Fanboi Channel

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]​
>>>/webnovel/3899 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิษฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)

.

♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

4) แจ้งดิบตอนใหม่​​หลังเที่ยง เพื่อ​ไม่ให้​ทับซ้อนกับแปลไทย

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

เจิมมมมมม

ขอยูกิโนะมาฮีล แจกยาแก้ท้องร่วงทีค่ะ ถถถถ

ปิดท้ายนั่นมัน shojo หรือ thriller

ขำช่วงปิดท้ายของมู้ก่อนว่ะ โพสต์สุดท้ายนั่นฆตกรรมหมู่สินะ 55555

ต้องเพิ่มแท็ก thriller / horror / murder ด้วยมั้ย

ปิดมู้ได้สวยมาก ฆาตกรรมหมู่ชัดๆ ว่าแต่ใครจะลองเจิมแกงกะหรี่จานนี้ก่อนดีวะ

กูขอแค่ปลายช้อนชาพอนะ ไม่ไหวจะแย่งห้องน้ำกับโม่งคนอื่น555555

กูขอพุดดิ้งก่อนมันจะลงไปในแกงกระหรี่

กูใช้สิทธิ์กินข้าวเย็นแล้ว จึงไม่สามารถแดกแกงมิราเคิลได้ ขอให้โม่งอื่นโชคดีกับการกิน

คิดว่าเมนูจานนี้ถ้าเอาไปเสิร์ฟ แต่ละคนจะออกอาการยังไงบ้างวะ

วาคาบะ: ทำอะไรลงไปน่ะคะ! คุณคิโชวอิน!?
คาบุรากิ: ไอ้นี่มันคืออาหารแน่เรอะ?
เอ็นโจ: ก็...ดูมีความคิดสร้างสรรค์(?)ดีนะครับ
ยูกิโนะ: ผมยังไม่หิวเลยอะ ไปเล่นข้างนอกด้วยกันเถอะนะฮะ

>>11
ท่านพี่: วันนี้พี่ต้องนอนเร็ว มีพรีเซนต์งานแต่เช้า ขอตัวก่อนนะ
ท่านพ่อ: .....//น้ำตาไหลพราก แต่ก็กิน
ท่านแม่: (กดเบอร์หมอประจำตระกูลรอไว้เลย)

>>12 ท่านแม่ปลีกตัวหนีไปแบบเนียนๆเหมือนท่านพี่ บอกว่าไม่ทานมื้อเย็นเพื่อความงาม แล้วก็กดเรียกรถพยาบาลให้ท่านพ่อ

>>11
คันตะคุง: ดูเหมือนที่สอนไปคราวที่แล้วจะยังไม่เข้าใจสินะ โคโรเน่

>>11 ซากุระ : ทำบ้าอะไรของเธอน่ะ ขอโทษคนทำอาหารทั่วโลกเดี๋ยวนี้นะย่ะ!!

คิดว่าอิมาริจะกินหรือเลี่ยง 55555

>>16 อิมาริยังไม่รู้นี่นาว่าฝีมือทำอาหารท่านเรย์กะเป็นยังไง ตอนได้ช็อกโกแลตก็ได้เวอร์ชั่นที่ดีที่สุดอีกต่างหาก อาจจะติดกับก็ได้นะ 55555

>>17 จะว่าไปท่านอิมาริโชคดีจังนะ ท่านพี่กับท่านพ่อต้องทรมานตั้งหลายปี ท่านอิมาริได้ครั้งแรกก็ของดีเลย คนเขียนแอบลำเอียง55555555555

นั่งทำสารบัญเอ็นโจไป เพิ่งจะเสร็จ //ปาดเหงื่อ
กำลังทำสารบัญคาบุรากิ ต้องเขียนของที่คาบุรากิให้วาคาบะด้วยมั้ยวะ

>>19 แล้วแต่มึงเลย มีก็ดีแต่ถ้ามึงเหนี่อยแล้วก็ไม่เป็นไร จริงๆเหมือนเห็นกระทู้ก่อนๆเคยมีโม่งมาลิสต์ไว้ที่กูจำไม่ได้แล้วแฮะว่ากระทู้ไหน
แอบนานอยู่เหมือนกัน น่าจะตอนช่วงให้เมเปิ้ลไซรัป

>>/webnovel/3689/412 แต่ไม่มีเลขตอน

>>>webnovel/3689/412 แก้ลิงค์ๆ

อ่าวขอโทษ ไม่ติด พิมพ์ยังไงวะ ;w;

>>>/webnovel/3689/412 เออ น่าจะถูกแล้วมั้ง

>>23 >>>/webnovel/3689/412 กูแก้ให้ละ
ขอบคุณมึงมาก กูก็พิมพ์เรื่อยๆ เจอก็จดลิสต์ไว้

>>25 ขอบคุณที่ช่วยแก้ กูขอโทษที่ทำกระทู้รก ;w;

ต่อจาก >>>webnovel/3899/987
---------------------

"ไม่นะ! เบียทัน!"
อุเมวากะตื่นตระหนกคิดว่าอาจจะมีใครลักพาตัวเบียทันไป เขาถอนเชือกล่ามคอมาตรวจดูก็พบว่ามันถูกกัดจนขาด ท้องฟ้าส่งเสียงครืนๆน่ากลัว นี่อาจจะเป็นสาเหตุให้เบียทันตกใจตื่นตัวจนเผ่นหนีไป

"เบียทัน! อยู่ที่ไหนน่ะ เบียทัน!"

อุเมวากะไม่ชักช้ารีบตะโกนเสียงดังลั่นแม้จะถูกเสียงฟ้าร้องกลบไป แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ วิ่งไปตามเส้นทางที่คุ้นเคยที่สุนัขของเขาอาจจะวิ่งผ่าน

สายฝนซัดกระหน่ำจนกระทั่งร่มต้านทานไม่อยู่ ตอนนี้เขาเปียกโชกไปทั้งตัว ไม่ต้องพูดถึงข้าวของที่เพิ่งซื้อมาจากซูเปอร์มาร์เก็ตเลย ถึงบ้านแล้วจะต้องโดนแม่ด่ายับไปหลายชั่วโมงแน่ แม้จะรู้แบบนั้นแต่อุเมวากะก็ไม่ได้สนใจนัก

"เบียทัน!"

เขาวิ่งไปตะโกนไปอย่างต่อเนื่อง มันก็เคยมีบ้างที่เบียทันผลัดหลงกับเขา แต่ทุกครั้งที่เขาตะโกนเรียก เบียทันก็เห่ารับแล้วรีบวิ่งมาหาเสมอ เพียงแต่สถานการณ์ที่มีพายุแบบนี้ทำเอาทุกอย่างเลวร้ายลงไปนัก

อุเมวากะวิ่งไปตามทางจนถึงที่บ้าน เขาโยนข้าวของที่ซื้อมาไว้ตรงทางเข้า แล้วก็รีบเข้าไปตรวจดูว่าเรย์ทันวิ่งกลับเข้ามาที่นี่หรือเปล่า แต่ก็ไร้ร่องรอยที่บ้านไม่มีใครเลย

ทำไงดี ทำไงดี

เขาคิดอย่างร้อนรนขณะวิ่งกลับออกไปข้างนอกพร้อมเสื้อคลุมกันฝน พร่ำตะโกนเรียกหาและวิ่งไปเรื่อยอย่างไร้ทิศทาง

ถ้าหากเบียทันเป็นแบบตอนนั้นอีกล่ะ?

เขาย้อนนึกถึงอดีต
มันเป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับเบียทัน

+++++

วันนั้นเองก็เป็นวันที่ฝนตกเช่นกัน อุเมวากะวัยประถมปลายได้พบกับเรื่องสุดช็อกที่สุดในชีวิตตอนนั้น เมื่อ เบียทริกซ์ อาจารย์ฝรั่งผมสีน้ำตาลสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่เขาปลื้ม ประกาศว่าเธอกำลังจะเข้าพิธีวิวาห์

"ไม่จริ๊ง!!"
เขาเดินถือร่มร้องไห้ขี้มูกโป่งอย่างโศกเศร้าท่ามกลางสายฝนหลังเลิกเรียน คิดว่าหากตัวเองเกิดเร็วกว่านี้สักสิบปี ยี่สิบปีก็คงจะดี

ขณะที่เขาเดินก้มหน้าร้องไห้ ก็ได้ยินเสียงของสุนัขดังแว่วมา ในตอนแรกเขาไม่ได้สนใจนัก แต่สักพักเขาก็จับได้ว่าเสียงสุนัขที่ดังมานั้นฟังดูอ่อนแรงเหลือเกิน อุเมวากะหันรีหันขวาง แม้จะเป็นพื้นที่ละแวกบ้าน แต่ก็ใช่ว่าเขาจะคุ้นเคยทุกพื้นที่

เขาค่อยๆเดินไปตามทางค้นหาทิศทางที่ได้ยินเสียงแว่วมา จนกระทั่งพบลูกสุนัขขนสีน้ำตาลตัวน้อยนอนอยู่กับพื้นริมทาง พื้นที่เจิ่งนองน้ำฝนนั้นมีสีแดงปะปนอยู่

"เอ๋!?"

เด็กชายค่อยๆขยับเข้าไปใกล้ๆ เสียงร้องครางแผ่วเบากว่าเมื่อสักครู่เสียอีก เขาเข้าไปใกล้จนมองเห็นได้ว่ามันบาดเจ็บ ตัวสั่นหงึกๆดูน่าสงสาร บางทีมันอาจจะโดนรถชนหรืออาจจะโดนคนใจร้ายทำร้ายมา อุเมวากะก็ไม่แน่ใจนัก

ทำยังไงดีล่ะ?

นั่นคือสิ่งที่เขากังวล หากอุ้มมันไปที่บ้านเขาเองก็ไม่แน่ใจนักว่าที่บ้านจะว่ายังไง เมื่อปีที่แล้ว เขาเคยอุ้มแมวที่โรงเรียนกลับมาที่บ้าน ก็โดนตำหนิไปค่อนวันทั้งจากที่บ้านและที่โรงเรียนทำเอาเขาไม่กล้าทำอีก แล้วถ้าเป็นตัวนี้ล่ะ? แม้เขาจะมั่นใจว่าที่บ้านไม่ได้เป็นคนใจจืดใจดำที่จะไล่สุนัขบาดเจ็บได้ลงคอ แต่เขาก็ยังหวาดกลัวอยู่ดีตามประสาเด็กๆ

เด็กชายหันรีหันขวางอย่างลังเล ก่อนที่จะตัดสินใจวางร่มของเขาลงข้างลูกสุนัขเป็นกำบัง ก่อนที่ตัวเองจะวิ่งฝ่าฝนจากไป

+++++

"เบียทัน!!!"

เขารู้ดีถึงความผิดพลาดในอดีตที่ได้ทำลงไปและไม่อยากที่จะผิดซ้ำอีก อุเมวากะตะโกนอย่างบ้าคลั่งจนคอเริ่มแสบ ฝนเองก็กระหน่ำตกอย่างไม่ลืมหูลืมตา เขาวิ่งจนกระทั่งมาใกล้ๆกับที่ที่เขาได้พบกับเบียทันครั้งแรก

อุเมวากะเดินลัดเลาะไปตามซอกซอย จนกระทั่งทะลุมาถึงถนน ใกล้กับจุดที่เขาเคยวางร่มทิ้งไว้ก่อนจะวิ่งหนี

"เอ๋!?"

เขาไม่พบเบียทัน แต่กลับพบหญิงสาวคนหนึ่งนอนสลบอยู่กับพื้น

+++++

"ทำยังไงต่อล่ะทีนี้..."

อุเมวากะพ่นลมหายใจออกมา ขณะมองร่างของหญิงปริศนาที่นอนอยู่บนพื้นห้องน้ำในบ้านตัวเอง

เขาเคยแอบพาสัตว์เข้าบ้านมามากมาย แต่กะคนนี่เพิ่งจะเป็นครั้งแรกเนี่ยแหละ

แม้ว่าชายหนุ่มจะยังกังวลถึงสุนัขของเขาอยู่ แต่จะให้นิ่งดูดายปล่อยผู้หญิงคนนี้ทิ้งไปอย่างที่เคยก็เป็นไปไม่ได้ หลังตรวจสอบดูแล้วว่าเธอไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆและพยายามปลุกเรียกแล้ว เขาก็ตัดสินใจพาเธอมาที่บ้านอย่างไร้ทางเลือก

ถึงตอนนี้ เพราะว่าเธอตัวชุ่มโชกไปด้วยฝน ทำให้ชุดเดรสสีดำนั้นแนบลำตัวจนเห็นสรีระเด่นชัด นั่นทำให้เขาสับสนว้าวุ่นไปหมด

เมื่อสักครู่นี้เขาเพิ่งได้เช็คข้อความโทรศัพท์ พบว่าแม่ส่งข้อความมาว่าติดฝนหนักคงจะกลับดึก ตอนนี้ที่บ้านจึงไม่มีใครอื่นอีกเลย เขาลองโทรศัพท์ไปหาเพื่อนสาวที่สนิทกัน แต่กลับโดนตัดสายทิ้ง ท่าทางว่าจะยังโดนโกรธไม่หายจากการที่เขาไปล้อเลียนเรื่องความเป็นทอมบอยของเธอ

"โว้ย! ช่วยไม่ได้ล่ะ ขอโทษทีนะ แต่ฉันสาบานเลยว่าไม่ได้มีเจตนาไม่ดีน่ะ!"
อุเมวากะตะโกนกล่าวสาบาน ฟ้าก็ร้องดังครืนคล้ายกับจะตอบรับพอดี

ท้ายที่สุดแล้วเขาก็จัดการช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สาวปริศนาใหม่อย่างทุลักทุเลด้วยพยายามหลับตาและไม่ให้เผลอสัมผัสส่วนสำคัญ ชุดเดรสแขนยาวถูกแทนที่ด้วยเสื้อยืดที่สกรีนรูปลูกหมาน่ารักๆ กางเกงขาสั้นและชั้นในที่เขาแอบไปขโมยมาจากห้องของพี่สาว จากนั้นก็พาร่างนั้นมานอนบนฟูกที่ห้องนั่งเล่นที่ปูไว้ก่อนแล้ว จัดแจงเปิดฮีตเตอร์คลายความเย็นจากฝน

มองดูเรือนผมหนาสีดำยาวที่ลีบเพราะซับน้ำ พอคิดว่ามันอาจจะทำให้ไม่สบายหรือเป็นปอดบวมอย่างที่เบียทันเคยเป็น เขาก็อดไม่ได้ที่ไปเอาไดร์เป่าผมของแม่มาเป่าให้แห้ง เกือบจะหยิบไดร์และหวีของเบียทันมาแล้ว โชคดีที่ยั้งตัวเองได้ทันควัน

"เฮ้อ...."

ชายหนุ่มถอนหายใจอีกครั้ง การดูแลคนนี่ยากกว่าดูแลหมาเสียอีก ขณะเป่าผมไปก็จ้องมองไปที่หน้าต่าง ฝนยังตกอย่างไม่มีท่าทีว่าจะหยุดเร็วๆนี้ เบียทันจะเป็นยังไงบ้างนะ... ในใจเขายังคงร้อนรน แต่ก็คิดว่าสภาพอากาศแบบนี้มันลำบากเกินไปจริงๆ ได้แต่หวังว่าจะไม่มีอุบัติเหตุอะไรเกิดขึ้นล่ะนะ

"เบียทัน รออาทันก่อนนะ..."

ผ่านไปสักพักจนผมของเธอแห้งสนิทฟูขึ้นอย่างที่เขาพึงพอใจ เขาก็กลับมาสังเกตหญิงปริศนาผู้นี้ชัดๆครั้งแรก ในตอนแรกที่พบที่พื้นข้างนอกนั้นสภาพของเธอแทบดูไม่ได้ แต่ตอนนี้หน้าที่ซีดเผือดนั้นก็เริ่มมีสีเลือดขึ้นมาบ้างแล้ว โครงหน้ารูปไข่สวย ขนตาเป็นแพยาว ปากสีกุหลาบ ทุกอย่างดูสวยงามลงตัวราวกับตุ๊กตาผู้หญิงในห้องของพี่สาว

อุเมวากะชักรู้สึกตัวเองเสียมารยาทไปเยอะแล้ว ถอนสายตาตัวเองออกมา รีบออกจากห้องนั่งเล่น เอาเสื้อผ้าที่เปียกฝนโยนเข้าเครื่องซักผ้า ก่อนจะไปยังห้องครัวเพื่อหาอะไรทานเป็นมื้อเย็น

ด้วยความขี้เกียจ ท้ายที่สุดจึงออกมาเป็นเมนูสุดง่ายอย่างบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป เขากลับมาที่ห้องนั่งเล่นเปิดโทรทัศน์ที่กำลังฉายข่าวสกู๊ปใหญ่ที่กำลังเป็นประเด็นในช่วงนี้ทิ้งไว้ แล้วนั่งซดบะหมี่ ก่อนจะนึกได้ว่าเมื่อสักครู่เจอกระเป๋าสตางค์ในชุดเดรส เขาก็ถือวิสาสะเปิดดู

"หือ? คุ้นๆจังแฮะ..."

เขาพบกับบัตรนักเรียนที่มีรูปชัดเจนว่าเป็นผู้หญิงคนนั้น ส่วนชื่อสกุลนั้น ช่างดูคุ้นเคยคลับคล้ายคลับคราว่าเคยได้ยินมาก่อน...

"อ๊ะ!?"

อุเมวากะหยิบบัตรนักเรียนนั้นขึ้นมาเปรียบเทียบกับชื่อของสกู๊ปข่าวในทีวี ตัวอักษรคันจินั้นตรงเป๊ะไม่ผิดพลาด

"คิโชวอิน..."

ใช่แล้ว! คดีการฉ้อโกงยักยอกทรัพย์ครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์วงการธุรกิจของญี่ปุ่นที่เพิ่งถูกเปิดโปงเมื่อต้นสัปดาห์ที่ผ่านมาจนกลายเป็นข่าวดังครึมโครมทั่วประเทศ! บริษัทคิโชวอินไงล่ะ!

____________________
ทำไมเบียทันดราม่าจังวะ ถถถถ

ข้างบนไม่ติด เอาใหม่ >>>/webnovel/3899/987

เชี่ย มีหลุดชื่อเรย์​ทัน 555555

เสร็จซักทีโว้ยสารบัญ ทำหมดทุกตัวก็หนักไม่ใช่เล่น กูต้องสำนึกในบุญคุณโม่งสารบัญมากๆที่เมื่อก่อนคอยทำให้ //ทำท่าสนุกจังโว้ยยยยย 555555555
อาริมะหาโมเมนต์ยากชิบหาย กูต้องไล่อ่านเผื่อตกหล่นอันไหนไป บางทีโผล่มาแค่ชื่อจนกูไม่รู้จะเขียนยังไงดี ทำไมบทน้อยขนาดนี้

>>28 โอ๊ะโอ เรย์กะคิมิดอลสินะ ท่าทางจะเป็นสาวเซ็กซี่ตรงสเป็คอุเมวากะได้ไม่ยาก
แล้วเบียทันเป็นยังไงบ้างอ่า ฝนตกด้วยนะนั่น กลัวเป็นอันตรายจริงๆ
ปล.อุเมวากะคุง รู้มั้ยว่าสาวสวยมักนำปัญหาที่ยุ่งยากมาให้เสมอนะ หึๆๆๆๆๆๆๆๆ

>>30 /กราบมึง โอ๋ๆ กูพัดให้นะ
สงสารอาริมะเหมือนกัน ไม่มีบทสักที โผล่มาแต่ละทีก็มาแค่อยู่ในประโยคบอกเล่าของคนอื่น 5555

>>27 ลุ้นจริงๆ นึกว่าจะเป็นเบียทันกลายร่างซะแล้ว แต่คู่นี้ก็น่าสนใจดีไม่เลว

>>28 เรย์กะคิมิดอลกับนายบ้าหมาเหรอเนี่ย เคมีอาจจะเข้ากันมากกว่าที่คิดนะ เจอสามัญชนที่ตัวเองเคยดูถูกมาดูแลเอาใจใส่เยียวยา เป็นไนซ์กายบ็อกแบ็กๆ ว่าแต่ผมแห้งแล้วมันจะม้วนเป็นหลอดอัตโนมัติหรือเปล่าวะ...
>>30 ขอบคุณมึงมาก มีคนช่วยพัดวีให้แล้ว กูบีบนวดให้ละกัน //บีบๆ นวดๆ

แปลไทยตอนใหม่มาแล้นนนน ขอบคุณโม่งแปลมากๆ

โอยยย กริ๊ดด​ด​ดด อ่านแปลไทยตอนใหม่แล้วท่านพี่แม่งน่ากลัวมาก นี่สิ น่าจะเป็นจอมมารสต๊อกเกอร์เบอร์หนึ่งของท่านเรย์กะ

>>34 เชี่ย555555555555 ม้วนเป็นหลอดอัตโนมัติ ถ้าผมไม่ม้วนอยู่แล้วจริงๆแม่งก็คงถูกผีสิงแล้วล่ะ น่ากลัวววว

ไปอ่านแปลไทยมาตะกี๊ ขอบคุณโม่งแปลล
อูยยยย ท่านพี่เจ้าคะ บ่าวในเรือนกราบขออภัยที่ไปเรียกใครก็ไม่รู้นอกเรือนว่าจอมมาร แต่ตอนนี้สัญญาแล้วเจ้าค่ะว่าท่านพี่นั้น เป็นผู้อยู่สูงสุดของห่วงโซ่อาหารอย่างชัดเจน

ท่านพี่แม่งจอมมารที่แท้จริง ​OJL
รู้เรื่อง​อะไร​บ้าง​คะเนี่ยยย

>>34 ผมม้วนหลอดอัตโนมัติ​ น่ากลัว​เชี่ยๆ 5555555 จริงๆ​แล้ววิญญาณ​ของท่านเร​ย์​กะ​อยู่ในผมหลอดซินะ ร่างมนุษย์​นี่แค่ตุ๊กตา​เชิด เป็นตัวหลอก แบบงูหางกระดิ่ง...

>>34 ม้วนเป็นหลอดอัตโนมัติ....กูนึกถึงก้นหอยมรณะว่ะ ม้วนเองไม่ต้องรอให้ใครมาม้วน

ท่านพี่ขา ท่านพี่คือผู้อยู่จุดสูงสุดของเรื่องอย่างจริงแท้ ร่างอวตารของท่านพี่ที่แบ่งภาคออกไป ความสามารถยังด้อยกว่ามากนัก ร่างอวตารเป็นจอมมาร แต่ท่านพี่คือพญามารเจ้าค่ะ ยุยโกะเป็นบอสใหญ่ แต่ท่านพี่คือบอสลับชัดๆ
แต่เรย์กะแม่งแกล้งนี่หว่า รู้ว่าทาคากิกลัวตัวเองขี้หดตดหาย ยังไปยืนล้อมกรอบคุยกับเขา ติดนิสัยเอ็นโจมาใช่มั้ยนั่น เจ้าแม่กาลีกับไรจิน ฟูจิน มาโปรดสัตว์ถึงที่ ดีใจไว้ซะ ทาคากิคุง ถถถถถถถถถถถถถถถ

แต่ท่านพี่ยิ้มมีนัยแบบนี้แปลว่ารู้อะไรเกี่ยวกับยุยโกะแน่ๆ แล้วใช่มะ ท่าทางยิ้มๆ ตอนบอกว่าเป็นญาติกับเอ็นโจนี่ดูจะไม่ธรรมดา
แล้วที่บอกว่ามีอะไรให้เรย์กะมาบอกตัวเองนี่คือเตรียมหนุนน้องสาวเต็มที่เลยใช่มั้ยคะ ทั้งชีวิตไม่ต้องกลัวล่ะเรย์กะ

>>41 อยากเห็นความคิดท่านพี่ว่ะ อยากรู้ว่ามีทัศนคติเรื่องนี้ยังไง ตั้งแต่งานวันเกิดยูกิโนะแล้ว กูอยากรู้ว่าสองจอมมารจะไปฟาดฟันกันในมิติที่คนธรรมดามองไม่เห็นมั้ย 5555555555555555

>>42 กูว่าสกิลล์ Enchantment ของยุยโกะใช้กับท่านพี่ไม่ได้ผล เพราะมีเกราะซิสค่อน lv.99 เท้าเรืองแสงกำบังอยู่ ลดทอนเสน่ห์ที่ผู้หญิงอื่นทอดสะพานมาหาท่านพี่เกือบหมด อีกคนที่ใช้ไม่ได้ผลน่าจะเป็นท่านอิมาริ เพราะชิงโดนร่ายเวทย์กลอนเสี่ยวจนแม่มดยุยโกะสตันท์ไปเองก่อน ถถถถถถถถ

>>42 "จอมมารเรอะ อย่ามาพูดให้ขำ ไปเกิดใหม่อีกสี่ร้อยปี ร้ายกว่านี้อีกสี่ร้อยเท่า แล้วค่อยผยองให้คนอื่นว่ามารร้ายก่อนเถอะ" by K. Takateru

>>42 กูอยากรู้มากกว่าว่า ถ้าเอ็นโจคู่กับเรย์กะจริงๆ อาณาจักรนั้นระหว่างเอ็นโจกับท่านพี่ใครจะเป็นเจ้า 555 แนวโน้มไปที่ท่านพี่สูง หุๆๆๆ ถวายพระพรองค์จักรพรรดิ ทรงพระเจริญ หมื่นปี หมื่นๆปี!!

>>44 กรี้ด่ดดดดดด ท่านพี่เจ้าขาา จำะไม่นอกใจไปแล้วเจ้าค่ะ ท่านพี่คือที่สุดแล้ว

>>43 นอกจากเกราะซิสค่อน ก็มีสกิลนินจาคอยสตอร์กน้องสาวด้วย ถถถ

>>45 กูว่าท่านพี่เนี่ยแหละ​ แบบ อ้าวไปเดทกันเหรอ วันนี้พี่ว่างงานพอดี หรือทำบังเอิญ​ไปเจอระหว่าง​เดท เป็นกขค.คอยขัดขวาง​ทึกฝีก้าว 555

>>44 ก๊ากกกกกก ยังไงนั่นก็ร่างโคลนนะ แต่ความสามารถด้อยกว่าตัวจริงเห็นๆ เอ็นโจจากจอมมารลดขั้นมาเป็นมินิบอสแล้วสินะ เมื่อเทียบกับท่านพี่
>>43 ถ้าเจอบอสยุยโกะในด่านซากุระราตรี บาร์ดอิมาริคงเดินหน้าเข้าจีบบอสด้วยสกิลชาร์มมิ่งรัวๆจนฝ่ายนั้นสตั๊นท์และถอยหนีไปเองแน่ๆ สำเร็จแล้ว บอสหนีไปแล้ว

>>45 ตะไมต้องถามในสิ่งที่เรารู้ๆกันอยู่ด้วยล่ะ ถถถถถถถ

แต่คนอื่นเขาระดับบอสกัน คาบุรากินี่อะไรหว่า บอสประจำด่านเหรอ หรือเป็นมอนไว้ให้ฟาร์มเลเวล ฟาร์มของ

เชี่ย ท่านพี่โคตรน่ากลัว ร้ายกาจ! ร้ายกาจมาก! ไม่มีอะไรเล็ดลอดสายตาได้เลยสินะ เอ็นโจดูไร้พิษภัยขึ้นมาเลยค่ะ กูสับสนกับฟิคหนักมาก นี่ออฟฟิเชียลจริงๆสินะ เลื่อนขึ้นเลื่อนลง ทำไมท่านพี่แผ่รัศมีจอมมารชัดขนาดนี้
คำว่าพักนี้น้องสาวปิดบังอะไรอยู่ทำกูคิดไกลมาก จะว่าไปเรย์กะไปบ้านวาคาบะจังนี่ต้องรู้แหงๆ คดีล็อคเกอร์ก็ด้วย เดือดร้อนเรื่องใหญ่ขนาดนี้แต่เรย์กะไม่เล่าให้ฟังเลย ท่านพี่ไม่น้อยใจนะ//ตบบ่าแปะๆ

ในที่สุดก็ขึ้น ม.6 แล้ว จะว่าไปก็ผ่านอะไรมาเยอะเหมือนกันนะ! ความสัมพันธ์กับหนุ่มๆในเรื่อง เทียบตอน ป.1 ก็พัฒนามาเยอะเหมือนกัน อย่างน้อยๆก็ได้แตะขอบเข้ามาในเฟรนด์โซนแล้ว!
แต่โรงเรียนก็ใจดีเหมือนกันนะ ส่งฟูจินไรจินมาให้ด้วย ถึงอาจจะเพราะอยากทดแทนให้จากคดีล็อคเกอร์ก็เถอะ โดนแยกห้องเพื่อทอนอำนาจมาตั้งนาน มีปีที่เรืองอำนาจมากๆถึงขั้นเกือบจะไม่มีกลุ่มเดียวกันอยู่ในห้องด้วยเลยนี่? ที่จริงวิธีแบ่งห้องนี่โรงเรียนก็พิจารณาพยายามบริหารทุกปีแฮะ คาบุรากิกับเอ็นโจนี่ก็โดนแยกกันตลอด นายตัวสำรองนี่ก็โดนแยกไม่ให้ไปปะทะกับ 3 แกนนำ Pivoine มาก

>>49 เป็นบอสประจำ​ดันเจี้ยนระดับสูง​ ที่โดนผู้กล้าเอ็นโจกดสคิปบทพูดรัวๆแล้วยึดอำนาจ​ ถถถถ

>>50 จริงๆ กูก็อยากเห็นห้องที่มีนายตัวสำรอง วาคาบะ คาบุรากิอยู่ด้วยกันนะ อยากรู้ว่าจะพังขนาดไหน สาวๆ มารุมล้อมกรี๊ดกร๊าดคาบุรากิ นายตัวสำรองพยายามห้ามแต่เอาไม่อยู่ คาบุตวาดคำเดียวเงียบ นายตัวสำรองแค้นเล็กๆ เลยไปชวนวาคาบะคุยด้วยบ่อยๆ นั่งติดกัน อ้างว่าอยู่สภานักเรียนเหมือนกันมีเรื่องต้องคุยกันเยอะ คาบุมองแค้นๆ มาไกลๆ ใครเป็นหัวหน้าห้องคงเยินหนัก

>>52 กูอยากเห็นตัวท็อป ตัวแรงมารวมกันมากกว่า แบบ เรย์กะ ซึรุฮานะ คาบุรากิ เอ็นโจ วาคาบะ อาริมะ ยัดเข้าไปในห้องเดียวแม่งเลย อยากรู้จะนรกแตกได้ขนาดไหน
>>51 น่าวงวาร

>>53 วงวารเถอะ ท่านเรย์กะคงผมร่วงหมดหัว คิ้วหายเกลี้ยง 555

อยากให้เร​ย์​กะ​กะอาริมะบทน้อยอยู่​ห้องเดียวกัน​บ้าง ต้องการ​บทและโมเมนต์​บ้าง ;_;

อ่านแปลไทยล่าสุดแล้ว อย่าดูถูกความเป็นซิสคอลของท่านพี่ ที่ถามเรื่อง 2 คนนี้กะเน้นว่าเรย์กะคิดยังไงคงพอจับสีหน้าได้อยู่ คงเป็นเรื่องที่ผู้ใหญ่คงจะจับหมั้นหมายแล้วล่ะแต่ท่านพี่เป็นห่วงความรู้สึกเรย์กะด้วยมั้งเลยถามเพื่อดูอาการ หรือไม่ก็ความเป็นซิสคอลทำให้หวงเรย์กะว่าจะไปหลงไอ้ 2 คนนี้หรือเปล่า ดูท่าเอ็นโจนายจะโดนท่านพี่จับตาดูแล้วล่ะพลังจอมมารช่วยนายไม่ได้แล้วเมื่อเจอเทพมาร

มวยคู่หยุดโลก ท่านพี่ vs เอ็นโจ นี่จะมีมาให้ดูเมื่อไหร่น้า~

ตอนใหม่นี่สัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างระหว่างรุ่นพี่กับเอ็นโจ.... นี่คงมองเห็นอะไรแอบแฝงน่าห่วงกว่าคาบุรากี้อีกสินะถึงได้เทคำถามไปที่ฝั่งเอ็นโจเป็นส่วนใหญ่

>>52 หัวหน้าห้องก็น่าจะนายตัวสำรองมั้ยอ่ะ ปกติพวกกรรมการนักเรียนก็เป็นหัวหน้าห้องอยู่แล้วอ่ะ

ไม่มีใครทำสารบัญ​ท่านพี่ ท่านมหาเทพ​บ้างเหรอ ถถถ

>>60 .......
เมื่อคืนกูเพิ่งจะทำของทุกคนเสร็จไป//เหม่อมองไปที่แสนไกล
เดี๋ยวคืนนี้ทำของท่านพี่เพิ่มให้ก็ได้ ไหนๆก็รับช่วงต่อมาแล้ว

>>61 จะ ใจเย็นๆ ไม่ต้องบีบคั้นตัวเองนะมึง พักผ่อนก่อนก็ได้ เดี๋ยวหน้ามืดเป็นลมตายพอดี
ว่าแต่พูดถึงตอนสรงน้ำพระ กูเผลอนึกภาพท่านเรย์กะห่อสไบนุ่งชุดไทยไปวูบนึงนะ ก็เหมาะดีออก เป็นแม่หญิงเรไรไป

>>57 แต้มต่อ 10-1 ถือข้างท่านพี่ ใครจะลงฝั่งเอ็นโจแทงมา กูรับไม่อั้น
ความรู้สึกต่อไฟท์นี้เหมือนเอาไมค์ ไทสันไปตีกับนาซีม ฮาเหม็ดไม่ก็จับบัวขาวไปประกบเน โฮฟาฯอะไรซักอย่างว่ะ คลาสแม่งโคตรเหลื่อมล้ำ

>>62 เปล่าๆ กูไม่ได้กดดัน คือเห็นไม่มีสารบัญท่านพี่ก็กะจะทำให้อยู่แล้ว
>>63 โครตน่าสงสาร จริงๆสองคนนี้ความสามารถในการสตอล์กเรย์กะก็ไม่ได้ห่างกันนะ มีสกิลอ่านใจเหมือนกันด้วย ต่างกันที่ประสบการณ์ในการสวมหน้ากากและความโปรดปรานของเรย์กะต่างหาก ที่เอ็นโจแพ้ไม่เป็นท่า ถถถถถถถถ

>>64 ความโปรดปรานของเรย์กะ55555555
ท่านพี่ได้เกิน100แน่ๆ เอ็นโจน่ะหรอ หึ ติดลบเปล่ายังไม่รู้เล้ย!5555555

ความโปรดปรานของเรย์กะ.....กับคนเคยเห็นหน้ากูว่าน่าจะติดลบไปซักล้าน Orz
กูเรือเอ็นโจนะ แต่กูยังมองไม่เห็นทางที่เรย์กะจะมาลงเอยกับเอ็นโจได้ยังไงเลยว่ะ อนาคตโครตมืดมน 5555555555555555555

>>66 เคยโดกิโดกินะเว้ยยยย ถึงจะคนเคยเห็นหน้าก็เถอะะะะ

>>66 กูก็เรือเอ็นโจที่พักหลังๆ เริ่มถอดส่วนต่างๆ ของร่างกายไปไว้ตามเรือนั้นเรือนี้ แต่เอาจริงๆ กูก็ยังไม่เห็นวี่แววใครจะจบกับใครได้เลยว่ะ 555555555
ให้นางเป็นบราค่อนไปจนชั่วกาลปาวสาน ไม่ก็สายยูรินี่ดูน่าจะแฮปปี้สุดล่ะ ส่วนพวกผู้ชายก็นกกันไปให้หมด

>>67 โดกิโดกิ ก็แค่เห็นว่าหล่อดีนั่นแหละ ผญส่วนใหญ่เจอผชหล่อๆแบบตัวเป็นๆตรงหน้าก็โดกิโดกิอยู่แล้ว555555555

>>64 "หืม 'ความโปรดปรานของเรย์กะ' ฮะฮะฮะ...เหล่าซุนรันยุคนี้ช่างมีอารมณ์ขันเหลือเกินที่ล้อเล่นกันเยี่ยงนี้ คุณชายตระกูลเอ็นโจเองคงไม่พลอยเป็นไปด้วยหรอกสินะครับ ไอ้เรื่องเหลวใหลละเมอเพ้อพกว่าน้องสาวผมจะมีใจให้ตัวเองเนี่ย แหม...ก็นะ เท่าที่ทราบมาก็ดูเหมือนจะสำเหนียกบุญคุณของญาติที่รู้จักดี...คงไม่อาจหาญขนาดนั้นแน่ๆ จริงมั้ยครับคุณชายเอ็นโจ"
มโนว่าคงโดนท่านพี่ตอกราวๆ นี้

สุดท้ายก็คงจบกับคานซังที่หลายๆคนเคยพูดถึงอ่ะ

ไม่ก็ไปลงเอยกับตัวประกอบ A ที่ไม่เคยมีบท แบบ

10 ปีผ่านไป พวกเรามารวมตัวกันที่งานเลี้ยงรุ่น คุณสามีที่รักของฉันไม่ยอมมาเพราะเห็นว่ามีแค่ศิษย์เก่าของซุยรันเท่านั้น แหมจะเกรงใจอะไรไม่เข้าท่าก็ไม่รู้ ฉันอุตส่าห์อยากอวดคนรักให้คนอื่นๆเห็นบ้างจัง อ๊ะ นั่นตาคาบุรากิกับวาคาบะจังนี่ แหม ยังหวานชื่นกันเหมือนเดิมเลยนะ ส่วนทางนั้นก็ตาเอ็นโจ จะว่าไปเหมือนตานั่นจะยังไม่ได้แต่งงานสินะ แปลกจังเลย แต่ฉันชนะ โฮะโฮะโฮะ...

อะไรประมาณนี้

>>71 ถ้าจบประมาณนี้นี่กูกระอักเลือดจริงๆ นะเนี่ย ให้แต่งไปกับอุเมวากะคุง ช่วยกันตั้งฟาร์มหมายังแฮปปี้ซะกว่า...

>>69 บร้าาาา เขาเห็นกันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยเป็นสิบปี ชมไปก็เท่านั้นไม่เคยรู้สึกรู้สาอะไรซักครั้ง แต่แค่มาใส่คาดิแกนอยู่บ้านแบบสบายๆ ชมว่าน่ารักเหมือนกระต่าย เรย์กะถึงกับโดขิ โดขิเปิดโหมดฉุกเฉินเนี่ยนะ 55555555555555555

เรื่องนี้กูว่าคานซังมีลุ้นพระเอกที่สุดแล้ว น่าจะอันดับหนึ่งเลยด้วย

>>66 กูยังเชื่อมั่นอาการหมดอาลัยตายอยากของนางอยู่ววววววว ถ้าไม่คิดอะไรจริงจะหมดอาลัยตายอยากตอนเขาควงหญิงทำไม แถมตอนล่าสุดท่านพี่ดูจะเทคำถามไปที่เอ็นโจเป็นพิเศษด้วย น่าจะจับปฏิกริยาอะไรของเรย์กะได้แหล่ะ หรือไม่ก็ไม่ไว้วางใจเอ็นโจ

>>73 มึงง เพื่อนสมัยเด็กกูก็หล่อ พอเห็นมันสูท แถมใส่แว่นด้วย กูยังเผลอใจเต้นได้เลย
คือแบบเห็นคนที่เห็นบ่อยๆเปลี่ยนลุคและหล่อ จะโดกิโดกิก็ไม่แปลกนะ แถมมีมาชมอีก โอ๊ยโคตปกติ(สำหรับกูนะ)

>>75 กูมีเพื่อนหล่อคนนึง แต่เสือกรู้ไส้รู้พุงกันหมดแล้ว ไม่ว่าจะทำอะไรมากูไม่เคยโดขิโดขิซักครั้งเลยว่ะ 555555555555555555

กูก็มีเพื่อนหล่อนะ ลูกครึ่งด้วย ขาว สูง เห็นกันมาตั้งแต่เล็กๆ ทุกท่วงท่า ทุกสถานการณ์ บ้านอยู่ใกล้กัน พ่อแม่ยังแซวๆเลยว่าเป็นแฟนกันรึเปล่า เหมาะดีนะ ทั้งกูและมันขนลุกเลย กูไม่สามารถใจเต้นกับคนที่ตดอัดหน้ากูได้จริงๆ ต่อให้มันจะแต่งตัวหล่อมาขนาดไหนก็เหอะ

>>77 ตดอัดหน้า!!! เชี่ยยย กูขำ หมดหล่อเลยเพื่อน

>>76 >>77 อ่าวกูเป็นคนเดียวหรอว่ะ5555555 กูเคยอาบน้ำกับมันตอนเด็กๆด้วยนะ แต่กูกับมันไม่ได้สนิทมากขนาดรู้ไส้รู้พุงด้วยมั้ง(แบบพ่อแม่เป็นเพื่อนกัน พี่เป็นเพื่อนสนิทกัน สถานการณ์บังคับให้กูต้องรู้จักมันแต่ไม่ได้สนิทมาก5555)

จริงๆ น้องคันตะก็น่ารักดีนะ แอบคิดว่าพอวาคาบะแต่งออกไปแล้ว ในฐานะที่เป็นลูกชายคนโต น้องก็อาจจะสืบต่อร้านเค้ก เรย์กะมาเรียนรู้วิถีสามัญชนด้วยการทำงานพิเศษที่ร้านแล้วกลายเป็นมาสค็อตเรียกแขก กลายเป็นว่าโคโรเน่ขายดิบขายดี แต่นางทำได้แต่งานหน้าร้าน เพราะคันตะขีดเส้นตายประตูห้องครัวไว้ไม่ให้เข้า พอเสร็จงานคันตะก็ทำกับข้าวให้กินไปปฎิเสธไอเดียทำขนมบ้าๆ บอๆ ของเรย์กะไป ง้วย~~ น่าร้ากกกก

>>79 ก็ถ้าไม่เคยรู้จักมันมาก่อนเลย กูก็คงใจเต้นอะนะ เพราะมันหล่อจริง แต่เสือกเห็นกันมาตั้งแต่เล็ก พ่อแม่สนิทกัน เล่นด้วยกัน เรียนโรงเรียนเดียวกัน บ้านใกล้กันพ่อแม่เลยให้กลับบ้านพร้อมกัน พอขึ้นมัธยมแม่งชอบชิ่งไปหาแฟนที่อยู่อีกโรงเรียนหรือไปเถลไถลนั่นนี่แล้วให้กูช่วยโกหกแม่มัน เรื่องป่วงๆเลวๆเอามาทำกับกูหมด เรื่องดีๆหล่อๆเอาไปโชว์สาวอื่น ดอกมาก 555555555

>>80 มันดีงาม

>>80 ชอบคู่นี้น่ารัก

>>81 คนละเรื่องกับกูเลย เพื่อนกูแบบเจอกันทีเอาใจกูสารพัด แถมจีบกู อ่อยกูตลอด กูเลยไม่ค่อยอยากยุ่งมาก กลัว555555555 พอโตมา มันก็ยังทำท่าเหมือนจีบกูอยู่ทั้งๆที่กูมีแฟนแล้ว แล้วพอมาเจอมันในงานพรอมก็เลยแอบใจเต้นเล็กๆแต่ท่องไว้ในใจแฟนนั่งอยู่ข้างๆหายใจเข้าลึกๆ555555555

>>84 ความสนิทก็คงมีส่วนด้วยแหล่ะ ส่วนมากถ้าไม่ได้เห็นด้านแย่ๆเลวๆซะก่อน คงมีใจเต้นบ้าง

เออ เมื่อกี้กูจะสร้างเอกสารในกู๋ดอคเพื่อทำสารบัญท่านพี่ แต่สร้างไม่ได้ว่ะ สงสัยโม่งสารบัญล็อคฟังก์ชั่นไว้ ถ้ากูเอาสารบัญท่านพี่ไปใส่รวมกับอิมาริจะเป็นอะไรมั้ย

>>85 ไม่มีปัญหา ยังไงก็ทองแผ่นเดียวกัน~

>>85 กูถึงบอกไงว่าปกติ คือแบบเรย์กะก็ไม่ได้สนิท รู้ไส้รู้พุงเอ็นโจขนาดนั้นอ่ะ(เอ็นโจรู้ไส้รู้พุงเรย์กะ แต่เรย์กะไม่รู้ไง) ด้านแย่ๆก็มีไปหลอกใช้เขาแค่ตอนเด็กๆ กับทวงบุญคุณนิดๆหน่อยๆเอง

>>87 นิดๆหน่อยๆแต่ก็ถือว่าแย่สำหรับเรย์กะนะกูว่า ทวงบุญคุณได้ยิ่งกว่าพวกทวงหนี้โหดๆซะอีก 55555555555555555

ky เห็นพูดเรื่องทวงบุญคุณแล้ว กูคิดอยู่ว่าวันจันทร์กูจะได้เงินคืนจากเพื่อนกูไหม กูให้มันยืมเงิน 20 บาทไปเล่นไพ่ ถ้าสมมติไม่ได้ กูควรทวงมันยังไงดีวะ?

>>89 ทวงแบบ แก ไพ่ที่ไปเล่นสนุกปะ (แอคเหมือนนึกอะไรบางอย่างได้) ...เฮ้ย ถ้าจำไม่ผิดแกยืมตังไปใช่ปะ เท่าไหร่นะ 20 ปะ
กับอีกทาง
แก 20 กูล่ะ เอามา

>>89 ทวงในรูปแบบ ฝากซื้อน้ำ ซื้อขนมมูลค่าไม่เกินนั้นสิ ถ้ามันแบมือจะเอาตังก็บอก ตังที่มึงติดกูไว้ไง หรือจะซื้อของก็สะกิดๆมันบอกเอามายี่สิบบาทเด๊ะ กูใช้วิธีนี้อ่ะ ถ้าเพื่อนติดเงินเล็กๆน้อยๆ

>>91 ไม่ก็ขอที่ราคาแพงกว่า น้ำปั่นอะไรแบบนี้อ่ะ บอกว่าฝากซื้อหน่อยนะ แล้วให้แค่ที่เกิน บอกว่าที่เหลือมึงยืมกูไปไง ไรงี้

ตาม >>91-92 ใช้ให้ไปซื้ออ่ะได้ผล กูทำบ่อย

เมื่อเช้ากูเข้าไม่ได้เหมือนเว็บจะล่ม(?) ใช่ป่าววะ
เป็นเพราะอำนาจจอมมารอีกรึเปล่า 555

แค่โดนแซวว่าแต้มต่อสู้ท่านพี่ไม่ได้ก็งอนแล้วเหรอวะ ว้ายๆ จอมมารขี้ใจน้อย

กูกลับไปอ่านเรย์กะตอนแรกๆรอบใหม่อ่ะมึง ละโมเม้นต์ที่อิมาริอธิบายท่านพี่คือแบบภายนอกอ่อนโยนแต่ภายในดำมืดมาก โอ้ยยยชอบตัวละครนี้ละตอนล่าสุดแบบบอสลับมากๆ เป็นแบ็คให้เรย์กะที่ทรงอานุภาพมากจริง

มีความแอบมโน ว่าอนใหม่ที่ท่านพี่เน้นตรงเอ็นโจกะยุยโกะเป็นญาติกัน อาจสื่อว่าญาติกันยังจะหมั้นเลย พี่น้องก็.... รึท่านพี่อาจไม่ใช่ลูกแท้ๆของทานุกิ เรือท่านพี่ก็มาอีกครั้ง

>>97 มึงคิดเหมือนกู55555555 (นี่อุตส่าเงียบๆไม่พิมออกมาละนะ เพราะรู้ตัวว่ามโนมาก)
กูรักท่านพี่ อยากให้เรือท่านพี่เข้าวิน

>>95 โดนแซวนิดๆหน่อยๆ ทำเว็บล่มอีกแล้วเหรอ ท่านจอมมารชูสุมอย ถถถถถถถถถถถถถถถ

>>97 ตอนอ่านตอนนั้น กูล่ะนึกว่าท่านพี่สนใจยุยโกะซะอีก ไม่แน่ตอนจบแฟนที่ท่านพี่ควงมาเปิดตัวที่บ้าน อาจจะเป็นยุยโกะก็ได้นะ 5555555555

>>100 ม่ายยยยยยยยยย ไม่เอ๊าาาาาาา มึงอย่าพูดเป็นลาง โฮฮฮฮ ท่านพี่ผู้แสนดีเพอร์เฟคของกูไม่หลวงเสน่ห์ยุยโกะหรอก อย่างที่ใครบอกว่าว่ามีความซิสค่อนคุ้มกันอยู่น่ะ

สงสัยกูเป็นคนเดียวที่คิดว่าพล็อตล่าสุดมันแบบ ท่านพี่รู้จักกับยุยโกะแล้วบังเอิญเป็นจอมมารเหมือนกัน มีภาพลักษณ์อ่อนโยนแต่จิตใจดำมืด เลยดูกันออก ยุยโกะบอกท่านพี่ว่าเอ็นโจเป็นคู่หมั้น ท่านพี่เลยแอบสืบจากเรย์กะนิดหน่อยแต่จริงๆก็มีข้อมูลแล้ว เจอกันรอบหน้าค่อยบลัฟกันใหม่ ออกแนวคู่กัดที่ต้องเจอกันบ่อยๆเพราะทำธุระกิจด้วยกัน 55555
ยุยโกะรู้ว่าเอ็นโจชอบเรย์กะ ตอนงานชมซากุระก็แกล้งพูดเหมือนจะให้เรย์กะเข้าใจผิดว่าเอ็นโจกำลังคบกับยุยโกะ เอ็นโจเลยขมวดคิ้ว แต่ทำไรไม่ได้มากเพราะถ้าทำให้อีกฝั่งไม่พอใจมันจะส่งผลกระทบต่อด้านอื่นๆ
เรื่องราวผ่านไปเอ็นโจต้องเข้าพิธีแต่งงานกับยุยโกะ คาบุรากิก็ยืนตบบ่าเรย์กะปุๆอยู่ในงาน แล้วท่านพี่ก็มาเปิดโปงการทุจริตของตระกูลยุยโกะ(โดยได้ความช่วยเหลือจากตระกูลคาบุรากิและ ตระกูลเอ็นโจที่คอยช่วยเหลือลับๆ)
เกิดเป็นตำนานใหม่ของซุยรัน สามตระกูลผู้ยิ่งใหญ่ผนึกกำลังช่วยเหลือกัน ตระกูลคิโชวอิน+ตระกูลเอ็นโจช่วยเหลือทายาทตระกูลคาบุรากิให้ได้ครองรักกับหญิงสาวต่างชนชั้น ตระกูลคิโชวอิน+ตระหูลคาบุรากิร่วมมือกันพาตระกูลเอ็นโจหลุดพ้นจากมารร้าย สายสัมพันธ์สามตระกูลแน่นแฟ้น ภาคต่อมาติดตามได้ในรุ่นลูกที่น่าจะวายป่วงมากกว่ากัน

>>100 สวัสดีร่างแยก....

>>102 มึง วางถุงกาวลงก๊อนนนน

>>100 อาจจะไม่ใช่ยุยโกะ
จริงๆ​แล้วท่านพี่สนใจชูสุเกะคุงต่างหากล่ะ //เผ่น

>>102 อะหือ ถุงกาว ถถถถถถถถถถถถ
กูอยากเห็นแฟนท่านพี่ว่ะ จากการที่ท่านพี่กลับดึกๆวาเลนไทน์ ไวท์เดย์ กูว่าท่านพี่ต้องมีแฟนแน่ๆ จะมีเฉลยมั้ยน้อ

สรุปคือท่านพี่กลับดึกเพราะไปดินเนอร์​กับเอ็นโจในวันไวท์​เดย์

>>106 กูตั้งเป้าว่าเป็นท่านไอระไว้ก่อน ไม่ก็สามัญชนแบบ Aโกะ แลดูท่านพี่ลับๆ ล่อๆ ไม่ยอมพาเข้าบ้าน แถมเรย์กะยังย้ำหลายรอบว่าถ้าแฟนท่านพี่เป็นคนแปลกๆ คงรับไม่ได้ น่าจะเป็นบทพิสูจน์ใจอย่างหนึ่ง

>>107 อ่อ ที่เข้าหาน้องสาวเขาเพราะมีจุดประสงค์อยู่ที่พี่ชายนี่เอง ที่ต้องปิดบังหลบๆซ่อนๆเพราะเป็นคนรักเพศเดียวกัน สุดท้ายยุยโกะชี้ช้ำที่ไม่สามารถแทรกกลางระหว่างคนรักทั้งสองได้ จึงลงเอยกับเรย์กะแทน แฮปปี้เอนดิ้ง
>>108 กูก็อยากให้เป็นไอระเหมือนกัน 5555555

>>107 ไอ้ตอนงานวันเกิด​ยูกิ​โนะ​ที่ยิ้มให้กันนั่น ไม่ได้เป็นฉากมาคุฟาดฟันในมิติอื่น แต่เป็นฉากใส่สกรีนโทนฟรุ้งฟริ้งซินะ 55555

>>110 เธอคืออีกครึ่งที่ฉันตามหาชัดๆ ร่างโคลนของกันและกันขนาดนั้น

>>110 โถ กูนึกพล็อตเป็นนิยายวายได้เลย 555555555555555555555555

>>108 >>109 ทำไมเป็นท่านไอระอ่ะ เอาจริงๆท่านพี่กับไอระแทบจะไม่สนิทกันเลยนะ ท่านพี่เคยคุยกับกับไอระก็แค่เพราะท่านพี่รู้ว่าเรย์กะสนิทกับไอระเลยไปปรึกษาเรื่องน้องเอง ไม่มีโมเม้นอะไรเลย5555555(ตอนไปเที่ยวด้วยกันก็ดูเป็นแบบ นั่นเพื่อนน้องไรงี้อ่ะ ไอระยังดูสนิทกับท่านอิมาริมากกว่าท่านพี่อีก)

>>113 ก็เพราะไม่มีสาวคนอื่นอีกแล้วไง.... ไม่งั้นก็เหลือแค่ริรินะล่ะ....

>>114 อาจจะคดีพลิก แท้จริงท่านพี่กับท่านยูริเอะกำลังคบกันแบบลับๆในมุมมืดของสังคมก็ได้...

>>114 มีนะ เราเองงงง//ชูมือสองข้าง
แต่จะว่าไปเอาจริงๆ เรย์กะนี่ไม่ค่อยรู้เรื่องคนอื่นเท่าไหร่เลยนะ ท่านพี่มีสาวไหนบ้างก็ไม่สืบอะไรเลย เรียกได้ว่าเป็นพวกไม่ยุ่งเรื่องชาวบ้าน รู้แค่เท่าที่เขาบอกสินะ

กูว่าท่านไอระหรือยูริเอะไม่ใช้อะ ถ้าใช้ท่านพี่คงพามาแนะนำเรย์กะแล้ว

>>115 น่ากลัวพิลึก ยูริเอะจริงๆก็ไม่ได้เป็นสาวอ่อนหวานเหมือนที่เรย์กะบรรยายเท่าไหร่ตามที่เพื่อนโม่งเคยตั้งข้อสังเกตเรื่องคาบุอ่ะ

>>113 ก็เป็น "ผู้หญิงคนเดียว" ที่มีบทกับท่านพี่หลายหนอ่ะ ไอระก็สนิทกับเรย์กะ ตอนมัธยมท่านพี่กับไอระก็อยู่ในสโมสรด้วยกันก็คงมีคุยกันบ้างล่ะ ท่านพี่ก็เคยไปขอร้องไอระให้ช่วยสอนทำช๊อกโกแลตให้เรย์กะ ไอระมาบ้านคิโชวอินกี่ครั้งไม่รู้ไม่มีบรรยายถึง แต่ที่แน่ๆมาครั้งนึงชัวร์ ท่านพี่ก็คิดจะพึ่งพาไอระในเรื่องนี้ ไปเที่ยวสวนสนุกด้วยกัน ไอระก็ดูสนิทสนมกับอิมาริด้วย ก็ตามเหตุผลนั้นล่ะ ไม่งั้นท่านพี่คงได้ลงเอยกับอิมาริแน่ๆเพราะไม่มีใครอีกแล้ว

>>117 ก็อย่างที่มีคนเคยพูดไว้ในกระทู้ก่อนๆ ถ้าท่านพี่มีแฟนแล้วเปิดตัวไม่ได้ซักที ไม่ต่างชนชั้นก็เพศเดียวกันอ่ะ

>>120 เพศเดียวกันก็คงไม่ใช่นะ ไม่งั้นในมุมมองท่านอิมาริต้องมีกล่าวถึงบ้าง และมันขัดๆกับความเป็นซิสค่อนในตัวท่านพี่...อย่าหาว่ากูเหยียดนะ แต่กูไม่เคยเห็นเกย์เป็นซิสค่อมาก่อนเลยว่ะ

กูมายกมือเรือท่านพี่ท่านไอระ อย่างหลายโม่งที่บอก บทกับท่านพี่ก็มีท่านไอระนี่แหละที่กูเห็นอยู่ด้วยกันบ่อยกว่าผู้หญิงคนอื่น กูเดานะ ถ้าคบกันหรือเดตกันเค้าอาจจะไม่ได้ปิดแต่ท่านเรย์กะไม่รู้เองมากกว่า555555 คือกูเห็นนางไม่ค่อยลงมือสืบอะไรเองเท่าไหร่(น้องแว่นไม่นับ อันนั้นยกข้อมูลให้เป็นของขออภัยโทษให้ริรินะ) แต่ถ้าสมมติเดต กูว่าท่านพี่ก็ไม่น่าจะบอกล่ะมั้ง ฟีลแบบว่าถ้าน้องถามพี่ก็บอกถ้าน้องไม่ถามพี่ก็ไม่อะไร ซึ่งกูคิดว่าแบบนี้เป็นไปได้โคตรสูง กูเดาใจท่านพี่ไม่ออก แต่แค่กาวเล่นๆ มองแบบที่เอี่ยวกะท่านพี่นะ >ด้วยความที่ท่านไอระน่าจะสนิทกับพี่น้องบ้านคิโชวอินในระดับนึง(มากกว่าสาวๆคนอื่นข้างนอก) ละดูจากที่สนิทกับท่านอิมาริด้วยแสดงว่ามากกว่าระดับนึงไปแน่นอน แล้วดูจากที่ท่านพี่พูดคุยด้วย ดูจากที่ไปเที่ยวไปไหนด้วยกัน ความสัมพันธ์ค่อนข้างดีมากเลยนะถ้าเทียบท่านพี่กับผู้หญิงคนอื่นๆ กูว่าถ้าเป็นท่านไอระจริงๆ สองคนนี้น่าจะคุยๆหรือเดตกันอยู่ท่านพี่ถึงไม่ได้พูดอะไร(วันที่เกี่ยวกับความรักบางวันที่พี่ก็ดูยุ่งๆใช่ไหม? ถ้าไม่เกี่ยวกับทำตัวให้ยุ่งเองเลี่ยงช็อกโกแลตก็น่าจะต้องมีคู่ล่ะ) แต่สำหรับกูนะ ถ้าท่านพี่จะคบใครถ้าใครไม่ถามคงไม่บอกอะ อันนี้ความรู้สึกกูล้วนๆไม่มีตรรกะใดๆ แต่ก็เคยลองคิดดูนะ ถ้าพี่ชายกูที่กูชอบอ้อนบ่อยๆมาบอกว่าคนที่เราชอบปลื้มมโนบ่อยๆว่าเป็นอัศวินงู้นงี้ตอนนี้เดตกันอยู่ กูว่ากูตกใจอะ แต่คงไม่ถึงขนาดเป็นเหตุผลที่บอกไม่ได้ ตอนนี้กูหาอะไรมาอ้างอิงท่านพี่กับท่านไอระไม่ได้เลย แต่กูชิพเพราะกูชอบ มั้งๆที่โมเมนต์ก็แทบไม่มีแท้ๆ ถถถถถถถถถถ

>>122 กูก็ชอบคู่ท่านพี่ไอระนะ อยากให้มีบทมีโมเมนต์มากกว่านี้จัง ดูเป็นผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์กับท่านพี่ดีกว่าผู้หญิงคนอื่นๆอ่ะ

>>122 ไปเที่ยวไปไหนด้วยกัน กูอ่านแล้วรู้สึกเหมือนหลายครั้ง จริงๆแค่ครั้งเดียวบวกกับเรย์กะชวน(หรือกูตกหล่นตอนไหนไปรึเปล่า) ที่คุยกันก็แค่ครั้งเดียว ตอนท่านพี่รู้สึกว่าต้องทำอะไรซักอย่างกับช็อกโกแลตไร้รสชาติ

และจริงๆ มันนานมากแล้วด้วย5555555

เอาจริงนะ มันไม่มีทางใช้ท่าไอระหรือท่านยูริเอะแน่ๆ ต่อให้ท่านพี่ไม่พูดแต่ท่านไอระหรือท่านยูริเอะ(ที่ยังติดต่อเรย์กะอยู่เรื่อยๆ)ยังไงก็ต้องมีมาบอกบ้างว่าคบกับท่านพี่อยู่นะอะไรแบบนี้
ปล.แต่ถ้าชอบยังไงก็มโนกันตามใจชอบเลยมึง

>>124 กูเขียนเขียนแล้วมันดูเยอะแต่จริงๆมันก็แค่ครั้งเดียวนั่นแหละ....ล้องห้าย

>>126 เอาน่ะ ชอบก็ชิพไปเหอะ อย่าได้แคร์
บางเรื่องนะ ตัวละครเจอกันแค่ครั้งเดียว คุยกันก็ไม่เคยคุย เฉี่ยวชายแขนเสื้อกันในช่องก็มีคนเอามาจิ้นต่อยอดได้ ไม่เห็นจะแปลกอะไรเลย

>>127 +1ค่ะมึง บางคู่เค้าไม่เคยรู้จักกันกูก็ชิบมาแล้ว//เรือผีที่แท้ทรู

ต่อจาก >>>/webnovel/3899/943-944 ตอนแรกก็ว่าจะเขียนดีๆไม่ออกทะเล แต่พอเขียนจริงนี่เข้า New world นำหน้าพวกลูฟี่เลยทีเดียว
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เช้าวันต่อมาข่าวก็แพร่กระจายไปทั้งโรงเรียนเหมือนกระแสน้ำตอนเขื่อนแตก ข่าวอุบัติเหตุที่ฉันเตะบอลใส่หน้าคิโชว์อิน เรย์กะ จนล้มหัวฟาดพื้นถูกตัดแต่งเป็นฉันจงใจเตะใส่คิโชว์อิน เรย์กะจนล้มหัวฟาดพื้นเพื่อล้างแค้นกับเรื่องเมื่อตอนงานโรงเรียน…
และมันช่างน่าตลกที่หลายๆคนเชื่ออย่างหลังกันเป็นส่วนใหญ่ จนตอนนี้ ไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าเข้าใกล้ฉันและผู้ชายที่ไม่ใช่ผู้อยู่ในเหตุการณ์ก็เริ่มมองฉันแปลกๆ โดยเฉพาะพวกสภานักเรียนที่มองฉันด้วยสายตาที่แปลกกว่าคนอื่นๆมากจนฉันกลัว…
แต่ฉันก็พยายามทำตัวเป็นปรกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตอนนี้คิโชว์อิน เรย์กะนอนโคม่าอยู่ที่โรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ในความดูแลของหมอที่เก่งที่สุดในประเทศ แน่นอนว่าตระกูลของฉันออกค่ารักษาทั้งหมด รวมทั้งค่าเสียหายที่ทางฝั่งตระกูลคิโชว์อินเรียกร้องมาด้วย
ที่จบลงแค่จ่ายค่าเสียหายนั้นต้องขอบคุณสมาชิกในชมรมฟุตบอลทุกๆคนที่ทำให้ฉันรอดพ้นจากชะตากรรมอันเลวร้ายมาได้ สมาชิกชมรมที่เห็นเหตุการณ์ช่วยกันยืนยันจนท่านประธานคิโชวิอินใจอ่อน
แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังคงต้องไปเยี่ยมคิโชว์อิน เรย์กะทุกวัน ดังนั้นหลังจากซ้อมเสร็จ ฉันก็ออกไปหาซื้อของฝากสำหรับเยี่ยมผู้ป่วยและไปหาคิโชว์อินที่โรงพยาบาล…ฉันทำแบบนี้มาราวๆ 2-3 วันแล้วล่ะ
“มาได้ซักทีนะ…” คนแรกที่ออกมาต้อนรับฉันที่หน้าห้องของคิโชว์อิน เรย์กะคือพี่ชายของเธอชื่อคิโชว์อิน ทาคาเทรุ นับตั้งแต่คิโชว์อิน เรย์กะนอนเป็นผักอยู่บนเตียง เจ้าตัวก็อยู่เฝ้าเกือบทั้งวัน ทุกวัน
และสายตาที่เขาจ้องมองมาที่ฉัน มันเหมือนกับพญายมราชกำลังจ้องมองคนบาปอยู่เลย…
“วันนี้ผมติดซ้อมใหญ่เลยมาช้าน่ะครับ”
“คงไม่ได้ทำใครเจ็บเพิ่มหรอกนะ?”
“…”
ฉันพูดอะไรไม่ออก ในขณะที่คุณทาคาเทรุมองฉันไม่วางตาระหว่างที่นั่งอยู่บนโซฟาที่มุมหนึ่งของห้อง ฉันก็ได้แต่เดินตัวสั่นไปเปลี่ยนดอกไม้ในแจกันและเลื่อนเก้ามานั่งข้างเตียงของคิโชว์อิน
ในวันนี้คิโชว์อิน เรย์กะก็ยังคงสวยงามเหมือนเดิม เหมือนตุ๊กตาฝรั่งเศสขนาดเท่าคนจริงที่สวมชุดผู้ป่วยอยู่ ฉันนั่งเฝ้าและมองใบหน้าอันวิจิตรงดงามหาสิ่งใดเปรียบจนเวลาผ่านพ้นไประยะหนึ่ง ฉันจึงสำเหนียกตนเองได้ว่า…เมื่อก่อนฉันกลัวคิโชว์อิน เรย์กะเพราะอะไร?
เพราะเธอเป็นลูกสาวของประธานคิโชว์อิน เพราะเธอเป็น Pivoine หรือเพราะเธอเป็นเธอ……ฉันกลัวเพราะฉันแค่ไม่เข้าใจตัวเธอเท่านั้นเอง…พอได้อยู่ใกล้ๆและทำความเข้าใจสิ่งรอบตัวเธอแล้ว ฉันไม่รู้สึกกลัวเธอแม้แต่น้อย
“หมดเวลาของนายแล้ว…กลับไปได้แล้ว”
“…ครับ”เพราะฉันกลัวพี่ของเธอมากกว่าอะนะ…
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นก็ผ่านได้ 5 วันแล้ว คิโชว์อินก็ยังนอนโคม่าเหมือนเคย แต่ที่โรงเรียนฉันกลับต้องเจอเรื่องที่ฉันไม่เคยได้เจอกับตัวเองมาก่อน
“ฝีมือใครเนี่ย…”
บนโต๊ะของฉันในห้องเรียน มีคนมาเขียนคำว่า ‘ไอ้ฆาตกร’ ตัวโตๆไว้ ตอนพักเที่ยงก็มีคนสกัดขาฉันจนล้ม ข้าวที่ซื้อมาก็หกเลอะเต็มพื้นจนอดกิน ตกเย็นก็มีคนแอบเอากระเป๋าของฉันไปซ่อน กว่าจะหาเจอเสียเวลาไปเยอะ จนคุณทาคาเทรุหัวเสีย…
ทำไมฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย…แต่ว่า…ก็สมควรแล้วล่ะ ฉันพยายามจะแก้มือด้วยการมาโรงเรียนตอนเช้าตรู่ ตอนเที่ยงก็ห่อข้าวมากินเองไม่วุ่นวายที่โรงอาหารและสุดท้ายตอนซ้อมก็เอากระเป๋าไปซ่อนเอง เป็นแบบนี้ไปจนถึงจบสัปดาห์แรก…
พอเริ่มสัปดาห์ต่อมาก็มีเรื่องเซอไพรซ์กับฉันอีกแล้ว…ในเช้าวันจันทร์ ครบรอบ 1 สัปดาห์ของเหตุการณ์นั้น สมาชิกสภานักเรียนคนนึงก็เข้ามาทักทายฉัน

“ว่าไงครับท่านประธานชมรมฟุตบอล?”
“ก็เรื่อยๆ ถึงช่วงนี้จะมีเรื่องลำบากเล็กๆน้อยๆพอเป็นสีสันชีวิตก็เถอะ”
“ม่ายๆ ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องที่คุณโดนแกล้ง…ผมหมายถึงเรื่องของยัยคิโชว์อิน…รู้สึกยังไงบ้างที่ได้ล้างแค้นพวก Pivoine?”
“หา!? ล้างแค้น!? พูดเรื่องอะไรน่ะ!?”
“ชูว์…อย่าเสียงดังไป…ผมรู้นะครับว่าในใจลึกๆคุณอยากทำแบบนี้มานานแล้ว หลายคนในซุยรันก็เหมือนกัน อยากจะกระชากหน้ากากผู้ดีจอมปลอมของพวก Pivoine อยากจะผลักพวกมันลงเหว…อยากจะทำลายล้างพวกหนอนติดปีกอย่าง Pivoine..”
“เอ่อ…ผมว่าคุณว่า Pivoine แรงไปนะ จริงพวกนั้นนิสัยไม่ดีแต่ก็แค่บางคน อย่างคุณคิโชว์อินเองก็ช่วยคนอื่นๆมามากนี่”
“ใช่ คิโชว์อิน เรย์กะ ต่อหน้าทำเป็นคุณหนูแสนดีแสนบอบบาง แต่ลับหลังก็เป็นได้แค่นังร่านเที่ยวหาผู้ชายไปวันๆ นั่นแหละ”
“นี่!”
“เอาเป็นว่า..”สมาชิกสภานักเรียนจู่ๆก็ยื่นการ์ดเชิญแปลกๆให้ฉัน การ์ดเชิญร่วมงานเลี้ยงน้ำชาเวลา สี่โมงเย็น ที่อาคารเก่าที่ถูกปิดร้างรอวันรื้อทิ้งนี่…ได้ยังไงกัน… “ผมเชื่อว่าคุณต้องมา…”
“…” แล้วตลอดวันนั้นฉันก็ได้คิดว่าจะไปไม่ไปดี จะเอาไปปรึกษาใครคงไม่ได้..แต่จะทิ้งไปเฉยๆก็ไม่ได้เหมือนกัน…ทำไมฉันต้องมาพัวพันกับเรื่องบ้าๆพวกนี้ด้วยเนี่ย…แค่เรื่องบังเอิญเรื่องเดียวแท้ๆ…
.
.
“สมแล้วที่เป็นกองหน้าอันดับหนึ่งของประเทศ คุณไม่ทำให้ผมผิดหวังจริงๆด้วย” สมาชิกสภานักเรียนคนเดิมออกมาต้อนรับฉันด้วยหน้ากากจิ้งจอกแบบที่ขายในงานวัดปิดบังใบหน้า
“ฉันไม่ว่างทั้งวัน มีธุระอะไรก็ว่ามา”
“รุนแรงจังนะ แต่ไม่เป็นไร เข้ามาร่วมงานเลี้ยงก่อนสิและขอโทษด้วยที่ลืมแนะนำตัวแต่ผมคงเปิดเผยตนเองไม่ได้ เรียกผมว่า ’ลูคุง’ แล้วกันนะ” เฮ้อ..แต่ว่าแล้วลูคุงก็พาฉันเข้าในอาคารที่เหมือนจะพังลงมาได้ทุกเมื่อ ลูคุงพาฉันเดินลึกเข้าไปในอาคารและลงไปชั้นใต้ดิน
ชั้นใต้ดินของอาคารมีประตูที่ใช้การได้เพียงบานเดียว ลูคุงเปิดประตูออกเผยให้เห็นถึงความลับที่ถูกซ่อนอยู่ที่นี่ ที่ซุยรันแห่งนี้…
ในห้องสี่เหลี่ยมกว้างพอๆกับห้องเรียน 2 ห้อง มีไฟส่องสว่างเจิดจ้า บนกำแพงฝั่งซ้ายมีจอมอนิเตอร์มากมายราวๆ 100 จอเห็นจะได้ ถัดจากจอก็เป็นบอร์ดขนาดใหญ่ที่มีรูปของสมาชิก Pivoine ทุกคนอยู่ กำแพงตรงกลางด้านหน้าของฉันเป็นธงผืนใหญ่ ธงดอกโบตั๋นที่ถูกกากบาททับไว้ และกำแพงฝั่งขวามีประตูเหล็กหนาด้วย
กลางห้องมีนักเรียนชายทั้งหมด 9 คน แต่ละคนก็สวมหน้ากากปิดบังใบหน้าไว้เหมือนลูคุง… ทั้งหมดนั่งล้อมโต๊ะกลมกันที่กลางห้อง…
“ห้องนี้มัน..”
“เชิญนั่งครับ…”ลูคุงไม่ฟังคำถามของฉัน แต่ฉันก็จำใจนั่งในโต๊ะที่ว่างอย่างจำยอม ลูคุงพยักหน้า ทุกคนที่นั่งพยักหน้าและลูคุงก็เริ่มอธิบายสถานการณ์ให้ฉันฟัง
“เอาล่ะ เพื่อความปลอดภัยของคุณเอง ผมขอเรียกคุณว่าเอสคุงแล้วกันนะ เอาล่ะ เอสคุง ผมขอต้อนรับเข้าสู่ ‘สภานักเรียนใต้ดิน’ และผมคือประธานคนปัจจุบันชื่อลูคุง “
“สภานักเรียนใต้ดิน?”
“ใช่แล้ว เนิ่นนานหลายทศวรรษ ซุยรันตกอยู่ภายใต้อำนาจมืดของ Pivoine พวกเราสภานักเรียนก็ได้ต่อกรกับพวกมันแค่บางครั้งบางคราว จนกระทั่งท่านประธานนักเรียนคนหนึ่งชื่อ อุเมซึกิ หรือที่รู้กันในชื่อ อุซึกิคุง ประธานสภานักเรียนใต้ดินรุ่นแรก ได้ก่อตั้งสภานักเรียนใต้ดินขึ้นมาเพื่อเป็นอีก 1 กำลังในการต่อกรกับอำนาจมืดของ Pivoine!”
“..แล้ว”
“ในเมื่อพวก Pivoine มักใช้อำนาจมืดของครอบครัวเล่นงานและสร้างความเดือดร้อนให้นักเรียนคนอื่น ไฟต้องเจอไฟ ความมืดต้องเจอกับความมืด ความชั่วต้องเจอกับความชั่ว พวกเราเล่นเกมนอกกฎกับพวก Pivoine เพื่อทำลายพวกมันให้สิ้นซาก…ถ้ายังไม่เชื่อ..บูตะคามิคุง..เอายัยนั่นออกมาโชว์ซะสิ”

ว่าแล้วคนที่อ้วนที่สุดในกลุ่มก็เดินไปเปิดประตูเหล็ก และเดินเข้าไป ไม่ช้าก็ได้ยินเสียงลาก เสียงใกล้เข้ามาเรื่อยๆ และยิ่งใกล้เข้ามาเท่าใด หัวใจของฉันก็เต้นรัวไม่เป็นจังหวะ..อย่าเป็นสิ่งที่ฉันคิดเชียว…แต่มันดันใช่…
บูตะคามิคุงลากเด็กผู้หญิง ม.ต้นคนหนึ่งออกมาจากห้อง เธอโดนมัดไว้ด้วยโซ่เหล็ก เสื้อผ้าก็ขาดจนเกือบเปลือย ทั้งตัวเต็มไปด้วยแผลฟกช้ำและแผลอื่นๆ อีกมากจนนับไม่ไหว ปากก็ถูกมัดปิดด้วยเชือกที่ถูกมัดจนแน่นมากๆ แน่นพอจนเห็นเลือดซึมออกมาเล็กน้อย ถึงตรงนี้ หัวใจของฉันก็ราวกับหยุดเต้นเมื่อบูตะคามิคุงโยนเด็กผู้หญิงมาตรงหน้าผม
“เธอคนนี้คือ ฟูจิวาระ มิซากิ เป็นสมาชิก Pivoine ชั้น ม.ต้น และเป็นของเล่นชิ้นใหม่ของพวกเรา เราจับเธอได้เมื่อราวๆ อาทิตย์ก่อน ครอบครัวของเธอปิดข่าวได้ดีจริงๆ ผ่านมาขนาดนี้ยังไม่มีใครรู้เรื่องเลย”
“นายทำไปได้ยังไง…ถึงจะเป็น Pivoine…แต่ก็เป็นนักเรียนซุยรัน..”
“อย่าเหมารวมนักเรียนทั่วไปแสนน่ารักกับ Pivoine อันน่ารังเกียจสิ ที่ผมชวนมาร่วมงานเลี้ยงก็เพื่อสิ่งนี้…เชิญมาเพื่อให้คุณได้เป็นส่วนหนึ่งของพวกเราสภานักเรียนใต้ดิน เพื่อทำลาย Pivoine ให้สิ้น…ทำตามที่ซ้อมไว้ ไทคุง”
จู่ๆ เจ้าคนผอมก็เดินเข้าไปในห้องหลังประตูเหล็กและเดินออกมาพร้อมคีม ไทคุงเดินมาหาฉันและยัดคีมลงมาในมือฉัน บูตะคามิคุงปลดเชือกที่ปากของฟูจิวาระ เมื่อเชือกออกจากปาก เด็กที่น่าสงสารก็ร้องขอความช่วยเหลือแทบทันที
“ฟุจิวาระจังน่ะฟันสวยมากเลยนะ ผมเดาได้เลยว่าคุณต้องอยากได้มันมาประดับห้องแน่ๆ”
“ฉันไม่ทำแน่…”
“ไม่ คุณต้องทำ”
“ไม่มีวันซะหรอก”
“งั้นแผน 2 ทุกๆคนเอาเลย”
“เฮ้ พวกนายจะทำอะไรน่ะ!?”
สมาชิกสภานักเรียนใต้ดินคนอื่นๆกรูเข้าและล็อกตัวฉันไว้และบังคับให้ฉันถอนฟันของฟูจิวาระ…หมดทุกซี่ ใบหน้าที่บิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวดทรมานของฟูจิวาระยังคงหลอกหลอนตัวฉันแม้จะออกจากอาคารมาแล้วก็ตาม
“ 5 โมงเย็นพอดี ผมว่าคุณคงไปเยี่ยมนังนั่นทันนะ”
“,,อืม”
“ไม่ต้องห่วง คุณมอบความกล้าให้พวกเรา สภานักเรียนใต้ดินในการโจมตีเหล่า 3 ผู้ยิ่งใหญ่แห่ง Pivoine หลังจากเล่นงานพวกปลาซิวปลาสร้อยมาเสียนาน ตอนนี้พวกเราเริ่มวางแผนการใหญ่และคุณก็เป็นหนึ่งในตัวหมากสำคัญของพวกเรา…คิโชว์อิน เรย์กะหายดีเมื่อไหร่…ผมรับประกันเลยว่าคุณจะเป็นแรกที่ได้เล่นกับเธอและเป็นเจ้าของเธอไปจนถึงวันสุดท้ายของชีวิต…โชคดีและเก็บฟันพวกนั้นไว้ดีๆล่ะ”
ลูคุงเดินจากไปปล่อยให้ฉันยืนอึ้งเพียงลำพัง เวลา 1 ชั่วโมงที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของฉันเลย…ฉันเอากล่องที่เก็บฟันของฟูจิวาระไปเก็บในกระเป๋านักเรียน ไปเยี่ยมคิโชว์อินตามปกติ ก่อนจะเอากล่องฟันไปฟังดินและทำการสวดส่งวิญญาณ…เช้าวันต่อมา จักรพรรดิ คาบุรากิ มาซายะก็เรียกฉันไปพบ…
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------จบละ

>>129-131 เดี๋ยวๆทำไมแนวเรื่องมันโหด นึกว่าจะรักใสๆ ฮา ....ขอบคุณที่แต่งมาให้อ่านนะคะ

>>129-131 น่ากลัวเชี่ย แถมกล้ามาก ทำร้ายร่างกายแถมทรมานอีก พ่อแม่เขามารู้เข้าได้เจอคำว่านรกแน่ๆ(กูเชื่อว่า Pivoineทุกคนไม่กระจอก พ่อแม่พร้อมที่จะลากคนที่มันทำร้ายลูกออกมา แค่ถอนหุ้นที่ถืออยู่ของบริษัทพ่อแม่สภาใต้ดินพวกนั้น พวกตระกูลอื่นที่เป็นPivoineช่วยกันแบน ก็ตกนรกทั้งเป็นแล้วแหละ)

>>129-131 อั่ค.....เดี๋ยว กูนึกว่าจะอกแนวกุ๊กกิ๊ก มางี้ช็อคเลย ;w;

>>129-131 กรี๊ดดด เปลี่ยนจากแนวโชโจใสๆ เป็น thriller suspense ตั้งแต่เมื่อไหร่ ซวยแน่ หน.ชมรมฟุตบอล ว่าแต่ลูคุงนี่... ย่อมาจากลูลูชคุงรึเปล่าวะ 5555

ตอนใหม่ล่ะ เย้! ขอบคุณคนแปลนะ อีการดักเจอ เข้าประชิดตัวเพื่อต่อกลอนรักนี่หลุดจำดังมาก เนิร์ดใช่เล่นนะนาย ชูสุเกะไม่ยอมเล่นอะไรแบบนี้ด้วยสินะ คงอยากหาคนมาเล่นแบบนี้ด้วยตลอดเลยสินะ //ลูบหัวเอ็นดู

สังหรณ์ว่าต้องมีคนเข้าใจผิดไปไกลแหง มีคนปกติเค้าต่อกลอนรักตอนเจอหน้ากันเรอะ!! คาบุรากิ นายให้หนังสือผิดคนแล้ว

โคโระจังสอนคาบุรากิเป็นเรื่องเป็นราวกว่าที่คิดแหะนึกว่าจะสอนแบบส่งๆไปซะอีก

โคตรขำตอนต่อกลอนรัก กูเคยมีฝรั่งมาจีบแนวนี้นะ
แต่ต่อกลอนของเชคสเปียร์แทน ตอนนั้นก็ขนลุกพอกัน55555
อิตาบากะรากินี่ไม่ไหวแล้ว โคตรฮาาา
ปล, ตอนที่แล้วกูมโนกาวเอนโจหนักมากว่าเรย์กะอาจจะหลงนางเข้าแล้วแต่ไม่รู้ตัว วี้ดวั้ยยย

กรมข่าวลือซุยรันได้เวลาทำหน้าที่แล้วค่ะ
แหมๆ นั่งจิบชาสองต่อสองในสโมสรของPivoine แถมตอนเดิมสวนกันยังกระซิบถ้อยคำแห่งรักให้กัน
กูเชื่อว่าอีกไม่นานมันจะกลายเป็นข่าวลือที่ยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน

อ่านตอนล่าล่ะ คือจริงๆมันก็สั่งสมมาหลายตอนล่ะนะ ตั้งตารอตอนพิเศษความเห็นบุคคลที่ 3 เลยค่ะ ลือกันฮาแน่นอน

โอ๊ย เจ้าคู่บ้านี่ขนาดต่อกลอนรักกันแล้วได้ๆกันไปเถอะ
ขอบคุณโม่งแปลมากๆ

ต่อกลอนนี่ประชันปัญญา​ ลองภูมิ​ท่านอาจารย์​เรอะ ถถถ

ปรึกษาทั้งตอนพีคไม่เท่าเจอหน้าแล้วต่อกลอนรักคืออะไร บ้าบอโว้ย555555555555555

"คิโชวอิน ความรัก​คืออะไร"
"รักคือ... ตะวัน รักคือไฟอันร้อนแรงไร้จุดหมาย​~" //เต้นด้วย

ขอบคุณโม่งแปล!!
อุ๊ย. นี่มัน บทเริ่มต้นความรักของคู่ต๊องนี้นี่นา
สมกันราวกิ่งทองใบหยก 5555

ความสนุกเริ่มต้นแล้วสินะ^^

>>145 บอกอายุมากเลยมึง และกูก็ดันทัน 55555

>>145 มึงล่อสาวสาวสาวเลยเรอะ555555555
ปล.มึงนึกสภาพเจ้าแม่เต้นเพลงนี้ตรงทางเดินสิ

>>148 ถึงขั้นสาวสาวสาวเลยเหรอวะ ไหนว่ากระทู้นี้ส่วนมากเป็นเด็กมหาลัยฯ และมัธยมไง ถถถถถถถ
ว่าแต่ถ้าคาบุพาวาคาบะไปร้านอาหารฝรั่งเศสจริง วาคาบะอาจจะเฉยๆ ก็ได้นะ ขนาดรังแกกันยังประสาทแข็งซะขนาดนั้น ท่านเรย์กะคิดเผื่อมากไปไหมอ่ะ

>>145 ในกระทู้มีแต่คนแก่ๆ //มองด้วยสายตาวัยรุ่น
>>149 กูว่าถ้าอยู่ๆโดนพาไปที่หรูๆเลย ก็ต้องมีตัวเกร็งกันบ้างล่ะว่ะ ยิ่งถ้าคนรอบๆแต่งตัวดูดีไฮโซๆมา แต่กูไปอย่างอาซิ่มก็ต้องกังวลอยู่นะ

มีต่อกลอนรักกันด้วยยย
ทางเดินยังไงก็มีคน ต้องมีคนได้ยินแน่ๆ
จักรพรรดิกับจักรพรรดินีกระซิบต่อกลอนรักกันล่ะค่ะ!

>>149 ฟิลน่าแบบแต่งตัวออกมาซื้อของเเถวตลาดแต่เพื่อนลากไปสยามงี้ 5555555555
เปรียบเทียบอะไรของกูวะ ถถถถถ

>>148 ลากหัวหน้า​ห้อง​กะอิวามุโระมาเป็นแดนเซอร์​ด้วย

ว่าแต่ไอ้กลอนนี้มันหมายความ​ว่า​ไง... กูไม่เข้าใจ

>>149 กะ กูรู้จักเพลงนั้นนะ แต่หนูอายุยังไม่ถึงยี่สิบน้าาา555555
และก็กูคิดเหมือน >>150 ว่ะ ร้านหรูๆยังไงก็ต้องแต่งตัวดีๆไป ไม่งั้นแปลกแยกมาก ถึงวาคาบะจะจิตแข็งแค่ไหน แต่ก็คงมีไม่มั่นใจบ้างแหละ

>>149 ไม่นะมึง เรื่องนี้ผู้หญิงคิดมาก กูไปทำงานศิลปะบ้านเพื่อนแต่งไปอย่างช่างทาสี สุดท้ายโดนที่บ้านไปรับลากไปเอเชียทีค โดนหนุ่มหล่อชุดสูทโค้งตัวบอกแม่กูว่าเชิญครับมาดามนี่กูได้แต่มุดไปด้านหลัง ทำตัวเป็นคนใช้....

>>149 กูเป็นเด็กประถม ไม่รู้เลยว่าพูดเรื่องอะไรกัน //ขอตัวไปท่องสูตรคูณแพพ

ว่าแต่ไอ้ขนม Ispahan นี่มันหาทานที่ไหนในกทม.ได้มั่งวะ พวกดาราเทวีช็อปไรงี้มีไหมนะ

>>157 เป็นขนมประจำร้าน Pierre Hermé อะ ที่ไทยมีสาขาที่เอ็มควอเทียร์ แต่ไม่รู้มีเมนูนี้มั้ย

>>157 ขนม Ispahan เป็นซิกเนเจอร์ของ Pierre Hermé ไม่มีร้านอื่นหรอก มีชอปที่เอ็มควอเทียร์แต่ไม่แน่ใจว่ามีขายมั้ย กูไม่ค่อยชอบมาการองเลยไม่สังเกต แต่เคยไปกินหนนึงที่ปารีส จะบอกว่ากูเกลียดลิ้นจี่มาก ได้มากินไอ้นี่กูยิ่งไม่ชอบเข้าไปกันใหญ่

>>158 >>159 แต๊งกิ้ว หรูหราไฮโซสมเป็นขนม Pivoine จริงๆ

KY พวกมึงว่าฟูจินไรจินจะได้ยินท่านเรย์กะต่อกลอนกับคาบุรากิมั้ยวะ หรือทั้งสองคนพอเห็นคาบุรากิมาคุยกับท่านเรย์กะก็ถอยห่างให้อัตโนมัติ

>>161 ถ้าได้ยินคงจะเดินมาแสดงความยินดีกับเรย์กะแล้วอ่ะ ตอนนั้นคงไม่ได้อยู่ด้วยกันพอดีมั้ง

>>161 กูว่าไม่ได้ยิน ไม่ก็ไม่อยู่ ไม่งั้นเสียงกรี๊ดคงระงมไป 3 บ้าน 8 บ้านแบบตอนนักษัตร

>>163 ตอนนักษัตรก็ไม่มีใครได้ยินนะ รุเนะก็ถอยไปห่างๆแบบอัตโนมัติ แถมเสียงกรี๊ดเสียงเชียร์กีฬากลบหมด

สาวๆอาจจะไม่อยู่ แต่มี(อดีต?)จอมมารยิ้มดำมืดอยู่เบื้องหลัง

ว่าแต่ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าท่านฮิโยโกะนี่น่าจะเป็นไฮโซตัวจริงยังไงชอบกล ที่ไม่ยอมตีพิมพ์เพราะไม่อยากให้ทางบ้านรู้ว่าคุณหนูไฮโซตระกูล xxx ลดตัวลงมาเขียนนิยาย LN หรือเปล่าววะ เดี๋ยวท่านแม่มาอ่านแล้วลมจับกันพอดี

>>157 ที่ดาราเทวีไม่น่ามีนะ กูไม่เคยเห็นเลยอ่ะ แต่ปีแอร์มี cake ispahan อยู่ 1100-1200 อ่ะ ถ้ากูจำไม่ผิดนะ ปกติกูซื้ออันที่เป็นกล่อง7ชิ้น กิน macaron 2-3ชิ้น กูก็เลี่ยนแล้ว

>>166 อ่านความเห็นนี้แล้วดูเป็นไปได้ชอบกลว่ะ 5555555555
ว่าแต่เรื่องขนคิ้วหายนี่อาจารย์แกอาจจะเคยเป็นก็ได้นะ #วิ่ง

กู >>167 ไปส่องมาแล้วในชอป ถ้าแบบในรูปที่โม่งแปลเอามาแปะ อันน่ารักกระจุ๋มกระจิ๋มมันไม่มีจริงๆด้วย TT ยังมีแค่macaron cake chocolate กับแยมอยู่เหมือนเดิม ถ้าอยากกินแบบท่านเรย์กะที่ชอปญี่ปุ่นกับปารีสอ่ะมี

>>169 โหย ว่องไว แต๊งกิ้วมาก ทั้งก้อนกูคงไม่ไหวว่ะ ไว้มีโอกาสไปญี่ปุ่นจะไปกลั้นใจซื้อกินบ้างละกัน

ทางนี้แค่มาการองก็แย่งกันหัวแตกกับเพื่อนแล้ว.....//หารออกกันคนละครึ่ง ซื้อมา3ชิ้นได้แล้วมาแบ่งๆกันกินให้ครบทุกรส......

ป่ะ มีตติ้งแล้วหารกันกิน ทัวร์กินตามรอยท่านเรย์กะ ถถถถ

กูมาหาข้าวแดกแถวเอ็มควอเทียพอดีเลยไง เข้าโม่งมาเห็นพูดถึงมาการงกูเลยไปส่องอย่างมีความหวัง >>172 ถ้าพวกมึงกล้ากูก็เอานะ เพราะไม่น่าแดกคนเดียวไหว //พัดปักคอ

>>172 ต้องใส่เบลเซอร์ขาวด้วยป่ะ ได้ฟีลเด็กซุยรันเม้าท์มอย ถถถถถถ

ดิบตอนใหม่มาล่ะ

ดิบตอนใหม่
.
.
.
.
.
.
ไม่มีค่อยอะไรเพิ่มเติม แค่ทัวร์กินของเรย์กะซามะ
.
.
.
.
.
จบสปอย

>>176
.
.
.
.
ตอนมุ้งมิ้งของสาวๆ ติดกันสองตอนเลยแฮะ จะเป็นความสงบก่อนพายุเข้ามั้ยนะ หรือจะเรื่อยๆ อย่างงี้ไปจนจบเลยจิงดิ่ นี่จะจบม.6 แล้วนะท่านเรย์กะ ช่วยร้อนใจหน่อยเห้อออออ
.
.
.

>>176 >>177 ก็นี่มันเรื่องเกี่ยวกับชีวิตสโลว์ไลฟ์ ชิมไปเที่ยวไปนี่นา

>>177
.
.
.
.
.
.
.
อีเว้นท์​ฤดูร้อน​ยังมีอีกเยอะนะ งานหิ่งห้อย​ งานpivoine แล้วที่ยูกิ​โนะ​ชวนไปบ้านอีก
.
.
.
.
.

>>179
.
.
.
.
.
.
ยังไม่รวมอีเว้นท์ลดน้ำหนักกับคาบุรากิอีกด้วยนะ หน้าร้อนนี้มีอะไรให้ลุ้นหลายเรื่องเลย แต่ฮิโยโกะซามะจะสนองนี้ดพวกเราหรือไม่ก็ต้องดูกันต่อไป...
.
.
.
.
.
.

>>179
.
.
.
.
กลัวอะไรไม่กลัว กลัวนางช้อปชิม วิ่งหนียุยโกะกับเอ็นโจ อ้วนแล้วไปไดเอ็ทกับคาบุ ไปดูหนังสือสอบดับวาคาบะ เย้ สอบผ่านเข้ามหาลัยซุยรันแล้วค่ะ จบไปแบบงงๆ ...ถือว่าแฮปปี้เพราะบ้านนางไม่ล่ม แต่กูตะเตือนไตที่คานคุงเข้าวิน
.
.
.
.
.

>>180
.
.
.
.
.
.
.
กลัววืดแบบอีเว้น​ท์ดอกไม้​ไฟชิพหาย เกริ่นมาตั้งหลายตอน สุดท้ายไปลัลล้า​ช็อปชิมชิวอย่างโดดเดี่ยว​ โอ๊ยยย น้ำตาจะไ​หล​
.
.
.
.
.

>>181 ตอนจบอาจจะแบบ

หลังจบพิธีการศึกษา ก็มีหนุ่มปริศนามาสารภาพรัก บอกว่าแอบมองมาตลอดตั้งแต่ประถมแล้ว เรย์กะตอบรับ
แล้วในที่สุดฤดูใบไม้ผลิของฉันก็ผลิบานแล้วล่ะค่ะ! //ตัดจบบริบูรณ์

ขอโทษนะครับ แต่กรุณาอย่าพิมพ์จุดยาวๆ ติดกันหลายๆ คห. ได้ไหมครับ มันดันกระทู้ข้างล่าง เลื่อนหาลำบากน่ะ เห็นใจกันนิดนึงเนอะ

>>182 กูว่าอ.แกรู้ว่านักอ่านต้องการอะไร แกเลยไม่ให้ว่ะ อ.ฮิโยโกะนี่ก็โครตโทรลเหมือนกันนะนั่น 5555555555555555555555
แต่แกชอบมาในจุดที่ทุกคนหมดหวัง ไม่มีหวัง ขว้างใส่หน้าแล้วตัดฉับเลย ให้ฟินไปแบบงงๆ
ดังนั้นอย่าไปคาดหวังจะดีที่สุด ปล่อยให้มันเป็นไปด้วยมือของอ.แกเหอะ กูเชื่อว่าอ.ฮิโยโกะไม่ใจร้ายแน่ๆ

>>184 เอ่อ ห้องนี้ก็ร๊างร้าง ยังมีประเด็นปัญหาแบบเดียวกับกระทู้ตำหนักจีนอีกเหรอ? คืออยากบอกว่าที่... นี่เพื่อกันสปอยล์ ซึ่งก็ไม่ได้มีมาบ่อยๆ
อ่ะ เอาเป็นว่าจะลดจุดให้น้อยลงหน่อยละกัน บนสี่ ล่างสามไรงี้

>>184 อะ เอ่อ ขอโทษถ้ากระทู้นี้จุดยาวๆนะ มันเป็นมาตรการสปอยง่ะ แต่ก็ไม่ได้จุดพร่ำเพรื่อทุกวันอะไรกันหรอกนะ สปอยมันก็นานๆมาทีด้วย

>>184 มันสามารถเข้าหน้า All Topics แล้วเลือกกระทู้ที่ต้องการได้เลยนะ ไม่ต้องเลื่อน

กระทู้แอบหายไปวูบนึงด้วยนะ กูตกใจ มันขึ้นว่า Guru meditation ยังไม่ทันได้นินทาท่านจอมมารเลยแท้ๆ

>>189 อาจจะเป็นพญามารที่ทำให้กระทู้หายไปวูบหนึ่งก็ได้ 555555555555555555555
พวกเธอหวังอีเวนท์อะไรจากน้องสาวผมงั้นเหรอ //ยิ้มอ่อนโยนให้ทุกคนในกระทู้

>>189 เออ เหมือนกัน นึกว่าจอมมารอาละวาดอีกแล้ว

หรือว่าเพราะวันนี้เรย์กะไปต่อกลอนรักกับคาบุ ถถถถ

>>190 ท่านพี่แค่ยิ้มมุมปากกระทู้ก็ล่ม... ขอเชิญท่านพี่เข้าวินควงคู่มากับคานคุงก็ได้ค่ะ

>>192 บางทีคานคุงอาจจะมาแสดงอำนาจก็ได้ ประมาณว่า ถูกต้องแล้ว สุดท้ายคนที่เป็นเดอะวินเนอร์ คานคุง เอง!!!

>>193 ไม่เอา!! //โปรยเกลือ //โปรยปลวกแทะไม้คาน

เมื่อกี้ก็ขึ้น Guru meditation อีกแล้ว 55555555555555555

แค่โปรยปลวกก็ขึ้นอีกแล้วเหรออออ5555 สรุปจะมีใครบ้างน้อที่อำนาจสูงขนาดทำเว็บสะดุด5555555

>>186 รู้ครับว่ากันสปอย แต่ถ้าจะกันสปอยก็ทำแต่พองามไม่ได้เหรอ เช่น

สปอย
.
.
.
กล่าวถึงเรื่องที่จะสปอย

ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องระดมจุดล่างจุดบนรัวๆ เลยนี่ครับ แค่เห็นคำว่าสปอยก็น่าจะมองผ่านไปได้แล้ว

รบกวนให้เกียรติเพื่อนร่วมห้องด้วยครับ อย่าถือแต่ว่ากระทู้นี้วิ่งไวกว่า จะทำอะไรก็ได้

>>188 ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ แต่อย่างไรก็รบกวนรักษามารยาทด้วย

จะเป็นอะไรมั้ย ถ้ากูเขียนฟิคท่านพี่แบบที่ท่านพี่เป็นทั้งพระเอกทั้งตัวร้ายในคราวเดียวกันอ่ะ พวกมึงรับได้มั้ย
ดูหนังแนวจิตวิทยาแล้วชอบเลยอยากลองเขียนดูบ้าง

>>198 มันก็คงจะคล้ายๆกับเอสไร้พ่าย v. ล่าสุด ละมั้ง

>>197 ไม่ใช่คนสปอยแต่เราชอบให้มีจุดบนล่างมากกว่า เพราะเวลาที่เราอ่านเราจะได้รู้ว่าจบสปอยของคห.นี้แล้วชัวร์แล้วนะ แล้วอีกอย่างเผื่อคห.ต่อมาไม่ได้สปอยแต่เขียนต่อมาเลยไม่ได้มีจุดเว้นสายตากันสปอยของคห.บนที่สปอย มันทำให้เวลาอ่านคห.ด้านล่างสปอยแล้วดันเห็นสปอยไปด้วยเพราะอยู่ใกล้กัน
อีกอย่างสปอยไม่ได้มีมาบ่อยๆด้วย แค่เลื่อนผ่านๆไป ไม่นานถึงกับทันไม่ได้เลยเหรอ งั้นคนสปอยเว้นจุดน้อยลงไหม แต่ควรมีจุดไว้เพื่ออย่างที่เขียนด้านบน..สำหรับเรา เราคิดงั้น
ปล.ไม่ได้มีใครถือว่ากระทู้วิ่งไวแล้วจะทำอะไรก็ได้อย่างที่คุณว่าเลยคุณ คุณไปเอาใครมาพูดคิดไปเองแล้วไหม

>>197 เอ่อ คือ ขอโทษนะคะ แต่ยังไม่เห็นมีใครพิมพ์อะไรทำนองว่ากระทู้นี้วิ่งไวกว่าจะทำอะไรก็ได้อย่างที่คุณว่าเลย ใจเย็นๆก่อนนะ......

>>197 ไม่ทราบว่าเป็นโม่งจากห้องอื่นหรือเปล่าค่ะ แต่โดนห้องนี้ดีดเพราะเม้น . คือเราไม่เคยเล่นบอร์ดโม่ง ปกติสิงแต่ห้องนี้เลยอยากทราบรายละเอียดนิดนึงค่ะ ได้ปรับให้พอดีกันเนอะ แต่อย่างที่ >>200 กล่าว คือเป็นข้อตกลงเล็กๆของห้องนี้อ่ะค่ะ ว่าจะมีจุดบนล่างอย่างน้อยกี่จุดเพื่อป้องกันสปอยล์กัน

แวะมากระซิบบอกเบาๆ ว่า.... ชอบให้มีจุดล่างด้วยเหมือนกัน ลดจุดก็ได้นะแต่อย่าหายหมดเหอะ

>>197 ไม่ใช่คนสปอยแต่ที่มีใส่จุดเยอะเพราะเลื่อนหลบได้ง่ายกว่าค่ะ แค่สามจุดอย่างที่คุณว่าเลื่อนหลบไม่ทันค่ะ ทางนี้ก็อยากให้คุณช่วยให้เกียรติกันด้วยค่ะ เราไม่ได้ใส่จุดเยอะกันเล่นๆนะคะ(จริงๆการใส่จุดประมาณ 7 จุดเป็นข้อตกลงของกระทู้นี้ด้วยซ้ำค่ะ) และดิฉันไม่เห็นว่าเป็นการเสียมารยาทตรงไหน เพราะปกติเราควรหากระทู้จาก All Topics ไม่ใช่หรอคะ

>>203 ชอบจุดบนล่างมากกว่าเหมือนกัน เหลือไว้หน่อยก็ยังดี

ky แฟนอาทล่าสุดใน Pixiv....กรี๊ดดดด ท่านเรย์กะน่ารักสัสๆ ตรงตามสเป๊คหญิงในฝันของกูเลย กูอยากกระโดดทะลุจอเข้าไปกอดไปน้วยมาก https://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=manga&illust_id=63067751

อย่าพยายามดราม่าเลยครับ ไม่ได้อยากจะหาเรื่องทะเลาะ แค่พูดถึงกฎของการอยู่ร่วมกันเท่านั้น

ส่วนเรื่องที่บอกว่าวิ่งไวจะทำอะไรก็ได้ ผมคิดว่า >>186 สื่อไว้ชัดมากนะ ยกตัวอย่างเลยแล้วกัน

"เอ่อ ห้องนี้ก็ร๊างร้าง ยังมีประเด็นปัญหาแบบเดียวกับกระทู้ตำหนักจีนอีกเหรอ?..."

มันหมายความว่า ที่ห้อง lit เคยเกิดปัญหาแบบนี้ เพราะมีคนใช้เยอะ แต่ห้องนี้มัน "ร้าง" ไม่น่าจะต้องมีปัญหาแบบนั้น ก็สื่อออกมาชัดเจนนะครับว่าไม่เห็นหัวเพื่อนร่วมห้อง ไม่ใช่แค่ถือว่ากระทู้นี้วิ่งไวกว่า เผลอๆ จะคิดเอาว่าห้องนี้มีกระทู้นี้กระทู้เดียวที่ active อยู่ด้วย

ไม่ได้อยากดราม่า ชัดนะครับ แต่อยากให้ช่วยเกรงใจกันหน่อย พวกคุณไม่ได้ใช้ห้องนี้อยู่แค่กลุ่มเดียวนะครับ

>>197 อยากทราบรายละเอียดเพิ่มเหมือน >>202 เหมือนกันค่ะ เข้าใจว่าปกติถ้าจำนวนบรรทัดเกินที่กำหนดไว้ระบบมันจะตัดให้ไปกดอ่านต่อเอาเอง เห็นหลายโพสต์ถ้ายาวๆเกินโดนตัดหมดนะคะกระทู้อื่นในห้องนี้ก็มีโพสต์แบบที่ว่าเหมือนกัน พอดีมาไม่ทันเห็นตอนโพสต์ที่...ขึ้นหน้าห้องเลยสงสัยว่าระบบไม่ตัดหรือยังไง แล้วถือเป็นการกระทำเสียมารยาทไม่ให้เกียรติกระทู้อื่นร่วมห้องจริงรึเปล่า เพราะกระทู้อื่นในห้องนี้ก็มีโพตส์ยาวหลายบรรทัดเช่นกัน

>>208 ผมไม่แน่ใจว่าเว็บนี้ตัดโดยนับบรรทัดหรือตัดโดยนับจำนวนตัวอักษร อย่างไรก็ตาม การที่จะตัดเข้าหน้า see more มันก็ต้องพิมพ์ยาวในระดับหนึ่ง ซึ่งพวกคุณจุดไปไม่ถึงความยาวนั้น

มันจะไม่มีปัญหามากเท่านี้ ถ้าคุณไม่ได้สปอยจุดติดกันตั้งแต่ >>176-182

มันไม่ตลกเลยนะครับ

จาก >>208 กลัวเข้าใจผิดว่าต่อความยาวหรือหาเรื่องจัง คือเราสงสัยจริงๆนะคะเลยอยากขอความเห็น จะได้เอาไปหารือต่อกันในกระทู้นี้อีกทีว่าจะแก้ไขยังไงไม่ให้กระทบคนในกระทู้อื่นที่อยู่ห้องเดียวกัน เพราะเราไม่ทราบเรื่องเคสตำหนักจีนทีี่ว่าค่ะว่าเคยเกิดอะไรขึ้น

>>209 เราก็ไม่ได้รู้สึกตลกเหมือนกันค่ะ

เรางงค่ะ คือว่าถ้าเกิดห้องอื่นคุยกัน ถกกันยาวๆ รึลงฟิกติดกันเงี้ย ก็จะมีปัญหาเดียวกันรึเปล่าคะ

>>212 ถ้าลงฟิคหรือพิมพ์อะไรยาวๆในหน้ารวมไม่มีปัญหาหรอก เพราะมันตัดคำได้ ต้องเข้ามาดูในกระทู้ถึงจะเจออะไรยาวๆที่ว่ามาน่ะ

1. >>207 ไม่ใช่ >>186 แต่เราอ่านแล้วเข้าใจว่าความหมายถึงว่า ในห้องwebnovel กระทู้​ที่active หลักๆก็มีแค่ห้องนี้กับเด็กดี 2กระทู้​เท่านั้นที่ก็สลับกันดันอยู่แค่นี้ยังเกิดปัญหา​กัน ไม่ใช่เจตนาว่าเราใหญ่จะทำอะไร​ก็​ได้

2. เรื่องตัดความยาวโพสต์​ เท่าที่สังเกตน่าจะเป็นการตัดแบบนับจำนวนตัวอักษร​ เรื่องนี้ได้ถามไปที่ >>>/meta/3581/292 แล้ว รอการยืนยัน​จากwm

>>212 ลองเลื่อนไปดูกระทู้ล่างๆจะเจอ โพสต์ที่มี Post shortened. See full post. อยู่ คือโพสต์ที่มีหลายบรรทัดแล้วโดนย่อ ปกติน่าจะเป็นแบบนี้นะ

ขอบคุณ >>213 >>215 นะคะ แล้วปัญหามันคือตรงไหนอ่ะ ==; คือพอ . แล้วมันยาวไปเลยเกะกะเหรอ ในขณะที่ห้องอื่นถ้าพิมพ์บรรทัดเท่ากันไม่ถือว่าเกะกะเหรอ เออ ขอตั้งสติแปป

kyนิดนึง
เราเข้าแต่กระทู้ท่านเรย์กะเลยงงกับเรื่องห้องอ่ะ คือมันดันกระทู้อื่นยังไงหรอคะ ปกติไม่ใช่ว่าเวลาดูกระทู้ไหนก็ควรเข้าไปในกระทู้นั้นหรอคะ หรือว่าคนอื่นดูที่ห้องอย่างเดียวหรอ จะได้อ่านหลายๆกระทู้พร้อมกันหรอคะ

>>216 เห็นคุณ>>209 เขาว่าโพสต์ที่เขาพูดถึงมันไม่โดนย่อน่ะค่ะเลยเกิดปัญหา

>>209 ปัญหาของคุณคือ ขี้เกียจเลื่อนลูกกลิ้งเมาส์หรือสไลด์นิ้วยาวๆใช่มั้ย เราเข้าใจว่าแบบนั้นนะ คุณเจอปัญหานี้บ่อยเลยหรือเพิ่งเข้ามาที่นี่ก็เจอแบบนี้เลย ไม่ได้ดราม่า แค่จะถามว่าเจอบ่อยจนทำให้รำคาญหรืออะไรยังไง พวกเราในกระทู้จะได้มาหารือกันปรับปรุงไป เราเองก็ไม่อยากมีปัญหากับใครเหมือนกัน

>>217 เข้าใจว่าเขาอยากจะเข้าไปอ่านกระทู้ที่อยู่ข้างล่างกระทู้เราแล้วต้องเลื่อนเยอะเพราะโพสต์มันยาว รู้สึกว่าลำบากเลยเข้ามาเตือน

>>216 ประเด็นคือกระทู้อื่น (โดยทั่วไป) มันไม่เป็นพรืดแบบ >>176-182 น่ะครับ คือถ้ายาวก็จะยาวไปเลย แล้วโดนย่อเอา แต่บังเอิญการสปอยของกระทู้นี้มันไปไม่ถึงจุดที่จะโดนตัด + สปอยติดกัน 6 คห. ติด โปรดเข้าใจถึงความลำบากด้วย

>>217 ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงคิดแบบนั้น จริงอยู่ว่าห้องนี้มีกระทู้ไม่มาก แต่โดยปกติแต่ละห้องจะถูกแบ่งเป็นหมวดอย่างชัดเจนครับ เช่น ห้อง lit ก็เกี่ยวข้องกับวรรณกรรมทั้งหมด ซึ่งก็มีให้เลือกดูหลายแนว อย่างห้องนิยายไทย ห้องนิยายจีน ห้องนิยายญี่ปุ่น ห้องสารคดี ซึ่งไม่ใช่ทุกคนจะอ่านหนังสือประเภทเดียวนะครับ อย่างตัวผมอ่านทั้งนิยายไทย นิยายจีน และก็สารคดี รวมไปถึงเทคนิคและข่าวสารงานเขียน เพราะฉะนั้นผมก็จะเข้าไปที่หน้าหลัก เพื่อดู feed ว่าตอนนี้ในห้องไหนที่ผมสนใจ มีการอัพเดตบ้าง

ส่วนปุ่ม All topics มักใช้สำหรับกรณีที่หากระทู้ที่ต้องการไม่เจอ อาจเกิดจากการโดนดันตกไปไกลมาก เช่นในห้อง netwatch ที่มีกระทู้เยอะ และ active บ่อย กระทู้ไม่ได้ตอบแค่ครึ่งวัน ก็อาจหล่นหายไปแล้วก็ได้ครับ

จาก >>221 แก้คำว่าห้องเป็นคำว่ากระทู้

"...แต่โดยปกติแต่ละห้องจะถูกแบ่งเป็นหมวดอย่างชัดเจนครับ เช่น ห้อง lit ก็เกี่ยวข้องกับวรรณกรรมทั้งหมด ซึ่งก็มีกระทู้ให้เลือกดูหลายแนว อย่างกระทู้นิยายไทย กระทู้นิยายจีน กระทู้นิยายญี่ปุ่น กระทู้สารคดี ซึ่งไม่ใช่ทุกคนจะอ่านหนังสือประเภทเดียวนะครับ อย่างตัวผมอ่านทั้งนิยายไทย นิยายจีน และก็สารคดี รวมไปถึงเทคนิคและข่าวสารงานเขียน เพราะฉะนั้นผมก็จะเข้าไปที่หน้าหลัก เพื่อดู feed ว่าตอนนี้ในกระทู้ที่ผมสนใจกระทู้ไหน มีการอัพเดตบ้าง..."

>>221 ขอบคุณค่ะ เราหม่ได้จะหาเรื่องนะคะ สงสัยจริงๆ คือเราลองเข้าไปดูห้องของกระทู้นี้ซึ่งก็คือหน้านี้ https://fanboi.ch/webnovel/ ใช่มั้ยคะ ไม่แน่ใจว่าเพราะเราเปิดในโทรศัพท์หรือเปล่า แต่เราเห็นแต่ละกระทู้ขึ้นแค่ 5 โพสต่อกระทู้ทุกกระทู้น่ะค่ะ แล้วมันจะไปดันกระทู้อื่นได้ยังไงหรอคะ (คืออยากให้เข้าใจทางฝั่งเราด้วยว่าการใส่จุดเยอะๆมันเพื่อให้คนไม่อ่านสปอยหลบง่ายๆน่ะค่ะ) หรือบรรทัดมันเยอะขึ้นเลยเลื่อนยากขึ้นหรอคะ

>>223 เสริมนะคะ เราลองไปนับดูระบบจะตัดเมื่อพิมพ์เต็มๆ 15-16 บรรทัด(เราไม่ทราบจำนวนตัวอักษรนะคะ) แล้วเราลองขึ้นไปนับตรงที่สปอยก็อยู่ที่ประมาณ15-16บรรทัดเช่นกันค่ะ ซึ่งเราคิดว่าถ้าอยู่ใน15-16บรรทัดควรจะเป็นขอบเขตที่รับได้รึเปล่าคะ เพราะยังไงระบบก็ไม่ตัด หรือเพราะแค่คุณเห็นจุดเยอะเลยไม่ชอบคะ

>>223 คงเป็นโชคไม่ดีที่ผมดันเปิดมาเจอ 5 โพสต์ที่ดันเป็น 5 ใน 6 โพสต์สปอยจุดยาวๆติดกันล่ะมั้งครับ ต้องบอกว่าไม่ค่อยเห็นกระทู้ไหนนะที่จะเขียนยาวๆ ติดกันเป็นพรืดได้ขนาดนี้ จะดราม่าใส่กันยังไงส่วนใหญ่ก็มักจะยาวประมาณ 4-5 บรรทัดเท่านั้น แต่สปอยจุดของที่นี่เล่นซะ คห. ละ 13-14 บรรทัด 5 คห. ก็ร่วมๆ 70 บรรทัด ถึงได้บอกว่ามันไม่ตลกไง

ย้ำว่าไม่ได้อยากจะดราม่า แต่แค่คิดว่าต่อไปยังไงก็ต้องมีสปอยแบบนี้อีก อยากจะให้เห็นใจกันหน่อยเท่านั้นเองครับ

>>221 ยังไงก็ใจเย็นๆก่อนนะคะ หลายๆคนที่เข้ามาถามเขาไม่ได้จะหาเรื่องคุณ พอดีคนในกระทู้นี้หลายคนเลยที่เพิ่งเคยเล่นโม่งแล้วเล่นกระทู้นี้กระทู้เดียวอาจจะไม่รู้จริงๆ พอดีเห็นคุณเหมือนจะเข้าใจว่าพวกเรากำลังดราม่า หาเรื่อง ไม่ให้เกียรติคุณ
>>223 ปกติก็ขึ้นแค่นั้นแหละค่ะ ในคอมก็ด้วย แต่โพสต์แต่ละโพสต์จะสั้นยาวตามบรรทัดที่พิมพ์ พอดีโพสต์ที่เป็น...มันอยู่ติดกันรัวๆ เขาเห็นว่ามันยาวเกินไป เวลาจะเลื่อนไปดูกระทู้ข้างล่างมันต้องเลื่อนเยอะเลยเข้ามาบอกน่ะค่ะ

>>224 อ้อ คุณเล่นในมือถือ ถ้ามีคนอื่นเปิดแบบ desktop อยู่ ก็ลองเอาเม้าส์ไปชี้ที่ ( >>176-182 ) ดูนะครับ น่าจะเห็นภาพมากขึ้น

>>226 ลืมบอกว่าตอนนั้นโพสต์...ที่ว่ามันไม่โดนตัดตามที่ควรจะโดนเหมือนโพสต์อื่นด้วย เลยมาแบบเต็มๆ ตอนนี้มีคนไปถามแอดมินเว็บที่ห้องอื่นอยู่ค่ะ ว่าระบบมันตัดยังไง ปรับได้รึเปล่า

ถ้างั้นลด . กันไหมคะ เช่น
ต่อจากนี้สปอยล์จ้า
.
.
.
เนื้อหา
.
.
.

>>225 ไม่ได้อยากจะดราม่าเหมือนกันค่ะ แต่พอเราลองไปนับบรรทัดเลยรู้ว่าระบบจะตัดที่ 15-16บรรทัด(บางทีมากกว่านั้น)
ดังนั้นถ้าที่โพสไม่ใช่สปอยแต่เป็นฟิคยาวๆ5โพสก็จะเป็นการไม่ให้เกียรติคนในห้องอย่างที่คุณว่าอยู่ดีให้มั้ยคะ คุณไม่เคยเล่นกระทู้นี้อาจจะไม่ทราบ แต่กระทู้นี้มีการโพสฟิคด้วยค่ะ

>>230 ฟิคมันตัดบรรทัดอยู่แล้วมึง โพสต์อะไรมายาวๆก็ช่าง พอมาหน้ารวมมันก็ตัดเหลือสี่ห้าบรรทัดอยู่ดี

>>231 ไม่นะ ลองไปดู https://fanboi.ch/lounge/ โม่งมิตรสหายท่านหนึ่ง 4 ดู
มีอันนึงเกิน17บรรทัด(ในโทรศัพท์กู)ด้วยซ้ำ

>>230 ปกติโพสต์ฟิคเวลาดูหน้าห้องรวมๆหลายกระทู้มันจะตัดบรรทัดให้เหลือประมาณ 7 แต่คราวนี้เขาเข้ามาพูดเพราะโพสต์ที่เป็น . สปอยล์เวลาดูในหน้ารวมดันไม่ตัดบรรทัดแต่มาแบบเต็มๆยาวๆอะ
ว่าจะลองดูคำตอบแอดมินก่อนว่าระบบมันมีเกณฑ์ตัดยังไง ถ้าจุดน้อยลงแต่ตรงกลางยาวก็มีโอกาศไม่ตัดอีกรึเปล่า

เอางี้มั้ยล่ะ ถ้าจะสปอยดิบก็กดเครื่องหมายหน้า Bump this topic ออก มู้จะได้ไม่โดนดันมาก เพราะสปอยฟิคมันก็กินพื้นที่จริงๆ

>>232 กูดูในคอมอ่ะ ก็เห็นไม่กี่บรรทัด

>>235 อ่าว ในโทรศัพท์กู https://drive.google.com/open?id=0B1XCqInoDMwcNjc2VmtRS0xqQUU งี้อ่ะ

>>236 ที่มึงเอามาอ้างอิง กูดูในคอมเห็นอยู่ประมาณ 6-7 บรรทัด ดูในมือถือก็ราวๆที่มึงบอกนั่นล่ะ แต่มือถือสไลด์ครั้งเดียวก็ผ่านตรงนั้นไปแล้ว กูเลยไม่สนใจว่ามันจะยาวเท่าไหร่

>>230 เดี๋ยว สงสัยเข้าใจไม่ตรงกัน โพสต์ที่ยาวปกติหน้ารวมมันจะตัดเหลือแบบนี้อะ http://imgur.com/a/Q98T3 ที่มี See full post
ทีนี้เขาบอกว่าโพสต์ที่เป็น...สปอยล์มันไม่ตัดบรรทัดให้ในหน้ารวม แต่โผล่ยาวมาเลยทั้งโพสต์ แล้วตอนนั้นมันดันอยู่ติดกันหลายๆโพสต์เลยมีปัญหา

>>236 อ่าว ไม่ทันสังเกตว่าในมือถือเป็นอย่างนี้ เข้าใจละ

>>238 โอเคกูเข้าใจละ ถ้าเปิดในคอมมันจะตัดแค่5-6บรรทัดใช่มั้ย พอเขาเจอ...มันเลยไม่ตัด
ปัญหาต่อมาคือ ถ้ามีคนอื่นใช้โทรศัพท์เล่นแบบกู ถึงเป็นฟิคมันก็จะตัดที่ 15-16บรรทัดอยู่ดีอ่ะ มันจะมีปัญหาด้วยรึเปล่าว่ะ เข้าใจกูกันมั้ย

มีคนเสนอให้เอา bump this topic ออก
กูเลยคิดว่าถ้าจะสปอย, โพสฟิค, หรืออะไรก็ตามที่ยาวๆก็ กดออกให้หมดเลยดีมั้ย

ทำไมกด bump this topicออกละมันยังไปห้องรวมง่ะ...

>>241 กระทู้มันก็โพสต์ออกห้องรวมตามปกตินั่นล่ะ ที่เอา bump ออก คือการไม่ปั๊มกระทู้ไปข้างบนสุด ไม่ได้เกี่ยวอะไรเลย

>>240 กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะแก้ได้รึเปล่า ถ้าเกิดวันนั้นไม่มีคนเข้ามาโพตส์ดันกระทู้อื่นๆในห้องนี้ถึงกดปิดดันกระทู้ไปกระทู้เราก็จะค้างเติ่งอยู่ข้างบนอยู่ดี เพราะกูเห็นว่ากระทู้เราโดนดันขึ้นมาอยู่ข้างบนแทบตลอดอะ แล้วคนที่ใช้กระทู้อื่นบางคนอาจจะเข้ามาดูมาอ่านเฉยๆไม่โพสต์อะไรด้วยเปล่า

>>241 ตาม >>242 เลย มันคือปุ่มที่ว่าโพสต์นั้นจะดันกระทู้ขึ้นไปข้างบนรึเปล่าเฉยๆไม่ได้ซ่อน

>>242 >>244 นึกว่ามันจะซ่อน หน้าแตกละเอียดมาก55555555

>>245 เอาน่า ถือว่าเป็นการเรียนรู้ 5555

งั้นเอางี้มั้ย คือยังไงกูก็ชอบจุดเยอะๆเหมือนเดิมอ่ะ เพราะมันหลบง่ายกว่า สามจุดมันน้อยไป
กูเลยขอเสนอให้ ถ้าใครสปอยต้องส่งสองโพส โพสแรกเป็นการสปอยปกติ อีกโพสอาจจะแค่ส่งแค่จุดเดียวอ่ะ

เพราะเขาบอกว่าเจอสปอยติดกัน 5 อันแล้วไม่โอเคใช่ป่ะ ถ้าทำแบบนี้อย่างมากที่สุดก็จะแค่ 3อัน น่าจะโอเครึเปล่า

เช่น
.
.
.
.
.
ยังไงเรือคานซังคงเข้าวินสินะ
.
.
.
.
.

.....

>>248-249 แบบนี้โอเคมั้ยอ่ะ

>>250 กูว่าไม่ คิดว่ารกกว่าเดิมอีก

>>250 ไม่แน่ใจว่าจะออกมาเป็นยังไง จะลองเทสต์ดูก่อนไหมล่ะ อีกโพสอาจจะแค่ส่งแค่จุดเดียว คือยังไงหว่า จุดยาวๆบรรทัดเดียวหรอ หรือว่ามีจุดเดียว

หรือไม่ก็เอา bump this topic ออกกันให้หมดทุกเม้นท์ทุกคน ให้กระทู้นี้ดำดิ่งในซอกหลืบ อย่าได้โผล่ขึ้นไปเป็นกระทู้​แรกของห้องอีก ถถถ

>>253 ฮาร์ดคอร์มาก 55555

>>253 หักดิบสัส 555555555555555555

>>252 จุด5จุดบรรทัดเดียวอ่ะ(ระบบบังคับต้องโพสนึง5ตัวอักษรขึ้น) เทสก็แบบ >>248-249 อ่ะ
>>251 มันรกในกระทู้นี้ แต่ในห้องมันไม่น่าจะรกขึ้นนะ(ยกเว้นจะมีใครรำคาญจุด)

>>256 อ๋อ แต่กูไม่แน่ใจว่าเวลาพิมพ์ยาวๆมันจะแสดงผลบนหน้าเว็บยังไงเวลาจัดบรรทัดอะ (คอมกับมือถือดันแสดงผลไม่เหมือนกันอีก) แต่กูว่าคนมาอ่านหรือโพสต์ต่อไม่น่าจะหลบสปอยล์ของโพสต์ล่างสุดพ้นนะ

.....เทสแปปนะ ฮัลโหลๆ เทสๆ ท่านเรย์กะ ท่านเรย์ก่าาาาาาาา เรย์กะซาม๊าาาาาาาาาาาา หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็กรุณาอย่าไปลงเอยกับคานซังเด็ดขาดเลยนะคะ ขอร้องล่ะค่ะ อย่างน้อยก็ขอรูทมิตรภาพกับเหล่าเพื่อนสาวหรือจะเข้ารูทท่านพี่ก็ยังดีนะค๊าาาาาา (สมมุติว่าโพสต์นี้ต่อจากโพสต์จุดสปอยล์ยาวๆ).....

อะไรแบบนี้หรอ

หรือต่อจากนี้ไป ถ้าดิบออกก็รีบๆคุยกันแล้วหาประเด็นอื่นที่ไม่เกี่ยวกับสปอยมาเม้าต่อ จะได้ไม่ต้องจุดยาวๆให้มันรกหน้ารวม
หรือไม่ก็ทำแบบกระทู้แรกๆ ดิบออกก็ปล่อยให้ออกไป นอกจากว่าน่าสนใจจริงๆค่อยเอามาเม้ามอย แต่มันก็จะดูเป็นการจำกัดกันเกินไปนี่สิ ใครมีวิธีไหนแจ่มๆแนะนำมั้ย

กูคิดว่าการส่งสองโพสต์มันเปลืองพื้นที่บอร์ด จุดประสงค์หลักของบอร์ดโม่งหลักๆคือการเข้ามาคุยแลกเปลี่ยนความคิดกัน
ยังไงกูก็คิดว่าการสปอยกด bump this topic ออกดีกว่า เพราะมันไม่ยาวพอที่จะตัดบรรทัด
แล้วที่มู้เรามันอยู่บนๆตลอด เพราะมันมีคนคุยกันบ่อยกว่ามู้อื่นไง

ถ้าตอนสปอยไม่ดันมู้ มู้อื่นที่คุยกันก็จะขึ้นมาด้านบนได้ สปอยมันมีคนคุยกันไม่กี่เม้นท์ มันก็คงไม่ตกลงไปมาก ฝั่งเราก็พอจะเลื่อนหาได้ง่ายอยู่

Ky พวกมึงยังถกเถียงเรื่องจุดสปอยไม่เสร็จอีกหรอ 55555555 กูกะจะมาถามเหล่าโม่งซุยรันสักหน่อยว่ามีร้านขนมฝรั่งเศสเด็ดๆแนะนำไหม พวกแบบหน้าตาน่ารักอ่ะ >< ที่กูรู้จักก็แค่อยู่แถวๆสุขุมวิท ชิดลมเอง

>>259 เพิ่มเติม กูก็คนหนึ่งที่เข้ากระทู้จากหน้าห้องรวม เห็นด้วยกับคนจากมู้อื่นว่าจุดเยอะๆมันทำให้รกจริง ตอนที่พวกมึงสปอยล์เยอะๆ กูเลื่อนนานพอควรตอนเลื่อนไปอ่านมู้อื่น (กูไม่อ่านสปอยล์) ในโทรศัพท์ถ้าอยู่หน้าห้องรวมไม่ได้กดเข้ามู้ มันจะโชว์ เม้นท์ล่าสุด5อันไง พอสปอยล์มาจุดรัวๆ แถมข้อความไม่โดนตัดเพราะไม่ยาวพอมันก็เลยเลื่อนหามู้ล่างๆยากนิด

แต่ก็ไม่เห็นด้วยที่จะเปลี่ยนวิธีกันสปอยล์เพราะมีจุดทั้งบนทั้งล่างมันทำให้หลบได้ง่ายขึ้น(นอกจากว่าจะมีวิธีใหม่มากัน)

นี่คือความยาวที่จะให้ดูว่ามันยาวขนาดไหนเมื่อดูจากโทรศัพท์ของกู *แคปสปอยจาก >>176-180
https://www.mx7.com/i/b76/SKx20i.JPG

>>261 เพิ่มอีก ถ้ารูปเมื่อกี้มันใหญ่ไป https://www.mx7.com/view2/zTkGP54accxywaAL ตัวนี้น่าจะทำให้เห็นภาพชัดขึ้นว่ามันยาว

>>260 คราวนีัมันรบกวนคนอื่นด้วยไง บอร์ดโม่งไม่ได้เล่นแค่เฉพาะคนกลุ่มเดียว

กูก็เข้าใจนะ ตอนแรกๆที่พวกมึงเริ่มใช้จุดกัน กูก็นั่งเลื่อนอ่ะ(จริงๆกูไม่ซีเรื่องจุด เพราะกูทำเลื่อนไวๆได้ อันที่) บางคนก็จุดยาวเกินแล้วเม้นสปอยมานิดนึงแล้วก็จุดยาวต่อ แต่วันนี้มันติดกันเกินมั้งแล้วมาหลายเม้น คนอื่นเห็นแล้วไม่โอเค บางทีกูก็แบบ มาเป็นพืชเลย แหะๆ แล้วก็นั่งเลื่อน

แต่กูเลื่อนอ่านกระทู้จนชินแล้วเลยเพลินๆไป กระทู้ก่อนๆหน้านี้ที่ไหลเร็วมากๆกูก็ไปตามอ่านเกือบครึ่งกระทู้ น้ำตาจะไหลแต่ก็อยากรู้พวกมึงคุยไรกัน

สรุป กูยังไงก็ได้ถ้าพวกมึงจะเปลี่ยนนะ กูเคารพการตัดสินใจเสียงส่วนใหญ่แหล่ะ เพราะส่วนใหญ่กูก็คงนั่งอ่านที่พวกมึงพิมพ์คุยกันอยู่ดี แต่ก็ไม่อยากให้พวกมึงเครียดๆกันอ่า เข้าใจที่กูพิมพ์ไหมอ่าา กูไปนอนก่อนนะมีนัดเช้า TT

กูว่าเอางี้ไหม ถ้าสปอยล์โพสต์นึงแล้วให้โพสต์อะไรก็ได้สั้นๆตามอีกโพสต์ แบบนี้มันจะโชว์สปอยล์สูงสุดแค่ 2 โพสต์เวลาอยู่หน้ารวม แต่กูไม่รู้ว่ามันจะเป็นการปั้นโพสต์ปั้นกระทู้รึเปล่า ถ้าไม่โอเคกันก็ไม่เป็นไรนะ

ตื่นเช้ามาอ่านแบบงงๆ ไม่ได้จะดราม่าเหมือนกัน แต่เห็นสุดท้ายทางตำหนักจีนก็ใช้จุดบนจุดล่างเวลาจะสปอยล์ต่อไปนะ ขอเสนอแบบเดิมแต่ลดจำนวนจุดลงเป็นบน 5 จุด ล่าง 3 จุด ช่วงไหนสปอยล์เพลินๆ ก็กดติ๊ก Bump this topic ข้างล่างออก
...แต่กฎนี้จะได้ใช้ก็ต่อเมื่อท่านฮิโยโกะอัพดิบรัวๆ ละมั้งเนี่ย เหอๆ

ky พวกมึงกูขอพื้นที่งอแงนิดนึง กูว่าจะเขียนฟิคต่อ แต่คราวก่อนก็ช่วงสอบ คราวนี้ก็ช่วงฝึกงาน ขึ้นรถไปโรงงานหกโมงเช้า ลงจากรถหน้าที่พักหกโมงเย็น หาของกิน อาบน้ำเป่าผม สี่ทุ่มนอน โฮรววววว

>>266 มึงเป็นสาวโรงงานในนิคมอยู่ป่ะเนี่ย ตอนเนี้ย ชะตากรรมเดียวกะกูเลย ถ้าเป็นสาวโรงงานเต็มตัวเมื่อไหร่ชีวิตจะติดลูปแบบนี้อีกนานเลยนะนั่น
ไม่รู้ว่ามึงเขียนฟิคไหนอยู่ แต่กูติดตามทุกฟิคนะ สู้ๆ

กูว่าสปอยโดยใส่จุดน้อยกว่าเดิมแต่ใส่ล่างบนเหมือนเดิมแล้วเอา Bump this topic ออกแบบที่มู้บนๆเสนอมาก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องคิดมากเลย

เห็นด้วยกับ >>268 เพราะ​ถ้าเปลี่ยน​วิธีสปอยเดี๋ยวจะมีปัญหาอีก อุตส่าห์​มีโม่งไปคิดหาระยะจุดที่เหมาะสมมาได้ 5555 ส่วนตัวคิดว่าเอา bump this topic ออกก็พอ จะได้ไม่รบกวนกระทู้​อื่น

ปล. คิดถึงฟิคท่านพี่แวมไพร์​ไนท์มาก อยากอ่านต่อ

>>269 กูว่าคุยปกติก็ไม่ต้องเอา bump ออกหรอก

>>267 ซักพักก็สบายเอง จากใจโม่งที่แต่งฟิคฯ ชมรมฟุตบอลไร้ชื่อ ไอ้เรื่องนั้นแต่งตอนนั่งประชุมเลยนะมึง
สถานะตอนนี้โคตรชิล เช้าขับรถมาแดกกาแฟสั่งงานลูกน้องแล้วเข้าประชุม เบรค บ่ายประชุม สี่โมงเก็บงานนั่งอ่านนิยายเก็บโอรอเวลากลับบ้าน ชีวิตโรงงานแม่งดี๊ดี สบายกว่าตอนเป็นพนักงานใส่สูทอีก

>>272 ชีวิตพนักงานโรงงานนี่แม่งประหยัด ยูนิฟอร์มมีให้ใส่ รถโรงงานมีให้นั่งหลับ ข้าวโรงงานก็ถูก หรูยังไงก็ไม่เกินสามสิบบาท นี่มาเป็นพนง.ออฟฟิสแล้วเจอศูนย์อาหารจานละไม่ต่ำกว่าสี่สิบ + ชากาแฟอีก เปลืองชิบหาย อยากกลับไปอยู่โรงงานเหมือนกันวุ้ย แต่ตอนกูอยู่กูงานยุ่งนะ ไม่สบายขนาดมึ้ง

ชิบหาย เผลออ่านเรื่องจุดไม่จุดแล้วดันกดลิงค์ตามไปดูว่าไอ้จุดเยอะที่ว่ามันคือขนาดไหน โดนสปอยล์ไปเต็มๆ เลยกู ประโยคนึง 55555 โชคดียังรีบเด้งสายตาหลบทัน

พวกมึงได้ข้อสรุปกันยังนิ กูอ่านมาตั้งแต่เมื่อคืน (กูก็ชอบจุดล่าง) ดูๆ ก็น่าจะโอเคแล้วป่าว เออนะ กูเนี่ยแหละหนึ่งในโม่งที่เข้ากระทู้นี้แค่กระทู้เดียว มีแบบกูอีกหลายคนเหรอเนี่ย (กูเปิด tab มู้นี้คาไว้เลย ไม่ก้อพิมพ์คีย์เวิร์ดชื่อมู้หาเอาในอากู๋ แบบว่า ลอนที่ 14 แค่คำเดียว จานที่ 15 ไรเงี้ย เพราะงั้นพวกมึงจะทำยังไงให้มู้ตกไปซอกหลืบไหนกูก็หาเจอ ตามสบายเลยนะ ถถถถถถถถ)

ก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่าพอจุดเยอะๆ แล้วมันจะไปโผล่จนรบกวนคนอื่นในห้อง อืม แต่พวกมึงน่ารักอะ มีวุฒิภาวะดีมาก กูชอบมากๆ เลยนะกับการแก้ปัญหาแบบถ้อยทีถ้อยอาศัย มีอะไรก็ปรึกษาหารือกัน ช่วยกันหาทางออกที่ดีอะ ยิ่งอ่านก็ยิ่งรักพวกมึงมากๆ เลยน๊า~!! >w< วุ๊ย บอกรักเองก็เขินเองว่ะ 555

เข้ามาแบบมึนๆหลังไม่ได้เข้าหลายวันมากเพราะงานยุ่ง ดราม่าอะไรกันหว่า ทำไมกูอ่านแล้วรู้สึกมึนงงว่านี่กูกำลังไม่เคารพคนห้องอื่นที่ใช้มู้อยู่หรอ ด้วยประเด็นจุดยาว? มึงเลื่อนนาน? แล้วมึงเคารพพวกกูบ้างมั้ยถามจริงๆ คือเอาก่อนเลยว่าจุดนี่มันลำบากชีวิตขนาดนั้นเลยหรอวะ กูไม่ดราม่านะแค่แบบเวลาเข้าเว็บอะไรดูหนังฟังเพลง อ่านนิยายเอย พันทิปบอร์ดสนทนารวมๆ หรือกระทั่งตามเฟสตามทวิต

กูถามจริงนะ มึงอ่านทุกคำ ทุกความเห็น ทุกเม้นป่ะ โฆษณาแปะๆกันมึงก็อ่านด้วยมั้ย ตามเฟสตามอะไรยิ่งเยอะบางโพสเราก็ไม่ได้สนใจป่ะ แล้วจากนั้นทำไงอะ มึงเลื่อนๆผ่านไปหรือมึงไปโพสบอกทุกคนในโลกว่าช่วยอย่าเอาอะไรที่กูไม่สนใจมาแปะได้ป่ะ พอดีเปิดในคอมกู/มือถือกูแล้วคือมันยาวว่ะ กูเลื่อนนาน กูลำบากมากกกกก

กูไม่ได้ประชดนะแต่แค่สงสัยว่าถ้ามึงใช้ตรรกะนี้ในการตัดสินและออกมาบ่นมาโวย มึงใช้ชีวิตปกติประจำวันได้ยังไงวะ หรือถ้าปกติมึงเลื่อนได้แต่พอเป็นมู้นี้มึงเลื่อนไม่ได้ กูก็สงสัยว่าเพราะอะไร คิดว่ามึงคงเข้าใจที่กูจะสื่อนะ ประเด็นมันคือไม่ได้เกิดขึ้นทุกวัน และไม่ได้เกิดขึ้นทั้งวัน มันเป็นแค่เหตุการณ์เล็กๆส่วนนึงที่นานๆเกิดที ถ้าทุกวันมึงเล่นเน็ตแล้วสไลด์นิ้วหรือเลื่อนสกรอลเมาส์ผ่านสารพันสิ่งที่มึงไม่สนใจไปได้ มึงเลื่อนกับทู้นี้ด้วยคือไม่ได้หรอ? กูงง

มึงให้กูเคารพให้เกียรติมึง รักษามารยาท และ บลาๆๆๆ แต่กูขอย้อนถามมั่งว่าในเคสที่ที่นี่ก็บอร์ดสาธารณะ การจุดไม่ใช่ไม่มีเหตุผล และไม่บ่อย ไม่ทุกวัน ไม่ทั้งวัน ไม่ได้เยอะเป็นสามสิบสี่สิบอันต่อกันจนมึงต้องเลื่อนจนนิ้วแม่งตะคริวแดกนิ้วล็อก กูก็ไม่ได้จะอะไรนะแค่อยากเสนอมุมมองนิดนึงว่าไอจุดยาวๆของที่มึงว่าเนี่ย มึงเลื่อนผ่านให้ตายยังไงก็ไม่เกิน 10 วิ ส่วนเวลาที่มาพิมพ์ดราม่าและโต้ตอบกันเนี่ยไม่ต้องนับมั้งว่ากี่นาที มากกว่ากี่เท่า ถ้ามาตราวัดความลำบากมึงคือวัดด้วยระยะเวลาที่เสียไปตอนเลื่อนนี่คงไม่ใช่แล้วล่ะ มึงวัดด้วยอารมณ์รึเปล่า

มันต้องมีความพยายามในการบังคับทุกคนให้ได้ดั่งใจมึงขนาดนั้นเลยหรอ นี่มันคือการอยู่ร่วมกันเหมือนกันนะว่าอะไรที่มึงไม่ชอบ แล้วมันมีทางจัดการที่ไม่ได้เหนือบ่ากว่าแรงเลยแค่เลื่อนๆๆไป จะสกรีนเนื้อหาก็เห็นชัดว่ามีจุดมันคงไม่ใช่สิ่งที่มึงหาอยู่ ก็เลื่อนผ่าน แค่นี้คือมันต้องกลายเป็นเรื่องใหญ่ขนาดที่ออกมาพูดเพื่อต้องการเปลี่ยนทุกคนยกเว้นตัวมึงเองเลยหรอ ใครๆก็ต้องเปลี่ยนแต่มึงจะไม่เปลี่ยน กูคิดเสมอว่าบางเรื่องถ้ามองชัดแล้วว่าปัญหาไม่ใช่ที่ตัวเรื่องนั้นๆโดยตรง ปัญหามันแค่กูไม่ชอบแบบนี้ กูไม่เห็นด้วย แล้วมึงจะต้องออกไปบังคับทุกคน เรียกร้องให้ทุกคนปรับเปลี่ยนตามที่มึงต้องการนี่ ปรับแค่ตัวมึงเองง่ายกว่านะ อย่าบอกกลับมานะว่านี่คือปัญหาที่ห้องนี้จริงๆเพราะไม่ได้ผิดกฎอะไรของโม่งเท่าที่กูจำได้ หรือถ้าคิดว่านี่คือปัญหาจริงๆก็เป็นที่ระบบมากกว่า แนะนำว่ามึงควรไปคุยกับแอดมินเลยว่ากูรำคาญ กูลำบาก มึงช่วยนับการตัดเป็นบรรทัดได้มั้ย ส่วนเค้าจะตอบยังไงมีความคิดเห็นอะไรกับเรื่องนี้คือมึงไปจัดการชีวิตตัวเองเอาแล้วกันนะ

แต่ในโลกจริงชีวิตจริงมึงก็ปรับทุกคนไม่ได้อยุ่แล้ว มันเป็นสิทธิเค้าด้วยป่าววะว่านี่มันไม่มีอะไรเกินกว่าเหตุเลยนะ กูจะไม่พูดวนๆเรื่องว่าไม่บ่อยและแก้ง่ายแค่เลื่อน แต่กูยังสงสัยเรื่องเวลามึงใช้เนตดูอย่างอื่นเหมือนกัน ว่ามึงไม่เคยต้องลำบากลำบนมากตามที่มึงว่าในการเลื่อนผ่านอะไรที่ไม่สนใจเลยจริงๆหรอ ถ้าปกติทำได้แต่ตอนนี้ทำไม่ได้มันคืออคติรึเปล่ามึง

>>275 กูว่าปัญหาของเขาก็คงเกิดจากขี้เกียจสไลด์นิ้วเพื่อเลื่อนยาวๆแบบที่มีคนพูดไว้ข้างบนนั่นล่ะ อ่านๆที่เขามายืดยาวกูจับใจความได้ประมาณนั้นล่ะ ถ้าขี้เกียจก็บอกกันตรงๆได้ ไม่เห็นต้องพิมพ์อ้อมโลกขนาดนั้น

แต่ก็เอาเหอะ ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน อะไรพอจะปรับตัวได้ก็ปรับกันไป จุดๆให้น้อยลงกว่าเดิมหน่อยก็ละกันนะ

>>275 ถถถ เพิ่งบอกรักเหล่าโม่งสงบเสงี่ยมไปไม่ทันขาดคำ มีโม่งดุเดือดโผล่มาเฉยเลย มึงก็พูดจาฉะฉานชัดเจนดีนะ ทีนี้ก็เหลือแต่ว่าคนที่ได้อ่านจะยอมรับเหตุผลพวกนี้ได้รึเปล่า อะ กูก็รักมึงเหมือนกันน้า

>>277 5555 พอโพสเสร็จกูก็เห็นเม้นมึงอยู่ข้างบนพอดีเหมือนกัน ก็ยังแบบอ้าวโทษทีนะ กูมาพลิกมู้ดแล้วล่ะ ถถถ แต่ความคิดกูคือมองว่ามันมีขีดเส้นแบ่งสิทธิของมึง เส้นแบ่งสิทธิของกู กับพื้นที่อื่นที่อยู่นอกเส้นนั้นมันคือขอบเขตอยู่ร่วมกันแบบสาธารณะ ถ้ามาอยู่ในพื้นที่กลางแล้วจะใช้เกณฑ์เดียวกันกับตอนอยู่ในโลกของมึงคือมันก็ไม่ได้นะ แต่นี่ที่เม้นไปคือไม่ได้ดุเดือดเลยนะในมุมมองกูเอง 5555 กูออกจะเป็นคนซอฟท์ๆ คือมาดราม่างอแงเอาแต่ใจใส่กูนี่สวนกลับนุ่มนวลมากแล้วล่ะ เพราะถ้าข้างบนๆออกไปใช้โลจิกแบบนี้ในชีวิตจริงโดยเฉพาะถ้าตอนทำงานกูเชื่อว่าซักวันต้องไปเจอสายแซ่บ สวนกลับมาแล้วมึงเงิบแดกแน่นอน

.
.
.
.
.
.
.
ไม่มีอะไรกูแค่อยากกวนตีนคน
.
.
.
.
.
.
.
.

.......เพื่อนๆใจเย็นๆนะ//สาดน้ำเย็น

>>278 อือ กูเข้าใจว่ะ ที่มึงพูดมากูก็คิดว่ามีคนเห็นด้วยเยอะนะ แค่เค้าอาจจะเลือกวิธีแก้ปัญหาที่แตกต่างกันไป อย่างกูเนี่ยสายขี้เกียจอะ มีคันปากอยากพูดมั่งเหมือนกันแต่คิดไปคิดมาก็เฉยซะดีกว่า ขอแค่เกาะขอบจอคอยอ่านความคิดเห็นที่หลากหลาย กะคอยบอกรักชาวบ้านก็พอละ ยังยืนยันคำเดิม กูชอบพวกมึงมากๆ จริงๆ นะเว้ย

>>273 แต่ของกินแถวนิคมไม่น่ากินเท่าแถวมหาลัยอะมึง ยังโชคดีที่มีมื้อเช้ามื้อเที่ยงที่โรงงาน รสชาติดีกว่าข้างนอกเยอะ เซเว่นกับatmก็ยังหาไม่เจอ งอแง