Fanboi Channel

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]​
>>>/webnovel/3899 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิษฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)

.

♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

4) แจ้งดิบตอนใหม่​​หลังเที่ยง เพื่อ​ไม่ให้​ทับซ้อนกับแปลไทย

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

เจิมมมมมม

ขอยูกิโนะมาฮีล แจกยาแก้ท้องร่วงทีค่ะ ถถถถ

ปิดท้ายนั่นมัน shojo หรือ thriller

ขำช่วงปิดท้ายของมู้ก่อนว่ะ โพสต์สุดท้ายนั่นฆตกรรมหมู่สินะ 55555

ต้องเพิ่มแท็ก thriller / horror / murder ด้วยมั้ย

ปิดมู้ได้สวยมาก ฆาตกรรมหมู่ชัดๆ ว่าแต่ใครจะลองเจิมแกงกะหรี่จานนี้ก่อนดีวะ

กูขอแค่ปลายช้อนชาพอนะ ไม่ไหวจะแย่งห้องน้ำกับโม่งคนอื่น555555

กูขอพุดดิ้งก่อนมันจะลงไปในแกงกระหรี่

กูใช้สิทธิ์กินข้าวเย็นแล้ว จึงไม่สามารถแดกแกงมิราเคิลได้ ขอให้โม่งอื่นโชคดีกับการกิน

คิดว่าเมนูจานนี้ถ้าเอาไปเสิร์ฟ แต่ละคนจะออกอาการยังไงบ้างวะ

วาคาบะ: ทำอะไรลงไปน่ะคะ! คุณคิโชวอิน!?
คาบุรากิ: ไอ้นี่มันคืออาหารแน่เรอะ?
เอ็นโจ: ก็...ดูมีความคิดสร้างสรรค์(?)ดีนะครับ
ยูกิโนะ: ผมยังไม่หิวเลยอะ ไปเล่นข้างนอกด้วยกันเถอะนะฮะ

>>11
ท่านพี่: วันนี้พี่ต้องนอนเร็ว มีพรีเซนต์งานแต่เช้า ขอตัวก่อนนะ
ท่านพ่อ: .....//น้ำตาไหลพราก แต่ก็กิน
ท่านแม่: (กดเบอร์หมอประจำตระกูลรอไว้เลย)

>>12 ท่านแม่ปลีกตัวหนีไปแบบเนียนๆเหมือนท่านพี่ บอกว่าไม่ทานมื้อเย็นเพื่อความงาม แล้วก็กดเรียกรถพยาบาลให้ท่านพ่อ

>>11
คันตะคุง: ดูเหมือนที่สอนไปคราวที่แล้วจะยังไม่เข้าใจสินะ โคโรเน่

>>11 ซากุระ : ทำบ้าอะไรของเธอน่ะ ขอโทษคนทำอาหารทั่วโลกเดี๋ยวนี้นะย่ะ!!

คิดว่าอิมาริจะกินหรือเลี่ยง 55555

>>16 อิมาริยังไม่รู้นี่นาว่าฝีมือทำอาหารท่านเรย์กะเป็นยังไง ตอนได้ช็อกโกแลตก็ได้เวอร์ชั่นที่ดีที่สุดอีกต่างหาก อาจจะติดกับก็ได้นะ 55555

>>17 จะว่าไปท่านอิมาริโชคดีจังนะ ท่านพี่กับท่านพ่อต้องทรมานตั้งหลายปี ท่านอิมาริได้ครั้งแรกก็ของดีเลย คนเขียนแอบลำเอียง55555555555

นั่งทำสารบัญเอ็นโจไป เพิ่งจะเสร็จ //ปาดเหงื่อ
กำลังทำสารบัญคาบุรากิ ต้องเขียนของที่คาบุรากิให้วาคาบะด้วยมั้ยวะ

>>19 แล้วแต่มึงเลย มีก็ดีแต่ถ้ามึงเหนี่อยแล้วก็ไม่เป็นไร จริงๆเหมือนเห็นกระทู้ก่อนๆเคยมีโม่งมาลิสต์ไว้ที่กูจำไม่ได้แล้วแฮะว่ากระทู้ไหน
แอบนานอยู่เหมือนกัน น่าจะตอนช่วงให้เมเปิ้ลไซรัป

>>/webnovel/3689/412 แต่ไม่มีเลขตอน

>>>webnovel/3689/412 แก้ลิงค์ๆ

อ่าวขอโทษ ไม่ติด พิมพ์ยังไงวะ ;w;

>>>/webnovel/3689/412 เออ น่าจะถูกแล้วมั้ง

>>23 >>>/webnovel/3689/412 กูแก้ให้ละ
ขอบคุณมึงมาก กูก็พิมพ์เรื่อยๆ เจอก็จดลิสต์ไว้

>>25 ขอบคุณที่ช่วยแก้ กูขอโทษที่ทำกระทู้รก ;w;

ต่อจาก >>>webnovel/3899/987
---------------------

"ไม่นะ! เบียทัน!"
อุเมวากะตื่นตระหนกคิดว่าอาจจะมีใครลักพาตัวเบียทันไป เขาถอนเชือกล่ามคอมาตรวจดูก็พบว่ามันถูกกัดจนขาด ท้องฟ้าส่งเสียงครืนๆน่ากลัว นี่อาจจะเป็นสาเหตุให้เบียทันตกใจตื่นตัวจนเผ่นหนีไป

"เบียทัน! อยู่ที่ไหนน่ะ เบียทัน!"

อุเมวากะไม่ชักช้ารีบตะโกนเสียงดังลั่นแม้จะถูกเสียงฟ้าร้องกลบไป แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ วิ่งไปตามเส้นทางที่คุ้นเคยที่สุนัขของเขาอาจจะวิ่งผ่าน

สายฝนซัดกระหน่ำจนกระทั่งร่มต้านทานไม่อยู่ ตอนนี้เขาเปียกโชกไปทั้งตัว ไม่ต้องพูดถึงข้าวของที่เพิ่งซื้อมาจากซูเปอร์มาร์เก็ตเลย ถึงบ้านแล้วจะต้องโดนแม่ด่ายับไปหลายชั่วโมงแน่ แม้จะรู้แบบนั้นแต่อุเมวากะก็ไม่ได้สนใจนัก

"เบียทัน!"

เขาวิ่งไปตะโกนไปอย่างต่อเนื่อง มันก็เคยมีบ้างที่เบียทันผลัดหลงกับเขา แต่ทุกครั้งที่เขาตะโกนเรียก เบียทันก็เห่ารับแล้วรีบวิ่งมาหาเสมอ เพียงแต่สถานการณ์ที่มีพายุแบบนี้ทำเอาทุกอย่างเลวร้ายลงไปนัก

อุเมวากะวิ่งไปตามทางจนถึงที่บ้าน เขาโยนข้าวของที่ซื้อมาไว้ตรงทางเข้า แล้วก็รีบเข้าไปตรวจดูว่าเรย์ทันวิ่งกลับเข้ามาที่นี่หรือเปล่า แต่ก็ไร้ร่องรอยที่บ้านไม่มีใครเลย

ทำไงดี ทำไงดี

เขาคิดอย่างร้อนรนขณะวิ่งกลับออกไปข้างนอกพร้อมเสื้อคลุมกันฝน พร่ำตะโกนเรียกหาและวิ่งไปเรื่อยอย่างไร้ทิศทาง

ถ้าหากเบียทันเป็นแบบตอนนั้นอีกล่ะ?

เขาย้อนนึกถึงอดีต
มันเป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับเบียทัน

+++++

วันนั้นเองก็เป็นวันที่ฝนตกเช่นกัน อุเมวากะวัยประถมปลายได้พบกับเรื่องสุดช็อกที่สุดในชีวิตตอนนั้น เมื่อ เบียทริกซ์ อาจารย์ฝรั่งผมสีน้ำตาลสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่เขาปลื้ม ประกาศว่าเธอกำลังจะเข้าพิธีวิวาห์

"ไม่จริ๊ง!!"
เขาเดินถือร่มร้องไห้ขี้มูกโป่งอย่างโศกเศร้าท่ามกลางสายฝนหลังเลิกเรียน คิดว่าหากตัวเองเกิดเร็วกว่านี้สักสิบปี ยี่สิบปีก็คงจะดี

ขณะที่เขาเดินก้มหน้าร้องไห้ ก็ได้ยินเสียงของสุนัขดังแว่วมา ในตอนแรกเขาไม่ได้สนใจนัก แต่สักพักเขาก็จับได้ว่าเสียงสุนัขที่ดังมานั้นฟังดูอ่อนแรงเหลือเกิน อุเมวากะหันรีหันขวาง แม้จะเป็นพื้นที่ละแวกบ้าน แต่ก็ใช่ว่าเขาจะคุ้นเคยทุกพื้นที่

เขาค่อยๆเดินไปตามทางค้นหาทิศทางที่ได้ยินเสียงแว่วมา จนกระทั่งพบลูกสุนัขขนสีน้ำตาลตัวน้อยนอนอยู่กับพื้นริมทาง พื้นที่เจิ่งนองน้ำฝนนั้นมีสีแดงปะปนอยู่

"เอ๋!?"

เด็กชายค่อยๆขยับเข้าไปใกล้ๆ เสียงร้องครางแผ่วเบากว่าเมื่อสักครู่เสียอีก เขาเข้าไปใกล้จนมองเห็นได้ว่ามันบาดเจ็บ ตัวสั่นหงึกๆดูน่าสงสาร บางทีมันอาจจะโดนรถชนหรืออาจจะโดนคนใจร้ายทำร้ายมา อุเมวากะก็ไม่แน่ใจนัก

ทำยังไงดีล่ะ?

นั่นคือสิ่งที่เขากังวล หากอุ้มมันไปที่บ้านเขาเองก็ไม่แน่ใจนักว่าที่บ้านจะว่ายังไง เมื่อปีที่แล้ว เขาเคยอุ้มแมวที่โรงเรียนกลับมาที่บ้าน ก็โดนตำหนิไปค่อนวันทั้งจากที่บ้านและที่โรงเรียนทำเอาเขาไม่กล้าทำอีก แล้วถ้าเป็นตัวนี้ล่ะ? แม้เขาจะมั่นใจว่าที่บ้านไม่ได้เป็นคนใจจืดใจดำที่จะไล่สุนัขบาดเจ็บได้ลงคอ แต่เขาก็ยังหวาดกลัวอยู่ดีตามประสาเด็กๆ

เด็กชายหันรีหันขวางอย่างลังเล ก่อนที่จะตัดสินใจวางร่มของเขาลงข้างลูกสุนัขเป็นกำบัง ก่อนที่ตัวเองจะวิ่งฝ่าฝนจากไป

+++++

"เบียทัน!!!"

เขารู้ดีถึงความผิดพลาดในอดีตที่ได้ทำลงไปและไม่อยากที่จะผิดซ้ำอีก อุเมวากะตะโกนอย่างบ้าคลั่งจนคอเริ่มแสบ ฝนเองก็กระหน่ำตกอย่างไม่ลืมหูลืมตา เขาวิ่งจนกระทั่งมาใกล้ๆกับที่ที่เขาได้พบกับเบียทันครั้งแรก

อุเมวากะเดินลัดเลาะไปตามซอกซอย จนกระทั่งทะลุมาถึงถนน ใกล้กับจุดที่เขาเคยวางร่มทิ้งไว้ก่อนจะวิ่งหนี

"เอ๋!?"

เขาไม่พบเบียทัน แต่กลับพบหญิงสาวคนหนึ่งนอนสลบอยู่กับพื้น

+++++

"ทำยังไงต่อล่ะทีนี้..."

อุเมวากะพ่นลมหายใจออกมา ขณะมองร่างของหญิงปริศนาที่นอนอยู่บนพื้นห้องน้ำในบ้านตัวเอง

เขาเคยแอบพาสัตว์เข้าบ้านมามากมาย แต่กะคนนี่เพิ่งจะเป็นครั้งแรกเนี่ยแหละ

แม้ว่าชายหนุ่มจะยังกังวลถึงสุนัขของเขาอยู่ แต่จะให้นิ่งดูดายปล่อยผู้หญิงคนนี้ทิ้งไปอย่างที่เคยก็เป็นไปไม่ได้ หลังตรวจสอบดูแล้วว่าเธอไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆและพยายามปลุกเรียกแล้ว เขาก็ตัดสินใจพาเธอมาที่บ้านอย่างไร้ทางเลือก

ถึงตอนนี้ เพราะว่าเธอตัวชุ่มโชกไปด้วยฝน ทำให้ชุดเดรสสีดำนั้นแนบลำตัวจนเห็นสรีระเด่นชัด นั่นทำให้เขาสับสนว้าวุ่นไปหมด

เมื่อสักครู่นี้เขาเพิ่งได้เช็คข้อความโทรศัพท์ พบว่าแม่ส่งข้อความมาว่าติดฝนหนักคงจะกลับดึก ตอนนี้ที่บ้านจึงไม่มีใครอื่นอีกเลย เขาลองโทรศัพท์ไปหาเพื่อนสาวที่สนิทกัน แต่กลับโดนตัดสายทิ้ง ท่าทางว่าจะยังโดนโกรธไม่หายจากการที่เขาไปล้อเลียนเรื่องความเป็นทอมบอยของเธอ

"โว้ย! ช่วยไม่ได้ล่ะ ขอโทษทีนะ แต่ฉันสาบานเลยว่าไม่ได้มีเจตนาไม่ดีน่ะ!"
อุเมวากะตะโกนกล่าวสาบาน ฟ้าก็ร้องดังครืนคล้ายกับจะตอบรับพอดี

ท้ายที่สุดแล้วเขาก็จัดการช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สาวปริศนาใหม่อย่างทุลักทุเลด้วยพยายามหลับตาและไม่ให้เผลอสัมผัสส่วนสำคัญ ชุดเดรสแขนยาวถูกแทนที่ด้วยเสื้อยืดที่สกรีนรูปลูกหมาน่ารักๆ กางเกงขาสั้นและชั้นในที่เขาแอบไปขโมยมาจากห้องของพี่สาว จากนั้นก็พาร่างนั้นมานอนบนฟูกที่ห้องนั่งเล่นที่ปูไว้ก่อนแล้ว จัดแจงเปิดฮีตเตอร์คลายความเย็นจากฝน

มองดูเรือนผมหนาสีดำยาวที่ลีบเพราะซับน้ำ พอคิดว่ามันอาจจะทำให้ไม่สบายหรือเป็นปอดบวมอย่างที่เบียทันเคยเป็น เขาก็อดไม่ได้ที่ไปเอาไดร์เป่าผมของแม่มาเป่าให้แห้ง เกือบจะหยิบไดร์และหวีของเบียทันมาแล้ว โชคดีที่ยั้งตัวเองได้ทันควัน

"เฮ้อ...."

ชายหนุ่มถอนหายใจอีกครั้ง การดูแลคนนี่ยากกว่าดูแลหมาเสียอีก ขณะเป่าผมไปก็จ้องมองไปที่หน้าต่าง ฝนยังตกอย่างไม่มีท่าทีว่าจะหยุดเร็วๆนี้ เบียทันจะเป็นยังไงบ้างนะ... ในใจเขายังคงร้อนรน แต่ก็คิดว่าสภาพอากาศแบบนี้มันลำบากเกินไปจริงๆ ได้แต่หวังว่าจะไม่มีอุบัติเหตุอะไรเกิดขึ้นล่ะนะ

"เบียทัน รออาทันก่อนนะ..."

ผ่านไปสักพักจนผมของเธอแห้งสนิทฟูขึ้นอย่างที่เขาพึงพอใจ เขาก็กลับมาสังเกตหญิงปริศนาผู้นี้ชัดๆครั้งแรก ในตอนแรกที่พบที่พื้นข้างนอกนั้นสภาพของเธอแทบดูไม่ได้ แต่ตอนนี้หน้าที่ซีดเผือดนั้นก็เริ่มมีสีเลือดขึ้นมาบ้างแล้ว โครงหน้ารูปไข่สวย ขนตาเป็นแพยาว ปากสีกุหลาบ ทุกอย่างดูสวยงามลงตัวราวกับตุ๊กตาผู้หญิงในห้องของพี่สาว

อุเมวากะชักรู้สึกตัวเองเสียมารยาทไปเยอะแล้ว ถอนสายตาตัวเองออกมา รีบออกจากห้องนั่งเล่น เอาเสื้อผ้าที่เปียกฝนโยนเข้าเครื่องซักผ้า ก่อนจะไปยังห้องครัวเพื่อหาอะไรทานเป็นมื้อเย็น

ด้วยความขี้เกียจ ท้ายที่สุดจึงออกมาเป็นเมนูสุดง่ายอย่างบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป เขากลับมาที่ห้องนั่งเล่นเปิดโทรทัศน์ที่กำลังฉายข่าวสกู๊ปใหญ่ที่กำลังเป็นประเด็นในช่วงนี้ทิ้งไว้ แล้วนั่งซดบะหมี่ ก่อนจะนึกได้ว่าเมื่อสักครู่เจอกระเป๋าสตางค์ในชุดเดรส เขาก็ถือวิสาสะเปิดดู

"หือ? คุ้นๆจังแฮะ..."

เขาพบกับบัตรนักเรียนที่มีรูปชัดเจนว่าเป็นผู้หญิงคนนั้น ส่วนชื่อสกุลนั้น ช่างดูคุ้นเคยคลับคล้ายคลับคราว่าเคยได้ยินมาก่อน...

"อ๊ะ!?"

อุเมวากะหยิบบัตรนักเรียนนั้นขึ้นมาเปรียบเทียบกับชื่อของสกู๊ปข่าวในทีวี ตัวอักษรคันจินั้นตรงเป๊ะไม่ผิดพลาด

"คิโชวอิน..."

ใช่แล้ว! คดีการฉ้อโกงยักยอกทรัพย์ครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์วงการธุรกิจของญี่ปุ่นที่เพิ่งถูกเปิดโปงเมื่อต้นสัปดาห์ที่ผ่านมาจนกลายเป็นข่าวดังครึมโครมทั่วประเทศ! บริษัทคิโชวอินไงล่ะ!

____________________
ทำไมเบียทันดราม่าจังวะ ถถถถ

ข้างบนไม่ติด เอาใหม่ >>>/webnovel/3899/987

เชี่ย มีหลุดชื่อเรย์​ทัน 555555

เสร็จซักทีโว้ยสารบัญ ทำหมดทุกตัวก็หนักไม่ใช่เล่น กูต้องสำนึกในบุญคุณโม่งสารบัญมากๆที่เมื่อก่อนคอยทำให้ //ทำท่าสนุกจังโว้ยยยยย 555555555
อาริมะหาโมเมนต์ยากชิบหาย กูต้องไล่อ่านเผื่อตกหล่นอันไหนไป บางทีโผล่มาแค่ชื่อจนกูไม่รู้จะเขียนยังไงดี ทำไมบทน้อยขนาดนี้

>>28 โอ๊ะโอ เรย์กะคิมิดอลสินะ ท่าทางจะเป็นสาวเซ็กซี่ตรงสเป็คอุเมวากะได้ไม่ยาก
แล้วเบียทันเป็นยังไงบ้างอ่า ฝนตกด้วยนะนั่น กลัวเป็นอันตรายจริงๆ
ปล.อุเมวากะคุง รู้มั้ยว่าสาวสวยมักนำปัญหาที่ยุ่งยากมาให้เสมอนะ หึๆๆๆๆๆๆๆๆ

>>30 /กราบมึง โอ๋ๆ กูพัดให้นะ
สงสารอาริมะเหมือนกัน ไม่มีบทสักที โผล่มาแต่ละทีก็มาแค่อยู่ในประโยคบอกเล่าของคนอื่น 5555

>>27 ลุ้นจริงๆ นึกว่าจะเป็นเบียทันกลายร่างซะแล้ว แต่คู่นี้ก็น่าสนใจดีไม่เลว

>>28 เรย์กะคิมิดอลกับนายบ้าหมาเหรอเนี่ย เคมีอาจจะเข้ากันมากกว่าที่คิดนะ เจอสามัญชนที่ตัวเองเคยดูถูกมาดูแลเอาใจใส่เยียวยา เป็นไนซ์กายบ็อกแบ็กๆ ว่าแต่ผมแห้งแล้วมันจะม้วนเป็นหลอดอัตโนมัติหรือเปล่าวะ...
>>30 ขอบคุณมึงมาก มีคนช่วยพัดวีให้แล้ว กูบีบนวดให้ละกัน //บีบๆ นวดๆ

แปลไทยตอนใหม่มาแล้นนนน ขอบคุณโม่งแปลมากๆ

โอยยย กริ๊ดด​ด​ดด อ่านแปลไทยตอนใหม่แล้วท่านพี่แม่งน่ากลัวมาก นี่สิ น่าจะเป็นจอมมารสต๊อกเกอร์เบอร์หนึ่งของท่านเรย์กะ

>>34 เชี่ย555555555555 ม้วนเป็นหลอดอัตโนมัติ ถ้าผมไม่ม้วนอยู่แล้วจริงๆแม่งก็คงถูกผีสิงแล้วล่ะ น่ากลัวววว

ไปอ่านแปลไทยมาตะกี๊ ขอบคุณโม่งแปลล
อูยยยย ท่านพี่เจ้าคะ บ่าวในเรือนกราบขออภัยที่ไปเรียกใครก็ไม่รู้นอกเรือนว่าจอมมาร แต่ตอนนี้สัญญาแล้วเจ้าค่ะว่าท่านพี่นั้น เป็นผู้อยู่สูงสุดของห่วงโซ่อาหารอย่างชัดเจน

ท่านพี่แม่งจอมมารที่แท้จริง ​OJL
รู้เรื่อง​อะไร​บ้าง​คะเนี่ยยย

>>34 ผมม้วนหลอดอัตโนมัติ​ น่ากลัว​เชี่ยๆ 5555555 จริงๆ​แล้ววิญญาณ​ของท่านเร​ย์​กะ​อยู่ในผมหลอดซินะ ร่างมนุษย์​นี่แค่ตุ๊กตา​เชิด เป็นตัวหลอก แบบงูหางกระดิ่ง...

>>34 ม้วนเป็นหลอดอัตโนมัติ....กูนึกถึงก้นหอยมรณะว่ะ ม้วนเองไม่ต้องรอให้ใครมาม้วน

ท่านพี่ขา ท่านพี่คือผู้อยู่จุดสูงสุดของเรื่องอย่างจริงแท้ ร่างอวตารของท่านพี่ที่แบ่งภาคออกไป ความสามารถยังด้อยกว่ามากนัก ร่างอวตารเป็นจอมมาร แต่ท่านพี่คือพญามารเจ้าค่ะ ยุยโกะเป็นบอสใหญ่ แต่ท่านพี่คือบอสลับชัดๆ
แต่เรย์กะแม่งแกล้งนี่หว่า รู้ว่าทาคากิกลัวตัวเองขี้หดตดหาย ยังไปยืนล้อมกรอบคุยกับเขา ติดนิสัยเอ็นโจมาใช่มั้ยนั่น เจ้าแม่กาลีกับไรจิน ฟูจิน มาโปรดสัตว์ถึงที่ ดีใจไว้ซะ ทาคากิคุง ถถถถถถถถถถถถถถถ

แต่ท่านพี่ยิ้มมีนัยแบบนี้แปลว่ารู้อะไรเกี่ยวกับยุยโกะแน่ๆ แล้วใช่มะ ท่าทางยิ้มๆ ตอนบอกว่าเป็นญาติกับเอ็นโจนี่ดูจะไม่ธรรมดา
แล้วที่บอกว่ามีอะไรให้เรย์กะมาบอกตัวเองนี่คือเตรียมหนุนน้องสาวเต็มที่เลยใช่มั้ยคะ ทั้งชีวิตไม่ต้องกลัวล่ะเรย์กะ

>>41 อยากเห็นความคิดท่านพี่ว่ะ อยากรู้ว่ามีทัศนคติเรื่องนี้ยังไง ตั้งแต่งานวันเกิดยูกิโนะแล้ว กูอยากรู้ว่าสองจอมมารจะไปฟาดฟันกันในมิติที่คนธรรมดามองไม่เห็นมั้ย 5555555555555555

>>42 กูว่าสกิลล์ Enchantment ของยุยโกะใช้กับท่านพี่ไม่ได้ผล เพราะมีเกราะซิสค่อน lv.99 เท้าเรืองแสงกำบังอยู่ ลดทอนเสน่ห์ที่ผู้หญิงอื่นทอดสะพานมาหาท่านพี่เกือบหมด อีกคนที่ใช้ไม่ได้ผลน่าจะเป็นท่านอิมาริ เพราะชิงโดนร่ายเวทย์กลอนเสี่ยวจนแม่มดยุยโกะสตันท์ไปเองก่อน ถถถถถถถถ

>>42 "จอมมารเรอะ อย่ามาพูดให้ขำ ไปเกิดใหม่อีกสี่ร้อยปี ร้ายกว่านี้อีกสี่ร้อยเท่า แล้วค่อยผยองให้คนอื่นว่ามารร้ายก่อนเถอะ" by K. Takateru

>>42 กูอยากรู้มากกว่าว่า ถ้าเอ็นโจคู่กับเรย์กะจริงๆ อาณาจักรนั้นระหว่างเอ็นโจกับท่านพี่ใครจะเป็นเจ้า 555 แนวโน้มไปที่ท่านพี่สูง หุๆๆๆ ถวายพระพรองค์จักรพรรดิ ทรงพระเจริญ หมื่นปี หมื่นๆปี!!

>>44 กรี้ด่ดดดดดด ท่านพี่เจ้าขาา จำะไม่นอกใจไปแล้วเจ้าค่ะ ท่านพี่คือที่สุดแล้ว

>>43 นอกจากเกราะซิสค่อน ก็มีสกิลนินจาคอยสตอร์กน้องสาวด้วย ถถถ

>>45 กูว่าท่านพี่เนี่ยแหละ​ แบบ อ้าวไปเดทกันเหรอ วันนี้พี่ว่างงานพอดี หรือทำบังเอิญ​ไปเจอระหว่าง​เดท เป็นกขค.คอยขัดขวาง​ทึกฝีก้าว 555

>>44 ก๊ากกกกกก ยังไงนั่นก็ร่างโคลนนะ แต่ความสามารถด้อยกว่าตัวจริงเห็นๆ เอ็นโจจากจอมมารลดขั้นมาเป็นมินิบอสแล้วสินะ เมื่อเทียบกับท่านพี่
>>43 ถ้าเจอบอสยุยโกะในด่านซากุระราตรี บาร์ดอิมาริคงเดินหน้าเข้าจีบบอสด้วยสกิลชาร์มมิ่งรัวๆจนฝ่ายนั้นสตั๊นท์และถอยหนีไปเองแน่ๆ สำเร็จแล้ว บอสหนีไปแล้ว

>>45 ตะไมต้องถามในสิ่งที่เรารู้ๆกันอยู่ด้วยล่ะ ถถถถถถถ

แต่คนอื่นเขาระดับบอสกัน คาบุรากินี่อะไรหว่า บอสประจำด่านเหรอ หรือเป็นมอนไว้ให้ฟาร์มเลเวล ฟาร์มของ

เชี่ย ท่านพี่โคตรน่ากลัว ร้ายกาจ! ร้ายกาจมาก! ไม่มีอะไรเล็ดลอดสายตาได้เลยสินะ เอ็นโจดูไร้พิษภัยขึ้นมาเลยค่ะ กูสับสนกับฟิคหนักมาก นี่ออฟฟิเชียลจริงๆสินะ เลื่อนขึ้นเลื่อนลง ทำไมท่านพี่แผ่รัศมีจอมมารชัดขนาดนี้
คำว่าพักนี้น้องสาวปิดบังอะไรอยู่ทำกูคิดไกลมาก จะว่าไปเรย์กะไปบ้านวาคาบะจังนี่ต้องรู้แหงๆ คดีล็อคเกอร์ก็ด้วย เดือดร้อนเรื่องใหญ่ขนาดนี้แต่เรย์กะไม่เล่าให้ฟังเลย ท่านพี่ไม่น้อยใจนะ//ตบบ่าแปะๆ

ในที่สุดก็ขึ้น ม.6 แล้ว จะว่าไปก็ผ่านอะไรมาเยอะเหมือนกันนะ! ความสัมพันธ์กับหนุ่มๆในเรื่อง เทียบตอน ป.1 ก็พัฒนามาเยอะเหมือนกัน อย่างน้อยๆก็ได้แตะขอบเข้ามาในเฟรนด์โซนแล้ว!
แต่โรงเรียนก็ใจดีเหมือนกันนะ ส่งฟูจินไรจินมาให้ด้วย ถึงอาจจะเพราะอยากทดแทนให้จากคดีล็อคเกอร์ก็เถอะ โดนแยกห้องเพื่อทอนอำนาจมาตั้งนาน มีปีที่เรืองอำนาจมากๆถึงขั้นเกือบจะไม่มีกลุ่มเดียวกันอยู่ในห้องด้วยเลยนี่? ที่จริงวิธีแบ่งห้องนี่โรงเรียนก็พิจารณาพยายามบริหารทุกปีแฮะ คาบุรากิกับเอ็นโจนี่ก็โดนแยกกันตลอด นายตัวสำรองนี่ก็โดนแยกไม่ให้ไปปะทะกับ 3 แกนนำ Pivoine มาก

>>49 เป็นบอสประจำ​ดันเจี้ยนระดับสูง​ ที่โดนผู้กล้าเอ็นโจกดสคิปบทพูดรัวๆแล้วยึดอำนาจ​ ถถถถ

>>50 จริงๆ กูก็อยากเห็นห้องที่มีนายตัวสำรอง วาคาบะ คาบุรากิอยู่ด้วยกันนะ อยากรู้ว่าจะพังขนาดไหน สาวๆ มารุมล้อมกรี๊ดกร๊าดคาบุรากิ นายตัวสำรองพยายามห้ามแต่เอาไม่อยู่ คาบุตวาดคำเดียวเงียบ นายตัวสำรองแค้นเล็กๆ เลยไปชวนวาคาบะคุยด้วยบ่อยๆ นั่งติดกัน อ้างว่าอยู่สภานักเรียนเหมือนกันมีเรื่องต้องคุยกันเยอะ คาบุมองแค้นๆ มาไกลๆ ใครเป็นหัวหน้าห้องคงเยินหนัก

>>52 กูอยากเห็นตัวท็อป ตัวแรงมารวมกันมากกว่า แบบ เรย์กะ ซึรุฮานะ คาบุรากิ เอ็นโจ วาคาบะ อาริมะ ยัดเข้าไปในห้องเดียวแม่งเลย อยากรู้จะนรกแตกได้ขนาดไหน
>>51 น่าวงวาร

>>53 วงวารเถอะ ท่านเรย์กะคงผมร่วงหมดหัว คิ้วหายเกลี้ยง 555

อยากให้เร​ย์​กะ​กะอาริมะบทน้อยอยู่​ห้องเดียวกัน​บ้าง ต้องการ​บทและโมเมนต์​บ้าง ;_;

อ่านแปลไทยล่าสุดแล้ว อย่าดูถูกความเป็นซิสคอลของท่านพี่ ที่ถามเรื่อง 2 คนนี้กะเน้นว่าเรย์กะคิดยังไงคงพอจับสีหน้าได้อยู่ คงเป็นเรื่องที่ผู้ใหญ่คงจะจับหมั้นหมายแล้วล่ะแต่ท่านพี่เป็นห่วงความรู้สึกเรย์กะด้วยมั้งเลยถามเพื่อดูอาการ หรือไม่ก็ความเป็นซิสคอลทำให้หวงเรย์กะว่าจะไปหลงไอ้ 2 คนนี้หรือเปล่า ดูท่าเอ็นโจนายจะโดนท่านพี่จับตาดูแล้วล่ะพลังจอมมารช่วยนายไม่ได้แล้วเมื่อเจอเทพมาร

มวยคู่หยุดโลก ท่านพี่ vs เอ็นโจ นี่จะมีมาให้ดูเมื่อไหร่น้า~

ตอนใหม่นี่สัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างระหว่างรุ่นพี่กับเอ็นโจ.... นี่คงมองเห็นอะไรแอบแฝงน่าห่วงกว่าคาบุรากี้อีกสินะถึงได้เทคำถามไปที่ฝั่งเอ็นโจเป็นส่วนใหญ่

>>52 หัวหน้าห้องก็น่าจะนายตัวสำรองมั้ยอ่ะ ปกติพวกกรรมการนักเรียนก็เป็นหัวหน้าห้องอยู่แล้วอ่ะ

ไม่มีใครทำสารบัญ​ท่านพี่ ท่านมหาเทพ​บ้างเหรอ ถถถ

>>60 .......
เมื่อคืนกูเพิ่งจะทำของทุกคนเสร็จไป//เหม่อมองไปที่แสนไกล
เดี๋ยวคืนนี้ทำของท่านพี่เพิ่มให้ก็ได้ ไหนๆก็รับช่วงต่อมาแล้ว

>>61 จะ ใจเย็นๆ ไม่ต้องบีบคั้นตัวเองนะมึง พักผ่อนก่อนก็ได้ เดี๋ยวหน้ามืดเป็นลมตายพอดี
ว่าแต่พูดถึงตอนสรงน้ำพระ กูเผลอนึกภาพท่านเรย์กะห่อสไบนุ่งชุดไทยไปวูบนึงนะ ก็เหมาะดีออก เป็นแม่หญิงเรไรไป

>>57 แต้มต่อ 10-1 ถือข้างท่านพี่ ใครจะลงฝั่งเอ็นโจแทงมา กูรับไม่อั้น
ความรู้สึกต่อไฟท์นี้เหมือนเอาไมค์ ไทสันไปตีกับนาซีม ฮาเหม็ดไม่ก็จับบัวขาวไปประกบเน โฮฟาฯอะไรซักอย่างว่ะ คลาสแม่งโคตรเหลื่อมล้ำ

>>62 เปล่าๆ กูไม่ได้กดดัน คือเห็นไม่มีสารบัญท่านพี่ก็กะจะทำให้อยู่แล้ว
>>63 โครตน่าสงสาร จริงๆสองคนนี้ความสามารถในการสตอล์กเรย์กะก็ไม่ได้ห่างกันนะ มีสกิลอ่านใจเหมือนกันด้วย ต่างกันที่ประสบการณ์ในการสวมหน้ากากและความโปรดปรานของเรย์กะต่างหาก ที่เอ็นโจแพ้ไม่เป็นท่า ถถถถถถถถ

>>64 ความโปรดปรานของเรย์กะ55555555
ท่านพี่ได้เกิน100แน่ๆ เอ็นโจน่ะหรอ หึ ติดลบเปล่ายังไม่รู้เล้ย!5555555

ความโปรดปรานของเรย์กะ.....กับคนเคยเห็นหน้ากูว่าน่าจะติดลบไปซักล้าน Orz
กูเรือเอ็นโจนะ แต่กูยังมองไม่เห็นทางที่เรย์กะจะมาลงเอยกับเอ็นโจได้ยังไงเลยว่ะ อนาคตโครตมืดมน 5555555555555555555

>>66 เคยโดกิโดกินะเว้ยยยย ถึงจะคนเคยเห็นหน้าก็เถอะะะะ

>>66 กูก็เรือเอ็นโจที่พักหลังๆ เริ่มถอดส่วนต่างๆ ของร่างกายไปไว้ตามเรือนั้นเรือนี้ แต่เอาจริงๆ กูก็ยังไม่เห็นวี่แววใครจะจบกับใครได้เลยว่ะ 555555555
ให้นางเป็นบราค่อนไปจนชั่วกาลปาวสาน ไม่ก็สายยูรินี่ดูน่าจะแฮปปี้สุดล่ะ ส่วนพวกผู้ชายก็นกกันไปให้หมด

>>67 โดกิโดกิ ก็แค่เห็นว่าหล่อดีนั่นแหละ ผญส่วนใหญ่เจอผชหล่อๆแบบตัวเป็นๆตรงหน้าก็โดกิโดกิอยู่แล้ว555555555

>>64 "หืม 'ความโปรดปรานของเรย์กะ' ฮะฮะฮะ...เหล่าซุนรันยุคนี้ช่างมีอารมณ์ขันเหลือเกินที่ล้อเล่นกันเยี่ยงนี้ คุณชายตระกูลเอ็นโจเองคงไม่พลอยเป็นไปด้วยหรอกสินะครับ ไอ้เรื่องเหลวใหลละเมอเพ้อพกว่าน้องสาวผมจะมีใจให้ตัวเองเนี่ย แหม...ก็นะ เท่าที่ทราบมาก็ดูเหมือนจะสำเหนียกบุญคุณของญาติที่รู้จักดี...คงไม่อาจหาญขนาดนั้นแน่ๆ จริงมั้ยครับคุณชายเอ็นโจ"
มโนว่าคงโดนท่านพี่ตอกราวๆ นี้

สุดท้ายก็คงจบกับคานซังที่หลายๆคนเคยพูดถึงอ่ะ

ไม่ก็ไปลงเอยกับตัวประกอบ A ที่ไม่เคยมีบท แบบ

10 ปีผ่านไป พวกเรามารวมตัวกันที่งานเลี้ยงรุ่น คุณสามีที่รักของฉันไม่ยอมมาเพราะเห็นว่ามีแค่ศิษย์เก่าของซุยรันเท่านั้น แหมจะเกรงใจอะไรไม่เข้าท่าก็ไม่รู้ ฉันอุตส่าห์อยากอวดคนรักให้คนอื่นๆเห็นบ้างจัง อ๊ะ นั่นตาคาบุรากิกับวาคาบะจังนี่ แหม ยังหวานชื่นกันเหมือนเดิมเลยนะ ส่วนทางนั้นก็ตาเอ็นโจ จะว่าไปเหมือนตานั่นจะยังไม่ได้แต่งงานสินะ แปลกจังเลย แต่ฉันชนะ โฮะโฮะโฮะ...

อะไรประมาณนี้

>>71 ถ้าจบประมาณนี้นี่กูกระอักเลือดจริงๆ นะเนี่ย ให้แต่งไปกับอุเมวากะคุง ช่วยกันตั้งฟาร์มหมายังแฮปปี้ซะกว่า...

>>69 บร้าาาา เขาเห็นกันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยเป็นสิบปี ชมไปก็เท่านั้นไม่เคยรู้สึกรู้สาอะไรซักครั้ง แต่แค่มาใส่คาดิแกนอยู่บ้านแบบสบายๆ ชมว่าน่ารักเหมือนกระต่าย เรย์กะถึงกับโดขิ โดขิเปิดโหมดฉุกเฉินเนี่ยนะ 55555555555555555

เรื่องนี้กูว่าคานซังมีลุ้นพระเอกที่สุดแล้ว น่าจะอันดับหนึ่งเลยด้วย

>>66 กูยังเชื่อมั่นอาการหมดอาลัยตายอยากของนางอยู่ววววววว ถ้าไม่คิดอะไรจริงจะหมดอาลัยตายอยากตอนเขาควงหญิงทำไม แถมตอนล่าสุดท่านพี่ดูจะเทคำถามไปที่เอ็นโจเป็นพิเศษด้วย น่าจะจับปฏิกริยาอะไรของเรย์กะได้แหล่ะ หรือไม่ก็ไม่ไว้วางใจเอ็นโจ

>>73 มึงง เพื่อนสมัยเด็กกูก็หล่อ พอเห็นมันสูท แถมใส่แว่นด้วย กูยังเผลอใจเต้นได้เลย
คือแบบเห็นคนที่เห็นบ่อยๆเปลี่ยนลุคและหล่อ จะโดกิโดกิก็ไม่แปลกนะ แถมมีมาชมอีก โอ๊ยโคตปกติ(สำหรับกูนะ)

>>75 กูมีเพื่อนหล่อคนนึง แต่เสือกรู้ไส้รู้พุงกันหมดแล้ว ไม่ว่าจะทำอะไรมากูไม่เคยโดขิโดขิซักครั้งเลยว่ะ 555555555555555555

กูก็มีเพื่อนหล่อนะ ลูกครึ่งด้วย ขาว สูง เห็นกันมาตั้งแต่เล็กๆ ทุกท่วงท่า ทุกสถานการณ์ บ้านอยู่ใกล้กัน พ่อแม่ยังแซวๆเลยว่าเป็นแฟนกันรึเปล่า เหมาะดีนะ ทั้งกูและมันขนลุกเลย กูไม่สามารถใจเต้นกับคนที่ตดอัดหน้ากูได้จริงๆ ต่อให้มันจะแต่งตัวหล่อมาขนาดไหนก็เหอะ

>>77 ตดอัดหน้า!!! เชี่ยยย กูขำ หมดหล่อเลยเพื่อน

>>76 >>77 อ่าวกูเป็นคนเดียวหรอว่ะ5555555 กูเคยอาบน้ำกับมันตอนเด็กๆด้วยนะ แต่กูกับมันไม่ได้สนิทมากขนาดรู้ไส้รู้พุงด้วยมั้ง(แบบพ่อแม่เป็นเพื่อนกัน พี่เป็นเพื่อนสนิทกัน สถานการณ์บังคับให้กูต้องรู้จักมันแต่ไม่ได้สนิทมาก5555)

จริงๆ น้องคันตะก็น่ารักดีนะ แอบคิดว่าพอวาคาบะแต่งออกไปแล้ว ในฐานะที่เป็นลูกชายคนโต น้องก็อาจจะสืบต่อร้านเค้ก เรย์กะมาเรียนรู้วิถีสามัญชนด้วยการทำงานพิเศษที่ร้านแล้วกลายเป็นมาสค็อตเรียกแขก กลายเป็นว่าโคโรเน่ขายดิบขายดี แต่นางทำได้แต่งานหน้าร้าน เพราะคันตะขีดเส้นตายประตูห้องครัวไว้ไม่ให้เข้า พอเสร็จงานคันตะก็ทำกับข้าวให้กินไปปฎิเสธไอเดียทำขนมบ้าๆ บอๆ ของเรย์กะไป ง้วย~~ น่าร้ากกกก

>>79 ก็ถ้าไม่เคยรู้จักมันมาก่อนเลย กูก็คงใจเต้นอะนะ เพราะมันหล่อจริง แต่เสือกเห็นกันมาตั้งแต่เล็ก พ่อแม่สนิทกัน เล่นด้วยกัน เรียนโรงเรียนเดียวกัน บ้านใกล้กันพ่อแม่เลยให้กลับบ้านพร้อมกัน พอขึ้นมัธยมแม่งชอบชิ่งไปหาแฟนที่อยู่อีกโรงเรียนหรือไปเถลไถลนั่นนี่แล้วให้กูช่วยโกหกแม่มัน เรื่องป่วงๆเลวๆเอามาทำกับกูหมด เรื่องดีๆหล่อๆเอาไปโชว์สาวอื่น ดอกมาก 555555555

>>80 มันดีงาม

>>80 ชอบคู่นี้น่ารัก

>>81 คนละเรื่องกับกูเลย เพื่อนกูแบบเจอกันทีเอาใจกูสารพัด แถมจีบกู อ่อยกูตลอด กูเลยไม่ค่อยอยากยุ่งมาก กลัว555555555 พอโตมา มันก็ยังทำท่าเหมือนจีบกูอยู่ทั้งๆที่กูมีแฟนแล้ว แล้วพอมาเจอมันในงานพรอมก็เลยแอบใจเต้นเล็กๆแต่ท่องไว้ในใจแฟนนั่งอยู่ข้างๆหายใจเข้าลึกๆ555555555

>>84 ความสนิทก็คงมีส่วนด้วยแหล่ะ ส่วนมากถ้าไม่ได้เห็นด้านแย่ๆเลวๆซะก่อน คงมีใจเต้นบ้าง

เออ เมื่อกี้กูจะสร้างเอกสารในกู๋ดอคเพื่อทำสารบัญท่านพี่ แต่สร้างไม่ได้ว่ะ สงสัยโม่งสารบัญล็อคฟังก์ชั่นไว้ ถ้ากูเอาสารบัญท่านพี่ไปใส่รวมกับอิมาริจะเป็นอะไรมั้ย

>>85 ไม่มีปัญหา ยังไงก็ทองแผ่นเดียวกัน~

>>85 กูถึงบอกไงว่าปกติ คือแบบเรย์กะก็ไม่ได้สนิท รู้ไส้รู้พุงเอ็นโจขนาดนั้นอ่ะ(เอ็นโจรู้ไส้รู้พุงเรย์กะ แต่เรย์กะไม่รู้ไง) ด้านแย่ๆก็มีไปหลอกใช้เขาแค่ตอนเด็กๆ กับทวงบุญคุณนิดๆหน่อยๆเอง

>>87 นิดๆหน่อยๆแต่ก็ถือว่าแย่สำหรับเรย์กะนะกูว่า ทวงบุญคุณได้ยิ่งกว่าพวกทวงหนี้โหดๆซะอีก 55555555555555555

ky เห็นพูดเรื่องทวงบุญคุณแล้ว กูคิดอยู่ว่าวันจันทร์กูจะได้เงินคืนจากเพื่อนกูไหม กูให้มันยืมเงิน 20 บาทไปเล่นไพ่ ถ้าสมมติไม่ได้ กูควรทวงมันยังไงดีวะ?

>>89 ทวงแบบ แก ไพ่ที่ไปเล่นสนุกปะ (แอคเหมือนนึกอะไรบางอย่างได้) ...เฮ้ย ถ้าจำไม่ผิดแกยืมตังไปใช่ปะ เท่าไหร่นะ 20 ปะ
กับอีกทาง
แก 20 กูล่ะ เอามา

>>89 ทวงในรูปแบบ ฝากซื้อน้ำ ซื้อขนมมูลค่าไม่เกินนั้นสิ ถ้ามันแบมือจะเอาตังก็บอก ตังที่มึงติดกูไว้ไง หรือจะซื้อของก็สะกิดๆมันบอกเอามายี่สิบบาทเด๊ะ กูใช้วิธีนี้อ่ะ ถ้าเพื่อนติดเงินเล็กๆน้อยๆ

>>91 ไม่ก็ขอที่ราคาแพงกว่า น้ำปั่นอะไรแบบนี้อ่ะ บอกว่าฝากซื้อหน่อยนะ แล้วให้แค่ที่เกิน บอกว่าที่เหลือมึงยืมกูไปไง ไรงี้

ตาม >>91-92 ใช้ให้ไปซื้ออ่ะได้ผล กูทำบ่อย

เมื่อเช้ากูเข้าไม่ได้เหมือนเว็บจะล่ม(?) ใช่ป่าววะ
เป็นเพราะอำนาจจอมมารอีกรึเปล่า 555

แค่โดนแซวว่าแต้มต่อสู้ท่านพี่ไม่ได้ก็งอนแล้วเหรอวะ ว้ายๆ จอมมารขี้ใจน้อย

กูกลับไปอ่านเรย์กะตอนแรกๆรอบใหม่อ่ะมึง ละโมเม้นต์ที่อิมาริอธิบายท่านพี่คือแบบภายนอกอ่อนโยนแต่ภายในดำมืดมาก โอ้ยยยชอบตัวละครนี้ละตอนล่าสุดแบบบอสลับมากๆ เป็นแบ็คให้เรย์กะที่ทรงอานุภาพมากจริง

มีความแอบมโน ว่าอนใหม่ที่ท่านพี่เน้นตรงเอ็นโจกะยุยโกะเป็นญาติกัน อาจสื่อว่าญาติกันยังจะหมั้นเลย พี่น้องก็.... รึท่านพี่อาจไม่ใช่ลูกแท้ๆของทานุกิ เรือท่านพี่ก็มาอีกครั้ง

>>97 มึงคิดเหมือนกู55555555 (นี่อุตส่าเงียบๆไม่พิมออกมาละนะ เพราะรู้ตัวว่ามโนมาก)
กูรักท่านพี่ อยากให้เรือท่านพี่เข้าวิน

>>95 โดนแซวนิดๆหน่อยๆ ทำเว็บล่มอีกแล้วเหรอ ท่านจอมมารชูสุมอย ถถถถถถถถถถถถถถถ

>>97 ตอนอ่านตอนนั้น กูล่ะนึกว่าท่านพี่สนใจยุยโกะซะอีก ไม่แน่ตอนจบแฟนที่ท่านพี่ควงมาเปิดตัวที่บ้าน อาจจะเป็นยุยโกะก็ได้นะ 5555555555

>>100 ม่ายยยยยยยยยย ไม่เอ๊าาาาาาา มึงอย่าพูดเป็นลาง โฮฮฮฮ ท่านพี่ผู้แสนดีเพอร์เฟคของกูไม่หลวงเสน่ห์ยุยโกะหรอก อย่างที่ใครบอกว่าว่ามีความซิสค่อนคุ้มกันอยู่น่ะ

สงสัยกูเป็นคนเดียวที่คิดว่าพล็อตล่าสุดมันแบบ ท่านพี่รู้จักกับยุยโกะแล้วบังเอิญเป็นจอมมารเหมือนกัน มีภาพลักษณ์อ่อนโยนแต่จิตใจดำมืด เลยดูกันออก ยุยโกะบอกท่านพี่ว่าเอ็นโจเป็นคู่หมั้น ท่านพี่เลยแอบสืบจากเรย์กะนิดหน่อยแต่จริงๆก็มีข้อมูลแล้ว เจอกันรอบหน้าค่อยบลัฟกันใหม่ ออกแนวคู่กัดที่ต้องเจอกันบ่อยๆเพราะทำธุระกิจด้วยกัน 55555
ยุยโกะรู้ว่าเอ็นโจชอบเรย์กะ ตอนงานชมซากุระก็แกล้งพูดเหมือนจะให้เรย์กะเข้าใจผิดว่าเอ็นโจกำลังคบกับยุยโกะ เอ็นโจเลยขมวดคิ้ว แต่ทำไรไม่ได้มากเพราะถ้าทำให้อีกฝั่งไม่พอใจมันจะส่งผลกระทบต่อด้านอื่นๆ
เรื่องราวผ่านไปเอ็นโจต้องเข้าพิธีแต่งงานกับยุยโกะ คาบุรากิก็ยืนตบบ่าเรย์กะปุๆอยู่ในงาน แล้วท่านพี่ก็มาเปิดโปงการทุจริตของตระกูลยุยโกะ(โดยได้ความช่วยเหลือจากตระกูลคาบุรากิและ ตระกูลเอ็นโจที่คอยช่วยเหลือลับๆ)
เกิดเป็นตำนานใหม่ของซุยรัน สามตระกูลผู้ยิ่งใหญ่ผนึกกำลังช่วยเหลือกัน ตระกูลคิโชวอิน+ตระกูลเอ็นโจช่วยเหลือทายาทตระกูลคาบุรากิให้ได้ครองรักกับหญิงสาวต่างชนชั้น ตระกูลคิโชวอิน+ตระหูลคาบุรากิร่วมมือกันพาตระกูลเอ็นโจหลุดพ้นจากมารร้าย สายสัมพันธ์สามตระกูลแน่นแฟ้น ภาคต่อมาติดตามได้ในรุ่นลูกที่น่าจะวายป่วงมากกว่ากัน

>>100 สวัสดีร่างแยก....

>>102 มึง วางถุงกาวลงก๊อนนนน

>>100 อาจจะไม่ใช่ยุยโกะ
จริงๆ​แล้วท่านพี่สนใจชูสุเกะคุงต่างหากล่ะ //เผ่น

>>102 อะหือ ถุงกาว ถถถถถถถถถถถถ
กูอยากเห็นแฟนท่านพี่ว่ะ จากการที่ท่านพี่กลับดึกๆวาเลนไทน์ ไวท์เดย์ กูว่าท่านพี่ต้องมีแฟนแน่ๆ จะมีเฉลยมั้ยน้อ

สรุปคือท่านพี่กลับดึกเพราะไปดินเนอร์​กับเอ็นโจในวันไวท์​เดย์

>>106 กูตั้งเป้าว่าเป็นท่านไอระไว้ก่อน ไม่ก็สามัญชนแบบ Aโกะ แลดูท่านพี่ลับๆ ล่อๆ ไม่ยอมพาเข้าบ้าน แถมเรย์กะยังย้ำหลายรอบว่าถ้าแฟนท่านพี่เป็นคนแปลกๆ คงรับไม่ได้ น่าจะเป็นบทพิสูจน์ใจอย่างหนึ่ง

>>107 อ่อ ที่เข้าหาน้องสาวเขาเพราะมีจุดประสงค์อยู่ที่พี่ชายนี่เอง ที่ต้องปิดบังหลบๆซ่อนๆเพราะเป็นคนรักเพศเดียวกัน สุดท้ายยุยโกะชี้ช้ำที่ไม่สามารถแทรกกลางระหว่างคนรักทั้งสองได้ จึงลงเอยกับเรย์กะแทน แฮปปี้เอนดิ้ง
>>108 กูก็อยากให้เป็นไอระเหมือนกัน 5555555

>>107 ไอ้ตอนงานวันเกิด​ยูกิ​โนะ​ที่ยิ้มให้กันนั่น ไม่ได้เป็นฉากมาคุฟาดฟันในมิติอื่น แต่เป็นฉากใส่สกรีนโทนฟรุ้งฟริ้งซินะ 55555

>>110 เธอคืออีกครึ่งที่ฉันตามหาชัดๆ ร่างโคลนของกันและกันขนาดนั้น

>>110 โถ กูนึกพล็อตเป็นนิยายวายได้เลย 555555555555555555555555

>>108 >>109 ทำไมเป็นท่านไอระอ่ะ เอาจริงๆท่านพี่กับไอระแทบจะไม่สนิทกันเลยนะ ท่านพี่เคยคุยกับกับไอระก็แค่เพราะท่านพี่รู้ว่าเรย์กะสนิทกับไอระเลยไปปรึกษาเรื่องน้องเอง ไม่มีโมเม้นอะไรเลย5555555(ตอนไปเที่ยวด้วยกันก็ดูเป็นแบบ นั่นเพื่อนน้องไรงี้อ่ะ ไอระยังดูสนิทกับท่านอิมาริมากกว่าท่านพี่อีก)

>>113 ก็เพราะไม่มีสาวคนอื่นอีกแล้วไง.... ไม่งั้นก็เหลือแค่ริรินะล่ะ....

>>114 อาจจะคดีพลิก แท้จริงท่านพี่กับท่านยูริเอะกำลังคบกันแบบลับๆในมุมมืดของสังคมก็ได้...

>>114 มีนะ เราเองงงง//ชูมือสองข้าง
แต่จะว่าไปเอาจริงๆ เรย์กะนี่ไม่ค่อยรู้เรื่องคนอื่นเท่าไหร่เลยนะ ท่านพี่มีสาวไหนบ้างก็ไม่สืบอะไรเลย เรียกได้ว่าเป็นพวกไม่ยุ่งเรื่องชาวบ้าน รู้แค่เท่าที่เขาบอกสินะ

กูว่าท่านไอระหรือยูริเอะไม่ใช้อะ ถ้าใช้ท่านพี่คงพามาแนะนำเรย์กะแล้ว

>>115 น่ากลัวพิลึก ยูริเอะจริงๆก็ไม่ได้เป็นสาวอ่อนหวานเหมือนที่เรย์กะบรรยายเท่าไหร่ตามที่เพื่อนโม่งเคยตั้งข้อสังเกตเรื่องคาบุอ่ะ

>>113 ก็เป็น "ผู้หญิงคนเดียว" ที่มีบทกับท่านพี่หลายหนอ่ะ ไอระก็สนิทกับเรย์กะ ตอนมัธยมท่านพี่กับไอระก็อยู่ในสโมสรด้วยกันก็คงมีคุยกันบ้างล่ะ ท่านพี่ก็เคยไปขอร้องไอระให้ช่วยสอนทำช๊อกโกแลตให้เรย์กะ ไอระมาบ้านคิโชวอินกี่ครั้งไม่รู้ไม่มีบรรยายถึง แต่ที่แน่ๆมาครั้งนึงชัวร์ ท่านพี่ก็คิดจะพึ่งพาไอระในเรื่องนี้ ไปเที่ยวสวนสนุกด้วยกัน ไอระก็ดูสนิทสนมกับอิมาริด้วย ก็ตามเหตุผลนั้นล่ะ ไม่งั้นท่านพี่คงได้ลงเอยกับอิมาริแน่ๆเพราะไม่มีใครอีกแล้ว

>>117 ก็อย่างที่มีคนเคยพูดไว้ในกระทู้ก่อนๆ ถ้าท่านพี่มีแฟนแล้วเปิดตัวไม่ได้ซักที ไม่ต่างชนชั้นก็เพศเดียวกันอ่ะ

>>120 เพศเดียวกันก็คงไม่ใช่นะ ไม่งั้นในมุมมองท่านอิมาริต้องมีกล่าวถึงบ้าง และมันขัดๆกับความเป็นซิสค่อนในตัวท่านพี่...อย่าหาว่ากูเหยียดนะ แต่กูไม่เคยเห็นเกย์เป็นซิสค่อมาก่อนเลยว่ะ

กูมายกมือเรือท่านพี่ท่านไอระ อย่างหลายโม่งที่บอก บทกับท่านพี่ก็มีท่านไอระนี่แหละที่กูเห็นอยู่ด้วยกันบ่อยกว่าผู้หญิงคนอื่น กูเดานะ ถ้าคบกันหรือเดตกันเค้าอาจจะไม่ได้ปิดแต่ท่านเรย์กะไม่รู้เองมากกว่า555555 คือกูเห็นนางไม่ค่อยลงมือสืบอะไรเองเท่าไหร่(น้องแว่นไม่นับ อันนั้นยกข้อมูลให้เป็นของขออภัยโทษให้ริรินะ) แต่ถ้าสมมติเดต กูว่าท่านพี่ก็ไม่น่าจะบอกล่ะมั้ง ฟีลแบบว่าถ้าน้องถามพี่ก็บอกถ้าน้องไม่ถามพี่ก็ไม่อะไร ซึ่งกูคิดว่าแบบนี้เป็นไปได้โคตรสูง กูเดาใจท่านพี่ไม่ออก แต่แค่กาวเล่นๆ มองแบบที่เอี่ยวกะท่านพี่นะ >ด้วยความที่ท่านไอระน่าจะสนิทกับพี่น้องบ้านคิโชวอินในระดับนึง(มากกว่าสาวๆคนอื่นข้างนอก) ละดูจากที่สนิทกับท่านอิมาริด้วยแสดงว่ามากกว่าระดับนึงไปแน่นอน แล้วดูจากที่ท่านพี่พูดคุยด้วย ดูจากที่ไปเที่ยวไปไหนด้วยกัน ความสัมพันธ์ค่อนข้างดีมากเลยนะถ้าเทียบท่านพี่กับผู้หญิงคนอื่นๆ กูว่าถ้าเป็นท่านไอระจริงๆ สองคนนี้น่าจะคุยๆหรือเดตกันอยู่ท่านพี่ถึงไม่ได้พูดอะไร(วันที่เกี่ยวกับความรักบางวันที่พี่ก็ดูยุ่งๆใช่ไหม? ถ้าไม่เกี่ยวกับทำตัวให้ยุ่งเองเลี่ยงช็อกโกแลตก็น่าจะต้องมีคู่ล่ะ) แต่สำหรับกูนะ ถ้าท่านพี่จะคบใครถ้าใครไม่ถามคงไม่บอกอะ อันนี้ความรู้สึกกูล้วนๆไม่มีตรรกะใดๆ แต่ก็เคยลองคิดดูนะ ถ้าพี่ชายกูที่กูชอบอ้อนบ่อยๆมาบอกว่าคนที่เราชอบปลื้มมโนบ่อยๆว่าเป็นอัศวินงู้นงี้ตอนนี้เดตกันอยู่ กูว่ากูตกใจอะ แต่คงไม่ถึงขนาดเป็นเหตุผลที่บอกไม่ได้ ตอนนี้กูหาอะไรมาอ้างอิงท่านพี่กับท่านไอระไม่ได้เลย แต่กูชิพเพราะกูชอบ มั้งๆที่โมเมนต์ก็แทบไม่มีแท้ๆ ถถถถถถถถถถ

>>122 กูก็ชอบคู่ท่านพี่ไอระนะ อยากให้มีบทมีโมเมนต์มากกว่านี้จัง ดูเป็นผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์กับท่านพี่ดีกว่าผู้หญิงคนอื่นๆอ่ะ

>>122 ไปเที่ยวไปไหนด้วยกัน กูอ่านแล้วรู้สึกเหมือนหลายครั้ง จริงๆแค่ครั้งเดียวบวกกับเรย์กะชวน(หรือกูตกหล่นตอนไหนไปรึเปล่า) ที่คุยกันก็แค่ครั้งเดียว ตอนท่านพี่รู้สึกว่าต้องทำอะไรซักอย่างกับช็อกโกแลตไร้รสชาติ

และจริงๆ มันนานมากแล้วด้วย5555555

เอาจริงนะ มันไม่มีทางใช้ท่าไอระหรือท่านยูริเอะแน่ๆ ต่อให้ท่านพี่ไม่พูดแต่ท่านไอระหรือท่านยูริเอะ(ที่ยังติดต่อเรย์กะอยู่เรื่อยๆ)ยังไงก็ต้องมีมาบอกบ้างว่าคบกับท่านพี่อยู่นะอะไรแบบนี้
ปล.แต่ถ้าชอบยังไงก็มโนกันตามใจชอบเลยมึง

>>124 กูเขียนเขียนแล้วมันดูเยอะแต่จริงๆมันก็แค่ครั้งเดียวนั่นแหละ....ล้องห้าย

>>126 เอาน่ะ ชอบก็ชิพไปเหอะ อย่าได้แคร์
บางเรื่องนะ ตัวละครเจอกันแค่ครั้งเดียว คุยกันก็ไม่เคยคุย เฉี่ยวชายแขนเสื้อกันในช่องก็มีคนเอามาจิ้นต่อยอดได้ ไม่เห็นจะแปลกอะไรเลย

>>127 +1ค่ะมึง บางคู่เค้าไม่เคยรู้จักกันกูก็ชิบมาแล้ว//เรือผีที่แท้ทรู

ต่อจาก >>>/webnovel/3899/943-944 ตอนแรกก็ว่าจะเขียนดีๆไม่ออกทะเล แต่พอเขียนจริงนี่เข้า New world นำหน้าพวกลูฟี่เลยทีเดียว
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เช้าวันต่อมาข่าวก็แพร่กระจายไปทั้งโรงเรียนเหมือนกระแสน้ำตอนเขื่อนแตก ข่าวอุบัติเหตุที่ฉันเตะบอลใส่หน้าคิโชว์อิน เรย์กะ จนล้มหัวฟาดพื้นถูกตัดแต่งเป็นฉันจงใจเตะใส่คิโชว์อิน เรย์กะจนล้มหัวฟาดพื้นเพื่อล้างแค้นกับเรื่องเมื่อตอนงานโรงเรียน…
และมันช่างน่าตลกที่หลายๆคนเชื่ออย่างหลังกันเป็นส่วนใหญ่ จนตอนนี้ ไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าเข้าใกล้ฉันและผู้ชายที่ไม่ใช่ผู้อยู่ในเหตุการณ์ก็เริ่มมองฉันแปลกๆ โดยเฉพาะพวกสภานักเรียนที่มองฉันด้วยสายตาที่แปลกกว่าคนอื่นๆมากจนฉันกลัว…
แต่ฉันก็พยายามทำตัวเป็นปรกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตอนนี้คิโชว์อิน เรย์กะนอนโคม่าอยู่ที่โรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ในความดูแลของหมอที่เก่งที่สุดในประเทศ แน่นอนว่าตระกูลของฉันออกค่ารักษาทั้งหมด รวมทั้งค่าเสียหายที่ทางฝั่งตระกูลคิโชว์อินเรียกร้องมาด้วย
ที่จบลงแค่จ่ายค่าเสียหายนั้นต้องขอบคุณสมาชิกในชมรมฟุตบอลทุกๆคนที่ทำให้ฉันรอดพ้นจากชะตากรรมอันเลวร้ายมาได้ สมาชิกชมรมที่เห็นเหตุการณ์ช่วยกันยืนยันจนท่านประธานคิโชวิอินใจอ่อน
แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังคงต้องไปเยี่ยมคิโชว์อิน เรย์กะทุกวัน ดังนั้นหลังจากซ้อมเสร็จ ฉันก็ออกไปหาซื้อของฝากสำหรับเยี่ยมผู้ป่วยและไปหาคิโชว์อินที่โรงพยาบาล…ฉันทำแบบนี้มาราวๆ 2-3 วันแล้วล่ะ
“มาได้ซักทีนะ…” คนแรกที่ออกมาต้อนรับฉันที่หน้าห้องของคิโชว์อิน เรย์กะคือพี่ชายของเธอชื่อคิโชว์อิน ทาคาเทรุ นับตั้งแต่คิโชว์อิน เรย์กะนอนเป็นผักอยู่บนเตียง เจ้าตัวก็อยู่เฝ้าเกือบทั้งวัน ทุกวัน
และสายตาที่เขาจ้องมองมาที่ฉัน มันเหมือนกับพญายมราชกำลังจ้องมองคนบาปอยู่เลย…
“วันนี้ผมติดซ้อมใหญ่เลยมาช้าน่ะครับ”
“คงไม่ได้ทำใครเจ็บเพิ่มหรอกนะ?”
“…”
ฉันพูดอะไรไม่ออก ในขณะที่คุณทาคาเทรุมองฉันไม่วางตาระหว่างที่นั่งอยู่บนโซฟาที่มุมหนึ่งของห้อง ฉันก็ได้แต่เดินตัวสั่นไปเปลี่ยนดอกไม้ในแจกันและเลื่อนเก้ามานั่งข้างเตียงของคิโชว์อิน
ในวันนี้คิโชว์อิน เรย์กะก็ยังคงสวยงามเหมือนเดิม เหมือนตุ๊กตาฝรั่งเศสขนาดเท่าคนจริงที่สวมชุดผู้ป่วยอยู่ ฉันนั่งเฝ้าและมองใบหน้าอันวิจิตรงดงามหาสิ่งใดเปรียบจนเวลาผ่านพ้นไประยะหนึ่ง ฉันจึงสำเหนียกตนเองได้ว่า…เมื่อก่อนฉันกลัวคิโชว์อิน เรย์กะเพราะอะไร?
เพราะเธอเป็นลูกสาวของประธานคิโชว์อิน เพราะเธอเป็น Pivoine หรือเพราะเธอเป็นเธอ……ฉันกลัวเพราะฉันแค่ไม่เข้าใจตัวเธอเท่านั้นเอง…พอได้อยู่ใกล้ๆและทำความเข้าใจสิ่งรอบตัวเธอแล้ว ฉันไม่รู้สึกกลัวเธอแม้แต่น้อย
“หมดเวลาของนายแล้ว…กลับไปได้แล้ว”
“…ครับ”เพราะฉันกลัวพี่ของเธอมากกว่าอะนะ…
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นก็ผ่านได้ 5 วันแล้ว คิโชว์อินก็ยังนอนโคม่าเหมือนเคย แต่ที่โรงเรียนฉันกลับต้องเจอเรื่องที่ฉันไม่เคยได้เจอกับตัวเองมาก่อน
“ฝีมือใครเนี่ย…”
บนโต๊ะของฉันในห้องเรียน มีคนมาเขียนคำว่า ‘ไอ้ฆาตกร’ ตัวโตๆไว้ ตอนพักเที่ยงก็มีคนสกัดขาฉันจนล้ม ข้าวที่ซื้อมาก็หกเลอะเต็มพื้นจนอดกิน ตกเย็นก็มีคนแอบเอากระเป๋าของฉันไปซ่อน กว่าจะหาเจอเสียเวลาไปเยอะ จนคุณทาคาเทรุหัวเสีย…
ทำไมฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย…แต่ว่า…ก็สมควรแล้วล่ะ ฉันพยายามจะแก้มือด้วยการมาโรงเรียนตอนเช้าตรู่ ตอนเที่ยงก็ห่อข้าวมากินเองไม่วุ่นวายที่โรงอาหารและสุดท้ายตอนซ้อมก็เอากระเป๋าไปซ่อนเอง เป็นแบบนี้ไปจนถึงจบสัปดาห์แรก…
พอเริ่มสัปดาห์ต่อมาก็มีเรื่องเซอไพรซ์กับฉันอีกแล้ว…ในเช้าวันจันทร์ ครบรอบ 1 สัปดาห์ของเหตุการณ์นั้น สมาชิกสภานักเรียนคนนึงก็เข้ามาทักทายฉัน

“ว่าไงครับท่านประธานชมรมฟุตบอล?”
“ก็เรื่อยๆ ถึงช่วงนี้จะมีเรื่องลำบากเล็กๆน้อยๆพอเป็นสีสันชีวิตก็เถอะ”
“ม่ายๆ ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องที่คุณโดนแกล้ง…ผมหมายถึงเรื่องของยัยคิโชว์อิน…รู้สึกยังไงบ้างที่ได้ล้างแค้นพวก Pivoine?”
“หา!? ล้างแค้น!? พูดเรื่องอะไรน่ะ!?”
“ชูว์…อย่าเสียงดังไป…ผมรู้นะครับว่าในใจลึกๆคุณอยากทำแบบนี้มานานแล้ว หลายคนในซุยรันก็เหมือนกัน อยากจะกระชากหน้ากากผู้ดีจอมปลอมของพวก Pivoine อยากจะผลักพวกมันลงเหว…อยากจะทำลายล้างพวกหนอนติดปีกอย่าง Pivoine..”
“เอ่อ…ผมว่าคุณว่า Pivoine แรงไปนะ จริงพวกนั้นนิสัยไม่ดีแต่ก็แค่บางคน อย่างคุณคิโชว์อินเองก็ช่วยคนอื่นๆมามากนี่”
“ใช่ คิโชว์อิน เรย์กะ ต่อหน้าทำเป็นคุณหนูแสนดีแสนบอบบาง แต่ลับหลังก็เป็นได้แค่นังร่านเที่ยวหาผู้ชายไปวันๆ นั่นแหละ”
“นี่!”
“เอาเป็นว่า..”สมาชิกสภานักเรียนจู่ๆก็ยื่นการ์ดเชิญแปลกๆให้ฉัน การ์ดเชิญร่วมงานเลี้ยงน้ำชาเวลา สี่โมงเย็น ที่อาคารเก่าที่ถูกปิดร้างรอวันรื้อทิ้งนี่…ได้ยังไงกัน… “ผมเชื่อว่าคุณต้องมา…”
“…” แล้วตลอดวันนั้นฉันก็ได้คิดว่าจะไปไม่ไปดี จะเอาไปปรึกษาใครคงไม่ได้..แต่จะทิ้งไปเฉยๆก็ไม่ได้เหมือนกัน…ทำไมฉันต้องมาพัวพันกับเรื่องบ้าๆพวกนี้ด้วยเนี่ย…แค่เรื่องบังเอิญเรื่องเดียวแท้ๆ…
.
.
“สมแล้วที่เป็นกองหน้าอันดับหนึ่งของประเทศ คุณไม่ทำให้ผมผิดหวังจริงๆด้วย” สมาชิกสภานักเรียนคนเดิมออกมาต้อนรับฉันด้วยหน้ากากจิ้งจอกแบบที่ขายในงานวัดปิดบังใบหน้า
“ฉันไม่ว่างทั้งวัน มีธุระอะไรก็ว่ามา”
“รุนแรงจังนะ แต่ไม่เป็นไร เข้ามาร่วมงานเลี้ยงก่อนสิและขอโทษด้วยที่ลืมแนะนำตัวแต่ผมคงเปิดเผยตนเองไม่ได้ เรียกผมว่า ’ลูคุง’ แล้วกันนะ” เฮ้อ..แต่ว่าแล้วลูคุงก็พาฉันเข้าในอาคารที่เหมือนจะพังลงมาได้ทุกเมื่อ ลูคุงพาฉันเดินลึกเข้าไปในอาคารและลงไปชั้นใต้ดิน
ชั้นใต้ดินของอาคารมีประตูที่ใช้การได้เพียงบานเดียว ลูคุงเปิดประตูออกเผยให้เห็นถึงความลับที่ถูกซ่อนอยู่ที่นี่ ที่ซุยรันแห่งนี้…
ในห้องสี่เหลี่ยมกว้างพอๆกับห้องเรียน 2 ห้อง มีไฟส่องสว่างเจิดจ้า บนกำแพงฝั่งซ้ายมีจอมอนิเตอร์มากมายราวๆ 100 จอเห็นจะได้ ถัดจากจอก็เป็นบอร์ดขนาดใหญ่ที่มีรูปของสมาชิก Pivoine ทุกคนอยู่ กำแพงตรงกลางด้านหน้าของฉันเป็นธงผืนใหญ่ ธงดอกโบตั๋นที่ถูกกากบาททับไว้ และกำแพงฝั่งขวามีประตูเหล็กหนาด้วย
กลางห้องมีนักเรียนชายทั้งหมด 9 คน แต่ละคนก็สวมหน้ากากปิดบังใบหน้าไว้เหมือนลูคุง… ทั้งหมดนั่งล้อมโต๊ะกลมกันที่กลางห้อง…
“ห้องนี้มัน..”
“เชิญนั่งครับ…”ลูคุงไม่ฟังคำถามของฉัน แต่ฉันก็จำใจนั่งในโต๊ะที่ว่างอย่างจำยอม ลูคุงพยักหน้า ทุกคนที่นั่งพยักหน้าและลูคุงก็เริ่มอธิบายสถานการณ์ให้ฉันฟัง
“เอาล่ะ เพื่อความปลอดภัยของคุณเอง ผมขอเรียกคุณว่าเอสคุงแล้วกันนะ เอาล่ะ เอสคุง ผมขอต้อนรับเข้าสู่ ‘สภานักเรียนใต้ดิน’ และผมคือประธานคนปัจจุบันชื่อลูคุง “
“สภานักเรียนใต้ดิน?”
“ใช่แล้ว เนิ่นนานหลายทศวรรษ ซุยรันตกอยู่ภายใต้อำนาจมืดของ Pivoine พวกเราสภานักเรียนก็ได้ต่อกรกับพวกมันแค่บางครั้งบางคราว จนกระทั่งท่านประธานนักเรียนคนหนึ่งชื่อ อุเมซึกิ หรือที่รู้กันในชื่อ อุซึกิคุง ประธานสภานักเรียนใต้ดินรุ่นแรก ได้ก่อตั้งสภานักเรียนใต้ดินขึ้นมาเพื่อเป็นอีก 1 กำลังในการต่อกรกับอำนาจมืดของ Pivoine!”
“..แล้ว”
“ในเมื่อพวก Pivoine มักใช้อำนาจมืดของครอบครัวเล่นงานและสร้างความเดือดร้อนให้นักเรียนคนอื่น ไฟต้องเจอไฟ ความมืดต้องเจอกับความมืด ความชั่วต้องเจอกับความชั่ว พวกเราเล่นเกมนอกกฎกับพวก Pivoine เพื่อทำลายพวกมันให้สิ้นซาก…ถ้ายังไม่เชื่อ..บูตะคามิคุง..เอายัยนั่นออกมาโชว์ซะสิ”

ว่าแล้วคนที่อ้วนที่สุดในกลุ่มก็เดินไปเปิดประตูเหล็ก และเดินเข้าไป ไม่ช้าก็ได้ยินเสียงลาก เสียงใกล้เข้ามาเรื่อยๆ และยิ่งใกล้เข้ามาเท่าใด หัวใจของฉันก็เต้นรัวไม่เป็นจังหวะ..อย่าเป็นสิ่งที่ฉันคิดเชียว…แต่มันดันใช่…
บูตะคามิคุงลากเด็กผู้หญิง ม.ต้นคนหนึ่งออกมาจากห้อง เธอโดนมัดไว้ด้วยโซ่เหล็ก เสื้อผ้าก็ขาดจนเกือบเปลือย ทั้งตัวเต็มไปด้วยแผลฟกช้ำและแผลอื่นๆ อีกมากจนนับไม่ไหว ปากก็ถูกมัดปิดด้วยเชือกที่ถูกมัดจนแน่นมากๆ แน่นพอจนเห็นเลือดซึมออกมาเล็กน้อย ถึงตรงนี้ หัวใจของฉันก็ราวกับหยุดเต้นเมื่อบูตะคามิคุงโยนเด็กผู้หญิงมาตรงหน้าผม
“เธอคนนี้คือ ฟูจิวาระ มิซากิ เป็นสมาชิก Pivoine ชั้น ม.ต้น และเป็นของเล่นชิ้นใหม่ของพวกเรา เราจับเธอได้เมื่อราวๆ อาทิตย์ก่อน ครอบครัวของเธอปิดข่าวได้ดีจริงๆ ผ่านมาขนาดนี้ยังไม่มีใครรู้เรื่องเลย”
“นายทำไปได้ยังไง…ถึงจะเป็น Pivoine…แต่ก็เป็นนักเรียนซุยรัน..”
“อย่าเหมารวมนักเรียนทั่วไปแสนน่ารักกับ Pivoine อันน่ารังเกียจสิ ที่ผมชวนมาร่วมงานเลี้ยงก็เพื่อสิ่งนี้…เชิญมาเพื่อให้คุณได้เป็นส่วนหนึ่งของพวกเราสภานักเรียนใต้ดิน เพื่อทำลาย Pivoine ให้สิ้น…ทำตามที่ซ้อมไว้ ไทคุง”
จู่ๆ เจ้าคนผอมก็เดินเข้าไปในห้องหลังประตูเหล็กและเดินออกมาพร้อมคีม ไทคุงเดินมาหาฉันและยัดคีมลงมาในมือฉัน บูตะคามิคุงปลดเชือกที่ปากของฟูจิวาระ เมื่อเชือกออกจากปาก เด็กที่น่าสงสารก็ร้องขอความช่วยเหลือแทบทันที
“ฟุจิวาระจังน่ะฟันสวยมากเลยนะ ผมเดาได้เลยว่าคุณต้องอยากได้มันมาประดับห้องแน่ๆ”
“ฉันไม่ทำแน่…”
“ไม่ คุณต้องทำ”
“ไม่มีวันซะหรอก”
“งั้นแผน 2 ทุกๆคนเอาเลย”
“เฮ้ พวกนายจะทำอะไรน่ะ!?”
สมาชิกสภานักเรียนใต้ดินคนอื่นๆกรูเข้าและล็อกตัวฉันไว้และบังคับให้ฉันถอนฟันของฟูจิวาระ…หมดทุกซี่ ใบหน้าที่บิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวดทรมานของฟูจิวาระยังคงหลอกหลอนตัวฉันแม้จะออกจากอาคารมาแล้วก็ตาม
“ 5 โมงเย็นพอดี ผมว่าคุณคงไปเยี่ยมนังนั่นทันนะ”
“,,อืม”
“ไม่ต้องห่วง คุณมอบความกล้าให้พวกเรา สภานักเรียนใต้ดินในการโจมตีเหล่า 3 ผู้ยิ่งใหญ่แห่ง Pivoine หลังจากเล่นงานพวกปลาซิวปลาสร้อยมาเสียนาน ตอนนี้พวกเราเริ่มวางแผนการใหญ่และคุณก็เป็นหนึ่งในตัวหมากสำคัญของพวกเรา…คิโชว์อิน เรย์กะหายดีเมื่อไหร่…ผมรับประกันเลยว่าคุณจะเป็นแรกที่ได้เล่นกับเธอและเป็นเจ้าของเธอไปจนถึงวันสุดท้ายของชีวิต…โชคดีและเก็บฟันพวกนั้นไว้ดีๆล่ะ”
ลูคุงเดินจากไปปล่อยให้ฉันยืนอึ้งเพียงลำพัง เวลา 1 ชั่วโมงที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของฉันเลย…ฉันเอากล่องที่เก็บฟันของฟูจิวาระไปเก็บในกระเป๋านักเรียน ไปเยี่ยมคิโชว์อินตามปกติ ก่อนจะเอากล่องฟันไปฟังดินและทำการสวดส่งวิญญาณ…เช้าวันต่อมา จักรพรรดิ คาบุรากิ มาซายะก็เรียกฉันไปพบ…
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------จบละ

>>129-131 เดี๋ยวๆทำไมแนวเรื่องมันโหด นึกว่าจะรักใสๆ ฮา ....ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านนะคะ

>>129-131 น่ากลัวเชี่ย แถมกล้ามาก ทำร้ายร่างกายแถมทรมานอีก พ่อแม่เขามารู้เข้าได้เจอคำว่านรกแน่ๆ(กูเชื่อว่า Pivoineทุกคนไม่กระจอก พ่อแม่พร้อมที่จะลากคนที่มันทำร้ายลูกออกมา แค่ถอนหุ้นที่ถืออยู่ของบริษัทพ่อแม่สภาใต้ดินพวกนั้น พวกตระกูลอื่นที่เป็นPivoineช่วยกันแบน ก็ตกนรกทั้งเป็นแล้วแหละ)

>>129-131 อั่ค.....เดี๋ยว กูนึกว่าจะอกแนวกุ๊กกิ๊ก มางี้ช็อคเลย ;w;

>>129-131 กรี๊ดดด เปลี่ยนจากแนวโชโจใสๆ เป็น thriller suspense ตั้งแต่เมื่อไหร่ ซวยแน่ หน.ชมรมฟุตบอล ว่าแต่ลูคุงนี่... ย่อมาจากลูลูชคุงรึเปล่าวะ 5555

ตอนใหม่ล่ะ เย้! ขอบคุณคนแปลนะ อีการดักเจอ เข้าประชิดตัวเพื่อต่อกลอนรักนี่หลุดจำดังมาก เนิร์ดใช่เล่นนะนาย ชูสุเกะไม่ยอมเล่นอะไรแบบนี้ด้วยสินะ คงอยากหาคนมาเล่นแบบนี้ด้วยตลอดเลยสินะ //ลูบหัวเอ็นดู

สังหรณ์ว่าต้องมีคนเข้าใจผิดไปไกลแหง มีคนปกติเค้าต่อกลอนรักตอนเจอหน้ากันเรอะ!! คาบุรากิ นายให้หนังสือผิดคนแล้ว

โคโระจังสอนคาบุรากิเป็นเรื่องเป็นราวกว่าที่คิดแหะนึกว่าจะสอนแบบส่งๆไปซะอีก

โคตรขำตอนต่อกลอนรัก กูเคยมีฝรั่งมาจีบแนวนี้นะ
แต่ต่อกลอนของเชคสเปียร์แทน ตอนนั้นก็ขนลุกพอกัน55555
อิตาบากะรากินี่ไม่ไหวแล้ว โคตรฮาาา
ปล, ตอนที่แล้วกูมโนกาวเอนโจหนักมากว่าเรย์กะอาจจะหลงนางเข้าแล้วแต่ไม่รู้ตัว วี้ดวั้ยยย

กรมข่าวลือซุยรันได้เวลาทำหน้าที่แล้วค่ะ
แหมๆ นั่งจิบชาสองต่อสองในสโมสรของPivoine แถมตอนเดิมสวนกันยังกระซิบถ้อยคำแห่งรักให้กัน
กูเชื่อว่าอีกไม่นานมันจะกลายเป็นข่าวลือที่ยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน

อ่านตอนล่าล่ะ คือจริงๆมันก็สั่งสมมาหลายตอนล่ะนะ ตั้งตารอตอนพิเศษความเห็นบุคคลที่ 3 เลยค่ะ ลือกันฮาแน่นอน

โอ๊ย เจ้าคู่บ้านี่ขนาดต่อกลอนรักกันแล้วได้ๆกันไปเถอะ
ขอบคุณโม่งแปลมากๆ

ต่อกลอนนี่ประชันปัญญา​ ลองภูมิ​ท่านอาจารย์​เรอะ ถถถ

ปรึกษาทั้งตอนพีคไม่เท่าเจอหน้าแล้วต่อกลอนรักคืออะไร บ้าบอโว้ย555555555555555

"คิโชวอิน ความรัก​คืออะไร"
"รักคือ... ตะวัน รักคือไฟอันร้อนแรงไร้จุดหมาย​~" //เต้นด้วย

ขอบคุณโม่งแปล!!
อุ๊ย. นี่มัน บทเริ่มต้นความรักของคู่ต๊องนี้นี่นา
สมกันราวกิ่งทองใบหยก 5555

ความสนุกเริ่มต้นแล้วสินะ^^

>>145 บอกอายุมากเลยมึง และกูก็ดันทัน 55555

>>145 มึงล่อสาวสาวสาวเลยเรอะ555555555
ปล.มึงนึกสภาพเจ้าแม่เต้นเพลงนี้ตรงทางเดินสิ

>>148 ถึงขั้นสาวสาวสาวเลยเหรอวะ ไหนว่ากระทู้นี้ส่วนมากเป็นเด็กมหาลัยฯ และมัธยมไง ถถถถถถถ
ว่าแต่ถ้าคาบุพาวาคาบะไปร้านอาหารฝรั่งเศสจริง วาคาบะอาจจะเฉยๆ ก็ได้นะ ขนาดรังแกกันยังประสาทแข็งซะขนาดนั้น ท่านเรย์กะคิดเผื่อมากไปไหมอ่ะ

>>145 ในกระทู้มีแต่คนแก่ๆ //มองด้วยสายตาวัยรุ่น
>>149 กูว่าถ้าอยู่ๆโดนพาไปที่หรูๆเลย ก็ต้องมีตัวเกร็งกันบ้างล่ะว่ะ ยิ่งถ้าคนรอบๆแต่งตัวดูดีไฮโซๆมา แต่กูไปอย่างอาซิ่มก็ต้องกังวลอยู่นะ

มีต่อกลอนรักกันด้วยยย
ทางเดินยังไงก็มีคน ต้องมีคนได้ยินแน่ๆ
จักรพรรดิกับจักรพรรดินีกระซิบต่อกลอนรักกันล่ะค่ะ!

>>149 ฟิลน่าแบบแต่งตัวออกมาซื้อของเเถวตลาดแต่เพื่อนลากไปสยามงี้ 5555555555
เปรียบเทียบอะไรของกูวะ ถถถถถ

>>148 ลากหัวหน้า​ห้อง​กะอิวามุโระมาเป็นแดนเซอร์​ด้วย

ว่าแต่ไอ้กลอนนี้มันหมายความ​ว่า​ไง... กูไม่เข้าใจ

>>149 กะ กูรู้จักเพลงนั้นนะ แต่หนูอายุยังไม่ถึงยี่สิบน้าาา555555
และก็กูคิดเหมือน >>150 ว่ะ ร้านหรูๆยังไงก็ต้องแต่งตัวดีๆไป ไม่งั้นแปลกแยกมาก ถึงวาคาบะจะจิตแข็งแค่ไหน แต่ก็คงมีไม่มั่นใจบ้างแหละ

>>149 ไม่นะมึง เรื่องนี้ผู้หญิงคิดมาก กูไปทำงานศิลปะบ้านเพื่อนแต่งไปอย่างช่างทาสี สุดท้ายโดนที่บ้านไปรับลากไปเอเชียทีค โดนหนุ่มหล่อชุดสูทโค้งตัวบอกแม่กูว่าเชิญครับมาดามนี่กูได้แต่มุดไปด้านหลัง ทำตัวเป็นคนใช้....

>>149 กูเป็นเด็กประถม ไม่รู้เลยว่าพูดเรื่องอะไรกัน //ขอตัวไปท่องสูตรคูณแพพ

ว่าแต่ไอ้ขนม Ispahan นี่มันหาทานที่ไหนในกทม.ได้มั่งวะ พวกดาราเทวีช็อปไรงี้มีไหมนะ

>>157 เป็นขนมประจำร้าน Pierre Hermé อะ ที่ไทยมีสาขาที่เอ็มควอเทียร์ แต่ไม่รู้มีเมนูนี้มั้ย

>>157 ขนม Ispahan เป็นซิกเนเจอร์ของ Pierre Hermé ไม่มีร้านอื่นหรอก มีชอปที่เอ็มควอเทียร์แต่ไม่แน่ใจว่ามีขายมั้ย กูไม่ค่อยชอบมาการองเลยไม่สังเกต แต่เคยไปกินหนนึงที่ปารีส จะบอกว่ากูเกลียดลิ้นจี่มาก ได้มากินไอ้นี่กูยิ่งไม่ชอบเข้าไปกันใหญ่

>>158 >>159 แต๊งกิ้ว หรูหราไฮโซสมเป็นขนม Pivoine จริงๆ

KY พวกมึงว่าฟูจินไรจินจะได้ยินท่านเรย์กะต่อกลอนกับคาบุรากิมั้ยวะ หรือทั้งสองคนพอเห็นคาบุรากิมาคุยกับท่านเรย์กะก็ถอยห่างให้อัตโนมัติ

>>161 ถ้าได้ยินคงจะเดินมาแสดงความยินดีกับเรย์กะแล้วอ่ะ ตอนนั้นคงไม่ได้อยู่ด้วยกันพอดีมั้ง

>>161 กูว่าไม่ได้ยิน ไม่ก็ไม่อยู่ ไม่งั้นเสียงกรี๊ดคงระงมไป 3 บ้าน 8 บ้านแบบตอนนักษัตร

>>163 ตอนนักษัตรก็ไม่มีใครได้ยินนะ รุเนะก็ถอยไปห่างๆแบบอัตโนมัติ แถมเสียงกรี๊ดเสียงเชียร์กีฬากลบหมด

สาวๆอาจจะไม่อยู่ แต่มี(อดีต?)จอมมารยิ้มดำมืดอยู่เบื้องหลัง

ว่าแต่ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าท่านฮิโยโกะนี่น่าจะเป็นไฮโซตัวจริงยังไงชอบกล ที่ไม่ยอมตีพิมพ์เพราะไม่อยากให้ทางบ้านรู้ว่าคุณหนูไฮโซตระกูล xxx ลดตัวลงมาเขียนนิยาย LN หรือเปล่าววะ เดี๋ยวท่านแม่มาอ่านแล้วลมจับกันพอดี

>>157 ที่ดาราเทวีไม่น่ามีนะ กูไม่เคยเห็นเลยอ่ะ แต่ปีแอร์มี cake ispahan อยู่ 1100-1200 อ่ะ ถ้ากูจำไม่ผิดนะ ปกติกูซื้ออันที่เป็นกล่อง7ชิ้น กิน macaron 2-3ชิ้น กูก็เลี่ยนแล้ว

>>166 อ่านความเห็นนี้แล้วดูเป็นไปได้ชอบกลว่ะ 5555555555
ว่าแต่เรื่องขนคิ้วหายนี่อาจารย์แกอาจจะเคยเป็นก็ได้นะ #วิ่ง

กู >>167 ไปส่องมาแล้วในชอป ถ้าแบบในรูปที่โม่งแปลเอามาแปะ อันน่ารักกระจุ๋มกระจิ๋มมันไม่มีจริงๆด้วย TT ยังมีแค่macaron cake chocolate กับแยมอยู่เหมือนเดิม ถ้าอยากกินแบบท่านเรย์กะที่ชอปญี่ปุ่นกับปารีสอ่ะมี

>>169 โหย ว่องไว แต๊งกิ้วมาก ทั้งก้อนกูคงไม่ไหวว่ะ ไว้มีโอกาสไปญี่ปุ่นจะไปกลั้นใจซื้อกินบ้างละกัน

ทางนี้แค่มาการองก็แย่งกันหัวแตกกับเพื่อนแล้ว.....//หารออกกันคนละครึ่ง ซื้อมา3ชิ้นได้แล้วมาแบ่งๆกันกินให้ครบทุกรส......

ป่ะ มีตติ้งแล้วหารกันกิน ทัวร์กินตามรอยท่านเรย์กะ ถถถถ

กูมาหาข้าวแดกแถวเอ็มควอเทียพอดีเลยไง เข้าโม่งมาเห็นพูดถึงมาการงกูเลยไปส่องอย่างมีความหวัง >>172 ถ้าพวกมึงกล้ากูก็เอานะ เพราะไม่น่าแดกคนเดียวไหว //พัดปักคอ

>>172 ต้องใส่เบลเซอร์ขาวด้วยป่ะ ได้ฟีลเด็กซุยรันเม้าท์มอย ถถถถถถ

ดิบตอนใหม่มาล่ะ

ดิบตอนใหม่
.
.
.
.
.
.
ไม่มีค่อยอะไรเพิ่มเติม แค่ทัวร์กินของเรย์กะซามะ
.
.
.
.
.
จบสปอย

>>176
.
.
.
.
ตอนมุ้งมิ้งของสาวๆ ติดกันสองตอนเลยแฮะ จะเป็นความสงบก่อนพายุเข้ามั้ยนะ หรือจะเรื่อยๆ อย่างงี้ไปจนจบเลยจิงดิ่ นี่จะจบม.6 แล้วนะท่านเรย์กะ ช่วยร้อนใจหน่อยเห้อออออ
.
.
.

>>176 >>177 ก็นี่มันเรื่องเกี่ยวกับชีวิตสโลว์ไลฟ์ ชิมไปเที่ยวไปนี่นา

>>177
.
.
.
.
.
.
.
อีเว้นท์​ฤดูร้อน​ยังมีอีกเยอะนะ งานหิ่งห้อย​ งานpivoine แล้วที่ยูกิ​โนะ​ชวนไปบ้านอีก
.
.
.
.
.

>>179
.
.
.
.
.
.
ยังไม่รวมอีเว้นท์ลดน้ำหนักกับคาบุรากิอีกด้วยนะ หน้าร้อนนี้มีอะไรให้ลุ้นหลายเรื่องเลย แต่ฮิโยโกะซามะจะสนองนี้ดพวกเราหรือไม่ก็ต้องดูกันต่อไป...
.
.
.
.
.
.

>>179
.
.
.
.
กลัวอะไรไม่กลัว กลัวนางช้อปชิม วิ่งหนียุยโกะกับเอ็นโจ อ้วนแล้วไปไดเอ็ทกับคาบุ ไปดูหนังสือสอบดับวาคาบะ เย้ สอบผ่านเข้ามหาลัยซุยรันแล้วค่ะ จบไปแบบงงๆ ...ถือว่าแฮปปี้เพราะบ้านนางไม่ล่ม แต่กูตะเตือนไตที่คานคุงเข้าวิน
.
.
.
.
.

>>180
.
.
.
.
.
.
.
กลัววืดแบบอีเว้น​ท์ดอกไม้​ไฟชิพหาย เกริ่นมาตั้งหลายตอน สุดท้ายไปลัลล้า​ช็อปชิมชิวอย่างโดดเดี่ยว​ โอ๊ยยย น้ำตาจะไ​หล​
.
.
.
.
.

>>181 ตอนจบอาจจะแบบ

หลังจบพิธีการศึกษา ก็มีหนุ่มปริศนามาสารภาพรัก บอกว่าแอบมองมาตลอดตั้งแต่ประถมแล้ว เรย์กะตอบรับ
แล้วในที่สุดฤดูใบไม้ผลิของฉันก็ผลิบานแล้วล่ะค่ะ! //ตัดจบบริบูรณ์

ขอโทษนะครับ แต่กรุณาอย่าพิมพ์จุดยาวๆ ติดกันหลายๆ คห. ได้ไหมครับ มันดันกระทู้ข้างล่าง เลื่อนหาลำบากน่ะ เห็นใจกันนิดนึงเนอะ

>>182 กูว่าอ.แกรู้ว่านักอ่านต้องการอะไร แกเลยไม่ให้ว่ะ อ.ฮิโยโกะนี่ก็โครตโทรลเหมือนกันนะนั่น 5555555555555555555555
แต่แกชอบมาในจุดที่ทุกคนหมดหวัง ไม่มีหวัง ขว้างใส่หน้าแล้วตัดฉับเลย ให้ฟินไปแบบงงๆ
ดังนั้นอย่าไปคาดหวังจะดีที่สุด ปล่อยให้มันเป็นไปด้วยมือของอ.แกเหอะ กูเชื่อว่าอ.ฮิโยโกะไม่ใจร้ายแน่ๆ

>>184 เอ่อ ห้องนี้ก็ร๊างร้าง ยังมีประเด็นปัญหาแบบเดียวกับกระทู้ตำหนักจีนอีกเหรอ? คืออยากบอกว่าที่... นี่เพื่อกันสปอยล์ ซึ่งก็ไม่ได้มีมาบ่อยๆ
อ่ะ เอาเป็นว่าจะลดจุดให้น้อยลงหน่อยละกัน บนสี่ ล่างสามไรงี้

>>184 อะ เอ่อ ขอโทษถ้ากระทู้นี้จุดยาวๆนะ มันเป็นมาตรการสปอยง่ะ แต่ก็ไม่ได้จุดพร่ำเพรื่อทุกวันอะไรกันหรอกนะ สปอยมันก็นานๆมาทีด้วย

>>184 มันสามารถเข้าหน้า All Topics แล้วเลือกกระทู้ที่ต้องการได้เลยนะ ไม่ต้องเลื่อน

กระทู้แอบหายไปวูบนึงด้วยนะ กูตกใจ มันขึ้นว่า Guru meditation ยังไม่ทันได้นินทาท่านจอมมารเลยแท้ๆ

>>189 อาจจะเป็นพญามารที่ทำให้กระทู้หายไปวูบหนึ่งก็ได้ 555555555555555555555
พวกเธอหวังอีเวนท์อะไรจากน้องสาวผมงั้นเหรอ //ยิ้มอ่อนโยนให้ทุกคนในกระทู้

>>189 เออ เหมือนกัน นึกว่าจอมมารอาละวาดอีกแล้ว

หรือว่าเพราะวันนี้เรย์กะไปต่อกลอนรักกับคาบุ ถถถถ

>>190 ท่านพี่แค่ยิ้มมุมปากกระทู้ก็ล่ม... ขอเชิญท่านพี่เข้าวินควงคู่มากับคานคุงก็ได้ค่ะ

>>192 บางทีคานคุงอาจจะมาแสดงอำนาจก็ได้ ประมาณว่า ถูกต้องแล้ว สุดท้ายคนที่เป็นเดอะวินเนอร์ คานคุง เอง!!!

>>193 ไม่เอา!! //โปรยเกลือ //โปรยปลวกแทะไม้คาน

เมื่อกี้ก็ขึ้น Guru meditation อีกแล้ว 55555555555555555

แค่โปรยปลวกก็ขึ้นอีกแล้วเหรออออ5555 สรุปจะมีใครบ้างน้อที่อำนาจสูงขนาดทำเว็บสะดุด5555555

>>186 รู้ครับว่ากันสปอย แต่ถ้าจะกันสปอยก็ทำแต่พองามไม่ได้เหรอ เช่น

สปอย
.
.
.
กล่าวถึงเรื่องที่จะสปอย

ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องระดมจุดล่างจุดบนรัวๆ เลยนี่ครับ แค่เห็นคำว่าสปอยก็น่าจะมองผ่านไปได้แล้ว

รบกวนให้เกียรติเพื่อนร่วมห้องด้วยครับ อย่าถือแต่ว่ากระทู้นี้วิ่งไวกว่า จะทำอะไรก็ได้

>>188 ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ แต่อย่างไรก็รบกวนรักษามารยาทด้วย

จะเป็นอะไรมั้ย ถ้ากูเขียนฟิคท่านพี่แบบที่ท่านพี่เป็นทั้งพระเอกทั้งตัวร้ายในคราวเดียวกันอ่ะ พวกมึงรับได้มั้ย
ดูหนังแนวจิตวิทยาแล้วชอบเลยอยากลองเขียนดูบ้าง

>>198 มันก็คงจะคล้ายๆกับเอสไร้พ่าย v. ล่าสุด ละมั้ง

>>197 ไม่ใช่คนสปอยแต่เราชอบให้มีจุดบนล่างมากกว่า เพราะเวลาที่เราอ่านเราจะได้รู้ว่าจบสปอยของคห.นี้แล้วชัวร์แล้วนะ แล้วอีกอย่างเผื่อคห.ต่อมาไม่ได้สปอยแต่เขียนต่อมาเลยไม่ได้มีจุดเว้นสายตากันสปอยของคห.บนที่สปอย มันทำให้เวลาอ่านคห.ด้านล่างสปอยแล้วดันเห็นสปอยไปด้วยเพราะอยู่ใกล้กัน
อีกอย่างสปอยไม่ได้มีมาบ่อยๆด้วย แค่เลื่อนผ่านๆไป ไม่นานถึงกับทันไม่ได้เลยเหรอ งั้นคนสปอยเว้นจุดน้อยลงไหม แต่ควรมีจุดไว้เพื่ออย่างที่เขียนด้านบน..สำหรับเรา เราคิดงั้น
ปล.ไม่ได้มีใครถือว่ากระทู้วิ่งไวแล้วจะทำอะไรก็ได้อย่างที่คุณว่าเลยคุณ คุณไปเอาใครมาพูดคิดไปเองแล้วไหม

>>197 เอ่อ คือ ขอโทษนะคะ แต่ยังไม่เห็นมีใครพิมพ์อะไรทำนองว่ากระทู้นี้วิ่งไวกว่าจะทำอะไรก็ได้อย่างที่คุณว่าเลย ใจเย็นๆก่อนนะ......

>>197 ไม่ทราบว่าเป็นโม่งจากห้องอื่นหรือเปล่าค่ะ แต่โดนห้องนี้ดีดเพราะเม้น . คือเราไม่เคยเล่นบอร์ดโม่ง ปกติสิงแต่ห้องนี้เลยอยากทราบรายละเอียดนิดนึงค่ะ ได้ปรับให้พอดีกันเนอะ แต่อย่างที่ >>200 กล่าว คือเป็นข้อตกลงเล็กๆของห้องนี้อ่ะค่ะ ว่าจะมีจุดบนล่างอย่างน้อยกี่จุดเพื่อป้องกันสปอยล์กัน

แวะมากระซิบบอกเบาๆ ว่า.... ชอบให้มีจุดล่างด้วยเหมือนกัน ลดจุดก็ได้นะแต่อย่าหายหมดเหอะ

>>197 ไม่ใช่คนสปอยแต่ที่มีใส่จุดเยอะเพราะเลื่อนหลบได้ง่ายกว่าค่ะ แค่สามจุดอย่างที่คุณว่าเลื่อนหลบไม่ทันค่ะ ทางนี้ก็อยากให้คุณช่วยให้เกียรติกันด้วยค่ะ เราไม่ได้ใส่จุดเยอะกันเล่นๆนะคะ(จริงๆการใส่จุดประมาณ 7 จุดเป็นข้อตกลงของกระทู้นี้ด้วยซ้ำค่ะ) และดิฉันไม่เห็นว่าเป็นการเสียมารยาทตรงไหน เพราะปกติเราควรหากระทู้จาก All Topics ไม่ใช่หรอคะ

>>203 ชอบจุดบนล่างมากกว่าเหมือนกัน เหลือไว้หน่อยก็ยังดี

ky แฟนอาทล่าสุดใน Pixiv....กรี๊ดดดด ท่านเรย์กะน่ารักสัสๆ ตรงตามสเป๊คหญิงในฝันของกูเลย กูอยากกระโดดทะลุจอเข้าไปกอดไปน้วยมาก https://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=manga&illust_id=63067751

อย่าพยายามดราม่าเลยครับ ไม่ได้อยากจะหาเรื่องทะเลาะ แค่พูดถึงกฎของการอยู่ร่วมกันเท่านั้น

ส่วนเรื่องที่บอกว่าวิ่งไวจะทำอะไรก็ได้ ผมคิดว่า >>186 สื่อไว้ชัดมากนะ ยกตัวอย่างเลยแล้วกัน

"เอ่อ ห้องนี้ก็ร๊างร้าง ยังมีประเด็นปัญหาแบบเดียวกับกระทู้ตำหนักจีนอีกเหรอ?..."

มันหมายความว่า ที่ห้อง lit เคยเกิดปัญหาแบบนี้ เพราะมีคนใช้เยอะ แต่ห้องนี้มัน "ร้าง" ไม่น่าจะต้องมีปัญหาแบบนั้น ก็สื่อออกมาชัดเจนนะครับว่าไม่เห็นหัวเพื่อนร่วมห้อง ไม่ใช่แค่ถือว่ากระทู้นี้วิ่งไวกว่า เผลอๆ จะคิดเอาว่าห้องนี้มีกระทู้นี้กระทู้เดียวที่ active อยู่ด้วย

ไม่ได้อยากดราม่า ชัดนะครับ แต่อยากให้ช่วยเกรงใจกันหน่อย พวกคุณไม่ได้ใช้ห้องนี้อยู่แค่กลุ่มเดียวนะครับ

>>197 อยากทราบรายละเอียดเพิ่มเหมือน >>202 เหมือนกันค่ะ เข้าใจว่าปกติถ้าจำนวนบรรทัดเกินที่กำหนดไว้ระบบมันจะตัดให้ไปกดอ่านต่อเอาเอง เห็นหลายโพสต์ถ้ายาวๆเกินโดนตัดหมดนะคะกระทู้อื่นในห้องนี้ก็มีโพสต์แบบที่ว่าเหมือนกัน พอดีมาไม่ทันเห็นตอนโพสต์ที่...ขึ้นหน้าห้องเลยสงสัยว่าระบบไม่ตัดหรือยังไง แล้วถือเป็นการกระทำเสียมารยาทไม่ให้เกียรติกระทู้อื่นร่วมห้องจริงรึเปล่า เพราะกระทู้อื่นในห้องนี้ก็มีโพตส์ยาวหลายบรรทัดเช่นกัน

>>208 ผมไม่แน่ใจว่าเว็บนี้ตัดโดยนับบรรทัดหรือตัดโดยนับจำนวนตัวอักษร อย่างไรก็ตาม การที่จะตัดเข้าหน้า see more มันก็ต้องพิมพ์ยาวในระดับหนึ่ง ซึ่งพวกคุณจุดไปไม่ถึงความยาวนั้น

มันจะไม่มีปัญหามากเท่านี้ ถ้าคุณไม่ได้สปอยจุดติดกันตั้งแต่ >>176-182

มันไม่ตลกเลยนะครับ

จาก >>208 กลัวเข้าใจผิดว่าต่อความยาวหรือหาเรื่องจัง คือเราสงสัยจริงๆนะคะเลยอยากขอความเห็น จะได้เอาไปหารือต่อกันในกระทู้นี้อีกทีว่าจะแก้ไขยังไงไม่ให้กระทบคนในกระทู้อื่นที่อยู่ห้องเดียวกัน เพราะเราไม่ทราบเรื่องเคสตำหนักจีนทีี่ว่าค่ะว่าเคยเกิดอะไรขึ้น

>>209 เราก็ไม่ได้รู้สึกตลกเหมือนกันค่ะ

เรางงค่ะ คือว่าถ้าเกิดห้องอื่นคุยกัน ถกกันยาวๆ รึลงฟิกติดกันเงี้ย ก็จะมีปัญหาเดียวกันรึเปล่าคะ

>>212 ถ้าลงฟิคหรือพิมพ์อะไรยาวๆในหน้ารวมไม่มีปัญหาหรอก เพราะมันตัดคำได้ ต้องเข้ามาดูในกระทู้ถึงจะเจออะไรยาวๆที่ว่ามาน่ะ

1. >>207 ไม่ใช่ >>186 แต่เราอ่านแล้วเข้าใจว่าความหมายถึงว่า ในห้องwebnovel กระทู้​ที่active หลักๆก็มีแค่ห้องนี้กับเด็กดี 2กระทู้​เท่านั้นที่ก็สลับกันดันอยู่แค่นี้ยังเกิดปัญหา​กัน ไม่ใช่เจตนาว่าเราใหญ่จะทำอะไร​ก็​ได้

2. เรื่องตัดความยาวโพสต์​ เท่าที่สังเกตน่าจะเป็นการตัดแบบนับจำนวนตัวอักษร​ เรื่องนี้ได้ถามไปที่ >>>/meta/3581/292 แล้ว รอการยืนยัน​จากwm

>>212 ลองเลื่อนไปดูกระทู้ล่างๆจะเจอ โพสต์ที่มี Post shortened. See full post. อยู่ คือโพสต์ที่มีหลายบรรทัดแล้วโดนย่อ ปกติน่าจะเป็นแบบนี้นะ

ขอบคุณ >>213 >>215 นะคะ แล้วปัญหามันคือตรงไหนอ่ะ ==; คือพอ . แล้วมันยาวไปเลยเกะกะเหรอ ในขณะที่ห้องอื่นถ้าพิมพ์บรรทัดเท่ากันไม่ถือว่าเกะกะเหรอ เออ ขอตั้งสติแปป

kyนิดนึง
เราเข้าแต่กระทู้ท่านเรย์กะเลยงงกับเรื่องห้องอ่ะ คือมันดันกระทู้อื่นยังไงหรอคะ ปกติไม่ใช่ว่าเวลาดูกระทู้ไหนก็ควรเข้าไปในกระทู้นั้นหรอคะ หรือว่าคนอื่นดูที่ห้องอย่างเดียวหรอ จะได้อ่านหลายๆกระทู้พร้อมกันหรอคะ

>>216 เห็นคุณ>>209 เขาว่าโพสต์ที่เขาพูดถึงมันไม่โดนย่อน่ะค่ะเลยเกิดปัญหา

>>209 ปัญหาของคุณคือ ขี้เกียจเลื่อนลูกกลิ้งเมาส์หรือสไลด์นิ้วยาวๆใช่มั้ย เราเข้าใจว่าแบบนั้นนะ คุณเจอปัญหานี้บ่อยเลยหรือเพิ่งเข้ามาที่นี่ก็เจอแบบนี้เลย ไม่ได้ดราม่า แค่จะถามว่าเจอบ่อยจนทำให้รำคาญหรืออะไรยังไง พวกเราในกระทู้จะได้มาหารือกันปรับปรุงไป เราเองก็ไม่อยากมีปัญหากับใครเหมือนกัน

>>217 เข้าใจว่าเขาอยากจะเข้าไปอ่านกระทู้ที่อยู่ข้างล่างกระทู้เราแล้วต้องเลื่อนเยอะเพราะโพสต์มันยาว รู้สึกว่าลำบากเลยเข้ามาเตือน

>>216 ประเด็นคือกระทู้อื่น (โดยทั่วไป) มันไม่เป็นพรืดแบบ >>176-182 น่ะครับ คือถ้ายาวก็จะยาวไปเลย แล้วโดนย่อเอา แต่บังเอิญการสปอยของกระทู้นี้มันไปไม่ถึงจุดที่จะโดนตัด + สปอยติดกัน 6 คห. ติด โปรดเข้าใจถึงความลำบากด้วย

>>217 ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงคิดแบบนั้น จริงอยู่ว่าห้องนี้มีกระทู้ไม่มาก แต่โดยปกติแต่ละห้องจะถูกแบ่งเป็นหมวดอย่างชัดเจนครับ เช่น ห้อง lit ก็เกี่ยวข้องกับวรรณกรรมทั้งหมด ซึ่งก็มีให้เลือกดูหลายแนว อย่างห้องนิยายไทย ห้องนิยายจีน ห้องนิยายญี่ปุ่น ห้องสารคดี ซึ่งไม่ใช่ทุกคนจะอ่านหนังสือประเภทเดียวนะครับ อย่างตัวผมอ่านทั้งนิยายไทย นิยายจีน และก็สารคดี รวมไปถึงเทคนิคและข่าวสารงานเขียน เพราะฉะนั้นผมก็จะเข้าไปที่หน้าหลัก เพื่อดู feed ว่าตอนนี้ในห้องไหนที่ผมสนใจ มีการอัพเดตบ้าง

ส่วนปุ่ม All topics มักใช้สำหรับกรณีที่หากระทู้ที่ต้องการไม่เจอ อาจเกิดจากการโดนดันตกไปไกลมาก เช่นในห้อง netwatch ที่มีกระทู้เยอะ และ active บ่อย กระทู้ไม่ได้ตอบแค่ครึ่งวัน ก็อาจหล่นหายไปแล้วก็ได้ครับ

จาก >>221 แก้คำว่าห้องเป็นคำว่ากระทู้

"...แต่โดยปกติแต่ละห้องจะถูกแบ่งเป็นหมวดอย่างชัดเจนครับ เช่น ห้อง lit ก็เกี่ยวข้องกับวรรณกรรมทั้งหมด ซึ่งก็มีกระทู้ให้เลือกดูหลายแนว อย่างกระทู้นิยายไทย กระทู้นิยายจีน กระทู้นิยายญี่ปุ่น กระทู้สารคดี ซึ่งไม่ใช่ทุกคนจะอ่านหนังสือประเภทเดียวนะครับ อย่างตัวผมอ่านทั้งนิยายไทย นิยายจีน และก็สารคดี รวมไปถึงเทคนิคและข่าวสารงานเขียน เพราะฉะนั้นผมก็จะเข้าไปที่หน้าหลัก เพื่อดู feed ว่าตอนนี้ในกระทู้ที่ผมสนใจกระทู้ไหน มีการอัพเดตบ้าง..."

>>221 ขอบคุณค่ะ เราหม่ได้จะหาเรื่องนะคะ สงสัยจริงๆ คือเราลองเข้าไปดูห้องของกระทู้นี้ซึ่งก็คือหน้านี้ https://fanboi.ch/webnovel/ ใช่มั้ยคะ ไม่แน่ใจว่าเพราะเราเปิดในโทรศัพท์หรือเปล่า แต่เราเห็นแต่ละกระทู้ขึ้นแค่ 5 โพสต่อกระทู้ทุกกระทู้น่ะค่ะ แล้วมันจะไปดันกระทู้อื่นได้ยังไงหรอคะ (คืออยากให้เข้าใจทางฝั่งเราด้วยว่าการใส่จุดเยอะๆมันเพื่อให้คนไม่อ่านสปอยหลบง่ายๆน่ะค่ะ) หรือบรรทัดมันเยอะขึ้นเลยเลื่อนยากขึ้นหรอคะ

>>223 เสริมนะคะ เราลองไปนับดูระบบจะตัดเมื่อพิมพ์เต็มๆ 15-16 บรรทัด(เราไม่ทราบจำนวนตัวอักษรนะคะ) แล้วเราลองขึ้นไปนับตรงที่สปอยก็อยู่ที่ประมาณ15-16บรรทัดเช่นกันค่ะ ซึ่งเราคิดว่าถ้าอยู่ใน15-16บรรทัดควรจะเป็นขอบเขตที่รับได้รึเปล่าคะ เพราะยังไงระบบก็ไม่ตัด หรือเพราะแค่คุณเห็นจุดเยอะเลยไม่ชอบคะ

>>223 คงเป็นโชคไม่ดีที่ผมดันเปิดมาเจอ 5 โพสต์ที่ดันเป็น 5 ใน 6 โพสต์สปอยจุดยาวๆติดกันล่ะมั้งครับ ต้องบอกว่าไม่ค่อยเห็นกระทู้ไหนนะที่จะเขียนยาวๆ ติดกันเป็นพรืดได้ขนาดนี้ จะดราม่าใส่กันยังไงส่วนใหญ่ก็มักจะยาวประมาณ 4-5 บรรทัดเท่านั้น แต่สปอยจุดของที่นี่เล่นซะ คห. ละ 13-14 บรรทัด 5 คห. ก็ร่วมๆ 70 บรรทัด ถึงได้บอกว่ามันไม่ตลกไง

ย้ำว่าไม่ได้อยากจะดราม่า แต่แค่คิดว่าต่อไปยังไงก็ต้องมีสปอยแบบนี้อีก อยากจะให้เห็นใจกันหน่อยเท่านั้นเองครับ

>>221 ยังไงก็ใจเย็นๆก่อนนะคะ หลายๆคนที่เข้ามาถามเขาไม่ได้จะหาเรื่องคุณ พอดีคนในกระทู้นี้หลายคนเลยที่เพิ่งเคยเล่นโม่งแล้วเล่นกระทู้นี้กระทู้เดียวอาจจะไม่รู้จริงๆ พอดีเห็นคุณเหมือนจะเข้าใจว่าพวกเรากำลังดราม่า หาเรื่อง ไม่ให้เกียรติคุณ
>>223 ปกติก็ขึ้นแค่นั้นแหละค่ะ ในคอมก็ด้วย แต่โพสต์แต่ละโพสต์จะสั้นยาวตามบรรทัดที่พิมพ์ พอดีโพสต์ที่เป็น...มันอยู่ติดกันรัวๆ เขาเห็นว่ามันยาวเกินไป เวลาจะเลื่อนไปดูกระทู้ข้างล่างมันต้องเลื่อนเยอะเลยเข้ามาบอกน่ะค่ะ

>>224 อ้อ คุณเล่นในมือถือ ถ้ามีคนอื่นเปิดแบบ desktop อยู่ ก็ลองเอาเม้าส์ไปชี้ที่ ( >>176-182 ) ดูนะครับ น่าจะเห็นภาพมากขึ้น

>>226 ลืมบอกว่าตอนนั้นโพสต์...ที่ว่ามันไม่โดนตัดตามที่ควรจะโดนเหมือนโพสต์อื่นด้วย เลยมาแบบเต็มๆ ตอนนี้มีคนไปถามแอดมินเว็บที่ห้องอื่นอยู่ค่ะ ว่าระบบมันตัดยังไง ปรับได้รึเปล่า

ถ้างั้นลด . กันไหมคะ เช่น
ต่อจากนี้สปอยล์จ้า
.
.
.
เนื้อหา
.
.
.

>>225 ไม่ได้อยากจะดราม่าเหมือนกันค่ะ แต่พอเราลองไปนับบรรทัดเลยรู้ว่าระบบจะตัดที่ 15-16บรรทัด(บางทีมากกว่านั้น)
ดังนั้นถ้าที่โพสไม่ใช่สปอยแต่เป็นฟิคยาวๆ5โพสก็จะเป็นการไม่ให้เกียรติคนในห้องอย่างที่คุณว่าอยู่ดีให้มั้ยคะ คุณไม่เคยเล่นกระทู้นี้อาจจะไม่ทราบ แต่กระทู้นี้มีการโพสฟิคด้วยค่ะ

>>230 ฟิคมันตัดบรรทัดอยู่แล้วมึง โพสต์อะไรมายาวๆก็ช่าง พอมาหน้ารวมมันก็ตัดเหลือสี่ห้าบรรทัดอยู่ดี

>>231 ไม่นะ ลองไปดู https://fanboi.ch/lounge/ โม่งมิตรสหายท่านหนึ่ง 4 ดู
มีอันนึงเกิน17บรรทัด(ในโทรศัพท์กู)ด้วยซ้ำ

>>230 ปกติโพสต์ฟิคเวลาดูหน้าห้องรวมๆหลายกระทู้มันจะตัดบรรทัดให้เหลือประมาณ 7 แต่คราวนี้เขาเข้ามาพูดเพราะโพสต์ที่เป็น . สปอยล์เวลาดูในหน้ารวมดันไม่ตัดบรรทัดแต่มาแบบเต็มๆยาวๆอะ
ว่าจะลองดูคำตอบแอดมินก่อนว่าระบบมันมีเกณฑ์ตัดยังไง ถ้าจุดน้อยลงแต่ตรงกลางยาวก็มีโอกาศไม่ตัดอีกรึเปล่า

เอางี้มั้ยล่ะ ถ้าจะสปอยดิบก็กดเครื่องหมายหน้า Bump this topic ออก มู้จะได้ไม่โดนดันมาก เพราะสปอยฟิคมันก็กินพื้นที่จริงๆ

>>232 กูดูในคอมอ่ะ ก็เห็นไม่กี่บรรทัด

>>235 อ่าว ในโทรศัพท์กู https://drive.google.com/open?id=0B1XCqInoDMwcNjc2VmtRS0xqQUU งี้อ่ะ

>>236 ที่มึงเอามาอ้างอิง กูดูในคอมเห็นอยู่ประมาณ 6-7 บรรทัด ดูในมือถือก็ราวๆที่มึงบอกนั่นล่ะ แต่มือถือสไลด์ครั้งเดียวก็ผ่านตรงนั้นไปแล้ว กูเลยไม่สนใจว่ามันจะยาวเท่าไหร่

>>230 เดี๋ยว สงสัยเข้าใจไม่ตรงกัน โพสต์ที่ยาวปกติหน้ารวมมันจะตัดเหลือแบบนี้อะ http://imgur.com/a/Q98T3 ที่มี See full post
ทีนี้เขาบอกว่าโพสต์ที่เป็น...สปอยล์มันไม่ตัดบรรทัดให้ในหน้ารวม แต่โผล่ยาวมาเลยทั้งโพสต์ แล้วตอนนั้นมันดันอยู่ติดกันหลายๆโพสต์เลยมีปัญหา

>>236 อ่าว ไม่ทันสังเกตว่าในมือถือเป็นอย่างนี้ เข้าใจละ

>>238 โอเคกูเข้าใจละ ถ้าเปิดในคอมมันจะตัดแค่5-6บรรทัดใช่มั้ย พอเขาเจอ...มันเลยไม่ตัด
ปัญหาต่อมาคือ ถ้ามีคนอื่นใช้โทรศัพท์เล่นแบบกู ถึงเป็นฟิคมันก็จะตัดที่ 15-16บรรทัดอยู่ดีอ่ะ มันจะมีปัญหาด้วยรึเปล่าว่ะ เข้าใจกูกันมั้ย

มีคนเสนอให้เอา bump this topic ออก
กูเลยคิดว่าถ้าจะสปอย, โพสฟิค, หรืออะไรก็ตามที่ยาวๆก็ กดออกให้หมดเลยดีมั้ย

ทำไมกด bump this topicออกละมันยังไปห้องรวมง่ะ...

>>241 กระทู้มันก็โพสต์ออกห้องรวมตามปกตินั่นล่ะ ที่เอา bump ออก คือการไม่ปั๊มกระทู้ไปข้างบนสุด ไม่ได้เกี่ยวอะไรเลย

>>240 กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะแก้ได้รึเปล่า ถ้าเกิดวันนั้นไม่มีคนเข้ามาโพตส์ดันกระทู้อื่นๆในห้องนี้ถึงกดปิดดันกระทู้ไปกระทู้เราก็จะค้างเติ่งอยู่ข้างบนอยู่ดี เพราะกูเห็นว่ากระทู้เราโดนดันขึ้นมาอยู่ข้างบนแทบตลอดอะ แล้วคนที่ใช้กระทู้อื่นบางคนอาจจะเข้ามาดูมาอ่านเฉยๆไม่โพสต์อะไรด้วยเปล่า

>>241 ตาม >>242 เลย มันคือปุ่มที่ว่าโพสต์นั้นจะดันกระทู้ขึ้นไปข้างบนรึเปล่าเฉยๆไม่ได้ซ่อน

>>242 >>244 นึกว่ามันจะซ่อน หน้าแตกละเอียดมาก55555555

>>245 เอาน่า ถือว่าเป็นการเรียนรู้ 5555

งั้นเอางี้มั้ย คือยังไงกูก็ชอบจุดเยอะๆเหมือนเดิมอ่ะ เพราะมันหลบง่ายกว่า สามจุดมันน้อยไป
กูเลยขอเสนอให้ ถ้าใครสปอยต้องส่งสองโพส โพสแรกเป็นการสปอยปกติ อีกโพสอาจจะแค่ส่งแค่จุดเดียวอ่ะ

เพราะเขาบอกว่าเจอสปอยติดกัน 5 อันแล้วไม่โอเคใช่ป่ะ ถ้าทำแบบนี้อย่างมากที่สุดก็จะแค่ 3อัน น่าจะโอเครึเปล่า

เช่น
.
.
.
.
.
ยังไงเรือคานซังคงเข้าวินสินะ
.
.
.
.
.

.....

>>248-249 แบบนี้โอเคมั้ยอ่ะ

>>250 กูว่าไม่ คิดว่ารกกว่าเดิมอีก

>>250 ไม่แน่ใจว่าจะออกมาเป็นยังไง จะลองเทสต์ดูก่อนไหมล่ะ อีกโพสอาจจะแค่ส่งแค่จุดเดียว คือยังไงหว่า จุดยาวๆบรรทัดเดียวหรอ หรือว่ามีจุดเดียว

หรือไม่ก็เอา bump this topic ออกกันให้หมดทุกเม้นท์ทุกคน ให้กระทู้นี้ดำดิ่งในซอกหลืบ อย่าได้โผล่ขึ้นไปเป็นกระทู้​แรกของห้องอีก ถถถ

>>253 ฮาร์ดคอร์มาก 55555

>>253 หักดิบสัส 555555555555555555

>>252 จุด5จุดบรรทัดเดียวอ่ะ(ระบบบังคับต้องโพสนึง5ตัวอักษรขึ้น) เทสก็แบบ >>248-249 อ่ะ
>>251 มันรกในกระทู้นี้ แต่ในห้องมันไม่น่าจะรกขึ้นนะ(ยกเว้นจะมีใครรำคาญจุด)

>>256 อ๋อ แต่กูไม่แน่ใจว่าเวลาพิมพ์ยาวๆมันจะแสดงผลบนหน้าเว็บยังไงเวลาจัดบรรทัดอะ (คอมกับมือถือดันแสดงผลไม่เหมือนกันอีก) แต่กูว่าคนมาอ่านหรือโพสต์ต่อไม่น่าจะหลบสปอยล์ของโพสต์ล่างสุดพ้นนะ

.....เทสแปปนะ ฮัลโหลๆ เทสๆ ท่านเรย์กะ ท่านเรย์ก่าาาาาาาา เรย์กะซาม๊าาาาาาาาาาาา หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็กรุณาอย่าไปลงเอยกับคานซังเด็ดขาดเลยนะคะ ขอร้องล่ะค่ะ อย่างน้อยก็ขอรูทมิตรภาพกับเหล่าเพื่อนสาวหรือจะเข้ารูทท่านพี่ก็ยังดีนะค๊าาาาาา (สมมุติว่าโพสต์นี้ต่อจากโพสต์จุดสปอยล์ยาวๆ).....

อะไรแบบนี้หรอ

หรือต่อจากนี้ไป ถ้าดิบออกก็รีบๆคุยกันแล้วหาประเด็นอื่นที่ไม่เกี่ยวกับสปอยมาเม้าต่อ จะได้ไม่ต้องจุดยาวๆให้มันรกหน้ารวม
หรือไม่ก็ทำแบบกระทู้แรกๆ ดิบออกก็ปล่อยให้ออกไป นอกจากว่าน่าสนใจจริงๆค่อยเอามาเม้ามอย แต่มันก็จะดูเป็นการจำกัดกันเกินไปนี่สิ ใครมีวิธีไหนแจ่มๆแนะนำมั้ย

กูคิดว่าการส่งสองโพสต์มันเปลืองพื้นที่บอร์ด จุดประสงค์หลักของบอร์ดโม่งหลักๆคือการเข้ามาคุยแลกเปลี่ยนความคิดกัน
ยังไงกูก็คิดว่าการสปอยกด bump this topic ออกดีกว่า เพราะมันไม่ยาวพอที่จะตัดบรรทัด
แล้วที่มู้เรามันอยู่บนๆตลอด เพราะมันมีคนคุยกันบ่อยกว่ามู้อื่นไง

ถ้าตอนสปอยไม่ดันมู้ มู้อื่นที่คุยกันก็จะขึ้นมาด้านบนได้ สปอยมันมีคนคุยกันไม่กี่เม้นท์ มันก็คงไม่ตกลงไปมาก ฝั่งเราก็พอจะเลื่อนหาได้ง่ายอยู่

Ky พวกมึงยังถกเถียงเรื่องจุดสปอยไม่เสร็จอีกหรอ 55555555 กูกะจะมาถามเหล่าโม่งซุยรันสักหน่อยว่ามีร้านขนมฝรั่งเศสเด็ดๆแนะนำไหม พวกแบบหน้าตาน่ารักอ่ะ >< ที่กูรู้จักก็แค่อยู่แถวๆสุขุมวิท ชิดลมเอง

>>259 เพิ่มเติม กูก็คนหนึ่งที่เข้ากระทู้จากหน้าห้องรวม เห็นด้วยกับคนจากมู้อื่นว่าจุดเยอะๆมันทำให้รกจริง ตอนที่พวกมึงสปอยล์เยอะๆ กูเลื่อนนานพอควรตอนเลื่อนไปอ่านมู้อื่น (กูไม่อ่านสปอยล์) ในโทรศัพท์ถ้าอยู่หน้าห้องรวมไม่ได้กดเข้ามู้ มันจะโชว์ เม้นท์ล่าสุด5อันไง พอสปอยล์มาจุดรัวๆ แถมข้อความไม่โดนตัดเพราะไม่ยาวพอมันก็เลยเลื่อนหามู้ล่างๆยากนิด

แต่ก็ไม่เห็นด้วยที่จะเปลี่ยนวิธีกันสปอยล์เพราะมีจุดทั้งบนทั้งล่างมันทำให้หลบได้ง่ายขึ้น(นอกจากว่าจะมีวิธีใหม่มากัน)

นี่คือความยาวที่จะให้ดูว่ามันยาวขนาดไหนเมื่อดูจากโทรศัพท์ของกู *แคปสปอยจาก >>176-180
https://www.mx7.com/i/b76/SKx20i.JPG

>>261 เพิ่มอีก ถ้ารูปเมื่อกี้มันใหญ่ไป https://www.mx7.com/view2/zTkGP54accxywaAL ตัวนี้น่าจะทำให้เห็นภาพชัดขึ้นว่ามันยาว

>>260 คราวนีัมันรบกวนคนอื่นด้วยไง บอร์ดโม่งไม่ได้เล่นแค่เฉพาะคนกลุ่มเดียว

กูก็เข้าใจนะ ตอนแรกๆที่พวกมึงเริ่มใช้จุดกัน กูก็นั่งเลื่อนอ่ะ(จริงๆกูไม่ซีเรื่องจุด เพราะกูทำเลื่อนไวๆได้ อันที่) บางคนก็จุดยาวเกินแล้วเม้นสปอยมานิดนึงแล้วก็จุดยาวต่อ แต่วันนี้มันติดกันเกินมั้งแล้วมาหลายเม้น คนอื่นเห็นแล้วไม่โอเค บางทีกูก็แบบ มาเป็นพืชเลย แหะๆ แล้วก็นั่งเลื่อน

แต่กูเลื่อนอ่านกระทู้จนชินแล้วเลยเพลินๆไป กระทู้ก่อนๆหน้านี้ที่ไหลเร็วมากๆกูก็ไปตามอ่านเกือบครึ่งกระทู้ น้ำตาจะไหลแต่ก็อยากรู้พวกมึงคุยไรกัน

สรุป กูยังไงก็ได้ถ้าพวกมึงจะเปลี่ยนนะ กูเคารพการตัดสินใจเสียงส่วนใหญ่แหล่ะ เพราะส่วนใหญ่กูก็คงนั่งอ่านที่พวกมึงพิมพ์คุยกันอยู่ดี แต่ก็ไม่อยากให้พวกมึงเครียดๆกันอ่า เข้าใจที่กูพิมพ์ไหมอ่าา กูไปนอนก่อนนะมีนัดเช้า TT

กูว่าเอางี้ไหม ถ้าสปอยล์โพสต์นึงแล้วให้โพสต์อะไรก็ได้สั้นๆตามอีกโพสต์ แบบนี้มันจะโชว์สปอยล์สูงสุดแค่ 2 โพสต์เวลาอยู่หน้ารวม แต่กูไม่รู้ว่ามันจะเป็นการปั้นโพสต์ปั้นกระทู้รึเปล่า ถ้าไม่โอเคกันก็ไม่เป็นไรนะ

ตื่นเช้ามาอ่านแบบงงๆ ไม่ได้จะดราม่าเหมือนกัน แต่เห็นสุดท้ายทางตำหนักจีนก็ใช้จุดบนจุดล่างเวลาจะสปอยล์ต่อไปนะ ขอเสนอแบบเดิมแต่ลดจำนวนจุดลงเป็นบน 5 จุด ล่าง 3 จุด ช่วงไหนสปอยล์เพลินๆ ก็กดติ๊ก Bump this topic ข้างล่างออก
...แต่กฎนี้จะได้ใช้ก็ต่อเมื่อท่านฮิโยโกะอัพดิบรัวๆ ละมั้งเนี่ย เหอๆ

ky พวกมึงกูขอพื้นที่งอแงนิดนึง กูว่าจะเขียนฟิคต่อ แต่คราวก่อนก็ช่วงสอบ คราวนี้ก็ช่วงฝึกงาน ขึ้นรถไปโรงงานหกโมงเช้า ลงจากรถหน้าที่พักหกโมงเย็น หาของกิน อาบน้ำเป่าผม สี่ทุ่มนอน โฮรววววว

>>266 มึงเป็นสาวโรงงานในนิคมอยู่ป่ะเนี่ย ตอนเนี้ย ชะตากรรมเดียวกะกูเลย ถ้าเป็นสาวโรงงานเต็มตัวเมื่อไหร่ชีวิตจะติดลูปแบบนี้อีกนานเลยนะนั่น
ไม่รู้ว่ามึงเขียนฟิคไหนอยู่ แต่กูติดตามทุกฟิคนะ สู้ๆ

กูว่าสปอยโดยใส่จุดน้อยกว่าเดิมแต่ใส่ล่างบนเหมือนเดิมแล้วเอา Bump this topic ออกแบบที่มู้บนๆเสนอมาก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องคิดมากเลย

เห็นด้วยกับ >>268 เพราะ​ถ้าเปลี่ยน​วิธีสปอยเดี๋ยวจะมีปัญหาอีก อุตส่าห์​มีโม่งไปคิดหาระยะจุดที่เหมาะสมมาได้ 5555 ส่วนตัวคิดว่าเอา bump this topic ออกก็พอ จะได้ไม่รบกวนกระทู้​อื่น

ปล. คิดถึงฟิคท่านพี่แวมไพร์​ไนท์มาก อยากอ่านต่อ

>>269 กูว่าคุยปกติก็ไม่ต้องเอา bump ออกหรอก

>>267 ซักพักก็สบายเอง จากใจโม่งที่แต่งฟิคฯ ชมรมฟุตบอลไร้ชื่อ ไอ้เรื่องนั้นแต่งตอนนั่งประชุมเลยนะมึง
สถานะตอนนี้โคตรชิล เช้าขับรถมาแดกกาแฟสั่งงานลูกน้องแล้วเข้าประชุม เบรค บ่ายประชุม สี่โมงเก็บงานนั่งอ่านนิยายเก็บโอรอเวลากลับบ้าน ชีวิตโรงงานแม่งดี๊ดี สบายกว่าตอนเป็นพนักงานใส่สูทอีก

>>272 ชีวิตพนักงานโรงงานนี่แม่งประหยัด ยูนิฟอร์มมีให้ใส่ รถโรงงานมีให้นั่งหลับ ข้าวโรงงานก็ถูก หรูยังไงก็ไม่เกินสามสิบบาท นี่มาเป็นพนง.ออฟฟิสแล้วเจอศูนย์อาหารจานละไม่ต่ำกว่าสี่สิบ + ชากาแฟอีก เปลืองชิบหาย อยากกลับไปอยู่โรงงานเหมือนกันวุ้ย แต่ตอนกูอยู่กูงานยุ่งนะ ไม่สบายขนาดมึ้ง

ชิบหาย เผลออ่านเรื่องจุดไม่จุดแล้วดันกดลิงค์ตามไปดูว่าไอ้จุดเยอะที่ว่ามันคือขนาดไหน โดนสปอยล์ไปเต็มๆ เลยกู ประโยคนึง 55555 โชคดียังรีบเด้งสายตาหลบทัน

พวกมึงได้ข้อสรุปกันยังนิ กูอ่านมาตั้งแต่เมื่อคืน (กูก็ชอบจุดล่าง) ดูๆ ก็น่าจะโอเคแล้วป่าว เออนะ กูเนี่ยแหละหนึ่งในโม่งที่เข้ากระทู้นี้แค่กระทู้เดียว มีแบบกูอีกหลายคนเหรอเนี่ย (กูเปิด tab มู้นี้คาไว้เลย ไม่ก้อพิมพ์คีย์เวิร์ดชื่อมู้หาเอาในอากู๋ แบบว่า ลอนที่ 14 แค่คำเดียว จานที่ 15 ไรเงี้ย เพราะงั้นพวกมึงจะทำยังไงให้มู้ตกไปซอกหลืบไหนกูก็หาเจอ ตามสบายเลยนะ ถถถถถถถถ)

ก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่าพอจุดเยอะๆ แล้วมันจะไปโผล่จนรบกวนคนอื่นในห้อง อืม แต่พวกมึงน่ารักอะ มีวุฒิภาวะดีมาก กูชอบมากๆ เลยนะกับการแก้ปัญหาแบบถ้อยทีถ้อยอาศัย มีอะไรก็ปรึกษาหารือกัน ช่วยกันหาทางออกที่ดีอะ ยิ่งอ่านก็ยิ่งรักพวกมึงมากๆ เลยน๊า~!! >w< วุ๊ย บอกรักเองก็เขินเองว่ะ 555

เข้ามาแบบมึนๆหลังไม่ได้เข้าหลายวันมากเพราะงานยุ่ง ดราม่าอะไรกันหว่า ทำไมกูอ่านแล้วรู้สึกมึนงงว่านี่กูกำลังไม่เคารพคนห้องอื่นที่ใช้มู้อยู่หรอ ด้วยประเด็นจุดยาว? มึงเลื่อนนาน? แล้วมึงเคารพพวกกูบ้างมั้ยถามจริงๆ คือเอาก่อนเลยว่าจุดนี่มันลำบากชีวิตขนาดนั้นเลยหรอวะ กูไม่ดราม่านะแค่แบบเวลาเข้าเว็บอะไรดูหนังฟังเพลง อ่านนิยายเอย พันทิปบอร์ดสนทนารวมๆ หรือกระทั่งตามเฟสตามทวิต

กูถามจริงนะ มึงอ่านทุกคำ ทุกความเห็น ทุกเม้นป่ะ โฆษณาแปะๆกันมึงก็อ่านด้วยมั้ย ตามเฟสตามอะไรยิ่งเยอะบางโพสเราก็ไม่ได้สนใจป่ะ แล้วจากนั้นทำไงอะ มึงเลื่อนๆผ่านไปหรือมึงไปโพสบอกทุกคนในโลกว่าช่วยอย่าเอาอะไรที่กูไม่สนใจมาแปะได้ป่ะ พอดีเปิดในคอมกู/มือถือกูแล้วคือมันยาวว่ะ กูเลื่อนนาน กูลำบากมากกกกก

กูไม่ได้ประชดนะแต่แค่สงสัยว่าถ้ามึงใช้ตรรกะนี้ในการตัดสินและออกมาบ่นมาโวย มึงใช้ชีวิตปกติประจำวันได้ยังไงวะ หรือถ้าปกติมึงเลื่อนได้แต่พอเป็นมู้นี้มึงเลื่อนไม่ได้ กูก็สงสัยว่าเพราะอะไร คิดว่ามึงคงเข้าใจที่กูจะสื่อนะ ประเด็นมันคือไม่ได้เกิดขึ้นทุกวัน และไม่ได้เกิดขึ้นทั้งวัน มันเป็นแค่เหตุการณ์เล็กๆส่วนนึงที่นานๆเกิดที ถ้าทุกวันมึงเล่นเน็ตแล้วสไลด์นิ้วหรือเลื่อนสกรอลเมาส์ผ่านสารพันสิ่งที่มึงไม่สนใจไปได้ มึงเลื่อนกับทู้นี้ด้วยคือไม่ได้หรอ? กูงง

มึงให้กูเคารพให้เกียรติมึง รักษามารยาท และ บลาๆๆๆ แต่กูขอย้อนถามมั่งว่าในเคสที่ที่นี่ก็บอร์ดสาธารณะ การจุดไม่ใช่ไม่มีเหตุผล และไม่บ่อย ไม่ทุกวัน ไม่ทั้งวัน ไม่ได้เยอะเป็นสามสิบสี่สิบอันต่อกันจนมึงต้องเลื่อนจนนิ้วแม่งตะคริวแดกนิ้วล็อก กูก็ไม่ได้จะอะไรนะแค่อยากเสนอมุมมองนิดนึงว่าไอจุดยาวๆของที่มึงว่าเนี่ย มึงเลื่อนผ่านให้ตายยังไงก็ไม่เกิน 10 วิ ส่วนเวลาที่มาพิมพ์ดราม่าและโต้ตอบกันเนี่ยไม่ต้องนับมั้งว่ากี่นาที มากกว่ากี่เท่า ถ้ามาตราวัดความลำบากมึงคือวัดด้วยระยะเวลาที่เสียไปตอนเลื่อนนี่คงไม่ใช่แล้วล่ะ มึงวัดด้วยอารมณ์รึเปล่า

มันต้องมีความพยายามในการบังคับทุกคนให้ได้ดั่งใจมึงขนาดนั้นเลยหรอ นี่มันคือการอยู่ร่วมกันเหมือนกันนะว่าอะไรที่มึงไม่ชอบ แล้วมันมีทางจัดการที่ไม่ได้เหนือบ่ากว่าแรงเลยแค่เลื่อนๆๆไป จะสกรีนเนื้อหาก็เห็นชัดว่ามีจุดมันคงไม่ใช่สิ่งที่มึงหาอยู่ ก็เลื่อนผ่าน แค่นี้คือมันต้องกลายเป็นเรื่องใหญ่ขนาดที่ออกมาพูดเพื่อต้องการเปลี่ยนทุกคนยกเว้นตัวมึงเองเลยหรอ ใครๆก็ต้องเปลี่ยนแต่มึงจะไม่เปลี่ยน กูคิดเสมอว่าบางเรื่องถ้ามองชัดแล้วว่าปัญหาไม่ใช่ที่ตัวเรื่องนั้นๆโดยตรง ปัญหามันแค่กูไม่ชอบแบบนี้ กูไม่เห็นด้วย แล้วมึงจะต้องออกไปบังคับทุกคน เรียกร้องให้ทุกคนปรับเปลี่ยนตามที่มึงต้องการนี่ ปรับแค่ตัวมึงเองง่ายกว่านะ อย่าบอกกลับมานะว่านี่คือปัญหาที่ห้องนี้จริงๆเพราะไม่ได้ผิดกฎอะไรของโม่งเท่าที่กูจำได้ หรือถ้าคิดว่านี่คือปัญหาจริงๆก็เป็นที่ระบบมากกว่า แนะนำว่ามึงควรไปคุยกับแอดมินเลยว่ากูรำคาญ กูลำบาก มึงช่วยนับการตัดเป็นบรรทัดได้มั้ย ส่วนเค้าจะตอบยังไงมีความคิดเห็นอะไรกับเรื่องนี้คือมึงไปจัดการชีวิตตัวเองเอาแล้วกันนะ

แต่ในโลกจริงชีวิตจริงมึงก็ปรับทุกคนไม่ได้อยุ่แล้ว มันเป็นสิทธิเค้าด้วยป่าววะว่านี่มันไม่มีอะไรเกินกว่าเหตุเลยนะ กูจะไม่พูดวนๆเรื่องว่าไม่บ่อยและแก้ง่ายแค่เลื่อน แต่กูยังสงสัยเรื่องเวลามึงใช้เนตดูอย่างอื่นเหมือนกัน ว่ามึงไม่เคยต้องลำบากลำบนมากตามที่มึงว่าในการเลื่อนผ่านอะไรที่ไม่สนใจเลยจริงๆหรอ ถ้าปกติทำได้แต่ตอนนี้ทำไม่ได้มันคืออคติรึเปล่ามึง

>>275 กูว่าปัญหาของเขาก็คงเกิดจากขี้เกียจสไลด์นิ้วเพื่อเลื่อนยาวๆแบบที่มีคนพูดไว้ข้างบนนั่นล่ะ อ่านๆที่เขามายืดยาวกูจับใจความได้ประมาณนั้นล่ะ ถ้าขี้เกียจก็บอกกันตรงๆได้ ไม่เห็นต้องพิมพ์อ้อมโลกขนาดนั้น

แต่ก็เอาเหอะ ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน อะไรพอจะปรับตัวได้ก็ปรับกันไป จุดๆให้น้อยลงกว่าเดิมหน่อยก็ละกันนะ

>>275 ถถถ เพิ่งบอกรักเหล่าโม่งสงบเสงี่ยมไปไม่ทันขาดคำ มีโม่งดุเดือดโผล่มาเฉยเลย มึงก็พูดจาฉะฉานชัดเจนดีนะ ทีนี้ก็เหลือแต่ว่าคนที่ได้อ่านจะยอมรับเหตุผลพวกนี้ได้รึเปล่า อะ กูก็รักมึงเหมือนกันน้า

>>277 5555 พอโพสเสร็จกูก็เห็นเม้นมึงอยู่ข้างบนพอดีเหมือนกัน ก็ยังแบบอ้าวโทษทีนะ กูมาพลิกมู้ดแล้วล่ะ ถถถ แต่ความคิดกูคือมองว่ามันมีขีดเส้นแบ่งสิทธิของมึง เส้นแบ่งสิทธิของกู กับพื้นที่อื่นที่อยู่นอกเส้นนั้นมันคือขอบเขตอยู่ร่วมกันแบบสาธารณะ ถ้ามาอยู่ในพื้นที่กลางแล้วจะใช้เกณฑ์เดียวกันกับตอนอยู่ในโลกของมึงคือมันก็ไม่ได้นะ แต่นี่ที่เม้นไปคือไม่ได้ดุเดือดเลยนะในมุมมองกูเอง 5555 กูออกจะเป็นคนซอฟท์ๆ คือมาดราม่างอแงเอาแต่ใจใส่กูนี่สวนกลับนุ่มนวลมากแล้วล่ะ เพราะถ้าข้างบนๆออกไปใช้โลจิกแบบนี้ในชีวิตจริงโดยเฉพาะถ้าตอนทำงานกูเชื่อว่าซักวันต้องไปเจอสายแซ่บ สวนกลับมาแล้วมึงเงิบแดกแน่นอน

.
.
.
.
.
.
.
ไม่มีอะไรกูแค่อยากกวนตีนคน
.
.
.
.
.
.
.
.

.......เพื่อนๆใจเย็นๆนะ//สาดน้ำเย็น

>>278 อือ กูเข้าใจว่ะ ที่มึงพูดมากูก็คิดว่ามีคนเห็นด้วยเยอะนะ แค่เค้าอาจจะเลือกวิธีแก้ปัญหาที่แตกต่างกันไป อย่างกูเนี่ยสายขี้เกียจอะ มีคันปากอยากพูดมั่งเหมือนกันแต่คิดไปคิดมาก็เฉยซะดีกว่า ขอแค่เกาะขอบจอคอยอ่านความคิดเห็นที่หลากหลาย กะคอยบอกรักชาวบ้านก็พอละ ยังยืนยันคำเดิม กูชอบพวกมึงมากๆ จริงๆ นะเว้ย

>>273 แต่ของกินแถวนิคมไม่น่ากินเท่าแถวมหาลัยอะมึง ยังโชคดีที่มีมื้อเช้ามื้อเที่ยงที่โรงงาน รสชาติดีกว่าข้างนอกเยอะ เซเว่นกับatmก็ยังหาไม่เจอ งอแง

>>275 +1 ความเห็นมึงตอนกูเจอดราม่าครั้งนี้ก็แอบปรี๊ดอะไรจะเห็นโลกโคจรรอบตัวเองขนาดนั้นแต่กูไม่พูดอะไรเพราะกูพูดที่มีแต่คำด่าไร้วุฒิภาวะชัวร์
ขอบคุณมากที่มึงออกมาพูด

>>275 กูไม่ใช่คนที่เข้ามาดราม่าตอนแรกนะ แต่อ่านแล้วรู้สึกว่ามึงสันดานไม่ดีว่ะ ประมาณพวกที่ชอบพูดว่าเรื่องนี้ทนไม่ได้ต่อไปจะไปทำอะไรกิน คือต่างคนต่างก็มีจริตที่ต่างกันปะ เขาเห็นว่ามันรบกวนเขาก็เลยมาบอก แล้วกูก็เห็นเขาเข้ามาพูดด้วยดีๆ คนอื่นก็เข้ามาตอบดีๆ ช่วยหาทางแก้ไข มีมึงเนี่ยล่ะที่จู่ๆก็ผ่าเหล่าเข้ามาดิ้น เป็นอะไรเหรอ

>>275 เราเห็นด้วยกะคห.นี้ จู่ๆก็หลงเข้ามา แล้วใช้คำพูดแซะๆในนี้ ต้องการให้เปลี่ยนนู่นนี้ตามใจตัวเองใช้คำพูดเสียดสี เขาต่างหากที่ไม่เคารพพวกเรา แต่เราไม่อยากพิมพ์ว่า ไม่อยากให้มันเป็นดราม่าแรง

ขออีกนิดนะ ไม่โอเคกับ >>275 จริงๆ คือกูเล่นโม่งมานานแล้วไง อย่างที่มีคนมาท้วงนี่คือสุภาพมากๆ แล้วนะสำหรับที่นี่ และที่เขาพูดก็มีแค่อย่าจุดยาวๆ ติดๆกันหลายโพสเท่านั้นเอง มันกลายเป็น ให้อดทนเลื่อนๆไปได้ไงอะ

เล่นบอร์ดสาธารณะมันก็ต้องมีกระทบกระทั่งหลายคนแบบหลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว กูว่ามันควรพบกันครึ่งทางว่ะ มาหาทางแก้ไขที่ฝั่งเราจะดีกว่า แต่ถ้าเราแก้แล้วฝั่งเขายังไม่พอใจกูก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน

เอาน่า ใจร่มๆ อย่าทะเลาะกันภายในต่อเลย
ในเมื่อเขาเข้ามาชี้แจงว่ามันมีปัญหารบกวนพื้นที่หน้ารวม เราก็รับฟัง เรื่องนี้มันเป็นเรื่องต้องประณีประนอมหน่อยอะนะ

ส่วนแนวทางแก้ปัญหา อันนี้กูนึกไม่ออก แต่คิดว่าไอ้จุดสปอยล์ที่ผ่านมาอันก็โอเคดีอยู่แล้ว และเรื่องสปอยล์ติดกันเป็นพรืด มันก็ไม่ได้มีบ่อยหรือทุกวัน มีความเห็นว่าก็แบบเดิมไป แต่ถ้าความเห็นสปอยล์มันติดๆๆกัน ก็ช่วยๆกันดันมันเก็บเข้ากระทู้ไปไม่ให้รบกวนหน้ารวม หาประเด็นอื่นมาคุย หรือไม่ก็บอกเลยว่าเม้นท์ดัน

อยากออกความเห็นมั่ง จอที่ทำงานกู 1900+ บอกตรงๆทุกวันนี้ จุดที่พวกมึงจุดมาช่วยไรกูไม่ได้นะบอกเลย
แต่มันปัญหาของกูไง กูไม่บอกให้มึงจุดเพิ่มหรอก กุก้อต้องจัดการตัวเองป่ะ
และกุก้คิดว่าพวกมึงมีความพยายามที่จะไม่สปอยใส่คนอื่น กุก้เลยไม่ได้เคืองที่ต้องเห็นสปอยขนาดนั้น
คือมันรู้สึกว่าเออมึงใส่ใจ ว่ายังมีคนไม่ชอบสปอยอยู่นะ กุเลยเฉยๆ

มากบอกเฉยๆ ว่ารู้สึกยังไงกับการจุดของพวกมึง

ปล. กุ ไม่เข้าใจว่ะ ว่ามันดันลงยังไง กู กด All topic ตลอด กูเล่นหลายห้องว่ะ มันหน้าตายังไงว่ะตอนดันลง

>>286 กุไม่ใช่ 275 หรอก แต่ กุขัดใจตรงมึงมาบอกว่าเค้าพูดดีๆว่ะ >> อย่าถือแต่ว่ากระทู้นี้วิ่งไวกว่า จะทำอะไรก็ได้
บอกตรงๆ ตอนแรกกุเฉยๆ แต่พอเห็นประโยค นี้ กุก็ขึ้นนิดๆ นะ

>>289 คิดว่าเขาคงเข้าหน้านี้อ่ะมึง https://fanboi.ch/webnovel/ แล้วกระทู้เราดันอยู่บนสุด มันโชว์5ข้อความต่อกระทู้ แล้วเขาดันบังเอิญเจอสปอยติดกัน5ข้อความพอดี กว่าจะเลื่อนลงไปหากระทู้ด้านล่างมันเลยนานกว่าปกติอ่ะมึง

>>290 กูก็ขึ้นว่ะ ถึงเขาจะบอกว่าเอามาจาก"ห้องนี้ก็ร๊างร้าง ยังมีประเด็นปัญหาแบบเดียวกับกระทู้ตำหนักจีนอีกเหรอ?" เลยตีความเป็นแบบนั้น
แต่กูยังมองไม่ออกว่ามันตีความไปงั้นได้ไง แต่กูไม่ได้เล่นโม่งบอร์ดอื่น ความรู้กูอาจจะไม่ถึงขั้น เลยไม่อยากถามเขามาก55555

>>292 เอ่อ กูจะบอกกูเป็นเจ้าของข้อความนั้นเองแหละ 5555 คือกูไม่ได้บอกว่ากระทู้นี้วิ่งไวแล้วจะทำอะไรก็ได้นะ เหมือนอย่างที่บนๆ บอกอ่ะ คือกูแปลกใจที่ห้องนี้กระทู้มันวิ่งอยู่สองกระทู้หลักๆ สลับกันขึ้นลง เลยไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นประเด็นกับใคร ไม่คิดว่าจะเอาไปตีความให้หัวร้อนแบบนั้นเหมือนกัน โทษทีที่มาบอกช้า

>>293 มึงคือคนพิมห้องนี้ก็ร๊างร้างป่ะ คือกูเข้าใจมึงนะ แต่กูไม่เข้าใจว่ามันเอาไปตีความว่า กระทู้นี้วิ่งไวกว่า จะทำอะไรก็ได้ ได้ยังไงอ่ะ งงจริง

>>284 กู 275 เอง กูกำลังงงว่ามีตรงไหนในโพสกูวะที่ออกมาถึงขั้นมึงเรียกดิ้นได้ ไม่มีตรงไหนด่าคนที่มาบ่นกูแค่ถามว่าแล้วสิทธิกูในการใช้ห้องอยู่ตรงไหน มาถึงก็ขอให้เปลี่ยนๆๆ กับการแค่วันนี้เปิดมาวันเดียวเจอ 5 เม้นติดกัน นอกจากพยายามเปลี่ยนคนอื่นกูเลยสงสัยว่าเค้าปรับอะไรจากทางฝั่งเค้าเองมั่งยัง มันครั้งเดียวและวันเดียวนะอย่าลืม ไม่ใช่มีงี้ทุกวันและไม่เคยมีติดกันป่ะวะ เหมือนเปิดมาเจอก็บู้มมม มาบ่นใส่ทันที นี่คือเคารพคนอื่นที่ใช้พื้นที่ด้วยกันแล้วหรอ กูเลยพูดถึงครั้งอื่นถ้าเจอจากเวบอื่นเรื่องคอนเทนต์ไม่สนใจว่าทำไง เพราะสำหรับกูนะ การที่เจออะไรแบบนี้ครั้งเดียวและด้วยจำนวน 5 เม้นแล้วพุ่งมาบ่นทันทีมันรู้สึกถึงอคติ ยิ่งแบบแต่ละมู้ในโม่งมีเต็มที่พันนึง ความเร็วในการไหลนี่ก็วันๆนึงปาไปกี่เม้น มึงเจอ 5 เม้นนี่ถึงขั้นอีกฝ่ายต้องปรับแก้ไขตัวเองแล้วนี่มันก็เกินไปนะ จะมาให้ปรับแก้อะไรคือไม่ว่า แต่ไม่ใช่โบ้ยความผิดและการเป็นฝ่ายควรปรับ"อยู่ฝ่ายเดียว" มาให้คนอื่นโดยตัวเองยังไม่เริ่มทำอะไรซักอย่าง โลกจะต้องหมุนรอบมึงมากเกินไปละ ถ้าเจอทุกวันมึงทนมานานกูจะไม่ว่าเลยเพราะมึงพยายามปรับตัวในการอยู่ร่วมกันแล้ว

แล้วตรงไหนที่กูพูดจาไม่ดี มั่นใจว่าทั้งเม้นนั้นของกูคือโลจิกล้วน 100% กูไม่เคยเอาอารมณ์มาใส่เวลาตอบหรือแสดงความเห็น แล้วก็ไม่มีตรงไหนในเม้นนั้นที่พูดเรื่องแค่นี้ทนไม่ได้จะไปทำไรกิน พูดตอนไหนวะ หรือมีอะไรเชื่อมไปถึงหรอนี่วนอ่านจะสิบรอบกูยังงงว่าอะไรทำให้มึงมโนไปถึงประโยคนี้ได้ นิสัยกูดีมั้ยนี่ก็จะคิดไงเรื่องของมึง แต่กูบอกเลยว่าการที่มึงอ่านเม้นคนอื่นแล้วมโนอะไรที่ไม่มีในเม้นแม้แต่คำเดียวแล้วเอามาวนด่าคนอื่นไปถึงว่าสันดานไม่ดีนี่มันก็ไม่โอเคป่ะวะ ประเด็นเดียวที่พูดถึงชีวิตจริงมีแค่มึงปรับทุกคนในชีวิตจริงไม่ได้ แล้วก็ควรเรียนรู้ความเคารพซึ่งกันและกันในการอยู่ร่วมกันมากกว่าเรียกร้องให้ทุกคนปรับเข้าหาตัวมึงเองแค่นั้น

ถ้าเผื่อยังไม่ชัดกูขอสรุปเม้น 275 ของกูเองว่าเป็นเรื่องสิทธิที่คนอื่นก็มีในการใช้พื้นที่ และแค่สงสัยว่า 5 เม้นติดกันทำให้รำคาญมากขนาดนั้นหรือว่าอคติอะไรอยู่แล้ว ถ้า 5 เม้นติดมึงปรี๊ดหนักเซ็งเหลือเกิน เวลามึงเล่นเว็บอื่นนี่รำคาญมั้ย ถ้าไม่คือมันคงเป็นที่ห้องแล้วรึเปล่า ยังงี้ปรับไปก็ไม่ช่วยป่ะวะคือเรื่องเล็กแค่นี้ยังเป็นประเด็น อนาคตมีอย่างอื่นก็เก็บมาได้อีกเพราะสาเหตุมันอาจจะไม่ใช่แค่ลำบากเลื่อนแต่แรก ก็แค่นั้น

ตอนนี้เริ่มอยากเล่นเป็นเอลซ่าเสกตุ๊กตาหิมะร้องเพลง let it go ล่ะอ่ะ

>>296 มันก็ต้องอยู่ที่เค้าจะโดไปกับมึงด้วยมั้ย เกิดโผล่เข้ามาในห้องนี้เพื่อดราม่าจุดหรือเรื่องอื่นต่ออีกอะไรแบบนั้น

เพิ่งจะเคลียร์ ประเด็นสปอย์ ตกลงกันลงตัว
มีประเด็น จุดไปเกะกะกระทู้คนอื่นตกอีกละ

บอร์ดนี้ปัญหาเยอะจังนะ ไปขอ ปุ่ม/โค้ด สปอย์จาก WM เลยดิมั้ย ไม่ดันไม่รก ไม่สปอย

เอาน่าๆ ตอนแรกกูเจอดราม่ากูก็รำคาญล่ะ อย่าต่อความยาวสาวความยืดกันทั้งสองฝ่ายเลยนะ บ่องตง กูเบื่อสัด!!!!

ถอยกันคนละก้าวดีมั๊ย กุมันสายรักสงบ กินพืชเป็นหลัก ทางนี้ก็จะเอา bump topic ออกเวลาสปอย แต่คิดว่าคงไม่ได้สปอยติดๆกันขนาดนั้นบ่อยๆหรอก ทางโน้นก็ใจร่มๆนิดนึง เหตุการณ์พรรค์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นทุกวันซะหน่อย นั่งหายใจเข้าออกซักห้านาทีก่อนพิมพ์ก็ไม่เสียหายนะ

ตอนแรกกูก็ขึ้นเหมือนกันแหละจากที่ว่ากระทู้วิ่งไวจะทำอะไรก็ได้ คือ มันส่อไปทางว่า มองว่าพวกกูแบบเอาจำนวนคนมาข่ม แต่ที่จริงโม่งทู้นี้รักสงบนะ ส่วนมากจิบชา ชวนหาไรแดกตลอด ไม่ด่า ไม่ตี ไม่ไฟท์ เป็นบอร์ดที่กูชอบเข้ามาเวลาอยากผ่อนคลายน่ะ

ชีวิตงานจริงๆก็ก็เครียด ฉ.ห.อยู่แล้ว ขอสงบๆกันเหอะ เม้นอันไหนที่บั่นทอนจิตใจ หรืออะไรที่มันรกหูรกตา บางทีการมองข้ามบ้างไรบ้างก็ช่วยให้สบายใจได้นะมึง กูเองก็หงุดหงิดเวลามันมีโฆษณาหน้าเว็บหรือในแอปที่มันเด้งบ่อยๆเหมือนกันแหละ แต่มึงต้องอดทนนะ คนสมัยนี้ใจร้อนกันมากขึ้นการรู้จักอดทนรอลดลง มีเรื่องด่ากันทะเลาะกันยิงกันบ่อยขึ้น มึงก็อย่าทำตัวให้เป็นพวกนั้นกันสิวะ

กูยังยืนยันคำเดิมนะ ถอยกันคนละก้าว แล้วค่อยมาดูอีกทีตอนใจเย็นๆ บางทีปัญหาพวกนี้ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรขนาดนั้นหรอกว่ะ

>>291 เออแต่พอกูย้อนไปดู ก็งงว่าเค้าตัดย่อกันยังไง เพราะอย่าง >>295 ที่พิมพ์ยาวๆตัวหนังสือล้วนเต็มเป็นพารากราฟๆไป พอเปิดไปดูก็ขึ้นเต็มทั้งพารากราฟแรก 20 บรรทัดตัวหนังสือเพียบ กูว่าถ้าปกติมันย่อแบบนี้คือก็ยาวกว่าสปอยอีกป่าววะ ไม่น่าใช่นับจากตัวอักษรนะ

ไล่ดูห้องอื่นก็ย่ออยู่ 14-15 บรรทัดก็มี นับรวมกับที่เว้นๆ เลยงงว่าเค้านับวิธีย่อจากอะไรหว่า แต่นี่คือถ้ายึดตามเดิมสปอยใส่จุด 7 บรรทัด รวมจุดล่างอีกตีไปเหลือๆคือ 7 เท่ากันแม้ว่าอ่านมาจะย่งไม่เคยเจอใครใส่จุดล่างขนาดนี้ ก็เป็น 14 พิมพ์เวิ่นสปอยอีกซัก 6 บรรทัดนี่ส่วนใหญ่ก็พิมพ์ไม่ถึงด้วยซ้ำ ดูไปแล้วมันก็ไม่ได้จะทำให้เกิดเคสยาวผิดปกติเลยป่าววะ มีความงง ดูแบบน้อยมากที่สปอยจะยาวเกินการย่อปกติของระบบ ต่อให้เกินก็ไม่น่าเยอะอะไรขนาดนั้น กูกลับมางงว่ามันคือยังไง

ปอลอว่านับบรรทัดอิงจากโทรศัพท์กูที่เป็นไอโฟนพลัส ของคนอื่นอาจจาไม่เท่า แต่ของเม้นบนที่ยาวๆนี่ชัดอยุ่ดีว่าอักษรเยอะกว่าเม้นที่ตัดเหมือนกันเม้นอื่น ระบบนับไงหว่า

>>299 bump topic เห็นเม้นบนๆบอกไม่ได้ช่วยอะไรนิมึง

มันโชว์ 5 อันแรกใช่ป่ะ งั้ยเราก็ . เหมือนเดิมแหละ อันนี้กรุเอ็นดูโม่ง . ที่พยายามนับมาให้ แต่คนพิมพ์สปอยเสร็จก็ให้พิมใหม่อีกอันนึง เช่น ดันจ้า เพื่อไม่ให้มันมายาวๆพรืดๆติดๆกันหลายอัน มันจะได้เป็น สปอยล์ ดันจ้า สปอยล์ ดันจ้า เม้นอื่นๆ ได้ลดระยะยาวพรืดๆเพราะจุด เอางี้ได้ป่ะ

bump topic ช่วยได้ในระดับหนึ่งในกรณีนี้กระทู้เพื่อนบ้านเราเขา active เป็นกระทู้แรกของหน้ารวม คือเราจะไม่ไปดันกระทู้เขาลงมา

อันนี้ไปขุดมาจากห้อง meta
เรื่องตัดโพสต์สั้น >>>/meta/3581/104-105
เรื่องแท็กสปอยล์หรือซ่อนข้อความ >>>/meta/686/58-62

กูเห็นด้วย พูดกันตามตรงแบบไม่ดราม่า ก็ห้องนี้เราใช้กันเยอะสุดจริงๆนี่ และก็ไม่ได้มีกระทู้อื่นมากมายอะไรด้วย เป็นความผิดเหรอถ้าอยากจะกันสปอย ถ้าไม่อยากเห็นกระทู้นี้ทำไมไม่กด all topics หรือ bookmark กระทู้ที่อยากอ่านไว้เลยวะ แถมนอกจากไอ้เหี้ยนั่นแล้วก็ไม่เห็นมีใครลำบากอะไร หัดสงบปากหน่อยก็ดีนะ ขึ้นว่ะ

ใจเย็นๆนะเพื่อนโม่ง
กูสายรักสงบ(หรอ?) เอาเป็นว่ากูสนับสนุน >>302 อ่ะ คือมันโชว์แค่ 5 โพสล่าสุด เพราะฉะนั้นถ้าเราทำแบบนี้มันก็จะไม่เป็นพรืดๆ

แต่จะรกในกระทู้นี้ และกูกลัวจะมีคนไม่พอใจหาว่าปั่นกระทู้(คงไม่มีมั้ง เรื่องมากไปแล้วนะเฮ้ย55555)

กูว่าไม่เห็นต้องทำอะไร... ก็แค่ถ้าเห็นสปอยด์ติดๆกันก็คุยอย่างอื่นแทรกบ้างเท่านั้นเอง ยังไงก็ไม่ใช่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ่อยนี่นา ไม่น่าไปลดจุด แล้วก็ไม่ต้องปั้มเม้นเพิ่มให้รกด้วย

>>295 กูแอบคิดแบบมึงนะ เอาตรงๆคนนั้นคือซวยเอง ตอนนั้นสปอยติดกัน 6โพส(จริงๆก็มีหนึ่งโพสที่ไม่ได้เป็นสปอยคั่น) แล้วดันมาเปิดตอนที่สปอยค้างไว้ ยังไม่มีใครคุยกัน คือถ้าเปิดเร็วกว่านั้นซักครึ่งชม.หรือช้าว่านั้นซักครึ่งชม.มันก็ไม่เจอแล้วอ่ะ probคือต่ำมากจริงๆ

>>302 กูไม่อยากให้มีเม้น "ดันจ้า" โผล่มาเยอะๆว่ะ มันเหมือนฟลัดมู้กว่าเดิมอีกว่ะ >>305 กูว่ามีนะไอพวกหาว่าเราปั่นมู้น่ะ ซักพักคงโผล่มาล่ะ 5555

ขอบคุณ>>303 คือกูคิดว่าไม่ต้องแก้อะไรอ่ะ แค่เอา bump topic ออกก็พอ ถ้ามู้อื่นในห้องนี้ไม่ active ก็เรื่องของเค้าละ มันก็ไม่เกี่ยวไรกะโม่งห้องนี้ป่ะ

>>308 กูว่าเอาออกก็ไม่ช่วย พูดตามตรงกระทู้นั้นวิ่งช้ากว่าเยอะ ส่วนใหญ่เป็นท่านเรย์กะอยู่ด้านบนอ่ะ ถึงเอาออกกระทู้นั้นไม่active ก็ค้างอยู่ด้านบนอยู่ดี(ตอนที่สปอยกันกระทู้นั้นก็ไม่activeนะ)

ถ้ากุไปบ่นรำคาญที่กระทู้อื่นบ้าง เค้าจะ ด่ากุ หรือ หาทางแก้ปัญหาให้กูแบบห้องนี้วะ

กุว่าพวกมึงนี่ก็ดีนะพร้อมจะรับฟังแก้ไข ก็เป็นข้อดีของพวกมึงนะ ตอนแรกกุขึ้นๆ
จะด่าละ ก็ใจเย็นลง มานั่งอ่านพวกมึงถกอย่างจริงจัง ประนึงวาระแห่งชาติ เอานั่นมั้ย ลดจุดมั้ย มีอะไรขั้นตรงกลางมั้ย
เออพวกมึงดูจริงจังในการแก้ปัญหาดีนะ ก็ดี...

แต่บอกตรงๆมันไม่ได้น่ารำคาญขนาดนั้นหรือเปล่าว่ะ เพราะ ดิบ มันไม่ได้ออกทุกวัน บางทีเป็นเดือนมาที
แล้วถ้าห้องนี้ กระทู้ขึ้นใหม่วันละเป็นร้อยๆดันขึ้นดันลงวันต่อวันเยอะ กุจะไม่แปลกใจนะ ถ้าจะรำคาญ
แต่ในกรณีนั้น มึงมีกระทู้ที่เข้าประจำมึงจะไม่บุคมาร์กเข้าโดยตรงเหรอวะ กุคนนึงอ่ะ ไม่มานั่งสไลด์ ปกติกุบุคมาร์กเข้าตรงเลย
ไม่ว่าจะเว็บบอร์ดที่กระทู้รันทุกวัน วันละเป็นร้อย หรือบอร์ดที่กระทู้น้อยๆ ก็เถอะ

>>310 มึงช่างคิดเหมือนกู กูคือคนที่ถามเขาว่าทำไมไม่เลือกกระทู้ที่ชอบละ เขาตามนี้ >>221
">>217 ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงคิดแบบนั้น จริงอยู่ว่าห้องนี้มีกระทู้ไม่มาก แต่โดยปกติแต่ละห้องจะถูกแบ่งเป็นหมวดอย่างชัดเจนครับ เช่น ห้อง lit ก็เกี่ยวข้องกับวรรณกรรมทั้งหมด ซึ่งก็มีให้เลือกดูหลายแนว อย่างห้องนิยายไทย ห้องนิยายจีน ห้องนิยายญี่ปุ่น ห้องสารคดี ซึ่งไม่ใช่ทุกคนจะอ่านหนังสือประเภทเดียวนะครับ อย่างตัวผมอ่านทั้งนิยายไทย นิยายจีน และก็สารคดี รวมไปถึงเทคนิคและข่าวสารงานเขียน เพราะฉะนั้นผมก็จะเข้าไปที่หน้าหลัก เพื่อดู feed ว่าตอนนี้ในห้องไหนที่ผมสนใจ มีการอัพเดตบ้าง

ส่วนปุ่ม All topics มักใช้สำหรับกรณีที่หากระทู้ที่ต้องการไม่เจอ อาจเกิดจากการโดนดันตกไปไกลมาก เช่นในห้อง netwatch ที่มีกระทู้เยอะ และ active บ่อย กระทู้ไม่ได้ตอบแค่ครึ่งวัน ก็อาจหล่นหายไปแล้วก็ได้ครับ"
กูก็พูดไม่ออก ถ้าเป็นเพื่อนกันจะบอกว่า"ทำไมมึงเรื่องเยอะจังว่ะแล้ว"

เอาจริงๆถ้าขี้เกียจเลื่อนผ่านกระทู้เราก็กดลูกศรลงที่ขวาบนให้มันลงไปล่างสุดของหน้าเว็บแล้วเลื่อนขึ้นแทนก็ได้ ตอนแรกว่าจะพูดแต่เดี๋ยวฟังดูเหมือนใจร้ายไม่รับผิดชอบอีก

เดี๊ยวดิ ปกติ ถึงจะเข้าหลายห้องก็เหอะ แต่ก็ต้องเลือกห้องก่อนป่ะแล้วถึงจะเห็นกระทู้ห้องนั้นๆ

ห้องนี้มีกระทู้น้อยแบบที่จอกุไม่มีสกอร์ให้เลื่อนอ่ะ(นี่ออลโทปิกแล้วนะ)
รึกูเข้าใจผิด มันกดดูได้แบบรวมทุกห้องเหรอ
ยังไงวะ กุงง มันดันกันขนาดนั้นเลยเหรอ เอ๊ะ...

กูคิดว่ามันแถวะ

>>313 กูก็ไม่แน่ใจ แต่เป็นเพราะจอมึงใหญ่รึเปล่าเลยแสดงหมดทั้งหน้า

>>313 หน้า Recent Topics ไง จะแสดง 5เม้นท์ล่าสุดของทุกกระทู้
บังเอิญว่าเขาเข้ามาเจอตอนที่ 5เม้นท์ล่าสุดของกระทู้เรา เป็นสปอยล์จุดยาวกันงี้

>>310 กูจะบอกว่าเออเป๊ะมาก ตอนแรกกูก็ตะหงิดๆ แต่ขี้เกียจต่อความยาว พอเห็นมาถกกันจริงจังดุจวาระแห่งชาติ ฟามรักที่กูมีต่อเหล่าเพื่อนโม่งซุยรันเลยซาบซึ้งซะจนท่วมหัวอก

จะว่าไปวันนี้คล้ายๆ กะท่านเรย์กะโดนไล่ต้อนแล้วมีริรินะโดดออกมาปกป้องเลยแฮะ... เหอะๆ

>>314 คิดเหมือนกันว่ะ ถถถถ คอนแรกอ่านแล้วแบบไมมันเยอะๆ พออ่านคนถามนั่นนี่กับเรื่องประเด็นการตัดของระบบ กูชักแบบมันไม่ใช่ละ

>>315 ใช่จอกุใหญ่มาก

จริงๆก็ก็พอรู้ละ ว่ายังไง กุแค่อยากแน่ใจไรหลายๆอย่างว่ากุพลาดไรมั้ย
เพราะจริงๆกุอ่านโม่งในที่ทำงาน เพราะเปิดไรมากไม่ได้ละโม่งมันมีแต่ตัวหนังสือ กุเอฟ 5ทุก 5-10 นาที รึว่างๆก็กด
ทำไมกุจะไม่รู้ว่า วันๆนึงกระทู้วิ่งแค่ไหน บางวันไม่กระดิกสักกระทู้ เหอะๆ
บางทีเปิดมา รีเซนท์ 3 วันไม่มีอะไรอัพเดทเลยนะ...อืมม

แล้ววันนี้ที่กระทู้นี้ไหลเป็นน้ำก็เพราะมีประเด็นหรอก... กระทู้อื่นยังคอมมเม้นเดิมๆคาอยู่เลย
แล้วจะบอกว่าดันกระทู้อื่นตก กุเลยไม่เข้าใจอยู่นี่ไง...อืมมมม

แค่นี้แหละ...

ว่าจะมาแจมเมนท์ตั้งแต่เย็น แต่เน็ตดีแท็คเสือกโดนแบนอีกแล้ววุ้ย
ตกลงเรื่องนี้ได้ข้อสรุปว่าไงเรอะ เอาเหมือนเดิมหรืออะไรยังไง

>>320 กูว่าเหมือนเดิมไปแหละ ดูท่าทางมันจะไม่ใช่ละะะะ มีความแปลกๆหลายจุดว่ะ... แต่ถึงยังไงมันก็ไม่ได้บ่อยอยู่ละ คงตามเดิมอะสำหรับกู

ไม่รู้สิ ยังไม่ใครสรุปด้วยอะนะ แต่กูว่าไม่ดันกระทู้แล้วปล่อยตกลงไปเลยกูก็โอเคนะ หรือจะโพสต์ดันโพสต์สปอยล์ให้มันไม่ติดกันก็โอเค เปิดโหวตกันเลยดีปะ

wm ตอบแล้ว เรื่องการตัดย่อโพสต์ ​>>>/meta/3581/295

>>320 กูคิดว่าเหมือน​เดิม​เพราะปกติมันก็ไม่ได้มีสปอยล์​บ่อยอะไรขนาดนั้นอยู่แล้ว

งั้นทำตามปกติไป แต่ถ้าใครเห็นเมนท์สปอยล์อยู่ติดกันก็พิมพ์อะไรขั้นๆไปหน่อยก็ดีมั้ง เพราะปัญหาไม่ได้อยู่ที่จุดสปอยล์เพียวๆด้วย

รักโม่งซุยรันทุกคน กูเห็นหลายรอบละ พอมีปัญหาหรือดราม่า พวกมึงคุยสุภาพชนมากทั้งๆที่ใส่โม่ง ถกกันด้วยเหตุและผล รักพวกมึง

ส่วนเรื่องสปอยกูว่าเอาเหมือนเดิม

มันไม่ได้บ่อยขนาดนั้นสักหน่อยนะ...

นานๆครั้ง

ถือว่าเข้าสู่ภาวะปกติแล้วใช่มะ จะได้ไปปั่นฟิคต่อ

>>327 ต่อเลยค่ะมึง

>>327 สิ่งที่กูรอคอย

>>327 ปกติได้แล้วเหอะ ต่อมามะๆ

กูเห็นแว้บๆเมื่อวานใครจะเขียนฟิคท่านพี่เป็นตัวร้ายนะ กูรออยู่นะเว้ย

>>331 ปักรอด้วยคน 55555

จะบอกว่า. เมื่อยนิ้วมาก ไถไม่อ่านตอนถกเรื่องจถดสปอยเนี่ย 555

ปกติกูสิงอยู่ห้องนี้นะ
ถ้าให้พูดในฐานะโม่งซุยรัน กูเห็นด้วยและเข้าใจพวกมึง
แต่ถ้าพูดในฐานะโม่งธรรมดาที่สิงอยู่หลายบอร์ด กูบอกตามตรงเลยว่าเวลาดิบมาแต่ละทีนี่มันจะรกบอร์ดจริงว่ะ คือส่วนตัวกูมองในแง่แบบถ้ามึงมาแค่ความเห็นจำพวก 'เรื่องนี้มันวันๆของท่านเรย์กะ' ซึ่งมันเป็นความเห็นของสปอยด์แต่แม่งไม่ใช่การสปอยด์เลย มึงไม่จุดก็ได้นะ เพราะเอาตรงๆคือต่อให้มึงบอกว่าสังคมในนี้แม่งต่างจากโม่งทั่วไปยังไง ที่นี่มันก็ยังเป็นโม่งอยู่นะมึง ซึ่งโม่งแม่งก็มีรูปแบบที่เป็นเหมือนธรรมเนียมไรงี้อยู่ว่ะเอาจริง
ปล.ในโม่งกูว่าตัวเปิดนั่นมาแนวเรียบร้อยชหแล้วนะมึง กูยังไม่อยากในเราตีกันจนไปลากพวกโทรลมาป่วนห้องว่ะ แม่งไม่สนุกเลยนะมึง
ปลล.ถ้าในนี้เรียบร้อยแบบห้องนี้จริง พวกมึงคิดว่าบอร์ดอื่นจะด่าโม่งกันให้วายวอดเพื่ออะไรวะ

>>334 กูไม่อยากทะเลาะจนมีโทรลมาป่วนกระทู้เหมือนกัน เมื่อวานเลยตั้งรับไปอย่างเดียว ดูจากโทรลห้องอื่นที่กูอยู่แล้วอะนะ ห้องนี้ดีไม่มีโทรลเลย ส่วนเรื่องรูปแบบธรรมเนียม กูว่าแค่เปลี่ยนห้องสไตล์ของแต่ละที่ก็ไม่เหมือนกันแล้วอะ กูเลยเฉยๆนะ กูว่าโพสต์...มันก็ไม่ได้เลวร้อยอะไรขนาดนั้นถ้ามันไม่มาอยู่ติดกันเป็นพรืด แต่ตอนนั้นมันบังเอิญติดจริงๆเพราะไม่เคยมีตอนไหนมันมา...ติดกันขนาดนั้นมาก่อนอะ กูเลยคิดว่าแค่คั่นๆไปไม่ให้มันติดกันแบบวันนั้นก็น่าจะโอเค
ถ้าพูดถึงพื้นที่สายตามันอาจจะดูยาวดูเยอะ แต่ถามว่าเปลืองพื้นที่บอร์ดไหมกูว่าไม่ ส่วนตัวกูว่ากระทู้ห้องอื่นบางห้องรกกว่าอีกนะ ยิ่งห้องที่มีโทรลเยอะๆด้วยแล้วอะ แล้วกูก็ไม่ได้คิดว่าบอร์ดโม่งเรียบร้อยหรอก มีห้องนี้นี่แหละเรียบร้อยสุดละที่กูเล่นมา 5555
ส่วนคอมเมนท์...ที่ไม่มีสปอยล์มีด้วยหรอ พอดีกูไม่ได้ตามอ่านสปอยล์ทุกรอบเลยไม่แน่ใจ ถ้าไม่อยากให้โพสต์...เยอะเกินไปอะไรที่ไม่เกี่ยวกับสปอยล์ก็ไม่ต้อง... แต่เอาจริงกูไม่อยากให้คนในกระทู้เราไปตอบโต้อะไรมากมาเหมือนกัน ถึงหลายๆคำที่เขาเลือกใช้มาจะชวนให้ขึ้นจริงๆก็เถอะ เพราะเดี๋ยวโดนส่งโทรลมาป่วนกระทู้ไม่คุ้มกัน (เอาจริงๆกูเฉยๆกับโทรลเพราะมู้ห้องอื่นที่กูสิงก็โดนเลยชินแล้ว กูเห็นโทรลเป็นแค่ธาตุอากาศ แต่กลัวโม่งมือใหม่ในนี้รับไม่ได้นี่แหละ)

>>334 สปอยที่ไม่เป็นสปอยของมึง แต่กูมองเป็นสปอยนะ สมมติกูบอกว่าตอนที่400แค่เป็นตอนวันๆของท่านเรย์กะ ไม่มีไรเลย มันก็ยังเป็นการบอกเนื้อหาของตอนนั้นๆอยู่ดีอ่ะ คือกูก็ไม่รู้จะจำกัดความคำว่าสปอยยังไงดี แต่กูมองว่าถ้าเกิดไม่ได้อยากรู้ว่าตอนที่400เป็นยังไง ถ้าไม่ใส่จุด มัยก็เป็นการสปอย(มึงเข้าใจกูป่ะ)

ส่วนเรื่องรกบอร์ด คือกูเข้าใจนะว่าบรรทัดมันเพิ่มขึ้น มันรก แต่จะให้ทำยังไงอ่ะ ถ้าสปอยแล้วไม่ใส่จุดหรือใส่จุดแค่ขำๆสองสามจุด มันก็ไม่ให้เกียรติคนที่เขาไม่อยากอ่านสปอยรึเปล่า

ตอนนี้มันเลยกลายเป็นถ้าสปอยแบบเดิม รกบอร์ด ไม่ให้เกียรติคนในห้อง
ถ้าสปอยแค่จุดสองสามจุด ก็ไม่ให้เกียรติคนไม่อ่านสปอย
ถ้าสปอยแล้วดันจะได้ไม่ไปรกตรง recent topics ก็กลายเป็นรกในกระทู้นี้ ปั่นโพส
(ถึงแม้กูอยากจะชูเรื่อง ดิบก็ไม่ได้มาบ่อยๆ บังเอิญเจอครั้งเดียวไม่น่าถือเป็นการไม่ให้เกียรติคนอื่น แต่กูอาจจะเห็นแก่ตัวไปมั้งที่คิดแบบนี้)

ยังไม่จบอีกเหรอ​ กูก็ตามหลายกระทู้​แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะต้องมาถกกันเป็นวันๆ

หลักๆคือกูอ่านดิบ ก็อยากจะสกรีมหาคนคุยด้วยบ้าง พูดเกริ่นๆกรี๊ด​ๆ ไม่ได้​เล่าเรื่อง​ก็โดนหาว่าไม่จุด, จุดน้อยไปฝ่ายนึงก็ไม่โอเค, จุดมากไปก็โดนติอีก ถ้าจะวุ่นวาย​ขนาดนี้กูกลับไปกรี๊ด​คนเดียว​ในทวิตก็ได้วะ

กูละสงสารคนอ่านดิบแล้วอยากหาคนคุยด้วย มาคุยในโม่งส่วนใหญ่รอแปลไทย คนอ่านดิบคุยกันมากไปก็โดนหาว่ารกมู้-_- ต้องทำยังไงมันถึงจะวินวินกันวะ คนคุยดิบจะได้คุยอย่างสบายใจ คนรอแปลไทยก็ไม่ต้องกังวลจะโดนสปอย

กูว่าไอ้โพสต์...มันไม่ได้รกขนาดนั้นหรอก เว้นมึงจะรำคาญพื้นที่ว่าง คือห้องอื่นก็ไม่ใช่ไม่มีอะไอ้โพสต์เว้นบรรทัดยาวๆที่ไม่โดนตัดหรือแม้แต่โพสต์.... แต่มันไม่ได้ติดกันหลายโพสต์เฉยๆไง แค่ทำให้มันไม่ติดๆกันหลายอันเกินไปก็พอมั้งกูว่า มึงอย่าไปเครียดมาก

ky กูคนโพสต์งอแงเรื่องฝึกงานเองนะ พอคิดว่าน่าจะแบ่งเวลามาเขียนฟิคได้ แล้วทำไมบอร์ดต้องบล็อคipมือถือกูด้วยยยยย แง

กูเพิ่งเข้าบอร์ดมา แต่กูว่าทำแบบเดิมอ่ะดีแล้ว
แต่มันมีปัญหาว่ายาวไป งั้นก็ตามความคิดกูนะ สปอยล์ต่อกันได้แค่สามความเห็นจากนั้นรออีกสิบห้านาทีจากโพสต์ที่สามแล้วค่อยเม้นสปอยด์ต่อ ให้เวลามู้อื่นโพสต์มั่ง คิดว่าใช้ได้ไหม

ky แปลไทยตอนใหม่มาแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะกูเคยเรียนตอน ม.5 นี่กูงงแตกเรื่องบันไดสเปนนะ 555

>>340 อ้าว มึงใช้ดีแทคป่ะ สงสัยจะโดนร่างแหไปกะโทรลล์ละมั้ง ตบบ่าแปะๆ ซักสัปดาห์นึงแอดมินก็ปลดแบนอัตโนมัติเองแหละ

ขอบคุณโม่งแปลสำหรับไทยตอนใหม่ ท่านเรย์กะนี่พอเรื่องอาหารเข้าหัวเรื่องอื่นๆ ลืมไปเลยสินะ แต่ชอบ 2 สาวสนิทกันจนโทรหากันได้เลย //ว่าแล้วก็มองบากะรากิ

ขอบคุณโม่งแปลมากน้าาา ตอนนี้ช่างเป็นความแตกต่างของคาบุกะท่านเรย์กะจริงๆอ่ะ55555 นี่!งานชวนเดทของจริงมันต้องแบบนี้ ชวนมากินข้าวกับที่บ้านงี้5555//หันไปตบบ่าคาบุ

ศัตรู​ตัวจริงด้านความรักของคาบุรากิคือท่านเรย์กะนี่เอง เปลี่ยนบทจากนางร้ายศัตรู​นางเอกเป็นศัตรู​หัวใจพระเอกแทน 😱....

ตอนล่าสุดวาคาบะกะเรย์กะน่ารักมาก

tagloveกลายร่างเป็นtagfoodอีกจนได้...

ปกติโรงเรียนม.ปลายญี่ปุ่นนี่เขาไปทัศนศึกษาต่างประเทศกันหรือเปล่าววะ นี่แม่งล่อยุโรปสามประเทศเป็นชะโงกทัวร์เลย

บากะรากิ นายปรึกษาศัตรูทางความรักทำไม ;_;

เทียบกับคาบุรากิและนายตัวสำรองแล้ว เรย์กะนี่ยังนับว่าไปเดทกับวาคาบะจังได้มากกว่าอีกล่ะมั้งเนี่ย เหมือนตีเนียนไปกินข้าวบ้านเค้าบ่อยจนแบบสนิทกันมากๆแล้วอ่ะ ค่าความสนิทสมพุ่งปรี๊ด

>>349 ตอนกูอยู่เมกาก็เคยเห็นนักเรียนญี่ปุ่นมาทัศนศึกษากันอยู่นะ ก็คงแล้วแต่โรงเรียนด้วยล่ะมั้ง
>>346 เรื่องนี้พระเอกคือท่านเรย์กะ นางเอกคือวาคาบะ ส่วนคาบุรากิคืออุปสรรคความรักระหว่างเรย์กะกับวาคาบะเว้ยมึง 555555555

>>351 อ่านแปลไทยตอนล่าสุดแล้วแบบว่า..........
- เหมือนเรย์กะคิดกับวาคาบะแค่เพื่อน แต่วาคาบะคิดกับเรย์กะเกินเพื่อนแต่ไม่ได้ชอบแบบคนรัก อารมณ์อยากสนิทด้วยมากมาย
- วาคาบะจับจุดเรย์กะได้เลยล่อลวงด้วยของกินเพื่อสานสัมพันธ์ ในขณะที่บากะรากิพยายามจีบวาคาบะแต่ชีเห็นเป็นแค่เพื่อนชาย
- ไอ้บากะเลยไปข่มขู่เรย์กะให้มาเป็นแม่สื่อ โดยที่ไม่รู้เลยว่าที่ไปขอความร่วมมือนี่ศัตรูตัวเอ้
- เอ็นโจกัดผ้าเช็ดหน้ามองดูห่างๆ พยายามจับคู่วาคาบากะเพื่อให้เรย์กะว่าง
- บางทีการไปติวที่ห้องสมุดอาจจะเป็นการลองเชิงเพื่อลดระยะห่างระหว่างเปย์ว้อยกับนักเรียนนอกก็เป็นได้......โดยการเอาบากะไปลองยากับประธานดูก่อน ถ้าไม่ตีกันตายก็มีลุ้น
- ท่านพี่(akaจอมมาร) นั่งบนภูดูห่างๆ อย่างซิสคอน............
กูมโน

>>353 กูอยากเห็นวันที่ความแตกว่าโคโระจังคือใครว่ะ 555555555555555555

ฉากคาบุ วาคาบะ อาริมะไปนั่งติวด้วยกันสามคนในห้องสมุด กูว่าแม่งต้องมาคุมากชัวร์ๆ วาคาบะก็อ่านๆไป สองหนุ่มก็ส่งสายตาชิ้งๆ แผ่รังสีฆ่าฟันกันไป แย่งความสนใจจากวาคาบะกันสุดๆ

>>349 แล้วแต่โรงเรียนอ่ะมึง นี่โรงเรียนคุณหนู ปกติมากกกก(ที่ไทยก็เป็นนะ กูเคยอยู่โรงเรียนคุณหนู ได้ไปอิตาลี ฝรั่งเศส สวิส ไม่ต้องเสียเงินค่าเครื่องบินที่พักด้วย โคตรดี555555)
โรงเรียนธรรมดากูเห็นไปแค่ไปต่างจังหวัดที่ไกลๆหน่อย แบบต้องนั่งเครื่องบินไปอ่ะ

>>354 กรุว่าอาริมะกับวาคาบะตั้งหน้าตั้งตาอ่าน ในขณะที่คาบุเซ็งๆเหมือนโลกสลายไปในพริบตาเลยหาอะไรอ่านแก้เซ็งด้วย

เด็กซุยรันนี่ดูชิลๆกะการไปดูละครดูโอเปร่าที่ต่างประเทศดันสุดๆเลยนะ
เรื่องภาษานี่ชิลขนาดนั้นเลยรึ ภาษาอังกฤษเอยฝรั่งเศสเอย

>>357 กูว่าพวกคุณหนูคุณชายก็คงมีคอร์สเรียนภาษาต่างประเทศกันว่ะ เพื่อการเข้าสังคม ติดต่อสื่อสารไรเงี้ย อย่างน้อยๆก็ต้องได้ภาษาอังกฤษอ่ะ กูดู F4 ญี่ปุ่น กลุ่มพระเอกสี่คนก็พูดภาษาต่างชาติคล่องปรื๋อเลย มีนางเอกฟังไม่เข้าใจอยู่คนเดียว

ปล.โอเปร่าส่วนใหญ่เป็นภาษาอิตาลีนะ เป็นต้นตำรับ ถัดๆมาคือเยอรมันและฝรั่งเศส (ภาษาอังกฤษก็มีแหล่ะแต่มีน้อยกว่า) แต่กูคิดว่าถ้าเรย์กะชอบดูโอเปร่าและฟังเข้าใจ ก็คงได้ภาษาที่กล่าวๆมาล่ะมั้ง

กูขำ สงสารสองหนุ่มชะมัด เหมือนวาคาบะจังให้ความสำคัญกับท่านเรย์กะเหนือหนุ่มๆทุกคน ปักธงมิดด้ามแล้วก็เงี้ยะ 5555

>>359 เปิดปมว่าชาตินี้บ้านเรย์กะล่มเพราะแย่งวาคาบะไปจากบากะรากิ

Ky นิดนึง เห็นมีพูดเรื่องบ้านเรย์กะล่ม
ถ้าเป็นความเป็นจริงนะ มันเป็นไปได้หรอที่ตระกูลใหญ่ขนาดนั้นจะล้มละลายได้อ่ะ มึงเคยได้ยิน Too big too fail ป่ะ ตระกูลใหญ่ขนาดนั้นล้มละลายทีนึง เศรษฐกิจทั้งญี่ปุ่นกระทบหมดเลยนะ ยังไงตระกูลคาบุ เอ็นโจก็ต้องโดน(นี่ยังไม่พูดถึงอาจจะเป็นหุ้นส่วน บริษัทคู่ค้าอะไรแบบนี้นะ) แถมระหว่างตระกูลก็ต้องถ่วงดุลอำนาจกันอยู่แล้ว ล้มไปหนึ่งขั่วอำนาจ เสียหายหนักมาก ยังไงก็เป็นไปไม่ได้ที่จะล้มละลาย ถึงจะทุจริตแค่ไหน ก็มีวิธีจัดการลับๆไม่ให้ล้ม(ใครจะยอมทำตัวเป็นคนดี จัดการเรื่องทุจริต แต่ตัวเองขาดทุนหลายสิบล้านอ่ะ อีกอย่างรัฐบาลไม่มีวันยอมให้ล้มละลายเด็ดขาดเพราะมันกระทบทั้งระบบ)

แต่ก็อย่างว่า มันเป็นพล็อตการ์ตูนโชโจทั่วไป ไม่ค่อยอิงความจริงอยู่แล้ว(ส่วนแบบนิยายก็คงไม่ล้มละลายเพราะความสัมพันธ์อันดี)

>>361 มันมีบอกว่าหุ้นโดนซื้อไปทั้งหมดนะ คงโดนล้มแค่ตระกูล​ ส่วนธุรกิจ​ยังมีคนดำเนินการ​ต่อ

>>361 น่าจะเป็นแบบถ่ายโอนอำนาจมะ คิดว่าตระกูลคาบุรากิน่าจะฮุบเอาอำนาจและกิจการทั้งหมดไปอ่ะ ตระกูลคิโชวอินก็เลยไม่เหลืออะไรงี้

>>362 >>363 บริษัท กิจการต่างๆมีนอกมีในทั้งนั้น จะบริหารให้เหมือนเดิมยากโคตร ยังไงก็ขาดทุนแน่ๆ แถมเครือบริษัทคิโชวอินไม่น่าจะน้อย มันใหญ่เกินไป มีความลับในนั้นมากเกินไป ถึงจะเก่งแค่ไหนจับคุมบังเหียนให้เหมือนเดิมมันยากมาก
(ตัวอย่างง่ายๆก็แอปเปิ้ลอ่ะมึง เปลี่ยนผู้บริหารมันไม่ใช่เรื่องเล่นๆ)
อีกอย่างคืออำนาจถ้าโอนไปอยู่ที่ตระกูลคาบุหมด มันทำให้ตระกูลคาบุใหญ่เกินไป ขั่วอำนาจไม่สมดุลด้วย

>>361 ตระกูลคิโชวอินล้มละลาย แต่คิโชวอินกรุ๊ปยังอยู่ภายใต้การนำของประธานคนใหม่ และประธานคนนั้นอาจเป็นหุ่นเชิดของตระกูลคาบุรากิอีกทอดหนึ่ง + กับที่คนในรัฐบาลญี่ปุ่นคือคนของตระกูลคาบุรากิด้วยแล้วก็เป็นเรื่องง่ายๆเลย (ตระกูลคาบุรากิสืบเชื้อสายจากขุนนางเก่าแก่ที่สูงส่งจนเรียกชื่อมาห้วนๆไม่ได้ แสดงว่าต้องระดับโชกุนยันจักรพรรดิหรือเชื้อพระวงศ์ มันการันตีเรื่องเส้นสายทางการเมืองได้เลย ถึงในเรื่องจะไม่บอกไว้แต่มันก็เป็นไปได้ที่เจ้าหน้าที่ระดับสูงในรัฐบาลญี่ปุ่นในเรื่องจะเป็นหุ่นเชิดหรือคนในตระกูลคาบุรากิ)

จากในเรื่องที่บอกว่าที่บอกว่าทานุกิชอบดูถูกคน คิดว่าต้องมีพวกวางแผนรอเสียบหรือพวกหวังกระทืบซ้ำเมื่อยามล้มอยู่มากแน่ๆ พอได้จังหวะเลยจัดไปชุดใหญ่ไฟกระพริบ และยังไงๆ คนที่มาเป็นประธานใหม่แทนทานุกิก็ต้องเป็นคนที่ได้รับความไว้วางใจจากลูกน้องเก่าของทานุกิอยู่แล้ว

>>355 อ....เอ่อ โรงเรียนกูมีแต่นั่งรถทัวร์นะ (//กระซิบ) ที่มึงพูดน่าจะโรงเรียนคุณหนูทั้งคู่เปล่า ถ้านั่งเครื่องนี่ทริปพิเศษลงชื่อไปจ่ายเต็มเอาเอง

>>365 ถึงคิโชวอินกรุ๊ปยังอยู่ แต่เปลี่ยนผู้บริหาร แนวทางการบริหารมันก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว ถึงผู้บริหารคนใหม่จะเก่งแค่ไหนแต่ไม่มีประสบการณ์ทำงาน"ในบริษัทคิโชวอิน"ก็เป็นไปได้ยากที่จะบริหารได้ดี(โครงสร้างแต่ละบริษัทไม่เหมือนกัน ฝึกงานบริษัทคาบุมาแต่มาบริหารบริษัทคิโชวอินแล้วทำได้ดีเหมือนประธานคิโชวอินคนก่อนแทบเป็นไปไม่ได้) แถมถ้าบอกว่าคนในรัฐบาลเป็นคนของตระกูลคาบุ ก็ต้องมีคนของตระกูลคิโชวอินด้วย คือมันต้องถ่วงดุลอำนาจกันอ่ะ ถ้าบอกสุดท้ายคนของคิโชวอินกลายเป็นคนของตระกูลคาบุ อำนาจของตระกูลคาบุจะเพิ่มขึ้น แน่นอนส่งผลลบต่อตระกูลอื่น(ตระกูลเอ็นโจก็ด้วย ถึงจะเป็นพันธมิตรกันแต่ไม่มีใครอยากให้คนอื่นมีอำนาจมากขึ้นไปอีก)

>>368 แนวทางไม่เหมือนเดิมก็ใช่ว่าจะมีแต่แย่ลงอย่างเดียวเสียเมื่อไหร่ ผู้บริหารคนใหม่ผมอธิบายเพิ่มเติมใน >>366 แล้ว ส่วนของรัฐบาลนั้นไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะมีคนที่ภักดีต่อตระกูลอื่นในพรรคของตระกูลคาบุรากิ และส่วนสุดท้าย ตระกูลเอ็นโจ ไม่สิ ผมว่าไม่มีตระกูลไหนในญี่ปุ่นที่กล้าฉะกับตระกูลคาบุตรงๆ โดยเฉพาะในช่วงที่กำลังรุ่งเรือง เพราะจะมีแต่เสีย พวกตระกูลล่างๆหรือกลางที่ได้เห็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับตระกูลคิโชวอินคงไม่มีใครกล้าหือ ตระกูลใหญ่อย่างเอ็นโจหรือตระกูลPivoine อื่นๆคงถือโอกาสช่วยขยี้ตระกูลคิโชวอินด้วยซ้ำ เพราะนอกจากจะกำจัดคู่แข่งได้แล้ว ยังช่วยสร้างความสัมพันธ์อันดีกับตระกูลคาบุมันด้วย แทนที่จะปักธงเป็นศัตรู

>>369 ถึงจะเป็นคนที่ลูกน้องเก่าทานุกิวางใจ แต่เป็นไปไม่ได้ที่ลูกน้องเก่าร้อยเปอเซนจะยอมรับ(หรือบริษัทคิโชวอินไม่มีคนที่เป็นพวกแท้ๆของตัวเองเลย? เป็นไปไม่ได้หรอก อีกอย่างทานุกิไม่ใช่พวกทำงานไม่เป็น โดนคนอื่นควบคุม ยังไงฐานอำนาจในบริษัทต้องมีอยู่แล้ว)

แนวทางไม่เหมือนเดิมใช่ว่าบริษัทจะแย่ลง จริงค่ะ แต่ทุกบริษัทไม่ว่าจะตำแหน่งไหนต้องมีการฝึกงานเพื่อเรียนรู้งาน คนที่จะขึ้นเป็นประธานต้องเรียนรู้งานกับประธานเก่า อย่างที่บอกบริษัททุกที่"มีนอกมีใน"มีโครงสร้างที่ซับซ้อน มี"ความลับ"ที่ประธานรู้เท่านั้น และพวกนั้นคือตัวที่ทำให้บริษัทมีกำไร
เพราะฉะนั้นการเอาคนที่ไม่รู้อะไร หรือรู้แค่เปลือกนอกมาบริหาร เริ่มต้นยังไงก็ต้องติดขัด ขาดทุน หลังๆอาจจะดีขึ้น แต่ส่วนที่ขาดทุนตอนแรกถามว่ามีใครอยากแบกรับบ้าง

พูดตรงๆรัฐบาลไม่มีทางมีแค่คนของคาบุ ไม่มีทาง เป็นไปไม่ได้ ตระกูลคาบุอาจจะใหญ่ที่สุด แต่ไม่มีทางที่กษัตริย์จะยอมใหญ่ใหญ่อยู่ตระกูลเดียว(ถึงความสัมพันธ์จะดีแค่ไหน ก็ไม่มีทางยอมได้ มันใหญ่เกินไป) ไม่รู้จะพูดยังไงดี แต่ความสัมพันธ์ของบริษัทใหญ่ๆมันต้องถ่วงดุลกันนะ(ยกเว้นรัฐบาลแบบสังคมนิยมที่ไม่ถ่วงดุล ซึ่งนี่ไม่ใช่)

จริงๆมันมองได้หลายมุมแหละ...

>>370 เสริมนะ โดยปกติถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้จริง เกิดการทุจริต รับไม่ได้ อยากให้ตระกูลซักตระกูลล้มจริงๆ
มักจะใช้วิธีแบล็กเมล์มากกว่า ปล่อยให้ทานุกิบริหารต่อไป ส่งคนมาควบคุมดูแล เรียนรู้งานจากทานุกิ ซักสามถึงห้าปีก็สามารถลดอำนาจตระกูลคิโชวอินได้เกือบหมดแถมได้รู้แนวทางการบริหาร ก็ค่อยปลดออกทีหลัง
คือของแบบนี้มันต้องใช้เวลา จะรีบปลด รีบทำ riskมันสูงเกินไป
riskในที่นี้ไม่ใช่แค่ขาดทุน เครือบริษัทใหญ่ขาดทุนมันกระทบทั้งระบบ ลูกจ้างในนั้นกี่พันคน(อาจจะถุงหมื่นด้วยซ้ำ) พอขาดทุนแล้ว คุณภาพชีวิตลูกจ้างในนั้นลดลง ร้านค้ารอบด้านกำไรลดลง ทุกอย่างมันกระทบหมดเลย

>>370 ปัจจุบันจักรพรรดิญี่ปุ่นมีพระราชอำนาจแค่ในนาม มันใช่ว่าจะเป็นไปได้ เพราะการเมืองของญี่ปุ่นคือระบบเส้นสายและอุปถัมภ์ ดังนั้นการจะมีพรรคการเมืองที่ภักดีต่อตระกูลคาบุที่มากล้นด้วยเงินและอำนาจบารมีจึงเป็นไปได้ ต่อให้ไม่ถึง 100% เป๊ะ แต่ถ้าเป็นเสียงส่วนใหญ่ โดยเฉพาะในบอร์ดผู้บริหารระดับสูงหรือผู้ถือหุ้นเห็นไปในทางเดียวกันก็เพียงพอ แล้วคุณคิดจริงๆเหรอว่าเขาจะเอาไก่กาไปแทนที่ประธานคิโชวอิน ยังไงก็ต้องเป็นคนในกลุ่มวงในอยู่แล้ว และคนที่ประธานไว้วางใจก็ใช่ว่าจะไม่หวั่นไหวพอมีเงินก้อนโตวางตรงหน้า ยิ่งในสังคมคนแบบประธานคิโชวอินที่ศักดิ์ศรีกับความภักดีมันกินไม่ได้แล้ว ก็ยิ่งมีความเป็นไปได้สูงเลยว่าคนที่ประธานคิโชวอินไว้ใจจะเป็นคนขายข้อมูลการทุจริตของประธานคิโชวอินแล้วเสียบตำแหน่งซะเอง เพราะอย่างที่คุณบอก ""มีนอกมีใน"มีโครงสร้างที่ซับซ้อน มี"ความลับ"ที่ประธานรู้เท่านั้น และพวกนั้นคือตัวที่ทำให้บริษัทมีกำไร" เรื่องการคอรัปชั่นของประธานคิโชวอินคงไม่เรื่องที่ปล่อยหลุดมาง่ายๆหรอกนะ ยิ่งที่คุณย้ำตรงที่ "ทานุกิไม่ใช่พวกทำงานไม่เป็น โดนคนอื่นควบคุม" มันตอกย้ำแล้วว่าคนที่ประธานไว้ใจหรือคนสนิทของประธานหรือผู้เกี่ยวข้องกับการคอรัปชั่นเป็นคนปล่อยเรื่องหลุดถึงทางตระกูลคาบุรากิด้วยตนเอง

เฮ้อ แต่เอาเฮอะ บางทีกูก็มานั่งคิดกับตัวเองได้แล้วว่าทำไมถึงมานั่งคิดหาเหตุผลให้นิยายที่ตัวเองกลับชาติมาเกิดเป็นนางร้ายในการ์ตูนโชโจที่ตัวเองเคยอ่าน...

>>373 มันเป็นเสน่ห์ของห้องนี้ไง จริงจังกับทุกเรื่อง 555

>>372 เรื่องคอรัปชั่นก็มีทุกบริษัทค่ะ แต่ละบริษัทใหญ่ก็ถือข้อมูลลับบริษัทอื่นเป็นเรื่องปกติด้วยซ้ำ มันถึงเป็นการถ่วงดุลอำนาจไงคะ แต่การที่อยู่ๆเอามาเปิดเผย นั่นแสดงว่าไม่กลัวว่าข้อมูลของบริษัทลับของคาบุจะโดนเปิดเผยตามหรือไม่ก็กลัวอะไรซักอย่าง(ไม่ขอพูดถึงตรงนี้มากเพราะรายละเอียดไม่มี)

ที่อย่างบอกคือ เรื่องเอาข้อมูลคอรัปชั่นไปเป็นเรื่องง่ายมากอยู่แล้ว ถ้าบอกว่าคนใกล้ตัวเป็นคนเอาไปก็เป็นไปได้ก็จริง แต่เรื่องมีนอกมีในนั้นไม่ใช่แค่เรื่องคอรัปชั่นค่ะ ทั้งเส้นสาย ทั้งคู่ค้าลับๆ ทั้งการติดต่อด้านมืด ทั้งธนาคารที่ฝากแบบลับๆ อะไรพวกนี้มันมีแต่ประธานที่รู้ ถึงคนอื่นใกล้ตัวจะรู้บ้าง แต่หนทางการจัดการให้ได้ดีมันยาก(ไม่มีบริษัทใหญ่ๆบริษัทไหนทำเหมือนกันด้วย)

มันhigh riskมากเกินไปกับการลงทุนครั้งนี้
ตระกูลคาบุทั้งๆที่ก็ใหญ่โตอยู่แล้วแต่ทำไมต้องลงทุนอะไรที่เสี่ยงๆ โดยที่ผลตอบแทนก็ไม่ได้การันตีว่าจะออกมาดี(ตระกูลคาบุต้องกว้านซื้อหุ้น(ตามการ์ตูนบอก) พอได้บริษัทมาก็ไม่มีอะไรการันตีว่าจะบริหารได้กำไรแน่ๆ มันคุ้มหรอที่จะลงทุนแค่เพื่อสะใจอยากล้มตระกูลหนึ่ง? คนที่มาแทนอาจจะเก่งมากกกกก แต่มีอะไรการันตีว่าจะไม่ขาดทุนนิ)

>>375 เสริม(ทำไมมือชอบกดส่งก่อนพิมพ์เสร็จทุกที)
นี่ยังไม่พูดถึงเรื่องคิโชวอินกรุ๊ปน่าลงทุนด้วยรึเปล่า กิจการจะเติบโตได้อีกรึเปล่า หรือตอนนี้แค่ประคับประคองกินเงินพื้นฐานเฉยๆ การจะกว้านซื้อหุ้นทั้งบริษัทเป็นการลงทุนอย่างหนึ่ง อยู่ๆมาซื้อเอาสะใจ ทำตัวเป็นคนดีมีคุณธรรม แต่ผลตอบแทนที่ได้มันคุ้มค่าแน่หรอ ยิ่งคาบุรากิกรุ๊ปเติบโตมาขึ้น ก็ยิ่งเสี่ยงที่จะมีส่วนขาดทุนเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น เพราะทั้งกรุ๊ปมันอยู่แบบพึ่งพากันด้วย

>>376 ตรงนี้ทางนิยายไม่ได้บอกสถานภาพของคิโชวอินกรุ๊ปไว้ กูพึ่งนึกได้ตอนไปหาข้อมูลมาดีเบตกับมึงพอดีเลยไปถอนหายใจใน>>373 ในชีวิตจริงน่ะ อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาเนาะๆ 10 ปีขึ้นไปถ้าจะกำจัดตระกูลระดับคิโชวอินแบบไม่กระทบกันทั้งระบบ แต่ถ้าคิดแบบโชโจแบบการ์ตูนแบบนิยายแฟนตาซีละก็ รู้จักตระกูลนิชิซาว่าในเคโรโระ หรือตระกูลซันเซงอินในฮายาเตะพ่อบ้านประจัญบานหรือเปล่า? ถ้าตระกูลคาบุมันรวยระดับนั้น กะอีแค่ซื้อบริษัทใหญ่ทั้งบริษัทเพื่อสนองนี๊ดหรือเพราะแค่อยากผลาญเงินเล่นเพราะไม่รู้จะใช้ยังไงให้หมดก็เป็นไปได้หมดเลย

>>374 แต่ละตระกูล​ในเรื่อง มันทำธุรกิจอะไรกันก็ยังไม่รู้​เล้ยย

>>378 ตระกูลคิโชวอินทำธุรกิจมืดขนาดไหนอ่ะ คิดดูดิว่าต้องให้ลูกสาวไปทำสัญญาเลือดกับทายาทสายตรงตระกูลคาบุรากิ//ผิดมาก ข้ามเม้นนี้ได้เลย

>>379 อันนั้นลูกสาวไปเอง ไม่มีใครสั่ง 555

>>380 แถมจากที่มันไม่มีอะไรก็กวนจนภาพพจน์องค์กรติดลบไปเองอีกตะหาก ถถถถถถ

>>381 ท่านพ่อที่อาจจะไม่ได้ทำอะไรเลย ก็โดนลูกสาวจับผิดและระแวงจนน่าสงสารที่สุดในเรื่องละ ถถถถ

กูคนแต่งเอสไร้พ่าย v.ที่มีสภานักเรียนใต้ดินนะ คืนนี้กูว่างเลยว่าจะแต่งมาลง แล้วบังเอิญว่ากูจะให้คาบุรากิมันพูดอะไรกับเอสไร้พ่ายดี (คือเวลาแต่งฟิคกูแต่งสด ไม่ได้คิดก่อนแต่ง)

>>383 ไม่รู้สิ กูนึกออกแต่เอ็นโจ "ได้ข่าวว่าทำอะไรลับๆล่อๆทำเรื่องไม่ดีอยู่เหรอครับ ดูสิ หน้าซีดเชียว เหมือนจะไม่สบายนะครับ อยากไปห้องพยาบาลรึเปล่าเอ่ย..." อะไรทำนองนี้

>>383 ปกติกับคนนอกนี่คาบุมันไม่รั่วเปิดเผยนะ อาจจะแต่งให้คุยแบบปกติก็ได้ละมั๊ง

>>378 น่าจะเป็นเครือธุรกิจที่ครอบคลุมกิจการหลายประเภทว่ะ ดูจากความมั่นคง เป็นตระกูลเก่าแก่ด้วย แปลว่าน่าจะมีรากฐานมาตั้งแต่สมัยกลุ่มไซบัตสึนู่นเลย ประมาณเครือมิตซุย สุมิโตโม โนมูระ ยาซูดะอะไรพวกนั้นที่อยู่บนๆ เทียบเป็นตระกูลคาบุรากิ คิโชวอิน .... เอ็นโจด้วยมั้ยวะ ที่จริงกูแอบรู้สึกเหมือนในระดับศักดินาแล้วเอ็นโจดูด้อยกว่านิดหน่อย หรือเพราะบุคลิกด้วยไม่รู้ แต่ตั้งแต่แรกๆ ท่านพ่อท่านแม่ก็พูดชื่อคาบุรากิออกมาก่อนนะ
พวกนี้สายสัมพันธ์ซับซ้อน มากเข้าบางทีร่วมทุนตั้งบริษัทลูกด้วยกันอีก

>>383 กุว่าน่าจะออกเเนวข่มขู่เเบบมาดจักรพรรดิอะไรงี้นะ ประมาณว่าเอสไร้พ่ายไปถูกคาบุข่มขู่จนกลัวหัวหด พวกสภาใต้ดินเห็นเเล้วเลยมาเกลี่ยกล่อมต่อไรงี้ไหม กุอ่านเเล้วรู้สึกว่าคาบุมันน่าจะว่าอะไรเอสไร้พ่ายหน่อยอ่ะ เพื่อน(?)ถูกทำร้ายทั้งทีนี่นะ

//เข้าใจฟีลเลย กุก็เเต่ฟิคสดเหมือนกันนะ ตบบ่าเพื่อนโม่ง

>>386 กูว่าตระกูลคาบุรากิน่าจะเหนือกว่าทุกคนผู้สูงศักดิ์ใน pivoine ว่ะ รุ่นพี่รุ่นน้องคนอื่นก็ดูเกรงอกเกรงใจกันอยู่ อย่างตอนเสนอตัวเป็นประธานก็ไม่มีใครคัดค้านด้วย ท่านโยโกะก็เคยคิดจะขอร้องให้เป็น ในคิมิดอลก็ปูมาว่าฮีคือที่หนึ่งในทุกด้าน ชาติตระกูลก็คงตามนั้นนั่นล่ะ ตระกูลอื่นๆใน pivoine ก็เป็นรองลงไป แต่คิดว่าไม่น่าจะมีใครเทียบเทียมสามผู้ยิ่งใหญ่นี่ได้อ่ะ ถึงคนอื่นจะเป็น pivoine เหมือนกัน แต่ก็ดูไม่มีพาวเวอร์เท่าสามหน่อนี่เลย เช่นท่านฟุยุโกะ ท่านซาราระอะไรแบบนี้อ่ะ ขนาดอิมาริเป็น pivoine เหมือนกัน กูยังแอบรู้สึกว่าอิมาริด้อยกว่าท่านพี่ยังไงไม่รู้ดิ

แต่ลึกลับสุดกูว่าเอ็นโจนี่ล่ะ บ้านทำงานอะไรยังไม่รู้เลย ในมังงะคิมิดอลก็ไม่ได้โฟกัสตัวหมอนี่ซะด้วย คาบุยังมีแพลมๆว่าบ้านทำนั่นทำนี่ อย่างเป็นกลุ่มเงินทุน มีกิจการโรงแรมหลายที่ บลาๆๆๆ เอ็นโจไม่มีแง้มออกมาเลย

ต่อจาก>>>webnovel/3953/129-131 กูยังไม่ได้ตรวจทานนะ เจอคำผิดหรือลืมลบก็อย่าแปลกใจนะ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“นายคือประธานชมรมฟุตบอลสินะ” หลังจากที่มาถึงโรงเรียนได้ไม่นาน ดวงชะตาก็เล่นตลกกับฉัน เมื่อวานนี้ฉันพึ่งไปถอนฟันกับรับรู้ตัวตนของกลุ่มต่อต้าน Pivoine มาหยกๆ พอเช้าวันต่อมาก็มาเจอว่าที่ประธาน Pivoine และนักเรียนชายผู้ทรงอำนาจที่สุดในโรงเรียนอย่างคาบุรากิ มาซายะ อีก…เฮ้อ “หน้านายดูซีดๆนะ…ไหวหรือเปล่า?”
“มะ ไม่เป็นไรครับ ผมไหวอยู่…” ฉันพยายามจะบ่ายเบี่ยงและถอยห่างจากชายผู้ได้รับสมญา ‘จักรพรรดิ’ ที่กำลังแผ่ออร่าออกมาอย่างรุนแรงภายใต้คำพูดอันปกติ
“เดี๋ยวก่อน! ฉันมีเรื่องต้องคุยกับนาย…ตามฉันมา” จักรพรรดิประกาศกร้าวออกมาและเดินนำฉันไป ฉันจึงจำใจเดินตามไปต้อยๆด้วยความหวาดระแวง พอคาบุรากิหันหลังให้ พวกสาวๆก็พากันกรี๊ดกร๊าดเรื่องเมื่อครู่แทบทันที
“เข้าไป!”
“ครับ!”
คาบุรากิพาฉันมายังห้องประชุมในอาคาร ห้องประชุมที่ป้องกันเสียงออกมาข้างนอก 100 % ฉันเปิดประตูแล้วนำเข้าไป ห้องนี้มันไม่มีหน้าต่าง พอปิดไฟเลยมืดสนิทแม้จะเป็นกลางวัน ฉันเดินหาสวิทซ์ไฟอยู่ครู่หนึ่ง จึงหาเจอแล้วเปิดไฟให้ห้องสว่างไสว จักรพรรดิปิดประตูดัง ปัง! แล้วไปนั่งบนที่นั่งของประธานอย่างองอาจ
ฉันจึงเดินไปนั่งตรงที่ว่างทางขวาใกล้ๆด้วยความตื่นกลัว…กลัวว่าวันนี้จะเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นอีก…จักรพรรดิหลับตาเหมือนกำลังนึกคิดบางสิ่ง ฉันได้แต่นั่งดูเงียบๆ รอจนกว่าจักรพรรดิจะเป็นฝ่ายพูดออกมาเอง
“ประธานชมรมฟุตบอล”
“ครับ”
“นายรู้หรือเปล่าว่าฉันแอบชอบใครอยู่?” อา…เรื่องนี้สินะ
“ทาคามิจิ…วาคาบะ…?”
“ใช่แล้วล่ะ…ฉันหลงยัยนั่นจนโงหัวเกือบไม่ขึ้นเลย ฉันเจอยัยนั่นครั้งแรกตอน….”แล้วจักรพรรดิก็เล่าเรื่องการพบพานแห่งโชคชะตาของเขากับทาคามิจิ และการม้วนตัวตีลังกา แล้วเขาก็เล่าต่อถึงความรู้สึกที่เขามีและสิ่งที่เขาทำและให้กับทาคามิจิแต่ก็เหมือนจะไม่สำเร็จในหลายๆความหมาย…”เรื่องก็อย่างที่เล่ามา…”
“แล้วยังไงต่อครับ…”
“จากนั้นฉันก็ไปขอร้องคิโชวอินให้มาเป็นที่ปรึกษาด้านความรักน่ะสิ”
“เอ๋!?”
“ใช่แล้ว พวกคนรู้จักของยัยนั่นพูดกันว่ายัยนั่นเป็น ‘ท่านเทพเกศาบันดาลรัก’ หากได้แตะผมม้วนๆนั่นแล้วจะบันดาลให้ความรักสมหวัง”
“จะ จริงเหรอครับ…” ฉันเองก็แอบแตะๆบ้างเหมือนกันนะ…แต่มันคงจะสูงเกินพลังของเทพเกศาละมั้ง…
“แล้วตอนนี้ยัยนั่นก็ถูกนายเล่นงานจนต้องนอนไม่ได้สติที่โรงพยาบาล”
“นะ นั่นเป็นอุบัติเหตุ!”
“และนั่นทำให้นายต้องชดใช้ความผิดที่นายทำไป!” จักรพรรดิลุกขึ้นทุบโต๊ะอย่างรุนแรง ฉันจึงรีบขึ้นและวิ่งหนีไปทางประตู แต่ขาเจ้ากรรมดันสะดุดไรฝุ่น ฉันล้มลงไป ก่อนจะถูกจักรพรรดิกระชากคอเสื้อและถูกโยนชนกับกำแพงห้อง
ระหว่างที่มึนๆอยู่ คาบุรากิก็เอามือข้างหนึ่งดันกำแพงไว้ ฉันกับคาบุรากิ มาซายะจึงได้สบตากัน ในแววตาของจักรพรรดินั้นเต็มไปด้วยความโกรธาที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
“ตั้งแต่วันที่เกิดเรื่อง…ฉันอยากจะฆ่าแกเสียด้วยซ้ำไป…แต่ว่าถ้าทำแบบนั้นคิโชวอินกับทาคามิจิคงไม่ชอบใจแน่…จงสานต่อซะ…จงสานต่องานของคิโชวอิน ทำให้รักของฉันสมหวัง…ให้ตายสิ!…”
คาบุรากิเดินกระฟัดกระเฟียดออกไปจากห้องด้วยความไม่พอใจ…ฉันรู้สึกเหนื่อยล้าสุดๆ จนต้องนั่งหอบหายใจบนพื้นห้องอันเย็นเชียบ…

หลังจากปิดห้องเรียบร้อยแล้ว ฉันจึงเดินกลับไปที่ห้องเรียนของฉันเอง ฉันใช้เวลาตั้งสตินานไปหน่อย นี่ก็น่าจะคาบ 3 แล้วมั้ง…แต่มันซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆ
“ประธานชมรมฟุตบอลสินะครับ กำลังหาตัวอยู่พอดีเลย” เอ็นโจ ชูซุเกะยืนดักอยู่ตรงทางเดินด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ที่ทำให้ฉันกลัว…เหมือนพวกสภานักเรียนใต้ดิน “ไปเดินเล่นกันหน่อยไหมครับ?”
“แต่ว่าผมมีชั่วเรีย---“
“ของแบบนั้นขาดไปนิดหน่อยก็คงไม่เป็นไรหรอกครับ…”
“ครับ ครับ”
และแล้วฉันก็เดินตามเอ็นโจ 1 ใน 3 ผู้ยิ่งใหญ่แห่งซุยรัน ทัดเทียมจักรพรรดิคาบุรากิหรือคิโชวอิน เอ็นโจพาฉันไปที่สวนหลังโรงเรียนใกล้ๆอาคารเก่าที่มั่นของพวกสภานักเรียนใต้ดิน…ฉันเริ่มกลัวแล้วแฮะ
“คุณเชื่อเรื่องพระเจ้าหรือเปล่าครับ?”
“พระเจ้าหรอครับ…ก็ไม่เชิงนะครับ ผมนับถือลัทธิชินโต”
“งั้นหรอครับ แหม๋น่าเสียดายจัง ผมกำลังจะบอกเลยว่าพระผู้เป็นเจ้ารู้เห็น’เกือบ’ทุกอย่างนะครับ ผมว่าเองก็คิดว่าท่านเทพต่างๆในชินโตก็เหมือนกัน พวกเขามองจากบนฟ้า บนดินและบนต้นไม้ กระทั่งในน้ำหรือในห้องน้ำ ฮ่าๆ “
“ฮะ ฮ่าๆ”

“พวกเขาเฝ้ามองพวกเรา ผมเองก็อยากเป็นแบบพวกเขา แต่คงทำได้แค่เสแสร้งเป็นพระเจ้าแล้วเฝ้ามองมวลมนุษย์รอบตัว เช่นว่ามนุษย์คนนั้นเขาแอบมีความลับอะไรที่น่ากลัวๆบ้าง แต่ผมเองก็รู้ไม่ทั้งหมดหรอก แต่ผมว่าพระผู้เป็นเจ้าและเจ้าตัวคงรู้อยู่แก่ใจว่า…’ทำอะไรลงไป’ น่ะครับ “จู่ๆน้ำเสียงนิ่งๆก็มาเข้มเน้นตรง ’ทำอะไรลงไป’ ทำเอาขนลุกไปทั้งตัวเลยวุ๋ย…แต่ว่าเรื่องพวกนี้…มันคุ้นๆ “และที่สำคัญเลย ผมว่าพระผู้เป็นเจ้าคงกำลังเฝ้ามองพวกเราอยู่แน่ครับ อยู่ในที่ไหนซักแห่งระหว่างที่เรากำลังคุยกันอยู่ ก็ช่วยไม่ได้นะ ขอให้โชคดีนะครับ”
เอ็นโจเดินจากไปปล่อยให้ฉันงวยงงเพียงลำพัง…ไม่เข้าใจเลยวุ๋ย
“โอ๊ะ ไปได้เสียที” จู่ๆลูคุงก็โผล่มาจากทางด้านหลังฉัน เล่นเอาสะดุ้งเลย
“ลูคุงเองเหรอ…อย่าโผล่มาไม่ให้สุ้มให้เสียงแบบนี้สิ”
“ก็นะ แต่ว่าคุณนี่โชคร้ายจังนะครับ”
“หืม?”
“เตะบอลอัดจักรพรรดินี โดนผู้หญิงทั้งโรงเรียนแบน โดนพวกผู้ชายกลั่นแกล้ง โดนจักรพรรดิข่มขู่หมายเอาชีวิตหากทำให้รักของเขาไม่สมหวัง แล้วยังโดนลอยแพให้งงเล่นจากองค์ชายอีก…รู้อะไรไหมครับ คาบ 4 ของคุณน่ะเป็นวิชาภาษาอังกฤษเลยนะ”
“ภาษาอังกฤษ…สอบเก็บคะแนนวันนี้นี่หว่า!?” บ้าเอ๊ย หวังว่าคงจะทันนะ ฉันหันไปทางอาคารเรียนและตั้งท่าพร้อมจะวิ่งออกไป แต่ลูคุงก็มาหยุดฉันไว้
“ไปตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วครับ เพราะมันหมดคาบไปแล้ว…เหมือนโดนจัดฉากนะครับ”
“หมายความว่ายังไง…”
“คุณถูกจักรพรรดิกระทำการรุนแรงจนสติแตกขาดไป 3 คาบและยังถูกองค์ชายลากตัวมาไกลจนขาดสอบเก็บคะแนน ต่อให้เป็นสอบย่อยก็เถอะ…เท่ากับว่าคุณขาดไป 4 คาบรวมของเก่าก็ 6 คาบพอดี…”
“ 6 คาบ…อะ!?” ถ้าขาดเกิน 5 คาบจะถูกตัดสิทธิ์ในการเป็นตัวจริง…ไม่จริงน่า แล้วความพยายามที่ผ่านของฉันล่ะ…
“รู้แล้วสินะครับ…ว่าคุณถูกถอดชื่อออกจากการเป็นตัวจริงแล้ว กฎชมรมเคร่งยิ่งกว่ากฏโรงเรียนซะอีก คนเคยดื่มเหล้าก่อนวัยอันควรอย่างคุณคงรู้ดีนะ…หรือไม่ล่ะ?”
“…”
“เอาเป็นว่าผมมาเพื่อทักทายเล็กน้อยแล้วกัน…ยังไงก็ตาม…ผมยังรอคุณที่ห้องของเรานะ สมาชิกสภานักเรียนใต้ดินคนที่ 12 ของผม ผมรอคุณได้เสมอ…แล้วเราจะขยี้เจ้าพวก Pivoine ไปด้วยกัน”

สุดท้ายก็เอาจนได้…หลังจากแยกทางกับลูคุงฉันก็เล่นตรงดิ่งมาหาคิโชวอินเลย…ฉันไม่มีอารมณ์จะเรียนคาบบ่ายแล้ว…พอไปถึง คุณทาคาเทรุไม่อยู่ คงไปหาอะไรทาน ทำให้ทั้งห้องมีเพียงฉันกับคิโชวอินที่นอนอยู่บนเตียง
ฉันไปเปลี่ยนดอกไม้ในแจกันแล้วนั่งลงตรงที่ประจำ….เทพเกศาบันดาลรักเหรอ?
“…ขอร้องให้คิโชว ไม่สิ….ขอให้เรย์กะจังฟื้นขึ้นแล้วทำให้รักของพวกเราทุกคนสมปรารถนาด้วยเทอญ ถ้าหากสมปรารถนาแล้วจะถวายเค้กให้ทุกวันไม่ขาดเลย”
ฉันหยิบผมม้วนเกลียวนั้นใส่มือ พนมมือแล้วสวดไอ้บทข้างต้นซ้ำ 4-5 รอบ คิโชวอินก็ยังนิ่งไม่ไหวติง…นี่ฉันทำบ้าอะไรอยู่วะเนี่ย…ลองเปลี่ยนบทใหม่ดีกว่า
“เฮ้อ…เรย์กะจัง เทพเกศาผู้ยิ่งยง หากฟื้นขึ้นมาละจะเลี้ยงด้วยอาหาร 999 อย่างจากทั่วทุกมุมโลกเลย…”
“จริงเหรอ! โอ๊ยเจ็บ! ใครดึงผมฉันเนี่ย!? แล้วที่นี่ที่ไหนเนี่ยแล้วทำไมฉันถึง…”
ในขณะที่คิโชวอินกำลังนั่งงวยงงพร้อมตั้งคำถามกับทุกสิ่งรอบตัว ฉันได้แต่ตาค้าง สมองเบลอ…คนที่นอนเป็นผักมา 1 อาทิตย์จู่ๆก็พุ่งพรวดขึ้นมา หลังฉันท่องบทสวดเล่นๆเนี่ยนะ…โลกเราช่างวิปริตจริงๆ….
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จบละตอนนี้

>>389 โอ๊ย เทพบันดาลเกศา ทำไมทั้งๆที่มันออกซีเรียสเเต่กุลั่นวะ ฮาาา 555555555 คือบทจักรพรรดิคาบุรากินี่มันเเบบ.... กุหยุดขำไม่ได้เเล้ว โอ๊ยย

เมื่อวันก่อนจะมากรี๊ดท่านเรย์กะ แต่เจอจุดสปอยล์จนตัวแข็งวิ่งหนีไป โถโถ กูกลัวความขัดแย้ง // รักโม่งแปลที่สุดดด ตอนนี้ กูว่าวาคาบะเริ่มรู้ทางเอาอาหารมาล่อท่านเรย์กะแล้วเปล่าวะ? แบบไม่ต้องคิดเลย ยังไงๆ ก็ต้องไป อาหารสามัญชนแอนด์ฮอทเพลทนี่มันช่างเป็นคอมบิเนชั่นล่อซื้อมากกกก // ว่าแต่ว่าพวกมึงก็เริ่มจริงจังไปเรื่องคอร์รัปชั่นเศรษฐกิจแล้วนะ โม่งห้องนี้ช่างมีความรู้ เลิฟๆ

กูนั่งย้อนอ่านตอนที่1ใหม่คือพอเห็นตอนนึงจำไม่ได้ว่าช่วงไหนที่นางแพลมๆมาว่ามีรุ่นพี่ผู้ชายเข้ามาหาเหมือนกัน แสดงว่า'ช่วงนั้น'ชีวิตรัก(?)ของนางก็ไม่ได้จะแห้งเหี่ยวอะไรรึเปล่าวะ แต่นางเคยบอกอยู่ว่าไม่อยากได้คนรักที่เข้าหาเพราะผลประโยชน์ พูดแล้วกูก็นั่งนึกไปว่าอย่างท่านเรย์กะนี่คงมองออกจริงๆสินะว่าใครเข้าหาเพราะผลประโยชน์(???) //ใส่เครื่องหมายคำถามรัวๆ

แต่น่าแปลกที่ช่วงหลังประเด็นมีผู้ชายเข้าหาเพราะผลประโยชน์นี่ไม่มีลอยเข้ามาเลย ไม่รู้ว่าถูกอำนาจมืดหรือแฟนคลับของนางซิวไปแล้วหรือเปล่า บางทีอาจเพราะมีข่าวลือรักๆใคร่ๆของนางกับคาบุ/เอ็นโจลอยมาบ่อยๆ พวกผู้ชายที่หวังเข้าหานางเพราะผลประโยชน์เลยแอบเกรงๆ

>>390 เจ้าแม่ฟื้นขึ้นมาดลบันดาลความหวังของผองเราให้เป็นจริงแล้ว ตกลงนี่จะหันหัวเรือกลับมา Happy Ending ได้ใช่ป่ะวะ ควรถวายหัวหมูน้ำแดงผ้าแพรแก่เจ้าแม่เป็นการด่วน ถถถถถถถ
>>393 กูว่าไม่เดิมอาจจะไม่ได้ผล เลยเปลี่ยนเป็นเข้าหาทางพ่อแม่แทน อย่างที่นางบอกว่าเจอคนยัดเยียดขายลูกชายให้ซึ่งๆ หน้าบ่อยๆ

>>389-390 สรุปโดนคาบุรากิมางอแงใส่ โดนเอ็นโจหมายหัว โดนเรย์กะตลกบริโภคใส่ นายsนี่น่าสงสารจังแฮะ

วันนี้ที่ฝึกงานกูเขาให้กูช่วยแปลโฆษณาสินค้าแบรนนอกของเขา(แต่กูเรียนวิศวะ) มันเป็นที่ม้วนผมแบบโคตรเลอค่า แปลไปๆมาๆเจอคำสาปผมหลอดของท่านเรย์กะ
มื้อเย็นเลยเหมือนองค์ลงจัดสเต็กและเฟรนชฟรายไปชุดใหญ่ไฟกะพริบ เจ้าแม่นี่น่ากลัวจริงๆ

>>396 ที่ม้วนผมยังไงวะ ออกมาเป็นลอนเป๊ะแบบโรโคโค่มีท่านเรย์กะเป็นพรีเซนเตอร์ป่าว

>>397 กูไม่รู้ กูไม่สันทัดเรื่องนี้ แต่เห็นที่เขาจัดเป็นโปรโมชั่นก็มีหลอดหลายไซส์อยู่นะ อาจจะทำได้ก็ได้

>>398 มีหลอดหลายไซส์ ทำไมมันดูน่ากลัวๆวะ555555

>>399 มันทำได้ทั้งลอนเล็กลอนใหญ่ไงมึง 555
แต่เอาจริงๆกูว่าผมท่านเรย์กะทำไม่ยากนะ จะยากตรงรักษาสภาพให้ลอนเป๊ะตลอดวันมากกว่า น่าจะต้องประโคมสเปรย์ และผมที่ประโคมสเปรย์มาเยอะเนี่ยติดไฟง่าย ไหว้พระจุดธูปทีควรระวังให้มาก...

ชิบหายยยยย ไอ้สร้อยของตุ๊กตาหมีนั่นเสือกเป็นสร้อยเพชรจริงๆ ด้วยว่ะ 555555555 กูอุตส่าห์คิดว่าอย่างมากก็เป็นสร้อยคริสตัลสุดหรู กลายเป็นสร้อยเพชรแฮนด์เมด แม่งโคตรจะเซอเรียล จำได้ว่าตอนนั้นมีโม่งทายว่าเป็นสร้อยเพชร แต่จะมีใครคิดมั้ยว่าอิสร้อยนี่เป็นของทำมืออะ สกิลสูงถึงขั้นทำจิวเวลรี่เองได้เลยนะมึง...

แปลไทยตอนใหม่ออกแล้ว ขอบคุณโม่งแปลจ้า บากะรากิสมเป็นบากะรากิจริงๆ จริงๆถ้าเรื่องสามัญสำนึกคนธรรมดาในเรื่องเงินทองนี่ปรึกษาท่านเรย์กะถูกแล้วนะ ดูแต่ละอย่างที่บากะรากิเสนอมาสิโฮ้ย...ตรูจะบ้าตาย ส่วนเอ็นโจหรอ...ปล่อยให้จอมมารรับกรรมจากข่าวลือไปค่ะ//มองเอ็นโจด้วยสายตาเย็นชา

น่ากลัว คาบุรากิแม่งน่ากลัว-บหาย ความรักอันหนักอึ้งนั่นมันอะไรกันวะ ไม่ว่สใครก็อึดอัดด้วยกันทั้งนั้นล่ะ แหวนเอย ดอกไม้เอย แถมยังไม่ได้แม้แต่จะเป็นแฟนอีก รู้สึกสงสารวาคาบะจังขึ้นมาตงิดๆ

แปลไทยล่าสุด...ปรึกษาผิดคน?
อย่ามางี่เง่าไอ้บากะรากิ เอ็งปรึกษาถูกคนที่สุดแล้วว้อย นอกจากวาคาบะแล้วจะมีใครในซุยรันเจนจัดในชีวิตสามัญชนขนาดท่าเรย์กะอีกวะหา
ให้สร้อยเพชรแฝงดราม่า...หึ๋ยยยยยยยยย......................บักจ๊าดง่าว งัวแต๊ๆ บ่มีควายผสม ง่าวอี้ล้ำฮ๊ายต๋ายเฮี๋ยะบ่ะ บ่าผย๋าปึก

เชี่ยยยยย กูว่าแล้วอิสร้อยนี่ไม่ธรรมดา แต่ของแฮนเมดนี่แหละที่กูช็อคหนัก หนักอึ้ง โคตรหนักอึ้ง เป็นความรักที่หนักอึ้งเกินไปแล้วววว กูประเมินคาบุรากิว่าบ้ามากแล้ว แต่ในความเป็นจริงยังหนักได้กว่านั้นอีก ฟหกด

จริงๆแล้วคาบุรากิไม่ได้บ้า แค่จริงจังมันทุกเรื่อง ความรักของนายช่างหนักอึ้งจนอยากหนีเลย

เคยโดนคนตามจีบแบบคาบุรากินี่แหละ เอาช่อดอกไม้มาให้ ซื้อสร้อยให้ น่ากลัวสุดคือเอาแหวนประจำตระกูลมาให้ อึดอัดมาก น่ากลัวชิบหาย ผู้หญิงที่ไหนเขาจะชอบวะ

กุเดาถูกด้วยว่าคาบุให้สร้อยเพชร เเต่ไม่คิดว่าจะเเฮนเมด โครตช๊อก ฟฟฟฟ เเต่ละอย่างที่คาบุคิดนี่สุดๆ อ่ะ เเค่ตุ๊กตาหมีหมื่นเยนวาคาบะยังผวาเลย ขืนทำจริงละก็สาวยิ่งหนีสิไม่ว่า

ว่าเเต่อีสร้อยนั่นกลายเป็นของเล่นน้องวาคาบะไปแล้วนะ วงวารคาบุจริงๆ

แล้วในคิมิดอล คาบุรากิจีบวาคาบะยังไงถึงติดวะ คือกูสงสัยมาก ว่ามันไม่น่าจะสุดโต่งแบบนี้ป่าววะ ท่านเรย์กะน่าจะพยายามขุดคุ้ยความทรงจำแล้วเอาวิธีที่เคยอ่านเจอไปบอกให้คาบุรากิทำ เผื่อมีหวังชนะใจสาวน้อยได้มากกว่านี้หน่อย แบบนี้แม่งดูโคตรสิ้นหวังเลย

>>409 คิมิดอลมันวาคาบะหลงรักคาบุรากิก่อนนี่ เพราะเหมือนช่วงที่โดนกลั่นแกล้ง มีคาบุรากิมาคอยช่วยเหลือ เลยเกิดปิ๊งปั๊ง พอมาในนิยาย ธงช่วยเหลือท่านเรย์กะคว้าไปเองหมด วาคาบะเลยไม่เห็นความดีงามในตัวคาบุรากิ 5555

>>410 นอกจากจะจัดการปัญหาชีวิตนางแล้ว ยังจัดการเส้นทางรักเพื่อนอีกต่างหาก

>>411 สมมติว่าเป็นรักห้าเส้า
คาบุรากิ : ฉันรักเธอวาคาบะ
วาคาบะ : แต่ฉันรักคุณเรย์กะ
เอ็นโจ : ผมก็รักคุณเรย์กะ
คาบุรากิ : งั้นนายไปจีบเรย์กะให้ติดฉันจะปลอบวาคาบะเอง
ยุยโกะ : เอ็นโจน่ะของฉันหนอยยัยเรย์กะยัยแมวขโมย
ริรินะ : ใครมันมีปัญหากะคุณเรย์กะแม่จะเชือดให้
วาคาบะ : อย่ามาพูดจาเหลวใหลน่า
---------------------------------------------------------------
นอกวง...
เรย์กะ : เมื่อไหร่จะมีคนมาจีบน้า~

บากะรากิเป็นคนตรงๆ... แต่บางทีก็ทำอะไรอ้อมค้อมซะเหลือเกิน ไหนจะเรื่องไม่กล้าสารภาพรักอีก

กูเริ่มสงสัยว่าที่ผ่านมาไม่มีใครเคยรู้ว่าเนื้อในคาบุรากิเป็นไงเป็นเพราะเอ็นโจช่วยกลบเกลื่อนให้เพื่อน หรือคาบุมันเพิ่งเปลี่ยนเป็นบ้าๆ บอๆ ประมาณนี้จากการรู้จักกับเรย์กะวะ...
แล้วที่ตอนท้ายมันสลดตอนพูดถึงยูริเอะ สุดท้ายนี่ก็คือยังมีเยื่อใยป่ะ อย่างแหวนที่ให้วาคาบะตอนนี้ พูดโหดๆ ก็เหมือนของที่เหลือมาจากยูริเอะ ยูริเอะไม่ยอมรับเลยนะเว้ย

>>414 นี่คิดว่าคาบุรากิมันไม่มีเพื่อนสนิทจริงๆนอกจากเอ็นโจอ่ะ เลยไม่มีใครรู้ธาตุแท้ เพื่อนคนอื่นๆเหมือนอย่างมากสุดก็แค่คุยเข้าสังคม แต่เพื่อนที่จะสนิทกันถึงขนาดปรึกษาได้นี่มีไม่มาก เวลาส่วนใหญ่ไม่อยู่กับที่บ้าน ยูริเอะ ก็มักจะเป็นเอ็นโจเกือบตลอด เหมือนที่เรย์กะชอบแซวว่าตานี่ไม่มีคนคบอ่ะ ยิ่งเห็นนิสัยชอบส่งเมลยาวๆ ตามจิกทุกๆ 5 นาทีนี่ยิ่งเหมือนมีเรื่องอยากเมาท์แต่ไม่มีคนคุยด้วย เอ็นโจก็ปัดผ่าน เลยมาลงที่เรย์กะอ่ะ 5555

>>415 อยากเม้าท์แต่ไม่มีคนคุยด้วยคือชัดมาก 555555

บากะรากิเป็นคนตรงๆ... แต่บางทีก็ทำอะไรอ้อมค้อมซะเหลือเกิน ไหนจะเรื่องไม่กล้าสารภาพรักอีก

>>417 อ้าว มือถือเอ๋อ เบิ้ลดีเลย์ ว่าแต่โดนปลดบล็อคเมื่อไหร่วะ เพิ่งรู้ตัว

ถถถถถ บากะรากิที่เพื่อนไม่คบ น่าวงวารซะจริงๆ

แต่พฤติกรรมคาบุแม่งน่ากลัวนะ เมลล์ตามเรย์กะทุกๆ5นาที กูนี่ยกป้ายเลยที่เรย์กะบอกว่าตัวเองมีกำหนดการส่วนตัว จะเอาแต่ที่คาบุสะดวกอย่างเดียวไม่ได้ ครือ เป็นกูคงด่าไปนานแล้ว เหมือนเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ ตื้อฉิบหาย สาวไม่แลเพราะเงี้ยแหละว้าาาาาาา

>>419 ก็ถูกเลี้ยงแบบตามใจแต่เด็กมานานถึง 18 ปีนี่นา แถมเพื่อนก็น้อยด้วย เอ็นโจก็เหมือนเป็นแค่เพื่อนในทางทฤษฎี คนอื่นก็เกรงอกเกรงใจไม่กล้าเตือนหรือออกความเห็นเหมือนท่านเรย์กะ ดังนั้นท่านมาซายะไม่ผิดแน่นอน ปล.กูไม่ได้รับเงินจากตระกูลคาบุรากิมาแก้ตัวแทนนะ

>>420 กูว่าพ่อแม่เขาก็ปกติดีนะ คาบุแม่งเด็กข้างบ้านหยิบผิดมาหรือเปล่า?

กระทู้ที่แล้วกูทายถูกว่าเป็นสร้อยเพชร ฮรี่ๆๆๆ ว่าแล้วว่าคนอย่างคาบุมันต้องอลังการงานสร้าง จัดเต็มทุกสถานการณ์ เล็กๆไม่ใหญ่ๆทำ ไม่งั้นเสียชื่อหมด แต่นึกไม่ถึงว่าจะเป็นของทำมือ โครตลงทุนเลยโว้ย 5555555555 เพื่อความรักแล้วยอมไปเรียนทำจิวเวอรี่เลยเหรอ แต่เสียใจด้วยนะที่สร้อยเส้นนั้นมันไปอยู่กับคนอื่นแล้ว //ตบบ่าปุๆ

>>415 กูก็คิดว่างั้นว่ะ เพื่อนที่จะปรึกษาไม่ค่อยมี เลยต้องมาเร่งตามเรย์กะยิกๆเพื่อกูจะเม้า กูอัดอั้นโว้ย ประมาณนั้นอ่ะ 55555555555555555
กูว่าลับหลังคงมีซีนคาบุไปง้องแง้งเรื่องนี้กับเอ็นโจมากๆเข้าเหมือนที่ทำกับเรย์กะ ทำให้เอ็นโจรำคาญจนแผ่รังสีจอมมารใส่ คาบุเลยแบบ...กูไม่คุยเรื่องนี้กับมึงก็ได้วะ จะปรึกษายูริเอะก็คงแปลกๆอ่ะ ไปปรึกษาว่าเราชอบคนนั้นคนนี้จากคนที่หักอกเราก็กระไรอยู่ แถมจากพฤติกรรมทั้งหลายที่มันไปทำใส่ยูริเอะ...จะโดนบอกเลิกก็ไม่แปลกเลย

ที่กูแปลกใจคือดูสถานการณ์อื่นๆ คาบุมันก็ดูเป็นผู้เป็นคนดี ตอนรถชนวาคาบะก็ยังรู้จักมาขอขมา ทำตามบรรทัดฐานสังคม ทำไมพอมาเป็นเรื่องรักๆ มันถึงบื้อได้ขนาดนั้น

>>423 ด้านอื่นๆน่าจะถูกอบรมมา แต่ด้านความรัก... เพราะที่ผ่านมายูริเอะใจดีป่ะ? ทนมันมาตั้งนาน เห็นเป็นน้องชายที่น่ารัก เลยไม่รู้ตัวสักทีว่าทำผิด
อย่างของขวัญเนี่ยถ้าวาคาบะรู้ว่าให้สร้อยคงปฎิเสธไปแล้ว ยูริเอะรับมาสองรอบทั้งสร้อยทั้งต่างหูจนจวนตัวจะถึงด่านแหวนถึงตัดสัมพันธ์

>>423 เรื่องอื่นๆมันคือเรื่องของมารยาทและการอบรมสั่งสอนจากทางบ้าน แต่เรื่องรักมันเป็นเรื่องส่วนตัวที่ต้องเรียนรู้เองไง ไม่มีใครมาบอกมาสอน แต่คาบุเวลาที่มีคนแนะนำไปมันก็ทำได้นะ แปลว่าต้องมีคนชี้แนะแนวทาง ไม่งั้นก็ได้แต่ทำอะไรงี่เง่าๆแบบนี้อยู่ร่ำไปนั่นล่ะ

>>420 กูว่าเอ็นโจไม่ใช่เพื่อนทางทฤษฎีนะ เพราะตอนปรึกษาเรื่องยูริเอะโกรธ เอ็นโจยังด่าคาบุอยู่เลยว่าโง่ 555555555555

>>426 [โง่จังน้า~มาซายะ ]
หนึ่งในประโยคที่กูจำได้ 555
ก็คงเหมือนผู้ชายทั่วๆไปมั้ง มาให้นั่งปรึกษาเรื่องความรักบ่อยๆก็ไม่ไหว
เอ็นโจคงแสดงท่าทางบอกว่า น่ารำคาญ ออกมาง่ายๆเลยล่ะ 555

กูขำตอนนี้ที่เจ้าแม่กล้าต่อปากต่อคำคาบุรากิมากขึ้นเรื่อยๆนี่แหละ คาบุรากิมีแอบอึ้งไปนิดนึงด้วย ที่เหลือก็ฮาความคิดคาบุรากิกับความอยากเมาท์ของพี่แกนี่แหละ เหมือนเก็บกดมานาน 55555
ป.ล.กูแอบคิด

>>428 พิมพ์ไม่จบๆ กูแอบคิดว่าความคิดคาบุรากิแต่ละอย่างนี่แอบเสี่ยวเหมือนกันนะ อย่างกับหลุดมาจากหนังสมัยก่อน 5555

>>429 กูว่ามันเป็นความคิดในมังงะโชโจของแท้อ่ะ ประเภทสร้างฝันเว่อร์ๆให้คนอ่านว่าซักวันจะมีคนมาทำอะไรยิ่งใหญ่ๆโรแมนติคๆเซอร์ไพรส์ๆ เรื่องแบบนี้เกิดกับฉันบ้างก็ดีน่ะสิ เช่นมีหนุ่มหล่อส่งดอกกุหลาบมาเต็มบ้านหรือสารภาพรักแบบเว่อร์วังหวานเลี่ยน แต่โลกความจริงแม่งคือการรบกวนและสร้างความรำคาญของแท้ 55555555555555

>>430 เออ นั่นสิ ถ้าเจอในโลกจริงคงแบบ ไรมึงเนี่ย.... 5555555

>>431 กูยังสงสัยอยู่เลย ถ้าเจอการจีบแบบคาบุรากิเข้าไปจะมีคนฟิน ไม่วิ่งหนี ไม่สะพรึงซักกี่คนวะ เอาแบบไม่ติดฟิลเตอร์ด้วยนะ 5555555555555

>>430 กูได้ดอกไม้มาเป็นช่อกูยังนึกในใจว่าซื้อมาให้ทำไมรกบ้าน 5555555 แต่ตอนได้รับก็ทำหน้ายิ้มๆแหละในใจนี่หัวเราะแหะๆ แต่ตอนที่ได้พวกของกินนะกูยิ้มไม่หุบ โอยยย 5555 ลูกศิษย์เจ้าแม่กาลี

เจอคาบุสารภาพ​รัก วาคาบะอาจมีอาการ​แบบนี้.... https://youtu.be/Gzcev3LIyRk

>>407 เพื่อนกูก็เคยโดนตามจีบแบบคาบุคนจีบหล่อด้วยนะ แต่ขอบอกเลยว่าหลอนชิบหายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

น่ากลัวสัดเพื่อนกูหวาดผวามาก กูตัวใหญ่เลยต้องมากันเจ้าตัวผู้นั่นออกจากเพื่อนกู ตอนนั้นกูยังกลัวอยู่เลยว่ามันจะเรียกคนมายิงกูไหมข้อหาขัดขวางความรักมัน

แต่ให้ดอกไม้​ก็ยังดีกว่า​ให้หิ่งห้อย​นะ อันนั้น​ให้​มาทำไม​ก็ไม่รู้​วว //แค่กๆๆ

>>436 "คนเคยเห็นหน้า" เขาสัญญาว่าจะจับมาให้ดูหนึ่งตัวเว้ยมึงงงงงงง เขาก็ต้องทำตามสัญญาดิ 55555555555555555

>>437 เขาก็บอกแล้ว​ว่าไม่เอา ขี้ตู่โมเมชะมัด เชอะ เอาไปให้สาวงามที่เดินควงกันในซากุระ​ราตรีไป๊!!

ถถถถ เมื่อไหร่​จะมีโมเมนต์​ดีๆอีกบ้าง​นะ อดยากปากแห้งชิพหาย แต่ก่อน​ยังมีฟิคมาให้สูดเยียวยา ตอนนี้เรือแตกพ่ายพรุนเป็นตะแกรง​ไปหมดแล้วหรือไงกัน โฮววว

>>438 เหล่าโม่งฟิคติดงานกันอยู่มั้ง กูก็อยากได้โมเมนต์ดีๆเน้นๆอีกเช่นกัน และตอนนี้เหงาชะมัดเลยที่ไม่มีกาวมาให้สูดดม ; w ;

ทำไมกูมองว่าคาบุมันก็ไม่ได้บ้ามากแบบที่พวกมึงบอกวะ ยอมรับนะว่ามันใจปล้ำเป็นพวกทำไรเต็มที่ แต่คือกูก็มองเห็นความเต็มใจที่มันอุตส่าห์ทำมาให้นะ

>>439 มีฟิคมุมมองลูกกระจ๊อกของริรินะ แต่คิดอยู่ว่าจะลงดีมั้ย เห็นช่วงนี้กำลังซีเรียส

>>440 กูคิดคล้ายมึง กูก็มองว่ามันไม่ได้ขนาดนั้นมันแค่ค่อนข้างทุ่มเกินไปนิดๆแต่ยังรู้สึกเอ็นดูอยู่นะ อาจจะเพราะรู้ว่าสภาพแวดล้อมมันเป็นยังไงละมั้ง เพราะมีเงินเยอะและใช้เงินเพื่อทำให้คนสยบบ่อยๆ เงินสามารถทำทุกอย่างได้ตามใจ เลยกลายเป็นอย่างที่เห็น ที่เรย์กะด่าตรงๆอ่ะดีแล้ว

>>441 ลงมาจิ หมดช่วงซีเรียสกันแล้วมั้ง เข้าสู่ช่วงอดอยากปากแห้งตามปกติ ฮืออออ

>>441 ลงเลยยย กูพร้อมอ่านตลอดเว

ไร้กาวเสริมแรง ก็ไร้ไฟแต่งฟิคต่อว่ะ ถถถ

>>440 เพราะส่วนใหญ่ที่เม้นๆกันคือลูกเรือเอ็นโจไงมึง มุมมองมันก็ต้องไม่เหมือนคนที่เป็นลูกเรือคาบุ หรือคนที่อ่านไปเรื่อยๆไม่ได้ลงเรือไหนเป็นพิเศษอยู่ละ พอกับกูที่อ่านกลางๆไม่ได้เชียร์ใครเป็นพิเศษเพราะชอบที่เรื่องมันไปเรื่อยๆชีวิตประจำวัน กูว่ามันแปลกดี แบบถ้ามีความนักมีอะไรมาเกี่ยวก็ดูเป็นโชโจดาดๆทั่วไป รู้สึกแบบนี้โอเคละ เพรา้งั้นที่กูอ่านมาก็ไม่เคยรู้สึกว่าเอ็นโยมันจอมมารตรงไหน จอมมารประสาอะไรดูจัดการอะไรไม่ค่อยได้เลย จอมมารตัวจริงสำหรับกูคือต้องแบบท่านพี่ และมองต่างอีกอย่างคืออ่านมาทั้งเรื่องก็ไม่เห็นตรงไหนว่าเอ็นโจจะชอบหรือหลงรักเรย์กะเลยซักนิด เอาจริงในเรื่องดูยังไม่มีใครดูจะชอบนางเลยซักกะคน ที่มีก็แนวผลประโยชน์ ก็เลยแบบนะ อ่านเม้นนี่มึงต้องนั่งกรองฟิลเตอร์ไปด้วยรัวๆว่ะ

>>446 ปรบมือ มึงพูดตรงมาก
แต่ที่กูอ่านคือกูติดฟิลเตอร์ล้วนๆ 55555+

>>446 มึงก็ตรงไป๊ 555555 แต่เอ็นโจกูว่ามีโอกาสพัฒนาเป็นจอมมารนะ ต้องให้นางโตกว่านี้ บางอย่างนางยังไม่จัดการขาด ปั่นหัวใช้คนไม่เก่งเท่าท่านพี่อ่ะ ส่วนกับท่านเรย์กะกูมองว่าเอ็นโจอยากสนิทด้วย มาจากตระกูลใหญ่ยังไงก็อยากสนิทไว้ใช้ประโยชน์ ที่บางครั้งเอ็นโจสองมาตรฐานก็คงเพราะคิโชวอินระดับเหนือกว่าคนในโรงเรียนหรือสโมสรอ่ะนะ ต้องเอาใจกันบ้างแต่ท่านเรย์กะไม่ตกหลุมซักทีเลยใช้ยูกิโนะแทน

ปล.กูเคยเรือเอ็นโจเพราะฟิลเตอร์ในมู้เนี่ยแหล่ะ 55555555 แต่ตอนนี้ย้ายมายูกิโนะกับคันตะคุงแทนเซฟโซน+หมั่นไส้เอ็นโจ (แต่กูชอบชูสุมอยส์นะ//กัดเหนียงด้วยความรัก)

กูรู้สึกว่ากระทู้ซุยรันหลังๆนี้แม่งหดหู่อึมครึมกันชิบเป๋ง มีบรรยากาศมาคุที่อึดอัดลอยล่องในกระทู้ คุยก็ไม่สนุกเท่าเก่า สายผลิตที่กูตามๆฟิคอยู่ก็หายไปเกือบหมดเลยด้วย เป็นความเห็นแก่ตัวของกูเอง แต่กูอยากให้พวกเขากลับมาว่ะ คิดถึง อยากอ่านฟิคต่อ ไม่อยากร่ายคาถาอัญเชิญว่ากูอยากอ่านเรื่องไหนบ้าง เดี๋ยวจะเป็นการกดดันทวงฟิคกันเกินไป ทั้งที่จริงกูอยากอ่านหมดนั่นล่ะ 555555555555555

เอ่อ คือกูอยากเข้ามากระซิบเบาๆว่ากู 1 เข้ามาเมนท์แต่ไม่ใช่ลูกเรือเอ็นโจ กูลงเกือบทุกเรือ อยากให้มึงใจเย็นๆกัน แต่ละคนอาจจะตีความไม่เหมือนกันเฉยๆ กูไปละ.........

ป.ล. กูไม่ใช่คนเมนท์ว่าคาบุบ้าหรือเอ็นโจจอมมารหรอกนะ แต่กูกลัวมีสงครามกองเรือเฉยๆ อยากให้สามัคคีกันไว้มากกว่า แค่นี้ก็แห้งแล้งแย่แล้ว ;w;

>>450 พิมพ์ผิด จะบอกว่ากูคือหนึ่งในคนที่เข้ามาเมนท์ในนี้

กูก็ลงเกือบทุกเรือนั่นล่ะ เรื่องเอ็นโจเป็นจอมมารก็แซวกันขำๆตั้งแต่กระทู้แรกในความเป็นสตอล์กเกอร์ของพี่แกที่เรย์กะไปทำอะไรหรือคิดอะไรอยู่ก็รู้หมดไม่ใช่เรอะ ไม่ได้จะหมายความอะไรจริงจัง หรือมีนิสัยโหดร้ายอำมหิตขนาดนั้นซักหน่อย คาบุก็แล้วแต่มุมมองเหมือนกันว่าใครจะมองว่ามันบ้าก็ได้ หรือมองไม่บ้าก็ได้ ที่แน่ๆคาบุกับเรย์กะสองคนนี้อยู่ด้วยกันแล้วแม่งฮากระจาย ตบมุกกันรัวๆ กูขำชิบหายในแต่ละมุกที่รับส่งกัน แม่งบ้าบอโครตๆ 55555555

พูดตรงๆว่ากูชอบความเฮฮาเมนท์กระทู้หยอกกันเล่น แซวกันเองแบบเลวๆเหมือนเมื่อก่อนมากกว่าอ่ะ คุยอะไรกันมาหัวเราะรับส่งมุกกันตลอด
อ่านฟิคต้มกาวเมาน้ำชาหัวเราะคิกคักๆกัน หลังๆมาแม่งดราม่าทะเลาะกันเองเกือบทุกกระทู้ สายผลิตก็หดหายลงไปเรื่อยๆ ความสนุกในการคุยก็ไม่ค่อยมีแล้ว ทำนั่นทำนี่จะเมนท์อะไรก็ต้องระวังไม่ให้ไปกระทบคนอื่น บางคนก็ดูเซนซิทีฟจริงจังเกิน ดูพร้อมจะมีเรื่องตลอดเวลา กูกลัว กูไม่ชอบที่กระทู้เป็นแบบนี้เลย แต่ก็ไม่มีสิทธิ์ทำอะไร ตอนดราม่ากันกูก็พาตัวเองไปจากกระทู้จนกว่าจะสงบแล้วค่อยกลับมา

หมดเรื่องที่จะพูดละ กลับไปขุดรูอยู่ต่อ มีใครลงฟิคหรือคุยกันฮาๆ กูค่อยเสนอหน้ามาใหม่ กูไม่ชอบความดราม่า ชอบความฮากับเสียงหัวเราะมากกว่า

กูเข้ามาอ่านคือก็ไม่ได้รู้สึกนะว่า >>446 มีความดราม่าหรืออ่านแล้วอึดอัดทางอารมณ์ มีชนวนสงครามเรือแฝง ยิ่งถ้ามึงบอกว่าอ่านแล้วมันก็แล้วแต่คนคิดและตีความ กูอ่านอันนี้ก็ก็รุ้สึกว่ามันก็คือความคิดและตีความแบบนึงนะ ไม่ได้ดูหัวร้อนหรือต้มมาม่าอะไร อ่านแล้วกูเฉยๆมากอะ 5555 หรือประเด็นจอมมารต้องโหดร้ายกูอ่านก็ไม่รุ้สึกแบบนั้นนะ แค่รุ้สึกว่าที่เม้นนั้นจะสื่อคือจอมมารต้องเก่งกว่านี้ โดยเฉพาะการแมเนจคนหรืออะไรแนวชักใยเบื้องหลังแบบท่านพี่ที่อิมาริยังออกปากว่าชอบดูคนเต้นอยู่บนฝ่ามือ กับนิสัยหลายอย่างของฮีดูแบบเออเนี่ยแหละ คนข้างหลังฉากตัวจริง ถถถถ

สำหรับกูเองคืออ่านแล้วจะมองว่าดราม่ามันก็ดราม่า อ่านแล้วรู้สึกเฉยๆมันก็เฉยๆ บางทีเม้นคุยกันกูรู้สึกไม่มีอะไรเลยแต่คนมาเม้นว่าเครียดว่าอาจนำไปสู่การทะเลาะกัน คิดว่าอันนี้ก็ต่างคนต่างตีความและจิตปรุงแต่งต่างๆกันไป อาเมน~ ดูศาสนาไปมั้ยวะ แค่แบบกูจะสื่อว่าบางทีดราม่าตามโซเชียลเริ่มมามันไม่ดราม่าหรอก มันมาดราม่าเอาตอนคนตีความกันเองทีหลังเนี่ยแหละทั้งที่ดูๆไปก็ไม่ได้มีอะไรเลย

>>453 เข้าใจว่าแค่แซวกันเฉยๆเหมือนกัน กูก็รู้สึกเหมือนมึง กูชอบแบบเฮฮาแบบเมื่อก่อนอะ หลังๆชอบมีเรื่องให้อึมครึ่มเป็นพักๆ
>>454 กูติดใจประโยคนี้อะ "เพราะส่วนใหญ่ที่เม้นๆกันคือลูกเรือเอ็นโจไงมึง" คือสงครามกองเรือด้อมอื่นหลายๆครั้งมันชอบเริ่มจากประโยคประมาณนี้แหละ มันดูเป็นประโยคแบ่งพรรคแบ่งพวกอะ ถ้าจะอธิบายว่าแต่ละคนมองไม่เหมือนกันมันไม่จำเป็นต้องใช้คำนี้ก็ได้นี่นา อีกอย่างกูเห็นในกระทู้นี้ก็มีเรือปนๆกันตลอดสารพัดเรืออะ คนที่เคยอยู่เรือเอ็นโจหลายคนโดดไปอยู่เรืออื่นก็เยอะ ที่ย้ายไปเรือคาบุก็มี มาเมนท์แบบนี้ดูเหมือนโยนไปหาเรือเอ็นโจอะ กูอาจจะคิดมากไปเองก็ได้ เพราะกูหนีสงครามเรือด้อมอื่นมาด้วยมั้ง กูเลยกลัวที่นี่เป็นไปกับเขาด้วย

เออเพิ่มความเห็นกูเองเรื่องความอึมครึมของมู้ กูว่าเพราะคนหายไปเยอะมากกว่า ซึ่งกูเป็นคนนึงที่หายเหมือนกัน แต่ก่อนมีช่วงที่ติดมากรีเฟรชเข้ามารัวๆชม.นึงเกิน 2-3 ครั้ง ตอนหนักมากนี่รีรัวมากยังเคย แต่ ณ ปจบ. คือสามวันเปิดทียังดูจะเรียกว่าเกินจริง 5555 ไม่มีอะไรมากแต่แค่เบื่อๆอะ กูเริ่มเบื่อตั้งแต่มีประเด็นนั่นนี่ ต้องตกลงอะไรกันเยอะแยะมากมาย ข้อห้ามนู่นนี่งอกมาเยอะ เดี๋ยวๆก็มีคนโผล่มาเพิ่มดราม่าที่นำไปสู่กติกาอะไรอีกมากมายเยอะแยะไปหมด

กูไม่ใช่ว่าจะแบบเออชอบสังคมไร้กติกา ก็เข้าใจว่าอยู่ร่วมกันก็ต้องมีกติกาแต่คือสำหรับกูนี่แต่ชีวิตจริงก็พอละว่ะ พอกระทั่งในเนตในบอร์ดยังกระดิกตัวลำบากทุกองศา กูไม่ได้เห็นแย้งหรือจะบอกให้ใครเปลี่ยนเพราะมันยาก กูก็เลยแค่เปลี่ยนตัวเองแบบไม่ต้องเข้าบ่อย ถึงจุดที่มันอึดอัดและกูเหนื่อยกูก็คิดว่าไม่เข้ามาจะดีกว่า เข้าใจว่าหลายคนก็ฟีลลิ่งเดียวกันเพราะหลังๆมู้วิ่งช้ามาก และคนหายไปเยอะดูรุ้สึกโพสกันอยุ่ไม่กี่คน จากสำนวนและภาษาอะนะ

อีกอย่างกูคือคนที่ไม่เสพฟิลเตอร์คนอื่น กูชอบอ่านหนังสือหรือดูหนังแล้วมาคุยมาอะไรกันขำๆ แชร์นั่นนี่หรือคิดอะไรต่อ อ่านเรื่องอื่นเกี่ยวข้องที่มีคนหามา อย่างช่วงลงเพลงลงขนม เอาเนื้อหามาตั้งคำถามหรือนั่งวิเคราะห์ หรือเปิดประเด็นรายละเอียดในเรื่องแล้วมาแชร์กันว่าคิดยังไง เรย์กะอ้วนมั้ย ทรงผมจริงๆเป็นยังไง แบบนี้อะกูชอบและโอเคมาก

แต่พอหลังๆพวกแนวนี้หายไปหมดจะด้วยสาเหตุอะไรก็ตาม กูก็เริ่มรุ้สึกว่ามู้ไร้สาระเกินไปสำหรับกู ทั้งนี้ก่อนใครจะดราม่ากูขออธิบายคำว่าไร้สาระ ว่าหมายถึงไม่มีสิ่งที่ตัวเราสนใจ ไม่มีคอนเทนต์ที่อยากอ่าน อันนี้คือไร้สาระแบบกูเข้ามาก็ไม่รุ้จะอ่านอะไรจะคุยจะแชร์อะไร ยิ่งหลังๆมีแต่ฟิลเตอร์คนอื่นซึ่งกูไม่รุ้จะอ่านไปทำไมอยุ่แล้วอะ มันเลยยิ่งแบบนะ เข้ามาก็เลื่อนผ่านหมด ไม่เข้าก็คงไม่ต่าง ยิ่งพักหลังคนหายเยอะมากมันดูเงียบๆยิ่งไม่มีอะไรให้คอยตามไปอีก กูเองก็เริ่มเฟดตัวเหมือนกัน

ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีหรือกูอยากปรับอะไร แค่แบบมันไม่ตรงความชอบอีกต่อไป ซึ่งกูความความอิสระเสรีทางความคิด ถ้ามันไม่เสรีแล้วก็ขอไม่อยู่ อย่าว่าแต่ที่นี่พักหลังนอกจากไม่เสรีมีข้อจำกัดเยอะ ยังมีประเด็นเรื่องคิดต่างไม่ได้ด้วยในบางครั้ง ซึ่งกูเห็นตั้งแต่มีคนมาวิเคราะห์หรือหยิบประเด็นมาถาม ตั้งแต่มีคนแบบกูไม่ชอบเรื่องหนักๆพวกมึงจะอะไรกันนักหนา มีบางเม้นที่ด่าด้วยอันนี้ย้อนไปอ่านกันได้ สำหรับกูที่ชอบตามอ่านอะไรแบบนี้เลยแบบเฮ้ย คือไรวะ คือกูไม่ชอบอ่านฟิลเตอร์ก็ยังไม่เคยโพสและไม่เคยเห็นใครโพสเลยว่ากูไม่อ่านฟิลเตอร์ พวกมีงอย่าเพ้อเยอะ คือไม่อ่านก็ไม่อ่าน ก็เลื่อนข้ามไป มันพื้นที่กลางต้องมีทั้งอะไรที่ชอบและไม่ชอบอยุ่ละ แต่อยุ่ร่วมกันได้แค่มึงก็เลือกอ่านเอาเองโดยไม่ต้องเม้นติงหรือบ่นว่าอะไรใคร เพราะฟากที่ชอบแนวสาระกูไม่เห็นมีใครพิมพ์อะนะ

แล้วอย่างตอนนี้ที่หายไปกันหมดเลยจย้าาาา ไม่มีใครโผล่มาอะไรแนวนั้นอีกเลย ซึ่งคิดว่าทั้งคนชอบคุยชอบแชร์เปิดประเด็น กับคนที่ชอบตามอ่านแบบกู ก็คงพากันหายไปหมดเพราะรุ้สึกมันผิดที่ผิดทาง กูเห็นหลังๆคนเริ่มพูดกันเรื่องมู้นิ่งมู้เงียบ ก็ขอออกมาบอกเล่าละกันว่าทำไมถึงเงียบไป อย่างน้อยสำหรับตัวกูเองว่าสาเหตุเป็นงี้ๆนะ และขอเหมาสวมบางส่วนที่หายไปว่าเป็นแนวๆเดียวกับกูเนี่ยแหละ เพราะพักหลังหายกริบกันหมดเลยจริงๆ แค่รู้สึกว่ามันไม่ใช่แล้วแค่นั้นแหละ

>>455 แต่มองอีกแบบคือประโยคนั้นจริงมั้ย กูว่ามันก็จริงนะ 5555 ไม่ต้องดูเรื่องแบบการสื่อสารออกมาเป็นยังไง แต่เอาแค่ว่ามันเป็น fact แค่ไหน กูเลื่อนขึ้นไปอ่านกูก็คิดว่ามันคือข้อเท็จจริงทุกประการ ถถถถ แบบเออภาษาอาจจะไม่ดอกไม้ แต่ก็ก็เห็นด้วยกับเม้นบนๆว่ามันคือการพูดตรงๆไม่ใช่พูดเหวี่ยงๆไรงี้

คือตอนนี้กูเข้าใจว่าเหลือแต่คนชอบเสพกาวแล้วนะ ทั้งกาวมโนและกาวฟิค แต่คือขนาดกาวไม่ตรงกันก็ยังมีคนโพสบ่นเป็นระยะ แถมพอพวกไม่กาวโผล่มานี่กลายเป็นโกโก้ครั้นช์~~~เลยแจ้ เป็นโพสที่ถูกดันไปจุดสตาร์ทของดราม่าทันที กูอ่านก็รู้สึกว่ามันไม่มีอะไร พอมีคนลุกมาบอกว่าอึดอัดอึมครึมแล้วด้วยเรื่องแค่นี้ มันรู้สึกนะว่าแบบเฮ้ยคิดต่างไม่ได้เลยใช่ปะ โดนดีดเข้าหมวดดราม่าเป็นโพสพาเสียบรรยากาศไปทันที บางทีมันก็รู้สึกว่ายากเกินแล้วเหมือนกันนะ

>>458 กูเองอ่ะ ที่โพสต์ว่าพักหลังๆกระทู้มันดูอึดอัดอึมครึม ไม่ได้จะว่าเมนท์นั้นเป็นต้นเหตุก่อดราม่าหรือเห็นต่างอะไรไม่ได้หรอก แต่มันดูร้างๆ ดูไม่น่าเข้ามาคุยเล่นเหมือนแต่ก่อน กูทำอะไรกูก็ต้องระวังตัวว่าจะไปกระทบใครรึเปล่า ถ้ากูทำให้เสียบรรยากาศก็ต้องขอโทษด้วยแล้วกัน

>>455 กูว่ามึงไม่ต้องกลัวเรื่องสงครามกองเรือ แฟนด้อมตีกันเองหรอกคิดว่า ถ้าในโม่งอะนะ เพราะกูทำนายด้วยตรรกะตามสายตาของตัวกูเองเลยว่าอีกไม่นานมันจะเหลืออยู่กองเรือเดียว และเป็นคนที่มีไลฟ์สไตล์การคุยและเสพโพสในแบบเดียวกันทั้งหมด ซึ่งกูว่ามันก็จะเป็น unity ไปเองอะคงไม่ทะเลาะกันหรอก คือแค่ตอนนี้คนก็หายไปเยอะมากละ แนวอื่นหรือการคุยทอปปิคแบบอื่นคือหายไปนานมากแล้วและคิดว่าคงไม่รีเทิร์นกันกลับมาง่ายๆ

ปล. ถ้ามีใครไปเปิดคอมมูคุยกันที่อื่นเพิ่มช่วยเปิดวาร์ปให้กูที คือช่วงก่อนมีแนวคุยและรุปแบบประเด็นที่หลากหลายและคนเยอะมาก คงไม่อยู่ดีๆก็อารยธรรมล่มสลายเป็นชาวแอตแลนติสกันไปหมดใช่มั้ยวะ ถ้ามีที่อื่นก็แปะๆมั่งละกันเพราะกูยังชอบอะไรที่หลากหลายๆอยู่ พอไปทางเดียวกันหมดมากๆและไม่เปิดรับอะไรแบบอื่นอีกกูรู้สึกมันไม่มีอะไรที่พัฒนาต่อยอดแล้วอะ มันนิ่งละ

กูขอโทษที่เปิดประเด็น จริงๆมันจะมองว่าเป็นกลางหรือไม่กลางก็ได้แหละ แต่กูเห็นเคยมีคนบ่นเรื่องทำไมต้องมาว่าคาบุรากิบ้าอยู่เป็นพักๆ อีกอย่างกูเคยเห็นคนเหวี่ยงใส่เรือเอ็นโจมาแล้วรอบนึงไง หาว่าทำไมต้องมาว่าคาบุบ้าด้วย หาว่าเรือเอ็นโจมาระรานเรือคาบุไรงี้ แต่นานแล้วพวกมึงอาจจะจำไม่ได้มั้ง หลังจากนั้นก็คนหายแต่ยังไม่เยอะมาก น่าจะเป็นรอบแรกๆที่คนเริ่มหายด้วย กูกลัวครั้งนี้มันเป็นอีกรอบเท่านั้นแหละ เอาเป็นว่ากูขอโทษอีกทีแล้วขอจบประเด็นนี้แล้วกัน แต่ถ้ามึงอยากเมนท์เรื่องนี้กันต่อก็ไม่เป็นไร

>>459 โอเคกูไม่ได้อะไรกับมึงหรอกไม่ต้องขอโทษก็ได้ แค่อยากบอกว่ากูคิดว่าคนหายไปเป็นเพราะแบบนี้แค่นั้นอะ อาจจาไม่ใช่ทำให้เสียบรรยากาศแต่คือทำให้คนบางกลุ่มหายทำนองนั้น คือกูยังไม่หายเพราะเป็นพวกอ่านมากกว่าโพสอะเลยยังไม่เคยมีอารมณ์กูไมาอยากเม้นอะไรแล้ว แต่ตอนนี้ที่จะหายเพราะพวกที่จะเม้นมันหายหมดแล้วกูไม่มีอะไรอ่านเฉยๆ ซึ่งจากการตามมาก็รู้สึกว่าเริ่มหายกันหลังอะไรทำนองนี้น่ะแหละ

กับเรื่องดราม่าด้วยส่วนนึง คือดราม่ากันเองแล้วยังมีคนอื่นเข้ามาดราม่าเพิ่มให้อีก อันนี้ส่วนตัวกูนะคือเจอครั้งเดียวกูชักไม่โอละ คิดว่าอีกหน่อยอาจจะมีมาอีก มันรุ้สึกเหมือนกูอ่านดราม่าแอดดิคมากกว่าโม่งอีกบางที คืออืดมาม่ามากๆก็ไม่ไหวว่ะ

สำหรับกูมองคือรู้สึกว่าคนหายไป 4 รอบแฮะ รอบแรกคือตามที่ว่ามาตอนปนะเด็นคาบุ คิดว่าเรือคาบุหายไปเยอะ รอบสองคือช่วงดราม่าหนักๆก็คนหายอีกรอบ สำหรับใครที่ไม่ชอบอ่านอะไรดราม่า และตอนนี้ที่หายไปซักพักใหญ่คือฝั่งที่อ่านแล้วชอบวิเคราะห์เปิดประเด็น หายสุดท้ายที่กูรู้สึกจากความเร็วทู้คือตอนดราม่าจากห้องอื่นแล้วรู้สึกแบบเฮ้ย กระดิกตัวอะไรแทบจะไม่ได้ ตอนนี้รู้สึกเลยว่าคนเหลือน้อยมากละ

>>463 กูว่าตอนประเด็นคาบุเรือคาบุไม่น่า่ใช่ฝั่งที่หายนะ เพราะหลังจากนั้นเรือคาบุโผล่มาเยอะขึ้นจากที่ไม่ค่อยเห็น อีกอย่างตอนนั้นทุกคนยอมลงให้เรือคาบุ แต่ทุกคนใส่โม่งโพสต์กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจำนวนที่แท้จริงเป็นยังไง

กูยังอยู่นะ ยังไม่หายไปไหน ฟิคกูก็ยังเขียนเหมือนเดิม แต่เขียนลงในความถี่เท่าเดิมไม่ได้ละ แถมบางทีงานกูยุ่งๆไม่ได้เขียนฟิคหรือมาตอบกระทู้เลย เดี๋ยวนี้พอเปิดมาเจอดราม่า เจออะไรด้านลบๆที่มันบั่นทอนสุขภาพจิตกูตลอด กูก็แทบไม่อยากเข้ามาอ่านมาตอบกระทู้แล้วล่ะ
ปล.ทีแรกกูว่าจะลงฟิคอ่ะ แต่เห็นพวกมึงยังคุยกันอยู่ กูก็เลยให้พวกมึงคุยกันไปก่อน ส่วนกูจะไปนอนเกาดากดูซีรีย์แล้วพรุ่งนี้ค่อยกลับมา 5555555555

>>461 ที่จริงกูมองว่าในบางครั้งการเถียงกันก็คือความพยายามในการอยู่ร่วมกันอย่างสงบเหมือนกันนะ เพราะเป็นการแสดงออกว่าอะไรมี่เค้าไม่โอเคก็จะพูดมา เหมือนเป็นการสื่อสารเพื่อจะอยู่ร่วมกัน กูไม่ใช่เรือคาบุนะ ไม่มีเรือที่ลงใดๆเลยอะแหละแค่อยากดูว่าเรย์กะจะดิ้นให้พ้นหายนะได้ยังไงด้วยความบ๊องๆของตัวนาง แต่เรื่องเรือคาบุนี่กูอ่านมานานก็สงสัยนะว่าถ้าไม่ได้คิดจะกระทบหรืออะไรอีกฝ่ายเลย เวลาพิมพ์อม้นกันจะลากพาดโยงไปถีงคาบุทำไม แบบจะชมเอ็นโจหรืออวย มันก็มีวิธีเขียนโดยไม่ต้องพาดถึง ไม่ต้องพูดเรื่องบ้าบอบากะหรืออื่นๆ เพราะเห็นหลายเรือก็อวยเรือตัวเองได้โดยไม่พาดก็มีนะ คือบางทีอ่านแล้วก็ตงิดปนสงสัยๆเหมือนกัน

กูเคยคิดไปด้วยซ้ำว่านี่คือขนาดมีออกมาเปิดอกจับเข่าคุยกันไปรอบนึงแล้วคือมันก็ยังเหมือนเดิมอะ แล้วด้วยกูมองว่าเวลาคนเราเถียงหรือทะเลาะมันคือความพยายามในการปรับตัวเข้าหากัน เพราะงั้นตอนหล่งที่เงียบๆนิ่งๆไม่มีแฟนคาบุออกมาพูดอะไร กูก็คิดละว่าเงียบๆนี่แหละตัวดี เหมือนเวลาคนเรามีปัญหากันถ้ายังพูดยังเถียงกันอยู่คือก็ยังมีเยื่อใยและพยายามอยู่ด้วยกัน แต่ถ้าเงียบๆเฉยๆเมื่อไหร่นี่คือไปเลยกันทั้งงั้น และก็จริงคือหลังๆคนน้อยจนรู้สึกได้ ยิ่งเรื่องคาบุเงียบมากกูยิ่งชัวมากว่าคนจะลุกมาเถียงคงไม่อยู่แล้วล่ะ ชาตินึงจะโผล่มาทีนี่รู้เลยว่าส่วนใหญ่คงไม่เข้ามาละ

คือไม่ได้จะเปิดประเด็นดราม่าหรือต่อความยาวสาวความยืดนะ ส่วนนึงเพราะกูว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรจะมาเปิดประเด็นถึงคนที่เค้าคงไม่อยู่แล้ว แต่แบบไม่อยากให้มีประเด็นนี้กับเรื่องอื่นอีกอะ ซึ่งตอนนี้ก็ไม่รู้จะเหลือเรื่องไหนอีกมั้ยเพราะอีกฝั่งที่มีเรื่องแย้งกันคือพวกชอบเปิดประเด็นวิเคราะห์เนื้อเรื่อง ซึ่งก็เงียบๆไม่ตอบโต้แล้วหายเงียบไปเลยอีกเหมือนกัน

แบบ 2 ครั้งแล้วอะถ้าไม่รวมประเด็นดราม่าอื่นๆที่มีแล้วคนหายๆไปนะ เอาแค่เรื่องไลฟ์สไตล์ในการพูดคุยไรงี้ ซึ่งถ้าเอาเพิ่มอีกประเด็นก็คือคนคุยดิบที่ต่อให้ใส่จุด ปากบอกโอเคและกติกาโอเค แต่เอาจริงคนก็ไม่โอเค มีมาพูดเรื่องเฮ้ย สปอยกันเต็มไปหมดเลยมาเป็นพักๆ ล่าสุดก็มีดราม่าลากจุดอีก

คือมันดูแบบปากพูดว่าเราอยู่ด้วยกันได้แบบมีกติกาคือ 1.อย่าพาดพิงเรืออื่น 2.สปอยใส่จุดแล้วโอเค แต่เอาจริงต่อให้บอกว่าเราจะโอเคกันแต่คือความจริงมันไม่เคยโอเค และมันก็มีคนที่ไม่ทำตามนั้นโผล่มาตลอด ไม่รวมเรื่องพื้นที่เสรีพูดถึงอะไรก็ได้แต่ทุกครั้งที่มีเรื่องสาระมาก็จะมีคนมาโวยทั้งดีๆสุภาพและหยาบคายว่าพวกมึงจะอะไรกันนักหนาอยู่ตลอด เอาจริงๆกูไม่แปลกใจนะที่มันร้างอะ ในเมื่อตลอดมาดูแบบที่นี่จะต้อนรับแต่คนแบบเดียวกันที่คิดเหมือนกัน ทำอะไรเหมือนกัน ชอบอะไรเหมือนกัน แถมบางทีการออกมาเปิดประเด็นเถียงกันก็ยังไม่โอเคด้วยซ้ำคือมึงเริ่มพาเสียบรรยากาศ

สุดท้ายคือมีทั้งเรื่องที่คนออกมาพูดขอตรงๆว่าช่วยเลิกได้มั้ยบ้าง มีมาตัดพ้อว่ามำอะไรได้มั่งบ้าง ไปยันนิ่งเฉย แต่ในเมื่อทุกเคสผลออกมาคือไม่โอเคมันก็เหมือนเราอยู่กันไม่ได้อะแหละ รู้สึกตัวอีกทีก็คนหายไปขนาดนี้ละ ก็นั่นแหละยิ่งเงียบๆสำหรับกูคือยิ่งต่อกันยาก เพราะมันหมดความพยายามมี่จะอยู่กันไปละ ปิดหน้าทู้ออกไปเลยบางทีมันคงง่ายกว่า

กูไม่อยากให้มันเกิดอีกครั้งอะถึงจะยังไม่รู้ว่าจะมีประเด็นอะไรให้เกิดได้อีกก็เหอะ แต่แบบตอนนี้ร้างมาก และคิดว่าเป็นต่อไปแบบนี้ก็คงร้างมากหนักกว่านี้ พอคิดถึงตอนคุยกันไฟแลบทู้วิ่งปรู๊ดและเฮฮาเมาท์มอยกันทั้งมีสาระและไร้สาระ คิดแล้วก็เหงาๆเหมือนกัน

แอบเสริม จำได้ว่ามีคนบอกที่ญี่ปุ่นคุยกันนี่ปาไปบอร์ดที่เป็น 50 กว่า กูว่าเค้าเก่งมากที่อยู่กันได้ แต่ก็จำได้อีกว่ามีคนบอกเค้าไฟต์กันดุเดือดกว่าทางไทย ซึ่งอันนี้สำหรับกูมันวนกลับไปที่ข้อสังเกตเดิมว่าตราบใดที่คนเรายังเถียงกันมีความเห็นแย้งกัน และคนยังโอเคกับการเถียง มันก็อยู่กันได้เรื่อยๆ แต่ถ้าถึงจุดที่เงียบๆไม่เถียง หรือเถียงไปก็ไม่โอเค ตอนนั้นคือมันจบจริงแบบแยกย้าย รู้สึกว่าญี่ปุ่นนี่ก็เก่งเหมือนกันนะ

กู >>440 เองนะ ไม่คิดว่าที่กูคิดอีกแบบจะกลายเป็นแบบนี้ คือกูแค่เปิดประเด็นในความคิดกูอีกมุมนึงไง เพราะกูก็เคยเห็นคนที่ทำไรเว่อร์แบบคาบุ(พวกมีเงิน) คนๆนั้นเขาก็บอกว่าเป็นค่าเสียเวลา กับแค่อยากเห็นคนที่เค้าจีบยิ้ม คุยกับเขา มีความสุขเขาก็พอใจแล้ว และพวกนี้มันก็ทำกันเกือบทุกคนอ่ะ แต่กับคนที่เขาไม่สนใจเขาก็ไม่ยุ่งให้เสียเวลาของเขาหรอก

แต่วาคาบะคือเป็นพวกที่เห็นคุณค่าของเงินและคาบุมันยังใช้เงินที่บ้าน(รึเปล่า) วาคาบะก็คงไม่ปลื้มเท่าไหร่และวาคาบะน่าจะเป็นแนวผู้หญิงแกร่งดังนั้นให้บอกรักธรรมดาไม่พิธีรีตองอะไรแบบที่ท่านเรย์กะบอกดีแล้ว

สรุปในความเห็นกู บอกรักแบบคาบุไม่ได้ผิดปกติอะไรในสายตาคนมีเงิน(แบบที่เขียนในนิยาย) เพราะผู้ชายบางกลุ่มก็ทำไรเว่อร์ๆแบบคาบุมันนั่นแหล่ะ (พวกที่กูเจอเค้าเป็นสุภาพบุรุษอยู่นะ ออกแนวให้ความสำคัญกับผู้หญิง ไม่ใช่เพลบอย คนไทยแต่หัวนอก)

>>468 กูขอโทษมึงด้วย มึงคงไม่ได้คิดอะไรมากจริงๆนั่นแหละ แต่มันดันไปคล้ายเรื่องที่เคยเกิดขึ้นเฉยๆอะ

เสริมจาก >>468 กูไม่ใช่เรือคาบุนะ เรือยูกิโนะ คันตะ นายตัวสำรอง น้องท่านอิมาริจ้า แต่เอ็นดูตอนมันอยู่กับท่านเรย์กะ ฮาดี ตบมุขกันไปมา กูไม่ชอบเวลาท่านเรย์กะนางเครียดเกร็งอ่ะ แล้วเวลาด่ากับตบมุขคาบุนี่บันเทิงดี

>>464 เพิ่งเห็น กูว่าเรือคาบุหายว่ะ เพราะช่วงที่รุ้สึกว่าเรือคาบุออกมาเยอะๆก็แค่หลังจากตอนนั้นที่มีคนมาเปิดอกแปบนึง หลังจากนั้นคือคนยังไม่อวยหนักเว่อวังจนกระทบคนอื่น แต่ซักพักก็กลับเป็นเหมือนเดิมอะ แต่คราวนี้ไม่ค่อยมีคนมาโวยละ นานๆโผล่มาทีด้วยซ้ำ มันแบบอืมมม หายว่ะ จริงๆแบบเห็นชัด

แถมกูอ่านได้ทุกอย่างและทุกแบบ ทุกเรือ ทุกเม้น แต่กูรู้สึกเลยว่ามันมีความมาคุหลบซ่อน คือช่วงหลังคนเปิดอกเรื่องอย่าง่าคาบุมากได้มั้ยแล้วเริ่มมีเรือคาบุโผล่มาเยอะๆ หลังจากนั้นมีโมเม้นดิบมาและคนกรี้ดคาบุ เรือคาบุออกมารัวๆ ถัดจากนั้นแปบเดียวมีประเด็นสปอยดิบตามมาทันที ทั้งที่อยู่กันมานานมากกกกคือไม่มีใครเปิดประเด็นอย่างซีเรียสขนาดนั้นทั้งพวกสปอยดีๆมีจุดกับหลุดสปอย มาหนักมากหลังช่วงกรี้ดคาบุจากดิบกัน ต่อจากนั้นคนออกมาเยอะเลยชนิดที่กูอ่านหมดกูยังรู้สึกว่าเออ สรุปคือดิบมันไปขัดมโนกาวใครใช่มั้ยมันถึงกลายเป็นดราม่าหลบกันแบบนี้

จากนั้นหลังตกลงสปอยใส่จุดกันได้จนโอเค พอมีโมเม้นเอ็นโจคนจะเงียบๆไม่ได้อะไร บางทีผ่านไปแทบทั้งวัน แต่พอมีคนเปิดประเด็นโมเม้นคาบุและมีเรือคาบุมากรี๊ดๆ จะมีกระแสดีดกลับทันทีเรื่องฟิลเตอร์มากเอย วันนี้สปอยกันเยอะเอย ต่อให้สปอยใส่จุดแล้วก็ย่งมีบ่นเรื่องสปอย กูคิดว่าเพราะกูอ่านหมดและไม่ได้คิด ะไรเป็นพิเศษกับฝ่ายไหนกูเลยรู้สึกถึงดราม่าซ่อน ซึ่งกูไม่ได้มโนเองนะ อันนี้ท้าให้ย้อนไปอ่านตามทู้เก่าๆได้เลย เป็นงี้จริงๆ "ทุกครั้ง"

และตามมาด้วยเรืออื่นมาหวีดจะไม่เป็นไร แต่ถ้าเรือคาบุมาหวีดจะมีมาม่าปนเป็นระยะ ซัดฟิคเอ็นโจตามทันทีบ้าง หรือไม่ก็ขุดจุดอื่นมาเม้นกระทบคาบุงี้ คือตัวละครอื่นไม่มีใครโดน เอ็นโจเองเวลามีประเด็นที่โดนคนบ่นแปบๆจะมีเสียงมาถล่มทับจนเงียบกันไป ปนเม้นฟิลเตอร์ออกทะเลไปเลยรัวๆบ้าง

คือสำหรับกูตัดเนื้อหาในเม้นทิ้ง เอาแค่จังหวะและการโพส เห็นถึงแทคติคชัดเจน คือมันก็แบบไม่รู้สินะ เป็นประเด็นที่มีความทริคกี้ปนแปลก กูอ่านอยู่ได้และยังสิงทู้ได้เพราะไม่ได้ลงเรือใครเป็นพิเศษ แต่คิดอยุ่ง่ากูอ่านยังรู้สึก เรือคาบุคงไปแหล่ว และเงียบจริงหายจริง ยิ่งนานๆไปยิ่งเงียบมากขึ้นๆ

จนพอมันถึงจุดที่ทั้งกระทู้วันๆแทบมีแต่เรือเอ็นโจ คือก็ชัดเลยนะกูว่า ว่าพวกแฟนคาบุนี่หายจ้อยกันไปละ

>>469 ไม่เป็นไรจ้ามึง ปกติกูชอบเวลาคนในมู้ถกกันได้ความรู้ ได้มองอีกมุมนึง ซึ่งประเด็นดราม่ากูมาทันนะ แต่ไม่คิดว่าพวกมึงยังอ่อนไหวกันกูก็ขอโทษด้วย ที่กูถกไปไม่ใข่ตัวคาบุโดยตรง แต่เป็นเรื่องที่มันเป็นไฮโซ แล้วความคิดบางอย่างมันปกติในสายตาพวกเขา แต่ในสายตาเรามองว่าแม่งเว่อร์ไป ทุ่มไปรึเปล่า กูก็เคยเป็น5555555

>>471 หลังดราม่าบ่อยๆกูก็อ่านไม่ครบทุกโพสต์ด้วยแหละ เพราะมีงานเยอะขึ้นด้วย เพิ่งรู้ว่ามันมีเรื่องซีเรียสกันขนาดนี้ กูไม่ทันสังเกตเลย ;w;

>>471 กูว่าดีนะที่มึงพูดออกมาอะ กูเพิ่งรู้ว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดอะ งี้เรือคาบุจะหายก็ไม่แปลกเลยมั้ง กูเข้าใจละ

>>472 ตอนนี้พวกในมู้แทบไม่มีคนถกแล้วสิมึง กูก็ชอบอ่านนะแต่หลังๆนี่ก็หายไปไม่ต่างจากช่วงที่แฟนคาบุหายไปก่อนหน้านี้ มันมีวันนึงที่คนมาด่าพวกเปิดประเด็นถกกันรัวๆ รุ้สึกเป็นวันเดียวกับที่เปิดตัวอาชีพกันอะแหละ หลังจากวันนั้นคือแม่งชัดมากกกกก หายหมดไม่มีมาอีกเลย ถ้ามีก็จะพวกเปิดมาถกนิดหน่อยไม่ได้เป็นกลุ่มที่อ่านละเอียดและจับประเด็นมาคิดกันลึก ซึ่งกูอ่านแล้วรู้ว่ามันไม่ใช่คนกลุ่มเดิมอะ เรื่องการวิเคราะห์ยังไม่แน่นเท่าพวกนั้นที่หายไปเลยหลังจากโดนด่าแบบมีหยาบคาย ซึ่งแบบตอนมึงเพ้อกันไม่มีใครด่าพวกมึง แต่พอเค้าวิเคราะห์กันมึงไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่านได้มั้ยล่ะ คือกูอ่านอยู่ดีๆเจอด่าหยาบก็แบบ เฮ่ย แม่งอะไรของมึง ทำเหมือนโดนเค้าด่าทั้งที่เม้นพวกนั้นมีแต่ประเด็นเนื้อเรื่อง ประเด็นเรือยังไม่มีด้วยซ้ำ กูอ่านอยู่ดีๆพอหนีหายไปกันหมดนี่กูเซ็งเหมือนกันนะบอกเลย คือจะไม่ว่าเรื่องแบบทำไมพวกมึงไม่สตรองงงงกัน ทนไปสิ ทนซะ! มันก็ไม่ใช่เรื่องว่ะ ใครๆก็เลือกจะอยู่จะไปกันได้เองถ้ารุ้สึกอารมณ์ไม่ดี ไม่ฟีลกู้ดกับทู้อีกต่อไป แต่ก็ขอบ่นพวกด่าหยาบว่ามึงเป็นอะไรรรร กูไม่เข้าใจจริงๆ จะว่าพวกกองเรือก็ไม่ใช่เพราะไม่มีเรื่องเรือ คือแบบไม่เข้าใจจริงๆว่ะ ถ้าแค่ไม่ชอบคือไม่ต้องอ่านนี่ไม่ได้ใช่มะ ต้องไล่ออกไปจากอาณาเขตมึงให้หมด พอตอนนี้หมดจริงๆนี่มึงสบายใจแล้วป่ะวะ แต่กูไม่เลยและคิดว่าอีกหลายคนที่ก็เซ็ง พอสุดท้ายทุกอย่างไปทางเดียวกันหมดนี่มันโคตรยูโทเปีย หนักมากกูว่าอยู่นานไปมันก็น่าเบื่อนะ

>>475 พวกที่ด่าคนอื่นแบบหยาบคายแบบที่มึงว่า คงเห็นว่าเพราะเป็นโม่งมั้ง จะหยาบใส่ก็ไม่มีใครรู้ว่ามึงเป็นใคร แต่คนโดนด่าอ่ะเค้าก็คงสะเทือนใจแหล่ะ ที่อยู่ๆใครที่ไหนก็ไม่รู้โยนระเบิดใส่สวนน้ำชาของชาวเรา โม่งซุ่มแบบกูนี่กรอกตาเลขแปดเลย ถึงจะด่าแทนแต่กูก็ไม่รู้ว่าคนเก่าๆจะกลับมาไหม ขนาดกูที่เข้ามู้นี้บ่อยๆเพื่อดูว่าพวกเราชาวซุยรันคุยอะไรกัน บางครั้งก็ยังไม่ว่างอ่านท่านเรย์กะหรือมู้นี้เป็นเดือนมั้ง จนต้องย้อนอ่านเป็นวันๆไม่หลับไม่นอน เพราะกูรักพวกมึงนั่นแหล่ะ ผูกพันธ์ทางตัวอักษรไปแล้ว เวลาเจอคนมาด่าพวกมึงก็เหมือนคนด่าเพื่อนตัวเอง

เอิ่มกู >>475 นะ พอกูย้อนไปอ่าน >>471 ที่เพิ่งเห็นโพสนี้เพราะนั่งพิมพ์อยู่นานไม่ได้รีเฟรช กูร้องเหี้ยหนักมากกกกก แม่งคิดอีกทีตอนพวกวิเคราะห์ก็มีประเด็นคาบุว่ะจะว่าไป นี่ถึงกับเปิดย้อนไปอ่านจนเจอว่าการวิเคราะห์ตอนนั้นทีกูบอก มีประเด็นทับซ้อนถึงเรื่องว่าคาบุเชื่อเรย์กะมั้ย ซึ่งถ้าตามวิเคราะห์มามันเอนไปทางเชื่อมาก่อนแล้ว และก่อนหน้าที่ด่าๆคาบุว่าฟาวล์เรื่องสงสัยเรย์กะ ประเด็นนี้ที่ด่ากันจะตกไปทันที เหี้ยเลยค่ะอารมณ์กูตอนนี้ เหี้ยมากกูเซ็งมาก แม่งกูโง่เองสินะที่คิดว่ามันคือดราม่าคนละอันกัน ที่จริงแม่งเรื่องเดียวกันนี่ เปิดหูเปิดตาเลยไงคะ กูคิดว่ามันไม่ได้มีอะไรสรุปมันก็การเมืองภายในของทู้ที่มีมานาน อ้อกูแค่ไม่รู้เรื่องเอง สรุปดราม่าซ่อนนี่พอคุ้ยไปท่าจะเยอะเลยมั้ยวะ สรุปเรือคาบุ ดราม่าสปอยดิบ ดราม่าวิเคราะห์เรื่อง มึงไม่ต้องนั่งแยกประเด็นให้เสียเวลา จริงๆแม่งคงเรื่องเดียวกัน กูโง่เองกูไม่ทันสังเกต ต้องรอจนมีคนมาบอกเล่าเบิกเนตรกู ยิ่งย้อนไปอ่านกูยิ่งขึ้น คือเอาจริงว่าอยู่กันแบบนี้ใช่มั้ยที่พวกมึงต้องการ ถ้างั้นแม่งอยู่กันต่อไปค่ะเอาให้เหลือแค่พวกมึง คนอื่นแนวอื่นอย่าอยู่เลยถ้าซักวันมีเรื่องคาบุมากระทบอะไรแนวอื่น ขนาดวิเคราะห์กันมาไปแตะประเด็นคาบุเข้านิดเดียวมึงโดนด่าเสียหมาเลยนะคะ ปล่อยอยู่กันไปดีกว่ามั้ยนี้ กูมโนไปเองด้วยว่ากระทู้เงียบคงเซ็งๆเฟลๆกัน ที่จริงคงแฮปปี้ดี ในที่สุดพวกกูก็มีวันนี้ แม่งกูเองที่อยู่ผิดที่

>>476 กูขอโทษนะ กูเองก็หยาบคายแล้วล่ะมึง เข้าใจอารมณ์มึงและกูเองก็ไม่ได้อยากหยาบ และกูไม่ชอบคนหยาบด้วย แต่จุดนี้กูแม่งเป็นเองหลังย้อนไปอ่าน รู้สึกเหมือนเห็นโลกใบใหม่ชัดขึ้นกว่าเดิม กูเข้าใจนะว่าเม้นบนกูนี่มีความเป็นมลภาวะทางสายตามาก โทษทีจริงๆว่ะเพื่อน ตอนนี้กูคงออกไปพักใหญ่เพื่อสงบสติตัวเองเพราะตอนนี้แม่งอารมณ์กูพังชิบหาย กูคิอมาตลอดว่าไม่เกี่ยวกันแต่เหมือนมันจะไม่ใช่ เหมือนโดนหักหลังยังไงไม่รู้ กูเสียใจแทนพวกวิเคราะห์ด้วยว่ะ ถ้ายังมีใครอ่านอยุ่อยากบอกว่าพวกมึงไม่ผิดเลยนะ มึงแต่ไปแตะโดนผิดประเด็น แม่งตายยกแผงแค่เพราะมันโดนเรื่องอ่อนไหว ถ้ามึงดลับมาแล้ววิเคราะห์เรื่องอื่นกันกูเชื่อว่ามึงจะไม่โดนด่า แต่ถ้าวันนั้นมาถึง วันที่มึงวิเคราะห์ประเด็นอื่นแล้วอยู่รอดได้อย่างสุขสงบ วันนั้นคงเป็นกูเองที่อารมณ์เหี้ยอีกรอบ เพราะแม่งชัดเบยค่ะว่าหางเลข

ขนาดนี้แล้วเรือเอ็นโจยังเยอะกว่าลำอื่นอีกเหรอวะ -_- กูว่าไม่ใช่นะ
ตอนแรกๆที่มันมีดราม่าเรือคาบุ ช่วงนั้นอะเรือเอ็นโจเยอะจริงแล้วพอมีคนเปิดประเด็นคาบุเรย์กะจะโดนเรือเอ็นโจตอกกลับตลอดว่าเป็นแค่ไอ้บ้าหรือได้แค่เพื่อนเท่านั้นแหละ แล้วก็มีคนมาเตือนๆว่าให้นึกถึงใจเขาใจเราบ้าง ช่วงนั้นเรือลำอื่นก็เริ่มผุดขึ้นมา
มู้หลังๆกูว่าหาคนเรือเอ็นโจนี่แทบจะแรร์ไอเทมนะ
ออกมาอวยทีก็โดนแขวะเรื่องยุยโกะ ทำตัวกำกวมบ้าง

>>479 งั้นข้างบนๆนี่อะไรกันหรอมึง กูอ่านไม่ติดฟิลเตอร์มองว่านี่เรือเอ็นโจกูยังรู้สึกเลยว่านี่แหละเรือเอ็นโจยกทั้งแผง จนมีคนมาเบรกว่าอ่านแล้วไม่เห็นคิดแบบนั้น อันนี้แหละเรืออื่นจริง และมันมีประเด็นการเรียกสรรพนามแบะใช้คำด้วยที่กูอ่านมานานรู้ว่านี่เรือเอ็นโจ ก็คนเดิมๆกันทั้งงั้น และยังแซะกันอยู่แบบเดิม คือกูเห็นด้วยว่าเรือคาบุหาย อ่านแบบไม่อคติอะไรเลยไม่พยายามฟิลเตอร์สันติภาพ เรือเอ็นโจแทบล้วนจริงๆช่วงหลังนี่ และจะไม่มีประเด็นแบบบนๆว่าเลยถ้าไม่ใช่ว่าเปิดอกไปแล้วก็ยังคงเม้นกันในแบบเดิม แฟนด้อมเค้าจะเซ็งและหายก็ไม่แปลก

>>477 >>478 ใจเย็นๆนะมึง หายใจเข้าลึกๆ โอเคแล้วค่อยกลับมาก็ได้นะ อย่าหายกันไปมากกว่านี้เลย กูเข้าใจฟีลมีงนิดๆเพราะกำลังย้อนอยู่เหมือนกัน และเยอฟีลลิ่งช็อคๆทำกูค้างเหมือนกัน พอดีก่อนหน้านี้ไม่ทันสังเกต ยิ่งย้อนเยอะกูยิ่งอึ้งจริงๆ อยากจะอาละวาดอยู่แต่พอเจอคนอาละวาดแทนแล้วคือก็สงบขึ้นได้ประมาณนึงนะ 555 ใจเย็นๆ อยากบอกแค่กูพอเข้าใจมึง ถึงจะไม่หนักหรือเฟลเท่าแต่พอเข้าใจ กูคิดว่านะ

.....นี่ดราม่าอะไรกัน หนีไปนั่งเล่นเกมแปปเดียวเอง กรุควรหลบหลืบต่อไหม

เอ่อ....กูจะบอกว่ากูคือ >>450 คนทักคนแรกเอง กูขอโทษ ถ้าย้อนกลับไปได้กูไม่น่าทักเลย แต่กูไม่ใช่เรือเอ็นโจหรอกนะ ตอนเรือเอ็นโจด่ายุยโกะกูยังออกมาค้านเลย กูก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่ามีเรื่องแบบนี้อยู่เพราะหลังๆกูอ่านไม่ครบทุกโพสต์แล้วบางช่วงไม่ได้ตามอ่านย้อนหลัง

>>480 ใจเย็นมึงอย่าพึ่งหัวร้อน อย่าหายไปนานด้วย TT

>>483 คิดว่าที่ปรี้ดแตกอยู่นี่ไม่ใช่เพราะประเด็นมึงหรอก ที่จริงชนวนให้วนมาถึงเรื่องนี้ได้เป็นอีกคนที่กูขอไม่จิ้มอ้างอิงถึงเพราะกูอ่านกูว่าเค้าไม่ได้ผิดอะไรเลย และความเห็นเค้าไม่ได้จุดชนวนทะเลาะ แค่แบบตรงมากจนมันเหมือนเปิดทอปปิคขึ้นมาได้ และพอมีคนเปิดก็มีคนสาน ออกมาบอกเล่าหลายๆอย่างที่กูเองก็ไม่เคยรู้และไม่เคยสังเกต ส่วนที่มีคนบรึ้มไปนี่คงเพราะย้อนไปอ่านแล้วอื่ม คือมันมีจริงๆว่ะ ประเด็นที่ขึ้นเพราะย้อนไปมากกว่า เพราะกูก็ย้อนไปเหมือนกัน เหอเหอ

ไม่ใช่ความผิดมีงหรอก เรื่องมันก็เกิดขึ้นมานานแล้ว พอดีว่ากูและคนอื่นมีความดีเลย์รู้ช้าเอง พอรู้เลยมีรีแอคชั่นกันบ้างเป็นธรรมดา ไม่ต้องเครียดนะ

เสริมเพิ่มว่าจริงๆคนที่สังเกตเห็นและรู้มานานแต่ยังเฉยๆนี่แบบบ คือมึงก็สงบร่มเย็นดีจริงจริ๊งงงงง จนคนหายขนาดนี้กว่ามึงจะพูด แม่งน้ำใสไหลเย็นมากเลยจ้าาาา กูบอกก่อนจะดราม่านะว่ากูไม่ได้ว่ามึงหรืออะไรนะ แค่แบบตกใจกับความนิ่งสนิทร่มเย็น อุเบกขาโคตรๆของมึง ซึ่งมันก็ดีเหมือนกันตรงถ้าหัวร้อนกันหมดมันก็อยู่กันลำบาก กูแบบเชื่อจริงๆว่ามึงอ่านได้ทุกเม้นทุกเรื่องทุกอย่าง

แต่คือแบบว่าทีหลังถ้ามีประเด็นอะไร บางทีเปิดๆมาก่อนให้รู้และปรับแก้กันก็ดีเหมือนกันนะมึงในบางมุม ก่อนที่จะเกิดเรื่องขึ้นจริงอะ เพราะบางทีเหตุมันเกิด คนมันหายไปละ จะยังไงบางทีก็เอากลับคืนมาที่จุดเดิมกันยากว่ะ ไม่ดราม่านะขอเสนอเฉยๆ

>>485 กูก็เพิ่งรู้ตอนมีคนออกมาบอกนี่แหละ ใจนึงกูก็แอบดีใจนะที่มีคนมาบอกเรื่องที่กูไม่เคยสังเกตมาก่อน แต่อีกใจก็ไม่อยากให้พวกมึงอารมณ์ไม่ดีหรือเสียใจกันอะ

>>485 ตอนแรกนึกว่ามึงรวมโพสต์กูเข้าไปด้วยแหละ กูเลยตกใจ

>>488 โทษทีนะมึงถ้าทำตกใจ กูแค่ไม่ได้อยากจิ้มระบุอะไรใครเพราะกูคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ใครเป็นคนเริ่มอะ มันคือมีมานานและเพิ่งรู้แค่นั้นจริงๆ คือจิ้มไปเลยว่าเริ่มที่คนนี้ๆมันดูบีบคั้นกดดันในอารมณ์มาก เพราะจะคนไหนที่พูดคือก็ไม่ได้ผิดทั้งนั้นแหละ

คือมันมาถึงจุดนี้เพราะมันเกิดมานานละเลยไม่อยากลากคนในปัจจุบันคนไหนๆมาเอี่ยวว่ะ แต่ลืมไปว่าถ้ามึงเฟลอยู่ก่อนอาจจะรู้สึกผิดมากขึ้น โทษทีว่ะ

>>487 เรื่องอารมณ์เสียนี่คงไม่ทันละมึง พอรู้แล้วจะให้สภาพความรู้สึกเหมือนตอนยังไม่รู้นี่ยากแล้วจริงๆ

>>489 กูเข้าใจ กูก็ว่าจริงๆเขาไม่ผิดหรอก

กูจะไม่บอกให้ใครใจเย็นว่ะ เพราะกูแม่งขึ้นนนนเหมือนกัน เชี่ยพอกันกูคงไม่กล้าปรามใครในขณะที่กูเองก็หัวไฟลุกอยู่

บอกเร็วบอกช้าที่จริงเรื่องอารมณ์กูว่าไม่มีผลว่ะมึง ไม่ต่างเลย รู้เร็วก็เหี้ยเร็ว รู้ช้าก็เหี้ยเหมือนกัน มันอาจจะดีที่พอแก้ทัน รึเปล่านะ บางมุมกูมองแล้วมันแก้ไม่ได้ป่ะวะ ไม่ใช่ว่าไม่มีความพยายามจะแก้หนิ

ไม่ใช่มึงหรอก >>483 กูว่ากูเอง >>440 เพราะกูเป็นคนแย้งอีกอย่าง กูมองว่ามันออกจะไม่ยุติธรรมกับคาบุ กูเลยบอกไปอีกแบบที่กูคิดว่าถ้ามองในมุมนั้นมันเรื่องปกติ แล้วไม่มีคนพูดเลยกูเลยออกความเห็นบ้าง ว่าเออเนี่ยกูคิดงี้คาบุก็ไม่ได้บ้าหรอกแต่เอ็นโจกับท่านเรย์กะคงมองอีกแบบว่าคาบุทำอะไรน่ะ

เพราะนิสัยเอ็นโจมันอีกขั้ว ถ้าบอกรักขอเป็นแฟนอย่างเอ็นโจคงไม่ป่าวประกาศแบบคาบุ แต่ก็คงให้ของหรูพาไปดินเนอร์(แน่นอนคิดว่านัดบอกด้วย) เอ็นโจมันไม่ถึงขั้นจอมมารแต่มันพัฒนาร่างไปเป็นได้ ดังนั้นเรื่องแบบนี้เอ็นโจน่าจะใส่ใจถึงอีกฝ่าย (คาบุก็ใส่ใจแต่บางเรื่องคงไม่รู้ ตามนิสัยผู้ชายทั่วไปอย่าลืม)

ส่วนท่านเรย์กะนางเคยเป็นสามัญชนเป็นผู้หญิง นางก็คงรู้ว่าต้องทำแบบไหนถึงจะเหมาะกับนิสัยวาคาบะ

เพิ่มจากอดีตลูกเรือเอ็นโจวที่ผันตัวไปหาเรือยูกิโนะ คันตะคุง นายตัวสำรอง น้องชายท่านอิมาริ

>>493 เอาเถอะ มึงแค่พูดมุมมองมึงอะ ช่างเรื่องคนเปิดประเด็นดีกว่า เดี๋ยวกลายเป็นโยนหาคนผิดอีก คิดว่าที่มีคนมาพูดเรื่องสะกัดขาเรือคาบุนี่ก็ดีเหมือนกัน เผื่อจะมีความเปลี่ยนแปลงอะไรในกระทู้บ้าง

>>493 ไม่ใช่มึ้งงงงเหมือนกัน อย่างน้อยสำหรับกูนะ และกับคนอื่นกูก็เดาว่าพูดถึงอีกคน ชิบบบ คือกูยืนยันคำเดิมว่าไม่อยากจิ้มจริงๆ ประเด็นมันคือแค่เค้าพูดขึ้นมาตรงๆอะ ส่วนชนวนปัญหาจริงๆนี่มันนอนอยู่ทุกกระทู้อยู่ก่อนแล้ว แน่นอนว่าคนที่เล่าขึ้นมาก็ไม่ผิดเหมือนกันว่ะ

>>495 กูคิดไปคิดมาถ้ากูกับมึงคิดตรงกัน เขาอาจจะสังเกตอยู่ก่อนพวกเราแล้วรึเปล่า

เพราะตอนอ่านกูไม่ได้ไรล่ะมั้ง แล้วเห็นเม้นไปทางเดียวเลยบอกอีกอย่างที่กูคิดไป (อ่านแล้วแย้งในใจ หืม ไม่ใช่ม้างงง~ แบบนี้ก็มีนะบลาๆ)

อยากรู้ว่ามีคนคิดแบบเดียวกับกูไหมแค่นั้น ซึ่งกูหมายถึงทุกคนทุกเรือนะ

กูจิ้มให้ มึงไม่ต้องแย่งกันนอย คนเริ่มมาเลยคือ >>446 กูว่ากูไม่พลาด แต่มึงไม่ผิดนะ 446 สำหรับกูต้องขอบใจมึงมากกว่าที่นำประเด็นมาสู้จุดนี้ที่มีมาเล่า และเผื่อมึงจะยังไม่รู้กันอีก คนเล่าคือ >>471 ซึ่งกูก็ขอบคุณมึงมาด้วยเหมือนกันที่ทำให้กูเห็นอะไรแบบที่มันเป็นจริงๆซักที

กูจะไม่บอกหรอกนะว่ามึงไม่ต้องทำเป็นเลี่ยงพูดระบุคนกัน คนควรเฟลไม่ใช่สองคนนี้ คนผิดก็ไม่ใช่สองคนนี้ สำหรับกูคงแทบโค้งสดุดีให้ ขอบคุณที่ทำให้กูตาสว่างซะทีว่าจริงๆมันเกิดบ้าอะไรขึ้นอยู่คนถึงหายไปกันหมด ไม่เห็นต้องกังวลหรือกูเค้าอาย เป็นกูกูก็ไม่อายถ้าก็คือคนพูด คนต้องอายไม่ใช่กู

>>498 *กลัวเค้าอาย

กูว่าบางทีเราควรไปนอนกันว่ะถ้าอารมณ์จะนิ่งกันขึ้น คือกูเข้าใจหมดเลยนะทั้งคนปรี๊ดคนเฟล แบบคิดว่าพอเห็นภาพว่าทำไมเป็นงี้กันอะ แต่ตอนนี้เส้นอารมณ์แกว่งๆกัน ตอนเช้ามันอาจจะซอฟท์ลงมั้ย คือเอาเถอะกูไม่พูดเรื่องใจเย็นละ แต่แบบไปนอนพักก็ดีเหมือนกัน กับตัวกูเองก็ด้วยว่ะ

>>496 คงงั้นว่ะ และกูไม่ได้อ่านละเอียดทุกเม้นด้วย บางทีก็มีช่วงไม่ได้เข้าแง่ะ คิดว่าคนที่รู้ก็คงรู้อยู่ก่อนนานแล้วแหละ เผลอๆไม่ได้รู้แค่คนเดียวก็ยังอาจจะเป็นไปได้เลยว่ะจะว่าไป

.......//ขนาดชี้เป้าแล้วกรุก็ยังตามไม่ทัน ;_;

อ่านไล่ๆลงมาตั้งแต่จุดเกิดเหตุคือ 446 ถ้ากลัวงงก็ย้อนไปมากกว่านั้นว่าเค้าคุยอะไรตอบอะไรกัน แล้วมึงเริ่มอ่านละเอียดตั้งแต่ 446 ไล่ลงมา คีย์เวิร์ดอยู่ที่ >>471 และมีการขยายเหตุการณ์อยู่ที่ >>477 >>478 ถ้าอยากรู้ละเอียดกว่านี้มึงต้องลองย้อนกระทู้ไปไทม์ไลน์ช่วงที่คนพูดถึงทั้งหมดดู แล้วมึงจะเก็ทเองว่าแม่งเกิดเหี้ยอะไรขึ้นอยู่

อืม กูก็ว่างั้นนี่ตี3 แล้วป่ะ งั้นกูขอไปหาอะไรกินก่อนนะ >>498 แล้วก็กูไม่ได้เฟลไรอย่าเพิ่งหัวร้อนเน้อ แต่คิดว่าถ้ากูผิดกูต้องขอโทษก่อน เพราะกูมองคนในกลุ่มแบบเพื่อน ไม่อยากให้มีปัญหา ถ้าไม่ยุติธรรมสำหรับอีกคนอยากให้ไกล่เกลี่ยกันดีๆก่อน ที่>>446 เม้นตอบกู กูก็ตอบไปความเห็นที่45. ว่าตรงไป๊ แล้วพูดเรื่องเอ็นโจยังไม่ใช่จอมมารแบบที่เค้าพูดอ่ะ เพราะกูก็คิดเหมือนกันว่าถ้านางยังจับคนมาเล่นในมือไม่ได้แบบท่านพี่ กูก็ยังไม่ย้ายกลับเรือเอ็นโจ กูยังงอนนางอยู่เพราะเรื่องยุยโกะหรือที่เอ็นโจชอบผลักปัญหาให้ท่านเรย์กะไรงี้ ไม่ยอมแก้เอง สำหรับเอ็นโจกูก็ต้องดูความประพฤตินางไปอีกหลายตอน ถ้าแก้ได้กูอาจกลับเรือไปสักครึ่งตัว //กระตุกแว่น

>>503 ขอบคุณมึงนะ
>>504 กินข้าวตอนนี้เหรอมึง ขยันจัง กรุยังไม่เริ่มนอนเลย
ย้อนไปประเด็นคาบุกรุว่าเม้นมาก็ไม่ได้ว่าคาบุบ้ากันนะเพราะคาร์นางวางไว้อย่างงี้ไง แต่ที่เริ่มพูดกันยาวๆคือถ้าพฤติกรรมคาบุมาเจอในชีวิตจริงล่ะ ทำนองนั้นมากกว่านะ อื้อ กรุว่ากรุไปนอนดีกว่าค่อยมาย้อนอ่านใหม่พรุ่งนี้ รักพวกมึงทุกคนนะ

คือกูก็ปึดส์เหมือนกันนะ แต่ในเลเวลที่คิดว่ากูยังไหวไม่ต้องอาละวาดฟาดงวงมาก คิดว่ากูยังพอพิมพ์แบบมีตรรกะได้อยู่มั้ง บอกแค่ว่ากูโมโหและกูเซ็งมาก คือแม่งเด็กไปป่ะไอเรื่องแบบนี้ อยากอยู่กันแต่คนคิดเหมือนกันมึงจั่วหัวทู้ไว้เลยทีหลังว่านี่เป็นชมรมของมึง รับเฉพาะคนคิดเหมือนกัน คนจะคุยถึงเรื่องอื่นประเด็นอื่น หรือพวกเชียร์คนอื่นจะได้ไม่ต้องเสียเวลาเข้ามา

จะว่าไปก็มีหัวทู้จะให้โหวตตั้งอวยเรือตัวเองเป็นระยะป่ะล่ะ เรืออื่นมีใครตั้งอวยตัวเองกันบ้างป่ะ ยิ่งย้อนเยอะยิ่งเห็นประเด็น แม่งทำไมก่อนหน้ากูไม่เคยเห็น ก็รู้อยู่ว่าทู้อยู่ร่วมกันหลายคนหลายฝ่าย ไม่มีใครเสนออะไรที่มันเฉพาะ ก็มีอยู่พวกเรือเดียวที่เสนออวยตัวเองกัน มึงอยู่ร่วมกับคนอื่นไม่เป็นใช่มะ ไม่คิดถึงความรู้สึกคนอื่น จริงๆแม่งส่งสัญญาณมานานและกูแค่มองผ่านเอง มาอ่านย้อนแล้วกูงงว่ากูมองผ่านไปได้ไง เหอะๆ อีกหน่อยชื่อทู้คงสมใจพวกมึงแล้วล่ะ คนจะโหวตแย้งคงไปหมดละ

แม่งพังหนักสุดคือคนที่คุยประเด็นอื่นไม่ได้อวยเรือ จนถึงตอนนี้ก็คงหนีออกนอกทู้ไปเพราะโดนด่าแบบแม่งคงยังงงว่ากูผิดอะไร สัส แค่แตะโดนเรื่องอ่อนไหว แต่กูบอกเลยนะว่าอ่อนไหวเชี่ยอะไรของมึง แม่งพาล ยิ่งอ่านย้อนยิ่งพาล สารพัดวิธี คิดว่าฉลาดแล้วมั้งไม่มีคนเห็นไม่มีใครจับได้ เออแม่งกูโง่อะ เพราะคนฉลาดๆที่รู้ทันคงหนีกันไปหมดแล้ว ก็อยู่รวมแต่พวกพาลเชี่ยๆกับคนโง่ๆไม่รุ้เรื่องเหี้ยอะไรเลยแบบกูเนี่ยแหละ ว่าใครไม่ได้คือกูโง่เอง ไอพวกที่หนีออกไปก็โง่เองงี้ป่ะล่ะ อ่อนแอก็แพ้ไป ไม่ต้องรู้หรอกว่าแม่งโดนด่าเรื่องเหี้ยอะไร อยู่ดีๆก็โดนด่าเป็นใครมันจะทนอยู่วะ

>>505 ไม่ได้ขยันเลยมึง กูขี้เกียจลงไปหาข้าวกินเมื่อตอนกลางวัน ยังไม่ได้กินไรตั้งแต่เมื่อคืน ;___;

ผ่านมาอ่านผ่านๆ กูชอบคาร์แรกเตอร์ป่วงๆของคาบุ แต่ไม่ได้เป็นเมน กูก็มีมาแซวคาบุบ่อยๆ​ทั้งเม้นท์ทั้งฟิค ออกแนวลูกรักมักถูกคนเขียน​รังแกประมาณ​ั้น ถ้าการแซวเล่นของกูทำให้​คนที่ลงเรือคาบุเป็นเมน ไม่พอใจ​ก็ขอโทษ​ทีว่ะ
แค่คิดว่าที่บอกว่ามีการพูดว่าร้าย มันไม่ใช่เจตนาโจมตี​ทั้งหมด​อะ กูแซวอย่างเอ็นดูนะ ไซซายะ... (;_;

>>507 ฮา ไปกินข้าวเหอะมึง กรุนอนล่ะ ราตรีสวัสดิ์

>>504 ย้อนไปประเด็นคาบุ กูไม่ได้ตอนมึงตอนนั้น จริงๆกูก็ไม่ได้คิดว่ามันบ้าอะไร แค่มันชอบทำอะไรก็ทำให้มันสุดๆ จริงจังพิถีพิถันเกินไป บางทีเลยดูสุดโต่งหรือโอเวอร์เฉยๆ ตอนนั้นคุยแค่ว่าถ้าอยู่ในหนังหรือการ์ตูนจะดูโรแมนติกแต่มาทำในชีวิตจริงสาวๆคงหนี ผวาหมดอะไรงี้ แต่ที่มึงมาพูดคงหมายถึงโพสต์ที่อยู่บนๆขึ้นไปอีกมั้ง
ป.ล.มึงกินข้าวไม่ตรงเวลาบ่อยๆไม่ดีนะ อย่างน้อยเว้นก่อนนอนสักช.ม.

>>508 กูก็ขอโผล่มาโอ๋มึงอีกรอบก่อนดื่มวีต้า เอาน้ำแข็งโปะหัวดับไฟแล้วไปเข้านอน คือกูว่ามันไม่ใช่เรื่องแซวหรอกมึง แซวนี่ประเด็นยิบย่อยเล็กน้อยที่นำไปสู่การเปิดอกครั้งแรกของเรือคาบุอะ แต่หลังจากนั้นที่เกิดคือไม่ใช่ละ มีความเล่นแทคติคจริงๆตามที่คนมาเล่า เหมือนในเกมส์กีฬาว่ะคือไม่ได้ผิดกฎอะไร ยิ่งดูผ่านๆยิ่งไม่ผิดบางทีไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีสิ่งนี้เกิดขึ้น แต่ถูกมั้ยก็คงไม่ถูก คนที่จะรู้ว่ากูโดนเล่นงานเข้าให้แล้วคงมีแค่ตัวนักกีฬาที่โดนเล่นแทคติคใส่เข้าเองกับตัว นอกนั้นก็ต้องคนดูนอกสนามที่เห็นภาพรวมเหตุการณ์หน่อย

ที่ขึ้นๆกันนี่แซวคือเรื่องเล็กแทบไม่มีผลอะไรเลยมึง ยกเว้นแค่ตอนเปิดอกจริงๆ สำหรับมุมมองกูคือหลังเปิดอกมีแซวแบบบางทีไม่ใช่แซวขำๆนี่กูมองว่ามันแค่หลักฐานแสดงทัศนคติบางอย่าง แต่รวมๆที่ไม่โอเคนี่มันแฝงมาเป็นลูกเล่นมากกว่าว่ะ

พอดีกูก็ไม่ใช่เรือคาบุเลยไม่เคยเจออะไร คือไม่รู้สึกเพราะไม่ใช่เป้าโจมตีโดยตรง ซึ่งถ้าคิดตามคนมาบอกว่าเรือคาบุหายไปแทบหมดแล้วนี่ก็ชัดอยู่นะว่าเค้าได้รับผลกันว่ะ คนนอกไม่รู้สึกอะไรว่ามาคุยกเว้นมึงวางตัวเองไว้นอกสนามมากๆจนเห็นภาพทั้งหมดอะ นิกนั้นพวกเดียวที่จะรู้ตัวว่าโดนบีบโดนโจมตีคือเป้าโดยตรงมากกว่า มันเหมือนโจมตีแบบเล่นกับความรู้สึก กูบอกเลยนะว่าพวกมึงก็เก่งแต่มันไม่ควรเอามาใช้แบบนี้ป่ะ

นอกนั้นที่เซ็งกันอยู่นี่คือรู้หลังคนมาเล่าแล้วย้อนไปดูเองทั้งงั้นแหละ มันเป็นอะไรที่เหมือนสงครามจิตวิทยา การแซวกันนี่ไม่ใช่ปัจจัยหลักว่ะ

>>509-510 กูคงนอนหลังโม่งแปลเอาท่านเรย์กะมาลงสักพักอ่ะ ขอบคุณที่เป็นห่วงน้าา

>>508 กูเข้าใจคาแรกเตอร์คาบุว่าทำไมมึงชอบ คาบุก็ไม่ใช่เมนหลักแต่กูก็ชอบนิสัยมันเพราะเพื่อนกูก็แบบคาบุแต่มันเป็นผู้หญิง พอมันทำไรแปลกๆแบบคนปกติไม่ทำกัน กูจะห้ามแล้วบอกพร้อมเหตุผลไปเลย ซึ่งคาบุถ้าบอกว่าเพราะอะไรมันจะเก็บไปคิดแบบเพื่อนกู

>>511 คงแบบที่มึงพูดอ่ะ พวกเราอาจไม่รู้จริงๆว่าเมนคาบุได้รับผลจนบางคนไม่ได้มาตอบไรหรือหายไป ซึ่งบางครั้งคงจะข้ามๆเม้นไปกูเลยไม่ได้สังเกตว่ามาคุแบบคนนอกมอง (สารภาพว่าข้ามอ่านสองเหตุการณ์ใหญ่ไปเกือบทั้งกระทู้ ไม่แน่ใจว่าอ่านหรือลืมไปแล้ว เพราะกูไม่รู้จะลงความเห็นยังไง)

ตอนนี้กูไม่รู้จะสงสารใครมากกว่าดีระหว่างเป้าโจมตีโดยตรงแบบเรือคาบุ หรือพวกรับผลกระทบอาฟเตอร์ช็อคเป็นหางเลขจากการกวาดล้างเรือคาบุแบบพวกสปอยดิบ/อ่านสปอยดิบ กับพวกวิเคราะห์ถกประเด็นอื่นๆ แม่งพังอะ

ที่แน่ๆคือพวกไหนๆก็คงไม่กลับมาแล้วล่ะมึง ก็อยู่กันแบบนี้ต่อไป หรือจะมีรีเทิร์นในอนาคต? แต่คงไม่ใช่เร็วๆนี้ว่ะสำหรับความคิดกู

เรือคาบุ อันนี้เป้าโดยตรง อาจจะรู้สึกว่าโดนบีบเยอะ กูก็ไม่รู้ว่าจะโดนอะไรมั่งแต่ที่แน่ๆจากที่อ่านย้อนมาคือรู้สึกว่าที่นี่ไม่ค่อยต้อนรับเค้า ดูมีแรงต้านมาตลอด พวกนี้คงไม่กลับมั้ยนะ ดูอยู่กันยาก เราเข้ากันไม่ได้

พวกสปอยดิบ เจอดราม่าไปสองเรื่อง กูว่าอิ่มหมีพีมันกันไปยาวๆแบบฟาดไปอืดๆสองชามในเวลาไม่ห่างกันมาก ปนกับมีกระแสต้านมาเป็นระยะอย่างสม่ำเสมอ โดยเฉพาะถ้าดิบมีโมเม้นคาบุ แถมพวกนี้มีเม้นแนวๆเราทำอะไรได้บ้าง กูไปหวีดในทวิตดีกว่า กรี๊ดคนเดียวเงียบๆก็ได้ อะไรแนวนี้เป็นระยะ กูว่าก็คงไม่กลับ หรือต่อให้บางส่วนยังอยู่ก็คงไม่ทำอะไรเกี่ยวกับดิบอีก หลังๆขนาดคนบอกข่าวดิบยังรู้สึกว่าไม่ใช่คนเดิมเลย ถถถถ ดูจากภาษาเอาอ่านะ กูเลยเดาว่าพวกนี้หายๆไปเหมือนกัน

กลุ่มสุดท้ายพวกสายวิเคราะห์กับหยิบประเด็นยิบย่อยมาถกกัน กับพวกแปะสาระ สามอันนี้ที่คนพูดถึงสำหรับกูมองว่าค่อนข้างมีจุดร่วมเป็นคนกลุ่มเดียวกันบางส่วน เพราะหายทีนี่หายเกือบหมดเลยทั้งวิเคราะห์จริงจังและเปิดประเด็นแปลกๆอย่างพวกเรื่องหุ่น ความสูง ทรงผม ซึ่งงง สำหรับกูแล้วรู้สึกว่านี่ไม่ใช่พวกเล่นโม่งอยู่เดิม มีความไม่คล้ายในหลายประเด็น โม่งมือใหม่แล้วเจอด่าหยาบไปทีคือแตกพ่ายเสียกระบวนทัพ กูว่าพวกนี้เจอคัลเจอร์ช็อค บวกกับโม่งก็มีชื่อเสียมากอยู่แล้วด้วย พอเข้ามาเหมือนห้องซุยรันนี่จะไม่เป็นแนวนั้น แต่สุดท้ายก็เจอไปเต็มๆจนได้ กูว่านี่ก็ไม่กลับเหมือนกัน ถ้าจะกลับคงใช้เวลาทำใจกันนาน

สรุปคือ หายกันไปหมดดดดดดกลุ่มพวกนี้ ถ้าเหลือก็น้อยมาก พวกจะกลับก็คงน้อยมากกว่าไปอีก หดหู่เหมือนกันว่ะ

อ้อ กูคือคนที่เคยลงพวกเรื่องเพลง, ดอกไม้, อาหาร ฯลฯ ในเรื่องเอง และเพรา​ะว่าไม่รู้​จะเอาประเด็น​ไรอีกก็เลยไม่ได้​มีต่ออะนะ

ตอนใหม่มาแว๊วว. บันไซ \\(^_^)//
ขอบคุณโม่งแปลมว้ากกกๆๆ

ตอนนี้ก็เป็นตอนที่น่ารักขำๆดีนะ. ท่านเรยกะสตรองขึ้นทุกทีแล้ว สงสัยเป็นผลมาจากอยู่กับคาบุนานๆเลยเริ่มเป็นตัวของตัวเองมีความกล้ามากขึ้น

อ่านเม้นบนๆทำให้เริ่มสงสัยว่าตกลงเอ็นโจวชอบเรยกะจริงๆป่าวนะ. เห็นเรยกะลำบากเรื่องมาซายะก็ไม่มีทีท่าจะช่วย. หรือหึงแต่อย่างใด. รึมั่นใจว่าสองคนนี้ยังไงก็ไม่มีทาง. หรือไม่ได้สนใจเรยกะจริงจัง. ชักงง

โม่งๆด้านบนอย่าซีเรียสกันมากเกินไป คุยกันเพื่อความบันเทิงเถอะ

อ่าาา กูเป็นคนนึงที่หายไปนาน กลับมาส่องๆบ้างเป็นบางครั้ง กูไม่รู้คนอื่นคิดไงนะเว้ย แต่คือกูชอบบรรยากาศมู้นี้ตอนที่ต่างคนต่างหวีดของตัวเองอ่ะ ล่ะมาแลกเปลี่ยนมุมมองกัน มีสปอยให้ลุ้นบ้างไรบ้าง กับการวิเคราะห์ที่บางทีกูมองผ่านๆไป แต่กูชอบมากที่พวกมึงนั่งคุยกันเป็นเรื่องเป็นราว กูมาแบบไม่มีเรือ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีเรือ ชอบทุกลำ คาบุกูก็เอ็นดู กูก็คิดว่าคาบุแม่งคือไอ่บ้าคนนึง แต่กูมองด้วยความเอ็นดูนะ ส่วนเอ็นโจกูชอบความนิ่งแต่ลึก ทุกตัวละครมีเสน่ห์หมดอ่ะ ล่ะคนอ่านก็ต่างคนต่างมุมมองด้วย แต่พอหลังๆมา เหมือนบรรยากาศมันหายไป คุยกันไม่ค่อยสนุกเหมือนเมื่อก่อน กูก็เลยไม่ได้มาตามทู้แบบเดิมๆว่ะ

ตอนใหม่นี่มีโมเมนท์เอ็นโจวออกมาต้นตอน
แต่พออ่านจบตอนนี่โมเมนต์ท่านพ่อกลืนหมด55555 ถ้าท่านพ่อมาได้ยินต้องดีใจจนร้องไห้แหงๆ
สรปท่านเรย์กะฟาเธอร์ค่อนจริงๆสินะ55555
กุเหมือนมาเควายเลย กำลังดราม่ากันแท้ๆ

จริงๆ กูว่าไม่ต้องซีเรียสมากหรอกเรื่องร้างไม่ร้าง โม่งไม่จำเป็นต้องลงทะเบียนรายงานตัวทุกวัน โม่งไม่เคยปฎิเสธผู้ที่เข้ามา (ยกเว้นว่ามึงจะใช้เครือข่ายเดียวกับโทรลล์ที่โดนแบน) และไม่เหนี่ยวรั้งผู้ที่จากไป ช่วงกระทู้แรกๆ มันก็มีพลังอึดอัดสะสมจากการอยากคุยไม่ได้คุยเป็นร้อยๆ ตอนอยู่ด้วยอ่ะนะ จะระเบิดตูมกระทู้วิ่งฉิวๆ กูว่าไม่แปลก ช่วงไหนกาวน้อย ดีแทคโดนแบนก็ห่างหายกันไปมั่ง งานยุ่งติดสอบอะไรก็ว่ากันไป ถึงตอนไหนจี๊ดใจอยากกรี๊ด กรี๊ดคนเดียวบนทวิตไม่มันก็ค่อยกลับมา อย่างช่วงก่อนหน้านี้ที่มีคุยกันเรื่องกระทู้อาชีพเกมออนไลน์กูว่าก็ฉิวอยู่นะ แถมในเรื่องตอนนี้แม่งมีฮีลเล่อร์โผล่มาอีก ถถถถถถถถ

ฮีลเลอร์ที่โผล่มานี่กูนึกถึงธรรมกายเลย5555 ลัทธิอะไรแปลกๆป่าววะ ไม่นะท่านฟุยุโกะ

ตอนนี้ท่านเรย์กะอย่างเท่เลย ชอบความสั่งเค้กสามชนิด ความคำสาปลูกทานุกิ โอ้ยยยย 5555555555555 ถึงจะชอบแอบแขวะท่านพ่อแต่ก็รักสินะ แหม ท่านเรย์กะ~ สุดท้ายที่จะกำจัดนี่ของกินใช่มะ

ท่านฟุยุโกะ!!!! พกฮีลเลอร์ส่วนตัวมาให้ท่านเรย์กะด้วย
โอย แต่ตลกคำสาปทานุกิสิงสู่ แทกฟู้ดจงเจริญ

ฮีลเลอร์ล่ะ อ่านไปก็อดคิดไม่ได้ว่าช่วงนี้คนแต่งโดนเพื่อนเก่ามาชักชวนเข้าลัทธิสินะ ฮา ตอนหลังท่านเรย์กะอย่างเท่อ่ะ

อ้าว จะมาเมาท์ตอนใหม่ซะหน่อย พวกมึงมาคุอะไรกันเนี่ย กูคงความรู้สึกช้าว่ะไม่เห็นรู้เรื่องอะไรที่มึงพูดๆ มากันเลยอะ นี่กูลั้นลาฝ่ามรสุมมาตลอดโดยไม่รู้ตัวเลยเรอะวะ แต่แหมช่างเหอะ ไดนามิกของมู้มันก็ต้องเป็นไปอย่างที่มันเป็นนี่หว่า ที่เปิดแบบนี้มันก็เป็นที่ๆ คนเลือกเข้ามาและออกไปตามความพอใจของเจ้าตัวปะ อ่อ
แต่เรื่องที่ว่าพอมีโมเมนต์คาบุหนักๆ แล้วมักมีดราม่าตามมานี่กูว่ามึงคิดมากไปมั้ง มันบังเอิญมากกว่าป่าว กูไม่รุ้นะเพราะกูไม่อ่านสปอยล์ ที่มึงวิเคราะห์มากูยังงงๆ ว่ามันขนาดนั้นเลยเหรอวะ

ว่าแต่ ตอนนี้มันอะไรกันวะ วันๆ ของท่านเรย์กะนี่เรื่อยเปื่อยไปจนเจอลัทธิประหลาดๆ ด้วยเหรอเนี่ย ถถถถ

ท่านเรย์กะตอนนี้ดี๊ดีย์ ดูเหมือนจะเชี่ยวชาญวิธีรับมือกับสถานะการณ์อื่นๆเพิ่มขึ้นแบบเลเวลอัพแล้วอ่ะ ไอ้ที่ถูกชวนเข้าลัทธิเนี่ย เป็นกูคงจะเกรงใจ ไม่กล้าปฏิเสธชัดๆ ได้แต่เออออไปก่อนแหงม ท่านเรย์กะนี่ตัดฉับได้ใจมาก แถมให้เหตุผลว่าวิญญาณทานุกิอีก 555 ไม่แน่บางทีวิญญาณจิ้งจอกที่ว่านี่อาจจะท่านพี่ก็ได้

กรุไม่ได้ย้อนเยอะอ่ะ แต่บางความเห็นก็ว่าคาบุแรงไปจริงๆนะเออ เรือใคร ใครก็รัก นี้ก็เป็นพวกฝ่ามรสุมมาแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้เหมือนกัน

แต่ท่านฟุยุโกะนี่โครตแรร์ของซุยรัน คนที่มองออกว่าท่านเรย์กะไม่มีความสุขเวลาอยู่ใกล้เจ้า 2 หน่อจะมีซักกี่คนเชียว

>>527 เอออันนี้จริง ท่านฟุยุโกะนางคงมีโลกสาวนตัวสูงมาก ไม่หวั่นไหวไปกับข่าวลือและคำนินทาใดๆ มองสีหน้าท่านเรย์กะออกเลย

ตอนใหม่พีคจังวะ กูไม่คืดว่าจะเล่นงี้นะเนี่ย 555555555555555

ท่านฟุยุโกะออกครั้งแรกนี่น่าจะประมาณตอนที่ร้อยต้นๆ ได้ป่ะ ปล่อยให้ออกโรงครั้งแรกเพื่อที่จะมามีบทอีกทีในอีกร้อยตอนให้หลัง ท่านฮิโยโกะนี่ใจเย็นโคตร...

>>524 เรื่องดราม่าคาบุจะว่าคิดเยอะก็คงไม่ว่ะ กูย้อนไม่เยอะแต่กูเจอเหมือนกัน ทีสองทียังพอว่าว่ะแต่นี่ลูกเล่นแบบนั้นมาทุกทีเลยเท่าที่กูย้อน ก็เลยยังไงๆอยู่เหมือนกัน คือจะใช้ว่าบังเอิญได้นี่มันต้องทีสองทีสำหรับกู พอมันรัวเลยเริ่มเหวอ แถมตอนแรกกูก็คิดว่ามู้ร้างเพราะคนคงหมดเรื่องคุย แต่อ่านย้อนไปหน่อยคือมันไม่มีคนเปิดประเด็นคุยมากกว่า 55555 จะว่าไปก็เหมือนหลังๆเม้นจะแนวๆเดียวกันไม่มีอะไรใหม่เท่าไหร่จริงๆเลยคิดว่าคงเหลือคนอยู่กลุ่มนึงที่เล่นเรื่อยๆตลอด อยากให้คึกคักกว่านี้ก็ต้องรอคนอ่านท่านเรย์กะใหม่ๆค้นพบแล้วเข้ามู้มาร่วมหวีดกันแทนมั้งนะ

มู้วิ่งฉิวๆมันไม่เฉพาะช่วงแรกนะมึง กูเห็นมันฉิวยาวจรเริ่มมีดราม่าอะแหละที่หาย กับเน็ตดีแทคโดนแบนนี่กูเห็นช่วงที่คนบ่นกันว่าอยากเม้นแต่เม้นไม่ได้เพราะโดนแบน ก็เป็นช่วงทู้วิ่งฉิวเหมือนกันว่ะ คิดว่าเงียบคงไม่ใช่พวกสาเหตุนี้อะนะ

บรรยากาศกระทู้ร้างและอึมครึมจริง กูก็รู้สึก แต่ยังไงถึงมันจะเหมือนคำร้องขอที่ไม่สามารถทำอะไรได้ก็ตาม แต่กูก็ยังอยากให้เราอยู่ต่อกันไปเรื่อยๆ กูผูกพันกับพวกมึงมากๆๆๆๆ และคิดว่าพวกมึงคือเพื่อน ดังนั้น ถึงมันจะเป็นไปไม่ได้ก็ขอให้กูได้พูดเถอะ ไม่ว่าต่อไปนี้กระทู้จะวิ่งช้ามากถึงขนาดสามเดือนครั้ง กูก็ยังจะเข้ามาแต่ไม่บ่อยเพราะติดหลายๆอย่าง หรือกระทู้จะปิดไปเลย ไม่มีคนต่อ กูก็เสียใจอะ เริ่มวกวนละความรู้สึกกู มึงอ่านจะงงๆ กูก็งง เอาเป็นว่ารักนะ!

พวกมึงรู้ใช่ไหมว่าโม่งไม่ใช่กรุ๊ปแชท ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมาตอบเม้น ยกมือเช็คชื่อกันตลอดเวลา เพราะฉะนั้นจะหายไปก็ไปเถอะว่ะ มีประเด็นเมื่อไหร่ค่อยเข้ามาถกกันก็ได้

>>533 +1
หลังๆกุก็ไม่ค่อยโผล่มาที่โม่งเท่าเมื่อก่อน แต่กุก็ชอบบรรยากาศของโม่งที่นี่อยู่ดี จะขึ้นช้าหรืออะไรกุไม่สนว่ะ กุรู้แค่ว่าถ้าเกิดกุอยากหวีดท่านเรย์กะ กุมาที่นี่ได้ เพราะยังไงที่นี่ก็มีไว้สำหรับคนชอบท่านเรย์กะอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะมึง

>>534 เยสๆ จะห่างกัน 1/4 ลี้ หรือสามพันไมล์ กระทู้นี้ก็ต้อนรับโม่งซุยรันทุกคนเสมอ

มันก็ไม่ใช่อยู่แล้วแหละมึง แค่ว่าจะที่ไหนสังคมอะไรก็ตามพอคนหายไปนี่บางทีมันก็ต้องมองว่ามีอะไรเกิดขึ้น มีปัญหาอะไรรึเปล่า กูเข้าใจว่าคนปกติทั่วไปจะแคร์อยู่บ้างที่คนหาย อย่างน้อยคือปริมาณความเห็นความหลากหลาย แนวคิดมุมมองอะไรใหม่ๆมันหาย ส่วนในกรณีมึงไม่แคร์ก็ไม่แปลก มันแค่ทำเอากูเริ่มคิดถึงเม้นบนๆที่ว่าอยากให้ทั้งทู้เหลือแต่พวกเดียวกัน คนกลุ่มเดียว แม่งอ่านมาตอนแรกกูเข้าใจว่าเป็นฟีลลิ่งคนกำลังขึ้น อ่านมาตอนนี้กูกระจ่างละว่าสรุปมีจริงว่ะ การที่มู้ร้างจริงๆคงไม่ใช่ปัญหาเพราเสำหรับบางคนคือโอเคอยู่แล้ว ไปถึงนี่คือเป้าหมายอยู่แล้วไรงี้ป่ะวะ บอร์ดกลุ่มปิดสินะที่ต้องการจริงๆ

อีกอย่างมันไม่เรื่องมีหรือไม่มีประเด็น ที่ไหนมีคนและคนมันจะคุยมันก็เปิดประเด็นได้เรื่อยๆแหละ ผ่านมาเป็นสิบทู้ประเด็นคุยก็มาเรื่อยๆ พอมันเงียบไม่ใช่ไม่มีเรื่องคุยแต่กูว่ามันคือไม่มีคนจะคุย หายไง

>>536 ตอนแรกกูก็คิดว่าบนๆเรื่องคนกลุ่มเดียวมันคือการอาละวาดต่อเนื่องและพูดตามอารมณ์เหมือนกัน มาถึงตอนนี้ก็เข้าใจอะไรมากขึ้นว่ะ

สรุปคือกูก็อยู่ผิดที่เองเหมือนกันสินะ พวกที่ไปแล้วคือรู้ตัวเร็วกัน กูคือพวกรู้สึกช้าเองป่าววะ แม่งรู้สึกมันเริ่มไม่ใช่

เอิ่ม กูไม่ได้ว่าใครนะ แต่พูดไปก็คงเหมือนว่าแหงๆ คือกูรู้สึกว่าที่มาเปิดประเด็นย้ำๆ บอร์ดร้างคนหายแบบนี้แม่งจะยิ่งกลับทำให้คนที่มาอ่านรู้สึกไม่ดีป่ะวะ อย่างน้อยก็กูคนนึงล่ะ กลายเป็นว่าไอ้พวกที่ยังอยู่เหมือนไปข่มเหงใครเขาซะฉิบ ถึงกูจะมั่นใจว่าไม่เคยไปตีเรือใครเลยนะเว้ย ออกจะรักและเอ็นดูเหมือนญาติผู้ใหญ่ เอาเป็นว่ากูคิดว่านี่คือไดนามิคบอร์ดอิสระแบบนึง มีช่วงขึ้นและช่วงลง ถ้าขึ้นแบบพีคๆ ไปแล้วจะมีขาลงก็ไม่แปลก ส่วนตัวกูว่าคนไม่ได้หายไปไหน แค่ตอบน้อยลง รีเฟรชน้อยลงเฉยๆ เพราะมันไม่มีที่อื่นให้ไป นอกจากช่องคอมเมนต์ในแมวดุ้น 5555555
ปล. บอร์ดท่านเรย์กะของ 2ch ที่ญี่ปุ่นก็ตีกันจนพังไปรอบเหมือนกันนะ ถ้าบอร์ดไทยจะซ้ำวงจรกูก็จะไม่แปลกใจเหมือนกัน เรียกว่าเป็นอานุภาพท่านเรย์กะ ที่แทบไม่มีเรื่องรักๆ ในชีิวิต แต่ทำให้กองเรือเปิดสงครามกันเองได้ ถถถถถถถถถ

>>540 กูเข้าใจว่าที่เปิดประเด็นเพราะให้เห็นปัญหาและปรับแก้กันนะ อย่างบนๆก็มีบอกหลายเม้นว่าอยากให้ปรับ ไม่อยากให้เกิดซ้ำรอย แต่พอไปๆมาๆมันไม่มีคนออกมาเฮ้ยเราอบากปรับเลย แถมมีแบบเออมันไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้น คิดมากป่าว ซึ่งกูว่าปัญหามันเห็นอยู่ทนโท่ว่ะ พอมีคนทำเบลอกับคนบอกจะไปก็ไปเถอะ กูก็เลยรุ้สึกเหมือนกันว่าไม่ได้จะพยายามแก้กันอยุ่ละ แสดงว่ามันไม่ใช่ปัญหาป่ะ ไม่ได้มองว่ามันกระทบหรือมีผลเสียอยู่แล้ว แสดงว่าตอนนี้โอเคแล้วอ่ะดิ กูก็เลยรุ้สึกเหมือนกันว่าอ้าว สรุปคือมึงจะคัดคนกันสินะ

>>540 ตรงไดนามิคขาขึ้นขาลงสำหรับกูก็ไม่เชิงว่ะมึง ถ้ามันขึ้นลงด้วยปัจจัยภายนอกอะกูรู้สึกปกติ เช่นแต่ไหนแต่ไรมาก็วันธรรมดาเม้นวิ่งฉิว วันหยุดจะเงียบ ยิ่งหยุดยาวยิ่งเงียบโดยไม่มีเรื่องในบอร์ด อันนี้กูว่าคือช่วงขึ้นลงตามปกติของมัน แต่ตอนนี้มันหายกันแบบมีเหตุในทู้ก่อนและคนหายตาม มีเหตุและคนหาย เกิดซ้ำกันและหายไปกันหลังมีเรื่องตลอด คือมันไม่ใช่ไดนามิคว่ะ มันคือมีปัญหาในบอร์ดละ มีเรื่องเกิดขึ้น สำหรับกูนะ

>>541 >>542 กูเป็นพวกที่หลั่นล้าผ่านมาโดยไม่ได้รู้ตัวว่ามันมีคลื่นใต้น้ำกันอยู่อ่ะนะ เหมือนบนๆ คือ อ้าว มีพายุพัดผ่านไปเหรอวะ งง โดยรวมๆ กูว่าโม่งในกระทู้นี้นิสัยดีกันโดยพื้นฐานอยู่ล่ะ เห็นจากเวลามีโทรลล์หรือมีอื่นๆ มากวนก็ตอบกันแบบสุภาพตลอด กูเลยคิดว่าไม่น่าจะมีใครจงใจเบียดเรือใครโดยตรง ทีนี้เลยจะถามต่อว่า ถ้าคิดว่ามีปัญหา อยากให้แก้ยังไงล่ะ อันนี้ถามจริงๆ แบบไม่ได้ประชด เพราะกูไม่ได้มองว่าการมีบอร์ดปิดเหลือคนกลุ่มเดียวเป็นเรื่องดีกับใครนิ ถ้ากระทู้วิ่งๆ มีอะไรให้อ่านเยอะๆ เหมือนเมื่อก่อนก็ดีอยู่แล้ว แต่เมื่อมันบังคับใจกันไม่ได้จะให้ทำยังไงล่ะหว่า

>>543 เอาจริงๆกูว่าแก้ยาก เพราะเริ่มเลยคือประเด็นคาบุมีเปิดอกไปทีก็ดูพยายามแก้แล้วนะ สุดท้ายหลังๆมายันจนปัจจุบันถามว่าต่างไปจากก่อนเปิดอกก็ไม่วะ หรืออื่นๆตามที่ >>471 เล่ามาซึ่งกูเองย้อนไปอ่านก็เจอ จริงตามนั้น มีเกิดขึ้นทุกอย่าง ซึ่งคือทำมาขนาดนี้และนานขนาดนี้จะมาแก้ก็ยากว่ะ เอาจริงตั้งแต่แรกว่าทำไปทำไมถ้าอยากอยู่ร่วมกันดีๆคงไม่มีแต่แรก ถ้ามันมีคือก็ไม่ได้อยากอยู่ด้วยกันในความต่างอยู่แล้วป่ะ ถ้าจะแก้ปัญหาในความคิดกูคงทำได้แค่อย่างเดียวคือตามที่เค้าเล่ามาทุกอย่างเลยอะ อย่าทำอีก มันก็ได้แค่นี้

>>544 อันนี้กูเห็นด้วยกับมึง แก้ยากโดยเฉพาะกับคนเก่าๆที่เจอประเด็นนี้แล้วหนีออกไปกันคงน้อยมากและยากมากที่จะกลับมาให้ได้แก้ปัญหาด้วยกันอีก แถมเรื่องมันมีมานานจริงๆว่ะ ถ้าโอเคกับความต่างแต่แรกคงไม่มีป่ะ มีมานานและมีมาเรื่อยๆ และถ้าไม่มีคนมาเล่าก็คงยังมีต่อไป หรือเผลอๆมีมา้ล่าแล้วก็ยังอาจจะมีต่อไปด้วยซ้ำ กูก็ไม่รู้ว่ะ

แต่นอกจากเหตุการณ์ทั้งหมดที่เคยทำกันมานี่ขอให้อย่าทำอีก กูก็นึกไม่ออกละเหมือนกัน

เสริมเพิ่มว่าใครที่ยังรู้สึกงงๆกับเหตุการณ์หรือคิดว่ามันคือคิดมากพวกที่หายนี่เซ้นซิทีฟกันไปเอง คือมันแบบโหคนเราช่างเซ้นซิทีฟกันพร้อมเพรียงเป็นหมู่คณะอะไรขนาดนั้นวะ

กูคงพูดได้แค่มึงลองย้อนไปอ่านดู มึงย้อนรึยัง ไม่เห็นอะไรเลยจริงเหรอ แค่นั้นแหละ คือถ้าย้อนไปอ่านนี่กูว่าไม่น่ามีใครงงหรือตามไม่ทันแล้วนะ มีความชัดอยู่เหมือนกัน ยิ่งคนชี้พิกัดไทม์ไลน์เหตุการณ์ที่เกิดเรื่องขึ้นมาให้แล้วนี่ย้อนไปดูคือแบบชัดมากมึง

>>543 ตอบเรื่องที่มึงถาม สำหรับตัวกูเองกูว่าแก้ไม่ได้ คนโอเคกับแนวนี้ก็อยู่ไป คนไม่โอเคก็คือหายไปและกูว่าคงไม่กลับมากัน มันคือปัญหาที่ฝังในทัศนคติด้วยซ้ำจะแก้ไงวะ ไปผ่าหัวพวกคนที่ทำออกมาเขียนโปรแกรมใหม่รึไง ก็อยู่กันไปแบบนี้แต่รับรู้ว่าปัญหาอะมันมี และสังรมในนี้ไม่ได้สวยฟรุ้งฟริ้งแบบที่มีงคิดภาพก็แค่นั้น

พวกที่รับมือกับโทรลกับพวกที่ทำเรื่องนี้อาจจะคนละคนกันก็ได้นี่นา กูคิดว่าคนในกระทู้นี้เป็นเพื่อนกันมาตลอด ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมีเรื่องแบบนี้ในกระทู้ เหมือนกูไม่ระแวงสงสัยหรืออะไรด้วยมั้ง แบบว่าไว้ใจเลยไม่ได้สังเกต
พอมีคนรู้ตัวเยอะก็คงทำยากขึ้นแล้วแหละ ถ้ามีคนช่วยกันดูช่วยกันขัดขวางก็น่าจะดีขึ้น กูเป็นหนึ่งในคนที่เคยโดนมาคุใส่แต่แบบเบาๆไม่เท่าพวกเรือคาบุ แต่กูดันโง่ไม่รู้เรื่อง คิดแค่ว่าดูมาคุแปลกๆแล้วไม่ได้สนใจ 55555
แต่พวกที่โดนหลายๆรอบคงไม่ชอบแหละ กูเข้าใจนะ เพราะหลังจากนั้นกูก็ไม่แตะประเด็นนั้นถ้าไม่จำเป็น ไม่มีใครชอบโดนมาคุใส่เวลาคุยกับคนอื่นหรอก

>>548 คิดเหมือนกันว่ะว่าคนทำกับคนรับมือโทรลอาจจาคนละกลุ่ม พวกคนคุยโทรลมีพวกที่ดูรอมชอมโอนอ่อนคุยอย่างสุภาพกับพวกดูใจเย็นคุยด้วยเหตุผล ซึ่งสองกลุ่มนี้ดูนิสัยไม่น่าใช่พวกก่อเรื่อง มันดูคนละสไตล์เหมือนกันอะ เพราะงั้นจะเหมารวมว่าสังคมดีจากคนกลุ่มนี้คงไม่ได้ว่ะกูว่า คนที่ทำสังคมแย่ก็มีอยู่และดูไปน่าจะคนละกลุ่มเงี้ย

เหวี่ยงใส่นี่กูก็เคยโดน กูไม่ค่อยรู้เรื่องพอกับมึงเลย เคยออกมาช่วยเถียงแทนพวกคนที่เปิดประเด็นมาถกด้วยว่าแบบในโพสเค้าไม่ได้ดูยัดเยียดคใามคิดและเพ้อขนาดนั้น ก็ดูพูดดีๆมีอะไรอ้างอิง มีหลักฐานในเนื้อเรื่องสนับสนุนเงี้ย และไม่ได้แบบแนวกูถูกกก มีงต้องเชื่อตามกู อะไรแบบนี้อะ พอตอนคนมาด่ากูเลยยังงงอยู่ว่าทำไปเผ็ดกันจริง เม้นพวกนั้นมันดูไม่มีอะไรเลยแท้ๆ คือกูทึ่มเองเลยอ่านไม่เจอว่ามีประเด็นอะไรทำให้โดนด่า ถถถถถ

>>548 ถ้าคนเริ่มรู้ตัวกันแล้วสงครามประสาทแนวนั้นจะหายไปก็ดีสิมึง อยากให้เป็นแบบนี้อยู่เหมือนกันนะ เพราะให้เปลี่ยนที่มุมมองคนทำเองเลยนี่กูว่ายาก ถ้าไม่ค่อยกล้าทำแบบนั้นอีกหลังคนจับได้มันก็คงดี

เอ้อ จะว่ากูซื่อบื้อหรืออะไรก็ตามเถอะ กูไม่รู้สึกจริงๆ นะไอ้ที่มึงว่ามา ไม่ใช่แกล้งปล่อยเบลอด้วย กูว่ากูก็อยู่มานานแล้วนะตั้งแต่มู้ต้นๆ อ่านก็ครบหมดทุกเม็ดยกเว้นสปอยล์ ผ่านร้อนผ่านหนาวมาทุกอีเว้นท์ละ แต่กูไม่ยักกะรู้สึกว่าใครจงใจทำอะไรใครแบบที่ว่ามาเลยแฮะ ซึ่งถ้ามันมีจริงการที่กูเบลอๆ แบบนี้กูก็เลยมีความสุขดีอยู่ละมั้ง

แต่กูก็จำได้ทุกเหตุการณ์นะเออ
พอจบแต่ละอีเวนท์กูก็ปฏิบัติตามข้อสรุปของอีเวนท์นั้นๆ นะ จะว่ากูซื่อบื้อหรือประสาทด้านเกินไปก็เอาเหอะ แต่กูก็แฮบปี้กับที่นี่ดีอยู่ ด้วยความที่เป็นคนไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรของกูแหละมั้ง ก็ขอโทษที่ช่วยอะไรไม่ได้นะ ได้แต่แชร์มุมมองเฉยๆ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คนที่ยังไม่สบายใจนะ ขอให้หาทางออกที่สบายใจได้ไวๆ

ที่ไม่สบายใจอยู่นี่กันคงส่วนน้อยว่ะมึง เพราะส่วนใหญ่กูว่าคงเลิกไปหมดละ ไม่แน่ว่าอีกไม่นานที่ยังบ่นกันอยู่นี่ก็คงเงียบไปเหมือนกันกับพวกที่เงียบไปก่อนหน้านี้

กูเป็นคนนึงที่อ่านมาตั้งแต่มู้แรกและอ่านตลอด สปอยล์กูก็อ่าน คือกูอ่านหมดจริงๆก็ไม่เจออะไร แต่พอคนบอกแล้วย้อนไปดูก็เจอตามแบบไม่อุปาทานด้วยนะ มันแค่เป็นข้อสังเกตว่าพอเกิด A จะมี B ตามมาทันที อ่านรวมๆไม่เคยเห็นแต่พอแยกมองกูเห็นทันที พอ A>B ตลอดเวลากูก็เริ่มอื้มมมมมเหมือนกัน ไม่ใช่ไม่กี่ทีแต่แม่งทุกทีเลยนี่หว่า ก็เซ็งกันไป แต่พักหลังกูไม่ค่อยเข้าอยู่แล้วหลังมีดราม่า ทั้งงานยุ่งและรู้สึกเนือยๆ พอเจองี้คือเนือยหนักกว่าเดิม

ก็คิดว่าทนกับบรรยากาศแบบนี้ไปกันไม่นานหรอก คงไม่ต้องอึดอัดอึมครึมนานเพราะอีกซักพักคงหายหมดแล้วจริงๆ

เปิดทู้มาบรรทัดแรกๆมันขึ้นว่า รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้ แล้วพอมาเทียบกับเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นนี่คือกรอกตามองบนแล้วยิ้มอ่อน เปิดมาแค่บรรทัดแรกก็พลาดแล้วจ้า ไม่ใช่ตั้งแต่เริ่ม

ทำไมถึงกลายเป็นอย่างนี้ได้น้อ กูพิมแบบนี้ทั้งๆที่รู้แก่ใจว่าอะไรเป็นอะไร ยังไงก็อยากยื้อไว้ให้นานที่สุด มึงรู้ใช่ไหม ไม่ว่าเราจะปรับแก้อะไร หรือจะปล่อยผ่านไปก็บอกกัน ให้ทู้ท่านเรย์กะอยู่ไปนานๆในฐานะคนที่อยู่มาแต่ต้น สุดท้ายคนจะออกจะเข้ากูก็ยังอยู่จนมันไม่มีใครคุยกับกูแล้วนั่นแหละ

>>554 กูอยู่มาตั้งแต่กระทู้แรกก็อยากยื้อเหมือนกัน แต่ถ้าจะไปกันจริงๆกูก็คงห้ามไม่ได้ ไม่คิดเลยว่ามันจะมาถึงจุดนี้ ;w;

กูพยายามย้อนไปอ่าน แต่ก็ผ่านๆ กูก็คนตั้งแต่ทู้แรกๆนะ แต่กูยังเด็ก ก็ไม่ได้คิดอะไรผู้ใหญ่มาก กูเข้าใจว่า ที่หวีดๆกันไปก็ตอนโมเม้นนั้นๆ อันที่จริงเรื่องฉายาเรียกๆกัน กูไม่มีปัญหาอะไร แต่กูดันโง่ไม่รู้ว่าเขามีดราม่ากัน หลังๆแต่ละคนเริ่มอวยแรงขึ้น กูเลยอืดๆ แต่ก่อนกูแซะทุกคนที่ออกมาอ่ะ หลังๆกูอ่านเฉยๆ ผ่านๆว่ะ อันที่จริงกูว่าการเข้ามู้ต้องทำใจยอมรับอ่ะว่าต่างคนต่างอวย คือคนอวยคาบุก็มี เอ็นโจก็มี เอสบ้าง ประธาน โชตะ บลาๆ มาเม้นในนี้ก็เพื่อหาที่เพ้อระบายอะไรแบบนั้น คือในใจทุกคนคาแรคเตอร์ที่ตัวเองมองมันไม่เหมือนกันร้อยเปอร์หรอก อย่าดราม่ากันเลย เหล่าโม่ง กลับมาแซะทุกคนกันเถอะ แต่หลังๆที่ไม่มีการแซะกูว่าเพราะไม่มีอะไรให้แซะด้วยล่ะ จะแซะว่าท่านเรย์กะอ้วน หรืออะไรแบบนี้มันก็เดิมๆด้วย อีกอย่างบางทีเรือติดอาวุธมา อาจมีคนแบบกูคืออ่านเฉยๆ ไม่ตอบอะไร ไม่ขวาง พาเมนตัวเองมาค่อยออกมาแสดงตนไรงี้ เอาจริงๆถึงเราจะเถียงกันไปก็เท่านั้น ตราบใดที่ดิบไม่จบเถียงไปก็เท่านั้น ศัตรูที่แท้จริงคือภูเขาน้ำแข็งคานโน้น ที่มีท่านพี่นั่งบนบัลลังก์ยกพระบาทกระดิกน้อยๆ กร๊าวใจ

ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นยังไงกันนะ เเต่สำหรับกูคือช่วงนี้เข้ามาทีไรกูเจอดราม่าตลอดเลยอ่ะ เลยไม่ค่อยอยากเข้ามาดูเท่าไหร่ (เเต่กูก็เช็คกระทู้วันเว้นวันนะ) คือกูไม่ค่อยถูกกับเรื่องเครียดๆ เท่าไหร่ สำหรับกูที่นี่คือที่ที่เข้ามาเเล้วสบายใจดี มีคนหวีด มีถกวิชาการ กูชอบอ่านเม้นที่พวกมึงคุยกันอ่ะ บางทีก็รอโม่งฟิคบ้างไรบ้าง

เเต่หลังๆ มานี้โม่งฟิคหายไปกันหมดเลย ไม่มีคนเปิดประเด็นคุย กระทู้ก็เงียบ กูก็คิดถึงกระทู้ช่วงเเรกๆ เหมือนกัน คือกูชอบที่นี่มาก ตอนกูเข้ามากูไม่รู้สึกเหมือนเป็นเว็บโม่งเลย เหมือนมาคุยสนุกๆ กับเพื่อนมากกว่า

คือกุก็คงอยู่จนมู้มันไม่มีคนเข้าเเล้วเหมือนกันเเหละ อยู่มานานเปิดมู้จนชินเเล้ว อ่านที่พวกมึงคุยเเล้วกูรู้สึกว่าเออเนอะ คนหายไปเยอะมากจริงๆ... เพราะเรื่องอะไรก็เเล้วเเต่เถอะ ถึงอยากให้ทุกอย่างมันกลับมาดีเหมือนเดิมเเต่ก็คงรั้งคนที่เค้าเดินจากไปไม่ได้เเหละ ก็เข้าใจ

กูเเค่อธิบายความรู้สึกกูเฉยๆ นะ ไม่อยากมีปัญหาอะไรกับใคร ถ้ามันไปกระทบอะไรก็ขอโทษด้วย (กูเห็นเม้นบนๆ มีปัญหากันเเล้วกุกลัวคนเข้าใจผิด เลยเขียนไว้ก่อนนะ)

>>554 กูอยากยื้อเหมือนกัน ยื้อทั้งที่มองไปก็รู้แหละว่าเกิดอะไรขึ้น คือกูยังเชื่อมั่นในคนไทยขี้ลืม ถถถถ พยายามไม่เครียดอะนะ แต่ถึงระยะเวลานึงความเซ็งคนหายไป กูเชื่อว่าต่อให้คนที่หายไปจากโม่งก็คงยังอ่านท่านเรย์กะอยู่ดี มันไม่ได้เกี่ยวกันเลย พอถึงจุดนึงที่ความละเหี่ยมันเริ่มซา ความจี๊ดที่อยู่กูโดนด่าเฉ๊ยมันเริ่มหายไป คิดว่าคงมีเริ่มกลับกันมาได้บ้าง ตอนนี้เรื่องยังใหม่ คนโดนด่าก็โดนไปยังไม่นาน คนเพิ่งรุ้ก็ยิ่งสถานการณ์สดใหม่เข้าไปใหญ่ ยังเชื่อว่าถ้าอยู่กันได้ต่อไปอาจจาแผ่วเนือยๆทู้แล่นอืดเอื่อยไปพักนึง แต่จุดที่โอเคและคนแบบ เออช่างมันเถอะ และกลับมา กูว่าโอกาสยังมี คิดถึงวันวานอันหวานชื่นของเราสิ ;A;

>>554 ไม่ต้องห่วง กูคนนึงที่จะอยู่กับมึงไปจนกว่าจะท่านเรย์กะจะออกเรือน หรือไม่ก็จนกว่าโม่งจะล่ม พักนี้แม่งเห็นเข้า medutation บ่อย กูละหวาดเสียว เอาเป็นว่าใครยังอยู่ก็ช่วยกันรักษาบรรยากาศของกระทู้ด้วยนะจุ๊ ชีวิตท่านเรย์กะยังหลั่นล้าบันเทิง อย่าอมทุกข์อมโศกกันเล้ย

Ky หน่อยนะ แปลตอนใหม่ทำไมท่านเรย์กะเท่จังงง เหยียบขยี้แล้วเตะให้กระเด็นนน -//\\-

>>560 กูก็ว่า เท่ผิดฟอร์มท่านเรย์กะมากๆ นางคงเซ็งจัดจริงๆ ไม่ก็กินเค้กหมดพอดีเลยไม่รู้จะอยู่ต่อไปทำไม

กูชอบตอนท่านเรย์กะพูดถึงทานุกินะ จากตอนแรกๆที่ระแวงทานุกิมาตลอดมาถึงขั้นพูดจาแบบนี้ให้คนอื่นฟังนี้รู้สึกซาบซึ้งจริงๆ ถ้าท่านพ่อมาได้ยินนี่ตัวลอยแน่นวล 55555
แต่กูก็แปลกใจอยู่นะที่ท่านฟุยุโกะสังเกตด้วยว่าท่านเรย์กะรู้สึกเหนื่อยเวลาอยู่กับคาบุกับเอ็นโจ ปกติมีเด็กซุยรันแต่คนจิ้นแม้แต่คนใกล้ตัวท่านเรย์กะเองก็เถอะ ไม่มีใครสังเกตเรื่องแนวๆนี้มาก่อนเลย

>>562 กูแปลกใจที่นางไม่หือไม่อือไปกะเรื่องพวกนี้มากกว่า ปกติก็ดูออกจะ occult ท่องบทสวดเล่นคำสาป ถถถถถถ แสดงว่าปกติจริงๆ อาจจะดูมีสติมากกว่าที่คิด

>>563 ปกติที่สาปแช่งหรือไล่ปีศาจไรงี้กูเข้าใจว่าไม่่ได้จริงจังอะไรมากมั้ง แบบแก้เคล็ดพอเป็นพิธี อารมณ์เหมือนไปไหว้พระก่อนสอบไรงี้ พอเจอมาพวกลัทธิอะไรแบบนี้จะถอยก็ไม่แปลกมั้ง ญี่ปุ่นยิ่งมีลัทธิแปลกๆมาหลอกคนอะไรงี้เป็นปกติอยู่แล้วด้วยจะระวังตัวก็ไม่แปลก

แต่กูดันคิดว่าท่านฟุยุโกะอาจมองท่านเรย์กะผ่านฟิลเตอร์ฮีลเลอร์ก็ได้ว่ะ คือจริงๆ อาจไม่ได้ดูออกอะไรหรอก แต่เพ้อไปเองเลยถึงกะชักชวนมาเข้าลัทธิ ถถถถ แต่ตอนท่านเรย์กะบอกว่าโดนทานุกิสาป กับเป็นลูกทานุกินี่ก็น่ารักจริงๆ นะ อรั๊ย

>>565 เออ เป็นไปได้เหมือนกันว่ะ 55555

คือตอนนี้นางฟาเธอร์ค่อนชัดอ่ะ เลยน่ารัก ><

แต่รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีเล็กน้อยตอนนางบอกเตรียมใจจะอยู่กับวิญญานทานุกิไปชั่วชีวิตนี่แหละ ไม่ใช่ว่าสุดท้ายแล้วคนเข้าวินคือ...ท่านพ่อ... เกลียดอะไรได้อย่างนั้นจริงๆ

Ky ตอนคาบุต่อกลอนกับเรย์กะ อย่างฮา อะไรของมันเนี่ย555555 หล่อระทม หล่อเสียของ มาหมด
ป.ล. ขอบคุณโม่งแปลที่แปลให้อ่านและอ้างอิงยังแน่นเหมือนเดิม กุรักมึงงง

อะๆ สาระ(?)วันหยุด
ขึ้น ม.6 กันแล้ว เลยมาอัพเดทอีกที (จาก >>>/webnovel/3805/30)
________________________

ท่านเรย์กะกับเพื่อนร่วมห้อง (เนื่องจากส่วนมากไม่มีระบุว่าอยู่ห้องเลขอะไรบ้าง ขอแทนค่าเป็น X Y Z)

ประถมซุยรันมีห้องเรียน 4 ห้อง เปลี่ยนห้องเรียนตอนขึ้น ป.3 และ ป.5

• ประถมชั้นปีที่ 1
ห้อง X : เรย์กะ, เซริกะ, คิคุโนะ

• ประถมชั้นปีที่ 3
ห้อง X : เรย์กะ, เซริกะ, คิคุโนะ
ห้อง Y : เอ็นโจ, อาคิสะวะ

• ประถมชั้นปีที่ 5
ห้อง X : เรย์กะ​, เซริกะ, หัวหน้าห้อง, มิฮารุ
ห้อง 3 : คาบุรากิ, คิคุโนะ
________________________________________________

มัธยมต้น มีนักเรียนใหม่เพิ่มเข้ามา 3 ส่วน (~200คน) ไม่มีบอกจำนวนห้อง, เปลี่ยนห้องเรียนทุกปี

• มัธยมชั้นปีที่ 1
ห้อง X : เรย์กะ, หัวหน้าห้อง
ห้อง Y : เอ็นโจ, มิฮารุ, เณรน้อย
ห้อง Z : โมชิดะ, ซึรุฮานะ, อายาเมะ

• มัธยมชั้นปีที่ 2
ห้อง X : เรย์กะ, เอ็นโจ
ห้อง Y: คาบุรากิ, หัวหน้าห้อง

• มัธยมชั้นปีที่ 3
ห้อง X : เรย์กะ, คาบุรากิ, เซริกะ, ซึรุฮานะ, เณรน้อย
ห้อง 5 : หัวหน้าห้อง
________________________________________________

มัธยมปลาย มีนักเรียนใหม่เพิ่มเข้ามาประมาณร้อยคน (~300คน)

• มัธยมชั้นปีที่ 4
ห้อง 1 : วาคาบะ
ห้อง X : เรย์กะ, ซาโตมิ, อิโคมะ, ดิเท, อิวามุโระ

• มัธยมชั้นปีที่ 5
ห้อง X : เรย์กะ, หัวหน้าห้อง, รุเนะ, โนโนเซะ, ดิเท, ฟุยุโกะ
ห้อง Y : เอ็นโจ, วาคาบะ, ทากาคิ, หมายเลข 2 (กลุ่มซึรุฮานะ), สมาชิกกลุ่มซึรุฮานะอีกหนึ่ง
ห้อง Z : คาบุรากิ
ห้อง A : อิวามุโระ
ห้อง B : มิฮารุ

• มัธยม​ชั้น​ปีที่​ 6
ห้อง X : เร​ย์​กะ, เซริกะ, คิคุโนะ, ซาโตมิ, ทาคากิ
ห้อง Y : คาบุรา​กิ​
ห้อง Z : เอ็นโจ
ห้อง A : มิซึซากิ
ห้อง B : หัวหน้า​ห้อง, มิฮารุ

(วาคาบะยังไม่รู้อยู่ห้องไหนกะใคร แต่กูขี้เกียจรอแล้ว ถถถถ)

ถ้าจะขอให้คุยกันเฉพาะส่วนที่เกี่ยวกับนิยายได้ป่าวนิ. เรื่องดราม่าแบบทำไมคนหายไรงี้บางทีมันก็น่าเบื่อนะ. ลากยาวๆกว่าจะพ้น

>>570 ดูแล้วม.5 นี่เฉลยเยอะสุดเลยแฮะว่าใครอยู่ห้องไหน เพราะตัวละครเพิ่มมาหลายคนด้วยมั้ง
ป.ล.อัพเดทในสารบัญให้แล้วนะ

>>572 แต้งกิ้วค่ะ ♥
เพราะ​ว่าตอนม.5มันมี​จำนวน​เป็นร้อยด้วยแหละ ชั้นอื่นไม่กี่ตอน​ก็เลื่อน​ชั้น​แล้วงี้

>>570 ขอบคุณหลาย มึงขยันมาก เพิ่งเห็นว่าตอนม.5 ท่านฟุยุโกะก็อยู่ห้องเดียวกับท่านเรย์กะด้วย แล้วตอนทั้งห้องทำคาเฟ่ชาจีนกัน นางไปทำอะไรอยู่หว่า โคตรจะนึกภาพไม่ออก...

>>573 จริงด้วยแฮะ ตอนม.4 รู้สึกเลื่อนชั้นไว ตอม.5 เนื้อหามันเยอะกว่า

อ้อ ม.5 กูลืมเติมอีกห้องนึง

ห้อง C : มิซึซากิ, ชายที่ตามตื้ออาโออิจนเร​ย์​กะ​จัดการ​

Ky หน่อย เห็นแปลไทยมาเรื่องความเชื่อ ต่อไปจะมีใครหลอกพานางไปดูลายมือหรือไพ่ยิปซีไหมเนี่ย 555

ว่าแต่ แอบกลับเข้าประเด็นเอ็นโจได้มั้ยเนี่ย กูแอบขัดใจฮีอีกแล้วนะ ที่ว่าฝากมาซายะด้วยนะตอนท้ายนี่คือไร จงใจชงเพื่อนอีกละป่ะเนี่ย ทำแบบนี้กูไม่เคลียร์นะจอมมาร

>>578 เรามองว่าท่อนนั้นเอ็นโจโยนงาน 55555

>>578 กูมองว่าเอ็นโจโยนปัญหาของคาบุที่ตัวเองไม่อยากยุ่งให้ท่านเรย์กะเช่นเคย

>>579 >>580 ขอให้มีตุ๊ยท้องอีกรอบ สาธุ...

>>568 ท่านพ่อเจ้าวิน ก็อยู่บ้านยาวไมาแต่งออกไง แปลว่าท่านพี่ก็เจ้าวินเช่นกัน 5555

>>581 สาธุ...

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับวิญญาณแค้นทานุกิที่สิงอยู่ข้างหลังน่ะ จะจัดการให้หมดเลย [ทาร์ตถาดที่ 16] //ชื่อห้องก็มา ปล่อยผ่านได้เลยนะเออ 555555

เอ็นโจชอบเรยกะจริงๆรึเปล่านะ. รึเราแค่กาวกันไปเอง

>>584 ถาดที่16เลยเหรอ นี่ไม่อยากจะนึกถึงตอนกระทู้ไปถึงเบอร์ 50 แบบญี่ปุ่น จะจัดอะไรไปบ้างเนี่ย ถถถถ

>>585 ไม่มีใครรู้ 555 ส่วนมากแล้วกาวไปทุกเรือ

>>584 จัดการให้หมดที่ว่านี่ทานุกิหรือทาร์ตวะ 55555

จะว่าไปตอนล่าสุด​ ท่านเร​ย์​กะ​สั่งเค้กสามชิ้นกะน้ำชา กินเสร็จ​ก็​เชิดไปเลยใช่มั้ย​... มีคนชักดาบค่าาา

>>589 แถมถึงบ้านจัดการฟรุ๊ต​ทาร์ตต่ออีก ท่านเร​ย์​กะคะ.....

>>590 ไม่น่ารอดนะคะ.....ย้วยออกมาแน่ๆ

>>588 ก็จัดการทั้งทานุกิและฟรุ๊ตทาร์ตไง ระดับท่านเรย์กะจะปล่อยให้เหลือเรอะ 5555

สรุปเรือคาน+ท่านพ่อ+ท่านพี่ วินสินะ

นึกขึ้น​มาได้ว่ากระทู้​แรกของ​เรื่อง​นี้​มันตั้งวันคริสต์มาส​ เชี่ย นี่เดือน​หกแล้ว นี่เราอยู่​กันมาครึ่งปีแล้วนะคะคุณขาาา
ปกติ​กูคลั่ง​ไคล้อะไรได้ไม่เกิน 2เดือนก็เบื่อ​ละ อันนี่ยาวนานมาก ถถถถ แต่พักหลัง​ก็ไม่ค่อยได้​เข้ามาบ้าง​ ยอมรับ​ว่าส่วน​หนึ่ง​เพราะมาก็เจอแต่ดราม่า
และอีกส่วนคือกูก็ไปเถลไถล ติดนิยายเรื่อง​อื่นแทนงี้ว่ะ 55555555

ช่วงหลังๆกูงานยุ่ง ไม่ค่อยเข้ามาเท่าไหร่ แต่เข้ามาทีก็เจอแต่ดราม่าจนกูเบื่อ มันทำให้กูเครียดพาลไม่อยากเข้ากระทู้เลย ว่าจะลงฟิคก็ไม่ค่อยมีเวลา แถมบางทีเห็นคุยกันติดพันก็เลยไม่อยากขัดจังหวะ ข้างบนๆเลื่อนอ่านผ่านๆเห็นมีประเด็นลงฟิคเพื่อเบี่ยงหัวข้ออะไรอีก ตอนนี้กูก็ไม่รู้จะทำยังไง เลยตัดสินใจไม่ลงแม่งละ แถมตอนนี้ก็เริ่มเบื่อๆเหนื่อยๆที่จะตาม เอาไว้มันมีตอนพีคๆไคลแมกซ์หรือมันจบกูค่อยมาอ่านก็คงยังไม่สายไป

ปล.กูคงไม่มีเวลาทำสารบัญต่ออีกแล้ว ขอโทษโม่งสารบัญที่กูรับมาแล้วรักษาสัญญาไม่ได้นะ
ใครจะทำต่อก็เชิญได้เลย กูทำจนถึงแปลไทยล่าสุดแล้วล่ะ

>>594 เง้อออ ไม่นะ โม่งสารบัญรุ่นสอง เราจะคิดถึงนาย ; w ; หายยุ่งละกลับมากรี๊ดกันใหม่นะ เราสัญญาว่าจะปัดกวาดกระทู้ให้น่าอ่านไว้รอนาย

>>594 อือ เห็นเรื่องฟิคเบี่ยงเบน​อยู่เหมือนกัน​ กูก็รู้สึ​ก​ว่า มันไม่ใช่ง่ายๆ​เลยนะฟิคเนี่ย กว่าจะแต่งเสร็จ​ ;w;)!
อาจจะหมายถึง​กูมั้ยนะ เพราะ​แต่งฟิคกูไม่เคยเซฟ พิมพ์​เสร็จ​เมื่อไหร่​กูก็ลงตอนนั้น​ ซึ่งก็มีไปขัดบทสนทนา​เขาบ้าง kyอยู่​บ่อยๆ
คือกระทู้​มันก็คุยกันไปต่อเนื่อง​อยู่​แล้วน่ะ ซึ่งกูก็ชักคิดว่า​หรือมันต้องมีเม้นท์​บอกว่าคุยจบแล้วนะ ลงฟิคได้เลย จะได้​ไม่ไปแทรกเขาหรือไง....

>>596 (กูไม่ได้​ดราม่านะ กูน้อย​ใจ ;w:)​

>>596 โอ๋ๆ กูเป็นหนึ่งในโม่งฟิคที่หายกลางทางเหมือนกัน คือไม่ได้งอนหรือไรนะ คือกูตันกลางทาง ไปต่อไม่ถูก ถถถภถถ ในฐานะคนที่เคยปั่น กูก็รู้สึกว่าโม่ฟิคนี่กินเวลาและสมาธิชิบหาย กูถึงนับถือโม่งฟิคทุกคนเลยนะ ฮือออออ อยากบอกว่าลงก็ลงมาเถ้อ กาวยิ่งขาดแคลนอยู่ อีกอย่างโม่งไม่ใช่ห้องแชท แม้เวลาจะโคตรคุยแบบเรียลไทม์ ฟิคนี่เก็บไว้อ่านทีหลังได้นาจา ขอให้ทราบว่าสิ่งที่ท่านเขียนจะเผื่อไว้ให้คนรุ่นหลังอ่านตลอดไป

>>598 กูก็ว่าบอร์ด​มันไม่ใช่ห้องแชท ยิ่งที่นี่จะไปลากเอาประเด็น​ในกระทู้​แรกโยงมาคุยก็ยังได้ ถ้าจะคุยกัน

อ่านดราม่าย้อนแล้วกูก็ระแวงไปหมดว่าหมายถึง​กูรึเปล่านะ เพราะกูkyบ่อยมาก 1คือกระทู้​มันชักอืดๆ กูก็หาประเด็น​อื่นมาชวนคุย 2คือกูความจำสั้น​ บางทีนึกอะไรได้ก็เม้นท์เปิดประเด็น​เลย ไม่งั้น​เดี๋ยวกูลืม ก็ไปแทรกอยู่บ่อยๆ... ;_:"

>>594 อ๊ะ มีคนรู้ทักอีกว่ากูชอบkyลงฟิคขัดกลางวงดราม่า 55555
ก็กูไม่ชอบเห็นคนทะเลาะกันอะ กูชอบบรรยากาศครื้นเครง เห็นดราม่าแล้วอดไม่ได้kyแม่งเลย!!

ปล.1กูเป็นโม่งที่มางอแงเรื่องฝึกงานเมื่อวันนู้นนะ ตอนนี้เริ่มจัดเวลาชีวิตได้แล้ว น่าจะมีเลาแต่งฟิดคนเขียนkimidolceต่อ แต่เนื้อหาอาจรวบรัดตัดจบเลยเพราะกูงอกโปรเจ็คต์นิยายสั้นเรื่องใหม่มาอีกละ ฮ่วย
ปล.2ipกูกลับมาโดนแบนอีกแล้วว่ะ

>>599 กอดๆ นะ มึงไม่ต้องซีเรียสมากหรอก กูก็เป็น ประเภทชอบโยนประเด็นใหม่ลงไปกลางวงสนทนา บางทีก็แป้กบ้างอะไรบ้าง บางทีก็มีคนรับลูกต่อ มันก็ไปได้เรื่อยๆ นะ บางทีช่วงนี้กูยุ่งๆ พอมารีเฟรชบอร์ดเจอประเด็นที่อยากตามแล้วเขาคุยกันจบไปนานแล้วก็เสียดายเหมือนกัน แต่กูก็จะมานั่งเฝ้าบอร์ดเรื่อยๆ แหละ เพราะเรื่องนี้มันยังมีประเด็นที่อยากสครีมอีกเยอะ สำหรับกูนะ wwww

อุตส่าห์รอจนเทีายงเพื่อจะเข้ามาบอกสครีมดิบตอนใหม่
.
.
.
ในที่สุดเรย์กะก็เริ่มไดเอทกะคาบุรากิซะที แถมมีเอ็นโจพ่วงไปด้วย เป็นแก็งสามทหารเสือเช่นเคย แถมเหมือนจะเหมาฟิทเนทใช้ส่วนตัวดันสามคนอีก
.
.
.
จบการสครีม จริงๆมันมีเรื่องมากกว่สนี้แต่อ่านไม่ค่อยออก ปล่อยผ่านไป 5555

ช่วงนี้โดนเคมีคู่คาบุรากิเรย์กะอัดใส่จนจากที่นอนพาดทุกเรือจะกลายเป็นขนย้ายไปอยู่เรือนั้นเต็มตัวละ ถึงคาบุจะดูตั้งน่าตั้งตาจีบวาคาบะก็เถอะ แต่ดูไม่น่าจะมีแนวโน้มว่าจีบติดเลย เว้นว่าจะมีเหตุการณ์อะไรที่มันชวนปักธงมากกว่านี้ ไม่แน่คาบุอาจจะอกหักแล้วย้ายมาเป็นรองผู้ใหญ่หมู่บ้านคานแทนอาริมะผู้ไร้บทก็ได้นะ

>>602 แต๊งกิ้ววววว ไปอ่านมาล่ะ สปอยล์เพิ่มเติม
.
.
.
.
วันๆ ของสาวๆ ของท่านเรย์กะมาตั้งหลายตอน เปลี่ยนมาเป็นวันๆ กับหนุ่มๆ บ้างซักที ตอนต้นๆ ทานุกิควงลูกสาวไปอวดใครต่อใครใหญ่เลย น่ารักโว้ย
ตอนนี้คาบุมันมีพัฒนาการแล้วด้วยนะ มันรู้จักซื้อของน่ารักๆ มาฝากท่านเรย์กะ นางถึงกับตะลึง จะว่าไปนี่ก็เป็นเรื่องแนว Growin up ได้นะเนี่ย ตัวละครมีการเปลี่ยนแปลงหมดเลย ยกเว้นจอมมารอ่อนหัดที่ไม่รู้คิดอะไรไว้คน....
.
.
.

>>603 กูล่ะนับถืออ.ฮิโยโกะที่ช่างเขียนอะไรๆ ให้มันคลุมเครือแบบจะพลิกไปทางไหนก็ได้จริงๆ ตอนแรกก็ห่วงๆ ว่าเรื่องจะใกล้จบหรือยัง แต่พอโม่งบนๆ ว่าตอนม.5 นี่ใช้ไปทั้งหมดร้อยตอน กูว่างั้นคงต่อถึงได้ถึงซัก 500 ตอนละวะ เขียนแข่งกับนิยายเวบจีนแม่ง

>>605 เป็นไปได้มาก ม.6 นี่เริ่มตอน 206 นี่ดิบถึง 291 เพิ่งจะผ่านไปหนึ่งเทอมเอง...

พวกมึงว่ากี่ปีเรื่องนี้จะจบวะ

>>605 คิดว่าช่วงพีคๆอย่างตอนงานเลี้ยงฤดูร้อนนี่น่าจะกินยาวหลายตอนนะ แบบ เคลียหลายๆปม ทั้งหมั้นเอย สารภาพรักเอยงี้ แต่ก็นั่นล่ะ ท่านฮิโยโกะชอบหักปากกานักเดา ทำอะไรไม่คาดคิดตลอด

>>607 ต้องดูว่าจะมีภาค มหาลัยซุยรันด้วยมั้ย 5555
แต่แบบนี้ยิางรู้สึกตัดความหวังว่ามันจะรวมเล่มชอบกล เพราะเสน่ห์ของเรื่องนี้คือชีวิตวันๆของท่านเรย์กะนี่ล่ะ ถ้าต้องรวมเล่ม มีหวังต้องตัดต้องแก้ส่วนน้ำๆนี้ออก หมดสนุกอีก

>>609 กูว่ารวมเล่มคงไม่แก้หรอก อ.แกดูอินดี้จะตาย สนพ.น่าจะต้องง้อเพราะเรื่องนี้ก็อันดับสูงอยู่ ชาวบ้านชาวช่องที่ติด top เขาก็รวมเล่มทำมังงะ ทำอนิเมะกันไปหมดแล้ว เหลือเรื่องนี้ล่ะที่ยัง
>>608 มีหลายฉากที่กูอยากเห็นนะ แต่กูเชื่อว่าอ.ฮิโยโกะหักหลังกูอีกแน่นวล แกรู้ว่าคนอ่านต้องการอะไรแกเลยไม่ให้ โทรลชิบหาย

ขอ ky ถามหน่อยดิ คือกูเห็นคนกรี๊ดๆท่านเรย์กะในทวิตแบบที่ท่าทางกูกับเขาจะคลิกกันได้ กูก็อยากเข้าไปเม้าด้วยว่ะ แต่กูจะทักไปยังไงดีไม่ให้เขาตกใจ ถ้าเป็นพวกมึงมีใครไม่รู้จักทักมาจะกลัวกันป่ะวะ กูไม่ได้มีเจตนาร้ายนะ แค่อยากคุยด้วยเฉยๆอ่ะ เห็นเขาเม้าน่าสนุกดีเลยอยากลองเป็นเพื่อนด้วย

>>611 เออ กูก็แอบเสิร์ชชื่อท่านเรย์กะดูในทวีตว่ามีใครเม้าท์ถึงนางบ้างเหมือนกัน ก็เจอโผล่มาเป็นระยะๆ นะ ถ้าเป็นกูจะดีใจที่มีเพื่อนกรี๊ดเพิ่ม ลองแอบไปทักๆ ว่าแฟนคลับท่านเรย์กะเหมือนกันเหรอคะ นางน่ารักเน้อ~ ไรงี้น่าจะโอเคนะ เด็กซุยรันเฟรนด์ลี่อยู่ล่ะ

>>611 มึงกูเข้าไป สวัสดี เราอ่านเหมือนกัน ไรงี้ซิ กูว่าทวิตมันเป็นแหล่งพบปะของคนแปลกหน้าอยู่แล้วนะ ถถถถ

(พูดไปอย่างงั้น แต่เอาเข้าจริงกูก็ไม่กล้าเหมือนกัน 5555 ยิ่งไอ้ตอนตั้งกระทู้ใหม่ๆ แล้วมีคนพูดถึงกระทู้นี้ในทวิต โคตรอยากจะเข้าไป กูก็โม่งซุยรันเหมือนกัน! มาก 55555)

ในทวิตก็โม่งนั้นแหละน่า...

บางทีพวกมึงอาจจะเจอกูผ่านๆบ้าง555555 เพราะกูหวีดในทวิตก็มี ถ้าเป็นช่วงที่ดีแทกโดนแบนอาจจะบ่อยพิเศษแต่ไม่ค่อยติดแฮลแท็กเท้าไหร่

ขอบคุณพวกมึงมาก กูพยายามรวบรวมความกล้าไปทักหลังไมค์เขาอยู่ว่ะ คงเป็นโม่งคนใดคนหนึ่งนี่ล่ะ ช่วยอ่อนโยนกับกูด้วยนะ 5555555555555

กูก็ส่องในทวิตอยู่นะ ไม่เคยโพสรีอย่างเดียว ถ้าเป็นรูปกูก็กดเฟบ

>>615 มันมีแฮชแท็กด้วยเหรอ แท็กเรื่องนี้ของญี่ปุ่นก็โคตรร้าง ต้องเสิร์จ "เรย์กะ" ซึ่งก็ไปปนกะไอดอลสักอย่าง ที่ชื่อเรย์กะ
แถมมี วากะ ในวง? เจอเขาอวย วากะเรย์กะ ตอนแรกกูนึกว่าหมายถึง วาคาบะxเรย์กะ เรื่องนี้ซะอีก 555555

>>618 เห็นมีแฮชแทก #นอบน้อมและหนักแน่น อยู่นะ แต่ก็ร้างๆ ตอนเสิร์ชทวิตกูก็เจอไอดอลเรย์กะเหมือนกันเลย ยังสงสัยว่าเวลาฝ่ายโน้นเขาเสิร์ชแล้วเจอท่านเรย์กะจะงงๆ ไหมว่าอีนี่ใคร ถถถถถ

เอ่อ เพิ่งนึกขึ้นได้ จะมีคนคิดว่ากูเบี่ยงประเด็นสนทนามั้ยวะ คือ ขอโทษที่ไม่ได้ชวนคุยสปอยดิบล่าสุดนะ พอดีกูไม่อ่านสปอยน่ะ เชิญคุยสปอยกันต่อได้ตามสบายเลย กูไม่รบกวนแล้ว

>>620 กร๊าก กอดมึง ไม่ต้องห่วง กูเม้าท์สปอยล์ดิบได้และเม้าท์เรื่องทวีตได้ ตะกี้ไปส่องดูเห็นทวีตเรย์กะล่าสุดยังคิดเลยว่าเป็นโม่งแถวนี้ส่งซิกมาหรือเปล่า

>>620 เอาเลยมึง มีคนอยากสครีมดิบเค้าลากจุดกันเองแหละ แต่กรุก็อ่านหมดนะ ฮา

.
.
.
.
กรี้ดดดดดดกสปอยยย เย้. ดีมาก! คาบุ

อ่าว. เอ็นโจอยู่ด้วยหรา 5555

ปล เคยเรือเอ็นโจ แต่เบื่อในความลำไย. ไปชอบความร้อนแรงบ้าคลั่งของคาบุ แม้ว่ามันจะร้อนแรงกับคนอื่นก็เถอะ
.
.
.
.

>>623
.
.
.
.
แอบคิดว่าในสถานการณ์ตอนล่าสุดนี่ถ้าเป็นโชโชทั่วไปแม่งต้องน่าสครีมมากๆ คาบุกับเอ็นโจในชุดสปอร์ตแวร์สีดำในยิมส่วนตัว!? แต่ท่านเรย์กะกูมัวกลุ้มอะไรไม่เข้าเรื่องอีกล่ะ เหนื่อยใจกับนางชิบฯ
.
.
.

กูเคยหาในทวิตเหมือนกัน แล้วที่มาหวีดๆกัน กูก็พอจะรู้นะว่าใครเป็นใครในโม่งบ้าง ไม่ต้องห่วง โม่งกูไม่มีทางแตกแน่ๆเพราะกูไม่เคยสครีมอะไรเกี่ยวกับท่านเรย์กะลงทวิตเลยซักครั้ง 555555555555555555
แต่กูไม่กล้าทักไปว่ะ กูเขิน จะบอกว่ากูโม่งซุยรันเองเขาจะตกใจป่ะวะ บางคนก็ดูไม่น่าจะเล่นโม่ง กูกลัวหน้าแหก กลัวเขาขยาดความติ่งความกาวของกูด้วย

>>620 กูว่าเรื่องเบี่ยงประเด็นที่พูดกันนี่หมายถึงมันต้องมีประเด็นเอ็นโจตามหลังเวลาคนสครีมโมเม้นคาบุแทบทุกทีมากกว่ามั้ง เท่าที่ย้อนไปเห็นอะนะ เรื่องแปะฟิคก็ด้วยว่ะ

ส่วนสปอยล์นี่ที่อ่านคือหมายถึงถ้าสปอยล์อย่างอื่นคนไม่อะไร แต่พอสปอยล์มีหวีดโมเม้นคาบุจะมีคนโผล่มาบ่นว่าสปอยล์กันเยอะแยะไปหมดเลยอะไรแบบนั้น ทั้งที่ในวันเดียวกันที่ดิบออกใหม่คนสครีมเอ็นโจกันเช้าสายบ่ายเย็นจะไม่ม่ใครโผล่มาโวย อะไรแนวนี้ที่กูเข้าใจและย้อนเจอ

ไม่มีคนบ่นเรื่อง KY เปลี่ยนประเด็นนะ คิดว่ากูอ่านถูกมั้ง หรือยังไงวะไม่ชัวร์เหมือนกัน แต่จับใจความได้ตามที่แปะไปข้างต้นนี่แหละ

>>624 .
.
.
.
.
ท่านเรยกะกลุ้มไรงิ
.
.
.
.

>>627
.
.
.
.
นางกลุ้มใจที่คาบุไปเมืองนอกแล้วมีของที่ดูดีเป็นผู้เป็นคนมาฝากนาง ในขณะที่นางไปเที่ยวฮอกไกโดไม่มีของอะไรติดมือมาฝากคาบุเลย หยั่งงี้ผู้คนจะดูว่าชั้นแล้งน้ำใจมั้ยอะไรงี้ ถถถถถถ
.
.
.
.

>>619 กูกำลังต้องการแฮชแท็ก เพราะเหมือนมันมีเยอะ แต่ก็แทบร้างทุกแฮช กูไม่รู้จำใช้อันไหนเลยไม่ใส่แม่ม

>>619 กูหาด้วยคำว่าเรย์กะในทวิต ขึ้นรูปสาวไอดอลจากวงหนึ่งมาตรึม ทีแรกกูไม่รู้ กูก็นึกว่าเป็นเรย์กะกับวาคาบะเวอร์ชั่นคนแสดงกำลังจะทำหนังสินะ 5555555555 ไปๆมาๆก็ อ้อ ไอดอลนี่เอง ถึงว่าไม่เห็นแคสต์คาบุ เอ็นโจ หรือคนอื่นๆเลย เกือบปล่อยไก่แล้วมั้ยล่ะ
ต้องหาด้วยคำว่าท่านเรย์กะถึงจะเจอที่สครีมกัน ใช้เรย์กะอย่างเดียวมันไปปนกับไอดอลด้วย

>>628
.
.
.
.
โอ้วว. ท่านเรยกะ. โดนคาบุแซงแล้วว. ในหลายๆความหมาย....

ฮิโยโกะซามะนี่ต้องคงสัดส่วน คอมเมดี้:โชโจ 8:2 สินะ
.
.
.
.

>>628 ถ้ากูจำไม่ผิด เรื่องของฝากนี่คนญี่ปุ่นเขาถือเป็นมารยาทที่เคร่งกันมากอยู่นะ

>>632 เคร่งก็จริง แต่ท่านเรย์กะนับคาบุรากิเป็นคนสนิทถึงขั้นจะเอาของมาฝากกันเลยเหรอมึง..

ทำไมอยู่ดีๆ ในทวีตก็มีการหวีดท่านเรย์กะขึ้นมาอย่างมีนัยสำคัญ 555

>>634 โม่งอพยพมั้งมึง 5555

กูกลับมาต่อละ >>webnovel/3899/502/
ช่วงนี้น่าจะลงเรื่อยๆได้จนจบ เนื้อเรื่องรวมไม่ยาวหรอก อย่าคาดหวังกับกูมาก
ส่วนเรื่องที่บอกว่ารวบรัดนี่ลืมๆไปเถอะนะ กูเพิ่งรู้ว่าแค่เนื้อหาจึ๋งเดียวกูเขียนยาวยืดขนาดไหน เลยบอกไม่ได้ว่าจะจบเมื่อไหร่ แต่กูเตรียมทางลงสำหรับตอนจบไว้แล้วล่ะนะ(โดนสอนมาว่าต้องมีฉากจบก่อนถึงจะเริ่มเขียนได้) อะ เอาไปวันละนิดพอ กูต้องรีบนอน 5555
------------------------------------------------------------------------------

“น--- นี่มันเลวร้ายสุดๆ...”ฉันกรีดร้องโหยหวนในใจ มือไม้อันสั่นเทาของฉันยื่นออกไปสัมผัสกับสิ่งตรงหน้าอย่างช้าๆ ข- ของจริงล่ะ... นี่ฉันทำผิดพลาดไปอย่างนั้นเหรอ...? ไม่นะ!! ไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้อีกแล้ว!! ชีวิตนักเขียนการ์ตูนของฉันมันจบสิ้นกันแล้ววว

อะแฮ่ม... ลืมตัวไปนิดนึง ต้องขออภัยด้วย สวัสดีอีกครั้งค่ะทุกท่าน นักเรียนซุยรันธรรมดาๆคนเดิมกลับมาแล้วค่ะ พิธีเปิดการศึกษาก็ผ่านมาได้สองสามวันแล้ว ตอนนี้ฉันยังไม่สามารถฝ่าทะลวงกำแพงมนุษย์ที่รายล้อมรอบเหล่าตัวละครหลักได้ เนื่องด้วยเป็นเพียงแค่เด็กม.4กลุ่มนอกที่ไม่อาจหาญเข้าไปประชันกับแฟนคลับรุ่นพี่ น่าเสียดายจริงๆค่ะ

ระหว่างที่กำลังเดินเรื่อยเปื่อยชมประติมากรรมราคาแพงที่ประดับประดาอยู่ตามโถงอาคารก็นึกขึ้นได้ ถ้าเราไปหาตัวละครหลักไม่ได้ ก็ให้เขามาหาเราแทนสิ...? ใช่แล้ว!! ไปดักสังเกตการณ์ตรงจุดที่จะเกิดฉากเนื้อเรื่องหลักดีกว่า ว่าแต่... เอ๊~ มีตรงไหนแถวๆนี้ที่มักจะเกิดฉากสำคัญบ้างไหมนะ?

กลับมาที่จุดเกิดเหตุ ณ ปัจจุบันค่ะ หลายๆท่านอาจสงสัยว่าผนังใกล้ๆล็อคเกอร์ตรงนี้มีดีอะไร ตรงนี้เป็นจุดอับสายตาของเหล่านักเรียนค่ะ อาจจะเห็นได้ว่าเป็นผนังโล่งๆไม่มีอะไรเลย หืม?? ฝุ่นก็ไม่มีด้วยแฮะ สมกับเป็นโรงเรียนคุณหนูเลยค่ะ... เดี๋ยวนะ นี่ไม่ใช่เวลามาชื่นชมความสะอาดนี่นา สถานที่นี้คือจุดสำคัญของเนื้อเรื่องค่ะ เป็นที่ที่มาซายะคุงทำท่าคาเบะด้ง(ยันกำแพง)ใส่วาคาบะจังครั้งแรกค่ะ เป็นฉากชวนใจเต้นที่ได้รับเสียงตอบรับจากแฟนๆมามากมายเลยค่ะ

นอกจากนี้ยังมีฉากทะเลาะกันของทั้งสองคน ฉากชูสุเกะคุงให้กำลังใจวาคาบะจัง ฉากอาริมะคุงแอบมองวาคาบะจังอยู่ห่างๆ และฉากที่คิโชวอิน เรย์กะสั่งการลูกน้องของเธอ... เอ๊ะ? ไม่ได้ขี้เกียจวาดฉากนะคะ!! ไม่ได้เผางานเพราะอยากออกไปกินบุฟเฟ่ต์เค้กเฉพาะเทศกาลหรอกนะคะ!!

“หน้าซีดเชียว เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?”ยังไม่ทันขาดคำตัวละครหลักก็ปรากฏตัว... ทาคามิจิ วาคาบะจัง นางเอกของเรื่องkimidolceค่ะ เด็กสาวสามัญชนที่สอบชิงทุนเข้ามาเรียนในโรงเรียนซุยรันและโดนกลั่นแกล้งต่างๆนานา เนื่องมาจากมีความสนิทสนมกับจักรพรรดิของโรงเรียนแห่งนี้จนเป็นที่ริษยาของสาวๆทั้งหลาย อิย๊า!! พอได้มองใกล้ๆแล้วยิ่งเหมือน เหมือนกับคอนเซ็ปท์ตัวละครที่จินตนาการไว้เป๊ะเลยค่ะ ดีจังเลยน้า...
“ม--- ไม่เป็นไรค่ะ รุ่นพี่”ตายล่ะ... นี่ออกอาการมาเกินไปเลยหรือเปล่านะ? แย่จริงๆเลยตัวฉัน
“ถ้าไม่รังเกียจ จะให้ช่วยพาไปห้องพยาบาลไหมคะ? อยู่ใกล้ๆแค่นี้เองด้วย”สมแล้วที่เป็นนางเอก!! ช่างจิตใจงดงามอะไรเช่นนี้ ได้เห็นตัวเป็นๆแบบนี้ยิ่งรู้สึกผิดค่ะ อุก... น้ำตามัน...
“ขอบคุณค่ะ แต่ไม่เป็นไรจริงๆนะคะ พอดีแค่ตกใจที่เห็นผนังมันเบี้ยว...”ฉันชี้ไปที่จุดด่างพร้อยของชีวิต... ที่ผ่านมาฉันวาดผนังเบี้ยวมาตลอดเลยเหรอ?? ทำไมไม่มีใครท้วงเลยล่ะ!? นี่มันฉากสำคัญเลยนะ... นิตยสารเอาไปขยายภาพด้วยนะ!!
“เอ๋... ไม่เห็นจะเบี้ยวเลยนี่คะ?”วาคาบะจังเอื้อมมือไปสัมผัสผนังที่อยู่ตรงหน้า อย่าน้า!! มันเอียงอยู่ชัดๆเลยไม่ใช่หรือไงกัน อย่าตอกย้ำกันไปมากกว่านี้เลยนะวาคาบะจัง แง...
“เอียงตั้ง30อาศานะคะ...”
“ก็ตั้งฉากปกตินี่นา?”
“...”
ยิ่งรู้สึกผิดสุดๆไปเลยค่ะ...

----------------------------------------------------------------------------------------
นอนละ บัย

อ้าว กูลงลิ้งค์ผิดสินะ ลงแบบนี้หรือเปล่าหว่า? >>>/webnovel/3899/502/

>>636 นี่คือคนเขียนเป็นไง ตัวละครเป็นงั้นเลยป่ะ ท่านเรย์กะถึงได้ฟาดเค้กเอาๆ อย่างทุกวันนี้ ถถถถถ นึกภาพคาบุคนปัจจุบันทำคาเบะด้งใส่ใครไม่ออกอย่างแรง คงต้องใช้เวลาเตรียมการณ์อีกนาน

>>636 กูขำผนังเบี้ยว 555555555555555555
อยากเห็นฉากคุณนักเขียนเจอกับลูกๆตัวหลักทั้งหลายจังว่ะ นางน่าจะเงิบแดกน่าดูที่มันกลับตาลปัตรได้ขนาดนั้น

ตกลงผนังมันตรงหรือมันเบี้ยวกันแน่....

Ky กูเนี่ยล่ะเพิ่งหวีดไป ทักมาเม้าท์ในทวิต รูปที่ก้มๆหน้าอ่ะ 5555

>>640 กุคิดว่าเจ๊แกอาจสายตาเอียง มองภาพเพี้ยนก็ได้

>>636 อัพเดทใส่สารบัญให้แล้วนะ
ป.ล. ลิงค์ฟิคหลายๆอันหายแฮะ เหลือแต่ตัวอักษรเปล่าๆ เดี๋ยวไปกูตามแก้แปป

>>636 กูจุกที่บอกว่าต้องมีตอนจบถึงเขียนได้ เพราะ​กูไม่เคย​มึเลย 555555
>>640 กูว่าเบี้ยว แต่คนอื่นอยู่​ในโลกคิมิมาตลอด​เลย​ไม่รู้​สึกผิดปกติ​​อะไร 5555

ky กูไม่ได้เข้าโม่งมา 2-3 วันแล้ว มีอะไรเพิ่มเติมหรือเปลี่ยนแปลงมะ?

เออ ขอ ky แปปนะ กูไม่แน่ใจว่าลิงค์สารบัญฟิคมันเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วรึเปล่า เพราะปกติกูเข้าแล้วกดไปหัวข้อที่กูต้องการเอาเลยไม่ได้ไล่ดูทุกอัน แต่เหมือนตอนนี้ลิงค์ของหลายๆฟิคมันหายกูกำลังตามแก้อยู่ พอดีเห็นสีมันเปลี่ยนไปเลยลองไปกดดู
กูให้ข้อแนะนำคนไปค้นฟิคนิดนึงว่าเวลากดลิงค์อย่ากดนำออกเพราะกดแล้วลิงค์มันจะหาย ถ้าเผลอกดให้กด Undo เลิกทำ หรือ Ctrl+z มันจะกลับมาเหมือนเดิม
ป.ล.เดี๋ยวกูแก้พวกสีตัวอักษรอันอื่นๆไปด้วยเลยละกัน

>>645 ถ้าหมายถึงพวกข้อปฏิบัติก็ไม่มีนะ

แก้เสร็จละ น่าจะไม่มีอันไหนหายแล้วมั้ง ถ้าอันไหนลิงค์หายอีกหรือลิงค์ผิดแล้วแก้ไม่ถูกก็พิมพ์ๆมาให้คนช่วยกันแก้ได้นะ

>>646 ลอง revision ได้มั้ยน่ะ

แนะนำ​ว่าถ้าแค่หาฟิคในสารบัญ​ไม่ได้อัพอะไร เวลาเข้าให้เปลี่ยนโหมดเป็น viewing ก่อน
ในลิ้งก์ howto ของ >>1 มีบอกวิธีอยู่​ จะได้ไม่พลาดไปแก้ไปลบอะไรกัน

>>648 ลืมไปว่าทำแบบนี้ได้ด้วย ตามโพสต์นี้เลย

อุกผนังเบี้ยว พลังของคนวาดช่างน่าเกรงขาม

>>641 กูหาในทวิตไม่เห็นอ่ะ ใช้คีย์เวิร์ดว่าท่านเรย์กะ เห็นแต่โพสต์เก่าๆขึ้นมา ล่าสุดก็วันที่ 28 เดือนที่แล้ว กูควรใช้คีย์เวิร์ดว่าอะไรวะ

>>651 หือ กูก็พิมพ์ท่านเรย์กะนะในประโยค มีคนมาหวีดเพิ่มด้วยทวิตนึง 55555

เพิ่มๆ เพิ่งไปกดส่องแทค #นอบน้อมและหนักแน่นมาคนเยอะอยุหนา

>>653 เยอะเหรอ แท็กนั้นกูนับได้สี่คน แถมเปิดเข้าไปเจอรูปโมจิ......หิวโว้ยยยยย 555555

>>654 เยอะกว่าแทคยุ่นอ่ะมึง 😂

เอาจริงๆแม้กูอยากแหกโม่งตัวเองไปเป็นเพื่อนกับพวกมึงในโลกจริงแค่ไหน ไปส่องทีไร กูก็ไม่กล้าทักไปว่ะ กลัวเขาคิดว่ากูจะไปตีซี้ อีนี่มึงมาจากไหน ไม่สนิทอย่าลามปามรึเปล่า จดๆจ้องๆมาหลายทีมาก แล้วก็ปอดแหกเองทุกที Orz

>>656 งั้นเดี๋ยวกูทักมึงไปเองดีไหม 'ขอโทษนะคะเด็กซุยรันรึเปล่าคะ' ถ้าเป็นโม่งซุยรันคงรู้กัน ถ้าไม่ใช่อ่ะ กูหน้าแตกไม่เป็นไร๊รรร //กัดฟัน

แต่มึงใช้ดิสไรอ่ะอย่างน้อยน่าจะทวีตไรที่มีคำว่าท่านเรย์กะให้กูรู้ เช้าๆนี้โม่งแปลมาพอดีก็สกรีมกันล่ะกัน

ปล.มึงจะหาว่ากูทำสนิทรึเปล่าเนี่ย 55555 ซอรี่เด้อ

โม่งกูมาสารภาพบาป
เพิ่งเริ่มอ่าน ทันทีที่เห็น อาคิสะวะ กูอ่านเป็น อาคิสวะ

>>658 กุลั่น55555555555555 อาคิสวะก็มา

พวกมึงๆ กุสงสัย แบบถ้าเรียงลำดับหนุ่มหล่อเรื่องนี้
แบบตัดความรวยและฟิลเตอร์กาวออกไป ใครจะหล่อสุดวะ
กุว่า
1.คาบุ (ขนาดไม่เซอวิส สาวก็กรี้ด คงหล่อจริง)
2.ท่านพี่? (กุว่าท่านพี่น่าจะหล่ออยู่นะ )
3.นายตัวสำรอง (กุบอกไม่ถูก แต่ฟีลลิ่งน่าจะประมาณนี้)
4.รุ่นพี่โทโมเอะ
5.เอ็นโจ (น่าจะหน้าตาดีแบบกลางๆค่อนไปทางดีมาก ถ้าหล่อมากอาจจะความนิยมสูงกว่าคาบุไปแล้ว)>>659 >>659
6.ท่านอิมาริ
7.อิชิโนคุระซัง
8.อาคิสะวะคุง
9. อาสุกะ(นายบ้าหมา)
10. ท่านพ่อ(ทานุกิ)

กุว่ากุมโน อันดับในใจพวกมึงเป็นไงกันมั่งอ่ะ

>>660 กูแอบขำที่ลิสต์มึงมีท่านพ่อติดมาด้วยนี่แหละ ครอบคลุมจริงๆ ของกูน่าจะราวๆ นี้
1. คาบุ
2. เอ็นโจ
3. ท่านพี่
4. รุ่นพี่โทโมเอะ (จริงๆ พูดถึงหล่อแบบเถื่อนๆ ไวลด์ๆ คนนี้นี่เสป็คกูเลย แต่เกรงใจท่านพี่เลยจับเลื่อนลงมา)
5. นายตัวสำรอง (ภาพในใจกูเป็นผมสีเงินตลอด ทำใจให้ผมดำไม่ได้จริงๆ กรณีเอ็นโจก็เช่นเดียวกัน)
6. ท่านอิมาริ
นอกนั้นก็ปนๆ คละๆ กันมา โดยมีวิญญาณทานุกิเป็นฐานปิรามิด 55555

>>660 กูให้งี้

1. ท่านพ่อ​ของ​คาบุ - ​คุณป๊ะป๋ามาดเท่แสนอร่อย （*/∇＼*）
2. คาบุ - ให้สมกับเป็นพระเอกมังงะ
3. เอ็นโจ -​ เพราะ​เป็นตัวละคร​ที่ได้รับ​ความนิยมสูงสุด​ของมังงะ
4. อิมาริ - ให้กับเป็นคาสโนว่าที่น่าจะมีออร่าความหล่อพวยพุ่ง​กว่าท่านพี่เล็กน้อย​ ช่วยเบี่ยงเบน​ความสนใจของสาวๆให้ท่านพี่ (เพราะแบบนี้ฉันถึงคบกับนายไง -​ท่านพี่ไม่ได้​กล่าว)​
5. ท่านพี่ -​เพราะ​เป็นท่านพี่
6. นายตัวสำรอง​ -​ เพราะ​ความนิยมของหมอนี่ไม่ได้​มาจากหน้าตา ตอนมอต้นที่เป็นปธ.ยังไม่มีใคร​รู้​จักเลย มาดังเพราะ​การกระทำ​ตอนปรามซึรุฮานะกะวิ่งแข่งม้า
7. โทโมเอะ - ​เพรา​ะเทียบนายตัวสำรอง​ ไม่เคยได้ยินเรื่องแฟนคลับเดนตายมากนัก ดังในหมู่รุ่นน้อง​ตอนแข่งวิ่งม้าเช่นกัน