่าคนที่ไม่ได้เป็นเจ้ารัฐจะอกหักรักคุดอยู่เป็นโสดจนตัวตาย ฟังแล้วดูติดตลกมากกว่า
จบตอนที่ 1

ปล. รู้สึกว่าชื่อตอนดูเชยเหมือนนิยายรักน้ำเน่า ฟีลขัดกับชื่อเรื่องมาก แม้แต่ชื่ออังกฤษ always be you ก็ไม่เข้ากัน ชื่อไทยมันดูลึกลับน่าสนใจกว่าเยอะ

ตอนสอง
มีพูดถึงคำสาปบ้าง สรุปคืออาของพระเอกโดนคำสาป พอเสียไป คำสาปเลยเข้าตัวพระเอก พระนางต่างคนต่างถูกใช้ให้มาเอาของจากอีกฝ่าย ตอนจบพระเอกพบว่าพี่ชายที่เป็นว่าที่เจ้ารัฐตายแล้วซะงั้น
แลดูเอื่อยๆ คงเพราะมึงพยายามยัดบทนางเอกเข้ามา ที่ใช้ว่ายัดเพราะตอนพระนางอยู่ด้วยกันเอาจริง ๆ แทบไม่ได้คุยอะไรกันเลย รู้สึกถึงบรรยากาศ awkward ระหว่างสองคน แต่กุเข้าใจว่าการเขียนตัวละครให้เคมีเข้ากันมันยาก (กุเองก็เขียนไม่ได้ว่ะ พยายามเรียนรู้อยู่เหมือนกัน) ที่กุคิดไว้ส่วนนึงก็คือมึงยังกำหนดคาแรกเตอร์ตัวละครไม่ชัดเจน คนอ่านจึงยังจับต้นชนปลายไม่ถูกว่าอีกสองตัวนี้มีนิสัยยังไง คงจะมีปฏิสัมพันธ์กันประมาณไหน

ตอนสาม
ตอนนี้เน้นไปที่คำสาปซึ่งกุว่ามันน่าสนใจกว่าเรื่องรักมากๆอะ นางเอกยังเหมือนตัวละครที่โดนลากไปนู้นนี่ตามบท ว่ากันตามตรงมันพูดกับพระเอกไม่กี่ประโยคเองป่ะ แถมก็ไม่ได้หวานซึ้งไรมาก มีแต่บทโชคชะตากำหนดให้ใจเต้นตุ้มๆต่อมๆกันทั้งคู่ก็แค่นั้น
เออ แต่พี่พระเอกแม่งเห็นแก่ตัวจังวะ ที่ให้ไปรับเอกสารอะไรพวกนี้คือหวังจะทิ้งภาระให้น้องตั้งแต่แรกเลยนี่หว่า
อันนี้ไม่ค่อยมีอะไร ถือว่าค่อนข้างดีด้วย การบรรยายไม่ค่อยติดขัดเพราะส่วนใหญ่เป็นการอธิบายเรื่องราวที่มาที่ไปมากกว่า ซึ่งมึงทำได้ดี
จบแค่นี้

สรุป กุว่าสนุกดี ชอบปมในเรื่องมากๆ แต่งต่อนะๆๆๆ กุอยากรู้ว่ามันสาปทำไม
ที่รู้สึกตะงิดๆมีแค่เรื่องการบรรยายบางส่วนยังไม่ไหลลื่น บทนางเอกยังไม่ค่อยลงตัว พระเอกก็โอเคนะ ดูมุ่งมั่นดีแต่ความสัมพันธ์กับนางเอกยังแปร่งๆ
ถ้ามึงอยากเน้นแฟนตาซี ลงปรับเรื่องรักให้น้อยลงแล้วชูเรื่องคำสาปเป็นเรื่องเด่นดีไหม แบบเรื่องสายสัมพันธ์รักเป็นตัวไขปริศนาไปเรื่อยๆ
ไม่ให้คะแนนนะ ให้ไม่เก่ง แต่ชอบ อย่าลืมเขียนต่อ---

>>216 กูขอทำตัวเซฮุนหน่อยนะ แต่สงสัยว่ามึงใช่คนเดียวกับที่เอาลิ้งนิยายเก่ามาแปะไว้ที่หัวมู้ไหม ทำไมมึงถึงโยงลิ้งค์ไม่เป็นวะ กูว่ามันไม่ได้ยากอะไรเลยนะ แถมมีคนสอนไปแล้วด้วยปะ

ขอโทษที่ต้องพูดแบบนี้ แต่มันขวางหูขวางตาจริงๆ เอางี้ กูจะอธิบายวิธีโยงลิ้งค์ง่ายๆ ให้ จะได้ไม่มีใครโยงลิ้งแล้วดับอีก
1. ถ้ามึงจะโยงไปยัง คห. ในกระทู้เดียวกัน เช่น กรณีนี้ที่มึงจะโยงไปที่ คห. 40 มึงก็แค่กดเครื่องหมาย > ติดกัน 2 อัน แบบนี้ >> จากนั้นก็ตามด้วยเลข คห. "โดยไม่ต้องเว้นวรรค" จะได้ว่า >>40

2. ถ้ามึงจะโยงไปยัง คห. ในกระทู้อื่น เช่น มึงจะโยงไป กระทู้พูดคุย WN มึงก็กดเครื่องหมาย > ติดกัน 3 อัน แบบนี้ >>> จากนั้นตามด้วยเครื่องหมายทับ / แบบนี้ แล้วจากนั้นก็ใส่ url ของห้องนั้นไปโดยที่ไม่ต้องมีคำว่า fanboi ห่าเหว เช่น >>>/webnovel/2400/ และถ้ามึงอยากจะเน้นไปที่ คห. ใด คห. หนึ่งในกระทู้นั้น ก็ใส่เลข คห. ตามหลังไป >>>/webnovel/2400/10 คือ คห. 10 ของกระทู้พูดคุย WN

3. ไม่ว่ามึงจะโยงจากในกระทู้เดียวกัน หรือโยงจากต่างกระทู้ แต่ถ้ามึงต้องการพูดถึงหลายๆ คห. รวมกัน (โดยส่วนใหญ่คือ สับยาวมาก เลยต้องโพสต์ต่อกันเป็นทอดๆ) ให้มึงใช้ - ระหว่างเลข คห. เช่น ต้องการอ่านจาก คห. 15 ถึง คห. 20 ในกระทู้นี้ ก็เป็น >>15-20 หรือถ้าจะโยงไปกระทู้อื่นก็เหมือนกัน >>>/webnovel/2400/15-20 ไม่มี , ห่าเหวอะไร กูไม่รู้ว่าไปเอาไอ้พวกนี้มาจากไหน หรือเพราะอะไรถึงได้คิดว่าทำแบบนั้นแล้วลิ้งจะขึ้น

ตามนี้นะ ถือว่าเป็นไกด์ไลน์ ไม่ได้คิดจะด่า หากใช้คำรุนแรงไปต้องขออภัยไว้ในที่นี้ด้วย

ผมโอเคกับเซฮุนนะ อาจจะเพราะผมไม่เคยทะเลาะกับเขามั้ง คือเซฮุนต่างจากคนสับทั่วไปอย่างหนึ่ง ขณะที่คนสับทั่วไปโดนเซฮุนด่าก็จะเอือม หนีหายไปหมด ส่วนเซฮุนถ้าใครด่าเขาหรือไปแย้งเขา เขาจะเถียงหัวชนฝาก็จริง แต่ไม่ไปไหนนะ---ผมว่าเขาเหมือน ดอนกิโฆเต้นิดๆ

ที่เห็นเขาหัวเราะกลบเกลื่อนเวลาผิด เช่นตอนซ้ำไอดี หรือยกนิยายมาอ้าง มันแสดงให้เห็นว่า เขายอมรับผิดเป็นแล้วยิ้มได้รับนะ ไม่ใช่ผิดหนึ่งอย่างก็ต้องผิดทุกอย่าง หรือผิดก็ต้องคว้านท้องตายอย่างเดียวนี่นา

ผมมองในแง่ดีนะ และถ้าเซฮุนได้อ่านข้อความนี้ก็ขอให้รับรู้ไว้ว่า คุณสับนิยายดีแล้วครับ ผมเคยอ่านเรื่องเดียวกับที่คุณสับแท้ๆ ผมยังมองไม่เห็นอะไรพวกนั้นเลย ถึงที่คุณสับมันจะหยาบคายก็เถอะ

>>219 มันเคยรับผิดด้วยเหรอวะ แถมสับไม่เห็นได้เรื่องเลย ก็อบเอาบทสนทนามาแล้ววงเล็บความเห็นข้าง ๆ เนี่ยนะ สับดี

>>219 >>220 จะถกเรื่องเซฮุนเชิญกระทู้ข้างล่างเลน มีคนตั้งไว้ให้แล้ว ช่วยอย่าใช้กระทู้ผิดวัตถุประสงค์

>>218 คนละคนจ้า อันนี้ขอโทษจริงๆ กุเขียนในเวิร์ด กะจะมาใส่อี >>> ตอนก้อปวางแต่กุลืม

>>216 แปะลิงค์ของเรื่องให้ https://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1696724

เวลาสับรอบหน้าแปะลิงค์ด้วยนะ จะได้คนที่สนใจเข้าไปอ่านได้สะดวกๆ และจะได้รวบรวมในบัญชีลิสต์นิยายสับแล้วง่ายๆ

>>223 ขอบใจที่สัลจ้า ไม่ใช่คนเขียนนะ

>>220 มึงจะไปคุยกับมันทำใม ปลอมตัวโคตรจะไม่เนียนขนาดนั้น

ว่าแต่ทำไม กูไม่เคยเห็นเรื่องที่แต่งจบในหมวดแฟนตาซีเลยวะ หรือมันมีแต่กูหาไม่เจอ

>>226 จากปสกกุ พวกเรื่องแฟนตาซีตามกระแสมักจะหาทางจบไม่ลง เริ่มดี แต่ไม่รู้จะดำเนินเรื่องไง บางคนอาจจะท้อคนอ่านน้อยเลยทิ้งไป เรื่องจบคงมีแหละแต่เราหาไม่เจอ

>>227 ก็จริงกระเเสส่วนใหญ่ก็ตายกลางเรื่องตลอด แต่ก็น่าจะมีเขียนมาสร้างฐานแฟนคลับด้วยละมั้ง

ในลิสต์ที่เอามาสับก็มีนิ กูเห็นอยู่แวบๆ

>>228 กุว่าคิดฉากเริ่ม พล็อตตรงกลางคร่าวๆกับ ฉากจบนี่ถือเป็นจุดเริ่มต้น ของจริงคือการดำเนินระหว่างพล็อตคร่าวๆนี่แหละ ยากของจริง แล้วต้องทำให้สนุกด้วย นอกจากแนวเบียวๆอ่ะนะอันนั้นไม่ต้องคิดไรเยอะ แต่สายเบียว(รวมการ์ตูนด้วย กุเห็นหลายเรื่องละ ของจีน เกาหลี)นี่หาทางลงยาก เพราะต้องหามุขให้พระเอกไปถล่มเรื่อยๆ แต่สุดท้ายมักออกทะเล หรือตัดจบแบบงงๆ

>>226 เวลาเสิร์ซก็กดเลือกเรื่องที่มันจบดิ มีนะเรื่องที่จบอ่ะ แต่ให้สนุกถูกใจนี่โคตรหายากเลยว่ะ

https://www.dek-d.com/board/view/3626095/

ส่วนใหญ่ที่คิดว่าดีพออ่านได้
มักจะเป็นเรื่องที่ได้ตีพิมพ์ แล้วนโยบายสนพทั่วไป ก็คงไม่ให้ลงจบด้วย หรือลงแล้วลบ

มึงๆ กูชอบอันนี้ เหี้ยได้โล่เลย ไรท์เงา
https://www.dek-d.com/board/view/3793078/1/?comment=10
แถชิบหาย นางยิ่งเมนต์ยิ่งแสดงตรรกะปลิง คนวาดแม่งโง่เองให้สูบใช้ฟรี กูเครดิตชื่อคนที่ขโมยมาก่อนหน้าก็บุญแล้วจะเอาอะไร จะเอาตังค์อะดินักวาดกากๆ
คือมึงเหี้ยเอารูปเค้ามาใช้ ยังมีหน้าด่าเขาอีกนะสัสหมา ร่ำไปถึงคนเขียนนิยายเลิกกันหมดเพราะไม่มีรูป ตลาดนิยายไม่โต โถ่อีผีนิยายไม่มีรูปก็ได้ป่ะวะ

เวลานักเขียนโดนก๊อปนิยายดิ้นจะเป็นจะตาย พอไปเอาภาพนักวาดมา อุ๊ย! ช่วยโปรโมตไง..... ดอกส์

กุเข้าใจนักวาดนะ กว่าจะวาดได้สวยๆเทพๆ นี่เสียเวลา เสียเงินฝึกมาตั้งเท่าไร ภาพหนึ่งๆนี่อาจจะวาดเป็นสัปดาห์ แต่เจอขโมยแล้วอ้างแบบนี้ก็น่าสงสาร ยิ่งเป็นนักวาดต่างชาติ ถึงเรื่องแดงยังไงนักเขียนก็รอด เพราะเขาขี้เกียจข้ามน้ำข้ามทะเลมาฟ้องเสียเวลา เสียเงินโดยใช่เหตุ

เข้าใจสิทธิ์ของตัวเอง คนอื่นมาละเมิดฉันไมไ่ด้ พอตัวเองไปละเมิดสิทธิ์คนอื่นก็ตรรกะปลิงแบบเดียวกับพวกขี้ก๊อปนิยาย ตลกดี

เรื่องเซฮุนมันอยากมี e-penis กับสับนิยายกากกุอภัยให้นะ อ่านๆ ไปก็เพลินดี
แต่ที่เหี้ยก็คือชอบหาเรื่องเถียงส้นตีนกับคนอื่นนะแหละ มันไม่ใช่ที่

ไรท์เงากับ Earendel Gilmirath เหี้ยพอกันเลย แม่งคิดว่ารูปวาดทั้งหมดทั้งปวงแจกฟรีให้นักเขียนนิยายสามารถทํานาบนหลังคนรึไง เย็ดโด้

ใครไม่รู้ว่าทำนาบนหลังคนคืออะไร ไปอ่านเลย
https://suphasitthaiblog.wordpress.com/2013/09/03/ทํานาบนหลังคน/

มีใครสับเรื่อง จักรพรรดิจอมมารสายซัพพอร์ต ไปยังคับ ขอดูรีวิวหน่อยว่าโอเคมั้ย

>>238 ให้มันไปเงียบๆไปล่ะดีแล้ว บอร์ดสงบ ไม่กลายพันธุ์ขึ้นเยอะ

>>241 ถ้าไม่นับแนวเรื่องไปไม่สุดสักทาง tell กัย show ย้อนแย้งกัน ตัวละครดาดๆ กับตอนที่สั่นเหี้ยๆ อย่างอื่นก็โอเคนะ (คหสต.)

>>242 แค่กูไม่ลงชื่อ มึงรู้ได้ไงว่าในนี้ไม่มีกู

ลงชื่อ เซฮุน เก่งแต่ปากสัดๆ

เพื่อนโม่งจ๋า สับนิยายต่อได้มั้ย เค้าอยากได้แนวทางเพิ่มเติมไปประดับในเรื่องอ่ะ เค้ากำลังหาความสมเหตุสมผลในเรื่องอยู่ เผื่ออ่านเรื่องที่โม่งสับแล้วจะได้ไอเดียอะไรมั่ง

>>245 รอแปป ภายในสัปดาห์นี้เดี๋ยวกุสับเรื่องหนึ่งล่ะ แนวแฟนตาซีนะ

>>243 ไม่แปลกใจที่ได้เจอนิยายเบียวไ

ขอลิสต์นิยายรอสับหน่อยสิ เผื่อเจอเรื่องน่าสนใจจะได้ลองมาสับเพิ่มเติมบ้าง

https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1682594 ขอจองนะ

>>246 ขอบคุณจ้า

>>248 อันนี้เค้าไปก็อปมาอีกที มีเรื่องนึงที่เค้าสนใจอยู่ แต่ไม่บอกเดี๋ยวเพื่อนโม่งหาว่าอวย กลัวโดนด่าอ่ะ5555

https://writer.dek-d.com/audra/story/view.php?id=1541315
https://writer.dek-d.com/Fungq/story/view.php?id=1547378
https://writer.dek-d.com/Nakatokung/story/view.php?id=65732
https://writer.dek-d.com/kittikan111/story/view.php?id=1512736
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1582546
https://writer.dek-d.com/popee/story/view.php?id=577118
https://writer.dek-d.com/stima/writer/view.php?id=1501650
https://my.dek-d.com/guillietsig/writer/view.php?id=1401317
https://writer.dek-d.com/oongga/story/view.php?id=1048031
https://writer.dek-d.com/nimamoko/story/view.php?id=1374220
https://writer.dek-d.com/fytius/story/view.php?id=1374209
https://writer.dek-d.com/lonoline/story/view.php?id=1532866
https://writer.dek-d.com/ruijnan/writer/view.php?id=1276392
https://writer.dek-d.com/Maosappy/story/view.php?id=1593123
https://writer.dek-d.com/nn_areya/story/view.php?id=1594693
https://writer.dek-d.com/bluesea25/story/view.php?id=880244
https://my.dek-d.com/Demon1Ce/writer/view.php?id=1416003
https://writer.dek-d.com/Poeei/story/view.php?id=1546832
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1383841
https://writer.dek-d.com/topduck/writer/view.php?id=785523
https://writer.dek-d.com/lookc/writer/view.php?id=1645949
https://writer.dek-d.com/Ballaz/writer/view.php?id=1580800
https://writer.dek-d.com/atemisye/story/view.php?id=1517996
https://writer.dek-d.com/p-o-t-a-e/writer/view.php?id=1590881
https://writer.dek-d.com/linklight/story/view.php?id=1559849
https://writer.dek-d.com/BlackMonSterX/writer/view.php?id=1602272
https://my.dek-d.com/gift4869/writer/view.php?id=1616926

กูแก้ให้ (ตัดอันที่ปิดเรื่องกับสับไปแล้วออก)
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1582546
https://writer.dek-d.com/popee/story/view.php?id=577118
https://writer.dek-d.com/stima/writer/view.php?id=1501650
https://my.dek-d.com/guillietsig/writer/view.php?id=1401317
https://writer.dek-d.com/oongga/story/view.php?id=1048031
https://writer.dek-d.com/nimamoko/story/view.php?id=1374220
https://writer.dek-d.com/fytius/story/view.php?id=1374209
https://writer.dek-d.com/lonoline/story/view.php?id=1532866
https://writer.dek-d.com/ruijnan/writer/view.php?id=1276392
https://writer.dek-d.com/Maosappy/story/view.php?id=1593123
https://my.dek-d.com/Demon1Ce/writer/view.php?id=1416003
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1383841
https://writer.dek-d.com/Ballaz/writer/view.php?id=1580800
https://writer.dek-d.com/atemisye/story/view.php?id=1517996
https://writer.dek-d.com/linklight/story/view.php?id=1559849
https://writer.dek-d.com/BlackMonSterX/writer/view.php?id=1602272
https://my.dek-d.com/gift4869/writer/view.php?id=1616926

>>234 ขอต่อเรื่องหน่อย ไอ้คนที่เข้าล้างไรท์เงาก็ออกมาแถ-ลงการณ์เรื่องเอาภาพลงนิยาย
https://www.dek-d.com/board/view/3793443/

>>253 แวร์น่ะมาเฟียเก่าเพื่อนพี่เครื่อง ดูในมู้ก่อนไปมาม่าเข้าข้างคนผิด ไม่มีใครเข้าไปช่วยเลยเพราะโคตรน่าเกลียด ตั้งมู้ใหม่แก้ตัวเพื่อนฝูงรีบไปเลียถถถ

>>254 แวร์ที่ต้องการให้พระลุกให้นั่งบนรถเมล์ เพราะพระก็เป็นผู้ชายใช่ไหมคนับ

พูดถึงขโมยรูปมาใช้โดยไม่รับอนุญาติ เห็นนิยายจีนเสิ่นเจิ้นทำกันเต็ม เอารูปแนวนักวาดจีนๆ มาตัดต่อใส่ชื่อตัวละครตัวเอง ไม่ให้เครดิตด้วย เรื่องยังไม่ประกาศขายยังพอว่า บางเรื่องนี่ประกาศอีบุ๊คหราล่ะ มันเป็นมาตรฐานว่าใครๆก็ทำกันไปล่ะไม่ทำคือโง่เอง...

ky นับวันกูก็รู้สึกเหนื่อยๆ กับนักอ่านของตัวเองวุ๋ย ไม่รู้จะหวังดีหรือหวังร้าย บอกให้กูไปรีไรท์ใหม่ เดี๋ยวจะไม่มีคนอ่าน แล้วเตือนกูว่าอย่าโลกสวย...เชร็ด...

>>257 ให้โม่งลองสับดูไหมล่ะ

>>216 >>217
เรา >>40 คนเขียนที่มาแปะเรื่องไว้ เฮ้ยยย ขอบคุณมาก เหมือนมีคนสับไปก่อนหน้านี้แล้วก็เลยนึกว่าจะจบผ่านไปแล้ว ดีนะนึกยังไงไม่รู้วนมาดูอีกรอบ เข้าเรื่องๆ
มีปัญหาเรื่องการบรรยายจริงๆ คือตอนเขียนเรื่องที่แล้วยังไม่ค่อยรู้สึก เริ่มเขียนเรื่องนี้ก็ยังไม่รู้ตัว แต่พอลงเว็บไปสามตอนแล้วกลับไปอ่านของตัวเองซ้ำ คือเริ่มตะหงิดๆ ละ แบบเฮ้ย ทำไมตัวเองเวิ่นเว้อแบบนี้ ปัญหาการใช้คำซ้ำซ้อนซ้ำซากเยอะมากกก บางจุดก็ตัดประโยคแปลกๆ บรรยายไม่ลื่นไหลด้วย คือต้องรีไรท์ใหม่สถานเดียว

เหมือน >>112 บอกไว้ มันดูเป็นสามตอนที่ยาวประมาณหนึ่ง แต่เนื้อเรื่องไม่ค่อยมีอะไรเลย อ่านแล้วก็กลับมาคิด คือเราพยายามอธิบายสิ่งที่คนอ่านจำเป็นต้องรู้ก่อนเข้าเรื่องมากไปมั้ย แต่สุดท้ายมานั่งทบทวนว่า ลองเปิดการดำเนินเรื่องใหม่ที่มันดูมีเนื้อหาเยอะกว่านี้ดีมั้ย แต่ยังไงก็รู้สึกว่ามันต้องปูทางแบบนี้แหละ เป็นการปูทางเพื่อเนื้อเรื่องหลัก และเซทติ้งโลกแฟนตาซีคร่าวๆ (มันอาจจะมีทางอื่นแต่ปัญญามีไม่พอจะคิดออก T-T )

เรื่องชื่อตอน คือคิดสดๆ ตอนเอาลงเว็บอะแหละไม่ได้อะไรมาก จริงๆ อยากเอาออกมาทำเป็น 01 02 03 ด้วยซ้ำ
ส่วนชื่อเรื่องภาษาไทย มนตราเงาบุปผา คือความหมายของเนื้อหาโดยภาพรวม เพราะมันเกี่ยวกับคำสาปที่เกี่ยวข้องกับดอกไม้ในเรื่อง ส่วนชื่อภาษาอังกฤษ Always be you เป็นเนื้อหาที่เป็นความสัมพันธ์ระหว่างพระนางที่อาจจะต้องอ่านจนจบแล้วถึงจะรู้สึกถึงความเชื่อมโยงกับชื่อเรื่องนี้ ถ้าอภัยถ้ามันยุงชุมไปนิดนะ และตอนนี้รู้สึกตัวเองลงผิดหมวด ว่าจะย้ายกลับ รักแฟนตาซี น่าจะดีกว่า

ตอนสองเป็นปัญหาเรื่องความชัดเจนของนิสัยตัวละคร เหมือนใช้ฉาก และคำบรรยาย สื่อภาพลักษณ์ของตัวละครผิดไปหน่อย มันเลยออกมาแกร่วๆ รู้สึกว่าตัวเองบรรยายสภาพแวดล้อมเยอะไป ตอนแรกคิดว่ามันสำคัญ แต่พอได้อ่านซ้ำๆ สักห้ารอบเริ่มรู้สึกแล้วว่า อันที่จริงมันไม่ต้องมีตอนนี้ ค่อยไปยัดใส่ทีหลังก็ได้

ตอนสามเหมือนตอนเริ่มต้นของเนื้อเรื่องจริงๆ แต่ถ้าไม่เกริ่นปูทางอะไรยืดๆ ตอน 1กับ2 ไว้ ตอนที่ 3 คิดว่าก็จะดูงงๆ เหมือนกัน

สรุป
ภาษาต้องทำให้กระชับมากกว่านี้
อันที่จริงสองสามวันก่อนลองรีไรท์ตอนแรกแล้วแต่ยังไม่ได้แก้ลงเว็บ เนื้อหาเท่าเดิม แต่ความยาวเหมือนจะหายไป 1 ใน 4 เลย เพราะแก้บรรยายใหม่ ตัดส่วนเกิน ความยืดเยื้อ พยายามลดนิสัยการใช้คำซ้ำซ้อนออก
ส่วนเนื้อหาบางช่วง อาจจะต้องแก้ฉากเหตุการณ์ให้มันดูมีกราฟขึ้นลงมากกว่านี้หน่อย บรรยายเยอะเกิน ไม่รู้จะเยอะไปไหนไม่เข้าใจตัวเอง =_=

ขอบคุณมากๆ ที่สละเวลาอ่านให้นะ
เราเขียนต่อจนจบไม่ทิ้งแน่นอน คือไม่รู้เป็นบ้าอะไร ตั้งแต่ก่อนเริ่มเขียนจริง คือมีแค่โครงเรื่องคร่าวๆ ของแต่ละตอนตั้งแต่ต้นจนจบที่ร่างไว้ แต่คือบ้าไปสั่งวาดปกนิยายไว้แล้ว แถมจ่ายไปครึ่งหมื่น........ T-T ภาพน่าจะได้เร็วๆ นี้
คนไม่บ้าไม่น่าทำได้........... ให้ตายยังไงก็เขียนจบแน่นอน
ไว้อาลัยตัวเอง.....................

>>223 ขอบคุณที่แปะลิ๊งก์นิยายให้นะ

>>258 เคยลงแล้ว

>>260 อันนี้ป่ะ https://writer.dek-d.com/Ballaz/writer/view.php?id=1580800

>>261 ใช่

>>261 ใช่

KY เห้ย พวกมึงๆ กูสงสัยภาษาจีนสมัยนี้กับโบราณนี่มันเหมือนกันเปล่าวะ คือกูจะให้ตัวเอกกูเรียนจีนแล้วถ้าแม่งย้อนกลับไปจะยังรู้เรื่องไหม กูมานั่งคิด เอ แล้ว ภาษามันจะมีการเปลี่ยนแปลงไหมเหมือนของไทยก็มีเปลี่ยนตามกาลเวลาใช่มะ เกาหลีก็มีแบบคำโบราณ คนสมัยใหม่บางทีก็อ่านไม่ออกไรเงี้ย พวกมึงว่ากูจริงจังไปไหม55

>>264 มีการเปลี่ยนแปลงสิ ภาษาจีนโบราณพอมาปัจจุบันบางคำก็เปลี่ยน บางคำก็เลิกใช้ไปแล้ว

จะมาเขียนแนวจีนเหรอ? หาข้อมูลบ้างยัง? นิยายแปลจีนเคยอ่านบ้างหรือเปล่า? รู้ขนบธรรมเนียม/ประเพณีวัฒนธรรมสมัยนั้นบ้างมั้ย?

ก็สมควรจะจริงจังนะ ถ้าข้อมูลพื้นฐานยังไม่รู้ มันก็ไม่น่าเชื่อถือแล้วล่ะ

>>264 ข้อมูลหาแล้วมึง นิยายแปลอ่าน(แต่จะออกแนวกำลังภายในเพราะกูอาศัยอ่านของพ่อ) ขนบธรรมเนียมพอรู้แน่นอนว่าศึกษาอยู่ กูจะไม่พูดว่ารู้เพราะไม่ได้รู้ละเอียดมากมาย ยังไงก็ขอบใจมึงมากที่บอกกู กูจะได้หาวิธีให้ตัวเอกเข้าใจภาษาจีนโบราณถึงจะรู้เรียนภาษาจีนมาแต่น่าจะลำบากพอสมควรเพราะคำบางคำมันเปลี่ยนตามที่มึงบอก เอ่อ ขอถามอีกอย่าง คือกูคิดว่าถ้าสมมติมึงเปลี่ยนร่างไรเงี้ย ถ้าเอาตามที่กูคิดคือความรู้ความสามารถมันไม่ได้ถ่ายทอดให้กันใช่ไหม กูเลยจะหาตรรกะมาสนับสนุนว่า ตัวเอกกูเรียนจีนนะพอสลับไปอยู่อีกร่างก็เลยพอรู้คำบ้างแต่ไม่ทั้งหมด อาจจะมีความทรงจำของร่างเก่าบ้าง ความรู้สึกบ้าง ประมาณนี้มึงว่ามันสมจริงไหมหรือยังวะ กูไม่อยากแต่งแบบ เห้ย มาอยู่ร่างนี้แล้วมีความสามารถเป็นเลิศ ถ้าทางกายมันก็ใช่แต่อย่างอื่นไม่น่าจะเป็นป่ะ กูอยากทำมันออกมาให้ดีที่สุดวะ ในเมื่อกูมีพล็อตเรื่องและเริ่มแต่งแล้ว

>>266 กูชี้ผิด กูจะชี้265

>>266 พล็อตน่าอ่านกว่าบางเรื่องอีก

>>264 ภาษาจีนมี 2 ส่วนหลักๆ ภาษาพูดกับภาษาเขียน ภาษาพูดก็ตามนั้น ส่วนภาษาเขียนมียิบย่อยตามยุคสมัยอีก แล้วปัจจุบันมีภาษาเขียน 2 แบบ คือตัวเต็มกับตัวย่อ จีนส่วนใหญ่ตอนนี้จะใช้ตัวย่อของจีน ส่วนตัวเต็มจะใช้ในประเทศอื่นที่ไม่ใช่จีน อย่างใต้หวัน สิงคโปร์

ภาษาพูดและเขียนก็มีไวยากรต่างกันอีก และภาษาเขียนจะมีกฎเกนฑ์และความหมายซับซ้อนกว่าภาษาพูด ทำให้สมัยก่อนคนจีนรู้หนังสือน้อย เพราะมันเรียนยาก ไม่ได้เขียนตามภาษาพูด จนหลูซวินเคยกล่าวว่าถ้าภาษาจีนไม่จบสิ้น คนจีนจะจบสิ้นก่อน

มีอีกเรื่องนึงที่ควรพูด ตามหลักแล้ว ภาษาแต้จิ๋ว ฮกเกี้ยนพวกนี้ไม่ใช่ภาษาจีน แต่เป็นภาษาถิ่นที่พัฒนามาพร้อมๆ กับภาษาจีนฮั่น ต่อมาจึงรับอักษรจีนเข้ามา แต่โดยพื้นฐานแล้วไม่ใช่ภาษาจีน (ฮั่น/กลาง) คิดซะว่าคล้ายภาษาในยุโรปนั่นละ มีรากคล้ายกันแต่ไม่ใช่ภาษาเดียวกัน

แต่ตอนเขียนก็ต้องนึกถึงอรรถรสด้วยแหละ บางทีเชียนให้พอรู้ว่าเป็นโบราณอาจจะดีกว่าเป๊ะๆทุกคำก็ได้

>>266 เอางี้นะ สิ่งที่ถ่ายทอดได้คือความคิด ความรู้ ประสบการณ์ที่มันอยู่ในสมองน่ะ

สมมติ A เป็นนักบัลเล่ต์ อายุ 30 พอเข้าร่าง B ที่เป็นคุณหนู ถนัดวาดรูป อายุน้อย ๆ

B ก็จะกลายเป็นคนใหม่ที่มีความรู้เรื่องการเต้นบัลเลต์ แต่จู่ ๆ จะลุกมาเต้นเลยมันก็คงยาก เพราะกว่าจะเต้นได้ ร่างกาย เท้า แขน ขา ไรงี้ต้องได้รับการฝึกมาประมาณหนึ่งใช่ไหมล่ะ

ในขณะเดียวกันก็จะได้เปรียบตรงวิญญาณ A นี่อายุ 30 มาแล้ว มีประสบการณ์ในชีวิต+ความทรงจำเดิมของ B ถ้าจะเขียนให้พูดภาษาโบราณได้คล่องปากเลยก็ไม่แปลก และถ้าจะฉลาดเกินอายุก็ไม่แปลกอีก

แต่ที่คิดนะ B คนใหม่คงวาดรูปได้ไม่ถนัดเท่าเดิม อาจมีความรู้ ความทรงจำว่าควรลากเส้นยังไง วาดแบบไหนตามความเคยชินมือ แต่จะให้แม่นเป๊ะ ๆ เหมือนเดิมก็อาจเป็นไปไม่ได้อีก

คือมันก็แล้วแต่ผู้เขียนเองว่าจะเอายังไงอะ คิดว่าอะไรถ่ายทอดได้บ้าง อะไรไม่ต้องถ่ายทอด อะไรต้องผ่านการฝึกฝน อะไรแค่ใช้สมองก็ทำได้ ไรงี้อะ

ป.ล.ตัวเอกเป็นคนไทยเข้าร่างคนจีนปะ? ง่าย ๆ ที่นิยมใช้กันเลยนะ คือความทรงจำร่างเดิมเทมาเลย ทีนี้ล่ะ ภาษาก็ได้ อะไรก็ได้ ถึงได้มีคนบอกซูไง

>>269 >>271 ขอบคุณพวกมึงมากกูซึ้งใจสุดTT ใช่ คนไทยเพราะถ้ากูไปใช้ชาติอื่นอีกกูต้องหาข้อมูลเพิ่มอีก55 แค่นี้กูก็ตบตีตำแหน่งและประวัติมากมายจนมึนแล้ว แต่กูไม่ได้จะให้ตัวเอกมีความทรงจำของร่างเก่าอาจจะแบบความรู้สึกแต่ก็จางๆ ออกโมเมนต์แบบรู้ว่าใคร มีสายสัมพันธ์แต่ถ้าถามว่าทำอะไรกันมาบ้างรู้จักกันตอนไหนก็ไม่รู้ก็ไม่ใช่เจ้าของร่างจริงๆ ภาษาได้เพราะตัวเอกกูเรียนภาษาทางเลือกเป็นภาษาจีนแต่นั่นแหละมึงก็รู้ว่าเรียนไปมันก็ไม่ได้อะไรมากถ้าเรียนกับโรงเรียนตามความจริงก็อาจจะอ่านออกเขียนได้บ้างแต่ไม่ได้ทุกคำไม่ได้เข้าใจทุกความหมายแต่กูแต่งให้อายุเยอะก็น่าจะพอพูดคล่องแล้ว(แต่พอภาษาเก่าๆโบราณๆก็คงไม่รู้อะไรแบบนั่น) ไม่ได้ความสามารถจากเจ้าของร่างทั้งหมด อาจจะแข็งแรงตามร่างที่เข้ามาอยู่แค่นั่น กูเน้นแต่งออกมาให้คนอ่านคิดกันเองว่าตกลงตัวละครรักกันไหมออกฟีลให้จิ้นกันเอง เน้นความสัมพันธ์กับดราม่าของปมว่าทำไมเกิดเรื่องแบบนี้ บลาๆ เรื่องไม่ได้เน้นความรักมากอ่ะ เดี๋ยวกูแต่งลงแล้วเอามาให้พวกมึงสับนะ555

>>272 ถ้าแต่งย้อนยุคไปถัง หมิง ชิง เรื่องภาษาจีนโบราณกับจีนใหม่จะไม่มีปัญหามาก เพราะมันผ่านการชำระมาเยอะแล้ว แต่ถ้าย้อนไปไกลมากอย่างยุคฮั่น ฉิน หรือก่อนหน้านั้นไปอีก ภาษาเขียนมันไม่เหมือนเดิมแน่นอน ตัวหนังสือยังไม่ใช่รูปแบบปัจจุบันเสียทีเดียว บางตัวคล้าย บางตัวไม่คล้าย อาจจะเพิ่มให้ตัวเอกเคยศึกษาจีนโบราณมานิดๆ พอเข้าใจว่าเส้นสายมันเปลี่ยนแปลงมายังไง ก็จะสมจริงขึ้น หรือไม่ก็รอจนข้ามภพแล้วเห็นตัวหนังสือก็อาจจะให้ตัวเอกตกใจนิดนึง แล้วค่อยๆ จับทางว่าน่าจะเป็นคำไหน อะไรงี้เป็นต้น ก็จะดูสมจริงขึ้นนาจา แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับวิธีข้ามภพด้วย ถ้าอภินิหารมาก ความสมจริงแบบนี้ก็ไม่ต้องมี เพราะเป็นอิทธิฤทธิ์วิเศษอะไรก็ว่าไป เพราะภาษาจีนโบราณมันยาก ขนาดตำราโบราณของจีน นักภาษาศาสตร์ของจีนยังอ่านไม่เข้าใจ ต้องถกเถียงและเดากันมากมายว่ะ

>>273 เรื่องทฤษฏีวิธีการข้ามภพนี่กูได้แล้วแหละ กูนึกออกได้แบบง่อยๆ555(กูไม่ค่อยอ่านแนวนี่ถ้าจีนก็จีนเลยมากกว่าแบบกระบี่มังกรหยก หรืออะไรหยกๆที่เป็นนิยายแปลจีนเล่มหนาๆอ่ะ) อาจจะอุบัติเหตุสักอย่างแล้วช่วงที่เกิดทำให้มิติเกิดการบิดเบี้ยวเกิดรูหนอนข้ามเวลาไรงั้น กูอยาก(แค่อยาก)เริ่มเรื่องด้วยการที่ตัวเอกกูต้องตายเพราะอุบัติเหตุแต่ตายไปแบบไม่เสียใจที่จะตายอะไรแบบนั่น(อันนี่คือกูยังเถียงๆกับตัวเองอยู่มันอาจจะเปลี่ยนได้ เพราะตอนนี้กูคิดได้แบบทวิภพข้ามกระจก555กับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นด้วยความเร็วเหมือนหนังฝรั่งเรื่องหนึ่งแต่อันนั่นไปอนาคตแต่ของกูจะกลับอดีต อ้าวกูสปอยนิยายตัวเอง ช่างมัน55 นั่นแหละกูพยายามคิดว่าจะข้ามไปยังไงได้อีกบ้าง) ส่วนตรงยุคสมัยเดี๋ยวกูศึกษาข้อมูลละเอียดอีกทีแล้วค่อยตัดสินใจ ตรงที่ตัวเอกเรียนจีนโบราณมาบ้างกูค่อนข้างคิดว่าโอเค ขอบคุณมากกUU

>>274 มึงไม่เบื่อข้ามภพบ้างเหรอวะ

ไม่ชอบแนวข้ามภพหรือไปต่างโลกหลังเกิดใหม่ เพราะง่ายต่อการทำ self insert

>>276 self insert คืออะไรเหรอ? แบบประมาณตัวเอกต้องเทพต้องเก่งอะไรแบบนี้หรือเปล่า?

>>277 สร้างตัวละครกลวงโบ๋ให้ตัวคนเขียนยัดตัวเอง ทำเป็นว่าคนๆนั้นไม่คนเขียน

มุก self insert ใช้ได้ตามเกมที่ต้องสร้างตัวละคร แต่นี่มันไม่ใช่เกม คนอ่านสร้างเองไม่ได้ คนเขียนสร้างเองและทำทุกอย่าง คล้ายวอนนาบี

>>277 self insert มีหลายแบบว่ะแบบที่ว่าก็ถูกคือเขียนให้เทพมาก ได้ทุกอย่างที่ต้องการแบบไม่ต้องพยายาม (แนวนี้เขียนง่ายแต่หาทางจบสวยยาก ส่วนใหญ่จะจบแบบธรรมดาหรืองงๆ) อีกแบบก็แนวๆ ทไวไลน์อธิบายนางเอกแบบไม่ชัดเจนมาก บอกแค่ว่าเป็นคนธรรมดาแต่มีแวมไพร์หล่อรวยสมบูรณ์แบบมารัก กับอีกแบบคือคนเขียนยัดตัวเองไปเลยใส่ไปทั้งข้อดีข้อด้อย ประสบเหตุการณ์ในเรื่องคล้ายๆชีวิตของตัวเอง ประมาณการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่ดัดแปลงมาจากนิยายที่คนเขียนฆ่าตัวตาย กุลืมชื่อล่ะ

self insert ไม่ผิดอะไร แต่จงระวังกิเลสของคนเขียนหรือตามใจคนอ่านจนมากเกินไป เด็กดีเป็นบ่อยจนนิยายเน่าลงทุกวี่ทุกวัน

>>277 self insert ก็แปลตามตัว คือการเอาตัวเองใส่เข้าไป (เป็นตัวเอกในนิยาย)

ขยายความง่ายๆ ว่า คนเขียนเอาตัวเองไปเป็นพระเอก นั่นยังไม่เท่าไหร่ แต่พอทำแบบนั้นมันก็อดไม่ได้ใช่ไหมที่จะต้องทำให้ตัวละครนั้นเก่งเทพ เพราะคงไม่มีใครอยากให้ตัวเองกากหรอก

แล้วทีนี้นอกจากคนเขียนจะเอาตัวเองใส่เข้าไป มันยังเอื้อต่อการให้คนอ่านสวมบทบาทเข้าไปด้วย กรณีที่เห็นได้ชัดที่สุดก็พวกนิยายเกมออนไลน์ ประเทศเราเด็กติดเกมมันเยอะ แถมเกมแนว mmorpg ดีๆ มันก็ไม่ค่อยเข้า เพราะงั้นคนอ่านก็เลยสวมบทบาทเป็นพระเอกเก่งเทพต่อสู้กับเหล่าร้าย ฟินน้ำแตกกันไป ถ้านักเขียนคนไหนเขียนพระเอกไม่เก่ง (หรือปกติธรรมดา) ก็ไม่แปลกที่คนจะอ่านน้อยอะนะ

>>281 ส่วนใหญ่ในเด็กดีที่อ่าน ส่วนใหญ่มักเขียนไม่เก่งเลยลงเอยแบบตัวเอกไม่ได้เก่งเหนือคนปกติหรอก แต่ดวงต้องดี กับศัตรูโง่ลงตอนสู้พวกพระเอก

>>281 แถมต่ออีกนิด เรื่องไหนพระเอกโดน nerf จะโดนด่าทันทีด้วยเช่นกันว่าทำไมกากนัก

>>283 ถ้าเป็นนิยายเกมออนไลน์ คนด่าบ่นว่ากาก มักจะเล่นเกมน้อยมาก

เบื่อว่ะ
กูลองเขียนนิยายแบบสวนกระแส พล็อตที่กูชอบ กูมีความสุขตอนได้เขียน คนอ่านแม่งน้อย
กูเลยลองเขียนอีกเรื่องตามกระแส เน้นฟินๆ พล็อดตลาดๆ ทิ้งสมองอ่านได้ แม่งคนอ่านเยอะฉิบหาย ผลตอบรับก็ดีโคตร
ไม่ใช่ไม่ดีใจนะเว้ย แต่มันไม่มีความสุขเท่าที่ควรจะเป็น
เหมือนคนอ่านมันไม่ได้ชอบนิยายกูหรอก แต่มันชอบพล็อตแนวนั้นต่างหาก
เซ็ง

>>285 มึงอยากเขียนเรื่องนี้รึเปล่า รึแค่อยากลองเฉยๆ

>>285 เดี๋ยวนี้เขาอ่านที่อยากอ่านถึงมันจะซ้ำซาก อะไรที่ย่อยยากนอกกระแสคนไม่แลเพราะเสพติดแต่ของเดิมๆไปแล้ว มึงยังดีที่เขียนตามกระแสได้ กูแม่งเขียนตามกระแสไม่เป็น ลองแล้วทำใจเขียนไม่ลง

>>285 ถ้าเนื้อเรื่องหนัก ผู้ใหญ่เข้าถึงได้มากกว่า ไม่จำเป็นต้อง nc ก็ได้ มึงลองไปลงธัญวลัย กุเข้าใจว่าเว็บมันขึ้นชื่อนิยายแนวไหน แต่เรื่องของเพื่อนกุแฟนตาซีดราม่า ไม่กระแสยอดคนดูเยอะกว่าเด็กดีเยอะ ถึงจะเทียบกับแนวเยด ในเว็บนั้นไมไ่ด้ก็เถอะ

>>286 เอาจริงๆ พล็อตมันมีมานานละ หนัด้วย แต่กูมาปรับให้มันเบาลง อยากเขียนมั้ย กูก็กะว่าจะเขียนเล่นๆ แก้เซ็งไป ไม่ใช่อะไรมาก แต่ปรากฎว่าคนอ่านตามทวงไม่ต่ำกว่าสิบคนมันทุกวัน จนกูต้องเริ่มจริงจังขึ้นมา
>>287 เอาจริงๆ บางทีมันอาจจะช่วยก็ได้นะมึง เขียนตามกระแสให้ดังๆ ไปก่อน แล้วค่อยล่อแฟนๆ ไปตามอ่านนิยายที่มึงอยากเขียนออกมาทีหลัง

>>288 กูเคยคิดจะลองเหมือนกันว่ะ แต่สุดท้ายก็ไม่เอา ดด มันทำอะไรง่ายกว่า คุ้นมือกว่า

พี่ถุยของเรา
https://www.dek-d.com/board/view/3793708/

>>291 คนหรือเปรตวะ สัดส่วนน่ากลัวชิบหาย

>>289 กูเห็นด้วยเรื่องที่เขียนตามกระแสแล้วล่อให้คนอ่านมาตามเรื่องใหม่เราด้วย

แต่สำหรับคนวัยทำงานอย่างกู คงเลือกเขียนเรื่องเดียวที่ชอบว่ะ เพราะเวลาที่มีแม่งก็น้อยอยู่แล้ว ก็ขอเขียนเรื่องที่มันทำให้ตัวเองมีความสุขตอนที่เขียนดีกว่า ยอดวิวเมนต์ยอดเฟบถือว่าเป็นกำไรนิด ๆ หน่อย ๆ ไป

กูนี่หวังจะได้อ่านนิยายแปลก ๆ ใหม่ ๆ จากคนไทยบ้าง ที่กูมาสิงโม่งเพราะมาหานิยายน่าสนใจอ่านเนี่ยแหละ เฮ่อ

>>293 ทำใจว่ะง่ายๆ เอาจริงๆ กูเลิกติดตามอ่านนิยายในเด็กดีไปสักพักละ แม่งไม่มีเรื่องไหนโดน เขียนลงอย่างเดียว
นิยายตัวเองกูยังเกลียด เชี่ยยย 555+

>>294 กูทำใจละล่ะ ตอนนี้ศึกษาข้อที่ไม่ควรทำจากโม่ง แล้วก็ร่างพลอตใหม่อยู่ ว่างก็จะช่วยสับในนี้ให้ด้วย

วันนี้เทรนมาเครียด ๆ มาอ่านเรื่องเหี้ยนี่ แล้วอารมณ์ดีขึ้นมาเลย กูขอสับละกันนะ สับซ้ำใครไปแล้วก็ขอกูเห๊อะ เรื่องนี้แม่งฮีลสมองกูชิบหาย 555

ชื่อเรื่อง : เกิดใหม่โลกปัจจุบัน
ลิ้งก์: https://writer.dek-d.com/jinpouket/story/viewlongc.php?id=1659865&chapter=1

สถานะ: น่าจะจบแล้ว กูเห็นมันบอกเจอกันใหม่อยู่

ตอนที่ 1 : จุติ

เริ่มต้นด้วยฉากต่อสู้ที่กูต้องเผลอเอามือทาบอก เว่อร์เหี้ย ๆ แม่งสู้กันสิบล้านกระบวนท่า
(กูคาดการณว่ามันน่าจะสู้กันมาประมาณ หนึ่งปีหกเดือน เผื่อเวลาขี้เยี่ยวให้ละ *ให้หลายสิบล้านกระบวนท่า ประมาณเป็น 50 ล้านท่า แล้วให้กระบวนท่าละ 1 วิ*)
ความร้อนจากการต่อสู้ของไอ้สองตัวเนี่ยทำให้ทะเลสาบแห้งได้เลยนะมึง ภูเขาสูงเท่าตึกห้าสิบชั้นแม่งก็ไม่เหลือ จริง ๆ กูควรจะกดปิดตั้งแต่ตอนนี้ละ แต่แม่งเหมือนมีอะไรดึงดูดกูอยู่ (ไม่รู้แม่งเขียนจริงจังหรือประชด)

ที่มันสู้กันก็เพราะเมียที่กำลังตั้งท้องของไอ้ลี่ฟางเนี่ยเป็นปีศาจก็เลยถูกนายเอฆ่า
แล้วไอ้จินกวงก็จัดการเก็บนายเอให้แล้วนะ แต่ไอ้ลี่ฟางแม่งไม่ยอม จะฆ่าลูกหลานนายเอให้ตายตกไปตามกันด้วย ซึ่งกูคิดว่าน่าจะหมายถึงมนุษย์ทุกคน(มั้ง)
ลี่ฟางใช้ท่าห่าอะไรไม่รู้ทำให้มนุษย์ทุกคนหายไม่ออก คือสั่นสะเทือนทั้งโลกแล้วทำให้อากาศเปลี่ยนแปลง ซึ่งกูก็พยายามรีเซิร์ชดูว่ามีอะไรที่พอจะทำให้เป็นไปได้มั่งมั้ย กูนึกได้ว่าน่าจะเป็นเหมือนอุกกาบาตตกแล้วทำให้สภาพอากาศมันเปลี่ยน แบบเดียวกับที่พวกไดโนเสาร์โดน
แต่เดี๋ยวก่อน พี่จินกวงของกูก็เมพไม่หยอกนอกจากจะเพิ่งเป่าเค้กวันเกิดปีที่ร้อยล้านของเฮียแกมาแล้ว แม่งยังมีท่าแก้ทางพี่ลี่ฟาง ทำให้ทุกคนกลับมาหายใจได้อีกครั้ง ซึ่งกูคิดว่ามันอยู่นอกเหนือจากจินตนาการความเป็นไปได้ของกูไปไกลแล้ว ต้องย้อนเวลาอย่างเดียวเท่านั้นที่จะแก้ไขได้
แล้วพี่สองคนนี้ก็พุ่งชนกัน ทำให้ทวีปแอตแลนติกจม และเกิดทวีปใหม่ต่าง ๆ ขึ้นเหมือนในปัจจุบันนี้ แล้วก็จบ

คือกูเห็นยอดวิว เมนต์ เฟบ แล้วตกใจมาก เรื่องเหี้ยนี่แม่งฮิตขนาดนี้ได้ไง เหมือนเด็กเกรียน ๆ หัดเขียนนิยาย คำผิดแบบน่าเกลียด ๆ เช่น "โกรธเกี้ยว" "คำผังเผย" เผยพ่อง คนเมนต์แม่งก็ติงแล้ว แต่อีคนเขียนแม่งทำเป็นหูทวนลม จนกูแอบสงสัยว่าแม่งตั้งใจหรือเปล่าวะ

ข้อไม่ดี: 1. เสียงเอฟเฟคมึงไม่ควรใส่ แม่งทำให้ดูโลว์ชิบหาย ถ้าจะใส่ก็ควรจะเป็นช่วงสำคัญเหี้ย ๆๆๆๆ จริง ๆ ไม่ก็เป็นจังหวะเซอร์ไพรซ์ มึงมาใช้มั่วซั่วมันเหมือนเด็กเอาตุ๊กตุ่นมาสู้กันแล้วพากษ์เสียงปล่อยพลังตู้มมมไปด้วย นึกภาพออกใช่มะ
2. ด้วยความเว่อร์ของพี่เทพจินกวงกับพี่เทพลี่ฟาง ทำให้กูซึ่งอยู่ในวัยทำงานแล้วไม่ค่อยอิน แถมแม่งเว่อร์จนสมองกูจะรองรับได้ไหว คือกูไม่ต้องบอกหรอก แม่งเห็นจะ ๆ กันอยู่แล้ว แต่กูไม่ได้ซีเรียสมากหรอก แม่งก็ขำ ๆ ดีอยู่

ข้อดี: 1. อย่างที่กูบอก กูรู้สึกเหมือนไอ้เรื่องเหี้ยนี่มีอะไรดึงดูดกูอยู่ กูรู้ว่าแม่งโม้เหม็น แต่กูยังอยากอ่านต่อ แถมตอน ๆ นึงก็ไม่ได้ยาวด้วย ไม่ค่อยเสียเวลาเท่าไหร่ ฆ่าเวลาเพลิน ๆ ซึ่งเป็นข้อดีที่กูไม่เคยนึกถึงมาก่อน เด็ก ๆ แม่งน่าจะชอบอะไรย่อยง่ายได้แดกเร็วแบบนี้แหละถึงฮิต

by โม่งเงี่ยน

>>296 กูอ่านที่มึงสับแล้วแม่งขำ 5555 เอาจริงๆ เข้าไปส่องมา กูทนอ่านไม่ได้ตั้งแต่สำวนละ

ต่อนะ

ตอนที่ 2 เกิดใหม่

พี่จินกวงขวัญใจกู กลับมาเกิดในร่างเด็กหนุ่มกาก ๆ ชื่อแอล ซึ่งแม่งบั่นทอนภาพแอลในเดธโน้ตของกูมาก
พี่จินได้ความทรงจำทั้งหมดกลับมาจากการได้ยินเสียงข้อความโทรศัพท์ สงสัยจังว่าถ้าเสียงหมาเห่าพี่จินจะ total recall ได้ไหม ซึ่งแม่งไม่เมกเซนส์ กูว่าเสียงห่าไรก็ ring a bell พี่แกได้

พี่จินในร่างน้องแอลซึ่ง neet เหี้ย แฟลชแบกไปถึงตอนแอลถูกผู้หญิง(ดาวคณะ)ที่แอลมันชอบและเหล่าผองเพื่อนของนางแกล้ง โดยการสั่งให้ถอดเสื้อผ้า แล้วถ่ายรูปแบล็กเมล์ให้ทำตามคำสั่ง ไม่งั้นชั้นจะโพสลงเฟสนะ ซึ่งก็เป็นอะไรที่คลิเช่ ๆๆๆ กูโคตรเบื่อ โตจนหมาจะเลียตูดไม่ถึงแล้วยังปล่อยให้ผู้หญิงแกล้งได้ วัยนี้มันต้องจับหญิงไถนาแล้วสิวะ แต่คงไม่ได้ เดี๋ยวจะผิดคอนเซปเด็ก neet (หลัง ๆ กูว่าแม่งเปิดฮาเร็ม แก้ปมด้อย)

แล้วพี่จินแกก็รู้ตัวแล้วด้วยว่าตัวเองอยู่ในประเทศไม่ยอมพัฒนาอย่างประเทศไทย(คือพัฒนาได้ แต่กูไม่รีบ) พี่จินกวงก็บ่นว่ากากกว่าบ้านเกิดแกอีก ชาติที่แล้วแกเป็นนักประดิษฐ์และนักปกครองด้วยนะ แล้วบริหารเก่งจนเป็นประเทศมหาอำนาจ(หวาว) แล้วก็ถูกชนเผ่าหมั่นไส้ เลยป้ายขี้โดยให้คนในตระกูล(นายเอ)ไปฆ่าเมียพี่ลี่ฟาง นายเอไปโดนปั่นหัวอีท่าไหนนั้นเนี่ย...กูคงอ่านไม่ถึงแน่ ๆ

แล้วพี่จินกวงยังแอบเหน็บเทคโนโลยีของโลกนี้อีก ประมาณว่าอุปกรณ์ที่พี่แกสร้างในสมัยก่อนน่ะ(ซึ่งกูก็ไม่รู้ว่าเป็นช่วงไหนของชีวิตแกเพราะพี่จินกวงแม่งก็อายุร้อยล้านปีแน่ะ)มันเจ๋งกว่าเย๊อะะะ เจ๋งกว่ายังไง กูไม่อยากรู้ เพราะอ่านไม่ถึงแน่

แล้วแม่งก็มีมิกซ์ pov อีก บุรุษสามดี ๆ วกมาหนึ่งเช๊ยย หลังจากคุณแม่เตือนว่าอย่าลืมไปโรงเรียน ซึ่งกูคิดว่าควรเป็นมหาลัยมากกว่า หรือแม่มึงลืมก็ไม่รู้

แล้วแม่งก็วกมาบุรุษสามอีก เฮ่อ...

พี่จินกวงแฟลชแบกคิดถึงคำพูดเพื่อนเลิฟลี่ฟางจอมแก่นก่อนจะเกิดบิ๊กแบง ที่มีใจความว่า "ถ้าเจ้าเกิดใหม่ จงทำเพื่อตัวเองบ้าง เจ้าเสียสละมาเยอะแล้ว" ครับ จะตายแล้วยังห่วงเพื่อน ก็คงซี้กันมากแหละ

ต่อมาพี่จินกวงรู้สึกเลือดลมไม่ดี เดินลมปราณไม่คล่องแคล่วเอาเสียเลย เนื่องจากร่างของน้องแอลมันมีสารพิษเยอะ ต้องทำการดีท็อกซ์ก่อน ซึ่งก็คือการสร้างเอไอ...

เหี้ยไรของมึงเนี่ย...

ยัง กูยังไม่ยอมแพ้ กูขออ่านอีกตอน

ข้อดี: 1. ไม่รู้เหมือนกัน แต่กูอยากอ่านต่อ ว่าจะสร้างเอไอมาทำพ่องอะไร ยุคพี่จินกวงแม่งจะรู้จักนิวรอนเนตเวิร์กแล้วเหรอ แล้วเขียนโปรแกรมเป็นเหรอสัส ใช้วินโดว์เถื่อนป่าว หรือมึงโปรแกรมกันผ่าน OS เสิ่นเจิ้น? นี่แม่งเป็นข้อดีที่ทำให้หงุดหงิดชิบหาย

ข้อเสีย: 1. นั่นแหละ มั่ว pov
2. กูอะ ไม่ชอบตัวละครที่แม่งพูดกับตัวเองเหมือนละครน้ำเน่าเป็นการส่วนตัว ซึ่งกูก็รู้ว่าอยากให้คนอ่านเค้ารู้ด้วย แต่มึงบรรยายเอาก็ได้ปะวะ ไม่รู้เพื่อนโม่งคนไหนชอบทำรึเปล่า แต่กูขอให้มึงลองเปลี่ยน แล้วมึงถามชาวบ้านดูว่าแบบไหนมันดูเป็นผู้เป็นคนมากกว่ากัน
3. เสียงร้อง อ๊าก เอิ๊ก ห่าไรเนี้ย แม่งน่ารำคาญเหมือนเสียงเอฟเฟคแหละ คืออย่างที่โม่งคนอื่นบอก มึงบรรยายเอาเห๊อะ แต่ถ้ามึงเขียนนิยายเย็ด กูแนะนำให้จัดเต็ม เสียงเตียงลั่น เสียงเนื้อกระทบป๊าบ ๆๆๆ เสียงแจ๊ะ ๆๆๆ เหี้ยไรใส่ให้หมด

by โม่งเงี่ยน

โม่งเงี่ยนสับดีกว่าเซฮุนเยอะเลย

ต่อนะ

ตอนที่ 3 สุดยอดโปรแกรม

"ท่านครับมีคนเจาะระบบฐานปล่อยนิวเคลียร์ครับ"

จงหาความเชื่องโยง(20 คะแนน) เดินลมปราณไม่ได้>ต้องล้างพิษ>สร้างเอไอ>แล้วแฮคฐานปล่อยนิวเคลียร์พี่กัน

ใครตอบได้บอกกูทีว่ามันเกี่ยวค.วยไรกันค๊.วยยย!!!

คือกูก็สงสัยนะ ว่าคนที่เมนต์ ๆ ตอนนี้กัน มันจะมีแบบ เอ๊ะ อ๊ะ แบบฉุกคิดมั้ย ว่าเรื่องเหี้ยนี่แม่งไม่ปกติเอามาก ๆ และกูโล่งใจมากที่เห็นคอมเมนต์นึงยังไม่โดนแดกสมองไป หาอ่านเองนะ ดูไม่ยากหรอก

เอาล่ะ กูอาจจะด่วนสรุปไปหน่อย เพิ่งอ่านสามตอนเอง กูจะไปรู้ห่าอะไร จริงมั้ย?
สติปัญญาของกูมันอาจจะมีจำกัด กูคงต้องใช้เวลาให้มากกว่านี้ มันอาจจะมีอะไรลึกซึ้งที่กูต้องถอดรหัสออกมาให้ได้ก่อน หรือบางทีกูอาจจะต้องจัดสักสามหลุมให้ดวงจิตเบิกกว้างพร้อมที่จะก้าวข้ามผ่านไปสู่มิติองค์ความรู้ใหม่แห่งทุกสรรพสิ่ง

"ปล่อยมันเข้ามา เราจะล้วงหาต้นตอของที่มา" หัวหน้าแผนกไอทีของมึงเนี่ยควรโดนยิงเป้าตั้งแต่ปล่อยให้ไอ้บ้าอายุร้อยล้านปีที่ไหนก็ไม่รู้แฮคเข้ามาได้ละ ควายชิบหาย ผ่งแพชอะไรไม่รู้จักหามาลง ไม่จงไม่จ้างแฮคเกอร์มาเพนฯเทส สงสัยเอาเงินไปตีกระหรี่หมด

ไอ้เหี้ย แม่งเพิ่งกลับชาติมาเกิดนะเว้ยย จะเทพห่าอะไรขนาดนั้น คือถ้ามึงศึกษาสักปีสองปีก่อน แล้วค่อยแฮค กูยังพอรับได้ แต่นี่อะไรของมึ๊งงง

แต่เหมือนชะตาหำพี่หัวหน้าแผนกไอทียังคงแข็งแรงอยู่ ไอ้จินกวงแม่งยอมถอย สังเกตได้จากเสียงเตือนภัยที่หยุดดัง เดี๋ยวนะ...สัญญาณเตือนภัย???

คือมึงโดนแฮคได้แล้วสัญญาณเตือนภัยดังขนาดนี้ล่ะก็ คือไอ้ห่าเอ๊ย ถ้าประนาธิบดีประเทศมึงไม่รู้นะ จับแม่งมาไถนาประเทศกูสักสามสี่ปีเหอะ

แล้วไอ้พวกแผนกไอทีแม่งก็โล่งใจด้วยเว้ยเฮ้ย ไอ้ห่า โง่ในโง่ มึงมาช่วยกันไถนาให้หมดนั่นแหละ กูเอาเงินภาษีจ้างพวกมึงมาตีกระหรี่รอบโลกดีกว่า

กลับมาฝั่งคนฉลาดอย่างพี่จินกวงของกูดีกว่า พี่เค้าก็สงสัยเว้ย ว่าแบบแปลนนิวเคลียร์ที่แฮคได้มาเมื่อกี้ มันคืออะไร แล้วก็มีเอไอชื่อโยบอกว่าเนี่ยเค้าไม่มีลมปราณ เลยสร้างอาวุธมาบึ้มบ้านกันเล่น

จริง ๆ กูก็สงสัยนะ สงสัยว่ากูทนอ่านได้ไง

แล้วพี่จินกวงก็ให้โย(เอไอ)คำนวณวัสดุให้ด้วย ว่าแต่คำนวณทำไมวะ หรือมึงจะสร้างนิวเคลียร์? สร้างหาพ่อง?

ตัดมาที่ฝ่ายควายไอทีที่น่าจะ conf call กันไม่รู้กี่ประเทศ แล้วไอทีไอ้กันก็โบ้ยไปฝั่งรัสเซียก่อนเลยเว้ย reference จากของจริงซะด้วย (จริง ๆ เมกาแม่งเหี้ยกว่าเยอะ keyword:โครงการปิ๊ซึ่ม/สโนเดลล) รัสเซียก็ปฏิเสธตามระเบียบ จีนก็บอกว่าไม่ใช่ แล้วฝ่ายรัสเซีย(มั้ง)ก็บอกว่าตามกลิ่นได้แค่มาจากเมืองไทย แล้วก็ขอความร่วมมือจากทุกคนให้ช่วยกันตามล่าหาตัวพี่จินกวง กูบอกเลย มึงไม่ได้แดกพี่จินกวงกูหรอก โง่ขนาดนี้

ตอนนี้สั้น ๆ แต่ความรู้สึกอัดอั้นของกูแม่งเอาไปเขียนเป็นเรื่องสั้น spin off ความเมพของพี่จินกวงขนาดหกหน้าเอสี่ได้เลย

กูคิดว่ากูควรหยุดแค่นี้ก่อน สมองกูมันไม่รับรู้อะไรแล้ว ตามเวลาของกูที่นี่ก็ดึกแล้ว เที่ยงคืนฝ่า ๆ นะ กูควรนอนได้แล้ว

สำหรับน้องเจ้าของเรื่องที่อาจจะเผลอเข้ามาอ่าน ก็อย่าคิดมากเลยนะ พี่หยาบคายด้วยความรักและเอ็นดูจริง ๆ และถ้าให้เขียนนิยายแข่งกันในเด็กดี พี่แม่งแพ้น้องราบคาบแน่นวล ฉะนั้น น้องสบายใจได้นะ สำหรับคำติชม น้องจะเอาไปใช้หรือเปล่าพี่ไม่กิฝอะชิทนะครับ ถ้าอยากไปไกลกว่านี้ก็พัฒนาซะ ถ้าไม่อยาก ก็พายเรือในอ่างเด็กดีต่อไป ส่วนพี่จะลงหม้อสุกี้

สำหรับเพื่อนโม่ง
กูเข้าใจละว่าการสับ(จริง ๆ กูอาจจะไม่ละเอียดพอถึงขั้นเรียกว่าสับ)นิยายสักเรื่อง แม่งใช้พลังงานมากแค่ไหน กูแค่สามตอนสั้น ๆ ยังเหนื่อยแทบตาย พวกมึงเยอะกว่านี้ยังจัดกันไหวเลย ทำได้ไงวะ

Verdict: สำหรับนิยายเรื่องเกิดใหม่ ณ ต่างโลก ไม่เหมาะสำหรับคนซีเรียส จริงจังกับการใช้ชีวิต พลอตก็เดิม ๆ คลิเช่ ๆ แบบที่กูกล้าปากดีไว้ก่อนเลยทั้งที่ยังอ่านไม่จบ นิยายที่ดีอะ แม่งอ่านแค่พารากราฟแรกก็รู้สึกได้แล้ว จะรู้สึกว่าดีช้ากว่านั้นก็ได้ แต่ไม่ควรเกินสามตอน คือมึงควรจะบอกคนอ่านได้ตั้งแต่สามตอนแรกได้แล้ว ว่าเรื่องมึงจะไปทางไหน มี main quest อะไร แต่เรื่องนี้กูรู้สึกได้อย่างเดียวคือพี่จินกวงกูจะเทพ และเทพมากขึ้นเรื่อย ๆ รัว ๆ ไม่มีใครหยุดยั้งพี่เค้าได้ ซึ่งมันไม่ดีอยู่แล้ว เพื่อนโม่งก็บ่นกันจนค.วยเปียกหรีย์แฉะแล้วว่าอย่าซู อย่าแกรี่ เรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีสำหรับการเขียนนิยายที่มีคุณภาพ แต่เป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับการเขียนนิยายให้ฮิต(ในเด็กดี)

by โม่งเงี่ยน

>>300 สับดีแล้วนะเพื่อนโม่ง

>>300 กู๊ดจ๊อบ 555+

มึง เรื่อง Incredible Sphere ตอนแรกอยู่วาย ย้ายไปหมวดกำลังภายในแล้วว่ะ แล้วมีหน้ามาตอบคห.เก่าที่ทักว่าวายเหรอว่าทำไมถึงคิดว่าวาย คนแบบนี้จิตใจทำด้วยอะไรวะ

>>303 มันไม่รู้เรอะว่าอัพหลอกยากขึ้นแล้ว พี่เว็บประกาศโต่งๆเนี่ย

>>304 รีไรท์นิยายแบบลบเนื้อหาแล้วทิ้งตอนไว้น่าจะอัพหลอกได้อีกหลายระดับ แต่กูเกลียดการแก้คอมเม้นต์ตัวเองกับลบคอมเม้นต์วายออกว่ะ เหมือนเนียนไม่มีอะไรเกิดขึ้นซะงั้น

ไม่ใช่ว่ามันเคยอยู่แฟนตาซีเหรอ

>>306 เคยอยู่หมวดอดีต ปัจจุบัน อนาคตด้วยนะมึง

>>307 มันคิดจะลงให้ครบทุกหมวดที่มีเลยสินะ

>>308 น่าจะแบนคนเขียนไปด้วย

>>299 เหรอ กูอ่านสำนวนแล้วคิดว่าเซฮุนเปลี่ยนชื่อว่ะ แต่ช่างแม่งเหอะ

>>310 มึงจะเริ่มอีกทำไมวะ?

>>310 เอาเห๊อะ คิดไงก็เรื่องของมึง กูไม่ชอบดราม่า กูมาสับอย่างเดียว อิอิ

ปล. ใครว่างมึงก็มาช่วยกันสับเห๊อะ เหลือในลิสต์ตั้งเยอะแยะอีห่า

>>310 วางถุงกาวก่อน ตั้งสติก่อนพูด

กูก็คิดว่าคล้ายนะ แต่ตราบใดที่มันไม่ระรานหรือก่อกวนใครถ่อยๆ กูจะทำเบลอไป

ky แกๆ ตอนหานิยายแฟนฯอ่าน กูเจอนิยายต่างโลกของพี่กวีคนดีศรีบอร์ดด้วยแหละ เปิดใหม่มีแค่สี่ตอน อ่านจบแล้วก็ปิดหน้านิยายอย่างเงียบๆ กูว่านี่เป็นตัวอย่างของคนพยายามเขียนนิยายเบียวแต่ไม่เบียวว่ะ มันดูเฟค กูไปอ่านเรื่องเกิดใหม่ตาม>>296 แม่งถูกต้องหลักสูตรนิยายเบียว พี่กวียังห่างชั้นว่ะ

>>296 เรื่องนี้พอกูอ่านไป กูอยากให้พวกมึงเห็นรีเเอกชั่นตอนนั้นกูมาก! ลูกตาแทบจะถลนมาซูมติดจออะ ทรมานสัสยิ่งอ่านมาตอน 16-17 นี่ เอ่อ อาไรของมึงวะ(ทำหน้าเอ๋อๆแล้วค่อยพูด) แถมเปิดขายด้วยเช็ดโด้ แล้วมีคนซื้อด้วย เหยดเข้
แต่เค้าแม่งจะซื้อจะขายอะไรกันก็ตามสบายมันเป็นสิทธ์ของพวกเค้า และกุไม่มีอะไรมากเเค่อยากบ่น//

>>315 กวีน่าจะแก่แล้ว ยิ่งผ่านโลกความจริงมากยิ่งเบียวยากขึ้น เขียนเบียวเหมือนตอนเด็กไม่ไหวมั้ง

>>310 ตบบ่ามึง เอาน่า ยังไม่มีอะไรก็ปล่อยๆไปก่อนนะ
จริงๆกูก็อยากเขียนเบียวให้มีคนมาติดนะแต่ก็ทำไม่ได้ซะที สมองแม่งไม่ยอม 555

เปิดมาเจอ เปร้ง ตูม กูก็ลงไปขำกับพื้นแล้ว แม่งสุดยอดจริงๆ

>>315 เดี๋ยวลองแวะไปดูของพี่กวีขวัญใจกู ถ้าถูกใจเดี๋ยวลองสับดู แค่สี่ตอนสมองกูน่าจะยังโอเคอยู่

>>320 ขอลิ้งนิยายพี่กวีหน่อย กุอยากเห็น

>>321 น่าจะอันนี้ พี่กวีวันนาเบียวเหรอ เดี๋ยวผมช่วยดูให้นะฮะ
https://my.dek-d.com/digikwe/writer/view.php?id=1695828

พอโตแล้วความเบียวหายก็เป็นเรื่องปกติแหละ
ปัจจุบันกุเองก็ทนเขียนเบียวๆ ไม่ได้เช่นกัน กลับกันแม่งหัวดันไปสายดาร์กแทนซะงั้น

แค่ตอนแรกก็อธิบายห้องเช่าตัวเองซะยาวยืดล่ะ ต่อให้ใช้มาตรฐานนิยายไม่เบียว

เห็นชื่อตอนแล้วรำคาญวงเล็บจัง

>>322 กูก็สงสัย กวีคือใคร อ้อ คนเขียนมังกรน้อยนั่นเอง

หวัดดีเพื่อนโม่ง
หลังจากกูเทรนเสร็จ กูตั้งใจว่าจะขออ่านอะไรที่มันจรรโลงสมองจากพี่กวีวันนาเบียวสุดที่รักของกู เริ่มเลยดีกว่า (กูคาดหวังไว้มากพอดู)

เรื่อง: ถ้าจะให้ไปเป็นผู้กล้าต่างโลกกันแบบนี้... ท่านยก (เหี้ยไรต่อไม่รู้ มือถือกูเห็นแค่นี้)

สถานะ: เห็นมีสี่ตอนถ้วน ถ้ากระแสดี พี่แกคงจัดยาวไป ๆ แน่ ๆ

เกริ่นนำ
ช่วงแรกจะเป็นพระเอกเกริ่นนำว่าโลกแฟนตาซีที่แม่งได้รับเชิญไปเนี่ย มันไม่เหมือนกับที่จิ้นไว้เลย แถมยังตัดพ้ออีกว่า เชิญกูไปทั้งทีเสือกให้แต่สมุดกับปากกาด้ามนึง ไม่ให้สกิลเจ๋ง ๆ หรือไอเท็มเมพ ๆ แบบเรื่องอื่นมั่งวะ แล้วแบบพระเอกก็เป็นรุ่นที่เจ็ดละ ถ้าแม่งยังปราบจอมมารไม่ได้อีกล่ะก็ หลังจากพระเอกไปนอนเฝ้ารากมะขาม พระเจ้าจะทำลายโลกตาซีทิ้ง เอ้อ ถึงตรงนี้กูก็แบบ เอ้อ เหี้ยไรของมึงวะพระเจ้า แม่งอารมณ์แบบกู(พระเจ้า)ก็ปราบจอมมารได้นะ แต่ไม่เอาหรอก มันไม่หนุกอะนาย กูกดดันไอ้พวกผู้กล้าบ่มิไก๊มาปราบจอมมารให้ดีกว่า ถ้าไอ้เหี้ยพระเอกแม่งเฟล กูจะทำลายโลกแฟนตาซีนี่ทิ้ง แล้วขี้ทั้งหมดจะถูกป้ายบนหน้าหลุมศพไอ้พระเอก พระเจ้าเหี้ยไรเกรียนขนาดนี้ แต่กูอาจจะด่วนสรุปไปหน่อย มันจะมีฮิดเด้นอะเจนด้าไรสักอย่าง อาจจะเป็นปริศนาปรัชญาที่คนเหี้ย ๆ อย่างกูเข้าไม่ถึง ยกโทษให้ผมด้วยนะพี่บีม ผมจะพยายามอ่านต่อไป

แล้วก็มาส่วนของพี่บีม พี่แกออกตัวไว้ก่อนเลยนะ เรื่องนี้สนองนี๊ดพี่เค้านะซึ่งจะตรงข้ามเรื่องมีอาเลย(เรื่องนี้โมเอ๊ะ โมเอะ) เพราะมันจะดาร์ก ๆ จิกกัดสังคมนิดหน่อย แล้วที่สำคัญ พระเอกเมพ มีฮาเร็ม แต่ไม่มีฉากเย็ด ซึ่งกูถือว่าดี คนอ่านจะได้ไม่กำค.วยรอเก้อ แล้วพี่แกก็บอกว่าเรื่องเนี้ย มันจะแนวเมะ ๆ มังงะ ๆ หน่อย มีระบบเลเวล สกิล แต่เค้าไม่เน้นตรงนี้นะ เค้าเน้นเรื่องการเมือง ซึ่งกูก็จะรออ่านดู ถ้านิยายพี่เค้าไม่ทำลายสมองกูมากจนเกินไปนะ

ลืมบอกว่าพี่เค้ามีการลงรูปสมุดปากกาให้พวกมึงดูด้วยนะ กลัวพวกมึงจะนึกภาพสมุดปากกันไม่ออกไง ซึ่งช่วยชีวิตคนโง่ ๆ อย่างกูไว้ได้อย่างทันท่วงที ไม่งั้นกูคงต้องเสียเวลาปั๊มตังค์ไปตีกระหรี่มานั่งนึกจินตนาการว่าไอ้สมุดกับปากกาห่าเนี่ยหน้าตามันเป็นยังไง

by โม่งเงี่ยน

>>327 เหี้ย ลืมใส่ลิ้งก์ โทดที ๆ
https://my.dek-d.com/digikwe/writer/view.php?id=1695828

ตอนที่ 1 ว่าที่ผู้กล้ากับห้องเขาวันที่ 0

ทำไมต้องวันที่ 0 คือตามหลักโปรแกรมมิ่งเนี่ย ตำแหน่งแรกของอะเรย์มันมีค่า index เป็น 0 ex. [0][1][2].... ตำแหน่งที่ 0 ก็เลยถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของทุกสรรพสิ่งในทางโปรแกรมมิ่ง เป็นไงล่ะไอ้สัส แค่ชื่อตอนมันก็มีความลึกซึ้งขนาดนี้แล้ว แค่เทคนิกการอุปมาอุปมัยแม่งก็เหลือแดกชิบหายวายวอด กูบอกแล้วว่ากูหวังกับพี่เค้าไว้สูง สวดยวด ไปเลยพี่บีม

เริ่มมากูว่าพี่บีมแม่งแอบเซ๊วอินเสิร์ท เอาความเจ็บช้ำจากที่ทำงานมาระบายในนิยาย แล้วก็บ่นว่าต้องมาทำโอทีเพื่อส่งรีพอร์ทให้พวกผู้บริหาร แหมอีดอก บ้านมึงก็ใกล้ โอทีก็ได้ มึงอย่ามาบ่นเล๊ย กูเนี่ยเห็นพี่เอ็นจิเนียร์บริษัทกูทำงานงก ๆ ไม่ได้โอทีแม่งกลับบ้านสี่ห้าทุ่ม เพราะเครื่องจักรแม่งเจ๊ง แถมบ้านพี่แกแม่งอยู่อยุธยาอีก (โรงงานกูอยู่กทม) กูไม่เคยเห็นพี่เค้าบ่นโอดโอย ทุกวันนี้แม่งเป็นผจกไปแล้ว รวยสัส ๆ เป็นไงล่ะ กูขอเซ๊วอินเสิร์ทมั่งแม่งเลย

แล้วพี่พระเอกของกูก็สาธยายว่าบ้านของแกอย่างโง้นอย่างงี้ มีแบบนั้น มีแบบนี้ เขาอยู่ได้สบาย ๆ ชิล ๆ มินิมัล ๆ กูพนันเลย ตรงนี้พี่บีมแม่งเซ๊วอินเสิร์ทอีกละ แม่งอาจจะเพิ่งกู้บ้านหรือคอนโดผ่านมาหมาด ๆ เลยขอแอบใส่ในนิยายสักนิดนึงน่ะ ให้พอกระชุ่มกระชวยหัวใจ กูก็พอเข้าใจหัวอกคนที่(อาจจะ)เพิ่งจะมีทรัพย์สินเป็นของตัวเอง เลยไม่ถือสาอะไร เพราะกูก็เป็น
แล้วพระเอกแม่งก็เผลอหลับไป
หลับเพลิน ๆ กรน คร่อก ๆ อยู่ดี ๆ แม่งก็มีคนปลุก โดยไอ้คนตัวหนังสือสีแดง ที่แม่งเป็นเงามืด ๆ แต่พี่พระเอกก็ไม่กล้วหรือแต๋วแตกนะ ทั้งที่เค้าน่าจะตกใจแล้วตะโกนออกมาว่า โปนจ้น เอ๊ย โจรปล้น ไอ้เหี้ยยยยยย พวกมึงรู้มั้ยว่ากูนี่ทำท่าโดนไฟช็อตแล้วร้องแฮ่รับมุกเหี้ยนี่แทบไม่ทัน นี่เป็นความวันนาเบียวที่โคตรเฟล กูอ่านไอ้จินกวงยังขำกว่าอีก ทั้งที่แม่งไม่ยิงมุกเลย
แล้วไอ้เงาดำเหมือนในโคนันก็ถามว่า "เจ้าสนใจจะเป็นผู้กล้าไหม?"
ได้ยินเท่านั้น พี่พระเอกกูหายง่วงเลย แต่กูนี่ง๊วงง่วง

ข้อดี: ภาษาพี่แกก็หายห่วง สำนวนพอถูไถ
ข้อไม่ดี: เปิดตัวได้น่าเบื่อ คลิเช่ ชิบหาย กูประหลาดใจว่าพี่แกดูมีความรู้และประสบการณ์ในการเขียนนิยายมามาก และนานจนมอยส์น่าจะมีขาวแซมละ แต่กล้บเปิดตัวนิยายได้ห่วยบรมขนาดนี้ กูบอกเลย อ่านไอ้เหี้ยจินกวงยังบันเทิงกว่า ทั้งที่ภาษาแม่งห่วยแตกชิบหาย ทว่ากูยังไม่สิ้นหวังในต้วพี่บีมง่าย ๆ แค่นี้หรอก เพราะพี่เค้ามีความรู้ คำพูดคม ๆ เท่ห์ ๆ คูล ๆ ที่กูเห็นในบอร์ดยังคอยย้ำเตือนให้กูยังเชื่อในต้วพี่เค้า

by โม่งเงี่ยน

>>327 ถ้าจะให้ไปเป็นผู้กล้าต่างโลกกันแบบนี้... ท่านยกห้องผมไปด้วยเลยดีกว่าไหม? - (Hero and his room) -
ชื่อยาวไปไหนสัส

>>329 แท๊งกิ้วแมน

>>328

ตอนที่ 2 กูไม่พิมพ์ชื่อตอนละ ไม่อยากพิมพ์อะไรยาว ๆ ที่แม่งไม่มีสาระ

เจ้าสนใจจะเป็นผู้กล้าไหม?
อยู่ ๆ มีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้มาถามมึงแบบนี้ พระเอกแม่งก็ต้องงงดิ แม่งก็ถามกลับเลย มึงเป็นใคร ไอ้ตัวหนังสือแดงตอบกลับทันควัน ว่าแม่งเป็นพระเจ้า กูแบบ เอ๊ย นี่มันพลอตทวิสต์เหี้ย ๆ กูคาดไม่ถึงเลย ว่าแม่งจะได้เจอกับพระเจ้าในนิยายต่างโลก โอว อีเหี้ย แถมไอ้พระเจ้าตัวนี้มันกำลังจะป้ายขี้ให้มึงนะ ถ้ามึงปราบจอมมารไม่ได้ ไอ้พระเอก มึงอย่าไปหลงกลมั๊นนน อยู่เป็นพนักงานกินเงินเดือน เหลือเงินเก็บไว้ไปตีกระหรี่กับกูดีกว่า ฟินเว่อร์
พระเอกแม่งก็ฉลาดเว้ย มันยังไม่เชื่อหรอกว่าไอ้บ้านี่คือพระเจ้า เออ ค่อยยังชั่ว แล้วแม่งเล่นมุกกลับไปว่า "โทษทีเหอะ ผมนับถือศาสนาพุทธ" เป็นไงล่ะ พี่บีมกูยิงอีกมุกนึงแล้ว ยิงได้เลอะเทอะมากไอ้สัส
แล้วไอพระเจ้าก็บอกว่ามันเนี่ย ออกแนวเป็นผู้สร้างอะไรแนวมากกว่าพวกเจ้าลัทธิ แล้วไอ้พระเอกแม่งก็บอกว่าสนใจ เพราะว่าน่าจะเหมือนการ์ตูนฮาเร็มนะ นั่นเป็นการตอบตกลงพระเจ้าโดยอัตโนมัติ เป็นไงล่ะเพราะความเงี่ยนของมึงแท้ ๆ ไอ้ควายเอ๊ย
แล้วพระเจ้าก็แนะนำโลกแฟนตาซีที่พระเอกกำลังจะไปกอบกู้ให้ฟัง
กูขออนุญาตพักไว้ตรงนี้นิดนึง กูมีความฝังใจกับระบบคัดเลือกผู้กล้ามานานแล้ว ว่าแม่งใช้ criteria อะไรในการเลือกเฟ้น กูเห็นเรื่องไหน ๆ แม่งก็มีแต่ neet คุ โม่ย นี่พระเจ้าแม่งโลว์เทสต์ขนาดนั้นเลยเหรอวะ ทำไมมึงไม่เลือกนักกีฬา ทหารนาวิกล่ำ ๆ ไม่ก็นักมวย ไอ้แบบที่แม่งพึ่งพาได้หน่อยดิ ไอ้เหี้ย โลกมึงกำลังถูกจอมมารบุกอยู่นะเว้ย หงุดหงุดเหี้ย ๆ เมื่อไหร่แม่งจะมีพระเจ้าฉลาด ๆ ให้เห็นมั่งวะ ถ้าเพื่อนโม่งคนไหนเคยเห็น ช่วยแนะนำหน่อยนะ
โอเคกลับมาต่อ โลกที่พระเจ้าแม่งแนะนำอยู่ มันชื่อ untitled เว้ย ว้าว กูนี่แฟลชแบกไปตอนที่แอบขโมยเงินแม่มานั่งเล่นเค้าเตอร์ข้ามวันข้ามคืนเลย ถ้าใครแม่งรู้จักด่านนี้ แม่งต้องแก่มอยส์ใกล้หงอกแล้วแน่นวล
แล้วพี่พระเจ้าก็บอกว่า พระเจ้าอะไม่ได้แค่เค้าคนเดียวนะ มีพระเจ้าที่โลกอื่น ๆ อีก เนี่ยกำลังแข่งกันเลยว่าโลกใครจะมีการผจญภัยได้สนุกสนานมากกว่ากัน
พระเอกก็ถามว่ามึงทำไมไม่มาเล่นเอง พระเจ้าก็ตอบว่า เล่นเองแม่งก็ไม่หนุกดิไอ้ควาย มึงไม่น่าถามเลย ถ้ามันอยากเล่นเอง มันจะถ่อมาหามึงทำไมวะไอ้พระเอก มึงอย่าโง่เหมือนไอ้พวกหน่วยไอทีเรื่องไอ้จินกวงได้มะ

ข้อดี: เหมือนของเมนต์ที่แล้ว ภาษาพออ่านได้ไม่หงุดหงิดมาก ไม่ค่อยมีคำผิด เข้าใจง่าย คือถ้าพี่บีมกูไม่มีตรงนี้ สำหรับเรื่องนี้ พี่บีมจะไม่มีเหี้ยไรดีเลยนะครับ ผมพูดตรง ๆ

ข้อไม่ดี: กูก็ยังไม่เห็นความชวนให้อ่านต่อ ถ้าพี่จะบอกว่าผมยังอ่านไม่ถึงตอนไปอยู่โลกโน้น นี่มันเพิ่งเริ่มเอง จะรีบด่าไปไหน ผมก็จะบอกเลยนะครับ คือถ้าพี่เริ่มมาแค่แล้วแม่งยังน่าเบื่อแบบนี้ ผมก็ขอเป็นคนนึงที่จะไม่เสียเวลาอันมีค่าไปอ่านต่อหรอก พี่อาจจะไม่แคร์ผม แต่ผมเชื่อว่านักอ่านคนอื่นแม่งก็ไม่แคร์พี่เหมือนกัน แม่งอ่านบทแรกพี่ก็ขอบายกันหมดแล้ว แต่ผมบอกเลย ว่าผมแคร์เพราะผมยังเชื่อในตัวพี่อยู่ ผมจะอ่านให้จบสี่ตอนเลย

กูอาจจะแวบไปดูบอลก่อน อาจจะมาต่อพรุ่งนี้นะ

by โม่งเงี่ยน

กู>>315 คนคาบข่าวพี่กวีมาบอก นิยายพี่แกมันไม่ได้เหี้ยแต่ถือว่าอ่อนด้อยมากในสายเบียว จังหวะปล่อยมุกแป๊กสัสแต่กูก็ขำในความแป๊กนะ ประมาณมุกสองบาทสามบาทก็กล้าเล่นเนอะ จะด่ากูก็ไม่อยากด่ามากเพราะก็ไม่ได้แย่ พี่แกยังต้นทุนดีกว่าเด็กเห่อหมอยทั่วไป แต่กูขอว่าอย่าเอาดีทางสายเบียวเลยว่ะ ไม่เวิร์คชิบผาย

นี่กูเซฮุนนะ... เดี๋ยวกูกลับมาไล่สับในลิสต์ที่จองไว้ ตอนนี้กูมีโมเดลในการสับใหม่ละ

ลงชื่อ เซฮุน โม่งเงี่ยนนี่สับดีจริงๆ แจกันนะทุกคน

>>332 กูนี่สับไปสงสารไป แต่กูไม่ขอเลียไข่ให้พี่เค้าฟินทั้งที่มันไม่จริงใจ
>>333 มึงนี่ไอดอลกูนะ

>>331 อืม ถ้าพูดถึงตอนแรกน่าเบื่อ กุชักสงสัยว่ะว่าต้องเปิดเรื่องยังไงถึงจะไม่เข้าข่ายน่าเบื่อบ้าง?
มีตัวอย่างมั่งปะวะ กุอยากเอามาเป็น Ref หน่อย
ในคลังสต๊อกกุแต่ละเรื่อง บทแรกๆ แม่งต้องปูเนื้อหากันไม่ต่ำกว่า 20-30 หน้า กุเลยไม่รู้ว่าต้องยังไงมั่ง

>>335 เบสิกก็ตอนแรกเอาจุดพีคมาปล่อย ตอนต่อก็ไร่เรียงไป

>>336 พอมึงว่างี้แล้ว กุนึกถึงหนังเรื่องแรกของโนแลนว่ะ
เล่าตอนจบของเรื่องก่อนเลย แล้วค่อยย้อนกลับไปยังจุดเริ่มต้น

>>337 Memento ปะ

เอาจริง ๆ นะ พลอตมันก็ไม่ได้มีอะไรถ้าเรียงตามลำดับปกติ แต่พอเสด็จพ่อแม่งเอามารีเวิร์ส แม่งคูลเหี้ย ๆ เลย แบบที่กูดูแล้วดูอีกแม่งก็ยังเท่ห์

>>331

มาต่อละ

ตอนที่ 3

ณ ดาวเคราะห์อันไตเติ้ล
พระเอก(ซึ่งถึงตอนนี้ยังไม่รู้ชื่อ ไม่รู้ว่าหน้าเป็นยังไง น่าจะรู้ในอีกสักพักเนี่ยแหละ) มันก็เล่าว่าโลกนี้มันก็คือ ๆ กับโลกของมันแหละ แต่มันจะอยู่ในยุคกลางหน่อย ๆ ที่ rpg element ครบถ้วน
ประกอบด้วย 4 ทวีป แต่ตอนนี้เห็นแค่ชื่อเดียว คือ ทวีปเอสที และมันมีเกาะด้วยนะ ชื่อเกาะว่าดีบี กูอ่านถึงตรงนี้ ก็รู้สึกสงสัยว่าทำไมพระเจ้ามึงตั้งชื่อได้เห่ยบรมขนาดนี้ st คือลำดับแรก 1st ไรเงี้ย ส่วนดีบีมาจาก ดาร์กเนสบอส บอสแห่งความมืด คือ เรื่องชื่อมันก็ฟรีสไตล์อะนะ แต่ลึก ๆ มันบ่งบอกอะไรหลาย ๆ อย่างเหมือนกัน กูขอเดาว่าพี่บีมตั้งใจตั้งชื่อให้ดูง่าย ๆ สิ้นคิด ๆ จะได้ดูเบียว ๆ ถ้าใครติง แกก็ดีเฟนด์ได้ว่าชื่อที่กู(พี่บีม)ตั้ง มันมีที่มานะเว้ย ส่วนอีกสามทวีปเค้าบอกว่าเป็น ซีซั่นพาส เหมือนนายค่ายเกมจังไรที่ชอบหักหลังชาวบ้านบ่อย ๆ ไอ้สัสกูขอเซ๊วอินเสิรทหน่อย
คือจริง ๆ แล้ว ไอ้พระเจ้าเห่อหมอยเนี่ย มันกำลังแข่งกันกับผองเพื่อนพระเจ้าอยู่ แข่งอะไร? ก็แข่งสร้างโลกให้มันสนุก ๆ ไง ใครดูสนุกสนานกว่าก็ชนะ กูก็ไม่รู้ว่ามึงมีคณะกรรมการตัดสินหรือเปล่า แต่พี่เค้าบอกว่าถ้ามันสนุกพอ ๆ กัน โลกของใครมันเคลียร์ยากกว่า ก็จะชนะไป(จริง ๆ พี่บีมใช้คำว่าเหนือกว่า)
แล้วมันก็มีกฎว่า ต้องเลือกมนุษย์จากต่างโลกเข้ามาในโลกที่มึง ๆ สร้างขึ้นมาเท่านั้น จะหัวแดง หัวดำ มอยส์ขาว มอยส์ทองได้หมด แถมเอาจากยุคไหนก็ได้(พี่แกน่าจะเขียนเผื่อดึงตัวเทพ ๆ มาในภายหลัง) และที่สำคัญคือเลือกได้ตามความเหมาะสม พวกมึงอาจจะอ่านข้ามตรงนี้ไปเพราะไม่เห็นมีห่าอะไร แต่กูยังติดใจอยู่ ไอ้คำว่าความเหมาะสมของมึงคืออะไร ไอ้พระเจ้าตัวอักษรสีแดงมึงอยากจะชนะจริง ๆ หรือเปล่า ถึงเลือกพนักงานออฟฟิศต๊อกต๋อยที่ไหนก็ไม่รู้มาแข่งกับเดอะแก๊งค์ มึงโง่ป่าว เป็นกูนะ จะเอาไอ้พวกครึ่งเทพมาเล่นแทนถ้ากูอยากจะเข้าวินชัวร์ ๆ แต่ไอ้โม่งเงี่ยนหน้าหมีเอ๊ย มึงโง่หรือเปล่า ทำแบบนั้นนิยายแม่งก็ไม่ได้ลุ้นดิ พระเอกเก่งอยู่แล้วจะไปสนุกห่าอะไร เออ กูไม่เถียง แต่มันดูไม่สมเหตุสมผลแค่นั้นเอง ถ้ามึงจะบอกว่าก็แค่นิยายเอาไรมาก คือ ถ้าเป็นคนอื่นเขียน กูจะเฉย ๆ แต่นี่เป็นพี่บีมของกูนะ กูก็หวังไว้เยอะว่าพี่เค้าอาจจะใช้พลอตตลาด มาตีความใหม่ให้มันคูล ๆ ให้มันดูมีอะไร แต่พี่แม่งเสือกเดินซ้ำรอยไอ้พวกเด็กเบียว แถมยังระดับความเบียวยังห่างชั้นพวกแม่งไปหลายขุมอีก เฮ่อ... กูก็แอบเฟลหน่อย ๆ เหมือนกัน
กลับเข้าเรื่อง พระเอกมันบอกว่าไอ้พระเจ้าเนี่ย มันออกแบบ NPC เจ๋งอยู่นา แม่งเป็น NPC ที่สมจริงม่วก ๆ แต่แม่งไม่มีใครเคลียร์ได้สักที จริง ๆ ถ้ากูเป็นไอ้พระเจ้า กูก็คงจะฉุกคิดตั้งแต่ไอ้ผู้กล้าตัวที่สองตายห่าไปนั้นแหละ ว่ากูโลกของกูมันเคลียร์ยากไปจริง ๆ หรือรสนิยมการเลือกผู้กล้าของกูมันห่วยแตกหมาไม่แดกแถมเยี่ยวรดใส่กันแน่
ตัวเกม(โลกแฟนตาซีนั่นแหละ) มันก็เป็นแบบอาร์พีจี คลิเช่ ๆ ทั่วไป พี่พระเอกยังบอกว่าคลิเช่ขนาดนี้จะไปสู้กับเดอะแก๊งค์ยังไงไหวเลย(ว่าแต่ไอ้พระเอกมึงไปสาระแนเห็นเกมของพระเจ้าตัวอื่นตอนไหน แม่งอาจจะกากกว่าพระเจ้าของมึงก็ได้) คือที่มึงอ่านไปทั้งหมดเนี่ย ยังไม่ได้เข้าเกมนะ พระเจ้ามันแค่โชว์พาวเวอร์พ๊อยท์ให้พระเอกดูเฉย ๆ แล้วก็อุบดีเทลและความลับไว้ด้วยเดี๋ยวจะไม่หนุก คือไม่เดี๋ยวอะ นี่กูยังไม่รู้สึกสนุกเลย
แต่แล้ว ถึงไคลแม็กซ์ที่กูรอคอยก็มาถึง
ถึงเวลาส่งตัวพระเอกไปโลกแฟนตาซีแล้ว ตามธรรมเนียมปกติ พระเจ้าต้องมี ชุด starter kit ให้ผู้ถูกเลือกทุกคน ซึ่งแต่ละเรื่องที่กูเคยอ่านมา ไม่มีใครทำให้กูรู้สึกประทับใจได้เท่าของพี่บีมเลย
พระเอกแม่งได้ปากกากับสมุดมาเว้ยพวกมึงงงง ไอ้เหี้ย ตื่นเต้นชิบหาย พี่บีมแม่งเริ่มสร้างความแตกต่างแล้วไอ้สัส เป็นไงล่ะ อย่าให้พี่บีมกูผงาด กูนี่รออ่านตอนต่อไปแทบไม่ไหว

ข้อดี: ปากกากับสมุดเป็นสิ่งที่ดีงาม แม่งแปลกใหม่ จนต้องร้อง ว้าว ว้าว ว้าว (/me ทำท่าแบมือคู่แล้วหงายหลังสี่สิบห้าองศาเหมือนคนดูในห้องส่งชิงร้อยชิงล้าน) ส่วนเรื่องภาษาที่เป็นข้อดี ก็ยังดีไม่เปลี่ยน แต่กูเคยอ่านคนที่เขียนดีกว่านี้สามเท่ามาแล้ว แต่ก็ยังถือว่าพี่อยู่ในระดับที่ดีกว่ามาตรฐานเด็กดี (คำผิดน้อย หลีกเลี่ยงคำซ้ำ ฟุ่มเฟือย อ่านเข้าใจง่าย)

ข้อไม่ดี: กูขอไม่ด่าอะไรในตอนนี้(เพราะกูด่าไปหมดแล้ว) อีกทั้งในช่วงท้าย มันจุดประกายคอสโมความหวังและความเชื่อในตัวพี่บีมให้ลุกโชนในใจของกูขึ้นมาแล้วอีกครั้ง(เพราะนายปากกาและสมุดเนี่ยแหละ)

by โม่งเงี่ยน

>>339 สับแต่เช้าเลยนะมึง ดีมากๆ

ลงชื่อ เซฮุน

ต่อ ๆ

ตอนที่ 4 แล้วว (ตอนล่าสุด)

กูผิดหวังนิดหน่อยที่ยังไม่เข้าเกมสักที แต่หลังจากตอนนี้น่าจะเข้าเกมละ

พระเจ้าบอกว่าที่กูให้ปากกากับสมุดมาเนี่ย เพราะอยากให้เกมมันดูสมดุลย์(กูขอเรียกโลกแฟนตาซีนี่ว่าเกมนะ) แล้วมันยังคอมโบกับข้าวของในห้องพี่พระเอกแกได้ด้วยนะ ตอนนี้กูพอเข้าใจแล้วว่าทำไมตั้งชื่อเรื่องแบบนี้ จริง ๆ แล้วพี่บีมกูอาจจะไม่ได้เห่อบ้านที่เพิ่งกู้ธนาคารมาได้อย่างที่กูเดามั่ว ๆ ก็ได้ มันน่าจะมีอะไรเกี่ยวกับห้องพระเอกจริง ๆ พี่เค้าถึงได้บรรยายห้องตัวเองซะยืดยาวจนคนอ่านหนีหัวซุกหัวซุนหมด กูขอโทษพี่มา ณ ที่ตรงนี้ด้วยครับ
แล้วพระเจ้าก็บอกกฎเหล็กสองข้อ 1. มึงมีเวลาแค่ 96 วันในเกม(เท่ากับ 8 ชม. ในโลกจริง) เพราะหลังจาก 96 วันแล้ววิญญาณจะออกจากร่างแบบถาวร ซึ่งกูก็ลองทำรีเซิรชดูว่าตัวเลข 96 มันมีความหมายอะไรรึเปล่า ปรากฏว่าไม่ได้เกี่ยวเหี้ยไรเลยกับวิญญาณออกจากร่าง พี่ไม่ผิดหรอก มันผิดที่ผมเสือกหาข้อมูลเอง
ข้อ 2. มีฮาเร็มได้ แต่ห้ามปล่อยน้ำว่าวใส่สาวคนไหนในเกมเด็ดขาด ค.วยเหอะ มึงพูดงี้ มึงตัดค.วยพระเอกทิ้งเลยดีกว่า มึงจะมีฮาเร็มไปทำไมถ้ามึงไม่ได้เย็ด หื้อ? หรือมึงจะชักว่าว? หรือยังไง คือ ทำไมอะ พี่บีมผมรู้ว่าพี่บอกแล้วว่านี่ไม่ใช่นิยายฮาเรมนัดเย็ด แต่พี่คิดถึงใจพระเอกนอยายพี่บ้างไหม? น้องว่ามันไม่เมกเซ๊นส์ พี่เหมือนคนเงี่ยนแต่ยังหน้าบางไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าตัวเองเงี่ยน ด้วยการประกาศว่าจะไม่มีการเย็ดกันในเรื่องนี้ แต่เสือกให้เปิดฮาเร็มได้ น้องขอพูดวกไปวนมาหน่อยนะประเด็นนี้ คือน้องแม่งก็เห็นอกเห็นใจคนเงี่ยน พระเอกมันก็น่าจะโสด แล้วคนโสดมันก็ต้องเงี่ยน พอไปเจอสาว ๆ ในเกม ที่แบบจีบได้ แต่ห้ามเย็ดนะ มันก็ awkward นะพี่ เอ...หรือว่าเย็ดได้แต่ห้ามแตกรดโดนตัวสาวที่ไหน แสดงใส่ถุงยางเย็ดได้อะดิ ใช่มะ ๆ พี่บีม ไม่ท้องด้วย นี่น้องเวิ่นเว้อจนหาโซลูชั่นเจอเลย โอ๊ย ดีใจว่ะ เพราะฉะนั้นมึงพกถุงยางไปด้วยนะไอ้พระเอก ที่ในเกมแม่งไม่มีขายหรอก เพราะยังอยู่ในยุคกลาง นี่ถ้ามึงลืมเอาไปเนี่ย อดเย็ดเลยนะ

ว่าแต่พี่บีมนี่คงยสตนตลอดเลยสินะ เลยไม่เห็นพลอตโฮลรูนี้ นี่ถ้าไม่ได้คนจังไร ๆ อย่างน้องมาช่วยบอก พี่ไม่มีทางรู้หรอกนะคับ อริ๊ย์ ๆ

ต่อ ๆ โทษทีนอกเรื่องไปไกล
แล้วไอ้พระเจ้าก็บอกเหตุผลว่าทำไมต้องบึ้มเกมนี้(โลกแฟนตาซีของมันทิ้ง) ถ้าพระเอกยังเฟลเหมือนไอ้หกตัวจ๊าดง่าวที่ผ่านมา เพราะว่าเกมที่มันไม่มีใครเอาชนะได้ คือเกมที่ล้มเหลวดี ๆ นี่เอง เป็นกูจะไม่โทษเกม คงลองเปลี่ยนรสนิยมการเลือกผู้กล้าก่อน ถ้าเลือกตัวเอากลั่นที่เก่ง ๆ มาแล้วยังไม่เวิร์ก ค่อยมาโทษเกมทีหลังยังทัน
ประเด็นสุดท้าย พี่บีมตอบคำถามที่กูสงสัยมาตลอดว่า ไอ้พระเจ้าแม่งใช้ criteria อะไรในการเลือกผู้กล้า มึงสอยดาวมาหรือเปล่า หรืออะไรย้งไง
ไอ้พระเจ้าก็ตอบว่าเนี่ย มันอยากได้คนที่มีอะไรมากกว่าการเล่นเกม แบบมีทักษะการใช้ชีวิตแบบรอบด้าน ได้ทั้งบู๊และบุ๋น และน่าจะเข้าใจโลกของอีพระเจ้าได้เป็นอย่างดี ซึ่งก็ดูเหมือนจะดี แต่...คนแม่งมีเจ็ดพันกว่าล้าน มึงทำไมไม่เลือกคนที่เก่งกว่าไอ้ห่าพระเอกนี่มาวะ นี่ถ้าพระเอกแม่งเก่งทั้งบู๊และบุ๋นป่านนี้แม่งไม่มานั่งเป็นพนักงานต๊อกต๋อยอยู่แบบนี้หรอก สรุปมึงก็ยังโลว์เทสต์อยู่ดี

by โม่งเงี่ยน เดี๋ยวมีอีกเมนต์ แม่งยาวเกินสี่พันตัว ชิบหาย

>>340 ตอนนี้กู ตีสามว่ะ ยังไม่ได้นอนเลย
>>341 ต่อ
verdict: สรุปสั้น ๆ เลยนะครับ สำหรับพี่บีมกวีวันนาเบียวของผม
พี่ยังเบียวไม่สุดพวกหัวเกรียนก็ไม่ชอบ ไอ้ครั้นพวกผมจะมาอ่านมันก็ยิ่งไม่ใช่ไปกันใหญ่ ทักษะทางด้านภาษาของพี่โอเคเลย(คือถ้าพี่อยู่จนหมอยหงอกแล้วยังไม่พัฒนานี่น้องจะด่าซ้ำ) เรื่องพลอตเนี่ย ไหน ๆ พี่จะเขียนแนวตลาดแอ่นสนองนี๊ดตัวเองแล้ว ทำไมทำได้แค่ตามรอยชาวบ้านเค้า พี่ฉีกสักนิดสักหน่อยได้มั้ย แม้น้องจะเห็นแววว่าปากกากับสมุดและห้องที่พระเอกอยู่น่าจะมีอะไรเจ๋ง ๆ อยู่ในภายภาคหน้า แต่น้องก็ยังรู้สึกว่าพี่เปิดตัวได้ไม่โอ อาจจะเป็นเพราะมันไม่ใช่ตัวพี่จริง ๆ พี่อาจจะอุปทานว่าตัวเองเบียว แล้วจะเขียนนิยายเอาใจเบียวได้ แต่มันใช่เหรอ ผมอาจจะพูดแรง แต่ผมคงไม่มีโอกาสพูดกับพี่แบบนี้ในบอร์ดเด็กดีแน่นวล ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าพี่จะบังเอิญมาอ่านในนี้ป่าว ผมเห็นความคิดเห็นดี ๆ เท่ห์ ๆ จากพี่เยอะ ผมก็หวังว่าจะเห็นอะไรแบบนั้นในนิยายพี่มั่ง ผมอาจจะเลือกอ่านเรื่องผิดเอง แต่มันก็เป็นความผิดผมด้วยที่ไม่สามารถเจียดเวลาไปอ่านนิยายทุกเรื่องของพี่ แล้วค่อยเอามาเวจคะแนนใหม่ ในนิยายเรื่องอื่นพี่อาจจะมีสิ่งที่ผมคาดหวังจากพี่ในนั้นก็ได้ แต่ผมคิดว่าอาจจะไม่ใช่เรื่องนี้ ถึงอย่างไร ผมก็จะลองติดตามเรื่องนี้อยู่ห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ นะครับ

สำหรับเพื่อนโม่ง กูคงไม่ต้องสาธยายไรมาก มึงอ่านที่กูวิเคราะห์ไปก็น่าจะพอเห็นอะไรบ้าง กูเองก็ได้ประโยชน์จากการอ่านงานชาวบ้านเยอะเหมือนกัน และกูยังรอคอยนิยายน้ำดีในเด็กดีอยู่(กูผูกพันธ์กับเวปนี้) ซึ่งอาจจะมาจากโม่งสักคนที่เรียนรู้จากการสับของเซฮุนและโม่งสับบะช่อ และโม่งท่านอื่น ๆ ก็ได้ ใครจะไปรู้

และคือกูขอบอกก่อน ว่ากูไม่สามารถอ่านนิยายหลาย ๆ ตอน เพื่อจะวิจารณ์พลอตได้เต็มร้อย ซึ่งกูรู้ว่าอาจจะไม่แฟร์ในประเด็นที่ว่ากูอาจจะด่วนส่วนสรุปไป มึงจะเห็นว่ากูอ่านแค่ไม่กี่ตอนแรก ๆ เอง เพราะเวลากูมีจำกัด กูวัยทำงานแล้ว ไหนจะต้องแบ่งเวลาไปหาเมีย หากิ๊ก หากระหรี่ พาแม่ไปเที่ยว ไปทำงาน นั่งปวดขี้ตอนรถติด ฯลฯ อยากให้เข้าใจตรงนี้ด้วยนะจ๊ะ

ปล. กูไม่มีดราม่ากับใครแน่นอน ไม่ต้องห่วง กูคิดแค่ว่าถ้าจะเปลี่ยนสังคมที่เราอยู่ให้มันดีขึ้น แม่งต้องเริ่มที่ตัวเราเองก่อนเลยอีดอก กูก็เลยเริ่มสับ แค่นั้นแหละ

ปล. เวลากูสับชาวบ้านนี่ตั้งใจกว่าเวลาเขียนนิยายตัวเองอีกนะเนี่ย

by โม่งเงี่ยน

อ่านโม่งเงี่ยนสับแล้วกุแอบหันมามองนิยายตัวเองหน่อย ๆ
กลุ้มว่ะ... กุนี่บทแรกมี 5 ตอน กุยัดเนื้อหาให้รู้จักพวกตัวเอกไปแล้ว 2 ตอน ส่วนอีก 3 ตอนเป็นแนว survival เล็กๆ ก่อนที่จะใช้มันเพื่อโยงไปยังเนื้อเรื่องถัดไป ซึ่งพอลองเอามาวิเคราะห์ดูพบว่า... กว่าตัวเอกแม่งจะได้พลังก็ปาไปตอนที่ 10 โน้นแน่ะ
แบบนี้กุดำเนินเรื่องช้าไปสินะ?

พูดรวมๆ กูไม่คิดว่าเบียวแล้วจะแย่ไม่สนุกนะ ลองดูจักรวาล Fate สิ เบียวเหี้ยๆ ใช้หน้าเซเบอร์หากินมาเป็นสิบๆ ปี แม่งก็ขายได้ ถ้าไอเดียและกึ๋นมึงดีพออะนะ

พูดแบบนี้ละกัน อะไรที่ไปสุดทางในทางใดทางหนึ่งจะหลุดพ้นจากคำว่าห่วยได้ เบียวแล้วต้องเบียวให้สุด เว่อแล้วต้องเอาให้ถึงอวกาศ ดูอย่างโทริโกะ จากล่าอาหารธรรมดาๆ แม่งหลุดไปถึงกำเนิดจักรวาลได้ ถ้าทำถึงระดับนั้นมันจะไม่ใช่คำว่าเบียวอีกต่อไป แต่จะข้ามขั้นไปคำว่ากาวแทน

>>344 ถูก ถ้าเบียวไปถึงขั้นกาวก็จะเป็นอีกเลเวล แต่ถ้าพลาดทีมันจะกลายเป็นปัญญาอ่อนแทน ซึ่งนิยายในเด็กดีส่วนใหญ่จะไปไม่ถึงขั้นกาว

fate มันดังได้ไม่ใช่เพราะเบียวเป็นหลักนะ ตอนแรกเป็นเกมส์18+ ใช้การบรรยายด้วยตัวอักษรกับบทพูดตัวละครเป็นหลัก แต่เนื้อเรื่องซึ้งใจทำให้คนมองข้ามเรื่องเบียวๆไป มึงลองดูเรื่องอื่นที่เน้นเบียวแต่ไม่มีจุดเด่นอื่นมากลบดิ อย่างมากก็ได้คะแนนประมาณ 5 - 6 ไม่เกิน 7 จาก 10 และค่ายสร้างเฟสมันก็ค่อนข้างได้ชื่อจากสึกิฮิเมะล่ะ

>>344 เดี๋ยวนะ Fate เนี่ยนะเบียว?
ถ้าภาค อโพ กับ FGO อะใช่ แต่ภาคหลักโดยเฉพาะรูท HF กับ zero นี่ไม่ใช่นะ
Concept เฟทมันโอเคเว้ยในยุคนั้น (10 กว่าปีก่อน) ยุคนั้นไม่มีนิยายเบียวๆ อะไรให้อ่านมากนัก LN ดังๆ ก็มีแค่พวก ชานะ ฮารุฮิ อะไรพวกนั้นเอง ก่อนจะตามมาด้วยเทพฟอน ฯลฯ

ความจริงนิยายเบียวๆ การ์ตูนเบียวสำหรับญี่มันก็แค่ส่วนหนึ่งของวรรณกรรมเขามีกลุ่มตลาดไว้สนองพวกคุๆเท่านั้น แต่คนไทยเสือกเอามาครอบงำตัวเอง

>>344 คือกูเชื่อว่านิยายที่เบียวแล้วสนุกมันก็มีอยู่แล้ว เวลากูอ่านนิยาย กูแค่ขอความสมจริงพอประมาณ มีที่มาที่ไป เปิดตัวอลัง มึงจะเบียวแค่ไหนกูก็อ่านไหว
เรื่องช่วงแรก สำหรับกู มึงไม่ต้องเซ็ทเวิร์ลด้วยการนั่งเลคเชอร์บรรยายยาว ๆ มึงแค่สอดแทรกวัฒนธรรม เทคโนโลยี หรือเวทมนต์ เข้าไปในการดำเนินชีวิตของตัวเอกสักกะนิด สักกะหน่อย ให้คนอ่านมึงซึมซับไปเรื่อย ๆ มึงจะได้ทั้งการดำเนินพร้อมยัดเยียดเวิร์ลเซ็ตติ้งให้คนอ่่านโดยที่แม่งไม่รู้ตัว แต่มันจะรู้เรื่องแน่นวล

ส่วนที่เป็นหัวใจของฉากเปิดคือ มันต้องเป็นฉากที่บีบคั้นอารมณ์(ที่อาจจะไม่ต้องจำเป็นต้องปูเนื้อเรื่องมาก่อนมากนัก แบบที่คนอ่านพร้อมแดกในทันที) หรือจะเป็น The most intense scene ของเรื่องมึงก็ได้

กูยกตัวอย่างเรื่อง lookism ละกัน ไอเหี้ยพระเอกแม่งถูกบูลลี่จนถึงขั้นต่ำสุดของชีวิต loser เหี้ย ๆ เพราะแม่งอ้วนเตี้ยเหี้ยขี้เหร่ ไร้ค่า ไม่มีใครสนใจ มีแต่คนหัวเราะเยาะเย้ย กูอ่่านไปก็สงสารอึดอัดลุ้นให้เหี้ยพระเอกเอาคืนพวกห่านี่ให้หมด คนเขียนแม่งก็แสดงให้เห็นความน่าสมเพซของพระเอกมาตลอด จนมาถึงตอนจบตอนแรก พระเอกแม่งตื่นมาแล้วส่องกระจก แม่งกลายเป็นอปป้าหล่อวัวตายควายล้ม กลายเป็นคนฮอทไปเลย แถมต่อสู้เก่งเหี้ยระดับ
imba หลังจากนั้นกูติดแม่งงอมแงม

>>344 กูชอบเฟท ซีโร่นะ แม่งดาร์กได้ใจมาก ภาคอื่นมันก็พอไหวอยู่แต่ไม่ได้ติดตามทั้งหมด

>>349 เสริมอีกนิด lookism เป็นตัวอย่างของแกรี่สตูที่กูช๊อบชอบ รู้ทั้งรู้ว่าแม่งโม้ แต่มันกลับมีสเน่ห์อย่างน่าประหลาด

>>346 มันขายหี (หน้า) เซเบอร์จนดังนั้นละ แถมรียูสใช้จนหี (หน้า) เปื่อยหมด แต่ก็คนละเรื่องกับเบียว กูบอกว่ามันเบียวแต่ก็ขายได้ ไม่ได้บอกว่าขายได้เพราะเบียว

>>347 เบียวสิ แฟนๆ ยังยอมรับเลยว่าเบียว ทั้งการปกปิดชื่อจริง ขานขานชื่อจริงปลดปล่อยพลัง ตะโกนชื่อโฮกุ ยิ่งลึกลับยิ่งเก่ง ฯลฯ ก็เข้าใจได้ คอนเซ็ปมันเขียนตั้งแต่ม.ต้น วัยกำลังเบียวเลย พอโตขึ้นถึงพยามแถแถดๆ แก้ Canon อยู่ตลอด จนคนเขาเขาล้อกันทั้งบ้านทั้งเมือง

0 นะยิ่งเบียว ตลค.เก็นมีเบียว Element สูงอยู่แล้ว ทั้งคำพูดความคิดการกระทำขาดๆ เกินๆ ไม่เหมือนมนุษย์มนา เอาแค่ไอ้คิริกับไอ้โรคจิตนั่นก็ได้ ถ้าอยู่ในนิยายเด็กดวกซักเรื่องต้องโดนด่าว่าเบียว Edgy แน่นอน

>>349 อยากอ่านเบียวสมจริงเหรอ ไปอ่านเทพทัตสิ มึงจะเจอความเบียวที่สมจริงจนมึงเอียนเลยละ แนวนี้เขียนยากกว่าปกติหรือแนวสมจริงอีกนะ เพราะถ้ามึงไม่ว่างจริงๆ มึงไม่มีทางคิดทฤษฏีห่าเหวได้เป็นหน้าๆ แบบนี้หรอก

ถามจริง พวกมึงคัดเกณฑ์ยังไงว่านิยายเบียวมากเบียวน้อย เบียวกับไม่เบียว ในสายตามึง

>>352 แยกง่ายมากสำหรับกู มันคือนิยายที่มีคำว่า เฟ้ย หะ แหะ ตรู

กูเห็นแค่นี้ กูก็ทำใจละไม่คาดหวังห่าอะไรละ แต่ถ้าแม่งฮาก็อาจจะอ่านต่อ เช่นเรื่องพี่จินกวง กูว่ากูพักสมองเดี๋ยวเดียวก็น่าจะอ่านได้ต่อสบาย ๆ แบบไม่ต้องคิดเหี้ยอะไรมากละ

>>351 เดี๋ยว!? งี้ก็หมายความว่าอะไรก็ตามที่มันปล่อยพลัง ยิงลำแสงเวอร์ๆ ได้นี่คือเบียวหมดเลยงั้นสินะ!?

>>354 รีบพิมพ์ไปหน่อย อย่างงี้แฮร์ี่หน้าม่อก็เบียวด้วยสิ!?

ถ้าพวกมึงจะเถียงกันไปมู้ล่างได้ไหม ผิดจุดประสงค์บอร์ดล่ะ

>>356 มู้ล่างเอาไว้คุยกับเซฮุน มึงอยากคุยกับมันเหรอ ที่คุยเรื่องเบียวคือแนวทางของนิยาย ยังอยู่ในเรื่องอยู่

>>354 แฮรี่เป็นพ่อมด มันร่ายคาถาก็ต้องพูดสิ แต่ถ้าแบบใช้พลังแล้วตะโกนชื่อท่านะเขาเรียกว่าเบียว เวลาเจไดใช้พลังหรือกระบวนท่ามันพูดปะละว่า "พลังสายฟ้าแสนโวลต์" "กระบี่แสงช้งเช้ง" ชื่อท่ามันมี แต่ไม่ต้องตะโกนใช้ก็ได้

อะไรคือเบียว มันก็เหมือนอะไรคือคนดำ

ถ้าเป็น discrimination แบบคนชอบความขาว ผิวเข้มนิดเดียวก็เรียกดำหมด ทั้งๆที่จริงๆมันยังไม่เป็นสีน้ำตาลด้วยซ้ำ เหลืองเข้มก็ดำแล้ว

ดำจริงต้องผิวสีเดียวกับเส้นผม

ถ้าใช้ความคิดวิบัติเดียวกันกับ เบียว นิยายอะไรที่มีกลิ่นกระทบจมูกพวกมัน มันก็เรียกเบียวหมด

ลงชื่อ เซฮุน

มึงไปทบทวนนิยามแกรี่เถอะ หรืออีกชื่อเบียว โลกแม่งหมุนตัวละครเปล่า ถ้าโลกดำเนินไปแบบไม่สมเหตุผล ต้องกลั่นแกล้ง หรือ ชื่นชมตัวเอกแบบเกินงาม เพราะตัวละครนั้นเป็นตัวเอก โลกที่ตัวประกอบโง่หมดราวกับทุกคนติดดีบัฟเมื่อพระเอกโผล่หน้า นั่นแหละแกรี่ ถ้าโชคดีแบบ plot armor นี่ยังไม่เข้าขั้น

ชิโร่ fate ในเวอร์ดั้งเดิมไม่แกรี่นะ ตอนแรกกากแต่โชคดีรินช่วยไว้ แล้วค่อยๆฝึกเวท กับ ฝีมือดาบ พัฒนาการเรื่อยๆ ถ้ามึงยกชิกิจากtsuukihime นี่แกรี่กว่า ตอนหลังชนะได้เพราะอยู่ดีสัญชาตญาณนักฆ่าตื่นขึ้นเฉย พัฒนาการก่อนหน้าไม่มีเลย

>>359 แกรี่กับเบียวมันคนละอย่างกันนะ

แกรี่คือ Self-Insert ตลค.เทพทรู ส่วนเบียว ถ้าจะเอาตามนิยามแบบญีปุ่นคือ "เพ้อเจ้อ" ถ้าในนิยายก็ประมาณทำตัวเว่อวังอลังการ เหนือจริง ขี้โม้ เทียบง่ายๆ มึงดูมวย MMA แล้วไปดูไอ้อี๊ดกับไอ้ดำ เด็กอ.1 ปล่อยพลังสู้กัน อย่างหลังนั่นละคือเบียว

>>361 มู้บนๆแม่งยกตัวอย่างเบียวประมาณแกรี่ไปละ ทั้งๆที่มันคือ exaggerate ตามสไตล์แอนนิเมชั่นเท่านั้น ดิสนีย์ยังใช้เลย ถ้าตัวละครแหกปากทำไรเวอร์ๆในโลกที่มีพลังวิเศษแล้วตู้มจริงนี่ไม่ถือว่าเบียว แต่ถ้าคนนอกจอจะเลียนแบบนี่เข้าขั้นล่ะ

นิยายมันเป็นเรื่องแต่ง ยิ่งนิยายแฟนตาซีด้วย มันก็ต้องมีอะไรเว่อๆ กาวๆ หน่อยป่ะ

กุว่าคำว่าเบียวไม่น่าใช้เอามานิยามนิยายว่ะ มันเป็นศัพย์ไว้ด่าคนมากกว่า

https://writer.dek-d.com/yoyotanya/story/view.php?id=1253967
ตัวอย่างของนิยายเบียวที่สนุกเหี้ยๆ อ่านครั้งแรกกุไม่หลับไม่นอนเลยทีเดียว

ตัวละครเบียว pov 1 กับ pov 3
https://youtu.be/8EUuYxXJ6MY

>>365 กูเห็นเจ๊คนนี้ตั้งแต่สมัยประมูลละ แต่ยังไม่เคยอ่านนิยายแกจริง ๆ จัง ๆ เลย เดี๋ยวลองแวบไปดูหน่อยสักสี่ห้าตอน ขอบคุณที่แนะนำคับ

นี่พวกเมิงนิยามนิยายแฟนตาซี = นิยายเบียวกันแล้วเหรอวะ...

>>368 แค่อย่าเอา The Lord of the Rings กับ Game of Thrones กับนิยายแฟนตาซีเบียวๆละกัน สองเรื่องเกรด SSS+

เบียวเอาไว้ใช้กับตัวละครที่คนแต่งบรรยายโม้เหม็นไว้ว่าเทพทั่วหล้า ฉลาดไอคิวสามร้อย บลาๆ แต่การกระทำยังกับเด็กอายุสามขวบ

>>370 ถ้านิยามแบบนี้อะกุโอเค แต่ถ้านิยามแบบแค่มีปล่อยพลัง มีพลังพิเศษอะไรแบบนี้ก็นับว่าเป็นเบียว กุไม่เห็นด้วยว่ะ

เบียวคือ ความคิดเพ้อฝันนำจิตนาการจากการ์ตูนเกมนิยายบลาๆๆ มายำรวมกันจนเป็นโลกส่วนตัวในจินตนาการขึ้นมา
นิยายเบียวคือนิยายที่สร้างขึ้นโดนความคิดข้างต้น

ผิดหมดเลยมึง

เบียวคือ พฤติกรรมที่เจ้าตัวทำแล้วคิดไปเองว่าโครตเท่ แต่คนอื่นมองว่าเสียวแดก
เมื่อเวลาผ่านไปเจ้าตัวคิด ได้ย้อนไปดูตัวเองก็พบว่าโครตเสียวแดกจนอับอายแทบมุดดินหนี

นิยายเบียวก็คือ คนแต่งคิดว่าโครตเท่(คนแต่งอาจจะไม่เบียวแต่แต่งเพื่อเอาใจ)คนอ่านที่ยังเบียวอยู่ก็จะคิดว่าโครตเท่
แต่คนที่พ้นวัยมาแล้ว หรือคนปรกติจะรู้สึกว่าเสียวแดกชิบหาย

คำผิดอีกสัส เสียว - เสี่ยว
เท่ หมายรวมถึง เจ๋ง ล้ำลึก อะไรพวกนี้ด้วย

ยังเบียวไม่จบอีกหรอวะ

>>373 เออว่ะ อันนี้ฟังขึ้นกว่าเว้ย
จริงตรงที่ว่ากุพ้นวัยเบียวมานานมากแล้ว เลยกลับไปอ่านแล้วไม่รู้สึกสนุกเลยซักนิด

ถามหน่อย ตอบในฐานะคนเขียน คนอ่าน คนสับหรืออะไรก็ได้

คอมเม้นน้อยเกิดจากอะไรได้บ้าง ถ้าเทียบกับบางเรื่องที่จำนวนคนอ่านต่อตอนเท่ากัน คือคอมเม้นต่อตอนของเขามากกว่าเยอะเลย

เพราะเขียนยาวไปเลยหมดอารมณ์เม้น? เพราะไม่พีคพอ? หรือมันยังไงบ้าง

แวะมาถามแต่ขอไม่ฝากสับนะ กลัวแตก

นี่คือตัวอย่างของ self insert อย่างกนึ่ง
https://www.dek-d.com/board/view/3794189/

>> น่าจะไม่พีคพอ หรือเรื่องมึงสมบูรณ์แบบแล้วแบบที่คนอ่านไม่เหลือคำถามให้ถาม อ่านแบบเงาๆ ต่อไป
ที่กูรู้เพราะกูเขียนนิยายหลายเรื่อง กูลองมาหมดละ ทั้งแบบเขียนจนคนอ่านไม่ต้องถามไม่ต้องเม้น รออ่านตอนต่อไป กับเขียนฉากที่มันโคตรกระชากอารมณ์ให้คนอ่านอยากรู้อยากเห็นอยากแสดงความรู้สึกออกมา

>>377 กูตอบมึง

>>377 ไม่มีไรให้เม้น กูอ่านนิยายบ่อยนะ บางทีอ่านจบละไม่รู้ว่ามันจะเม้นว่าไร แต่แน่ๆ คือกูไม่เม้นว่าอัพไวๆ นะ ไรทำนองนั้น

>>377
- อ่านแล้วไม่มีตรงไหนอยากให้เม้นต์ ราบเรียบไปซะทั้งตอน พออ่านจบ เห็นช่องคอมเมนต์ กูนึกไม่ออกว่าจะพิมพ์อะไรดีว่ะ
- จุดชวนให้เม้นต์ดันอยู่ต้นตอน ตอนยาวไป พอถึงท้ายตอนก็ลืมว่าจะเม้นต์อะไร เลยขี้เกียจไปขุดมาพิมพ์ ช่างแม่ง <- อันนี้ประสบการณ์ตรงของกูเอง
- จุดชวนให้เม้นต์ดันอยู่ต้นตอน แต่อารมณ์ท้ายตอนมันไม่ให้ พออ่านถึงท้ายตอนก็หมดอารมณ์ที่จะเม้นต์แล้ว <- อันนี้สังเกตจากเม้นต์ของคนอ่าน ตอนต้นๆตอนพีคกว่าเยอะไมไม่เม้นต์กันวะ มาเม้นต์อะไรอารมณ์ด๊อกด๋อยตอนท้ายตอน แล้วคอมเม้นต์ที่ปกติมันน่าจะเยอะกว่านี้มันหายไปไหน

ถ้ากูเขียนเรื่อยเปื่อย อยากเขียนเมื่อไหร่ก็เขียน กูก็จะเครียดในระดับนึงว่างานกาก เขียนสั้นกะจิดริด ได้แค่นี้เองไรงี้ แถมจะไม่มีใครสนใจจะตามอีก แต่ถ้าจะให้กูเขียนบ่อยๆ กูก็ทำไม่ได้ เครียดไปอีกแบบเหมือนกัน เฮ้อ... กูไม่สนุกกับการเขียนเท่าเมื่อก่อนเลยว่ะ คิดแต่จะต้องให้ออกมาดีที่สุด เขียนเบียวๆ ไร้เหตุผลตามใจฉันไม้ได้แล้วแฮะ

>>383 มึงอย่าโลภ มึงไม่อยากเขียนลงทุกวัน แต่เสือกอยากได้คนติดตามมาเป็นกำลังใจหล่อเลี้ยงตัวเอง

เขียนเก็บสต็อกไว้เหอะ แล้วค่อยลงทีเดียว

มีคำถาม เขียนแบบไหนถึงจะถูกต้องกว่า ระหว่างแบบ 'จริงๆ! ' กับ 'จริงๆ ! '

>>385 ผิดทั้งคู่ ที่ถูกคือ จริง ๆ !

ky ทำไม Orc ยุ่นถึงต้องเป็นหมูยืนสองขาวะ?

>>387 คนญี่ปุ่นชอบกินหมูมั้ง ตั้งแต่ข้างหน้าหมูทอด

>>388 ข้าวห้นาหมูทอด
ถุ๊ย ที่กูต้องมาตบมุกให้มึงหรือเนี่ย

>>387 Orc ใน LotR มันบรรยายว่าจมูกบี้เชิดแบบหมู

>>385 จริง ๆ !

ไม้ยมกเคาะหน้าหลัง อัศเจรีย์ ปรัศนี ก็เคาะหน้าหลัง

ถามห่าไรในนี้ Google สิวะ

เว้นวรรคเล็กหน้าและหลังเครื่องหมายไปยาลใหญ่ ไม้ยมก เสมอภาคหรือเท่ากับ ทวิภาค วิภัชภาค และเครื่องหมาย + ที่ใช้ในทางภาษา (มิใช่เครื่องหมาย + ที่ใช้ในทางคณิตศาสตร์)

ตัวอย่าง

(๑) เขาเจริญพุทธคุณว่า อิติปิ โส ฯลฯ ภควาติ
(๒) วันหนึ่ง ๆ เขาทำอะไรบ้าง
(๓) อเปหิ = อป + เอหิ
(๔) กฤษณา : กฤษณาสอนน้อง แบบเรียนกวีนิพนธ์
(๕) ในการจัดสัมมนาครั้งนี้ ผู้เข้าร่วมการสัมมนา

มีใครอยากสับเรื่องนี้บ้าง อัพทุกวัน
https://my.dek-d.com/PMMchannel/writer/view.php?id=1694918

>>393 อัพทุกวัน บางวันอัพ 6 ตอนรวดด้วยนะ ถึงแม้ยังไม่เคยอ่าน แต่โคตรนับถือความขยันคนเขียนเลย

>>394 เลื่อน ๆ ดู กูเห็น "เจ้าจอมมารเมฆขาว!!!!!!!!!!!!!!!!" กูก็ปิดละ

>>393 อ่านแล้วก็มันโอเคนะ เรื่อย ๆ ดี และคิดว่าดีกว่าสองเรื่องที่กูสับไป เดี๋ยวกินข้าวก่อนค่อยว่ากัน

by โม่งเงี่ยน

วันนี้จะมีใครสับเรื่องอะไรอีกหรือเปล่าวะ

>>397 คิดว่าน่าจะเป็นจอมยุทธก๋วยเตี๋ยว

สวัสดีเพื่อน ๆ เห็นมีคนแนะนำเรื่องนี้มา ถ้าพวกมึงเห็นชื่อเรื่องบวกกับอ่านตอนแรกแล้ว โม่งที่มีภูมิคุ้มกันความปัญญาอ่อนต่ำอาจจะกดปิดได้โดยฉับพลัน

แต่กูไม่ กูค่อนข้างจิตแข็ง กูคิดว่าถ้ากูอ่านไอ้จินกวงได้ โลกนี้ก็ไม่มีนิยายเรื่องไหนทำอะไรจิตใจกูได้แน่นวล

แต่กูขออ่าน 6 ตอนพอ

ชื่อเรื่อง: จอมยุทธก๋วยเตี๋ยวท่องยุทธจักร

ลิงก์: https://my.dek-d.com/PMMchannel/writer/view.php?id=1694918

สถานะ: 32 ตอนละ มึงอัพถี่มาก ไม่รู้ฟิตมาจากไหน แดกเหี้ยไรมา ถ้ามีเมียแล้วขยันเย็ดแบบนี้เมียแม่งติดงอมแงมโงหัวไม่ขึ้นแน่อีดอก

เกริ่นนำ

เริ่มมามันเป็นโฆษณาเปิดตัวเกมออนไลน์ชื่อ ศึกชิงจ้าวยุทธภพ โดยแม่งใช้รูปตัวละครที่จิ๊กมาจากเนต แล้วใส่บทสนทนาของต่อท้าย ตอนแรกก็กูงง พออ่านอีกทีถึงร้องอ๋ออีดอก กูสรุปเลยว่า เหล่าชาวยุทธกำลังจะรุมแขกจอมมารเมฆขาว แค่ชื่อแม่งก็ดาเมจแรงละไอ้สัส แต่กูจิตแข็งไง กูไหวอยู่

แล้วแม่งก็ปล่อยมุกแรกเลยเว้ย เสียงโทรเข้าเป็นเพลงคำแพงของพี่แช็คชุมแพ คือแม่งอยู่ ๆ ปล่อยมุกเข้ามาหน้าด้าน ๆ ตอนแรกกูนี่เผลอหัวเราะออกมาเลย แม่งหน้าด้านดีกูชอบ

เพื่อนพระเอกแม่งโทรมาเตือน ว่าอย่าลืมรีบไปลงทะเบียนเกมเหี้ยนี่ด้วย มันรับแค่หมื่นคนเอง เดี๋ยวแห้ว (คือไอ้เจ้าของบริษัทเกมแม่งคิดห่าอะไรไม่รู้ อุปกรณ์เล่นเกมแม่งหลักแสน ถ้ามาเปิดที่ไทย มึงไม่ได้แดกเงินจากพวกเด็กหัวเกรียนชั้นกลางถึงล่างแน่ ๆ) แล้วก็จบตอน

เป็นไงล่ะ พวกมึงยังไหวมั้ย สำหรับกู กูว่ามันยังไม่แย่เท่าไหร่ อ่านตรงนี้แล้วก็ยังอยากอ่านต่ออยู่อีกหน่อย

ข้อดี: ตอนนี้บอกไรไม่ได้มาก ก็อ่านได้เรื่อย ๆ สมองกูยังบอกให้ไปต่อ

ข้อไม่ดี: เกม เกม เกม ท่องไว้ไอ้สัส ไม่มี ส์ เว้ย นี่กูด่าเผื่อตอนต่อไปด้วย แม่งพิมพ์ผิดแบบหลงผิดมาก แค่คำอื่นพิมพ์เสือกพิมพ์ถูก

by โม่งเงี่ยน

>>399 ชอบเวลาโม่งคนนี้สับ บันเทิงดี รู้สึกเป็นคนอารมณ์ดี ชอบ 555555555555

>>400 โห นี่มึงดีดป่าว ป่านนี้ไม่นอน ยังไงก็ขอบคุณนะครับ :)

>>399 ต่อนะ

ตอนที่ 1 : ศึกชิงจ้าวยุทธภพออนไลน์

เปิดมาไอ้พระเอกแม่งไม่รู้ฝันถึงเรื่องในเกมได้ไง เพราะน้องอี้หยางแอ่นอี้หยิน เป็น NPC ในเกมห่านี้ แต่กูเข้าใจว่ามันยังไม่เปิดให้บริการเลยไม่ใช่เหรอวะ นี่มึงมีนิมิตรล่วงหน้าเหรออีดอก แต่มันอาจจะมีอะไรเกี่ยวกันก็ได้ในอนาคต(มั้ง)

คือพระเอกมันชื่อว่าเตี๋ยว มันทำงานอยู่กรมสรรพสามิต ซึ่งกูไม่รู้ว่ามันจะมีความเกี่ยวข้องไรกับเนื้อเรื่องมั้ย ฉะนั้นกูขอเก็บไว้ในใจ ถ้ามันไม่เกี่ยวห่าอะไรก็ขอเดาว่าแม่งแอบเซ๊วอินเสิร์ทเอาเรื่องตัวเองมาใส่ในนิยายเฉย ๆ ซึ่งกูขอแนะนำเพื่อนโม่งนิดนึง ไหน ๆ มึงจะเขียนแนวออนไลน์หรือต่างมิติแล้ว อาชีพหรือความสามารถในตอนที่มึงอยู่โลกปัจจุบันอย่ามองข้าม ช่วยเอามาใช้ในมิติอื่นหรือในเกมด้วยเหอะ สมมติโลกนี้เป็นนักบัญชี มึงควรมีสกิลการจัดการเงินได้ดีกว่าชาวบ้านเขา เพราะกูว่ามันดูดีกว่ามึงบรรยายไว้เฉย ๆ ทิ้งเสียเปล่า ไม่มีประโยชน์
เตี๋ยวแม่งก็ดูเป็นคนเงอะ ๆ สะเพร่า ๆ วันนี้วันหยุดแม่งเสือกไปทำงานโดยไม่ดูหีดูแตดอะไรเล๊ย พอมันรู้ว่าหยุด มันก็เซ็ง แล้วเพื่อนมันก็โทรมา ให้ทายเสียงรอสายเป็นเพลงอะไร ใช่ มึงตอบถูก แม่งเล่นมุกนี้อีกละ แต่กูอมยิ้มนิด ๆ แล้วมันก็นัดเจอกัน เพื่อนมันชื่อกล้ากับเดชทำงานที่ศาลเหมือนกันทั้งคู่ ตรงนี้กูว่าไอ้คนเขียนไม่ทำงานรับราชการอยู่ ก็อยากจะทำงานราชการแน่ ๆ แต่ช่างมัน ไม่ใช่ประเด็นอะไร
แล้วมันก็นัดกันเข้าไปเล่นเกมห่านี่ เกมนี่มันมีอะไรที่น่าลงทุนด้วยอยู่(แม่งซื้อชุดอุปกรณ์เล่นเกมมาแสนกว่าบาท) ด้วยเพราะเงินในเกมมันสามารถโอนเข้าบัญชีในโลกจริงด้วยเว้ย เย็ดเป็ด แหล่มจริง ๆ แน่นอนมึงก็ต้องลงทะเบียนด้วยบัตรประชาชน ผูกบัญชีธนาคารไว้ให้เรียบร้อย และมันก็มีระบบรักษาความปลอดภัยสูงด้วยนะ มีโปรแกรมเมอร์ดูแลตลอด 24 ชั่วโมง แต่ตรงนี้กูว่าไม่ใช่ว่ะ คือเวลาของโปรแกรมเมอร์มันมีค่ากว่าการมานั่งมอนิเตอร์ความมั่นคงปลอดภัยนะ ใช้พนักงานไอทีซัพพอร์ทก็พอ แค่เขียนสตรัคเจอร์ให้ชัดเจน มีปัญหาอะไรที่เกินกำลังค่อยแจ้ง 2nd line support ไม่ก็ 3rd support(โปรแกรมเมอร์) ไปตามขั้นตอนความชิบหายของระบบ มึงให้โปรแกรมเมอร์มานั่งทำเพนฯเทสเจาะระบบหาช่องโหว่ระบบดีกว่า ไม่ก็ปล่อยมันไปตีกระหรี่มั่ง แม่งทำงานเครียดจะตายห่าอยู่แล้ว กูกำลังจะบอกว่าถ้าองค์กรมึงต้องจ้างโปรแกรมมานั่งมอนิเตอร์เนี่ย กูในฐานะที่ทำงานสายนี้ขอบอกเลยว่า องค์กรมึงแม่งล้มเหลวละ
ตอนนี้ไม่มีไรมาก เตี๋ยวมันตั้งชื่อในเกมว่าจางซื่อหลง แล้วก็ตั้งค่าเลือกรูปร่างหน้าตาตามไปตามเรื่องตามราว

ข้อดี: ก็ยังอ่านได้เรื่อย ๆ ก็ไม่ได้สนุกจนต้องร้องว้าว แต่ก็ไม่ได้ทำลายสมองมาก ภาษามันก็โอเค อ่านง่าย ไม่เวอร์วังจนน่ารำคาญ

ข้อไม่ดี: ตอนนี้มันก็เฉย ๆ อะ เป็นเรื่องปกติของแนวเกมออนไลน์ ถือว่ามันคลิเช่ขาดจินตนาการละกัน(กูยังเฝ้ารอไอ้คนที่เขียนแม่งแนวตลาดได้แบบเท่ห์ ๆ ไม่ตามใครอยู่ ตลาดแต่แตกต่างอะ ฟังดูย้อนแยงมะ อิอิ)

by โม่งเงี่ยน

อ่านคนสับอื่นก็อยากสับบ้างว่ะ ดีมากโม่งเงี่ยน มึงทำกูหายง่วงเลยว่ะ

ลงชื่อ เซฮุน พระเดชพระคุณก็เซฮุนคนเดิม

>>402 มึงว่างก็มาช่วยกัน มา ๆ กูก็รออ่านโม่งคนอื่นสับอยู่

>>401
ต่อ ๆ

ตอนที่ 2: เมืองเริ่มต้นกับเฒ่าขอทาน

จางซื่อหลง aka เตี๋ยวหรือพระเอกของเราได้เข้ามาในเกมละ แล้วแม่งก็พบว่าถูกไอ้กล้ากับไอ้เดชทิ้ง (เดาว่าแม่งหนีไปตีมอนเอาเวลก่อน) เพราะมึงล็อกอินมาเป็นคนสุดท้ายไง โชคดีชิบหายนะมึง
แล้วก็มีเสียงผู้หญิงแนะนำฟังก์ชั่นต่าง ๆ ในเกม ซึ่งระบบต่าง ๆ ก็ใช้ว๊อยคอนโทรลซิสเต็มเช่นเคย ก็สะดวกสุดแล้วนี่หว่า
สิ่งที่กูชอบคือระบบ NPC ซึ่งในที่นี้ไม่ใช่แค่ตัวละครในเกมที่ไม่ใช่ผู้เล่น แต่มันเป็นพนักงานในบริษัทเว้ย ไม่ก็เป็นคนที่มาร่วมลงทุนด้วย เพื่อมาเป็นตัวประกอบให้ในเกมเพื่อสร้างบรรยากาศอะ เออ เข้าท่า ๆ แบบนี้แม่งจะมีอะไรให้เล่นเยอะในตอนหลัง ซึ่งกูอาจจะอ่านไม่ถึง แต่ไอ้คนเขียนมันน่าจะไม่ปล่อยตรงนี้ให้เสียเปล่าแน่
แล้วมันก็มีระบบหิว คือมึงต้องแดกซาลาเปาหนึ่งลูกเพื่อให้หายหิวไปสามชั่วโมง
แล้วก็มีตัวละครหญิงชื่อบุปฝากับใบหยก ซึ่งอีใบหยกโดน NPC ขอทานเด็กน้อยหลอกแดกซาลาเปาไป อีใบหยกมึงใสซื่อมาก แล้วพี่จางซื่อหลงที่มองอยู่แม่งก็แอบปิ๊ง แหมเป็นกูก็ชอบผู้หญิงรักเด็ก ยิ่งโง่แบบนี้ด้วยยิ่งช๊อบชอบ แล้วจู่ ๆ แม่งก็ถูกขอทานเฒ่าจับขาแน่น ไถซาลาเปาสี่ลูก พระเอกแม่งก็ให้ตามระเบียบ แล้วก็กลายเป็นการเริ่มต้นเควส ที่น่าจะบอกในตอนต่อไปว่าเป็นเควสไร

ข้อดี: คือกูสังเกตมาตั้งแต่ตอนแรก ๆ ละ ว่าไอ้คนเขียนก็เป็นคนอารมณ์ดีในระดับนึง มันถึงใส่มุกมาได้เป็นธรรมชาติสำหรับกู(ขำไม่ขำอีกเรื่อง) ไม่ตั้งใจยัดเยียดมุกให้คนอ่าน เหมือนโปนจ้น เฮ้ย โจรปล้น เฮ้ย ถูกแล้ว ของพี่บีมวันนาเบียวสุดที่รักของกู

ข้อไม่ดี: ติเรื่องเครื่องหมายละกัน ไม้ยมก ๆ มึงต้องเคาะหน้าหลังด้วยเพื่อนโม่งเคยบอกหลายทีละ ex "น้องเปิ้ลเบอร์ตองของเค้าดีจริง ๆ ได้เงินทอนมาเพียบ กูนี่ถึงกับต้องยิงปืนลม"

ส่วน อัญประกาศเดี่ยว ' จริง ๆ เอาไว้ใช้ในอัญประกาศคู่ " แบบอินเซปชั่นอะ (อัญประกาศเอาไว้เน้น บอกความคิด พูด)
ex พี่เมฆกล่าวตัดพ้อกับเพื่อนในวงม้าว่า "กูไม่น่าโง่เลย เหมือนโบราณท่านว่า 'ปลาหมอตายเพราะปาก ไอ้ควายเอ๊ย' กูว่ากูควรกลับไปวิ่งยาเหมือนเดิมดีกว่า" แล้วม้วนฟอยล์ห่อหุ้มเม็ดยาหรรษาอย่างเบามือ

ปกติถ้าเป็นความคิด กูใช้ตัวเอียงเอา แต่อันนี้พวกมึงแย้งมาหน่อย กูไม่มั่นใจว่าที่ถูกควรใช้ไร

by โม่งเงี่ยน

ต่อเลย ยาวไป
>>403
ตอนที่ 3 : ออกล่าสัตว์

ไอ้ตาเฒ่าขอทานมันบอกว่าเนี่ย กูมีตำราที่มีแค่เล่มเดียวในเกมนะเว้ย แต่ต้องเปย์มาสิบชั่ง ซึ่งแปลงเป็นเงินไทยได้ร้อยบาท พระเอกมีตังค์ในบัญชีห้าร้อย พระเอกแม่งก็ทุ่มสุดตัว เติมแม่งหมดห้าร้อย ได้เงินมาห้าสิบชั่งในเกมโดยไม่ต้องคิดอะไรให้เยอะแยะ เพราะแม่งไม่ต้องแบมือขอตังค์พ่อแม่แดกแล้ว

พอตังค์พร้อมเปย์ ตาเฒ่าก็บอกใจเย็น ของดีแม่งต้องลับ ๆ ล่อ ๆ หน่อย มาซื้อขายกันโจ่งแจ้งเดี๋ยวจะเตะตาชาวบ้านเกินไป ตำราลับเนี่ยมันเป็นสีทองซะด้วยนะ หน้าปกเขียนว่า ตำราฟื้นฟูจตุชีวา ซึ่งน่ามีอะไรเทพ ๆ ตามระเบียบ ได้มาปุ๊บ เวลก็อัพเป็นห้าเลยจากตอนแรกอยู่เวลหนึ่งเพราะจบภารกิจแล้ว ยากชิบหายเลยภารกิจนี้

ตัดกลับไปที่โลกจริง คนเขียนมันก็เฉลยว่าตาแก่ขอทานเนี่ย ที่จรืงเป็นประธานบริษัทเอ็นพีซีออนไลน์(ซึ่งกูคิดว่าเป็นบริษัทเจ้าของเกมนี้) ชื่อว่าหยางวู่ นั่นไง อย่างที่กูบอกเมื่อเมนต์ที่แล้ว พอคนแม่งเป็น NPC ได้ แม่งก็ใส่อะไรเข้าไปในเรื่องได้อีกเยอะ

ตัดกลับมาในเกมพระเอกแม่งก็ไม่รู้ว่าจะเอาไงต่อกับชีวิต ซึ่งกูว่ามึงเกรียนมากกว่า ไอ้เหี้ยแม่งมานั่งสแปมช่องแชทถามว่าเก็บเวลที่ไหนดี ตอนนี้เค้าเวลห้าแล้วนะ คือ ไอ้สัส ถ้าเป็นกูนะ กูจะออกเดินแกว่งหำไปหาเองแล้วว่าคนแม่งไปเวลกันที่ไหนบ้าง ไม่ใช่นั่งถอกกระดอรอความช่วยเหลือแบบนี้ มึงควรช่วยตัวเองก่อนจะไปขอความช่วยเหลือจากคนอื่น จำไว้อีดอก

สุดท้ายก็มีผู้เล่นชื่อหงอคงขนทอง (แหม รู้เลยนะว่าหมอยเธอสีอะไร) แนะนำว่ามึงควรไปป่าสนข้างหลังเมืองเริ่มต้นเนี่ยแหละ พระเอกก็ตอบว่าใจมาก เดี๋ยวเจอมึงแล้วจะเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวคืน(อาจจะในโลกจริง)

หลังจากมันก็ซื้อของเตรียมตัวไปเก็บเวล แล้วแม่งก็บอกว่าเนี่ย กูซื้อของรวม ๆ แล้ว ก็สามร้อยสิบบาทไทยละ แถมเกมแม่งมีระบบหิวอีก ทุกคนแม่งก็ต้องซื้อซาลาเปาแดกตลอด บริษัทแม่งรวยตายห่าเลย คือกูจะบอกว่าแม่งน่าจะรวยตั้งแต่ขายอุปกรณ์เล่นเกมชุดละแสนแล้วล่ะครับ หมื่นคนคูณแสนเป็นเท่าไหร่ล่ะ นี่ยังไม่ทันทำห่าอะไรเลยนะ

มอนสเตอร์ในเกมนี้มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่คิดได้และเจ็บเป็น แม่งเลยไม่ค่อยเดินทะเล่อทะล่าให้ผู้เล่นเห็นเท่าไหร่ พระเอกแม่งก็เลยต้องแกะรอยเท้าเพื่อตัวมอนสเตอร์(หมูป่าหางดอก) ระหว่างนั้นมันก็ได้สกิลสะกดรอยเท้ามาด้วยโดยอัตโนมัติ เพราะน่าจะทำถูกเงื่อนไขในระบบเกม

สุดท้ายมันก็จัดการหมูป่าหางดอกเป็นการเปิดซิงในเกมนี้

ข้อดี: มันก็มีการเอาประเด็นที่เปิดมาก่อนหน้านี้มาใช้ประโยชน์ เรื่อง NPC ที่กูบอกแหละ ซึ่งจริง ๆ มันเป็นเรื่องปกติที่ควรจะทำอยู่แล้วล่ะ

ข้อเสีย: ไอ้สัส ใส่อีโมติค่อนหาพ่อง? ไปลบออกเดี๋ยวนี้เลยนะครับ

by โม่งเงี่ยน

>>404
ต่อ ๆ

ตอนที่ 4 : ภารกิจของตาเฒ่าสมุนไพร

จางซื่อหลงใช้สเต็ปเดิม คือสะกดรอยแล้วค่อยแอบแทงข้างหลังตอนม่อนเผลอ แล้วมันก็ได้ทักษะพรางกายมา จากนั้นก็ยิ้มหล้า... หล้าพ่อง ยิ้มร่าเว้ยย
ส่วนทักษะพรางกายเนี่ย น่าจะออกแนวเสต๊วว ลอบเร้นแฝงกายเข้าใกล้ศัตรูได้ง่ายขึ้น

แล้วอีกสักพักมันก็ได้สกิลถ้ำมองระยะไกลมา

แล้วพระเอกมันก็ไปเจอชายแก่อายุราวแปดสิบสภาพร่อแร่กำลังตกอยู่ในวงล้อมหมาป่า(ด้วยสกิลถ้ำมองระยะไกล) ตาแก่ใช้ไม้แกว่งสะเปะสะปะป้องกันตัวไปเรื่อยแบบกาก ๆ แล้วพอหมาป่าตัวจ่าฝูงแม่งเห็นช่องว่าง ก็กระโจนเข้าไปใส่ชายแก่ทันที พระเอกเห็นท่าไม่ดีจึงต้องเข้าไปช่วย ด้วยการระดมปาหินรัว ๆ ใส่เหล่าหมาป่า(นี่กูนึกภาพสกิลไทนี่ตามไปด้วย) เป็นการเปิดฉากโจมตี จากนั้นจางซื่อหลงก็กวัดแกว่งกระบี่คู่ใจปลิดชีพหมาป่าแดงได้อีกสองตัว มึงตาย ๆ ไปเหอะ เสียชาติหมาป่าชิบหาย ถึงกับต้องรุมคนแก่อายุแปดสิบคนเดียว แล้วเสือกจัดการไม่ได้อีก เอาจริง ๆ พวกมึงเดินเล่นรอสักพักเดี๋ยวตาแก่แม่งก็ลงโลงละ

พอพระเอกจัดการหมาป่าได้หมด ก็ไปช่วยคนแก่ โดยจะใช้ยาเพิ่มเลือด(HP โพชั่นแหละ) แต่ลุงแกบอกว่าแกเป็นโรคต้านยาเพิ่มเลือด (ตอนนี้กูเอาตีนขึ้นมา face palm เลย มึงคิดได้ไงวะ) ช่วยพาแกไปหลาน ๆ หน่อย
พระเอกตอบตกลงทันที

พอไปถึงบ้านตาแก่ หลานฝาแฝดชายหญิงชื่ออี้หยินแอ่นอี้หยางก็ตกใจ ว่าปู่แกเป็นไรทำไมร่อแร่แบบนี่ พระเอกก็ตอบว่าโดนหมาป่าบุฟเฟ่ต์มา ปู่ในสภาพใกล้เฝ้าเง็กเซียนฝากฝังหลานทั้งสองให้กับพระเอกเสร็จก็ตาย จบภารกิจ ได้รางวัลเป็นเงิน exp และผู้ติดตามอี้หยินแอ่นอี้หยาง ที่พระเอกมองว่าเป็นภาระมากกว่า เพราะผู้ติดตามแม่งก็ต้องแดกซาลาเปาไง - -" พระเอกแม่งเลยร้องไห้เสียใจใหญ่ จบตอน (อี้หยินกับอี้หยางคือ NPC ที่พระเอกฝันถึงในตอนแรก คิดว่าแม่งคงต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกัน)

ข้อดี: ก็ยังเรื่อย ๆ อ่านง่าย

ข้อไม่ดี: คำผิดประปราย ไอ้พวกตัวเลขทั้งหลาย เขียนเป็นตัวหนังสือก็ได้นะ แล้วก็ไอ้สัส แม่งมีอีโมติค่อนอีกละ

ปล. อีกสองตอนกูติดไว้พรุ่งนี้นะ ตอนนี้กูขอนอนก่อน ง่วง ๆๆ

by โม่งเงี่ยน

ถ้าเราไปติเรื่องชื่อเรื่อง เจ้าของจะมาว่าเราไหม? คือแบบเห็นแล้วขัดใจมานานมาก ทั้งๆ ที่มันมีสองสิ่งแต่ไม่เติม s เนี่ย

>>401 ปั่นนิยายอยู่ เรียกว่าดีดได้ไหม ก็ดีดแหละ

>>406 ทำเถอะ เราก็ทำบ่อย ล่าสุดเหมือนจะเป็นคำว่า บัลลังก์ ที่ใช้ว่า บัลลังค์

ก็ลองไปหย่อนทิ้งไว้แล้วกดปิด ถ้านักเขียนรับได้ก็แก้คำ รับไม่ได้เขาก็ลบคอมเมนต์เราเอาเอง ผลประโยชน์มันตกอยู่กับเขาล้วน ๆ ไม่รับก็แล้วแต่

ตั้งแต่เช้า โปรโมตนิยายก๋วยเตี๋ยว

"โปรโมตบ่อยนี่จะทำคนรำคาญมากกว่าอยากตามอ่านนะคะ"

อีนี่มันโรคจิตหรอ เขาโปรโมตในพื้นที่โฆษณา ทำบ่อยไม่บ่อยมันไปหนักหัวแม่มันหรือไง?

https://www.dek-d.com/board/view/3794674/

>>408 มันก็มองได้หลายมุมนะ อย่าง tw เป็นตัวอย่าง โปรโมตจนคนรำคาญ hard sale มากไปคนก็เกลียด

>>408 เจริญรอยตาม TW รึเปล่าเนี่ย นี่ยังไม่นับโซเชี่ยล

>>409 รำคาญจนเกลียด? ตรรกะอะไรวะ? กูเข้าไม่ถึงมุมมองตัวละครนี้ว่ะ

คนส่วนใหญ่เขาแค่เฉยๆปะ?

เอาความเห็นส่วนตัวกูนะ คือกูชอบคนที่เขียนได้ทุกวัน กูเห็นคนอัพ คนแปะโฆษณา กูมีแรงบันดาลใจไง แบบเออ แม่งกูเคยเป็นสนุกว่ะ เขียนไปรัวๆ

นี่สะเออะไปทักเขาด้วยเจตนาอะไรก็ไม่รู้ เขาสะดุดเขียนไม่ออก เครียด แม่งสะใจมึงงั้นหรอวะ?

>>408 >>411 ไม่ได้รำคาญจนเกลียดนะ ไม่หนักหัวแม่ ไม่สะใจอะไร เจตนาของเราก็ตามนั้นนั่นแหละ

โม่ง 411 บอกว่ามีกำลังใจขึ้น อันนี้ก็ความคิดของโม่ง 411 ไง ส่วนอันนี้ก็ความคิดเรา หลายคนหลายความคิดหลายความรู้สึกกันไปนะ

ส่วนเรื่องนักเขียนเขียนไม่ออก เราคิดน้อยไปหน่อย เราผิดเอง

>>411 โฆษณาทุกวันก็ไม่มีใครว่า แต่หากจะเขียนคำอะไรต้องรู้จักดูบ้างหรือเปล่าวะ หากมึงเขียนทุกวันว่า นิยายมึงสนุกจนหยุดไม่อยู่ คนเข้ามาอ่านล้นหลามอย่างคาดไม่ถึง ทั้ง ๆ ที่มันก็ไม่ขนาดนั้น อีกอย่าง ความสนุกมันขึ้นกับบุคคล คนที่ไม่สนุกกับมึงด้วยไม่พาลหมั่นไส้มึงไปด้วยเรอะ

>>411 กูหนึ่งคนละที่ไม่อ่านเรื่องก๋วยเตี๋ยวเพราะรำคาญกับความเยอะ แม่มโปรโมทมันทุกตอน กระทู้บางทีมาติดๆ กัน แล้วก็ดันกระทู้อื่นๆ ตกไปโน่น

ทำอะไร ใช้สิทธิ์อะไรเอาแต่พอดีคิดถึงคนอื่นบ้างก็ได้

จริง ๆ กูเห็นชื่อเรื่องแล้วคิดว่าท่าทางจะเบาสมองดี ว่าง ๆ จะแวะไปส่อง หลัง ๆ มาถี่เกินจนกูเลิกเข้าบอร์ดมาพักนึงละ แต่กูก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ กลัวจะเจอคนมาว่าว่าก็เรื่องของเค้าแบบนี้ล่ะ กูยังไม่อยากพลีชีพ

>>407 สรุปเราไม่ทำล่ะ อีโก้ดูจะสูงเกินแก้ ปล่อยให้มันเป็น adj noun noun ไป

โฆษณาทุกวันก็ได้ไม่มีใครว่า <<< โอเค
แต่ถ้าเขาจะรำคาญ มึงก็ว่าเขาไม่ได้เหมือนกันนะ
ไอ้สัตว์มึงลองนึกภาพทุกคนแม่งคิดจะมาโฆษณาในบอร์ดทุกวันดิ นรกเหี้ย ๆ นรกแห่งขยะ

>>416 เออว่ะ จริงของมึง

โฆษณาลงถี่ทุกวันก็ดีอย่าง คนเขียนมั่นหน้ามากยิ่งน่าสับนิยาย จะได้รู้กันว่ามันทำได้อย่างที่คุยมั่ยล่ะ ก๋วยเตี๋ยวกับ TW อยู่เคสนี้เลย

กุไม่รำคาญอิเตี๋ยวนะ มันมาเพื่อโปรโมทอย่างเดียว ไม่คุยเล่นอะไรกะใครเลยเหมือนคนที่รุ้ว่ามีบอรดโฆษณาก้อตะบี้ตะบันใช้ เบื่อมากก้อแค่เบลอมัน ผิดกับTWทำเป้นคุยโน่นนี่แล้วแฝงโฆษณา ตั้งมุ้ให้คนแปะนิยายก้อทำไปงั้นไม่คิดอ่านของคนอื่น มันไม่จริงใจ มั่นหน้าโง่ๆไม่รับคำวิจารณ

>>419 tw ยอดคนอ่านตอนล่าสุดตกลงจนน่าใจหายล่ะ

มาต่อละ

ตอนที่ 5: หาทางออก

พระเอกแม่งได้อี้หยินอี้หยางมาเป็นผู้ติดตามโดยไม่ได้ตั้งใจ คือแม่งไม่อยากให้มีคนมาดูด exp กับเงิน เพราะต้องคอยซื้อซาลาเปามาใหัสองตัวนี้แดกแก้หิวด้วย

แต่สำหรับกูมองว่าเป็นโอกาสว่ะ มีคนช่วยเก็บเวลแบบนี้ดีจะตายห่า มึงสามารถไปตีม่อนข้ามเวลได้มึงไปไวกว่าชาวบ้านแน่ ๆ แต่แม่งเหมือนจะไม่คิดถึงข้อดีมั่งเลย

เข้าวันที่สองในเกม จางซื่อหลงนั่งอ่านช่องแชทก็เห็นมีคนพูดเรื่องเข้าไปฝึกวิชาในสำนักกันอยู่ ส่วนมันก็เล็งว่าจะเข้าสำนักกระบี่มังกรเพลิงไว้ ไม่มีไรนะ fyi ให้พวกมึงเฉย ๆ

ไอ้เด็กอี้หยินอี้หยางแม่งก็น่ารักนะ ตั้งใจช่วยกันทำงานบ้านขยันขันแข็ง คือเป็นกูก็สงสารว่ะ (กูเป็นคนรักเด็ก) แล้วมันเวลามันหิวมันก็พยายามจะไม่รบกวนให้พระเอกนะ จนไอ้พระเอกมันแอบได้ยินว่าเด็กแม่งหิวเลยแบ่งซาลาเปาให้ แต่ไอ้เหี้ยพระเอกแม่งเสือกวางแผนเอาไอ้เด็กสองตัวนี้ไปขายให้สำนักผู้ติดตาม เพื่อจะตัดปัญหาไปซะ เลวมากอีดอก

แล้วมันก็อธิบายเรื่องผู้ติดตามว่ามันมีสองแบบ แบบแรกกาก ๆ แบบสองเมพ ๆ จำแค่นี้พอง่ายดี แต่พอผู้ติดตามตายห่า มึงก็ต้องเสียค่าชุบตามระดับของผู้ติดตาม ยิ่งเมพยิ่งเวลสูงก็ยิ่งเสียค่าชุบ(ค่าไถ่)แพง แถมถ้าปล่อยให้ผู้ติดตามตายห่าไปเรื่อย ๆ ไม่ชุบสักที ก็จะยิ่งเพิ่มเงินค่าชุบตามเวลาที่ผ่านไปด้วย หน้าเลือดชิบชาย เหมือนพวกปล่อยกู้แถวบ้านกูเลย

พระเอกก็ออกอุบายหลอกเด็กว่าจะพาไปฝึกยุทธ จะได้เก่ง ๆ ไม่ตายห่าง่ายเหมือนปู่มัน(เอาจริง ๆ ปู่ไม่ฝึกห่าอะไรยังอยู่ได้แปดสิบปีเลย ไม่แน่ใจว่าฝึกยุทธแล้วอาจจะตายห่าไวกว่าก็ได้ ไอ้สัสนี่แม่งแค่เกม ทำไมกูอินวะ 555)

แต่แผนจะจับเด็กไปขายก็ต้องปังปิ๊นาจ เพราะพระเอกแม่งลองแอบส่องสถานะของผู้ติดตาม(อี้หยินแอ่นอี้หยาง) แล้วพบว่า อีดอก แม่งขายไม่ได้ เพราะเป็นผู้ติดตามพิเศษขายไม่ได้ กูสมน้ำหน้าชิบหาย แล้วก็จบตอน

เนื้อหาไม่ค่อยมีไรตอนนี้ กูขอยกข้อสรุปไปที่เมนต์ต่อไปนะครับ

by โม่งเงี่ยน

>>421
ต่อ ๆ ตอนท้ายของกูกับเรื่องนี้ละ

ตอนที่ 6: วางแผนฆ่า

คือในเมื่อขายผู้ติดตามไม่ได้ พระเอกเลยวางแผนฆ่าอีเด็กสองตัวแทน จังไรมาก

แม่งก็เลยพาสองศรีพี่น้องไปป่าสน ที่มีหมูป่าหางดอกอยู่ เด็กแม่งก็เชื่อหูตูบเลย ไม่ระแวงห่าอะไรเลยสักนิด จริง ๆ มันก็เป็น AI นั่นแหละ ไม่เหมือนพวก NPC ที่เป็นคนจริง ๆ (สำหรับเกมนี้นะ)

แล้วอีเด็กสองตัวนี้แม่งก็ใช้ได้ว่ะ แบบรู้จักสืบดูรอยเท้ารอย สืบไปสืบมาแม่งก็ได้สกิลสะกดรอยขึ้นมาครบทั้งพี่ทั้งน้อง บอกแล้วว่าแม่งมีประโยชน์ ไม่เชื่อกู

พระเอกแม่งก็เริ่มหงุดหงิด นี่กูพาพวกมึงมาฆ่า ไม่ได้พามาเวล แล้วในที่สุดอีเด็กสองคนก็เจอหมูป่า พระเอกแม่งก็ยิ้มหวาน แบบมั่นใจว่าอีเด็กสองคนนี้โดนดับเบิ้ลคิลแน่ หมูป่าแม่งวิ่งไล่เด็ก(กูนึกภาพวัวกระทิงไล่ขวิดดากมาทาดออะ) แต่อีเหี้ย เด็กแม่งสะดุดเถาวัลย์หน้าฟ่ำ อีหมูแม่งเลยพุ่งเลยป้ายไปชนต้นไม้ (นี่มึงเป็นหมูหรือเป็นควาย โง่ชิบหาย) แล้วไอ้หมูป่ายังไม่ยอมแพ้ แม่งก็พุ่งเข้าเด็กทั้งคู่อีก ไอ้ตัวพี่อี้หยางแม่งกอดน้องสาวพากันม้วนหน้าหลบหมูป่าได้อีก(นึกภาพตอนเล่นดาร์กโซลตาม) คือตอนนี้ อีพระเอกแม่งแอบลุ้นซุ่มดูอยู่ อยากให้อีเด็กสองคนนี้โดนหมูป่าแดกตาย ๆ ไปสักที แต่แม่งเสือกดวงแข็งทั้งพี่ทั้งน้อง ไม่รู้ห้อยพระอะไร

แล้วมาถึงไฟนอลแคลชของหมูป่ากับอี้หยินแอ่นอี้หยาง คราวนี้หมูป่าแม่งเอาจริงละ แล้วอีอี้หยินหันไปเจอไอ้พระเอกที่แอบถ้ำมองอยู่ แล้วร้องให้ช่วยใหญ่เลย

พระเอกแม่งก็ใจไม่ด้านพอ เลยจำใจเข้าไปช่วย ถ้าอีอี้หยินไม่เสือกเห็นมัน แม่งก็คงนั่งดูเด็กถูกหมูแดกอย่างเลือดเย็นแน่นวล

แล้วไป ๆ มา ๆ แม่งกลายเป็นอีเด็กสองคนแม่งเก่งขึ้นเรื่อย ๆ รู้จักจับทางหมูป่า ซึ่งแม่งก็วิ่งโง่ ๆ เหมือนควาย ถ้ามึงจับทางไม่ได้นี่เลิกเป็นเอไอเหอะ ไปไถนาดีกว่า

สรุปแม่งเก่งขึ้นกันทั้งพี่ทั้งน้อง ซึ่งน่าจะเป็นผู้ติดตามที่มีประโยชน์กับพระเอกได้ในอนาคต แถมท่าทางยังนับถือพระเอกมาก ๆ เห็นเป็นผู้มีพระคุณ ในขณะที่พระเอกเห็นพวกมึงเป็นปลิง

จบตอน

ข้อดี: กูว่ามันก็อ่านเพลิน ๆ ดีนะ ไม่หนักหัวมาก
ข้อไม่ดี: มึงผ่าตัดเอาไอ้อีโมติค่อนห่าเหวออกให้หมด แล้วไปหาวิธีบรรยายให้หน้าแบบที่มึงทำเป็นอีโมติค่อนแทน จริง ๆ จะติเรื่องเสียงเอฟเฟคอีก แต่ไม่รู้ทำไมว่าอ่านไปแม่งเสือกเข้ากับเรื่องห่านี่ดีเหมือนกัน คงเพราะมันเป็นนิยายเอาฮานิด ๆ ล่ะมั้ง แต่คนเขียนก็ไม่ได้ใส่เยอะเท่าไหร่ตามความคิดกู

verdict: สำหรับคนเขียน กูคิดว่ามึงก็ทำได้ดีในระดับนึงละนะ ถึงกูจะเป็นคนมาตรฐานต่ำ สนุกกับนิยายทั่ว ๆ ไปได้ แต่กูมีความประทับในความอารมณ์ดีที่ค่อนข้างเป็นธรรมชาติ ภาษามึงก็โอเค รู้สึกถึงความเป็นสำนวนจีน ส่วนพลอต กูไม่ได้หวังอะไรมาก เพราะเหมือนมึงแค่ต้องการปั๊มตังค์จากเกมห่านี่เฉย ๆ ซึ่งมึงเขียนเอาฮา มันก็เป็น goal ที่เหมาะสมกัน เนื้อเรื่องก็ดำเนินได้ไวดี ไม่เวิ่นเว้อ ประดิษฐ์ประดอย
ส่วนข้อไม่ดีที่มึงควรเอาไปปรับปรุง มันก็อย่างที่กูบอกไปแล้ว คือนิยายมึงมันน่าจะขึ้นท็อปได้ กูเข้าใจว่ามึงสต็อกไว้ แล้วกำลังทยอยปล่อยออกมาอยู่ แต่ทำไมนิยายมึงถึงยังไม่ปัง กูคิดว่าเพราะมันไม่มีจุดดึงดูดเด็ก (พระเอกไม่เมพแต่แรก ซึ่งกูว่าช่างแม่งเหอะ) และนิยายออนไลน์จีนเนี่ย แม่งก็ขยันงอกขึ้นมาเหมือนหมอยดก ๆ ยากที่มึงจะได้รับ attention เพราะจะโดนกลบหมด แต่กูว่ามึงยืนระยะอัพถี่ได้แบบนี้ ถ้าติดลมบนแล้วก็น่าจะไปได้สวย กูด่าแรงก็โกรธกูได้ กูไม่กิฝอะชิทอยู่แร้น

สำหรับเพื่อนโม่ง กูว่าเรื่องนี้มันก็พออ่านได้เรื่อย ๆ ไม่ได้ดีเด่ไรมาก ส่วนเรื่องมันอัพถี่ โฆษณาบ่อย ห่าเหวไรเนี่ย แล้วถ้ามึงรำคาญ แล้วมาอ่านนิยายของมันด้วยความหมั่นไส้หรือพกอคติมาด้วยแล้วเนี่ย มึงอ่านยังไงก็ไม่เห็นข้อดีหรอก มันเป็นสิทธิ์ที่จะรำคาญแหละ เป็นกูกูก็รำคาญเวลาเห็นโฆษณาขึ้นบ่อย ๆ แต่มึงลองคิดดู มึงเป็นโนวัน เพิ่งมาเขียนนิยาย เห็นช่องว่ามีให้โปรโมท มันก็เข้ามาโปรโมทวันละครั้ง(ถ้ามากกว่านี้จะด่าพ่อง)เอง คือเป็นกูกูก็ทำ กูอยากให้คนคลิกมาบ้าง กูไม่อยากใช้วิธีสร้างดราม่า หรือทำตัวกวนตีนล่อเป้าให้คนอื่นหมั่นไส้จะได้เข้ามาคลิก หรือใช้วิธีอัพหลอก นี่กูไม่ได้จะดีเฟนด์มันหรอก ไม่ได้รู้จักควยไรกันอยู่แล้ว ซึ่งถ้ามันจะถูกคนหมั่นไส้มันก็สมควร จะทำห่าอะไรแม่งมีรีแอคชันหมดแหละ

สำหรับกูเอง ที่เห็นว่ากูไม่ได้ให้คะแนนเลย เพราะกูแค่วิจารณ์ไปตามความรู้สึกกูเฉย ๆ ไม่ได้วิเคราะห์ลงลึกถึงมิติตัวละครมาก หรือพลอดห่าไรมาก เพราะกูขี้เกียจอ่านเยอะ อย่างที่กูบอก ถ้ามึงทำให้คนอ่านประทับใจได้ตั้งแต่โดยที่มันยังไม่ได้รู้ห่าเหวอะไรมาก สำหรับกู ถือว่ามึงเก่งในระดับนึงละ และจะเก่งกว่านี้ ถ้าทำไปได้ตลอดรอดฝั่ง

by โม่งเงี่ยน

เรื่องต่อไปอะไรดีวะ เดี๋ยวขุดลิสต์มาสืบหน่อย

>>422 กูผิดหวังชื่อเรื่อง เปลี่ยนเป็น 'จอมเตี๋ยวกินเด็กผลาญเงินกับซาลาเปา' น่าจะเข้ากับเรื่องมากกว่า
ก๋วยเตี๋ยวไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เปิดร้านก๋วยเตี๋ยวในเกมไม่ได้รึไง

>>422 เอาจากที่มึงเขียนมานะ เอาจริงๆ ถ้ากูเป็นพระเอกนะ แค่เห็นสองพี่น้องกอดกันม้วนหน้าหลบ กูก็พุ่งไปช่วยแล้ว...กูเป็นคนขี้สงสารอะนะ เห็นหมา แมว มาจ้องนิ่งๆ ตอนถือของกินหน่อยก็เห็นใจมันแล้ว...โยนของให้มันกินทุกที

เดี่ยวนะ กูนึกอะไรออกวะ ถ้าคนเขียนเฉลียวใจกว่านี้น่าจะสร้างความแตกต่างไม่แพ้เกมออนไลน์ดาษดื่น ชีวิตจริงพระเอกอยู่สายงานการเงินนี่ เกมผูกบัญชีธนาคารนอกเกมได้ไม่ใช่เรอะ ลองนี่ดีกว่า

เตี๋ยวทำงานกรมสรรพสามิตตามปกติ นอกเวลางานก็หางานเสริมในเกมแม่งเลย วางมือเส้นทางจอมยุทธเบียวเลิกบ้าเกม ไปเป็นผู้ประกอบกิจการเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวในเกมตาม >>401 ฝึกอี๋หยินอี๋หยางเป็นพนักงานผู้ช่วย แบ่งหน้าที่ทำอาหาร หาวัตถุดิบ เสริฟ ทำบัญชี บริหารส่งของนอกร้านแบบ Lazada เป็นต้น ซื้อเครื่องเล่นเกมแสนกว่าบาทก็หาทางคืนทุนได้แล้ว ไม่ใช่ราคา Steam 329 บาท 599 บาทที่ยังไงโดนดูดเงินผ่านกาชา ไอเทมมอล หรือ DLC ส่วนไอ้กล้าไอ้เดชที่ชวนเตี๋ยวก็ปล่อยแม่งเป็นจอมยุทธตามเดิมแหละ เพราะกิจการของเตี๋ยวดีเมื่อไร กล้ากับเดชแม่งเป็นได้ 2 อย่าง 1.เป็นลูกค้ายอมเสียตังให้เตี๋ยวในเกม 2.เป็นลูกจ้างของเตี๋ยวแบ่งเบาภาระให้อี๋หยินอี๋หยาง เพราะนอกเกมทั้งคู่ทำงานศาล ไม่น่าจะมีความรู้การเงินเท่าเตี๋ยวนัก แบบนี้ค่อยสมกับพระเอกที่ทำงานเกี่ยวกับการเงินอยู่แล้ว ไม่รู้แม่งจบบริหารธุรกิจมาก่อนมั้ยวะ

ซาลาเปาลูกนึงอิ่มถึง 3 ชม. ก็ให้ก๋วยเตี๋ยวเพิ่มระยะเวลาอิ่มตามสูตรและเครื่องปรุงที่พระเอกคิดค้นได้ ความต้องการของก๋วยเตี๋ยวเพิ่มสูงกว่าซาลาเปา เหมือนเกม RO มึงเลือก Red Potion (HP 45) White Potion (HP 325) หรือ Yggdrasil Berry (HP/SP Max) อยากอยู่แบบไหน ต่อให้เหล่าจอมยุทธเก่งกล้าเหนือทางช้างเผือก จะต้องปราชัยให้กับร้านก๋วยเตี๋ยวของพระเอก จอมมารเมฆขาวช่างหัวพ่อหัวแม่ เตี๋ยวขอเป็นเถ้าแก่เศรษฐีอันดับหนึ่งในเกม (บัญชีพระเอกเพิ่มพูน)

>>425 ต่อๆ
ซีซั่น 1 เป็นเรื่องของการกำเนิดร้านก๋วยเตี๋ยวของไอ้เตี๋ยว อยู่ในขั้นสร้างเนื้อสร้างตัว จากร้านเล็กกระจอกเป็นร้านอาหารเทียบเท่าร้านท่าสยามกับก๋วยเตี๋ยวไก่แม่ศรีเรือน

ซีซั่น 2 เป็นสงครามธุรกิจอาหารที่ร้านของไอ้เตี๋ยวต้องสู้กับร้านอาหารที่เทพกว่า (มึงต้องดู Hataraku Maou-sama ถึงจะนึกออกว่า KFC แย่งลูกค้าของร้านแมคจอมมารยังไง) ต้องแข่งกันเพื่อก้าวสู่อันดับ 1 แฟรนไชส์ร้านอาหารดีที่สุดในเกม

ซีซั่น 3 อาจจะเป็นเรื่องของการล่มสลายของเกมออนไลน์ที่กำลังจะปิดตัวลงด้วยเหตุผลบางประการ ร้านก๋วยเตี๋ยวของไอ้เตี๋ยวจะต้องหาทางออก พร้อมชีวิตที่ต้องเลือกว่า ในตอนจบ เตี๋ยวยุบกิจการร้านก๋วยเตี๋ยวในเกมแล้วทำงานกรมสรรพสามิตจนเกษียณอายุเหมือนซีซั่นแรก หรือลาออกจากกรมสรรพสามิตแล้วเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวในชีวิตจริงแทน

ตอนพิเศษก็เป็นเรื่องสั้นฮาๆของพวกไอ้เตี๋ยว เช่น อี๋หยินอี๋หยางใครทำอาหารห่วยกว่ากัน เป็นต้น

>>426 ขอแก้ไขดีกว่า

ซีซั่น 1 เนื้อเรื่อง 6 ตอนแรกที่โม่งเงี่ยนสับไปจะเป็นตอนพิเศษ ตอนที่ 1 จะเป็นเหตุการณ์หลังจากนี้ไป
ซีซั่น 2 ถ้าไอ้เตี๋ยวไม่ได้จบบริหารธุรกิจ คิดสิว่าสภาพไอ้เตี๋ยวจะสู้ร้านคู่แข่งที่จบบริหารธุรกิจโดยตรงยังไง
ซีซั่น 3 ไม่มีอะไรเพิ่มเติม
ตอนพิเศษ ถ้าไอ้เตี๋ยวชีวิตจริงมีแฟน แต่แฟนดันไม่ได้เล่นเกมด้วย เขาทำอาหารให้แฟนยังไง ถ้านอกเกมมีก๋วยเตี๋ยวหมูป่าหางดอกพอจะทำได้ แต่หมูป่าหางดอกหาได้ในเกมเท่านั้นนี่สิ

>>427 เออ ไอเดียมึงบรรเจิดดี กูชอบ ๆ

กูว่ามัน potential ที่จะสร้างความแตกต่างได้จริง ๆ นั่นแหละ

ky แพรบ โม่งสองคนนี้ >>408 >>411 อ่าน >>412 แล้วยังอะ หายไปเลย เราไม่สบายใจ

>>425 ไอเดียดีจนอยากขอซื้อ เราว่าความน่าสนใจของแนวต่างโลกอยู่ตรงที่ตัวเอกจะเอาสกิลล์อะไรจากโลกปัจจุบันไปใช้บ้างนั่นแหละ

แต่เพราะอย่างนี้เลยทำให้คนมองว่าตัวเอกแนวนี้เป็นเทพทรูรึเปล่า เกี่ยวกันไหมไม่รู้

ขอ KY แวบมาบ่นหน่อย...
ไม่ไหวแฮะ พยายามทำใจลองเขียนแนวจีนๆ แต่สุดท้ายก็แพ้ตัวเองซะงั้น
คือคนไม่ชอบมันก็เขียนไม่ลงแฮะ...

ลูกอีสัด กูไม่เห่าก็ดราม่ากันแจ เดี๋ยวกูจะว่างสับนิยายแล้ว พวกมึงไปหาซื้อเสื้อหนาวมาเตรียมไว้ได้เลย

กูมีมาตรการใหม่แล้วสัด มึงอยากได้ความรู้เดี๋ยวกูจัดให้ ขอบอกแค่ว่า กูจะไม่ตรวจคำผิด ไม่หาพล็อตโฮล กูได้คัมภีร์มาสำเร็จยอดวิชาสับธาตุไฟแตดแล้วมึง

ลงชื่อ เซฮุน กูจองเรื่องเหี้ยไรไว้มั่งวะ...

แปะกันลืม

https://writer.dek-d.com/topduck/writer/view.php?id=785523 (สาวใช้พันธุ์ดุ Maid-at-Arms ... ชื่อเรื่องเพราะดี)

https://writer.dek-d.com/linklight/story/view.php?id=1559849 (จอมราชันย์หลงยุค... ข้าขอคำชี้แนะ เตรียมรับมือ)

https://writer.dek-d.com/BlackMonSterX/writer/view.php?id=1602272 (Evolve ฟองเบียร์)

>>430 ใช่มะๆ อยากเขียนตามกระแสแต่สุดท้ายก็ไม่ไหว กูก็เป็น 555

แกรๆ เราชอบอันนี้อ่ะ บรรเจิดมาก แบบนี้ก็ได้หรอ
https://writer.dek-d.com/96360305/story/viewlongc.php?id=1625334&chapter=10

>>434 ถ้าเอาฮาก็ไม่ว่าอะไร แต่ถ้าเอาจริง กุขอกุมขมับนะ เหอะๆ

เออ ไอ้เพล้งๆ ฉัวๆ กูพอเข้าใจ แต่เสียงกุดุสกุดุส คือเสียงเหี้ยไรวะ

>>436 นั่นสิ กุดุสกุดุส คือไรวะ

นิยายเรื่องนี้ต้องเปลี่ยนชื่อเป็น ฉัวๆๆ มหากาฬ

>>436 เสียงมอนส์เตอร์ปะ?

>>436 กุดุสกุดุส คือเสียงกลิ้งหลบนะกูว่า

>>440 ขยายคำมาจาก ขลุก (ขลัก) ปะวะ
Ex การใช้คำ- กลิ้งขลุกขลักอยู่ก้นหลุม,เขากลิ้งไปดังขลุก ๆ

>>441 กูว่าใช่ แต่กูคิดว่าได้แรงบันดาลใจจากพวกเสียงเอฟเฟคสำเนียงยุ่น

>>434 ที่กุฮาคือ... มีโม่งไปเม้นท์ว่าสนุกด้วย
ไอ้เหี้ยย ตามึงต่ำขนาดไหนวะ

>>434 ความเบียวที่แท้ทรู

>>436 กุดุสกุดุส กุว่ามาจาก กะดื๊บกะดื๊บ นะ
อ่านแล้วนึกว่าแม่งคลานท่าหนอนชาเขียวหลบพวกมอนสเตอร์ คนเขียนเอาฮาชัดๆ

มาจากกูตุ๊ดๆ ป่าว

เสียงตดคนเขียนแน่

https://www.dek-d.com/board/view/3795112/
โม่งเตรียมมุงกัน

>>448 ไม่ต้องมุงก็ได้ เฮียเว็บตอบแล้ว

>>434 ขอความรับผิดชอบ ค่ารักษามะเร็ง กับเคมีบำบัดด้วย

>>448 งี้กูตั้งชื่อนัดเย็ดต่างโลก เพื่อเรียกแขก แต่กูไม่ได้เขียนเนื้อหานัดเย็ดในนิยาย กูไม่ผิดสินะ

>>451 มึงตั้งชื่อ นัดเย็ดต่างโลก เพื่อเรียกแขก มึงไม่ผิด แต่มึงโง่นะ

ให้มึงเป็นกะหรี่สวยปานนางฟ้า แต่เดินแขวนป้าย หนูอยากโดนเย็ดที่คอ มันเป็นการตลาดของโง่นะมึง

ช่วยประชดหรือยกตัวอย่างอะไรที่มันฉลาดๆหน่อยได้ไหมวะ

>>452 ตั้งชื่อเรื่อง สุมาโน่ คนเย็ดศพ แต่เนื้อเรื่องไม่ได้เกี่ยวห่าไรกับการเย็ด แค่สุมาโน่ชอบอยู่ห้องเก็บศพตลอด 24 ชั่วโมง

>>452 งั้นกูตั้ง ฮาเร็มของผู้กล้าวัยทีน 18+ ส่วนเนื้อหาฉาก NC กูใช้เสียงเอฟเฟคแทน เช่น กุดุสกุดุส อาอีย้าอีย้า ซาปาดาเฮ้ ฉึก ๆ ๆ ๆ กุดุสกุดุส ฉึก ๆ อิ๊ย้าาาา ก็ได้สินะ

>>454 ถถถถถถ มึงฆ่ากูทิ้งเถอะ

กระทู้หน้าตอนตั้งชื่อขอให้มีคำว่า กุดุส กุดุส ด้วยนะ แม่งฮาดี

>>452 พูดเหมือนคนโง่ มึงไม่รู้เหรอว่าคนเขาเลือกอ่านกันจากป้ายห้อยคอนี่แหละโว้ย มึงทดสอบดูก็ได้ ถ้าอยากจะขายกลุ่มนักอ่านอีโรติก มึงไม่จำเป็นต้องแคร์ห่าเหวอะไรแบบที่มึงเสร่อพิมพ์มาเลย เขียนไปตรงๆว่า nc 18+ ขายฉาก sex คนก็เข้ามากันตรึมละ เยอะกว่าพวกชื่อเรื่องทั่วไปแน่นอน ถ้าเทียบกันด้วยมาตรฐานที่ใกล้เคียง (ฐานแฟนคลับ, จำนวนตอน ฯลฯ)

นานๆกูแวะมา พวกมึงก็สาระกันดีนะ โคตรปลื้มเลยว่ะ มีกุดุสๆ มีตั้งชื่อนิยาย

ลงชื่อ เซฮุน

>>457 ถ้ามีคนถามหาชื่อเรื่องที่เคยอ่าน กูไม่แปลกใจเลย อ่านแต่ nc 18+ เสือกไม่จำชื่อเรื่อง พอถามหาของเก่าไม่มีคนตอบกลับ แม่งก็อดเดะ

โม่งอ่ะป่าว https://www.dek-d.com/board/view/3795279/

>>460 ก็มีแต่โม่งไปตั้งทั้งนั้นแหละ อหิวาห์

>>460 กูงงว่ามีเม้นท์นึงบอกว่าจะไม่อ่านหากชื่อเรื่องเป็นภาษาอังกฤษ เอิ่ม สมัยนี้ยังมีเด็กคิดแบบนี้อีกหรือวะ

>>460 ข้อ 6 นี่กูเพิ่งบ่นไปหมาด ๆ อีเหี้ย 555

>>462 เขาก็มีเหตุผลนะ บางทีชื่อเรื่องภาษาอังกฤษที่ตั้งอาจไม่ดึงดูด หรือทั่วๆไปจนไม่รู้ว่าจะสื่ออะไรกันแน่ อย่าง black dragon, the world of mine อะไรแบบนี้ คือมันไม่ผิดหรอกนะ แต่มันไม่ดึงดูด เวลามีหนังฝรั่งเข้า เขาเลยต้องแปลไทยไง

แถมบางเรื่องแม่งยังไม่เขียนเรื่องย่อไว้อีก แล้วใครจะเปิดเข้าไปอ่านวะ

>>464 อาจจะเขียนไม่เป็นม้าง เหอๆ

หนังเรื่อง Baby Driver ใช้ชื่อไทย จี้ เบบี้ ปล้น
Equilibrium นักบวชฆ่าไม่ต้องบวช
insidious 1 วิญญาณตามติด
insidious 2 วิญญาณยังตามติด
insidious 3 วิญญาณยังตามมาติดๆ

>>466 ถ้าภาค 4 ล่ะ

>>467 insidious 4 วิญญาณยังตามมาติดๆๆ ?

>>468 insidious 5 วิญญาณตามมาทัน
insidious 6 วิญญาณแซงไปแล้ว
insidious 7 วิญญาณน็อกรอบแล้ว

มีเพจหนังเคยเล่นมุกนี้ 555555

>>469 กุเพิ่งนึกออกอีกมุกว่ะ

Insidious 4 วิญญาณยังตามมาติดๆ กุดุสๆ ฟิ้วๆ

>>470 ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ฉัว ฉัว ฉัว

>>470 สูญเสียความเป็นหนังผี

>>470 Insidious Another story: Yak Gudusgudus

>>473 5555555

ถ้าร้านพิซซ่าบริการไม่ถูกใจ มึงควรใส่เต็มในร้านพิซซ่าเลย หรือบ่นกับเพื่อนก่อน บ่นกับที่บ้าน บ่นในพันดริฟ บ่นในที่ๆมึงคิดว่าปลอดภัยไหมวะ?

ที่เขาตั้งกระทู้เว็ปนี้ ไม่ว่าจะอะไรนะ เพราะเขารู้ว่ามีคนคุยด้วย มีคนรับฟังเขา มันเป็นบอร์ดนักเขียน ต่อให้ต่างเว็ปก็ตั้งได้ สามัญสำนึก?

สันดานวิดสวะอย่างมึงนี่นะ เกินเยียวยาจริงๆ คิดส้นตีนอะไรของมึงในหัววะ แคบตีบตันเหี้ยๆ

https://www.dek-d.com/board/view/3794726/

>>475 ระวังมันเอากล้วยทนอากาศหนาวฟาดหัวมึงนะ

>>475 พี่เว็บมาช้าไปป่าว คนเถียงจบไปแล้ว

>>475 ตรรกะเหี้ยไรวะ ไอ้ จขกท นั่นด่ามั่วเอง ตอนแรกที่อ่านกูก็นึกว่า wm เด็กดีลบนิยาย แต่จริงๆคือเว็บอื่น

และไอ้บอร์ดนักเขียนเด็กดีเนี่ยเมนหลักมันคือนิยายเด็กดี จะมาแถว่านักเขียนเหมือนกันก็เหี้ยไปปะ ถ้าอยากบ่นไปลงพันทิปโน่น

>>478 ตรรกะที่ไม่อ่านแค่พาดหัว อ่านเกิน 8 บรรทัดก่อนจะคิดมโนเป็นตุเป็นตะไงมึง

ใครแถวะกูถามจริงๆ WM? มึงไปไล่บอกเขาในกระทู้เถอะนะ ไอ้สันดาน

เฮ้อ.. กลุ้มแฮะ
กุพยายามปรับตัวโดยการทนอ่านนิยายจีน เพื่อเอามาเป็นแนวทางเขียน
แต่พอเห็นมุก Cliche จำพวก ตัวเอกต้องเป็นคนที่สุดยอดต่างไปจากคนอื่น หรือไม่ก็บังเอิญเจออะไรที่สุดยอดมาก ๆ แล้วกุก็อดอคติอ่านต่อไม่ได้เลยว่ะ
แบบนี้เขาเรียกกุปรับตัวไม่ได้รึเปล่าวะ... กุพยายามหลายทีแล้วยังไงก็ไม่ไหวจริงๆ

เออสงสัยเพิ่มเติมนิดนึง เดี๋ยวนี้เขาใช้คำว่า "ชั้น" แทน "ฉัน" ในการเรียกตัวเองแล้วงั้นเหรอวะ
เดี๋ยวนี้เห็นใช้ "ชั้น" กันหมดเลย

>>481 วิบัติไง นิยายไหนที่ใช้ ชั้น แทน ฉัน ถึงเรื่องจะเลิศแค่ไหน ก็แม่งกดปิดหมดแหละ

>>479 คิดได้แค่นี้จริงๆเหรอ สวะจริงๆ บอร์ดนักเขียนเด็กดีก็คือบอร์ดนักเขียนเด็กดีสิวะ แค่สถานที่ก็ผิดแล้ว แถมดูท่าว่ามันจะไปทำผิดกฎของที่อื่นมาด้วย ความง่าวนี้ก็สมควรแล้วที่จะเจอกระแสตีกลับ

>>483 แบบนี้ก็ได้หรอ งั้นกูไม่ใช่นักเขียนเด็กดี (อดีตเคย) ก็ไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับบอร์ดนั้นอะดิ ‘เพราะจะกลายเป็นผิดที่ผิดทาง’ เดี๋ยวนี้นักเขียนในเด็กดีแบ่งพรรคแบ่งพวกด้วยหรอเนี่ย เปิดโลกทัศน์กูจริง ๆ มิน่าล่ะฝีมือถือได้เกลี่ย ๆ กันไป (ระดับไหนดูในนิยายท๊อป) เพราะมีบางส่วนไม่ยอมรับนักเขียนนอกนี่เอง

กูว่าพวกมึงจะดราม่ากันใหญ่ละ
ที่กูเข้าใจคือ ที่มันตั้งมู้มาแบบนั้น ทั้งๆ ที่ลงนิยายในเว็บอื่น มันอาจจะทำให้คนเข้าใจระบบการทำงานของ วม ของเด็กดอยแบบผิดๆ ได้เท่านั้นเอง ไม่ใช่ว่ามันมาตั้งมู้ระบายไม่ได้ แต่ถ้าจะตั้ง ใส่รายละเอียดให้มันชัดเจนตั้งแต่แรก กูว่าจะดีกว่าตั้งล่อเป้าแบบนี้

กูไม่อยู่ พวกมึงก็ดราม่ากันดีนะ ชอบๆ

ลงชื่อ เซฮุน

(1)นั่นสิ นั่นซี นั่นดิ นั่นแล นั่นแหละ ชั้น ฉัน ดิฉัน เดี้ยน ดั้น ดั๋น ผม กระผม พ้ม โพ้ม

คำว่า ดีจัง กับ ดีจริง ดีจุง มึงกดปิดด้วยนะ อีหน้าหี พ่องชื่อยาวๆมึงตายแล้วนะ อีสัด

(2)มันมา โฆษณาว่านิยายมันได้ตีพิมพ์ปะ? มันเลยปั่นกระแส ควายเอ๋ย ควายเอ๊ย ควายเอย แค่นี้ดูไม่ออก

>>485 กูก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ แต่กูแค่รู้สึกว่ารอบนี้พี่เครื่องทำเกินไปหน่อย คนเขาต้องการระบาย แต่กลับมาเหยียบซ้ำ ระดับมันสมองแบบพี่เครื่องมีปัญญาตั้งกระทู้ดักควาย มีความรู้ในการตอบนักเขียนใหม่ แต่...วัตถุประสงค์ของกระทู้นี้ไม่รู้จริง? Wm ที่ถูกพูดถึงไม่ใช่ของเด็กดีจะไม่รู้จริง?
และที่สำคัญทำไมโม่งบางคนต้องด่ากราด จขทก. ด้วย? จะบอกว่าเพราะเขาตั้งกระทู้ที่ไม่เกี่ยวกับเด็กดีงี้หรอ... แบบนี้ก็ได้หรอ? สาวกพรรคเด็กดีหรอ?

>>486 จะเซฮุนตัวจริงหรือเปล่ากูไม่รู้นะ แต่ก็พยายามเข้านะ สักวันต้องมีคนเข้าใจมึง สักวันมึงจะสามารถรักษาโรคหวาดระแวงได้ สู้ ๆ

พวกมึงไม่รู้เหรอ จขกท.แม่งล่อเป้าสัสๆ ดูวีรเวรกรรมมู้อื่นของแม่งสิ

งดดราม่า

https://writer.dek-d.com/naturecrowns/story/view.php?id=1685517

กูจะสับเรื่องนี้มีใครเห็นแย้งไหม และกูควรจะสับกี่ตอนดี
ปล. กูไม่ใช่แนวสับละเอียดนะ กูดูภาพรวม

>>488 อะไรคือโรคหวาดระแวงวะ? โรคจิตเภท (Schizophrenia) หรือแค่ Paranoid State จะดีเบตไหมละ?

>>489 มึงตัดสินคนทุกคนที่วีรกรรมในอดีตหรอวะ? จะดีเบตไหมละ?

ลงชื่อ เซฮุน ลูซิเฟอร์แจกัน จะดีเบตไหมละ?

>>490 สับเลยเพื่อนโม่ง กูสนับสนุน ใครไม่เห็นด้วย จะดีเบตไหมล่าาาาาา

ลงชื่อ เซฮุน จะดีเบตไหมล่ะ?

>>490 season 1 แม่งจะยาวไปไหน

พ่อมึงอัพคลิปแล้ว กุดุส กุดุสไปดูกันสิ ลงชื่อ เซฮุน

https://youtu.be/dmsjyVpPOOI

>>490 สับเลยมึง จะว่าไปปกติคนจีนเขาตั้งชื่อเล่นแบบไม่อิงชื่อจริงด้วยเหรอวะ แล้วผู้ชายปกติเขาไม่ลงท้ายกันด้วยเอ๋อร์นะ ถ้ากูจำไม่ผิด หรือใครมีความรู้เรื่องนี้ก็ให้ความกระจ่างกูที

>>490 กูอ่านย่อหน้าแรกก็รู้ว่ามัน Show don't Tell ไม่เป็นละ

>>490 เรื่องนี้กูอ่านอยู่นะ สับเลยเพื่อนโม่ง

>>495 ผู้ชายจะลงท้ายชื่อว่าเอ๋อร์ได้นี่ตอนเด็กๆ เท่านั้นแหละ เหมือนเรียกให้น่ารัก น่าเอ็นดู
แต่มาเป็นชื่อเล่นตอนโตนี่ไม่มี ยกเว้นว่าอาม่ามึงยังเรียกนี่ว่าอีกเรื่อง

https://www.dek-d.com/board/view/3795759/
โม่งไปสมัครดิเพื่อความหรรษา

>>495 ไม่เคยได้ยินเหมือนกัน แต่ถ้าเป็นชื่อเล่นที่เรียกกันจะเป็นเสี่ยวและตามด้วยชื่อจริงๆ อย่างเว่ยอู๋จี๋ ก็จะเป็นเสี่ยวจี๋ (小 = น้อย) ใช่ในกรณีคนอายุมากกว่าเรียกคนเด็กกว่าแบบเอ็นดู อันนี้เท่าที่เจอในนิยายไต้หวันนะ หญิงชายเรียกได้หมด

อีกอันก็อา（啊）+ ชื่อ แต่เหมือนจะไม่นิยมในวัยรุ่นสมัยนี้ เพราะเคยใช้เรียกเพื่อนคนจีน มันไม่หัน บอกเรียกซะโบราณ

ส่วนเอ๋อร์ ตรงตัวจะแปลว่าเด็กหรือลูกอะ อย่าง หนี่วเอ๋อร์ (女儿 ลูกสาว) เอ๋อร์จึ (儿子 ลูกชาย) ไม่เคยเห็นใครใช้เรียกเป็นชื่อเล่น แต่ใช้ได้ไม่ได้นี่ไม่รู้เหมือนกัน

แต่ถามคนที่บ้าน เขาเป็นแต้จิ๋ว เขาบอกว่าคนจีนมีชื่อเล่น เป็นคนละชื่อกับชื่อจริง งั้นอันนี้ก็คงได้มั้ง

*阿 สิ โทษๆ จิ้มผิดตัว

>>500 ขอบคุณมากมึง ปกติกูอ่านนิยายจีนเยอะนะ ส่วนมากผู้ชายก็เจอแต่ขึ้นด้วย อา- หรือ เสี่ยว- ลงด้วย-เอ๋อร์ เจอแต่คนในครอบครัวหรือคนเรียกหยอกๆ เรื่องชื่อเล่นบ้านกูก็แต้จิ๋วเขาตั้งชื่อเล่นแยกจากชื่อจริงเหมือนกัน แต่กูว่าชื่อตลค.ในเรื่องนั้นไม่น่าใช่ภาษาแต้จิ๋วนะ...เดี๋ยวกูอ่านไปเรื่อยๆก่อน คือกูเปิดมาตอนแรกเจอโปรไฟล์ตัวละครเลยสะดุดกะจะมาถามในนี้แล้วเจอว่าจะมีคนสับพอดี

>>490 ระวังนะ... ไอ้เชี่ยนี่มันลิงค์ภาพติดไวรัสมา Malwarebytes กุขึ้น block เลยตอนกดเข้าลิงค์เนี่ย

>>481 อันนี้กุเพิ่งไปถามนักแปลมาเขาบอกว่า

"การแปลทุกอย่างว่า ฉัน ตามแนวคิดของราชบัณฑิตยสถาน และสำนักพิมพ์หลายแห่งยอมทำตาม เป็นอะไรที่โง่และทำลายศิลปะทางภาษามากๆ สมัยก่อนงานแปลใช้แต่คำว่า ชั้น ซึ่งเป็นภาษาพูด แทบไม่มีใครใช้คำว่า ฉัน เลย แล้วราชบัณฯก็เข้ามาทักท้วง ทำให้หลายสำนักพิมพ์เริ่มปรับเปลี่ยนกัน ทำให้มีคำว่า ฉัน โผล่มาให้เห็นเยอะขึ้น ส่วนผมก็ยอมตามสำนักพิมพ์ไปอยู่พักหนึ่ง แล้วก็ทนไม่ไหว เลยเริ่มอารยะขัดขืนด้วยการแปลตามใจฉัน ถ้าอยากแก้ก็ไปแก้กันเอาเอง"

สรุปง่าย ๆ มันคือการวิวัฒนาการของภาษา แต่ทาง ราชบัณฑิตยสถาน ยังต้องการคงคำว่า ฉัน เอาไว้เหมือนเดิมนั่นเอง

>>504 นักแปลที่ถามมานี่คนไหนวะ อยากรู้เลย

>>504 คงไม่มีใครอุตริดเปลี่ยนขนมชั้นเป็นขนมฉันหรอกมั้ง

>>504 เป็นวิวัฒนาการ​ทางภาษาแบบนี้ อีกหน่อยอี คะ-​ค่ะ จากผิดเป็นถูกจากถูกเป็นผิดได้สิ ใช้ผิดกันระนาววิวัฒนาการ​มั้ยล่ะ

>>540 เป็นวิวัฒนาการที่เข้าท่าดี เพราะมันทำให้ประโยค "ชั้นวางหนังสือ" กับ "เฮ้! นั่นมันขนมชั้น" มีความซับซ้อนและต้องอาศัยการตีความมากขึ้น

>>508 กุแท็กหาอนาคตทำไมวะ

>>504 กูว่าไม่เกี่ยวงานแปลเก่าเขาก็ใช้ฉันกันมากมาย คนเขียนนิยายในไทยเองก็ใช้ฉันกันปกตินะ เขาใช้กันตามความหมายคำไม่ใช่ตามเสียง คนที่อุตริเริ่มคำว่าชั้นก็นักเขียนในเด็กดีนั่นแหละ กูจำได้ว่ามีนักเขียนคนนึงที่ตั้งกระทู้ว่ายืนยันว่าจะใช่คำว่าชั้นเพราะมันออกเสียงแบบนี้ ไม่ยอมใช้คำว่าฉันเด็ดขาด ก็โต้กันไปมาสรุปได้แค่ว่าใครอยากใช้มึงใช้ไปแต่คนที่เขาไม่อ่านก็สิทธิ์ของเขา สนพ.จะแก้ก็สิทธิ์ของสนพ. ถ้ามึงไม่อยากแก้ก็เรื่องของมึง

>>504 นักแปลจริงหรอ มึงดูมั่วมาก ใช้ให้ถูกตามหลักภาษามึงจะตายรึไง ร่านในเรื่องไม่เป็นเรื่อง

อืมมม กุรู้จักนักแปลคนนี้มาสิบกว่าปีแล้ว มีงานแปลเยอะพอควรนะ
แต่ถ้าบรรยากาศในมู้เป็นแบบนี้ กุไม่ขอออกความเห็นเพิ่มล่ะกันเพราะความสนิทมันจะทำให้กลายเป็นกุเข้าข้างเขา

>>512 นักแปลที่ชอบด่าราชบัณฑิตทุกเรื่องก็มีอยู่ไม่กี่คนหรอก เอาเป็นว่ากูนึกหน้ารางๆ ได้คนนึง

>>490 สับเลย กูเห็นบอกให้วางความโลกสวยไว้ก็กดปิดละ edgyอิสัด

ตามตรงนะ ถ้าเอาตามตรรกะนักแปลคนนี้ว่าภาษามันดิ้นได้ คนที่ด่าภาษาสก๊อยก็โง่หมดอ่ะ
เพราะต้องยอมรับอย่างนึงว่าภาษาสก๊อยพื้นฐานมันไม่ใช่การเขียนวิบัติเพราะเขียนผิดอย่างเดียวแต่มาจากการจงใจผิดด้วย จงใจเปลี่ยนตัวอักษรที่เป็นเสียงเดียวกันยังงี้ ขี้เกลียด หน้าเกลียด ก็ไม่ผิดสิจะสนทำไมความหมายอ่านได้เหมือนกันปะวะ ถ้ากระสันจะใช้ชั้นก็ยื่นเรื่องให้ราชบัณฑิตทำให้มันถูกต้องไปสิ ถึงตอนนั้นจะไม่มีใครบ่นมึงสักคำ

>>510 ถ้าจะว่ากันตามจริง สมัยก่อนคนพูดเหน่อหน่อยๆ และออกเสียงว่า "ฉัน" จริงๆ ดังนั้นคนสมัยก่อนก็เขียนตามเสียงพูดละ

>>515 ขี้เกลียด - ขี้เกียจ เสียงเกียจไม่มีเสียง ล

หน้าเกลียด - น่าเกลียด หน้า น่า ออกเสียงคนละอย่าง หน้า ไม่ใช่เสียงนาสิก พ่นลมออกจมูก น่า เป็นเสียงนาสิก ไม่พ่นลมออกจมูก

แถวบ้านกูก็ออกเสียงตาม ฉ หมดแบบเสียงฟังชัดเลย ฉันนู้น ฉันนี้ ไม่หรอกชั้นอะไร

กูขอถามหน่อย ไหนๆแล้ว "เค้า" กับ "เขา" เหมือนหรือต่างกันมั้ย แล้วการออกเสียงคนจะรู้ได้ไงว่ากูพูดคำว่า "เค้า" หรือ "เขา"

>>517 จ้า กูไม่เถียงมึงหรอกเพื่อนโม่ง น่า หน้า
เกลียด เกียจ กูแยกความแตกต่างออก ขอบคุณ ความหมายที่กูจะสื่อคือถ้าอยากเขียนอะไรโดยไม่สนความหมายของคำก็แล้วแต่มึง แต่ถ้ามีใครท้วงก็ไม่ใช่ออกมาด่าเขาโง่เพียงเพราะเขายึดตามหลักที่ถูกแค่นั้น

>>518 เพื่อนกูคนอยุธยา คนสุโขทัยหลายคนก็ฉันตามคำเลยนะ กูเองเวลาออกเสียงดิฉันก็เป็นดิฉันนะไม่ได้ออกเสียงว่าดิชั้น

สรุปคือนักแปลใช้ภาษากรุงเทพแล้วมโนไปว่ามันคือภาษาไทยที่ถูกต้องที่คนไทยทั้งประเทศเห็นพ้องต้องกันนั่นแหละ

>>520 กูไม่ได้ด่ามึงซักหน่อย ร้อนตัวอะไร กูแค่อธิบายความต่างของคำแค่นั้น

>>522 ภาษาภาคกลางจริงๆ คือภาษาอยุธยา ตอนต้นถึงกลางกรุงรัตนโกสินทร์ก็ใช้ภาษาอยุธยาเป็นหลัก

ภาษากรุงเทพเกิดจากภาษาจีนที่ปนเข้ามาในภาษาไทย แพร่หลายหลัง พ.ศ. 2500 เองมั้ง

>>523 กูไม่ได้บอกว่ามึงด่ากู กูกลัวไม่เข้าใจว่ากูจะสื่อกูอะไร กูขอโต๊ดดดด

กุอยากเขียนแนวต่างโลกเพื่อ"ขาย" เพื่อนโม่งมีอะไรแนะนำบ้าง

>>525 ขายตูด

>>525 จะขายใคร กูคิดว่านี่คือสิ่งที่มึงควรดูเป็นอย่างแรก

>>525 ตอนเด็กพระเอกรถคว่ำ พ่อแม่ตายหมด พระเอกสาหัส ถึงหมอจะช่วยชีวิตได้แต่ก็โชคร้าย เพราะเลือดที่ใช้ระหว่างการผ่าตัดปนเปื้อนเชื้อ hiv ทำให้พระเอกโตมากับเชื้อ เป็นปมด้อย แดกยาไปตลอดชีวิต ไม่กล้าไปเย็ดกับใครเพราะกลัวคนอื่นติดโรค ทำงานบริษัทก็ไม่ได้เลยนั่งเล่นหุ้นอยู่กับบ้าน พออายุได้สามสิบก็เกิดโรคแทรกซ้อนตายห่า ไปเจอยมบาล ยมบาลบอกว่าให้เลือก ว่าจะไปเกิดเป็นพระโพธิสัตว์หรือจะไปเกิดเป็นหนุ่มหล่อขี้เยส แน่นอนว่าพระเอกเลือกอย่างหลังเพราะอยากเยสครับ

>>528 จากนั้น จึงได้มาอยู่โลกกุดุสกุดุส

>>519 เค้าใช้เรียกแทนตัวผู้พูด เขาใช้เรียกบุคคลอื่น ส่วนออกเสียงก็ 'เค้าโครง' vs 'ภูเขา' เห็นความต่างมั้ย
แต่จริงๆ ในภาษาพูดก็ต้องดูบริบทประกอบด้วย เพราะบางทีก็มีออกเสียงสลับกันให้มันเข้ากับจังหวะเวลาพูด

>>517 สงสัยอะ /n/ เป็นเสียงนาสิกอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ พอผันเสียงวรรณยุกต์มันก็คู่กัน ถ่ายถอดเสียงมาเป็น /n^a:/ ได้เหมือนกันนี่?

วานชี้แนะ

กูไม่อยู่พวกมึงก็ สงบสุขกันดีนะ

ลงชื่อเซฮุน ช้านเกิดในร้านพิซซ่า

>>525 ไม่ต้องมีอะไร แค่มีโลลิ มีตัวซึน มีนมใหญ่ แค่นั้นพอ
อย่าลืมขโมยรูปจากเน็ตมาแปะแนะนำตัวละครไว้ด้วยล่ะ

ดื่มยาสามเวลานะเธอ https://www.dek-d.com/board/view/3795873/

Ky รามเกียรติ์ถือเป็นแนวเกิดใหม่ต่างโลก พระเอกแกรี่สตู หรือเปล่าวะ?

>>535 ไม่หรอก พระรามอะฝีมือไม่เท่าไร ที่กุเห็นชนะก็ฝีมือเหล่าลิงๆ ทั้งนั้น
ถ้าเทียบกับต้องเทียบกับนิยายแนวพระเอกไม่ได้เก่งเวอร์ แต่มีเพื่อนร่วมปาร์ตี้ดี

อ้อ เว็บนี้นี่เอง ศูนย์รวมพวกตุ๊ด ไม่กล้าสู้หน้า วันๆเที่ยวเอานิยายคนอื่นมานินทาเล่น
ตั้งเป็นขบวนการห้าสีความหวังของนิยายไทย ทั้งๆที่นิยายตัวเองไม่ได้ดีเด่อะไรเลย เขียนจบสักเรื่องรึยังก็ไม่รู้ เป็นสังคมที่ lovely มาก XD

>>537 จ้ะ

>>537 โดนเรื่องไหนเข้าไปล่ะ หีสั่นมาเชียว

>>537 ขอเดาว่าเป็นคนแต่งtwo world

>>537 น้อมรับคำตินะ แต่

- ทำไมไม่กล้าสู้หน้าต้องเป็นพวกตุ๊ดวะ รู้จักตุ๊ดจริงๆ ป่าว ตุ๊ดใจถึงนะมึง เกิดไปมีปัญหากับมันแม่งตามไปตบยันบ้าน เผลอๆ จะตบแม่มึงด้วยข้อหาเลี้ยงลูกไม่สั่งสอน สงสัยตอนเด็กๆ เอานมข้นหวานชงให้แดกมากไป
- วันๆ เที่ยวเอานิยายคนอื่นมานินทาเล่นก็ไม่ค่อยจริง เพราะเดี๋ยวนี้รู้สึกว่าจะค่อนข้างเรื่อยเปื่อย แทบไม่ได้หยิบนิยายมาสับแล้ว
- แล้วทำไมถึงคิดว่าเขียนนิยายไม่จบสักเรื่อง?

>>537 โดนน้ำร้อนลวกมาจากไหนล่ะนั่น 5555+

>>540 กุว่าไม่ว่ะ ยกเว้นจะเป็นพวกความรู้สึกช้า ถ้าเป็นเจ้าของนิยายที่โดนสับจนหัวร้อนกุว่าน่าจะไม่เกิน5เรื่องล่าสุดที่โดน

>>537 จบไม่จบไม่รู้อะ เขียนขายไปวันๆ มองดูบัญชี ต๊าย ตาย หลายหมื่นละ

TRIGGERED 5555

เดี๋ยวเขียนไม่จบก็หาว่าขี้แพ้ กล้ามาด่าเขา แต่ถ้าเขียนจบแถมขายได้ก็จะว่าอีกว่าข่ม เอาตัวเป็นใหญ่ จ๊ะ เอาที่สบายใจ 555

ไม่เอาๆ อย่าทะเลาะกันๆ เปลืองพื้นที่ 555

เออ กูถามหน่อย ถ้ากูเอารูปจากเกมโป๊มาใช้เป็นรูปตัวละครนี่ต้องให้เครดิตยังไงวะ
ต้องแปะชื่อเกมโป๊ไว้ให้พวกแม่งดีไหม อิอิกุดุสกุดุส

>>548 ลงก็ดี กูจะไปสูบซีจีเกมมาฟินเอง

ในลิสต์สับถึงไหนละอ่ะ เผื่อกูจะสับต่อมั่ง

>>549 Eushully อันเดียวกูก็ใช้รูปตัวละครแม่งมาเขียนได้เยอะปานมหากาพย์ภารตะแล้วมั้ง

ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างว่ะ
กูรออีเซฮุนกับ 490 ช่วยสับอยู่นะ
กูกำควยรอไปพลาง ๆ ละกัลล

by โม่งเงี่ยน

>>537 แถวมหาลัยกูตุ๊ดแม่งเดินกร่างนะครับ อยากคุยกับใครก็คุย อยากจับหรรมใครก็ได้ โหดสัดกว่าผู้ชายอย่างมึงอีก

>>552 กู 490 เดี๋ยวคืนนี้มาสับให้นะจ๊ะเบบี๋

ต้องบอกก่อนว่านิยายเรื่องนี้สับด้วยความคิดเห็นส่วนตัวล้วน ๆ บางอย่างอาจไม่ตรงใจก็ห้ามโทษกัน และกูไม่ขอสับเรื่องพื้นฐาน (มาก ๆ )หรือสับละเอียดเป็นตอน ๆ แต่จะสับแบบภาพรวมแทน
https://writer.dek-d.com/naturecrowns/story/view.php?id=1685517

เรื่อง Apocalypse Saga : กำเนิดจักรพรรดิมาร สาย Support
ผู้แต่ง : เผ่าอสรพิษฟ้าคนสุดท้าย
งานอวย : เรื่องนี้นับว่าคนเขียนค่อนข้างมีพื้นฐานการเขียนที่ดี เนื้อเรื่องค่อนข้างน่าสนใจ ข้อมูลสกิลแน่นมาก มีการทำกราฟฟิคประกอบน่าสนใจ บ่งบอกถึงความใสใจในจุดนี้เป็นพิเศษ โดยรวมแล้วค่อนข้างน่าดึงดูด
เรื่องย่อ : เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพระเอกหนุ่มนามว่าแทนคุณที่ถูกเลือกให้เป็นหนึ่งในหนุ่มสาวทั้ง 10,000 คนที่ได้รับเลือกให้รวมการคัดสรรธรรมชาติในโลกที่ชื่อว่า apocalypse saga และพระเอกต้องผ่านเรื่องราวมากมาย ทั้งการต่อสู้กันระหว่างผู้คัดสรร การเอาชีวิตรอดท่ามกลางความโหดร้าย พร้อมกับไขปริศนาของโลกแห่งนี้ไปพร้อมกัน
งานสับ : เอาล่ะ กูจะเริ่มสับล่ะนะ
แนวเรื่อง : เรื่องนี้เป็นการผสมผสานกันระหว่าง Survival ดาร์คแฟนตาซี และแฟนตาซีไซไฟ แต่! ไปไม่สุดสักทาง ทำให้เรื่องค่อนข้างราบเรียบไม่โดดเด่น ไม่หวือหวาอะไร ไม่น่าดึงดูด ซึ่งถ้าหากเน้นไปทางใดทางหนึ่งไปเลยน่าจะดีกว่า แต่ถ้าให้เดาคนเขียนคงอย่างให้เข้าถึงฐานคนอ่านช่วงอายุ 12-35 ปี ดังนั้นจึงเลือกเดินเรื่องแนวทางนี้ซึ่งนับว่าเป็นการกระทำที่ผิดพลาดอย่างรุนแรง (เอาง่าย ๆ จะเบียวแบบดาร์ค ๆ นั่นเอง) แต่บางทีคนเขียนอาจไม่ได้คิดถึงในจุดนี้ก็ได้ (คือกูวิเคราะห์เก้อไปเอง)
ตัวละคร : ตัวละครในเรื่องบอกได้ตามตรงว่าไม่มีจุดเด่นห่าเหวอะไรเลย พระเอกค่อนข้างเป็นแบบสำเร็จรูป คือ เก่ง เทพ ทำอะไรก็ได้ไปหมด ดวงดีฝุด ๆ ส่วนตัวละครอื่น ๆ ที่เป็นตัวประกอบก็รู้สึกได้เลยว่า ทุกตัวโง่กว่าพระเอก ให้ยกตัวอย่างก็ตอนที่ ทุกคนถูกเรียกตัวเพื่อแจกแต้มสกิล พระเอกเสือกยกมือถามเรื่องสกิลแค่เนี๊ยะ ได้มา 50,000 แต้ม คืออ่านแล้วรู้เลยว่าอวยพระเอกแบบสุด จะให้พระเอกเก่งเทพ แล้วการเลือกสกิลของพระเอกก็ค่อนข้างฉลาดมาก แต่! คนอื่นกลับไม่! (ไม่ถึงกับไม่ฉลาดเลือกนะ แต่ที่เลือกมาประโยชน์ใช้สอยน้อยกว่าพระเอกทั้งหมด) ถ้าเป็นกูจะดำเนินเรื่องต่างกัน คือให้ตัวร้ายได้รับผลประโยชน์มากสุดในตอนแรก ส่วนพระเอกต้องกระเสือกกระสน ซึ่งเรียกอีกอย่างว่าการกลั่นแกล้งตัวละคร ในส่วนนี้ตัวละครจะน่าสนใจมากกว่า คนอ่านจะรู้สึกผูกพันธ์กับตัวละครมากกว่า ส่วนอารมณ์ตัวละครก็รู้สึกเฉย ๆ มาก ทุกคนเหมือนเป็นหุ่น อย่างพระเอกตอนถูกพาตัวมา หรือเจอเหตุการณ์ฆ่ากันก็ยัง... เฉย ใจเย็น นิ่งมาก (มันใช่หรอ?) คนอื่นเจอเหตุการณ์โหดร้ายก็ได้รับผลกระทบด้านอารมณ์น้อยเกินไป คาแรคเตอร์ตัวละครก็เรียบ ๆ ไม่มีความโดดเด่น

การบรรยาย : การบรรยายโดยรวมถือว่าดี แต่การบรรยายรายละเอียดปลีกย่อยอย่างสถานที่หรือสภาพแวดล้อมยังไม่ค่อยจัดเจนมาก การบรรยายท่าทางและอารมณ์ตัวละครมีน้อยมาก ซึ่งมันแย้งกับแนวเรื่องที่วางไว้เป็นดาร์คแฟนกับ Survival ที่ต้องเน้นการบรรยายจำพวกรายละเอียด (เท่าที่มุมมองบุคคลจะมองเห็น) อารมณ์ และท่าทางเป็นหลัก Tell และ Show ไม่สัมพันธ์กันอย่างรุนแรง tell บอก พระเอกไม่ใช่อัจฉริยะ ธรรมดาทั่วไป แต่ Show นี่ โอโห! นี่หรอธรรมดา แล้วเรื่องนี้เน้น tell เป็นหลัก ไม่ค่อยเหมาะกับแนวเรื่องที่ต้องเน้นการ Show เพื่อกระตุ้นอารมณ์คนอ่าน (คหสต.)
บทเปิด : เปิดออกมาด้วยฉากพระเอกกับแม่ก็ถือว่าดี แต่ถ้ายกไปบทถัดไป แล้วเปิดด้วยฉากเคลียร์เกม Apocalypse Saga จะดีกว่า อย่างน้อยก็ทำให้คนอ่านรู้สึกตื่นเต้น น่าสนใจ
เนื้อเรื่อง : บอกตามตรงว่าเนื้อเรื่องค่อนข้างน่าสนใจ แต่ในทางเดียวกันก็เดาเรื่องได้ง่าย เหตุการณ์หลายอย่างยังถ่ายทอดออกมาไม่สุด พระเอกเหมือนโรยด้วยกลีบกุหลาบไปหน่อย ถ้าทำให้พระเอกเจอเหตุการณ์สะเทือนอารมณ์ ต้องกระเสือกกระสนเอาชีวิตรอดในช่วงแรก แล้วค่อยมาเทพในช่วงหลังน่าจะดีกว่า แต่ก็นะ เจาะกลุ่มตลาดเด็กวัย 12-18 พระเอกก็ต้องเก่งเทพเป็นธรรมดา อย่างฉากทรยศหักหลังอ่านแล้วรู้สึกเฉย ๆ ไม่ค่อยบีบคั้นอารมณ์ (ประมาณว่า อ้อ ทรยศกันหรอ) และที่สำคัญการเลือกสกิลพระเอกเลือกเป็นสายสนับสนุน แต่ไม่รู้จักใครเลย เหมือนไปตายเอาดาบหน้า แถมคนอื่นยังตกใจว่าพระเอกมีสกิลมีประโยชน์มาก ๆ ใช้งานได้หลากหลาย ขณะที่ตัวประกอบกลับไม่มี (หรือมีแต่น้อย) รู้สึกเหมือนจะหยาบไปเหมือนจงใจให้พระเอกเก่งโดยการให้คนอื่นดูโง่ การเลือกสกิลแบบนี้เหมือนกับพระเอกมีญาณหยั่งรู้ก็ไม่ปาน บางทีพระเอกเลือกสกิลไม่ครอบคลุม หรือบางสถานการณ์ไม่มีสกิลที่เกื้อกูลอาจน่าสนใจกว่าก็ได้นะ ใช้วิธีอื่นรอดจากสถานการณ์นั้นเอา
สรุป : โครงเรื่องดี การบรรยายโอเคแต่ต้องใส่อารมณ์ ท่าทางมากกว่านี้ มีบางอย่างไม่สมเหตุสมผลแต่ก็พอมองข้ามได้ ส่วนเรื่องคำผิดไม่ได้ตรวจดู แต่น่าจะแทบไม่มี ตัวละครไม่มีจุดเด่น
สุดท้ายอยากจะบอกว่า ตอนสั้นไปไหม ยิ่งนับวันยิ่งสั้น

>>551 ดูเกมใหม่ 2-3 เกมล่าสุดกูไม่คุ้นเลย แต่พอดูเกมเก่าๆ กูนึกออกเลย

>>556 กูอ่านละกูยอมรับว่าเนื้อเรื่องโครงเรื่องน่าสนใจ แต่ยิ่งอ่านยิ่งขัดใจ กับความไม่สมเหตุสมผล แรกๆมาบรรยายว่าพระเอกเป็นคนดีเป็นคนสุภาพ แต่เสือกเลือกสกิลที่มีเงื่อนไขต้องใช้ชีวิตคน ถ้าค่อยๆเปลี่ยนนิสัยพระเอก หรือมีเหตุการณ์ที่ทำให้พระเอกนิสัยโหดขึ้นก็ว่าไปอย่าง อันนี้อยู่ๆจะฆ่าก็ฆ่าเฉย ยิ่งอ่านยิ่งหงุดหงิดจะไปคอมเม้นนิยายก็ไม่ได้ เดี๋ยวมีพวกส้นตีน อวยไม่ลืมหูลืมตาว่ามึงก็ไปแต่งเองดิ นี่นิยายมาจากจินตนาการจะเอาอะไรมาก ควยเหอะ
อีกเรื่องนึงเรื่องที่พระเอกชื่อฉางซาแรกๆก็อ่านสนุกอยู่ถ้าไม่เลื่อนลงพวกคอมเม้นอวยไม่ลืมหูลืมตาจนวิจารณ์นิยายไม่ได้เลย แต่หลังๆมาความสมเหตุสมผลก็น้อยลงอีก พอมีคนไปทักก็มีลูกหาบออกมาด่า เหี้ยมาก

แต่งเสร็จแล้วจะกดพลับบิกหายไปครึ่งตอนทำไงดีว่ะ สัสเอ้ย

>>558 ให้ไปเม้นให้ไหมล่ะ?

บ๊ะ ห้องเสิ่นเจิ้นเค้ามีแบบนี้ด้วยเว้ยพวกมึง
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1706128

https://fanboi.ch/webnovel/4509/
วาร์ปๆ กันมาพวกมึง ห้องนี้มีแต่เรื่องขำขัน
นิยายของโม่ง เชิญพวกมึงสับกันตามสบาย

>>561 อ่านผ่านๆแล้วมันเขียนเป็นนะ มีจังหวะ มีชั้นเชิง ท่าทางคงสนุกกับการเขียน คงจะเขียนสด และไม่มีวันจบ

ลงชื่อ เซฮุน หาไรแดกดีนะวันนี้

>>562 กูว่าไม่ต้องเกรงใจ มีอะไรเป็นนิยายเว็ปก็แปะที่นี่ได้ว่ะ

>>563 >>564 นิยายเรื่องบนนี่พวกกูที่สิงตำหนักเสิ่นเจิ้นระดมความคิดกันเขียน ถถถถถถ
สนุกแน่นวลล่ะมึงเอ๋ย

>>558 เป็นการแสดงให้เห็นสติปัญญาด้านอารมณ์ของแฟนคลับเป็นอย่างดี IQ กับ EQ คนละเรื่องกันเลย

ไม่มีเด็กดอยสับ ให้โม่งก็ได้
https://www.dek-d.com/board/view/3796169/

พวกมึงลืมนี่ไปแล้วเหรอ

>>>/webnovel/2726/

>>560 อยากจะไปเม้นก็ไปแต่กุไม่กลับไปอ่านแล้วหวะโคตรหงุดหงิด

ไอ้ถุย มึงคาดหวังสูงไปป่าว https://www.dek-d.com/board/view/3796084/

>>570 ไปตอบ 40 days in sodom จะโดนแบนไหม กุดุสกุดุส

ขอสับบ้าง ถ้าไม่ดี ไม่ฮา ยังไงก็โทษทีละกัน กุจะสับแบบภาพรวมนะ มันเยอะ ไล่ทีละตอนไม่ไหว
จะสับเรื่องนี้
https://my.dek-d.com/caio/writer/view.php?id=1625175
"ตำนานสงครามบัลลังก์เหนือ" เห็นมีคนในโม่งนี่แหละ เคยอวยไว้ว่าดี กุเลยตามเข้าไปอ่าน ปัจจุบันกุอ่านถึงตอนล่าสุดที่นักเขียนรีไรต์ล่ะ
แล้วกุก็คันมือ อยากสับมาก ทั้งที่ไม่เคย
เอาคำโปรยกับชื่อเรื่องก่อน
ชื่อเรื่องดีนะ ครอบคลุมเรื่องราวที่เกิดขึ้นในนิยายดี แต่คำว่า 'สงคราม' กับคำโปรย มันดันสื่อให้กุคิดว่า (ไม่รู้คนอื่นคิดเหมือนกุไหมนะ) เนื้อเรื่อง
แม่งต้องมีความอลังการ รบพุ่ง จัดกองทัพ ออกศึก ชิงไหวพริบ หักเหลี่ยม เฉือนคม ซึ่งตอนนี้กุอ่านถึงตอนล่าสุดซึ่งเป็นภาค2 แล้ว จากที่กล่าวมา
กุพบเพียงการชิงไหวพริบ ฉากต่อสู้มีบ้าง แต่ไม่ใช่การทำสงคราม
กุไม่ได้จะหมายความว่าเรื่องนี้ไม่ดี ไม่สนุก แต่กุคิดว่า ชื่อเรื่องกับคำโปรยทำให้กุเข้าใจผิด แล้วพาลไม่อยากอ่านในทีแรก เพราะกุไม่ชอบแนว
สงคราม คำโปรยที่มีภาษาสูงปะปนอยู่บ้าง ยิ่งทำให้กุไม่อยากอ่านอีก เพราะไม่ถูกจริตส่วนตัว กุว่ามันจะทำให้แป๊ก เพราะดึงคนที่ชอบอ่านแนว
นี้มา แต่ข้างในไม่ใช่ไง
เอ้า! พอกันทีกับชื่อและคำโปรย มาที่เนื้อเรื่องกันดีกว่า
เรื่องย่อคร่าว ๆ ให้รู้เรื่องกันก่อนก็คือ พระเอกเป็นเจ้าชายของอณาจักรทางใต้ แต่อณาจักรแม่งก็ล่มสลายไป พระเอกกับแม่รอดมาได้ แต่ราชาที่เป็นพ่อโดนฆ่าตายแม่เลยแต่งงานใหม่กับน้องชายของพ่อ ซึ่งเป็นแม่ทัพ มีลูกใหม่ด้วยกันสองคนอะไรก็ว่าไป แล้วก็ย้ายที่อยู่ไปเรื่อย ๆ จนมาถึงเมืองหนึ่งที่
อณาจักรธีร์ดีเร
เนื้อเรื่องตอนแรกเปิดมาดีเลย ไม่กล่าวประวัติศาสตร์ราชวงศ์ชวนง่วง ตัวละครค่อย ๆ ออกมา ทำให้ไม่สับสน แต่จุดที่จะทำให้กุงงคือชื่อตัวละครบางตัว เช่นพ่อเลี้ยงพระเอกที่เป็นแม่ทัพชื่อ ซิอ์บุล (กุอ่านว่า ซิ บุน ) ไม่รู้ถูกไหม แต่ช่างแม่งมัน นิดหน่อย ไม่ซี
แรก ๆ จะเกี่ยวกับความสัมพันธ์ภายในครอบครัว พระเอกอายุ17 (ถ้ากุจำไม่ผิด) เป็นคนอ่านออกเขียนได้ มีความรู้เรื่องการเมืองการปกครอง เพราะเคยเป็นถึงเจ้าชาย แล้วมันก็อยากจะใช้ความรู้ช่วยเหลืออณาจักรนี้ ไม่อยากให้ล่มเหมือนอณาจักรตัวเอง แต่พ่อเลี้ยงมันก็ไม่เห็นด้วย เพราะห่วง พระเอกมันเป็นโรคกลัวเลือด (ตรงนี้คนเขียนมีการแง้ม ๆ นิดนึงว่า ที่ห่วงเพราะพระเอกมันมีอะไรมากกว่านั้น มันไม่ธรรมดา ถือว่าโอเคเลย เป็นปมให้ชวน
ติดตาม) ทีนี้พระเอกมันก็นอยด์ ว่าพ่อเลี้ยงไม่เคยสนใจความต้องการของมัน เพราะตัวเองมีความสุขแล้ว ได้แม่มันไปเป็นเมีย แถมมีลูกใหม่ด้วย
กันตั้งสองคน คงจะเห็นมันที่เป็นลูกชายอื่นเป็นหนามตำใจ ฉากเถียงกันระหว่างพระเอกกับพ่อ ก็ให้อารมณ์หน่วง ๆ ดี แต่! สำหรับกุจุดที่ไม่
โอเคก็คือ แม่งดันรีบเฉลยว่า จริง ๆ พระเอกอ่ะไม่ใช่ลูกเลี้ยง คือเป็นลูกจริง ๆ ของแม่ทัพคนนี้ เพราะแม่พระเอกก่อนเป็นราชินี แอบชอบกับแม่
ทัพคนนี้(ซึ่งเป็นน้องชายคนละแม่กับพระราชา) มาก่อนแล้ว แต่ก็ต้องแต่งงานกับราชา แล้วก็แอบไปสะประระเห้กับแม่ทัพ สรุปคือพระเอก
แม่งเป็นลูกชู้ กุว่าตรงนี้แม่งพีคนะ ไม่น่ารีบเฉลยเลย มีอีกหลายจุด ที่ไม่น่ารีบเฉลยอีกเหมือนกัน เดี๋ยวกุค่อย ๆ สาธยาย
(ต่อด้านล่างนะ พื้นที่ไม่พอ)

ทีนี้มาฝั่งนางเอกบ้าง นางเอกเป็นเจ้าหญิงของธีร์ดีเร แต่พ่อ แม่ พี่ชายที่เป็นรัชทายาทโดนฆ่าหมด เหลือตัวคนเดียว เลยต้องทำพิธีเลือกคู่ เพื่อ
หาราชาที่เหมาะสม จะได้ช่วยกันบริหารธีร์ดีเร ตัวเก็งที่จะมาเป็นคู่นางเอกก็คือ องค์รักษ์ชื่อดูลัส เป็นลูกของเจ้ามณฑลอะไรสักอย่างชื่อเรียกยาก
บรรลัย ประเด็นก็คือ ตัวละครตัวนี้แม่งฉลาดขั้นเทพมาก ฉลาดเหมือนพระเอก คือพูดง่าย เท่าทันกัน ทันเกมส์กัน แต่ในความคิดของกุคือ
คนอะไรแม่งจะรู้ทันกันทุกเรื่องขนาดนั้นว่ะ แม่งก็ไม่ได้รู้จักกันมาก่อนเลยแท้ ๆ สองคนนี้ในตอนแรกไม่เชิงเป็นศัตรูกันนะ แต่ประมาณไอ้นี้มันระแวงพระเอกที่เป็นคนต่างอณาจักร แต่มันก็คิดของมันได้ว่า คนฉลาดอย่างพระเอกไม่น่าจะทำแบบนี้ อย่างพระเอกน่าจะทำแบบนั้น (แล้วมันก็เข้าใจถูกทุกอย่างด้วย) คือเหมือนแม่งรู้จักกันดีมาก ซึ่งการคิดแทนกัน แล้วคิดถูก มองออกทะลุปรุโปร่ง ระหว่างพระเอกกับตัวละครตัวนี้จะมีให้เห็นตลอด พอเกิดเรื่องอะไรที่พระเอกเป็นผู้ต้องสงสัย หรือพระเอกวางแผนอะไรมันก็จะรู้ความคิดพระเอกได้แบบถูกต้องเป๊ะ ๆ ราวกับเป็นอับดุลย์เห้ย กุอ่านเลยรู้สึกขัด ๆ ไม่ใช่ว่าไม่ชอบตัวละครที่ฉลาดทันพระเอกนะ แต่ไอ้นี่มันเกินไป
แล้วมันจะมีอีกคนเป็นลูกเจ้ามณฑลที่พระเอกทำงานให้ ไอ้นี่ก็ฉลาดเหมือนกัน แต่คนละแนวกับคนแรก เพราะมันอยู่ฝ่ายเดียวกับพระเอก ไม่ได้
รู้เท่าทันเพื่อขัดขวาง แต่ส่งเสริมกันทุกเรื่องไม่มีขัด แล้วก็จะออกแนวกะล่อน ๆ สร้างสีสัน(แต่สำหรับกุว่ามันเยอะไปนิด กุรำคาญ) คอยเป็นแม่สื่อ
แม่ชัก พูดจาเหมือนรู้ทันพระเอกไปทุกเรื่อง (ซึ่งมันก็รู้จริง ๆ ราวกับนั่งอยู่ในใจ) โดยเฉพาะเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ รู้หมดใครชอบใคร ใครแม่งแอบซ่อน
ความรู้สึกเอาไว้ อย่าหวังจะรอดสายตาไอ้นี่ ทั้งที่มันอายุน้อยกว่าพระเอกนิดนึงแท้ ๆ (ประวัติความเป็นมาของมันก็มีอยู่นะ แต่กุไม่ขอพูดถึง)

ความสมเหตุสมผลของเรื่องนี้ กุให้ 90/100 ให้เยอะนะ เพราะทำได้ดี สมแล้วกับที่เขาเป็นนักเขียนมีฝีมือรุ่นก่อนหน้า กุอยากให้เต็มด้วยแต่กุหัก
ทีเดียว10คะแนน ตอนพระเอกนางเอกแม่งเจอกันครั้งแรก กุว่าเหตุผลกลวง ๆ ไปนิด
คือนางเอกเป็นเจ้าหญิงที่กำลังรอเข้ารับพิธีเลือกคู่ ทีนี้นางกำนัลของนางเอกก็มาเล่าให้นางเอกฟังว่า มีผู้ท้าชิงเป็นลูกเจ้าของมณฑลนู้นนี้นั้น
นางเอกมันก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว เพราะไม่อยากแต่งงานก็ฟังผ่าน ๆ นางกำนัลมันก็บอกว่า หลาย ๆ มณฑลลงทุนจ้างอาจารย์เก่ง ๆ มีฝีมือ
เพราะพิธีเลือกคู่จะต้องทดสอบทั้งบู้และบุ๋น ทีนี้พอมาถึงมณฑลยาร์ลาธ (กุอาจเขียนผิด) ที่พระเอกมันเป็นครูสอนพิเศษให้ลูกเจ้ามณฑลนี้ นาง
กำนัลแม่งก็บอกว่า เป็นอาจารย์ชาวทะเลทราย(พระเอกเป็นชาวทะเลทราย) แล้วนางเอกมันก็นึกแปลกใจว่า ได้ยินว่าคนทรายเป็นพวกป่าเถื่อน
ไม่นึกว่าจะมีความรู้ไปสอนหนังสือลูกเจ้ามณฑลได้ เลยสงสัย จนอยากไปเห็นหน้า แค่นี้เนี่ยนะ!! WHAT!? แล้วนางเอกมันก็ไปอารามแสวงบุญที่มณฑลนี้ ปลอมตัวเป็นนางกำนัลเพื่อไปแอบดูพระเอก คือมณฑลอื่นมันก็จ้างอาจารย์สอนพิเศษป่ะ แต่ก็ไม่เห็นสนใจ ทำไมต้องเป็นที่นี่ คือสำหรับกุเหตุผลมันเบา ๆ ไป แล้วที่หักคะแนนเยอะ เพราะมันเป็นฉากการเจอกันครั้งแรก เป็นสาเหตุที่ทำให้ได้เจอกัน น่าจะทำได้ดีกว่านี้
(ต่อด้านล่างนะ พื้นที่ไม่พอ)

สำหรับเรื่องความรัก เรื่องนี้มีแทรกเข้าไปตลอดนะ ตอนแรกไปอ่านคอมเมนต์ พวกนักอ่านบอกไม่ค่อยมีความรักเข้ามาเกี่ยวข้อง กุก็นึกว่าพะบู้
กันอย่างเดียวทั้งเรื่อง ปรากฎมีสอดแทรกไปตลอด แค่ไม่ได้มีฉากหวาน ๆ คนอ่านมันเลยว่าเรื่องนี้ไม่ค่อยเน้นความรักมั้ง ซึ่งกุว่าเน้นนะ หลาย ๆ อย่าง
ในเรื่องนี้เกิดขึ้นก็เพราะความรักเป็นเหตุ มีทั้งรักแบบในครอบครัว รักต้องห้าม (ไม่ใช่วายนะ) แล้วในเรื่องก็มีซีนอารมณ์ กล่าวถึงความรักพระ-นาง
ตลอด มันแค่ไม่ได้มุ้งมิ้ง หวานแหวว อะไรมากมาย สมกับสถานการณ์ชีวิตที่ค่อนข้างตึงเครียดของพระนาง จะให้มากัดกันง้อแง้มากหรือสวีทกัน
มาก ๆ แม่งก็ไม่ใช่ล่ะ แต่สำหรับกุ แม่งก็ยังไม่สุด ไม่ดีพอในบางซีน เดี๋ยวกุจะพูดรวมในข้อต่อไป

ทีนี้มาตอนใกล้ ๆ จบภาคแรก ก็เฉลยว่า พระเอกมีเวทย์มนต์ ผ่าม! ผ่าม! ผ้าม! กุว่าตรงนี้ก็พีคอยู่นะ เขาปูมาตั้งแต่แรกล่ะ แต่กุไม่ทัน
เฉลียวใจคิดเอง เลยพีคสำหรับกุ พระเอกมีมนต์ดำ แบบว่าแค่นึก เพ่งจิตให้แรงกล้า ก็จะสามารถฆ่าคน ๆ นั้น ได้ (ประมาณนี้นะ) สะเดาะกุญแจได้ อะไรได้ก็ว่ากันไป แล้วคนเขียนก็เฉลย(อย่างรวดเร็ว)ประมาณว่า พระเอกมันเป็นจ้าวแห่งมนต์ดำ (ตรงนี้ทำไมกุรู้สึก เบียว) ซึ่งพระเอกมันก็ยังเทพไม่พอ เริ่มภาคสองได้สักพัก มันก็พบว่าตัวมันเองสามารถรู้อดีตความทรงจำของคนที่มันสัมผัสตัวได้ (เป็นไงล่ะ) กลุ่มของพระเอกตอนนี้มีสามคนคือพระเอก นางเอก แล้วก็ลูกเจ้ามณฑลนิสัยไม่ดีที่แหกคุกออกมาด้วยกันได้ เพราะนางเอกให้ความช่วยเหลือ (ติดคุกเพราะอะไรไปอ่านกันเอา กุขี้เกียจสาธยาย) ที่นี้ระหว่างหนีการตามล่าจากคนทางวังที่จะมาตามตัวนางเอกกลับ มันก็ไปเจอหมู่บ้านถูกโจรปล้น แล้วมันก็แวะไปช่วยเหลือเขา (ทั้งที่ตัวมันก็ต้องรีบหนีไปให้ถึงมณฑลยาร์ลาธ ตามที่นัดกับเพื่อนที่แยกไปอีกทางไว้) พอไปช่วยก็ได้รู้จักกับคนอีกกลุ่มนึง แล้วพระเอกแม่งก็ไปแตะตัวเขา แล้วก็ได้รู้ความทรงจำในอดีตว่า ไอ้คน ๆ นี้กับกลุ่มของมัน ถูกใช้เป็นเครื่องมือในการฆ่าพ่อแม่นางเอก เพื่อชิงบัลลังก์ โดยขุนนางชั้นผู้ใหญ่คนนึงในวังอยู่เบื้องหลัง(พ่อไอ้องค์รักษ์ฉลาดขั้นเทพ) คือเห็นครบจบในเซ็ตเดียว แทนที่จะให้ลุ้นกันหน่อยว่า ใครมันเป็นคนหักหลังนางเอก คิดจะฮุบบัลลังก์ แต่ภาคสองต้น ๆ พวกเฉลยแกนสำคัญของเรื่องล่ะ คือรีบเฉลยเพื่อ??? แง้ม ๆ ไว้ให้กุลุ้นหน่อยก็ได้ แล้วทีนี้พระเอกมันก็คิดได้อย่างถูกต้องอีกว่า อย่างดูลัส(องค์รักษ์ฉลาดขั้นเทพคนนั้น) คงไม่ได้มีส่วนรู้เห็นหรือร่วมมือกับพ่อแน่ ๆ (อืม...ซึ่งก็เดาถูกนะ)
ยัง! ยังไม่พอ! พระเอกแยกกับคนกลุ่มนั้น แล้วก็เลือกเดินทางไปทางเรือ ระหว่างนี้ก็มีการเปิดตัวละครใหม่สองตัว เป็นแม่มดดำ กับนักบวชขาว ซึ่งนักบวชขาวนี่มันเป็นพระมหาเถระ ของซาเกรดาโซล (เรียกยากอีกล่ะ กุอาจจำผิด) ซึ่งสองคนนี้แม่งก็เฉลยเลยว่า เป็นคนผนึกพลังมืดในตัวพระเอกไว้เมื่อสี่ปีที่แล้ว ตรงนี้เฉลยได้ กุไม่ซีเรียส กุจะได้รู้ว่ามันมีความสำคัญอะไร
กลับมาที่ไอ้พลังมืดในตัวพระเอก คือแม่งก็จ้องจะออกมาควบคุมร่าง มันเป็นเหมือนกับความต้องการลึก ๆในใจพระเอก ซึ่งมันจะบงการให้พระเอกทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองปรารถนาโดยปราศจากความยั้งคิด เป็นจิตใจที่บิดเบี้ยวนั่นเอง แล้วมีฉากนึงที่พระเอกถูกควบคุม มันก็เลยทำตามใจตัวเอง ไปล่วงเกินนางเอก (แต่ไม่ได้ซั่มกันนะ) ก็เลยเหมือนจะทะเลาะกัน นางเอกก็กลัว ๆ พระเอกไปนิดนึง แล้วก็โกรธพระเอกด้วย ทีนี้แม่มดดำที่แม่ง
ก็รู้แทบจะทุกอย่างเกี่ยวกับตัวพระเอก ก็ไปหานางเอก ไปบอกสาธยายให้นางเอกฟังเสร็จสรรพเลยว่า นั่นเป็นจิตใจด้านมืดของพระเอกนะ บลา ๆ พระ
เอกไม่ได้ตั้งใจนะ บลา ๆ ต้องทำความเข้าใจเกี่ยวกับพระเอกหน่อยนะ(ทำนองนี้) บลา ๆ ปรากฏนางเอกก็หายงอน หายโกรธ แต่ยังกลัวอยู่
ภายในตอนเดียว ย้ำ! ภายในตอนเดียว ตอนเดียวเท่านั้น เหมือนจะหน่วง จะดราม่า แต่มันก็ไม่สุดอ่ะ คือแม่มดดำคนนี้เพิ่งเจอกันแค่สองครั้ง เขาพูดอะไรนางเอกก็เชื่อหมดเลยทุกอย่างเนี่ยนะ แล้วจะมีเหตุการณ์ประมาณนี้ในเรื่องหลายครั้งอยู่ ที่เหมือนพระเอกนางเอกจะโกรธ จะเข้าใจผิดอะไรกัน แต่สุดท้ายมันจะมีคนมาคอยเคลียร์ให้ตลอด (ไม่รวมลูกเจ้ามณฑลที่ควรไปรับจ๊อบเป็นกามเทพนะ นั่นก็ชงตลอด) กุก็เลยรู้สึกไม่ลุ้นกับความสัมพันธ์เท่าไหร่ จริง ๆ มันก็มีอุปสรรคนะ แต่มันมีคนคอยช่วยเคลียร์ตลอดไง แถมตัวละครหลายตัวในเรื่อง แม่งก็รู้จักรู้เรื่องพระเอกดี ยิ่งกว่าตัวมันเองอีก อะไรจะขนาดนั้น
(ต่อด้านล่างนะ พาร์ทสุดท้าย)

สรุปเถอะ กุพล่ามมาโคตรยาว ยาวมากด้วย
เรื่องนี้กุให้ 8/10 คะแนน ข้อเสียก็ตามที่กุได้จาระนัยไป สำหรับกุแล้ว ถ้าใครมองหา นิยายไฮแฟนตาซี มีเรื่องการชิงไหวพริบ ตัวละครฉลาด
ไม่เว่อร์วัง คนเขียนไม่มัวแต่อวยความสวยหล่อตัวละครด้วยสีผมสีตา และมีการวางปูมหลังตัวละครมาเป็นอย่างดี เรื่องนี้ตอบโจทย์
ที่ดีที่ชอบคือการบรรยายไม่เวิ่นเว้อ แต่ก็มีบางคำที่เผลอใช้ภาษาสูงหรือเปรียบเทียบเปรียบเปรยอะไรมากมายบ้าง แต่ก็อยู่ในระดับที่ไม่น่ารำคาญ
อ่านได้ เนื้อเรื่องเหมือนจะซับซ้อน ปมเยอะ แต่ไม่เลย เพราะมันเฉลยแม่งหมดแล้วจริง ๆ อย่างที่กุบอก สำหรับกุตอนนี้ก็จะรออ่านต่อไป มั่นใจ
ว่าคนเขียนอัพจบแน่นอน อ่านแก้เบื่อได้ไม่เลว แต่ถ้าปรับให้ไม่เฉลย เรื่องบางเรื่องเร็วเกินไป กุว่าเรื่องนี้มันจะน่าติดตามน่าลุ้นกว่านี้มาก บอกตาม
ตรงปัจจุบันนี้ กุก็ลุ้นแค่ว่า ตัวละครมันจะรู้ เหมือนที่กูรู้เมื่อไหร่ แค่นั้น เพราะกุรู้หมดแล้วไง คนเขียนบอก
ไปล่ะ ไว้มีอารมณ์ คันมือ จะยกเรื่องอื่นมาสับใหม่ ขอบคุณที่ให้พื้นที่กุได้พล่าม และอ่านที่กุพล่ามจนจบ มีโม่งเงี่ยนแล้ว งั้นกุเป็นโม่งคันนะ

โดย โม่งคัน

KY อะไรคือไฮแฟนตาซีวะ? มี World building มี กฎ มีสังคม มีตัวละคร มีภาษาสวย มีความเป็นผู้ใหญ่สมเหตุสมผล อะไรแบบนี้หรอ?

สับใช้ได้ แต่อาณาจักรสะกดงี้นะ

>>576 ที่กุเข้าใจคือ สร้างโลกของตัวเองขึ้นมาใหม่ มีกฎ มีสังคมแบบที่มึงว่าเลย แต่ไม่จำเป็นว่าภาษาต้องสละสลวยมาก
>>577 อ้าว เขียนแบบนั้นเหรอวะ 555 ขอบใจมาก ตายห่าล่ะกู เสือกไปสับนิยายคนอื่นเขา แต่ตัวกุเองแม่งเขียนผิด

>>576

High Fantasy คือแฟนตาซีที่ไม่มีกฎหรือฟิสิกข์อะไรเกี่ยวกับโลกนี้เลย
ยกตัวอย่างง่าย ๆ โลกที่มึงใช้เวทมนตร์เป็นชีวิตประจำวัน โลกที่มีเกาะลอยฟ้า โลกที่เพียงแค่ออกจากบ้านไปก็เจอสัตว์ประหลาด โลกที่อาณาจักรถูกปกครองด้วยเผ่าต่างๆ ว่าง่ายๆ มันคือแฟนตาซีที่ไม่ได้ใช้พื้นฐานของความเป็นจริงเข้ามาพิเคราะห์ ยกตัวอย่างเช่น The lord of the ring ที่มีเวทมนตร์ มีสัตว์ประหลาด มีหลักการและเหตุผลในแบบแฟนตาซีเขา

ส่วน Low fantasy คือแฟนตาซีที่ยังเน้นพื้นฐานของความเป็นจริง มีเซ็ตติ้งเหมือนกับโลก มีขนบธรรมเนียมอิงพื้นฐานมาจากความเป็นจริง ยกตัวอย่างก็คือ Game of Throne ที่ใช้ระบบเจ้าขุนมูลนายแบบยุคฟิวดัล แต่เพิ่มอะไรน่าสนใจเข้าไปจำพวกเวทมนตร์ แต่เวทมนตร์ สัตว์ประหลาด แต่มันไม่มีผลกระทบกับธีมของเรื่อง แต่เป็นการใส่เพื่อเป็นสีสันเท่านั้น

เรื่องภาษาไม่เกี่ยวกัน ว่าง่ายๆ High fantasy คือโลกที่เราสร้างใหม่ทั้งหมด ไม่สามารถนำตรรกระในโลกเดิมมาใช้ได้ ส่วน Low fantasy คือโลกที่ยังพอมีเค้าโครงคล้ายกับโลกของเรา แต่อาจจะแต่งเติมบางอย่างเข้าไปเป็นสีสันนั่นเอง

คำที่เขียนผิดบ่อยพบมากในเด็กดีและพบบ้างในโม่ง
เวทย์มนต์ คือ ผิด ที่ถูกคือ เวทมนตร์
ผูกพันธ์ อันนี้ผิด ต้องเขียนเป็น ผูกพัน

บางคนอาจเผลอพิมพ์ผิด บางคนก็เข้าใจผิดเลย ใครยังเข้าใจผิดอยู่ แก้ไขใหม่นะ

>>579 กุพลาดนิด กุลองถามเพื่อนนักอ่านด้วยกัน ยังลงความเห็นว่า Game of Throne เป็น Low fantasy แท้รึเปล่า เอาเป็นว่าลืมไปก่อน
แต่ถ้าให้ยกตัวอย่างชัดๆ ก็ Harry potter นั่นล่ะ อันนี้ Low fantasy ตัวจริง

>>580 แต่ก่อนกุเขียน 'เวทย์มนต์' มาตลอด พอมาเขียนนิยาย เลยแก้ใหม่ให้มันถูก ทีนี้พอรีบ ๆ พิมพ์ก็เลยเผลอเขียนแบบเก่าไป ขอบใจมากที่ตรวจให้

>>581 ใช่ GoT กึ่งๆ แต่นับเป็น High Fantasy ได้ แต่ Harry นี่ Low Fantasy แน่นอน

>>583 กูว่าแฮรี่เป็น High Fantasy ได้นะ ถ้านับเฉพาะโลกเวทมนตร์ในเรื่อง

>>584 https://www.quora.com/Is-Harry-Potter-high-fantasy-or-low-fantasy-Why

>>584 https://en.m.wikipedia.org/wiki/Low_fantasy

>>584 Harry เป็นอะไรได้ไม่มากไปกว่า Shit fantasy ว่ะ ทั้งเซ็ตติ้ง ทั้งเนื้อเรื่อง เหตุผล
ตรรกะรองรับ เผ่าพันธ์ ระบบการใช้งานเวทมนตร์คาถาอะไรนี่ถือว่าเดนมาก พยายามอ่านให้สนุกก็ไม่สนุก แต่ก็ต้องอ่านเพราะเสือกตั้งเป็นงานส่ง ได้แต่คิดในใจตอนอ่านเล่มจบว่า "ทำไมกูไม่เลือกเรื่องอื่น"

กูมั่นใจว่า เด็กดีเขียน low fantasy ไม่ค่อยเป็น

low fantasy ก็วรรณคดีไทยหลาย ๆ เรื่องไง อย่างพระอภัยมณีเงี้ย

ส่วนตัวกุชอบ low fantasy มากกว่า high นะทั้งอ่านทั้งเขียน

>>588 อันนี้เห็นด้วย พอมีที่ดีๆหน่อย(ตามความคิดกุนะ)ก็ดังไม่สู้นิยายกระแส

>>590 ไม่ดังสู้นิยายกระแส แต่คนก็ติดตามเพิ่มเรื่อยๆ นะมึง กูเขียนแนวนี้อยู่และตกใจมากที่คนอ่านเพิ่มขึ้นแบบอาทิตย์ต่ออาทิตย์

>>585 กูถึงนับเฉพาะในโลกเวทมนตร์ไง ไม่ได้นับทั้งเรื่อง มันถือเป็นอีกโลกนึงไม่ต่างจากต่างโลกได้เลย

>>587 เผ่าพันธ์มันก็ใช้ Norm ทั่วไปนะ ไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่หรือคิดเองเลย Elf ในเรื่องก็เป็น Elf แบบอังกฤษ Elf สวยหล่อที่ส่วนใหญ่คุ้นเป็น Elf ภาคพื้นทวีปที่โทลคีนแปลงโฉมอีกที

ส่วนเรื่องระบบเวทมนตร์มันกากเดนยังไงเหรอ ถึงกูจะคิดว่าคาถามันจะใช้ละตินแบบง่ายๆ ไปหน่อย แต่ก็ไม่ได้ทิ้งขนบพ่อมดแม่มดตามความเชื่อพื้นบ้านอะไร JK แต่งจากมุมมองคนอังกฤษแท้ๆ เลย พ่อมดแม่ดในเรื่องแทบจะเอามาจากคติชนของอังกฤษทั้งดุ้น ไม่ได้แปลกใหม่ตรงไหน

>>592 กูว่าจะนับต้องนับว่า low หรือ high มันต้องดูจากโครงสร้างทั้งหมดของเรื่องนะ จะมาแยกโลกเวทมนตร์/โลกมักเกิ้ล มันไม่ใช่

>>593 Narnia เดินทางไปต่างโลก มีส่วนเกี่ยวข้องกับโลกจริงหลายจุดมาก แต่ประเด็นของเรื่องทั้งหมดคือ Coming of Age ดีเลวแยกชัด แต่ไม่ Genuinely Good มึงว่า low หรือ high ละ

เห็นพวกมึงพูดถึง Low fantasyแล้วกุก็สนใจอยากอ่านบ้างแฮะ เพื่อนโม่งช่วยแนะนำหน่อย /กราบบบ

เรื่องเดียวสองโลกก็ปวดหัวตายล่ะ โลกนึง high อีกโลก low จะเลือกอันไหนล่ะ หรือ mid เลยล่ะ

พวกมึงดูมีความสุขกันดีนะ มีตั้งวงไฮโล

ลงชื่อ เซฮุน

>>597 คนละไฮโล!

โดยส่วนตัวแล้ว Low fantasy สำหรับบ้านเรานั้นค่อนข้างยากว่ะ คือวัฒนธรรมไม่ค่อยเอื้อและต่อให้เขียนได้ก็ไม่พ้นเรื่องผีสาง ถ้าถามว่า Low fantasy ของไทยเป็นยังไงนะ... กุแนะนำให้ไปอ่านเพชรพระอุมาโลด

หรือบางทีแนวนั้นอาจไม่ถูกจริตกุ กุเลยเขียนไม่ได้เหมือนกับนิยายจีนล่ะมั้ง

>>599 ดูมีอีโก้นะ

>>600 ego อาจจะใช่ แต่เดิมทีกุไม่ชอบนิยายจีนเนี่ยล่ะ
แล้วอีกอย่างกุนึกไม่ออกด้วยว่าวัฒนธรรมบ้านเรามันจะไปแฟนตาซียังไง ถ้าไม่ใช่หมอผีเนี่ย ก็คงให้เป็นแบบอุลตร้าแมน แต่เป็นหนุมานมาสิงร่างปราบเหล่าร้ายแหละ (ฮา)

การเขียนแฟนตาซีที่ดี อย่าตีกรอบความคิดตัวเองมากเกินไป ไม่งั้น มึงจะยึดติดเรื่องเดิมๆไม่ต่างอะไรกับเด็กดีที่เขียนจีนโบราณเอะอะก็ NTR ฮ่องเต้
NTR = netorare = การแย่งแฟน/สามี/ภรรยาที่มีเจ้าของอยู่แล้ว

>>602 ยังไงนะคะ ช่วยขยายความจีนโบราณ NTR ฮ่องเต้ให้หน่อย อ่านแล้วไม่เข้าใจ?

>>603 โอ๊ยอีห่า เขาเขียนอธิบายเป็นวรรคขนาดนั้นต้องขยายแค่ไหนวะ โง่มากก็ไปกูเกิ้ลเงียบๆเถอะอีสัด

>>603 กูไม่รู้ว่ามีกี่เรื่องเข้าข่าย NTR จีนโบราณ อาจจะมีเรื่องที่ฮ่อนเต้มีเจ้าของอยู่แล้ว เลยคิดว่ามันจะต้องมีอย่างน้อย 1 เรื่องที่ทำไปเพราะได้แรงบันดาลใจจากละครไทยบ้านเราเองแหละ

>>604 เราต้องการทราบความเห็นของคุณคนนี้ >>602 กูเกิลเคาะถามไปก็ไม่ได้ดีดออกมาเป็นความคิดเห็นของเขาไงคะ

>>605 คือในประวัติศาสตร์ฮ่องเต้ก็มีทั้งภรรยาหลวงและอนุอยู่แล้ว จีนโบราณนี่ไม่ใช่แค่ฮ่องเต้ ผู้ชายก็นิยมมีหลายภรรยา

เราเลยสงสัยว่า NTR ที่คุณหมายถึงคือเพราะนิยายในเด็กดีทำแบบนี้มันผิด หรือคุณหมายถึงคนที่ไม่เข้าใจเรื่องนี้และหาว่ามันผิดกันแน่

หรือถ้าเป็นเราอ่านไม่แตกเองก็ขอโทษด้วยค่ะ

>>602 NTR ความหมายจริงๆ คือทำแฟน (ผู้หญิง) คนอื่นท้อง ไม่ใช่แย่งแฟน แต่ความหมายใหม่ๆ จะหมายถึงแย่งแฟน (ผู้หญิง) ก็ได้

แล้วถ้ามึงจะหมายถึงนางเอกไปแย่งฮ่องเต้จากสนมต้องใช้ Netori คือแย่งแฟน (ผู้ชาย) คนอื่น

>>606 มึงควรหัดถามให้เป็นนะ ไม่ใช่ให้เขาขยายความอย่างเดียว คือเขาอธิบายแล้วว่ามันคืออะไร

มึงควรถามว่า ในสังคมที่ยอมรับการมีเมียน้อย มีเมียหลายคน อันนี้นับเป็น notorare ด้วยไหม

เช่นมุสลิม เช่นฮาเร็ม เช่นจีนโบราณ เช่นฝูงสิงโต คำว่า NTR มันจำกัดใช้แค่กรณีสังคมผัวเดียวเมียเดียวหรือเปล่า หรือครอบคลุมหมด

เล่นชู้ มีกิ๊ก อ่อยเรื่อยเปื่อย วันไนท์แสตน Open relationship polygamy

ส่วนกูว่าฮ่องเตัมีเมียเยอะ ๆ ไม่ถือว่าเป็น NTR ว่ะ มันให้อารมณ์ฮาเร็มมากกว่า เพราะมันแฮฝปี้ทุกฝ่าย

NTR ที่แท้ทรูมันต้องปวดตับด้วย เช่น สนมคนนึงของฮ่องเต้ไปแอบเย็ดกับนายพล นายทหาร บลา บลา บลา
ไม่ก็นางเอกที่ควรจะได้เย็ดกับพระเอก แต่เสือกโดนตัวโกง/พระรองจับเย็ด และอาจติดใจ

ว่าง่ายๆ เปรียบคำแบบไม่เรียนรู้วัฒนธรรม ในสังคมของยุคก่อน
ใช้มุมมองคนปัจจุบันไปมองตัดสิน แบบโลกทั้งใบหมุนรอบตัวเอง
เรื่องมีเมียหลายคน ในประเทศแถบเอเซีย ถือเป็นระบบมาตราฐาน ของผู้ชายที่มากบารมีและเงินทอง
มันเกี่ยวกับผลประโยชน์ การเมือง ทายาทสืบสกุล การวางรากฐานให้ตระกูลตัวเองมั่นคงต่อเนื่องไปทั่วแคว้น
แบบราชวงศ์หมิงก็ให้ไปเป็นอ๋องตามเมืองสำคัญทางยุทธศาสตร์จุดต่างๆ
คือเห็นคนอ่านที่ต่อต้านเรื่องฮาเร็มบ่อยมาก แต่คนเขียนที่ดีควรใช้หลักประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และสภาพสังคมในยุคนั้นๆด้วย
ไม่งั้นจะแสดงความด้อยในเชิงความรู้ออกมา หรือไม่สนใจก็เป็นพวกเปียวสนองคนอ่านไปวันๆ

อืมมม มู้นี้เปลี่ยนเรื่องเร็วกันดีแฮะ
ถ้าพูดถึง NTR สิ่งแรกเลยก็คือมึงต้องไปเอาเมียคนอื่นว่ะ ถ้าเป็นนางสนมนางกำนัลอะไรนั่นไม่นับ แต่จะนับเป็นฮาเร็ม
อย่างของเอเชียโบราณ ฮ่องเต้ มุสลิม สิงโต อะไรพวกนี้ไม่นับเป็น NTR แต่มันเป็นฮาเร็มว่ะ
ทว่าถ้าหากฮ่องเต้ เสือกหน้ามืดใช้อำนาจไปเย็ดเมียท่านขุนพลเงี้ยะ อันนี้เรียก NTR ถ้าว่าง่าย ๆ การดูว่า NTR หรือไม่ก็ดูตรงบริบทว่ามันไปผิดลูกผิดเมียชาวบ้านเขารึเปล่าต่างหาก

>>611 อ้อเพิ่มเติม... ถ้าลองเปลี่ยนเคส จากนางสาวชาวบ้านที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้า จู่ๆ จับพลัดจับพลูไปขืนใจเยกับฮ่องเต้ที่มีเมียแล้ว อันนี้ก็เรียก NTR นะ แต่มันดูไม่ซีเรียสแถมยังตลกเพราะผู้ชายเป็นฝ่ายโดนกระทำเนีั่ยล่ะ

ตามหลักจะเข้าวังเป็นเมียฮ่องเต้ได้นี่ต้องผ่านกี่ด่าน
ยังจะต้องไต่เต้าขึ้นไปอีก
แถมมีระบบหมุนเวียนเลือกป้ายในแต่ละวันอีก
ระบบของฮ่องเต้จริงๆ มีหญิงงามมากมายให้เลือกเป็นพันๆ คนแล้ว ทุกปีมีเอาะๆเข้าวังตลอด
มันเกี่ยวพันหลายอย่างมาก ทางอำนาจการเมือง
จะมาหลงรักหญิงคนเดียว เทสนมทั้งวังออก ราชบัลลังก์ได้สั่นคลอนแน่

NTR คือ Cuckold ผิดลูกผิดเมียคนอื่น

ลงชื่อ เซฮุน

ใช้กันมั่วๆ อีกและสัส
NTR หรือ Cuckold มันหมายถึง"รสนิยมทางเพศที่ชอบเห็นคนรักของตัวเองโดนคนอื่นเย็ด"
จะเรียกนิยายเป็นแนว NTR ไหม ก็ต้องดูว่านิยายมัน"สร้างความรู้สึกว่าคนรักของตัวเอกถูกแย่ง"ไปได้รึเปล่า
ถ้าไม่มีจุดนี้ก็ไม่ต้องไปเสร่อเรียก NTR

>>*สะเหล่อ

>>616 http://dictionary.sanook.com/search/dict-user/เสร่อ

>>617 https://www.wordyguru.com/a/คำไทยที่มักเขียนผิด/q/656/สะเหล่อ

พวกมึงเป็นเหี้ยอะไรกัน!!!!!!

เสร่อ (คำอาการนาม การเสร่อ หรือ ความเสร่อ)
(ภาษาปาก) เชย, ล้าสมัย
ผู้ชายคนนั้นนุ่งกางเกงเอวสูง เสร่อจริง ๆ
อ้างอิง ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 159.

ลงชื่อ เซฮุน ควยยยยยนยย ควยยยยยยย อย่าลืมไปเผาพ่องมึงด้วยนะโง่ๆกันแบบนี้น่ะ โอ้ยยยยยสนสยยยยยย สัดดดดดดด

>>619 พ่อเราเผาไปนานแล้วค่ะ

จริง ๆ ไม่ค่อยอยากจะร่วมวงแบบนี้นะ ขี้เกียจดีเบท ลองไปหาคำในนี้เอาก็แล้วกันว่ามันสะกดยังไง

http://www.royin.go.th/dictionary/

>>615 ไม่ใช่ NTR เป็นตัวย่อของคำ 3 คำ มีความหมาย 3 อย่าง

1. ถูกแย่งแฟนผู้หญิง

2. ถูกแย่งแฟนผู้ชาย

3. Cuckold ชอบเห็นแฟนโดนคนอื่นเย็ด

แต่ละคำมีคำเรียกต่างกัน แต่ย่อว่า NTR ได้ เลยเรียกรวมกัน แต่ไม่ใช่คำเดียวกัน

>>620 อย่าไปคุยกับมันเลย รกบอร์ดเปล่าๆ

ส่วนคำว่าเสล่อ มึงถูกแล้วละ เพราะราชบัณฑิตยสถานปี 54 ยกเลิกคำว่า เสร่อไปแล้ว

https://imgur.com/a/svmyR
https://imgur.com/a/snNiA

>>622 พอมีคนอวดรู้ภาษาไทยมากกว่าคนอื่น แต่เสือกไม่รู้ว่าศัพท์ถูกเลิกใช้ตอน ถ้าไม่ใช่ควายกูไม่รู้จะเรียกอะไรแล้ว

แล้ว เสลอร์ปี้ ล่ะ

คราวหน้าเปลี่ยนหัวกระทู้กันมั้ย เพื่อน ๆ
จะ 1000 ละ ไหน สับได้กี่บทแล้ว

>>625 อย่าลืมใส่ กุดุสๆ ในชื่อมู้ด้วยนะ

>>624 Slurpy ตัว L ล. ถูกแล้ว

จริงๆ มันไม่น่ายากนะ เสล่อ เวลาพูดมึงม้วนลิ้นเหรอ ถ้าไม่ม้วนก็ไม่ใช่ ร.

>>623 มึงยังหวังอะไรกับมันอีกเหรอ

>>626 ใจตรงกันเลย 555

ฝนตกวะ เน็ทหอห่วยๆอยู่

ประกาศเลิกใช้อย่างกับรัฐธรรมนูญ ไอ้ฉิบหายนาซี เสร่อมุข

ลงชื่อเซฮุน

>>623 >>627 กูผิดที่ไม่รู้ว่ามันเลิกใช้ เรียกกูควายก็ได้ ถ้ามึงสบายใจนะ มึงเก่งว่ะ แปะๆ

สี่ตีนยังรู้พลาด กูผิดกูยอมรับ กูโง่เองที่เชื่อ
พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 159.

มันยกเลิกตอน 54 ต่อไปไม่เรียกกูควายแทนเซฮุนก็ได้นะ

เหยียบเลย กูไม่แคร์ จะเอาแพะไหม? จะเอามาให้ขี่ ได้ทีแล้วนี่

ลงชื่อ เซฮุน 53-54 หกปีมานี่ ตอนนี้60 กูเพิ่งรู้ กูควายจริงๆว่ะ ฮ่าๆ

มึงไปไกลๆเหอะเกะกะคนอื่น จะควายจะเหี้ยก็เอาที่มึงสบายใจ ชาวโม่งรู้สันดานมึงหมดแล้วล่ะ

ในชีวิตกูไม่เคยทำเหี้ยไรพลาดเลยว่ะ แม่งเอ๊ยหน้าแหกสัดๆ แถมเป็นในโม่งอีก อายเขาฉิบหาย ออกตัวแรง ไม่รู้ว่า เสร่อยกเลิก ใช้ สะเหล่อกันแล้ว

ถ้าเป็นในชีวิตจริงคงอายแทบมุดหีพ่อหนีแน่นอน

ลงชื่อ เซฮุน อย่าเอาอะไรกะกูเลยมึง

ถ้าเคยอะไรกับกูก็ยกเลิกไป แต่ถ้าไม่เคยอะไรกะกูตั้งแต่แรกมันจะมีอะไรให้ยกเลิกวะ ถ้ามันไม่เคยมีคำว่า เสร่อ ในเล่มปี 53 กูคงไม่เสียหมาพวกมึงว่สไหมวะ?

>>632 เพราะมึงไล่นี่กูควรไป หรือกูควรอยู่มากกว่าเดิมวะ

>>632 เดี๋ยวกูจะมาระรานหนักกว่าเดิมละกันนะ คนอื่นจะได้โทษมึงว่ามึงเป็นต้นเหตุ

กุคงตอบมึงครั้งสุดท้ายละนะ มึงยิ่งดิ้นยิ่งอุบาทว์ลูกตา คนพาลยังไงมันก็หาเรื่องพาลชาวบ้านได้เรื่อยๆ มึงจัญไรแล้วชีวิตดีขึ้นป่ะวะ คนสาปส่งแล้วมึงเจริญขึ้นมั้ย โตแล้วคิดให้เป็น อย่าให้ใครด่าว่าบุพการีไม่สั่งสอน

>>636 ดิ้นอะไรวะ กูก็บอกว่ากูยอมรับ จะสาปส่งกูทำไม โอ๊ยอีห่า มึงเป็นไรมากปะ?

>>637 มึงต่างหากที่เป็นอะไรมาก ไหนล่ะการสับนิยายของมึง

>>638 มึงจะไปคุยกับมันทำไม คนอื่นอุตส่าเงียบกันแล้วนะ

ทำแบบตำหนักเผือกค่ะซิส ชวนคุยเรื่องเป็ดย่าง โทรลกระเจิงเลย

>>638 กูสับแน่นอน เพราะมันเป็นเรื่องเดียวที่ราชบัณฑิตยกเลิกมันจากกูไม่ได้ คนอย่างกูซื่อตรง ไม่ลดธงครึ่งเสาอยู่แล้ว

ลงชื่อ เซฮุน ใช้เสร่อมาทั้งชีวิต แม่งยกเลิกรัฐธรรมนูญ นาซีเหี้ยๆ

>>537 คุ้นๆนะ ตอนเด็กดีเอาโม่งไปลง คนเขียน Tw ก็มารำพึงรำพันในบอร์ดแหละว่า ไม่รู้คนสับเขียนนิยายจบได้สักเรื่องยัง แถมไอ้สัญลักษณ์ XD นี่โครตคุ้นเลย แต่กุอาจจะคิดไปเอง แต่เห็นมารเทากำลังไปเพ้อในเฟสกลุ่มนักเขียนอยู่ว่าจะเลิกดีไหม ตอนแรกคนอ่านเป็นพัน แต่ตอนล่าสุดเหลือแค่30

ยอดวิวเยอะกว่าอีกยังจะบ่น -_-

>>642 เขามีเฟสกลุ่มนักเขียนด้วยหรอ กูไปอยู่ดาวไหนมาเนี่ย ไม่รู้เรื่องเลย

กุ 641 เอง เดี๋ยวจะหาว่ากุใส่ความเอง (ขอเซนเซอร์ชื่อกับหน้ามันละกัน) ส่วนตัวกุว่าไม่มีประโยชน์ที่จะไปถามใครหรอก เพราะสุดท้ายพอเขาวิจารณ์ตรงๆ ชี้จุดแย่คนเขียนก็จะไม่ยอมรับ ฟังแต่ความเห็นบวกๆในเด็กดีที่กุว่าไม่ค่อยมีประโยชน์ ส่วนใหญ่ไม่ค่อยจริงใจ พูดชมๆเข้าว่าเผื่อได้เพื่อนมาอ่านนิยายตัวเอง
https://imgur.com/a/D2xo6

>>642 >>645
อุตส่าห์ไปขุดไอ้ TW มาอีกนะ =.= สนใจมันมากเหรอวะ

>>642 พอมึงทักกุชักคิดตาม ลักษณะแม่งคล้ายTWจริงๆ แต่คาดไม่ถึงที่มันมาเกรียนโม่ง แม่งสติจากคนอ่านน้อยมาลงโม่งชัดๆ

>>646 เปล่าหรอกเห็นคนสำนวนคล้ายๆ เลยนึกถึงมัน และนี่ก็เป็นตัวอย่างที่ดีของการตลาดดีจัดแต่คุณภาพงานเขียนดีไม่เท่า มักลงเอยแบบนี้แหละ ถ้าเส้นใหญ่อาจจะลงเอยแบบดรปอบ ปังแต่คนด่าทั้งบ้านทั้งเมือง ส่วนตัวกุเห็นว่างานมันพัฒนาได้อีก โลกที่มันสร้างมีศักยภาพมาก แถมตัวมันก็มีทักษะการเขียนพอตัวแต่ก็ช่างเถอะ...

พวกมืงคุ้นๆชื่อนิยาย จอมยุทธก๋วยเตี๋ยว ที่มาแปะเรียกร้องความสนใจในบอร์ดบ่อยๆ ป่ะวะ
มีใครสับมันบ้างยังวะ กุอยากรู้ว่ามันสนุกยังไง
https://my.dek-d.com/PMMchannel/writer/view.php?id=1694918

>>649 มีคนพูดถึงอยู่นะ ลองค้นเม้นเก่าๆดู

บันเทิงสัสๆ ล่าสุดพี่เครื่องต้อนให้อีจขกท.เผยล็อกอิน

https://www.dek-d.com/board/view/3796875/

>>651 กูว่ากูรู้ว่า จขกท ใคร ถถถถถถ

>>652 มีวีรกรรมเก่าเหรอวะ?

>>653 วีรกรรมเชี่ยไร กูเองนี่แหละ จขกท ถถถถถถถถ มาจากตำหนักเสิ่นเจิ้น ตัวแทนคนป่วนนิยายและบอร์ดเด็กดวก

>>654 มึงแน่ใจเหรอที่โดนแบนเพราะครางจริงๆ

กุไม่ได้อะไรกับ wm นะ ตอนกุเริ่มเขียนในเด็กดีก็มีให้กุอ่านว่านิยายต้องเบาๆไม่เกิน PG13 แต่แท็ก 18+ แม่งเต็มเว็บเหมือนมีกุคนเดียวที่อ่านกฏตอนเปิดเรื่อง แถมทุกเดือนต้องมีคนบ่นว่านิยายเย็ดกันโต้งๆแต่แม่งไม่โดนเหี้ยไรเลย

กูฮาอิเครื่อง
แม่งมั่นใจมากว่าเวลาโดนแบนจะไม่ขึ้นข้อความแดงในเนื้อหานิยายแบบนั้น เพราะเวบไม่มีสิทธิ์แก้เนื้อหาเอง

กูนี่ร้องควายยยยยยยยยย

>>655 อยากรู้อัญเชิญไปห้องรัชทายาทเสิ่นเจิ้นแห่ง webnovel จ้า

>>655 โดนแบนไปสองตอนมึง
ตอนหนึ่ง โดน เพราะ หำ กับ หมอย
อีกตอนโดนเพราะ คราง
คือกูเข้าใจเว้ย ถ้า หำกับหมอยจะโดนแบน
แต่กูแม่งไม่เข้าใจว่า "ครางชื่อข้าสิฮองเฮา"
คราง เนี่ยโดนได้ไง
อย่างที่สองกูอธิบายให้มึงเข้าใจนิดนึง นิยายเนี่ย พวกกูตำหนักเจิ้นช่วยกันยำ กูลอกเอาไปแปะเลนอาจพลาดคำไรไปบ้าง
เนื้อหาเหี้ยเลยแหละมึง แดกดันพวกเสิ่นเจิ้น เวรๆ ที่แม่งลงแต่ฉากเย
ถ้ามึงอยากอ่านฉากที่โดนแบน กูเอามาแปะให้อ่านได้

กูเป็นหนึ่งในผู้แต่งฉากนั้นเองแหละ
หี หมอย หำ เหี้ย รายงานตัวครบ แต่ไม่โดน
โดนคำว่าคราง
5555555
กุว่ามันเป็นระบบตรวจคำอัตโนมัติแน่ๆ และเขาคงคิดว่าไม่มีใครกล้าลงคำเหี้ยๆแบบนั้นแหงๆ

อีดึงสติคน1-2-3กับดึงสติแจ้งแบนนี่คนละคน ไม่ใช่รีเร้าเตอร์มาใช่ไหม กูแม่งเริ่มงง
อีฉากเยแม่งแรงจริง กูว่า wm คงขี้เกียจจะทำตัวแดงให้เมิงอ่ะเลยเอาคำว่าครางละกัน ใกล้ๆง่ายดี
/ทำปากเบะรูปตัวเอ็ม

>>660 โอ้ยกูเม้นผิดมู้ ท่ดๆๆ แงงง

ครางเหี้ยไรล่ะ คำว่าครางมันสองแง่สองง่ามนิ ? กูแต่งลงหมวดธรรมดา มีคำว่าครางยังไม่โดนเลย กูว่า WM ต้องแบนพวกมึงอยู่แล้ว แล้วหาคำมาอ้างแบนมากกว่า โดยเนื้อหา กับคำมันก็สมควรถูกแบนอยู่แล้วนะ แต่ไม่นึกว่าจะเอา "คราง" มาเล่นมึง

>>661 จูงหมอยกลับตำหนักเจิ้น

ถถถถถถถ พี่เครื่องนี่น่าจะอยู่บนโลกมาหลายปี ไม่รู้ไปมุดอยู่ไหนมา

>>649 กูสับไว้เมื่อ >>401

ล่าสุดที่สับนิยายไปเมื่อไหร่กันวะ ทำไมกูย้อนอ่านไม่เห็น

>>666 นี่ล่าสุด >>555

>>667 คนอื่นสับนะ มะช่ายกู

ย้ายไปเสิ่นเจิ้นกันหมดแล้วหรอวะ มู้ร้างเชียว... ก็ดีถ้างั้นกุขอ KY เปลี่ยนเรื่องคุยนิด
ช่วงนี้กุรู้สึกเครียดว่ะ กุสังเกตแล้วว่า Webnovel ที่กำลังดีคือต้องมีความยาวประมาณตอนละ 2000 คำว่ะ
แต่กุติดนิสัยมาจากสมัยเขียนเป็นรูปเล่ม มันเลยตกตอนละ 4000 ซึ่งนับว่ายาวไปตลอดเลยเนี่ยล่ะ
กุพยายามหาทางแก้ แต่แก้ไม่ได้ซะที ทำไงดีวะเนี่ย...

>>669 มึงเลือกช่วงตัดจบที่ครึ่ง(2xxx อักษร) ก็ได้นิ เลือกจุดที่สำคัญ ๆ เช่นมีคนใกล้ตายกำลังจะบอกชื่อคนที่ฆ่าพ่อพระเอกแล้วจบ

>>670 กุลองแล้วอะนะ แต่มันได้แค่บางตอนอะ แถมส่วนใหญ่ทำแล้วเนื้อหามันขาดๆ ด้วย
นี่กุนั่งกลุ้มเรื่องนี้จนเขียนตอนต่อไม่ได้มาเดือนนึงล่ะ บ้าชะมัดเลย

>>671 มึงกลัวว่าเขียน 4000 แล้วจะลงไม่ทันใจคนอ่านหรือเปล่าวะ หรือกลัวจะโดนเบียดตกหน้าแรกชะมะ

ที่มึงแต่งต่อไม่ได้เพราะมึงไม่ได้วางพลอตไว้ดีพอหรือเปล่า กูว่ามึงไม่ควรเอาเรื่องข้อจำกัดตัวอักษรหีแตดเนี่ยมาขวางทางตัวเองนะ สำหรับกูนี่ไม่ใช่ข้ออ้างที่ทำให้เขียนนิยายต่อไม่ได้

มึงเอาเวลานั่งกลุ้มไปแต่งนิยายต่อ สต็อกเยอะ ๆ ไม่ต้องนับตัวอักษร พอใจแล้วมึงก็มานั่งไล่ตัดจบตอนที่มันสำคัญเป็นตอน ๆ จะสั้นหรือยาวก็ช่างแม่ง แต่เนื้อหาควรจะครบ เพราะในตอน ๆ นึง นักอ่านมันควรจะได้เนื้อได้หนังอะไรกลับไปบ้าง ที่มึงไม่เลือกลงแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ ก็เห็นด้วย ทำดีแล้ว

ติ้วหีบ้าง ชักว่าวมั่ง จะได้ผ่อนคลายนะเพื่อนโม่ง

by โม่งเงี่ยน

>>671 กุเห็นด้วยกับ 670นะ แต่ก่อนกุก็บ้าพลัง (ตอนนี้กุก็ยังเป็นอยู่) ตอนนึงของกุนี่คือ 6000+ คำ กุว่ามันเยอะมาก แต่กุก็ไม่รู้จะทำยังไงให้สั้นลง ทีนี้กุก็ลงอาทิตย์ละครั้ง มันก็ดีนะ แต่คนอ่านไม่ค่อยติดว่ะ แต่พอซอย แบ่งอัพทีละ 50% แล้วตัดจบพีคๆ แบบที่670บอก เห้ยแม่งโคตรเวิร์กว่ะ ตัดจบให้พีคสำคัญจริงนะเว้ย มันจะทำให้คนรอติดตามตอนต่อไป

>>672 เปล่า กุไม่ได้กลัวว่าจะลงไม่ทันใจ ไอ้ที่ลงทุกวันนี้กุลงตอนละ 4000 คำ อาทิตย์ละ 3 ครั้งด้วยซ้ำ
แต่กุสังเกตคือ มันยาว! ยาวเกินไปจนคนอ่านเขาเบื่อเว้ย
นอกจากนั้นยังมีปัญหาเรื่องจำนวนหน้ากระดาษด้วย อย่างไอ้ที่กุเขียนอยู่เนี่ยตอน 1 บท ก็ปาไป 15-18k คำอะ ถึงกุจะแบ่งตอนย่อยๆ เป็น 5 ตอนแล้ว แต่มันก็ยังยาวใช่มั้ยล่ะ
กุตั้งใจจะเขียนให้อ่านง่าย โดยเฉพาะกับเด็กเห่อหมอยที่อ่านน้อย กุเลยอยากจะหาทางตัดให้มันเป็นตอนย่อย ๆ นี่ล่ะ
แต่ก็เจอปัญหาคือใน 1 บทเนี่ย กุหาจุดตัดจบพีคๆ ได้ไม่บ่อย ซึ่งส่วนใหญ่กุก็ตัดแบ่งเป็นตอนย่อยๆ ไปแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกว่ายาวอยู่ กุเลยพยายามหาทางย่อยให้มันเล็กลงอีกยังไงล่ะ

>>674 กูเข้าใจละ

มึงน่าจะมีปัญหาเรื่องความกระชับเจ้มจ้น
งั้นกูจะบอกว่ามึงควรทำให้ย่อหน้าทุกย่อหน้ามึงมีความหมาย ไม่ใช่เขียนไปส่ง ๆ ยัดห่าข้อมูลที่ไม่น่าบันเทิงให้คนอ่าน(ยกเว้นแต่ข้อมูลพีก ๆ) ถ้าไม่ได้ทุกย่อหน้า ก็ทำให้มันมีได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ กูรู้ว่าพูดมันก็พูดง่าย แต่กูเชื่อว่าใครก็ทำได้ ขึ้นอยู่กับมึงจะยอมทุุ่มเทกับมันมากน้อยแค่ไหน (ใช้เวลานานขึ้นแน่นอน)

ตัวอย่างที่ดีเลยคือเกมออฟโทรนแบบซีรี่ย์
มึงจะสังเกตได้ว่าแต่ละฉากสั้น ๆ มันมีความหมายมีจุดพีกในแต่ละฉาก ย้ำว่ากูเห็นว่ามีทุกฉาก

มึงเขียนให้รู้เรื่องก่อนดีไหมถุย?

https://www.dek-d.com/board/view/3797083/

ตัดเป็นคำไปก็ได้ ง่ายดี ไม่ต้องสนใจฉากพีคไม่พีคหรอก อัพวันละตอน ตอนละ 2000 คำ กำลังสวย

>>676 เห็นแย้งพี่ถุย ถึงใช้ tell ไม่ได้ แต่ก็สามารถใช้ show แสดงลักษณะนิสัยของตัวละครได้ หรือจะให้ pov 1 สังเกตสีหน้าท่าทางตัวละครก็ได้

>>676 world building พ่อมึงดินี่มันสอน pov แล้วเว้ย

เออ สงสัยอย่าง ทำไมถึงเรียกเขาว่าถุย?

>>676 กูก็ยังไม่เข้าใจที่มันจะสื่อว่ะ

>>680 เรียกติดมาตั้งแต่สมัยมู้นินทา

กุไม่แย้งอะไรเขานะ แต่สำหรับกุ World building ที่ดีคือสร้างโลกสมเหตุสมผล ค้นคว้ามาดีแล้วมีอะไรแปลกใหม่ให้คนอ่านร้องว้าว แล้วนำเสนอให้คนอ่านสำรวจทำความเข้าใจมันผ่านทางตัวละคร หลีกเลี่ยงการ info dump คืออยากร่ายยาวประวัติศาสตร์อะไรก็ได้นะแต่ควรเขียนแยกไปอ่ะ แล้วเขียนคร่าวๆในเนื้อเรื่องหลัก ส่วนใครอยากรู้ลึกค่อยไปอ่านบทแยกแบบละเอียดอีกที
แล้วตอนนำเสนอมันทำได้หลายแบบล่ะควรเน้นอะไรที่มันพีคจริงๆ ส่วนบรรยากาศต่างนาๆ รายละเอียดสภาพความเป็นอยู่ บางทีไม่ต้องให้พระเอกเจอกับตัวก็ได้ เสียเวลาไปหลายหน้า ทำให้เนื้อเรื่องช้าจนคนอ่านบางคนเบื่อซะก่อน เช่นบรรยากาศเมืองเป็นรัฐตำรวจแทนที่จะเสียเวลามาบรรยายฉากตำรวจมาค้นบ้านไปเกือบตอนแต่ไม่มีผลไรกับเนื้อเรื่อง ลองเปลี่ยนเป็นนำเสนอแบบพระเอกเดินตามถนนในเมืองแล้วมีประกาศตำรวจตามเมืองว่าห้าม...... หรือเห็นภาพตำรวจกำลังจับผู้ลักลอบใช้พลังผิดกฏหมาย จากนั้นจินตนาการผู้อ่านจะต่อจิ๊กซอให้เอง มันอยู่ที่ศิลป์การนำเสนอของแบบนี้ ไม่ยืดยาวโดยเกินความจำเป็นและได้รายละเอียดครบ

เรื่องนี้กูเห็นด้วยกับพี่ถุย เรื่องการใช้ POV3 ของตัวละครในการ show แทนที่จะ tell ตรง ๆ ว่าตัวละครนายเอมาจากนครเย็ดมือ ที่มีกฎห้ามแตะตัวสาว ไม่งั้นจะโดนลงโทษหนัก ต้องชักว่าวใส่หลอดแก้วผสมไข่เพื่อสืบพันธุ์ นายเอจึงหวาดระแวงทุกครั้งที่มีหญิงสาวเข้ามาใกล้

เราก็ show แค่นายเอแม่งกลัวผู้หญิงมากผิดปกติ แล้วจะไปเฉลยโดยให้มีฉากนายเอกลับนครเย็ดมือ แล้ว show ฉากคนต่างเมืองโดนลงโทษเพราะไปแตะตัวผญ ไรทำนองนี้

แต่หนึ่งย่อหน้าควรมี POV ของตัวละครเดียวว่ะ ไม่งั้นมันจะแปลก ๆ ไปหน่อย สับสนตอนอ่านด้วยแหละ

สังเกตหลายทีละว่าพี่ถุยของกูน่าจะศึกษามาเยอะ แต่แม่งชอบใช้ต้นทุนและองค์ความรู้ที่มีได้แบบผิดที่ผิดทาง ไม่ค่อยลงตัว

แต่ world building ใช้ไม่ได้กับนิยายที่ใช้โลกจริงมาเดินเรื่อง เพราะคนอ่านอยู่โลกเดียวกับนิยาย กะอีแค่ไม่ได้เล่าผ่านมุมมองของคนอ่านเท่านั้นเอง

>>684 ใช้ได้สิ ขึ้นอยู่กับว่าโลกที่เราสร้างมันเป็นยังไง อย่าง John Wick โลกเบื้องหลังคืออะไร หากินกันยังไง มีหลักการอะไร ของพวกนี้อยู่ในโลกเราก็จริง แต่เป็นโลกที่เราไม่รู้จัก การสร้างโลกที่ไม่มีอยู่จริงให้ปรากฏขึ้นในนิยาย ถือเป็น World Building หมด

เอานิยายเป็นตัวอย่างก็ นิยายของ Stephen Kings มี Universe ของตัวเอง IT เดินเรื่องในในเมืองสมมุติเมืองหนึ่ง แต่ทุกคนรู้ดีว่ามันคือเมกา ไม่ใช่เมไก่
เมพิราบ นี่คือโลกสมมุติที่ใช้ World Building สร้างขึ้นมาเหมือนกัน แต่ทุกคนที่อ่านสามารถผูกโยงมันกับโลกจริงได้อย่างแนบแน่นเช่นกัน

มันเข้ามาดูด้วยว่ะ เห็นกอปไปแปะเองตอบเองอยู่
อธิบายภาษาคนไม่รู้เรื่องกูไม่ว่านะ แต่แม่งชอบเรียกร้องความสนใจ ทำเหมือนตัวเองรู้เยอะข้อมูลแน่นปึ้กแต่ก็ตกม้าตาย
https://www.dek-d.com/board/view/3797083/

>>686 พี่ถุยอาจมีเจตนาดีก็ได้ แต่เพียงแค่ว่าพี่ถุยคงลืมไปว่าในเด็กดอกมีนักเขียนใหม่เยอะ ควรค่อย ๆ อธิยายเป็นประเด็นไป เริ่มเท้าความว่า world building คืออะไร pov. มีอะไร ใช้แบบไหน แล้วค่อยนำประเด็นมารวมกัน คนอ่านจะได้ไม่สับสน แบบที่พี่แกอธิบายตอนนี้คือถ้าไม่มีความรู้อยู่แล้วจะไม่เข้าใจเลย เหมือนที่พี่เยี่ยจาก the king’s avatar ได้กล่าวไว้ “เขียนไกด์ให้คนที่ไม่ต้องการไกด์”

กูว่าบทความวิธีเขียนปล่อยให้พวก WM เขาทำดีกว่าว่ะ มีประโยชน์ทั้งนั้น

>>688 แต่พวกที่เอาแต่เขียนแฮรี่พ่องตาย กูไม่เอา

>>689 และดิสนีย์

>>689 และแฮรี่และดิสนีย์

เรื่องนี้มีคนสับไปแล้วยัง
https://writer.dek-d.com/-NemuriHime-/story/view.php?id=1593950

>>692 กรุเคยจองสับไว้ แต่ตอนหลังไม่ไหว เลยขอเทไม่ได้สับต่อ คงถือว่ายังไม่มีสับมั้ง

>>691 เออจริงหวะ จะวนเวียนโพสอยู่แต่แฮรี่จริง ๆ

รัชทายาทเสิ่นเจิ้นของพวกกูโดนแบนทั้งเรื่องเรียบร้อย
อันเชิญ
https://www.dek-d.com/board/view/3797378/

มึงก็
เล่นบรรยายฉากเยิ๊บกัน อย่างโจ่งแจ้ง มันก็ควรโดนหรอก
มันฮาก็จริง แต่เป็นฮามุขใต้สะดือ ล้วนๆ
คือจะแซะเรื่องอื่น แต่มันบรรยายตรงเกินไป ไม่รู้จักหาคำเบี่ยง หรือคำแทนที่ไม่หยาบ
ง่ายๆ ยังขาดทักษะอีกมาก

>>695 สมควรโดนแบนอยู่นะพวกมึง เล่นใช้คำหยาบขนาดนั้น แทงใจดำชิบหาย