>>891 ต่อ
เช่น พลังชีวิตที่แข็งแกร่งของปีศาจ พลังชีวิตของอีกวิญญาณที่อยู่ในร่างกายของเรมิเรส (ตรงนี้แยกมา เพราะอะไรวะ? - เซฮุน)
มีน้อยคนนักที่รู้เรื่องคำทำนายของเรมิเรส เหตุที่เขาจะเป็นเภทภัยในภายหน้า เทรวิสปิดกั้นข่าวสารนั้นเพื่อเก็บเด็กชายไว้ทดแทนพลังชีวิตของบุตรตน
(เริ่มเน้นเยอะละ - เซฮุน)
ชาร์ล็อตยินยอมร่วมมือเพื่อรักษาชีวิตของเด็กชาย เขาทุ่มเทหาวิธีที่จะกำจัดวิญญาณร้ายในร่างนั้น เขาตั้งใจอย่างแม่นมั่นว่าอนาคตจะต้องเปลี่ยนได้ เรมิเรสจะไม่ต้องตายและไม่เปลี่ยนไปเป็นปีศาจร้ายอย่างเด็ดขาด (เค เจตนาพี่หล็อดเรา - เซฮุน)
การถ่ายเทพลังชีวิตของปีศาจให้ไซอา จะทำให้วิญญาณร้ายไม่แข็งแกร่งจนมีสติเหนือไปกว่าเจ้าของร่าง มันจะไม่สามารถออกมาแผลงฤทธิ์ได้ด้วยมนตร์สะกดมารซึ่งถูกเสริมลงไปอีกชั้น (โอ้ย ประหวั่นพรั่นพรึงแล้ว กลัวแล้วครับ รีบหน่อย - เซฮุน)
ทว่าวงเวทที่ชาร์ล็อตและเทรวิสร่วมมือกันคิดค้นขึ้นมา กลับส่งผลต่อวิญญาณและร่างกายด้านที่เป็นมนุษย์ด้วย เรมิเรสกรีดร้องอย่างเจ็บปวดทรมาน เส้นผมดำเงางามของเด็กชายวัยเก้าขวบหงอกขาวในทันทีจากการทดลองถ่ายเทพลังชีวิตครั้งแรก
(นี่กูว่ามันเท้าความเยอะไปนะ - เซฮุน)
ชาร์ล็อตต้องการแก้ไขวงเวทไม่ให้ส่งผลกับเรมิเรสอีก แต่เทรวิสกลับไม่ยินยอม เนื่องจากมันส่งผลอันดีกับไซอา แม้ว่าร่างกายบุตรชายของเขาจะไม่เจริญขึ้นตามวัยอย่างที่สมควรเป็นอีกเลยก็ตาม
(เออเล่ามาให้หมด กูยอมละ - เซฮุน)
ผู้ตรวจการณ์แห่งกิลด์มิสทิคกำมือแน่น เมื่อนึกถึงตอนที่รู้ในภายหลังว่าเพื่อนรักของเขาเล่นตุกติกกับวงเวทที่ร่วมกันคิดค้นสร้างขึ้นมา เทรวิสใช้อำนาจผู้นำข่มขู่ว่าจะสังหารเด็กชายทันทีหากเขาคิดต่อต้าน (เชี่ยแม่งมีนึกอีกเรื่องด้วย กูจดปมแป๊ป - เซฮุน)
ใช่ว่าชาร์ล็อตจะกลัว แต่เรมิเรสยังเด็กและอ่อนแอเกินไปที่จะขัดขืนกลุ่มจอมเวทนักล่า ซึ่งจะไม่ปรานีต่อสิ่งใดก็ตามที่ไม่ใช่มนุษย์โดยแท้ (พี่หล็อตกูหล่อไหมล่ะ - เซฮุน)
“ถ้าเพื่อจะมีชีวิตอยู่ล่ะก็...” เด็กชายตอบเขาเมื่อถูกถามความสมัครใจ
จากนั้นไม่กี่ปี ชาร์ล็อตก็ได้รับรู้ว่าเรมิเรสเริ่มจะรู้สึกสิ้นหวังต่อโชคชะตา เมื่อพิธีกรรมถ่ายเทพลังชีวิตทรมานเขาจนเจียนตายซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็ยังหยุดความนึกคิดของอีกวิญญาณในร่างนั้นไม่ได้ กระทั่งชายหนุ่มฝ่าฝืนคำสั่งของท่านผู้นำที่ให้รีบกลับองค์กรไปช่วยชีวิตเจ้าหญิงจากอาณาจักรหนึ่ง เขาเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ถูกทำนายจากอีนิกม่าได้ มันทำให้ไม่สิ้นหวังว่าอนาคตของชายหนุ่มจะสามารถเปลี่ยนแปลงไปได้เช่นกัน (ยัดมาๆ กูขออ่านย้ำอีกสักรอบ เค อีกสักสามรอบละกัน ไหนๆก็ไหนๆละ - เซฮุน)
ยังไม่มีสิ่งใดเที่ยงแท้แน่นอน อนาคตยังคงเปลี่ยนแปลงได้เสมอ (เข้าใจครับ - เซฮุน)
การประกอบพิธีกรรมทรมานสำหรับเรมิเรสจบลงแล้ว เขาทรุดกายลงนั่งหอบหายใจอย่างไร้เรี่ยวแรงบนพื้นกลางวงเวทขนาดใหญ่ โซ่ตรวนยังไม่ถูกปลดออกไปเผื่อในกรณีฉุกเฉินที่เขาไม่ได้มีสติของมนุษย์ (เชี่ย มีข้อแม้ปิด - เซฮุน)
“คราวก่อนที่เจ้าหนีไป ไม่ยอมกลับมาตามกำหนด เล่นเอาข้าแทบแย่เลยนะ”
บุรุษในร่างของเด็กชายเอ่ยเสียงใสพลางเดินไปหยุดตรงหน้าเรมิเรส มือข้างหนึ่งเชยคางพ่อมดผมขาวให้เงยขึ้นมาสบตาแล้วคลี่ยิ้มเย็น (ชอบว่ะ คลี่ยิ้มเย็น ได้อารมณ์ดีมั้งกับประโยคสุดท้าย - เซฮุน)
“เจ้าเป็นของของข้า มันเป็นสิ่งที่กำหนดเอาไว้แล้ว ไม่มีทางจะหนีไปไหนได้หรอก เรมิเรส"